Coaching tao ebook

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragmentpełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnierozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przezNetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym możnanabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione sąjakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgodyNetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepieinternetowym Salon Cyfrowych Publikacji ePartnerzy.com.

http://epartnerzy.com/ebooki/coaching_tao_p18677.xml

http://epartnerzy.com


http://epartnerzy.com/nota_prawna.xml?pid=12436


Untitled-2 1 3/29/10 2:52:01 PM

Untitled-2 2 3/29/10 2:52:02 PM

Text ‾ copyright by Maciej Bennewicz, 2010 Copyright for the Edition ‾ 2010 G+J Gruner + Jahr Polska Sp. z o.o. & Co. Spółka Komandytowa ul. Marynarska 15, 02u674 Warszawa

Dział handlowy: tel. (022) 360 38 38, 360 38 42 faks (022) 360 38 49

Redakcja: Małgorzata GrudnikuZwolińskaKorekta: ElVbieta Morawska, ElVbieta RedwanSkład i łamanie: Maria Kowalewska Projekt okładki: Paweł Rafa

Druk: DRUKuINTRO SA, Inowrocław

ISBN: 978-83-61299-46-2

Wszelkie prawa zastrzeVone. Reprodukowanie, kopiowanie w urządzeniach przetwarzania danych, odtwarzanie, w jakiejkolwiek formie oraz wykorzystywanie w wystąpieniach publicznych u tylko za wyłącznym zezwoleniem wła;ciciela praw autorskich.

coachingtao_calosc.indd 2010-03-24,11:464

ISBN: 978-83-7778-010-7

5

Jest pewna buddyjska przypowie;ć o królu, który zebrał wszystkich mędrców dworu i poprosił ich o przesłanie, które byłoby pomocne w chwili potrzeby. Rozmy;lali, spoglądali w swe księgi, ale niczego nie znaleTli. Tylko stary sługa dał królowi zwitek papieru. Powiedział władcy, Ve w chwili, kiedy wszystko inne zawiedzie, gdy nie będzie Vadnego wyj;cia, musi przeczytać słowa napisane na kartce. Kiedy ta chwila nadeszła, król przeczytał przesłanie. Brzmiało: pWszystko mija. To teV.n

Po zakończeniu szkolenia Master Coacha, Iwona, jedna z uczestniczek rozesłała nam słowa ks. Tischnera, które na swój uVytek okre;liła jako definicję dobrego coachingu: pProblemem najciekawszym, najpiękniejszym jest problem jeden: w jaki sposób człowiek moVe obudzić w drugim człowieku poczucie wolno;cin*. Od tej pory, je;li kto; pyta mnie, czym dla mnie jest self coaching, odpowiadam, parafrazując, Ve jest poszukiwaniem sposobu na obudzenie w sobie poczucia wolno;ci.

KaVda lektura o samorozwoju, rozwoju duchowym czy doskonaleniu, w końcu to tylko i aV nominalizacjeg, jest dla mnie rodzajem self coachingu, zmusza do my;lenia o ewentualnej zmianie, zwraca moją uwagę na konieczno;ć zmian. Po co? Po co to robię? Po co szukam dziury w całym? PrzecieV jest całkiem nieTle. Dobra praca, pozycja, kariera, wokół znajomi, dobre zdrowie, fajna rodzina. A mnie kaVdego ranka nurtuje pytanie: czy jestem szczę;liwa? I czym jest dla mnie szczę;cie?

Na dzisiaj Szczę;cie definiuję jako Wolno;ć. Czy jestem wolnym człowiekiem? Nie wiem. Czasami, nawet często, mam poczucie,

* Tak się toczy moja my;l, reV. Ignacy Szczepański, Studio pWin, materiały WFDiF, Warszawa 1990, Tischner: Życie w opowie;ciach, Witold Bere;, Artur Więcek, Świat KsiąVki, Warszawa 2008, s. 9.


6

Ve jestem w złotej klatce pozornych relacji, tymczasowych koalicji, wydawanych pieniędzy, kariery, chronicznego braku czasu lub energii na realizację pasji, na snucie marzeń i podąVanie za nimi. Czy lepsza organizacja czasu da mi wolno;ć? Chyba nie o to w ogóle chodzig

Gdy czytałam Coaching Tao wciąV powracały pytania: czym dla mnie jest Szczę;cie? Czym dla mnie jest Wolno;ć? Kiedy jestem szczę;liwa? Czego potrzebuję do wyzwolenia? Powracały jak mantra. MoVe dlatego Tao jest mi najbliVsze z trzech ksiąVek Macieja traktujących o coachingu. Dwie poprzednie są bardziej instruktaVowe, zawierają ćwiczenia i tłumaczą. TA jest jak niewygodne krzesło: siadasz i co; cię gniecie, albo nogi są nierówne i się przewracasz. Musisz zmienić krzesło, albo inaczej usią;ć, podłoVyć koc albo poduszkę, albo znaleTć cąVki i wyciągnąć wystający gwóTdT, bo nie wysiedzisz do końca spotkania. Jest jak szpikulec, który zło;liwa babcia wbija ci w bok, powtarzając pA nie mówiłam. Zrób co; z tym. PrzesiądT się. Zmień ubranien. Ale Vebym była dobrze zrozumiana: babcię kochamy, szanujemy, bo fajna z niej staruszka, i pewnie wie, co mówi, bo niejedno przeVyła, i nawet jak ją zignorujemy, będzie nas kochać, takimi, jakimi jeste;myg

Wracając do pytania, czym jest dla mnie Szczę;cie u niestety nie znajduję póki co ostatecznej definicji, którą wypowiem jak zaklęcie, a potem nastąpi błoga cisza, i juV będę wiedzieć, i wszystko stanie się jasne.

Dzisiaj lub raczej na dzień dzisiejszy tym słowemudefinicją jest: wewnętrzny Spokój i Harmonia u Spójno;ć.

Spokój, bo wiem, czego chcę i czego nie chcę. Harmonia duszy, ciała i umysłu. Spójno;ć wynikająca ze zgody na siebie i z robienia wszystkiego w zgodzie z sobą. To na dzisiaj mój ideał. DąVę do niego to wyboistą drogą, to asfaltową trójpasmówką, to polną ;cieVką w;ród zapachu sosen, to znów ratując się z lodowatej wody zimą z przerębla.

Docieram się ze sobą, poznaję siebie w sytuacjach banalnych i skrajnych pVeby spójno;ć i spokój przestały być tylko chwilową umiejętno;cią, a stały się naturą człowiekan u jak pisze Maciej. Moją naturą. Czy wcze;niej tego nie robiłam? AleV robiłam,


7

robiłam. Teraz robię to ze ;wiadomą uwaVno;cią, ze skupieniem, tak, by energia podąVała za uwagą. Staję się obserwatorem samej siebie. Potrzeba samo;wiadomo;ci na drodze do Szczę;cia.

Pamiętam moje oburzenie, gdy usłyszałam od Macieja po raz pierwszy, Ve pto, co uzyskujesz, w istocie chcesz uzyskaćn. A co ze ;miercią moich bliskich, moim cierpieniem, stratą, rozstaniami? PrzecieV ja na to nie mam wpływu u mówiłam, winę zrzucając na Pana Boga, faceta, którego ja kochałam, a on mnie nie, czy na Tle opowiedzianą bajkę w dzieciństwie. Teraz, coraz czę;ciej zgadzam się z tezą, Ve nasze my;li wpływają na nasze losy. Trzeba wziąć za nie odpowiedzialno;ć.

Do niedawna (czasami nadal to robię) wierzyłam w historię, Ve uszczę;liwić mogą mnie relacje z innymi. Samotno;ć jest trudna, niefajna i nie polecam jej nikomu, aleg je;li ja sobie nie zaufam, nie zaopiekuję się sobą, nie będę szczera wobec siebie i nie ukocham tej ciemnej strony mojego cienia, czego mogę się spodziewać od bliTniego. Brzmi banalnie. CóV, wielcy arty;ci zawsze powtarzają: najwięcej piękna jest w prostocie :)

pWydawało mi się, Ve spotkałem swego mistrza zbyt póTno. Dobiegałem juV prawie czterdziestkign pisze autor. Mnie teV się tak wydawało, teV dobiegam czterdziestki.

Kto jest moim mistrzem? Inna buddyjska przypowie;ć mówi o tym, Ve uczniem jest się zawsze, a mistrzem moVe być nawet bezpański pies.

A czy ja mogę być sama dla siebie mistrzem i autorytetem? Czy wypada tak o sobie my;leć, a co dopiero mówić? Być dobrym, wyrozumiałym, acz wymagającym, spokojnym, sprawiedliwym i pełnym poczucia humoru nauczycielem w kaVdej sytuacji? Na to pytanie takVe nie znalazłam jeszcze jednoznacznej odpowiedzi. Bo czy mistrz musi mieć wiek dojrzały i cięVki worek do;wiadczeń? Czy mistrzem jest teV moje wewnętrzne dziecko, które czasem, gdy pozwalam sobie na spontaniczno;ć, robi róVne dziwne, z perspektywy wieku dorosłego, rzeczy?

pJeste;my tym, w co chcemy uwierzyćn a p;wiat jest taki, jaki my;lę, Ve jestn u mówi Maciej. I Veby uwierzyć w inne, lepsze pjan i zmieniać ;wiat, poprzez zmianę my;lenia o nim, pewnie trzeba


zacząć od wzbudzenia w sobie chęci zmiany swoich własnych wzorców. Tak było przynajmniej ze mną. I nie było łatwo. O nie! Nadal nie jestg Czasami. Ale przecieV pi to minien i będzie łatwiej, łatwo, banalnie. Wierzę w to. Czasami. Często. Nigdy.

A co czujesz, my;lisz, wiesz; w co wierzysz tu i teraz? To się tylko liczy. To jest najwaVniejsze. I jakie trudne dla mnie! Zwykle jestem nogami w jakiej; przeszło;ci, z głową w bliVszej czy dalszej przyszło;ci. TeraTniejszo;ć zanika. Serce przestaje bić, a uczucia i emocje doznają rozszczepienia. Po rosnących dzieciach znajomych widać jak mija kolejne jutro i kolejne wczoraj. Jak kapiąca woda w kranie. Bez dzisiaj. Choć to nie do końca prawda. Bo przecieV Dzisiaj zdarza się coraz czę;ciej. Zdarza się, Ve Dzisiaj jest, dzieje się. Czuję jego zapach, smakuję kolor i widzę dTwięki. Chce mieć ten stan zawsze. Po prostu. Jak wtedy, gdy w sobotni wieczór, leVąc na kanapie, biłam się z my;lami: i;ć na tę imprezę, czy nie i;ć; nie chce mi się, jestem zmęczona, następnym razem, miałam taki cięVki tydzień, a dzisiaj cały dzień załatwiałam zaległe sprawy, będzie jeszcze okazja, ale moVe wła;nie na tej imprezie wydarzy się co;, co pozwoli zmienić moje Vycie na lepsze. I pod wpływem tego impulsu, zbieram się szybko, ubieram, maluję i pędzę do taksówki. I wła;nie wtedy przychodzi sms: pco u ciebie?n. Nie widzieli;my się trzy lata. Jadę po niego, rozmawiamy przy winie w;ród znajomych do północy. I ta rozmowa wywołuje u mnie lawinę zmian. Ale to juV zupełnie inna historiag

Nie oczekuj niczego i wszystkiego się spodziewaj u mawia Mistrz Maciej Bennewicz :)

Dlatego będę powracać do Coaching Tao za kaVdym razem, gdy stracę z pola widzenia drogowskazy na mojej drodze do Szczę;cia.

pTao to synonim drogi, a wła;ciwie Drogi. I tylko tyle, i aV tylen*.

Magdalena Malicka

* Maciej Bennewicz


BｷWSﾐWLW┦;ﾍ; ヴ;SﾗゴJS┣ﾉｷﾉ┌S┣ｷW ｷヮヴ┣Wゲ┣ﾉｷLW┦;ﾍ; ヴ;SﾗゴJZ; ┘I┣WゴﾐｷW

Z; ┘I┣WゴﾐｷW ヮ;ﾐﾐｷW ﾆデﾙヴ; H┞ﾍ; ﾍ;Sﾐ;Z; ヮﾙ┤ﾐﾗ IｴﾍﾗヮI┌ ﾆデﾙヴ┞ H┞ﾍヮﾗ ┘ゲ┣┞ゲデﾆｷﾏA ﾗHﾗﾆ I┣;ゲ┌T┞Iｴ ┣;aヴ;ゲﾗ┘;ﾐ┞Iｴ Kデﾙヴ┣┞ ゲE ヮﾗデﾗ B┞ ┣;IｷWﾐｷ;J ゴIｷ;ﾐ┞

LW┦;ﾍ; ヴ;SﾗゴJS┣ﾉｷﾉ┌S┣ｷW ｷヮヴ┣Wゲ┣ﾉｷUﾃヴ┣;ﾍ; ヴ;SﾗゴJZﾐｷゲ┣I┣ﾗﾐW ヮﾗSWゲ┣┘┞

Sデ;ﾐｷゲﾍ;┘ GヴﾗIｴﾗ┘ｷ;ﾆゅ

PW┘ﾐWｪﾗ Sﾐｷ; ﾐ;ゲデEヮｷ ┘ｷWﾉﾆｷW ヮヴ┣WH┌S┣WﾐｷWがヮﾗﾆデﾙヴ┞ﾏ H`S┣ｷWﾏ┞ ┘ｷWS┣ｷWJが ┦W ゲ;ﾏﾗ ┦┞IｷW ﾃWゲデ ┘ｷWﾉﾆｷﾏゲﾐWﾏく DﾗデWﾃヮﾗヴ┞ ｪﾍ┌ヮI┞ H`SE ┘ｷWヴ┣┞Jが ┦W ﾃ┌┦ ゲｷ` ヮヴ┣WH┌S┣ｷﾉｷがｷﾏ┞ゴﾉWJが ┦W ┣ﾐ;ﾃE ヴ┣WI┣┞がﾐ;┣┞┘;ﾃEI ﾃWSﾐWｪﾗ I┣ﾍﾗ┘ｷWﾆ; ┘ﾍ;SIEが ; Sヴ┌ｪｷWｪﾗゲﾍ┌ｪEく

M;ヴﾆ Fﾗヴゲデ;デWヴゅゅ

* S. Grochowiak, Wiersze wybrane, Warszawa 2001, Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 490.** M Forstater, Duchowe nauki Tao, Poznań 2004, Dom Wydawniczy Rebis, s. 241.


Wszystkie opisane w ksiąVce osoby, wydarzenia i fakty są autentyczne.

Zmienione zostały imiona, nazwy własne, niekiedy takVe kontekst sytuacyjny w trosce

o zachowanie podstawowych zasad w relacjach coachingowych u

poufno;ci, dyskrecji i zaufania. Autor


Dﾉ; ﾏﾗﾃWﾃﾏ;ﾏ┞が ┘ ﾃWﾃ ┘`Sヴﾙ┘ﾆ;IｴﾐｷWHｷWゲﾆｷIｴ


15

PﾗI┣EデWﾆ

T┞ﾉﾆﾗﾗSSWIｴ Aﾐｷ Cｴヴ┣WゴIｷﾃ;ﾐｷﾐが Ż┞Sが ;ﾐｷ M┌┣┌ﾍﾏ;ﾐｷﾐが ;ﾐｷ HｷﾐS┌ゲがB┌SS┞ゲデ;がゲ┌aｷ I┣┞ ┣Wﾐく

Ż;Sﾐ; ヴWﾉｷｪｷ; ;ﾐｷゲ┞ゲデWﾏﾆ┌ﾉデ┌ヴﾗ┘┞くNｷW ﾃWゲデWﾏ ┣W WゲIｴﾗS┌ ;ﾐｷ ┣ Z;IｴﾗS┌が;ﾐｷ ┣ ｪﾍ`HｷﾗIW;ﾐ┌が ;ﾐｷ ┣ ┣ｷWﾏｷが;ﾐｷﾐ;デ┌ヴ;ﾉﾐ┞が ;ﾐｷ WデWヴ┞I┣ﾐ┞がﾐｷW ゲデ┘ﾗヴ┣ﾗﾐ┞ ┣ WﾉWﾏWﾐデﾙ┘く

NｷW ｷゲデﾐｷWﾃ`く NｷW ﾃWゲデWﾏ ┣ デWｪﾗゴ┘ｷ;デ; ;ﾐｷ ┣ デ;ﾏデWｪﾗがﾐｷW ﾃWゲデWﾏヮﾗデﾗﾏﾆｷWﾏ AS;ﾏ; ｷ E┘┞が;ﾐｷ ┦;SﾐWﾃｷﾐﾐWﾃﾉｷﾐｷｷく

MﾗﾃW ﾏｷWﾃゲIW ﾃWゲデ HW┣ﾏｷWﾃゲIWﾏがゴﾉ;SWﾏﾐｷWﾗSﾐ;ﾃS┞┘;ﾉﾐWどｪﾗくAﾐｷ Iｷ;ﾍWﾏ ;ﾐｷ S┌ゲ┣E ふぐぶ

Pﾗ┣ﾐ;ﾍWﾏヮｷWヴ┘ゲ┣Wがﾗゲデ;デﾐｷWが ┣W┘ﾐ`デヴ┣ﾐWが ┘W┘ﾐ`デヴ┣ﾐWJ;ﾆﾗSSWIｴﾗSS┞Iｴ;ﾃEI┞ I┣ﾍﾗ┘ｷWﾆｷWﾏく

D┦;ﾉ;ﾉ┌SSｷﾐ R┌ﾏｷゅ

* D. Rumi D, Wybór poezji, tłumaczenie: Coleman Barks, Marek Oziewicz, Kraków 2007, Wydawnictwo Krytyki Artystycznej Miniatura, wyd. II.


16

Maciej Bennewicz u COACHING TAO

T;ﾗい

Ten fragment nie jest skierowany do ciebie, lecz do twego są-siada, kolegi, znajomej z pracy, szefa, moVe nawet Vony lub męVa, ale nie do ciebie. Ciebie on nie dotyczy. Ty zacznij czytać dopiero po gwiazdce poniVej.

Oceny, oceny, oceny. Rozpoczynasz od ocen. Dobra ksiąVka, kiepski artykuł, mądry polityk, waVne spotkanie, uroczy czło-wiek, zadbany park, nie;miała kobieta, staranny raport, ;wietny dowcip, zdolny reVyser. MoVesz oceniać tak cały dzień. Nawet nie robisz przerwy. To nie twoja wina. Oceny juV dawno temu za-mknęły twój umysł na kłódkę. JuV nie umiesz inaczej. Nawet się nie domy;lasz, co mogłoby być w zamian, w miejsce wypełnione twoim: Tak, ale. Oceny. Otrzymujesz, słyszysz, wypowiadasz je, Vonglujesz nimi, rozpiera cię duma z ich powodu, zaznajesz nawet czego; w rodzaju szczę;cia, gdy uda ci się trafnie co; lub kogo; podsumować ostrym zdaniem. Trafnie? Być moVe lepsze będzie okre;lenie: zło;liwie, bole;nie, arogancko. Oceny, sarkazm i cynizm to twoja rodzina. Tak jest. Nie ma o co się spierać. Wła;nie w tej chwili doznajesz tego uczucia, tej my;li, która jest oceną. Powoli się kształtuje i zaraz zawładnie całą twoją uwagą, przejmie obszar wolno;ci i swobody w twojej głowie. I wtedy wybuchnie to twoje: zgadzam się, nie zgadzam się. Zanim to na-stąpi, weT oddech, głęboki, poruszający trzewia i przeponę. Teraz zadaj sobie pytanie: Co czeka mnie interesującego na stronach tej ksiąVki? Co tam jest?

Zrób miejsce dla swojej ciekawo;ci. To wystarczy. Ocena po-woduje, Ve juV pwieszn, zanim pojawiło się nowe do;wiadczenie. Ocena zamyka. Zawsze. Bez względu na to, czy jest pdobran, czy pzłan. Ciekawo;ć daje ci szansę na ciebie dla siebie. Kiedy oceniasz, tracisz ją. Tylko dla siebie. Świat doskonale obejdzie się bez twoich ocen, nawet je;li jeste; osobą wpływową i przy-zwyczajoną do przesadnego zwracania uwagi na swoje oceny. Oddychaj. Świadomo;ć oddechu pomaga. Daj szansę swojej


17

POCZĄTEK

ciekawo;ci, wtedy odniesiesz korzy;ć. Zaczniesz przypominać so-bie te chwile, kiedy twoją uwagę przykuł widok ;piącego dziecka albo pies, który spogląda na ciebie, oddany i ufny, lub oszro-niony płot, piosenka w radiu, gest przyjaciela, dziki bez, deszcz majowy; i było to tak naturalne, jak echo w lesie. pTon zaistniało w tobie bez kwalifikacji, bez słów, prosto, jasno, wiarygodnie.

Je;li chodzi o mnie, to musiało minąć wiele lat i cały wiek dojrzały zanim odkryłem znaczenie słów, które wła;nie przeczy-tałe;. Zawdzięczam to spotkaniom z ludTmi, a przede wszystkim z jednym z nich: jego obecno;ć otworzyła mnie na spotkania takVe innych wspaniałych nauczycieli. Wcze;niej byłem głuchy i ;lepy. To smutny fakt. Nie zauwaVałem ani cudownych osób, które pojawiały się obok mnie, ani wydarzeń i znaków, które mijały niewidoczne, niezrozumiałe, zignorowane. Zamiast po;więcić im uwagę toczyłem jakie; zatrwaVające walki z przeszło;cią, koncen-trowałem się na zupełnie nieistotnych zdarzeniach, a potem pla-nach, i co gorsza, ulegałem i podporządkowywałem się fałszywym autorytetom, jakim; ludziom, którzy z racji swojego stanowiska albo pozycji społecznej wywierali na mnie presję albo po prostu mi imponowali. Smutne? No cóV. Coraz lepiej się rozumiemy.

ù

Wydawało mi się, Ve swego mistrza spotkałem zbyt póTno. Dobiegałem juV czterdziestki, a to przecieV wiek męski, wiek klę-ski, jak się zwierzał Adam Mickiewicz. Z całą pewno;cią mistrz wy;miałby tego rodzaju stwierdzenie. Dzisiaj mnie samemu wy-daje się do;ć zabawne. Przeszedłem od tamtego dnia długą drogę. Spotkanie było przypadkowe. I tu mistrz takVe roze;miałby się szczerze. PrzecieV nic nie jest przypadkowe w naszym Vyciu. To dzięki niemu zrozumiałem, Ve w moim Vyciu było wielu mistrzów, dzięki którym poznałem Tao.

Tak jest, mistrz był kontrowersyjny, chwilami bardzo proble-matyczny z punktu widzenia zwykłego człowieka pogrąVonego w tak zwanej racjonalnej rzeczywisto;ci. Oczywi;cie, gdyby nie


Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragmentpełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnierozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przezNetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym możnanabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione sąjakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgodyNetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepieinternetowym Salon Cyfrowych Publikacji ePartnerzy.com.




http://epartnerzy.com/nota_prawna.xml?pid=12436


Coaching tao ebook

Education

Transcript of Coaching tao ebook