1.

2. Volk van God zijn wij hier samen,
heel de wereld in ons hart.
Gij roept ons bij onze namen.
God, onze vreugde, onze kracht.
3. Woord zult Gij spreken,
brood zult Gij delen,
op dit uur
zult Gij bij ons zijn:
mensen bevrijden, mensen verblijden.
Drink met ons samen de vreugdewijn.
4. Volk van God zijn wij hier samen,
heel de wereld in ons hart.
Gij roept ons bij onze namen.
God, onze vreugde, onze kracht.
5. God in den hoge,
licht voor onz' ogen,
feest voor ons hart
dat nu sneller slaat.
Gij hebt ons leven een zin gegeven.
Gij zijt de Leidsman die met ons gaat.
6. Volk van God zijn wij hier samen,
heel de wereld in ons hart.
Gij roept ons bij onze namen.
God, onze vreugde, onze kracht.
(SchollaertPaul)
7. 8. Jouw hand helpt mij op te staan,
jouw voet helpt mij verder gaan
en in jou klopt
het hart van mijn bestaan.
(Hofland Jan / van de Velde Jan-Willem)
9. Diep in ons hart weerklinkt er een stem
die zingt: 'Eer aan God de Vader. Gloria!'
Zoon van de mensen, door Uw groot lijden
zijn wij dichter bij U. Gloria!
Geest van hoop en liefde, Geest van licht
en leven,
Geest van echte vrede. Gloria!
(Wyllin Jos)
10. 11. Wij scholen samen rond de schriften:
de weg wordt vr ons uitgelegd.
Woorden doorbreken onze driften;
mens Gods, uit duister opgedregd.
Vermenigvuldig dan de vreugde
waarmee gij rijk gezegend zijt
om in de wereld te getuigen
van liefde en goedgunstigheid.
12. Als wij in machteloze woede
vertwijfeld vragen waar God blijft,
komen soms mensen als geroepen
om stem of hand van God te zijn.
De geest wil in de harten wonen,
van jong tot oud, van laag tot hoog,
wij spelen in op wat gaat komen
als vredespijlen op Gods boog.
(Abma Henk / Biesbrouck Peter)
13. 14. 238
Geloofsbelevenis
[Pr]
Ik geloof in de mensen van deze gemeenschap
die bekommerd zijn om elkaar,
die samen op weg gaan en mekaar niet loslaten.
15. 238
[Al]
Ik geloof dat God hier in ons midden aanwezig is
als wij de anderen recht doen,
het positieve in elkaar zien,
als wij niemand uitsluiten,
maar iedereen aanvaarden zoals hij of zij is.
16. 238
[Pr]
Ik geloof dat we voor elkaar een stukje hemel kunnen zijn,
een stukje Rijk Gods.
17. 238
[Al] Ik geloof dat God van ons vraagt
dat we ons samen zouden inzetten
om anderen hoop en uitzicht te bieden.
18. 238
[Pr]
Ik geloofdat Hij ons vraagt realistische, maar blije mensen te zijn,
die willen bouwen aan de toekomst.
19. 238
[Al] Ik geloof dat wij als gemeenschap daaraan moeten werken
en dat God ons daarbij zal helpen. Amen.
20. 21. (Taiz)
22. 23. Zolang het graan van moeder aarde
geen voedsel is voor al wat leeft,
zolang roept Hij ons aan de tafel
te doen wat Hij bevolen heeft.
24. Zolang de vruchten van de wijnstok
alleen de sterken vreugde biedt,
zolang gaat Hij ons voor in delen,
zal klinken het: vergeet me niet!
25. Zolang wij mensen brood en beker
niet delen zoals Hij het deed,
zolang zal vrede in de wereld
niet overwinnen alle leed.
26. Heer, leer ons breken, leer ons delen
het brood en ook de beker wijn.
Heer, laat ons in uw naam verzameld
elkanders broers en zusters zijn.
(onbekend / Guillaume Franc )
27. 28. 238
[pr]
Met hart en ziel danken wij Jou, God,
die onze geest voortdurend vernieuwt
opdat wij de wereld
mensvriendelijker zouden maken.
29. 238
[allen]Jouw Geest stimuleert ons
om te geloven in Jezus
en Hem voor alle mensen
Gods gezicht op aarde te noemen,
de hoop van onze wereld.
30. [pr] Laat ons nooit vergeten, Vader,
dat Jezus, onze verlosser
echt mens is geworden.
Zo werd Jij ten volle: Emmanuel,
dat is: God-met-ons.
31. 238
[Al]
Laat ons nooit vergeten
dat Hij de wereld heeft gezien met onze ogen,
dat Hij onze woorden gesproken heeft,
dat Hij onze vreugde en onze nood heeft gekend,
dat Hij het werk van een mens heeft verricht
en dat Hij ons brood gegeten heeft.
32. 238
[pr]
Laat ons nooit vergeten
dat Hij de Mensenzoon blijft
- mens onder de mensen -
die meer heeft gehoopt en bemind
dan wij ooit kunnen.
33. 238
[allen]Laat ons nooit vergeten
dat ons geloof, dwars door alle leed,
dat onze hoop over de dood heen,
dat onze liefde tegen alle machten in,
ons doen gelijken op Hem
die Gods gelijke genoemd mocht worden.
34. [pr] Laat ons nooit vergeten dat ook Hij
weerloos heeft moeten buigen
voor het geweld en de macht.
35. 238
[Al]
Laat ons nooit vergetendat de machtigen Hem geslagen hebbentot de dood toeomdat Hij leerde dat Jij onze vader bent.Toch is er meer hoop dan ooit tevoren,toen bleek dat Jouw liefde geen grenzen kent.
[rechtstaan]
36. 238
[Pr]Laat ons nooit vergetendat Hij op de vooravondvan dat lijden en die dood,

Zijn dood gedenken wij,zijn opstanding belijden wij,zijn toekomst verwachten wij.
37. 238
[allen]
Wij zijn hier bijeen in zijn naam,omdat wij mensen willen worden zoals Hij,mensen die geloven in elkaaren vertrouwen op Jou.Wij hopen dat Je Jouw belofte,van een gelukkig leven zonder einde,waar zult maken aan ieder van onsen aan alle mensen van wie wij houden,zelf over de dood heen.
38. 238
[pr]
Wij willen het brood brekenen wij zullen het eten,wij zullen de beker rondreikenen drinken in zijn naamom de herinnering aan hem levend te houdenen om niet te vergetendat wij Jouw kinderen zijn
39. 238
[allen]Geef ons daarom Zijn Geest van opstand en liefde tegelijk;
die wil strijden en strelen,recht doen en barmhartig zijn.Zijn Geest die wil gedenken en tegelijk de toekomst plannen,hier rond deze tafel,vandaag en alle dagen van ons leven.
40. Vader die in de hemel zijt,
verhaast in ons uw koninkrijk,
dat recht en vrede komen.
Maak ons vandaag nog bondgenoot
tot vriend van hen die zijn in nood,
wie alles is ontnomen.
Verlos ons heden van het kwaad,
van waanzin die voor brood doorgaat,
dat wij ons voor U schamen,
en nieuwe wegen leren gaan
die leiden tot een nieuw bestaan
van recht en vrede. Amen.
41. (Peter Biesbrouck)
42. 43. (Isralisch volkslied)
44. 45. Nu gaan de schriften langzaam dicht
maar in ons hart schijnt nog het licht,
Gods Woord dat met ons mee zal gaan
in wat ons hier is voorgedaan.
46. Straks is er weer het daglijks brood,
is de bekoring levensgroot,
geef dat Jouw Geest dan bij ons blijft
Jouw woord in onze daden schrijft.
47. De warmte van dit samenzijn,
gaat mee als troost en als refrein
dat niet meer loslaat, vurig brandt
tot diep in onze binnenkant.
(Peter Biesbrouck)