Tussen gisteren en morgen: theologisch denken over hedendaagse ervaringen van gezinnen
-
Upload
dana-sutton -
Category
Documents
-
view
30 -
download
0
description
Transcript of Tussen gisteren en morgen: theologisch denken over hedendaagse ervaringen van gezinnen
Tussen gisteren en morgen: theologisch denken over hedendaagse
ervaringen van gezinnen
Annemie Dillen, Faculteit Godgeleerdheid, K.U.Leuven
2
Gisteren en morgen
Intergenerationele verhoudingen ‘Vroeger was alles beter’? Is vandaag
het gezin in crisis?
3
Schema crisis
J A
4 A 1 C
‘gedifferentieerde aanpak’ T ‘verval en heropbouw’(Kaufmann, Nave-Herz, …) I (Popenoe, Blankenhorn, …)
ENEE CRISIS VAN HET GEZIN JA
2 3
‘maatschappelijk probleem’ ‘pluralisering van gezinnen’(Stacey, Albrecht, …) (Beck, Hoffmann-Nowotny, …)
N E E
4
Crisis – en nood aan verandering – verbetering (optimistisch beheersingsstreven en pessimisme over gezin) (deficiëntie)
Verandering, long live families (goed!) (Judith Stacey) Verandering, neutraal, cf. Beck ‘individualiseringsthese’,
‘pluraliseringsthese’ – gevaar: relativisme Geen crisis – cf. ‘entdramatisierung’: huwelijk blijft
belangrijk, onmacht en beperking staan centraal – gekwetst verlangen (! Deficiëntie)
5
Enkele vragen
Aan de hand van een beeld-reflectie
Josip Botteri Dini, At the Cross, 2004.
6
7
Verhoudingen tussena. ideaal en werkelijkheidb. gezin en samenleving
Verhouding tussen pluraliteit van gezinsbelevingen & kwetsbaarheid van gezinnen en het ideaalbeeld van gezinnen
Is er hoop voor mensen in moeilijke gezinssituaties?
8
Hoop voor mensen in moeilijke situaties: het begrip resilience – veerkracht
“Het vermogen van een mens of een sociaal systeem om zich te ontwikkelen en doorheen grote moeilijkheden te groeien”
Aandacht voor het goede vlees rondom het litteken Geen deterministische interpretatie van statistische gegevens
(bv. ervaring echtscheiding leidt niet altijd tot moeilijkheden om zelf relaties aan te gaan): cijfers handelen over ‘gemiddelde gegevens’.
Geen volledig ‘worden zoals vroeger’, wel een ‘doorgroeien’ Resilience veronderstelt gedragenheid door anderen,
zingeving, eigenwaarde, humor, persoonlijke vaardigheden
9
Resilience en spiritualiteit
Resilience verwijst naar menselijke ervaringen die geloofsthema’s begrijpelijk maken: o.a. verrijzenis
Christelijke gezinsethiek: mensen moeten niet zichzelf redden, niet alles is maakbaar, God is er ook in de diepste ellende
10
Resilience en de ‘crisis’ van het gezin
Veelheid aan gezinsvormen: resilience-denken biedt ‘hoop’
Overdreven verwachtingen van gezinsleven, o.a. wat betreft de opvoedingstaak: ouders hebben niet alles zelf in de hand, vermijden van krampachtigheid (wél stimuleren van competenties van kinderen)
Opgelet met perfectiedenken, bv. gezinsleven & werkleven – belang van vertrouwen in God
‘Goed genoeg’ ouderschap
11
Focus op het gezin?
Het gezin in bijbel en traditie
12
Heilige familie, heilig huisje?
Ideaal & werkelijkheid…aan de hand van Max Ernst, La vierge corrigeant l’enfant Jésus devant trois témoins
13
14
Een kind, Jezus, geslagen… Kinderen zijn geen ‘heiligen’ Reflectie over het slaan van kinderen in
de opvoeding
15
Heilige families?
Opgelet met de idee van het ‘perfecte gezin’
Maar: geweld en onrecht mag niet getolereerd worden onder het motto ‘niemand is perfect’
16
Christelijke traditie en huiselijk geweld Op zoek naar een bevrijdende
interpretatie van theologisch-ethische concepten, zoals vergeving, eer uw vader en uw moeder, zelfopoffering, …
17
Verantwoordelijkheid als rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid
Niet enkel liefde, ook rechtvaardigheid Rechtvaardigheid: voorzien in ontwikkelingskansen
voor de ander, stimuleren van gelijkwaardigheid Gelijkwaardigheid verwijst ook naar de dubbele
roeping van mannen en vrouwen Gelijkwaardigheid in ouder-kindrelaties (participatie &
democratische opvoeding)
18
Gezin en samenleving
Getuigen – toezien? Privacy is belangrijk, maar niet onaantastbaar Culturele opvattingen (waarde van kinderen als
subjecten) Sociale niveau: verbondenheid tussen mensen is
belangrijk – gezinnen zijn geen eilanden Sociale ondersteuning van gezinnen
19
Het gezin: adieu en/of à-Dieu?
‘Het’ gezin: adieu: veelheid aan belevingswijzen ernstig nemen: ‘gezinnen’ – maar ook verantwoordelijkheid centraal stellen (à-Dieu): niet alles kan en mag…
À-Dieu: niet één bepaalde gezinsvorm sacraliseren – ruimte laten voor sporen naar God
Géén adieu tegen gezinnen: gezin blijft heel belangrijke waarde
Blijven hoop vinden in en geven aan gezinnen, op basis van het geloof in God, het zich richten à-Dieu