Uykuda Solunum Bozuklukları Fizyopatolojisi
-
Upload
kiona-oneal -
Category
Documents
-
view
121 -
download
3
description
Transcript of Uykuda Solunum Bozuklukları Fizyopatolojisi
Sunum Planı
Normal Üst Solunum Yolu
Fonksiyonları, Anatomisi Statik ve dinamik özellikleri
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında
Yumuşak doku ve kraniofasial yapılar arasındaki farklılıklar
ÜSY yapılarındaki dinamik fizyolojik değişikliklerUyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu
arttıran Tdv yöntemleri ve mekanizmaları
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
ÜSY’nun Normal koşullar altındaki davranışı
(+) İntralüminal basınç
Yüzeyel adeziv faktörler
Faringeal Kaslar
SVTH : SVTV = 1:1
*
*
*
*
ÜSY’nu
Kapatan kaslar Açan kaslar
Levator palatiniSüperior faringeal
constrictorHyoglossusStyloglossus
PalatofaringeusGlossofaringeus
Genioglossus*Geniohyoid*
NM Tonüs
SVTH : SVTV = 1:1
Hava yolunu dilate ve kontrakte eder. Ventilasyon ile ilişkili kas tonüsü Santral respiratuar nöron drive tarafından belirlenir
ve bu santral drive üzerinde; Uyku evresi (Uyanıklık/NREM/REM)
Kimyasal kontrol (hipoksi, hiperkapni) ÜSY mekanoreseptörleri etkilidir
Diafram ve ÜSY kaslarının santral inn.; n.frenicus, n.vagus, n. glossafaringeus ve n.hypoglossus ile
Kas aktivasyonu non-uniform ve aktivite hiyerarşik
NM Tonüs
Ventilasyon ile ilişkili kas tonüsü;
Ventilatuar aktivite, diaframda en fazla, ÜSY kaslarında (ventilatuar drive artmadıkça) az ya da Ø
Uyku/uyanıklık durumunun ÜSY kaslarına etkisi farklı
ÜSY tonik kas aktivitesi, uykunun derinleşmesi ile progresif azalır
Uyanıklıkta, OUAS’lu hastalarda kas tonüsü nonapneiklere kıyasla (daha küçük ve kollabe olma eğilimli) artmıştır.
NM Tonüs
ÜSY fazik kas aktivitesi;
Ventilatuar siklus ile bağlantılı ve inspirasyon sırasında artıyor
Santral respiratuar nöron aktivitesi ve ÜSY reflekslerinden (PSS mekanoreseptörleri aracılığı ile) kaynaklanır
Santral respiratuar nöronlar
ÜSY Kasları
Diaframdan daha önce aktive olur
NM Tonüs
ÜSY fazik kas aktivitesi;
Ventilatuar siklus ile bağlantılı ve inspirasyon sırasında artıyor
Santral respiratuar nöron aktivitesi ve ÜSY reflekslerinden (PSS mekanoreseptörleri aracılığı ile) kaynaklanır
Santral respiratuar nöronlar
ÜSY Kasları
Diaframdan daha önce aktive olur
ÜSY mekanoreseptörleri (-) hava yolu P’ına tepki
verir
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
ÜSY’nun Normal koşullar altındaki davranışı
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenkste akım direnci Bernoulli etkisi Dinamik komplians
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
Nazal solunum sırasında; yumuşak damağın dil köküne yaklaşmasını ve oral kavite mukozası ile dilin kontaktını sağlar. Ancak **
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
BoyunFleksiyonu ile ÜSY açıklığı azalır
(Reropalatal ve retroglossal alan)Ekstansiyonu ile ÜSY açıklığı artarÇene açık Farenks boyutu artar,
Ancak sürekli açık kalırsa Hyoid ve dil posteriora doğru hareket eder, farenks daralır
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenkste akım direnci Bernoulli etkisi Dinamik komplians
AC volümü artarsa İntratorasik trakeanın caudal hareketi ile ÜSY kesit alanı artar (Faringeal duvarda pasif aksiyel gerilim) (Mekanik etki)
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Mekanik Etkiler:Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
Dil ve yumuşak damağı posterior yönünde çekerek, faringeal havayolunun daralmasına neden olur
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenkste akım direnci Bernoulli etkisi Dinamik komplians
Hava akımı nazal giriş ile nazofarenks arasındaki basınç düşmesinden kaynaklanır Diafram ve inspiratuar kasların kontrakte olmasına sekonder olarak nazofaringeal basınç düşer (Hava akımı için drive basınç)Burunda yüksek ve türbülan basınç (+)Nazal rezistansta artış daha negatif faringeal intraluminal basınç oluşturarak faringeal kesit alanı daraltır (segmentin kompliansı önemli)
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Etkili olan Mekanik Faktörler:
Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenkste akım direnci Bernoulli etkisi Dinamik komplians
Nazal obstrüksiyon; NM Tonüsün devam ettirilmesi
için gerekli afferent reflekslerin azalmasına
Ağzın açık kalması ile alt faringeal hava yolu destabilizasyonuna
Yüzey gerilim güçlerinin artmasında
Yukarı hava yolu rezistans artışı ile alt hava yolunda kollapsa yol açar
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Mekanik Etkiler:Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
İntraluminal basınç azalması,Enerji kaybı ve Bernoulli etkisi ile Enerji hava akımı direncini yenmek için harcanırBernoulli etkisi Lümen daraldığında hava akım hızındaki artıştan kaynaklanan enerjinin statikten kinetiğe döner ve hava yollarını kollabe ederSonuçta, faringeal intraluminal basıncın inspirasyon sırasında azalmasına neden olur.
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Mekanik Etkiler:Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
İnspirasyon sırasında ÜSY’nun herhangi bir noktasında intraluminal basınçtaki azalma ÜSY segmentinin dinamik kompliansı ile etkileşime girer
Normal ÜSY’nun Statik ve Dinamik Özellikleri
SVTH : SVTV = 1:1
Faringeal hava yolu üzerinde Mekanik Etkiler:Statik Faktörler Yüzey adeziv güçler Boyun ve çene postürü Trakeal tug Yer çekimiDinamik Faktörler Nazal hava yolu ve farenksteki upstream direnç Bernoulli etkisi Dinamik komplians
İnspirasyon sırasında ÜSY’nun herhangi bir noktasında intraluminal basınçtaki azalma ÜSY segmentinin dinamik kompliansı ile etkileşime girer
Akım hızı arttıkça İntralüminal basınçta daha fazla azalma olur (statik enerjinin, kinetik enerjiye konversiyonu nedeniyle)
İntralüminal P (-)’leşir ÜSY daralır Akım hızı artar
Faringeal Kas Aktivasyonunu Modüle eden Faktörler
SVTH : SVTV = 1:1
Uykuya Geçiş ile birlikte Supraglottik direnç artar (Normal)
OUAS’lularda uyanıklıkta bile yüksek
Bu gözlemler, Nöral durumdaki değişiklik ile birlikte ÜSY kalibrasyonunda reversible bir değişiklik olduğunu göstermektedir.
Sonuç olarak, Uyanıklıktan uykuya ve/veya REM’e geçiş ile birlikte Faringeal havayolundaki kaslara
giden Nörol outputta değişiklik
Faringeal Kas Aktivasyonunu Modüle eden Faktörler
SVTH : SVTV = 1:1
Proprioceptif StimulusTorasik ve ÜSY reseptörlerinden kalkan proprioceptif
feedback’ler faringeal kaslara giden motor outputu modüle eder
ÜSY obstrüksiyon
u
ÜSY + torasik
reseptörlerce alınır
Farengeal kasların
nöral aktivasyonu
Amaç: Faringeal kaslara
dilatasyon sağlamak
Süper,or
laringeal
Glossofarenge
al trig
eminal
sinir
Süperior
laringeal s
inir
Faringeal Kas Aktivasyonunu Modüle eden Faktörler
SVTH : SVTV = 1:1
Kimyasal Stimulus ÜSY ve frenik motor nöronların hipokapniye yanıtları
arasındaki farklılıklar ile ilişkilidir.
ÜSY motor nöronları
Solunum kasları motor nöronları
Kas aktivasyonu için gerekli C02 eşik değeri
Daha yüksek Daha düşük
Hiperventilasyonu takiben, fazik motor aktivite
ÖNCEÜSY motor aktivitesi kaybolur
Daha sonra kaybolur
C02’in yükselmesine tekrar izin verilirse
Fazik motor aktivite daha sonra başlar
Fazik motor aktivite ÖNCE başlar
Faringeal Kas Aktivasyonunu Modüle eden Faktörler
SVTH : SVTV = 1:1
Kimyasal Stimulus ÜSY ve frenik motor nöronların hipokapniye yanıtları
arasındaki farklılılar ile ilişkilidir.
ÜSY motor nöronları
Solunum kasları motor nöronları
Kas aktivasyonu için gerekli C02 eşik değeri
Daha yüksek Daha düşük
Hiperventilasyonu takiben, fazik motor aktivite
ÖNCEÜSY motor aktivitesi kaybolur
Daha sonra kaybolur
C02’in yükselmesine tekrar izin verilirse
Fazik motor aktivite daha sonra başlar
Fazik motor aktivite ÖNCE başlar
Sonuçta, Arteriyel CO2 seviyesindeki siklik değişiklikler faringeal hava yolu üzerine olan güçler üzerinde dengesizliğe yol açarak hava yolu kapanmasına eğilimi arttırabilir.
OUAS’da
SVTH : SVTV = 1:1
Temel olarak; Uyku sırasında faringeal hava yolu kollapsı (+) Bu kollapsın nedeni ve mekanizması multifaktöriyel
(ÜSY’nun yapısal sorunları + uykuda müsküler tonüs kaybı)
*Aktif mekanizmaPasif mekanizma
[Dilatasyon aktivitesinin kaybı + (-) inspiratuar intralüminal basınç]
*Weitzman ED, 1978.
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında “Anatomik farklılıklar” Faringeal Obstrüksiyonun Yeri ve Paterni
SVTH : SVTV = 1:1
Obstrüksiyon; Retropalatal alanda daha fazla Sıklıkla birden fazla noktada
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında “Anatomik farklılıklar”
SVTH : SVTV = 1:1
Uyku Apneli hastalarda; ÜSY, sağlıklı bireylerdekinden daha küçük Hava yolu darlığı en sık retropalatal bölgede
Apneik ÜSY boyutundaki azalma; Çevreleyen yd’da genişleme Kranio fasial yapıların
Boyutlarında küçülme ya daYapılarda değişikliğe sekonder
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında “Anatomik farklılıklar”
SVTH : SVTV = 1:1
Uyku Apneli hastalarda; ÜSY, sağlıklı bireylerdekinden daha küçük Hava yolu darlığı en sık retropalatal bölgede
Apneik ÜSY boyutundaki azalma; Çevreleyen yd’da genişleme Kranio fasial yapıların
Boyutlarında küçülme ya daYapılarda değişikliğe sekonder
gelişebilir
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında “Anatomik farklılıklar”
SVTH : SVTV = 1:1
Uyku Apneli hastalarda; ÜSY, sağlıklı bireylerdekinden daha küçük Hava yolu darlığı en sık retropalatal bölgede
Apneik ÜSY boyutundaki azalma; Çevreleyen yd’da genişleme Kranio fasial yapıların
Boyutlarında küçülme ya daYapılarda değişikliğe sekonder
gelişebilir
Retrognati* Hyoidin aşağı yerleşimiMaksillanın retropozisyonu ÜSY’da genişlemiş
yumuşak dokular Dil/ Lateral faringeal
duvar/YD/ Parafaringeal yağ
Sağlıklı bireyler ile Uyku Apneli hastalar arasında “Anatomik farklılıklar”
SVTH : SVTV = 1:1
Schwab RJ, et al. Am J Respir Crit Care Med 2003
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
Hava yolu kapanması sırasında (-) basınç ya da
Tekrarlayan apnelere sek. travma
Özellikle YD, uvula risk altında
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
Faringeal hava yolu boyutu daha küçük
Hava yolu kollapsibilitesi daha fazla
BÇ, yağ dağılımı açısından BMİ’den daha iyi bir gösterge
Obez + uyku apneli hastalarda,
Lateral parafaringeal yağ yastıklarında
Dil ve YD’da Kilo artışı yağ+kas doku
artışı
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
Faringeal hava yolu boyutu daha küçük
Hava yolu kollapsibilitesi daha fazla
BÇ, yağ dağılımı açısından BMİ’den daha iyi bir gösterge
Obez + uyku apneli hastalarda,
Lateral parafaringeal yağ yastıklarında
Dil ve YD’da Kilo artışı yağ+kas doku
artışı
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
ÜSY kaslarındaki “Remodelling” nedenden çok bir sonuç gibi
Apneik hastalarda genioglossus kasında,
Tip II liflerde progresif artış (hipertrofi)
CPAP ile düzelme
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
Erkek Kadın
ÜSY boyutu Daha büyük Daha küçük
Boyun çevresi Daha geniş Daha dar
Yağ dağılımı Gövdenin üst kısmı + Karın
Gövdenin alt kısmı +
ekstremiteler
Dil/YD/ Lateral faringeal duvar
Parafaringeal yağ yastıkçıkları*
Daha geniş
Fark yok
Daha küçük
Fark yok
ÜSY Y.Dokularının Genişleme Nedenleri
SVTH : SVTV = 1:1
Ödem Obezite ve Kilo artışı Kas hasarı Cinsiyet Genetik Faktörler
Kraniofasial anatominin ailesel agregasyonu
Makroglossi (Trizomi 21) Dil/ YD/ Lateral faringeal
duvar boyutunun kısmen genetik yatkınlık olasılığı (+)
ÜSY Yapılarında Dinamik Fizyolojik Değişiklikler
SVTH : SVTV = 1:1
ÜSY ile ilgili statik çalışmalar ile uyku apne için “anatomik riskfaktörleri” tanımlanmış ÜSY’nun Dinamik davranışı da önemli
Apneler; End-ekspiratuar (dilatör
kas aktivitesi ve (+) intraluminal basınç Ø
İnspirasyon sırasında (-) intraluminal basınç var
OUAS’lu hastalarda
SVTH : SVTV = 1:1
Sonuç olarak, hava yolu obstrüksiyonunun patogenezinde;
ÜSY’nun anormal anatomisi ÜSY’nun dilatör kaslarının yetersiz refleks aktivasyonu ÜSY’nun artmış kollapsibilitesi rol oynar ve
Hastalarda
Daha küçük ve kollabe olma eğiliminde bir hava yolu (+)
Kollaps riski temel olarak, doku basıncının intralüminal basınçtan daha fazla olduğu ekspirasyon sonunda
Anatomik ve nörolojik faktörlerin ilişkisi: Normal kişide uykuda faringeal lumende daralma
olmaktadır; Uykuda,ÜSY kas aktivitesinde azalma ve İnspirasyondaki intraluminal subatmosferik
negatif basınç en temel nedenidir.Sonuçta, uyanıklığa göre uykuda ÜSY’da daralma
olmaktadır, ancak bu şiddetli değildir. OUAS’lu hastada ise uykuda ciddi ve tıkayıcı bir
daralma oluşmaktadır. Ve, Uykuda meydana gelen ÜSY aktivite kaybı, altta
yatan anatomik bozulma nedeni ile oluşan ÜSY daralmasını daha ciddi hale getirmektedir.
Anatomik ve Nöral HipotezUyku, faringeal kas aktivitesini (normal insanlarda ve uyku apnelilerde) azaltır.
OUAS’nun patogenezinde dilatör kas motor fonksiyon azalması mı yoksa farinksi daraltan anatomik yapı mı olduğu önemli sorudur.
Uyku ilişkili faringeal nöral aktivitedeki azalma OUAS’lu hastalarda normalden fazla mıdır?
Anatomik HipotezAnatomik hipotezi destekleyen veriler:Obez ve kraniofasiyal anormallikleri olanlarda dilde,
lateral faringeal duvarlarda, tonsillerde ve total yumuşak dokuda genişleme ile OUAS’nun ilişkisi gözlemlenmiştir.
Uyku apneleri;Kilo verme, Tonsillektomi ve kraniofasiyal anormalliklerin
onarılması ile düzeltilebiliyor olması, bu anormalliklerin hastalığın başlaması ile ilişkili olduğunu desteklemektedir.
Nöral Hipotez Uyku ilişkili nöromusküler anormallik OUAS’na yol açıyor mu? Günümüzde OUAS’lu hastalarda patogenezde primerbir nöral anormalliğin olduğuna dair kanıt Ø Ancak, Anatomik faktörler uykuya geçişte aniden değişemezken, faringeal havayolunu dilate eden nöromusküler etkiler uykunun başlamasıyla baskılanmaktadır. Bulgular sinir sisteminin obstruktif uyku apnenin patogenezine sekonder olarak katıldığını göstermektedir. OUAS ile birlikte görülen uyku fragmantasyonu faringeal kaslardaki motor out-put da azalmaya yol açarak hastalığı arttırmaktadır.
Uyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu arttıran Tedavi yöntemleri ve mekanizmaları
SVTH : SVTV = 1:1
Zayıflama CPAP Ağız içi araçlar Cerrahi uygulamalar
ÜSY boyutuna Çevredeki yumuşak dokuya Kraniofasial yapıya yönelik
Uyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu arttıran Tedavi yöntemleri ve mekanizmaları
SVTH : SVTV = 1:1
Zayıflama CPAP Ağız içi araçlar Cerrahi uygulamalar
ÜSY boyutuna Çevredeki yumuşak dokuya Kraniofasial yapıya yönelik%5-10’luk bir kayıp OUAS
tedavisinde başarılıHavayolu kollapsibilesini azaltıyorTam olarak OUAS ciddiyetini ve Üsy kalibrasyonunu ve
konfigürasyonunu nasıl değiştiriyor (?)
Zayılama parafaringeal yağ yastıkçıklarında azalma
Uyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu arttıran Tedavi yöntemleri ve mekanizmaları
SVTH : SVTV = 1:1
Zayıflama CPAP Ağız içi araçlar Cerrahi uygulamalar
ÜSY boyutuna Çevredeki yumuşak dokuya Kraniofasial yapıya yönelik
CPAP üst hava yolu kas aktivitesini suprese etmesine rağmen farinks girişinden itibaren pozitif transmural basınç uygulayarak hava yolunu genişletir. CT ve MR çalışmaları CPAP ile hava yolu dilatasyonunun anterior-posterior mesafeden ziyade lateral mesafede olduğunu göstermiştir. CPAP basıncının progressif olarak arttırılması(>15 cm H2O) hava yolu çapını yalnızca lateral yönde arttırmakla kalmaz hava yolu volümünü (üç kat) ve retropalatal ve retroglossal bölgeleri de önemli ölçüde arttırır.
Uyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu arttıran Tedavi yöntemleri ve mekanizmaları
SVTH : SVTV = 1:1
Zayıflama CPAP Ağız içi araçlar Cerrahi uygulamalar
ÜSY boyutuna Çevredeki yumuşak dokuya Kraniofasial yapıya yönelik
Oral mandibular ilerletme aygıtlarının, posterior hava yolu boşluğunu özellikle de retroglossal bölgeyi dili öne çekerek genişlettiği gösterilmiştir. Ancak son çalışmalar mandibular ilerletme apereylerin retropalatal bölgeyi de retroglossal bölge gibi genişlettiğini göstermiştir. (öncelikle lateral yönde) Bu da oral apereylerin etki mekanizmalarının basitçe dil ve yumuşak damağı öne çekmekten daha komplike olduğunu düşündürmektedir.
Uyku apneli Hastalarda ÜSY kalibrasyonunu arttıran Tedavi yöntemleri ve mekanizmaları
SVTH : SVTV = 1:1
Zayıflama CPAP Ağız içi araçlar Cerrahi uygulamalar
ÜSY boyutuna Çevredeki yumuşak dokuya Kraniofasial yapıya yönelik
UPPP en çok uygulanan prosedürdür. UPPP de tonsiller, uvula, yumuşak damağın distal kenarı, faringeal aşırı dokular kaldırılmaktadır. UPPP’nin başarı oranları tıkanan hava yolu bölümünün yerine bağlıdır. Retropalatal bölgede daha başarılı MR çalışmalarında UPPP de alınan yumuşak dokuların olduğu yerlerde genişleme olmakta ancak cerrahi uygulanmayan bölümlerde hava lümeni küçük kalmaktadır.