ONZE LIEVE VROUWONZE LIEVE VROUWVANVAN

GUADALUPEGUADALUPE

De oude Basiliek

De Nieuwe Basiliek

Rond (capaciteit:10.000), 20 miljoen pelgrims per jaar

HERNAN Cortés (1485–1547)Hij was van lagere adel van

Medellin (Extremadura, een arme Spaanse regio)

Hij had gestudeerd in de universiteit van Salamanca

Hij ging naar Cuba vanwaar hij later met 408 mannen, 108 bemanning, 16 paarden, 10 kanonnen, 4 falconets, in 11 groot schepen naar Mexico vertrok in het jaar 1519

In March 1521, Cortés aan het hoofd van 80,000 mannen (alleen 600 waren Spanjaarden, met slechts 40 ruiters)

Toen zij de stad van Tlacopan berijkten, kwamen ze tegen een massive leger, geleid door Keizer Cuauhtémoc.

Na tien weken oorlog, door gebrek aan water uitgeput en door waterpokken verzwaakt, gaf Cuauhtémoc zich over.

Op 13 August 1521, veroverde eindelijk Cortés officieel de hoofdstad van Mexico.

Toen de Spanjaarden naar Mexico City kwamen, de hoofdstad van het rijk van de Azteken, troffen ze daar een beschaving aan met een complexe sociale structuur en regering. Bovendien was er een wrede en onmenselijke godsdienst. Wreed, omdat ieder jaar ongeveer 20.000 mensen, mannen, vrouwen en kinderen, geofferd werden aan afgoden als Quetzacoatl, de slangegod, of Tlaloc, de god van de regen en de zon,#

goden van azteken

Azteken en Missie

goden van azteken

Azteken en Missie

Kort na de komst van de Spanjaarden werd bisschop Fray Juan de Zumarraga samen met twaalf Franciscanen en enkele Dominicanen uitgezonden om dit volk te missioneren. Het was een moeilijke taak, want het grootste deel van de inheemse bevolking wilde zich niet bekeren. Slechts God kon beide culturen verenigen. En God greep in, na het gebed van de missionarissen.

om te luisteren. Verbeeldde hij het zich? Nee, de muziek was echt, onbeschrijflijk mooie muziek, als een koor van vogels. Het leken er wel duizenden. Hij keek omhoog naar de schemerige bergtop en zag daar tot zijn stomme verbazing een witte wolk ontstaan, waaruit in alle kleuren van de regenboog stralend licht stroomde, als vloeibaar zilver.

De verschijning In de vroege ochtend van zaterdag 9 december 1531 ging Juan Diego, een arme Azteekse boer, op weg naar de kerk om de H. Mis bij te wonen.Op de top van de Tepeyac, op 2600 meter hoogte, stopte hij abrupt

Zacht, maar dwingend hoorde hij een vrouwenstem zijn naam roepen. Het trof hem als een speer. Zonder een spoor van angst klom hij de laatste meters omhoog naar de top van de berg. Plotseling stond hij voor de gedaante van een zeer schone, jonge vrouw, die hem uitnodigde dichterbij te komen.

Weet, dierbaarste van mijn zonen, dat ik de volmaakte en eeuwige Maagd Maria ben, Moeder van de ware God, door Wie alles leeft, de Heer van alle dingen, die Meester is van hemel en aarde. ik wens vurig dat er op deze plaats een heiligdom voor mij wordt gebouwd.

Juanito, mijn zoon, waarheen gaat ge?

Edele Vrouwe hoorde hij zichzelf mompelen, ik ben op weg naar de kerk in Tlaltelolco om de H. Mis bij te wonen.

De Dame glimlachte en zei:

Daar zal ik al mijn liefde aan de mensen laten zien, mijn liefde aanbieden, mijn medelijden, mijn hulp en mijn bescherming. ik ben uw genaderijke Moeder, de Moeder van allen die in dit land leven, de Moeder van het mensdom, van allen die mij beminnen, van allen die tot mij roepen, van allen die vertrouwen in mij stellen..

Hier zal ik luisteren naar hun wenen, ik zal hun verdriet en hun smart horen, ik zal hen genezen, hun lijden en hun ongeluk verlichten en verzachten, hun noden lenigen. #Ga daarom naar het huis van de bisschop van Ciudad Mexico (Mexico City) en vertel hem dat ik u gezonden heb en dat het mijn wens is dat hier een kerk wordt gebouwd. Vertel hem alles wat ge hier hebt gezien en gehoord. Wees er van verzekerd dat ik dankbaar zal zijn en u zal belonen voor de ijver waarmee ge mijn opdracht zult volbrengen. Nu ge mijn woorden hebt vernomen, ga nu, mijn zoon, en doe alles naar best vermogen.

Juan boog diep en zei hoffelijk: Mijn Heilige, mijn gebiedster, ik zal alles doen wat ge van mij vraagt.Hij ging rechtstreeks naar de bisschop-pelijke residentie. Op zijn kloppen werd de deur geopend door een bediende, die zijn ruwe uiterlijk met afkeurende blik van top tot teen achterdochtig bekeek. Juan vroeg de bisschop te spreken. De be-diende liet hem mopperend binnen, leid-de hem naar de patio en gaf hem op-dracht daar te gaan zitten. #Na vele uren wachten in de snijdend koude wind kwam eindelijk de bediende terug en gebood Juan hem naar de bisschop te volgen. Juan trok zijn tilma (mantel, poncho) huiverend om zich heen en liep mee.

Bisschop Zumárraga begroette zijn bezoeker met zijn gebruikelijke minzaamheid en riep zijn tolk, Juan Gonzalez, naderbij, die zich door zijn omzwervingen meester had gemaakt van de Azteekse taal en daarom als tolk in de bisschoppelijke huishouding was opgenomen. Juan Diego deed zijn verhaal.

De bisschop schudde langzaam zijn hoofd en geloofde er niets van; hij verzocht hem later nog eens terug te komen om hem uitgebreider in te lichten.

Toen hij op weg naar huis was en de top van de Tepeyac naderde stond Maria daar, badend in de immens lichtende stralenkrans die hij nu voor de tweede maal zag. Hij viel op zijn knieën en zei.«Edele Vrouwe, ik heb uw orders uitgevoerd, maar de bisschop geloofde mij niet. ik smeek u, Edele Vrouwe, stuur toch een belangrijker iemand, die bekend is en alom in aanzien staat. Want ik ben maar een arme boer, Edele Vrouwe, en U stuurt me naar een plek waar ik niets beteken.»

Maar Onze Lieve Vrouw wilde persé dat Juan de volgende dag terug zou gaan naar de bisschop. De tweede maal werd hij koel en met ergernis ontvangen. Zijne Excellentie had wel wat belangrijkers aan zijn hoofd en of Juan maar wilde maken dat hij weg kwam. Maar Juan bleef aanhouden en voor de tweede maal ging de bediende hem voor naar de binnen-plaats.Tot op het bot versteend in de ijskoude en scherpe wind, werd hij verscheidene uren later weer tot de bisschop toegelaten. Opnieuw geloofde de bisschop hem niet. #Hij verlangde een teken en stuurde na Juan's vertrek bedienden op discrete afstand achter hem aan om te kijken waar hij heen ging en wat hij deed.

De hele nacht en de volgende dag zat Juan Diego aan het bed van zijn zieke oom en zorgde voor hem zo goed als hij kon. Tegen zonsondergang was het duidelijk dat zijn oom zou sterven. De Heilige Maagd zou wel begrijpen waarom hij niet kwam opdagen...

De volgende ochtend rond vier uur ging Juan op weg om een priester te halen om zijn oom de sacramenten der stervenden toe te dienen. Zo ging in de vroege ochtend van 12 december 1531 Juan Diego terug, zich haastend langs het pad naar Tlaltelolco.

Toen hij de Tepeyac naderde week hij van de gebruikelijke weg af om zo mogelijk ongezien door de H. Maagd voorbij te glippen.Terwijl hij de top langs de andere kant passeerde, zag hij plotseling tot zijn grote ontsteltenis een verblindend licht langs de helling afdalen in zijn richting, tot het licht hem onderschepte. Overweldigd door schaamte en ten prooi aan de grootste verwarring hoorde hij haar stem, zacht en vol medeleven als altijd: Wat is er aan de hand, mijn kleine zoon? Waar ga je heen?»

Edele Vrouwe, het zal u pijn doen wat ik te zeggen heb. Mijn oom, uw arme dienaar, is erg ziek. Hij lijdt aan de pest en ligt op sterven. Ik haast me naar de kerk in de stad om een priester te halen, zodat hij kan biechten en het H. Oliesel kan krijgen. Als ik dat gedaan heb, dan zal ik terug gaan en uw boodschap overbrengen.

Moeder Maria zei hem, geruststellend glimlachend:Wees niet bezorgd en laat geen verdriet je terneerdrukken. Vrees geen enkele ziekte of kwelling, angst of pijn. Ben ik niet je Moeder? Sta je niet in mijn schaduw en onder mijn bescherming? Vind je geen toevlucht in de plooien van mijn mantel? In mijn beschermende armen?.

Is er nog iets wat je nodig hebt? Maak je niet bezorgd om de ziekte van je oom, want hij zal niet aan deze ziekte sterven. Op ditzelfde ogenblik is hij genezen. Kom nu naar de plek waar je mij al eerder hebt gezien. Daar zul je vele bloeiende bloemen vinden. Pluk ze zorgvuldig, verzamel ze en laat me dan zien wat je hebt?

Juan Diego pakte zijn tilma bijeen als een schort en vulde die met veelkleurige bloemen. Toen hij ze aan de H. Maagd liet zien herschikte zij ze met haar eigen handen en sprak: Al deze bloemen zijn het teken waar de bisschop om heeft gevraagd. Zeg hem dat hij mijn wil moet erken-nen en vervullen.

Toen Juan bij de residentie van de bisschop aanklopte, renden boze bedienden naar buiten om hem weg te jagen. Maar Juan hield vol en een uur of zo later stond bij toch voor de bisschop en deed zijn verhaal. Toen hij was uitverteld opende hij zijn tilma en de bloemen, waaronder veel Castiliaanse rozen, vielen naar buiten in een overwel-digende geuren en kleurenpracht.

Juan, de bisschop en andere omstanders staarden verbaasd naar de tilma. Plotseling, gedurende één geladen moment, werd het muisstil en de aanwezigen keken perplex en aan de grond genageld naar het kledingstuk van Juan Diego. Langzaam verscheen daarop onder hun ogen in een gloed van licht de afbeelding van de H. Maagd Maria, zoals zij aan Juan was verschenen. Langzaam zonk iedereen in ontzag en verering op de knieën. #

Toen Mgr. Zumárraga uiteindelijk opstond omhelsde hij Juan Diego en vroeg hem om vergiffenis omdat bij hem niet had geloofd.

BekeringenZonder enige officiële bekendmaking verspreidde het nieuws zich als een lopend vuurtje. Duizenden indio's stroomden op het plein samen om de wonderbare afbeelding te zien van haar, die zich als hun moeder voorstelde. Bekeringen volgden en hielden steeds maar aan: ze bereikten in weinige jaren het respectabel aantal van acht miljoen. Historici zeggen dat er dagelijks meer dan 15.000 indio's kwamen om het H, Doopsel te ontvangen. Maar, waarom zo snelle bekeringen?

Door de Symboliek van de afbeeldingDe naam van deze Vrouw luidde in het Azteeks "Coatlaxoepeuh” (=guadalupe) “zij die de stenen slang vertrapt", dus de aankondiging van de vernietiging van Quetzacoatl, de slangegod.Verder, ieder detail van deze wonder-bare afbeelding was een voor de indianen volkomen begrijpelijk symbool. De H. Maagd staat met haar voeten op een zwarte halve maan, die hun godin, de verschrikkelijke Covolxauhqui voorstelt, de koningin der duisternis, vijandin van het licht. De H. Maagd staat voor de zon, de meest vreeswekkende van de Azteekse afgoden.

Zon, maan en sterren symboliseerden voor de Azteken het leven. De verdeling van de sterren stemt nauwkeurig overeen met de stand van de sterren zoals die op 12 december 1531, de dag waarop zij haar beeltenis schonk, aan het firmament zichtbaar waren.

De winterzonnewende was voor de Azteken heel belangrijk: het begin van een nieuwe tijd van leven dank zij een nieuwe zon Iedere afbeelding op haar mantel bevat een boodschap. De grote bloemen of haar mantel symboliseren de tegenwoordigheid van God. De naam van deze bloem luidt "nahui-ouin", zonnebloem..

Maar wellicht het belangrijkste symbool was het kleine kruis dat men als een kleine broche op de kraag van het kleed kan onderscheiden. Daarin herkende de inheemse bevolking het kruis, dat zij op de schepen van de Spanjaarden zagen, hetzelfde kruis dat de Franciscanen en de Dominicanen predikten.#

De stroken stof die de H. Maagd Maria om haar arm draagt zijn dezelfde die de dienaressen van hoge heren droegen. De lichte kleur groen van de binnenkant van de mantel duidt op koninklijke waardigheid want bij de Azteken mocht deze specifieke kleur alleen door de koning gebruik worden.

Toen de H. Maagd zei, dat zij hun moeder was en het kruis vasthield, betekende dat, dat de missionarissen gelijk hadden en dat de godsdienst die zij predikten de waarheid was. Wij mogen niet vergeten dat haar getinte huid, de zwarte kleur van het haar en de donkere ogen voor de indio's het bewijs waren, dat zij niet een vreemde, maar een inheemse was. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom zoveel indio's het ka-tholieke geloof aannamen: deze afbeelding droeg een boodschap over en sprak hen aan. De H. Maagd Maria veranderde het land. #

Nauwelijks tien jaar na de verschijning waren er al een universiteit en een drukkerij, en het eerste ziekenhuis werd geopend.The Royal and Pontifical University of Mexico was founded on 21 September 1551 by Royal Decree signed by Charles I of Spain, in Valladolid, Spain. It is generally considered the first university officially founded in North America and second in the Americas, preceded by the National University of San Marcos in Lima, Peru, (Wikipedia).

De afbeelding bezorgt de wetenschap de volgende problemen: De naad van de tilma is op mysterieuze wijze verschoven. De hechtdraad die de beide lengtedelen waaruit zij bestaat verenigt, wijkt op de plaats waar het gelaat zich bevindt af, om de schoonheid daarvan niet aan te tasten. #

Wetenschappelijk onderzoek

Wetenschappelijk onderzoekAan de voorkant van de tilma is het weefsel zo glad als zijde en aan de achterkant ruw en vol oneffenheden. Het kledingstuk is niet gevoelig voor stof en motten. Nooit is het weefsel door ook maar één enkel stofkorreltje aangeraakt, evenmin door insec-ten, die verder alles vernietigen wat ze kunnen vinden. De stof is ongevoelig voor vocht en zuur. Het lukte niet het kledingstuk nat te maken met water uit het nabijgelegen meer, noch konden salpeterdampen de heilige beeltenis ook maar in het geringste aantasten.

Toen de tilma in 1791 in aanra-king kwam met een grote hoe-veelheid salpeterzuur, dat een weefsel normalerwijze ver-brandt en oplost, ontstond er geen enkele schade. Dit wordt door authentieke documenten bewezen.

De tilma was, voordat er een glasplaat ter bescherming voor-gezet werd, 116 jaar lang bloot-gesteld geweest aan roet van kaarsen, zonder enig nadelig effect.

Het eerste wonder, dat niet door de moderne wetenschap weerlegd kon worden is het feit, dat de stof niet aan natuurlijk verval onderhevig is. De beeltenis is ontstaan in de tilma van de H. Juan Diego. Het kleed is gemaakt uit vezels van de agave. De agave is een plant die in die streek inheems is. Normaal gesproken is twintig jaar genoeg om de tilma uit elkaar te laten vallen; niettemin is deze na bijna vijf eeuwen nog volledig gaaf en intact.

Maar dat is nog niet alles! Meer dan een eeuw is de beeltenis zonder enige bescherming in de kerk tentoongesteld en daar door honderden pelgrims aangeraakt, en er werden kaarsen gebrand. Trouwens: wie zou het in zijn hoofd halen een dergelijke afbeelding op zulke grove stof te schilderen?

De kleuren zijn ook een mysterie. De proeven die men met de tilma heeft gedaan hadden tot resultaat dat men de herkomst van de kleuren niet kan vaststellen. Zij zijn niet plantaardig noch dierlijk noch mineraal. In die tijd bestonden er nog geen kunstmatige kleur- en verfstoffen. Bovendien blijven de kleuren door de eeuwen heen fris en helder.

years of high quality preservation of the Tilma or for the miracles that have occurred to ensure its preservation.Dr. Orozco began his talk by confirming that the conservation of the Tilma, the cloak of St. Juan Diego on which Our Lady of Guadalupe appeared 478 years ago, “is completely beyond any scientific explanation.”“All the cloths similar to the Tilma that have been placed in the salty and humid environment around the Basilica have lasted no more than ten years,” he explained.

Phoenix, Ariz., Aug 7, 2009 / 04:10 pm (CNA).- Researcher and physicist Dr. Adoffo Orozco told participants at the International Marian Congress on Our Lady of Guadalupe that there is no scientific explanation for the 478

Dr. Orozco made mention of two miracles associated with the Tilma. The first occurred in 1785 when a worker acci-dentally spilled a 50 percent nitric acid (salpeter-zuur) solvent on the right side of the cloth. Besides any natural explanation, the acid has not destroyed the fabric of the cloth, indeed it has not even destroyed the colored parts of the image.

The second miracle was the explosion of a bomb near the Tilma in 1921. Dr. Orozco recalled that the explosion broke the marble floor and windows 150 meters from the explosion, but “unexpectedly, nei-ther the Tilma nor the normal glass that protected the Tilma was damaged or broken.” The only dama-ge near it was a brass crucifix that was twisted by the blast.

DE OGEN

In beide ogen van de afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe zijn afbeeldingen van mensen gevon-den. Op 29 mei 1951 ontdekte Jose Carlos Salinas het beeld van een bebaarde man. Iets later in dat jaar ook Dr. Rafael Torrija bekeek met hem de ogen met een ophthalmoscoop. Zij observeerden een duidelijke men-selijke figuur in beide ogen, waarbij de locaties en ver-vormingen van de 3 reflecties precies overeenkwamen met die van een levend oog.

In 1979 ontdekte Jose Aste Tonsmann op hogeresolutie afbeeldingen van de ogen (2500x vergroot) nog meer mensen, wel 13 totaal. Dezelfde mensen zijn in beide ogen present, maar onder verschillende hoeken, volgens de verhoudingen van echte ogen. Ze laten de mensen zien die op het moment van het openen van de tilma in de kamer waren, zoals Juan Diego, de bisschop en de dienaren.

Onze Lieve Vrouw van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe is de patrones Guadalupe is de patrones van de pro-life beweging in van de pro-life beweging in Amerika, vanwege de Amerika, vanwege de verwijzing naar haar verwijzing naar haar zwangerschap op de zwangerschap op de afbeelding: De zwarte afbeelding: De zwarte sjerp om haar middel, die sjerp om haar middel, die het Indiaans teken is voor het Indiaans teken is voor het in verwachting zijn. het in verwachting zijn. 

Hartelijke bedankt voor jullie Hartelijke bedankt voor jullie

attentie. Met vreugde geef ik jullie attentie. Met vreugde geef ik jullie

de zegening van mijn Zoon en ook de zegening van mijn Zoon en ook

de mijne van uit het diepste van mijn de mijne van uit het diepste van mijn

moederlijke Hart.moederlijke Hart.

E I N D E