OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa...
Transcript of OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa...
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Biomechanika
KOD ECTS: 120-26-10-A12
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU;
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
30
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia
człowieka, Kinezyterapia Język wykładowy Forma zaliczenia
Egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Nauka funkcjonalnej, praktycznej biomechaniki ruchu człowieka
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia treningowe (T), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Biomechanika stawu kolanowego Wk2 Biomechanika stawu biodrowego Wk3 Biomechanika stawu skokowo-goleniowego Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa Wk5 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa Wk6 Biomechanika kompleksu barkowego Wk7 Biomechanika jazdy na rowerze Nr Temat ćwiczeń A1 -Zajęcia organizacyjne- Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami
zaliczenia -Objaśnienie podstawowych wielkości używanych w biomechanice. -Objaśnienie przenoszenia napięć i złożoności ruchu (płaszczyzny, osie). -W jaki sposób prawidłowo ćwiczyć mięśnie brzucha.
A2 Otwarty i zamknięty łańcuch kinematyczny-omówienie i przykłady ćwiczeń A3 Mięśnie toniczne/fazowe oraz lokalne/globalne- omówienie każdej grupy, podział
głównych grup mięśniowych, przedstawienie najczęściej występujących przykładów
mięśniowej nierównowagi statycznej. Omówienie włókien szybko i wolno kurczliwych. A4 Rodzaje treningu mięśniowego-rodzaje skurczów mięśniowych. Omówienie skurczu
koncentrycznego i ekscentrycznego z uwzględnieniem wad i zalet. A5 Trening oporowy- zalecenia, przeciwwskazania. Rodzaje treningu oporowego z
uwzględnieniem obciążenia, intensywności i kolejności wykonania T6 Biodex system 3- Praktyczne przedstawienie badania siły mięśniowej w czasie skurczu
izometrycznego i izokinetycznego ( z uwzględnieniem schorzeń narządu ruchu) A7 Biodex system 3- Omówienie uzyskanych wyników (analiza siły, wytrzymałości i
mocy pacjenta) T8 FMS- Funkcjonalna ocena motoryczna (zajęcia praktyczne)
T9 Przysiad- Biomechaniczne aspekty prawidłowego przysiadu A10 Stabilizacja głęboka- Przedstawienie systemu mięśni głębokich i omówienie
zależności pomiędzy nimi. Nauka prawidłowej aktywacji z przykładami podstawowych
wzorców ruchowych A11 Trening funkcjonalny- Pojęcie funkcjonalności ćwiczeń używanych w rehabilitacji.
Przykładowe ćwiczenia. A12 Staw skokowy- Biomechanika stawu skokowego z uwzględnieniem poszczególnych
dysfunkcji w obrębie tego stawu. Podsumowanie dotychczas zebranych informacji na
przykładzie protokołu po skręceniu stawu skokowego. A13 Miednica- wpływ ustawienia miednicy na postawę ciała i tworzenie dysfunkcji w
obrębie aparatu ruchu A14 Podsumowanie wiadomości- powtórzenie całości materiału na przykładzie wybranych
schorzeń narządu ruchu. A15 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej
V. Literatura Literatura podstawowa: 1.Bober T., Zawadzki J.- Biomechanika układu ruchu człowieka. Wrocław, 2003 2.Wychowański M.- Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. Warszawa, 2008. 3.Urbanik Cz.- Wybrane zagadnienia biomechaniki sportu. Warszawa, 2003 4. Zagrobelny Z., Woźniewski M.- Biomechanika kliniczna. Wrocław, 2008
Literatura uzupełniająca: 1. Feneis H.- Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa, 2007 2.Lee D.- Obręcz biodrowa. Warszawa, 2005. 3.Richardson C., Hodges P., Hides J.- Therapeutic Exercise for Lumbopelvic Stabilization, 2004
VI. Efekty kształcenia: Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 wyjaśnia szczegóły budowy i funkcjonowania
aparatu ruchu człowieka
K_W08 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 potrafi wymienić i scharakteryzować metody
oceny stanu narządu ruchu człowieka dla
wyjaśnienia zaburzeń ich struktury i funkcji
K_W09
K_W10
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
03 przedstawia analizę biomechaniczną prostych i
złożonych ruchów człowieka w warunkach
prawidłowych i różnych zaburzeniach układu
ruchu oraz w warunkach obciążeń
wewnętrznych i zewnętrznych organizmu
K_W27
OM1_W07
OM1_W02
OM1_W03
04 interpretuje wyniki podstawowych badań
klinicznych oraz wyniki diagnostyki
funkcjonalnej dla doboru środków fizjoterapii,
wykonywania zabiegów i stosowania
podstawowych metod terapeutycznych
K_U15 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
05 rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz
medycznych
K_K01 OM1_K01
OM1_K02 OM1_K01
VII. Sposoby oceny: F1- odpowiedź ustna F2- sprawdzian pisemny F5- udział w dyskusji P1- egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, A3, P10, P12, P13 F1, F2, P1 02 P6, P7, P8 F1, F2, P1 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, A2,A4, A5, A9, A11 F1, F2, P1 04 P7, F5 05 A1, A14, A15 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................ 15 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych................................................................... 26 h
− udział w ćwiczeniach treningowych ......................................................................4 h.
− konsultacje ..............................................................................................................1 h
− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h
RAZEM: 48 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .....................................................................................10 h
− przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń ........ .............................................................5 h
− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................15 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 76 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne 0,2
− udział w ćwiczeniach treningowych ........................................................................................... ..........4 h. X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Ryszard Biernat
Mgr Grzegorz Lemiesz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjologia wysiłku
KOD ECTS: 120-26-10-C7
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/semestr: II PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15 Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka; Fizjologia
człowieka; Podstawy biochemii Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: tematyka przedmiotu obejmuje podstawy wybranych zagadnień z
fizjologii człowieka ze szczególnym uwzględnieniem fizjologii wysiłku fizycznego. Treści
wykładów i ćwiczeń ukierunkowane są na zagadnienia związane z reakcjami fizjologicznymi
organizmu człowieka na wysiłek fizyczny, procesami sterowania i regulacji czynnościami
ruchowymi, procesami adaptacji do obciążeń fizycznych oraz różnymi aspektami wydolności
fizycznej (zdolności wysiłkowej) i sprawności fizycznej.
Celem ćwiczeń jest praktyczne poznanie metod i technik badawczych stosowanych do oceny
wybranych aspektów zdrowia, zdolności wysiłkowej, sprawności sterowania i regulacji
czynnościami ruchowymi, a także zdobycie umiejętności samodzielnego zaplanowania i
wykonania testów diagnostycznych, interpretacji uzyskanych wyników oraz programowania
treningu ukierunkowanego na poprawę lub utrzymanie zdrowia i zdolności wysiłkowej.
III. Forma zajęć:
wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), audytoryjne (A), seminarium (S)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Nerwowa kontrola ruchów dowolnych. Sterowanie ruchami dowolnymi. Wpływ układu
nerwowego na siłę skurczu mięśni szkieletowych. Rola receptorów w sterowaniu
ruchami dowolnymi. Integracja czuciowo-ruchowa. Trening układu nerwowego.
Zmęczenie układu nerwowego. Fizjologiczne podstawy motorycznego uczenia się.
Nauczanie ruchów.
Wk2 Wydolność fizyczna. Tolerancja wysiłkowa. Definicje. Rodzaje wydolności fizycznej.
Kryteria oceny wydolności fizycznej i tolerancji wysiłkowej. Wydolność fizyczna w
ontogenezie.
Wk3 Wydolność beztlenowa (anaerobowa) – wydolność w wysiłkach krótkotrwałych o
maksymalnej mocy. Czynniki determinujące wydolność beztlenową. Wpływ budowy
morfologicznej mięśni szkieletowych na zdolność do generowania maksymalnej mocy.
Źródła energii podczas wysiłków krótkotrwałych o maksymalnej mocy. Koszt
energetyczny wysiłków krótkotrwałych o maksymalnej mocy. Współczynnik pracy
użytecznej.
Wk4 Równowaga kwasowo-zasadowa podczas wysiłków krótkotrwałych o maksymalnej
mocy. Zmęczenie w wysiłkach krótkotrwałych o maksymalnej mocy. Kryteria oceny
wydolności beztlenowej. Wskaźniki charakteryzujące wydolność beztlenową. Testy
czynnościowe stosowane do oceny wydolności beztlenowej.
Wk5 Wydolność tlenowa (aerobowa). Czynniki determinujące wydolność tlenową. Źródła
energii podczas wysiłków długotrwałych. Koszt energetyczny wysiłków długotrwałych.
Współczynnik pracy użytecznej.
Wk6 Gospodarka wodno-elektrolitowa podczas długotrwałych wysiłków fizycznych.
Równowaga kwasowo-zasadowa podczas wysiłków długotrwałych. Termoregulacja.
Reakcje termoregulacyjne podczas wysiłków wykonywanych przy wysokiej i niskiej
temperaturze powietrza. Hipertermia. Hipotermia. Zmęczenie w wysiłkach
długotrwałych. Kryteria oceny wydolności tlenowej i tolerancji wysiłkowej. Próg
przemian beztlenowych. Wskaźniki charakteryzujące wydolność tlenową. Maksymalny
pobór tlenu. Testy czynnościowe stosowane do oceny wydolności tlenowej i tolerancji
wysiłkowej.
Wk7 Fizjologiczna klasyfikacja wysiłków fizycznych. Wpływ różnych warunków
środowiskowych i wysiłku fizycznego na reakcje fizjologiczne organizmu. Adaptacja
organizmu do powtarzanych wysiłków fizycznych. Fizjologiczne podstawy treningu
fizycznego. Granice zmian adaptacyjnych organizmu do wysiłków fizycznych. Wpływ
żywienia na adaptację do wysiłków fizycznych. Przeciążenie i przetrenowanie.
Wk8 Podstawy doboru obciążeń fizycznych w oparciu o wydolność fizyczną i tolerancję
wysiłkową. Programowanie treningu fizycznego z uwzględnieniem podstawowych
zasad bezpieczeństwa. Aktywność ruchowa jako czynnik stymulujący korzystne reakcje
organizmu. Profilaktyka chorób cywilizacyjnych. Wpływ aktywności fizycznej na
sprawność i wydolność fizyczną, tkankę mięśniową, tkankę kostną, układ oddechowy,
układ krążenia, skład i właściwości krwi, komponenty tkankowe ciała. Fizjologiczne
następstwa zmniejszenia lub zaprzestania treningu fizycznego.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Reakcje układu oddechowego na wysiłek fizyczny o różnej mocy i różnym czasie
trwania. Ocena gibkości (zakresu ruchomości w stawach). Pomiar i ocena gibkości na
podstawie różnych testów funkcjonalnych. Ocena wpływu rozgrzewki na poziom
gibkości.
L2 Ocena wydolności tlenowej (aerobowej) metodą pośrednią na podstawie różnych
testów wysiłkowych: test Astrand-Ryhming, test Margarii; testy PWC 170, 150, 130.
Obliczanie wskaźnika skuteczności restytucji. Dobór testu w zależności od wieku,
stanu zdrowia, poziomu wydolności fizycznej i możliwości ruchowych badanej osoby.
Ocena wydolności tlenowej (aerobowej) metodą bezpośrednią. Badanie
spiroergometryczne. Stopniowany test wysiłkowy wykonywany na cykloergometrze do
wyczerpania. Obliczanie kosztu energetycznego i kosztu metabolicznego wysiłku
fizycznego. Obliczanie współczynnika pracy użytecznej.
L3 Ocena tolerancji wysiłkowej. Badanie spiroergometryczne. Test Bruce’a - stopniowany
test wysiłkowy na bieżni mechanicznej. Ocena zdolności siłowo-szybkościowych
kończyn dolnych (skoczności i mocy maksymalnej). Pomiary wybranych wskaźników
mechanicznych podczas serii wyskoków pionowych na platformie dynamometrycznej.
Ocena zdolności kinestetycznego różnicowania ruchów podczas wyskoków
pionowych.
L4 Ocena zdolności siłowych wybranych grup mięśniowych. Pomiary siły: chwytu ręki
dynamometrem ręcznym; mięśni zginających w stawie łokciowym; mięśni
prostujących w stawie kolanowym. Obliczanie wartości momentu siły mięśniowej.
Obliczanie zależności między masą ciała i masą mięśni, a poziomem siły mięśniowej.
Ocena zdolności kinestetycznego różnicowania ruchów w warunkach skurczu
izometrycznego mięśni.
L5 Ocena zdolności zachowania równowagi statycznej. Test Romberga. Test Flaminga.
Ocena zdolności zachowania równowagi statyczno-dynamicznej.
Sterowanie środkiem masy ciała względem platformy dynamometrycznej. Test Elipsa.
L6 Ocena zdolności psychomotorycznych na podstawie różnych testów komputerowych.
Czas reakcji prostej na bodziec wzrokowy. Czas reakcji złożonej (wyboru) na bodziec
wzrokowy. Koordynacja wzrokowo-ruchowa (KWR) – test wzorowany na metodzie
pomiaru aparatem Piórkowskiego, test wzorowany jest na metodzie pomiaru aparatem
krzyżowym.
A7 Omówienie uzyskanych wyników. Obliczanie norm wydolności i sprawności fizycznej.
S8 Seminarium. Kolokwium. Zaliczenie ćwiczeń.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Górski J (red.). Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2006
2. Halicka-Ambroziak D., Jusiak R., Martyn A., Opaszowski B., Szarska I., Tyszkiewicz M., Wit
B. Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego. AWF,
Warszawa 2001.
3. Jaskólski A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. AWF,
Wrocław 2006.
4. Malarecki I., Wit B., Martyn A., Opaszowski B., Buśko K. Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii
wysiłku fizycznego. AWF, Warszawa 1997.
5. Ronikier A.: Fizjologia sportu. COS, Warszawa 2001
6. Traczyk W. Diagnostyka czynnościowa człowieka. PZWL, , Warszawa 1999
Literatura uzupełniająca: 1. Boraczyński T, Sawicki A, Biernat R, Boraczyński M, Stasiewicz P. Wpływ zróżnicowanej
aktywności fizycznej na składniki ciała oraz wydolność fizyczną studentek i studentów. III
Olsztyński Dzień Fizjoterapii. 18.05.2007. Wyd. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa
Rusieckiego, Olsztyn 2007:41-52.
2. Boraczyńska L.B, Boraczyński T, Urniaż J, Czaprowski D. Poziom gibkości studentów
Olsztyńskiej Szkoły Wyższej im. Józefa Rusieckiego. [W:]: IV Olsztyński Dzień Fizjoterapii.
16.05.2008. Wyd. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusieckiego, Olsztyn 2008: 5-12.
3. Boraczyński T, Boraczyńska LB, Urniaż J. The influence of physical activity on body
composition and the level of student’s flexibility. Medicina Sportiva, 2009, 13 (1): 13-16.
4. Boraczyński T, Boraczyńska S. The effects of physical activity on body composition and
aerobic fitness in young adult women and men. [W]: Olchowik G (red). Wellness and
prosperity in different phase of life. Wydawnictwo NeuroCentrum, Lublin 2009, 59-68.
5. Boraczyński T, Oponowicz A, Koczkodan R, Boraczyńska S. Ocena składników ciała i
sprawności fizycznej dorosłych kobiet i mężczyzn. [W:]: Hopper E (red). V Olsztyński Dzień
Fizjoterapii. 10 lat dydaktyki fizjoterapii na Warmii i Mazurach. 29-30.05.2009. Wyd.
Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusieckiego, Olsztyn 2009, 79-91.
6. Boraczyński T, Boraczyńska S, Oponowicz A, Koczkodan R. Body composition, physical
activity, aerobic capacity and physical fitness in young, adult women and men. [W:] Jerzy
Urniaż [Red.] Współczesne tendencje w wychowaniu fizycznym i sporcie (Contemporary
trends in physical education and sport. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rucieckiego,
Olsztyn 2009, s. 189-199. ISBN 978-83-89067-59-3.
7. Witkowicz E, Boraczyński T, Boraczyńska S. Evaluation of physical activity, body
composition and physical fitness in 13- to 16-year-old girls. [W:] Jerzy Urniaż [Red.]
Współczesne tendencje w wychowaniu fizycznym i sporcie (Contemporary trends in physical
education and sport. Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rucieckiego, Olsztyn 2009, s. 213-
224. ISBN 978-83-89067-59-3.
8. Boraczyński T, Boraczyński M, Oponowicz A, Koczkodan R. Ocena równowagi statycznej
dorosłych kobiet i mężczyzn (Assessment of static balance of adult men and women). Szkice
Humanistyczne, 2010, 4 (23): 227 – 240.
9. Gorner K, Boraczyński T, Stihec J. Physical activity, body composition and level of aerobic
capacity among young, adult women and men. Sport Scientific And Practical Aspects, 2009, 6
(2): 5-13.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Zna podstawowe procesy biochemiczne i
metaboliczne na poziomie narządowym i
ustrojowym, w tym zjawiska regulacji
hormonalnej oraz ich zmiany pod wpływem
wysiłku fizycznego i w efekcie niektórych
schorzeń.
K_W02 K_W04
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 Zna podstawowe zjawiska fizyczne oraz reakcje
fizjologiczne zachodzące w ustroju pod wpływem
zewnętrznych czynników fizycznych oraz
wysiłku fizycznego (treningu).
K_W03 OM1_W01
OM1_W02 OM1_W07
03 Zna podstawowe procesy związane z
funkcjonowaniem układu nerwowego i narządów
zmysłów oraz sterowaniem ruchami dowolnymi
człowieka.
K_W08 OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03
04 Potrafi wykorzystywać podstawowe metody,
techniki pomiarów oraz wykorzystywać i
obsługiwać podstawową aparaturę i sprzęt do
badań funkcjonalnych do oceny zdolności
wysiłkowej człowieka.
K_U04 K_U07
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05
05 Potrafi interpretować wyniki podstawowych
badań stosowanych w diagnostyce funkcjonalnej
dla doboru obciążeń wysiłkowych stosowanych w
podstawowych metodach terapeutycznych.
K_U15 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10
06 Rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego,
niezbędnej do optymalizacji procesu rehabilitacji
pacjenta.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F4 – kolokwium
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr
efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6 F1, F2, F4, F5, F6 02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, L1, L2, L3, L4, L5, L6 F1, F2, F4, F5, F6 03 Wk1, L4, L5, L6 F1, F2, F4, F5, F6 04 Wk4, Wk6, L1, L2, L3, L4, L5, L6 F3, F6 05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, L1, L2, L3, L4,
L5, L6, A7, S8 F1, F2, F4, F5, F6
06 Wk2, Wk4, Wk6, Wk7, Wk8, A7, S8 F1, F2, F4, F5, F6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach........................................................................................................... ............ 15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ......................................................... .................................11 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... ...4 h
− konsultacje .......................................................................... ........................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..........4 h
− przygotowanie do kolokwiów ........................................................................................................ .5 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….....….5 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 45 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTSL: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ...........................................................................11 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Tomasz Boraczyński
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w chirurgii i onkologii
KOD ECTS: 126-26-10-B11
PUNKTY ECTS: 2
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/ 3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20
Ćwiczenia – liczba godzin
20
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy
Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii
stosownie do stanu pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne – 3 godz.; kliniczne – 5 godz. IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego, rodzaje powikłań. Wk2 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym szpitalnym i
poszpitalnym. Wk3 Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej. Wk4 Rehabilitacja po operacjach w obrębie jamy brzusznej. Wk5 Charakterystyka choroby nowotworowej - klasyfikacja nowotworów, epidemiologia,
metody badania i leczenia. Wk6 Powikłania i następstwa leczenia nowotworów złośliwych. Wk7 Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii. Rola aktywności ruchowej w
pierwotnej i wtórnej prewencji choroby nowotworowej. Wk8 Rehabilitacja po leczeniu raka piersi. Wk9 Rehabilitacja po leczeniu nowotworów kości i tkanek miękkich Wk10 Rehabilitacja społeczna i zawodowa w onkologii. Nr Temat ćwiczenia P1 Przyczyny i występowanie powikłań poperacyjnych. K2 Metody zapobiegania powikłaniom płucnym po zabiegach operacyjnych. K3 Usprawnianie po zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej. P4 Diagnostyka chorób nowotworowych. P5 Rak piersi – diagnostyka, leczenie.
P6 Usprawnianie po operacji odtwórczych piersi. K7 Obrzęk limfatyczny – leczenie i usprawnianie K8 Usprawnianie po operacji raka piersi. K9 Rehabilitacja w wybranych chorobach onkologicznych P10 Rehabilitacja po zabiegach chirurgicznych i onkologicznych - sprawdzian praktyczny.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Buss T., Ból, patomechanizm i leczenie, Zakład Medycyny Paliatywnej Gdańsk 2007 2. Grobstein H. Ruth., Wszystko o raku piersi, PZWL Warszawa 2007 3.Kasprzak W., Fizjoterapia kliniczna, PZWL Warszawa 2010 4. Kiwerski J., Rehabilitacja medyczna, PZWL Warszawa 2007 5. Kordek R., Onkologia kliniczna – podręcznik dla studentów i lekarzy, VIA MEDICA
Gdańsk 2007 6. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna, Urban & Partner Wrocław 2013 7. Noszczyk W., Chirurgia, PZWL 2007 8.Mika K., Po odjęciu piersi, PZWL Warszawa 2005 9. Mikołajewska E., Fizjoterapia po mastektomii, PZWL 2010 10. Woźniewski M., Fizjoterapia w onkologii, PZWL Warszawa 2004 11. Zębaty M., Fizjoterapia, PZWL Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Konturek S., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo UJ 2000 2. Mikołajewska E., Elementy fizjoterapii, PZWL Warszawa 2011 3. Praktyczna rehabilitacja i fizjoterapia – miesięcznik 4. Wrzosek Z.; Bolanowski J.; Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL Warszawa 2011
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etiopatogenezę,
diagnostykę, badania czynnościowe,
przebieg kliniczny, powikłania chorób
nowotworowych oraz metody ich leczenia
(zachowawczego i operacyjnego)
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03; OM1_W07; OM1_W10
OM1_W03;OM1_W05;OM1_W07
OM1_W03;OM1_W02
02 wykonać podstawowe testy diagnostyczne
wykorzystując w tym celu odpowiednie
metody i sprzęt oraz umie interpretować
wyniki podstawowych badań klinicznych
K_U04
K_U07
K_U14
K_U15
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U08; OM1_U09
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
OM1_U05; OM1_U06; OM1_U07;
OM1_U08; OM1_U10
03 ustalić indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentów
pulmonologicznych oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie je
oceniać
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U08;
OM1_U09; OM1_U10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09, OM1_U10
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
04 samodzielnie i w sposób odpowiedzialny
wykonać zadania zgodnie z zasadami BHP,
przestrzegając właściwych relacji z
pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
OM1_K04; OM1_K01; OM1_K02;
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny 01 Wk1, Wk5, Wk6, Wk7, P1, P4, P5, P6 F4, P1 02 Wk2, K2 F3, F4, P1 03 Wk3, Wk4, Wk8, Wk9, Wk10, K2, K3, K7, K8, K9 F3, P1 04 Wszystkie ćwiczenia F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych............................................................................20 h
− konsultacje ..................................................................................................... ................................ ..1 h
RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ...........5 h
− przygotowanie do kolokwiów ...................................................................................................... .. 7 h
− przygotowanie do zaliczenia przedmiotu....................................................................................... ...8 h
RAZEM: 20 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,7
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .............................................. .......................... 20 h X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr hab. Andrzej Nowakowski
mgr Dorota Dziechcińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w kardiologii
KOD ECTS: 126-26-10-B13
PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20
Ćwiczenia – liczba godzin
60
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Anatomia prawidłowa człowieka,
Fizjologia człowieka, Patologia
Kinezyterapia, Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie na ocenę
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przyswojenie wiedzy z zakresu epidemiologii, etiopatogenezy, prewencji,
diagnostyki i obrazu klinicznego oraz kompleksowej rehabilitacji chorób układu krążenia. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K) Wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne 3h; kliniczne 5h
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Wpływ aktywności fizycznej i hipokinezji na układ krążenia. Wk2 Metodyka ćwiczeń i treningu fizycznego w kardiologii. Wk3 Testy wysiłkowe w klinice i rehabilitacji. Wk4 Epidemiologia chorób układu krążenia – czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych,
promocja zdrowia, prewencja, rehabilitacja Wk5 Choroba niedokrwienna serca. Postępowanie rehabilitacyjne. Wk6 Nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca. Postępowanie rehabilitacyjne. Wk7 Angioplastyka i kardiochirurgia. Postępowanie rehabilitacyjne. Wk8 Zaburzenia ukrwienia obwodowego. Postępowanie rehabilitacyjne. Wk9 Transplantacja serca. Postępowanie rehabilitacyjne. Postępowanie fizjoterapeutyczne po
wszczepieniu rozrusznika serca. Wk10 Stan i perspektywy rehabilitacji kardiologicznej. Nr Temat ćwiczenia P1 Badania kardiologiczne. P2 Etapy i modele kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej. P3 Etap I. Zasady przeprowadzania rehabilitacji szpitalnej. P4 Etap II. Zasady przeprowadzenia rehabilitacji w ośrodku i sanatorium. P5 Trening interwałowy i ciągły P6 Trening oporowy.
K7 Próby marszowe. K8 Dobór i metodyka ćwiczeń w odpowiednich modelach II etapu rehabilitacji. K9 Metodyka ćwiczeń dla pacjentów po CABG, wadach serca i zastawek. P10 Fizykoterapia i kinezyterapia u pacjentów z CABG. K11 Metodyka ćwiczenia dla pacjentów z ICD. P12 Wskazania i przeciwwskazania do stosowania fizykoterapii u pacjentów z ICD. P13 Nordic Walking i wybrane dyscypliny sportowe u pacjentów z chorobami układu
krążenia. P14 Wskazania i przeciwwskazania do stosowania fizykoterapii u pacjentów miażdżycą
kończyn dolnych. K15 Zasady stosowania kompresjoterapii w chorobach układu żylnego. P16 Rehabilitacja kardiologiczna – sprawdzian praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa: Kasprzak W. Fizjoterapia kliniczna. PZWL Warszawa 2010
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna. PZWL Warszawa 2007
Noszczyk W. Miażdżyca i inne choroby tętnic obwodowych. PZWL 2005
Noszczyk W. Żylaki i inne choroby żył. PZWL 2005
Rudnicki S. Rehabilitacja w chorobach układu krążenia i po operacjach serca. W: Kwolek A. (red.).
Rehabilitacja Medyczna. T. 2. Wyd. Urban & Partner, Wrocław, 2004.
Rudnicki S. i wsp. Rehabilitacja kardiologiczna po zawale serca i zabiegach kardiochirurgicznych.
W: Kiwerski J. (red.). Rehabilitacja Medyczna. Ss. 641-678.Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2005.
Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna – zalecenia Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i
Fizjologii Wysiłku PTK. Folia Cardiologica, 2004, T.11, supl. A.
Straburzyński G. Straburzyńska – Lupa A. Medycyna fizykalna. PZWL Warszawa 2008
Zębaty M.Fizjoterapi. PZWL Warszawa 2003
Literatura uzupełniająca:
Bromboszcz J., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. Stosowanie ćwiczeń fizycznych. Wyd.
Elipsa-Jaim, Kraków, 2005.
Demczyszak I. Fizjoterapia w chorobach układu sercowo – naczyniowego. Podręcznik dla
studentów licencjatów wydziałów fizjoterapii. Wydawnictwo Medyczne Górnicki 2006
Rudnicki S., Piotrowicz R., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. W: Kuch J., Śródka A.
(red.). Dzieje kardiologii w Polsce na tle kardiologii światowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa,
2004.
Rudnicki S. Perspektywy rehabilitacji kardiologicznej w XXI wieku. W: Grossman J. (red.).
Fizjoterapia XXI wieku. Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn, 2004.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etiopatogenezę,
diagnostykę, badania czynnościowe,
przebieg kliniczny, powikłania chorób
układu krążenia oraz metody ich leczenia
(zachowawczego i operacyjnego)
K_W13 OM1_W03; OM1_W05; OM1_W07
02 opisać testy wysiłkowe, ich znaczenie w
ocenie wydolności fizycznej,
programowaniu i klasyfikacji do modeli i
procedur usprawniania, rokowania
skuteczności leczenia
K_W11 OM1_W03; OM1_W07; OM1_W10
03 wymienić czynniki ryzyka chorób układu
krążenia oraz zaproponować sposoby
prewencji i edukacji zdrowotnej
K_W20
K_W21
OM1_W06; OM1_W03; OM1_W04;
OM1_W05
OM1_W06; OM1_W02; OM1_W03;
K_U12
OM1_W07
OM1_U04; OM1_U03; OM1_U05;
OM1_U10 04 wykazać się wiedzą w zakresie metod i
procedur treningu wytrzymałościowego,
jego bezpieczeństwie, wskazaniach i
przeciwwskazaniach na każdym etapie
rehabilitacji kardiologicznej
K_W22 OM1_W06; OM1_W03; OM1_W07
05 ustalić program rehabilitacji, samodzielnie
przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne
(zgodnie z zasadami BHP) u pacjentów
kardiologicznych oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie je
oceniać
K_U24
K_U16
K_U17
K_U20
K_K04
K_K10
K_K17
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05;
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09;OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U07;
OM1_U09
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
OM1_K02; OM1_K03; OM1_K01;
OM1_K04; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06;OM1_K07
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04 06
wykazać się znajomością historii rozwoju i
osiągnięć kardiologii i rehabilitacji w Polsce
na tle kardiologii światowej oraz zasadami
Kodeksu Fizjoterapeuty
K_W30
K_K14
OM1_W09; OM1_W10 OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K05; OM1_K07; OM1_K09
07 rozumie potrzebę pogłębiania swojej wiedzy
w związku ze stałym rozwojem nauk
medycznych i nowymi możliwościami
rehabilitacji pacjentów kardiologicznych
(m.in. telemedycyna)
K_K01 OM1_K01; OM1_K02; OM1_K01
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, Wk5, Wk6, Wk8, P1, P2 F2, P1 02 Wk3, K7 F2, P1 03 Wk1, Wk4, P13 F2, P1 04 Wk2, P1,P2, P3, P4, P5, P6, P10, P12, P13, P14 F2, P1 05 Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, K7, K8, K9, K11, K15 F3 06 Wk10 P1 07 Wk10 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ....................................................................................................................... .20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych..........................................................................60 h
− konsultacje ................................................................................................................. ......................1 h
RAZEM: 81 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………………….. 15
- przygotowanie do sprawdzianów…………………………………………………………………… 12
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu .................................................................... 10 h
RAZEM: 37 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 118 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2
- udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych…………….60 h X. Autor programu (dane kontaktowe):
prof. dr hab. n. med. Stanisław Rudnicki
mgr Hanna Pawlikowska
mgr Dorota Rodziewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w neurologii
KOD ECTS: 126-26-10-B14
PUNKTY ECTS: 5
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/ 4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
20 Ćwiczenia – liczba godzin
70
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy
Forma zaliczenia egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie podstawowych wiadomości dotyczących dysfunkcji narządu
ruchu (z ujęciem aktualnego stanu wiedzy), opanowanie umiejętności zastosowania poszczególnych
rodzajów fizjoterapii w kompleksowej terapii schorzeń narządu ruchu, poznanie podstaw etiologii,
patogenezy, kliniki i profilaktyki najczęstszych wad, urazów i schorzeń, uzyskanie umiejętności badania
pacjenta, doboru odpowiedniej terapii, wykonywania ćwiczeń, zabiegów fizykalnych w leczeniu dysfunkcji
narządu ruchu w zależności od stanu klinicznego i funkcjonalnego pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K) wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne – 3 godz.; kliniczne – 5 godz. IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Zasady fizjoterapii w neurologii. Badania ogólne i funkcjonalne w neurologii.
Spastyczność i wiotkość. Wk2 Ból – definicja, powstawanie, drogi przewodzenia, ośrodki, sposoby modulacji bólu. Wk3 Plastyczność mózgu, neuromodulacja oraz zjawisko diaschizy. Rola w/w procesów w
rehabilitacji zaburzeń czynności poznawczo-behawioralnych. Wk4 Uszkodzenia centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu –
epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program
rehabilitacji. Wk5 Zaburzenia i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba Parkinsona,
stwardnienie rozsiane SM - epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy,
postępowanie lecznicze, program rehabilitacji. Wk6 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych, zespół Guillian-Baree
uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych. Wk7 Zespoły bólowe odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa – zmiany
patologiczne i objawy kliniczne w uszkodzeniach nerwów obwodowych, zasady
leczenia (operacyjne, farmakologiczne, postępowanie fizjoterapeutyczne) Wk8 Urazy czaszkowo-mózgowe; rodzaje, obraz kliniczny, ocena zaburzeń, rehabilitacja. Wk9 Zabiegi, operacje neurochirurgiczne a fizjoterapia. Wk10 Neurorehabilitacja - podsumowanie. Nr Temat ćwiczenia P1 Ocena fizjoterapeutyczna narządu ruchu - badania ogólne i funkcjonalne w neurologii P2 Chód fizjologiczny, chód patologiczny- ocena fizjoterapeutyczna P3 Spastyczność, wiotkość – postępowanie fizjoterapeutyczne K4 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
uraz rdzenia kręgowego. K5 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
udar mózgu. P6 Zespół odpychania – usprawnianie fizjoterapeutyczne P7 Zespół jednostronnego zaniedbywania – usprawnianie fizjoterapeutyczne K8 Zaburzenie czucia w neurologii – usprawnianie fizjoterapeutyczne P9
Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
Choroba Parkinsona.
P10 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
stwardnienie rozsiane SM K11 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych K12 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn dolnych K13 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
Zespół Guillian-Baree K14 Fizjoterapia w urazach czaszkowo–mózgowych K15 Fizjoterapia po operacjach neurochirurgicznych P16 Fizjoterapia w bólu przewlekłym P17 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych P18 Zaliczenie praktyczne i teoretyczne umiejętności i wiedzy nabytej na ćwiczeniach
V. Literatura Literatura podstawowa: 1.Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A. Elsevier, Urban & Partner 2013
2.Rehabilitacja medyczna, red. Kiwerski J., PZWL Warszawa 2005 3.Fizjoterapia w chorobach układu ruchu, Paprocka-Bobrowicz M., Zawadzki M., Wyd. Med. Górnicki
Wrocław 2007 4.Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Nowotny N., Medipage Warszawa 2006 5.Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Levitt S., PZWL Warszawa 2007 6.Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Lennon Sh., Urban & Partner Wrocław 2010 7.Urazy i schorzenia kręgosłupa. Kiwerski J., Kowalski M., Krasuski M. PZWL, Warszawa 2001 8.Wady postawy ciała, Kasperczyk T., Wyd. Kasper Kraków 2004 9.Rehabilitacja ortopedyczna:Tom 1-2, Elsevier Urban & Partner Wrocław 2009 10.Neurodynamika kliniczna, red. Schacklog M., Elsevier Urban & Partner Wrocław 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy fizjoterapii: Tom 1-3, Nowotny J., Wyd. Kasper 2004 2. Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja, Wyd. Forum 2011 3. Rehabilitacja w praktyce, Wyd. Elamed 2011
4.Czasopisma naukowe: ,,Postępy rehabilitacji”, ,,Rehabilitacja medyczna”
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 Charakteryzuje zmiany patologiczne, obraz
kliniczny oraz podstawowe reakcje człowieka na
chorobę w różnych schorzeniach układu
nerwowego, wskazując metody opisu i interpretacji
K_W14 K_W12 K_W13 K_W15
OM1_W03, OM1_W02 OM1_W03, OM1_W02 OM1_W04, OM1_W05 OM1_W03, OM1_W05
podstawowych jednostek i zespołów chorobowych. OM1_W07,OM1_W04
OM1_W03,OM1_W05 OM1_W08,OM1_W10
02 Wymienia metody oceny wzorców i nawyków
ruchowych przydatne do wyjaśnienia zaburzeń ich
struktury i funkcji oraz potrzeb fizjoterapii.
K_W09 K_W10 K_W11
OM1_W01, OM1_W02
OM1_W03,OM1_W02
OM1_W03,OM1_W06 OM1_W07,OM1_W03
OM1_W07 OM1_W10 03 Potrafi zastosować podstawowe testy funkcjonalne
wykorzystywane w neurologii oraz zinterpretować
wyniki przeprowadzonych badań.
K_U14 K_U15
OM1_U05,OM1_U02 OM1_U08,OM1_U05
OM1_U06,OM1_U07 OM1_U08,OM1_U10
04 Umie wyjaśnić pacjentowi istotę jego dolegliwości,
proponowany sposób usprawniania oraz udzielić
porady w
zakresie trybu życia oraz postępowania w stanach
nieodwracalnej dysfunkcji lub
przewlekłej choroby.
K_U08 K_U12
OM1_U03 OM1_U04
OM1_U05,OM1_U10
OM1_U04, OM1_U05 OM1_U10
05 Potrafi samodzielnie ustalić, przeprowadzić i
kontrolować indywidualny program rehabilitacji
neurologicznej:
- wykonując zabiegi z zakresu kinezyterapii,
fizykoterapii, masażu leczniczego
- wykorzystując różne formy aktywności fizycznej
w procesie opanowywania umiejętności ruchowych
przez pacjenta
K_U24 K_U01 K_U02 K_U16 K_U20
OM1_U01, OM1_U02
OM1_U04,OM1_U05
OM1_U07, OM1_U10 OM1_U01, OM1_U02
OM1_U04,OM1_U05
OM1_U07, OM1_U08
OM1_U09, OM1_U10 OM1_U01, OM1_U02
OM1_U05,OM1_U07
OM1_U05, OM1_U01
OM1_U02,OM1_U07
OM1_U09, OM1_U10 OM1_U07, OM1_U01
OM1_U03,OM1_U05,
OM1_U07 06 Okazuje zrozumienie i tolerancję dla problemów
wynikających z kalectwa, przewlekłej choroby,
stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu.
K_K07 K_K06
OM1_K03, OM1_K05
OM1_K06,OM1_K03
OM1_K02, OM1_K05
OM1_K06, OM1_K07
OM1_K08 07 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny,
przestrzega właściwych relacji z pacjentem. Pracuje
zgodnie zasadami BHP obowiązującymi w
placówkach ochrony zdrowia.
K_K11 K_K13 K_K17
OM1_K04,OM1_K01
OM1_K02,OM1_K03
OM1_K05,OM1_K06
OM1_K07,OM1_K05
OM1_K03,OM1_K06
OM1_K08,OM1_K07
OM1_K03,OM1_K04 08 Wykazuje się znajomością zagadnień z zakresu
rehabilitacji neurologicznej w oparciu o aktualne
źródła wiedzy.
K_K01 OM1_K01 OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk10,ćwiczenia praktyczne i kliniczne F1, F4, P1 02 Wk1, P1, P2 F1, F4, P1 03 ćwiczenia kliniczne F1, F3 04 ćwiczenia kliniczne F1, F3 05 ćwiczenia kliniczne F1, F3 06 ćwiczenia kliniczne F1, F3 07 ćwiczenia kliniczne F1, F3 08 Wk1-Wk10, ćwiczenia praktyczne i kliniczne F1, F4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... ....30 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ..................................................................................................40 h
− konsultacje ................................................................................................................. ......................1 h
− egzamin pisemny ............................................................................................................................ 2 h
RAZEM: 93 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................... 18 h
− przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ............ 9 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...................................................................................... 10 h
− przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... .......... 20 h
RAZEM: 57 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... ....30 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ ......40 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Piotr Misiowec
mgr Emilia Wiśniewska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pediatrii
KOD ECTS: 126-26-10-B11
PUNKTY ECTS: 3
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/ 3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
45
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy
Forma zaliczenia
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie się z podstawami etiologii, patogenezy, kliniki i usprawniania najczęstszych wad, urazów,
schorzeń występujących w wieku dziecięcym, teoretyczne i praktyczne opanowanie umiejętności
zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci, określanie wskazań oraz
przeciwwskazań do ćwiczeń w różnych jednostkach chorobowych u dzieci i młodzieży.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne – 3 godz.; kliniczne – 6 godz. IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Zaburzenia neurologiczne występujące w wieku dziecięcym – uszkodzenie
ośrodkowego układu nerwowego – etiologia, metody usprawniania Wk2 Zaburzenia obwodowego układu nerwowego występujące u dzieci Wk3 Choroby mięśni – dystrofia mięśniowa – usprawnianie rehabilitacyjne Wk4 Ortopedia i traumatologia wieku dziecięcego – choroby stawów, urazy Wk5 Wady postawy, skoliozy – metody diagnostyczne, postaci, plan leczenie i usprawniania Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia – praktyczne – 3 h, kliniczne – 6 h) P1 Wady postawy, skoliozy – badanie, metody usprawniania P2 Fizjoterapia w jałowych martwicach kości – choroba Perthesa, Scheuermanna K3 Metody usprawniania dzieci z MPD K4 Postępowanie usprawniające dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową P5 Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego – badanie i rehabilitacja K6 Pierwotne choroby mięśni u dzieci – planowanie usprawniania P7 Dysplazja stawów biodrowych- usprawnianie i profilaktyka P8 Kręcz szyi – postępowanie pielęgnacyjne i rehabilitacyjne K9 Urazy u dzieci mózgu i rdzenia kręgowego - postępowanie rehabilitacyjne P10 Złamania kości, zwichnięcia, skręcenia - postępowanie lecznicze i rehabilitacja. P11 Zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci – sprawdzian
praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Warszawa 2006
2. Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A., Urban & Partner 2003
3. Rehabilitacja medyczna , red. Kiwerski J., Warszawa 2005
4. Rehabilitacja pediatryczna, red. Kowalski I.M., Lewandowski R. , WSRDA 2003
5. Gaździk T. S. (red.), Ortopedia i traumatologia, tom 1-2, PZWL, 2008
6. Levitt S., Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Warszawa 2007
7. Lennon Sh. Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Urban & Partner, Wrocław 2010
Literatura uzupełniająca:
1. Czasopismo naukowe: Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja
2. Owczarek S., Atlas ćwiczeń korekcyjnych, Warszawa 2010
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Wymienia metody opisu i interpretacji podstawowych
jednostek i zespołów chorobowych w stopniu
umożliwiającym racjonalne stosowanie środków
fizjoterapii i planowanie procesu rehabilitacji.
K_W13 OM1_W03
OM1_W05 OM1_W07
02 Charakteryzuje zmiany patologiczne w różnych
schorzeniach oraz zaburzeniach strukturalnych
wywołanych chorobą, urazem lub inną formą
niepełnosprawności.
K_W14 OM1_W03 OM1_W02
03 Przeprowadza badania i testy funkcjonalne niezbędne dla
doboru środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i
stosowania podstawowych metod terapeutycznych.
K_U14 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10
04 Potrafi wykonywać zabiegi z zakresu fizjoterapii u osób z
chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi różnych
narządów i układów- stosownie do ich stanu klinicznego
i funkcjonalnego
K_U16 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10
05 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje
zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając
właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. Stawia
dobro pacjenta na pierwszym miejscu.
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07 OM1_K04
OM1_K01 OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07 OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08 OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
K_K17
K_K06
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F7 – konspekt P5 – opinia prowadzącego zajęcia VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny 01 P1, K2, K3, P4, K5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1, F3, F7 02 K3, P5, K6, P7, K9, P10, P11 F1, F3, F7 03 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1,F3, F7 04 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1, F3, F7 05 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 P5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 45 h
− konsultacje ..................................................................................................... ................................ ..1 h
− zaliczenie pisemne .......................................................................................................... ....................2 h
RAZEM: 63 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium ..................................................................................................... ........7 h
− przygotowanie konspektów............................................................................................... ................ 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... ..10 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 90 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,9
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ ................................................................... ....... 45 h − przygotowanie konspektów……..................................................................................................................10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………………10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Marta Grzywińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia w opiece długoterminowej
KOD ECTS: 126-26-10-C8
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/zaliczenie
przedmiotów
poprzedzających: Kinezyterapia, Fizykoterapia,
Fizjoterapia ogólna,
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z organizacją opieki długoterminowej oraz z zasadami
rehabilitacji pacjentów długotrwale unieruchomionych.
III. Forma zajęć: wykład (Wk), ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Następstwa długotrwałej akinezji dla narządów i układów ustroju ludzkiego Wk2 Fizjoterapia w długoterminowej opiece pacjenta geriatrycznego Wk3 Długoterminowa opieka i rehabilitacja pacjenta z zespołem otępiennym Wk4 Zaburzenia zwieraczy – procedury fizjoterapeutyczne w terapii długoterminowej Wk5 Odleżyny – prewencja i terapia Wk6 Zaburzenia chodu – prewencja upadków w opiece długoterminowej Wk7 Miejsce i rola zespołu rehabilitacyjnego w opiece długoterminowej
Nr Temat ćwiczenia K1 Program kinezyterapii w opiece długoterminowej K2 Program zabiegów fizykalnych pacjenta długotrwale unieruchomionego K3 Ćwiczenia Kegla K4 Indywidualny i zbiorowy program treningowy zapobiegający upadkom – ćwiczenia
sensomotoryczne i trening siły K5 Procedury fizjoterapeutyczne prewencji i terapii odleżyn K6 Metody psychoterapii indywidualnej i zbiorowej pacjenta z zespołem otepiennym K7 Ćwiczenia relacji interpersonalnych: pacjent – rodzina – zespół rehabilitacyjny K8 Zaliczenie
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Barański J., Piątkowski W. Zdrowie i choroba. ATUT, Wrocław, 2002. − Charzyńska M. Edukacja zdrowotna rodziny, Czelej, Lublin, 2002. − Wieczorkowska-Tobis W. Fizjoterapia w geriatrii. PZWL, Warszawa, 2011
Literatura uzupełniająca: − Geriatria Polska
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować zmiany patologiczne w
ustroju ludzkim związane z wiekiem oraz
długotrwałą akinezją
K_W14
OM1_W04; OM1_W03; OM1_W05;
OM1_W08;
OM1_W10
02 scharakteryzować najczęstsze problemy w
długoterminowej opiece nad pacjentem
K_W19
OM1_W05; OM1_W04; OM1_W08;
OM1_W03
03 ustalić i przeprowadzić indywidualny
program rehabilitacji osób przewlekle
chorych i objętych opieką terminalną
stawiając dobro pacjenta na pierwszym
miejscu
K_U17
K_U24
K_K06
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U07;
OM1_U09
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05;
OM1_K06;OM1_K07; OM1_K08 04 okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z przewlekłej choroby oraz
okazać tolerancję dla postaw i zachowań
wynikających z odmiennych uwarunkowań
społecznych, kulturowych i wieku
K_K07
K_K08
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K03; OM1_K05
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk6, K2 – K8 F4, P1 02 Wk7, K1 F4, P1 03 K1 – K8 F3 04 K1 – K8 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ..................................................................................... ....................................15 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ ..... 15 h
− konsultacje ................................................................... ................................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
10. przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................. ...............5 h
11. przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. .....5 h
12. przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................. ..................10 h
13. przygotowanie do testu ...................................................................................................... .............5 h
RAZEM: 25 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 1,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,9
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,9
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ ..... 15 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...............................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Maria Cichowska - Gałus XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia w opiece terminalnej
KOD ECTS: 126-26-10-C9
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Kinezyterapia, Fizykoterapia,
Fizjoterapia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: umiejętność wdrożenia programów rehabilitacji i procedur
fizjoterapeutycznych stosowanych w zakładach opieki terminalnej i w terapii środowiskowej
III. Forma zajęć: wykład (Wk), ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Rola i miejsce opieki paliatywnej w systemie ochrony zdrowia Wk2 System opieki paliatywnej na świecie, w Polsce i województwie Wk3 Zespół opieki paliatywnej Wk4 Kinezyterapia w opiece paliatywnej Wk5 Zabiegi fizykalne w opiece paliatywnej Wk6 Program rehabilitacji chorych onkologicznie w okresie terminalnym Wk7 Program rehabilitacji chorych neurologicznie w okresie terminalnym
Nr Temat ćwiczenia K1 Skala sprawności w opiece terminalnej K2 Ćwiczenia psychoterapeutyczne wspomagające chorego K3 Metody wsparcia rodziny w okresie terminalnym choroby K4 Opieka duszpasterska chorych terminalnie K5 Ćwiczenia kinezyterapeutyczne pacjenta terminalnego K6 Zabiegi fizykalne pacjenta paliatywnego w warunkach hospicjum domowego K7 Program opieki terminalnej dziecka K8 Zaliczenie
V. Literatura
Literatura podstawowa: − de Valden-Gałuszko K. Podstawy opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa, 2007. − Kwolek A. (red). Rehabilitacja medyczna. Tom 2. Urban & Partner, Wrocław, 2003
Literatura uzupełniająca: − Buss T. i in. Zmęczenie w chorobie nowotworowej. Częstość występowania i próba zdefiniowania
problemu. Pol. Merk. Lek., 2004. − Pyszora A., Kujawa J. Zastosowanie elektroterapii w leczeniu bólu. PMP, 2003. − Medycyna Paliatywna
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować zmiany patologiczne w
ustroju ludzkim związane z chorobami
onkologicznymi oraz długotrwałą akinezją
K_W14
OM1_W04; OM1_W03; OM1_W05;
OM1_W08;
OM1_W10
02 scharakteryzować najczęstsze problemy w
opiece paliatywnej nad pacjentem w
warunkach zakładu opieki terminalnej oraz
hospicjum domowego
K_W19
OM1_W05; OM1_W04; OM1_W08;
OM1_W03
03 ustalić i przeprowadzić indywidualny
program rehabilitacji osób przewlekle
chorych i objętych opieką terminalną
stawiając dobro pacjenta na pierwszym
miejscu
K_U17
K_U24
K_K06
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U07;
OM1_U09
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05;
OM1_K06;OM1_K07; OM1_K08 04 okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z przewlekłej choroby oraz
okazać tolerancję dla postaw i zachowań
wynikających z odmiennych uwarunkowań
społecznych, kulturowych i wieku
K_K07
K_K08
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K03; OM1_K05
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk6, K2 – K8 F4, P1 02 Wk7, K1 F4, P1 03 K1 – K8 F3 04 K1 – K8 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............15 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ................................................................................................. 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
14. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........5 h
15. przygotowanie do kolokwium .......................................................................................................5 h
16. przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...............................................................................10 h
17. przygotowanie do testu ...................................................................................................................5 h
RAZEM: 25 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ ..... 15 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...............................................................................10 h X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): dr Sławomir Przewłocki
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizykoterapia
KOD ECTS: 126-01-10-B12 PUNKTY ECTS: 5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
30
Ćwiczenia – liczba godzin
75
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Biofizyka, Fizjologia człowieka,
Fizjoterapia ogólna Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem nauczania fizykoterapii jest znajomość różnych postaci energii
fizykalnej, charakterystyka biofizyczna oraz oddziaływanie na poszczególne narządy i układy w procesie
profilaktyki i leczenia. Znajomość metodyki wykonania zabiegów według wskazań lekarskich, dobór i
obsługa urządzeń stosowanych w fizykoterapii, prowadzenie dokumentacji medycznej.
III. Forma zajęć: Wk – wykład kursowy (informacyjny), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane
do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, termoregulacja, wskazania i
przeciwwskazania. Wk2 Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła
na organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), cechy fizyczne, mechanizm
oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego,
wskazania i przeciwwskazania. Wk4 Światłolecznictwo-promieniowanie nadfioletowe (UV), podział i właściwości
promieniowania ultrafioletowego, oddziaływanie na ustrój, działanie biologiczne,
odczyny, wskazania i przeciwwskazania.. Wk5 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska
elektrochemiczne, elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i
naczyń krwionośnych na prąd stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego,
wskazania i przeciwwskazania. Wk6 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych,
działanie biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja,
charakterystyka, przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do
elektrostymulacji. Wk7 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.
Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania. WK8 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres
częstotliwości, prądy interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne,
wskazania i przeciwwskazania do stosowania prądów interferencyjnych.
Wk9 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia
mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.
Wk10 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm,
działanie biologiczne pola magnetycznego, magnetoterapia i magnetostymulacja,
wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Wk11 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany
miejscowe i ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk12 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła
laserowego, urządzenia generujące promieniowanie laserowe, wykorzystanie światła
laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i
przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej. Wk13 Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Nr Temat ćwiczenia L 1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące
w fizykoterapii. L 2 Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów fizykalnych. L 3 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów L 4 Ogólna metodyka wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania
do ciepłolecznictwa. L 5 Krioterapia, charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. L 6 Leczenie zimnem – ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania,
obowiązujące zasady BHP. L7 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania
terapii. L8 Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. IR, L9 Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania
i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. L 10 Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów. L 11 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii,
sposób oddziaływania na organizm.
L 12 Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. UV . L 13 Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania
energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. L 14 Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów. L 15 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania
na organizm. L 16 Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. L 17 Laseroterapia - zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania,
obowiązujące zasady BHP. L 18 Laseroterapia - rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów. L 19 Stosowanie technik laserowych w praktyce. L20 Podsumowanie umiejętności z zakresu fototerapii. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów. L 21 Elektroterapia wprowadzenie do tematu. Rodzaje prądów stosowanych w medycynie
fizykalnej. L 22 Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania
prądu stałego na tkanki. L 23 Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące
zasady BHP. L 24 Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania
i przeciwwskazania. L 25 Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania
i przeciwwskazania. L 26 Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia, wskazania
i przeciwwskazania. L 27 Galwanizacja – metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych, wskazania
i przeciwwskazania. L 28 Podsumowanie umiejętności z zakresu galwanizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów. L 29 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,
działanie, sposób dysocjowania. L 30 Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące
zasady BHP. L 31 Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania
i przeciwwskazania. L 32 Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania
i przeciwwskazania. L 33 Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia, wskazania
i przeciwwskazania. L 34 Jonizacja – metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych, wskazania
i przeciwwskazania. L 35 Podsumowanie umiejętności z zakresu jonizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów. L 36 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne,
charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. L 37 Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania poszczególnych rodzajów prądów
diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego. L 38 Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania
i przeciwwskazania do stosowania terapii, zasady BHP. L 39 DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem podstawowych kombinacji
prądów. L 40 DD – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania i przeciwwskazania. L 41 DD– metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania i przeciwwskazania. L 42 DD – metodyka zabiegów w obrębie tułowia , wskazania i przeciwwskazania. L 43 Sposób generowania, rodzaje oraz działanie i zastosowanie prądów izodynamicznych. L 44 Prądy izodynamiczne – szczegółowa metodyka zabiegów. L 45 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów diadynamicznych i izodynamicznych.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L 46 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. L 47 Elektrostymulacja pośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 48 Elektrostymulacja bezpośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 49 Elektrostymulacja pośrednia w obrębie kończyn dolnych – metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 50 Elektrostymulacja bezpośrednia w obrębie kończyn dolnych – metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 51 Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie tułowia - metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 52 Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie szyi i twarzy - metodyka
zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 53 Elektrostymulacja przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania,
zasady BHP. L 54 Podsumowanie umiejętności z zakresu elektrostymulacji. Zaliczenie praktyczne –
metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L 55 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. L 56 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, rodzaje i technika zabiegów. L 57 Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania
i przeciwwskazania, zasady BHP. L 58 Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania
i przeciwwskazania, zasady BHP. L 59 Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie tułowia wskazania
i przeciwwskazania, zasady BHP. L 60 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów interferencyjnych.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L 61 TENS - cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. L 62 TENS - rodzaje i technika zabiegów.
L 63 TENS - metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia,
wskazania i przeciwwskazania. L 64 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów TENS.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L 65 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii
wykorzystywanych w terapii, TERAPULS. L 66 TERAPULS - cel stosowania terapii, metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii,
obowiązujące zasady BHP. L 67 Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów - TERAPULS. L 68 Impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości – MAGNETRONK,
charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika zabiegów. L 69 MAGNETRONIK - metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych
oraz tułowia, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. L 70 Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów z
magnetoterapii. L 71 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii,
cel stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. L 72 UD - metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych wskazania
i przeciwwskazania, zasady BHP. L 73 UD - metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych i tułowia wskazania
i przeciwwskazania, zasady BHP. L 74 SONOFOREZA –cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn
i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L 75 Podsumowanie umiejętności z zakresu energii ultradźwiękowej.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Bauer A., Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Ostrowiec Św. 2005
2. Janczak Z. [i in]. Przewodnik do ćwiczeń z fizykoterapii. Cz. 1-2. Warszawa 2001 3. Kinalski R. Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Dla studentów wydziałów
fizjoterapii akademii medycznych. Urban & Partner. Wrocław 2002 4. Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008
5. Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009 6. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003 7. Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wrocław 2002 8. Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000 9. Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. 2. Wrocław 2002
10. Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. Warszawa 2006 11. Podstawy laseroterapii. Gliwice 2002 12. Polak A., Chmielewska D., Kozioł P., Rzepka R. Terapia ultradźwiękowa. Gliwice 2002 13. Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa
2008
14. Szczegielniak J., Migała M. Fizykoterapia w praktyce. Skrypt dla studentów kierunku
fizjoterapia. Opole 2005 13.Sieroń A., Cieślar G., Adamek M. Magnetoterapia i Laseroterapia. Śląska Akademia Medyczna. Katowice 1994 14.Taradaj J. Światłolecznictwo praktyczne. Gliwice 2002 15. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Red. A. Sieroń. Wyd. 2. Bielsko- Biała 2002 Literatura uzupełniająca:
1. Kahn J. Elektroterapia. Zasady i zastosowanie. Warszawa 1996 2. Franek A., Franek E., Polak A. Nowoczesna elektroterapia. Wybór zagadnień.
Katowice 2001 3. Zastosowanie zimna w medycynie- kriochirurgia i krioterapia. Red. A. Sieroń,
G.Cieślar. Bielsko- Biała 2003 4. Zati A. Stymulacja pulsującym polem elektromagnetycznym. Gliwice 2002 5. Kwolek A.- Rehabilitacja medyczna, Urban &Partner, 2003
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia: Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Objaśnia mechanizmy działania określonych
czynników fizykalnych stosowanych w
procesie usprawniania w jednostkach
chorobowych.
K_W25 OM1_W07 OM1_W01
02 Wymienia wskazania, przeciwwskazania i
skutki uboczne zabiegów. K_W26
OM1_W07 OM1_W01
03 Ustala program rehabilitacji, samodzielnie
wykonuje zabiegi z zakresu fizykoterapii
wskazane dla osób z chorobami i dysfunkcjami
dotyczącymi różnych narządów i układów.
Kontroluje efektywność zabiegów, identyfikuje
błędy w postępowaniu.
K_U24
K_U01
K_U16
K_U20
OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07
04 Samodzielnie, biorąc odpowiedzialność za
pracę własną i podejmowane decyzje wykonuje
powierzone mu zadania i właściwie organizuje
pracę własną stosując zasady BHP
obowiązujące w placówkach ochrony zdrowia
K_K10
K_K11
K_K17
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K07
OM1_K03 OM1_K04
05 Potrafi okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności, kalectwa
czy przewlekłej choroby. Przestrzega
właściwych relacji z pacjentem, stawia dobro
pacjenta na pierwszym miejscu.
K_K07
K_K13
K_K06
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05 OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny F5 – udział w dyskusji P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk15, L1 - L38 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk15, L1 - L38 F1, F2, P1 03 L1 - L38 F1, F3, F5, P1 04 L1 - L38 F1, F3, F5 05 L1 - L38 F1, F3, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................................. ....................................... 30 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....75 h
− konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h
− test pisemny .......................................................................................................................................2 h
RAZEM: 108 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów sprawdzających wiedzę na wejściu….................................................... 12 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... ..........15 h
− przygotowanie do egzaminu pisemnego ......................................................................................................15 h
RAZEM: 42 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,5
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....75 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Ewa Rydzewska
mgr Marzenna Mrozowska,
mgr Elżbieta Praszel,
mgr Joanna Jurewicz,
mgr Wioleta Szenderowicz
mgr Jacek Żukowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Język angielski
KOD ECTS: 091-26-10-O9
PUNKTY ECTS: 4 + 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: I /1,2 II/3,4
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
120 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną angielski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Nauczyć podstaw języka angielskiego ogólnego oraz wybranych zagadnień
i słownictwa z kierunku Fizjoterapii.
III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia Kw1 Kw2 Kw3 Kw4 Kw5 Kw6 Kw7 Kw8 Kw9 Kw10 Kw11 Kw12 Kw13 Kw14 Kw15 Kw16 Kw17 Kw18 Kw19 Kw20 Kw21 Kw22 Kw23 Kw24
Przedstawianie się. Zaimki. Liczby 1 -20. Dni tygodnia. Czasownik być – odmiana przez osoby. Kraje i narodowości. Liczby 20 – 1000 Zaimki dzierżawcze. Podawanie danych personalnych. Alfabet. Przedimek określony i nieokreślony. Rzeczowniki. Liczba mnoga rzeczowników. Czas teraźniejszy prosty – zdania twierdzące i przeczące. Nieregularna liczba mnoga
rzeczowników. Typowe codzienne czynności. Czas teraźniejszy prosty – pytania i krótkie odpowiedzi. Części ciała – głowa - słownictwo specjalistyczne. Praca – zawody. Rodzina. Dopełniacz saksoński. Umiejętności – czasownik umieć. W hotelu – dialogi sytuacyjne. E-mail nieformalny. Opisywanie wyglądu zewnętrznego – przymiotniki – Słownictwo specjalistyczne. Opisywanie typowych zajęć weekendowych i w wolnym czasie. Podawanie czasu.
Przysłówki częstotliwości. Części ciała – tułów – słownictwo specjalistyczne. W kawiarni – zamawianie. Przyimki czasu. Podawanie dat. Preferencje – czasowniki uwielbiać, lubić, nie znosić – Konstrukcja Gerund. W sklepie – kupowanie – dialogi sytuacyjne. Rany i kontuzje 1 – słownictwo specjalistyczne. Przyimki w dopełniaczu – Object pronouns. Possessive adjectives – mine, yours, his, hers, its, ours, theirs. Czas przeszły prosty – odmiana czasownika być. Słowotwórstwo – zawody. Czas przeszły prosty – czasowniki regularne. Określenia czasu. Czas przeszły prosty – czasowniki nieregularne. Czas przeszły prosty – zdania twierdzące, przeczące i pytania.
Kw25 Kw26 Kw27 Kw28 Kw29 Kw30 Kw31 Kw32 Kw33 Kw34 Kw35 Kw36 Kw37 Kw38 Kw39 Kw40 Kw41 Kw42 Kw43 Kw44 Kw45 Kw46 Kw47 Kw48 Kw49 Kw50 Kw51 Kw52 Kw53 Kw54 Kw55 Kw56 Kw57 Kw58 Kw59 Kw60
Rany i kontuzje 2 – słownictwo specjalistyczne. Dom – pomieszczenia. Konstrukcja – there is/there are. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Some / any. W sklepie spożywczym – dialogi sytuacyjne. How much / How many. Określenia ilości – a lot / some / enough / a little / a few/. Części ciałą – stopy – słownictwo specjalistyczne. Stopniowanie przymiotników – stopień wyższy. Stopniowanie przymiotników – stopień najwyższy. Wyrażanie przyszłości – Konstrukcja be going to. Rany i kontuzje 3 – słownictwo specjalistyczne. Przysłówki. Na dworcu / lotnisku – dialogi sytuacyjne. Czas teraźniejszy ciągły – zdania twierdzące. Czas teraźniejszy ciągły – przeczenia. Czas teraźniejszy ciągły – pytania. Szkielet – słownictwo specjalistyczne. Porównanie czasu teraźniejszego prostego i ciągłego. Przyimki. Kości – słownictwo specjalistyczne. U lekarza – dialogi sytuacyjne – słownictwo specjalistyczne. Wyrażanie przyszłości – konstrukcja be going to.- zdania twierdzące. Be going to – przeczenia. Be going to – pytania. Sporty – słownictwo specjalistyczne. Konstrukcja – too / enough. Wyrażanie przyszłości – will – zdania twierdzące. Will – przeczenia. Will – pytania. Porównanie konstrukcji be going to i will. Techniki masażu – słownictwo specjalistyczne. Czas teraźniejszy – Perfect – zdania twierdzące. Czas teraźniejszy – Perfect – przeczenia. Czas teraźniejszy – Perfect – pytania. Określenia czasu stosowane w czasie Present Perfect. Stawy – słownictwo specjalistyczne. Profilaktyka kontuzji – słownictwo specjalistyczne.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Ciecierska J. English for physiotherapy, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012. 2. Kuciejczyk A. English for physiotherapists 1, Akademia Medyczna, Gdańsk 2007. 3. Latham-Koenig, Oxenden, New English File, Oxford 1997. 4. Mann, Newbrook, New Cutting Edge Starter, Longman 1999. Literatura uzupełniająca: 1. Nowotny Janusz, Podstawy Fizjoterapii, Wydawnictwo AWF, Katowice 2000.
VI. Efekty kształcenia: Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 Wykazuje się znajomością elementarnej
terminologii w języku angielskim z zakresu
fizjoterapii – zna nazwy poszczególnych części
ciała, kości i stawów.
K_W31 OM1_W10
OM1_W04
OM1_W09
02 Wyraża swoje opinie i stosuje słownictwo w
dialogu.
K_U25
K_U26
K_U27
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U12
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U13
OM1_U12
OM1_U11
03 Potrafi przygotowywać pracę pisemną w
języku angielskim z zakresu wybranej tematyki
związanej ze studiowanym kierunkiem.
K_U25
K_U26
K_U27
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U12
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U13
OM1_U12
OM1_U11
04 Rozumie potrzebę nauki języka obcego jako
elementu poszerzania swojej wiedzy w zakresie
studiowanego kierunku .
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F4 – kolokwium P1 – test pisemny lub zaliczenie ustne (P3)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Kw6, 11, 14, 18, 25, 30, 34, 40, 43, 44, 48, 54, 59, 60 F1, F2, F4, F6, P1 02 Kw6, 10, 17, 28, 36, 44 F1, F6 03 Kw6, 11, 14, 18, 25, 30, 34, 40, 43, 44, 48, 54, 59, 60 F2, P1 04 Kw1-60 F1, F2, F4, F6, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h
− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h
RAZEM: 61 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h
− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h
− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h
RAZEM: 39 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h
− konsultacje .................................................................................................................. ........1 h
RAZEM: 61 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h
− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h
− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h
RAZEM: 39 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Ewa Sieradzka
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Język niemiecki
KOD ECTS: 091-26-10-O9
PUNKTY ECTS: 4+4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK: I/1,2
II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
120 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
18. rozwijanie kompetencji komunikacyjnej
19. rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego
20. kształtowanie umiejętności relacjonowania wydarzeń w różnych czasach i przestrzeniach
21. rozwijanie umiejętności rozumienia tekstu pisanego i rozumienia ze słuchu, formułowanie wypowiedzi
własnych, reagowanie na uwagi, spostrzeżenia drugiej osoby w rozmowie
22. przyswajanie i rozwijanie słownictwa oraz podstawowych wiadomości dotyczących różnych sytuacji życia
codziennego III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
ROK I semestr 1,2
Kw1 Przedstawianie się
Kw2 Czasowniki nie-/ regularne
Kw3 Liczebniki główne
Kw4 W restauracji / kawiarni - zamawianie dań / płacenie rachunku / ceny
Kw5 Człowiek i jego otoczenie
Kw6 Kraje niemieckojęzyczne i ich sąsiedzi
Kw7 Czas przeszły Imperfekt (wybrane formy)
Kw8 W domu - typy domów, rodzaje pokoi i ich wyposażenie
Kw9 Zaimki dzierżawcze
Kw10 Życie codzienne / przebieg dnia
Kw11 Liczebniki główne i porządkowe - daty, godziny
Kw12 Czasowniki złożone
Kw13 Orientacja / położenie
Kw14 Przyimki określające położenie (Wechselpräpositionen)
Kw15 Praca / życie zawodowe
Kw16 Czasowniki modalne
Kw17 W mieście – zwiedzanie
Kw18 Plan miasta - opis drogi
Kw19 Przyimki
Kw20 Podróżowanie / urlop / czas wolny
Kw21 Czas przeszły Perfekt
Kw22 Człowiek – odżywianie
Kw23 Posiłki i potrawy kuchni polskiej i niemieckiej
Kw24 W sklepie - robienie zakupów
Kw25 Przymiotnik – stopniowanie
Kw26 Klimat / prognoza pogody
Kw27 Człowiek – wygląd / ubiór
Kw28 Człowiek - budowa ciała / twarzy
Kw29 Człowiek – zdrowie / higiena / u lekarza
Kw30 Tryb rozkazujący
Rok II semestr 3,4
Kw31 Kontakty i relacje międzyludzkie
Kw32 Zdania złożone
Kw33 Życie w społeczeństwie – rodzina
Kw34 Rodzina - model rodziny kiedyś i dziś
Kw35 Ważne wydarzenia w życiu - uroczystości / relacje
Kw36 Podróżowanie - planowanie podróży / przygotowania / pakowanie
Kw37 Na dworcu / lotnisku - środki transportu
Kw38 Rozkład jazdy / Kupowanie i rezerwowanie biletów
Kw39 Zainteresowania / Sport
Kw40 Czasownik – rekcja
Kw41 Media
Kw42 Przymiotnik – odmiana
Kw43 Rozrywka/ czas wolny
Kw44 Zaimki osobowe – odmiana
Kw45 Zdania złożone – Relativsätze
Kw46 Życie w mieście / na wsi
Kw47 Poszukiwanie mieszkania / przeprowadzka
Kw48 Wypadek / szkoda
Kw49 Zdania złożone – Temporalsätze
Kw50 Czas przeszły Im-/Perfekt czasowników nie-/regularnych
Kw51 Kultura
Kw52 Życie zawodowe – wykształcenie
Kw53 Praca - poszukiwanie pracy / życiorys
Kw54 Tryb przypuszczający
Kw55 Tradycje / zwyczaje / święta - różnice kulturowe
Kw56 Człowiek – uczucia / emocje
Kw57 Człowiek – zmysły / komunikacja / mowa ciała
Kw58 Nauka / technika
Kw59 Zdania złożone – Finalsätze
Kw60 Strona bierna V. Literatura Literatura podstawowa:
1. HERMANN FUNK/ CHRISTINA KUHN/ SILKE DEMME “STUDIO D”
Cornelsen Verlag GmbH & Co. OHG, Berlin 2005/ BC Edukacja, Sp. z o.o. 2008
Cornelsen Verlag GmbH & Co. OHG, Berlin 2006/ BC Edukacja, Sp. z o.o. 2008
2. STANISŁAW BĘZA „NOWE REPETYTORIUM Z GRAMATYKI JĘZYKA NIEMIECKIEGO”
Wydawnictwo Szkolne PWN, 2001
Literatura uzupełniająca: 1. PRZEMYSŁAW GĘBAL/ MACIEJ GANCZAR/ SŁAWOMIRA KOŁSUT
„REPETYTORIUM LEKSYKALNE” Wydawnictwo LektorKlett, Poznań 2006
2. CHRISTIAN FANDRYCH/ ULRIKE TALLOWITZ „SAGE UND SCHREIBE”
Ernst Klett Sprachen, Stuttgart 2003/ Wydawnictwo LektorKlett, Poznań 2003
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 posługiwać się elementarną terminologią w
języku niemieckim z zakresu fizjoterapii. K_W31
OM1_W10, OM1_W04,
OM1_W09,
02 przygotowywać i przedstawić wystąpienie K_U25, OM1_U11,
ustne w języku niemieckim z zakresu: 1. Leksyka: życie codzienne,
zainteresowania, czas wolny,
odżywianie, wygląd, budowa ciała,
zdrowie, sport, mieszkanie,
podróżowanie, transport, pogoda, życie
zawodowe, kontakty i relacje
międzyludzkie, życie w społeczeństwie,
tradycje i zwyczaje, uczucia, emocje,
zmysły, media, kultura, rozrywka, nauka
i technika 2. Gramatyka: czasowniki nie-/regularne,
modalne, złożone, czasy Präsens,
Im-/Perfekt, tryby przypuszczający i
rozkazujący, rekcja czasownika, strona
bierna, zdania złożone w szyku prostym
i przestawnym, zdania złożone Relativsätze, Temporalsätze, Finalsätze liczebniki główne i porządkowe,
przyimki, stopniowanie przymiotnika,
odmiana przymiotnika, zaimki osobowe
i dzierżawcze
K_U26; K_U27
OM1_U13, OM1_U06 OM1_U12,
OM1_U13, OM1_U06 OM1_U13, M1_U12, OM1_U11
03 Posiada umiejętność przygotowywania prac
pisemnych w języku niemieckim z zakresu:
− Leksyka: życie codzienne,
zainteresowania, czas wolny,
odżywianie, wygląd, budowa ciała,
zdrowie, sport, mieszkanie,
podróżowanie, transport, pogoda, życie
zawodowe, kontakty i relacje
międzyludzkie, życie w społeczeństwie,
tradycje i zwyczaje, uczucia, emocje,
zmysły, media, kultura, rozrywka, nauka
i technika
− Gramatyka: czasowniki nie-/regularne,
modalne, złożone, czasy Präsens,
Im-/Perfekt, tryby przypuszczający i
rozkazujący, rekcja czasownika, strona
bierna, zdania złożone w szyku prostym
i przestawnym, zdania złożone Relativsätze, Temporalsätze, Finalsätze liczebniki główne i porządkowe,
przyimki, stopniowanie przymiotnika,
odmiana przymiotnika, zaimki osobowe
i dzierżawcze
K_U25 K_U26 K_U27
OM1_U11,
OM1_U13, OM1_U06 OM1_U12,
OM1_U13, OM1_U06 OM1_U13, M1_U12, OM1_U11
04 rozumie potrzebę nauki języka obcego jako
elementu poszerzania swojej wiedzy w
zakresie studiowanego kierunku
K_K01 OM1_K01, OM_K02,
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Kw10, Kw 15, Kw 22, Kw 28, Kw 29, Kw 39,
Kw 56, Kw 57 F1, F2, F4, P1
02 Kw 1- Kw 60 F1
03 Kw 1- Kw 60 F2, F4, P1 04 Kw 1- Kw 60 F1, F2, F4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Rok I
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach ……………………………........................................................................... 60 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 2 h
RAZEM: 62 h
2. Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy studenta)
− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................. 30 h
− przygotowanie do kolokwiów .................................................................................................. ..... 30 h
RAZEM: 60 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 122 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Rok II
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach ……………………………........................................................................... 60 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 2 h
RAZEM: 62 h
2. Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy studenta)
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 30 h
− przygotowanie do kolokwiów ....................................................................................................... 30 h
RAZEM: 60 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 122 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2
− Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Dominika Liburska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kinezyterapia
KOD ECTS: 126-26-10-B4
PUNKTY ECTS: 8 ( 4+4) KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: I/2 II/3 i 4
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
45 Ćwiczenia – liczba godzin
105 Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Antropologia
Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rolą i miejscem kinezyterapii w planowaniu i realizacji zadań
fizjoterapii oraz rehabilitacji medycznej. Opanowanie umiejętności badania klinicznego i oceny
funkcjonalnej stanu narządu ruchu. Nabycie umiejętności obiektywizowania oceny stanu narządu ruchu.
Opanowanie techniki wykonywania ćwiczeń leczniczych, oraz ich programowanie w odniesieniu do
różnych grup schorzeń. W oparciu o wiedzę z zakresu nauk humanistycznych poznanie i doskonalenie
właściwego podejścia do chorego oraz współpracy z personelem należącym do zespołu rehabilitacyjnego III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu I rok, semestr II (30 godz. 10x3 godz.) Wk1 Kinezyterapia - podstawy naukowe (nazwa przedmiotu, podstawowe pojęcia), nazewnictwo i
systematyka. Rola i miejsce kinezyterapii w fizjoterapii, rehabilitacji medycznej oraz
rehabilitacji kompleksowej. Wk2 Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii. Składowe badania i systematyka badania. Rola
obiektywizacji procesu diagnostycznego. Wywiad z pacjentem na potrzeby kinezyterapii
Badania funkcjonalne stosowane dla potrzeb diagnostyki w kinezyterapii miejscowej.
Dokumentacja. Wk3 Pomiary linijne długości i obwodów w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja. Wk4 Metodyka badania zakresów ruchu kręgosłupa. Pomiary zakresu ruchu w stawach kończyn
górnych i dolnych (goniometria) – podstawowe pojęcia, metodyka, SFTR – jako system zapisu
pomiarów. Dokumentacja. Wk5
Rola oceny siły mięśniowej w planowaniu procesu usprawniania. Metody oceny siły
mięśniowej.
Wk6 Ocena siły mięśniowej z wykorzystaniem testu Lovetta oraz zmodyfikowanego testu Lovetta
(Kliniczna Metoda Oceny Siły Mięśni wg Zembatego) – metodyka badania. Dokumentacja. Wk7 Ocena postawy ciała – definicje, typy postawy ciała, mechanizmy kontroli. Etiologia i typy wad
postawy ciała.
Wk8
Chód prawidłowy, cykl i fazy chodu, wyznaczniki chodu prawidłowego. Analiza dynamiczna i
kinematyczna chodu. Chód patologiczny. Objawy Trendelenburga i Duchenne`a.
Wk9 Systematyka ćwiczeń w kinezyterapii miejscowej oraz ogólnousprawniającej. Ćwiczenia bierne
– definicja, cel, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania.
Wk10 Ćwiczenia redresyjne – definicja, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania.
II rok, semestr III, IV (15 godz. - 5x3 godz.)
Wk11
Ćwiczenia czynne w odciążeniu – definicja, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka
wykonywania (podwieszenia osiowe i pozaosiowe – charakterystyka).
Wk12
Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem – charakterystyka, cel, wskazania i
przeciwwskazania, metodyka doboru wykonywania zabiegów, w tym metody doboru
obciążenia (Metoda DeLorme`a i Watkinsa, metoda McQuenna)
Wk13
Ćwiczenia czynne wolne – charakterystyka, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka
stosowania. Charakterystyka ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.
Wk14 Podstawy treningu funkcjonalnego - testy funkcjonalne w diagnostyce stanu narządu ruchu jako
baza do planowania treningu, metodyka nauczania prawidłowych wzorców ruchowych
Wk15
Kinezyterapia ogólnousprawniająca - systematyka (główne działy tego rodzaju kinezyterapii). Zasady prowadzenia ćwiczeń kondycyjnych, formy, metody, organizacja. Zasady budowy toku
lekcyjnego, krzywa natężenia wysiłku, konspekt, osnowa. Zasady doboru ćwiczeń dla osób
niepełnosprawnych, zasady doboru grup ćwiczebnych. Ćwiczenia gimnastyki porannej -
neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.
Nr Temat ćwiczenia Rok I, semestr II (45 godz. - 15x3 godz.) A1 Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaleczenia, organizacją zajęć,
piśmiennictwem. Wprowadzenie do kinezyterapii, podstawowe pojęcia i definicje. Osie i
płaszczyzny. P2 Wprowadzenie do pomiarów długości kończyn; pomiary orientacyjne i linijne; rzeczywisty i
pozorny skrót kończyny dolnej – diagnostyka, przyczyny, różnicowanie. P3 Pomiary linijne i obwodowe w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja
przeprowadzonych pomiarów. Interpretacja wyników badań. P4 Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn górnych. Dokumentacja
przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań. P5 Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn dolnych. Dokumentacja
przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań. P6 Ocena ruchomości kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego, globalna ruchomość
kręgosłupa, test Schobera, test Palce-Podłoga, Sit and Reach test. Dokumentacja
przeprowadzonych pomiarów. Interpretacja wyników badań. P7 Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – tułów. Dokumentacja oceny siły mięśniowej.
Interpretacja wyników badań. P8 Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz kończyny górnej i jej część wolna.
Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań. P9 Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz kończyny dolnej i jej część wolna.
Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań. P10 Wywiad w diagnostyce układu ruchu. Projektowanie i uzupełnienie karty wywiadu. P11 Wzrokowa ocena postawy ciała. Dokumentacja oceny postawy ciała. Interpretacja wyników
badań.
P12 Ocena postawy ciała wg metody linii pionowych Stafforda.
P13 Testy diagnostyczne w ocenie postawy ciała – test ścienny Degi, test Thomasa, zmodyfikowany
test Thomasa, SLR test. Interpretacja wyników badań.
P14 Analiza funkcjonalna chodu człowieka.
P15 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 1-14.
Rok II, semestr III i IV (60 godz. - 20x3 godz.)
A16 Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaleczenia, organizacją zajęć,
piśmiennictwem. Powtórzenie zagadnień poruszanych na I roku.
P17 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni miednicy i kręgosłupa.
P18 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny górnej.
P19 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny dolnej.
P20 Testy mięśniowe (m. brzuchaty łydki, m. płaszczkowaty, grupa tylna mięśni uda) - zasady i
metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.
P21 Testy mięśniowe (mm. przywodziciele stawu biodrowego, m. czworoboczny lędźwi) - zasady i
metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.
P22 Testy mięśniowe (m. piersiowy większy, m. najszerszy grzbietu) - zasady i metodyka
poizimetrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.
P23 Ćwiczenia bierne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i
przeciwwskazania.
P24 Ćwiczenia redresyjne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i
przeciwwskazania.
P25 Ćwiczenie w odciążeniu - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i
przeciwwskazania.
P26 Ćwiczenia w odciążeniu z oporem - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel,
wskazania i przeciwwskazania.
P27 Ćwiczenia czynne wolne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i
przeciwwskazania.
P28 Ćwiczenia czynne z oporem, samowspomagane - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,
metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.
P29 Ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne i synergistyczne - neurofizjologiczne uzasadnienie
ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.
P30 Wykorzystanie biofeedbacku w kinezyterapii - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,
metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.
P31 Pionizacja i reedukacja chodu.
P32 Pionizacja i reedukacja chodu c.d.
P33 Funkcjonalna diagnostyka układu ruchu (FMS), metodyka treningu funkcjonalnego.
Dokumentacja diagnostyki.
P34 Metodyka treningu funkcjonalnego. P35 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 16-35.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Zembaty A. Kinezyterapia. t. I i II, PZWL, Warszawa , 2003 2. Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna. t. I i II, Urban & Partner, 2003 3. Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii AWF Katowice, 2000 4. Wilczyński J. Korekcja wad postawy ciała człowieka. ANTHROPOS, 2005 5. Rosławski A, Skolimowski T. Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL, Warszawa, 2009 6. Dumas I. Metodyka i technika ćwiczeń leczniczych w kinezyterapii, MedPharm Polska, Wrocław, 2013 7. Józefowski P. Diagnostyka czynnościowa narządu ruchu z elementami pionizacji i reedukacji chodu.
MedPharm Polska, Wrocław, 2013 8. Gross J, Fetto J, Rosen E. Badanie układu mięśniowo-szkieletowego. PZWL, Warszawa, 2011
Literatura uzupełniająca: 1. Kisner Carolyn, Colby Lynn Allen. Therapeutic Exercise. Foundations and Techniques. F.A. Davies
Company, 2007 2. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. PZWL, Warszawa, 2006 3. McRae R. Kliniczne badanie ortopedyczne. Urban & Partner, Wrocław, 2006 4. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, Warszawa, 2007 5. Kendall F., McCreary E. Muscle testing and function with posture and pain. Lippincott Williams &
Wilkins, 2005 6. Kasperczyk T. Wady postawy ciała. Kasper, Kraków, 1998 7. Szulc A, Marciniak W. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL, Warszawa, 2003
VI. Efekty kształcenia: Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
01 Wskazuje metody oceny zaburzeń strukturalnych i
funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem.
K_W12 OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
02 Potrafi wymienić wskazania i przeciwwskazania do
poszczególnych rodzajów ćwiczeń.
K_W26 OM1_W07
OM1_W01
03 Potrafi samodzielnie wykonywać zabiegi z zakresu
kinezyterapii.
K_U01
OM1_U01
OM1_U02
K_U16
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
04 Potrafi przeprowadzić badania i testy funkcjonalne
niezbędne dla doboru środków fizjoterapii, wykonywania
zabiegów i stosowania podstawowych metod
terapeutycznych.
K_U14
OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
05 Interpretuje wyniki diagnostyki funkcjonalnej dla doboru
środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i stosowania
podstawowych metod terapeutycznych.
K_U15 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
06 Potrafi wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz opis
efektów zabiegów do dokumentacji pacjenta.
K_U22 OM1_U08
OM1_U06
OM1_U09
07 potrafi krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz
dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań
K_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
08 potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji,
stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu
K_K06
K_K17
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 - odpowiedz ustna F3 - sprawdzian praktyczny F7 – raport z ćwiczeń P2 - egzamin pisemny P6 – samoocena studenta VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk5, Wk6,A1, P2, P11, P12,A16, P17, P18, P19, P20, P21, P22, P33 F1, F3, P2
02 Wk9, Wk10, Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, P23, P24, P25, P26, P27,
P28, P29, P30 F1, P2
03 P20, P21, P22, P31, P32, P34 F3, P6
04 Wk2, Wk3, Wk4, Wk7, Wk8, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P11, P13, P14,
P15, A16, P17, P18, P19, P20, P21, P22, P35 F1, F3, P2, P6
05 P2, P3, P4, P6, P7, P8, P9, P11, P13, P15, A16, P20, P21, P22, P33 F1, P2
06 Wk2, Wk3, Wk4, Wk6, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, P11, P15, A16 F7, P2
07 P15, P35 P6 08 P20, P21, P22, P34, P35 P6, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................................... ...45 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................ ..... 6 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….…………................................99 h
− konsultacje.................................................................................................................. .....................3 h
− egzamin pisemny ................................................................................................................. ...........1 h
RAZEM: 154 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie raportów z ćwiczeń…..............………………………………………...…….......5 h
− przygotowanie do odpowiedzi ustnej........................................................................................... ...6 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .................................................................... ......... 20 h
− przygotowanie do egzaminu pisemnego……………………………………………………........15 h
RAZEM: 46 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 200 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 6,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4,8 − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….………….............................99 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr hab. Dariusz Czaprowski, prof. OSW,
mgr Justyna Leszczewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu
KOD ECTS: 161-26-10-B2
PUNKTY ECTS: 3+2+2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1,2 II/3,4 III/5,6
PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 30
Ćwiczenia – liczba godzin
120 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu jest przekazanie studentom
określonego zasobu wiedzy i umiejętności potrzebnych do realizacji zajęć ruchowych w ramach szeroko
pojętej kultury fizycznej, a przede wszystkim z ukierunkowaniem na dziedzinę leczniczych form kultury
fizycznej. Zadania:
3. ukazać studentom wiedzę z teorii oraz metodyki wychowania fizycznego jako dyscyplin zarówno
teoretycznych jak i praktycznych, a także perspektywy poszerzania i rozwoju wiedzy z zakresu
kultury fizycznej oraz uświadomić studentom konieczność ciągłego poznawania w przyszłości
nowych kierunków i metod pracy,
4. wyjaśnić znaczenie ćwiczeń fizycznych – ich miejsce i rolę w aktywności fizycznej człowieka
zdrowego i niepełnosprawnego, 5. zapoznać z aspektami systematyk ćwiczeń fizycznych - przydatnymi w pracy rehabilitanta, 6. zapoznać z elementami ćwiczeń porządkowo-dyscyplinujących i kształtujących stosowanymi w
zajęciach ruchowych i w nauczaniu czynności ruchowych. 7. zapoznać z dyscyplinami: piłka siatkowa i koszykówka jako przygotowanie do przedmiotu sport
osób niepełnosprawnych,
8. zapoznać z aspektami prowadzenia zajęć grupowych z gimnastyki korekcyjno-wyrównawczej, 9. uczenie i nauczanie czynności ruchowych, 10. ukazać możliwości kształtowania zdolności psychomotorycznych człowieka. 11. zapoznać z podstawowymi zasadami, formami, metodami i środkami nauczania czynności
ruchowych,
12. pokazać planowanie procesu nauczania czynności ruchowych, 13. zapoznać z aspektami bezpieczeństwa i higieny zajęć ruchowych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy Wk, ćwiczenia audytoryjne (A), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu
SEMESTR 1 i 2 - wykłady (po 3 h) Wk1 Wybrane zagadnienia z obszaru kultury fizycznej. Miejsce leczniczych form ruchu w kulturze
fizycznej. Wk2 Rozwój i kształtowanie zdolności motorycznych: szybkościowych, siłowych,
wytrzymałościowych, koordynacyjnych. Wskazania i przeciwwskazania w kształtowaniu zdolności motorycznych.
Wk3 Aktywność fizyczna a aktywność ruchowa. Wk4 Rodzaje ćwiczeń fizycznych.
Podział ćwiczeń gimnastycznych z ukierunkowaniem na ćwiczenia stosowane i uzupełniające: cele i zadania, podział i zasób ćwiczeń.
Wk5 Gry i zabawy ruchowe w zajęciach ruchowych: cele i zadania, podział, wskazania i przeciwwskazania w stosowaniu.
Wk6 Akty ruchowe w różnych ujęciach - rozwojowym, kinezjologicznym, ergonomicznym. Wk7 Uczenie się i nauczanie czynności ruchowych: zasady, formy, metody i środki dydaktyczne w
zajęciach ruchowych. Wk8 Budowa lekcji zajęć ruchowych. Bezpieczeństwo i higiena pracy. Wk9 Muzyczno – ruchowe formy kształcenia umiejętności ruchowych. Wk10 Ogólne wskazania do prowadzenia zajęć z różnymi grupami pacjentów.
Nr Temat ćwiczenia
SEMESTR 1 – ćwiczenia (po 2h)
A1 Wprowadzenie do przedmiotu. Podanie literatury przedmiotu. Ruch w przyrodzie i ruch jako
ćwiczenie fizyczne. A2 Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w
terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej. A3 Ćwiczenia organizacyjne – porządkowe: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń. A4
Ćwiczenia kształtujące: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń.
A5 Ćwiczenia kształtujące: ćwiczenia kształtujące mięśnie głowy i szyi, RR., T., NN. – zadania,
podział. Higiena i bezpieczeństwo ćwiczeń fizycznych. A6 Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych.
Metodyka wychowania fizycznego jako dydaktyka szczegółowa oraz struktura pojęć metodycznych.
A7 Metodyka wychowania fizycznego i usprawniania jako wyznacznik organizacyjno- metodyczny
w realizacji zajęć ruchowych: toki zajęć ruchowych, scenariusze zajęć ruchowych, konspekty,
krzywa natężenia zajęć jako wyznacznik intensywności i obciążenia na zajęciach ruchowych. A8 Zasady dydaktyczno – wychowawcze w zajęciach ruchowych .
A9 Formy nauczania w zajęciach ruchowych.
A10 Metody kształtowania umiejętności ruchowych i metody związane z realizacją
określonych zadań ruchowych. Kolokwium z problematyki dotyczącej metodyki zajęć ruchowych.
SEMESTR 2 - ćwiczenia (po 2h)
Część ćwiczeniowa, praktyczna w sali ćwiczeń : Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych i metodyki
zajęciach usprawniania ruchowego praktycznej realizacji.
P11 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń i zakres ich stosowania, sposób wykonania, wskazani i
przeciwwskazania zdrowotne. P12 Ćwiczenia kształtujące kończyny górny- metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie
ćwiczeń przez studentów. P13 Ćwiczenia kształtujące tułowia - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń
przez studentów. P14 Ćwiczenia kształtujące kończyny dolne – metodyka zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie
ćwiczeń przez studentów. P15 Ćwiczenia kształtujące kończyny dolne – metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie
ćwiczeń przez studentów.
P16 Ćwiczenia oddechowe - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń,
praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia uspokajające - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń,
praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia poranne - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne
prowadzenie ćwiczeń przez studentów.
P17 Ćwiczenia rozciągające i rozluźniające mięśnie - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów.
P18 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych na zadany temat przez studentów. P19 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych na zadany temat przez studentów. P20 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych na zadany temat przez studentów.
SEMESTR 3 – ćwiczenia (po 2h)
P21 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu w wybranych dyscyplinach sportowych:
piłka siatkowa i koszykówka. P22 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń w praktyce, przeciwwskazania zdrowotne.
P23 Zasady prowadzenia części wstępnej toku lekcyjnego pod kątem różnych gier zespołowych –
piłka koszykowa, piłka siatkowa P24 Ćwiczenia zwiększające ruchomość w stawach biodrowych – zasady prowadzenia. P25 Ćwiczenia zwiększające ruchomość obręczy barkowej – pojęcie kompensacji. P26 Pojęcie niestabilności stawowej na przykładzie st. kolanowego – ćw. sensomotoryczne.
P27 Metodyka nauczania elementów piłki siatkowej – zagrywka sposobem górnym, odbicia
sposobem górnym i dolnym. P28 Ćw. stabilizacji kręgosłupa lędźwiowego z wykorzystaniem dużych piłek terapeutycznych. P29 Nauka rozgrywania w piłce siatkowej – ćw. w trójkach P30 Ćw. kształtujące mięśnie brzucha – przykłady
SEMESTR 4 – ćwiczenia (po 2h) P31 Doskonalenie odbić sposobem górnym i dolnym w piłce siatkowej.
P32 Doskonalenie elementów techniki gry w piłkę siatkową – ustawienie w polu gry, funkcje
zawodników.
P33 Ćw. wzmacniające gorset mięśniowy – omówienie profilaktyki w chorobie krążka
międzykręgowego. P 34 Ćw. kształtujące naturalne krzywizny kręgosłupa – przykłady. P 35 Ćw. doskonalące poruszanie się z kozłowaniem w polu gry – piłka koszykowa. P36 Ćw. doskonalące techniki rzutu do kosza. P 37 Metodyka nauczania dwutaktu w piłce koszykowej. P38 Gry i zabawy z elementami piłki siatkowej. P 39 Gry i zabawy z elementami piłki koszykowej. P 40 Podstawowe założenia taktyczne w piłce siatkowej i koszykowej.
SEMESTR 5 - ćwiczenia (po 2h)
P41 Usystematyzowanie podstawowych wiadomości dotyczących osi i płaszczyzny ruchu.. Cechy
postawy prawidłowej – czynniki determinujące. Typy somatyczne budowy ciał.
P42 Usystematyzowanie wiadomości dotyczących oceny postawy ciała z uwzględnieniem punktów
antropometrycznych. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących definicji „dobrej” i „złej”
postawy ciała.
P43 Usystematyzowanie wiadomości dotyczących metodyki prowadzenia gimnastyki korekcyjno –
wyrównawczej. Wykorzystanie w gimnastyce korekcyjno- kompensacyjnej formy stacyjnej.
P44 Wybrane aspekty kształtowania motoryczności człowieka. Wykorzystanie formy stacyjnej w
kształtowaniu zdolności motorycznych.
P45 Metodyka prowadzenia ćwiczeń ogólnokondycyjnych.
P46 Metodyka prowadzenia ćwiczeń równoważnych oraz ćwiczeń oddechowych i rozluźniających.
P47 Prowadzenie przez studentów ćwiczeń na podstawie toku zajęć z gimnastyki korekcyjno –
wyrównawczej. ia kształtujące czucie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych.
Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy ciała w pozycji stojącej.
P48 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsłych z wykorzystaniem laski
gimnastycznej.
P49 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców płaskich.
P50 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsło - wypukłych z wykorzystaniem
przyborów nietypowych.
SEMESTR 6 – ćwiczenia (po 2h)
P51 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla pleców okrągłych ze współćwiczącym.
P52 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej kurzej.
P53 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej lejkowatej z wykorzystaniem
dowolnych przyborów. P 54 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w szpotawości kolan z wykorzystaniem piłki.
P 55 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w koślawości kolan.
P56 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w płaskostopiu.
P 57 Ćwiczenia ogólnorozwojowe dla dzieci. Ćwiczenia kształtujące koordynację ruchową w formie
zabawowej.
P58 Ćwiczenia kształtujące z wykorzystaniem przyborów
P 59 Ćwiczenia ogólnokondycyjne z przyborami.
P 60 Podsumowanie wiadomości dotyczących realizowanego materiału ćwiczebnego. Zaliczenie
przedmiotu.
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Bahrynowska – Fic J., Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki, P.Z.W.L. Warszawa, 1999. 2. Bronikowski M., ( red) : Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej
szkole cz. I i II, Wyd. e MPI. 2005. 3. Drabik J., Profilaktyka zdrowia – aktywność fizyczna czy aktywność ruchowa, Wychowanie
fizyczne i Zdrowotne, nr 5., 2011. 4. Grabowski H., Teoria fizycznej edukacji. WSiP ,Warszawa 1999. 5. Jezierski R, Rybicka A., Gimnastyka. Teoria i metodyka, Wyd. AWF Wrocław 2000.
6. Grządziel G., J.Ljach W., Piłka siatkowa. Podstawy treningu, zasób ćwiczeń, Warszawa 2000. 7. Mazurek L., Gimnastyka podstawowa. Słownictwo-Systematyka, Wyd. .,,Sport i Turystyka” Warszawa, 1980.
8. Nowotny J., ( red) Edukacja i reedukacja ruchowa, Wyd. Kacper, 2003. 9. Nowotny J. , Kształcenie umiejętności ruchowych- podstawy teoretyczne i oraz
aspekty praktyczne. Wyd .Śl.A.M. Katowice, 2002. 10. Sieniek Cz., Zabawy ruchowe w nauczaniu zespołowych gier sportowych ,Gdańsk 2009. 11. Sowa J. , Wojciechowski F., Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym, Wyd. Oświat. FOSZE, Rzeszów, 2001. Literatura uzupełniająca:
1. Fidelus K. , Kocjasz J., Atlas ćwiczeń fizycznych. 2. Franklin Eric N., Wykorzystanie obrazów mentalnych w pedagogice ruchu,
Świadomość ciała. Wyd. Kined. Warszawa, 2007. 3. Kocjasz J., Przewodnik ćwiczeń gimnastycznych od A do Z.
Wyd. Czasopismo wojskowe. 4. Owczarek S., Atlas ćwiczeń korekcyjnych. W. S. i P. Warszawa . 1998. 5. Talaga J., A-Z , Sprawność fizyczna, Atlas ćwiczeń, 1999. 6. Stawszyk Z., Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Nr 64., AWF Poznań, 1993.
7. Trześniowski R., Gry i zabawy ruchowe. S. i T. Warszawa, 1989.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 Potrafi wyjaśnić kształtowanie się kontroli
postawy ciała, wzorców ruchowych,
nawyków ruchowych, dokonać oceny
postawy ciała.
K_W10
OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07
02 Wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu
uczenia się i nauczania czynności
ruchowych, objaśnia psychopedagogiczne
aspekty zawodu fizjoterapeuty, jako osoby
nauczającej w kontekście podstawowych
składowych procesu nauczania.
K_W16 OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W05
03 Wskazuje i objaśnia podstawy edukacji
zdrowotnej, promocji zdrowia. K_W20 OM1_W03
OM1_W04 OM1_W05 OM1_W06
04 Wyjaśnia metodykę nauczania ruchów, w
tym podstawowych ćwiczeń
gimnastycznych, ćwiczeń rehabilitacyjnych,
ćwiczeń korekcyjno-kompensacyjnych, piłki
siatkowej, koszykówki, pod kątem procesu
uczenia się i nauczania czynności
ruchowych.
K_W23 OM1_W04 OM1_W06 OM1_W07
05 Wykorzystuje różne formy aktywności
fizycznej w nauczaniu ruchów oraz
planowaniu i kontrolowaniu procesu
opanowywania umiejętności ruchowych,
jednocześnie rozpoznając problemy
dysfunkcji ruchowych ćwiczącego oraz
potrafi zastosować i przeprowadzić zajęcia
ruchowe o charakterze prozdrowotnym.
K_U02 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U07
06 Posiada świadomość własnych ograniczeń i
wie kiedy zwrócić się do ekspertów.
K_K03 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06
07 Potrafi brać odpowiedzialność za własną
pracę w czasie realizowania zajęć
ruchowych i nauczania umiejętności
ruchowych oraz ma poczucie
odpowiedzialności za oddanych pod jego
opiekę ćwiczących.
K_K11 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji P1 – test pisemny P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr
efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-10, A1-10, P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 02 Wk1-10, A1-10, P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 03 Wk1-3, Wk8-10, A1-10, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 04 Wk1-10, A1-10, P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 05 A1-10, P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 06 P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2 07 P11-20, P21-40, P41-60 F1, F2, F3, F4, F5, P1,P2
Warunek zaliczenia przedmiotu: Opanowanie przez studenta materiału teoretycznego i umiejętności praktycznych w stopniu pozwalającym
na samodzielne programowanie i przeprowadzenie zajęć ruchowych z zakresu kultury fizycznej przydatnych
w fizjoterapii.
Przedmiot kończy się egzaminem. Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu, uwarunkowane jest
zaliczeniem przez studenta: Rok I/s.1 i 2 wykł.
- zaliczenie wykładów na ocenę, kolokwium, Rok I/s1i2 ćw.
− kolokwium z systematyki ćwiczeń fizycznych, − kolokwium z tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia
związane z prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania, − aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych,
− pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w ramach łączenia wiedzy z
teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, − zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat.
Rok II/s3i4 ćw.
− kolokwium z podstawy metodyki nauczania piłki siatkowej i koszykówki, − kolokwium z tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia
związane z prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania,
− aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych, − zaliczenie podstawowych elementów techniki nauczanych gier zespołowych, − pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w ramach łączenia wiedzy z
teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, − zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat.
Rok III/s.5i6 ćw. − kolokwium z metodyki prowadzenia zajęć z gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej − tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia związane z
prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania,
− aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych, − pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w tym z gimnastyki korekcyjne
w ramach łączenia wiedzy z teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, - zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Rok I semestr 1 i 2
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ......... 30 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................................................................... .....................20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .......................................................................................... .20 h
− konsultacje ..................................................................................... ............................................ 1 h
RAZEM: 71 h
2. Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy studenta)
23. przygotowanie do ćwiczeń ................................................................................................ .......... 8 h
24. przygotowanie do kolokwiów .................................................................................................. ..... 6 h
25. przygotowanie do zaliczenia pisemnego.................................................................... .................. 5 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 90 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7
− udział w ćwiczeniach praktycznych ...........................................................................................20 h
Rok II semestr 3 i 4
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach praktycznych ...........................................................................................40 h
− konsultacje ................................................................................................................. ................ 1 h RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do ćwiczeń ................................................................................................10 h
- przygotowanie do kolokwium .............................................................................................4 h
- przygotowanie motoryczne ..................................................................................................5 h
RAZEM: 19 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,4
− udział w ćwiczeniach praktycznych .......................................................................................... .40 h − przygotowanie motoryczne ............................................................................................2 h
Rok III semestr 5 i 6
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach praktycznych .......................................................................................... .40 h
− konsultacje ................................................................................................................................. .. 1 h
− egzamin ..................................................................................................................... .....................2 h RAZEM: 43 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................. ..10 h
- przygotowanie do kolokwium ............................................................................................10 h
- przygotowanie do egzaminu .............................................................................................. 12 h
RAZEM: 32 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,3
− udział w ćwiczeniach praktycznych ...........................................................................................40 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Jarosław Marcinkowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Masaż leczniczy
KOD ECTS: 126-26-10-B8
PUNKTY ECTS: 2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
30 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Anatomia prawidłowa człowieka, Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie na ocenę polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: -zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi, technikami i metodyką masażu leczniczego -opanowanie przez studentów podstawowych form masażu leczniczego
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Definicja, klasyfikacja masażu.Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty Wk2 Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu Wk3 Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu Wk4 Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka Wk5 Rodzaje masażu leczniczego Wk6 Masaż sportowy Wk7 Masaż w środowisku wodnym i masaż przyrządowy Wk8 Zaliczenie przedmiotu-test Nr Temat ćwiczenia P1 Nauka palpacji. Poznanie triadą masażu klasycznego : głaskanie, rozcieranie, ugniatanie P2 Zapoznanie się z technikami pomocniczymi masażu klasycznego P3 Masaż poszczególnych części ciała: grupa kulszowo goleniowa kończyn dolnych P4 Masaż poszczególnych części ciała: mięśnie przedniej strony kończyn dolnych P5 Masaż poszczególnych części ciała: dłoń i przedramię P6 Masaż poszczególnych części ciała: ramię i staw łokciowy P7 Masaż poszczególnych części ciała: obręcz barkowa P8 Masaż poszczególnych części ciała: odcinek krzyżowo-lędźwiowy P9 Masaż poszczególnych części ciała: odcinek piersiowy P10 Masaż poszczególnych części ciała: odcinek szyjny P11 Masaż poszczególnych części ciała: klatka piersiowa P12 Masaż poszczególnych części ciała: powłoki brzuszne P13 Masaż poszczególnych części ciała: twarz i głowa P14 Masaż całościowy
P15 Praktyczne zaliczenie masażu V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa 2008 2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy, Kraków 2006 3. Magiera R., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej, Kraków 2008 4. Masaż z elementami rehabilitacji, red. R.Walaszek, Kraków 2003 5. Podstawy manualnego drenażu limfatycznego, red. M.Woźniewski, Wrocław 2005 6. Zborowski A., Masaż segmentalny, Kraków 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera R., Diagnostyka w kinezyterapii i masażu, Kraków 2007 2. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy, Wrocław 2010 3. Riggs A., Masaż tkanek głębokich, Opolgraf 2008 4. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych cz.1i2 , Kraków 2005
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych 01 Wymienia wskazania i przeciwwskazania do masażu,
cel zabiegu. Określić fizjologiczne reakcje wywołane
zabiegiem.
K_W26 OM1_W07 OM1_W01
02 Potrafi samodzielnie wykonać masaż poszczególnych
części ciała oraz masaż całościowy. K_U01
K_U16
K_U17
OM1_U01 OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10 OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07 OM1_U09
OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U07 OM1_U09
03 Potrafi zaplanować i dostosować do potrzeb pacjenta
indywidualny program masażu oraz kontrolować
efektywność zabiegu, identyfikować nieprawidłowości.
K_U24
K_U20
OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07
04 Potrafi brać odpowiedzialność za własne działania,
krytycznie je oceniać i weryfikować, biorąc pod uwagę
dobro pacjenta.
K_K11
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07 OM1_K02
K_K04
K_K06
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06 OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08 05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz przestrzega
właściwych relacji z pacjentem. Stosuje zasady etyczne
obowiązujące w Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K17
K_K13
K_K14
OM1_K07
OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny: A. masaż wybranej części kończyny dolnej, B. masaż wybranej części
kończyny górnej, C. masaż pleców P1- test pisemny P7- zaliczenie praktyczne - masaż zaliczeniowy wylosowanej części ciała VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5 P1 02 P1-P10 F3, P7 03 P1-P10 F3, P7 04 P1-P10 F3, P7 05 P1-P10 F3, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................. 15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h
− konsultacje ................................................................................................................. ...1 h
RAZEM: 46 h
2. Samodzielna praca studenta
26. przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................19 h
27. przygotowanie do testu pisemnego..............................................................................10 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne - 1,6
− udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................19 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Daniel Godlewski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy kinezjologii
KOD ECTS: 120-26-10-A13
PUNKTY ECTS: 2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 30
Ćwiczenia – liczba godzin
30
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Biomechanika, Fizjologia wysiłku
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z mechaniką aparatu ruchu człowieka i opisanie jej cech. Zapoznanie z mechanizmem kontroli oraz sterowania czynnościami ruchowymi. Analiza biomechaniczna i kinematyczna podstawowych form aktywności człowieka. Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi motoryczności człowieka.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Wprowadzenie do kinezjologii. Określenie związków przyczynowo-skutkowych w funkcjach
ruchowych człowieka. Podstawy ruchu na różnych poziomach funkcji organizmu. Wk2 Mechanizmy regulacji ruchów. Uwarunkowania neuroregulacyjne. Funkcje odruchowe i ruchy
zamierzone. Wk3 Funkcje ruchowe c.d. Uwarunkowania metaboliczne. Zabezpieczenie bioenergetyczne ruchów. Wk4 Znaczenie mechaniki kręgosłupa w statyce i czynnościach ruchowych człowieka. Bierny
mechanizm stabilizujący. Wk5 Czynny mechanizm stabilizujący kręgosłupa, poziomy stabilizacji i ruchów w obrębie
kręgosłupa. Prawidłowości i nieprawidłowości wzorców ruchowych dla funkcji kręgosłupa. Wk6 Uwarunkowania kontroli postawy ciała. Biomechanika postawy i jej ocena. Równowaga –
stabilność i zmienności postawy ciała. Wk7 Uwarunkowania tworzenia nawyków ruchowych. Wzorce ruchowe dla prawidłowości i
nieprawidłowości kinematyki. Łańcuchy biokinematyczne. Etiologia wad postawy. Wk8 Sterowanie ruchem. Kontrola ruchów lokomocyjnych. Biomechanika poruszania się człowieka
– chód, bieg, skoki.
Wk9 Badanie narządu ruchu – testy i ocena wydolności (możliwości) i sprawności ruchowej
(motoryki). Rejestracje laboratoryjne i polowe.
Wk10 Zmiany w motoryce jako podstawa aktywności ruchowej adaptacyjnej. Analiza chodu
patologicznego. Kinezjologiczne aspekty upadków.
Wk11 Trening sportowy i jego wykorzystanie w metodyce kształtowania poprawności ruchowej i
korekcji wzorców techniki ruchu.
Wk12 Wybrane zagadnienia specyfiki ruchów osób niepełnosprawnych .Wybrane zagadnienia z
analizy chodu patologicznego.
Wk13 Optymalizacja ruchu w odniesieniu do wykonywanych funkcji życiowych. Terapia ruchem.
Wk14 Ruchy i poruszanie się za pomocą protez, ortez, wózków inwalidzkich i innych pojazdów.
Wk15 Kinezjologiczne aspekty sportu niepełnosprawnych. Powtórzenie wybranych zagadnień z
tematyki wykładów. Omówienie zagadnień zaliczeniowych.
Nr Temat ćwiczenia A1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Zagadnienia podstawowe
- budowa i rodzaje połączeń stawowych, mechanika stawów. L2 Kończyna dolna - osteologia, miologia, mechanika stawów. L3 Wzorce funkcjonalne kończyn dolnych według koncepcji PNF (Proprioceptive Neuromuscular
Facilitation). L4 Tułów- osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa. L5 Tułów- osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa c.d. L6 Łańcuchy kinematyczne - cechy ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym. L7 Formy współdziałania mięśni. Praktyczne zastosowanie oraz wady i zalety ćwiczeń
w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym. A8 Anatomiczne taśmy mięśniowo - powięziowe w ruchu. Koncepcja Anatomy Trains. L9 Taśmy mięśniowo-powięziowe - wpływ zaburzeń w obrębie wybranych taśm na mechanikę
ciała człowieka. L10 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu - cykl chodu, fazy cyklu
chodu. L11 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu. Zdarzenia i okresy cyklu
chodu. L12 Analiza chodu prawidłowego. Parametry czasowo - przestrzenne. L13 Analiza chodu prawidłowego. Parametry kinematyczne miednicy i stawów kończyny dolnej. L14 Analiza chodu prawidłowego. Parametry dynamiczne chodu. Analiza sił reakcji podłoża. L15 FMS (Functional Movement Screen) jako metoda oceny zdolności motorycznych. Ocena
zdolności motorycznych studentów testem FMS. Analiza i interpretacja wyników testu FMS.
Przykłady ćwiczeń kształtujących wybrane cechy motoryczne.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Zagrobelny Z., Woźniewski M. Biomechanika kliniczna, Wyd. AWF, Wrocław 2007 2. Bober T., Zawadzki J. Biomechanika układu ruchu człowieka, Wyd. BK, Wrocław 2006 3. Błaszczyk J.W. Biomechanika kliniczna, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2004 4. Bochenek A. Reicher M. Anatomia człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2006 5. Raczek J. Antropomotoryka. Teoria motoryczności człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2010 6. Osiński W. Antropomotoryka, Wyd. AWF, Poznań 2000 Literatura uzupełniająca: 1. Thurnell-Read J. Kinesiology. Wyd. Life-Work Potential, 2011 2. Neumann D.A. Kinesiology of the musculoskeletal system. Foundations for Rehabilitation, Elsevier
Mosby, Missouri 2010 3. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007 4. Muscolino J.E. Kinesiology. The Sceletal System and Muscle Function. Elsevier Mosby, Missouri, 2010 5. Zając A., Wilk M., Poprzęcki S., Bacik B. Współczesny trening siły mięśniowej. Wyd. AWF Katowice
2009
VI. Efekty kształcenia: Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01
Wymienia elementy tworzące staw oraz
charakteryzuje mechanikę stawów i
mięśni.
K_W08 K_W27
OM1_W01 OM1_W02
OM1_W03 OM1_W07
OM1_W02
OM1_W03
02
Wyjaśnia kształtowanie się kontroli
postawy ciała, wzorców ruchowych,
nawyków ruchowych.
K_W10 OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
03
Wymienia i charakteryzuje podstawowe
cechy motoryczności człowieka i
uwarunkowania ich zmienności
K_W10 OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
04
Definiuje podstawowe pojęcia oceny
chodu. K_W09 K_W10
OM1_W01
OM1_U02,
OM1_W03 OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
05 Charakteryzuje aspekty kinezjologiczne
wykorzystania przedmiotów zaopatrzenia
ortopedycznego.
K_W24 OM1_W07 OM1_W03
06
Analizuje podstawowe parametry
kinematyczne chodu oraz wykonuje prostą
analizę zdolności motorycznych.
K_U04
K_U15
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08 OM1_U09 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
07
Rozumie potrzebę poszerzania i
uaktualniania swojej wiedzy z zakresu
nauki o ruchu w celu lepszego
przygotowania do pracy zawodowej.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, A1, L2, L3, L4, L5, L6, L7 F1, P1 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk5, Wk6, Wk7, L3, L15 P1 03 Wk9, Wk10, Wk11, L15 P1 04 Wk8, Wk12, Wk13, L10 F4, F5, P1 05 Wk14, Wk15 F4 06 Wk8, Wk9, Wk10, Wk12, L10, L11, L12, L13, L14, L15 F4, P1 07 L8, L9, L12, L13, L14, L15 F4, F5, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ................30 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ......................................................................... ...................... 4 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................................................... ..... 26 h
− konsultacje ................................................................................. ..................................................... 1 h
RAZEM: 61 h
2. Samodzielna praca studenta
28. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 4 h
29. przygotowanie do 2 testów pisemnych ............................................................................................. 4 h
30. przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... 6 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,1
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................................. 26 h
- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... .... 6 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr hab. prof. nazw. Andrzej Suchanowski
Mgr Justyna Leszczewska
Prof.dr hab. Jacek Kruczyński XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy metodologii badań naukowych
KOD ECTS: 160-26-10-O12
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15 Ćwiczenia – liczba godzin
- Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu Wyposażenie studentów w podstawy wiedzy umożliwiającej przygotowanie oraz realizację zadania
badawczego w ramach pracy dyplomowej. Studenci opanują podstawową wiedzę i nabędą
umiejętności sporządzania doniesienia z przeglądu wyników badań oraz postępowania w badaniach
źródłowych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Badania w dziedzinie nauk o rehabilitacji, nauk o zdrowiu i kulturze fizycznej. Poznanie
naukowe rehabilitacji – teoretyczne i filozoficzne. Wk2 Badania praktyczne w rehabilitacji: badania w działaniu (research action), eksperyment
naturalny. Wk3 Typy badań i rodzaje doniesień wyników badań. Publikacja źródłowa jako raport z badań
empirycznych. Schematy i metody badań. Kompozycja treści doniesienia z badań
źródłowych. Wk4 Planowanie zadania badawczego. Formułowanie problemu badawczego, definiowanie
przedmiotu badań i formułowanie celu zadania badawczego, określanie zmiennych,
operacjonalizacja zmiennych. Wk5 Kwerenda jako zadanie poprzedzające badania. Praca przeglądowa (dyplomowa) jako wynik
studiów nad przedmiotem badań. Wk6 Temat doniesienia z badań. Kompozycja treści z doniesienia badań przeglądowych (pracy
dyplomowej). Wk7 Porównanie i interpretacja wniosków z cytowanych doniesień źródłowych własnego
opracowania przeglądowego. Przypisy i bibliografia doniesienia z badań.
V. Literatura Literatura podstawowa
1. Konarzewski K., Jak uprawiać badania oświatowe, Warszawa 2000, WS i P.
2. Rubacha K., Metodologia badań nad edukacją, Warszawa 2008, WA i P. Literatura uzupełniająca
1. Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych, Kraków 2003, Impuls.
2. Pawłucki A., Nauki o kulturze fizycznej, Wrocław 2013, AWF.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu:
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 Potrafi wyjaśnić zasady prawa autorskiego K_W34 OM1_W11
OM1_W08
02 Przygotowuje prace pisemne - doniesienie z
badań przeglądowych lub praktycznych,
dotyczące zagadnień z zakresu fizjoterapii, z
wykorzystaniem dostępnych informacji z
piśmiennictwa. Potrafi krytycznie oceniać
analizowane źródła.
K_U25
K_U18
K_U21
OM1_U11
OM1_U13 OM1_U06 OM1_U06 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U11 OM1_U12 OM1_U07
OM1_U06 OM1_U08 OM1_U11
03 Potrafi formułować opinie dotyczące
problemów fizjoterapii na podstawie analizy
materiałów źródłowych.
K_K18 OM1_K08
OM1_K02 OM1_K03
OM1_K05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P7 – doniesienie z badań VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk6, Wk7 P7 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P7 03 Wk2, Wk5 P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .........................................................................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h
RAZEM: 17 h
2. Samodzielna praca studenta
31. przygotowanie raportu z badań................................................................................................ ............8 h
RAZEM: 8 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. zw. dr hab. Andrzej Pawłucki XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy statystyki
KOD ECTS: 112-26-10-11
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia 1º OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: znajomość matematyki na
poziomie szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z organizacją i prowadzeniem badań statystycznych oraz
możliwościami wykorzystania metod statystycznych w analizie zjawisk społeczno-gospodarczych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Zastosowanie statystyki w badaniach naukowych. Etapy wnioskowania statystycznego. Wk2 Tworzenie hipotez statystycznych. Gromadzenie danych. Wk3 Miary rozproszenia oraz tendencji centralnej. Rozkład zmiennych mierzalnych. Wk4 Testy istotności różnic. Wk5 Testy korelacji. Wk6 Opracowanie wyników i wniosków z prowadzonych badań naukowych. Wk7 Podsumowanie – planowanie badań naukowych.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Sobczyk M.: Statystyka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2000. 2. Holzer J.: Demografia. Polskie wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2003. 3.Buga J., Kossyk-Rokicka H.: Podstawy statystyki opisowej. Vizja Press & IT, Warszawa 2008. 4.Bedyńska S., Brzezicka A: Statystyczny drogowskaz. Wydawnictwo SWPS, Warszawa 2007. 5.Bąk I., Markowicz I., Mojsiewicz M., Wawrzyniak K.: Statystyka w zadaniach. Wyd. Naukowo-
Techniczne, Warszawa 2002. 6. Bąk I., Markowicz I., Mojsiewicz M., Wawrzyniak K.: Statystyka matematyczna. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006.
Literatura uzupełniająca: 1. Kossyk- Rokicka H.: Statystyka nie jest trudna. PWE, Warszawa 2001. 2. Zeliaś A.: Metody statystyczne. PWE, Warszawa 2001. 3. Rocznik statystyczny i inne opracowania GUS
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot /potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do efektów
obszarowych 01 Wymienia i opisuje metody statystyczne
stosowane dla potrzeb fizjoterapii.
K_W11 OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
02 Potrafi przeprowadzić podstawową analizę
statystyczną danych przy użyciu programu
komputerowego (EXCEL).
K_U18 OM1_U06 OM1_U08
OM1_U09 OM1_U11
OM1_U12
03 Wykorzystuje analizy statystyczne do weryfikacji
wyników i sformułowania wniosków z badań.
K_ U19 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_ U12
04 Krytycznie ocenia jakość prezentowanych
wyników badań statystycznych.
K_K04 OM1_K01
OM1_K03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P2 - zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk7 P2 02 Wk1-Wk7 P2 03 Wk1-Wk7 P2 04 Wk1-Wk7 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..15 h
_ konsultacje .............................................................................................................................1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
32. przygotowanie do zajęć...................................................................................... ..............5 h.
33. przygotowanie do zaliczenia pisemnego: …...........................................................…….4 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Paulina Pawłowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Praktyki zawodowe - propedeutyka fizjoterapii
KOD ECTS: 126-26-10-B7
PUNKTY ECTS: 14 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3,4
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Praktyka w pracowni fizykoterapii – 200 godzin Praktyka w pracowni kinezyterapii – 160 godzin Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej – 80 godzin
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Praktyka zawodowa
asystencka, Fizykoterapia,
Kinezyterapia, Masaż
leczniczy, Zaopatrzenie
ortopedyczne,
Fizjoterapia kliniczna w:
pediatrii, chirurgii i onkologii,
neurologii, kardiologii
Język wykładowy
Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Przygotowanie do pracy w charakterze fizjoterapeuty w placówkach służby
zdrowia, ośrodkach dla osób niepełnosprawnych, ośrodkach sportowych.
III. Forma zajęć: Praktyki studenckie (Pr)
IV. Treści programowe: Tematyka praktyki Zapoznanie z organizacja pracy i dokumentacja fizjoterapeutyczna w zakładzie opieki
zdrowotnej, w którym student odbywa praktykę. Poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów. Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego. Zbieranie wywiadu dotyczącego choroby i schorzeń dodatkowych pacjenta z uwzględnieniem
przeciwwskazań do wykonania zabiegów fizykalnych.
PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZYKOTERAPII Zapoznanie ze sprzętem służącym do wykonywania zabiegów fizykalnych (rodzaj sprzętu,
obsługa, atesty). Samodzielne wykonywanie zabiegów fizykoterapeutycznych w zakresie elektroterapii,
światłolecznictwa, magnetoterapii, laseroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, zabiegów z
zastosowaniem czynników termicznych. PRAKTYKA W ZAKRESIE KINEZYTERAPII
Samodzielne wykonywanie podstawowych testów oceniających stan funkcjonalny pacjenta. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu kinezyterapii z zastosowaniem: ćwiczeń
czynnych i biernych, zasad stosowania wyciągów i redresji, pionizacji i nauki chodzenia, ćwiczeń
w czynnościach samoobsługi, ćwiczeń oddechowych. Kinezyterapia wybranych schorzeń narządów ruchu leczonych zachowawczo lub operacyjnie. Kinezyterapia w schorzeniach układu nerwowego. Kinezyterapia w chorobach układu krążenia, oddechowego. Kinezyterapia w chorobach wewnętrznych.
PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZJOTERAPII KLINICZNEJ Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu nerwowego. Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach narządów ruchu. Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu krążeniowo-oddechowego.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner 2. Kiwerski J., Włodarczyk K. Fizjoterapia ogólna. 2012, PZWL. 3. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki.
4. Milanowska K. Kinezyterapia. 2008, PZWL. 5. Nowotny N. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Medipage Warszawa 2006 Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Wymienia i wyjaśnia metody oceny stanu
narządu ruchu pacjenta, zaburzeń
strukturalnych i funkcjonalnych wywołanych
chorobą.
K_W08
K_W10
K_W11
K_W12
OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05
02 Zna metody opisu i klasyfikacji
podstawowych jednostek i zespołów
chorobowych. Charakteryzuje zmiany
patologiczne występujące w różnych
chorobach, zaburzeniach strukturalnych i
funkcjonalnych w stopniu umożliwiającym
planowanie procesu rehabilitacji.
K_W13
K_W14
OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02
03 Zna mechanizm działania czynników
fizykalnych, potrafi wymienić wskazania,
przeciwwskazania i skutki uboczne.
K_W25
OM1_W07 OM1_W01
04 Zna zasady prawne, zasady BHP
obowiązujące w placówkach prowadzących
działalność fizjoterapeutyczną oraz zasady
etyczne obowiązujące w pracy z pacjentem.
K_W28 K_W29
OM1_W08 OM1_W10 OM1_W08 OM1_W04 OM1_W05
05 Samodzielnie wykonuje i interpretuje wyniki
podstawowych testów funkcjonalnych
niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii.
Wykonuje zabiegi z zakresu z zakresu
kinezyterapii, fizykoterapii, masażu
leczniczego i elementy terapii manualnej u
K_U14
K_U15
OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07
dzieci i dorosłych z różnymi chorobami i
dysfunkcjami.
K_U07 K_U01
K_U16
OM1_U08 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10
06 Potrafi kontrolować efektywność stosowanych
zabiegów, identyfikować błędy i zaniedbania
oraz wprowadzić dane i uzyskane informacje
oraz opis efektów zabiegów do dokumentacji
pacjenta.
K_U20
K_U22
K_U23
OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U06 OM1_U09 OM1_U09
OM1_U08
OM1_U06 07 Potrafi komunikować się z pacjentem oraz z
członkami zespołu rehabilitacyjnego,
szczególnie ze specjalistami w zakresie
fizjoterapii i rehabilitacji medycznej. Stosuje
w pracy zasady etyczne.
K_U08
K_U09
K_U10
K_U13
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10 OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10 OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10 OM1_U04 OM1_U10
08 Posiada świadomość własnych ograniczeń,
wie, kiedy zwrócić się o pomoc do
specjalistów. Akceptuje opinie członków
zespołu i innych specjalistów.
K_K03
K_K05
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06 OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05 OM1_K06
09 Przestrzega właściwych relacji z pacjentem i
najbliższym jego otoczeniem, przestrzega
praw pacjenta, stawiając jego dobro na
pierwszym miejscu. Stosuje zasady etyczne
K_K13
OM1_K05 OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
obowiązujące w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K15 K_K06
K_K14
OM1_K05 OM1_K03 OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09 10 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny,
stosując zasady BHP obowiązujące w
placówkach ochrony zdrowia.
K_K11
K_K18
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07 OMI_K07 OMI_K03
OMI_K04 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F3 – sprawdzian praktyczny P5 – ocena opiekuna praktyki P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki) VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01
Praktyka studencka
F1, P5, P6 02 F1, P5, P6 03 F1, P5, P6 04 F1, P5, P6 05 F3, P5, P6 06 F3, P5, P6 07 F3, P5 08 F3, P5 09 F3, P5 10 F3, P5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h
RAZEM: 440 h
2. Samodzielna praca studenta
- prowadzenie dzienniczka praktyki ............................................................................................. ..... 10 h
- przygotowanie do zaliczenia ................................................................................. .............................25 h
RAZEM: 35 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 475 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 14
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 12,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 14 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Leonard Januszko
Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Psychologia rozwojowa
KOD ECTS: 144-26-10-A7
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
15 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Podstawy psychologii
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z zagadnieniami psychologii rozwoju człowieka
kluczowymi dla pracy w zawodzie fizjoterapeuty. III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)
IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia A1 Podstawowe pojęcia psychologii człowieka: rozwój; etapy rozwojowe; obszary rozwoju; czynniki
i procesy rozwoju; dynamika rozwoju; okres sensytywny i krytyczny zmiana rozwojowa, rozwój prawidłowy, rozwój nieharmonijny; rozwój zaburzony. Strefa
najbliższego rozwoju L.Wygotskiego. Pojęcie diagnoza funkcjonalna. A2 Stadium rozwoju prenatalnego; noworodek; wiek niemowlęcy, poniemowlęcy i przedszkolny -
rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny; pojęcie rozwoju psychomotorycznego; symptomy
prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju, określanie celów rozwojowych. Stadia rozwoju
psychospołecznego wg E.Eriksona. A3 Rozwój w wieku szkolnym i okresie adolescencji – symptomy prawidłowego i nieprawidłowego
rozwoju, określanie celów rozwojowych. Rozwój poznawczy-teoria Piageta.
A4 Podstawy neuropsychologii wieku rozwojowego. Zburzenia zachowania wynikające z zaburzenia
struktury i/lub funkcji OUN. W5 Jak dziecko postrzega chorobę? Reakcja na chorobę w aspekcie procesów poznawczych. Czego
boi się dziecko? -reakcje emocjonalne na chorobę w odniesieniu do etapu rozwoju.
Kwestionariusz JSR-Jak sobie radzisz? mierzący dyspozycyjne i sytuacyjne sposoby radzenia
sobie z sytuacją trudną u dzieci i młodzieży w wieku 11-17 lat. Specyfika rozwoju człowieka w
okresie dorosłości w kontekście zdrowia i choroby – symptomy prawidłowego i nieprawidłowego
rozwoju, określanie celów rozwojowych. W6 Problemy rodzin dzieci przewlekle chorych. Komunikacja z rodzicem chorego dziecka jako
czynnik wpływający na efekty terapii dziecka. W7 Funkcjonowanie psychologiczne człowieka przewlekle chorego. Specyfika rozwoju człowieka w
okresie dorosłości w kontekście zdrowia i choroby – symptomy prawidłowego i nieprawidłowego
rozwoju, określanie celów rozwojowych. Możliwości oddziaływań terapeutycznych personelu
medycznego. Wsparcie chorego przez personel medyczny. Problemy rodzin osób przewlekle
chorych. Komunikacja z pacjentem i jego rodziną.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Borkowska A., Domańska Ł. (red.) Neuropsychologia kliniczna dziecka. Wydawnictwo Naukowe PWN,
2012 2. Brzezińska A.I., Portrety psychologiczne człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. GWP, Gdańsk
2005. 3.Brzezińska A. Droga do samodzielności. Jak wspomagać rozwój dzieci i młodzieży z ograniczeniami
sprawności. GWP, 2009 4. Minczakiewicz E. Psychoruchowy rozwój dziecka. Diagnoza. Propozycje wsparcia i pomocy rodzinie.
Impuls, 2010 5. Ziółkowska B. Dziecko chore w domu, szkole i u lekarza. GWP, 2010 Literatura uzupełniająca: 1. Cytowska B., Winczury B. (red.), Dziecko chore. Zagadnienia biopsychiczne i pedagogiczne. Impuls,
Kraków 2007. 2. Kowalik S., Psychologia rehabilitacji. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007. 3. Przetacznik-Gierowska M., Tyszkowa, M. Psychologia rozwoju człowieka. Wydawnictwo Naukowe
PWN, 2000
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu:
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
01 Charakteryzuje etapy rozwojowe w sferze
motorycznej, poznawczej i emocjonalnej od fazy
prenatalnej do adolescencji.
K_W01
OM1_W01
02 Wyjaśnia sposób reagowania dziecka na chorobę oraz
wynikające z niego zaburzenia zachowania, sfery
emocjonalnej i poznawczej. Wykazuje się wiedzą na
temat przyczyn nieporozumień i sytuacji
problemowych w opiece nad pacjentem.
K_W19
OM1_W05
OM1_W04
OM1_W08
OM1_W03
03 Potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii
rozwojowej do określenia prawidłowość rozwoju
dziecka oraz umie rozpoznać deficyty w odniesieniu
do jego osiągnięć rozwojowych.
Określa wpływ choroby/dysfunkcji na emocjonalny,
poznawczy, behawioralny oraz społeczny obszar
funkcjonowania dziecka. Potrafi zastosować tę wiedzę
do efektywnej komunikacji z rodzicami/ opiekunami
dziecka poddawanego terapii.
K_U15
K_U08
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
04 Potrafi odpowiednio dobrać sposób nawiązywania
relacji i działania względem dziecka, biorąc pod
uwagę jego wiek rozwojowy i reakcję na chorobę;
wprowadzić działania motywujące dziecko do
współpracy z terapeutą dostosowane do etapu rozwoju
dziecka; określić i uruchomić zasoby dziecka, które
mogą pozytywnie wpłynąć na zaangażowanie w
proces leczenia i/lub efekty terapii; zastosować
narzędzia psychometryczne – stosując normy i zasady
etyczne w podejmowanych działaniach.
K_U08
K_U11
K_U13
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05 OM1_U10
OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U04
OM1_U10
05 Rozumie konieczność współpracy ze specjalistami
innych dziedzin w zakresie diagnozy i terapii dziecka z
dysfunkcją w celu pełnej i krytycznej oceny
efektywności usprawniania.
K_U09
K_U20
OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09 OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
06 Wykazuje się zrozumieniem problemów osoby
niepełnosprawnej, tolerancją i zachowaniem
właściwych relacji z pacjentem i jego rodziną
K_K07
K_K08
K_K13
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
07 Potrafi krytycznie oceniać podjęte działania mając
świadomość własnych ograniczeń i akceptując opinie
innych członków zespołu rehabilitacyjnego.
K_K04
K_K03
K_K05
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1- odpowiedź ustna (przygotowanie do zajęć) F3 - poprawne wykonanie ćwiczeń praktycznych (sprawdzających umiejętność praktycznego zastosowania
wiedzy) F7 – zaliczenie pisemnego zadania domowego P2 – zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 A1, A2, A3, A4 F1, F3, F7, P2 02 W5, W6, W7 F1, F3, P2 03 W5, W6, W7 F1, F3, P2 04 W7 F1, F3, P2 05 W5, W6, W7 F1, F3, P2 06 W5, W6, W7 F1, F3, P2 07 W5, W6, W7 F1, F3, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych i warsztatach ..........................................................................15 h
− konsultacje ........................................................................ ..................................................................1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
34. pisemne zadania domowe....................................................................................................... .............4 h
35. przygotowanie do zaliczenia pisemnego ....................................................................................... .....5 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,2
- udział w warsztatach .................................................................................................6 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Joanna Roszak
mgr Kamila Kaliszewska-Siwek XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne - profilaktyka uzależnień
KOD ECTS: 144-26-10-C6
PUNKTY ECTS: 1,5
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II-III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Podstawy psychologii
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poszerzenie świadomości z zakresu profilaktyki uzależnień. Poznanie wiedzy z
zakresu uzależnienia i możliwości leczenia. Wyższa świadomość skutków uzależnienia.
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia W1 Teoria zachowań problemowych, rozpoznawanie przyczyn używania substancji
psychoaktywnych i innych zachowań ryzykownych W2 Teoria czynników .Cel interwencji profilaktycznej – wzmacnianie czynników
chroniących eliminacja lub redukcja czynników ryzyka W3 Realistyczne spojrzenie na źródła zagrożeń w dziedzinie uzależnień W4 Współczesny model profilaktyki . Warunki skutecznej profilaktyki. Co działa a co nie
przynosi rezultatów. W5 Poziomy profilaktyki . Strategie profilaktyczne W6 Strategia zmiany fałszywych przekonań normatywnych i strategia wartości jako strategie
znacznie podnoszące skuteczność działań profilaktycznych W7 Co warto wiedzieć o alkoholu? Sygnały ostrzegawcze . Sprawdź czy Twoje picie jest
bezpieczne– AUDIT W8 Fazy rozwoju uzależnienia chcę -potrzebuję –muszę .Alkoholizm jako typowa i
najczęstsza forma uzależnienia sposoby wczesnego diagnozowania choroby. W9 Przegląd profesjonalnych programów profilaktycznych z zastosowaniem wybranych
elementów programów W10 Koło równowagi życiowej. Test podsumowujący
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Andersen P., Baumberg B., Alkohol w Europie, Parpamedia 2007 2. Dziewiecki M., Nowoczesna profilaktyka uzależnień, Jedność 2003 3. Lowe G., Foxcroft R., D., Sibley D. Picie młodzieży a style życia w rodzinie, PARPA Warszawa 2000 4. Mellibruda J., Sobolewska – Mellibruda Z. Integracyjna psychoterapia uzależnień, teoria i praktyka. Instytut
Psychologii Zdrowia 2006
Literatura uzupełniająca: 1. Alkohol i narkotyki w życiu polskiej młodzieży – dylematy profilaktyki, PARPA 2002 2. Gawroński B., Jak budowaliśmy system. Niebieska Linia Nr 1 (48) 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych 01 Określa definicje profilaktyki problemowej.
Zna czynniki chroniące i czynniki ryzyka. Rozumie i rozpoznaje
współczesne zagrożenia. Ma wiedzę o diagnozowaniu przyczyn
zachowań problemowych, rozpoznawaniu sygnałów i oznak
uzależnienia. Zna strategie profilaktyczne.
K_W14
K_W20
K_W21
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W06
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W07
02 Potrafi integrować wiedzę teoretyczną z zakresu profilaktyki w celu
diagnozowania i projektowania działań profilaktycznych. Diagnozuje
przyczyny zachowań problemowych, rozpoznaje sygnały i oznaki
choroby alkoholowej, umie zastosować odpowiednie strategie
profilaktyczne.
K_U11
K_U12
OM1_U04
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U10
03 Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności,
może wyznaczać kierunki własnego rozwoju.
Jest świadomy odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy,
podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki.
K_K01
K_K11
OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: ( F - formująca; P- podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 – W10 F1, F5, P8 02 W1 – W10 F1, F6, F5 03 W1 – W10 F5,F 1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
36. przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................................10 h
37. przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........10 h
RAZEM: 20 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 41 h
1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,7
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w warsztatach ..................................................................... ..................................................20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Alina Rozłucka XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Współczesne problemy psychologii
KOD ECTS: 144-26-10-A8
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I˚ OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
Ćwiczenia – liczba godzin 15
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Podstawy psychologii
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Przedstawienie wybranych współczesnych problemów w psychologii
III. Forma zajęć: A - ćwiczenia audytoryjne
IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia A1 Wymiary osobowości według Eysencka A2 Wpływ społeczny w oparciu o istniejące relacje między ludźmi. Asertywność.
Poczucie kontroli A3 Inteligencja emocjonalna A4 Osobowość zawodowa, dopasowanie a stres, diagnoza
Wypalenie zawodowe, metody zapobiegania A5 Przemoc w rodzinie w aspekcie psychologicznym A6 Zachowania dewiacyjne a społeczny odbiór A7 Podsumowanie, diagnoza osobista
V. Literatura Literatura podstawowa: Aronson E., Psychologia społeczna, PWN, 1997 Pilecka B., Kryzys psychologiczny. Wybrane zagadnienia, Wyd. UJ 2004 Sęk H., Psychologia kliniczna t. I i II- wybrane zagadnienia, PWN 2005 Strelau J., (red.) Psychologia t. 1-3 –wybrane zagadnienia. GWP 2000
Literatura uzupełniająca: Lewicka M. (red.), Psychologia spostrzegania społecznego, KiW 1985
Mądrzycki T., Deformacje a spostrzegania ludzi, PWN 1986 Sęk H., Społeczna psychologia kliniczna, PWN 1993
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 przedstawić rozwój człowieka w cyklu życia
zarówno w aspekcie biologicznym, jak i
psychologicznym oraz społecznym oraz
formułować opinie na temat relacji między
ludźmi
K_W01
OM1_W01
02 scharakteryzować psychologiczne i
społeczne podstawy wychowania i
kształcenia, rozumie istotę normy i patologii,
funkcjonalności i dysfunkcjonalności,
harmonii i dysharmonii
K_W19
OM1_W05
OM1_W04
OM1_W08
OM1_W03
03 wyszukiwać, weryfikować i wdrażać wiedzę
psychologiczno-pedagogiczną do analizy
różnych problemów i potrafi zaprojektować
działania praktyczne w oparciu o posiadaną
wiedzę
K_U15
K_U08
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
04 podejmować właściwe działania
pedagogiczne w oparciu o wiedzę
psychologiczną
K_U08
K_U11
K_U13
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05 OM1_U10
OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U04
OM1_U10
05 jest otwarty i gotowy do współpracy z
innymi osobami, ma świadomość własnej
wiedzy, która powala na zgodne z zasadami
etyki działania w grupach realizujących
działania pedagogiczne
K_U09
K_U20
OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09 OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
06 Wykazuje się zrozumieniem problemów
psychologicznych człowieka, tolerancją i
zachowaniem właściwych relacji z pacjentem
K_K07
K_K08
K_K13
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
07 Potrafi krytycznie oceniać podjęte działania
mając świadomość własnych ograniczeń i
akceptując opinie innych członków zespołu
rehabilitacyjnego.
K_K04
K_K03
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
K_K05
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1- odpowiedź ustna (przygotowanie do zajęć) F7 - pozytywna ocena za wykonanie pisemnych zadań domowych P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 A1, A2, A3, A4 F1, F7, P2 02 A3, A2, A3 F1, F7, P2 03 A4, A2 F1, F7, P2 04 A2, A3 F1, F7, P2 05 A2, A3, A4, A5 F1, F7, P2 06 A6, A7 P2 07 A7 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ……………...........................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. .........................1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
38. pisemne zadania domowe....................................................................................................... ........4 h
39. przygotowanie do zaliczenia pisemnego .......................................................................................5 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jerzy Oszmiańczuk XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Zaopatrzenie ortopedyczne
KOD ECTS: 126-26-10-B9
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Podstawowa znajomość z zakresu
biomechaniki ortopedycznej i anatomii
oraz fizjologii z kinezjologią Znajomość
podstawowych schorzeń narządów
ruchu
Język wykładowy
Forma zaliczenia zaliczenie z oceną j. polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie wiedzy z zakresu zaopatrzenia ortopedycznego III. Forma zajęć: Wp – wykład problemowy
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu
Wp1 Podział zaopatrzenia ortopedycznego pod względem wskazań leczniczych i poprawy
funkcji w różnych schorzeniach narządów ruchu
Wp2 Pomoce do chodzenia: laski, kule, balkoniki Zasady doboru w zależności od dysfunkcji
Wp3 Wózki inwalidzkie: a) w różnych dysfunkcjach, b) w aktywnej rehabilitacji, c)
specjalne
Wp4 Schorzenia kończyn górnych – zastosowania sprzętu ortopedycznego:
schorzenia ortopedyczne, wady wrodzone, zespół bolesnego barku, zapalenia
okołostawowe, stany po urazach, złamania, zwichnięcia stawów, schorzenia
neurologiczne, niedowłady wiotkie, urazy nerwów kończyny górnej, schorzenia ręki
Wp5 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyny górnej; ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
Wp6 Schorzenia kończyn dolnych wymagające sprzętu ortopedycznego:
zmiany zwyrodnieniowe stawów, stany po urazach, złamania, zwichnięcia,
zerwania więzadeł, schorzenia neurologiczne
Wp7 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyn dolnych: ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
Wp8 Schorzenia kręgosłupa: zmiany zwyrodnieniowe, osteoporoza, boczne skrzywienie
kręgosłupa. Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kręgosłupa: a) kołnierz
szyjny: odciążające, stabilizujące, b) sznurówki ortopedyczne, c) pasy
Gorsety stosowane w bocznych idiopatycznych skrzywieniach kręgosłupa: gorsety
Cheneau i bostońskie
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Król J., Nowakowski A. Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna. Zaopatrzenie ortopedyczne i
protezowanie. Exemplum, 2011.
2. Mikołajewska E. Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczne. Wyd. Lek. PZWL, 2009.
Literatura uzupełniająca: 1. Pasek J., Stołtny T., Pasek T., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu kolanowego. Rehab. Prakt.,
2014, 1: 67-68.
2. Pasek T., Pasek J., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu łokciowego. Rehab. Prakt., 2014, 3: 58-
61.
3. Mikołajewska E. Mikołajewski D. Wykorzystanie egzoszkieletu HAL5 w rehabilitacji i opiece nad
pacjentem. [W:] Kachaniuk H. M. (red.) Pielęgniarska opieka nad osobami starszymi.
Wydawnictwo Raabe, 2013.
4. Mikołajewska E., Mikołajewski D. Wykorzystanie robotów rehabilitacyjnych – szanse i zagrożenia
w opiece zdrowotnej i społecznej. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 2014; 6:
81-87.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia: Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Charakteryzuje różne rodzaje zaopatrzenia
ortopedycznego stosowanego w leczeniu
wybranych schorzeń narządów ruchu.
K_W24
OM1_W07 OM1_W03
02 Wyjaśnia zasady działania zaopatrzenia
ortopedycznego i ocenia jego rolę w
rehabilitacji.
K_U05
OM1_U01
OM1_U02 OM1_U05
03 Potrafi pozyskać informacje z aktualnej
literatury, baz danych oraz innych właściwie
dobranych źródeł dotyczących
zaopatrzenia ortopedycznego.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (P - podsumowująca) P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wp1-Wp8 P1 02 Wp1-Wp8 P1 03 Wp1-Wp8 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................ .......................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ............................. 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
14. przygotowanie do zaliczenia pisemnego ................................................................................................9 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0