HARMAGEDDON SAVAŞI VƏ “YENİ DÜNYA DÜZƏNİ” PLANI

GİRİŞ

ابسم ه لل حمن الر حيم الر2003-cü ilin 20 martında ABŞ və müttəfiqləri BMT Təhlükəsizlik Şurasının

687 и 1441№-li qərarlarını əldə əsas tutaraq,  İraq diktatoru Səddam Hüseyni hakimiyyətdən devirmək üçün İraqa hərbi müdaxiləyə başladı. 9 apreldə Bağdadın işğalı ilə sona çatan həmin savaşın rəsmi səbəbi kimi Səddam Hüseynin guya Əl-Qaidə təşkilatı ilə əlaqəri və İraqın guya kimyəvi silah istehsal etməsi kimi göstərilsə də, əsil səbəb başqa idi. Bir çoxları əsil səbəb kimi Amerikanın İraq neftini nəzarətə götümək istədiyini önə sürməkdə idilər. Fəqət səbəb bu da deyildi.

Bəs, nə idi?Bu sualın cavabı ABŞ-ın 43-cü prezidenti Corc Uoker Buşun savaşın ən

başlarında işlətdiyi bir cümlədə gizlənmişdir: “Harmageddon savaşı başladı”.Əksər xristian məzhəb və cərəyanları tərəfindən Axırzamanda baş verəcəyinə

inanılan Harmageddon savaşı barədə düşüncələrinin əsasını İncildə gələcəyə yönəlik verilmiş müjdələr və vəhylər təşkil edilr. Bu baxımdan “Vəhy” kitabının XVI fəslinin 14-16 – cı bəndlərində yazılanları misal çəkmək olar:

“Bu vəhylər cin vəhyləridir və əlamətlər göstərirlər. Onlar yer üzünün padşahlarının yanına gedib onları Qadir Allahın böyük günündə olacaq müharibəyə toplayırlar. 

«Budur, mən oğru kimi gəlirəm. Oyaq qalıb paltarını qoruyan xoşbəxtdir. Çünki o, çılpaq gəzməyəcək və insanların qarşısında biabır olmayacaq».

Onlar padşahları ibranicə Harmageddon adlanan yerə topladılar”.Bu sitatdan göründüyü kimi, Harmageddon savaşı “Qadir Allahın böyük

günündə”, yəni Qiyamət günündə, daha dəqiq desək, Qiyamətdən öncə, başqa sözlə, Axırzamanda  olacaq. Həmin müharibədə iştirak edəcək ölkələri bu addımı atmağa sövq edən isə cinlərin, başqa sözlə, şeytanların vəhylərinə qulaq asan dövlət başçıları olacaqlar.

ABŞ-ın 43-cü prezidenti Corc Buş Orta Şərqdə müharibəyə start verərkən və bunu “Harmageddon savaşının başlanması” adlandırarkən, əslində üzvü olduğu “Kəllə və sümüklər” adlı gizli təşkilatının planını yerinə yetirməkdə idi.

“Harmageddon savaşı” düşüncəsinin qaynağı İncildir. Mövzu ilə bağlı müjdələr isə daha çox Əhdi-Cədidə daxil olan “Vəhy” kitabında yer almaqdadır. Həmin kitabın XIX fəslinin 11-12, 16 və 19-cu bəndlərində söylənilənlər də eyni müjdələr sırasındadır:

“Sonra mən açılmış göyü gördüm və budur: bir ağ at. Atın belində oturan Sadiq və Həqiqi adlanır. O, ədalətlə hökm edir və döyüşür. Onun gözləri alov saçır, başında çoxlu tac var. Onun üzərində özündən başqa heç kimə məlum olmayan bir ad yazılıb” (11-12).

“Onun libasının üstündə, budu örtən yerdə «padşahlar Padşahı və ağalar Ağası» adı yazılmışdır” (16).

“Mən gördüm ki, vəhşi heyvan və dünya padşahları ilə qoşunları atın belində oturanla və onun qoşunları ilə vuruşmaq üçün bir yerə toplaşıb” (19).

İncilin şərhçiləri buradakı “padşahlar Padşahı və ağalar Ağası”nın Həzrət İsa (ə), “vəhşi heyvan”ın isə Antixrist (Dəccal) olduğu fikrindədirlər və bu məsələdə onlar arasında heç bir fikir ayrılığı yoxdur.

Əhdi-Cədidin “Vəhylər” kitabının XI fəslinin 18-ci bəndində söylənilənlər isə şərhçilər tərəfindən Harmageddonda İsa (ə) ilə İblis arasında savaş olacağı və bu savaş sonunda İblisin 1000 illiyinə zəncirə vurulacağı və dünyada 1000 il sülh və əmin-amanlıq olacağı kimi şərh edilməkdədir:

“Lakin xalqlar qəzəbləndi, Sənin də qəzəbin coşdu və ölüləri mühakimə etmək, qulun peyğəmbərləri, müqəddəsləri, adından qorxanları, kiçikləri və böyükləri mükafatlandırmaq, yeri tələf edənləri tələf etməyin vaxtı gəldi”.

Harmageddonla bağlı müjdələrin Əhdi-Ətiqdə də yer aldığı hesab edilir. Xristianlar Hizqiyal peyğəmbərin (ə) kitabının XXXVI və XXXIX fəsillərində yazılanları Harmageddon savaşı ilə bağlayırlar. XXXVIII fəslin məzmunu belədir:

“Yenə mənə Yehovanın sözü nazil oldu: «Ey bəni-adəm, üzünü Məcuc ölkəsindən olan Yəcuca, Roş, Məşəq və Tubalın baş əmirinə tut və ona qarşı peyğəmbərlik edib söylə ki, Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Mən sənə qarşıyam, ey Yəcuc, ey Roş, Məşəq və Tubalın baş əmiri! Səni yolundan qaytaracağam. Sənin çənələrinə qarmaq keçirəcəyəm, səni dəbdəbə ilə geyinmiş, böyük və kiçik qalxanla silahlanmış, qılınc oynadan böyük izdihamla - ordunla, süvarilərinlə, atlarınla birgə çəkib sürüyəcəyəm. Hər biri sipərlə, dəbilqə ilə yaraqlanan Fars, Həbəş və Put,   həmçinin Qomerlə ordusu, ucqar şimaldan Toqarma evi və bütün ordusu - çoxlu-çoxlu xalqlar səninlədir. Haydı, hazır olun! Sən də, səninlə toplaşan bütün ordular da. Onlara sən başçılıq edəcəksən. Xeyli vaxt keçəndən sonra çağırılacaqsan. Uzun illər sonra xalqların içindən toplanan, qılıncdan qurtularaq çoxdandır xaraba qalmış İsrail dağlarında məskunlaşan, digər xalqların arasından çıxarılıb dinclik içində yaşayan insanların torpağına soxulacaqsan. Sən, bütün ordun və səninlə birgə çoxlu xalqlar tufantək onların üstünə gələcəksiniz, ölkəni bulud kimi örtəcəksiniz”.  

Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “O gün sənin ağlına bəzi fikirlər gələcək, pis niyyətə düşəcəksən. Deyəcəksən: “Müdafiəsiz kəndləri olan ölkəyə həmlə edəcəyəm. Dinc yaşayan, qorxu-hürkü bilməyən, divarları, darvazaları, cəftələri olmayan kəndlərdə yaşayanların üstünə gələcəyəm”. 

Sən çoxlu qənimət, talan malı qazanmaq eşqinə düşəcəksən. Bir zamanlar viran qalmış, sonradan məskunlaşmış yerlərə hücum edəcəksən, xalqların içindən toplanmış, indi var-dövlət, mal-mülk yığan, dünyanın mərkəzində yaşayan xalqın üstünə qoşun çəkəcəksən.  Səba ilə Didan, Tarşiş tacirləri ilə döyüşçüləri sənə söyləyəcəklər: “Çoxlu qənimət, talan malı yığmağa gedirsən? Ordunu səfərbər etmisən ki, qızıl-gümüş götürəsən, var-dövlət, mal-mülk aparasan, çoxlu qənimət ələ keçirəsən?”  

Buna görə, ey bəni-adəm, Yəcuca söylə ki, Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “O gün başa düşəcəksən ki, xalqım İsrail əmin-amanlıqda yaşayır. Sən öz yerindən, uzaq şimaldan gələcəksən, yanında da çoxlu xalqlardan atlara süvar olmuş qoşun-ləşkər, böyük bir izdiham. Ölkəni bürüyən buludlar kimi, xalqım İsrailin üstünə hücum çəkəcəksən. Zamanın sonunda səni, ey Yəcuc, öz ölkəmə qarşı qaldıracağam ki, xalqların gözü önündə müqəddəsliyimi sənin vasitənlə göstərim, qoy hamısı Məni tanısın”. Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Qədim günlərdə qullarım İsrail peyğəmbərlərinin dililə haqqında danışdığım kəs sən deyilsənmi? O peyğəmbərlər səni onların üstünə gətirəcəyim barədə illər uzunu peyğəmbərlik ediblər”. 

“Həmin gün, Yəcuc İsrail torpağına soxulan gün Mən qəzəbdən alışıb-yanacağam, - Külli-İxtiyar Yehova bəyan edir, -  Qeyzimlə, alovlu qəzəbimlə danışacağam. O gün İsrail torpağında güclü zəlzələ olacaq.  Dəryadakı balıqlar, göydəki quşlar, meşədəki heyvanlar, yerdə sürünən canlılar, cümlə cahan önümdə zağ-zağ əsəcək, dağlar kökündən qopacaq, qayalar parçalanacaq, divarlar yerə çökəcək”.  

“Bütün dağlarımda Yəcucun üstünə getməyə qılınc çağıracağam, - Külli-İxtiyar Yehova bəyan edir, - Hər kəs öz qardaşının üstünə qılınc çəkəcək. Onu mühakimə edəcəyəm. Canına azar salıb, üstünə ölüm göndərib onu cəzalandıracağam. Onun da, qoşunlarının da, onunla olan xalqların da üzərinə leysan, dolu, alov, kükürd yağdıracağam. Xalqların qarşısında Özümü ucaldacağam, müqəddəsliyimi göstərəcəyəm, Özümü tanıdacağam. Onda biləcəklər ki, Mən Yehovayam””.

XXXIX fəsildə isə belə davam edilir:“Ey bəni-adəm, peyğəmbərlik edib Yəcuca söylə ki, Külli-İxtiyar Yehova

deyir: “Mən sənə qarşıyam, ey Yəcuc, ey Məşəq və Tubalın baş əmiri! Səni yolundan qaytaracağam, uzaq şimaldan çıxarıb İsrail dağlarına aparacağam. Sol əlindən kamanı, sağ əlindən oxları vurub salacağam. Sən də, qoşunların da, səninlə olan xalqlar da İsrail dağlarında məhv olacaqsınız. Səni hər cür yırtıcı quşa, vəhşi heyvana yem edəcəyəm”.

“Sən çöldə məhv olacaqsan, çünki bunu Mən dedim”, - bəyan edir Külli-İxtiyar Yehova, - “Məcucun və adalarda əmin-amanlıq içində yaşayanların üstünə od göndərəcəyəm. O zaman biləcəklər ki, Mən Yehovayam. Xalqım İsrailin arasında müqəddəs adımı tanıdacağam, daha qoymayacağam, adıma

ləkə vursunlar. Xalqlar biləcəklər ki, Mən Yehovayam, İsraildə Müqəddəs Allaham”.

“Bəli, peyğəmbərlik yerinə yetməlidir, yetəcək də, - deyir Külli-İxtiyar Yehova, - Mən bu gün haqqında xəbər vermişəm.  İsrail şəhərlərinin sakinləri çıxıb silahlarla od qalayacaqlar, böyük və kiçik qalxanları, ox-kamanları, toppuzları və nizələri oda atacaqlar. Onlarla yeddi il od qalayacaqlar. Çöldən çırpı yığmaq, meşədən odun gətirmək lazım gəlməyəcək, çünki silahlarla od qalayacaqlar”.

“Onları qarət edənləri qarət, talan edənləri talan edəcəklər”, - bəyan edir Külli-İxtiyar Yehova.  

“O gün Yəcuca İsraildə, dənizin şərq tərəfindən keçənlərin dərəsində dəfn yeri verəcəyəm, o yer yolçuların yolunu kəsəcək. Orada Yəcuc və onunla olan izdiham basdırılacaq. O yer Həmun-Yəcuc dərəsi adlanacaq. İsrail evi yeddi ay ərzində onları basdırıb ölkəni təmizləyəcək. Bütün ölkə əhli onları dəfn etməklə məşğul olacaq və bununla ad-san qazanacaq. O gün Mən Özümü şərəfləndirəcəyəm”, - Külli-İxtiyar Yehova bəyan edir.  

“Camaata ölkəni sərasər dolaşmaq, ölkəni təmizləmək üçün ortalıqda qalan cəsədləri dəfn etmək tapşırılacaq. Axtarışlar yeddi ay davam edəcək. Ölkəni dolaşanlar insan sümüyü gördükləri yerdə nişan qoyacaqlar. Sonra qəbirqazanlar onları Həmun-Yəcuc dərəsində basdıracaqlar. Orada həmçinin Həmunah adlı şəhər olacaq. Beləcə, camaat ölkəni təmizləyəcək”. 

Sənə isə, ey bəni-adəm, Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Hər cür quşa, vəhşi heyvana söylə: “Toplaşıb gəlin. Sizin üçün hazırladığım qurbanın, İsrail dağlarındakı böyük qurbanın ətrafına toplaşın. Siz ət yeyib qan içəcəksiniz. İgidlərin ətini yeyib, dünya rəhbərlərinin qanından içəcəksiniz. Onların hamısı Başanın bəslənmiş heyvanları - qoç, qoyun, keçi, öküzdürlər. Sizin üçün hazırladığım qurbanın piyindən doyunca yeyib, qanından sərxoş olanadək içəcəksiniz”. 

Külli-İxtiyar Yehova bəyan edir: “Siz atların, arabaçıların, igidlərin və döyüşçülərin ətini yeyib süfrəmdə doyacaqsınız. 

Mən xalqlar arasında izzətimi göstərəcəyəm. Onlar hökmümün icrasını və qolumun gücünü görəcəklər. O gündən İsrail evi biləcək ki, Mən onların Allahı Yehovayam. Onda xalqlar biləcək ki, İsrail evi öz günahına görə sürgünə aparıldı, çünki Mənə bivəfa çıxmışdılar. Buna görə də Mən onlardan üz döndərdim, onları düşmənlərinə təslim etdim, hamısı qılıncdan keçirildi. Murdarlıqlarına və asiliklərinə görə onlara cəza verdim. Onlardan üz döndərdim”.  

Külli-İxtiyar Yehova deyir: “Mən Yaqubun əsir düşmüş balalarını geri qaytaracağam, bütün İsrail evinə rəhm edəcəyəm, adımın müqəddəsliyini qoruyacağam. Vəfasızlıqlarına görə alçaldıqdan sonra öz yurd-yuvalarında dinc yaşayacaqlar, onları qorxudub-hürküdən olmayacaq. Onları səpələndikləri digər xalqlar arasından geri qaytaranda, düşmən ölkələrindən toplayanda Özümü onların arasında ucaldacağam, xalqlar da buna şahid olacaq”. 

“Onları xalqlar arasına sürgün edib, sonra hamısını bir nəfər kimi yurd-yuvasına qaytaranda biləcəklər ki, Mən onların Allahı Yehovayam. Bir də onlardan üz döndərməyəcəyəm, çünki İsrail evinin üzərinə ruhumu tökəcəyəm”, - Külli-İxtiyar Yehova bəyan edir”.

Belə hesab edilir ki, Həzrət İsanın (ə) ikinci zühuru sözügedən savaş sırasında baş verəcək. İsa Məsihin (ə) başçılığı ilə İblisə və onun təmsilçisi Antixristə (Dəccala) qarşı baş verməsi gözlənilən bu savaş İsrailin şimalında yerləşən Karmel (əski Megiddo) dağının ətəyində mövcud olmuş qədim Megiddo (bugünkü Karmel) şəhərində və ətrafında baş verəcək.

Madam ki, Harmageddon savaşı İsraildəki Megiddo dağının ətəyində yerləşən qədim Megiddo şəhərində və ətrafında baş verməlidir, nədən Corc Buş və təmsilçisi olduğu “Kəllə və sümüklər” təşkilatı həmin savaşın başlanğıcı kimi məhz İraqı seçmişdilər?

Məsələ burasındadır ki, “Vəhy” kitabının Harmageddon savaşından bəhs edilən XVI fəslinin 14-16 – cı bəndlərindən öncə, daha dəqiq desək, 12-ci bəndində belə deyilməkdədir:

“Altıncı mələk öz camını böyük Fərat çayına boşaltdı. Gündoğandan gələn padşahların yolu hazırlansın deyə, çayın suları qurudu”.

Sözügedən bəndlərdən sonra isə, yəni 19-cu bənddə belə yazılıb:“Böyük şəhər üç yerə parçalandı. Xalqların şəhərləri də yıxıldı. Böyük

Babil Allahın önündə xatırlandı ki, ona Allahın şiddətli qəzəbinin şərabı ilə dolu cam verilsin”.

Məlum olduğu kimi, Fərat çayı öz başlanğıcını Türkiyədən alır, Suriya və İraqdan keçərək, İran-İraq sərhəddi boyunca axıb, Fars (Bəsrə) körfəzinə tökülür. Babil isə bugünkü İraq ərazisində, Bağdadın 90 km cənubunda mövcud olmuş qədim bir şəhərin və qədim bir imperiyanın adıdır. “Harmageddon savaşı”nın başlanğıcı kimi məhz İraqın seçilməsinin səbəbi buradan qaynaqlanır. 19-cu bənddə “Böyük şəhər üç yerə parçalandı” deyildiyindən İraqı üç yerə parçalamaq (şimalda kürd dövləti, mərkəzdə sünni ərəb dövləti və cənubda şiə ərəb dövləti) və 12-ci bənddə də “Gündoğandan gələn padşahların yolu hazırlansın” deyildiyindən üç parçadan birinin – cənub parçanın (Bəsrə və ətrafı) şiə dövləti olması və İraqdan şərqdə yerləşən İranın nəzarətinə verilməsi nəzərdə tutlmuşdu. Sonradan eyni plan Fərat çayının keçdiyi Suriyaya da tətbiq edilməli, bu ölkənin də bir hissəsinin İranın nüfuz dairəsinə verilməsi bə beləcə, İraq, Suriya və Livanı əhatə edən, İsraillə sərhəddi olan və başında İranın duracağı “Şiə hilalı” yaradılmalı idi.

Niyə məhz İran?Bu sualın cavabını Hizqiyal peyğəmbərin (ə) kitabının XXXVIII fəslinin 5-ci

bəndində tapırıq. Orada Harmageddon savaşı zamanı İsrailə hücum edəcəyi söylənilən ölkələr içində Farsın (İranın) da adı çəkilməkdədir:

“Hər biri sipərlə, dəbilqə ilə yaraqlanan Fars, Həbəş və Put”.Bəs, bu planı quran “Kəllə və sümüklər” təşkilatı kimlərdən ibarətdir və əsil

məqsədləri nədir?

I FƏSİL

“Kəllə və sümüklər” (Skull & Bones) təşkilatı və Buş ailəsi

“Kəllə və sümüklər” (Skull & Bones) təşkilatı 1832-1833 – cü illər arasında ABŞ-ın Yel Unuversitetinin gizli təşkilatı kimi ortaya çıxıb. Onun əsasını Uilyam Rassel və Alfonso Taft qoymuşdular.

Zəngin ailələrin, siyasi elitanın üzvlərini əhatə edən “Kəllə və sümüklər” təşkilatına Bandilər, Lordlar, Rokfellerlər, Uitnlər, Felpslər və Buşlar kimi ailələrin daxil olduqları bilinməkdədir.

Təşkilata üzv olduğu dəqiq bilinən şəxslərdən aşağıdakıların adını çəkə bilərik:Alfonso Taft (1833). ABŞ-ın 31-ci hərbi naziri və 34-cü baş prokuroru. 27-ci

ABŞ prezidenti Uilyam Taftın atası.Riçard Teylor (1845). Torpaq sahibi və vətəndaş müharibəsi dövründə general.

ABŞ prezidenti Zakari Teylorun oğlu.Endrü Dikson Uayt (1853). Diplomat və tarixçi. Kornell Universitetinin

təsisçilərindən və professorlarından biri.Mozes Koyt Tayle (1857). Yazıçı, tarixçi bə ədəbiyyatşünas.Yevgeniy Şuler (1859). Alim, yazıçı, tərcüməçi, səyyah və diplomat.Franklin Mak-Vey (1862). ABŞ-ın 45-ci maliyyə naziri.Uilyam Qrem Samner (1863). Sosioloq, filosof və iqtisadçı. Yel

Universitetinin professoru.Con Uilyam Sterlinq (1864). Korporativ hüquqşünas, Yel Universitetini əsas

maliyyələşdirənlərdən biri.Uilson Bizzel (1869). Siyasətçi. ABŞ-ın 36-cı poçt müdiri.Uilyam Hovard Taft (1878). ABŞ-ın 27-ci prezidenti, 10-cu Ali Məhkəmə

sədri.Henri Uoters Taft (1880). Hüquqşünas, ictimai xadim, ABŞ-ın 27-ci prezidenti.

Uilyam Hovard Taftın kiçik qardaşı.Horasiy Datton Taft (1883). Pedaqoq, ABŞ-ın 27-ci prezidenti. Uilyam Hovard

Taftın kiçik qardaşı.

İrvinq Fişer (1888). İqtisadçı.Henri Lüis Stimson (1888). Dövlət xadimi, Filippinin general-qubernatoru və

hərbi naziri, ABŞ-ın dövlət katibi.Peyn Uitni (1898). İş adamı və filantrop..Robert Alfonso Taft (1910). Ohayo ştatından seçilmiş senator. ABŞ-ın 27-ci

prezidenti. Uilyam Hovard Taftın böyük oğlu.Avrell Harriman (1913). Sənayeçi, dövlət xadimi və diplomat.Arçibald Makliş (1915). Şair və yazıçı, diplomat.Preskott Buş (1917). Bankir, Konnektut ştaından seçilmiş senator, böyük Corc

Buşun atası və kiçik Corc Buşun babası.Robert Lovett (1918). Dövlət xadimi, nazir.Henri Lüs (1920). Jurnalist və naşir, dünyaca məşhur “Time”, “Fortune”,

“Life” kimi jurnalların təsisçisi.Layman Spitser (1935). Astrofizik.Potter Stüart (1037). ABŞ Ali Məhkəməsinin üzvü.Makcorc Bandi (1940). ABŞ prezidentinin Milli Təhlükəsizlik üzrə müşaviri.Ceyms Uitmor (1944). Aktyor.Corc Herbert Uoker Buş (1948). ABŞ-ın 41-ci prezidenti.Uilyam Bakli (1950). Yazıçı və siyasi şərhçi.Kolduell Esselstin (1956). Həkim, dietoloq, yazıçı və avarlı qayıq üzrə

Olimpiya çempionu.Uilyam Nordhaus (1963). İqtisadçı.Con Kerri (1966). Massaçutes ştatından senator, ABŞ-ın dövlət katibi.Corc Uoker Buş (1968). ABŞ-ın 43-cü prezidenti.Don Şollander (1968). Üzgüçü, 5 dəfə Olimpiya çempionu.Stiven Şvartsman (1969). Biznemen, investor.Kristofer Bakli (1975). Yazıçı, satirik.Robert Kaqan (1980). Siyasətçi, jurnalist.Stiven Mnuçin (1985). İş adamı, ABŞ-ın maliyyə naziri.Pol Cmatti (1989). Komediya aktyoru.Ostan Qulsbi (1991). İqtisadçı, Çikaqo Universitetinin professoru, Ağ Evin

İqtisadi Şurasının sədri. Bandilər ailəsi sözügedən təşkilatın idarəçiləri arasında ən çox təmsilçisi olan

ailədir. Dünyadakı sələm kapitalının əsas sahibi olan 13 ailədən biri olan bu ailə XVI əsrdə ABŞ-a köç edən bir protestan xənadanıdır. Bandilərin bir çox üzvünün “Skulls and Bones Society” (Kəllə və Sümük Təriqəti) gizli təşkilatının üzvü olduğu və Amerika hökumətində önəmli vəzifələr tutduğu məlumdur. Bunlar Harvi Hollister Bandi (Harvey Hollister Bundy), Uilyam Patnam Bandi (William Putnam Bundy) və MakQriqori Bandidir (McGeorge Bundy).

Adı çəkilənlərdən birincisi, yəni Harvi Hollister Bandi ayrı-ayrı vaxtlarda ABŞ-ın xəzinə müştəşarı, Maliyyə naziri, hərbi katibi vəzifələrini tutmuş və sonuncu vəzifəsində ikən atom bombasının hazırlanmasında, başqa sözlə, Manhetten Layihəsində birbaşa iştirak etmişdir.

Uilyam Patnam Bandi müxtəlif dövrlərdə CİA-nın (Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin) Milli Hədəflər Katiblik Komissiyasının rəhbərlərindən biri, Beynəlxalq

Təhlükəsizlik və Müdafiə nazirinin yardımçısı, Vyetnam savaşı dönəmində Şərqi Asiya və Sakit Okean katibi, CFR-in Xarici işlər editoru, Amerika Konqresinin üzvü kimi vəzifələr daşımışdır.

MakQriqori Bandi Xarici İşlər analisti, CFR analisti, Savaş katibinin yardımcısı, Milli Təhlükəsizlik özəl yardımçısı, Milli Təhlükəsizlik üzrə məsləhətçi, Ford Fondunun başqanı kimi önəmli vəzifələrdə çalışmışdır.

Bütün önəmli Məsləhət şirkətləri Bandi ailəsinin nəzarətindədir və bu sayədə ABŞ və Qərb dövlətlərinin bütün dövlət orqanları ilə əlaqədədirlər.

Təşkilatın önəmli xanədanlarından biri də Lordlar ailəsidir. Bu ailənin XVI əsrdə Amerikaya köçdüyü və ABŞ dövlətinin qurulması və möhkəmlənməsində önəmli rol oynadığı söylənilir. Onun Natan Lord (Nathan Lord) və Tomas Lord (Thomas Lord) qolları ABŞ-ın idarəçiliyində təsirli rola sahib olan və Corc Buşu (Oğul) hakimiyyətə gətirən “Skulls and Bonnes Society” (Kəllə və sümüklər Təriqəti) ilə birbaşa bağlıdır. Lordlar ailəsinin Franklin Atkıns Lord, Uilyam Qaley Lord (William Galey Lord), Osvald Bates Lord (Oswald Bates Lord), II Çarls Edvins Lord (Charles Edwıns Lord) və Uinston Lord (Wınston Lord) kimi üzvləri sözügedən təriqətin nüfuzlu simaları içərisində yer almaqdadırlar. Bunlardan Uinston Lord 1977-1985 - ci illər arasında CFR-in (Cost and Freight) İdarə Heyətinin sədri olmuşdur. Çarls Edvar Lord xarici investisiyaların idarə edilməsində əsas söz sahiblərindən bir idi.

“Kəllə və sümüklər” təşkilatının önəmli ailələrindən biri də Rokfellerlərdir.Dünyanın ən zəngin ailələrindən biri olan bu protestan xanədan sənayeçi və

bankir ailəsi kimi ad çıxarmışlar. Onların bu səviyyəyə gəlib çıxması XIX-XX əsrlərdə Con Rokfeller və Uilyam Rokfeller qardaşlarının “Standart Oil” şirkəti vasitəsilə məşğul olduqları neft ticarəti ilə bağlı olub. Ailənin sahib olduğu digər nüfuzlu şirkət isə “Canse Manhattan Bank” adlı bank idi.

Nəslin əsasının tanınmış iş adamı Uilyam Rokfeller (Böyük) tərəfindən qurulduğu bilinməkdədir. O, Qreyncerdə (Nyu-York) bir protestant ailəsində dünyaya gəlmişdi və birinci arvadı Eliza Devisondan altı övladı olmuşdu. Bunlardan ən tanınanları “Standart Oil” şirkətinin əsasını qoyan və neft maqnatları kimi tanınan Con Rokfeller və Uilyam Rokfeller (Kiçik) idilər. Onlardan birincisi dindar baptist olduğu üçün dini qurumlarla sıx əlaqə saxlayır, onlara maliyyə dəstəyi verirdi.

Rokfellerlər ailəsinin sərvətinin həcmi, o cümlədən aktivlərinin dəyəri, qoyduqları investisyaların və şəxsi kapitallarının miqdarı haqqında nəinki dəqiq, heç təxmini məlumat da yoxdur. Ailənin bütövlükdə və hər bir üzvünün ayrılıqda hansı sərvətlərə sahib olduqları barədə heç vaxt heç bir açıqlama verilməyib. Sərvətlərinin təyinatı ilə yalnız kişilər məşğul olar, qadınlar isə məsləhət verməklə yetinər, yalnız ailə büdcəsinin təyinaində əsas söz sahibi kimi çıxış edərdilər. Bu ənənə bu gün də davam etməkdədir.

Ailənin kapitalı 1934 və 1952-ci illərdə qurulan və “Case Manhaddan Bank”ın xələfi kimi çıxış edən “Chase Bank”ın təsisçiləri olan fondlarda cəmlənmişdir. “Standart Oil” şirkətinin gəlirləri həmin fondlara yönəldilir. Fondlara Ailə Komitəsi nəzarət edir. İnvestisiyalar “Rockfeller Financial Services” tərəfindən

yönləndirilir. Bu quruma 2017-ci ildən etibarən Devid Rokfeller (Kiçik) başçılıq edir.

Ailənin tanınmış üzvləri:1. Uilyam Rokfeller (Böyük) (1810-1906).2. Con Rokfeller (1839-1937) - Uilyam Rokfellerin (Böyük) böyük oğlu.3. Uilyam Rokfeller (Kiçik) (1841-1922) - Uilyam Rokfellerin (Böyük) ikinci

oğlu.4. Franklin Rokfeller (1845-1917) - Uilyam Rokfellerin (Böyük) üçüncü oğlu.Con Rokfellerin (Böyük) övladları:1. Elizabet Rokfeller (1866-1906) - Con Rokfellerin (Böyük) birinci qızı.2. Alta Rokfeller (1871-1962) - Con Rokfellerin (Böyük) ikinci qızı.3. Edit Pokfeller (1872-1932) - Con Rokfellerin (Böyük) üçüncü qızı.4. Marqaret Rokfeller Stronq (1897-1985) – Elizabet Rokfellerin qızı, Con

Rokfellerin (Böyük) nəvəsi.5. Con Rokfeller (Kiçik) (1874-1948) - Con Rokfellerin (Böyük) oğlu.Con Rokfellerin (Kiçik) övladları:1. Ebiqeyl Oldric Rokfeller (1903-1976) - Con Rokfellerin (Kiçik) qızı.2. III Con Devison Rokfeller (1906-1978) - Con Rokfellerin (Kiçik) böyük

oğlu.3. Nelson Oldric Rokfeller (1908-1979) - Con Rokfellerin (Kiçik) ikinci oğlu.4. Lorans Spelman Rokfeller (1910-2004) - Con Rokfellerin (Kiçik) üçüncü

oğlu.5. Uintrop Oldric Rokfeller (1912-1973) - Con Rokfellerin (Kiçik) dördüncü

oğlu. 6. Devid Rokfeller (1915-2017) - Con Rokfellerin (Kiçik) beşinci oğlu. III Con Devison Rokfellerin övladları:1. IV Con Devison Rokfeller (1937) - III Con Devison Rokfellerin birinci

oğlu.2. Houp Oldric Rokfeller (1948) - III Con Devison Rokfellerin ikinci oğluLorans Spelman Rokfellerin övladları:1. Laura Spelman Rokfeller Hesin (1938) - Lorans Spelman Rokfellerin əkiz

qızlarından birincisi.2. Mariaon Fraenç Rokfeller (1938) - Lorans Spelman Rokfellerin əkiz

qızlarından ikincisi.3. Lüsi Rokfeller (1941) - Lorans Spelman Rokfellerin üçüncü qızı.IV Con Devison Rokfellerin övladları:1. Castin Oldric Rokfeller (1979) - IV Con Devison Rokfellerin oğlu.Nelson Oldric Rokfellerin övladları:1. Rodman Klark Rokfeller (1932-2000) - Nelson Oldric Rokfellerin böyük

oğlu.2. Stiven Klark Rokfeller (1936) - Nelson Oldric Rokfellerin ikinci oğlu.3. Maykl Klark Rokfeller (1938) - Nelson Oldric Rokfellerin üçüncü oğlu.4. Fitler Mark Rokfeller (1967) - Nelson Oldric Rokfellerin dördüncü oğlu.Rodman Oldric Rokfellerin övladları:1. Milli Rokfeller (1955) - Rodman Oldric Rokfellerin qızı.

Uintrop Oldricin övladları:1. Uintrop Pol Rokfeller (1948-2006) - Uintrop Oldric Rokfellerin oğlu.Devid Rokfellerin övladları:1. Devid Rokfeller (Kiçik) (1941) - Devid Rokfellerin böyük oğlu.2. Ebigeyl Rokfeller (1943) - Devid Rokfellerin böyük qızı.3. Neva Rokfeller (1944) - Devid Rokfellerin ikinci qızı.4. Dulani Marqeret Rokfeller (1947) - Devid Rokfellerin üçüncü qızı.5. Hilder Riçard Rokfeller (1949-2014) - Devid Rokfellerin kiçik oğlu.6. Eylin Riçard Rokfeller (1952) - Devid Rokfellerin kiçik qızı.“Kəllə və sümüklər” təşkilatından söhbət açarkən, Buşlar ailəsindən söz

açmamaq mümkün deyil. Bu xanədanın ABŞ-a gəlməsi barədə iki versiya var. Bunlardan birincisinə görə, ailə nəslin ilk nümayəndəsi yeni qitəyə 1620-ci ildə “Meyflauer” gəmisi ilə gəlmişdir. İkinci versiya isə bu tarixi XIX əsrin II yarısına aid edir.

Xanədanın əsasının tanınmış sənayeçi Semuel Preskott Buş (4 oktyabr 1963 – 8 fevral 1948) tərəfindən qoyulduğu hesab edilir. Xanədanın ikinci önəmli nümayəndəsi onun oğlu bankir Preskott Şeldon Buş (15 may 1895 - 8 oktyabr 1972) olub. O, 1918-ci ildə Yel Universitetinin tələbəsi ikən “Kəllə və sümüklər” təşkilatına daxil olmuş, təşkilata üzv olan daha iki tələbə ilə birlikdə Fort Still federal qəbiristanlığına gedərək, Apaçi hindu qəbiləsinin başçısının qəbrini qazımış, onun kələ sümüyünü çıxararaq təşkilata hədiyyə etmişdir. Hazırda bu kəllə Yel Universitetində, xüsusi bir guşədə qorunur və gizli mərasimlərdə istifadə edilir. Deyilənə görə, məşhur inqilabçı Çe Gevaranın kəlləsi də təşkilatın xüsusi mülkiyyətidir.

I Dünya savaşı zamanı hərbi xidmətinin Amerika Ekspedisiya Korpusunun tərkibində Fransada keçirən Preskott Şeldon Buşun müharibədən sonra ABŞ-a qayıdıb ərzaq şirkətinə işə düzəldiyi, daha sonra qaynatasının şirkətinin vitse-prezidenti kimi çalışdığı, 1944-1956 – cı illərdə Yel Universitetinin təsis etdiyi Yel Korporasiyasının üzvü olduğu bilinməkdədir. O, siyasi karyerasına Konnektikut ştatında respublikaçı kimi başlamış, konservativ siyasət tərəfdarı olmuş, 1952-ci ildə Konnektikut senatına üzv seçilmiş və prezident Eyzenhauerin qızğın tərəfdarı kimi çıxış etmişdir.

Preskott Şeldon Buş Amrikanın “Brown Brothers Harriman” İnvestisiya Bankının yeddi direktorundan biri idi və həmin bankın nasistlərlə əməkdaşlıq etdiyi barədə əldə təkzibedilməz dəlillərin olduğu söylənilir.

ABŞ-ın 41-ci prezidenti Corc Buş, Preskott Şeldon Buşun oğlu, 43-cü prezidenti Corc Uoker Buş  isə (20 yanvar 2001-20 yanvar 2009)  nəvəsidir. Onların da “Kəllə və sümüklər” təşkilatının üzvü olduqları bilinməkdədir.

Bunlardan sonuncunun hakimiyyəti illərində “Kəllə və sümüklər” təşkilatının gələcəyə yönəlik daha bir planı ortay qoyulmuşdur. Söhbət İraqı da əhatə edən Böyük Orta Şərq planı (Greater Middle East) və ya da tam adıyla “Genişləndirilmiş Orta Şərq və Şimali Afrika Bölgəsi ilə Müştərək bir Gələcək və İrəliləmə üçün Ortaqlıq (Partnership for Progress and a Common Future with the Region of the Broader Middle East and North Africa)” layihəsindən gedir. Bu layihə XXI əsrin ilk on ilində İslam dünyasını, ilk növbədə

də İraq, Suriya, İran, Türkiyə, Əfqanıstan və Pakistanı əhatə etməkdəydi və Corc Buş administrasiyası tərəfındən işlənib hazırlanmışdı. Bu planın sonrakı hədəfləri arasındaa Güney Qafqaz və Orta Asiya ölkələr də yer almaqda idi.

Plan 2004-cü ildə G8 zirvəsinə təqdim edilmək üçün hazırlanmışdı. Planın əsas hədəflərindən biri müsəlman dövlətlərini parçalamaq, ABŞ-ın keşmiş dövlət katibi Kondaliza Raysın da ifadə etdiyi kimi, “22 dövlətin sərhədlərini dəyişmək” idi. I Dünya savaşından sonra əski Osmanlı dövlətini parçalayaraq onun yerində çox sayda kiçik dövlət və dövlətcik yaradan, başlarına özləri tərəfindən idarə edilən diktatorlar qoyan Qərb imperializmi bu dövlət və dövlətciklərdən bəzilərinin əldə edə bildikləri müəyyən iqtisadi və hərbi gücü də yox etmək qərarına gəlmişdi. Bunun üçün mövcud siyasi-inzibati sərhədlərin dəyişdirilməsi, yeni konflikt ocaqlarının yaradılması və müsəlmanların bir-biri ilə savaşaraq güclərini tükətməsi öngörülürdü.

Bu planın kökündə İsrailin keçmiş baş naziri Şimon Peresin 1993-cü ildə dərc etdirdiyi “Yeni Yaxın Şərq” kitabında önə sürülən ideyalar durmaqdadır. O bu kitabda İsrail və ABŞ-ın aparıcı iqtisadçı və alimlərinin çoxillik tədqiqatlarının nəticələrini ümumiləşdirmişdir. Lakin onun kitabında yeniləşdirilməsi nəzərdə tutlan bölgə Livandan başlanır və şərq istiqamətində uzanırdı. Böyük Orta Şərq planı bu bazis üzərində qurulsa da, Afrikanın şimal-qərbindən Hindistan sərhədlərinə qədər uzanan daha geniş bir ərazini əhatə etməkdəydi.

Layihədə Suriyaya da xüsusi yer ayrılmışdı. Plana görə bu ölkə də eynən İraq kimi 3 yerə (ələvi dövləti, sünni dövləti və kürd dövləti) bölünməsi nəzərdə tutlmaqda idi. Sözügedən dövlətə yönəlik planın ən dəhşətli hissəsi paytaxt Dəməşqin Əhdi-Ətiqdə, daha doğrusu, Əşiya peyğəmbərin (ə) kitabında söylənilənlərə uyğun bir şəklə salınmasıdır. Söhbət həmin kitabın XVII fəslində (1-3 – cü bəndlər) söylənilənlərdən gedir:

“Dəməşqə qarşı hökm: «Budur! Dəməşq şəhərlər sırasından çıxacaq, Xarabazara çevriləcək. Aruir şəhərləri boşalacaq, Oralarda sürülər uzanıb dincələcək. Onları hürküdən olmayacaq. Əfraimdə istehkamlı şəhər, Dəməşqdə taxt-tac qalmayacaq. Aramın sağ qalanları Bəni-İsrailin şan-şöhrəti kimi olacaq», - deyir ordular Tanrısı Yehova”.  

“Kəllə və sümüklər” təşkilatına daxil olan ailələrdən Rokfeller və Buşların təmsil olunduqları daha bir təşkilat “300-lər komitəsi”dir. Bu komitəni “Gizli Dünya hökuməti” də adlandırırlar.

Buşlardan söhbət açarkən, ABŞ-ın 41-ci prezidenti Corc Buş (1924-2018) haqqında da bir neçə söz demək lazımdır. Onun bütüv adı Corc Herbert Uoker Buşdur. 1924-cü ilə Massaçusetes ştatının Milton şəhərində doğulduğu, tanınmış bankir Preskot Şeldon Buşun oğlu, 43-cü prezident Corc Uoker Buşun atası olduğu bilinməkdədir.

Doğumundan qısa müddət sonra Buş ailəsi Qrinviçə (Konnektikuti ştatı) köçdü. Corc Buş Qrinviçdə böyüdü, orada və Andoverdə (Massaçusets) özəl məktəblərində oxudu. Andoverdəki Filips Akademiyasını bitirdikdən sonra Dəniz Qüvvələri Ehtiyat Birliklərində ehtiyat zabit oldu. II Dünya müharibəsi ərzində (1942-1944) Sakit okesndakı  təyyarə gəmilərində bombardımançı təyyarələrdən birinin pilotu oldu. Üstün Uçuş Nişanını qazandı.

1945-ci ildə Barbara Pirs ilə evlənmiş, altı övladı olmuşdur. Qrinviçdən qayıtdıqdan sonra Yel Universitetinə qəbul olmuş və 1948-ci ildə buranı bitirmişdir. Atasının işində işləmək istəməmiş, onun dəstəyi ilə Texasda “Zapata Petrolium Corparation” (1953) və “Zapata Off-Shore Company”  (1954) kimi şirkətlərin qurucu ortağı olmuşdur.

1959-cu ildə etibarən Respublikaçılar Partiyasına daxil olduğu, 1966-cı ildə Təmsilçilər Məclisinə seçildiyi, 1973-cü ildə Respublikaçı Partiyasının Beynəlxalq Komitəsinin prezidenti olduğu bilinən Corc Herbery Uoker Buşun 1980-ci ildə prezidentliyə namizədliyini ortaya qoymaq üçün kampaniya başlatsa da, sonra Ronald Reyqana dəstək olmaq üçün öz namizədliyindən əl çəkdiyi məlumdur.

Corc Buş namizədliyini geri çəkdi, əvəzində Ronald Reyqanın  köməkçisi oldu, 1988-ci ildə prezident seçkilərində isə yunan əsilli rəqibi Maykl Dukakis qarşısında 54 faiz səs toplayaraq, 41-ci ABŞ prezidenti oldu.

Prezidentlik dövründə Reyqanın izlədiyi siyasi yoladavam edən Buş SSRİ lideri Qorbaçovla bir neçə dəfə görüşmüş, qarşılıqlı silahsızlaşma haqqında danışıqlar aparmışdır.

1992-ci il seçkilərində Corc Buş Demokratlar Partiyasının namizədi Bill Klintona məğlub oldu. O, tarixə həm də “Kəllə və sümüklər” təşkilatının prezidentlik kürsüsünə yüksəlməyi bacaran ilk təmsilçisi kimi düşmüşdür.

II FƏSİL

Donald Ramsfeld və Bilderberq klubu

“Kəllə və sümüklər” təşkilatının prezidentlik kürsüsünə yüksəlməyi bacaran ikinci təmsilçisi Corc Herberd Uoker Buşun oğlu Corc Uoker Buş olub. O da atası kimi seçkilərə Respublikaçılar Partiyasının başçısı kimi qatılmış və qələbə qazanmağı bacarmışdı. Hakimiyyətinin ən yadda qalan an İraqa qarşı savaş açması və bunu “Harmageddon savaşının başlanğıcı” olaraq elan etməsidir.

1946-cı ilin 6-da Nyu Heyvendə dünyaya gələn, ABŞ-ın 43-cü prezidenti (20 yanvar 2001-20 yanvar 2009) olan Corc Uoker Buşun 2-3 yaşlarında valideynləri ilə birlikdə Texasa köçdüyü, əsil Texaslı ruhunda böyüyüdüyü, orta təhsilini Midlend və Hyustonda aldığı, Yel Universitetinə daxil olduğu və oranı bakalavriat səviyyəsində bitirdiyi bilinməkdədir. Bundan sonra o, Harvard Universiteti nəzdində Biznes məktəbində oxuyaraq magistr dərəcəsi alıb. Təhsilini bitirdikdən sonra hərbi xidmətə getmiş və Texas Milli Qvardiyasının HHQ-də F-102 təyyarəsində pilot kimi qulluq etmişdir. Əmək fəaliyyətinə 1975-ci ildə, Midlenddəki neft-qaz sənaye şəbəkəsində başlamış, 1986-cı ilə qədər bu sahədə çalışmış, 1988-ci il prezident seçkilərində atasının seçkiönü kompaniyasında fəal iştirak etmişdir. Növbəti il bir neçə şəriki ilə birgə “Teksas Reyncers” basketbol komandasını almış. Beş il müddətində klub rəhbəliyində aparıcı yer tutmuşdur.

Corc Uoker Buş 1994-cü il noyabrın 8-də keçirilən ştat qubernatoru vəzifəsində iştirak edir və 53.5% səs toplayaraq qubernator seçilir. 1998-ci ildə təkrar seçkilərdə 68.6% səs toplayaraq ikinci dəfə ştat qubernatoru olur və Texas

tarixində iki dəfə ardıcıl olaraq dördillik müddətə qubernator seçilən ilk şəxs kimi tarixə düşür.

Corc Uoker Buş

Corc Uoker Buş prezident olduqdan sonra istixana qazlarının atmosferə buraxılmasını məhdudlaşdıran Kioto Protokulunu imzalamağı rədd etdi, 11 illik və 1.350 trilyon dollarlıq vergi endirimi planını qəbul etdi. ABŞ-ın Əfqanısatana müdaxiləsini gerçəkləşdirdi. Amerikan hərbi bazası Quantanamoda bədnam həbsxana onun dövründə  açıldı. İraqın işğalı gerçəkləşdi.

Corc Buşun hakimiyyəti dövründə ABŞ-ın müdafiə naziri Donald Ramsfeld idi. Bu səbəbdən də Ramsfeld tarixə Buşla birlikdə “Harmageddon savaşının başlaması” kimi qələmə verilən İraq savaşının əsas müəlliflərindən biri kimi düşüb. O da Buş kimi Respublikaçılar Partiyasının nümayəndəsi idi.

Donald Henri Ramsfeld 1932-ci ilin 9 iyulunda İllinoys ştatının Evanston şəhərində doğulub, 1975-1977 və 2001-2006-cı illərdə iki dəfə müdafiə naziri olub. Orta təhsilini “Baker Demonstration School”da alıb, bundan sonra “New Trier High School”da oxuyub, daha sonra isə Prinston Universitetində təhsil alıb. Universitetdə təhsil alarkən ABŞ-ın başqa bir gələcək müdafiə naziri Frenk Karluççi ilə eyni yataqxanada, qonşu otaqlarda yaşayıblar.

Eynən Buş kimi Ramsfeld də hərbi karyerasına pilot kimi başlayıb. Fəqət Buşdan fərqli olaraq, o, heç vaxt “Kəllə və sümüklər” təşkilatının üzvü olmayıb. Əksinə onun dünyanın yönləndirilməsində və şəkilləndirilməsində önəmli rola sahib olan Bilderberq klubunun üzvü və əsas söz sahiblərindən biri olduğu bilinməkdədir.

“Bilderberq klubu” və ya “Bilderberq qrupu” adı ilə tanınan qurum 300-lərin öz planlarını həyata keçirmək üçün qurduqları qurumlardan biridir. O özündə dünyanın ən güclü, planetin ən nüfuzlu və ən zəngin insanlarını, beynəlxalq və regional miqyaslı siyasi, iqtisadi və mədəni dairələrini, özəl biznes və bank

sahəsinin ən nüfuzlu şəxslərini birləşdirir. Klub həmin şəxslərin illik qeyri-formal yığıncağı formasında fəaliyyət göstərir.

Donald Henri Ramsfeld

Mənzil-qərargahı Karneqi Fondunun  Nyu-York ofisində yerləşən klubun ilk toplantısı Amerika xüsusi xidmət orqanlarının himayəsi altında 29 may 1954-cü ildə Niderlandın Osterbek şəhərindəki "Bilderberq" otelində olub. Qrupun adı da buradan qaynaqlanır. Burada Niderlandın kral sarayının dəvətilə 12 ölkədən 70 nəfər iştirak edib. Təsis toplantısının təşkilatçıları arasında Rokfellerlər Fondunun prezidenti Devid Rokfellerin və Karneqi Fondunun prezidenti Cozef Consonun  adlarını çəkmək olar. Dəvətlilər arasında digərləri ilə yanaşı, ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin, Londonun Kral Beynəlxalq Münasibətlər İnstitutunun, Şröder Bankının rəhbərlərinin, həmçinin “Nyu-York Tayms”, “Vaşinqton Post” kimi mətbuat orqanlarının nüfuzlu təmsilçilərinin də olduğu məlumdur. Təşkilatın əsas sahibləri isə Lourens Rokfeller və Ed Rotşild idi. Klub üzvlərini məhz onlar seçirdilər.

Klubun ilk rəhbəri hollandiyalı şahzadə, Niderland kraliçasının həyat yoldaşı Bernard olub. Onun vaxtilə nasist Almaniyasında ali hərbi rütbədə xidmət etmiş olduğu bilinsə də, bu, Bernardın XX əsrin 50-ci illərinin əvvəllərində Rotşildlər ailəsinə məxsus "Royal Dutch Shell" neft korporasiyasının əsas səhmdarına çevrilməsinə mane olmamışdı.

Klubun üzvləri ilk toplantıdan bəri hər dəfə yeni bir yerdə toplaşırlar. Onların tərkibi klubun rəhbər şurası tərəfindən diqqətlə seçilərək müəyyənləşdirilir. İştirakçılar bu konfransın nəticələrindən istifadə edə bilərlər. Lakin onların toplantıdakı çıxışların, iddiaların detallarını açıqlamağa ixtiyarları yoxdur.

Hazırda Bilderberq görüşlərində ildə 130 nəfərdən çox adam, o cümlədən, klubun daimi üzvləri iştirak edir. Onların arasında Rokfeller və Rotşild sülalələrinin nümayəndələri, Avropa ölkələrinin bir sıra sabiq və hazırkı baş

nazirləri, Böyük Britaniya, İspaniya, Niderland və s. kral ailələrinin təmsilçiləri, Dünya Bankının keçmiş prezidentləri və meqakorporasiyaların rəhbərləri də var. Tez-tez NATO generalları, ABŞ prezidentləri və dövlət katibləri də görüşə gəlir.

Klubun 60 illik tarixi ərzində mətbuata klubun iclaslarında nə baş verdiyi, kimin nə danışdığı haqda heç bir məlumat daxil olmayıb. Əgər hansısa jurnalist araşdırmalarının nəticələrini mətbuata sizdırarsa, onu heç kəs təsdiq və ya təkzib etməyə tələsmir.  Niderlandın Hərbi Sənədlər İnstitutunun elmi işçisi, Avropa tarixinə dair bir neçə kitabın müəllifi Cerard Aalder bildirir ki, "Bilderberq konfransı ətrafında nə qədər şayiələr dolaşsa da, bir şey dəqiqdir: Bilderberq klubu, ilk növbədə, milyardlarla dollar potensiallı investisiyadır."

Klubun 2015-ci il 11-14 iyun tarixləri arasında Avstriyanın Tirol əyalətinin Telfs-Buhen qəsəbəsindəki "İnteralpen" hotelində keçirimiş toplantısında 22 ölkədən 140-a yaxın adamın iştirak etdiyi barədə məlumat mətbuata sızan azsaylı məlumatlardan biridir.

Təşkilatın yaradılmasından sonra qarşıya qoyulan əsas məqsəd özünün mərkəzi bankı, sonradan vahid valyutası olan Avropa super dövlətinin yaradılması və Avroatlantizm prinsiplərinin möhkəmləndirilməsi idi. Son hədəf isə mərkəzi Qüdsdə (Yerusəlimdə) yerləşəcək vahid qlobal hökumətin (Maşiahın // Dəccalın başçılıq etdiyi qlobal dövlətin) yaradılması olaraq müəyyənləşdirilmişdi.

Klubun üç idarə və dairəsinin olduğu bilinməkdədir:

- Xarici dairə - kifayət qədər genişdir və klub iştirakçılarının yarıdan çoxu oraya daxildir. Onlar klubun hədəfləri, strategiyanın reallaşdırılması üsulları haqqında o qədər də məlumatlı deyil.

- İdarə komitəsi dairəsi - daha qapalı sayılan dairə olub, 35 nəfərdən ibarətdir. Bu dairəyə daxil olan insanlar, demək olar ki, klubun işi və məqsədləri haqqında hər şeyi bilirlər.

- Məşvərətçi komitə dairəsi — ən kiçik dairədir. Onun, təxminən, 10 üzvü var. Təşkilatda baş verən hər şey haqda məhz həmin insanlar məlumatlıdırlar və qərar qəbul etmək səlahiyyətləri də onlardadır.

Rəhbərləri:Şahzadə Bernard (1954–1975)Alek Duqlas-Hom (1977–1980)Uolter Şel (1981-1985)Erik Rol (1986–1989)Peter Karinqton (1990–1998) Etyen Daviqnon (1999–2011) Henri de Kastries (2012-ci ildən). Klubun daimi üzvləri aşağıdakılardır:Henri KissencerDonald RamsfeldAlan QrinspenRiçard Perl

Pol Vulfovits.Sonuncu siyahıdan göründüyü kimi, Donald Ramsfel Klubun daimi üzvləri

sırasındadır. O, üzvlər arasında yəhudi olmayan tək adamdır. Alman əsillidir və protestan xristianlardandır.

Klubun daimi üzvləri içərisində ən önəmli və nüfuzlu fiqur Henri Kissencerdir (Henry Alfred Kissinger). 1923-cü ilin 27 mayında Bavariyanın (Almaniya) Fürt şəhərində doğulan və əslən alman yəhudisi olan Henri Kissencer.  Nobel sülh mükafatı laureatıdır. Bu mükafata Misirin İsraili rəsmən tanımasını və iki dövlət arasında sülh müqaviləsinin imzalamasını təmin etdiyi üçün layiq görülüb. “Təhlükəsiz irrasionallıq” doktrinasının müəllifidir. Tarixə eyni zamanda adını ABŞ-la SSRİ arasındakı nüvə mübarizəsinin əsasını qoyan siyasətçi kimi yazdırıb. Professordur, ayrı-ayrı vaxtlarda ABŞ-ın Dövlət katibi, Milli Təhlükəsizlik Komitəsinin, Psixoloji-Strateji Komitənin, Əməliyyat-Araşdırma İdarəsinin sədri, Silah Sistemlərinin qiymətləndirilməsi qrupunun müşaviri vəzifələrini icra edib. ABŞ prezidenti Barak Obamanın Xarici Siyasət Məsələləri üzrə baş müşaviri olub.

Genetikası Dəyişdirilmiş Orqanizmlər dokrinasının müəlliflərindən biri kimi də tanınan Kissenceri ən məşhur kəlamlarından biri budur:

“Neftə nəzarət etsən millətləri, ərzağa nəzarət etsən insanları nəzarət altına alarsan. Qida bir silahdır və bizim müzakirə çantamızdakı vasitələrdən biridir!”

Henri Alfred Kissencer

O, Livanı İsrail və Suriya arasında bölüşdürmək üçün bu ölkədə vətəndaş müharibəsini çıxaran, Fələstin Qurtuluş Təşkilatını iki hissəyə parçalayan, İsraili 1967-ci il sərhədlərinə geri çəkilməyə məcbur etməyə çalışan ABŞ-ın Milli Təhlükəsizlik Komitəsinin sədrinin köməkçiki İosif Siskonun planının həyata keçirilməsinin qarşısını alan şəxsdir. 

Azərbaycanda Əliyevlər rejiminin möhkəmlənməsində və Qərb tərəfindən Azərbaycan müxalifətinə dəstəyin kəsilməsində önəmli rolu olan Henri Kissincer 2014-cü ilin oktyabrında bu “xidmətinə” görə Nizami Gəncəvi Beynəlxalq Mərkəzinin xüsusi medalı ilə təltif olunub.

Klubun daimi üzvlərindən biri də Alan Qrinspendir (Alan Greenspan). O, 1926-cı ilin 6 martında Nyu-Yurk Sitidə doğulub. Əslən macar yəhudisidir. İqtisadçıdır və Ronald Reyqanın hakimiyyəti dövründə ABŞ-ın Mərkəzi Bankına rəhbərlik (1987-2006) edib. Daha sonra İngiltərə Mərkəzi bankının fəxri üzvü seçilib.

Bilderberq klubunun daimi üzvlərindən biri də Riçard Perldir (Richard Perle). 1941-ci ildə Nyu-Yorkda yəhudi ailəsində dünyaya göz açıb. ABŞ-ın Müdafiə nazirinin müavini olub. Sosial mediada “Qaranlıqlar şahzadəsi” kimi ad çıxaran Perl 1997-2004 – cü illərdə ABŞ-ın Müdafiə Nazirliyinə bağlı Müdafiə Siyasətləri Təşkilatının Məsləhət Komitəsinə (Defense Policy Board Advisory Committee) başçılıq edib. Neokon fəlsəfəsinin dünyadakı ən önəmli isimlərindən biri kimi qəbul edilir.

Klubun daimi üzvlərində biri də Pol Vulfovitsdir (Paul Dundes Wolfowitz). 22 dekabr 1943-cü il tarixində doğulub. Yəhudidir. Dünya Bankının başçısı, ABŞ-ın İndonesiyadakı səfir, Corc Buş administrasiyasında Müdafiə nazirinin müavini, Cons Hopkins Universitetinin və Paul H. Nitze Məktəbi İrəli Beynəlxal Çalışmalarının dekanı olub. O, Müdafiə nazirinin müavini vəzifəsini icra edərkən prezident Buşun İraq siyasətinin əsas memarlarından biri kimi çıxış edib. İraqın işğal edilməsi ideyasını ilk dəfə ortaya atanlardan biri olub.

Beləliklə, Bilderberq klubunun 5 daimi üzvündən 3-ü ABŞ-ın Müdafiə Nazirliyi ilə birbaşa bağlı olub, onlardan ikisi İraq əməliyyatına birbaşa rəhbərlik edib. Təşkilatın fəaliyyətinin gizli olması mətbuatda onun haqqında “Dünya hökuməti” kimi söz açılmasına səbəb olsa da, bu adla daha çox 300-lər komitəsi yad edilir, Bilderberq klubu isə onun qurumlarından biri kimi gözdən keçirilir. Bu barədə yazılmış çoxsaylı məqalələrdə daha çox Devid Rokfellerin Bilderberq klubunun 1991-ci ildə Baden-Badendə baş tutmuş toplantızsı zamanı söylədiyi nitqin mətninə istinad edilir:

“Biz direktorları görüşlərimizə qatılan və gizlilik barədə verdikləri sözə 40 il boyunca əməl edən “The Washington Post”, The New York Time”, “Time Magazine” və digər böyük nəşrlərə öz təşəkkürlərimizi bildiririk. Əgər həmin illərdə aşkara çıxarılmış olsaydı, biz dünya üçün nəzərdə tutduğumuz planları işləyib hazırlaya bilməzdik. Artıq dünya daha mürəhhəb hal alıb və dünya hökumətinə doğru irəliləməyə hazırdır. İntellektual elita və bankirlərin millətlərin fövqündə dayanan hakimiyyəti ötən əsirlərdə aparıcı ideya olan milli müqəddaratı təyindən daha təqdirəlayiqdir”.

Çip Barletin apardığı jurnalist araşdırmalarına görə, bu nəzəriyyənin banisi ABŞ-ın radikal sağçı fəallarından olan Fillis Şlaflidir. O 1994-cü ildə qələmə aldığı və “Siyasi Araşdırmalar üzrə Tərəfdaşlar” (Political Research Associates) adlı mətbu orqanda dərc etdirdiyi “Sağlar sollara göz ağardırlar” (Right Woos Left) adlı reportajında yazırdı ki, Bilderberq klubunun məqsədi vahid mərkəzdən idarə edilən kommunizm cəmiyyətinin qurulmasıdır.

III FƏSİL

İraq, Suriya... Bəs, İsrail?

Beləliklə, İraqa hərbi müdaxilənin və ümumilikdə Böyük Orta Şərq Planının kimlər tərəfindən hazırlandığını öyrənmiş olduq. Kondaliza Raysın dili ilə söyləsək, “22 dövlətin sərhədlərini dəyişməli olan” bu planın ssenarisinin yəhudilərin dini kitablarının toplandığı “Əhdi-Ətiq” və xristianların müqəddəs hesab etdikləri “Əhdi-Cədid” əsasında yazıldığının şahidi olduq. Nədən ilk həmlə üçün məhz İraqın seçidiyi də artıq məlumdur. Suriyanın şəhər və kəndlərinin xarabazarlığa çevrilməsinin də məhz həmin “müqəddəs kitablar” əsasında yazılmış ssenariyə uyğun bir şəkildə həyata keçirildiyi də artıq bizim üçün qətiyyən sirr deyil.

Burada ortaya bir sual çıxır: Bəs, İsrail? Axı həmin kitablarda bu ölkənin də daşının üstündə daş qalmayacağı, əhalisinin qırılacağı söylənməkdədir. Məsələn, Hizqiyal peyğəmbərin (ə) kitabının XXXVI fəslinin 1-5 – ci bəndlərində belə yazılıb:

“...Ey İsrail dağları, Yehovanı dinləyin. Külli-İxtiyar Yehovanın sözü budur: “Düşmənlər əleyhinizə deyir: “Hə, qədim zirvələri ələ keçirtdik!” Peyğəmbərlik edib söylə ki, Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Sizi viranə qoyub hər tərəfdən üstünüzə hücum çəkdilər ki, başqa xalqlar sizə sahib olsun. Dilə-dişə düşmüsünüz, şərlənirsiniz. Odur ki, ey İsrail dağları, Külli-İxtiyar Yehovanın sözünü dinləyin. Külli-İxtiyar Yehovanın dağlara, təpələrə, çaylara, dərələrə, viranəliklərə, ətraf xalqlar tərəfindən qarət olunmuş, gülüş hədəfinə çevrilmiş boş şəhərlərə sözü budur. Külli-İxtiyar Yehova onlara deyir: “Başqa xalqlara və Əduma qızğın qəzəbimlə sözümü deyəcəyəm. Onlar Mənim torpağıma gülə-gülə, kinayə edərək sahib çıxdılar, örüşlərini ələ keçirmək, məmləkəti talan etmək istədilər”.

İsrailin taleyi məsələsinə gəlincə, onun da ümumi ssenaridən kənarda qalmayacağı gözlənilir. Bunu Henri Kissencerin vermiş olduğu bəzi müsahibələrdən öyrənmiş oluruq. Belə ki, o, hələ 2012-ci ildə “The New York Post” qəzetinə verdiyi bir müsahibəsində İsrailin təqribən 10 il sonra bir dövlət kimi mövcud olmayacağını söyləmişdi. Doğrudur, bu fikri ondan 45 il öncə tanınmış ingilis alimi, Böyük Britaniyanın Beynəlxalq Əlaqələr üzrə Kral İnstitutunun direktoru Arnold Toynbi də söyləmişdi. 1967-ci il müharibəsindən sonra bir çox ərəb torpaqlarının işğalı sayəsində ərazisini 3,5 dəfə artıran İsrailin bu addımını təhlil edən Toynbi bildirmişdi ki, İsrail sadəcə 60-70 il il mövcud olacaq. Onun bu sözləri o dövrdə çoxları tərəfindən qəribə, hətta fantastik mülahizələr kimi qəbul edilmişdi. Bir çoxları müqayisəli tarixə həsr edilmiş 12 cildlik ”Dünya tarixinin tədqiqi” (A Study of History) müəllifi olan bu böyük şəxsin fəlsəfi düşüncələrini tənqid edərək, həmin fikirlərin reallıqla heç bir əlaqəsi olmadığını, göydən götürüldüyünü iddia etmişdilər. 45 il sonra isə eyni fikri Henri Kissencer də təkrarladı. Və bu dəfə həmin fikrə artıq ciddi yanaşmağa başladılar, çünki bu sözləri artıq hansısa bir nəzəriyyəçi alim deyil, dünyanın müqəddaratını həll edənlərdən biri olduğuna inanılan bir şəxs söyləməkdə idi.

Henri Kissencer çağdaş tarixin yön və şəkil vericilərindən biri olduğu düşünülən şəxsiyyətlərdəndir. Və məsələ təkcə onun “Dünya hakimiyyətinin” önəmli qurumlarından biri olan Bilderberq Klubunun daimi üzvlərindən olmasından qaynaqlanmır. Vaxtilə ABŞ-ın dövlət katibi olmuş bu şəxs həm də Nobel Sülh mükafatının laureatıdır.

Maraqlıdır ki, İsrailin sonunun olmadığını daha öncə başqa bir Nobel mükafatı laureatı Genter Qrass da özünün məşhur “Nə olmalıdırsa, artıq deyilib” adlı şerində dilə gətirmiş və bu şerinə görə yəhudilər tərəfindən “antisemit” adı ilə damğalanmışdı. Bunun üçün başqa bir səbəb də vardı. Məsələ burasındadı ki, Qrass II Dünya savaşı dövründə yəhudilərə qarşı xüsusi amansızlığı ilə fərqlənən “Waffen-SS” qurumunun tərkibində xidmət etmişdi. İşin ən maraqlı tərəfi isə budur ki, Henri Kissencerin öz məlum müsahibəsini verdiyi il, yəni 2012-ci ildə, daha dəqiq desək, həmin ilin aprel ayının 4-də Günter Qrassın sözügedən şeri dünyanın dörd müxtəlif ölkəsinin samballı mətbuat orqanlarında təkrar dərc edildi. Söhbət Almaniyanın “Süddeutsche Zeitung”, İtaliyanın “La Repubblica”, İspaniyanın “El Pais” və Amerikanın “The New York Time” qəzetlərindən gedir.

Bu təsadüf idimi?Əlbəttə ki, yox. Proses vahid mərkəzdən, daha dəqiq desək, “Dünya hökuməti”

tərəfindən məqsədyönlü şəkildə idarə olunurdu. Əgər Günter Qrassı antisemitizmdə suçlamaq asan idisə, Henri Kissenceri isə bunda suçlamaq mümkün deyildi. Çünki o özü semit (sami), yəni yəhudi idi.

2012-ci ilin iyul ayında ABŞ Kəşfiyyat Xidmətinin Yaxın Şərq Departamenti bir tədqiqatının nəticələrini yayınladı. Həmin tədqiqatda da İsrailin 2025-ci ildə olmayacağı qeyd edilməkdə idi.

Artıq heç bir şübhə yeri qalmamışdı. Belə məlum olurdu ki, İraq və Suriya kimi İsrail də “Dünya hökumətinin” (Bilderberq Klubunun və 300-lər komitəsinin) hədəfindədir. Hədəfində olduğunu və onun süqutunun İranın əli ilə gerçəkləşdirilmək istəndiyini düşünməyə əsas verən başqa bir fakt da var. Məsələ burasındadır ki, elə həmin il Rusiyanın tanınmış yəhudi jurnalistlərindən olan Vladimir Pozner özünün rəsmi “Pozner online” saytında İranın nüvə silahına ehtiyacı olduğunu bəyan etdi və bunun bir zərurət olduğunu bildirdi. Bu fikrin hər bir sözünü yüz dəfə ölçüb biçən çox təcrübəli bir jurnalistin dilindən səsləndirilməsi çox şeydən xəbər verməkdə idi.

Belə görünür ki, “Dünya hökuməti”nin planlaşdırdığı “Harmageddon (III Dünya) savaşı” layihəsinin önəmli bir mərhələsini İranın və onun tərəfindən idarə edilən “Hizbullah” kimi qruplaşmaların İsrailə hücumu mərhələsi təşkil etməkdədir. Bu mərhələyə hazırlıq mərhələlsi kimi isə farsların öz “Şiə hilalı” planının həyata keçirmələrinə imkan verən daha bir mərhələ həyata keçməlidir.

Farsların “Şiə hilalı” planı nədən ibarətdir və hansı məqsədləri güdməkdədir?Farsların tarixən son dərəcə qürur duyduqları üç böyük dövlətləri olub.

Bunlardan birincisi e.ə. VI əsrin ortalarından b.e. 330-cu ilinədək sürən, Yaxın və Orta Şərqin bir çox ölkəsini hakimiyyəti altında birləşdirən imperatorluq idi. Dövlətin əsasını Əhəmənilər (Haxamanişilər) sülaləsi qoymuşdu. II Böyük Kir, II Kambiz, I Dara, I Kserks, I Artakserks, II Kserks, Soqdian və ya Sekudian, II Dara, III Artakserks, Arses və III Dara bu sülalənin nümayəndələri kimi tarixə

düşmüşlər. Sülaləyə və dövlətə Makedoniyalı İskəndərin  son qoyduğu bilinməkdədir.

Tarixdən məlum olan 2-ci fars dövləti Sasanilər sülaləsinin qurduğu böyük imperatorluqdur ki, sözügedən dövlət 226-cı ildən 651-ci ilə qədər mövcud olmuş, çağdaş İran, İraq, Əfqanıstan, Pakistan, Türkmənistan və Güney Azərbaycan ərazilərini əhatə etmişdir.

Şiə hilalı

Sülalənin və dövlətin əsasını 226-cı ildə bugünkü İranın cənubunda yerləşən Pars (Fars) vilayətinin başçısı,  Sasan nəslindən olan Ərdəşir Papakan qoymuşdu. O 224-cü ildə Parfiya-Türk imperatoru V Artabanı məğlubiyyətə uğratmış, beləcə, Türk mənşəli Arşaklar sülaləsinin hakimiyyətinə son qoyaraq, sözügedən sülalənin hakimiyyəti altında olan bütün torpaqlara hakim olmuş, 226-cı ildə özünü Mədain şəhərində şahənşah elan etmişdi.

Əhəməni dövləti kimi bu dövlətin də dövlət dini zərdüştilik idi.400 ildən artıq mövcud olan Sasanilər dövlətinə İslam Xilafətinin, yəni

müsəlmanların son qoyduğu bilinməkdədir. 642-ci ilin yayında Həmədanla İsfahan arasında yerləşən Nəhavənd şəhəri yaxınlığında müsəlmanlarla 3 gün davam edən misli görünməmiş qanlı döyüş müsəlmanların qələbəsi ilə sona çatdı. Bu döyüş İslam tarixinə "zəfərlər zəfəri" kimi düşdü. Bu döyüşdən sonra müsəlmanlar imperiyanın bütün torpaqlarını ələ keçirməyi bacardılar. Xəlifə Ömər ibn Xəttab (r) fars şahı III Yəzdigərdin müqavimət göstərmək üçün yenidən qoşun toplamasının qarşısını almaq üçün ərəb ordusuna ölkənin müxtəlif əyalətlərinə yürüşlər təşkil eməyi tapşırdı.

Tezliklə İsfahan da müsəlmanların əlinə keçdi. III Yəzdigərd qaçıır, onu təqib etməyə çalışan İslam ordusu onun şəhərləri bir-bir fəth edirdi. 642-644-cü illərdə İsfahan, Təbəristan, Fars, Kirman, Sistan və Xorasan əyalətlərinin fəthi ilə farsların vaxtilə işğal etdiyi bütün torpaqlar fəth edildi.

Farsların xəlifə Ömərə (r) olan nifrətləri məhz buradan qaynaqlanır. Bu nifrət o qədər böyükdür ki, farslar bu nifrətlərini İslam Xilafətinə qarşı müxalif təlim kimi mənimsəmiş olduqları şiəlik təliminin tərkib hissəsinə çevirməkdən belə

çəkinməmişlər. Həmin dövrdən şiəlik farslar arasında geniş yayılmağa başlamış və farslar onu İslam Xilafətinə qarşı ideoloji-siyasi mübarizə alətinə çevirmişlər.

Həzrət Hüseynə (r) olan böyük sevgi və 12 imam konsepsiyasının inkişafında da farsların rolu az olmamışdır. Səbəb isə o idi ki, Həzrət Hüseyn (r) fars-Sasanilər sülaləsindən olan şahzadə Şəhərbanu ilə ailə həyatı qurmuşdu. Bu fakt farslara damarlarında Həzrət Hüseynlə yanaşı Şəhrəbanunun, yəni fars Sasani şahlarının qanını daşıyan nəslin nümayəndələrini imam elan edərək müqəddəsləşdirməyə sövq etmişdir. Həmin nəslə olan münasibətlərinin, daşıdıqları fars-Sasani qanından qaynaqlandığını gizlətmək üçün bu nəslin Həzrət Fatimə (r) vasitəsilə Həzrət Peyğəmbərə (ə) uzandığı üçün xüsusi üstünlüyə sahib olduğu barədə xüsusi konsepsiya işləyib hazırlamışlar. Bu konsepsiyaya görə, Həzrət Əli (r) birinci, onun böyük oğlu Həzrət Həsən (r) ikinci, Həzrət Hüseyn isə üçüncü imam elan edilmişdir. Sonrakı imamlar isə qanlarında Şəhrəbanunun qanını daşıyan nəslin nümayəndələri, yəni Həzrət Hüseynin (r) övladları elan edilmiş, onların hakimiyyətə gətirilməsinə çalışılmışdır. Buna nail olunmayınca, onların 12-cisi kimi qələmə verilən Mehdi, Sahibəzzaman (ə) elan edilmiş, qeybə çəkildiyi bildirilmişdir. Həzrət Əli (r), Həzrət Fatimə (r), Həzrət Həsən (r) və Həzrət Hüseyn (r) Peyğəmbərin (s) Əhli-Beytinin (ev əhlinin) digər nümayəndələrindən ayrılaraq fərqli statusa qaldırılmışdır.

Qeyd edək ki, iki sözün birləşməsindən yaranan, ərəbcədəki “Əhl əl-Beyt” ifadəsinin farslaşdırılmış forması olan “Əhli-Beyt” kəlməsi ərəb dilində geniş mənada “ev əhli”, “ailə üzvləri” mənasını verməkdədir. Dar mənada, yəni, sırf dini termin kimi isə sadəcə sevimli Peyğəmbərimizin (s) ev əhlini, yəni, ailə üzvlərini əhatə etməkdədir. Kəlmə dövrümüzədək yetişmiş hədislərdə, eləcə də Qurani-Kərimdə məhz bu anlamda işlənmişdir. Sözügedən sözbirləşməsinə münasibətdə, daha doğrusu, kəlmənin kimlərə aid olması məsələsində özlərini “Əhli-Beyt aşiqləri” adlandıran şiələrlə əhli-sünnə arsında əsaslı fikir ayrılıqları mövcuddur.

Şiələr bu məsələdə aşağıdakı hədisə üstünlük verir və düşüncələrində bilavasitə ona əsaslanırlar. "Səhihi-Müslim"də yer alan və Peyğəmbərin (s) zövcəsi Aişənin dilindən nəql olunan hədisin məzmunu belədir:

"Bir gün Peyğəmbər kürəyində əba ilə evdən çıxdı. Onu görən Həsən yanına getdi, Peyğəmbər ona əbasının altına girməsini söylədi. Sonra Hüseyn gəldi, Peyğəmbər onu da əbasının altına aldı. Daha sonra Həzrət Fatimə gəldi,  Peyğəmbər onu da əbasının altına aldı. Daha sonra Əli  gəldi, Peyğəmbər onu da əbasının altına aldı. Sonra Peyğəmbər (s) "Ey əhli-beyt! Allah sizdən çirkinliyi (günahı) yox etmək və sizi tərtəmiz (pak) etmək istər!" ayəsini oxudu”. 

Sözügedən hədisi Şeybənin qızı Səfiyyə də Həzrət Ayişənin dilindən bir qədər başqa formada nəql edib:

“Bir gün Peyğəmbər (s) əbasını çiyninə salıb evdən çıxdı. Bu zaman Həsən  o həzrətin  yanına gəldi. Peyğəmbər (s) onu əbasının altına çəkdi. Sonra Hüseyn , daha sonra Fatimə , ondan sonra da Əli  gəldi. Peyğəmbər (s) hamısını əbasının altına toplayıb bu ayəni tilavət etdi... "Ey əhli-beyt! Allah  sizdən çirkinliyi (günahı) yox etmək və sizi tərtəmiz (pak) etmək istər!". 

Şiələr bu hədisi əldə rəhbər tutaraq, bildirirlər ki, buradan aydın olduğuna görə, Peyğəmbərin Əhli-Beyti, yəni ev əhli, başqa sözlə, ailəsi Həzrət Əli (r), Həzərt Fatimə (r), Həzrət Həsən (r) və Həzrət Hüseyndir (r).

Haqlıdırlarmı?Əlbəttə ki, haqlıdırlar. Qızı Fatimənin, əmisi oğlu və kürəkəni Həzrət Əlinin

(r), nəvələri Həsən və Hüseynin sevimli Peyğəmbərimizin (s) ev əhli, yəni ailə üzvləri olduğuna kim şübhə edər ki?

Bu məsələdə sünnilərlə şiələr arasında heç bir fikir ayrılığı yoxdur və ola da bilməz. Fikir ayrılığı başqa şeydədir. Şiələr iddia edirlər ki, «Əhli-Beyt» anlayışı yalnız və yalnız adı çəkilən dörd nəfərə aiddir və Peyğəmbərimizin (s) digər qızları və həyat yoldaşları Əhli-Beytdən deyillər. Yəni onlar Peyğəbmərin (s) ev əhli, yəni ailə üzvləri deyillər…

Burada bir məntiq varmı? O zaman sual ortaya çıxır: Bəs, kimin ev əhli və ailə üzvləri idilər?

Diqqətlə fikir verin, Peyğəmbər (s) evdən çıxır, çöldə öncə Həsən, sonra, Hüseyn, ondan sonra Fatimə, daha sonrasa Əli ona yaxınlaşırlar. Və Həzrət Məhəmməd (s) bu şəxslərin onun ailə üzvləri olduğunu bildirir və onlara Qurandan ayə oxuyur. Şübhəsiz ki, həmin an ona evdə qalan digər qızları və ya zövcələri də yaxınlaşsaydılar, eyni şeyi edərdi. Sadəcə həmin an yanında ailə üzvlərindən sadəcə dördü vardı və o onları xüsusi olaraq çağırmamışdı. Onlar özləri ona yaxınlaşmışdılar.

Təsəvvür edin ki, sizin üç oğlunuz var. Onlardan ikisi evdə dərs oxumaqla məşğuldurlar. Biri boş olduğu üçün onu sizə kömək etməsi məqsədilə özünüzlə bazara aparırsınız. Yolda ona deyirsiniz ki, sənin oxuyub adam olmanı istəyirəm. Bu o deməkdirmi ki, o biri oğlanlarınızın oxuyub adam olmasını istəmirsiniz?

Bir qədər getdikdən sonra qarşınıza köhnə tanışınız çıxır və yanınızdakı oğlanın kim olduğunu soruşur. Siz də «oğlumdur» deyə cavab verirsiniz. Bu halda sizin cavabınız şübhəsiz ki, onun sizin yeganə oğlunuz olduğu və evdə qalan iki oğlanın oğlunuz olmadığı anlamına gəlməz…

Şiələrdən fərqli olaraq, əhli-sünnə «Əhli-Beyt» kəlməsinin təkcə Həzrət Fatimə, Həzrət Əli (r), Həsrət Həsən və Həzrət Hüseynə deyil, eyni zamanda Peyğəmbərin (s) digər qızlarına və zövcələrinə də aid olduğunu bildirirlər və tamamilə haqlıdırlar. Haqlı olduqlarını aşağıdakı hədis də təsdiq edir.

Belə ki, Buxari Ənəs bin Malikə istinadən Peyğəmbərin (s) Zeynəb bint Cəhş ilə evlənməsi hadisəsini rəvayət edib. Həmin hədisdə Peyğəmbərin (s) Aişənin otağına gəlib: "Ey Əhli-beyt! Allahın rəhməti və salamı sizə olsun!" – dediyi və Aişənin ona: "Sənə də Allahın rəhməti və salamı olsun! Əhlin necədir? Allah mübarək etsin!" – deyə cavab verdiyi, sonra Peyğəmbərin (s) bütün zövcələrinin otaqlarını gəzərək onlara eyni sözlərlə müracəit etdiyi və onların da eynən Aişənin verdiyi cavabı təkrar etmələri qeyd olunur.

Lakin şiələr bu hədisi saxta hədis hesab edirlər. Əhli-sünnə isə birinci hədisi qəbul etdiyi kimi, ikinci hədisi də qəbul edir. Və etməkdə də haqlıdırlar. Onların haqlı olduqlarını “Əl-Əhzab” surəsinin bir-birinin məntiqi davamı olan 30, 31, 32 və 33-cü ayələri təsdiq edir:

“Ey Peyğəmbərin zövcələri! Sizlərdən hər kim açıq-aşkar bir çirkin iş görsə, onun əzabı ikiqat artar. Bu, Allah üçün asandır.

Siz ey Peyğəmbərin zövcələri! Sizdən hansı biriniz açıq-aşkar bir çirkin (günah) iş görsə, onun əzabı ikiqat olar. Bu, Allah üçün asandır!

Sizlərdən hər kim Allaha və Onun Elçisinə itaət edib yaxşı işlər görsə, ona mükafatını ikiqat verərik. Biz onun üçün bol ruzi hazırlamışıq.

Sizdən hər kim Allaha və Rəsuluna itaət edib yaxşı işlər görsə, onun mükafatını ikiqat (başqa qadınların mükafatlarından iki dəfə artıq) verərik. Biz onun üçün (Cənnətdə) tükənməz (gözəl, minnətsiz) ruzi hazırlamışıq.

Ey Peyğəmbərin zövcələri! Siz hər hansı bir qadın kimi deyilsiniz. Əgər (Allahdan) qorxursunuzsa, (yad kişilərlə) nazlana-nazlana danışmayın, yoxsa qəlbində xəstəlik olan tamaha düşər. (Şəriətə) müvafiq qaydada danışın.

Siz ey Peyğəmbərin zövcələri! Allahdan qorxacağınız təqdirdə siz (başqa) qadınların heç biri kimi deyilsiniz. (Sizin qədir-qiymətiniz, məqamınız daha yüksəkdir. Allahdan qorxsanız, daha şərəfli olarsınız). Buna görə də (yad kişilərə) yumşaq (əzilə-əzilə) danışmayın, yoxsa qəlbində mərəz (şəkk, nifaq və günah mərəzi) olan tamaha (özgə təmənnaya) düşər. (Danışdığınız zaman) gözəl danışın! (Allahın buyurduğu kimi, yaxud qəbul olunmuş qayda üzrə gözəl, ciddi bir söz deyin!)

Evlərinizdə qərar tutun! İlk cahiliyyə dövründə olduğu kimi açıq-saçıq gəzməyin. Namaz qılın, zəkat verin, Allaha və Onun elçisinə itaət edin. Ey ev əhli (Əhli-Beyt)! Allah sizdən günahınızı silib aparmaq və sizi tərtəmiz etmək istəyir”.

Şiələr sünnilərdən, yəni əhli-sünnədən fərqli olaraq, bu ayələri birlikdə götürmür, 33-cü ayəni digərlərindən ayrı götürməyi lazım bilirlər. Bununla da kifayətlənməyib, sözügedən ayənin əvvəlindəki sırf qadınlara aid olan «açıq-saçıq gəzməyin» cümləsini də gözardı edir və sadəcə «Ey ev əhli (Əhli-Beyt)! Allah sizdən günahınızı silib aparmaq və sizi tərtəmiz etmək istəyir» cümləsini əsas götürür və bu ayəni də parçalayırlar.

Beləliklə, eyni məzmunlu hədisləri bir-birindən ayırmaqla müsəlmanları bir-birindən ayırmağa, yəni müsəlmanlar arasında təfriqə salmağa çalışan İranın fars-şiə rejiminin molla və ayətullahları istədikləri mənanı əldə etmək üçün Quran ayələrini parçalamaqdan da çəkinmirlər. Belə etməklə dinimizi də öz imperialist məqsədlərinə çatmaq üçün parçalayırlar. Dinimizi parçalayanlar isə mütləq cəzalandırılacaqlar və Allah-təala bu barədə uca kitabımızda belə buyurub:

“(Ya Rəsulum!) Şübhəsiz ki, sənin şiə (firqə-firqə)  olub dinini parçalayanlarla heç bir əlaqən yoxdur. Onların işi Allaha qalmışdır. (Allah) sonra (qiyamətdə) onlara nə etdiklərini bildirəcəkdir!” (6,159).

Bu faktlar sübut edir ki, farslar Əhli-Beyt aşiqi yox, Əhli-Beytin düşmənidirlər. Düşməni olmalarının ən gözəl sübutu da Əhli-Beytin ən şərəfli üzvlərindən biri olan Həzrət Ayişəni söymələri və aşağılamalarıdır. Halbuki, Allah Qurani-Kərimin “Əl-Əhzab” surəsinin 6-cı ayəsində buyurur ki, Peyğəmbərin (s) zövcələri möminlərin anasıdır.

Şübhəsiz ki, möminlərin anasına şər və böhtan yaxan, onu təhqir edənlər nə mömindirlər, nə də müsəlman.

Şiəlikdə Mehdi (ə) inancının özünəməxsus xüsusi bir yeri var və Həzrət Mehdi (ə) şiə inancının ayrılmaz tərkib hissəsidir. Fəqət şiələrin bu mövzuya baxışı sünnilərinkindən bir çox parametrlərinə görə fərqlənir və daha çox mifoloji çalarlar daşıyır.

Qeyd edək ki, şiəliyin dini-ideoloji baxışlarının təməlini təşkil edən hədislər, o cümlədən Həzrət Mehdi (ə) ilə bağlı hədislər əsasən “Biharül-Ənvar” adlı kitabda toplanmışdır və bu kitab şiələrin ən çox etimad gödtərdikləri kitabdır. XVIII əsrdə ərəb dilində qələmə alınmış bu kitabın müəllifi Əllamə Məhəmməd Baqir Məclisidir.

“Biharül-Ənvar” şiə hədis elmində ən böyük ensiklopediya hesab olunur. Bütün dini məsələləri, o cümlədən Quran təfsiri, tarix, fiqh, kəlam və s. kimi məsələləri əhatə edir. Şiələrin fikrincə, onun bənzəri nə şiə aləmində, nə də ki digər İslami məzhəblərdə qələmə alınmamışdır. Bu əsəri Əllamə Məclisi 36 il ərzində bir çox şiə alim və şagirdlərinin həmkarlığı ilə tamamlamışdır. Kitab yeni çapda 110 cild, 2327 bab və təxminən 40000 səhifədən ibarətdir.

Şiələrin iman etdikləri və müqəddəs saydıqları hədislərin bir qismi də “Ən-Nəcm əs-Səqib”, “Sürur-i Əhlil-İman” və “Tarix mə Badə əz-Zühur” adlı kitablarda yer almaqdadır. Bu sıraya Ət-Tusinin “Əl-Ğeybə”sini və Ən-Nomanın “Əl-Ğeybə”sini də əlavə etmək lazımdır.

“Biharül-Ənvar”da Həzrət Mehdinin (ə) adı Mehdi Mühəmməd ibn Həsəndir. Yəni o, şiələrin 11-ci imamı Həsən əl-Əskərinin oğlu Məhəmməddir. O, Peyğəmbərin (s) nəvəsi Həzrət Hüseynin (r) nəslindəndir.

Sünni hədislərində isə Həzrət Mehdinin adı Mühəmməd ibn Abdullahdır, yəni Abdullah oğlu Mühəmməddir. Və o, Həzrət Hüseynin (r) deyil, Həzrət Həsənin (r) nəslindən olacaqdır.

Qeyd edək ki, Səduqun “Kəmal əd-Din” (s. 44), eləcə də “Dəlailül-Əimmə” (s. 224) və “Ğaribul-hədis fi Biharül-Ənvar” (52/67) kimi bəzi tarixi mənbələrdə şiələrin 11-ci imamının qardaşı Cəfər ibn Əli əl-Hədinin qardaşı Həsən əl-Əskəri barədə söylədiyi aşağıdakı sözlər yer almaqdadır:

“Mən Cəfər ibn Əli əl-Hədiyəm. Şiə əhlinin etiqad etdiyi 10-cu imam Əli əl-Hədinin oğlu, 11-ci imam hesab etdikləri Həsən əl-Əskərinin qardaşı və varlığını iddia etdikləri, olmayan və doğulmayan “Mehdi”nin “əmisi”yəm.

Doğma qardaşım Həsən əl-Əskərinin övladı olmadığını dediyimə görə şiələr məni yalançılıqda ittiham edərək, mənə “Əl-Kəzzəb” (yalançı) ləqəbini verdilər, Əhli-Beytdən olan Peyğəmbər (s) nəvəsini Cəfər əl-Kəzzəb deyə çağırdılar. Məni şərab içməkdə və daha bir çox fasiqliklərdə ittiham etdilər. Tək “günahım” isə doğma qardaşım Həsən əl-Əskərinin sonsuz olduğunu deməyim oldu.

Başa düşmürəm, öz doğmaca qardaşımın halını və evimizin içini mən yaxşı bilirəm, yoxsa Kufə avaralarımı?

Daha sonra da qardaşım Həsənə bir oğul nisbət edərək, onu məcburi də olsa, şəxsiyyəti belə bilinməyən “anasının” budundan doğuzdurdular”.

Bu sözləri əldə əsas tutan sünnilər Mehdinin (ə) Həzərət Hüseynin (r) deyil, Həzrət Həsənin (r) soyundan olacağının sübutu kimi qəbul edirlər. Təbii ki, şiələr də bu sözlərin uydurma olduğunu söyləyirlər.

Beləliklə, şiələrin fikrincə, Həzrət Mehdi 12 əsrdir ki, dünyaya gəlib, qeybə çəkilib və vaxtı gələndə zühur edəcək. O, hicrətin ya 254, ya 255, ya 256, ya 257, ya da 258-ci ilində dünyaya gəlmişdir (Biharül-Ənvar, 2/51).

Sünnilər isə onun hələ doğulmadığını, əgər doğulubsa da, kim olduğunun məlum olmadığını, Qiyamətə yaxın bir zamanda dünyaya gəlməli olduğunu söyləyirlər.

Şiələrin təqribən 1200 il əvvəl doğulduğuna inandıqları Mehdinin (ə) doğumu, onların fikrincə, qeyri-təbii olmuşdur (Biharül-Ənvar, 26/51), anası ona qarnında deyil, böyründə hamilə qalıb və o, anasının budundan doğulmuşdur (Biharül-Ənvar, 51/26). Üstəlik də anasının ona hamilə qalması ilə doğması eyni anda baş verib (Ən-Nəcm əs-Səqib,s. 144). Anasının kimliyi isə məlum deyil (Ən-Nəcm əs-Səqib, s. 135).

Əhli-sünnənin Qiyamətə yaxın bir zamanda doğulmalı olduğuna inandığı Mehdi (ə) isə, başqa insanlarda olduğu kimi, təbii yolla və adi qaydada doğulacaq. Yəni anası onu 9 ay qarnında gəzdirdikdən sonra doğacaqdır.

Şiələrin inancına görə, Mehdi (ə) doğuşunun 7-ci günündə Nuhun (ə), İdrisin (ə), Salehin (ə) səhifələrini, Davudun (ə), Musanın (ə) və İsanın (ə) kitablarını və Quranı oxumuşdur (Biharül-Ənvar, 51/27). Doğumunun 40-cı gününsə isə artıq gəzirdi (Biharül-Ənvar, 51/20). Onun uşaqlığı mağarada keçib (Biharül-Ənvar, 51/24).

Əhli-sünnənin inancında bunlar yoxdur və sünnilər Mehdinin (ə) uşaqlığının digər uşaqlar kimi keçəcəyinə, ata-anasının himayəsində yaşayacağına etiqad edirlər.

Şiələrə görə, Mehdinin (ə) 182 adı var (Ən-Nəcm əs-Səqib, s. 266). Onu öz adı ilə çağırmaq olmaz, kim onu öz adı ilə çağırarsa, lənətlənər (Biharül-Ənvar, 51/33).

Əhli-sünnənin fikrincə isə, onun bir adı var, bu ad Mühəmməd və ya onun sinonimi olan Əhməddir və onu öz adı ilə çağırmağın heç bir qəbahəti yoxdur.

Şiələrin fikrincə, Mehdini (ə) gözləyənlərin qazandığı savab Uhud və Bədr döyüşlərində iştirak edənlərin qazandığı savabdan artıqdır (Biharül-Ənvar, 51/128). Mehdinin (ə) möcüzələri vardır (Biharül-Ənvar, 53/202-312). O, zühur edəndə “əsil” Quranla gələcək, əldə olan Quran isə tam deyil, naqisdir (Ən-Nomaəni “Əl-Ğeybə”, s. 200). Mehdi (ə) Quranın bəzi surələrini dəyişib, yeni bir şəriət gətirəcəkdir (Ən-Nəcm əs-Səqib, s. 293).

Sünnilər bu iddaları uydurma, dünyanın ən kamil kitabı olan Qurana hörmətsizlik və küfr hesab edirlər.

Şiələrin inancına görə, Mehdi (ə) Həzrət Mühəmmədin (s) deyil, Həzrət Davudun (ə) şəriəti ilə hökm edəcəkdir (Ən-Nomaəni “Əl-Ğeybə”, s. 329).

Sünnilər isə hesab edirlər ki, Həzrət Mühəmmədin (s) şəriəti Qiyamətə qədər keçərlidir və bunun əksini söyləmək küfrdür. Mehdi (ə) heç bir yeni şəriət gətirməyəcək, Rəsulullahın (s) şəriətinə tabe olacaq, onunla hökm verəcəkdir.

Şiələrin fikrincə, Mehdi (ə) zühur edəndə ona tabe olanlar İsrailoğulları, yəni yəhudilər olacaq (Biharül-Ənvar, 52/346). O, zühur edəndə ərəbləri öldürəcək, Əbu-Bəkri (r), Öməri (r) və Aişəni (r) dirildib qəbrlərindən çıxaracaq, Həzrət Əbu-

Bəkrlə (r) Həzrət Öməri (r) çarmıxa çəkəcək, möminlərin anası Həzrət Aişəni (r) isə şallaqlayacaqdır (Biharül-Ənvar, 52/349; 22/240; 14/53).

Sünnilərin əqidəsinə görə isə, Mehdinin (ə) ardınca gedənlər müsəlmanlar olacaqlar. Onun ərəblərlərlə heç bir düşmənçiliyi olmayacaq, çünki özü də ərəb olacaqdır. Bu hədis farslar tərəfindən ərəblərdən Sasani imperiyasının qisasını almaq məqsədilə uydurulub. Həm ərəblər, həm də Həzrət Əbu-Bəkr (r), Həzrət Ömər (r) və Həzrət Aişə (r) barədə söylənilənlər yəhudi fitnəsindən başqa bir şey deyildir.

Şiə hədislərində deyilənlərə görə, Mehdi (ə) məscidləri, o cümlədən Peyğəmbər (s) məscidini dağıdacaqdır. O, çox əsəbi və qəzəbli olacaqdır (Biharül-Ənvar, 52/315, 338).

Sünni hədislərinə görə isə, Mehdi (ə) məscidləri təmir etdirəcək, insanlara qarşı mehriban və şəfqətli olacaqdır.

Şiələrin inancına görə, Mehdi (ə) kişiləri öldürəcək, qadınların qarınlarını yaracaq, uşaqları nizələrə keçirəcəkdir (Biharül-Ənvar, 52/348; Sururu əhlil-iman, 105). Çoxlu qətllər törədəcək, heç bir səbəb olmadan çoxlu qanlar axıdacaqdır (Tarix mə Badə əz-Zühur, s. 397, 472).

Sünnilərin təsəvvürlərinə görə isə, Mehdi (ə) ədalətli və rəhmli olacaq, haqsız yerə qan tökməyəcəkdir.

Şiələrin fikrincə, Mehdi (ə) zühur edəndə ona ilk biət edən quş cildinə girmiş Həzrət Cəbrail (ə) olacaq. O, Mehdinin (ə) əlindən öpəcək (Biharül-Ənvar, 52/286). Mehdinin (ə) hakimiyyəti 309 il sürəcək (Ət-Tusi “Əl-Ğeybə”, s. 474).

Bu təsəvvür də əhli-sünnənin təsəvvürləri ilə ziddiyyət təşkil edir.Şiələrə görə, Mehdinin (ə) hakimiyyəti 309 il (Ət-Tusi “Əl-Ğeybə”, s. 474),

sünnilərə görə isə 7 və ya 9 il sürəcək.Şiə hədislərində deyilənlərə görə, Mehdinin (ə) ardınca gedənlərin içərisində

mələklər (Biharül-Ənvar, 52/326) və ölülər də olacaq. Sonuncular Mehdinin (ə) ordusuna qatılmaq və ya qəbirdə qalmaq arasında seçim edəcəklər (Biharül-Ənvar, 53/92-93). Mehdiyə (ə) tabe olan adamlar gündüz vaxtı buludların üstündə gəzəcəklər (Tarix mə Badə əz-Zühur, s. 271).

Əhli sünnənin inandığı hədislərdə bu kimi hallara rast gəlinmir və bu hədislərdə Mehdinin (ə) ardınca istisnasız olaraq adamlar, özü də həyatda olan adamlar gedəcəklər. Buludlarda deyil, hamı kimi yerdə gəzəcəklər.

Farsların başqa bir idealı da artıq reallaşdırmış olduqları “İran” idealıdır. Bu idealın kökləri zərdüştiliyin dini kitabı “Avesta”ya qədər uzansa da, onun gerçək müəllifi böyük fars şairi Firdovsidir. Firdovsinin “Şahnamə”si ilə birlikdə hər bir farsın qəlbinə və zehninə hakim kəsilmiş bu ideya üçüncü fars dövlətinin – bugünkü İran dövlətinin tarix səhnəsinə çıxmasında önəmli rol oynamışdır.

Farsların tarixən üçüncü dəfə öz dövlətlərinə sahib olması Pəhləvilər sülaləsinin adı ilə bağlıdır. Bu sülalə 1925-ci ildən 1979-cu ilə qədər İranda hakim olmuş, İslam inqilabı nəticəsində ləğv olunmuşdur. Xanədan 1925-ci ildə Rza şah Pəhləvi tərəfindən qurulmuşdur. O, 1925-ci ildə ingilis və rusların Türk-Qacar sülaləsinin hakimiyyətinə son qoymasına qədər rus kazaklarının tərkibində fəaliyyət göstərən fars briqadasının generalı idi. O, ingilis və ruslar tərəfindən

hakimiyyətə gətirilən Pəhləvi sülaləsindən İranın ilk, oğlu Məhəmməd Rza şah Pəhləvi isə son şahı oldular.

Pəhləvilər hakimiyyətə gələndən 10 il sonra 1000 ilə yaxın bir dövrdə ürəklərində yaşatdıqları “İran dövləti”ni qurmaq arzusunu yerinə yetirə bildilər. Belə ki, 1935-ci ildə Rza şah xarici nümayəndələrdən başında durduğu dövləti “İran” adlandırmağı, rəsmi yazışmalarda “İran” adından istifadə etmələrini və dövlətin rəsmi adının “Keşvər-e Şahənşahi-ye İran” kimi qəbul olunmasını tələb etdi.

1978-ci ildən etibarən artan ictimai narazılıq və xalq üsyanı ilə qarşı-qarşıya gələn Pəhləvilər 1979-cu ilin yanvarında sürgün olundular.

Özlərini Əhəmənilər dövlətinin davamçıları hesab edən Pəhləvilər fars milliyyətçiliyini rəsmi ideologiyalarına çevirmişdilər. Dövlətin daxili siyasətində bu ideologiya bütün sahələrə hakim idi.

1979-cu ildə Pəhləvilərin devrilməsi ilə nəticələn inqilab nəticəsində İranda Xomeyninin öndərliyində İslam Respublikası elan edildi və şiəlik dövlət siyasəti səviyyəsinə qaldırıldı. Bir müddət sonra isə Mehdinin (ə) zühuruna qədər onun adından qərar vermək, onun naibliyini etmək məqsədi ilə “Vilayəti-fəqih” institutu təsis edildi. Hazırda bu vəzifəni Ayətullah Xamneyi icra edir. Fars şiəliyinin mərkəzi rolunda çıxış edən Qum məktəbindən fərqli olaraq, dünya şiəliyinin mərkəzi olan Nəcəf məktəbinin nümayəndələri, ilk növbədə də İraq şiələrinin başçısı Ayətullah Sistani bunun doğru olmadığını, “Vilayəti-fəqih” institutunun İslama zidd olduğunu bəyan etməkdədirlər.

2001-ci ildə ABŞ-ın İraqa qarşı başladtdığı savaş və ardınca da 2010- cu ildə baş qaldıran “Ərəb baharından” sonra yaranmış münbit vəziyyətfən istifadə edən İran özünün “Şiə hilalaı” planının gerçəkləşdirməyə başladı.

“Şiə hilalı” planı da eynən sionist yəhudilərin Nildən Fərata qədər geniş ərazini ələ keçirməyi öngörən “Ərzi-Məvud” planı kimi dəqiq coğrafi sınırları məlum olan, həmin coğrafiyadan sünniləri təmizləməyi nəzərdə tutan, “azad edilən” ərazilərdə böyük şiə dövləti qurmağı və bu yolla İranın ərazisinin Sasanilər dövründəki sərhədlərə qədər böyüdülməsini, başqa sözlə, Sasanilər dövlətini bərpa etməyi hədəfləyən, fars şovinizmindən qidalanan mürtəce mahiyyətli imperialist bir layihədir. Qurulması hədəflənən “Şiə dövləti” İsraillə həmsərhədd olmalı, bu yolla Harmageddon savaşının əsas hissəsinin (İsrail-İran savaşının) başlaması üçün zəmin hazırlanmalıdır.

İlk mərhələdə İrandan İraqa, İraqdan Suriyaya, oradan da Livana qədər uzanan bu layihənin müəllifi, əslində, 300-lər komitəsi və Bilderber klibunun mənsublarıdır, daha dəqiq desək, Rotşildlərdir. İslam dünyasını məzhəb savaşına sürükləmək və daxildən zəiflətmək üçün ustalıqla düşünülmüş bu şeytani planı ilk dəfə, nə qədər qəribə olsa da, 2004-cü ildə İordaniya kralı Abdullah dilə gətirmiş və həmin ildən də İran tərəfindən diqqətə alınmışdır.

Bu plan səsləndirilər-sələndirilməz, bütün dünyada, ilk növbədə də İslam dünyasında çox mənfi qarşılansa da, İran tərəfindən dərhal qəbul edildi və hazırda həm İraq və Suriyada, həm də Livan və Yəməndə həyata keçirilməkdədir. İranın bu planı gercəkləşdirə bilməsi üçün İraq və Suriyada ABŞ, Rusiya, İsrail və İran işğalçılarına, eləcə də onların əlaltılarıı rolunda çıxış edən PKK//YPG-yə qarşı

İslam torpaqlarını müdafiə edən yerli müsəlmanlar (sünni ərəb və türkmənlər) və onlara kömək məqsədi ilə çeşidli müsəlman ölkə və bölgələrindən, əsasən də Çeçenistan, Dağıstan, Şərqi Türküstan və Orta Asiyadan, eləcə də çeşidli Avropa ölkələrindən gələn müsəlmanların hamısı “terrorçu” elan edildi, bununla da İranın sünni müsəlmanlara qarşı deyil, terrorçulara qarşı savaşdığı imici formalaşdırılmağa başladı.

“Şiə hilalı” layihəsi imperialist güclər tərəfindən İslam dünyasını məzhəb savaşına soxmaq, bu yolla onun müqavimət gücünü zəiflətmək, beləcə, 300-lərin Qüdsü “Dünya hökuməti”nin paytaxtına çevirə bilməsi üçün münbit şərait yaratmaq işinə xidmət edir. Bu layihəni birgə həyata keçirmək barədə razılıq ABŞ və İran rəsmiləri arasında 2001-ci ildə Cenrvrədə əldə edilmişdir. “BBC News” saytında (Azərbaycanca) 3 Yanvar 2020-ci il tarixində dərc edilmiş “General Qasım Süleymani kim idi?” adlı məqalədə yazılana görə, “ABŞ 2001-ci ilin 11 sentyabrında New York-dakı hücumda Əl-Qaidəni məsul hesab etdikdən və Əfqanıstana qarşı hərbi əməliyyat keçirəcəyini açıqladıqdan sonra Cenevrədə İran və ABŞ rəsmiləri arasında görüşlər keçirilib. Çünki həmin vaxt İran da Səudiyyə Ərəbistanına aid etdiyi bu birləşməyə qarşı Əfqanıstan sərhədində mübarizə aparırdı. İran heyəti Qasım Süleymaninin rəhbərliyi ilə tapdıqları və Əl-Qaidəyə aid olduğunu düşündükləri bütün qruplaşmaların yerlərini amerikalılarla paylaşıb”.

Plan ABŞ və İranın İraq və Suriyada İŞİD-ə qarşı birgə mübarizəsini öngörməkdə idi. Plana görə, “Dünya hökuməti”nin qurulması yolunda əsas təhlükələrdən birinə çevrilmiş Əl-Qaidə və İŞİD-dən azad edilən torpaqlar İranın nəzarətinə keçməli idi. Layihəyə Qasim Süleymaninin başçılıq etməsi nəzərdə tutulmuşdu.

2012-ci ili “Harmageddon” savaşına hazırlıq baxımından ən önəmli illərdən biri hesab etmək olar. Bu halda söhbət heç də Henri Kissencerin müsahibəsində səsləndirdiyi fikirlərdən, Günter Qrassın şerindən, Vladimir Poznerin bəyanatından və ABŞ Kəşfiyyat Xidmətinin Yaxın Şərq Departamentinin məlum tədqiqatının nəticələrindən getmir. Söhbət həm də ABŞ-ın prezident Barak Obama tərəfindən 5 yanvar 2012-ci ildə imzalanmış yeni hərbi doktrininidən gedir. Əgər əski doktrin eyni zamanda iki dövlətə qarşı savaş konsepsiyasına köklənmişdisə, yeni doktrin bir dövlətlə və üstəgəl bir neçə regionda eyni zamanda savşı öngörməkdəydi. Doktrinada ABŞ-ın bir nömrəli rəqibinin Çin olduğu qeyd edilirdi. Bu səbəbdən də ABŞ-ın hərbi gücünün 60 faizi Sakit okean hözvzəsində cəmləşməyə başladı.

. IV FƏSİL

Dünya hökuməti (UNPO) və kral Maşiah (Məsih)

“Dünya hökuməti” ideyasını gerçəkləşdirmək istəyəyən və Harmageddon savaşını bu planın tərkib hissəsi görən qaranlıq güclərin öz ssenarilərini Əhdi-Ətiq və Əhdi- Cədiddə yazılanlar əsasında qurmaqda olduqlarını gördük. Onlar baş verməsini planlaşdırdıqları bütün hadisələrə qədim vəhylərin və ya kəhanətlərin gerçəkləşməsi şəklini verməyə çalışırlar, yəni öz şeytani planlarını “Tanrının Planı”nın gerçəkləşməsi kimi təqdim etmək istəyirlər. Bu səbəbdən də onların

sonrakı addımlarının nə olacağını hesablamaq heç də çətin deyil. Bu məntiqlə hərəkət edərək, Harmageddon savaşından sonra savaşı və onun dünyaya gətirdiyi qətliam, aclıq, səfalət və dağıntıları önləməli olan bir xilaskar gəlməli və o, bütün dövlətləri vahid dövlət halında birləşdirərək bütün dünyanın kralı olmalıdır.

Təmsil olunmayan Millətlər və Xalqlar Təşkilatı (UNPO)

Hizqiyal peyğəmbərin (ə) kitabının XXXVII fəslinin 22-ci bəndində həmin kraldan bəhs edilərək belə yazılıb:

“Onları bu diyarda, İsrail dağlarında vahid xalq edəcəyəm, başlarında bir hökmdar duracaq, artıq iki xalq olmayacaqlar, iki dövlətə bölünməyəcəklər”.

Bu kral xilaskar Maşiah olmalıdır. Yəhudilərin dini inancının və esxatoloji dünyagörüşünün önəmli sütunlarından

birini Maşiaha, yəni Məsihə inam təşkil edir. “Maşiah” adının anlamı “yağlanmış”, “yağ sürtülmüş” deməkdir. Maşiah Axırzamanda gəlməsi və yəhudilərin hökmdarı olması gözlənilən şəxsdir. Tanrı tərəfindən seçildiyinə və Onun tərəfindən göndəriləcəyinə inanılan bu şəxs bir sıra əski yəhudi kitablarında, məsələn, Talmud, Midraşim (Talmudun şərhi) və Əhdi-Ətiqdə müjdələnmişdir.

Yəhudilərin fikrincə, Maşiah haqqında ilk müjdəyə Əşiya (İsayya) peyğəmbərin (ə) kitabının IX fəslinin 1-6 – cı bəndlərində rast gəlinməkdədir:

“Lakin bu dəfəki zülmət ölkə əzab çəkərkən olduğu kimi olmayacaq. O zaman Zəbulun və Niftalı torpağı xar olmuşdu. Sonra isə O, dənizkənarı yol boyunca uzanan, İordan bölgəsində yerləşən, yadellilər yaşayan Cəliləni şərəfləndirəcək.  

Zülmətdə gəzən xalq Parlaq işıq gördü. Zülmət diyarında yaşayanların üzərinə Nur ələndi. Sən bu xalqı çoxaltdın, Sevincini artırdın.Biçin vaxtı sevinən adamlartək,Qəniməti bölüşdürən adamlartəkSənin önündə sevindilər. 

Sən onların ağır boyunduruğunu,Çiyinləri üstündə duran çomağı, onları işlədənlərin dəyənəyini,Mədyənin məğlubiyyət günündə olduğu kimi sındırdın. Addımlarkən yeri titrədən hər bir əsgər ayaqqabısı,Qana bulaşmış hər bir paltar Oda yem olacaq. Bizim üçün körpə doğuldu, Bizə oğul bəxş edildi.Hakimiyyət onun çiynində olacaq. Onun adı Müdrik məsləhətçi, Qüdrətli ilah, Əbədiyyət atası, Sülh əmiri olacaq”.Eyni kitabın 11-ci fəslinin 1-10 – cu bəndləri də ona aiddir:“Yəssənin kötüyündən fidan qalxacaq,Kökündən boy atan pöhrə barlı olacaq. Yehovanın ruhu onun üzərində olacaq,Hikmət və dərrakə ruhu,Öyüd-nəsihət və qüdrət ruhu,Elm və Yehovadan qorxmaq ruhu onun üzərində olacaq. O, Yehova xofunda zövq tapacaq.Gözlərinin gördüyü ilə hökm etməyəcək,Qulağı ilə eşitdiyinə görə tənbeh etməyəcək.O, fağır-füqəra üçün insafla hökm çıxaracaq.Dünyadakı həlimlərin xatirinə ədalətlə tənbeh edəcək.Dünyanı ağzının dəyənəyi ilə vuracaq.Şər adamı ağzından çıxan nəfəslə öldürəcək.O, belini salehliklə qurşayacaq,Sədaqət onun kəməri olacaq.Qurdla quzu sülhdə yaşayacaq,Bəbirlə çəpiş yan-yana uzanacaq.Buzov, aslan və bəslənmiş heyvan bir yerdə olacaq.Onları balaca uşaq otaracaq. İnəklə ayı birgə otlayacaq,Balaları qoşa uzanacaq.Şir öküz kimi saman yeyəcək.Südəmər uşaq ilan yuvası üstündə oynayacaq,Süddən kəsilmiş uşaq əlini zəhərli ilanın yuvasına salacaq. Müqəddəs dağımın heç bir yerində onlardan xətər gəlməyəcək,Heç nəyi tələf etməyəcəklər.Çünki sular dənizi doldurduğu kimi,Dünya başdan-başa Yehova barədə biliklə dolacaq. O gün Yəssənin kökü xalqlar üçün nişan kimi duracaq.Xalqlar məsləhət üçün onun yanına gələcək,Onun məkanı əzəmətli olacaq”.

Həmin kitabın 32-ci fəslinin 1-5 – ci bəndlərində yazılanlar da Maşiaha (Məsihə) aid olduğu söylənir:

“Budur, padşah salehlik uğrunda hökmranlıq edəcək,Rəhbərlər ədalət uğrunda başçılıq edəcək. Hər biri küləkdən daldalanacaq,Leysandan sığınacaq,Susuz diyarda axar çaylar,İstidən qovrulan diyarda nəhəng qaya kölgəsi kimi olacaq. O zaman görən gözlər daha bağlanmayacaq,Eşidən qulaqlar dinləyəcək. Çılğın qəlblər biliyə meyil salacaq,Pəltək dillər apaydın danışacaq.Daha axmağa səxavət sahibi,Alçaq adama alicənab deməyəcəklər”.Əşiya (İsayya) peyğəmbərin (ə) kitabının VII fəslinin 14-cü bəndində onun

bakirə qadından doğulacağı öncədən bildirilmişdi:“Buna görə Yehova Özü sizə əlamət verəcək: qız hamilə qalıb bir oğul

doğacaq və adını İmanuil (Tanrı bizimlədir) qoyacaq”.Maşiah (Məsih) barədə müjdələrə Ərəmya (İeremiya) və Hizqiyal (Hezekiil)

peyğəmbərlərin (ə) də kitablarında da rastlanmaqdadır. Məsələn, Ərəmyanın (ə) kitabının XXIII fəslinin 5-6 – cı bəndlərində onun Həzrət Davudun (ə) soyundan olacağı və şahlıq quracağı bildirilməkdədir:

“Gün gələcək, Davudun nəslindən saleh pöhrə çıxaracağam. O, padşah olacaq. Bəsirətlə davranacaq, bütün ölkədə haqq-ədalətin, salehliyin keşiyində duracaq, - bəyan edir Yehova”.

Bu fikir eyni kitabın XXXIII fəslinin 15-16 – cı bəndlərində də təkrarlanır:“O günlərdə, o zaman Davudun nəslindən saleh pöhrə çıxaracağam. O,

ölkədə salehliklə, haqq-ədalətlə davranacaq. O günlərdə Yəhuda xilas olacaq, Yerusəlim əmin-amanlıqda yaşayacaq. Onu “Salehliyimiz Yehovadandır” deyib çağıracaqlar”.

Hizqiyal (Hezekiil) peyğəmbərin (ə) kitabınıb XVII fəslinin 23-cü ayəsinin də Maşiahla (Məsihlə) bağlı olduğu hesab edilir:

“Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Hündür sidr ağacının təpəsindən bir budaq götürüb əkəcəyəm. Onun başındakı pöhrələrdən zərif zoğ qıracağam, gətirib hündür, əzəmətli dağda əkəcəyəm”...”.

Yəhudilərin fikrincə, Maşiah haqqında müjdələrə Həqqay və Zəkəriyyə peyğəmbərlərin (ə) kitablarında da rast gəlinməkdədir. Məsələn, Həqqayın (ə) kitabının II fəslinin 23-cü bəndinin Maşiaha işarə etdiyi düşünülür:

“Ordular Allahı Yehova bəyan edir: “Ey Şəəltiil oğlu Zərubabil, ey Mənim qulum! O gün səni götürüb möhür üzüyü edəcəyəm”, - Yehova bəyan edir, - “Çünki Mən səni seçmişəm”, - ordular Allahı Yehova bəyan edir”.

Zəkəriyyənin (ə) kitabında da Maşiahın müjdələndiyinə inanılır. Bu kitabın III fəslinin 8-ci bəndində belə deyilir:

“Ey baş kahin Yuşə, sən və sənin önündə oturan, rəmzi məna daşıyan yoldaşların, qulaq asın: Mən qulum Pöhrəni gətirirəm! ”.

Eyni kitabın VI fəslinin 12 bəndindən isə belə aydın olur ki, Beytül-Məqdisi (Süleyman məbədini) Maşiah bərpa edəcəkdir:

“Ona söylə: “Ordular Allahı Yehova deyir: “Bax, Pöhrə adlı adam budur! O, olduğu yerdə boy atacaq və Yehovanın məbədini tikəcək”.

Müjdələrin Dənyal Peyğəmbərin (ə) kitabında da olduğuna inanılır. Məsələn, sözügedən kitabın VII fəslin 18-ci bəndində söylənilənlər yəhudi xalqının Maşiahın bütün dünya üzərində əbədi şahlığı ilə mükafatlandırılacağı kimi şərh edilir:

“Lakin padşahlığı Haqq-Taalanın müqəddəs bəndələri alacaq, onlar bu padşahlığa əbədi sahib olacaqlar. Bəli, əbədiyyən, sonsuzadək”.

Həmin fəslin XXII bəndində yazılanlar da eyni mənada yozulur:“Bu zaman Əzəldən Var Olan gəldi və Haqq-Taalanın müqəddəs

bəndələrinin xeyrinə hökm çıxarıldı. Beləcə, müqəddəs bəndələrin padşahlığa sahib olmaq vaxtı yetişdi”.

Eyni fikir 27-ci bənddə də təkrarlanır:“Padşahlıq, hakimiyyət və göylər altında olan səltənətlərin cah-calalı

Haqq-Taalanın müqəddəslərinə, Onun xalqına veriləcək. Onların padşahlığı əbədi padşahlıqdır, bütün hökmdarlar onlara qulluq edib boyun əyəcək”.

Beləliklə, Maşiah damarlarında Həzrət Davudun (ə) qanını daşımalı və “padşah”, yəni kral nəslindən olmalıdır. Üstəlik də bu kralın gələcək “Dünya hökuməti”nin paytaxtı kimi nəzərdən keçirilən Qüdsün (Yerusəlimin) kralı olmağa hüququ olmalıdır. Hazırda bir növ “Dünya hökuməti” funksiyasını yerinə yetirən BMT ilə hər hansı bir bağının olması da vacib şəxsdir.

Ortaya belə bir sual çıxır: Bu gün damarlarında Həzrət Davudun (ə) qanını daşıyan və Qüdsə rəsmən haqq iddia etməyə hüququ olan hər hansı bir kral nəsli mövcuddurmu?

Suala müsbət cavab verə bilərik. Belə bir nəsil var və həmin nəsil “Kəllə və sümüklər”in də, Bilderberq klubunun da, 300-lərin də üzstündə duran 13 nəsildən biridir. Söhbət aşağıdakı 13 nəsildən gedir:

RotşildlərRokfellerlərMorqanlarAstorlarBandilərKollinslərDuPontlarFrimanHabsburqlarLordlarOppenhaymerlərRassellərVarburqlarBu ailələrdən sadəcə biri – Habsburqlar kral xanədanıdır.Sözügedən ailənin Avropanın gizli kralı kimi tanınan və Müqəddəs Romanın

imperatorlarından olan Çarlesin (Charles) soyundan olduğu məlumdur.

Habsburq ailəsi xiristianlığın rəsmi doktrini ilə ziddiyyət təşkil edən inancın müdafiəçisidir. Bu inanca görə, Həzrət İsa (ə) guya arvadı və övladıyla birlikdə çarmıxa çəkilməkdən qurtularaq, Fransaya qaçmış və məşhur Merovengian xanədanıyla qohum olaraq soyunu günümüzədək davam etdirməyi bacarmışdır. Bu səbəbdən də ailənin ən yaşlı nümayəndəsi 98 yaşlı Otto fon Habsburq (Otto fon Habsburg) Qüds kralı olmağa əsas namizəd idi. Maraqlıdır ki, o, hətta Qüds kralı olmağa namizədliyini rəsmən irəli sürmüşdü də.

Hazırda bu soyun ən öndə gələn ismi Lotaringiyalı Karl Habsburqdur (Karl Habsburg-Lothringen). 1961-ci ilin 11 yanvar tarixində Almaniyanın Bavariya əyalətinin Ştarnberq şəhərində anadan olub. Sonuncu Avstriya imperatoru I Karlın nəvəsidir. 1986-1998 – ci illər arasında Panavropa İttifaqının Avstriya qolunun prezidenti olmuş Lotaringiyalı Karl Habsburq 1992-1993 – cü illərdə “ORF” İctimai TV-də “Kim kimdir?” (Who is Who?) verilişinin aparıcısı kimi çıxış etmiş, 1996-cı ildə Avstriya Xalq Partiyasından (ÖVP) Avropa Parlamentinə seçilmişdir. Onun 19 yanvar 2002-ci il tarixində BMT-nin yan qurumlarından biri kimi fəaliyyət göstərən Təmsil olunmayan Millətlər və Xalqlar Təşkilatının (UNPO) baş direktoru təyin edildiyi, 2007-ci ildən “Mavi qalxan” Milli Komitələr Assosasiyasının prezidenti olduğu bilinməkdədir.

Lotaringiyalı Karl Habsburq

Lotaringiyalı Karl Habsburq, formal da olsa, Macarıstan, Boqem, Litva, Qalisiya, İlliriya və Qüds kralı titulunu daşıyır. Beləliklə, o, kral, hətta imperator nəslindədndir, formal da olsa, Qüds kralı titulunu daşıyır. Mənsub olduğu nəslin Həzrət Davudun (ə) nəsli ilə qarışdığı da dəqiq məlumdur.

Habsburqların damarlarında həm də Həzrət Davudun (ə) qanını daşıdıqları heç bir şübhə oyatmır. Belə ki, kral Araqonlu II Ferdinand yəhudi Paloma Qat Qedaliya ilə ailə həyatı qurmuş Kastiliyalı Federik Alfonsonun nəslindən idi.

Paloma Qat Qedaliya isə Həzrət Davudun (ə) soyundan olan Şlomo ben David Ha-Zakenin qızı idi.

Maraqlıdır ki, Habsburqların damarlarında Merovengian xanədanın da qanı axır. İnanca görə, Həzrət İsa (ə) guya arvadı Mariya Maqdalina və övladıyla birlikdə çarmıxa çəkilməkdən qurtularaq, Fransaya qaçmış və məşhur Merovengian xanədanıyla qohum olaraq soyunu günümüzədək davam etdirməyi bacarmışdır.

Araqonlu II Ferdinand

Bu inancın əsasında, yəni Həzrət İsanın (ə) Mariya Maqdalina ilə evli olduğu, onların bu izdivacdan övladları doğulduğu və İsanın (ə) soyunun günümüzədək davam etdiyi inancının əsasında Əhdi-Cədidə daxil edilməyən Filipp “İncil”ində Mariya Maqdalinadan İsanın (ə) həyat yoldaşı kimi bəhs edilməsi durur (https://nasch-mir.ru/iisus-mariya-magdalina-i-brak/).

Bir sözlə, hazırda Maşiah roluna ən uyğun namizəd Lotaringiyalı Karl Habsburqdur. Odur ki, fikrimizcə, dünyanı idarə etdiklərinə idarə etdiyi düşünülən 13 ailənin gələcəkdə quracaqları “Dünya hökuməti”nin başına kral qismində gətirmək istədikləri şəxs məhz odur. Qeyd edək ki, onun Ferdinand Zvonimir Habsburq adlı bir oğlu (21 avqust 1997-ci ildə doğulub) var və Karl ailənin rəisliyini miras olaraq ona ötürüb. Maşiah rolunda onun da çıxş edə biləcəyi istisna edilmir.

Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, Lotaringiyalı Karl Habsburq 19 yanvar 2002-ci il tarixindən etibarən BMT-nin yan qurumlarından biri kimi fəaliyyət göstərən Təmsil olunmayan Millətlər və Xalqlar Təşkilatının (UNPO) baş direktorudur. Gələcəkdə bu qurumun BMT-ni əvəz etməsi gözlənilir. Əgər BMT özündə hazırda mövcud olan dövlətləri birləşdirisə, Təmsil olunmayan Millətlər və Xalqlar Təşkilatının bu dövlətlərin parçalanması ilə ortaya çıxacaq və kral Maşiaha tabe olacaq millətləri birləşdirən bir qurum, yəni gerçək bir “Dünya dövləti” olması nəzərdə tutulub.

Qeyd edək ki, sözügedən qurum 1991-ci ildə yaradılmış beynəlxalq təşkilat. UNPO-da başqa dövlətlərin tərkibində yaşayan və həmin dövlətdə təmsil olunmayan etnik toplumlar, öz dövləti olmayan xalqlar və beynəlxalq aləmdə təmsil olunmayan xalqlar və toplumlar cəmlənmişdir. Vaxtilə Ermənistan, Estoniya, Latviya və Gürcüstan UNPO-ya üzv olmuş, daha sonra BMT-yə qəbul olunmuş, yalnız bundan sonra təşkilatdan çıxmışdılar.

Təmsil olunmayan Millətlər və Xalqlar Təşkilatı (UNPO)

UNPO təşkilatının əsas məqsədi, təmsil olunmayan xalqların və toplumların humanitar və mədəni hüquqlarını qorumaq, həmin xalqlara öz idarə etmə sistemlərini yaratmaqda kömək etmək və onları digər xalqların hücümlarından qorumaqdan ibarətdir. UNPO dövətlər arasında BMT-yə  qəbul olunmaq üçün ilk addım hesab olunur.  Palau və Doğu Timor kimi müstəqil dövlətlər də müstəqil olmamışdan öncə UNPO-ya üzv olmuşdular. 2009-cu ildən etibarən Güney Azərbaycan da UNPO-ya qoşulmuşdur.

SSRİ-nin parçalanması ərəfəsində yaranan bu qurumun yaradılması ideyasının ilk təşəbbüskarı Tibet Milli Azadlıq Hərəkatının fəalı Tserinq Camipa, Uyğur Milli Azadlıq Hərəkatının təmsilçisi Erkin Alptəkin, XIV Dalay-lamanın tərəfdarlarından olan Maykl van Praaq və Estoniya Konqresinin üzvü Linnart Myalle olublar. Onlar bu ideyanı hələ 1980-ci illərdə dilə gətirmişdilər. Təşkilatın əsası 1990-ci ilin 5-6 sentyabrında Estoniyanın Tartu şəhərində beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatının yaradılması məqsədilə imzalanan Memorandumla qoyulmuş, daha sonra isə Haaqada 11 fevral 1991-ci il tarixində Estoniya, Ermənistan, Gürcüstan, İraq Kürdüstanı, Filippin Kordilyerləri, Latviya, Doğu Türküstan, Palau, Tayvan, Tatarıstan, Tibet, Qaərbi Papua, eləcə də Avstraliya aborigenləri, Albaniya yunanları və Kırım tatarlarının iştirakı ilə təsis edilmişdir.

UNPO-nun qərargahı Haaqa şəhərində yerləşir.

Beləliklə, “Dünya hökuməti”nin yaradılmasının əsas şərtlərindən biri mövcud ulus-dövlətlərin (milli dövlətlərin) parçalanaraq, yerlərində daha asan idarə edilə bilən xırda etnik dövlətlərin yaradılmasını öngörməkdədir. Təbii ki, ABŞ, İngiltərə, Fransa, İspaniya, Çin, Rusiya və s. kimi dövlətlər də parçalanmadan kənarda qalmayacaq. Daha sonra isə yeni etnik dövlətlərin vahid mərkəzdən idarə olunan konfederasiyası və ya federasiyası təşkil ediləvək. Yəni Etnosların Ümumdünya Federasiyası qurulacaq.

Plana görə yeni Dünya düzəni İsrail ərazisində başlaması və bütün dünyaya yayılması öngörülən Harmageddon (III Dünya) savaşından sonra mərhələ-mərhələ həyata keçirilməlidir. İsrailə hücuma keçməklə savaşı başladacaq dövlətlər də məlumdur. Onların hansı dövlətlər olduğunu Hizqiyal peyğəmbərin (ə) kitabının XXXVIII fəslindən öyrənmiş oluruq. Həmin fəslin 1-4 – cü bəndlərində müharibənin əsas şər qüvvəsindən söhbət açılaraq, belə deyilir:

“Yenə mənə Yehovanın sözü nazil oldu: “Ey bəni-adəm, üzünü Məcuc ölkəsindən olan Yəcuca, Roş, Məşəq və Tubalın baş əmirinə tut və ona qarşı peyğəmbərlik edib söylə ki, Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Mən sənə qarşıyam, ey Yəcuc, ey Roş, Məşəq və Tubalın baş əmiri! Səni yolundan qaytaracağam. Sənin çənələrinə qarmaq keçirəcəyəm, səni dəbdəbə ilə geyinmiş, böyük və kiçik qalxanla silahlanmış, qılınc oynadan böyük izdihamla - ordunla, süvarilərinlə, atlarınla birgə çəkib sürüyəcəyəm”. 

Buradakı “Roş” (ראש) kəlməsinin ivrit (yəhudi) dilində nə anlama gəldiyi məlum deyil. Sadəcə çox sayda mülahizələr var. Bu səbəbdən də “Bibliya” başqa dillərə tərcümə edilərkən, hərə bu kəlməyə bir anlam verməyə çalışmışdır.

İngilis kralı Yakobun əmri ilə ingiliscəyə çevrilən Bibliyada (XVII əsr) həmin kəlmə “the chief prince”, yəni “baş şahzadə // böyük knyaz”, fransız tərcüməsində “prince-chef” (baş şahzadə), latın tərcüməsində “princeps capitis” (baş şahzadə), Martin Lüterin almancaya tərcüməsində “der oberste fuerst” (baş rəhbər) kimi tərcümə edilmişdir.

Ən qədim tərcümələrdən olan yunan tərcüməsində isə “Roş” kəlməsi xüsusi isim kimi işlənmiş və “Ros” kimi yazılmışdır. Əski slavyan dilində yazılmış qədim rus “Bibliya”larında da eyni halla, yəni kəlmənin xüsusi isim kimi çıxış etməsi və “Ros” şəklində yazılması halı ilə üzləşirik. Bu səbəbdən də ortodoks kilsə mənsubları onu həmişə “Rus”, yəni Rusiya kimi anlamışlar. Onların təsəvvüründə Yəcuc “Məcuc” adının sinonimi olan Rusiyanın ali baş komandanıdır.

Məşəq və Tuval // Tubal isə bir çox şərhçinin fikrincə, Moskva və Tobolsk şəhərlərini bildirir.

Hazırda Rusiyanın ali baş komandanı prezident Vladimir Putindir. Ölkənin paytaxtı da Moskvadır. Tuvala gəlincə isə, burada söhbət Tobolsk şəhərindən yox, Rusiyanın Tuva Muxtar Respublikasından getməlidir. Çünki hazırda Rusiyanın müdafiə naziri olan Sergey Şoyqu (Sergey Küjüget oqlu Şoyqu) Tuvalıdır və Tuva türklərindədndir.

Beləliklə, Harmagedon savaşı zamanı Rusiya İsrailə qarşı savaşacaq. Mətndən göründüyü kimi, əsas müttəfiqləri eynən Suriyada olduğu kimi Fars, yəni İran olacaq. Belə aydın olur ki, müttəfiqlər sırasında Həbəş (Efiopiya) və Put (Liviya ?) da olacaq:

“Hər biri sipərlə, dəbilqə ilə yaraqlanan Fars, Həbəş və Put, həmçinin Qomerlə ordusu, ucqar şimaldan Toqarma evi və bütün ordusu - çoxlu-çoxlu xalqlar səninlədir”. 

Savaşın iştirakçılarından simvolların dili ilə “Vəhy” kitabında da söz aşılmaqdadır. Sözügedən kitabın XII fəslində deyilir:

“Göydə böyük bir əlamət göründü: günəşə bürünmüş bir qadın. Ay onun ayaqlarının altında idi, başında on iki ulduzdan ibarət tac vardı. Qadın hamilə idi və ağrıdan, doğuş sancılarından qışqırırdı. 

Sonra göydə başqa bir əlamət göründü. Budur, yeddibaşlı, onbuynuzlu, al-qırmızı rəngdə böyük əjdaha. Onun başlarında yeddi tac vardı.  O, quyruğu ilə göydəki ulduzların üçdə birini süpürüb yerə atdı. Əjdaha doğmaq üzrə olan qadının qabağında dayanıb gözləyirdi ki, o, azad olan kimi körpəsini udsun. Qadın bir oğlan uşağı doğdu. Bu oğul bütün xalqlara dəmir çomaqla çobanlıq edəcək. Qadının övladı o andaca Allahın yanına, Onun taxtına aparıldı.  

Qadın isə çöllüyə qaçdı. Allah onun üçün orada yer hazırlamışdı. Orada qadını 1260 gün ərzində bəsləyəcəkdilər. Sonra göydə müharibə oldu. Mikayıl öz mələkləri ilə əjdahaya qarşı və əjdaha da öz mələkləri ilə onlara qarşı vuruşdu, lakin üstələyə bilmədi. Artıq onlar üçün göydə yer qalmadı. 

Beləliklə, İblis və Şeytan adlanan böyük əjdaha, bütün dünyanı aldadan qədim ilan yerə atıldı, mələkləri də onunla birlikdə atıldı.  

Sonra göydə gur bir səs eşitdim: “İndi Allahımızın qüdrəti, xilası, Padşahlığı və Məsihinin hakimiyyəti yetişdi, çünki qardaşlarımızı gecə-gündüz Allahımızın qarşısında ittiham edən yerə atıldı! 

Onlar ittiham edəni Quzunun qanı ilə və verdikləri şəhadət ilə məğlub etdilər. Onlar ölümün gözünə dik baxıb bu yolda canlarından keçməyə hazır oldular. 

Buna görə də, ey göylər və göylərin sakinləri, sevinin! Yerə və dənizə isə vay olsun! Çünki İblis, vaxtının az olduğunu bilərək, böyük qəzəblə yanınıza endi”. 

Əjdaha yerə atıldığını görəndə oğlan uşağı doğmuş qadını təqib etməyə başladı. Ancaq qadına çöllükdəki yerinə uçmaq üçün iki böyük qartal qanadı verildi. Orada, ilanın gözündən uzaq yerdə, qadını dövr, dövrlər və yarım dövr ərzində bəsləyəcəklər. İlan qadını suda boğmaq üçün onun ardınca ağzından sel buraxdı. Lakin yer qadının imdadına çatdı. Yer ağzını açıb əjdahanın ağzından çıxan seli uddu. 

Əjdaha qadına bərk qəzəbləndi və onun övladından qalanlara - Allahın əmrlərinə əməl edən və İsa haqqında şəhadət edənlərə qarşı vuruşmağa getdi”.

Əhdi-Ətiq və Əhdi-Cədidin (Bibliyanın) şərhçilərinin bir qismi “başında on iki ulduzdan ibarət tac” olan qadını gerbində 12 ulduz olan Avropa Birliyi, doğulan oğlan uşağını həmin birliyin və yaxud da “Dünya hökuməti”nin yaranması, 7 taclı “qırmızı əjdaha” nı keçmiş SSRİ, əjdahanın başlarındakı 7 tacı küçmiş SSRİ-nin rəhbərləri (Lenin, Stalin, Xruşov, Brejnev, Andropov, Çernenko, Qorbaçov), əjdahaya qalib gələn mələk Mikayılı SSRİ-nin varlığına son qoyan Mixail

Qorbaçov, Quzunu isə Həzrət İsa (ə) ilə eyniləşdirirlər. Bu eyniləşdirmə bizə inandırıcı görünür və sonrakı XIII - XVII fəsillərdə deyilənlərin bunu bütünlüklə təsdiq etdiyini düşünürük.

XIII-XVII fəsillərdə belə deyilir:“O (qırmızı əjdaha), dənizin qumu üzərində durdu. Bu vaxt gördüm ki,

dənizdən onbuynuzlu, yeddibaşlı bir vəhşi heyvan çıxır. Onun buynuzları üstündə on tac vardı, başlarında isə küfrlü adlar yazılmışdı.  

Gördüyüm vəhşi heyvan bəbirə bənzəyirdi. Amma pəncələri ayı pəncəsi, ağzı isə şir ağzı kimi idi. Əjdaha bu vəhşi heyvana güc, taxt və böyük səlahiyyət verdi. Mən gördüm ki, onun başlarından biri, sanki, ölümcül yaralanıb. Lakin sonra bu ağır yara sağaldı və bütün bəşər heyrətlə vəhşi heyvanın ardınca getdi. 

İnsanlar əjdahaya səcdə etdilər, çünki o, vəhşi heyvana səlahiyyət vermişdi. Onlar vəhşi heyvana da səcdə qılıb deyirdilər: “Bu vəhşi heyvanın tayı-bərabəri varmı? Kim onunla vuruşa bilər?” 

Ona lovğa-lovğa danışan, küfr söyləyən ağız və qırx iki ay ərzində hakimiyyət sürmək ixtiyarı verildi.  O, ağzını açıb Allaha, Onun adına, məskəninə və göylərin sakinlərinə küfr söylədi.  Ona həmçinin izin verildi ki, müqəddəslərlə vuruşsun və onları məğlub etsin. Üstəlik, ona hər bir tayfa, ümmət, dil və xalq üzərində hakimiyyət verildi.  Yer üzündə yaşayanların hamısı ona səcdə edəcəklər. Bəşərin təməli qoyulandan bəri onların adı qətlə yetirilmiş Quzunun həyat kitabına yazılmır. 

Qulağı olan eşitsin. Kim əsir düşməlidirsə, əsir düşəcək, kim qılıncla öldürərsə, qılıncla öldürülməlidir. 

Burada müqəddəslərə dözüm və iman gərəkdir.  Sonra mən yerin tərkindən qalxan başqa bir vəhşi heyvan gördüm. Onun

quzu buynuzuna bənzər iki buynuzu var idi, lakin o, əjdaha kimi danışmağa başladı.  

O, birinci vəhşi heyvanın önündə onun bütün səlahiyyətindən istifadə edir, yeri və sakinlərini ölümcül yarası sağalmış birinci vəhşi heyvana səcdə qılmağa məcbur edir. O, böyük əlamətlər göstərir, bəşərin gözü qarşısında hətta göydən alov yağdırırdı.  Ona vəhşi heyvanın qarşısında göstərmək üçün əlamətlər verilmişdi. O, bu əlamətlərlə yer üzünün sakinlərini aldadır və onlara deyirdi ki, qılınc yarası alıb sonradan sağalmış vəhşi heyvanın surətini düzəltsinlər.  Ona bu vəhşi heyvanın surətinə nəfəs vermək izni verildi ki, vəhşi heyvanın surəti həm danışsın, həm də ona səcdə etmək istəməyənləri öldürtdürsün.  O, bütün insanları - kiçikləri və böyükləri, varlıları və kasıbları, azadları və qulları sağ əllərinə və ya alınlarına nişan qoydurmağa məcbur edir. Belə ki, üzərində bu vəhşi heyvanın nişanı, yəni vəhşi heyvanın adı və ya adının rəqəmi olmayan adam alqı-satqı edə bilməsin. Burada hikmət gərəkdir. Qoy dərrakəli adam vəhşi heyvanın rəqəmini hesablasın, çünki bu rəqəm insan rəqəmidir. Onun rəqəmi altı yüz altmış altıdır.

Sonra baxdım və budur: Quzu və onun yanında 144 000 nəfər Sion dağında durublar. Onların alınlarında Quzunun və onun Atasının

adı yazılmışdı. Göydən bir səs eşitdim. Bu səs gur suların və güclü göy gurultusunun səsinə oxşayırdı. Eşitdiyim səs həm də çəngdə çalıb-oxuyanların səsini xatırladırdı.  Onlar taxtın, dörd məxluqun və ağsaqqalların qarşısında, sanki, yeni bir mahnı oxuyurlar. Bu mahnını yerdən satın alınmış 144 000 nəfərdən başqa heç kəs öyrənə bilmirdi. Bunlar bakir qalmış, özlərini qadınlarla ləkələməmiş şəxslərdir. Quzu hara getsə, onlar da onun ardınca gedirlər. Onlar Allah və Quzu üçün insanların arasından nübar kimi alınmışlar. Onların ağzında heç bir hiylə tapılmamışdır. Onlar qüsursuzdurlar. 

Sonra göyün üzü ilə uçan başqa bir mələk gördüm. Bu mələkdə yer üzünün sakinlərinə - hər xalqa, tayfaya, dilə və ümmətə car çəkmək üçün əbədi müjdə vardı. O, ucadan deyirdi: “Allahdan qorxun, Onu ucaldın, çünki Onun hökm vaxtı yetişdi. Göyü, yeri, dənizi və bulaqları yaradana təzim edin”.

Onun ardınca ikinci mələk gələrək deyirdi: “Yıxıldı! Bütün xalqlara öz əxlaqsızlıq şəhvətinin şərabını içirdən Böyük Babil yıxıldı!” 

Onların ardınca üçüncü mələk gələrək ucadan deyirdi: “Əgər kimsə vəhşi heyvana və onun surətinə səcdə edir, alnına və ya əlinə nişan qoydurursa, o, Allahın qəzəb kasasına süzülmüş şərabı, Onun hiddətinin xalis şərabını içəcək, müqəddəs mələklərin və Quzunun gözü qarşısında alov və kükürd içində əzab çəkəcək. Onların çəkdiyi əzabın tüstüsü əbədiyyət boyu qalxacaq. Vəhşi heyvana və onun surətinə səcdə edib onun adının nişanını qəbul edənlər nə gecə, nə də gündüz rahatlıq bilmirlər. Burada Allahın əmrlərinə əməl edən və İsanın imanından bərk yapışan müqəddəslərə dözüm gərəkdir”.  

Göydən bir səs eşitdim. O deyirdi: “Yaz! İndən belə Ağanın yolunda ölənlər nə bəxtiyardır! Ruh onlara deyir ki, işlərini saxlayıb dincəlsinlər, çünki əməlləri onlarla birlikdə gedir”. 

Sonra baxdım və budur: bir ağ bulud. Buludun üstündə, sanki, insan oğlu oturmuşdu. Onun başında qızıl tac və əlində iti oraq var idi.  Məbəddən daha bir mələk çıxdı. O, buludun üzərində oturana ucadan dedi: “Orağını işə sal və biç. Artıq biçin vaxtıdır və yerin məhsulu tam yetişib”. Buludun üzərində oturan orağını yerə tuşladı və yer üzü biçildi.  Sonra göydəki məbəddən ayrı bir mələk çıxdı. Onun da əlində iti oraq vardı.  

Daha sonra qurbangahdan başqa bir mələk çıxdı. Onun od üzərində hökmü var idi. O, iti orağı olana ucadan dedi: “Əlindəki iti orağı işə sal və yer üzündə bitən meynənin salxımlarını yığ, çünki üzüm dəyib”. 

Onda mələk orağını yerə tuşladı və yerdə bitən meynəni kəsib Allahın qəzəbinin böyük üzümsıxanına atdı. 

Üzüm şəhərdən kənarda tapdalandı. Üzümsıxandan axan qan təxminən 1600 stadi məsafəyə yayılıb atların yüyəninə qədər qalxdı.

Müqəddəs məkandan gur bir səs yeddi mələyə dedi: “Gedin, Allahın qəzəbi ilə dolu yeddi camı yerin üzərinə boşaldın”. 

Birinci mələk gedib camını yerin üzərinə boşaltdı. Üzərlərində vəhşi heyvanın nişanı olanların və onun surətinə sitayiş edənlərin bədənlərində bədxassəli, ağrıyan yaralar əmələ gəldi. 

İkinci mələk camını dənizə boşaltdı. Dəniz qana çevrildi. Su ölü qanı kimi oldu və dənizdə yaşayan bütün canlılar tələf oldu.  

Üçüncü mələk camını çaylara və bulaqlara boşaltdı. Bu sular da qana çevrildi. Mən suların üzərində hökmü olan mələyin bu sözlərini eşitdim: “Ey Var Olan, Var Olmuş,  Vəfa Sahibi! Sən haqsan, çünki bu hökmləri çıxartdın. Onlar müqəddəslərin və peyğəmbərlərin qanını axıtmışdılar, Sən də onlara qan uddurdun. Çünki onlar buna layiqdirlər!” 

Sonra mən qurbangahdan bir səs eşitdim: “Bəli, Yehova Allah, ey Qüdrət Sahibi! Sənin hökmlərin haqq və doğrudur”. 

Dördüncü mələk camını günəşin üzərinə boşaltdı və günəşə izin verildi ki, insanları alovla qarsalasın.   İnsanlar qızmar istidən qovrulsalar da, bu bəlaların üzərində hökmü olan Allahın adına küfr etdilər, öz əməllərindən dönüb tövbə etmədilər və Onu mədh etmədilər.  Beşinci mələk öz camını vəhşi heyvanın taxtına boşaltdı. Onun padşahlığı zülmətə qərq oldu. İnsanlar ağrıdan ağızlarında dillərini çeynəməyə başladılar,   lakin çəkdikləri ağrılara, düçar olduqları yaralara görə göylərin Allahına küfr etdilər və əməllərindən tövbə etmədilər.  

Altıncı mələk öz camını böyük Fərat çayına boşaltdı. Gündoğandan gələn padşahların yolu hazırlansın deyə, çayın suları qurudu.  

Mən əjdahanın, vəhşi heyvanın və yalançı peyğəmbərin ağzından çıxan, qurbağaya oxşar üç murdar vəhy gördüm.  Bu vəhylər cin vəhyləridir və əlamətlər göstərirlər. Onlar yer üzünün padşahlarının yanına gedib onları Qadir Allahın böyük günündə olacaq müharibəyə toplayırlar. “Budur, mən oğru kimi gəlirəm. Oyaq qalıb paltarını qoruyan xoşbəxtdir. Çünki o, çılpaq gəzməyəcək və insanların qarşısında biabır olmayacaq”. Onlar padşahları ibranicə Harmageddon adlanan yerə topladılar.  

Yeddinci mələk öz camını havaya boşaltdı. Bu vaxt müqəddəs məkandakı taxtdan gur bir səs gəldi: “Tamam oldu!” 

Göy guruldadı, şimşək çaxdı, səslər gəldi və böyük bir zəlzələ oldu. Elə bir zəlzələ ki beləsi insan dünyaya gələndən bəri olmayıb. Böyük şəhər üç yerə parçalandı. Xalqların şəhərləri də yıxıldı. Böyük Babil Allahın önündə xatırlandı ki, ona Allahın şiddətli qəzəbinin şərabı ilə dolu cam verilsin. Bütün adalar qaçdı, dağlar qeyb oldu. İnsanların üzərinə göydən hər dənəsi bir talant ağırlığında olan iri dolu yağdı. İnsanlar bu bəlaya, bu doluya görə Allaha küfr etdilər, çünki bu, misli görünməmiş böyük bəla idi.

Yeddi camı olan yeddi mələkdən biri mənə yaxınlaşıb dedi: “Gəl, sənə çoxlu sular üstündə oturan böyük fahişəyə çıxarılacaq hökmü göstərim. Dünyanın padşahları onunla zina etmiş, yerdə yaşayanlar onun əxlaqsızlığının şərabından sərxoş olmuşlar”. 

Mələk ruhun qüvvəsi ilə məni çöllüyə apardı. Mən yeddibaşlı, onbuynuzlu, al-qırmızı rəngli, küfrlü adlarla dolu vəhşi heyvanın belində oturan bir qadın gördüm.  Qadın bənövşəyi və al-qırmızı libasa bürünmüş, qızıl, daş-qaş və

mirvari ilə bəzənmişdi. Onun əlində iyrənc şeylərlə və əxlaqsızlığının çirkabı ilə dopdolu qızıl cam var idi. Qadının alnına sirli bir ad yazılmışdı: “Fahişələrin və dünyadakı murdarlığın anası Böyük Babil”. 

Qadın müqəddəslərin və İsanın şahidlərinin qanından sərxoş idi. Qadını görəndə bərk təəccübləndim. Onda mələk dedi: “Niyə təəccüblənirsən? Mən sənə qadının və onu belində gəzdirən yeddibaşlı, onbuynuzlu vəhşi heyvanın sirrini açacağam.  Gördüyün vəhşi heyvan əvvəllər olmuşdu, indi yoxdur, amma dibsiz quyudan çıxmaq üzrədir və məhv ediləcək. Yerin sakinləri (adı bəşər nəsli dünyaya gələndən bəri həyat kitabına yazılmayanlar) görəndə ki, vəhşi heyvan əvvəllər olub, indi yoxdur, amma yenə olacaq, heyrətə gələcəklər. Burada ağıl və hikmət gərəkdir. Yeddi baş yeddi dağı bildirir. Qadın bu dağların üstündə oturur.  Onlar həmçinin yeddi padşahı təmsil edir: onlardan beşi yıxıldı, biri indi var, o birisi hələ gəlməyib, amma gələndə çox qalmayacaq. Əvvəllər olub, amma indi olmayan vəhşi heyvan səkkizinci padşahdır. O, yeddi padşahdan törəyəcək və məhv ediləcək.  Gördüyün on buynuz hələ padşahlıq almamış on padşahı təmsil edir. Onlar vəhşi heyvanla birlikdə padşahlıq hakimiyyəti alacaqlar, lakin bu hakimiyyət cəmi bir saat sürəcək.  Onların niyyəti birdir, buna görə də güc və səlahiyyətlərini vəhşi heyvana verirlər. Onlar Quzu ilə vuruşacaqlar, lakin Quzu ağalar Ağası və padşahlar Padşahı olduğu üçün onları məğlub edəcək. Çağırılmışlar, seçilmişlər və sadiqlər də Quzu ilə birlikdə qələbə çalacaqlar”. 

O, mənə dedi: “Sən fahişənin sular üzərində oturduğunu görmüşdün. Həmin sular ümmətləri, kütlələri, xalqları və dilləri təmsil edir. Gördüyün on buynuz və vəhşi heyvan fahişəyə nifrət edəcək, onu tar-mar edib çılpaq qoyacaq, ətini yeyəcək və sonra onu yandırıb külə çevirəcək. Bu fikri onların ürəyinə Allah qoyub. Allahın sözləri yerinə yetənədək onlar öz padşahlıq hakimiyyətini vəhşi heyvana verməklə Allahın fikrini, eyni zamanda öz ürəklərindən keçən fikri icra edəcəklər.  Gördüyün qadın isə yerin padşahları üzərində hökmranlıq edən böyük şəhərin timsalıdır”.

Mətndə yeddi başın yeddi dağı (təpəni) simvolizə etdiyi söylənilir. Yeddibaşlı, onbuynuzlu, al-qırmızı rəngli, küfrlü adlarla dolu vəhşi heyvanın belində oturan, bənövşəyi və al-qırmızı libasa bürünmüş, qızıl, daş-qaş və mirvari ilə bəzənmiş qadın bu dağların (təpələrin) üstündə oturur və yerin padşahları üzərində hökmranlıq edən böyük şəhərin timsalıdır. Burada söhbət yeddi təpə üzərində inşa edilmiş şəhərdən gedir.

Dünyada sadəcə üç şəhər yeddi təpə üzərində inşa edilmişdir. Bunlar Roma, Moskva və Çerdın şəhərləridir ki, üçüncüsü böyük əhəmiyyət təşkil etmir. Rusiyadadır, Uralın şimalında, Perm diyarında yerləşir. İlk ikisi isə paytaxtdırlar. Deməli, söhbət ya Romadan, ya da Moskvadan gedə bilər. Bunlardan məhz Moskva yeddi taclı (Lenin, Stalin, Xruşov, Brejnev, Andropov, Çernenko, Qorbaçov) qırmızı əjdahanın (SSRİ-nin) paytaxtı olub və indi də Rusiyanın, başqa sözlə, dənizdən çıxan onbuynuzlu, yeddi başlı, 10 taclı vəhşi heyvanın paytaxtıdır. Əjdaha bu vəhşi heyvana ona görə güc, taxt və böyük səlahiyyət vermişdir ki, o (Rusiya), əjdahanın (SSRİ-nin) varisidir.

Mətndəki “Böyük Babil” ibarəsi də sırf bu şəhərə, yəni Moskvaya aid edilməkdədir.

10 buynuza (padşaha) gəlincə, bunlar ya SSRİ-nin yeddi başçısını (Lenin, Stalin, Xruşov, Brejnev, Andropov, Çernenko, Qorbaçov) və çağdaş Rusiyanın üç prezidentini (Yeltsin, Medvedev və Putin), ya da Rusiyanın 10 federal dairəsinin (Mərkəzi, Şimal-Qərb, Cənub, Şimali Qafqaz, Volqaboyu, Ural, Sibir, Uzaq Şərq dairələrinin) başçılarını təmsil edir. İstənilən halda söhbət məhz Rusidan gedir.

Vəhşi heyvanın bəbirə (pələngə) bənzəməsi, amma pəncələrinin ayı pəncəsi, ağzının isə şir ağzı kimi olması onun (Rusiyanın) tək deyil, Suriya (Bəşər Əsəd rejimi) və İranla birlikdə fəaliyyət göstərməsinə işarədir.

Buradakı pələng Bəşər Əsəd rejiminə bağlı hərbi hissələrinin elitar qismini təşkil edən, ərəbcə “Quvvət əl-Nimr” ( قوات ,(النمر yəni “pələng gücləri” adlandırılan  25-ci dviziyanı təmsil edir. Bu diviziyanın başında duran, Latakiya, Hama, Hüms, İdlib və Hələbdə müsəlmanlara qarşı soyqırımın əsas təşkilatçılarından biri olan general-mayor Süheyl əl-Həsən rus xüsusi təyinatları tərəfindən qorunur. Onun ləqəbi “Pələng”dir.

Müxaliflər “pələng”lərin gücünün şişirdildiyini, Rusiya  təyyarələri və İranın köməyi olmasaydı, heç bir uğurun olmayacağını bildirərək onları “çəhrayı bəbirlər” adlandırırlar.

Əsəd tərəfdarları arasında qəhrəman sayılan Həsən müxaliflərin nəzərində mülki insanları və əraziləri amansız şəkildə bombardman edən hərbi cinayətkardır.

Həsənin “uğurları” Əsədin mənsub olduğu nüseyrilər, yəni ərəb-ələvilər və digər Əsəd tərəfdarları arasında şöhrətinin artmasına səbəb olub. Buna görə də, müxalif dairələrdə Süheyl Həsənin Rusiya  tərəfindən Əsədin yerinə hazırlanması və hətta Əsədi devirəcəyi iddiaları zaman-zaman irəli sürülür.

Ayı Rusiyanı təmsil edir. Ayı həmişə, o cümlədən 1980-ci il Moskva Olimpiadasında Rusiyanın rəmzi rolunda çıxış edib.

Şir, yəni aslan İranın rəmzidir və bu rəmz İslam inqilabına qədər bu ölkənin bayrağını bəzəmişdir.

Mətndə haqlarında söhbət açılan “144 000 nəfər” isə Harmageddon savaşından sonra sağ qalacaq yəhudiləri təmsil edir. Yəni yəhudilərin hamısı qırılacaq, sadəcə əməlisaleh olan 144 000 nəfər xilas olacaq. Bunlar çox güman ki, hədislərdə haqlarında müsəlman olmuş İshaqoğulları kimi bəhs edilənlərdir.

İki buynuzlu əjdahaya gəlincə, mətndə “Onun rəqəmi altı yüz altmış altıdır” – deyilir və bu rəqəm, yəni 666 söhbətin ABŞ-dan, iki buynuz isə söhbətin prezeident Donald Trampdan və onun baş müşaviri və kürəkəni Caredd Kuşnerdən getdiyinə dəlalət edir. Bu təkcə bizim yox, bəzi Bibliya şərhçilərinin də fikridir.

Məsələ burasındadır ki, Tramp ailəsinin Manhettemdə sahib olduğu binalardan biri 5-ci Avenyu 666 ünvanında yerləşir, onun hündürlüyü 203 metr, yəni 666 futdur. 41 mərtəbəli bu binanı Caredd Kuşnerin 2008-ci ildə, “Kushner Properties” şirkətinin direktoru ikən, “Yehova Şahidləri” təşkilatından 1,8 milyard dollara satın aldığı bilinməkdədir.

Yəhudilərin habad cərəyanının təmsilçisi olan Kuşner bundan bir il sonra, yəni 2009-cu ildə Trampın qızı İvanka ilə evlənmiş və qayınatasının prezident ola bilməsində böyük rol oynamışdır. Qeyd edək ki, o, eynən Tramp kimi Qüdsü

İsrailin bölünməz paytaxtına çevirmək, eləcə də “Əsrin razılaşması” ideyalarının əsas müəlliflərindən biridir.

Qeyd edək ki, xristianların bir qismi “iki buynuzlu əjdahanı” Dəccalla eyniləşdirirlər. Ola bilsin ki, Dəccalın “tək gözlü” olması ABŞ dollarının üzərindəki tək göz rəsminə işarədir.

Xristianların digər qismi isə “on buynuzlu heyvanı” Dəccal (Antixrist) hesab edirlər və fikirlərini Həzrət Dənyalın (ə) kitabının VII fəslinə istinad edirlər. Həmin fəslin 23-25 – ci bəndlərində belə deyilir:

“O, belə dedi: “Dördüncü heyvana gəlincə, o, dünyada peyda olacaq dördüncü padşahlıqdır. Bu padşahlıq digər padşahlıqların hamısından fərqlənəcək. O, bütün yer üzünü udub yeyəcək, tapdalayıb əzəcək. On buynuz isə bu padşahlıqdan çıxacaq on padşahdır. Onlardan sonra başqa biri qalxacaq və əvvəlkilərdən fərqli olacaq. O, üç padşahı alçaldacaq. Haqq-Taalaya qarşı danışacaq və Haqq-Taalanın müqəddəs bəndələrini dinc qoymayacaq. O, dövrləri və qanunu dəyişmək niyyətinə düşəcək və onlar dövr, dövrlər və yarım dövr müddətinə onun ixtiyarına veriləcək””.

Əgər burada söhbət gerçəkdən də Rusiyadan gedirsə, bu zaman söhbət, ola bilsin ki, Rusiyanın Putindən sonrakı 4-cü prezidenti olacaq şəxsdən getməlidir (Onlardan sonra başqa biri qalxacaq və əvvəlkilərdən fərqli olacaq. O, üç padşahı alçaldacaq). Amma bu da faktdır ki, Putin “prezident” titulunu daşıyan dördüncü rusdur. Ondan öncə bu titulu Qorbaçov, Yeltsin və Medvedyev də daşımışlar. Amma ola bilsin ki, dördüncü padşahlıq deyərkən, Habsburqlar İmperiyası, yəni yenidən bərpa olunan Müqəddəs Roma İmperiyası, başqa sözıə, “Dünya hökuməti” nəzərdə tutlur.

Beləlilkə, savaşda ən azından İsrail, Rusiya, İran, Avropa Birliyi və ABŞ-ın iştirak edəcəyini tam qətiyyətlə söyləyə bilərik. Yəqin ki, Türkiyə və Çin də kənarda qalmayacaq.

V FƏSİL

Gizli planın kral Maşiahdan öncəki mərhələsi və ya Beytül-Məqdis (III Süleyman (ə) məbədi)

1967-ci il İsrail-Ərəb savaşından sonra Tapınaq təpəsinin yəhudilərin əlinə keçməsi ilə “ Maşiah” layihəsinin üçüncü, sonuncu mərhələsi başlamış oldu.

Azərbaycan ədəbiyyatında adı daha çox “Məbəd dağı” kimi çəkilən Tapınaq təpəsi yəhudilərin ən müqqəddəs yer hesab etdikləri məkandır. Bura həm də Tampliyerlər təriqətinin (Knights Templar) siyasi mərkəzidir. Tövrata görə, Həzrət İbrahimin (ə) oğlunu  Tanrıya qurban vermək üçün çıxtığı və daha sonra Həzrət Süleyman (ə)  tərəfindən ucaldılan məbədin yerləşdiyi təpədir. Hazırda sözügedən məbədin yerində Əl-Əqsa məscidi bulunmaqdadır ki, bu da həmin təpəni müsəlmanlar üçün də önəmli müqəddəs yerlərdən biri halına gətirməkdədir.

“Əhdi-Ətiq”də yazılanlara görə, Həzrət Süleyman (ə) dövrü İsrail krallığının ən möhtəşəm dövrü olub. Bu dövr təkcə dindar yəhudiləri deyil, tarixçiləri də çox məşgul edən mövzulardandır. Əski yəhudi kitablarında belə rəvayət edilir ki, Həzrət Süleyman (ə) atası Həzrət Davudun (ə) vəsiyyətinə əsasən, e.ə 950-947 – ci

illər arasında bir məbəd tikdirmişdi. Bu məbəd Həzrət Musaya (ə) Sina Dağında nazil edilən 10 əmrin yazıldığı iki daş lövhəni mühafizə edən Müqəddəs Əhd sandığının saxlanılması məqsədilə ucaldılmışdı. Yəhudilərin “Müqəddəs Ev” (müsəlman qaynaqlarının da eyni anlama gələn “Beytül-Məqdis”) adlandırdıqları bu məbədin əsas tapınaq hissəsi, müxtəlif yazılı qaynaqlara görə, onun qərb bölümündəydi, məbədin şərq tərəfində isə qadınlar üçün həyət yerləşirdi.

Beytül-Məqdisin içində bir ön otaq və bir də müqəddəs əmanətlərin, yəni Əhd sandığının saxlanıldığı əsas otaq vardı. Məbədin divarlarından kənarda isə qurbanların kəsilməsi və qanların axıdılması üçün nəzərdə tutulan qurbangah yerləşirdi. Bina 27 metr uzunluğunda, 9 metr genişliyində və 13,5 metr yüksəkliyində idi.

Beytül-Məqdis (Süleyman (ə) məbədi) ilk dəfə e.ə. 587-ci ildə Babillilərin Qüdsü ələ keçirdikləri zaman II Navuxodnosorun əmriylə dağıdılmışdır. Bu tarixdən etibarən yəhudilər üçün Babil sürgünü başlamış, bu əsarət e.ə. 538-ci ilə qədər sürmüş, fars şahı Kirin bölgəni ələ geçirməsi və yəhudilərə azadlıq verməsi ilə sona çatmışdı. Kirdən sonra hakimiyyətə gələn Dara şahın dövründə, daha dəqiq desək, e.ə. 515-ci ildə məbəd onun izni və dəstəyi ilə təkrar inşa edildi.

Beytül-Məqdisin, başqa sözlə, II Süleyman məbədinin b.e. 20-ci ilində Romalıların Yəhuda valisi Hirod tərəfındən restavrasiya edildiyi, genişləndirildiyi, ətrafının qoruma divarları ilə əhatə edildiyi bilinməkdədir. Bu gün əski Qüdsün “ağlama divarı” kimi tanınan qismi həmin Hirodun zamanında məbədin memarlığına əlavə edilmiş divarın qalığından başqa bir şey deyildir.

66-cı ildə yəhudilər Romalılara qarşı üsyan qaldırdılar. Roma imperatoru Neron üsyanı yatırtmaq üçün Yəhudaya 30 minlik ordu göndərdi, amma bu ordu üsyançılar tərəfindən məğlub edildi. Belə olunca, bölgədəki problemi həll etmək üçün Neron özünün qəddarlığı ilə tanınan general Vespasian və oğlu Titusu üsyançıların üzərinə göndərdi.

Vespasian və ordusu bütün yol boyu qarşılarına çıxan kənd və şəhərlərdə qətliam edə-edə, Qüdsə doğru irəliləyərkən, Neron öldürülür və Vespasian imperator elan edilir, orduya başçılığı oğluna verərək geri dönür.Titus Qüdsü mahsirəyə alır və şəhər əhlini aclığa məhkum edir. Bu yolla Qüdsü ələ keçirən Titus şəhəri, o cümlədən məbədi yerlə bir edir. Bu hadisə 70-ci ildə baş verir.

Romalılar II Süleyman məbədinin yerində öz dini inanclarına uyğun olaraq, Yüpiter məbədi tikirlər. Yəhudilərin e.ə 132-133 - cü illərdə təkrar üsyan etmələri və Yüpiter tapınağını yıxmalarından sonra bölgəyə göndərilən Roma orduları tapınağı büsbütün ortadan qaldırırlar. Konstantinin dövründə yəhudilərə oralarda dolaşmaq belə yasaq edilir, onlar Qüdsdən sürgün edilirlər. Tapınağ təpəsi isə şəhərin zibillik yerinə çevrilir.

637-ci ildə uzun bir mühasirədən sonra Qüds şəhəri müsəlmanlar tərəfindən fəth edilir. Şəhər Həzrət Ömərə (r) təslim olmağı qəbul edir. Müslümanların gəlişiylə Tapınaq təpəsi yenidən yəhudilərin üzünə açılır. Onlara tətbiq edilən bütün qadağalar ləğv edilir. Təpə Həzrət Ömərin (r) əmri ilə zibildən təmizlənir və Beytül-Məqdisin xarabalıqları üzərində taxtadan bir məscid (Mescid-i Əqsa) tikilir. Qeyd edək ki, Peyğəmbərimiz (s) məhz bu məsciddən Meraca yüksəlmiş və müsləmanlar 16 ay boyunca buranı qiblə qəbul etmiş, üzlərini həmin istiqamətə tutaraq, namaz qılmışlar.

Əməvilər dövründə Məscid-i Əqsa yenidən, bu səfər daşdan tikilir, 3 min adamın eyni anda namaz qıla biləcəyi şəkildə genişləndirilir. Həzrət Mühəmmədin (s) Meraca qalxarkən ayağını son olaraq basdığı yer olan Muallaq daşının üstündə Qübbətüs-Səhra inşa etdirilir.

I Xaçlı səfəri zamanı, daha dəqiq desək, 1099-cu ildə Qüdsü işğal edən xaçlılar məscidi dağıdırlar və yerində saray tikirlər. Tikdikləri sarayı “Süleyman məbədi adlandırırlar. 1119-cu ildə həmin saray tampelyerlərin mərkəzi qərargahına çevrilir. 1187-ci ildə Qüdsü xaçlılardan azad edən Səlahəddin Əyyubi Əl-Əqsa məscidini yenidən bərpa edir.1516-cı ildə Qüds Osmanlılara keçir və 1918-ci ilə, yəni ingilis işğalına qədər həm şəhər, həm də Məscid-i Əqsa Osmanlı himayəsində qalır.

Əl-Əqsa məscidi həmişə yəhudilər üçün bir göz dağı olmuş və bu gün də göz dağı qalmaqda davam edir. Çünki o, Beytül-Məqdisin, yəni Süleyman (ə) məbədinin üzərində inşa edilmişdir. Müsəlmanlar üçün böyük önəm daşıyan bu məscidi dağıtmadan Süleyman (ə) məbədini bərpa etmək mümkün deyil. Bu səbəbdən də 1967-ci il savaşı zamanı, iyunun 7-də baş verən ağır döyüşlərdən sonra yəhudilər Qüdsün Əski Şəhər hissəsinə daxil olub, Batı Divarını və Tapınaq Dağını ələ keçirdikləri sırada ilk növbədə məscidi partlatmaq istəmiş, fəqət beynəlxalq təzyiq və qınaqlardan çəkilən Moşe Dayan buna imkan verməmişdi.

1969-cu ildə bir yəhudi təxribatı (terror aktı) nəticəsində məscidin bir bölümü yıxılmış, fəqət yıxılan hissələr sonradan İordaniya kralının maddi dəstəyi ilə bərpa edilmişdir.

Məscid-i Əqsa bir neçə dəfə bombalama və hücuma məruz qalmışdır. Bunlardan ən qanlısı 8 oktyabr 1990-cı il tarixində 30 müsəlmanın öldürülüb, 800-ünün isə yaralandığı terror aktıdır.

1994-cü ildə İsrail və İordaniya arasında imzalanan Sülh müqaviləsinə əsasən, İsrail məscidin təhlükəsizliyinə təminat verilmişdir. Bununla belə, hazırda yəhudilər məscidi uçurmaq üçün yeni bir hiyləgər plana baş vurmuşlar. İllərdir ki, məscidin altında arxeoloji qazıntılar adı ilə çox sayda lağım atılır. Məqsəd süni bir qəza təşkil etmək və Əl-Əqsa məscidini uçurmaqdır.

Yəhudilərin dini inancının və esxatoloji dünyagörüşünün önəmli sütunlarından birini Maşiaha, yəni Məsihə inam təşkil edir. “Maşiah” adının anlamı “yağlanmış”, “yağ sürtülmüş” deməkdir. Maşiah Axırzamanda gəlməsi və yəhudilərin hökmdarı olması gözlənilən şəxsdir. Tanrı tərəfindən seçildiyinə və Onun tərəfindən göndəriləcəyinə inanılan bu şəxs bir sıra əski yəhudi kitablarında, məsələn, Talmud, Midraşim (Talmudun şərhi) və Əhdi-Ətiqdə müjdələnmişdir.

Yəhudilərin fikrincə, Maşiah haqqında ilk müjdəyə Əşiya (İsayya) peyğəmbərin (ə) kitabının IX fəslinin 1-6 – cı bəndlərində rast gəlinməkdədir:

“Lakin bu dəfəki zülmət ölkə əzab çəkərkən olduğu kimi olmayacaq. O zaman Zəbulun və Niftalı torpağı xar olmuşdu. Sonra isə O, dənizkənarı yol boyunca uzanan, İordan bölgəsində yerləşən, yadellilər yaşayan Cəliləni şərəfləndirəcək.  

Zülmətdə gəzən xalq Parlaq işıq gördü. Zülmət diyarında yaşayanların üzərinə Nur ələndi. Sən bu xalqı çoxaltdın, Sevincini artırdın.Biçin vaxtı sevinən adamlartək,Qəniməti bölüşdürən adamlartəkSənin önündə sevindilər. Sən onların ağır boyunduruğunu,Çiyinləri üstündə duran çomağı, onları işlədənlərin dəyənəyini,Mədyənin məğlubiyyət günündə olduğu kimi sındırdın. Addımlarkən yeri titrədən hər bir əsgər ayaqqabısı,Qana bulaşmış hər bir paltar Oda yem olacaq. Bizim üçün körpə doğuldu, Bizə oğul bəxş edildi.Hakimiyyət onun çiynində olacaq. Onun adı Müdrik məsləhətçi, Qüdrətli ilah, Əbədiyyət atası, Sülh əmiri olacaq”.Eyni kitabın 11-ci fəslinin 1-10 – cu bəndləri də ona aiddir:“Yəssənin kötüyündən fidan qalxacaq,Kökündən boy atan pöhrə barlı olacaq. Yehovanın ruhu onun üzərində olacaq,Hikmət və dərrakə ruhu,Öyüd-nəsihət və qüdrət ruhu,Elm və Yehovadan qorxmaq ruhu onun üzərində olacaq. O, Yehova xofunda zövq tapacaq.Gözlərinin gördüyü ilə hökm etməyəcək,

Qulağı ilə eşitdiyinə görə tənbeh etməyəcək.O, fağır-füqəra üçün insafla hökm çıxaracaq.Dünyadakı həlimlərin xatirinə ədalətlə tənbeh edəcək.Dünyanı ağzının dəyənəyi ilə vuracaq.Şər adamı ağzından çıxan nəfəslə öldürəcək.O, belini salehliklə qurşayacaq,Sədaqət onun kəməri olacaq.Qurdla quzu sülhdə yaşayacaq,Bəbirlə çəpiş yan-yana uzanacaq.Buzov, aslan və bəslənmiş heyvan bir yerdə olacaq.Onları balaca uşaq otaracaq. İnəklə ayı birgə otlayacaq,Balaları qoşa uzanacaq.Şir öküz kimi saman yeyəcək.Südəmər uşaq ilan yuvası üstündə oynayacaq,Süddən kəsilmiş uşaq əlini zəhərli ilanın yuvasına salacaq. Müqəddəs dağımın heç bir yerində onlardan xətər gəlməyəcək,Heç nəyi tələf etməyəcəklər.Çünki sular dənizi doldurduğu kimi,Dünya başdan-başa Yehova barədə biliklə dolacaq. O gün Yəssənin kökü xalqlar üçün nişan kimi duracaq.Xalqlar məsləhət üçün onun yanına gələcək,Onun məkanı əzəmətli olacaq”.Həmin kitabın 32-ci fəslinin 1-5 – ci bəndlərində yazılanlar da Maşiaha

(Məsihə) aid olduğu söylənir:“Budur, padşah salehlik uğrunda hökmranlıq edəcək,Rəhbərlər ədalət uğrunda başçılıq edəcək. Hər biri küləkdən daldalanacaq,Leysandan sığınacaq,Susuz diyarda axar çaylar,İstidən qovrulan diyarda nəhəng qaya kölgəsi kimi olacaq. O zaman görən gözlər daha bağlanmayacaq,Eşidən qulaqlar dinləyəcək. Çılğın qəlblər biliyə meyil salacaq,Pəltək dillər apaydın danışacaq.Daha axmağa səxavət sahibi,Alçaq adama alicənab deməyəcəklər”.Əşiya (İsayya) peyğəmbərin (ə) kitabının VII fəslinin 14-cü bəndində onun

bakirə qadından doğulacağı öncədən bildirilmişdi:“Buna görə Yehova Özü sizə əlamət verəcək: qız hamilə qalıb bir oğul

doğacaq və adını İmanuil (Tanrı bizimlədir) qoyacaq”.Maşiah (Məsih) barədə müjdələrə Ərəmya (İeremiya) və Hizqiyal (Hezekiil)

peyğəmbərlərin (ə) də kitablarında da rastlanmaqdadır. Məsələn, Ərəmyanın (ə) kitabının XXIII fəslinin 5-6 – cı bəndlərində onun Həzrət Davudun (ə) soyundan olacağı və şahlıq quracağı bildirilməkdədir:

“Gün gələcək, Davudun nəslindən saleh pöhrə çıxaracağam. O, padşah olacaq. Bəsirətlə davranacaq, bütün ölkədə haqq-ədalətin, salehliyin keşiyində duracaq, - bəyan edir Yehova”.

Bu fikir eyni kitabın XXXIII fəslinin 15-16 – cı bəndlərində də təkrarlanır:“O günlərdə, o zaman Davudun nəslindən saleh pöhrə çıxaracağam. O,

ölkədə salehliklə, haqq-ədalətlə davranacaq. O günlərdə Yəhuda xilas olacaq, Yerusəlim əmin-amanlıqda yaşayacaq. Onu “Salehliyimiz Yehovadandır” deyib çağıracaqlar”.

Hizqiyal (Hezekiil) peyğəmbərin (ə) kitabınıb XVII fəslinin 23-cü ayəsinin də Maşiahla (Məsihlə) bağlı olduğu hesab edilir:

“Külli-İxtiyar Yehova belə deyir: “Hündür sidr ağacının təpəsindən bir budaq götürüb əkəcəyəm. Onun başındakı pöhrələrdən zərif zoğ qıracağam, gətirib hündür, əzəmətli dağda əkəcəyəm”...”.

Yəhudilərin fikrincə, Maşiah haqqında müjdələrə Həqqay və Zəkəriyyə peyğəmbərlərin (ə) kitablarında da rast gəlinməkdədir. Məsələn, Həqqayın (ə) kitabının II fəslinin 23-cü bəndinin Maşiaha işarə etdiyi düşünülür:

“Ordular Allahı Yehova bəyan edir: “Ey Şəəltiil oğlu Zərubabil, ey Mənim qulum! O gün səni götürüb möhür üzüyü edəcəyəm”, - Yehova bəyan edir, - “Çünki Mən səni seçmişəm”, - ordular Allahı Yehova bəyan edir”.

Zəkəriyyənin (ə) kitabında da Maşiahın müjdələndiyinə inanılır. Bu kitabın III fəslinin 8-ci bəndində belə deyilir:

“Ey baş kahin Yuşə, sən və sənin önündə oturan, rəmzi məna daşıyan yoldaşların, qulaq asın: Mən qulum Pöhrəni gətirirəm! ”.

Eyni kitabın VI fəslinin 12 bəndindən isə belə aydın olur ki, Beytül-Məqdisi (Süleyman məbədini) Maşiah bərpa edəcəkdir:

“Ona söylə: “Ordular Allahı Yehova deyir: “Bax, Pöhrə adlı adam budur! O, olduğu yerdə boy atacaq və Yehovanın məbədini tikəcək”.

Müjdələrin Dənyal Peyğəmbərin (ə) kitabında da olduğuna inanılır. Məsələn, sözügedən kitabın VII fəslin 18-ci bəndində söylənilənlər yəhudi xalqının Maşiahın bütün dünya üzərində əbədi şahlığı ilə mükafatlandırılacağı kimi şərh edilir:

“Lakin padşahlığı Haqq-Taalanın müqəddəs bəndələri alacaq, onlar bu padşahlığa əbədi sahib olacaqlar. Bəli, əbədiyyən, sonsuzadək”.

Həmin fəslin XXII bəndində yazılanlar da eyni mənada yozulur:“Bu zaman Əzəldən Var Olan gəldi və Haqq-Taalanın müqəddəs

bəndələrinin xeyrinə hökm çıxarıldı. Beləcə, müqəddəs bəndələrin padşahlığa sahib olmaq vaxtı yetişdi”.

Eyni fikir 27-ci bənddə də təkrarlanır:“Padşahlıq, hakimiyyət və göylər altında olan səltənətlərin cah-calalı

Haqq-Taalanın müqəddəslərinə, Onun xalqına veriləcək. Onların padşahlığı əbədi padşahlıqdır, bütün hökmdarlar onlara qulluq edib boyun əyəcək”.

Yuxarıda yəhudi dini kitablarından gətirdiyimiz sitatlar yəhudilərin, o cümlədən Rotşildlərin “Maşiah (Məsih) və Ümumdünya yəhudi dövləti” barədə görüş və inanclarının, eləcə də bu görüş və inanclara əsaslanan planlarının əsasında durur. Onlar, xristianlardan fərqli olaraq, bu kitablardakı müjdələrin İsa Məsihə (ə)

aid olmadığına, Maşiahın (Məsihin) hələ yer üzünə gəlmədiyinə, fəqət gələcəyinə inanırlar. İnanır və buna hazırlaşırlar. Hazırlıqlarının mərkəzində duran ən önəmli məsələlərdən biri də Beytül-Məqdisin, yəni Həzrət Süleyman (ə) məbədinin bərpası məsələsidir. Bu məbəd iki dəfə, bir dəfə Babillilər, bir dəfə də Romalılar tərəfindən dağıdıldığından bərpa etmək istədikləri məbədi “III Süleyman (ə) məbədi” adlandırırlar.

Əhdi-Ətiqə daxil olan “1-ci Padşahlar” kitabının VII fəslində Süleyman (ə) məbədinin tikintisi belə təsvir edilib:

“Süleyman özünün bütün sarayını on üç ilə tikib başa çatdırdı.O, Livan Meşəsi adlanan evi tikdi. Ev 100 qulac uzunluğunda,

50 qulac enində, 30 qulac hündürlüyündə olub dörd cərgə sidr sütunların üstündə dururdu. Sütunların da üstündə sidr tirləri var idi. 

Ev sütunların üstündə yerləşən dayaqlardan yuxarı sidr taxtalarla örtülmüşdü. Onların sayı hər cərgədə on beş ədəd olmaqla cəmi qırx beş ədəd idi. 

Evin üç cərgə çərçivəli pəncərəsi var idi və bu pəncərələr qarşıdakı üç cərgə pəncərələrlə üzbəüz idi. 

Girişlər və yan taxtalar çərçivəyə alınmışdı. Üç cərgədə üzbəüz yerləşən pəncərələrin də qabağı belə idi.

O, 50 qulac uzunluğunda, 30 qulac enində sütunlu eyvan düzəltdi. Onun qabağında sütunlu və çıxıntısı olan başqa bir eyvan var idi.

O həmçinin taxt qurub hökm çıxarmaq üçün eyvan-divanxana tikdi. Oranı döşəmədən tavanın tirlərinə qədər sidr ağacı ilə örtdü.

Özü üçün yaşamağa evi eyvandan aralıda başqa həyətdə tikdirdi. Amma tikilişi eyni idi. Süleyman həmçinin arvadına, fironun qızına da bu eyvana bənzər ev tikdi.

Bütün bu binalar təməldən dama qədər və bayır tərəflərindən böyük həyətə qədər bahalı daşlarla tikilmişdi. Daşlar ölçülərinə görə içdən və bayırdan daş mişarı ilə kəsilib yonulmuşdu. 

Təməl çox iri, bahalı daşlardan qoyulmuşdu. Daşların bəziləri 10 qulac, bəziləri 8 qulac idi. 

Onların üstündən ölçülərinə görə yonulmuş bahalı daşlar və sidr ağacından tirlər qoyulmuşdu. 

Yehovanın evinin içəri həyətində və evin eyvanında olduğu kimi, böyük həyətin ətrafına üç çin yonulmuş daşdan və bir çin sidr tirdən hasar çəkilmişdi.

Süleyman padşah adam göndərib Surdan Hiramı+ gətirtdi. O, Niftalı qəbiləsindən bir dul qadının oğlu idi. Atası surlu misgər idi.

Hiram çox bacarıqlı, dərrakəli, misgərlik sənətində mahir idi. O, Süleyman padşahın yanına gəlib onun tapşırdığı işləri görməyə başladı.

Hiram misdən iki sütun tökdü, hər iki sütunun hündürlüyü 18 qulac idi. Hər sütunun çevrəsi ölçü ipi ilə 12 qulac idi.

Sütunların başına qoymaq üçün misdən iki başlıq tökdü. Hər iki başlığın hündürlüyü 5 qulac idi. 

Sütunların başındakı başlıqların hər birində hörmə tor və burulmuş zəncir naxışları var idi, hər başlıqda yeddi dənə. 

O, sütunların üstündəki başlıqları örtmək üçün torun dövrəsində iki sıra nar düzəltdi, hər başlıq üçün belə etdi. 

Eyvandakı sütunların başlıqları zanbaq şəklində idi, başlıqların bu hissəsi 4 qulac hündürlüyündə idi  və iki sütunun üstündə, tora bitişik dairəvi hissənin yuxarısında idi. Hər başlıqda dairəvi sıralarla 200 nar var idi.

O, məbəd eyvanının sütunlarını qoydu. Sağ tərəfdəki sütunu yerləşdirib ona Yakin adı, sol tərəfdəki sütunu yerləşdirib ona Buəz adı verdi.

Sütunların başlıqları zanbaq şəklində idi. Beləcə, sütunlar hazırlanıb qurtardı.

O, dairəvi tökmə çən düzəltdi. Onun hündürlüyü 5 qulac, çevrəsi ölçü ipi ilə 30 qulac idi. Bir qırağından o biri qırağına qədər məsafə 10 qulac idi.

Onun ağzının aşağısında hər qulacda on dənə olmaqla, iki sıra dövrələmə balqabaq naxışları var idi. Onlar çənlə bir tökülmüşdü. 

Çən 12 buğanın üstündə dururdu. Buğalardan üçünün üzü şimala, üçününkü qərbə, üçününkü cənuba, üçününkü şərqə baxırdı. Çən onların üstündə idi. Onların sağrısı mərkəzə doğru idi. 

Çənin qalınlığı dörd barmaq idi, ağzı kasa ağzı kimi düzəldilmişdi və zanbaqvari idi. Çənə 2000 bat su tökürdülər.

Sonra o, on ədəd mis araba düzəltdi. Arabaların hər biri 4 qulac uzunluğunda, 4 qulac enində, 3 qulac hündürlüyündə idi. 

Arabalar belə düzəldilmişdi: onların yan lövhələri var idi. Lövhələr çərçivələrin içində idi. 

Çərçivənin içindəki yan lövhələrin üzərində şir, buğa, kərrub təsvirləri var idi. Çərçivənin də üzərində eyni təsvirlər var idi. Şirlərdən və buğalardan yuxarıda və aşağıda qabarıq çələnglər var idi. 

Hər arabanın dörd mis çarxı və mis oxları var idi. Onun dörd künc dayağı bunları saxlayırdı. Bu künc dayaqlar teştin altında idi, hər biri üzərindəki çələnglərlə birgə tökülmüşdü. 

Teştin ağzı çanağın içində idi və o, aşağıdan yuxarıya bir qulac idi. Arabanın ağzı dairəvi idi və boğazı bir qulac yarım idi. Arabanın ağzında oyma təsvirlər var idi. Yan lövhələri dairəvi yox, dördbucaq idi. 

Dörd çarx yan lövhələrin altında idi. Çarxların dayaqları arabaya bitişik idi. Hər çarxın hündürlüyü bir qulac yarım idi. 

Çarxlar adi araba çarxları kimi idi, dayaqları, sağanaqları, oxları və topları tökmə idi. 

Arabaların dörd küncündə dörd dayaq var idi. Dayaqlar arabalarla bir tökmə idi. 

Arabanın yuxarısında yarım qulac hündürlüyündə çənbər yerləşirdi. Arabanın yuxarısındakı dayaqcıqlar və yan lövhələr arabanın özü ilə bir tökmə idi. 

O, dayaqcıqların və yan lövhələrin üzərində yer çatan qədər kərrub, şir, xurma ağacı və dövrələmə çələng təsvirləri oydu.

O, on arabanı bu cür düzəltdi. Onların hamısı eyni cür tökmə idi, hamısının ölçüsü və quruluşu eyni idi.

O, on ədəd mis teşt düzəltdi. Teştin hər biri 40 bat su tuturdu. Hər teşt 4 qulac idi. On arabanın hər biri üçün bir teşt düzəltmişdi. O, arabalardan beşini evin sağ tərəfinə, beşini sol tərəfinə qoydu. Çəni isə evin sağ tərəfində, cənub-şərq tərəfdə qoydu.

Hiram həmçinin teştlər, kürəklər və ləyənlər düzəltdi. Beləcə, o, Yehovanın evi ilə bağlı Süleyman padşahın tapşırdığı bütün işləri görüb qurtardı. O, bunları düzəltdi: 

2 sütun, sütunların üstündə 2 kasavarı başlıq, sütunların üstündəki iki kasavarı başlığı örtmək üçün 2 tor, sütunların üstündəki iki kasavarı başlığı örtən torlar üçün, hər tora iki sıra olmaqla, 400 nar, 10 araba və arabaların üstü üçün 10 teşt, çən və çənin altı üçün 12 buğa, kül qabları, kürəklər, ləyənlər və başqa əşyalar. Hiram Yehovanın evi üçün bütün əşyaları Süleyman padşahın əmri ilə pardaqlanmış misdən düzəltdi. 

Padşah onları İordan bölgəsində, Suqqutla Sərfan arasında gil qəliblərə tökdü.

Əşyalar o qədər çox idi ki, Süleyman onları tərəzidə çəkmədi. Misin çəkisi müəyyən edilmədi.

Süleyman Yehovanın evi üçün bütün əşyaları, qızıl qurbangah, hüzur çörəyi qoymaq üçün qızıl masa, xalis qızıldan çıraqdanlar (beşini iç otağın qarşısında sağ tərəfə, beşini sol tərəfə qoydu), qızıl qönçələr, çıraqlar və maşalar,   qızıl teştlər, fitil maqqaşları, ləyənlər, camlar, xəkəndazlar, həmçinin Ən müqəddəs yer olan iç otağın qapıları və baş otağın qapıları üçün qızıl dabanlıq düzəltdi.

Beləliklə, Süleyman padşah Yehovanın evi ilə bağlı bütün işləri tamamladı. Sonra atası Davudun Allah üçün ayırıb qoyduğu əşyaları içəri gətirdi. Qızıl-gümüşü və əşyaları Yehovanın evinin xəzinəsinə qoydu”.

Yəhudilər Əhdi-Ətiqə daxil olan “1-ci Padşahlar” kitabının VII fəslində bütün bu bildirilənləri əldə əsas tutaraq, məbədin layihəsini artıq hazırlamış və yuxarıdakı sitatda adı çəkilən əşyaların da surətlərini düzəltmişlər. Maşiahın taxtı və qızıldan düzəldilmiş tacı da artıq çoxdan hazırdır.

III məbəd, mövcud olmasa da, artıq “GOOGLE map” xəritələrinə belə salınıb (https://www.youtube.com/watch?v=SaMFFqjMT7Q).

Xristian-yevangelistlərin Beytül-Məqdisin bərpası məsələsinə baxışı yəhudilərinkindən bir qədər fərqlənir. Yevangelistlər məbədin Məscidi-Əqsanı yıxmadan, onun yanında bərpa etməyin tərəfdarıdırlar. Məsələ burasındadır ki, Əl-Əqsa məscidinin hazırda olduğu yer Sülüyman məbədinin həyətinin olmuş olduğu yerə düşür. Bu səbəbdən də məbədin həyətsiz bərpa edilməsi öngörülür. Bu fikrin “Vəhy” kitabının XI fəslinin 1-2 – ci bəndlərində söylənilənlərdən qaynaqlandığını söyləyə bilərik:

“Mənə çomağa bənzər bir qamış çubuq verildi və deyildi: «Dur, Allahın məbədini, qurbangahı və orada ibadət edənləri ölç. Lakin məbədin həyətini ölçmə, qoy qalsın, çünki o, digər xalqlara verilib. Müqəddəs şəhər 42 ay ərzində onların tapdağı altında qalacaq”.

Məhz bu kimi inanışlar yevangelistlərin təmsilçisi olan Donald Trampı Qüdsü İsrailin paytaxtı elan etməyə, ABŞ səfirliyini Tel-Avivdən Qüdsə köçürməyə, Colan təpələrini İsrailin ayrılmaz tərkib hissəsi kimi tanımağa, daha sonra isə Fələstini ərəblərdən təmizləməyi öngörən “Əsrin planı” ilə çıxış etməyə sövq etmişdir.

Türkiyə başda olmaqla, müsəlman ölkələrinin şiddətlə qarşı çıxdıqları “Əsrin planı” nədir?

Fələstin Qurtuluş Təşkilatının baş katibi Saib Ureyqatın sözlərinə görə, ABŞ Fələstinlilər üçün Qazzə Şəridində ayrıca bir dövlət qurmağı planlaşdırır. Bu plan Donald Trampın guya İsrail-Fələstin probleminə çözüm gətirmək üçün ortaya atdığı " Əsrin planı " adı altında önə sürdüyü layihənin bir parçasıdır. Layihənin əsil məqsədi Qazzə Şəridini Batı Şeriadan qopartmaq, Fələstinli qaçqınların öz ölkələrinə qayıtmalarını önləmək, Qüdsü İsrailin, Ramallahı isə Fələstinin paytaxtı etmək və bu yolla BMT-nin İsrail və Fələstin dövlətlərinin ərazilərini, eləcə də Qüdsün statusunu müəyyən edən 1967-ci il qərarını və bu qərarla təsbit edilmiş sərhədləri aradan qaldırmaqdır.

Qüds məsələsində yəhudilərlə eyni ideoloji-siyasi baxışları paylaşdıqları üçün yevangelistləri bəzən “xristian-sionistlər” də adlandırırlar. Onları “Tanrını qiyamətə zorlayanlar” adlandıranlar da az deyil.

Əksər xristian məzhəb və cərəyanları tərəfindən Axırzamanda baş verəcəyinə inanılan Harmageddon savaşının yevangelistlərin ideoloji-siyasi baxışları içərisində də xüsusi yeri var. Bu baxımdan ABŞ-ın 33-cü prezidenti Ronald Reyqan da istisna deyildi. Onun yevangelist olduğu, Armageddon savaşının yaxın zamanlarda baş verəcəyinə inadığı bilinməkdədir. Bunu o özü etiraf etmişdir.

Yevangelistlər kimdir və yevangelizm nədir?Bəri başdan qeyd edək ki, yevangelizm xristianlığın protestantizm məzhəbinin

qollarından biridir. Ortodos xristianlıq və katolisizm ilə birlikdə xristianlığın üç ən böyük

məzhəblərindən biri olan protestantlıq cərəyanının adı latıncadakı “protestans” (etiraz edən) kəlməsindən qaynaqlanır və bu məzhəb Avropada Reformasiya dövründə meydana gəlmişdir. Almaniyada Martin Lüterin, Hollandiyada  isə Jan Kalvinin katolik kilsəsinə qarşı çıxışları protestantlığın əsasını qoydu, beləcə, protestantlıq və onun lüteranlıq və kalvinizm kimi iki əsas qolu ortaya çıxdı. 

Reformasiyanın başlaması ilə protestantlıq əvvəlcə Avropada,  sonra isə bütün dünyada əsas siyasi cərəyana çevrildi. Əvvəllər bütün protestanlar lüteranlar adını daşıyırdı. Sonrakı inkişaf mərhələlərində bir neçə qola bölünən protestanlıq cərəyanı mənsublarının sayı hal-hazırda altı-yeddi yüz milyondan artıqdır.

XVI əsrdə bir çox Avropa ölkəsində olduğu kimi, Fransada da  protestanlar və katoliklər arasında ciddi mübarizə geniş yer almışdı. 1572-ci ilin 24 avqustunda katoliklər protestantlara qarşı tarixə adı “Varfolomey gecəsi” kimi düşən dəhşətli qətliam törətdilər. Bu hadisənin qurbanlarının sayı barədə alimlər arasında yekdil fikir yoxdur. Hesab edilir ki, Parisdə təqribən üç min, bütün Fransada isə on min ilə əlli min arasında protestant qətl edilmişdir. Həmin dövrdə Fransada baş vermiş qətliam katolik dünyasında rəğbətlə qarşılanmış, Roma Papası XIII Qriqori faciəni alqışlayaraq, Vatikanda fişəng atılmasını və medal təsis edilməsini əmr etmişdi.

Protestantlıq xristianlığı xeyli sadələşdirdi, müqəddəslərə pərəstişi, ilk növbədə də Roma papasına pərəstişi rədd etdi.

Hazırda daha çox Skandinaviya ölkələrində, Almaniya, İsveçrə, Böyük Britaniya, Avstraliya, Kanada, Yeni Zelandiya, Niderland və ABŞ-da yayğın olan protestantlığın əsas qolları aşağıdakılardır:

1. Lüteranlıq2. Kalvinizm3. Anqlikanizm4. Yevangelizm.Bunlardan yevangelizm özündə bir neçə protestant axınını (baptistlər,

pentekostallar, xarizmatik yevangelistlər, neoxarizmatik yevangelistlər, qeyri-denominasiya yevangelistləri) birləşdirir. Cərayan adını “Yevangeliya” (İncil) kəlməsindən alır və bununla da İncilə ən düzgün əməl edənlərin birliyi olduğu fikri diqqətə çatdırılmağa çalışılır. Evangelistlər şəxsi mənəvi keyfiyyətlərin yüksəldilməsinə, missionerlik fəaliyyətinə və ciddi etik prinsimlərə önəm verdiklərini iddia edirlər. Onlar günahlardan təmizlənmək və xilas olmaq üçün Həzrət İsanın (ə) təlimlərinə sıx-sıx bağlanmaq lazım olduğunu hesab edirlər.

Rokfellerlər tərəfindən maliyyələşdirilən yevangelistlərin saylarının 2016-cı ildə 619 milyon olduğu açıqlanmışdı. Bunlardan 100 milyondan bir qədər çoxu ABŞ-da yaşayır. Onlar bu ölkədə artıq önəmli siyasi güc halına gəlmişlər. Önəmli güc halına gəlmələrinin ən gözəl sübutu 2017-ci il prezident seçkilərində dəstəklədikləri namizədi – Donald Trampı hakimiyyət gətirə bilmələri oldu.

Yevangelistlər arasında liberalizm və konsevatizm, arminiançılıq və kalvinizm mövzularında fikir ayrılıqlarının olmasına baxmayara, bütün yevangelist axınlar özlərini bir və müttəfiq hesab edirlər. Onları bir-birinə sıx bağlayan əsas ideyalar içərisində Həzrət İsanın (ə) ikinci gəlişi ilə dünyada haqq və ədalətin bərpa olunacağı, bütün dünyadakı dinlərin aradan qalxacağı, hamının xristianlığı qəbul edəcəyi və dünyada vahid xristian dövlətinin qurulacağı ideyasıdır.

Əksər xristian məzhəb və cərəyanlar kimi yevangelistlər də yəhudilərin gəlişini gözlədikləri Maşiahın, əslində, Məsih deyil, Atixrist (Ziddi-Məsih, Dəccal) olduğuna, Məsihin, yəni Həzrət İsanın (ə) ikinci dəfə yer üzünə gəlməsinin Antixristin (Dəccalın) peyda olmasından sonra baş verəcəyinə, gəldikdən sonra İblisin təmsilçisi olan Antixristi (Maşiahı) öldürəcəyinə inanırlar. Bu səbəbdən də İsrailin Qüdsü təktərəfli paytaxt elan etmək istəməsini və Beytül-Məqdisi bərpa etmək, yəni III Süleyman məbədini inşa etmək planını dəstəkləyirlər. Hesab edirlər ki, Beytül-Məqdis bərpa edilmədən Maşiah (Antixrist) gəlməyəcək, Maşiah gəlmədən də Həzrət İsa (ə) gəlməyəcək. İsanın (ə) gəlişini sürətləndirmək üçün Maşiahın gəlişini, onun gəlişini sürətləndirmək üçün Beytül-Məqdisin bərpasını, Beytül-Məqdisin bərpası üçünsə, Qüdsün yəhudilərin bölünməz paytaxtına çevrilməsini sürətləndirmək lazımdır. Bunun üçünsə müsəlmanların, ilk növbədə də ərəblərin müqaviməti tam qırılmalı, müsəlmanlar müqavimət göstərəbilməyəcək qədər zəiflədilməli və ya məhv edilməlidir.

VI FƏSİL

Yəhudiləri gözləyən yeni böyük fəlakət və “Xəzər dövləti” layihəsi

Artıq qeyd edildiyi kimi, dünya xəritəsindən silinməli olan dövlətlərdən biri də İsraildir. Bu səbəbdən də bəzi yəhudi dairələr yəhudilər üçün yeni vətən arayışı içindədirlər.

Bir zamanlar təhudilər Stalinə müraciət edərək Krımda məskunlaşmağı xahiş etmişdilər. O isə onları Uzaq Şərqə köçürməyə və Birobicanda onlar üçün muxtariyyət yaratmağa qərar verdi. Bu gün də Kırım onların hədəfindədir. Amma sözügedən yarımada slavyanlar və türklər (tatarlar) arasında böyük mübahisə obyektinə çevrildiyindən bu ehtimal bir o qədər də böyük deyil. Yəhudilərin yoğun şəkildə yaşadıqları Odessa bunun üçün çox kiçikdir və bütün yəhudiləri əhatə etmək potensialına sahib deyil. Amma hazırda Rusiya ilə Ukrayna arasında müharibə obyektinə çevrilən və əhalisi hərbi əməliyyatlar üzündən bölgəni sürətlə tərk edən Donetsk-Luqansk bölgəsi, eləcə də Dneproprtrovsk bunun üçün yayaya bilər. Təsadüfi deyil ki, 2012-ci ilin payızında Dnepropetrovskda “Menora” adlı dünyada ən böyük yəhudi ictimai mərkəzi açılmışdır. Sözügedən bölgələrdə “Xəzər dövləti”ni bərpa etmək barədə söz-söhbətlər də gəzməkdədir. Daha doğrusu belə bir layihənin mövcudluğu heç bir şübhə oyatmır.

Xəzər dövləti  güclü olduğu dönəmlərdə onun hüdudları batıda Azov dənizi, Krım və Dnepr çayı, quzeydə Kiyev və Kazan şəhərləri, doğuda Volqa çayının doğu sahilləri, güneydə Dağıstan və Qafqaz dağlarına qədər uzanırdı. Uzun müddət Azərbaycan da Xəzər dövlətinin tərkibində olmuş, hətta onunsiyasi, iqtisadi və mədəni mərkəzi rolunda çıxış etmişdir. Xəzərlərin hərbi

potensialı o qədər güclü və qüvvətli idi ki, onlar bilavasitə tabeliklərində olmayan xalqlardan da bac alırdılar. Hətta Bizans və Sasanilər kimi imperiyalar da Xəzər Xaqanlığına vaxtaşırı xərac vermişlər. Təsadüfi deyil ki, Xəzər tarixini tədqiq edən S. S. Boquş hələ keçən əsrin əvvəllərində yazmışdır:  «Xəzərlərin hökmranlığı bir neçə əsr Kaspi və Qara Dənizdən Baltik dənizinə qədər duyulmuşdur».

Akademik B. Dorn Təbərinin verdiyi məlumatlara istinadən yazır: “İslamdan öncə  Xəzər Dərbəndi  ifadəsi  Azərbaycanın güneyində Rey ilə İrak arasındakı şəhəri bildirir”.

Kaşğarlı Mahmudun xəritəsindən belə görünür ki, Xəzər Dərbəndi bütün Güney və Quzey Qafqazı əhatə etmişdir. Xəzər xaqanı İosifin məktubundan belə anlaşılır ki, Ərdəbil də, yəni Güney Azərbaycanda bir müddət bu dövlətin tərkibində olub. Bu məlumat xəzərlərlə Ərdəbil ətrafında döyüşdüklərini bildirən erkən ərəb mənbələri tərəfindən də təsdiqlənir.

Təbəriyə görə, xəzərlərlə vuruşan Xosrov Ənuşirəvan onlardan 10 minini Azərbaycanda yerləşdirdi. VI əsrin ikinci yarısındakı olaylardan bəhs edən əl-Bəlazuri Ənuşirəvanın (531-579) vaxtında xəzər axınının Dinəvərə qədər uzandığını, Cürzan və Arranın (Albaniyanın) bu dönəmdə xəzərlərin əlində olduğunu söyləyərək, bu şahın xəzərlərlə qohumluq əlaqəsi qurduğunu bildirməkdədir.

Hazırda xəzərlərin genetik mənsubiyyəti məsələsi alimlərin ciddi tədqiqat istiqamətlərinən birinə çevrilib və bu işdə hamıdan daha çox yəhudi alimləri səy göstərirlər. Onlar bu xalqın genlərində yəhudi izi tapmaqda çox maraqlıdırlar.

Tarix elminin çox zaman siyasətçilərin əlində alətə çevrildiyi və ondan gələcəyə yönəlik geosiyasi hədəflərin həyata keçirilməsi üçün təbliğati material kimi istifadə edildiyi məlumdur. Hazırda bəzi yəhudi qruplar “Xəzər layihəsi” adlanan yeni bir geosiyasi layihə üzərində çalışırlar. Bu layihəyə görə Ukraynanın cənub-şərqində, ilk mərhələdə Luqansk və Donetsk vilayətlərində «Böyük Yəhudi-Xəzər dövləti», yəni «İkinci İsrail» qurulmalı, sonrakı mərhələdə onun sərhədləri Krım yarımadası və Şimali Qafqaz ərazilərini də içinə alacaq bir şəkildə genişləndirilməlidir. Hazırda Ukrayna və Rusiya arasında yaşanan gərginlik,

Krımın işğalı, Luqansk və Donetsk vilayətlərində gedən qanlı döyüşlər bu mənfur planın mühüm tərkib hissəsidir.

Yəhudi dairələrin həyata keçirməkdə olduqları bu böyük geosiyasi layihənin mühüm tərkib hissələrindən biri də xəzərlərin yəhudi geninin daşıyıcıları olduqlarını «sübut etmək» idi. Bu səbəbdən də xəzər kurqanlarından tapılan skeletlərin DNT analiz testlərinin keçirilməsi vacib məsələ kimi qarşıda dururdu və tədqiqatların aparılması üçün yetərincə maddi resurs da ayrılmışdı. Lakin aparılan tədqiqatlar istənilən nəticəni vermədi. Xəzər genomlarında, zərrə qədər də olsa, yəhudi izinə, yəni J1 haploqrupuna rast gəlinmədi, əksinə Avropa yəhudilərinin, yəni aşkenazların təqribən 30 faizində xəzərlərə aid R1a haploqrupu müəyyən edildi..

Bəs, xəzərlərin yəhudi olması barədə fərziyyə haradan doğub?Məlum olduğu kimi bu xalqın elmdə qəbul edilmiş olan siyasi tarixi 650-

965-ci illəri əhatə edən kiçik bir dövrlə məhdudlaşır. Bu dövr haqqında və ümumiyyətlə, xəzərlər haqqında indiyə qədər müxtəlif dillərdə çox sayda ədəbiyyat dərc edilsə də, nəşr edilmiş kitablar içərisində M. Artomonovun rus dilində qələmə aldığı “Xəzərlərin tarixi” və A. Köstlerin ingiliscə yazdığı “The Khazar Empire and its Heritage. Last Century Media” adlı fundamental əsərini xüsusi qeyd etmək lazımdır. Bunlardan ikincisində müəyyən mübahisəli məqamlar olsa da, müəllif qarşıya qoyduğu məsələyə M. Artomonovdan fərqli olaraq, tam obyektiv və qərəzsiz yanaşma sərgiləməyə çalışmışdır. M. Artomonovun kitabına ön söz yazan və həmin yazısında A. Köstnerin kitabını başdan ayağa təhlil edən L. Qumilyov müəllifin bəzi mübahisəli fikirlərini tənqid atəşinə tutur və sonda da onun gəldiyi nəticənin, yəni xəzərlərin türk mənşəli xalq olduğu fikrinin önündə sual işarəsi qoyur və bununla da bir növ bu fikiri sual altına almağa, eynən M. Artomonov kimi xəzərlərin yəhudilərlə əlaqəsini xüsusi qabartmağa çalışır. Görünür, sovet dövründə sözügedən mövzu ilə məşğul olan alimlər qarşısında belə bir vəzifə qoyulmuşdu. Bununla belə, yazılan bütün əsərlərdə xəzərlərin türk olduğu mütləq qeyd olunur və bu məsələdə alimlər arasında qətiyyən fikir ayrılığı yoxdur.

Xəzərləri siyasi məqsədlə “türklükdən uzaqlaşdırmaq” və “yəhudiləşdirmək” istiqamətində aparılan siyasəti və onun hədəflərini təhlil etmək bu məqalənin məqsədləri dışında olduğundan onun üzərində durmaq fikrimiz yoxdur. Sadəcə onu qeyd edək ki, hazırda “Böyük Yəhudi-Xəzər dövləti” layihəsini həyata keçirməkdə olan bəzi yəhudi dairələrin maliyyələşdirdiyi testlər xəzərlərin R1a–Z93 haploqrupunun daşıyıcısı olan qədim türk soylarından biri olduğunu göstərmişdir. Bu genin daşıyıcılarına Cənubi Sibirdən Qara dəniz sahillərinə qədər yayılan və türk ləhcə və şivələrində danışan bir çox xalqlar arasında, o cümlədən qaraçaylılar, balkarlar, tatarlar, başqırdlar, eləcə də digər iskit dairəsi xalqlarının varisləri arasında sıx-sıx rast gəlinir.

Qeyd etmək lazımdır ki, qazıntı halnda tapılan sözügedən haploqrup xəzər kurqanlarından əldə edilmiş bir neçə skelet qalıqları üzərində aparılmış DNT analizləri nəticəsində aşkar edilmişdir.

Hazırda elmə çox sayda, daha dəqiq desək, bir neçə yüz xəzər kurqanı məlumdur ki, onlar haqqında bəzi dəyərli məlumatları O. İvik və V. Klyuçnikovun

“Xəzərlər” adlı kitabından əldə etmək mümkündür. Eyni sözləri L. Kleyn və başqalarının birlikdə qələmə aldıqları «İskit dövrünə aid katakomba və Saltov kurqanı» adlı əsər haqqında da söyləmək olar. Bu müəlliflərin hər biri xəzər kurqanlarının qazıntılarında bilavasitə iştirak etmişlər və təbii ki, bu barədə hər kəsdən daha çox məlumata sahibdirlər.

1951-ci ildə M. Artamonovun rəhbərliyi ilə qazılmış Saltov yaşayış məskəni və Sarkel qalası

Sırf xəzərlərə aid kurqanların müəyyənləşdirilməsində, digər kurqanlardan fərqləndirilməsində M. Artamonovun rolu çox böyükdür və onun haqqında məlumat verdiyi Saltov kurqanı qazılmış ilk xəzər kurqanlarından biri hesab edilir. Ümumilikdə isə Saltov mədəniyyəti, o cümlədən eyni dövrə aid yaşayış məskəni xəzərələrə (VIII-X əsrlər) aid edilir.

Aşağı Don hövzəsinin xəndəkli kurqanlarının tədqiqində və onların xəzərlərə aid olduğunun təsbit edilməsində A. Semyonovun xidmətlərini də xüsusi qeyd etmək lazımdır. Bu kurqanlar VII-IX əsrlərə aid edilir.

Xəzər kurqanlarını digər kurqanlardan fərqləndirən əsas cəhətlər bunlardır:Sözügedən kurqanların qəbir kameralarının ətrafında kvadrat formasında

xəndək qazılıb; Bu kurqanlarda ölülər tək dəfn edilib;Onların paralellərinə Orta Asiyada aşkar edilmiş türk kurqanlarında da rast

gəlinib.Beləliklə, orta əsrlərə aid xəndəkli kurqanlar xəzərlərə aid edilir və məhz

həmin kurqanlardan əldə edilmiş gen nümunələri də xəzərlərin etnik göstəricisi hesab edilir. Onlara aid edilən mədəniyyət də “Saltov-Mayats mədəniyyəti” adlandırılır.

Üzərlərində genetik analizlər aparılmış xəzərlərə aid iki sümük nümunəsi iki fərqli xəndəkli kurqandandan tapılmış skeletlərdən götürülmüşdür. Bu məzar abidələrinin hər ikisi barədə yazı dərc edilmişdir və bu yazılarda dəfn edilənlərin antropoloji tipinə də toxunulmuşdur. Kurqanlardan biri Kuteynikov II, digəri Talovıy II məzarlığında yerləşir. Bu məzarlıqlar Rostov vilayətinin cənub-

qərbində, Don çayının sol sahilində, Don və Manıç çayları arasındakı ərazidə aşkar ediliblər. Hər iki sümük nümunəsinin analizi dəfn edilənlərin R1a–Z93 haploqrupunun daşıyıcısı olduğunu üzə çıxarmışdır. Ümumilikdə isə aparılan tədqiqatlar nəticəsində xəzərlərin ümumi əcdaddan gələn iki nəsldən ibarət olduqlarını üzə çıxmışdır ki, sözügedən haploqrupu onlardan sadəcə biri daşımışdır. Bu haploqrup genetik sıralamada 1251 indeksi altında qeyd edilir. Digər nəsil isə 1986 indeksi ilə qeyd edilmiş R1a–Z280 haploqrupunun daşıyıcısı olub.

Saltov-Mayats mədəniyyətinə aid keramika nümunəsi

Görünür, bu halda söhbət tarixi mənbələrdə «ağ xəzərlər» və «qara xəzərlər» kimi tanınan iki xəzər soyundan getməlidir. Genetiklərin apardıqları hesablamalara görə, bu iki soyun ümumi əcdadı 2750-3590 il əvvəl, başqa sözlə, e. ə. II-I minilliklərdə yaşamışdır. Belə hesab edilir ki, R1a–Z93 kök nəsil olmuş, R1a–Z280 isə ondan ayrılmışdır, yəni onun fərqli bir qolu olmuşdur. Çünki R1a–Z93 daha qədimdir və kərtmə mədəniyyətini yaradan xalq da onun daşıyısı olmuşdur. Bu nəslin ən azı 5000 il yaşı olduğu, onun təqribən 8075 il öncə tarix səhnəsinə çıxan daha qədim nəsildən ayrıldığı hesab edilir. Bu haploqrupa Potapov, Sintaşt, Andronovo, Karasuk mədəniyyətinin yaradıcılarının genlərində də rast gəlinib.

Yəhudilərin Donetsk və Luqansk başda olmaqla bugünkü Ukrayna ərazisinin böyük qismində “Yəhudi-Xəzər dövləti” qurmağı planlaşdırdığı, hazırda bu layihəyə habadçıların, ilk növbədə də ABŞ prezidenti Donald Trampın sözügedən təriqətin üzvü olan kürəkəni Cared Kuşnrin və qızı İvankanın başçılıq etdikləri bilinməkdədir.

Habadçılar Prezident Bill Klinton və vitse-prezident Albert Qorun hakimiyyətdə olduqları illərdə (1993-2001) ABŞ-da əsas söz sahiblərindən birinə çevrilmişdilər. Səbəb də sonuncunun onların təmsilçisi olması idi. Onlar 2014-cü ildə ABŞ-ın dəstək və yardımı ilə Ukraynada gerçəkləşən “narıncı inqilab”dan sonra Ukraynanın hakimiyyət strukturlarında da möhkəmlənməyi bacardılar. Bütün bunların arxasında Bilderberq klubunun daimi üzvlərindən biri Alan Qrinspen

durmaqda idi. Çünki o da eyni təriqətin mənsubu idi. Onun dolların əsas sahibi rolunda çıxış edən Federal Ehtiyat Fondunun başına keçməsi də Habadın nüfuzunun göstəricisi idi.

2014-cü ilin 21-22 fevralında yerli yəhudi olqarxların və ABŞ-dakı yəhudi icmasının maliyyə dəstəyi və Kiyevin baş ravvininin tələbii ilə İsrailin xüsusi xidmət orqanlarının göndərdiyi 300 hərbi kəşfiyyatçının təşkilatçılığı ilə prezident Viktor Yanukoviç və onun hökuməti devrildi. Bunun ardınca isə, daha dəqiq desək, 4 martdan etibarən yəhudi mətbuatı yəhudilərin Ukraynaya köçünün təşkili kampaniyasına başladılar. Bu təbliğat kampaniyasının mərkəzində duran ərazilərdən biri Kırım idi. Təbii ki, Kırım bütün dünyaya əski türk-tatar ölkəsi kimi yox, məhz yəhudi yurdu kimi təqdim edilməkdə idi.

Martın 17-də “Times of İsrael” Kiyevin yəhudiləri qəbul etməyə hazır olduğu, əvəzində isə Rusiya işğalına qarşı effektli mübarizə apara bilmək üçün silah-sursat istədiyi barədə xəbər yaydı. Bu xəbər dərhal digər yəhudi mediası tərəfindən də tirajlandı.

Ukrayna ərazisində qurulması planlaşdırılan yeni yəhudi dövlətinə ilk öncə aşkenazların göndərilməsi planlaşdırılmaqdadır. Onlar burada lazımi şərait yaratmalı və Harmageddon savaşı zamanı İsraildən qaçmaq məcburiyyatındə qalacaq digər yəhudilər də “yeni vətənlərinə” köç etməlidirlər. Bu planın kökləri sözügedən hadisələrdən daha əvvəlki illərə qədər uzanır. Təsadüfi deyil ki, 1976-cı ildə yəhudi yazıçısı Artur Köstler “On üçüncü nəsil” adlı bir kitab yazmış və orada aşkenaz yəhudilərinin mənşəcə gerçək yəhudi, yəni ibrani deyil, türk-xəzər olduqlarını əsaslandırmışdı. 2008-ci ildə isə Tel-Əviv Universitetinin tarix professoru Şloma Zandın “Yəhudi xalqını kim və necə icad edib?” adlı bir kitab qələmə aldı və o da aşkenazların ibranilərdən fərqləndiyini və xəzər kökənli olduğunu irəli sürdü. Müəllifin fikrincə “yəhudi” (musəvi) bir millətin yox, Həzrət Musanın (ə) ümmətinin adıdır və bir çox etnik kimliklərdən oluşur. Əsər iki il sonra rus dilində də nəşr olundu. Daha sonra ABŞ-ın Con Hopkins Universitetinin genetik tibb professoru, mənşəcə yəhudi Eran Ekhaiq aşkenaz yəhudilərinin genomunun tədqiqinin nəticələrini açıqladı və məlum oldu ki, onların 30 faizi türk (xəzər), qalanları isə slavyan, german və s. etnosların geninin daşıyıcısıdır.

Yəhudi alimlərinin yazılarından belə anlaşılır ki, aşkenazlardan fərqli olaraq, ibranilərin böyük əksəriyyəti 1947-ci ildən öncə də Fələstində yaşamaqda idilər. Fələstini işğal edən və israil dövlətini quranlar məhz aşkenazlar olmuşlar.

“Times of İsrael”in yazdığına görə 2014-cü ilin martında bir qrup yəhudi alim İsrail hökumətinə aşkenazların mənşəyi ilə bağlı ortaq tədqiqatlarının nəticələrini təqdim etmiş və aşkenazların türk əsilli olduqlarını əsaslandırmışdılar. Bu xəbəri İsrailin adının çəkilməsini istəməyən bir kəşfiyyatçısına istinadən yayan mətbu orqan yenə ona istinadən aşkenazların Ukraynaya köçürülməsi planının varlığını və bu planını mərhələ-mərhələ həyata keçiriləcəyini yazmaqda idi.

Madam ki, Etnosların Ümumdünya Federasiyası ulus dövlətlərin (milli) dövlətlərin ləğvini öngörür, bu federasiyada digər milli dövlətlər kimi İsrailə də yer olmayacaq. Təbii ki, yəhudilərin də hansısa və hətta, ola bilsin ki, dünyanın müxtəlif qitələrində bir neçə muxtariyyəti olacaq, amma İsrail olmayacaq.

VII FƏSİL

Böyük Orta Şərq Planı və “Böyük Kürdüstan” layihəsi

Ulus dövlətlərin tədricən etnik, dini və məzhəbi əlamətlərə gödə daha kiçik dövlətlərə parçalamaq siyasıtini gerçəkləşdirməyə ilk olaraq Orta Şərqdən başlayan gizli qüvvələrin, başqa sözlə, qlobalistlərin planları içərisində İraq, Suriya, İran və Türkiyə torpaqları hesabına “Böyük Kürdüstan” layihəsi də önəmli yerlərdən birini tutmaqdadır. Planın gerçəkləşdirilməsinə nədən məhz Orta Şərqdən başlanmasının səbəbi də tam aydındır. Neft və təbii qaz yataqlarının təqribən üçdə biri bu bölgədə yerləşir. Gələcəkdə Çin mərkəzli Yeni Dünya Düzəninin təməlini təşkil etməli olan “Bir zolaq, bir yol” (İpək yolu) layihəsinin Aralıq (Ağ) dənizinə qədər uzanmalı olan önəmli hissələrindən biri məhz həmin regiondan keçməlidir. Yəni hər şey “Vəhy” kitabının Harmageddon savaşından bəhs edən XVI fəslinin 12-ci bəndində deyilən kimi olmalıdır: “Gündoğandan gələn padşahların yolu hazırlansın”.

Əlbəttə, burada söhbət heç də Çin mərkəzli Yeni Dünya Düzəninə, yəni onun təməlini təşkil edəcək “Bir zolaq, bir yol layihəsi”nə dəstəkdən getmir, əksinə, onun önünü kəsməkdən və Çini də Harmageddon (III Dünya) savaşının əsas tərəflərindən birinə çevirməkdən gedir.

Xristian Avropanın Orta Şərqə marağının kökləri 1312-ci ilə qədər uzanmaqdadır. Bölgəyə yönəlik tədqiqatların əsasını Vyana Konsulunun qoyduğu bilinməkdədir. Təsadüfi deyil ki, sözügedən konsulda Oksford, Bolona, Avinyon və Salamanka şəhərlərində ərəb, yunan, ibrani və suryani dillrinin tədrisi məqsədilə bir sıra fakultənin qurulması qərarı alınmışdı. Həmin dövrdə kürdlər və kürd dili hələ onların maraq dairəsinə daxil deyildi.

1850-ci ildən etibarən bütün böyük Avropa universitetlərində Şərqşünaslıq fakultələri qurulmuş, ona qədər və daha sonra, dəqiq desək, 1800-1950 – ci illər arasında 60 minə qədər kitab və məqalə yazılmışdır. Bu araşdırmalar içərisində siyasi, sosial, mədəni, iqtisadi və hərbi mahiyyətli tədqiqat əsərləri üstünlük təşkil edir. Bu sıraya müxtəlif səyyahların bölgə barədə dərc etdikləri kitabları da daxil etmək lazımdır. Bu baxımdan Lamartin və Nervalın Livan, Misir və Tükiyə

səyahətləri və onların qələminə məxsus “Voyage to Orient” (Şərqə səyahət) adlı əsərləri çox məşhurdur.

Əldə olan məlumatlara görə, 1860-cı ildə Livanda marunîlər və Dürzîlər arasında qarşıdurma başladıqda Fransa xıristian maruniləri, İngiltərə isə dürzilərin tərfini saxlamışdı. Bu fakt göstərir ki, Avropa ölkələrinin Orta Şərq siyasətində etnik azlıqlara həmişə önəmli yer ayrılmışdır. Bu dövlətlərin hər biri öz mənafeyinə uyğun gələn azlıqlardan birini seçir və onları qoruduğunu iddia edərək, öz geosiyasi və iqtisadi maraqlarını təmin etməyə çalışırdılar. Bu zaman yerli xalqlar arasında milliyətçiliyin və milli ədavətin körüklənməsi ən etibarlı vasitə kimi gözdən keçirilir, təbii ki, kürdlər də diqqətdən kənarda qalmırdı.

M. Yavuz Alptekin özünün “Ortadoğu’da Oryantalist Kışkırtma ve Kürtler” adlı məqaləsində yazır:

“Kürt milliyetçiliğini canlandırmaya çalışan en önemli iki aktör Rusya ve Fransa’dır. Bununla birlikte bir İtalyan “katkı” vardır ki, anılmadan geçilemez. P. Maurizio Garzoni isimli Katolik Misyoner Papaz, Türkiye’nin Güneydoğusunda 18 yıl çalışarak 1787 yılında Roma’da İtalyanca olarak bastırdığı ve Kurmançi diyalektini esas alan Kürt Dili ve Grameri Sözlüğü isimli kitabından dolayı bizzat Basile Nikitine tarafından “Kürdülolojinin Babası” olarak nitelendirilir. Dolayısıyla Kürt milliyetçiliğinin canlandırılmasında yer alan aktörlerin geniş bağlamı Avrupa ve Rusya şeklinde olmalıdır. Daha önce Osmanlı Ermenileri ile ilgili olarak derin tecrübeleri bulunan Ruslar, sonraki dönemde de Kürtleri ilgi odağına koymuştur. Nitekim Kürtçe alfabenin hazırlanmasından, Kürtçenin üniversitelerde incelenmesi, eğitim dili olması ve enstitü olarak kurumsallaşmasına kadar bir dizi süreç ilk kez Rusya’da gerçekleşmiştir. İlk Kürdoloji Enstitüsü 1850’lerde Erivan’da, ikincisi 1860 yılında Petersburg Üniversitesi’nde kurulmuştur. Nihayet 1945 yılında Sorbon Üniversitesi’nde kurulan Kürtçe Kürsüsü, 1983’te Enstitü haline getirilmiştir.

Rusya’daki bu çalışmalar kapsamında iki kişinin ismi öne çıkmaktadır. Bunlardan ilki daha 1915 yılında yazılan Kürtler isimli eserin yazarı Rus Şarkiyatçı V. Minorosky; ikincisi de, kendisinden sonra Erivan Kürdoloji Enstitüsüne atanan Kürtler ve Ülkeleri isimli kitabın yazarı Basil Nikitine’dir. Rus Şarkiyatçıların ardından konuyla ilgili ilk kitaplardan birini yazan kişi Arshak Safrastian’dır. Kurds and Kurdistan isimli eseri ilk kez 1948 yılında Londra’da Harvill Press tarafından 106 sayfa olarak basılmıştır. Aynı kitap 2000 yılında Türkçeye çevrilerek bu konudaki yayınlarıyla bilinen Avesta Yayınları tarafından Türkiye’de de yayımlanmıştır.

Chris Kutschera, Kürt Ulusal Hareketi (Le Movement National Kurde) isimli kitabını Fransızca olarak yazmış olup, bu kitap ilk defa 1979 yılında Paris’te basılmıştır. Kitap İngilizceye çevrilmemiş olsa da, bu konuda yazılmış İngilizce kitapların hemen hepsinde ona atıf vardır. Bu çalışmalar ilgili ilk çalışmalardandır. Bunları takip eden son 40 yılda özellikle Amerika, İngiltere ve Fransa’da Kürtler ve Ortadoğu ile ilgili binlerce doktora tez çalışması yapılmış ve yüzlerce kitap kaleme alınmıştır.

Coğrafya olarak Ortadoğu, etnik grup olarak Kürtler Modern Batı’nın üzerine çalışma yapacakları en gözde bölge ve etnik grubu temsil ederler. Yapılan çalışmalar zaman içerisinde, merkezden muhite doğru, dalga dalga etkisini göstermiş ve Kürt milliyetçiliği Ortadoğu’da en belirgin etno-milliyetçilik, bu bölge de dünyada en sorunlu bölgelerden biri haline gelmiştir. Etnik çatışmalar literatüründe de gösterildiği üzere, bu tür bölgesel ve etnik milliyetçiliklerin zamanla ayrılıkçılığa dönüşmesinde uluslar arası müdahil olma durumlarının önemli bir rolü vardır...

...İngilizce kitapların birçoğunda Doğu ve Güneydoğu Anadolu’nun tamamını, Irak ve Suriye’nin kuzeyi ile İran’ın kuzey-batısını Kürt Bölgesi, Kürt Nüfusunun yaşadığı coğrafya veya doğrudan “Kürdistan” olarak gösteren bir harita yayımlamak adet olmuştur. Oysa bu gösterilen coğrafyada yaşayan ve Kürt olmayan Türk, Arap, Zaza, Fars, Süryani, Asuri ve diğer etnik grupların toplam nüfusu Kürtlerin nüfusundan daha fazladır. Doğrudan bir harita yayımlayarak aslında bir algı yönetimi yapılmış olmaktadır.

Dünya üzerindeki belli başlı etnik çatışmaları konu edinen Encyclopedia of Modern Ethnic Conflicts isimli Ansiklopedi, 26 önemli etnik sorunu kendisine araştırma konusu yapmıştır. Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere ve Hindistan gibi etnik sorunları fazlaca yaşayan bazı ülkelere birden fazla makale ile yer veren ansiklopedi, etnik çatışmalara, her birini devletlerle ilişkilendirerek, birer makale ile yer vermiştir (Rudolph, 2003). Fakat aynı ansiklopedi, Kürtlerle ilgili makaleyi “The Kurds Struggle for “Kurdistan” ismiyle Middle East bölümü altında vermeyi uygun bulmuştur. Bu kitap planı, Kürt etnik sorununu her hangi bir Ortadoğu ülkesinin hudutlarıyla sınırlandırmama, aksine bütün bölgeye yayma gayreti olduğu izlenimi vermektedir. G. Chaliand A People Without a Country: The Kurds and Kurdistan isimli kitabının Birinci Bölümde Osmanlı idaresi altındaki Kürtleri anlattıktan sonra, ikinci bölümde “Türkiye Kürdistan’ı” (Kurdistan in Turkey) başlıklı bölümde bölgenin sınırlarını İskenderun Körfezi’nden başlatmakta ve Rusya’ya kadar uzatmakta, yazar bununla da yetinmemekte, bu sınırlarla bölgenin genişliğinin Türkiye yüzölçümünün % 30’una ulaştığını; 1970 yılı itibariyle Türkiye’de Kürtçe konuşanların oranının da % 23’e tekabül ettiğini ve bu oranın muhtemelen daha yüksek olduğunu ileri sürmektedir. Benzer bir şekilde “Kürdistan’ın Kolonyal Paylaşımı” (The Colonial Carve up of Kurdistan) başlıklı daha sonraki bir bölümde Lozan’ın Türkler için bir zafer olmasına rağmen Kürtler için “derin bir adaletsizlik” olduğunu ileri sürmekte, Lozan’ın Kürt ulusal bölgesini dört parçaya böldüğünü ve bu antlaşmanın Kürtler için bağımlılık ve kölelik (servitude) döneminin başlangıcını belirlediğini iddia etmektedir”.

İraqın üç hissəyə parçalanması və onun şimalında kürd dövlətinin qurulması planının gerçəkləşdirilməsinə əslində Corc Uoket Buşdan daha öncə, onun atası Corc Buşun hakimiyyəti dövründə baş verən Körfəz savaşı (17 Yanvar 1991-28 Fevral 1991) zamanı başlanmışdı. Həmin savaşdan dərhal sonra İraqın həm şimalında, həm də cənubunda uçuşa yasaq bölgələr elan edildi. Şimalda, yəni 35-ci

paralelin şimalında qalan bölgələr Saddam Hüseynə bağlı hərbi qüvvələrinin müdaxiləsinə qapalı sahəyə çevrildi, nəticədə İraqın hava və quru ordularının Quzey İraqa, başqa sözlə, İraq Kürdüstanına girə bilməsinin qarşısında sədd çəkildi. Türkiyədəki İncirlik bazası mərkəz olmaqla, Amerika bu bölgənin tək hakiminə çevrildi.

Hazırda İraq Kürdüstanı kürdlərin yaşadığı bütün ərazilər içərisində muxtariyyət əldə edə bilmiş yeganə ərazidir. Süleymaniyə, Ərbil və Dahuq əyalətdən ibarətdir. Əhalisi 2003-cü ildə 4,621,578 nəfər olub. Ərazisi 41.047 km², inzibati mərkəzi Ərbil şəhəridir. İranda da kürdlərin kompakt yaşadığı əyalət (ostan) rəsmən “Kürdüstan” adlansa da, muxtariyyət hüququna sahib deyil.

İraq kürdlərinin ölkənin daxili siyasətində aktiv rol oynamağa başlamasının tarixi 1958-ci ilə qədər uzanır. Həmin il İraqda Əbdülkərim Qasımın gerçəkləşdirdiyi hərbi çevrilişdən sonra kürdlərin sürgündə olan lideri Mustafa Bərzani İraqa dəvət edilniş və o, yerli xalq tərəfindən çox yaxşı qarşılanmışdı. Qasım ilə Barzani arasındakı razılaşmanın bir parçası olaraq, Qasım kürdlərə regional muxtariyyət vəd etmiş, qarşılığında Bərzaninin siyasi dəstəyini istəmişdi. Bununla belə, 1959–1960-cı illərdə Kürdüstan Demokratik Partiyasının (KDP) sədri olan Bərzani ilə Qasım arasındakı razılaşmadan iki il keçməsinə baxmayaraq, Qasım öz vədlərini gerçəkləşdirmədi. Bu səbəbdən də KDP kürd xalqını regional muxtariyyət uğrunda üsyana qaldırdı və beləcə, İraq 1970-ci ilə qədər davam edən  vətəndaş müharibəsinə, başqa sözlə, I kürd-ərəb savaşına səhnə oldu. kürd üsyan 1960-cı illərdə qızğın, uzun bir müharibəyə çevrilir. Bu, təqribəm 75.000–105.000 insanın həlak olmasına gətirib çıxartdı. Kürdlərin öhdəsindən gələ bilməyən İraq mərkəzi hökuməti özünün Kürdüstan regional hökuməti adlandıran qüvvələrlə danışaqlara getməyə məcbur oldu. Aparılan danışıqlar 1970-ci ildə İraq–Kürdüstan muxtariyyət sazişinin imzalanması ilə nəticələndi.

1970-1973-cü illər arasındakı dövr nisbətən dinc keçsə də, 1974-cü ildə vəziyyət yenidən gərginləşir. Belə ki, 1973-cü ildə ABŞ, İran və İsrail öz aralarında gizli bir saziş imzalayaraq, kürdləri növbəti dəfə üsyana təhrik edirlər. İranın xüsusi xidmət orqanı olan SAVAK, ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsi (CİA) və İsrail Mossadının təhriki və İranın birbaşa dəstəyi ilə kürdlər növbəti dəfə ayaqlanırlar. Beləcə, İraq yenidən vətəndaş müharibəsinə sürüklənir. Lakin kürdlər bu dəfə yetərincə müqavimət göstərə bilmirlər və İraq ordusu tərəfindən İran sərhədlərinə qədər sıxışdırılırlar. Üstəlik də araya girən Əlcəzair prezidenti Nauri Bumeyde İraq və İran arasında vasitəçilik edərək, iki dövlətin razılıq əldə etməsinə və İranın kürdlərə dəstəyini kəsməsinə nail olur.

Barzani və tərəfdarlarının çox hissəsi İrana qaçırlar. Nəticədə çoxsaylı itkilər verən və başsız qalan üsyançılar kütləvi şəkildə təslim olurlar, üsyan bir neçə gün sonra tamamilə yatırılır və İraq hökuməti ölkənin şimal ərazilərində hakimiyyətini gücləndirir. Bunun ardınca İraq Kürdüstana yaxın olan, neft yataqları ilə zəngin olan türkmən məntəqələrində, xüsusən də Kərkükdə məskunlaşmış kürdləri oralardan çıxarır, onların əvəzinə bölgəyə ərəblər köçürülməyə başlayır.

Kürdlər məğlub olsa da, bir qismi təslim olmur və dağlara çəkilərək ABŞ, İran və İsrailin dəstəyi ilə partizan hərəkatına start verirlər. Nəticədə İraq əskərləri

təkcə 1978–1979-cu illərdə 600-ə yaxın kürd kəndini yandırır, təqribən 200.000 kürd məcburi köçkünə çevrilir.

İran-İraq savaşı zamanı kürdlər İranın tərəfinə keçir və Bağdad hökumətinə qarşı savaşmağa başlayırlar. Nəticə də İraq hərbçiləri Səddam Hüseynin birbaşa əmri ilə Hələbçə şəhərinə kimyəvi bomba atırlar və minlərlə kürd məhv edilir. Bundan başqa, 2.000-ə yaxın kənd məhv edilir, ən azı 50.000 kürd öldürülür, 70.000 nəfərin yaşadığı Qalət-Dizə  tamamilə məhv edilir.

I Körfəz savaşından sonra vəziyyət dəyişməyə başladı. İraqı diz çökdürən ABŞ və İngiltərə İraqın şimal və cənub hissələrində uçuşsuz zona yaratdılar. İraq hökuməti 1991-ci ilin oktyabr ayında İraq ABŞ-ın təzyiqi ilə Kürdüstanının de-fakto müstəqil şəkildə fəaliyyət göstərilməsinə icazə verməyə, qoşunlarını vilayətdən çəkməyə məcbur oldu. Beləcə, bölgə ABŞ-ın əlində gələcəkdə Türkiyə, İraq, Suriya və İran torpaqları hesabına “Böyük Kürdüstan” və ümumilikdə Böyük Orta Şərq planlarının həyata keçirilməsi üçün əsas istinad nöqtəsinə çevrildi.

Hazırda həm İraq, həm də İran kürdləri gələcəkdə BMT-ni əvəz etməli olan və “Dünya hökuməti” kimi fəaliyyət göstərməsi öngörülən UNPO-da təmsil olunurlar. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, Cənubi Azərbaycan türkləri və İran (Xuzistan) ərəbləri də həmin təşkilatda təmsil olunan xalqlar arasında yer almaqdadırlar.

Hazırda ABŞ planın ikinci mərhələsinə start verib. Bu mərhələ Suriyanın şimalında yaşayan kürdlərin İraq sərhəddindən Aralıq dənizinə qədər M4 strateji şosse yolu boyunca uzanan ikinci “kürd dövləti” qurmasını və daha sonra isə bu ərazinin İraq Kürdüstanı ilə birləşdirilməsini nəzərdə tutur. Lakin Türkiyə Suriya ərazisində gerçələşdirdiyi Fərat qalxanı, Zeytun budağı və Barış pinarı əməliyyatları ilə planın ikinci mərhələsinin gerçəkləşməsinin önünü kəsməyi bacarıb.

Haqqında söz açdığımız M4 şosse yolu Çin üzərindən qurulmağa çalışılan “Ümumdünya federativ dövləti”nin can damarını təşkil etməli olan “bir zolaq, bir yol” layihəsinin əsas tərkib hissələrindən biri kimi gözdən keçirilir.

VIII FƏSİL

“Bir zolaq, bir yol” layihəsi

“Bir zolaq, bir yol” (带一路) və ya OBOR (One Belt One Road) adları ilə məşhur olan qlobal layihə Çinin dövlət başçısı Şi Çinpinqin 2013-cü ilin sonunda Orta Asiya və Cənubi Asiya ölkələrinə gerçəkləşdirdiyi bir sıra ziyarətlərdən sonra bəyan etdiyi və İtaliyanın  işbirliyi ilə 2049-cu ildə bitirməyi planladığı, bəzən Çin-Roma (Latın) mədəniyyət birliyi kimi də şərh edilən modern bir layihədir. Bu layihə əski “İpək yolu”nun bərpasını nəzərdə tutur. Layihə ilə bağlı təhlükəsizlik sazişi “Blackwater” Akademiyasının qurucusu Erik Princenin sahibi olduğu “Frontier Services Group” adlı güvənlik şirkəti ilə imzalanmışdır. Elə bu fakt da bizə sözügedən layihənin arxasında hansı güclərin durduğunu anlamağa kömək edir.

İlk öncə ondan başlayaq ki, Erik Prince prezident Corc Herbert Uoker Buşun hakimiyyətdə olduğu dövrdə, daha dəqiq desək, 1990-cı ildə Ağ evdə stajor olmuş, 1992-ci ildə SAT komandosu olmaq məqsədilə Hərbi Dəniz Akademiyasına daxil olmuş, oranı bitirdikdən sonra Yuqoslaviyada hərbi əməliyyatlarda iştirak etmişdir. Respublikaçılar Partiyasının əsas sponsorlarından biridir. Onun 1997-ci ildə qurduğu “Blackwater” Akademiyası 2009-cu ilin fevralından 2010-cu ilin yanvarına qədər “Xe Services LLC” adı ilə fəaliyyət göstərib. Hazırda sadəcə “Akademiya” adlanır. Qərargahı Şimali Karolina ştatının Karritak dairəsində yerləşir.

Daha çox özəl hərbi şirkət kimi fəaliyyət göstərən bu qurum 2003-cü ildə, Səddam Hüseynin devrilməsindən dərhal sonra İraqda peyda olmuş və yeni kukla İraq hökumətinə bağlı hərbi və polis güclərinin təlimini təşkil etmişdir. Bu, oğul Buşun hakimiyyəti dövrünə təsadüf edir.

Adı Bağdadda dinc nümayişlərin gülləbaran edilməsinə qarışdıqdan sonra adını “Blackwater Worldwide” kimi dəyişən şirkət 2009-cu ildə adını növbəti dəfə dəyişdirdi və  “Xe Services LLC” adlanmağa başladı.

Əfqanıstanda da işğalçı ABŞ tərəfindən qurulan kukla hökumət üçün hərbi və polis qüvvələri hazırlamaqla məşğul olan bu qurum Suriyada neft yataqlarının mühafizəsi və kürd terrorçularına təlim verilməsi və onların hərbi texnika, silah və sursatla təmin edilməsi ilə məşğuldur.

Beləliklə, “Bir zolaq, bir yol” layihəsinin arxasında duran güclərin hansı dairələrlə bağlı olduğu məlum olur. Bu, aysberqin görünməyən hissəsidir. Aysberqin görünən hissəsi isə Çin hökumətinin fəaliyyəti ilə birbaşa bağlıdır.

Şi Çinpinq ilk olarak, 7 sentyabr 2013-cü ildə Qazaxıstanın Nazarbayev Universitetində söylədiyi nitqində qədim ipək yolu ölkələri arasında “İpək yolu iqtisadi zolağı” qurulmasından bəhs etmiş, eyni ilin 3 oktyabrında İndoneziya parlamentində etdiyi çıxışında isə ASEAN ölkələriylə iş birliyini güçləndirmək və XXI əsr Dəniz İpək Yolunu birlikdə inşa etmək üçün hazır olduqlarını bildirmişdir.

2017-ci ilin avqustunda layihə çərçivəsində əməkdaşlıq sazişi imzalayan ölkə və beynəlxalq qurumların sayı 69-a çatmışdı və bu say sonrakı illərdə də artmaqda davam edib. Dünya ÜDM-nin 42, əhalisinin 64, quru sahəsinin 40 və enerji qaynaqlarının 75 faizinin cəmləşdiyi geniş bir ərazini əhatə edən layihənin əsas hədəfi nəqliyyat və enerji şəbəkələri, eləcə də telekommunikasiya yoluyla beynəlxalq inteqrasiyaya nail olmaqdır. Onun Çin Xalq Respublikasının 100-cü ildönümünə, yəni 2049-cu ilə qədər tamamlanmasına çalışılmaqdadır.

Sazişə imza atmış ölkələr

Coğrafi bölgə

İmza atan ölkələrin

sayıSazişi imzalamış ölkələr

Asiya 36

Azərbaycan, Banqladeş, Bəhreyn, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri, Bruney, Cənubi Koreya, Ermənistan,Əfqanıstan, Filippinlər, Gürscüstan, İndoneziya, İraq, İran, Kamboca, Küveyt, Qazaxıstan, Qətər, Qırğızıstan, Laos, Livan, Malayziya, Maldiv adaları, Monqolustan, Myanma, Nepal, Oman, Özbəkistan, Pakistan, Səudiyyə Ərəbistanı, Sinqapur, Şərqi Тimor, Şri-Lanka, Tacikistan, Tailand, Türkiyə, Vyetnam,

Аfraika 37

Аnqola, Burundi,Cənubi Afrika Respublikası, Cənubi Sudan, Cibuti, Çad, Efiopiya, Əlcəzair, Kabo-Verde, Kamerun, Keniya, Konqo, Kotdivuar, Qаbоn, Qambiya, Qana, Qvineya, Liviya, Mavritaniya, Madaqaskar, Mərakeş, Misir, Mozambik, Namibiya, Nigeriya, Ruanda, Seneqal, Seyşel adaları, Somali, Sudan, Тanzaniya, Тoqo, Тunis, Uqanda, Zambiya, Zimbabve,

Avropa 26

Albaniya, Аvstriya, Belorus, Bolqarıstan, Bosniya və Hersoqovina, Çernoqoriya, Çexiya, Estoniya, İtaliya, Latviya, Litva, Lüksemburq, Macarıstan, Маltа, Мoldova, Polşa, Portuqaliya, Rmıniya, Rusiya, Serbiya, Slovakiya, Sloveniya, Şimali Makedoniya, Ukraina, Xorvatiya, Yunanıstan

Океаniya 9 Fici, Kuk adaları (Yeni Zellandiya), Mikroneziya, Niue (Yeni Zellandiya), Papua – Yeni Qvineya, Samoa, Tonqa, Vanutau, Yeni Zellandiya

Şimali Amerika 11 Аntiqua və Barbuda, Barbados, Dominika, Dominika Respublikası, Коstа-Riка,

Кubа, Qrenada, Panama, Salvador, Trinidad və Тоbaqо, Yamayka

Cənubi Amerika 7 Boliviya, Qayana, Surinam, Uruqvay, Çili, Ekvador, Venesuela

Layihənin adındakı “bir zolaq” İpək yolu iqtisadi zolağını, “bir yol” isə dəniz, hava və dijital “İpək yolları” nı ifadə edir. Bir sözlə, qarşımızda gələcəkdə qurulması öngörülən Yeni Dünya düzəninin təməl daşlarının atılması prosesini görməkdəyik. Bu səbəbdən də sözügedən layihə ABŞ-ın bəzi dairələrində hakim olan və Rokfellerlər tərəfindən dəstəklənən neocon fəlsəfənin müddəaları ilə

ziddiyyət təşkil edir və bütünlüklə Rotşildlərin dünyanın gələcəyinə yönəlik baxışlarını və planlarını əks etdirir.

Demokratlar Partiyasının izlədiyi siyasətlərə, xüsusən də xarici siyasətə inamını itirmiş demokratlar arasında ortaya çıxan bu siyasi axın 1970-ci illərdən 2000-ci illərə qədər bir çox öndə gələn siyasətçi tərəfindən dəstəklənmiş. Ata və oğul Buşların hakimiyyət illərində ABŞ siyasətində çox təsirli bir mövqe qazanmışdır. 2003-cü ildə başlayan İraq savaşında izlənən siyasətdə və İraqın işgalınən həyata keçirilməsində önəmli rola sahib olmuşdur.

ABŞ-ın Orta Şərq siyasətində İsrailiin müdafiəsi və Orta Şərqdə demokratiyanın yaygınlaşdırılması kimi hədəflərə sahib olan bu baxışa görə, potensial təhdid zamanı "vurulmadan öncə vurma" fəlsəfəsi çərçivəsində hərəkət edilməli və zərurət yaranarsa, düşmən dövlətlərdəki rejimlər dəyişdirilməlidir. Əfqanıstan və İraq da bu doktrinin açıq şəkildə həyata keçirildiyini söyləyə bilərik.

Doktrinanın qızğın tərəfdarları içərisində aşağıdakı şəxslərin adını xüsusi qeyd etmək lazımdır:

Dik Çeyni (oğul Buşun dövründə vitse-prezident)Pol Vulfovits (ABŞ-ın müdafiə naziri və Dünya Bankı Qrupunun sədri)Con R. Bolton (ABŞ-ın BMT-dəki təmsilçisi)Elliot Abrams (nazir müavini)Cin Kirkpatrik (ABD-nin BMT-dəki səfiri)L. Pol Bremer (İraq Müvəqqəti Koalisiya İdarə Heyətinin sədri)Jo Liberman (Konnektikut ştatından seçilmiş senator)Jeb Buş (Florida valisi və prezidentliyə namizəd)Nyut Qinqriç (ABŞ Təmsilçilər Məclisi 50-ci dönəm başqanı)Robert Kaqan (yazıçı, şərhçi)Conah Qoldberq (yazıçı, şərhçi)Yuxarıda adı çəkilən şəxslər və onların təmsil etdikləri cərəyan Çin mərkəzli

Yeni Dünya düzəninə qarşı ABŞ mərkəzli Yeni Dünya düzəni modelini dəstəkləyirlər. Bir çoxları bu iki fərqli baxışın Rokfellerlərlə Rotşildlər arasında dünyanın gələcəyi ilə bağlı mövcud olan fikir ayrılığından qaynaqlandığını düşünür və bunu sələm kapitalı ilə sənaye kapitalı arasındakı ziddiyyətlərlə əlaqələndirirlər.

Çinin təbliğatının əsasını tarixi İpək yolunun tarix kitablarında əksini tapmış müsbət rolu təşkil edir. Bu səbəbdən də hədəflənən rabitə və nəqliyyat şəbəkələrindən "ipək yolu" kimi bəhs edilir: "dəmir ipək yolu", "quru ipək yolu", "dəniz ipək yolu", "hava ipək yolu", "dijital ipək yolu" və s. Beləcə, dünya xalqlarındın təsəvvürlərində müsbət təsəvvür yaradılmasına çalışılır.

Layihə üzv dövlətlər arasında dəmir və avtomobil yolları, dijital əlaqələr, körpülər, neft və qaz boru xətləri, lojistik bazalar, enerji stansiyaları, hava limanları və aerodromlar kimi böyük təsisatların qurulmasını nəzərdə tutur. Onun İpək Yolu İqtisadi Zolağı və Dəniz İpək Yolundan ibarət iki əsas hissəsi vardır. Bunlardan birincisinin güzərgahında 6 dəhliz yerləşir. Bunlar aşağıdakılardır:

1.Çin - Hindiçin yarımadası iqtisadi dəhlizi (CICPEC)2.Çin - Pakistan iqtisadi dəhlizi (CPEC)3.Çin - Orta Asiya – Qərbi Asiya iqtisadi dəhlizi (CCWAEC)

4.Bangladeş - Çin - Hindistan - Myanma iqtisadi dəhlizi (BCIMEC)5.Çin - Monqolustan - Rusiya iqtisadi dəhlizi (CMREC)6.Yeni Avrasya quru köprüsü iqtisadi dəhlizi (NELBEC)Azərbaycan 3 dəhliz üzərində yerləşir. Ələt bərə limanının və Bakı-Tiflis-

Qars dəmir yolunun tikintisindən sonra ölkəmizin yerləşdiyi düzərgahın önəmi daha da artıb. Bununla belə, Xəzər dənizinin çox dalğalı olması səbəbindən Qazaxıstan-Türkmənistan-İran-İraq-Suriya marşrutu Qazaxıstan-Azərbaycan-Türkiyə marşrutuna nisbətən daha avantajlı hesab edilir. Fəqət İraq və Suriyadakı qeyri-sabit vəziyyət Azərbaycanın yerləşdiyi dəhlizi daha aktual edir.

Layihənin maliyyə ayağını təmin edəcək qurumlar 2 şəkildə ortaya çıxmaqdadır. Bunlar beynəlxalq qurumlar və Çinin milli maliyyə təşkilatlarıdır. Bunlardan Çin Regionlararası İnkişaf Bankı, Çin İnkişaf Bankı, Çin İxracat-İdxalat Bankı, Çin İnşaat Bankı, Çin İnvestisiya Qurumu, İpək Yolu Fondu, Asiya İnkişaf Bankı, Asiya Altyapı Bankı və Yeni İnkişaf Bankının adlarını çəkmək mümkündür.

“Bir zolaq, bir yol” layihəsinə daxil olan ölkələrin böyük əksəriyyəti az inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələrdir. Bu ölkələrə yatırılan investisiyalar onların iqtisadi vəziyyətləri baxımından bəzi iqtisadi sıxıntılar doğurmaqdadır. Belə ki, onsuz da durumları yaxşı olmayan bu ölkələr borç yükü altına girərək, layihənin xərclərini çəkə bilməməkdədirlər. Bu da inşa edilən limanların, nəqliyyat yollarının Çin dövlətinə ötürülməsinə səbəbolur. Təsadüfi deyil ki, Şri-Lankanın Hambantota, Pakistanın Qvadar, Yunanıstanın Pire və Türkiyənin Kumport limanlarının 65 %-i, Afrikadaki çeşidli ölkələrdə bulunan bir çox dəmir yolu, hava limanı, eləcə də Tacikistanın qızıl və kömür yataqları həmin ölkələrin borçlarını ödəyə bilmədikləri səbəbindən Çinin nəzarətinə keçmişdir.

Layihənin qarşısındakı ən böyük əngəl Rokfellerlərin başçılığı ilə qurulmaq istənilən alternativ Yeni Dünya modelidir. Rotşildlərin Çin üzərindən qurulmasını dəstəklədiyi və mövcud suveren dövlətlərlə işbirliyini öngörən modeldən fərqli olaraq, alternativ model suveren dövlətləri parçalamağı və mövcud sərhədləri dəyişdirməyi, bu məqsədlə də ölkələr daxilində və arasında qarşıdurmalar yaratmağı hədəfləyir. Nəticədə “Bir zolaq, bir yol” layihəsinin gerçəkləşdirilməsi Myanmadakı buddist-müsəlman qarşıdurması, Hindistanla Pakistan arasında yaşanan Kəşmir sorunu, Azərbaycanla Ermənistanın müharibə vəziyyətində olması, eləcə də İraq və Suriyadakı etnik və məzhəb savaşları üzündən çox da rahat və rəvan getmir.

Deyilənlərə Qonkonq, Uyğurustan və Tibetdəki narazılıqları da əlavə etmək lazımdır. Lakin ən böyük təhlükə qarşı tərəfin planlaşdırdığı “Harmageddon (III Dünya) savaşı” planıdır. Və bu planın ən əsas hədəflərindən biri yaxın 10 il içərisində dünya liderinə çevrilmək və ABŞ-ın birincilik rolunu əlindən almaq potensialına sahib olan Çinin bilavasitə özüdür.

Mərkəzi Londonda yerləşən, bankçılıq və maliyyə xidmətləri şirkəti olan “Standart Chartered”in hesabatına görə, gələcəyin ən böyük on iqtisadiyyatına sahib olacaq ölkələrin əksəriyyəti əsasən bu gün inkişaf etməkdə olan ölkələr olacaq və siyahıya Çin başçılıq edəcəkdir. ABŞ isə birinciliyini itirərək Çin və

Hindistandan sonra üçüncü yerdə qərarlaşacaqdır. Onluqda sadəcə bir Avropa ölkəsi – Almaniya yer alacaq ki, o da onluğu tamamlayan ölkə olacaq.

Hesabatdan göründüyü kimi, siyahıdakı on ölkənin yeddisini inkişaf etməkdə olan ölkələrin olması proqnozlaşdırılır. Eyni zamanda, Asiya qitəsində yerləşən ölkələrin də əksəriyyət təşkil edəcəyi gözlənilir. Onların ilk sıralarda yer alaraq günümüzün ən böyük iqtisadiyyatlarına sahib ölkələrini geridə buraxacaqları təxmin edilir.

Siyahıda yer alan on ölkə sırasıyla Çin, Hindistan, ABŞ, İndoneziya, Türkiyə, Braziliya, Misir, Rusiya, Yaponiya və Almaniyadır. Bunlardan birincisinin, yəni Çinin ÜDM göstəricisinin 2030-cu ildə 64.2 trilyon ABŞ dolları həcmində olacağı söylənilir. Onu 44,31 trilyon dollarlıq göstərici ilə Hindistanın təqib edəcəyi gözlənilir.

Hesabatda ABŞ üçüncü yerin sahibi kimi qeyd edilib – 31,01 trilyon dollar.Sonrakı yerlərdə aşağıdakı dövlətlər yer alır:İndoneziya – 10,11 trilyon dollarTürkiyə - 9,11 trilyon dollarBraziliya – 8,67 trilyon dollarMisir – 8,21 trilyon dollarRusiya – 7,91 trilyon dollarYaponiya - 7,21 trilyon dollarAlmaniya – 6,91 trilyon dollarTəbii ki, bu vəziyyət ABŞ-ı qane edə bilməz və etmir. Bu səbəbdən də onun

yeni hərbi doktrinində Çin bir nömrəli təhlükə mənbəyi kimi qeyd edilib. Təbii ki, Hindistan və siyahıdakı digər ölkələr də bu və ya digər dərəcədə rəqib və təhlükə mənbəyi kimi gözdən keçirilir.

“Bir zolaq, bir yol” layihəsi təkcə iqtisadi inteqrasiya və ümumi rifah səviyyəsinin yüksəldilməsini nəzərdə tutmur. Layihə həm də düzərgah üzərində yerləşən və əməkdaşlığa açıq olan ölkələrlə birlikdə postkapitalizm dövrünün yeni modelinin – ümumdünya kommunizm cəmiyyətinin qurulmasını öngörür. Söhbət dövrü keçmiş əski baxışlar sistemi əsasında qurulacaq xəyali bir sistemdən yox, 4-cü sənaye inqilabının gətirəcəyi yeni imkanlar əsasında qurulması planlaşdırılan yeni tipli dünya cəmiyyətindən gedir.

Nəzərə alsaq ki, bəşəriyyət 4-cü sənaye inqilabı ərəfəsindədir, yəni biz 3-cü sənaye devrimindən 4-cü sənaye devriminə keçid ərəfəsindəyik, dünyanın yeni tipli münasibətlər sisteminə hamilə olduğunu çəkinmədən söyləyə bilərik.

Belə hesab edilir ki, sənaye devrimıərinin birincisi su və buxar enerjisinin istifadə edilməsi olub. Bu inqilab XVIII əsrin ilk çəyərəyində gerçəkləşib. Buxar maşınının icadı və istehsalatın müxanikləşdirilməsinə əsaslanan bu devrimi təqribən yüz il sonra kütləvi istehsala keçidi təmin edən 2-ci devrim dalgası təqib etdi. Bu, elektrik enerjisinin kəşfi və onun sənayeyə tətbiqi ilə mümkün oldu. XX əsrdə dünya, nəhayət ki, dijital çağa addım atdı və beləcə, devrimlərin 3-cüsü olan dijital sənaye inqilabı çağı başladı. Elektronik ve informasiya texnologiyalarının təkmilləşdirilməsi sayəsində istehsalın avtomatlaşdırılması gerçəkləşdirildi. 3-cü devrim öz ardınca avtonom maşın ve virtual mühitə start

verərək, əski istehsal vasitələrini daha da təkmilləşdirən 4-cü sənaye devrimini gətirdi.

4-cü sənaye devriminin təməlini İoT (İnternet vasitəsilə bir-birinə bağlanan obyektlər) sayəsində fiziki və virtual mühitlərin əlaqələndirilməsi nəticəsində yaranan informativ paylaşımın əmələ gətirdiyi intellektual şəbəkə, eləcə də virtual sistemin sensor məlumatları ilə əlaqələndirilməsi təşkil edir.

4-cü sənaye devriminin gətirdiyi yenilikləri aşağıdakı kimi sıralaya bilərik:5 G texnologiyaları3 D texnologiyasıSüni zəkaBulud hesablamaGenişlənmiş reallıqBöyük məlumatların təhliliRobot texnologiyalarıTamamilə robotlaşdırılmış istehsal sahələriSöhbət süni zəka tərəfindən idarə ediləcək robotlaşdırılmış sistemlər -

robotlaşdırılmış istehsal və xidmət sahələri sayəsində yaradılacaq maddi nemətlər bolluğundan, robotların istismar edilənləri əvəz etməsi ilə insanın insan tərəfindən istismarına son qoyulmasından, 5G texnologiyaları sayəsində nəqd pulun bütünlüklə kripto valyuta (virtual pul) ilə əvəz edilməsi sayəsində sələm kapitalına əsaslanan bank-sisteminin aradan qaldırılmasından, süni zəka tərəfindən insanların ehtiyaclarının müəyyən edilərək maddi nemətlərin onlar arasında ədalətli paylaşımına əsaslanan ədalətli cəmiyyətdən gedir.

Elmi-texniki tərəqqi bütün bu deyilənlərin, eləcə də bir çox futuristik nəzəriyyələrin çox yaxın zamanlarda reallığa çevrilməsi üçün optimal şərait yaradır.

Sözügedən nəzəriyyələrdən biri də “Venera layihəsi” (The Venus Project) adı ilə tanınan nəzəriyyədir. Onu beynəlxalq qeyri-kommersiya və qeyri-hökumət təşkilatı da adlandırmaq olar. Layihənin müəllifləri Jak Fresko və Roksana Medouz hesab edilirlər. Bunlardan birincisi ideyanın müəllifi, ikincisi isə onu həyata keçirməklə məşğul olan şəxsdir. Layihə tesurslara yönəlik iqtisadiyyat vasitəsilə sülhpərvər, dayanıqlı və davamlı inkişaf edən qlobal cəmiyyətin qurulmasını hədəfləyir. O, hərtərəfli avtomatlaşdırmanı, ən son elmi nailiyyətlərin bəşər həyatının bütün sahələrinə tətbiqini, qərarların verilməsi zamanı sırf elmi metodologiya əsasında hərəkət edilməsini nəzərdə tutmaqdadır.

Layihənin tədqiqat mərkəzi ABŞ-ın Florida ştatının Vinus (Venera) şəhərində, 21,5 akrlıq (≈ 0,087 кm²) bir ərazidə yerləşir. Layihənin adı da məhz həmin şəhərin adından qaynaqlanır. Onun müəllifi Jak Fresko ABŞ-dakı böyük depressiyadan sonrakı bütün həyatının sözügedən ideyaya həsr edib və ilk olaraq “Sosial kibermühəndislik” adlı nəzəriyyə işləyib hazırlayıb, daha sonra həmin nəzəriyyənin təkamülü nəticəsində “Venera” layihəsi ortaya çıxıb. Hazırda bu ideyanı izah edən bir neçə kitab yazılıb, bir neçə də sənədli film çəkilib. Müxtəlif ölkələrdə ideyanın çox sayda tərəfdarı və onların qurduqları təşkilatlar bulunmaqdadır. MDB ölkələri də bu baxımdan istisna deyil. Sözügedən ölkələrdəki tərəfdarlar “Gələcəyin layihələndirilməsi” adlı ictimai təşkilatda birləşiblər. Eyni zamanda ideya ilə bağlı metodiki materialları dünya xalqlarının dillərinə tərcümə edən çevik bir komanda da formalaşıb.

“Gələcəyin layihələndirilməsi” adı altında fəaliyyət göstərən təşkilatın veb saytına girməklə həm ideya, həm də onun gerçəkləşdirilməsi istiqamətində həyata keçirilmiş işlər barədə yetərincə material tapmaq və onları ödəniş etmədən yükləmək mümkündür. Bu materiallar əsasən elektron kitablardan, filmlərdən müsahibələrdən, broşürlərdən, posterlərdən, flayerlərdən və s. ibarətdir. Bu materiallar CCBY-NC-ND lisenziyası əsasında paylaşılır və hər kəsin onlardan sərbəst istifadə etməsi təmin edilir.

Qeyd edək ki, layihə çərçivəsində həyata keçirilmiş əksər texnoloji məhsulların çertyojları gizli saxlanılır. Bəzilərinə isə müəyyən məbləğdə ödəniş etməklə ulaşmaq mümkündür.

Jak Freskonun təsəvvüründə “Venera” layihəsi elə bir vahid sosial-iqtisadi sistemdir ki, bu sistemdə avtomatlaşdırma, robotlaşdırma və çağdaş texnologiyalar ictimai həyatın bütün sahələrinə nüfuz edəcək və bu nüfuzetmə gəlir əldə etmək məqsədi deyil, həyat şəraitini və rifahı halını yüksəltməyə xidmət edəcək. Bu halda qəraraların qəbulu zamanı əsas kriteriya kimi qazanc əldə etmək istəyi çıxış etməyəcək. Bu, faktiki olaraq, kapitalizmin son bulması və bəşəriyyətin, şərti olaraq, “dijital kommunizm” adlandıra biləcəyimiz postkapitalist cəmiyyətə keçməsi deməkdir.

Postkapitalizm dövrü cəmiyyəti və ya “dijital kommunizm” cəmiyyəti smart (ağıllı) və lojistik şəhərlərin qurulmasını öngörməkdədir. Smart şəhərlər süni zəka tərəfindən tənzimlənən, bütün fiziki işlərin avtomatik sistemlər və robotlar tərəfindən görülən yeni tipli şəhərlərdir. İlk belə şəhərin inşasına artıq Səudiyyə Ərəbistanında başlanmışdır. İnşa edilməkdə olan və “Neom” ( نيوم) adlanan bu şəhər Səudiyyənin ən şimal-qərbində, Təbukda yerləşir. Оnun müəyyən bir hissəsi Qırnızı dənizin sahili boyu, İordaniya və Misir sərhədlərində, 26500 km²-lik bir ərazidə qurulmaqdadır. Bütünlüklə süni intellekt tərəfindən tənzimlənməsi, bütün fiziki işlərin və xidmətlərin avtomat və robotlar tərəfindən görülməsi və robotların insanlardan daha çox olması öngörülən Neomun ilk mərhələsinin 2025-ci ilin 1 yanvarına qədər tamamlanması nəzərdə tutulur.

Layihəyə Səudiyyə Ərəbistanının XXI əsrin ölkəsinə transformasiya etməsini təmin etmək məqsədilə statrt verilib. Bu modelin daha sonra bütün dünyada tətbiqi düşünlür. Məlumat üçün bildirək ki, layihənin gerçəkləşməsi üçün 500 milyard ABŞ dolları həcmində vəsait ayrılıb.

“Venera” layihəsinə də bu tip şəhərlərin qurulması daxildir. Sözügedən şəhərlər həm də özü-özünü bütünlüklə zəruri ərzaq və içməli suyla təmin etməli və təmiz enerji növlərindən istifadə etməlidir.

Neom şəhərinin qurulması barədə ilk məlumat Səudiyyə vəliəhdi Mühəmməd bin Salamnın dilindən 2017-ci ilin 24 oktyabrında Ər-Riyad şəhərində keçirilən “Gələcəyin investisiya təşəbbüsü” adlı beynəlxalq konfransda səsləndirilmişdir. O bildirmişdir ki, bu şəhər “mövcud dövlət sistemi”ndən asılı olmayacaq bir şəkildə fəaliyyət göstərəcək, özünün vergi sistemi, əmək məcəlləsi və muxtar məhkəmə sistemi olacaq.

Adını qədim yunan dilindəki “neo” (yeni) kəlməsindən və ərəb dilindəki “müstəqbəl” (مستقبل // gələcək) sözünün baş hərfindən alan “Neom” layihəsi “Səudiyyə Ərəbistanı-2030 vizionu” planının tərkib hissəsidir. Bu plan sözügedən ölkənin neftdən asılılığını azaltmaq, iqtisadiyatıın diversifikasiyasın gerçəkləşdirmək və dövlət xidmətləri sektorunu inkişaf etmək məqsədilə tərtib edilmişdir. “Cornerstone Global” konsaltinq şirkətinin direktoru Ğənem Müseybənin bu plandan söz açarkən bildirmişdir ki, Səudiyyə Ərəbistanı qarşısında duran ən əsas vəzifə neftdən yüksək texnologiyalara keçmək, ölkəni texnoloji nailiyyətlərin avanqardına çevirmək və postneft dövrünə hazırlaşmaqdır. Gələcək çiçəklənmə bundan asılıdır. Bunu edənlər inkişaf edəcək, etməyən neft ixracatşısı ölkələr isə gerdə qalacaqlar.

“Neom” layihəsinin həyata keçirilməsinə “Alkoa” şirkətinin keçmiş baş direktoru və “Simens AG”-nin keçmiş prezidenti və baş direktoru, alman Klaus Klaynfeld başçılıq edir.

Şəhərin tikintisinə sıfırdan başlandığı üçün o bütün texnoloji innovasiyalara açıqdır.

Futuristik nəzəriyyələrin, demək olar ki, hamısında Yer kürəsinin yerüstü və yeraltı zənginliklərindən ağılla istifafadə edilməsinə xüsusi önəm verilməkdədir. Bu baxımdan “Venera” və “Neom” layihələri də istisna deyil. Bu tip layihələr aşağıdakı prinsipləri önə çəkməkdədir:

1. Yer kürəsinin bütün sərvətlərinin bütün bəşəriyyətin ortaq malı olduğunun hər kəs tərəfindən qəbul edilməsi

2. İnsanları bir-birindən ayıran süni sərhədlərin aradan götürülməsi3. Ayrı-ayrı ölkələrin pul (milli valyuta) orientasiyalı milli iqtisadiyyatından

resurslara yönəlik ümumdünya iqtisadiyyatına keçid.4. Ekoloji mühitin yaxşılaşdırılması və tam bərpası5. Əhalinin sayının təhsil səviyyəsinin yüksəldilməsi və doğuma nəzarət

yolu ilə stabil saxlanması6. Şəhərlərin, nəqliyyat sistemlərinin, kənd təsərrüfatı və sənaye

müəssisələrinin bütün insanların ehtiyaclarını tam ödəyəcək bir şəkildə enerjini mühafizə edən, ekoloji cəhətdən təmiz sistemlərə çevrilməsi

7. Tədricən milli dövlətçiliyə əsaslanan idarəçilik formasından trans milli idarəçiliyə, başqa sözlə vahid denya hökumətinə keçid

8. Texnologiyaların qarşılıqlı mübadiləsi və onlardan bütün bəşəriyyət naminə istifadə edilməsi

9. Təmiz enerji növlərinin işlənib hazırlanması və bütünlüklə onlardan istifadə edilməsi

10. Dünya əhalisinin istifadəsi üçün yüksək keyfiyyətli malların istehsalı və onların hər kəsin ehtiyacına görə paylaşdırılması

11. Şəhərlər və istehsal müəssisələri qurularkən onların gələcəkdə ekoloji şəraitə necə təsir edə biləcəyinin öncədən müəyyən edilməsi

12. İnsanların yaradıcılıq potensialını genişləndirmək və stimullaşdırmaq üçün yaradıcı insanların mükafatlandırılması

13. Ümumi savadlılığı artırmaq yolu ilə insanların keçmişin milliyyətçilik və dini fanatizm kimi qalıqlarından arındırılması

14. Bütün növ elitarizmin, o cümlədən texniki elitarizmin, başqa sözlə siniflərin aradan aparılması

15. Metodologiyaların təsadüfi nəzəriyyələr əsasında deyil, dəqiq elmi tədqiqatlar əsasında hazırlanması və tətbiqi

16. İnsanlar arasında ortaq ünsiyyət vasitəsi rolunu ifa edəcək yeni dilin işlənib hazırlanması

17. İnsanların təkcə ehtiyacları olan hər şeylə təmin edilməsi yox, həm də fərdi intellektual qabiliyyətlərinin inkişafını təmin edəcək nəqsəd və hədəflərlə silahlandırılması

18. İnsanların şüur və emossiyalarının gələcək dəyişikliklərə hazır vəziyyətə gətirilməsi.

Bu prinsiplər “Yeni dünya nizamı”nın həm Qərb (ABŞ), həm də Çin modellərinin əsas prinsipləri kimi qəbul edilir. Fəqət ortada çox önəmli bir fərq var. Əgər Çin modeli kapitalizmdən postkapitalizmə təkamül yolu ilə keçməyi öngörürsə, ABŞ modeli böyük savaş (Harmagedon) nəticəsində xaosun yaranması və xaosdan yeni nizamın keçilməsini nəzərdə tutur.

IX FƏSİL

“Harmageddon” (III Dünya) savaşının ehtimali iştirakçıları

Şübhəsiz ki, Harmageddon savaşını planlaşdıranların bunun üçün bir çox siyasi, geosiyasi və iqtsadi səbəbləri və təbii ki, gələcəyə yönəlik strateji planları var. Bu, məsələnin bir və ən önəmli tərəfidir. Məsələnin ikinci tərəfi isə odur ki, onlar bunu Əhdi-Ətiq və Əhdi-Cədiddə, başqa sözlə, Bibliyada yazılanlar əsasında ssenariləşdirmişlər və bu yolla öz şeytani planlarına dini don geydirməyə çalışırlar:

“Altıncı mələk kərənayını çaldı. Mən Allahın qarşısındakı qızıl qurbangahın buynuzlarından çıxan bir səs eşitdim. O səs kərənay çalan altıncı mələyə dedi: «Böyük Fərat çayında əli-qolu bağlanmış dörd mələyi aç burax». İnsanların üçdə birini öldürmək məqsədilə həmin saat, gün, ay və il üçün hazırlanmış dörd mələk buraxıldı” (“Vəhy” kitabı, IX fəsil, 13-15 - ci bəndlər).

Beləliklə, müharibəyə Fərat çayı sahillərindən başlamaq nəzərdə tutulmuşdu, bunu İraq savaşına başlamaqla gerçəkləşdirdilər. Daha sonra ABŞ Fəratın axdığı digər ölkəyə - Suriyaya müdaxilə etdi. Plana görə, dünya əhalisinin üçdə biri məhv edilməli və bu yolla Yer üzündəki insanların sayı önəmli dərəcədə azaldılmalıdır. Nəzərə alsaq ki, hazırda dünyada təqribən 7,8 milyard adam yaşayır, bu o deməkdir ki, təqribən 2,6 milyard insanın məhvi öngörülür.

Fərat çayı dörd ölkəni – Türkiyə, Suriya, İraq və İranı əhatə edir. Bu ölkələrdə üst-üstə, təbii ki, bu qədər adam yaşamır. Belə ki, 2004-cü ildə Türkiyənin əhalisi 77.804.122, İranın əhalisi 76.923.300, İraqın əhalisi 29.671.605, Suriyanın əhalisi isə 22.198.110 nəfər olub. Bu isə o deməkdir ki, hətta həmin ölkələrin bütün əhalisi öldürülərsə belə (Allah uzaq eləsin!!!), ölməsi hədəflənən insan sayının heç onda biri belə etməz. Ümumi sayları dünya 1,7 milyard olan müsəlmanların sayı da bu planın həyata keçirilməsi üçün yetərli deyil. Hədəflənən 2,6 milyard göstəricisinin əldə edilməsi üçün işin içində mütləq və mütləq Çin və Hindistanın olması lazımdır. Belə ki, yenə 2004-cü ilin statistikasına görə, bunlardan birincisində 1.330.141.295 nəfər, ikincisində isə 1.173.108.018 nəfər əhalinin

yaşadığı bilinməkdədir. Hazırda Çin və Hindistanın toplam əhali sayı 3 milyarda yaxındır.

Harnageddon savaşının, yəni III Dünya müharibəsinin iştirakçıları içərisində Çin və Hindistanın da yer alacağı heç bir şübhə oyatmır. Çünki, “Standart Chartered”in hesabatına görə, 2030-cu ilə qədər məhz bu iki ölkənin ÜDM üzrə ABŞ-ı keçməsi və üçüncü yerə sıxışdırması gözlənilir. Belə ki, bunlardan birincisinin, yəni Çinin ÜDM göstəricisinin 2030-cu ildə 64.2 trilyon dollar olacağı söylənilir. Onu 44,31 trilyon dollarlıq göstərici ilə Hindistanın təqib edəcəyi gözlənilir.

Hesabatda ABŞ üçüncü yerin sahibi kimi qeyd edilib – 31,01 trilyon dollar. Belə olan halda, ABŞ öz dünya liderliyini itirməmək üçün sözügedən iki ölkənin sürətli inkişafını dayandırmaq məcburiyyətindədir. Dayandırmağın ən optimal yolu isə bu iki dövlətin müharibəyə cəlb edilməsidir.

Kəşmir

Hindistanın müharibəyə cəlb etməyin ən asan yolu onu Pakistanla savaşdırmaqdır. Nəzərə alsaq ki, Pakistan “Bir zolaq, bir yol” layihəsinin ən önəmli iştirakçılarından biridir, onun da savaşa cəlb edilməsi ABŞ-ın mənafeləei baxımından böyük önəm daşımaqdadır. Pakistanın İndoneziyada sonra dünyada ən çox müsəlmanın yaşadığı 2-ci, Hindistanın isə 3-cü ölkə olması da ABŞ-ın hədəf və məqsədlərinə tam cavab verir. Məlumat üçün bildirək ki, bu iki ölkədə üst-üstə 344 milyon müsəlman yaşayır ki, bu da dünya müsəlmanlarının təqribən altıda biridir.

Hindistanla Pakistan arasında mövcud olan Kəşmir problemi sözügedən dövlətlərin bir neçə dəfə müharibə etməsinə səbəb olub. Hindistan və Pakistan dövlətlərinin yaranandığı 1947-ci ildə Cammu və Kəşmir maharaca Hayin Sinh

tərəfindən idarə edilməkdə idi. Lakin əhalinin 77 faizi müsəlmanlardan ibarət idi. Müsəlmanların azadlıq tələbi ilə ayaqlandığı sırada, daha dəqiq desək, 1947-ci ilin 21 oktyabrında bəzi pəştu qəbilələri Pakistan üzərindən həmdinlərinə yardım üçün sözügedən bölgəyə keçdilər. Nəticədə 3 gün sonra Kəşmir özünün müstəqilliyini elan etdi və Pakistanın tərkibinə daxil olmaq arzusunu dilə gətirdi. Bu, Hindistanın Kəşmirə qoşun yeritməsinə səbəb oldu. Belə olan halda, Pakistan da eyni şeyi etdi və ilk Hindistan-Pakistan savaşı başladı. Savaşa paralel olaraq, iki ölkə arasında oktyabrın 28-dən dekabrın 22-nə qədər davam edən danışıqlar nəticəsində belə qərara gəlindi ki, Kəşmirdə referendum keçirilsin və yerli xalq öz taleyini özü həll etsin. Qərarın qəbul edilməsi savaşın dayanmasına səbəb olmadı və müharibə bir il çəkdi.

1949-cu ildə hərbi əməliyyatlara son verildi. Nəticədə Kəşmir iki hissəyə parçalandı. Onun təqribən yarısı (77,5 min. кm² ) Pakistanın tərkibinə keçdi. Bölgəyə BMT-nin müşahidəçiləri göndərildi.

BMT-nin, tərəfləri qoşunlarını Kəşmirdən çəkmək və orada xalq referendumunun keçirilmək barədə 21 aprel və 13 avqust 1948-ci il, eləcə də 5 yanvar 1949-cu il tarixli çağırışlarına baxmayaraq, nə Hindistan, nə də Pakistan BMT-nin qəraralarına əhəmiyyət vermədilər.

Beynəlxalq basqılara tab gətirməyən Hindistan 1956-cı ildə Kəşmirin əlində olan hissəsinə “Camnu və Kəşmir ştatı” statusu verməyə məcbur oldu. Sriniqar ştatın yay, Camnu isə qış paytaxtı elan edildi. Pakistanla Hindistan arasındakı atəşkəs xətti sözügedən iki dövlət arasında dövlət sərhəddi kimi qəbul edildi.

Kəşmirin Pakistanda qalan hissəsinin, Gilgit şəhəri mərkəz olmaqla, Şimal Əraziləri Agentliyi adı altında Pakistanın tərkib hissəsinə çevrildiyi, 2169 кm² -lik hissəsinə, Müzəffarabad şəhəri paytaxt olmaqla, muxtariyyət verildiyi və bu muxtar qurumun öz hərbi hissələrinə belə sahib olduğu bilinməkdədir.

Kəşmirin, bir hissəsinə də olsa, sahib olmaq Pakistana müttəfiqi Çinlə həmsərhədd olmaq imkanı vermişdir. Üstəlik də bu ərazi Hindistanı Orta Asiya bölgəsi və Əfqanıstandan ayırır.

1962-ci il Hindistan-Çin savaşından sonra Kəşmirin bir hissəsi Hindistandan qopardılmış və Çinin tərkibinə keçmişdir. Çin bundan öncə də, daha dəqiq desək, 1950-ci illərdə Kəşmirin Aksayçin adlı hissəsini ələ keçirə bilmişdi. Beləcə, Kəşmir məsələsi təkcə Pakistanla Hindistan arasında deyil, Çinlə Hindistan arasında da əsas problemlərdən biri olaraq qalır.

Kəşmir probleminin həll olunmamış qalması 1965, 1971-1972, 1999-cu illər Pakistan-Hindistan savaşlarının əsas səbəbi olub. Deyilənlərə 2019-cu il gərginlik və qarşıdurmasını da artırmaq lazımdır.

2020-ci ilin yazında Hindistanın Kəşmirin xüsusi statusunu ləğv etməsi növbəti qarşıdurma üçün ciddi zəmin hazırlamışdır.

Çinlə olan ərazi problemi səbəbindən Hindistan nəinki “Bir zolaq, bir yol” layihəsinə yaxın durmur, əksinə ABŞ-ın təhrik və dəstəyi ilə özünün alternativ “Ədviyyat yolu” adlı layihəsini önə sürməyə çalışır. Bu ölkənin Çin və Pakistana qarşı ABŞ tərəfindən silahlandırıldığı bilinməkdədir.

“Bir zolaq, bir yol” layihəsinin əsas dəhlizlərindən biri olan Çin - Orta Asiya – Qərbi Asiya iqtisadi dəhlizi (CCWAEC) üzərində yerləşən daha iki önəmli ölkə İran və Türkiyədir. Bunlardan birincisini İsraillə, ikincisini isə Rusiya ilə qarşı-qarşıya gətirməyi planlaşdıran ABŞ-ın İrana qarşı olan mövqeyi özünün xüsusi spesifikası ilə fərqlənir. İraq savaşının başlamasından sonra bu ölkəyə özünün “Şiə hilalı” layihəsini həyata keçirərək, İrqa və Suriya əraziləri hesabına İsrail və Livan sərhələrinə qədər uzanan strateji dərinlik əldə etmək imkanı yaradılmışdır. Hazırda İran İsrail üçün bir nömrəli təhlükə mənbəyinə çevrilmişdir. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, İsrail açlqdan-açığa “Bir zolaq, bir yol” layihəsinə qatılmasa da, özünün Hayfa limanını Çinə icarəyə vermişdir ki, bu fakt ABŞ-ı narahat etməyə bilməz.

İsraili ən çox narahat edən fakt İranın nüvə proqramı və İsrailin istənilən nöqtəsini vurmaq imkanına sahib olan ballistik roketləridir.

Buşəhr. AES

İran özünün nüvə proqramının sırf dinc məqsədlərə xidmət edən elektrik enerjisi əldə etməyə yönəldiyini və atom silahı istehsal etmək fikrində olmadığını

iddia etsə də, ABŞ və İsrail başda olmaqla, bir çox ölkə bu iddianın həqiqət əks etdirmədiyi fikrindədir.

İranın nüvə proqramı 1950-ci illərdə “Sülh Naminə Atom”  proqramının bir parçası kimi ABŞ-ın yardımı ilə başladılmışdı. ABŞ-ın və Avropa hökumətlərinin İranın nüvə proqramına dəstəyi, cəsarətləndirməsi və qatqıları ilə 1979-cu ildə şah rejiminin devrilməsi ilən nəticələn İslam inqilabına qədər davam etmişdi. İnqilabdan sonra hakimiyyətə gələn Xomeyninin hakimiyyəti illərində  proqram dayandırıldı, Xomeynidən sonra isə yenidən canlandırıldı.

Hazırda İran özünün yaxşı ölkənin müxtəlif ərazilərində qurulan və Hava Hücumundan Müdafiə sistemləri ilə ciddi şəkildə qorunan bir çox nüvə obyektinə sahibdir. Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyin məlumatına görə aşağıdakı obyektlər məlumdur.

1. 5 Mvt güvünə sahib Tehran təəcrübə reaktoru.2. İsfahan. Uranium Conversion Facility (UCF).3. Nətənz. 16 428 qurulmuş sentrafuqaya sahib olan Yanacağın

Zənginləşdirilməsi zavodu (LEU).4. Nətənz. 702 (16500?) qurulmuş sentrafuqaya sahib olan Yanacağın

Zənginləşdirilməsi zavodu (PFEP).5. Qum. 2710 qurulmu sentrafuqaya sahib “Fordo” Yanacağın

Zənginləşdirilməsi zavodu (FFEP). Bu zavod 20 faiz zənginləşdirilmiş UF6 (U-235) istehsal edir.

6. Əraq. 40 МVt gücündə olan, ağır su istehsal edən reaktor (İR-40).7. Buşəhr. Atom Elektrik Stansiyası (BNPP).

Hər şey 1992-ci ildə Rusiya və İran arasında nüvə enerjisi sahəsində əməkdaşlıq sazişinin imzalanması ilə başladı. 1995-ci ildə iki ölkə Buşəhrdəki Atom Elektrik Stansiyasının birinci blokunun tikintisinin tamamlanması barədə yeni razılaşma əldə etdilər. Tikintiyə 1998-ci ildə start verildi.

2000-ci il. ABŞ-da prezident seçkilərinə bir neçə gün qalmış, Rusiya ABŞ hökumətini dekabrın 1-dən etibarən İrana silah satmamaq barədə 1995-ci öhdəliyindən imtina etdiyi haqda məlumatlandırdı.

2001-ci il. İran prezidenti Hatəminin Moskvaya rəsmi səfərindən sonra Rusiya İrana silah satışını bərpa etdi.

2002-ci il. Corc Buş İranı terroristlərə yardım etməkdə və atom bombası əldə etmək üçün çalışmaqda suçlayaraq, onu “Şər oxu” ölkələrinin siyahısına daxil etdi.

2003-cü il. Corc Buş İranın nüvə silahı əldə etmək səylərini əsas tutaraq İranın beynəlxalq təcridinə çalışsa da, Fransa, Rusiya, Böyük Britaniya və Almaniya buna qarşı çıxdılar. Lakin Fransa, Almaniya və İngiltərənin xarici işlər nazirləri İran tərəfini Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyinin bu ölkədə təftiş aparmasını öngörən sənədi imzalamağın zəruriliyinə inandıra bilirlər və sənəd imzalanır. Fəqət İran Parlamenti onu təsdiq etmir. Bununla belə, Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyi ölkədə uranın zənginləşdirilməsi üçün bir neçə sentrofuqanın qurulduğunu təsbit edə bilir.

İranın nüvə proqramından narahat olan İsrail həmin ilin iyulunda ABŞ-dan 500-ü lazerlə yönləndirilən və dərində yerləşən möhkəmləndirilmiş obyektləri məhv etmək üçün nəzərdə tutulan bomba olmaqla, 5 min idarəedilən bombanın alınması barədə 319 milyon dollarlıq müqavilə imzalayır.

2004-cü il. Fevralda İsrailə 102 ədəd F-161 qırıcı-bombardımançı təyyarə satılır. Bu təyyarələrin İrana və geri uça bilmələri üçün onlara əlavə yanacaq bakları quraşdırılır.

Yayada Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyi (İAEA) Tehrandakı Livizian-Şiyanda tədqiqat aparmaq imkanı əldə edir, fəqət orada nüfə siahı istehsalının izlərinə rast gəlmir.

Avqustda İranın Moskvadakı səfiri ölkəsinin Buşəhrdə istifadə edilən nüvə yanacağının Rusiyaya qaytarılmasına və bu barədə sənəd imzalamağa hazır olduğunu bildirdi.

Sentyabrda ABŞ İrandan öz nüvə obyektlərini təftişə açmasını tələb edən İAEA mətnini İngiltərə, Fransa və Almaniya ilə razılaşdırdı. Bunun ardınca

İngiltərə, Fransa və Almaniya İranın 12 ildən bəri nüvə silahı əldə etmək üçün çalışdığını, bunun sadəcə 18 ay öncə bəlli olduğunu bəyan etdilər.

Sentyabrın 14-də İran öz nüvə tədqiqatlarını dayandırmaq barədə tələbləri rədd etdiyini bəyan etdi. İki gün sonra, yəni sentyabrın 16-da ABŞ İranın kosmosdan çəkilmiş obyektlərinin şəkillərini yayınlayaraq bu ölkənin təhlükəli həddə gəlib çıxdığını iddia etdi.

Sentyabrın 18-də İAEA İrandan noyabrın 25-nə qədər Nüvə proqramını dayandırmasını tələb edir.

Sentyabrın 21-də İran 37 ton uranın genişmiqyaslı zənginləşdirilməsinə başladığını bəyan edir, Eyni gün prezident Məhəmməd Hatəmi bildirir ki, İranın nüvə silahı əldə etmək fikri yoxdur.

31 oktyabrda ABŞ İrandan özünün nüvə proqramı barədə tam məlumat verməsi barədə tələblə çıxış etdi.

İran keçirdiyi hərbi paradda Şimali Koreya istehsalı “Nodon-1” roketləri əsasında hazırlanmış 1300-1700 km radiuslu “Şəhab-3” roketlərini nümayiş etdirdi.

Noyabrın 15-də İran ayın 22-dən etibarən uranın zənginləşdirilməsini dayandırmağa razı olduğunu bildirir. Buna qarşılıq olaraq, Avropa Birliyi İrana nüvə yanacağı və yüngül su ilə çalışan reaktor verməyə hazır olduğunu bəyan edir.

2005-ci il. Yanvarın 29-da İAEA direktoru Əl-Bəradei İranın Nüvə proqramı ilə bağlı kompromisə gəldiklərini bildirir.

Yanvarın 31-də Avropa turnesinə çıxan ABŞ dövlət katibi Kondaliza Rays Amerikanın İranla danışıqlarda Avropa üçlüyünə dəstək verməyə hazır olduğunu dilə gətirir. Bu bəyanat fevralın 22-də prezident Buş tərəfindədn də Brüsseldə keçirdiyi keçirdiyi mətbuat konfransında təkraralanır.

Fevralın 27-də Rusiya və İran Buşəhr AES-də işlədilmiş olan nüvə yanacağının təkrara Rusiyaya qaytarılması barədə saziş imzalayırlar.

Martın 11-də Kondaliza Rays İranın öz Nüvə proqramına son verəcəyi halda bu ölkəyə aviasiya motorları və elektron avadanlıqlar verə biləcəyini, eyni

zamanda İranın Beynəlxalq Ticarət Təşkilatına daxil olmasını dəstəkləyəcəyini bildirir.

Aprelin 28-də İsrailə səfər edən Rusiya prezidenti Vladimir Putinrəsmən bildirdi ki, Rusiya İranın nüvə texnologiyasının tam siklinin yaradılmasına qarşıdır və İranın nüvə obyektlərinin İAEA-nin təftişinə açılmasına tərəfdardır.

İyunun 26-da Mahmud Əhmədinejad İran prezidenti oldu və o, İranın nüvə texnologiyalarından imtina etməyəcəyini bəyan etdi.

Avqustun 2-də İngiltərə, Almaniya və Fransanın xarici işlər nazirləri İrana nota təqdim edərək, boldirdilər ki, İranın uranın zənginləşdirilməsinə başlaması danışıqların sona çatması anlamına gələcək.

İran Avropa üçlüyünün təkliflərini qəbul etmir, avqustun 8-də İsfahandakı Nüvə mərkəzinə vurulmuş plombları qoparır və uranın zənginləşdirilməsi işini davam etdirir.

9-10 avqust tarixində İAEA-nin fövqaladə toplantısı keçirilir və İranın 2004-cü il Paris razılaşmasını pozduğu bəyan edilir.

Avqustun 15-də İran İAEA-nin uranın zənginləşdirilməsinə son verilməsi barədə qərarını qulaq ardına vurur.

Sentyabrın 24-də İAEA İran dosyesinin BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasına nəql edilə biləcəyi barədə qərar qəbul edir.

Noyabrın 3-də rəsmi Moskva İrana Rusiya ərazisində uranın zənginləşdirilməsi ilə məşğul olacaq ortaq müəssisə yaradılmasını təklif edir. İran təklifin cəlbedici olduğunu bildirsə də, təklifə birmənalı cavab vermir.

Noyabrın 20-də İran parlamenti İran dosyesinin BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasına nəql ediləcəyi halda nüvə tədqiqatlarının bərpa edilməsi barədə sənəd qəbul etdi.

Dekabrda dünya mətbuatında İsrailin İrana qarşı müstəqil şəkildə hərbi əməliyyatlara başlaya biləcəyi barədə məqalələr dərc edilməyə başladı.

2006-cı il. Yanvarın 10-da İran İAEA-nı nüvə tədqiqatlarını bərpa etdiyi barədə məlumatlandırdı.

Yanvarın 18-də İsrailin nümayəndə heyəti Moskvaya gəlir. Nümayəndə heyətinə İsrailin Milli Təhlükəsizlik Şurasının sədri Giyora Aylend və Atom Enerjisi Komissiyasının Gideon Frank başçılıq edirlər. Onlar Rusiyanın Xarici İşlər Nazirliyində, Milli Təhlükəsizlik Şurasında və Rosatomda bir sıra görüşlər keçirərək, Rusiyadan Qərbin İrana qarşı genişmiqyaslı sanksiyalarına qoşulmasını tələb edirlər.

Yanvarın 29-da İran İAEA-yə Lavizan-Şiyanda araşdırmalar aparmağa icazə verir. Növbəti gün, ayın 30-da Avropa üçülüyü İranın Ali Təhlükəsizlik Şurasının sədri Cavad Vəhidi ilə danışıqlara başlayır.

Fevralın 1-də Buşəhrə səfər edən prezident Mahmud Əhmədinejad bildirir ki, İran xalqı bundan sonra da dinc atomun mənimsənilməsi istiqamətində hərəkətini davam etdirəcək və bu sahədə öz hüquqlarını qoruyacaqdır.

İran prezidenti Mahmud Əhmədinejad Buşəhrdə

Fevralın 2-də İranın Xarici İşlər Nazirliyi ölkənin Moskvadakı səfiri vasitəsilə bəyanat yayaraq bildirir ki, İran dosyesinin BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasına nəql ediləcəyi halda rəsmi Tehran İAEA-nin ölkədə apardığı təftişləri məhdudlaşdıracaqdır.

Fevralın 4-də İAEA İdarəçilə Şurası böyük səs çoxluğu ilə İranın atmalı olduğu addımlar barədə BMT TŞ-nın məlumtlandırılması barədə qərar qəbul edir.

6 fevral da ABŞ senatının Respublikaçılar fraksiyasının başçısı, Corc Buşun yaxın dostu Con Makkeyn zərurət yaranacağı halda Konqres ABŞ-ın İrana qarşı hərbi gücdən istifadə edilməsini dəstəkləyəcəkdir.

Fevralın 7-də İAEA İranın nüvə proqramı barədə materialları BMT TŞ-na göndərilməsi barədə qərar qəbul edir.

Fevralın 11-də Mahmud Əhmədinejad bildirir ki, İran özünün dinc atom enerjisinə sahib olmaq hüququndan hec vaxt imtina etməyəcək.

12 fevral. İAEA təmsilçiləri İranın nüvə obyektlərinə vurulmuş plombları və müşahidə kameralarını sökür. Elə həmin gün dünya mətbuatında ABŞ-ın İrana hərbi zərbələr endirməyə hazırlaşdığı barədə xəbərlər yayılır.

16 fevral. Fransanın Xarici İşlər Nazirliyi ilk dəfə İranı gizli hərbi nüvə proqramına sahib olmaqla suçlayır.

17 fevral. İranın vitse-prezidenti Qulamrza Ağazadə “Rosatom”un başçısı Sergey Kirienki ilə apardıqları uğurlu danışıqlar barədə məlumat yayır.

1 mart. Vyanada İran nümayəndə heyəti və Avropa üçlüyü arasında danışıqlar aparılır.

3 mart. Avropa üçlüyü rəsmi Tehranın irəli sürdüyü uranın sənaye miqyasında zənginləşdirilməsinin dayandırılması, laboratoriyalarda isə davam etdirilməsi barədə təklifini rədd etdi.

Avropa üçlüyü

Fevralı 4-də İranın Ali Təhlükəsizlik Şurasının sədri Əli Laricaninin başçılıq etdiyi nümayəndə heyəti Vyanadan Moskvaya gəlir. Ayın 5-də Əli Laricani ilə Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının sədri İqor İvanov arasında gizli danışıqlar aparılır.

8 mart. İAEA İranın nüvə proqramı barədə materialları BMT TŞ-na göndərir.

11 mart İranın Xarici İşlər Nazirliyi bəyan edir ki, BMT TŞ-nın İrana sanksiyaların tətbiqi ilə əlaqədar qərar qəbul edəcəyi təqdirdə rəsmi Tehran neft amilindən siyasi təzyiqlər vasitəsi kimi istifadə edəcək.

12 mart. İran Xarici İşlər Nazirliyinin rəsmisi Həmid Reza Asəfi Rusiya ərazisində müştərək müəssisənin yaradılması və İranın nüvə sənayesi üçün uranın Rusiya ərazisində zənginləşdirilməsi barədə rus tərəfinin təklifinin rədd edildiyini söyləyir. Həmin gün İranın xarici işlər naziri Manuçöhr Möttəki bildirir ki, İran öz nüvə proqramı ilə bağlı daha öncə aldığı qərarları yenidən gözdən keçirə bilər.

13 mart. Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov İranın sərgilədiyi tutumdan narahat olduqlarını bəyan edir. Həmin gün prezident Mahmud Əhmədinejat İranın öz dinc atom proqramından vaz keçməyəcəyi barədə bəyanatını yeniləyir.

16 mart. ABŞ prezidentinin milli təhlükəsizlik məsələləri üzrə köməkçisi Stiven Hedli Vaşinqtonda yerləşəm Sülh İnstitutunda ABŞ-ın yeni Milli Strategiyasını açıqlayır və bildirir ki, hazırda ABŞ üçün bir nömrəli təhlükə İrandır.

Həmin gün ABŞ Konqresinin beynəlxalq məsələlər üzrə komitəsi İranın kütləvi qırğın silahlarına sahib olmasına yardımçı olan şirkət və dövlətlərə qarşı sanksiyaların tətbiq edilməsi barədə qanun layihəsini təsdiq edir.

30 mart. Berlində BMT Təhlükəsizlik Şurasının 5 daimi üzvünün və Almaniyanın xarici işlər nazirləri bir araya gələrək İranın nüvə proqramını müzakirə edirlər. Altılığın iki üzvü – Rusiya və Çin İrana qarşı hər hansı bir sanksiyanın tətbiq edilməsinə qarşı çıxırlar. Toplantı iştirakçıları İranı, elmi-tədqiqat işləri də daxil olmaqla, öz nüvə proqramını dayandırmağa çağırır.

28 mart. ABŞ Senatındakı dinləmələr zamanı dövlət katibi Kondaliza Rays dedi: “Bizə daha geniş kateqoriyalarla düşünmək, mövcud koalisiyanın genişləndirmək və İranın sadəcə nüvə sahəsində deyil, terrorizmi dəstəkləmək baxımından da nələr etdiyini müzakirə etmək lazımdır”.

ABŞ-ın sabiq dövlət katibi Kondaliza Rays

14 sentyabr. Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentlik ABŞ Konqresi komitəsinin məruzəsini tənqid edərək, onu “yalan” və “azdıran” kimi dəyərləndirdi.

23 dekabr. BMT Təhlükəsizlik Şurası İrana qarşı sanksiyaların tətbiqi barədəd qərar layihəsini yekdilliklə təsdiqlədi.

3 iyul. İranın Atom enerjisi üzrə tənzimləyici orqanının prezidenti İsmayıl Xəlilpur Buşər AES-i iki aydan sonra istismara verəcəklərini bəyan etdi.

2008-2009 - cu illər. Bu illər İsrailin mənafeyini ifadə edən ABŞ-la İran arasında diplomatik gərginliyin davam etdiyi, tərəflərin fəaliyyətlərini əski qaydada sürdülər. Heç bir önəmli hadisə baş vermədi.

2010-cu il. Mayın 17-də İran Türkiyə ilə az zənginləşdirilmiş uranın çox zənginləşdirilmiş uranla mübadiləsi ilə bağlı müqavilə imzaladı. Bu, ABŞ, Rusiya və Çinin İrana qarşı yeni bir sanksiyanın tətbiqi ilə razılığa gəlmələrinə səbəb oldu.

9 iyun. BMT TŞ İrana qarşı yeni sanksiyanın tətbiqilə əlaqədar 1929 saylı qərar qəbul etdi.

29 noyabr. Tehranda iki İranlı nüvə fizikinə sui-qəsd düzənləndi. Rəsmi Tehran sui-qəsdə İsrailin xüsusi xidmət orqanlarını suçladı.

2011-ci il. Noyabrın 8-də İAEA İranın nüvə proqramı ilə bağlı növbəti hesabatını yaydı. Hesabatda qurum öz narahatlığını dilə gətirdi.

2012-ci il. Fevralın 13-də Tiflis (Gürcüstan) və Banqoqkda (Tailand) İsrail səfirlərinə sui-qəsd təşkil edildi. İsrailin baş naziri Benyamin Netanyahu sui-qəsdin arxasında İranın durduğunu bəyan etdi.

İsrailin baş naziri Benyamin Netanyahu

5 mart. Vaşinqtonda ABŞ və israil xarici işlər nazirliklərinin təmsilçiləri İranın nüvə proqramı ilə bağlı danışıqlar apardılar. Danışıqlarda müşahidəçi qismində Fransa və Yaponiya nümayəndələri də iştirak edirdilər. Danışıqların əsas mövzusunu İrana mümkün roket zərbələrinin endirilməsi məsələsi idi.

26-27 mart. Seulda Güney Koreyanın təşəbbüsü ilə “Nüvə Təhlükəsizliyi” mövzusunda konfrans keçirildi. Konfransa qatılan İran nümayəndələri ölkələrinin öz nüvə proqramından əl çəkmək fikrində olmadığını bir daha təkrarladılar.

15 aprel. ABŞ, Fransa və Yaponiya İrana beynəlxalq təzyiqləri artırmaq lazım olduğunu bəyan etdilər.

3-4 may. ABŞ, Fransa və Yaponiya İrana və Quzey Koreyanın nüvə tədqiqatlarının dünyada sülhə təhlükə törətdiyini və bu iki ölkəyə təzyiqlərin artırılmasının zəruruliyini dilə gətirdilər.

6-9 may. Rusiya prezidenti Vladimir Putin İran və Quzey Koreyaya hərbi müdaxiləyə imkan verməyəcəklərini bəyan etdi və etiraz əlaməti olaraq G8 sammitinə qatılmaqdan imtina etdi.

10 may. Venesuela və İran öz ərazilərində, eləcə də Quzey Koreyada uzaq mənzilli roketlərin müştərək istehsalına başladıqlarını bildirdilər.

27 sentyabr. “Foreigen Policy” dərgisində İsrailin İrana mühtəməl roket zərbələri barədə məqalə dərc edildi.

Noyabrda İranda ayda 43 kq 20 faiz zənginləşdirilmiş uran istehsal edə bilən “Fordo” yeraltı kombinatının açılışı oldu.

2013-cü il. Yanvarın 14-də Bir qrup Amerikalı alim hesabat yayaraq, 2014-cü ilin ortalarında İranın əlində bir və ya bir neçə atom bombası hazırlamağa yetəcək qədər zənginləşdirilmiş uranın olacağını iddia etdilər.

2015-ci il. İyulun 15-də İran və “altılıq” ölkələri (ABŞ, Fransa, İngiltərə, Almaniya, Çin və Rusiya) arasında İrana tətbiq edilmiş sanksiyaların ləğv edilməsi qarşılığında onun nüvə proqramı ilə bağlı razılıq əldə edildi. Bu razılaşma BMT TŞ tərəfindən təsdiq edildi.

Razılaşmanın əsas məqamları bunlar idi:İranın sahib olduğu zənginləşdirilmiş uranın böyük hissəsi xaricə

göndəriləcək.İran ərazisindəki nüvə obyektlərinin heç biri sökülməyəcək.“Fordo” Yanacağın zənginləşdirilməsi zavodu, elmi-tədqiqat mərləzinə

çevriləcək.İAEA 20 il müddətində bütün nüvə obyektlərində təftiş apara biləcək.ABŞ, Avropa Birliyi və BMT Təhlükəsizlik Şurasının bütün sanksiyaları

ləğv ediləcək.26-cı maddədə belə bir müddəa da əks olunmuşdur ki, əgər hər hansı bir

yeni sanksiya tətbiq olunacaqsa, İran bu razılaşmayla üzərinə götürdüyü bütün öhdəliklərini dayandıracaq.

ABŞ prezidenti Donald Tramp

Sözügedən razılaşma 2018-ci ilin may ayına qədər davam etdi. Həmin ilin mayında ABŞ-ın yeni prezidenti, yevangelistlərin təmsilçisi Donald Trampın hakimiyyəti dövründə ABŞ İsrailin, eləcə də prezidentin habadçı olan kürəkəni və köməkçi Kuşnrin təhriki ilə sazişi təktərəfli qaydada tərk etdi. Buna səbəb İranın

İsraili öz ərazisindən vura bilən ballistik roketlərin kütləvi istehsalına başlaması, Hizbullahı roketlərlə təmin etməsi və İsrail sərhədinə yaxın ərazilərdə möhkəmlənməsi idi. İsrail sazişin yenidən imzalanmasını və bu dəfə qadağalar siyahısına İranın ballistik roketlərinin də daxil edilməsini istəyirdi. Təbii ki, İran buna razı olmadı, sazişin pozulduğunu əldə əsas tutaraq öz nüvə proqramını yenidən bərpa etdi. ABŞ-ın buna cavabı yeni sanksiyalar oldu. O vaxtdan vəziyyət gərgin olaraq qalmaqdadır.

Tramp hakimiyyətə gələr-gəlməz, bir çox planları alt-üst etdi, “Dünya hökuməti”nin kartlarını bir-birinə qatdı.

Çinin “Bir zolaq, bir yol” layihəsinin güzərgahı üzərində yerləşən önəmli ölkələr içərisində Türkiyə və Rusiya da yer almaqdadırlar. “Dünya hökuməti”nin məkrli planları içərisində bu iki dövlət arasında müharibə çıxartmaq planı da var.

Rusiya və Türkiyənin maraqları daha çox Suriya və Liviya ərazisində toqquşmaqdadır. Bunlardan Suriyanı ilk sıraya çəkmək lazımdır.

“Ərəb baharı” adı ilə tanınan inqilablar zəncirirnin önəmli halqalarından biri olan Suriyada hadisələr bir qrup məktəblinin oyunundan başlamışdı. Oxuduqları sinfin yazı lövhəsinə Tunis və Misirdə başlayan Ərəb Baharının təsiri ilə İnqilabi şüarlar yazan bu uşaqlar polis tərəfindən tutlaraq naməlum istiqamətə aparıldılar. Onların taleyindən narahat olan və harada olduqlarını öyrənməyə çalışan valideynlərinə “Siz onları bir daha görməyəcəksiniz, gedin yenilərini əkin” – deyə cavab verildi. Bu, məktəblilərin qohumlarının kiçik miqyaslı etiraz aksiyası keçirməsinə səbəb oldu. Suriyanın müxtəlif yerlərində onlara dəstək aksiyaları təşkil edildi. 2010-cu ilin yanvar ayından etibarən baş qaldıran bu kiçik aksiyalar tədricən böyüyərək, korrupsiya, rüşvətxorluq, məmur özbaşınalığı ve insan haqlarının pozulmasına qarşı xalq üsyanına çevrildi. İlk geniş miqyaslı etiraz aksiyası 15 mart 2011-ci il tarixində Dera şəhərində  ortaya çıxdı ki, bu səbəbdən də Dera “Suriya inqilabını beşiyi" sayılmaqdadır.

Qısa müddət sonra etiraz dalğası bütün ölkəni bürüdü.  Hökumət mitinqlərə kütləvi həbslər, işkəncələr, polis şiddəti və senzura ilə cavab verdi, fəqət bu etiraz dalğasının qarşısını nəinki ala bilmədi, əksinə, dalğa daha da böyüməyə davam etdi. Aprel ayının sonunda Bəşər Əsəd, dirənən şəhər və qəsəbələrə qarşı büyük ölçüdə hərbi əməliyyatlara başladı, yaşayış yerlərinə tanklar, əskərlər və ağır silahlar yeridildi, nəticədə çox sayda mülkü vətəndaş həyatını itirdi.

Baş verən inanılmaz vəhşiliklər çox sayda müsəlman zabit və əskərin silahları ilə birlikdə ordudan qaçaraq xalqın tərəfinə keçməsinə, Bəşər Əsədin ələvi rejiminə qarşı çıxşış etməsinə və müxalifəti silahlandırmasına səbəb oldu. Cisr əş-Şuğur  qəsəbəsində ilk böyük mitinqlərdən 79 gün sonra, 4 iyun 2011-ci il tarixində ölkədə ilk silahlı çatışma baş verdi. Suriya ordusunu bir dəfn mərasiminə qatılan izdihamın üzərinə atəş açması mitinq iştirakçılarının atəşin açıldığı binaya od vurması və millətə atəş açan 8 ələvi hərbçini öldürməsi, eləcə də bir polis məntəqəsini silahları ilə birlikdə ələ keçirməsi ilə nəticələndi. Müsəlmanlar bütün ətrafı nəzarətə aldı. Nümayişçilərlə hərbçilər arasındakı çatışmalar sonrakı günlərdə də davam etdi. Əldə olan məlumata görə, xüsusi xidmət orqanları mülki əhaliyə silah qaldırmaqdan imtina edən hərbiçiləri dərhal məhv edirdilər. Bu, orduda qalan müsəlmanların da qaçmasına və müxalifətin tərəfinə keçməsinə

səbəb oldu. Nəticədə qarşıdurma tədricən ələvi-müsəlman qarşıdurması şəklini aldı və böyüyərək, vətəndaş müharibəsinə çevrildi.

Qeyd edək ki, 12 imama sitayiş edən ələvilər nə sünni, nə də şiələr tərəfindən müsəlman hesab edilmirlər. Əslində, ələvilərin özləri də müsəlma kimi tanıdılmalarına qarşıdırlar. Səbəb də, İranda “Əliallahilər” adlandırılan ələvilərin namazı, həcc ibadətini, Ramazanda oruc tutmağı inkar etmələri, came və məscidlərin əvəzinə “cəm evləri” adlandırılan ibadət evlərinə qadınlı-kişili toplaşaraq, özlərinə məxsus ibadət etmələri, Məhərrəm ayında 12 imamın şəninə 12 gün oruc tutmaları, şiə və ya sünni olmasından asılı olmayaraq, müsəlmanlara qız verib-almamaları, müsəlmanlarla ailə həyatı quran övladlarını övladlıqdan çıxarmaları və s. kimi düşüncə və əməlləridir.

Keçmiş Fransa müstəmləkəsi olan Suriyada, ələvilər əhalinin sadəcə 17 faizini təşkil etsələr də, Qərb imperializmi onların hakimiyyəti ələ keçiməsinə və onların əli ilə İslamın dirçəlişinin önünün kəsilməsinə şərait yaratmışdılar. Həm diktator Hafiz Əsəd, həm də oğlu Bəşər Əsəd ələvi idilər və bu səbəbdən də müsəlmanların etirazlarını həmişə qanlar içində boğmuşlar.

Bu gün Suriyadakı vətəndaş müharibəsini çoxtərəfli silahlı qarşıdurma kimi xarakterizə etmək daha doğru olar. 2011-ci ilin baharında Bəşər Əsəd rejiminə qarşı dinc etiraz aksiyaları şəkilində başlayan, sonradan vətəndaş müharibəsinə çevrilən hərbi qarşıdurmaya artıq həm Türkiyə kimi Suriya ilə həmsərhəd olan ölkə, həm də bu ölkə ilə heç bir sərhəddi olmayan İran, Rusiya, ABŞ və Fransa kimi çox sayda ölkə qatılmışdır.

Suriyanın qaniçən diktatoru Bəşər Əsəd

Suriyada ilk böyük çatışmalar Hüms, Dera və Şamda yaşansa da, qısa müddətdə bütün ölkəyə yayılmış, Cisr əş-Şuğur müharibəsi və Hama mühasirəsi Suriya vətəndaş müharibəsi tarixinə  ilk böyük şəhər savaşlarının yaşandığı nöqtələr kimi düşmüşdür.

2012 və 2013-cü illər müxaliflərin üstünlüyü ələ keçirtdikləri illər oldu. Onlar Şam (Dəməşq) şəhirinin mərkəzinin bir neçə kilometrliyinə qədər irəlilədilər, Hələbin böyük bölümünü ələ keçirdilər. Hümsdə də savaş şəhər mərkəzində getməkdəydi. Şimal və Şərqi Suriyanın böyük bir hissəsi Əsəd rejiminə bağlı qüvvələrdən azad edildi. Fürsətdən istifadə edən YPG (PYD)  terrorçuları Afrin, Ayn əl-Ərəb (Kobani) və Hasekedə kürd muxtar kantonlar elan etdilər.

2013-cü ilin sonu və 2014-cü ilin başında müxaliflərin xarici dəstəyi böyük ölçüdə itirməsi və aralarında çarpışmaya başlaması nəticəsində rejim güclərinin irəliləməyə başladığı dövr olmuşdur. Rejim paytaxt Dəməşqin mərkəzinin əsas hissəsində möhkəmlənə bilmiş, Hama və Hünsün əsas hissəsi və Lazkiyə (Latakiya) yolu rejimin nəzarətinə keçmişdir. Bu sırada İŞİD də Şimal və Şərq bölgələrinin çoxunda möhkəmlədi.

2015-ci ildə muxaliflərin aralarındakı ixtilaflara son qoyması, bir çox bölgədə işbirliyinə getməsi ilə rejimin irəliləməsi durduruldu, müxaliflər Hələbin mühasirəsini qırdı, İdlib şəhər mərkəzini rejimdən aldı və İdlibin

ətraf bölgələri rejim güclərindən böyük ölçüdə təmizləndi. Fəqət işin içinə rejimə dəstək verən Rusiya və İranın girməsilə vəziyyət yenidən dəyişməyə başladı.

Rusiya, ABŞ və İran işğalı sayəsində parça-parça olmuş Suriya

2015-ci ilin sentyabrından etibarən Rusiya təyyarələrinin müxaliflərə havadan yağdırdığı bombalar, eləcə də atdığı roketlər müxalifətin lehinə olan güc balansını onların əleyhinə dəyişməyə başladı. 2015-ci ilin sonları Rusiya, İran və İrana bağlı çoxsaylı terrorçu şiə qruplaşmalarının Əsəd rejiminə dəstəyini önəmli ölçüdə artırdığı bir dönəm oldu. Müxaliflər isə Qərbdən aldıqlarıı dəstəyi itirdilər. Səbəb də Qərbin İrana “Şiə hilalı”nı qurmaqda mane olmaq istəməməsi idi.

Qərb Türkiyənin İslam dünyasına açılmasını önləmək üçün onunla Suriya və İraq arasında iki mühafizə zolağı qurmaq istəyirdi. Bunlardan birincisi İran sərhəddindən Aralıq dənizi sahillərinə qədər uzanan, İraq və Suriyanın şimal

bölgələrini əhatə edən kürd bölgəsi və ya kürd zolağı idi, ikincisi isə İranın əli ilə qurulmağa çalışılan “Şiə hillaı” layihəsi idi. Qərbin Suriya müxalifətinə yardım etmək istəməməsinin əsas səbəbi də məhz bu idi. Bəhanə kimi isə İŞİD təhlükəsi göstərilirdi. İŞİD-in İslam Xilafəti qurmaq ideyası həm Qərbin, daha dəqiq desək, ABŞ-ın, həm Lazkiyə və Tarsusdakı sovet dönəmindən qalma hərbi bazalarını əldə saxlamaq istəyən Rusiyanın, həm də bölgəni sünni müsəlmanlardan təmizləyərək, “Şiə hillalı” qurmaq, bu yolla əski Sasanilər imperiyasını bərpa etmək arzusunda olan İranın məqsəd və hədəfləri üçün əsas maneə rolunda çıxış edirdi. Odur ki, onun ləğv edilməsində hər üç ölkə - həm Rusiya, həm ABŞ, həm də İran maraqlı idilər.

2016-cı ildə rejim və müttəfiqləri, yəni Rusiya və İran İŞİD-i və digər müxalif qüvvələri Hələb ətrafındakı bir çox yaşayış yerindən sıxışdırdılar. Bundan başqa, Türkmən dağının böyük qismini və Palmira şəhərini ələ keçirdilər.  Həmin sırada ABŞ-ın dəstəyi ilə İŞİD-ə qarşı savaşan YPG (PYD) martın 16-da Suriyanın şimalında “Şimali Suriya Federasiyası” adı altında kürd dövləti qurmaq niyyətini açıqladı. Belə olan halda, Türkiyə artıq baş verənlərə seyrçi qala və cənub sərhəddində terrorçu bir dövlətin yaranmasına imkan verə bilməzdi. Odur ki, rəsmi Ankara hərbi müdaxilə qərarı vermək məcburiyyətində idi və verdi də. Bu o zamana təsadüf etdi ki, Suriyanın şimalında sevimli Peyğəmbərimizin (s) 1400 il öncə xəbər verdiyi kimi, qara bayraqlılarla sarı bayraqlılar, yəni İŞİD-lə kürd terrorçuları arasında qanlı savaş gedirdi.

Martın 31-də Türkiyə KİV-ləri hərbi mənbələrə istinadən belə bir xəbər yaydılar ki, əgər ABŞ Hərbi Hava Qüvvələrinin dəstəyi ilə İŞİD mövqelərinə hücuma keçən kürd terrorçu dəstələri Türkiyənin təhlükəsizliyi baxımından “qırmızı xətt” təşkil edən Əzaz-Cərablus xəttini keçərlərsə, Türkiyə silahlı qüvvələri onlara qarşı atəş açacaqdır.

Avqustun 24-də Türkiyə müxalif Azad Suriya Ordusu ilə birlikdə Suriya ərazisində “Fərat qalxanı” adı altında hərbi əməliyyata başladığını elan etdi və bu hərəkatın əsil məqsədinin Cərablus və Əl-Bab şəhərlərinin də daxil olduğu 5 min kv. km-lik bir ərazini İŞİD-dən təmizləmək olduğunu bəyan etdi. Əslində isə, əsil hədəf İŞİD yox, ABŞ-ın qurmaqda olduğu kürd zolağını yarmaq və bu zolağın Aralıq dənizinə çıxışını, eləcə də Afrin və Münbic kantonları arasındakı rabitəni kəsmək idi. İŞİD onsuz da ABŞ-ın havadan verdiyi dəstəklə irəliləməkdə olan kürdləri artıq durdurmaq gücündə deyildi.

Əməliyyat səhər saat 04.00-da başladı və həmin tarixdə müsəlman Türkiyə ordusunun gələckdə Bəni-Əsfərlə (ruslarla) savaşacağı, yəni Məlhəməyi-Kübranın baş verəcəyi yer olan əraziyə, yəni Amiq ovası ilə Dabiq şəhəri arasındakı torpaqlara daxil oldu. Və beləcə yerli müsəlmanlar həm ABŞın dəstəklədiyi sarı bayraqlılara, yəni YPG (PYD-yə, həm farslarla (İranla) eyni cəbhədə savaşan digər sarı bayraqlılara, yəni Hizbullaha, həm də Bəni-Əsfərə (ruslara) qarşı böyük bir dəstək əldə etmiş oldular. Artıq onlar göydən başlarına od yağdıran, şəhər və kəndlərini xarabazara çevirən, ailələrini vəhşicəsinə məhv edən İslam düşmənlərinə qarşı tək qalmayacaqdılar. NATO-nin ikinci böyük ordusu, NATO-ya üzv olan yeganə müsəlman ölkəsinin böyük və güclü ordusu onların yanında yer almaqdaydı.

Ruslar ilk öncə məhz Xmeymim və Lazkiyəyə gəldilər. Onun ardınca Türkiyə əskərləri “Fərat qalxanı” əməliyyatı çərçivəsində Əzəz və Cərablus bölgələrinə daxil oldular.

Əməliyyat Türkiyə silahlı qüvvələrinin Cərablusdakı YPG (PYD) terrorçularını toplardan bombardımana tutması ilə başladı. Rəsmi məlumatlara görə 294 topçu atəşi ilə 81 hədəf məhv edildi. 3 saat sonra Türkiyə Silahlı Qüvvətlərinə bağlı çox sayıda tank və zirehli birlik sınırı keçərək oradakı Azad Suriya Ordusu mənsubu müsəlman türkmən və ərablərlə bir araya gəldi. İlk hücumdaca Azad Suriya Ordusu Kəklicə və Qıvırcıq qəsəbələrini ələ keçirdi. Əməliyyat sırasında ərəb birlikləri qollarına qırmızı, türkmən birlikləri isə firuzəyi sarıqlar taxmışdılar və beləcə bir-birlərini tanıya bilirdilər. 15 saat içərisində Cərablus Azad Suriya Ordusunun əlinə keçdi. IŞİD müqavimət göstərmədən geri çəkildi. Bu səbəbdən də Türkiyə ordusu Cərablusa daxil olarkən itki vermədi. Azad Suriya Ordusunun sadəcə bir məsubu şəhid oldu. 

“Fərat qalxanı” və “Zeytun budağı” əməliyyatlarının xəritəsi

Cərablusun ələ keçirilməsindən sonra Suriya rejimindən təpki gəldi. Rejim Türkiyə tanklarının sınırı keçib Cərablusu nəzarət altına almasını "işğal" kimi dəyərləndirdi.

25 avqustda Türkiyə Cərablusa doğru hərəkət edən YPG (PYD) mənsubu bir qrup terroristi Qarqamışdakı toplardan atəşə tutdu. 26 avqust günü saat 00:20-də Türkiyə SQ tərəfindən tərtib edilən mətbuat konfransında, "Fərat Qalxanı” hərəkatının davam etdiyi, bölgədə yaşayan mülki xalqın zərər görməməsi üçün hər cür tədbirin alındığı və bu mövzuda böyük həssasiyət göstərildiyi bəyan edildi. Eyni zamanda, Türkiyə SQ-inin ələ keçirdiyi torpaqları işğal etmək fikrində olmadığı və terroristlərdən azad edilən ərazilərin Azad Suriya Ordusunun ixtiyarına veriləcəyi bildirildi.

27 avqust 2016-cı il tarixində kürd terrorçularının Amerikalılardan aldıqları roketlərlə Türkiyə birliklərinə doğru açdıqları atəş nəticəsində bir tank yüngül, diğəri isə ağır zədə aldılar. 3 türk əskəri yaralandı və 1 əskər də şəhid oldu

29 avqust 2016-cı il tarixində 400 km²-lik geniş ərazidə yerləşən Tukhar Qəbir, Halvanji, Möhsinli və Ərəb Həsən Sağır kimi 43 kənd nəzarət altına alındı.

30 avqust. Türkiyə SQ 21 hədəfə 108 atış atıldığını açıqladı. Eyni zamanda "tank ovcusu" kimi tanına A-10 tipli təyyarələr ilk dəfə istifadə edildi və 2 hədəf məhv edildi. Türk ordusu həmin gün Suriyanın 24 kilometr dərinliyinə qədər daxil oldu.

31 avqust. 25 hədəf uzaqvuran “Fırtına” toplarından atılan 107 atəşlə zərərsizləşdirildi. Diğər yandan sınıra tank sövqiyyəti davam etdi. Cərablusun qərbində 1 türk tankı roketlə vuruldu, 3 əskər yaralandı. Türkiyə Silahlı Qüvvələri tanka atəş açılan nöqtəni məhv etdi.

1 sentyabr. Türkiyə SQ15 hədəfə 99 atəş açıldığı barədə məlumat yaydı. Ümumilikdə 262 hədəfin məhv edildiyi bildirildu. Cərablusun qərbində Zavqar, Tel-Ağbar, Şainə, Külliyə və Əs-Sabuniyə kəndləri ələ keçirildi.

3 sentyabr. Türk zirehli vasitələri Kilisin Əlibəyli elçəsindən Suriyanın Çobanbəy elçəsinə, Ria qəsəbəsinə girdi. Beləcə əməliyyatın ikinci mərhələsi başladı. Gün içində Türk Silahlı Qüvvələrinin dəstəklədiyi Azad Suriya Ordusu Ərəb İzzah, Ər-Fursan və Əl-Rai bölgələrində torpaq qazanmağa başladı. Türkiyə Silahlı Qvvələri verdiyi açıqlamada İŞİD mənsublarının mövqelərindən döyüşsüz çəkildiklərini bildirdi. Beləcə, Kubba Turkuman aerodromu döyüşsüz ələ keçirildi və ilk dəfə Əl-Baba yürüşün başlanacağı söylənməyə başlandı.

4 sentyabr. Əl-Rai bölgəsinə gerçəkləşdirilən hücum nəticəsində Əzəz-Cərablus xətti də tamamən Türk Silahlı Qüvvələrinin əlinə keçdi. İŞİD bölgədən döyüşsüz geri çəkildi. Türkiyə ordusu Tuvayran, Qübbə Türkmən, Əl-Kadi, Tel-Ar, Əs-Süveydah, Vüquf və Tel-Battal bölgələrində bulunan kürd terroristlərinin mövqelərinə 293 dəfə toplardan atəş açıldığını və 83 hədəfin məhv edildiyini açıqladı.

5 sentyabr. İŞİD-in geri çəkilməsilə Əzəz-Cərablus arasındaki avtomobil yolu nəqliyyatın üzünə açıldı. 12 bölgə Türk Silahlı Qüvvələrinin əlinə keçdi.

6 sentyabr. Vüquf bölgəsində 2 türk tankına roketlərdən atəş açıldı. Türk ordusu itkilərə məruz qaldı. 3 türk əskəri şəhid oldu, 1 əskərsə yaralandı.

7 sentyabr. Şandır bölgəsindəki 4 hədəf zərərsizləşdirildi. 8 sentyabr. Kantara, Əş-Şəhid, Əl-Humran və Daşlı Höyük məhəllələri ələ

keçirildi. 9 sentyabr. Daha bir türk tankı vuruldu, 3 türk əskəri şəhid oldu, 1 əskər

yaralandı. Tel-Əli, Tel əl-Hava və Vüquf bölgələrində 4 IŞİD qərargahı yerlə bir edildi.

Həmin gün İsveçrədə Rusiyanın xarici işlər naziri Lavrov və ABŞ-ın dövlət katibi Con Kerri Türkiyənin irəliləyişini əngəlləmək üçün Suriya barədə çoxpilləli plan haqqında razılığa gəldilər. Plana atəşin 7 günlüyünə dayandırılması, müxalifətin və terrorçu qruplaşmaların təsnifi və humanitar yardımların çatdırılması məqsədilə Kastello yolu ətrafında silahdan arındırılmış zonanın yaradılması daxil idi. O, sentyabrın 12-dən qüvvəyə minməli idi. Rusiya və ABŞ

İŞİD-in geri çəkiləcəyini, Türkiyənin də kürd terrorçularının müqavimətini asanlıqla qıraraq bu cür sürətlə irəliləyəcəyini gözləmirdilər. Türkiyənin Suriyada “Bataqlığa” düşəcəyinə inanırdılar. Fəqət bunun əksi baş verməkdə idi.

10 sentyabr. Türkiyə ordusu daha 10 hədəfi vurdu. Gün ərzində 6 mina zərərsizləşdirildi.

11 sentyabr. Türk ordusunun irəliləyişi, IŞİD-in geri çəkilişi davam etdi. Qaziantepdən döyüş bölgələrinə tank və əskər göndərilməsi də aralıqsız davam etdi.

12 sentyabr. Türkiyə SQ əməliyyatın 20-ci günündə 845 kilometrlik sahənin nəzarət altına alındığını, irəliləyişin davam etdiyini və həyata keçirilən 2 hava hücumu ilə bir silah-sursat ambarının və bir topçu mənzilinin zərərsizləşdirildiyini bildirdi.

Həmin gün Rusiyanın xarici işlər naziri Lavrov və ABŞ-ın dövlət katibi Con Kerrinin İsveçrədə sentyabrın 7-də əldə etdikləri Suriya barədə çoxpilləli plan haqqında razılaşma qüvvəyə mindi.

13 sentyabr. Rai, Əzəz və Cərablus bölgələrində kəşfiyyat, müşahidə əməliyyatları davam etdi.

17 sentyabr. Rusiyanın xarici işlər naziri Lavrov və ABŞ-ın dövlət katibi Con Kerrinin İsveçrədə sentyabrın 7-də əldə etdikləri və 12 sentyabrda qüvvəyə minən Suriya barədə çoxpilləli plan haqqında razılaşma Əsəd rejiminn və Rusiyanın ona əməl etməmələri səbəbindən pozuldu.

Həmin gün ABŞ-ın başçılıq etdiyi koalisiya qüvvələri Deyr əz-Zor istiqamətində irəliləyən Əsəd qüvvələrinə havadan zərbə endirdilər. Nəticədə rejimin 60 əskəri öldü və 100 nəfər də yaralandı. Bu, İŞİD-in işinə yaradı və İŞİD dərhal şəhərin yaxınlarında yerləşən aviabazanı mühasirəyə aldı.

19 sentyabr. Hələb yaxınlarında BMT və Suriyanın Qırmızı Aypara Cəmiyyətinin birgə təşkil etdikləri humanitar yardım konvoyuna zərbələr endirildi. ABŞ bunun məsuliyyətini Rusiyanın və Əsəd rejimini daşıdığını bəyan etdi. Rusiya isə insindentə səbəb kimi ABŞ-ın müxalifətlə terrorçuların təsnifinə mane olmasını göstərdi. ABŞ da öz növbəsində Rusiyanı problemin siyasi yollarla həllinə nail olmaq üçün Bəşər Əsədə təzyiq göstərməməkdə günahlandırdı.

19 sentyabr. Ən-Nüsra Cəbhəsi Hələb ətrafında rejim qüvvələrinə və onlara dəstək verən İrana bağlı qüvvələrə hücuma keçdi.

22 sentyabr. Rejim qüvvələri havadan Rusiyanın, yerdə isə İrana bağlı qüvvələrin dəstəyi ilə şəhəri xarabazara çevirmək və dinc əhalini məhv etmək hesabına Hələbi ələ keçirdilər. Şəhəri müdafiə edən Ən-Nüsra Cəbhəsinin döyüşçüləri dinc əhalini xilas edə bilmək üçün şəhər əhalisinin sağ qalan hissəsi ilə birlikdə İdlibə çəkilmək məcburiyyətində qaldılar.

3 oktyabr. ABŞ Rusiya ilə atəşkəsə nail olmaq üçün saxladığı ikitərəfli əlaqəyə son verdiyini, bununla belə, Rusiyanın Müdafiə Nazirliyi ilə koordinasiyanın davam etdiriləcəyini bəyan etdi.

16 oktyabr. Dabıq və ətrafındakı Suran və Ahterin şəhərləri Türkiyə dəstəkli Azad Suriya Ordusunun nəzarətinə keçdi. Heç kəsin gözləmədiyi halda, İŞİD Dabiqi, demək olar ki, müqavimətsiz tərk etdi. Halbuki İŞİD mənsubları bura çox böyük önəm verir və aşağıdakı hədisə istinad edərək, “Rumlar”, yəni xristianlar

(Rusiya) üzərində məhz Dabıqda böyük qələbə çalacaqlarına inanır və həmin günü gözləyirdilər:

"Rumlar Amiq və ya Dabıq adlı yerlərə enmədikcə qiyamət qopmaz...” (Müslim, 2897).

Gözlənilmədən qarşılarına müsəlman ordular – Azad Suriya Ordusu və Türkiyə Silahlı Qüvvələri çıxdı. Bu səbəbdən də ərazi müqavimətsiz tərk edildi. Çünki önəmli olan bölgənin rusların və ya da ABŞ-ın əlinə keçməməsi, müsəlmanlarda qalması idi.

Dabıq mövzusu İŞİD-in ideoloji-siyasi təbliğatında o qədər böyük yer tuturdu ki, bu adda dərgi çıxarır və öz baxışlarını həmin jurnal vasitəsiylə geniş kütlələrə çatdırırdılar. İlk nömrəsi 5 iyul 2014-cü ildə, Əl-Bağdadinin xəlifə elan edilməsindən dərhal sonra işıq üzü görən bu elektron dərgi İŞİD-in “Al-Hayat Media Senter” adlı mətbuat xidməti tərəfindən çıxarılır, “Portable Document Format” formatında bir çox saytlarda yayınlanırdı. Onun mətbu variantı bir müddət “Amazon.com” dükanlarında satılmış, fəqət ABŞ hökuməti bundan xəbər tutan kimi bunun qarşısı alınmışdır.

14 noyabr. Suriya havasında rusların МİQ-29КR qırıcı təyyarəsi vuruldu. Rusiya prezidenti Vladimir Putin və ABŞ prezidenti Donald Tramp arasında baş tutan telefon danışığında tərəflər “terrorçulara” qarşı birgə mübarizə aparmaq barədə razılığa gəldilər.

5 dekabr. Ruslara aid SU-33 təyyarəsi vurularaq düşürüldü.21 dekabr. 14 türk əskəri şəhid oldu, 33 nəfəri də yaralandı. Buna qarşılıq

olaraq Türkyənin Hava qüvvələri 67 hədəfi bombaladı.29 dekabr. 2016-cı ilin sonlarında Rusiyanın Müdafiə Nazirliyi iki ay

müddətində Türkiyənin vasitəçiliyi ilə Suriyanın mərkəzi və şimal bölgələrinə nəzarət edən və ümumi sayları 60 mindən artıq olan silahlı müxalifət qüvvələri ilə apardığı danışıqlar nəticəsində rejimlə onlar arasında dekabr ayının 29-dan etibarən atəşkəs imzalanmasına nail oldu. Saziş BMT tərəfindən terrorist təşkilatlar kimi tanınan İŞİD və Ən-Nüsra Cəbhəsinə şamil edilmirdi. Türkiyə, Rusiya və İran arsında əldə edilən razılaşmaya əsasən, Rusiya özünün Xmeymimdə yerləşən Su-24M və Su-34 bombardımançı təyyarələrinin bir qismini Suriyadan çıxartmağa, 12 ədəddən az olmamaq şərtilə onları Su-25SM qırıcı təyyarə ilə əvəz etməyə boyun oldu. Aviatexnikanın, helikopterlər də daxil olmaqla, 30-35 sayını keçməməsinə razılaşdı.

2016-cı ilin sonunda Rusiyanın Aralıq dənizində göyərtəsində 14 ədəd qırıcı (Su-33 və MiQ-29K) olan “Admiral Kuznetsov” adlı təyyarə daşıyan gəmisi, “Böyük Pyotr” atom kreyseri, “Minsk”, “Müzəffər Georgiy” və “Nikolay Filçenkov” desant gəmiləri, eləcə də kiçik ölçülü “Miraj” raket kateri lövbər salmışdı.

Buna və havadan başına yağdırılan bombalara baxmayaraq, İŞİD Palmiranı rejim qüvvələrindən və İrana bağlı qruplaşmalarından geri ala bildi. Bu, hal Rusiya və İranın nüfuzuna xeyli dərəcədə sarsıdıcı zərbə vurdu.

2017-ci illin 6 yanvarında Rusiyanın Müdafiə Nazirliyi prezident Vladimir Putinin qərarına əsasən təyyarə daşıyan “Admiral Kuznetsov” gəmisinin Surya sahillərini tərk etməkdə olduğunu açıqladı.

18 yanvar. Rusiya və Türkiyə birlikdə hərbi əməliyyat keçirdilər. Rusiyaya məxsus Su 24M və Su-34 təyyarələri İŞİD, Türkiyənin F-16 və F-4 təyyarələri YPG (PYD) mənzillərini bombaladı.

2017-ci ilin əvvəlində Qazaxıstanın prezidenti Nursultan Nazarbayev Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğan və Rusiyalı həmkarı Vladimir Putinlə əlaqə saxlayaraq, onlara Suriyadakı bütün tərəflərin atəşkəs barədə ümumi razılığa gələ bilmələri üçün Qazaxıstanın paytaxtı Astananı danışıqlar məkanı kimi təklif etdi. Təklif böyük məmnuniyyətlə qəbul edildi.

23-24 yanavar. Astana formatında ilk görüş keçirildi. Görüşdə rejimi Rusiya və İran, müxalifəti isə Türkiyə təmsil edirdi. BMT-nin vasitəçi, ABŞ-ın isə müşahidəçi rolunda çıxış etdiyi bu görüşdə ilk dəfə rejimlə müxalifət eyni masa arxasına oturduldu.

Zamin ölkələr qismində çıxş edən Türkiyə, Rusiya və İran BMT-nin nəzarəti altında monitorinq qrupunun yaradılması barədə razılıq əldə etdilər.

9 fevral. Rusiya “səhvən” Əl-Bab yayxınlarındakı Türkiyə mövqelərinə atəş açdı, nəticədə 3 türk əskəri şəhid oldu.

15-16 fevral. Astana formatında ikinci görüş keçirildi. Görüşdə rejim və müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və İordaniya iştirak etdilər.

24 fevral. Əl-Bab Azad Suriya Ordusunun əlinə keçdi. Beləcə, 198 gün davam edən “Fərat qalxanı əməliyyatı” sona çatdı. Beləcə, 243 yaşayış məntəqəsi və 2015 km²-lik ərazi Türkiyə Silahlı Qüvvələri və Azad Suriya Ordusunun nəzarətinə keçmiş oldu.

14-15 mart. Astana formatında üçüncü görüş keçirildi. Görüşdə rejim və müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və İordaniya iştirak etdilər.

Zamin dövlətlər atəşkəs rejiminin hazırki vəziyyətini , əsirlərin dəyiş-düyüşünü, yeni Suriya Konstitusiyası və digər məsələləri müzakirə etdilər.

Aprelin əvvəlində İdlibdə baş vermiş kimyavi hücumun məsuliyyətinin Əsəd rejimininin üzərinə düşdüyünü söylətən ABŞ prezidenti Donald Trampın əmri ilə ABŞ Hüms əyalətində yerləşən Əş-Şayrat aviabazasına roket zərbələri endirdi.

3-4 may. Astana formatında dödrüncü görüş keçirildi. Görüşdə rejim və müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və İordaniya iştirak etdilər.

Zamin ölkələr silahsızlaşdırılmış bölgələr barədə Memorandum imzaladılar. Sənəd İdlib, Hüms, Şərqi Quta, Dera və Kuneytra bölgələrini əhatə etməkdə idi. Türkiyə, Rusiya və İran Suriyanın torpaq bütünlüyünə tərəfdar olduqlarını bəyan etdilər.

Mayın sonunda müxalif qruplaşmalar Hümsdən çəkildilər.İyunda ABŞ və Rusiya arasında Suriyanın cənubunda silahsızlaşdırılmız bölgə

yaratmaq barədə razılıq əldə edildi. ABŞ və Rusiya nüfuz dairələrini müəyyənləşdirdilər. Fərat çayı nüfuz dairələri arasında sərhədd kimi müəyyənləşdirildi.

4-5 iyul. Astana formatında beşinci görüş keçirildi. Görüşdə rejim və müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və

İordaniya iştirak etdilər. Tərəflər atəşkəs rejimini davam etdirməkdə qərarlı olduqlarını bir daha təsdiqlədilər.

Sentyabrın rejim qüvvələri Deyr əz-Zor şəhərinin blokadasını qırdılar.14-15 sentyabr. Astana formatında altıncı görüş keçirildi. Görüşdə rejim və

müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və İordaniya iştirak etdilər. Tərəflər Doğu Qutada, Hümsün bəzi bölgələrində, İdlibdə və ona sərhədd Lazkiyə, Hama və Hələb vilayətlərində gərginliyi azaltma zonaları yaratmağa qərar verdilər.

6-14 oktyabr. Rejim qüvvələri havadan rus təyyarələri, yerdən isə İrana bağlı qüvvələrin dəstəyi ilə İŞİD-i Deyr əz- Zor əyalətinin Məyadin şəhərindən sıxışdırıb çıxara bildilər.

30-31oktyabr. Astana formatında yeddinci görüş keçirildi. Görüşdə rejim və müxalifət nümayəndələri, zamin ölkələr və müşahidəçi qismində BMT, ABŞ və İordaniya iştirak etdilər. Tərəflər Suriya konfliktinin həll edilməsində qərarlı olduqlarını diqqətə çatdırdılar.

Həmişəki kimi İŞİD və Ən-Nüsra razılaşmalardan kənarda qaldı.3 noyabr. İŞİD Deyr əz-Zordan sıxışdırıldı.Bu arada Əsəd rejiminə bağlı

qüvvələr Rusiya və İranın dəstəyi ilə Fərat çayını keçərək Hişam və Tabiya qaz yataqlarından 5 km aralıda 20 km dərinliyində bir ərazidə mövqe qazandılar.

Noyabr ayında Suriya cəbhəsində baş verənlərə münasibət bildirən Rusiya prezidenti Vladimir Putin ən önəmli hadisə kimi Astana prosesini və silahdan arındırılmış gərginliyi azaltma bölgələrinin yaradılmasını qeyd etdi və fəal hərbi əməliyyatlara son qoyduğunu bildirdi. Eyni zamanda Suriyada sülhə nail olmaq üçün görülən işləri daha da dərinləşdirmək məqsədilə Soçidə Suriya xalqlarının Konqresini keçirməyi təklif etdi.

21-22 dekabr. Astana formatında səkkizinci görüş keçirildi. Tərəflər növbəti 2018-ci ilin 29-30 yanvarında Soçidə Konqres keçirilməsinə qərar verdilər. Astana prosesinin də davam etməsinin vacibliyini xüsusi qeyd etdilər.

2018-ci ilin 20 yanvarında Türkiyə Afrində ABŞ-ın silahlandırdığı PKK-YPG (PYD) terrorçularına qarşı “Zeytun budağı” əməliyyatına start verdi. Əməliyyat səhər saat 17.00-da başladı. Hərəkatın ilk mərhələsində PKK-YPG (PYD)-yə aid 7 bölgədə yerləşən müşahidə nöqtəsi, mənzil və siah-sursat anbarlarından ibarət 108 hədəf, eləcə də YPG-nin əlində olan Minninq hərbi hava bazası bombardıman edldi. Əməliyyatda 8 fərqli aerodromdan qalxan 72 ədəd F-16 təyyarəsi iştirak etdi. Buna paralel olaraq, Azad Suriya Ordusu da Əzəzdən Afrin istiqamətində hərəkata keçdi.

YPG (PYD) Bəşər Əsədə müraciət edərək, ondan kömək istədi, fəqət Rusiyanın kuklası halına gələn və Moskvanın əmri olmadan hərəkət edə bilməyən Əsəddən heç bir cavab gəlmədi. Kürd terrorçular Əl-Bab əməliyyatı zamanı olduğu kimi, bu dəfə də Suriyanın hava sahəsini Türkiyə təyyarələrinə açan Rusiyanı xəyanətdə günühlandırdılar.

ABŞ-ın müdafiə naziri Ceyms Mattis Afrindəki kürd terrorçularına yardım məqsədilə Fəratın şərqində buluna YPG (PYD) silahlılarının Fəratın qərbinə keçmələrinə yardımçı oldu. Fəqət ABŞ Rusiya ilə Suriyanı nüfuz dairələrinə

böldüklərindən və Fəratın qərbi ruslara aid olduğundan Afrindəki YPG (PYD) qüvvələrinə, Fəratınn şərqində olduğu kimi, hava dəstəyi verə bilmirdi.

Türkiyə Silahlı Qüvvələri əməliyyatın səkkizinci günündə YPG (PYD)-yə aid toplam 340 hədəfin məhv edildiyini bəyan etdi. 28 yanvar 2018-ci il tarixində Burseya dağı bütünlüklə nəzarət altına alındı. Həmin gün YPG-nin qadın qolu YPJ mənsubu olan “Avesta Xabur” kod adlı bir qadın terroristin Türkiyə əskərlərinin olduğu bölgədə terror aktı törətdi.

30 yanvar. Türkiyə Silahlı Qüvvələri Afrinə havadan türkçə, kürdcə və ərəbcə yazılmış vərəqələr atdı. Vərəqələrdə yerli xalq bölgədə olan kürd terrorçularına qarşı mübarizəyə səsləndi və "Afrin Afrinlilərindir" mesajı verildi. Eyni şəkildə Afrinlilərin telefonlarına da SMS-lər göndərildi. 

31 yanvar. Darmıq dağının cənub yamacında Abdullah Öcalanın betondan inşa edilmiş böyük barelyefi insansız hava araçları tərəfindən bombalandı.

1 fevral. Afrinin şimalındakı Əli Qar və Zar kəndləri YPG (PYD)-dən alındı. Əli Qar və Zar kəndlərinin alınmasıyla birlikdə Zəhran bölgəsi ile Şinqal kəndi arasındakı ərazi bütünlüklə nəzarət altına götürüldü. Afrinin şimalında böyük bir bölgə Türkiyə Silahlı Qüvvələrinin əlinə keçdi. Həmin gün Bülbül qəsəbəsi də terrorçulardan təmizləndi. Beləcə, Türkiyə Silahlı Qüvvələri hərəkat boyunca ilk dəfə böyük bir bölgəni elə keçirmiş oldu.  Afrin vilayətində yerləşən kəndlərin 10-da biri Azad Suriya Ordusunun tam nəzarətinə keçdi.

17 fevral. 2018-ci ilin fevral ayı ərazində itkilərin artdığı, bir ay ərzində Türkiyə SQ-dən 32 əskərin şəhid, 170 əskərin də qazi olduğu açıqlandı. Azad Suriya Ordusunun da 60-dan çox şəhid verdiyi məlum oldu. Bu məlumatı 2018-ci tarixində Rəcəb Tayib Ərdoğan yaydı. 

19 fevral. Həmin günədək 1641 YPG terrorçusunun zərərsizləşdirildiyi məlum oldu. Verilən məlumatlarla Türkiyə SQ tərəfindən düzənlənən hava hücumlarında bir azalma baş verdiyi diqqətə çatdırıladı. Belə ki, 20-26 yanvar arasında 340, 27 yanvar-2 fevral arasında 198, 3-11 fevral arasında 89 və 12-16 fevral tarixləri arasında 47 hava hərəkatının düzənləndiyi bildirildi. Buna səbəb kimi fevralda müsəlman döyüşçülərin bir rus təyyarəsini vurması göstərildi.

Əməliyyata qatılan Türkiyə SQ və Azad Suriya Ordusu təkcə YPG (PYD) terrorçuları ilə deyil, bölgədə olan və terrorçulara açıq dəstək verən rejim gücləri və İrana bağlı şiə qruplaşmaları ilə də çatışmalı olurdular. Rejimin və İranın dəstəyi ABŞ-ın Fəratın şərqindən göndərdiyi yeni terrorçu dəstələrin döyüş yerinə şiə qruplaşmaların nəzarətində olan ərazilərdən sərbəst keçərək gəlmələri şəklində də davam etməkdəydi. ABŞ-ın bölgəyə sövq etdiyi terrorçular içərisində İraqın Sincar bölgəsindən gələn PKK-lılar da vardı. Onlar da İrana bağlı şiə qruplaşmaların onlar üçün açdığı dəhlizdən keçib gəlirdilər.

Hərəkatın 31-ci günündə Əsəd rejimi dövlət televiziyası vasitəsilə rejimə  bağlı güçlərin kürd terrorçularına dəstək məqsədilə Afrinə sövq edildiyini rəsmən bəyan etdi. Buna cavab olaraq, Türkiyənin xarici işlər naziri Mövlud Çavuşoğlu  Türkiyənin buna cavabının çox ağır olacağını açıqladı.

20 fevral. Kürd terrorçularına dəstək məqsədilə rejim güclərinin və İrana bağlı Haşti-Şabi güclərinin Hələbdən Afrinə  göndərildiyi, onların yük və zirehli maşınlardan ibarət “Baqir Batalyonu”na aid konvoyunun Afrin istiqamətində

hərəkət etdiyi barədə məlumat əldə edildi. Türkiyə Silahlı Qüvvələri bu konvoya toplardan xəbərdarlıq atəşi açdı, nəticədə konvoy 10 km geri çəkilmək məcburiyyətində qaldı.

22 Həmin gün axşam Afrinə silah-sursat daşıyan 30-40 maşınlıq YPG (PYD)  konvoyu Türkiyə ordusu tərəfindən məhv edildi. 

26 fevral. Daha 115 düşmən mövqeyi ələ keçirildi. YPG (PYD)-nin nəzarətində olan ərazilərin sahəsi daha da daraldılaraq bu ərazilərin Türkiyə sınırıyla bağlantısı bütünlüklə kəsildi. Bundan sonra çatışmalar Raco və Cin Dərəsi istiqamətində davam etdi.

6 mart. Türkiyə SQ və ASO Raconu nəzarətləri altına aldılar. Raco və Cin Dərəsindən Afrinə uzanan avtomobil yolları da ələ keçirildi.

12 mart. Afrin mühasirəyə alındı. Ətraf kəndlər ələ keçirildi.17 mart. Şərqdən qərbə və qərbdən şərqə irəliləyən Türkiyə ordusu Afrinin

şimalında birləşdi.  48 saat sonra Afrin bütünlüklə Türkiyə ordusunun və Azad Suriya Ordusunun

nəzarəti altına keçdi. Əməliyyat uğurla başa çatdı.30 yanvar. Soçidə 1,5 min nümayəndənin iştirakı ilə konqres tərtib edildi.

Beləcə, Astanada başlayan sülh prosesi yeni bir mərhələyə qədəm qoydu.Beləliklə, Soçi konqresi ilə “müsəlmanlarla ruslar arasındakı güvənli sülh”

daha da möhkəmlənmiş oldu. Bundan əvvəl Astanada əsası atılan sülhdən istifadə edən müsəlmanlar Rusiyanın dəstəyi ilə, daha doğrusu, hava sahəsini açması ilə ABŞ-ı dəstəklədiyi “sarı bayraqlılar”la, başqa sözlə, YPG (PYD) ilə savaşıb zəfər çaldılar. Sülhün pozulması və ruslarla böyük savaş hələ qabaqda idi. Hələliksə sülh şəraiti davam edirdi.

Soçidə görüşən tərəflər Suriyanın yeni Konstitusiyası üzərində müzakirələr apardılar. Sülh danışıqları və müzakirələr BMT tərəfindən terrorçu kimi tanınan İŞİD və Ən-Nüsra Cəbhəsi, eləcə də Əhrar əş-Şam, Təhrir əş-Şam, Fəyləq ər-Rəhman kimi barışmaz qruplaşmaları əhatə etmirdi. Rusiya və İran tərəfindən dəstəklənən Əsəd rejimi ilə onlar arasında qanlı toqquşmalar davam edir, tərəflər ağlasızmaz itkilər verirdi. Yanvarın 7-də baş verən döyüşlərdə Əsəd rejiminin briqada generalı Heydər Həsənin məhv edilməsi döyüşlərin hansı cəviyyədə getdiyinin göstəricisi idi.

7-8 fevral. ABŞ-ın hava qüvvələri Həşm şəhərində yerləşən Bəşər Əsəd güclərinə hücum təşkil etdi.

14-15 may. Astana formatında doqquzuncu görüş oldu.2018-ci ilin yayında Rusiya, gözlənildiyi kimi, müsəlmanlarla əldə edilmiş

“güvənli sülh”ü pozaraq, 4 gərginliyi azaltma bölgəsindən 3-də hərbi əməliyyatlara başladı. Rusiya və İran tərəfindən dəstəklənən Əsəd rejiminə bağlı hərbi hissələr Rusiyanın havadan, İrana bağlı şiə qruplaşmalarının yerdən dəstəyi ilə Əs-Süveydə, Dera və Əl-Kunytra, eləcə də Şərqi Qutanı ələ keçirdi. Hüms və Hamanın da bir hissəsi rejim qüvvələrinin əlinə keçdi. Sözügedən bölgələr müsəlmanlardan, qadın, qoca, uşaq demədən, bütünlüklə təmizləndi.

Dəməşqin mərkəzindən 10 km şərqdə yerləşən Qutada, Əsəd rejimi, rus və fars faşistləri onu yerlə bir etməmişdən və əhalisini köçə zorlamamışdan öncə, yarısı uşaq olmaqla, 400 min əhali yaşamaqda idi. Müxalifətin əsas istinad nöqtələrindən

biri hesab edilirdi. Oranın xalqı təqribən 6-7 il idi ki, rejim qüvvələri tərəfindən mühasirəyə alınmış və digər bölgələrdən təcrid edilmiş vəziyyətdə yaşayır, dirənməkdə davam edirdi. Bəşər Əsədin dinc əhaliyə qarşı 2013-cü ildə kimyəvi silah işlətməsi və tətbiq edilən sarin qazından 1729 nəfər mülki şəxsin həyatını itirməsi də onu yıprada bilməmişdi.

Əsəd və İran gücləri, Rusyanın havadan dəstəyi ilə müxaliflərin nəzarəti altındakı Şərqi Qutanı ələ keçirmək üçün 19 fevral 2018-ci il tarixində hərəkətə keçmişdi. Həmin tarixdən etibarən rejim, İrana bağlı şiə qruplaşmalar və Rusiyanın savaş təyyarələri 400 min mülki əhalinin yaşadığı bölgəyə havadan və yerdən təşkil etdikləri hücumları artırdılar. Hücum nəticəsində onminlərlə insan evsiz-eşiksiz qaldı, minlərlə insan qətlə yetirildi və ya şikəst edildi. Minlərlə uşaq yetim qaldı.

BMT Təhlükəsizlik Şurasının 24 fevralda aldığı atəşkəs qərarına rəğmən rejim və dəstəkçilərinin intensiv hücumlarına məruz qalan Şərqi Qutada mülki əhali arasında ölümləri dəvam etmiş, beynəlxalq müşahidəçilərin sülhə nail olmaq barədə təşəbbüsləri nəticə verməmişdi.

3 martdan etibarən bölgəyə quru əməliyyatı başladılmış və mülki obyektlər, o cümlədən evlər, məktəb və xəstəxanalar bombalamanmağa davam etmişdi. Əsədə və İrana bağlı ələvi və şiə hərbi birləşmələr martın 11-12 – də qəsəbənin şərqindən qərbinə doğru irəliləyərək Haresta qəsəbəsini də mühasirəyə almış və Şərqi Quta bölgəsini 3 parçaya bölmüşdü.

Nəhayət, yayda başdan-başa xarabazara çevrilən Hüms, Hama və Quta əhalisi, eləcə də silahlı müxalifətin döyüşçüləri Türkiyənin yardımı ilə İdlib bölgəsinə sövq edilə bildilər. Bu barbarlıq aksiyasından sonra yüzminlərlə Suriyalı Türkiyəyə pənah gətirmək məcburiyyətində qaldı və Türkiyədəki Suriyalı mültəcelərin sayı 3 milyonu keçdi.

İllər ərzində Qutanı və xalqını qaniçən rejimdən və dəstəkçiləri Rusiya və İrandan müdafiə müdafiə edən əsas qüvvə Ceyş ül-İslam (İslam Ordusu) təşkilatı olmuşdur. Sözügedən qurum 2013-cü ildə bir neçə xırda İslami təşkilatın birləşməsi ilə yaradılıb. 2018-ci ilə qədər Şərqi Qutada ən güclü silahlı qruplaşma olan Ceyş ül-İslamın qərargahı Dumada yerləşirdi. Təşkilat Bəşər Əsəd rejimi, Rusiya və İran tərəfindən terrorist qruplaşmalar siyahısına daxil edilsə də, nə BMT, nə də digər ölkələr onu terrorçu təşkilat kimi tanımır və Rusiyanın 2016-cı ildə onu BMT-nin terrorçu təşkilatlar siyahısına saldırması cəhdi BMT tərəfindən rədd edilmişdir.

Hazırda Hələb vilayətinin Azad Suriya Ordusunun nəzarətində olan şimal hissəsində fəaliyyət göstərir. Onun dəfələrlə terrorizmə qarşı bəyanatlar verdiyi bilinməkdədir.

Ceyş ül-İslamın qurucusu və ilk başçısı Mühəmməd Zəhran Alluşdur. Tanınmış din xadimi Abdullah Mühəmməd Alluşun oğıu olan Mühəmməd Zəhran Alluş 1970-ci ildə doğulub, öncə Dəməşqdəki Şəriət Universitetində, daha sonra isə Mədinədəki İslam Universitetinin Şəriətşünaslıq fakultəsində təhsil alıb. Magistr dərəcəsi alıb. 2011-ci ildə Liva əl-İslam (İslam briqadası) adlı təşkilat qurub, sonra bu təşkilatın digər təşkilatlarla birləşdirilməsi ilə Ceyş ül-İslam təşkilatını yaradıb. 2015-ci ilin 25 dekabrında rusların atdığı raket zərbəsi

nəticəsində şəhid olub. Qardaşı Mühəmməd Alluş təşkilatı 2017-ci ildə Astana görüşündə təmsil edib.

Mühəmməd Zəhran Alluşun şəhid olmasından sonra təşkilata İssam əl-Buvaydani başçılıq edir.

Qeyd edək ki, Ceyş ül-İslamın ən yadda qalan hərbi aksiyası Suriyanın müdafiə naziri Davud Racih və müavini Asəf Şövkətin məhv edilməsi ilə nəticələn aksiyadır.

Suriya savaşının, başqa sözlə, Məlhəmə-i Kübranın sonrakı xronologiyası aşağıdakı kimidir:

17 sentyabr (2018). Rusiya prezidenti Vladimir Putin və Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğan İdlib ətrafında yaranmış gərginliyi aradan qaldırmaq üçün Soçidə bir araya gələrək İdlibdə silahlardan arındırılmış bir bölgə qurulması barədə anlaşma əldə etdilər. Razılaşmaya əsasən 15-20 kilometr derinliyində və 250 kilometr uzunluğundaki silahsızlandırma bölgəsi yaratmaq qərara alındı və bu yolla Türkiyə prezidenti Rusiya, İran və Əsəd rejiminin müsəlmanları son sığınacaq yerləri olan İdlibdən də təmizləmək planının həyata keçməsini əngəlləməyə nail oldu.

Razılaşma aşağıdakı müddəaları əhatə etməkdə idi: 1. İdlib gərginliyi azaltma bölgəsi qorunacaq. Türkiyənin müşahidə nöqtələri

güçləndiriləcək.2. Rusiya İdlibdə hərbi əməliyyat və hücumlardan qaçınılması üçün gərəkli

tədbirlər alacaq və mövcus status-kvo qorunacaq.3. Silahsızlaşdırma bölgəsi yaradılacaq və bölgə 15 - 20 km olacaq.4. Silahsızlaşdırma bölgəsinin sınırları sahədəki çalışmalarla müəyyən

ediləcək.5. Bütün radikal qruplar silahsızlaşdırma bölgəsindən 15 oktyabra qədər

çıxarılacaq.6. Qarşıdurma tərəflərinə aid bütün tanklar, çoxlüləli raketatanlar, toplar ve

minaatanlar da daxil olmaqla, ağır silahlar 10 oktyabrda İdlibdəki silahsızlaşdırma bölgəsinden çəkiləcək.

7. Silahsızlaşdırma bölgələrindəki monitorinqlər türk və rus əskərləri tərəfindən həyata keçiriləcək. Monitorinqlər insansız hava araçlarıyla havadan da gerçəkləşdiriləcək.

8. M4 - M5 avtomobil yolu təhlükəsizliyi ilin sonuna qədər təmin ediləcək və nəqliyyata açılacaq.

9. İdlibdə sürdürüləcək atəşkəs rejiminin təmin edilə bilməsi üçün təsirli tədbirlər alınacaq. İran, Türkiyə, Rusya ortaq koordinasiya mərkəzi təşkil ediləcək.

Razılaşmaya əsasən, İdlibdə fəaliyət göstərən ve başında Həyat Təhrir əş-Şamın durduğu təşkilatların, təşkil ediləcək silahsızlaşdırma bölgəsini tərk etmələri, ağır silahların da 15 oktyabra qədər geri çəkilməsi öngörülməkdə idi.

18 sentyabr. Gecə İsrailə aid dörd F-16 təyyarəsi rejimin Latakiya ərazisindəki mövqelərinə zərbələr endirdi. Bu zərbələri Rusiya istehsalı S-200 zenit-raket kompleksi vasitəsilə zərərsizləşdirmək istəyən Əsəd rejiminin əskərləri həmin sırada Xmeymin hərbi bazasına enməyə çalışan, içində rus generallarının və

yüksək rütbəli zabitlərinin olduğu, Suriya ordusu üçün hərbi-tezniki ləvazimat gətirən Rusiyaya aid İl-20M yük təyyarəsini vurdular.

25 sentyabr. Xmeymin bazasına iki İl-76 hərbi yük təyyarəsi vasitəsilə çoxfunksiyalı “Krasuxa-4” tipli dalğaqarışdırıcı avadanlıqlar gətirildi.

3 oktyabr. Rusiyanın müdafiə naziri Sergey Şoyqu Təhlükəsizlik Şurasını Suriyaya S-300 zenit-raket komplekslərinin çatdırıldığı barədə məlumatlandırdı.

19 noyabr. Əsəd rejiminin “baş hərbi qərargahı” İŞİD-ə qarşı Əs-Səfa vulkanik yaylasında aparılan çoxhəftəlik əməliyyatların bitdiyini bəyan etdi.

28-29 noyabr. Astana formatında 11-ci görüş keçirildi. Tərəflər Türkiyənin israr və təkidi ilə Suriyanın Fəratdan şərqdəki bütün ərazilərdə soyqırıma və təmizləmələrə məruz qalmış dinc müsəlman əhalinin ən son sığınacaq yeri olan İdlib bölgəsində gərginliyin azaldılması barədə Memorandum imzaladılar.

19 dekabr. ABŞ öz qoşunlarını Suriyadan çəkməyə hazırlaşdığını bildirdi. Prezident Tramp bunu İŞİD-in tamamilə məhv edilməsi ilə əlaqələndirdi.

28 dekabr. Əsədə bağlı hərbi birləşmələr ABŞ və Rusiyanın gizli razılığı əsasında Türkiyənin önünü kəsmək məqsədilə Münbicə daxil oldular.

2019-cu ilin yanvarında YPG (PYD) Münbicdən çıxdığını bəyan etdi, gerçəkdə isə kürd terrorçuları öz səhra geyimlərini Suriya ordusunun uniformaları, sarı bayraqlarını da Suriya bayraqları ilə əvəz etdilər.

23 yanvar (2019). Moskvada Rusiya və Türkiyə prezidentlərinin İdlibdəki vəziyyətlə bağlı görüşü oldu. Tərflər fevralda Suriyadakı vəziyyəti müzakirə etmək üçün Soçidə Rusiya-Türkiyə-İran sammitinin keçirilməsinə qərar verdilər.

14 fevral. Soçidə Rusiya, Türkiyə, İran sammiti keçirildi. Tərəflər Suriyanın ərazi bütövlüyünə tərəfdar olduqlarını növbəti dəfə təkrarladılar.

25-26 aprel. Astana formatında 12-ci görüş keçirildi.1-2 avqust. Astana formatında 13-cü görüş keçirildi.7 avqust. Müxalifət Hamanın şimalında itirilmiş mövqelərini ələ keçirmək

üçün İdlib sərhəddi istiqamətində hücuma keçdi. Məqsəd İdlibin cənubunda, Xan Şeyhunda möhkəmlənmiş Ən-Nüsra Cəbhəsi və Ceyş əl-İzzə ilə quru əlaqəsi yarada bilmək, Hama ilə Hələbi birləşdirən M5 avtomobil yolunun daha bir hissəsini nəzarət altına almaq idi. Əsəd rejimi rusların havadan və İrana bağlı şiə qruplaşmalarının yerdən verdikləri dəstəklə hücumun qarşısını, çətinliklə də olsa, ala bildilər. Hər iki tərəf böyük itkilər verdi.

10-11 avqust. Əsəd rejimi hücum nəticəsində müxalifətin azad edə bildiyi Əl-Hübeyt Sükeyk yaşayış məntəqələrini geri aldı.

19 avqust. Suriya nişanlı rus təyyarələri dinc əhalini qorumaq üçün Xan-Şeyhun istiqamətinə hərəkət edən Türkiyə zirehli maşınlarını bombaladı və yolunu kəsdi. İrana bağlı şiə qruplaşmaların yerdən verdiyi dəstəklə rejim gücləri Türkiyənin 9№-li müşahidə postunu mühasirəyə aldılar və Xan-Şeyhun istiqamətində irəliləməyə başladılar. Rus təyyarələri digər şəhərlər kimi bu şəhəri də bombardıman edərək xarabazarlığa çevirdi. Çox sayda mülki əhali məhv edildi. Müxalifət sağ qalan dinc əhalinin İdlibin içlərinə doğru qaça və canını qurtara bilməsi üçün, çətinliklə də olsa, şərait yaratmağı bacardı. Düşmənlə savaşa-savaşa geri cəkilməyə məcbur oldu. Dağılmış şəhərə daxil olan İran və rejim gücləri hər

yerdə etdiklərini təkrar etdilər, yaralanan və şəhəri tərk edə bilməyən müsəlmanları işkəncə verərək öldürdülər.

23 avqust. Rejim Hama vilayətini və İdlibin Xan-Şeyhun şəhərini bütünlüklə ələ keçirdiyini bəyan etdi.

Rusiya və İranın əldə edilmiş razılıqları pozması, gərginliyi azaltma bölgələrini işğal etməsi və ələ keçirilən bölgələrdə etnik və məzhəbi təmizləmə aparılması Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğanı təcili Moskvaya getməyə məcbur etdi.

Vəziyyət ABŞ-ın nəzarəti altında olan ərazilərdə, yəni Fəratın şərqində də ürək açan deyildi. Orada da kürd terrorçuları ABŞ-ın dəstəyi ilə ərəb və türkmənlərdən, eləcə də müsəlman kürdlərdən təmizlədikləri bölgədə “kürd dövləti” qurmağın hazırlıqları içində idilər.

27 avqust. Moskvada Türkiyə və Rusiya prezidentləri arasında görüş keçirildi. Türkiyə Rusiya və İranın hücumlarını müvəqqəti də olsa, dayandırmağa və Fəratın cənubunda əməliyyat keçirmək üçün vaxt qazanmağa nail oldu.

30 avqust. Putin 31 avqust 2019 tarixndən, səhər saat 6.00-dan etibarən atəşkəs elan ediləcəyini bəyan etdi.

31 avqust. İdlibdə müvəqqəti atəşkəs elan edildi. Həmin gün ABŞ hərbi hava qüvvələri İdlibə, Hürras əd-Din təşkilatının qərargahının olduğu yerə roket zərbələri endirdi.

9 oktyabr. Türkiyə ABŞ-ın israrına rəğmən Fəratın Şərqində ABŞ-ın silahlandırdığı YPG (PYD) terrorçularına qarşı “Barış pinarı” hərəkatına başladı. ABŞ öz hərbi birliklərini, iki NATO ölkəsi qarşı-qarşıya gəlməsin deyə, bütün Türkiyə-Suriya sərhəddi boyu 30-35 km cənuba çəkməyə məcbur oldu.

Hərəkatın əsil səbəbi YPG(PYD)-nin Türkiyə sərhəddində qurmağa hazırlaşdığı qondarma “dövlət”in qarşısını almaq və M4 avtomobil yolunu nəzarət altına götürmək və gələcəkdə Türkiyədə bulunan 4 milyon Suriyalı qaçqını terrorçulardan azad ediləcək torpaqlarda məskunlaşdıra bilmək idi.

Əməliyyat Türkiyənin hava qüvvələrinə bağlı uçaqların hava zərbələri və Suriyanın Tel-Abyad,  Rəsuleyn, Ayn İssa və Qamışlı bölgələrini hədəfə alan top atışlarıyla başladı. Gün ərzində rejim tərəfindən Nusaybinə  altı roket atıldı və nəticədə üç mülki vətəndaş öldü. Rasuleyndə YPG (PYD)-nin nəzarəti altındakı bir bölgədən Ceylanpınara  2 mina atıldı. Şanlı Urfanın Ağçaqalə, Birəcik və Ceylanpınar elçələri ilə Mardinin Nusaybin elçəsindəki bəzi nöqtələrə gerçəkləşdirilən hücumlarda üç nəfər mülki şəxs hayatını itirdi, 46 nəfər də yaralandı. Günün sonunda Türkiyə Silahlı Qüvvələri əməliyyatın, Tel-Abyad da daxil olmaqla, üç nöqtədən yer mərhələsinin başladığını bəyan etdi.

YPG (PYD) Türkiyənin bombardımanda guya mülki əhalini hədəf aldığını iddia etdi, ABŞ da öz növbəsində əməliyyat sahəsində uçuşa yasaq zona qurmağa çalışdı. YPG (PYD) eyni zamanda, əməliyyata etiraz əlaməti olaraq, İŞİD-ə qarşı hücumlarını durduracağını bildirdi, Türkiyə ordusuna qarşı Rəsuleyndəki gizli hücrələrini hərəkətə keçirdiklərini bəyan etdi. 

Əməliyyatın başladığı 9 oktyabr günü ABŞ prezidenti Donald Tramp Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğana  bir məktub göndərdi. Ənənvi diplomatik ifadələrdən fərqli bir üslubda yazılan və 16 oktyabr günü mediaya sızan və YPG (PYD)-nin baş komandiri kimi təqdim edilən Məzlum Kobaninin daha öncə

Trampa göndərmiş olduğu məktubun da əlavə edildiyi həmin məktubun məzmunu belə idi:

“Hörmətli Prezident!Xeyirli bir razılaşmaya gələk! Minlərlə insanın qətl edilməsi

məsuliyyətinin altına girmək istəməsəniz, mən də Türkiyə iqtisadiyyatını məhv etmək məsuliyyətini üzərimə götürmərəm – ki, bunu edərəm. Rahib Branson hadisəsində bunun kiçik nümunəsini göstərdim.

Bəzi problemlərinizi həll etmək üçün çox çalışdım. Dünyanı xəyal qırıqlığına uğratmayın. Xeyirli bir razlaşma həyata keçirə bilərsiniz. General Məzlum sizinlə müzakirə etmək və keçmişdə əsla gedə bilməyəcəkləri güzəştlərə getmək arzusundadır. Onun mənə yazdığı, mənim də yenicə aldığım məktubun surətini Sizə göndərirəm.

Bu məsələni doğru və humanistcəsinə həll etsəniz, tarix sizi xoş xatırlayar. Yaxşı işlər baş verməzsə, tarix sizi sonsuza qədər bir şeytan kimi xatırlayar. Sərt adam olmayın, axmaqlıq etməyin. Sizi daha sonra arayacağam...”

Məktuba münasibət bildirən bir hökumət sözçüsü “Məktub Ərdoğan tərəfindən oxunaraq zibilliyə atıldı” dedi. Bundan başqa, “Bu məktuba verilən ən konkret cavab bu gün saat 16.00-da Barış Pınarı Hərəkatının başlamasıdır” kimi bir açıqlama da verildi.

10 oktyabr. Səhər tezdən Türkiyə Silahlı Qüvvələri rəsmən YPG (PDY)-ə qarşı hücuma keçdiklərini, bu sırada 181 hədəfi vurduqlarını bildirdi. Türkiyə tərəfindən dəstəklənən 14 000 Azad Suriya Ordusu mənsubunun da hücümda iştirak etdiyi qeyd edildi.

Günün irərliləyən saatlarında YPG (PYD) ilə Türkiyə dəstəkli Azad Suriya Ordusu arasında Əl-Bab yaxınlarında savaş başladı. ASO Tel- Abyad bölgəsində irəliləyərək Tabatin və Əl-Müşrifah kəndlərini kürd terrorçularından azad etdi. Axşam saatlarında Türkiyə Silahlı Qüvvələri 11 kəndin nəzarət altına alındığını açıqladı.

Kürd terrorçularının Suriya ərazisindən Türkiyə ərazisinə atdığı roketlər 7 mülki vətəndaşın hayatını itirməsinə və 85 mülki şəxsin yaralanmasına yol açdı. 

11 oktyabr. Qamışlıdan açılan atəş nəticəsində Nüsaybində çəkiliş aparan iki türk  müxbiri yaralandı. Olay Türkiyədəki TV kanallarında canlı olaraq yayınlandı. Surucda da iki mülki şəxs terrorçuların minaatandan açdığı atəşlə öldürüldü. Həmin gün Türkiyədə ümumilikdə 9 nəfər həyatını itirdi. 

Türkiyə SQ Suruça açılan atəşə qarşılıq olaraq sınırın qarşısındaki Ayn əl-Ərəbə toplardan atəş açdı. Adını “Suriya Milli Ordusu” (SMO) kimi dəyişən Azad Suriya Ordusuna bağlı qüvvələr Tel-Abyadın cənub-şərqində yerləşən Halava kəndini ələ geçirdiyini bildirdi. Türkiyə SQ və SMO daha sonra Tel-Hələfin ələ keçirildiyini açıqladılar və kəndin içindən video-görüntülər yayınlandı.

Həmin gün Ceyş ül-İslam Türkiyə SQ və SMO-nun hərbi əməliyyatlarına qatılacağını açıqladı.

12 oktyabr. Türkiyə SQ və SMO Suriya topraqlarının 32 km içində yer alan M4 avtomobil yoluna çatdığını və Münbic ilə Qamışlı arasındaki əlaqəni kəsdiyini açıqladı. SMO eyni zamanda Rakkanın şərqində M4 avtomobil yoluna yaxın 18

kəndin terrorçulardan təmizləndiyini qeyd etdi. Yerli vaxtla saat 12:00 civarında Rəsuleyn də ələ keçirildi.

13 oktyabr. Türkiyə və onunla birlikdə hərəkət edən qrupların Şimali Suriyadakı hərəkatı davam etdi. “Hələb Today TV” xəbər portalı türk topçularının Tel-Abyad yaxınlarındakı bölgələrə atəş açdığını, Suriya Milli Ordusu mənsublarının kəndlərə girdiyini və 17 kəndi ələ keçirdiyini bildirdi. Türkiyə SQ və SMO səhər saatlarında Tel-Abyada bağlı Suluk qəsəbəsini də terroristlərdən təmizlədiklərini bəyan etdi. 

Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğan əməliyyatın başlamasından bu yana Türkiyəyə minatanlardan 652 mina və roket atıldığını, nəticədə sınır bölgələrində 18 mülki vətəndaşın öldüyünü və 147-sinin yaralandığını söylədi.

Həmin gün Rusiya və İran tərəfindən dəstəklənən rejim qüvvələri terroristlərlə anlaşaraq, Münbic və Kobaniyə girəcəklərini bəyan etdilər. Xəbər YPG (PYD) tərəfindən də doğrulandı. Rusyanın Suriya özəl təmsilcisi Aleksandr Lavrentyev “Suriya hökuməti” və PYD arasındakı bu anlaşmanın ruslara aid Xmeymim hərbi bazasında əldə edildiyini bildirdi ve Rusiyanın vasitəçi olduğunu təsdiqlədi. 

Anlaşmadan qısa müddət sonra rejimin rəsmi xəbər agentliyi SANA “Suriya Silahlı Qüvvələrinə bağlı birliklər”in, "Türkiyənin işğalının qarşısını almaq” məqsədilə şimal bölgələrinə yeridilməyə başladığını bildirdi. Anlaşmayla birlikdə rejim qüvvələri 5 il sonra Rakkaya girdi və şəhərdə müşahidə məntəqələri qurdu.

14 oktyabr. Rusiya silahlı qüvvələri və rejim gücləri Münbicə və Türkiyə ilə sərhəddə yeridildi. Üstəlik də ruslar yenidən həmin bölgələrə qayıtmaq istəyən Amerikalıların önünü kəsdilər. ABŞ prezidenti Amerika hərbi birləşmələrinin, Əl-Tanf hərbi bazası xaric, Suriyadan çıxaralacağını bəyan etdi.

15 oktyabr. Həmin gün Türkiyə prezidenti Ərdoğan "Batıdan doğuya 444 km, kuzeyden güneye 32 km genişliğinde, ülkemizdeki mültecilerin geri döneceği güvenli bir alanın kurulduğunu ilan ediyoruz" - dedi və əməliyyatın başlamasından bu yana Türkiyə SQ ve SMO tərəfindən toplam 1000 vadrat kilometrlik ərazinin terroristlərdən azad edildiyini açıqladı.

Rejim gücləri Münbicin tamamını nəzarət altına aldı. ABŞ birlikləri Əsədə bağlı hərbi birliklərin Ayn əl-Ərəbə girməsini əngəllədi və hərbi konvoy Münbicə geri döndü. ABŞ birlikləri Münbicin şimal-qərbində yerləşən Dadat və Um-Mialdakı bazalarını tərk etdi. Rejim qüvvələri Əl-Təvbəyə də girə bildilər. Rusiyanın Müdafiə Nazirliyi rus hərbiçilərinin Türkiyə və Suriya orduları arasındakı zolağa nəzarəti öz əllərinə aldıqlarını bəyan etdi.

16 oktyabr. Rusiya silahlı Qüvvələrinə bağlı birliklər axşam saatlarinda Kobani şəhərinə daxil oldular. Kürd terrorçularının başçısı Məzlum Kobani müsahibəsində Təmsilçilər Məclisindəki bir neçə rəsmi şəxsin yanında oturduğu vaxt ABŞ prezidenti Donald Trampın onu telefonla aradığını, telefon danışıqında Suriya hökuməti və Rusya ilə anlaşılacağını və "Türkiyə işgalına qarşı birlikdə savaşacaqlarını" söylədiyini bildirdi.

17 oktyabr. YPG (PYD) Hələbin şimalındakı Mare şəhərində SMO-ya qarşı terror aktı düzənlədi və SMO mənsubu 6 nəfəri öldürdü. Bu terror aktında daha 9 nəfər yaralandı. Həmin gün ABŞ prezidentinin yardımçısı Mayk Pens və Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan arasında gerçəkləşən görüşdə YPG (PYD)-

nin Suriya-Türkiyə sınırından 32 km dərinliyə sahib güvənli bölgədən çəkilməsi üçün hərəkatın 120 saatlığına durdurulması barədə razılıq əldə edildi. Pens hərbi əməliyyatın durması halında ABŞ-in Türkiyəyə uyguladığı bütün embarqoların qaldırılacağını və başqa embarqo olmayacağını bildirdi. Anlaşmaya görə, 32 km-lik güvənli bölgənin Türkiyə və SMO-nun nəzarəti altında olması qərarlaşdırıldı. 

18 oktyabr. Suriya İnsan Haqları komitəsi (SOHR) Türkiyə və YPG (PYD)-ni atəşkəsi pozmaqda, sonuncuları bundan başqa növbəti dəfə mülki obyektləri və əhalini bombardıman etməkdə günahlandırdı.

22 oktyabr. Soçidə bir araya gələn Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayib Ərdoğan YPG (PYD)-nin Türkiyə ilə sərhədd bölgələrdən, eləcə də Tel-Rifat və Münbicdən 30 km uzağa çəkilməsi üçün atəşkəs müddətinin 150 saat daha uzadılması barədə razılığa gəldilər. Bu məqsədlə Rusiya hərbi polisi və rejim güclərinə bağlı sınır mühafizləri hərəkat sahəsinin dışında qalan sahəyə girməsi qərarlaşdırıldı. Bundan başqa, Qamışlı şəhəri xaric,  10 kilometr uzaqda ortaq Rusiya-Türkiyə dövriyyələrinin təşkili qərarlaşdırıldı.

23 oktyabr. Rus hərbi polisləri və Kobani hərbi şurası Ayn əl-Ərəbdə (Kobanidə) dövriyyə fəaliyyətinə başladı. Ardından Qamışlının qərbindəki Amudə və Dırbasiyə qəsəbələrində Rusiya hərbi polisi ilə asayiş gücləri də eyni fəaliyyətə başladılar.  Həmin gün Türkiyə Müdafiə Nazirliyi əməliyyatın sona çatdığını bəyan etdi. ABŞ prezidenti Donald Tramp da bölgədə qalıcı bir atəşkəsin yarandığını, bu səbəbdən də Türkiyəyə tətbiq edilən embarqoların aradan götürüldüyünü bəyan etdi.

24 oktyabr. Rejim güclərinə aid 160 maşından ibarət bir hərbi konvoyAyn əl-Ərəbə (Kobaniyə) girdi, 1300 rejim əskərinin olduğu konvoy sınır xəttinə yerləşdi.

25 oktyabr. Rəsuleynin günüyində irərliləyişini sürdürmək istəyən SMO ilə PYD arasında çatışmalar baş verdi. Qarşıdurmaya Türkiyə SQ və rejim gücləri də qatıldı, SMO geri çəkildi, 5 türk əskəri yaralandı.

26 oktyabr. Bəşər Əsədə bağlı rejim gücləri Rəsuleyn – Tel-Tamər yolu üzərindəki bəzi kəndlərə soxuldu və burada Türkiyə SQ və SMO ile çatışmalar yaşandı, SMO tank, uzaqvuran top və minatanlardan açdığı atəşlərlə düşməni geri çəkilməyə məcbur etdilər.

29 oktyabr. Rusiyanın Suriyadəkı Tərəfləri Uzlaşdırma Mərkəzi başqanı, general Yuriy Borenkov üst-üsə 34 min nəfərin yer aldığı 68 kürd terror birliyinin və 3 mindən artıq silah və hərbi təçhizatın Türkiyə SQ ilə təmas xəttindən 30 kilometr geri çəkilməsinin tamamlandığını bəyan etdi. O, həmçinin rejimə bağlı əskərlərin Türkiyə sınırında, 60-ı Qamışlı və  24-ü Ayn əl-Ərəb (Kobani) bölgəsində olmaq üzrə, toplam 84 keçiş-nəzarət nöqtəsi qurduqlarını bildirdi.

30 oktyabr. Rejim onun hərbi birliklərinə qatılmaq istəyən PYD mənsublarını qəbul edəcəklərini bəyan etdi.

3 noyabr. Kürd terrorçuları Tel-Abyadda terror aktı törətdilər. 2020-ci il yanvarı tarixə Rusiya və İranın növbəti dəfə imzaladıqları sülhə və

verdikləri sözə xəyanət etmələri və müsəlmanların son sığınacaq yeri olan İdlibə havadan və yerdən genişmiqyaslı hücum təşkil etmələri, şəhər və kəndlərin bombardımana tutulması, dinc əhalinin kütləvi şəkildə Türkiyə sınırına doğru

qaçması ilə düşdü. Bu hal Türkiyənin rejimin təmizləməyə çalışdığı müsəlmanları qorumaq məqsədilə açıqdan-açığa rus və fars qüvvələri ilə savaşa girməyə məcbur etdi.

27 fevral (2020). Türkiyə Silahlı Qüvvələri (TSQ) və Suriya Milli Ordusu (SMO) rusların bölgə xalqına qarşı həyata keçirdikləri bombardımana cavab olaraq, İdlib əyalətində “Bahar qalxanı” adı verdikləri hərəkata başladılar. Türkiyənin müdafiə naziri Hülusi Akar hərakatın məqsədinin Adana, Astana və Soçi razılaşmalarında nəzərdə tutulmuş atəşkəsi təmin etmə, köçü önləmək, yerli xalqın və Türkiyə sınırlarının güvənliyini qorumaq olduğunu açıqladı.

Həmin gün Türkiyə SQ dəstəkli müxalif güçlər, başqa sözlə, müsəlmanlar Sərakibi, Sərakibin güneyində bulunan Cubas və Dadıq kəndlərini, Kafr Battıxın cənubunda yerləşən Qadura kəndini rejim güclərindən və onlarla birlikdə hərəkət edən İrana bağlı şiə qruplaşmalarından təmizləyərək nəzarət altına aldılar. Rus qaynaqları isə Sərakibin yenidən geri alındığı iddia etdi.

Həmin gün Suriya nişanı altında uçan rus təyyarəsi Türkiyə ordusuna havadan zərbə endirdi, 34 türk əskəri şəhid oldu. Buna qarşılıq olaraq Türkiyə rəsmiləri rejim güclərinin (bu ad altında hərəkət edən rus, eləcə də İrana bağlı qruplaşmaların və kürd terrorçularının) "məşru hədəf" olduğunu açıqladı və TSQ tərəfindən 200-dən artıq hədəf topçu atışlarıyla vuruldu. 329 rejim əskəri zərərsizləşdirildi. TSQ-ya bağlı topçu birlikləri Hələbin şimalında, Nubl-Zəhra bölgəsinde bulunan Hizbullah hədəflərini də vurdu.

29 fevral. Türkiyə tərəfindən havadan və yerdən dəstəklənən müsəlman döyüşçülər İdlibin cənubundakı Dukmaq, Tel-Mabutah (Zukum), Qalaydin, Kavqafinah və Sahafun kəndlərini düşməndən təmizləyərək nəzarət altına aldılar. Həmin gün Türkiyə Silahlı Qüvvələri Milli İstihbarat Təşkilatının  (MİT) əldə etdiyi gizli biliklər əsasında İdlibin Cəbəl əl-Zaviyə  bölgəsindəki üç qatlı bir binada yerləşərək kəşfiyyat məlumatları əsasında rejim qüvvələrini idarə edən yüksək rütbəli üç rejim zabitini - 124-cü alayın komandiri, general  Burhan Rahmun, general İsmayıl Əli və albay  Məzən Fərvatini ve çox sayıda rejim əskərini silahlı insansız hava araçları vasitəsilə məhv etdi.

1 Mart.Türkiyə Suriya nişanı altında uçan və dinc əhalini bombalayan 2 rus Su-24

tipli bombardımançı təyyarəni vurub düşürdü. 2 Mart. Rejim Rusiyanın havadan, İrana bağlı şiə qruplaşmalarının qurudan

dəstəyi ilə Sərakib ətrafındakı bir neçə qəsəbəni ələ keçirdi. Rusiya hərbi polisi Sərakibə daxil oldu.

3 Mart. Türkiyə Əsəd rejiminə aid L-39 "Albatros" tipli rus təyarəsini məhv etdi. Həmin gün 1 türk əskəri şəhid oldu, 9 əskər yaralandı. Türkiyə Silahlı Qüvvələri bölgədəki 82 rejim ünsürünü atəş altına aldı, 9 tank, 2 uzaqvuran top, 6 çoxlüləli roketatan sistemi və 2 hərbi maşın sıradan çıxarıldı, 299 nəfər düşmən əskəri öldürüldü.

4 Mart. Rejim ünsürlərinin Türkiyə Silahlı Qüvvələrini atəşə tutması nəticəsində 2 türk əskəri şəhid, 6 əskər qazi oldu. Həmin gün Türkiyənin Milli Müdafiə Nazirliyi 27 fevral 2020-ci il tarixindən, yəni Bahar Qalxanı hərəkatı başladığından bu yana 3 düşmən təyyarəsinin, 8 helikopterin, 151 tankın, 47 topun,

52 çoxlüləli roketatan qurğunun, 8 “Pansır” tipli hava hücumundan müdafiə sisteminin,12 tankvuran silahın, 4 minatanın, 51 zirehli maşının, 34 silahlı pikapın, 60 hərbi yük maşınının,10 silah-sursat anbarının və 3138 nəfər düşmən əskərinin məhv edildiyini açıqladı.

5 Mart. Daha 1 türk əskəri şəhid oldu. Rus savaş təyyarələrinin İdlibin Marretmısrin qəsəbəsində bir toyuq hinində gizlənən qadın, qoca və uşaqlara düzənlədəyi hava hücumu nəticəsində 16 mülki şəxs həyatını itirdi, 18 nəfər də yaralandı. Son 24 saatda düşmənin 4 tankının, 5 çoxlüləli roketatanının, 3 tankvuranının məhv edildiyi, 184 rejim əskərinin zərərsizləşdirildiyi bildirildi. Hərəkat başladığı gündən bu yana məhv edilən düşmən əskərlərinin sayı 3322 nəfərə çatdı.

Prezident Rəcəb Tayib Ərdoğan İdlib problemini müzakirə etmək məqsədilə Vladimir Putin ilə Moskvada  bir araya gəldi. Təqribən 6 saatliq görüş nəticəsində İdlibdə atəşkəs təmin edildi. İki ölkənin xarici işlər naziri ortaq mətbuat konfransı keçirərək, əldə edilmiş razılaşmanın mətnini türk və rus dillərində açıqladılar.

6 Mart. Saat 00.01-dən etibarən atəşkəs qüvvəyə mindi.Mart ayının birinci yarısında İranın İnqilab Keşikçiləri Korpusunun (SEPAH)

Suriyada fəaliyyət göstərən batalyonunu və Hizbullahın qərargahı Dəməşqdən, “Şüşə ev” adlanan yerdən Hələbə, daha doğrusu Hələbin 7 km cənub-qərbində yerləşən “Əl-Əsəd” hərbi akademiyasının binasına köçürüldüyü, orada “Bavar-373” tipli havadan müdafiə sistemləri quraşdırdığı barədə məlumat yayıldı. Təqribən eyni dövrdə daha iki türk əskəri şəhid edildi.

Dünyanı idarə edən qaranlıq güclər Türkiyə və Rusiya əməkdaşlığını qətiyyən istəmirlər. Belə hesab edilir ki, bu iki ölkə səylərini birləşdirərsə, birlikdə Avrasiyanı şəkilləndirmək və gələcəkdə böyük güc olmaq imkanı əldə edərlər. Odur ki, onların daim rəqabət və qarşıdurma səviyyəsində saxlamaq və imkan olarsa, savaşdırmaq lazımdır. Bu məsələ Yeni Dünya düzəninin əsas fikir babalarından olan David Pssingin “2050” (2050-ci il) adlı kitabında ətraflı şəkildə şərh və təhlil edilmişdir.

X FƏSİL

Dollar İmperatorluğunun və ABŞ-ın dünya liderliyinin sonu

II Dünya savaşından sonra dünyanın bir nömrəli valyutasına çevrilən və müharibəyə qədər eyni funksiyanı yerinə yetirmiş İngəltərə funt sterlinqininin yerini tutan dollar ilk dövrlərdə qızıl qarşılığında basılırdısa, 1972-ci ildən bəri “kağızdan qüllə”, “qarşılıqsız para” olaraq Federal Ehtiyat Fondu (FED) bankirləri tərəfindən çap edilir. Buna rəğmən hələ də “Dünya valyutası” kimi iş görür. Amerikalılar da, diğər ölkə sakinləri də dolları “Amerika dövlətinin pulu” zənn edirlər. Halbuki onun gerçək sahibləri 12 ailədən ibarət olan və sayıları 300’ü keçməyən bankirlərdir. Məhz onlar bu valyutanı çap edir və onunla dünyanı idarə edirlər. Bu idarəçiliyin adına “Dollar İmparatorluğu” deyilir.

FED-in sahibi 8 ailədir. Bu ailələrdən dördü ABŞ-da, dördü isə ABŞ dışında yaşamaqdadır. ABŞ-da yaşayan 4 ailə bunlardır :

1. Rokefeller ailəsi 2. Qoldman Saxs ailəsi 3. Lehman qardaşları ailəsi 4. Kuhn Loebs ailəsi.

ABŞ dışında yaşayan 4 ailə ise aşağıdaklardır: 1. Rotşild ailəsi (The Rothschilds of Paris and London) 2. Varburq ailəsi (Warburgs Bank of Hamburg) 3. Lazard ailəsi (The Lazards Brothers of Paris) 4. Moses Seifs ailəsi (The Israil Mosses Seifs of Rome).Aşağıdakı 10 bank FEDiin tamamına yaxınını nəzarətdə saxlayır: 1. NM Rothschild of London 2. Rothschild Bank of Berlin 3. Warburgs Bank of Hamburg 4. Warburgs Bank of Amsterdam 5. Lehman Brothers of New York 6. Lazard Brothers of Paris 7. Kuhn Loeb Bank of New York 8. The Israel Moses Seifs Bank of Italy 9. Goldman Sachs of New York 10. J.P. Morgan Chase Bank of New York.ABŞ-dakı bütün FED-lərin ən böyük hissələrinə David Rokefeller, Rotşildlər,

Pol Varburq, Cakob Şiff və Ceyms Stillman ailələri sahibdirlər. Tanınmış Amerika tarixçisi Karol Quigley özünün “Faciə-Ümid” adlı kitabında qəraragahı İsveçrənin Bazel şəhərində yerləşən “The Bank of International Settlements” (BIS) haqqıında yazır ki, bankın sahibləri dünya bankçılıının nəhənglərindən hesab edilən bu 4 qrupdur :

1. Bank of America (Rokefeller ailəsi) 2. City Group ( Rokefeller ailəsinin nəzarəti altındadır) 3. Welles Fargo (Rokefeller ailəsinin nəzarəti altındadır)

4. J.P. Morgan Chase ( Morqan ailəsi).Bu qruplarda əsasən Rokefeller, qismən də Rotşild ailəsi hakimdir. Rokefeller

tərəfindən dünyanın ən güclü özəl bankı kimi qurulan The Bank of International Settlements (BIS) ABŞ-dakı FED-lerin, eləcə də Bank of England, Bank of İtaly, İsveçrə Milli Bankı, Hollandiya Bankı, Almaniya Bankı, Fransa Bankı və Kanada Bankının da sahibidir.

Dolların tarix səhnəsinə çıxışı Amerika xalqının İngiltərəyə qarşı üsyanından sonrakı dövrlə bağlıdır. 1776-cı ilə qədər sürən bu üsyan zamanı ingilis bankirlər üsyançıları maliyyələşdirirdilər. Əvəzində isə Amerikanın valyutasını çap etmək haqqını əldə etməyi tələb edirdilər. Onların bu istəyi həyata keçdi. Amerikanın qurucuları ingilis bankirlərə bu hüququ verdilər. 1865-ci ildə vəyəndaş müaribəsinə son qoyan və ABŞ-ın ilk prezidenti olan Abraham Linkoln “savaş xərcləri səbəbiylə” bankirlərin bu hüququnu ellərindən alaraq dolların çap hüququnu dövlətə verdi. Amerika dövləti onun dövründə ilk dəfə dolların çapına başladı. Fəqət bu, uzun sürmədi. Abraham Lincoln suiqəstin qurbanı oldu. O, öldükdən sonra əski qaydaya geri dönüldü. Bankirlər dollar basmağa davam etdiler.

1944-cü ildə bankirlər “Bretton Woods para anlaşması” ilə dolları dünya valyutası kimi qəbul etdirdilər. Bu anlaşmaya görə bir dollar 0,888 qram qızıla bərabər sayıldı. İştirakçı 48 ölkə milli valyutalarını dollara qiyasladılar. Beləcə valyutaya bağlı maliyyə sistemi ortaya çıxdı. Dollar qızıla bağlı idi və ya belə olduğu hesab edilirdi.

1960-cı ildə prezident Con Kennedi ABŞ xəzinəsinin dolları sözügedən bankirlərdən borç şəklində almasına qarşı çıxdı, 1110 sayılı qanun təklifi ilə bankirlərin pul çap etmək hüququnun dövlətə dövr edilmesini tələb etdi. Tələb edər-etməz, prezident Linkolnun taleyini yaşadı, eynən onun kimi Kennedi də sui-qəsdin qurbanı oldu. Yerinə qardaşı, o dövrdə ədalət naziri olan Robert Kennedi hazırlanırdı ki, ona da sui-qəsd edildi.

1965-ci ildə Fransa prezidenti Şarl de Qoll, FED-in əldə olan qızıldan daha çox dollar çap etdiyini anlar-anlamaz, Fransanı əlində olan dollar ehtiyatının əvəzində Amerikadan qızıl tələb etməyə başladı. Mübahisələr 1972-ci ilə qədər davam edir, De Qolun haqlı olduğu üzə çıxır, nəticədə dövrün ABŞ prezidenti Riçard Nikson həmin il məcburən dolların qızıla qiyasını aradan qaldırır. Beləcə dollar qarşılığı olmayan kağız pula çevrildu. Fransanı susdurmaq üçün SDR (Special Driving Right) adlı yeni başqa bir beynəlxalq valyuta icad edilir. 2016-cı ildə Çinin milli valyutası da SDR-lərə əlavə edilir.

Hazırda beynəlxalq valyuta ehtiyatların 4%-i SDR təşkil edir.Karol Quigleyin yazdığına görə, BIS bütün Qərb ölkələri və inkişaf etməkdə

olan milli dövlətlərin bankçılıq sistemlerini nəzarətdə saxlamaqdadır. onun qərargahının Bazeldə, il boyu qalın qarla və sıx meşələrlə örtülü Alp dağlarının zirvəsində yerləşdiyi məlimdur. Bilderberq toplantılarının həyata keçirildiyi Davos qəsəbəsi də eyni bölgədə yerləşir. Bu da təsadüfi deyil. Qərargahın burada yerləşməsi on illər əvvəl qlobal kapitalizmin əsas təşkilatı olan və mərkəzi Nyu-Yorkda bulunan CFR rəhbərliyi tərəfindən qərara alınıb. Bu yerin seçilmə səbəbi, dış gözlərdən uzaq durmaq və diqqət çəkmədən çox gizli qərarlar ala bilməkdir. “Gladio”nun qurulma qərarının alındığı gizli təşkilatın - “P-2” İtalya framasonlarının “Alpino Lojası” da onun qonşuluğunda məskunlaşıb. Maraqlıdır ki, sözügedən lojanın yerləşdiyi yerin tam yanında II Dünya savaşı zamanı Adolf Hitlerin ana qərargahı olmuş “Nazi İnternational” yerləşməkdədir.

Beləliklə, dolların əsl sahibi ABŞ dövləti deyil. ABŞ dollarları əslində borc kimi alır və hər il bankirlərə 599 milyard dollardan artıq faiz ödəyir. Bu o deməkdir ki, Amerika dövləti və xalqı öz pulu olan dollardan faiz ödəyərək istifadə edir. Qızıl qarşılığı olmayan bu valyutanın dayanaqlılığının əsil səbəbi neft satışlarının onun vasitəsilə gerçəkləşdirilməsidir. Neft dollarla satılıb-alındığı üçün başqa mallar da onunla satılıb-alınır. Buna qarşı çıxmaq istəyənləri isə Səddam Hüseyn və Müəmmar Qəddafinin acı taleləri gözləyir. Bu iki prezidentin hərbi əməliyyatla devrilməsinin əsl səbəbi nefti digər valyutalarla satmaq istəmələri idi.

Hazırda İranla ABŞ arasındakı problemin əsas səbəblərindən biri və birincisi də məhz budur. İsrailin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi və İranın Nüvə proramı kimi məsələlər isə əslində bəhanədir, İranın cığırından çıxa bilməməsi üçün ona edilən təzyiq vasitələridir.

İAEA-nın İranın nüvə silahı istehsal etmək üçün bütün zəruri texnologiyaya sahib olmadığını söyləməsinə rəğmən, ABŞ bu “təhlükə” ni əldə əsas tutaraq rəsmi Tehranı daim sıxışdırmağa çalışmış, bu yolla onun nefti avro və yuanla satmaq planlarının önündə sədd çəkməyi bacarmışdır.

Dollar beynəlxalq valyutaya çevrildiyi gündən bəri dünya dövlətlərini və xalqlarını sömürmək aləti kimi çıxış edir. Belə ki, yüz dollarlıq bir əskinazın çapı bankirlərə bir neçə sentə başa gəlir. Bir neçə sentə başa gələn bu kağız parçaları, üzərində yazılmış məbləğdə borc verilir, geri qayıdarkən, həmin bir neçə sent dəyərində olan kağız parçası 100 dollar şəklində, özü də faizi birlikdə dünyanı idarə edən şeytani güclərin cibinə axır.

Hazırda Çin, Rusiya, Türkiyə və İran başda olmaqla, bir sıra dövlət öz aralarında apardıqları ticarət zamanı milli valyutalardan istifadə etmək üşün yollar arayırlar. Bunu gerçəkləşdirmək üçün SWİFT-ə (Society for Worldwide İnterbank Financial Telecommunications) alternativ beynəlxalq pulköçürmə sistemləri qurmaq üçün çalışırlar və buna artıq nail də olublar. Bundan sonra ABŞ istədiyi dövləti SWİFT-dən kənarlaşdıraraq, onun beynəlxalq əməliyyatlarını blokadaya sala bilməyəcək. Bununla belə, dollarla ticarət ABŞ-ın icazəsi olmadan, başqa pul köçürmə sistemləri vasitəsilə köçürülə bilməz. Elə bu səbəbdən də dolların (Rokfellerlərin) imperatorluğundan və ABŞ-ın diktatından qurtulmağa çalışan dövlətlər milli valyutalarla ticarətə üstünlük verməyə çalışırlar.

Məlumat üçün bildirək ki, SWİFT hazırda dünyada müəyyən standartlar əsasında fəaliyyət göstərən ən etibarlı və ən təhlükəsiz pulköçürmə sistemidir. 1973-cü ildə 19 ölkənin ərazisində yerləşən 248 bank tərəfindən təsis edilib. Mənzil-qərargahl Brüssel yaxınlarında yerləşir. 2015-ci ilin statistikasına görə 200-dən artıq dövlətin 11-dən artıq maliyyə təşkilatı onun üzvüdür. Günlük dövriyyəsi 30 milyon məlumat həcmindədir.

Qeyd etdiyimiz kimi, Çin, Rusiya, Türkiyə və İran başda olmaqla, bir sıra dövlət SWİFT-ə alternativ beynəlxalq pulköçürmə sistemləri qurublar. Deyilənlərə Rusiyanın 2014-cü ildə qurduğu SPFS (СПФС) pulköçürmə sistemini misal çəkmək olar. 2017-ci ilin statistikasına görə, Rusiya daxilində pul köçürmələrin 78 %-i SPFS vasitəsilə həyata keçirilib.

Bu sırada Çinin 2015-ci ilin 8 oktyabr tarixindən işə saldığı CİPS (Cross-Border İnterbank Payment System), Avropa Birliyinin 2019-cu ildən fəaliyyətə başlayan İNSTEX (İnstrument in Support of Trade Exchanges) sistemlərini də qeyd etmək yerinə düşər.

Bütün bu deyilənlərlə yanaşı onu da qeyd etmək lazımdır ki, istənilən halda dolları əvəz edəcək, beynəlxalq statusa sahib olacaq bir və ya bir neçə valyutaya ehtiyac var. Rokfellərlərin əsas rəqibi olan Rotşildlər FED-in Beynəlxalq Valyuta Fondu, dolların isə SDR ilə əvəzlənməsinə çalışırlar. Bu düşüncə ABŞ mərkəzli “Dünya düzəni”nə alternativ kimi gözdən keçirilən Çin mərkəzli “Yeni Dünya düzəni”nin maliyyə-kredit əsasını təşkil etməlidir.

Əsası 1944-cü ildə ABŞ-ın Hemoşir ştatının Bretton-Vuds əyalətində keçirilmiş BMT-nin valyuta konfransında qoyulan Beynəlxalq Valyuta Fondu (BVF) valyuta-maliyyə sferasında beynəlxalq əməkdaşlığı təmin etmək, beynəlxalq ticarətin genişlənməsinə və tarazlı inkişafa şərait yaratmaq, beləcə, üzv ölkələrin iqtisadi yüksəlişinə yardımçı olmaq, üzv ölkələrin valyuta stabilliyinə xidmət etmək, onların tədiyyə balansındakı qeyri-tarzalıqları aradan qaldırmaq məqsədi ilə onlara kreditlər vermək, bununla da beynəlxalq iqtisadi əlaqələrin qarşısını alan maneələri aradan qaldırmaq, beynəlxalq ticarət münasibətlərinə maneçilik törədən valyuta idxalı məhdudiyyətlərinin aradan qaldırılmasına kömək etmək məqsədi ilə yaradılan beynəlxalq maliyyə inistitutudur.

Mərkəzi qərargahı Vaşinqtonda yerləşən BVF-nun ali rəhbər orqanı İdarəedicilər Şurasıdır. Bu şurada hər bir üzv ölkə idarəedici və onun müavini qismində təmsil olunur. Bunlar adətən maliyyə naziri və mərkəzi bankın sədrləri içərisindən təyin edilir. Bundan sonrakı orqan İcraedici Şuradır.

Fondun icraçı direktorlarının sayı 53-dür. BVF-da ən çox paya və səsə malik ölkələr aşağıdakılardır: ABŞ - 17.78%, Almaniya - 5.58%, Yaponiya -5.53%, Böyük Britaniya - 4.48%, Fransa - 4.98%, Səudiyyə Ərəbistanı - 3.45%, İtaliya -3.09%, Rusiya - 2.9%.

Hazırda 189 ölkə BVF-nun üzvüdür. Onun strukturlarında 133 ölkədən 2500 nəfər çalışır.

Fond əsasən iki məqsədə xidmət edir: Tədiyyə balansındakı qeyri-tarzlığı aradan qaldırmaq Büdcə xərclərinin kreditləşməsi başda olmaqla, ölkələrin makroiqtisadi

stabilliyinə yönəldilən tədbirlərin həyata keçirilməsi. Qeyd edək ki, üzv ölkələrin cəlb etdikləri kreditin həcmi kvotanın 25%-dən

çox ola bilməz. Bundan yuxarı həcmdə kredit verilməsi isə BVF-nun direktorunun razılığından asılıdır və bir qayda olaraq, həmin ölkənin ümumiqtisadi, eləcə də, maliyyə siyasətinin təhlili əsasında həyata keçirilir. Ümumiyyətlə, kredit müraciət əsasında və ölkənin iqtisadi durumunu qiymətləndirdikdən sonra verir. Üzv ölkələrin qarşısında məqsədli layihələrin həyata keçirməsi üçün bir sıra şərtlər

qoyulmuşdur. Kredit vəsaitləri yalnız bu şərtlərin reallaşmasından sonra həyata keçirilir.

Üzv ölkələrin qarşısında duran şərtlər aşağıdakılardır: Beynəlxalq ticarət fəaliyyətində valyuta məhdudlaşdırılmalarına, hissə-hissə

üzən valyuta sisteminin tətbiq edilməsinə, eləcə də möhtəkir xarakterli kapital hərəkətinə yol verməmək.

Dövrü olaraq ölkənin maliyyə və iqtisadi durumu haqqında fonda məlumat vermək, məqsədli devalivasiya siyasətinə zərurət yarandıqda, devalivasiya dərəcəsini fonda bildirmək və s.

Fonda üzv olan ölkələr üzərlərinə götürdükləri məsuliyyəti yerinə yetirmədikdə, bir sıra cəza tədbirlərinə məruz qalırlar. Belə ki, bu maliyyə qurumu həmin ölkələrə kredit verilişini dayandıra, hətta onları üzvlükdən uzaqlaşdıra bilər. Ümumiyyətlə tətbiq edilən cəzaların ağırlığı öhdəliklərdən yayınmanın səviyyəsindən asılıdır.

Qurumun fəaliyyəti dünyanın bir çox analitiki tərəfindən sərt tənqidlərə məruz qalmaqda və o, verdiyi kreditlərlə ölkələrin nəinki iqtisadi müstəqilliyinə imkan yaratmır, eyni zamanda onları beynəlxalq sələm kapitalından asılı vəziyyətə salır.

Əldə olan məlumatlara görə, BVF üçüncü dünya ölkələrinin ABŞ, İsrail və Avropa mənşəli beynəlxalq şirkətlərlə sıx əlaqədə olan hərbi diktatorlarını daim dəstəkləmişdir. Hətta bəzi iddialara görə, BMF demokratiya, insan haqları, işçi haqları kimi məsələlərdə qeyri-qənaətbəxş, hətta əks bir tutum sərgiləmişdr.

BVF-nun üzvü olan ölkələrdəki diktatura rejimlərinin borclanma (milyard dollar hesabı ilə) cədvəli

(Cədvəldə 1996-cı ilə qədər olan faktlar yer almaqdadır)

BVF-na

borclu olan

ölkələr

Diktatorlar

İqtidara gəliş Tarixi

İqtidardan

düşdüyü tarix

Ölkənin rejimin

başlanğıcında

kı borcu

Rejimin s

onundakı borc

1966-cı

ildəki t

oplam

borc

Diktatorların aldığı

toplam borç

Diktatorların yarattığı borç faizi

Argentina

 

Hərbi diktatura

1976 1983 9.3 48.9 93.8 39.6 42.00%

Boliviya

Hərbi diktatura

1962 1980 0 2.7 5.2 2.7 52.00%

BVF-na

borclu olan

ölkələr

Diktatorlar

İqtidara gəliş Tarixi

İqtidardan

düşdüyü tarix

Ölkənin rejimin

başlanğıcında

kı borcu

Rejimin s

onundakı borc

1966-cı

ildəki t

oplam

borc

Diktatorların aldığı

toplam borç

Diktatorların yarattığı borç faizi

Braziliya

Hərbi diktatura

1964 1984 5.1 105.1 179 100 56.00%

Çili

 

Avqusto Pinoçet

1974 1989 5.2 18 27.4 12.8 47.00%

Salvador

 

Hərbi diktatura

1979 1994 0.9 2.2 2.2 1.3 59.00%

Efiopiya

 

Mengistu Hale Mariam 1977 1991 0.5 4.2 10 3.7 37.00%

Haiti

 Jan-Klod Duvalye

1971 1986 0 0.7 0.9 0.7 78.00%

İndoneziya

 

Suxarto 1967 1998 3 129 129 126 98.00%

 

Mol 1979 2002 2.7 6.9 6.9 4.2 61.00%

BVF-na

borclu olan

ölkələr

Diktatorlar

İqtidara gəliş Tarixi

İqtidardan

düşdüyü tarix

Ölkənin rejimin

başlanğıcında

kı borcu

Rejimin s

onundakı borc

1966-cı

ildəki t

oplam

borc

Diktatorların aldığı

toplam borç

Diktatorların yarattığı borç faizi

Keniya

Liberiya Doe

1979 1990 0.6 1.9 2.1 1.3 62.00%

Maliviya

 Banda

1964 1994 0.1 2 2.3 1.9 83.00%

Nigeriya

Buxari // Abaxa

1984 1998 17.8 31.4 31.4 13.6 43.00%

Pakistan

 

Ziya ül-Haqq

1977 1988 7.6 17

Pakistan

 Hərbi diktatura

1990 Günümüz 20.6 29.9 29.9 18.7 63.00%

Paraqvay

 Strosner

1954 1989 0.1 2.4 2.1 2.3 96.00%

Filippin Markos 1965 1986 1.5 28.3 41.2 26.8 65.00%

BVF-na

borclu olan

ölkələr

Diktatorlar

İqtidara gəliş Tarixi

İqtidardan

düşdüyü tarix

Ölkənin rejimin

başlanğıcında

kı borcu

Rejimin s

onundakı borc

1966-cı

ildəki t

oplam

borc

Diktatorların aldığı

toplam borç

Diktatorların yarattığı borç faizi

 

Somali

 Siad Barre

1969 1991 0 2.4 2.6 2.4 92.00%

Cənubi Afrika

 

Aparteid rejimi

1992 18.7 23.6 18.7 79.00%

Nimeyri Nimeyri // Əl-Mehdi

1969 Günümüz 0.3 17 17 16.7 98.00%

Suriya

 

Hafiz Əsəd – Bəşər Əsəd 1970 Günümüz 0.2 21.4 21.4 21.2 99.00%

Tailand

 Hərbi diktatura

1950 1983 0 13.9 90.8 13.9 15.00%

Zair // Konqo

Mobutu 1965 1997 0.3 12.8 12.8 12.5 98.00%

BVF-na

borclu olan

ölkələr

Diktatorlar

İqtidara gəliş Tarixi

İqtidardan

düşdüyü tarix

Ölkənin rejimin

başlanğıcında

kı borcu

Rejimin s

onundakı borc

1966-cı

ildəki t

oplam

borc

Diktatorların aldığı

toplam borç

Diktatorların yarattığı borç faizi

 

Rotşildlərin Çin üzərindən qurmaqda olduğu “Dünya höküməti”nin iqtisadi ayaqlarından birini də Dünya Bankı təşkil etməlidir. Yetəri qədər sələm kapitalına sahib olan bu bankın dünyada qlobal iqtisadi inkişaf məqsədlərinə xidmət etdiyi hesab edilir. O, maliyyə resurslarının bölgüsünü təmin edən ən böyük donor təşkilatlardan biri kimi 1 iyul 1944-cü ildə Bretton-Vuds konfransında təsis olunub. Əslində, klassik mənada bank deyil, ixtisaslaşmış agentlikdir və BMT-nin ixtisaslaşmış qurumlarından biri kimi fəaliyyət göstərir. Bu agentliyin hazırda 184 üzvü var. Üzv ölkələr bu qurumun fəaliyyətinə nəzarət edir.

Dünya Bankı inkişaf etməkdə olan ölkələrə çox aşağı faiz dərəcəsi ilə və bəzi hallarda faizsiz və uzunmüddətli kreditlər və qrantlar verir. Bankın əsas məqsədi kasıb ölkələrə struktur islahatlarının həyata keçirilməsində və yoxsulluğun azaldılmasında yardım göstərməkdir. Ayrı-ayrı ölkələrdə sabit və davamlı inkişafa nail olmaq üçün Dünya Bankı öz maliyyə resurslarından, yüksək ixtisaslı kadrlarından və biliklər bazasından istifadə edir.

Bank yaradılarkən ilkin məqsədi II Dünya savaşında dağıntılara məruz qalmış ölkələrdə yenidənqurma işlərinin həyata keçirilməsi və maliyyələşdirilməsi olmuşdur. Bu bankı digər banklardan fərqləndirən bir çox xüsusiyyətlər var. Bu bankda heç bir kəs hesab aça bilməz. Onun müştəriləri yalnız dövlətlərdir.

Dünya Bankı dünya iqtisadiyyatının və bir çox digər sosial-mədəni sahələrin inkişaf etdirilməsində əvəzsiz rola malikdir. Adından məlum olduğu kimi, o, dünyanın əsas mərkəzi bankıdır. Belə ki, Dünya Bankı dünya ölkərinin bank sektorunu tənzimləyir, yəni o bankları vaxtaşırı məlumat və məsləhətlər ilə təmin edir. Dünya Bankı fəaliyyətinin əsas istiqaməti iqtisadi keçid dövründə olan inkişaf etməkdə olan və yoxsul ölkələrə kreditlər vasitəsilə yardım etmək və yoxsulluğun səviyyəsini azaltmaq, eləcə də üzv dövlətlərin inkişafını təmin etməkdir.

Artıq qeyd etdiyimiz kimi, Dünya Bankı Birləşmiş Millətlər Təşkilatının (BMT) pul-kredit və maliyyə konfransı olan Bretton Vuds (Bretton Woods) razılaşması nəticəsində yaradılıb. Bu razılaşma 1944-cü ilin iyul ayında baş tutmuşdur və bununla da Dünya Bankı yaradılmışdır. Bankın yaradılmasında məqsəd II Dünya müharibəsində zərər çəkmiş Avropa ölkələrinə yardım göstərmək olmuşdur. İki il sonra bank özünün ilk kreditini 250 mln dollar olmaqla Fransaya müharibə sonrası yenidənqurma işləri üçün ayırmışdır. Bu təşkilatın rəsmi adı Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı idi. Bank öz işinə başlayarkən cəmi 38 üzvü var idi. Lakin, 50-60-cı illərdə dünyada yeni dövlətlərin sayının artması ilə, onun üzvlərinin sayı əhəmiyyətli dərəcədə artdı.

Məlum olduğu kimi, 1923-1933-cü illərdə baş verən dünya iqtisadi böhranı, dünya valyuta sisteminin stabilliyini məhv etmişdi. Buna görə də dünyada yeni valyuta sisteminin yaranmasına ehtiyac var idi. Bu ehtiyacı qarşılamaq üçün 1944-cü ildə Amerika Birləşmiş Ştatlarında Bretton Vuds (Bretton Woods) konfransı keçirildi. Bu konfransda qəbul edilmiş qərarlar, dövlətlər arasında valyuta-maliyyə və kredit münasibətlərinin və ticarət təşkilatının qaydalarını müəyyən etdi. Beləliklə, dünya valyuta sisteminin yeni forması – Bretton Vuds sistemi yarandı. Sözügedən konfransda iki müqavilə imzalanmışdır:

-Beynəlxalq Valyuta Fondu (BVF) haqqında müqavilə-Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı (Dünya Bankı) haqqında

müqaviləBretton Vuds sistemi, dolların dünya ehtiyat valyutasına çevrilməsi demək idi.

Bu da ona gətirib çixardı ki, dünya iqtisadiyyatında ABŞ-ın rolu aparıcı oldu. Sisteminin ən önəmli cəhətlərindən biri o idi ki, müharibə nəticəsində dağıdılmış beynəlxalq təsərrüfat əlaqələri, istehsalat və ticarət bərpa olundu.

Dünya Bankı ilk əvvəl Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı adı ilə yaranmışdır. Terminoloji mənada “Dünya Bankı” dedikdə, "Beynəlxalq İnkişaf Assosiasiyası" və "Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı" nəzərdə tutulur. Ancaq Dünya Bankının fəaliyyət sahəsi geniş olduğundan adları çəkilən 2 qurum bankın fəaliyyətini tam həcmdə həyata keçirməyə bəs eləmir. Əlavə 3 qurum, yəni Beynəlxalq Maliyyə Korporasiyası, İnvestisiya Təminatı üzrə Çoxtərəfli Agentlik, İnvestisiya Mübahisələrinin Həlli üzrə Beynəlxalq Mərkəz yuxarıda qeyd olunan 2 qurumla birgə Dünya Bankı ailəsini yəni, Dünya Bankı Qrupunu əmələ gətirir. Dünya Bankı Qrupunu dedikdə aşağıdakı qurumlar nəzərdə tutulur:

1. Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı (BYİB)2. Beynəlxalq İnkişaf Assosiasiyası (BİA)3. Beynəlxalq Maliyyə Korporasiyası (BMK)4. İnvestisiya Təminatı üzrə Çoxtərəfli Agentlik (İTÇA)5. İnvestisiya Mübahisələrinin Həlli üzrə Beynəlxalq Mərkəz (İMHBM).Dünya Bankı anlayışı Beynəlxalq Yenidənqurma və İnkişaf Bankı və

Beynəlxalq İnkişaf Assosiasiyası qurumları ilə yekunlaşır. Belə ki yuxarıda adları çəkilən 5 qurum birlikdə yeni bir anlayışı, yəni Dünya Bankı Qrupunu təşkil edirlər. Dünya Bankı Qrupu (DBQ) tərkibindəki 5 qurumla yoxsulluğun azaldılması və dünya iqtisadiyyatının inkişafının qarantıdır. DBQ 185 ölkənin üzv olduğu nəhəng iqtisadi təşkilatdır.

Koronavirus olayının gətirdiyi qlobal iqtisadi böhranı fürsət bilən BVF 2020-ci ilin aprel ayında böhrandan əziyyət çəkən ölkələrə kredit verməyə hazır olduğunu bildirdi və bunun dərhal ardından ölkələr kredit almaq üçün sıraya düzüldü. Aprelin 25-nə olan məlumata görə, 116 ölkə borc istəyində bulundu və bunlardan 25-nin istəyinə müsbət cavab verildi. Və məlum oldu ki, tələbinə müsbət cavab verilən dövlətlərin böyük əksəriyyəti Afrika ölkəsidir. Söhbət Benin, Burkino-Faso, Mərkəzi Afrika Respublikası, Çad, Komor adaları, Demokratik Konqo Respublikası, Qabmiya, Qvineya, Qvineya-Bisau, Liberiya, Madaqaskar, Malavi, Mali, Mozambik, Niger, Ruanda, Siyerra-Leone və Toqo kimi ölkələrdən gedir.

İşin ən maraqlı tərəfi budur ki, Cənubi Afrika Respublikası BVF-dan kredit tələbində bulunmasa da, ona israrla 6,5 milyard həcmində güzəştli kredit alması təklif olunur və hətta təzyiq edilir. BVF qarşısında, az qala, diz çökməyə və fond tərəfindən irəli sürülən 11 alçaldıcı şərti qəbul etməyə hazır olmasına rəğmən, İrana kredit verilmir. Səbəb kimi isə ABŞ-ın buna əngəl olması göstərilir.

Bekir Hazarın yazdığına görə, koronavirusla mübarizə məqsədilə verilmiş kreditin xərclənmə şərti kimi həmin ölkələrdən kəndləri elektrik enerjisi ilə təmin etmək, əhalinin koronavirusa qarşı aşılanmasına və “sağlıq məqsədilə” onlara çip taxılmasına icazə vermək tələb olunmuşdur.

Aşı və insanların dərisinin altına çip taxılması məsələsi Rotşildlərin qurmağı planlaşdırdıqları “Yeni dünya düzəni”nin, başqa sözlə, qlobal “dijital kommunizm cəmiyyəti”nin ən prinsipial məsələlərindən biridir və bu məsələyə barmaqarası baxmamalıyıq.

Bu barədə növbəti fəsildə söhbət açacayıq. Bu fəslə son söz olaraq bildirk ki, əgər Rokfellerlər Rotşildləri, ABŞ da Çini durdura bilməzlərsə, dünya liderliyini itirəcəkdir. Odur ki, Çinlə savaş ehtimalı heç də az deyil. Bu səbəbdən də rəsmi Vaşinqton bir nömrəli rəqibənə qarşı bir koalisiya qurmağa və savaş üçün məşru bir bəhanə düşünüb tapmağa məhkumdur. Və görünən budur ki, koronavirus mövzusu sözügedən bəhanə rolunda çıxış edə bilər. Hərçənd ki, sözügedən virus ortaya çıxanda bir çoxları belə ehtimal etmişdi ki, laboratoriya şəraitində hazırlanmış bu virus ABŞ-dan Çinə bu ölkəni çökdürmək məqsədilə göndərilmişdir. Lakin virusun ABŞ-a Çindən qat-qat çox zərbə vurması hazırda əks ehtimalların ayaq tutub yeriməsinə səbəb olub.

Elmi ədəbiyyatda adı bəzən “pnevmaniya COVID-19”, daha çox da 2019nCoV koronavirusu pandemiyası” kimi qeyd edilən, xalq arasında isə sadəcə “koronavirus” adı tanınan virus ilk dəfə 2019-cu ilin dekabr ayının ortalarında, Çinin mərkəzi Hubey əyalətinin Uhan şəhərində, yerli Huanan ət və dəniz məhsulları bazarı yaxınlığında qeydə alınmış və oradan öncə bütün Uhan şəhərinə, daha sonra Çinin bütün əyalətlərinə, daha sonra da dünyanın əksər dövlətlərinə yayılmışdır. Çin höküməti 31 dekabr 2019-cu ildə naməlum pnevmoniyanın başlaması barədə Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatına məlumat verdi.

22 yanvar tarixindən etibarən Uhanda karantin rejimi tətbiq edilməyə başlandı. 24 yanvar tarixindən etibarən Uhana bitişik olan Huanqan, Eçjou, Çibi və Çjitsyan şəhər rayonlarına da karantin tətbiq edildi. Daha sonra karantin rejimi Çinin bütün bütün əyalət və şəhərlərinə tətbiq edilməyə başladı.

Bu sətirlərin yazılmaqda olduğu 29 aprel 2020-ci il tarixində (saat 14.30-a olan məlumata görə) dünya üzrə bu virusa tutulanların sayı 3,149,108, ölənlərin sayı isə artıq 218,385 nəfərə çatmışdı. Ən pis vəziyyət ABŞ-da qeydə alınmışdı. Bu ölkədə virusa yoluxanaların sayı 1,035,765, ölənlərin sayı isə 59,266 nəfər idi.

Həmin tarixdə ABŞ-ı bu ölkələr təqib edirdi:İspaniya 232,128 - 23,822İtaliya 201,505 - 27,359Fransa 165,911 - 23,660Böyük Britaniya 161,145 - 21,678Almaniya 159,934 - 6,314Türkiyə 114,653 - 2,992Rusiya 99,399 - 972İran 92,584 - 5,877Çin 82,858 - 4,633Həmin tarixdə Azərbaycanda 1,717 nəfər virusa yoluxan, 22 nəfər də ölən

qeydə alınmışdı.7 aprel tarixində amerikalı alim Çarlz Liber yeni Covid-19 hazırlanması və

Çinə satışı ilə bağlı təqsirli bilinərək həbs olundu. Daha sonra isə məlum oldu ki, Çin alimləri bu virusu əldə etdikdən sonra onu Uhan şəhərindəki yerli Huanan ət və dəniz məhsulları bazarından 200-300 m arlıda yerləşən P4 adlı bir virusoloji labarotoriyada, eləcə də bazardan təqribən 12 km aralıda olan hərbi virusologiya

tədqiqatları mərkəzində çoxaltmaq və öyrənməklə məşğul olmuşlar. Virus da sözügedən obyektlərin birindən, ehtimalən, 200-300 m aralıda yerləşən laboratoriyadan sızmış və yaxındakı bazara sıçramış, oradan da bütün şəhərə yayılmışdır. Çin hökumətinin baş verən hadisəni uzun müddət gizli saxlaması, dünya ictimaiyyətini vaxtında məlumatlandırmaması, dünyanın bundan sadəcə bir Çinli həkimin mətbuata məlumat ötürməsindən sonra xəbər tutması artıq təsdiqini tapmış faktdır və bu səbəbdən də hazırda virusdan daha çox əziyyət çəkməkdə olan ABŞ Çini məlumatı gizlətmək və vaxtında xəbər verməməklə suçlayaraq bu ölkədən vurulmuş ziyana görə 20 trilyon dollar həcmində təzminat tələb etməkdədir. Və əslində o bu tələbində haqlıdır.

Artıq qeyd etdiyimiz kimi, koronavirus mövzusu ABŞ-ın, əsas rəqibi olan Çinə qarşı siyasi və iqtisadi cəbhə alması üçün bəhanə rolunda çıxış edə bilər. Çinin tələbi rədd edəcəyi halda məsələnin hərbi əməliyyatların başlanması üçün səbəb ola biləcəyi də, təbii ki, istisna edilməməlidir. Tələbin qəbul edilməsi, təzminatın ödənməsi də ABŞ-ın işinə yaramaqdadır. Belə ki, bu dövlətin dəqiqəbədəqiqə artmaqda olan dövlət borcu bu sətirlərin yazılmaqda olduğu 29 aprel 2020-ci il tarixində (saat 15.10-a olan məlumata görə) 24 trilyon 720 milyard 666 milyin 500 min dollar (http://priroda.inc.ru/design/dolg_usa.html) həcmində idi və bu göstərici nəinki dəqiqəbədəqiqə, hətta saniyəbəsaniyə artır. Bunun 19 faizi Çinə, 19 faizi Yaponiyayadır. 2019-cu ilin avqust ayının statistikasına görə onun borclu olduğu ölkələr (milyard dollar və faiz hesabı ilə) aşağıdakılar idi:

Çin 1110 16,8Yaponiya 1100 16,7Böyük Britaniya 640 9,7Braziliya 306 4,6İrlandiya 271 4,1İsveçrə 231 3,5Lüksemburq 230 3,5Кayman adaları 216 3,3Qonkonq 206 3,1Belçika 191 2,9Səudiyyə Ərəbistanı 177 2,7Тayvan 171 2,6Hindistan 155 2,4Sinqapur 140 2,1Fransa 125 1,9Cənubi Koreya 115 1,8Digər ölkələr 1206 18,3

Şübhəsiz ki, ABŞ Çindən təzminat şəklində tələb etdiyi məbləği ala bilərsə, borclarını önəmli dərəcədə azalda bilər. Lakin iş burasındadır ki, bu təkcə ABŞ-ın dövlət borcudur. Bundan başqa ayrı-ayrı ştatların da borcları var ki, bu borclar üst-üstə 100 trilyonu keçib.

Koronavirun bütün dünyaya yayılmasıyla bağlı başqa maraqlı iddialar da var. Bunlardan biri də “The Washington Post” qəzetinin 22 aprel tarixli nömrəsində

yayımlanan bir xəbərdir. Həmin xəbərə görə, “US Hakers” adlı bir hakerlər qrupunun Bil Qeyts Fondu, ABŞ Xəstəliklərə nəzarət və önləmə qurumu (CDS), Çinin Vuhan şəhərindəki məlum laboratoriya və daha üç təşkilat arasındakı elektron yazışmaları, eləcə də onlara aid 25 min ədəd sənədi ələ keçirmiş və belə aydın olmuşdur ki, virusu Vuhandakı P4 laboratoriyasından həmin laboratoriyada çalışan Zenq Li Şi adlı bir alim çantasına qoyduğu buz parçası ilə birlikdə çıxarmış, Uhan şəhərindəki yerli Huanan ət və dəniz məhsulları bazarının metro stansiyasına gedərək, buzu stansiyanın havalandırma borusuna qoymuş, buz əridikcə, viruslar da havalandırma sistemi vasitəsilə ətrafa yayılmağa başlamışdır (https://www.youtube.com/watch?v=itf6WVQ_TUc).

Şübhəsiz ki, bu məlumat təsdiqini taparsa və tapmışdır da, o, Çinə qarşı gerçək bir savaş səbəbi ola bilər. Əslində, təsdiqə bir o qədər ehtiyac da yoxdur. Məgər İraqa hərbi müdaxilə üçün bəhanə rolunda çıxış edən “kimyəvi silah istehsalı” öz təsdiqini tapmışdımı? Hər halda, ABŞ-ın Çindən yayılan koronavirus sayəsində 60 mindən artıq vətəndaşını itirməsi (30 aprel 2020-ci il tarixli statstika) müharibə səbəbi deyilsə, bəs, nədir?

Hadisələrin gedişi ABŞ və Çin arasında münasibətlərin sərtləşə biləcəyini söyləməyə əsas verir. Məsələ burasındadır ki, Donald Tramp, qlobalistlər tərəfindən yönləndirilən ABŞ xüsusi xidmət orqanlarının Çini müdafiəyə yönəlik açıqlamalarına rəğmən, bu ölkəyə qarşı sərt tutum sərgiləməkdə davam edir. Təsadüfi deyil ki, o, 2020-ci ilin aprel ayının 30-da verdiyi bir açıqlamasında koronavirus pandemiyasının Çin tərəfindən təşkil edildiyini və bunu dəqiq bildiyini söyləmişdir. Doğrudur, Tramp hansı qaynaqlara istinad etdiyini bildirmədi, amma həmin gün, bir neçə saat sonra ABŞ Kəşfiyyat İdarəsinin baş direktoru və paralel olaraq, ABŞ-ın Almaniyadakı səfiri, Trampın sağ qolu hesab edilən Riçard Qrener (Richard Groener) prezidenti təkzib edərək, bildirdi ki, yüzlərcə, minlərcə mütəxəssis ilə məsləhətləşdik, onların hesabatlarını tək-tək nəzərdən keçirdik və belə qərara gəldik ki, COVİD-19 virusu laboratoriya şəraitində yaradılmamışdır. Beləcə, məlum oldu ki, ABŞ daxilində qlobalistlərlə Trampın təmsilçisi olduğu ulusalçılar arasında ciddi fikir ayrılığı və qarşıdurma var.

Təsadüfi deyil ki, Riçard Qrenerin bu açıqlamasına rəğmən, Tramp mövqeyindən əl çəkmir və Çindən hesab sorulmasının lazım olduğunda israr edir. Üstəlik də qlobalistlərin əlindəki çoxsaylı maşalardan biri olan Beynəlxalq Səhiyyə Təşkilatını virus təhlükəsi barədə dünyanı qəsdli şəkildə çox gec, yəni 2020-ci ilin martın 12-də xəbərdar etməsini də məqsədyönlü təxribat planının bir hissəsi hesab edir. Elə bu səbəbdən də sözügedən təşkilatın ABŞ tərəfindən maliyyələşdirilməsinin qarşısını almışdır.

Hazırda ABŞ-ın Güney Çin dənizinə hərbi donanma göndərdiyi, bunun Çin tərəfindən sərt bir təpgi ilə qarşılandığı bilinməkdədir.

Riçard Qrener

ABŞ-ın ehtimali Çin-ABŞ savaşında Yaponiya və Güney Koreya ilə yanaşı Hindistan və Rusiyanı da müttəfiq qismində yanına almaq istəyəcək. Ola bilsin ki, ilk zərbə Çinin Ortadoğudakı əsas müttəfiqi İrana vurulmuş olsun.

XI FƏSİL

Bill Qeytsin başında durduğu aşılama və çipləşdirmə layihəsinin arxasında hansı gizli hədəflər var?

Bilderberq Klubunun əsas ruporlarından biri olan “The Washington Post” qəzetinin koronavirusla bağlı Çini hədəf alan yazı ilə çıxış etməsi qlobalizmə qarşı baxışları ilə seçilən Tramp administrasiyasının müəyyən mənada həm Rokfellerlərə, həm də Rotşildlərə qurşaqdan aşağı zərbəsi idi və bu sensasion yazıda açıqlanan faktlar tez bir zamanda dünyanın bir sıra mətbuat orqanı tərəfindən tirajlandı və geniş dünya ictimaiyyətinin malı oldu. Çin bir anın içində dünyadakı etibarlarını itirdi. Bundan sonra çətin ki, Çin “Yeni Dünya” düzəninin təkbaşına mərkəzi ola bilsin.

Faktlar içərisində Bill Qeytsin adının dəfələrlə hallanması onu və arxasında duran Bilderberq klubunu koronavirusun yayılmasının əsas təşkilatçılarından biri qismində görənlərin ehtimallarını təkzibedilməz şəkildə doğruladı.

Bill Qeytsə yönəlik suçlamalar “The Washington Post” qəzetində dərc edilən məqalədən daha öncə, təqribən fevral ayından etibarən intensiv xarakter almışdı. Onun adı koronavirusla paralel xatırlanır və bu virusu yaymaqla dünyaya hikim olmaq istədiyi vurğulanılırdı. Sübut kimi isə sözügedən virusun patentinin Bill Qeyts və həyat yoldaşı Melindanın sahibkarı olduqları Pirbrayt İnstituna (İngiltərə) aid olması göstərilirdi. Və təbii ki, bu, çox ciddi arqument idi.

Bill Qeyts

Hər şey bu məlumatın Twitter üzərindən paylaşılması ilə başladı. Və bu məlumat şəbəkə istifadəçilərinin böyük maraqlına səbəb oldu. Bunun ardınca sosial şəbəkələrdə Bill Qeytsin hələ 2015-ci ildə verdiyi bir müsahibə paylaşıldıp. Orada da o, koronavirusdan danışır, üstəlik də kütləvi aşılama və çipləşdirmənin zəruriliyini önə sürürdü. Həmin müsahibəni bir neçə həftə ərzində 25 milyondan artıq adam seyr etdi.

Martın 31-də (2020-ci il) “The Washington Post” qəzetində Bill Qeytsin başqa bir müsahibəsi dərc edildi. Bu müsahibədə o, ABŞ-ın virusu vaxtında dayandırmaq imkanını itirdiyini, sözügedən virusun aşısının ən tez 5 il sonra tapılacağını iddia etməkdə idi.

Beləliklə, Bill Qeytsin də daxil olduğu şeytani qüvvələrin məqsədi dünya əhalisini nəzarətdə saxlamaq üçün onlara çiplər yeritməkdir. Çiplərin yeridilə bilməsi üçün, yəni insanların buna könüllü razı olmaları üçün bu çiplərə sahib olmayacaq adamları alış-veriş etmək imkanından məhrum etmək lazımdır. Yəni söhbət nəqd paranın ortadan qalxmasından və elektron para ilə əvəz edilməsindən sonra maliyyə əməliyyatlarını aparmaq üçün zəruri olan ağıllı çiplərdən gedir. Bu çiplər həm şəxsiyyət vəsiqələrini, həm maaş kartlarını, həm də tibbi kartları əvəz etməli, eyni zamanda insanın bədənində yaranacaq hər hansı bir xəstəlik zamanı onu dərhal xəbər etməlidir.

İlk baxışdan çox mütərəqqi bir şey kimi nəzərə çarpan kütləvi çipləşdirmə planı, şübhəsiz ki, Dəccala bütün insanları izləmək, danışıqlarını dinləmək və lazım gəldiyi halda maliyyə əməliyyatları şəbəkəsindən ayırmaqla cəzalandıra bilmək imkanı verəcək. Üstəlik də insanları kiborqa çevirmək istəndiyi də istisna edilmir.

“Azadİnform”un yaydığı 29.09.2015 tarixli, “ABŞ insanları çipləşdirmə prosesinə əsgərlərdən başlayır” adlı xəbərdə deyilir:

“ABŞ Müdafiə Nazirliyinin Qabaqcıl Müdafiə Elmi Tədqiqat İşləmələri Agentliyi (Defence Advanced Research Project Agency - DARPA) hərbçilərin beyninə elektron çiplərin tətbiqi ilə bağlı işlər aparır.

Azadinform Rabitə və Yüksək Texnologiyalar Nazirliyinin saytına istinadən məlumat verir ki, layihənin başlıca məqsədi superəsgərlərin yaradılması yox, onların beyninin qorunmasıdır. Artıq “Neuroprosthetics” adlanan implantların sınaqları keçirilir. Bu barədə ABŞ jurnalisti Enni Ceykobsenin “Pentaqonun beyni” adlı kitabında da bəhs olunur.

Məlumata görə, “DARPA” uzun illər ərzində hərbi qulluqçuların beyninə çiplərin yerləşdirilməsi ideyasını həyata keçirməyə çalışsa da, əsgərlərin “kiborq”lara çevrilməsi yalnız indi mümkün olub. Agentlik əsgərlərin döyüş meydanında döyüş qabiliyyətinin artırılması və əsgərlərin kəllə-beyin zədəsindən sonra müalicəsi üzrə bir sıra layihələr həyata keçirib.

"Newsru” yazır ki, superəsgərlərin yaradılması Pentaqonun yeni proqramının yeganə məqsədi deyil. Hərbçilərin fikrincə, çiplərin tətbiqi süni intellektin yaradılması yolunda yeni addım olacaq və daha yüksəksəviyyəli robotlar yaratmağa imkan verəcək. Kitab müəllifinin yazdığına görə, agentliyin başlıca məqsədinin yeni silah növlərinin yaradılması olduğunu unutmaq olmaz. Sual doğuran əsas məsələ isə proqramın məhz hərbi məqsədlər üçün necə istifadəsi ilə bağlıdır”.

“Virtual Azərbaycan”da “Virtualaz.org azvision.az”a istinadən dərc edilmiş “Məmurların bədəninə çip yerləşdirilir” (31 yanvar 2014) adlı yazıda isə deyilir:

“ABŞ-ın Vayominq ştatının administrasiyası əhalinin çipləşdirilməsi kampaniyasına başlayıb. Ştatın Hanna dairəsində dərc olunan qərara görə, sosial müavinət alan və dövlət müəssisələrində çalışan şəxslər mütləq şəkildə özlərinə çip yerləşdirməlidirlər.

Vayominq ştatı tərəfindən başlanan çipləşdirmə prosesi (MINI RFID) vətəndaşların avtomatik identifikasiyasını nəzərdə tutur. Haqqında söhbət gedən çip – 100 Qiqabayt yaddaşı olan mini-kompüterdir. Onun içərisinə müxtəlif məlumatlar: tibbi, sığorta məlumatları, sürücülük vəsiqəsinin nömrəsi, kredit tarixçəsi, kriminal keçmişi və s. daxil ediləcək.

Vayominq ştatının əhalisi MINI RFID qurğusuna məmnunluqdan – kəskin narazılığa qədər müxtəlif münasibət bildirirlər. Bir vətəndaş isə əvvəllər necə yaşadığına təəccüblənərək yeni çip vasitəsilə maqazalardan pul kisəsi olmadan belə alver edə bildiyini söyləyib. Bununla yanaşı təkuşaqlı ana dövlət dəstəyindən imtina edə bilmədiyini və bu səbəbdən MINI RFID çipini quraşdırmağa məcbur olduğunu dilə gətirib.

Texniki yenilik tərəfdarı olan vətəndaşlar isə terror aktlarının qarşısını ala biləcək Amerika istehsalı olan yeni qurğu ilə qürur duyurlar.

İnanclı xristianlarda isə əhalinin çipləşdirilməsi kampaniyası ciddi narazılıq doğurub. Onların fikrincə, bu yenilik “İncil”də göstərilən və insanın əllərində yazılacaq “heyvan rəqəmi” ilə üst-üstə düşür. Belə işarəsi olan insan bütün ömrü boyu cəhənnəm odunda əzab çəkəcək.

Qeyd olunur ki, Vayominq ştatının əksər əhalisi MINI RFID çipinin quraşdırılmasına sevinir. Çünki bu həyati qayğıları – tibbi yoxlamanı rahat keçmək, valideynlərin uşaqları üçün narahat olmamaları və s. həllində yardım edir.

Lakin insanlar çipləşdirmədən sonra yorğunluq, yuxusuzluq və həyəcan hisslərinin peyda olmasından da şikayətlənirlər”.

“Son xəbər” in 27 sentyabr 2016-cı ildə dərc etdirdiyi “Alnımıza yazılacaq ştrix-kodun müdhiş sirri” adlı məqalədə (müəllifi: Sultan Laçınlı) oxuyuruq:

“2030-cu ilədək hər kəsin elektron köləyə çevrilməsi gözlənilir......Əgər yer üzündə gedən prosesləri beynəlxalq aləmlə yanaşı, həm də

özümüz və ətrafımızın nümunəsində diqqətlə izləsək görərik ki, hər şey məhz "vahid imperiya"ya doğru gedir. Birbaşa Amerika, İsrail və Avropadan idarə edilən total nəzarət mərkəzləri formalaşmaqdadır. Bir sıra ölkələrdə biometrik şəxsiyyət vəsiqələri, universal elektron kartlar buraxılıb. Bütün bank, nəqliyyat və s. kartlardan da eyni məqsədlə istifadə edilir. Elektron kartların və biometrik pasportların tətbiqinə artıq Almaniya və Rusiyada etiraz edən qüvvələr var...

Bilderberq klubunun əmri ilə ABŞ və bəzi digər ölkələrdə kütləvi çipləşdirmə başladılıb...

Dünya bankir imperiyası onu da bilir ki, insan bəzən nəzarətdən yayınmaq üçün, yaxud təsadüfən vəsiqə və kartları üzərində daşımaya, telefon və ya kompüter işlətməyə bilər. Odur ki, daha etibarlı olan elektron çiplərin tədricən hər bir yer sakininin dərisi altına yerləşdirilməsi haqda göstəriş verilib. Son məlumatlara görə, bu əmri Rokfellerlərin başçılıq etdiyi Bilderberq klubu 2008-ci ilin iyun toplantısında verib. Araşdırmalarımız sayəsində bu mövzuda yeni-yeni məlumatlar əldə etməkdəyik…

2030-cu ildə ümumdünya çipləşdirmə kampaniyası başa çatmalıdır.Rusiyada universal elektron kartının tətbiqi əleyhinə koordinasiya

komitəsinin rəhbəri Qalina Sarevanın verdiyi məlumata görə, hələ 2000-ci ildə məşhur milyarder, “San Maykrosistems” kompaniyasının lideri Bill Coy super oliqarxiyanın 2030-cu ilədək dünya əhalisinin hamısını çipləşdirməyi başa çatdırmaqla insanları sözün həqiqi mənasında elektron köləyə çevirməyi nəzərdə tutan proqramları barədə danışıb. Artıq ABŞ, Braziliya, Meksika, İsveç, Rusiya kimi ölkələrdə müxtəlif bəhanələrlə, xüsusən pasientlərin sağlamlığına nəzarət adıyla kütləvi çipləşdirmə kampaniyasına start verilib. Çipləşdirmə - insanın sağlamlığı, həyat və düşüncə tərzi, yerdəyişmələri, fəaliyyəti, peşəkar məşğuliyyəti və s. üzərində tam, sutkaboyu texniki elektron nəzarətin həyata keçirilməsidir. Bu, insanlığın gizli soyqırım növlərindən biridir. 2001-ci ilin iyunundan ABŞ-da imlantant çiplərin kütləvi istehsalına başlanılmışdır. 2002-ci ildə ABŞ-da ilk dəfə insan bədəninə çip yeridilmişdir. 2004-cü ildə isə artıq çipləri istehsal edən kompaniya Rusiyada da fəaliyyətə başlamışdır.

Bütün ölkələrdəki insan haqqında məlumatlar əsasən “Mossad” tərəfindən idarə edilən, amma ABŞ-da yerləşən “VeriChip” kompaniyasının bazasına ötürüləcək. Həmin mərkəzdən çip vasitəsilə insanın beyninə müxtəlif siqnallar və elektromaqnit dalğaları göndərərək onun əhval-ruhiyyəsini, fikir və davranışlarını istədikləri kimi dəyişə, hətta xəstələndirə biləcəklər.

2025-ci ildə Rusiyada uşaqların beyninə də çip yerləşdirəcəklər. Bu barədə hələ 2007-ci il avqustun 7-də ölkənin Sənaye və Energetika naziri Viktor Xristenkonun 311 nömrəli əmrlə imzaladığı “2025-ci ilədək Rusiyada elektron sənayesinin inkişaf strategiyası” haqqındakı proqramda rəsmən yazılıb. Rusiyada və digər ölkələrdə insanları gizli olaraq çipləşdirmək üçün içərisinə çip yeridilmiş peyvəndlərin də tətbiqinə başlanıb...

Amerikada çipli gənclər gecə klublarına pulsuz buraxılır...Hazırda bütün Amerikada çipləşdirmə prosesi gedir. Öncə şəxsiyyət və

sürücülük vəsiqələrindən başlayan bu proses, cihazların artıq insan bədənlərinə yerləşdirilməsi ilə davam edir: İş yerlərinə qəbul üçün bu, müqavilə şərtlərindən birinə çevrilib. Gəncləri çipləşdirməyə həvəsləndirmək üçün çipli şəxslər gecə klublarına növbəsiz buraxılır və xüsusi pulsuz içkilərə qonaq edilirlər.

Şəxsiyyət vəsiqələrini dəri altına yerləşdirilən düyü boyda çiplər əvəzləyəcək...

ABŞ-ın Vayominq ştatının administrasiyası da 2015-ci ildən əhalinin çipləşdirilməsi kampaniyasına başlayıb. Sosial müavinət alan və dövlət müəssisələrində çalışan şəxslər mütləq şəkildə özlərinə çip yerləşdirməlidirlər. İnsanlar çipləşdirmədən sonra yorğunluq, yuxusuzluq və həyəcan hisslərinin peyda olmasından da şikayətlənirlər.

Hökumətin əleyhinə çıxanların çipləri söndürüləcək və onlar heç avtomobil də sürə bilməyəcəklər...

Texniki yenilik tərəfdarı olan sadəlövh vətəndaşlar isə mağazalardan pul kisəsi olmadan belə alver etməyə imkan verməklə bərabər, terror aktlarının qarşısını da ala biləcək Amerika istehsalı olan yeni qurğu ilə qürur duyurlar. Ancaq məsələnin əks tərəfi var: hökumətinin əmrlərini yerinə yetirməyən və ya ona qarşı etirazlar təşkil edən şəxslərin çipləri dərhal söndürüləcək və onlar ictimai həyatdan təcrid olunmuş vəziyyətdə qalacaqlar. Yəni iş, yaxud təhsil yerinə buraxılmayacaq, nəinki hansısa maliyyə əməliyyatı hətta adi ərzaq alış-verişi də edə, avtomobilini belə idarə edə bilməyəcək.

Çipləşdirilmədən imtina edənləri türməyə basacaqlar..."International Business Times" nəşrinin verdiyi məlumata görə, 2015-ci

ilin əvvəlindən İsveçin "Epicenter" şirkəti öz əməkdaşlarının bədəninə çiplər

quraşdırıb. Artıq bu ilin sonunadək ABŞ, İtaliya və İsveçdə bütün yeni doğulanları və dövlət qulluqçularını çipləşdirmək nəzərdə tutulur. 2017-ci ildə isə həmin ölkələrin əhalisinin qalan hissəsini çipləşdirmək planlaşdırılır. Bundan sonra digər ölkələr də bunlardan “nümunə” götürəcək. Üstəlik, beynəlxalq təşkilatlar da çipləşdirmənin vacibliyini dövlət rəhbərlərinə “məsləhət” görəcək, “tövsiyə” eədəck və s. 2018-ci ildən isə çip implantasiyasından imtina edənləri iri məbləğdə cərimə və hətta azadlıqdan məhrumetmə ilə cəzalandırmaq nəzərdə tutulur...

Bununla müqayisədə nüvə silahı ikinci dərəcəli məsələdir...Rusiya Geosiyasi Problemlər İnstitutunun prezidenti, general-polkovnik

Leonid İvaşov hesab edir ki, elektron çipləşdirmə, insan üzərində elektron kontrol, insan şüuruna qarşı kütləvi qırğın silahıdır. Deməli artıq kütləvi çipləşdirmə ilə müqayisədə nüvə silahı ikinci dərəcəli məsələdir: yüksək texnologiyalara yiyələnmə savaşı gedir...

Gələcəkdə insanların, daha doğru desək, elektron qulların total nəzarətdən bezərək çipləri bədənlərindən xaric edə bilmələrini nəzərə alan dünya ağaları mikroçiplərdən də sərfəli olan, lazer vasitəsilə görünməyən işarə - tatu qoyulması daha məqsədəuyğun hesab edirlər. Hələ 1984-cü ildə Almaniyanın "Diaqnoz" nəşrinin 8-ci sayında bildirilirdi ki, Amerika konsern və banklarının əhaliyə total nəzarətini tətbiq etmək üçün insanlar görünməyən kütləvi identifikasiya sisteminə daxil ediləcək. Bu, ABŞ-da yoxlanıldıqdan sonra Avropa Birliyi ölkələrini də həmin sistemə qoşmaq planlaşdırılır...”.

Alman nəşri daha sonra yazır: ”Nağdsız ödəniş siteminin tətbiqi adı altında qanunla hər bir vətəndaşın alnına, yaxud əlinə lazer şüası ilə görünməyən tanıtım işarəsi yazılacaq. Həmin işarə insanın şəxsiyyəti haqqında bütün məlumatları daşıyan 18 rəqəmdən ibarət olacaq. (Bu

rəqəmlər hazırkı şəxsiyyət vəsiqələrindəki 7 rəqəmlik identifikasiya kodunu daha dəqiq və geniş formada əvəzləyəcək.-S.L.) Yazının əvvəlində, ortasında və sonunda aşağı uzanan qoşa xətlər 6 rəqəminin yerini göstərir ki, bu da "666" şeytan rəmzini ifadə edir. Həmin qoşa xətlər hazırda beynəlxalq bazarda satılan məhsulların da üzərinə vurulmalıdır. Bu sistem bütün dünyada tətbiq edilməlidir"...

Sözügedən plana görə, artıq nə alış-verişdə, nə nəqliyyatda- heç bir yerdə nağd pul işlənməyəcək. Deməli, son vaxtlar nağd pulla hesablaşmanın sıxışdırılması da texnotron quldarlığın simptomlarındandır... Hər kəs marketdə, ofisdə, seçki məntəqəsində, yaud hava limanında əlini və ya alnını lazer- fiksatorun qarşısına uzatmaqla qeydiyyatdan keçəcək, işə qəbul ediləcək, işdən çıxarılacaq, hesabından pul çıxılacaq, səs verəcək, səfərə gedəcək və s. Bir sözlə, 18 rəqəmli, şeytan rəmzli şrtix-kod olmadan heç kəs dünyada yeyib-içib gəzə bilməyəcək...

Öncə söylədiyimiz kimi, kainatda ən kiçicik zərrədən, hüceyrədən tutmuş canlı və cansız bütün varlıqları idarə edən, onlara bütövlükdə tam nəzarət edən Allahdır. Deməli, bütün vasitələrlə Yer sakinlərini öz idarə olunan elektron qullarına çevirmək istəməyə çalışanlar, əstəğfürullah, "allahlıq" iddiasındadırlar. Lakin onların cəhdləri əbəsdir. Bəşər əhlini sonadək köləyə çevirmək, xalqları xüsusən də müsəlman, türk xalqlarını, o cümlədən Azərbaycan xalqını məhv etmək, İnşallah, bu güclərə nəsib olmayacaq. Çünki Rəbbimizin Quranda buyurduğu kimi, Allah bütün hiyləgərlərdən tədbirlidir (Quran, Ali-İmran, 54)...

Amma bununla yanaşı, Yaradan hər bir bəndəsindən haqsızlığa qarşı bacardığı qədər susmamağı, mübarizə aparmağı da tələb edir...”.

Təqdim etdiyimiz bu məqalədə deyilməli olanların çox kiçik bir hissəsi deyilib. Bu da təbiidir. Çünki məqalə 29. 09. 2015 tarixində qeydə alınıb və təbii ki, sonrakı hadisələr orada öz əksini tapmayıb. Söhbət 2020-ci ilin 26 mart tarixində Bill Qeytsin qurucusu olduğu “MICROSOFT TECHNOLOGY LICENSING, LLC” şirkətinin əldə etdiyi WO/2020/060606 nömrəli patentdən gedir. “Bədənin fəaliyyətinin məlumatlarından istifadə edən kriptovalyuta” adlı bu patent 22 aprel 2020 tarixindən etibarən beynəlxalq status qazanıb. Bu patent üçün Bill Qeytsin hələ 2019-cu ilin 20 iyununda müraciət etdiyi bilinməkdədir.

Necə düşünürsünüz, patentin nömrəsinin sonuncu hissəsində üç 6 rəqəminin, yəni "666" şeytan rəmzinin olması (060606) təsadüfdürmü?

Yenidən “Vəhy” kitabında yazılanları xatırlayaq: “O, bütün insanları — kiçikləri və böyükləri, varlıları və kasıbları,

azadları və qulları sağ əllərinə və ya alınlarına nişan qoydurmağa məcbur edir. Belə ki, üzərində bu vəhşi heyvanın nişanı, yəni vəhşi heyvanın adı+ və ya adının rəqəmi olmayan adam alqı-satqı edə bilməsin. Burada hikmət gərəkdir. Qoy dərrakəli adam vəhşi heyvanın rəqəmini hesablasın, çünki bu rəqəm insan rəqəmidir. Onun rəqəmi altı yüz altmış altıdır” (XIII fəsil, 16-18).

“Bədənin fəaliyyətinin məlumatlarından istifadə edən kriptovalyuta” adlı, WO/2020/060606 nömrəli patent, adından da göründüyü kimi, çipləşdirmə və nəqdsiz pul, yəni kriptovalyuta sisteminə keçidi öngörməkdədir. Onun xülasəsində yazılanlardan belə aydın olur ki, tətbiq edilməsi nəzərdə tutulan sistem hər bir insana, onun qarşısında qoyulmuş vəzifələrə əməl edərsə, istədiyi yerə və şeyə xərcləyə biləcəyi bonuslar təqdim edə bilər.

Xülasədə yeni icadın istifadə edilə biləcəyi ölkələrin siyahısı verilib və həmin siyahıdan göründüyü kimi, bura BMT üzvü olan bütün ölkələr daxildir.

Əlbəttə, məsələ təkcə bu söylənilənlənlərlə də birmir. Ortada Bill Qeytsin adının hallandığı “Alyans ID2020 qəqəmsal identiklik” adlı başqa bir layihə də bulunmaqdadır. 2016-cı ildə rəqəmsal hüququn tənzimlənməsinə yönəlik fəaliyyətlə məşğul olunduğu bilinən sözügedən alyansın 2018-ci BMT-nin qaçqınlar üzrə ali monissarı ilə birlikdə çalışdığı da məlumdur. Alyansın fəaliyyətinə şübhə kölgəsi salan odur ki, onun tərkibinə “Microsoft” şirkətindən başqa Rokfeller Fondu, IDEO.org dizayn studiyası, “Accenture” və “Gavi the Vaccine Alliance” daxildirlər. Bunlardan sonuncusu aşıların hazırlanması və dünyanın müxtəlif ölkələrində həmin ölkələrin xalqları üzərində sınaqdan keçirilməsi ilə məşğuldur. Söhbət əsasən kasıb Afrika və Asiya ölkələrindən gedir. Lakin həmin ölkələrdən başqa Albaniya, Xorvatiya, Moldova, Ukrayna, Ermənistan, Gürcüstan və Azərbaycan rəhbərlikləri də həmin vaksinlərin (aşıların) öz ölkələrininəhalisi üzərində sınaqdan keçirilməsinə icazə vermişlər. 2020-ci ilin aprel ayının sonunda Azərbaycanın Səhiyyə nazirinin bununla bağlı artıq yazılı əmr verdiyi də bilinməkdədir.

Söhbət nədən gedir?Məlum olduğu kimi, hər bir insanda onun dini inanclarının aktivliyini, mənəvi

saflığı və əxlaqi keyfiyyətləri təmin edən xüsusi “Tanrı geni” və ya VMAT2 polimer zənciri bulunmaqdadır. Onu tanınmış genetika alimi Din Hamer (Dean Hamer) üzə çıxarmışdır. O bu gen haqqında 2005-ci ildə qələmə aldığı “The God Gene: How Faith Is Hardwired Into Our Genes” adlı kitabında məlumat verməkdədir. Onun yazdığına görə, bu genin güclü olduğu insanlar, bir qayda olaraq, dinə, imana, ibadətə, bir sözlə Tanrıya çox meylli olurlar, zəif olduğu insanlar isə ateizmə meyllənirlər.

Bill Qeytsin, Beynəlxalq Valyuta Fondunun, eləcə də “Gavi the Vaccine Alliance” adlı qurumun təşviq etdikləri, DOD İD 149AZ2 nömrəli patentə sahib aşı sözügedən genin aktivliyini azaltmağa xidmət etməlidir. BVF kredit verdiyi 25 ölkə qarşısında qoyduğu əsas tələblərdən biri, yuxarıda qeyd edildiyi kimi, yerli əhali arasında aşılama işini aparmaqdır. Söhbət məhz həmin aşıdan gedir. Azərbaycanda da məhz bu aşının uşaqlara vurulması planlaşdırılıb. “FUN BAGS” (https://www.facebook.com/114384309948344/videos/263762447994864/?v=263762447994864) adlı bu şeytani layihəyə görə, aşılama işi koronavirus pandemiyasının yayılması ilə paralel aparılmalıdır.

XII FƏSİL

“Koronavirus” layihəsinin iqtisadi, siyasi və geosiyasi hədəfləri

2 aprel 2020-ci il saat 6.45-ə olan statistik məlumata görə, dünyada koronavirusa tutulanların sayı həmin ana qədər 3.400.830 nəfərə, ölənlərin sayı isə 239.592 nəfərə çatmışdı. Əvvəlki kimi ən çox zərər çəkən ölkə ABŞ idi: 1.131.280 nəfər yoluxan və 60 min nəfərdən artıq ölən.

Sonrakı yerlərdə aşağıdakı statistik göstəricilərlə bu dövlətlər gəlməkdə idi:İspaniya 242.988 – 24.824İtaliya 207.428 - 28,236Böyük Britaniya 177.454 – 27.510Fransa 167.346 – 24.594Almaniya 164.077 – 6.736Türkiyə 122.392 – 3.258Rusiya 114.431 – 1.169İran 95.646 – 6.091Braziliya 92.202 – 92.202Çin 82.875 – 4.633Bu fəlakətin sorumlusu kimi hər kəs Çinlə yanaşı, Bill Qeytsi hədəfə

almaqdadır. Bu baxımdan ABŞ prezidenti Donald Trampın sabiq müşaviri Rocer

Stoundur (Roger Stone). O bildirir ki, hələ 1 il öncə, yəni 2019-cu ildə Floridada bir nitiq söylərkən 2020-ci il üçün prezidentlk kampaniyası üçün ən önəmli mövzulardan birinin ictimai sağlıq problemlərinin olacağını söyləmiş, bu sırada Bill Qeyts və Bill Melinda dərnəklərinin rollarına toxunaraq, onların koronavirus və aşı ilə əlaqəsinə toxunmuşdu. Hələ o zaman bu məsələ qızğın diskussiyalar mövzusu idi:

Rocer Stoun

“Bir şey tam aydındır ki, Bill Qeyts ictimai sağlıq problemlərindən pis məqsədlərlə istifadə edərək, məcburi aşılanma və Amerikalıların çiplənməsi mövzularındakı baxışlarını ortaya qoyur. Bu yolla da insanları təqib edərək, test edilib-edilmədikləri yoxlaya biləcək. Bu durum həm konstitusiyaya, həm də Amerikanın prinsiplərinə ziddir. Entoni Fauçinin də məsələyə yanaşmasından anlaşılır ki, o da Microsoft, Qeyts və onalara yaxın adamlar kimi, Hillari Klintonun maşası kimidir. Tövsiyyələri də şübhə oyadır. Məcburi aşılanmanı Bill Qeyts Amerika əhalisini azaltmaq üçünmü istəyir? Çünki “Big Pharma” bu yolla milyardlar əldə edə bilər.

Mən buna inanıram və buna qarşı çıxılmalıdır. Amerikalılar məcburi aşılanmanı və mikroçipləri qəbul etməyəcəkdir.

Tanrı Amerikanı qorusun”.Beləliklə, Qeytsin dünya əhalisini “Tanrı geni”ndən məhrum etmək, əhalinin

sayını azaltmaq və gələcəkdə onu daim nəzəarətdə saxlaya bilmək üçün çipləşdirmə planı milyonlarla insanın qorxunc virusa bulaşması və yüzminlərlə insanın da həyatını qeyb etməsi ilə nəticələnmişdir. Və məsələ təkcə bununla da bitməmişdir. Dünya iqtisadiyyatına ölçüyəgəlməz zərbə vurulmuşdur. Dünyanın

ən böyük şirkətləri inanılmaz dərəcədə dəyər itirmiş, aksiyalarının qiymətləri sürətlə aşağı düşmüşdür.

Bəzi faktlara nəzər salaq.2020-ci ilin 20 aprelinə olan statistikaya dünyanın aparıcı neft şirkətləri

ortalama 50-60 faiz dəyər qeyb etmişlər:EXXMOBİL – 68%CHEVRON – 45%CONOCOPHİLLİPS – 66%HALLİBURTON – 65%SCHLUMBERGER – 64%ROYAL DUTCH SHELL - 63%BP – 66%TOTAL - 58%ENİ – 66%ROSSNEFT – 69%EQUİNOR - 68%ARAMCO – 30%SİNOPEC – 50%Şübhəsiz ki, bu çöküş neftin qiymətinin dünya bazarlarındakı çöküşünün

məntiqi nəticəsi idi.

Neftin qiymətinin 2020-ci ilin mart ayındakı düşüşünü əks etdirən qrafik

Maraqlıdır ki, təkcə ABŞ-da 1200 neft şirkəti qeydə alınınb və dediyimiz sürədə onlarda 1100-ü tam iflas həddinə gəlib çatmışdı. Bu ölkədə 20. 04. 2020 tarixində neftin qiyməti 304.60% azalaraq -37 dollar 60 sentə düşmüşdü. Bu o demək idi ki, ABŞ bir barrel neft satmaq üçün onu alıcıya nəinki havayı verməli, üstəlik də üstündə 37,6 dollar pul ödəməli idi.

Bu sətirlərin yazıldığı 2 may 2020-ci il tarixindəki göstəricilər yuxarıdakı qrafikdəki göstəriciyə nisbətən stabilləşmişdi və aşağıdakı kimi idi:

bbb

Şübhəsiz ki, neft bazarındakı çöküş ümumdünya sənayesindəki azalmanın və neftə tələbatın azalmasının məntiqi nəticəsi idi. Bu hal milli gəlirinin böyük hissəsinin neft ixracatından əldə edən ölkələrin iqtisadiyyatlarına böyük zərbə oldu. Bu sırada gəlirlərinin 90 faizini neft ixracatı təşkil edən İraqı, eləcə də Qətəri (87%), Səudiyyə Ərəbistanını (93%), Birləşmiş Ərəb Əmirliklərini (67%), Bəhreyni (64%), Küveyti (84), İranı (86%), Rusiyanı (69%) və s. ölkələri misal çəkmək olar.

Maraqlıdır ki, 2019-cu ildə BMF növbəti 2020-ci ildə 3.3% yüksəliş gözləməkdə idi, fəqət koronavirus hər şeyi alt-üst etdi. Və proqnozlar koordinal şəkildə dəyişdi. Belə ki, hazırda Beynəlxalq Valyuta Fondunun 2020-ci ilə olan proqnozlarına görə, dünya iqtisadiyyatını Böyük depresiyya illərindən bu günə qədər ən böyük geriləmə gözləyir. Belə hesab edilir ki, stabilləşmə 2021-ci ildə, yalnız koronavirus üzərində qələbə çalındıqdan sonra baş verəcək. Təbii ki, qələbə çalınarsa. Ona qədər isə dünya ÜDM-nin 7,5%, Almaniyanın eyni göstəricisinin 7%, İtaliyanınkının 9,1% azalacaq. Koronavirus bəlası aşılarsa, 2021-ci ildə dünya iqtisadiyyatı 4,7%, Almaniyanın iqtisadiyyatı isə 5.2 % arta bilər.

2020-ci ildə MDB məkanında da azalma gözlənilir. Proqnozlara görə, Rusiyada ÜDN-nin 5,5%, Ukraynada 7,7%, Belorusda 7% azalma olacaq.

Koronavirusdan sonra isə Rusiya və Belorusun iqtisadi göstəricilərinin 3,5%, Ukraynanınkının isə 3,6% arta biləcəyi söylənilir.

Koronavirusun ortaya çıxması, ardınca da ölkələr arasında karantin məqsədilə sərhədlərin bağlanması nəqliyyat, beynəlxalq ticarət, turizm və s. kimi sektorların da çökməsinə səbəb olmuşdur. Məsələn, koronavirus olayından öncə hava yolu şirkətləri tərəfindən hər gün orta hesabla 107 min uçuş gerçəkləşdirilməkdə, 11,9 milyon sərnişin daşınmaqda idisə, virusun ortaya çıxması ilə bu rəqəmlər, 20 aprel 2020-ci il tarixinin statistikasına görə, ortalama 5 min uçuşa və 996 min sərnişinə enmiş vəziyyətdədir.

Bütün dünyada müxtəlif sahələrdə 3 milyard 300 milyon adam çalışırdısa, koronavirusun ortaya çıxması ilə bu rəqəm də aşağı düşdü, 2,7 milyard nəfərin durumu önəmli dərəcədə pisləşdi. Bunlardan bir qismi iş yerini itirdi, bir qismi maaşsız məzuniyyətə göndərildi, digər bir qismi də daha nisbətən az maaşla, uzaqdan çalışma şərti ilə, evində oturmağa məhkum edildi.

Koronavirusdan iqtisadiyyatları ən çox zərər görmüş ölkələr içərisində Çin, ABŞ, İngiltərə, İtaliya, İspaniya, Almaniya, Braziliya, Rusiya və təbii ki, neft ixrac edən körfəz ölkələri öndə gəlməkdədirlər. Təkcə belə bir faktı qeyd edək ki, sözügedən ölkələrdə tikilməsi planlaşdırılan 50 və daha çox mərtəbəli 613 binanın inşaası dayandırılıb ki, bu da dünyanın inşaat sektorunda necə bir tənəzzüllə üz-üzə qaldığının ən bariz göstəricisidir.

Beynəlxalq İşçi Təşkilatının (İLO) verdiyi məlumata görə, yaxın zamanda 195 milyon və ya daha çox adamın işsiz qalma ehtimalı var. 2020-ci il böhranını əvvəlki illərin böhranı ilə müqayisə etsək, hazırda vəziyyətin daha kritik olduğunu görə bilərik. Məsələn, 1982-ci il iqtisadi böhranı zamanı 4 milyon, 1991-ci il böhranı zamanı 5 milyon, 2001-də 14 milyon, 2008-də 28 milyon adam işsiz qalmışdısa, 2020-ci ilin ilk rübündə bu göstərici 124 milyona yüksəlmişdir.

Ən maraqlı faktlardan biri də budur ki, pandemiyadan öncə Yer üzndə 30 milyon və daha çox sərvətə sahib olan 513 min adam var idi. Hazırda onların sayı 441 min nəfərə düşüb və bu, sadəcə 40 gün ərzində baş verirb. Buna paralel olaraq da onların sahib olduqları şirkət və daşınmaz əmlakın dəyəri əvvəlkinə nisbətən bir neçə dəfə azalıb (https://www.youtube.com/watch?v=KKgCxwdmvL8).

İndi ortaya belə bir sual çıxmaqdadır: Dünya iqtisadiyyatında önəmli paya sahib olan böyük şirkətləri bilərəkdən müflisləşdirməkdə məqsəd nədir?

Cavab sadədir. Məqsəd onların ilk mərhələdə milliləşdirilməsinə, başqa sözlə, dövlətləri mülkiyyətinə, sonrakı mərhələdə isə “Dünya hökuməti”nin monopoliyasına keçməsini təmin etməkdir. Bunsuz “Vijital Kommunizm” cəmiyyətinə keçid mümkün deyil. İş adamlarının müflisləşdirilməsi ilə isə həmin cəmiyyətin əsas prinsiplərindən biri olan “siniflər arasında fərqin aradan qaldırılması” şərtinin gerçəkləşdirilməsinə start verilmişdir. Kapitalizm dövrünün əsas atributu olan burjua sinfinə postkapitaliz, yəni vijital kommunizm dövründə yer olmayacaq.

Bu halda söhbət, təbii ki, təkcə iqtisadi hədəflərdən deyil, onların yol açacağı siyasi hədəflərdən də getməlidir. Ortada uzaqgedən geosiyasi hədəflərin olduğunu da unutmamalıyıq.

Baxın, pandemiya təkcə ölkələr arasında sərhədlərin deyil, müəyyən mənada böyük ölkələrin şəhər və əyalətləri arasında da sərhədləri tam və ya qismən bağlanmasına yol açıb. Bu isə böyük siyasi-inzibati ərazilərin daha kiçik siyasi-inzibati ərazilərlə əvəzlənməsi üçün geniş imkanlar açır. Məsələn, Avropa Birliyini götürək, virusun sürətlə yayılması şengen zonasına ölümcül zərbə vurdu. Birlik ölkələri bir-biri ilə olan sərhədlərini bağladı və beləcə, Avropa Birliyinin fövqaladə vəziyyətlərdə vahid orqanizm kimi fəaliyyət göstərə bilmədiyi ortaya çıxdı. Hər dövlət öz başının çarəsinə özü baxmaq məcburiyyətində qaldı. Bu fakt AB-yə nə qədər ehtiyac olub-olmadığı suallarını da özü ilə gətirmiş oldu.

Görünən budur ki, İngiltərənin Birliyi tərk etməsi ilə başlayan parçalanma prosesi bundan sonra da davam edə bilər. Belə düşünmək üçün bir çox Avropa ölkəsində AB bayraqlarının endirilməsi və yerinə milli bayraqların qaldırılması faktı da müəyyən əsas verməkdədir. Bir çox Avropa ölkəsinin dövlət başçısının müsahibəsində bu incə notu görməmək mümkün deyil.

Görünən budur ki, koronavirus əməliyyatının bir hədəfi də Avriopa Birliyini parçalamaqdır. Və təkcə Avropa Birliyiminimi?

Hədəfdə hansı ölkələrin olduğunu anlamaq üçün gələcəkdə BMT-ni əvəz etməsi və faktiki olaraq, “Dünya dövlətinə” çevrilməsi düşünülən UNPO-ya üzv

olan xalqların siyahısına ötəri bir nəzər salmaq yetərlidir. Məsələn, quruma Güney Azərbaycanın, İran Kürdüstanının, İran talışlarının və Xuzistanın (İran ərəblərinin) olması hədəfdə olan ölkələrdən birinin İran, eləcə də Uyğurustan və Tibetin olması isə digərinin də Çin olduğunu göstərməkdədir.

Maraqlı faktlardan biri də odur ki, Rusiyanın bir çox xalqı da vaxtı ilə bu təşkilatın üzvü olub, sonradan Rusiyanın təzyiqi ilə oranı tərk etmək məcburiyyətində qalıblar. Bu sırada Tatarıstan, Çeçenistan, Tuva, Komi, Mari-El, Udmurtiya və sairənin adını çəkə bilərik. Bu fakt Rusiyanın da hədəfdə olduğunu sübut etməkdədir.

Və bu planın da altında da Henri Kissencerin imzası durmaqdadır. Pravda.ru saytında dərc edilmiş 20. 08. 2015-ci il tarixli, “Kissencer etiraf etdi: Qərbin məqsədi Rusiyanı dağıtmaqdır” başlıqlı məqalədə yazılana görə, ABŞ-ın keçmiş dövlət katibi Henri Kissencer Qərbin Rusiyanı Avroatlantik məkana inteqrasiya etmək fikrindən daşınaraq, onu bir dövlət kimi parçalamaq hədəfini seçdiyini söyləmişdir. Qərb bu fikrə Ukrayna konfliktindən sonra gəlmişdir.

Bu barədə fikirlərini “National İnterest”ə açıqlayan Kissencer “Harmageddon savaşı”ndan qaçmağın mümkün olmadığını da sözlərinə əlavə etmişdir. Bu isə o deməkdir ki, plana görə, Rusiya “Harmagedon savaşı” sonucunda işğalçı dövlətlər tərəfindən parçalara bölünməlidir.

Ümumiyyətlə, Rusiyanın parçalanması ilə bağlı bir neçə ehtimal və proqnoz mövcuddur. Onların müəllifləri içərisində Yeqor Xolmoqorov, Harri Kasparov, Mixail Leontyev, Pavel Svayatenkov, Konstantin Remçukov, İqor Prokopenko, German Qreff, Maksim Kalaşnikov, Mixail Remizov, Mixail Delyaqin, Andrey Fursov, Georgiy Malinetskiy, Valeriy Solovyev, Sergey Kurginyan, Aleksandr Proxanov, Əduard Limonov, Maksim Şevçenko, Nataliya Naroçnitskaya, Vitaliy Teretyakov və Dmitriy Medvedyev kimi rus vətəndaşı olan tanınmış fikir adamları da yer almaqdadır.

Rusiya Elmlər Akademiyasının Fəlsəfə İnstitutunun baş elmi işçisi Vladimir Şevçenko O. Yu. Maslovun “Rusiyanın XXI əsrin əvvəllərində parçalanması müasirlərimizin dilindən” adlı məqaləsini təhlil edərək, belə bir nəticəyə gəlib ki, bu ideyanın qızğın tərəfdarları ilə yanaşı, süni parçalanma tərəfdarlarına da rast gəlinməkdədir.

Mövzuya baxışlar arasında müəyyən fərqlər diqqət çəkir. Məsələn, “Rusiyanın gələcəyi: Fəlsəvi dərkin strategiyası” adlı məqalənin müəllifi V. Şevçenkonun fkrincə, Rusiyanın parçalanma ehtimalı daha çox vahid milli ideya və layihənin olmaması ilə şərtlənir. Deyilənlərə rus milliyyətçiliyin və ksenofobiyanı da əlavə etmək lazımdır. Məhz bu hal separatist əhval-ruhiyyənin yaranmasına səbəb olur.

Andrey Kobyakov başda olmaqla, analitiklər qrupunun İzbor klubu üçün hazırladıqları məruzədə çağdaş Rusiya cəmiyyətinə xas çatlaqlardan söz açılmaqda, krayetiv sinfin bütün cəmiyyətə qarşı mövqe sərgilədiyi, bunun da Rusiyanın parçalanmasına yol aça biləcəyi vurğulanmaqdadır. Kulturoloq İqor Yakovenkonun fikrincə isə, çatlağa əsas səbəb regionlar arasındakı iqtisadi-sosial disbalansdır. Bu ölkənin şimal və cənub bölgələrinadə, o cümlədən Şimali Qafqaz və Sibirdə mərkəzdənqaçma meylini artırır.

Vladimir Şevçenkonun məqaləsində parçalanmanın artıq başladığı iddia edilir və əsas səbəb kimi milli-inzibati ərazilərdə yerli millətlərin nümayəndələrinin dövlət idarəçiliyindən sıxışdırılması, eləcə də müsəlmanlar arasında radikallaşma meyllərinin artması göstərirlir.

Riyaziyyatçı Georgiy Malinetskiy Rusiyanın parçalanmasına a.ağıdakı beş amilin səbəb ola biləcəyi fikirdədir:

-Ayrı-ayrı sosial zümrələr arasında gəlirdəki kəskin fərqlər-Regionların gəlirləri arasındakı fərqlər-İnfrastrukturun inkişaf etməməsi səbəbindən bölgələrarası kommunikasiyanın

zəifliyi-Əski və yeni nəsillərin dünyaya baxışları arasındakı əsaslı fərqlər.-Milli və dini qarşıdurma. Ən maraqlı fikirlərdən birini isə “Stretfor” özəl kəşfiyyat-analitika təşkilatının

sədri Corc Fridman tərəfindən dilə gətirilmişdir. O, əsas təhlükənin neft gəlirlərinin iqtisadiyyatdakı böyük payından, yəni iqtisadiyyatın neftə bağlılığından qaynaqlandığını önə sürməkdə və parçalanmanın 2020-ci ildən sonra başlayacağını proqnozlaşdırmaqdadır.

Fikrimizcə, Rusiyanın parçalanması zərurətindən söhbət açan Henri Kissencer “Harmageddon savaşı” ifadəsini elə-belə, gözəl söz xatirinə işlətməmişdir. Əksinə, onun da əsas ideoloqlarından biri olduğu Bilderberq klubunun sözügedən ölkəyə münasibətdə tətbiq etməyə hazırlaşdığı ssenariyə işarə etmişdir. Nəzərə alsaq ki, ssenari Əhdi-Ətiq və Əhdi-Cədiddə söylənilənlər əsasında qələmə alınmışdır, bu ssenaridə Rusiya mütləq “Harmageddon savaşı”nın əsas tərəflərindən biri olmalı, İranla birlikdə İsraili darmadağın etməli, yalnız bundan sonra parçalanmalı və məhv olmalıdır. Eyni sözləri İrana münasibətdə də söyləyə bilərik.

Bir çoxları ABŞ-ın İranı niyə vurmadığını soruşur və təəccüblərini gizlədə bilmirlər. Cavab isə çox sadədir. Bilderberq klubu İran üçün fərqli ssenari yazıb.

Maraqlıdır ki, ssenarinin həyata keçməsi önündə bir nömrəli maneə və təhlükə İslam, müsəlmanlar, xüsusən də radikal islamçılardır. Müsəlmanların dünyanın gələcəyinə yönəlik öz planları var və onlar bu planları əllərində silah sona qədər müdafiə etməkdə, bu yolda qazi və şəhid olana, ən sonda da tam qələbə qazanana qədər savaşmaqda qərarlıdırlar.

XIII FƏSİL

Müsəlmanların “Ümumdünya İslam Xilafəti” ideyası

Əfqanıstanın Sovet İttifaqı tərəfindən işğalı və əfqan xalqının işğalçılara qarşı qəhrəmanlıq savaşı başlar-başlamaz, dünyanın bir çox yerindən, o cümlədən ərəb ölkələrindən Əfqanıstandakı müsəlmanlara yardımçı olmaq məqsədi ilə minlərlə müsəlman bu ölkəyə gəlmişdi. Eyni zamanda Pakistan və Səudiyyə Ərəbistanı əfqan mücahidlərinə silah və maliyyə dəstəyi verməyə başladı. Bundan başqa, SSRİ-nin beynəlxalq aləmdə bir nömrəli rəqibi olan ABŞ Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin (CİA) vasitəsilə mücahidlərə dəstəyin təşkil edilə bilinməsi üçün “Siklop Əməliyyatı” adlı bir proqram da hazırlanmışdı. 1979-1989 – illər arasında yürüdülən bu proqram çərçivəsində, Pakistanın xüsusi xidmət teşkilatı (İSİ) və Pakistan Silahlı qüvvələri tərəfindən mücahidlərə təlim, maliyyə və silah dəstəyi təmin edilirdi. 

Bənzər dəstək Səudiyyə Ərəbistanı tərəfindən də həyata keçirilməkdə. Səudiyyədən mücahidlərə göndərilən maliyyə və silah dəstəyinin çatdırılmasında əsas vasitəçiliyi Əfqanıstana gələn mücahidlərdən Abdullah Əzzəm və Hüsamə ben Laden edirdilər. Onlar bu məqsədlə “Məktəb əl-Xidəmat” (Xidmətlər Bürosu) adlı bir büro qurmuşdular. Abdullah Əzzəm büroya rəhbərlik edir, Hüsamə ben Laden isə daha çox maliyyə işləri ilə məşğul olurdu.

1986-cı ildə Abdullah Əzzəmlə arası dəyən Hüsəma ben Laden Əfqanıstanın Paktiya əyalətində “Əl-Masada” (Aslan Yuvası), adlı hərbi təlim düşərgəsi qurdu. 1988-ci ildə o, “Məktəb əl-Xidəmat”a olan dəstəyinə son verərək, oradan ayrıldı. 

14 aprel 1988-ci il tarixində BMT-nin təşəbbüsü ilə Cenevrədə  imzalanan Cenevrə sazişinin qərarına uyğun olaraq, işğalçı rus-sovet qoşunları mayın 15-dən etibarən Əfqanıstandan çıxmağa başladı. 

Rusiya üzərində möhtəşəm qələbəndən sonra mücahidlərin daha sonra nələr etməli olduğu məsələsi gündəmə gəldi. Belə olan halda, 1988-ci ilin 11 avqustunda Abdullah Əzzəmin çağrışı ilə Peşəvərdə böyük bir toplantı təşkil edildi  və həmin toplantıya Mühəmməd Arif, Seyyid İmam əl-Şərif, Əbu Übeydə əl-Bənşiri, Mühəmməd Loay Bəyazid, Məmduh Mahmud Salim və Vael Həmzə Əbdülfəttah ilə yanaşı, Hüsəma ben Laden də qatıldı. Toplantının mövzusu cihadın və mücahidlərin gələcəyi məsələsi idi, sovet hərbi qüvvələrinin məğlub olaraq ölkədən ayrılmasından sonra da cihada davam edilməsi qərarlaşdırıldı. Həmin toplantının sənədlərindən belə məlum olur ki, artıq həmin dövrdə Əl-Qaidə mövcud idi.

Əl-Qaidenin əski xəzinədarlarından Mədani əl-Tayyib bu təşkilatın 11 avqustdaki toplantıdan öncə də var olduğunu, Ben Laden tərəfindən 17 may tarixində özünün də iştirak etdiyi gizli bir toplantıda təsis edildiyini təsdiqləmişdir. Beləliklə, Əl-Qaidənin yarandığı tarix 17 may 1988-ci il tarixidir. 

Bu qurumun əsas hədəfi Allahın adını uca tutmaq, İslam dinini bütün dünyada müzəffər etmək kimi bəyan edilmiş, əsas düşmən qismində isə ABŞ və İsrail müəyyənləşdirilmişdi. Odur ki, Əl-Qaidənin guya ABŞ tərəfindən yaradıldığı və yönləndirildiyi barədə söylənilənlərin heç bir əsası yoxdur. Bu qurumun üzvləri Əfqanıstan savaşında iştirak etmiş, yüksək səviyyədə hərbi təlim görmüş insanlardan ibarət idi. Təşkilat mücahidlərin ən yaxşılarını seçir və öz sıralarına qatırdı.

Abdullah Əzzəmin 24 noyabr 1989-cu ildə Peşəvərdə, cümə namazına gedərkən arvadı və iki övladı ilə birlikdə rus KQB-si tərəfindən terror edilməsindən sonra “Məktəb əl-Xidəmat” tədricən dağıldı və onun üzvlərinin çoxu Əl-Qaidəyə qatıldı.

2 avqust 1990-ci ildə İraqın Küveyti işğal etməsindən sonra Hüsamə ben Laden Səudiyyə Ərəbistanına gəldi, burada kral Fəth və müdafiə naziri Sultan ilə görüşərək, yaranmış təhlükə qarşısında ABŞ-a müraciət etməyə ehtiyac olmadığını, Əl-Qaidənin Səudiyyəni ehtimali təhlükədən qorumaq gücündə olduğunu söylədi və öz xidmətini təklif etdi. Fəqət kral bu təklifi qəbul etmədi. Nəticədə Səudiyyənin dəvəti ilə ABŞ hərbi hissələri ölkəyə yerləşdirildi.

Müsəlman olmayan Amerikalıların Məkkə və Mədinənin yerləşdidiyi müqəddəs torpaqlara ayaq basmasına şiddətlə qarşı çıxan Hüsəma ben Laden kral Fəthin əmri ilə ev həbsinə məhkum edildi. Daha sonra bəzi işləri həll etmək üçün Pakistana getməli olduğunu söylədi və ev həbsindən azad edilərək, Pakistana getdi. 1991-ci ilin dekabrında ailəsinə məktub göndərərək bir daha Səudiyyəyə dönməyəcəyini yazdı.

Hüsəma ben Laden Səudiyyə Ərəbistanın böyük iş adamlarında biri idi. Milyonlarla ölçülən sərvəti vardı. O özünün iş tərəfdaşlarını da Əl-Qaidəyə cəlb etməyi və bu yolla təşkilata yetərincə maliyyə qaynağı yaratmağı bacarmışdı. Odur ki, təşkilatın heç bir maliyyə problemi yox idi. Ona yüzlərlə şirkətdən maliyyə axmaqda idi.

Sudanda Milli İslamçı Cəbhənin dəstəyi ilə hərbi çevrilişin gerçəkləşməsindən sonra Sudana gələn və ailəsi ilə birlikdə 1991-ci ilin iyun ayında ölkənin paytaxtı Xartuma yerləşən Hüsəma ben Laden buradan Əfqanıstandakı təlim düşərgələrində Əl-Qaidə üçün yeni-yeni mücahidlərin yetişdirilməsinə bilavasitə özü rəhbərlik edir, hər şeyi ciddi nəzarət altında saxlayırdı. Bu azmış kimi, o, ən etibarlı adamlarından Əbu Übeydə və Əbu Hafizi Sudana çağırtdıraraq burada da təlim kampları qurdu, adamlarını bütün ölkələrə yerləşdirməyə başladı. Onların vəzifəsi Əl-Qaidənin digər ölkələrdə də şöbələrini yaratmaq idi. Bu işdə ona Sudanın xüsusi xidmət təşkilatı da dəstək verməkdə idi. Beləcə, təşkilat genişlənir və güclənirdi. Əvəzində isə onun yerlərdəki özəkləri Sudan hökuməti üçün kəşfiyyat məlumatları toplayırdı.

Hüsəma ben Laden daha sonra Əbu Übeydə və Əbu Hafizi təşkilatın yerli özəyini qurmaq məqsədilə Somaliyə göndərdi. Bundan da sonra o, Eritreya İslami Cihad təşkilatı ilə əlaqə qurdu. Onlar üçün təlim düşəgələri qurmaq və maliyyə dəstəyi xəttlərini təşkil etmək məqsədilə Əbu Übeydə Efiopiyaya getdi. Özü isə 1992-ci ilin dekabrında Somaliyə gələrək, buradan Yəməndə ABŞ əskərlərinin yerləşdiyi “Gold Mohur Hotel” və “Ədən Mövenpick Hotel” adlı iki hotelə bombalı həmlə təşkil etdi. Fəqət artıq gec idi, Amerikalı əskərlər bu hotelləri tərk etmişdilər. Odur ki, həmlə hədəfinə çatmadı.

1990-cı illərin başında, Əl-Qaidənin Bosna-Hersekdə də yerli özəyi təsis edildi və bu özək1992-ci ilin martında baş verən Bosna-Hersek savaşında yaxından iştirak etdi, müxtəlif müsəlman ölkələrdən olan mücahidlərin Bosna müsəlmanlarına yardıma getməsini təşkil etdi və bunun, eləcə də Türkiyədən gələn hərbi və mali yardımlar sayəsində Bosna müsəlmanları ruslar tərəfindən dəstəklənən serb faşistlərinin hucumlarının qarşısını almağı və yerli müsəlmanların büsbütün məhv edilməsini önləməyi bacardılar.

1993-cü ilin 26 fevralında Əl-Qaidə Nyu-Yorkdakı Dünya Ticarət Mərkəzinə (əkiz qüllələrə) ilk bombalı hücumunu təşkil etdi. Bu həmlə içi partlayıcı maddələrlə dolu yük maşını vasitəsilə gerçəkləşdirildi. Bu hücumun məqsədi maşının daşıdığı partlayıcıyla Quzey Qülləsindən keçib, Güney Qülləsinə çatararaq, partlayış törətmək və qüllələrin hər ikisinin yıxılmasına nail olmaq və bu yolla on minlercə yəhudi bankir və iş adamının məhvini təşkil etmək idi. Lakin plan istənilən kimi baş tutmadı. Hücum sadəcə 6 nəfərin ölümü və 1.042 nəfərin də yaralanması ilə nəticələndi. 

Bu arada Somalidə vətəndaş müharibəsi gedirdi. Bundan istifadə edən Ben Laden ölkənin güneyində bir neçə təlim düşərgəsi qurudurdu və bu düşərgələrdə yetişdirilən mücahidlər müharibədə İslamçı qruplar tərəfində ən fəal şəkildə iştirak etməyə başladı. Ben Ladenin 1993-1994 - cü illərdə Somalidəki İslamçılara həm silah, həm döyüşçü, həm də maliyyə dəstəyi verdiyi bilinməkdədir. O da məlumdur ki, 3-4 oktyabr 1993-cü il tarixində ölkənin paytaxtı Moqadişuda baş verən savaş zamanı Somaliyə göndərilmiş BMT həbi hissələrinə hücum təşkil edənlər içərisində Əl-Qaidə üzvləri və Əl-Qaidə tərəfindən təlimə cəlb edilərək hazırlanmış döyüşçülər də yer almışdılar. 

Amerikalı analiklərin araşdırmalarına görə, 1994-cü ilin yanvarından etibarıyla Ben Laden Sudanda ən azı üç əskəri təlim düşərgəsi quraraq, fərqli ölkələrdən

gələn üsyançılara təlim verməyə başlamışdı. O, 1995-ci ildə kral Fəhdə yazdığı açıq məktubda, Amerika qüvvələrinin Səudiyyə Ərəbistanını tərk etməyənə qədər çeşidli hücumlar gerçəkləşdirəcəyini bildirməkdəydi. Bu hədənin nəticəsi özünü çox gözlətmədi və 13 noyabr 1995-ci il tarixində Ər-Riyadda  bulunan, Amerika həbçilərinin nəzarətində olan “Səudiyyə Ərəbistanı Milli Mühafizləri” adlı təlim mərkəzinə bomba yüklü maşınlarla hücum  düzənlendi. 7 nəfərin hayatını itirdiyi hücumu gerçəkləşdirənlər arasında olduğu söylənilən dörd nəfər aprel 1995-ci ildə televizİyada yayınlanan etiraflarında Ben Ladendən təsirləndikdiklərini ifadə etdilər. Ben Laden isə verdiyi müsahibələrində bu aksiya ilə hər hansı bir əlaqəsinin olmadığını, ancaq baş verən hadisədən məmnuniyyət duyduğunu dilə gətirdi. 

1995-ci ilin 26 iyununda Efiopiyaya səfəri sırasında Misir diktatoru Hüsnü Mübarəkə sui-qəsd cəhdi oldu. Belə hesab edilir ki, bu sui-qəsdin arxasında Əl-Qaidə ilə eyni xətdə olan, onunla birlikdə fəaliyyət göstərən “İslam Camaatı”  ilə “Misir İslam Cihadı” təşkilatları durmaqda idi və bu aksiyanın təşkilatçısı Sudanın xüsusi xidmət təşkilatı idi. Bu hadisədən sonra ABŞ-ın təzyiqi ilə üzləşən Sudan Hüsəma ben Ladeni ölkədən xaric etməyə məcbur oldu. Belə olan halda Hüsəma ben Laden 1996-cı ilin mayında Sudanı tərk etmək və Əfqanistana döbmək məcburiyyətində qaldı. Burada o, Cəlalabad şəhrində məskunlaşdı.

Deyilənlərdən başqa, 1995-ci ilin yanvar ayında Filippinin paytaxtı Maniladadaki bir evdə çıxan yangından sonra başladılan istintaq zamanı “Bojinka planı” adlı bir plan üzə çıxdı. Əl-Qaidə ilə əlaqəli şəxslər tərəfindən tərtib edilmiş bu planda Papa II İohan Paula  sui-qəsd, Asiya ilə ABŞ arasında səfər edən on bir sərnişin təyyarəsinin partladılması və ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin (CİA) Virciniya ştatındakı mərkəzinə təyyarə ilə hücum yer almaqda idi.

Həm “Səudiyyə Ərəbistanı Milli Mühafizləri” adlı təlim mərkəzinə bomba yüklü maşınlarla hücum, həm Hüsnü Mübarəkə təşkil edilən sui-qəsd cəhdi, həm də Filippindən əldə edildiyi deyilən plan barədə mətbuatda çox sayda məqalələr yazılıb-pozulsa da, onların Əl-Qaidə ilə bağlılığını sübut edən dəqiq faktlar ortaya qoyula bilmədi. Eyni sözləri 25 iyun 1996-cı il tarixində Səudiyyə Ərəbistanın Əl-Huber şəhərində ABŞ və digər koalisiya güçləri zabitlərinin məskunlaşdığı qonaq evi kompleksinə bomba yüklü maşınla düzənlənən və 19 Amerika hərbiçisinin ölümünə və 400 nəfərin yaralanmasına səbəb olan hücum barədə də söyləmək olar. Bu aksiyanı da kütləvi informasiya vasitələrində Əl-Qaidə ilə əlaqələndirməyə çalışdılar. Fəqət yenə də ortaya heç bir təkzibedilməz sübut qoyulmadı. 

Bununla belə, 1996-cı ilin 23 avqustunda Londonda ərəb dilində nəşr olunan “Əl-Qüds əl-Ərəbi” qəzetində Ben Ladenin adından bir bəyanat yayınlandı. Bu bəyanatda müsəlmanlara qarşı düşmən mövqeyi səbəbindən Səudiyyə Ərəbistanındakı ABŞ hərbi qüvvələrinə, eləcə də ümumilikdə ABŞ dövlətinə qarşı cihad elan edilməkdə, əsas hədəfin Amerika hərçilərini Ərəbistan yarımadasından çıxartmaq, Səudiyyənin ABŞ nökəri olan rəhbərliyini devirmək, İslamın müqəddəs məkanlarını xilas etmək və dünyadakı bütün İslami İnqilabi təşkilatları dəstəkləmək olduğu ifadə edilməkdə idi. 

1998-ci ilin sentyabrından Əfqanıstanın paytaxtı Taliban tərəfindən ələ keçirdikdən sonra Hüsəma ben Ladin Əfqanıstan İslam Əmirliyini qurdu və Talibanın himayəsi altında rahat yaşamağa başladı. O, Talibanın elit hissələrindən hesab edilən “055 batalyonu”nu maliyyələşdirməyə başladı və onların təlimini təşkil etdi.

23 fevral 1998-ci ildə Ben Laden və Əz-Zəvahiri “Əl-Qüds əl-Ərəbi”də fətva yayınladılar. Fətvada Əl-Əqsa məscidi və Məkkəni azad etmək üçün Amerikalıları və onların müttəfiqlərini mümkün olan hər yerdə vurmağın hər bir müsəlmanın vəzifəsi olduğu vurğulanır, müsəlmanlar yəhudi və xristianlara qarşı cihada çağırılırdı.  1996-cı ildəki çağrışdan fərqli olaraq, bu dəfəki fətva bir çox İslami təşkilatlar və müsəlman ziyalılar, o cümlədən elm adamları tərəfindən də müsbət qarşılandı, fətvanın altına daha beş fərqli İslamçı təşkilat lideri də imza adtı və fətva Dünya İslam Cəbhəsi adıyla yayınlandı.

7 avqust 1998-ci ildə Əl-Qaidə və “Misir İslam Cihadı” qurumu tərəfındən Tanzaniyanın Darüssəlam şəhəri və Keniyanın paytaxtı Nayrobidəki Amerika konsolluqlarına bomba yüklü maşınlarla hücum təşkil edildi. Bu aksiyada  224 nəfər öldü, 4.000-dən çox adam isə yaralandı.  Buna cavab olaraq ABŞ avqustun 20-də Xartumdakı “Əş-Şəfa” farmokologiya fabrikini və Əfqanıstandakı bəzi təlim düşərgələrini bombaladı. Fabrikin bombalanması orada kimyəvi silah istehsal edilməsi bəhanəsilə gerçəkləşdirildi. Halbuki o fabrikada tibbi dərmanlar istehsal edilirdi. Bunu sonralar Amerikalı mütəxəssislər də etiraf etməyə məcbur oldular.

2000-ci ilin 1 mart tarixində Əl-Qaidə üzvləri tərəfindən İordaniyadakı dörd fərqli nöqtədə - paytaxt Ammandakı “Radisson Hotel”də, İsrail-İordaniya sərhəddində, xristianlar üçün müqəddəs sayılan Nibu dağında və Həzrət Yəhyanın (ə) Həzrət İsanı (ə) vəftiz  etdiyinə inanılan Şeri çayı shilindəki bir yerdə, eləcə də ABŞ-ın Los-Anceles şəhərindəki Beynəlxalq hava limanında partlayışlar törədilməsinin, Yəmənin Ədən şəhərində lövbər atmış ABŞ-a bağlı “USS The Sullivans (DOG-68) gəmisinin hücuma məruz qalmasının planlaşdırıldığı, fəqət bunlardan heç birinin baş tutmadığı iddia edildi. Bu iddia mediada geniş təbliğ edildi və həmişəki kimi ortaya yenə də heç bir sübut qoyulmadı. 12 oktyabr 2000-ci il tarixində “USS The Sullivans (DOG-68) gəmisinə gerçəkdən də hücum təşkil edildi, 17 Amerikalı əskər öldü, 39 əskər də yaralandı.

2001-ci ilin 11 sentyabrında ABŞ-da daxili xəttlər üzrə uçuş gerçəkləşdirən dörd təyyarə qaçırıldı. “Airlines 11” və “Airlines 175” xətləri ilə səfər edən iki təyyarə qısa arayla Nyu-Yorkdakı Dünya Ticarət Mərkəzinin əkiz qüllələrinə çırpıldılar və qüllələrin hər ikisi darmadağın oldu. “Airlines 77” xətti üzrə səfər edən təyyarə isə özünü Pentaqonun binasına çırpdı və binaya böyük xəsarət yetirdi. Konqres bunasına və ya Ağ evə çırpılması planlaşdırılan “Airlines 93” marşrutlu dördüncü təyyarə isə ABŞ-ın havadan müdafiə sistemləri vasitəsilə zərərsizləşdirildi. Bu aksiya nəticəsində təyyarələri qaçıran 19 nəfər də daxil olmaqla, 2.996 nəfər öldü, 6.000-dən çax adamsa yaralandı. 16 sentyabr günü Ben Laden tərəfindən verilən bəyanatda sözügedən hadisənin ona aidiyyatı olmadığı bildirildi. 3 il sonra, daha dəqiq desək, 29 oktyabr 2004-cü il tarixində yayınlanan videosunda isə, o ilk dəfə 11 sentyabr aktını özünün təşkil etdiyini iddia etdi. FBİ tərəfindən yürüdülən araşdırma nəticəsində hücumu təşkil edən adamların Əl-

Qaidə ilə əlaqələri olduğu “təsdiqləndi”. Hüsəma ben Laden 1 №-li terrorist elan edildi.

11 sentyabr hadisəsi ABŞ-a çoxdan planlaşdırdığı “Böyük Orta Şərq” planını həyata keçirmək üçün bəhanə verdi. Planın “Terrorizmə qarşı mübarizə” adı altında gerçəkləşdirilməsi qərara alındı. 7 oktyabr 2001-ci ildə, Əfqanıstandakı Taliban və Əl-Qaidə hədəflərinin ABŞ və Britaniya hava qüvvələri tərəfindən bombalanmasıyla Əfqanıstan müharibəsi rəsmən  başlamış oldu. “Şimal İttifaqı” ilə birlikdə hərəkət edən koalisiya güçləri, 2001-ci ilin noyabrında paytaxt Kabili işğal edərək, Əfqanıstan İslam Əmirliyinə son qoydu, fəqət Talibanı yıxmaq mümkün olmadı. Bu işğal əfqan xalqını Talibana rəğbətlə yanaşmağa sövq etdi və əfqanlar, əsasən pəştular Taliban başçılığında ABŞ və müttəfiqlərinə qarşı müqəddəs cihada başladılar.

O gündən 19 il keçməsinə baxmayaraq, əfqan xalqına qalib gəlmək mümkün olmayıb. Bu azmış kimi, ABŞ hakimiyyəti dünənə qədər “terrorist” adlandırdığı Talibanla sülh danışıqlarına başlamaq və bir masa arxasına oturmaq məcburiyyətində qalıb.

Əfqanıstanın işğalından təqribən iki il sonra, daha dəqiq desək, 2003-cü ilin 20 martında ABŞ və müttəfiqləri Səddam Hüseyni devirmək məqsədilə İraqın işğalına başladılar, beləcə, “Böyük Orta Şərq” planının ikinci mərhələsi başlamış oldu.

1999-cu ildə Əbu Mssab əz-Zərkavi tərəfindən İordaniyada qurulan və 2001-ci ildə başlayan Əfqanıstan savaşı sonrasında İraqa hərəkət edərək, fəaliyətlərini burada davam etdirən “Tövhid və Cihad Camaatı” adlı təşkilat 2003-cü ilin martında İraqın işğalı ilə başlayan müharibə sırasında işğalçı qüvvələrə qarşı silahlı müqavimət fəaliyyətinə başladı. 17 oktyabr 2004-cü ildə təşkilat İnternet üzərindən yayınladığı bəyanatda Əl-Qaidəyə bağlılıq andı içərək, “İraq Əl-Qaidəsi” adını aldı. İşğalçı qüvvələrlə yanaşı, onlarla birlikdə hərəkət edən, onlara dəstək verən və əksər hissəsi İrandan idarə edilən şiə hərbi birlikləri, eləcə də bölgədə ABŞ-ın dəstəyi ilə bir kürd dövlətinin yaranmasına çalışan kürdlər yeni yaranmış təşkilatın əsas hədəfinə çevrildilər.

“Böyük Orta Şərq” planına görə İraqın üç hissəyə parçalanması öngörülürdü. Şimalda kürd dövlətinin, mərkəzi bölgələrdə sünni, cənub bölgələrdə isə şiə dövlətlərinin qurulması nəzərdə tutulmuşdu. Buna nail olmağın yolu ölkədə məzhəblərarası savaşı qızışdırmaqdan, eləcə də kürd-ərəb qarşıdurması yaratmaqdan keçirdi, bu yolla həm də İraqın işğalçılara qarşı müqavimət gücünü zəiflətmək istənirdi. Bu mənfur planda “Şiə hilalı” yaratmağı və bu yolla Sasani imperatorluğunu bərpa etməyi hədəfləyən İrana xüsusi bir rol ayrılmışdı.

2005-cı ilin 15 yanvar tarixində Əl-Qaidənin İraq üzrə sözçüsü Əbu Meysərə əl-İraqi tərəfindən,"Iraqı işgaldan qurtarmaq, bütün mücahidləri tək bir çətir altında toplamaq, birlikdə hərəkət etmələrini təmin etmək, İslam və Sünnə bayrağını ucaltmaq" məqsədi ilə, İraq Əl-Qaidəsinin də aralarında olduğu altı təşkiltaın birleşərək, “Mücahid Şura Məclisi” adlı koalisiya təşkilatının qurulduğu bəyan edildi. Həmin ilin iyun ayının 7-də ABŞ təyyarələri Əz-Zərkavinin də iştirakçısı olduğu bir toplantının keçirildiyi evi bombardıman etdi və Əz-Zərkavi öldürüldü. Bu hadisədən sonra təşkilatın liderliyi Əbu Əyyub əl-Misriyə keçdi.

15 oktyabr 2006-cı il tarixində təşkilat yayınladığı bir videoyla İraqın Bağdad, Ənbar, Diyala, Kərkük, Səlahəddin və Mosul əyalətlərinin tamamını və Babil əyalətinin bir qismini əhatə edən geniş ərazidə İraq İslam dövlətinin qurduğunu açıqladı. Bunun ardınca İraq İslam dövlətinə bağlı kürd hərbi birlikləri ABŞ-ın İraqın şimalında qurduğu “Kürd muxtariyyəti”nə qarşı savaşa başladılar.

Əl-Misrinin 18 aprel 2010-cu il tarixində ABŞ-ın təşkil etdiyi bormbardıman nəticəsində öldürülməsindən sonra Əbu Bəkr əl-Bağdadi  təşkilatın və İraq İslam dövlətinin yeni lideri oldu. O, 8 aprel 2013-cü ildə verdiyi bir açıqlamada, Əl-Qaidəyə bağlı olan və Suriyada fəaliyət göstərən Ən-Nüsra Cəbhəsi ilə birləşdiklərini və beləcə İraq və Şam İslam dövlətini (İŞİD) qurduqlarını bəyan etdi. Buna qarşılıq olaraq, Əl-Qaidə tərəfindən 3 fevral 2014-cü ildə bəyanat yayınlanaraq, bu addımın onlarla məsləhətləşilmədən və Əl-Qaidənin razılığı alınmadan atıldığı bildirildi. Bəyanatda Əl-Qaidə rəhbərliyinin bu addımdan məmnun qalmadığı, yeni dövlətin qurulmasının rəhbərlik tərəfindən dəstəklənmədiyi , İŞİD-in Əl-Qaidə ilə hər hansı bir bağnının qalmadığı ifadə edilməkdə idi.

İŞİD-lə Əl-Qaidə arasında əsas fikir ayrılığı İslam Xilafətin bərpa edilməsi məsələsinə görə yaranmışdı. Əl-Qaidə hesab edirdi ki, Xilafətin elan edilməsinin vaxtı hələ gəlməyib. Bunun elan edilə bilməsi üçün mücahidlər hər hansı bir müsəlman ölkəsində hakim duruma gəlməli və Xilafət yalnız bundan sonra həmin dövlətin ərazisində elan edilməlidir. Əl-Qaidənin İraq və Suriya şöbələrinin, yəni dəqiq desək, İraqda fəaliyyət göstərən “Mücahid Şura Məclisi”  və Suriyada fəaliyyət göstərən Ən-Nüsra Cəbhəsinin fikri isə fərqli idi. Onlar bunun üçün İraq və Suriyanın əllərində tutduqları geniş ərazilərində İslam Dövlətini qurmaqla orada

Xilafəti bərpa etməyin mümkün olacağını düşünməkdə idilər. İraq və Şam İslam dövlətinin elan edilməsi də məhz bu məqsədlə həyata keçirilmişdi.

İŞİD-in qurulması həm ABŞ-ın “Böyük Orta Şərq” layihəsi, həm də İranın “Şiə hilalı” proqramı üçün böyük təhlükə törətməkdə idi. Təhlükə daha çox ondan qaynaqlanırdı ki, bu dövlət İraq və Suriyanın yerli sünni-müsəlman xalqları tərəfindən, eləcə də İraqdakı ABŞ və İran işğalçılarına və Suriyadakı əliqanlı Bəşər Əsəd rejiminə qarşı savaşda onlara yardım üçün İraq və Suriyaya dünyanın dörd bir yanından axışaraq gəlmiş mücahidlər tərəfindən böyük ruh yüksəkliyi ilə qarşılanmaqda idi.

Ruh yüksəkliyinin yaranmasının başqa bir səbəbi də bir çox müsəlmanların İŞİD-in simasında “Xorasan (Əfqanıstan) tərəfdən gələcək Qarabayraqlılar”ın zühurundan bəhs edən hədislərin gerçəkləşdiyini düşünmələri olmuşdu. Söhbət Hzərət Mehdinin (ə) zühuru ilə əlaqəli hədislərlərdən gedir.

Həmin hədislər aşağıdakılardır:“Həqiqətən də Şərqdən bəzi insanlar çıxar ki, Axırzaman Mehdisi (ə) üçün

zəmin hazırlayarlar” (Fetava-i Hadîsiyye, İbn-i Hacer-i Heytemi, 40).Məlum olduğu kimi, Əfqanıstan İraq və Suriyadan şərqdə yerləşir və Əl-Qaidə

təşkilatı da məhz Əfqanıstanda yaranmış və orada fəaliyyət göstərməkdə idi. Əl- Qaidənin törəmə təşkilatlarının İraq və Suriyada qurduqları İŞİD-in rəhbər və döyüşçülərinin əksəriyyəti, o cümlədən Əl-Bağdadi daha öncə Əfqanıstanda savaşmışdılar. Bu fakt İŞİD tərəfdarları tərəfindən sözügedən hədisin Əl-Qaidə və İŞİD-ə işarə olduğu kimi yozulmaqda idi.

Nəzərə alsaq ki, həm Əl-Qaidənin, həm də İŞİD-in bayraqları qara rəngdə idi, aşağıdakı hədisdə də məhz onlara işarə edilməkdə olduğu sanılırdı:

“Xorasan tərəfdən çıxan qara bayraqlıları gördüyünüzdə, qar üzərində sürünərək olsa belə, onlara gedin. Çünki onların içində Allahın xəlifəsi Mehdi (ə) vardır” (Fətava-i Hadîsiyye, İbn-i Həcr-i Həytəmi, 40).

Qeyd edək ki, Xorasan vilayəti Əfqanıstan, İran, Türkmənistan, Özbəkistan və Tacikistanın müəyyən bölümlərini əhatə edən böyük bir vilayətdir və onun şərq hissəsi Əfqanıstan ərazisindədir. Elə bu da bir çoxlarına hədisin bilavasitə Əl-Qaidə və İŞİD-ə aid olduğunu düşünməyə əsas verirdi.

Termizinin Əhməd bin Hənbələ istinadın anlatdığı hədislərdə belə deyilir:“Xorasandan qara bayraqlılar çıxar və bayraqlarını İlyaya (Qüdsə)

taxana qədər onları kimsə durdura bilməz” (Celâleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler, Ahir Zamân Mehdisinin Alametleri, s. 61, hədis №: 7. 3).

“Şərqdən qara bayraqlılar çıxar. Onların ürəkləri dəmir kimidir. Kim onlar barədə eşidərsə, qar üzərində sürünərək də olsa, getsin və onlara beyət etsin”.

Daha bir həsidə isə belə deyilməkdədir: “Onun (qara bayraqlıların) başçısının əskərlərinin saçları və bığları çox

uzun olacaq, libasları qaradır və onlar qara bayraqların adamlarıdır” (Ğaybeti Numani, s. 303).

“Onlar (özlərinə qarşı çıxanları) heç bir fərq qoymadan toplu şəkildə qətlə yetirəcəklər”.

Həzrət Əlinin (r) oğullarından Mühəmməd bin Hənəfiyyədən nəql edilin başqa bir hədisdə belə deyilir:

“... Qara bayraqlılar ortaya çıxacaq. Sonra əmmamələri qara və libasları ağ olan başqa qara bayraqlılar da ortaya çıxacaqlar... Süfyaninin dostlarını məğlubiyyətə uğradacaqlar. Nəhayət, Beytül-Məqdisə varacaqlar. Oranı Mehdi (ə) üçün hazırlayacaqlar (Mücəm-ül Əhadis-i İmam Mehdi. Cilt 3, s. 270; Ət Təşrif-i bil Mənun, s. 117).

İŞİD-in tərəfdarlarının fikrincə, bu hədisdəki birinci qara bayraqlılar Əl-Qaidə, ikincilər isə, İŞİD-dir. İŞİD-in Suriya qolunu təmsil edən Ən-Nüsra Cəbhəsinin tərafdarları isə ikinci qara bayraqlıların özləri olduqları fikrindədirlər. Məlumat üçün bildirək ki, Ən-Nüsranın da bayrağı qara rəngdədir və Əl-Qaidənin bayrağından çox cüzi fərqlənir. İŞİD-in ortadan qaldırılmasından sonra bu fikirdə olanların sayı artıb.

Bu tip hədislərin sayı olduqca çoxdur. Onlardan daha birində Süfyaninin adı keçir. Bir çoxları hədislərdəki Süfyaninin Suriya diktatoru Bəşər Əsəd olduğunu düşünürlər:

“Böyük bir savaş olacaq. Nəticədə qara bayraqlılar qalib gələcək. Süfyaninin qüvvələri qaçacaq. Bax, o zaman insanlar Mehdini (ə) təmənnə edəcək və ərəblər Mehdinin itaəti altına girəcəklər” (Celâleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler, Ahir Zamân Mehdisinin Alametleri, s.61, hədis №: 7.26).

Əhl-i Sünnə qaynaqlarından Naim bin Hammadıın "Kitab-ül Fitən" sdlı kitabında, "Fi Xüruci Bəni-i Abbas" bölümündə nəql edilən hədis belədir:

"... Əli bin Əbi Talib (r) belə dedi: "Qara bayraqları gördüyünüzdə yerə qapanın, əllərinizi və ya ayaqlarınızı oynatmayın. Sonra zəif bir topluluq çıxar ki, (əvvəl) onlara etina edilməz, qəlbləri dəmir parçaları kimi (qatıdır), dövlət iddiasıyla ortaya çıxarlar, əhdə vəfa göstərməz, sözləşməyə uymazlar, haqqa çağırırlar, amma özləri haqq əhli deyildirlər, adları künyədir, nisbətləri məmləkətləridir, saçları qadın saçı kimidir, sonra aralarında ixtilafa düşərlər və Allah haqqı istədiyinə bəxş edər”.

Burada məhz İŞİD-dən söhbət getdiyi düşünülür. Çünki dövlət qurmaq iddiasıyala ortaya çıxmış, İraq və Şam İslam dövlətini elan etmişdilər. Adları gerçəkdən də künyə, yəni ləqəbdir, nisbətləri də məmləkətlərinin adından qaynaqlanır (Əbu Əyyub əl-Misri, Əbu-Bəkr əl-Bağdadi və s.). Hazırda İŞİD-çilərin aralarında fikir ayrılığı çıxdığı, Ən-Nüsra Cəbhəsinin artıq ayrıca, yəni müstəqil çıxış etdiyi bilinməkdədir. “Haqq bunlardan birinə verilib”. Belə iddia edilir ki, həmin haqq sahibi İŞİD-dən fərqli olaraq, hələ də ayaqda qalan və mücadiləsini Suriyada davam etdirən Ən-Nüsra Cəbhəsidir. Yəni birinci qara bayraqlılar Əl-Qaidə yox, İŞİD-dir, ikincisi isə Ən-Nüsradır.

Birinci və ikinci qara bayraqlılarla bağlı daha bir hədis də var:“Əbdürrəhman ibni əl Ğaz ibni Rəbia əl Cərşinin belə dediyi eşidildi:

Eşitdim ki, Rəsulullahın (s) dostu əmr ibni Mürrə əl Cəmli belə deyirdi: Əlbəttə, Xorasandan qara bayraqlar çıxacaq. Belə ki, atlarını bu zeytun ağaçlarına bağlayacaqlar. Dedik ki: Bu dediyin yerlərdə zeytun ağacı görmürük. Dedi: Buralara zeytun ağacı əkiləcək, bu bayraqlılar oraya enəcəklər və atlarını onlara bağlayacaqlar. Əbdürrəhman ibni Süleyman bu

rəvayəti söyləyincə, Abdullah ibni Adəm, belə dedi: Ancaq, birincinin ardından, ikinci olaraq çıxan qara bayraqlılar atlarını buraya bağlayacaq. Onlar buraya enincə, üzərlərinə bu bölgə əhlindən olan xaricilər gələr, ilk qara bayraqlılar gizlənməkdən başqa çarə tapmazlar” (Naim bin Hammad Kitab-ul Fitən).

8 aprel 2013-cü ildə İraq və Şam İslam dövlətinin (İŞİD) qurlmasının bəyan edilməsindən sonra İŞİD-lə Suriya kürdləri, daha dəqiq desək, PKK-nın Suriya qolu olan, ABŞ tərəfindən silahlandırılan, mərkəzi Eyn əl-Ərəbdə (Kobanidə) yerləşən YPG // PYD (Partiya Yekitiya Demokrat) arasında savaş başladı. Bu savaşın başlaması ilə yaddaşlara daha bir hədis düşdü. Muğayrə bin Səidə istinadən nəql edilən həmin hədisdə sarı bayraqlılarla müsəlmanların savaşından bəhs edilməkdə idi:

İmam Mühəmməd həzrətləri belə buyurdu: “Əmirülmöminin (Həzrət Əli (r)) şöyle buyurdu: Şamdakı bir zəlzələdə yüz min adam öləcək. Allah bu zəlzələni möminlərə rəhmət, kafirlərə isə əzab olaraq göndərəcəkdir. Belə olunca, qara-ağ və qulağı kəsik atlara minən süvarilərə və sarı bayraqlara baxın ki, onlar qərbdən gələrək Şama ulaşacaqlar. O sırada ən böyük dəhşət və qırmızı ölüm gerçəkləşəcək. Sonra Şam yaxınlarındaki Heresta kəndi toprağın altına girəcək. Tam o sırada ciyərlər yeyən qadın quraq çöllərdən ortaya çıxacaq və Şam minbərinə hakim olacak. Belə olunca, Mehdinin zühurunu gözləyin” (Gaybeti Numani).

Hədislərdə qara bayraqlılar ilə sarı bayraqlıların Suriyda savaşacaqları, qara bayraqlıların öz aralarında ixtilafda olacağı, bu fitnə və ixtilaflar əsnasında Süfyaninin, sonra da Həzrət Mehdinin (ə) çıxacaqları bildirilir. 

Bəri başdan qeyd edək ki, PYD-nin bayrağı sarı rəngdədir və təşkilatı iki rəhbərindən biri (Ayşə Hiso) qadındır. Hədisdə adı keçən Heresta kəndi Əsədə bağlı təyyarələr tərəfindən bombardıman edilərək xarabalığa çevrilmişdir. Maraqlıdır ki, Şamın (Dəməşqin) şərqində yerləşən həmin kənddə nə az, nə çox, eynən hədisdə deyildiyi kimi, 100 min adam yaşayırdı.

İŞİD 29 iyun 2014-cü il tarixində Xilafət yaradıldığını bəyan etdi və Əbu Bəkr əl-Bağdadi xəlifə elan edildi.

Qeyd edək ki, Bu qurum həm BMT tərəfindən, həm də dünyanın əksər ölkələri tərəfindən rəsmən terrorçu qurum elan edilmişdir.

İŞİD ideoloqları Hakim, Əhməd və Tabərani sayəsində dövrümüzədək yetişən aşağıdakı hədisin də onlara işarə etdiyi fikrindədirlər:

“Avf bin Malik əl-Əşcainin belə dediyini eşitdim:Təbük gazvəsində Rəsulullahın (s) yanına gəldim. O, dəridən bir çadırın içindəydi.

Mənə:-Ey Avf! Qiyamətdən öncə bu altı şeyi say: Mənim ölümüm, sonra Beytül

Məqdisin fəthi, sonra koyunların ani ölümlərinə səbəb olan bir xəstəlik kimi aranızda sürətlə yayılan ölümlər, sonra aranızda malın, birinizə yüz dinar verilsə, əsəbiləşəcəyi qədər çoxalması, sonra ərəblərın evlərindən girmədiyi heç bir ev buraxmayan bir fitnə, sonra sizlərlə Bəni-Əsfər (sarı irqin oğulları) arasında baş verəcək və onlar tərəfindən (hər bir sancaq altında) on iki min

adamın olacağı səksən sancaq altında üzərinizə gəlib darmadağın edəcəkləri bir andlaşma, - buyurdu”.

Buradakı “Bəni-Əfsər” (sarı irqin oğulları) ifadəsi ABŞ, Avropa və Rusiya əhalisinə aid edilir. Belə hesab edilir ki, “Bəni-Əfsər tərəfindən müsəlmanlara qarşı onların darmadağı ediləcəkləri səksən sancaq altında savaş” ABŞ-ın İŞİD-ə qarşı qurduğu beynəlxalq koalisiyaya işarədir. Məsələ burasındadır ki, həmin dövrdə dünya mətbuatında, o cümlədən Azərbaycan mətbuatında həmin koalisiyaya 80 dövlətin daxil olduğu bildirilməkdə idi. Məsələn, “Xalq Qəzeti”ndə dərc edilmiş “Donald Tramp: Ərazilər gələn həftə azad oluna bilər” başlıqlı məqalədə (http://xalqqazeti.com/az/news/15181) belə deyilməkdədir:

“İŞİD terror qruplaşmasının Suriyada və İraqda zəbt etdiyi ərazilər gələn həftə 100 faiz azad oluna bilər. Çox güman ki, biz bu barədə gələn həftə bəyan edəcəyik. Bu bəyanatı ABŞ Prezidenti Donald Tramp səsləndirib. Məlumatı “Reuters” yayıb.

Mənbə yazır ki, bu sözləri Prezident Donald Tramp İŞİD terror qruplaşması ilə mübarizə üzrə ABŞ-ın başçılıq etdiyi beynəlxalq koalisiya üzvlərinin toplantısında deyib. D.Tramp, həmçinin xəbərdarlıq edib ki, bunun üçün rəsmi məlumat veriləcək.

ABŞ hərbçiləri və kəşfiyyatçıları bəyan ediblər ki, İŞİD antiterror əməliyyatları başlamamışdan qabaq da zəbt etdiyi ərazilərdən çıxa bilər.

Donald Tramp İŞİD-in təbliğat mexanizmindən, bu terror qruplaşmasına Avropadan və digər regionlardan terrorçuların cəlb edilməsindən də danışıb. “Uzun müddətdir ki, onlar internetdən bizdən yaxşı istifadə ediblər. Lakin bu, artıq belə deyil”, - deyə D.Tramp əlavə edib.

ABŞ dövlət katibi Mayk Pompeo, öz növbəsində deyib ki, ölkəsi ordunu Suriyadan çıxarsa da, İŞİD-ə qarşı mübarizəni davam etdirəcək.

Qeyd edək ki, 2014-cü ildə yaradılmış İŞİD terror qruplaşması ilə mübarizə üzrə beynəlxalq koalisiyaya 80-nə yaxın dövlət daxildir”.

“Kaspi” qəzetinin 7 fevral 2019-cu il tarixli sayında dərc edilmiş “İŞİD-in zəbt etdiyi ərazilər gələn həftə azad oluna bilər” başlıqlı məqalədə də təqribən eyni şeylər qeyd edilib (http://kaspi.az/az/isid-in-zebt-etdiyi-eraziler-gelen-hefte-azad-oluna-biler):

“AZƏRTAC xəbər verir ki, bu sözləri Prezident Donald Tramp İŞİD terror qruplaşması ilə mübarizə üzrə ABŞ-ın başçılıq etdiyi beynəlxalq koalisiya üzvlərinin toplantısında deyib. D.Tramp, həmçinin xəbərdarlıq edib ki, bunun üçün rəsmi məlumat veriləcək.

ABŞ hərbçiləri və kəşfiyyatçıları bəyan ediblər ki, İŞİD anti-terror əməliyyatları başlamamışdan qabaq da zəbt etdiyi ərazilərdən çıxa bilər.

Donald Tramp İŞİD-in təbliğat mexanizmindən, bu terror qruplaşmasına Avropadan və digər regionlardan terrorçuların cəlb edilməsindən də danışıb. "Uzun müddətdir ki, onlar internetdən bizdən yaxşı istifadə ediblər. Lakin bu, artıq belə deyil”, - deyə D.Tramp əlavə edib.

ABŞ dövlət katibi Mayk Pompeo, öz növbəsində deyib ki, ölkəsi ordunu Suriyadan çıxarsa da, İŞİD-ə qarşı mübarizəni davam etdirəcək.

Qeyd edək ki, 2014-cü ildə yaradılmış İŞİD terror qruplaşması ilə mübarizə üzrə beynəlxalq koalisiyaya 80-ə yaxın dövlət daxildir”.

“1news.az” xəbər saytının 5 sentyabr 2016-cı il tarixində “Fərat Qalxanı” Rusiya, Türkiyə və ABŞ-ı birləşdirəcəkmi?” adı altında dərc etdirdiyi bir müsahibədə aşağıdakı məlumat yer almaqdadır:

“İŞİD-lə mübarizəyə koalisiya demək olar ki, iki qrupa bölünüb. Birinci qrupa ABŞ başda olmaqla 80 Avropa dövləti, ikinci qrupa isə Rusiya, Suriya və İran daxildir. Baxmayaraq ki, bu əməliiyatın başlıca strategiyası İŞİD-lə mübarizə səslənsə də, koalisiya üzvləri arasında qarşılıqlı anlaşma çox aşağı, effektsiz səviyyədədir” (https://1news.az/az/news/f-rat-qalxan-rusiya-t-rkiy-v-ab---birl-dir-c-kmi).

Sonradan adı “İslam dövləti” olaraq dəyişdirilən İraq və Şam İslam dövlətinin qurucularından biri, artıq qeyd edildiyi kimi, Ən-Nüsrə Cəbhəsi (  النصرة جبهة

الشام (ألهل idi. Əl-Qaidənin Suriya və Livan ərazisindəki qolu kimi 23 yanvar 2012-ci il tarixində təsis edilən bu təşkilat, eynən İŞİD kimi BMT və bir çox ölkə tərəfindən terror təşkilatı kimi tanınmaqdadır. Bu səbəbdən də sözügedən qurum 2014-cü ildə ABŞ və müttəfiqlərinin “İŞİD-ə qarşı savaş” çərçivəsində endirdiyi aviazərbələrin hədəfi olmuşdur. Bir neçə dəfə adını dəyişdirmiş, 2015-ci ildən etibarən “Ceyş əl-Fəth”in tərkibinə daxil olmuş, 2016-cı ilin iyulunda adı Cəbhət Fəth əş-Şam ( الشام فتح .Şamın Fəthi Cəbhəsi) kimi dəyişdirilmişdir // جبهة

Qruplaşmanın tərkibində Suriyalılardan başqa, bir çox ölkədən, o cümlədən Səudiyyə Ərəbistanı, İraq, Pakistan, Livan, Rusiya, Fransa, Böyük Britaniya və s. ölkələrdən gəlmiş döyüşçülər də savaşmaqdadır. Təşkilat 2013-cü ildə, Suriyanı Bəşər Əsəd rejimindən azad etdikdən sonra əsas hədəfinin İsrail olduğunu bütün dünyaya bəyan etmişdir.

Suriyada gedən vətəndaş müharibəsi zamanı sayları ən sürətlə artan və ən barışmaz təşkilat kimi tanınmağa başlayan Ən-Nüsra Cəbhəsi Suriyada 2011-2013-cü illərə qədər Suriya əskərlərinə və hərbi obyektlərinə qarşı düzənlənmiş 70 hücumdan 57-sinin məsuliyyətini öz üzərinə götürmüşdür. Onu ən çox əsirlərlə, xüsusən də işğalçı İran əskərləri və İran tərəfində savaşan muzdlu döyüşçülərlə çox pis davrandığına və onlara işkəncələr verdiyinə görə tənqid edirlər.

Hələb uğrunda savaşda müxalif Azad Suriya Ordusu ilə birlikdə fəaliyyət göstərdiyi bilinən bu təşkilat 2013-cü ildə Ayman əz-Zəvahiri tərəfindən Əl-Qaidənin Suriyadakı yeganə təmsilçisi elan edildi və bu da Azad Suriya Ordusunun öz yolunu Ən-Nüsra Cəbhəsindən ayırmasına gətirib çıxartdı.

Hazırda Ən-Nüsra Cəbhəsi (Cəbhət Fəth əş-Şam) bir çox radikal İslamçı təşkilatlarla birlikdə Həyat Təhrir-i əş-Şam koalisiyasına daxildir. Bu koalisiya 2017-ci ilin fevralında yaradılıb və Əl-Qaidəylə bütün əlaqələri kəsdiyini bəyan edib. Bu gün Suriyanın İdlib əyalətinin böyük bir hissəsi sözügedən qurumun nəzarəti altındadır.

Quruma aşağıdakı qruplaşmalar daxildir:1. Cəbhət Fəth əş-Şam2. Cəbhət Ənsar əl-Din3. Liva əl-Haqq4. Ceyş əl-Sünnə

5. Kafavil Şühada6. Liva Abbas7. Mərkəzi dağın azad insanları8. Saraya əl-Əqsa9. Kətibə Əsvad əl-Hərb10. Rəhmanın aslanları briqadası11. Camaat Fursan əl-Sünnə12. Camaati Alban13. Liva Təmkin14. Kətibə Əhməd Əfsan15. Kətibə Taliban 16. Liva şəhid Mühəmməd əl- Asfaruh17. Əssəd əl-Xiləfə18. Liva Əbu İslam19. Liva əl-Xəttab20. Liva Hüzəyfa ibn əl-Yaman21. Kətibə Fursan əl-Şam22. Kətibə Riya əl-CənnətQurumun başında Əbu Mehəmməd əl-Colani durur. Onun 1981-ci ildə Əl-

Küneytrədə doğulduğu, əsil adının Əhməd Hüseyn əş Şaraa olduğu, Dəməşq Unuversitetində təhsil aldığı, ABŞ və müttəfiqlərinin İraqı işğal etdiyi sırada təhsilini yarımçıq ataraq, İraq müsəlmanlarının işğalçılara qarşı mübarizəsinə dəstək vermək və onlarla birlikdə savaşmaq üçün İraqa yola düşdüyü, orada İraq və Şam İslam dövlətinin qurulmasında yaxından iştirak etdiyi, Ən-Nüsra Cəbhəsinin, daha sonra Cəbhət Fəth əş-Şam təşkilatının lideri olduğu, ABŞ-ın onun başına 10 milyon dollar mükafat təyin etdiyi məlumdur.

XIV FƏSİL

Türkiyənin “Yeni Osmanlıçılıq” layihəsi və Türk-İslam Xilafətinin bərpası planı

Türkiyədə AKP-nin (Ədalət və Qalxınma Partiyas) hakimiyyətə gəlişindən bu ölkənin inanılmaz bir dəyişikliklər və inkişaf dövrünə qədəm qoyduğu çoxlarının gördüyü və etiraf etdiyi bir həqiqətdir. 14 avqus 2001-ci il tarixində qurulan və mühafizəkar baxışları ilə fərqlənən sözügedən təşkilatın, Nizamnaməyə görə, rəsmi qısa adı  "AK Parti", simvolu isə narıncı və qara rənglərlə işlənmiş elektrik lampasıdır. Parlament seçkilərinə qatılandan sonra daim ən çox millət vəkili sayına sahib olmuş, bütün seçkilərdən daim zəfərlə çıxması ilə bütün dünyanın diqqətlərini öz üzərinə çəkməyi bacarmışdır. Onun qurucularının və liderlərinin əksəriyyəti, o cümlədən partyanın başqanı Rəcəb Tayyib Ərdoğan keçmiş Fəzilət Partiaysının üzvləri və ya dəstəkçiləri oluublar. Bu şəxslər Fəzilət Partiyasının qapadılmasından sonra onun yerində qurulan İslam dəyərlərini üstün tutan Səadət Partiyasına daxil olmaq istəməmiş və yeni bir partiya  qurmaq qərarına gəlmiş və bunu gerçəkləşdirmişlər.

AKP qurulduğu gündən bəri iştirak etdiyi bütün seçkilərin hamısında birinci olmuş və qatıldığı altı seçkinin beşində (2002, 2007, 2011, noyabr 2015, 2018) tək başına iqtidar ola bilmişdir. Partiyanın 2001-ci ildən etibarən baş katibi vəzifəsini sürdürən Ərdoğanın, 2014-cü ildə Türkiyə Prezidenti seçilməsindən və bu vəzifəyə keçmiş Xarici İşlər naziri Əhməd Davudoğlunun gətirilməsindən sonra təşkilat yeni başqanın, yəni Davudoğlunun liderliyində iştirak etdiyi iyun 2015 seçkilərində tarixindəki ən böyük səs itkisi ilə üzləşdi, bununla belə, səslərin 49.5 %-ini qazanaraq yenə də birinci oldu, 2015-ci ilin noyabrında keçirilən təkrar seçkilərdə isə 2011- ci ildən sonra ən yüksək nəticə göstərərək, 317 millət vəkili yeri əldə etdi və Türkiyə Böyük Millət Məclisində tək başına iqtidar ola biləcək saya nail oldu. 

Əhməd Davudoğlu

Əhməd Davudoğlunun istefa etməsindən sonra təşkil edilən konqresdə Binəli Yıldırım partiyanın başqanı seçildi və o, 24 may 2016-cı il tarixində 65-ci Türkiyə hökumətini quraraq baş nazir oldu.

Dünya mediasında AKP-dən daha çox İslamçı bir partiya kimi danışılmaqdadır. Bu mövqedən çıxış edənlər fikirlərini əsaslandırmaq üçün əsasən aşağıdakı arqumentlərdən çıxış edirlər:

1. AKP İslamçı Fəzilət Partiyasının “bətnindən doğulub” və seçicilərinin əksəriyyəti mühafizəkar kəsimdir.

2. AKP liderləri çıxış və müsahibələrində Qurandan sıx-sıx sitatlar gətirir, İslam dünyasının problemlərini, ilk növbədə də Fələstin xalqının sıxıntılarını tez-tez dilə gətirilər ki, əvvəlki hakimiyyətlər dövründə belə bir şey müşahidə edilməmişdir.

3. AKP-nin kamalist partiyaların hakimiyyətləri dövründə hüquqları tapdanılan dindar kəsimin, xüsusəndə universitetlərdə təhsil alması, dövlət idarələrində işləməsi, seçkilərdə öz namizədliklərini irəli sürməsi yasaq olan hicablı qadınların hüquqlarını bərpa etmiş və onların Türkiyədə digər digər kəsimlərlə eyni hüquqlara sahib olmasını təmin etmişdir s.

AKP rəhbərliyi onların  İslamçı bir partiya kimi tanıdılmasına daim etiraz etmişdir. Deyilənlərə aydınlıq gətirən AKP-nin başqan yardımcısı Hüseyn Çelik:  "Batı basınında, AK Parti yönetimi isimlendirilirken, bazen maalesef 'İslamcı', 'Ilımlı İslamcı' ve bunun gibi bir dil kullanılmakta. Bu tanımlamalar gerçeği yansıtmamakta ve bizi üzmektedir. AK Parti muhafazakâr demokrat bir partidir. AK Parti'nin muhafazakârlığı ahlaki ve sosyal konular ile sınırlıdır" - demişdir.

Hüseyn Çelik

Ərdoğan 2001-ci ildə “AK Partiye İslamcı parti yakıştırması hem İslam'a saygısızlıktır hem de partimize saygısızlıktır” demiş, 2005 yılında yapılan başka bir konuşmada "Biz İslamcı bir parti değiliz ve aynı zamanda “Müslüman-demokrat” gibi etiketleri de kabul etmiyoruz" – deyə söyləmişdir. O, AKP-nin gündəminin "muhafazakâr demokrasi" olduğunu bildirmiş, 2006-cı ildə söylədiyi başqa bir nitqində isə “Biz din eksenli bir parti değiliz. Biz laik, demokratik, sosyal bir hukuk devletinin mensubuyuz ve bütün çalışmalarımızı bu çerçeve içerisinde yürütüyoruz. Bireysel olarak durumumu sorarsan dindar olmaya çalışan bir Müslümanım, ama bunun derecesini takdir etme yetkim yok" - deyə bəyan etmişdir.

Partiyanın yanvar 2016-cı il Nizamnaməsinin 129-cu səhifəsində və partiya programının 2-ci maddəsində belə deyilməkdədir:

"Partimiz, dini insanlığın en önemli kurumlarından biri, laikliği ise demokrasinin vazgeçilmez şartı, din ve vicdan hürriyetinin teminatı olarak görür. Laikliğin, din düşmanlığı şeklinde yorumlanmasına ve örselenmesine karşıdır. Esasen laiklik her türlü din ve inanç mensuplarının ibadetlerini rahatça icra etmelerini, dini kanaatlerini açıklayıp bu doğrultuda yaşamalarını ancak inançsız insanların da hayatlarını tanzim etmelerini sağlar. Bu bakımdan laiklik, özgürlük ve toplumsal barış ilkesidir".

Bununla belə, Türkiyə Parlamentinin başqanı İsmail Qəhrəmanın 2016-cı ilin aprelində İslam Ölkələri Akademklər və Yazarlar Birliyi tərəfindən təşkil edilən “Yeni Türkiyə və Yeni Anayasa” adlı Konfransda  "Yeni anayasada Laiklik maddesi olmamalı, dindar bir anayasa olmalı" dediyi, bu bəyanatının kamalistlər tərəfindən şiddətli tənqidlərə məruz qaldığı, daha sonra yanlış anlaşıldığını söylədiyi də təkzibolunmaz faktdır. Qeyd edək ki, bu tənqidlərdən sonra Prezident Rəcəb Tayib Ərdoğanın belə dediyi bilinməkdədir:

 

Rəcəb Tayyib Ərdoğan

“...Benim düşüncem AK Parti’yi kurduğum dönemden itibaren belli. Laiklikle ilgili düşüncemizin ne olduğu, kurucusu olduğum AK Parti’nin programında kayıtlı. Kaldı ki İsmail Bey de AK Parti’nin mensubu olarak Parlamento Başkanı seçildi. Bu da onun, AK Parti programında belirtilenleri kabul ederek oraya gelmiş olduğunu gösterir. Ama ne yapmış? Yeni hazırlanmakta olan anayasa ile ilgili bir bilimsel toplantıda kendine göre, dünyadan bazı örnekler vererek bazı şahsi kanaatlerini paylaşmış. Ben bu konudaki görüşümü, Mısır’da Kahire’de o dev opera binasındaki konuşmamda da söyledim. Laikliğin, devletin tüm farklı inanç grupları için bir güvence olduğunu, bütün farklı inanç gruplarına eşit mesafede durması olduğunu anlattım. Hatta o zaman, şimdi hapiste olan Müslüman Kardeşler yetkilisi Muhammed Bedii, “Bu dediğiniz nasıl bir şey” diyerek şaşkınlığını dile getirmişti. Kendisine anlatınca, ‘Böyle olduktan sonra ben de bunu tasvip ediyorum’ demişti. Laikliği, ladinilik, din karşıtlığı gibi sunar ya da uygularsanız, elbette itirazlarla karşılaşırsınız. Oysa laiklik, devletin, tüm inançlara, ateistler dahil tüm gruplara eşit mesafede olması; tüm inanç gruplarının devletin güvencesi altında olmasıdır..." .

Daha bir fakt ondan ibarətdir ki, AKP-nin bu mövzuya yanaşması fərqli zamanlarda qızğın diskussiyalar mövzusuna çevrilmiş, hətta partiya kamalistlər tərəfindən "Laikliyə əks fəaliyyətlərin məkanı durumuna gəldiyi" ittihamı ilə 2008-ci ildə qapatma tələbi ilə məhkəməyə verilmiş, lakin məhkəmə iddianın əsassız olduğunu təsbit etmişdir.

Deyilənlərə Prezidentin hərbi məsələlə üzrə keçmiş müşaviri Adnan Tanrıverdinin “Biz Mehdinin (ə) gəlişinə hazırlaşmalı və buna zəmin hazırlamalıyıq” dediyini də əlavə etmək lazımdır. Doğrudur o, bu açıqlamasından və Ümumdünya İslam dövlətinin Proqram və Nizamnaməsi üzərində işlədiyinin məlum olmasından sonra təşkilatı zərbə altında qoymamaq üçün onun sıralarını tərk etmək məcburiyyətində qalmışdır, amma bu işin mahiyyətini dəyişmir.

Adnan Tanrıverdi

Bir çoxları bu fikirdədir ki, Türkiyənin mövcud Konstitusiyası İslami siyasi görüşləri açıq şəkildə ifadə etməyi qadağan etdiyindən AKP əsil hədəf və məqsədlərini gizlətmək məcburiyyətindədir və onun izləməkdə olduğu Yeni Osmanlıçılıq siyasətinin son məqsədi 1924-cü ildə kamalistlər tərəfindən ləğv edilmiş Xilafəti (Türk-İslam Xilafətini) yenidən bərpa etməkdir.

Qeyd edək ki, Yeni Osmanlıcılıq Türkiyənin Osmanlı dövlətinin, başqa sözlə, Türk-İslam Xilafətinin dini, mədəni və siyasi mirasına sahiblənməyin vacibliyini önə sürən ideoloji-siyasi baxışlar sistemidir. Belə hesab edilir ki, bu ideoloji-siyasi baxışlar sisteminin əsasında Türkiyənin 1974-cü ildə Kiprin şimalını yunan işğalından azad etməsindən və adada yaşayan türkləri soyqırımdan xilas etməsindən sonra yunanların ortaya atmış olduqları nəzəriyyə durmaqdadır. Amma bu, yanlış fikirdir. Çünki sözügedən ideoloji-siyasi nəzəriyyənin banisi AKP-nin qurucularından biri olmuş əski Xarici İşlər naziri Əhməd Davudoğludur və o bu barədə fikirlərini “Strateji dərinlik” adlı kitabında ortaya qoymuşdur. Davudoğlu həmin kitabında Yeni Osmanlıcılığı Turgut Özalıın xarici siyasəti ilə əlaqələndirmiş və onun siyasi xəttindən diplomatik bir yenilik kimi bəhs etmişdir.

Kitabın müəllifi İngiltərənin qurduğu Millətlər Birliyi təşkilatını misal çəkərək, Türkiyənin də Osmanlı Millətlər Birliyini qura biləcəyini önə sürmüşdür. O, 25 aprel 2011-ci il tarixində fikrini daha da inkişaf etdirərək, Çanaqalada “Bizden koparılan dünya, bizimle tekrar bütünleşsin. Türkiye önümüzdeki 12 yıl içinde cihan devleti olacaktır” - deyə açıklama vermiş, Osmanlıdan qoparılan topraqların yeniden sülh və hüzura qovuşmalarını istədiyini söyləmişdir. 

Lakin bu fikrə həm ölkə içində, həm də ölkənin xaricində şiddətlə qarşı çıxanlar var. Məsələn, Türkiyənin tanınmış kamalist tarixçilərindən İlbər Ortaylı “Milliyyət” qəzetində dərc etdirdiyi bir məqaləsində bəzi ölkələrdə Türkiyənin ifrat şəkildə “Neo-Osmanlı” deyə tanıdıllmasının normal olduğunu, amma Türkiyənin imperatorluq xülyaları qura biləcək durumda olmadığını yazmışdır.

Onun bu fikirləri əliqanlı Suriya diktatoru Bəşər Əsədin fikirləri ilə tam üst-üstə düşür. Belə ki, Suriya diktatoru "Türkiyədə bəziləri hələ Osmanlı İmperatorluğunu yenidən qurmaq xəyalındadır... Türk liderlər bu xəyalın qeyri-

mümkün olduğunu bilirlər və bu üzdən dini agentləri olan partiyaları istismar edərək, Ərəb dünyasındakı təsirlərini artırmaq istəyirlər" – deyə bəyan etmişdir.

İlbər Ortaylı

Fakt isə budur ki, Yeni Osmanlıçılıq siyasəti Türkiyənin I Dünya savaşından sonra itirilmiş nüfuz və qüdrətinin qaytarılmasına xidmət edir. Unutmayaq ki, bugünkü ərəb ölkələrinin hamısı əski Osmanlı torpaqlarıdır və daim İslam Xilafətinin ərazisi olmuşlar. XVI əsrdə Xilafətin sükanı Osmanlılara keçdikdən və Osmanlı Xilafət dövlətinə çevrildikdən sonra bütün bu ərazilərdə yaşayan müsəlman xalqlar həm də xəlifə olan Osmanlı sultanlarını öz dini liderləri kimi görmüşlər.

İstəsək də, istəməsək də, bu gün təkcə Yaxın və Orta Şərq bölgəsində deyil, bütün dünyada yenidən böyük gücə çevrilməkdə olan Türk və İslam faktorunu diqqətə almamaq mümkün deyil. Və imperialist güclər də bunu nəzərə alır və başa düşürlər ki, yerli xalqların müqaviməti qırılmadan bölgəni yeni nüfuz dairələrinə bölmək mümkün olmayacaqdır. Bu səbəbdən də yenidən İslam dünyasının lideri ola bailmək potensialına sahib olan Türkiyənin güclənməsini, içinə qapılmış vəziyyətdən çıxmasını, xaricə açılmasını qətiyyən istəmirlər.

Məsələnin başqa bir tərəfi də var. İş burasındadır ki, Türkiyə və AKP İslam dünyasında çox populyardır və hazırda ən çox sevilən və rəğbət bəslənən qüvvə kimi çıxış edir. Üstəlik də Türkiyə Böyük Millət Məclisi imperialist güclərin təkid və təzyiqi ilə 1924-cü ildə Xilafətin ləğv oluması barədə qərar qəbul edəndə, qərara qarşı olan millət vəkilləri ona bir bənd salmağa müvəffəq olmuşdular. Həmin bənddə deyilir ki, gələcəkdə Xilafət bərpa olunacaqsa, bu, müstəsna olaraq Türkiyə Böyük Millət Məclisinin hüququdur. Yəni Türkiyə Xilafəti, başqa sözlə, Türk-İslam Xilafətini bərpa etmək hüququna sahib olan yeganə dövlətdir.

Türkiyənin xeyrinə olan daha iki faktoru da unutmamalıyıq. Əvvəla qeyd edək ki, tarixən İslam Xilafətinin 4 uzunmüddətli paytaxtı olub: Şam (Dəməşq, Əməvilər dövrü), Bağdad, Qahirə (Abbasilər dövrü) və İstanbul (Osmanlılar dövrü). Bu gün İraq, Suriya və Misirin nə gündə olduğunu bilirik. Türkiyə isə güclü, demokratik dövlətdir və orada sabitlik hökm sürür. Üstəlik də

Peyğəmbərimizin (s) Müqəddəs Əmanətləri bu şəhərdə (Topqapı sarayında) qorunmaqdadır.

Topqapı sarayı

2002-ci ildə Türkiyədə AKP-nin hakimiyyətə gəlməsindən, ardınca da İslamla demokratiyanın bir arada yaşamasının mümkünsüzlüyü barədə illərdən bəri Qərb imperializminin müsəlman ölkələrində təbliğ etdiyi fikirlərin alt-üst olmasından sonra müsəlmanların, ilk növbədə də ərəblərin ictimai şüurlarda böyük oyanış və inqilab baş verdi. Bunun nəticəsi kimi Ərəb dünyasında tarixə “Ərəb baharı” kimi düşən möhtəşəm bir hərəkat başladı. Bu hərəkatın əsas hədəfi Osmanlı dövlətinin çöküşündən sonra Qərb imperialistlərinin, ilk növbədə də ingilis və fransızların keçmiş Osmanlı dövlətinin parçaları olan ərəb ölkələrində qurduqları diktatura rejimlərini yıxaraq, İslami dəyərlərə əsaslanan demokratik cəmiyyət qurmaq idi və bu hədəf bu gün də dəyişməmiş qalmaqdadır.

Ərəb xalqının demokratiya, azadlıq və insan haqları istəyindən qaynaqlanan Ərəb Baharının ortaya çıxmasında İnternetin və sosial şəbəkələrin rolu heç də az olmamışdır. Əsasən dinc bir hərəkat kimi başlayan Ərəb Baharı ayrı-ayrı ölkələrdəki diktatorların öz hakimiyyətini qorumaq məqsədilə xalqa qarşı silah tətbiq etməsindən sonra silahlı hərəkata çevrilmişdir. Dinc hərəkatların sonradan silahlı xarakter almasının başqa bir səbəbi də həmin ölkələrə xarici dövlətlərin hərbi müdaxiləsi idi. Elə bu səbəbdən də bir çox ölkədə hərəkat silahlı Milli Azadlıq hərəkatı forması almağa başladı.

Xalq hərəkatı nəticəsində bəzi ərəb ölkələrində diktatura rejimlərini yıxmaq mümkün olmuşdur.

Tunis, Misir, Liviya, Suriya, Bəhreyn, Əlcəzair, İordaniya və Yəməndə geniş miqyas alan Ərəb Baharı Mavritaniya, Səudiyyə Ərəbistanı, Oman, İraq, Livan və Mərakeşdə kiçik etiraz aksiyalarından o yana keçə bilməmişdir. Bununla belə, indiyə qədər Ərəb dünyasında heç vaxt bu böyüklükdə və möhtəşəmlikdə hərakət görünməmişdir.

Ərəb Baharı

Hərəkatın yaranmasını zəruri edən bir başqa önəmli səbəb təbii sərvətləri imperialist ölkələr və onların əlaltıları rolunda çıxış edən yerli kral, şeyx və diktatorlar tərəfindən sömürülən ərəb ölkələrində yaşayan xalqların işsizlik, kasıblıq, gəlirlərin qeyri-ədalətli bölünməsi, korrupsiya, rüşvət, məmur özbaşınalığı problemləri ilə üz-üzə qalması, buna etiraz etmək və fikrini azad şəkildə ifadə emək hüququndan məhrum edilməsi, eləcə də azad seçkilərin keçirilməməsidir. Bir sözlə, Qərb imperializminin üçüncü dünya ölkələrində tətbiq etdiyi ənənəvi modeldir.

Etirazlar ilk olaraq 18 dekabr 2010-cu il tarixində Tunisdə başladı. Daha sonra Misir, Yəmən, Əlcəzair və İordaniyaya sıçradı. İlk ayaqlanmalar Tunis və Misirdə uğurla nəticələndi, 23 ildən bəri hakimiyyətdə olan Zeyn əl-Abidin bin Əli və 30 il hakimiyyət sürən Hüsnü Mübarək xalqın təzyiqinə tab gətirməyərək, istefa verməyə məcbur oldular. Bundan sonra hərəkat “domino effekti” ilə Orta Şərq və Şimali Afrika ölkələrinə, ardınca da ərəb olmayan İran, Albaniya və hətta müsəlman olmayan Ermənistana yayıldı.

2010-2011-ci illəri əhatə edən və tarixə adı “Yasəmən inqilabı” kimi düşən inqilabın baş verdiyi Tunis, sənayesi zəif inkişaf etmiş aqrar bir ölkə idi. Bununla belə, onun iqtisadi göstəriciləri Quzey Afrikanın digər qonşu ölkələri ilə müqayisədə çox da pis deyildi. Orta sinif inkişaf etmişdi, bunun da sayəsində əhalinin kasıblıq həddindən aşağı səviyədə yaşayan hissəsinin sayı önəmli dərəcədə azalmışdı. İşsizliyin səviyyəsinin endirilməsində də bəzi uğurlar müşahidə edilirdi. 2004-cü ildən 2009-cu ilə qədər olan müddət ərzində ölkənin adam başına düşən gəliri 3, 5 min dinardan (2,7 min $) 5 min dinara (3,9 min $) qədər yüksəlmişdi. Ümumi Daxili Məhsulun (ÜDM) 20 faizi sosial ehtiyaclara yönləndirilməkdəydi. Əgər kasıblıq həddi 1984-cü ildə adam başıma 2 dinar idisə və əhalinin 20 faizi onun altında yaşayırdısa, artıq 2005-ci ildə bu göstərici 6 faizə, 2010-cu ildə isə 3,8 faizə enmişdi. Əhalinin 80 faizi ev, 21 faizi avtomobil sahibi idi. Kəndlərin 80 faizi elektrikləşdirilmiş, 70 faizi içməli su ilə təmin edilmişdi. Orta sinif əhalinin 60 faizini təşkil edir və ümumi istehlakın 83 faizi

məhz bu sinifə aid idi. Varlı təbəqə ilə kasıb təbəqə arasında fəqr çox da böyük deyildi və təqribən 1-in 2-yə nisbətində idi.

Bütün bu göstəricilərə baxmayaraq, işsizlik problemini həll etmək mümkün olmurdu. 2010-cu ildə işsizlər ölkə əhalisinin 13-14 faizini təşkil edirdi. Onların da yarıdan çoxu gənclər və ali məktəb məzunları idilər. İnqilabın əsas hərəkətverici qüvvəsi də məhz onlar, yəni 19-25 yaş arasında olan gənclər oldular.

Zeyn əl-Abidin ibn Əli

İnqilab ərəfəsində ölkədə bütün hakimiyyət və iqtisadi sərvət, əksər müsəlman ölkələrində olduğu kimi, dövlət başçısı Zeyn əl-Abidin ibn Əli və arvadının mənsub olduqları klanların və onlara yaxın olan ailələrin əlində cəmlənmişdi. Bu da digər klan və ailələrin, eləcə də inkişaf etməkdə olan, fəqət özlərinə yeni iş sahələrini genşləndirə bilməyən sahibkarların narazılığına səbəb olmaqda idi. Bir sözlə, ölkədə İnqilabi şərait yaranmışdı. Millət bir qığılcıma bənd idi.

İnqilabın siyasi səbəbləri bir adamın və tək bir partiyanın 23 ilə yaxın bir müddətdə hakimiyyətdə olmasından daha çox, müxalifətin daim təzyiq və təqiblərə məruz qalması, söz azadlığının məhdudlaşdırılması idi. Bundan başqa, Tunis keçmiş Fransa müstəmləkəsi idi və ənənəvi Qərbpərəst siyasət yeridirdi. Əhalisinin 98 faizinin ərəb və müsəlmanlardan ibarət olmasına baxmayaraq, dini dəyərlər daim alçaldılır və süni surətdə aradan aparılmağa çalışılırdı.

İnqilabın başlamasına səbəb 2010-cu ilin 27 dekabrında kiçik meyvə-tərəvəz satıcısı olan Mühəmməd Buazizinin Sidi-Buzid vilayətində polislər tərəfindən incidilməsinə etiraz əlaməti olaraq, özünə nümayəşkarcasına od vurması oldu.

Hadisələrin xronikası:24 dekabr. İntiharın baş verdiyi Mənzil Buzayen şəhərciyində xalq korrupsiya,

işsizlik və məmur özbaşınalığına etiraz etmək məqsədilə ayağa qalxdı. Qəzəbli kütlə hakim partiyanın qərərgahına və milli qvardiyanın mənzil-qərargahına hücuma keçdi, yerli vağzalı ələ keçirdi. Polisin şiddət göstərməsinə gənclər Molotov kokteylləri ilə cavab verməyə başladı, üç polis maşını və şəhərciyə

hərbiçiləri daşıyan bir qatarın lokomotivi atəşə verildi. Polislər kütlənin əlindən yerli məsciddə gizlənməyə məcbur oldular. Açılan atəş nəticəsində bir etirazçı həyatını itirdi.

27 dekabr. Tunis Həmkarlar İttifaqı paytaxtda manifestasiya təşkil etdi və etirazçılar Mənzil Buzayendəki etirazçılarla həmrəy olduqlarını bəyan etdilər. Aksiyaya təqribən 1000 nəfər qatılmışdı və dinc xarakter daşıyırdı. Buna baxmayaraq, polisin müdaxiləsi nəticəsində dağıdıldı. İştirakçılar vəhşicəsinə döyüldü.

Tunis inqilabı

3 yanvar. Tala şəhərində işsizliyə, məmur və polis özbaşınalığına etiraz olaraq tələbələrin kiçik mitinqi keçirildi. Təqribən 250 tələbənin iştirak etdiyi mitinq iştirakçıları polis tərəfindən amansızcasına döyülərək dağıdıldı. Buna cavab olaraq tələbələr şinlərə od vurdular və hakim partiyanın qərargahına hücuma keçdilər.

4 yanvar özün yandırmış Mühəmməd Buazizin xəstəxanada öldüyü xəbəri bütün ölkəni yasa bürüdü.

8-10 yanvar. Ölkənin qərbindəki Tala və Kaserin şəhərlərində xalq ayağa qalxdı. Polis 14 etiazçını güllələyərk öldürdü. Bu, Ət-Tadhamin şərinin əhalisin də ayağa qalxmasına səbəb oldu. Vəziyyətin nəzarətdən çıxmağa başladığını görən Bin Əli Milli TV ilə çıxış edərək 2 il ərzində 300 min yeni iş yerinin açıldığını dedi. Müvəqqəti olaraq məktəb və unuversitelərin bağlanıldığını bəyan etdi.

12 yanvar. Baş nazir Mühəmməd Hannuşi Daxili İşlər naziri Rafiq Belhəccin işdən çıxarıldığını söylədi və etirazın başladığı gündən bəri tutuqlanmış bütün etirazçıların azad edilməsinə göstəriş verdi. Lakin bütün bunlar etirazçıları sakitləşdirmədi. Nəticədə etirazları boğmaq üçün şəhər və kəndlərə ordu hissələri yeriməyə başladı. Bu da bir işə yaramadı, bu dəfə ölkənin əsas turist şəhərlərindən olan Hammametdə də xalq ayağa qalxdı.

13 yavvar. Xalq bütün şəhərlərdə küçə və meydanlara töküldü və ilk dəfə iqtisadi tələblərlə yanaşı, siyasi tələblər də eşidilməyə başladı. Polis avtomobilləri, hərbi zirehli maşınlar və bəzi mülki obyektlər yandırıldı. Polis xalqı gülləbaran etməyə başladı.

14 yanvar. Zeyn əl-Abidin bin Əli ölkədən qaçdı.15 yanvar. Müxalifət ölkədə keçid hökumətinin yaradıldığını bəyan etdi.BMT-nin rəsmi məlumatlarına görə, Yasəmən İnqilabı zamanı Tunisdə 219

nəfər həyatını itirmiş, 510 nəfər yaralanmışdır.Bu hadisədən 10 gün sonra İnqilabi hərəkat Misirə sıçradı. 2011-ci ilin 25

yanvarənda başlayan, cəmi 17 gün sürən və Hüsnü Mabarəkin 30 illik hakimiyyətinə son verilməsi ilə başa çatan Misir inqilabının səbəblərindən söz açan analitiklər bu səbəblər içində bir şəxsin və klanın 30 il fasiləsiz hakimiyətinin fəsadlarını, ilk növbədə də digər klanların öz siyasi və iqtisadi arzularını gerçəkləşdirə bilməməsini, işsizliyi, sosial müdafiəsizliyi və bəzi demoqrafik faktorları ön sıraya çıxarmaqdadırlar.

Misir inqilabı

Belə hesab olunur ki, Tunisdə inqilabın qələbə ilə nəticələnməsi “domino effekti” yaradaraq Misir inqilabına təkab vermişdir. Tunisdə olduğu kimi, Misirdə də inqilabın alovlanmasına bir nəfərin özünün nümayişkarcasına yandırması səbəb olmuşdu. Öncə bir tələbə 17 yanvar 2011-ci ildə özünü Qahirədə, Parlament binası önündə yandırdı. Hadisə sosial şəbəkələr vasitəsilə bütün ölkəyə ildırım sürətilə yayıldı. Nöyütə ikinci alovu Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyin keçmiş sədri, əslən Misirdən olan Mühəmməd əl-Bəradeyin müsahibəsi vurdu. O müsahibəsində Misirdəki vəziyyətin Tunisdəki vəziyyətə bənzədiyini, xalqın dəyişikliklər istədiyini söyləyərək, Hüsnü Mabarəkin xalq tərəfindən devrilə biləcəyini bildirdi. Əslində o bu fikrə daha öncə, hətta Tunis hadisələrindən də öncə gəlmişdi. Belə ki, 2010-cu ilin fevral ayında tutduğu vəzifəni tərk edərkən, Misir maxalif hərəkatı yaratdığını bəyan etmişdi. O, 2010-cu ilin dekabrında Misir xalqını ayağa qalxmağa və mövcud rejimi devirməyə çağırsa da, səsinə səs verən olmamışdı. Çünki ölkədə yetərincə nüfuza sahib deyildi. Üstəlik də xalq arasında “ABŞ agenti” kimi tanınmaqdayıdı.

İnqilab “Müsəlman Qardaşlar” Təşkilatının xalqı küçə və meydanlara axışmaq barədə çağırışı ilə yanvarın 25-də başladı. Paytaxt Qahirədə gənclər küçə və

meydanlara axışaraq polislə daşlı-zopalı savaşa girişdi. Molotov kokteylləri ilə silahlanmış nümayaişçilər polis maşınlarını yandırmağa başladılar. Onlara döyüş patronları ilə cavab verildi.

Hüsnü Mübarək

İki gün sonra, yanvarın 27-də Vyanadan Qahirəyə qayıdan Əl-Bəradey 28 yanvar mitinqində iştirak edərək, Hüsnü Mübarəkdən istefa verməsini tələb etdi. Yanvarın 30-da baş tutan növbəti mitinqdə o, artıq liberalların və islamçıların bir araya gəlməsilə yaradılan birləşmiş müxalifətin lideri qismində çıxış etməkdə idi. Həmin gün Vadi-Natrun zindanında saxlanılan minlərlə dustaq gözətçilərin müqavimətini qıraraq azadlığa çıxdı və müxtəlif şəhər və kəndlərə dağılaraq yola çıxdılar. İşdən evə dönən Azərbaycan səfirliyinin bir əməkdaşı müəmmalı şəkildə öldü. Elə həmin gün Azərbaycan səfirliyinin bütün əməkdaşları Qahirədən Vətənə dönmək məcburiyyətində qaldı. ABŞ hökuməti öz vətəndaşlarına Misiri mümkün qədər təcili tərk etməyə çağırdı. Rusiya “Lukoil” və “Novatek” şirkətlərinin əməkdaşlarının ölkədən çıxartdı. Misir hökuməti Şarm əş-Şeyx kurort şəhərinə qoşun yeritdi.

31 yanvar. Yaponiyanın Xarici işlər Nazirliyi yapon turistlərn Misirdən Vətənə dönmələri üçün təyyarələr kirayələdiyini bəyan etdi. “Nissan” şirkəti istehsalatı bir həftəliyinə durdurdu. “Panasonic”, “Toyota” və “Hitachi” şirkətləri əməkdaşlarının Misirə planlaşdırılan ezamiyyətlərini təxirə saldı.

Qahirənin Əl-Əhzər universitetində təhsil alan başqırd tələbələr Başqırdıstan rəhbərliyindən onların Misirdən təhliyə edilməsin üçün yardım istədi.

Misir hökuməti İskəndəriyyə limanını bağlayır.1 fevral. Müxalifət Milli Cəbhədə birləşərək, Əhalini çərşənbə axşamı Təhrir

meydanında keçirilməsi nəzərdə tutlan “Milyonların marşı”na dəvət etdi. Həmin gün 200 mindən artıq insan mitinqə çıxdı və hərbiçilərin yaratdığı səddin ətrafında etiraz aksiyası keçirdi. Mitinqin fəalları “Xalq təhlükəsizliyi” dəstələri yaratmağa başladı. Vəziyyətin artıq nəzarətdən çıxmaq üzrə olduğunu görən Hüsnü Mübarək axşam xəlqa TV vasitəsilə müraciət edərək bildirdi ki, 2011-ci ilin payızında

keçiriləcək Prezident seçkilərində iştirak etməyəcək, amma o vaxta qədər hakimiyyəti idarə edəcək.

2 fevral. Misirin Daxili İşlər Nazirliyi bəyanat yayaraq, zindanlardan böyük əksəriyyəti “Müsəlman Qardaşlar” və “HƏMAS” təşkilatlarının üzvləri olan 20 000 dustağın qaçdığını bildirdi.

Qahirədə Mübarəkin tərəfdarıarı ilə əleyhidarları arasında armaturlardan və Molotov kokteyllərindən istifadə etməklə kütləvi dava-dalaş oldu. Tərəfləri ayıra bilməyən əskərlər çıxış yolunu göyə atəş açmaqda gördülər. Mübarikin tərəfdarları müxalifətə atlar və dəvələrlə hücuma keçdilər. Tərəflər qalxan kimi binaların divarlarından qırdıqları və ya dükanlardan aldıqları peyk antenalarından istifadə edirdilər.

Qahirədə Rusiya Radio-Televiziya Komitəsinin xaricə yalan məlumatlar ötürməkdə ittiham edilən müxbiri Sergey Paşkov döyüldü.

Özünü müxalifətin lideri hesab edən, fəqət sözünə qulaq asılmadığını görən Mühəmməd əl Bəradei orduya müdaxilə etmək və Qahirənin küçələrini savaşan tərəflərdən təmizləmək xahişi ilə müraciət edir.

4 fevral. Müxalifət Təhrir meydanına 1 milyon adam çıxarır. Mitinqə çıxanlar Hüsnü Mübarəkin rədd olub getməsini tələb edir. Mitinqlər eyni zamanda İskəndəriyyə və Əl-Mənsur şəhərlərində də keçirilir və millət eyni tələblə çıxış edir.

10 fevral. TV ilə xalqa müraciət edən Hüsnü Mübarək öz səlahiyyətlərinin bir qismini vitse-prezident Ömər Süleymana ötürdüyünü bəyan etdi, fəqət istefaya getməkdən imtina etdi. O, preziden səlahiyyətlərini növbəti seçkilərə qədər davam etdirməkdə qərarlı olduğunu təkrarladı. Konstitusiyaya dəyişikliklər etməyə söz verdi.

11 fevral. Hüsnü Mübarək istefa verdiyini bəyan etdi.Bu inqilabda qələbə Misir xalqına 846 nəfərin həyatını itirməsi hesabına başa

gəldi. Ərəb Baharının qələbə ilə nəticələndiyi növbəti ölkə Yəmən oldu. Tunis

inqilabından ilham alan Yəmən xalqı ilk mitinqini 2011-ci ilin yanvar ayının 22-də keçirdi və sonrakı hadisələr belə davam etdi:

27 yanvar. Paytaxtda yeni etiraz aksiyası keçirildi.2 fevral. Parlamentdə çıxış edən prezident Əli Abdullah Saleh növbəti

Prezident seçkilərində iştirak etməyəcəyini, hakimiyyəti oğluna və ya hər hansı bir yaxınına ötürmək fikrində olmadığını, Konstitusiyada prezidentlik müddətinin 2 il kimi təsbit edən maddəsinin dəyişdirilməsini istəmədiyini bəyan etdi.

3 favral. Müxalifətin elan etdiyi “Qəzəb günü” çağırışına 20 mindən artıq insan cavab verdi və onlar universitetin yaxınlığında toplaşdılar. Buna qarşılıq prezidentin də bir neçə yüz tərəfdarı Sananın mərkəzində yerləşən Təhrir meydanına yığışdılar. Ədəndə nümayişçilərlə polis arasında çatışma baş verdi.

Əli Abdullah Saleh

17 fevral. Əli Abdullah Salehin istefası tələbi ilə çıxış edən xalq fasiləsiz mitinqlərinə davam edir. Polisin kütləyə atəş açması millətin qəzəbini daha da artırmışdı.

21 favral. Prezident müxalifətin tələbinə baxmayaraq, istefaya getməyəcəyini bəyan edir.

26 fevral. Ölkənin nüfuzlu iki qəbiləsi prezidenti dəstəkləməkdən imtina edərək, xalqın tərəfinə keçir.

28 fevral. Prezident müxalifətə “Birləşmiş hakimiyyət” təklifi ilə çıxış edir. Müxalifət bunun artıq geç olduğunu söyləyərək imtina edir və Əli Abdullah Salehin istefasını tələb edir.

4 mart. Iki nümayişçi öldürülür.8 mart. Polislə çatışmalarda 50 adam yaralanır.13-14 mart. Hərbçilər bütün şəhərlərdə nümayişçilərə atəş açır.18 mart. Xalq cümə namazından sonra məscidlərdən küçə və meydanlara

axışır. Tapança, bıçaq, xəncər və armaturlarla silahlanmış prezidentə bağlı “başkəsənlər” xalqa hücuma keçir, 52 adam qətlə yetirilir. Hakimiyyət baş verənlərə görə müxalifəti günahlandırır və indiyə qədər həyatını itirmiş 100 civarında insanın qanının müxalifətin üzərində olduğunu bəyan edir.

20 mart. Müxalifət şəhid olanları basdırdı və dəfn prosesi kütləvi etiraz aksiyasına çevrildi. İndiyə qədər rejimin 140 nəfəri qətlə yetirdiyi açıqlandı. Axşam prezident hökuməti istefaya göndərdiyini, fəqət əski kabinənin yeni nazirlər təyin edilənə qədər vəzifələrinə davam edəcəklərini bəyan etdi. İki nazir, Yəmənin BMT-dəki nümayəndəsi və 23 deputata müxalifətə keçdiklərini bildirdilər.

21 mart. Bir neçə general, onlarla zabir və çox sayda qəbilə müxalifətin tərəfinə keçir. Onların hamısı prezidentdən istefa verməsini tələb edirlər. İstefa verəcəyi halda ona toxunulmayacağı barədə söz verirlər. Yəmənin I Zirehli diviziyasının komandiri, general mayor Əli Mösün əl-Əhmar tabeçiliyində olan bütün zabitlər adından müxalifətə dəstək verdiklərini bəyan edir. O, prezidenti öz

xalqının qanını tökməkdə ittiham edir. Onun bu bəyanatına münasibət bildirən Müdafiə naziri generalı fərarilikdə suçlayır və prezidenti qoruyacaqlarını söyləyir.

Yəmən inqilabı

28 mart. Müxalifətə dəstək verən Caardakı hərbi zavodda partlayış baş verir, onlarla insan ölür.

31 mart. Yəmən hökuməti beynəlxalq aləmdə müxalifəti Əl-Qaidə ilə bağlamaq üçün təbliğat kampaniyasına başlayır. Bu kampaniyanın ilk addımı kimi Yəmənin “Əl-Bavaba” İnformasiya Agentliyi Əl-Qaidənin Abyan əyalətini ələ keçirərək, həmin əyalətdə İslam əmirliyi elan etdiyi barədə xəbər yayır. “The New York Times” sözügedən əyalətdə İslamçıların hakimiyyəti gerçəkdən də ələ keçirdiklərini təsdiqləyir, fəqət onların Əl-Qaidə ilə hər hansı bir əlaqəsinin olmadığını bildirir. Əyaləti ələ keçirən müxalifətin başında özünü antikommunist-mücahid kimi tanıdan Tariq əl-Fədlinin durduğu, onun cənub bölgələrində separatist ideyaların müəllifi kimi tanınan Sultan Fədlinin varisi olduğu məlum olur.

Aprel ayında İnqilabi hərəkatın mərkəzi Taizə keçir. Aprelin ortalarında Şeyx Sadiq əl-Əhmar prezidenti istefa verməyə, qan tökməkdən vaz keçməyə çağırır. Təqribən eyni dövrdə Prezident sarayının yaxınlığında xalqın tərəfinə keçən hərbiçilərlə dövlətə bağlı hərbi hissələrin əskərləri arasında atışma baş verir. Atışmada 5 nəfər ölür.

12 may. Hakimiyyətin tədricən itirməkdə olduğu nəzarəti yenidən ələ keçirmək cəhdi Abyan əyalətinin inzibati mərkəzi olan Zəncibərdə 2011-ci ilin 10 sentyabrına qədər davam edəcək silahlı qarşıdurmaya gətirib çıxartdı.

19 may. Hakim partiya və müxalifət arasında prezidentin 30 gün ərzində istefaya getməsini öngörən yazılı razılaşma əldə edildi və tərəflər həmin sənədin imzalnmasının mayın 22-də həyata keçirilməsi barədə razılığa gəldilər. Eyni gün Fars Körfəzinin Ərəb Ölkələrinin Əməkdaşlıq Şurası Əli Abdullah Salehi istefaya getməyə çağırdı. İstefa verəcəyi halda onun toxunulmazlığına zəmanət veriləcəyi bildirildi. ABŞ prezidenti Barak Obama da Yaxın Şərq və Şimali Afrikadakı vəziyyətə həsr edilmiş nitqində Əli Abdullah Salehi Əl-Qaidəyə qarşı mübarizədə

ABŞ-ın etibarlı müttəfiqi adlandırsa da, müxalifətlə əldə edilmiş razılaşmaya əməl etməli olduğunu bəyan etdi.

20 may. Əli Abdullah Saleh ölkədə növbədənkənar Prezident seçkiləri keçirmək və ölkədəki böhrana son qoymaq niyyətini açıqladı.

21 may. Buna qarşılıq olaraq Yəmən müxalifəti də öz arasında ABŞ və Avropa Birliyi ölkələri səfirlərinin iştirakı ilə hakimiyyətin ötürülməsi barədə sənəd imzaladı. Qərb hakimiyyətə radikal İslamçıların gələ bilmə ehtimalından bərk narahat idi, bu səbəbdən də liberal və mötədil İslamçılar arasında belə bir sənədin imzalanmasında maraqlı idi. Prezident bu hadisəni dövlət çevrilişi kimi dəyərləndirdi və bunun ölkənin nəzarətinin Əl-Qaidənin əlinə keçməsinə səbəb olacağını bəyan etdi.

22 may. Bu gün hakim partiya ilə müxalifət arasında 19 mayda əldə edilmiş razılaşmanın imzalanması gözlənirdi, fəqət Əli Abdullah Saleh sənədi imzalamaqdan imtina etdi. Körfəz ölkələrinin sənədi imzalaması üçün Salehə göstərdikləri təzyiq də nəticəsiz qaldı.

23-25 may. Ölkənin paytaxtı Sanada prezidentə sadiq hərbi birləşmələr və prezidentin mənsub olduğu Haşid qəbiləsi arasında silahlı qarşıdurma oldu. Hər şey hərbiçilərin sözügedən qəbilənin başçılarından biri Şeyx Sadiq əl-Əhmarın qərargahına hücuma keçməsilə başladı. Bu müxalifətə ölkədəki bir çox dövlət obyektini, o cümlədən Daxili İşlər Nazirliyinin binasını ələ keçirməyə əsas verdi. 3 gün davam edən qarşıdurmada 72 nəfər həyatını itirdi.

27 may. Yəmən ordusuna aid təyyarələr Yəmənin cənubundakı müxalif qüvvələrə zərbələr endirdilər.

28 may. Prezidentin tərəfdarları ilə üsyan edən qəbilələr arasında sülh əldə edildi. BBC-nin yaydığı məlumata görə, silahlı qarşıdurmaların davam etdiyi 5 gün ərzində 124 adam öldü.

30-31 may. Taizdə baş verən etiraz aksiyalarının dağıdılması zamanı daha 50 adam həyatını itirdi. Buna paralel olaraq Zəncibarın da hökumət qüvvələri tərəfindən göydən bombardımanı davam edirdi. Nəticədə 13 dinc sakin də orada öldürüldü.

3 iyun. Prezident sarayının atəşə məruz qalması nəticəsində Saleh yaralanır. Onun yeddi mühafizəçisi ölür. Bu silahlı hücuma səbəb hökumət qüvvələrinin Şeyx Sadiq əl-Əhmarın qardaşı Həmid əl-Əhmarın evinə hücum etməsi olur.

30 iyun Yəmən höküməti 5 əyalət üzərində nəzarəti bütünlüklə itirdiklərini rəsmən etiraf edir.

23 sentyabr. Xaricdə tibbi müalicə alan Saleh ölkəyə qayıdır və bu da bütün şəhərlərdə yeni etiraz dalğası yaradır. Hər yerdə xalq Salehdən rədd olub getməsini tələb edir.

Bütün sentyabr və oktyabr ayları ərzində Taizdə hakimiyyətlə müxalifət arasında silahlı savaş gedir.

23 noyabr. Əli Abdullah Saleh Səudiyyə Ərəbistanının paytaxtı Ər-Riyad şəhərində hakimiyyətin vitse-prezident Əbd Rəbbo Mənsura ötürülməsi barədə fərman imzalayır və rəsmən istefa verdiyini bəyan edir.

Beləliklə, Tunus və Misirdə olduğu kimi, Yəməndə də inqilab qalib gəlir. Liviya və Suriyada isə İnqilabi proseslər vətəndaş müharibəsinə çevrilir. Səbəb də

hər iki ölkədə diktatorların xoşluqla hakimiyyəti xalqa ötürmək istəməməsi və öz xalqına qarşı müharibə elan etməsi olur.

Son söz

Ərəb Baharı Qərb imperializmini ciddi narahat etməkdə idi. Yaxın və Orta Şərqin, eləcə də Şimali Afrikanın onun nəzarətindən çıxması prosesi başlamışdı.

2011-ci ildə Liviyaya Fransa başda olmaqla Qərb ölkələrinin hərbi müdaxiləsi diktator Müəmmər Qəddafinin öldürülməsi ilə bitir və müxalifət Ümmmilli Razılıq Hökuməti qurur və bu hökumət BMT tərəfindən rəsmən tanınır. Bununla belə qəbilələr arasında silahlı qarşıdurmalar son bulmur. 2014-cü ildə keçmiş müdafiə naziri Xəlifə Həftərin ABŞ-dan Liviyaya qayıtması və BƏƏ və Misirdən hərbi yardım alaraq ölkənin ikinci böyük şəhəri və əsas liman şəhəri Benqazini ələ keçirməsi bugünə qədər davam etməkdə olan vətəndaş müharibəsinin başlamasına səbəb olur.

Misirdə ABŞ general Sisinin əli ilə dövlət çevrilişi edir və xalq tərəfindən seçilmiş qanuni prezident Mursi öldürülür. Yəməndə isə bölgədə ABŞ-ın yardımı ilə “Şiə hilalı” qurmağı planlaşdıran İran işə qarışır və yerli şiələri mövcud hakimiyyətə qarşı silahlı üsyana təhrik edir. Daha sonra üsyançıları sakitləşdirmək məqsədi ilə ölkəyə Səudiyyə Ərəbistanı və BƏƏ-nin qoşunları yeridilir və Yəmən bugünə qədər davam edən qanlı müharibə meydanına çevrilir.

Ən dramatik hadisələr isə Suriyada baş vermişdir və verməkdə də davam edir. Müsəlmanlar bu ölkədə baş verənləri İslam Peyğəmbərinin (ə) “Şamda çıxacaq

Fitnə” barədə məşhur hədisində, eləcə də Şamla (Suriya ilə) bağlı digər hədislərində söylənilənlərin həyata keçməsi kimi qəbul edirlər. Bu hədislərin birində Ərəb Baharına işarənin izlərini belə görmək mümkündür. Heysəm, Əbu Dərdaya (r) istinadən, həmin hədisi belə nəql edib:

“ Rasulullah (s):-Muhəqqəq ki, sizlər (irəlidə) ordular bulacaqsınız. Bir ordu Şamda, (bir

ordu) Misirdə, (bir ordu) İraqda və (bir ordu) Yəməndə, - buyurdu. Əshab:-Ey Allahın Rəsulu! Bizim üçün seç (hansına qatılaq)? – dedilər. Rəsulullah (s) da:-Şam ordusuna qatılın, - buyurdu. Əshab bu dəfə:-Ey Allahın Rəsulü! Biz qoyun sürülərinə sahib olan kimsələrik. Şama

getməyə güç yetirə bilmərik, - dedilər. Rasulullah (s) da:-Şam ordusuna qatılmağa güç yetirə bilməyən kimsə Yəmən ordusuna

qatılsın. Şübhəsiz, Allah Şama (və əhlinə) mənim üçün kəfil olmuşdur, - buyurdu”.

“Şamda çıxacaq Fitnə” barədə məşhur hədis Abdullah bin Əmr bin Asa (r) istinadən Hakim tərəfindən nəql edilmişdir:

“Rəsulullah (s) belə buyurdu:

Kitabın dirəyinin yastığımın altından çəkildiyini görən kimi oldum. Gözümlə onu təqib edincə, onun yüksələn bir nur olduğunu, onun Şama buraxıldığını gördüm. Diqqət edin, şübhəsiz iman, – fitnələr meydana gələcəyində - Şamda olacaqdır”.

Başqa bir hədisdə fitnənin çıxacağı yer kimi İraqa işarə edilir. Buxari, Termizi, Əhməd, İbni Hibban və diğərlərində fərqli variantlarına rast gəlinən sözügedən hədisin Tabərani tərəfindən, İbni Abbasa (r) istinadən nəql edilən variantı belədir:

“Rəsulullah (s):-Allahım! Saımıza ve Müddümüzə bərəkət ver (mübarək et). Məkkəmizə

və Mədinəmizə bərəkət ver (mübarək et). Şamımıza və Yəmənimizə bərəkət ver (mübarək et), - deyə dua etdi.

Ətrafında olan bir adam:-Ey Allahın Peyğəmbəri! iraqımıza da (dua et), - dedi. Rəsulullah (s):-Şeytanın buynuzu orada ortaya çıxacaq və fitnə orada yayılacaqdır, -

buyurdu”.Dövrümüzədək Şamla, yəni Suriya ilə bağlı bir çox hədis yetişmişdir ki,

onlardan biri də Termizi, Müslim, Əhməd, İbni Hibban, Əbdürrəzaq və s. mühəddilərin nəql etdiyi bir hədisdir:

“Abdullah bin Amr, atasından (r) belə rəvayət etmiştir. Rəsulullah (s):-Qiyamətdən öncə Hadramevtdən və ya Hadramevt tərəfindən bir atəş

çıxacaq və insanları ətrafında toplayacaqdır. Əshab:-Ey Allahın Rəsulu! (O zaman) bizə nə etməyimizi əmr edərsən? – deyə

soruşdular. Rəsulullah (s) da:-Şama gedin, - buyurdu”.Müslimin nəql etdiyi daha bir hədis:“Səd bin əbi Vəqqas (r) belə rəvayət etmişdir: Rəsulullah (s) belə

buyurdu: “Ğərb əhli qiyamət gününə qədər haqq üzrə üstün gəlməyə davam edəcəkdir.”

İmam Əhməd və İbni Teymiyə “Ğərb əhli”nin Şam əhli olduğunu söyləmişdir”.

Taberanidə belə bir hədis yer almaqdadır:“Rəsulullah (s) belə buyurdu:-Möminlər yurdunun mərkəzi Şamdadır”.Əhmədin nəql etdiyi daha bir hədisdə belə buyurulub:“Şam xalqı Allahın yer üzündəki qamçısıdır. Allah onlar vasitəsiylə

dilədiyi kimsələrdən dilədiyi şəkildə intiqam alar. Şam münafiqlərinin Şam möminlərinə üstün gəlməsi haramdır. Onlar (münafiqlər) ancaq dərd, qəzəb və kədər içində ölərlər”.

Termizinin nəql etdiyi, variantlarına Əhməd, İbni Hibban, Hakim və Əbdürrəzzaqda rast gəlinən hədis:

“Zeyd bin Sabit (r) belə rəvayət etmişdir: Rasulullahın (s) yanında oturarkən bir gün:

-Nə xoş Şama! Nə xoş Şama! - buyurdu. Mən:-Şamın əhvalı nədir? – deyə soruşdum. Rəsulullah (s) da:-Mələklər Şamı qanadlarının üzərinə gərmişlərdir, - buyurdu”.Əlbaninin zəif hesab etdiyi bir hədis də belədir:“Şam həlak olduğunda artıq ümmətimdə xeyr qalmamışdır demək olacaq.

Ümmətimdən bir tayfa haqq uğrunda Dəccalla savaşmağa davam edəcəkdir”.Şamda, yəni Suriyada çıxan atəş get-gedə böyüyərək, qanlı savaşlar şəklini

almaqdaydı. 2015-ci ilin sonları Rusiya və İrannın Əsəd rejiminə dəstəyini önəmli ölçüdə artırdığı bir dönəm oldu. Belə olan halda, Türkiyə artıq baş verənlərə seyrçi qala və cənub sərhəddində terrorçu bir dövlətin yaranmasına imkan verə bilməzdi. Odur ki, rəsmi Ankara hərbi müdaxilə qərarı vermək məcburiyyətində idi və verdi də. Artıq müsəlmanlar göydən başlarına od yağdıran, şəhər və kəndlərini xarabazara çevirən, ailələrini vəhşicəsinə məhv edən Rusiya və İrana, eləcə də kürd terrorçularına qarşı tək qalmayacaqdılar. NATO-nin ikinci böyük ordusu, NATO-ya üzv olan yeganə müsəlman ölkəsinin böyük və güclü ordusu onların yanında yer almaqdaydı.

Beləcə, müsəlmanların nəzərincə, İslam Peyğəmbərinin (s) Əbu Hüreyranın dilindən anladılan aşağıdakı hədisi gerçəkləşmiş oldu:

“Rəsulullah (s) belə buyurdular: Məlahim vüquya gəldiyi zaman Allah məvalidən (ərəb olmayan müsəlmanlardan) elə bir ordu göndərəcək ki, atların cinsi baxımından ərəblərın ən qiymətlisi və silah baxımınada onların ən yaxşısı olacaq, Allah İslam dinini onlarla təyid edəcək, yəni qüvvətləndirəcəkdir” (İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Muhtasarı, 17, 559-560).

Bu hədisləri misal gətirməkdə məqsədimiz, “Kəllə və sümüklər”, “Bilderberq klubu” kimi şər qüvvələrin öz mənfur planlarını Bibliyadan əxz etdikləri kimi, müsəlmanların da bu planlara qarşı savaşarkən, ilham qaynağını Qurani-Kərimdən və müqəddəs hədislərdən aldığını gözlər önünə sərmək, İraq və Suriyada, yəni Orta Şərqdə iki fərqli dindən qaynaqlanan iki fərqli mədəniyyətin niyə kəllə-kəlləyə gəldiyini anlatmaqdır.

Xristianlar Bibliyaya (Əhdi-Ətiq və Əhdi-Cədidə) istinadən, Harmageddon savaşına inandıqları və hazırlaşdıqları kimi, bu savaşın gedişatında Beytül-Məqdisin, yəni III Süleyman məbədinin qurulmasını planlaşdırdıqları kimi, Harmageddon savaşından “Məlhəmə-i Kübra” adı altında bəhs edilən hədislərdə də bu savaş Beytül-Məqdislə əlaqələndirilir:

Muaz bin Cəbələ (r) istinadən söylənilən həmin hədisdə deyilir:"Rəsul (ə): Beytül-Məqdisin yenidən qurulması Yəsribin (Mədinənin)

xarabalığa çevrilməsidir. Yəsribin xarabəsi məlhəmənin (savaşın) çıxmasıdır. Məlhəmə Qənstəntiniyyənin fəthidir, Qənstəntiniyyənin fəthi Dəccalin çıxmasıdır! - buyurdu. Sonra əlini xitab etdiyi şəxsin (Muazın) dizinə vurdu və: Sənin burada oturmuş olman necə gerçəkdirsə, bu söylədiyim də eləcə gerçəktir, - buyurdu" (Müsnəd, 22023; Əbu Davud, 4294).

Beləliklə, iki sivilizasiyanın – yəhudi və xristian sivilizasiyası ilə İslam sivilizasiyasının qarşı-qarşıya gəldiyi bir dövrdə yaşayırıq. Hər iki sivilizasiyanın gələcəyə yönəlik öz fərqli planları var və bu planlar nəinki üst-üstə düşmür, əksinə ziddiyyət təşkil edir. Və hər iki tərəf də öz dini kitablarına istinad edərək, Axırzamanın gəldiyinin, Tanrının öncədən yazdığı qədərin (alın yazısının) qəzaya çevrilmək, yəni həyata keçmək üzrə olduğunun, bunun qaçılmaz olduğunun fərqindədirlər. Hər iki tərəf də 666 rəqəmi altında çıxış edən İblisi hansı tərəfin, Tanrını da hansı tərəfin təmsil etdiyini çox yaxşı bilir. Təbii ki, biz də bilirik.

“Mədəniyyətlər savaşı” dedikdə hər kəsin ağlına ilk gələn şey məşhur amerikalı sosioloq və politoloq, müqayisəli politologiya və avtoritarizmdən demokratiyaya keçid prblemləri üzrə tanınmış mütəxəssis Samuel Hantinqton  və onun 1996-cı ildə yayımladığı "Sivilizasiyaların toqquşması və dünya nizamının yenidən qurulması" əsəri olur. Bu əsərdə müəllif sivilizasiyaların etnomədəni prinsiplər əsasında qarşıdurması konsepsiyasını irəli sürmüşdür.

Samuel Hantinqton  həm də çoxsaylı tədqiqat işlərinin, o cümlədən "Üçüncü dalğa: XX əsrin sonunda demokratikləşmə" (1991) və "Biz kimik? Amerika milli kimliyinə çağırışlar" adlı məşhur əsərlərin müəllifidir. O, eyni zamanda "Foreign Policy" jurnalının həmtəsisçisi və Harvard Universitetinin strateji araşdırmalar institutunun direktoru olub.

"Sivilizasiyaların toqquşması və dünya nizamının yenidən qurulması" əslində Bilderberq klubunun planladığı və dünyaya sırıdığı “Yeni dünya düzəni” layihəsinin mühüm tərkib hissəsidir. Onun dünyaya baxışını əks etdirir və Harmageddon savaşı üçün zəmin hazırlamağa xidmət edir.

Hantinqtonun fikirlərinə görə, müasir dünyanın simasını Qərb, konfutsiançılıq, yapon, islam, induizm, slavyan-pravoslav, Latın Amerikası sivilizasiyaları və bir də, ola bilsin ki, Afrika sivilizasiyası şərtləndirir. Yaşadığımız XXI əsrdə sivilizasiyaların toqquşması dünya siyasətinin aparıcı amili olacaqdır.

Bu nəzəriyyə dərhal həm ictimaiyyət, həm də nəzəriyyəçi və praktik siyasətçilərin marağına səbəb olmuşdur. Nəzəriyyə müxtəlif cür qiymətləndirilir. Bəziləri Hantinqtonun konsepsiyasını reallığa uyğun nəzəriyyə kimi qiymətləndirirsə, digərləri onun yararsız olduğunu vurğulayır.

Zbiqnev Bjezinski nəzəriyyənin müəllifi haqqında belə demişdir:“Samuel Hantinqtonun ilk dəfə SSRİ-nin dağılmasından sonra nəşr edilən

“Sivilizasiyaların toqquşması və dünya nizamının yenidən təşkili” kitabı dünya xalqlarının mədəni təsir sferaları və yaxud “sivilizasiyalar” əsasında yenidən qruplaşacağını hələ xeyli əvvəlcədən uzaqgörənliklə xəbər verib. Qlobal siyasət çox kəskin və provokativ olan bu kitabda mükəmməl şəkildə analiz olunur. Əsər sivilizasiyaların geosiyasətin hərəkətverici qüvvəsi kimi ideologiyaları necə əvəzlədiyini ətraflı izah edir. Hazırda beynəlxalq münasibətlərə dair klassik əsərlərdən birinə çevrilmiş kitab ABŞ-ın xarici siyasətini başa düşmək üçün çap olunduğu ilk vaxtlarda olduğu kimi bu gün də əvəzedilməz və qiymətli mənbədir.

“İntellektual guc gostəricisi: cəsur, zəngin təxəyyullu və provokativ... Beynəlxalq munasibətlərə dair anlayışlarımızda inqilabi dəyişikliklərə səbəb olacaq çox vacib kitabdır...”.

Hantinqtonun tezislərinə əsasən, bəşəriyyətin gələcəyi bir-birindən tarixi keçmişi, mədəni ənənələri, xüsusən də konfessional mənsubluğu ilə fərqlənən "sivilizasiyaların toqquşması"ndan ibarət olacaqdır. Amerika aliminin fikirlərinə görə, demokratik Qərblə kommunist Şərqin siyasi qarşıdurması ilə səciyyələnən "soyuq müharibə"dən sonrakı dövrdə münaqişələrin və qarşıdurmaların əsas mənbəyini ideologiya və siyasi baxışlar deyil, din və mədəniyyətdəki fərqlər təşkil edəcəkdir. Özü də "gələcəkdə ən qanlı münaqişələr sivilizasiyaları bir-birindən ayıran sərhədlər boyunca baş verəcəkdir".

Milli dövlətlər gələcəkdə də beynəlxalq münasibətlərin ən mühüm aktorları olaraq qalsalar da, münaqişələr, əsasən, müxtəlif sivilizasiyaları, dinləri təmsil edən dövlətlər, millətlər və cəmiyyətlər arasında baş verəcəkdir.

Orta müddətli perspektivdə əsas mübarizə Qərb və İslam və ya konfutsiançılıq sivilizasiyalarına mənsub olan ölkələr arasında gedəcəkdir. Lakin Qərb və İslam sivilizasiyalarının toqquşma ehtimalı daha yüksəkdir.

Maykl Elliot bildirir ki, bu kitab ideyalar, mükəmməl xatırlatmalar, öyrənilməli dərslər, xüsusən də bildiklərimizi yeni və provokativ formada göstərmək bacarıqları ilə doludur.

"Sivilizasiyaların toqquşması"na münasibətini bildirən Riçard Bernşteynin fikrincə, sözügedən kitab “bizi həmişə düşündürən suallar haqda elmi mühakimələr yürütmək üçün nümunəvi kitabdır. Biz tarixdə harada dayanırıq? Taleyimizə hansı gözəgörünməz güclər nəzarət edir?... Bizim qlobal dövlətimiz haqda mülahizələr axtarışıdır...”

Hantinqton yazır ki, hansısa bir "düşmən"in olması "incə-mincə və passiv" Qərb cəmiyyətinin konsolidasiyası üçün çox əhəmiyyətli amildir. Özünün son əsərlərindən biri olan "Biz kimik?" (Who Are We?: The Challenges to America's National Identity. Simon & Schuster, 2004) əsərində o, qeyd edir ki, "düşmən" obrazı olmasa, Qərb cəmiyyətindəki birliyə son qoyula bilər. Birliyi və milli identikliyi itirməmək üçün neoatlantist Hantinqton ABŞ və onun müttəfiqlərinə totalitar "islam fundamentalizmi" ilə müharibələri ölkənin hüdudlarından kənarda aparmağı məsləhət görür.