BDW - editie 1365

N° 1365 VAN 14 TOT 21 FEBRUARI 2013 ¦ WEEK 7: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE

‘Etterbeek vierde station’

‘H et is duidelijk dat Etter-beek binnen enkele ja-ren qua reizigersaantal

het vierde grootste station van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt na de drie grote stations van de Noord-Zuidverbinding,” stelt de NMBS Holding in het investe-ringsplan 2013-2025. Die rede-nering vloeit voort uit een forse

stijging van de reizigers tussen 1998 en 2008. Volgens het inves-teringsplan neemt het belang van de universiteitswijk de komende jaren steeds toe, en zou het station daardoor nog belangrijker worden als halteplaats op het toekomstige Gewestelijk Expressnet. Er wordt in de plannen dan ook gepleit voor een groot station waar overgestapt

kan worden op tram, metro of auto.

RenovatieplannenHet huidige stationsgebouw zou af-gebroken worden om plaats te rui-men voor een pleintje. Er zou een nieuw stationsgebouw opgetrokken worden dat volgens het plan “zicht-baar in de wijk” moet zijn.Ines Venneman van de NMBS Hol-ding bevestigt de plannen voor het station van Etterbeek, maar zegt dat er pas rond 2016-2017 zou kunnen begonnen worden met werkzaam-heden, en dat er moet worden sa-mengewerkt met de MIVB. Bij de

MIVB zegt men dan weer dat er wel plannen zijn om de huidige tram-lijn zeven om te vormen tot metro, maar dat dat niet voor de komende jaren is. En Etterbeeks burgemees-ter Vincent De Wolf (MR) stelt dat hij de plannen wel interessant vindt, maar dat hij zich afvraagt of er geld genoeg voor gevonden zal worden. Volgens de NMBS Holding is er elf miljoen euro voor voorzien, geld dat in hoofdzaak van infrastructuurbe-heerder Infrabel komt.Met de renovatieplannen voor Et-terbeek zetten de spoorwegen in op alternatieven voor de overvolle

ETTERBEEK – Het station van Etterbeek wordt het vierde grootste station van Brussel. Dat staat in het investeringsplan 2013-2025 van de NMBS. Maar of het zo ver komt, hangt vooral van de hoofdstad zelf af.

Mobiliteit > NMBS Holding heeft grote plannen voor station in universiteitsbuurt

RUUD GIELENS BRENGT GUY CUDELL WEER TOT LEVEN IN DE KVS

Nulluptat. Et augait lum iliscil iquat, vel dit vero conullum qui blamet dolute feumquat prat.

pias nites: balthazar duikt in het donkeren ook: roa, stefan streker en bernard dewulf.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

14 0213

Noord-Zuidverbinding. Dat is in het voordeel van Brussel. De Brusselse regering zegt dan weer dat het in-vesteringsplan weinig voor Brussel veil heeft. Springen zij nu op de kar?�� Christophe�Degreef

ADVERTENTIE

op pagina 10 in deze krant.

Lees overvrijwilligerswerk

Lage wolken ofdichte mist? SINT-JANS-MOLENBEEK – Als u goed kijkt, ziet u in de verte de Bastion-toren aan de Naamsepoort, The Hotel aan de Waterloolaan, het Justitiepaleis aan het Poelaertplein en de Pensioentoren aan het Zuidstation. De hoge gebouwen werden zaterdagochtend rond half acht gefotografeerd. De vraag die ons bezighoudt: stijgen ze boven de wolken uit, of is het laaghangende mist die hen omgeeft?

© BART DEWAELE

P.14-15

BDW 1365 PAGINA 2 - DONDERDAG 14 FEBRUARI 2013

Dinsdagmiddag twaalf februari: de jongeren van Jeugdhuis Chicago verkopen zelfgemaakte Libanese specialiteiten: taboulé, moujadara, hummus, moutabal en falafel, om hun talenproject te financieren. Tijdens deze ateliers (Nederlands, Engels en Spaans) bereiden de jongeren een weekend naar Den Haag, Londen of Madrid voor.

© BART DEWAELE

DE WEEK IN BEELD DOOR BART DEWAELE

Onrust over de multipolaire stad

Uitgelicht > Charles Picqué heeft Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling klaar

D at heeft te maken met de po-litieke invulling die minis-ter-president Charles Picqué

(PS) er vorige week in Le Soir aan heeft gegeven.Het GPDO werd drie jaar geleden al aangekondigd, en werd donderdag voor het eerst aan de regering voor-gesteld. Het legt de krijtlijnen voor de toekomst vast, en stelt de vraag waar het met Brussel naartoe moet tegen 2020-2040. Picqué schuift in het plan twee grote principes naar voren: een multipolaire stad, en een stadsgewest dat ingebed is in een ruimere metropolitane regio.Met de multipolaire stad stapt het Brussels Gewest af van het ‘con-centrisch’ model dat tot vandaag de toon aangaf. Dat is Brussel zoals het historisch gegroeid is met de Vijf-hoek als (middeleeuws) hart van de stad, de (negentiende-eeuwse) eer-ste kroon en (naoorlogse) tweede

kroon. Het nieuwe GPDO maakt ta-bula rasa en voert zes zones in (zie kaart), met daarbinnen ‘une ville de proximité’ van een honderdtal wij-ken. De zes zones zijn:n Het centrum met de Vijfhoek,

Europawijk, Noordwijk, stations, Nieuwstraat en Louizalaan.

n De Zennevallei, of de oude industriële kanaalzone.

n De westheuvels met de Mette-wielaan als ruggengraat, maar ook met het Heizelplateau, UZ Brussel en Erasmusziekenhuis.

n Het oostplateau dat van Harenloopt over het Josaphat- en Jubel-park tot aan de vijvers van Elsene.

n De Woluwevallei die een residentieel profiel kent en het Zoniënwoud incorporeert.

n Het zuiden met eveneens eenresidentieel karakter.

Naast die geografische opdeling, denkt het GPDO ook na over de in-

bedding van het Brussels Gewest in haar hinterland. Charles Picqué ziet dat geheel als een metropolitane gemeenschap van 135 lokale bestu-ren, waar niet alleen rond mobiliteit, leefmilieu en economische ontwik-keling kan worden samengewerkt, maar die ook als ‘overloop’ kan die-nen voor de demografische boom die Brussel kent. “Het hinterland dankt zijn ontwikkeling aan het hefboomeffect van Brussel en moet dus een deel van de demografische groei op zich nemen,” zegt Charles Picqué hierover in Le Soir.

Van de regen in de dropHet is precies de politieke uitleg die Picqué aan het plan geeft die vorige week voor ophef zorgde. En dan niet zozeer de oproep tot de oprichting van een metropolitane gemeen-schap, dan wel de mogelijkheid om van de zes zones een nieuwe ad-ministratieve indeling te maken. Picqué blijft wel voorzichtig. Hij wil vooral dat de gemeenten binnen die zones meer met elkaar samenwer-ken - hoewel het niet duidelijk is hoe: de zones vallen niet samen met

de gemeentegrenzen. “Misschien,” zegt Picqué, “kunnen de zones in de toekomst echte gemeenten worden.” Picqué ziet dat als een antwoord op de niet-aflatende kritiek van de Vla-mingen op de negentien baronieën.

Die kleine verduidelijking was vol-doende om het spel op de wagen te krijgen. Voor minister Brigitte Grouwels (CD&V), die met het Ge-westelijk Ontwikkelingsplan op zich weinig problemen heeft, is een ge-deeltelijke fusie tot zes gemeenten

BRUSSEL – Het Gewestelijk Plan voor de Duurzame Ontwikkeling (GPDO) is nog niet door de regering goedgekeurd, of het is al goed voor een flinke politieke rel.

Het voorstel van Picqué wil een antwoord bieden op de niet-aflatende kritiek van de Vlamingen op de negentien baronieën

‘FRANSE GEMEEN-SCHAP SLACHT-OFFERT JONGE BRUSSELAARS’

BRUSSEL – UCL-professor Philippe Van Parijs en vijf Franstalige prominenten uit sociaal-economische hoek roepen de Franse Gemeen-schap op om dringend extra in-spanningen te leveren voor het onderwijs van het Nederlands in Brussel. “Voor een Waal is de kennis van het Nederlands nuttig, voor een Brusselaar onontbeerlijk.”

Aanleiding voor de oproep die vandaag (woensdag) in Le Soir verschijnt, is de test Nederlands die de Franstalige minister van Onderwijs, Marie-Dominique Simonet (CDH), wil invoeren in het tweede jaar secundair. De test zorgde voor grote ver-ontwaardiging in de Waalse scholen. Immers, de proef zou dezelfde zijn in Brussel en Wal-lonië terwijl de Brusselse leer-lingen vroeger met Nederlands beginnen (vanaf het derde leer-jaar) en ook meer uren krijgen.Van Parijs, Actiris-baas Grégor Chapelle, vakbondsleiders My-riam Gérard (CSC) en Philippe Vandenabeele (CGSLB), mid-denstandsvoorzitster Francine Werth en Olivier Willocx van BECI zien vooral een ander pro-bleem: blijkbaar wordt van de Brusselse leerlingen niet ver-wacht dat ze beter Nederlands kennen dan de Waalse. Het kabinet-Simonet wijst een aan-gepaste proef voor Brussel af, onder meer om elke vorm van regionalisering van het onder-wijs te vermijden.De auteurs geven andere voor-beelden die wijzen op een gebrek aan belangstelling vanwege de Franse Gemeenschap voor de taalnoden van de Brusselse leer-lingen: de extra lessen Neder-lands tellen niet mee voor het diploma lager onderwijs en wor-den ook niet extra betoelaagd. In het secundair beroepsonder-wijs is het Nederlands niet ver-plicht. En in Brussel volgt maar 1,2 procent van de leerlingen immersieonderwijs, tegen 11,4 procent in Waals-Brabant. Nochtans is de kennis van het Nederlands - en het Engels - van groot belang om een job te vin-den, schrijven de auteurs. Op dit moment is 95 procent van de Brusselse werkzoekenden Franstalig, slechts 8 procent van hen zegt Nederlands te kennen. “Door dit verzuim worden hele generaties jonge Brusselaars ge-slachtofferd.”De auteurs pleiten dan ook voor een nog vroegere aanvang van het vreemdetalenonderwijs, voor meer immersiescholen en aangepaste taaltesten voor Brussel. HUB

OPMERKELIJK

© IVA

N P

UT

BDW 1365 PAGINA 3 - DONDERDAG 14 FEBRUARI 2013 WEEKOVERZICHTWOENSDAG 6 FEBRUARIBRUSSElSE AGENtEN NIEt vOORBEREID Op GEWElD. Agenten worden onvoldoende voorbereid op gewelddadige situaties. Dat blijkt uit een bevraging van het Comité P, dat toezicht houdt op de Brusselse politiediensten. Voor veel agenten is agressie zelfs “de enige mogelijkheid om respect af te dwingen bij bepaalde doelgroe-pen”. De vakbonden en politieambtenaren wijten het probleem aan een opleiding die te weinig focust op stress- en geweldbeheersing.

DONDERDAG 7 FEBRUARIcIpIERS StAkEN. In de Belgische gevangenissen, inclusief die van Vorst en Sint-Gillis, wordt er 24 uur gestaakt. De oorzaak van de staking is de uitspraak van Hendrik Bogaert (CD&V), staatssecreta-ris voor Ambtenarenzaken. Hij claimde vorige maand in De Tijd dat het gevangenispersoneel te weinig werkt: 36,5 uur in plaats van de voorgeschreven 38 uur.

INvEStERINGEN UIt DUBAI NAAR Fc BRUSSElS. De voetbalclub uit Sint-Jans-Molenbeek, FC Brussels, heeft nieuwe in-vesteerders aangetrokken uit Dubai. Dankzij die extra steun komen er twaalf nieuwe spelers bij. Dit allemaal voor het einde van de trans-ferperiode. Johan Vermeersch, voorzitter van FC Brussels, verklaart dat de club nu kans heeft om opnieuw naar eerste klasse te stijgen. FC Brussels staat momenteel op de 16e plaats in tweede klasse.

WINkElS IN JUStItIEpAlEIS. Er komen een geschenkwin-kel en horecazaken in het Justitiepaleis. Dat staat te lezen in het masterplan van de federale regering. De correctionele rechtbank zal daardoor het gebouw moeten verlaten. Het Justitiepaleis staat al tientallen jaren te wachten op een renovatie. Wel stellen enkele advocaten zich vragen bij de renovatie, vooral over de veiligheid die al een probleempunt is. Anderen vinden het zelfs ronduit absurd om justitie te mengen met toerisme en horeca.

25 ‘GEvOElIGE plAAtSEN’ vOOR pOlItIE IN BRUSSEl. In Brussel zijn er 25 ‘gevoelige plaatsen’ waar de tussenkomst van de politie moeilijker is, zo blijkt uit een onderzoek van het Comité P. Waar die gevoelige plaatsen liggen, wordt niet vermeld. Wel worden sommige metrostations, evenals twee treinstations, als onveilig be-schouwd. De oorzaken van de gevoeligheid zijn de samenscholingen, de beledigingen die agenten er moeten aanhoren en het gooien van flessen, stenen en blikjes naar hen.

vRIJDAG 8 FEBRUARINIEUW plAN vOOR BRUSSEl. Brussels minister-president

Charles Picqué (PS) wil het Brussels Hoofdste-delijk Gewest opdelen in zes zones. Dat staat in het Gewestelijk Plan voor Duurzame ontwik-keling. In zo’n zone zouden de gemeenten op lange termijn intensiever kunnen samenwerken.

Dat kan, althans volgens Picqué, leiden tot “fusies”. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt dan nog op kleinere schaal opgedeeld in een honderdtal wijken. Dat zou de toegang tot diensten en scholen vereenvoudigen.

ZONDAG 10 FEBRUARI DAklOZE StERFt. In de ochtend wordt een dakloze man sterk onderkoeld aangetroffen aan het Zuidstation. Tijdens de reanimatie overlijdt hij. “We kunnen niemand dwingen om ‘s nachts bij ons te blijven. Veel daklozen blijven liever op straat, of zijn gewoon totaal afgesloten van de buitenwereld,” stelt opvangcentrum Samusocial.

MAANDAG 11 FEBRUARI NIEUWE SUBSIDIES vOOR BEDRIJvEN. Er komen nieuwe subsidies voor bedrijven. Dat kondigt Brussels minister van Eco-nomie en Tewerkstelling Benoît Cerexhe (CDH) aan. De focus van de bedrijfssteun ligt vooral op mobiliteit en veiligheid. Er komt bijvoorbeeld steun voor bedrijven die zich vestigen in leegstaande ge-bouwen, en voor firma’s die oplossingen voor pendelaars uitwerken. Eind dit jaar volgt een tweede reeks maatregelen.

DINSDAG 12 FEBRUARINMBS ONtEvREDEN MEt GEN-tREINEN SIEMENS. De NMBS heeft de bestelling van 250 Desiro-treinen opgeschort. Zestig Desiro’s rijden al op het NMBS-net, maar blijken niet betrouwbaar te zijn. Er zijn al 1.500 problemen met het materiaal doorgespeeld aan Siemens. De resterende bestelling van 250 stellen wordt daardoor opgeschort, en de NMBS vraagt schadevergoeding aan de Duitse constructeur.

Samengesteld door Houda Ben Azzouz en Arno Deflorenne

Een nieuwe opdeling van het Brussels Gewest in zones en wijken doet het debat over de fusie van gemeenten weer oplaaien.

no pasarán. “Met zes hertogdommen in plaats van negentien baronieën, belanden we van de regen in de drop,” zo reageerde ze. Ook staats-secretaris Bruno De Lille (Groen) is gekant tegen zes ‘supergemeenten’.

RuilDe discussie geeft twee zaken aan. De Franstalige partijen zien lang-zaamaan in dat het huidige model van één gewest en negentien ge-meenten niet houdbaar is. Tegelijk zijn ze niet bereid om de macht van

de lokale besturen over te dragen aan het Brussels Gewest. Daar is een evidente reden voor. In de gemeenten zwaaien de Franstali-gen de plak, in het Brussels Gewest moeten ze hun macht delen met de Nederlandstaligen. Bij een fusie, of een overdacht van bevoegdheden van gemeenten naar gewest, of bij een hiërarchische ommekeer waar-bij het gewest het - eigenlijk erg lo-gische - laatste woord krijgt, boeten de Franstaligen aan macht in.Die zullen ze alleen willen opgeven

als ze ‘iets’ in ruil krijgen. Daarover circuleren al voorstellen. Politoloog Dave Sinardet (VUB) stelt voor om de metropolitane gemeenschap te aanvaarden, wat in Vlaanderen erg moeilijk ligt. Socioloog Eric Corijn (VUB) bekijkt het intra-Brussels en pleit ervoor om de gedeelde, pari-taire macht in de Brusselse regering op te geven. Die discussie wordt hoe dan ook een harde dobber. Voor Ne-derlandstalige én Franstalige Brus-selaars. Steven van Garsse

Jaarlijks worden in België honderd vrouwen besneden of bedreigd met besnijdenis. Daar moeten we écht iets aan doen.”

Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Bruno De Lille (Groen) opent een tentoonstelling in het Noordstation met getuigenissen over vrouwenbesnijdenis (op TV Brussel).

Brussel is voor Vlaanderen niet meer dan een vitrine, iets om mee uit te pakken.”

Minister-president van de Franse gemeenschap en het Waals Gewest Rudy Demotte (PS) over de relatie Vlaanderen-Brussel (in La Dernière Heure).

In 2012 deden 317 chauffeurs van de MIVB beroep op psychologische bijstand van collega’s. Dat initiatief be-staat al sinds 2009, en sinds dit jaar kan ook het tech-nisch personeel er gebruik van maken. Niet alleen de werknemers zelf maar ook hun families kunnen hulp vragen na een traumatische gebeurtenis. Het kan gaan om verbale of fysieke agressie, of om moeilijkheden als gevolg van een personenongeval.Ze kunnen dan op de hulp van een collega die hen kent

en hun situatie begrijpt, rekenen. Dat zorgt volgens de MIVB voor een betere verwerking. Voor de 2.814 chauf-feurs van de MIVB zijn er momenteel 200 collega’s om hen bij te staan. Die collega’s worden naargelang hun functie en nabijheid ten opzichte van het personeel ver-kozen, en krijgen een opleiding van twee dagen. Er zijn ook sociale assistenten beschikbaar, en tenslotte be-staat er een hotline die altijd opgebeld kan worden. HBA

317 HETGETAL

© B

UU

R / K

AB

INE

T CH

AR

LE

S PIC

QU

É

“

“

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF


Politiek > Le PS nouveau est arrivé

‘De Vlamingen zijn een rijkdom’BRUSSEL – Laurette Onkelinx neemt als voorzitter van de Brusselse federatie het hoofdstedelijke heft in handen. Rudi Vervoort vervangt Charles Picqué als minister-president. En Picqué wordt vice-voorzitter van de partij naast voorzitter Paul Magnette. Het is alle hens aan dek binnen de PS om de verkiezingen in 2014 te winnen. Met een congres in het Volkshuis van Sint-Gillis is de aftrap gegeven.

C harles Picqué is geen man, Charles Picqué is een con-cept. En: “Hij mag dan niet de

meest marxistische onder ons zijn, Picqué is toch maar de vader van de stadsplanning in Brussel.” Die woorden komen van Rudi Vervoort. De PS’ers die vorige week woensdag een nieuw hoofdstedelijk bestuur verkozen waren goedgeluimd. Er kon meer dan een grapje af. Zoals de his-

torische foto van Picqué en Philippe Moureaux die allebei voor Onkelinx stemden. Gezworen vijanden zijn ze misschien niet, maar goede vrien-den zeker ook niet. Toen Onkelinx van Luik naar Schaarbeek verkaste werd gefluisterd dat ze op verzoek van de partijleiding de kemphanen - de marxist Moureaux en de sociaal-democraat Picqué - uit elkaar moest houden. En dat is haar ook gelukt.

Om de militanten diets te maken dat ze het meent, kondigde Onke-linx aan dat ze nog voor het einde van 2013 een nieuw Volkshuis wil. Geen 21ste-eeuwse versie van het Volkshuis van Horta – daar is geen geld voor - maar een bescheiden pand waar de partijbonzen en de militanten elkaar kunnen ontmoe-ten. Een in grote mate symbolische kwestie, maar niet onbelangrijk.

Rudi Vervoort staat niet bekend als een flamboyant figuur, maar de man die de mandatarissen en militan-ten toespreekt staat er voor de volle honderd procent. Met hem krijgt de Brusselse regering een minister-president die een stuk linkser klinkt dan Picqué. “Politiek is essentieel een confrontatie tussen links en rechts,” hield hij zijn troepen voor. En: “Rechts is voor de rijken en zij die zich rijk wanen.” De grote zorg van Vervoort is de to-renhoge jeugdwerkloosheid: “Min-der dan tien procent van de werk-zoekenden is tweetalig, terwijl de arbeidsmarkt vraagt dat je twee- en zelfs drietalig bent.” Er is werk aan

de winkel in het onderwijs, en daar wil de PS (eindelijk) werk van ma-ken. Maar Vervoort is uitdrukkelijk

De sfeer op het congres in het Volkshuis zat er goed in, en Onkelinx speelde met verve haar rol op twee niveaus: regionaal en federaal.

“Als het gewest zwakker wordt, krijgen de gemeenten meer macht. Een verwittigd man is er twee waard”

Jacky Goris: “De druk op het Nederlandstalig onderwijs blijft enorm.”

BRUSSEL –Het nijpende scholentekort raakt meer en meer verwikkeld in een emotioneel debat. Nu het stof is gaan liggen, rest één vraag: zorgt Vlaan-deren voldoende voor zijn hoofdstedelijk onderwijs?

Vlaanderen trekt dit jaar ‘maar’ zes miljoen euro uit voor de uitbreiding van de capaciteit in het Brusselse onderwijs, zo raakte onlangs bekend. En dat terwijl Brussel met een demografische groei zonder weerga kampt. Het kot was te klein. “Brussel blijft in de kou staan,” toeterde Jacky Goris van het Gemeenschaps-onderwijs Brussel op FM Brussel. “Eens te meer een teken dat Vlaanderen Brussel loslaat.”Vandaag geeft Goris toe dat zijn reactie wat overtrok-ken was. “Je weet hoe het gaat. Je wordt om zeven uur uit je bed gebeld, en krijgt die cijfers te horen. Twintig miljoen voor Antwerpen en maar zes voor Brussel, dan ga je vanzelf steigeren.”Ten gronde is de vraag: krijgt Brussel genoeg? Die vraag is niet eenvoudig te beantwoorden. De noden in het Nederlandstalig onderwijs zijn onvoorspelbaar. Het onderwijs in Brussel bestaat uit communicerende vaten. Een tekort in het Franstalig onderwijs zet druk op het Nederlandstalig onderwijs, en vice versa. “Dat heeft met de liberté du père de famille te maken,” zegt Goris. “Ouders hebben taalkundige keuzevrijheid. Er zit dus geen duidelijke waterscheiding tussen beide gemeenschappen. Het gevolg is dat wij geen kinderen kunnen weigeren in onze scholen.”“Ik heb de cijfers van de recentste aanmeldingen in het basisonderwijs. Voor 431 vrije plaatsen in de ont-haalklasjes van het GO zijn er 2.680 aanmeldingen. Ga je er vanuit dat ouders vijf scholen kunnen aan-duiden (niet iedereen duidt daadwerkelijk vijf scholen aan, red.), dan kom je op een tekort van ten minste 105 plaatsen, alleen al in ons net.” De druk op de Ne-derlandstalige scholen blijft dus enorm. “En ook in het secundair onderwijs wordt de druk onhoudbaar,” voorspelt Goris. Hij noemt het atheneum van Etter-beek, maar ook dat van Schaarbeek.In die context lijkt de zes miljoen euro waarmee Vlaanderen over de brug komt, een peulschil. “Het grootste bezwaar is dat Vlaanderen geen meerjaren-plan maakt,” zegt Goris. “In 2013 zullen we er met de beschikbare middelen wel komen. Maar volgend jaar, als een aantal schoolprojecten bouwrijp is, hebben we veel meer nodig. Negentien miljoen euro om precies te zijn. Vandaag kan Vlaanderen niet zeggen of die er zullen zijn.”Collegevoorzitter Guy Vanhengel (Open VLD) for-

muleert het in de Raad van de VGC anders. “Voor de projecten in de pijplijn zijn de middelen voorhanden, maar als Vlaanderen de middelen vertienvoudigt kunnen we zonder enig probleem nieuwe scholen voorstellen.” Samengevat: zes miljoen volstaat dit jaar, maar het mocht gerust veel meer zijn.

Grondwettelijke plichtVlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) is daar hoegenaamd niet voor te vinden. En dat heeft niet alleen met de financiële beperkingen van de Vlaamse begroting te maken. “Ik ben geen voorstan-der van grote schokken,” zegt Smet. “Een systeem dat exponentieel groeit, stuikt in elkaar. Het budget vertienvoudigen is dus geen goed idee. De kwaliteit van het onderwijs zou onder druk komen te staan. We houden ons daarom aan twintig procent marktaan-

deel van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Stijgt de bevolking, dan laten we het aantal plaatsen navenant stijgen.”Een behoud van twintig procent marktaandeel is een nobel streven, en het is in aandeel meer dan er Vlamingen zijn in Brussel. Maar als de Franstaligen de overige tachtig procent niet invullen, dan blijven er kinderen in de kou staan. Dat kan een rijke regio als Vlaanderen toch nooit aanvaarden in haar eigen hoofdstad? “Maar de Franstaligen doen hun deel,” repliceert Smet. “Minister Jean-Marc Nollet heeft net 10.500 extra plaatsen aangekondigd in het basison-derwijs in Brussel tegen 2017. Vlaanderen zorgt sa-men met de VGC voor 4.250 extra plaatsen. Volstaat dat niet, dan passen we dat aan. Kinderen zullen niet in de kou blijven staan. Het is immers onze grond-wettelijke plicht om onderwijs te verschaffen.”

� Steven�Van�Garsse

© IV

AN

PU

T


stedelijke uitdagingen: sociaal, eco-nomisch en op vlak van leefmilieu. Dat is de overtuiging van Picqué die zijn partijgenoten voorhoudt dat er geen sociale voorspoed is zonder economie. Maar: “De economische milieus zijn vaak blind en doof voor de sociale realiteit.” Picqué ergert zich aan een piepjong kaderlid dat hem recent vertelde dat het, om Brussel vlot te trekken, volstaat om Singapore te kopiëren. Singapore staat voor minder regels, minder be-lastingen maar ook minder sociale voorzieningen.Picqué : “Wij moeten de verande-ring blijven belichamen, we gaan echter niet beoordeeld worden op politieke hoogmissen maar op con-crete realisaties. Het zijn moeilijke tijden maar we gaan winnen.” Maar om de verkiezingen te winnen, zo waarschuwde Picqué, mag de partij de zuidoostelijke gemeenten niet laten vallen - al moet ze haar kie-zers wel trouw blijven. Het is een moeilijke spreidstand. Maar Picqué heeft die wel vele jaren volgehou-den. Als vice-voorzitter moet hij nu voor de evenwichten binnen de partijtop zorgen. Officieel heet het dat Onkelinx die federaal minister is, bovenop het voorzitterschap van de Brusselse federatie ook niet nog eens vice-voorzitter kan zijn. VlamingenHet PS-congres had - bovenop de obligate uithaal naar de N-VA - een boodschap voor de Vlamingen. “De Vlamingen zijn een rijkdom in dit tweetalige gewest,” stelde Onke-linx. Vervoort illustreerde de hou-ding van de PS met het verhaal van zijn vader en de gedwongen assimi-latie. Onkelinx en Magnette hebben beide de Vlamingen in de gordijnen gejaagd met uitspraken over de nau-we banden met Wallonië. “We moe-ten de breuk met Wallonië dichten, met Vlaanderen moet een stevige en respectvolle relatie nagestreefd worden”, nuanceert Onkelinx.Blijft dat Brussel de hoofdstad van een vreemd land is. Wallonië staat onverschillig tegenover Brussel, en Vlaanderen heeft er een haat-lief-deverhouding mee. “We moeten de Vlamingen in Brussel laten scoren,” zei Vervoort in navolging van pre-mier Di Rupo.Om de strijd tegen minister van Bui-tenlandse Zaken Didier Reynders (MR) te winnen moet Onkelinx op twee niveaus spelen - regionaal en federaal. En dat deed ze op het con-gres met verve. Het institutionele haalt de voorpagina’s van de kran-ten maar beroert volgens Onkelinx de mensen niet. Een nieuwe senio-renfederatie en een nieuw Volkshuis wel. Met haar federaal petje wil On-kelinx blijven vechten voor de index: voor de armen én de middeninko-mens. En voor een andere fiscaliteit: lagere belastingen voor wie werkt en voor kleine ondernemingen, ho-gere belastingen voor renteniers en een minimumbelasting voor grote bedrijven. De kiesstrijd in 2014 wordt hevig. En het gevaar voor een verzwakt gewest loert om de hoek. Een zwakker gewest betekent meer macht naar de gemeenten. Een ver-wittigd man is er twee waard. � Danny�Vileyn

© IVAN PUT

‘Wij doen wat we moeten doen’

Onderwijs�> Minister Pascal Smet wil marktaandeel behouden

“Volgend jaar hebben we negentien miljoen euro nodig. Vlaanderen kan ons vandaag niet zeggen of die er in 2014 zullen zijn”

gekant tegen een regionalisering van het onderwijs. Al wil hij zich niet te veel op de instellingen fixe-ren: “Het zal de burger worst wezen of het gewest of de Cocof bevoegd is, hij moet weten tot wie hij zich kan wenden met zijn vragen en zijn zor-gen.”De sfeer is goed. De kiesuitslag wordt bekendgemaakt, Onkelinx krijgt Caroline Désir en Ahmed Laaouej naast zich. De Internatio-nale weerklinkt, de zaal veert recht - de vuist vooruit. SpreidstandDe PS is de meest geschikte partij om een synthese te maken van de


W e zochten ketjes en Zin-nekes op, en vuurden een aantal vragen op hen

af. Zoals: moet een Brusselaar Brus-sels spreken?Jazeker, vindt Marcel de Schrijver, Brusselaar en auteur van verschil-lende dialectwoordenboeken. Want al is ‘de Brusselaar’ door de jaren veranderd, er zijn wel basisken-merken, zoals het feit dat hij Brus-sels moet spreken of begrijpen. “Een collega van mij had voor een feest eens alleen Brusselaars uit-genodigd. In het begin spraken ze Frans, maar zodra ze enkele glazen champagne op hadden, schakelden ze over op het Brussels. Bij Neder-landstalige Brusselaars gebeurt dit wanneer ze zich boos maken, of emotioneel worden. Elke Brusselaar

is met het Brussels opgegroeid.”Niet mee eens, zegt oud-schepen Jean De Hertog, actief als politicus voor CD&V sinds de jaren 80. Vol-gens hem verdwijnt het Brussels. Hijzelf spreekt het nog graag, want het is de taal waarin hij is opge-groeid, maar met veel mensen kan hij het niet meer spreken. “Ik praat vaak Brussels met (PS-burgemees-ter) Freddy Thielemans, maar als er anderen bij zijn, verstaan ze ons vaak niet. Het is een moeilijk dia-lect.” Voor Jeroen Camerlynck, lid van de Brusselse rockband De Fanfaar, hoeft een Brusselaar — een ‘echte’ — zelfs helemaal geen Brussels te kennen. “Het is een beetje naïef om dat te veronderstellen. Ik ben nu 33, ik heb tot nu toe mijn hele leven in

Brussel gewoond, en heb het dia-lect geleerd van mijn vader. Maar ik had ook vrienden in de klas die geen Brussels spraken terwijl ook zij hier opgegroeid zijn, en altijd in Brussel gewoond hebben. Zijn zij daarom geen echte Brusselaars? Die stelling vind ik nogal cru.”

Brusselse spirit“Klopt,” zegt Jean De Hertog. “Het is meer de ‘esprit bruxellois’ die de Brusselaars typeert. Ze kunnen met iedereen omgaan, het zijn open mensen.” De ‘esprit bruxellois’ is dan ook een term die vaak valt als we het over Brusselaars hebben. Ook bij Jeroen Camerlynck duikt de ‘Brusselse spirit’ al gauw op, maar zijn definitie is niet dezelfde als die van De Hertog. “Een echte Brusse-

BRUSSEL – Wat is een Brusselaar? Iemand die in Brussel woont? Iemand die Brussels spreekt? Of iemand die de clichés over Brusselaars bevestigt? BDW onderneemt een poging om ‘de’ Brusselaar te typeren. “Ik had klasgenoten die geen Brussels spraken terwijl ook zij opgegroeid zijn in Brussel en altijd in Brussel gewoond hebben. Zijn zij dan geen echte Brusselaars?”

Camerlynck: “Brussel is een drukke stad die ondanks alles de mentaliteit van een dorp heeft. Die dorpsmentaliteit typeert ons dan ook.”

© HOUDA BEN AZZOUZ

Reportage > Op zoek naar ‘de’ Brusselaar

‘Beginnen in het Frans, na enkele glazen in het Brussels’

leir is een heel nors persoon. Altijd slechtgezind, hij zit altijd te klagen, er is nooit iets goed en niets is mooi. Brussels is ook een van de dialecten waarin je het mooist iemand kunt uitschelden. Hoe dat komt? Ja, om-dat ze niets anders doen!”

Het Brussel van de BrusselaarVoor De Schrijver is het belangrijk dat een Brusselaar zich goed voelt in Brussel. “Ik heb altijd in Brussel ge-woond, en zelfs al is Brussel erg ver-anderd, het blijft de plaats van mijn jeugd, de plek waar ik opgegroeid ben. Mijn zus is weggetrokken, en toch moet ze altijd naar Brussel terugkomen voor wat zij ‘du lèche-vitrine’ noemt: winkel in, winkel uit lopen of urenlang etalages kijken zonder iets te kopen.”Kan een Brusselaar dan niet zonder Brussel? Jean De Hertog twijfelt. “Ik ken veel oudere Brusselaars die hun hele leven in Brussel hebben gewoond, maar die na hun pensioen naar zee zijn verhuisd. Als ik hen vraag of ze terug willen komen, zeg-

gen ze me dat het aan de kust veel rustiger is en dat de lucht er beter is. Maar zelfs al wonen ze aan de kust, toch blijven het Brusselaars.”Jeroen Camerlynck wil altijd een link met de stad behouden. Hij woont er niet meer, maar werkt er nog, en de liedjes van De Fanfaar worden in het Brussels geschreven. “Voor mij persoonlijk voel je je Brusselaar als je een band met Brussel hebt. Zo’n stad, zo heb je er maar één in België. Het is een grote en drukke stad die ondanks alles de mentaliteit heeft van een dorp. Die dorpsmentaliteit typeert ons dan ook.”

MengelmoesHet moge duidelijk zijn: de ene Brusselaar is de andere niet. En bo-vendien: “De Brusselaar van nu is totaal niet vergelijkbaar met die van vroeger, omdat hij of zij een mix is geworden van allerlei culturen en gemeenschappen,” merkt Camer-lynck op. “De nieuwe Brusselaars zijn meestal niet eens meer in Brus-sel geboren, ik vind het dus echt


moeilijk om vandaag te zeggen wie Brusselaar is.”Zelfs tussen Frans- en Nederlands-taligen in Brussel zijn er verschil-len, zegt De Schrijver. “Als er in het gemeenschapsleven beslist wordt om tweetalige activiteiten te orga-niseren, dan zullen Franstaligen dat alleen in het Frans doen, Neder-landstaligen daarentegen zullen het in de twee talen doen. Dat zijn van die zaken die de Brusselaars onder-scheiden.” Al moeten die verschillen

niet veralgemeend worden, want de Brusselaars zijn volgens De Schrij-ver erg veranderd. “Er zijn namen die ik niet meer kan uitspreken. De Brusselaar valt niet meer te definië-ren, elke Brusselaar is anders, maar Brussel blijft hen verenigen.”

Anno 2013De jongere generatie haalt er de schouders bij op. Voor Coralie Gilis-sen, Vlaamse studente journalistiek in Brussel, verschillen jonge Brus-selaars en Vlamingen weinig van elkaar. “Ik ben zelf redelijk sociaal aangelegd.”Ook Alberto Pecorella, student po-litieke wetenschappen aan de ULB en in Brussel opgegroeid, merkt weinig verschil. Wel denkt hij dat de Brusselaar misschien iets opener staat voor multiculturaliteit dan zijn Vlaamse of Waalse buur. “Wij de-finiëren op onze manier de nieuwe Brusselaar, we worden beïnvloed door verschillende culturen en ma-ken er onze eigen mix van.” Ook Waalse jongeren vallen niet over de verschillen. David Kramoh Ouattara, Waals student grafische kunst in Charleroi: “Voor ons zijn Brusselaars Walen die in Brussel wonen. Kennis van het Nederlands onderscheidt sommige Brusselaars van sommige Walen, maar over het algemeen worden ze niet als anders ervaren.”‘De Brusselaar’ is dus voor iedereen anders. Brusselaars typeren zich-zelf graag en kennen zich graag de een of andere eigenschap toe, maar de Vlaamse en Waalse buren lijken er niet wakker van te liggen. Toch nog een poging tot definiëring? Mis-schien is een Brusselaar gewoon iemand die zich Brusselaar voelt en van Brussel houdt. Liefde voor Brus-sel maakt je tot Brusselaar.

� Houda�Ben�Azzouz

Houda Ben Azzouz is tweede-jaarsstudente journalistiek aan de Erasmushogeschool Brussel

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Wij hebben te doen met Madame Schep. Als enige vrouwelijke burgemeester in het Brussels Gewest krijgt ze naar eigen zeggen geen hand van Lhoucine Ait Jeddig, de per toeval verkozen moslimbroeder van Sint-Jans-Molenbeek. U weet wel, een van die kerels die overal de duivel in ziet - zelfs in Madame Schep - en wel omdat ze een vrouw is. Nu ja, een bekende Duitse dichter schreef ooit dat het niet zeker is waar de engel ophoudt en de duivel begint, maar dat was waarschijnlijk ironisch bedoeld, en zo doortrapt is Ait Jeddig niet. Hoewel. Wie weet komt de man binnen enkele jaren aanzetten met een verhaal over hoe hij voor de staatsveiligheid zijn Anderlechtse partijgenoot Redouane Ahrouch in de gaten moest houden. Ait Jeddig speelt het dan wel nogal gekunsteld, want mocht hij ons nooit verteld hebben dat hij een echte moslim was, dan hadden wij dat ook nooit geweten.

Mocht Lhoucine Ait Jeddig in Antwerpen wonen, het was niet waar geweest. Daar hebben ze een Madam Homans, voorwaar geen Schep, die de knul direct een factuur zou hebben opgestuurd. Geen hand? Gelieve de som van 250 euro voor morgen te storten. Anders buiten. Brussels OCMW-voorzitter Yvan Mayeur (PS), nochtans vaak de beminnelijkheid zelve, spreekt van een ‘soft fascisme’ in Antwerpen. Waarom? Omdat er wel eens meer Ait Jeddigs naar Brussel zouden durven komen ten gevolge van het beleid van Madam Homans, denken wij, maar pin ons er niet op vast. Je moet tegenwoordig nogal voor-zichtig zijn met die dingen, zeker nu het f-woord ook zijn intrede doet in het anders zo rustige Brussel. Mayeur heeft het dan ook steevast over armen. Want met armen kan je nog een wereld-revolutie ontketenen, maar met Ait Jeddigs niet, of toch een van een geheel ander soort. Mar-xisme light zullen we het noemen. Of beter: soft marxisme.

SOFT – Hebt u vorige week het interview met Brieuc de Meeûs gelezen? U weet wel, de nieuwe baas van de MIVB. Rustig man. Laat niet in zijn kaarten kijken, cijfert zichzelf weg. Een beetje de Herman Van Rompuy van de Koloniënstraat, of zelfs nog mysterieuzer. De journalisten die het interview afnamen, wisten niet goed van welk hout pijlen te maken. Tot Brieuc de gevleugelde woorden sprak: “Met de metro rijden moet een belevenis zijn”. Baf, meteen een kop om van te smullen. U moet namelijk weten dat er nogal gelachen wordt op onze redactie over wat er tegenwoordig allemaal een ervaring heet te zijn. Een boek uitlenen? Ervaring! De metro nemen? Experience! Brussel Deze Week lezen (althans volgens sommigen)? Een ervaring! Met uw iPhone op een website zitten? Jaja, een ervaring! U kan eigenlijk geen voet meer buiten de deur zetten of u wordt willens nillens van de ene ervaring naar de andere gesleurd, daar waar u vroeger gewoon de krant ging halen, een pintje ging drinken of een beetje ging flaneren. Het f-woord zullen wij niet gebruiken, dit is tenslotte een kwaliteitskrant (althans volgens andere sommigen), maar heel die ervaringsdi-arree begint stilaan verontrustende proporties aan te nemen. U kan er zeker van zijn: binnen enkele jaren zal men in deze wereld smeken om ouderwetse kranten, metro’s die gewoon rijden en telefoons die vasthangen met een draad. Dat zal dan een wereld zijn waarin digi dood is, print zal leven en de mensheid vier uur zal werken, vier uur zal vissen en vier uur zal kaarten. En daarbuiten gewoon zal slapen. Tot zover de ervaring.

‘De EU heeft een neoliberale agenda’EVERE – De lokale besturen ontsnappen vandaag aan een streng begrotingstoe-zicht door de EU maar van een te grote Europese inmenging wil de burgemeester van Evere, Rudi Vervoort, niet weten.

De Belgische overheden mogen sinds de Maastrichtnorm geen buitensporige uitga-ven doen zonder dat er inkomsten tegenover staan. Ze moeten hun begrotingstekort on-der controle houden. Dat geldt voor de fe-derale overheid maar ook voor de gewesten, gemeenschappen en lokale besturen.De lokale besturen kunnen daar tot nu toe grotendeels aan ontsnappen omdat de be-grotingen van alle lokale besturen getotali-seerd worden. De Belgische gemeenten ko-men er dan met een tekort van 0,1 procent op jaarbasis goed vanaf. De grote tekorten situeren zich vooral op het federale niveau.Om twee redenen zou daar wel eens ver-andering in kunnen komen. De cijfers van de lokale besturen die aan de EU worden bezorgd zijn niet honderd procent betrouw-baar. Vanaf januari 2014 moeten de lokale besturen kwartaalcijfers doorgeven. Dat is overeengekomen in het Europese six-pack. Daardoor zal de EU de cijfers met een gro-tere nauwgezetheid kunnen opvolgen.Op termijn zou de EU ook kunnen vragen

om de Europese berekeningsnorm te han-teren bij de opmaak van de gemeentebegro-ting. Zware investeringen zouden dan bin-nen het boekjaar moeten worden gerekend, en niet meer gespreid mogen worden over de duurtijd van de lening. Dat is erg nadelig voor de lokale besturen. Het aandeel inves-teringen in de totale uitgaven is bij hen im-mers het hoogst van alle overheden.De burgemeester van Evere, Rudi Vervoort (PS), is daarom erg beducht voor de maatre-gel. “Hoe de cijfers van de gemeenten aan de EU zullen worden doorgegeven is nog niet bekend,” sneert Vervoort, “maar het risico is reëel dat het de leningscapaciteit van de gemeenten zal aantasten. De maatregel komt voort uit een neoliberale agenda van de EU, met als enige bedoeling de privatise-ring van de diensten.”Vervoort, toekomstig minister-president van het Gewest, zei dit niet toevallig tij-dens de gemeenteraad. Evere kampt met slechte financiële vooruitzichten. De in-komsten stagneren, de uitgaven voor politie en OCMW stijgen. Er zit, zelfs zonder een strenger Europees toezicht, niet veel anders op dan investeringen uit te stellen, keuzes te maken of de belastingen te verhogen.

� Steven�Van�Garsse

Lokale besturen�> Rudi Vervoort (PS) vreest inmenging in begroting

Toeristische koepel, en winkels in kelder

BRUSSEL – Het Brusselse Justitiepa-leis behoudt een belangrijk deel van zijn gerechtelijke activiteiten. Maar de koepel moet opengesteld worden voor toeristen, en de kelders kunnen winkels en horeca huisvesten.

Dat staat te lezen in het masterplan van de Regie der Gebouwen, dat vorige week goed-gekeurd werd door de federale regering. Het masterplan, dat zijn inspiratie haalt uit een

internationale ideeënwedstrijd, voorziet ook in een reorganisatie van de gerechte-lijke diensten. Alle correctionele rechtban-ken verhuizen naar gebouwen in de buurt van het Poelaertplein. In het Justitiepaleis komen, verspreid over drie verdiepingen, het Hof van Cassatie, twee hoven van assi-sen, twee vredegerechten en de politierecht-bank. Een consultant zal de plannen verder uitwerken en budgetteren. � HUB

Justitie�> Drie verdiepingen blijven beschikbaar voor gerecht

Het masterplan voorziet ook in een reorganisatie van de gerechtelijke diensten.

© E

RF

GO

ED

.BE

“Brussels is het dialect waarin je het mooist iemand kunt uitschelden. Hoe dat komt? Ja, omdat de Brusselaars niets anders doen!”


Deze Week aan de Ninoofsepoort > Met uitzicht op kanaal, stadhuistoren en... nieuw museum?

Vier hectare niemandslandop de Kleine Ring

Het dak van het Bellevuegebouw biedt een goed overzicht van de site rond de Ninoofsepoort: op de voorgrond liggen de funderingen van Besix, op de achtergrond de depots van Net Brussel en carwash Imo.

© IVAN PUT

E en wat onbestemde lege vlek van ruim vier hectare te-gen het kanaal staat gekend

als de Ninoofsepoort. Het is het grensgebied van de Brusselse Vijf-hoek (Anneessens/Duivelshoek) en Laag-Molenbeek, en ligt vlakbij Anderlecht (Kuregem). “Noem het gerust het vijfde wiel aan de wa-gen, deze vijfde ‘vergeten hoek’,” zegt architect Marcel Rijdams, be-stuurder van de Brusselse Gewes-telijke Huisvestingsmaatschappij, die vlakbij woont. “Tijdens de vorige gewestregering wist minister Pas-cal Smet (SP.A) met een Masterplan (2007) een en ander in beweging te zetten om er ‘iets’ te realiseren. Be-six R.E.D. legde funderingen voor kantoortorens van 15.000 m² (het ontwerp leek een postmodernistische versie van het Klein Kasteeltje, red.). Het instorten van de kantoormarkt bracht Besix op andere gedachten,

en zo verstreken de jaren.” Rondom dit kwartdeel van de gapende open ruimte – het terrein van Besix dus - staan sterke afsluitingen. De moe-rasplanten die erachter gedijen zijn voer voor de ‘botanicus urbanus’, al is het terrein privé. Aan de overzijde liggen de carwash Imo en de reuzenhangar van Net Brussel er desolaat bij. Ook de hui-zen rondom zijn onteigend, op eentje na staat alles leeg. Ongeveer waar de tram de site doorkruist, mikt Brus-sels minister Christos Doulkeridis (Ecolo) op een verdere invulling van het terrein met middenklasse- en sociale woningen. Het gewestelijke quotum moet nu eenmaal gehaald, en de aanpalende buurt is (zelfs of-ficieel) de dichtst bevolkte van heel het gewest. Al is het vooral een tran-sitwoonzone, op de bewoning rond het oude Ninoofseplein na.“Vorige herfst kon een publiek-pri-

vate conventie afgesloten worden tussen Besix R.E.D. en de Huis-vestingsmaatschappij om het oude Masterplan te herbekijken, dat nu ‘verkavelingsplan’ heet,” stelt Rij-dams. Besix ziet eerder brood in woningen dan in kantoren, en her-bekijkt de investeringsmarkt in deze buurt. Een ander idee was de vestiging van een nieuw museum voor moderne kunst, ideaal om de centrumrand op te waarderen. Op 1,3 kilometer lopen van de Grote Markt, en met de mogelijkheden die het kanaaltoerisme biedt (zo stelde Rijdams al voor), houdt dit idee best steek. “Ik sta volledig achter dit museumproject dat opwaarde-ringskansen voor de wijk kan bie-den,” laat Vlaams parlementslid Yamila Idrissi (SP.A) aan de redactie weten. Het hele Masterplan is nu doorgeschoven naar het Brusselse architectenbureau XDGA (Xaveer

met een sociaal plan om de bewo-ners te begeleiden die zullen moe-ten verhuizen,” stipt Rijdams aan. “Voor mij mag hier gerust een toren van honderd meter komen, want het stoort toch niemands zicht. Zolang die maar veel functies bevat.”

‘Groene’ jeugdOm de nabije of verre toekomstplan-nen van dit veelbesproken no man’s land te vatten volgen we het oli-fantenpad door het verzopen Drie-hoekspleintje. De enige groenzone

van de buurt, omdat geëngageerde wijkbewoners er vier jaar geleden al met man en macht gras zaaiden, tweehonderd struikrozen plantten, boomschors strooiden en kinder-speeltuigen in het beton plaatsten. Vorige zomer hielpen ze er ook twee Nederlandse kunstenaars in het ka-der van het Parc Design-project van minister Evelyne Huytebroeck (Eco-lo). Het parkjesproject was eenma-lig. En dus bleven de wijkbewoners die hoopten op verduurzaming van de heringerichte ongebruikte ruim-te, ontgoocheld achter. “We pleiten voor meer park op de hele kale site. Want nu moeten onze kinderen het doen met het kleine Driehoeksplein-tje,” zegt David Leyssens, ingewe-ken West-Vlaming en coördinator van het Wijkcomité Ninoofsepoort. “In de drie appartementen tegenover

De geschiedenis heeft deze plek geen goed gedaan

BD

W R

EGIO

BRUSSEL – Wie dacht dat het woonblok De Terrassen aan de Sluis de aanzet naar een hype rond de Ninoofsepoort zou zijn, schat de bouwsnelheden in het gewest verkeerd in. Met het nieuws rond de komst van een museum voor moderne kunst gaat een nieuw ballonnetje van hoop op. Maar intussen ligt het goor stuk no man’s land midden de wijken te verzuipen zonder nut. Kinderen zullen er later op terugkijken als de vuile hoek waar vadertje staat hen liet ravotten.

De Geyter) dat de invulling van de publieke en te bebouwen ruimte moet hertekenen. “De Geyter ken-nende, zou hij wel eens verrassend uit de hoek kunnen komen. Al hoop ik dat het onderzoek gepaard gaat

Het Masterplan uit 2010 voor de Ninoofsepoort.

© M

OB

IEL B

RU

SS

EL


SNELHEIDScONTROLES IN VORST

VORST – Kersvers burgemeester Marc-Jean Ghyssels (PS) kondigde op de voorbije gemeenteraad aan dat Vorst de strijd aanbindt tegen snelheidsduivels. Minimum een keer per maand zullen op de grote verkeersaders, zoals Albert, de Alsembergsesteenweg, de Britse Tweedeleger- en de Van Volxemlaan, controles plaatsvinden. BS

74-jaRIGE WILLy cLaES SpEELT EROp LOS

SINT-LAMBRECHTS-WOLUWE - Gemeenschapscentrum Op Weule (Sint-Lambertusstraat 91) nodigt op zaterdag 9 maart om 15 uur oud- en meervoudig vicepremier en socialist Willy Claes (°1938) op zijn podium uit. Met zijn Willy Claes Quartet maakt de pianist een heel brede muzikale wandeling langs stijlen en componisten. De toe-gang bedraagt zes euro. Meer info op 02/779.80.87. JMB

TELE

XREG

IO

© J

AS

PE

RS

& E

YER

S A

RC

HIT

EC

TEN

Uitbreidingsplannen: ‘Ja, maar’Anderlecht > Gemeentebestuur keurt derde ring stadion RSCA officieus goed

ANDERLECHT – Als het van de gemeente Anderlecht afhangt, dan mag de nationale voetbal-trots RSCA haar stadion met een derde ring uitbouwen mits de club zich aan duidelijke voorwaarden houdt. Geen af-wijzing dus, maar Sporting zal het oorspronkelijke plan wel grondig moeten herbekijken.

Burgemeester Eric Tomas en Gaëtan Van Goidsenhoven gaven gisteren hun ja-woord aan RSC Anderlecht voor de uitbreidings-plannen. Die bestaan erin een derde ring bij te bouwen en zo de stadioncapaciteit uit te breiden met vijfduizend zitjes, goed voor dertigduizend toeschouwers. Het positieve advies gaat even-wel samen met een grote “maar”. Zo moet de derde ring langs de kant van de Théo Verbeecklaan verlaagd worden, en moet ook het aantal bovengrondse verdie-pingen van de aanpalende par-

‘We doen het beter dan Antwerpen’Burgemeester van Schaarbeek Bernard Clerfayt (FDF) en zonechef David Yansenne hebben de criminaliteitscijfers 2012 voorgesteld voor Brussel-Noord. Die dalen met 12 procent.

De criminaliteit neemt af in heel Brussel, maar de politiezone Noord (Schaarbeek, Evere en Sint-Joost) doet het beter dan de ande-re zones. Dat blijkt uit de crimina-liteitscijfers van 2012.Het aantal diefstallen is met 13 procent gedaald, zakkenrollerij met 7 procent, gewapende over-vallen met 9 procent, slagen en verwondingen met 13 procent, en autodiefstallen met 13 procent. Voor ‘burgerplichten’, vreemde-lingenwetgeving en drugshandel is er een stijging. In totaal zijn er voor die categorie ‘Bijzondere wetten’ 8 procent meer feiten vastgesteld dan in 2011. Er zijn ook meer oplichters gevat.De cijfers volgen een trend. In tien jaar tijd is de criminaliteit met bij-na 30 procent gedaald, “terwijl de bevolking met 17 procent geste-gen is,” zegt Clerfayt. “We doen het in de criminaliteitscijfers per inwoner beter dan Gent, Antwer-pen en Charleroi.”De goede cijfers hebben volgens burgemeester Clerfayt te maken met een beleidskeuze: “De dotatie aan de politiezone per inwoner is in onze zone het hoogst.” De po-

litiezone kan beschikken over een nagenoeg voltallig politiekader. In andere zones draait dat maar rond de 90 procent. Dat laat de zone toe om meer aan-wezig te zijn op het terrein. Het aantal operationele uren van de zone is met 25 procent gestegen. Korpschef David Yansenne wil nog meer op wijkniveau werken, zodat de politie, in samenwerking met het parket, een volledig beeld krijgt van de bewoners en daders. Dat moet het lokale politiewerk nog meer slagkracht geven.Niettemin blijft het aantal inbreu-ken erg hoog. De zone noteerde in 2012 bijna 18.000 criminele feiten. Daarvan is 39 procent dief-stallen, 9 procent vandalisme en 8 procent inbreuken op lichamelijke integriteit en zeden.Er zijn ook cijfers van de verkeers-politie. Vorig jaar zijn in de zone maar liefst 71.351 pv’s opgesteld voor verkeersovertredingen. Dat is een stijging met 13 procent. De helft daarvan gaat over wild-parkeren (35.267 pv’s), maar ook tegen overdreven snelheid (9.798 pv’s), door het rood rijden (5.570 pv’s) en rijden met de gsm (6.443 pv’s) wordt stevig opgetreden. “Verkeersveiligheid is zorg num-mer één van de bewoners blijkt uit enquêtes,” zegt de politie. “De pv’s zijn dus gerechtvaardigd.”

Steven Van Garsse

Schaarbeek/Evere/Sint-Joost > Criminaliteit daalt

ADVERTENTIE

king van zeven naar twee herleid worden. Bovendien zal Anderlecht alle mogelijke maatregelen moeten nemen om de parkeeroverlast op wedstrijdavonden te beperken: een pendelsysteem tussen het stadion

en de overstapparkings zoals Eras-mus, en ook vervoersakkoorden met de maatschappijen MIVB en De Lijn zijn nodig. Het gemeentebestuur volgt daar-mee grotendeels de adviezen die

de buurtbewoners voorlegden aan de voorafgaande overlegcommis-sie. Buurtbewoner André Michiels die namens buurtcomité RSCA het woord voert, reageert dan ook po-sitief: we hebben werk gemaakt van een degelijk onderzoek, en we heb-ben het gevoel dat de gemeente naar ons geluisterd heeft.Ook al heeft het Brussels Gewest het laatste woord bij het toekennen van de bouwvergunning, en gaat het nog niet om een officieel standpunt van de gemeente. Toch geven Tomas en Van Goidsenhoven nu al aan dat het voorstel wat hen betreft te nemen of te laten is. De bal ligt nu in het kamp van de voetbalclub om aangepaste plannen voor te stellen. RSCA liet via een communiqué al weten de de-finitieve beslissing van de gemeente af te wachten alvorens officieel te reageren. Al liet de club wel al ver-staan dat ze verbaasd is over de te-neur van de voorwaarden.

Bruno Schols

Het stadion krijgt een derde ring, zij het in een aangepaste vorm.

mij wonen makkelijk vijftig mensen, de living waar ik op uitkijk staat vol dubbele bedden, er slaapt tien man. En ondanks de populatiedensiteit is hier niets voorzien qua publieke ruimte. Voor eenmalige hulp als het zelf schoonmaken en inrichten van het pleintje halen we makkelijk tweehonderd buren samen. Voor de rest zijn de meesten mensenschuw, ook al door hun tijdelijke verblijfs-status. Eigenlijk moet het gewest ons parkje onderhouden, maar dat gebeurt niet. Het gewest wil een convenant met de gemeente afslui-ten om het onderhoud af te staan, maar de gemeente wil niet toehap-pen zonder financiële compensaties. En zo doet geen enkele overheid wat.” Het pad door het Driekhoeks-pleintje is inderdaad zompig, alhoe-wel het de veel gebruikte, directe doorsteek is naar de markt van Mo-lenbeek. Hier moet het kleine grut ook zijn ‘groene’ jeugd meekrijgen.

Idyllisch pleinDe geschiedenis lijkt de plek in-derdaad geen goed gedaan te heb-ben. Met de aanleg van het kanaal Brussel-Charleroi (1832) – de eerste sluis op het kanaal is nog steeds een attractie op zich – werd een soort ei-land gevormd met de Kleine Zenne, die pas in 1930 overwelfd werd, als pendant. De zware industrie en de vleeshandelbedrijven die er tot mid-den vorige eeuw welig konden tie-ren lieten in de jaren 70 en 80 hun leegstand inpalmen door handel in tweedehandswagens. Sindsdien heeft iets meer dan een handvol Al-banese families haast de hele aan-palende Heyvaertwijk in beheer. Vanaf de middag stranden ze in Café Jupiter op het kleine Ninoofseplein. “Het is hier idyllisch rustig, met prachtig zicht op de fontein, de bo-men, de buren van jaren,” glundert Gabriel Gutiérrez, Spaanssprekende Brusselaar en al twintig jaar werk-zaam in de buurt. “De huizenprijzen swingen wel de pan uit, al zijn er nog goeie zaakjes te doen,” weet Rachid die vanuit zijn auto alles iedere dag gade slaat. “Wat verder stond iets een paar jaar terug voor 250.000 euro te koop, recent gaf een Frans-man 2,5 miljoen voor drie huizen. Het mooie herenhuis op de hoek komt te koop, de man is stervende – dat is wat beter en ruimer dan dure nieuwbouwappartementen,” stelt hij, want nieuwe blokken hoeft hij niet. “Groen en ruimte, dat hebben we nodig.” Een Godfried Bomans-achtige slogan in het café vat het allemaal samen: ‘Partageons la ri-chesse, pas la misère.’

Jean-Marie Binst

Scholengroep

BRUSSEL

DIRECTEUR (M/V)

Scholengroep Brussel van het GO! is de inrichtende macht van 53 onderwijsinstellingen. Hij verstrekt onderwijs aan meer dan 12.000 leerplichtige leerlingen, 4000 cursisten van het volwassenenonderwijs en 3000 leerlingen van het deeltijds kunstonderwijs.

PROF

IEL n U bent in het bezit van een diploma professionele bachelor

en pedagogisch bekwaamheidsbewijs n U kunt 5 jaren relevante beroepservaring

(lesgeven of gelijkwaardig) voorleggen.n U kunt leiding en sturing geven aan het onderwijsteam.n U werkt resultaatgericht en probleemoplossend.

Aangetekend schrijven met cv + afschriften diploma’s en bewijs relevante beroepservaring uiterlijk 19 februari 2013 aan de heer Peter Luyckx, personeelsdirecteur Scholengroep Brussel, Oudstrijderslaan 200 te 1140 Evere.

Indien u meer wil weten over de inhoud van de functie kunt u contact opnemen met mevrouw Gerda Calders, Coördinerend directeur scholengemeenschappen basisonderwijs, op het nummer 02-727.06.70 of via e-mail [email protected].

VOOR DE BASISSCHOOL KASTEEL BEIAARDSCHOOL TE NEDER-OVER-HEEMBEEK ZIJN WE OP ZOEK NAAR EEN

VOLTIJDS - VANAF 18 FEBRUARI 2013

VRAG

EN?

KANDIDATUURSTELLING

ADVERTENTIE

Uitgave nr 13 - verschijningsdatum 14 februari 2013 - [email protected]

Vrijwilligen in Brussel

Leren kan, ook voor wie ziek is

Stel je voor: je kind uit het basis – of secundair onderwijs wordt voor een lange tijd ziek. Zo mist dat kind een pak leerstof. Bovendien lopen kinderen door hun afwezigheid het risico geïsoleerd te geraken van hun school, hun klasgenoten en

andere groepsactiviteiten. Wat kan je doen?Zodra je als ouder, leerkracht, arts of andere begeleider weet dat een kind langer dan 2 weken afwezig zal zijn, contacteer je S&Z. Zij proberen deze kinderen te helpen door lessen op maat aan te bieden. Ze werken met vrijwilligers verspreid over de hele regio en kunnen daardoor hun dienstverlening op zoveel mogelijk plaatsen aanbieden.Samen in de zetelDe leerkrachten, allemaal vrijwilligers, komen op heel veel verschillende locaties terecht. De lessen kunnen thuis plaatsvinden of in het zieken-huis, in een bed, in de zetel, of aan de ontbijttafel, gewoon in de eetka-mer of op een speciaal daarvoor voorziene plaats... Dit wordt allemaal in onderling overleg besproken. De vrijwilliger geeft zelf aan wat zijn specialisatie is en hoe ver hij zich wenst te verplaatsen. De inhoud en de duur van de lessen worden aangepast aan het niveau en de mogelijk-heden van de leerling.Les pur sang?

De kinderen zijn vaak heel erg gedreven om de lessen te volgen, maar het is toch niet steeds evident om een vast ritme aan te houden. Ziek zijn is niet fijn en vergt soms veel energie van een kind. Ze hebben nood aan voldoende rust, veel zorg en speciale aandacht. De inhoud en de duur van de lessen kan dan ook sterk variëren per leerling en per dag. De leerkrachten komen bovendien in veel verschillende familiesituaties terecht en bij mensen van verschillende culturen en sociale achtergron-den. De verantwoordelijke bij S&Z heeft daarom met alle betrokken partijen een intake- gesprek en probeert iedereen zo goed mogelijk te begeleiden en op te volgen. Wie kan bij ‘S&Z’ als vrijwilliger aan de slag?Gemotiveerde mensen die het Nederlands perfect beheersen, die graag

met kinderen werken en die zich flexibel kunnen opstel-len zijn potentiële kandidaten. Men moet zich kunnen aanpassen aan het niveau en de gezondheidstoestand van het kind. Dit vergt een sterk inlevings- en aanpassingsvermogen! Een kind wordt vaak door verschillende leerkrachten begeleid. De ene geeft wiskunde, een andere fysica en Nederlands. De lesgevers zijn vaak leerkrachten, ex-leerkrachten uit het basis- en secundair onder-wijs, maar ook andere gediplomeerden zoals vertalers, logopedisten, psychologen, ingenieurs met goede pedagogische vaardigheden zijn bij ons aan de slag.Aan zelfvertrouwen winnenDe appreciatie door kinderen, ouders, leerkrachten en ziekenhuisper-soneel is ontzettend groot en motiveert de vrijwilligers. De persoonlijke aanwezigheid van de vrijwilligers is een belangrijke psychologische steun voor de leerling en zijn omgeving. Door de lessen worden ze aan-gemoedigd om verder te werken aan hun toekomst, om niet op te geven, maar er voor te gaan. Je ziet dan ook veel kinderen groeien en aan zelfvertrouwen winnen. Wanneer de leerlingen goede punten behalen en kunnen overgaan naar het volgende jaar, is hun blijdschap enorm! Ze kunnen vaak na hun periode van afwezigheid op school, vol zelfver-trouwen de draad terug oppikken. Als vrijwilliger is dit een ontzettend mooi geschenk. •

Ilse Verhamme

WIL JIJ GRAAG VRIJWILLIGEN VOOR S&Z?

Neem dan contact op met Catheline Luyten, Tel.: 02/731 43 96 [email protected], http://www.s-z.be

42 vrijwilligers hielpen vorig jaar 22 Brusselse kinderen met hun schoolwerk. Deze kinderen kon-den wegens ziekte, een ongeval of een heelkun-dige ingreep tijdelijk niet naar school gaan. Met de slogan: “Leren kan, ook voor wie ziek is” zoekt Catheline Luyten ook dit jaar vrijwilligers. Catheline is de verantwoordelijke van ‘School & Ziek zijn’ (S&Z) voor Brussel en Vlaams-Brabant en legt ons uit hoe zij te werk gaan.

Deze maand plaatsen we het onderwijs in de kijker. Ontdek via het interview met Catheline Luyten, verantwoordelijke van School en Ziek zijn voor Brussel en Vlaams Brabant, op welke

manier kinderen die ziek zijn ook buiten de schoolmuren de lessen kunnen volgen.

1000 BRUSSEL

u Gemotiveerde winkelmedewerkersOm ons team van enthousiaste Wereldwinkeliers te versterken zoeken we vrijwilligers voor de winkel in de Anspachlaan voor tijdens de week en in het weekend. Liefst functioneel 2-talig. Opleiding is voorzien. Contact opnemen met Cynthia Berardocco op 02/201 75 29, [email protected], Talenkennis:

u WebmasterBezorg jij onze site goede vibes? Wij zoeken een webmaster voor het beheer/onderhoud ervan. Profiel: ervaring in ICT, Drupal, webhosting en mailing. Help ons in onze missie en reageer op deze vacature! Wij ontvangen jou met open armen! Bij Merhaba vzw, Sam Mouissat, 0489/67 67 50, [email protected], Talenkennis:

u Museabezoekers onthaalTweetalige vrijwilligers N/F vr het onthaal van bezoe-kers van KMSKB, vooral voor weekends, per halve dag: 10-13u of 13-17u. Graag cv per mail aub. Vrienden van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België vzw. Sylviane Van Droogenbroeck, 02/508 35 47, [email protected], Talenkennis:

u SamenlevingsdienstSamenlevingsdienst, dat is: 6 maanden in solidaire projecten over heel België. Concreet: 6m engagement (maart-aug.), solidaire projecten Brussel/België, vormingen, internationale kampen,..., vergoeding en verzekering. Bij Platform Jongeren voor de Samenle-ving vzw, Riet Aerts, 0487 26 26 30,

www.jongeren-samenleving.be, [email protected]. Talenkennis:

u Vrijwilliger tolken en vertalers gezochtHet Sociaal Vertaalbureau Brussel Onthaal zoekt vrijwilligers om te tolken en te vertalen. Spreekt u Nederlands en 1 of meerdere andere talen, aarzel dan niet om ons te contacteren. Brussel Onthaal VZW, Bjorn Truwant, 02/511.27.15, [email protected]. Talenkennis:

u OnthaalvrijwilligersBen je een enthousiaste persoon die graag mensen ontmoet en informeert over vrijwilligerswerk? Aan ons onthaal kom je mensen van uiteenlopende leeftijden, nationaliteiten en opleidingen tegen die info wensen rond vrijwilligerswerk. Je kan ervaring opdoen bij onze huidige collega’s en na een vorming, kan je 1 of meerdere keren per week bij ons aan de slag. Het Punt, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/218 55 16. www.hetpuntbrussel.be, Talenkennis:

u Begeleider conversatietafel (Nederlands)Je begeleidt cursisten die Nederlands leren bij Brusselleer tijdens de babbelhoek. Het gaat over 2,5u die verdeeld worden in 1u babbelhoek voor beginners, 0.5u pauze en 1u voor gevorderden. De babbelhoek gaat door in het Huis van het Nederlands. Je krijgt ondersteuning, begeleiding van de educa-tieven van Brusselleer. (lesmateriaal, omgaan met de doelgroep,...).Contact: Karen Schulz, 02/223.20.45, [email protected], Talenkennis:

u Vrijwilliger huiswerkbegeleidingEén van onze projecten is “kansarmoede en onder-wijs”. Hiervoor zijn wij op zoek naar een gepensioneer-de leerkracht of een student onderwijs, die wekelijks vrij is op woe NM, om kinderen uit de basisschool of jongeren te helpen bij hun huiswerk. Je kan regelmatig deelnemen aan vormingen vr vrijwilligers. Je komt terecht in een gezellige vriendenclub. Vrienden van het Huizeke, 02/ 511 15 77, [email protected] of [email protected], Talenkennis:

u InburgeringscoachesVoelt u er iets voor om -om de 2w, gedurende 6-8 mdn- een vrouw van een andere cultuur te leren kennen, een luisterend oor te bieden, ervaringen uit te wisselenen te praten over wat jullie interesseert? We

zoeken vrouwen die zin hebben om samen met een inburgeraar Nederlands te praten tijdens zelfgekozen activiteiten in Brussel (bv. museum, wandeling, sport, gesprek, cafébezoek).Contact Fatiha Ahalli (N-talige Vrouwenraad), 02/2293819 of mail [email protected] of Heidi Herremans (Gemeenschapscentrum Es-segem), 02/4278039, [email protected], Talenkennis:

u Teamwerkers @ Argos Centre for Art and MediaOndersteuning van talrijke activiteiten: events, tentoonstellingen, screenings, lezingen, concerten, kunstenaarspresentaties en performances. Je houdt van hedendaagse (audiovisuele) kunst, bent gedreven, sociaal en leergierig. Je kan zelfstandig werken en hebt er geen probleem mee om meer dan één taak te combineren. Voor publieksonthaal is meertaligheid uiteraard een pluspunt. ARGOS, hajar Lehyan, [email protected], www.argosarts.org, 02/229.00.03. Talenkennis: N/F/E

1030 SCHAARBEEK

u Tele-onthaalAllergisch aan telefoongerinkel en een volle mailbox? Wij ook! Daarom willen we die duizenden vragen over drank, drugs, pillen en gokken zo snel mogelijk beantwoord zien. Interesse om ons daarbij te helpen? Check www.druglijn.be voor meer info. De Druglijn (VAD vzw), Tom Evenepoel, 02/423 03 44, [email protected], Talenkennis:

u Cultuurliefhebber gezochtWe zijn op zoek naar vrijwilligers die een team willen vormen om samen culturele activiteiten te organiseren voor inwoners van Schaarbeek en omgeving. vtbKul-tuur vzw, Eef Verschueren, 0478/79.13.74, [email protected], Talenkennis:

u Leerkracht voor studiebegeleiding lager onderwijsIn elke klas zitten max.6 lln. U volgt de vooruitgang van de lln. nauwgezet op en maakt een mndlijkse analyse van de sterke en minder sterke ptn. Het team van begeleiders komt mndelijks meerdere keren samen. Vereist: HO1C Opvoeding, Onderwijs, initiële lerarenopleiding lager onderwijs, groep 1 (regent). Vrijwilligerscontract van bepaalde duur : 08/01/2013 tot 30/06/2013. Uren:ma-wo:17-19h of- di-do: 17-19h. Verloning per lesuur. PRISMA, Mucteba Akgungor,

02/ 2231575, [email protected], Talenkennis:

1050 ELSENE

u Sociaal & multicultureel toogdier voor barBen je een sociaal dier, voel je je goed achter de toog? Ben jij éénmaal per maand vrij op donderdagavond? Dan zoeken we jou! Als barvrijwilliger Elzenhof kan je ook deelnemen aan activiteiten. Zin? Elzenhof vzw, Myriam Saenen, 02/648 20 30, [email protected], Talenkennis:

u Sympathieke boetiekmedewerkerTweemaal per maand, op dondvoormid., ontvangt onze kledingsboetiek klanten van de vluchtelingendienst. Jij ondersteunt twee ervaren dames met het sorteren van kleren en met de klanten. Protestants sociaal centrum, Jeroen Smets, 02/500 10 18, [email protected], Talenkennis:

1090 JETTE

u Cultuurliefhebber gezochtWe zijn op zoek naar vrijwilligers die een team willen vormen om samen culturele activiteiten te organiseren voor inwoners van Jette en omgeving. vtbKultuur vzw, Eef Verschueren, 0478/79.13.74, eef.verschueren@ vtbkultuur.be, Talenkennis:

1150 SINT-PIETERS WOLUWEu StudiebegeleidingLeren kan, ook voor wie ziek is! Individuele studie-begeleiding van zieke leerlingen. Les aan huis of in ziekenhuis met boeken en nota’s van school. Onkos-tenvergoeding. S&Z, School & Ziekzijn vzw, Catheline Luyten, 02/731 43 96, [email protected], Talenkennis:

1210 SINT-JOOST-TEN-NODEu Gedreven webmasterBen jij thuis in de wereld van hypertext, CMS en HTML? Onze huidige website heeft een make-over nodig en zou moeten geïntegreerd worden in andere 2.0-ap-plicaties (FB en DeWereldMorgen). Wij geven je de vrijheid en kans om een mooie website uit te bouwen waarmee we zichtbaar willen zijn in het Vlaamse en Europese politieke en sociale landschap. Mauro Desira, 02/230.34.02, [email protected], 1210 St-Joost-ten-Node, Talenkennis:

VU

: Ve

erle

Le

roy,

Ste

enk

oo

lkaa

i 9, 1

000

Bru

sse

l

Het Punt vzw, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/ 218 55 16

Hier vind je een greep uit de Brusselse vrijwilligersvacatures. Surf voor nog

meer vacatures naar www.hetpuntbrussel.be

WEEK VAN DE VRIJWILLIGER (2-12/3) : WWW.DASMIJNVERENIGING.BE

“De inhoud en de duur van de lessen worden aangepast aan het niveau en de mogelijkheden van de leerling.”

Vrijwilliger tolken en vertalers gezocht

Punt, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/218 55 16.

, Talenkennis:

Talenkennis:

Luyten, 02/731 43 96,

© S

&Z


Lang voordat de rotonde in de mode kwam als methode om het verkeer veiliger te maken, hadden land-schapsarchitecten al ontdekt dat ze heel geschikt was om tuinen en parken mee te verfraaien. Vooral in de Engelse landschapsstijl was de rotonde populair, omdat ze mensen verleidt tot ronddwalen. Op de be-graafplaats van Brussel, die in deze stijl is ontworpen, vind je dan ook grote ronde punten, die verbonden zijn door meanderende lanen.Het was burgemeester Jules Anspach die de opdracht gaf voor de aanleg van de begraafplaats, en die haar in 1877 opende. Twee jaar la-ter lag hij er zelf, op een prominente plek aan het ‘Rondpunt der burge-meesters’. Anspach was een bou-

© T

IJS

VAN

DE

N B

OO

ME

N

het beeldje van Manneke Pis naar de Grote Markt loopt: Karel Buls. Buls was in alles het tegendeel van Anspach: deze burgemeester had een voorliefde voor het bestaande stedelijk weefsel, voor de verfijnde krommingen van de straten, het pittoreske van de terloopse stad. Wars van grote gebaren was hij, en daardoor groeide hij uit tot red-der van het oude Brussel. Nu liggen Anspach en hij bijna zij aan zij aan de rotonde.De begraafplaats herbergt meer van die mooie contrasten: er is zowel een monument voor de Duitse gevalle-nen in de oorlog van 1870-1871, als voor hun Franse tegenstanders. De eersten kregen zelfs een eigen ro-tonde: het ‘Rondpunt der Duitsers’ is getooid met een knielende engel. Ook de elkaar bestrijdende partijen van de Eerste Wereldoorlog krijgen gelijkelijk aandacht, bij deze oorlog waren het de geallieerden die een eigen rotonde verwierven. Ze ver-zuimden helaas er een mooi beeld op te zetten.

Tijs van den Boomen

Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? Voor BDW onderneemt de Nederlandse rotondoloog Tijs van den Boomen de komende maanden een zoektocht naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten. Welke spiegel houden ze ons voor?

wer én een sloper: hij liet de Zenne overkluizen, brak volkswijken af en liet naar het grote voorbeeld van de Parijzenaar Haussmann brede bou-levards door de stad trekken. Zoals

de Anspachlaan bijvoorbeeld. Ook de naamgevers van andere boule-vards en pleinen liggen hier, zoals die van de Aldolphe Maxlaan en het Brouckèreplein. Net als de man naar

ROND BRUSSEL (14): EVERE

wie slechts het kleine straatje is ver-noemd dat van de Stoofstraat met

www.brusselnieuws.be/rondbrussel

Wat voorspeld werd gebeurt: Elsene ziet zichzelf gedwongen om te besparen, en de inkomsten van de gemeente te verhogen. Zo gaan de tarieven voor schooltransport en sociale restaurants de hoogte in. En dat is nog maar het begin.

Het college van burgemeester en schepenen heeft een nota laten op-stellen waarin een reeks bezuini-gingsmaatregelen wordt voorgesteld. Die moeten de gemeentefinanciën opnieuw gezond maken. Concreet stelt de PS-MR-meerderheid voor om te snoeien in de personeelsuitgaven voor opleidingen, het aantal gemeen-telijke subsidies te verminderen met vijftig procent, dertig voltijdse con-tracten niet te vervangen, en diverse diensten voor de bevolking vijftien procent duurder te maken, zoals de toegang tot zwembaden, sociale res-taurants, schooltransport en zaal-verhuur. Ook stelt de meerderheid voor om te onderzoeken of sommige gemeentelijke eigendommen ver-kocht kunnen worden. Deze en nog andere kleinere maatregelen worden door de burgemeester en schepenen verdedigd om de financiële malaise enigszins te counteren. Merkwaar-dig genoeg stelt schepen van Finan-

Elsene houdt eer aan zichzelfElsene > Eerste besparingsronde op komst, gewestelijke voogdij dreigt

Ondanks de besparingen wil de gemeente een nieuwe vleugel aan het gemeentehuis bouwen.

© BART DEWAELE

pen Teitelbaum werd als nieuwe-linge aangesteld om orde op zaken te stellen en om de buitenwereld te laten zien dat het de voortgezette paarse meerderheid menens is om de schuld van de gemeente te ver-minderen. Voor de verkiezingen heeft burgemeester Willy Decourty (PS) het hoge uitgavenbeleid van de gemeente nochtans altijd onvoor-waardelijk verdedigd.Toch dreigen er nog meer maat-regelen te volgen. Want door haar vroegere spilzucht zou de gemeente een schuld hebben opgebouwd die allesbehalve direct kan worden af-gebouwd. Er circuleren dan ook ge-ruchten dat Elsene vanaf de tweede helft van de huidige bestuurspe-riode onder gewestelijke voogdij geplaatst zou kunnen worden. Dat houdt in dat een gemeente een le-ning kan aangaan bij het gewest in ruil voor gewestelijke controle van de rekeningen en in ruil voor een financieel plan dat door het gewest is uitgetekend, en dat zegt dat de begrotingen in evenwicht moeten zijn. Zo’n voogdijplan is niet uniek. Negen van de negentien Brusselse gemeenten werken momenteel al volgens zo’n plan. Christophe Degreef

ciën Viviane Teitelbaum (MR) dat het plan om een nieuwe vleugel aan het gemeentehuis te bouwen behou-den blijft, “en niets te maken heeft

met de slechte financiële situatie”.Deze eerste golf maatregelen komt niet onverwacht. Financiën vorm-den het thema tijdens de verkiezin-

gen: Elsene is een van de Brusselse gemeenten met de hoogste schuld per inwoner en de tweede gemeente met het meeste personeel. Sche-


Intussen hebben de voetgangers hun autovrij stukje Sint-Joost opnieuw moeten afstaan. © DIETER TELEMANS

Mobiliteit > Oplossing gezocht voor transitverkeer in Sint-Joost

Walking Madou: burgemeester vs. Brussels Gewest

Aan de saga rond Walking Madou – het autoluw stukje Leuvense-steenweg tussen het Madou- en het Sint-Joostplein - kwam midden ja-nuari 2013 een weinig fraai einde. Na afloop van een druk bijgewoonde bewonersvergadering maakte de nieuwe burgemeester van Sint-Joost, Emir Kir (PS), zijn standpunt nog eens ondubbelzinnig duidelijk: “Ik luister naar de bewoners, maar zolang ik burgemeester ben rijdt er geen bus door een autoluwe winkel-wandelstraat.” Waarop baseerde hij zich om deze beslissing te nemen? Was hij niet van plan een bewoners-bevraging te organiseren? En waar-om zwijgt de Brusselse regering?

De burgemeester wilde met de or-ganisatie van de bewonersbijeen-komst gevolg geven aan het steeds groeiend aantal klachten van buurt-bewoners rond het Sint-Joostplein. De overlast op en rond de Leuvense-steenweg was gestegen, de files wer-den langer, handelszaken verloren een groot deel van hun omzet, het aantal daklozen en criminele feiten steeg aanzienlijk, ... zo klonk het toch. Cijfers of tellingen zijn er niet, persoonlijke ervaringen des te meer. De conclusie van de burgemeester leek in de ogen van de meesten dan ook helemaal gerechtvaardigd. De gemeente zou het dictaat van het Gewest niet zomaar aanvaarden. Maar heeft Emir Kir Walking Ma-dou wel een eerlijke kans gegeven? Het antwoord is duidelijk: neen.Waar iedereen het wel over eens is,

Joost Vandenbroele (Bral).

is dat de verkeersdruk in Sint-Joost naar beneden moet. Door de kleine straatjes passeert er te veel verkeer dat daar niet thuishoort. Al in 2001 mobiliseerden Sint-Joostse bewo-nerscomités tegen het transitver-keer door hun gemeente. Het sche-pencollege nam nooit voldoende maatregelen.Jammer genoeg zijn alle ogen nu gericht op Walking Madou, alsof de oorsprong van alle mobiliteitspro-blemen alleen in die 200 meter au-toluwe steenweg ligt.

SpierballengerolDe perceptie leeft dat het filepro-bleem groter werd sinds Walking Madou. Dat is (voorlopig) waar voor de parallelle Scailquinstraat en voor de direct aangrenzende straten. Maar de cijfers spreken tegen dat de verkeersdruk in de wijk steeg. Glo-baal gezien nam het transitverkeer zelfs af met 35 tot 40 procent in de straten rond de Leuvensesteenweg. Een groot deel van het verkeer zocht

zijn weg naar de Wetstraat, die of-ficieel ook een toegangsweg is tot de Kleine Ring. Een ander deel waag-de zich aan de kleine Sint-Joostse straten, omdat er nooit tijdig extra maatregelen genomen zijn. Het was nooit de bedoeling om Walking Ma-dou permanent en in zijn huidige vorm (en kleur) te installeren. Het dossier raakte in het slop door politieke twisten en spierballengerol tussen gemeente en gewest. Vorige zomer had de vergunningsaanvraag voor een grondige heraanleg al inge-diend kunnen worden. Maar Wal-king Madou verloederde verder, en de goegemeente keerde zich tegen een project dat er eigenlijk geen was. Daardoor kreeg de autoluwe winkel-wandelstraat nooit een eerlijke kans. Het project is nochtans nodig omdat het zich inschrijft in de ambitie van het gewestelijk mobiliteitsplan Iris II van de Brusselse regering om de autodruk in Brussel tegen 2018 met 20 procent te doen dalen.

Sint-Joost is niet van iedereenIn zijn beleidsnota 2012-2018 zegt de burgemeester werk te zullen maken van een brede bewonersbe-vraging rond mobiliteit. In afwach-ting hiervan vraagt het college van Sint-Joost aan het Gewest om de Leuvensesteenweg opnieuw open te stellen voor het autoverkeer. De gemeente wachtte dus niet op de re-sultaten van de vier discussietafels die Mobiel Brussel in de weken na de brede volksvergadering organiseer-de. Wilde de gemeente de mening van alle bewoners dan niet horen? Of die van de 2.500 voetgangers die per uur op de Leuvensesteenweg passeren? En is de gedaalde omzet van sommige handelaars echt en-kel te wijten aan Walking Madou? Niemand die het weet. Alleen mis-schien de burgemeester: Walking Madou had to go.Een en ander toont op een heel pijn-lijke manier aan hoe diep het water is tussen het gewestelijk en ge-meentebestuur als het op mobiliteit aankomt. Het grootste slachtoffer van die twist is de Brusselaar, wiens recht op zuivere lucht en leefbare straten wordt ontnomen. De burge-meester zal durf moeten tonen, en zal zijn beslissingen beter moeten onderbouwen wil hij het transit-verkeer echt weren uit Sint-Joost. En het Gewest mag het project niet afzwakken ter wille van één bur-gemeester. Want hij dient vooral de kortetermijnbelangen. En waar blijft trouwens de harde reactie van de Brusselse regeringsleden? De Brusselse Raad voor het Leefmi-lieu (Bral) is fundamenteel ontevre-den met deze gang van zaken en de beslissing van het nieuwe college, maar is niettemin bereid construc-tief mee te werken aan een oplossing voor het transitverkeer. Bral steunt de alternatieven en suggesties die naar voren geschoven zijn door een groep progressieve Sint-Joostena-ren, verenigd in de groep Avance St Josse Vooruit!.

Joost Vandenbroelestafmedewerker stedenbouw

BRAL

“Walking Madou toont op een heel pijnlijke manier aan hoe diep het water is tussen gemeente en gewest”

BDWOPINIE

SINT-JOOST-TEN-NODE – Begin januari is Walking Madou zonder meer afgevoerd. Volgens Joost Vandenbroele van Bral gaf burgemeester Kir het project nooit een eerlijke kans. Toch blijft hij bereid om een constructieve oplossing te zoeken voor het transitverkeer van Sint-Joost.

Meer info op www. avance-stjosse-vooruit.org en www.bralvzw.be


BDWOPINIEBakstenen door Anne Brumagne

Wordt het Vlaams cultuurhuis De Brakke Grond in Amsterdam binnenkort verkocht? Minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) bevestigde onlangs in het Vlaams Parlement op vraag van Wilfried Van-daele (N-VA) dat er een debat loopt over de toekomst van het gebouw aan de Nes. Een van de denkpistes is dat het pand, waar veel kosten aan zijn, zou worden verkocht. Met de opbrengst zou dan een Fonds worden opgericht waarmee een nieuwe werking kan worden uitgebouwd. De Vlaamse aanwezig-

heid zou zich niet alleen meer beperken tot Amsterdam, maar er zou worden samengewerkt met een netwerk van podia in verschillende Nederlandse steden. Volgens De Standaard draagt dat scenario zelfs de voorkeur weg van een commissie van onafhankelijke cultuurexperts. Die piste doet denken aan het verhaal van wat je de pendant van De Brakke Grond in Vlaanderen zou kunnen noemen: het Vlaams-Neder-lands Huis deBuren. Dat had plannen voor een nieuwbouwgedeelte naast zijn eigen gebouw aan de Leopoldstraat. Maar omdat die uitbrei-ding nooit groen licht kreeg van de stad Brussel, beperkt men zich nu tot de renovatie van het bestaande gebouw. Intussen programmeert deBuren ook elders in Vlaanderen en wordt het internet intensief ge-bruikt om het publiek te bereiken (daarover kan u meer lezen in onze Praat achteraf op pagina 17).In tijden van crisis is het begrijpelijk dat overheden zich de vraag stellen of er in bakstenen moet worden geïnvesteerd. Temeer omdat het prijskaartje van een nieuwbouw of verbouwingen snel de oor-spronkelijk geraamde kosten overstijgt - hier in Brussel zitten we met het debacle van het Vlaams-Marokkaans Huis Daarkom. En dat zo’n cultuurhuis niet alleen de hoofdstad wil bedienen maar ook in de rest van het land aanwezig wil zijn, is ook begrijpelijk. Maar toch zou het jammer zijn indien buitenlandse cultuurhuizen in de toekomst alleen nog maar een virtueel en rondreizend bestaan gaan leiden, zonder fysieke plek waar ze echt hun ‘thuis’ en hun etalage kunnen uitbouwen. Die plek - prestigieus moet ze echt niet zijn - hoort uiteraard in de stad te zijn, want daar komt creatief talent samen en zijn maatschappelijke ontwikkelingen het best voelbaar. En, met permissie, voor Vlaanderen blijft Brussel de voor de hand liggende keuze. De nabijheid van Europa en van de Franse Gemeenschap, weet u wel. Maar dan moeten alle politieke niveaus wel doordrongen zijn van het belang van die internationale culturele aanwezigheid. Als je ziet hoe lang deBuren op een bouwvergunning heeft gewacht, lijkt er op dat vlak nog werk aan de winkel.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS [email protected]

Het rurale Jette

Mijn naam is Marcel Matthijs, en ik ben gedurende 38 jaar tewerkgesteld geweest bij de politie van Jette, meer bepaald van 1965 tot 2002. Gedurende vijf jaar was ik de wijkagent van de buurt langs de Tentoonstellingslaan (de blokken) en viel ook de Relegemstraat, de Bosstraat, de St-Annastraat en de kleine St-Annastraat onder mijn bevoegdheid. Betreffende uw artikel in BDW van 7/2/2013 kan ik u zeggen dat de Steenweg op Relegem niet bestaan heeft, maar wel de Relegemstraat (oude Jettenaren spraken van de Koeienstraat). De Dielegem-sesteenweg begon beneden aan de Wemmelsesteenweg en eindigde aan de grens met Wemmel (Romeinsesteen-weg – Dikke Beuklaan). Het is pas na 1958 dat een ge-deelte van de Dielegemsesteenweg van naam veranderd is in Tentoonstellingslaan. Als je de andere richting uitging, namelijk naar Ganshoren dus het deel tussen het Oude Afspanningsplein en de brug van de spoorweg, werd dat tot 1958 Jean Baptist Moyensstraat genoemd. Dat gaf aansluiting met de Antoine Baeckstraat want de Moyensstraat liep niet rechtdoor. Na 1958 werd dit ook de Tentoonstellingslaan.Relegem kan men nog steeds bereiken. Niet meer langs de Relegemstraat waarvan een deel inderdaad nog naast het gebouw van de tandartsenkliniek ligt, maar via de Villa van Laarbeek. Daar moet je rechtdoor naar bene-den gaan tot aan de landweg. Als je daar links afslaat, ga je naar Ganshoren via de spoorwegovergang. Als je de andere kant uitloopt via de bosweg, kom je aan de ring. Als je daar naar links gaat, is er een paar meter verder een tunnel onder de Ring. Zo kan je via de veldweg naar het dorpje Relegem gaan.Tot daar een klein beetje uitleg over dat stuk van Jette dat men in 1965 het rurale gedeelte van Jette noemde. Veel van die gronden werden trouwens bewerkt door de plaatselijke boertjes. Marcel Matthijs, Jette

Teloorgang winkelstraat

Via uw krant vernamen we dat onze Heer Burgemees-ter overweegt om van de Aarschotstraat een autovrije straat te maken. Al die al dan niet windowshoppers zijn soms inderdaad luidruchtig, maar dat is niet alleen in die straat zo. Er wonen mensen in de Aarschotstraat, maar wel minder dan in de zijstraten die langs beide straatkanten woningen hebben. Daar is nu soms ook overlast, maar die zou door deze maatregel alleen maar toenemen. En dus enorm veel mensen belasten. Nu de rijdende disco’s bijna uitgestorven zijn, is het tijd om de toeteraars aan te pakken. Vooral ‘s nachts moet er opgetreden worden tegen die autokaravanen. Al rijden er tijdens de dag ook veel auto’s langs omdat er in de Brabantstraat soms bijna geen doorkomen aan is. Dat is meteen een groot nadeel voor de voetgangers van de Brabantstraat. Zal de situatie erop verbeteren? En waar moeten buurtbewoners hun voertuig dan parkeren? Bovendien zijn de zogezegd strenge controles op wild-plassers helemaal niet zo streng. Ondanks de aanwezige mannen-wc’s (vrouwen moeten blijkbaar niet plassen) die twee tot drie keer per dag schoongespoten worden, zijn er nog veel ‘heren’ die zelfs bij klaarlichte dag, huis-muren en deuren besproeien. We komen heel veel in de buurt, hebben al veel wildplassers gezien, maar hebben er nog nooit een weten beboeten. Ook onze kennissen die daar wonen niet. Een ander groot probleem is het sluikstorten. Twee tot drie dagen voor de ophaling staan er soms al zakken, en ligt er allerlei afval. Dat wordt gewoon met een vracht-

wagen opgehaald. Pure discriminatie van de bewoners die de regels wel volgen. Allemaal zagen we al, zelfs bij valavond, donker geklede fietsers, zonder helm, fluojasje, of licht. Af en toe zigzag-gend tussen de voetgangers. Nooit hebben we een boete zien uitschrijven. Nooit zagen we dat er een wielklem geplaatst werd, hoewel er soms twee of drie boetes on-der de ruitenwissers zitten.Maar het allerergste scenario, als de Aarschotstraat echt autovrij wordt, is de teloorgang van wat nu een bloei-ende winkelstraat is.

Naam en adres gekend bij de redactie, Schaarbeek

Dubbele prijs betalen

Aan de verantwoordelijken die ons zestig euro zouden aanrekenen voor het openbaar vervoer: zou u die prijs willen verminderen? Ik ben een Vlaamse Brusselse ge-pensioneerde arbeidster. Ik ben 74 jaar, en pendel dage-lijks om mijn kleinkinderen na school op te halen. Deze week vernam ik dat Brussel één van de duurste regio’s is, in vergelijking met Vlaanderen en Wallonië. Wij ademen reeds de vuile lucht van het verkeer in. Moet ook die prijs betaald worden door de Vlaamse Brusselaar?Mevr. Grouwels en Groen, doe iets!

Monique De Gryse, Oudergem

Neo Rauch: allen daarheen

Zelden verschijnen er in de geschreven pers voorbe-schouwingen om een bepaalde tentoonstelling te gaan bezoeken. Bedoeld wordt aanbevelingen die een neutrale bedoeling hebben en die, exclusief de artistieke inhoud, de betekenis en waarde ervan willen onderstrepen. Dit zou zeker mogen voor de Duitse kunstenaar Neo Rauch (Leipzig, °1960), die zich vanaf het laatste decennium van de vorige eeuw tot op heden hoe langer hoe meer voordoet als de kunstenaar die sinds mensenheugenis een vernieuwd en geloofwaardig schilderconcept heeft ontworpen. Hij heeft de figuratieve schilderkunst als het ware heruitgevonden.Dat onze eigen Luc Tuymans voordien naar verluidt de schilderkunst zou hebben heruitgevonden, verbleekt daarbij. Ook al onze huidige gereputeerde schilders als Michaël Borremans, Koen van den Broek, Kamagurka, Jan Vanriet, Jan Van Imschoot, Fred Bervoets, Narcisse Tordoir, Walter Swennen, Hugo Duchateau, e.a. blijven - hoe subtiel ook - vroegere recepten herhalen.Bovendien heeft Neo Rauch nog steeds niet al zijn cre-atieve mogelijkheden getoond. Wie nu al uitgebreid wil kennismaken, kan zich de recente monografie aan-schaffen die bij Taschen Verlag werd uitgegeven. Dit vuistdikke overzicht is gewoon indrukwekkend, het is zeldzaam dat je zo’n rijk en overweldigend picturaal oeuvre kan inkijken. De tentoonstelling in Bozar, die vanaf 20 februari loopt, is dan ook meer dan een aan-rader. Bovendien zijn de monografie en de tentoonstel-ling complementair. Een bezoek zal een onvergetelijke ervaring opleveren voor de nieuwsgierige liefhebber van eigentijdse schilderkunst. De Neo Rauch-expo wordt hoe dan ook een succes, degene die deze tentoonstel-ling naar Bozar heeft gehaald verdient een bonus. Allen daarheen!

Jonas Wille, Oudergem

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.


VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Theater > KVS speelt op verplaatsing in Sint-Joost

Guy Cudell: mysterieus visionair

E rgens midden 1984. Een gezelschap Leuvense theaterliefhebbers wacht in Théâtre 140 op het begin van een voor-

stelling. Op de rij voor hen zit burgemeester Guy Cudell - nog niet zo lang voordien ontsnapt na een ontvoering. Het gezelschap maakt er een paar flauwe grappen over. En ook over zijn

haar: is het een pruik, of is zijn haar gewoon veel te zwart geverfd? Cudell draait zich om, knikt minzaam en zegt: “Bonsoir mesdames, bonsoir messieurs”. Het is de eerste keer dat ik de bekende Guy Cudell in levende lijve zie. Het theaterstuk begint.Guy Cudell haalt de geschiedenisboeken, zo-

veel is zeker. Niet alleen omwille van zijn excentrieke voorkomen, zijn eigengereide op-tredens, de lengte van zijn carrière of zijn ont-voering, maar ook voor zijn beleid. Tijdens zijn eerste uitvoerend mandaat - hij was schepen van Onderwijs van 1947 tot 1953 - kreeg Sint-Joost-ten-Node de eerste gemengde school van het land. Daarna volgden nog: de eerste vrou-welijke politieagent (hij had altijd een vrouwe-lijke politieagent als chauffeur) en de eerste al-lochtone politieagent. Op zijn begrafenis trok de Congolese gemeenschap met een spandoek achter de kist: “Guy Cudell was als een vader voor ons”. Cudell was ook een showbeest. Voor de laat-ste gemeenteraadszitting van het jaar bijvoor-

SINT-JOOST-TEN-NODE – De eerste daad van nieuwbakken burgemeester Emir Kir (PS) was bloemen leggen op het graf van wijlen Guy Cudell (PS). Cudell was burgemeester van 1953 tot aan

zijn dood in 1999. Hij was ook de man die van zijn ontvoering - en ontsnapping - een media-event maakte. Regisseur Ruud Gielens brengt Cudell tot leven. Met teksten van de man zelf.

B-GALLERy GUNT 9 ARTIESTEN EEN VITRINE

BRUSSEL – B-Gallery, de stedelijke tentoonstellingsruimte voor heden-daagse kunst in de Bortiergalerij, heeft haar gastenlijst van beeldende artiesten voor 2013 rond. Negen aan-stormende kunstenaars kunnen er dit jaar exposeren: Marion Fabien, Rem-co Roes, het duo Willem Corten en Sarah Marks, Georgia Kokot, Philip Janssens, Rokko Miyoshi, Amélie de Brouwer en Katherine Longly. Goed voor een brede waaier aan fotografie, plastische kunsten en videowerk. Op de projectoproep, die de Stad Brussel in september lanceerde, reageerden meer dan honderd artiesten. De gese-lecteerden mogen hun werk elk drie weken tentoonstellen. De locatie mag dan wel verscholen liggen in een com-merciële passage die nog weinig aan-trekkingskracht uitoefent, misschien doet de nieuwe kunst die er te zien is het tij keren. JMB

MUZIEKMAAND BIJ DAVIDSfoNDS BRUSSEL

BRUSSEL – In maart organiseert Davidsfonds twee concerten: het eerste herdenkt een huwelijk, het andere heeft als thema klaaglie-deren.

Het Banchetto Musicale wil het hu-welijksfeest van Ferdinando de Me-dici met Christina van Lorraine doen herbeleven. Daarom wordt het hu-welijksconcert opnieuw uitgevoerd door Capella Nova onder leiding van Marleen Reynders. Het wordt een hybride concert, met artistieke pro-jecties en literaire ondersteuning. De week erna is er een passieconcert te horen met klaagliederen uit het Oude Testament. De vier vrouwen van het ensemble Encantar brengen de la-mentaties, samen met muziek uit de renaissance.Het Banchetto Musicale vindt plaats op 10 maart in de kerk O.L.V. van Stokkel, het passieconcert op 17 maart in de Sint-Lambertuskerk in Laken. Voor meer informatie: www.brussel.davidsfonds.be. HBA

© M

AR

IE BA

NC

QU

AR

T

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

Bezoeken enkel op afspraak

[email protected]

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

© E

RIC

HE

RC

HA

fT

/ RE

Po

RTE

RS

Cudell was een showbeest. Zo stak hij zich, om fotografen te lokken, bijvoorbeeld voor de laatste gemeenteraad van het jaar telkens opnieuw in een napoleontisch pakje.


beeld stak hij zich iedere keer opnieuw in een napoleontisch pakje. Een middel om fotogra-fen te lokken. Zo zijn er onder meer foto’s van Cudell op de paardenmolen op het Rogierplein. KVS-regisseur Ruud Gielens: “Ik heb Cudell altijd al een emblematische figuur gevonden. Ik wist me er als veertienjarige geen houding mee. Mijn vrienden keken op naar Cudell ter-wijl mijn sociaal geëngageerde vader een aver-sie van hem had. Hij vond hem een showman.”De KVS - rond de tafel: Ruud Gielens, Pierre Sartenaer, Mieke Verdin en Nathalie Goos-sens - is al anderhalf jaar met het project rond Cudell bezig. Het krijgt als titel: On s’occupe de vous?. Een betere titel is moeilijk te verzinnen. Ze hebben met tientallen mensen gesproken. Pierre Sartenaer heeft tientallen verslagen van gemeenteraadszittingen bijgewoond. Vooral die uit de jaren 60 waren heel bloemrijk, zegt Sartenaer. “Mensen die hem goed gekend heb-ben vertellen tegenstrijdige verhalen,” zegt Gielens. “Heel veel mensen bewonderen hem, sommigen halen al dan niet lichtjes geamu-seerd de schouders op, zo goed als niemand is echt tegen hem.”

Pijnlijke scènes“Na al die research blijft Cudell niet te vatten, hij is een echt mysterie. Cudell was een visio-nair. Hij was meer dan eens staatssecretaris en minister maar besefte als geen ander dat de

1 mei 1980: André Cools, Philippe Moureaux en Guy Cudell nemen deel aan het congres van de PS.

27 juni 1984: Guy Cudell staat de pers te woord, nadat hij aan zijn ontvoerders kon ontsnappen.

© B

ELG

A

tenbureau (dat een modeshow organiseerde met de scholen van Sint-Joost) niet tijdig be-taald had, en hij tijdens een discussie met de jonge organisatoren compleet uit de bocht ging. De journalisten keken ongemakkelijk de andere kant op. Het was in de pre-internet en -Twittertijd, en het was de laatste keer dat ik Cudell in levende lijve heb gezien.De naar mijn weten laatste tv-beelden van Cudell dateren uit 1998. Aan het Sint-La-zarusplein braken rellen uit. Er heerste een territoriumconflict tussen Afrikaanse prosti-tuées en migranten. De buurt telt sinds jaar en dag prostituées, maar terwijl de veelal oudere Belgische dames er ‘zedig’ gekleed bij zaten, doken de eerste strings op in de vitrines. Mi-grantengezinnen pikten het niet langer dat hun kinderen hiermee geconfronteerd wer-den. Het liep aardig uit de hand. Volgens de prostituées waren de rellen aangestoken door drugsdealers die hun territorium wilden afba-kenen. Toch blijft het positieve beeld van Cu-dell intact: “Je vergeeft veel als mensen lang aan de macht zijn,” zegt Ruud Gielens. En ook:

“Mensen creëren mythes.” In het stuk zoomt de KVS in op details om uit te komen bij uni-versele waarden en thema’s.Vrijdagochtend. De repetitie van de eerste scène in de schitterende oefenruimte klinkt veelbelovend. Het is een discussie tussen bur-gemeester Cudell en zijn voorganger en oppo-nent André Saint-Rémy. De Franstalige Pierre Sartenaer is het meest aan het woord. Mieke Verdin en Nathalie Goossens vallen in - in het Frans. Aanleiding is een staking van het ge-meentelijk personeel, waar Cudell het volgens Saint-Rémy heeft laten afweten. Het gaat over fundamentele zaken als het recht op staken van ambtenaren - in die tijd was die kwestie nog niet uitgeklaard. Cudell wordt ook verwe-ten in overall meegestapt te zijn met stakende vuilnismannen die eigenlijk niet staakten. “Ik beperk de schade,” aldus Cudell. En dat viel aardig mee: negentig procent van het gemeen-tepersoneel staakte, “maar de inwoners zijn verder gegaan met trouwen en scheiden.”�� Danny�Vileyn

20 mei 1999: De Congolese gemeenschap betuigt eer aan de pas overleden Cudell, die voor hen ‘als een vader’ was.

© B

ELG

A

21 mei 1966: Cudell leidt de Amerikaanse astronaut John Glenn, vergezeld van zijn vrouw, rond in de tentoonstelling ‘Air and space’ in het voormalige Rogiercentrum.

© B

ELG

A

© P

Ho

To N

EW

S

gemeente de plek is waar je echt iets kan rea-liseren”, besluit Gielens. “Hij krijgt dezer da-gen volop navolging: Paul Magnette verhuist van nationaal naar Charleroi, Vincent Van Quickenborne van nationaal naar Kortrijk, en ook Bart De Wever heeft voor Antwerpen

gekozen. Uit onze research is gebleken dat de socialist Cudell veel minder een ideoloog was dan gedacht. Het was de werkelijkheid die Cudell tot actie dwong. Maar Cudell was ook volhardend. Tot op zijn sterfbed probeerde hij alles onder controle te krijgen.” “Cudell kon geen afscheid nemen van de macht. En dat leidde op het einde van zijn le-ven soms tot pijnlijke scènes. Zoals die ene keer toen hij de rekening van een evenemen-

On s’occupe de vous maakt deel uit van Tok Toc Knock dat na Laken nu in Sint-Joost neerstrijkt. De voorstellingen vinden plaats van 20 februari tot 3 maart in het Centre Culturel Russe, Middaglijnstraat 21, 1210 Brussel. De voorstelling speelt in het Frans en het Nederlands met boventitels. Met en van Ruud Goossens, Mieke Verdin, Pierre Sartenaer, Nathalie Goossens en An Weckx. Toegangskaarten kosten 12/16 euro.

“Cudell kon geen afscheid nemen van de macht. En dat leidde op het einde van zijn leven soms tot pijnlijke scènes”


ADVERTENTIE

Muziek > Tok Toc Knock brengt culturen samen in Le Thé au Harem

‘Muziek is eerste taal waarin we samen creëren’SINT-JOOST-TEN-NODE – De KVS strijkt neer in Sint-Joost, en slaat daarvoor de handen in elkaar met het lokale Théâtre de Galafronie. Kloppend hart van het festival Tok Toc Knock wordt het voormalige Le Thé au Harem, dat een cultureel praatcafé met een plaatselijk orkest wordt.

Le Thé au Harem d’Archimède is al een jaar of twee gesloten maar was ooit een restau-rant met een spraakmakende naam en interi-eur. Voor de tweede editie van Tok Toc Knock heropenen de KVS en haar partner Théâtre de Galafronie deze plek. “Geen tagine ter waarde van 22 euro, wel een populaire ontmoetings-plek waar je de hele dag door iets kleins kunt eten. Het is een fantastische locatie voor een volkscafé waar je een muntthee kunt drinken en wat cultuur kunt meepikken,” vertelt Didier de Neck, artistiek directeur van Théâtre de Ga-lafronie. “Er zal ook alcohol zijn, maar niet te veel om de lokale bevolking niet voor het hoofd te stoten. Bedoeling is dat de gemeenschappen elkaar ontmoeten.”Volgens De Neck is zo’n plek in Sint-Joost echt nodig. “Op sociaal vlak willen we samenhang brengen, en we creëren drie banen voor steun-trekkers. Op cultureel vlak willen we echt een meerwaarde bieden met debatten en con-certen, onder meer van ons orkest van dertig muzikalen uit de buurt, The Muzicien(ne)s.

Voor de opening van het festival zal het orkest een muzikale impressie van de wijk schetsen, gaande van oriëntaalse muziek tot klassiek.”“We willen een levende academie zijn: begin-nende muzikanten zijn ook welkom, zij leren al doende. Toeschouwers kunnen een repeti-

tie bijwonen. Zo wordt muziek de eerste taal waarin we samen dingen creëren.”

Culturele haardEen deel van het festival zal zich afspelen in het volkscafé en een deel in Théâtre de Ga-

lafronie, een jeugdtheater dat werkt met de lokale gemeenschappen en opgebouwd is als een collectief met een huis als uitvalsbasis. Maar wat met Le Thé au Harem na afloop van het festival? “Ik hoop belangstelling te wek-ken bij de lokale autoriteiten voor deze plaats. In de buurt zijn er al meer dan genoeg plekken die geplaagd zijn door blinde consumptie, er is nood aan een culturele haard.”Of de gemeente interesse zal hebben, is vol-gens De Neck nog maar de vraag. De onlangs verkozen burgemeester Emir Kir (PS) toonde zich de voorbije weken onbuigzaam in het dossier van de Leuvensesteenweg. “De wan-delstraat is opnieuw opengesteld voor het autoverkeer. Bij de start van het festival zal de auto hier weer meester zijn,” betreurt De Neck. “Maar het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de geesten van onze politici rij-pen, want in de toekomst zullen er in de stad veel meer wandelstraten zijn. Het is de enige manier om de oneindige autostroom uit de stad te weren.”� Benjamin�Tollet

Muziekvoorstelling The Muzicien(ne)s op 16-17 februari en 2-3 maart in het café Le Thé au Harem, Leuvensesteenweg 52-54 te Sint-Joost-ten-Node. Tickets kosten 8 euro. Meer info op www.kvs.be en 02-210.11.00.

Dertig muzikaal aangelegde buurtbewoners uit verschillende culturen bundelen de krachten bij Les Muzicien(ne)s.

© K

VS


Ontmoet een auteur op uw laptop

Links: Arnon Grunberg en Norman Davies bij deBuren. Rechts: Amos Oz in Passa Porta.

© D

E BU

RE

N / P

AS

SA

PO

RTA

Herbeleefd: Norman Davies, Amos Oz en Arnon Grunberg op www.deburen.eu, www.pas-saporta.be, www.citybooks.eu en www.radioboeken.eu

De televisie heeft sinds enige tijd een ‘net gemist-knop’ die toelaat om toch nog te zien wat eigenlijk al voor-bij is. Misschien is het een goed idee om er op te wijzen dat ook een aan-tal culturele instellingen in Brussel het mogelijk maken om min of meer systematisch de tijd terug te spoe-len, en de evenementen die zij orga-niseerden alsnog te ‘her’beleven.

Zo hebben zowel het Vlaams-Nederlands Huis deBuren als het internationaal litera-tuurhuis Passa Porta op hun website een ‘her-beleef-knop’. Achter die knop bevindt zich een almaar groter wordend archief van teksten, foto’s en ook filmpjes van de auteurs, publicis-ten en personaliteiten die op uitnodiging van die huizen in België langskwamen voor debat-ten, literaire avonden en lezingen.Die ‘herbeleef-knop’ is een goed initiatief. In de meeste gevallen geven de filmpjes slechts een ruime samenvatting van de avond - met een verknipte selectie fragmenten. Daarom kunnen ze de avonden niet volledig vervangen, maar in sommige gevallen toch een mooie compensatie zijn voor mensen die niet aan kaartjes konden geraken. Zo was bijvoorbeeld de ontmoeting met de Engelse historicus Nor-man Davies, die deBuren samen met uitge-verij De Bezige Bij Antwerpen organiseerde, tot ontgoocheling van velen uitverkocht. Na amper twee dagen online was het filmpje van de avond al door meer dan honderd mensen bekeken. Uiteindelijk zal dus een aanzienlijk veelvoud van het aantal lijflijk aanwezigen Norman Davies hebben gehoord, wat toch een mooie meerwaarde vertegenwoordigt.Davies was in België om zijn boek Vergeten koninkrijken te promoten, een studie van vijftien Europese staten (hertogdommen, ko-ninkrijken, prinsdommen en republieken) die inmiddels niet meer bestaan - van het Schotse ‘Koninkrijk van de rots’ Alt Clud tot de onme-telijke Sovjetunie. In Belvue werden Davies en historicus Luuk van Middelaar ondervraagd door journalist Rik Van Cauwelaert.Van Middelaar merkte op dat het eigenlijk uit-zonderlijk is dat een historicus het verleden onderzoekt van zaken die nu niet meer be-staan, en dus eens niet schrijft waarom iets onvermijdelijk moest lopen zoals het gelopen is, maar juist hoe iets niet gelopen is zoals het had moeten lopen. Davies demonstreert in zijn boek hoe menselijke instituties bruusk tot een eind kunnen komen. Het klopt dat hij

daardoor onrechtstreeks een subversieve kijk op het heden geeft. Maar dat neemt niet weg dat Davies, zoals hij zelf aangaf, in zijn boek nauwelijks over de actualiteit schrijft, terwijl men er hem in debatten wel voortdu-rend naar vraagt. In die opmerking zat toch een beetje teleurstelling. Het is inderdaad spijtig dat het ook in het filmpje voortdu-rend over het regionalisme in het Verenigd Koninkrijk, België en Spanje ging, en nau-welijks over de casestudies in zijn boek. Nochtans was het hoofdstuk over het Bour-gondische rijk wel een toepasselijk thema geweest, aangezien Davies, Van Middelaar en Van Cauwelaert haast letterlijk met hun kont op de resten van het paleis van de Bour-gondische hertogen zaten.Het is trouwens opmerkelijk hoe in som-mige gesprekken erg weinig over de boeken zelf gepraat wordt. Omdat het kunstwerk zelf zich moeilijk laat benaderen, wordt de context het gespreksonderwerp in plaats van de tekst. Gelukkig zijn sommige au-teurs daar al zodanig op getraind dat ze voor hoogstaande ‘context’ kunnen zorgen. Een vermakelijk filmpje is bijvoorbeeld dat van het interview op 20 januari in Flagey met de Israëlische schrijver Amos Oz, op de site van Passa Porta. Oz keek zijn interviewer nauwelijks aan, omdat hij haar vragen toch alleen maar aangreep om met droge humor het publiek te onderhouden over zijn schrij-verschap. Over hoe alle goede literatuur provinciale literatuur is bijvoorbeeld. Ook al gaat het over New York, een goed boek speelt zich altijd af tussen de kruidenier op de ene hoek van de straat en het park aan de andere hoek. Ook bij Tsjechov of Márquez is vooral de intimiteit en de kijk in de huis- en slaapkamers van belang.Ook Arnon Grunberg vindt dat. Op de site van deBuren is de Nederlandse schrijver te zien in De Markten, waar hij was uitgeno-digd naar aanleiding van zijn citybook over de Poolse provinciestad Lublin. In dat kort-verhaal heeft Grunberg het niet zozeer over Lublin, maar heeft Lublin het bij monde van een vrouwelijke stadsgids over hem. Grun-berg zet zichzelf neer als een harten en in-boedel stelende parasiet, die de gastvrijheid van de stadsgids misbruikt om zich toegang te verschaffen tot haar intimiteit. “Het is een wezenlijk verlangen te willen weten hoe iemand anders is,” zei Grunberg daarover tegen zijn interviewster Gudrun De Geyter. “Ik zou bijvoorbeeld ook jouw badkamer wel eens willen zien. Als je dat niet meer wil, dan moet je geen romans willen schrijven.”

�� Michaël�Bellon

Pra

at

ach

teraf

Claus in klassiek jasjeTheater�> D°eFFeKt speelt Thuis van Hugo Claus

BRUSSEL – De Brusselse theatergroep D°eFFeKt waagt zich dit jaar aan de inmiddels vijf jaar geleden overleden Hugo Claus. Ze spelen het toneelstuk Thuis, in een regie van Nimfa Tegenbos.

D°eFFeKt ontstond uit de cursuswerking van gemeenschapscentrum De Markten, en gooi-de de jongste jaren al hoge ogen met voorstel-lingen als Agamemnon (laureaat van het Land-juweel en de Roger Van de Voordeprijs 2010), en 1830. Theatermaker en -docent Nimfa Te-genbos is een van de regisseurs van het gezel-schap. Zij regisseerde in 2011 voor D°eFFeKt Woyzeck van Georg Büchner in het kader van haar eindwerk op de Toneelacademie in Maas-tricht. Ondertussen behoort ze tot de ploeg re-gisseurs van D°eFFeKt die ideeën voor nieuwe producties aanbrengt, en daarvoor put uit de grote groep acteurs die het gezelschap inmid-dels telt.Tegenbos koos dit keer voor Thuis, een be-klemmend stuk dat Claus schreef in 1975. Het gaat over de familie Vandaele, waarvan ma en pa ‘opgescheept’ zitten met de oude mevrouw Vergote, wiens huis zij kochten op lijfrente. Tot zij dood is betalen ze dus voor de woonst, en moeten ze ook nog eens voor mevrouw Ver-gote zorgen. In die beklemmende omgeving komt zoon Rik af en toe op bezoek, met zijn opmerkelijke vriendin Sonja.“Ik wilde al lang graag een stuk van Claus regisseren,” vertelt Tegenbos. “Vrijdag, Een

bruid in de morgen en Suiker zijn natuurlijk klassiekers, andere stukken zijn soms wat surrealistischer, maar van dit stuk stond de thematiek mij aan. Er zijn verschillende thema’s, maar Thuis gaat vooral over men-sen die bepaalde keuzes hebben gemaakt in hun leven, of die nog moeten maken, en die zich daardoor eigenlijk vastzetten in hun si-tuatie. Bij Claus spelen daarbij natuurlijk nog de taboes en keuzes die samenhangen met de katholieke kerk. Die gaan wij iets minder be-nadrukken. Maar er is bijvoorbeeld de moeder die ook met iemand anders had kunnen trou-wen, waardoor haar leven er anders zou heb-ben uitgezien. En de zoon die naar Amerika zijn droom achterna wil, maar merkt dat je bloedbanden niet zomaar doorbreekt.”Normaal legt Tegenbos ook graag de nadruk op het vormelijke aspect van toneel, maar dit keer eiste de tekst zijn rechten op. “We heb-ben erg gefocust op de tekstzegging, waardoor de enscenering er iets klassieker zal uitzien. We hebben er wel voor gekozen om met de vijf acteurs op een zeer kleine ruimte te werken.”

� Michaël�Bellon�

Thuis op 21, 22 en 23 februari en 1 en 2 maart om 20.30 uur in De Markten, Oude Graanmarkt 5, Brussel, 8/10 euro. Meer info op 02-512.34.25, www.demarkten.be en www.deffekt.be

Jong creatief talent gezochtSchrijven�> Flagey zet deuren open voor Schrijfdag

ELSENE – Op 23 maart zijn alle amateur-schrijvers welkom op de zesde editie van de Schrijfdag. Schrijvers, scenaristen en dichters verzamelen in het oude VRT-gebouw aan Fla-gey om de volgende generatie schrijfliefheb-bers stijlen marketingtips te geven. Zo zul-len Annelies Verbeke, Marc Didden, Kristien Hemmerechts en vele anderen van de partij zijn. Behalve uw blocnote met vragen mag u ook uw manuscript meenemen om het te laten beoordelen door uw favoriete uitgever.Dankzij een ruim aanbod aan workshops en

lezingen kan de hele dag door de bezoeker zelf samengesteld worden. De Schrijfdag maakt dit jaar deel uit van het internationale Passa Porta Festival. Tickets zijn online beschikbaar voor de liefhebbers van pennen en dichten. En wees snel, want ze vliegen de deur uit. Na reservatie heeft u zeven dagen de tijd om te betalen. � AD

Programma en tickets: www.creatiefschrijven.be

Nimfa Tegenbos focuste vooral op de tekstzegging, de enscenering blijft vrij klassiek.

© H

EN

K V

AN

RE

NS

BE

RG

EN


Muziek > Artiesten zoeken Brusselse burgers om op café te gaan

‘Soms is Brussel net Babel’

‘A ctie zoekt burger’ organi-seert verschillende activi-teiten, waaronder de reeks

caféoptredens ‘Artiest zoekt burger op café’. Op acht avonden tussen 16 februari en 30 april worden op-tredens van een speciaal voor de gelegenheid samengebracht kun-stenaarsduo in zes verschillende ca-fés aan elkaar gepraat door komiek Ramzi Zerqane. Op 16 februari en 15 maart ontmoeten de dichter Taha Adnan en songwriter Nele Van den Broeck elkaar in respectievelijk de cafés Averroès op de Leopold II-laan, en De Walvis in de Dansaert-straat.Taha Adnan is al een tijdlang geen onbekende meer in Brusselse poëziemiddens. De dichter kwam in 1996 op 26-jarige leeftijd ‘als afgewerkt Marokkaans product’ naar Brussel om te studeren aan de ULB, en te werken bij de Franse Gemeenschap. Maar hij bleef al die tijd ook de Arabische poëzie trouw: hij maakte deel uit van het Brus-sels Dichterscollectief, organiseert literaire salons, en staat deze don-derdag op Valentijnsdag in Bozar op het podium voor de vijfde editie van Transfrontalière, een meertalige

avond gewijd aan Arabische liefdes-poëzie.Nele Van den Broeck woont onder-tussen per ongeluk in Gent, maar voordien resideerde ze vijf jaar in de Zennestraat. Ze studeerde aan het Rits dat lokalen had in de Bottelarij in Molenbeek. Met de KVS maakte ze de voorstelling Singhet ende weset vro die in maart hernomen wordt. Muziek is haar corebusiness. Met Nele needs a holiday maakt ze even aanstekelijke als prettig gestoorde pop, en tegenwoordig kent heel Vlaanderen haar van haar muzikale column in het televisieprogramma Iedereen beroemd.

Op café“Ik wist niet aan wie De Vaartka-poen mij zou koppelen,” zegt Van den Broeck. “Eigenlijk was het een blind date met Taha, want ik kende hem daarvoor niet. Maar het klik-te. Hij is echt een aimabel en open mens. Ik vind het ook spannend dat hij een dichter is, en ik een songwri-ter. Ons gemeenschappelijke medi-um is taal, maar we spreken wel een verschillende taal. Soms zou ik wil-len dat ze die Toren van Babel nooit hadden gebouwd.”

Van den Broeck zal haar liedjes in het Engels zingen, Adnan leest zijn lange gedicht ‘Te laat, zoals ge-woonlijk’ in het Arabisch. Telkens worden er Nederlandse en Franse ondertitels voorzien.“Brussel is echt Babel,” aldus Ad-nan. “In elke wijk hoor je weer ande-re talen en zelfs als je een vreemde taal kan spreken, blijft er frustratie. Daarom is mijn schrijftaal het Ara-bisch gebleven. Alleen die taal geeft

zich volledig aan mij. Ondertussen is het Arabisch ook een Brusselse taal geworden, zoals het Neder-lands of het Frans. Maar vertalingen blijven nodig want mijn buurman moet mij kunnen begrijpen. Daar-om zijn mijn gedichten ook vrij di-rect. Mooie woorden en metaforen zijn belangrijk, maar ik wil ook dui-delijk zeggen wat ik te zeggen heb. ‘Te laat, zoals gewoonlijk’ is een actueel, stedelijk en Brussels ge-

dicht dat iedereen kan herkennen.”

Facebook“Wat me vooral boeit aan dit pro-ject is dat het aanstuurt op ont-moeting. Samenkomen op café is goed, zo komen ook mensen met poëzie in contact die gedichten al-leen kennen van vroeger op school. Poëzie kan hedendaags zijn, en daarom hou ik ook zo van wat Nele doet. Met haar liedjes brengt

SINT-JANS-MOLENBEEK – In een poging om de verschillende individuen en gemeenschappen die Molenbeek rijk is dichter bij elkaar te brengen, zet De Vaartkapoen samen met een hele reeks andere verenigingen en instellingen het project ‘Actie zoekt burger’ op. Ook kunstenaars als Taha Adnan en Nele Van den Broeck zetten hun schouders onder het initiatief, en trakteren op caféoptredens.

Van den Broeck en Adnan geven alvast het goede voorbeeld, en gaan samen op café. “Het is goed dat de VK bruggen wil slaan tussen de gemeenschappen.”

© IVA

N P

UT

ADVERTENTIE

WWW.KAAITHEATER.BE/PERFORMATIK

VINCENT DUNOYER &BERLINDE DE BRUYCKERE 1/03 + 2/03 20:30 + 23:00KAAISTUDIO’STRAJAL HARRELL & SARAH SZE 22/02 20:30 + 23/02 16:00+ 24/02 19:30 KAAISTUDIO’S

BIËNNALE VAN DE PERFORMANCE ART22/2>2/03/2013 BRUSSEL

EEN FESTIVAL VAN HET KAAITHEATERI.S.M. ARGOS, BEURSSCHOUWBURG, BOZAR,CC STROMBEEK, CENTRALE, Q-O2 & WIELS

MARTIN CREED 23/02 20:30KAAITHEATERBORIS CHARMATZ &MUSÉE DE LA DANSE 23 + 24/02 14:00>19:00ARGOS

MEG STUART, PHILIPP GEHMACHER& VLADIMIR MILLERMARIA HASSABI & JIMMY ROBERTIVO DIMCHEVBERNARD VAN EEGHEMMEGGY RUSTAMOVA ORLA BARRY ALEXANDER-MAXIMILIAN GIESCHE& LEA LETZELPHILIPPE VANDENBERG,ANGEL VERGARA, MOHAMMED TARGA, TOM WOESTENBORGHSZHANA IVANOVA THEO COWLEY CHLOÉ DIERCKXFRANZISKA WINDISCH+ HALLVEIG AGUSTSDOTTIR FREDERIK CROENE + JEROENUYTTENDAELE & DEWI DE VREEHIPPOLYTE HENTGEN +JOHN WOOD & PAUL HARRISON + CLÉDAT & PETITPIERRESARAH VAN LAMSWEERDE

© SARAH VAN LAMSW

EERDE

DUNOYER/DE BRUYCKERE MARTIN CREED

Kaaiad BDW 130213.indd 1 23/01/13 12:06


Frisdranken plakken van de suiker, bier maakt dik en van koffie kan u niet slapen. Gelukkig staan er steeds meer spannende alternatieven in de rekken. Salgam suyu is er zo eentje.

Bij de goede voornemens voor het nieuwe jaar staan minder drinken en gewicht verliezen hoog op de lijstjes. Ook bij mij. Al jaren doe ik het in het vroege voorjaar rustig aan in de hoop er wat beter uit te zien en wat minder jong te sterven, ook al riskeer ik dan een lange en pijnlijke oude dag. Lang leven wordt van ons verwacht, wat zeg ik, geëist.Voor een levensgenieter is het niet evident om de smakelijke en spannende dranken zoals bieren van hoge gisting en wijnen uit diepe kelders opzij te zet-ten. En wat is het alternatief? Ik kan alvast niet om met zoetigheden. Bieren horen droog en bitter te zijn, een Orval (waar die nog te vinden is) gaat mij boven het kalisjesap dat men Leffe noemt. Qua wij-nen drink ik veel liever een kalkdroge Chablis dan een mierzoete Trockenbeerenauslese. Voor wie even geen alcohol meer wil, is de vari-atie in het doorsnee café weinig spannend. Bij kof-fi e is er keuze tussen ‘groot’ en ‘klein’, en met wat geluk ‘deca’. Theeën zijn er van een bedroevende banaliteit, slap en/of smakend naar synthetische aroma’s. Hier en daar is er Oxo, die warme zoute mokerslag. Meer dan twee koppen daarvan per dag kunnen niet gezond zijn. En fruitsappen zijn mij al-lemaal te zoet. Even dacht ik soelaas te vinden bij tomaten- of rodebietensap, maar over dat laatste valt ook niet veel meer te vertellen dan dat men er sneller door gaat fi etsen.Tijdens de bietensaphype van een tweetal jaar ge-leden (als gevolg van de televisieuitzending ‘Ook getest op mensen’) trok ook ik op zoek naar dat wondermiddel. Het bleek nergens meer te vinden. Maar bij de Turk op het plein verkochten ze een drankje dat er ook rood uitzag. Ik kocht het, proefde en begreep er niets van. Het spul smaakte wrang en zout. Na enkele dagen begon ik er wel trek in te krij-gen. Deze winter ging ik opnieuw naar die winkel op zoek naar een spannend, niet-alcoholisch onge-

suikerd drankalternatief. Nu wou ik er ook meer van weten. Şalgam suyu heet het drankje. En er blijken twee versies van te bestaan, één met een groene dop en één met een rode. Ze bevatten een liter en kosten 1,95 euro per fl es.Şalgam suyu betekent, als ik het juist begrijp, rapen-sap (of rapenwater). Op de ingrediëntenlijst staat, af-hankelijk van de taal, een verwarrende boodschap. Er worden paarse wortelen voor gebruikt, die staan afgebeeld op de fl es. Verder bulgur (grutten van harde tarwe) en rode rapen (red turnip). Die bestaan inderdaad. In het Frans daarentegen staat er gewoon ‘navet’ (raap), in het Duits hebben ze het over Rode-betensaft (rodebietensap). Maar wat is het nu? In de meeste bronnen wordt er onomstootbaar gewag ge-maakt van rapen (al dan niet rode). Şalgam betekent ook raap in meerdere Indiase talen.Hoe maakt men Şalgam suyu? Men laat de bulgur, vaak vermengd met oud brood en andere zetmeel-bronnen zoals rijstmeel of kikkererwten vergisten in een vat met water. Anderen maken eerst een deeg van bloem en gist dat ze laten rijzen en daarna in water oplossen. Een wilde gisting dus, zoals voor desembrood. Aan dat water worden rauwe raap en paarse wortel toegevoegd, in lange stukken gesne-den, plus een behoorlijke schep zout. Paarse wortel is dus niet zo’n ‘vergeten’ groente als men ons wil doen geloven. Er moeten heel wat afwij-kende huisrecepten van bestaan. Bij één videorecept op het net worden er zeker ook rode bieten gebruikt en scherpe groene paprika. Wie weet welke groen-ten er nog kunnen? Augurken? Het geheel gist dan gedurende minstens twee weken in een plastic con-tainer. Soms wordt de drank gerijpt in houten vaten van moerbeienhout, zo’n zes weken. Şalgam suyu is een populaire drank in het zuidoos-ten van Anatolië (Turkije), in de streek van Adana bij de Syrische grens, maar industrieel is de populari-teit gaan uitzwermen naar andere gebieden. Men verkoopt het drankje langs de straat en in bars. De barman schenkt een glas bijna vol met het helder-rode vocht en voegt er dan, naargelang de wens van de besteller, een hoeveelheid sterk peperextract bij. Some Turks like it hot! Het geheel wordt versierd met een stuk gegiste paarse wortel erin als roerstokje. De drank wordt op zichzelf geapprecieerd op een terrasje, maar is ook populair aan tafel bij Turkse barbecue (Adana kebab) en bij de raki-drinkers. Naast het glaasje raki serveert men dan een glas Şalgam suyu, niet om te

mengen maar om de effecten van de raki te milde-ren. Het zou ook een uitstekend middel zijn tegen een kater.Turken raden Şalgam suyu ook aan als winterdrank-je. Ik las dat het rijk zou zijn aan vitamine C, thia-mine, ribofl avine, calcium, kalium en ijzer. Vandaar dus dat het helpt tegen katers.Ik vond in mijn winkel dus twee versies van het-zelfde merk. Eén met een rode dop en één met een groene. Bij die met de rode dop is al pepersaus toe-gevoegd, maar erg héét is het sap ook weer niet. Ik vind het best verfrissend, maar ‘with a zing’ zoals ze in Californië zeggen. Het lekkerste vind ik de Şalgam echter wanneer hij versneden is met spuit-water. Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Salgam suyu

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

ze poëzie dichter bij de mensen.”Van den Broeck beaamt: “In zijn ge-dicht heeft Taha het over de metro en over Facebook. Dat kom je niet vaak tegen, en het doet me ook denken aan mijn eigen werk. Ik heb toevallig ook een nummer dat ‘I love you but I google other people’ heet. We zijn al een paar keer samengekomen, en

ADVERTENTIE

M�� B�� H�� G��

www.fedsvk.be

02 412 72 44

Verhuur uw woning zorgeloos

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

Steun voor de renovatie

Fiscale voordelen

SOCIALE VERHUURKANTOREN

Trachet©

NIC

K T

RA

CH

ET

Salgam suyu is rijk aan onder meer vitamine C, thiamine, riboflavine, calcium, kalium en ijzer. Een ideaal drankje dus in de strijd tegen katers

toen ik zijn gedichten had gelezen ben ik binnen mijn repertoire gaan zoeken tussen het materiaal waar-mee ik nog nooit naar buiten ben gekomen. Uiteindelijk ben ik ook nieuwe nummers gaan schrijven die anders zijn dan die van Nele needs a holiday. Als mensen mijn kop zien, verwachten ze humor, maar nu zal die er niét zijn! (lacht) Ik ben blij met deze kans.”In café De Walvis heeft Nele needs a holiday al eens gespeeld, maar café Averroès was tot voor kort onbe-kend terrein. “Zonder Taha was ik er waarschijnlijk ook niet naar binnen durven gaan. Ik was er ook de enige vrouw. Maar het voelde wel goed. Het is een café zonder alcohol, maar ik had niet het gevoel dat ik er niet welkom was. De patron, Hassan, is een man van Marokkaanse afkomst uit Sint-Niklaas, en kent iedereen in zijn café. En toch is het een wereld op zich. Het is goed dat de VK een brug slaat tussen die eilandjes. Ik ga mijn vriendinnen in ieder geval uit-nodigen.”Adnan kwam voordien al regelmatig in Averroès voor een Marokkaanse koffi e en een babbel. “’s Middags komen er ook ambtenaren, maar ‘s avonds is de sfeer inderdaad ‘et-nischer’ en komt er een mannelijk publiek. Dat is spijtig. Ik hoop dat er vrouwen naar het optreden komen want anders is er niets aan. Aver-roès was trouwens een islamitisch fi losoof uit de twaalfde eeuw die beschouwd wordt als een van de va-ders van het seculier rationalisme in Europa. Laat ons hem eren.”

Michaël Bellon

‘Actie zoekt burger’ is een organisatie van De Vaart-kapoen en verenigingen als Citizenne, Merhaba, de Pianofabriek, het KMSK, Daarkom, en Awsa. Op vrijdag 22 februari om 20 uur heeft in de VK een gratis debat plaats over de rol van de artistieke praktijk in de stedelijke diversiteit, met de Brusselse actrice en film-regisseuse Kadija Leclere, kunsthistorica Véronique Danneels, acteur Mohamed Ouachen, choreograaf Milton Paolo Nascimento, kunst-schilderes Zahia Atghaniti, en danseres en choreografe Nienke Reehorst.Aan het programma van ‘Artiest zoekt burger op café’ tussen 16 februari en 30 april doen verder onder meer Koen Monserez, Peter Van-denbempt, Kadi Abdelmalek, Amid Chakir, Pitcho en Hans van den Broeck mee.

Info: 02 413 04 10 en www.vaartkapoen.be

■ ‘Transfrontalière’ met Taha Adnan, Hala Mohammad, Koen Stassijns en trio Henk de Laat, 14 februari om 20 uur in Bozar, www.moussem.be, www.bozar.be

■ ‘Singhet ende weset vro’ met Nele Van den Broeck, van 5 tot 9 maart in de KVS, www.kvs.be, www.neleneedsaholiday.com


Serge Anton: “Ik ben geen avonturier, behalve in mijn gedachten. Voor mij is het belangrijk dat een mens vrij is in zijn kijk op het leven.”

‘I k was een slechte leerling, mijn nieuws-gierigheid ging uit naar andere dingen dan kennis uit schoolboeken. Ik had

wel interesse voor architectuur, de rijkdom aan schoonheid van musea, en de dingen die rondom mij gebeurden. Tekenen leek me wel wat, maar daar bleek ik het geduld niet voor te hebben. Fotografie past beter bij mijn on-geduldige natuur: een druk op een knopje volstaat om de tijd stil te doen staan,” vertelt Anton. “Daarnaast leek fotograaf worden me

ideaal om met heel veel verschillende sferen in contact te komen, en een eigenzinnige blik te tonen op de meest uiteenlopende zaken.” “Als jongeman was ik eveneens enorm geboeid door het stoffelijke en materialen, en hun in-teractie met licht. Als binnenhuis- en tuinar-chitect had mijn vader in zijn bureau lianen uit Afrika hangen. Dat fascineerde me, net als de manier waarop de uitgekiende belichting het tafereel tot leven bracht. Die interactie met licht wilde ik op foto vastleggen en begrijpen.”

“Het heeft uiteindelijk geleid tot mijn debuut-werk: het fotograferen van papier en boeken. Papier is nu eenmaal een materiaal dat licht goed aantrekt, en ik had weinig plaats en geld. Zo fotografeerde ik onder meer boeken van een Antwerpse bibliotheek die onherstelbaar beschadigd waren geraakt in een brand. Ze vormden een mooie getuigenis van het feit dat alles verandert door de tijd en de omstandig-heden. Het was ook eenzaam werk, wat me heel goed afgaat. ’s Avonds alleen thuis naar

muziek luisteren, en spelen met de belichting van het voorwerp. Ik kan daar echt van genie-ten.”“Mijn debuutwerk is tentoongesteld in het boekenmuseum Bibliotheca Wittockiana in Sint-Pieters-Woluwe, en heeft zijn plaats gevonden in een internationaal bekroonde kunstkalender. Daardoor heb ik van in het be-gin nooit verlegen gezeten om werk. Of het nu voor reportagewerk is, reclamefoto’s of boe-ken: de opdrachtgevers zijn altijd naar mij ge-komen. Te beginnen met Actief Wonen/Déco Idées.”

LuierikOmdat Anton zoveel werk van architecten heeft gefotografeerd, en daar enorm veel van geleerd heeft, is hij uiteindelijk zelf begonnen met decoratie en binnenhuisarchitectuur. “De mensen kleven graag een etiket op wat iemand doet. Een apotheker is een apotheker,

© MARC GYSENS

ELSENE – “Ik ben een enorme liefhebber van muziek. Maar helaas kan ik zelf niet spelen. Mijn vader, die er nu tachtig is, speelt mondharmonica, gitaar en accordeon. Allemaal geleerd op zijn dooie eentje. Maar ik heb geen talent. Zero, zilch, nada. Als tiener heb ik me ooit een gitaar gekocht, maar ik kon geen deftig akkoord uit de snaren krijgen en heb ze dan maar verkocht. Met het geld heb ik mijn eerste fotocamera aangeschaft, het is zowat het enige toestel waar ik nooit een handleiding voor nodig heb gehad.” Serge Anton is fotograaf, doet aan binnenhuisdecoratie en -architectuur, en is bovenal een levensgenieter met een open kijk op het leven.

‘Vergeet nooit jeogen te wassen’

Serge Anton, fotograaf en binnenhuisarchitect

Anton: “Deze koppen heb ik gemaakt tijdens mijn vele trips in Afrika, onder meer met humanitaire konvooien.”

© S

ER

GE A

NTO

N


een fotograaf is een fotograaf. Punt. Dat den-ken teistert ons meer en meer, terwijl de vlag zoveel verschillende ladingen kan dekken. Ze-ker bij mij. Met één constante, een wijze les van mijn vader die ik goed in mijn oren heb geknoopt: vergeet nooit je ogen te wassen. Benader de dingen steeds met een frisse blik.”Wat Serge Anton bedoelt met binnenhuisar-chitectuur en decoratie zie ik in zijn studio annex slaapkamer, waar ooit een openbaar badhuis was gevestigd. Zie ik op beelden van het prestigieuze Hotel Bristol in Parijs, waar hij de muren heeft gedecoreerd met enorme digitaal bewerkte foto’s van dahlia’s. Zie ik op foto’s van zijn dakterras — in Canadees hout, met duingras —, dat uitzicht biedt op het Zo-niënwoud. Zie ik op foto’s van het Afrikaanse

restaurant Toukoul in de Lakensestraat, waar de klanten in een decor van hout uit de Arden-nen en Ethiopische artefacten kunnen genie-ten van gerechten geserveerd op een injèra, een enorme pannenkoek op basis van gierst, die tegelijk als bord en — in reepjes gescheurd — als bestek dient. Het is een neerslag ook van wat Anton — net terug van Canada — heeft gezien en geleerd op zijn reportages die hem de wereld rond heb-ben gevoerd. Van Brazilië over Japan, Cuba en Egypte tot Tanzania, en nog zoveel andere exotische bestemmingen. “Maakt dat van mij ook een avonturier? Eigen-lijk niet. Ik hou er echt niet van het gevaar op te zoeken. Oorlogsfotografie, om maar iets te zeggen, zal nooit aan mij besteed zijn. Wat niet wil zeggen dat ik niet hou van wat opwinding zoals aan een motorraid deelnemen, maar het moet binnen de grenzen van het redelijke blijven. Ik heb ook niet de fysieke conditie om echt de avonturier uit te hangen, ik zal nooit enkel gewapend met een rugzak en mijn ca-mera in het gat van Pluto rondtrekken. Enkel en alleen binnen het kader van een organisatie ga ik naar een verre exotische bestemming.” “Waarin ik echter wel een avonturier ben, dat is in mijn gedachten. Voor mij is het belangrijk dat een mens vrij is in zijn kijk op het leven. Ik heb geen kinderen, en ben niet getrouwd. Ik ben steeds zo druk bezig geweest, en heb zo-veel gereisd dat ik daar eigenlijk nooit bij heb stilgestaan. Ik ben en blijf een vrije vogel. Ik beschouw mezelf ook een beetje als een lui-erik, want ik zou mijn nieuwsgierigheid veel

liever botvieren zonder te moeten werken voor de kost. Ik heb ook het gevoel dat alles al ge-daan is op het vlak van fotografie, wat kan ik dan nog bijbrengen? Het geeft me soms zin om niets meer te doen.”

NatuurmensDat nietsdoen is er voorlopig niet bij. Zo is Anton zich de jongste jaren meer en meer be-ginnen uitleven in kunstfotografie, zoals de prachtige foto’s op groot formaat, in zwart-wit, van karakteristieke Afrikaanse koppen.“Ze vormen een steeds belangrijker bron van inkomsten. Vorig jaar heb ik in Bazel tentoon-gesteld, een paar maanden geleden in New York. Met succes, al maken sommigen een beetje vanuit de hoogte voorbehoud, omdat ik als persfotograaf ben begonnen, en dat nog steeds doe. Alsof het ene niet verzoenbaar is met het andere. De koppen zijn foto’s die ik heb gemaakt tijdens mijn vele trips in Afrika, onder meer met humanitaire konvooien.” “Wat ik met de jaren nu ook begin te prefe-reren boven reportagefoto’s zijn projecten van lange adem. Het boek bijvoorbeeld over mees-ter-chocolatier Pierre Marcolini, een verhaal van de bron in Madagascar tot de uiteindelijke verwerking in het atelier. Of het boek, annex tentoonstelling, waarvoor ik onlangs een tijd-lang in de Marokkaanse woestijn heb gezeten, dichtbij de grens met Algerije. Ik schoot er kiekjes van vrouwen die tapijten weven, ge-maakt in opdracht van het Musée du tapis et des arts textiles van Clermont-Ferrand.” Hoewel Anton de dubbele Frans-Belgische na-tionaliteit heeft, woont hij al het leeuwendeel van zijn leven in onze hoofdstad. Al staat zijn reiskoffier altijd klaar. “De stad als fenomeen begint me steeds meer te vervelen, ik voel me meer en meer een mens van de natuur. Al twintig jaar denk ik eraan te vertrekken, maar het praktische van Brussel voor iemand die veel reist, haalt steeds de bovenhand op de nadelen.” “Al twintig jaar denk ik: waar zou ik anders willen leven? Telkens opnieuw kom ik uit op Brussel. Al begin ik me aan bepaalde dingen zoals de agressiviteit, de verkeersopstoppin-gen en het slechte licht, meer en meer te er-geren. Wat België betreft heb ik ook het gevoel dat men van hogerhand niets liever doet dan de mensen het leven zuur te maken.” “Toch ben en blijf ik dol op België. Die twee culturen verenigd binnen de grenzen van zo’n klein landje vind ik een enorme verrijking. Het huidige discours en het toenemende gehak-ketak tussen Nederlandstaligen en Franstali-gen doet me dan ook pijn. Wij hebben zoveel te bieden en er is zoveel te ontdekken. Maar mocht België eenduidig zijn, ik zou me al snel verveeld hebben.”

� Karel�Van�der�Auwera

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

“Mocht België eenduidig zijn, ik zou me al snel verveeld hebben”

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van Brussel Deze Week vzw. Buiten België 25 euro per jaar. OPLAGE 70.490 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten ([email protected]), Paul De Weerdt, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Rika Braeckman ([email protected]), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. MARKETING MANAGER Frederik Welslau ([email protected]). HOOFDREDACTIE Anne Brumagne ([email protected]). EIND REDACTIE Elien Haentjens ([email protected]). REDACTIE Jean-Marie Binst ([email protected]), Christophe Degreef ([email protected]), Bettina Hubo ([email protected]), Patrick Jordens ([email protected]), Steven Van Garsse ([email protected]), Danny Vileyn ([email protected]). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele ([email protected]), Gerd Hendrickx ([email protected]). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt ([email protected]). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh ([email protected]). VERANTWOORDE-LIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie ([email protected]). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Communicatiehuis Muntpunt vraagt met een grote actie aandacht voor laaggelet-terdheid en analfabetisme. Het pand aan het Muntplein wordt omgetoverd tot een grote tentoonstelling, die de titel I Book You kreeg. Directeur Ann Van Driessche geeft een woordje uitleg.

Wat�is�I Book You?Ann� Van� Driessche: “I Book You is het eerste grote publieksevenement van Munt-punt (Muntpunt opent de deuren op 7 sep-tember, red.). We combineren onze liefde voor het boek met onze sociale opdracht door aandacht te vragen voor analfabetisme en laaggeletterdheid. Een duidelijk signaal dat we iedereen bij Muntpunt willen be-trekken. I Book You heeft ondertussen een Unesco-label. We halen de tentoonstel-ling 100 book covers to fight illiteracy - ge-baseerd op ‘The 100 greatest novels of all times’ van The Observer - naar het Munt-plein. Van die honderd beste boeken heb-ben kunstenaars evenveel remakes van de cover gemaakt. Die posters zullen aan de ramen van Muntpunt hangen. Een gratis tentoonstelling waar iedereen die voorbij-

komt van kan genieten. In samenwerking met de blindenbibliotheek komt er ook een 0800-nummer waarop laaggeletterden tek-sten kunnen beluisteren.”

Wat�is�jullie�eigen�inbreng?Van�Driessche: “We bouwen verder op de bestaande expo: samen met Le Soir en De Standaard zijn we op zoek gegaan naar de tien beste Belgische boeken aller tijden, vijf Franstalige en vijf Nederlandstalige. De le-zers van die kranten bepalen de lijst, nadien maken tien kunstenaars een remake van de boekcovers. De titels worden onthuld op 19 februari, de posters op 7 maart.”

Jullie�betrekken�heel�wat�partners:�Bru-taal,�Passa�Porta�en�het�Huis�van�het�Nederlands,�maar�ook�de�Brusselse�Museumraad�en�Vizit.�Is�zo’n�brede�samenwerking�eenmalig?Van� Driessche: “Nee, helemaal niet. Muntpunt wil een hub worden in het Brus-sels Nederlandstalig netwerk. We willen met zoveel mogelijk partners samenwer-ken.”� Danny�Vileyn

Muntpunt: beste Belgische boeken aller tijden tentoon

Ann Van Driessche: “Muntpunt moet een hub worden.”

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

3 VRAGEN AAN ANN VAN DRIESSCHE


BRUSSEL – Denis Verlinden (25) houdt van sterke emoties. Zijn portie adrenaline haalt hij door in spectaculaire Crashed Ice-wedstrijden tegen hoge snelheden naar beneden te stormen. Met Ice Skating Brussels Freestyle haalt hij dan weer al-lerhande zotte kunstjes uit. Verlinden zoekt de spotlights graag op als schaatser, maar niet als mens.

‘I k heb voor het eerst schaatsen aange-trokken om meisjes te ontmoeten tij-dens een discofuif in Poseidon,” vertelt

Verlinden over zijn eerste stappen op de ijs-piste. “Ik was toen al zeventien. Tot dan toe had ik allerhande sporten uitgeprobeerd. Dat ging van karting – waarin ik als jonge ket met de besten concurreerde – tot kitesurf, dat ik vooral tijdens mijn vijfjarig verblijf op de Do-minicaanse Republiek beoefende.”Toch koos de Brusselaar voor de koude van het ijs. Hij had de smaak meteen te pakken, en bleek een natuurtalent te zijn. Aanvankelijk beperkte hij zich tot wekelijks schaatswerk, maar daar kwam verandering in toen hij het bestaan van Red Bull Crashed Ice ontdekte.“Ik had altijd al gezegd dat ik graag een par-cours zou schaatsen waarop sprongen en ob-stakels waren aangebracht. Toen een vriend me drie jaar geleden over Crashed Ice sprak, heb ik me door omstandigheden niet inge-schreven voor de Belgische kwalificaties. Maar uiteindelijk belandde ik in de kwalificaties van de officiële wereldbekermanche in Nederland. Door mijn goede prestaties was ik opgeval-len op een ander Crashed Ice-evenement, en mocht ik een uitgevallen finalist vervangen.”“De kwalificaties bij onze Noorderburen zijn niet van de poes. Op donderdag moet elke

Denis Verlinden: “Omdat ik zo hoog spring, krijg ik altijd een goede plaats tijdens shows.” © MARC GYSENS

Discrete showmanSchaatsen > Denis Verlinden toont indrukwekkende kunsten op het ijs

de CLUB

Basketbal op wieltjesHet 6de zintuig/Le 6e sens

BRUSSEL – Vzw Het 6de zintuig heeft de eerste Brusselse rolstoelbasketbalploeg opgericht. In het Zuidpaleis komt nu elke dinsdag een groepje samen om te basketten. De vooruitgang is voelbaar, maar alle hulp is meer dan welkom.

“Een autoaccident veroordeelde me in 2003 tot de rolstoel,” vertelt oprichter Samir El Bidadi (30). “Ik vond toen geen hulp behalve die van mijn familie. Daarom heb ik deze vzw voor mensen met een handicap opgericht. Twee keer per maand komen we samen voor cultu-rele en sportieve activiteiten, en we houden ook sensibilisatieacties in scholen. Sinds vorig jaar hebben we een rolstoelbasketbalsectie op-gericht.”Die discipline is een raar goed in Brussel. De zoektocht naar spelers werd onder meer on-dersteund door een afficheactie en resulteerde in augustus 2012 in de handibasketbalploeg. Zij begonnen helemaal vanaf nul.“Wij bieden recreatief basketbal aan. Com-petitie is op dit moment geen doel. Om je te meten met de concurrentie moet je competent zijn, en al onze spelers zijn debutanten. Daar-bij liggen de andere Belgische ploegen op een

aanzienlijke afstand rijden. Dat zou onze spe-lers kunnen demotiveren.”“Tussen onze zes spelers vind je zowel een jon-gen van tien als een meisje van zeventien. Be-gin dit jaar waren we nog met negen, maar drie mensen hebben afgehaakt omdat ze dezelfde dag moeten pingpongen of duiken.”Maar dat bederft de sfeer zeker niet. Voor de training wordt er hard gelachen rond een tas koffie of choco, maar daarna is het anderhalf uur hard werken op het parket. En dat werpt zijn vruchten af. “Lea kon begin dit jaar de bal niet van de grond pakken, maar vandaag drib-belt ze zelfs zonder naar de bal te kijken. De kleine Morgen is van één gescoorde hoop naar zeventien gegaan. Dat er resultaat is, doet me plezier. Maar ook als je hen gewoon ziet la-chen, heb je al gewonnen.”

Minibus met chauffeurDe handibasketploeg heeft een nauwe samen-werking met basketbalclub Royal IV, die onder meer ballen en zaaluren ter beschikking stelt. El Bidadi zou volgend jaar graag naar twee trai-ningen groeien, en binnen tien à vijftien jaar twee ploegen tellen. Maar hij blijft voorzichtig.“Ik ga niet te veel voorspellingen doen want

dat kan demotiverend werken. We moeten re-clame maken zodat mensen met een handicap de mogelijkheden om te sporten ontdekken. Daarvoor hebben we ook trainers nodig om te helpen.”“Wat steun betreft moet er ook wat verande-ren, want de regels om subsidies te krijgen zijn nogal complex. Het geld zou nochtans welkom zijn. Nu spelen we met onze eigen rolstoelen, maar die zijn niet aangepast aan de sport. Die specifieke stoelen kosten tienduizend euro. Dat geld hebben we niet. En als we ze al kon-den kopen, waar zouden we ze dan veilig kun-nen stockeren?”In de toekomst is het vooral belangrijk om de werking verder te kunnen zetten, en rolstoel-gebruikers de kans te blijven geven op basket-bal. Daarvoor is meer nodig dan een bal en een veld. “Mijn droom is een minibus met chauf-feur die voor elke training de spelers oppikt. Nu zijn we altijd afhankelijk van andere men-sen. Dankzij die minibus zouden onze spelers zich zoveel mogelijk kunnen amuseren. En dat is net het doel van onze vzw.”�� Tim�Schoonjanshttp://le6esens.be�

schaatser individueel het parcours afdalen om zich te plaatsen voor de vrijdagreeksen. En op dat moment begint het echte, spectacu-laire werk, want dan komen de internationals

in het spel. Dat zijn onder meer Amerikanen en Canadezen die bijna voltijds bezig zijn met Crashed Ice. Je daalt per vier af, en het kan er stevig aan toe gaan. Je mag niet duwen of trek-

ken, of een tegenstander destabiliseren. Maar je mag je wel zetten, en je schouders gebrui-ken. Bij elke wedstrijd komen er valpartijen voor. Het is op fysiek vlak redelijk zwaar, maar

Naoufel en Lea komen met veel plezier naar de trainingen van de rolstoelbasketploeg.

© M

AR

C G

YSE

NS


ik denk niet dat uren doorbrengen in de fit-ness veel voordeel oplevert.”“Eigenlijk houd ik niet echt van contact. In hockey is dat bijvoorbeeld meestal geweld-dadig, soms met de intentie om pijn te doen. Bij Crashed Ice is dat niet het geval. Het kan gebeuren dat iemand je raakt, maar die doet dat normaal niet opzettelijk.”

Beetje zotMet zijn acceleratie en goed gevoel voor even-wicht als voornaamste sterktes eindigde Ver-linden de vorige twee jaar telkens op het po-dium van de Belgische kwalificaties. Op het Nederlandse tornooi kon hij voorlopig nog geen rol van betekenis spelen.“In België gaan de wedstrijden op een ge-wone ijspiste, waarop wat obstakels zijn aangebracht, door. Een braaf, zelfs makkelijk parcours. Het echte Crashed Ice-parcours in

Nederland is dus andere koek. Al ken ik ook dat intussen al uit het hoofd.”“Ons probleem is dat we in België geen plek hebben om te trainen. Amerikanen doen dat tijdens de winter bijvoorbeeld op bevroren meren, waar ze door quads worden voort-getrokken. Om die reden train ik dan ook niet specifiek. Met uitzondering van de twee kwalificatietornooien sta ik wat Crashed Ice betreft heel het jaar droog.”Afgelopen week strandde Verlinden tijdens de vrijdagsessies van de editie 2013 waar-door hij de finalestrijd tussen de 64 beste Ice Cross Downhill-atleten miste. Hij kwam

tijdens de tweede bocht ten val, en kon zijn achterstand niet meer goedmaken. “Volgend jaar kom ik gewoon terug om beter te doen,” reageerde hij. Want zijn honger is zeker nog niet gestild. “Ik wil andere wedstrijden schaatsen, andere technieken en routes leren kennen, en in de officiële Belgische ploeg opgenomen worden. Momenteel telt die twee schaatsers die ook financieel gesteund worden, en meteen ge-kwalificeerd zijn voor de verschillende wed-strijden. Nu betaal ik alles zelf.”“Met de nodige training zal ik nog beter wor-den. Daar ben ik zeker van, want ik hou erg van de sport. Al moet je wat zot zijn om ze te beoefenen. Maar als je van adrenaline houdt, dan zit je goed.”

Met Icemou naar de topIn Brussel houdt Verlinden zich vooral bezig met freestyle. Met de Ice Skating Brussels Freestyle (ISBF) haalt hij allerhande kunst-jes uit op het ijs. Zaken die je er niet meteen verwacht.“België telt maar een paar ploegen, maar in Frankrijk is freestyle uitgegroeid tot een gro-te sporttak. We willen ons laten opmerken, en daar slagen we vrij goed in. Er zijn perio-des waarin we bijna elke week naar Frankrijk trekken om er deel te nemen aan evenemen-ten.”“Ik heb ISBF met twee vrienden opgericht. Van de uitbaters van schaatsbaan Poseidon krijgen we elke vrijdag een afgebakende freestylezone. Dat is nodig, want door onze moves kunnen er gaten in het ijs komen met eventuele valpartijen tot gevolg.”Verlinden blinkt bij ISBF vooral uit door zijn sprongen. Binnenkort trekt hij naar een eve-nement van de Franse groep United waar een vijfduizendtal mensen wordt verwacht. En wie staat op de affiche? Icemou. “Dat is mijn bijnaam. Omdat ik zo hoog spring, zetten ze mij op een voorname plaats in de show. Al heb ik het tegelijk een beetje moeilijk met al die aandacht. Want ik toon me graag als schaatser, maar als mens ben ik discreet.”

� Tim�Schoonjans

De winter is een spelbreker voor wie van sport houdt. Het sneeuwt, het ijzelt, de voet-balpleinen zijn onbespeelbaar. Er lijkt geen eind te komen aan de periode van guur weer. De voetbalbond beslist op vrijdagmorgen dat er alweer een voetbalvrij weekend volgt voor ons, de anonieme amateurs. We snak-ken naar de bal. Naar competitie, naar de geur van verwarmende zalf voor de match, en naar de kleedkamerhumor en de cama-raderie na de wedstrijd. Onbelangrijke con-frontaties tussen gelijkgestemde mannen die van geen ophouden weten. Dit seizoen spelen de veteranen van Ritter-klub Jette de thuiswedstrijden op vrijdag-avond. Dat hebben we eind vorig seizoen collectief in een vlaag van zinsverbijstering beslist. We wilden wat meer tijd voor onze familie vrijmaken. Lees: met mevrouw gaan shoppen, de kinderen naar hun activiteiten begeleiden, in het huis klussen... Eigenlijk alles wat een man minder graag doet maar graag opbrengt voor zijn omgeving. De laatste dag van de week is een ongelukkige avond voor mannen die in de tweede helft van hun leven zitten. De vermoeidheid na een zware werkweek is op vrijdagavond het meest voelbaar. Volgend seizoen wordt weer op zaterdagmiddag gevoetbald aan de rand van het Dieleghembos. Dat hebben we in-middels beslist. Onze délégué stuurt op vrijdag, enkele uren nadat de KBVB de wedstrijden afgelast heeft, een mail rond. Wie wil mag komen trainen want trainer Alain wil een oefen-stonde inlassen en de gemeente is bereid om Heymbosch waar we op dinsdagavond trainen en de thuiswedstrijden afwerken, open te houden. Ik popel van ongeduld. Dan toch wat voetbal vandaag. Ze kunnen op mij rekenen. Ik kom trainen, lopen, rennen, wat afzien en voetballen in de barre koude. Acht

ploegmaats zijn afgezakt naar de verlaten sportinfrastructuur in Jette. Peter, oud-ge-diende, generatiegenoot, en de man die de boel mee recht houdt, komt, samen met mij, als eerste op het besneeuwde kunstgrasveld aan. Het sneeuwt hard. Het kunstlicht ver-licht de vallende sneeuw die in dikke pak-ken uit de hemel valt. Hij wordt er zowaar melancholisch van. “Mooi hé?”, fluistert de boomlange middenvelder, “die sneeuw is magnifiek.” Ik treed hem bij. Dit is puur geluk. We warmen ons samen op voordat iedereen aanwezig is. We lopen, warm inge-duffeld, op het besneeuwde veld. We schie-ten wat ballen naar elkaar toe. De oranje winterballen laten bij elke beweging sporen na in de sneeuw. Wanneer iedereen er is, neemt de coach het heft kordaat in handen. Hij laat ons een in-tense opwarming en korte intervaltraining afwerken. Dan beginnen we, eindelijk, aan het wedstrijdje. Partijtjes die nooit ophou-den. Vier tegen vier in de grote rechthoek. Alle menselijke emoties en gevoelens zitten vervat in elke wedstrijd. Blijdschap om een mooie beweging, ontlading na een doelpunt, hoop als de gelijkmaker gescoord wordt, woede na een mislukte actie, ergernis als een ploegmaat de ongetwijfeld geniale be-doeling weer eens niet gelezen en begrepen heeft, hard lachen na een goed geplaatste voetbalopmerking... Na de onverwachte training praten we bij een drankje na met de nieuwe sympathieke kantine-uitbater die een Standard-supporter blijkt te zijn. Ont-haasting. Zelf voetballen is nog altijd het mooiste wat er is. Puur geluk.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David Steegen

Geluk

RoEIERS SpoRtEN op HEt DRoGE

BRUSSEL – De tiende run and bike van Royal Sport Nautique de Bruxelles (RSNB) ont-vangt zowel competitiebeesten als families.

Zoals de naam doet vermoeden bestaan de teams uit twee personen die afwisselend lopen en fietsen. Het aantal wissels tussen beide disciplines is onbeperkt. Enige voor-waarde is dat de twee maximaal door tien meter gescheiden zijn. Het startschot wordt op zaterdag 23 februari om 14 uur gegeven. Iedereen kan deelnemen, of het nu juniors, veteranen of gezinnen zijn. Naargelang de

categorie leggen de deelnemers één of twee rondes van telkens 7,5 kilometer af. Het startschot wordt aan het clubhuis van RSNB gegeven (Vilvoordsesteenweg 170 in 1120 Neder-Over-Hembeek), waarna een knap en gevarieerd parcours volgt. De wedstrijd telt mee voor de run and bike challenge 2012 – 2013. Inschrijven kost tien euro voor leden en twaalf euro voor niet-leden. Sporters die zich na 18 februari inschrijven, betalen vier euro extra. Meer informatie vindt u op www.royal1865.be. TS

VECHtEN IN tHAISE StIjL

BRUSSEL – Chokmuay Gym Belgium pre-senteert tijdens Made in thailand 2 maar liefst negentien thaiboksgevechten.

Chokmuay claimt thaiboksen in de enige echte Thaise stijl aan te leren. Wat dat in-houdt? Training gebaseerd op agressiviteit, kicks en Engels boksen. Het resultaat kan u op zaterdag 16 februari ontdekken in de omnisportzaal van de Zespenningenstraat (nummer 42 in 1000 Brussel).Daar worden de mannen om 15 uur gewogen

om tegen 17 uur klaar te staan voor de eer-ste gevechten. Er staan negentien kampen op het programma in verschillende catego-rieën. De vechters, met ronkende namen als Franck ‘Dam Dam’ Wawina en Yassine ‘Pa-lestiny’, zijn voornamelijk de vruchten van de Brusselse vechtsportclubs. Tickets zijn aan de deur te koop voor tien euro. De organisatie verwacht dat het event, net als de vorige drie edities, een succes wordt. Meer informatie vindt u op www.chokmuaygymbelgium.com. TS

“Je moet wat zot zijn om aan Crashed Ice-schaatsen te doen. Maar als je van adrenaline houdt, dan zit je goed”

BDW - editie 1365

Documents

Transcript of BDW - editie 1365