18 lipca 2011, 09:15 Autor: Dawid Petkaczytano: 117319 razy

Canon EOS 1100D - test lustrzankiAparaty kategorii "entry level" – czyli najbardziejpodstawowej w ofertach producentów – sąurządzeniami, które posiadają bardzo specyficznewymagania. Jako że adresowane są do osóbwcześniej nie mających kontaktu z aparatamiDSLR, nie mogą zasypywać użytkownika mnogościąfunkcji, dobrze też, gdy nie będą zbyt duże iciężkie. Muszą jednak spełnić jeden podstawowywarunek – w żaden sposób nie mogą zniechęcićużytkowników do dalszego fotografowania, wręczprzeciwnie – mają ich do tego zachęcać. Aparatemtakim jest nowy Canon EOS 1100D. Test lustrzankiodpowie na pytanie, czy urządzenie to nada się dlapoczątkujących.

Canon EOS 1100D to następca modelu EOS 1000D. Z wyglądu przypomina poprzednika, jednak jest odniego nieco większy. Obudowę wykonano z tworzywa sztucznego, a wybrane jej fragmenty producentpokrył gładką gumą. W praktyce guma ta niewiele różni się od reszty obudowy, co więcej – nie dajepewności chwytu. Jest po prostu zbyt gładka. Dodatkowo całość sprawia wrażenie taniości, choćposzczególne elementy zostały dopasowane z dużą dokładnością.

Aparat mimo niewielkich wymiarów dobrze trzyma się w dłoniach, choć tradycyjnie występuje problem zuciekającym małym palcem Wbudowana lampa błyskowa wykonana została solidnie, jednak dziwi miejsceumieszczenia przycisku podnoszącego ją. Tym razem znajduje się on tuż za kółkiem kontrolnym i spustem.Nietypowa lokalizacja tłumaczona jest możliwością zmiany funkcji przycisku na ustawienie czułości ISO, oczym będzie mowa w dalszej części tekstu. Oprócz wspominanego spustu, kółka i przycisku, na górnejściance znajduje się jeszcze tarcza trybów i włącznik. Ten ostatni w postaci wajchy. W aparacie zwraca nasiebie uwagę całkowite przeniesienie elementów kontrolnych na prawą stronę tylnej ścianki. Miejsce tozrobiło się teraz wyjątkowo gęste. EOS 1100D – podobnie jak inne podstawowe modele Canona – posiadawygodny dostęp do podstawowych nastaw za pomocą dedykowanych przycisków. W tym przypadkuwystępują one w postaci dodatkowych funkcji kursora. Dzięki niemu w trybie fotografowania zmienimytakie funkcje jak – czułość ISO, tryb pracy AF, balans bieli i tryb napędu aparatu. Kursor otoczony jestpozostałymi przyciskami – w dolnej części odnajdziemy przycisk odtwarzania i włączania menu, w górnej –korektę ekspozycji, włącznik trybu Live View i przycisk Q, dzięki któremu otworzymy menu nastawfotograficznych. Na wyprofilowanym pod kciuk fragmencie obudowy tradycyjnie natomiast znajduje sięblokada ekspozycji i wybór pól ostrości. Przyciski dzielące funkcję w trybie fotografowania i trybieodtwarzania oznakowano kolorami białym i niebieskim.

Aparat posiada bagnet umożliwiający współpracę ze wszystkim obiektywami systemu EOS – zarówno EF,jak i EF-S. EOS 1100D rejestruje obraz za pomocą 12-megapikselowej matrycy CMOS i znanego procesoraobrazu Digic 4. Zestaw ten oferuje dostępny zakres czułości od 100 do 6400 ISO, bez możliwości dalszegorozszerzania. Pliki posiadają maksymalną rozdzielczość 4272 x 2848 pikseli. Możemy wybrać takżerozmiary mniejsze – M (3088 x 2056 pikseli), S1 (2256 x 1504 pikseli), S2 (1920 x 1280 pikseli) i S3 (720x 480 pikseli). Zdjęcia zapisywać możemy w formatach RAW, JPEG lubi ich kombinacjach. Co ciekawe,aparat zapisuje pliki RAW 14-bitowe. Połączenie RAW + JPEG umożliwia wybór jedynie JPEG w trybie L.Zapis samych plików JPEG daje możliwość dodatkowego wyboru jakości – Standard lub Fine, co odnosi siędo kompresji zdjęć. Moduł pomiaru światła to znany z Canona EOS 7D 64 strefowy iFCL – czuły zarównona natężenie, jak i na barwę światła. Dodatkowo sprzężony jest z wyborem pola ostrości. W nowym EOSiedo wyboru mamy dziewięć pól ostrości, przy czym centralne posiada czujnik krzyżowy. Migawka aparatupracuje w zakresie od 30 s do 1/4000 s, dodatkowo umożliwiając korzystanie z trybu B.

Zdjęcia możemy oglądać za pomocą wbudowanego monitora LCD. Konstrukcja ta jednak nie zachwyca,odstając wyraźnie od konkurencji. Ekran ma przekątną 2,7 cala i rozdzielczość 230000 punktów. Ocenaujęć nie jest wygodna ze względu na znaczne przekłamania kolorystyczne wyświetlacza.

Budowa i wygląd zewnętrzny

Wrażenia z użytkowaniaCanon EOS 1100D jest aparatem, który mimo swych niewielkich wymiarów trzyma się wygodnie. Bezproblemu uzyskamy stabilny chwyt, choć – jak zaznaczaliśmy wcześniej – występuje problem zuciekającym małym palcem. Wprowadzanie danych takich jak przysłona, czas, korekta ekspozycji jestwyjątkowo łatwe, mimo braku drugiego kółka kontrolnego. Równie szybko wprowadzimy zmiany dotyczącebalansu bieli czy ustawień autofokusu – dokonujemy tego za pomocą przycisków kursora. Każdorazoweprzyciśnięcie otwiera odpowiednie menu. W przypadku nastaw czułości ISO występuje jednak pewnaciekawa rzecz. Mamy możliwość wyświetlania wartości czułości w wizjerze, ale gdy wciśniemy przycisk ISO,wszystkie informacje w wizjerze zostają wygaszone, a czułość wybieramy na monitorze. Mamy jednakmożliwość przeprogramowania przycisku podnoszenia lampy błyskowej tak, by regulował wartość ISO –wtedy wciśnięcie go nie powoduje wygaszenia informacji w wizjerze, nie uruchamia się także wspomnianemenu, zyskujemy za to możliwość szybkich i wygodnych nastaw czułości. Jak jednak wtedy podnieśćwbudowaną lampę? Konieczne staje się wejście do menu. Naszym zdaniem dużo lepszym rozwiązaniem jestpozostawienie włącznika lampy w tradycyjnym miejscu, natomiast w okolicy spustu ulokowaniededykowanego kontrolera ISO – podobne rozwiązanie zastosowano w wyższym modelu EOS 600D.Programować możemy również przycisk SET – a jedną z ciekawszych możliwości jest przyporządkowanie jejpodglądu głębi ostrości. Dostęp do bardziej zaawansowanych funkcji umożliwia przycisk Q. W momenciewyłączenia pomiaru światła, nie możemy jednak za jego pomocą uruchomić szybkiego menu – koniecznejest lekkie wciśnięcie spustu lub przycisku DISP. Ogólnie jednak – mimo kilku drobnych wpadek – obsługęaparatu uznać należy za wygodną. Początkujący użytkownik nie powinien mieć problemu z jejopanowaniem.

[kn_advert]Pozytywnie wypada Canon EOS 1100D pod względem korzystania z trybu Live View. Aparat posiada funkcjęsymulacji ekspozycji, która odzwierciedla faktyczne naświetlenie zdjęcia. Kursorem wybieramy fragmentzdjęcia, na który aparat ma nastawić ostrość (w trybie LIVE), bądź który chcemy powiększyć. Dostęp donastaw aparatu zyskujemy przez przycisk Q, blokada ekspozycji działa standardowo, natomiast zamiastwyboru pola ostrości włączamy powiększenie wybranego wycinka kadru – pięcio- lub dziesięciokrotne.Ostrość możemy nastawiać manualnie lub automatycznie. W tym drugim przypadku do dyspozycjidostajemy trzy tryby działania – LIVE, LIVE z detekcją twarzy i QUICK. Dwa pierwsze to systemy oparte nadetekcji kontrastu, znane z aparatów kompaktowych. Do nastawiania ostrości nie jest koniecznetymczasowe wyłączenie podglądu na żywo, jednak zajmuje to pewien czas. Tryb QUICK udostępniaautomatyczne nastawianie ostrości w oparciu o standardowy moduł AF. Po dociśnięciu spustu do połowyaparat wychodzi z trybu Live View, nastawia ostrość, po czym ponownie uruchamia podgląd na ekranie. Naekranie wyświetlana jest siatka podzielona według zasady trójpodziału. Możemy także wyświetlać inneinformacje, w tym – histogram.

Automatyka aparatu umożliwia pracę w trybie standardowym bądź też w trybie priorytetu jasnych partiiobrazu. Dzięki tej drugiej opcji możemy naświetlać zdjęcia pod kątem uniknięcia przepalenia świateł.Pomiar światła może odbywać się w oparciu o tryb wielosegmentowy, centralnie ważony bądź też skupiony(obejmujący jedynie wycinek kadru). Jako że jest to aparat typowo amatorski – brakuje w nim pomiarupunktowego. Automatyczna ekspozycja radzi sobie dobrze (nawet w kontrastowych warunkach) i wwiększości przypadków zbędne będzie wprowadzanie korekt naświetlania. Dodatkowo mamy możliwośćwłączenia bracketingu ekspozycji – pozwalającego na wykonanie trzech zdjęć z maksymalną różnicą 2 EVpomiędzy poszczególnymi naświetlaniami.

Canon EOS 1100D może pracować w jednym z pięciu trybów znanych z zaawansowanych lustrzanek – M(manualny) Av (priorytet przysłony), Tv (priorytet migawki), P (automatyka programowana) i A-Dep(preselekcja głębi ostrości). Ten ostatni tryb to ciekawostka znana z innych modeli aparatów marki Canon –polega na takim dobraniu parametrów ekspozycji (automatycznie), by w zakresie głębi ostrości znalazły siędwa punkty wybrane przez użytkownika. W praktyce funkcja ta ma ograniczoną wartość użytkową, jednakdziała bez zastrzeżeń. Oprócz trybów "zaawansowanych", do dyspozycji dostajemy także tryb zielony(pełen automat) i jego modyfikację polegającą na wyłączeniu wbudowanej lampy. Możemy fotografowaćrównież w trybie CA (czyli twórczej automatyki). W trybie tym z łatwością sterować możemy rozmyciem tłaczy czasem naświetlania, w sposób zrozumiały nawet dla kompletnych nowicjuszy. Pozostałe tryby totypowe programy takie jak PORTRET czy KRAJOBRAZ. Działają w sposób znany z innych modeli aparatów(np. w programie SPORT aparat będzie ustawiał jak najkrótszy czas, a w PORTRECIE – największy otwórprzysłony w celu uzyskania rozmytego tła).

Jakość obrazuCanon EOS 1100D generuje obrazu dobrej jakości. Zdjęcia są bogate w szczegóły, choć nie tak, jakmoglibyśmy oczekiwać po lustrzance o rozdzielczości dwunastu megapikseli. Dynamika aparatu plasuje sięna dobrym poziomie. Rejestracja plików RAW pozwala – przy zastosowaniu niskich czułości – na swobodnąmanipulację ekspozycją. Pod względem ilości szumów i szczegółowości obrazu aparat bardzo dobrzezachowuje się również na wysokich wartościach czułości ISO. Pierwsze objawy spadającej jakości pojawiająsię co prawda już przy 800 ISO, jednak są praktycznie niewidoczne. Aparat rejestruje zdjęcia, które przydobrym naświetleniu będą użyteczne również dla 6400 ISO.

[converttable start="1"]

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 6400

[converttable]

Kolorystyka zdjęć pozostaje neutralna, można jednak zauważyć lekkie podbicie nasycenia. Aparat korzystaz profili Picture Style, co pozwala na dopasowanie przetwarzania obrazu do naszych potrzeb. Automatyczny balans bieli radzi sobie niestety dobrze tylko w równym, typowym oświetleniu. Przysztucznych źródłach światła – zwłaszcza mieszanych – konieczne okazać się może przejście na manualnenastawianie balansu. Nie mamy możliwości wprowadzenia wartości temperatury barwowej, jednakdostępny jest pomiar balansu według wzorca i precyzyjna korekta. Do dyspozycji dostajemy równieżbracketing balansu.

Automatyczne nastawianie ostrościAutomatyka ostrości aparatu Canon EOS 1100D pracuje w oparciu o dziewięciopolowy moduł z krzyżowymczujnikiem centralnym. Jak można się spodziewać, najlepsze rezultaty aparat osiąga, korzystając z tegowłaśnie punktu. Szybkość nastaw ostrości nie zaskakuje nas osiągami. Plasuje się na poziomie innychamatorskich lustrzanek, z tego względu np. do sportu może być zbyt niska. Pochwalić natomiast należyprecyzję działania układu – zarówno z obiektywem kitowym, jak i obiektywem Canon EF-S 17-55/2.8 ISaparat każdorazowo trafiał w punkt z ostrością. Wybór używanego pola ostrości odbywa się poprzezwciśnięcie dedykowanego przycisku i kręcenie kółkiem nastaw. Wybrać możemy albo pojedynczy punkt,albo też wszystkie – aparat samoczynnie wybierze wtedy punkt tak, by ostrość nastawiana została nanajbliższy obiekt. Układ AF pracować może w trybach ONE SHOT (czyli pojedynczego nastawiania ostrości),AI SERVO (nastawianie ciągłe) i AI FOCUS (aparat sam decyduje, którego trybu użyć). W trybie ciągłymwystępuje jednak brak płynności – ostrość nastawiana jest skokami, z pewnym opóźnieniem. Może tostanowić problem przy fotografowaniu szybko poruszających się obiektów. Opis systemu nastawianiaostrości w trybie Live View znaleźć można na stronie poświęconej ergonomii używania aparatu.

PodsumowanieCanon EOS 1100D to produkt udany, choć nie wnosi nic nowego do tego segmentu urządzeń. Co więcej –na tle konkurencji może wypadać słabo, jeśli chodzi o możliwości. Broni się jednak dobrą jakością obrazu iintuicyjną obsługą. Dostęp do bogatego zestawu akcesoriów umożliwi natomiast w przyszłości rozbudowęsystemu. Końcowa ocena to dobry. Poniżej prezentujemy zestawienie testowanego aparatu z produktamikonkurencyjnymi.

Canon EOS

1100DNikonD3100 Sony A230 Olympus E-

450 Pentax K-x

ROZDZIELCZOŚĆ MATRYCY(MEGAPIKSELE) 16,2 14,2 10,8 10 12,4

PODSTAWOWE CZUŁOŚCI ISO 200-6400 100-3200 100-3200 100-1600 200-6400

MIGAWKA 30 s. -1/4000 s.

30 s. -1/4000 s.

30 s. -1/4000 s.

60 s. -1/4000 s. 30 s. - 1/6000 s.

PR. TRYBU SERYJNEGO 4 kl./s. 3,7 kl./s. 2,5 kl./s. 3,5 kl./s. 6 kl./s.LICZBA PÓL AF / KRZYŻOWE 11 11 9/1 3 11

GŁĘBIA KOLORÓW 12 lub 14bit 12 bit 12 bit 12 bit 8 lub 12 bit

WYMIARY 128 x 97 x79 mm

124 x 96 x75 mm

128 x 97 x67,5 mm

129,5 x 91 x53 mm

122,5 x 91,5 x67,5 mm

WAGA KORPUSU ok. 510 g ok. 505 g ok. 450 g ok. 380 g ok. 515 g

Ocena końcowa (w skali 1-6):

DOBRY

Zalety:

dobra jakość obrazumożliwość zmian parametrów za pomocą fizycznie istniejących przyciskówbracketing i podgląd głębi ostrościintuicyjna obsługa

Wady:

brak trybu wstępnego podniesienia lustradrobne usterki związane z obsługą

Galeria

6400 ISO 6400 ISO 6400 ISO

100 ISO 100 ISO 100 ISO

100 ISO 800 ISO 100 ISO

800 ISO 100 ISO 200 ISO

200 ISO 200 ISO 6400 ISO

800 ISO

[kn_advert]

www.swiatobrazu.pl