O avó de Arturo

non viaxara gran

cousa. Sen embargo

era alguén

a quen lle sobraba

a imaxinación.

Por cousa das historias

do seu avó, Arturo,

espertou, aquela

mañá, querendo

medrar de presa e

facerse do tamaño

dun golfiño.

O pai de Arturo,

que era práctico e

túzaro, díxolle$

----Non teNon teNon teNon te ilusiones. ilusiones. ilusiones. ilusiones.

Nunca medirás máis Nunca medirás máis Nunca medirás máis Nunca medirás máis

dun palmo.dun palmo.dun palmo.dun palmo.

A nai de Arturo,

que na última primavera

tivera cento sete crías

e estaba segura de coñecer

a cada unha polo seu nome,

díxolle$ ----

Mira, fillo, sempre serás Mira, fillo, sempre serás Mira, fillo, sempre serás Mira, fillo, sempre serás

pequeno, pero de cores pequeno, pero de cores pequeno, pero de cores pequeno, pero de cores

brillantes e cunha cola moi brillantes e cunha cola moi brillantes e cunha cola moi brillantes e cunha cola moi

“pavera”.“pavera”.“pavera”.“pavera”.

Arturo, cando se

enfadaba, ía agacharse

nun bosque de corais.

No bosque de corais,

vivía un amigo de

Arturo que era

pequeno, feo, pobre e

orfo. Chamábase

Diego.

Diego díxolle a Arturo que

para ir lonxe non facía falta

ser máis grande, senón máis

parvo.

----Porque aquí, se cPorque aquí, se cPorque aquí, se cPorque aquí, se che doe a he doe a he doe a he doe a

cola, túa nai hate coidarcola, túa nai hate coidarcola, túa nai hate coidarcola, túa nai hate coidar, , , ,

se tes fame, darache de se tes fame, darache de se tes fame, darache de se tes fame, darache de

comer, e se non dás comer, e se non dás comer, e se non dás comer, e se non dás

durmido, cantarache durmido, cantarache durmido, cantarache durmido, cantarache

unha canción de berce.unha canción de berce.unha canción de berce.unha canción de berce.

Ao saír do bosque, preto do

arrecife, Arturo atopou a

un indiano, que de novo

emigrara aos grandes

bancos austrais. Visitara lugares afastados, onde

viu moitas cousas e, logo de facer

fortuna, volveu para quitarse a

tristura.

----Verás, Arturiño, comer Verás, Arturiño, comer Verás, Arturiño, comer Verás, Arturiño, comer

comía, pero botaba ecomía, pero botaba ecomía, pero botaba ecomía, pero botaba en falta n falta n falta n falta

todo isto.todo isto.todo isto.todo isto.

Pouco despois, Arturo estaba de

parola co Vagabundo, que non

era quen de parar quieto.

Arturo contoulle que quería

irse da casa. Ao vagabundo

pareceulle ben e doulle un

consello$

----Antes de poñerte en camiño, Antes de poñerte en camiño, Antes de poñerte en camiño, Antes de poñerte en camiño,

prepara a túa mochila, meu prepara a túa mochila, meu prepara a túa mochila, meu prepara a túa mochila, meu

fillo. Pon dentro algunhas fillo. Pon dentro algunhas fillo. Pon dentro algunhas fillo. Pon dentro algunhas

cousas útiles e un pouco de cousas útiles e un pouco de cousas útiles e un pouco de cousas útiles e un pouco de

medo que chmedo que chmedo que chmedo que cheeee faga ser faga ser faga ser faga ser

prudente.prudente.prudente.prudente.

----E non esquezas o vello E non esquezas o vello E non esquezas o vello E non esquezas o vello

refrán que di$refrán que di$refrán que di$refrán que di$

“O peixe grande come ao “O peixe grande come ao “O peixe grande come ao “O peixe grande come ao

pequeno. Ademais non pequeno. Ademais non pequeno. Ademais non pequeno. Ademais non

saques nunca a cabeza fora saques nunca a cabeza fora saques nunca a cabeza fora saques nunca a cabeza fora

da da da da auga. Se o fas, poida que auga. Se o fas, poida que auga. Se o fas, poida que auga. Se o fas, poida que

remates nunha lata ou nun remates nunha lata ou nun remates nunha lata ou nun remates nunha lata ou nun

acuario.”acuario.”acuario.”acuario.”

----¿Que é un acuario? ¿Que é un acuario? ¿Que é un acuario? ¿Que é un acuario? -

Preguntou Arturo.

Arturo quería que alguén

o animase.

----Vaite correndo! ¡Date Vaite correndo! ¡Date Vaite correndo! ¡Date Vaite correndo! ¡Date

présa! ¿A que présa! ¿A que présa! ¿A que présa! ¿A que

agardas? ¡O mundo é agardas? ¡O mundo é agardas? ¡O mundo é agardas? ¡O mundo é

fantástico!fantástico!fantástico!fantástico!

Preto da rocha onde ás

veces se mira a Lúa, bateu

un peixe deses tan

pequenos que collen tres

na cunca dun berberecho.

Arturo dixo para si$

----¡Sen dúbida son un ¡Sen dúbida son un ¡Sen dúbida son un ¡Sen dúbida son un

peixe grande!peixe grande!peixe grande!peixe grande!

Pouco despois, un minuto despois, se

cadra menos dun minuto, tivo que

saír correndo porque viu a un tipo

enorme, coa boca aberta, dúas

ringleiras de dentes e cara de ter

fame. Arturo, mentres se daba présa

por saír de alí, pensou$

----¡¡¡¡Agora debería estar na casa, Agora debería estar na casa, Agora debería estar na casa, Agora debería estar na casa,

preto da miña naipreto da miña naipreto da miña naipreto da miña nai!!!!

Arturo, buscando onde

agocharse, meteuse na

cova do seu amigo o

Ermitán, que era vello e,

por iso, sabio.

----¿Son un peixe ¿Son un peixe ¿Son un peixe ¿Son un peixe

grande ou un peixe grande ou un peixe grande ou un peixe grande ou un peixe

cativo?cativo?cativo?cativo?

----Iso depende Iso depende Iso depende Iso depende -dixo o

Ermitán.

O certo é que todos parecían

empeñados en lialo.

----¡Xa está ben!¡Xa está ben!¡Xa está ben!¡Xa está ben!-protestou

Arturo.

Sen pensalo, virou á dereita.

Viuse metido no medio dunha

multitude, entre milleiros de

individuos de todas as cores,

todos con presa, movéndose

dun lado para outro, sen teren

parada.

Arturo quixo saber que era

aquilo. Preguntou e afastárono

dun empuxón.

Arturo, canso, decidiu

deixalo para outro día.

Arturo volveu para a casa, e

atopou aos seus cento seis

irmáns xogando a ver quen

corría máis. Púxose a xogar

con eles e pasouno bárbaro.

Aquela noite, o avó

durmiu aos seus

cento sete netos

contándolles que

unha vez, cando

era novo, guapo e

solteiro, traballou

nun circo.

Arturo soñou que era

dunha soa cor, pero

brillante; que tiña

un nariz de goma, e

que nun carrusel de

coral e algas tornasol,

daba voltas e máis

voltas.

Arturo espertou decidido a

ser pallaso. Contoullo ao seu

pai, e este, que era práctico e

túzaro, díxolle$

----Está ben, pero antes fai a Está ben, pero antes fai a Está ben, pero antes fai a Está ben, pero antes fai a

túa cama.túa cama.túa cama.túa cama.