okul çağı çocuk ve gençlerde
zayıflık ve şişmanlık
demir yetersizliği
anemisi
vitamin yetersizlikleri
iyot yetersizliği hastalıkları
diş çürükleri
0-5 Yaş Grubu
Çocuklarda
büyüme ve
gelişme geriliği
demir yetersizliği
anemisi raşitizm
Kadınlarda
Zayıflık ve Şişmanlık
İyot Yetersizlikleri Hastalıkları
Vitamin Yetersizlikleri
Demir eksikliği anemisi
bodurluk
• %10.3
zayıflık
• %0.4
düşük kiloluluk
• %2.8
TNSA - 2008 TNSA - 2013
BODURLUK
•%10 DÜŞÜK KİLO
•%2
0-5 yaş grubu çocuklarda
YAŞ BMI
15-19 yaş grubundaki kadınlar için;
22.5
40-49 yaş grubu için; 30.7
Ortalama BMI yaşla birlikte hızlı bir şekilde artmaktadır.
Kronik enerji yetersizliğini tanımlamak için yetişkinlerde Beden Kütle
İndeksi (BKİ) kesişim noktası (cut-off) <18.5 kg/m2 kriter olarak
alınmaktadır. Türkiye'de yetişkin kadınlarda kronik-enerji yetersizliği önemli bir sorun olarak görünmemektedir (TNSA, 2008).
TÜİK (2010) Sağlık Araştırması verilerine göre 15 yaş ve üzeri bireylerde:
Kronik enerji yetersizliği
TÜİK(2010)
Zayıflık
Kadınlarda: %5.9 Erkeklerde %3.5
TOPLAMDA
%4.7
Ülkemizde demir yetersizliği anemisi önemli bir
halk sağlığı sorunudur. Yapılan çeşitli araştırmalarda elde edilen sonuçlara göre; Türkiye’de genel olarak
0-5 yaş grubu çocukların ortalama %50’sinde, okul
çağı çocuklarının %30’unda, emzikli kadınların ise
%50’sinde anemi görülebilmektedir.
Demir yetersizliği anemisi (kansızlık)
Sağlık Bakanlığı Demir Gibi Türkiye Programı’nın
izleme ve değerlendirilme çalışması sonucunda 12-23 aylık çocuklarda anemi sıklığının %30’lardan %7.8’e düştüğü saptanmıştır (Akdağ, 2003-2010).
%30 %7.8
Ağır ve orta düzeyde iyot yetersizliğinin %27.8
olduğu ve bu değerin 1997 ve 2002 araştırma sonuçlarına göre (sırasıyla, %58 ve %38.9) daha iyi olduğu sonucuna varılmıştır. İyot yetersizliğinin şehirlerde çoğunlukla çözümlendiği ancak kırsal yerleşim yerlerinde halen önemli bir sorun olduğu vurgulanmıştır.
İyot yetersizlikleri hastalıkları
iyot yetersizliği
öğrenme yeteneği ve okul
başarısında azalma
gebelerde düşük ve ölü
doğum riskinde
artma
büyüme ve gelişme
geriliği
zekâ düzeyinin akranlarına göre en az 13,5 puan daha
düşük olması
guatr
Ülkemizde iyot yetersizliği hastalıkları ile mücadele
edebilmek için tuzun iyotlanması yöntem olarak seçilmiştir. Bu amaçla, 1994 yılından beri Sağlık Bakanlığı, UNICEF işbirliğinde “İyot Yetersizliği Hastalıklarının Önlenmesi ve Tuzun İyotlanması Programı” yürütülmektedir.
http://cocukergen.thsk.saglik.gov.tr/
Gazi Üniversitesi tarafından 2011 yılında yürütülen, 6-17 aylık
çocuklarda ve annelerinde D vitamini düzeyini belirleme
çalışmasında annelerin %81.7’sinin D vitamini düzeyi 20
ng/mL altında bulunmuştur. Annelerin yaşlarına, eğitim durumuna ve gelir durumuna göre D vitamini düzeyi arasında fark saptanmamıştır. Çocuklarda D vitamini eksikliği sınır değeri 15
ng/mL olarak alınmış, buna göre çocukların %26.8’ünde D vitamini eksikliği olduğu saptanmıştır. Çocuklarda cinsiyet ve yaş gruplarına göre D vitamini düzeyi arasında anlamlı fark saptanmamıştır. Prematürelerde ve düşük doğum ağırlığı olanlarda ise D vitamini eksikliği daha fazla görülmüştür (GÜ/SB, 2011).
D vitamini yetersizliği
D vitamini Eksikliği
Hipokalsemi
Osteomalazi
Raşitizm Hipofosfatemi
Osteoporoz
D vitamini Eksikliği sonuçları
http://hastane.omu.edu.tr/saglikli-bilgiler/endokrin-belgeler/D%20V%C4%B0TAM%C4%B0N%C4%B0%20EKS%C4%B0KL%C4%B0%C4%9E%C4%B0.pdf
WHO büyüme eğrileri (2006, 2007a ve 2007b)
kullanılarak değerlendirilmiş çalışmalara gereksinim vardır.
Yuca ve arkadaşları (2010), 2006-2007 yılları arasında 6-18 yaş grubu okul çocuğu üzerinde yürüttükleri bir çalışmada;
Çocuk ve gençlerde şişmanlık
SB/HÜ TOÇBİ 6-10 yaş grubu okul çağı
çocuklarında Türkiye Geneline gösterge olarak 140 ilköğretim okuluna devam eden 6-10 yaş grubu 12301 çocuk üzerinde yürütülmüştür. Şişmanlık görülme sıklığı 6, 7, 8, 9 ve 10 yaşlarında sırasıyla, %5.5, %5.8, %6.1, %7.7 ve %6.9 bulunmuştur. Şişmanlık sorununun en fazla görüldüğü bölgeler İstanbul (%13.0) ve Batı Marmara (%11.7)’dır.
TÜİK (2010) Sağlık Araştırması verilerine göre 15 yaş ve
üzeri bireylerde hafif şişmanlık, şişmanlık görülme sıklığı sırasıyla erkeklerde %37.3 ve %13.2, kadınlarda %28.4 ve %21.0 ve toplamda %33.0 ve %16.9 bulunmuştur.
Yetişkinlerde şişmanlık
Ülkemizde tüm ölümlerin ilk sırasında %47.73 ile
kalp damar hastalıkları yer almaktadır ve hastalık yükü %19.3’dür. Serebrovasküler hastalıkların insidansı 100 000’de erkeklerde 69.6, kadınlarda ise 72.1’dir. Prevelans ise binde 3.19’dir (UHY-ME, 2004).
Kalp-damar hastalıkları:
Rapor edilen değerlere göre hipertansiyon prevelansı
2008 yılında erkeklerde %8.9, kadınlarda %17.9 ve tüm bireylerde %13.5 iken, 2010 yılında erkeklerde %8.4, kadınlarda %16.8 ve tüm bireylerde %12.7’dir.
2010 yılı verilerine göre hipertansiyon prevelansı kırsalda (erkek: %10.3, kadın: %19.9, toplam: %15.3), kentsel yerleşime göre (erkek: %7.7, kadın: %15.3, toplam: %11.5) daha yüksektir (SB, 2012).
Hipertansiyon
Akdenizlilerde yapılmış, Diyet ve Hipertansiyona dair bir araştırma;
Yapılan araştırmaya göre Hipertansiyon hem diyetle alının sodyum, hem de kalsiyumla ilişkili. Tansiyon hastası olmayan bireylerde (< 2400 mg Na/d) alımı hipertansiyon riskini %30 ile %50 arasında düşürmüş.
Ayrıca (< 2400 mg Na/d) alan hipertansiyon hastaları (>800 mg/d) Kalsiyum aldıklarında %52 oranında düzelme kaydedilmiş.
http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00394-002-0372-4
European Journal of Nutrition August 2002, Volume 41, Issue 4, pp 161-167
Türkiye'de kanserler yetişkinlerde %13.1 ile ikinci
sırada ölüm nedeni (UHY-ME, 2004) iken, TÜİK Ölüm Nedeni İstatistikleri (2009) verilerine göre %21.1 oranı (erkek: % 24.9 ve kadın: %16.5) ile yine ikinci sırada ölüm nedeni olarak büyük önem taşımaktadır (SB, 2012).
Kanser
Kanser
Meme Kanseri
Kolon Kanseri
GİS Kanserleri
Uterus (Rahim) Kanseri
Prostat Kanseri
Böbrek Kanseri
http://beslenme.gov.tr/content/files/arastirmalar/uyelik/beslenme_bilgi_serisi/Kitaplar/d/d_10_obezitevekanser.pdf
Türkiye Erişkin Kalp Sağlığı ve Hipertansiyon Araştırması
ve Risk Faktörleri (TEKHARF) çalışmasında ise prevelans %8.4 (E: %8.1; K:%8.9) bulunmuştur (Yumuk, 2005). TURDEP-II’ye göre Türk erişkin toplumunda diyabet sıklığının %13.7’ye ulaştığı görülmüştür (Satman, 2010).
Diyabet
2005: %8.4
2010: 13.7
http://www.journalagent.com/kafkas/pdfs/KJMS_1_2_81_85.pdf
Diyabet ve Kardiovasküler Hastalıklar Arasındaki İlişki
Top Related