Notes du mont Royal

Cette œuvre est hébergée sur « Notes du mont Royal » dans le cadre d’un

exposé gratuit sur la littérature.SOURCE DES IMAGES

Google Livres

www.notesdumontroyal.com 쐰

C; . w mais- il] V .j; l VTÛMÉQÀ- ait!

A’MRULKEISI MOALLAKAH.

CUM SCHOLHS zUiENu

E

CODICIBUS PARISIENSIBUS

EDIDIT LATINE VERTIT ET ILLUSTRAVIT

ERN.GUIL HENGSTENBERG

BONN’AETYPIS REGIIS

IN OFFICINA THORMANNIANAMDCCCXXIII.

’*Ë*

PRAEFATIO.

Praefationis loco quaedam dicam de occasions, quae mihi erat nous hujus car-minis Amrulkeisiani editionis adornandae. Cum certamini littorario in AcademiaBornssica Rhenana ab illustri Philasophornm ordine inter alia argumenta etiamhoc proponeretur: ,,Amrulkeisi carmen Arabicum Maallakat appellatum ex codd.Parisiensibus cu’m scholiis Zuzenii grammatici secundum loges artis criticae , me-tricae et grammaticae illustreturff statim mecum constifni, in hoc labare experiri’,quid in bis littoris valerem. Etenim cuin ante hos tres armas in almam libana-nam deletus essem , statim sub auspiciis Cl. Frey-tagii, praeceptoris pin sempermente calendi , linguae Arabicae addiscendae operam dedi, lintelligens quippe sineillius linguae cognitions me non interius panetrare passe in linguae Hebraicaeamüssimae naturam.w Qum igitur, incumbens linguale ditissimae et difiicillimaestudio multum temporis et operae ei consecrassem , putabam me fartasse in argu-menta ab illustri Philosopho’ium ordine proposita aliquid boni praostare passe, quem-vis bene scirem, vires meas non sufficere ad carminis editionem omnibus numerisabsolutam adamandam. Primum mihi describendum erat carmen’cum scholiis exapographe, quad ra atn Cl. Freytagii e cod. Parisiensi 1416 ofl’iciosissime et

. accuratissime confecérat Cl. Moellerus Gothanus, additis in margine variis lectio-tnibus e caeteris cadd. Parisiensibus. Deinde , cum scholia anenii vocalibus nonvessent instructa, laboravi in vocalium signis imponendis, opere taediosa et molesta’îsimulque confeci carminis et scholiorum versionem latinam, quae in scholiis non

parum difl’icultatis mihi creavit. Hoc labare absoluto adhibita Jonesii et Letti?il; editione diversitatem lectionis et interpretatianis diligenter ex iis enotavi et exÎ! earum lectionibus cum lecfionibus Mesa. Paris»; comparatis textura quem ’ emenda-

fief: studui. Deinde conquirere coepi, quidquid ad carminis et scholi-’ arum illustrafionem aliquid mihi videretur conferre , multum eo adjutus , quad

jam prias tractaveram reliquas .Moallakas aliaque Arabum carmina vetustissima. Ex

(1 3.7lloir), ’ Q

ï

phis carminibus iterum’perlectis et ex aliis, non pauca congessi ad illustrandum car.men nostrum satis apte , ita ut commentarius in molem baud parvam accresceret.Ultimo loco manum admovi prolegomenis scribendis. -

Labori non defuit praemium, cum ex unanimo illustrissimi Philosophorumordinis consensu, palma mihi data sit. Quum interim munificentia Regia. novi Aca-demiae Rhenanae typi Arabici dati essent, hortatu Cl. Freytagii cogitavi de novacnrminis editione paranda. Quum vero tales libri redemptorem vix inveniant etpropterea haec editio propriis sumtibus esset imprimenda , coactus sum brevitatisstudio multa omittere. Primo quidem scholie sine vocalibus exhibui, ne infinitamtypothetae molestiam facerem. Deinde etiam ne liber mimis accresceret, versic;scholiorum latins. omittenda erat, in commentario multa resecanda, alia in aliamformam redigenda. Prolegamena non mutilata exhibui sed potins aucta, cum an-tea nancisci non potuissem praestantissimam Cl. De Sacy commentationem, insertamt. L libri inscripti ,,Memoires etc.

Arabica non sine magnis difiicultatibus typis expresse sunt, cum typothetascripturae Arabicae plane igname esset, am ut ego multas par dies coactus fuerimin officina chalcographica versari, ad formas littorarum typothetae demanstrandas.Corrigendis mendis typographicis plurimum operae impendi. Quod si quaedam re-manserint, id ignoscent, puto, viri talium rerum periti. Cum notae prias im-pressae sint (11mm textus, quibusdam in locis mutata sententia aliam lectionem inadnotationibus probavi, aliam in textum recepi. Quod quamvis panais tantum inlacis fecerim, tamen viras doctos roga, ut veniam mihi concedant huius inconstantiae.

Non terminera passum banc praefationem meam, priusquam gratum meum ani-mum testificatus sum vira laudibus mais majori, praeceptori dilectissimo, Cl.Freytagio , cujus in me mérita semper pio anima agnoscam. Etenim a primameo in, banc litterarum sedem adventu usque ad hunc diem 18m benignum se mihipraebuit, ut nunquam dignam lot tantisque meritis gratiam ei rependere passim.

’ Etiam in hoc opere, quamvis multis ipse laboribus gravioribus obsessus , non gra-vatus est specimina impressa revidere et non tantum errata typographies, aine,Qraetermissa , sed etiam plura minus bene sut accurate scripta corrigera.

Scripsi Bonnae d. xx Dec. MDcccxxn.

PROLEGOMENA.

Inter animiez, quotquot nabis supersunt, vetustae Arabiae monumenta, praecipuumsane, si non primum , locum obtinent, carmina septem, quae communi nomine vo-cautnr Moallakat. Erant quidam Arabibus alia carmina antiquiora. Haec carminaenim scripta sunt intra quinquaginta aunas et nativitate Muhammedis inferiora. cf.Reiskii prolo; in Tharaph. p. XVII. cl. De Sacy in libro: magasin encyclopédique5° année t. V1. p. 494 sqq. Sed carmina Arabum antiquiora erant bravissima et pau-cis constabant versiculis sine ulla arte compositis. cf. De Sacy, in libro ,,memoiresde l’académie des inscriptions et des belles lettresit t. L. p. 550 sqq. Pocack. SpeC.histar.Arabum p. 161 edit. pr. Iam ex ipsa indole Moallakarum concludi potest carminalongiora ante cas non extitisse. Constant enim Maallakat partibus leviter’junctis et quae vSigllltle fare singulum Carmen clficere passim. cf. De Sacy l. c; p. 555. Praetereavero de Arabum poesi antiquissima paucissima nabis fragmenta supersunt. Nam siaccurntius inquiratur in vitam omnium poetarum, quorum carmina nabis exhibentur inHamasah, invenietur nullum omnino earum natum esse diu ante Muhammedem autante tempus, que compositae sunt Septem Moallakae. Etiam carmina, quae’Schulten-sius exhibuit in lleO ,,monumenta vetustiara Arabiaefl multum subsistunt infra acta-vtem a Schullensio illisrtributam. cf. De Sacy l. c. p. 561. Sqq. Recentior vero Ara-bum paesîs nulla modo cum bis carminibus comparanda. Nain cum populi moribus etconditione externa etiam poesis in aliam formam mutata est. cf. Pocock. specim. histor.Arab.p. 164. sqq. edit. pr. Neque veto carminum horum praestantia in utroque orbe ig-nota mansit. Quantum auctoritatis in Oriente habuerint , jam manifestum fit ex ingenti’commentatorum numero, qui versati sunt in iis explicandis et en corum nominibus,

V de quibus infra dicetur. Apud nos vera praesertim recentioribus temporibus meritamsuam laudem sunt consecuta. Praeter prologos in singulornm carminum editiones,inter quas maxime eminet Reiskii prologus in T harapham, erudilionis copia insignis,cf. de his carminibus in universum: cl. de Sacy 1.0.1). 575.3qq. Pocock. specim. hist. Aral).p. 165. edit. pr. Herbelot. bibl. Orient. t. Il. p. 6:24. Jones. pacs. Asiat. comment. opp.

1

-2...t.VI. p. 64. loues. essay on the poetry cf the eastern nations opp. t. x p. 541. librumgermanice scriptum: (Structure ber vomebmften bruiter aller matisses t. V1. p. 1. pag.5 -- s8. A. Th. Hartmann. in prolegg. ad omnium Maallakarum versionem Germani-cam. Singularum Moallakarum editiones commemoravit Menilins in prolegg. Miln-taram p. a. Recentissime Harethi Moallakah in Anglia edita est. Lebidi Moallakam cumZuzenii commentario cl. de Sacy adjecit editioni fabularum Bidpai. In carmine.Amrui ben Kelthum strenue desudavit cl. Kasegartenius.

Cam vero etiam ego statueriin in uno carminum harum pracstantissimorum peti-culum virium mearum facere, in prolegomenis hancingrediar viam ut, praemissa dis-quisitione de horum carminum nominibus , transeam ad Amrulkeisi vitam anal-ran-dam et deinde breviter disseram de ejus carmine, quad tractandum mihi sumsi.

Nomen horum carminum, in utroque orbe maxime frequentatum, est Almoallakat.Ah omnibus nno quasi are refertur haec carmina hoc nomine appellata esse, quia sus-pense. fuerint in templo Meccano , Caaba dicta. Ne Reiskia quidam, vira sagacissi-ma , in suspicionem venit hujus narrationis veritas, in quam mihi accuratius inquiren-dam pute7 eam nihil veri habere probaturus. i L

Prima, quae occurrit, dubitatio haec est, quia fuerit, qui haec carmina suspencderit. Scilicet carininum horum auctores tempare fore sont aequales, sed apud diver-sas Arabum tribus flambant. Arabes eo tempera non unum Ifignoscebant ragent.Quis igitur arbiter sedit? Reiskii opinio haec est. ,,Poetae çaa’aertabant Okkathi re-citandis carminibus, quae certa quadam occasionc incitante . aut ad insigneni aliquemcasum camposuerant et pronuntiaverant. Qui communem igitur applausum obtinebat,

y publico simul sulfragio licentiam obtinebat carmen suum Meccae ad Canbae fores aure-is littoris byssa inscriptum suspendere. lpsi ergo poetae afiîgebant, credo, multisante confinais seculis, quem scripta septem haec carmina tantum ex eorum numeraconservarenturff Sed haec sententia vix refutanda. Quippe non tantnm caret omnifandamento historico sed etiam omni probabilitate. Si enim cuivis poetae jus eratpoemasunm foribus Caebae afligendi, quantes fuisse oportet bas Casbae fores! Soi.licet fartasse tata Caaba carminibus erat ornata, ut nos conclavia instruîmus tapotis!Qnis hoc credat? Paternnt quidam septem sapientum apophthegmata brevissima inscri-bi temple Delphico, ut referunt Pausanias et Plutarchus, sed omnino alia ratio obti-

I finet in carminibus, quorum quaedam plus centum versibus constant.Malta mugis vero buic opinioni obstat, quad ars scribendîillo tempore apud Arabes

minime vulgaris oral. Nam incolae ragionis Hedschas artem scribendi paullo anteMuhammedem acceperunt. cf. De Sacy in ,,memoir. etc. t. L p. 294. Multis vero

î "i

-3-rationibus probari potest , artem scribendi vulgatiorem factam esse Arabibus inde ab auna560. p. Chr. n. cf. De Sacyl. c. p. 506. 548.qui pluraArabum ipsorum de hac re testimoninafi’ert. Reisk. inlibr. ,,9Ïepertorvium f. bibi. u. margent. gifler. t. 1X. p. 258. Pocock. spec. hist.

Ar. p. 161. Eodem tempore vero compositae sunt fera omnes septem Moallakae. Quomodo igitur credibile est, Arabes arte scribendi, quae vix innotuerat et minime excultaerat , ad hoc fuisse usos , ut carmina longissima artificiose describerent? Sed si etiarnconcedamus , potuisse fieri ut haec carmina afiigerentur partis Casbae , sana mirandumest quomodo factum sit, ut talis honor contigerit tantumhorum septem carminum auc-toribus. Fuerunt epim et alii poetae praestantissimi , qui auctoritate et celebritate aispares erant, immo fortasse praestabant. Ita Nabega, Mohalhel, Agschaeus aliique,celebratissimi sunt hujus temporis poetae neque tamen in hac collectione inveniuntur.

Sed etiam argumentis historicis potest impugnari corum opinio , qui haec carminain templo Meccano affixe. fuisse statuant. Et quidem maxime huc. facit nota exaratain prima cod. Gothani pagina, quam exhibuit Kosegarten’ius ad Amru ben Kelthump. 66. Adscribam latine. ,,In notis ad librum Elmogni , quas scripsit Essojuthi, nucto-re Moawija, ben abi sofijan, traduntur haec: Moallakae Ammi ben Kelthum et Elharethiben hillesa sunt e rebus, de quibus gloriantur Arabes, fueruntque suspensae in Gamba pet’aliquod tempus. Dicit autem Ibnalanbarih: Hamad eràWije fuit is, qui collegit septemcarmina longa, quod prodit Abdelkader el fakehi in explicatione Moallakarum. Di-citque el chafadschi in libri Durret cl ghawass articula Hamad erawije , hune fuissecum , qui collegit septem Moallakas; Dictae autem sunt Moallakae l. e. suspensae,quia, quotiescunque recitabant carmen in eorum consessibus dicebnnt seniores: sus-pendite id; ut significarent hoc esse ex fis, quae juvaret servere. Quod Vera diste-runt, nempe en suspensa fuisse in Kaaba, hoc fundamento caret, sicut tradit Ebnennachas. 9’Traditque Elfakehi, sententiam Ebnelanbarii fuisse banc: Vanum est quodnarrarunt homines , nempe septem carmina longa suspensa fuisse in 08.11an

In Casirii bibliotheca Escurial t. I. p. 71. describitur codex , quoicontinenturopen. se: poetarum, videlicet Albanie, Amrulkeisi, Nabegae, Antarae, Tharaphae,Zoheiri. Haec poemata collegit humons Abuzaid Abdelmalek , antiquitatum Arabica-rum ocriptor peritissimus, secundo Hedschrae seculo clams. Seriore igitur temperavidentnr Moallakat in unum corpus radeuse esse. In recentioribus coda. enim sem-per conjunctae reperiuntur. cf. Rosegarten. ad Amr. b. Kelth. p. 1V.

In libro Naharvalensis, historia Meccae etiCaabae , entat integrum caput, quadoonfinet historia!!! rerum in Cuba suspensaruni. Sed de Moallakis nec verbum nec

cf. Reisk. pro]. ad Thar. g. XVI.

4” ’... ... ,Superest ut meam proferam sententiam. Mihi videtur haec septem carminnmcollectio instituta a quodam Grammatico, qui collectioni suae hoc imposuit nomen,quo carminum praestantiam designaret. Mihi enim idem signifivare videtur hoc no-men, ac si Graece carmina praestantissima appelles laminiez. Quo tempore vero haec.collectio facta sit, non accurrate potest definiri. I ’

Secundum horum carminum nomen est Almodsahabat et communia omnium sen-tentia. fert ce fuisse scripta aureis litteris in pretiosissima sindone. cf. Reisk. l. c. p.XVI.; sed neque huic sententiae possum accedere. Ante Muhammedem enim eteüam Mullammedis tempore ars scribendi non multum culta crat apud Arabes. Con-ferenda sunt de hac re, quae ex glossa codicis dedit De Sacy, memoir. etc. t. L. p.5,55. ,,Ie me mis , disoit Zeid fils de Thabet , à la. recherche des fragments de l’Alco-ran , en le recueillant des coeurs des hommes ,. des morceaux, des épaules, des côtes,des feuilles de palmier et des pierres plates. Les coeurs des hommes , c’ est a dire,ceux qui savoient l’ Alcoran par coeur; rika (les morceaux) c’ est le pluriel de rikat,qui signifie un fragment de cuir onde parchemin; actaf (épaules) est le pluriel de kitf:il fautîentendre par la l’os de l’épaule, qui a une surface plate , comme une planche;osob est le pluriel de asb , qui signifie la feuille du palmier: l’une des deux extrémi-tés de cette feuille ofi’re une sitrface plate; likhaf est le pluriel de likhfa, dont la sig-nification est une pierre large et blanche. Ils se servoient de tout cela pour écriredessus, parce que le papier n’ existoit point à cette époque.fl Abulfaradsch Moham-med ben Ishak VVarrack ap. De Sacy l. c. p. 436:fl les Arabes ecrivoient sur desomoplates de chameaux, sur des pierres minces et blanches, ou sur des feuilles depalmier.u cf. de hac re De Sacy l. c. p. 507. sqq. Pocock. specîm. histor. Arab. p.1-57. Abulfeda annal. Moslem. t. I. p. 75. Vite Mohamm. ed. Gagnier p. 5a. Quis-nam’ si haec legerit, cogitaverit de bysso et sindone et de litteris aura pitttis ? Car-mina illa potins videntur .tcmpore antiquo memoriae esse mandata et ita propagataunde etiam explicandae magnae codd. varietates. cf. De Sacy, in ,,notices et ex-traitsii t. IV. p. 211. Mihi inditum videtur his carminibus hac nomen ad indicandam.corum praestantiam. Fortasse comparandum Hebraeorum DIEU. Ita etiam apuqGraecos carmen, quad prae se fert Pythagorae nomen, inscriptum est xpüasa En.-

.Tertium nomen est: septem longe. Hoc Spectat ad carminum genus inditumqueillis, quia eo tempore, quo compositae sunt Moallakae, nondum vulgaria erant car-mina longiora. cf. De Sacy ,,memoires etcff t.nL. p. 573 Reisk. prolog. ad Thar. 1p.XVII. Iones. poes.l Asiat. comm. opp. t. V1. p. a7. Casir. bibl. Escurial. t. .I. p.- 7.1.

I Pocock. spec. hist. Arab. cd. nov. p. 166. His praemissis de Moallakis in universum,

jam transeundum ad poetam nostrum. . V

-5..Nomen paetae nostri apud Arabes satis est frequens. lia commemoratur apudPocockium, specim. Hist. Arab. p.69 Amrulkeis quintus rex Hirensium, in eadempagina alias Amrulkeis, nonus rez Hirensium et p. 7o Amrulkeis, decimus quintusrex Hirensium. De etymologia nominis vide notam marginalem, quae excipit Zuzeniipraefationem. Praeter hoc nomcn plura orant, paetae cognomina, quorum tria com-mcmorantur in libro Kitab cl aghani. Primum est W, 3.9l cognomen quadSpectat ad mares, et significat patrem liberalitatis i. e. liberalissimum. Eadempertinere videtur cognornen Dschandah, commemoratum. in not. margin. cod 1416,quad significat arenam fertilem. Cl. de Sacy l. c. p. 410 dicit, hoc verum paetae no-menasse. Sed mihi in hac re Vit, summus videlur errare. Aliud cognomen estMalt au (cf. Reisk. ad Thar. p. XXV. Herbelot. bibl. Orient. s. v. Amrulkeis)tex planeta. Deinde commemoratur etiam cognomen C ,6 exulceratus.Duo posteriora cognamina lucem accipient ex vite. Amrulkeisi. ,

Jam vera dicendum de origine ac vite paetae 5 sed priusquam ipsam enarratianemaggrediamur, aliquid dicendum de fontibus, tex quibus sit haurienda. Maxima mihiusui fuit, particula e libro Kitab al aghani, quam e cod. Gothano descriptam solita.benignitate mecum communicavit cl. Freytag. Continentur hoc apere vitae poetarnmillustrium , cum fragmentis ex eorum operibus. cf. De Sacy in ,,memoires etc. t. L.p. 354. id. inti Chrestomath. Arab. t. Il. p. 50. id. ad Lebid.’ Moall. p. 111. Casir.bibl. Escur. t. I. p. 347. Herbelot. bibl. Orient. s. v. Agani. Abulfeda ann. Moslem.t. Il. p. 495. Koseg. ad Amru. b. Kelth. p- V. Ebn Çhaluwija, in commentario adEbn Doreidi poemation enarrat vitam et feta extrema Ammlkeisi. cf. Poematian EbnDoreidi cum Schol. ’Arab. cd. Agg. Haitsma p. 20. sqq. item p. 189 sqq. Hanc enar-rationem secutus est cl.. De Sacy in vina Amrulkeisi, exhibita in ,,memoir. etc. t. L.p. 408 sqq. In excerptis ex Abulfeda, quae cl. de Sacy adjecit novae edit. specitn hist..Arab. Pocock. p. 445 sqq. eastat narratio de regibus Kenditarum e libro qui Kamil di-citur. De iisdem laquitur Pocœk. l. cp. 80-87. Praeterea cf. Schultens. monum. iantiq. hist. Arab. p. 141 sqq. et tnb.XIl. Herbelot biblioth. Orient. cum supplementisReiskii in f. t. 1V. De Rossi diziovarilo etc. p. 37 sqq. Reisk. ad Thar. p, XXVEam vero sequar rationem, ut narrationem in libro Kitab al aghani, quae longior estquam ceterorum , rescissis superlluis. pro Lundamento subjiciam, ceteros vero’nonlaudem, nisi aut adjiciant aliquid iis, quae in illo libro leguntur, aut cum iis pugnent:l Patrem paetae nostri constanter omnes vocant Hodschrum, regem Asaditarumfilium Alharethi, terlii regis Cenditarum. Primus enim Cenditarum rex fueratHodschr, cuienditum aIdicterio. uxoris nomen Akelolmorar. cf. Pocock. in spcim,80. Abulfeda in append: spec. p. 4.45. :Ante’ hune regain °°cundum Abulfedam

V QJ» -

f u,Vz r ,.,rf’r

-5...Oenditae .erant (Spec. hist. At. p. 519 edit. amusait Mi J515 durage destituti ac devorabat potentior infirmioœm. Hodschr res: factus, res earumbene oonstituit, imperium optime administraüt sicqne agere perstitit usque admortem. Enm secutus est Amm, cognomine Maksur. Qui cum mortuus esset, adregnum pervenit Alhareth et strenue valideque imperium gessit. A Kobado , Per-satum regs, invitatus Zendicorum dogmata accepit et donatus est a Kabado tataditione Mondari, filii Maalfemaae, regis Hirae, qui ci, idem petenti, marem nongesserat. Mortuo Kobado vero ejus filius Anuschirvan, Zendicorum religioni inimi-cus, Mondarum in regnum restituit. i Harethum fugientem Mondarus persecutuscum equitibus Thaglebitarnm , cepit ejus opes et quadraginta acta filiorum Akelol-morar casque ad unu m omnes interfecit in regione Merinitarum. Carmen Am-rulkeisi de hac re entat ap. Pocock. p. 444. Harethuse vero fuga se contulit inregionem Kalbitarnm, ubi manebat usque ad martem, de qua opiniones sunt diversae.Kalbitae dicunt, se cum interfecisse. Cenditae Wero cum, cum in venationeprosequeretur aprum, ravisse se nullum prias cibum sumturum quam comedinssetde hnjus apri carne. Mortuum igitnr, esse inedia, cum aprum asseqni non posset.Alii dicunt cum morte sua obiisse. Alhareth filios suas reges , imposuerat diversisArabum tribubns. Ita.filium suum Scharhabilnm regem imposuerat Kelabitis, pos-teris Wajeli, Maaadi Karbtun Kais Gailani posteris, Hodschrum vero , patrem

paetae nostri, Asaditis. n .Matrempoetae nostri auctorlibri Kitab al aghani vocat Fathimam, filîam Rabiae benA1hareth,sororem Kolaibi et Mohalheli. Dicit verononomnes in eo consentira, quodAm-rulkeis ex hac matre natns fuerit. Natus est Amrulkeis in ragions Asaditarum. Cum vero adadultiorem aetatem pervenisset, yitae solutîori et voluptatibus ita se dedit, ut pater cumabdicaret. Versabatur igitur diversis in lacis, modo apud Thajitas, modo apudBekritas et si inveniebat lacum, ont hortum, eut locum venationi aptum, ibi subsistebatet sociis suis dupes parabat quovis die. A venatione reversas cum sociis suis epulabaturet potabat et delectabatur fidicinarum cama. Hoc facere salebat asque dum deficeretiaqna stagni. Tune in aliam ragionem profectus , candem sequebatur vitae rationem.

Interea vero Hodschr, invisus fœtus Asaditis, armis cos aggressus est casquein potestatem suam redegit. Quos cum durissime tractasset, illi eum subito adortîinterfecerunt. Quam rem copiosius narrat ouater noster et effort diversas de ejusmorte narrationes, quae cum ad rem nostram nihil faciant , non adscribam. Am-rulkeis, cum haec fieront, absous crut cumquo nuntius oertiorem cum facturasde iis, quae acoiderant ad cum veniret, sedebat’ cum oompotatore ad ’vinum,.occupatus, lusin caltmlorum. Cumque nuntius diceret: interfectus est Hodschr,

--- 7 --natrum non advertit ejus verbis socioque cessante dixit, perge; quod me fec’n us-que dam lusns ad finem perduotus esset. Tino demum interrogavit nuntium depatte et audita ejus narratiane" dixit: interdictum sit mihivinum et interdicta ales,taquaient ultus fuero patris sanguinem et interfecero centum viras Asaditarum.

Deinde profectus est ad Bekritas et Thaglebitas, qui ei auxilium petonti inAndine hoc annuerunt. Qua re perterriti Asaditae, se contnlerunt ad Kenanitas,genere sibi conjunctos. Sed cum audirent Amrulkeisum jam advenire, nactu pro-fecti sont. Amrulkeis , eos adhuc ibi commorari ratas et jam pentus ad pugnam,sed a Kenanitis edoctus cos jam esse profectos , prosecutus est cos ,- cumque diesilluoesceret, Amrulkeis conspiciebat vestigia recentia fugientium, casque assecutus estciras meridiem, cum equi jam prae lassitndine et siti deficerent. Aseditae veroconsederant ad aquam. Ille, pugna cum iis commisse, maltas interfecit’ inuites-que vulneravit. Tandem nox eos pugnantes diremit et, Asaditae terga dedere.

Die sequenti Bekritae et Thaglebitae, ce petente ab iis, ut persequerentur Asn-ditas , nolebant id facere, cum jam satis patrem ultum esse discutes; aequo ejusprocibus adigi poterant, ad sententiam mutandam. Thaglebitis igitnr et Bekritiscum deserentibus, coactus est in fugam se oonvertere et statim profectns est inIemamam. Ibi auxilium expetebat a ’pluribns; sed cum alii renuerent, alii diu-tius cunetareutur, tandem cum mrbae tribubus Iemanicis collecta profectus est con-tra. Asaditas casque proelio adortnsifudit. Hue re andin, Mondarus se convertitad quaerendum Amrulkeisum. Amrulkeis tune temporis versabatur apud Hamirum,qui metu Mondari se ab eo separavit. p Convertit se igitur ad Harethum ben He-scham. Secum ducebat vero quinqua loricas amples, pretiasas, quas possidebsntfilii Akelolmorar et quae haereditate tex acceperat a rege. Permanebat igiturapud Harethum, cum aliis quibusdam e posteris Akelolmorar, usque dpm mittcretMondarus centum viras, qui Haretho bellum minitarent, nisi traditurus esse! pos-teras Akelolmorsr, quad ille etiam fecit. Amrulkeis veto efugit et cum eo Iasid.’ben Moawija ben Alhareth ben Kotaiba et Hend filin Amrulkeisi. Ducebat etiamsecum loricas et arma et ouateras opes suas pervenitque ad Soadum ben Aldobab.Hujus Soadi mater compressa ont ab Ammlkeisi patre Hodschro. Deinde Veracum gravidam, hujns roi nescius, in uxorem durerait Dobab iliaque pepererat Son-dum. Post aliquod tempus ab, eo discussit transiitque ad virum quemdam in di-tione Thajitarnm, oui nomen ont Almoglah ben Teimed; Cam apud hune virantcommoraretur et camelos sibi comparasset, viri quidam e Dscheidilitis lias si ce.males abstulerunt. Erant ci vero jumenta frenata et strata’in vicinia tentoriorum)ut, si» aliquidinopinati accident, pomper esset ad fugam pentus. His jumelai!

conscensis, vil-i quidam fures illos.persecuti sunt; sed nihi! receperunt. Ab illo seconvertit ad Amirum ben Dschuwein. Sed cum suspiceret hunc virum esse pet-.-fidum et males sibi panure insidîas, profectus est ad vîrum e Thaglebitis, oui no-men erat Hareth Ben Morvah, ejusque, auxilium imploravit. Ab hoc profectus estad virum quemdam e Fesaritis, cui nomen erat Amru ben Dschabir ben Masia.Qui quidem cum ipse impar esset ad cum tuendum, consilium ci dedit, ut se con-ferre’t ad virum qnemdam generosissimum, Samuelem, Adiae filium, ludaeum,quad cum Amrùlkeis ratum haberet, Fesarita euxn comitatus est. Perrexit igiturad arcem munitam Samuelis, qui eum honorificentissime excepit domiciliumquepraebuit. Deinde petiit’ a Samuele, ut daret sibi litteras ad Harethum ebn AbiSchamri Gasanitam, cuius commendatione uti volebat apud Caesarem Graecorumeumque rogavit, ut secum mitteret virum egregiae fiduciae, cui traditurus ait mu-lierêm, loricas et opes. .Deinde profectus est ad Caesarem, qui eum benevoleexcepit eique habitationem dedit. Cum vero imperator Graecorum collegissetexerbitum satis numerosum, in regnnm eum restituturus, vir quidam Asadita, cu-jus fratrem interfecerat Amrulkeis, nomine Thémah, qui tune temporis erat inaula. Caesaris, criminationibus suis tantam movit Caesari in Amrulkeisum suspicio-nem, ut decerneret dola. male cum inlerficeret Misit ei igitur vestem venenatamhie cum verbis: nEgo tibi mitto vestem menm, qua fui indutus, te honoraturus;quam cum acceperis indue.« Quod cum ille fecisset, mox, veneno in corpus penc-trante, tormentis vehementibus effectua exspiravit. Propter hoc morfla genus cog-nomen ei datum ,6, jam supra commemoratum-. Mortuus est in ditioneGraecorum , in urbe oui nomen Ancyrae, et sepultus in monte huic urbi vicino,

in vicinia sepulchri reginae cujusdam. tHac morte occidisse Amrulkeisum plurimi constanter tradunt. Sed A’bulfeda

in appendice ad Pocock. spec. hist. Arab. p. 446. dicit, ex versione cl. De Sacy:i»Dicitur etiam Amrulkeisum a rege Graecorum veste venenata esse sublatum, sedtequidem puto fabulam hoc esse.« Sed cum res jam par se satis ait verisîmilis egonon subscribo Abulfedae judicio, quod etiam rejicit c1. de Sacy l. c. p. 410.

Beiskius in prologo ad Thar; p. XXIII, disserens de tempore quo conscriptasit Amrulkeisi Moallakah haec-haha: nSublatus est veneno Ammlkeis ab Hem-Clio, qnod ejus gynaeceum corrumpere tentarit. Requirit-ur sana ut amatorem comcipiamus non frigidum, non canum, non edentulum, licet bene norim illum juve-nem non obiisse.u Ex quo fonte haec hauserit Reiskius, nescio. Omnes quidem,quas ego inspexi, auctores de hac re tacent. «

Jam dicendum aliquid de tempore que vixerit Amrulkeis, et que composuerit

a . -- 9 -carmen nostrum. Et quidem omnes consentiunt Amrulkeisum fuisse Muhammedisfi, daequalem et hoc potest certis testimoniis comprobari. Primum utamur locoexlRitab al aghani in vite. Lebidi p. 121 ed. De Sacy. Ibi loquitur Lebid de Am-rulkeiso tanguam mortuo. Lebid veto, ut probavit Reiskius in’ prolegg. ad Thar.p. XXX. vixitiannos 157, usque ad Hedschrae a. 41. cf. De Sacy in nmemoiresetc. t.Lp. 403 sqq.« Habemus igitur extremum terminum vitae Ammlkeisi. Sed etiamadsunt ana teslimonia. Harethus, avus Amrulkeisi erat aequulis Kobado, Persarumregi. Kobadus veto, si sequaris Richterum, in libro: «æerfucb Mm bic Qh’facittmunb ëafïanibem Lipsiae 1804. regnavit annos quadraginta,ab anno post Chr.n..491-I531, qui annus est annus 91 ante Hedschram. cf. Ideleri commentationem iambe:bic Œergleiebung ber mubammébanifdytn une (êbriftlicbcn 32itrccbnung« insertam fasci-

culo 5 vol. 1V. libri qui inscriptus est. nQie sunbgrubm me Grimm» p. 299 sqq.Harethus vero, mortuo Kobado, adhuc superstes erat’ et pulsus est ab ejus

filiodCosroe Annechirwan, qui regnavit annos quad’raginta octo ab a 55-579, quiaunas est arums ante Hedschram 45. Muhammedes veto natus est anno p. Chr.n. 571, ante» Hedschram 51. cf. De Sacy in memoires etc. t. XLVlllspf 599.Statuendum igitur Amrulkeisum natum esse fera eodem tempore, quo natus estMlflIammedes, sen non multo post. Nam avus Amrulkeisi vivebat quidem adhuc,cum Anuschirwan ad regnum perveniret; sed jam erat senex et videtur non multopost obiisse. Hodschr veto, Amrulkeisi pater, occissus est priusquam ad senectu-tem penveniret. Verosimile veto mihi videtur, Amrulkeisum eodem fere. temporeobiisse, quo obiit Muhammedes. Muhammedes enim obiit anno p. Ch. n. (51,Heùchrae 9, aunas natus sexaginta. Etiam Anirulkeisus exstinctns esse videturnon juvenis, ut elucet ex ejus historia. Neque vero senex exstinctus esse videtur.Nam erat adhuc pentus et expeditus ad bellum et quietis impatiens. .

Eodem fere mode de Amrulkeisi aetate-jam statuit Reiskins in prol. ad Thar.q. XXV, sed nullo addito argumente satisïprobabili. De ordine chronologico veto,in quem disponendi sint Moallakarum auctores , sic judicat p. XIX. nDeberenfflaque, si in ordinem chronologicum essent disponendi, sic instrui, ut Tharàphagregem duceret, tum par sequeretur Amru et Haretz; post alteçum Züyôv audac-deret Antara et Zoheir: Ke’Ânç veniret tandem Amrulkeis: ouguiya; denique Labid

.agmen clauderet cf. fragmentum’e libro inscripto: uhumaniorum litterarum gem-.mac et poetarum thesaurusu apud Çasir Biblioth. Escur. t. I. p. 91. I

Tempus quo carmen nostrnm composuerit poeta, ex ejus historia eliciendumet mihi sane vero simillimum videtur cum hoc carmen composuisse, cum page ad-huc superstite, Voluptatibus et moribus se clairet, rerum seriarum panna curium.

a

.

- 9.5?"

Optima enim cum ils, quae in vlta Amrulkqisi narrantur, conveniunt in carminanostro Y 8 sqq. ubl describit posta suas amores totumque carmen spirat juveni-lem quemdam ardorem , quem postes Amrulkeis, durissimis vexants casibus , ri:

videtur patuisse serrate. ’ .Antequam disseram de Moallakah Amrulkeisi, quaedam dicenda de Amrulkeisi

carminibus in universum et aEerenda sunt. Arabum de iis judicia. Ji enim sanafalsam mihi sequi videntur rationem, qui, si judicia ferunt de aliorum populornmpoetis, ingenio et moribus omnino a nabis diversorum, amnia ad nostram nar-mam exigunt nihilque pulchrum perfectumque putant, nisi quad cum nostra cogi-tandi et sentiendi ratione convenit. Praeter carmen nostrum plurima carminacomposait Amrulkeis. Harum carminum collectio exstat in cad. Leydensi. n. 1665(1901.) cf. Beisk. prolog. ad Thar. p. XXVI, additamenta ad bibl. Orient. Herbe-lotii t. IV. p. 709. De Rossi dizion. p. 59 Ex hac cadice quaedam carmina sua-vissima exhibait Reiskius in not. ad Thar. p. 59. 65. 67. 72. 77. 84. 89. 105. 110.quosdam Amrulkeisi versus protulit Willmct, ad Ant. p. 159. 141. 149. Schultens.ad Hamas. p. 569. Reiskius dicit: nMulta non tenet illa editio (cad. Leydensis)quae apud alios legi citata. Forte plenior est codex, qui fuit olim Erpenii, nuncest bibliathecae Cantabrigiensis.» Plurima Amrulkeisi carmina leguntur in libroAbulfaradschii, Kitab al aghani dicta , de quo supra diximus. Quaedam longioraAmmlkeisi carmina sunt apud Abulfedaln , in cale. ed. nov. spec. hist. Arab. Poc.

p. 445. sqq. lAfl’eram nunc quaedam Arabum de Amrulkeiso judicia et prima loco paliamjudicium Lebidi, paetae celeberrimi, quad legitur in vita Lebidi, ab Abulfarad-schio conscripta p. 121 edit. De Sacy, cujus verbis utar. «Lébid passoit unjour dans la ville de ’Koufa, près d’un lieu où étoient rassemblés les BénouNahas. Il portoit un bâton, sur lequel il s’appuyait. Ils envoyèrent quelqu’un lui de-mander quel étoit le plus excellent des poètes Arabes. Lébid répandit, que c’étaitle roi errant couvert d’ulcères. Ils lui firent demander de nouveau, de qui il enten-doit parler; a quoi il répandit, qu’il vouloit dire Amrialkaïs. Prié par un nou-veau message de dire, quel étoit le meilleur poète après Amrialkaïs, il répondit,que c’était le jeune homme de la famille de Bekr, qui avoit été tué. Il fallut en-core, qu’il leur expliquât, qu’il entendoit parler de Tharafa. Enfin interrogéà quel poële il donnoit le troisième rang, c’est répondit il, à l’homme, qui porteun baton.« Egregium une testimonîum! Lebid se ipsum inferiorem prOnunciatAmmlkeiso, quem prius, cum frequenti ille satira Muhammedem impeteret, calma

et lingue impugnaverat. Apponam nunc verbe e libro inscripto n human. litter.gemm. etc. Auctore Abubekrvben Abdelmalek Almocri ex versione quam exhibetCasir. bibl. Escur. t. I. p. 91. Enarrato progressa artis poeticae apud Arabes etenumeratis poetis eorum praestantissimis ita pergit:« nHarum praestantissimus ju-dice Ferzadaka est Amrulkeis. Alii Zohairum dicunt, alii Nabegam, alii Amruumben Kelthum. Academia Basrensis principium tribuit Amrulkeiso, Kuphensis Ag-schaeo, populus Hedschasi Zohairo et Nabegae. Amrulkeis ceteras paetica laudepraestat si equum adseendit, Zohairus si carmina amatoria fundit, Alnabega simoralia, Alagschaeus si laeta, Antara si acria et satirica, Dschariri, si vehemen-tes iras exercent: Ultimo loco apponam judicium, non dia post ejus mortem abArabibus latum, ut refert Mobarred in Kamel. p. 57, quad exhibait Reisk. in pral.ad Thar. p. XXIV: «Omar aliquando rogabat, quia Ambum esset liberalissimus.Respondetur Hatem. Parra quis Hommxa’na’raô. Respondetur Amrulkcis. Tan-dem quia gladias eorum penetrantissimus. Respand. Samsamah.«

Sed ad carmen nostrum transeanflis. Quamvis differat ordo, quo septemMaallakat in diversis codicibus collocantur et quamvis , ex Beiskii sententila , Am-rulkeis aetate minor sit omnibus Moallakarum auctoribus, excepta Lebida, tamen inomnibus libris mssc. Amrulkeis gregein ducit, cujus rei causa fartasse haec est,quad hujns collectonis auctores paetae nostra, tanquam omnium praestantissimo,primurn locum dure volebant. cf. de ordine, quo septem haec carmina in codd.collocantur, Menil. in prolegg. ad Antar p. 20 sqq.. Reisk. prolog. ad Thar.XXIII. Pocock. spec. hist. Arab. p. 365. De Sacy in notices et extraits etc. t.

IV p. 309-517. ’ *Est hoc oarmen ex eo genere, quad Arabes vacant Kazida. Hoc p’aematum ge-nus praecipue Arabibus excultum est. Primas eo usas est Mohalhel. cf. Pocock spec.hist. Arab. p. 161. Praeter septem Moallakarum auctores vero, feliciter in sa ver-sati surit Tograi, Caab benZoheir, Abilola, aliique multi. Intra nullius argumen-ti fines hoc genus restrictum est, sed vel praecepta, vel querimaniam, val lauda-tianem, vel delicias ac lusus, vel vituperationem potest complecti. Hujus generispoemata debent esse modicae magnitudinis. Rara supra centum versus progredi-untur et consistant infra viginti. Quod ad farmam attinet, versus constat-duobushemistichiis et est patins pro disticlia habendus, quam pro versa simplici. ’Haecdisticha omnino paria sunt, nisi quad posterius rhythmum finalem habere debeat,qui scraper idem manet inde a carminis initia asque ad finem. In primo .tantumversa prias hemistichium saepissime terminatur eodem rhythmi exitu, qui obtiner partotum carmen. cf. de hoc versaum genere loues. poes. Asiat. commentarii opp. t. V! p.

60 sqq. De Sacy in nnotices et extraits etc. t. 1V p. 515. idem inu membires etc.t. L p. 551. Menil. prolegg. ad Antararn p. 21. là nastra carmine rhythmus illelinalis, qui a Grammaticis vocatur est Lam cum Kesra.

Métrum carminis est vulgatissimum et idem, quad est in Moallakah Than-phae et Zohairi. Est ex genere, quad vocatur fil siVe langum. De quo cf.Ioncsium in poes. Asiat. comm. .p. 27. sqq. Constat hac melri genus ex bacchio etprimo epitrito quater repetito, sed in quarta et octava sede recipere patest dijam-

hum ut: iInterdum veto in [lacis imparibns admittit pro bachia amphibrachyn, in

quarta dijambum, ut: I .V-V l v----[ V-v v-v-Doleo quad nancisci non potuerim Jo. Clerici prosodiam Arabicam, qui accu-

ratius rem tractat, quam Jonesius.

Carminis argumentum, quad nunc expanam, jam prias exhibuerunt Ionesiusin edd. Moallakarum opp. t. X et in comment. pues. Asiat. opp. t. VI. p. 65.sqq. Reisk. in prolog. ad Thar. p. XXlV. DeSacy,in nmemoires etc.t. L.p. 410.

’ Duobus amicis camitatus poeta consistit «in loco nunc deserto, ubi quondnmliabitaverat amatË, ejusque deflet memoriam. Sociis cum adliartantibus, ne con-ficiatur tristitia nimia; sed strenuum se praebeat, respondet nullum sibi relictumdoloris remedium praeter lacr mas, quamvis bene sciat, lacrymis nihil prafici.Deinde dicit, non prima vice se confici dolore ab amicae discessum, commemo-ratque amares suas priores. Prlstini temporis recordatione abreptus, jam laetîusexSpatiatur, pingit dies suavissirnos, quas cum pueIIis formosissimis transegit,describit amatis delicias,.quas ab illis percepit et colloquia amatoria cum illis ha-bita. "Deinde gloriatur amore virginis cujusdam nobilissimae et pulcherrimae,quam noctu visitaverit cum summo vitae periculo. Dicit banc puellam, past-qaam induisset vestem dormitoriam, ut nullum suspicionem moveret propinquis,anxie eam custodientibus, secum abiisse in locum a tentoriis remotum et amorisacrum, ubi gustaverit amoris fructum. Deinde versatur in describenda paellaeilius pulchritadine, quam vividissimis pingit colaribus et in hac descriptianepulclierrimis utitur comparationibus. Gloriatur constantia sua in hujns paellaeamore,.qui nihil curaverit amici severi monita:

--13--- -vHu’cbsque amnia de amore. Jam vero subito transit aË allia. Gloriatur ni-mirum, quad intrepide et strenue pertulerit terrores nantis funestissîmae, qui nullinon animum permoverint. Se ipsum laudat, quad saepissime officia sua praestite-rit populo et quad trajpcerit. deserta tristia feria plena, in quibus famem- maxi-mum perpessus sit. Deinde transit ad equum suum praestantissimum laudandum-describitque venationem et epulas post eam paratas. Tandem claudit carmen

pulcherrima imbria descriptione. t .Restat, ut aliquid dicam de Carminia dictione et indole. Primum exhibebo verba Reis-

kii in prolog. ad Thar. p. XXIV, viri cujus auctaritas in bis litteris sane plurimumvalet: «Prima vulgari ordine Moallakah est .Amralkeisi Kendit’ae, meram spiransVenerem et juvenilis petulantiae gloriam. Ante bas quinque annoa, cum ex cad.

A cl. seewisch Dresdae mihi. descripsiasem, licet vix unami et alteram hinc illincJaciniam intelligerem, ea tamen , quae intelligebam, adeo me capiebant," ut mage;nifice de Arabum poesi sentire inciperem et totum unies cuperem intelligere.’ -Inuniversa vetustae poeseas Arabicae apparatu, qui in manas mihi venit et acubs, nul-lum nunc occurrit carmen, quad illibata selectae dictionis calta, verbaraml suavi’ne limpida, fontis instar, decnrsu, afi’ectuum mollitie, comparationum argutiis,venustate et vivo fibre, Amralkeiaianum hac superet. Mihi certe in ceatèra greger ,tam superbire videtur et radiare, quam si fastuasus pava explicita cauda-appositosoli napaazplsyrî lunaison cru-apaisa êmôsixvvrat.» Haec Beiakii verba men -facio, quae:

dam additurus. Mihi, ad bene judicandum de hoc carmine, maxime considerandavidetur narratio Abulfaradschii de vita Amrulkeisi ante patris mortem, quam supra’exhibai. Nam hoc carmen lucem accipit ex ejus vita et invicem* ejus vita illustrathoc carmen. Vitam tune temporia agebat laetam, voluptatibus et amoribus plenum-L"etiam carmen nostrum plenum est laetis imagmibus et magna ejus" pairs versamr inamarinas describendis. Posta nullum certum domicilium habebat, ’aed ex une lôcoin alium proficiscebatur - in nostro carmine gloriatur, quad saepe iter feceritïperdeserta, laudatque equi sui praestantiam. Narratur apud ’Abulfaradschium poetamfuisse venatianis amantisaimum et a venatione reducem, epulaa lar’gissimaatparassesociis - in nastro carmine est pulcherrima venationis descriptio néque dosant epulae’,

e ferarum praeda paratae. Ut breviter dicam, singula fera aingulis respondent.

, z . n. 0 - la iJonesius hoc carmen comparat cum carmine Salamanis et inest huic’COmparatiani,aliquid veri. Eadem in illo suavitaa, eadem mollitiea, eadem venustas. Dicit parro Jones.in paca Asiat. comm. p. 276 valde congruos esse cum AmrulkeisiMaallakah rews’quosg

S

à

-,,4" ...dam amatorioa , qui feruntur Odini et continentur in libro Haawamaal, a Beseniaedito, Hanniae 1665; quem librum ego nancisci non potui.

Ut conspiciatur, quale ait discrimen inter paesin Amrulkeisi et ceteras Moallakasapponam brave quidem sed scutum et grave judicium Jonesii. .«Amrulkeisi poema molleest, laetum, splendidam , elegans, varium, venustum ; Tharaphae audax, incitatummamans, quadam tamen hilaritate persPersum; Zahairi scutum , severum, castum,praeceptis moralibus acsententiis plenum gravissimia; Lebidileve, amatorium, nitidum,delicatum; Antarae carmen elatum est, minax, vibrans, magnificum, cum qua-dam etiam descriptionum atque imaginum pulchritudine; Amrui, vehemens ex-4celsum et gloriosum; Harethi denique pleniasimum sapientiae, acuminis, dignitatis.»

Sequitur ut idicam de codicibus , commentatoribus et editaribus hujns carminis,In codd. ’hoc carmen fera semper conjunctum exstat cum reliquia sax Moallakis,in 11an codice Vera sqlum legitur Ammlkeisi carmen. Primum dicendum de codd.Parisiensibas , quas ego in edendo hoc carmine secutus sum. Haram codd. accu-J.ratant descriptionem exhibait cl. De Sacy in nnotices et extraits etc. t. 1V.p. 309 sqq. Servantur in bibliotbeca Paris. tres Moallakarum codd. aub nain,1416. 1417 et 1455. Cod. 1416, foliorum 148 in 4ta, scriptus est auna Hedachrae952, p. Ch. n. 1574, a Rebia ben Soleiman. Titulum habet: nScharhul Ka-aaïd alseba etc. h. e. commentarius in septem carmina, quem cqnscripsit Cadhi etImam Abdallah Alzouzeni. Scriptura est facilis ad legendum, neque tamen palabra.Codex estpraestantissimus et accumtissime scriptus. Librariua fuisse videtur satisversatus in"v..Arabum littoratura neque multis in lacis sphalmata commisit. Praetereain illo codice carminum sextus fera semper inatructus est vocalibus. Praeter Zuzeniicomment’arium, continet notas grammaticas et bistoricas margini adscriptas, quae suppla-mento surit Zuzeniicommentario. Ex hac codice praestantissimo cl. Maellerus Gothanus,rogatu- si. .Freytagii. descripsit carmen nastrum et Zuzenii cemmenmrium et inmargineiadnotavit lectionis varietatem e codicibus max describendis.

Cod. 1417 in 4ta, falinrum 102, scriptus est a librario Abdalbari Albessatiniet finitus a Hedscbrae 1024, p. Ch; n. 1625. Plenua hic codex vitiis et acatetmendia gravissimis, tum in carmine, tum in scholiis. Scriptar nihil videtur intel-lexilsBOde ca, quad scribebat. Saepissime enim lectianes, quas habet, nullum am.-uino dam semons. Tamen quasdam bonus lectiones habet, ita, ut ejus compara-

tione emendafi passim errata panes in cod. 1416. .i Ordo, quo collocata sunt septem carmina in bis. codd. bio est: Amrulkeis,

Tharapbah, Zoheir, Lebid, Amru, Antarah et Haretb. Numerus versuum didartquidam, ’versus, qui instructi sunt nolis Zuzenii, in attaque libro laguntur. .

I

..,5 n..-Textus Moallakarum tu bis. codd. raide difl’ert a tenu, quem exhibait Ianesiusin Moallakarum editione. Praeter capîosam lectionis varietatem insunt etiam nonraro Janesii editiani versus, qui non leguntur in his. codd. et in hie. codd. lagun-tnr versus, qui abstint ab edit. Janesii. i

Masc. No. 1455 est in 410, paginarum 80. Non adjunctum habet Zuzenii com-mentarinm. Inaunt haie codici. 1. poema Arabicum inscriptum Lamiat Alarab. 2.Carmina quae vocantur Moallakat, et quae in hac collections novera sunt numero.5. carmen Arabicum auctare Obeid ben Alabras. Praeter septem carmina, quaeplerumque Maallakarum’nomine vocantur, in bac codice sub eodem nomine legun-tur duo alia, auctoribus Ascba et Nabega: Alaeddin Ali, hujns collectionis auctor,singularem in hac operre secutua est rationem. Dicit in praefatione propositumsuum hac esse, ut convertat haec novem carmina in laudem Muhammedis et so-ciomm, ad impetrandam peccatorum veniam. In hac allegarica interpretatione itaversatus est , ut anionique versai tria praeposuerit hemistichia, ad detarquendumsensum versuum in cum finem, quem intenderat. Codex ille exaratus est a. Had-schrae 995, p. Ch. n. 1585. Sed librarius, nomine Derwisch ben Ali, annotat,confectum esse bac apagraphum ex cod. a. 1655 (p. Ch. n. 1277.) Non spemen-

dae igitur bic liber. auctoritatis. ,Praeter hos codd. in bibliotheca publica Parisiensi asservatoa, comparatns estetiam alias codex recentior, descriptus a Michaele Sabagha, qui nunc est in bi-bliotheca cl. De Sacy. In margine habet quaedam notas. Codex est bonus etplerumque concordat cum cod. 1416. Insignitus est No. 5.

Inter reliquas Moallakarum codd., quas omnes enumerare non hujns est loci,maxime eminet codex Willmetii, ex quo Menilius dedit Antarae Moallakam et quemuberius describit, prolegg. p. 50. sqq. De cod. Escurialenai, in quo continentarpoemata Alkamae, Amrulkeisi, Nabegae, Antarae, Tharapbae et Zohairi cf. Casir.biblioth. Escur. T. I. p. 71. De cod. Galii et de duobus Scbeidii codd. cf..Menil. l.c. p. 27. De cod. Gathano cf. Kosegart. ad Amru ben Kelthum p. 1V. O

Inter commentatores Maallakarum maxime eminet Zuzenius. Plenum ejus na-men est Abu-Abdallah Alhoaaii1 ben Ahmed ben Alhosain Alzuzeni. De, ejus vitenihil constat. Schalia ejus saut praestantissima. Non enim ut scholiastarum plurimi,consistit in verborum explicatione satis levi, sed semper redit ad verborum significati-onem primitivam et inde deducit significationea metapboricas et secundarias, difficul-tltes grammaticaa accuratissime tractat, diverses explicationes proponit, nexum seti-tentiarum optime illustrat et in singulis versibns, post singulorum verborum interpro-htianem, dut totius versas explicatianem. cf. De Sacyini’ meuloit. et extrait!- Gic-

t, - 16 .---t..IV.p.513. Herbelot. bibl. Orient. t. 111. p. 625. Reisk. prolog. ad Thar. p. x.Menil. prolog. ad Antaram p. 3o. Cuni Zuzenii commentaria cl. De Sacy edidit LebidiMoallakam, Menilius Antaram et cl. Kasegarteniuqumruum ben Keltbum.

. Inter ceteros commentatores notissimi sunt Tebrizius, Ibn Nahas et Ibn He-acbam. De Tebrizio cf. Reiskium p.’ V. Herbelot. bibl. Orient. llI. p. 565. Camejus commentario Reisk. edidit Tharapham ejusque commentatium ad Zohairum exhi-bait Rosenmüllerus, sed non integrum. De Ibn Hescham. cf. Reisk. p. XI. DeNabaso cf. Reisk. p. 1X. Ejus commentarium ad Amralkeisi carmen dedit Lettius,sed corruptum et mendia depravatum. Quae ex ejus commentario (ligna putavi cam-memoratione, excerpsi in annotationibus. Ceterum tres illi commentatores ejusdemfera generis sunt. sVersantur. maxime in singulis vocibus explicandis , nexum senten-tiarum et grammaticas difficultates parum curantea.

In enumerandis carminis nostri editionibus et Versionibus, primum dicendumest de editione Lettii , quae ita inscripta est: ,,Caal; ben Zoheir carmen panegyricumin laudem Muhammedis , item Amrulkeisi Moallakah; cum scholiis et versions Levi- .ni Warneri. Accedunt sententiae Arabicae imperatoris Ali et nonnulla ex Hamasah etDivan Hndeilitarum ; amnia e mssc..biblioth. Batavae edidit, vertit notisque illustr.Gerard. 10mm. Lette. Lugdun. Bat. ap. Nicol. MoenaÏ 1748 (1747)” Slatim postquamprodiit haec editia , Reiskius dedit acerrimam ejus censuram in nov. act. eruditor.11.01747. p. 679-701. Respondit Lettius in praefatione ad observatianes in Mosis etDeborae cantica. Postea Reiskiua ipse professas est, se iniquiorem fuisse in Lettioreprehendenda. Sed tamen plurima sunt in bac éditiane, quae merita reprehendan-tur. In textu vocalibus instruendo Lettius primas grammaticae regulas neglexit, me-tri omnino nullum rationem habuit , unde factum est, ut plurimos versus male divis-serit. Scbolia sunt mendia plena , ita ut appareat Lettium ipsum en non intellexisae. Ad-notatianes criticas omnino non dedit. cum tamen dicat quatuor sibi codd. admanumfuisse. In notis quaedam bona. aftert escriptoribua Arabicia non impressis. Sed sum-mum ejus studium 110c est, ut linguam Hebraicam ex Arabica illustret, quad ei ple-ramque satis infeliciter cedit. Notae in Caabum veto, praestantiorea sunt notis in

Amrulkeisum. .Accuratina versatus est in ,nostro carmine edendo William Iones, Anglus, vitdoctrinae copia insiguis, cui debemus omnium borum carminum edilionem, quaeprodiit Landini in 4to. sub hoc titula. ,,The Maallakât, or seven Arabian Poems, iwhicb were suspended on the temple at Mecca 5 with a Translation and Arguments.ü(Inest etiam t. X. cd. nov. opp. Ian. 8to.) Exhibuit Jonesiua carminam argumentaversianem et textum sine notis. Textus latinis litteris est expressus , ita ut difiicilli-

z

mum ait elicere, quam lectioan secutus ait auctorg Ceterum ex bono c011. haec edi-tio manavit. Mari semper ratio habita. Versio est eleganüssima, sed quae mugissensum quam verba sequatur. cf. De hac editione De Sacy in ,,notic. et extraits etc.Rosenm. ad Zoheir. p. S. Menil. Prolegg. ad Ant. p. 55.

Ex Ionesii versions fluxit versio Germanica ita inséripta: "mie àguflrawçnbcn3min": am arabifdnn Qimmgf, ùberfeçx, enlaça: un!) mit einer Œintcitung michet:non 51L il). àartmanwfi mûnflcr 1802. 8. Destinata est haec versio maxime usaieorum, qui linguae Arabicae peritia destitutia tamen paetarum Arabicqrum quandamsibi noütiam comparare volant. ’

AMBULKEISI MOÂLLAKAH.

V. 1. Subsistite, a amici. Ploremus memoria. paellae amatae et habitationis, inloco ubi terminatur arena eminens, inter Dachul et Haumal,

V. a. Et Tudih et Mikrât, cuj’us radera non interciderunt, cum ibi contrariaflatu spiraverint Auster et Aquilo.

V. 5. Ibi sacii mei , admotis ad me jumentis suis, dixerunt: noli confiai doloresed strenuum te praebe.

V. 4. Consolatiani milii sunt lacrymae profusae. Quid est enim apud rudera abli-terata, in quo fiducia possit pani?

V. 5. E.odem mode jam aEectus-fuisü, antequam banc puellam adamares, prop-ter Ummulhowairith ejusque vicinam Ummulrebab in Masel.

V. 6. Quum surgerent illae, diffundebatur ab illis musai ador, uti Euri aura, quae

aflert caryop llorum halitum. .V. 7. Tune proflue ant ex aculis mais lacrymae, prapter amatis ardarem, super

jugulum , in: ut lacrymae irrorarent baltheo. a ,V. 8. Multi tibi per illas dies suaves, sed nullus similis illi, quem transegisti in

(Dafat Dschuldschul.V. 9. Suavis etiam ille dies, quo virginibus mactavi jumentum meum g et o mirum:

quad portaverint illae ejus sellam.V. 10. Virgines indesinenter sibi inviccm poirigebant ejus carnem ejusque adi-

pem, similem fimbriis serici albi bene contarti.V. 11. Et dies, quo intravi sellam; sellam tectam Oneizae, cum illa diceret:

vaeh tibi, ut. pedes incedam me cogis.V. 12. Dixit illa, cum jam inclinarent -clitellae nobiscum propter pondus nas-

’ tram: accidîs jumentum meum, o Amrulkeise; descende igitur.V. 15. Tunc ego respondi: agedum, dimitte ejus habenas et nali me removere

a fructu tuohsuavissimo , iterum iterumque percipienda.x

534.414

.4

fififi

v.

V. ”

s s:.15

16.

17.

182

1 9.

20.

21.

22.

25.

24.

25.

26.

. 27.

. 28.

29.

- 19 .-Iam saepe ego noctu visitavi mulieres gravides et.matres lactalites instar

tui formasse; casque averti a cura infantis amuletis instructi, annum nati.011m infans pane eam ploraret, convertit ille se ad eum cum dimidiaparte corporis 5. altera pars Vera sub me manebat, neque removebatur.Ethdies indorso tumuli arenacei, ubi illa se duram in me praebuit, de-ditque jusjurandum non solvendum.Tunc ego: o Fathima , benigne agas, pastquam ita fastidiose te gessisti

et si iam decrevisti me deserere, tamen banam æ praebeas.Num te impellit ad me deserendum, quad amer mus me occidit et quadanimas meus obsequentem se praebet, quatiescumque tu aliquid ei imperas?Si vero indoles mea jam tibi displicet exue vestes mens (cor meum) oves-tibus tuis (e corde tua) ita ut abeant. (abeat) t INon lacrymas efl’undunt vero oculi toi, nisi ut ferias sagittis tuis ambabus

cardis afflicti partes omnes. . hSaepe etiam delectatus sum puella, ovo simili, abscondita, cujus inac-

cessum erat tentarium, ludendb cum ea sine festinatione.Transii, ut ad eam pervenirem, custodes et turbam hominum mihi inimi-

cam et cupidam ut clam me interficerent, ’Cum Plejades apparerent in coela , ita ut apparat medium balthei, cujusgemmae aura sunt interstinctae.Me ndveniente, illa jam exuerat omnino dormitura vestes suas apudcortinam, praeter unam vestem quatidianam. ’Tune illa’dixît: per Deum’, [non valet contra te astutia, neque videoamoris insaniam a te recedentem. .-Tunc surrexi cum en et abii, iliaque trahebat pane nos super vestigia nas-ira syrma vestis, in qua pictae erant formae sellis camelinis similes.Cum Vera perîranüssemus aream interjacentem. tentoriis tribus et pervenis-

simas ad vallem terme depressae, cliVOsae, lute patentis. V lAttraxi eam per utrumque capitis latus iliaque, ad me inclinavit se, gra-

cili praedita latere, cruribus plenis. .Gracilis puella, splendida, non amplum habens corpus, cujus pectus pa-litum est tanquam speculum.Ut unio- pretiosa, cujus candor mixtus est albedine, quam nutrivit aqualimpida et salubris, nemini accessa.Se avertit ac detexit molles genas, circumspiciens tenera aspecta, utgazelle lVedschrae, hinnulorum mater

V. 52. Et collum, aient collum dorcadis, non invenustum, cum illud erigit, necmonilibus carens ,

V. 55. Et crines, qui tergum ornant, nigri, immo nigerrimi, demi tanquam

’ palmae racemi copiosi. * . i .V.54. Cincinni ejus in altum surit Contortî erratque ejus coma partim nodata,partim libere dimissai

V. 55. Et,corporis medium, funiculo touai simile et crus", simile surcula palmas,, laqua rigatae, deohum pendenti.

V. 56. Muscus camminutùs est in ejus lecto. Dormienstempore matutina jam pro-vectiore , non cingitur postquam induit vestem quatidianam.

V. 57. Capit res digito tenera, non crassa, qui similis est vermi regianis Zabae-ac aut dentifriciis, e ligna Ishil confectis.

V. 58. Tempare vespertino illustrat tenebras, ac si sit lampas loci Vespertini m0... bachi, qui deo se consacravit. q

V. 59. Talem virginaux amore correptIIs vîr (bonus Contemplatur, cum ait sta-tura media inter cas, quae parva et quae magna utuntur indusio.

V. 4o Liberantur ahi viri ab amatis coecitate sed cor meum ab amore tua non

recedit. "V. 41. Saepe jam repuli monitorem in te vehementem, sincerum in reprehension’eet non sagnem. aV; 42. Saepe jam nox, fluctibus maris similis, super me demisit velamenta sua,cum variis curarum.generibus, ut me tentaret.V.. 45. iDixique ei cum protenderet lumibum Suum et sequi faeeret partem postil-

cam et pectus averteret:v.1.4 Nonne tu, o Nox longa, nonne discutieris par Auroram? At me Ana

. tara te non est melior. 6V. 45. O nactem mirabilem, cujus stellae videntur alligatae funibus lini durasad lapides!

V: 46. Saepe larum utris populorum imPosui humeris mais obsequentibus et ad-

suetis oneri portando. .V. 47. Saepe paragravi vallem desertam, similem ventri asinino, in qua ulu-

labat lupus, ut decactor, numerasa gravatus familia.V. 48. Dixi ci cum ulularet: fructu exigua est negotium nostrum, si tu nihil

opum habes.V. 49. Uterque nostrum, si potina: re aliqua, consumit ëani et qui mihi tibique

officia sua consecrat, macer evadit.

V. 5o.

V. 51.

V. 52.

V. 55.

V. 54.

V. 55.

v. 55.

V. 57.

V. 58.

V. 5g.

V. 60.

V: 61.

V. 62,

V. 65.

v. 64.

V. 65.

-.. 2] -Mana jam profectus sum, cum aves adhuc essent in nidis suis , insidensequo brevium pilarum, vincula feris injicienti, procero.Idoneus ’est hic equus et paratus ad impetum et ad fugam, simul antrar-

sum se convertens et retrarsum, ut lapis magnus petrae, quem e locosuperiore dejecit torrens.Subrufus, a cujus dorso defluit stratum, ita ut petra laevis et dura

demittit id, quad cadit in eam. lInsideo equo gracili, aestuanti, cujus hinnitus, ardore ejus effervescente,fran gitur in pectore, ut ’alla tabulliens.

Elfdse currit, cum equi natatares jam ’defessi excitant pulverem in terra

dura pedibus pulsais. .-Lapsare facit juvenem levem de etrgo sua ’tellitque vestes viri durî etgravis:Agilis est, ut orbiculus pueri , quem ille circumgyrat, quemqne in-desinenter versant ejus manus, cum fane bene contorta.Saut ei hypochandria ’dorcadis, crura struthiocameli. Currit ut lupus,

pedes ponit ut vulpes.’ ’ -Validis est lateribus; si aspectas partem ejus pasteriorem, vides cum oc-cludentem interstitium pedum cauda promissa, terram tantum non tangente,

non ad latus declinante. , .Si stat, in ejus ’darso videtur Esse lapish super qua teruntur sponsae odo-ramenta sut in quo teritur colocynthis. i iCruor praecedenlium ferarum in ejus "colla similis. est ’succo expresso

Hinnae, in cama cana, pectinata. A iOccurit nabis agmen boum .sylwestrium, cujus vaccae similes orant virgi-nibus , cultum idoli Dewar obeuntibus, quae indutae sunt vestibus langeslacinias habentibus.Retro cesserunt, similes muraenae ’distinctae in colla juvenis, oui nubiles

sunt in tribu patrui et avunculi.Assequi nos facit feras praeced’entes, cum tamen propiores ei sint paneremaneutes, in caetu non dispersa.Convertit se cursu sua modo ad tantum sylvestrem, macla ad vaccam oos-que assequitur neque tamen irriga-lur et tingitur aqua.Indesinenter coqui praeparabant carpien, partem assandainlapide, disposi- Ï r ltam ad ignem, portera, accelerato labore, coquenda in lebete.

s s sans

fiflfl

.4

e s: .4:

s s

enQ?

70.

71.

72.

I

Vesperi rediimus. Paene deficit obtutus in eo contemplando. Si oculispectarunt ejus partes superiores, descendunt ad partes inferiares.Noctu permanet instratus et frenatus et pernactat 51ans in conspectumeo, non pastum dimissus. WO socio mi, videsne fulgur, cujus ego tibi manstraba splendorem corus-"cantem? similem manuum matitationi, in nube coagmentata, coronata.Lucet ejus splendar, ut lampas monachi, qui bonam alei copiam affaditellychnio contorta.Consedi ad cum contemplandum, cum socii "mei casent inter Daridschet Uzeib et longinquum erat id, quodlcontemplabar. aSuper Kadn, cum fulgur considerarem, erat dextra pluviae ejus ejusquesinistra super Sitar et Jadbul.Aquam ellhdit circum Kutheifam, projecitque in faciem arbores magnas,Kanhabil.Hujus imbris guttae praetereunt montem Kenan et descendere faciunt ab

eo rupicapros albipedes ex omni loco. iIn Teima non relinquit truncum palmae neque palatium , nisi quad lapi-dibus est exstructum.Thebir in hujns imbris primardiis, similis est vira principi, velato vest

striata. ’Fastigium summum. collis Mudschaimir tempare matutina, propter torren-tem et res ab ea allatas, similis est orbiculo fusi muliebris.Projicit anus suum in Sahralgabith, ut advenit in hospitio mercatorJemanensis, possessar vestium pulchrarum, portatarum.Avesiin valle Makak tempore matutino videntur bibisse potum matutinum

vmi generosl, piperati. iAcsi ferae ca demersae ,1 in .tractibus ejus dissitis, vesperi, sint radices

ceparum marmorum.

Norma un MOALLAKAM AMRULKEISI. ETSCHOLIA ZUZENII.

Vers 1. Pro Lettius perperam Pro dl cad. 1455 Mit, Proquad est in °°dd- PBI’ÎS- 1416. 1417 et 5 et in cod. Willmetiano , Lettius, Jones

et cod. 1455 habent . .Scholia Zuzenîi in cod. 1417 incipiunt vocibus bé, Praecedentia additavidentur a manu seriare, fartasse a codicis scriptare, propter formulam am se),

quae non nisi de mortuis usurpatur. Past .voces à: cod. 1417 additw quae verbe fartasse genuina sunt. Pro il» cad. 5 à. Prom cod. 1417 2.09, Sed praestat lectia cod. 1416. Quippe

. Scharhabil crut patruus Amrulkeisi. Ejus îgilur filiam, aetate sibilparem, Amrul-

keis Hdetur adamasse. Cod. 41416, cons. cod: 5 legit sed perperam. cf.l’acack. specim. hist. Arab. ’p. 81. Pro cod. 141-7. fils). Cod 1416Plaiôi Delevi iôl, quia deest apadosis. Pro Xi cadi 1417 inÏ et. DeSacy

gramm. Arab. t. I p. 395. Pro cod. 1417 Utrumque ba-num. a...) enim construitur cum.accusalivo rei et cum se, Cod. 1416 et cad. 5

ollé)... 3 utrumque ferri potest. Pro cod. 1417 Procod. 1417 L339. Sed lectia cod. 1416 prvopter sequentia meliar est. Pros

. cad. 1417 Pro Cod. 1417. Cod. 1417. Pro

’ .

-24-w9cad. 1417 8.-». Pro cod. 1416. Utraque forma. est bons.L940 post. deest in cad. 1417 et,.nan necessaria. requiritur.

In scholiis. ad vers. 1 cod., .417 pro. gai, habet. additque ont»; Pro

03 cod. 1417 mi). Pro. coti. 5 Pro. cod. 1416 Sedlectia cod. 1417- praestat, propter in hemistichia posteriori. Profil» cod.

1417. Pro. Dl etc. cod.,1417 mai Past cod,)417addit Cod. 5 cil-à. Pro A cad. 141705.15), Bi. non male. Cf. de J] et bi De Sacy gramm. Ar. p. 597 sqq.deest in’cod. 1417.. Cati. 1417. False. N’amv 0.1i non abjicit i nisilpositum. est inter duo, nomina propria sensu conjuncta. cf. De Sacy gramm. Arab.

t. 1 p. 59. Pro cod. 14,17. In and. 1417decst Les. pro a.cod. 1416 et 51:91.. a

Notandus’est dualis numerus in. voce Zuzenius dicit dualem pani pro sin-ol gulari et plurali. Sed hoc loco non tain stricte hoc dici potest. Quippe eodem

cum jure- paeta duos sibi comites: fingere potest, quam unum ont plures. Eademratio abtinet in carmine venustissimo in. Schultensii Hamasah p. 554, ubi pactehartstur duos amicae ad visitandum Maani sepulchrum. Etiam Ibn Naines dicitpoetam duos allaqui arnicas. Nequet vero negare. vola interduni etiam sensu stric-tiorî dualem poni passe pro. singulari et plurali. Disputavit de hac re Lewin.

Wamerus ap. Lett. p. 167, qui. utitur loco Corani, Sur. 50, 25 flip.J5), wprajicite in Gehennam omnem refractarium ,11 ubi vox dualis prae seferia imagiuem, unus-tamen. intelligendus putatur .angelus mortis; sed etiam in illoloco dissident interpretes. Altera zuzenii explicatio mihi quidam non probatur.Sed tamen non omni caret analogie. Apnd Arabes permutatio litterae cujusdamcum alia vocatur conversio. Duarum Iitferarum U Concursum VH0 Arabl’

a a C l u r q .bus fuisse mgratunr, jam ex eo perspici potest, quad U 58quente 9110 La) 0°" Pnuntîatnr, ha ut nihil audiatur nisi sonne. nasalis, reduplicata limera sequcnte. cf.De Sacy gramin. A]: t. Il p. 25. 150.

.... 25’...

9L; est in mode conditionali, quia eadem inter lias duas propasitiones con.junctio est, ac si dictum esset: Si consistitis plorabimus. Non Vera modus candi-

tionalis pasitus est propter imperativum cf. De Sacy, gramm. Ar. I p. 156.412. t. Il p. 55 not. Eadem modo Kosegarten. in Moallaka Amru ben Kel- 1

’ËOæ 050 athum v. 10 pro filas, quad in textu habet, scribendum dicit, , fut.Dschsmatum seu conditionale, quad exstat in cad. Gothano. cf. Kosegart. ad Amr.b. Kelth. p. 54..

Insolentius est nomina lacorum conjungi per particulam d sed tamen nonomnino inusitatum. cf. Lebidi Moallakam 1. 4. 18. cl. Freytagii regnum Saahd Al-

daulae p. 24. De Sacy gramm. Arab. t. I p. 595. vIncipit carmen cum adhortatione paetae ad amicae, ut consistant et secum de-

plarent amasiae memoriam, in loco ubi olim illa habitaverit, nunc deserto et ru-deribus plana. Mas enim erat Arabibus carmina auspicari ab amore adeaque ne-cessarium, ut in justae magnitudinis carminibus tale exardium deesse non panet,vocatur tale exordium a referre genus eut, nbmen aliquorsum, quiaa nominibus feminarum poemata dignasci et circumferr’ salebant. cf. Reisk. adThar, p. 4o. sqq. Diligentissime hune marem observarunfi omnium septem Moal-lakarum auctores. cf. Lebidi Maallak. V. I sqq. Antarae Moallak. V. 1 - 5. cl’Willmet. ad Ant. p. 117 sqq. cl. Rasenmüller. ad Zohair. p. 27. Carmen Na-begae ap. Cl. De Sacy, chrestam. Arab. t. I. Optime de hac Arabum priscarummore dixit Jonesius, poes. Asiat. comment. opp. t. V1 p. 279 sqq., cujus verbaapponam: nAntiquis Arabum poetis mas erat carmina amnia sive de rebus bellicis,sive de viri illustris laudatione ab amicae descriptiane’ ordiri. Hujus poeseasidem fere est argumentum et idem tenar. Amator languet, queritur, moeret;deinde laetatur et exsultat; absentera amicam quaerit, max praesentem duritiaeinsimulat; Deinde cupit, angitur, timet, irascitur. Denique naturam sibi ’parereautumat et ad desiderium suum levandum conversam iri sperat.» Egregie ad ta-tam banc rem illustrandam valent, quae attulit Reisk. ad Thar. p; 45. nIpsi pae-tae plerumque scenitae orant et, quad illius vitae natura postulat , in perpetuomatu fugientes amasias persequebantur, inter alias quam plurimas causas luxu-riantis terrae et pabuli copia illecti: Inde factum, ut cineres disjectos , pristiriarumincolarum monuments; terram foca. et ignibus denigratam, lapides, quibus allasful’ciebant, derelictas; aggerem tentorio circumfusum olim, nunc collapsum autinundatum; alia pingant; sedesque vastes, amicarum absentiam , acessus difficul-

4.

-25..tatem, cetera deplorent. Leniendi doloris causasocias secum sumebant, praeser-tim duos. Sic in omnibus fera rebus dualem numerum Arabes amant, ut Merzukad Hammam dacet.» Ita hic mas invaluit, ut paetae, si farte amicam non habe-hrent, nomen aliquod fingerent cf. Scholiastrad Çaab. b. Zohair V. 1. ibique Lett.p. 92. Temporibus serioribus, cum jam aliud in poesi gcnus floreret omniaquetendcrent ad laudandum deum et Muhammedcm haec carmina torquebantur incalium sensum et quaerebatur in iis divinius aliquid atque reconditum. cf. Jones.poes. Asiat. comm. p. 173. sqq.

. Vers, 2. Pro cod. 1416 In schol. pro (lad. 1417Pro cod. 1417 Pro cod. 1417 Pro [âgécod. 1417;Ô. In cod. 5 deestJâeJ-al. n i

Tudih commemoratur etiam in Moallaka Lebidi v. 14, ubi vaccae sylves-tres hujns loci laudantur tanquam valde formosae. De SLJM Ibn Nanas haec h...

bet.’ ÜJ LU baal La 3,In liemisticllio postefiore particule Le, quae est subjectum propasitionis, con--

jungitur cum verba feminino MW, quia pasita est pro nomine feminino 6gb.cf. De Sacy, gramm. Ar. t. Il. p. 196. Verbum quad proprie adhibeturde textura, pulcherrima metaphora hic tribuitur ventis e contraria flantibus, ita utquae alter auferat, alter reducat. Non inusitata haec metaphora poetis. Ita in Di-vana Hudeililarum dicitur: nagmina ventorum texentia.» Et poeta citatus Gieuhariodicit: nTexuerunt fulmina venti nocturni vestes, velut talas panai serici.« Tresadert Zuzenius hujns versus explicationes. Primam vcro optimum esse dicit cam-que sequuntur Jones. et Hartm. Et est ca sana elegantissima et maxime conveniens

verbo.4am3. Ibn Nahas dicit: nNon deleta sunt ejus vestigîa flatu contraria van.torum sed multarum aliarum rerum concursum Sequitur igitur eam explicatianem,quam secundo loco profert Zuzenius, sed eam mari poetarum non congruam.Fere semper enim fingunt vestigia habitationis amicae nondum omnino evanuisse.Cf. nat. ad vs. I.

0,; a;V. 5. Pro Mm a Lat, 42;, repugnante mette. Neque bar-.-o 4’,. . ’ i (à (la ’ Vnum sensum hpnc lectia praebet Pro. :le En Ion. taïga” quad terri potest sed

’o

-’ 27 à opou est uecessarium, quia w habet fut. A, et I. Pro m, cod. 1455. MLPro Jon. legit ,et’aertit: nonly be «patientm Sed nostra lectîo niti-tur auctoritate mssc. Paifis. et est fortior .elegantiorque. Apud Lettium hic Ver-sus est quintua et inter hune «mon: et praecedentem duo alii sunt versus, quoî

hie apponetervolo: ’ M f l , ,. , I ,i z95W braies ê rififi 9:3amçeu gangs en 545" w M sa» astiHos’versus Letüu’siïta vertit; ,,Vides stercus cervarum in areis ejus et camPÏs,

«si gram. piperie. Tancîoam si ego, quum mana coneêfis sarciùis discederent,apud spinosas familîae arbores, contusor essem colocynthidis.fl Sed hi versus nullao1m 0d a. genuini essapœsunt; I zuzçnius , scholiaçtaçum 13h00 carmen praestantissimus,

e05 (nuisit, nulla eorum meptione facto. Desunt apud Ionea. et in codd.?flrîs. 1416.1455 et 5. Aberant etiam a cod. Warneriano, quo usas agit Lettiusz et Lettius e03 aadjecit e TeLrizio , cujus judicinm de iis hoc est: hic versus et sequens , auctore As-

-maeo, spurii sunt neque ad hoc carmefi pertinentee Saepissime vero hoc accidit incarminib’us Arabicis anüquis, ut in quibusdam libris mssc. toti versus legantur, quiin,aliis non apparent. Quod sine dubio banc causam habet, quad carmina littorismandatasunt ab iis, qui ea viva voce recitata audiverant. Quod cyum ita esset, facileaccidere polerat, ut memoriae lapsu versus omitterent et alios ad carmen non perti-nenteskintruderent. cf. cl. de Sacy in notices et extraits etc. t. 1V. p. 311. cl. Hart-mann. in libro: ,,Bie. bcuflrablcnben Splejabrnaa p. XXII. ’Saepîssime vero in talibus

descriptionibus, qualis haec est, quae in quovis carmine occurrunt ex aliis carmi-n nibus inferuntur versus. cf. Mehil. ad Antarae Moall. p.- 61. Neque veto in versa

priore metmm recte sebabet, quoâ tribuendum Lettii l’alsae punclationi. Cod. Pa-

ris. 1417 addit inter Il. et lll. hos versus. IQ3954! MM Us... [Man ’ L31;67m sa)! Üîjonw b1 5.4.55 p1; si): OKfiés-Ah a» 3:14 talai; L-e’ajwa à üWîy-z Le;ûMîpJïeJchLoèsUfl, wwæmæçæ,

Ibi igitur praeter illos duos versus, quos Lettius habet, duo alii inveni-umur’ bis interpositi’ Neque VGI’O duo. illi versus sine lectionis variante ibileguntur. Ad somma zuzenü in not’ mare” °°d° 1416..haec adscriPta leSllntur3;;5ô4b43æ3wîŒMQJ-ëjçœg 1g, a. [55)

a 5.-28-5,3! w, (est la; cr et La: x à: ne, des us,(vêt-5* W: 3451353 Je; W à) 30-9-5W [5.33) ,93? d Jay)

DE p.63, siam ou consentit hujus

. . ’. . . lnotae auctor in explicando hoc versa cum Zuzemo. Sed 111011118 et accuratms nexumverborum illustrat. In schol. pro wiwai) etc. cod. 1417.ÔJ:ÊA 5.5i à: W)Pro COdul417. .Hic versus iisdem verbîs, legitur in Moallaka Tharaphae, nisi quod prolegitur eodem fere sensu, ibique est vers. 2. Non constat quidemuter poetarum furtum commiserit, quia Amrulkeis et Tharapha sunt aequales. Ta.-men Ibn Nahas, cujus scholie. ad Tliarapham apud Reïskium leguntur, hunc versumpraetermisit, neque ejus judieium omnino contemnendum puto. Neque vero apudArabes dedecori eràt poetis alienis verbis sua carmina ornare. Cf. exemple, quae

attulit Reisk. ad Thar. p. 47. De voce Ibn Nalias dicit: ÜME!) ès Non assentiri possum il]. De Sacy. quidicit gramm. Ar. t. Il. p. 65: ,,là95, , nom d’action, en se tenant, est la pourils se tenoient.fl Necessario enim significatioVerbîbÊË) transitiva esse oportet, mette Let-

tiipunctationem vocum L(muon admittenle. Eodem modo, ut Zuzenius, etiamTebrizius ad Thar.Moall. v. 11. vocem :5, aqcipit pro plurali vocis dicitque eo-

dem modo esse pluralem vocis Dewformis dictis, dequibus loquilur Scholiastes, cf. De Sacy, gramm. Arab. t. I. p. 275. Dicit Zuz.wi in accusative positum esse, quia sit quad significat terminumcircumsmnfialem , exprimentem causam actionis. cf. De Sacy, gramm. Aral). t. Il. p.96.

rez” J 4 . 4 4 I .V. 4. Pro à? En Lett. 1,; ç Codd. Paris. gîç, Lectionem nostrum Ionesms habet.tu a, 5- a0 5.- lpro Leu. 55W, repugnante metro. Pro J’y, quod exhibent. loues. etLettius et quod metri ratio postulat codd. Parisiens. cod. 1455 in marg.

In Schol. pro cod. 1 455. saepissime hujns cod. scriptor in fine vocabula-rumproLçscripsiti. Post in cod. 1455. dcest au. In cod. l4t7 deestLèfli. Incod. 1417. deest Cod. 5. fort. Pro Ï) j cod. 1417 cons.cod. 5. j,

C

1

In fine cod. 1417 pro Ï, 3l habet 3’. Commemorat Ibn Nalias variam lectionem

J1 ,,remedio mihi esset, lacryma, si eam etïundere pos-semfl Sed nullius pretii est haec lectio, profecta ab aliquo, qui non intelligebateam dicendi rationem, quam Zuzen. vocatzii interrogationem sensu negationis. Ne-xum sententiarum optime explicavit Zuzenius, ita ut nihil addendum habeam. Exduabus quas profert, vocis Ô)!!! explicationibus; orta est versionis diversitas. Io-nes. et Hartm. vertunt.n Sed quid juvat lacrymas profundere super ruinas habita-fionis defertizs? ,,Lettfi’ an enim apud obliterata vestigia restat aliquid, in quo fidu-ciam posais ponere? ,,dicitque in annotait:fi An forte melius vertes: Num vero pe-

’ ,0 2nes obliteratum vestigium objectum fletus est? Tune punctandum 43.240." Hoc 0m-nino repugnat metro. Ceterum etiam Ibn. Nahas banc interprelu’tionîs varietatemcommemorat. Comparari possum ’cumshoc Amrulk. versuhversus suavissimi ex car.mine Bordah, Lugduni edito a 1, Uri, quas latine apponam, ne typothetae moles-tiam .faciamfi Putatue amator amorem celatum iri, qui partim efi’usis lacrymis,cordis amore detegitur? Nisi amares non lacrymasses 0b ruinosa domicilia neque 0bpartim myrolabani et cpllis recordationem insomnis esses. Qui itague amure te neges,si quidam testes sunt in te veri pallor ac lacrymarum efiiusiofi

V. 5. In schol. post &blæücod. 1417 add. Cod- 1417. M.Ibn Nahas commemorat quandam lectionis varietatem HÏMÎ) 62.3,0.5i Sed parum haec lectia auctorilatis habet. Non assentire possum Ionesio,qui in hoc versu loquentes inducit amicos poetae vertithÎezii Conditio tua prae-sens non est tam misera etc.n Ex mea sententja poeta in hoc verso. se ipsum con-solatur dicitque!fl 1mn prius fuisti in eadem conditione, cum alias quasdam puel-

las amures, quae tibi ereptae sunt. h *V. â. Iam poeta,’ commemoratis in versa superiore puellis , quas olim ama-

verat , Ummulhuwairith et Ummulrebab, convertit se ad eas describendas. Et quidemin priore hemistichio dicit eus, si surrexerint, diffudisse musci odorem. Saepissime’in laudandis puellis paetae dicunt eas spirare odore musci. Ita dicit Antara exversione Menilft Nam qualem musci vesica apud aromatarium spirat fragrantiam,talem mulieris halitus formosae oscula tibi petenti, afilat ex 0re, antequam ipsoscontigeris (lentes. cf. Willmet. adn. p. 144. Ibn Faredh in De Sacy chrestom.Arab. t. I. p. 575. l. 18. ex ejusdem versione t. 111.; p. 145.u la fraîcheurs’exhala de sa bouche: une douce haleine repose au matin sur ses lèvres et surpassesans aucun apprêt l’odeur suave du musc, dont elle repand le parfum.u cf. vers

--Â 30 - ’Saheb Ibn. Mathrouh in Abulfedae unm t. 1V. p. 528. [Elegantissimei poetscomparut in hemistichio posteriore odorem’musci, amulieribus difl’usum, cum odore

caryophyllorum, ab euro allato. Celebrantur enim a poetis venti leniter spirantes .et odores suavissimos adferentes. Ita. Ebn Vul Faredh, ex versione Ionesii, in poes.Asiat. comment.fl Odor Zephyri ex Alzaura iprovenit matie, in vitam autem mor-

. "tuos revocat: Profert nabis auras; halitus ejus difihnditur et aer ab eo ambariodorem recipit. cf. poetam ap. Ion poes. Asiat. comm. p. 289. Eadem comparutione,qua noster, utitur pôeta iguotus ap. Ion. l. c. p. 96.fl Nullus est moscbo odor,si illum olfacimus, praeter (florem hujus puellae et aura ab’ ejus halitu halitummum dulcem redditfi Exempla huius comparatio’nis e poetis Persieis attulit loues.l. c. p. 58. .Etiarn apud Graecos mos erat mulieribus, odoramentis se perfundere.Ita Anaereon: à 3è 19:96; du! dom-m1,, ypoîçàs mu pupes msôùoaç. Conferre juvabit

pulcherrimnm locum c cantico Snlomonis Carat. 1V. v. 10.’0’

a i 0 v. 00 a 0V. 7. Pro Un.) Lett; (55.4.), contra metrum. Pro 6L5? lett.In schol. voces W desunt in cod. 1417.

proprio est effusior impetus et quidem per decyve, w efi’usa aquaitemque amore percitus ac flagrans. usurpatur de summo amatis desiderioet ardore. cf. Schultens. ad Hamasam p. 548. Schult. ad Har. cons. p. 29. AlYertLettius notam Tebrizii de hac voce , in qua une vox addenda et altera corrigenda est,at sensum non bene cepit. Ita enim vertenda est: est nomen actionis, in ac-cusativo adverbiali posiinm, uti dicis: venit Zeid incedendo i. e. incedens. Simi-lis est dictio Corani an vidistis si nqua vestra mana descendit in terrain. i. e. des-cendens.u De À cf. not. ad v. 5. jobs! est eontractîo duarum litterarumin unam par Teschdid. quia inseritur prima harum litterarum secundae. De me-dis radiois littera dicitur gainât", quieseit. cf. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 95. 45.

V. 8. Lett. cons. cod. 1455. non repugn. metro. Pro cg ad-scriptum est marginicod. 1416. DE , cons. cod. 14:7, Hanc lectionem comme.

50’

i, moraivetiam Zuzenius. Pro Ion. In schol. cod. 1417. pro leg.

Verba -jtiïxil desunt in col. 1417. In cod. 1417. deestPro cod. 1417. «65153. In mem’winm revocat poeta tempora hem,quibus usus erat jucunda harum puellurum consuetudine et commemorat quosdamdies, quibus insigne!!! ex iis voluptatem perceperat. Citatur hic versus a Scholiastead&Zohairi Moall. v. 25. cf. .Bosenm. cd. p. 52. Sed ibi pro p3 pagina L93. De

-31;il composito ex l interrogativo et il negativo, quod proprie signifient nonne,sed saepe inservit afiirmationi cf. De Sacy, gramm. Ar. t. I. p. 583. De vocis9), quae non est praepositio sed nomen indeclinabile, significatione propria multa ’disputantur a 1grammaticis Arabum. Apponam locumeCamuso versum a cl. De Sacy,in gramm.Ar. t.1. p. 567, qui valet ad illustrandam Zuzenii notant:fl Ce mot s’emploiepour indiquer exclusivement un petit nombre ou-un grand nombre ou bien dans l’uneet l’autre de ces deux significations, ou bien par jactance pour grossir un nombre,ou enfin qu’il n’indique par lui même ni un grand nombre ni un petit nombreet que cette idée n’est determinée, que par l’ensemble du discours et par ses cir-

constancesfi cf. Do Sacy, gramm. Arab. t. Il. p. 46. il eut. Ï compo-

situm est ex x, ex U» similitude, et ex Uns est in accusat. sine Nunnationepropter adverbiumpegativum 3 cf. De Sacy gramm. Aral). t. 11. p. 55. Decf. De Sacy gramm. Arab. t. 11. p. 381. 584. De Darat Dschuldschnl totaquehistoria, quam in hoc versu innuit pgeta, videnda est narratio Zuzenii in historiaAmrulkeisi commentario praefixa. De eadem re exstat quoque narratio Tebriziischoliastae , quam Lettius exhibet ad v. seq. , allis quidem verbis eadem continens,

quae Zuzenius habet. p .. .au!V. 9. Pro Lâlbsali, Lett. L5)l.;«;li. Pro co’d. 1416 Pro on

Lett. Leu) (r. . .la schol. cod. 1416. et 61,154". .Pro°&3lob codd. perperam 391.31g. Codd.5,361. Post voces au, cod. 1417. ,addit J9, Verbaœab Ju- M,paix. desunt in cod. 1417. Poeta hoc in versa "un commemorat, uid actum

. , a l qait die illo , quem in superiore versu laudaverat tanquam suavissimum. Natn diesin Darat Dschuldschul est idem, quam quo virginibus mactaverat jumentum suum; .quad non bene intellexisse videtur Lettius. Vertit enim: ,,Et diem quoque illum,quando virginibus mactavi jumentum meum etc.ti Dicit .Zuzenius vocem J93,Fatham habere , quia conjuncta sit cum verba pas; .quod sit Sci-

Sæo: 55-)licet Arabes dividunt omnes voces ’ ’ declinabiles, 9j». sut gâta et ùfieclina-bileë N omina sunt proprie declinabilia et in singulis tantumZœsibus indeclinabi-

lia, verba proprie indoclinabilia et insingulis tantum casibus dedinsbilia, scilicet in

. .

La

-. 32 .-mutationibus, quas Aoristus subira potest. cf. De Sacy, gramm. Ar. t. I. p. 289.sqq. Recte igitur vocatur indeclinabile. ’Saepe vcro si dune generis diversivoces conjunguntur, una. sequitur alteram, ita ut hoc loco vox declinabilis cum in-declinabili conjuncta fit indeclinabilis. cf. De Sacy , gramm. At. t. I. p. 505. RecteZuzenius manet esse pro Us; Nom in eo dicendi genets, quad Arabesvacant 104, compellationem, si additur rei compellatae pronomen affixum primaepersonae, potest hoc fieri modo regulari, vel diversis , modis irregularibus e. c.

La- wifi L!- .. cf. De Sacy, gramm. Arab. t. Il. p. 78.Ex duabus vocum explicationibus, quas dat Zuzenius , prior est nimis arti-ficiosa, altera melior.

l

Hemistichium posterius Lett. ita vertit: ,,Et mirum, quomodo tune talem sar-cinam, me ipsum, potuerint portarefi Quomodo hic sensus e verbis elici possit,equidem non video. De Nabega, cujus versait: citat Zuz., posta Arabum celeber-rima, cf. De Sacy, chrestomath. Arab. t. m. p. 4s.

0 fi 0 æ . .p V. 1o. Pro Iett. In schol. voces 6’le desunt incod. 1417. Cod.’ 1416.. pro iterum habet 5l. Sed utramque for-mam offert Ibn Nahas ad h. l. wasabi k): 5,33Efiam Tebrizius utramque formam adnotat. Pro [8093, cod. 1416. ji-In linea ultima œàJl deest in cod. 1417.

Pergitpoetain enarranda historia, versibus superioribus coepta, dicitque ûgineslargiter comedisse de carnejumenti sui. In hemistichio posteriore comparat ejus adipcmcum extremitatibus serici sibi, et quidem propter colorem candidum et formam, nonpropter albedinein tantum ut putat Lettius. Verbum eodem sensu occurrit

apud Tharaph. v. go. IbnrNahas explicat: Octava spe-cies hic obtinet significationem sextae. De haec habet Ibn Nahas:1 W1, sur, ses, du» si sans sur un... pas:Xi Conjugationi secundae inest notio frequentativa, quae etiamtransit m participium.

J t- a O naV. 11. Pro " i . Ion. In versions vero lectionem nostrum ex-

pressit. Vertit enim: -

i’!

r6

x33.-4x... 9

nOn that happy day Il entered the carriage« Lett. 33.095, repugnaute metro.

cf. De Sacy .gramm. Arab. t. Il p, 375. Pro æ Leu. à] cf. De Sacy gramm.

Arab. t. il p, 401. sqq. In schol. cod. 1417 pro 01,04; 19g. Pou . "îcod. 1417 add.-LQJ.Cod. 1417 bâilla. Cod. 1417 wifi mîwK.

.0 Zuzenius dicit esse a 13°: priore, i. e. appositionem. Eins-modi verbi ejusdem itemtio admodum elegsns esse videtur. Ita poeta in Hama-

sah 10.: Caca)" UN »1ncurrimus impetu, tanquam leo, etleo iratus.» Theocr. Idyll. X111

l

-- Mg êouxovaaç ANsfipô (pôeyêape’vaç tu; à? sigmas, àyocpaîyoç Mg. Dicit Zuzen. nomen Uneisae,alias indeclinabile, hic declinari propter metri necessitatem. Nomina proprio. fe-minarum enim, in ï terminata, sunt indoclinabilia. cf. De Sacy, gram. An. t. Ip. 298. Ex licentia poetica vero etiam talia nomina declinantur. cf. De Sacy.Igramm.’Ar. t. Il p. 575. Dictio agi est elliptica, cujus generis in omni-bus fere linguis occurrunt. Proprie, ut recto manet Zuzen. , est nomen, quod inexclamationibus ponitur adverbialiter. cf. De Sacy gramm. At. t. Il p. 558. Dediverse hujus vocis explicatione jam monuit Warnerus: nFormulam illam

reg quidam explicant pet le), imprecationein, alii Il: le), apprecaüonem et ce-

lebrationem laudis intelligunt. Sicut Arabes dicunt: si») La quae «licen-

di formula revers laudem continet. De voce cf. est nota Gieuharii apudLett. ad Caabum p. 153. In Arabiae desertis ’feminae in itinere utuntur camelis,quibus imponuntur sellas velis obductae et ab omni parte munitae. De bis Kaem-pfer., amoenitat. exotic. ifasc. 1V, relat. V11 ç. 5 p. 724:» Abducendis aegris etnobiliorum feminis arculae serviunt, singulae ad ephippii lutera afligendae. Adcaveae normam fabricatae sunt, pannoque subductae, ut in iis latitare singulaepossint.» cf. libr. Pocockii: »æcfcbrcibung Des florgcnlanbeém p. 278, ubi exstatetiam talis sellas icon. Bosenmiiller. lad Zohairi Moall. p. 52. Frequentissima estharum sellarum mentio apud poetas Arnbum. Ita (lioit Lebid in Moallakü, ques-tus de puellarum amaurum discusu, ex vers. cl. De Sacy. nElies s’eloignoient,

. V5 .o

-34-derobées à. tous les yeux par les draperies, qui enveloppoient les montans de .leurs litières et que recouvraient encore les voiles, qui en revêtoient les contourset l’etofi’e destinée à garantir leurs têtes des ardeurs du soleil.

a a * «et;V. 12. Lett. 6’349, Cod. 1416 cons. Ion. 33.01 Lett.),lJ-ilà liePuêâïh metro etgramm. In schol. cod. 1417 Praepositio V, in dictione du 05,verbe notionem dat transitivam. cf. De Sacy, gramm. Arab. t. I p. 355. Arguüas

ad hune locum alleu Tebrizius: 39.154; filpar, sur, au 4.65) pas au bull mus. A.» Les A; en"et» ces. Je 0’ se a; w «W 0K si. sur. se." si: se

LËLÇ oïl Sellae camelinae erant in alterutro cameli latere-Cum igitur Ammlkeis ex suc latere semper se ad puellam converteret, fiebat, utsella puellae inclinaret ad terram. cf. Zohairi Moall. v. 11: UWÎ j),uAscefndentes ex ima valle, in alterutrum latus inflexae sedent.«

V. 15. Ion. Lett. Cod. 1416 ProUA Ion.I714)

a: Pro J43! Lett- M. Hanc lectionem Ibn Nahas secutus est, sed nos-

tram etiam commemorat. M derivandum est ab M et significat: mel-llitus. In schol. cod. 1417 JIÊJi Ml. Utramque vocis Jimexplicationem Jones. in versione sua conjunxit. Vertit enim: mec remove me afructu tue, iterum itemmque cum voluptate percipiendo.« Ibn Nahas ita hanc vo-

cem explicat: a.) 61 Ml. Ceterum ad totam sen-tentiam cf. est locus pulcherrimus in cantico Salomonis c. VII v. 7. 8:» Procexî-tas tua similis est palmis, peetus tuum uvis. Dixi ego: Ascendere volo in ’ pal-mam ejusque ramas arripere. Pectus tuum sit mihi instar uvarum in viti et in-star malorum os tuum, quod suaves spirat odores. Cie. ep. II, t.ci uEgo te ab-fuisse tam diu a nobis dolui, quod cami fructu jucundissimae consuetudinisfi

40-V.e 14. Lett. Perperam. cf. De Sacy gramm. Ar. t. 1. p. 394. Pro

842:6, referente Zuz. legitur etiam laie)», quasi scriptnm esset Zuz. et Ibn

-35...Nahas commemorant lectionem et.) , a Verbe allé, infante!!! lic-tavit gravide. Ibn Nahas commemorat lectionem 0.5 6.9.2.5.Lett. non recto. cf. De Sacy gramm. Ar. t. 1. p. 296. In schol. cod.

1416 et 5. LÀ: cod. 1417. Cod. 1416.In cod. 1417. dosant voces 91ans oie L51 et Pro si»: cod. 1417.

Pro 0041. 1417. Prow cod. 1417. L36. Procm1. 1417. 9 à, Barior est usus particules conjunctivae 3.5 pro La). Ibn Na-

na. dicit: U» .3543, ,5." MU. 9,115 61°, Le) que Je n35,Le! 1,51. f. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 594., ubi noster locus aficrtur. Bonaest Zuzenii observatio de voce Scilicet voees , quae significations sua jamsunt femininae, partim poni passant ut nomina et tune curent nota femiqini, par-tim ut participia, adjecta nota feminini. Conferre juvabit de-hac re adnot. Gieua-harii ap. De Sacy l. e. p. 251. ,,On dit d’une femme et Ceux,-qui disent Jules, justifient. cette ,forme par la raison, que c’est la une qualifica-tion qui ne peut s’appliquer, qu’aux animaux femelles. Ceux au contraire qui.disent gala, fondent leur opinion sur l’analogie, et sur ce, que l’on ditavec la forme féminine etc. Ad vocem illustrandam, egregie valet locus

Haririi, cons. 2. ed. De Sacy p. 19. ,,Amtvi jaminde ab eo tempera, quo sublata a me sont amuletafl Ibi schol. haec habet:

i 5&1le oïl aussi! 9L1 a. 1.5.9, au wlU. par W ne: me... au." p. si 1.5:." 0K remMl olé, cf. Motenabb. ap. De Sacy, ehrestom. Ar. t.1. p. 541. De Sacy 1. c. t. 11. p. 116. De Gel natandum est, quad dicit Ibn Nahas

il): À Dl, M, 3.51 L91 60.11.5553De verba Æ cf. Caab. b. Zoheir v. 55., qui versus apud Lett. vitiosus est. Sensusversusnostri hic est: ,,Quomodo tu me jubes ut abeam, quum jam alias mulieres, tibisimiles quoad pulchritudinem, prae nimio mei amore, neglexerint pueras suas panifias."

o 4,, o 5V. 15. Lett. Lett. wjdl; cod. 1416. et Ion. wfnil, contra

à

V ’ « a)metrum. cf. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 54. Cod. 1415- 15.953 com"! meirum

-- 36 -- ii xPergit pacte. in extremo hujns mulieris amore in se deseribendo dicitque cum, cumfiliolum fleutem audisset, uno tantum latere ad cum se conVertisse, cum alterumlattis ad se eonversum manserit.d’0V. 16. I Lett. Lett. Voce aux: terminatur in cod. 141’6.fol. 9. Fol. ’10. deest in’hoc cod. de. 5 ejus idefectum supplet, cum textus cod.1417. Amendis gravissimis sit depravatus. De locutione methaphoricaquaedam bons. habet Lett. Arabes dicunt: sol versatur 140*931 e, e. inipsa ’meridie stat. Simili metapiiora dicunt dolai dorsum terras. ItaHomerus Évr”s’vpéa n’ira Gala’ooæç - Virgil Aen. 1., 110. ,,Dorsum immane mari

summo. cf. Oppian. de piscat. v. 60. Suid s.v. 1. Naïroç. Zuzenius dicitidem esse, ac Mil cf. De Sacy gramm. Arab. t. l. p. 212.

9’ et-. ’05, 0E4V. 17. Lett. «je Lett. Ion. ML.» Cod. 1416. Sedquamvis hemistichium posterius per totum carmen terminetur in Ô tamen L5 intine addi potest. Hoc versa et sequentibus posta narrat, quid dixerit am