PREDİYABET · 2016-06-27 · VKİ>25 kg/m2 ve en az bir risk faktörü olan tüm hastalarda tarama...
Transcript of PREDİYABET · 2016-06-27 · VKİ>25 kg/m2 ve en az bir risk faktörü olan tüm hastalarda tarama...
Prof. Dr. Engin GÜNEY Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı
PREDİYABET EPİDEMİYOLOJİ VE TANISI
415 milyon erişkinde diyabet var.
2040’ta bu sayı 642 milyona ulaşacak.
Diyabetik hastaların % 46.5’u hastalığının farkında olmadan yaşamlarını sürdürüyor.
6 saniyede 1 kişi diyabetten hayatını kaybediyor (Yılda 5 milyon kişi).
DİABETES MELLİTUS
Yıl
Has
ta s
ayıs
ı
0
50
100
150
200
250
1994 2000 2010
Tip 1
Tip 2
milyon
DİABETES MELLİTUS
300
Diyabet
Prediyabet
NGT
Postprandiyal glukoz Açlık glukozu
İnsülin direnci İnsülin sekresyonu
Tanı
İnsülin
Glukoz
Makrovasküler değişiklikler
Mikrovasküler değişiklikler
Azalan β-hücre fonksiyonu
Yetersiz β-hücre fonksiyonu
TİP 2 DİABETES MELLİTUS
Beta hücre fonksiyonunun %50’si tanıdan önce kaybolmuştur.
Holman RR. Diabetes Res Clin Pract 1998;40(suppl 1):S21-25.
Zaman (yıl)
0
20
40
60
80
100
-10 -8 -6 -4 -2 0 2 4 6
Tanı ?
-12
TANI ÖNCESİ
TİP 2 DİABETES MELLİTUS
Bet
a-h
ücr
esi f
on
ksiy
on
u (
%)
Bozulmuş Glukoz
Toleransı
Bozulmuş Açlık
Glukozu Diyabet
PREDİYABET
AÇLIK KAN ŞEKERİ 75 gr OGTT 2.SAAT KŞ
126 mg/dl
100 mg/dl
Diabetes Mellitus
Bozulmuş Açlık
Glukozu
Normal
200 mg/dl
140 mg/dl
Diabetes Mellitus
Bozulmuş Glukoz
Toleransı
Normal
Diabetes Mellitus
PREDİYABET
Hu F et al. Diabetes Care 2002;25:1129-1134.
PREDİYABETİN ÖNEMİ
15 prospektif çalışma
760.000 kişi
Lee M et al. Effect of pre-diabetes on future risk of stroke: meta-analysis. BMJ 2012;344:e3564.
PREDİYABETİN ÖNEMİ
Rölatif risk artışı:
Tüm nedenlere bağlı mortalite:
BGT-NGT: 1.48
Kardiyovasküler mortalite:
BGT-NGT: 1.66
5 yılda diyabet gelişme riski:
BGT: %24
NGT: %4
World Health Organization, World Health Organization. Definition and diagnosis of diabetes mellitus and intermediate hyperglycemia: Report of a WHO/IDF consultation. Geneva: World Health Organization, 2006: 1-50.
PREDİYABETİN ÖNEMİ
DİYABET GELİŞME RİSKİ
Prediyabetik hastalarda yıllık diyabet gelişim insidansı:
İzole BGT: %4.4-6.4
İzole BAG: %6.1-9.2
BAG+BGT: %10-15
Normoglisemik kişilere göre rölatif risk:
İzole BGT: 5.5
İzole BAG: 7.5
BAG+BGT: 12.1
Prediyabetik hastalarda 1 yıl içinde diyabet gelişme riski BAG ya da BGT olmayan kişilere göre 5-10 kat fazladır.
DİYABET GELİŞME RİSKİ
Gerstein HC et al. Diabetes Res Clin Pract 2007; 78: 305-312.
NORMOGLİSEMİYE GERİ DÖNÜŞ OLASILIĞI
Gerstein HC et al. Diabetes Res Clin Pract 2007; 78: 305-312.
Çalışma Dergi/Yıl Tedavi Risk
azalması(%)
Da Qing1
Diabetes Care
1997
Diyet ve/veya
egzersiz 31–46
Diabetes Prevention
Study (DPS)2
N Engl J Med
2001
Yaşam Tarzı
Değişikliği 58
STOP-NIDDM3 Lancet
2002 Akarboz 36
Diabetes Prevention
Program (DPP)4
N Engl J Med
2002
Metformin,
Yaşam Tarzı
Değişikliği
31
58
1. Pan et al. Diabetes Care 1997;20:537-44. 2. Tuomilehto et al. N Engl J Med 2001;344:1343-50. 3. Chiasson JL. Lancet 2002;359:2072-7. 4. Knowler et al. N Engl J Med 2002;346:393-403.
DİYABET ÖNLEME ÇALIŞMALARI
20-79 yaş arası kişilerde yaş ve cinsiyete göre bozulmuş glukoz toleransı prevalansı
EPİDEMİYOLOJİ
IDF Diabetes Atlas, Seventh edition, 2015.
318 milyon kişide bozulmuş glukoz toleransı var.
2040’ta bu sayının 482 milyon’a ulaşacağı tahmin ediliyor .
Bozulmuş glukoz toleransı olan hastaların %50.1’i 50 yaş altındadır.
Bozulmuş glukoz toleransı olan hastaların %29.8’i 20-39 yaş grubundadır.
Genç yaş grubundaki hastaların yüksek risk altında geçirecekleri çok uzun bir süre vardır.
EPİDEMİYOLOJİ
IDF Diabetes Atlas, Seventh edition, 2015.
10.050 kişi, takip süresi: 14.7 yıl
1148 kişide prediyabet, 828 kişide diyabet gelişmiş.
45 yaşındaki kişilerde geri kalan yaşamda prediyabet
gelişme riski: %48.7, diyabet gelişme riski: %31.3
Yaşam boyu prediyabetten diyabete ilerleme riski: %74
Obezlerde normal kilolu kişilere göre glukoz
metabolizmasında bozukluk olmadan geçen süre
10 yıl daha az!
EPİDEMİYOLOJİ
Yaş:12.7 ± 3.3 yıl
1111 çocuk
274 obez, 837 morbid obez
Prediyabet prevalansı:
Obez: %19.5
Morbid obez: %27.3
EPİDEMİYOLOJİ
Propst M et al. Endocr Pract 2015;21(9):1046-53.
EPİDEMİYOLOJİ
EPİDEMİYOLOJİ
Rhee MK et al. Diabetes Care. 2010; 33(1): 49–54.
0
20
40
60
80
100
120
2007 2010
57
79
17,9
18,8 5,7
7,0
UndiagnosedDiabetesDiagnosedDiabetesPrediabetes
CDC and Prevention. National diabetes fact sheet, 2007.
CDC and Prevention. National diabetes fact sheet, 2011.
Prediyabet (%35)
Diyabet (%8.3)
Kiş
i (m
ilyo
n)
Prediyabet insidansında artış 2007-2010
Tanı konmamış diyabet
Tanı konmuş diyabet
Prediyabet
EPİDEMİYOLOJİ
İzole BAG: %14.7
İzole BGT: %7.9
BAG+BGT: %8.2
Prediyabet prevalansı: %30.8
TURDEP-II
Satman I et al. Eur J Epidemiol 2013; 28:169–180 .
Obezite: %35.9
Kadın: %44
Erkek:%27
Fazla kilolu:%37
TURDEP-I‘den itibaren geçen 12 yıllık süreçte obezite kadınlarda %34, erkeklerde ise %107 artmıştır.
TURDEP-II
Satman I et al. Eur J Epidemiol 2013; 28:169–180 .
Bozulmuş glukoz toleransı: 1979 (NDDG)
Bozulmuş açlık glukozu : 1997 (ADA)
National Diabetes Data Group: Classification and diagnosis of diabetes mellitus and other categories of glucose intolerance. Diabetes 1979; 28: 1039–1057.
Expert Committee on the Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus: Report of the Expert Committee on the Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus. Diabetes Care 1997;20:1183–1197.
PREDİYABET
Bozulmuş Glukoz Toleransı:
(Aşağıdakilerin her ikisi)
Açlık plazma glukozu: <126 mg/dl
75 gr oral glukoz sonrası 2. saat
plazma glukozu: 140-199 mg/dl
TANI KRİTERLERİ
IDF Diabetes Atlas, Seventh edition, 2015. World Health Organization, 2006: 1-50.
Bozulmuş Açlık Glukozu
(Aşağıdakilerin her ikisi)
Açlık plazma glukozu: 110-125 mg/dl
75 gr oral glukoz sonrası 2. saat
plazma glukozu: <140 mg/dl
IDF Diabetes Atlas, Seventh edition, 2015. World Health Organization, 2006: 1-50.
TANI KRİTERLERİ
Prediyabet:
Açlık plazma glukozu: 100-125 mg/dl
75 gr oral glukoz sonrası 2. saat
plazma glukozu: 140-199 mg/dl
A1C: %5.7-6.4
Diyabet gelişme riski 3 test için de
giderek artmaktadır.
American Diabetes Association. Standards of Medical Care in Diabetes-2016. Diabetes Care 2016;39(Suppl. 1):S13–S22.
TANI KRİTERLERİ
Phillips LS et al. Diabetes Care. 2006;29:1405-1407.
BGT ya da diyabet riski:
AKŞ 100-109 mg/dl: 2.5
AKŞ 110-125 mg/dl: 11.5
Phillips LS et al. Diabetes Care. 2006;29:1405-1407.
BAG (110-140 mg/dl) tanımının kullanılmaya
başlaması ile diyabet gelişme riski açısından
BGT’ye göre spesifite artmış ancak sensitivite
azalmıştır.
ADA sensitiviteyi artırmak için AKŞ sınırını
110’dan 100’e çekmiştir. Bunun sonucunda
prediyabetik hasta sayısı artmıştır.
TANI KRİTERLERİNDEKİ FARK
World Health Organization, 2006: 1-50.
ADA kriterlerinde BAG tanısı için açlık plazma
glukoz değeri sınırının azaltılması BGT ile
uyumun artırılmasını amaçlamaktadır.
INTER 99 çalışmasında WHO kriterlerine göre
BAG tanısı konan hastaların %25’inde BGT
olduğu, ADA kriterlerine göre BAG tanısı konan
hastaların ise %60’ında BGT olduğu saptanmıştır.
Glümer C et al. Diabetes Care 2003; 26: 2335–2340.
TANI KRİTERLERİNDEKİ FARK
Balkau B et al. Diabetologia 2005; 48: 801–802.
Data from an Epidemiological Study on the Insulin Resistance Syndrome (DESIR):
Diyabet gelişme riski (yıl/1000 hasta)
Kadın Erkek
AKŞ: <100 mg/dl : 0.7 1.8
AKŞ: 100-109 mg/dl: 6.2 5.7
AKŞ: 110-125 mg/dl: 54.7 43.2
TANI KRİTERLERİNDEKİ FARK
17 prospektif çalışma 527.021 kişi
VKİ>25 kg/m2 ve en az bir risk faktörü olan tüm hastalarda tarama yapılmalıdır:
Fiziksel inaktivite
1. derece akrabalarda diyabet öyküsü
Yüksek riskli etnik grup
Gestasyonel diyabet ya da 4 kg üzeri doğum yapma
Hipertansiyon
HDL kolesterol <35 mg/dl ve/veya trigliserid >250 mg/dl
Polikistik over sendromu
İnsülin direncini düşündüren klinik bulgular (akantozis nigrikans)
Kardiyovasküler hastalık öyküsü
TARAMA
American Diabetes Association. Standards of Medical Care in Diabetes-2016. Diabetes Care 2016;39(Suppl. 1):S13–S22.
45 yaş üstündeki herkes taranmalıdır
Testler normalse 3 yılda bir tekrarlanmalıdır
Risk faktörleri varsa tarama sıklığı artırılabilir
Kullanılacak testler:
Açlık plazma glukozu
75 gr glukoz yükleme sonrası 2. saat plazma glukozu
A1C
Hepsinin kullanımı eşdeğerdir
American Diabetes Association. Standards of Medical Care in Diabetes-2016. Diabetes Care 2016;39(Suppl. 1):S13–S22.
TARAMA
Kardiyovasküler hastalık, mortalite ve diyabet
gelişme riskindeki artış, 2. saat plazma glukoz
değerleri BGT sınırının daha altından itibaren
artmaya başlar.
Risk değerlendirmesi glukoz düzeyleri ile birlikte
diğer risk faktörlerinin de dikkate alındığı genel bir
değerlendirmeyi içermelidir.
TARAMA
Lorenzo C et al. Diabetes Care 2007;30:8-13.
1.0
5.0
10.0
20.0
25.0
Metabolik Sendrom yok
BAG yok
Ola
sılık
ora
nı
5.03 (3.39-7.48)
21.0 (13.1-33.8)
7.07 (3.32-15.1)
1.0 (ref)
Tip 2 DM riski
Metabolik Sendrom var
BAG yok
Metabolik Sendrom yok
BAG var
Metabolik Sendrom var
BAG var
RİSK DEĞERLENDİRİLMESİ
44.203 kişi
İzlem süresi: 5.6 yıl
Zhang X et al. Diabetes Care 2010;33(7):1665-73.
5 yılda diyabet gelişme riski:
A1C %5.0-5.5: <%9
A1C %5.5-6.0: %9-25
A1C: %6.0-6.5: %25-50
A1C %6.0-6.5 olanlarda diyabet gelişme riski
A1C <%5.0 olanlara göre 20 kat artmıştır.
A1C ÖLÇÜMÜ
TURDEP-II ve çeşitli çalışmalarda A1C ile belirlenen
yüksek risk grubunun izole BAG ve izole BGT’den
daha ileri, BAG+BGT varlığına yakın ciddiyette
glukoz metabolizması bozukluğu olan kişileri
kapsadığını ortaya koymuştur.
Standart bir yöntemle yapılmış A1C testi ile yüksek
riskli olarak belirlenen kişiler, diyabet gelişimine
daha yakındır ve bu nedenle diyabet önleme
çalışmalarına öncelikle dahil edilmelidir.
TEMD Diabetes Mellitus ve Komplikasyonlarının Tanı, Tedavi ve İzlem Kılavuzu 2015.
Diyabet gelişme riski
BAG+BGT grubunda en
yüksek, BAGADA ve A1C
grubunda en düşüktür.
AKŞ ve A1C düzeylerinin tek ölçümle diyabet riskini
gösterme yetenekleri sınırlıdır.
Diyabet gelişme riskini daha iyi değerlendirebilmek
için AKŞ veya A1C düzeyi diğer risk faktörleri (obezite,
fiziksel inaktivite…) ile birlikte değerlendirilmelidir.
AKŞ ve A1C düzeylerinin kullanılması fark arasında
anlamlı saptanmamıştır.
Kodama S et al. Diabetes Metab Res Rev 2013; 29: 680–692.
Prediyabetik hastalarda visseral ve subkutan yağ artmıştır. Visseral yağ artışı daha belirgindir.
> 155 mg/dl
SONUÇ
TEMD Diabetes Mellitus ve Komplikasyonlarının Tanı, Tedavi ve İzlem Kılavuzu 2015.
SONUÇ
Prediyabet prevalansı: %30’un üzerinde!
Asemptomatik Tarama (AKŞ, A1C, OGTT)
Hedef NGT - Diyabet gelişimini önleme
Obezite ile
mücadele
artırılmalı
GELECEK FİLM
DİYABET
TEŞEKKÜRLER