"Lereni më nj’anë fenë, Të shikojmë mëmëdhenë." Kjo eshte shprehja e nje njeriu te madh. Nje njeri qe ka mbetur perjetesisht apostulli dhe ndergjegja e kombit. I lindur ne 25 maj 1846 ne Frasher te Permetit , mori studimet e para tek hoxha I fshatit . Qe I vogel nisi te vjersheronte. Me pas studioi ne Janine. Njohu mire letersine, kulturen dhe filozofine e vjeter greke e romake. Krijimtaria e gjerë letrare e tij, me veprat poetike e didaktike, kap një periudhë të shkurtër prej 13 vjetësh (1886-1899). Vetëm në vitin 1886 ai botoi veprat "Bagëti e Bujqësia", "Vjersha për mësonjtoret e para", "Histori e përgjithshme" dhe poemën greqisht "Dëshira e vërtetë e shqiptarëve", "E këndimit çunavet këndonjëtoreja". Më 1885 botoi përmbledhjen me vjersha persisht "Tehajylat" (Ëndërrimet) më 1888 botoi "Dituritë", më 1890 "Lulet e verës", më 1894 "Parajsa dhe fjala fluturake", më 1898 "Historia e Skënderbeut" dhe "Qerbelanë" dhe më 1889 "Historia e Shqipërisë". Sëmundja dhe lodhja e madhe ia keqësuan shëndetin poetit, zemra e të cilit pushoi së rrahuri më 20 tetor 1900, në moshën 54-vjeçare, i zhuritur nga malli për atdheun dhe me brengën që s'e pa dot të lirë. Kane rene e ngritur sisteme vlerash e antivlerash ,por Ai do te mbetet perjete POETI YNE KOMBETAR. Ai do te mbetet perjete i gjalle , ai eshte Shqiperia.