Program - Barokkfest 2016

FESTIVALER 201630. JANUAR - 5. FEBRUARWWW.BAROKKFEST.NO

P R O G R A M , S . 2BAROKKFEST 2016

VELKOMMENVelkommen til årets utgave av Barokkfest og SPOR! Barokkfest er festivalen for barokkmusikk i vid forstand. Under Barokkfest skal man være sikker på å oppleve de virkelige innertierne, de musikkstykkene og de utøverne som har forført lyttere over hele verden. Dette får vi eksempel på når selveste Jordi Savall gjester Nidarosdomen, eller når den verdensvante sopranen Karina Gauvin byr på noen av Händels aller flotteste arier med Trondheim Symfoniorkesters eget barokk-orkester i Frimurerlogen.

Men festivalen skal også gi plass til møtene mellom barokkmusikk og andre typer musikk- og kunstuttrykk. Dette får vi høre i år, blant annet i konserten TangoBaroque hvor barokkcellisten Tormod Dalen som til vanlig er bosatt i Paris spiller med en annen norsk eksilmusiker fra den franske hovedstaden, bandoneonisten og tangofantasten Per Arne Glorvigen. Eller når Rolf Lislevand igjen møter folkemusikeren Gjermund Larsen til improvisatorisk dyst under lysekronen i Vår Frue kirke.

Også i år flankeres festivalen Barokkfest av søsterfestivalen SPOR for litteratur og idéhistorie. De to festivalene ble arrangert parallelt for første gang i fjor. Det er en ekstra stor glede for oss å kunne videreføre denne ordningen

i år. Samtidig som SPOR setter musikkprogrammet under Barokkfest i relieff, har SPOR utviklet seg til en egen festival med et rikholdig program. Alle kjenner Jan Erik Vold. Ekstra morsomt er det at han kommer til Trondheim for å snakke om kunsten å dikte med utgangspunkt i en nyutgivelse av Brevet om diktekunsten av den latinske poeten Horats, oversatt fra latin av 25 år gamle Peter Astrup Sundt fra Trondheim!

SPOR retter også et særlig fokus mot språkets makt i år. Åpningsseminaret belyser retorikken og dens plass i samfunnet og utdanningen med tilnærminger både fra historien og samtiden. Sammen med Trondheims egen krimkomet Jørgen Brekke, NRKs faste litteraturkritiker Marta Norheim, og ikke minst SPORs egen kunstneriske leder Thea Selliaas Thorsen, er det et rikt utvalg av spennende forfattermøter i vente. Kjell Arild Pollestad har valgt fra en særlig frisk palett av stoff.

Den virkelige storsatsningen i år åpner imidlertid en dør til et enormt skattkammer som de fleste i det norske konsertpublikummet så godt som aldri får titte inn i her hjemme: den franske barokkoperaen. Samtidig som operagenren blomstret i Italia og England, under komponister som

Monteverdi og etter hvert Händel, utviklet franskmennene en helt egen type spektakulært musikkteater på 1600- og 1700-tallet. Den franske barokkoperaen har de siste tiårene blomstret på operascenene rundt omkring i verden til jublende suksesser. Her i Norge har det vært et nesten totalt fravær av slike oppsetninger. Barokkfest har hentet inn noen av de virkelig største navnene for å sette opp Jean-Philippe Rameaus Pygmalon, en av de mest formfullendte franske operaballettene.

Barokkfest arrangeres i år for fjerde gang, mens SPOR går for andre gang. Vi er ekstra glade for at vi allerede nå kan invitere tilbake noen av de musikerne og forfatterne som har bidratt til å gi festivalen sitt preg. I tillegg til årets to store stjernernavn: Jordi Savall og Christophe Rousset, er vi derfor ekstra glade for å invitere tilbake Rolf Lislevand (som skulle være kjent for de fleste av Barokkfests publikum nå), den brasilianske fiolinisten Luis Otavio Santos og ikke minst ordkunstneren Kjell Arild Pollestad.

Med ønsker om en god festivaluke!

Martin Wåhlberg & Thea Selliaas Thorsen

P R O G R A M , S . 3BAROKKFEST 2016P R O G R A M , S . 3BAROKKFEST 2016

INNHOLD:Program SIDE 4 - 5Åpningskonsert SIDE 6 - 7Familiedag på Ringve SIDE 8Orgelmeditasjon SIDE 9Musikkhøymesse SIDE 9Pygmalion SIDE 10 - 18«Et eventyr utenom det vanlige» SIDE 19TangoBaroque SIDE 20 - 21Ensemble Kapsberger SIDE 22 - 23Händelperler SIDE 24 - 25Barokkfolk SIDE 25 - 26Venus og Adonis SIDE 28 - 39Savall i Domen SIDE 40 - 43I begynnelsen var orgelet SIDE 43Åpning av SPOR 2016 SIDE 44 - 45Klassisk for alle 2016: Retorikk SIDE 45Forelesningsserie: Pygmalion SIDE 46Latinlærernes time SIDE 47Jakob og Neikob SIDE 47Breakspear Lecture: Voltaire: The First Celebrity SIDE 47Åsted: Trondheim og omegn SIDE 48Poetisk mestermøte: Jan Erik Vold og Horats SIDE 49Petronius: Verdens første romanforfatter? SIDE 49 Hva er en klassiker? SIDE 50Kongespeilet SIDE 50Gud uten bibel SIDE 51Artistbiografier SIDE 52 - 55

BAROKKFEST 2016:Martin WåhlbergLeder

Thea Selliaas ThorsenKunstnerisk leder, SPOR

Anne LeinumLeder kommunikasjon og marked

Erik Skanke HøsøienProdusent

Halvor K. HosarProdusent

Ingrid Gausemel RemøyFestivalmedarbeider

Hilde GlemmingeKontormedarbeider

Cathrine JensenFestivalmedarbeider

Siv Anita EnganFestivalmedarbeider

Roy-Arne KnudsenFestivalmedarbeider

Madelen KroghFestivalmedarbeider


LØRDAG, 30. JANUAR: FAMILIEDAG PÅ RINGVE 11.00 Ringve Museum

ÅPNING, SPOR 11.00 Festsalen, Trondheim Katedralskole

KLASSISK FOR ALLE 2016: RETORIKK

13.00 Festsalen, Trondheim Katedralskole

THE BREAKSPEAR LECTURE 18.00 Festsalen, Trondheim Katedralskole

ÅPNINGSKONSERT 21.00 Ringve Museum

SØNDAG, 31. JANUAR: MUSIKKHØYMESSE 11.00 Nidarosdomen

PYGMALION – PREMIERE 17.00 Steinhuggerverkstedet, Nidaros Domkirkes Restaureringsarbeider

PYGMALION – HELAFTEN 20.00 Steinhuggerverkstedet, Nidaros Domkirkes Restaureringsarbeider

MANDAG, 1. FEBRUAR: PYGMALION 18.00 Steinhuggerverkstedet, Nidaros Domkirkes Restaureringsarbeider

ÅSTED: TRONDHEIM OG OMEGN

18.00 Huitfeldtgården

TANGOBAROQUE 20.00 Huitfeldtgården



TIRSDAG, 2. FEBRUAR: PYGMALION 18.00 Steinhuggerverkstedet, Nidaros Domkirkes Restaureringsarbeider


ENSEMBLE KAPSBERGER 21.00 Aulaen, Hovedbygning, NTNU

ONSDAG, 3. FEBRUAR: POETISK MESTERMØTE MED JAN ERIK VOLD

17.30 Frimurerlogen

HÄNDELPERLER 19.30 Frimurerlogen

BAROKKFOLK 22.00 Vår Frue Kirke

TORSDAG, 4. FEBRUAR: PETRONIUS: VERDENS FØRSTE ROMANFORFATTER?

18.00 Ringve Museum

VENUS OG ADONIS 19.30 Ringve Museum

FREDAG, 5. FEBRUAR: HVA ER EN KLASSIKER? 17.00 Café Ni Muser

KONGESPEILET 19.00 Café Ni Muser

JORDI SAVALL I DOMEN 21.00 Nidarosdomen

LØRDAG, 6. FEBRUAR: GUD UTEN BIBEL 20.00 Nidarosdomen

I BEGYNNELSEN VAR ORGELET 22.00 Nidarosdomen

P R O G R A M , S . 6BAROKKFEST 2016P R O G R A M , S . 6BAROKKFEST 2016

ÅPNINGSKONSERTRingve Museum, konsertsalen, laurdag 30. januar. 21.00

Medverkande:Trondheim Barokk

Lørdagsskolens kammerorkesterLuis Otavio Santos, fiolin

Gunnhild Tønder, cembaloChristophe Rousset, cembalo

Program:Jean-Philippe Rameau (1683-1764). Utdrag frå Pygmalion (1748):

Ouverture

Francesco Maria Veracini (1690-1768)Sonate nr.1 i g-moll, op.1

François Couperin (1668 -1733). Deuxième Ordre, Premier Livre de pièces de clavecin (1713)Les Idées heureuses

La FlorentineLa Garnier

Antonio Vivaldi (1678-1741). L’Estro Armonico, op. 3, konsert nr. 10 i h-moll:Allegro Largo – Larghetto Allegro

Jean-Philippe Rameau (1683 -1764). Suite en mi mineur, Pièces de clavecin (1724)Allemande

Le Rappel des oiseauxMusette en rondeau

Tambourin

Jean-Philippe Rameau (1683 -1764). Utdrag frå Pygmalion (1748):Dansar



Alle festivalar vil naturleg få repertoartyngdepunkt. På årets Barokkfest vil publikum især få høve til å stifte kjennskap med det franske barokkrepertoaret, som nok for mange vil vere mindre kjend. Grunnane til dette har nok langt på veg ikkje med kvaliteten til musikken å gjera, for den franske barokken står ikkje attende for noko anna. Meir viktig er kanskje storpolitiske omsyn.

På byrjinga av 1800-talet var barokkmusikken i stor grad gløymt: Händel var æra i England, av di musikken hans kunne bli brukt til å kasta glans over nasjonen og kongehuset, medan Bach var hugsa som ein viktig komponist av intrikate klaverpedagogiske verk. Dei var likevel å rekna som heller perifere fenomen i den musikalske verda: Både Haydn og Mozart blei fyrst kjend med musikken til Händel i godt vaksen alder, og han gjorde stort inntrykk på dei båe.

Dei franske komponistane blei tekne opp att noko seinare. Barokken høyrde jo til den før-revolusjonære perioden. Det var fyrst etter tapet i den fransk-prøyssiske krigen i 1871 at arbeidet med å grava opp gamal kulturarv, som for alvor kunne stå seg mot den tyske musikktradisjonen, kom i gang. Blant dei fyrste som var teke

opp att, var Rameau og Couperin.Fransçois Couperin, ofte kalla

Couperin le Grand (den store Couperin) for å skilja han frå sine like musikalske slektningar, var mannen som fekk introdusert instrumentalstilen til Corelli til Frankrike. Verka hans for cembalo blei hurtig svært populære, og han fekk gjeve ut heile fire bøker med stykke for cembalo i si eiga levetid, noko som var høgst uvanleg. Desse verka skulle bli høgt akta òg av komponistane fiendane i Prøyssen trykte til seg, som Johann Sebastian Bach og Johannes Brahms, som fekk verka hans gjeve ut på nytt, med seg sjølv som redaktør. Sjølv om Couperin lånte mykje frå Corelli, er stilen umiskjenneleg fransk; ved å samanlikna dei, kan ein få eit inntrykk av kva fransk barokk eigentleg inneber.

Den franske barokkens sterkaste kjenneteikn kom frå hoffkulturen. Ingen annan nasjon hadde eit så sentralisert og velståande monarki; ingen annan verdsleg fyrste kunne som Ludvig XIV seia at «staten er meg». Ludvig fekk samla eit av 1600-talets største orkester ved hoffet i Versailles, og dette gav dei få, innvigde komponistane høve til å eksperimentera med klangfarge langt utover det komponistar andre stader kunne håpa

på. Assosiasjonen mellom fransk musikk og ein uvanleg rik klangpalett sat att til godt ut på 1900-talet. Ei anna type farge, som gjorde seg gjeldande i nærast all fransk musikk, var bruken av uvanleg rik ornamentering. Denne gjev fransk musikk eit umiddelbart repertoar av kjensleeffektar, som kan vere utfordrande for utøvaren men gje ei unik musikkoppleving når det er gjort godt.

Det franske aristokratiet hadde òg Europas rikaste dansekultur, og mange av danseformene ein finn att til dømes i musikken til Bach, som menuett, allemande, boureé, gavotte og sarabande, er eigentleg franske hoffdansar, som franske komponistar hadde heva til å bli kunstprodukt i seg sjølve. Nærast alt av det typiske for fransk barokk finn ein i musikken av Rameau og Couperin som blir spela her, og kva meir er, får ein høyra det spela av ein av vår tids store franske meistrar, Christophe Rousset. Rousset er ikkje berre dirigent, men òg ein cembalist av høgste rang, og på Barokkfest er vi svært heldige som har han i båe rollene.

Vi er vidare svært glade for å ha med oss Lørdagsskolens kammerorkester, der vi håpar og trur at somme av framtidas store stjerner er å finna.


FAMILIEDAG PÅ RINGVERingve Museum, laurdag 30. januar. 11.00-14.00

Medverkande:Jarl StrømdalØyvind LuckowAne Berg VighalsKari StaiSindre J. Karlsholm

Ringve opnar dørene for heile familien! 11.00: Konsert – år 1600Ei oppdagarferd blant kongar, bønder, musikk og mange slags instrument. Bli med på ei musikalsk reise i Ringves konsertsal med underhaldning for store og små!(Christian IV kjem!) 12.00: Jakob og NeikobHøyr og teikn Jakob og Neikob! Jakob og Neikob er to gode vener som bur saman, men dei er svært ulike: Medan Jakob seier JA til alt, seier Neikob NEI til alt! Fylg med på forviklingane som oppstår mellom Jakob og Neikob saman med Kari Stai, forfattaren og illustratøren bak det populære radarparet. Det blir òg høve til å lage teikningar under førestillinga, som passar for barn frå 4 år og oppover.

13.00: Barneomvisning med TordenskioldOmvising i Tordenskioldiana! Den nære forbindinga mellom Ringve og Tordenskiold går heilt attende til Petter Wessels barndom, sidan foreldra hans eigde Ringve gård, og han var truleg ein god del av barndommen her. Nå kan barna få oppdaga Tordenskiold i ei eiga omvising i utstillinga «Tordenskioldiana – Victoria Bachke og helten fra Ringve» der den staute sjøhelten vil fortelja om sitt spennande liv.


Joachim Wagner er rekna for å ha vore ein orgelmakar av fyrste klasse. Det er ikkje berre ei moderne evaluering: Han skal ha kjend Johann Sebastian Bach, som var svært rask til å distansera seg frå alle som ikkje heldt den høgste musikalske standard, og Bach-sonen Carl Phillip Emanuel skal òg ha heldt instrumenta hans høgt.

ORGELMEDITASJONNidarosdomen, 30. januar og 6. februar. 13.30

Medverkande:Magne Draagen

Vi kjenner til 53 instrument som Wagner skal ha laga; 16 har overlevd til i dag. Orgelet i Nidarosdomen er det einaste vi kjenner til som var laga for ein institusjon utanfor Midt-Tyskland. Sjølv om kjeldene er sparsame med detaljar, er det ikkje urimeleg å tenkja seg at tyskaren Johan Daniel Berlin (1714-87), som mellom anna var stadsmusikar

i Trondheim, hadde ein finger med i spelet. Orgelet blei teke ned i 1930, då eit nytt orgel blei sett inn, og hamna nesten i Tyskland under krigen, men etter langvarig restaurering var det unike instrumentet på nytt i stand i 1994. Sidan den gong har konsertar på orgelet vore like fast inventar i kyrkjekvardagen som orgelet i kyrkja.

Ensemblet Norwegian Cornett and Sackbuts har spesialisert seg på blåseinstrument frå renessansen og barokken. Båe desse instrumenta var især assosiert med kyrkja, og klangen av dei, saman med orgelet og kyrkjekoret, var høyrd gjennom heile Europa i renessansen og barokken. På Barokkfest blir det på ny råd å høyra denne særeigne klangen, og det i landets mest særeigne kyrkjerom.

MUSIKKHØYMESSENidarosdomen, søndag 31. januar. 11.00

Medverkande:Norwegian Cornett and Sackbuts, Nidaros Domkor, domkantor Karen Haugom Olsen og domkantor Magne H. Draagen

BLA

PYGMALIONNidaros Domkirkes Restaureringsarbeider – SteinhauggerverkstadenFørestillingar sundag 31. januar - tysdag 2. februar(sjå programoversyn for nærare info om speletider)

Medverkande:Christophe Rousset – dirigentAnders J. Dahlin – PygmalionIngeborg Dalheim – La StatueHanna Bayodi-Hirt – AmourMaud Gnidzaz - CéphiseJudith le Blanc – regiGudrun Skamletz – koreografiTrondheim Barokk – orkesterVox Nidrosiensis – vokalensemble

Program:Jean Philippe Rameau (1683-1764): Pygmalion (1758)

Presentasjonar:Gunnar Danbolt – 31. januar kl 17.00 – «Myten i kunsten»Vassilis Bolonassos – 1.februar kl 20.00 – «Myten i musikken»Hans Erik Aarset – 2.februar kl 20.00 – «Myten i litteraturen»Thea Selliaas Thorsen – 31. januar kl 20.00 – «Myten om mannen»

Historia om Pygmalion har røter attende til gresk mytologi, men den kanoniserte versjonen av historia finn ein i Ovids Metamorfoser. Pygmalion, ein skulptør av heller suspekt karakter, blei uinteressert i kvinner etter omgang med prostituerte. Ei av statuane hans, ein kvinnefigur som stundom ber namnet Galatea, var vakrare enn alle andre, og då han på ny kjende kjærleiken bad han til Venus om at ho skulle få liv. Venus, som var mektig imponert over både kjærleiken til Pygmalion og kunststykket han hadde utført, oppfylte dette ynskjet.

Soga har gjennom tidene vore tolka på ulike vis, og nokre

av dei kan opplevast som framandarta i dag. Ho kan mellom anna bli tolka som ei åtvaring mot å ville heva seg over det menneskelege, og i mellomalderen blei historia ei mørk moralforteljing mot avgudsdyrking: I denne tradisjonen var Venus ein demon som freista Pygmalion til synd. Òg i barokken finn ein døme på at historia var brukt for å kommentera forfengelegskap, men ein byrja òg å bli meir og meir interessert i kjensleinnhaldet i grunnmaterialet.

I kunsten er det naturleg nok den sentrale scena i stykket, der statuen får liv, som har fanga fantasien, noko ein kan sjå gjennom dei tallause maleria av at statuen vaknar til liv. Rameau må i scena ha sett potensialet til ein kort opera som kunne fange mykje av essensen i operaverda i eit mikrokosmos. Her fann han sterke kjensler, dramatikk og mirakel om kvarandre, presentert på eit vis der det ikkje var behov for forviklingar eller innfløkte personkonfliktar. Dei andre scenene og karakterane er ikkje med i originalen, men er skrivne inn for å gje verket struktur.

I operaverda har historia sett fleire variantar: Georg Benda (1779), Cherubini (1808) og Donizetti (1816) skreiv alle operaer om temaet i tiåra etter Rameau døydde. Historia har seinare vore springbrett for ei mengd med omskrivingar, og utover 1800-talet byrja ein å underminera sjølve grunnlaget i historia: Plutseleg kunne det vere Pygmalion som var statuen, statuen kunne avsky skaparen eller syne seg å vera utru. Lengst gjekk kanskje Bernard Shaw, som i 1913 gjorde skulptøren til fonetikkprofessor og statuen til slumjente, og i konflikten mellom dei skisserte enden på det britiske klassesamfunnet.

Hjå Rameau er det ikkje slummen i London, men det franske hofflivet på 1700-talet ho blir teke inn i. At operaen er fransk merkar ein ikkje berre av den franske teksta, men av den utstrakte bruken av dansesatsar: Når statuen har blitt levande, er hoffdansane noko av det fyrste ho blir lært opp i.

Pygmalion er rekna for å vera den mest vellukka av einaktarane til Rameau. Det er dei same kvalitetane som gjer historia lite interessant som gjer ho vellukka som kortopera: Rameau lét plottet forbli enkelt og konvensjonelt, men nytta potensialet i historia som scenedrama. Har ein eit slikt

P R O G R A M , S . 1 0BAROKKFEST 2016

utgangspunkt, er det musikken som må fortelja stordelen av historia, og musikkhistoria har sett få historieforteljarar dyktigare enn Rameau på sitt beste.

Sjå SPOR-seksjonen for meir informasjon om presentasjonane.

Alle medverkande:Trondheim BarokkSophie Imamura, Tiphaine Coquempot, Silje Bagge, Markera Langova, førstefiolin Helene Lacroix, Christiane Eidsten Dahl, Oda Habbestad, andrefiolin Samuel Hengebaert, Benjamin Lescoat, haute-contre Lika Laloum , Sven Olav Lyngstad, tailles Martin Wåhlberg, Roar Bye Blåsmo, celloJoakim Peterson, bass Tore Aune, Vera Plosila, fløyte Mathieu Loux, Harumi Hoshi, obo Carlos Vallès, fagott Jean-Miguel Aristizabal, cembalo

Vox NidrosiensisMaud Gnidzaz, Hilde Gjermundsen, sopraner Ernesto Adrian Lara Villanueva, Anders Veiteberg, haute-contre Benoît Joseph Meier, Knut Størdal, tenorVictor Duclos, Kristian Løvhaug, bass

DansereGudrun SkamletzCaroline Ducrest

RepetitørGunnhild Tønder

LysKnut Estensen

InspisientGina Sandberg



Le Théâtre représente l’atelier de Pygmalion, au milieu duquel paraît la Statue.

OuvertureSCÈNE 1Pygmalion seul

PYGMALIONFatal Amour, cruel vainqueur,Quels traits as-tu choisis pour me percer le coeur?Je tremblais de t'avoir pour maître;J'ai craint d'être sensible, il falloit m'en punir;Mais devais-je le devenir,Pour un objet qui ne peut l'être?Fatal Amour, cruel vainqueur,Quels traits as-tu choisis pour me percer le coeur?Insensible témoin du trouble qui m'accable,Se peut-il que tu sois l'ouvrage de ma main?Est-ce donc pour gémir et soupirer en vain,Que mon art a produit ton image adorable?Fatal Amour, cruel vainqueur,Quels traits as-tu choisis pour me percer le coeur?

SCÈNE 2Pygmalion, Céphise

Jean-Philippe Rameau

PYGMALIONROLLER:

» Pygmalion, skulptør » Céphise, kjærasten hans » Kjærleiken (L'Amour) » Statuen » Kor av folk

Scena syner arbeidsrommet til Pygmalion, der det står ei statue i midten.

OuvertureSCENE 1Pygmalion åleine

PYGMALIONFatale Kjærleik, grufulle erobrar,Kva piler har du valt til å gjennombora hjartet mitt?Eg skalv av tanken på deg som meister;Eg frykta kjenslene, og fortente straff,Men kvifor måtte eg forelska megi eit objekt som ikkje kan føle?Fatale Kjærleik, grufulle erobrarKva piler har du valt til å gjennombora hjartet mitt?Kjenslelause vitne om smerta som gneg i meg,Kan det vere at du er verket av mi eiga hand?Var det då for å stønna og sukka nyttelaustat kunsten min skapte ditt nydelege bilete?Fatale Kjærleik, grufulle erobrarKva piler har du valt til å gjennombora hjartet mitt?

SCÈNE 2Pygmalion, Céphise


CÉPHISEPygmalion, est-il possible,Que tu sois insensibleAux feux dont je brûle pour toi?Cet objet t'occupe sans cesse,Peut-il m'enlever ta tendresse,Et te faire oublier?

PYGMALIONCéphise, plaignez-moi,N'accusez que les Dieux.J'éprouve leur vengeance.J'avois bravé l'Amour, Il cause mon tourment.

CÉPHISETu voudrois te servir d'un vain déguisement,Pour me cacher un amour qui m'offense.

PYGMALIONOui, je sens de l'amour toute la violence,Et vous voyez l'objet de cet enchantement.

CÉPHISENon, je ne te crois point; quelque secrète chaîne,Te retient et s'oppose à mes voeux les plus doux.

PYGMALIONTel est l'effet du céleste courrouxQu'il m'impose la peine,D'une flamme frivole et vaineEt m'ôte la douceur de soupirer pour vous.

CÉPHISECruel, il est donc vrai que cet objet t'enflamme:A de si vains transports abandonne ton âme;Puissent les justes Dieux, par cette folle ardeur,Punir l'égarement de ton barbare coeur.

CÉPHISEPygmalion, kan det vereat du er ufølsam forlengsla som brenn inni meg?Dette objektet tek opp tankane dine:Kan det stela frå meg ømheita di,Og få deg til å gløyma meg?

PYGMALIONCéphise, miskunne meg.Skuld på gudane åleine;Eg lid under deira hemn.Eg trassa Kjærleiken, han skapar mi pinsle.

CÉPHISEDu vågar deg på slik ein fåfengd freistnadPå å gøyma bort ein kjærleik som støyter meg.

PYGMALIONJa, eg kjenner eg er i Kjærleikens vald,og du ser denne fortryllingas objekt.

CÉPHISENei, eg trur deg ikkje; eikor hemmeleg lenkjeHeld deg fange og opponerer mot mine søtaste lengsler.

PYGMALIONSlik er effekten av himmelvreiden:Han skapar pineMed ein fåfengd og duglaus kjærleik,Og tek bort mine søtaste sukk til deg.

CÉPHISEDu vonde, det er sant at dette objektet set deg i flammer,Legg sjela di bort frå slik fånytte;Må dei rettvise gudane, for slik toskete hjarteglødStraffa sviket i det barbariske hjartet ditt.


SCÈNE 3Pygmalion seule, puis la Statue

PYGMALIONQue d'appas! que d'attraits! sa grâce enchanteresseM'arrache malgré moi des pleurs et des soupirs!Dieux! quel égarement! Quelle vaine tendresse!O Vénus, ô mêre des plaisirsÉtouffe dans mon coeur d'inutiles désirs!Pourrais-tu condamner la source de mes larmes?L'Amour forma l'objet dont mon coeur est épris:Reconnais à mes feux l'ouvrage de ton fils;Lui seul pouvait rassembler tant de charmes.D'où naissent ces accords? Quels sons harmonieux!Une vive clarté se répand dans ces lieux.

L'Amour traverse d'un vol rapide le théâtre et secoue son flambeau sur la statue (ce vol se fait sans que Pygmalion s'en aperçoive). La statue s'animeQuel prodige! Quel dieu! par quelle intelligence?Un songe a-t-il séduit mes sens?

La statue descend.Je ne m'abuse point, ô divine influence?

Elle marche.Protecteurs des mortels! grands dieux! dieux bienfaisants!

LA STATUEQue vois-je? Où suis-je?Et qu'est-ce que je pense?D'où me viennent ces mouvements?

PYGMALIONO ciel!

LA STATUEQue dois-je croire? Et par quelle puissance

SCENE 3Pygmalion åleine, saman med statuen

PYGMALIONSlik venleik! Slik tildragingskraft! Hennar fortryllande yndedreg tårer og sukk frå meg mot mi vilje.Gudar! Slik dumskap! Slik fånyttes lengsle!O Venus, du mor av glederSteng hjartet mitt for slik nytteslaus attrå!Kunne du fordøme grunnen til tårene mine?Kjærleik forma objektet som stel hjartet mitt:Erkjenn elden i verket til son din;han åleine kunne samla så mange kvalitetar.Man kva er desse klangane? Slik vakker harmoni!Eit skarpt ljos fyller staden!

Ein kjerub flyg hurtig over scena og ristar fakkelen sin mot statuen (denne flukta finn stad utan at Pygmalion merkar noko). Statuen får liv.For eit mirakel! For ein gud! Kven gjorde det?Har ein draum forført sansane mine?

Statuen trer ned.Så det er ikkje eg som narrar meg sjølv, o guddomsmakter?

Ho går.Dødeleges vern! Store gudar! Gode gudar!

STATUEKva ser eg? Kvar er eg? Og korleis tenkjer eg?Korleis kan eg røyva meg?

PYGMALIONÅ, himmel!

STATUEKva skal eg tru? Og ved kva slags makt


Puis-je exprimer mes sentiments?

PYGMALIONO Vénus, O Vénus! ta puissance infinie!

LA STATUE apercevant PygmalionCiel! quel objet! mon âme en est ravie!Je goûte en le voyant le plaisir le plus doux.Ah! je sens que les dieux qui me donnent la vie,Ne me la donnent que pour vous.

PYGMALIONDe mes maux à jamais cet aveu me délivre;Vous seule, aimable objet, pouviez me secourir;Si le ciel ne vous eût fait vivre,Il me condamnait à mourir!

LA STATUEQuel heureux sort pour moi! Vous partagez ma flamme!Ce n'est pas votre voixQui m'en instruit le mieux,Et je reconnais dans vos yeuxCe que je ressens dans mon âme.

PYGMALIONPour un coeur tout à moi puis-je trop m'enflammer?Que votre ardeur doit m'être chère:Vos premiers mouvements ont été de m'aimer.

LA STATUEMon premier désir de vous plaire.Je suivrai toujours votre loi.

PYGMALIONPour tous les biens que je reçois,Puis-je assez...

er eg i stand til å uttrykkje kjenslene mine?

PYGMALIONO Venus, o Venus! Kreftene dine er grenselause!

STATUEN ser PygmalionHimmel! For eit objekt! Sjela mi er ekstatisk!Synet av han fyller meg med fagnadssøte.Å! Eg anar at guden som gav meg liv,Berre gav meg det for deg.

PYGMALIONDenne lovnaden frelsar meg evig frå sorgene mine;Du åleine, elskverdige objekt, kunne hjelpa meg;Hadde ikkje himmelen gjeve deg liv,Ville det ha dømt meg til å døy!

STATUEFor ein lukkeleg lagnad for meg! Du deler kjenslene mine!Det er ikkje berre røysta diSom seier meg dette,Men i auga dine kjenner eg attNett det eg føler i sjela.

PYGMALIONFor eit hjarte som er mitt, er noka lengsle for sterk?Kor kjær er vel attråa di for meg:Di fyrste akt var å elska meg.

STATUENMitt fyrste ynskje er å gleda deg.Eg vil alltid fylgje di lov.

PYGMALIONFor alle signingane eg fårKan eg få…


LA STATUEPrenez soin d'un destin que j'ignore.Tout ce que je connais de moi,C'est que je vous adore.

SCÈNE 4L'Amour, Pygmalion, la Statue

L'AMOUR(à Pygmalion)Du pouvoir de l'Amour ce prodige est l'effet.L'Amour dès longtemps aspirait À former par ses dons l'être le plus aimable;Mais pour les unir tous, il fallait un objet,Dont ton Art seul était capable.Il vit et c'est pour toi; pour toi ses tendres feuxÉtaient de tes talents la juste récompense.Tu servis trop bien ma puissance,Pour ne pas mériter d'être à jamais heureux.

Ariette vive et gracieux:Jeux et Ris qui suivez mes traces,Volez, empressez-vous d'embellir ce séjour:Venez, aimables Grâces,C'est à vous d'achever l'ouvrage de l'Amour.

(entrent en dansant)

Empressez-vous, aimables Grâces,Hâtez-vous d'achever l'ouvrage de l'Amour.

(Les Grâces instruisent la Statue et lui montrent les différents caractères de la danse.)Air. Très lentGavotte gracieuseMenuetGavotte gaieChaconne vive

STATUENVakta for ein lagnad eg ikkje forstår.Alt eg veit sikkert,Er at eg elskar deg.

SCENE 4Kjærleiken, Pygmalion, statuen

KJÆRLEIKEN(til Pygmalion)Ved Kjærleikens makt er dette mirakelet gjort.Kjærleiken har lenge meintÅ skapa, med hans krefter, ein perfekt skapning;Men å samla alt, var eit mål,Som berre kunsten din var i stand til.Ho lever, og er for deg; hennar kjærlege kjenselEr lagleg løn for talenta dine.For vel har du tent kreftene mine,Til ikkje å fortene å vera lukkeleg alle dine dagar.

Liveleg og grasiøs ariettaSpel og latter som fylgjer i mine steg,Flyg, skund dykk til å smykka denne staden.Kom, kom fortryllande kariter,Det er de som må fullføra Kjærleikens verk.

(Karitane kjem inn)

Skund dykk, fortryllande kariter,Skund dykk og fullfør Kjærleikens verk.

(Karitene instruerar statuen, og syner ho ulike danseformer).Air. Særs langsamGrasiøs gavotteMenuettLystig gavotteLivleg chaconneSvært alvorleg loure


Loure très gravePassepied vif (Les Grâces)Rigaudon. VifSarabande pour la StatueTambourin. Fort et vite

CHOEUR DU PEUPLE (derrière le théâtre)Cédons, cédons à notr'impatience.Courons tous, courons tous!

SCÈNE 5Pygmalion, la Statue, Choeur de la suite de l'Amour, Choeur du Peuple

PYGMALION á L'AmourLe peuple dans ces lieux s'avance;Amour, il connaîtra jusqu'où va ta puissance,Et quels biens ta bonté sait répandre sur nous.

Air gay

(L'Amour se retire. Toute sa suite, ainsi que Pygmalion et la statue l'accompagnent jusqu'au fond du théâtre dans le même temps que le peuple entre en dansant.)

PYGMALION au peupleL'Amour triomphe, annoncez sa victoire,Il met tout son pouvoir à combler nos désirs:On ne peut trop chanter sa gloire,Il la trouve dans nos plaisirs!

CHOEURL'Amour triomphe, annoncez sa victoire.Ce dieu n'est occupé qu'à combler nos désirs:On ne peut trop chanter sa gloire,Il la trouve dans nos plaisirs!

Kvikk Passepied (Karitene)Rigaudon. KvikkSarabande for statuenTambourin. Rask og livleg

KOR AV FOLK (utanfor scena)Gje inn, gje inn til utolmoda vår.Skund dykk no alle!

SCENE 5Pygmalion, statuen, kor som fylgjer Kjærleiken, kor av folk.

PYGMALION til KjærleikenAlt folket frå desse traktene kjem him;Kjærleik, dei vil vita om kreftene av makta di,Og fordelane gåvene dine gjev oss.

Lystig air.

(Kjærleiken kjem attende. Heile fylgjet hans, så vel som Pygmalion og statuen, kjem med han til bakparten av scena medan folket kjem inn, dansande).

PYGMALION til folketKjærleiken triumferar, annonser sigerenHan bruker alle kreftane sine til å gjere ynskja våre verkelege.Vi kan ikkje synga prisen hans nok,For i dei finn han gledene våre!

KORKjærleiken triumferar, annonser sigerenHan bruker alle kreftane sine til å gjere ynskja våre verkelege.Vi kan ikkje synga prisen hans nok,For i dei finn han gledene våre!


Pantomime niaise et un peu lente. Deuxième Pantomime très vive.

PYGMALIONRègne, Amour, fais briller tes flammes.Lance tes traits dans nos âmes.Sur des coeurs soumis à tes lois,Épuise ton carquois.Tu nous fais, Dieu charmant, le plus heureux destin.Je tiens de toi l'objet dont mon âme est ravie,Et cet objet si cher respire, tient la vie,Des feux de ton flambeau divin.

Air gracieuxRondeau Contredanse.FIN

Ein latterleg og heller langsam pantomime.Ein livleg andrepantomime.

PYGMALIONHersk, Kjærleik, måtte flammane dine gneistaFyr alle pilene dine inn i sjelene våre.I hjarte tru til dine ordre,må du tømma dine kogger.Du byr oss, sjarmfulle gud, på den lukkelegaste lagnad.Frå deg har eg objektet av mitt hjartes lyst,Og denne skapningen andar, og nyt livetTakk vere gneista i di guddomsflamme.

Grasiøs airRondeau Contredanse.SLUTT


Pygmalion er som et eventyr. Eventyret, som genre, blomstret opp i opplysningstiden på 1700-tallet, og Pygmalion er et eventyr i mer enn én forstand. Oppsetningen forsøker å gi en opplevelse av nettopp det magiske og eventyraktige ved denne historien. Den forsøker å gi eventyret ”sjel” i ordets egentlige forstand, ved å animere det, ved å gi det liv, og ved å vekke til livet selve verkstedet hvor man arbeider med døde mineraler, med steinen som materie. Nettopp derfor blir tilstedeværelsen av naturens egne elementer så viktig i denne forestillingen: treverket, ilden, vannet og jorden – samtidig som disse naturlige elementene trer ekstra sterkt frem som kontraster i møtet med kunstens mest kunstferdige uttrykk: dansen, skulpturkunsten – for ikke å glemme musikken.

Forestillingen legger vekt på sanseopplevelsene. Publikum får oppleve sansenes kraft, for det er nettopp dette statuen opplever når den vekkes til live og for første gang opplever

«ET EVENTYR UTENOM DET VANLIGE»Om oppsetningenAv Judith le Blanc, regissør

å føle, å se, å lytte, å lukte, å smake. Det er denne magien som utgjør det virkelige ekstraordinære ved historien om Pygmalion og som henter sitt tema fra Ovids Metamorfoser : hvordan en statue oppdager livet som skapes.

Denne sterke opplevelsen fremheves ved den helt spesielle nærheten mellom publikum og utøverne i denne forestillingen. Vår tanke er at også publikum inviteres til en ekstraordinær opplevelse ved å komme på virkelig kloss hold av sangerne, orkesteret og danserne. Publikum trer inn i selve produksjonen og blir ett med musikken ettersom det ikke finnes noen virkelig avstand mellom spillestedet og publikum i verkstedet: artistene utfolder seg bare noen centimeter fra de som betrakter forestillingen.

Publikum blir dermed omgitt av et verksted som er i aktivitet, som lever. Koret spiller rollene som Pygmalions (skulptørens) assistenter i verkstedet. Derfor er det heller ingen egentlig dekor i denne forestillingen. Det er verkstedet

i seg selv som utgjør forestillingens scenografi. Det eneste fremmede scenografiske elementet er speilet. Det viser Pygmalions narsissisme (for hva er vel ikke mer narsissistisk enn en kunstner som blir forelsket i sitt eget kunstverk?). Det reflekterer også karakterenes ulike trekk. Statuen oppdager sitt eget speilbilde, og ser dermed seg selv for første gang, mens Céphise, Pygmalions forsmådde elskerinne, koketterer ved speilet. Det aksentuerer dermed tematikken rundt ”Den andre”, rundt vårt eget speilbilde, ”Den doble”. Speilet utgjør derfor også utgangspunktet for forestillingens dansekoreografi som utfolder seg rundt nettopp dette temaet om selvet og ”Den andre”. Dansen, som også her får akrobatisk karakter, utgjør en integrert del av selve historien.

Judith le Blanc


TANGOBAROQUEHuitfeldtgården, måndag 1. februar. 20.00

Medverkande:Per Arne Glorvigen

Tormod Dalen

Program:Præludium

Antonio Vivaldi (1678 – 1741). Antonio’s e-moodsDeadly – Lively – Sadly – Happy

Astor Piazzola (1921 – 1992)Buenos Aires Hora Cero

Giovanni Battista Vitali (1632 – 1692)Chiacona per la letter B

Tarquino Merula (ca.1595 – 1665)Ciacconna

Edoardo Arolas (1892 – 1924)El Marne

Astor PiazzolaCoral

Johann Sebastian Bach (1685 – 1750)Preludio – La Milonga allemande – La Chamarrera Courante

Sara-bando – La Milonga Bourrée – Gigue-au-lot

Astor Piazzolla, den store argentinske tangokomponisten, var ein stor tilhengjar av barokkmusikk. Heilt frå barndommen blei han eksponert for Bach, som han lærte å spela på bandoneonen, ein variant av trekkspelet, og gjennom heile livet heldt han ein fot innanfor den klassiske musikken. Mange har meint å høyre element frå barokken i måten han trakterte harmoniar på, og barokken og den moderne tangoen har difor tidvis klare likskapstrekk.

Per Arne Glorvigen frå Dovre er ein annan bandoneonspelar kjend for å vera allsidig musikalsk; for han var tangoen inngangsportalen, ikkje målstasjonen. Han hausta mellom anna mykje ros for tangooperaen Maria de Buenos Aires, som blei nyoppsett ved Den norske opera i fjor. Elles har han òg mellom anna spela saman med den prestisjetunge Alban Berg-kvartetten, og gjennom ymse prosjekt fordjupa seg i klezmer, pop og samtidsmusikken.

Tormod Dalen er eit namn kjend for trondheimspublikumet. Frå han i ung alder turnerte med Trønderkvartetten på 80-talet har han etablert seg som ein av dei fremste cellistane i landet. Men i likskap med Glorvigen er òg Dalen ein musikalsk kameleon. Han har over fleire år fordjupa seg i det teatralske i Bachs cellosonater, men sjølv om han nok har barokkcelloen som heimstad, har han òg spela seg inn i både moderne avant-garde-musikk, hip-hop… og tango.

Dei reiste båe til Paris; Glorvigen for tangoen, Dalen for barokken. At dei fann kvarandre musikalsk var ikkje gjeve, men som to uvanleg eklektiske nordmenn i ein framand by var det kanskje mindre overraskande enn ein skulle tru. I 2006 gav dei ut albumet Sarabando i lag, der ein fekk improvisasjonar over Bach, Vivaldi og Piazzolla side om side. Kva publikum får no, som musikarane er 10 år eldre og meir eklektiske, må ein nesten reise på konserten for å finna ut.


ENSEMBLE KAPSBERGERAulaen, Hovedbygningen, NTNU Gløshaugen, tirsdag 2. februar. 21.00

Medverkande:Rolf Lislevand, luttEnsemble KapsbergerVassilis Bolonassos, presentasjon

Program:Programmet vil bli annonsert frå scena

Barokkmusikken, slik han er overlevert oss i dag, har vore basert rundt nokre grunnpremissar som inntil for få tiår si-dan ikkje var sett grunnleggjande spør-jeteikn ved. Viktigast av desse er tenden-sen til rein reproduksjon av, og fokuset på komponisten. Ein har tradisjonelt sett på det nedteikna verket som komponis-tens endelege intensjon, og jobben til ein utøvar var å framføra det som sto nedteikna på papiret.

Dette stod i sterk kontrast til måten barokkmusikk blei framført på i historisk tid. Musikalsk notasjon blei meir og meir eksakt utover 1800-talet, men det var fyrst etter andre verdskrigen at ein me-kanisk, eksakt reproduksjon av dei ned-skrivne notane blei eit ideal for somme, då moderne notasjon tillét komponistar å detaljstyra langt fleire aspekt av mu-sikkframføringa enn tidlegare. I barokken var denne helt annleis. Då var notasjo-nen framleis relativt upresis, og det var venta at musikarar skulle spele musikken etter skikken som var vanleg i eit gjeve område. Eitt av dei store forskingsfelta

innan eldre musikk dei siste tiåra har nett vore å sjå på kva kjeldematerialet, som ofte er svært skrint, kan fortelja oss om måten musikk har vore framført på i ulike tider og stadar.

Eit nærslekta felt har fått mindre merk-semd, kanskje fordi det krev særs dyktige musikarar, nemleg improvisasjon. Skiljet mellom komposisjon og improvisasjon var ofte flytande: Mange verk (i sær verk for soloinstrument) kan sjå ut som ned-skrivne improvisasjonar, og ein kompo-nist kunne fritt endre på ein komposisjon etter ynskje; det er ingen grunn til å tru at utøvarar gjorde mindre. I det heile var improvisasjonen ein levande del av musikken, og på dette viset likna nok barokkmusikktradisjonen vel så mykje på jazz som på den moderne kunstmu-sikktradisjonen. Mange barokkverk er så sparsamt nedskrive at ein, ved ei kjelde-tru framføring, sit att med lite meir enn eit uferdig rammeverk.

Rolf Lislevand er rekna som ein ei-nar på barokke klimpreinstrument, og har gjort meir enn dei fleste for å opna

opp att den gløymde barokkimprovisa-sjonsverda. Resultatet er musikk som lét kjend men ukjend, ny men gamal, og ugløymeleg vakker. Rolf spelar saman med sitt eige elite-ensemble, Ensemble Kapsberger, som garanterer ei unik mu-sikkoppleving.

Som spesiell gjest har Lislevand fått med den gresk-svenske radiojournalis-ten Vassilis Bolonassos. I meir enn 30 år hadde Bolonassos musikkprogrammet Alltid på en söndag på Svenska radion. Bolonassos har alltid hatt ein særskild kjærleik for det eldre klassiske repertoa-ret, og har gjort meir enn dei fleste for å hevda tidlegmusikken i Sverige.


HÄNDELPERLERFrimurerlogen, onsdag 3. februar. 19.30

Medverkande:Karina Gauvin, sopranTSO Tidlig, orkesterLuis Otávio Santos, spelande leiarVassilis Bolonassos, konferansier

Program:Corelli, Concerto Grosso nr. 1Händel, Alcina - ”Tornami a vagheggiar”Händel, Solomon - ”Will the sun forget to streak”Geminiani, Concerto Grosso “La Follia” (etter Corelli)

PAUSE

Händel, Concerto Grosso op 6, no 4 i a-mollHändel, Rinaldo - ”Furie terribili”Händel, Alcina - ”Ah! Mio cor”Händel, Lotario - ”Scherza in mar”

Georg Friedrich Händel (1685-1759) er i dag mest av alt kjend for oratoria sine, som Messias og Israel i Egypt. Men før han slo seg stort opp som oratoriekomponist, komponerte Händel òg ei mengd operaer, der berre nokre få er å høyra regelmessig på scener i dag. Dette har langt mindre med kvaliteten på musikken enn med politiske høve å gjera: Oratoriet passa betre inn i dei puritanske straumane i det engelske samfunnet, og dei viktigaste blei seinare viktige nasjonalsymbol. Dei italienske operaene kom derimot i skuggen, og det er fyrst i seinare år ein har verte ordentleg klar over kva for ein arv som har vore vanskjøtta. Dei er verk med fantastiske historier, og har ein musikk som dekkjer over heile det menneskelege kjensleregisteret, og syner at Händel både var ein glimrande tonediktar og psykolog: Få har meir melodisk greidd å representera dei ekstreme kjenslene enn Händel, kjærleiken især. Om operaene til Händel framleis har eit stykke att før dei har teke den rettmessige plassen deira i repertoaret, har enkeltariar frå dei for lengst blitt standardstykke, og dei vitnar om den enorme venleiken og krafta musikken framleis har.

Oratoriet er heller ikkje heilt gløymt av her. Eit oratorium er gjerne rekna som ein motpol til operaen. Tradisjonelt seier ein


at oratorium ikkje hadde scenehandling, at dei hadde eit religiøst tema, og at kor var brukt meir enn i operaen, der solistane fekk falda seg fritt ut. Dette passar godt for dei mest kjende oratoria til Händel, men nærare ettersyn syner at dei mindre kjende oratoria ofte blir svært operaaktige. I operaen Salomon er livet til israelittkongen skildra. Arien «Will the sun forget to streak» fortel om dei uutslettelege inntrykka dronninga av Saba fekk frå hoffet hans.

Händel skreiv òg rein instrumentalmusikk, og især konsertane blei gjerne spela i pausane mellom aktene på dramatiske verk. Men sjølv om Händels konsertar framleis er svært kjende, er det kanskje meir enn nokon Corelli, frå foreldregenerasjonen til Händel, som har imponert moderne publikum mest. Eitt av verka som blir framført her var opphavleg ikkje ein konsert, men som ein sonate for fiolin og cembalo. Denne var kalla «La follia», som var namn på ein typisk bassgang som ein finn att gjennom mykje av verket. Corelli blei fantastisk populær gjennom heile Europa. Ein av elevane hans, Francesco Geminiani (1685-1762), såg moglegheita til å metta marknaden for konsertar i Corelli-stil i London ved å gjera om mange av dei mindre verka til læraren til konsertar. Det er ikkje usannsynleg at Händel sjølv høyrde dette verket.

Vassilis Bolonassos, kjend frå over tre tiår med programmet Alltid på en söndag på Radio Sverige, gjestar som konferansier.

Fun fact: På Händels tid blei det skriven enorme mengder operaer på eit ganske lite basisrepertoar av tekster; diktaren Pietro Metastasio var især populær. Men sjølv om tekstforfattaren ofte var rekna som høgare på rangstigen enn komponisten, var det songarane, og især dei beste sopranane, som var dei største stjernene. Desse kunne ofte velje å få ein arie omskriven, eller jamvel skifta ut med ein arie over same teksta av ein annan komponist, om dei ikkje likte musikken dei blei gjevne. Ved eitt tilfelle blei Händel så rasande at han truga ei songarinne med å halda ho etter føtene ut vindauget om ho ikkje song arien hans. Händel gifta seg heldigvis aldri.


Medverkande:Gjermund Larsen, fiolinRolf Lislevand, lutt og gitarinstrumenterAndré Lislevand, viola da gambaIngeborg Dalheim, sopran

Program:Programmet vil bli annonsert frå scena.

I folkemusikkmiljø er Gjermund Larsen rekna for å vera eit unikum. Han er son av Geir Egil Larsen, sjølv eit ovviktig namn i den norske folkemusikkverda, men greidde tidleg å markera seg på eiga hand. Han er den yngste vinnaren av A-klassa på Landskappleiken nokon gong, og han har vore fast inventar på Spellemannslistene.

Samstundes har Larsen aldri vore nøgd med å bli plassert i ein bås. Han har fint kunne spele folkepop med Odd Norstoga ein dag, blues med Reidar Larsen den neste, og det er lang avstand mellom arbeida hans innan samtidsmusikk og prosjektet med Moddi.

Larsens interesse for tidlegmusikk blei fyrst offentleg ålment kjend gjennom prosjektet Trønderbarokk. Barokksolistene hadde ved fleire tidlegare høve spela

musikk av Larsen, og no var tida inne for å spele med Larsen sjølv. Barokkfest hadde òg gleda av å ha han innom i fjor.

På årets konsert møter Larsen tre av landets barokkmeistrar. Rolf Lislevand er den absolutte einaren på historiske klimpreinstrument i landet, og har gjennom sine eigne prosjekt synt ein imponerande eklektisisme. Med han er André Lislevand, som trass i ung alder har bygd seg opp ry som ein gambist av beste sort.

På song har dei fått med seg Ingeborg Dalheim, som har spesialisert seg på vokalornamentering i barokkmusikk. Ho har arbeidd med fleire store, internasjonale barokkensemble, mellom anna Hespèrion XXI, leia av Jordi Savall, der òg Lislevand fekk sitt internasjonale

gjennombrot eit tiår tidlegare.Alle er, med andre ord, meistrar

innanfor sine eigne felt, og kva meir er, er dei alle improvisatorar på høgste nivå. Medan barokken og folkemusikken kan verka som fråskilde verder, er det kanskje nett gjennom improvisasjonen, som ikkje lar seg feste til papiret så lett, som syner alt dei har til felles. Larsen og Lislevand den eldre møttes i samspel òg på førre Barokkfest. Med improvisatorar som dei, er om lag det einaste ein kan vere sikker på at ein ikkje får den same konserten opp att!

BAROKKFOLKVår Frue Kirke, onsdag 3. februar. 22.00

Medverkande:Olof Boman, dirigentYoung Artists' Gloger Academy:Kerstin Dietl, TysklandÄneas Humm, SveitsTiina Markkanen, FinlandUngdommens Barokkorkester

Program:John Blow (1649-1708): Venus og Adonis (ca. 1683)

Operaen var originalt ei italiensk affære: Genren oppstod då ein ynskte å skapa opp att den antikke greske tragedien, slik han var overlevert i verka til diktarane Sofokles, Evripides og Seneca. Bak låg ei lang musikalsk utvikling, og eit ynskje om å gje musikken evnene dei las om hjå antikke forfattarar. Denne antikke arven var naturleg følt sterkast i Italia, og dei mange småstatane som danna eit lap-peteppe på kartet hadde eigeninteresse av å framheve denne som noko som til-høyrde dei.

Genren var difor i utgangspunktet svært knytt til det italienske, og spreidde seg berre gradvis nordover. I Frankrike var genren fyrst gjerne assosiert med Jean-Baptiste Lully (1632-1687), som

VENUS OG ADONISRingve Museum, torsdag 4. februar. 19.30


nærast fekk monopolisert musikkreftene i Paris, og skapa ein unik fransk opera-form, tilpassa smaken (og propaganda-interessene) ved det franske hoffet.

Venus og Adonis av John Blow er rekna for å vera den fyrste operaen som var skriven i England, og han var skriven for hoffet til kong Karl II. Språket er òg engelsk, noko ein ikkje kunne ta som ei sjølvfylgje når ein genre kryssa landegrenser. Men sjølv om operaen var engelsk, hadde han lånt mykje frå den franske operaen. Bruken av punkterte rytmar (lang-kort) i ouverturen var asso-siert med Frankrike, og især prakta ved hoffet til Ludvig XIV; det same var praksi-sen med å referera til hoffet operaen var skriven for i prologen. Eit trekk som korkje kom frå italiensk eller fransk praksis var derimot bruken av kontinuerleg musikk: Venus og Adonis er ikkje delt inn i ariar og resitativ, men held fram nærast uav-broten, med stadig ny musikk.

Myta om Venus og Adonis var vel kjend for det samtidige publikumet frå Ovid, og hadde vore brukt i mange tidlegare verk, mellom anna eit langt dikt av Shakespeare: Kjærleiksgudinna Venus forelska seg i ungguten Adonis, som er jeger, og kler seg ut som jaktgu-

dinna Artemis for å vera i lag med han. Men sjølv om ho har åtvara han mot fa-rane jakta fører med seg, døyr Adonis til slutt av eit villsvinåtak. I denne versjonen er ikkje Artemis med, og det er Venus som får Adonis til å reisa på jakt, for å gje ein komisk kjærleiksleksjon med Cu-pido. Humoristisk var òg introduksjonen, som meir enn hinta til at ingen ved hoffet var trufaste. Dette passa især bra sidan Cupido i fyrsteoppsetjinga var spela av den uekte dotter til kongen, Maria Tudor, og Venus av elskarinna hans!

Nordisk barokkorkester er eit fast inn-slag på Barokkfest, der dei mest lovan-de unge instrumentlistane i Norden får høve til å samlast og å spela i lag. Her kan publikum få høyre nokre av morgon-dagens stjerner spela av barokkreperto-arets vakraste og mest spanande verk. Orkesteret er i år leia av Olof Boman. Songarane kjem frå Young Artists' Glo-ger Academy, som er knytt til Glogerfest-spillene i Kongsberg, der operaen òg blir sett opp.

PROLOGKjærleikens og erotikkens gud Cupido nyt livet og naturen saman med dei unge venene sine. Dei prisar kjærleiken og skjemtar om vanskane menneska har med å vera tru mot kvarandre. Cupido manar alle til å fylgja lengslene og gje seg hen til kjærleiken.

AKT IKjærleiksgudinna Venus og den unge Adonis sver kvarandre kjærleiken sin då dei plutseleg høyrer jaktmusikk på avstand. Venus ber Adonis gje seg med ut i skogen på jakt, for sidan å koma attende til ho og nyta kjærleikens gleder i lag. Adonis vil heller bli, men når jaktkumpanane hans kjem og skildrar

SYNOPSIS OG ROLLERjaktas spenning og eventyr, fylgjer han motviljug med dei.

AKT IIVenus og Cupido held ein kjærleiksskule for småkupidane. Cupido kallar så på Karitane, som kjem og prisar Venus' venleik.

AKT IIIAdonis har blitt hardt skadd i jakta og blir leidd inn av jaktvenene. Venus fortvilar, og bønfell Adonis om ikkje å døy og forlata ho. Adonis forstår at enden er nær, og ber om å få døy i fanget hennar: «Der ville eg leva, og der ynskjer eg å døy». Alle sørgjer over den daude Adonis.

ROLLER

Prolog: » Cupido » Fyrste hyrding » Andre hyrding » Hyrdinne » Kor av hyrdingar og hyrdinner

Hovudhandling: » Venus » Adonis, jaktgud » Jeger » Jegerfylgje, kor » Cupido » Småkupidar » Karitane, gudinnane for prakt,

munterheit og glede

Alle medverkande:

Dirigent: Olof BomanCello: Mime Brinkmann, Norah O´Leary Orgel/fløyte: Ingeborg ChristophersenBlokkfløyte: Kristin JansetFiolin: Oda Habbestad, Melissa Joesaar, Tiina Mäe, Ida Charlotte Sundell, Alain Canonica

Bratsj: Raido Lill, Toke HanseniusTeorbe: Kaisamaija Uljas, Thomas Schoofs MelheimSangere: Kerstin Dietl, Äneas Humm, Tiina Markkanen, Tobias Hechler, Maria Martin Gonzales, Carolina Gilabert Saanchez, Aleksander Løe

Myrling, Endre Aaberge Dahl, Robert Lind, Zsuzsa Zseni, Erik Arnelöf

I samarbeid med Glogerfestispillene


BLAP R O G R A M , S . 3 0BAROKKFEST 2016

John Blow

VENUS AND ADONISTHE PROLOGUEThe curtain is drawn where is discovered Cupid with a bow in one hand and an arrow in the other and arrows by his side and around him Shepherds and Shepherdesses.

CUPID'S ENTRY. (Vivace)[Cupid bows and sings:]Behold my arrows and my bowAnd I desire my art to show:No one bosom shall be foundEre I have done, without a wound,But it would be the greatest artTo shoot myself into your heart;Thither with both my wings I move,Pray entertain the God of Love.

SHEPHERDS AND SHEPHERDESSESCome, Shepherds all, let’s sing and play,Be willing, lovesome, fond and gay.

SHEPHERD She who those soft hours misuses And a begging Swain refusesWhen she would the time recoverMay she have a feeble lover.

SHEPHERDESSThe best of the Celestial Pow'rsIs come to give us happy hours.

PROLOGSceneteppet blir opna, og ein ser Cupido med ein boge i eine handa og ei pil i den andre, piler ved sidan av han, og rundt han hyrdingar og hyrdinner.

CUPIDOS INNGANG (Vivace)[Cupido bukkar og syng:]Sjå mine piler og min bogeOg eg tenkjer kunsten syna:Ikkje ein barm skal bli funnen,Når eg ferdig er, forutan sår.Men det ville vere den største kunstaÅ skyta meg sjølv inn i ditt hjarte;Ditmot med vengeslag eg flyg;Eg ber dykk: Underhald Kjærleikens gudinne.

HYRDINNERKom, hyrdingar, til song og spel,Ver viljuge, elskande, glade og lystige.

HYRDINGHo som desse milde timer misbrukerOg avviser ein bedande svein,Når ho med tida får betre tankarMå ho få ein tarveleg elskar.

HYRDINNERDen beste av dei guddommelege makterEr komen for å gje oss glade timer.



2nd SHEPHERD Oh, let him not from hence remove

SHEPHERDESS Till ev'ry bosom's full of love.

CUPID Courtiers, there is no faith in you,You change as often as you can:Your women they continue trueBut till they see another man.

SHEPHERD Cupid hast thou many foundLong in the same fetters bound?

CUPIDAt court I find constant and trueOnly an aged lord or two.

SHEPHERDWho do thine Empire longest hold?

CUPIDThe foolish ugly and the old.In these sweet groves love is not taughtBeauty and pleasure is not bought;To warm desires the women nature movesAnd ev'ry youthful swain by nature loves ...

CHORUSIn these sweet groves [etc.][While this Chorus is singing a Shepherd and Shepherdess dance to it.]

ANDRE HYRDINGÅ, lat oss ikkje reisa herifrå…

HYRDINNER…før kvart eit bryst med kjærleik symj.

CUPIDOAdelsmenn, de eig ikkje truskap,De skiftar så ofte som de kan.Kvinnene dykkar held seg truKun til dei ser ein annan mann.

HYRDINGCupido, var det mange somi same lenkjer lenge bundne var?

CUPIDOVed hoffet fann eg fast og tru,Berre ein eldre fyrste eller to.

HYRDINGKven held dit rike lengst?

CUPIDODei tåpelege, stygge og dei gamle.I desse vakre lundar er ikkje kjærleik lært bortVenleik og vellyst er ikkje kjøpt;Til varme lengsler naturen kvinna tek,Og kvar ein ungdommeleg svein elskar av natur.

KORI desse vakre lundar [osv.][Medan koret syng dansar ein hyrding og ei hyrdinne til.]


Lovers to the close shades retire,Do what your kindest thoughts inspire.

CUPID’S ENTRY

[Exeunt omnes. The Curtain closes.]

FIRST ACTTHE ACT TUNE. (Lento) The Curtain opens and discovers Venus and Adonis sitting together upon a Couch, embracing one another.

ADONISVenus!

VENUSAdonis!

ADONISVenus, when shall I taste soft delightsAnd on thy bosom lie?Let's seek the shadiest covert of this groveAnd never, never disappoint expecting love.

VENUSAdonis, thy delightful youthIs full of beauty and of truth.With thee the Queen of Love employsThe hours design'd for softer joys.

ADONISMy Venus still has something newWhich forces lovers to be true.

Elskarar, trekk til den nære skuggen attende;gjer kva dykkar mest hjartelege tankar inspirerer.

CUPIDOS INNTOG

[Alle går ut; førehenget går att]

FYRSTE AKTAKTSMELODIEN (Lento)Førehenget går opp, og ein ser Venus og Adonis sitja saman på ein brisk, omfamnande kvarandre.

ADONISVenus!

VENUSAdonis!

ADONISVenus, når skal eg smake dei søte glederog ligge på brystet ditt?La oss finna det mørkaste dekke i denne lundenog aldri, aldri skuffe når vi kjærleik ventar.

VENUSAdonis, din frydefulle ungdomer full av venleik og av sanning.Med deg Kjærleiksdronninga brukartimane skaft for mjukare gleder.

ADONISMi Venus har framleis noko nytt,som tvingar elskarar til å vera tru.



VENUSMe my lovely youth shall findAlways tender, ever kind.

HUNTER'S MUSIC[They rise from the Couch when they hear the Music.]

VENUS Hark, hark, the rural music sounds,Hark, hark the hunters, hark, hark the hounds!They summon to the chase, haste, haste away.

ADONISAdonis will not hunt today.I have already caught the noblest prey.

VENUS No, my shepherd, haste away,Absence kindles new desire,I would not have my lover tire ...My shepherd, will you know the artBy which I keep a conquer'd heart?I seldom vex a lover's earsWith business or with jealous fears.I give him freely all delightsWith pleasant days and easy nights.

ADONISYet there is a sort of menWho delight in heavy chainsUpon whom ill-usage gainsAnd they never love till then.

VENUSThose are fools of mighty leisure

VENUSMeg min elskelege ungdom skal finnealltid øm, alltid kjærleg.

JEGARMUSIKK[Dei stig frå brisken når dei høyrer musikken.]

VENUSHøyr, høyr landsmusikken let,Høyr, høyr jegerane; høyr, høyr hundane!Dei kjem til jakta; fort, fort bort!

ADONISAdonis skal ikkje jakta i dag.Det edlaste byttet har eg alt fanga.

VENUSNei, min hyrding,Fråvær tenner ny lengsle,Eg vil ikkje at min nye elskar skal trøytne...Min hyrding, kjenner du kunsta misom hjelp meg halda eit erobra hjarte?I plagar sjeldan ein elskars øyremed plikter eller sjalu frykt.Eg gjev han fritt av alle gledermed gledefylte dagar og idylliske neter.

ADONISLikefullt er det ein sort av mennsom frydast ved tunge lenkjerSom får glede av å bli misheldneOg dei elskar aldri før det.

VENUSDesse er toskar med mykje fritid.


Wise men love the easiest pleasure.I give you freely all delightsWith pleasant days and easy nights.

ADONISAdonis will not hunt today.

VENUSNo, my shepherd, haste away.[Enter Huntsmen to Adonis, and sing this Chorus.]

HUNTSMEN Come follow, follow, follow,Come follow to the noblest game.Here the spritely youth may purchase fame.

HUNTSMANA mighty boar our spear and darts defies,He foams and rages, see, see, he woundsThe stoutest of our Cretan hounds,He roars like thunder and he lightens from his eyes.

ADONISYou who the slothful joys of city hateAnd, early up, for rougher pleasures wait,Next the delight which heav'nly beauty yieldsNothing, oh nothing is so sweetAs for our huntsmen, that do meetWith able coursers and good hounds to range the fields.

HUNTSMENLachne has fastened first but she is old;Bring hither Ladon, he is strong and bold,Heigh Lachne, heigh Melampus; oh, they bleed,Your spears, your spears, Adonis thou shalt lead.

Kloke menn elskar den enklaste gleda.Eg gratis gjev deg alle glederMed enkle dagar og milde netter.

ADONISAdonis skal ikkje jakta i dag.

VENUSNei, min hyrding, gå med hast.[Jegarane kjem til Adonis, og syng dette koret]

JEGARARKom, fylg, fylg, fylg,Kom fylg til det edlaste viltet.Her kan den livlege ungdom vinne ry.

JEGAREit mektig villsvin overgår våre spjut og piler,Han slever og rasar – sjå, sjå, han sårarDen stautaste av våre kretahundar,Han brølar som tore og lynar i auga.

ADONISDe som dei dovne gleder frå byen hatarOg, tidleg oppe, ventar på grøvre gleder,Deretter hugnad som himmelsk venleik gjev.Inkje, nei inkje er så søttFor jaktmennene våre, som møterMed raske gangarar og gode hundar for å trave over marka.

JEGARLachne er fyrst, men ho er gamal;Bring Ladon hit, han er sterk og bold.Hei Lachne, hei Melampus; å, dei blør,



[Exeunt singing. Entry: A dance by a Huntsman. The Curtain closes.]

SECOND ACTTHE ACT TUNE. (Allegretto) The Curtain opens and Venus and Cupid are seen standing with Little Cupids round about them.

CUPIDYou place with such delightful careThe fetters which your lovers wear;None can be weary to obeyWhen you their eager wishes bless,[Cupid points to the little Cupids]The crowding Joys each other pressAnd round you smiling Cupids play.

VENUSFlattering boy, hast thou been readingThy lessons and refined artsBy which thou may'st set ableedingA-thousand, thousand tender hearts?

CUPIDYes, but mother, teach me to destroyAll such as scorn your wanton boy.

VENUSFit well your arrows when you strikeAnd choose for all what each may like.But make some love, they know not why,And for the ugly and ill-humour'd die;Such as scorn Love's fire,Force them to admire.

Dykkar spyd, dykkar spyd, Adonis skal leia.[Dei går ut syngande. Entre: Ein dans ved ein jegar Forhenget går att.]

ANDRE AKTAKTSMELODIEN (Allegretto)Forhenget opnar seg, og ein sein Venus og Cupido ståande med småcupidar kring seg.

CUPIDODu plasserar med slik vedunderleg omhuDei lenkjer som dine elskarar ber;Ingen kan nøla med å lydaNår du deira ivrige ynske signar,[peikar på småcupidane]Gledene flokkar seg ikring,Og rundt deg leikar smilanda cupidar.

VENUSSmigrande gut, har du leseLeksjonane dine og jobba med kunsteneSom kan la deg blødeEit tusen, tusen mjuke hjarte?

CUPIDOJa, men mor, lær meg å øydeleggjaAlle dei som foraktar den viltre guten din.

VENUSVakt pilene dine vel når du skyt,Og vel for alle det dei likar.Men lat somme elska, utan å vita kvifor,Og for dei stygge og humørsjuke døy;Slike som foraktar kjærleikskraft,Tvingar du dei til å beundra.


THE CUPID'S LESSON [The little Cupids repeat their lesson after Cupid.] CUPIDThe insolent, the arrogant,The M-E-R-: Mer; C-E: Ce; N-A: Na; R-Y: Ry;The mercenary, the vain and silly.The jealous and uneasy, all such as tease ye...Choose for the formal foolWho scorns Love's mighty school,One that delights in secret glancesAnd a great reader of romances.For him that's faithless, wild and gay,Who with Love's pain does only play,Take some affected, wanton she,As faithless and as wild as he.

VENUSBut, Cupid, how shall I make Adonis constant still?

CUPIDUse him very ill...[Venus laughs]To play, my Loves, to play;’Tis Venus makes it holiday..

A DANCE OF CUPIDS. (Allegro Leggiero) After the dance the little Cupids play together at hide and seek and hot cockles till Cupid frightens them off the stage with a Vizard Mask, and then they come on again, peeping, when Cupid calls the Graces.

VENUS

CUPIDOS LEKSJON[Småcupidane gjentek leksjonen etter Cupido.]

CUPIDODei frekke, dei arrogante,Dei H-A-V-E-S-J-U-K-E,Dei havesjuke, dei forfengjelege og fjollete,Dei sjalu og dei mistenksame, alle slike ertar de...Vel som hovudfjolsEin som foraktar kjærleikens mektige skule,Ein som blir gleda av hemmelege blikkOg ein storlesar av romansar.For han som er trulaus, vill og lystig,Som med Kjærleiks pine berre leiker,Tak eikor frivol kvinne,Nett så trulaus og vill som han.

VENUSMen, Cupido, korleis skal eg gjera Adonis like tru?

CUPIDOBruk han svært meint…[Venus ler]For peik og spel, mine kjæreSkipar Venus til ein festdag.

SMÅCUPIDANES DANS (Allegro Leggiero)Etter dansen leikar småkupidane gøyme og finne i lag, og blindebukk i lag, til Cupido skremmer dei av scena med ei reisemaske, før dei kjem attende att, glyttande når Cupido kallar på karitene.

VENUS



Call, call the Graces.

CUPID Come, all ye Graces! 'Tis your dutyTo keep the Magazine of Beauty.[Enter the Graces]

GRACESMortals below, Cupids above,Sing the praises of the Queen of Love.The world for that bright Beauty dies;Sing the triumphs of her conqu'ring eyes.Hark, ev'n Nature sighs. This joyful nightShe will beget desire and yield delight.

THE GRACES' DANCE. (L'istesso tempo) GAVATT. (Allegro)

While the Graces dance, the Cupids dress Venus, one combing her head, another ties a bracelet of pearls round her waist etc. After the dances the Curtain closes upon them.

SARABRAND FOR THE GRACES. (Lento) A GROUND. (Maestoso)

THIRD ACTTHE ACT TUNE. (Sostenuto) The Curtain opens and discovers Venus standing in a melancholy posture. A mourning Cupid goes across the stage and shakes an arrow at her.

VENUS Adonis, uncall'd-for sighsFrom my sad bosom rise,

Kall, kall inn karitene.

CUPIDOKom, alle kariter! Det er dykkar pliktÅ styre kjærleiksgangen.[Karitene kjem inn]

KARITARDødelege under, cupidar overSyng lovprisingar til KjærleiksgudinnaDen verda som for ljuv Venleik døyr,Syng triumfane til hennar erobrande auge.Høyr, sjølv naturen sukkar. Denne herlege nattaVill ho avle lengsle og hauste vellyst.

KARITANES DANS (L'istesso tempo)GAVOTTE (Allegro)

Medan karitene dansar, kler cupidane på Venus. Ein kjemmer håret hennar, ein annan snører eit perlekjede kring midja hennar osv. Etter dansen går sceneteppet att.

SARABANDE FOR KARITENE (Lento)PASSACAGLIOA (Maestoso)

TREDJE AKTAKTSMELODIEN (Sostenuto)Sceneteppet blir opna, og ein ser Venus ståande i ein melankolsk positur. Ein syrgjande Cupido går rundt på scena og heitar med ei pil mot ho.

VENUSAdonis, uvelkomne sukkStig frå mitt triste bryst,


And grief has the dominion of my eyes.A mourning Love passed by me now that sungOf tombs and urns and ev'ry mournful thing:Return, Adonis, 'tis for thee I grieve.[Venus leans against the side of the stage and weeps. Adonis is led in wounded.]

ADONISI come, as fast as Death will give me leave.Behold the wound made by th' Aedalian boar;Faithful Adonis now must be no more.

VENUS Ah, blood and warm life his rosy cheeks forsake.Alas, Death's sleep thou art too young to take.My groans shall reach the heav'ns; oh, pow'rs aboveTake pity on the wretched Queen of Love!

ADONISOh, I could well endure the pointed dart,Did it not make the best of lovers part.

VENUSYe cruel gods, why should not IHave the great privilege to die?

ADONISLove, mighty Love, does my kind bosom fire;Shall I for want of vital heat expire?No, no, warm life returns, and Death's afraidThis heart (Love's faithful kingdom) to invade.

VENUSNo, the grim Monster gains the day;With thy warm blood life steals away.

Og sorg har herredøme over auga mine.Ein syrgjande Kjærleik kom over meg no, som songOm graver og urner og alle syrgjelege ting:Kom att, Adonis; det er for deg eg syrgjer.[Venus lener seg mot sida av scena og græt.Adonis blir leidd inn såra.]

ADONISEg kjem, så rask som Dauden gjev meg lov.Sjå såret gjort av det svikefulle villsvinet.Trufaste Adonis er no ikkje meir.

VENUSÅ, blodet og livsvarmen forsakar andletet hans.Akk, Daudens svevn er du for ung til å ta imot.Stønna mine skal nå himmelen; å, gudar ovanpå,Syn miskunn til Kjærleikens sønderknuste dronning!

ADONISÅ, vel eg hadde heldt ut den spisse pila,om det ikkje skilde dei beste av elskarar.

VENUSDe vonde gudar, kvi skulle ikkje heller egbli gjeven privilegiet å døy?

ADONISKjærleik, mektig kjærleik, kveikjer brystet mitt;Skal eg av mangel på livsvarme ånda ut?Nei, nei, livsvarmen kjem att, og Dauden ottastfor å ta inn dette hjartet, Kjærleiks trufaste rike.

VENUSNei, det fæle monsteret vinn dagen;Med det varme blodet ditt svinn livet bort.



ADONISI see Fate calls; let me on your soft bosom lie.There I did wish to live, and there I beg to die.[Adonis dies.]

VENUSAh, Adonis my love, ah, Adonis ...With solemn pomp let mourning Cupids bearMy soft Adonis through the yielding air ...He shall adorn the heav'ns, here I will weepTill I am fall'n into as cold a sleep.

OMNES Mourn for thy servant, mighty God of Love,Weep for your huntsman, oh forsaken grove.Mourn, Echo, mourn, thou shalt no more repeatHis tender sighs and vows when he did meetWith the wretched Queen of LoveIn this forsaken grove.

THE END.

ADONISEg høyrer lagnaden kalla; lat meg liggja på det mjuke fanget ditt.Der ynskte eg å leva, og der ber eg om å døy.[Adonis døyr.]

VENUSÅ, Adonis min kjærleik, å, Adonis…Med majestetisk prakt lat sørgande cupidar beraMin vakre Adonis gjennom den vikande lufta…Han skal pryda himmelen, her skal eg gråtaTil eg er fallen i ei like kald svevn.

ALLESørg for den tenar, mektige kjærleiksgud,Gråt for jegeren, du forsaka lund.Sørg, Ekko, sørg; du skal aldri meir gjentaHans ømme sukk og eidane frå då han møtteMed den sønderknuste KjærleiksdronningaI denne gudsforsaka lunden.

SLUTT


JORDI SAVALL I DOMENNidarosdomen, fredag 5. februar. 21.00

Medverkande:Jordi Savall: Diskantgambe, Anonym italiensk ca. 1500 og 7 strengers bassgambe av Barak Norman, London 1697Rolf Lislevand: Gitar og teorbe

Program:Ymse før-barokke verk:Diego Ortiz (1510-1570): La SpagnaAnonym (CMP 121)/improvisasjon: Folias AntiguasDiego Ortiz: Passamezzo antico V

Francesco Corbetta (1615-1681):Prélude – Caprice de ChaconneFolies d’Espagne(Gitar)

Tobias Hume (1579-1645). Musicall Humors:A Souldiers March – Galliard Harke, harke – Good againeA Souldiers Resolution(Bassgambe)

Diego Ortiz. Folias & Romanescas:Folia IV - Passamezzo antico IPassamezzo moderno III - Ruggiero IXRomanesca VII - Passamezzo moderno II

PAUSE

The Lancashire Pipes (ca. 1600-1660):A Pointe or PreludiumThe Lancashire PipesThe Pigges of Rumsey Kate of BardieThe Cup of Tea – A Toy

(Bassgambe i sekkepipestemming)

Alessandro Piccinini (1566-1638) & Girolamo Kapsberger (1580-1651):Musique pour ThéorbeToccata – Canarios – Arpeggiata – Ciaccona(Theorbe)

Marin Marais:Les Voix Humaines Couplets des Folies d’Espagne

Anonym/improvisasjon: Canarios

Antonio Valente/improvisasjon: Gallarda Napolitana (1520-1600) – Jarabe Loco (jarocho)

Med støtte fra Departament de Cultura of the Generalitat de Catalunya og Institut Ramon Llull


OM PROGRAMMET

Catalanaren Jordi Savall er ei levande legende i tidlegmusikkverda. Han, meir enn nokon, har æra for at gambefamilien, ein tidleg slektning av fiolinfamilien, har blitt trekt fram i ljoset dei siste 40 åra, og på ny er i vanleg bruk på konsertar verda over.

Viola da gamba-familien (kortform gambe) oppstod separat frå den moderne fiolinfamilien, men på mange vis likna dei. Gambe-namnet kjem av italiensk «gamba», som tyder fot. Dette skilde dei frå ein annan familie strykeinstrument på same tid, kalla viola da bracchia, som ein la på fanget. (Bratsjen har fått namnet sitt frå desse.) Desse instrumenta hadde gjerne seks strengar, og hadde ofte tverrband. Den vanlege gamben var ganske mykje mindre enn ein cello, og forma på kroppen var òg nokså ulik. Ein kan merka seg at kontrabassen framleis har mykje av gambeforma i seg. Klangen i dei var svakare enn i fiolinane, og det var

nok ein av hovudgrunnane til at dei etter kvart forsvann. På den same tida gjorde det at dei har ein meir intim klang, som er open for unike sanseinntrykk.

Jordi Savall var essensiell for ein norsk meister, Rolf Lislevand, som fekk det store gjennombrotet sitt i Savalls ensemble Hespèrion XXI. Savall (og Lislevand) fekk sitt store gjennomslag inn i populærkulturen med musikken til filmen Tous les matins du monde (Alle årets dager på norsk), som omhandlar ein ung fransk cellist, Marin Marais (1656-1728), og om den noko uvanlege læretida hans under Monsieur de Sainte-Colombe (1640-1700): Sainte-Colombe fann ikkje dei kunstneriske merittane han leitte etter i Marais, og sendte han bort, men det var Marais som skulle etablera gamben som instrument ved det franske hoffet.

På den siste dagen av årets Barokkfest står Lislevand og Savall på ny på same scene. Her står på ny

Marais' musikk på programmet, men òg verk av andre viktige gamberepertoar. Av særleg interesse er kanskje verka frå «The Lancashire Pipes», ei samling frå nærleiken av Manchester, mest sannsynleg skriven ein gong på fyrste halvdel av 1600-talet. Her er det oppgjeve at gamben skal vera stemd i «sekkepipestemme», dvs. at den tjukkaste strengen er brukt som ein bordunstreng. Verka inneheld ofte titlar som seier noko om innhaldet

Fun fact: Marin Marais gjekk eitt steg lengre enn det vi får høyra frå «The Lancashire Pipes», og skreiv det fyrste programverket, altså eit instrumentalverk som var meint å skildra ei historie, der det var lagt til tekst for å forklara handlinga. Dette er eit verk for ein gambe, kalla Le Tableau de l’Opération de la Taille, som laust kan bli omsett til Urinsteinoperasjonen.



Johann Sebastian Bach (1685-1750) er barokkomponisten over alle andre, og kanskje òg kyrkjekomponisten over alle forutan Palestrina (Bach sjølv ville ikkje ha hatt noko imot atterhaldet). Bach kan kanskje meir enn noko kallast ein synte-tikar, i positiv forstand: Han samla alle stilar i samtida i musikken sin, og synte-sen i musikken hans blei til noko meir enn komponentane var på eiga hand.Eitt av aspekta til musikken hans er at han lett kan skiftast frå instrument til in-strument. Sjølv om òg Bach kunne gje-

ra seg nytte av klangfarge, er mykje av musikken hans merkverdig i korleis han kunne skifta han frå eitt instrument til eit anna utan at effekten av musikken blir svekka: Det er noko nesten mekanisk men likevel djupt menneskeleg over Bach på sitt beste.

På denne konserten skal Ivan Sara-jishvili spela eit utval av Bachs musikk. Her får ein både verk som var skrivne for orgel, og verk som har starta livet som verk for klaver, for små kammerensemble og jamvel for kyrkjeorkester; ein får høyra

I BEGYNNELSEN VAR ORGELETNidarosdomen, 6 februar. 22.00

Medverkande:Ivan Sarajishvili

Program:Johann Sebastian Bach (1685-1750):

» Toccata, Adagio og fuge i C-dur BWV 564 » Partita: Sei gegrüßet Jesu gütig / O Jesu du edle Gabe BWV 768 (Koral med 11 variasjonar) » Vivace i c-moll BWV 526/ (frå Triosonate i c-moll) » Sinfonia i F-dur BWV 156 (frå kyrkjekantate nr.156, transkripsjon) » Vater unser im Himmelreich BWV 682 (frå Clavierübung III) » Toccata og fuge i d-moll BWV 565

improvisasjonsaktige toccataer, stringen-te fuger (som Bach lett kunne improvise-ra!) og variasjonssatsar av høgste nivå. Rett eller urett er Bach rekna for å vera mannen som endar den musikalske ba-rokken, og det er difor passande at han òg får enda Barokkfest.

P R O G R A M , S . 4 4SPOR 2016

P R O G R A M , S . 4 5SPOR 2016

ÅPNING AV SPOR 2016Festsalen, Trondheim Katedralskole, Det Kongelige Norske Videnskabers Selskabs sal, laurdag 30. januar. 11.00

Medverkande:Torbjørn Røe Isaksen, kunnskapsministerAnne Kristine Børresen, dekan ved det humanistiske fakultetet, NTNU

KLASSISK FOR ALLE 2016: RETORIKKFestsalen, Trondheim Katedralskole, Det Kongelige Norske Videnskabers Selskabs sal, laurdag 30. januar. 13.00

Medverkande:Martin DinterTora BonnevieThea Selliaas ThorsenTurid Petersen m.fl.

I år er temaet for SPOR «retorikk». Retorikk er læra om korleis ein skal utforma tale for å infomera, overtala og motivera andre menneske gjennom bruk av språk.

Kvifor ein festival om retorikk? Sidan antikken har retorikken vore studert, hovudsakleg som ein politisk kunst. Men i eit breiare perspektiv er retorikken over alt. Å laga eit vasstett skilje mellom retorisk og ikkje-retorisk språk er nærast uråd; vi er omgjevne av retorikk, anten vi likar det eller ikkje. I den moderne verda er difor retorikken like mykje ei lære om naturen til argumentasjonen, og til sjølv å uttrykkja seg overtydande.

Langt på veg er òg den same kunnskapen naudsynt for å kjenna att dårlege argument. Dette er kanskje viktigare enn nokon gong, for med framveksten av moderne massemedia har tilgangen på informasjon auka til storleikar ein aldri har sett tidlegare i historia. Sjølv om det langt ifrå er den einaste reiskapen ein treng, er kunnskap om argumentasjon essensielt for effektivt å kunne navigera gjennom den moderne informasjonsjungelen. På dette viset er retorikk langt ifrå elitistisk, men heller eit demokratiserande verkty.

P R O G R A M , S . 4 6SPOR 2016

MYTEN I KUNSTENVitenskapsmuseet, Suhmhuset, sundag 31. januar. 17.00Medverkande: Gunnar Danbolt

MYTEN OM MANNENVitenskapsmuseet, Suhmhuset, sundag 31. januar. 20.00Medverkande: Thea Selliaas Thorsen

MYTEN I MUSIKKENVitenskapsmuseet, Suhmhuset, måndag 1. februar. 20.00Medverkande: Vassilis Bolonassos

MYTEN I LITTERATURENVitenskapsmuseet, Suhmhuset, tysdag 2. februar. 20.00Medverkande: Hans Erik Aarset

FORELESNINGSSERIE: PYGMALIONSom ein del av framsyninga av Rameaus Pygmalion på Barokkfest har SPOR etablert ein eigen førelesningsserie kring verket. Historia om Pygmalion har opphav i gresk mytologi, men fekk si endelege form for ettertida i Metamorfosene til Ovid. I over 2000 år har historia fascinert og inspirert kunstnarar og kritikarar med vidt ulike perspektiv og agendaer. I denne serien skal nokre av Norges og Skandinavias viktigaste ekspertar ta for seg ulike aspekt ved Pygmalion-historia, og måten ettertida har brukt ho på. Føredraga er gratis for dei som har heilaftanbillett til Pygmalion same kvelden (Pygmalion: Myten i kunsten er gratis for dei med billett til premiera), men er òg opne for andre.

P R O G R A M , S . 4 7SPOR 2016

JAKOB OG NEIKOBRingve Museum, Victoriasalen, laurdag 30. januar.12.00

Høyr og teikn Jakob og Neikob! Jakob og Neikob er to gode vener som bur saman, men dei er svært ulike: Medan Jakob seier JA til alt, seier Neikob NEI til alt! Fylg med på forviklingane som oppstår mellom Jakob og Neikob saman med Kari Stai, forfattaren og illustratøren bak det populære radarparet. Det blir òg høve til å lage teikningar under førestillinga, som passar for barn frå 4 år og oppover. Jakob og Neikob er ein del av Familiedag på Ringve.

LATINLÆRERNES TIMEFestsalen, Trondheim Katedralskole, laurdag 30. januar. 15.00

Medverkande:Turid Petersen m.fl.

Kvar går latinfaget? Latinfaget har i alle år dorma i periferien av det norske skulevesenet, men vann nyleg ein stor siger ved å bli rekna som framandspråk, med tilhøyrande ekstrapoeng for elevar i den vidaregåande skulen. På same tid har faget stort vekstpotensial. SPOR inviterer alle til å ta tempen på latin i den norske skulen, leia av Turid Petersen, som er latinlærar på Trondheim Katedralskule. Tidlegare og potensielle latinstudentar er i sær velkomne!

BREAKSPEAR LECTURE: VOLTAIRE: THE FIRST CELEBRITYFestsalen, Trondheim katedralskole, laurdag 30. januar. 18.00

Medverkande:Nicholas Cronk

Opplysningstidstenkjaren Voltaire har vore ein prominent figur i ettertida, òg i moderne kultur. Som eit fyrtårn for religiøs toleranse har namnet hans figurert mykje i internasjonal presse etter terroråtaka i Frankrike. Som heilskapleg tenkjar er han derimot mindre forstått. Ekspertar forkastar han ofte som uoriginal, og reknar han som mindre «radikal» enn landsmannen Rousseau.

P R O G R A M , S . 4 8SPOR 2016

Medverkande:Jørgen Brekke

Bli med inn i arbeidsrommet til krimforfattaren! Jørgen Brekke har hatt stor suksess med krimromanar lagt til Trondheim, og han vil her fortelja kvalitetane Trondheim, ein by midt mellom norsk småby og storby, med historiske bygningar og norsk natur nærast side om side, har for dei som ynskjer å skriva norsk krim av beste sort.

Likevel snakkar ein gjerne om opplysningstida som «Voltaires hundreår». Korleis kan ein forklara dette paradokset? Svaret ligg i Voltaires eineståande internasjonale ry, som han utnytta for å promotere ideane sine til eit publikum over heile Europa, inklusive Trondheim, som opplevde ei eiga opplysningsoppbløming på midten av 1700-talet, med figurar som Gunnerus, Suhm og Berlin, og ikkje minst Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab, som blei stifta i 1760.

Ein kopi av det eine brevet frå Voltaire som er å finna i Trondheim, datert 20. januar 1745 og sendt frå Brussel, vil bli utdelt.

The Breakspear Lecture er ein årleg førelesningsserie arrangert ved SPOR, der leiande akademikarar presenterer humanistisk forsking av ålmenn interesse på høgaste nivå. Serien er kalla opp att etter Nicholas Breakspear (seinare pave Hadrian IV), som i 1152 opphøga Trondheim til erkebispedøme og fekk etablert katedralskulen, som er landets eldste faste utdanningsinstitusjon.

Føredraget er på engelsk.

ÅSTED: TRONDHEIM OG OMEGNHuitfeldtgården, måndag 1. februar.18.00

P R O G R A M , S . 4 9SPOR 2016

PETRONIUS: VERDENS FØRSTE ROMANFORFATTER?Ringve Museum, Victoriasalen, torsdag 4. februar. 18.00

Medverkande:Kjell Arild Pollestad

Romanen Satyricon av Petronius er ikkje berre eitt av dei frekkaste og mest poetiske tekstene frå antikken, mange ser det jamvel som den fyrste romanen. Det er ein aldri så liten sensasjon at vi no for fyrste gong får fylgje antihelten Encolpius (gresk for «lyske») og fylgjesvenene hans på reise rundt Napoli-gulfen, eit område som var notorisk for utskeiingar av alle slag, på søken etter eit lettlivskap og gratis mat. Dei mest fantastiske forviklingar fylgjer, etter kvart som dei møter komiske figurar av alle sortar på vegen, og Pollestads norske tekst kokar av vidd, komikk og brutal venleik. Velkomen til ei Pollestad-oppleving av dei sjeldne!

POETISK MESTERMØTE: JAN ERIK VOLD OG HORATSFrimurerlogen, onsdag 3. februar.17.30

Medverkande:Jan Erik VoldThea Selliaas ThorsenPeter Astrup Sundt

Horats (65 fvt.-8 fvt.) er rekna som ein av dei fremste romerske diktarane frå regjeringstida til keisar Augustus. Retorikaren Quintillian (35-100) rekna Horats' oder som det einaste som var verdt å lesa av romersk poesi. Det burde difor vere verdt å lytta til kva Horats hadde å seia om diktarkunsten, noko han gjer greie for i verket Ars poetica (Brevet om dikterkunsten). Peter Astrup Sundt har for fyrste gong omsett diktet til norske vers, og det blir i desse dagar gjeve ut som ein del av Gyldendals storsatsing Kanon – Antikkens litteratur på norsk.

Horats' verk opnar for større diskusjonar kring poesiens natur. Kva er eit godt dikt? Kva er god poesi? Dette er spørsmål vi håper å koma nærare sva-ret på, når Peter møter diktarhovdingen Jan Erik Vold og gjendiktar-veteranen Thea Selliaas Thorsen i Frimurerlogen.

P R O G R A M , S . 5 0SPOR 2016

KONGESPEILETCafé Ni Muser, fredag 5. februar. 19.00

Medverkande:Kjell Arild Pollestad

Konungs skuggsjá (Kongespeilet), skriven mellom 1250 og 1260, er rekna som det einaste norske mellomalderverket (når ein ikkje reknar med dei islandske tekstene). Denne teksta freista ikkje mindre enn å lære kongsemne god styring, og var skriven som ein sokratisk dialog frå far til son. Slik sett passar verket historisk inn i dei breiare straumane i europeisk åndsliv, der ein gjennom hundreåra har sett mange liknande tekster. Korleis skilde Kongespeilet og den norske tradisjonen seg frå desse? Det er det neppe mange som kan svara betre på enn Kjell Arild Pollestad.

HVA ER EN KLASSIKER?Café Ni Muser, fredag 5. februar. 17.00

Medverkande:Marta NorheimThea Selliaas Thorsen

Kva kjenneteiknar eigentleg ein klassikar? I mange tilfelle vil det vere naudsynt for eit moderne publikum å få store bokverk tolka, i minsto i form av ei omsetjing. Det er ikkje nokon nøytral prosess: Ulike språk representerer idear og nettverka som oppstår mellom dei ulikt, og ved å velja enkelte løysingar over andre, er det uunngåeleg at ein forvrenger originalen. Er det då eigentleg prat om eit nytt verk? Eit konsept som er sentralt i moderne tid er grensesprenging. Er dette eit klassisk eller moderne ideal? Og kvar står dei store klassikarane i det heile?

Marta Norheim og Thea Selliaas Thorsen, båe akkrediterte forfattarar, møter kvarandre i diskusjon om kva som eigentleg har vore viktig i litteraturen i fortid og nåtid.

P R O G R A M , S . 5 1SPOR 2016

PARTOUTKORT- i salg nu

PARTOUTKORT

Jordi Savall, Artist in residencePeter Spissky, Co-Artistic Director

19.- 21. august 2016

GUD UTEN BIBELNidarosdomen, laurdag 6. februar. 20.00

Medverkande:Marta NorheimHåkon OlaussenRolv Nøtvik JakobsenTrond Åm

Bibelen er boka om den kristne guden. Utanfor bibelen kan gudsbiletet derifrå både bli supplementert, utfordra og jamvel nedbrote. Slik stiller litteraturen spørsmål ikkje berre ved Gud, men òg ved bibelens særeigne status som openbaringstekst. Korleis bidreg litteraturens erfaringar, perspektiv og undersøkingar kring Gud til gudsbiletet vårt, og kan litteraturen seia oss noko om det guddomlege som bibelen ikkje kan?

P R O G R A M , S . 5 2BIOGRAFIER

Christophe Rousset er ein fransk cembalist og dirigent. Han studerte cembalo ved Schola Cantorum i Paris, og vann som 22-åring den prestisjetunge cembalistkonkurransa i Brügge. Han har seinare gjort karriere som dirigent, mellom anna for Paris-operaen og Theater an der Wien.

Luís Otávio Santos er ein brasiliansk fiolinist og dirigent. Som 17-åring flytta han til Nederland for å studera barokkfiolin under Sigiswald Kuijken, og utmerka seg i ensemblet til Kuijken, «Le petite bande». Han har sidan undervist i Fiesole, Brussel og Leipzig, og har vore svært aktiv både med konsertar og plateutgjevingar.

Trondheim Barokk er eit ensemble som under leiing av Martin Wåhlberg og Erik Skanke Høsøien vier seg til musikk

frå 1600- og 1700-talet. Dei står bak ei rekkje konsertar i Trondheim og elles i Europa, og har m.a. turnert i Sør-Amerika.

Magne Draagen er kyrkjemusikar og komponist. Sidan 2012 har han vore leiande domkantor i Nidarosdomen, og har gjeve ut heile cd-ar med musikk spela på Wagner-orgelet. Han har fordjupa seg i verka til Saint-Saëns, og er òg komponist.

Norwegian Cornett & Sackbuts blei starta i 2002, og er av landets leiande ensemble innanfor historiske messing- og perkusjonsinstrument. I 2010 vann dei den fyrste nordiske tidlegmusikkonkurransen. Dei har utmerka seg både med plateutgjevingar og turnering i Nord-Europa.

Vox Nidarosiensis er Trondheim

Barokks vokalensemble. Gruppa blei etablert i 2013, og har allereie markert seg på ei rekkje festivalar.

Per Arne Glorvigen er bandoneonspelar og komponist frå Dovre, busett i Paris. Glorvigen har studert ved NMH. Han byrja i tangoen, men har utmerka seg som uvanleg allsidig. Han var festivalmusikar ved Festspillene i Bergen i 2006.

Tormod Dalen er cellist frå Trondheim, busett i Paris. Han gjorde seg tidleg kjend som medlem av Trønderkvartetten, og har sidan blitt kjend internasjonalt som ein tidlegmusikkammermusikar av fremste rang. Som forskar har han arbeidd med dei teatralske sidene i Bachs cellomusikk, og har undervist ved konservatoriet i Toulouse.


Rolf Lislevand er ein verdskjend utøvar på historiske klimpreinstrument. Han har studert ved Norges musikhøgskole og Schola Cantorum i Basel. Han har mellom anna vore med i Jordi Savalls ensemble Hespèrion XXI. Lislevand er professor ved Staatliche Hochschule für Musik i Trossingen.

André Lislevand er ein ung og fremadstormende gambist. Han har studert ved Schola Cantorum i Basel, og er brukt som gambist av ensemble i heile Europa, deriblant Trondheim Barokk. Han har òg markert seg som sologambist.

TSO Tidlig er Trondheim symfoniorkesters eige tidlegmusikkensemble. Gruppa spelar musikk frå før 1800 på autentiske, historiske instrument.

Karina Gauvin er ein kanadisk sopran, især kjend for tolkingar av barokkmusikk. Ho har jobba med ei rekkje prominente ensemble og personar på båe sider av Atlanteren, som Alan Curtis og Sir Roger Norrington. Ho har spela inn nesten 40 cd-ar, mange av dei med henne som solosongar.

Luís Otávio Santos er ein brasiliansk fiolinist og dirigent. Allereie som 17-åring reiste han til Nederland for å studera hjå Sigiswald Kuijken, og har vore konsertmeister i ensemblet hans, «Le Petite Bande». Han har vore aktiv både med konsertar, album og som akademikar.

Gjermund Larsen er ein norsk folkemusikar og komponist. Han er utdanna ved Norges musikkhøgskole og Ole Bull-akademiet. I 2002 blei han

den yngste vinnaren i A-klassen på Landskappleiken, han er eit kjend namn i folkemusikkmiljøet, og har spela med mange av Noregs største artistar. Larsen har vunne Spellemannsprisen fleire gonger, seinast i 2015.

Olof Boman studerte direksjon ved Kungliga musikhögskolan i Stockholm, og har spesialisert seg i musikk frå 16- og 1700-talet. Han har mellom anna dirigert for Konzerthausorchester i Berlin, Kammarakademie Potsdam, Bremer Philharmoniker, Trondheimsolistene og Aalborg Symfoniorkester. Han er i sær populær som operadirigent.

Jordi Savall er ein av verdas fremste tidlegmusikarar og gambespelarar. Dei siste 50 åra har han jobba som gambist, dirigent og musikkforskar, og har mellom anna stifta ensemble som Hespèrion


XXI, La Capella Peial de Catalunya og Le Concert des Nations. Han er vinnar av Léoníe Sonning-prisen. Savall har òg utmerkt seg som dialogbyggar gjennom musikk, og er musikalsk ambassadør for EU og UNICEF.

Ivan Sarajishvili er ein georgisk komponist og organist. Han tok kantorutdanning ved Norges musikkhøyskole, og har seinare studert orgelspel ved Hochschule für Musik i Berlin og Det kgl. Danske Musikkonservatorium, og har hatt kantor-stillingar og heldt konsertar i fleire land.

Martin T. Dinter er doktor i latinsk språk og litteratur ved King's College i London. Han er spesialist på latinske epos, drama og epigram, og har især jobba med Lucanus og Cato. Han er redaktør for The Cambridge Companion to

Gunnar Danbolt er professor i europeisk kunsthistorie ved Universitetet i Bergen. I fleire tiår har han vore blant landets leiande formidlarar av kunstestetikk, og har skrive ei lang rekkje bøker, seinast Tendensar i norsk samtidskunst etter 1990 i 2014. Han blei utnemnd til riddar av St. Olav i 2007.

Jørgen Brekke er journalist og forfattar, som især har utmerkt seg med krimromanar som dukkar ned i trondheimshistoria.

Vassilis Bolonassos er ei av dei mest kjende radiorøystene i Sverige. I over 30 år hadde han programmet Alltid på en söndag på Radio Sverige, der han har især har profilert eldre klassisk musikk.

Hans Erik Aarset er professor emeritus

Roman Comedy.

Tora Bonnevie er post.doc. ved institutt for nevrobiologi ved NTNU, og jobbar ved Kavli-instituttet for hjerneforsking. Ho tok latin på vidaregåande.

Thea Selliaas Thorsen er fyrsteamanuensis i latin ved klassiske fag ved NTNU, forfattar og omsetjar. Ho er redaktør for The Cambridge Companion to Latin Love Elegy (2013), akademisk prosjektleiar for Gyldendals serie Kanon – Antikkens litteratur på norsk, og har mellom anna utmerka seg som omsetjar av Ovid til norsk.

Nicholas Cronk er Professor ved University of Oxford i fransk litteratur. Han er leiar for The Voltaire Foundation, og er redaktør for The Complete Works of Voltaire.


i ålmenn litteraturvitskap ved NTNU. Han har især fordjupa seg i norsk og fransk barokkdrama. I seinare år har han utmerkt seg med fleire bøker om møtet mellom musikk og drama, som Det teatrale oratoriet (2014) og Solkongens opera (2015).

Jan Erik Vold har sidan midten av 60-talet vore ein av Noregs leiande diktarar, omsetjarar, biografar og litteraturpersonar. I tillegg til eigne skrifter har han ein vidstrakt produksjon som jazzsongar og antologiredaktør.

Peter Astrup Sundt er student og aktuell som omsetjar av Horats. Han fullførte som fyrstemann ein mastergrad i klassiske fag ved NTNU i 2015, og har óg studert ved King's College London. Han er alltid i Granåsen når det er hopp, men berre for å sjå på.

Kjell Arild Pollestad er forfattar, omsetjar, teolog og tidlegare pastor. Han har mellom anna omsett Odyseen og Heimskringla, og har vidare eit ekstensivt forfattarskap med eigne bøker, mellom anna Samtaler med Horats – dagbok 2000–2004.

Marta Norheim er ein norsk forfattar og litteraturkritikar, især kjend som kulturjournalist i NRK P2 og som formidlar av norsk samtidslitteratur. I 2012 blei ho tildelt Språkrådets pris for framifrå nynorsk.

Håkon Olaussen er kjend som både prest og radiomann. Han har mellom anna vore programleiar for radioprogramma Det skjedde i de dager og Språkteigen, og produsent for radiomorgonandakter.

Rolv Nøtvik Jakobsen er fyrstebibliotekar ved seksjon for kultur- og vitskapshistorie ved Gunnerusbiblioteket. Han har skrive ekstensivt kring Johan Ernest Gunnerus og om teologiske spørsmål, især rolla til teologen i det moderne samfunnet.

Trond Åm er leiar av Litteraturhuset i Trondheim og idéhistorikar med fordjuping i filosofi og fransk. Han er leiar for Sør-Trøndelag Venstre og for tankesmia Sosialliberalt Verksted.

VÅRE STØTTESPILLERE:

VÅRE SAMARBEIDSPARTNERE:

DET KONGELIGE NORSKE VIDENSKABERS SELSKAB, TRONDHEIM KATEDRALSKOLE, FORENINGEN FOR KLASSISKE RESSURSER I SKOLEN, ADOLF ØIENS DONATIONSFOND,

TORSTEIN ERBOS GAVEFOND, NIDAROS DOMKIRKE OG VÅR FRUE MENIGHET, NIDAROS PILEGRIMSGÅRD, GLOGERFESTSPILLENE, TRONDHEIM BAROKK, VOX NIDROSIENSIS

Program - Barokkfest 2016

Documents

Transcript of Program - Barokkfest 2016