INFORMATORIUM OKTOBER 2006 - Camphusianumcamphusianum.eu/Ouders/Informatorium/INFORMATORIUM_...

INFORMATORIUM SOLVTVS

In dit nummer:

Vivat, crescat et floreat Gymnasium Camphusianum! ‘De jeugd heeft het niet gemakkelijker’

Uit de oude doos Dhr. Los van Alfa tot Omega

Romereizen in de jaren ’70 en ‘80

UITGAVE VAN DE OUDERVERENIGING GYMNASIUM CAMPHUSIANUM GORINCHEM

HORATIUS

Ode van Horatius (Carminum liber tertius, 9)

Ante diem septimum quid agamus Idus Martiae, quid velint flores et acerra turis plena miraris positusque carbo in caesite vivo, docte sermones utriusque linguae: voveram dulcis epulas et album Libero caprum propter labores actos tuos. hic dies anno redeunte festus corticem adstrictum pice dimovebit amphorae fumum bebire institutae consule Tullo. sume , Absolute, cyathos salutis sospitis centum, et vigiles lucernas perfer in lucem: procul omnis esto clamor et ira. neglegens nequa populus laboret parce privatus nimium cavere et dona praesentis cape laetus horaeL: linque severa!

Vertaling : Je vraagt je af wat op de 9e maart wij aan het doen zijn met bloemen, dat doosje boordevol wierook, en houtskool op plaggen, jij, zo doorkneed in de klassieke talen? wij hadden aan Bacchus een heerlijke maaltijd en een witte bok gewijd vanwege het feit dat jouw werk er op zit. Deze dag zal jaarlijks de dichtgelakte kurk bevrijden van een amfoor die leerde rook te drinken tijdens het consulaat van Lucius Tullus. Drink, Henny, drink op je goede gezondheid menig glaasje, laat de lantaarns waken tot het daglicht zonder dat schreeuwende ruzies de orde verstoren. Vergeet nu je al je vorige plichten, wees als mens niet overbezorgd, grijp blij de gaven van de dag van vandaag en laat je zorgen maar waaien. (Piet Schrijvers, enigszins aangepast)

1 INFORMATORIUM GYMNASIUM CAMPHUSIANUM GORINCHEM, SOLVTVS 1

INHOUD VAN DE SOLVTVS SPECIAL, maart 2007 1 HORATIUS

Carminum liber tertius, 9

2 INHOUD VAN DE SOLVTVS SPECIAL

3 VIVAT, CRESCAT ET FLOREAT GYMNASIUM CAMPHUSIANUM! Afscheidsbrief dhr. Los

4 RECTORALIA

6 ‘DE JEUGD HEEFT HET NIET GEMAKKELIJKER’ Krantenartikel De Stad Gorcum

7 UIT DE OUDE DOOS BOVITRAIECTUS SOLUTO SUO S.

8 PRAETORIUS

9 UIT DE OUDE DOOS

10 MENS, PRAGMATICUS, COLLEGA Pieter de Vos

12 TERUGKIJKEND Dhr. Karelse OUDERVER. GYMNASIUM CAMPHUSIANUM

13 UIT DE OUDE DOOS

14 VAN ALFA TOT OMEGA Saskia van der Lee

15 UIT DE OUDE DOOS

16 ROMEREIZEN Chris Zeedijk

17 LEERLINGENRAAD Barbara van Straaten

7

3

13

“Klas 1B heeft dit afgelopen jaar les gehad van meneer Los. Latijn is best een moeilijk vak, mmeneer Los heb ik altijd alles begrepen. Latijn is nu zelfs één van mijn lievelingsvakken! Meneer Los is een goede leraar en hij is ook erg aardig. Voor de kerstvakantie mochten we bbij zijn laatste les trakteerde hij op taart. Meneer Los, ik vind het jammer dat u weggaat en ik hoop dat u af en toe nog eens langskomVeel plezier op Sicilië, VALE!!!” Marlies, 1B

2 INFORMATORIUM GYMNASIUM CAMPHUSIANUM GORINCHEM, SOLVTV

2

18

16

aar door de goede uitleg van

ijvoorbeeld een film kijken en

t!

S

VIVAT, CRESCAT ET FLOREAT GYMNASIUM CAMPHUSIANUM!

Afscheid Nu ik afscheid neem van “mijn school “ het Gymnasium Camphusianum komen bij mij weer allerlei herinneringen boven. Vooral herinneringen aan de beginperiode . In het voorjaar van 1971 solliciteerde ik, bijna afgestudeerd, op één van de weinige beschikbare banen van docent klassieke talen aan een zelfstandig gymnasium in Gorcum. De Mammoetwet, de eerste drastische onderwijshervorming - vele zouden er nog volgen- had ervoor gezorgd dat het aantal uren klassieke talen en daarmee de werkgelegenheid in het middelbaar onderwijs was afgenomen. Gorcum was voor mij toen een afgelegen oord waarvan ik, geboren en getogen in Amsterdam, het bestaan nauwelijks afwist. Maar ja, een zelfstandig Gymnasium is voor een classicus een paradijs om les te geven. Tijdens het sollicitatiebezoek aan het Gymnasium Camphusianum ontmoette ik een andere sollicitant. Wij keken elkaar aan en ik dacht: Dat is geen classicus ! Dus geen concurrent. De ander dacht: Dat is geen gymleraar ! Die ander was mijn huidige collega lichamelijke oefening Chris Zeedijk. Vanaf het begin af aan heb ik mij thuis gevoeld op het Camphusianum. Een kleine overzichtelijke school, een goed contact met de leerlingen, collega´s, ouders en een goed leerklimaat, kortom ik kon mij als enthousiast beginnend docent, die zijn kennis aan de man wilde brengen, volledig uitleven. Na zo’n tien jaren leraarschap vroeg de toenmalige rector, Dr. C. van der Graaf, mij om conrector H. Landheer, die met pensioen ging op te volgen. Tot september 2005 heb ik onder verschillende rectoren het conrectoraat met veel plezier bekleed , al zijn er perioden geweest waarin de beslommeringen van het conrectoraat mij zo in beslag namen dat mijn lessentaak helaas in het gedrang kwam. Het laatste anderhalf jaar heb ik weer “alleen maar” les gegeven. Leuke klassen. Het was mooi om op die manier mijn loopbaan af te sluiten. Terugkijkend is er, althans in mijn beleving, eigenlijk weinig fundamenteel veranderd in die zesendertig jaar. Uiterlijke veranderingen weliswaar te over: de schoolboeken, het gebouw, een aantal vergrijzende docenten, maar gebleven is de goede sfeer in de school, het type leerling, de omgang met de leerlingen, de creativiteit van de leerlingen op allerlei gebied. Ik vertrek dan ook met een dubbel gevoel: enerzijds blij dat wij –mijn vrouw en ik- onze tijd nu zelf kunnen indelen en doen wat ons invalt en leuk lijkt , anderzijds weemoedig omdat een mooie periode voorbij is. Ik zal de school en iedereen die daar bij hoort de komende maanden zeker missen, maar de voorgenomen reis naar de oudheden van Italië,Sicilië en Tunesië zal mij ongetwijfeld de nodige troost bieden. Vivat, crescat et floreat Gymnasium Camphusianum.! Vertaling: Moge het Gymnasium Camphusianum leven, groeien en bloeien H.J.Los (SOLVTVS)


RECTORALIA

Vale SOLVTVS! Ik ontmoette Henny Los voor het eerst op 21 oktober 2003 bij mijn eerste sollicitatiegesprek voor het rectoraat in Gorinchem. Henny stelde de eerste vraag, die kan ik mij eerlijk gezegd niet meer herinneren. Maar mijn eerste indruk van hem staat mij nog helder voor de geest: rustig, vriendelijk, sympathiek, kennis van zaken en een scherpe geest. Die karakterisering van hem geldt voor mij nog steeds, maar na 3 jaren Camphusianum kan ik er het nodige aan toevoegen:

• Kort na mijn aantreden in februari 2004 onderging Henny een forse operatie, de nieuwe hartklep was hard nodig. Hij herstelde voorspoedig, mede door consciëntieus trainen. Tijdens de revalidatieperiode had ik één keer per twee weken in Woudrichem een afspraak met Henny. Ik genoot van de tochten over het water, maar vooral van de gesprekken met hem over de ontwikkelingen op school. Hij vertelde van Gorinchem en de regio, van historie en schoolcultuur en van mensen en relaties. Henny verhaalde dat met diepgang en intense betrokkenheid met zijn school, het Camphusianum.

• In het cursusjaar 2004-2005 was Henny voor het laatste jaar terug als conrector, het was tegelijkertijd het bouwjaar en het laatste jaar op Sparta. Heerlijk om met zo’n ervaren, kundige man samen te werken in mijn eerste, echte schooljaar in deze mooie stad. Een altijd toegankelijke vraagbaak en een goed en efficiënt organisator. Maar bovenal een loyale naaste collega in de schoolleiding die mij de ruimte liet om de koers te bepalen en mij daarin altijd steunde.

• In de afgelopen anderhalf jaar was Henny docent klassieke talen en grammatica voor zo’n 10 lesuren in de week. Het geeft mij een goed gevoel dat hij deze afbouwperiode als positief heeft ervaren. De leerlingen hebben hem als “ludi magister” gewaardeerd. Onze beider klas 1B is duidelijk in haar oordeel: “meneer Los is een man van begrijpend

lesgeven, goedaardig en geduldig, aardig en relaxed”.

Na 36 onderwijsjaren verlaat Henny ons gymnasium. Van 1980 t/m 2005 was hij conrector, plaatsvervangend rector en in drie rectorloze tijdperken waarnemend rector. Schoolleider zijn betekent in mijn ogen dat je het meest menselijke bedrijf leidt dat is er is: een school met eigenwijze leerlingen, eigenwijze personeelsleden en eigenwijze ouders. Heerlijk, uitdagend, maar soms ook doodvermoeiend. Voor velen was Henny altijd een baken van rust en stabiliteit. Thuis hoorden ze ook niet al te veel van wat er op Sparta zoal gebeurde. Schoolleider zijn is soms ook een eenzaam bestaan met veel wikken en wegen en zoeken naar balans en draagvlak. Henny stond altijd voor zijn school en durfde bij tijd en wijle tegen de stroom van al het gebruikelijke en al het vanzelfsprekende in te zwemmen. Dit alles verdient een groot compliment. Henny was als leraar en conrector een man met gevoel voor kinderen en jongvolwassenen met hun problemen. Hij luisterde en regelde. Maar daarnaast had hij ook als grondhouding dat een onderwijsgevende ook altijd leert van de leerling, goed onderwijs is altijd een kwestie van tweerichtingsverkeer. We nemen afscheid van een man die stond en staat voor het gymnasiale onderwijs en de klassieke talen in het bijzonder. In de geest van schoolpatroon Camphuysen bepleitte Henny altijd een open cultuur van onderling respect. Henny, grote dank voor al het harde werken van de afgelopen 36 jaren hier in Gorinchem. En natuurlijk geldt die dank ook aan Marian die zich wel eens zorgen zal hebben gemaakt over datgene wat je moest incasseren. Wij wensen jullie een prachtige tijd van reizen en lezen, van HOVO-onderwijs en opera en van familie en gezondheid! Ik hoop dat jullie verbonden blijven met het Gymnasium Camphusianum, met andere woorden tot ziens, jullie zijn zeer welkom! Vale SOLVTVS! Hans Ruitenbeek.


5 INFORMATORIUM GYMNASIUM CAMPHUSIANUM GORINCHEM, SOLVTVS 5 5 INFORMATORIUM GYMNASIUM CAMPHUSIANUM GORINCHEM, SOLVTVS 5

UIT DE MEDIA

‘De Jeugd heeft het niet gemakkelijker’ GORINCHEM - Docent klassieke talen en plaatsvervangend rector Henny Los neemt na 36 jaar afscheid van het Gymnasium Camphusianum. Als 26-jarige net afgestudeerde Amsterdamse jongeman kwam hij in 1971 – midden in de Flower Powertijd – via een kleine rotonde ‘dit dorp’ binnenrijden om te solliciteren naar de functie docent klassieke talen bij het gymnasium. Hij had er toen geen idee van dat hij nooit meer zou vertrekken en zegt nu ‘de tijd is omgevlógen’. De altijd vriendelijke en bij de leerlingen populaire docent neemt vrijdag in het nieuwe gebouw aan de Vroedschapstraat afscheid van school, docenten, leerlingen, oud-leerlingen en anderen, maar zeker niet van zijn vak. ,,Ik moet mezelf bijspijkeren, want ik loop een beetje achter.” Henny Los vertelt, moeiteloos switchend van anekdotes naar analyses, over het wel en wee op school door de decennia heen. Bron: De Stad Gorcum, 06-03-2007 door Everdien Hamann ,,De jaren zestig ebden hier nog een beetje na, toen ik in ’71 kwam. De meisjes droegen lange jurken en kwamen met teenslippers of op blote voeten naar school. Dat had je toen. Er werden wel eens spottende opmerkingen over gemaakt, maar het werd niet verboden. Toen ik scholier was, was dat wel anders. Als je een spijkerbroek aantrok zei je vader ‘je gaat toch niet in die glazenwasserbroek naar school?’ Algemeen protest en verzet komt altijd in golfbewegingen. Je kan het zien aan de schoolkranten door de jaren heen. Bij vlagen wordt geknokt voor idealen. In de Flower Powertijd was ‘democratisering’ het toverwoord. Eén van de verworvenheden uit die tijd is bijvoorbeeld de leerlingenraad. Prima toch.” Henny Los kwam als jonge docent op school. Hij had zijn studie klassieke talen en Nederlands net afgerond. Nederlands erbij, want met klassieke talen alleen kan je niet zo gemakkelijk een boterham verdienen. Hij vist het kleine advertentietje uit één van de vele plakboeken. ,,Kijk voor achttien uur. Klassieke talen, en geschiedenis moest ik er dan maar bij doen. Later heb ik er wel tien uur bij gekregen op de Rijks Scholengemeenschap (het huidige Merewade College – red.) als docent Nederlands.” De eerste veranderingen in het onderwijs dienden zich meteen aan met de invoering van de Mammoetwet. Rector Van de Graaf regeerde als een Caesar. De school op Sparta telde 200 tot 280 leerlingen. De kinderen kwamen voornamelijk uit de regio, de waard. ,,We hebben onze bijnaam ‘boerengymnasium’ in die tijd gekregen. Het was een hele laagdrempelige school. Helemaal niet elitair, zoals je in de grote steden wel ziet, en dat wilden we zo houden. Ieder kind moet immers de mogelijkheid krijgen de opleiding te volgen die het ambieert en aankan. En die kindvriendelijkheid heerst hier nog steeds.” Maar de leerlingen hebben het volgens Henny Los bepaald niet gemakkelijker gekregen. ,,De grootste verandering is het

enorme aanbod dat de jeugd nu krijgt. In de jaren zeventig was ‘school’ wat je deed. En er was een grote gemeenschapszin. Dat is enorm veranderd. We leven nu in een individualistische maatschappij. De leerlingen krijgen heel veel aanbod, er is zo veel voor ze om te doen en mogelijk, dat je sterk in je schoenen moet staan om er zes jaar lang bij te blijven. Het is knap als je dan toch zo presteert. Je moet gemotiveerd zijn, leergierig ook.” Een andere grote verandering is de houding van de jeugd. ,,Ze zijn veel spontaner, minder geremd. Ze durven veel meer. Het ligt misschien ook een beetje aan de cultuur op de basisschool waar ze vanaf komen. En vergis je niet, het zijn hele slimme jonge mensen, die je soms op heel subtiele wijze op de proef kunnen stellen, vooral in de bovenbouw. Daar moet je als docent niet te moeilijk over doen. Natuurlijk, je moet je vak beheersen, ze verwachten wel wat van je. Maar je hoeft niet alwetend te zijn. En dit is nog een kleinschalige school. In het begin had ik leerlingen alle zes de jaren. Dan leer je elkaar goed kennen hoor. En het is natuurlijk een wisselwerking, wederzijdse waardering. Dat is toch wel een van de belangrijkste kenmerken van onze school. Je krijgt alleen respect, als je het eerst geeft. Eerst zaaien, dan oogsten. Als docent moet je ook sorry kunnen zeggen als je het bij het verkeerde eind had. Je moet een ander wel in z’n waarde kunnen laten.” Henny Los heeft heel wat ervaring met brandjes blussen. Na tien jaar werd hij conrector en later plaatsvervangend rector. Brandjes blussen hoort daarbij, bij conflicten tussen leerlingen onderling, met docenten, ouders of zelfs buiten de school. De zwaarste tijd was de laatste vijf jaar op Sparta. De school was allang uit haar jasje gegroeid, nieuwbouw werd een probleem. ,,We zagen het leerlingenaantal terug lopen. En de laatste jaren werd het gebouw op Sparta ook niet meer onderhouden. Het was gewoon gênant om open dag te houden en de bezoekers zo te moeten

ontvangen. Het duurde echt heel lang voordat we naar dit nieuwe gebouw in WLZ konden verhuizen. En moet je nu zien. We starten komend schooljaar met vijf brugklassen. Het gebouw wordt al haast weer te klein.” Met de verhuizing in 2005 en de komst van de nieuwe rector Hans Ruitenbeek legde Henny Los zijn plaatsvervangende rector taken neer. Een verademing. ,,Eindelijk kon ik weer gewoon gaan lesgeven. Ik ben begonnen met de brugklassen. Jonge enthousiaste kinderen. Daar knap je van op.” En Henny Los greep de kans om nieuwe initiatieven te nemen. Zo startte hij met aanvankelijk twee, drie kinderen van basisscholen de zogenoemde ‘pluslessen’ op woensdagmiddagen in de periode van februari tot en met mei. ,,Het zijn kinderen die de Citotoets hebben afgerond en vast willen proeven van de vakken op de middelbare scholen. We hebben nu een plusklas van dertig kinderen, die in de meeste gevallen naar onze school gaan. De pluslessen wil ik na mijn afscheid zeker blijven geven. Ik heb voor volgend jaar ook al een heel leuk onderwerp; de geschiedenis van het schrift. Daar is zo veel over te vertellen.” Henny Los neemt afscheid met weemoed, zoals hij het zelf zegt, maar er is voor hem zo veel te doen. ,,Ik moet nodig mijn vak bijspijkeren, want dat was er de laatste jaren wel bij ingeschoten. Veel lezen dus over mijn vakgebied en vernieuwingen daarin en ook Nederlandse literatuur. Er zijn nog zo veel nieuwe boeken die ik nog niet ken.” En natuurlijk staan er enkele mooie reizen op het programma. Naar Italië en Tunesië, om daar Romeinse oudheden te bezoeken. ,,En dan kan ik meteen mijn Italiaans weer een beetje bijspijkeren. Het is heerlijk als je na al die jaren uit het gareel komt, van je vrijheid kan genieten. Ik ga ook weer naar de universiteit. Via Hovo, hoger onderwijs voor ouderen, kan je zelf colleges kiezen. Daar heb ik zin in.”


UIT DE OUDE DOOS

Klassenfoto … wie van de twaalf?

BOVITRAIECTUS SOLUTO SUO S. Bovitraiectus Soluto suo s. Iemand vroeg me naar mijn voorganger. Iemand die de school niet kent. Beschrijving is een ondoenlijke zaak voor mij, met zo weinig ervaring uit samenwerking. Meer dan een gemiddeld onderwijsleven als Camphusiaan. Structuur en rust. Overzicht en voorkomendheid. Steeds op zachte toon. De vlag gestreken op Sparta en nog heel even een bivak opgeslagen in 4.11. Structuur en rust ook daar, die je door je vertrek weer met je meenam. Een karakterschets door spreuken. Camphuysen of Seneca. Epistulae morales, Latijn met een boodschap. Leren als rode draad, actief en passief. Een mensenleven lang. Toen hij me vroeg naar mijn voorganger, vertelde ik hem van de Losjes. Onvergelijkbaar eerbetoon. Naast rust en structuur, ook humor en spot. Soluticuli. Blijvende herinnering. Steeds weer actueel. Ore legeris populi perque omnia saecula fama. En nu weer een vlag gestreken, maar nooit opgeborgen. Blijf terugkeren van verre reizen. Blijf terugkeren van nabij. Blijf een monumentum aere perennius nobis, discipulis, omnibus hominibus bonae voluntatis.

Ave atque vale.


PRAETORIUS

PRAECEPTORIS SOLUTI RUDE DONATI LAUDATIO

Verum Soluti laudes loquetur haec pagina! ......Solutus ille litterarum Graecarum Latinarumque praeceptor quantum in eo est ingenii industriaeque id omne – quod semper fecit – in discipulos Gymnasii Camphusiani eorumque institutionem impendit; scivit enim et intellexit suum esse summa contentione id agere, ut eis haec studia tam grata et iucunda fierent atque optima et salubria esse sensit. Fecit, ut omnia quae discipulos suos docuit tam certa essent quam facilia ad intelligendum. Providit, ne discipulos suos rerum addiscendarum copia obrueret, ne difficultas absterreret. Cavit, quantum potuit, ne quis discipulorum studia litterarum, qui amare nondum poterat, odisset. A manifestis et apertis Solutus ille sic discipulos ad difficiliora et abstrusiora traducit, ut ea quisque ex semet ipse didicisse visus est. ......Praeclare quoque apud iuventutem Fabulosae Deorum Dearumque Historiae atque eae materiae per saecula Receptionis cupiditatem Solutus ille deposuit. In ea re (vulgo KCV dicitur) primum omnium discipulis constare debet, quem usum id habeat, in quo summa ope est enitendum, quomodo superstitiosi fictorum numinum cultus rationem discipuli perciperent. Solutus ille ante omnibus aliis praeceptoribus hoc agere praepolluit, ut discipulis huius doctrinae colligendae et disponendae et retinendae facultas expedita esset et parata, et imprimis ut sic eis discendi via muniretur, ut suo quisque iudicio et ratione in diem magis uti posset et auderet, et sibi ipse dux fieret et auctor non alienae opis indigus sed sua virtute ac viribus fretus non perpetuo viam monstrantem sequeretur aut desideraret, sed ipse veritatem cognoscere et reperire posset. Omnes Gymnasii Camphusiani discipuli ut praeclara Antiquitatis monumenta simul intelligere et intellecta diligere et admirari discerent, eamque doctrinam in vitae cultum converterent, sive Graecam linguam et Graecarum litterarum monumenta ab summis ingeniis condita Soluto illo docente cognoverunt, sive Romanorum vitam publicam et privatam ex ipsorum scriptis ac testimoniis collectam et tamquam in tabula pictam Soluto illo erudiente contemplaverunt, sive utriusque rei studium Soluto illo adhortante feliciter coniunxerunt. Docuit Solutus ille in his studiis expediendis et superandis optime iuvenilia ingenia excoli acuique, et omnes mentis facultates ac dotes aequabiliter exerceri. Beatissimi discipuli! Praeceptor admirabilissimus! Vale, o Solute eruditissime, et Praetorium clientem tuum complecte! LUGDUNO BATAVORUM, ANTE DIEM VII IDUS MARTIAE

Personeelsuitje in augustus 2002 in Hardinxveld-Giessendam


UIT DE OUDE DOOS

het 25 jarig jubileum in 1987 van de heer G. Brand, docent scheikunde, een oud-collega

1983

MENS, PRAGMATICUS, COLLEGA


TERUGKIJKEND Bij het terugkijken schiet ik even door. Ik probeer mij voor te stellen hoe Henny was als leerling en student. Hij trok vast niet veel aandacht. Als er toen al gewerkt zou zijn met meerkeuzevragen, zou hij die vaak foutloos beantwoord hebben. Bij de open vragen zullen zijn conclusies wel goed geweest zijn, maar zijn beoordelaars zullen vast opgemerkt hebben dat hij weinig woorden gebruikte en best beter kon tonen dat hij het ook werkelijk begreep. Henny werd conrector van ons gymnasium. Zou dat wel goed gaan? Ik kende hem als een buiten de les niet op de voorgrond tredende docent. Hij genoot het vertrouwen van zijn leerlingen en de Romereis was in goede handen bij het trio Los – Zeedijk – Toot Borsje. Al snel bleek hij het eveneens als conrector goed te doen. Hij verdroeg ook mijn voorstellen tot aanpassing van het rooster. Toen ik kort daarna het jaarrooster maar moest gaan doen, vond ik het prettig dat hij zo nu en dan even kwam informeren. Geduldig luisterde hij naar mijn overwegingen en het hielp mij om knopen door te hakken. Begin jaren tachtig mocht ik voor het eerst mee met de Romereis. Leerzaam en gezellig was dat. Er gebeurde ook iets bijzonders. Henny schoot een keer uit zijn slof en ging geweldig tekeer tegen een groep Duitsers in ons kloosterpension. Ik wist niet dat hij dat in zich had, en in

de decennia daarna heb ik hem nooit meer zijn kalmte zien verliezen. Het meest intensief heb ik met Henny samengewerkt in twee rectorloze tijdperken. Toen rector Marcelis wegging was ik al een tijdje de tweede conrector van de school. Ik had niet durven voorspellen dat de communicatie met de waarnemend rector zo goed zou verlopen. Ten onrechte was ik op mijn hoede voor de mogelijke nadelen van zijn efficiënte manier van werken. Hij stopte veel tijd in de school, behield zijn gevoel voor humor en bereidde onze vergaderingen uitstekend voor. Als vanzelf kwam hij tegemoet aan mijn behoefte om eerst samen overwegingen op een rijtje te zetten en dan pas conclusies te trekken. In die tijd hebben we belangrijke beslissingen genomen voor de inrichting van onze Basisvorming. Ook aan de volgende rectorloze periode heb ik goede herinneringen. Toen hadden we te maken met de voorbereiding van de nieuwe Tweede Fase. De laatste jaren van mijn conrectoraat maakten personeelszaken deel uit van mijn portefeuille. Graag zag ik dat Henny deelnam aan de sollicitatiegesprekken. Zijn goede kijk op mensen is een belangrijke basis van zijn gewaardeerd functioneren. Dhr. Karelse

OUDERVERENIGING GYMNASIUM CAMPHUSIANUM (OGC) Mijn eerste kennismaking met de heer Los was tijdens een voorlichtingsavond in groep 8 van de basisschool in 2004. Er waren die avond bij ons in het dorp maar liefst drie belangstellende ouderparen. Dit weerhield de heer Los niet om te komen vertellen en vragen te beantwoorden over het Gymnasium Camphusianum. Zijn enthousiasme, zijn rustige, vriendelijke toon en zijn weloverwogen slagvaardige antwoorden maakten een zeer positieve indruk. Met als uiteindelijk resultaat dat twee van de drie groep 8 leerlingen voor het Gymnasium Camphusianum gekozen hebben en inmiddels in de derde klas zitten. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat de heer Los de school verlaat. Maar na 37 jaar werkzaam te zijn geweest bij het Gymnasium Camphusianum - als docent klassieke talen en als conrector- is het de heer Los natuurlijk van harte gegund meer tijd te hebben voor andere zaken! Het ga u goed! Annemieke Slager Voorzitter Oudervereniging Gymnasium Camphusianum E-mail: [email protected]. 0183-304540


mailto:[email protected]

UIT DE OUDE DOOS

Het afscheid van oud-rector de heer drs J.T.K. Marcelis. De heer Marcelis was rector van 1980 t/m 1992


VAN ALFA TOT OMEGA

Henny van Alfa tot Omega A staat voor afscheid, daar is gewoon geen ontkomen meer aan B voor bekwaam besturen, dat heeft Henny langdurig succesvol gedaan C voor collega, conrector en classicus, die gingen moeiteloos hand in hand D voor degelijk doceren, zonder nonsens en geleid door een scherp verstand E voor efficiency, daarin schuilt voor een groot deel Henny’s kracht F voor fiets, die door regens en stormen hem trouw schoolwaarts bracht G voor gymnasium en dierbaar gezin maar over hen liet hij nooit veel los H voor heibel, die was er soms ook wel en dan was de directie direct de klos I voor interesses, veel tijd en gezondheid gewenst om die volop uit te leven J voor jaren, waarvan Henny er zeer veel aan onze school heeft gegeven K voor (klein)kinderen, een heeft er van mij ooit nog Grieks geleerd L voor leerlingen, door wie Henny’s vertrek maar matig wordt gewaardeerd M voor muziek en Marian die het leven van een beproefd man verrijken N voor nuchterheid die Henny in menige crisis heeft laten blijken O voor Oudheid en otium, een prima combinatie om cultureel te recreëren P voor pont, onmisbaar om de rivier probleemloos te trotseren Q voor querulanten, er is geen geduld meer vereist voor hun gezeur R voor reizen, de allerbeste remedie tegen ledigheid en dagelijkse sleur S voor Sligro, daar kocht Henny liever educatief materiaal dan eten T voor een tijdperk van taken, maar het wordt tijd om die voorgoed te vergeten U voor uittreden, dat is een recht dat Henny door noeste vlijt verworven heeft V voor vertrouwen dat het gymnasium dit verlies desondanks overleeft W voor wonen in Woudrichem, talloze toetsen zijn daar gecorrigeerd X voor Xantippe, maar die zit in dit alfabet volkomen verkeerd IJ voor ijdel, maar dat is Henny’s arbeid nooit geweest Z voor Zeeland, daar zijn de Losjes menig vrij weekend heen gesjeesd Henny, je bent ruim 20 jaar mijn collega geweest, al heb ik je nauwelijks ouder zien worden. Of dat te danken is aan de kalmte die je ook onder moeilijke omstandigheden wist uit te stralen, kan ik niet beoordelen. Jouw vertrek betekent voor mij het einde van een tijdperk en voor jou een nieuw begin. Mij rest slechts deze wens: Eu0tu&xei! Saskia van der Lee


UIT DE OUDE DOOS

Vaderdag in Firenze Villa Hadrianus

1978

Thuiskomst 1980


ROMEREIZEN

Romereizen in de jaren zeventig en tachtig. Natuurlijk kan ik een verhaal schrijven voor het speciale Informatorim ter gelegenheid van het afscheid van Henny Los, maar welk verhaal zou ik gaan schrijven. Wij hebben op dezelfde dag in februari 1971 gesolliciteerd en zijn tot op de dag van vandaag werkzaam geweest op dit gymnasium. Jij gaat nu een paar maanden eerder weg, maar samen meer dan 70 jaar Camphusianum en wat hebben wij allemaal niet meegemaakt. 1975 Ik heb gekozen voor wat verhalen over een paar van onze Romereizen en begin met mijn eerste reis naar Rome en Firenze in 1975. Jij had al kennisgemaakt met het fenomeen Romereis en voor mij was het een zeer leerzaam jaar, vele indrukken opgedaan en zelfs de kroeg ontdekt waar alle zakkenrollertjes van het Piazza Navona hun buit moesten inleveren. Want op een zekere avond was er één leerlinge niet teruggekeerd in het pension en wij gingen zoeken naar een leerlinge met een geel zeiljack aan. Toen ik dacht dat ik haar had gevonden stond ik ineens in een vijandelijke omgeving en heb mij naar buiten moeten slaan. Voor de goede orde de leerlinge is die avond nog wel teruggekomen, maar haar bewegingsvrijheid was de rest van de reis heel gering. 1978 Ik sla wat jaren over en op 16 maart 1978 liepen wij met onze groep vrolijk door een zonnig Rome en opeens veranderde er iets in de stad. Winkels sloten, overal kwamen de rolluiken naar beneden en op iedere hoek verscheen een militair met een geweer. Een sinistere situatie en wij besloten om terug te keren naar ons pension, onderweg lazen en hoorden wij dat Aldo Moro ontvoerd was door de Brigate Rosse. Nicolaas Matsier heeft in zijn novelle “ De eeuwige stad” de sfeer van de stad Rome op dat moment zeer goed weergegeven. 1981 In 1981 stond in mijn agenda uitzwaaien klas 5 op het station Gorinchem, maar drie dagen voor dit uitzwaaien vertelde Henny mij, wij gaan niet zwaaien maar samen met deze groep mee naar Rome. Dit was eigenlijk heel ontspannen, geen voorbereiding of wat dan ook, maar gewoon gaan. Twee dagen na aankomst in Rome verdween onze ontspanning, want Pim de Ruiter bleek erg te lijken op één van de kopstukken van de Brigate Rosse, waar nog steeds op gejaagd werd. Het is dan ook schrikken als je met een groep door de stad loopt een politiebusje stopt, er springen zes man uit, grijpen een nietsvermoedende leerling en rijden zonder commentaar weg. Een uur later, ook nu weer zonder enig commentaar, werd hij teruggebracht. De rest van de week riep de gehele groep als er in de verte maar een politieman verscheen: “Hier is hij”. 1984 Onze laatste reis was in 1984, in Rome werden twee groepen gemaakt Romulus en Remus. Na thuiskomst werd er een commissie Romulus en Remus opgericht en wij zijn er getuige van geweest dat vijftien jaar na de Romereis een groot aantal van hen nogmaals naar Rome zijn gereisd. Om zeven uur in de morgen was het verzamelpunt Sparta en wij hebben hen uitgezwaaid. Maar het grote geheim blijft: waarom was 1984 onze laatste Romereis? Chris Zeedijk


DE LEERLINGENRAAD (LLR)

Dhr. Los als conrector Eén van de momenten die me het helderst zijn bijgebleven na mijn bezoek aan de Open Dag van het Gymnasium Camphusianum is het praatje dat dhr. Los op het podium van de aula op Sparta hield. In ‘mijn tijd’ hielden de rector en de conrector elk nog een praatje. Dhr. Val sprak over Camphuysen en de geschiedenis van de school, terwijl dhr. Los over de leerlingen sprak. Eén deel uit dat verhaal is me vooral bijgebleven: dhr. Los hield zijn handen opzij van zijn hoofd en gaf daarmee aan dat het Camphusianum leerlingen zocht die breder wilden kijken, die een brede belangstelling hadden. Ook vertelde hij dat je misschien niet meer de beste van je klas zou zijn en dat het Camphusianum hard werken en veel inzet van haar leerlingen vroeg. Daarmee onderscheidde deze toespraak zich van alle Open-Dag-praatjes die ik ooit heb gehoord, inclusief die van mezelf. Deze speech was niet bedoeld om leerlingen te lokken, het was een eerlijk verhaal, zodat de toekomstige leerlingen goed wisten waar ze aan toe waren. Deze eerlijkheid en openheid zijn kenmerkend geweest voor het conrectorschap van dhr. Los. Via de Leerlingenraad heb ik veel overleg met hem gehad en zelfs toen ik nog als groentje mijn eerste directievergadering meemaakte behandelde hij me als volwaardig, als iemand die erbij hoorde en die daarom ook ten volle mee kon en mocht praten. Dit is de reden geweest dat de banden tussen de leerlingenraad en dhr. Los altijd zeer warm zijn geweest. We wisten precies wat we aan elkaar hadden. Voor leerlingen, en zeker voor een leerlingenraad, is het van essentieel belang dat je het gevoel hebt serieus genomen te worden. Na vijf minuten in gesprek te zijn met dhr. Los, heb je dat gevoel ook daadwerkelijk. Het beste is echter nog, dat we concreet serieus genomen werden. Het vertrouwen dat dhr. Los in ons stelde, als conrector én als plaatsvervangend rector is opmerkelijk. De leerlingenraad werd altijd ingelicht over belangrijke ontwikkelingen, er werd ons bewust om advies gevraagd en we kregen enorm veel ruimte om onze ideeën en suggesties verder tot ontwikkeling te brengen. Het is in de tijd van dhr. Los geweest dat de eerste stappen in het Bijlessysteem en het Hulpmentorsysteem zijn gezet. Maar ook als we een idee of advies hadden waar de schoolleiding niets mee kon of wilde, werd ons dat op een open en eerlijke manier verteld. We wisten waar we aan toe waren, we konden elkaar vertrouwen. Ik kan wel zeggen dat de leerlingenraad onder dhr. Los gegroeid is naar het niveau dat we nu hebben. Hij heeft ons altijd alle ruimte en alle vertrouwen gegeven, waardoor we van de vervanging van vuilnisbakken op de dependance, naar het houden van schoolbrede enquêtes konden doorgroeien. Ik dank dhr. Los daarom voor alle warme vergaderingen en al het vertrouwen dat hij altijd in de Leerlingenraad heeft gesteld. Wij missen zijn kalme vriendelijkheid al een jaar bij de directievergaderingen, maar om zijn aanwezigheid helemaal te moeten missen, zal nog moeilijker worden. Namens alle leerlingenraadleden, Barbara van Straaten

INFORMATORIUM OKTOBER 2006 - Camphusianumcamphusianum.eu/Ouders/Informatorium/INFORMATORIUM_...

Documents

Transcript of INFORMATORIUM OKTOBER 2006 - Camphusianumcamphusianum.eu/Ouders/Informatorium/INFORMATORIUM_...