identity ii

chimeres: the neuron stimulation zine [ideas; articles; viruses; senses; stupidity; madness; painkillers;

little green people; interviews; mad writers; madder readers; brain pollution; science; music;movies; philosophy; irony; humor; disclosure; mind games; feedback; communication;creativity; contradiction; destruction; pleasure; self torture; math equations; quantumdeterminations; comics; prophecies; questioning answers; answering questions; experiments;psychoanalysis practice; non-lobotomized brains;]

discover it:web [chimeres.gr]

communicate:mail [mail@chimeres.gr]web [chimeres.gr/mail.php]

index

το ημερολόγιο ενός τρελού – [comzeradd]η καθημερινότητα που δεν αντέχουμε – [cham.kor.]light living – [ligansai]φλυαρίες / ασυναρτησίες – [garden_in_black]στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων – [stamen_feson]αποσπάσματα ημερολογίου – [baphomet]ο βάρδος – [cockey]χριστούγεννα εν όψει – [sumarai!fat]χθες βράδυ – [δικαίος]μαγικές ουσίες – [cham.kor.]καλώς ήρθατε στο γουέστφηλντ – [γουίλιαμ λάους]soul sureshot – [ligansai]rockers – [bob]θέατρο στον πόντο – [cham.kor.]david axelrod – [ligansai]επαγγελματικός προσανατολισμός – [fun.da.mental]άσε με επιτέλους – [skia]το δίλημμα του επίκουρου – [comzeradd]άλλαξε τον κόσμο – [b. brecht]fight club – [cham.kor.]blogοι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται

iiiviviiiixxxiixvxvixviiixixxx

xxiiixxivxxvxxviixxixxxxixxii

xxxivxxxvixxxviixxxviii

«η αλήθεια δεν φτάνει, αλλά είναι μια καλή αρχή»- g. egan

[ εξώφυλλο/οπισθόφυλλο: clown & elf-η ]

so-called editorial iii

το ημερολόγιο ενός τρελού[comzeradd]

...

so-called editorial iv

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝΕΙΝΑΙ

ΤΕΚΜΗΡΙΟ

ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣΤΟ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ

routine vi

η καθημερινότητα που δεν αντέχουμε(μέρος 2ο)[cham.kor.]

Νομίζεις ότι επαναλαμβάνομαι ε; Ότι σου λέω τα ίδια και τα ίδια... ότι γίνομαικουραστικός... ότι δεν έχω κάτι καινούριο να πω... ότι αναμασάω τα λόγια μου...αναμασάω ότι είπα; Κάνω λίφτινγκ στα μαραμένα και ζαρωμένα υποτονικά καιτρισάθλια προσωπεία της καθημερινότητας; Ας γελάσω χα χα χα χα... Όλο τα ίδια καιτα ίδια τριγύρω... βαριέσαι να ασχολείσαι με τις ίδιες καταστάσεις..καθημερινότητα... περνάνε οι μέρες, οι μήνες... τα χρόνια... και περιμένεις...και περιμένεις... και περιμένεις... και περιμένεις... τι περιμένεις?

Ποια ήταν η τελευταία φορά που δραστηριοποιήθηκες για κάτι στη ζωή σου?

Πότε είδες τους συνανθρώπους σου ως ανθρώπους και όχι σαν μέσα εκμετάλλευσηςτων επιθυμιών σου? Πότε το έκανες αυτό για τελευταία φορά? Πότε? Θα μου αρκούσενα μου πεις έστω ότι το έκανες τότε, στα παιδικά σου χρόνια, έστω τότε...

Πες μου, πες μου σε παρακαλώ ότι τουλάχιστον τότε ζούσες αληθινά... αγνά...απονήρευτα... πες το μου... αν έχεις τα κότσια πες μου και ψέματα και κοίτα μεστα μάτια...

Μίλα λοιπόν, μίλα, τι περιμένεις? Πιάσε και πες αυτό που σκέφτεσαι, αυτό πουνιώθεις, στον άνθρωπο ή στους ανθρώπους που επιλέγεις εσύ να είναι κοντά σου ή θαήθελες να είναι κοντά σου. Κάντο επιτέλους, πάλεψε να διορθώσεις τα λάθη σου,νίκησε τους φόβους σου, μάθε τον εαυτό σου, ποιος είσαι, τι κάνεις, τι θες.

routine vii

Κάντο λοιπόν! Άσε ελεύθερο τον καταπιεσμένο εαυτό σου, αποφυλάκισε τις μύχιεςεικόνες που επιμελώς ζωγράφιζες, σχεδίαζες, αποτύπωνες τόσο καιρό τώρα που θες ναλες στον εαυτό σου και στους άλλους ότι προχωράς, ότι εξελίσσεσαι...

Μετουσίωσε τη σκέψη σου σε τρόπο και στυλ ζωής... μην αφήνεις τη ζωή ναδιαμορφώνει τη σκέψη σου...

Δες, ξεχώρισε την υγεία από την αρρώστια, κοίτα τους κύκλους, τις ομάδες, τουςμικρόκοσμους που συνειδητά είσαι μέσα...

Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, κάθε μέρα τα ίδια σκηνικά, τα ίδια κακόγουστααστεία... κάθε μέρα κάθε μέρα... ξεκόλλα... ζωή δεν είναι η πλασματική πολυχρωμίατων πολυκατοικιών, των αυτοκινήτων, της τηλεόρασης, του χρήματος, των ρούχων, τωνκινητών τηλεφώνων, των bar (δεν barέθηκες να τους κάνεις πλούσιους?), των club,της πολυτέλειας, της χλιδής, των μακιγιάζ, των σωμάτων που γυαλίζουν από κρέμες,αρώματα, βαφές, έτοιμο να ρουφήξει και να ενώσει την ανωμαλία όλης της υφηλίου...

Καληνύχτα σου... δες τι γίνεται... δεν είναι αυτή η ζωή... σου πασάρουν τηδήθεν πολυχρωμία τους και ξεχνάς την απλότητα και τη ρεαλιστικότητα τουασπρόμαυρου... έχεις μέσα σου τόσα χρώματα... μην τα ξεπουλάς... μην τα δίνεις σεαυτούς... μην...

Καληνύχτα σου, καληνύχτα σας... τυφλώνετε με κάθε τρόπο τα μάτια της ψυχήςσας... στερείτε από τον εαυτό σας το φως...

Καληνύχτα σας... παραφράζετε οτιδήποτε σας ενοχλεί και κοιτάτε μόνο τον αφρό,μόνο ότι φαίνεται και γυαλίζει...

Καληνύχτα σας...

Όλα δήθεν... δήθεν... δήθεν, όλα τα ίδια, καθημερινότητα... συνεχίζουμε...ξεκίνα...

Ώρα για ύπνο... καλημέρα σας...

life-engineering viii

light living[ligansai]

Από σήμερα και στο εξής θα ξέρετε ότι έχετε γίνει στόχος από εταιρείες οιοποίες πιστεύουν ότι η ζωή είναι γεμάτη με άτομα που δεν προσέχουν τον εαυτό τουςκαι ανάλαβαν αυτές να προσέξουν για εμάς και έτσι η ζωή θα είναι πολύ χλιδάτηκαι άνετη για όλους. Σάντουιτς χαμηλών λιπαρών, αναψυκτικά με λίγες θερμίδες.Τώρα όλοι οι μαρκετίαρς χρησιμοποιούν την λέξη “ελαφρύ” πολύ πιο συχνά απ’ ότιστο παρελθόν. Περιοδικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαφημίσεις βομβαρδίζουνκαθημερινά για ένα πλαστικό τρόπο ζωής με συγκεκριμένες δίαιτες, χάπια καιδιάσημα πρότυπα που τα προωθούν.

Έτσι χάνεται η γεύση, το αλκοόλ ανακατεύτηκε με χυμούς, τα φαγητά έρχονταιχωρίς αλάτι, οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη, οι μπύρες μοιάζουν απελπιστικά με νερό καιτα μάτια μας γύρισαν ανάποδα.

cell ix

φλυαρίες / ασυναρτησίες[garden_in_black]

Φυσάει δυνατά σήμερα.

Άνοιξα διάπλατα τις μπαλκονόπορτες του κελιού μου.

Ανέβασα και την τέντα να βλέπω.

Η άθλια γειτονιά μου φόρεσε τα καλά της σήμερα.

Αφήνω τον παγωμένο αέρα να βολτάρει στο δωμάτιο μου.

Τις προάλλες ένας παππούλης με μπαστούνι μου πήρε το ταξί.

Άσχετο.Εγώ θα φταίω που θα κάνω καιρό πάλι να ξανασεβαστώ την τρίτη ηλικία;

Σκατά!Ο αέρας δυνάμωσε και μάλλον έρχεται καταιγίδα.

Καλύτερα να κλείσω. Αντίο!

poetic moods x

στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων[stamen_feson]

Στο τεύχος 7 του περιοδικού είχα παρουσιάσει ένα ποίημα με τον τίτλο «στη σκιάτου θεού και του θανάτου». Ποτέ δε θεώρησα ότι αυτές οι δύο στροφές είναι έναολοκληρωμένο ποίημα, κυρίως γιατί πάντα πίστευα ότι στη ζωή μας υπάρχουν 4μεγάλοι γίγαντες: ο θάνατος, ο θεός (για αυτούς είχα γράψει ήδη), αλλά και οχρόνος και ο έρωτας. Παραθέτω λοιπόν σε τούτο το τεύχος την ολοκληρωμένη, κατάτην άποψή μου, μορφή του ποιήματος.

θάνατοςΓεννιέμαι. Η ίδια μου η γέννηση στον τοίχο θα με στήσειγιατί είναι η ζωή μια αδύναμη και ασθενική αιώραμα εγώ το ξέρω απ’ την αρχή πως κάποια ώρατο φαγωμένο της σκοινί θα με γκρεμίσει.

έρωταςΈνας βρικόλακας που βγαίνει όταν νυχτώσεικαι αν είναι να ‘ρθει δεν ξέρω πότε ούτε και πωςμονάχα ξέρω πως σιχαίνεται το φωςκαι ότι είναι φίλος που διψά να σε προδώσει.

θεόςΣκέφτηκα. Έπειτα ένιωσα απέραντη οδύνηγια αυτόν που έλεγαν πως ήταν ο θεόςμα εδώ και χρόνια κείτεται στα μάτια μου νεκρόςανίκανος ν’ αναστηθεί για να με κρίνει.

χρόνοςΓερνάω. Ο χρόνος λένε είναι ο καλύτερος γιατρόςμα ο χρόνος είναι ο πανικός στη δύση κάθε μέραςείναι ένας τέλειος κυνηγός και ‘γώ ο στόχος μιας του σφαίραςείναι όλα αυτά που είπα «μπορώ» μα τώρα πέρασε ο καιρός.

fiction xii

αποσπάσματα ημερολογίου[baphomet]

Η ώρα είναι εφτά το πρωί. Ο φρουρός, μας ξυπνάει με τον μελωδικό ήχο πουπαράγει το γκλοπ του καθώς έρχεται διαδοχικά σ’ επαφή με τα κάγκελα των δωματίωνμας. Άλλη μια μέρα ξεκινάει και μας βρίσκει μέσα στα λευκά κελιά μας. Εκεί όπουκανένας δεν μπορεί να μας δει και κανέναν δεν μπορούμε να δούμε. Αυτό όμως ίσχυεγια μένα, μέχρι σήμερα…

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το όνομα μου είναι αλϊόσα και τατελευταία τρία χρόνια βρίσκομαι σε μια ψυχιατρική κλινική στο κοτλάς,βορειοανατολικά της μόσχας. Το πώς και το γιατί βρίσκομαι εδώ είναι μια μεγάληιστορία, την οποία θα προσπαθήσω να διηγηθώ στις παραγράφους που ακολουθούν.

Όλα ξεκινούν πριν από εφτά χρόνια, σ’ ένα πάρτι που είχα δώσει για τα γενέθλιάμου. Έκλεινα τα δεκαοχτώ τότε και ως το μοναδικό παιδί μιας ευκατάστατης σχετικάοικογένειας δεν στάθηκε ιδιαίτερα δύσκολο να πείσω τους γονείς μου ναπαραχωρήσουν το σπίτι για ένα ολονύκτιο πάρτι που καιρό τώρα το σχεδίαζα. Ταπάντα ήταν λοιπόν έτοιμα για τη μεγάλη βραδιά. Τα έπιπλα είχαν απομακρυνθεί, τομπαρ είχε προμηθευτεί με αρκετά καλή ποικιλία ποτών (άφθονη βότκα φυσικά), ακόμακαι οι δίσκοι μου, που τόσο πολύ τους πρόσεχα, βρίσκονταν τώρα στη διάθεση τωνφίλων μου.

Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται σιγά σιγά εκείνο το παγωμένο αυγουστιάτικο βράδυκαι σε σύντομο χρονικό διάστημα το σπίτι ξεχείλιζε από φωνές και γέλια εύθυμωνεφήβων, που μάταια προσπαθούσε να καλύψει η δυνατή μουσική που έβγαινε από τοπικάπ. Φίλοι, γείτονες, συμμαθητές αλλά και άτομα που έβλεπα για πρώτη φορά,χόρευαν όλοι μαζί διασκεδάζοντας, συνθέτοντας έτσι ένα ποικιλόμορφο ψηφιδωτόανθρώπων.

Ήταν το τέλος μιας εποχής και ταυτόχρονα η αρχή μιας καινούργιας, καθώς το νέοσχολικό έτος θα μας έβρισκε διασκορπισμένους σε διάφορα σημεία. Κάποιοι θασυνέχιζαν τις σπουδές τους σε ανώτερα ιδρύματα και κάποιοι θα δοκίμαζαν την τύχητους στην εύρεση εργασίας. Μερικοί θα έφευγαν από την πόλη, προς αναζήτηση μιαςκαλύτερης τύχης, ενώ άλλοι θα έμεναν πίσω. Ένα όμως ήταν το σίγουρο, πως ποτέξανά αυτή η ομάδα ανθρώπων που μαζεύτηκε τότε στο σπίτι μου δεν θα βρισκόταν καιπάλι μαζί.

Θυμάμαι ήταν περασμένες δώδεκα, όταν άκουσα μέσ’ τη φασαρία, τη φωνή τηςκοπέλας μου, να με καλεί για να με συστήσει σε μια ομάδα φίλων της. Ομολογώ ότιδύσκολα συγκρατώ ονόματα, πόσο μάλλον εκείνο το βράδυ και κάτω από αυτές τιςσυνθήκες. Ωστόσο μου έκανε εντύπωση ένα νεαρό παλικάρι, ο σεργκέι. Τα μεγάλαπράσινα μάτια και τα κοντά ξανθιά μαλλιά του φώτιζαν το έτσι κι αλλιώς,καλοσχηματισμένο πρόσωπό του. Δεν ήταν όμως μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του,που με παρότρυναν να θυμάμαι το όνομα αυτό, όσο το γεγονός πως κι εκείνος είχεαποφασίσει να ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα με ‘μένα. Ήθελε να γίνει γιατρός.

Λοιπόν ήταν η αρχή μιας πολύ δυνατής φιλίας. Όντας και οι δύο φοιτητές στο ίδιοπανεπιστήμιο μακριά από την πόλη μας, ήταν αναμενόμενο να μείνουμε μαζί στο ίδιοδωμάτιο στη φοιτητική εστία. Από τότε γίναμε αχώριστοι και σταθήκαμε ο ένας στον

fiction xiii

άλλο στις καλές αλλά και στις δύσκολες στιγμές. Ο καλός μου ο σεργκέι, θυμάμαιπόσο προσπαθούσε να μου φτιάξει το κέφι όταν τον επόμενο χρόνο λίγο πριν ταγενέθλια μου, αποφασίσαμε από κοινού με την κοπέλα μου, να χωρίσουμε, καθώς ημεταξύ μας απόσταση είχε σταθεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στη σχέση μας.

Εκείνα τα δύο πρώτα χρόνια της φοιτητικής μας ζωής, αισθανόμουν πραγματικά πολύτυχερός που είχα έναν τέτοιο φίλο. Από το πρωί ξεκινάγαμε μαζί στα εργαστήρια τηςσχολής όπου είχαμε κανονίσει από πριν να έχουμε τις ίδιες ώρες. Κατόπιν στιςθεωρίες, όπου δεν προλαβαίναμε να πηγαίνουμε, μοιράζαμε τις ώρες και σταδιαλείμματα που βρισκόμασταν ανταλλάζαμε τις σημειώσεις μας. Τέλος το βράδυ μαςεύρισκε είτε σε κάποιο μπαρ να τα πίνουμε είτε σε κάποιο διαμέρισμα τηςφοιτητικής εστίας να συζητάμε με γνωστούς και αγνώστους ακούγοντας παράλληλαμουσική ή σπανιότερα βλέποντας κάποια ταινία.

Αν και όπως λένε όλοι όσοι μας γνώριζαν, ενώ εξωτερικά μοιάζαμε πάρα πολύ μετον φίλο μου ωστόσο είχαμε τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες. Εγώ ήμουν πάντα οαγχώδης τύπος, που ήθελε συνέχεια να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του. Τόσο όσοαφορά τις σπουδαστικές μου ευθύνες όσο και στις διάφορες σχέσεις μου. Εχθρός μουήταν πάντα το απρόοπτο. Αντίθετα, ο σεργκέι ήταν μόνιμα το πρόσωπο της τελευταίαςστιγμής. Πάντα ήταν πρώτος στις κάθε λογής διασκεδάσεις. Δεν είναι τυχαίο, ότιμονίμως εκείνος κανόνιζε τόσο το που θα πάμε, όσο και με ποιες κοπέλες θα βγούμεέξω. Ήταν η ψυχή της κάθε παρέας.

Έτσι πέρασαν δύο πολύ ευτυχισμένα χρόνια. Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει κάθε τιωραίο τελειώνει γρήγορα. Ήμασταν πια στην αρχή του τρίτου έτους ως φοιτητές και ησχολή μας είχε οργανώσει μια εκπαιδευτική εκδρομή στο νοσοκομείο της γειτονικήςπόλης. Βρισκόμασταν λοιπόν μέσα στο λεωφορείο που είχε νοικιαστεί για να μαςμεταφέρει και στο οποίο όπως δυστυχώς αποδείχτηκε αργότερα, ο οδηγός βρισκότανυπό την επήρεια του αλκοόλ. Αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, ο δρόμος ήταν αρκετάεπικίνδυνος από το χιόνι που είχε πέσει το προηγούμενο βράδυ.

Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να μη συμβεί τομοιραίο. Ο οδηγός έχασε κάποια στιγμή τον έλεγχο του λεωφορείου, το οποίο αφούέσπασε τις προστατευτικές μπάρες, πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, για να καταλήξειεκτός δρόμου, με τις ρόδες του να γυρνάνε ακόμα αργά κοιτώντας τώρα πια όμως τονουρανό… Ο απολογισμός ήταν τραγικός. Σε σύνολο εξήντα έξι επιβατών υπήρχαν δέκανεκροί και αρκετοί ακόμα ήταν βαριά τραυματισμένοι. Μεταξύ των θυμάτων ήταν και οσεργκέι! Πάντα του άρεσε του φίλου μου να κάθεται δίπλα στο παράθυρο και όπωςφαίνεται αυτό επιβάρυνε τις πιθανότητες επιβίωσης του. Η ειρωνεία όμως είναι (καιαυτό πιστεύω μέχρι σήμερα) πως ο θάνατος του είναι ένας από τους λόγους πουβρίσκομαι ακόμα εν ζωή.

Αν όμως έκατσα και έγραψα όλα αυτά στο ημερολόγιο μου, ο λόγος είναι πως ποτέδεν βρέθηκε το πτώμα του φίλου μου. Οι αρχές έψαξαν παντού, αλλά δεν βρήκανκάποιο στοιχείο, ενώ οι ίδιοι οι συμμαθητές μου δεν θυμόντουσαν να επιβαίνει στολεωφορείο κάποιο άτομο που να ταίριαζε στην περιγραφή που τους είχα δώσει!

fiction xiv

Ακολουθούν δύο δραματικά χρόνια, όπου περιπλανήθηκα σε διάφορα ιδρύματα χωρίςόμως κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Έτσι κατέληξα στην ψυχιατρική κλινική τουκοτλάς όπου διαμένω τα τρία τελευταία χρόνια, σε μια απέλπιδα προσπάθεια ναξαναβρώ τα λογικά μου. Που όπως φαίνεται τελευταία τα κατάφερα, με την πολύτιμηφυσικά προσπάθεια των γιατρών αλλά και του άρτια εκπαιδευμένου νοσηλευτικούπροσωπικού. Είμαι λοιπόν τώρα πια πεπεισμένος πως ο σεργκέι δεν ήταν τίποτα άλλοπαρά ένα δημιούργημα της φαντασίας μου. Μία εμμονή στο να κατασκευάσω ένανψεύτικο φίλο, ανάγκη που απορρέει σύμφωνα με τους ειδικούς στο γεγονός ότι ήμουνένα πολύ κλειστό άτομο. Όλοι αυτοί ήταν που αποφάσισαν μετά από πολλές συζητήσειςπως δεν αποτελώ πια κίνδυνο για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας σας και έτσιαύριο το πρωί παίρνω το εξιτήριο μου, έτοιμος να βγω και πάλι στον κόσμο.

Αφού λοιπόν αφού μας ξύπνησε ο φύλακας, ετοιμάζομαι για τη μεγάλη μέρα. Μαζεύωτα πράγματά μου και αφού χαιρετώ τους ανθρώπους με τους οποίους μοιράστηκα τατελευταία αυτά τρία χρόνια, ακολουθώ το δρόμο προς την έξοδο. Βγαίνω από τοίδρυμα με το εξιτήριο στο χέρι, ενώ πίσω μου ακούω τον φύλακα να κλείνει μεθόρυβο την πόρτα ασφαλείας. Βρίσκομαι τώρα στο δρόμο μόνος μου χωρίς κανέναν ναπεριμένω και χωρίς κανείς να με περιμένει.

Διασχίζω κάθετα το δρόμο και με έκπληξη διακρίνω απέναντι να με παρατηρεί μιαανθρώπινη φιγούρα τυλιγμένη στο παλτό της, το κρύο αυτό πρωινό. Καθώς μεπλησιάζει, προσπαθώ να θυμηθώ αν είναι κάποιος που γνωρίζω από το παρελθόν αλλάμάταια. Στέκεται τώρα απέναντι μου χαμογελαστός και με το βλέμμα του μεπεριεργάζεται.

-Ώστε τόσο πολύ άλλαξα, αλϊόσα;

Αυτή η φωνή είναι γνωστή. Προσπαθώ να ανατρέξω πίσω στις αναμνήσεις μου, αλλάείναι πολύ δύσκολο. Εικόνες και φωνές που όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσα να σβήσωμε ή χωρίς τη θέλησή μου, έρχονται και πάλι στην επιφάνεια. Αλλά δεν μπορεί νασυμβαίνει αυτό. Δεν είναι δυνατόν! Οι γιατροί με είχαν διαβεβαιώσει πως δενυπάρχει! Μπροστά μου βρίσκεται, όπως και τότε, ο καλός μου ο σεργκέι...

singing xv

ο βάρδος[cockey]

Ήταν κάποτε ένας βάρδος που είχε για στόμα ένα τεράστιουπόνομο που έτρεχε όλα τα κρίματα του κόσμου και της γης. Είχεγια μάτια την απεραντοσύνη του ορίζοντα και της ερήμου. Γιασώμα ένα πράσινο κάκτο, απότιστο για χρόνια, γεμάτο πληγές καιαγκάθια.

Όταν μουρμούριζε τις μουσικές του, τα πουλιά ξέραν την αλήθειαγια το κρύο του χειμώνα και κρυβόντουσαν στις πιο ζεστέςχώρες. Όλα τα πλάσματα του βουνού και του δάσους ούρλιαζαν,κρατώντας το ρυθμό της ξεκούρδιστης κιθάρας του κάτω από τοάσπρο και κρύο φεγγάρι της νύχτας.

Μια μέρα ο βάρδος πέταξε την κιθάρα του, που ήταν φτιαγμένηαπό τεντωμένα τομάρια λύκων, και κοίταγε για ώρες το είδωλο τουστο μεγάλο ποταμό, μέχρι που πλησίασε τόσο πολύ το παγωμένοτρεχούμενο νερό που πνίγηκε. Πνίγηκε ευτυχισμένος μέσα στονίδιο του τον κρύο εαυτό, μέσα στο είδωλο του, χωρίς ούτε έναδάκρυ να κυλήσει από κανένα από όσους τον γνώρισαν ποτέ.

cinema xvi

χριστούγεννα εν όψει[samurai!fat]

Χριστούγεννα... εποχή παραμυθιού. Για μικρούς και μεγάλους. Ατμόσφαιραφαντασίας. Εικόνες φωτεινές, μαγικές. Ήχοι χαράς, ζωντάνιας, αισιοδοξίας.Μυρωδιές σε καταδιώκουν παντού. Κουλουράκια, τσουρέκια, μελομακάρονα,κουραμπιέδες. Καιρός να αφήσουμε όλα τα δυσάρεστα, να ξεφύγουμε από τηνκαθημερινότητα και να ζωντανέψουμε τον μύθο των χριστουγέννων. Βοηθός μας ναζήσουμε όλα αυτά ο μεγαλύτερος παραμυθάς του σύγχρονου κινηματογράφου, ο μεγάλοςtim burton.

Tim burton, ένας σκηνοθέτης εκκεντρικός με δικό του αυστηράσκηνοθετικό ύφος. Ένας σκοτεινός, gothic δημιουργός πουδημιουργεί δικούς του φανταστικούς κόσμους. Η αγάπη του για ταcartoon, οι σπουδές του στα animation και η μικρή θητεία του σταστούντιο του disney του έχουν προσδώσει μια περίεργη αισθητική.Μια αισθητική που πηγάζει από τον αλλόκοτο κόσμο των cartoon.Συχνά στις ταινίες του η απουσία ρεαλισμού είναι έντονη και ταυπέρ-ρεαλιστικά στοιχεία αναδεικνύουν τόσο το παράδοξο που ηκαθημερινή πραγματικότητα αποκρύπτει (beetlejuice). Λάτρης καιέντονα επηρεασμένος από b (mars attacks, planet of the apes) και

cult (ed wood) movies. Όπως αναφέρει ένας παραγωγός με τον οποίο συνεργάστηκε οtim burton: «Αυτό που κάνει ο burton είναι ένα είδος “άγριου”, εναλλακτικούσουρεαλισμού. Είναι απόλυτα εξοικειωμένος με το εξωτικό και το εκκεντρικό καιεύκολα μας μεταφέρει σε αυτόν τον κόσμο, μέσα από τα μάτια του κεντρικού ήρωα»."Γοτθικός υπερρεαλισμός": είναι ένας χαρακτηρισμός που θα ταίριαζε στο ύφος τουσκηνοθέτη. Μεγάλος φαν του vincent price, mario bava και roger corman. Στενόςσυνεργάτης του ο μεγάλος συνθέτης danny elfman και ο απίστευτος johnny depp. Τιάλλο να προσθέσεις στο βιογραφικό του κύριου burton?

Χριστούγεννα πλησιάζουν και τι καλύτερο από το αριστουργηματικό animationnightmare before christmas? Ας γνωρίσουμε τον σκελετό jack - βασιλιά τηςhalloweentown - και την περιπέτεια του ανακαλύπτοντας την πόλη των χριστουγγένων.Άλλη τελευταία δημιουργία που μπορούμε να απολαύσουμε σε dvd είναι το «κοινωνικό»παραμύθι big fish (2003). H ιστορία ενός παιδιού που προσπαθεί να μάθει τηναλήθεια για την ζωή του παραμυθά πατέρα του. Ένα φαινομενικά κοινωνικό παραμύθιπου κρύβει μηνύματα για την ζωή, για την σχέση των σημερινών ανθρώπων τωνμεγαλουπόλεων. Όπως σε κάθε ταινία του burton άσχετα αν παρουσιάζονται αυτές ωςπαραμύθια-μύθοι τα κοινωνικά μηνύματα που υποκρύπτονται είναι έντονα, σημαντικάκαι πολλές φορές αποτελούν ένα αντί-κοινωνικό παιδαγωγικό μάθημα. Έτσι είναι καιοι ήρωες του, εκκεντρικοί, αντικοινωνικοί, μυθικοί αλλά «αντισυμβατικά»ανθρώπινοι. Δημιουργίες του burton που ξεχωρίζουν είναι ο ψαλιδοχέρης, οσκαθαροζούμης, τα δυο batman καθώς και ο μαγευτικός ακέφαλος καβαλάρης. Τελευταίατου ταινία που παρουσιάστηκε στις αίθουσες είναι η ιστορία του εκκεντρικούσοκολατοποιού willy wonka (charlie and the chocolate factory) με τον johnny deppκαι περιμένουμε με αγωνία την τελευταία animation απόπειρά του “corpse bride”.

Ας ανακαλύψουμε το έργο του tim burton, ενός «μεγάλου» που το παιδί μέσα τουδεν μεγάλωσε ποτέ. Καιρός να ανακαλύψουμε και εμείς το παιδί μέσα μας.

Καλά Χριστούγεννα!!!

dreaming xviii

χθες βράδυ[δικαίος]

Απόγιομα και σκέφτομαι το χθες.Αναπολώ τις βραδιές της ηρεμίας μου.Εχθές σα νύχτωσε, εκοιμήθην σ' αγκαλιάζεστή. Απαλή φύση, απαλό χάδι.Κλεισμένος τώρα πια στο παρελθόν, θυμούμαι,νηφάλιος τα λάθη, που σαν λάδι με άλειψαν!Τι άρωμα! Τι γεύση! Μυρωδιά πια ισχυρήμε έλουσε ολόσωμα. Τι δίψα!

Πρόσωπο που βάσταξαν σταθερό τα ματάκια μου.Ακούνητο, αλύγιστο. Μια ομορφιά μεγαλείο.Σώμα λεπτό που ζύγισε τις πράξεις μου,μ' έφερε γύρα. Ζαλισμένος τώρα, σφίγγωτας χείρας μου π' ακούμπησαν το λουλούδι.Τον ανθό, που άνοιξε εμπρός μου διάπλατοςκαι με πλημμύρισε στοργή. Φιλήδονη πνοή.Βράχος τριμμένος και χαρά. Χαρά μεγάλη.

meander xix

μαγικές ουσίες[cham.kor.]

καλώς ήρθατε στο γουέστφηλντ[γουίλιαμ λάους]

Αγαπητέ κύριε επιχειρηματία,

Καλώς ήρθατε στην κοινότητα του γουέστφιλντ. Ελπίζω η μέχρι τώρα παραμονή σας στηνπόλη να ήταν ικανοποιητική. Και στο δικό μου επάγγελμα είμαι αναγκασμένος να κάνω πολλάταξίδια κι έχω περάσει κι εγώ πολλές νύχτες σε ξενοδοχεία και μοτέλ. Το ξενοδοχείο αυτό πουδιαμένετε είναι ένα απ’ τα καλύτερα σ’ αυτή την πλευρά της πόλης. Ιδιαίτερα για το πρόγευμάσας σάς συνιστώ την καφετέρια κάτω. Όπως είπα παραπάνω, εγώ τις δικές μου δουλειές τιςτακτοποιώ ως επί το πλείστον σε ξενοδοχεία σαν κι αυτό εδώ. Δυστυχώς λείπατε ότανεπισκέφθηκα το δωμάτιο σας. Καταλαβαίνεται είμαι κλέφτης ξενοδοχείων και την ώρα πουλείπατε λήστεψα το δωμάτιο σας.

Στο μεταξύ εσείς ρίξατε μια ματιά στο δωμάτιο και δεν ανακαλύψατε κανένα ίχνοςδιάρρηξης. Δεν υπάρχουν αδειασμένα συρτάρια, σκισμένες βαλίτσες, δεν υπάρχει καμίαένδειξη πως λεηλατήθηκε το δωμάτιο. Εγώ πιστεύω πάντα ότι όταν αφήνεις τα πράγματαωραία, καθαρά και τακτοποιημένα είναι δύσκολο να σου ξεφύγει κάτι που θα άξιζε τον κόπονα το πάρεις μαζί σου. Πέρα απ’ αυτό όμως, αν γυρνούσε η καμαριέρα για να πάρει τοξεχασμένο της μαντήλι, ή για κάποιον άλλο λόγο κι έβρισκε το δωμάτιο άνω κάτω, θαειδοποιούσε αμέσως τη διεύθυνση του ξενοδοχείου κι αυτή πάλι θα φώναζε την αστυνομία. Κιαν ερχόταν εδώ η αστυνομία την ώρα ακριβώς που εγώ εργάζομαι σε κάποιο άλλο δωμάτιομπορεί τα πράγματα να γίνονταν πολύ δυσάρεστα για μένα.

Ωστόσο ενώ πράγματι τρύπωσα στο δωμάτιο σας και σαν απόδειξη έχω τη γραφομηχανή.Μια ταξιδιωτική γραφομηχανή όμως δεν θα ‘πρεπε να τη χώνετε κάτω από ‘να κρεβάτιξενοδοχείου, όπως κάνατε. Απ’ τη μία έτσι γρατζουνάτε τη βαλίτσα της γραφομηχανής κι απότην άλλη δεν είναι και καμιά καλή κρυψώνα.

Θα παρατηρήσατε ίσως ότι το σι-μπι σας βρίσκεται ακόμα στην τουαλέτα. Ήθελα να τοπάρω κι αυτό, αλλά μετά είδα πως απ’ την πίσω μεριά είναι χαραγμένος ο αριθμός τουαυτοκινήτου σας. Τη φωτογραφική μηχανή που είχατε κρεμασμένη στη ντουλάπα την πήρα.Βλέπω πως η φωτογραφική μηχανή είναι ολοκαίνουρια. Φαίνεται πως δεν θελήσατε ναχαλάσετε τη γυαλιστερή επιφάνεια χαράζοντας πάνω το όνομα σας. Αν το ‘χατε κάνει θα τηνείχα αφήσει κι αυτή στη θέση της.

Στη βαλίτσα σας βρήκα κάπου 600 δολάρια. Δε δυσκολεύτηκα καθόλου να τα βρω.Ομολογώ όμως πως παραλίγο να μου ξεφύγουν τα 200 δολάρια στο τζάκετ. Αν δεν προβάριζατο τζάκετ πως μου πάει, σίγουρα θα μου ξέφευγαν. Το τζάκετ δεν μου πήγαινε. Τα παπούτσιασας όμως ήταν μια χαρά. Εκεί ανακάλυψα πως στις μύτες απ’ τις καφέ σας παντόφλες ήτανχωμένα 50 δολάρια. Τις παντόφλες τις άφησα. Έχω ήδη δύο ζευγάρια και πραγματικά δεχρειάζομαι άλλο.

Θα ‘θελα τώρα να σας έδινα μια μικρή συμβουλή. Μην κρατάτε τόσα πολλά λεφτά στοδωμάτιο του ξενοδοχείου. Ξέρω ένα σωρό κόσμο στο επάγγελμα μου, που θα κρύβονταν στοδωμάτιο σας μέχρι να επιστρέψετε, που θα σας κοπάναγαν μία στο κεφάλι και θα σαςβούταγαν το χαρτοφύλακα σας. Η σκέψη ότι κάποιος θα μπει σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιοκουβαλώντας ένα μάτσο χρήματα, κάνει μερικούς απ’ τους συναδέλφους μου εξαιρετικάάπληστους. Στη θέση σας την επόμενη φορά θα ήμουν πιο προσεχτικός.

Στο μεταξύ θ’ αναρωτιέστε, γιατί κάποιος, που τρύπωσε στο δωμάτιο σας στο ξενοδοχείο,κάνει τον κόπο να σας γράψει ένα γράμμα. Είχα δύο λόγους που το έκανα. Ο ένας είναι πωςήθελα να δοκιμάσω τη γραφομηχανή, αν αξίζει τον κόπο να την κλέψω, προτού τη σέρνωκάτω στη σκάλα. Ο δεύτερος λόγος είναι πως βρήκα το δεύτερο ζευγάρι κλειδιά που είχατεκρυμμένα στη γραφομηχανή. Την ώρα που διαβάζετε το γράμμα εγώ κάτω άδειασα τοαυτοκίνητο σας.

Με πολλή εκτίμησηΈνας κλέφτης ξενοδοχείων

L I V E :

support στουςlost bodies

29 & 30δεκεμβρίου

μικρό μουσικόθέατρο

Εργαστήρι Κεραμικής ΤέχνηςΣχεδιασμός, Κατασκευή, Μαθήματα, Έκθεση

ΤΑΣΟΣ ΡΑΛΛΗΣ (rallis@acsmi.gr - 2105761093)

Συνθέσεις και φόρμες δομημένες έτσι που το υλικόνα διαγράφει τη δική του πορεία.

Το ύφος, καθώς και η μορφή ορίζουν το κάθε κομμάτιμοναδικό

ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣΚΕΡΑΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

WORKSHOP OF CERAMIC ART

discography xxiii

soul sureshottamla motwon records[ligansai]

Ο benny gordy jr. είχε ένα όνειρο. Το 1959 προσπάθησε να το πραγματοποιήσει.Πήρε ένα δάνειο 800$ και ίδρυσε τη θρυλική motown records με έδρα το detroit.

Το όνομα tamla και motown προέρχεται από την κινηματογραφική επιτυχία τηςdebbie reynolds “tammy” και το ψευδώνυμο για την motortown, έδρα της ford motorsστο detroit, αντίστοιχα. Έγινε ο πρόεδρος μιας μαύρης αμερικάνικης δισκογραφικής,με μουσική από τα γκέτο η οποία ήταν και χορευτική κι έγινε αναγνωρίσιμη με τονχαρακτηριστικό ήχο της.

Η επιτυχία δεν ήρθε κατευθείαν αλλά με ένα φωνητικό γκρουπ ονόματι the miraclesκαι το κλασικό hit “money (that what I want)” o berry χτύπησε φλέβα χρυσού. Οlead singer των miracles και ο συνθέτης smokey robinson έπεισαν τον gordy νακυκλοφορήσει solo δίσκους από την motown. Η διαίσθηση αυτή ήταν απίστευτα εύστοχηκαι με το “shop around” γραμμένο από τον smokey, η motown έκανε το πρώτο τηςmillion seller lp.

O ήχος του detroit ήταν αχτύπητος και έτσι δεκάδες ονόματα έσπευσαν ναυπογράψουν στην tamla motown, όπως: οι fourtops, οι temptations, οι supremes, οιmarvelettes, οι martha reeves and the vandellas, ο stevie wonder, η mary wells, οmarvin gaye, οι isley brothers and so on..

Παράλληλα με την tamla και motown o gordy, δημιούργησε και την gordy-soul-vip.O πρώτος μουσικός που υπέγραψε ήταν ο shorty long με τα φημισμένα κοφτά breaks.Το album ήταν το “devil with a blue dress on”. Στην ευρώπη και πιο μαζικά στηνμ.βρετανια η tamla motown ξεκίνησε να διανέμεται το 1959 με το album “come to me”του marv johnson. Ακολούθησαν εκατοντάδες hit και ποιοτικά κομμάτια από τηνεταιρεία κατά τη διάρκεια των 1960’s, όπου απίστευτα gems της soul δημιούργησαντο φαινόμενο “nοthern soul” και του άκρατου πάθους για digging για 45άρια απόσυλλέκτες και απλούς μουσικόφιλους.

Από την μεγάλη ιστορία της tamla motown recordsβγήκαν και πολιτικοποιημένα album, σε περίεργεςπεριόδους για την παγκόσμια ιστορία, όπως το tributealbum “the great march to freedom” με κομμάτια απόομιλίες του dr martin luther king, που βγήκε το 1968μετά τη δολοφονία του.

Δεν θα μιλάγαμε για την soul αν δεν υπήρχανδισκογραφικές τίμιες και ειλικρινείς προς τουςμουσικόφιλους όπως η motown και η tamla.

START THE COMMOTION!!!

rasta xxiv

rockers[bob]

Τι γυρεύει ένας έλληνας στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 στα γκέτο τουκίνγκστοουν;

Ο θεόδωρος μπαφαλούκος εν έτη 1977 πήρε την απόφαση και έκανε το υπερατλαντικόταξίδι προς πραγματοποίηση πιθανότατα ενός εκ των μεγαλυτέρων του πόθων: νασκηνοθετήσει μια ταινία full of reggae .Και φυσικά δεν υπήρχε καταλληλότερο μέροςαπό το "νησί" τζαμάικα.

Η δεκαετία του ‘70 ήταν σούπερ παραγωγική για τη μουσική στο νησί. Τα πολλά skaκαι reggae συγκροτήματα, κατά κύριο λόγο, ξεφυτρώνανε σα μανιτάρια αναγκάζονταςτη μουσική βιομηχανία να γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη, σε μια χώρα που αντιμετώπιζεπολλά και μεγάλα προβλήματα.

Ο θεόδωρος μπαφαλούκος λοιπόν, με το σενάριο έτοιμο στα χέρια του γραμμένο απότον ίδιο, συνεργάστηκε με όλη την αφρόκρεμα της reggae κοινωνίας. jack ruby,jacob miller, gregory isaacs, robbie shakespear, big youth και burnning spearείναι λίγα από τα ονόματα που συμμετέχουν στην ταινία.

Η πλοκή είναι απλή και όμορφη. Έχει να κάνει με την ιστορία ενός από τουςκαλύτερους ska-reggae ντράμερς στο νησί (στην ταινία και στην πραγματικότητα),τον leroy "horsemouth" wallace και τον αγώνα του να καταξιωθεί στη μουσικήκοινωνία της τζαμάικα. Αν και καλός μουσικός, ζει φτωχά με τη γυναίκα τoυ και τατρία παιδιά του στο γκέτο. Δανείζεται λεφτά από φίλους και γνωστούς για νααγοράσει μια μοτοσικλέτα που θα τον βοηθήσει να ξεκινήσει μια δική του δουλειά ωςδιανομέας μουσικών δίσκων.Παράλληλα ψάχνει και δουλειά σαν ντράμερ. Ο φίλος τουhorsemouth, jacob miller, θα τον προτείνει για ντράμερ σε ένα κυριλέ εστιατόριοόπου τραγουδάει και ο ίδιος. Εκεί, μετά από μία σειρά ατυχών συμπτώσεων οhorsemouth βρίσκεται σε μπελάδες προκαλώντας αναστάτωση και σε όλη την κοινώτητατων ράστα. Με την βοήθεια των φίλων του (peter tosh, dennis brown, jacob miller,bunny wailer) θα καταφέρουν να επαναφέρουν τους ήρεμους ρυθμούς τηςκαθημερινότητας και να δώσουν χαρά στους ανθρώπους του γκέτο.

Το rockers χωρίς να παίρνει πολλούς πόντους σκηνοθετικά, κάνει όσους τοπαρακολουθούν (χωρίς απαραίτητα να είναι λάτρεις της reggae) να το αγαπήσουν καινα το απολαύσουν. Αυτό οφείλεται στον ρεαλισμό της ταινίας (οι περισσότεροιυποδύονται τους εαυτούς τους) και στον κωμικορομαντικό τρόπο που οι τζαμαϊκανοίαντιμετωπίζουν τα προβλήματα, τις δύσκολες καταστάσεις, την καθημερινότητα καιγενικότερα τη ζωή. Οι μουσικές των abyssinians. kiddus i, heptones, burnningspaer, peter tosh, bunny wailer, third world, the maytones, dillinger και πολλώνάλλων που πλαισιώνουν το soundtrack ανεβάζουν σημαντικά την ποιότητα της ταινίαςκαι τη διάθεση αυτών που την βλέπουν.

theatre xxv

θέατρο στον πόντο: τα μωμο(γ)έρα[cham.kor.]

Τα μωμο(γ)έρα ή οι μωμό(γ)εροι των ελλήνων του πόντου, αρχικά δρώμενα, -εθιμικές παραστάσεις – αγροτών κατά τη διάρκεια του δωδεκάμερου (χριστούγεννα –πρωτοχρονιά – θεοφάνεια) με ευετηριακό χαρακτήρα, ρίζες αρχαϊκές και βυζαντινάκατάλοιπα, εξελίσσονται σε λαϊκό παραδοσιακό θέατρο το οποίο “παντρεύεται” με τονχορό, παρουσιάζοντας ένα ιδιαίτερο εθνογραφικό και δραματολογικό ενδιαφέρον καιαποτελούν τον προπομπό του ερασιτεχνικού θεάτρου των ποντίων.

Η τόσο στενή, οργανική και λειτουργική σύνδεση του χορού με το εθιμικό δρώμενοπροδίδει το μαγικοθρησκευτικό, ομοιοπαθητικό μαγικό χαρακτήρα του γιατί οιμωμόγεροι πιστεύουμε ότι έχουν πρωτόγονη, αγροτοποιμενική προέλευση καιπροχριστιανική καταγωγή, αλλά και οδηγεί γενικά στην υπόθεση ότι οι ποντιακοίχοροί, ή τουλάχιστον μερικοί από αυτούς, έχουν τελετουργική μαγικοθρησκευτικήαρχή, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι παλιοί χοροί άλλων λαών. Έτσι, κατ’επέκταση θεωρούμε ότι ο ίδιος ο χορός γενικότερα ως παγανιστικό, κοινωνικό καιπολιτιστικό φαινόμενο και κατάλοιπο στην ανθρώπινη ιστορία, που αρχικά, σανμιμητική μαγική όρχηση, εξυπηρετούσε βιοτικές και μαγικοθρησκευτικές ανάγκες τουπρωτόγονου ανθρώπου, αποκολλήθηκε κατοπινά από τη μαγεία και τη θρησκεία,ανεξαρτητοποιήθηκε, εξελίχθηκε σε εθιμικό πολιτιστικό στοιχείο και κατέληξε σεμια διασκεδαστική καλλιτεχνική έκφραση. Στους μωμόγερους ειδικά ο χορός, μαζί μετη μουσική, το τραγούδι και τις επιφωνήσεις, προκαλεί την εντύπωση υποτυπώδουςχορικού τραγωδίας ή κωμωδίας, πράγμα που μας δίνει μιαν ιδέα του πώς θα πρέπει ναήταν η προθεσπιστική μορφή των αττικών δραμάτων. Γιατί οι μωμόγεροι είναιστενότερα δεμένοι, από ό,τι οι αρχαίοι χορευτές του κλασικού δράματος, με ταπαριστανόμενα: Είναι ταυτόχρονα και υποκριτές με ρόλο, τη μια στιγμή, καιχορευτές την άλλη κι αντίστροφα. Μ’ άλλα λόγια, τα ίδια μεταμφιεσμένα πρόσωπαάλλοτε παίζουν θέατρο κι άλλοτε χορεύουν σαν χορευτές τον κοινό χορό, κάποτεμάλιστα μαζί και με τους θεατές. Με χορό λοιπόν αρχίζουν γενικά την παράστασήτους οι μωμόγεροι, σ’ όλες σχεδόν τις πενήντα τόσες παραλλαγές που έχουμε, και μεχορό τελειώνουν. Κάποτε ο χορός κρατάει σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης ή τοδρώμενο παίζεται χορευτικά. Με χορό και μουσική εκδηλώνουν τη λύπη τους για τοθάνατο, σε νεότερες παραλλαγές, για την αρρώστια του κεντρικού προσώπου, και με

theatre xxvi

χορό και μουσική φανερώνουν τη χαρά τους για την ανάσταση ή θεραπεία του, καθώςκαι για το γάμο του, σε άλλες παραλλαγές, με τη νύφη.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, οι μωμόγεροι ήταν το αποτέλεσμα των ανάλογωνγιορτών, που γίνονταν στα βυζαντινά χρόνια. Η ονομασία τους άλλωστε (μώμος =λοιδορία, κοροϊδία) βεβαιώνει και τη σύνδεσή τους με την αρχαία εποχή και τοαντίστοιχο εθιμικό θέατρο των αρχαίων. Η παγανιστική παράδοση των χορευτικώνδρώμενων, καθώς και των άλλων τελετουργικών, μαγικοθρησκευτικών χορών πέρασεαλώβητη – ίσως - μέσα από το χριστιανικό βυζάντιο, μέσα από την ισλαμικήτουρκοκρατία, και έφτασε ως τις μέρες μας σαν εθιμική εκδήλωση, αλλά και σανψυχαγωγική εκτόνωση και καλλιτεχνική έκφραση, κι ας κυνηγήθηκε από πολλούςπαράγοντες και από το πέρασμα του χρόνου. Και πρώτα στη βυζαντινή και στηνρωμαϊκή εποχή, από τους πατέρες της εκκλησίας, οι οποίοι είχαν κηρύξει τονπόλεμο κατά του θεάτρου, όπου οι μίμοι και οι ορχηστές χόρευαν κοροϊδεύοντας τουςχριστιανούς και τα μυστήρια τους, όπου ακούγονταν εκείνα τα “διαβολικά” ερωτικάτραγούδια, που ταράζουν τους “ευσεβείς ορθόδοξους“. Ο ίδιος ο ιωάννης οχρυσόστομος χαρακτήριζε τους χορούς “διαβολικούς”, διότι ο χορός θύμιζε εθνικέςειδωλολατρικές τελετές και εθνικές λατρείες. Αλλά και οι άλλοι πατέρες τηςεκκλησίας απέτρεπαν τους πιστούς από τα έθιμα που συνέχιζαν την παγανιστικήπαράδοση και ήταν, κατά τη γνώμη τους, απόβλητα, παρόλο που αυτά ήταν ριζωμέναβαθιά στη λαϊκή ψυχή και τη ζωή και γι’ αυτό τελικά δεν στάθηκε δυνατό ναξεριζωθούν. Η λέξη μωμό(γ)ερος είναι πιθανό να προέρχεται από τη σύνθεση της λέξης γέρος με

τις αρχαίες μώμος (ψόγος, μομφή) ή μίμος, μια που και οι δύο προσιδιάζουν στιςσκωπτικές και μιμητικές παραστάσεις τους και θυμίζουν τους αρχαίους μίμους. Οιθίασοι των μωμό(γ)ερων, oι υποδυόμενοι δηλαδή τους διάφορους χαρακτήρες ήτανσυνήθως άτομα νεαρής ηλικίας, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονταν απαραιτήτως καιένας λυράρης. Συγκροτούνταν προσεκτικά και γινόταν ειδική προετοιμασία για τηδιεξαγωγή της παράστασης. Στα χωριά την ημέρα, στους μεγάλους οντάδες ή έξω σταδώματα των σπιτιών και στις πόλεις, τη νύχτα, σε πλατείες ή σταυροδρόμια,στηνόταν η παράσταση με αυτοσχέδιες κινήσεις, φράσεις και διάλογους με έντονο τοστοιχείο της μουσικής, του τραγουδιού και του χορού. Τα μέλη του θιάσου ήταν πάντα μασκοφορεμένα και ντυμένα με ρούχα που ταίριαζαν

στο ρόλο τους. Στις παραλλαγές των υποθέσεων των μωμό(γ)ερων που ξεπερνούν τιςπενήντα, καθώς το έθιμο ήταν απλωμένο σε όλο τον πόντο και το καρς, κύριαπρόσωπα-χαρακτήρες ήταν: ο μωμόγερος, ο αλογάς, η νύφη και ο γαμπρός, ο δίκωλον,ο δάβολον, ο καδής, ο κιζίρης, o ντερβίσης, ο μουχτάρης, ο γιατρός κ.ά. Στιςυποθέσεις των παραστάσεων, η λιποθυμία, τραυματισμός θανάσιμος ή και θάνατος καιη ανάσταση ή η θεραπεία του βαριά πληγωμένου είναι κύρια στοιχεία πουαποκαλύπτουν τον ευετηριακό χαρακτήρα τους. Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αι. όμως ο σκοπός των παραστάσεων φαίνεται να είναι

πια κυρίως ψυχαγωγικός. Η θεματολογία του ειδικού αυτού θεάτρου ποίκιλλε ανάλογαμε τον τόπο. Το περιεχόμενο των υποθέσεων των μωμό(γ)ερων, κατά κανόνα, είναικωμικό. Η κωμωδία όμως αυτή παίρνει σε μερικές περιπτώσεις κοινωνικές διαστάσειςκαι σατιρίζει τη διαφθορά και την αυταρχικότητα των τούρκων, την τυραννικήσυμπεριφορά τους σε βάρος των απλών, των φτωχών ανθρώπων και των “ραγιάδων”. Οιαναφορές, εκτός από έναν κωμικό στόχο, είχαν πάντοτε συγκεκριμένες αιχμές καιαποσκοπούσαν εκτός από τη διακωμώδηση να δείξουν και ότι το κακώς κείμενομπορούσε να στηλιτευτεί.

music xxvii

david axelrod[ligansai]

Ο david axelrod γεννημένος στο los angeles το 1936 ήρθε στην επικαιρότητα τηςμουσικής σκηνής, ως ένας jazz και rock παραγωγός, αλλά η μεγαλύτερη και πιο κύριακληρονομιά του είναι η πρωτοποριακή δουλειά που έκανε σαν ενορχηστρωτής καισυνθέτης πάνω σε funk, jazz και ψυχεδελικές φόρμες.

Εν μέρει αυτοδίδακτος στην κλασική μουσική, ο axelrod είναι πιο γνωστός για τηδουλειά του ως παραγωγός στην capital records. Ο κος axelrod έχει κερδίσει 1grammy με 5 υποψηφιότητες και έχει κάνει 7 χρυσούς δίσκους, αλλά παραδόξωςπαραμένει περιέργως άγνωστος στους μουσικόφιλους ανά τον κόσμο.

Οι πρώτες του solo δουλειές αρχίζουν γύρω στο 1968 με το album “songs ofinnocence”, ένα ιδιοφυές κράμα ορχηστρικής jazz, funky ρυθμών και πρωτότυπων

break beat (πράγμα που έκανε αυτό και τα επόμεναalbum να σαμπλαριστούν πολλάκις από γνωστούς djs(shadow, david holmes κ.α.).

Ακολουθεί το αριστουργηματικό “songs ofexperience” το 1969, βασισμένο και αυτό στις ίδιεςμουσικές αναφορές αλλά και στην ποίηση του ποιητή-οραματιστή του 18ου αιώνα william blake. Σε αυτό τοδίσκο προωθεί πιο πολύ τις κλασικές του επιρροέςκαι δημιουργεί ένα παράξενο μίγμα συμφωνικήςορχηστικής μουσικής και soul-funk αναφορών.

H τριλογία αυτή έκλεισε με έναν από τους πρώτουςδίσκους που ασχολήθηκαν με το περιβάλλον μεσοβαρότητα και όχι με χίπικη αφέλεια, το earth rot

του 1970. Επίσης πρέπει να γίνει αναφορά και στην συνεργασία που είχε με το groupτων Electric Prunes ως παραγωγός τους από το 1967, των οποίων βέβαια τα μετέπειτα album τους είναι βασικά πιο πολύ δικά του πάρα δικά τους.

Ο david axelrod είναι γνωστός για τις μεγαλοπρεπείς παραγωγές του, έχοντας μιαικανότητα να ανοίγει τα όρια στην κάθε νότα που γράφει και αποδίδει, αλλά επίσηςείναι και ένας πολύπλευρος συνθέτης από τους κορυφαίους αμερικανούς που ξέρω μαζίίσως με τον phil spector και τον jack nitzsche.

Λάτρης της μεγάλης ορχηστρικής μουσικής απέδωσε στους προσωπικούς του δίσκουςαλλά και στις συνεργασίες του μεάλλους μουσικούς ένα ιδιαίτερο όραμακαι έναν ήχο που είναι αναγνωρίσιμοςαπό τα πρώτα δευτερόλεπτα τουκομματιού.

επιλεκτική δισκογραφία : - songs of innocence (capitol 1968)- songs of experience (capitol 1969)- earth rot (capitol 1970)- david axelrod’s rock interpretationof handel’s messiah (rca 1971)- heavy axe (fantasy 1974)- seriously deep (polydor 1975)- marchin’ (mca 1980)- david axelrod (mo’wax 2001)

Αίτηση απαλλαγής από το στρατό (πραγματική επιστολή).

Κύριε υπουργέ Αμυνας,

επιτρέψτε μου να σας εκθέσω το πρόβλημά μου και να σας ζητήσω να τακτοποιήσετε το θέμα μου.

Περιμένω να μου "έρθει το χαρτί" για να παρουσιαστώ στο στρατό.

Είμαι 24 χρονών και έχω παντρευτεί μια χήρα 44 χρονών, η οποία έχειμια κόρη 25 χρονών, την οποία παντρεύτηκε ο πατέρας μου. Επομένως οπατέρας μου, αφού παντρεύτηκε την κόρη μου, είναι γαμπρός μου.

Επιπλέον η κόρη μου, αφού είναι σύζυγος του πατέρα μου, έγινε καιμητριά μου. Η γυναίκα μου κι εγώ αποκτήσαμε τον περασμένο Ιανουάριο ένα γιο. Κατά

συνέπεια εκείνος, είναι αδερφός της συζύγου του πατέρα μου καικουνιάδος του πατέρα μου.

Είναι όμως και θείος μου, αφού είναι αδερφός της μητριάς μου. Άρα ογιος μου είναι θείος μου.

Η σύζυγος του πατέρα μου απέκτησε τα Χριστούγεννα ένα γιο, ο οποίοςείναι ταυτόχρονα αδερφός μου, αφού είναι γιος του πατέρα μου, καιεγγονός μου, αφού είναι γιος της κόρης της γυναίκας μου.

Τότε εγώ είμαι αδερφός του εγγονού μου και, επειδή ο σύζυγος τηςμητέρας κάποιου είναι πατέρας του, αυτό έχει ως αποτέλεσμα εγώ ναείμαι πατέρας της κόρης της γυναίκας μου και αδερφός του γιου της.Επομένως είμαι ο παππούς μου.

Δεδομένου αυτού, σας παρακαλώ να με απαλλάξετε, αφού ο νόμοςαπαγορεύει πατέρας, γιος και εγγονός να υπηρετούν ταυτόχρονα στοστρατό...

reportage xxix

επαγγελματικός προσανατολισμός[fun.da.mental]

Το παρόν κείμενο δίνει κατευθύνσεις για επαγγελματική αποκατάσταση και αποτελείισχυρό επιχείρημα ενάντια σ’ αυτούς που υποστηρίζουν ότι “ο στρατός δεν προσφέρειτίποτα”. Η ιδέα μου ήταν να βρω διάφορους τρόπους να αξιοποιήσω την εκπαίδευσηπου έλαβα σαν νεοσύλλεκτος και να εκμεταλλευτώ τις ατέλειωτες ώρες που στεκόμουνακίνητος, ανέκφραστος, με τα χέρια κολλημένα στο σώμα μου και με τα μάτια μου νακοιτάνε ψηλά, «ιδανικά», το πουθενά. Ψάχνω τρόπους, δέχομαι προτάσεις.(τηδιεύθυνση την ξέρετε: www...)

i. να κάνω το άγαλμα σε κάποια avant-garde γκαλερί, ii. να μου κρεμάσουνε γιρλάντες και να μου τοποθετήσουνε λαμπάκια και άνετα

είμαι ένα πρωτότυπο και έξυπνο χριστουγεννιάτικο δέντρο, που μπορεί απόμόνο του να αναβοσβήνει τα λαμπάκια του, ανάλογα με την ώρα και τηνπερίσταση

iii. σε συνδυασμό με άλλον έναν θα μπορούσα άνετα, ενωμένος μ’ ένα σκοινί, νακάνω τον στύλο όπου η νοικοκυρά θα απλώνει τα πλυμένα ρούχα και σεπεριπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όπως π.χ. βροχή, θα μετακινούμαστε αυτόματαπρος κάποιο υπόστεγο!

iv. με κάποια εξάσκηση για να αποκτήσω την κατάλληλη αντοχή, θα γινόμουνπιστεύω ένα ιδανικό κάθετο δοκάρι στο οποίο θα σταμάταγε πολλές φορές ημπάλα και θα δεχόμουν αδιαμαρτύρητα και χωρίς καμία αντίδραση τιςβλαστήμιες του γκαντέμη ποδοσφαιριστή...

v. με μια λάμπα στο κεφάλι θα μπορούσα να είμαι ένα μοντέρνο πορτατίφ,ιδανικό για το δωμάτιο κάθε trendy νέου που θέλει να εντυπωσιάσει τουςφίλους του

vi. να κάνω τον καλόγερο (κρεμάστρα): κι εδώ πάλι χρειάζεται πλήρης ακινησία,αλλά με λίγη καλή δουλειά τα βγάζεις τα λεφτά σου

vii. ξυπνητήρι: σε στάση οκλαδόν θα περιμένω τη δοσμένη από τον ιδιοκτήτη μουώρα αφύπνισης και με μια κίνηση θα τινάζομαι σε στάση προσοχής και θααναφωνώ «Έγερσις! Επαναλαμβάνω: Έγερσις!»

viii. για να περάσω σε μια πολύ πιο αληθινή και κοινότυπη επαγγελματικήδραστηριότητα, το μόνο που πρέπει να κάνω είναι να πάρω μια σκούπα,φαράσι, μια σφουγγαρίστρα, πλαστικά γάντια (προαιρετικά) και είμαιέτοιμος για οποιαδήποτε σκληρή εργασία που ’χει σαν αντικείμενό της τηνκαθαριότητα. Αυτή η εργασία επίσης μπορεί να ανήκει και σε άλλου είδουςκαθαριότητες, όπως π.χ. το μάζεμα των πευκοβελόνων, για το οποίοεκπαιδεύτηκα πολύ καλά, καθώς επίσης και το πολύ «ευρωπαϊκό» γόπινγκθέραπι.

ix. σαν προέκταση της προηγούμενης κατηγορίας είναι και ο βοηθός μάγειρα ήεστιάτορας, όπου κι εκεί η εκπαίδευση που έλαβα απ’ τους έμπειρουςστρατιωτικούς εκπαιδευτές είναι άριστη και πολυεπίπεδη!

(η θητεία συνεχίζεται…η επαγγελματική μου κατάρτιση μεγαλώνει...) keep γόπινγκ...

ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΑ

το λιοντάρι τρώει το κρέας των άλλων ζώωνγιατί αυτά αφήνουν να το τρώει

το λιοντάρι δεν σκοτώνει με τα νύχια ή με τα δόντιαΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥτο λιοντάρι κοιτάζει τη λεία του

το φτωχό ζωάκι που πρόκειται να πεθάνει δεν κάνει τίποταμόνο κοιτάζει το λιοντάρι, δεν βλέπει πια με τα δικά του μάτια

βλέπει αυτό που βλέπει το λιοντάριτην αντανάκλαση του μέσα στα μάτια του λιονταριού

βλέπει ότι στα μάτια του λιονταριού είναι μικρό κι αδύναμοβλέπει τη ματιά του λιονταριού

ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟκαι βλέποντας πως το βλέπει το λιοντάρι

το ζωάκι πείθεται από μόνο του ότι είναι μικρό κι αδύναμοκαι ο φόβος που γεννά στη ματιά του, η ματιά του λιονταριού

το κάνει να φοβάται και τότε ΤΟ ΖΩΑΚΙ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙκαι το λιοντάρι το ξεσκίζει χωρίς οίκτο

έτσι σκοτώνει το λιοντάρι

Υπάρχει όμως ένα μικρό ζώοπου όταν ανταμωθεί με το λιοντάρι

δε δείχνει σημασία και συνεχίζει το δρόμο τουκαι όταν χιμήξει το λιοντάρι

τότε αυτό του απαντά μ' ένα χτύπημαμε τα νύχια του που είναι μικρά

αλλά το αίμα τσούζει στις πληγές που ανοίγουνεΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑ το λένε αυτό το ζωάκι

Ο τυφλοπόντικας είναι τυφλόςκαι δεν κοιτάζει ό,τι είναι μπροστά στα μάτια του

κοιτάζει μέσα σ' αυτά, στην καρδιά τουκι έτσι δεν τον ενδιαφέρουν ούτε μικρά ούτε μεγάλα,

ούτε δυνατά ούτε αδύναμα,γιατί η καρδιά είναι καρδιά και δε μετράειόπως μετριούνται τα πράγματα και τα ζώαΟ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ

Δε φοβάται κι ο άνθρωπος που ξέρει να κοιτάζει στην καρδιά τουξέρει να κοιτάζει στην καρδιά δεν βλέπει τη δύναμη του λιονταριού

βλέπει τη δύναμη της δικής του καρδιάςκαι τότε βλέπει το λιοντάρι

και το λιοντάρι βλέπει αυτό που ο άνθρωπος βλέπεικαι το λιοντάρι βλέπει στη ματιά του ανθρώπου

ότι δεν είναι παρά ένα λιοντάρικαι το λιοντάρι βλέπει πως το βλέπουνε

ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΕΙ

federaction(ομοσπονδία αυτόνομων ομάδων)

freedom xxxi

άσε με επιτέλους[skia]

Άσε με, άσε με τέλος πάντων...Μην μου κλείνεις τον δρόμοΜην με καθυστερείςΣταμάτα… κάνε στην άκρηΔεν θέλω να σου μιλήσω άσχημαΔεν θέλω να διαλύσω ότι έχουμεΜα αν με πιέσεις κι άλλο θα το κάνωΌποιος μου στερεί το φωςΕίναι πλέον εχθρός μουΤο λέω και το δηλώνω

Κάτω από αυτό το πλατύ χαμόγελοΠίσω από αυτά τα ορθάνοιχτα μάτιαΚάτω από αυτό το εντυπωσιακό κορμίΠίσω από αυτά τα λαμπερά μαλλιάΚάτω από τα εξαίσια αυτά ρούχα

Κρύβεται όλη η βρωμιά του σύγχρονου Φαντασμαγορικού υποκόσμουΣε σιχαίνομαι...

Πήγα σπίτι και έβαλα στο cd player τηναγαπημένη μουΜελωδία, το καλύτερο κομμάτι που έχει γραφτείστον κόσμοΚαι έχει γραφτεί για μένα θαρρείς...Όταν είμαι σπίτι, η κρίση που με πιάνει σταματάειΠρος στιγμή...Έχω την εντύπωση ότι σύντομα θα τρελαθώ, στ’ αλήθεια Έχω ένα φόβο απροσδιόριστο, μουλωχτό ώρες-ώρεςΔεν μπορώ να τον νικήσω Θέλω να τα σπάσω όλα στο bar που πάω για ποτόΘέλω να λιώσω τα μούτρα σε όποιον μου μιλάει μερικές φορέςΚαι άλλες, νιώθω ότι θα σβήσω στην στιγμή.Που βρίσκομαι... τι κάνω...Είμαι ένας κοινός άνθρωπος, με αδυναμίες κόμπλεξ φόβουςΟ τελευταίος στη σειρά... δεν έχω πρόβλημα αυτοπεποίθησηςΟύτε αδικώ τον εαυτό μου...Απλά μάλλον δεν μου αρέσει αυτή η ζωήΔεν με έχουν αγαπήσει ποτέ και αν ναι δεν μου το δείχνουνΔεν ξέρω στ’ αλήθεια αν υπάρχει ευτυχία...Σκατά... που είναι όλοι...?

Θέλω να ακούω αυτό το κομμάτι ξανά και ξανάΕίναι υπέροχοΔεν αρέσει σε κανέναν από τις φίλες και τους φίλους μου

-παρακαλώ; ναι;άσε με άσε με πάλι σε παρακαλώ...

philosophy xxxii

το δίλημμα του επίκουρου[comzeradd]

Ο δημόκριτος δίδασκε πως ο κόσμος αποτελείτε από δύο “συστατικά”. Το κενό καιτα άτομα. Το πρώτο αυτοπροσδιορίζεται σαφώς. Το δεύτερο το όρισε ως τηνστοιχειώδης μονάδα ύλης, πέρα απ' την οποία δεν μπορούμε να πάμε. Τα άτομα(1)

είναι “υπεύθυνα” για τη δημιουργία ενώσεων και εν γένη πολύπλοκων σωμάτων, άρακαι των έμβιων. Σύμφωνα πάντα με τον δημόκριτο, τα άτομα κινούνται μες στο κενόαπαράκλητα και κατακόρυφα με διεύθυνση προς τα κάτω εξαιτίας της επίδρασης τουβάρους τους.

Η ουσία αυτής της αντίληψης για τη φύση του κόσμου, έχει να κάνει με τηναιτιοκρατία, που όλοι οι ατομικοί φιλόσοφοι της αρχαιότητας(2) την έχουν ως βάσητης φιλοσοφίας τους. Τι γίνεται όμως με την ελευθερία βούλησης των ανθρώπων; Οεπίκουρος(3) προσπάθησε να λύσει αυτό τον γρίφο εισάγοντας την “παρέκκλιση”:

«Αν όλες οι κινήσεις είναι συναρτημένες, αν κάθε καινούρια κίνηση γεννιέται απόμια παλιότερη, σύμφωνα με τάξη ορισμένη, κι αν τα άτομα δεν παρεκκλίνουν και δενσπάζουν τους νόμους του πεπρωμένου εμποδίζοντας το ένα αίτιο να διαδέχεται τοάλλο επ' άπειρον, τότε από που προέρχεται ετούτη η ελευθερία των έμψυχων όντωνπάνω στη γη; Από που, ρωτάω, βγαίνει η βούληση η αποσπασμένη από τη μοίρα, πουχάρη σ' αυτήν πηγαίνουμε παντού όπου μας οδηγεί η θέληση μας και αποκλίνουμε κιεμείς και κατευθυνόμαστε προς τα κει που μας πάει ο νους, σε χρόνους και τόπουςακαθόριστους;»(4)

«Αν λοιπόν αφήσουμε κατά μέρος τη μαντική, τότε ποια είναι η απόδειξη ότιυπάρχει ειμαρμένη; Γιατί αν κάποιος υιοθετήσει την άποψη του δημόκριτου, που λέειότι τα άτομα δεν έχουν ελευθερία κίνησης, και άρα τα πάντα προφανώς καθορίζονταιαπό την αναγκαιότητα, θα του πούμε: «Όποιος και να 'σαι, δεν ξέρεις ότι τα άτομαέχουν επίσης ελεύθερη κίνηση την οποία ο δημόκριτος δεν μπόρεσε να δει; Όμως τηνέφερε στο φως ο επίκουρος: μια κίνηση παρεκκλίνουσα, όπως απέδειξε με βάση ταφαινόμενα.» Και το πιο σπουδαίο: αν πιστέψουμε στην ειμαρμένη, τότε κάθεπαραίνεση και κάθε μομφή χάνουν το νόημα τους...»(5)

1. Α-τομα: στερούνται τομής, συνεπώς αδιαίρετα. Σήμερα γνωρίζουμε πως τα άτομα δεν αποτελούντη μικρότερη ποσότητα ύλης, αλλά τα quarks (και τα έξη είδη: up/down, charm/strange,top/bottom), παρόλο που δεν δύναται να απομονωθούν σε ελεύθερη μορφή, αλλά βρίσκονταιπάντα ενωμένα σε συνδυασμούς δημιουργώντας τα γνωστά μας σωματίδια (πρωτόνια, νετρόνια,ηλεκτρόνια, κλπ)

2. εμπεδοκλής, δημόκριτος, λεύκιππος, επίκουρος, λουκρήτιος3. «Η σοφία δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα βήμα μετά τον επίκουρο, και συχνά βρίσκεται

χιλιάδες βήματα πίσω του.» - f. nietzsche4. επίκουρος - η παρέκκλιση των ατόμων5. διογένης οινοανδέας

philosophy xxxiii

Το θέμα της ελευθερίας απασχόλησε (και απασχολεί) και μεταγενέστερουςφιλοσόφους. Ο σπινόζα διαχωρίζει τη θέση του από τις τελεολογικές πεποιθήσεις που“βλέπουν” στη φύση το σκοπό να φιλοξενεί την ανθρώπινη ύπαρξη. Η πλάνη αυτήοφείλεται στο γεγονός πως ο άνθρωπος προβάλει πάνω στη φύση τα πρότυπα πουαναδύονται απ' τη δική του φαντασία. Μάλιστα ο σπινόζα θεωρεί τη διδασκαλία τουσωκράτη, του πλάτωνα και του αριστοτέλη, που πίστεψαν σε “εντελέχειες” και“πνεύματα”, ως παιδαριώδεις. Ορίζει ελεύθερο άνθρωπο, αυτόν που πράττει με βάσητο λογικό του και έχει (επί)γνωση των νόμων που διέπουν την ανθρώπινη φύση και τηφύση εν γένει, ενώ ο χέγκελ θεωρούσε προϋπόθεση της ελευθερίας τη γνώση τηςιστορικής αναγκαιότητας. Προφανώς δέχονται, όπως και ο bacon, πως «η γνώση είναιδύναμη».

Η στρέβλωση που δημιουργήθηκε απ' την κακή ανάγνωση (την αδυναμία κατανόησηςτης διαφοράς μικρόκοσμου-μακρόκοσμου) των πρόσφατων επιστημονικών θεωριών (κυρίωςτης κβαντικής μηχανικής) και που διαδόθηκε εν είδη ιδεολογίας απ' τα κυρίαρχαφερέφωνα (τηλεόραση, εφημερίδες, κλπ) των κυρίαρχων συμφερόντων (ταξικά,παραταξιακά, θρησκευτικά), προβάλει πως ο νευτώνιος ντετερμινισμός απεδείχθηεσφαλμένος και πως η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν μπορεί να προβλεφθεί (ακόμα κι ανείναι γνωστές οι αρχικές συνθήκες) γιατί υπεισέρχονται στοιχεία χαοτικά(πιθανότητες, στατιστικά ενδεχόμενα). Αυτή η, εσκεμμένως διαδόσα, πλάνη είναιάλλωστε και η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στην κατοχή της πληροφορίας και στη γνώσητου bacon.

«Αν ξαφνικά η σελήνη προικιζόταν με το δώρο της συνείδησης, θα ήταν πεπεισμένηπως είναι επιλογή της να περιστρέφεται γύρω απ' τη γη, πως ελεύθερα το επέλεξε.Σίγουρα θα ήταν δύσκολο να την πείσουμε πως δεν είναι ένα κλειστό αυτόνομοσύστημα και πως η κίνηση της οφείλεται στην αλληλεπίδραση με αυτά που τηνπεριβάλλουν.»(6)

Μια άλλη διάσταση της ελευθερίας έχει να κάνει και με την εξελικτική πορεία(διαμέσου της φυσικής επιλογής) των έμβιων όντων. Καθώς η συνείδηση (και ηαυτοσυνείδηση) είναι χαρακτηριστικό που διακρίνει τον άνθρωπο από τ' άλλα όντα,πολλοί φιλόσοφοι θεώρησαν πως ο άνθρωπος στο μέτρο που βρίσκεται υπό την επιρροήτων ενστίκτων παραμένει σε καθεστώς δουλείας.

Τα ένστικτα, κάποτε βοήθησαν τον άνθρωπο να προστατέψει τη σπηλιά του. Ηαπελευθέρωση απ' αυτά, θα τον βγάλει έξω απ' τη σπηλιά στον κόσμος της ελεύθερηςβούλησης. Η συνείδηση ως εργαλείο θα χρησιμέψει στην απόκτηση της γνώσης τωναντικειμενικών συνθηκών, που αναπόφευκτα οδηγεί στο “βασίλειο της ελευθερίας”.

6. a. einstein

disclosure xxxiv

άλλαξε τον κόσμο: το έχει ανάγκη[b. brecht]

Με ποιόν δε θα καθόταν ο δίκαιοςαν ήτανε να βοηθήσει έτσι το δίκιο;Ποιο γιατρικό θα 'ταν πολύ πικρόγια τον ετοιμοθάνατο;Τι βρωμιά δε θα 'κανεςτη βρωμιά για να τσακίσεις;Αν επιτέλους μπορούσες τον κόσμο ν' αλλάξεις, δεν θακαταδεχόσουν να το κάνεις;Ποιος είσαι;Βυθίσου στο βούρκοαγκάλιασε το φονιά, όμωςάλλαξε τον κόσμο: το 'χει ανάγκη.

Χρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν' αλλάξεις:Οργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάκτηση.Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά.Ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία.Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου.Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πωςτην πραγματικότητα ν' αλλάξουμε.

(διασκευή ενός μονολόγου της ταινίας “fight club”, by: cham.kor.)

Βλέπω τους δυνατότερους κι εξυπνότερους ανθρώπους στην ιστορία.Βλέπω όλον αυτόν τον δυναμισμό και τον βλέπω να σπαταλιέται.Μια ολόκληρη γενιά να δουλεύει σε βενζινάδικα.Να σερβίρει τραπέζια.Σκλάβοι με γραβάτες.Οι διαφημίσεις μας έκαναν να κυνηγούμε αμάξια.Να κάνουμε μισητές δουλειές για ν’ αγοράζουμε μαλακίες.Είμαστε οι παραπεταμένοι της ιστορίας.Χωρίς σκοπό ή θέση στον ήλιο.Δεν έχουμε κανέναν μεγάλο πόλεμο.Ούτε καμιά μεγάλη κρίση.Ο μεγάλος μας πόλεμος είναι πνευματικός.Κι η μεγάλη μας κρίση είν’ οι ζωές μας.Η τηλεόραση μας γαλούχησε να πιστεύουμε πως κάποτε θα γίνουμε διάσημοι κιεκατομμυριούχοι.Μα δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.Από τότε που το αντιληφθήκαμε μας τη σπάει πάρα πολύ… όσο πιο καλοστημένοκαι σάπιο είναι το σκηνικό τόσο μεγαλύτερη είναι η οργή μας. Αρρώστιαπαντού.Η ώρα της ανατροπής ήρθε. Η ώρα που θα βλέπουμε το γκρέμισμα των άθλιωναυτοκρατοριών τους, και τη δικαίωση του αγώνα μας έφτασε. Έστω και αν όλααυτά γίνουν μέσα στο μυαλό μας. Αυτό θα είναι η αρχή του τέλους...

[ριμέικ by: baphomet]

Το Hollywood ξαναχτυπά.

Η βιομηχανία αυτή παραγωγής "ταινιών" έχειβαλθεί τα τελευταία χρόνια να δημιουργεί ριμέικαπό παλιές ή ακόμα και από νέες ξενόγλωσσες(και όχι μόνο) δημιουργίες, κατακρεουργώνταςεν ολίγοις τα πρωτότυπα. Αποδεικνύοντας έτσικαι με το παραπάνω την ευρηματικότητα και τηφαντασία που τους διακατέχει. Τελευταίο θύματου Hollywood είναι το εκπληκτικό "The WickerMan" σκηνοθετημένο από τον Robin Hardy το1973. Μάλιστα, στη "νέα" αυτή ταινία θασυμμετάσχει και ο πολύς Nicolas Cage!

Έλεος...

[life by: cham.kor.]

επιλογήεπιλογήυπομονήεπιμονήαπογοήτευσηγκρέμισμανέα αρχή...επιλογήυπομονήεπιμονήαπογοήτευσηγκρέμισμανέα αρχή...

επιλογήυπομονήεπιμονήαπογοήτευσηγκρέμισμανέα αρχή...

[themroc by: comzeradd]

http://imdb.com/title/tt0069369/

όταν η βία γίνεται ρουτίναόταν η δουλειά γίνεται βίαιηόταν οι ανθρώπινες σχέσεις κινούνται στα όριατου επίπλαστουόταν αυτά που κατέχεις, σε κατέχουνόταν έχουν αλλοτριωθεί τα μύχια της ψυχήςσου

τότε η αντίδραση είναι αναπόφευκτητότε...

τα δακρυγόνα προσφέρουν διασκέδασηη ανεργία γίνεται εφαλτήριο δημιουργικότηταςτα προσωπεία πέφτουν μπροστά στασυναισθήματαοι τέσσερις τοίχοι καταστρέφονται στο όνοματης ελευθερίαςοι ολολυγμοί σκεπάζουν κάθε λέξη

και πάλι απ' την αρχή...

[afrirampo by: ligansai]

ήρθαν σαν manga δαίμονες πουκατέβηκαν από το βουνό, (μεταφορικά,από τον 2ο όροφο του bios) τασάρωσαν όλα αισθητικά και ηχητικά καιέφυγαν όπως ήρθαν, σαν τυφώνες.η οni (κιθάρα, φωνή) και η picacyu(ντραμς, φωνή) έκαναν σχεδόν ταπάντα, από γιαπωνέζικο θέατρο καιχαρακτήρες anime, μέχρι beefheartικεςκαι john zorn αναφορές και στιγμέςχάους και παγανισμού ακολουθώνταςτα χνάρια των συμπατριωτών τους(είναι και τα 2 συγκροτήματα από τηνosaka) boredoms. Από τα καλύτεραlive φέτος.

domo ariggato afrirampo.

area51 xxxviii

οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται

αιώνια γαλήνη στο διαδίκτυο – Οι καταγγελίες έρχονται από τους δημοσιογράφουςχωρίς σύνορα και αφορά τρεις απ' τις μεγαλύτερες εταιρίες στο internet. Το yahooσυνεργάστηκε με την κινεζική κυβέρνηση για την εξεύρεση (και τελικά καταδίκη)ενός αντιφρονούντα δημοσιογράφου που έστειλε ένα e-mail μέσω των υπηρεσιών τουyahoo σε αμερικάνικη οργάνωση, που ανέφερε πως η κυβέρνηση προετοιμάζεται γιαενδεχόμενα επεισόδια που θα γίνονταν στην 15η επέτειο από τις ταραχές τηςτιενανμέν. Η μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης, το google, εγκαινίασε την κινέζικημετάφραση της υπηρεσίας google news, με τη συμφωνία να μη δημοσιεύει “πολιτικάευαίσθητα άρθρα”. Τέλος και η microsoft, μέσω της μηχανής της αναζήτησης,πρόσφερε τις υπηρεσίες της στην κινεζική κυβέρνηση, καθώς απαγορεύει στουςκινέζους χρήστες να χρησιμοποιούν λέξεις-κλειδιά όπως: “ανθρώπινα δικαιώματα”,“ελευθερία”, “δημοκρατία”, κι άλλες “κακές” λέξεις.

πηγή: εφημερίδα “βαβυλωνία”

Οι κάμερες έφτασαν ήδη και θα μείνουν - Τα πρόσθετα αστυνομικά μέτρα πουαποφασίστηκαν στην ε.ε., έχουν αρχίσει ήδη να υλοποιούνται. Ο υπουργός δημ. τάξηςέχει ξεκινήσει τις επαφές με τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και τον οτε,προκειμένου να παραγγείλουν το ειδικό λογισμικό και τα μηχανήματα που απαιτούνταιγια την παρακολούθηση των τηλεφωνικών κλήσεων. Έτσι οι αρχές ασφαλείας με βάση τοσύστημα «i2» θα έχουν σύντομα τη δυνατότητα σε χρόνο 4 δευτερολέπτων να διαθέτουνπλήρη κατάλογο για τις κλήσεις που έχει κάνει ή έχει δεχθεί ένα κινητό, τουςαριθμούς που έχει καλέσει και πότε, όπως και τα μηνύματα SMS που έχει στείλει κιέχει δεχθεί μια συσκευή.

πηγή: εφημερίδα “ελευθεροτυπία”

η πολιτιστική συμπεριφορά των ελλήνων:

- 73% δηλώνουν ότι η μουσική τους εκφράζει πολύ, ενώ όταν ζητήθηκε να αναφέρουνέναν έλληνα συνθέτη το 68% δήλωσε άγνοια, ενώ το 87% δε γνώριζε ούτε ξένοσυνθέτη.- το 50% πηγαίνει κινηματογράφο τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, αλλά το 53% δενγνωρίζει κανέναν έλληνα σκηνοθέτη και το 69% κανέναν ξένο. Το 41% δε νοικιάζειποτέ dvd.- το 67% δεν πηγαίνει ποτέ θέατρο ή πηγαίνει σπάνια, ενώ το 77% δε γνωρίζεικανέναν έλληνα σκηνοθέτη και το 96% κανέναν ξένο.- το 53% δεν έχει διαβάσει κανένα βιβλίο τον τελευταίο χρόνο, ενώ το 68% δεγνωρίζει κανέναν έλληνα συγγραφέα και το 68% κανέναν ξένο.- το 29% (13% για την αττική) δεν έχει πάει ποτέ στην ακρόπολη, το 27% δεγνωρίζει που βρίσκεται το αρχαιολογικό μουσείο και το 30% δεν επισκέπτεται ποτέμουσεία.- το 88% δηλώνει πως παρακολουθεί καθημερινά τηλεόραση, το 19% δε διαβάζει ποτέεφημερίδα, ενώ μόνο το 23% έχει χρησιμοποιήσει το internet τον τελευταίο χρόνο.- στο ερώτημα «πόσα χρήματα ξοδεύετε για διάφορες μορφές τέχνης», το 55% απάντησε«όσο το δυνατόν λιγότερα».- ένας στους δύο έλληνες αγνοεί ποιος είναι ο υπουργός πολιτισμού, το 45% θεωρείότι δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε θέματαπολιτισμού και το 10% επέλεξε γι’ αυτό το ρόλο την έλενα παπαρίζου.

πηγή: εφημερίδα “metro”

identity xxxix

chimeres: the neuron stimulation zine [ ]

discover it:[ ] βιβλιοπωλείο solaris (μποτάση 6, εξάρχεια)[ ] βιβλιοπωλείο βαβέλ (ζωοδ. πηγής & λόντου 1, αθήνα)[ ] βιβλιοπωλείο λεμόνι (ηρακλειδών 22, θησείο)[ ] βιβλιοπωλείο πρωτοπορία (γραβιάς 3-5, αθήνα)[ ] μικρό μουσικό θέατρο (βεΐκου 33, κουκάκι)[ ] café/bar αθήναιο (τσαμαδού 10, εξάρχεια)[ ] café/bar μικρό (αιμ. βεάκη 36, περιστέρι)[ ] παραδ/ακό καφενείο αστάρι (μαραθώνος 28, μεταξουργείο)[ ] café/bar μικρό (αραχώβης x, εξάρχεια)[ ] και με την κλασική μέθοδο χέρι με χέρι

contribute, send your own chimeres:διαρκής πρό(σ)κληση για αποστολή άρθρων, επί παντός επιστητού, στο περιοδικό γιαδημοσίευση σε μελλοντικά τεύχη.[ ] mail@chimeres.gr[ ] chimeres.gr/form.php

copyleft:η αναδημοσίευση τμήματος ή ολόκληρου άρθρου απ’ το περιοδικό, όχι απλώς επιτρέπεται,αλλά επιδιώκεται.

c h i m e r e s:baphometcham.kor.comzeraddligansaisamurai!fatstamen_feson

συνεργάτες τεύχους:bob

cockeyclown

δικαίοςelf-η

fun.da.mentalgarden_in_black

skia

«η αλήθεια δεν φτάνει, αλλά είναι μια καλή αρχή»- g. egan