BDW - editie 1362

N° 1362 VAN 24 TOT 31 JANUARI 2013 ¦ WEEK 4: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE

Veel pv’s, andere prioriteiten

E erst het goede nieuws. Tussen 2007 en 2010 daalde het aan-tal misdrijven op het Brus-

selse openbaar vervoer met elf pro-cent. Dat blijkt uit een antwoord van federaal minister van Justitie Anne-mie Turtelboom (Open VLD) op een schriftelijke vraag van senator Karl

Vanlouwe (N-VA). In haar antwoord stelt de minister wel dat “de daling niet noodzakelijk het gevolg is van een vermindering van het aantal feiten. Ze kan ook worden verklaard door het gebrek aan manschappen binnen de spoorwegpolitie.”De criminaliteitscijfers zijn ook niet

eenduidig. Zo is het aantal misdrij-ven in het Zuidstation en het me-trostation Beekkant gedaald, maar gestegen in metrohaltes als Albert, Weststation en Anneessens. Sint-Joost-ten-Node en Ukkel zijn ‘veili-ger’ geworden; Ganshoren en Sint-Lambrechts-Woluwe kennen een stijging van het aantal misdrijven.Aan die daling van het aantal mis-drijven wordt de opvolging door het Brusselse correctionele parket gekoppeld. Daar zijn de cijfers min-der rooskleurig. Tachtig procent van

alle pv’s voor misdrijven op of rond het openbaar vervoer wordt gesepo-neerd. In absolute cijfers: op 19.120 zaken zijn er 15.082 die zonder ge-volg bleven tussen begin 2008 en begin 2012. Dit is, nog steeds vol-gens het antwoord, voornamelijk een gevolg van ‘andere prioriteiten’ en ‘dader onbekend’. De hoofdmoot van de pv’s wordt door de spoorweg-politie opgesteld, slechts een uiterst klein aantal door de MIVB en de po-litie die bij de NMBS actief is. Bij de MIVB klinkt het dat er heel wat za-

ken zijn die administratief worden afgehandeld en dus niet naar het parket doorvloeien.Sinds de dood van een MIVB-con-troleur in april 2012 kwamen er wel extra spoorwegagenten bij, waar-door het aantal geregistreerde mis-drijven volgens een woordvoerder van de federale politie weer gestegen zou zijn – maar die informatie kan minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) niet bevesti-gen.� Christophe�Degreef

BRUSSEL – Hoewel het aantal misdrijven op het open-baar vervoer in de hoofdstad gedaald is tussen 2007 en 2010, wordt tachtig procent van de pv’s voor dergelijke feiten geseponeerd.

Veiligheid > Tachtig procent seponeringen voor misdrijven op openbaar vervoer

WINTERPRET IN SCHEUTBOS

EEN STRIP- REPORTAGEVAN EVA HILHORSTEN WAUTERMANNAERT OP P. 6

En toch heeft Sint-Jans-Molenbeek toeristische troeven. Landschappelijke nog wel. Het Scheutbos op de grens van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het Pajottenland ligt er dezer dagen bij als een haast bucolisch tafereel waarin de mensen een figurantenrolletje hebben gekregen.

Als vormden ze samen priegelwerk in een dominante natuur, stippen in een abstract schilderij.

Yves saint laurent: van papieren pop tot mondriaan-jurken ook: maarten de Ceulaer en mauro & Chantal pattyn.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

24 0113

BDW OP HETAUTOSALON

© N

AA

M F

OTO

GR

AA

F

© B

AR

T DE

WA

ELE

BDW 1362 PAGINA 2 - DONDERDAG 24 JANUARI 2013

Net voor de opening nog vlug even het licht regelen... De kunsten antiekbeurs Brafa loopt nog tot en met 27 januari in Thurn & Taxis. Met onder veel meer deze ‘Hav-a-Havana’ van Mel Ramos.

© SASKIA VANDERSTICHELE

DE WEEK IN BEELD DOOR SASKIA VANDERSTICHELE

De PS gokt met Rudi Vervoort

Uitgelicht > Verkiezingen 2014: de stellingen worden ingenomen

R udi Vervoort was eind vorig jaar te gast bij Le grand oral op de RTBf-radio. Het was

een interview waarin bijna een uur lang zo goed als niets werd gezegd. Vervoort ging als een lepe vos alle moeilijke vragen uit de weg, maar erg veel begeestering klonk er niet in door.Diezelfde Vervoort wordt in mei minister-president van de Brus-selse regering. Daarmee brengt de PS ook meteen een nieuwe lijsttrek-ker in stelling voor de verkiezingen van mei 2014. Al maanden hekelden Brusselse PS’ers het gebrek aan lei-derschap in hun partij. De onduide-lijkheid over de opvolging van stem-mentrekker Picqué was daar niet vreemd aan. Met deze beslissing is er nu eindelijk klaarheid.Dat er twijfel bestond over de op-volging, is niet zo vreemd. Huidig minister-president Charles Picqué heeft bijna onafgebroken aan het hoofd gestaan van de Brusselse

regering, op vijf jaar na. Hij is bo-vendien een onbetwiste stemmen-kampioen die het goed doet bij alle lagen van de bevolking. Het wordt voor Vervoort een helse klus om die populariteit te evenaren.De twijfel over de opvolging had ook te maken met Vervoort zelf. Hij is als Brussels PS-voorzitter niet on-besproken. Dat heeft onder meer met de gemeenteraadsverkiezin-gen te maken. In Sint-Joost rolden burgemeester en kandidaat-bur-gemeester vechtend over straat, in Molenbeek werd goeroe Moureaux gewipt, en de verkiezingen in Gans-horen mondden uit in een complete chaos. Philippe Moureaux vroeg zich in een interview af of Vervoort al die tijd had liggen slapen.Heeft Vervoort daarmee zijn kans verkeken om een goede minister-president te worden? Zeker niet. Iedereen verdient een faire kans, la fonction fait l’homme. En de goed tweetalige Vervoort heeft in Evere

bewezen dat hij bestuurskwalitei-ten heeft. Vervoort is vooral de man van de consensus, minder van het grote verhaal. Hij is niet de spitse debater die men in sommige politici ontwaart, maar misschien hoeft dat ook niet om het Brussels Gewest te positioneren in het nieuwe in-stitutionele landschap. Want laten we wel wezen: er moet de komende jaren een loodzware staatshervor-ming worden doorgevoerd.Tegelijk wachten er in 2014 bijzon-der spannende verkiezingen. Er staat veel op het spel voor België, en in het bijzonder voor Brussel. Komt daarbij dat de N-VA bij de jongste gemeenteraadsverkiezingen bewe-zen heeft geen quantité négligeable te zijn in Brussel. Dat weten de Franstaligen drommels goed.Ook aan Franstalige kant zullen de verkiezingen op het scherp van de snee gevoerd worden. De MR aast op het Brusselse minister-president-schap. Vicepremier Didier Reyn-ders, van Luik naar Ukkel verkast, is naar eigen zeggen bereid zijn om zijn federale ambities te laten varen als hij de nieuwe nummer een in de Brusselse regering kan worden.Vreemd is dat de MR niet Reynders

BRUSSEL – De Brusselse regering krijgt in mei een nieuwe minister-president. Rudi Vervoort moet ervoor zorgen dat de PS in 2014 de verkiezingen wint. Dat wordt een hachelijke opdracht.

‘HISTORISCHE’ NIEUWJAARS-SPEECH DELEUZE

WATERMAAL-BOSVOORDE – Burgemeester en voorma-lig staatssecretaris Olivier Deleuze (Ecolo) liet zich op de nieuwjaarsreceptie van het Vlaamse gemeenschaps-centrum opmerken met een speech over identiteit in tijden van samenwerking.

Sommigen spraken van een ‘his-torische gebeurtenis’. Het was immers de eerste keer in de ge-schiedenis van gemeenschaps-centrum WaBo dat de burge-meester op bezoek kwam. Onder het FDF van Martine Payfa was dat ondenkbaar; die moest niets van de Vlaamse gemeenschap weten, en dus ook niet van een gemeenschapscentrum waar de Vlamingen (of Nederlandstali-gen, zo u wilt) samenkomen.“Historisch zou ik het niet noe-men. Het is gewoon een feit,” vertelde burgemeester Deleuze. De ecologist liet het daar niet bij. Hij herhaalde zijn redene-ring die hij eerder al in BDW uitte: “Ik ben van de Fransta-lige cultuur. Dat is niet de beste cultuur, maar het is de mijne.” Deze keer, op niet-vertrouwde grond, ging hij evenwel nog een stapje verder. “Net door dat te zeggen kan ik de andere ge-meenschap de hand reiken. Ik denk dat je pas goed met elkaar kunt samenwerken als je zelf fier bent op je identiteit.” Gezien de context toch enigszins his-torische woorden. Het was niet zichtbaar, maar menig bezoeker die de sneeuw had getrotseerd om nieuwjaar te vieren, kreeg een lichte krop in de keel bij het aanhoren van Deleuzes bood-schap.De tweetalige burgervader werd na afloop van zijn speech be-dankt door Brussels minister Brigitte Grouwels (CD&V), die de toespraak ‘moedig’ vond. Gevraagd aan Deleuze of hij de draagwijdte van zijn woorden besefte, antwoordde hij aan deze krant: “Dit ben ik – te nemen of te laten. Sommigen zeggen dat ik bij voorbaat al verkocht ben aan de Vlamingen, maar ik ga voor niemand mijn mening bij-schaven of inhouden.”In zijn gemeenteraad heeft de burgemeester af te rekenen met forse oppositie van het FDF, dat meer dan dertig jaar lang heers-te in Watermaal-Bosvoorde. En hij creëert door zijn uitspraken natuurlijk ook heel wat verwach-tingen bij de Vlaamse inwoners.� CD

OPMERKELIJK

© B

AR

T DE

WA

EL

E

naar voren schuift als lijsttrekker in Brussel, maar de minder charisma-tische Vincent De Wolf, burgemees-ter van Etterbeek en fractieleider in het Brussels parlement. In die zin is de verkiezingsstrijd in Brus-sel in 2014 er wel een met gelijke wapens voor Vervoort: mindere go-den onder elkaar. Bij CDH en Ecolo

BDW 1362 PAGINA 3 - DONDERDAG 24 JANUARI 2013 WEEKOVERZICHTWOENSDAG�16�JANUARIFDF:�‘BONUSSEN�ZIEKENHUIZEN�ONVERANTWOORD.’ In de commissie Sociale Zaken van het Brussels parlement stelt de FDF’er Michel Colson dat de bonussen voor topmanagers van Brusselse openbare ziekenhuizen te hoog zijn. Ze zouden meer dan 20.000 euro bruto bedragen, al kan dat niet officieel bevestigd worden. Volgens Brussels minister-president Charles Picqué en de rest van de PS moet het debat worden uitgebreid naar alle openbare sectoren.

DONDERDAG�17�JANUARIDILBEEK�TEGEN�TRAM. Ook Dilbeek spreekt zich uit tegen het tramnetwerk van De Lijn dat Vlaanderen met Brussel moet verbin-den. Het gemeentebestuur van de Pajotse randgemeente meent dat door de geplande tram naar Ninove kostbare open ruimte teloor zal gaan. Ook Keerbergen, Heist-op-den-Berg, Rotselaar en Kortenberg hebben zich al uitgesproken tegen de plannen en pleiten voor een versterking van het al bestaande openbaar vervoer. Meise en Vil-voorde zijn dan weer voorstander. De Lijn communiceert voorlopig niet over de verschillende standpunten.

NIEUWJAARSSPEECH�VANRAES. VGC-raadsvoorzitter Jean-Luc Vanraes (Open VLD) zegt in zijn nieuwjaarstoespraak dat de zesde staatshervorming eerst moet worden uitgevoerd alvorens er gesproken mag worden over een nieuw België. Voorts meent Vanraes dat de belangenconflicten tussen Vlaamse en Franstalige regeringen nefast zijn voor de burger.

VERVOORT�MINISTER-PRESIDENT. Op het komende Iris-feest in mei zal Rudi Vervoort de fakkel als minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest overnemen van Charles Picqué. Vervoort is nu Brussels PS-voorzitter. Die functie wordt over-genomen door vicepremier Laurette

Onkelinx. De toekomstige voorzitster verklaart dat “Brussel eerst en vooral met Wallonië moet samenwerken.”

VRIJDAG�18�JANUARIKULTUURKAFFEE�GESLOOPT. Het KultuurKaffee, een begrip op en naast de VUB-campus, wordt afgebroken. De sloop is nog niet voor meteen, want eerst moet de VUB een tijdelijk onderkomen zoe-ken voor het café-cultuurcentrum. Vanaf 2016 zal het KultuurKaffee een ander, permanent onderkomen krijgen in een nieuwbouw op de campus, zelfs op dezelfde plaats, tezamen met 650 nieuwe studen-tenkamers en de cultuurdienst van de universiteit.

FyRA�OP�STAL. De NMBS verbiedt tot nader order treinstellen van het Fyra-type in te leggen tussen Amsterdam en Brussel. De beslissing valt nadat er een stuk van de veelgeplaagde trein is geval-len en er eerder vele technische problemen opgedoken zijn. De Fyra werd begin december door de NS en de NMBS gelanceerd als snelle en enige alternatief voor de vroegere Beneluxtrein, maar kon de verwachtingen door alle problemen nog niet waarmaken. Maandag meldt de NMBS dan dat het contract met de Italiaanse leverancier wordt opgeschort als er binnen de drie maanden geen beterschap is. Ondertussen geraken reizigers niet of slechts moeizaam tot in Amsterdam.

ZATERDAG�19�JANUARIRAAD�VAN�STATE�VERWERPT�BEROEP�PROSTITUEES. Zestien prostituees en enkele ngo’s die werkten rond de KVS en die beroep hadden aangetekend tegen het straatprostitutieverbod van de Stad Brussel, krijgen ten gronde geen gelijk van de Raad van State. De klagers waren van mening dat de nieuwe reglementering onrecht-vaardig en willekeurig was. Het verbod, begeleid door GAS-boetes, kwam er na klachten over overlast in de Alhambrawijk.

MAANDAG�20�JANUARI PRIJS�VOOR�MOLENBEEKSE�SCHOOL. Basisschool Sint-Martinus uit Sint-Jans-Molenbeek wint een prijs voor haar initiatief om jonge leerlingen vertrouwd te maken met holebi’s en transgen-ders. De school had in het verleden moeilijkheden om (vaak door de godsdienstige achtergrond van die leerlingen) aan haar leerlingen uitgelegd te krijgen wat homoseksualiteit is. Ze zette daarom een tentoonstelling op met foto’s van onder anderen homokoppels en kussende vrouwen. Volgens de directie heeft dat geholpen. Çavaria, de vereniging voor holebi’s en transgenders, vindt het initiatief een prijs waard.

� Samengesteld�door�Christophe�Degreef

Rudi Vervoort (l.): meer een man van consensus dan van het grote verhaal. In mei neemt hij de fakkel over van minister-president Charles Picqué (r.).

zijn nog geen lijsttrekkers bekend. FDF trekt met de ervaren rot Di-dier Gosuin naar de verkiezingen.Aangezien regionale en federale ver-kiezingen samenvallen, is het meer dan waarschijnlijk dat de strijd om het Brusselse leiderschap uitein-delijk toch tussen de federale kop-stukken zal worden gevoerd: tussen

Ik ontdek hun alleenstaande woning met grote tuin en mooie bibliotheek. Laurette die nog wat hout op het vuur gooit. Wat een politiek cynisme!”

Burgemeester Bernard Clerfayt (FDF) over zijn aartsrivale Laurette Onkelinx (PS). Officieel woont zij in Schaarbeek, maar in de Sudpresse-kranten poseert ze in haar villa in Lasne (op Belga).

Vlaanderen moet één ding beseffen: als men het land wil splitsen, dan zijn jullie Brussel kwijt. Iets anders zullen de Franstaligen nooit aanvaarden. Nooit!”

Francis Van de Woestyne, commentaarschrijver van La Libre (in DS Weekblad).

In 2012 verzorgde de MIVB 19 miljoen ritten meer dan in 2011. Twee jaar geleden bedroeg het aantal ritten 329,9 miljoen, vorig jaar 348,8 miljoen. Dat is 5,76 pro-cent meer. De Brusselse openbaarvervoersmaatschap-pij schrijft dat toe aan een heleboel externe factoren, zoals de economische crisis, de bevolkingsgroei en de

5,76%HETGETAL

© B

ER

T VAN

DE

N B

RO

UC

KE / P

HO

TO N

EW

S

“

“

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF

verkeersdrukte in Brussel, en speelt daarop in door het net uit te breiden en de frequentie op sommige plaatsen te verhogen. Al sinds 1999 zit het aantal ritten jaar na jaar in stijgende lijn. Ten opzichte van tien jaar geleden is het aantal ritten zelfs met zeventig procent toegeno-men. In de toekomst plant de Brusselse regering een metro-uitbreiding naar Schaarbeek, maar daarover bakkeleien de regeringspartijen Ecolo en PS nog. De groenen willen dat ook het bovengrondse net uitge-breid wordt, en vooral efficiënter wordt.� CD

Laurette Onkelinx, die Brussels PS-voorzitster wordt, en Didier Reyn-ders, die het al is. Daarmee wordt Rudi Vervoort herleid tot secondant. Of dat een goede uitgangspositie om

de nieuwe Picqué te worden, is nog maar de vraag.�

Steven�Van�Garsse�en�Danny�Vileyn

Nu vrijdag 25 januari is Rudi Vervoort te gast in Polspoel op tvbrussel, meteen na Brussel vandaag


Economie > Karel Van Eetvelt (Unizo) over het belang van gevarieerde handelskernen

‘Brussel laat traditionele bakkers en slagers te makkelijk vertrekken’

BRUSSEL – Jarenlang had Unizo nauwelijks aandacht voor Brussel. Tot de Vlaamse ondernemersorganisatie zes jaar geleden besloot om zich ook op de hoofdstad te richten. Het minuscule ledental is er intussen vervijfvoudigd en de organisatie overlegt nu regelmatig met de lokale beleidsmakers. “Maar Brussel is een werk van lange adem,” zegt gedelegeerd bestuurder Karel Van Eetvelt.

O m zijn kantoor te bereiken moet Van Eetvelt laveren tussen de verhuisdozen en

de schilders. Unizo nam zopas zijn intrek in een fonkelnieuw en ener-giezuinig gebouw aan de voet van de woontoren UP-site.De nieuwe behuizing aan de Wil-lebroekkaai was absoluut nodig, zegt Van Eetvelt. Het vorige hoofd-kantoor, in de Spastraat, was totaal uitgeleefd, veel te klein en ook niet meer aangepast aan de hedendaag-se, flexibelere werkvormen. Aan de verhuizing ging een lange zoektocht naar een geschikte locatie vooraf. Op een gegeven moment werd zelfs geopperd om naar de Rand te trek-ken, net als de vrouwenorganisa-tie Markant en de Bouwunie, die vroeger ook in de Spastraat zaten. Dat zou goedkoper zijn. Maar Van Eetvelt heeft zich daar met hand en tand tegen verzet. “Met tachtig-duizend leden zijn wij de grootste ondernemersorganisatie van het land. Die moet in Brussel zitten, de hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa.”

In Brussel klinkt de stem van Unizo nochtans veel minder luid dan in Vlaanderen.Karel Van Eetvelt: “Dat is juist, maar het is niet abnormaal. Unizo bestaat 65 jaar. In bijna elke Vlaam-se gemeente hebben we een lokaal bestuur van vrijwilligers. Met zo’n netwerk, opgebouwd in zes decen-nia, is het logisch dat we in Vlaan-deren een sterke stem hebben en in alle economische organen zitten.”“Brussel was lange tijd een lacu-ne. Brussel behoorde tot de afde-ling Vlaams-Brabant en werd in de marge meegenomen, minimaal dus. Een jaar of zes geleden hebben we

beslist om een verantwoordelijke voor Brussel aan te stellen. Hier is immers een vrij sterke Vlaamse ondernemersgemeenschap. En er komen alsmaar meer allochtone ondernemers bij. Ik zie dat aan ons ondernemersloket: bijna negentig

procent van de mensen die daar passeren, spreekt Nederlands noch Frans en wordt bijvoorbeeld in het Arabisch geholpen. Door te focus-sen op Brussel is het ledental in zes jaar van tweehonderd naar duizend gegroeid. Maar er is nog altijd een groot braakliggend terrein dat we niet bezetten. Dat was een andere reden om per se in Brussel te willen blijven.”

Hoe sterk is uw positie ten aanzien van de Brusselse economische overheden?Van Eetvelt: “In Brussel is het middenveld heel versnipperd. In de overlegorganen zitten dan ook verschrikkelijk veel grote en soms ook heel kleine verenigingen. Het is niet evident om je daarbinnen als zeer jonge organisatie te profileren.

Maar we proberen te wegen op het beleid door tegelijk kritisch en con-structief te zijn. Waar mogelijk wer-ken we samen met onze Franstalige tegenhanger, de Union des Classes Moyennes. Inmiddels hebben we regelmatig overleg met de Brusselse schepenen, burgemeesters en de minister-president. Ik merk dat er toch wel naar ons geluisterd wordt. Dat was zes jaar geleden helemaal anders.”

In Vlaanderen klom Unizo de afgelopen jaren meermaals op de barricades tegen de komst van Uplace. Is uw verzet tegen de Brusselse projecten Neo en Just Under the Sky even groot?Van Eetvelt: “Zeker. In al die dos-siers hanteren we dezelfde strategie: eerst voluit lobbyen en als dat niet helpt, zoals bij Uplace en Just Un-der the Sky, juridische procedures. De hoofdreden van ons verzet is de inplanting van deze shoppingmalls, aan de rand. Mocht een van deze projecten een inbreidingsproject zijn in Brussel-centrum, dan zouden wij het ondersteunen. In Kortrijk ston-den we achter de komst van K: zo’n winkelcentrum midden in de stad lokt mensen naar de kern. De drie geplande projecten in en om Brussel zuigen mensen weg.”“Wij pleiten sinds jaar en dag voor een kernversterkend beleid. Econo-mische activiteiten gedijen het best in een aantrekkelijke stadskern. Hoe krijg je die? Met een sterke mix van wonen, leven, werken en ont-spannen. Handelsactiviteiten zijn daarbij cruciaal.”

Unizo is niet tegen economische activiteit op die plekken. Wat is voor u dan wel

bespreekbaar aan het kanaal of op de Heizel?Van Eetvelt: “Er zijn nog altijd bij-komende bedrijventerreinen nodig. De ruimte voor ondernemers is in Brussel schaars. Waarom is Vlaan-deren zo welvarend geworden? Om-dat in de naoorlogse periode heel veel mensen een bedrijf hebben op-gezet. Die ondernemingen hebben voor heel wat duurzame tewerkstel-ling gezorgd.”“Als men per se distributie wil op die sites, dan pleiten wij voor grote winkels, meubelboulevards of auto-bedrijven, die in het centrum moei-lijk terechtkunnen. Maar voor een projectontwikkelaar is dat minder interessant. Kleine handelsruimtes brengen per vierkante meter veel meer op.”

Dat privéondernemers een shoppingmall willen neerpoten, is te begrijpen. Maar Neo gaat uit van de Brusselse overheid.Van Eetvelt: “Dat is onbegrijpelijk. Om de een of andere reden blijven de Brusselse minister-president (Charles Picqué, PS) en burgemees-ter (Freddy Thielemans, PS) ervan overtuigd dat een shoppingcentrum aan de rand geen nefaste invloed heeft op de stad. Nu denk ik ook dat het historisch centrum er niet on-der zal lijden. Maar Brussel is toch wel meer dan dat. Ik heb bovendien signalen gekregen dat de Brusselse overheid het shoppingcentrum mee zou willen uitbaten. Natuurlijk via een vennootschap of andere omweg. Maar als dat gebeurt, dan vecht ik het aan op Europees niveau. De staat die gaat concurreren met de privésector, dat is er ver over, dat is bijna een communistisch project.”

Brussel weigert ook rekening te houden met de plannen in Vlaanderen – en vice versa.Van Eetvelt: “Klopt, er woedt een concurrentiestrijd. Picqué en Thie-lemans zeggen: we moeten de eerste

“De overheid die mee een shoppingcentrum uitbaat, dat is bijna een communistisch project”

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

Ook de Brusselaars beginnen nu van energieleverancier te veranderen. Maar Electrabel blijft oppermachtig.

‘KWART BRUSSELAARS VERGELIJKT GEEN PRIJZEN’

BRUSSEL – Ruim elfduizend Brusselse klanten zijn tussen juli en eind september 2012 van energieleverancier veranderd. Volgens de Brusselse energie-regulator Brugel is het een van de grootste klantenbewegingen sinds de liberalisering van de energiemarkt in 2007.

In vergelijking met het tweede kwartaal van 2012 waren er bijna tachtig procent meer veranderin-gen van leverancier. De meeste klanten trokken naar Lampiris, EDF Luminus en Octa+.Brugel voorspelt dat deze trend zal aanhouden vermits Brussel sinds eind vorig jaar over een simulatie-website beschikt: www.brusim.be. “Die moet de consumenten ertoe aanzetten de tarieven te vergelij-ken,” zegt Claire Camus, de com-municatieverantwoordelijke van Brugel.Camus erkent dat het aandeel van Electrabel, de traditionele energieleverancier, nog altijd heel groot is in Brussel, zeker in ver-gelijking met Vlaanderen. “Bij de particulieren zit nog altijd ruim

tachtig procent bij Electrabel voor gas en elektriciteit, bij de bedrij-ven dik zeventig procent.” Lampi-ris staat op de tweede plaats met een marktaandeel van elf procent voor elektriciteit en 12,5 procent voor gas. Luminus en Nuon heb-ben elk nog maar een goede twee procent. In Vlaanderen is het marktaandeel van Electrabel ge-zakt tot onder de vijftig procent.Camus betreurt dat een goed kwart van de Brusselse bevol-king nog altijd geen enkele poging heeft ondernomen om opnieuw te onderhandelen over zijn tarieven, hetzij bij Electrabel, hetzij bij een andere leverancier. “Nochtans valt er alleen al bij Electrabel een prijsdaling van 233 euro per jaar te bedingen.” Volgens Camus gaat het om mensen die slecht geïnfor-meerd zijn, ouderen, mensen met een beperkt inkomen of mensen zonder internet. “Brugel en de Brusselse overheid moeten zich inspannen om ook hen te doen bewegen. Om de prijzen verder te doen dalen moet je de concurren-tie laten spelen.” Bettina Hubo

© S

PLO

RP


Karel Van Eetvelt voor het nieuwe Unizo-hoofdkantoor aan de Willebroekkaai. “Ik merk dat er in Brussel nu toch wel naar ons geluisterd wordt. Dat was zes jaar geleden helemaal anders.”

ELKE VAN DEN BRANDT WIL AF VAN ‘VLAAMSE EN WAALSE CHAPERONNE’

BRUSSEL – Elke Van den Brandt is de nieuwe ondervoorzitster van Groen. Ze maakte meteen een opgemerkte entree.

Van den Brandt (32) raakte in 2009 als opvolgster in het Brus-sels parlement. Ze profileert zich vooral op sociale thema’s. Voor-dien was ze onderzoekster aan de Vrije Universiteit Brussel. Afgelo-pen week droeg Groen-voorzitter Wouter Van Besien haar voor als ondervoorzitter van zijn partij. Dat Van Besien voor een Brusselse koos, is niet zo vreemd. De Brus-selse afdeling van Groen zet puike prestaties neer: de gewestver-kiezingen van 2009 leverden een staatssecretaris op – het enige re-geringslid van Groen in dit land –, en na de gemeenteraadsverkiezin-gen van oktober 2012 kwamen er maar liefst twintig raadsleden.Elke Van den Brandt zette met-een de toon door te pleiten voor

een regionalisering van cultuur en onderwijs. “Brussel wordt op termijn een volwaardig gewest dat zelf instaat voor gemeenschaps-bevoegdheden zoals onderwijs, los van de Vlaamse en Waalse chaperonnes,” liet ze optekenen in een persbericht.Dat Groen een Brusselse een pro-minente plaats geeft in het par-tijbestuur, betekent ook dat de partij voor de verkiezingen van 2014 zwaar wil inzetten op de hoofdstad. Vandaag is Groen mee aan zet in de Brusselse regering, en in 2014 wil Groen er opnieuw bij zijn. Volgens Van den Brandt kunnen de groenen in de Brusselse rege-ring een mooi palmares voorleg-gen. Zo is de energieconsumptie van de Brusselaars fors gedaald, zijn er duizend sociale woningen bijgekomen en is de passiefbouw de norm geworden. SVG

zijn want als Uplace er komt, zijn we helemaal gezien. Kris Peeters zegt: als Neo en JUtS er komen, zijn we in Vlaanderen gezien. Wat een zwak argument uit de mond van beleids-makers. Ik zeg: als een van de drie projecten er komt, dan zijn jullie al-lemaal gerold.”

Maar waarom is er in de media veel meer heisa over Uplace dan over de Brusselse projecten?Van Eetvelt: “Omdat er tegen Uplace zwaar politiek verzet kwam vanuit de gemeenten, uit Leuven bij-voorbeeld. De Brusselse projecten krijgen veel minder politieke tegen-stand.”

De Brusselse kleinhandel heeft het nochtans moeilijk genoeg. Overal verdwijnen traditionele slagerijen, bakkerijen, kaas- en viswinkels. Die panden blijven leeg of worden overgenomen door allochtone handelaars, soms voor de zoveelste nachtwinkel, snack of alimentation générale. Kan Unizo hier een rol spelen?Van Eetvelt: “Om te beginnen: ge-lukkig maar dat de allochtone on-dernemer nog wel in de detailhan-del stapt. Sommigen doen dat met glans. Dat zag ik op de Dag van de klant in Sint-Joost. Anderen hebben nog een lange weg te gaan willen ze niet alleen hun eigen gemeen-schap, maar alle Brusselaars naar hun winkel lokken. Wij proberen daar zeker een rol in te spelen. Vele allochtonen komen enkel en alleen naar ons ondernemersloket om hun paperassen in orde te krijgen. Hen in onze opleidingen krijgen is een stuk moeilijker. Maar ook de poli-

tici hebben hun verantwoordelijk-heid. Als je een sterk handelscen-trum wilt, dan is een goeie mix van winkels belangrijk, en daar moet je hard aan werken. Mijn vader is veer-tig jaar burgemeester van Bornem geweest, tot in 2010. Hij nam zelf voortdurend initiatief om een goeie mix van winkels in de gemeente te krijgen. Hij belde bijvoorbeeld men-sen op met de vraag of ze niet met een viswinkel wilden beginnen. Hier in Brussel heeft men de tradi-tionele bakkers en slagers te makke-lijk laten vertrekken. Nochtans heb-ben de politici de verdomde plicht om daarmee bezig te zijn. Want als er geen winkels zijn, dan is het niet aangenaam in de gemeente. En dat is wel degelijk de verantwoordelijk-heid van de burgemeester.” Bettina Hubo

“Mijn vader wasburgemeester. Hij belde zelf mensen op met de vraag of ze geen viswinkel wilden openen”

© E

VA H

ILH

OR

ST &

WA

UTE

R M

AN

NA

ER

T


P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Wij hebben u onlangs Jonas voorgesteld, de oude telex die in een vergeten hoek van de redactie stof vergaart, maar zo af en toe nog een interessant bericht uit een ver verleden opbiept. Nu, eigenlijk wordt Jonas door de oudere redacteurs – die zijn er nog, ho ja – ‘Georges’ genoemd. We gebruikten ‘Jonas’ omdat wij ons nu eenmaal jong willen voordoen. Van nu af aan zullen we dat niet meer doen: eerbied voor het oude wordt de uitdaging van de toekomst. Georges is het, dus.

Georges braakte vorige week na lang stilzwijgen plots weer een telex uit. Een ietwat versufte redacteur van middelbare leeftijd, mossel noch vis dus, zuchtte zich recht omdat de jeugd toch te lui is. De bewuste telex bevatte een ‘leuk weetje’, zoals dat vandaag de dag heet. Onze redacteur las de mechanische lettertjes hardop voor. Het ging om een interview uit 2006 in deze krant, dat Georges zich plots meende te moeten herinneren. Een interview met Guy Vanhengel (Blauw), toen nog/al Brussels minister van Financiën.

Wij: Minister-president Charles Picqué wil kinderdagverblijven bouwen met de opbrengsten van het casino.Vanhengel: “(lacht smakelijk) In het regeerakkoord staat daarover niets. Ik kan nog wel tien andere leuke dingen bedenken die we met de opbrengsten van het casino kunnen doen – er zijn nog véél noden –, maar ik wil er toch op wijzen dat we de handleiding van ons gefederaliseerde land goed moeten gebruiken. Kinder-dagverblijven zijn een gemeenschapsbevoegdheid. De gemeenschappen moeten dit financieren, niet het Brussels Gewest.”

Zo, beste lezer. Zeven jaar geleden was er helemaal nog geen sprake van demografische bomen. Die werden toen nog gebruikt om papier van te maken. Voor de telex.

STIJGING – U heeft ongetwijfeld de heuglijke berichten over het fors gestegen aantal ritten bij de MIVB al op-gevangen. Zeventig procent meer dan tien jaar geleden. Zeventig procent! Maar, euh, er klopt iets niet, voelen wij. Er rijden immers toch niet zeventig procent meer bussen, trams en metro’s, of ze zouden dat geruisloos en ongemerkt moeten doen. Op kousenvoeten of zo. Even het persbericht erbij halen. Mmm, ja, interessant... Mmm ja, boeiend zeg! Ah, hier! Het gaat dus over zeventig procent meer ritten door reizigers. Het hangt er misschien wel van af hoe je meet. Meten is weten, jazeker. Maar mocht men bij de MIVB het aantal reizigers tussen afgelopen zondag, toen het sneeuwde, en afgelopen maandag hebben gemeten, dan zou het verschil ook om en bij de zeventig procent bedragen. En dan gaat het wel degelijk ook over zeventig procent meer bus-sen.

BREDE BOOM – Dus toch, een demografische boom. Bij de MIVB hebben ze de afgelopen tien jaar veel geïn-vesteerd in nieuwe en grote trams, om al dat volk te vervoeren. En er komt nog bijzonder veel volk op ons af, dus doen ze er in de Koloniënstraat goed aan om nog wat extra rollend materieel te bestellen. Liefst niet al-leen extra lang, maar ook extra breed, zodat er niet alleen brede scholen, maar ook brede bussen zijn. Kunnen dan extra veel kinderwagens op.

‘Maak erfenisgoedkoper’BRUSSEL – Minister Guy Vanhen-gel (Open VLD) wil al in 2014 de langstlevende partner vrijstellen van successierechten op de eigen woning.

De roep om meer fiscale autonomie voor de gewesten klinkt luid. Maar als het over successierechten gaat, of over schenkingsrechten, of zelfs registratierechten – zaken waarover de gewesten vrij kunnen beslissen –, dan ontstaat er in het federale België een vorm van kopieergedrag: als het ene gewest iets beslist, dan kan het andere niet achterblijven. Logisch: anders dreigt er fiscale vlucht.In 2007 besliste Vlaanderen om de langstlevende partner vrij te stellen van successierechten op de eigen woning. De dood van een partner le-verde soms schrijnende toestanden op waarbij de weduwe (of weduw-naar) het geld niet had om de suc-cessie te betalen en gedwongen was het huis te verkopen.Al in 2007 gingen er in Brussel stemmen op om ook zo’n regeling in te voeren; de MR diende zelfs wetsvoorstellen in. Maar de noodlij-dende begroting liet dat niet toe. Bo-vendien verkoos minister Vanhengel toen om de gewestbelasting volledig af te schaffen. (Dat is, voor alle dui-delijkheid, nog niet gebeurd.)Vanhengel stelt nu in Le Soir voor om het Vlaamse voorbeeld te vol-

gen en de langstlevende partner vrij te stellen van successierechten. De maatregel zou al in 2014 van kracht zijn en kost de Brusselse begroting 20 miljoen. Haalbaar volgens Van-hengel, want de begroting zit op het goede spoor. “En uiteindelijk wor-den de erfrechten op de woning ooit wél betaald.”

RegeerakkoordZowel de afschaffing van de gewest-belasting als de nieuwe vrijstelling op de successierechten staat in het regeerakkoord, met als voorwaarde dat de begroting het moet toelaten. Of allebei mogelijk zijn, valt nog te bezien. “Prioritair is de vrijstelling van de successierechten,” zegt Van-hengels woordvoerster.Als de maatregel er komt, zijn de ver-schillen tussen Vlaanderen en Brus-sel op het vlak van successierechten dan helemaal uitgevlakt? Neen. In Vlaanderen wordt de successie voor roerende en onroerende goederen gescheiden berekend. Daardoor komt de erfgenaam minder snel in een hogere schijf terecht. Ook in Brussel bestaat iets dergelijks. Voor de successierechten op het huis van de erflater liggen de tarieven zelfs een stuk lager dan in Vlaanderen. Voor ander vastgoed betaalt de erf-genaam in Brussel wel de volle pot.

Steven Van Garsse

Financiën > Minister Vanhengel wil nieuwe vrijstelling

‘Een puinhoop zonder Vlaanderen’BRUSSEL – Volgens Bert Anciaux (SP.A) stelt de PS zich met uitspra-ken over ‘WalloBrux’ deloyaal op ten aanzien van het akkoord over de zesde staatshervorming.

De storm na de uitspraken van Paul Magnette (PS) over een nation Wallonie-Bruxelles is nog niet gaan liggen of Brussels PS-voorzitster Laurette Onkelinx doet er in Le Soir nog een schepje bovenop: Brussel en Wallonië zijn elkaars bondgeno-ten, de Vlaamse Brusselaars mogen mee in het bad, Vlaanderen heeft in Brussel niets verloren.SP.A-senator Bert Anciaux: “Ik be-grijp dat het een antwoord is op het separatisme van de N-VA, maar die partij zit in de oppositie, terwijl de PS de zesde staatshervorming mee hoort uit te voeren. Die heeft even-wichten gezocht voor de positie van de verschillende minderheden in dit land. Het kan niet dat dit even-wicht nu te grabbel wordt gegooid. Er moet in vertrouwen gewerkt wor-

den, en met respect voor de Vlaamse minderheid in Brussel.”

Volgens de PS bevestigt de zesde staatshervorming Brussel als (Franstalig) gewest.Bert Anciaux: “Dat klopt niet. Een derde van deze staatshervor-ming gaat over gezondheidszorg. Dat is voor honderd procent een gemeenschapsbevoegdheid. Dat is dus een versterking van de gemeen-schappen. In Brussel is de Gemeen-schappelijke Gemeenschapscom-missie in handen van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap, niet van het Gewest. De Vlamingen hebben daar mee de touwtjes in handen.”

Wat wil de N-VA met Brussel?Anciaux: “Dat vraag ik me ook af. N-VA en Vlaams Belang weten dat ze in een onafhankelijk Vlaande-ren Brussel én een deel van de Rand verliezen. Vlaanderen zal dan wel onafhankelijk zijn, maar het zal zijn hoofdstad kwijt zijn. En een volk dat

Politiek > SP.A-senator Bert Anciaux over de Fédération Wallonie-Bruxelles

Bert Anciaux: “Een volk dat zijn hoofdstad verliest, is een volk dat verdwijnt.”

© JE

SS

E WIL

LE

MS / IM

AG

ED

ES

K.B

E

zijn hoofdstad verliest, is een volk dat verdwijnt.”

Volgens de Franstaligen

Dan stijgt het budget van de Franse Gemeenschap met dertig procent. Zonder Vlaamse investeringen in Brussel wordt het hier een puin-hoop.”

De Franstaligen halen nu al alles uit de kast om de N-VA in 2014 uit de Brusselse regering te houden. Anciaux: “Dat is niet nieuw. Het Vlaams Belang was hier ooit mach-tiger dan de N-VA vandaag en be-dreigde het Brussels model. De N-VA is echter een democratische partij. Het is een rechtse partij, maar geen fascistische. Mocht de N-VA aan zet komen in Brussel, dan zou ze nooit beslissingen nemen tegen de bevol-king in. Het Vlaams Belang zou dat wel gedaan hebben.”“De Franstaligen moeten beseffen dat ze met hun uitspraken steeds meer mensen in de armen van de N-VA jagen. Ik zou zeggen: stop daarmee.” Steven Van Garsse

spelen de Vlaamse Brusselaars het spel van WalloBrux mee: ze steunen Brusselse investeringen in crèches en scholen. Anciaux: “Er is een rechtsadagium dat zegt dat men zich nooit op een onwettigheid mag baseren. De ge-westelijke investeringen in scholen zijn vernietigd door het Grondwet-telijk Hof. Ze zijn dus niet van tel. Voor de rest is het een accident de parcours die we de Vlamingen in de Brusselse regering best kunnen ver-geven.”“Mijn vader (oud-staatssecretaris Vic Anciaux, SVG) zegt dat het Brussels Gewest een historische vergissing is. Ik zeg: het ís er, laten we er het beste van maken. De gemeenschap-pen kunnen hun rol spelen. Vlaan-deren investeert meer in cultuur in Brussel dan de Franse Gemeen-schap. Dat komt alle Brusselaars ten goede. Beeld je eens in dat Vlaan-deren zich terugtrekt uit Brussel en niet langer onderwijs organiseert.


Deze week onder Dansaertvlamingen > Dansaertstraat, deel 2, poging 3

‘Vlaams Matonge’ weer stukje groter

Op het nummer 161 van de Dansaertstraat zit sinds kort een koffiebar. Hoe lang gaan de theehuizen nog kunnen blijven?

© IVAN PUT

D e Antoine Dansaertstraat, verafgood door de een, verafschuwd door de an der,

staat al jaren symbool voor de heropleving van Brussel en de Vlaamse aanwezigheid in het centrum. Toch behoudt, tegen de verwachtingen in, het deel tussen Nieuwe Graanmarkt en kanaal tot vandaag een armere, meer exotische aanblik, met verwaarloosde gevels, telefoonwinkels, theehuizen, snackbars.In dat tweede deel komt de verandering met vallen en opstaan. Café Walvis zit er ondertussen al tien jaar, maar vele anderen die op de kar sprongen, haakten even snel weer af. Denk aan geschenkenzaak Wasko, juwelenontwerpster Christa Reniers, Café Modèle of de sneakershop Waffles.Vorig jaar kreeg de verhipping een nieuwe impuls. De alomtegenwoordige Frédéric Nicolay opende met

BarBeton en La Belle Équipe twee nieuwe publiekstrekkers, en twee weken geleden ging er een nieuwe koffiebar open op de plek waar eerder het kunstenaarsplatform Établissement d’en Face zat. En er is meer op komst: op het einde van de Vlaamsesteenweg is deze maand begonnen aan de bouw van veertig appartementen. Op de hoek met de Papenvest staan nog eens honderd woningen gepland, waaronder studentenflats in de oude Leonidasfabriek. Naast die commerciële projecten plant de Erasmushogeschool (EhB) een nieuwe campus achter het bedrijvencentrum Dansaert. De school kiest net als haar concurrent HUB voor een concentratie in het centrum en verhuist tegen 2016 duizend studenten van Jette naar de Dansaertwijk, waar EhB met Bloemenhofplein en Rits al twee campussen heeft.

Gaat het tweede deel van de Dansaertstraat daarmee alsnog het eerste achterna? Ja en neen, zegt Mathieu Van Criekingen, als onderzoeker verbonden aan het Laboratoire de Géographie Humaine van de ULB en sinds midden jaren 1990 een

nauwgezet observator van de wijk. “De tendens in de Dansaertstraat en bij uitbreiding in alle centrumwijken blijft dezelfde: de armere inwoners, vaak van buitenlandse origine, worden stelselmatig verdrongen door mensen met een hoger inkomen of

studenten die financiële hulp krijgen van hun ouders. De overheden hebben daar niets aan veranderd en kiezen er zelfs openlijk voor om dit proces te ondersteunen. De Dansaertwijk wordt dan vaak genoemd als te volgen voorbeeld.”Ondanks die aanhoudende gentrificatie lijkt het erop dat het tweede deel van de Dansaertstraat anders zal blijven. “Er zijn de laatste jaren in de buurt nog heel wat modewinkels bijgekomen, maar die hebben

eerder de zijstraten opgezocht, zoals de Kartuizersstraat en de Léon Lepagestraat. Voor zulke zaken is er te weinig passage in het tweede deel van de Dansaertstraat. Hun publiek komt nu eenmaal niet van over het kanaal uit Molenbeek, maar uit het

centrum. Maar dat wil niet zeggen dat daardoor de bewoners en het handelsaanbod niet zouden veranderen.”

Quartier flamandSpreken over de transformatie van de Dansaertstraat kan niet zonder de eerder vermelde Nicolay. Het brein achter een hele rist succesvolle cafés en restaurants bezit namelijk ook enkele panden richting kanaal en houdt kantoor in de buurt. “Nicolay kiest zijn huurders heel zorgvuldig met de bedoeling een nieuw publiek aan te trekken,” zegt Van Criekingen. “Zo maakte hij destijds reclame voor zijn appartementen bij de Vlaamsepoort in zijn cafés aan SintGoriks.”Nicolay kan ook net iets meer dan andere investeerders. “Hij krijgt makkelijk vergunningen, want het stadsbestuur vindt dat hij bijdraagt tot de opwaardering van wijken. Hij is ondertussen een instrument van het beleid, dat zag je heel duidelijk bij de opening van Flamingo. Bovendien krijgt elke opening ruime persaandacht en wordt hij aanbeden als redder van verloren wijken. Succes gegarandeerd voor zijn initiatieven.”Ondertussen klimmen de vastgoedprijzen in het eerste deel van de Dansaertbuurt naar ongekende hoogten. De creatievelingen van tien jaar geleden worden op hun beurt verdreven door internationale ketens en de eerste expats. “Wie vergelijkt met Londen of Parijs, vindt de prijzen er nog altijd heel betaalbaar. Maar de superrijken gaan nooit naar het kanaal afzakken, die blijven in Ukkel,” denkt Van Criekingen.De uitbreiding van de Erasmushogeschool zou het Vlaamse karakter in de buurt verder kunnen versterken. Maar in hoeverre is de Dansaertwijk ook echt een quartier flamand? “Dat is heel moeilijk te zeggen. Ten eerste bestaan er geen cijfers over het aantal Nederlandstaligen, en ten tweede is dat ook steeds moeilijker te definiëren door het groeiende aantal taalgemengde huishoudens. Ik denk niet dat er veel meer Vlamingen wonen dan elders. Onder meer door de aanwezigheid van culturele instellingen is het wel al lang een ontmoetingsplaats voor Nederlandstaligen. Een beetje zoals Matonge ‘de’ Afrikaanse wijk is, terwijl maar vijf à tien procent van de bewoners van Afrikaanse komaf is.”�

Laurent�Vermeersch�/�brusselnieuws.be

“De echt supperrijken, die zakken niet naar het kanaal af. Die blijven in Ukkel”

BD

W R

EGIO

BRUSSEL – Een eerste koffiebar tussen de theehuizen en een handvol spraak- makende (studenten)projecten in de pijplijn. Het tweede deel van de Dansaertstraat lijkt helemaal op weg om definitief veroverd te worden door het jonge, hippe, vaak Nederlandstalige volkje.

BDW 1362 PAGINA 9 - DONDERDAG 24 JANUARI 2013 ADVERTENTIE

Vanaf woensdag worden de twee huizen van seriemoordenaar András Pándy gesloopt, meldt de gemeente Sint-Jans-Molenbeek. In de plaats komen sociale woningen.

De gruwelhuizen van seriemoordenaar András Pándy – eentje staat op de hoek van de Koolmijnkaai en de Vandermaelenstraat, het andere huis ligt aan de Nijverheidskaai – worden gesloopt. Schepen Jan Gypers (Open VLD) is maar wat blij dat de huizen verdwijnen. “Het Pándyhuis aan de Koolmijnkaai is helemaal vervallen en dichtgemetseld,” zegt hij. “Iedereen zat al lang op de afbraak te wachten. De huizen zijn een zwarte vlek op het imago van Molenbeek. Na wat daar allemaal gebeurd is, denk ik niet dat daar ooit nog iemand wil wonen. Afbreken is de enige mogelijke oplossing. We moeten deze zwarte bladzijde omslaan.”In de plaats komen er nieuwe woningen. “Na de sloop gaan we de gronden bouwrijp maken,” zegt Gypers. “De grond verkopen we aan een privéeigenaar. Voor de wonin

gen die hij er bouwt, stellen wij wel voorwaarden qua grootte en huurprijs. Zo zijn er aan de Nijverheidskaai zeven nieuwe woningen gepland; in de Vandermaelenstraat komen er één à twee. Met dergelijke nieuwe projecten gaan we het imago van Molenbeek fors opkrikken. We willen de hele kanaalzone overigens verder opwaarderen. Met deze projecten willen we ook laten zien dat de nieuwe bestuursploeg daadkrachtig is en spijkers met koppen kan slaan.”András Pándy, leraar protestantse godsdienst in verschillende scholen, had een incestueuze relatie met verschillende familieleden en vermoordde zes van hen. De lijken werden opgelost in ontstoppingsmiddel in de woning op de hoek van de Vandermaelenstraat en de Koolmijnenkaai. Pándy werd in 2002 tot levenslang veroordeeld. Pándy’s oudste dochter Agnès werd destijds mee veroordeeld voor de moord op vijf familieleden. In 2010 kwam ze vervroegd vrij.

�� Matthias�Vanheerentals

Huizen András Pándy eindelijk tegen de vlakte

Sint-Jans-Molenbeek > ‘Schandvlek uitgewist’

Het huis van Pándy aan de Nijverheidskaai wordt gesloopt: eerst het dak eraf gelicht, daarna de sloophamer op de muren.

© G

OO

GL

E STR

EE

T VIEW

BUS 45 NU OOK OP ZONDAG

EVERE – Bus 45 verbindt al twintig jaar lang het metrostation Roodebeek met de Navo en het gemeentehuis van Evere, in het noordoosten van Brussel. De lijn trok al die jaren steeds meer reizigers. De frequentie werd opgetrokken, maar op zondag reed de bus helemaal niet. Op vraag van het gemeentebestuur van Evere komt daar nu verandering in: sinds vorige week rijdt de bus ook op zondag.� SVG

BIB MUNtPLEIN VIER MAANDEN DIcHt VANAf MEI

BRUSSEL – Muntpunt Bib, de vroegere hoofdstedelijke bibliotheek (HOB) die nu tijdelijk aan de Wolvengracht zit, gaat op 11 mei dicht om de verhuizing naar het Muntpuntgebouw voor te bereiden. Het gebouw op het Muntplein werd de afgelopen vier jaar grondig verbouwd en gaat op 7 september weer open. De boeken van de bib zijn nu verspreid over vier locaties, legt hoofdbibliothecaresse Relinde Raeymaekers uit. “Er is de collectie van onze tijdelijke vestiging, en daarnaast hebben we nog drie magazijnen vol boeken: op de Wolvengracht, in de Leopoldstraat en in de Denemarkenstraat. De vier collecties moeten geïntegreerd worden tot één collectie. Dat is een enorm werk. Omdat het uitlenen en inleveren in de nieuwe bib geautomatiseerd zal gebeuren, moet elk boek ook een chip krijgen.” In het voorjaar worden het meubilair en de uitleenrobot geleverd; het is dan de bedoeling om de robot in de zomer te testen. Muntpunt Bib is van plan om voor de leden een regeling uit te werken voor tijdens de sluitingsperiode. “Er zijn enkele voorstellen, maar er is nog niets beslist,” zegt communicatieverantwoordelijke Eva Drees.� HUB

tELE

XREG

IO

ADVERTENTIE

Cultuurcentrum Brussel:het programma van de 22 gemeenschapscentra in 1 klik

www.cultuurcentrumbrussel.be

Cultuurcentrum Brussel bundelt het aanbod van de 22 Brusselse gemeenschapscentra op 1 website. Muziek, theater, workshops, films, cursussen, activiteiten voor kinderen tot senioren, en een infopunt. Ga eens kijken!

Cultuurcentrum Brussel is → De Markten I Elzenhof I De Maalbeek I Everna I De Zeyp I De LindeHeembeek-Mutsaard I Essegem I De Platoo I Nekkersdal I Den Dam I De Kriekelaar I De KroonDe Pianofabriek I De Rinck I De Vaartkapoen I Ten Noey I Op-Weule I Kontakt I CandelaershuysTen Weyngaert I WaBo

pjo

tr.b

e

advertentie agenda BDW 125x178_druk.pdf 18 7/12/12 16:28

Xp@Ad 125x178:Layout 1 1/16/13 3:38 PM Page 1


In 2015 of 2016 is het nieuwe Jourdanplein klaar, zegt kersvers schepen Rik Jellema (Groen). Het dossier sleept al bijna tien jaar aan.

Binnen enkele jaren komt het Jourdanplein de voetgangers toe, zegt schepen van Openbare Werkzaamheden Jellema. “Dat is de essentie.”Er was lang sprake van een ondergrondse parkeergarage ter vervanging van de huidige bovengrondse om de vele bezoekers van het plein en alle eet en drankgelegenheden te verwelkomen. Die parking komt er niet, hoewel ze technisch mogelijk zou zijn; er blijven ook dertig parkeerplaatsen voor kortstondig gebruik op het plein na de heraanleg. De gemeente zal een al bestaande parkeergarage van het nabije cultureel centrum openstellen voor bezoekers die met de wagen komen. En ook de onderbenutte parkeergarage Forte dei Marmi kan gebruikt worden.“Op het plein komen grondfonteinen, zoals op het Flageyplein in Elsene,” zegt Jellema. “Bovendien wor

Een nieuw plein van tien jaar oudEtterbeek > Succesvol Jourdanplein wordt (deels) voetgangersvriendelijk

Het Jourdanplein, waar eurocraten en auto’s thuis zijn. © BART DEWAELE

den de verkeerslichten die toegang verschaffen tot de Maalbeeklaan, weggehaald en komt er een busbaan voor een vlotte doorstroming van de lijnen 60 en 80.”Jellema is zeker van zijn zaak, hoewel Beliris, het federale fonds voor Brussel, de afwikkeling van het dossier vertraagt. Beliris betaalt het nieuwe plein volledig, de heraanleg kost om en bij de 3,6 miljoen euro. “Als alles goed gaat, wordt de stedenbouwkundige vergunning in het voorjaar afgeleverd. Dan begint het openbaar onderzoek.”Al sinds 2003 zijn er plannen voor een nieuw plein. Lang gebeurde er weinig, tot in 2007 het dossier opnieuw ter hand genomen werd. Er kwamen al verschillende mobiliteitsplannen en richtschema’s aan te pas. “Toch beweegt dit dossier nu echt,” meent de schepen. Zelfs de anders kritische CDHoppositie neemt genoegen met de uitspraken van de schepen. Het jonge nieuwe raadslid Damien Gérard bracht het dossier opnieuw ter tafel in de jongste gemeenteraad.� Christophe�Degreef

ADVERTENTIE

huisvandeMens Brussel Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel

[Premetrostation Anneessens] Tel. 02 242 36 02 E-mail: [email protected]

degroote

vakantie

Organisatie: huisvandeMens Brussel i.s.m. Humanistisch-Vrijzinnige

Vereniging Brussel (HVV), De Maakbare Mens, Oudstudentenbond VUB

(OSB) Uitstraling Permanente Vorming (UPV), UZ Brussel (TOPAZ)

Willemsfonds Brussels Hoofdstedelijk Gewest

Met steun van de Instelling Morele Dienstverlening Brussel

8februari

2013>20u

Beursschouwburg

Theater de WAANzin stelt voor:

INKOM 10

€ INFO H

UISVANDE

MENS BRU

SSEL

T 02 242

36 02 O

F BRUSSE

L@DEMENS

.NU


Voor oppositiepartij CDH blijft het nieuwe gemeen-tehuis op de voormalige ziekenhuissite aan de Jacht een kostelijke monstruositeit. Zeker nadat er in de te slopen paviljoenen asbest is aangetroffen.

“We nemen met verbazing kennis van de zoveelste extra uitgaven voor het nieuwe gemeentehuis,” zegt gemeenteraadslid Corinne De Henau. Tijdens een inspectieronde werd er onlangs asbest aangetroffen in oude leidingen die onder de historische ziekenhuispaviljoenen door lopen. Op die plaats wil de Etterbeekse meerderheid een nieuw gemeentehuis, De Tuinen van de Jacht, bouwen.“Er zijn helemaal geen extra uitgaven gepland voor de verwijdering van asbest,” reageert burgemeester Vincent De Wolf (MR). “Voor de sloop van de ziekenhuissite hebben we 5,3 miljoen euro begroot, en we gebruiken daar nu bijna twee miljoen van voor de verwijdering. Er zijn dus geen extra uitgaven.” De Henau neemt geen genoegen met die uitleg. “Ik kan enkel tot de conclusie komen dat de gemeente dan niet genoeg geanticipeerd heeft op de gevaren. Er zijn sowieso extra kosten als een deel van het bedrag naar een nietingecalculeerde asbestverwijdering gaat.”De Wolf laat niet af: “Kijk, deze werkzaamheden zijn verplicht, want ik moet de volksgezondheid beschermen. Een specialist van de gemeente heeft vijftien dagen lang een inschatting gemaakt van de gevaren. Hij heeft een degelijke berekening gemaakt van de kosten. Als we dat allemaal niet zouden doen, en we zouden onnadenkend beginnen te slopen, dan pas zou

de gemeente veel geld kwijt zijn.” Ook oppositiepartij FDF heeft vragen, maar blijft naar eigen zeggen wel trouw aan het project.De Tuinen van de Jacht had misschien de pech voorgesteld te worden in september 2008, net voor de financiële crisis uitbrak. Sindsdien heeft oppositiepartij CDH het grote project meermaals aangevallen, vooral dan wat de financiering betreft, maar evengoed op de ‘faraonische proporties’ ervan. Oorspronkelijk koos de gemeente voor een publiekprivate samenwerking, maar daar stapte De Wolf van af om het project in eigen gemeentelijk beheer te laten bouwen. Volgens de oppositie zou het hele project 33 miljoen euro kosten, geld dat tussen nu en 2018 gaandeweg bij elkaar gesprokkeld moet worden. De Wolf zelf hield in het verleden vast aan twintig miljoen euro. Voor CDH heeft de gemeente simpelweg geen financiële middelen om het gemeentehuis – dat ook 250 appartementen en een nieuw OCMW zal opleveren – in eigen beheer te bouwen. Bovendien waagt de gemeente zich op glad ijs wanneer de appartementen niet of te weinig verkocht worden, zegt de oppositie, waardoor de investeringen niet zouden kunnen worden terugbetaald. Dat laatste vindt De Wolf dan weer onzin. “We hebben laten becijferen dat de appartementen zelfs genoeg opleveren als ze onder de marktprijs verkocht worden,” verklaarde hij in het voorjaar nog aan onze krant.Volgens de burgemeester wordt er in de zomer begonnen met de sloop van de oude ziekenhuispaviljoentjes.�� CD

Asbest ontdekt op plaats nieuw gemeentehuis

Etterbeek > CDH laakt extra uitgaven voor sanering

Een rotonde is een enkelvoudige cirkel, zou je denken. Maar zulke simpele wijsheden gelden niet in België en al helemaal niet in het surrealistische Brussel, zie bijvoorbeeld de vierkante rotonde op het Koningsplein. Het toppunt is echter te vinden in SintJansMolenbeek, op het Hertogin van Brabantplein om precies te zijn. Stel je voor: een bijna vierkant plein met zijden van honderd meter, waar zeven straten naartoe leiden. Op het plein aangekomen kun je als automobilist kiezen: je slaat meteen rechtsaf, volgt de weg langs de wanden van het plein tot de straat van je keuze en verlaat daar het plein. Officieel is dit geen rotonde, hoewel je net als op een gewone rotonde

© T

IJS

VAN

DE

N B

OO

ME

N

deneiland nog zes eilanden op het plein liggen; ze zijn in gebruik als parkeerplaats, als stalling voor Villofietsen, als miniparkje met banken, als opstelpunt voor glasbakken en, driemaal per week, als groentemarkt. Dan staan de twee eilanden aan de noordzijde vol kramen en bestelbusjes, de prijzen zijn hier het laagst van heel Brussel.De gemeente wil het plein het liefst geheel autovrij maken, maar daarvoor ontbreekt voorlopig het geld. Wel komt er dit voorjaar ‘een lichte heraanleg’: vanuit vijf straten kun je straks de middelste rotonde niet meer op. Er komen keerlussen, afsluitpaaltjes en stukjes weg met tweerichtingsverkeer.De winst: meer speel en zitplekken en minder geparkeerde auto’s. Het verlies is dat het schier onmogelijk wordt om de verkeersstromen op dit plein nog met woorden te beschrijven. Gaat dat dus deze lente zelf zien, het liefst op dinsdag, donderdag of zondagochtend, als er markt is.

� Tijs�van�den�Boomen

�

Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? Voor BDW onderneemt de Nederlandse rotondoloog Tijs van den Boomen de komende maanden een zoektocht naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten. Welke spiegel houden ze ons voor?

alleen tegen de klok in mag rijden. Maar je kunt het plein ook een stukje oprijden, tot de echte rotonde die in het midden ligt.Nou ja, echte rotonde, het middenei

land is een rechthoek van veertig bij twintig meter, waar het verkeer omheen draait. Behalve de trams: die rijden dwars door het midden in een rechte lijn naar de overkant.

ROND BRUSSEL (11): SINT-JANS-MOLENBEEK

Het gevolg van deze ‘rotonde in een rotonde’ is dat er behalve het mid

www.brusselnieuws.be/rondbrussel

ADVERTENTIE

KINDEREN EN MINDERVALIDEN SAMEN

ANDERLECHT – Hoe is dat, leven met een verstandelijke beperking? Op die vraag krijgen de kinderen van de lagere scholen Scheut en Dertien hopelijk een antwoord als ze optrekken met mensen met een verstandelijke beperking uit de wijk. Op 4 februari nemen ze samen met de verstandelijk mindervaliden deel aan creatieve ateliers. Het initiatief komt van De Boei, een organisatie die aangepaste woonondersteuning biedt, en JES, dat de ateliers organiseert. Het project past in de Vlaamse Week tegen Pesten. De week mondt op donderdag 7 februari uit in een expositie in De Rinck.� BS

Proef !

INFODAG2012

Zaterdag 22 september 2012, 14-18uin alle ateliers

1040 Etterbeek | Edouard de Thibaultlaan 2 | 02 73345511150 Sint-Pieters-Woluwe | Kleine Kerkstraat 12 | 02 7700624

[email protected] | www.rhok-academie.be


Anders dan in Vlaanderen is in Brussel zeventig procent van de leerlingen beeldende kunsten volwassen. Open VLD: “Wij vrezen dat de academies vooral werkende ouders, van wie de kinderen ook nog in een sport- en/of jeugdvereniging zitten, kwijtraken.”

Onderwijs > Hervorming deeltijds kunstonderwijs roept vragen op bij Open VLD

© A

RC

HIE

F BD

W

‘Als factuur oploopt, lopen academies dan leeg?’

Minister Smet stelde eind oktober 2012 zijn hervormingsplannen voor het deeltijds kunstonderwijs (DKO) voor in een discussienota. Die plan-nen leidden al tot heel wat bezorgde reacties.De geplande verhoging van het in-schrijvingsgeld dreigt lessen mu-ziek, dans en beeldende kunst im-mers onbetaalbaar te maken voor veel Brusselaars. Dat zorgt niet alleen voor een verschraling van het Nederlandstalige vrijetijdsaan-bod in Brussel, het is ook een ge-miste kans om kinderen buiten de school(m)uren op een aangename manier in contact te brengen met het Nederlands. Op 10 januari ont-ving de minister van Onderwijs een petitie tegen een duurder kunston-derwijs, ondertekend door niet min-der dan twintigduizend mensen.Wat zeggen de plannen tot nu toe?

Het inschrijvingsgeld voor minder-jarigen stijgt van 60 naar 120 euro, en voor volwassenen van 197 naar 365 euro. Voor 18- tot 24-jarigen bedraagt het nieuwe tarief 182 euro, waar dat vroeger 114 euro was voor studenten en 197 euro voor niet-studenten. Reken daar nog kosten bij zoals ateliergelden, partituren, instrumenten en cursusmateriaal, en de nieuwe factuur neemt al snel een hele hap uit het gezinsbudget.Aangezien de Franstalige academies in Brussel voor jongeren onder de twaalf geen inschrijvingsgeld vra-gen, lijkt het ons duidelijk dat ou-ders in Brussel voortaan twee keer zullen nadenken aan het begin van het schooljaar waar ze hun kinderen inschrijven – en terecht. In tegenstelling tot in Vlaanderen zijn in Brussel zeventig procent van de leerlingen in de academies voor beeldende kunsten volwassenen. Het is nog maar de vraag of zij de verdubbeling van het inschrijvings-geld tot 365 euro zullen kunnen

Khadija Zamouri (l.) en Carla Dejonghe

de overstap maken naar het model van de kunstacademie. In de meeste gemeenten in Vlaanderen zal er dus nog maar één instelling het DKO organiseren. Brussel vormt hierop, samen met de andere grote steden, een uitzondering. Het Samenwer-kingsforum DKO Brussel, een over-legplatform waarin alle directies van de Brusselse Nederlandstalige academies zetelen, en de VGC moe-ten bekijken hoe kunstacademies vorm kunnen krijgen in het Brus-selse gewest.Een aantal Brusselse academies heeft ook filialen in de Rand. Wat betekenen de hervormingsvoor-stellen voor die filialen? Kunnen zij nog bij Brussel blijven? De filialen loslaten zou voor de academies een dramatische inkrimping van hun leerlingenbestand betekenen, wat gevolgen heeft op hun werkingsmid-delen. Bovendien wordt dan de band tussen Brussel en de Rand doorge-knipt. Leerlingen die in een filiaal les volgen, stromen nu door naar de hoofdinstelling in de hoofdstad en leren op die manier ook Brussel kennen. We mogen Brussel toch niet verder isoleren op die manier.

Filialen in de RandTen opzichte van de huidige situatie staat er in de plannen een verlaging van de leeftijd waarop kinderen kun-nen beginnen met een instrument. Dat vinden we een goede zaak. Toch moeten we opmerken dat dit aan Franstalige zijde al eerder kan.De hervormingsplannen bieden jammer genoeg geen antwoord op de infrastructuurproblemen van het Brusselse DKO. Wel wordt verwezen naar infrastructuur als een van de ‘kwalitatieve voorwaarden’ om er-kend te worden. Een geschikte en aangename leeromgeving is van be-lang om kwaliteitsvol onderwijs te kunnen blijven aanbieden. In Brus-sel zijn de infrastructurele noden in alle onderwijsvormen erg hoog en de middelen beperkt. Daarom is het belangrijk dat bij de bouw van nieuwe (basis)scholen bekeken wordt hoe het DKO geïntegreerd kan worden en over eigen lokalen kan beschikken.In de nota worden voor Brussel al een aantal uitzonderingen gemaakt. Toch zijn er nog heel wat vragen rond de uitwerking van het model van de kunstacademies in Brussel en het behoud van de verhoogde omkade-ringsnormen in de nieuwe struc-tuur. Bovendien is het uitkijken naar de regeling van het inschrijvings-geld in Brussel. Minister Smet gaf al aan dat hiervoor inderdaad naar een oplossing gezocht moet worden.Het stemt hoopvol dat de minister de Brusselse situatie erkent, en we rekenen er dan ook op dat hij de be-zorgdheden van de Brusselse aca-demies opvolgt en uitwerkt in het nieuwe decreet.

Carla Dejonghe, Brussels volksvertegen-woordigster, en Khadija

Zamouri, Vlaams volksverte-genwoordigster (Open VLD)

“Franstalige academies vragen geen inschrijfgeld onder de twaalf. Brusselse ouders zullen voortaan dus twee keer nadenken waar ze hun kinderen inschrijven – en terecht”

BDWOPINIE

BRUSSEL – Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) wil het deeltijds kunstonderwijs (DKO) hervormen. Er ligt onder meer een forse verhoging van het inschrijvingsgeld aan de academies op tafel. Open VLD-parlementsleden Carla Dejonghe en Khadija Zamouri waarschuwen voor een nog moeilijkere situatie voor de Nederlandstalige academies in Brussel.

de bedoeling zijn van een hervor-ming die net een grotere toeganke-lijkheid van het DKO beoogt? Ook de Vlaamse Onderwijsraad vreest met deze maatregel een negatieve im-pact op de participatie. We moeten er dan ook op toezien dat iedereen die muziek, dans of tekenen wil volgen, dit kan doen zonder enige drempel. Cruciaal hierbij is voor ons de verbreding van het DKO naar kansengroepen. Daarnaast blijft een sterk uitge-bouwd Nederlandstalig vrijetijds- en onderwijsaanbod in een meer-talige context van groot belang. De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) heeft hier de laatste jaren al veel werk rond verricht.De nota pleit voor een eengemaakte kunstacademie, die zowel podium- als beeldende kunsten organiseert, als toekomstig organisatiemodel. Dat zou een aantal voordelen kun-nen opleveren op inhoudelijk, orga-nisatorisch en bestuurlijk vlak. Eén academie betekent één aanspreek-punt voor het DKO in de gemeente of de regio. Vanaf 2020 moeten alle academies

dragen. We vrezen dat de academies vooral de werkende ouders, van wie de kinderen ook nog in een sport- en/of jeugdvereniging actief zijn, zullen kwijtraken. Dat kan toch niet

Zaterdag 2 februari is Dag van het DKO, met optredens, workshops, concerten en tentoonstellingen in de academies in Brussel en Vlaanderen. De open dag wordt voorafgegaan door een concert op het stadhuis van Brussel. Meer op www.dagvanhetdko.be


BDWOPINIEKlare wijndoor Danny Vileyn

Het wordt hoog tijd dat de Vlaamse politieke partijen klare wijn schenken: wat zijn ze van plan met Brussel? Welk lot wacht de Brus-selse Vlamingen?Alleen Groen en Vlaams Belang zijn duidelijk. Groen kiest voor meer Gewest, het Vlaams Belang wil eerst een onafhankelijk Vlaande-ren uitroepen om daarna Brussel in te lijven. De grootste Vlaamse partij, de N-VA van Bart De Wever, laat weten dat we tot het najaar geduld moeten oefenen. Dat is lang wachten, zeker nu het ene na het andere

PS-kopstuk forse verklaringen aflegt.Paul Magnette en Laurette Onkelinx, sedert vorige week respectieve-lijk PS-voorzitter en voorzitster van de Brusselse PS-federatie, zijn met straffe uitspraken niet uit de media weg te branden. In tegenstelling tot de N-VA weten we wel wat de PS wil. Twee sterke gewesten – Brus-sel en Wallonië, voor alle duidelijkheid – die nauw samenwerken. En de Brusselse Vlamingen in dezen? Laurette Onkelinx: “De Brusselse Vlamingen zijn de verschoppelingen van Vlaanderen. Natuurlijk moeten we een Brusselse identiteit uitbouwen – samen met hen.” Met andere woorden: zolang de Brusselse Vlamingen braaf zijn en niet te veel naar Vlaanderen lonken, mogen ze meespelen. Is dit meer dan geopolitiek? Gaat dit over de toekomst van meer dan één miljoen mensen? Of is het gewoon theater? In dat geval staat het theaterstuk een seizoen te vroeg geprogrammeerd: de verkiezingen vinden pas in mei 2014 plaats, er moet ook nog bestuurd worden.Laten we de zaak even nuchter bekijken. De N-VA kiest (voorlopig?) voor een confederaal België, een België van de gemeenschappen. Dat dit de Franstaligen in de gordijnen jaagt, is normaal. Het betekent minder macht voor hen. Kiest Brussel daarentegen voor bevoorrechte relaties met Wallonië, dan zijn de Vlamingen de klos. Niemand geeft vrijwillig macht af. De Franstaligen evenmin als de Vlamingen.Vlaanderen kan niet zonder Brussel, Brussel kan niet zonder Vlaan-deren. Als er geen Nederlandstalige scholen meer zijn, dan raakt dat de Brusselse kinderen rechtstreeks, al was het maar omdat zij minder keuze hebben. Of hebben de Franstaligen de nodige centen om die scholen over te nemen?De Vlaamse partijen mogen het over alles oneens zijn, zo hoort het in een democratie. Zo hoort het ook in en over Brussel. Over één ding moeten ze het wel eens zijn: de band met de Vlaamse Gemeenschap mag niet verslappen, anders is met de Brusselse Vlamingen over en uit.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS [email protected]

Bij de dood van Jadwiga

Aan Dorien Brouwer, Ik heb je ontroerende, realistische relaas in één ruk ge-lezen (in BDW 1361, p. 12). Het verhaal van Jadwiga laat me met een wrang gevoel achter. En dan je slotvraag, die inslaat als een bom: of we er schuld aan hebben?Op zich hou ik niet zo van het woord schuld vanwege de sterke katholieke connotatie. Laten we eens proberen met het meer neutrale verantwoordelijkheid. Ben jij ver-antwoordelijk voor de dood van Jadwiga? Uiteraard niet! Jij hebt die Poolse vrouw steeds met respect behandeld, je hebt haar een job en een inkomen gegeven – hoe laag ook? –, en je hebt uiteindelijk verschillende keren gepro-beerd om haar daadwerkelijk te helpen, en dit vanuit een diep gevoel van mededogen. In principe is elk mens en-kel en alleen verantwoordelijk voor zijn eigen leven. Zo was ook Jadwiga verantwoordelijk voor haar leven. Ze kon haar leven zelf sturen, en dat heeft ze onvoldoende gedaan. Die regel klopt natuurlijk niet helemaal. Ouders blijven grotendeels verantwoordelijk voor het leven van hun kinderen, minstens tot aan hun volwassenheid. Zo is het – als ik goed tussen de regels lees – ook niet he-lemaal uitgesloten dat die ‘nieuwe vriend’ van je poets-vrouw gedeeltelijk medeverantwoordelijk is voor haar overlijden.Maar er is nog een heel andere vraag, namelijk deze: zijn wij, rijke westerlingen, verantwoordelijk voor de armoe-de in de wereld? Ook al is het soms moeilijk om een echt causaal verband aan te tonen, toch geloof ik persoonlijk dat de wereld een soort aaneenschakeling is van com-municerende vaten. In evenwichtstoestand heeft ieder-een even veel en genoeg. Maar wanneer sommigen meer nemen dan hun toekomt, dan zullen anderen onvermij-delijk tekortkomen. Of omgekeerd: zolang er armen zijn, betekent dit dat er anderen te rijk zijn. En waar ligt dan de grens tussen een zorgeloos en comfortabel leventje enerzijds en immorele en onverantwoorde rijkdom an-derzijds? Wat te denken van superrijken die weigeren belasting te betalen?Zolang armoede anoniem blijft, is het gemakkelijk om des morgens in de spiegel te kijken. Maar zodra de ar-moede een gezicht krijgt, kun je niet langer apathisch aan de kant blijven staan, dan willen we helpen. En dat heb jij gedaan. Dus één goede raad: weg met die schuld-gevoelens, en doe gewoon voort zoals je bent. Leef met je ogen open en vanuit je hart. Proficiat! Alain Vanclooster, Koekelberg

Brussel Vlaams?

In het ancien régime sloeg de term Vlaams op het Graaf-schap Vlaanderen ten westen van de Schelde. Maar de Franstaligen gebruikten al van in de late middeleeuwen het woord flamand voor al wie in de Zuidelijke Nederlan-den een Nederlands dialect sprak. Vandaar dat vanaf de late 18de eeuw – en zeker na 1830 – de begrippen Vlaan-deren en Vlamingen verzamelnamen zijn geworden voor al de Nederlandssprekende gewesten beneden de Moer-dijk in het algemeen, en in België in het bijzonder.De inhoud van cultureel-geografische begrippen kan nu eenmaal in de loop van de geschiedenis veranderen, ver-schuiven, krimpen of uitbreiden. Alleen autisten kun-nen daar niet mee omgaan. Stellen dat Brussel ooit een Vlaamse stad is geweest, is dus geen historische on-kunde of revisionisme zoals lezer Joren De Wachter (in BDW 1361, p. 13) beweert (om toch maar de Brusselse N-VA’ers te kunnen aanvallen). Het wil gewoon zeggen dat Brussel ook nog tijdens het Belgisch tijdperk een

hoofdzakelijk Nederlandstalige stad is geweest. Mis-schien is het net aan De Wachter om eens elementaire geschiedenislessen te gaan volgen. Dirk De Haes, Holsbeek

Joren De Wachter heeft waarschijnlijk wel geschiedenis-lessen gevolgd, maar blijkbaar heeft-ie er toch niet erg veel van gesnapt.Brussel (de plaatsnaam komt van het Middelneder-landse Bruocsella, wat evolueerde tot Broekzele, ‘neder-zetting (zele) bij een moeras’) is inderdaad nooit een ge-meente van het graafschap Vlaanderen geweest.In 1229 kreeg Brussel, die kleine nederzetting op het Sint-Gorikseiland, stadsrechten van hertog Hendrik I van Brabant, die vanuit Leuven bestuurde. De teksten werden opgesteld in de volkstaal, het Middelnederlands (ook wel Diets geheten). Overigens was het wel zo dat het Latijn nadrukkelijk doorklonk in de volkstaal. Ook het (Oud-)Frans deed zich in de volkstaal gelden, zeker in het graafschap Vlaanderen; de graven van Vlaande-ren waren immers vazallen van de koning van Frankrijk. Maar het belangrijke hertogdom Brabant – waartoe de huidige provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant, Waals-Brabant behoorden, evenals de Nederlandse provincie Noord-Brabant en het vroegere hertogdom Limburg – kende een veel geringere Franse invloed. Dat hertogdom Limburg heeft enkel de naam gemeen met de provincies Belgisch- en Nederlands-Limburg. Het ontstond bij het uiteenvallen van het hertogdom Neder-Lotharingen in de 10de en 11de eeuw en oefende grote invloed uit in het Duitse Rijk. De hoofdstad ervan was het stadje Limburg aan de Vesder. Het grootste deel van zijn grondgebied ligt in de huidige provincie Luik. Elza Frederix, Laken

In BDW 1361 van 17 januari schreef Joren De Wach-ter van Schaarbeek een leerrijke uiteenzetting over het feit dat er in het oorspronkelijke Brussel Nederlands of Diets gesproken werd. Helaas is er tegenwoordig enige verwarring over Nederlands en Vlaams.Tegenwoordig omvat Vlaanderen West- en Oost-Vlaan-deren, Antwerpen, Limburg, Vlaams-Brabant en gedeel-telijk Brussel, omdat het de hoofdstad van Vlaanderen is. Lieven De Rouck en Karl Vanlouwe zullen dit zo bedoeld hebben. Zo is er tegenwoordig ook verwarring over welke taal wij spreken, Vlaams of Nederlands. Wij spreken allen Nederlands.

Michiel Plaizier, Laken

Gouden kooi

In heel de discussie (‘Een gouden kooi voor de Brusselse Vlamingen’, BDW 1361, p. 4-5) mogen wij, en zeker de Franstaligen, niet vergeten dat de zogenaamde ‘voor-rechten’ voor de Vlaamse Brusselaars de prijs was die de Franstaligen betaalden voor de taalpariteit in de federale regering. Indien de Franstaligen, zoals een Maingain, die zogenaamde ‘oververtegenwoordiging’ van de Ne-derlandstalige Brusselaars willen minimaliseren, dan moeten ze een Nederlandstalige meerderheid in de fe-derale regering aanvaarden.Van deze boodschap maak ik gebruik om te verklaren dat ik resoluut gekant ben tegen een Brussels geweste-lijk bestuur door de twee gemeenschappen. Anderzijds moet een goede samenwerking bevorderd worden wat de gemeenschapsmateries (zoals culturele uitstraling) betreft. Lydia Deveen-De Pauw, Elsene

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.


VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Conservator Nicola Mazzanti: “Deze instelling overstijgt België. Álle filmarchieven zijn zwaar beïnvloed door het Belgische.”

© IVA

N P

UT

SANS SOUCI-BIB GAAT SANS BRUIT

ELSENE – Met opgeheven vingertje tot stilte aanmanen, bibliotheek Sans Souci van Elsene komt ermee weg. Het zal zijn dat de stadsmens ernaar verlangt: een plek om rustig te kun-nen studeren of gewoon te vertoeven. Wel, in januari is de leeszaal op dins-dag, woensdag en donderdag een no-go zone voor groepsoverleg, klik- en schuifgeluidjes van (smart)phones of ge-yes, want ook de PlayStation- en Wii-games zijn dan niet beschikbaar. Kinderen respect leren opbrengen voor hun oudere zusters en broers, respect!Ook in die andere blokmaand, juni, zal het stiltegebod een vervolg krij-gen. De bib denkt daarmee aan al haar doelgroepen. Omdat het er wel eens héél gezellig toegaat in een buurtbibliotheek – iets wat Sans Souci ook wil zijn –, wil ze op andere momenten ook de sociale stiltezoeker helpen. Wedden dat de slaagpercen-tages aan de vlakbij gelegen VUB lich-telijk zullen stijgen? AD

PITChO EN STIJN hELPEN BRUSSEL

BRUSSEL – Ook de rapper Pitcho en de electromuzikant Stijn staan zaterdagavond 26 januari op het podium van Brussel helpt, het bene-fiet van FM Brussel voor de dak- en thuislozen in de hoofdstad.

Pitcho (Womba Konga) en Stijn (Van-deputte) treden beiden op op de party (vanaf 23 uur) in de Beursschouw-burg. Ze krijgen daar het gezelschap van onder meer dj Tom Barman, Yo.klb (Stainage), Kong & Gratts, Ju-les X, Kwak en JtotheC & On-Point Soundsystem. Ook ’s middags (vanaf 15 uur) is er al van alles te doen in de Beursschouwburg voor jong en oud: De Fanfaar, Ik & den Theo, Jee Kast, Rey Cabrera, Majoretteketet, Lies Le-fever... De bijdrage in de namiddag is vrij; voor de party ’s avonds kosten de kaartjes 10 euro, te koop op beurs-schouwburg.be. De opbrengst gaat naar thuislozenorganisaties Straat-verplegers, Albatros en Hobo. HUB

© A

N D

EVR

OE

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

Bezoeken enkel op afspraak

[email protected]

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Film > Interview met Nicola Mazzanti, conservator van 75-jarige Cinematek

‘Onze collectie is bijna twee keer zo groot als die van Parijs’BRUSSEL – Het Koninklijk Filmarchief bestaat 75 jaar en dat vieren ze tot in New York. In oktober plant het Museum of Modern Art (MoMA) er een hommage aan onze Cinematek. Een gesprek met Nicola Mazzanti, sinds een jaar conservator, met het oog op de volgende 75 jaar. “Wij zijn niet op het verleden gericht, we werken elke dag voor de toekomst.”


ZIN IN ZUURKOOL

Vandaag op het menu (op voorwaarde dat u er tijdig aan begonnen bent): zuurkool van kiseli kupus. Geniaal wintervoedsel, vindt Nick Trachet, maar toch o, zo veronachtzaamd...

LEES MEER OP PAGINA 19

LELIJK BRUSSEL

“Het gebrek aan visie van de overheid én van toewijding van veel architecten, gecombineerd met de slechte smaak van de klanten, resulteert in gebouwen die alle verbeelding tarten.” Zo! Karel Van der Auwera in gesprek met de Israëlisch-Brusselse architect Ofer Levy.

LEES MEER OP PAGINA 20-21

M et Nicola Mazzanti kwam vorig jaar een internationaal expert in fi lm-conservering aan het hoofd te staan

van het Koninklijk Filmarchief. De 49-jarige Italiaan was een van de bezielers van het fes-tival met de mooie naam Il cinema ritrovato , hij restaureerde honderden fi lms, richtte een nieuw fi lmconservatiecentrum op aan de uni-versiteit van Los Angeles en adviseert Europe-se commissarissen over digitalisering van het Europese fi lmerfgoed.

Uw voorganger Wouter Hessels gooide al na enkele weken de handdoek in de ring. “Belangrijke verantwoordelijkheden in deze functie zijn te groot voor mij,” stelde hij vast. Voor u zijn ze niet te groot? Nicola Mazzanti: “Het Koninklijk Filmar-chief heeft een te belangrijke traditie om licht-zinnig over de aanstelling te gaan. Conserva-tor zijn van zo’n nobel instituut, de derde nog maar in de geschiedenis, dat boezemt angst in. In mijn voordeel speelt dat ik al dertig jaar in het vak zit.”

De precaire budgettaire situatie baarde Hessels zorgen. Hij vreesde voor een afbouwscenario. Hebt u al pijnlijke keuzes moeten maken? Mazzanti: “Voor een instelling van nationaal belang is Cinematek ondergefi nancierd. Wij beheren het fi lmpatrimonium van het land en beschikken over een van de belangrijkste col-lecties ter wereld. Dat beweert elk fi lmarchief, maar in ons geval klopt het. Wij zijn het be-langrijkste of op één na belangrijkste fi lmar-chief van Europa. Ons budget daarentegen is vergelijkbaar met dat van Luxemburg.”“Om op je vraag te antwoorden: ik heb een paar knopen moeten doorhakken. Gelukkig was het jaar fi nancieel niet zo dramatisch als we vreesden. We roeien met de riemen die we hebben. Zoals we altijd gedaan hebben.”

© IVA

N P

UT

Kun je wel op dezelfde weg verdergaan, nu digitalisering de kaarten dooreenschudt? Mazzanti: “We zitten in een overgangspe-riode. In mijn ogen is de transformatie geen technische kwestie. Belangrijker is dat het oude zakenmodel, met producenten-verdeler-vertoners, al enkele jaren een crisis meemaakt zonder dat er een nieuw model is.”“Net nu zou je moeten investeren. Nu alle za-len gedigitaliseerd zijn, staan we voor de keu-ze: ofwel doen we niks, ofwel digitaliseren we de collectie zodat onze fi lms nog elders ver-toond kunnen worden. Er dient zich ook een mooie kans aan om het beeldpatrimonium te ontsluiten. Door te digitaliseren kunnen we duizenden uren aan documentaires en actua-liteitsfi lms ter beschikking stellen.”“Niet dat we stilstaan. Ons lab, dat sinds eind jaren 1970 analoge fi lms restaureert, staat wereldwijd hoog aangeschreven. De structuur om te digitaliseren én om digitale fi lms te be-waren is er.”

Cinematek is een van de schaarse overblijvende federale cultuurinstellingen. Vindt u uw weg in het politieke kluwen? Mazzanti: “Italië is ook geen gemakkelijk land. De Verenigde Staten waren een veel gro-tere cultuurschok. En vergeleken met de bu-reaucratie die ik in Madrid meemaakte, stelt het hier niets voor. Ik leer nu Nederlands, maar Belg kan ik niet worden. Als vreemdeling kan ik het culturele en politieke milieu nog niet kennen. Maar Cinematek is meer dan zijn conservator. Dit is een grote instelling dankzij het zestigtal mensen dat er werkt.”

De geschiedenis van Cinematek is nauwelijks te boek gesteld. Mazzanti: “Geen enkel fi lmarchief heeft al grote literatuur opgeleverd. Een boekje naar aanleiding van onze vijftigste verjaardag be-

gedroomd om dat dit jaar te doen. Maar het is een werk van langere adem. Belangrijk is dat je het bredere plaatje bekijkt. Deze instelling is niet alleen van belang voor België. Je moet weten dat de fi lmarchieven zoals we die van-daag kennen, zwaar beïnvloed zijn door het Belgisch Filmarchief.”

Het belang van de collectie wordt altijd met cijfers geduid: 65.000 titels. Maar kunt u voorbeelden geven van belangrijke titels? Kent u de collectie? Mazzanti: “Ik begin ze te kennen. Ontdek-kingen doe je altijd. Gisteren nog vonden we Beware, my lovely , een B-fi lm met Ida Lupino. Blijkbaar hebben ze daar in Amerika geen deftige kopie meer van. Op slag is het een zeldzaam stuk. Tijdens het Festival van Gent vertoonden we La jetée van Chris Marker (sleu-telfi lm voor de sciencefi ction, NR) . Het gaat om een eerste montage die alleen wij in huis heb-ben. Voor Gabriel over the white house moest het MoMA bij ons aankloppen. Voor de res-tauratie van Citizen Kane was onze kopie cru-ciaal. We hebben negatieven van de stomme fi lms van Ernst Lubitsch... Das Cabinet des Dr. Caligari in kleur... Onze collectie is bijna twee keer zo groot als die van Parijs.”

Hoe ziet het fi lmarchief er binnen nog eens 75 jaar uit? Mazzanti: “Geen idee. Ik hoop dat het niet zo erg verschilt van Cinematek vandaag. Ik hoop dat we in staat gebleken zullen zijn om de fi lms van vandaag, morgen en alle volgende jaren te bewaren.”“Weet je, onze obsessie is fi lms voor de toe-komst bewaren. We zijn niet op het verleden gericht, we werken elke dag voor de toekomst. Daarnaast hoop ik dat de collectie tegen dan voor iedereen ruim toegankelijk is. We zijn al onze fi lms over de Eerste Wereldoorlog aan het digitaliseren. Daar zouden we geen 75 jaar over mogen doen, al bestaat dat risico wel, met de huidige budgetten (lacht) .” Niels Ruëll

Nicola Mazzanti brengt Buster Keaton en andere helden van de cinema voor het voetlicht.

“Ik hoop dat het filmarchief van over 75 jaar niet zo erg verschilt van dat vandaag. Dat we in staat bleken om de films van vandaag, morgen en alle volgende jaren te bewaren”

© N

ICK

TR

AC

hE

T

© M

AR

C G

YSE

NS

vat de basisinformatie, en er zijn een paar eindwerken. Zie je die dozen daar staan? Ik heb ons archief opgediept. We moeten ons verhaal inderdaad te boek stellen. Ik heb even

Vandaag op het menu (op voorwaarde dat

van vindt Nick Trachet, maar toch o, zo veronachtzaamd...


ADVERTENTIE

Taal > Gedichtendag op 31 januari

De tentakels van de poëzieBRUSSEL – Al voor het veertiende jaar vieren min-naars van het Nederlands de laatste donderdag van januari Gedichtendag, nu ook met een Poëzieweek erachteraan. Wat is er in Brussel allemaal te horen? Want met een thema als muziek wordt het poëziefeest bijzonder eufonisch.

Een Poëziegeschenk hoort er ook voor het eerst bij. Vroe-ger was er de Gedichtendagbundel, nu krijgt u bij aankoop van 15 euro poëzie Een kooi van klank van Anna Enquist cadeau (deelnemende boekhandels op boek.be).Rond Gedichtendag concentreren zich ook de jaarlijkse poëzieprijzen. De Herman de Coninckprijs voor beste de-buut wordt op de dag zelf uitgereikt. Tot 25 januari kunt u stemmen op het gedicht dat volgens u de Herman de Coninck Publieksprijs verdient. En op 30 januari bekroont de VSB Poëzieprijs (25.000 euro en een werk van glas-kunstenares Maria Roosen) de beste dichtbundel van het voorbije jaar.

Elke dag gedichtendagPoëzie is voor levenslang, dat moet duidelijk worden tijdens een avond met Chris Lomme en vertelclub Ver-teldis in de bibliotheek van Anderlecht. Lomme komt verzen delen die op een bepaald moment in haar leven een speciale betekenis hebben gehad. Ze doet dat met jazzpianist Erwin Eysackers erbij, en Verteldis. Dat zijn Vanessa Daniëls, Marie-Christine Stoffen, Selle De Vos, Didi Rumes, Rita Van Overstraten, Dotty Verbist en Fran Lomme, een bende vertel- en schrijfgragen gegroeid uit de

masterclass vertellen van Zinnema. Rasvertelster Chris Lomme brengt hun al vier jaar de knepen van het vak bij. Uitvalsbasis voor hun toonmomenten is gewoonlijk Het Goudblommeke in Papier.Voor de Ukkelse bibliotheek is het in februari elke dag Ge-dichtendag. Tot 8 maart kunt u zelf gedichten schrijven, of meeschrijven aan één gedicht, wat zal resulteren in de publicatie Plukkel de dag – het is niet al gesukkel in Ukkel.Op 7 februari is de bundel Les villes tentaculaires van Émile Verhaeren de aanleiding om onze voelsprieten op stad en omgeving los te laten. De Pianofabriek, het Maison du Livre en de bibliotheken van Sint-Gillis programmeren in de Nederlandstalige bib een literaire avond met Benno Barnard en Paul Hermant, slammers of slag-in-het-ge-zichtdichters Dorien De Vylder, Belgisch slam-kampioen Youness en Antwerps dichter Andy Fierens. Tom Goris en Sophie Vanhomwegen vormen het gelegenheidsorkest. Taalfabet/Taalkabaal en Jeugdatelier maken het bont tijdens een poëziemiddag op 30 januari in Everna. Daar-naast zetten bibliotheken hun verdoken poëzie in de kij-ker, organiseren ze wedstrijden en werken scholen rond gedichten, zoals in Laken, waar Peter Holvoet-Hanssen de middelbare scholieren meeneemt op poëziereis. In bi-bliotheek Sans Souci van Elsene vindt u tussen de rekken gedichten van cursisten Nederlands, in De Boekenmolen in Molenbeek de winnende gedichten van de poëziewed-strijd van De Vaartkapoen.� An�Devroe

www.gedichtendag.comIn Sint-Gillis laten ze zich voor Gedichtendag inspireren door Les villes tentaculaires van Émile Verhaeren.

© G

IJS VAN

HE

E

Tijdens een woontour verkennen we alle wijken van Brussel met een woonbril. U verneemt alles over huren en kopen in de hoofdstad. U krijgt er een heleboel praktische informatie over de buurten bovenop: de bereikbaarheid met het openbaar vervoer, de aanwezigheid van scholen en groen, de sfeer … Info en inschrijving via 0800 20 400of www.woneninbrussel.be.

WIB_ADV_BDW_2011.indd 2 13/09/11 11:47


ADVERTENTIE

Veranderde geest, veranderd lichaam

Kunst kan tonen dat ‘de crisis’ geen alibi hoeft te zijn om al het positieve de kop in te drukken.

© FA

BIE

NN

E LOU

IS

Gezien: de dansvoorstelling Clear tears/Troubled waters van Thierry Smits & Cie Thor, op 15 januari in de Hallen van Schaarbeek.

Ik doe het wellicht iets te vaak: ach-teraf iets schrijven over een voor-stelling waarvan ik vooraf ook de maker(s) heb geïnterviewd. Het wordt op die manier nóg onmogelij-ker om objectief te zijn. Ik ga ook nog altijd het liefst zonder voorkennis en vooroordelen naar een voorstel-ling. Al kan het ook geen kwaad, en is het soms zelfs een voorrecht, om

een kunstwerk tegemoet te treden met in het achterhoofd een indruk van de bedoelingen en ambities van de kunstenaar. Het kan leiden tot een beter ‘begrip’, in de twee betekenissen van het woord. ‘Begrip’ als in ‘begrijpen wat er bedoeld wordt’, maar ook ‘begrip’ als in ‘kun-nen inzien en aanvaarden’ dat het kunstwerk uiteindelijk is geworden wat het geworden is.Mijn gesprek vooraf met de Brusselse choreo-graaf Thierry Smits over Clear tears/Troubled waters was helder, en achteraf gezien inder-daad een handige handleiding bij de voorstel-ling. Geen noodzakelijke handleiding, want dans kan altijd los staan van welke theoreti-sche achtergrond dan ook. Toch was het dit keer vooral de combinatie van de voorstelling en het woord vooraf die me kon boeien, terwijl beide apart me misschien koud zouden heb-ben gelaten.Thierry Smits was er zich van bewust dat het feit dat de crisis het uitgangspunt van zijn dansvoorstelling was geweest, velen mis-schien niet zo aantrekkelijk in de oren klonk. Ik persoonlijk huiver van de suggestie dat we nu ook de kunst nog zouden gaan overladen met crisisverhalen. Toch is dat laatste onge-veer wat Smits zelf ook wil zeggen. Kunst kan tonen dat ‘de crisis’ geen aanleiding of alibi moet zijn om elk positief verhaal de kop in te drukken. Want dat is wat economische te-genspoed in de hand werkt. Zelfs wie er geen slachtoffer van is, merkt hoe hij zich schrap zet tegen mogelijke nefaste maatschappelijke gevolgen zoals egoïsme, protectionisme, on-verdraagzaamheid, verrechtsing, criminali-teit, conflicten... Is het nodig om bij voorbaat onder die negatieve gevoelens gebukt te gaan? Moeten die verwijzingen naar de bruine jaren dertig en zwarte jaren tachtig nu echt? De ge-

schiedenis kan ons lessen leren, maar ons evengoed aan het lijntje houden.In het eerste deel van zijn voorstelling evo-ceert Smits de ‘negatieve’ houding. Ik weet niet of het de bedoeling was, maar ik vond de vormentaal in dat eerste deel ook echt on-aangenaam: de amechtige bewegingen, de gezochte muziek in geforceerde maten, het zwart-wit, het streepje neon van het decor en de kostuums. Mede doordat met Steven Brown en Blaine L. Reininger twee leden van Tuxedomoon op het podium stonden, zou je gezworen hebben dat we inderdaad opnieuw gebukt gingen onder de jaren 1980, toen de economische crisis meteen ook het failliet van elk esthetisch genoegen en moreel opti-misme met zich mee leek te brengen.In het tweede deel laat Smits zien wat hij bedoelt met zijn stelling ‘dat er een andere keuze mogelijk is.’ In dat deel kiest hij voor een intens blauw, voor warme, diverse, soms zelfs swingende muziek die niet lan-ger strijd levert met de bewegingen van de dansers, en voor onbelemmerde dansbe-wegingen. De voornaamste kritiek die je op Clear tears/Troubled waters kunt geven, is dat ook dit deel niet vernieuwend, anders of gedurfd te noemen is. Smits gebruikt beproefde, ‘veilige’, optimistische vormen. Misschien is hij te druk bezig geweest met een vorm zoeken voor zijn ideeën, om die vorm ook nog eens echt te kunnen laten ver-rassen.Het enige wat nieuw was, waren de dansers zelf. Zo komen we bij de voorafgaande op-merking van Smits die ik het interessantst vond: dat de lichamen van jonge dansers vandaag anders zijn dan de lichamen van vroeger. Zoals de lichamen van sportlui anders zijn dan die van dertig jaar geleden. Dat is intrigerend. Dat een schijnbaar onver-anderlijk gegeven als het menselijk lichaam toch op een onaanwijsbare manier onderhe-vig is aan invloeden die het fundamenteel veranderen. In welke mate zou zo’n veran-dering zich ook in de geesten van de jonge generaties voordoen? Ik keek naar die jonge gezichten en vroeg me af: zijn de jongeren van de nieuwe generatie onvermijdelijk te zeer doordrongen van de voorbeelden en denkpatronen die wij hun uit het verleden hebben aangedragen, of zijn ze toch op een onaanwijsbare manier anders?� Michaël�Bellon

Pra

at

ach

teraf

BRUSSEL – Kanaalgidsen en Coördinatie Zenne organiseren van januari tot mei zeven ontdekkingsdagen rond de Zenne en het ‘Zennekanaal’ tussen Seneffe en Wintam, zoals de kanalen Charleroi-Brussel en Brussel-Schelde vanwege hun grote band met de Zenne liever genoemd worden.

De cyclus is er voor Zennegidsen, maar ook voor iedereen die zich wel eens afvraagt: dreigt Brussel de komende jaren overstroomd te worden? Of: zal de verstedelijking het glooi-ende, groene landschap tussen Ittre en Halle opslorpen? Heeft het goederentransport een toekomst op het kanaal? Vindt de aalschol-ver straks nog vis in de Zenne? Wordt de hele kanaalzone een autovrij paradijs voor fietsers en wandelaars, of is het gebied voorbestemd voor industriële ontwikkeling? Waarom be-reikte de Zenne in de kerstperiode opnieuw een alarmpeil?De sessie van dinsdag 22 januari, Zen-ne(kanaal) over de gewestgrenzen heen, is ondertussen voorbij, maar u kunt zich nog inschrijven voor een of meer van de overige sessies.Donderdag 7 februari, 9.30-18 uur: Water-beheersing in het Zennebekken. Dinsdag 19

februari, 9.30-17 uur: Kunstwerken op de waterwegen. Zaterdag 9 maart, 14-17.30 uur: Nautische wereld. Woensdag 27 maart, 9.30-16.30 uur: Water in de stad/Wonen en werken aan het water. Dinsdag 16 april, 9.30-17 uur: Goederenstromen op het Zennekanaal. Dins-dag 21 mei, 9.30-17 uur: Waterkwaliteit als basis voor natuur en biodiversiteit.� AD

Meer informatie en inschrijven op www.kanaalgidsen.be of www.coordinatiezenne.be

Duik in Zenne en Zennekanaal

Vorming > Leren en doen rond de Zenne

© M

AR

C G

YSE

NS

VAN DONDERDAG 31 TEM ZATERDAG 2 FEBRUARI

BRADERIEDRIE DAGEN VOOR MIJ !

www.thewshopping.be

WSC-21392-Braderie Janvier 2013 125x178 BDW.indd 1 3/01/13 14:52

Tot nu toe heetten alleen het fy-sieke gebouw en de boekhandel in de Dansaertstraat Passa Porta . Nu worden de organisaties Entrez Lire en Het Beschrijf, die er hun literaire evenementen organiseren, respec-tievelijk omgedoopt tot (de Fransta-lige) asbl Passa Porta en (de Neder-landstalige) vzw Passa Porta. Een volledige integratie tussen de twee verenigingen is niet mogelijk omdat ze van verschillende sub-sidiërende overheden afhangen. Toch worden de krachten nog meer

gebundeld. De twee raden van be-stuur gaan nauwer samenwerken en de respectievelijke directeurs, Mariane Cosserat en Sigrid Bous-set, treden op als co-directeurs van Passa Porta.

Uitstraling De eenvormige benaming moet de communicatie en de (internationale) uitstraling vergemakkelijken. De gezamenlijke activiteiten worden voortaan ondergebracht in de pijlers Passa Porta Scene, Passa Porta Fes-


Fotografie > Tweevoudige blik in Galerie Verhaeren

Outsiders- en rorschachfotografi e

M aciej Burgielski (1972) is een psychiater uit Po-len die sinds mei 2011 in

Brussel woont en werkt. De beel-den van de reeks Sandwiches from Brussels voor Galerie Verhaeren hebben iets van de opengevouwen inktvlekken van de rorschach-

test. Wat je erin ziet, ben je zelf.Burgielski noemt het de mogelijk-heden van de (digitale) fotografi e benutten. “Die dubbelbeelden zijn een spel met het aloude ideaal van de symmetrie. Andy Warhol zou ooit gezegd hebben dat symmetrie esthetica is voor naïevelingen... Ik

vond het heel verleidelijk om ermee te spelen. De dikwijls bekende ge-bouwen van Brussel die ik fotogra-feer, doen de toeschouwer twijfelen, ‘Hier klopt iets niet’, een surrealis-tisch effect dat hier natuurlijk op zijn plaats is. Ik ben nogal geïnte-resseerd in sciencefi ction, in de zin

van de oneindige mogelijkheid om de ruimte te (her)scheppen.”Een transparante laag van afblad-derende verf lijkt op een staat van verval te wijzen – een puntje van kritiek op Brussel? Hoewel Burgiel-ski inderdaad verwijst naar vergane glorie als iets fotogenieks, is het hem vooral te doen om het picturale en het diepte-effect.Ook in andere reeksen werkt Bur-gielski met verschillende zichtbare lagen. “De techniek is schatplichtig

WATERMAAL-BOSVOORDE – Hij blijft ze opsporen, galeriehouder Vincent Verhaeren: fotografen die over Brussel vertellen. Geen ansichtkaarten met glanzende toplaag bij de fotografen Maciej Burgielski en Catherine Minala.

Catherine Minala schuwt het toeristische Brussel niet, maar zoekt juist daar naar het kleine, verrassende gebaar. (Foto: café À la Mort Subite, Warmoesberg.)

Literatuur > Sterke merknaam meer op de voorgrond

Passa Porta reorganiseert

tival, Passa Porta Residentie, Passa Porta Lab en Passa Porta Bookshop. Daarbij hoort een licht aangepaste huisstijl, en ook de website is in die zin aangepast en opgefrist.Het Passa Porta Festival heeft plaats van 20 tot en met 24 maart. Met

Passa Porta Bookshop gaat het on-dertussen overigens zeer goed. De onafhankelijke boekenwinkel wint nog altijd een populariteit.Paul Buekenhout, oprichter van Het Beschrijf en Passa Porta, ver-laat de organisatie eind maart.

Hugo Weckx, die voorzitter was van Het Beschrijf, wordt opgevolgd door Johan Reyniers, die nu dus de voorzitter van de vzw Passa Porta wordt. MB

www.passaporta.be

Literaire avond bij Passa Porta in september vorig jaar, met Annelies Verbeke en Sanneke van Hassel, interviewer Tom Naegels en schrijver in residentie Fouad Laroui. (Inzetje: de licht opgefriste huisstijl.)

© P

AS

SA

PO

RTA

BRUSSEL – De kamers in het internationale literatuurhuis Passa Porta worden een beetje heringericht. Sinds 1 januari is Passa Porta de alge-mene en enige merknaam van de literaire organisaties die er onderdak vinden.

Wat je in Burgielski’s beelden ziet, ben je zelf

Spelen met symmetrie en laagjes bij Maciej Burgielski: vergane glorie is fotogeniek.

aan de dubbele belichting van twee negatiefjes in de analoge doka. Er bestaan kant-en-klare texturen die te koop zijn of gratis kunnen wor-

Outsiders- en rorschachfotografi e

© GALERIE VERHAEREN


Koud weer doet aan zuurkool denken. Sinds een tijd vinden we hier een nieuwe vorm: kiseli kupus, wat op de verpakking vertaald wordt als Sauer-krautkopf. In het Nederlands zouden we het over zuurkoolkabuis kunnen hebben.

Zuurkool is een vergeten groente aan het worden. Het is haast makkelijker om carpaccio van struis-vogel op restaurant te vinden dan troostende, vul-lende zuurkool. Is het dan niet hoog tijd dat we te-ruggaan naar dat geniale wintervoedsel?Niemand heeft zuurkool ooit uitgevonden. Zuur-kool is een spontaan fenomeen, een natuurver-schijnsel. Handleidingen over compost vermel-den dat men afval van kolen (zoals de bladeren en stronken van bloemkool) klein moet snijden of plat slaan, anders vergaan ze niet in de hoop. Dat komt omdat ze spontaan veranderen in zuurkool. Op de bladeren van de kool komen altijd lactobacil-len (melkzuurbacteriën) voor, samen met een heel palet van andere micro-organismen, zoals schim-mels en talrijke minuscule wormpjes (nematoden). Die laatste kunnen we niet eens zien, maar bij som-mige volkeren vormen ze een welkome, zij het on-zichtbare bron van dierlijke proteïnen, zeker wan-neer er geen bestrijdingsmiddelen zijn gebruikt bij de kweek: biogroenten met vlees!Die melkzuurbacteriën doen de zuurheidsgraad toenemen (de pH daalt), waardoor rottingsbacte-riën en ziektekiemen niet meer kunnen gedijen. Het zou goed kunnen dat ook die nematoden een rol spelen. Zij eten immers bacteriën.Niet alleen kolen worden verzuurd in de oude keu-ken, het gebeurt ook met rapen (naveline), prin-sessenbonen, ‘koosjere’ augurken en Koreaanse radijzen (kimchi). Zelfs traditionele vleeswaren als parmaham en salami halen hun lekkere geur en lange bewaartijd van de melkzuurbacteriën. In de Britse Navy werd scheurbuik, een ziekte door gebrek aan vitamine C op lange zeereizen, bedwongen door aan boord regelmatig zuurkool op te dienen. In de voedingswetenschap wordt vandaag volop geëxperimenteerd door melkzuur-bacteriën ook elders in te zetten, onmerkbaar, maar wel veilig. Ik herhaal het: de eenentwin-

tigste eeuw wordt de eeuw van de microbiologie!Reden te meer om wat vaker naar zuurkool te grij-pen. Nu is er in de supermarkt weinig keuze: in blik

of in een gepasteuriseerd pakje, met of zonder witte wijn – dat is het. Gelukkig zijn er ook

enthousiaste amateurs die zelf hun zuur-kool maken. Wie geluk heeft, kent nog

een groenteman die er voor zijn klanten maakt. Met de Oost-Europeanen in de stad is er wat meer variatie gekomen. En in Turkse winkels liggen de pak-ken kiseli kupus in grote manden. Ik kocht zo’n pak. De kool was vacuüm verpakt en blijft volgens de instruc-tie goed tot eind mei, zonder koeling.Kiseli kupus is geen zuurkool zoals

wij die kennen. Het is een hele kool, een kabuis zoals mijn vader zei, die in

één keer werd verzuurd. Vroeger deden ze dat blijkbaar ook in Frankrijk. Ik vond oude

gravures van zuurkoolproductie waar men lagen hele kool in de vergistingsvaten legde, omringd en bedekt met fi jngesneden kool. Het geheel werd ruim gezouten en aangestampt, want de gisting van kool gebeurt zonder aanwezigheid van lucht.Hoe gebruiken we zo’n zure hele kabuiskool? Fijn-snijden is natuurlijk een optie, maar, zoals de En-gelsman zou zeggen: where’s the point? Laten we een Oost-Europese specialiteit maken: sarma .De oudere Brusselaars zullen nu lachen, want Sarma, dat was toch een warenhuisketen? Inder-daad, het stond voor société anonyme pour la revente d’articles de masse en had zijn hoofdwinkel in de Sint-Katelijnestraat (waar nu de studentenkamers zijn). De producten hadden een slechte reputatie. ‘Bucht van de Sarma’ was een courant Brussels gezegde en mijn vader legde de ketennaam uit als société anonyme pour la revente de rebuts militaires avariés . Maar sarma is dus ook een gerecht van ge-vulde koolbladeren, meestal zuurkoolbladeren. Het gerecht bestaat van de Baltische staten over de Bal-kan tot in het binnenland van Turkije. Ik vroeg aan een Macedoniër met een reputatie van lekkere sar-ma’s om een recept. Er bestaan uiteraard duizend variaties van.Snij onderin de harde stronk uit de kabuis. De blade-ren zijn nu los. Spoel ze af naar believen: hoe meer gespoeld en gepoetst, hoe minder zuur en sterk de smaak. Snij de dikke ribben van de bladeren af.Maak een vulling: meng varkens-/rundsgehakt met een derde droge rijst (per gewicht), zout en peper,

gehakte peterselie, enkele soeplepels zacht paprika-poeder en wat olie (geen olijf, zei hij). Experimenteer met andere kruiden (komijn, look) naar keuze. Leg een kabuisblad op het werkvlak, doe er een lepel vulling op. Plooi de bovenkant van het blad even over de vulling, plooi dan links en rechts naar bin-nen, en rol het geheel op naar de basis van het blad toe. De vulling hoeft niet strak te zitten.Leg de rolletjes naast elkaar in een dikwandige stoofpot, boven op de restjes van de kool (afsnijd-sels, grote bladeren). Vul met water en een scheut olie tot ze ongeveer onder staan. Sommigen voegen hier nog een stuk rookvlees toe. Breng het water hard aan de kook, zet dan het vuur laag en laat al-les zeker anderhalf uur héél zachtjes garen. Dien op met een paprika- of goed gekruide tomatensaus en muziek van Goran Bregović. Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Kiseli kupus

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

de meest fascinerende parken in Brussel. Wat een vreemde mix van museumgebouwen, moskee, onder-grondse autoweg, sportvelden, en van mensen die de plek doen leven.”

Kleine gebaren Burgielski’s foto’s gaan meer om wat je er zelf bijdenkt, bij de reeks Brussel my belle van de in Frank-rijk opgegroeide Catherine Minala (1963) zijn het de mensen waar het om draait.Minala werkt als lerares in Brussel en woont hier sinds haar achttien-de. Als fotograaf cultiveert ze nog altijd de blik van de buitenstaander, zegt ze. Aan de andere kant voelt ze zich opgenomen door de vrien-delijke Brusselaars en denkt ze ook de rijke innerlijke wereld aan te voe-len van de mensen die hier geboren zijn. Van alle clichés over Brussel vindt ze het soort surrealisme in het dagelijks leven het meest frap-pant, en bovendien heel toeganke-lijk. “De Brusselaars lijken een licht verspringend realiteitsbesef te heb-ben, waardoor de poort naar een kwinkslag altijd openstaat, ze zijn gezegend met zelfi ronie en hebben de spontaniteit van het kind weten te bewaren.”Als fotografe schuwt Minala de buurt van de toeristische Sint-Hubertusgalerijen niet, het is zelfs haar geliefkoosde buurt, maar daarin zoekt ze dan naar de kleine gestes en situaties waarin mensen belanden, die voor haar de stad groots maken. Of ze zich nu reppen of in wachtmodus staan, de ziel van de stad lijkt onveranderlijk. Daarom moeten haar foto’s ook in tijdloos zwart-wit. An Devroe

De eenentwintigste eeuw wordt de eeuw van de microbiologie!

den gedownload, maar ik heb al de extra lagen zelf gefotografeerd, het samenbrengen van het beeld en de extra laag gebeurt vervolgens in-stinctief.”Het valt op dat het Jubelpark een terugkerend onderwerp is bij de fotograaf. “Dat is voor mij een van

ADVERTENTIE

M�� B�� H�� G��

www.fedsvk.be

02 412 72 44

Verhuur uw woning zorgeloos

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

Steun voor de renovatie

Fiscale voordelen

SOCIALE VERHUURKANTOREN

tigste eeuw wordt de eeuw van de microbiologie!Reden te meer om wat vaker naar zuurkool te grij-pen. Nu is er in de supermarkt weinig keuze: in blik

of in een gepasteuriseerd pakje, met of zonder witte wijn – dat is het. Gelukkig zijn er ook

enthousiaste amateurs die zelf hun zuur-kool maken. Wie geluk heeft, kent nog

een groenteman die er voor zijn klanten maakt. Met de Oost-Europeanen in de stad is er wat meer variatie gekomen. En in Turkse winkels liggen de pak-

Kiseli kupus is geen zuurkool zoals wij die kennen. Het is een hele kool,

een kabuis zoals mijn vader zei, die in één keer werd verzuurd. Vroeger deden ze

dat blijkbaar ook in Frankrijk. Ik vond oude gravures van zuurkoolproductie waar men lagen

hele kool in de vergistingsvaten legde, omringd en bedekt met fi jngesneden kool. Het geheel werd ruim

© N

ICK

TRA

CH

ET

Tot en met 24 februari in Galerie Verhaeren, Gratèsstraat 7, 1170 Watermaal-Bosvoorde, 02-662.16.99. Woensdag tot en met zaterdag 14-18 uur, zondag 10-13 uur, gratis


Ofer Levy: “Iedereen heeft de mond vol over het autoverkeer terugdringen; wel, dat kan alleen als je kunt terugvallen op een perfect openbaar vervoer, frequent, net én veilig. En niet door de straten smaller te maken, want daar zijn de bussen het eerste slachtoffer van.”

W at deze bedaagde adoptie-Brus-selaar wél mooi vindt, krijg ik te zien aan Borgwal, opzij van Sint-

Goriks: een renovatieproject van zijn hand.Alleen aan het restaurant op de gelijkvloerse verdieping is niet geraakt. De toegang is zicht-baar van op de drukke horecastraat en, omge-keerd, door het concept van de toegangsdeur: een doorzichtige metalen constructie. Een hellend vlak, met fietsstallingen ingewerkt in het groen, biedt toegang tot het open hart van

het wooncomplex, met onder meer een twaalf meter hoge groenmuur.Zijn interesse voor de combinatie van archi-tectuur en design bracht Ofer Levy uit zijn geboorteland Israël hierheen. “Na mijn studie in Haifa heb ik enkele jaren in Israël gewerkt, maar gaandeweg groeide het verlangen om bij te studeren in het buitenland. Dat buiten-land werd België, Brussel: architectuur aan La Cambre en Design Industriel. Vervolgens wou ik terugkeren naar Israël, maar het werk

heeft daarover anders beslist. Pierre Blondel, de Brusselse specialist in collectieve huisves-ting, heeft daarin een grote rol gespeeld: ik was eigenlijk al vertrokken, maar hij heeft me teruggehaald en hier gehouden. En nu werk ik al bijna twintig jaar met hem samen.” “Ik heb er geen spijt van dat ik gebleven ben. België is een land waar het aangenaam en rustig leven is. Het politieke klimaat is, in tegenstelling tot Israël, kalm; daaraan zie je dat dit land een echte democratische erfenis

meedraagt en die ook in ere houdt. Er is wel gekissebis, het botst tussen Nederlandstali-gen en Franstaligen, maar het democratisch proces is zo ingebed dat je weet dat de weg van de dialoog gevolgd zal worden, hoe lang het ook duurt. Terwijl in Israël dikwijls snel verregaande beslissingen moeten worden ge-nomen, en noodsituaties altijd om de hoek loeren.”“Ik heb allang de dubbele nationaliteit, ik be-schouw mezelf als Belg door het feit dat ik hier woon en werk, en me kan uitdrukken. Maar tegelijkertijd ben ik nog altijd sterk gehecht aan Israël. Mijn familie en mijn vrienden leven daar, ik heb er een prachtige kindertijd gehad. Het doet altijd deugd om terug te gaan, ook om-dat het leven zich er voor een groot deel buiten afspeelt. Door het klimaat, door het groen.”

© MARC GYSENS

BRUSSEL – “Ik hou van Brussel, ik woon en werk hier graag. De stad wordt jaar na jaar ook leefbaarder, maar ze blijft helaas lelijk. Toen ik hier pas was, zei ik, bij wijze van boutade: ‘De voetpaden liggen er zo kramakkelijk bij opdat de mensen niet omhoog zouden kijken en zien hoe lelijk de huizen wel zijn.’ Voor elk mooi project heb je wel een abominabel lelijk; verbeteringen zijn als verse kersen op een muffe vruchtentaart. En zowel overheid als bevolking heeft boter op het hoofd.” Ofer Levy is architect.

‘Er is geen enkele visie’Het lelijke Brussel van architect Ofer Levy

Thuis bij Ofer Levy. “Ik maak er een punt van altijd groen te integreren in mijn projecten.”


Groen: Brussel heeft de reputatie het te zijn, maar Levy zet daar stevige vraagtekens bij. “Ik hou van de stad, van het stadsleven, maar eraan ontsnappen is al even belangrijk voor mij. Ik kom zoveel mogelijk buiten, ik kan enorm genieten van – lange – wandelingen in het Zoniënwoud. Hier in het centrum, mijn biotoop, mis ik wel degelijk groen. Alleen de Nieuwe en de Oude Graanmarkt – een heel aangename plek – zijn gesierd met bomen. Mocht men eens wat dieper nadenken over hoe Brussel er zou moeten uitzien, dan is de Oude Graanmarkt een schoolvoorbeeld: een plek die de mensen de kans geeft elkaar bui-ten, in de openlucht, te ontmoeten. Een goed idee zou volgens mij de aanleg van grasplavei-en langs de parkeerplaatsen zijn. Doorlopende groenstroken in de straten, die als bijkomend voordeel hebben dat ze het overtollig water opvangen.”“Ondanks het gebrek aan groen blijft dé char-me van Brussel ongetwijfeld het centrum. Deze wijk, met de Dansaertstraat, Sint-Go-riks, de Oude Graanmarkt, de Vlaamsesteen-weg... Ik heb de buurt gaandeweg ten goede zien veranderen. Heel gezellig; dag en nacht kun je hier interessante mensen tegenkomen, op verschillende plaatsen. Stel je voor dat ik in Elsene zou wonen, vlak bij de ULB of zo: welk leven zou ik daar hebben buiten mijn vier muren? Leven in een stad moet betekenen dat je ook contact kunt hebben met wat er om je heen leeft – en dat kan hier. Voor mij is het centrum dan ook de enige plek om te wonen in Brussel, omdat het het enige deel van Brus-sel is dat echt stad is. Waar de woon- en com-merciële functie hand in hand gaan, waar je ten volle kunt genieten van al de gemakken en diensten die een stad kan bieden.” “Gelukkig ben ik niet te zeer aangewezen op het openbaar vervoer. Want dat is ronduit lamentabel. Ze hebben de mond vol over het terugdringen van het autoverkeer in de stad; wel, dat kan alleen als de mensen kunnen terugvallen op een perfect openbaar vervoer,

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van Brussel Deze Week vzw. Buiten België 25 euro per jaar. OPLAGE 70.490 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten ([email protected]), Paul De Weerdt, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Rika Braeckman ([email protected]), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. MARKETING MANAGER Frederik Welslau ([email protected]). HOOFDREDACTIE Anne Brumagne ([email protected]). EINDREDACTIE Katrien Stroobants ([email protected]). REDACTIE Jean-Marie Binst ([email protected]), Christophe Degreef ([email protected]), Bettina Hubo ([email protected]), Patrick Jordens ([email protected]), Steven Van Garsse ([email protected]), Danny Vileyn ([email protected]). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele ([email protected]), Gerd Hendrickx ([email protected]). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt ([email protected]). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh ([email protected]). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie ([email protected]). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Het jazzcollectief Mâäk en productiehuis MET-X werken voortaan samen onder één dak. Een praktische oplossing, maar vooral een mooie artistieke aanvulling voor allebei. Onder de naam MiXiT! is er zaterdag de eerste van acht open dagen met concerten, performances en een jamsessie. Luc Mishalle, artistiek direc-teur van MET-X, licht toe.

De nieuwe locatie is vast niet toevallig gekozen?Luc Mishalle: “Vroeger vertoefden we in Molenbeek, midden in een Marokkaanse buurt waar we samen met een aantal an-dere partners huisden. Het concept van een ‘open huis’ was daar onmogelijk, om een aantal redenen. Waar we nu zitten, is er om de hoek ook een Marokkaanse wijk, maar er wonen ook heel wat mediterrane inwijkelin-gen. Binnenkort komt daar nog een groep Brazilianen bij. Zo’n mix is veel bruisender, en dat vergroot onze mogelijkheden.”

Wat bieden jullie allemaal aan? Mishalle: “We werken rond muziek in verschillende trappen. Dat wil zeggen dat hier zowel echte debutanten over de vloer komen als professionelen. Je kunt bij ons van nul beginnen en zo verder doorgroeien.

Onze drie centrale thema’s zijn zang, per-cussie en blazers. Zo hebben we zowel een kinderkoor en een kinderorkest als de pro-fessionele ensembles Marockin’ Brass en Brassafrik. Inschrijven en aansluiten kan op elk moment voor elk niveau. Belangrijk is dat we altijd met originele muziek wer-ken, er zitten dus geen coverbands tussen.”

Jullie worden meteen betrokken bij het project ‘Brede School Nieuwland’. Wat betekent dat voor jullie?Mishalle: “Dat gebeurt op vraag van de VGC, net omdat wij een educatief program-ma aanbieden. Het concept ‘brede school’ is netoverschrijdend en reikt van kinder-opvang en lagere school tot buitengewoon onderwijs en middelbare school. Het is de bedoeling dat leerlingen die alternatief met muziek bezig willen zijn, dit nu in hun schoolbuurt kunnen doen. En het aanbod wordt nog groter, want binnenkort krijgen we onder andere het gezelschap van Jeugd en Muziek Brussel.” Georges Tonla Briquet

MiXiT!, 26 januari, 15 uur, gratis, De Lenglentierstraat 20, 1000 Brussel. Meer op www.met-x.be

‘Nu nog bruisender’

MET-X van Luc Mishalle strijkt neer op Nieuwland als deel van de brede school.

© L

. LA

GR

OU

3 VRAGEN AAN LUC MISHALLEfrequent, net én veilig. De mensen de zin geven om hun auto thuis te laten, het gevoel dat ze er hun voordeel mee doen. Dat doe je niet door de straten smaller te maken, want de bussen zijn daar het eerste slachtoffer van. De over-heid moet eerst geven en dan pas nemen, niet omgekeerd. Ik heb al drie jaar geen auto meer. Omdat ik er geen nodig heb, omdat een auto meer een handicap dan een voordeel is in mijn situatie. En als ik er dan toch eens een nodig heb, dan kan ik nog altijd terecht bij Cambio.” “Ik ben echt wel een centrumman. Sinds zes jaar woon ik in een pand dat ik zelf heb gere-noveerd, een woning uit 1880, waar ooit de Arbeidersbank van Brussel gevestigd was. Ik kocht het als een ruïne, er was zelfs geen trap meer. Het stond barstensvol oude wasmachi-nes en andere huishoudtoestellen, letterlijk tot aan het plafond: de restanten van een brocan-tezaak. Drie weken heb ik erover gedaan om het leeg te halen. Op het dak heb ik nu een stadstuin, waar ik enorm van kan genieten. Zelfs in de regen. Sindsdien maak ik er een punt van steeds groen in te werken in mijn projecten.”In zijn projecten legt Levy zijn ziel. “De urbane harmonie is een verantwoordelijkheid van de overheid. Maar ook van de burger én van de architect. Een wisselwerking tussen wat de cliënt wil en de werkethiek van de architect; een gedeelde verantwoordelijkheid. Als je ziet dat een architect het ene lelijke project na het andere aflevert, dan wil dat zeggen dat de mensen tevreden zijn over zijn werk. Daar wil ik niet in meelopen. Een goede architect moet

in mijn ogen in de eerste plaats met toewijding werken, talent komt pas op de tweede plaats.”“Het tekort aan visie van de overheid, van toewijding van veel architecten, gecombi-neerd met een gebrek aan goede smaak van de cliënten, maakt dat er al te dikwijls vreselijke projecten tot stand komen. Het tart soms alle verbeelding. Zo is er in de buurt van de Ber-gensesteenweg nog niet lang geleden een ge-bouw opgetrokken, het lelijkste dat ik ooit heb gezien. En daar is dan ongeveer een hele wijk voor moeten sneuvelen.”“Toch is het niet allemaal kommer en kwel, er is wel degelijk vooruitgang in de kwaliteit van de architectuur, zeker in de publieke sector. In de privésector liggen de kaarten nog altijd veel minder goed. Bijvoorbeeld te pas en te onpas pvc gebruiken is ronduit stuitend.” “Ook stuitend vind ik de lacunes in het pu-bliek beheer. De negentien Brusselse gemeen-ten, met elk een verregaande autonomie: het is een absurditeit die elke vooruitgang in de weg staat. Brussel is en blijft bijvoorbeeld vuil. Ondergrondse vuilniscontainers zouden een grote stap vooruit kunnen zijn, iets wat bij-voorbeeld in Amsterdam al lang een feit is. En perfect mogelijk zonder overheidsgeld, door het uit te besteden aan de privésector.”

Karel Van der Auwera

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

“Als een architect het ene lelijke project na het andere aflevert, dan wil dat zeggen dat de mensen tevreden zijn over zijn werk. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid”


BRUSSEL – De nationale hockeyploeg vertrekt dit weekend zonder Cédric Charlier (25) op stage naar het Spaanse Alicante. Volgens bondscoach Marc Lammers had Charlier de afgelopen maanden ‘niet de ge-wenste levensstijl’. De Brusselaar steekt de hand in eigen boezem en belooft te knokken voor zijn plaats.

“Het was eerlijk gezegd een slag op mijn kop,” vertelt de Brusselaar. “De eerste dagen na het nieuws zat ik echt in de put, maar ik begrijp de coach ook wel als hij zegt dat ik de afgelo-pen vijf maanden te weinig vooruitgang heb geboekt. Het probleem is dat ik te intensief bezig was met mijn zoektocht naar werk. Het is nu eenmaal belangrijk dat ik op dit moment in mijn leven op de arbeidsmarkt kom. Ik was minder toegelegd op hockey, en dat voelde je op het veld.”Een bijkomend nadeel is dat België talentvol-le jeugdspelers heeft die stilaan bij de eerste ploeg aankloppen. Toch laat Charlier de moed niet zakken. Hij is weerbaar, zegt hij zelf, en dat moet hij nu bewijzen. “Ik zie dit als een zweepslag om vooruit te gaan. Ik zal meer en beter trainen, mijn fitheid verbeteren. Niet evi-dent, maar ik heb alle kaarten in handen. De trainer heeft me gezegd dat de deur dicht is, maar niet op slot. Misschien was dit wel het goede moment. In augustus is het Europees kampioenschap: ik krijg dus nog genoeg tijd om me te bewijzen, zowel sportief als profes-sioneel. En ik zal vechten, vechten om weer bij de nationale ploeg te behoren.”Charlier speelt al sinds zijn veertiende voor de

Cédric Charlier belooft dit jaar zijn leven op orde te krijgen en te knokken voor zijn plaats in het nationale hockeyteam.

© MARC GYSENS

‘Deur dicht, maar niet op slot’Hockey > Cédric Charlier is zijn plaats bij de Red Lions (voorlopig) kwijt

de CLUB

‘Het doel? Het WK binnenhalen’Biljartkring Leopold, Brussel-centrum

BRUSSEL – Het Zuidpaleis herbergt op de derde verdieping een van de grootste bil-jartzalen van het land. Biljartkring Leopold heeft er mee de geschiedenis van het Belgi-sche biljart gekleurd en wil die lijn doortrek-ken met een ambitieus toekomstplan.

“Biljartkring Leopold Brussel is een grote naam,” vertelt Freddy Eeckhoudt (64), voor-zitter van de in 1924 opgerichte club. “We-reldkampioen Marcel Van Leemput en vooral Emile Wafflard, ‘le Professeur’, hadden daar een belangrijk aandeel in. Alle Belgische top-pers zijn bij ons gepasseerd om les te volgen bij Wafflard.”De mooie geschiedenis van de club kreeg in het begin van de 21ste eeuw niet meteen een ver-volg. Leopold functioneerde op automatische piloot, zonder veel dynamiek. De raad van be-stuur besliste drie jaar geleden dat daar veran-dering in moest komen. “We moeten Brussel opnieuw promoten. Vorig jaar hebben we een Memorial Emile Wafflard georganiseerd waar onder meer de grote Raymond Ceulemans een

demonstratiepartij heeft gespeeld. In novem-ber hebben we ook nog een nationaal toernooi artistiek biljart georganiseerd. Op dat elan willen we nu verder.”Leopold heeft de sportdienst van de Stad Brus-sel een plan overgemaakt voor 2013-’14. Doel is financiële steun te krijgen om de ambitieuze plannen waar te maken. In februari verwach-ten de biljarters een antwoord. “Naast de traditionele kampioenschappen en wedstrij-den willen we dit jaar opnieuw een Memorial Emile Wafflard en een artistiek biljarttoernooi organiseren. Daarnaast willen we ook voor het eerst een BTS Classic-toernooi naar Brussel halen, waar de Belgische top aantreedt. En als er dan nog financiële en kalenderruimte over is, dan willen we nog een open dag voor vrou-wenbiljart organiseren.”Daarmee is de honger van Leopold nog niet gestild. Eén groot doel hebben ze: het wereld-kampioenschap binnenhalen. “Na 2014 eva-lueren we en zien we hoe het verder moet. We dromen uiteraard van het WK. Daar is vooral een groot budget voor nodig. Als we dat bij el-

kaar krijgen, mogen we het WK organiseren. Dat weet ik nu al. Ik voel al verandering in de manier waarop de buitenwereld naar ons kijkt. Als ik op een kampioenschap kom, spreken veel mensen mij aan. Ze weten dat er hier in het Zuidpaleis iets groeit.”De biljartclub heeft een harde kern van een veertigtal spelers, aangevuld met tien à twin-tig biljarters die tijdelijk in de stad verblijven. Dames zijn er bijna niet. “Die zitten te kaarten als wij spelen (lacht). Onze leden kunnen elke dag van acht uur ’s morgens tot middernacht de zaal binnen met een magneetkaart die ze aan het onthaal vragen. Dat is vrij uniek. Maar dé biljartavond is dinsdagavond, dan hangt er hier echt een gezellige sfeer.”“We hebben zowel recreatieve spelers als een topper als Johan Devos. We zouden zeker nieuwe spelers willen aantrekken, maar dan vooral goede spelers en ook jongeren. Zij moe-ten het echt eens proberen, hun drempelvrees overwinnen.”� TS

www.crb-leopold.be

De ambities op de derde verdieping van het Zuidpaleis reiken hoog: “Brussel weer op de biljartkaart zetten.”

© M

AR

C G

YSE

NS


Belgische nationale ploeg. Als vijfjarige begon hij te hockeyen. Doordat zijn ouders het club-huis van Ukkel Sport uitbaatten, was hij bijna dagelijks op het hockeyveld te vinden. “Dat was mijn tuin (lacht). Daar heb ik een goede basistechniek ontwikkeld. Tot mijn 21ste heb ik bij Ukkel Sport gespeeld, maar ik ben ver-trokken omdat mijn ambities en die van de

club niet meer overeenkwamen. Bij Racing vond ik een club met ambitie en potentieel. We stonden al drie keer in de play-offs en speelden ook al in de Euro Hockey League, de Champions League van het hockey. Daar doe je het voor.”De Brusselaar heeft nog geen titels op zijn palmares, maar heeft behalve aan een WK wel al aan alle grote competities deelgeno-men. “Uiteraard behoren de twee Olympische Spelen waaraan ik deelnam, tot mijn mooiste herinneringen. De openingsceremonies in Peking en Londen waren ongelooflijk, die ga-ven zoveel energie! Maar als ik dan een keuze

“Dromen van een olympische medaille is geen utopie”

De Vlaamse radio- en televisieomroep bezit de rechten om de nationale bekercompeti-tie, de Cofidis Cup, uit te zenden. Die avond moeten we tegen KAA Gent spelen. De te-rugwedstrijd van de halve finale. Het vriest dat het kraakt. Mijn drieëntwintigjarige me-dewerker vertelt me ’s middags dat de VRT een genodigde heeft die ze op het parkeer-terrein van de televisie willen laten parkeren. Ze willen tijdens de rust een interview met de man doen. Ik weet niet wie hij is, maar hij is 88 of zo en hij zou voor zowel Anderlecht als Gent gespeeld hebben. “Mag ik die par-keerplaats regelen?” vraagt hij. Ik vraag of ze hem een naam gegeven hebben. “Neen,” antwoordt hij. “Zegt de naam Richard Or-lans je iets?” vraag ik. “Eerlijk gezegd niet,” zegt hij vol schroom. Dat is normaal, Orlans en de jongen schelen zestig jaar.Ik bel de producer en krijg de bevestiging dat het om Richard Orlans Senior gaat. De voor-malige linksbuiten is 83 – en geen 88 – en is een icoon van Sporting Anderecht, hoe-wel hij maar twee seizoenen voor paars-wit gevoetbald heeft. Orlans voetbalde voor de grote Sinibaldi-ploeg, de eerste versie van het champagnevoetbal dat anno 2013, een volle halve eeuw na zijn eerste seizoen bij RSC Anderlecht, nog altijd wordt nage-streefd. De keuze voor Richard Orlans als interview-gast bewijst dat de VRT over een uitstekende sportredactie beschikt. Richard Orlans is een grote mijnheer. De ras-Gentenaar ver-dedigde de kleuren van ARA La Gantoise van 1949 tot 1961. Hij was al dertig toen hij voor een enkel seizoen verhuisde naar Cercle Brugge. Hij verzamelde ook 21 selecties voor de nationale ploeg. Zijn meest memorabele wedstrijd speelde hij 1956 tegen het grote Hongarije van Puskás en Hidgekuti. De Rode

Duivels wonnen toen met 5-4 tegen de Ma-gyaren, die op dat ogenblik een van de beste nationale elftallen ter wereld waren. Orlans’ sterke seizoen was ook Pierre Sinibaldi niet ontgaan en hij haalde hem, in de herfst van zijn carrière, naar Brussel. De Gentenaar kon zich onmiddellijk aanpassen.In september schakelde paars-wit, in een nokvol Heizelstadion, het Real Madrid van Di Stefano en, jawel, Puskás uit na een wereldgoal van Jef Jurion. Die wedstrijd is waarschijnlijk het startschot geweest van de Europese triomfen van de twee volgende de-cennia. De daaropvolgende voetbaljaargang werd Orlans met Anderlecht kampioen – voor de eerste maal in zijn voetballeven.Het seizoen daarop ging hij lager voetbal-len en bouwde hij af. Zijn twee Brusselse jaren zijn de mooiste van zijn voetballeven geweest.Voor een grootheid ontrolt RSC Anderlecht graag de rode loper. Ik loop naar de Fanshop, waar ik een trui met zijn naam en rugnum-mer van weleer laat klaarmaken. Mijn colle-ga Eddy van de commerciële dienst, een man met veel eerbied voor het verleden, zorgt voor de vipplaatsen, voor de nodige driegan-genmaaltijden en voor een parkeerplaats, die de legendarische linksbuiten een com-fortabele voetbalavond moeten bezorgen. Ik ontvang hem samen met mijn collega’s en ontferm me over hem, de hele avond lang. Richard Orlans is dankbaar. Hij houdt op-recht van Anderlecht. Anderlecht houdt van hem. Mijn medewerker zal zijn naam nooit meer vergeten.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David Steegen

Gentse grootheid

WINTERREGATTA: HopEN op GoED WEER

BRUSSEL – Royal Sport Nautique de Bruxelles (RSNB) hoopt dat zijn Brussels Winter Rowing Regatta dit jaar wel geroeid kan worden. Vorig jaar was het kanaal deels bevroren.

Op zondag 17 februari wordt een nieuwe poging ondernomen. Tijdens de Head of the River (10 uur) wordt tussen de Van Praetbrug en de Vilvoordebrug gevaren over vijf kilo-meter. De wedstrijdboten hebben telkens vier roeiers aan boord. Om 14.30 uur staat

met de Grote Winter Handicap een spec-taculaire discipline geprogrammeerd die roeiteams uit heel het land lokt. Hier wordt gestreden tussen boten met maximaal vier roeiers, eventueel aangevuld met een stuur-man. In functie van leeftijd, aantal roeiers en het soort boot krijgt elke ploeg een handicap, zodat iedereen op gelijke voet start.Op zaterdag 16 februari staan ook al culture-le activiteiten en een spaghettiavond gepro-grammeerd. Roeiers krijgen trainingsmoge-lijkheden. Meer op www.royal1865.be.� TS

BANkEN CRoSSEN

BRUSSEL – Bankiers en hun gezinnen tonen de komende weken hun snelle benen tijdens de veldlopen van AXA en de MIVB.

De interbankenveldlopen van de Koninklijke Interbanken Sportunie zijn onderhand een vaste waarde op de crosskaart. De hoofdstad verwelkomt vier van die veldlopen. Op za-terdag 26 januari is AXA voor de 25ste keer gastheer in Oudergem. Het parcours ligt vol-ledig in het Zoniënwoud, vlak bij het Adeps-centrum, dat beschikbaar is voor secretariaat en kleedkamers. De dag wordt om 10 uur op

gang gelopen door de pupillen. Zij krijgen snel navolging van de miniemen (10.05 uur) en de senioren dames (10.15 uur). Om 10.40 uur starten de veteranen mannen van de drie oudste leeftijdscategorieën, en de dag wordt afgesloten door de senioren mannen en de jongste veteranencategorie: zij beginnen eraan om 11.20 uur.Op zaterdag 9 februari staat de laatste bankenveldloop op Brusselse bodem ge-programmeerd in Haren. Gastheer MIVB geeft het startschot om 10 uur. Meer op www.kibsu-ursib-cross.be.� TS

moet maken, dan verkies ik Londen door de nabijheid: er waren zoveel Belgen aanwezig, en dan voel je dat je dromen verkoopt.”In december nam Charlier nog met de Red Lions deel aan de prestigieuze Champions Trophy in Australië. Na een paar verliespartij-en eindigden ze daar alsnog vijfde. “We waren het niet meer gewoon om te verliezen, maar de bal rolde tijdens de eerste wedstrijden echt niet voor ons. De ploeg zit na de Spelen ook in een opbouwperiode waarbij nieuwe spelers en nieuwe tactieken worden uitgeprobeerd: bou-wen aan de toekomst.”“Het is belangrijk dat we de vijfde plaats heb-ben gepakt, want daardoor mogen we aan de volgende Champions Trophy deelnemen. Je neemt het daarin op tegen de wereldtop: dat is noodzakelijk om vooruitgang te blijven ma-ken.”En hoe zit het intussen met de zoektocht naar werk? Charlier beseft dat het een moeilijke combinatie wordt, werken en topsport. “Elke dag train je urenlang, zowel op het veld als in de fitnesszaal. Regelmatig wordt dat verdeeld over twee trainingen in de voor- en namiddag. De reactie van de meeste werknemers is dat het moeilijk gaat worden (lacht). Maar Adecco heeft nu een programma opgesteld voor top-sporters met onder meer flexibele werkuren en de mogelijkheid tot thuiswerk. Voor mij is dat een oplossing.”“Je kunt in België als hockeyer van je sport le-ven, al is dat zeker niet rijkelijk. Vorig jaar ben ik, in de aanloop naar de Olympische Spelen, even voltijds hockeyspeler geweest. Maar dat is niet mijn ambitie. Ik vind dat, zodra het je werk wordt, de vreugde en enthousiasme op het veld verminderen. Terwijl ik dat nu net zo belangrijk vind.”Cédric Charlier wil dit jaar orde in zijn leven brengen. Naast het vinden van een job wil hij prijzen pakken met zijn ploeg en, vooral, zijn plaats bij de nationale ploeg heroveren. “Bij Racing Brussel hebben we een superploeg met maar liefst zes internationals. Ik heb er vertrouwen in dat we dit jaar de titel kunnen pakken. Op de lange termijn droom ik van een medaille op de Olympische Spelen. Dat zit er zeker in, het is geen utopie.”

� Tim�Schoonjans

BDW - editie 1362

Documents

Transcript of BDW - editie 1362