1

PROPOZYCJE ZABAW DO WYKONANIA DLA DZIECI 5-6-LETNICH NA OKRES 23-27.03.2020 R. TEMATYKA: „WIOSENNE PRZEBUDZENIA”

DZIEŃ 1 KOLORY WIOSNY

1. Zabaw a „Złap kolor wiosny”; Przybornik – rolka po papierze/ręczniku papierowym; liczba osób- 2; cel:

ćwiczenie koncentracji uwagi, refleksu i dobra zabawa

Zabawę zaczynamy od siadu skrzyżnego i podniesienia w górę rąk. Ważne żeby osoby siedziały naprzeciwko siebie

w równej odległości od rolki (miarą może być wyciągnięta ręka). Rodzic wymienia nazwy części ciała, których

dzieci/uczestnicy zabawy muszą dotknąć. Co jakiś czas dorosły podaje nazwę wiosennego koloru, np. żółty,

słoneczny, zielony, miętowy, różowy, fioletowy, itp. Wtedy dzieci muszą chwycić papierową rolkę do ręki. Osoba, która

złapie rolkę pierwsza zwycięża i zdobywa punkt (można liczyć na głos lub gromadzić różnego rodzaju przedmioty, np.

klocki, ziarenka słonecznika, itd.). Po uznaniu punktu rolka wraca na swoje miejsce – pomiędzy uczestników zabawy,

gra toczy się dalej. Na koniec gry uczestnicy zliczają, kto miał lepszy refleks i więcej razy.

Wariant II: zabawę można przeprowadzić bez elementu rywalizacji w postaci punktów/ nagród. Wystarczy każdorazowo

pochwalić zwycięzcę rozgrywki słowami podnoszącymi poczucie jego własnej wartości : Brawo (imię osoby)!, Świetnie!,

Znów Ci się udało!, itp.

2. Zadanie na spostrzegawczość; Przybornik: obrazki o tematyce wiosennej (źródło: printoteka.pl), pytania do

obrazków

Rodzic prezentuje dziecku obrazek na ekranie komputera. Dziecko ma za zadanie zapamiętać jak najwięcej szczegółów w

ciągu 1 minuty (można odliczyć czas stoperem). Po upływie czasu opiekun zasłania obrazek, zadaje dziecku pytania i

sprawdza stopień zapamiętania obrazka. Jeśli dziecko nie jest pewne, przechodzimy do kolejnego pytania. Po udzieleniu

wszystkich odpowiedzi rozwiewamy wątpliwości wychowanka jeszcze jednym zerknięciem na obrazek.

Przykładowe pytania:

Obrazek 1:

Na czym jeździ dziewczynka?, Jakiego koloru są włosy dziewczynki?, Czy przy domu jest płot?,

Co siedzi na kominie?, Czy przed domem stoi pies?, Czy buty i sukienka dziewczynki są w tym samym kolorze?

Obrazek 2:

Jakie zwierze wystaje z dziupli?, Na czym siedzi gąsienica?, Jakie kwiaty rosną pod drzewem?,

Jakiego koloru jest owieczka?, Co rośnie na drzewie?, Jaki owad lata nad płotem?, Jak nazywają się żółte kwiaty

z obrazka?

Obrazek 3:

Na ilu nogach stoi bocian?, Jakie zwierzęta widziałaś(eś) na obrazku?, Jakiego koloru jest motyl?, Jak nazywa się biały

kwiatek z obrazka? (przebiśnieg), Na czym siedzi biedronka? (forsycja)

Wariant II: Pytania na temat obrazka może zadawać na zmianę rodzic dziecku o dziecko rodzicowi lub rodzeństwu. Wtedy

zabawa robi się ciekawsza, a dziecko ćwiczy jednocześnie umiejętność zadawania pytań. Warto także nazwać elementy

obrazka, z których nazwaniem przedszkolak ma problem. Dzięki temu dziecko wzbogaci własne słownictwo.

Obrazek 4: Co dziwnego zauważyłeś na obrazku?

2

3

4

3. Wiosna – karty obrazkowe (gra w czółko); obrazki na następnej stronie

Materiał zawiera 2 arkusze, na których znajduje się 18 kart z obrazkami przedstawiającymi atrybuty wiosny.

Wydrukowane i wycięte karty mogą posłużyć np. do gry w Czółko. W grę może zagrać dwóch i więcej Graczy.

Karty układamy na środku stołu obrazkami do dołu. Gracze kolejno ciągną karty i nie zaglądając na rewers karty,

przykładają ją do swojego czoła. Reszta uczestników gry ma za zadanie udzielić Graczowi podpowiedzi na temat

wylosowanej karty, nie używając nazwy obrazka. Jeśli Gracz nie zna odpowiedzi, mówi „pas” i kolejka

przechodzi dalej, jeśli odpowie prawidłowo, również kolejka przechodzi dalej, ale gracz zdobywa punkt.

Grę można przeprowadzić z dowolnymi obrazkami, jakie mamy w domu Cel: ćwiczenie umiejętności

opisywania.

4. Ćwiczenie ruchowe – poruszanie się zgodne z teledyskiem do piosenki „SKACZEMY, BIEGNIEMY – Wygibasy z

naszej klasy - piosenka dla dzieci, dziecięce hity!”

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

5. Zabawa słowna: Jaka jest wiosna?

Rodzic cicho wypowiada kolejne litery alfabetu, a dziecko w dowolnej chwili mówi: stop. Dzieci podają

określenie, jakie według nich pasuje do wiosny. Musi ono zaczynać się na głoskę, na której zatrzymał się rodzic,

np.

k – wiosna jest kolorowa

p – wiosna jest pachnąca

s – wiosna jest słoneczna

r – wiosna jest radosna

6. Słuchanie wiersza Bożeny Głodkowskiej „Wiosna i moda”

Pod koniec zimy wiosna wyjęła żurnali stosik. – W co mam się ubrać? – dumała – co w tym sezonie się nosi? Założyć sukienkę w kropki? A może golf? No i spodnie? Co wybrać, by być na czasie i nie wyglądać niemodnie? Torebkę wziąć czy koszyczek? Na szyję apaszkę cienką, na głowę – kapelusz z piórkiem czy lepiej beret z antenką?

Rozmowa na temat wiersza:

− Jaki problem miała wiosna?; − W co postanowiła się ubrać?; − Jak wyglądała?

7. Pokoloruj obrazek zgodnie ze wskazówkami, a dowiesz się, jakiego koloru wiosną jest najwięcej…

(W tym czasie... – Gdzież ta wiosna? – pytali wszyscy wokół. – Zaspała? Zapomniała? Nie będzie jej w tym roku?) I przyszła w zielonych rajstopach, w powiewnej złocistej sukience i miała wianek z pierwiosnków, a w ręce trzymała kaczeńce. Pachniała jak sklep z perfumami – wszak była calutka w kwiatach, sypała płatkami jak deszczem – i tak już zostało do lata.

5

6

Pytanie: Jak wyglądałby świat, gdyby wszystko było zielone?

7

Karty pracy, cz. 3, s. 52–53.

Nazywanie oznak wiosny przedstawionych na zdjęciach (zając z młodymi, krokusy, lecące bociany, przebiśniegi,

motyle cytrynki, kwitnące wierzba i leszczyna, kra, skowronek, czajka, deszcz). Słuchanie wiersza L. Łącz Już.

Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.

Rysowanie po śladach rysunków motyli. Kolorowanie ich tak, aby przypominały motyla cytrynka.

8. Zabawy ruchowe:

Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – „Kwiatek rośnie.”

Bębenek.

Dzieci przykucają, głowy wtulają w ramiona. Rodzic zaczyna rytmicznie uderzać w bębenek / drewnianą łyżką w

pokrywkę garnka–

najpierw cicho, potem coraz głośniej i szybciej. Dzieci powoli się podnoszą, aż do pozycji stojącej, wyciągają ręce

do góry.

Zabawa orientacyjno-porządkowa „Kto umie słuchać?”; Poduszka „Jasiek” dla każdego dziecka

Dzieci spacerują po wyznaczonym miejscu w pokoju, podrzucają poduszkę w górę i ją łapią. Na sygnał – 1

klaśnięcie – zatrzymują się i stają bez ruchu. Poduszki mogą upaść na podłogę, a dzieci czekają, aż drugi sygnał

(2 klaśnięcia) pozwoli im wykonać ruch.

9. Spacer w poszukiwaniu oznak wiosny.; Lupy.

Obserwację możemy przeprowadzić w pobliżu domu. Dzieci wyposażamy w lupy i zachęcamy do poszukiwania

oznak wiosny.

Cel:

• Przyglądanie się krzewom i drzewom.

• Słuchanie śpiewu ptaków, obserwowanie ich zachowania.

• Przyglądanie się pączkom na krzewach i kiełkującej trawie przez lupę.

• Oglądanie (jeżeli są) wiosennych kwiatów przez lupę.

• Rozmowa na temat prowadzonych obserwacji:

− Czy zauważyłeś oznaki wiosny?

− Czy świat oglądany przez lupę wygląda tak samo jak w rzeczywistości?

− Czy to prawda, że przez lupę widać dokładniej?

− Czy teraz ptaki zachowują się inaczej niż zimą?

W razie niemożności wyjścia na spacer z powodu kwarantanny, obserwujemy swój dom przez lupę, formułujemy

wnioski na temat dokładności obserwacji, a wiosenne przebudzenie oglądamy na filmikach w Internecie.

Dla wszystkich pracusiów zamieszczam poniżej listę poszukiwacza wiosny do uzupełnienia w dowolnym

terminie :

8

9

10. Utrwalenie litery Ł, ł (wypełnianie kart pracy i nie tylko)

Pięciolatki:

Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 62.

• Opisywanie, co przedstawia obrazek.

• Określanie pierwszych głosek w słowie łodyga i nazwach rysunków.

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Zaznaczenie liter ł, Ł w wyrazach.

Sześciolatki:

Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – łodyga.

Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 46–47.

N. pyta: Część jakiego kwiatka pokazuje siostrze Olek? Jaką część krokusa wskazuje czerwona strzałka na

obrazku?

• Analiza i synteza słuchowa słowa łodyga.

Dzieci dzielą słowo łodyga na głoski i na sylaby.

Liczą, ile w słowie jest sylab, a ile głosek.

Wymieniają kolejno wszystkie głoski.

Następnie podają przykłady innych słów, w których głoskę ł słychać na początku (łopata, łuk, łubin…), na końcu

(dół, muł, stół…) oraz w środku (bułka, pałac, igła…).

• Budowanie schematu słowa łodyga.

Białe kartoniki/ karteczki/ białe klocki dla każdego dziecka.

Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie łodyga. Rozsuwają kartoniki i wymieniają głośno

sylaby. Następnie

układają tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie łodyga. Wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno

kartoników/ karteczek. białych klocków.

• Budowanie schematu słowa Łatka.

Białe kartoniki/ karteczki/ białe klocki dla każdego dziecka.

Rodzic wyjaśnia, że do ogrodu często przychodzi kotek, który ma łaciate futerko. Dziadek nazwał go Łatka.

R. wymawia imię kota z podziałem na głoski.

Dzieci dokonują syntezy i wymawiają słowo głośno. Następnie samodzielnie dzielą słowo na sylaby i na głoski.

Układają schemat słowa Łatka.

• Budowanie modeli słów: łodyga, Łatka.

Czerwone i niebieskie kartoniki/ karteczki/ białe klocki dla każdego dziecka.

Dzieci głośno wymieniają głoski w słowach.

Wypowiadają głoskę ł:

długo: łłłyyyy…

krótko: ł, ł, ł, ł, ł…

Głoska ł jest spółgłoską, oznaczamy ją na niebiesko.

10

Pod schematami słów zaznaczają miejsca głoski ł niebieskimi kartonikami. Zaznaczają na czerwono miejsca

samogłosek.

Pozostałe głoski zaznaczają na niebiesko.

• Odkrywanie litery ł, Ł.

Kartoniki z literami Ł, ł dla N., kartoniki z literami Ł, ł dla każdego dziecka.

R. pokazuje litery ł: małą i wielką, drukowane.

Dzieci określają ich wygląd. Umieszczają kartoniki z literami ł, Ł we właściwych miejscach pod modelami słów:

łodyga, Łatka.

Dzieci przypominają, kiedy stosujemy wielką literę.

• Umieszczenie kartoników z poznanymi literami we właściwych miejscach pod modelami.

Kartoniki z literami: o, d, y, g, a, t, k (dla każdego dziecka).

Dzieci umieszczają brakujące litery pod modelami słów: łodyga, Łatka. Czytają wyrazy łodyga, Łatka.

Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Literyi liczby, cz. 2, s. 46–49.

• Nazywanie zdjęć.

• Dzielenie ich nazw na głoski.

• Rysowanie pod każdym zdjęciem tylu kresek, z ilu głosek składa się jego nazwa.

• Zaznaczanie na niebiesko liter ł, Ł w wyrazach.

• Czytanie sylab, wyrazów, zdań.

• Czytanie nazw kwiatów.

• Rozwiązywanie rebusów.

• Wodzenie palcem po literze ł: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter ł, Ł po śladach, a potem – samodzielnie.

11

DZIEŃ 2 Łąka

1. Zabawa Szukamy rymów do wiosennych słow.

Rodzic wymawia słowa kojarzące się z wiosną, a dzieci podają do nich rymy.

wiosna – sosna, radosna

skowronek – dzwonek

sasanka – pisanka

krokus – hokus-pokus…

2. Ćwiczenia ruchowe z kostką do gry. Gracze rzucają kostką i wykonują ćwiczenie przyporządkowane

do określonej liczby oczek na kostce:

1 - 2 - 3 -

4 - 5 - 6 -

3. Rozwiąż rebusy. Odpowiedz, co oznaczają rozwiązania rebusów (są nazwami wiosennych kwiatów).

12

13

4. Gdzie rośnie najwięcej wiosennych kwiatów? Posłuchaj piosenki pt.: „Łąka wiosną”(sł. Marek Bartkowicz,

muz. Robert Obcowski; wykonanie Jolanta Fraszyńska) i spróbuj wymyśleć do niej dowolny taniec z apaszkami.

źródło: https://www.youtube.com/watch?v=lAnSEm-fPVM&list=PLK1wwYjIwvRDqfEpULAZJs7PQft2ZQT2V&index=14

I

Łąka wiosną się nie leni,

łąka wiosną się zieleni.

Potem łąka cała w pąkach, różach żółci i czerwieni.

W niskiej trawie tuż przy ziemi, na gałęziach i na drzewach.

Kolorami tak się mieni, że aż wiośnie chce się śpiewać!

Ref:

Kiedy łąka cała w pąkach, wiośnie się podoba łąka.

Bo z tych pąków już za chwile, będzie storczyk lub zawilec.

Kiedy łąka cała w kwiatach, słońce śmieje się do świata.

A gdy słońce tak się śmieje, świat pięknieje świat pięknieje.

II

Już na łące bzy pachnące, już gdzieś w górze pnie się pnącze.

Coś wyrasta coś zakwita, po to żeby wiosnę witać.

Kiedy łąka cudnie rośnie na polanie coraz głośniej.

No bo ptaki dają znaki że słyszały już o wiośnie!

Ref: Kiedy łąka cała w pąkach, wiośnie się podoba łąka.

Bo z tych pąków niczym w baśni będzie jutro mak i jaśmin.

Kiedy łąka cała w kwiatach, słońce śmieje się do świata.

A gdy słońce tak się śmieje, świat pięknieje świat pięknieje.

wytrwali mogą utrwalać słowa przez cały tydzień

5. Ćwiczenia grafomotoryczne i manualne:

- Karta pracy, cz. 3, s. 54.

Zaznaczanie drogi Ady i Olka do kwiatów. Nazywanie kwiatów. Rysowanie kwiatów po śladzie, bez odrywania

kredki od kartki.

- Wytnij wzdłuż przerywanych linii obrazki wiosennych kwiatów i kartoniki z ich nazwami. Następnie z pomocą

rodziców, a później samodzielnie dopasuj nazwy do kwiatów. W ciągu tygodnia powtórz to zadanie kilka razy

(obrazek poniżej).

- kolorowanka „Wiosenne kwiaty” dla chętnych. Ważne, żeby dzieci kolorowały zgodnie z rzeczywistością.

III

Nagle strumyk się rozszumiał, bardziej niż na co dzień umiał.

Strumyk gdy poczuje wiosnę, szumi łące dużo głośniej.

Kiedy woda szumi głośno, wszystko tak zaczyna rosnąć,

kwitnąć pachnieć i dojrzewać, że aż wiośnie chce się śpiewać.

Ref:

Kiedy łąka cała w pąkach, wiośnie się podoba łąka,

Bo z tych pąków będą kwiatki, chabry bratki i bławatki !!!!

Kiedy łąka cała w kwiatach, słońce śmieje się do świata.

A gdy słońce tak się śmieje, świat pięknieje świat piękniej

14

15

16

6. Zabawy matematyczne

„Motyle i kwiaty” – zadania z treścią

Liczmany, np. klocki.

Rodzic przedstawia dzieciom sytuację, np.

- Pewnego dnia zakwitły na łące 2 stokrotki; następnego dnia zakwitły jeszcze 3. Ile stokrotek

zakwitło na łące?

5-latki:

Dzieci układają liczmany, liczą je i odpowiadają na pytanie.

6-latki:

Dzieci układają działanie: 2 + 3 = 5

Tak samo postępują przy kolejnych zadaniach:

− Na łące rosło 8 stokrotek. Dzieci zerwały 4 stokrotki. Ile stokrotek zostało?

− W słoneczny dzień nad łąką fruwały 4 motylki cytrynki. Za chwilę przyleciało jeszcze 6 motylków.

Ile motylków fruwa teraz nad łąką?

− Na kwiatach siedziało 10 motylków cytrynków. 3 motylki odfrunęły. Ile motylków zostało na kwiatach?

• Karta pracy, cz. 3, s. 55.

Przedstawianie sytuacji ukazanych na obrazkach za pomocą liczmanów. Odpowiadanie na pytania. Rysowanie

po śladzie drogi pszczoły do ula.

• Dodatkowa karta: dorysowywanie brakujących mieszkańców łąki i roślin na niej rosnących, zapisywanie

matematycznych działań w zakresie 10. (obrazek poniżej)

•Mandala kwiatu z działaniami (kodowanie; obrazek poniżej)

• Zadanie o podwyższonym stopniu trudności do wykonania za pomocą dodawania w słupku (poprzedzone

wyjaśnieniem rodzica) lub z użyciem kalkulatora jako dodatkowej atrakcji

17

18

19

*

20

7. Ćwiczenia gimnastyczne z woreczkami foliowymi

I. Część wstępna

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pomachaj woreczkiem.

Dzieci poruszają się w rytm dowolnej muzyki pomiędzy rozłożonymi na podłodze woreczkami foliowymi.

Podczas przerwy w grze zatrzymują się przy najbliższym woreczku, podnoszą go i machają nim nad głową,

witając domowników. Pojawienie się akompaniamentu jest sygnałem do położenia woreczka na podłodze

i ponownego ruchu.

• Zabawa ożywiająca – Chronimy się przed deszczem.

Dzieci biegają po sali, swobodnie wymachując woreczkami. Na mocne klaśnięcie przykucają, rozciągając

woreczki nad głowami – chronią się przed deszczem.

II. Część główna

• Ćwiczenia tułowia – Suszymy woreczki.

Dzieci trzymają woreczki w obu rękach. W skłonie w przód wymachują nimi w przód i w tył. Po kilku ruchach

prostują się, potrząsają woreczkami w górze – strząsają krople wody.

• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Powitania.

Dzieci witają woreczkami różne części ciała wymieniane przez rodzica. Np. Woreczek wita: wasze

kostki… wasze ramiona… wasze brzuszki…

• Ćwiczenie mięśni grzbietu – Na wietrze.

Dzieci, w leżeniu przodem, unoszą woreczki trzymane za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane na

boki). Dmuchają na nie delikatnie – wieje mały wietrzyk, i mocno – wieje duży wiatr. Obserwują ruch

woreczków w zależności od siły podmuchu.

• Ćwiczenie mięśni brzucha – W górę i w dół.

Dzieci w leżeniu tyłem, woreczki mają włożone między stopy. Unoszą je stopami do góry, z przełożeniem za

głowę, a potem powracają do pozycji wyjściowej.

• Ćwiczenie równowagi – Przechodzimy przez woreczki.

Dzieci zwijają woreczki w rulonik. Stojąc, trzymają je przed sobą w obu rękach. Przekładają nogi przez rulonik,

wytrzymując w staniu jednonóż. Potem powracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie wykonują na zmianę: prawą

nogą i lewą nogą.

• Zabawa bieżna – Na swoje miejsce.

Dzieci rozkładają woreczki na podłodze; biegają między nimi przy dźwiękach tamburynu.

Podczas przerwy w grze każde musi jak najszybciej usiąść na swoim woreczku.

• Skoki – Skaczemy.

Dzieci przeskakują obunóż przez woreczki rozłożone na podłodze: do przodu, do tyłu, na prawo, na lewo.

• Ćwiczenie zręczności – Zręczne dłonie.

Zwijają woreczki jedną, a potem drugą ręką w taki sposób, aby jak najbardziej schowały się w dłoni.

• Rzuty i chwyty – Podrzuć i złap.

Dzieci robią z woreczków kulki, podrzucają je oburącz, potem jednorącz i łapią.

• Zabawa Wyścigi z czasem.

Dzieci maszerują z woreczkami umieszczonymi między kolanami – od startu do mety. Powracają

21

skokami na linię startu, zabierają kolejny woreczek i przemierzają trasę tyle razy, ile woreczków mają do

przeniesienia.

III. Część końcowa

• Ćwiczenie wyprostne – Z woreczkiem na głowie.

Dzieci maszerują w różnych kierunkach, z woreczkami na głowie, w taki sposób, aby woreczki im nie spadły; co

pewien czas przykucają i powracają do pozycji stojącej.

• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu – Sprytne stopy.

Dzieci chwytają palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podają go sobie do rąk.

• Zabawa rytmiczna – Zagraj rytm.

Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na dowolnym instrumencie, trzymając woreczek w jednej ręce.

Podczas przerwy w grze wystukują, uderzając w woreczek drugą ręką, wcześniej ustalony rytm, np.: ćwierćnuta,

ćwierćnuta, trzy ósemki.

• Zabawa uspokajająca – Marsz z woreczkiem.

Dzieci maszerują po obwodzie koła, wachlując woreczkami przed sobą; odkładają je na wyznaczone miejsce.