OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Tixa S. Atlas anatomii palpacyjnej. II tomy,...

95
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Adaptowana aktywność fizyczna KOD ECTS: 161-01-30-B9 PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: B POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Wykłady – liczba godzin 15/10 Ćwiczenia – liczba godzin 30/15 Wymagania wstępne/ zaliczenie przedmiotów poprzedzających: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z: - teorią adaptowanej aktywności fizycznej, - specyfiką prowadzenia zajęć adaptowanej aktywności fizycznej przeznaczonych dla osób ze specjalnymi potrzebami, - najnowszymi tendencjami adaptowanej aktywności fizycznej oraz poznanie specyficznych adaptacji podczas zajęć z osobami ze specjalnymi potrzebami. III. Forma zajęć: Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne, W - warsztaty IV. Treści programowe: Studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Wprowadzenie do Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA). Początki APA. Sposoby podejścia do osób z niepełnosprawnością - definicje APA. Wk2 Współzależność wychowania fizycznego i APA. APA jako dyscyplina naukowa. APA w systemie edukacji w Polsce. Paradygmaty APA. Wk3 Rekreacja terapeutyczna podstawowe pojęcia, tendencje, proces działania. Charakterystyka rekreacji terapeutycznej. Wk4 Osoby z uszkodzeniami narządu ruchu - system aktywnej rehabilitacji. Przykłady dobrego działania w obszarze APA. Wk5 Specyfika prowadzenia zajęć aktywności ruchowej z osobami z porażeniem mózgowym. Nauczanie pływania osób ze schorzeniami narządu ruchu – metoda Halliwick. Wk6 Specyfika szkolenia sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną - program MATP oraz program sportów zunifikowanych Olimpiad Specjalnych. Wk7 Nowoczesne technologie w APA. Nowe formy aktywności ruchowej przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Transcript of OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Tixa S. Atlas anatomii palpacyjnej. II tomy,...

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Adaptowana aktywność fizyczna

KOD ECTS: 161-01-30-B9

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/15

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Kształcenie ruchowe i metodyka

nauczania ruchu

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z:

- teorią adaptowanej aktywności fizycznej,

- specyfiką prowadzenia zajęć adaptowanej aktywności fizycznej przeznaczonych dla osób ze specjalnymi

potrzebami,

- najnowszymi tendencjami adaptowanej aktywności fizycznej oraz poznanie specyficznych adaptacji podczas

zajęć z osobami ze specjalnymi potrzebami.

III. Forma zajęć:

Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne, W - warsztaty

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Wprowadzenie do Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA). Początki APA.

Sposoby podejścia do osób z niepełnosprawnością - definicje APA. Wk2 Współzależność wychowania fizycznego i APA. APA jako dyscyplina naukowa.

APA w systemie edukacji w Polsce. Paradygmaty APA. Wk3 Rekreacja terapeutyczna – podstawowe pojęcia, tendencje, proces działania.

Charakterystyka rekreacji terapeutycznej. Wk4 Osoby z uszkodzeniami narządu ruchu - system aktywnej rehabilitacji.

Przykłady dobrego działania w obszarze APA. Wk5 Specyfika prowadzenia zajęć aktywności ruchowej z osobami z porażeniem

mózgowym. Nauczanie pływania osób ze schorzeniami narządu ruchu – metoda

Halliwick. Wk6 Specyfika szkolenia sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną -

program MATP oraz program sportów zunifikowanych Olimpiad Specjalnych. Wk7 Nowoczesne technologie w APA.

Nowe formy aktywności ruchowej przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Studia niestacjonarne

Wk1 Wprowadzenie do Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA). Początki APA.

Sposoby podejścia do osób z niepełnosprawnością - definicje APA.

Współzależność wychowania fizycznego i APA. APA jako dyscyplina naukowa.

APA w systemie edukacji w Polsce. Paradygmaty APA. Wk2 Rekreacja terapeutyczna – podstawowe pojęcia, tendencje, proces działania. Wk3 Osoby z uszkodzeniami narządu ruchu - system aktywnej rehabilitacji.

Przykłady dobrego działania w obszarze APA. Wk4 Specyfika szkolenia sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną -

program MATP oraz program sportów zunifikowanych Olimpiad Specjalnych. Wk5 Specyfika prowadzenia zajęć aktywności ruchowej z osobami z porażeniem

mózgowym. Nauczanie pływania osób ze schorzeniami narządu ruchu – metoda

Halliwick. Nowe formy aktywności ruchowej przeznaczone dla osób

niepełnosprawnych.

Nr Temat ćwiczenia (studia stacjonarne – ćwiczenia po 3h, niestacjonarne – po 2h)

A1 Specyfika aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością.

Przykłady dobrego działania w obszarze APA dzieci i młodzieży. A2 Specyfika prowadzenia zajęć z adaptowanej aktywności fizycznej z osobami z

dysfunkcją słuchu i wzroku. A3 Żeglarstwo i sporty wodne w aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych. A4 Trening zdrowotny – specyfika aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych. A5 Hipoterapia jako forma aktywności fizycznej osób z różnymi rodzajami

niepełnosprawności.

W6 Adaptowana aktywność fizyczna a choroby cywilizacyjne.

W7 Turystyka i rekreacja osób z niepełnosprawnościami- przykłady dobrych

praktyk.

W8 Zajęcia prozdrowotne dla osób starszych - przykłady dobrych praktyk. W9 Przykłady zajęć integracyjnych dla dzieci w wieku szkolnym – zajęcia w pozycji

siedzącej W10 Przykłady zajęć integracyjnych dla dzieci w wieku szkolnym (osoby

pełnosprawne, niewidome i niedosłyszące) - elementy gier i zabaw. W11 Aktywność fizyczna osób z dysfunkcją narządu ruchu. Specyfika zajęć

aktywności fizycznej z osobami z uszkodzeniem rdzenia kręgowego. W12 Kształtowanie zdolności motorycznych wśród osób z dysfunkcjami narządu

ruchu z wykorzystaniem przyborów. W13 Kształtowanie zdolności motorycznych wśród osób z dysfunkcjami narządu

ruchu bez przyborów. W14 Kształtowanie zdolności motorycznych (trening stacyjny) dla osób z dysfunkcją

wzroku i słuchu. W15 Przygotowanie sprawnościowe osób niepełnosprawnych – kształcenie zdolności

motorycznych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S., Molik B. (red.). Adaptowana aktywność fizyczna dla fizjoterapeutów.

PZWL, 2014.

Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S. (red.). Sportowe formy aktywności osób niepełnosprawnych i starszych.

Adaptowana aktywność fizyczna (APA). Wydawnictwo PTN-AAF, 2011. Kowalik S. (red.). Studia z dostosowanej aktywności fizycznej. Kultura fizyczna dla osób niepełnosprawnych.

AWF Poznań, 2012.

Literatura uzupełniająca: Morgulec, N., Kosmol, A. Aktywność fizyczna w procesie usprawniania osób z uszkodzeniem

rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Studia i Monografie 122, AWF. Warszawa. 2007

Molik B., Morgulec-Adamowicz. N., Kosmol A. Gry sportowe osób niepełnosprawnych.

Koszykówka na wózkach i rugby na wózkach. AWF Warszawa. 2008

Molik B. (red.). Zespołowe gry sportowe niepełnosprawnych. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu,

niepełnosprawne intelektualnie, niewidome i słabowidzące. AWF Warszawa. 2009

Rutkowska I., Kosmol A.. Sprawność i aktywność fizyczna osób niewidomych. Wyniki badań i

zastosowania praktyczne, Studia i Monografie nr 134, AWF, Warszawa. 2010

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu:

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01

Prezentuje zaawansowany stopień znajomości i

zrozumienia założeń środków, form i metod

stosowanych w adaptowanej aktywności

fizyczne, ma wiedzę związaną z ich właściwym

doborem oraz stosowaniem u pacjentów w

różnym wieku oraz z różnymi dysfunkcjami.

K_W12 P7SM_WG02

P7SM_WK04

02

Prezentuje usystematyzowaną wiedzę w

zakresie zasad promocji zdrowia i zdrowego

stylu życia. Rozumie i diagnozuje styl życia

oraz wybrane modele zachowań

prozdrowotnych człowieka ze szczególnym

uwzględnieniem aktywności fizycznej;

- posiada wiedzę w zakresie doboru różnych

form adaptowanej aktywności fizycznej w

rehabilitacji kompleksowej i podtrzymywaniu

sprawności osób ze specjalnymi potrzebami, w

tym osób z niepełnosprawnościami.

K_W14 P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03

Posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z

zakresu różnych form aktywności fizycznej i

potrafi przeprowadzić proces nauczania

ruchów, używając fachowego nazewnictwa, z

uwzględnieniem aspektów rozwojowych i

metodyki nauczania ruchu u pacjentów w

rożnym wieku z różnymi rodzajami dysfunkcji.

K_U01

K_U19

P7SM_UW07

P7SM_UW07

04

Potrafi udzielić porady w zakresie działań

profilaktyczno-zdrowotnych, wykorzystuje

wychowawcze aspekty promocji zdrowia oraz

aktywności fizycznej w profilaktyce

wykluczenia i patologii społecznych.

K_U02

P7SM_UK02

P7SM_UO06

05

Posiada zaawansowane umiejętności

kierowania i realizowania programów

zdrowotnych, rekreacyjnych, sportowych i

estetyki zachowań ruchowych w pracy z

pacjentami w różnym wieku i z różnymi

dysfunkcjami

K_U03

P7SM_UW03

P7SM_UW07

w zakresie

kompetencji

społecznych

06

Realizuje zadania w sposób zapewniający

bezpieczeństwo własne, otoczenia i

współpracowników, przestrzega zasad

bezpieczeństwa pracy, potrafi działać w

warunkach niepewności i stresu, jest świadomy

obowiązku niesienia pierwszej pomocy osobom

poszkodowanym.

K_K09 P7SM_UO03

07

Dba o poziom sprawności fizycznej, niezbędnej

do wykonywania zadań właściwych w

działalności zawodowej fizjoterapeuty;

prezentuje postawę promującą zdrowie i

aktywność fizyczną; potrafi ostrzec przed

zagrożeniami zdrowotnymi.

K_K10 P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):

F1 – odpowiedź ustna

F3 – sprawdzian praktyczny

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk7, A1-A5 F1, P1

02 Wk1-Wk7, A1-A5 F1, P1

03 W6-W15 F1, F3

04 W6-W15 F1, F3

05 W6-W15 F1, F3

06 W6-W15 F1, F3

07 W6-W15 F1, F3

Studia niestacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5, A1-A5 F1, P1

02 Wk1-Wk5, A1-A5 F1, P1

03 W6-W15 F1, F3

04 W6-W15 F1, F3

05 W6-W15 F1, F3

06 W6-W15 F1, F3

07 W6-W15 F1, F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach .......................................................................................................... .................15 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych....…………........................................................................... 10 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych....…………............................................................................ 20 h

− konsultacje ......................................................................................................................................... 5 h

RAZEM: 50 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do testu……………………………………………………………..…………..........5 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego........................................................................................ 5 h

RAZEM: 10 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych..........................................................................20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego............................................................................................5 h

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach ............................................................................................................................ 10 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych....…………............................................................................... 5 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych....…………............................................................................. 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ......................... 5 h

RAZEM: 30 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do testu……………………………………………………………..…………......... 15 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego................................................................................... 15 h

RAZEM: 30 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych............................................................................ . 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego...............................................................................................15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):

Prof. dr hab. Bartosz Molik, mgr Grzegorz Prokopowicz, mgr Katarzyna Prokopowicz:

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Anatomia palpacyjna

KOD ECTS: 120-03-30-A7

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

do wyboru

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: C

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy w zakresie wybranych elementów

anatomii topograficznej człowieka. Opanowanie umiejętności manualnej identyfikacji struktur ciała

ludzkiego.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Anatomia topograficzna kończyny górnej.

Wk2 Anatomia topograficzna kończyny dolnej.

Wk3 Anatomia topograficzna tułowia.

Wk4 Anatomia topograficzna grzbietu.

Wk5 Przebieg i położenie taśm powięziowo-mięśniowych.

Wk6 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.

Wk7 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.

Nr Temat ćwiczenia

P1 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny górnej.

P2 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny dolnej.

P3 Palpacyjne punkty anatomiczne tułowia.

P4 Palpacyjne punkty anatomiczne grzbietu. Topografia mięśni grzbietu.

P5 Taśmy powięziowo-mięśniowe.

P6 Taśmy powięziowo-mięśniowe. Przenoszenie obciążeń i dysfunkcji mięśniowo-

powięziowych c.d.

P7 Palpacja ograniczeń ruchomości kończyn i typowych punktów bólowych w przykurczach

mięśni.

P8 Zaliczenie praktyczne przedmiotu.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Anatomia topograficzna kończyny górnej.

Wk2 Anatomia topograficzna kończyny dolnej.

Wk3 Anatomia topograficzna tułowia i grzbietu.

Wk4 Przebieg i położenie taśm powięziowo-mięśniowych.

Wk5 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.

Nr Temat ćwiczenia

P1 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny górnej.

P2 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny dolnej.

P3 Palpacyjne punkty anatomiczne tułowia i grzbietu. Topografia mięśni grzbietu.

P4 Taśmy powięziowo-mieśniowe. Przenoszenie obciążeń i dysfunkcji mięśniowo-

powięziowych.

P5 Palpacja ograniczeń ruchomości kończyn i typowych punktów bólowych w przykurczach

mięśni. Zaliczenie praktyczne.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Tixa S. Atlas anatomii palpacyjnej. II tomy, PZWL 2008.

2. Gąsiorowski A. Anatomia funkcjonalna narządu ruchu człowieka. UMCS 2008.

3. Krechowiecki A., Czerwiński F. Zarys anatomii człowieka. PZWL 2004.

Literatura uzupełniająca:

1. Netter F. Atlas anatomii człowieka. Urban& Partner 2008.

2. Ignasiak Z. Anatomia układu ruchu. Urban& Partner 2007.

3. Myers T.W. Taśmy anatomiczne. Meridiany mięśniowo-powięziowe dla terapeutów manualnych i

specjalistów leczenia. DB Publishing 2010.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna anatomię funkcjonalna narządu ruchu

człowieka w zakresie niezbędnym dla

potrzeb fizjoterapii.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Posiada znajomość palpacyjnych punktów

anatomicznych niezbędnych do

diagnozowania i analizy budowy ciała

człowieka zdrowego i chorego.

K_W19 P7SM_WG02

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi analizować punkty i części

anatomiczne układu ruchu w celu oceny

funkcjonalnej stanu pacjenta.

K_U07 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Ma świadomość znaczenia wiedzy z

zakresu różnych metod diagnostyki

medycznej, wykazuje się aktywnością w

opanowaniu podstawowych umiejętności z

zakresu anatomii palpacyjnej.

K_K01

K_K08

P7SM_KK01

P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):

F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk6, P2 – P8 F4, P1

02 Wk7, P1 F4, P1

03 P1 – P8 F3

04 P1 – P8 F4, F3, P1

Studia niestacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk4, P2 – P5 F4, P1

02 Wk5, P1 F4, P1

03 P1 – P5 F3

04 P1 – P5 F4, F3, P1

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk7 F4, P1

02 P1 – P5 F4, F3, P1

03 P1 – P5 P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach ................................................................................ .........................................15 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 15 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 9 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 10h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,6

− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 15 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach .......................................................................... ...............................................10 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 10 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........14 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 15h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,4

− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Dr Janusz Godlewski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Anatomia radiologiczna

KOD ECTS: 120-03-30-A6

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

do wyboru

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: C

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z analizą i sposobami interpretacji

dokumentacji radiologicznej pacjentów.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Radiologiczna ocena położenia, kierunku, płaszczyzn i osi ciała.

Wk2 Anatomia radiologiczna czaszki

Wk3 Anatomia radiologiczna kręgosłupa

Wk4 Radiologiczna ocena i interpretacja wad postawy ciała i skolioz

Wk5 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny górnej

Wk6 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny dolnej

Wk7 Neuroobrazowanie – tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny

Nr Temat ćwiczenia

P1 Wyznaczanie kierunków, płaszczyzn i osi ciała na radiogramach

P2 Interpretacja zmian patologicznych w obrazie radiologicznym czaszki

P3 Interpretacja obrazu radiologicznego kręgosłupa

P4 Wyznaczanie kątów skrzywień kręgosłupa w obrazie radiologicznym skolioz

P5 Analiza obrazu radiologicznego wad postawy

P6 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny górnej

P7 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny dolnej

P8 Neuroobrazowanie – interpretacja CT i NMR. Sprawdzian praktyczny

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Radiologiczna ocena położenia, kierunku, płaszczyzn i osi ciała.

Wk2 Anatomia radiologiczna czaszki i kręgosłupa

Wk3 Radiologiczna ocena i interpretacja wad postawy i skolioz

Wk4 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny górnej i kończyny dolnej

Wk5 Neuroobrazowanie – tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny

Nr Temat ćwiczenia

P1 Wyznaczanie kierunków, płaszczyzn i osi ciała na radiogramach

P2 Interpretacja zmian patologicznych w obrazie radiologicznym czaszki i kręgosłupa

P3 Analiza obrazu radiologicznego wad postawy. Wyznaczanie kątów skrzywień

kręgosłupa w obrazie radiologicznym skolioz.

P4 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny górnej i kończyny dolnej

P5 Neuroobrazowanie – interpretacja CT i NMR. Sprawdzian praktyczny

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Wicke L. Atlas anatomii radiologicznej. Urban & Fischer, Wrocław, 2009.

Literatura uzupełniająca:

1. Schunke M., Schulze E., Schumacher U. Prometeusz. Atlas anatomii człowieka. MedPharm

Polska, Wrocław, 2009.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Opisuje budowę anatomiczną oraz zmiany

patologiczne w obrazie radiologicznym.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Posiada znajomość zasady działania oraz

możliwości zastosowania w diagnostyce

fizjoterapeutycznej RTG, tomografii

komputerowej i rezonansu magnetycznego.

K_W15

K_W19

P7SM_WK04

P7SM_WK06

P7SM_WG02

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi przeprowadzić rozpoznanie

różnicowe w oparciu o analizę

radiogramów, wyników CT i NMR i na tej

podstawie umie zidentyfikować problem

zdrowotny pacjenta.

K_U12

K_U07

P7SM_UW01

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Ma świadomość znaczenia wiedzy z

zakresu różnych metod diagnostyki

medycznej, wykazuje się aktywnością w

opanowaniu podstawowych umiejętności z

zakresu anatomii radiologicznej.

K_K01

K_K08

P7SM_KK01

P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):

F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk6, P2 – P8 F4, P1

02 Wk7, P1 F4, P1

03 P1 – P8 F3

04 P1 – P8 F4, F3, P1

Studia niestacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk4, P2 – P5 F4, P1

02 Wk5, P1 F4, P1

03 P1 – P5 F3

04 P1 – P5 F4, F3, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach ........................................................................................... ..............................15 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 15 h

− konsultacje .......................................................................... ............................................................ 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 9 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 10h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,6

− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 15 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach ..................................................................................... ....................................10 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 10 h

− konsultacje .................................................................... .................................................................. 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........14 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 15h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,4

− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):

Dr hab. Tadeusz Trzaska, prof. OSW, Dr Ewa Rydzewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Balneoklimatologia i odnowa biologiczna

KOD ECTS: 126-01-30-B7

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/15

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20 Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Fizykoterapia, Fizjoterapia ogólna,

Biofizyka, Patologia ogólna Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z możliwościami zastosowania zabiegów

fizykalnych w klinicznym leczeniu osób z różnymi chorobami i dysfunkcjami oraz w sportowej odnowie

biologicznej, WELLNESS, SPA i ANTI – AGING. Poznanie zastosowania tworzyw leczniczych w

fizjoterapii, leczeniu uzdrowiskowym.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Zarys historii polskiego lecznictwa uzdrowiskowego. Ogólne wymogi prowadzenia

uzdrowisk. Podstawowe metody lecznicze stosowane w lecznictwie uzdrowiskowym

(kompleksowa kuracja uzdrowiskowa). Kierunki lecznicze polskich uzdrowisk. Zasady kierowania na leczenie uzdrowiskowe. Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania

do leczenia uzdrowiskowego z uwzględnieniem zakładów lecznictwa uzdrowiskowego.

Wk2 Bodźce balneologiczne – odczyn zabiegowy i uzdrowiskowy, fazy odczynu uzdrowiskowego Wpływ zabiegów cieplnych na tkanki i narządy, termoregulacja fizyczna i chemiczna

organizmu, wpływ leków na termoregulację. Kąpiele wodne – zimne i chłodne, letnie i ciepłe, termalne, natryski – polewania – zawijania

całkowite i częściowe. Kąpiele wodne specjalne – perełkowe i jacuzzi, solanki, kąpiele w

ziołach, kąpiele aromaterapeutyczne. Kąpiele w winie, czekoladzie, w mleku i maślance.

Wk3 Fizykochemiczne i biologiczne właściwości wody. Wskaźniki jakości wody i rodzaje wód.

Wody lecznicze i ich klasyfikacja. Wody mineralne – wody swoiste słabo zmineralizowane i

wody mineralne swoiste. Zakres badań niezbędnych do ustalenie właściwości leczniczych

wód i gazów leczniczych. Rodzaje złóż i rozmieszczenie wód leczniczych w Polsce.

Wk4 Wody wodorowęglanowe, chlorkowo – sodowe (solanki i wody słone), siarczkowo –

siarkowodorowe i siarczanowe, radonowe – metodologia wykonywania zabiegów,

wskazania przeciwwskazania. Krenoterapia - kuracje pitne – podstawy stosowania kuracji pitnej, wskazania i

przeciwwskazania. Naturalne butelkowane wody mineralne, źródlane i stołowe. Wziewania – inhalacje solankowe, szczawami, siarkowe, radonowe – metodologia,

wskazania, przeciwskazania. Wziewania okołotężniowe. Subterraneoterapia – leczenie w

komorach podziemnych (grotach). Wk5 Termoterapia.

Przegrzewania – sauna fińska, rosyjska, rzymska, łaźnia parowa szafkowa, biosauna,

parafinoterapia, okłady fango – parafinowe. Leczenie zimnem – metodologia, wskazania i przeciwwskazania - „kąpiele Morsów”,

kriożele, masaż kostką lodu. Krioterapia – miejscowa i ogólna – kriokomora, kriosauna,

Wk6 Klimatoterapia. Leczenie uzdrowiskowe w wybranych jednostkach chorobowych - narządu ruchu, układu

krążeniowo – oddechowego, w chorobach metabolicznych i otyłości, w chorobach

zakrzepowo – zatorowych i układu nerwowego. Ginekologia uzdrowiskowa. Odrębności

leczenia uzdrowiskowego dzieci.

Wk7 Diagnostyka zmęczenia i jego eliminacja w sportowej odnowie biologicznej. Profilaktyka, rozpoznawanie i leczenie sportowych uszkodzeń przeciążeniowych narządu

ruchu w wybranych dyscyplinach sportowych. Eliminacja zakwaszenia.

Wk8

(1g) Podsumowanie wiadomości. Kompleksowe leczenie uzdrowiskowe wybranych jednostek

chorobowych. Nr Temat ćwiczenia (studia stacjonarne 3g, niestacjonarne 2 godz.) P1 Procedury mycia i dezynfekcji rąk i stanowisk pracy w dziale HYDROTERAPIA.

Postępowanie w przypadku zagrożenia zakażeniem epidemiologicznym ze strony pacjenta. Zapoznanie się z zasadami prowadzenia zabiegów wodoleczniczych. Wskazania i

przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów masażu wirowego kończyn

dolnych i górnych.

P2 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów masażu

podwodnego

P3 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów bicza szkockiego

P4 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów natrysków, kąpieli,

kąpieli nasiadowych i polewań wg. Kneippa. Historyczne metody Sebastaiana Kneippa

„Leczenia wodą, dietą, ziołami i umiarem”.

P5 Procedury mycia i dezynfekcji rąk i stanowisk pracy w dziale PELOIDOTERAPIA.

Wskazania i przeciwwskazania oraz metodyka wykonywania zabiegów

BOROWINOWYCH.

P6 Metodologia i praktyczne wykonywanie okładów, zawijań, kąpieli, fasonów

borowinowych.

P7 Metodologia i praktyczne wykonywanie jonoforezy borowinowej, tamponów

borowinowych.

P8 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów inhalacji

indywidualnych i zbiorowych P9 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów krioterapii

miejscowej i ogólnej

P10 Zaliczenie praktyczne. Kompleksowe leczenie uzdrowiskowe wybranych jednostek chorobowych – samodzielne

planowanie i wykonywanie zabiegów.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Ponikowska I, David Ferson – Nowoczesna Medycyna Uzdrowiskowa – Medi Press – Warszawa 2009

2. Ponikowska I. Kompendium balneologii. Wyd. A. Marszałek, Toruń, 2001. 3. Kochański J.W. Lecznictwo Uzdrowiskowe, Wroclaw 2008 4. Kochański J.W. Balneologia i hydroterapia. AWF Wrocław, 2002. 5. Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008 6. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003

7. Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000. 8. Sieroń, A. Stanek, G. Cieślar Wellness, Spa Anti-Aging – PZWL, Warszawa 2014 Literatura uzupełniająca: 1. Balneologia Polska

2. Medycyna Sportiva

3. Madeyski A. Podstawy Inżynierii Uzdrowiskowej – Arkady Warszawa – 1979

4. Kneipp – Sebastiana Kneippa leczenie wodą – Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe – Warszawa

1988

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada wiedzę na temat chorób

kwalifikujących się do rehabilitacji i

leczenia uzdrowiskowego

K_W04

K_W11

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Zna specyfikę leczenia uzdrowiskowego -

założenia oraz metody i formy leczenia

pacjentów z różnymi dysfunkcjami i w

różnym wieku z uwzględnieniem metod

specjalnych fizjoterapii.

K_W12

K_W16

P7SM_WG02

P7SM_WK04

P7SM_WK04

03 Zna mechanizmy działania zabiegów

fizykalnych oraz wskazania i

przeciwwskazania w leczeniu osób z

różnymi chorobami i dysfunkcjami.

K_W13

P7SM_WK04

04 Zna działanie i zastosowania

specjalistycznego sprzętu stosowanego w

leczeniu uzdrowiskowym i odnowie

biologicznej.

K_W15 P7SM_WK04

P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

05 Posługuje się zaawansowanym technicznie

sprzętem stosowanym w wykonywaniu

zabiegów z zakresu medycyny fizykalnej

w leczeniu uzdrowiskowym u pacjentów w

różnym wieku i z różnymi rodzajami

dysfunkcji.

K_U08 K_U10 K_U11

P7SM_UW07

P7SM_UW01

P7SM_UW01

06 Potrafi zastosować wiedzę teoretyczną z

zakresu balneoklimatologii w

bezpośredniej pracy z pacjentem.

K_U20

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

07 Posiada świadomość własnych ograniczeń,

nie podejmuje działań wykraczających

poza kompetencje fizjoterapeuty, rozumie

potrzebę stałego uaktualniania swojej

wiedzy.

K_K02 P7SM_KK01

08 Wykazuje odpowiedzialność za

przygotowanie do pracy, realizuje

zadania zgodnie z zasadami BHP.

K_K08 K_K09

P7SM_UK05

P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z testu oraz ocena z zaliczenia praktycznego

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne i niestacjonarne Nr efektu Treści programowe Sposób oceny 01 Wk1, Wk6, Wk7,Wk8, P2 – P10 F1, P1 02 Wk1 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 03 Wk1 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 04 Wk2 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 05 P1 – P10 F3 06 P1 – P10 F3 07 P1 – P10 F3 08 P1 – P10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................................................ 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 30 h − konsultacje ....................................................................................................................................... 1 h − egzamin – test pisemny ……………………………………………………………………………. 1 h

RAZEM: 47 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianu. praktycznego ..............................................................................5 h − przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ...... 8 h

RAZEM: 13 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2

− udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 30 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................. 5 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................ ................................ 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 20 h − konsultacje .................................................................................................... ................................... 1 h − egzamin – test pisemny ……………………………………………………………………………. 1 h

RAZEM: 37 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianu. praktycznego ................................................................. .............10 h − przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ...... 13 h

RAZEM: 23 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 20 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..................................................................................10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Urszula Maria Hura – Ruitenbach

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Bioetyka

KOD ECTS: 089-01-30-O27

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

- / -

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

ogólna znajomość problematyki

etycznej; filozofia

Język wykładowy Forma zaliczenia:

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Ogólna orientacja w tematyce bioetycznej; położenie nacisku na moralny aspekt

granicznych problemów etycznych.

III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

A1 Bioetyka na tle nauk medycznych. Bioetyka a etyka normatywna. Sposoby uzasadniania

norm w bioetyce.

A2 Bioetyka – rys historyczny dyscypliny. Główne problemy bioetyczne.

A3 Wartość życia w różnych stanowiskach filozoficznych.

A4 Konflikt wartości w bioetyce. Ochrona jednostki w badaniach medycznych.

A5 Europejska konwencja bioetyczna.

A6 Etyka w badaniach medycznych. Nierzetelność w nauce, zasady dobrej praktyki.

Zabezpieczanie i przechowywanie wyników. Wniosek do komisji etyki badań naukowych.

A7 Konflikt interesów w badaniach.

Studia niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

A1 Bioetyka na tle nauk medycznych. Bioetyk a etyka normatywna. Sposoby uzasadniania norm

w bioetyce. Bioetyka – rys historyczny dyscypliny. Główne problemy bioetyczne.

A2 Wartość życia w różnych stanowiskach filozoficznych.

A3 Konflikt wartości w bioetyce. Ochrona jednostki w badaniach medycznych.

A4 Europejska konwencja bioetyczna.

A5 Etyka w badaniach medycznych. Nierzetelność w nauce, zasady dobrej praktyki. Wniosek do

komisji etyki badań naukowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Hartman J., Bioetyka dla lekarzy, Warszawa 2011;

2. Mepham B., Bioetyka. Wprowadzenie dla studentów nauk biologicznych, Warszawa 2008;

3. Singer P., Etyka praktyczna, Warszawa 2003;

4. Singer P., Jeden świat. Etyka globalizacji, Warszawa 2006;

5. Ślęczek-Czakon D., Problem wartości w sporach bioetycznych, Katowice 2004.

Literatura uzupełniająca:

1. Galewicz W., Wokół śmierci i umierania. Antologia bioetyki – t. 1, Kraków 2009;

2. Galewicz W., Początki ludzkiego życia. Antologia bioetyki – t. 2, Kraków 2010;

3. Habermas J., Przyszłość natury ludzkiej, Warszawa 2003;

4. Lemke T., Biopolityka, Warszawa 2010;

5. Piątek Z., O śmierci, seksie i metodzie zapłodnienia in vitro, Kraków 2009.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01

Posiada wiedzę na temat sytuacji

problemowych związanych z opieką nad

pacjentem i jego rodziną. Definiuje i

wyjaśnia zasady etyczne obowiązujące w

pracy z pacjentem i w zespole

rehabilitacyjnym.

K_W08

P7SM_WK05

02

Zna zasady etyczne obowiązujące w

badaniach naukowych. Opisuje konflikty

etyczne związane z rozwojem nauk

biomedycznych.

K_W10 P7SM_WG01

w zakresie

umiejętności

03

Potrafi sporządzić wniosek o zgodę

komisji etyki badań naukowych na

prowadzenie badań naukowych.

K_U25 P7SM_UK02

04 Potrafi w działalności zawodowej

wykorzystać wiedzę z bioetyki. K_U05 P7SM_UO06

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Wykorzystuje standardy międzynarodowe

dotyczące fizjoterapii. K_K04 P7SM_KR02

06

Potrafi określić priorytety i przestrzegać

zasad etycznych w i pracach autorskich i

badaniach naukowych na potrzeby pracy

dyplomowej.

K_K03 P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji

F7 – esej

P1 – odpowiedź ustna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A3,A4, A5 P1

02 A6, A7 F5, P1

03 A4, A6, A7 F7

04 A1-A7 F5

05 A1-A7 F5

06 A4, A6, A7 F5

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A2,A4 P1

02 A5 F5, P1

03 A5 F7

04 A1-A5 F5

05 A1-A5 F5

06 A5 F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach ........................................................................................................ ................. 15 h

− konsultacje .......................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

• przygotowanie eseju………………..………………………………………………………………...5 h

• przygotowanie do zaliczenia…………….…………………………………………………………. 4 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach ......................................................................................................................... 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ......................... 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

• przygotowanie eseju ………………………………………………………………... 7 h

• przygotowanie do zaliczenia …………………………………………………………. 7 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Dr Bogusław Pliszka

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Biomechanika

KOD ECTS: 120-26-30-A11

PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M1

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/15

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Anatomia prawidłowa

człowieka, Fizjologia człowieka,

Kinezyterapia

Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: nauka funkcjonalnej, praktycznej biomechaniki ruchu człowieka.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Biomechanika stawu kolanowego

Wk2 Biomechanika stawu biodrowego

Wk3 Biomechanika stawu skokowego i stawów stopy

Wk4 Biomechanika kompleksu barkowego

Wk5 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Wk6 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa

Wk7 Biomechanika jazdy na rowerze

Nr Temat ćwiczeń

P1 Biomechanika stawu kolanowego.

P2 Wpływ stawu biodrowego i stawu skokowego na mechanikę kolana.

P3 Biomechanika stawu biodrowego

P4 Dynamika spiralna stopy.

P5 Biomechanika łopatki.

P6 Biomechanika kompleksu barkowego

P7 Biomechanika miednicy

P8 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa

P9 Biomechanika odcinka piersiowego kręgosłupa

P10 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa

P11 Biomechanika oddechu

P12 Żelazne zasady biomechaniki w treningu oporowym

P13 Biomechanika w sporcie

P14 Podsumowanie wiadomości - powtórzenie całości materiału na przykładzie wybranych

schorzeń narządu ruchu. Zaliczenie przedmiotu w terminie zerowym.

P15 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej i prezentacji praktycznej.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Biomechanika stawu kolanowego

Wk2 Biomechanika stawu biodrowego

Wk3 Biomechanika stawu skokowego i stawów stopy. Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa

Wk5 Biomechanika jazdy na rowerze

Nr Temat ćwiczeń

P1 Wpływ stawu biodrowego i stawu skokowego na mechanikę kolana.

P2 Biomechanika stawu biodrowego

P3 Dynamika spiralna stopy.

P4 Biomechanika kompleksu barkowego

P5 Biomechanika kręgosłupa

P6 Biomechanika oddechu

P7 Żelazne zasady biomechaniki w treningu oporowym

P8 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej i prezentacji praktycznej.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Comerford M., Mottram S. KINETIC CONTROL. Wrocław 2016

2. Starrett K. Cardoza G. Bądź sprawny jak lampart. Galaktyka 2017

3. Neumann D. Kinesiology of The Musculoskaletal System. Mosby Elsevier, 2010.

4. Wychowański M Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. Warszawa, 2008.

5. Oatis C. Kinesiology. Lippincot Williams & Wilkins, 2004.

6. Lee D. Obręcz biodrowa. Warszawa, 2005

Literatura uzupełniająca:

1. Feneis H. Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa, 2007.

2. Richardson C., Hodges P., Hides J. Therapeutic Exercise for Lumbopelvic Stabilization, 2004.

3. Whiting W.C., Zernicke R.F. Biomechanics of Musculoskaletal Injury. Human Kinetics, 1998.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 posiada pogłębioną wiedzę w zakresie budowy

anatomicznej układu szkieletowo-mięśniowego

człowieka niezbędną do wyjaśnienia

mechanizmów funkcjonowania układu ruchu

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 przedstawia analizę biomechaniczną prostych i

złożonych ruchów człowieka w warunkach

prawidłowych i różnych zaburzeniach układu

ruchu oraz w warunkach obciążeń

wewnętrznych i zewnętrznych organizmu

K_W03

P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 potrafi dokonać oceny funkcjonalnej narządu

ruchu człowieka wykorzystując odpowiednie

testy oraz specjalistyczną aparaturę

K_U07

K_U12

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 rozumie potrzebę posiadania wiedzy z zakresu

nauk podstawowych oraz medycznych

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny:

F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

P1 – egzamin pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, P1

02 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, P1 03 P1-P15 F1, F2, F3 04 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, F3, P1

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, P1

02 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, P1 03 P1-P8 F1, F2, F3 04 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, F3, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ............................................................................................ 15 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 30 h

− konsultacje ..............................................................................................................1 h

− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h

RAZEM: 48 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. .............................................................5 h

− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................15 h

RAZEM: 27 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1

3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,4

− udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ..............................................................................5 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .................................................................... ........................ 10 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 15 h

− konsultacje ......................................................................................................... .....1 h

− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h

RAZEM: 28 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................15 h

− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................25 h

RAZEM: 47 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9

3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,2

− udział w ćwiczeniach praktycznych.........................................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................................15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Ryszard Biernat, mgr Michał Kamiński

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT:

Diagnostyka funkcjonalna w chorobach wewnętrznych

KOD ECTS: 126-01-30-C26

PUNKTY ECTS: 4

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 20/20

Ćwiczenia – liczba godzin

40/30

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Fizjologia ogólna, Fizjoterapia

ogólna, Kliniczne podstawy

fizjoterapii w ginekologii i położnictwie, Kliniczne podstawy

fizjoterapii w chirurgii, Kliniczne

podstawy fizjoterapii w onkologii i

medycynie paliatywnej

Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami diagnostyki funkcjonalnej i jej zastosowaniem w ocenie

stanu pacjenta oraz monitorowaniu efektów rehabilitacji w chorobach wewnętrznych. III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Skale instrumentalne do oceny stanu funkcjonalnego,

emocjonalnego i fizycznego pacjenta. Metody klinimetryczne do oceny funkcjonalnej

narządów i układów.

Wk2 Definicje terminologiczne i jednostki pomiarowe w diagnostyce fizjologicznej. Warunki

wykonywania i kryteria testów diagnostycznych. Interpretacja i wykorzystanie wyników

badań diagnostycznych.

Wk3 Ocena możliwości funkcjonalnych pacjenta na podstawie badania wydolności fizycznej.

Określenie tolerancji wysiłku. Norma fizjologiczna. Ocena zdolności pacjenta do

wykonywania czynności życiowych, aktywności społecznej i zawodowej.

Wk4 Metody doboru obciążeń treningowych. Fizjologiczne podstawy planowania treningu

rehabilitacyjnego. Znaczenie rozgrzewki w diagnostyce funkcjonalnej. Bezpieczeństwo

testów diagnostycznych. Specyfika diagnostyki funkcjonalnej w zależności od płci i wieku.

Wk5

Diagnostyka czynnościowa układu krążenia. Ocena czynności mechanicznej serca,

przepływu krwi w sercu i naczyniach obwodowych. Wykorzystanie badań czynnościowych

układu krążenia w rehabilitacji kardiologicznej.

Wk6

Diagnostyka czynnościowa pacjentów z chorobami serca, naczyń obwodowych i krążenia

mózgowego. Kwalifikacja pacjentów do grup ryzyka i rehabilitacji kardiologicznej.

Wk7

Ocena funkcjonalna układu oddechowego. Ergospirometria - wskazania i interpretacja

wyników. Statyczne i dynamiczne wskaźniki funkcji układu oddechowego. Zależność

funkcji oddechowych od stopnia ukrwienia płuc. Wpływ poziomu uszkodzenia rdzenia

kręgowego na funkcję płuc. Zakres funkcjonalnego upośledzenia tlenowego.

Wk8

Diagnostyka fizjoterapeutyczna bólu – kategoryzacja natury bólu, rodzaje bólu, cechy bólu

ostrego, podostrego i przewlekłego. Metody diagnostyki bólu. Testy diagnostyczne funkcji

układu nerwowego – reakcje odruchowe, czucie głębokie, powierzchowne.

Wk9

Diagnostyka antropometryczna i składu ciała, metody klasyfikacji otyłości i zawartości

tkanki tłuszczowej. Diagnostyka chorób towarzyszących otyłości – nadciśnienie tętnicze,

choroba niedokrwienna serca, cukrzyca typu 2, zespół metaboliczny i inne.

Wk10

Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (International

Classification of Functioning - ICF) i jej zastosowanie w fizjoterapii

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

(studia stacjonarne – ćwiczenia 4 h, niestacjonarne – 3 h)

P1 Badanie funkcjonalne pacjenta. Dokumentacja badania.

L2 Wyznaczanie wartości tętna bezpiecznego. Ocena reakcji krążeniowych na wysiłek

statyczny. Różnice w reakcjach fizjologicznych na wysiłek kobiet i mężczyzn

L3 Protokoły prób wysiłkowych.

L4 Testy diagnostyczne funkcji układu krążenia – próba ortostatyczna, próba Cramptona, próba

Martineta, test marszu 6-minutowego, test dystansu chromania przestankowego.

L5 Testy diagnostyczne funkcji układu oddechowego – spirometria, oznaczanie progu

wentylacyjnego, test FVC i MVV. Wpływ prowokacji wysiłkowej na parametry

czynnościowe układu oddechowego. Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.

P6 Testy diagnostyczne funkcji układu nerwowego – badanie reakcji odruchowych, badanie

czucia proprioceptywnego i powierzchniowego.

P7 Badanie równowagi i odruchów przedsionkowo-rdzeniowych (test Flaminga, próba

Romberga, test marszu, próba Barany`ego).

P8 Diagnostyka fizjoterapeutyczna bólu – ból ostry i przewlekły; skala VAS, kwestionariusz

McGilla-Melzacka, skala NRS,

P9 Ocena masy ciała – wskaźnik BMI. Typ otyłości – wskaźnik talia/biodra, obwód w pasie.

Wywiad w kierunku chorób towarzyszących.

P10 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne (wykonanie wybranych testów funkcjonalnych).

V. Literatura Literatura podstawowa: − Ronikier A., Oponowicz A., Koczkodan R. Testy diagnostyczne w fizjoterapii. Wyd. OSW,Olsztyn, 2017.

− Ronikier A .Diagnostyka czynnościowa w fizjoterapii. Wyd. PZWL. Warszawa, 2012.

− Kwolek A.. Rehabilitacja medyczna. Wyd. Elsevier Wrocław, 2012

− Traczyk J. Diagnostyka czynnościowa człowieka. Wyd. PZWL Warszawa, 2004

− Kasprzak W. (red.). Fizjoterapia kliniczna. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2011.

− Doboszyńska A., Wrotek K. Badania czynnościowe układu oddechowego. PZWL ,Warszawa, 2004.

− ICF- klasyfikacja funkcjonalna. Wydawnictwo, Centrum Studium Informatycznego Ministerstwa Zdrowia.

− Warszawa, 2008. − Ronikier A. Fizjologia wysiłku w sporcie, fizjoterapii i rekreacji. AWF Warszawa, 2008

Literatura uzupełniająca:

− Dziak.A.” Jelsma J. Use of the international classification of functioning disability and health; a literature survey”

Journal of Rehabilitation Medicine, 2009, 41:1-12

− Domaniecki J., Klukowski K. Rehabilitacja w chorobach naczyń obwodowych. Wyd. Dydaktyczne AWF,

Warszawa 2009.

− Buckup C. Testy kliniczne. PZWL, 2007 − ACSM’s Health Related Physical Fitness Assessment Manual. Wolters Kluwer, 2018 − ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. Wolters Kluwer, 2018

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada rozszerzoną wiedzę na temat

budowy i procesów fizjologicznych w

organizmie człowieka zachodzących w

spoczynku oraz podczas wysiłku

fizycznego.

K_W01

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Posiada wiedzę z zakresu diagnostyki

funkcjonalnej w chorobach wewnętrznych. K_W19

P7SM_WG02 P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zaproponować i przeprowadzić

badania funkcjonalne niezbędne dla

właściwej oceny stanu funkcjonalnego

pacjenta.

K_U07

P7SM_UW03 P7SM_UW05

04 Posługuje się aparaturą do pomiaru

podstawowych parametrów

fizjologicznych.

K_U12 P7SM_UW01

05 Potrafi prowadzić dokumentację medyczną

w zakresie działań diagnostycznych K_U21 P7SM_UK02

P7SM_UW04 w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Wykonuje badania diagnostyczne w

sposób odpowiedzialny, zgodnie z

zasadami BHP.

K_K08 K_K09

P7SM_UK05 P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P2 – egzamin pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z egzaminu pisemnego oraz ocena ze sprawdzianów

praktycznych w trakcie ćwiczeń

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – WK10, P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1,F2, P2

02 Wk1 – WK10, P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1,F2, P2

03 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1, F3

04 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1, F3

05 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1

06 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………40 h − konsultacje....................................................................................................................................1 h − egzamin pisemny ............................................................................................................. ............1 h

RAZEM: 62 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów…..............…………………………………...………...…… 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................…............15 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego………………………………………………………..15 h

RAZEM: 38 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………40 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ......................................................................…..15 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................................................................... .20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………30 h − konsultacje....................................................................................................................................1 h − egzamin pisemny ............................................................................................................. ............1 h

RAZEM: 52 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów…..............…………………………………...………...…… 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................….........…20 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego………………………………………………………..20 h

RAZEM: 48 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………30 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ......................................................................…..20 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Andrzej Mazurek , mgr Dorota Dziechcińska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Farmakologia w fizjoterapii

KOD ECTS: 120-01-30-A10

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

zaliczenie

przedmiotów

poprzedzających:

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z postacią i mechanizmem działania środków

farmakologicznych mających zastosowanie w fizjoterapii. Zapoznanie ze wskazaniami i

przeciwwskzaniami do ich stosowania, działaniami niepożądanymi, interakcjami a także

możliwościami wykorzystania tych środków w zabiegach fizjoterapeutycznych.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z farmakologii i farmakoterapii. Leki – rodzaje, postacie, mechanizm

działania, wskazania i przeciwwskazania. Postępowanie w przypadku zagrożenia życia

będącego następstwem przedawkowania leków.

Wk2 Wchłanianie, dystrybucja, transport substancji biologicznie czynnych, bariery ustrojowe,

wiązanie z białkami krwi i tkanek. Metabolizm, drogi eliminacji metabolitów, aktywacja,

detoksykacja, wydalanie, nadwrażliwość, tolerancja, uzależnienia. Czynniki wpływające na

działanie leków oraz interakcje lekowe.

Wk3 Najważniejsze leki stosowane w procesie fizjoterapii. Wybrane środki przeciwbólowe, leki

działające na układ oddechowy i krążenia, obniżające napięcie mięśni, przyspieszające

gojenie ran.

Wk4 Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwuczuleniowe.

Wk5 Farmakologia wybranych układów hormonalnych, leki anaboliczne – skutki uboczne.

Wk6 Środki stosowane w kąpielach leczniczych. Środki stosowane do inhalacji.

Wk7 Środki o działaniu lokalnym stosowane w trakcie masażu – maści, kremy, żele. Środki

stosowane do jonoforezy i fonoforezy.

Wk8 Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie przedmiotu.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z farmakologii i farmakoterapii. Leki – rodzaje, postacie, mechanizm

działania, wskazania i przeciwwskazania. Postępowanie w przypadku zagrożenia życia

będącego następstwem przedawkowania leków. Wchłanianie, dystrybucja, transport substancji

biologicznie czynnych, bariery ustrojowe, wiązanie z białkami krwi i tkanek. Metabolizm, drogi

eliminacji metabolitów, aktywacja, detoksykacja, wydalanie, nadwrażliwość, tolerancja,

uzależnienia. Czynniki wpływające na działanie leków oraz interakcje lekowe.

Wk2 Najważniejsze leki stosowane w procesie fizjoterapii. Wybrane środki przeciwbólowe, leki

działające na układ oddechowy i krążenia, obniżające napięcie mięśni, przyspieszające gojenie

ran. Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwuczuleniowe.

Wk3 Farmakologia wybranych układów hormonalnych, leki anaboliczne – skutki uboczne. Środki

stosowane w kąpielach leczniczych. Środki stosowane do inhalacji.

Wk4 Środki o działaniu lokalnym stosowane w trakcie masażu – maści, kremy, żele.

Wk5 Środki stosowane do jonoforezy i fonoforezy. Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie

przedmiotu.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Rajtar-Cynke G. (red.). Farmakologia. Wyd. II. PZWL, Warszawa 2012.

2. Katzuny B.G., Masters S.B., Trevor A.J. Farmakologia ogólna i kliniczna. T.I i II, Lublin, 2012.

3. Janiec W., Kompendium farmakologii, PZWL, Warszawa 2012.

4. Danysz A., Buczko W., Kompendium farmakologii i farmakoterapii, Wyd. V. Urban &Partner,

Wrocław 2010

5. Kostka-Trąbka E., Wrona J., Interakcje leków w praktyce klinicznej, PZWL, Warszawa 2006

6. Buczko W. (red.). Farmakologia i toksykologia. MedPharm Polska, Wrocław, 2013.

7. Mutschler E. i in. Kompendium farmakologii i toksykologii Mutschlera (red. wyd. polskiego W.

Buczko). MedPharm, Wrocław 2011.

Literatura uzupełniająca:

1. Ciccone Ch., Pharmacology in Rehabilitation, F.A. Davis Co, 2002.

2. Farmakologia po prostu, red. R. Korbur, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009.

3. Pharmindex – kompendium leków, UBM Medica, Warszawa 2013.

4. Klassan C.D., Watkins J.B. Podstawy toksykologii (red. wyd. I polskiego B. Zielińska-Psuja, A.

Sapota) MedPharm, Wrocław 2013.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje działanie, zasady

dawkowania, wskazania i

przeciwwskazania leków stosowanych w

fizjoterapii.

K_W05 P7SM_WK04

02 Posiada wiedzę na temat postępowania w

przypadku zagrożenia życia będącego

następstwem przedawkowania leków

K_W06 P7SM_WG02

P7SM_WK04

P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi dobrać odpowiednie środki

farmakologiczne do konkretnych zabiegów

fizjoterapeutycznych.

K_U08 P7SM_UW07

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Wykazuje się świadomością znaczenia

wiedzy w zakresie wykorzystania środków

farmakologicznych w zabiegach

fizjoterapeutycznych.

K_K04 P7SM_KR02

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):

P2 - zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk 8 P2

02 Wk1 P2

03 Wk6, Wk7, Wk8 P2

04 Wk1 – Wk 8 P2

Studia niestacjonarne

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk 5 P2

02 Wk1 P2

03 Wk3, Wk4, Wk5 P2

04 Wk1 – Wk 5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach ..........................................................................................................................15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia pisemnego ……………………………………....................................... 9 h

RAZEM: 9h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ................10 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia pisemnego ……………………………………...................................... 14 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):

prof. dr hab. Arkadiusz Zasadowski,

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Filozofia

KOD ECTS: 081-01-30-O26

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia:

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z elementarną wiedzą o filozofii i sposobach jej uprawiania.

Kształtowanie umiejętności stawiania pytań filozoficznych, poszukiwania odpowiedzi oraz zdolności

formułowania własnego stanowiska i argumentacji w sporze.

III. Forma zajęć:

wykład informacyjny i konwersatoryjny (Wk)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Umiłowanie mądrości, czyli starożytne rozumienie filozofii. - Powstanie (uwarunkowania) i rozwój refleksji filozoficznej.

- Kształtowanie się klasycznych dyscyplin filozoficznych. Wk2 Czy filozofia jest nauką?

- Relacje między filozofią a naukami ścisłymi, religią, ideologią i sztuką.

- Filozofia jako składnik światopoglądu. Wk3 Ontologia. Co to znaczy, że coś jest?

- Podstawowe pojęcia ontologii (byt, istota, istnienie, rzeczywistość). - Realizm a idealizm ontologiczny.

- Główne punkty sporów ontologicznych: substancja, przyczyna, cel. Wk4 Epistemologia. Czyli co mogę wiedzieć?

- Źródła wiedzy.

- Problem poznawalności rzeczywistości.

- Sceptycyzm i agnostycyzm. - Czym jest prawda?

Wk5 Aksjologia. Skąd biorą się wartości?

- Subiektywne i obiektywne istnienie wartości. - Rodzaje wartości.

- Czym jest dobro (różne ujęcia wartości moralnych). Wk6 Kim jestem? Wokół filozofii człowieka.

- Różne wizje „natury” człowieka (T. Hobbes – J.J. Rousseau).

- Źródła i motywacje działań ludzkich (marksizm – psychoanaliza). - Wolność i znaczenie wyboru (B. Pascal – A. Smith – J. P. Sartre).

Wk7 Filozofia i etyka społeczna. - Filozoficzne podstawy doktryn politycznych i ekonomicznych. - Jednostka czy zbiorowość? Filozoficzne uzasadnienie indywidualizmu i uniwersalizmu.

- Problem sprawiedliwości społecznej.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Umiłowanie mądrości, czyli starożytne rozumienie filozofii. - Powstanie (uwarunkowania) i rozwój refleksji filozoficznej.

- Kształtowanie się klasycznych dyscyplin filozoficznych.

- Relacje między filozofią a naukami ścisłymi, religią, ideologią i sztuką. Wk2 Ontologia. Co to znaczy, że coś jest?

- Podstawowe pojęcia ontologii (byt, istota, istnienie, rzeczywistość). - Realizm a idealizm ontologiczny.

- Główne punkty sporów ontologicznych: substancja, przyczyna, cel. Wk3 Epistemologia. Czyli co mogę wiedzieć?

- Źródła wiedzy.

- Problem poznawalności rzeczywistości.

- Sceptycyzm i agnostycyzm. - Czym jest prawda?

Wk4 Aksjologia. Skąd biorą się wartości?

- Subiektywne i obiektywne istnienie wartości. - Rodzaje wartości.

- Czym jest dobro (różne ujęcia wartości moralnych). Wk5 Kim jestem? Wokół filozofii człowieka.

- Różne wizje „natury” człowieka (T. Hobbes – J.J. Rousseau).

- Źródła i motywacje działań ludzkich (marksizm – psychoanaliza). - Wolność i znaczenie wyboru (B. Pascal – A. Smith – J. P. Sartre).

V. Literatura

Literatura podstawowa:

− Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I-III, PWN, Warszawa 1997.

− Węgrzecki A., Zarys filozofii, Wyd. AE w Krakowie, Kraków 2002.

− Hartman J., Wstęp do filozofii, PWN, Warszawa 2005.

− Copleston F., Historia filozofii, t. I-IX, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1989–2001.

Literatura uzupełniająca:

− Höffe O., Mała historia filozofii, tłum. J. Sidorek, PWN, Warszawa 2006.

− Kołakowski L., O co nas pytają wielcy filozofowie, Znak, Kraków 2008.

− Ayer A. J., Filozofia w XX wieku, PWN, Warszawa 1997.

− Sikora A., Spotkania z filozofią, Iskry, Warszawa 1967.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy 01

Ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu

filozofii w relacji do nauk oraz o specyfice

przedmiotowej i metodologicznej filozofii, o

powiązaniu filozofii z etyką

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności 02

Formułuje w mowie i na piśmie problemy

filozoficzne, stawia tezy oraz artykułuje własne

poglądy w sprawach społecznych i

światopoglądowych

K_U05 P7SM_UK02 P7SM_UO06

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany

opinii w świetle dostępnych danych i argumentów

K_K05

K_K04

P7SM_KK04

P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

F5 – udział w dyskusji

P7 – esej/analiza tekstu

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób

oceny

01 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 F1, F5, P7

02 Wk2, Wk7 F1, F5, P7 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 F1, F5, P7

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób

oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 F1, F5, P7

02 Wk4, Wk5 F1, F5, P7 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 F1, F5, P7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

• przygotowanie pracy zaliczeniowej………………………………………………………………...9 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................ ................................................. 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

• przygotowanie pracy zaliczeniowej………………………………………………………………...14 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Bogusław Pliszka

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjoprofilaktyka i promocja zdrowia

KOD ECTS: 120-26-30-B13

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M1

ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin 20/10

Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające: Zdrowie publiczne, Demografia i

epidemiologia, Patologia ogólna

Fizjoterapia ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia programu promocji

zdrowia i promowania zdrowego stylu życia. Kształcenie umiejętności efektywnego działania w

procesie postępowania profilaktycznego.

II. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Fizjoprofilaktyka jako podstawowy element Narodowego Programu Zdrowia. Projekty i

programy promocji zdrowia i ich rozwój w Polsce. Wk2 Aktywny styl życia jako wyzwanie dla zdrowia publicznego. Prozdrowotna rola

aktywności fizycznej. Wk3 Wpływ środowiska na zdrowie człowieka Wk4 Zadania fizjoterapeuty w edukacji zdrowotnej osób zagrożonych chorobami

cywilizacyjnymi Wk5 Fizjoprofilaktyka chorób nowotworowych. Wk6 Profilaktyka wad postawy ciała i dolegliwości bólowych narządu ruchu. Wk7 Rola instytucji publicznych w profilaktyce i promocji zdrowia. Źródła i zasady

finansowania programów profilaktycznych i promujących zdrowie. WK8 Zasady prowadzenia marketingu społecznego dla potrzeb promocji zdrowia. Wsparcie

społeczne i jego znaczenie w promocji zdrowia. Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady konstruowania programów profilaktycznych i programów promocji zdrowia dla

wybranych grup odbiorców (dzieci, rodzice, osoby czynne zawodowo, osoby starsze). W2 Styl życia a zdrowie. Czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych. W3 Edukacja żywieniowa dzieci i młodzieży – analiza programów realizowanych w

szkołach.

W4 Edukacja zdrowotna dzieci i dorosłych zagrożonych otyłością. Opracowanie materiałów

edukacyjnych dla rodziny, nauczycieli, porada. W5 Profilaktyka chorób układu krążenia. Opracowanie plakatu promocyjnego. W6 Profilaktyka przeciwnowotworowa. Opracowanie planu akcji informacyjnej. W7 Promocja zdrowia w miejscu pracy - dobre praktyki. W8 Edukacja gerontologiczna. Program treningu zdrowotnego dla osób starszych.

W9 Zagrożenia zdrowia fizjoterapeuty. Program treningu zdrowotnego dla fizjoterapeutów. W10 Zdrowie a media i reklama. Wiarygodność informacji reklamowych.

studia niestacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Fizjoprofilaktyka jako podstawowy element Narodowego programu Zdrowia. Projekty i

programy promocji zdrowia i ich rozwój w Polsce. Aktywny styl życia jako jako

wyzwanie dla zdrowia publicznego. Prozdrowotna rola aktywności fizycznej. Wk2 Zadania fizjoterapeuty w edukacji zdrowotnej osób zagrożonych chorobami

cywilizacyjnymi Wk3 Fizjoprofilaktyka chorób nowotworowych. Wk4 Profilaktyka wad postawy ciała i dolegliwości bólowych narządu ruchu. Wk5 Rola instytucji publicznych w profilaktyce i promocji zdrowia. Źródła i zasady

finansowania programów profilaktycznych i promujących zdrowie. Zasady prowadzenia

marketingu społecznego dla potrzeb promocji zdrowia. Wsparcie społeczne i jego

znaczenie w promocji zdrowia. Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady konstruowania programów profilaktycznych i programów promocji zdrowia dla

wybranych grup odbiorców (dzieci, rodzice, osoby czynne zawodowo, osoby starsze).

Czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych. W2 Edukacja zdrowotna dzieci i dorosłych zagrożonych otyłością. Opracowanie materiałów

edukacyjnych dla rodziny, nauczycieli. W3 Profilaktyka chorób układu krążenia i chorób nowotworowych. Opracowanie plakatu

promocyjnego, planu akcji informacyjnej. W4 Edukacja gerontologiczna. Program treningu zdrowotnego dla osób starszych. W5 Zagrożenia zdrowia fizjoterapeuty. Program treningu zdrowotnego dla fizjoterapeutów

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Mazurek K. (red.). Prozdrowotne efekty aktywności fizycznej i sportowej. Warszawa, 2016. 2. Osiński W. Gerokinezjologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013. 3. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S. (red.). Sportowe formy aktywności osób niepełnosprawnych i

starszych. Adaptowana aktywność fizyczna (APA). Wydawnictwo PTN-AAF, 2011. 4. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S., Molik B. (red.). Adaptowana aktywność fizyczna dla

fizjoterapeutów. PZWL, 2014. 5. Kowalik S. (red.). Studia z dostosowanej aktywności fizycznej. Kultura fizyczna dla osób

niepełnosprawnych. AWF Poznań, 2012.

6. Syrek E Edukacja zdrowotna Warszawa Wydawnictowo Akademickie Profesjonalne 2009 Literatura uzupełniająca:

− Wróblewski P. Nordic walking. Poradnik. Wydawnictwo Pascal, 2010. 2. Hill R. Pozytywne starzenie się. Laurum, 2010.

VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:

Nr

efektu: Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna przyczyny i skutki wybranych chorób,

zaburzeń i dysfunkcji u dzieci i osób dorosłych. K_W04 K_W11

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Posiada wiedzę w zakresie zdrowego stylu

życia, działań prozdrowotnych oraz metod

promocji zdrowia.

K_W14

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi udzielić porady oraz opracować program

działań profilaktyczno-zdrowotnych

dostosowanych do potrzeb odbiorcy.

K_U02

P7SM_UK02

04 Potrafi dobrać techniki efektywnego

komunikowania się przy opracowaniu

programów profilaktyki i promocji zdrowia.

K_U04 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Traktuje fizjoprofilaktykę jako kluczowy

element pracy fizjoterapeuty, utożsamia się z

celami i zasadami podejmowanych działań .

K_K03 K_K04

P7SM_KR02 P7SM_KR02

06 Potrafi określić priorytety w zakresie

fizjoprofilaktyki oraz zaplanować działania

mające na celu promocję zdrowia

K_K07

P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F5 – dyskusja P7 – opracowanie programu fizjoprofilaktyki i promocji zdrowia

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne

Nr efektu Treści programowe Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, W2, W9 F2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, W2, W3, W4, W5, W6, W7,

W8, W9 F2

03 W4, W5, W6, W7, W8, W9 F5, P7 04 W4, W5, W6, W7, W8, W9 F5, P7 05 W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8, W9, W10 F5, P7 06 W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8, W9, W10 F5, P7

studia niestacjonarne Nr efektu Treści programowe Sposób oceny

01 Wk2, Wk3, Wk4, W1, W5 F2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, W1, W2, W3, W4, W5 F2 03 W2, W3, W4 F5, P7 04 W2, W3, W4 F5, P7 05 W1, W2, W3, W4, W5 F5, P7 06 W1, W2, W3, W4, W5 F5, P7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................... 15 h − udział w warsztatach ............................................................................................. 20 h − konsultacje ...........................................................................................….............. 1 h

RAZEM: 36 h 2. Samodzielna praca studenta − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….………….……...10 h − przygotowanie do sprawdzianu …………………………………………...………4 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w warsztatach .................................................................................................. 20 h − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….……………...……...10 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................... 10 h − udział w warsztatach ............................................................................................. 10 h − konsultacje ...........................................................................................….............. 1 h

RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….………….……...20 h − przygotowanie do sprawdzianu …………………………………………...………9 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w warsztatach .................................................................................................. 10 h − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….……………...……...20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

mgr Magdalena Adamska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w chirurgii

KOD ECTS: 126-26-30-C19

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Kliniczne podstawy fizjoterapii w

chirurgii, Anatomia prawidłowa

człowieka, Patologia ogólna,

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Przygotowanie studentów do prowadzenia fizjoterapii pacjentów z

najczęstszymi chorobami leczonymi metodami chirurgicznymi – ze szczególnym uwzględnieniem

wskazań i przeciwwskazań stosowanych zabiegów.

III. Forma zajęć: ćwiczenia kliniczne (K)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – ćw. 3 godz.; niestacjonarne – 2 godz.)

K1 Specyfika i zasady pracy fizjoterapeuty na oddziale chirurgii. Fizjoterapia

przedoperacyjna.

K2 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym choroby Buergera.

K3 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym zakrzepicy żylnej, przewlekłej niewydolności

żylnej, żylaków.

K4 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym deformacji klatki piersiowej, guzów śródpiersia,

odmy opłucnowej.

K5 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym odmy opłucnowej.

K6 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym tarczycy.

K7 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym w obrębie jamy brzusznej - kamica pęcherzyka

żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki.

K8 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym przepuklin w obrębie jamy brzusznej.

K9 Zalecenia fizjoprofilaktyczne w okresie poszpitalnym dla pacjentów leczonych

chirurgicznie

K10 Podsumowanie, zaliczenie teoretyczne i praktyczne.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,

2006.

2. Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012.

3. Noszczyk W. Chirurgia – repetytorium. PZWL, 2014.

4. Głuszek S. Chirurgia. Podręcznik dla studentów wydziałów nauk o zdrowiu. PZWL, 2008

Literatura uzupełniająca:

Blann A. Zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Poradnik lekarza praktyka. Medisfera 2011.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody

leczenia chirurgicznego wybranych

chorób w stopniu umożliwiającym

stosowanie metod fizjoterapii.

K_W04

K_W11

K_W18

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii stosowanych u pacjentów

poddanych leczeniu chirurgicznemu.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zaproponować i przeprowadzić

postępowanie fizjoterapeutyczne u

pacjentów leczonych chirurgicznie.

K_U09

K_U15

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW05

04 Potrafi udzielić porady i ustalić zalecenia

dla pacjenta w okresie pooperacyjnym i

poszpitalnym.

K_U02 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Prezentuje aktywność w przygotowaniu

praktycznym do wykonywania zawodu, z

zachowaniem bezpieczeństwa własnego

oraz pacjenta.

K_K01

K_K08

K_K09

P7SM_KK01

P7SM_UK05

P7SM_KO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

P2 – zaliczenie pisemne

F3 – zaliczenie praktyczne (program usprawniania, porada dla pacjenta w zakresie działań profilaktyczno-

zdrowotnych)

Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 K1 – K10 F1, P2

02 K1 – K10 F1, P2

03 K1 – K10 F3

04 K1 – K10 F3

05 K1 – K10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach klinicznych...............................................................................................30 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………10 h

RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6 − udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………10 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach klinicznych.................................................................... ...........................20 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego……………………………………………..……14 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………15 h

RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,4 − udział w ćwiczeniach klinicznych..................................................................................... ..........20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Dorota Dziechcińska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie KOD ECTS: 126-26-30-C20

PUNKTY ECTS: 2

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M1

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Anatomia prawidłowa

człowieka,

Fizjologia człowieka,

Patologia ogólna, Kinezyterapia,

Fizjoterapia ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych w zakresie ginekologii i dobór

zabiegów fizjoterapeutycznych. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu

oraz połogu.

III. Forma zajęć: ćwiczenie kliniczne (K), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

P1 Badanie fizjoterapeutyczne w urologii i ginekologii. Ocena stanu funkcjonalnego.

Planowanie terapii.

P2 Postępowanie fizjoterapeutyczne w wybranych dysfunkcjach dna miednicy (nietrzymanie

moczu i stolca, pęcherz nadaktywny, obniżenie narządów.)

P3 Manualna ocena i różnicowanie problemów bólowych w obszarze miednicy.

P4 Fizjoterapia w dolegliwościach bólowych i schorzeniach ginekologicznych,

endometrioza, vulvodynia, vestilodynia, pochwica, coccygodynia, bolesne

miesiączkowanie, śródmiąższowe zapalenie pęcherza.

P5 Fizjoterapia przedoperacyjna i pooperacyjna w ginekologii.

P6 Elektrostymulacja z biofeedbackiem w terapii dna miednicy. Edukatory. Pessaroterapia.

P7 Fizjoterapia grupowa w schorzeniach ginekologicznych.

K8 Fizjologia ciąży, monitorowanie przebiegu ciąży, dolegliwości i zagrożenia w czasie

ciąży.

P9 Fizjologia porodu. Metody łagodzenia bólu porodowego. Wspomaganie porodu.

P10 Fizjologia połogu. Higiena osobista w połogu.

K11 Szkoła rodzenia.

P12 Fizjoterapia w połogu po porodzie naturalnym i cieciu cesarskim.

P13 Fizjoterapia w połogu - rozejście mięśni prostych brzucha.

P14 Trening behawioralny pacjentów w schorzeniach uroginekologicznych w ciaży i w

połogu. Psychologiczne aspekty w diagnozie i leczeniu chorób uroginekologicznych.

Powtórzenie - analiza przypadków.

P15 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne.

Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – ćwiczenie 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 12, 13, 14, 15

Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – ćwiczenie 8, 9, 10, 11

studia niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

P1 Badanie fizjoterapeutyczne w urologii i ginekologii. Ocena stanu funkcjonalnego.

Planowanie terapii. Trening behawioralny pacjentów z problemami uroginekologicznymi.

P2 Postępowanie fizjoterapeutyczne w wybranych dysfunkcjach dna miednicy (nietrzymanie

moczu i stolca, pęcherz nadaktywny, obniżenie narządów).

P3 Manualna ocena i różnicowanie problemów bólowych w obszarze miednicy.

P4 Fizjoterapia w dolegliwościach bólowych i schorzeniach ginekologicznych,

endometrioza, vulvodynia, vestilodynia, pochwica, coccygodynia, bolesne

miesiączkowanie, śródmiąższowe zapalenie pęcherza.

P5 Fizjoterapia przedoperacyjna i pooperacyjna w ginekologii.

P6 Elektrostymulacja z biofeedbackiem w terapii dna miednicy. Edukatory. Pessaroterapia.

K7 Fizjologia ciąży, monitorowanie przebiegu ciąży, dolegliwości i zagrożenia w czasie

ciąży. Fizjologia porodu. Metody łagodzenia bólu porodowego. Wspomaganie porodu.

K8 Fizjologia połogu. Higiena osobista w połogu. Szkoła rodzenia.

P9 Fizjoterapia w połogu - rozejście mięśni prostych brzucha.

P10 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne.

Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – ćwiczenie 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10

Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – ćwiczenie 7, 8

V. Literatura

Literatura podstawowa

1. Rechberger T., Uroginekologia Praktyczna, Lublin 2007, Jóźwik M., Szymanowski P.,

Uroginekologia. Algorytmy postępowania terapeutycznego, Gdynia 2017,

2. Brębowicz G., Nowak-Markwitz E.,Rechberger T., Sytuacje kliniczne w ginekologii, onkologii

ginekologicznej i uroginekologii, PZWL, Warszawa 2017

3. Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.

4. Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali, PZWL, Warszawa, 2006.

5. Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie, wydawnictwo skryptowe nr

112, AWF, Kraków 1991.

Literatura uzupełniająca

1. Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.

2. Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie

PZWL, Warszawa, 2000.

3. Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol. Pol. 2010, 81, 441-445

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

01 Posiada pogłębioną wiedzę niezbędną do

opisu procesów fizjologicznych kobiet w

różnym wieku.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

wiedzy

02 Zna metody postepowania

fizjoterapeutycznego w wybranych

chorobach narządu rodnego kobiet

K_W04

K_W11

K_W18

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WG02

03 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii w chorobach narządów

rodnych oraz w czasie ciąży i połogu.

K_W12

P7SM_WG02

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

04 Potrafi zaproponować i przeprowadzić

postępowanie fizjoterapeutyczne w

chorobach ginekologicznych, ciąży i

połogu.

K_U09

K_U15

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Rozumie konieczność posiadania wiedzy

z zakresu ginekologii i położnictwa jako

podstawy do planowania i prowadzenia

skutecznej fizjoterapii. Prezentuje

aktywność w przygotowaniu

praktycznym do wykonywania zawodu, z

zachowaniem bezpieczeństwa własnego

oraz pacjenta

K_K01

K_K08

K_K09

P7SM_KK01

P7SM_UK05

P7SM_KO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

P1 – test pisemny

Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób

oceny

01 K8, A9, A10, P1 F4, P1

02 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P11, P15 F4, P1

03 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, P1

04 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, F3

05 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, F3, P1

Studia niestacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób

oceny

01 A7, A8, P1 F4, P1

02 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P9, P10 F4, P1

03 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, P1

04 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, F3

05 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, F3, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS;

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 30 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwium ......................................................................................................4 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6

− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ ................................................... ............. 30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................... ..10 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ............ .......................................................... 20 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..........5 h

− przygotowanie do kolokwiów .......................................................................................... .............. 5 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...................................................................................10 h

− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………….9 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2

− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w onkologii i medycynie paliatywnej

KOD ECTS: 126-26-30-C12

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,

Genetyka człowieka, Patologia

ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z fizjoterapią stosowaną u pacjentów z chorobami

nowotworowymi. Przygotowanie studentów do prowadzenia fizjoterapii w onkologii oraz u pacjentów

objętych opieka paliatywną – ze szczególnym uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań stosowanych

zabiegów.

III. Forma zajęć: ćwiczenia kliniczne (K)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – ćw. 3 godz.; niestacjonarne – 2 godz.)

K1 Rak piersi - kinezyterapia po leczeniu oszczędzającym oraz pełnej mastektomii.

Usprawnianie po operacjach odtwórczych piersi.

K2 Profilaktyka i leczenie obrzęku limfatycznego po mastektomii. Fizjoprofilaktyka po

leczeniu operacyjnym raka piersi. Rola klubów Amazonek.

K3 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym raka szyjki macicy, macicy i sromu.

K4 Postępowanie fizjoterapeutyczne u pacjentów z nowotworami układu moczowo-

płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, jądra, prącia).

K5 Kompleksowy program rehabilitacji po leczeniu operacyjnym raka płuc.

K6 Fizjoterapia w leczeniu nowotworów tkanek miękkich i kości.

K7 Fizjoterapia w przypadku guzów nowotworowych w obrębie głowy i szyi.

K8 Fizjoterapia niedowładów i porażeń powstających w wyniku przerzutów nowotworów.

K9 Opieka paliatywna – zadania fizjoterapii.

K10 Fizykoterapia w chorobach nowotworowych – wskazania i przeciwwskazania.

Podsumowanie wiadomości, sprawdzian praktyczny.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

− Jeziorski A. Onkologia Podręcznik dla pielęgniarek. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.

− Kułakowski A., Skowroński-Gardas A. (red.). Onkologia Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL

Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.

− Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.

− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II.

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.

− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012.

Literatura uzupełniająca:

Makles-Kacy I., Nowak Z., Plewa M. Rehabilitacja pacjentów w przebiegu leczenia nabłonkowych

nowotworów głowy i szyi. Fizjoterapia, 2004, 12, 2: 40-46.

Jassem J. Rak sutka – podręcznik dla studentów i lekarzy. Springer – PWN, Warszawa 1998.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody

leczenia wybranych chorób

nowotworowych w stopniu

umożliwiającym stosowanie metod

fizjoterapii.

K_W04 K_W11 K_W18

P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02

02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii stosowanych u pacjentów

poddanych leczeniu chirurgicznemu

nowotworów.

K_W02

P7SM_WG01 P7SM_WG02

03 Posiada wiedzę na temat właściwego

doboru zabiegów fizjoterapii u pacjentów

z różnymi chorobami nowotworowymi –

zna wskazania i przeciwwskazania

zabiegów.

K_W12

K_W13

P7SM_WG02 P7SM_WG04 P7SM_WG04

w zakresie

umiejętności

04 Stosuje różnorodne techniki

fizjoterapeutyczne w pracy z pacjentem

onkologicznym, wykorzystuje

odpowiedni sprzęt do prowadzenia

fizjoterapii.

K_U06

K_U08 K_U10 K_U11

P7SM_UW01 P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01

05 Potrafi zaproponować i wdrożyć program

usprawniania pacjentów z chorobami

nowotworowymi.

K_U09

K_U15

P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW03 P7SM_UW05

06 Potrafi udzielić porady dla pacjenta w

zakresie działań profilaktyczno-

zdrowotnych.

K_U02 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

07 Rozumie konieczność posiadania wiedzy

z zakresu onkologii jako podstawy do

planowania i prowadzenia skutecznej

fizjoterapii.

K_K01

P7SM_KK01

08 Okazuje tolerancję dla różnych postaw i

zachowań pacjentów, ma świadomość

wpływu choroby na zachowania

pacjenta,

K_K05 P7SM_KK04

09 Wykazuje odpowiedzialność za

przygotowanie do pracy, realizuje

zadania zgodnie z zasadami BHP.

K_K08 K_K09

P7SM_UK05 P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – zaliczenie praktyczne (program usprawniania, porada dla pacjenta w zakresie działań profilaktyczno-

zdrowotnych) P2 – zaliczenie pisemne Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne i niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 K1 – K10 F1, P2

02 K1 – K10 F1, P2

03 K1 – K10 F1, P2

04 K1 – K10 F3

05 K1 – K10 F3

06 K1 – K10 F3

07 K1 – K10 P2, F3

08 K1 – K10 F3

09 K1 – K10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach klinicznych...............................................................................................30 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………10 h

RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6 − udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………10 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..20 h − konsultacje.......................................................................................................................... ..........1 h

RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego……………………………………………..……14 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………15 h

RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,4 − udział w ćwiczeniach klinicznych.................................................................................... ...........20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Prof. dr hab. Andrzej Pucher, Mgr Dorota Dziechcińska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizykoterapia

KOD ECTS: 126-26-30-B6

PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 30/20

Ćwiczenia – liczba godzin

60/50

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Biofizyka, Fizjologia człowieka,

Fizjoterapia ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Znajomość różnych postaci energii fizykalnej, charakterystyka biofizyczna

oraz oddziaływanie na poszczególne narządy i układy w procesie profilaktyki i leczenia. Znajomość

metodyki wykonania zabiegów według wskazań lekarskich, dobór i obsługa urządzeń stosowanych w

fizykoterapii, prowadzenie dokumentacji medycznej.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)

IV. Treści programowe: studia stacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane do

uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Wk2 Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na

organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), cechy fizyczne, mechanizm

oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego, wskazania i

przeciwwskazania. Wk4 Światłolecznictwo - promieniowanie nadfioletowe (UV), podział i właściwości promieniowania

ultrafioletowego, oddziaływanie na ustrój, działanie biologiczne, odczyny, wskazania i

przeciwwskazania.. Wk5 Elektroterapia - prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska

elektrochemiczne, elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń

krwionośnych na prąd stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i

przeciwwskazania. Wk6 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie

biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,

przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk7 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.

Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania.

WK8 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy

interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do

stosowania prądów interferencyjnych. Wk9 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia

mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.

Wk10 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie

biologiczne pola magnetycznego. Wk11 Magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Wk12 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i

ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk13 Laseroterapia - podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,

urządzenia generujące promieniowanie laserowe. Wk14 Wykorzystanie światła laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej,

wskazania i przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej. Wk15 Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 4g) L1 Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w fizykoterapii. Algorytm postępowania

obowiązujący podczas wykonywania zabiegów fizykalnych. L2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów. Ogólna metodyka

wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia,

charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. Leczenie zimnem –

ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania, obowiązujące zasady BHP L3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.

Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. IR. Naświetlania

pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące

zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób

oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych

w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady

dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Naświetlania

ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na

organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia -

zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP.

Laseroterapia - rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów L6 Elektroterapia wprowadzenie do tematu. Rodzaje prądów stosowanych w medycynie fizykalnej.

Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu

stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii,

obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,

kończyn dolnych , tułowia i w okolicach wrażliwych. Wskazania i przeciwwskazania L7 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,

działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania

energii, obowiązujące zasady BHP. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn

dolnych, w obrębie tułowia oraz w okolicach wrażliwych, wskazania i przeciwskazania L8 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka

zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania

poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.

Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do

stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem

podstawowych kombinacji prądów . Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn

dolnych i tułowia. Sposób generowania, rodzaje oraz działanie i zastosowanie prądów

izodynamicznych. Prądy izodynamiczne – szczegółowa metodyka zabiegów. L9 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja

pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu, wskazania i

przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn

górnych, dolnych ,tułowia, szyi i twarzy – metodyka zabiegu Elektrostymulacja przeciwbólowa -

metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.

L10 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, zasady

dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Rodzaje i technika zabiegów. metodyka

zabiegów w obrębie kończyn górnych , kończyn dolnych tułowia, wskazania i

przeciwwskazania, zasady BHP. L11 TENS - cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP, rodzaje i

technika zabiegów. Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia,

wskazania i przeciwwskazania. L12 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii

wykorzystywanych w terapii, TERAPULS , cel stosowania terapii, metodyka zabiegów, zasady

dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Impulsowe pole magnetyczne niskiej

częstotliwości – MAGNETRONIK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika

zabiegów. L13 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel stosowania

terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,

kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L14 SONOFOREZA – cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn

i tułowia - wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L15 Zaliczenie praktyczne przedmiotu – metodyka wykonania podstawowych zabiegów z

fizykoterapii studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Termoterapia :Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje

stosowane do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła,

właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na organizm, wymiana ciepła, drogi

wymiany ciepła, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Wk2 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), nadfioletowe (UV), cechy fizyczne,

mechanizm oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego i

ultrafioletowego, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne,

elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd

stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania.

Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Wk4 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie

biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,

przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk5 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.

Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania. WK6 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy

interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do

stosowania prądów interferencyjnych. Wk7 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia

mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.

Wk8 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie

biologiczne pola magnetycznego, magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i

przeciwwskazania do zabiegów. Wk9 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i

ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk10 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,

urządzenia generujące promieniowanie laserowe, wykorzystanie światła laserowego w

rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i przeciwwskazania do stosowania

techniki laserowej. Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 4 g) L1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące

w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów

fizykalnych. L2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów, Ogólna metodyka

wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia,

charakterystyka i cel stosowania terapii, ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania,

obowiązujące zasady BHP. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. L3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.

Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania,

Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady

BHP. L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób

oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych

w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady

dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, Naświetlania ogólne i miejscowe –

szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady BHP. L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na

organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia -

rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i

przeciwwskazania, stosowanie technik laserowych w praktyce, obowiązujące zasady BHP. L6 Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu

stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii,

obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,

dolnych, tułowia oraz metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych. Wskazania i

przeciwwskazania. L7 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,

działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania

energii, wskazania i L8 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka

zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania

poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.

Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do

stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem

podstawowych kombinacji prądów. L9 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja

pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych, w obrębie tułowia, szyi

i twarzy – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja

przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L10 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, prądy TENS - cel stosowania terapii,

rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP.

Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i dolnych, wskazania i przeciwwskazania. L11 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii

wykorzystywanych w terapii - TERAPULS. Impulsowe pole magnetyczne niskiej

częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika

zabiegów, metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, zasady

dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP L12 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel

stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. UD i SONOFOREZA - metodyka

zabiegów w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych i tułowia wskazania i

przeciwwskazania, zasady BHP. L13 (2 g)

Zaliczenie praktyczne przedmiotu – metodyka wykonania podstawowych zabiegów

fizykoterapeutycznych

V. Literatura Literatura podstawowa:

− Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009. − Bauer A., Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Ostrowiec

Św.iętokrzyski, 2005. − Janczak Z. [i in]. Przewodnik do ćwiczeń z fizykoterapii. Cz. 1-2. Warszawa 2001. − Kinalski R. Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Dla studentów wydziałów fizjoterapii akademii

medycznych. Urban & Partner. Wrocław 2002.

− Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008. − Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003.

− Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wrocław 2002. − Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000. − Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. 2. Wrocław 2002. − Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. Warszawa 2006. − Podstawy laseroterapii. Gliwice 2002.

− Polak A., Chmielewska D., Kozioł P., Rzepka R. Terapia ultradźwiękowa. Gliwice 2002 − Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa

2008 − Szczegielniak J., Migała M. Fizykoterapia w praktyce. Skrypt dla studentów kierunku

fizjoterapia. Opole 2005 13.Sieroń A., Cieślar G., Adamek M. Magnetoterapia i Laseroterapia. Śląska Akademia Medyczna. Katowice 1994 14.Taradaj J. Światłolecznictwo praktyczne. Gliwice 2002 15. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Red. A. Sieroń. Wyd. 2. Bielsko- Biała 2002 Literatura uzupełniająca:

− Kahn J. Elektroterapia. Zasady i zastosowanie. Warszawa 1996 − Franek A., Franek E., Polak A. Nowoczesna elektroterapia. Wybór zagadnień. − Katowice 2001

− Zastosowanie zimna w medycynie- kriochirurgia i krioterapia. Red. A. Sieroń,

G.Cieślar. Bielsko- Biała 2003 − Zati A. Stymulacja pulsującym polem elektromagnetycznym. Gliwice 2002 − Kwolek A.- Rehabilitacja medyczna, Urban &Partner, 2003

VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada wiedzę na temat wpływu

czynników fizycznych stosowanych w

zabiegach fizykoterapii na tkanki

organizmu człowieka.

K_W03

P7SM_WG01 P7SM_WG02

02 Zna podstawowe objawy chorób w stopniu

umożliwiającym stosowanie zabiegów z

zakresu fizykoterapii.

K_W18 P7SM_WG02

03 Zna i rozumie mechanizmy działania,

skutki uboczne oraz wskazania i

przeciwskazania zabiegów z zakresu

fizykoterapii.

K_W13

P7SM_WK04

04 Zna działanie i zastosowania

specjalistycznego sprzętu stosowanego w

fizykoterapii

K_W15 P7SM_WK04 P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

05 Posługuje się zaawansowanym technicznie

sprzętem stosowanym w wykonywaniu

zabiegów z zakresu medycyny fizykalnej u

pacjentów w różnym wieku i z różnymi

rodzajami dysfunkcji.

K_U08 K_U10 K_U11

P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01

06 Potrafi zastosować wiedzę teoretyczną z

zakresu fizykoterapii w bezpośredniej

pracy z pacjentem.

K_U20

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

07 Posiada świadomość własnych ograniczeń,

nie podejmuje działań wykraczających

poza kompetencje fizjoterapeuty, rozumie

potrzebę stałego uaktualniania swojej

wiedzy.

K_K02 P7SM_KK01

08 Wykazuje odpowiedzialność za

przygotowanie do pracy, realizuje zadania

zgodnie z zasadami BHP.

K_K08 K_K09

P7SM_UK05 P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z testu oraz ocena z zaliczenia praktycznego

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 03 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 04 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 05 L1 – L15 F3 06 L1 – L15 F3 07 L1 – L15 F3 08 L1 – L15 F3

studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 03 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 04 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 05 L1 – L13 F3 06 L1 – L13 F3 07 L1 – L13 F3 08 L1 – L13 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 30 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................60 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ........................................................................................................ ............. 1 h

RAZEM: 92 h

2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów pisemnych……………………………........................................ 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .10 h − przygotowanie do egzaminu …………............................................................................................... .10 h

RAZEM: 28 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,9 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....60 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego….............................................................................10 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .................................................................................. ...................................... 20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....50 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ..................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 72 h

2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów pisemnych……………………………........................................ 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .20 h − przygotowanie do egzaminu …………................................................................................. ...............20 h

RAZEM: 48 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................50 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego….............................................................................20 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska

mgr Elżbieta Praszel lek. med. Urszula Maria Hura – Ruitenbach

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kinezjologia

KOD ECTS: 120-26-30-A13

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/15 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Biomechanika Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z mechanizmem kontroli oraz sterowania czynnościami ruchowymi.

Zapoznanie z mechaniką aparatu ruchu człowieka i opisanie jej cech. Analiza biomechaniczna i kinematyczna

podstawowych form aktywności człowieka. Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi motoryczności

człowieka.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Wprowadzenie do kinezjologii. Określenie związków przyczynowo-skutkowych w funkcjach

ruchowych człowieka. Podstawy ruchu na różnych poziomach funkcji organizmu. Mechanizmy

regulacji ruchów. Uwarunkowania neuroregulacyjne. Funkcje odruchowe i ruchy zamierzone.

Wk2 Zabezpieczenie bioenergetyczne ruchów. Znaczenie mechaniki kręgosłupa w statyce i w

czynnościach ruchowych człowieka. Bierny mechanizm stabilizujący.

Wk3 Czynny mechanizm stabilizujący kręgosłupa, poziomy stabilizacji i ruchów w obrębie

kręgosłupa. Prawidłowości i nieprawidłowości wzorców ruchowych dla funkcji kręgosłupa.

Uwarunkowania kontroli postawy ciała. Równowaga – stabilność i zmienności postawy ciała.

Wk4 Uwarunkowania tworzenia nawyków ruchowych. Wzorce ruchowe dla prawidłowości i

nieprawidłowości kinematyki. Łańcuchy biokinematyczne. Etiologia wad postawy. Sterowanie

ruchem. Kontrola ruchów lokomocyjnych. Biomechanika poruszania się człowieka – chód, bieg,

skoki.

Wk5 Zmiany w motoryce jako podstawa aktywności ruchowej adaptacyjnej. Analiza chodu

patologicznego. Kinezjologiczne aspekty upadków.

Wk6 Wybrane zagadnienia specyfiki ruchów osób niepełnosprawnych

Wk7 Optymalizacja ruchu w odniesieniu do wykonywanych funkcji życiowych. Terapia ruchem.

Wk8 Kinezjologiczne aspekty sportu niepełnosprawnych.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Zagadnienia podstawowe -

budowa i rodzaje połączeń stawowych, mechanika stawów.

L2 Kończyna dolna - osteologia, miologia, mechanika stawów.

L3 Wzorce funkcjonalne kończyn dolnych według koncepcji PNF (Proprioceptive Neuromuscular

Facilitation).

L4 Tułów - osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa.

L5 Tułów - osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa c.d.

L6 Łańcuchy kinematyczne - cechy ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.

L7 Formy współdziałania mięśni. Praktyczne zastosowanie oraz wady i zalety ćwiczeń w otwartym i

zamkniętym łańcuchu kinematycznym.

L8 Anatomiczne taśmy mięśniowo-powięziowe w ruchu. Koncepcja Anatomy Trains.

L9 Taśmy mięśniowo-powięziowe - wpływ zaburzeń w obrębie wybranych taśm na mechanikę ciała

człowieka.

L10 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu - cykl chodu, fazy cyklu

chodu.

L11 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu. Zdarzenia i okresy cyklu

chodu.

L12 Analiza chodu prawidłowego. Parametry czasowo - przestrzenne.

L13 Analiza chodu prawidłowego. Parametry kinematyczne miednicy i stawów kończyny dolnej.

L14 Analiza chodu prawidłowego. Parametry dynamiczne chodu. Analiza sił reakcji podłoża.

L15 FMS (Functional Movement Screen) jako metoda oceny zdolności motorycznych. Analiza i

interpretacja wyników testu FMS. Przykłady ćwiczeń kształtujących wybrane cechy motoryczne.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Wprowadzenie do kinezjologii. Określenie związków przyczynowo-skutkowych w funkcjach

ruchowych człowieka. Podstawy ruchu na różnych poziomach funkcji organizmu. Mechanizmy

regulacji ruchów. Uwarunkowania neuroregulacyjne. Funkcje odruchowe i ruchy zamierzone.

Wk2 Zabezpieczenie bioenergetyczne ruchów. Znaczenie mechaniki kręgosłupa w statyce i w

czynnościach ruchowych człowieka. Bierny mechanizm stabilizujący. Czynny mechanizm

stabilizujący kręgosłupa, poziomy stabilizacji i ruchów w obrębie kręgosłupa. Prawidłowości i

nieprawidłowości wzorców ruchowych dla funkcji kręgosłupa. Uwarunkowania kontroli postawy

ciała. Równowaga – stabilność i zmienności postawy ciała.

Wk3 Uwarunkowania tworzenia nawyków ruchowych. Wzorce ruchowe dla prawidłowości i

nieprawidłowości kinematyki. Łańcuchy biokinematyczne. Etiologia wad postawy. Sterowanie

ruchem. Kontrola ruchów lokomocyjnych. Biomechanika poruszania się człowieka – chód, bieg,

skoki.

Wk4 Zmiany w motoryce jako podstawa aktywności ruchowej adaptacyjnej. Analiza chodu

patologicznego. Kinezjologiczne aspekty upadków. Wybrane zagadnienia specyfiki ruchów osób

niepełnosprawnych.

Wk5 Optymalizacja ruchu w odniesieniu do wykonywanych funkcji życiowych. Terapia ruchem.

Kinezjologiczne aspekty sportu niepełnosprawnych.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Zagadnienia podstawowe -

budowa i rodzaje połączeń stawowych, mechanika stawów.

L2 Kończyna dolna- osteologia, miologia, mechanika stawów. Wzorce funkcjonalne kończyn dolnych

według koncepcji PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation).

L3 Tułów- osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa.

L4 Łańcuchy kinematyczne- cechy ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.

Formy współdziałania mięśni. Praktyczne zastosowanie oraz wady i zalety ćwiczeń w otwartym i

zamkniętym łańcuchu kinematycznym.

L5 Anatomiczne taśmy mięśniowo-powięziowe w ruchu. Koncepcja Anatomy Trains. Taśmy

mięśniowo-powięziowe- wpływ zaburzeń w obrębie wybranych taśm na mechanikę ciała

człowieka.

L6 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu- cykl chodu, fazy cyklu chodu,

zdarzenia i okresy cyklu chodu.

L7 Analiza chodu prawidłowego- parametry czasowo-przestrzenne, parametry kinematyczne

miednicy i stawów kończyny dolnej, parametry dynamiczne chodu. Analiza sił reakcji podłoża.

L8 FMS (Functional Movement Screen) jako metoda oceny zdolności motorycznych. Analiza i

interpretacja wyników testu FMS. Przykłady ćwiczeń kształtujących wybrane cechy motoryczne.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Kasperczyk T., Mucha D. Zarys Kinezjologii, Wyd. JET, Kraków 2016

2. Zagrobelny Z., Woźniewski M. Biomechanika kliniczna, Wyd. AWF, Wrocław 2007

3. Bober T., Zawadzki J. Biomechanika układu ruchu człowieka, Wyd. BK, Wrocław 2006

4. Bochenek A. Reicher M. Anatomia człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2006

5. Raczek J. Antropomotoryka. Teoria motoryczności człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2010

6. Osiński W. Antropomotoryka, Wyd. AWF, Poznań 2000

7. Suchanowski A., Okulczyk K. Aktywność Ruchowa Adaptacyjna, Wyd. AWFiS Gdańsk, 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. Thurnell-Read J. Kinesiology. Wyd. Life-Work Potential, 2011

2. Neumann D.A. Kinesiology of the musculoskeletal system. Foundations for Rehabilitation, Elsevier Mosby, Missouri

2010

3. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007

4. Sozański H. Podstawy treningu sportowego. COS Warszawa, 1999.

5. Zając A., Wilk M., Poprzęcki S., Bacik B. Współczesny trening siły mięśniowej. Wyd. AWF Katowice 2009

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada pogłębioną wiedzę w zakresie

funkcjonowania układu ruchu człowieka

K_W01

K_W03

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Zna przyczyny i mechanizmy powstawania zaburzeń

i dysfunkcji w układzie ruchu pacjentów w różnych

etapach ontogenezy

K_W04

K_W11

P7SM_WG02

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Analizuje podstawowe parametry kinematyczne

chodu oraz wykonuje prostą analizę zdolności

motorycznych w celu oceny stanu funkcjonalnego

niezbędnej do programowania i prowadzenia

rehabilitacji.

K_U07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

04 Potrafi posługiwać się sprzętem do diagnostyki

funkcjonalnej układu ruchu.

K_U12 P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Rozumie potrzebę poszerzania i uaktualniania swojej

wiedzy z zakresu nauki o ruchu w celu lepszego

przygotowania do pracy zawodowej.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

F5 – udział w dyskusji

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk7, L1 – L15 F1, F4, P1

02 Wk5, Wk6, Wk8 F1, F4, P1

03 L3 – L14 F1, F3

04 L15 F1, F3

05 L1 – L15 F1, F3, P1

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, L1 – L7 F1, F4, P1

02 Wk4, Wk5, L5, L6, F1, F4, P1

03 L2 – L7 F1, F3

04 L8 F1, F3

05 L1 – L8 F1, F3, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ................15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................................................... ..... 30 h

− konsultacje ......................................................................................................... ............................. 1 h

RAZEM: 46 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ...........5 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... 6 h

− przygotowanie do testu pisemnego ............................................................................................ ....... 3 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS= 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................... ........................................... 30 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... .... 6 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ................10 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................ 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 26 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..............4 h

− przygotowanie do kolokwium .............................................................................................................5 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .................................................................................. 15 h

− przygotowanie do testu pisemnego ................................................................................................ ... 10 h

RAZEM: 34 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS= 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ .......... 15 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ....................................................................................... 15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr hab. prof. nazw. Andrzej Suchanowski

dr Katarzyna Balewska-Juras

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w chirurgii

KOD ECTS: 126-26-30-C8

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,

Patologia ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami

leczenia wybranych jednostek chorobowych w stopniu umożliwiającym stosowanie fizjoterapii. Zadaniem

wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii klinicznej w

chirurgii.

III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia stosowane w chirurgii. Klasyfikacja i charakterystyka

zabiegów chirurgicznych. Chirurgia tradycyjna i chirurgia laparoskopowa.

Wk2 Rany pooperacyjne, proces gojenia. Czynniki ryzyka powikłań leczenia

chirurgicznego, rodzaje powikłań. Ból pooperacyjny.

Wk3 Angiochirurgia – choroby naczyń tętniczych – miażdżyca tętnic obwodowych,

choroba Buergera.

Wk4 Angiochirurgia – choroby naczyń żylnych – zakrzepica żylna, przewlekła

niewydolność żylna, żylaki.

Wk5 Torakochirurgia – operacje deformacji klatki piersiowej, guzy śródpiersia, odma

opłucnowa, operacje tarczycy.

Wk6 Chirurgia jamy brzusznej - kamica pęcherzyka żółciowego, zapalenie

wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki, przepukliny jamy brzusznej

Wk7 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym

szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej

i jamy brzusznej.

Wk8 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia stosowane w chirurgii. Klasyfikacja i charakterystyka

zabiegów chirurgicznych. Chirurgia tradycyjna i chirurgia laparoskopowa. Rany

pooperacyjne, proces gojenia. Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego,

rodzaje powikłań. Ból pooperacyjny.

Wk2 Angiochirurgia – choroby naczyń tętniczych – miażdżyca tętnic obwodowych,

choroba Buergera. Choroby naczyń żylnych – zakrzepica żylna, przewlekła

niewydolność żylna, żylaki.

Wk3 Torakochirurgia – operacje deformacji klatki piersiowej, guzy śródpiersia, odma

opłucnowa, operacje tarczycy.

Wk4 Chirurgia jamy brzusznej - kamica pęcherzyka żółciowego, zapalenie

wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki, przepukliny jamy brzusznej

Wk5 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym

szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej

i jamy brzusznej. Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,

2006.

2. Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012.

3. Noszczyk W. Chirurgia – repetytorium. PZWL, 2014.

4. Głuszek S. Chirurgia. Podręcznik dla studentów wydziałów nauk o zdrowiu. PZWL, 2008

Literatura uzupełniająca:

1. Blann A. Zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Poradnik lekarza praktyka. Medisfera 2011.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody

leczenia chirurgicznego wybranych

chorób w stopniu umożliwiającym

stosowanie metod fizjoterapii.

K_W04

K_W11

K_W18

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii stosowanych u pacjentów

poddanych leczeniu chirurgicznemu.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zaproponować sposób

postępowania fizjoterapeutycznego w

chorobach leczonych chirurgicznie.

K_U09

K_U15

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Rozumie konieczność posiadania wiedzy

z zakresu chirurgii klinicznej jako

podstawy do planowania i prowadzenia

skutecznej fizjoterapii.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk8 F1, P2

02 Wk1-Wk8 F1, P2

03 Wk1-Wk8 P2

04 Wk1-Wk8 P2

Studia niestacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 F1, P2

02 Wk1-Wk5 F1, P2

03 Wk1-Wk5 P2

04 Wk1-Wk5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................................... .........................15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje............................................................................ ........................................................1 h

RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Tadeusz Trzaska, prof. OSW

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w ginekologii i położnictwie

KOD ECTS: 126-26-30-C7

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,

Fizjologia człowieka,

Patologia ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami

leczenia wybranych jednostek chorobowych w zakresie ginekologii w stopniu umożliwiającym stosowanie

fizjoterapii. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu oraz połogu. Zadaniem

wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii klinicznej w

ginekologii i położnictwie.

III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Fizjologia i patologia aparatu stabilizującego narządy miednicy mniejszej

(anatomia dna miednicy, anatomia czynnościowa, przyczyny, skutki i rozpoznanie

uszkodzeń tkanki łącznej).

Wk2 Wybrane schorzenia ginekologiczne (zaburzenie statyki narządów rodnych,

nietrzymanie moczu, pęcherz moczowy nadaktywny) – diagnostyka, obraz

kliniczny, leczenie zachowawcze.

Wk3 Rola fizjoterapii w profilaktyce i leczeniu chorób narządów rodnych.

Wk4 Ginekologia operacyjna i postępowanie fizjoterapeutyczne.

Wk5 Ciąża, poród, połóg.

Wk6 Szkoła rodzenia – wskazania i przeciwwskazania do aktywności fizycznej,

ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i obniżania się

narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy.

Wk7 Rehabilitacja w połogu (po porodzie fizjologicznym i po cesarskim cięciu).

Wk8 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.

Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – wykład 1, 2, 3, 7, 8 Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – wykład 4, 5, 6

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Fizjologia i patologia aparatu stabilizującego narządy miednicy mniejszej.

Wk2 Wybrane schorzenia ginekologiczne (zaburzenie statyki narządów rodnych,

nietrzymanie moczu) – diagnostyka, obraz kliniczny, leczenie operacyjne i

zachowawcze. Rola metod fizjoterapii w profilaktyce i leczeniu.

Wk3 Ciąża, poród, połóg. Szkoła rodzenia – wskazania i przeciwwskazania do

aktywności fizycznej, ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i

obniżania się narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy.

Wk4 Rehabilitacja w połogu (po porodzie fizjologicznym i po cesarskim cięciu).

Wk5 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.

Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – wykład 1, 2, 4,5 Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – wykład 3

V. Literatura Literatura podstawowa:

Literatura podstawowa:

Rechberger T., Uroginekologia Praktyczna, Lublin 2007, Jóźwik M., Szymanowski P., Uroginekologia. Algorytmy

postępowania terapeutycznego, Gdynia 2017.

Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.

Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali. PZWL, Warszawa, 2006.

Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie. Wydawnictwo Skryptowe nr 112, AWF,

Kraków 1991.

Literatura uzupełniająca Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.

Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,

2000.

Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol. Pol. 2010, 81, 441-445

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

01 Posiada pogłębioną wiedzę niezbędną do

opisu procesów fizjologicznych kobiet w

różnym wieku.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

wiedzy

02 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody

leczenia wybranych chorób kobiet w

stopniu umożliwiającym stosowanie

metod fizjoterapii.

K_W04

K_W11

K_W18

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WG02

03 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii w chorobach narządów

rodnych oraz w czasie ciąży i połogu.

K_W12

P7SM_WG02

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

04 Potrafi zaproponować sposób

postępowania fizjoterapeutycznego w

chorobach ginekologicznych.

K_U09

K_U15

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW05

05 Potrafi udzielić porady w zakresie

profilaktyki chorób narządów rodnych

oraz właściwego stylu życia w okresie

ciąży.

K_U02 P7SM_UK02

w zakresie 06 Rozumie konieczność posiadania wiedzy K_K01 P7SM_KK01

kompetencji

społecznych

z zakresu ginekologii i położnictwa jako

podstawy do planowania i prowadzenia

skutecznej fizjoterapii.

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F7 – opracowanie porady dla kobiety z wybranym schorzeniem ginekologicznym/kobiety w ciąży

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk4 F1, P2

02 Wk2 F1, P2

03 Wk1-Wk8 F1, P2

04 Wk8 F7, P2

05 Wk3, Wk5 F7

06 Wk1-Wk8 P2

Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk3 F1, P2

02 Wk2 F1, P2

03 Wk1-Wk5 F1, P2

04 Wk5 F7, P2

05 Wk3, Wk5 F7

06 Wk1-Wk5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje.............................................................................................. ......................................1 h

RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w intensywnej terapii

KOD ECTS: 126-26-30-C11

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Patologia ogólna, Pierwsza pomoc

przedmedyczna, Fizjoterapia

ogólna, Kinezyterapia

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zasadami pracy oraz rolą fizjoterapeuty na

Oddziale Intensywnej Terapii (OIT).

III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Zespół terapeutyczny i specyfika pracy na Oddziale Intensywnej Terapii.

Profilaktyka zakażeń. Rola fizjoterapeuty w OIT. Metody oceny stanu pacjenta.

Zagadnienia etyczne w intensywnej terapii.

Wk2 Stany zagrożenia życia - obraz kliniczny. Ostre zespoły wieńcowe. Zawał serca.

Udział fizjoterapeuty w opiece nad pacjentem.

Wk3 Rola fizjoterapeuty w przypadku stanów zagrożenia życia - nagłe zatrzymanie

krążenia, wstrząs.

Wk4 Rola fizjoterapeuty w opiece nad chorym z ostrą niewydolnością oddechową

Wk5 Zator płucny, jako najgroźniejsze powikłanie długotrwałego unieruchomienia.

Rola fizjoterapii w profilaktyce zatoru płucnego.

Wk6 Usprawnianie lecznicze chorych nieprzytomnych i sztucznie wentylowanych.

Wk7

Udział fizjoterapeuty w postępowaniu z chorym z obrzękiem płuc przebywającym

w OIT.

Wk8 Udział fizjoterapeuty w intensywnej terapii ostrych zatruć.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Zespół terapeutyczny i specyfika pracy na Oddziale Intensywnej Terapii.

Profilaktyka zakażeń. Rola fizjoterapeuty w OIT. Metody oceny stanu pacjenta.

Zagadnienia etyczne w intensywnej terapii.

Wk2 Stany zagrożenia życia - obraz kliniczny: ostre zespoły wieńcowe, zawał serca,

nagłe zatrzymanie krążenia, wstrząs. Udział fizjoterapeuty w opiece nad

pacjentem.

Wk3 Rola fizjoterapeuty w opiece nad chorym z ostrą niewydolnością oddechową,

obrzękiem płuc. Usprawnianie lecznicze chorych nieprzytomnych i sztucznie

wentylowanych.

Wk4 Zator płucny, jako najgroźniejsze powikłanie długotrwałego unieruchomienia.

Rola fizjoterapii w profilaktyce zatoru płucnego.

Wk5 Udział fizjoterapeuty w intensywnej terapii ostrych zatruć.

V. Literatura Literatura podstawowa:

1. Grabowska-Gaweł A. Wybrane zagadnienia z pielęgnacji i leczenia chorych w oddziale intensywnej terapii dla

studentów pielęgniarstwa. Wydawnictwo Naukowe UMK, Bydgoszcz 2008.

2. Grabowska-Gaweł A., Inwazyjne metody diagnostyczne i terapeutyczne stosowane w oddziale intensywnej

terapii i towarzyszące im powikłania. Zagadnienia dla studentów pielęgniarstwa. Wydawnictwo Naukowe UMK,

Bydgoszcz 2009.

3. Wołowicka L., Dyk D., Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo, PZWL, Warszawa 2007.

4. Stany nagłe pod redakcją Tomasza Hryniewieckiego. Medical Tribune Polska. Warszawa, 2017.

5. Usprawnianie lecznicze krytycznie chorych. Pod redakcją Romana Szulca. Urban&Partner, Wrocław, 2001.

Literatura uzupełniająca:

1. Zespól ostrych zaburzeń oddechowych (ARDS). Postępowanie w trudnej sytuacji. Zdzisław Kruszyński. PZWL,

2008.

2. Stany nagłe w intensywnej opiece neurologicznej. Redaktor E.M. Manno. EDRA Urban&Partner, Wrocław

2014.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje obraz kliniczny oraz

mechanizm procesów patologicznych

chorób wymagających hospitalizacji w

Oddziale Intensywnej Terapii.

K_W04

K_W11

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Zna fizjologiczne i biochemiczne skutki

długotrwałego unieruchomienia

pacjentów.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

03 Zna wskazania i przeciwskazania

zabiegów z zakresu fizjoterapii

stosowanych u pacjentów

przebywających w OIT.

K_W13

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

04 Potrafi zaproponować sposób

postępowania fizjoterapeutycznego z

pacjentem przebywającym w OIT.

K_U09 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Dostrzega i analizuje dylematy etyczne w

intensywnej terapii, poszukuje

optymalnych rozwiązań zgodnych z

zasadami etyki.

K_K06

P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F5 – dyskusja P2 – zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk8 F1, P2

02 Wk1-Wk8 F1, P2

03 Wk1-Wk8 F1, P2

04 Wk1-Wk8 P2

05 Wk1 F5, P2

Studia niestacjonarne Nr

efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 F1, P2

02 Wk1-Wk5 F1, P2

03 Wk1-Wk5 F1, P2

04 Wk1-Wk5 P2

05 Wk1 F5, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje................................................................................................. ...................................1 h

RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Krzysztof Mazurek XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w onkologii i medycynie paliatywnej

KOD ECTS: 126-26-30-C12

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,

Genetyka człowieka, Patologia

ogólna

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami

leczenia najczęściej występujących nowotworów, w stopniu umożliwiającym stosowanie fizjoterapii.

Zadaniem wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii

klinicznej w onkologii oraz opiece paliatywnej.

III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Przyczyny nowotworów. Charakterystyka choroby nowotworowej. Epidemiologia

nowotworów. Klasyfikacja TNM nowotworów złośliwych.

Wk2 Diagnostyka chorób nowotworowych. Metody leczenia – chirurgiczne (operacje radykalne,

oszczędzające, paliatywne, odtwórcze, profilaktyczne, operacje przerzutów), radioterapia,

chemioterapia, hormonoterapia, immunoterapia.

Wk3 Rak piersi – obraz kliniczny, metody leczenia.

Wk4 Obraz kliniczny nowotworów narządu rodnego – nowotwory macicy, jajnika, sromu, pochwy.

Wk5 Nowotwory układu moczowo-płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu

krokowego, jądra, prącia)

Wk6 Nowotwory głowy i szyi, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego

Wk7 Nowotwory tkanek miękkich i kości.

Wk8 Rola fizjoterapii w leczeniu pacjentów z chorobami nowotworowymi. Rola opieki paliatywnej.

Zaliczenie przedmiotu.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Przyczyny nowotworów. Charakterystyka choroby nowotworowej. Epidemiologia nowotworów.

Klasyfikacja TNM nowotworów złośliwych. Diagnostyka chorób nowotworowych. Metody

leczenia – chirurgiczne (operacje radykalne, oszczędzające, paliatywne, odtwórcze,

profilaktyczne, operacje przerzutów), radioterapia, chemioterapia, hormonoterapia,

immunoterapia.

Wk2 Rak piersi – obraz kliniczny.

Wk3 Obraz kliniczny nowotworów narządu rodnego – nowotwory macicy, jajnika, sromu, pochwy.

Nowotwory układu moczowo-płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego,

jądra, prącia)

Wk4 Nowotwory głowy i szyi, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego. Nowotwory tkanek

miękkich i kości.

Wk5 Rola fizjoterapii w leczeniu pacjentów z chorobami nowotworowymi. Rola opieki paliatywnej.

Zaliczenie przedmiotu.

V. Literatura Literatura podstawowa:

− Jeziorski A. Onkologia Podręcznik dla pielęgniarek. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018. − Kułakowski A., Skowroński-Gardas A. (red.). Onkologia Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL

Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018. − Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.

− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II. Elsevier

Urban & Partner, Wrocław 2013. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012.

Literatura uzupełniająca: Makles-Kacy I., Nowak Z., Plewa M. Rehabilitacja pacjentów w przebiegu leczenia nabłonkowych nowotworów

głowy i szyi. Fizjoterapia, 2004, 12, 2: 40-46.

Jassem J. Rak sutka – podręcznik dla studentów i lekarzy. Springer – PWN, Warszawa 1998.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody

leczenia wybranych chorób

nowotworowych w stopniu

umożliwiającym stosowanie metod

fizjoterapii.

K_W04 K_W11 K_W18

P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02

02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu

fizjoterapii stosowanych u pacjentów

poddanych leczeniu chirurgicznemu

nowotworów

K_W02

P7SM_WG01 P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi identyfikować problemy

zdrowotne występujące w chorobach

nowotworowych.

K_U07

P7SM_UW03 P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Rozumie konieczność posiadania wiedzy

z zakresu onkologii jako podstawy do

planowania i prowadzenia skutecznej

fizjoterapii.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk8 F1, P2

02 Wk1-Wk8 F1, P2

03 Wk1-Wk8 P2

04 Wk1-Wk8 P2

Studia niestacjonarne Nr

efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 F1, P2

02 Wk1-Wk5 F1, P2

03 Wk1-Wk5 P2

04 Wk1-Wk5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje...................................................................................................... ..............................1 h

RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................................................. ...................10 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. dr hab. Andrzej Pucher

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Masaż

KOD ECTS: 126-26-30-B5

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/studia niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia jednolite magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Anatomia prawidłowa

człowieka, Antropologia

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi, technikami i metodyką

masażu leczniczego. Opanowanie przez studentów podstawowych form masażu leczniczego.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty. Wk2 Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu. Wk3 Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu. Wk4 Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka. Wk5 Rodzaje masażu leczniczego.

studia stacjonarne (ćwiczenia po 3h, niestacjonarne po 2h) Nr Temat ćwiczenia P1 Nauka palpacji. P2 Poznanie podstawowych technik masażu klasycznego . P3 Zapoznanie się z technikami pomocniczymi masażu leczniczego. P4 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna górna. P5 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna dolna. P6 Masaż poszczególnych części ciała: masaż poszczególnych odcinków kręgosłupa. P7 Masaż poszczególnych części ciała: masaż karku i obręczy barkowej. P8 Masaż poszczególnych części ciała: masaż brzucha i klatki piersiowej. P9 Masaż poszczególnych części ciała: masaż całego ciała. P10 Praktyczne zaliczenie masażu.

V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa 2008 2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy, Kraków 2006 3. Magiera R., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej, Kraków 2008 4. Masaż z elementami rehabilitacji, red. R.Walaszek, Kraków 2003

5. Podstawy manualnego drenażu limfatycznego, red. M.Woźniewski, Wrocław 2005 6. Zborowski A., Masaż segmentalny, Kraków 2007

Literatura uzupełniająca: 1. Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera R., Diagnostyka w kinezyterapii i masażu, Kraków 2007 2. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy, Wrocław 2010 3. Riggs A., Masaż tkanek głębokich, Opolgraf 2008 4. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych cz.1i2 , Kraków 2005

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada wiedzę o możliwościach zastosowania

masażu w określonych chorobach i dysfunkcjach

występujących u pacjentów w różnym wieku,

zna wskazania i przeciwwskazania do masażu,

cel zabiegu. Określa fizjologiczne reakcje

wywołane zabiegiem.

K_W11

K_W12

K_W13

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WK04

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi samodzielnie wykonać masaż

poszczególnych części ciała oraz masaż

całościowy.

K_U06

P7SM_UW01

P7SM_UW03

03 Potrafi zaplanować i dostosować do potrzeb

pacjenta indywidualny program masażu oraz

kontrolować efektywność zabiegu,

identyfikować nieprawidłowości.

K_U07

K_U08

K_U20

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Potrafi brać odpowiedzialność za własne

działania, krytycznie je oceniać i weryfikować,

biorąc pod uwagę dobro pacjenta.

K_K08 P7SM_UK05

05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz

przestrzega właściwych relacji z pacjentem.

Stosuje zasady etyczne obowiązujące w

Kodeksie Fizjoterapeuty.

K_K04 P7SM_KR02

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny: A. masaż wybranej części kończyny dolnej, B. masaż wybranej części

kończyny górnej, C. masaż pleców P1 - test pisemny P7- zaliczenie praktyczne - masaż zaliczeniowy wylosowanej części ciała

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk5 P1 02 P1 – P10 F3, P7 03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h

RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................9 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................10 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 20 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h

RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................20 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................9 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 20 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Sławomir Przewłocki, mgr Mateusz Worobel

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Patobiomechanika

KOD ECTS: 120-01-30-A12

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/15

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Anatomia prawidłowa

człowieka, Biomechanika

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z najczęściej występującymi zaburzeniami narządu

ruchu i skutkami, wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących rozpoznaniu zaburzenia,

III. Forma zajęć:

wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Proces gojenia tkanek miękkich a postępowanie rehabilitacyjne. Wk2 Zaburzenia postawy stojącej. Wk3 Zaburzenia postawy siedzącej. Wk4 Zaburzenia w dolnym odcinku kręgosłupa.

Wk5 Dysbalans w obrębie łopatki.

Wk6 ITB – zaburzenia, sposoby leczenia. Wk7 Ćwiczenia rekomendowane, nierekomendowane w zaburzeniach układu ruchu. Nr Temat ćwiczenia

L1 Ocena zaburzeń postawy ciała.

L2 Korekta sylwetki siedzącej.

L3 Oddech – zaburzenia, leczenie. L4 Oddech – zaburzenia, leczenie. L5 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu kolanowego. L6 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu biodrowego. L7 Kolano biegacza (PFPS). L8 Kolano biegacza (PFPS). L9 Czytanie zaburzeń w obrębie stopy i stawu skokowego. L10 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu ramiennego. L11 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu łopatkowo-piersiowego.

L12 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa lędźwiowego. L13 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa szyjnego. L14 Kompleksowe czytanie i korekta zaburzeń narządu ruchu człowieka. L15 Podsumowanie, zaliczenie praktyczne.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Proces gojenia tkanek miękkich a postępowanie rehabilitacyjne. Wk2 Zaburzenia postawy stojącej i siedzącej. Wk3 Zaburzenia w dolnym odcinku kręgosłupa.

Wk4 Dysbalans w obrębie łopatki.

Wk5 ITB – zaburzenia, sposoby leczenia. Ćwiczenia rekomendowane, nierekomendowane w

zaburzeniach układu ruchu. Nr Temat ćwiczenia

L1 Ocena zaburzeń postawy ciała. Korekta sylwetki siedzącej.

L2 Oddech – zaburzenia, leczenie. L3 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu kolanowego i biodrowego. Kolano biegacza (PFPS). L4 Czytanie zaburzeń w obrębie stopy i stawu skokowego. L5 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu ramiennego i stawu łopatkowo-piersiowego. L6 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego. L7 Kompleksowe czytanie i korekta zaburzeń narządu ruchu człowieka. Podsumowanie,

zaliczenie praktyczne.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Materiały własne (forma PDF, Word) – dostępne online www.osw.olsztyn.pl/~biernat

2. Chaitow L., Gilbert Ch., Morrison D. Recognizing and Treating Breathing Disorders. Churchill

Livingstone, 2013.

3. Zagrobelny Z. Biomechanika kliniczna. AWF Wrocław, 1999.

4. Błaszczyk J. Biomechanika kliniczna. PZWL Warszawa, 2004.

5. Oatis C.A. Kinesiology. The Mechanics & Pathomechanics of Human Movement. Lippincot Williams

& Wilkins, 2004.

6. Neumann D. Kinesiology of The Musculoskaletal System. Mosby Elsevier, 2010.

Literatura uzupełniająca:

1. Whiting W.C., Zernicke R.F. Biomechanics of Musculoskaletal Injury. Human Kinetics, 1998.

2. Dworak L.B., Mączyński J. Patomechanika wybranych typów lokomocji –studium wstępne. Postępy

Rehabilitacji, 1995, Tom 9, Z. 2, 61-71.

3. Nowotny J., Saulisz E. Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja. Podręcznik dla studentów.

AWF w Katowicach, 1990.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 zna przyczyny i mechanizmy procesów

patologicznych prowadzące do

zaburzeń budowy i funkcjonowania

narządu uchu człowieka.

K_W04

P7SM_WG02

02 posiada pogłębioną wiedzę w zakresie

obrazu klinicznego wybranych

dysfunkcji narządu ruchu człowieka.

K_W11 P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 potrafi identyfikować dysfunkcje narządu

ruchu człowieka, podjąć działania

diagnostyczne oraz potrafi dokonać oceny

stanu funkcjonalnego pacjenta.

K_U07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 rozumie potrzebę posiadania wiedzy z

zakresu patobiomechaniki aby prawidłowo

identyfikować i rozwiązywać problemy

związane z wykonywaniem zawodu

fizjoterapeuty

K_K01

K_K02

P7SM_KK01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F4 – kolokwium

F3 – sprawdzian praktyczny

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk7, L1-L15 F4, P2

02 Wk1-Wk7, L1-L15 F3, F4, P2

03 L1-L15 F4, P2

04 Wk1-Wk7, L1-L15 F4, P2

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5, L1-L7 F4, P2

02 Wk1-Wk5, L1-L7 F3, F4, P2

03 L1-L7 F4, P2

04 Wk1-Wk5, L1-L7 F4, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ........15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................... 30 h

− konsultacje.................................................................................................................. .............. 1 h

RAZEM: 46 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwiów...............................................................................................7 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..7 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................... 30 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..7 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ..................................................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................... 15 h

− konsultacje................................................................................................................................ 1 h

RAZEM: 26 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwiów...............................................................................................14 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..20 h

RAZEM: 34 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................... 15 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................20 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ryszard Biernat

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Pedagogika specjalna

KOD ECTS: 056-01-30-O16

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia jednolite magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Pedagogiczne aspekty

fizjoterapii

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

− Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zagadnieniami oraz pojęciami z zakresu

pedagogiki specjalnej. Kształcenie umiejętności prawidłowego kontaktu w interakcji terapeuta – pacjent ze

specyficznymi potrzebami. Przygotowanie studenta do wstępnej diagnozy pedagogicznej i udzielenia

specjalistycznej pomocy pacjentowi z określoną niepełnosprawnością.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Przedmiot i zakres pedagogiki specjalnej.

Wk2 Cele i zadania pedagogiki specjalnej

Wk3 Miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk.

Wk4 Podmiotowość osób niepełnosprawnych.

Wk5 Pedagogika specjalna i jej kierunki.

Nr Temat ćwiczenia A1 Współczesna organizacja diagnostyki i metody rozpoznawania upośledzeń.

A2 Kryteria upośledzeń i ich psychopedagogiczna analiza.

A3 Pojęcie i zasady rewalidacji, współczesne tendencje w rewalidacji osób niepełnosprawnych.

A4 Kształcenie i integracja osób niepełnosprawnych w Polsce. A5 Udział fizjoterapii w rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

− Dykcik W., Pedagogika specjalna, Poznań 2001

− Żywanowska A., Ćwirynkało K., Kosakowski C. Kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej.

Oficyna Wydawnicza Impuls, 2013.

− Krause A. Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej. Oficyna Wydawnicza Impuls,

2013.

− Tomkiewicz-Bętkowska A., Krztoń A. ABC pedagoga specjalnego. Impuls, 2007.

− Wielość obszarów we współczesnej pedagogice specjalnej / pod red. Zofii Palak, Doroty

Chimicz, Agnieszki Pawlak. Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej,

2012

Literatura uzupełniająca:

• Kosakowski Cz., Krause A. Terapia w pedagogice specjalne j(w): J. Pańczyk (red), Forum

Pedagogów Specjalnych, Łódź 2002

• Wolańczyk T. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, Warszawa 2005,

• Winter M. Zespół Aspergera, co nauczyciel wiedzieć powinien, Warszawa 2006

• Kielin J. Rozwój daje radość, terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim,

Gdańsk 1999.

VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna przedmiot, zakres, pojęcia i rolę

pedagogiki specjalnej w fizjoterapii K_W07 P7SM_WK01

P7SM_WK03

02 Zna pojęcia, zasady i współczesne

tendencje w rewalidacji i rehabilitacji

osób niepełnosprawnych.

K_W11

K_W18

P7SM_WG02 P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi identyfikować podstawowe

niepełnosprawności w kontekście

pedagogicznym i wykorzystać wiedzę z

zakresu pedagogiki specjalnej w celu jak

najlepszego doboru metod rehabilitacji

pacjentów/uczniów z różnymi rodzajami

niepełnosprawności.

K_U03

K_U04

P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UK02

04 Potrafi wykorzystać wiedzę z pedagogiki

specjalnej do rozwiązywania problemów

pedagogicznych i umie przedstawić swoje

opinie w formie pracy pisemnej.

K_U19 K_U23

P7SM_UW07 P7SM_UK02 P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Jest świadomy roli wiedzy z pedagogiki

specjalnej w pracy fizjoterapeuty, jest

przygotowany do analizy

psychopedagogicznej niepełnosprawności.

K_K01 K_K08

P7SM_KK01 P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F4 – kolokwiu P2 - zaliczenie pisemne (praca zaliczeniowa)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5, A1-A5 F4, P2 02 Wk3-Wk, A2-A5 F4, P2 03 A1-A5 P2 04 A4-A5 P2 05 A4-A5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: Studia stacjonarne i niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach................................................................. ................................................... 10 h − udział w ćwiczeniach ........................................................................................................ ..........10 h − konsultacje ....................................................................................................................................2 h

RAZEM: 22 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium ………………………………………………………………… 14 h − przygotowanie pracy pisemnej ……………………….............................................................. 14h

RAZEM: 28 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. Amadeusz Krause

mgr Małgorzata Moszyńska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT:

Praktyki zawodowe – praktyka w zakresie kinezyterapii,

fizykoterapii, fizjoterapii klinicznej

KOD ECTS: 126-26-30-C32

PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie

OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M1

ROK/ SEMESTR: II/3,4

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Praktyka w pracowni fizykoterapii – 60 godzin Praktyka w pracowni kinezyterapii – 60 godzin Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej – 60 godzin

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Kinezyterapia, Terapia manualna, Masaż Fizykoterapia, Fizjoprofilaktyka i

promocja zdrowia, Fizjoterapia

kliniczna w chirurgii, w ginekologii i

położnictwie, w onkologii i medycynie

paliatywnej, Balneoklimatologia i

odnowa biologiczna

Język wykładowy

Forma zaliczenia zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie do pracy w charakterze fizjoterapeuty w placówkach służby

zdrowia

III. Forma zajęć: praktyki studenckie (Pr)

IV. Treści programowe: Tematyka praktyki Zapoznanie z organizacja pracy i dokumentacja fizjoterapeutyczna w zakładzie opieki

zdrowotnej, w którym student odbywa praktykę. Poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów. Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego. Zbieranie wywiadu dotyczącego choroby i schorzeń dodatkowych pacjenta z uwzględnieniem

przeciwwskazań do wykonania zabiegów fizykalnych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZYKOTERAPII

Zapoznanie ze sprzętem służącym do wykonywania zabiegów fizykalnych (rodzaj sprzętu,

obsługa, atesty). Samodzielne wykonywanie zabiegów fizykoterapeutycznych w zakresie elektroterapii,

światłolecznictwa, magnetoterapii, laseroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, zabiegów z

zastosowaniem czynników termicznych. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu

balneoklimatologii i odnowy biologicznej (natryski, kąpiele, kuracje pitne, masaże,

peloidoterapia) PRAKTYKA W ZAKRESIE KINEZYTERAPII

Samodzielne wykonywanie podstawowych testów oceniających stan funkcjonalny pacjenta. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu kinezyterapii z zastosowaniem: ćwiczeń

czynnych i biernych, zasad stosowania wyciągów i redresji, pionizacji i nauki chodzenia, ćwiczeń

w czynnościach samoobsługi, ćwiczeń oddechowych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZJOTERAPII KLINICZNEJ

Zastosowanie fizykoterapii, kinezyterapii, terapii manualnej i masażu w: − programie rehabilitacji szpitalnej przed- i pooperacyjnej w chorobach leczonych

chirurgicznie,

− Program rehabilitacji szpitalnej i pozaszpitalnej w ginekologii i położnictwie, − Program rehabilitacji szpitalnej w chorobach onkologicznych i stanach paliatywnych.

V. Literatura Literatura podstawowa: − Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner − Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009. − Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009,

Wydawnictwo Medyczne Górnicki. − Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II.

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012 Literatura uzupełniająca:

− Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner − Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.

− Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,

2006.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie

do efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada wiedzę w zakresie funkcjonowania

człowieka w różnym wieku i różnym stanie –

zna wpływ ruchu, wysiłku oraz bezczynności

na organizm.

K_W02

K_W03

P7SM_WG01

P7SM_WG02 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Zna metody diagnostyki, opisu i klasyfikacji

podstawowych jednostek i zespołów

chorobowych. Charakteryzuje zmiany

patologiczne występujące w różnych

chorobach, zaburzeniach strukturalnych i

funkcjonalnych w stopniu umożliwiającym

planowanie procesu rehabilitacji.

K_W04 K_W11 K_W18 K_W19

P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WK03

03 Zna mechanizm działania, wskazania,

przeciwwskazania i skutki uboczne różnych

zabiegów z zakresu fizjoterapii oraz środków

farmakologicznych stosowanych w zabiegach.

K_W13 K_W05

P7SM_WK04 P7SM_WK04

04 Zna zasady fizjoprofilaktyki i promocji zdrowia K_W14 P7SM_WK03 05 Zna zasady działania sprzętu stosowanego w

fizjoterapii w celach diagnostycznych i

leczniczych

K_W15

P7SM_WK04 P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

06 Potrafi zastosować wiedzę w praktyce

wykonując zabiegi z zakresu z zakresu

kinezyterapii, fizykoterapii, masażu

leczniczego i elementy terapii manualnej u

pacjentów w różnym wieku i z różnymi

chorobami i dysfunkcjami, posługując się

odpowiednio dobranym sprzętem.

K_U20

K_U01 K_U06

K_U08 K_U10 K_U11

P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW07 P7SM_UW01

P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01

07 Potrafi samodzielnie dokonać oceny

funkcjonalnej pacjenta za pomocą

podstawowych testów funkcjonalnych

niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii

oraz wykorzystując zaawansowaną technicznie

aparaturę.

K_U07

K_U12

P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW01

08 Potrafi efektywnie komunikować się z

pacjentem, dostosować formę przekazu do

stanu pacjenta, jego przekonań kulturowych,

religijnych i etnicznych oraz potrafi udzielić

pacjentowi porady w zakresie fizjoprofilaktyki

i promocji zdrowia.

K_U04 K_U02

K_U05

P7SM_UK02 P7SM_UK02

P7SM_UO06 P7SM_UK02

P7SM_UO06

09 Potrafi ułożyć i praktycznie realizować krótko-

i długofalowy program usprawniania pacjentów

z różnymi chorobami i dysfunkcjami oraz

monitorować, krytycznie oceniać i

modyfikować program rehabilitacji.

K_U09

K_U15

K_U16

K_U18

P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW03

P7SM_UW05 P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW05

10 Potrafi prawidłowo i rzetelnie prowadzić

dokumentację działań diagnostycznych i

fizjoterapeutycznych.

K_U21 P7SM_UK02

P7SM_UW04

11 Potrafi współpracować z członkami zespołu

rehabilitacyjnego, szczególnie ze specjalistami

w zakresie fizjoterapii i rehabilitacji

medycznej.

K_U17 P7SM_UK08

w zakresie

kompetencji

społecznych

12 Posiada świadomość własnych ograniczeń, wie,

kiedy zwrócić się o pomoc do specjalistów,

Akceptuje opinie członków zespołu i innych

specjalistów.

K_K02

P7SM_KK01

13 Utożsamia się z wartościami celami

fizjoterapii, dba o prestiż zawodowy,

przestrzega właściwych relacji z pacjentem i

najbliższym jego otoczeniem, przestrzega praw

pacjenta, stawiając jego dobro na pierwszym

miejscu. Stosuje zasady etyczne obowiązujące

w Kodeksie Fizjoterapeuty.

K_K04 K_K05 K_K06 K_K08

P7SM_KR02 P7SM_KK04 P7SM_KK04 P7SM_UK05

14 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny,

stosując zasady BHP obowiązujące w

placówkach ochrony zdrowia.

K_K09

P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F3 – sprawdzian praktyczny P5 – ocena opiekuna praktyki P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01

Praktyka

F1, P5, P6 02 F1, P5, P6 03 F1, P5, P6 04 F1, P5, P6 05 F3, P5, P6 06 F3, P5, P6

07 F3, P5 08 F3, P5 09 F3, P5 10 F3, P5 11 F3, P5 12 F3, P5 13 F3, P5 14 F3, P5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w praktyce .......................…………….................................................... ....................180 h

RAZEM: 180 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 6

2. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 6 - udział w praktyce …………….............................................................................. ...................180 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Psychologia kliniczna i psychoterapia

KOD ECTS: 122-01-30-O9

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:M

ROK/ SEMESTR: II/3

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Podstawy psychologii,

Warsztaty psychologiczne Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Opanowanie przez studentów podstawowej wiedzy z zakresu psychologii klinicznej i

psychoterapii. W ramach przedmiotu student zdobywa wiedzę na temat podstawowych rodzajów zaburzeń

psychicznych, ich uwarunkowań, przebiegu i metod leczenia. Student poznaje podstawową terminologię

psychologiczną, uczy się korzystać z literatury psychologicznej, poznaje podstawowe metody psychoterapii.

III. Forma zajęć:

wykład informacyjny (Wk)

warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Endo i egzogenne determinanty zaburzeń psychicznych. Wk2 Pojęcie normy we współczesnej psychologii klinicznej. Wk3 Historyczne i współczesne klasyfikacje chorób i zaburzeń psychicznych. Wk4 Zaburzenia emocjonalne na przestrzeni życia człowieka. Wk5 Zaburzenia emocjonalne u dzieci i młodzieży.

Wk6 Zaburzenia typu psychotycznego. Wk7 Rehabilitacja neuropsychologiczna Wk8 Zaburzenia psychiczne jako następstwo choroby somatycznej.

Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady pracy psychoterapeutycznej z pacjentem, kontrakt, zasady etyczne. W2 Zaburzenia afektywne, depresja. W3 Zaburzenia związane z używaniem środków odurzających, uzależnienia. W4 Zaburzenia osobowości. W5 Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży. W6 Nerwice i reakcje nerwicowe. W7 Psychoterapia, rodzaje, wskazania i przeciwwskazania do psychoterapii. Problemy

pacjentów i ich rodzin W8 Podsumowanie, zaliczenie

Studia niestacjonarne Nr Temat wykładu

Wk1 Endo i egzogenne determinanty zaburzeń psychicznych. Pojęcie normy we

współczesnej psychologii klinicznej. Historyczne i współczesne klasyfikacje chorób i

zaburzeń psychicznych

Wk2 Rehabilitacja neuropsychologiczna

Wk3 Zaburzenia emocjonalne na przestrzeni życia człowieka. Zaburzenia emocjonalne u

dzieci i młodzieży.

Wk4 Zaburzenia typu psychotycznego.

Wk5 Zaburzenia nerwicowe. Zaburzenia psychiczne jako następstwo choroby somatycznej.

Nr Temat ćwiczenia

W1 Zasady pracy psychoterapeutycznej z pacjentem, kontrakt, zasady etyczne.

W2 Zaburzenia afektywne, depresja.

W3 Zaburzenia związane z używaniem środków odurzających, uzależnienia.

W3 Zaburzenia osobowości. Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży.

W5 Psychoterapia, rodzaje, wskazania i przeciwwskazania do psychoterapii. Problemy

pacjentów i ich rodzin

V. Literatura Literatura podstawowa:

1. Sęk H. Psychologia kliniczna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2013.

2. Mearns D., Thorne B. Terapia skoncentrowana na osobie. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2010.

3. Carson R., Butcher J., Mineka S. Psychologia zaburzeń. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk 2003

4. Bishop G. D. Psychologoia zdrowia wydawnictwo Astrum Wrocław 2000

5. Klimasiński K., Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kraków 2000

6. Seligman M., Walker E., Rosenhan D. Psychopatologia. Wydawnictwo Zysk i S-ka. Poznań 2000

Literatura uzupełniająca:

1. Ellis A. Terapia krótkoterminowa, lepiej, głębiej, trwalej. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk 1998

2. Grzesiuk L. (red) Psychoterapia. PWN, Warszawa 1995

3. Prigato G Rehabilitacja neuropsychologiczna Wydawnictwo Naukowe PWN 2009

4. Sęk H. Społeczna psychologia kliniczna. PWN Warszawa 1998

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Ma wiedzę w zakresie najczęściej

występujących zaburzeń

emocjonalnych i psychicznych u

pacjentów w różnym wieku

K_W04

P7SM_WG02

02 Zna zasady i metody pracy

psychoterapeutycznej z pacjentami

K_W13

P7SM_WG02

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę, do

efektywnego komunikowania się z

pacjentem, potrafi rozpoznawać jego stany

emocjonalne i zastosować techniki

psychoterapii do rozładowania napięcia.

K_U04 P7SM_UK02

04 Potrafi rozpoznać podstawowe zaburzenia

emocjonalne i psychiczne i wykorzystać tę

wiedzę do programowania i prowadzenia

rehabilitacji.

K_U07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie 05 Jest świadomy znaczenia wiedzy z zakresu K_K01 P7SM_KK01

kompetencji

społecznych

psychologii klinicznej i psychoterapii dla

prawidłowego prowadzenia procesu

rehabilitacji, nie podejmuje działań

przekraczających jego kompetencje

K_K02

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji P7 – studium przypadku

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia;

Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk8, W1-W8 F4, F5, P7 02 W1-W8 F4, F5, P7 03 W1-W8 F5, P7 04 W8 P7 05 W1-W8 F4, F5, P7

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5, W1-W5 F4, F5, P7 02 W1-W5 F4, F5, P7 03 W1-W5 F5, P7 04 W5 P7 05 W1-W5 F4, F5, P7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach........................................................................................................... ....... 15 h

− udział w warsztatach......................................................................................................... ....... 15 h

− konsultacje ............................................................................................. ......................................1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. .... 9 h

− opracowanie studium przypadku……………………................................................................... ..10 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1 − udział w warsztatach................................................................................................................ 15 h

− opracowanie studium przypadku……………………........................................................... ..10 h Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach........................................................................................................... ....... 10 h

− udział w warsztatach................................................................................................................ 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................... ...14 h

− opracowanie studium przypadku……………………................................................................... 15 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1 − udział w warsztatach............................................................................................. ................... 10 h

− opracowanie studium przypadku……………………........................................................... ..15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Jerzy Oszmiańczuk

Mgr Magdalena Adamska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Terapia manualna

KOD ECTS: 126-26-30-B4

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

30/20

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Anatomia prawidłowa

człowieka, biomechanika, masaż

leczniczy

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z podstawowymi pojęciami, zasadami oraz schematem

diagnozowania i terapii w oparciu o medycynę manualną.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Podstawy medycyny manualnej. Systemy i szkoły terapii manualnej. Rola i cele terapii

manualnej. Wk2 Rodzaje technik manualnych oraz ich oddziaływanie na poszczególne tkanki i układy. Ogólne

zasady obowiązujące przy wykonywaniu technik manualnych. Zagrożenia terapii manualnej:

wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Diagnostyka i leczenie manualne w dysfunkcjach odcinka szyjnego i piersiowego kręgosłupa. Wk4 Diagnostyka i leczenie manualne w zespołach bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wk5 Diagnostyka i leczenie manualne w dysfunkcjach stawów krzyżowo-biodrowych.

Zaliczenie teoretyczne wykładów – test.

studia stacjonarne (ćwiczenia po 3h) studia niestacjonarne (ćwiczenia po 2h)

Nr Temat ćwiczenia P1 Wprowadzenie do terapii manualnej: podstawowe pojęcia i zasady w praktyce. Ogólny schemat

oceny postawy ciała pacjenta – body reading P2 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii stawu kolanowego. P3 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii kompleksu lędźwiowo-

miedniczno-biodrowego. P4 Schemat manualnego badania i terapii kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego c.d. P5 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania stawu barkowego. P6 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii stawu łokciowego. P7 Schemat manualnego badania i terapii stawu łokciowego c.d.

P8 Zapoznanie się z technikami terapii tkanek miękkich okolicy stawu kolanowego i kompleksu

lędźwiowo-miedniczno-biodrowego. P9 Zapoznanie się z technikami terapii tkanek miękkich okolicy stawu barkowego i łokciowego. P10 Podsumowanie treści przedmiotowych. Zaliczenie praktyczne z zakresu diagnostyki i terapii

manualnej stawów oraz tkanek miękkich. (4h)

V. Literatura Literatura podstawowa:

− Kaltenborn F.T.: Manualne mobilizacje stawów kończyn, Corner, Toruń 1996 − Roex J., Frisch H.: Terapia Manualna. Poradnik wykonywania ćwiczeń, PZWL, Warszawa 2000 − Jorritsma W.: Anatomia na żywym człowieku: wstęp do terapii manualnej, Elsevier, Wrocaw, 2004

− McRae R.: Kliniczne badanie ortopedyczne, PZWL, Wrocław 2006, wydanie I − Buckup K. Testy diagnostyczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa, 1998

Literatura uzupełniająca:

• Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika, Natura Medica, Poznań, 2000

• Arkuszewski A. Podręcznik medycyny manualnej, Elipsa, Kraków, 2001

VI. Efekty kształcenia:

Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada w pogłębionym zakresie wiedzę z

anatomii funkcjonalnej układu szkieletowo-

mięśniowego.

K_W01

K_W03

P7SM_WG01

P7SM_WG02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Zna mechanizmy patologiczne oraz objawy

dysfunkcji układu ruchu u pacjentów w różnym

wieku.

K_W04

K_W11 P7SM_WG02

P7SM_WG02

03 Posiada wiedzę w zakresie diagnostyki

dysfunkcji układu ruchu człowieka oraz zna

założenia, techniki oraz wskazania i

przeciwwskazania do leczenia tych dysfunkcji z

zastosowaniem terapii manualnej.

K_W19

K_W12

K_W13

P7SM_WG02

P7SM_WK03

P7SM_WG02

P7SM_WK04

P7SM_WK04

P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

04 Posiada umiejętności manualne pozwalające na

wykonanie technik terapii na tkankach miękkich

u pacjentów z różnymi rodzajami dysfunkcji.

K_U06

K_U08

P7SM_UW01

P7SM_UW03

P7SM_UW07

w zakresie

kompetencji

05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz

przestrzega właściwych relacji z pacjentem.

Stosuje zasady etyczne obowiązujące w

Kodeksie Fizjoterapeuty.

K_K09 K_K05 K_K04

P7SM_UO03

P7SM_KK04

P7SM_KR02

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, P1-P10 F1, P1 02 Wk3, Wk4, Wk5, P2-P10 F1, P1 03 Wk1-Wk5, P1-P10 F1, F3, P1 04 P1-P10 F1, F3 05 P1-P10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: ˗ udział w wykładach .......................................................................................................... ........10 h ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .......................................................................... ...............30 h ˗ konsultacje ................................................................................................................. ................1 h

RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta

˗ przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................4 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………..…………………..2 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,4 ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................... ............30 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………………..…………..2 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

˗ udział w wykładach ..................................................................................................................10 h ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h ˗ konsultacje ............................................................................................................................... ..1 h

RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta

˗ przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ..................................................................10 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….5 h ˗ przygotowanie do praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………………………..4 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego …………………………………………..……….5 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała ………………………………..4 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Dominik Sitarski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne – praca z pacjentem ”trudnym”

KOD ECTS: 144-26-30-O11

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

do wyboru RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M1

ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Podstawy psychologii Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu:

− Wypracowanie umiejętności ułatwiających profesjonalne podejście do pacjentów:

• Pogłębienie rozumienia swojej roli zawodowej w relacji do pacjentów,

• Zwiększenie swojej efektywności w relacji z tzw. „trudnym pacjentem”,

• Radzenie sobie z trudnymi emocjami w sytuacjach problemowych, stresowych.

− Zdobycie wiedzy z zakresu radzenia sobie z trudnym sytuacjami. − Dostosowanie do stylów komunikowania się pacjenta oraz jego możliwości rozumienia

zagadnienia, − Nabycie zdolności w określaniu pacjentów tzw. „trudnych” i doboru odpowiedniej strategii

radzenia sobie, − Stosowanie technik asertywnych oraz skutecznego rozwiązywania konfliktowych sytuacji

III. Forma zajęć: warsztaty (W)

IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia W1 Trudny pacjent - pojęcie, identyfikacja i charakterystyka. Typy pacjentów. Efektywna

komunikacja i sztuka prowadzenia rozmów. Aktywne słuchanie i rozpoznawanie potrzeb

pacjentów. Budowanie precyzyjnych komunikatów i parafraza jako jedna z technik unikania

konfliktów. W2 Style komunikowania się. Rozpoznanie swojego własnego wzorca komunikacyjnego: uległość,

agresja, asertywność. Asertywny komunikat jako sposób na unikanie nieporozumień. Techniki

asertywności. Umiejętność proszenia, przepraszania i dziękowania. Umiejętność odmawiania,

mówienia „nie”, umiejętność krytykowania innych, umiejętność przekazywania informacji

zwrotnej, umiejętność odpowiadania na krytykę. W3 Asertywna obrona przed krytyką i agresywnym zachowaniem. Przećwiczenie asertywnych

komunikatów ułatwiających porozumiewanie się z pacjentem. Przekazywanie trudnych

informacji. Typy pacjentów i zastosowanie odpowiedniej techniki prowadzenia rozmów. Dobór

strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta, przypadki pacjenta: agresywnego,

ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego, nie współpracującego itd.

W4 Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta: przypadki klienta:

agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego- odgrywanie scenek. Źródła

powstawania konfliktów w kontakcie z pacjentem. Zdefiniowanie przyczyn konfliktów –

analiza przykładowych skarg pacjentów oraz wykorzystanie doświadczeń uczestników.

Praktyczne wypracowanie schematów postępowania. Zasada spirali nakręcającego się konfliktu.

Rozpoznanie własnego preferowanego stylu rozwiązywania konfliktów (test). W5 Stres i wypalenie zawodowe jako pochodna stylu życia związanego z presją czasu,

odpowiedzialnością i ilością informacji. Zbadanie własnego poziomu stresu wg skali Holmesa.

Przećwiczenie technik radzenia sobie ze stresem. Podsumowanie. Autorefleksja na temat

zdobytej wiedzy i umiejętności.

V. Literatura Literatura podstawowa:

− Aronson E. , Człowiek istota społeczna, Warszawa 2000

− Gut. J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 2008 − Hratley P. Komunikacja w grupie, Poznań 2002 − Król Fijewska M., Trening asertywności. Scenariusz i wykłady, Warszawa 1991 − Oatley K., Jenkins J.M., Zrozumieć emocje, Warszawa 2003

Literatura uzupełniająca: 1. Goldstein A.P., E. McGinnis – Skillstreaming, Kształtowanie młodego człowieka. Nowe strategie i

perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych, 2001

VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:

Nr

efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Wyjaśnia pojęcie „pacjent trudny”, opisuje

problemy jakie mogą pojawić się w opiece i zna

psychologiczne metody postępowania z różnymi

typami pacjentów.

K_W08

K_W12

P7SM_WG01 P7SM_WK05 P7SM_WG02

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi efektywnie komunikować się z różnymi

typami pacjentów, umie dostosować sposób

podejścia do typu pacjenta, asertywnie reagować

na sytuacje problemowe i poradzić sobie z tzw. „ trudnym pacjentem”.

K_U04 K_U20

P7SM_UK02 P7SM_UW03 P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Okazuje zrozumienie dla problemów pacjenta

wynikających z choroby czy

niepełnosprawności.

K_K05

P7SM_KK04

04 Wykazuje odpowiedzialność za własne

przygotowanie do pracy z pacjentem. K_K08

P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja F7– informacja zwrotna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 – W10 F5,F6,F7 02 W1 – W10 F5,F6,F7 03 W1 – W10 F5,F6,F7 04 W1 – W10 F5,F6,F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................5 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ..........9 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ........… 9 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Bożena Dzwonkowska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):