Arnoud de Jong

Er komt een hond in voor

(idiote verhalen)

Verbal Jam

eBook uitgave 2008

Voorwoord

Een selectie maken uit zeven jaar stukjesvan het weblog Verbal Jam leek aanvan-

kelijk onbegonnen werk.Tot het idee ontstond om gewoon een wil-

lekeurige zoekterm te gebruiken en tekijken welke stukken kwamen bovendrij-

ven.Zo ontstaat vanzelf een bundel rond een

thema.Nou ja, thema, er komt een bepaald

woord in voor. Voor deel 1 deze selectie is dat het wille-

keurig gekozen woord 'hond'.Er kunnen dus nog heel wat delen vol-

gen.

November 2008, Arnoud de Jong

Inhoud

Het gevaar van de hond

Veiligheidslekken

Snelsjokken

Slaapdronken

De ware kampioen

Losliggende voorwerpen

De verliezer

Geen mening

Een rondje met het hondje

Niets past

Zeehondknuffelen

De Cito-toets

Het gevaar van de hond

Het is misschien een rare gedachte, maardaartoe zijn we op aarde, om af en toe

rare gedachten te hebben. Rare gedach-ten verhogen de amusementswaarde.

De rare gedachte die ik in gedachten had

was de volgende: een hond als huisdier iseen potentile bedreiging voor de priva-

cy. De enige barrire tussen uw privacyen een schandaal is de omstandigheid

dat een hond slechts gebrekkig commu-niceert. Maar er komt ongetwijfeld een

dag dat de n of andere gisse weten-schapper deze barrire weet te doorbre-

ken en dan zijn de rapen gaar. Dan volgener sappige onthullingen.

De hond verzamelt namelijk ongemerkt

allerlei informatie over u. Informatie waaru zelf geen benul van heeft, maar die wel

degelijk bestaat. Realiseert u zich bij-voorbeeld dat het hondebeest zo'n zeven-

duizend keer beter kan ruiken dan demens? Dit resulteert in een hoeveelheid

gegevens waarvan de gemiddelde gehei-me dienst alleen maar kan dromen!

Het is goed om daar even bij stil te staanalvorens in het bijzijn van de hond een

wind te laten vliegen. Weliswaar is hetmogelijk dat u hem daar een plezier mee

doet, maar hij weet tevens meteen wat uallemaal heeft gegeten.

De hond ruikt zogezegd dwars door u

heen. U bent voor hem een open boek.Nee heren, bij hem hoeft u niet aan te ko-

men met smoesjes dat die vergaderingweer was uitgelopen.

Hij weet meteen wat u in werkelijkheidhebt uitgevreten.

Feilloos registreert hij de muffe zaadluchtvan de vreemdganger zodra u de huiselij-

ke voordeur weer binnenstapt. Hij weet met wie u het deed en op welk

bureau. Neem het beest dus nooit meenaar kantoor, want dik kans dat hij zonder

mankeren naar de plaats delict banjert.Daar gaat hij kwispelend doodleuk naast

de dame in kwestie zitten, alsof hij haar aljaren kent. En feitelijk is dat ook zo na-

tuurlijk.

Weet dus wat u doet alvorens u een hondin huis haalt. Uw reputatie ligt praktisch

op straat. Wat dat betreft is een kat veili-ger. Die zal het worst zijn wat u allemaal

uithaalt in uw leven en haalt zijn arrogan-te schouders erover op. Ooit een kat ge-

zien die verlekkerd de dampen uit uwkruis stond op te snuiven? Nou, dan...

Een hond is daarentegen achterbaks en

dus niet te vertrouwen. Let maar eens ophoe een vreemde hond op straat u bena-

dert. Hij loopt met een boog om u heenen komt heel sneaky van achteren op u af.

Het liefst gaat hij vervolgens aan uw holstaan snuffelen.

Zeg nu zelf: dergelijke schepsels zijn tochper definitie een bedreiging voor de per-

soonlijke levenssfeer?

14 december 2003

Veiligheidslekken

Beste Bill,

Ten einde raad richt ik mij tot u, de hoog-ste baas van Microsoft, de veroorzaker

van Windows. Er is namelijk geen help-desk die mij helpen kan.

Tot voor kort ging alles goed. Ik werktedes avonds lekker aan mijn pc. Daarna

ging ik altijd de hond uitlaten. En dat isdan altijd zo leuk met honden, ze leren de

geinigste dingen.

Op zeker moment kwam Fifi (zo heet dehond van mijn vrouw die ik altijd moet uit-

laten) al met de riem aanzetten als hetWindows afsluitmelodietje klonk!

Aha, baasje sluit zijn pc af, we gaan naarbuiten! Fifi spurt naar de gang, rukt de

riem van de haak en staat twee secondenlater met de riem in de bek en een ver-

wachtingsvolle blik in de ogen naar baas-je te kwispelen.

Sinds kort heb ik een permanente aan-

sluiting op internet. Uw Windows is danzo attent allerlei veiligheidsupdates uit ei-

gen beweging te downloaden. Er staat al-tijd een dermate verontrustende beschrij-

ving bij dat ik die dan maar dadelijk in-stalleer!

Er kunnen volgens u allerlei indringershet besturingssysteem binnenkomen!

Waarom noemt u zo'n besturingssysteemdan ook Windows? En waarom heet u zelf

Gates? Dat is vragen om moeilijkheden!Noem het dan van meet af aan Bunkers of

zo, dan weten inbrekers tenminste met-een dat het onbegonnen werk is!

Maar goed, dit terzijde, ik dwaal af, het

kwaad is n al geschied. Ik installeer dusdie veiligheidsupdates en dan wil de

computer altijd herstarten. Kijk, en drheb ik nou grote problemen mee, meneer

Gates. Want dan klinkt k weer telkensdie Windows-deun en daarvan raakt Fifi

volledig van slag. Dan staat ze promptweer met de riem naast mij te keffen en

te kwispelen.

Mijn vraag is dus: hoe leg ik Fifi het ver-schil uit tussen een herstart en een per-

manente afsluiting? Want eigenlijk is Fifidus een heel irritante hond, zo'n kleine

sikkeneurige spleetlikker weet u wel, zoeentje waarmee je op straat als man zijn-

de meteen als hopeloze suflul wordt aan-gemerkt.

Ik wil dus zo min mogelijk met dat beest

worden gesignaleerd, begrijpt u? Maardoor de vele veiligheidslekken en vastlo-

pers in Windows ben ik dagelijks wel zo'nvijf keer de lul! Hup, daar scheurt Fifi

weer naar de gang! En als het haar telang duurt komt ze achtereenvolgens met

mijn schoenen, mijn jas, mijn baseballpe-tje en mijn paraplu aanzetten. Ze begint

venijnig aan mij te sjorren, accepteertgeen nee als antwoord en ik ben dus ge-

dwongen elke keer een wandeling vanminstens vier kilometer met haar te ma-

ken. Soms ben ik net terug, moet Win-dows weer zo nodig opnieuw en kan ik

direct wr op stap. Dat is geen doen zo,dat begrijpt u! Of heeft u zelf geen hond?

Nee, dat zal dan wel niet... Anders had uer wel voor gezorgd dat Windows niet

steeds opnieuw gestart hoefde te worden.

O wacht... Ik zie hier net dat het geluid uitkan... Loop ik dus al vijf maanden voor

niks twintig kilometer per dag.

25 november 2003

Snelsjokken

In het kader van de actie 'rookspek rui-men' besluit ik maar weer eens een rond-

je te gaan snelsjokken. Rookspek is een gezondheidsbedreigend

bijproduct van het stoppen met roken enbrengt u en uw weegschaal ernstige

schade toe. Met een sportief gevoel begeef ik mij dus

in voorzichtig tempo de paden op en delanen in. Daarbij steek ik stiekem een

stukje af door het grasveld.

Dit had ik niet moeten doen. Voor heteerst sinds tijden loop ik weer eens non-

chalant op het buurtgras en ja hoor: gelijkstront aan de sneakers.

De Bond Tegen Het Vloeken heeft makke-

lijk praten, vind ik dan op zo'n moment.Die staan vast nooit in de hondenstront.

Ik veroorloof mijzelf dus enig stevig ge-vloek en getier. Dat mag best, want tij-

dens de verwijderingspogingen staat eenmens behoorlijk voor lul. Ik voer spasti-

sche dansjes uit op het gazon, slepend envegend met de schoenzool door het natte

gras. Dan denk ik dat 'het zo wel weergaat', dan loop ik van het gras af en sta ik

subiet in de volgende drol. Denk nu niet dat mij iets aan de ogen

mankeert. Dat topfokkersvoer van tegen-woordig weet die uitwerpselen gewiekst

te camoufleren.

U begrijpt dat ik bijkans volledig doorhet lint ga en in staat ben de eerste de

beste hond die passeert tot hapklarebrokken te verwerken.

Slechts het feit dat die 'eerste de bestehond' toevallig een uit de kluiten gewas-

sen bouvier is, weerhoudt mij van ditvoornemen.

Ik doe opnieuw mijn grasdansje. Achtermij zegt een bejaarde dame brutaal:

Als u toch bezig bent: ik heb stront aanmijn rollator. Ik kan zo niet terug het te-

huis in. Bij ons in de buurt zijn vele zorgcentra en

die geven behoorlijk wat overlast, zoals umerkt. Die oudjes zwermen door de wijk

en worden met de dag assertiever.

Kunnen ze dat bij de balie niet even vooru doen? probeer ik zwakjes.

Ja, die zien mij aankomen...

Dat is waar: ik heb haar niet zien aanko-men en dus ben ik de lul.

Ik ruk en rag de rollator in alle mogelijke

standen door het gras om de shit van dewielen te krijgen. Ik mag van de dame

niet in de remmen knijpen, want dankomt het ook op de remblokjes en dan

zijn we nog verder van huisSteeds meer mensen blijven staan toekij-

ken hoe een vloekende idioot blijkbaarhet gazon probeert te maaien met een

rollator. Godverdegodver, dat heb ik zeg! Ik ging

alleen maar een rondje sportief doen!Heeft dat mens dan geen tissues of papie-

ren zakdoeken bij zich of zo? Een extraTena Lady desnoods? Nee natuurlijk.

Opeens krijg ik een ingeving.

U moet op de terugweg langs de auto-wastunnel gaan. Daar komt u langs. Daar

staat iemand die hem voor u kan schoon-spuiten.

Dat ik daar niet eerder op kwam! Voor hetmens kan tegensputteren begin ik weg te

rennen. Gewoon in de rij tussen de auto's gaan

staan, roep ik nog bemoedigend achter-om.