บทนำ�

“ตกลงโลกจะแตกตามค�าท�านายหรือไงนะ อากาศถึงได้ร้อน

ตบัแตกเช่นนี้”

รสิกาพึมพ�ากับตัวเองเบาๆ พลางหรี่ตากลมโตมองผู้คนที่พากัน

เดินเบียดเสียดเยียดยัดอยู่ภายในบริเวณตลาดนัดสวนจตุจักรยามใกล้

เที่ยง ท่ามกลางอากาศอันแสนจะร้อนอบอ้าวจากแสงร้อนแรงของดวง

อาทิตย์ที่สาดส่องลงมาราวกับต้องการจะแผดเผาผิวกายให้มอดไหม้

กลายเป็นจุณ

ทวา่หญงิสาวกเ็อ่ยปากบ่นออกไปอย่างนั้นเอง ดว้ยตนเองชอบมา

เดินที่สวนจตุจักรแทบจะทุกวันหยุดเลยก็ว่าได้ แม้ว่าที่พักกับที่นี่จะอยู่

ห่างไกลกันมากโขก็ตาม เพราะการมาเดินยังสถานที่นี้มักจะท�าให้ได้

พบเห็นพฤติกรรมหลากหลายของผู้คนรอบตัวด้วยตาของตัวเอง และ

อาจจะได้แนวความคิดแปลกใหม่กลับไปน�าเสนอลูกค้า ด้วยอาชีพ

ครเีอทฟีอย่างเธอนั้นต้องหมั่นเสาะแสวงหา พร้อมทั้งพฒันาความคดิของ

ตวัเองให้ก้าวล�้าน�าหน้าอยู่ตลอดเวลานั่นเอง

ร่างสูงระหงได้สัดส่วนสวยงามของครีเอทีฟสาวในชุดกางเกงยีน

เอวต�่าสซีดีทนัสมยั ตรงช่วงหวัเข่ามรีอยขาดลุ่ยทั้งสองข้าง สวมเสื้อยดื

ตวัเลก็พอดตีวัสดี�า ยามเยื้องย่างเผยให้เหน็ช่วงเอวขาวๆ อยูร่�าไร เพราะ

มัวแต่เดินหลบหลีกผู้คนที่พากันหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เจ้าตัว

จงึไม่ทราบเลยว่าดวงหน้าสวยแปลกตาของตวัเองนั้นชวนมอง จนตกเป็น

8 ดั่งพรหมลิขิตรัก

เป้าสายตาของคนรอบข้างให้หนักลบัมามองอย่างชื่นชมเพยีงใด เท่านั้น

ไม่พอ ยงัต้องคอยยกสองมอืขึ้นอุดหูเพราะเสยีงเรยีก รวมทั้งเสยีงประ-

กาศผ่านไมค์จากบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่เชิญชวนให้เลือกซื้อสินค้าของ

ตนเองจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ นึกก่นด่าตัวเองที่ดันเลือกเสื้อยืดสีด�ามา

สวมใส่ เพราะเป็นสทีี่ดงึดูดความร้อนได้อย่างดเียี่ยม จนแผ่นหลงัของ

เธอในเวลานี้ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ

หญงิสาวควกัผ้าเชด็หน้าผนืใหญ่จากกระเปา๋กางเกงขึ้นซบัเหงื่อที่

เกาะพราวบนใบหน้า ซึ่งถูกไอแดดจนรูส้กึร้อนวูบวาบไปหมด ดทีี่ตวัเธอ

ไม่ชอบแต่งหน้า ไม่งั้นสภาพตอนนี้คงดูไม่จืดเป็นแน่ เธอกวาดสายตา

มองผู้คนรอบข้างก่อนส่ายหน้าแล้วบ่นพึมพ�ากับตัวเอง โดยลืมไปว่า

ตวัเองกเ็ป็นหนึ่งในนั้นด้วย

“วันหยุดพักผ่อนไม่รู้จักนอนอยู่กับบ้านกันหรือไงนะ จะมาเดิน

กนัท�าไมเนี่ย”

รสิกาก้าวตรงไปยังโซนโปรดปรานของตัวเองคือหนังสือ และก็

ถอนหายใจออกมาเฮอืกใหญ่เมื่อมาถงึร้านประจ�า เจ้าของร้านซึ่งคุ้นหน้า

กนัเป็นอย่างดหีนัมาเหน็เธอเท่านั้นกส็่งเสยีงทกัทายออกมาอย่างยนิดี

“สวสัดค่ีะน้องโรส อาทติย์นี้พี่น้อยมหีนงัสอืใหม่ๆ ออกหลายเลม่

เลยจ้ะ”

“เหรอคะพี่น้อย ถ้างั้นโรสขอเลอืกดูก่อนนะคะ” รสกิาพูดพร้อม

ยิ้มให้ ทว่าในใจนั้นนึกภาวนา ถ้าปล่อยให้เธอเลือกโดยไม่รบกวนเวลา

ด้วยกจ็ะดมีาก เพราะเจา้ของร้านแม้จะชื่อน้อยแต่กลบัพูดมากเหลอืเกนิ

ชอบโฆษณาหนงัสอืในร้านให้เธอฟังเป็นนกแก้วนกขนุทอง ซึ่งเธอไม่ชอบ

เลย เวลาเลอืกซื้อหนงัสอื สมาธนิั้นส�าคญัที่สุด เธอจงึชอบเลอืกคนเดยีว

เงยีบๆ เสยีมากกว่า

“จ้ะ รบัรองพี่ไม่รบกวนน้องโรสแน่นอน” เจ้าของร้านสาวใหญ่พูด

ราวกบัเข้ามานั่งในใจของเธอกไ็ม่ปาน

ฐิญาดา 9

ตั้งแต่จ�าความได้ หญงิสาวเป็นคนชอบอ่านหนงัสอืแทบจะทกุชนดิ

จนเพื่อนๆ ต่างตั้งสมญาให้ว่าหนอนหนงัสอื อาจเป็นเพราะส่วนหนึ่งมา

จากอาชีพของบิดามารดาซึ่งรับราชการครูทั้งคู่ จึงปลูกฝังให้บุตรสาว

คนเดยีวรกัการอ่านมาตั้งแต่เป็นเดก็ตวัเลก็ๆ แม้แต่หนงัสอืนวนยิายชุด

เพชรพระอมุาที่มหีลายสบิเล่มกไ็ม่อาจรอดพ้นจากเธอไปได้ แถมอา่นมา

ตั้งแต่เดก็จนกระทั่งจ�าขึ้นใจ จนจ�าไม่ได้ว่าอ่านไปกี่รอบแล้ว แต่ถ้าถาม

ถึงฉากไหนในเรื่อง เธอสามารถบอกได้หมด ซ�้ายังโปรดปรานการ

แต่งกลอน ซึ่งดูแล้วช่างขดักบับุคลกิของตวัเองเสยีนี่กระไร

หลังจากเลือกจนเวลาผ่านไปร่วมสองชั่วโมง รสิกาก็ได้หนังสือ

จ�านวนหลายเล่ม และคิดว่าถ้าเธอยังขืนยืนเลือกต่อไปเงินก็คงจะปลิว

ออกจากกระเป๋าไปมใิช่น้อยเป็นแน่ จงึตดัสนิใจยตุกิารซื้อลงแต่เพยีงเท่านี้

หลังจ่ายเงินเรียบร้อยจึงรีบก้าวออกจากร้านโดยไม่รั้งรอหร