exostis 964

εξώστηςT. 500+464 23.05.13ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 23 - 29 Μαϊου 2013

Οι σκόρπιες σκέψεις μιας ανοιξιάτικης εβδομάδας λίγο πριν το καλοκαίρι.

Το τέλος μιας θητείας: Παρά την πρόθεση του Σ. Χατζάκη να συνδέσει την πόλη με το Θεάτρο δυστυχώς δεν υπήρξε η απαιτούμενη ισορροπία ανάμε-σα στο λαϊκό και στο μοντέρνο. Και έτσι αυτό που μένει είναι το Μεγάλο μας Τσίρκο, 1-2 μικρές παραγωγές με πολύ φρεσκάδα (όπως το Ντιμπούκ), κά-ποιες θεατρικές πρωτοβουλίες με αφορμή την επικαιρότητα (π.χ. το Κύμα), κάποιες κοινωνικές δράσεις, η είσοδος του ΚΘΒΕ στα social media και μια κόντρα με τον πρόεδρο του ΔΣ που έριξε το ΚΘΒΕ στα τάρταρα. Καλή του επιτυχία πάντως στη νέα θέση.Θα χτυπάνε πένθιμα οι καμπάνες της Μητρόπολης Αιγιαλείας για το αντι-ρατσιστικό νομοσχέδιο. Ας κρατήσουν τουλάχιστον ενός λεπτού σιγή για το 1,3 εκ ανέργων. Και για όλα τα νομοσχέδια που έριξαν αυτούς τους ανθρώ-πους στο κενό.Alcohol is free! Στην Γιουροβίζιον του Σαββάτου μια μουσική ομάδα απο τη Θεσσαλονίκη τρέλανε κόσμο. Όποιος διάβαζε τα σχόλια των ξένων δημο-σιογράφων και των Ευρωπαίων τηλεθεατών στα κοινωνικά δίκτυα εκείνο το

βράδυ έλαμπε απο χαρά με την θετική διάθεση που μετέδωσαν η ομάδα των Κόζα Μόστρα, του Αγάθωνα του Στάθη Παχίδη σε όλη την Ευρώπη. Στις Κάννες η μεγάλη ταινία του Φεστιβάλ είναι των Κοέν. Λίγο ακόμα και θα μάθουμε και τον μεγάλο νικητή.Είναι ωραίο να βλέπεις τους φίλους σου να μην το βάζουν κάτω και να φτιά-χνουν τη ζωή τους. Γάμοι, γεννητούρια, βαφτίσια, νέες ιδέες δημιουργίας, μετακομίσεις...Όλα αυτά σου δίνουν και σένα ένα σμπρώξιμο για να το πά-ρεις απόφαση και να προχωρήσεις παρακάτω.Πατρίδα είναι η παιδική ηλικία: Και έτσι αυτό το Σαββατοκύριακο στο Block33 ξανανιώνουμε και ξαναανταμώνουμε! Με το 2ο Παιδικό Φεστιβάλ “Φτου και Βγαίνω” στο οποίο γονείς και παιδιά θα διασκεδάσουν με δεκάδες δράσεις: απο μαγειρική, θέατρο, μουσική και κατασκεύες μέχρι παρατήρηση αστεριών και ανάγνωση παραμυθιών. Φορέστε θετική διάθεση οι μεγάλοι, παιχνιδιάρικη οι μικροί και ελάτε να ζήσουμε μια ξεχωριστή εμπειρία!

Γιάννης Γκροσδάνης

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

• Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομι-

κή διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT

consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Λιάνα Γερασοπούλου, Χριστίνα Ρεϊση, Νίκος Ράκκας, Γιώτα Κωνσταντινίδου, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης

Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Παναγιώτης Κουντουράς, Ιωάννης Moody Λαζάρου, Μαρίνα Μπίκου, Κυριάκος Αθανασιάδης, Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, Αρχιμήδης Γ.

Παναγιωτίδης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Νέλη Σταθακίδου, Rita Van dengayged, Σπύρος Κουζέλης • Φωτογράφοι: Aγγελική Τροκάνα, Ιωάννα Χατζη-

ανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.:

54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577 • [email protected]

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Περιεχόμενα

Στήλες 05 Lou’s Favs 15 Μεθυσμένο παραμύθι 15 Υπεραστι-

κό κορίτσι 20 Εξώστης Θ 24 Bookstand 25 Αθηναϊκές Πι-

νακίδες 25 Θεσσαλονίκη επιτόπου 26 Ρετρό 27 Urbanities.

29 Rita Van Shangay 30 The Zodiac.

Θέματα: Αφιέρωμα Παιδί: 04 «Φτου και Βγαίνω» 06 Πρό-

γραμμα Φεστιβάλ 08 Συνέντευξη: Παιδιά εν Δράσει 10 Η

Αγάπη ζωγραφισμένη από παιδιά 12 Συνέντευξη: Μαντα-

λένα Καιλή – Love146 Διεθνής φιλανθρωπικός οργανισμός

12 Συνέντευξη: Νίκος Πιλάβιος

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης σας στέλνει στα καλύτερα events της Θεσσαλονίκης μέσα απο διαγωνισμούς που γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αναλυτικές πληροφορίες και όροι συμμετοχής στη σελίδα http://www.exostispress.gr/Home/ShowAllBlogs και στο fb page του Εξώστη.


Mind The ArtΑπό την Μαρία Φαρδέλλα

Έναν χρόνο πριν, στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την τόσο δύ-σκολη πραγματικότητα, σκεφτήκαμε πως την ουσιαστικότερη αντίσταση κατά της μίζερης καθημερινότητας την κάνουν τα παιδιά. Έτσι λοιπόν στήσαμε μια γιορτή, μια μεγάλη παιδική χαρά, σε έναν οικείο και φιλό-ξενο χώρο, στο Block33. Ριχτήκαμε με τα μούτρα στο σχεδιασμό και τον προγραμματισμό εκείνης της ημέρας, που τόσο περιμέναμε, μιας και πλέον βλέπαμε τους εαυτούς μας μέσα από τις δραστηριότητες και το παιχνίδι, να ανακτούν δυνάμεις. Από τότε μέχρι σήμερα, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος, και πολλοί από εμάς αποκτήσαμε τα δικά μας παιδιά, ξαναγίναμε παιδιά και αποζητάμε και πάλι τη συντροφιά τους. Σας περιμένουμε λοιπόν, μετά την μεγάλη επιτυχία της πρώτης διορ-γάνωσης στην γιορτή καλλιτεχνικής δημιουργίας για παιδιά και γονείς «Φτου & Βγαίνω» στις 25 και 26 Μαΐου στον πολυχώρο πολιτισμού Block 33. Το «Φτου και Βγαίνω» αποτελεί έμπνευση και πρωτοβουλία των πιο δημιουργικών ομάδων της πόλης που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παιδικής ψυχαγωγίας, της δημιουργικής απασχόλησης, των τεχνών και του αθλητισμού.

Για μία ημέρα παιδιά και γονείς θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέ-χουν σε μία σειρά δράσεων και να έρθουν σε επαφή με τις τέχνες, με αθλητικές δραστηριότητες εναλλακτικού χαρακτήρα, με την street art καθώς και με δραστηριότητες που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής, ευαισθητοποιούν, αναπτύσσουν την κοινωνικότητα και τη δημιουργία και διασκεδάζουν μικρούς και μεγάλους. Η φετινή διοργάνωση περιλαμ-βάνει δραστηριότητες εμπνευσμένες από τους μύθους του Αισώπου.Η Γιορτή για παιδιά και γονείς «Φτου & Βγαίνω» καινοτομεί για μια ακόμη φορά διοργανώνοντας το Σάββατο από τις 23.00 την πρώτη διανυκτέρευση για παιδιά στο πλαίσιο μίας παιδική γιορτής. O πολυχώ-ρος πολιτισμού Block 33 μετατρέπεται για μια βραδιά σε ένα παιδικό δωμάτιο και φιλοξενεί 40 παιδιά ηλικίας 8 εώς 12 χρονών. Τα παιδιά που θα περάσουν τη νύχτα τους στο «Φτου & Βγαίνω» θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν τον νυχτερινό ουρανό με τον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας, να παρακολουθήσουν μεταμεσονύκτια συναυλία από το Σύλλογο Μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης που θα καταλήξει σε υπέροχα νανουρίσματα και να χαλαρώσουν με αφήγηση παραμυθιών.«Φτου και Βγαίνω», η γιορτή για τα παιδιά και τους γονείς τους, μία ευκαιρία να παίξουν μαζί, να διασκεδάσουν και να χαρούν ένα διαφο-ρετικό Σαββατοκύριακο στην πόλη.

Εισιτήρια:3ευρώ ημέρας για κάθε παιδί5ευρώ διημέρου για κάθε παιδί10ευρώ διανυκτέρευσης και διημέρου για κάθε παιδίΕλεύθερη είσοδος για τους γονείς Διοργάνωση: • ΜΚΟ Παιδιά Εν Δράσει• Πολιτιστικό έντυπο ελεύθερης σκέψης και έκφρασης «εξώστης»


Ντίμαργκ -->@dimmarg Κυρία Τασία μου, το πάρκαρες πολύ ωραία το αμάξι σου, δεν είδα όλη τη διαδικασία γιατι βιαζόμουν αλλά τα πρώτα 18 λεπτά που είδα ήταν φοβερά

το μουλτιμπλεντερ -->@diaprysios το στυλ μου ειναι καζουαλ σικ με πινελιες βιντατζ και λιγο ποπ ιντι με λιγο χωριο μεσα.

KaurisμάκηςΠουνέντης -->@kurosawa7 Το παίζετε όλοι οι μπυ-

ροκοιλιάδες αούα αυτοσαρκασμός κ έτσι, όχι κύριοι δε θα μας

δημιουργήσετε κόμπλεξ εσείς επειδή κάποιοι είμαστε φέτες

la_cookaracha -->@La_cookaracha Ποσα μεγκαμπαητ εχουμε ξοδεψει για να δουμε αν ειναι ωραια και στη φατσα

thalis -->@th4lis Φαντάσου να ζούσες σε σπιταρόνα και να μην έπιανε το

wifi στην τουαλέτα. Καμαρούλα και πάλι καμαρούλα.

psarianot -->@psarianot φαντάζομαι κλέφτη να μπαίνει στο σπίτι και να προσέχει μη σκοντάψει στα παπούτσια. όχι ότι τα’χω από’δω κι’από κει. γενικά. σε κάποιο σπίτι

Άννα Νικόλ -->@Myth_2 Τζάμπα τόσοι χωρισμοί, μια φορά ρε να ερ-χόταν η μάνα του άλλου με ένα μπλοκ επιταγών να μου έλεγε «πόσα θες να αφήσεις ήσυχο το γιο μου»

Linaki@LinaKarderina_ Δεν είναι ότι είμαι ντεφορμέ, απλά τρέχω λίγο πιο αργά από το Βασίλη Τσιάρτα μετά από ολική νάρκωση #gymtime #sernomai

Ο ντιμ, ο ογδόντας -->@dim80 Αντε τους γάμους να τους καταπιώ, στα βαφτίσια γιατί μας καλείτε;

ακαρος μπακαρος -->@akis_kon -χρόνια πολλα, πολυχρονος και καλο πτυ-χίο -να ‘σαι καλα. Και συ, έχεις βάλει κάτι κιλακια τελευταία. Να τα χάσεις σύντομα γλυκουλα.

Πλάτανος Ξωβυζάκος-->@theplatan Έφαγα μια σαλάτα και τον σεφ

isminouta -->@isminouta Κανόνισαμε ριγιουνιον με τα παιδια απο την κινηση

Fofi Delafraga-->@fdelafraga H αγαπημένη μου χορευτική φιγούρα είναι αυτή που καίγομαι με τη πατάτα την τηγανητή

coolis_kap -->@coolis_kap Χθές επέστρεψα τα άδεια μπουκάλια από τις μπύρες και πήρα πίσω 63 ευρω.

Πέτεμυ -->@Mr_Petemy Παιδιά μείνετε μακριά απ’ τα ναρκωτικά.Ειδικά αν είναι δικά μου


Φιξ ΚαρέΑπό την Μαρία Φαρδέλλα

Ζούνε και δραστηριοπούνται στην πόλη

μας, Παρκάρουν τις Κυριακές στα

παραμελημένα πάρκα της Άνω Πόλης

και της παραλίας, δενδροφυτεύουν

και επεμβαίνουν στο αστικό τοπίο

εθελοντικά και μέσα από τις δεκάδες

δράσεις τους μας στέλνουν το δικό τους

μήνυμα αλληλεγγύης και αγάπης!

10 χρόνια παιδιά εν δράσει…Τι μάθατε όλα αυτά τα χρόνια, τι αποκομίσατε, τι έχετε να θυμάστε; Στράτος Μπάρος: Τα Παιδιά εν δράσει ήταν, είναι και θα είναι το σημείο αναφοράς ανθρώπων που εκφράζουν τις ανησυχίες τους μέσα από δρά-σεις. Ο δημιουργικός τρόπος έκφρασης της άποψης μου για την γειτονιά, την πόλη, την χώρα τον κόσμο που μεγαλώνω είναι ένα από τα πιο βασικά στοιχεία που έμαθα στην πορεία μου μέσα στην ΟΜΑΔΑ των παιδιών εν δράσει . Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης σιγά σιγά άρχισε να γίνεται προ-σωπικότητα, η θετική-δημιουργική έκφραση σε πολλές δύσκολες καταστά-σεις, στην προσωπική μου ζωή είναι το κλειδί της επιτυχίας. Δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω ποιά είναι τα πιο σημαντικά στοιχειά που αποκόμισα (γιατί είναι πάρα πολλά) μέσα στα 10 χρόνια, αλλά το να μάθω να είμαι μέλος και να αισθάνομαι οτι ανήκω σε μία ομάδα είναι ένα από αυτά Σίγουρα. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ από τις δράσεις μας είναι μια παράσταση σε ένα κέντρο προσωρινής διαμονής μεταναστών σε μία υπό ένταξη χώρα

της Ευρώπης,

όπου υπήρχαν 40 παιδιά από 9 διαφορετικές χώρες, που μιλούσαν 9 διαφο-ρετικές γλώσσες και ηλικίες από 2 εώς 13 ....Ήταν μία από τις ομορφότερες παραστάσεις μας και φυσικά οι αγκαλιές και τα εκατοντάδες ευχαριστώ που μας φώναζαν τα μάτια τους, δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.

Φτου και βγαίνω! Τι πέριμένουμε να δούμε στο φεστιβάλ;Τάνια Χατζηιωάννου: Το «Φτου και Βγαίνω» επανέρχεται για 2η χρονιά ανα-νεωμένο, δημιουργικό και άκρως τολμηρό. Η φετινή διοργάνωση τολμάει και γίνεται διήμερη παρουσιάζοντας ένα πλούσιο πρόγραμμα δραστηριο-τήτων για τα παιδιά και τους γονείς τους, ενώ καινοτομεί και οργανώνει την πρώτη διανυκτέρευση παιδιών. Το Σάββατο το βράδυ 30 παιδιά κοιμούνται στο «Φτου και Βγαίνω» και απολαμβάνουν μια ιδιαίτερη νύχτα με παρακο-λούθηση των αστεριών, με ζωντανή συναυλία νανουρισμάτων και αφήγηση

εξώστης. 23 - 29 Μαϊου 201399

παραμυθιών. Οι επισκέπτες του Φτου και Βγαίνω θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε ένα πλήθος αθλητικών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, όπως εκμάθηση skate, longboard και ποδήλατο, yoga για παιδιά με τους γονείς τους, αναρρίχηση, κατασκευές, μαγειρική, δημιουργική χειροτεχνία, θέατρο, ραπτική και συναυλίες.

Οι δύο ημέρες της γιορτής θα κλείσουν διασκεδαστικά με αφηγήσεις πα-ραμυθιών από την Ανθή Θάνου το Σάββατο και την Κυριακή με ψυχαγωγική παράσταση από την καλλιτεχνική ομάδα των Παιδιών Εν Δράσει.Περιμένουμε λοιπόν γονείς και παιδιά στο Block 33 το Σάββατο από τις 18.00 και την Κυριακή από τις 11.00!!

Τελικά στην δράση κολλάει το σίδερο; Ολγα Κυριακίδου: Το σίδερο κολλάει σίγουρα...στη βράση, όπως έλεγαν οι σιδεράδες κάποτε. Για να κολλήσουν καποτε τα σίδερα τα βάζαν πρώτα στη φωτιά να πυρακτώσουν, να βράσουν και ύστερα χτυπούσαν με δύναμη πάνω στο αμόνι δύο, τρία ή και περισσότερα σίδερα μαζί για να κολλήσουν!Αν το σίδερο κρυώσει δεν κολλάει με τίποτα. Ετσι και στη δράση. Μπορεί να μην κολλάει κάποιο σίδερο στην ουσία, αλλά στην μεταφορά της παροιμίας στην καθημερινότητα, αν δε δράσεις δεν αλλάζεις, δεν εξελίσσεσαι. Θα πρέπει λοιπόν – όταν η στιγμή είναι καταλληλη- να δράσουμε, να κινηθούμε αποφασιστικά, να αδράξουμε την ευκαιρία. Στη δράση δε χωρούν αναβο-λές, καθυστερήσεις, δισταγμοί, δεύτερες σκέψεις. Αν η στιγμή φύγει, αν η διάθεση ατονίσει, αν «κρυώσουν» τα όνειρα μας τότε καμία δράση δεν πραγ-

ματοποιείται, κανείς δεν κινητοποιείται κι έτσι αμέτοχοι παρακολουθούμε μόνο το τι συμβαίνει.

Τα Παιδιά Εν Δράσει στα 10χρόνια ζωής τους προσπαθούν να μην μένουν αμέτοχα, δρουν για το αστικό τοπίο, για τα παιδιά, για τους νέους, για τη συμμετοχή, την ελευθερη έκφραση, την διαφορετικότητα. Δεν αφήνουμε τα όνειρα μας να κρυώσουν, τα κρατάμε ζεστά, πυρακτωμένα και με αποφασι-στικές κινήσεις τους δίνουμε σχήμα και μορφή, τα μετατρέπουμε σε δράσεις.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει τα παιδιά εν δράσει πως αντιστέκονται; Σάκης Κρέζιος: Τα “Παιδιά εν Δράσει” ανέκαθεν άλλαζαν τον κόσμο παρά αποκρίνονταν σε αλλαγές στις οποίες ήταν αμέτοχα! Ορμώμενος από ένα βιβλίο του, δυστυχώς, αποθανόντα Στινγκ Λάρσον που διαβάζω τώρα, θα ήθελα να πω ότι - λυπηρό μεν, απολύτως αναγκαίο δε - θα πρέπει πλέον η δράση μας να κινηθεί πιο έντονα και αποφασιστικά προς την υποστήριξη και προώθηση εννοιών και πρακτικών οι οποίες - τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο - θεωρούνται δεδομένες, όπως η δημοκρατία, η συμμετοχή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός προς το διαφορετικό και η εναντίωση σε κάθε μορ-φής μισαλλοδοξία. Να συνεχίσουμε να είμαστε δημιουργικοί, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, να κάνουμε το σύνθετο απλό, το δύσκολο προκλητικό και το αναγκαίο ελκυστικό. Να παραμείνουμε παρέα και να ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο ενόσο σχεδιάζουμε σαν να ξέραμε ότι θα ζήσουμε για πάντα!•

Η ωραιότερη μυρωδιά είναι του ψωμιού, η ωραιότερη γεύση του αλατιού, η ωραιότερη αγάπη των παιδιών.Παροιμία

Από την Χριστίνα Ρεϊση(οι ζωγραφιές είναι παιδιών 5 & 6 χρονών του παιδικού τμήματος της ΧΑΝΘ)

Κάποτε ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια έκανε έναν διαγωνισμό, με σκοπό να βρει το πιο συμπονετικό παιδί. Το βραβείο κέρδισε ένα 4χρονο αγοράκι που έκανε το εξής: Το παιδί είχε έναν γείτονα παππού, ο οποίος είχε πρόσφατα χάσει την γυναίκα του. Μια μέρα που το αγόρι τον είδε να κάθεται και να κλαίει, πήγε και κάθισε στην αγκαλιά του και όταν η μητέρα του το ρώτησε τι είπε στον παππού, αυτό απάντησε: τίποτα, απλώς τον βοήθησα να κλάψει.Όταν έχεις την τύχη να είσαι παιδαγωγός και να βρίσκεσαι διαρκώς ανάμεσα σε λιλιπούτειους σοφούς, βιώνεις καθημερινά το θαύμα της ζωής μέσα από τα μάτια τους! Γιατί τα παιδιά είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι δημιουργικότητας, αναγέννησης και αγάπης άνευ όρων. Νομίζουμε ότι εμείς τα μεγαλώνουμε και τα διαπαιδαγωγούμε, όμως τελικά μέσα από εκείνα παίρνουμε τα μεγαλύτερα μαθήματα, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, ζούμε τα εντονότερα συναισθή-ματα, εκτιμούμε την κάθε μας στιγμή! Και το σημαντικότερο; Γεμίζουμε με αγάπη, την αληθινή αυτή αγάπη που είναι ο σεβασμός για τη ζωή και που φωτίζει με όνειρα και παραμύθια τις σκοτεινές πραγματικότητες, αυτή την αγάπη που τα κάνει όλα όμορφα και εφικτά.

Και πόσο απλά και γλυκά γίνονται όλα όταν βλέπουμε μέσα απ’ τα μάτια των παιδιών την αγάπη… όταν εμείς αγχωνόμαστε να οργανώσουμε την κάθε λεπτομέρεια της καθημερινότητας, τα παιδιά ανακαλύπτουν την αγάπη σε μια βόλτα στην θάλασσα, σε μια παιδική χαρά. Όταν τρέχουμε να προλάβουμε τον χρόνο, τα παιδιά νιώθουν την αγάπη στο χέρι της μαμάς και του μπαμπά που τα κρατάει σφιχτά, στις πολύχρωμες βιτρίνες των καταστημάτων. Όταν παραιτούμαστε από την ένταση και την κούραση, τα παιδιά ζωγραφίζουν την αγάπη σαν χαμογελαστό ήλιο και σαν ουράνιο τόξο, σαν ένα αστέρι που αν πατήσουν στις μύτες μπορεί και να το ακουμπήσουν.Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα παιδιά να μας θυμίζουν τα σημαντικά που προ-σπερνάμε ως αυτονόητα. Ας εμπιστευτούμε το καθαρό τους βλέμμα και την αγνή τους ματιά για να αρχίσουμε να εκτιμούμε περισσότερο τα μικρά και ασήμαντα αλλά τελικά τόσο πολύτιμα πράγματα που βρίσκονται στη ζωή μας.

Αγάπη είναι μια βόλτα με την οικογένειά μου - Hλέκτρα

Αγάπη είναι να μαζεύεις λουλούδια και να μοιράζεσαι - Μελίνα

Αγάπη είναι να παίζω στην παιδική χαρά με τη μαμά και τον μπαμπά - Μυρτώ

Αγάπη είναι η οικογένεια μου - ΈμυΑγάπη είναι να κουνάω τον αδερφό μου στην κούνια, στην παιδική χαρά -Γεωργία Αγάπη είναι να πετάμε μπαλόνια με τη

μαμά και τον μπαμπά και να πιάνουμε άστρα στον ουρανό - Βασιλική

Αγάπη είναι μια βόλτα με το πατίνι, με τη μαμά και τον μπαμπά - Ηλιάνα

Αγάπη είναι να κάνω ποδήλατο με τους φίλους μου όταν έχει ουράνιο τόξο - Θάνος

Αγάπη είναι να είμαι με τον μπαμπά, τη μαμά και την αδερφή μου - Πέτρος


Αγάπη είναι να τρώμε με τους φίλους παγωτά στην παραλία - Ελισάβετ

Αγάπη είναι τα λουλούδια και τα χρώματα - Άννα

Αγάπη είναι να περπατάω με την φίλη μου στο δρόμο χέρι - χέρι και να βλέπουμε αφίσες - Σοφία

Αγάπη είναι φτιάχνω με τη φίλη μου πύργους στη θάλασσα - Γεωργία Αγάπη είναι να απολαμβά-

νω τον ήλιο στη θάλασσα

Αγάπη είναι να παίζεις με την φίλη σου - Κορνηλία

Αγάπη είναι να βλέπω ξαπλωμέ-νος την θάλασσα - Θάνος

Αγάπη είναι μια εκδρομή με πλοίο - Βασίλης

Αγάπη είναι να χορεύεις κι από πάνω να πετάνε αεροπλάνα - Νικόλας

Αγάπη είναι μια εκδρομή στην Χαλκιδική - Δημήτρης

Αγάπη είναι να κολυμπάς στην θάλασσα στο ηλιοβασίλεμα - Νικόλας

Αγάπη είναι να πετάει η καρδιά απ’ το παράθυρο

Αγάπη είναι μια βόλτα στα μαγαζιά - Ελισάβετ

Αγάπη είναι να πηγαίνω εκδρομή με τον μπαμπά στο Άγιο Όρος - Δημήτρης

Αγάπη είναι δρόμοι με αυτοκίνητο που πηγαίνουν εκδρομή - Νίκος


Love146, διεθνής φιλανθρωπικός οργανισμός. Γιατί 146; Η αγάπη (Love), θα καταφέρει να προστατέψει όλα τα παιδιά;To 2002 μια ομάδα εθελοντών ταξίδεψε στην ΝΑ Ασία για να παρακολουθήσουν και να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του εγκλήματος της διακίνησης και εκμετάλλευσης παιδιών. Συγκεκριμένα, κάποιοι εξ’ αυτών συμμετείχαν σε μυστική έρευνα που διενεργούσαν οι τοπικές Αρχές σε οίκο ανοχής με ανήλικα κορίτσια. Όλα φορούσαν κόκκινα φορέματα. Όλα είχαν έναν αριθμό καρφιτσωμένο επάνω τους, ώστε να διευκολύνουν την επιλογή των «πελατών» -οι οποίοι κάθε βράδυ ήταν από 7 μέχρι και 15 για το κάθε κοριτσάκι.Ήταν συγκεντρωμένα σε ένα δωμάτιο με τηλεό-ραση που έπαιζε καρτούν και την κοιτούσαν με βλέμμα άδειο από ζωή. Ένα κοριτσάκι μόνο δεν παρακολουθούσε τηλεόραση, παρά πλησίασε το τζάμι που το χώριζε με την ομάδα των ερευνητών και τους κοίταξε. Φορούσε τον αριθμό 146 και είχαν ακόμα λάμψη τα μάτια της.Στην μνήμη αυτού του παιδιού κράτησαν τον αριθ-μό 146, και δημιούργησαν έναν οργανισμό που θα

έβαζε στο επίκεντρο την ενημέρωση και την προ-στασία-επανένταξη των πρώην θυμάτων – παιδιών. Η λέξη Αγάπη είναι ο παράγων σταθερότητας και συνέπειας προς τον σκοπό της καταπολέμησης της διακίνησης και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών. Από εκείνη την ημέρα έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια. Ο Love146 είναι πλέον ένας εδραιωμέ-νος διεθνής οργανισμός που εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση της διακίνησης και σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών, παγκοσμίως. Σε Αμερική και Ασία, ενώ μόλις τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε και το δίκτυο ομάδων δράσης στην Ευρώπη. Το σύνθημά μας είναι «Η Αγάπη προστατεύει, υπερασπίζει, αποκαθιστά, ενδυναμώνει». Και ναι, θέλουμε να φτάσει σε κάθε παιδί. Δουλεύουμε για αυτό.

Γιατί υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση ότι παι-διά διακινούνται μόνο σε συγκεκριμένες χώρες. Άγνοια, δεν ανοίγουμε τα μάτια όταν πρέπει;Το ζήτημα της διακίνησης και σεξουαλικής εκμε-τάλλευσης των παιδιών, για την κατανόησή του,

πρέπει να προσεγγίζεται και από την πλευρά του θύματος και από την πλευρά του θύτη/πελάτη. Το δουλεμπόριο ανθρώπων ανθεί, δεν έχει σύνορα και είναι μια από τις τρεις πιο κερδοφόρες πα-ράνομες δραστηριότητες παγκοσμίως. Τα παιδιά είναι τα κατεξοχήν θύματα αυτού. Παιδιά αποτε-λούν προϊόν εμπορικής συναλλαγής, με στόχο την σεξουαλική εκμετάλλευση. Δεν μπορούμε να μην το ξέρουμε.Ωστόσο, όταν γινόμαστε παραλήπτες μηνύματος μιας σκληρής αλήθειας είναι φυσική αντίδραση η άρνηση ή η αντιπαραβολή με κάτι μακρινό, έξω από εμάς. Είναι προσπάθεια άμυνας απέναντι σε μια πραγματικότητα που δεν καταλάβαμε πότε, πώς και πόσο γρήγορα διαμορφώθηκε γύρω μας... Ή απλά δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε. Ή γνωρίζαμε αλλά προσποιούμασταν. Η αλήθεια είναι ότι διανύουμε εποχές που «κα-ταρρέουν» διάφορες μαγικές εικόνες, ταμπού και «άβατα» και ένα από αυτά είναι και η θέση του παιδιού στην ελληνική κοινωνία και ο ρόλος της ελληνικής οικογένειας. Η αμφισβήτηση θεσμών σε συνδυασμό με τις αδύναμες κοινωνικές δομές,

Φορούσε τον αριθμό 146 και είχαν ακόμα λάμψη τα μάτια

της. Aυτό ήταν η αφορμή για τη δημιουργία ενός οργανισμού

με επίκεντρο την ενημέρωση και την προστασία –επανέντα-

ξη πρώην θυμάτων-παιδιών. Το trafficking είναι κομμάτι της

αδυσώπητης καθημερινότητάς μας. Ανοίγουμε μάτια, αυτιά

και ενδιαφερόμαστε. Η Μανταλένα Καιλή πιστεύει σε μια

κοινωνία με επίκεντρο, τη μοναδική ελπίδα, το παιδί!


Inside viewΑπό την Γιώτα Κωνσταντινίδου

την χαλαρή έως ανύπαρκτη κοινωνική συνοχή επέτρεψαν μέσα από την επιδείνωση της οικονο-μικής κρίσης να αποκαλυφθούν μορφές εγκλη-ματικότητας που από απομακρυσμένους θεατές μας μετέτρεψαν όλους σε «υποψήφια» θύματα. Το βιώνουμε μεν ως ραγδαία αλλαγή, αλλά η αλήθεια είναι ότι στην χώρα μας υφέρπει εδώ και χρόνια ως παράλληλη εξέλιξη και συνέπεια των απαίδευ-των «αντανακλαστικών» μας. Στο μεταξύ, για αυτήν την σκληρή αλήθεια, λεί-πουν τα πραγματικά στοιχεία. Όχι μόνο για την Ελ-λάδα, αλλά διεθνώς. Η ιδιομορφία του φαινομένου αυτού είναι η έλλειψη επαρκών δεικτών, μια και για τα διασωθέντα θύματα υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες διασταύρωσης στοιχείων-συνθηκών. Ίσως για αυτό ακόμα να μην αντιλαμβανόμαστε τις διαστάσεις του.Δίνονται αριθμοί όπως «2 εκατομμύρια παιδιά διακινούνται στον κόσμο κάθε χρόνο» ή βάσει πρόσφατης έκθεσης της Ε.Ε., μόνο στην ευρω-παϊκή ήπειρο διακινήθηκαν 24.000 γυναίκες και παιδιά κατά την διετία 2008-2010. Χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Αλβανία αποτε-λούν τις χώρες αφετηρίας των διακινητών, ενώ η Ελλάδα αποτελεί «πέρασμα», ή «αγορά χαμηλής ζήτησης» ενώ βρίσκεται σε έξαρση στο τόπο μας ο εξαναγκασμός παιδιών σε εργασία/επαιτεία, αλλά και η διακίνηση παιδικού πορνογραφικού υλικού. Σίγουρα υπάρχουν χώρες, όπου το συγκεκριμένο οργανωμένο έγκλημα έχει τις ρίζες του λόγω πο-λιτειακών συνθηκών και οικονομικών αδιεξόδων, όπως πχ. Σε χώρες της ΝΑ Ασίας και Ευρώπης. Τα παρακλάδια του ωστόσο σταθερά διασχίζουν ηπείρους και παραβλέπουν ηγεσίες...

Σήμερα τα παιδιά των άλλων, αύριο τα δικά μας; Πόσο εύκολα μπορεί ένα παιδί να βρεθεί σ’ αυτή τη θέση;Το οργανωμένο έγκλημα δεν παίζει με πιθανότη-τες. Διαμορφώνει μια εφιαλτική πραγματικότητα και πάντα είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τους μηχανισμούς πρόληψης ή καταστολής. Αρκεί μια στιγμή για να εκπληρωθεί αυτό που εμφανίζεται με διάφορα πρόσωπα και διεκπεραιωτές.Αυτό δεν είναι τρομολαγνεία ούτε μπορούμε να ζούμε φοβικά. Σίγουρα οφείλουμε να ζούμε συ-νειδητά και αλληλέγγυα.Συνεπώς το στοίχημα για τον καθένα που ενδια-φέρεται να αναλάβει την ευθύνη της συνειδητής στάσης είναι διπλό. Να προστατεύσουμε τα παιδιά από την εκμετάλλευση και να εξαλείψουμε την ζήτηση. Μέσα από τον Love146 προσπαθούμε να αναδείξουμε ακριβώς αυτό: πόσο πολυσχιδές φαινόμενο είναι η διακίνηση και εκμετάλλευση παιδιών, πόσες διαφορετικές διαστάσεις έχει και πόση ανάγκη για ολιστική προσέγγιση υπάρχει. Και ότι πρέπει να κάνουμε τώρα σκληρές ερωτή-

σεις, πριν μας βρουν οι ασυγχώρητες απαντήσεις.Όπως για παράδειγμα η σκέψη ότι οι σημερινοί έφηβοι και νέοι με την ταραχώδη ενηλικίωση, το ασταθές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, την αποδόμηση των θεσμών της οικογένειας και της Παιδείας, και την έκθεσή τους σε αγνώστου προελεύσεως μηνύματα και εικόνες, μήπως δεν είναι πιθανότατα μελλοντικοί «πελάτες» ;

Όταν διασώζεται ένα παιδί-θύμα, τι απαιτείται για την επανένταξή του;Απαιτείται ένας ολόκληρος καινούριος κόσμος για αυτό το παιδί. Η επανένταξη έχει πολλά στάδια και ποτέ δεν ολοκληρώνεται οριστικά. Θέλει μια ζωή για να ξαναφτιάξεις μια τόσο βάναυσα κακο-ποιημένη παιδική ηλικία. Απαιτείται προσέγγιση μεθοδευμένη και διαρκής. Απο την στιγμή της διάσωσής του και της περίθαλψής του και σε κάθε επόμενο βήμα απαιτείται διαρκής παρακολούθη-ση και υποστήριξη: να νιώσει ασφάλεια, οτι δεν φταίει, ότι μπορεί να εμπιστευθεί τους ξένους-μεγάλους, ώστε να αντικαταστήσει τις εικόνες και εμπειρίες φρίκης με εικόνες φιλικές, να δει ότι μπορεί να μην φοβάται και ότι μπορεί να ανήκει σε ένα περιβάλλον σταθερό, χωρίς κινδύνους. Η ψυ-χοσωματική κακοποίηση και οι συνθήκες δουλείας είναι τραύμα που δεν θεραπεύεται ούτε σε προ-σωρινής κράτησης θαλάμους , ούτε σε άσυλα και ιδρύματα με ανειδίκευτο προσωρινό προσωπικό. Για αυτό και με τον Love146 , έπειτα από έρευνα και συνομιλίες με σχετικούς επίσημους φορείς αλλά και εθελοντικές ομάδες, ενώ καταβάλλουν αξιέπαινες προσπάθειες, διαγνώσαμε και μας υπο-γράμμισαν οτι υπάρχει κενό στην εξειδικευμένη αυτή γνώση ή ότι αυτή είναι περιορισμένη.Αυτήν την στιγμή, σε συνεργασία με Έλληνες και επιστήμονες από το εξωτερικό με τον Love146 προχωρούμε την πρωτοβουλία κατάρτισης σα-φούς μεθοδολογίας προσέγγισης παιδιού θύμα-τος που θα μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για τις Αρχές, τις Κοινωνικές Υπηρεσίες και κάθε φορέα που μπορεί να εμπλακεί σε κάποιο από τα στάδια της επανένταξης.

Η ελληνική πολιτεία τι ποσοστό συμμετοχής έχει και ποιοι οι αρμόδιοι φορείς για την εξάλειψη του φαινομένου;Από την Σύμβαση της Γενεύης περί καταστο-λής της σωματεμπορίας γυναικών και παιδιών (30.9.1921) , στην Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαι-ώματα του παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση το 1989, και το Πρωτόκολλο για την Πρόληψη, την Καταστολή και την Καταδίκη της δι-ακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων, ιδίως Γυναικών και Παιδιών το 2000 του Ο.Η.Ε, έχουν δεσμευτεί Υπουργοί, Επίτροποι, Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι για την υιοθέτηση και εφαρμογή διεθνών επιταγών απο τις εθνικές έννομες τάξεις. Στην Ελλάδα, το

πρόβλημα παραμένει ότι η προστασία του παιδιού δεν έχει ενταχθεί ως προτεραιότητα στην χάραξη μιας εθνικής στρατηγικής.Θεσμικά, δεν λείπει η διατύπωση, ούτε η πολιτική πρόθεση. Λείπει ο συντονισμός και η αξιοποίηση των υφιστάμενων δυνάμεων και πρωτοβουλιών, η επικοινωνία του μηνύματος και η διάχυση της πληροφορίας σε κάθε επίπεδο της κυβερνητικής πρακτικής, ακατάπαυστα.Παρατηρούμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη και εμβά-θυνση στο θέμα της προστασίας του παιδιού απο σχετικές υπηρεσίες: το Τμήμα καταπολέμησης της Εμπορίας Ανθρώπων και της προστασίας ανηλίκων της Ελληνικής Αστυνομίας, η Εισαγγελία Ανηλίκων, η Ε.Κ.Κ.Α, η Γ.Γ. Ισότητας του Υπ.Εσ, ο Εθνικός Συντονιστικός Μηχανισμός για την παρα-κολούθηση και την καταπολέμηση της Εμπορίας Ατόμων του Υπ.Εξ., ο Συνήγορος του Παιδιού. Γνωρίζουμε ότι στους φορείς αυτούς υπάρχουν άνθρωποι με υψηλό αίσθημα ευθύνης, σε καίριες θέσεις αλλά με ελάχιστα έως ανύπαρκτα μέσα, που καταβάλλουν όμως προσπάθειες ειλικρινείς .

«Κάθε παιδί να μπορεί να είναι παιδί». Άλλωστε μπορεί να συνεχιστεί ένας κόσμος χωρίς παιδιά; Η παιδική ηλικία με την χαρά και ανεμελιά που μπορεί για πολλούς τυχερούς από εμάς να υπάρ-χει ως εικόνα, σε ασφαλές περιβάλλον αγάπης και υποστήριξης δεν είναι το αυτονόητο. Και δεν χρει-άζεται μια εικόνα με ενα εγκαταλελειμμένο παιδάκι από την Αφρική για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό. Αρκεί να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, για το τί συμβαίνει στο παιδί του διπλανού διαμερίσματος, στο διπλανό θρανίο, στις γειτονιές που έχουν αλλάξει.

Το παιδί είναι η πρώτη ύλη, με την οποία μπορείς να φτιάξεις στην γη παράδεισους ή ερήμους. Για αυτό είναι πολύ κρίσιμο τα χέρια και οι φωνές που τα μεγαλώνουν να έχουν συνειδητοποιήσει τί ρόλο φέρουν. Είναι πολύ σημαντικό, οι εθνικές στρατη-γικές να σχεδιάζονται βάσει της προστασίας και βελτιστοποίησης της ανάπτυξης ενός παιδιού. Είναι απαραίτητο η διάθρωση όλης της κοινωνίας να ξαναστηθεί με επίκεντρο το παιδί. •

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στοwww.exostispress.gr


DayDreamingΦωτογραφίες & λέξεις Νίκος Ράκκας

Ο Κύριος Νίκος Πιλάβιος …εκτός Παραμυθιού!

Από παιδί είχα μια απορία παρακολουθώντας την εκπομπή σας: Τι βλέπετε τελικά πετώντας εκεί ψηλά, φορώντας το μαγικό σας γιλέκο; Αν η ερώτηση γίνεται από το τότε παιδί, η απάντηση είναι ότι βλέπω όσα βλέπει κι εκείνο στην οθόνη του – βουνά, δάση, ποτάμια, πόλεις – μόνο που δεν τα βλέπω από απέναντι όπως αυτό, αλλά από πάνω τους. Τώρα, αν η ερώτηση γίνεται δημοσιο-γραφικά από τον σημερινό ενήλικα, η απάντηση είναι ότι όπως είμαι κρεμασμένος στον αέρα με το ειδικό σκοινί από το ταβάνι, βλέπω το πάτωμα του στούντιο όπου γίνεται το γύρισμα και ψιλοα-νησυχώ μην κοπεί το σκοινί και σκάσω κάτω σαν καρπούζι.

Αλήθεια, πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα μ’ έναν ιπτάμενο Παραμυθά; Όταν έγινα Προϊστάμενος του Τμήματος Παιδικών εκπομπών στην Ε.Ρ.Τ. το 1978, ήθελα να κάνω και μια εκπομπή που να με ευχαριστεί προσωπικά και να είναι πέρα από τα Διοικητικά μου καθήκοντα. Έτσι, λέγοντας ένα βράδυ παραμύθι στην κόρη μου που ήταν 3 χρονών, σκέφτηκα να κάνω μία εκπομπή που ένας μπαμπάς θα λέει παραμύθια και θα ήταν αυτά που της έλεγα εγώ και θα την ονόμαζα, “Ο ΠΑΡΑΜΥ-ΘΑΣ”. Τελικά, για διάφορους τεχνικούς λόγους, δεν γινόταν να είναι μπαμπάς με μαύρα μαλλιά κι έτσι φόραγα μια περούκα με άσπρα μαλλιά κι έγινα παππούς. Τώρα: Ο Παραμυθάς δεν πετούσε από την αρχή. Κάποια στιγμή αργότερα, βλέπο-ντας ότι τεχνικά μπορούσε να γίνει το πέταγμα στο στούντιο, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο και να πετάξω.

Κρατώντας ακόμα και σήμερα το μαγικό σας μολύβι στα χέρια, τι θ’ αλλάζατε στην τωρινή πραγματικότητα; Όλα. Αλλά… Αχ! Μακάρι να ήταν έτσι απλά τα πράγματα και στην αληθινή ζωή και με ένα μαγικό μολύβι να μπορούσαμε

να αλλάξουμε την αθλιότητα της περιόδου που περνάει ο τόπος μας.

Έχετε πάντα στη ντουλάπα σας το μαγικό γιλέ-κο; Σε περίπτωση ανάγκης... (Γέλια). Η απάντηση για το «τότε παιδί», που είπα και στην αρχή, είναι γενικά και αόριστα: Και βέβαια βρίσκεται στην ντουλάπα μου και όταν υπάρχει ανάγκη το χρη-σιμοποιώ. Αλλά η απάντηση, στον «σημερινό ενήλικα» είναι: Ναι, το έχω στην ντουλάπα μου, αλλά δεν το φοράω πια ποτέ γιατί τα γιλέκα δεν είναι πια της μόδας και όταν υπάρχει ανάγκη να πάω κάπου ταξίδι γρήγορα, παίρνω το αεροπλάνο.

Βλέπω στο βιογραφικό σας ότι έχετε άμεση σχέση σαν παραγωγός ή σκηνοθέτης με πολλές και γνωστές παιδικές εκπομπές. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα ή ήρωας που θαυμάζετε; Η γνώμη μου για σήμερα είναι ότι θεωρώ τραγική την έλ-λειψη μεγάλης παραγωγής ελληνικού προγράμ-ματος και αντικατάστασής της με φτηνά, γεμάτα βία, Γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια. Ομολογώ ότι από μικρό παιδί δεν είχα ήρωες που να θαυμάζω. Τότε δεν υπήρχε και η τηλεόραση. Για τα παιδιά, υπήρχε στην οδό Σταδίου το «Σινεάκ», όπου εκεί βλέπαμε διάφορες ασπρόμαυρες κωμωδίες, όπως ένας «ήρωας» που αγαπούσα πολύ: ο Σαρλώ (Τσάρλι Τσάπλιν).

Για την Θεσσαλονίκη ποιά είναι η άποψη σας; Tην επισκέπτεστε; Η Θεσσαλονίκη είναι η αγα-πημένη μου. Αν και τη γνώρισα από στενόχωρη αιτία, γιατί πρωτοήρθα ως φαντάρος τον Ιούνιο του 1964, στο στρατόπεδο Καρατάσου, στη Σταυ-ρούπολη, που δεν υπάρχει πια, πέρασα εξαιρετικά στους 6 μήνες που έμεινα κι έκανα μερικούς πολύ καλούς φίλους. Βέβαια αυτό έγινε, γιατί τότε είχε πρωτοϊδρυθεί το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και Γενικός Διευθυντής ήταν ο Δάσκα-

λός μου από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού, ο Σωκράτης Καραντινός, που λειτούργησε ως “βύσμα” μου και κατάφερε να βγαίνω κάθε μέρα με άδεια εξόδου στις 9 το πρωί, μετά τις 7 που έμπαινα! Βλέπετε είχα νοικιάσει κι ένα φοιτητικό δωμάτιο και έμενα σε ένα νεοκλασικό σπίτι που δεν υπάρχει πια, στην Βασ. Όλγας, δίπλα στη Σχολή Τυφλών. Πέρασα υπέροχα, όπως περνάω πάντα όταν έρχομαι εκεί, για διάφορους λόγους, έως σήμερα.

Ποιό είναι το ιδανικό, για να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα; Για τα παιδιά να έχουν γονείς χωρίς «εγώ» για να μπορεί να ανθίζει αυτό που εκείνα είναι και για τους μεγάλους να μη θέλουν ντε και καλά να γίνουν κάποιοι, όσο για μας, να ζούμε σύμφωνα με κάτι που λέει στο απόκρυφο ευαγγέλιό του ο Θωμάς, «εν τω κόσμω, αλλά όχι εκ του κόσμου τούτου» ή αλλιώς, όπως το έχει πει ένας σύγχρονος φιλόσοφος, «να ζείτε μέσα στον κόσμο, αλλά να μην ανήκετε στον κόσμο». Πώς γίνεται αυτό; Έλα ντε!

Ο κύριος Πιλάβιος είναι και για τις νέες γενιές ο αγαπημένος τους παραμυθάς! Τον παρακολου-θούν μέσω του blog http://www.paramithas.gr/, βλέπουν τα νέα επεισόδια που γυρίστηκαν το 2010 για το Prisma Plus στο http://www.paramithas.tv/ και τον διαβάζουν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.Αξίζει να δείτε το πλήρες βιογραφικό του εδώ, http://http://www.paramithas.gr/bio/ γιατί πέρα από Παραμυθάς έχει μία μεγάλη πο-ρεία ως προϊστάμενος του παιδικού τμήματος της ΕΡΤ για πολλά χρόνια, όπου ως παραγωγός ή σκηνοθέτης έχει αναμειχθεί σε αξέχαστες παιδικές εκπομπές όπως την ΧΙιλιοποδαρούσα, τον Κήπο με τ’ αγάλματα και τον αγαπημένο (που ακόμη δείχνει τα πρωινά του καλοκαιριού η ΕΡΤ) Θησαυρό της Βάγιας! •

Γυρνάω πολλά χρόνια πίσω, στα παιδικά μου χρόνια, στον πρώτο daydreamer που θυμάμαι... τον κύριο Νίκο Πιλάβιο. Τον αγαπημένο Παραμυθά των παιδικών μου χρόνων! Έναν άνθρωπο που μπορούσε να πετάξει! Μπορούσε να ζωγραφίζει ότι ιστορίες ήθελε και να μπαινοβγαίνει με άνεση μέσα σε αυτές. Και το πιο σημαντικό...να μπορεί να βάζει ότι τέλος θέλει στα παραμύθια του!

15

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου - φώτο: Γιώργος Σοφτάς

Η αιώρα είχε χρόνια να χρησιμοποιηθεί. Τόσα, που νομίζω πώς δεν είχα ποτέ μου. Κι όμως είναι μπλε, μπαλωμένη κι αδιάβροχη. Χάιδεψα το τραύμα, γαρ-γάλησα τη μνήμη. Την έδεσα από τη μια στα κάγκελα του μπαλκονιού από την άλλη στον κέδρο, αριστερά στη 2η χρυσή λεωφόρο. Από τη μια η Ίωνος Δραγούμη, το μαγαζί με τα λουκούμια, η στάση του λεωφορείου, το φανάρι, η Εγνατία….από την άλλη πέλαγος. Ποιο είναι το νησί που σε κάνει να βλέπεις την Ελλάδα κάτω από τη φούστα…εκεί.Σκαρφάλωσα πάνω της και περίμενα…ποιος από τους δυο κόσμους θα κερδίσει. Το πρώτο κούνημα ήρθε από ένα λεωφορείο. Το δεύτερο από ένα τζιτζίκι. Έσπρωξε το γεράνι από τη γλάστρα, απάντησε ο αμμόλοφος. Ύστε-ρα πέρασε ο παλιατζής. Μετά το κύμα. Μια ζαριά από το κάτω καφενείο. Τον ίδιο θόρυβο κάνουν και οι εξάρες και τα ασσόδυα. Σαν να παίζει ο παππούς από την πόλη, με αντίπαλο το ξωτικό από την πέρα καβάντζα. Κουνάει ένα γάβγισμα από το απέναντι μπαλκόνι, κι ένα δελφίνι από τον ορίζοντα. Ένα ξεχαρβαλωμένο μηχανάκι που μαρσάρει, και μια τρόμπα που ονειρεύεται να γίνει βάρκα.Κάποιος τηγανίζει ψάρια. Η αιώρα πάει σαν τρελή. Δεν θέλει να διαλέξει. Είναι η από κάτω που μόλις γύρισε από τη λαϊκή, ή ο απ’ αλλού που μόλις τα ‘βγαλε απ’ τη θάλασσα. Τώρα μυρίζουνε τραγούδια. Μαθήματα φωνητικής και άριες από τον τρίτο όροφο δεξιά- μια κουτσή κιθάρα, νέι και κρουστά από τον τρίτο βράχο αριστερά. Να και μια κουτσουλιά. Αστικές δεκαοχτούρες και νησιώτικοι γλάροι συγχρονίστηκαν. Όπως και το ζευγάρι στον πέμπτο και εκείνο στη δίπλα σκηνή. Χαίρεται η αιώρα…ζαλίζομαι, φωνάζω.Ύστερα ήρθε ένα γαμοσταυρίδι για το διπλοπαρκαρισμένο. Η άλλη μεριά απάντησε με μυρωδιά σκατού σε αποσύνθεση. Η αιώρα διαμαρτύρεται. Η πόλη αντεπιτίθεται με κόρνες, η παράδεισος με φρίσμπι και ρακέτες. Ακολου-θούν καβγάδες και στους δυο κόσμους. Πρωταγωνιστές ο τρελός της γειτο-νιάς από τη μια, ο πρόεδρος των φρικιών από την άλλη. Όπλα τους μια κρύα μπύρα ο ένας, ζεστή ρακή ο άλλος. Σαγιονάρες vs σανδάλια. Τζιν και παρεό. Γήπεδο και τάι τσι. Κατά τ’ άλλα τα ίδια νεύρα, τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι δικό μου το παγκάκι, τσιρίζει η πόλη. Δική μου η παραλία, απαντάει η εξοχή.Αίφνης, η αιώρα λύθηκε από μόνη της. Έμεινα μετέωρη γυμνή και γκρίζα κάπου μεταξύ αλήθειας και λαχτάρας γωνία. Όπου και να πας τον εαυτό σου κουβαλάς, θυμήθηκα ανεβάζοντας τ’ όνειρο στο πατάρι. Εσύ είσαι και το περιβάλλον σου κι ο τρελός που το διοικεί. Και το σπρώξιμο της αιώρας σου. Κι ο ρυθμός του ονείρου. Φρόντισε τουλάχιστον την επόμενη φορά, να είσαι μουσική. Και να σε ξεκουράσει. •

Κουνήσου από τη θέση σου«Το τι νομίζουμε, το τι πιστεύουμε, το τι ξέρουμε είναι λίγης σημασίας. Σημασία έχει τι κάνουμε» είχε πει κάποτε ο Τζον Ράσκιν.Ως κομμάτι ενός λαού που μιλά πολύ, νιώθει πολύ, αλλά κάνει λίγα, εύ-κολα μπορείς να αναγνωρίσεις για τι πράγμα μιλάμε. Αναβλητικότητα, απωθημένα, μιζέρια, ρουτίνα.Δεν είναι ότι κανένας δεν έχει καλές ιδέες, δεν είναι ότι κανένας δεν έχει όνειρα. Είναι ότι λίγοι παίρνουν την απόφαση να τα δουν να συμβαίνουν. Γίνε αυτός ο άνθρωπος. Αυτός που κάνει πράγματα να συμβούν, ακόμη και αν πρέπει να περάσει εμπόδια, φράχτες και τοίχους.Κουνήσου από τη θέση σου για να αλλάξεις αυτό που ζεις.•

Η μέσα μου αιώρα Μια συνομιλία με τη ζωγραφική

του René Magritte

Θα ξεκουραστώ τώρα, είπα κι έκλεισα τον υπολογιστή. Πε-ρίμενε, φώναζε αυτός, έχεις προγράμματα ανοιχτά, αρχεία που θα χαθούν, κείμενα μισά, αναρτήσεις ασχολίαστες, πασιέντζες ατελείωτες, τρα-γούδια άπαιχτα κι ανήκουστα, άρθρα αδιαβ… Εξαφάνισα ρο-λόγια και κινητά, αποσύνδεσα κουδούνια και θυροτηλέφωνα.


Mind The Art

Σαββάτο 25/5 & Κυριακή 26/5Ο μικρός Δεινούλης στο δάσος με τις σεκόιεςΑνακαλύπτοντας τα μυστικά του Απολιθωμένου Δάσους της Λέσβου. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στο πλαίσιο της έκθεσης «Αιγαίον - η γέννηση ενός Αρχιπελά-γους» προσκαλεί τους μικρούς του φίλους σε μια πρωτότυπη δραστηριότητα, κατά τη διάρκεια της οποίας θα μυηθούν στα μυστικά του Απολιθωμένου Δάσους της Λέσβου.Τα παιδιά, μέσα από δημιουργικές ασχολίες και διαδραστικές παρουσιάσεις, θα γνωρίσουν τον τρόπο δημιουργίας του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, τα είδη φυτών και ζώων που ζούσαν στα υποτροπικά δάση του Αιγαίου πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια και την ηφαιστειότητα που συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία του σημαντικότερου γεωλογικού μνημείου του Αιγαίου!

Το κόστος συμμετοχής είναι 5 ευρώ / παιδί και χρειάζεται να γίνει κράτηση θέσης.

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις, οι ενδιαφε-ρόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με την υπεύθυνη του προγράμματος Κατερίνα Βασιλειάδου στο τηλέφωνο 6940 852 223 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]. 16.00 & 18.00 / 12.00 & 17.00

Σάββατο 25/5

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣστο Κτήμα ΓεροβασιλείουΣυνεχίζοντας την περσινή έκδοση, φέτος σας καλούμε στα «Αμπελοτραπεζώματα». Δημιουργούμε και γευόμα-στε συνταγές με πρώτες ύλες προερχόμενες από το αμπέλι και παρουσιάζουμε τη νέα μας έκδοση.Φίλοι και συνεργάτες του Νίκου Παπάζογλου παίζουν ζωντανά μουσική και τρα-γούδια από τη δημοτική μας παράδοση.Συναυλία με παιδική διάθεση με τον Δημήτρη Μπασλάμ.Είσοδος ελεύθερος

Παρασκευή 24/4

«Εξαίσια διάθεση»Ένα έργο της Σάσας Νάτσηστο Μέγαρο Μουσικής για 10 μόνο παραστάσειςκάθε ημέρα στις 21:00Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτάΓενική είσοδος: 10ευρώ

Σάββατο 25/5

Ρεσιτάλ Πιάνου της Φανής Καραγιάννη«Συνομιλίες»: Beethoven-Smirnov, Τσούγκρα-Rachmaninov, Liszt-Berio, Δήμου-Debussy, Chopin-ΣακαλλιέρουΑίθουσα δοκιμών Κ.Ο.Θ. «Σόλων Μιχαηλίδης» (πρώ-ην Παλλάς)Λεωφόρος Νίκης 73Είσοδος ελεύθερη

Παρ. 24, Σάβ. 25 & Κυρ26/5

O Μικρότοπος και η ομάδα κουκλοθέατρου Νευρόσπαστον σας προσκαλούν στο 1ο Μικρό Φεστιβάλ Κουκλοθεά-τρου Μικρόπολις (Βενιζέλου & Β.Ηρακλείου 18)

Στο πρόγραμμα περιλαμ-βανεται επίσης σεμινάριο κατασκευής επιτρα-πέζιας μαριονέτας με την Miglena Metodieva του κουκλοθεάτρου του Blagoevgrad. (Ενημερωθείτε για το κόστος συμμετοχής και δηλώστε ενδιαφέρον στο τηλέφωνο 6939343001 (Χρήστος Πατσαρασλής).

Παρ. 24, Σάβ. 25 & Κυρ26/5

Σχήμα εκτός Άξονα -Βήμα στους ΝέουςΗ ομάδα Lacrima παρουσι-άζει το έργο melting, μια σύνθεση-συρραφή κειμένων και ποιημάτων του Νίκου Γούτα και μικρών αποσπα-σμάτων από το έργο του Frank Wedekind “Το ξύπνη-μα της άνοιξης” που δημι-ουργούν ένα μονόλογο-διά-λογο. Πλάτωνος 35Δεν υπάρχει εισιτήριο αλλά ελεύθερη συνεισφορά των θεατών. Στις 21:30 μμ.

Παρασκευή 24/4

Your Hand in Mine LIVEΠολυχώρος πολιτισμού Block 3326ης Οκτωβρίου 33Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00, η συναυλία ξεκινά στις 22.00. Τιμή εισιτήριου: 5 ευρώ

Σαββάτο 25/5 & Κυριακή 26/5«Φτου & Βγαίνω»Η γιορτή καλλιτεχνικής δημιουργίας για παιδιά και γονείς «Φτου & Βγαίνω» μετά την μεγάλη επιτυχία της πρώτης διοργάνωσης επιστρέφει δυναμικά στον πολυχώρο πολιτι-σμού Block 33Εισιτήρια: • 3ευρώ ημέρας για κάθε παιδί • 5ευρώ διημέ-ρου για κάθε παιδί • 10ευρώ διανυκτέρευσης και διημέρου για κάθε παιδί • Ελεύθερη είσοδος για τους γονείς


Mind The Art

aΤετάρτη 29/5Κρατικό Ωδείο συναυλία με τον Γιώργο Καζίκο, κλαρινέτο και τον Νίκο Ζαφρανά, πιάνοώρα 21.00, στην Αίθουσα Εκδηλώσε-ων ΚΩΘ «Μελίνα Μερ-κούρη», Φράγκων 15. Έργα Copland, Sporh, Svintridis.

aΔευτέρα 27/5Cafe BalkanΛογοτεχνική βραδιά με θέμα

το λογοτεχνικό έργο του Ιαν

Φλέμινγκ. Ψυχρός Πόλεμος

και βρεττανική αντικατασκο-

πεία, στα τέλη της δεκαετίας

του ‘50. Ενας φλεγματικός,

άριστα εκπαιδευμένος, γο-

ητευτικός και καλλιεργη-

μένος Αγγλος κατάσκοπος,

λάτρης της περιπέτειας, των

γρήγορων αυτοκινήτων, των

ωραίων γυναικών και του dry

martini, διαθέτει τα ψηφία 00

μπροστά από τον χαρακτη-

ριστικό κώδικο του. Αυτό

σημαίνει ότι έχει την άδεια

της Αυτής Μεγαλειότητος να

σκοτώνει τους εχθρούς της

Μεγάλης Βρεττανίας. Το όνο-

μά του είναι Μποντ, Τζέημς

Μπόντ. Με dry martini και

μουσική των Beatles

Προξένου Κορομηλά 3, 2310 233992.

aΤρίτη 28/5«Γύρνα Πίσω...Στα Ψηλά Τακούνια»Φιξ In Art

26ης Οκτωβρίου 15Μια performance εμπνευ-σμένη από τις ταινίες και το έργο του Ισπανού δημιουρ-γού Πέδρο Αλμοδόβαρ που συνδυάζει κίνηση, σωματικό θέατρο, λόγο, κοστούμια, video art και κινηματογραφι-κή μουσική. Πρόκειται για ένα project το οποίο μεταφέρει τους θεα-τές μέσα από τη θεατρική σκηνή, στον κόσμο του κινη-ματογράφου, της μουσικής και της μόδας. Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310-500034 Τιμές Εισιτηρίων: 8 ευρώ, 6 ευρώ(προπώληση), 5 ευρώ(άνεργοι/φοιτητές)

Πέμπτη 30/5 Γκαλερί TinT Χρυσ. Σμύρνης 13Απομεινάρια: Η κοιλιά μιας πόληςBLAQK-DANIEL EGNEUS-VERSAWEISS-ΦΊΛΙΠΠΟΣ ΘΕΟ-ΔΩΡΊΔΗΣ-ΠΆΡΙΣ ΚΟΎΤΣΙΚΟΣΈχοντας μια μακρά θητεία στο χώρο της γραφιστικής και της Street Art, οι Blaqk, Daniel Egneus, Versaweiss, Φίλιππος Θεοδωρίδης και Πάρις Κούτσικος, προσαρμόζουν τη δουλειά τους σε ένα καθαρά εικαστικό πλαίσιο, παρουσιάζοντας στο χώρο της TinT ψηφιακές εκτυπώσεις, ζωγραφική και τοιχογραφίες.Στο project room της γκαλερί: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣExpand relations

Πέμπτη 30/5

Παντελής ΘαλασσινόςMΥΛΟΣ/CLUBΜε τραγούδια που ζητάει η εποχή και η καρδιά μαςμε… «10 τραγούδια της Ελπίδας»Aνδρέου Γεωργίου 56, ΣφαγείαΟι πόρτες ανοίγουν στις 9.30Είσοδος: 13ευρώ

Δευτέρα 27 & Τρίτη 28/5Τα Ραδίκια ΑνάποδαGaiaLiveένας κωμικός μονόλογος με δεκατρείς ρόλους. Δεκατρείς κω-μικοί επικήδειοι που και νεκρούς ανασταίνουν! Τους ρόλους έχει γράψει, τους κλαίει, τους οδύρεται μα και τους υποδύεται ο αξιομακάριστος Γιώργος Γαλίτης.Σκηνοθετεί με σπαραγμό ψυχής ο αείμνηστος Βλαδίμηρος Κυ-ριακίδης.Στις 9 και 13 πρώτα λεπτά και 13 δευτερόλεπταΔείτε «Τα Ραδίκια Ανάποδα» και ελπίζουμε να πεθάνετε απ’ τα γέλια!Ζωή σε λόγου σας...Εισητίρια 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό)Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00

Πέμπτη30/5

ΓΚΑΛΕΡΙ ΛΟΛΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥΑφιέρωμα στην Coco ChanelΤσιμισκή 52ώρες λειτουργίας:Τρ, Πε, Πα…12.00 - 20.00 / Τε, Σα.: 12.00 - 15.00

συνεχίζεται

ΚΜΣΤ, Μονή Λαζαριστών

«Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΩΣΤΑΚΗ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΩΤΟ-ΠΟΡΙΑ.100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝ-ΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΕΚΤΗ»Τρίτη - Κυριακή 10:00-18:00Τιμή εισόδου: 3ευρώ, 1.5ευρώ(μειωμένο)

Mind The Artτου Γιάννη Γκροσδάνη


Ιωάννης Κυφωνίδης - Κωνσταντίνος Ρόδης Μια καλιτεχνική σύνθεση με αγάπη στον Αλμοδόβαρ

Γύρνα πίσω… στα Ψηλά Τακούνια: Πως ξεκίνη-σε η ιστορία;I. Κυφωνίδης - K. Ρόδης: Το Σεπτέμβριο του 2011, σε εντελώς χαλαρή διάθεση, σκεφτήκαμε πόσο θα θέλαμε να διασκευάσουμε και να ανεβά-σουμε στο θέατρο κάποια από τις κινηματογραφι-κές ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Καταλήξαμε σε μία από τις όχι τόσο γνωστές και επιτυχημένες του και τελικά επικοινωνήσαμε με την εταιρία του, την El Deseo. Η συνεργάτης του Λιλιάνα Νεσπι-άλ μας απάντησε άμεσα με ένα ευγενικό γράμμα που εξηγούσε ότι για τη συγκεκριμένη ταινία δεν ήταν εφικτό να πάρουμε τα δικαιώματα τη δεδο-μένη χρονική στιγμή.

Ένα μήνα μετά φωτογραφίσαμε για το πολιτιστι-κό μας μπλογκ FASHIONART LOVER τα κοστού-μια της «γιαγιάς της ραπτικής» Μαίρης Αναστα-σίου σε φυσικούς χώρους της Θεσσαλονίκης ένα πρότζεκτ που άρεσε πολύ στην Parallaxi, απ’ όπου μας ζήτησαν να τους φέρουμε σε επαφή με τη Μαίρη και στις αρχές του 2012, συμμετείχα-με στις δράσεις του Θεσσαλονίκη Αλλιώς. Τότε εμείς τους αντιπροτείναμε ένα πάντρεμα του εν-δυματολογικού πρότζεκτ με τις κινηματογραφι-κές ταινίες του Αλμοδόβαρ.

Βασική πηγή έμπνευσης είναι ο κινηματογρά-φος ή μια σύνθεση πραγμάτων με βάση το σι-νεμά;Ι. Κυφωνίδης - Κ. Ρόδης: Είναι μία σύνθεση πραγμάτων. Κινηματογράφος, κινησιολογικό θέατρο, μουσική, φωτισμοί, vintage κοστούμια,

βίντεο αρτ, εικαστική ατμόσφαιρα. Ουσιαστικά μέσα στα 70 λεπτά ,που διαρκεί η παράσταση, μεταφερόμαστε από τη μία κινηματογραφική ται-νία στην άλλη και από τη μία σκηνή στην άλλη με όχημα την κίνηση, το λόγο, τα ραμμένα στο χέρι κοστούμια και τη μουσική.

Επιχειρούμε να αναδείξουμε μέσα από τη δική μας οπτική το σύνολο του καλλιτεχνικού έργου του Ισπανού δημιουργού, όχι μόνο τις μεγάλου μήκους ταινίες του, αλλά και τις πειραματικές μι-κρού μήκους, ακόμη και τα διαφημιστικά και τις τηλεταινίες που γύρισε για την Ισπανική τηλεόρα-ση. Για αυτό άλλωστε εντάξαμε τρία βίντεο αρτ που παραπέμπουν στις μικρού μήκους ταινίες του Αλμοδόβαρ. Είχαμε μάλιστα τη χαρά και την τιμή να συνεργαστούμε με τις Νέλλη Γκίνη, Ζήνα Κουτσελίνη, Φωτεινή Ντεμίρη, Μίνα Ορφανού και Παρθένα Χοροζίδου.

Κοινή συνισταμένη για την συνεργασία σας με αφορμή πως είστε και οι δύο ηθοποιοί είναι η αγάπη σας για το θέατρο;Ι. Κυφωνίδης-Κ. Ρόδης : Πρωτίστως η αγάπη για το θέατρο και για τη δημιουργία , όποια μορφή και εάν έχει αυτή, αλλά στη συγκεκριμένη δουλειά η αδυναμία μας στον Αλμοδόβαρ. Δεν μελετήσαμε απλά τις ταινίες του, αλλά ψάξαμε και διαβάσαμε ακόμη και για τη ζωή του και τα προσωπικά του γούστα στην αισθητική. Πχ. παίξαμε σε κάποια από τα βίντεο αρτ με ένα από τα αγαπημένα του χρώματα, που είναι το πορτοκαλί και τα συγγενι-κά κοραλλί και σομόν.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία του Αλμοδό-βαρ και γιατί; (με εξαίρεση τα Ψηλά Τακούνια)

Ι. Κυφωνίδης: Αγαπώ πολύ σχεδόν όλες τις ται-νίες του. Ωστόσο έχω μία αδυναμία στο «Μυστικό μου Λουλούδι », επειδή δε μοιάζει με τις άλλες, τις πιο δημοφιλείς και εμπορικές.

Κ. Ρόδης: Η κάθε του ταινία έχει και κάτι να μου πει και να μου διδάξει. Αδυναμία και αγάπη έχω σε όλες κι αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια αυτή θα είναι οι «Αμαρτωλές Καλόγριες», όχι τόσο γιατί ξεχωρίζει σε σχέση με τις άλλες ,αλλά γιατί και η πρώιμη περίοδος του είναι εξίσου ευφάνταστη, ιδιαίτερη και «δυνατή» με την πιο αναγνωρίσιμη εποχή του. Άλλωστε λατρεύω να ανακαλύπτω τις άγνωστες πτυχές ενός δημιουργού και όχι τόσο πολύ τις ήδη καθιερωμένες.

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στο www.exostispress.gr

Info: «Γύρνα Πίσω….Στα Ψηλά Τακούνια» • Φιξ In Art (26ης Οκτωβρίου 15, τηλ. 2310-500034) 28 Μαΐου -13 Ιουνίου 2013, 21.30 (Από Τρίτη έως Πέμπτη) • Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Ερμηνεία - Μουσική Επιμέλεια: Ιωάννης Κυφωνίδης& Κων-σταντίνος Ρόδης • Guest Stars: Μαρία Κλιγκο-πούλου, Ελευθερία Μαυρίδου, Αθηνά Νάννου • Special Guest Stars: Νέλλη Γκίνη, Ζήνα Κουτσε-λίνη, Φωτεινή Ντεμίρη, Μίνα Ορφανού, Παρθένα Χοροζίδου. •

Μια παράσταση που ξεκίνησε σαν ένα project που πάντρεψε τα κουστούμια της Μαρίας Αναστασίου με το εκκεντρικό στυλ του Ισπανού σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ. Ο Ιωάννης Κυφωνίδης και ο Κωνσταντίνος Ρόδης λίγο πριν την πρεμιέρα του “Γύρνα πίσω… στα Ψηλά Τακούνια” στο Fixinart αφηγούνται στον Εξώστη το πως ξεκίνησαν όλα...


ΘΕΑΤΡΟ ΑΤΖΕΝΤΑ από 23/5 – 30/5 ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 229249): «Δεν παίζουν με τον έρωτα», βασισμένο στο έργο του Αλφρέ Ντε Μυσσέ. Παρασκευή-Δευτέρα, 21.00 (από 17/4 εως 3/6). Είσοδος με ελέυθερη συνεισφορά.ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832060) «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην». Σκηνοθεσία: Γ. Μι-χαλακόπουλος. Παίζουν: Γ. Μιχαλακόπουλος, Τ. Ιορδανίδης. Απο 8/5 για 20 παραστάσεις. Τετ. & Κυρι.: 20:00 Πέμπτη - Σάββατο: 21:15 (εώς 26/5)ΑΝΕΤΟΝ (2310-869869): «Θα σε πάρει ο δρόμος…» του Σάκη Σερέφα απο την ΦΘΟ Ιατρικής Σχολής. Σκηνοθ.: Γιάννης Μαλεζάς. 22-23/5, 21.00ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00) : α) “Mistero Buffo” του Ντάριο Φο. Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος. Παίζουν: Α. Καλαϊτζίδου, Α. Μάσχα, Κ. Μπερικόπου-λος, Α. Ξάφης, Θ. Τοκάκης, Γ. Χρυσοστόμου. Τετάρτη – Σάββατο: 21.00, Κυ-ριακή: 20.00 (εως 19/5) β) «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» του Ι. Γιάλομ. Σκηνοθε-σία: Α. Καραζήσης – Ν. Χατζόπουλος. Παίζουν: Α. Καραζήσης, X. Φράγκος, Ν. Χατζόπουλος (22/5-2/6) γ) «Ματωμένος Γάμος» του Φ. Γ. Λόρκα από από τον Πολιτιστικό Όμιλο Θεσσαλονίκης «Βουβό Χειροκρότημα». Σκηνοθε-σία: Αγαμέμνων Ζαχαράτος - Ανδρέας Χρήστου. Δευτ. – Τρίτη, 21.00 (27 – 28/5)ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): «Άντρες έτοιμοι για όλα». Απόδοση - Σκη-νοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου – Μιχάλης Ρέππας. Παίζουν: Κ. Κόκλας, Θ. Ευθυμιάδης, Κ. Ευριπιώτης, Γ. Τσιμιτσέλης, Ε. Μουμούρη, Π. Αναστασοπού-λου, κ.α. Τετάρτη - Παρασκευή 21:15, Σάβ. - Κυρ.18:15 & 21:15 (εώς 2/6)ΒΙΛΑ ΚΑΠΑΝΤΖΗ (2310 860708/2310 295170): «Βυσσινόκηπος» του Α.Τσέ-χοφ από την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης». Σκηνοθεσία: Χ. Χατζηβασιλεί-ου. Παίζουν: Ε. Σταμούλη, Στ. Μαυρόπουλος, κ.α. Κάθε Πέμπτη - Σάββατο στις 9 μ.μ., Κυριακή στις 7 μ.μ. (εώς 2/6)ΓΑΙΑ Live (2310 513654): «Τα Ραδίκια Ανάποδα» 20-21 & 27-28/5, 21.13ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ – ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (6932412121): Το Φεστι-βάλ του Δήμου Καλαμαριάς «Θεατρικές Πρεμιέρες» παρουσιάζει α) «Σε τέσσερις τοίχους» από την Ομάδα Τέχνης Oberon. Σκηνοθεσία: Αλέκος Σπυριδάκης. Παίζουν: Αλεξάνδρα Σίμου, Δημήτρης Τσάκας, Ντιάνα Ζαχαρο-πούλου. Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:00 (22-26/5) β) «Παιχνίδια Φόβου» των Kado Kostzer –Alfredo Arias απο την θεατρική όμαδα ΡιSκο. Τετάρτη -Σάββατο στις 9 μ.μ. και Κυριακή στις 8 μ.μ. (29/5-2/6)ΕΓΝΑΤΙΑ (2310-225172): «Η Σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Παπαχαραλάμπους» της Δ. Παπαδοπούλου. Σκηνοθεσία: Δ. Παπαδοπού-λου, Αγγ. Τσούγκου. Παίζουν: Γ. Ζουγανέλης, Τ. Ευείδη, Γ. Σκιαδαρέσης. Τε-τάρτη-Παρασκευή 21:15, Σάββατο-Κυριακή 18:15 & 21:15 (εως 26/5)ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (6946-767018): Το Νεκρό Σπίτι απο την Η-art Attack και το Θέα-τρο Αναζήτηση. Σκηνοθεσία: Απόστολος Αποστολίδης. Ερμηνεύει η Σωτηρία Ζάνταλη. 24-26/5, 21.00 Θέατρο Σοφούλη (2310 423925): Η επιστροφή της Ιφιγένειας του Γιάννη Ρί-τσου. Σκηνοθεσία: Μανώλης Ιωνάς. Ερμηνεύει και παίζει πιάνο η Τατού Δέδε. Παρασκευή 24 και Σάββατο 25/5, 21.00ΚΘΒΕ (2315 20 02 00): ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: α) “Ο Γύρος του Θανάτου”. Σκη-νοθεσία: Ν. Μαστοράκης. Παίζουν: Β. Ευταξόπουλος, Κ. Γιαμαλή, Δ. Κολο-βός, Β. Σεϊμένης, Γ. Σιαμσιάρης, Φ. Μπαξεβάνη. Πέμπτη - Σάββατο 21.00 Κυριακή 19.00. (τελευταίες παραστάσεις εώς 26/5) β) “Τζόρνταν” Σκη-νοθεσία: Νίκος Μαστοράκης. Παίζει η Μαρίνα Ασλάνογλου. Τετάρτη: 21.00 Σάββατο: 18.00 (τελευταίες παραστάσεις εώς 29/5) ΕΜΣ: α) “Τζοκοντα vs Ντα Βίντσι”. Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολάρι. Παίζουν: Γ. Μπαλαούρα, Χ. Παπα-δόπουλος, Ε. Σαρμή. Τε -Κυ στις 19.00, Πέ -Πα στις 21.00, Σά 18.00 & 21.00 β) “Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύται” του Σπ.Μελά. Σκηνοθεσία: Γ. Κωνσταντίνου. Παίζουν: Γ. Κωνσταντίνου, Μ. Παπασάββα, Μ. Γούναρης, κ.α. Τε -Κυ στις 19.00, Πέ - Πα στις 21.00, Σά 18.00 & 21.00 (τελευταίες παραστάσεις εώς 26/5) ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ: α) “Blasted/Και εσαρώθησαν” της Σ. Κεϊν. Σκη-νοθεσία: Ρούλα Πατεράκη. Παίζουν: Ανδρέας Αντωνιάδης, Δημήτρης Κοντός, Λαμπρινή Αγγελίδου, Πάολα Μυλωνά, Γιώργος Γιαννώτας. Τε -Κυ στις 19.00, Πέ - Σα στις 21.00, Κυ 19.00. (εώς 2/6) β) Κοινωνικό Θεατροπωλείο: Ι. «Θέ-λετε να χορέψομε, Μαρία;» σε κείμενα της Μέλπως Αξιώτη Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία, ερμηνεία: Αννέτα Κορτσαρίδου. Τετάρτη 29/5, 21.00 ΙΙ. «Η ρομαντική μου ιστορία» του Ντάνιελ Τζάκσον. Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης Παίζουν: Ροζαλία Μιχαλοπούλου, Ευγενία Πανταζόγλου,

Αστέρης Πελτέκης. Παρασκευή 24/5, Σάββατο 25/5, Κυριακή 26/5, 21.00ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (2310-240002): Διεθνές project από την AlmaKalma: «Eros et Revolution» (18/5 & 2/6)ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (2310 895938-9): α) “Απατεώνες και Τζεντλεμεν”. Σκη-νοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης. Παίζουν Γιάννης Μπέζος, Πέτρος Φιλιππίδης, Κατερίνα Παπουτσάκη. Τέτάρτη-Κυριακή στις 21.00 (εώς 26/5) β) «Εξαίσια Διάθεση» της Σάσας Νάτση. Σκηνοθ.α: Σοφία Καρακάντζα. Παίζουν: Νάντια Δαλκυριάδου Στράτος Ανούδης. Τετ.-Κυρ. στις 21.00. Απο 22/5ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΣ (2310 261290): 1ο Μικρό Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου απο τον Μικρότοπο και την ομάδα κουκλοθέατρου Νευρόσπαστον. 24, 25 και 26 ΜαΐουΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ (6982031199): Φόβος – Ε. Α. Πόε. Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου. Εκτάκτως για τρείς τελευταίες παραστάσεις 24-26/5, 22.00. Η παράσταση είναι Ακατάλληλη.ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ (2310823444 ): “melting” απο την ομάδα Lacrima. Σκη-νοθ.: Νίκος Γούτας, Λίνα Πέτκου. 23-26/5, 21.30. Με ελεύθερη συνεισφοράC FOR CIRCUS (6984 831345): «Εικοσιεφτακαιμία» από την ομάδα Φάκα. Σκηνοθεσία: Ειρήνη Καλογηρά. Ερμηνεύουν: Ειρήνη Καλογηρά, Δήμητρα Λού-πη. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφοράFIXART (2310-500034): «Γύρνα Πίσω….Στα Ψηλά Τακούνια». Σύλληψη-Σκηνοθεσία-Ερμηνεία-Μουσική Επιμέλεια: Ιωάννης Κυφωνίδης& Κωνσταντί-νος Ρόδης. Guest Stars: Μαρία Κλιγκοπούλου, Ελευθερία Μαυρίδου, Αθηνά Νάννου, Νέλλη Γκίνη, Ζήνα Κουτσελίνη, Φωτεινή Ντεμίρη, Μίνα Ορφανού, Παρθένα Χοροζίδου. 28 Μαΐου -13 Ιουνίου 2013, 21.30 (Από Τρίτη έως Πέ-μπτη)PARTIZAN (697 8855670): “Trendy Bear” του Βασίλη Λιπώνη. Σκηνοθεσία : Νίκος Καλαϊτζίδης. Παίζουν: Κ. Κυριακίδης, Α. Μαυρίδης, Κ. Χρυσίδης. 23-24-25 στις 21:00SOURLIBOOM (2314011584): “Double Play”. Σύλληψη-σκηνοθεσία: Mαρία

Λάππα - Βαλεντίνα Παρασκευαΐδου. 24-25/5, 31/5-1/6, 21.00 •

Mind The Art

Περιπέτεια, 2013, ΗΠΑ, 130 λεπτά

(2/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Τζάστιν Λιν

Παίζουν: Βιν Ντίζελ, Πωλ Γουόκερ,

Ντουέιν Τζόνσον, Μισέλ Ροντρίγκεζ

**


Ένας κακοποιός, ο Βαλ, παίρνει εξιτήριο από την φυλακή όπου παρέμεινε για 30 χρόνια, αρνούμε-νος να αποκαλύψει στους αστυνομικούς τους συνεργάτες του. Σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει πολύ, ξανασυναντά δυο παλιούς του φίλους και συνεργάτες, αναβιώνοντας για λίγο τις στιγμές του παρελθόντος τους.

Οι ταινίες που αναφέρονται στην τρίτη ηλικία, όσο διαφορετικές και αν φαίνονται στην όψη, ακόμη και αν κάποιες (όπως η παρούσα) δεί-χνουν σε σημεία ασόβαρες, συνήθως περιστρέ-φονται γύρω από την έννοια της αξιοπρέπειας. Αυτήν που ψάχνουν οι ήρωες όταν αποφασίζουν να αποσυρθούν από την εργασία τους ή από τη ζωή - μερικές φορές αυτά τα 2 συμπίπτουν. Αυ-τήν που θα τους επιτρέψει να αποχωρήσουν με τρόπο που μοιάζει με ότι υπηρέτησαν στη διάρ-κεια της ζωής τους και που κατά κάποιο τρόπο θα αφήσει ένα είδος κληρονομιάς σε όσους μένουν πίσω. Εδώ οι ήρωες του Stand Up Guys εκφράζουν πέ-ραν του εαυτού τους και αρκετές από τις ιδέες της γενιάς τους. Πρώτα εξωκινηματογραφικά, ως αυτοί που στα νιάτα τους σκότωσαν τον καθω-σπρεπισμό, κάτι που φαίνεται και από πού ζητούν να κάνουν στην καινούρια ζωή τους, αλλά επέν-δυσαν στην πίστη, την σημασία του λόγου και την φιλία. Οτιδήποτε δεν υπόκειται σε έναν κώδικα

ηθικής τους φαίνεται περίεργο. Όταν μια νεαρή κοπέλα που έπεσε θύμα συμμορίας τους ρωτά γιατί τη βοηθούν εισπράττει την απάντηση “Μα, είναι ζώα” που εκφράζει και την αγανάκτηση και την απορία των ηρώων για την αναίτια βία που βλέπουν γύρω τους. Βέβαια αν όλα αυτά φαίνονται τετριμμένα, υπάρχει η ενδοκινηματογραφική αναφορά που σηκώνει την ταινία λίγο ψηλότερα. Όσα και αν διαδραματίζονται στη διάρκεια της βραδιάς του φιλμ, πιθανά να μην είχαν σημασία αν δεν υπήρ-χε η παρουσία των Γουόκεν, Πατσίνο και Άρκιν. Όχι τόσο λόγω της αξίας τους, αλλά από το γε-γονός ότι ταυτίζονται σχετικά εύκολα με τους ήρωές τους, όσο περιφέρονται σαν κουρασμένα παλικάρια στους δρόμους. Νομίζω πως το φιλμ αυτό θα είχε μια πολύ ιδιαίτερη (και μεγαλύτε-ρη) αξία αν αποφάσιζαν πως θα είναι το τελευ-ταίο τους, καθώς την περισσότερη ώρα μοιάζει σαν ένα μακροσκελές ρέκβιεμ με διαλόγους που δύσκολα καταλαβαίνεις αν αναφέρονται στο φιλμ η την πραγματικότητα, αλλά με τα στοιχεία του χιούμορ που το διακατέχουν δεν καταλήγει ποτέ στο φθηνό. μελόδραμα. Φυσικά θα τους βλέπου-με για καιρό ακόμη, καθώς ετοιμάζουν αρκετές ταινίες και οι τρεις τους, στις οποίες ελπίζουν και ελπίζουμε να βρουν αυτό που οι Stand up Guys τους βρήκαν. Την αξιοπρέπεια. •

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Μαχητές των Δρόμων 6(Fast and Furious 6)

Mετά τη ληστεία στο Ρίο, τα μέλη της συμμο-ρίας βρίσκονται διασκορπισμένα στον κόσμο απολαμβάνοντας τα κέρδη τους αλλά και ελπί-ζοντας σε μια νέα δουλειά. Την βρίσκουν τελικά μέσω μιας πρότασης από τον αστυνόμο Χομπς που τους προσφέρει ασυλία αν καταφέρουν και εξουδετερώσουν μια ομάδα εκπαιδευμένων οδηγών-ληστών.

Με την σειρά να έχει πάρει τα πάνω της και πάλι μετά το προηγούμενο επεισόδιο στο Ρίο, όπου οι πρωταγωνιστές του πρώτου Fast and Furious επέστρεψαν – πιθανά γιατί δεν είχαν και κάτι κα-λύτερο να κάνουν – φέρνοντας αρκετά έσοδα στην παραγωγή. Η ίδια συνταγή ακολουθείται και εδώ, αφορμές για νέες πλοκές υπάρχουν δε-κάδες στα μυαλά των σεναριογράφων της σει-ράς, όπως ήρωες που θεωρητικά έχουν πεθάνει αλλά τους ξαναβρίσκουμε ζωντανούς για χάρη του σασπένς. Πάντως η άνεση που έχουν πλέον μεταξύ τους οι ηθοποιοί και το χιούμορ που απορρέει από την ατμόσφαιρα ανάμεσά τους δημιουργούν ένα γενικότερο κλίμα χαλάρωσης που καλεί ου-σιαστικά στην αίθουσα ένα μαζικότερο και όχι το ειδικό κοινό μιας ταινίας με “πειραγμένα” αυτο-κίνητα. Οι προθέσεις αυτές διαλύονται πάντως από τα αδιανόητα πράγματα που συμβαίνουν στο τελευταίο ημίωρο, με διασώσεις και κλοπές και θορύβους που κάνουν τις ταινίες του Μάικλ Μπέι να μοιάζουν νατουραλιστικές. Όπως και να ‘χει, οι fans μάλλον θα ενθουσιαστούν, οι υπό-λοιποι δύσκολα. •

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Stand Up Guys(Νομοταγείς Τύποι)Περιπέτεια, 95 λεπτά, ΗΠΑ, 2012

(3/5)Κριτική: Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Φίσερ Στήβενς

Παίζουν: Αλ Πατσίνο, Κρίστοφερ Γουόκεν,

Άλαν Άρκιν, Τζουλιάνα Μάργκουλις

***

Εξώστης Θήτα

Ο Υπέροχος Γκάτσμπι (The Great Gatsby)

Λίγο μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και πριν το οικονομικό κραχ, την εποχή της ποτοαπαγόρευ-σης, ο Τζέι Γκάτσμπι, ένας μυστηριώδης μεγι-στάνας με λαμπερό πρόσωπο και αμφιλεγόμενο παρελθόν, στέκει εμμονικά προσκολλημένος στον έρωτά του για την Ντέιζι. Προσκολλημέ-νος γενικότερα με τον άπιαστο έρωτα. Ζει σε ένα περιβάλλον όπου πρωτοστατεί το αμερικά-νικο όνειρο, οι άνθρωποι κυνηγούν τον πλούτο με κάθε μέσο και την, κατ’επέκταση, κοινωνική ανέλιξη.

Ο Γκάτσμπι έχοντας διεκδικήσει και αποκτήσει αμύθητα πλούτη, τα αναγνωρίζει ως μέσο και όχι ως αυτοσκοπό. Ο στόχος είναι να διασχίσει την πορεία που διαγράφει το πράσινο φως και να αγγίξει την Ντέιζι. Σταθερά και τολμηρά ονει-ροπόλος, αλλά χωρίς διάθεση για συγκατάβα-ση, απαιτεί την αναβίωση του εξιδανικευμένου, από αυτόν, παρελθόντος. Έτσι, για να ξανακερ-δίσει το αντικείμενο του πόθου του, οδηγείται σε λαμπερά πάρτι με εκκωφαντικό γκλάμουρ, πίσω από τα οποία, όμως, παραμονεύει ένας μοναχικός θάνατος. Εκείνη τη στιγμή, ο μόνος που θα νοιαστεί θα είναι ο Κάραγουεϊ -αφηγητής της ιστορίας του Γκάτσμπι. Ένας εύστοχα εν-σαρκωμένος διάφανα χαρακτήρας που εδρεύει στο φόντο προσφέροντας όλο τον χώρο στους πραγματικούς ήρωες της ιστορίας.Ο Μπαζ Λούρμαν του «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» και του «Μουλέν Ρουζ» ισορροπεί ικανοποιητικά ανάμεσα στην αχαλιναγώγητη μαεστρία του να αφηγείται με ντελιριακό, βιντεοκλιπίστικο, μοντά-ρισμα τις πνιγμένες σε αστραφτερή φαντασμα-γορία ιστορίες του και την – εκτιμητέα - σεβαστι-κότητα απέναντι στο εμβληματικό πρωτογενές υλικό, το βιβλίο του Φίτζεραλντ. Ρίχνοντας ορθά τους ρυθμούς στο δεύτερο μισό, δίνει ανάσες στο φιλμ και προσεγγίζει, ως ένα συμπαθητικό βαθμό, το υπαρξιακό υπόβαθρο των ηρώων. Με τον αμερικάνικο τρόπο, φυσικά.•

Αισθηματικό δράμα, 2013, Η.Π.Α., Αυστραλία,142 λεπτά

(3/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Μπαζ Λούρμαν

Παίζουν: Λεονάρντο ΝτιΚάπριο,

Τόμπι Μαγκουάιρ, Κάρεϊ Μάλιγκαν

***

Aργεντινή, 1979. Έπειτα από χρόνια εξορί-ας από τη Χούντα ως μέλη της Αντίστασης, ο δωδεκάχρονος Χουάν και η οικογένειά του επι-στρέφουν στο Μπουένος Άιρες με καινούργιες, πλαστές ταυτότητες. Ο Χουάν ονομάζεται πλέον Ερνέστο – ένα όνομα που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει, καθώς διακυβεύεται η ασφάλεια της οι-κογένειάς του. Η γνωριμία του με την συμμαθή-τριά του Μαρία θα αποτελέσει την αρχή για μια ιδιότυπη, δυνατή σχέση μεταξύ τους.

Η φεστιβαλική πρεμιέρα στις Κάννες ήταν απλά η αρχή μίας λαμπρής πορείας του φίλμ του πρω-τοεμφανιζόμενου Μπέντζαμιν Αβίλα με θέμα το φάσμα της παιδικής αθωότητας στην Αργεντινή του 1979.Ο Αβίλα μας καλεί να αγαπήσουμε τους ήρωες του δίνοντας στο θεατή σημαντικά περιθώρια ταύτισης. Η εσωτερική ομορφιά της νέας γε-νιάς, η παιδική αφέλεια, το ψυχικό φορτίο που τονώνει την αφήγηση, το στοιχείο της επανά-στασης αλλά και οι πολιτικές σκέψεις, φαίνεται να κατέχουν σημαιολογική θέση στην ταινία. H ερωτική πτυχή της ιστορίας κρύβει ενδιαφέρου-σες σεκάνς. Ο σκηνοθέτης επιμένει στην τρυφε-ρότητα των στιγμών και αποφεύγει την εσωτερι-κή προσέγγιση που θα μπορούσε να προσδώσει δραματουργικές εξάρσεις. Η εκφραστικότητα του μικρού πρωταγωνιστή συμπληρώνει ένα αξι-οπρόσεχτο καστ με τους ρόλους της γιαγιάς και του θείου να λειτουργούν καλύτερα υποκριτικά. Ο σκληρός ρεαλισμός εναλλάσεται με ποιητικές συνθέσεις των κάδρων. Αλλά και το στοιχείο του animation συμπληρώνει τις βίαιες πινελιές των χαρακτηριστικών σκηνών. Κλισέ υπάρχουν, σε μια ιστορία ενηλικίωσης, που παρά τον εύστοχα διάχυτο ρομαντισμό δεν καταφέρνει να ξεφύγει από μελοδραματικές παγίδες. Ο ψυχικός κό-σμος του μικρού Χουάν φαντάζει υποβλητικός κάνοντας μας να συμπαθήσουμε από τα πρώτα λεπτά τη σκηνοθετική προσέγγιση ενός χαρι-σματικού νέου δημιουργού που επιλέγει να κα-θρεφτίσει τα ιστορικά πλαίσια μιας ταραγμένης πολιτικής περιόδου. •

Με λένε Ερνέστο (Infancia Clandestina) Δράμα, 2012, Αργεντινή/Βραζιλία/Ισπανία,112 λεπτά

(3/5)Κριτική: Παναγιώτης ΚουντουράςΣκηνοθεσία: Μπέντζαμιν Αβίλα

Παίζουν: Ναταλία Ορέιρο, Τεό Γκουτιέρες Ρομέρο,

Ερνέστο Αλτέιρο, Μαγιάνα Νέιβα

***

Μπιγκ Χιτ Αστυνομική περιπέτεια, 2012, Ελλάδα, 94 λεπτά

(3/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Κάρολος Ζωναράς

Παίζουν: Μελέτης Γεωργιάδης,

Κάτια Ο’ Γουόλις, Γρηγόρης Γαλάτης

***

Mετά τον cult Γιό του Τσάρλι ο Κάρολος Ζωνα-ράς επιστρέφει με μια αναπαράσταση του κλασι-κού νουάρ του Φριτς Λανγκ Big Heat. Έχοντας μελετήσει ευλαβικά τους κανόνες και την κινη-ματογραφική μαγειρική του νουάρ ο Ζωναράς χτίζει με επιδέξιο τρόπο την ιστορία, τους ήρωες και την ατμόσφαιρα του είδους. Ο αστυνόμος με την ηθική υπόσταση, η μοιραία γυναίκα, οι υπόγειες και σκοτεινές διαδρομές του οργανω-μένου εγκλήματος, η ασπρόμαυρη φωτογραφία ειναι εδώ και δημιουργούν μια εξαιρετική νουαρ εμπειρία χάρη στην μελετημένη σκηνοθεσία του Ζωναρά.

Αν και η ταινία εξελίσεται στην Αθήνα ωστόσο θα μπορούσε κάλιστα χάρη στην ατμόσφαιρα της να σε κάνει να πιστέψεις πως περιγράφει το Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης. Έχει μάλιστα αρκετό χιούμορ και αγάπη για αυτό που κάνει και επιπλέον την τόλμη να χειριστεί τους ήρωες τεχνικά ντουμπλάροντας τους διαλόγους τους. Μια γοητευτική σινεφιλ εμπειρία που φυσικά θα σε κάνει να αγαπήσεις τον υπαστυνόμο Κορμά αλλά και το κέφι του Ζωναρά! •

ΠΡΟΣΕΧΩΣ• Perfect mothers

• The Hangover 3


Εξώστης Θήτατου ανταποκριτή μας Λευτέρη Αδαμίδη


Οι φετινές σχεδόν ασταμάτητα βροχερές Κάννες θα μείνουν στη ιστορία μάλλον ως ένας παράξε-νος συνδυασμός γεγονότων όπως οι κλοπές των κοσμημάτων της Chopard και οι πυροβολισμοί στη συνέντευξη των Ντανιέλ Οτέιγ και Κριστόφ Βαλτζ και πιθανά (ο χρόνος και το μέλλον θα το δείξει) μεγάλων ταινιών. Μπορεί η φετινή επιλογή να φάνταζε λίγο ισχνή και μάλλον επίφοβη στα χαρτιά να όμως που για άλλη μια φορά το μεγάλο φεστιβάλ έδειξε ότι ξέρει και ακόμη περισσότερο μπορεί να διαλέγει πάντα τα καλύτερα.

Το Le Passe του Ασγκάρ Φαραντί, η πιο αναμε-νόμενη ίσως ταινία του φεστιβάλ, πάει ένα βήμα πιο πέρα από το Ένας Χωρισμός αποδεικνύο-ντας ότι πάνω από όλα έχουμε να κάνουμε με ένα σεναριογράφο ολκής και μια ταινία ψιλοβελονιά που είναι από τα φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα. Ο Φαραντί θυμίζοντας στη γραφή του τον Ρενου-άρ δημιουργεί μέσα από μια πολύπλοκη ιστορία ένα μοναδικό στοχασμό πάνω στην αδυναμία μας να ανιχνεύσουμε πλήρως το παρελθόν και από

το οποίο είναι αδύνατο να ξεφύγουμε. Οι αδερ-φοί Κοέν έδειξαν στο Inside Llewyn Davies ότι εκτός από Οσκαρικές ταινίες ξέρουν να κάνουν και απόλυτα προσωπικές ταινίες όπως αυτή η μοναδική ανάπλαση του Γκρίνουιτς Βίλατζ και της φολκ σκηνής του όπως θα την ονειρευόταν ο …Κάφκα με ήρωα όχι βέβαια τον Μπομπ Ντίλαν έναν από τους καλύτερους loosers που έφτιαξαν ποτέ και μια …γάτα που γράφει ιστορία.

Από κοντά στη μάχη για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία και ο Τζία Ζανγκέ στο βίαιο A Touch of Sin πλάθει ένα μοναδικό επικό και ολότελα σκοτεινό πανόραμα μέσα από τέσσερις ιστορίες μιας Κίνας που μαζί με το ΑΕΠ της ανεβάζει κα-τακόρυφα τη διαφθορά και τη βία. Στον αντίποδα ο Χιροκάζου Κόρε Έντα στο Like Father, Like Son αναρωτιέται σε ένα έξοχο χαμηλότονο κομ-ψοτέχνημα αν οι οικογένειες φτιάχνονται από το αίμα ή από τους δεσμούς αγάπης μέσα από την ιστορία ενός πατέρα που ανακαλύπτει ότι ο εξά-χρονος γιος του ανήκει σε μια άλλη οικογένεια

καθώς το μαιευτήριο μπέρδεψε τα μωρά!

Απολαυστικός και ο Οζόν με το Young and Beautiful ανακαλύπτει ένα νέο ταλέντο στο πρό-σωπο της πανέμορφης και γνωστής ως μοντέλο Μαρίνα Βαχτ που ενσαρκώνει μια δεκαεφτάχρο-νη που εξερευνά τη σεξουαλικότητά της μέσα από την πορνεία. Ίσως όχι για όλα τα γούστα ο καυστικός Borgman του Άλεξ Βαν Βαρμερντάμ, μια αλλόκοτη ανατρεπτική κωμωδία μακρινός απόγονος του Θεωρήματος του Παζολίνι και σίγουρα μια από τις ταινίες που θα συζητηθούν πολύ. Τέλος, στο επίπεδο των ερμηνειών οι Μπε-νίσιο Ντελ Τόρο και Ματιά Αμαλρίκ δίνουν τα ρέ-στα τους στο εξαιρετικά ενδιαφέρον Jimmy P. (Psychotherapy of a plains Indian) ως ψυχανα-λυόμενος Ινδιάνος πολεμιστής του Β’ Παγκοσμί-ου Πολέμου και ψυχαναλυτής αντίστοιχα, στην βασισμένη σε αληθινή ιστορία πρώτη και επι-τυχημένη επί αμερικανικού εδάφους ταινία του Αρνό Ντεπλεσάν. Και μην ξεχνάμε ότι ακολουθεί η επέλαση των αμερικανών! •

66ο Φεστιβάλ Καννών: το πρώτο μισό

Le Passe

Inside Llewyn Davies

XΕIMEΡΙΝΟΙ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 261 727): Μια

αξιοπρεπής οικογένεια (19.00 – 21.00 –

23.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378 404): Μπιγκ

Χιτ (19.30 – 21.15 – 23.00)/ Υπέροχος Γκα-

τσμπι (20.15 – 23.00)/ Μπουτικ για Αυτόχει-

ρες (18.45) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 960063):

Fast & furiοus – Μαχητές των δρόμων 6

(20.15 – 22:30 ) Κυριακή (20.45 – 23:00)

ΘEΡΙΝΟΙ

ΑΛΕΞ (τηλ. 2310 269403): Oblivion (23/5-

26/5: 21.00, 23.00, 27-29/5: 23.00) / Μεγά-

λες Προσδοκίες (27-29/5: 21:00) ΑΠΟΛ-

ΛΩΝ (τηλ. 2310 828 642) Με λένε Ερνέστο

(21.00) / Η πέτρα της υπομονής (22.45) ΕΛ-

ΛΗΝΙΣ (τηλ. 2310 292 304) Τα παιδιά του

πολέμου (20.45) / Στο τέλος του δρόμου

(22:45) ΝΑΤΑΛΙ (2310 829 457) Ο υπέρο-

χος Γκάτσμπι (21.30)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Πληροφορίες και αγορά

εισιτηρίων: www.odeon.gr & www.i-ticket.gr.

Πρόγραμμα σε τηλεφωνητή 2310 - 290290

Αίθουσα 1: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ (3D)

ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 21.30 Αίθουσα 2: ΟΙ

ΚΡΟΥΝΤΣ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 18.10 Αί-

θουσα 3: THE CALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10,

22.10 Αίθουσα 4: TRANCE ΠΕΜ έως ΤΕΤ:

20.20, 22.30 Αίθουσα 5: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ

ΓΚΑΤΣΜΠΥ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30, 22.30 Αί-

θουσα 6: IRON MAN 3 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 21.30

Αίθουσα 7: ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΤΥΠΟΙ ΠΕΜ έως

ΤΕΤ: 20.10, 22.20

Αίθουσα 8: ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 22.00

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN

COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310

499999, Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 www.

villagecinemas.gr Αίθουσα 1: ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ

ΤΥΠΟΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.50-22.00-00.00 ΞΕ-

ΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ,

ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.50 μεταγλ.

ΚΥΡ: 11.50 - 13.50 - 15.50 - 17.50 μεταγλ.

Αίθουσα 2: IRON MAN 3 ΠΕΜ, ΠΑΡ,

ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 18.10-20.50 ΚΥΡ:

12.50-15.30-18.10-20.50 ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 23.30

Αίθουσα 3: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ

ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30-22.20 ΟΙ ΚΡΟΥΝΤΣ

(ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ:

17.20 μεταγλ. ΚΥΡ: 11.20-13.20-15.20-17.20

μεταγλ.

Αίθουσα 4: ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ 6 ΠΕΜ,

ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30-20.00-22.40

ΚΥΡ: 12.30-15.00-17.30-20.00-22.40

Αίθουσα 5: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ ΤΕΤ:

20.20-23.10 Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ 3D

ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΚΥΡ, ΤΡΙ : 20.20-23.10 (3D)

ΔΕΥ: 23.10 (3D) ΟΙ ΚΡΟΥΝΤΣ (ΜΕΤΑΓΛ)

ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 16.20-18.20 με-

ταγλ. ΚΥΡ: 12.20-14.20-16.20-18.20 μεταγλ.

ΔΕΥ: 16.00-18.00 μεταγλ.

Αίθουσα 6 - VMAX COSMOTE: TAD Ο ΧΑ-

ΜΕΝΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ,

ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10 μεταγλ.

ΚΥΡ: 11.10-13.10-15.10-17.10 μεταγλ. ΜΑ-

ΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ 6 ΠΕΜ έως ΤΕΤ:

19.10-21.50-00.30

Αίθουσα 7: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΑΜ-

ΜΥ 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 12.00-14.00 μεταγλ.

ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ 6 ΠΕΜ έως ΤΕΤ:

16.00-18.30-21.10-23.40

Αίθουσα 8: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ

ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.40-21.30-00.20 ΡΑΛΦ, Η

ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΙΣΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ,

ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40 μεταγλ. ΚΥΡ:

12.40-14.40-16.40 μεταγλ.

Αίθουσα 9 - COMFORT: ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ

ΔΡΟΜΩΝ 6 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 21.10-23.40

Αίθουσα 10 - COMFORT: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ

ΓΚΑΤΣΜΠΥ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 21.30-00.20 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑ π ό Π έ μ π τ η 2 3 Μ α ΐ ο υ έ ω ς Τ ε τ ά ρ τ η 2 9 Μ α ΐ ο υ 2 0 1 3

STARlightEXPRESS

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Γ.Βασιλείου

Γ.Γκροσδάνης

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Σ. Ζήκος(City)

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld) Π. Κουντουράς

Ι. Moody Λαζάρου

T. Μελεμενίδης Π.Τράγος(Movieworld)

Noμοταγείς Τύποι ** ***

Μαχητές των δρόμων 6 **

Μπιγκ Χιτ ** ***Υπέροχος Γκατσμπυ ***1/2 ** ** ***

Με λένε Ερνέστο *** *** **1/2 **1/2

Τα Παιδιά του Πολέμου *** ***

Μια Αξιοπρεπής Οικογένεια ** *** *** ***

Η Πέτρα της Υπομονής ** *

Trance ** ** ***1/2 ***1/2

Μπουτικ για Αυτόχειρες **1/2 **1/2 * *** ** **1/2

Oblivion ***1/2 *** *** **1/2 *** ***1/2



Bookstand Επιμέλεια: Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Ολόκληρο το μυθιστόρημα του Paul Desalmand «Ένα βιβλίο για πέταμα», μτφ. Μαρία Γαβαλά, εκδ. Πόλις, είναι μια αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο της ζωής ενός βιβλίου. Ξεκινάει με τις απαραίτητες συ-στάσεις, «Γεννήθηκα στις 17 Ιουνίου του 1983, ώρα τέσσερις και τριάντα επτά λεπτά, στο τυπογραφείο “Η Διακίνηση” στην πόλη Μαγιέν. Σχήμα: 16,5 εκ. x 12,5 εκ. Βάρος: 230 γραμμάρια. Αριθμός σελίδων: 224. Χαρακτήρες: Γκαραμόν» κτλ. Το μόνο που δεν μαθαίνουμε είναι ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου καθώς και το όνομα του συγγραφέα του (αν και κάποια στιγμή τελικά θα πληροφορηθούμε την ενδιαφέρουσα ιστορία αυτού του εμμονικού ανθρώπου). Γιατί αυτό που ενδιαφέρει σε αυτή την

περίπτωση είναι κάτι άλλο. Είναι η ζωή του βιβλίου ως αντικειμένου με σάρκα και ψυχή.Θα διαβάσουμε για την αναμονή του όταν είναι φρεσκοτυπωμένο στην αποθήκη μαζί με χιλιάδες άλλα όμοια και την αγωνία για τη μελλοντική τους τύχη: θα φτάσουν άραγε γρήγορα σε κάποιο βιβλι-οπωλείο και θα βρεθεί κάποιος αγοραστής γι’ αυτά ή θα καταλήξουν στη μονάδα πολτοποίησης χωρίς ποτέ να δουν το φως της ημέρας; Κι ύστερα, ποια βιβλιοπωλεία θεωρούνται καλά για ένα βιβλίο και ποια όχι; Ποιο είναι το νόημα των παρουσιάσεων; Πού βρίσκονται εκείνα τα βιβλία που, ενώ είμαστε βέβαιοι ότι τα έχουμε στη βιβλιοθήκη μας, δεν μπο-ρούμε να τα εντοπίσουμε ποτέ; Και, κυρίως, τι συ-ζητάνε μεταξύ τους τα βιβλία όταν ο κάτοχός τους δεν είναι εκεί; Ποιος θεωρείται καλός αναγνώστης για ένα βιβλίο; «Οι χειρότεροι αναγνώστες», μαθαί-νουμε σε κάποιο σημείο του μυθιστορήματος, «είναι εκείνοι που διαβάζουν λες και πλέκουν. Μηχανικά, για να σκοτώνουν την ώρα τους και όχι για να ζουν αυτά που διαβάζουν. Ή για να πουλάνε φούμαρα. […] Ριζικά αντίθετη προς την ανάγνωση-πλεκτό είναι η ανάγνωση που σας αλλάζει τη διάθεση, σας διαπλάθει, σας συγκροτεί, σας διαμορφώνει, σπάει το παγόβουνο που υπάρχει μέσα σας, κάποτε σας κάνει να υπερβείτε τον εαυτό σας».

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Η αυτοβιογραφία ενός βιβλίου

Bookstand.gr – Περιοδικό για το βιβλίο και την ανάγνωση

Η αίσθηση του ανήκεινΣε γενικές γραμμές η έννοια της πατρίδας με απα-σχολούσε πάντα. Συχνά -ίσως συχνότερα από ότι θα φανταζόμουν- νιώθω πως η τυχαιότητα της γέννη-σής μου σε αυτόν τον τόπο και αυτόν τον χώρο δεν μπορεί να με αφορά πάρα έμμεσα. Με λίγα λόγια νιώθω πως δεν ανήκω καν στον εαυτό μου, πως θα μπορούσα να ανήκω σε μια ολότητα τόσο ετε-ρόκλητη και διαφορετική από μένα. Άλλοτε όμως το ότι γεννήθηκα στην Ελλάδα και κυρίως μιλάω και γράφω στα ελληνικά μοιάζει πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, σχεδόν ο μισός εαυτός μου.Οι ήρωες του Δημήτρη Νόλλα έχουν μια ξεκάθαρη ματιά σε αυτό το θέμα που στην αρχή μού φάνηκε τελείως διαφορετική από τη δική μου μπερδεμένη ψυχοσύνθεση. Στα διηγήματα της συλλογής με τον γενικό τίτλο «Στον τόπο», εκδ. Ίκαρος, οι ήρωες μπο-ρεί να τραβούν τα δικά τους πάθη, όμως σε γενικές γραμμές ξέρουν που ανήκουν και για αυτό μπορούν να αφεθούν και στους άλλους. Η γραφή του Νόλλα έχει μια καθαρότητα, χωρίς περιττές γιρλάντες και στολίδια. Αυτό είναι ταυτόχρονα το απωθητικό και το τραβηχτικό για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα.

Το βιβλίο του Δημήτρη Νόλλα είναι μικρό, 80 σελί-δες όλες κι όλες, όμως αφήνει μια αίσθηση κάθαρ-σης ιδιότροπη. Δεν είναι πως σε τόσο λίγες σελίδες κατορθώνουν οι ιστορίες να ολοκληρωθούν -αυτό σπάνια συμβαίνει στα διηγήματα-, είναι πως σε αυτά τα στιγμιότυπα της ζωής των ανθρώπων συντελείται μια αλλαγή. Συμβαίνει αυτό που μέσα στη μοναξιά, στην κρίση ταυτότητας και σκοπού κάνει τον καθένα να νιώσει πως ανήκει· έστω και στον εαυτό του.

Κατερίνα Μαλακατέ

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ολύμπου 81 • T: 2310-260085Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και ερ-γαστήρια για ενηλίκους με άξο-να το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, πα-ρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προ-βολές ταινιών, αφιερώματα σε βι-βλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygono-metaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη ΚαντάθΑιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. ΓούναρηΤ.Κ 546 21Τ: 2310 227010, 229060F: 2310 229060www.kadath.gr • [email protected]Στην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιο-πωλείο του Φανταστικού στη Θεσ-σαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνι-κα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και δια-κοσμητικά αντικείμενα που θα γο-ητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑΒΑΦΟΠΟΥΛΟΥ 20 [email protected]://www.facebook.com/profile.php?id=100001029814880Βιβλία, χαρτικά, χρώματα, γάτες, σκύλοι, πλατάνια, φύλλα, δροσιά, καφές, παγωτό, Glühwein, Αλλατί-νη, Βαφοπούλειο, εκθέσεις, παρου-σιάσεις, συγγραφείς, συναντήσεις, συζητήσεις, δράσεις, σκαλοπάτια, ανακοινώσεις, Φίλοι του Πράσινου, γειτονιά, φίλοι, Ντεπώ!


...’’το δασκαλίκι της συνεχούς μαθητείας...’’Δέκατη διεθνής έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, Μάης του 13, μέσα σε βαρύ κλίμα, μάλλον η τελευταία αυτής της φάσης. Τι εκεβί και τι έσπα μου λέτε, πάνε αυτά, τώρα λείπουν εκδότες, συγγραφείς, ποιητές, φίλοι, χι-λιάδες νέοι επισκέπτες άλλων ετών. Ελάχιστοι εν είδει καρέτα-καρέτα κυ-κλοφορούν στους διαδρόμους αμήχανα, ανάμεσα σε βιβλία α-πώλητα… του ενός ευρώ, ανάμεσα σε μικρά ηρωικά βιβλιοπωλεία που δεν ξέρουν αν του χρόνου θα υπάρχουν. Μπροστά στο περίπτερο της ΜΕΓΑΛΗΣ, δηλαδή γκρέιτ, μπρίτεν ,με μικρά γράμματα, πεζά, παίζει ένα σύνολο κλασσικής μουσικής, σε μινόρε, μπροστά στο ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ.Τζίρος στην περιοχή του μηδενός, αναγνωστικό κοινό απόν, άραγε διαβά-ζει κανείς πια, ποιό είναι το μέλλον του βιβλίου?Έξω, στον περιβάλλοντα χώρο της έκθεσης βιβλίου, το νεκροταφείο της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης, πάλαι ποτέ κραταιά, αμφότερα, η καθα-ρεύουσα ταιριάζει καλύτερα. Δις ιζ δη πλέης τζεντελμεν, αυτή είναι η επο-χή μας, κυρίες μου.Μαζί με την αναμενόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αναμένουμε την ανακεφαλαιοποίηση των εκδοτικών οίκων, τα γουόραντς των μελλοντι-κών βιβλίων, πιθανών μπεστ σέλερς, όταν οι νέοι αναγνώστες μάθουν ξανά ανάγνωση και γραφή… μήγαρις έχω άλλο στο νου μου…Εξαίρεση σε όλα αυτά μια φράση που συγκρατώ από την σεμνή τιμητική εκδήλωση για τον Μαρωνίτη, όπου όρθιος διαβάζει και μιλά με τη βραχνή φωνή του…»το δασκαλίκι της συνεχούς μαθητείας», κρατώ μια φράση κλει-δί για όλα όσα ακούσαμε ελαφρά δακρυσμένοι.Λίγα μέτρα πιο πέρα το παλαί ντε Σπόρ, με καινούργια την αίθουσα «ΝΙΚ ΓΚΑΛΗΣ ΧΩΛ»,κάλλιο αργά παρά ποτέ, πιο μακριά ανατολικά ο συμπαίκτης του ΓΙΑΝΝΑ-ΚΗΣ προπονητής της εθνικής Κίνας στο μπάσκετ, κι η ελληνική αποστολή στο Πεκίνο, νι χάο?Χρειάζεται τεράστια υπομονή ώσπου να τελειώσουν όσα δεν πάνε παραπέ-ρα, να ξεκολλήσουμε από τα ψεύτικα διλήμματα, μνημόνιο-αντι μνημόνιο, αρχαία σκουριά-χρυσάφι,υπανάπτυξη-διαφθορα,δεξιά-αριστερα,εμφύλι-ος-θάνατος…Μας περιμένουν απαντήσεις στα αληθινά ερωτήματα… ανάπτυξη περιβάλ-λον, απασχόληση, μετά- το- μνημόνιο…Λίγο ή περισσότερο, από μας εξαρτάται αν θα βουλιάξουμε στο προσω-ρινό θανατηφόρο κλίμα αποχώρησης της παρακμής των 40 χρόνων, που κρατάει πολύ και μας κουράζει… ή αν θα προχωρήσουμε παραπέρα στον νέο κόσμο που ξεπροβάλλει δειλά-δειλά, που σκάει μύτη, αν θα φτιάξουμε τα καινούργια μας τραγούδια, που θα θυμίζουν το… «η ζωή τραβάει την ανηφόρα, με σημαίες και με τραγούδια»… ή το «νέοι καιροί ξημερώνουμε πάλι…» ή και θα ναι-που ξέρεις- καλύτερα, πολύ καλύτερα από αυτά. Πότε θα τραγουδήσουμε ξανά? •

Το κείμενο αυτό αφιερώνεται με αγάπη στον Δημήτρη Μαρωνίτη που ,δια-βάζοντας όρθιος μας θύμισε μέρες του 1968 και μέρες του 1974,όπου …που να σας εξηγώ… ρωτήστε κάποιον που να ήταν εκεί επιτόπου…

Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

Το χέρι από το παράθυρο

Εσύ μπορεί να είσαι άνετος, κουλ και χάι, αλλά εγώ πολλές φορές δεν μπορώ να ανασάνω. Μη φανταστείς τίποτα παράνοιες, καταθλίψεις και βαθιές κοινω-νικοπολιτικές αναλύσεις. Όχι. Εγώ σχεδόν κάθε μέρα έρχομαι αντιμέτωπος με κάτι που βλέπεις κι εσύ και σου είναι οικείο. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Το ξέρω πως θα γελάσεις, αλλά θα προσπαθήσω να σ’ το δώσω να καταλάβεις.

Πώς να το πω… Να, με τρομάζει αφάνταστα όταν βλέπω αυτό το χαλαρό χέρι που κρέμεται σαν πεθαμένο έξω από το παράθυρο του οδηγού. Ολόκληρο όμως. Από τη μασχάλη μέχρι ίσα κάτω. Λίγο πάνω από την άσφαλτο. Μερικά έχουν κι ένα τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα. Δεν το μπορώ αυτό το πεθαμενα-τζίδικο. Με ανακατεύει η σκέψη ότι στην προέκταση αυτού του χεριού βρίσκε-ται ένας άνθρωπος που απαξιώνει την ασφάλεια τη δική του και των γύρω του. Που δείχνει σα να έχει πεθάνει τόσο πολύ μέσα του, που στην πρώτη ευκαιρία ρίχνει έτσι άκομψα και επιδεικτικά το αριστερό του χέρι έξω από το παράθυρο σα να σκέφτεται ότι, ακόμα και αν του έπεφτε στο δρόμο, δε θα τον ένοιαζε. Πολλές φορές φαντάζομαι αυτό το τριχωτό χέρι με τα κιτρινιασμένα δάχτυλα να δέρνει το παιδί του ή τη γυναίκα του. Να ρίχνει μούντζες. Να κοπανάει με δύναμη το τραπέζι όταν διαφωνεί. Να κουνάει επιδεικτικά το δάχτυλό του και να φωνάζει, να απειλεί, να τεντώνεται σε «ξερεισποιοσειμαιγωρεσμούς». Το βλέπεις και στο δρόμο. Συζητάει με τον συνοδηγό, και το χέρι πότε κοπανάει στην πόρτα, πότε τεντώνεται οριζόντια με νευρικούς σπασμούς στην παλάμη, πότε είναι έτοιμο να σ’ αρπάξει, κι έτσι χωρίς λόγο να σε κοπανάει με δύναμη πάνω στο αμάξωμα. Να ρίχνει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο που τα εκφράζει όλα αυτά όσο καλύτερα γίνεται. Δεν έχει πολιτική ή ταξική ταυτότητα. Το βλέπεις σε Cayenne, το βλέπεις και σε κάτι σαράβαλα.

Τέτοια πράγματα. Τέτοιες εικόνες. Τέτοιες παράνοιες με αυτό το χέρι. Με φο-βίζει ο τσαμπουκάς σε ετοιμότητα και ο ωχαδερφισμός που βγάζει. Αυτή η επίδειξη απάθειας που μοστράρει μπροστά στα μάτια μου προσπερνώντας με 100 χλμ./ώρα. Το ίδιο και όλοι αυτοί οι συνειρμοί που βγάζει, χωρίς καν να ξέρω τον άνθρωπο που το κρεμάει έτσι έξω από το παράθυρο.

Αυτά είναι, που λες, τα δικά μου προβλήματα. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε τα κόμ-ματα, ούτε τα μνημόνια, οι αγανακτισμένοι, οι Τσολάκογλου το Δ΄ Ράιχ, οι Μπόμπολες, οι Αλαφούζοι, οι συριζοκαμμένοι, και ξέρω γω τι. Αυτό το χέρι με φρικάρει. Που, με ή χωρίς μνημόνια, εθνοπροδότες και εθνοσωτήρες, θα συνεχίσει να κρέμεται με την ίδια απάθεια για τους γύρω του. Όπως κρέμε-ται χρόνια τώρα, και τελευταία απλά μουντζώνει δεξιά και αριστερά μπας και εξιλεωθεί. •

Το Ελληνάκι είναι μπλόγκερ (ellinaki.blogspot.gr).

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθή-να (διανοούμενος, πολιτικός, δημοσιογρά-φος, επιχειρηματίας, καλλιτέχνης…) γρά-φει ένα άρθρο για τον «Εξώστη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό». Σήμερα Σήμερα, το Ελληνάκι.


Ρετρό ακούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης

Ε: [email protected]

Λατρεύω τους σαββατιάτικους έρημους κι ανοιξιάτικους δρόμους της πόλης. Λες κι έχει πέσει βόμβα κι έχει ερημώσει ο τόπος. Όσο ζεσταίνει ο καιρός, τόσο θα εξαφανίζεται ολοένα και περισσότερο ο κόσμος. Η Χαλκιδική είναι ο τόπος λατρείας όλων των σαμάνων της βαλκανικής χερ-σονήσου. There she goes/There she goes again/Racing through’ my brain/And I just can’t contain/This feeling that remains…Το βλέπεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φέισμπουκ, τουίτερ, ίνσταγκραμ. Φωτογραφίες με κωλαράκια στα γνωστά μπιτσόμπαρα, μαυ-ρισμένες καλλονές, τατουάζ «μανίκια» στα μπράτσα, μπύρες, σκυλιά στην άμμο και δε συμμαζεύεται. Το καλοκαίρι είναι η εποχή που ξεσαλώνει ο κάθε πικραμένος. Κι εγώ κι εσύ μαζί. Ο χειμώνας είναι μια κακιά ανάμνηση. Μακρινή. The melody always finds me/whenever the thought reminds me/Breaking a chain inside my head/the melody chord unwinds me…Σαββατόβραδο, λοιπόν. Σε μια έρημη πόλη. Η άσφαλτος άρχισε από τώρα να ζεσταίνει τα πόδια σου. Μουσικές που ακούγονται από διάφορα μπαρ και μπερδεύονται σ’ ένα γλυκό και μακρινό θόρυβο. Είναι ωραία, πλέον, τα βράδια στην πόλη. When I say I’m so sad about, Not so glad about,/I’m so mad - I can’t sleep tonight/I was looking thru my window/I was looking thru my eyes… •

The La’sThe La’s (1990, Go! Discs)

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέ-

ματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας

στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και

θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

27

Urbanities.Γράφει η Νέλη Σταθακίδου

OΟι μέρες που ο ήλιος σου καίει το δέρμα έφτασαν. Τα άδεια πεζοδρό-μια το μεσημέρι μετατρέπονται σ’ εκείνη τη γνώριμη εικόνα της πόλης, τα καλοκαιρινά σαββατόβραδα. Περιμένεις να έρθει η νύχτα για να βγεις, ελπίζεις ότι μαζί με σένα θα έρθει κι ένα αεράκι, που με τη δροσιά του θα πάρει τις άσχημες σκέψεις σου και θα σε χαλαρώσει. Για πρώτη φορά, είπα να αφήσω τα μπαρ και τα ρούχα. Αυτήν τη φορά θα σε πάω σε κάτι πιο όμορφο και ζωντανό, μιας και είναι η εποχή που τα φεστιβάλ και οι εκδηλώσεις ξεκινούν. Πάρτι στους δρόμους, συναυλίες, δράσεις από την πόλη για την πόλη.

Κάπως έτσι ήταν και το περασμένο σαββατοκύριακο. Δύο μέρες του Μα-ΐου, που άφησαν πίσω τους κοκκινισμένες μύτες, συζητήσεις και μουσι-κή. Κάπου στη Νέα Παραλία, κάποιοι ανήσυχοι αποφάσισαν να σε βοη-θήσουν να ανακαλύψεις τον εαυτό σου, προφέροντας σου γνώσεις και μαθήματα, πάνω σε αντικείμενα που ίσως ποτέ δεν θα δοκίμαζες από μόνος σου. Μάθαμε για το στάϊλινγκ, παίξαμε ταμπούρλα, μιλήσαμε για κηπουρική, πιάσαμε και λαυράκια στο μάθημα ψαρέματος. Τριγύρω φί-λοι, γνωστοί, όλοι μαζί μια παρέα, καθισμένοι στα γρασίδια, κάτω από τη σκιά των φύλλων, άλλοι να φιλοσοφούν κι άλλοι να παραπονιούνται που

δεν μπόρεσαν να βρουν τον δρόμο για μια κοντινή παραλία. Το δεύτερο βράδυ, τα δέντρα στολίστηκαν, και οι τζαζ νότες έκαναν την εμφάνιση τους. Άκουγες φωνές, γέλια, λόγια κι όμως τίποτα δεν σου χαλούσε την ατμόσφαιρα. Ήταν σαν να έδεναν όλα μαζί. Σαν να κυλούσαν όλα, μαζί με τη μουσική. Κουτάκια μπύρας συνόδευαν τη βραδιά και κορίτσια με πουά φορεματάκια, στεκόντουσαν δίπλα σε ψηλά αγόρια με βερμούδες.Δεν ξέρω, αλλά κάτι τέτοια είναι που σου θυμίζουν ότι ακόμα και στα αστικά κέντρα υπάρχει ομορφιά το καλοκαίρι. Αχ εκείνα τα φωτάκια! Σαν πυγολαμπίδες, μέσα στο σκοτάδι, σαν αμερικάνικη ταινία, τύπου κάντρι γιορτής στο Τέξας. Ακόμα και οι καρό κουβέρτες που είχαν στρωθεί κάτω ταίριαζαν. Τέτοιες όμορφες ιδέες, είναι τα μικρά διαλλείματα, της κούρα-σης και της μονοτονίας.

Κι αν είσαι από αυτούς που δεν το έχουν δοκιμάσει ακόμα, σου προτείνω να ξεθαρρέψεις και την επομένη φορά, να σε βρω δίπλα μου, να τσουγκρί-ζουμε τα κουτάκια από τις μπύρες μας και να χορεύουμε τραγουδώντας.

Μέχρι την επόμενη Πέμπτη, να φοράς αντηλιακό! •


28εξώστης. 13 - 19 Δεκεμβρίου 2012

εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 201229


Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα στην Κίνα. Το ζήτησε ο Αντώνης από τους Κινέζους κατόπιν εντολής του Θεού για διακρατική συμφωνία κατά του βδελυρού νομοσχεδίου που θα επιτρέπει στον κάθε άπλυτο γυμνιστή να κυκλοφορεί με το πουλί βιτρίνα. Αυτά κάνουν τα δαιμόνια και μαζί με τον Αντώνη μας επισκέφτηκε στη Σαγκάη και η Ρία, από το γονόρροια. Πα-ραπροχτές έφαγα τη μέρα μου στο γκούλαγκ να παίζω με δοκιμαστικούς σωλήνες σε διάφορα υποχθόνια μέρη του σώματός μου, πχ κοιλότητα αυ-τιού. Δεν είναι μέρος αυτό να αρρωστήσεις, στο πρώτο χλαμύδιο ντιπόρτ για πατρίδα, έσκασα 1.000 γιουάν φακελάκι για να αποφύγω τα μούτρα του εκάστοτε χρυσαυγίτη γυμνιστή στη Χαλκιδική. Δεν τα ακούσατε? Μελέτες έδειξαν ότι μετά από αντιρατσιστικά νομοσχέδια, ο χρυσαυγίτης μετατρέπεται σε αναρχοτσίτσιδο ώστε να σηκώνει με ευκολία άλλα μέρη της φυσιολογίας του και όχι το χέρι. Καλύτερα να μείνω εδώ αφάγωτη και χολερικιά παρά να πήξω στο γαριδάκι με αυχενικό.Επειδή βαριέμαι να γράψω πόνημα ιστορικής καλλιτεχνικής αξίας, παρα-θέτω τα γεγονότα που με συγκλόνισαν την εβδομάδα που πέρασαν και ελπίζω να αναγνωριστώ μετά θάνατον από γονόρροια ως καυτή περσόνα μετανάστρια του σεξ.Το ανέκδοτο με την Παναγιωταρέα στο Εθνικό, φαντάσου την Παναγία την Παρθένο με την οποία είναι κολλητές να παίζει στα Κόκκινα Φανάρια του Ρήγου.Τις δηλώσεις Τζαβάρα ότι είναι απλά ένα χόμπιτ από την Ηλεία που του ανέθεσαν να φυλάει το δαχτυλίδι της Μόρντορ, αυτό που κάνει τον Ελλη-νικό Πολιτισμό αόρατο.Τον βαρεμένο που ξέθαψε τη γυναίκα του στη Χαλκίδα δύο μέρες μετά την ταφή, ούτε ο Ρομέρο με τον Λάζαρο μαζί δεν έκαναν τη νεκροφιλία τόσο Λάνα Δελ Ρέι χιπ.Τις δηλώσεις του ΠΑΜΕ για την Αντζελίνα, τέτοιες μαλακίες δεν λένε ούτε οι Κινέζοι όταν τους επισκέπτεται η Κεφαλογιάννη με χάρλεμ σέικ στην Απαγορευμένη Πόλη για τόνωση του σοσιαλιστικού μικροτσούτσουνου τουρισμού.Για καλύτερο κράτησα την πνευματώδη συνομιλία Αγάθωνα-Παπαδάκη που μέσα από μια έκρηξη τεστοστερόνης και αυθεντικής αντρίλας μάθαμε στο πανελλήνιο ότι ‘κάποιος κίναιδος ομοφυλόφιλος θέλησε να βιάσει σε όνει-ρο το ποπουδάκι τσολιού με φούστα ΠΑΟΚ’, αλλά δυστυχώς δεν μάθαμε ‘αν στη Σουηδία έχει πολλούς τέτοιους, ήτοι κίναιδους ομοφυλόφιλους’. Συνεπώς οι γκέι είναι κάποια ονειρικά πλάσματα που σε πηδάνε χωρίς να το θέλεις αν είσαι άντρας με φούστα, μουστάκι και μπαγλαμά, και συνήθως ζουν στη Σουηδία κρυμμένοι ώστε ο Αγάθωνας να μην δύναται να προβεί σε επακριβή καταμέτρηση. Τα στοιχεία μου είναι στο περιοδικό, κλείνω λέγοντας ‘Γιώργο μου και συ ρεμπέτη Αγάθωνα, πούστη αν δεις Σκανδιναβό, μην φοβηθείς ούτε λεπτό, γονάτισε και πάρτονα.’ Το αυτό, με συνοδεία μπαγλαμά. Αν βάλεις και μπουζούκι, εκεί που ξέρεις, γιατρεύει και τη μαλακία και σε κάνει Σωτηρία Μπέλλου. Σας φιλώ. •

La Tia Rita Van ShangayΓράφει η θεία Ρίτα

«ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΡΑΓΙΑΔΕΣ! ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΔΙΑΚΟΙ!ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΠΑΠΑΔΕΣ! ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣΞΥΠΝΗΣΤΕ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!»

exostis 964

Documents

Transcript of exostis 964