EXOSTIS 929

εξώστης T. 500+429 24.05.12

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 24 - 30 Mαϊού 2012

COVERΤο εξώφυλλο επιμελήθηκε το δημιουργικό γραφείο «Lacrimosa Design»www.lacrimosa.gr • Τηλ.: 2310286770

Για όσους έχουν αρχίσει να χάνουν κάθε ελπίδα, το

καλοκαίρι δεν αργεί.

Το καλοκαίρι δεν αργεί. Το καλοκαίρι δεν αργεί.

Ίσως. Ίσως το καλοκαίρι να μην αργεί.

Ίσως.

Για όσους έχουν αρχίσει να χάνουν κάθε ελπίδα.

Μαρία Φαρδέλλα

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλί-

δης • Assistant art director: Λία Τσιμπιλή • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρή-

στος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος

συνεργάστηκαν: Αλεξάνδρα Μποζίνη, Μάρα Τσικάρα, Τάνια Χατζηιωάννου, Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης,

Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Λιάνα Γερασοπούλου, Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης, Αλέξανδρος Σαλαμές, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Χρήστος

Κουλεμάνης, Rita Van dengayged • Φωτογράφοι: Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι.

Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς

προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 4 Mind the Art 13 Μεθυσμένο παραμύθι

13 Lou’s Favs 14 ΑΗ | ΗΑ 15 Borderlife 18 Εξώστης

Θ 25 Υπεραστικό κορίτσι 25 Θεσσαλονίκη επιτό-

που 26 Fahrenheit 451 27 Βιβλιολόγια 29 Ρετρό

30 Urbanities. 31 La tia Rita.

Θέματα: 9 Αφιέρωμα Βιβλίο 16 Φτου και βγήκαμε

28 Συνέντευξη: Auditors Dominators

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 8 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπι-ον, Ζάννα, αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερω-θούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.

Φωτογραφία: Ιωάννα Χατζηανδρέου


Mind The Art

εξώστης. 24 - 30 Mαϊού 20128

Mind The ArtΓράφει η Αλεξάνδρα Μποζίνη


9η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης Ένα ραντεβού που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο!

Με το σύνθημα «Τα βιβλία μπορούν να αλλά-ξουν τον κόσμο; Μπορούν να αλλάξουν εμάς, που μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο!» η 9η

Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης ανοίγει

τις πύλες της αναδεικνύοντας τη δυναμική του

βιβλίου, τη σημασία αυτού του ραντεβού.

Η ένατη διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης

Βιβλίου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί

μεταξύ 24 και 27 Μαΐου, στα περίπτερα 13 και 15

της HELEXPO, με οργανωτές το Εθνικό Κέντρο

Βιβλίου τη HELEXPO και την Πανελλήνια Ομο-

σπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών.

Η φετινή Έκθεση αποδεικνύεται επίκαιρη και

δυναμική πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, αφού

συσπειρώνει τον εκδοτικό κόσμο (φέτος συμμε-

τέχουν 200 εκδότες, εκ των οποίων οι 54 για πρώτη φορά, και συνολικά 14 περισσότεροι από πέρυσι), προσελκύει τους συγγραφείς από

την Ελλάδα και το εξωτερικό (190 Έλληνες συγ-

γραφείς και 36 διεθνείς λογοτεχνικές προσω-πικότητες), προτείνει ένα πλούσιο πολιτιστικό

πρόγραμμα (200 εκδηλώσεις) με καινοτομίες.

Στο πνεύμα της εποχής η 9η ΔΕΒΘ εγκαινιάζει

με τη θεματική έκθεση «Ο αιώνας της Θεσσα-

λονίκης» το αφιέρωμα που οργανώνει η πόλη

της Θεσσαλονίκης για τα 100 χρόνια από την

απελευθέρωσή της και την ενσωμάτωσή της

στον ελλαδικό χώρο. Στο πλαίσιο αυτό οργα-

νώνεται ένας κύκλος συναντήσεων «Μνήμη και Ιστορία» με 31 εκδηλώσεις, 3 εικαστικές

εκθέσεις και 1 θεματική έκθεση βιβλίων που θα

μας προτρέψει να αναλογιστούμε εκ νέου τη

σοφή φράση «άνθρωπος χωρίς μνήμη είναι άνθρωπος χωρίς ζωή, λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον». Στο πλαίσιο πάντα της επικαιρότητας, οργανώ-

νεται κύκλος 6 συζητήσεων με την κρίση ως θέμα: στην κοινωνική και οικονομική ζωή, στις

πολιτικές εξελίξεις, στον αντίκτυπο που έχει

στον κόσμο του βιβλίου. Μιλούν ειδικοί, δημο-

σιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίου.

Η Σερβία η φετινή Τιμώμενη Χώρα, με ισχυρό

λογοτεχνικό προφίλ εντός κι εκτός Βαλκανίων,

έρχεται στη Θεσσαλονίκη με 15 κορυφαίους

εκπροσώπους της (ανάμεσα τους ξεχωρίζει

ο δημοφιλής σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα

αλλά και οι Ντούσαν Κοβάσεβιτς, Μομτσίλο

Ράντιτς, κ.α.).

Από την ίδια «γειτονιά», τη Βαλκανική χερσό-

νησο, συναντιούνται 15 ποιητές και ποιήτριες

στο 1ο Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Ποίησης, που

πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Έκθεσης με

πολλές και ενδιαφέρουσες συμμετοχές, εκτός

Ελλάδας και από Αλβανία, Τουρκία, Κροατία,

Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Σερβία, Ρουμανία, Βουλ-

γαρία.

Το βιβλιόφιλο κοινό προσέρχεται στην 9η ΔΕΒΘ

έχοντας την ευκαιρία να περιηγηθεί στα εκδο-τικά περίπτερα διαπιστώνοντας μια μεγάλη

ποικιλία τίτλων από την παλαιότερη και νεότερη

εκδοτική παραγωγή. Στο πλαίσιο των εκδηλώσε-

ων έχουν οργανωθεί ομιλίες με συγγραφείς και

επιστήμονες, παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις

και διάλογος με σημαντικές πνευματικές προ-

σωπικότητες από τον χώρο της λογοτεχνίας,

της πανεπιστημιακής κοινότητας, της καλλιτε-

χνικής δημιουργίας.

Οι επισκέπτες της Έκθεσης μπορούν να επισκε-

φθούν την παραδοσιακή Παιδική Γωνία, φέτος

με το focus στην Αρχαία Αίγυπτο, τη Γωνιά των Εφήβων, το Περίπτερο Φιλαναγνωσίας

για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς και τα

παιδιά, το Περίπτερο «Νικηφόρος Βρεττάκος»

με αφορμή το επετειακό έτος, το Περίπτερο

Ρήγας Φεραίος, με αφορμή την έκδοση σπά-

24-27 MΑΙΟΥ


νιων σχετικών εκδόσεων από το αρχείο του

Γιώργου Δολιανίτη, το Φιλολογικό Καφενείο

ενώ, παράλληλα, μπορούν ν’ ανιχνεύσουν νέες

αισθητικές και καλλιτεχνικές προτάσεις ακο-

λουθώντας τον «Περίπατο Πολιτισμού» στους

δρόμους της Θεσσαλονίκης και στη θάλασσα

του Θερμαϊκού.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης και το Ε.ΚΕ.ΒΙ. διοργα-

νώνουν επίσης μια σειρά παράλληλων δράσεων

με τίτλο “Περίπατος Πολιτισμού”. Το πρό-

γραμμα προβλέπει μεταξύ άλλων λογοτεχνικό

περίπατους στους δρόμους της Θεσσαλονίκης,

βόλτα με καραβάκι αλλά και τουριστικό λεω-

φορείο, εκθέσεις φωτογραφίας, ξεναγήσεις και

περιηγήσεις.

Ο Εξώστης δίνει δυναμικα το παρόν στο σημα-

ντικό ραντεβού των βιβλιόφιλων της Θεσσα-

λονίκης και σας περιμένει στο περίπτερο 15

stand 83 για καφέ και κουβέντα. Παράλληλα

την Κυριακή 27/5 στις 18.00, στο περίπτερο 13 διοργανώνει από κοινού με το Ε.ΚΕ.ΒΙ. μια

ειδική εκδήλωση στην οποία ο συνεργάτης μας

Γιάννης Γκροσδάνης, ο συγγραφέας και αρθρο-

γράφος Άρης Δημοκίδης και ο συγγραφέας

Σάκης Σερέφας μιλάνε για την Θεσσαλονίκη

του κινηματογραφου και της λογοτεχνικής

αφήγησης. Σας περιμένουμε! •

Info: 9η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.24-27 Μαίου 2012, ώρες λειτουργίας Πέμπτη 15.00 – 21.00, Παρασκεύη & Κυριακή 10.00πμ – 21.00μμ, Σάββατο 10.00 – 22.00μμ

ΔΕΘ - Περίπτερα 13 και 15 και στο Φιλολογικό Καφενείο της Έκθεσης

Η είσοδος στην Έκθεση είναι ελεύθερη

Αναζητήστε το αναλυτικό πρόγραμμα και περισσότερες πληροφορίες

στο www.thessalonikibookfair.com

Ποια είναι η φετινή πρόταση του ΕΚΕΒΙ για την 9η ΔΕΒΘ;Το σλόγκαν της Έκθεσης «Μ’ ένα βιβλίο ο κόσμος αλλάζει», τα λέει όλα!

Η 9η Διεθνής Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης στέλνει ίσως το πιο αισι-

όδοξο μήνυμα ενάντια στην κρίση! Οι σελίδες ενός βιβλίου προσφέρουν

γνώση, ξυπνούν τη χαρά της ανακάλυψης, καλλιεργούν τη φαντασία. Και

αυτή η δυναμική του βιβλίου είναι και η σημασία της Έκθεσης!

Κατρίν Βελησσάρη Η δυναμική του Βιβλίου δίνει σημασία στην προσπάθεια μας παρά την κρίση!

Λίγο πριν ανοίξουν οι πύλες της 9ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσ-

σαλονίκης η διευθύντρια του Ε.ΚΕ.ΒΙ. Κατρίν Βελησσάρη μιλάει στον

Εξώστη για όσα θα δούμε αλλά και όσα γίνονται στο παρασκήνιο της

προετοιμασίας της σπουδαίας διοργάνωσης

Του Γιάννη Γκροσδάνη


Φτάνοντας λίγο πριν την συμπλήρωση μιας δεκαετούς διαδρομής ποιο είναι το στοίχημα για την διοργάνωση που νιώθετε ότι κερδισε η ΔΕΒΘ;Είναι γεγονός πια ότι η Έκθεση έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο ετήσιο

ραντεβού για το βιβλίο στη χώρα μας. Να σας πω όμως, δεν είναι αυτό

που με εντυπωσιάζει. Κάθε χώρα έχει μια τέτοια Έκθεση, κάτι άλλο με

εντυπωσιάζει, η θέρμη του κοινού που τα τελευταία χρόνια πλημμυρίζει

το Σαββατοκύριακο την Έκθεση είναι αυτό που δείχνει ότι το στοίχημα

κερδήθηκε. Αυτή είναι η επιτυχία της Έκθεσης!

Ποια θεωρείτε πως είναι η διεθνής δυναμική και εμβέλεια για την έκθεση;Ο θεσμός της τιμώμενης χώρας και οι προσκλήσεις ξένων συγγραφέων.

Είναι πολύ σημαντικό σε τέτοια εποχή να ανοίγουμε ένα παράθυρο προς

τον έξω κόσμο γιατί ακριβώς σε τέτοιους καιρούς, όντας πληγωμένοι

και ταπεινωμένοι έχουμε μια τάση να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, κάτι

που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κάνουμε- ειδικά σ αυτήν την

περίσταση.

Ως τιμώμενες χώρες, το 2008 ήταν η Γαλλία, το 2009 η Γερμανία, το 2010

η Κίνα, το 2011 οι χώρες της «Αραβικής Άνοιξης». Φέτος είναι η Σερβία με

συγγραφείς παγκόσμιας εμβέλειας αλλά και τη νέα γενιά συγγραφέων

της. Θα υποδεχθούμε επίσης 36 άλλες προσωπικότητες από τη διεθνή

σκηνή. Και μην ξεχάσουμε ότι από το 2006 η Έκθεση έχει ενταχθεί στο

κλαμπ των 25 μεγαλύτερων διεθνών εκθέσεων βιβλίου στον κόσμο. Κάτι

λέει αυτό για τη δυναμική και την εμβέλεια της Έκθεσης!

Θεωρείτε πως η Θεσσαλονίκη έχει αγκαλιάσει την φετινη διοργάνωση;Αναμφίβολα! Το facebook της Έκθεσης παίρνει φωτιά αυτή τη στιγμή!

217.843 χρήστες του Διαδικτύου έχουν διαβάσει τις σελίδες της 9ης

Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, στις 15 μέρες που ξεκίνησε το

fb, και πολλοί από αυτούς είναι από τη Θεσσαλονίκη. Είναι η δική τους

Έκθεση. Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο… για το μεγαλύτερο γεγονός της

χρονιάς για το ελληνικό βιβλίο!

Η στενή συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που συμμετέχει και

στηρίζει την Έκθεση είναι πολύτιμη. Όπως ήδη είπα πέρυσι, η πόλη είναι

πια περήφανη που φιλοξενεί την Έκθεση.

Είναι η Έκθεση ένα εργαστήρι ιδεών και ανάδειξης νέων ταλέντων;Η Έκθεση πράγματι είναι ένα εργαστήρι ιδεών. Είναι επίσης ένα φυτώριο

ταλέντων. Στην Έκθεση έρχονται οι αναγνωρισμένοι συγγραφείς αλλά

και πάρα πολλοί νέοι που συναντούν για πρώτη φορά το κοινό τους. Οι

ιδέες, οι απόψεις, τα κριτήρια του λογοτεχνικού κόσμου εκκολάπτονται

εδώ, μέσα από τις οργανωμένες συναντήσεις, τις παρουσιάσεις και τις

ομιλίες.

Με δεδομένη την οικονομική δυσκολία για όλους τους δημόσιους φο-ρείς πόσο εύκολο είναι να διοργανώσεις μια Διεθνή Έκθεση Βιβλίου;Εμείς έχουμε την τύχη να έχουμε τη στήριξη της Περιφέρειας Κεντρικής

Μακεδονίας με ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ που έχει σώσει τον θεσμό. Δεν

είναι όμως μόνον οικονομικό το θέμα, παρ΄όλο που είναι ζωτικής σημα-

σίας. Είναι επίσης μια συνεχής μάχη κατά της γραφειοκρατίας και της

αδράνειας γιατί το ΕΚΕΒΙ ανήκει ταυτόχρονα στον ιδιωτικό τομέα, στο

Δημόσιο και είναι ΔΕΚΟ, παρόλο που ασκεί την εθνική πολιτική βιβλίου

του. Είναι λίγο σχιζοφρενικό!

Θα σας έλεγα κάτι. Πριν από μερικά χρόνια η Κίνα συμβουλεύτηκε την

Ελλάδα για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Και καλά έκανε!

Είχαμε πράγματι πολύ μεγάλη επιτυχία! Η τεχνογνωσία μας ήταν σημα-

ντική. Τώρα ωστόσο θα έπρεπε να μας συμβουλευτούν για την υψηλή

τεχνολογία μας… στο θέμα της γραφειοκρατίας! Δεν κουνιέται τίποτα

σήμερα εάν δεν μπουν 10 υπογραφές! •


Φιξ ΚαρέΕπιμέλεια Γιάννης Γκροσδάνης

Η καταγραφή της ιστορίας της Θεσσαλονίκης από τον Εξώστη στην 9η Δ.Ε.Β.Θ.

Κλείνοντας μια διαδρομή 100 χρόνων η Θεσσαλονίκη κοιτάζει πίσω για να δει τα σημάδια του αιώνα στο πρόσωπο της. Χωρίς αμφιβολία η πορεία αυτή αποτυπώθηκε έξοχα στις σελίδες των βιβλίων αλλά και στο σελιλοϊντ των φιλμ που αγκάλιασαν την πόλη, την ιστορία και τους ανθρώπους της. Από τον Γιάννη Δαλιανίδη και τον Τάκη Κανελλόπουλο μέχρι Γιώργο Ιωάννου και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο η Θεσσα-λονίκη έχει πάντα κάτι ξεχωριστό να αφηγηθεί για το παρελθόν της, να ζήσει στο παρόν και να ελπίζει για το μέλλον της.

Ο Σάκης Σερέφας και ο Άρης Δημοκίδης θα φωτίσουν κομμάτια αυτής της διαδρομής

σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27 Μαϊου στις 18.00

μμ στο περίπτερο 13 της ΔΕΘ από τον Εξώστη και το Ε.ΚΕ.ΒΙ. για τις ανάγκες του

αφιερώματος για τον “Αιώνα της Θεσσαλονίκης” της 9ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου

Θεσσαλονίκης.

Η κινηματογραφημένη Θεσσαλονίκη του Σάκη ΣερέφαΤι σημαίνει κινηματογραφώ μέσα σε μια πόλη; Τι σημαίνει κινηματογραφημένη Θεσσα-

λονίκη; Με ποιους τρόπους ποζάρει μια πόλη μπροστά στον φακό; Υπάρχουν «κατάλ-

ληλα» και «ακατάλληλα» για φιλμάρισμα σημεία μιας πόλης; Είναι φωτογενής πόλη η

Θεσσαλονίκη; Πόσες και ποιες ταινίες έχουν γυριστεί σε αυτήν;

Στην συνάντηση μας στον Εξώστη θα προσπαθήσω να αναζητήσω τα παραπάνω θέ-

ματα και να παραθέσω αποσπάσματα από συνομιλίες μου με τους σκηνοθέτες Γιάννη

Δαλιανίδη, Τάκη Παπαγιαννίδη και Γκρεκ Τάλας οι οποίοι προσέγγισαν, ο καθένας με

το δικό του βλέμμα, τη Θεσσαλονίκη ως φιλμική πρώτη ύλη.

Η Θεσσαλονίκη μέσα απ’ τη Λογοτεχνίατου Άρη Δημοκίδη Έχω ένα κόλλημα με τα βιβλία που εικονογραφούν, με τον δικό τους τρόπο το καθένα,

την πόλη. Φαντάζομαι τις γωνιές της όπως ήταν τότε (ή όπως θα είναι κάποτε) διαβά-

ζοντας τις περιγραφές στη λογοτεχνία του Ιωάννου, του Βασιλικού, της Ζατέλη, του

Σερέφα, του Κοροβίνη, της Ζαραμπούκα.

Προχωρώντας στους δρόμους η καθημερινότητα αλλάζει - παύει να’ναι πεζή, κι εγώ

νιώθω ήρωας μυθιστορήματος στην αρχαία αγορά, ή το παιδί του ποιήματος κάτω απ’

τον Λευκό Πύργο.

Στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, στην εκδήλωση του Εξώστη, θα μοιραστώ αυτό το κόλλη-

μά μου με τα βιβλία που διαδραματίζονται στην πόλη - κυρίως όμως θα μάθω κι άλλα,

βιβλία που μου είχαν ξεφύγει, για να εισχωρήσω και στον δικό τους μικρόκοσμο. •

Σάκης Σερέφας

Άρης Δημοκίδης

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η δεσποινίς Πρόθεση- μια αφράτη χαμογελα-

στή μεγαλοκοπέλα. Ή τουλάχιστον το περίγραμμά της. Μια μονοκοντυλιά.

Μια υπογραφή με σπασμένο μολύβι μιας φιγούρας χοντρής και άυλης.

Με μια άδεια πλαστική σακούλα τριγυρνούσε στην πόλη. «Είμαι… τι είμαι…

μια στιγμιοτυποκλέφτρα…» θα απαντούσε αν τη ρωτούσε κανείς. Αν…

Ξερίζωνε εικόνες και τις τοποθετούσε προσεκτικά στη σακούλα της.

Σκοτωμένα περιστέρια, βλέμματα σκυλιών, ουρλιαχτά γατιών, φιλιά, μού-

ντζες, κορναρίσματα. Κι ενώ γέμιζε η σακούλα, πάντα άδεια ήταν. Όπως

και η φωτογραφική της μηχανή και το μπλοκάκι της. Άδειο και το ποτήρι

και το στομάχι της. Κι όμως έτρωγε εικόνες, δρόμους, ουρανούς. Έπινε

τραγούδια και χορούς. Φορούσε δανεικούς μελωδικούς έρωτες και τους

υποστήριζε με πάθος. Έκλεβε αδικίες και τις κατήγγειλε κι αυτές με

πάθος. Με πάθος καταβρόχθιζε και λόγια, άλλοτε καλοψημένα, άλλοτε

με το αίμα τους.

Η δεσποινίς Πρόθεση γύριζε σπίτι γυμνή φορτωμένη μ’ αδειοσύνη. Πού

πήγαν τα γλυκόλογα των στίχων, το πρόσωπό του που ζωγράφιζε για

ώρες, πού πήγε τ’ αεράκι που της έταξε αλλαγή κι οι πολύτιμες σοφίες

της σακούλας της; Τόσες συζητήσεις, αποφάσεις, συμπεράσματα… σηκώ-

σαμε σε πρόποση τον κόσμο όλο. Τσουγκρίσαμε, ρευτήκαμε, ποτίσαμε με

τσίπουρα θανάτους κι ανθίσανε ζωές μες το γλυκάνισο.

Η δεσποινίς Πρόθεση επέμενε. Ξανά και ξανά. Έψαχνε στη σκάλα μην της

έπεσε κάπου η ορμή, ξανάκανε την ίδια διαδρομή. Και δωσ’ του πάλι πα-

ραγγελιές… ακόμη ένα ποτηράκι, τραγουδάκι, πιατάκι, μπλοκάκι, μια νύχτα

ακόμη, κι άλλη μία… δωσ’ μου… πεινάω διψάω πεθαίνω λαχταρώ.

Γεμάτη ήταν μόνο η βαλίτσα της. Μια βαλίτσα σχέδια. Ήθελε να γίνει

εξερευνητής, πρωταθλητής, αγωνιστής, κασκαντέρ, αστροναύτης, χο-

ρευτής, πρωθυπουργός, ζαχαροπλάστης, καλή σύζυγος και μάνα. Και

γριά ερωτευμένη. Μα κυρίως, καλύτερος άνθρωπος. Περίσσευαν απ’ τη

βαλίτσα εκδρομές, μισά πτυχία και δουλειές, γράμματα, μηνύματα, ευχές.

Τσαλακωμένα «να βρεθούμε να τα πούμε», δώρα, καλώδια τηλεφώνου,

σινεμά, παραστάσεις, εκθέσεις ζωγραφικής, συνδρομές σε γυμναστήρια,

μερεμέτια στο σώμα, στα ντουβάρια, στην ψυχή.

Καλή κοπέλα αλλά άτυχη. Δεν κατάφερε ποτέ της τίποτα.

Κι όμως το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα σίγμα. Τόσο απλά. Να συρ-

θεί, να στριμωχτεί, να σφηνωθεί στο όνομά της ένα τεθλασμένο Σίγμα:

Σιωπή; Σκεπή; Στιγμή; Σ’ αγαπώ; Σωσίβιο; Συγνώμη; Σύγχυση; Σύνθεση;

Στιψετηζωημηντηνκοιτάς; Δεν είμαι Σίγουρη. Κάτι Στέρεο πάντως. Κι ας

είναι και Σκιά.

Αν η δεσποινίς Πρόθεση γινόταν ξαφνικά ΠρόΣθεση... μπορεί και να

αφαιρούσε λίγη αδειοσύνη. Ούτε δεσποινίς. Κυρία πλέον. Και μάλιστα

Πράξη.

Αν…

Αν…

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Φίλιππου Μάνου

Μηνύματα ελάχισταΛέει κάπου στα «Minima Moralia» ο Αντόρνο, αυτό το μαγευτικό βεστιάριο ιδεών της νιότης μας (γιατί κάποτε ενδιαφερό-

μασταν για μεγάλες μπουκιές ωραίων στοχασμών, για λαχταριστή αισθητική, για ακάνθινη ηθική, για ζέοντα Λόγο — μην

κοιτάς τώρα που κοροϊδεύουμε), πως μια προδοσία, λέει, σε μια σχέση, δεν αφαιρεί κάτι από το μέλλον της. Όχι: αφαιρεί,

διαγράφει και κατακρημνίζει, λέει ο Αντόρνο, το παρελθόν της — γιατί μάς φέρνει στο νου ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ

και τα ακούμε ξανά με χωρίς τη μάσκα τους — μας φέρνει στο νου ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΦΙΛΙΑ και μας φαρμακώνει τα χεί-

λια — μας φέρνει στο νου ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΤΡΕΜΑΜΕΝΑ ΧΑΔΙΑ και σπαράζει το είναι μας. Εντέλει: μας κλέβει, μας διαγουμίζει

το παρελθόν. Δηλαδή τη ζωή μας. Δηλαδή όσα υπήρξαμε. Γι’ αυτό αυτοκτονούν οι προδομένοι εραστές μόνο, και όχι οι

πεινασμένοι, οι άστεγοι και οι πένητες.

Εντάξει, δεν είναι το ίδιο μία σχέση με ένα, εκειδά, κόμμα. Δεν είναι το ίδιο, ίσως. Βεβαίως και όχι.

Από τον Κυριάκο Αθανασιάδη

Αδερφέ μου γεια σου,

Συγνώμη που καθυστέρησα πολύ για να σου απαντήσω αλλά δουλεύουμε

μέχρι πολύ αργά κι ήταν δύσκολο να βρω επιτέλους κοντά στη γειτονιά

ένα internet cafι.

Mας εξαντλήθηκαν σχεδόν μέσα σε 30 ημέρες όλα τα χρήματα που εί-

χαμε μαζί μας αλλά «ευτυχώς» πάνω στο όριο βρήκαμε μαζί δουλειά σε

έναν επιχειρηματία εδώ στο Βερολίνο που έχει εργοστάσιο παραγωγής

μικρογευμάτων για επιχειρήσεις στο κέντρο της πόλης.

Χωρίς την άριστη γνώση της γλώσσας και με πτυχία Φιλολογίας δεν

ελπίσαμε βέβαια ότι θα πέφταμε κάπου καλύτερα αλλά κι εδώ είμαστε

καλά. Εγώ εργάζομαι στα ψυγεία βοηθός αποθηκάριου και η Ισμήνη ερ-

γάζεται στην κουζίνα βοηθός μάγειρα και λάντζα.

Σκεφτόμαστε και οι δυο πως δεν θα αποσβέσουμε ποτέ τα χρήματα που

δαπανήθηκαν από τις οικονομίες των οικογενειών μας στην Αγγλία για

τις μεταπτυχιακές μας σπουδές, και πως αν γνωρίζαμε ότι η κατάσταση

στη χώρα θα έφτανε σε αυτό το απελπιστικά αδιέξοδο σημείο, θα είχαμε

μείνει και οι δυο στο χωριό μας, δεν θα σπουδάζαμε αλλά θα ακολουθού-

σαμε την αγροτική ζωή των γονιών μας.

Τα πράγματα δεν είναι σπουδαία εδώ στο Βερολίνο. Δουλεύουμε 12ωρο

και ανασφάλιστοι, χρειαζόμαστε 3 ώρες καθημερινά για το πήγαινε- έλα

και η συμπεριφορά του Έλληνα που έχει το εργοστάσιο είναι απέναντι

μας συχνά ειρωνική και απαξιωτική.

Η καταγωγή του είναι από την Πάτρα, δούλευε σε χρηματιστηριακή μέχρι

την καθαίρεση Σημίτη (συνδικαλιστής της αριστεράς που πέρασε κι από

τα δυο ωστόσο μεγάλα κόμματα του κοινοβουλίου. «Με γαμήσανε χωρίς

σάλιο όλοι οι πρόεδροι κι ύστεραν με πέταξαν σαν στημένη λεμονόκουπα.

Αν ήμουν τώρα στο μπουρδελάκι πίσω θα ήμουν στο διπλανό lux κελί με

τον Άκη.» επαναλαμβάνει αν καμμιά φορά πάνω στη δουλειά η κουβέντα

μετατοπιστεί στην κατάρρευση της χώρας). Άφησε πίσω του χρέη πάνω

από 15.000.000 ευρώ κι εδώ δραστηριοποιείται με τα στοιχεία του αδερ-

φού του.

«Εμένα φίλε, απ’ το μνημόσυνό μου στην Ελλαδίτσα, μέχρι κι ο πρόε-δρος της Δημοκρατίας έφαγε κόλλυβα».

Το δωμάτιο που μένουμε είναι σε ένα σπίτι 70 τετραγωνικών στο Neukφln

το οποίο μοιραζόμαστε με άλλους 6 Έλληνες που εργάζονται κι αυτοί τον

τελευταίο χρόνο στο Βερολίνο.

Ιδιοκτήτης είναι ξάδερφος του εργοδότη μας, ο οποίος έχει μεσιτικό γρα-

φείο στη Θεσσαλονίκη. Το ενοίκιο είναι σχετικά χαμηλό, καθώς με 400

ευρώ συμπεριλαμβάνονται όλες οι δαπάνες κοινοχρήστων.

Οι τιμές στο σούπερ μάρκετ είναι φθηνότερες από εκείνες της Αθήνας

και το αστείο είναι ότι τα ελληνικά προϊόντα είναι συχνά μέχρι και 50

λεπτά φθηνότερα από τα ράφια της Αθήνας.

Δουλεύουμε 7 ημέρες την εβδομάδα προς το παρόν και η αμοιβή μας

είναι 900 ευρώ μηνιαίως. Για να καταλάβεις, η μέση αποζημίωση για την

ώρα είναι περίπου 40 λεπτά!

Το θέμα της ανασφάλιστης εργασίας είναι μεγάλο καθώς η Ισμήνη για

την φαρμακευτική αγωγή που γνωρίζεις, δίνει περίπου 400 ευρώ το μήνα

στο φαρμακείο.

Ο Άρης βρήκε σχετικά σύντομα δουλειά στο Mitte σε ένα ελληνικό κα-

φενείο, 8ωρο 6 ημέρες την εβδομάδα με 400 ευρώ μισθό και τα tips δικά

του, αλλά έχει δικαίωμα χρήσης του κρεβατιού που υπάρχει στο πατάρι

του καφενείου κι έτσι έχει εξασφαλίσει τη διαμονή του.

Προχθές συναντηθήκαμε στην αποβάθρα του τρένου για ένα γρήγορο

τσιγάρο και μας διάβασε τα καινούργια του ποιήματα. Μας χάρισε και το

τελευταίο cd από τα Διάφανα Κρίνα.

Σε παρακαλούμε πολύ αγάπα τα βιβλία μας. Είναι όλη μας η περιουσία.

Με τα πρώτα χρήματα που θα μαζέψουμε θα σου στείλουμε μια επιταγή

για την πρώτη φορτωτική.

Μας λείπει ο αττικός ήλιος και οι συνελεύσεις του Συντάγματος.

Προχθές, ένα κορίτσι στη δουλειά τραγουδούσε «της πικροδάφνης τον

ανθό» και πρώτη φορά μετά από χρόνια έφερα στο μυαλό τη μάνα μας,

νεκρή, και με πιάσαν τα κλάματα.

“Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε;”

Στέλιος


Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

Την Κυριακή 20 Μαΐου από τις 11.00 το Block 33 μεταμορφώθηκε στο πιο ζωντανό, χαρούμενο και γεμάτο χαμόγελα σημείο της πόλης.

Περισσότερα από 650 παιδιά συνοδευόμενα από τους γονείς τους επισκέφθηκαν και συμμετείχαν στη γιορτή καλλιτεχνικής δημιουρ-

γίας «Φτου και Βγαίνω».

Γονείς και παιδιά απόλαυσαν μία ξέγνοιαστη Κυριακή στην πόλη, έπαιξαν και διασκέδασαν, στηρίζοντας μία διοργάνωση που έγινε για

πρώτη φορά, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη, η δημιουργικότητα και η πίστη είναι τα κύρια στοιχεία της επιτυχίας.

Τα παιδιά που συμμετείχαν στο «Φτου και Βγαίνω» έφτιαξαν μαρμελάδες και γλυκά και έγιναν μικροί κηπουροί μαθαίνοντας την τέχνη

της κηπουρικής. Το ενδιαφέρον των παιδιών κέντρισε το μουσικό εργαστήριο, στο οποίο πειραματίστηκαν με τη μουσική και δημιούρ-

γησαν τα δικά τους μουσικά συγκροτήματα. Ενώ παράλληλα έκαναν κατασκευές από ανακυκλώσιμα υλικά και από παλιά παιχνίδια και

επιμελήθηκαν την κόμμωση των μαμάδων και των μπαμπάδων με περίσσεια δημιουργικότητα και φαντασία. Οι πιο τολμηροί μυήθηκαν

στα μυστικά του skating και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν παραστάσεις με μαριονέτες, αφηγή-

σεις παραμυθιών και συμμετείχαν σε πλήθος ομαδικών παιχνιδιών. Η γιορτή κορυφώθηκε αργά το απόγευμα με τη μουσική παράσταση

του Δημήτρη Μπασλάμ «Ράδιο Ζουμπαμπαλι», κατά την οποία οι μικροί φανς δεν έπαψαν στιγμή να χορεύουν και να τραγουδούν. «Φτου

Ξελευθερία» στη δημιουργικότητα, στη συμμετοχή, στην ομαδικότητα, στη ξεγνοιασιά και στην αισιοδοξία!

Γράφει η Τάνια Χατζηιωάννου


Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Επ. φαντασίας, 2012, Η.Π.Α., 105 λεπτά

(3/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Μπάρι Σόνενφελντ

Παίζουν: Γουίλ Σμιθ, Τζος Μπρόλιν,

Τόμι Λι Τζόουνς, Έμα Τόμσον

Men in Black III ***

Όταν ένας φυλακισμένος εξωγήινος δολοφό-

νος επιστρέφει πίσω στον χρόνο για να σκοτώ-

σει τον πράκτορα Κέι, ο πράκτορας Τζέι καλεί-

ται να κάνει κι αυτός ένα ανάλογο ταξίδι για να

σώσει τον αγαπημένο του συνεργάτη αλλά και

την ανθρωπότητα.

Κάποτε η ενημέρωση για τα στάδια της προ-

παραγωγής και των γυρισμάτων μιας μεγάλης

κινηματογραφικής παραγωγής ήταν σχεδόν μη-

δενική. Ειδικά την «χρυσή εποχή» των σταρ και

των μεγαλοπαραγωγών μια ταινία μπορούσε να

αλλάξει δύο και τρεις σκηνοθέτες κατά τη διάρ-

κεια των γυρισμάτων, δίχως αυτό να γίνει γνω-

στό (ή να γνωστοποιείται, αλλά μεταγενέστερα)

και δίχως να προοικονομεί ένα καταστροφικό

αποτέλεσμα στα μάτια του φιλοθεάμονος κοι-

νού.

Σήμερα με την ταχύτητα διάδοσης πληροφορι-

ών μέσω του ίντερνετ σχεδόν τίποτα δε μένει

κρυφό. Κι αν αυτό λειτουργεί ευεργετικά για

εκείνους που ηδονίζονται καταναλώνοντας ειδή-

σεις σχετικές με την παγκόσμια κινηματογραφι-

κή παραγωγή, όπως ο υπογράφων, η είδηση και

μόνο της διενέργειας (ακόμα και προγραμματι-

σμένων) επαναληπτικών γυρισμάτων αρκεί για

να σημάνει συναγερμός στη σινεφίλ κοινότητα

και να δημιουργήσει ένα συνήθως αναπότρεπτο

αρνητικό buzz γύρω από το σχετικό φιλμ.

Φανταστείτε λοιπόν το σούσουρο που προκάλε-

σε η είδηση ότι το Men in Black III ξεκίνησε γυ-

ρίσματα το Νοέμβριο του 2010, για να παγώσει

στη συνέχεια η παραγωγή, επειδή το σενάριο

ήταν ολοκληρωμένο μόνο κατά το 1/3. Οι βιτριο-

λικές αναρτήσεις στα απανταχού sites και blogs

έπεφταν βροχή, οι γραφιάδες ανησυχούσαν για

την διόγκωση του budget –λες και τα βάζουν

από την τσέπη τους- και η αντιμετώπιση του

φιλμ από τους φαν προσομοίαζε σε εκείνη των

προσφύγων από τον Παπα-Γρηγόρη και τους

κατοίκους της φιλόξενης κοινότητας της Λυκό-

βρυσης στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται».

Είναι δεδομένο πως, επηρεασμένοι από την πε-

ριρρέουσα αρνητική ατμόσφαιρα και από την

γνώση των προβλημάτων της παραγωγής, αρ-

κετοί κριτικοί θα γράψουν ότι η ταινία ξεκίνησε

γυρίσματα χωρίς να έχει γραφτεί η δεύτερη

και η τρίτη πράξη κι αυτό φαίνεται. Κι όμως, αν

δεν το γνώριζες, δύσκολα θα το παρατηρούσες.

Η αφήγηση κάνει έναν αρμονικό κύκλο, ολο-

κληρώνοντας την ιστορία δίχως κενά με έναν

τρυφερό, σπιλμπεργκικό επίλογο, που δίνει μια

διαφορετική διάσταση στη μυθολογία των Αν-δρών με τα Μαύρα, ενώ ο τόνος του φιλμ είναι

απόλυτα ισορροπημένος.

Επιλέγοντας να στηρίξουν την πλοκή γύρω από

ένα ταξίδι στον χρόνο, οι σεναριογράφοι του

φιλμ κάνουν μια σοφή επιλογή. Δεδομένου ότι

το ταξίδι στον χρόνο ποτέ δεν μπορεί να βγά-

ζει απολύτως νόημα, αντί να ακολουθήσουν μια

υπερ-αναλυτική προσέγγιση που να καλύπτει

τις πιθανές επιπλοκές ενός τέτοιου ταξιδιού,

ώστε να το κάνουν πιο πιστευτό, το υιοθετούν

ως απλό μηχανισμό που θέτει την πλοκή σε

εξέλιξη και το παραμερίζουν διακριτικά. Από το

12 Μonkeys μέχρι το Source Code αυτή είναι

η συνταγή της επιτυχίας και «τερατογενέσεις»

όπως το (παραδόξως δημοφιλές στα video club

στην εποχή του) Φαινόμενο της Πεταλούδας

αποδεικνύουν τί μπορεί να πάει στραβά, όταν

προσπαθείς να ακολουθήσεις μια πιο επιστημο-

νικοφανή οδό.

Το ταξίδι στο ’69 δίνει την αφορμή για μια σειρά

από απολαυστικές ποπ αναφορές (ξεκαρδιστι-

κή η σεκάνς στο Factory, το εργαστήρι του Άντι

Γουόρχολ) και τη δυνατότητα στον Ρικ Μπέικερ

να πλάσει εξωγήινα πλασματάκια που παραπέ-

μπουν στις αρκετά πιο χοντροκομμένες φιγού-

ρες, που κοσμούσαν τις ταινίες επιστημονικής

φαντασίας την δεκαετία του ’50. Ο Τζος Μπρό-

λιν φοράει με επιτυχία τα παπούτσια του Τόμι

Λι Τζόουνς (είναι μικρότερός του μόνο κατά

21 χρόνια, στην ταινία όμως ο πράκτορας Κέι

υποτίθεται πως είναι 29 ετών κι αυτό δίνει το

έναυσμα για ένα εύστοχο running joke) και έτσι

δεν διαταράσσεται το βασικό ατού των Men in Black, που είναι η χημεία του πρωταγωνιστικού

διδύμου. Δίχως να αγγίζει απολύτως τα επί-

πεδα διασκέδασης του πρώτου Men in Black,

το Men in Black III είναι ένα αξιοπρεπέστατο

μπλοκμπάστερ και σηματοδοτεί το comeback

του Μπάρι Σόνενφελντ, που είχε να σταυρώσει

καλή ταινία από τότε.

Υ.Γ. Το 3-D παραδοσιακά προκαλεί κόπωση στα

μάτια και φύρα στην φωτεινότητα του κάδρου.

Νισάφι πια. •



Εξώστης Θήτα

Ντοκιμαντέρ, 2012, Ελλάδα, 70 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία - Παραγωγή:

Παναγιώτης Κουντουράς

– Διονυσία Αρβανίτου

Αφανείς Ήρωες *** 1/2

Στο μονότονο γρύλισμα της μηχανής, μέσα σε

τέσσερις τοίχους, μία και μοναδική κίνηση του

χεριού του ζωντανεύει ήρωες, λέξεις, συναισθή-

ματα ενός κόσμου τόσο κοντινού, που όμως

δεν τον βλέπουμε αν δεν το θελήσει εκείνος:

ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μοντέρ, φωτιστές, ηχο-

λήπτες κρέμονται απ’ τα χέρια, την ετοιμότητα

και τη σπιρτάδα του, όταν μας επιτρέψει να δι-

εισδύσουμε στον φανταστικό χώρο του σινεμά.

Αυτός ο μοναχικός, ο ερημίτης στο βασίλειό

του. Τον αποκαλύπτουν και αποκαλύπτεται. Ο

μηχανικός προβολής, ο αφανής ήρωας, όπως

δεν τον γνωρίζουμε. Και, ίσως, όπως δεν γνωρί-

ζει ο ίδιος τον εαυτό του...

Είδα τους “Αφανείς Ήρωες” πριν δύο μήνες σε

μια ειδική προβολή στο τελευταίο Φεστιβάλ

Ντοκιμαντέρ. Από την αρχή κατάλαβα πως έχω

μπροστά μου ένα έργο αγάπης που με γύριζε

χρόνια πίσω στην συγκίνηση που είχα αισθαν-

θεί χάρη στον Τορνατόρε για το διαμάντι του

“Σινεμά ο Παράδεισος”. Με μόνα εφόδια την θεωρητική κατάρτιση, που

τους παρέχει η σχολη του Α.Π.Θ., αλλά και αρ-

κετό τσαγανό πήραν μια ψηφιακή κάμερα για να

φτιάξουν μια μεγάλου μήκους ταινία για τους

μηχανικούς προβολής των παραδοσιακών κινη-

ματογράφων της Θεσσαλονίκης. Δεν θέλω να

σας πω ότι η ταινία είναι αριστούργημα. Δεν

έχει νόημα κάτι τέτοιο. Θέλω όμως να σας με-

ταφέρω την συγκίνηση που ένιωσα ως θεατής

για την γενναιότητα, τον ρομαντισμό και τον

σεβασμό τους απέναντι σε μια ομάδα απρό-

σωπων εργαζόμενων που κάθε μέρα (μα κάθε

μέρα!) ζουν, αναπνέουν και εργάζονται σε μια

κλειστή κινηματογραφική αίθουσα όταν όλοι

εμείς διασκεδάζουμε με το αποτέλεσμα της

δουλειάς τους και το θεωρούμε δεδομένο.

Η δουλειά του Παναγιώτη και της Διονυσίας εί-

ναι σημαντική για δύο λόγους: ο πρώτος αφορά

την καταγραφή της μνήμης και την τεκμηρίωση

ενός κομματιού της (πολιτιστικής) ιστορίας της

Θεσσαλονίκης των τελευταίων 30 χρόνων. Άρα-

γε πόσο να αντέξει αυτο το επάγγελμα ή η πα-

ραδοσιακή αίθουσα με την επέλαση της κρίσης

και της τεχνολογίας; Ο δεύτερος λόγος αφορά

τους ίδιους ως δημιουργούς. Βαπτισμένοι μέσα

στο σελιλόιντ που τρέχει να αγκαλιάσει το φως

οι δύο νεαροί κινηματογραφιστές κάνουν το

πιο ιδανικό ξεκίνημα χωρίς να μεμψοιμοιρούν

περιμένοντας λεφτά από το Κέντρο Κινηματο-

γράφου. Σκεφτείτε ότι στο ζενερίκ το όνομα

τους παρελαύνει στη σκηνοθεσία, στο σενάριο,

στο μοντάζ, στη φωτογραφία, στον ήχο, στους

φωτισμούς! Ντουέτο ορχήστρα με λίγα λόγια!

Υποκλίνομαι σε αυτό το πάθος, τους εύχομαι

τα καλύτερα από καρδιάς και σας προτρέπω

να προσέξετε το ταλέντο τους βλέποντας την

ταινία. •

Κιν. Σχέδια, 2006, Η.Π.Α., 117 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Τζον Λάσετερ, Τζο Ρανφτ

Ακούγονται οι φωνές των Οούεν Γουίλσον, Μπεν Χαντ,

Πόλ Νιούμαν (στα αγγλικά) και Σάκης Ρουβάς, Βίκυ

Καγιά, Παύλος Κοντογιαννίδης (στα ελληνικά)

Αυτοκίνητα (Cars) *** 1/2

O Κεραυνός Μακουίν, ένα ανερχόμενο αγωνι-

στικό αυτοκίνητο, αποφασισμένο για τη δόξα,

καθώς διασχίζει τη χώρα για να πάει στον με-

γάλο αυτοκινητιστικό αγώνα για το Κύπελλο

στην Καλιφόρνια, καταλήγει κατά λάθος στην

ήσυχη, μικρή και ξεχασμένη πόλη “Το Μπου-

ζί της Ωραίας Ελένης”. Εκεί θα γνωρίσει τους

ασυνήθιστους χαρακτήρες της: τον Δρ. Χάτσον

(ένα Χάντσον Χόρνετ του 1951 με μυστηριώδες

παρελθόν), τη Σάλυ (μια φανταχτερή Πόρσε

του 2002,) και τον Μπάρμπα (ένα σκουριασμένο

αλλά έμπιστο γερανό αυτοκινήτων) οι οποίοι θα

τον βοηθήσουνε να ανακαλύψει τελικά ότι η ζωή

είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός...

Αν και αποτελεί μια από τις πλέον διδακτικά

προφανείς ιστορίες που δημιούργησε η Pixar τα

τελευταία χρόνια, τα Αυτοκίνητα παραμένουν

απολαυστικά για μικρούς και μεγάλους. Έχουν

περάσει 6 χρόνια από την πρώτη τους κούρ-

σα στην μεγάλη οθόνη αλλά εξακολουθούν να

κεντρίζουν την προσοχή μας τόσο για την γοη-

τεία που προσφέρει η παρουσία και η ταχύτητα

μιας Πόρσε ή ένα Χάτσον Χόρνετ όσο και για

τις χαριτώμενες ιστορίες και τους χαρακτήρες

που κουβαλάνε.

Αναμφίβολα ο Τζόν Λάσετερ αποτελεί έναν από

τους μοντέρνους παραμυθάδες του Χόλυγουντ

και μια προσωπικότητα με θετική επιρροή στην

κινηματογραφική βιομηχανία περίπου εδώ και

20 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση η ζωή έχει ανά-

γκη την ορμή που διαθέτει ο Μακουίν (κατσά-

ου!) αλλά πάντα χρειάζεσαι και την ρομαντική

ισορροπία της Σάλυ, την αφέλεια του Μπάρμπα

αλλά και την ωριμότητα του Δρ Χάτσον. •

H Ρεγκίνα Λάμπερτ ενώ έχει πάρει την απόφαση να χωρίσει τον σύζυγο

της, καθώς θεωρεί πως οι δυο τους παρέμειναν ξένοι, μαθαίνει πως τελι-

κά υπήρχαν μεγαλύτερες αποστάσεις από ότι νόμιζε όταν αυτός βρίσκε-

ται νεκρός. Πολλαπλά διαβατήρια και μια κρυμμένη περιουσία γίνονται τα

αίτια της περιπέτεια της, καθώς διάφοροι, άγνωστοι ως τώρα γι’ αυτήν,

την απειλούν, θεωρώντας την ως συνένοχο στις δουλειές του.

Με γερά ονόματα και μια υπόθεση που παραπέμπει σε πολλές που γύρισε

ο Χίτσκοκ λίγα χρόνια νωρίτερα, το Charade χωρίς να αποτυγχάνει σε

κάποιο κομμάτι του, παραμένει ανώδυνο και στατικό σε πολλά σημεία

του. Βέβαια παρέμεινε και διαχρονικό, όμως γι’ αυτό μάλλον οφείλονται

τα προφανή που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Η Χέπμπορν άλλωστε, παρά τα

ψυχρά Givenchy, κρατά την αθωότητά της, που είναι και ο κινητήριος μο-

χλός του χιούμορ, ενώ και ο γκριζαρισμένος Γκραντ έχει το απαιτούμενο

στυλ ενός χαρακτήρα που ακροβατεί ανάμεσα στο καλό και το κακό και

φροντίζει με τη σειρά του να είναι ο κινητήριος μοχλός για τα twists.

Αν η χιουμοριστική διάθεση παραμένει πάντως ως το τέλος, το σασπένς

δεν έχει τις κλιμακώσεις που θα έφτιαχνε εύκολα ένας Χίτσκοκ. Η ατμό-

σφαιρα παραμένει light, ο Ντόνεν παραδίδει εύκολα τη σκυτάλη στους

πρωταγωνιστές, οπότε το στυλιζάρισμα, η μουσική (Χένρι Μαντσίνι βε-

βαίως, βεβαίως) και το παριζιάνικο τοπίο είναι οι συνήθεις αιτίες για τις

οποίες το Charade αναφέρεται σε καλοκαιρινές κυρίως κουβέντες, που

σχετίζονται με ρομαντικές ή ελαφριές κινηματογραφικές εξόδους. •

20


ΠΡΟΣΕΧΩΣ

• Chernobyl Diaries• Η Χιονάτη και ο Κυνηγός• Επικίνδυνη Σιωπή

Ρομαντική κομεντί, 1961, Η.Π.Α., 117 λεπτά

(4.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Μπλεϊκ Έντουαρτς

Παίζουν: Όντρει Χεπμπορν, Τζόρτζ Πέπαρντ

Πρόγευμα στο Τίφανυς (Breakfast at Tiffanys) **** 1/2

H Χόλυ Γκολάιτλι, περιφέρεται στη Νέα Υόρκη,

και συντηρείται από πλούσιους άντρες, ελπίζο-

ντας ότι το πάρτι δεν θα τελειώσει ποτέ. Γνω-

ρίζει έναν ταλαντούχο συγγραφέα , τον Πωλ

Βάρτζακ, και μια πλατωνική φιλία θα ξεκινήσει.

Ο τρόπος ζωής της, βοηθά τον Πωλ να ξεφύγει

από το συγγραφικό του μπλόκο και να δημιουρ-

γήσει ξανά.

Δεν πάει πολύς καιρός που σε αυτές εδώ τις

σελίδες ο υπογράφων αφιέρωνε μια ολόκληρη

σελίδα σε μια από τις πιο φετιχιστικές κινημα-

τογραφικές αδυναμίες του. Η Χόλι Γκολαϊτλι

κάθε πρωί παίρνει το αγαπημένο της πρόγευμα

απολαμβάνοντας την βιτρίνα του Τίφανυς. Μισό

αιώνα μετά βλέποντας αυτή την ρομαντική κο-

μεντί του Μπλεϊκ Έντουαρτς αντιλαμβάνομαστε

το στοίχημα ενός σκηνοθέτη που έμελλε να

δημιουργήσει ένα ακαταμάχητο στυλ που για

περίπου 15-20 χρόνια γοήτευσε και με το παρα-

πάνω την μεγάλη οθόνη.

Αν και η στυλιστική οπτική της ταινίας επικε-

ντρώνεται στην Χόλι – Όντρεϊ Χεπμπορν ωστό-

σο η αληθινή μαγεία κρύβεται στο σενάριο που

στηρίζεται στην μοντέρνα γραφή – για την επο-

χή της- του Τρούμαν Καπότε. Αναφερόμαστε

σε μια ιστορία που αποτυπώνει εκπληκτικά τη

Νέα Υόρκη σε ένα μεταίχμιο: από την εποχή της

αθώοτητας σε αυτήν της έντονης αμφισβήτη-

σης και των νεανικών κινημάτων. Για τον Έντου-

άρτς ήταν για έναν επιπλέον λόγο πρόκληση

μια τέτοια ταινία, καθώς προσπαθεί να ισορρο-

πήσει ανάμεσα στην κομεντί και στην μελαγ-

χολική, ρομαντική διάθεση ενός μελοδράματος,

στοιχείο που τον ακουλούθησε μελλοντικά λι-

γότερο ή περισσότερο σε αρκετές περιπτώσεις

(όπως οι Μέρες κρασιού και λουλουδιών ή Το Πάρτυ).

Αξίζει φυσικά να υπάρξει ειδική αναφορά στην

βραβευμένη μουσική και τα τραγούδια του Χέν-

ρυ Μαντσίνι, σάουντρακ που χρωματίζει με τζαζ

διάθεση τις στυλιστικές αναφορές και την διά-

θεση των ηρώων της ταινίας. Σήμερα η ταινία

μοιάζει θεωρητικά “ξεπερασμένη” ως ιδέα από

τα στούντιο του Χόλυγουντ. Κι όμως, το Πρό-γευμα στο Τίφανυς είναι μια πρωτοποριακή

ταινία της οποίας οι ήρωες αναζητούν την αγά-

πη και την ευτυχία ακριβώς όπως συνέβη δεκά-

δες φορές εντός και εκτός μεγάλης οθόνης. Η

Όντρει – Χόλι Γκολαϊτλι πάντως θέτει κανόνες

που μοιάζουν διαχρονικοί ως υπόδειγμα στυλ

και φινέτσας: “Μπορείς να καταλάβεις πάντα τι

είδος γυναίκας σε θεωρεί ένας άνδρας από τα

σκουλαρίκια που σου χαρίζει”. •

Μυστηρίου, 1963, ΗΠΑ, 113 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Στάνλεϊ Ντόνεν

Παίζουν: Κάρι Γκραντ, Όντρεϊ Χέπμπορν,

Ουόλτερ Ματάου

Ραντεβού στο Παρίσι (Charade)

** 1/2



Εξώστης Θήτα Συνέντευξη στον Γιάννη Γκροσδάνη

Τους συνάντησα στο μικρό δωμάτιο όπου ο μηχανικός προβολής του Ολύμπιον γεννά καθημε-

ρινά δεκάδες συναισθήματα μέσα από την μαγεία των εικόνων. Ο Παναγιώτης και η Διονυσία,

απόφοιτοι του Τμήματος Κινηματογράφου της Α.Σ.Κ.Τ. του Α.Π.Θ., γυρίζουν την πρώτη μεγάλου

μήκους ταινία τους και αποκαλύπτουν στους θεατές της κινηματογραφικής αίθουσας τον

τρόπο με τον οποίο εισπράττουν την εμπειρία αυτών των εικόνων. Οι Αφανείς Ήρωες φανερώ-

νονται μέσα από το ντοκιμαντέρ τους για εκείνα τα πρόσωπα που με την εργασία τους προ-

σφέρουν σε όλους εμάς λίγη ώρα διασκέδασης και νοερού ταξιδιού σε μια άλλη διάσταση.

Ε: Πως ακριβώς γεννήθηκε η ιδέα για αυτό το ντοκιμαντέρ;Δ.Α.- Π.Κ.: Ξεκινήσαμε πριν από ένα χρόνο. Μετά από μια έρευνα που κράτησε σχεδόν 3 μήνες

πήραμε την απόφαση να κάνουμε την ταινία. Μείναμε κλεισμένοι για περίπου 9 μήνες στα

προβολεία για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτούς τους ανθρώπους και έτσι φτάσαμε στο τελικό

αποτέλεσμα. Μέσα από αυτή την εμπειρία αγαπήσαμε και εμείς τον κινηματογράφο και πλέον

κοιτώντας προς το αυτό το δωματιάκι ξέρουμε από που πηγάζει η μαγεία του σινεμά. Άλλωστε

η εργασία των μηχανικών προβολής είναι μια αληθινή τέχνη και προϋποθέτει μεράκι και κέφι

για σινεμά.

Ε: Υποθέτω πως η κινηματογράφηση τους θα ήταν μια αρκετά απαιτητική ιστορία.Δ.Α.: Πράγματι. Με αρκετές ώρες γυρίσματος σε καμπίνες προβολής θερινών και χειμερινών

αιθουσών. Υπήρχαν στιγμές που γυρίζαμε επί 7 ώρες πολύτιμο υλικό και άλλες που με το ζόρι

βγάζαμε λίγη ώρα στην καμπίνα. Για μένα ήταν περίεργη η επαφή με αυτό το υλικό γιατί ήταν

η πρώτη φορά που γύριζα ένα ντοκιμαντέρ. Έπρεπε να συμβαδίσουμε με τους ρυθμούς τους

των πρωταγωνιστών μας κι αυτό δεν ήταν εύκολο. Καταλαβαίνει κανείς πως το κίνητρο μας σε

κάθε περίπτωση ήταν η αγάπη μας για το σινεμά. Αυτό λέγαμε και όταν όλοι μας ρωτούσαν

“γιατί ασχολείστε με ένα τέτοιο θέμα”.

Ε: Με δεδομένη την αντίδραση που περιγράφετε σχετικά με το θέμα της ταινίας νιώσατε ότι παίρνετε κάποιο ρίσκο;Δ.Α.: Μόνο ρίσκα υπάρχουν όταν ξεκινάς. Αυτή η αντίδραση με προβλημάτισε τόσο ώστε

κάθισα και σκέφτηκα τα υπέρ και τα κατά. Και έτσι πήρα την απόφαση να ξεκινήσω. Τώρα σκέ-

φτομαι πως καταφέραμε να κάνουμε μια αναδρομή σε μια επιμέρους πτυχή της Θεσσαλονίκης

με έναν όμορφο τρόπο. Θέλαμε να παρουσιάσουμε αυτούς τους ανθρώπους μέσα από τα δικά

μας μάτια και να σώσουμε την μαγεία που κρύβει η εργασία τους. Άλλωστε σε λίγα χρόνια ο

μηχανικός προβολής σαν επάγγελμα θα είναι παρελθόν.

Π.Κ.: Ήταν μια πρόκληση για ΄μας. Θέλαμε να αποδείξουμε και ότι το θέμα της ταινίας έχει

ουσία αλλά να δούμε πως θα λειτουργήσουμε και εμείς οι ίδιοι μέσα σε αυτό.

Ε: Είστε σπουδαστές του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Ποια είναι η εικόνα που έχετε για το τμήμα;Π.Κ.: Θα ακούσετε δύο τελείως διαφορετικές απόψεις. Για μένα είναι μεγάλη τύχη που είμαστε

στη Θεσσαλονίκη. Και επίσης ότι υπάρχει αυτη η σχολή που μπορεί να σου δώσει πράματα.

Θεωρώ πως η γκρίνια δεν βγάζει πουθενά. Στο κάτω κάτω μετά το πτυχίο υπάρχει και άλλη

διέξοδος.

Δ.Α.: Δεν θέλω να γκρινιάξω και εγώ. Είναι σπουδαία η παρουσία αυτής της πανεπιστημιακής

σχολής. Βέβαια είναι γνωστά και τα προβλήματα της. Όντας στο 7ο έτος αρκεί να πω ότι έχω

κάνει μάθημα σε αρκετά διαφορετικά σημεία μέχρι να βρεθεί η τυπική έδρα του τμήματος.

Παναγιώτης Κουντουράς Διονυσία Αρβανίτου

Κινηματογραφόντας τους Αφανείς Ήρωες της Θεσσαλονίκης

Και έχουν περάσει και υπέροχοι καθηγητές οι οποίοι

νιώθω πως μου έδωσαν σπουδαία πράματα. Πάντως

δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν άνθρωποι που εκμε-

ταλεύτηκαν το τμήμα για δικούς τους λόγους. Και όχι

μόνο αυτό. Πως μπορεί όμως να νιώσει άραγε ένας

φοιτητής του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ

όταν διαβάζει στις εφημερίδες επαίνους για μια ιδιω-

τική σχολή αλλά την ίδια στιγμή αδιαφορούν για το

μοναδικό δημόσιο τμήμα Κινηματογράφου?

Ε: Πως σκέφτεστε την πρώτη διανομή των Αφανών Ηρώων στη Θεσσαλονίκη;Π.Κ.: Το ότι βρήκε η ταινία το δρόμο της στην ελλη-

νική διανομή ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και σίγου-

ρα ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Το Ολύμπιον ήταν

το επίκεντρο της ταινίας και οι αφανείς του ήρωες

οι πρωταγωνιστές μας. Τώρα οι ίδιοι θα προβάλλουν

έστω και ψηφιακά τη δική τους ταινία. Σε αυτούς ανή-

κει. Το βρίσκω υπέροχο και χαίρομαι που μας δόθηκε

αυτή η ευκαιρία. •


Σε μια επετειακή χρονιά το σπουδαιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του

πλανήτη δεν φαίνεται τουλάχιστον στο πρώτο του μισό να έχει ευτυχή-

σει τόσο από καιρό που κατά κοινή ομολογία είναι ο χειρότερος εδώ και

πάνω από μια δεκαετία όσο δυστυχώς και από ταινίες. Ο διευθυντής του

Φεστιβάλ Τιερί Φρεμό υπήρξε καθησυχαστικός για τον καιρό από Πέμπτη

ας ελπίσουμε το ίδιο και για το υπόλοιπο πρόγραμμα.

Από τις μεγάλες απογοητεύσεις το Reality του Ματέο Γκαρόνε που φαί-

νεται να ανακάλυψε κάπως αργά την τηλεόραση και τα reality, το προκλη-

τικό όσο και κοινότοπο Paradise: Liebe του Ούρλιχ Ζάιντλ που ακολουθεί

μια μεσήλικη γυναίκα σε αναζήτηση του σεξ, αλλά και της ανθρώπινης

επαφής στην Κένυα. Υπερβολικά εγκεφαλικός ο 90χρονος Αλέν Ρενέ στο

Vous N’ Avez Encore Rien Vu ένα ευφάνταστο πλην όμως εξαντλητικό

παιχνίδι πάνω στην «Ευριδίκη» του Ζαν Ανούιγ με ένα all star καστ που

περιλαμβάνει από τον Μισέλ Πικολί και τη Σαμπίν Αζεμά ως τον Ματιέ

Αμαλρίκ και τον Λαμπέρ Γουίλσον. Ακόμη και το εντυπωσιακό Rust and Bone του Ζακ Οντιάρ με την εξαιρετική Μαριόν Κοτιγιάρ στο ρόλο μια

εκπαιδεύτριας φαλαινών που χάνει τα πόδια της σε ένα ατύχημα μοιά-

ζει μελοδραματικά φορτωμένο και υπερβολικά γυαλισμένο, ανταμείφθηκε

άλλωστε με ένα εντυπωσιακό άνοιγμα στη Γαλλία και σίγουρα θα διεκδι-

κήσει κάποια από τα μεγάλα βραβεία.

Οι αληθινά σπουδαίες στιγμές του φεστιβάλ ωστόσο είναι δύο ως τώρα

και έρχονται από δυο πρόσφατα βραβευμένους με το Χρυσό Φοίνικα σκη-

νοθέτες που πιθανότατα θα διεκδικήσουν και άλλον ένα. Με πρώτο και

καλύτερο τον Κριστιάν Μουντζίου (4 Μήνες, 3 Εβδομάδες, 2 Ημέρες) που

επανέρχεται με το συγκλονιστικό διάρκειας δυόμισι ωρών Beyond the Hills για να αφηγηθεί με φόντο ένα ορθόδοξο μοναστήρι στη σύγχρονη

Ρουμανία μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο γυναίκες που θα οδηγή-

σει σε έναν εξορκισμό με τραγικά αποτελέσματα. Βασισμένη σε αληθινά

γεγονότα, η ταινία του Μουντζίου αποτελεί έναν εκπληκτικό στοχασμό

πάνω στη σύγκρουση της πραγματικότητας και του ανορθολογισμού,

αλλά και στα όρια της αγάπης και της ελεύθερης θέλησης μέσα στο

πλαίσιο της θρησκευτικής πίστης.

Εξίσου σκοτεινό το Amour του Μίκαελ Χάνεκε αφηγείται την ιστορία

ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που βλέπει τα πάντα να ανατρέπονται όταν η

σύζυγος μένει παράλυτη από την αριστερή πλευρά μετά από εγκεφαλικό.

Ο Χάνεκε φτιάχνει μια συγκλονιστική σπουδή στην αντοχή και στα όρια

της ίδιας της αγάπης απέναντι στον παντοτινό σύντροφο που εξαφανίζε-

ται μέσα από τη φθορά και την αρρώστια με το πρωταγωνιστικό ζευγάρι

Ζαν Λουί Τρεντινιάν (ο οποίος επιστρέφει μετά από 14 χρόνια στο σινεμά)

και Εμανουέλ Ριβά (η πρωταγωνίστρια του Χιροσίμα Αγάπη Μου) να δίνει

ένα αληθινό ρεσιτάλ ερμηνείας σε μια ταινία κλειστοφοβικά περιορισμένη

στους τοίχους ενός διαμερίσματος. •

65ο Φεστιβάλ Καννών: καιρός νεφελώδης

του ανταποκριτή μας Λευτέρη Αδαμίδη

Beyond the hills του Κριστιάν Μουντζίου

Rust and Bone του Ζακ Οντιάρ

Amour του Μίκαελ Χάνεκε


Εξώστης Θήτα - Special Screening

Στην Πράγα του 1919, ο Κάφκα ζει ως υπάλληλος ασφαλιστικής εταιρείας υποταγμένος σε έναν

απρόσωπο κόσμο, που για να τον καταπολεμήσει δημιουργεί έναν άλλο τα βράδια ως συγγραφέας.

Όταν ένας φίλος του εξαφανίζεται, η έρευνα του θα τον οδηγήσει σε ένα μυστηριώδες μέρος, τον

Πύργο, που παρουσιάζει πολλά κοινά στοιχεία με το περιεχόμενο των βιβλίων του.

Για τον αναγνώστη που δεν γνωρίζει προσωπικά τον συγγραφέα, αυτός ορίζεται μέσα από το έργο

του. Γενικεύοντας, ο κάθε καλλιτέχνης ορίζεται από το έργο του, όταν αυτό είναι ο μόνος δίαυλος

επικοινωνίας με το κοινό του και όχι η προσωπική του ζωή. Συνήθως βέβαια, το έργο του καλλι-

τέχνη προκύπτει από τη προσωπική ζωή του (άλλες φορές πάλι μπορεί να μην έχει καμιά σχέση),

πολλοί λογοτεχνικοί ήρωες για παράδειγμα εμφανίζονται ως alter ego συγγραφέα. Ο Σόντερ-

μπεργκ εδώ, δυο χρόνια μετά το Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες που τον μετέτρεψε σε hot stuff για

το αμερικανικό ανεξάρτητο κύκλωμα, άλλαξε εντελώς τοπίο (γι’ αυτό και αντιμετωπίστηκε χλιαρά

από την κριτική) προσπαθώντας να βρει μια τομή μεταξύ της προσωπικότητας του συγγραφέα και

του έργου του.

Η αξιοπερίεργη τομή του Σόντερμπεργκ είναι το Κάφκα, ένα φιλμ με ήρωα τον ομώνυμο συγγραφέα

που εγκλωβίζεται μέσα σε σύμπαντα που περιγράφηκαν, ίσως καλύτερα από ποτέ, από τον ίδιο,

τα οποία όμως τον βοηθούσαν να απεγκλωβιστεί από την καθημερινότητα που ζούσε. Φαινομενικά

την μεγαλύτερη επιρροή στο σενάριο την ασκεί ο Πύργος, όμως λεπτομέρειες της περιπέτειας του

ήρωα μπορούν να συναντηθούν σε όλο το έργο του συγγραφέα. Το αδιέξοδο στο οποίο συνήθως

οδηγείται η ιστορία, το περιβάλλον φόβου και η παράλογη συμπεριφορά είναι άλλωστε συνυφα-

σμένα με αυτό που αποκαλούμε ως σήμερα “καφκικό” κόσμο. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία που

διάλεξε ο Σόντερμπεργκ (πλην των σκηνών μέσα στον Πύργο που είναι γυρισμένες σε έγχρωμο)

εκτός του ότι βοηθά στην πιο πειστική αναπαράσταση των εφιαλτών του Κάφκα, φέρνει και στον

νου την μεταφορά της Δίκης (1962) από τον Όρσον Γουέλς. Ο Τζέρεμι Άιρονς οδηγεί ένα εκλεκτό

κάστ, αποτυπώνοντας όσο καλύτερα γίνεται την αμηχανία του ήρωα μπροστά σε όσα συμβαίνουν,

όλα γύρω από την ατμοσφαιρικότατη Πράγα όπου γυρίστηκε το φιλμ. •

Φαντασίας/Μυστηρίου, 1991, ΗΠΑ/Γαλλία, 98 λεπτά

Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ

Παίζουν: Τζέρεμι Άιρονς, Τερέζα Ράσελ,

Ίαν Χόλμ, Άλεκ Γκίνες

Kafka

Ο εξώστης Θήτα

έχει φωνή και

παρουσιάζει

τις νέες ταινίες

κάθε εβδομάδα

από την συχνότητα

του 105.5!

Συντονιστείτε

στον ροκ ρυθμό

του πιο σινεφίλ

σταθμού της

Θεσσαλονίκης!



ΘEΡΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΣ (τηλ. 2310 29 23 04): Έρω-τας από την αρχή (20.50) / The Grey (22.30) ΝΑΤΑΛΙ (2310 82 94 57): Οι άντρες με τα μαύ-ρα 3 (21.00 – 23.00) XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310-233-665. Dolby Digital EX): Αιθουσα 1: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο (18.45 - 20.45 - 22.45) Αιθουσα 2: Εξωτικό Ξενοδοχείο Μά-ριγκολντ (18.30 - 20.45) / Άναψέ με (22:45) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27): Dark shadows (18.45 – 21.00 – 23.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ (τηλ. 2310 37 84 04): Αίθουσα ΟΛΥΜΠΙΟΝ: Κοτόπουλο με δαμάσκηνα (19:00 – 20:45) Οι άθικτοι (22:30) Αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Αφανείς ήρωες (19:15), Πρόγευμα στο Τίφαν-νυς (20:30), Ραντεβού στο Παρίσι (22:45), Μόνο Παρασκευή 25/5: Albert Knobbs (21:00) Αφανείς ήρωες (23:00) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσα-λονίκης: Δευτέρα 28/5 Κάθε ψέμα κρύβει μια αλήθεια (21.00)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ Odeon Πλατεία Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000, από σταθερό με αστική χρέωση: 2310 290290 Αίθουσα 1: OI ANΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ (3D) ΠΕΜ έως TET: 17.40, 20.00, 22.20 Αίθουσα 2: TO MIKΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 21.30 Αί-θουσα 3: AYTOKINHTA (επανέκδοση) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.00 / DARK SHADOWS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30, 22.00 Αίθουσα 4: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 18.10 / Η ΤΙΜΩΡΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10, 22.10 Αίθουσα 5: OI ANΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 20.50, 23.10 Αίθουσα 6: ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 19.00 / OI EKΔΙΚΗΤΕΣ ΤΕΤ: 20.00, 22.50 Αίθουσα 7: DARK SHADOWS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.30, 23.00 Αίθουσα 8: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ έως TΡΙ: 20.00, 22.50

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 Αίθουσα 1: Η ΤΙΜΩΡΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10-22.10-00.10 / ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.30-18.20 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.50-14.40-16.30-18.20 μεταγλ. Αίθουσα 2: 21 JUMP STREET ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00-22.20-00.30 /ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.50 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.50-13.40-15.40-17.50 μεταγλ. Αίθουσα 3: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.00-19.50-22.50, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 14.00 - 17.00 - 19.50 - 22.50 Αίθουσα 4: DARK SHADOWS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30-22.00-00.20 / ΑΥΤΟΚΙΝΗ-ΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.30-14.50-17.10 με-ταγλ. Αίθουσα 5: ΛΟΡΑΞ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΤΕΤ: 17.30 μεταγλ. (3D) / ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥ-ΡΑ III ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 18.10-20.20-22.30-00.40 / ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ III 3D ΤΕΤ: 19.30-21.40-00.00 (3D) / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! 3D (ΜΕ-ΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ : 16.10 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.20-14.20-16.10 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 6: ΛΟΡΑΞ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 17.30 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.20-15.20-17.30 μεταγλ. (3D) / ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ III ΤΕΤ: 18.10-20.20-22.30-00.40 / ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ III 3D ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 19.30-21.40-00.00 (3D) / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΤΕΤ: 16.10 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 7: DARK SHADOWS ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.50-19.10-21.20-23.40, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10-14.30-16.50-19.10-21.20-23.40 Αίθουσα 8: ΟΙ ΑΝ-ΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ III ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40-18.50-21.00-23.20, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00-14.10-16.40-18.50-21.00-23.20 Αίθουσα 9 - COMFORT: DARK SHADOWS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.10-21.20-23.40 Αίθουσα 10 - COMFORT: ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ III ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.50-21.00-23.20

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρα-τήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφω-νο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αί-θουσα 1: ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ 3D Σαβ: 13:10, 15:30, 17:50, 20:10, 22:30, 00:50, Κυρ: 13:10, 15:30, 17:50, 20:10, 22:30, Παρ: 17:50, 20:10, 22:30, 00:50, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:50, 20:10, 22:30 Αίθουσα 2: ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ Σαβ - Κυρ: 14:00, 16:20, 18:40, 21:00, 23:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:40, 21:00, 23:20 Αίθουσα 3: DARK SHADOWS Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:30, 18:50, 21:10, 23:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:50, 21:10, 23:30 Αίθουσα 4: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ) Σαβ - Κυρ: 12:30, 14:40, 16:40, 18:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:40, 18:45 / Η ΤΙΜΩΡΟΣ Πεμ - Τετ: 20:50, 23:00 Αίθου-σα 5: ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ Σαβ : 13:00, 15:15, 17:30, 19:40, 21:50, 00:10, Κυρ: 13:00, 15:15, 17:30, 19:40, 21:50, Παρ: 17:30, 19:40, 21:50, 00:10, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:30, 19:40, 21:50 Αί-θουσα 6: GHOST RIDER: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ Σαβ - Κυρ: 12:45, 15:00, 17:15, 19:30, 21:45, 00:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:15, 19:30, 21:45, 00:00 Αίθουσα 7: ΟΙ ΕΚΔΙ-ΚΗΤΕΣ Σαβ - Κυρ: 13:15, 16:15, 19:20, 22:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:15, 19:20, 22:20 Αίθουσα 8: ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 13:30, 15:20, 17:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10 / ΟΙ ΑΘΙ-ΚΤΟΙ Πεμ - Τετ: 19:00, 21:20, 23:40 Αίθουσα 9: DARK SHADOWS Σαβ: 12:20, 15:10, 17:30, 19:50, 22:10, 00:30, Κυρ: 12:20, 15:10, 17:30, 19:50, 22:10, Παρ: 17:30, 19:50, 22:10, 00:30, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:30, 19:50, 22:10 Αίθουσα 10: ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ Σαβ: 12:40, 15:00, 17:20, 19:40, 22:00, 00:20, Κυρ: 12:40, 15:00, 17:20, 19:40, 22:00, Παρ: 17:20, 19:40, 22:00, 00:20, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:40, 22:00 Αίθουσα 11: ΑΥ-ΤΟΚΙΝΗΤΑ Ι (ΜΕΤΑΓΛ.) επανέκδοση Σαβ - Κυρ: 12:00, 14:30, 16:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:50 / ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΙΙΙ 3D Πεμ - Τετ: 19:10, 21:30, 23:50 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 24 Μαΐου έως Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Ν.Σάκκας (Cinemanews)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Άνδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ *** *** *** **1/2

Αφανείς Ήρωες ***1/2

Πρόγευμα στο Τίφανις ****1/2 *** *** *** ****1/2 ***1/2 ***1/2 ****

Ραντεβού στο Παρίσι *** **1/2 *** *** **** *** ***

Αυτοκίνητα Ι *** ***1/2 *** ***1/2 ***1/2 ****

Dark Shadows ***1/2 *** ** **1/2 **1/2 ***Άναψε με ***1/2 *** *** ***Εκδικητές *** ***1/2 *** ***1/2 *** ***1/2

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου *** ***1/2 *** ** ***

Οι Άθικτοι ***1/2 *** *** *** ***


Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Πέντα άτομα καθόμαστε σε ένα τραπέζι. Αν μας δεις από μακριά νομί-

ζεις πως εμείς οι πέντε συζητάμε. Αλλά αν πλησιάσεις, θα δεις πως ο

καθένας λέει τα δικά του, δεν υπάρχει ροή στην κουβέντα, παρά μόνο

ένα ασταμάτητο μπιριμπιρι, που δεν μπορεί να το παρακολουθήσει

κανείς άλλος παρά μόνο εμείς οι πέντε.

Πώς είναι τα μωρά που τα ακούς να μιλούν μεταξύ τους και αναρω-

τιέσαι τι στο καλό λένε αφού τα λόγια τους δεν είναι λέξεις, και όμως

μιλούν ακατάπαυστα. Ο καθένας μας έχει τον καημό του, και ακούει

τους άλλους χωρίς να τους ακούει πραγματικά, απαντάει μηχανικά

σαν να είναι προγραμματισμένες οι απαντήσεις του, και συνεχίζει το

δικό του μονόλογο όταν βρει την ευκαιρία. Πολιτική, έρωτας, λεφτά,

ο καιρός, όλα πέφτουν στο τραπέζι, και κυρίως στο πάτωμα. Τώρα

τελευταία δεν πάμε καλά. Δεν συννενοούμαστε με τον γείτονα πλέον,

ξεχνιόμαστε σε υποχρεώσεις, θυμόμαστε μόνο ό,τι είναι απαραίτητο.

Ερωτευόμαστε σε λάθος εποχές, ονειρευόμαστε σε κακό timing.

Θα συνέλθουμε. •

Άστα να πάνε...

«Είναι πιο αργά απ’όσο νομίζεις»Οι τίγρεις τού ντε Ρομπλές ζουν στις λέξεις, ή μάλλον στην αχανή επικρά-

τεια ασαφών αντικατοπτρισμών που ξανοίγεται επέκεινα των λέξεων, εκεί

όπου οι λέξεις γεννιούνται —μπλαβιές ακόμη και πασχίζοντας να πάρουν

ανάσα—, πριν ακόμη λάβουν συγκεκριμένη μορφή και μία τουλάχιστον

έννοια η καθεμιά τους — σαν ρίγες κινούμενων τίγρεων χωρίς το ζώο.

Το μυθιστόρημά του όμως —αυτό το λεκτικό πανηγύρι, η φιέστα των

ιστοριών, των καταλόγων, των πληροφοριών και των εγκιβωτισμένων υπο-

θέσεων— ζει σε έναν υψηλό και νέο λογοτεχνικό χώρο, έναν χώρο έξαλ-

λης αφηγηματολαγνείας, αυτόν του διπλού ή πολλαπλού ή κατοπτρικού

πολυμυθιστορήματος, όπου στοιχεία τού ενός «βιβλίου» αναπαράγονται

και εκδιπλώνονται στο άλλο, παράγοντας ολοένα ιστορίες επί ιστοριών:

ένα χορταστικό καλειδοσκοπικό θαύμα από αφηγήσεις άρτιες ή ημιτε-

λείς, μυθικές ή αφόρητα ρεαλιστικές, με συναρπαστικά αρώματα μύθων

αλλά και βρομιά μεγαλουπόλεων, ένθεες αποκαλύψεις μα και ασύλληπτη

κακομοιριά, επινοημένες, φιλολογικές, φιλοσοφικές, ανθρωπολογικές, ή

απλώς καταγεγραμμένες από την τηλεόραση διηγήσεις, παρατηρήσεις

και εξιστορήσεις.

Τα δύο βασικά μυθιστορήματα, η «αγιογραφική» βιογραφία του Ιησουίτη

πανεπιστήμονα Κίρχερ (1601-1680) από τον πιστό μαθητή του Κάσπαρ Σοτ,

και η πολυπλόκαμη περιπέτεια που εκτυλίσσεται σε δεκάδες μέρη της

σύγχρονης Βραζιλίας (σαν μπερδεμένα μεταξύ τους δάχτυλα), μαζί και

με την ίδια την «ανεπιτυχώς επιτυχημένη» προσπάθεια αποδόμησης του

Κίρχερ από τον Ελεάζαρ φον Βογκάου, ανταποκριτή ειδήσεων, επιμελητή

μιας έκδοσης της βιογραφίας του Κίρχερ στο σήμερα και εκ των βασικών

πρωταγωνιστών του βιβλίου, θα μπορούσαν να διαβαστούν και ανεξάρτη-

τα — θα μπορούσαν, αλλά δε θα έπρεπε: το χαρμάνι τους είναι που κάνει

τις «Τίγρεις» τόσο εντυπωσιακά πρωτότυπες και ξεχωριστές.

Δύο μεγάλοι κόσμοι συνυπάρχουν και αλληλοκαθρεφτίζονται εδώ: ο ση-

μερινός, με επίκεντρο τη δαιδαλώδη Βραζιλία (που και η ίδια συμβολίζει

σαφώς ή και εμπεριέχει όλη τη Γη — τα χίλια πρόσωπά της, ο ορισμός

της ως τόπου όπου μπορείς να ζήσεις έξαλλα και να πεθάνεις δίχως ν’

αφήσεις κανένα ίχνος της παρουσίας σου, η τρομώδης συγκατοίκηση

όλων των ανθρώπινων εποχών στο εδώ και τώρα, το υπερμοντέρνο που

συναντά το πρωτόγονο, ο ακραιφνής πλούτος που αγκαλιάζει την από-

λυτη ένδεια, ο μυστικιστικός ντεϊσμός και τα ορθολογιστικά οικιστικά

συμβόλαια που αποψιλώνουν τη ζούγκλα, το ποδόσφαιρο ως θρησκεία

αλλά και τα μεγάλα ακαδημαϊκά ιδρύματα που για να αναδιφήσουν στο

παρελθόν εισέρχονται σε πρωτόγονα βασίλεια), και εκείνος του 17ου

αιώνα, του Τριακονταετούς Πολέμου (ταραχώδης και εμβληματική εποχή

εξερευνήσεων και συγκρούσεων σε πλανητική κλίμακα, πνευματικών

πολέμων, αφελούς επιστημονικής σιγουριάς και τρομερών πνευματικών

κατακτήσεων — η εποχή του Ιησουίτη λογίου, επιστήμονα, αιγυπτιολόγου,

σινολόγου, ηφαιστειολόγου, εφευρέτη μιας κάποιας δαγκεροτυπίας και

ενός κάποιου κινηματογράφου, κατασκευαστή πολεμικών κατόπτρων και

πτητικών συσκευών, μεταξύ πολλών-πολλών άλλων: του Αθανασίου Κίρχερ,

του προικισμένου με πνεύμα υπερκαινοφανούς αστέρα αλλά στερημένου

από την παραμικρή διάθεση αμφισβήτησης των πιστεύω του μοναχού),

που με έναν αδιανόητο τρόπο δείχνει και τα όρια του δικού μας.

Jean-Marie Blas de Roblθs, «Εκεί που ζουν οι τίγρεις»

(μυθιστόρημα, εκδ. «Πόλις»,

μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη, Αθήνα,

Φεβρουάριος 2012)

Δυο λόγια για την πλοκή (πέραν της συναρπαστικής μυθιστορηματικής

βιογραφίας του Κίρχερ, δώρου απ’ αυτά που δεν περιμένεις να συναντήσεις

σε ένα βιβλίο που αφορά, εντέλει, τις σχέσεις — κυρίως δε τη σχέση καθε-

νός μας με τον εαυτό του και με το θάνατο): ο φον Βογκάου αναλαμβάνει

την επιμέλεια του βιβλίου, ερωτεύεται την ατίθαση, πανέμορφη Λορεντάνα

(που κρύβει θανάσιμα μυστικά), η σύζυγός του, με την οποία βρίσκονται

σε διάσταση, παίρνει μέρος σε μία εξερευνητική αποστολή στην αχαρτο-

γράφητη ζούγκλα μαζί με μία ετερόκλητη ομάδα πανεπιστημιακών, έναν

βασανιστή των SS κι έναν αμίλητο Ινδιάνο, για να βρει ένα μοναδικό απολί-

θωμα που θα οδηγήσει την Παλαιοντολογία σε νέα μονοπάτια κατανόησης

του κόσμου και της εξέλιξης, η κόρη τους ζει σε ένα διαρκές χίπικο trip

(κυριολεκτικά και μεταφορικά) με τη δική της παρέα, ο κυβερνήτης μιας

χαώδους έκτασης τροπικών δασών ετοιμάζεται να την πουλήσει και να τη

χτίσει για να προσποριστεί ένα κολοσσιαίο ποσό, μία ομάδα από παρίες

και χωλούς ζητιάνους ποιητές εμπλέκονται καταλυτικά στην αφήγηση,

αεροπλάνα τσακίζονται στη γη, μεθυσμένα σώματα κάνουν διαρκώς σεξ

χωρίς να γνωρίζονται, φτηνά τοπικά κοκτέιλ δίνουν και παίρνουν, ένας νε-

αρός καθηγητής ψαρεύει με μια ετοιμόρροπη βάρκα μαζί με πεινασμένους

ντόπιους, μία φυλή που ποτέ δεν ξαναήρθε σε επαφή με τον πολιτισμό ζει

με παραισθησιογόνα και μιλά μια σχεδόν οικεία διάλεκτο, ερμηνείες σε

φιλοσοφικά κείμενα και αισθητικά προτάγματα συμπλέκονται με συνταγές

για σούπα από πιράνχας… Ένα όργιο. [Ένα ακόμη παρένθετο βιβλίο συνι-

στούν τα «Σημειωματάρια του Ελεάζαρ», αφορισμοί τού φον Βογκάου που

παρεισφρέουν στη ροή, σχετικοί τόσο με την έρευνά του για τον Κίρχερ

όσο (ή καλύτερα: εξ αυτού) και με τα πάντα. Άλλο στιλ (και εδώ…) γραφής,

υπαινικτικό και ποιητικό, παράδοξα ευθύ και ταυτοχρόνως κρυπτικό. Από τα

καλύτερα και αποκαλυπτικότερα κομμάτια του βιβλίου. Και ταυτόχρονα μια

«ζεν» άσκηση μοναξιάς και ενήλικης σοφίας. Σπουδαίες σελίδες, ζηλευτές].

Εν ολίγοις, ένα βιβλίο που δε θα ήταν σοφό να αμελήσει κανείς.

ΥΓ: Μετάφραση (άθλος), επιμέλεια και διόρθωση: 10 στα 10. •


Fahrenheit 451Γράφει ο Κυριάκος Αθανασιάδης


Β ι β λ ι ο λ ό γ ι αΑπό τον Κυριάκο Αθανασιάδη

Ο «εξώστης» συνομιλεί με 10 Έλληνες μπλόγκερ βιβλίου.

Σήμερα, η Σταυρούλα Σκαλίδη.

stavroulascalidi.blogspot.com

Ιστορικό και ταυτότητα Το ιστολόγιό μου ξεκίνησε από καθαρή περιέργεια, το 2006. Για μια επταετία, από τον

Φεβρουάριο του 2003 έως και τον Φεβρουάριο του 2010, έγραφα εθελοντικά στη «Φιλολογική Βραδυνή» για τα βιβλία.

Μια απονενοημένη δημόσια έκθεση που άρχισε στα 25 μου χρόνια. Αποδείχθηκε για μένα μια τεράστια άσκηση πάνω στη

λογοτεχνία που με έφερε κοντά στο να επιχειρήσω να γράψω κι εγώ νουβέλες.

Για καιρό έγραφα για τα βιβλία χωρίς να αντιλαμβάνομαι ότι αυτά διαβάζονταν, μέχρι που εμφανίστηκε τηλεφωνικά ο

συγγραφέας και δημοσιογράφος Μισέλ Φάις —τον οποίο και δεν γνώριζα προσωπικά— και με ρώτησε: «Ποια είστε; Πώς

γράφετε έτσι για μένα; Με ξέρετε; Πού με ξέρετε; Γνωριζόμαστε;» Εκεί κατάλαβα ότι η μαγεία της αδιακρισίας να θέλω

να μπαίνω στην καρδιά ενός βιβλίου, στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπου, του συγγραφέα, ήταν όντως επικοινωνία, αργή,

αλλά καίρια. Το Διαδίκτυο όσο γρήγορο κι αν είναι, δεν μπορεί να την επισπεύσει.

Βιβλία! Το βιβλίο είναι μια διαδικασία μυαλού, ψυχής, ζωής —και για τον συγγραφέα και για τον αναγνώστη— που προ-

ϋποθέτει χρόνο, αυτό που προσπαθεί να διαστείλει το Ίντερνετ. Βρίσκω πολύ γοητευτικό, σχεδόν επαναστατικό απέναντι

στο ίδιο το Διαδίκτυο, να διασώζει κανείς μικρές αιωνιότητες που είναι τα βιβλία, μέσα στον καταιγισμό της επικαιρότητας,

μέσα στο «λιώσιμο», τον κατακερματισμό του δευτερολέπτου.

Από το 2006, δημοσιεύω στο μπλογκ μου τα κείμενα που γράφω για βιβλία είτε δημοσιεύονται στην εφημερίδα είτε απλώς

γράφονται για το ίδιο το ιστολόγιο.

Αγαπημένο λογοτεχνικό είδος Ως επί το πλείστον διαβάζω ξένη λογοτεχνία. Από την αρχή. Διαμεσολαβη-

μένη δηλαδή. Αγαπώ το νουάρ του Ιζζό και του Αττιά, αυτή την εποχή έχω την αίσθηση ότι εκφράζει καλύτερα από ποτέ

την Ευρώπη τού σήμερα, λέει τον εαυτό της, τον αφηγείται. Χρωστάω πάντα στον Έκο τη διάσωση του μύθου και της

γοητείας του κρυμμένου και μυστικού, του άφατου, εκείνου που ζει μέσα στη λογοτεχνία. Υποκλίνομαι στους Αμερικανούς

κλασικούς, στην οικονομία του Χέμινγουέι και τη λάμψη του Φιτζέραλντ. Στην ακρίβεια του Καπότε. Στην αρχετυπική

γραφή του Κόρμακ ΜακΚάρθι που έρχεται από τον 21ο αιώνα και τα έγκατα του ανθρώπινου είδους. Νιώθω μια παράδοξη

εγγύτητα με την Τζέιν Όστιν και τον Φλομπέρ. Ο Ντοστογιέφσκι με περιμένει στη γωνία να μου ψιθυρίσει υπνωτιστικά το

Κακό. Μα, εκείνος που ζούσε μέσα στην ψυχή μου, προτού καν γνωριστούμε αναγνωστικά, είναι ο Αλμπέρ Καμί. Χαίρομαι

να ανακαλύπτω σπουδαία βιβλία που γράφονται όσο ζούμε κι εμείς, όπως «Το κλουβί της σαύρας» της Κάρεν Κόνελι ή

το «American Beauty» του Ράσελ Μπάνκς, βιβλία που μέσα στα τελευταία χρόνια τα προτείνω σταθερά για ανάγνωση σε

φίλους και δεν με διαψεύδει ποτέ η επιλογή τους.

Η e-κριτική βιβλίου: παρόν, διαδραστικότητα, εξέλιξη Την εποχή αθωότητας των μπλογκ,

μπορεί και να διάβαζε κανείς καμία γνώμη για βιβλία επίσης διατυπωμένη μέσα το πλαίσιο αυτής της αθωότητας. Μόλις

μυρίστηκαν οι εκδοτικοί τούς μπλόγκερ και το αντίστροφο, ξεκίνησε μια σχέση —όχι για όλους— αμοιβαίας κολακείας. Οι

μπλόγκερ είχαν την ανάγκη να νιώσουν δημοσιογράφοι —ή τέλος πάντων ότι διαβάζονται και επηρεάζουν— και οι εκδότες

ότι ακολουθούν το καινούργιο, το πρωτοποριακό, κι επίσης να διατηρήσουν τις διόδους προβολής των βιβλίων τους, όταν

τόσα έντυπα κλείνουν, δημοσιογράφοι απολύονται, τα παλιά Μέσα πεθαίνουν. Φυσική εξέλιξη. Όποιος διαβάζει μόνος του

ένα βιβλίο, δεν έχει ανάγκη κανέναν και τίποτα. Εκτός λογοτεχνικού σιναφιού, ουδείς γνωρίζει τόσο τους συγγραφείς όσο

και τους κριτικούς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Η λογοτεχνία κινείται πέρα και μακριά απ’ αυτά. Η λογοτεχνία ζει μέσα στα βιβλία. Η λογοτεχνία ζει και στο Διαδίκτυο,

άμα βρίσκουν χώρο να αναπνεύσουν εκεί τα ίδια τα βιβλία. Εμένα με ενδιαφέρει να διαβάζουν οι άνθρωποι. Ας παίρνουν

ερέθισμα από όπου θέλουν. Πιστεύω στη δύναμη του καλού, και δη του καλού βιβλίου. Αυτό κι αν συστέλλει και διαστέλλει

μαζί το χρόνο…

Το Διαδίκτυο, όπως και η λογοτεχνία, είναι ελευθερία, και ο καθένας μπορεί να βρει και να τοποθετήσει εκεί μέσα τον

εαυτό του, όπως στη ζωή. •

Την Παρασκευή 25 Μαΐου στο Club του Μύλου, θα παρουσιάσει τον πρώτο του δίσκο μία από τις σημαντικότερες…νέες μουσικές αφίξεις της πόλης μας. Οι Auditors Domination από το 2008 που ιδρύθηκαν, προκάλεσαν αίσθηση με την μουσική χωρίς σύνορα που δημιούργησαν. Trip-hop, dub, latin, down-tempo και world music όλα στην «συσκευα-σία» μία μπάντας με πραγματική κλάση. Οσοι τύχει να βρεθείτε στον Μύλο, ή πέσει στα χέρια σας το ντεμπούτο άλμπουμ τους «Palace of Light» θα συμφωνήσετε μαζί μου.

«Palace of Light» όπως λέμε;

Καταρχήν ο τίτλος Palace of Light είναι αλληγορικής έννοιας .Το παλάτι

συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή και το Φως από τα αρχαία χρόνια ήταν

σύμβολο θετικής ενέργειας και δημιουργίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση

το φως συμβολίζει τη μουσική μας! «Music in the soul can be heard by

the universe»

Τι μπορεί να περιμένει εν έτη 2012 ένα νέος συγκρότημα; Να ζήσει από την μουσική του; Να διατηρεί ένα αξιοπρεπές χόμπι; Κάτι άλλο;Προσπαθώντας καθημερινά και μέσα από τις αντιξοότητες τις ελληνικής

πραγματικότητας ευελπιστούμε να φτάσουμε στα αυτιά των ακροατών

σαν μια ευχάριστη νότα ήταν πολυτέλεια να ζούμε μόνο από τη μουσική

μας στη προκειμένη χρονική στιγμή. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι για

μας είναι ένα αξιοπρεπές χόμπι. Είναι μέσο έκφρασης, είναι δραστηριό-

τητα ,είναι λογοτεχνία, είναι ζωή.

Τι σας φοβίζει περισσότερο σε αυτό που ονομάζουμε «μουσική βιομηχανία»; Αισθάνεστε μέρος της;

Θα μπορούσαμε να γράψουμε ολόκληρη έκθεση ιδεών με αυτό το ερώτη-

μα. Θα προσπαθήσουμε όμως να είμαστε όσο πιο σύντομοι γίνεται.

Με την σημερινή μορφή που έχει πάρει η μουσική βιομηχανία-πολυεθνικές

εταιρείες αυτό που μας λυπεί είναι ότι το κέρδος έχει επικρατήσει και σε

αυτό το χώρο. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να ακούγονται οι

ίδιες πατενταρισμένες μουσικές παραγωγές και να μένουν στην αφάνεια

κάποια αληθινά ταλέντα. Μας συγχωρείτε εάν έχουμε άδικο…

Πως προέκυψε το ανακάτεμα των ήχων και η ανάμειξη των παραδοσι-ακών ηχοχρωμάτων στην μουσική σας; Πιστεύουμε πως στην μουσική έκφραση δεν υπάρχουν όρια κ έχοντας

επιρροές από παραδοσιακές μουσικές διαφόρων εθνών καταλήξαμε σε

αυτό το αποτέλεσμα αναζήτηση παραδοσιακών οργάνων που θα βοηθή-

σει στην παραγωγή μας δεν θα σταματήσει ποτέ μιας και αυτή είναι η

βάση της συνταγής μας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Καταρχήν βρισκόμαστε 3 μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου μας

δίσκου και σχεδιάζουμε της ζωντανές εμφανίσεις μας για την προώθηση

του. Σύντομα θα κυκλοφορήσει από την Timewarp Music και το Palace of

Light Remixed.Θα περιλαμβάνει συμμετοχές από γνωστά ονόματα της

ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής.

Αν η μουσική των Auditors ήταν ζωγραφικός πίνακας, τι θα απεικόνιζε; Χαχαχαχα… θα πρέπει ο ζωγράφος να φτιάξει έναν πίνακα που θα απει-

κονίζει 12 διαφορετικές εικόνες σε μια με κεντρικό φόντο ένα φωτισμένο

παλάτι. •

Info: Οι πρώτοι είκοσι που θα παραβρεθούν στην συ-ναυλία της Παρασκευής θα κερδίσουν δώρο ένα

cd «Palace of Light»


Λόγια ΔρόμικαΤου Αλέξανδρου Σαλαμέ • Ε-mail: [email protected]

Auditors Dominators: «Music in the soul can be heard by the universe»


Ρετρό ακούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης

Ε: [email protected]

Αθήνα. Χάος. Συναυλία Last Drive στο γνωστό Gagarin. Τόσα χρόνια, τόσα

live… Downtown, red racer of pleasure/Downtown, go downtown/Downtown,

crawler of jungle/Downtown, racer of pleasure. Είναι ωραίο να ξεφεύγεις

απ’ τη μιζέρια της μικρής σου πόλης και να χάνεσαι σ’ ένα διαφορετικό-

μεγαλύτερο αστικό τοπίο απ’ αυτό που έχεις συνηθίσει. Μπορεί να είναι

εξίσου μίζερο, δε θα διαφωνήσω μαζί σου, απλά, ξέρεις, ο καθένας τα

βλέπει απ’ τη δική του οπτική γωνία… Gently like a blade

The night keeps moving in/Turning all the streetlights into a blood-painted

sheet /I go walkin’ I need some talking.

Το show αρχίζει και είσαι πάντα εκεί στην μπροστινή σειρά. Μαζί με τ’

αδέλφια σου. Ζώντας το rock ‘n’ roll όνειρο. Μαύρο t-shirt, σκισμένα jeans,

αλυσίδα, δερμάτινο. Οι κιθάρες δυνατές, το μπάσο να χτυπάει κατευ-

θείαν στην καρδιά, τα ντραμς να σε σφυροκοπούν ανελέητα. An’ I don’t

know what eyelids are for The wheel of soul keeps me ridin’ along/Kickstart

machine always ready to go

Always there- ready for the show.

Και τα πάντα μοιάζουν- και είναι- όπως πρέπει… Όπως παλιά, στο Ζερό-

στη Σαλονίκη. Πιτσιρικάς. Να βλέπεις τους Drive και να σου πέφτουν τα

σαγόνια. Όλη η συμμορία επί σκηνής. Ο Alex να φτύνει με οργή τους στί-

χους, ο George κι ο Thanos να κονταροχτυπιούνται με τις κιθάρες τους,

ενώ ο Chris να κοπανάει την ντραμς σαν ένας σαμάνος σ’ έκσταση. Shot

down for the seventh day

Razorheads on the desert way/You look like a saint closer to the end

Wasted flower desert rose where it blooms there lays our home

Enter danger zone / now the heat is on

Enter danger zone / now the heat is gone.

Παίρνεις την όμορφη και χάνεσαι στη νύχτα. Το αιώνιο rock ‘n’ roll μυστι-

κό. Τραγουδώντας από μέσα σου τα στιχάκια που λατρεύεις. Thrill city,

red city

Lighthouses at the edge of your love

Non-stop elevation yeah!

KILL CITY, hot city

I’ll have some, I think I’ll have more

I’ll step on it, I’m here for the whole

She can make me feel fine

She can make me fly

Cool Spine……………………………………………

Αφιερωμένο στ’ αδέλφια στην Αθήνα που κρατάνε ψηλά τη σημαία του

rock ‘n’ roll…

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμέ-

να με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει

στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

The Last DriveBlood Nirvana (Hitch Hyke, 1990)


Urbanities.Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Σαββατόβραδο και βρίσκομαι [παλι] στην αγκα-

λιά της ερωμένης μου. Ζωή διαφορετική, ζωή

σύντομη και γεμάτη με όμορφα άνθη – αστέρια

στον ουρανό και χώρες αμέτρητες στη σκέψη

μου. Έβαλα σακάκι, εκείνο που μου πάει και βγή-

κα με παρέα στο Κολωνάκι. Μαζευτήκαμε κατά

τις δέκα στο Cinco κάπου στη Σκουφά όπου

μας περίμεναν δύο ψηλά κορίτσια με μακριά

φορέματα και αδαμάντινα χαμόγελα, διόλου

ευκαταφρόνητο για Κολωνάκι και δη για την

πληγωμένη πλέον Αθήνα. Με συνόδευε η Vix,

προικισμένη πλέον με ένα άλλο φως, αναστα-

τωμένη μεν από τις αλλαγές του Κόσμου αλλά

σίγουρη, δυνατή και ήρεμη. Έβαλε ένα κατάλευ-

κο πουκάμισο που θύμιζε καλοκαίρι – εκείνο που

μάλλον μας ξέχασε – τα μαλλιά πιασμένα πίσω

που την έκαναν να μοιάζει με σύγχρονη Φρίντα

στο χαμηλωμένο φως του εστιατορίου και μια

πολύχρωμη εσάρπα στους ώμους – πανοπλία

που τη θωράκιζε από το κρύο και ανέμιζε πλού-

σια στο σκοτάδι. Βάδισε προς το τραπέζι μας

και κάθησε δίπλα μου. Κοίταξα γύρω, είδα τους

Αθηναίους να διασκεδάζουν, να αμελούν το

ζόρι το μνημονιακό και να παίρνουν πιάτα με

αλλαντικά και πικάντικη κόκκινη σάλτσα στο

πλάι. Η μουσική, διακριτικά χαμηλή, παθιάρικη

και ζωντανή, σχεδόν σαν γυναίκα με μεγάλο

μπούστο και χυτά μαλλιά. Ο σερβιτόρος μας

ενημέρωσε για το μενού, ζητήσαμε να πιούμε

το Βόσπορο και απομακρύνθηκε ήσυχα στο

σκοτάδι του φόντου.

Ανάμεσα στους θαμώνες ένα ζευγάρι, έλληνες

σίγουρα αλλά με υπόκρουση παγκόσμιας φινέ-

τσας – εκείνος κομψός και αδύνατος, με ισχυρές

γωνίες στα μάγουλα και εκείνη με χαμόγελο

ζωντανό και έντονο, με πλούσια μαλλιά και

όμορφες καμπύλες, χάιδευαν ο ένας τον άλλο

με το βλέμμα τους και τα δάχτυλα έπαιζαν

αρμονικά με τις λεπτομέρειες. Ο κόσμος γύρω

μας χαμογελαστός, μαζεμένος αλλά καθόλου

αφυδατωμένος από τα γεγονότα των ημερών,

άλλοι με βαριά αρώματα, κάποιες με πλούσιες

ξανθές μπούκλες, ελάχιστοι [ευτυχώς] με τα

γνωστά και επίμονα πούρα, αρκετοί όμως στο-

λισμένοι με χαμόγελα.

Ένα Proseco και μερικά τσιγάρα μετά εμφανί-

στηκε η Γλαύκη, ένα κορίτσι μάλαμα με χαμόγε-

λο δυνατό, καθαρό και μια λάμψη στα μάτια που

τα καλύτερα καλλυντικά δεν σου προσφέρουν.

Μπήκε σαν σίφουνας στο μαγαζί, πρέπει στη

ζωή να κάνει πολλά και να τρέχει σαν γαζέλα,

όρμηξε να με αγκαλιάσει λες και γνωριζόμαστε

χρόνια και με φίλησε σφιχτά στα δύο μάγουλα.

Την έχω γνωρίσει διαδικτυακά, με έχει βοηθήσει

να ανακαλύψω μια άλλη πτυχή της μόδας [αφού

διατηρεί blog αισθητικής] και μου αφιερώνει

συχνά το χρόνο της αλλά και τη συμπάθεια της.

Αμέσως μετά ήρθε και το κορίτσι με την πιο

κοντή φούστα στο Κολωνάκι [εκείνο το βράδυ]

και τα πιο λαμπερά μάτια, η Ματίνα με τα glossy

χείλη και τα πλούσια μαλλιά της. Μύρισε το

μαγαζί άρωμα, χώθηκε στην αγκαλιά μου και

γέλασε δυνατά.

Ο σερβιτόρος ήρθε ξανά και μετά από μια γρή-

γορη ανάγνωση χαθήκαμε στις επιλογές των

πιάτων, τα αλλαντικά προσγειώθηκαν στο τρα-

πέζι μας πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο, οι patatas

bravas ζεματιστές και κόκκινες ήρθαν μετά και

έκαναν εντύπωση με το σκορδάκι τους που

στόλιζε το πιάτο σαν κόσμημα αυτοκρατορικό.

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί είμαστε τόσο σκορδο-

φοβικοί! Τα ποτήρια έπαιζαν μουσική γύρω μας

για την υγειά μας και το κέφι μας, στολίσαμε το

βράδυ με κουβέντες από το παρελθόν και όνει-

ρα για το καλοκαίρι, δοκιμάσαμε το κοτόπουλο

με μια βαριά σος σε ταψί και είπαμε πως αυτή

είναι μόνο η αρχή. Κάπου εκεί, ανάμεσα στις

κουβέντες για τη μητρότητα, μία νέα σχεδιά-

στρια κοσμημάτων, το φλερτ των παντρεμένων

και την ειρωνεία των στιγμών σταμάτησα για

λίγο το χρόνο και φωτογράφησα μια γωνιά που

μου άρεσε, μύρισα τα λαχταριστά αρώματα

κουζίνας και χαμογέλασα στο σερβιτόρο που

κατέφθασε με κοκτέιλ.

Ένιωσα τυχερός, ευλογημένος, ξέχασα τα πα-

λιά και ονειρεύτηκα τα καινούρια, υποσχέθηκα

στον εαυτό μου μαγικούς προορισμούς για το

καλοκαίρι και σφράγισα τη συμφωνία με μια

γουλιά ακόμα.

Till next weekΚάνε ένα ταξίδι.

Χάνει-μπαλΓράφει ο Χρήστος Κουλεμάνης - Ε: [email protected]

Το πρωτάθλημα τελείωσε, τα play off (τι κρίμα)

τελείωσαν και είμαστε όλοι εν αναμονή του Euro

αλλά και του σχεδιασμού των ομάδων.

Σε ότι αφορά το Εuro, τα νέα της εβδομάδας

ήταν φυσικά οι κλήσεις για την προεπιλογή από

τον Ομοσπονδιακό προπονητή Φερνάντο Σάντος.

Χαμός έγινε λέει με τον αποκλεισμό από την

25αδα του Διονύση Χιώτη, με την παράλληλη

κλήση του Κώστα Χαλκιά. Το δικό μου σχόλιο

είναι ένα. Ποιος Χιώτης? Και που είναι κύριε Σά-

ντος ο Μπασινάς? Ο Δέλλας? Ο Χαριστέας της

καρδιάς μας? Ευτυχώς δηλαδή που πήρε και τον

Κωστάκη να λέμε!

Για το σχεδιασμό των ομάδων που μόλις ξεκί-

νησε, έχω έτοιμες τις δύο κλισέ φράσεις που

θα σαρώσουν τα καλοκαιρινά πρωτοσέλιδα των

εφημερίδων.

1. ΨΑΧΝΟΥΝ ΛΑΒΡΑΚΙΑ! Αναφερόμενοι σε

Διοικήσεις-προπονητές-σκάουτερς. Σε Αφρι-

κή, Λατινική Αμερική, Κουάλα Λουμπούρ και

Γουαδελούπη. Δεν έχει σημασία που, άλλωστε

ως γνωστόν, ουρά περιμένουν οι φθηνοί παι-

χταράδες να τους ανακαλύψουν τα δικά μας τα

τσακάλια. Και ακόμα πιο φθηνά κοστίζει απλώς

για τους καλοκαιρινούς μήνες να τους βαφτίζουν

παιχταράδες.

2.ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ! Αναφερόμενοι

σε παίκτες που ήταν στην ομάδα και είτε δεν

τους είδαμε ποτέ, είτε όταν τους είδαμε γέλασε

ο κάθε Πικραμένος (επίκαιρο ετσι?). Μάλιστα

κύριοι! Οι παίκτες αυτοί ξαφνικά πήραν φωτιά

και βγάζουν μάτια στις προπονήσεις και στις

προετοιμασίες. Απλώς αυτές οι εσωτερικές

μεταγραφές αρχίζουν πάντα να ξεφουσκώνουν

κατά τα τέλη Αυγούστου. Μην τα θέλουμε κι όλα

δικά μας. •

ΘΕΡΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 20123131

La Tia RitaΓράφει η Rita Van DenGayged


ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΔΕ ΣΙΚΟΥΕΛ

Στις προηγούμενες εκλογές πήρα τα 3 με ένα κόμμα που ονόμασα Δημιουργία

κόμμα Ξανά. Σε αυτές τις εκλογές πώς να ονομάσω την παράταξη? Δημιουργία

κόμμα ξανάμανα? Τι λες? Επίσης πότε θα βγούμε για ποτό για να σου δείξω τι

άντρες βγάζει ο Βόλος?

Η προεδράρα Θάνος Τζήμερος

Άντρα μου Βολιώτη πρόστυχε, βασικό σου μέλημα να μην είναι τόσο το όνομα,

ψάξε λίγο αυτό με τα 3 και ανάλογα με τα συμπεράσματα μπορείς να κάνεις

τσαχπινιές. Δηλαδή αν πήρες τα 3 επειδή είστε τρεις λαλούν και τρεις χορεύ-

ουν, πες το Χοροεσπερίδα, κόμμα, Ξανά. Αν πήρες τα 3 επειδή τα ψηφοδέλτια

ήταν τίγκα στην κρυφοαδερφή βορείων προαστίων aka πιπαδόρο Ηolmes

σύμβουλος υπουργού, πες το Δημιουργία, κόμμα, στα τέσσερα και ίσως μπεις

στη Βουλή με 4 για να πραγματοποιήσεις το θεάρεστο έργο σου. Αν και νομίζω

ότι πήρες τα 3 σου επειδή πήρε 7 η Χρυσή Αυγή που έχει πιο μπουτς αγόρια

και συ είσαι τσακνογκόμενος αν και φασίστας , οπότε δεν πείθεις. Δεν νομίζω

να πάρεις κάτι παραπάνω τώρα με τα τρία του Μάνου, εκτός από τα σιγουράκι

3 του Γρηγόρη που έστειλες να επιθεωρήσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

για αδερφές και μετανάστες, εκτός αν ονομάσεις την παράταξη Πλατινένια

Δημιουργία κόμμα ΦαΚ α Ντο Ρο, ήτοι Golden Fuck, the Platinum Creation για

να αφανίσεις το Golden Dawn που είναι τόσο αδερφίστικο και έγινε ταινία

ως Breaking Dawn με τον Πάτινσον σε ρόλο βουρδούλακα που πηδούσε μια

ανοργασμική μετανάστρια πάνω σε ένα τανκ, ναι, θινκ τανκ όχι τανκ τανκ. Για

να σε καθησυχάσω, να σου πω μόνο πως και η ταινία έγινε επιτυχία σε δύο

μέρη, όπως και οι ελληνικές εκλογές, άρα προβλέπω τρομακτική επιτυχία όποιο

όνομα και αν διαλέξεις. Αγαπημένο μου πάντως είναι το απολύτως ταιριαστό

Δημιουργείστε, κόμμα, Στον Κήπο, αφού και τρεις εκλογές να γίνουν, πάλι τα 3

θα πάρεις και θα μπορείς ελεύθερα να πίνεις τσάι στον κήπο με τη φιλενάδα

ομοϊδεάτισσα Σάρα Πέη-λιν που έχει ένα θινκ τανκ που βράζει τσάι.

Και επειδή σε αγαπώ, θα σου δώσω πολιτική συμβουλή γιατί όλα τα ξέρω τα

μελλούμενα. Στις εκλογές του Ιουλίου φρόντισε να προσεταιριστείς το ΚΟΕ

που είναι η φιλοευρωπαϊκή κομμουνιστική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, όχι τίποτα

δευτεροκλασάτα χριστιανορθόδοξα κουμμούνια σαν τη Γ.Γ Λιάνα, και να σιά-

ξεις κυβέρνηση με τον Καρατζαφέρη που έμεινε μονάχος και θέλει να την πει

στον Ανατολάκη ως υπουργός Αθλητισμού. Να πάρεις και τη Ντόρα που θα

κληρονομήσει με διαθήκη μια συνταγή για ντολμαδάκια και τη ΝΔ μετά από

το εγκεφαλικό του Αντωνίνου που τελικά ποτέ δεν κατάφερε να γίνει πρωθυ-

πουργός και η πλάκα στο Α’ θα αναγράφει απλά ‘Ακροβάτης της Άνοιξης’, και

μην ξεχάσεις τον Παύλο Χαϊκάλη για υπουργό Πολιτισμού.

Άντρες [χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα-χαχαχα] της εβδομάδας: οι άρρενες του ΛΑΟΣ, όλοι. Και όταν λέω όλοι, εννοώ

όλοι. Επειδή τιμούν τα παντελόνια τους, Πρόεδρε. •

EXOSTIS 929

Documents

Transcript of EXOSTIS 929