Notes du mont Royal

Cette œuvre est hébergée sur « Notes du mont Royal » dans le cadre d’un

exposé gratuit sur la littérature.SOURCE DES IMAGES

Google Livres

www.notesdumontroyal.com 쐰

Î cachas c

AMBULKEISI MÔALLAKAH

CUM SCHOLHS ZUZENH

E

CODI’CIBUS PARISIENSIBUS

EDIDIT LATINE VERTIT ET ILLUSTRAVIT

ERN.GUIL HENGSTENBERŒ

B()NNWAErrrxs maoris

IN OFPlCINA TBORMANNIANAuncccxxrn.

PRAEFATIO.

P raefntionîs. loco quaedam dîcam de occasione, quae mihi erat, novae hujus car-ïninis Am’rulkeisianî editionis adornandae. Cum certamini litterario in Academia.Borussica Rhenana ab illustri Philosophorum ordîne inter alia argumenta etiamhoc proponeretur: ,,Amrulkeisi carmen Arabicum Moallakat appellatum ex codd.Parisiensibus cum scholiis Zuzenii grammatici secundum leges anis criticae, me-tricae et grammaticae illustreturfl statim mecum constitui, "in hoc labore experiri,quid in hie litteris valerem. Etenim cum ante bos tres armas in almam Rhena-nam delatue essem , staüm sub auspiciis Cl. Freytagii, praeceptorie pia sempermente colendi , linguae Arabicae addiscendae operam dedi, intelligens quippe sinefilins linguae cognitione me non interiue penetrare pesse in linguae Hebraicaeamatissimae naturam. Qum igitur, incumbens linguae ditissimae et difficillimaestudio multum temporis et operae ei consecrassem , putabam me fartasse in argu-menta ab illustri Philosophorum ordine proposito aliquid boni praestare passe, quam-vis bene scirem, vires mens non snflîcere ad carminîs editionem omnibus numerisabsolutam adornandam. Primum mihi describendum erat carmen cum scholiis- exapographo, quod irogatu Cl. Freytagii e cod. Parisiensi 1416 ofl’iciosissime etacCuratiesime confecerat Cl. Moellerus Gothanus, additis in margine variis lectio«nibuè e caeteris codd. Parisiensîbus. Deinde , cum scholia Zuzenîi vocalîbus nonfessent instructa, laboravi in vocalium signis imponendis, opere taedioso et molestasimulque confeci carminis et scholiorum versionem latinam, quae in scholiisl nonparum djfiïcultatis mihi cre’avit. Hoc- labore absoluto adhibita Joneçii et Lettiieditione diversitatem lectionis et interpretationis diligenter ex iis enotavi et exeorum lectionibus cum lectionibus Mssc. Pariss. comparatis textum quam emenda-tissimum facere studui. Deinde conquirere coepi, quidquid ad carminis et scholi-orum illustrationem aliquid mihi videretur conferre ; multum eo adjutus , quodjam priua tractaveram reliquats Moallakas aliaque Arabum carmina vetustissima. En

hie carminibus iterum perlectis et ex alîis, non pence cangessl ad illustrandum car-men nostrum satis apte , ita ut commenterius in moleta baud parvenu accrescent.Ultimo loco manum admovi prolegomenis scribendis.

Labori non defuit praemium , cum ex unanime illustrissimi Philosophorumordinis consensu, palma mihi data ait. Quum interim munificentia Regia navi Aca-demiae Rhenanae typi Arabici dati casent , hortatu Cl. Freytagii cogitavi de novacarminis editiane paranda. Quum veto tales libri redemptorem vix- inveniant etpropterea haec editia propriis sumtibus esset imprimenda , coactus sum brevitatiestudio multa amittere. Primo quidam scholie sine vocalibus exhibai, ne infinitumtypothetae inolestiam facerem. Deinde etiam ne liber nimis accreseeret, ’versioscholioruin latine omittenda erat, in commentario multe resecanda, allia in aliam.formam redigenda. Prolegomena non mutileta exhibui sed potins aucta, cum an-tea nancisci non potuissem preestantissimam Cl.De Sacy commentationem, insertamt.’L’ libri inscripti ,,Memoires etc. I

l Arabica [non sine magma difiicultatibus typis expresse surit, cum typotbetaÏscripturae Arabicae plane igname esset, ita ut ego maltas pet dies comme fuerimin officine chalcographica yersari, ad formas litterarum typothetae demonstrandas.Corrigendis mendie typographicis. plurimum operae impendi. Quod si quacdam re-manserint, id ignoscent, pute, viri talium rerum periti. Cum notae prius im-pressae sint quem textus, quibusdam in lacis mutata sententia aliam lectionem inadnotationibus probavi , aliam in textum recepi. Quod quamvis panais tantum inlacis facerim, tamen viras doctos rage, ut veniam mihi concedant huius inconstantiae.

Non terminare passum banc praefatianem meam, priusquam gratum meum ani-mum testificatus sum vira laudibus meis majori, praeceptori dilectissimo ,I Cl.Freytagio , cujus in me merita semper pio anima agnascam. Etenim a primameo in banc litterarum sedem adventu usque ad hune diem tam benignum se mihipraebuit, ut nunquam dignam tot tantisque meritis gratiam ci rependere passim.Etiam in hoc opere, quamvis multis ipse laboribus gravioribus obsessus , non gra-vatus est specimina impressa revidere et non tantum errata typagraphica, amepraetermissa , sed etiam plura minus bene eut accurete scripta corrigere.

Scripsi Bonnae d. XX Dec. MDCCCXXII.

PROLEGOMENAl

Inter .omnia à quotquot nabis supersunt, vetustae Arabiae monumenta, praecipuumcane , si non primant , locum obtinent, carmina septem, quae communi nomine v0-cantur Moallakat. Erent quidem Arabibus alla carmina antiquiora. Haec carminaenim scripta sunt intra quinquaginta armas et nativitate Muhammedis inferiara. cf.Reiskii prolan in Tharaph. p. XVII. el. De Sacy in libro: magasin encyclopédique3° année t. VI. p. 494 sqq. Sed carmina Arabum antiquiara erant brevissima [et pan-5ais constabant versiculis sine ulla arte compositis. cf. De Sacy, in libro ,,memoiresde l’académie des inscriptions et des belles lettresf’ t. L. p. 550 sqq. Pocock. spec.histor. Arabum p. J61 edit. pr lem ex ipse indole Moallakarum concludi potest carminalongiara ante ces non extitisse. Constant enim Moallakat partibus leviter junctis et quaesignlae fare singulum carmen eflicere possint. cf. De Sacy l. c. p. 555. Praetereaveto de Arabum poesi antiquissima paucissima nabis fragmenta supersunt. Nam siaccuralius inquiratur in vitam omnium poetarum, quorum carmina nabis exhibentur inHamasah, inveuietur nullum omnina earum natum esse diu ante Muhammedem eutante tempus , quo compositee, sunt septem Moallakae. Etiam carmins, quae Schulten-sius exhibuit in libro ,,monumenta vetustiara Arabiaeff multum subsistunt infra acta-tem a Schullensio illis tributam. cf. De Sacy l. c. p. 561. Sqq. Recentior vero Ara-hum poesîs nulle made cum bis carminibus comparanda. Nam cum populi moribus etconditiane externa etiam poesis in aliam formam mutata est. cf. Pocock. specim. histar.Arab. p. 164. sqq. edit. pr. Neque vero carminum harum praestantia in utroque orbe ig-nota mansit. Quantum auctoritatis in Oriente habuerînt, jam manifestum fit ex ingenticommentatarum humera, qui versati sunt in iis-explicandis et ex 00mm nominibus,de quibus infra dicetur. Apud nos vero praesertim recentioribus temporibus meritamsuam laudem sunt consecuta. Praeter prologue in singulorum carminum editianes,inter quos maxime eminet Reiskii prologus in Tharapham, eruditianis copia insignis,cf. debis carminibus in universum: cl. de Sacy l. c. p. 575.5qq. Pocock. specim. hist. Aral). .p.- 165. edit.pr. Herbelot. bibi. Orient. t. Il. p. 624. Jones. paca. Asiat. comment. app.

. . . . l

,--2-t.VI. p. 64. loues. essey on tbe poetry of the.esstern nations opp. t. x p. 541. librumgermaines scriptum: Œbaractcre ber varnebmften militer aller mutisme t. V1. p. 1. peg.5 - 98. A. Th. Hartmann. in prolegg. ad omnium Moallakarum versianem Germani-cem. Singularum Maallakarum editiopes commemoravit Menilius in prolegg. ad An-taram p. a. Recentissime Harethi Moallakah in Anglia edita est. Lebidi Moallakam cum,Zuzenii commentario cl. de Sacy adjecit editioni fabularum Bidpai. In carmineAmrui ben Kelthum strenue desudavit cl. Kosegartenius.

Cam vero etiam ego statuerim in uno carminum hornm praestanüssimornm pari-culum virium mearum facere, in prolegomenis hancingrcdiar viam ut, praemissa dis-quisitione de hornm cerminum nominibus , trenseam ad Amrnlkeisi vitaux enarran-dam et deinde breviter disseram de ejus carmine, quad tractandum mihi sumsi.

Namen harum carminum, in utroque orbe maxime frequentatnm, est Almoallaket.Ab omnibus une quasi are refertur haec carmina hoc nomine appellata esse, quia sus-pensa fuerint in templo Meccano , Caaba dicta. Ne Reiskia quidam, vira sagacissi-ma , in suspicionem venit hujus narrationis vernes, in quem mihi aimantins inquiren-dam puto, eam nihil veri habere probaturus.

Prima, quae accurrit, dubitatio haec est , quis fuerit, qui haec carmina suspen-derit. Sciliaet carminum harem auctores tempore fare sunt aequales, sed apud diver-ses Arabnm tribus florebant. Arabes eo tempore non unum agnoscebant regem.Quis igitur arbiter sedit? Reiskii opinio haec est. ,,Poetae conaertabant Okkathi re-citandis carminibus, quae carte quedam occasione incitante . eut ad insignem aliquemcasum composuerpnt et pronuntiaverant. Qui communem igitur applausum obtinebat,publieo simul suEragio licentiem obtinebat- carmen suum Meccae ad. Caabae fores aure-is litteris byssa inscriptum suspendere. Ipsi ergo poetae afiigebant, credo , multisante confinais saculis, quem scripta septem haec carmine tantum ex eorum numeroconservatrentur.u Sed haec sententia vix refutnnda. Quippe non tantum caret omnifundamenta historico sed etiam omni probah’litate. Si enim cuivis paetae jus eretpoeme suum foribus Caabee afligendi , queutas fuisse oportet ha’s Caabae fores! Sci-licet fartasse tata Caaba carminibus eret omets, ut nos conclavia instruimus tapetis!Quis hac credat? Potemnt quidam septem sapientum apophthegmata brevissima inscri-bi templo Delphico, ut referunt Pausanias et Plutarchus, sed omnino alla ratio obti-finet in carminibus , quorum quaedam plus centum versibus constant.

Malta magie vero huic opinioni obstat, quadiars scribendiillo tempore apud Arabesminime vulgaris ont. Nam incolee regionis Hedschas artem scribendi paullo enteMuhammedem acceperunt. cf. De Sscy in ,,memoir. etc. t. L p. 994. Multis vera

-3q-rationibus probari patest , artem scribendi vhlgatiorem factam esse Arabibus inde ab auna560. p. Chr. n. cf. DeSacyl. c. p. 506. 548. qui plureArabum ipsorum de hacre testimoniaeffort. Reich. inlibr. ,,9tepcrtarium f. bibi. ramagent. gifler. t. IX.p. 238. Pocock. spec. hist.Ar. p. 161. Eodem tempore vero componitae sunt fare omnes septem Moallakae. Quomado igitur credibile est, Arabes arte scribendi, quee vix innotuerat et minime exculta

- eret , ad hac fuisse usas , ut carmine longissima artificiase ’describerent? Sed si etiamconcedamns , patuisse fieri ut haec carmina afligerentur partis Canbae , sans mirandumest quomodo factum ait, ut talis hanor dantigerit tantumhorum septem carminum auc-toribus. Fuerunt enim et alii postas praestantissimi , qui auctoritate et celebritate oispares orant, imma fartasse praestabant. Ita Nabega, Mohalhel, Agschaeus aliique,celebratissimi sunt hujus temporis postas aequo tamen in hac collectione inveniuntur.

Sed etiam argumentis historiois potest impngnari earum opinio , qui haec carminain temple Meccano affixe fuisse statuant Et quidam maxime hua facit nota exaratain prima cod. Gothani pagina, quem exhibuit Koaegartenius a’d Amru ben Kelthump. 66. Adscribam latine. ,,In notis ad librum Elmogni , quas scripsit Essajuthi, anato-re Moawije, ben ahi safijan, traduntur haec: Maellakae Amrni ben Kelthum et Elharethiben hillesa surit e rebus, de quibus gloriantur Arabes, fueruntqne suspensae in Caaba petaliquad tempus. Dicit autem Ibnalanberih: Hamac! erawije fait is, qui collegit septemcarmina longe, quad prodit Abdelkader cl fakehi in explicatione Moallakarum. Di-citque el chafadschi in libri Durret el ghawass articula Hamed erawije , hune fuissecum, qui collegit septem Moallahs; Dictae autem sunt Moallakae l. e. suspensae,quia, quotiescunque recitabant carmen in cornus cousessibus dicebant seniares: sus-pendite id; ut significarent hoc esse ex iis, qnae juvaret servare., Quod vero dixe-runt, nempe ea suspense fuisse in Kaaba, hac fundamento caret, aient tradit Ebnennachas. Traditque Elfekehi, sententiam Ebnelanbarii fuisse hane: Vanum est quadnarranmt homines , nempe septem carmina longe suspense fuisse in Cuba.n

In Casirii bibliotheca Escurial t. I. p. 71. describitur codex , quo continenturopen se: poetarum, videlicet Alkamae, Amrulkeisi, Nabegee, ,Antarae, Tharaphae,Zoheiri. Haec poemata collegit Asmeeus Abuzaid Abdelmalek , antiquitatum Arabica-mm scriptor paritissimus , secundo Hedschrae seculo clarus. Seriore igitur temparevidentnr Moallakat in unum corpus redactae esse. In recentioribus enim sem-per eaujunctae reperiuntur. cf. Kosegerten. ad Amr. b. Kelth. p. 1V.

ln libro Naharvalensis, historia Meccae et Casbae , entet integrum caput, quad »cont’inet histariam rerum in Caaba suspensarum. Sed de Mcellskis nec verbaux nec

vertigium. cf. Raisin. pral. ad Titus-«p. XVI. -

Superest ut meam proferam sententiam. Mini videtur haec septem carminumcollectio instituta a quodam Gremmatica, qui collectioni suae hoc impasuit nomen,quo carminum praestantiam designaret. Mihi enim idem significare videtur hoc no-men , ac si Graece carmina praestantissima appelles Kupjlm. Quo tempore vero haec

collectio facta sit, non accurrate potest definiri. ’Secundum horum carminum nomen est Almadsahabat et communie omnium sen- .

tentiaifert ea fuisse scripta aureis litteris in prqtiasissima’ sindone. cf. Reisk. l. c. p.XVI. ;4 sed neque huic sententiae possum accedereu Ante Muhammeden; enim etetiam Muhammedis tempera ars’scribendi non multum culte eratapud Arabes. Con-ferenda sunt de hac re, quae ex glossa codicis dedit De Sacy, memoir. etc. t. L.,p.535. ,,Ie me mis , disoit Zeid fils de Thabet , a la recherche des fragments de l’Alco-ran, en le recueillant des coeurs des hommes , des morceaux, des épaules, descôtes,des feuilles de palmier et des pierres plates. Les coeurs des hommes , c’ est a dire,ceux qui savoient 1’ Alcoran par coeur; rika morceaux) c’ est le pluriel de nikat,qui signifie un fragment de cuir ou de parchemin; actaf (épaules) est le pluriel de titi:il faut entendre par là l’as de l’épaule, qui a une surface plate , comme une planche;osob est le pluriel de asb , qui signifie le feuille du palmier: l’une des deux extrémi-tés de cette feuille offre une surface plate; likhaf est le pluriel de likhfa, dont la sig«nification: est une pierre large et blanche. Ils se servoient de tout cela pour écrire.dessus, parce que le papier n’ existoit point à cette t’aquue.fl Abulfaradsch Moham-

med. ben Isbak VVarreck ap. De Sacy l. c. p. 436:ff les Arabes ecrivoient sur desomoplates de chameaux, sur des pierres minqes et blanches, ou sur des feuilles de,palmier.u cf. de hac re De Sacy’l. c. p. 507. sqq. Pocock. specim. histor. Arab. p.167. Abulfeda annal. Moslem. t. I. p. 75. Vite Mohamm. ed. Gagnier p. 52. Quis-nam si haec legsrit, cogitaverit de byssa et sindoneet de litteris aura pictis ? Cura

I mina illa patins videntur tempore antique memoriae esse mandata et ita propisigamÏunde etiam explicandae maguae codd. varietates. cf. De Sacy, in ,,notices et ex-traitsu t. IV. p. 211. Mihi inditum videtur his carminibus hoc nomen ad indicandam,corum praestantiam. Fortssse comparandum Hebraeorum 031223. Ita etiam apudGraecos carmen, quad prae se fert Pythagarae nomen, inscriptum est 359150501. En...

Tertium nomen est: septem longe. Hac Spectat ad carminum genus inditumque.illis, quia eo tempore, qu0.compositae sunt Moallakae , noudum vulgaria erant car-mina longiora. cf. De Sacy ,,memoires etcff t. L. p. 375 Reisk. prolog. ad Thar. p.1XVIL- loues. poes. Asiat. comm., opp. t. Vl. p. 27. Casir. bibl.kEscurial. t. I. p. 71-,Pocock. spec. hist. Arab. ad. nov. p. 166. Hic praemissis de Moallakis in universum,.jam transeundum ad paetam nostrum.

-5..Nomen pactes nastri apud Arabes satis est frequens. Ita commemoratur apudPocockium, specim. Hist. Arab. p. 69iAmrulkeis quintes rex Hirensium, in eadem.pagina alias Amrulkeis, nones rex Hirensium et p. 7o Amrulkeis, deeimus quintusrex Hirensium. De etymologia nominis vide notant marginalem, quae excipit Zuzeniipraefationem. Praeter hoc nomen plura. orant, poetae cagnamina, quorum tria com-memorentur in libro Kitab el aghani. Primum est E495 fil cognomen quad.Spectat ad mores, et significat patrem liberalitatis i. e. liberalissimum. Eodempertinera videtur cognomen Dsehandah, commemoratum in net. margin. cad 1416,.quad signifient arceaux fertilem. Cl. de Sacy l. c. p. 410 dicit, haeverempoetae no-men esse, Sed.mihi in hac re vir summus videtur errera. quiud coguomen est.Mi au: 1er. Reisk. ad Thar. p. XXV. Herbelat. un. Orient. s. v. Amrulkeis)rex pianote. Deinde cqommemoratur etiam cognomen (a: exulceratus..Duo posteriora’cognomina lucem accipient ex vite Amrulkeisi. V ’

Jam vero (licendum de origine ac vite poetae; sed priusquam ipsam enarrationemaggrediamur, .aliquid dieendum de. fontibus, ex quibus sit haurienda. Maxima, mihiusai fuit, particule e libro Kimb al aghani, quem e cod. Gothano descriptam solita.benignitate mecum communieavit cl. Freytag. Continentur hoc opere vitae poetarutnillustrium , cum fragmentis ex earum operibus. cf. De Sacy in ,,memoires etc. t. L.p. 354. id. infi Chrestomath. Arab. t. Il. p. 50. id. ad Lebid. Moall. p. 111. Casir..bibi. Escur. t. I. p. 347. Herbelot. bibl. Orient. s. v. Agani. Abulfeda ann. Moslem.tan. p- 495. Koseg. ad Amru. b. Kelth. po V. Ebn Chaluwija, in commentaria adEbn Doreidi poemation enarrat vitain et fate extrema Anirulkeisi. cf. Poematipn EbnDoreidi cum,Schol. Arab. ed. Agg. Haitsma p. sa. sqq. item p. 189 sqq. Haec anar-rnatianlem scoutes est cl.. De Sacy in vite Amrulkeisi, exhibita in ,,memoir. etc. t. L.p. 408 sqq. In-exaerptis ex Abulfeda, quae cl. de Sacy adjecit novae edit. specim hist.Arab. Pocock. p. 445 sqq. esstat narratio de regibus Kenditarum e libro qui Kamil di-citur. De iisdem loquitur Pocock. l.’cp. 80-87. Praeterea cf. Schultens. manant.antiq. hist.*Arab. p. 141 sqq. et tub. X11. Herbelat biblioth. Orient. cum supplementisReiskii in f. t. 1V. De Rossi dizi0nario etc. p. 37 sqq.. .Reisk. ad Thar. p. XXVEam vero sequar rationem, et narrationem in libroKitab al aghani, quae langilor estquem .ceterorum, rescissis superfluis pro fundamenta subjiciam, ceteros vero nonlaudem , niai aut adjiciant aliquid iis, quae in illo libro laguntur, auteure iispugnent-l Patrem poetae nostri constanter omnes vacant Hadschrum, regem. Asaditarum

filium Alliarethi, tertii régis Cenditarum. Primes enim Cenditarum tex fueratHçdsehr, cuienditum a dicterio uxoris nomen Akelolmarar. cf. Pocock. in spcim.p: 80. n Abulfeda in. append. spec. p. 443. Ante hune regem. secundumlAbulfedanj

-5...4Cenditae ’erant (Spec. hist. ’Ar. p.’ 519 edit. suffi, L593." 3515 39.140rege destituti ne devorsbat potentior infirmierem. Hodschr rez fœtus, res eorumbene constituît, imperium optime administravit sicque agere perstitit neque admortem. Eum secutus est Amru, coguomîne Maksur. Qui cum Inox-tune esset, adregnum pervenit Alhareth et strenue valideqne imperium gessit. A Kobado , Per-satum rege, invitatus Zendicorum dogmata aecepit et donatus est a Kobado tata.ditione Mondari, filii Maalfemaae, regis Hirae, qui ei, idem petenti, morem nongesserat. Mortuo Kobado vero ejus filins Anuschirvan, Zendicorurn religioni inimi-eus, Mondarum in regnum restituit. Harethum fiLgientem Mondarus persecutuscum equitibus Thaglebitarum , cepit ejus opes et quadrag’inta octo filiorum Akelol-’morar eosque ad unum omnes interfecit in regîone Merinitarum. Carmen Am-rulkeisi de hac re entat ap. Pocock. p. 444. Harethus veto fuga se u contulit inregionem Kalbitarnm, ubi manebat usque ad mortem, de que. opiniones sunt diverses.Kalbitae dînant, se eum interfecisse. Conditae vero cum, cum in venationeprosequeretur aprum, quisse se nullum prius cibum sumturum quem comedinssetde hujus apri carne. Mortuum igitur esse inedia, cum aprum assequi non posset.Alii dicunt cum morte sua obiisse. Alhareth filios sucs reges imposuerat diversisArabum tribubus. Ita filium suum Scharhabilum regem imposuerat Kelabitis , pos-teris Wajeli, Meaadi Karbum Kais Gailani posteris, Hodschrum vero , patrempoetae nostrî, Asaditis.

Matreuipoetae nostri auctorlibri Kitsb. al aghanivocat Fathimnm, filiam Rabiae benAlhareth, sororem Kolaibi et Mohalheli. Dicit vero non omnes in eo consentira, quad Am-rulkeis ex hac matre nains fuerit. Natns estAmrulkeisinregione Assditaru’m. Cum vero adadultiorem aetatem pervenisset, vitae solutiori et voluptstibns itasededit, ntpatereumabdicaret. Versabatur igitur diversis in lacis , modo apud Thajîm, mode apudBekritas et si inveniebat lacum, aut hortum, eut locum venationi spam), ibi subsistebetet sociis suis dopes parabat quovis die. A venatione revenus cum sociis suis epulabeturet potabat et delectabatur fidicinarum cantu. Hoc facere solebat asque dum deficeretaqua stagni. Tune in aliam regionem profectus , esndem sequebatur vitae rationem.

Interea veto Hodschr, invisus fœtus Asaditis, armis eos aggressus est eosquein potestatem suam redegît. Quos cum durissime tractasset, illi cum subito adortiinterfecerunt. Quum rem copiosius narrat auctor noster et afi’ert diverses de ejusinerte narrationes, quae cum ad rem nostram nihil fadant , non adscribam. Ain-prulkeis, cum haec fierent, absens erat cumque nuntius certiorem cum factumde iis, quae aociderant ad eum veniret, sedebat cum compotatore ad vînnm,occupatus lusu calculorum. Cumque nuntius diceret: interfectus est Hochet";-

animaux non advertit eius verbis socioque cessante dixit, perge; quod illo fecit na-que dam lusus ad fiuem perductus esset. Tune demum interrogavit nuntium depatte et audita ejus narratione dixit: interdietum sit mihi viuum et interdieta alea,usquedum ultus fuero patris sanguinem et interfecero centum vires Asaditarum.

Deinde profeetus est ad Bekritas et Thaglebitas , qui ei auxilium petontî inAsaditas hoc annuerunt. Que re perterriti Asaditae, se eontulerunt ad Kennnitas,genere sibi conjunctoa. Sed cum audirent’ Amrulkeisum jam advenire, noctu pro-feeti saut. Amrulkeia , ces adhuc ibi eommorari ratus et jam panama ad. pugnam,sed a Keumîtis edoctua ces jam esse profectos, proseeutus est eos ; cumque diesilluceseeret, Amrulkeis oonspieiebat vestigia recentia. fugientium, eosque asseeutus esteirea meridiem, cum equi jam prae lassitudine et siti deficerent; Asaditae veroconsederant ad aquam. Ille, pugna cum iis commissa, multos interfecit multos-que vulueravit. Tandem nox ces pugnantes diremit et Asaditae terga dedere.

Die sequeuti Bekritae et Thaglebitae, eo petente ab iis, ut persequerentur Ana-dites , nolebant id faeere, cum jam satis patrem ultum esse dieentes; neque ejuspreeibus adigi poterant, ad sententiam mutandam. Thaglebitis igitur et Bekritiscum deserentibus, coactus est in fugam se convertere et statim profeetus est inIemamam. Ibi auxilium expetebat a pluribus; sed cum slii reuuerent, alii diu-tins eunetarentur, tandem cum turbaie tribubus Iemanicis collecta profectus est comtra Asaditas eosque proelio adortus fudit. Hac re audits, Mondarus se convertitad quaereudum Amrulkeisum; Amrulkeis tune temporis versabatur apud Hamirum,qui metu Mondari se ab eo separavit. Convertit se igitur ad Harethum ben He-seham. Secum ducebat vero quinqua loricas amples, pretiosas, quas possidebantfilii Akelolmorar et quae haereditate rez aceeperat a rage. Permanebat igîturapud Harethum, cum aliis quibusdam e posteris Ahelolmorar, neque dam mittcretMandarin centum viros, qui Haretho bellum minitarent, nisi traditurus esset poe.taros Akelolmorar, quod ille etiam fecit. Amrulkeis vero efugit et cum eo Jasidben Moawijai ben- Alhareth ben Kotaiba et Hend filia Ammlkeisi. Ducebat etiamsecum loricas et arma et eaeteras opes suas pervenîtque ad Scadum ben Aldobab.Hujus Soadi mater compressa erat ab Amrulkeisi patre Hodsehro. Deinde Verasans gravidam, hujus roi nescius, in uxorem duxerat Dobab iliaque pepererat Sea-dum- Pont aliquod tempus ab ce diseessit transiitque ad virum quemdam in di-tione Thajitarum, oui nomen ont Almoglah ben Teimed. Cam apud hune virumcommoraretur et eamelos sibî eomparasset, viri quidam e Dseheidilitis bos ci ca-melon abstulerunt. Erant ei vero jumeau fronda et mata in vicinia teutoriorum,ut, si aliquîd inopinati accident, pomper esset ad fugam pentus. His jumentis

o

- -conscensis, nviri quidam fures illos’persecuti saut; sed nihil receperunf. Ab illo seconvertit ad Amirum ben DsehuweinM Sed cum suspiceret hunes virum esse par-’fidum et males sibi parure. insidias, profectus est ad virum e Thaglebitis, cui no-men erat Haretb ben Marrah, ejusque, auxilium imploravit. Ab hoc profeetus estad viruin quemdam e Fesaritis, cui nomen erat Amru ben Dschabir ben Masia.Qui quidem .cum ipse imper esset ad cum tuendum, consilium ei dedit, ut se con-ferret ad virum quemdam generasissimum, Samuelem, Adiae filium, Indaeum,quad cum Amrulkeis ratum haberet, Fesarita cum comitatus est. vPerrexit igiturad arcem mimitam Samuelis, qui eum houorificeutissime excepit domiciliumquepraebuit. Deinde petiit a Samuele, ut daret sibi limeras. ad Harethum ebn AbiSehamri Gasanitam, cuius commendatione uti volebat apud Caesarem Graecorum’enmque ragavit, ut secum mitteret virum egregiae fiduciae, cui traditurus sit mu-lierem, loricas et opes. Deinde profectus est ad Caesarem, qui cum benevoleexcepit eique habitatianem dedit. Cum vero imperator .Graecorum collegissetexercituni satis numerosum, in regnum eum restituturus, vir quidam Asadita, cu-jus fratrem interfecerat Arnrulkeis, nomine Themah , qui tune temporis carat inanis Caesaris, eriminationibus suis tantam movit Caesari in Amrulkeisum suspicio-nefn, ut decerneret dola male cum interficere. Misit ei igitur vestem venenatamhis cum verbis: nEgo tibi mitto vestem meam, qua fui indutus, te houoraturus;quem cum aceeperis indue..« Quod cum ille feeisset, mon, veneno in corpus penc-trante, tormentis vehementibus affectas exspiravit. Propter hoc mortis genus cog-nomen ei datum C ,6, jam supra commemoratum. Mortuus est in ditioneGraecOrum, in urbe cui nomen Ancyrae, et sepultus in monte huic urbi vicino,in vicinia sepulchri reginae cujusdam.

. Hac marte oceidisse Amrulkeisum plurimi constanter tradunt. Sed Abuïfedain appendice ad Pocock. spec. hist. Arab. p. 446. dicit, ex versiouei cl. De Sacy:nDieitur etiam Amrulkeisum a rege Graecorum veste venenata esse sublatum, sedüeqnidem pute fabulam hac esse.« Sed cum res jam pet se satis sit.verisimilis egonon subscribo Abulfedae judicio, quad etiam rejicit cl. de Sacy l. c. p. 410.

r Reiskius in prologo ad Thar. p. XXIII, disserens de tempore quo couscriptaait Amrulkeisi Moallakah haec habet: nSublatus est veneno Ammlkeis ab Hers-clio, quad ejus gynaeceum corrumpere tentarit. Requiritur sane ut amatorem comeipiamus non frigidum, non canum, non edentulum, licet bene norim illum jave-nem non obiisse.« Ex que fonte haec hauserit Reiskius, neseio. Omnes quidem,quae ego inspexi, auctores de hac re tacent.

Jam dicenduxn aliquid de tempore que vixerit Amrulkeis, et que eamposuerit

--9----carmen nostrum. Et. quidem omnes eonsentiunt Amrulkeisum fuisse Muhammedisaequalem et hac patest certis testimoniîs comprobari. Primum utamur loco exKitab al aghani in vite Lebidi p. 121 cd. De Sacy. Ibi loquitur Lebid de Am-rulkeiso tanquam mortuo. Lebid veto, ut probavit Beiskius in prolegg. ad. Thar.p. .XXX. vixit aunas 157, usque ad Hedschrae a. 41. cf. De Sacy in nmemoiresetc. t.Lp. 403 sqq.: Habemus igitur extremum terminum vitae Amrulkeisi. Sed etiamadsunt alia testimonia. Harethus, avus Amrulkeisi erat aequalis Kobado, Persarumregi. Kobadus vero, si sequaris Richterum, in libro: «æerfucb film bic Strfacibenunb ëafianibem Lipsiae 1804. regnavit aunas quadraginta, ab arma post Chr. n. 491-531, qui annus est annus 91 ante Hedschram. cf. Ideleri’commentationem »lleberbic Œergleiwung ber Mubammebanifàen une Qbrifilicben seitrecbnunga inserlam. fasci-cule 5 vol. IV. libri qui inscriptus est. nQie gunbgrubm me brigué» p. 999 sqq.

Harethus- vero, mortuo Kabado, adhuc superstes erat et pulsas est ab ejusfilio Cosroe Anuschirwan, qui regnavit armas quadraginta acta ab a 55-579, quiaunas est annus ante Hedschram 45. Muhammedes vero natus est auna p. Chr.n. 571, ante Hedschram 51. cf. De Sacy in memoires etc. t. XLVIlI. p. 599.Statuendum igitur Amrulkeisum natum esse fera eodem tempera, quo nains estMuhammedes, sen non malta post. Nam avus Amrulkeisi vivebat quidem adhuc,cum Anuschirwan ad regnum perveniret; sed jam erat senex et videtur non maltapost obiisse. Hodschr vero, Amrulkeisi pater, occissus est priusquam ad senectu-tem perveniret. Verosimile veto mihi videtur, Amrulkeisum eodem fere temporeobiisse, quo obiit Muhammedes. Muhammedes enim obiit auna p. Ch. n. 551,Hedschrae 9, aunas natus sexaginta. Etiam Amnilkeisus exstinctus esse videturnon juvenis, ut elucet ex ejus historia. Neque vero senex exstinctus esse videtur.Nain erat adhuc paratus et expeditus ad bellum et quietis impatiens.

Eadem fera modo de Amrulkeisi aetate jam statuit Reiskius in pro]. ad Thar.q. XXV, sed nulle addito argumenta satis probabili. De ordine chronologico vero,in quem disponendi siut Moallakarum auctores , sic judicat p; XIX. nDeberent.itaque, si in açdinem chronologieum essent dispanendi, sic instrui, ut Tharaphagregem duceret, mm par sequeretur Amru et Haretz; post alterum 212’762: succe-deret Antara et Zoheir: Kélnç veniret tandem Amrulkeis: oùpa’qroç denique Lebid

agmen clauderet cf. fragmentum e libro inseripto: »humanîorum litterarum gem-mae et poetarum. thesaurusa apud Casir. Biblioth. Escur. t. I. p. 91.

Tempus quo carmen nostrum eomposuerit poeta, ex ejus historia eliciendumet mihi sane vero simillimum videtur eum’ hoc carmen composuisse, cum patre ad-lmc superstite, voluptatibus et amoribus se daret, reram seriarum parum curiosus.

a

Optima enim cum iis, quae in vita Amrulkeisi narrantur, conveniuut in carminenostro v 8 sqq. ubi describit posta suas amores totumque carmen spirat juveni-lem quemdam ardorem , quem postea Amrulkeis, durissimis vexatus casibus , vixridetur potuisse servare.

Antequam disseram de Moallakab Amrulkeisi, quaadam dicenda de Amrulkeisi’ carminibus in universum et afferenda sunt Arabum de iis judicia. Ji enim sans

falsam mihi sequi videntur rationem, qui, si judicia ferunt de alioruni popularumpaetis, ingenio et moribus omnino a nabis diversorum, omnia ad nostram nor-,matu exigunt nihilque pulchrum perfectumque patent, niai quad eumlnostra cogi-tandi et sentiendi ratione convenit. Praeter carmen nostrum plurima carminaeomposuit Amrulkeis. Horum carminum collectio exstat in cod. Leydensi. n. 1665(1901.) cf. Reisk. prolog. ad Thar. p. XXVI, additamenta ad bibl. Orient. Herbe-

’ lotii t. 1V. p. 709. De Rossi dizionl p. 59 Ex hoc codiee quaedam carmina sua-’vissima exhibuit Reiskius in net. ad Thar. p. 59. 65. 67. 7a. 77. 84. 89. 105. 110.. quosdam Amrulkeisi versus protulit Willmet. ad Ant. p. 15g. 141. 14a. Schultens.

ad Hamas. p. 569. Reiskius dicit: »Multa non tenet illa editio (cod. Leydensis)quae apud alios legi citata. Forte plenior est codex, qui fait olim Erpenii, nuncest bibliothecae Cantabrigiensis.» Plurima Amrulkeisi carmina leguntur in libroAbulfaradschii, Kitab a1 aghani dicta, de que supra diximus. Quaedam longioraAmrulkeisi Carmina sunt apud Abulfedam , in cale. ad. nov. spec. hist. Arab. Poc.p. 445. sqq.

Afi’eram nunc quaedam Arabum de Amrulkeiso judicia et prima loco panamjudicium Lebidi, poetae celeberrimi, quad legitur in vita Lebidi , ab Abulfarad-sehio conseripta p. 121 edit. De Sacy, cujus verbis utar. «Lebid passoit unjour dans la ville de Koufa, près d’un lieu où étoient rassemblés les BénouNahas. Il portait un bâton, sur lequel il s’appuyait. Ils envoyèrent quelqu’un lui de-mander quel étoit le plus excellent des poëtes Arabes. Lebid répondit, que c’étaitle roi errant couvert d’ulcères. Ils lui firent demander de nouveau, de qui il enten-

Ù doit parler; a quoi il répandit, qu’il vouloit dire Amrialkaïs. Prié par un nou-Veau message de dire, que] étoit le meilleur poëte’après Amrialkaïs, il répondit,que c’était le jeune homme de la famille de Bekr, qui avoit été tué. Il fallut en-core , qu’il leur expliquât, qu’il entendait parler de Tharafa. Enfin interrogeà quel poële il donnoit le troisième rang, c’est répondit il, à. 14101111110: (Il!i P0113

un baton.« Egregium une testimonium! Lebid se’ipsum inferiarem pronunciatAmrulkeiso, quem-prias, cum frequenti illo satiraMuhammedem impotent, calame

et lingua impugnaverat. Apponam nunc verbe e libro inseripton human. litter.garum. etc. Auctore Abubekr’ ben Abdelmalek Almecri ex versione quem exhibetCasir. bibl. Escur. t. I. p; 91. Enarrata progressa artis poeticae apud Arabes etenumeratis paetis eorum praestantissimis ita pergitza laHorum .praestantissimus ju-diee Ferzadako est Amrulkeis. Alii Zohairum dicunt, alii Nabegam, alii Amruumben Kelthum. Academia Basrensis principium tribuit Amrulkeiso, Kuphansis Ag-schaea, papulus Hedsehasi Zohairo et Nabegae. Amrulkeis ceteros poetica landepraestat si equum adseendit, Zohairus si carmina amatoria fundit, Alnabega simoralia, Alagsehaeus si lacta, Antara si acria et satirica, Dschariri, si vehemeu-tes iras exercent: Ultimo loco apponam judicium, non dia post ejus morlem abArabibus latum, ut refert Mobarred in Kamel. p. 57, quad exhibait Beisk. in pro].ad Thar. p. XXIV’: «Omar aliquando rogabat, quis Arabum esset liberalissimus.Respondetur Hatem. Porra quis Hoznrcxairarob. Respondetar Amrulkeis. Tan-dem quis gladias eoram panetrantissimus. Respond. Samsamah.« ’

Sed jam ad carmen nostrum. transeamus. Qnamvis difi’erat ordo, quo septemMoallakat in diversis codicibus collocantur et quamvis, ex Reiskii sententia, Am-ralkeis aetate minor sit omnibus Moallakarum auctoribus, excepta Lebido, tamen inomnibus libris mssc. Amrulkeis gregem ducit, cujus rei causa fartasse haec est,quad hajus collectonis auetores poetae nostro, tanquam omnium praestantissimo,primum loeum dare volebant. cf. de ordine, quo septem haec carmina in codd.eollocantur, Menil. in prolegg. ad Antar p. sa sqq. Beisk. prolag. ad Thar. p.XXIII. Pocock. spec. hist. Arab. p. 365. De Saey in« notices et extraits etc. t.

1V p. 509-517. . o .Est hoc carmen ex eo genere, quad Arabes vacant Kazida. Hac poematum ge-nus praecipue Arabibas excaltum est. Primas eo usas est Mahalhel. cf. Pocock spec.hist. Arab. p. 161. Praeter septem Moallakarum auctores vero, feliciter in eo ver-sati sunt Tograi, Caab ben Zohair, Abilola, aliique multi. Intra nullius argumen-ti fines hoc genus restrictum est, sed val praecepta, vel querimoniam , val. lauda-tionem, vel delicias ac lasas, val vituperationem patest complecti. Hujus generispoemata debent esse modicae magnitadinis. Rare supra centum versus progredi-untur et consistant infra viginti. Quod ad formam attinet, versus constat duobusbernistichiis et est potins pro distieha habendus, quem pro yersu simplici. Haecdistieha omnino paria saut, niai quad posterius rhythmum finalem habere debeat,qui semper idem manet inde a carminis initia asque ad fluent. In primo tantumversa prias hexnistiehium saepissime terminatur eodem rhythmi axitu, qui obtinet par.totum earmen.cf.dehoc versuumgenere loues. poes. Asiat. cemmeatarii opp. t. V! p.

v.12 ----.60 sqq. De Secy in nnotices et extraits etc. t. 1V p. 515. idem in memoires etc.t. L p. 551. Menil. prolegg.. ad Antaram. p. 21. In nostro carmine rhythmus illofinalis, qui a Gremmaticis vocatur est Lam cum Kesra.

Metrum carminis est vulgetissimum et idem, quad est in Moallakah Thera-phae et Zohairi. Est ex genere, quad vacatur ,5." sive longum. De quo cf.Ionesium in poes. Asiat. comm. p. a7. sqq. Constat hoc metri genus ex becchio etprimo epitrito quater repetito, sed in quarte et octave sede recipere potest dijam-bum ut:

. vInterdum vero in lacis imperibus admittit pro bechia amphibrachyn, inquarto dijambum, ut:v-VIv----’V.-v v-v- Vv-le--- V-V v-v...Dolce quad nancisci non potuerim Jo. Clerici prosodiam Arabicam, qui accu-retins rem trectat, quem Jonesius.

Carminis argumentum, quad nunc exponam, jam prias, exhibuerunt Ionesiusin edd. .Moallakarum opp. t. X et in comment. poes. Asiat. opp. t. V1. p; 56.sqq. Reisk. in prolog.ed Thar. p. XXIV. DeSacy,in»memoires etc.t. L.p. 41°.

Duobus emicis comitetas pacte consistit in loco nunc .deserto, ubi quondnmhebitaveret amata, ajusquedeflet memoriam. Sociis cum adhortantibus, ne con-fieietur tristitia nimia; sed strenuum se praebeet, respondet nullam sibi relictumdoloris remedium praeter lacrymas, quamvis bene sciat, lacrymis nihil profici.Deinde dieit, non prima vice se confiai dolora ab amicee discessum , commemo-retque amorce suas priores. Pristini temporis recordetione abreptus , jam laeüusexspatiatur, tpingit dies suevissimos, quos cum paellis formosissimis transegit,describit emaris delicias, quae ab illis percapit et colloquia amatoria cum illis ha-bite. Deinde gloriatur amore virginie cujusdam nobilissimae et pulcherrimae,quem noctu visitaverit cum summo vitae periculo. Dicit hanc paellam, post-quam induisset vestem dormitoriam, ut nullam saspicionem moveret propinquis,enxie eam custodientibus, secum abiisse in locum a tentoriis remotum et amorisacrum, ubi gustaverit amoris fractum. Deinde versatur in describenda paellaeilius pulchritudine, quem vividissimis pingit eoloribus et in hac descriptiunepulcherrimis utitur eomparetionibus. Gloriatur constantia sua in hujus 111161an

amore, qui nihil curaverit amici severi manita. " i

. a--a .-Hueusque omnia de amore. Jam vero subito transit ad alie. Gloriatur ni-mirum, quad intrepide et strenue pertulerit terrores noctis fanestissimae, qui nullinon enimam permoverint. Se ipsum laudat, quad sacpissime officie sua praestite-rit populo et quad trajecerit deserta tristie feria plana, in quibus femem maxi-mem perpessus sit. Deinde transit ad equum saura praestentissimum laudandumdescribitque venationem et epules post eam patates. Tandemlclaadit carmenpuleherrima imbris descriptione.

Restat, ut aliquid dicem de carminis dictione et indole. Primum exhibebo verbe Reis-kii in prolog. ad Ther. p. XXIV,.viri cujus auctoritas in his litteris sana plurimumvalet: « Prima vulgari ordine Moallakah est Amrulkeisi Kanditaa, merem spiransVenerem et juvenilis petulantiae gloriam. Ante hos quinqua aunas, cum ex cod.cl. Seewisch Dresdae mihi descripsissem, licet vix unem et alterem shinc illincleciniem intelligerem, ce temen , quae intelligebam, adeo me capiebant, ut mag-nifice de Arabum poesi sentira inciperem et totum unies cuperem intelligere. Inuniverso vetustae poeseos Arabicae apperatu, qui in manas mihi venit et coulas, nul;-lum nunc occurrit carmen, quad illibafo selectae dictianis calta, verborum sueviac limpido , fontis instar, decursu , eHectuum mallitie, comperationum argutiis,venustate et vivo colore, Amrelkeisienum hoc superet. Mihi carte in caetera gregemm superbire vidatar et radiera, quem si fastuosus pava explicite ceuda oppositesoli nvpoocpleyfi lunaire «tapoir êmôsixwmat.» Haec Reiskii verbe mea facio, quae-dam edditurus. Mihi, ad bene judicendum de hoc carmine, maxime consideraudevidetur nerratio Abulfaradschii de vite Amrulkeisi ante patris mortem, quem supraexhibai. Nem hoc carmen lucem accipit ex ejus vite et invicem ejus vite illustrathoc carmen. Vitem tune temporis agebat lectem, voluptatibus et amoribus pleuam--etiam carmen nostrum plenum est lactis imagmibus et magna ains pars versetur inamoribus describendis. Pacte nullam certam domicilium habebat, sed ex ana locoin alium profieiscebatur --. in nostro carmine gloriatar, quad saepe iter facerit pardeserta, leudetque equi sui praestantiem. Narratur apud Abulfaradschium poetemfuisse venatiouis ementissimum et a venatione redacem, epulas largissimes paressesociis - in nostro carmine est palcherrime venetionis descriptio neque desunt epulae,e feraram praede paratae. Ut breviter dicam, singule fare singalis respondeat.

Jonesius hoc carmen comparut, cum carmine Selomonis et inest haie eomperationi. aliquid veri. Eadem in illo suavitas, eadem mollities, eedem venustas. Dicit porroJones.

in poes Asiet. comm. p. :176 velde eongruos esse cum Amrulkeisi Moallakeh versus quos-

...4...dem ematorios , qui femntar Odini et coutinentur in libro Haawamaal, a Resanioedito, Henuiee 1665; quem librum ego nancisci non potui.

Ut conspiciatar, quels ait discrimen inter poesin Amralkeisi et ceteras Moallakasapponam brave quidam sed acatum et grave judicium Jonesii. «Amrulkeisi poema molleest, lectum, splendidum, elegens, verium, venustam ; Tharaphae eudax, incitetumexsultaus, quademvtamen hilaritate perspersum; Zohairi acatum , severnm, castam,praeceptismorslibus acsententiis plenum gravissimis ; Lebidileve, ematarium, nitidum,delicetum; Antaree carmen eletum est, minax, vibrens, magnificum, cum qua-dem etiem descriptionum atque imaginam pulchritudine; Amrui, Vehemens ex-celsum et gloriosum; Harethi deuique plenissimupn sapientiee, acumiuis, dignitatis.»

Seqaitar ut dicem de codieibas , commentatoribas et editoribus hujus earmiuis,In codd. hoc carmen fare semper conjunctum exstet cum reliquis sax Moallakis,in nullo codice vero solum legitur Amrulkeisi carmen. Primum dicendum de codd.Parisiensibus , quos ego in edendo hoc carmine secutus sum. Horum codd. accu--ratam descriptionem exhibait cl. De Sacy in »notices et extraits etc. t. 1V.p. 309 sqq. Servnntur in. bibliotheca Paris. tres Moallakarum eodd. sub 1mm.1416. 1417 et 1455. Cod. 1416, foliorum 148 in 4to, scriptas est auna Hedschrae95:1, Ch. n. 1574, a Rebia ben Soleiman. Titulum habet: »Scherhul Ka-saïd alsebe etc. h. e. commentarias in septem carmine, quem conscripsit Cadhi et IImam Abdallah Alzouzeni. Scripture est facilis ad legendum, neque temen palabra.Codex est preestentissimus et accaratissime scriptus. Librerius fuisse videtur satisversatus in Arabum litteratura neque maltis in lacis sphelmete commisit. Praetercain illo codice carminum sextus fera semper instructus est vocalibus. Praeter Zuzeniicommentarium, continet notes gremmaticas et historiées lmergini edscriptas, quae suppla-mento saut Zuzenii commentario. Ex hoc codice praastantissimo’cl. Moellerus Gothenus,

ragatu cl. Freytagii. descripsit carmen nostrum et Zuzenii cemmenterîum et inmargine adnotevit lectionis veriatatem e codieibas max describendis.

Cod. 1417 in 4to, foliorum 109, scriptus est a librario Abdelberi Albessatiniet finitas a Hedschrae. 1094, p. Ch. n. 1625. ’Plenus hic codex vitiis et. scetetmaudis gravissimis, mm in carmine, tum in scholiîs. ’Scriptor nihil videtur intel-lexisse de eo, quad scribebet. Seepissime enim lectiones , quas habet, nullam om-nino dent sensumc Temen quesdam boues lectiones hebet, ite, ut ejas compara.tioue emenduri possint errata pence in cod. 1416.

Ordo, quo collocata saut septem carmina in his. codd. hic est: Amrulkeis,Therephah, Zohair, Lebid, Amru, Antereh .et Hareth. Numerus versuum Mortquidam, sed versus, qui instructi saut notis Zuzenii, in utroque libro legauturo

l ----15---Textes Moallakarum în’ mimosa. valde dilfert e textu, quem exhibait Jonesiasin Moallakarum editione. Praeter eopîosam lectionis varietetem insunt etiam nonrare Jonesii editioni versus, qui non leguntur in his. codd. et in his. codd. lagun-

tnr versus, qui absent ab edit. Jonesii. v hMesa. No. 1455 est in 410, peginarum 80. Non adjunctum.hebet Zuzenii com-

mentarium. Insunt haie codici. 1. poema Arabicum inscriptum Lemiat Alareb. a.Carmine quae vocentur Moallakat, et quae in hac collectione novem saut numera.5. carmen Arabicum auctore Obeid ben Alebras. Praeter septem carmine, quaeplerumque Moallakarum nomine vacantur, in hac codice sub eodem nomine lagun-tur duo alia, auctoribus Ascha et Nabegaz» Aleeddin Ali, hujus collectionis euctor,singularem in hoc operre secutas est rationem. Dicit in preefatione propositumsaura hoc esse, ut convertat haec novem carmina in laudem Mahammedis et so-ciorum, ad impetrandam peccatorum veniam. In hac allegorica interpretatione itaVersatus est , ut. unicuique versai tria praeposuerit hemistiehie, ad detorquendumsensum versuum in eum finem, quem inteuderat. Codex ille exaratus est a. Hed-schrae 995, p. Ch. n. 1585. Sed librarius, nomine Derwisch ben Ali, ennotat,eonfectum esse hoc apographum ex cod. a. 1655 (p. Ch. n. 1277.) Non spernen-

deo igitur hic liber auctoritatis. , . ’ lPraeter hos codd. in bibliotheca publics Parisiensi asservetos, comparatus estetiam alias codex recentiar, descriptus a Michaele Sabagho, qui nunc est in bi-bliothece cl. De Sacy. In margine habet quaedam notes. Codex est bonus etplemmque concordat cum cod. 1416. Insignitus- est No. 5. l

Inter reliquos Moallakarum codd., quos omnes enumerare non hujus est loci,maxime eminet codex Willmetii, ex quo Menilius dedit Anterae Moallakam et quemaberius describit, prolegg. p. 5o. sqq. Detcad. Escurialensi, in que continenturpoemate Alkamae, Amrulkeisi , Nebegae, Antnrae, Tharepheeet Zohairi cf. Casir.biblioth. Escur. T. I. p. 71. De cod. Golii et de duobus Sclieidii codd. cf..Menil. l.e. p. a7.’De-cod. Gothano cf. Kosegart. ad Amru ben Kelthum p. 1V.

Inter commentetores Moallakarum maxime eminet, Zuzeaius. Plenum ejus no-men est Abu-Abdallah Alliosain ben Ahmed ben Albosein Alzuzeui. De ejus vitenihil epustet. Scholia ejus saut praestantissima. Non enim at’ scholiastarum plurimî,eonsistit in verborum explicatione satis levi, sed semper redit ad verborum significati-qnem primitivem et inde deducit significatidnes metapharicas et secunderies, difficul-tates grammaticas aecuretissime tractat, diverses explicatioues prOponit, nexum seu-tentiarum optime illustra! et în- siugulis versibus , post singulorum’ verborum interpro-tationema, du tuties versus explicationem. if. De Sacy inu memoir.. et extraits. etc.

--16.-It. IV. p. 513. Herbelot. bibl. Orient. t. III. p. 625. Reisk. prolog. ad Thar. p. X.Menil. prolog. ad Antaram p. 3o. Cum Zuzenii commentario cl. De Sacy edidit Lebidi

. Moallakam, Menilius Antaram et cl. Kosegartenius Amruum ben Kelflium. .Inter ceteros commentatores notissimi sunt Tebrizius , Ibn Nahas et Ibn He-

scbam. De Tebrizio cf. Beiskium p. V. Herbelot. bibl. Orient. III. p. 565. Cumejus commentario Reisk. edidit Tharapham ejusque commentarium ad Zohairum exhi-bait Bosenmüllerus, sed non integrum. De Ibn Hescham. cf. Reisk. p. XI. DeNahaso cf. Reisk. p. 1X. Ejus commentarium ad Amrulkeisi carmen dedit Lettius,sed corruptum et mendia depravatum. Quae ex ejus commentario cligna putavi com-memoratione, excerpsi in annotationibus. Ceterum-tres illi commentatores ejusdem

. fera generis sunt. Versantnr maxime in singulis vocibus explicandis , nexum semen-tiarum et grammaticas difficullaîes parum curantes.

In enumerandis carminis nostri editionibus et Versionibus, primum dicendumest (le editione Lettii , quae ita inscripta est: ,,Caab ben Zolieir carmen panegyricumin laudeni Muhammedis, item Amrulkeisi Moallakah; cum seholiis et Versione Levi-nii Walrneri. Accedunt sententiae Arabicae imperatpris Ali et nonnulla ex Hamasah etDivan Hudeilitarum ; omnia e mssc. biblioth. Batavae edidit , vertit notisque illustr.Gerard; Ioann. Lette. Lugdun. Bat. ap. Nicol. Moens. 1748 (1747W Statim postquamprodiit’ haec editio , Beiskins (ledit acerrimam ejus censuram in nov. act. eruditor.a. 1747. p. 6797-701. Respondit Le’ttius in praefatione ad observationes in Mosis et.Deborae canüca. Postea Reiskius ipse professus est, se iniquiorem fuisse in Lettioreprehendendo. Sed tamen plurima sunt in hac editione, quae merito reprehendan-tur. In textu vocalibus instruendo Lettius primas grammaticae regulas neglexit, me-tri omnino nullam rationem habuit , unde factum est, ut plurimos versus male divi-serit. Scholia sunt mendis plena , ita ut apparent Lettium ipsum ca non intellexisse. Ad-notationes criticas omnino non (ledit. cum tamen dicat quatuor sibi codd. ad manumfuisse. In notis quaedam bona affert e scriptoribus Arabicis non impressis. Sed sum-mum ejus studium hoc est, ut linguam Hebraicam ex Arabica illustret , quad ei ple-rumgue satis infeliciter cedit. Notae in Caabum Vero, praestantiores suntlnotis in

Amrulkeisum. iAccuratius versatile est in nostro carmine edendo NVilliam loues, Anglus, vitdoctrinae copia insignis, cui debemus omnium horum carminum editionem, quaeprodiit Londini in 4to. sub hoc titulo. ,,The Moallakât, or seven Arabian Poems,which were suspended on the temple et Mecca ; with a Translation and Arguzpentsfl(Inest etiam t. X. ed. nov. opp. Ion. 8to.) Exhibuit Ionesium carminum argumentl’versionem et textum sine notis. Textile latinis litteris est expresstîs, ita ut

lr

-17...muni sit elicere, quam lectionem secutus sit auctor. Ceterum ex bono cod. haec edi-tio manavit. Metri semper ratio habita. Versio est elegantissima, sed quae mugissensnm quem verba sequatur. cf. De hac editione De Sacy in ,,notic. et extraits etc.Rosenrn. ad Zohair. p. S. Menil. Prolegg. ad Ant. p. 55.

Ex Ionesii Versione fluxit versio Germanica ita inscripta: "Die beuflrablenbmæleiaben am ilraBifcbm àimmel, tubez-rem, «(amen nm) mit einer Ginleitung verfebenson 21. il). bartmannii. flùnft’er 1802. 8. Destinata est haec versio maxime usaieorum , qui linguae Arabicae peritia destituti, temen poetarum Arabicorum quandamsibi notitiam comparera volant.

V. 1.

V. a.

V.-5.

f V. 4.

V. 5.

V1 6.

V. 7.

V. 8.

V. 9.

V. 10.

V. 11.

V. 12.

V. 15.

ÀMRUILKEISI MOALLAKAH.

Subsistite , o amici. Ploremus memoria puellae amatae et habitationis, inloco ubi terminatur arena eminens, inter Dachul et Haumal,Et Tudih et Mikrât, cujus radera non interciderunt, cum ibi contraria

fiatu spiraverint Auster et Aquilo.Ibi socii mei , admotis ad me jumentis suis, dixerunt: noli confici doloresed strenuum te praebe.Consolationi mihi sunt lacrymae profuse. Quid est enim apud radera obli-terata , in quo fiducia possit poni? IEodem modojam affectus fuisti, antequam banc pueHam adamares, prop-ter Ummulhowairith ejusque vicinam Ummulrebab in Masel.Quum surgerent illae, diflhndebatur ab illis musci odor,.uti Euri aura, quae

afi’ert caryophyllorum halitum. ’ "Tunc profluebant ex’oculis meis lacrymae, propter amoris ardorem , superjagulum, ita ut lacrymae irrorarent baltheo.Multi tibi per illas dies suaves , sed nullus similis illi, quemdtansegisti in

Darat Dschuldschul. ’Suavis etiam ille dies, quo virginibus mactavi jumentum meum ; et o mimm:quod Iibrtaverint illae ejus sellam.

Virgines indesinenter sibi invicem porrigebant ejus carnem ejusque adi-pem, similem fimbriis serici albi bene contorti. .Et flics, quo intravi sellam; sellam tectam Oneizae, cum illa diceret:vaehxtibi, ut pedes incedam me cogis.Dixitxi’lla, cum jam inclinarent clitellae nobiscum propter pondus nos-

trum: occidis jumentum meam, o Amrulkeise; descende igitur.Tune ego respondi: agedum, dimitte ejus habenas et noli me removere

a fructu tuo.suavissimo , iterum iterumque percipiendo.

fififififlfifi.fififlfifififi54

.4

15

16.

17.

18.

19.

20.

2l.

95.

24.

25.

26.

a7.

28.

-.19-. 14. Iam sape ego noctn visitavi mulieres grayidas et mattes lactantes instar

tui formosas; casque averti a cura infamie amuletis instructi, annum nati.Cam infans pone eam ploraret, convertit illa se ad eum cum dimidiaparte corporis; altera pars vero sub me manebat, neque removebatur.Et dies in dorso tumuli arenacei, ubi illa se duram in me praebuit, de-ditque jusjurandum non sohendum. ’Tune ego: o Fathima, benigne agas, postquam ita fastidiose te gessisti

et si iam decrevisti me deserere, temen bonam te praebeas.Num te impellit ad me deserendum, quad amor tuus me occidit et quodanimus meus obsequentem se praebet, quotiescumque tu aliquid ei imperas?Si, vero indoles mea jam tibi displicct exue vestes meas (cor meum) eves-tibus tais (e corde tue) ita ut abeant. (abeat)Ndn lacrymas efundunt vero oculi tui, nisi ut ferias sagittis tais ambabus

cordis afflicti partes omnes. . VSaepe etiam delectatus sum puella, ovo simili, abscondita, cujus inac-cessum crat tentorium, ludendo cum en sine festinatione. .Transii, ut ad eam pervenirem, custodes et turbam hominum mihi inimi-

cam et cupidam ut clam me interficerent, ’Cam Plejades apparerent in coelo, ita ut apparet medium balthei, cujusgemmae auto sunt interstinctae. 1Me adveniente, illa jam exuerat omnino dormitura vestes suas apud.

cortinami, praeter unam vestem quotidianam. ’

Tunc illa dixit: per Deum, non valet contra te astutia, neque videoamoris insaniam a te recedentem.Tunc surrexi cum es. et abii, illaque trahebat pane nos super vestigîa nos-tra syrma vestis, in quo pictae orant formae sellis camelinis similes.Cam vero pertrantissemus aream interjacentem. tentoriis tribus et pervenisnsimas ad vallem terrae depressae, clivosae, late patentis.Attraxi eam per utrumque capitis latus iliaque ad me inclinavit se, gra-cili praedita latere, cruribus plenis.Gracilis paella, splendida, non amplum habens corpus, cujus pectus po-

lilum est tanguam speculum.Ut unie pretiosa, cujus candor mixtus est albedine, quem *nutrivit aqua

limpida et salubris, nemini accessa.Se avertit ,ac detexit molles genas, circumspiciens tenero aspecta , utgazelleVVedschrae, hinnulorum mater,

SSËSÊSËS’

S4o.

.4 .4«à 4.xP Z"

.44.xPl

.4 .4à9:

.4à

V. 48.

V. 4g.

--l q-lvEt collum, sicut collum dorcadis, non invenustum, cum illud erigit, nec

monilibus carens , lEt crines, qui tergum ornant , nigri, immo nigerrimi , densi tanquampalmae racemi copiosi. ICincinni ejus in altum sunt contorti erratque ejus coma partim nodata,partim libere dimissa, , ’Et corporis medium, funiculo tenui simile et crus , simile surculo palmas,aqua rigatae, deorsum pendenti.Muscus comminutus est in ejus lecto. Dormiens tempore matutino pro-vectiore , non cingitur postquam induit vestem quotidianam.Capit res digito tenero, non crasso, qui similis est vermi regionis Zabae-,

ae aut dentifriciis, e ligna Ishil confectis.Tempore vespertiuo illustrat tenebras, ac si sît lampas loci vesp’ertini mo-

nachi, qui deo se conseoravit.Talem virginem amore Correptus vir bonus contemplatur, cum sit sta-tura media inter eas, quae parvo et quae magne utuntur indusio.Liberantur alii viri ab amoris coecitate sed cor meum ab amore tuo non

recedit. iSaepe jam repuli monitorem in te vehementem , sincerum in reprebensioneet non segnem.Saepe jam n01, fluctibus maris similis , super me demisit velamenta sua,cum variis curarum generibus, ut me tenteretp *pixique ei cum protenderet lumbum snum et sequi faœret partem posti-cam et pectus averteret:Nonne tu, o No: longe, nonne discutieris per Auroram? At vero Au-

rore. te non est melior. l .O .noctem mirabilem, cujus stellae videntur, alligatae funibus lini duresad lapides! l ISaepe lorum utris populorum imposai humerisjmeis obsequentibus et ad-suetis oneri portando. iSaepe peragravi vallem descrtam, similem ventri asinino, in qua ulu-labat lupus, ut decoctor, numerosa gravatus familia.Dixi ei cum ulularet: fructu exiguo est negotium nostrum , si tu nihilopum habes.Uterque nostrum, si potitur re aliqua, consumit eam et qui mihi ubiqueofficia sua consacrait, maoer evadit.

V. 5o.

V. 51.

V. 5a.

V. 55.

V. 54.

V. 55.

V. 56.

V. 57.

V. 58.

V. 60.

.462,

965..464.

.465.

.....21....Mana jam profectus sum, cum aves adhuc casent in nidis suis , insidensequo brevium pilorum, vincula feris injicienti, procero.Idoneus est hic equus et paratus ad impetum et ad fugam , simul antror-

sum se convertens et retrorsum , ut lapis magnas petrae, quem e locosuperiore dejecit torrens.Subrufus, a cujus darse defluit stratum, ita ut petra laevis et dura

demittit id, quad cadit in eam.Insideo equo gracili, aestuanti, cujus hinnitus, ardore ejus efièrvescente,fran gitur in pectore, ut alla ebulliens.Efl’use currit, cum equi natatores jam defessi excitant pulverem in terra

dura pedibus pulsata. ’ .Lapsare facit juvenem levem de) etrgo sua tellitque vestes viri duri et

gravis. .Agilis est, ut orbiculus pueri , quem ille circumgyrat, quemque in-desinenter versant ejus manus, cum fane bene contorto.Sunt si hypomondria dorcadis, crura struthiocameli. Curritfl ut lupus,pedes ponit ut vulpes. ’Validis est lateribus; si spectas partem ejus posteriorem, vides eum oc-cludentem interstitium pedum cauda promissa, terram tantum non tangente,non ad latus declinante.Si stat, in ejus darse videtur esse lapis, super quo teruntur sponsae oda-

ramenta aut in qua teritur colocynthis. kCruor praecedentium ferarum in ejus colla similis est succo enrpresso

Hinnae, in coma cana, pectinata.Occurit nabis agmeu boum sylvestrium, cujus vaccae similes erant virgi-nibus, cultum idoli Dewar obeuntibus, quae indutae sont vestibus longas

lacinias habentibus. .Betra cesserunt, similes muraenae distinctae in colla juVenis, cui nobilessunt in tribu patrui et avunculi.Apsequi nos facit feras praecedentes, cum tamen propiores ci sint paneremanentes, in coetu non dispersa.Convertit se cur’su sua modo ad taurum sylvestrem, modo ad vaccam cos-queq assequitur neque tamen irrigatur et tingitur aqua.Indesinenter coqui praeparabant carmen, partem assando in lapide, disposi-tam ad ignem, partem, accelerato labore, croquendo in lebete.

V. 66.

V. 67.

V. 68.

V. 69.

’ lVesperi rediimm. Paene deficit obtutus in ce contemplando. Si oculispectarunt ejus partes superiores, descendant ad partes inferiores.Noctu permanet instratus et frenatus et pernoctat dans in conspectnmec, non pastum dimissus.0 socie mi, videsne fulgur, cujus ego tibi monstrabo splendorem corus-

cantem? similem manuum motitationi, in nube coagmentata, coronata.Lacet ejus splendor, ut lampas monachi , qui. bonam olei copiam affaditellyclmio contorto.Consedi ad cum contemplandum, cum sacii mei essent inter Daridscb

, et Uzeib et longinquum erat id, quad contemplabar.71.

7a.

75.

74a

4.4.4.45x1

S”

76..4 .4

77.

.478.

.479-

Super Kadn, cum fulgur considerarem, erat dextra pluviae ejus ejusquesinistra super Sitar.et Jadbul.Aquam efi’udit circum Kutheifam, projecitque in faciem arbores magnasKanhabil.Hujus imbris guttae praetereunt montem Kenan et descendere faciunt abea rupicapros albipedes ex omni loco. .In Teima non relinquit tmncum palmas neque palatium , nisi quad lapi-dibus est exstructum.Thebir in hujus imbris primordiis, similis est vira principi, velato veste

striata. ,Fastigium summumcollis Mudscliaimir tempore matutiuo, propter torren-tem et res ab eo allatas, similis est orbiculo fusi muliebris.Projicit anus suum in Sahralgabith, ut advenit in hospitio mercator

Jemanensis, possessor vestium pulchrarum, portatarum.Aves in valle ’Makak tempore matutino videntur bibisse potum matutinumvmi generosi, piperati.Acsi ferae eo demersae, in tractibus ejus dissitis, vesperi, sint radices

ceparum marmarum.

’an”

1 dl];

NOTAE. AD MOALLAKAM AMRULKEISI ET’ ’SÇHOLIA ZUZENII.

Vers 1. Pro Lettius perperam Pro 6,1" cad. 1455 Lili. Pro 4,56,quod est in 006d. l’aria. 1416. 1417 et 5 et in cod. Willmetiano , Lettius, Jones

et cod. 1455 habeut ’ iScbolia Zuzenii in cod. 1417 incipîunt vocibus 61:: 1.59, Praecedentia addita

videntur’ a manu seriare, fartasse a codicis scriptore,»propter formulam si" sa),

quae non nisi de mortuis usurpatur. Post voces à; cod. 1417 addit 5.5.15),grau; quae verba fartasse genuina sunt. Pro 3b) cod. 5 5.. Proà»: coti. 1417 0.1l Sed praestat lectio cod. 1416. QuippeScharhabil erat patruus Amrulkeisi. Ejus igiturqfiliam, aetate sibi parem, Amru]-

keis videtur adamasse. Cod. 1416, cons. cod: 5 legit sed perperam. cf..Pocock. îpecim. hist. Arab. p. 81. Pro [Je cod. 1417 1.1:,- Cod 1416viciai ,8, Delevi lai, quia deest apodosis. Pro 3l cod. 1417 30L cf. DeSacy

gramm. Arab. t. I p. 395. Pro cod. 1417 Utrumque bo- Inum. La) enim construitur cum accusativo rei et cum L9, Cod. 1416 et cod. 5

OH X utrumque ferril potest. Pro W. cod. 1417 Procod. 1417 Sed lectio-cod. 1416 propter sequentia melior est. Pro

cod, 1417 Pro Cod. 1417. Cod. 1417. Pro.

...- .24 ...

W) cod. 1417 æ). Pro cod. 1416 M. Utraque forma est bons.Leu post. deest in cod. 1417 et non necessario requiritur.

In scholiis ad vers. I cod. 1417 pro habet ë additque vida-à, Pro

U?! cod. 1417 Pro cod. .5 Pro cod. 1416 Sed.lectio cod. 1417 praestat, propter in hemistichio posteriori. Probe cod.

1417 La. Pro ml à: etc. cod. 1417 au agi Post cod.1417addit Cod. 5 bâté," ,34: M911 Pro J cod. 1417ibi. non male. . Cf. de J et lôl De Sacy. gramm. Ar. p. 597 sqq.deest in cod. 1417. Cod. 1417 False. Nain, non abjicit l nisipositum est inter duo nomina propria sensu conjuncta. cf. De Sacy gramm. Arab.

t. I p. 5g. Pro and. 1417 In cod. 1417 deest Pro oncod. 1416 et

Notandus est dualis numerus in voce Zuzenius dicit dualem poni pro sin-gulari et plurali. Sed hoc loco non tam stricte hoc dici potest. Quippe eodemcum jure poeta duos sibi comites fingere potest, quam unum aut plures. Eademratio obtinet in carmine venustissimo in Schultensii Hamasah p. 554, ubi poeta,hortatur duos amicos ad visitandum Maani sepulchrum. Etiam Ibn Nahas dicitpoetam duos alloqui amicos. Neque vero negare vola interdum. etiam sensu stric-tiori dualem poni passe pro singulari et plurali. Disputavit de hac re Lewin.Waruerus ap. Lett. p. 167, qui utiturlaco Corani, Sur. 5o, a5 J;juif nprojicite in Gehennam omnem refractarium,a ubi vox dualis prae se.fort imaginem, unus tamen intelligendus putatur angelus marlis; sed etiam in illoloco dissident interpretes. Altera Zuzenii explicatiai mihi quidam non probatur.Sed tamen non omni caret analogie. Apud Arabes permutatio litterae cujusdam .cum alia vocatur conversio. Duarum litterarum U Concursum Vert) Aral)?-bus fmsse ingratum, jam ex eo persp1c1potest, quad U sequente 8110 U non Pro"nuntiatur, ita ut nihil audiatur nisi sonus nasalis, reduplicata littera sequente. cf.De Sacy gramm. Ar. t. ’I p. 25. 150.

-- .23 .-l

M est in modo conditionali, quia eadem inter bas duas propositiones con-junctio est, ac si dictum esset: Si consistitis plorabimns. Non vero modus condi-

tionalis positus est propter imperativum cf. De Sacy, gramm. Ar. I p. 156.412. t. Il p. 55 not. Endem modo Kosegarteu. in Moallaka Amru ben Kel-

fio- 050..thum v. 10 pro &LwJ’ quad in textu habet, scribendum dicit, , fut.I Dschsmatum sen conditionale, quad exstat in cod. Gothan o. cf. Kosegart. adb. Kelth. p. 54. *Insolentius est nomina lacorum conjungi par particulam Q sed tamen non

omnino inusitatum. cf. Lebidi Moallakam 1. 4. 18. cl. Frcytagii regunm Saahd Al-daulae p. a4. De Saeyv gramm. Arab. t. I p. 595.

Incipit carmen cum adhortatione poetae ad arnicas, ut consistant et secum de-plorent amasiae memoriam, in loco ubi olim illa habitaverit, nunc descrto et ru-deribus pleno. Mas enim erat Arabibus carmina anspicari ab amers adeoque ne-cessarium, ut in justae magnitudinis carminibus tale exordium deesse non posset,vocatur tale exordium a referre genus aut nomen aliquorsum, quiaa nominibns feminarum poemata dignosci et circumferri solebant. cf. Reisk. ad

’Thar, p. 4o. sqq. Diligentissime hune morem observath omnium septem Moal-lakarnm anctores. cf. Lebidi Moallak. V. I sqq. Antarae Moallak. V. 1 - .5. clsWillmct. ad Ant. p. 117 sqq. cl. Roserimiiller. ad Zohair. p. 27. carmen Na-begae ap. Cl. De Sacy, chrestom. Arab. t. I. Optima de hoc Arabum priscorum

"I more dixit Jonesius, poes. Asiat. comment. opp. t. VI p. 279 sqq., cujus verbaapponam: inAntiqnis Arabum poetis mas erat carmina omnia sive de rebus bellicis,sive dg viri illustris laudatione ab amicae descriptionc ordiri. Hujus poeseosidem, fare est argumentum et idem tenor. Amatar languet, queritnr, moeret;deinde laetatur et exsultat; absentem amicam quaerit, max praesentem duritiaeinsimulat. Deinde cnpit, angitur, timet, iraseitur. Deuique naturam sibi pareraautumat et ad desiderium suum levandnm conversam iri sperat.» Egregie ad to-tam hanc rem illustrandam valent, quae attnlit Reisk. ad Thar. p. 45. nIpsi poe-tae plernmque scenitae erant et, quad illins vitae natnra postulat , in perpetuomatu. fugientes amasiae persequebantnr, inter alias qnam plurimas causas luxu-riantis terrae et pabnli copia illeeti: Inde factum, ut cineres disjectos , pristinorumincolarum monuments; terram foco et ignibus denigratam, lapides, quibus allasfulciebant, derelictos; aggerem tentorio cireumfusum olim, nunc collapsum autinundatum; alia pingant 3 sedesqne vastas, amicorum absentiam , accessus diliicul-

4

-26-tatem, cetera deplorent. Leniendi doloris causa socios secum snmebant, praeser-tim duos. Sic in omnibus fera rebus dualem numerum Arabes amant, ut Merzukad Hamasam dacet.» Ita hic mas invalnit, ut poetae, si farte amicam non habe-rent, nomen aliqnod fingerent cf. Scholiast. ad Caab. b. Zohair V. 1. ibique Lett.p. 92. Temporibus serioribus, cum jam aliud in poesi genus - floreret omniaquetenderent ad laudandum deum et Muhammedem haec carmina torquebantnr inalium sensum et quaerebatnr in iis divinius aliquid atqne reconditum: cf. Jones.

poes. Asiat. comm. p. 173. sqq. l jVers, a. Pro cod. 1416 In schol. pro cod. 1417

Pro Wcod. 1417. ÜLEÀÎ. Pro cod. 1417 Pre. [935,3cod. 1417j’ô. In cod. 5 deest

Tudih commemoratur, etiam in Moallaka Lebidi v. 14, ubi vaccae sylves-tres hujus loci laudautur tanqnam valde formasse. De 8km Ibn Nahas haec ha-

bet, LU des, Il! aussi La ne); 3 311.511),In hemisticliio posteriore particula La, quae est subjeetum propositionis, clou-L

jungitur cum verba feminino W, quia posita est pro nomine feminino 6,19.cf. De Sacy, gramm. Ar. t. Il. p. 196. Verbum guai, quad proprie adhibeturde texturaf pulcherrima metaphara hic tribuitnr ventis e contraria flantibus, ita utquae alter anferat, alter reducat. Non inusitata haec metaphora poetis. Ita in Di-vano Hudeililarum dicitur:. »agmina ventorum taxentia.» Et poeta citatus Gieuhariodieit: nTexuernnt fulmina venti nocturni vestes, valut telas panai seria’.« Tresafl’ert Zuzenius hujus versus explicationes. Primam Vera optimam esse dici. cam-

’ que seqnuntur Jones. et Hartm. Et est ca sana elegautissima et maxime conveuiens

verba O ’, Ibn Nahas dieit: nNon deleta sont ejus vestigia flatu contraria ven-torum sed multarum aliarum rerum concursum Sequitur igitur eam explicationem,quam secundo loco profert Zuzenius, sed eam mori poetarum non cangruam.Fere semper enim fingunt vestigia habitationis amicae noudum omnino evanuisse.Cf. net. ad vs. I.

a): o’V. 5. Pro fifi... à; Leu. à repugnante Neque bo-u

t

a t i o 10- o 0’ anum sensum banc lectio praebet Pro. si I En Jan. ailes, quad ferri potest sed

--- 27 .---.

non est necessarium, quia w habet fut. A, et I. Pro ml eod. 1455. Lui.Pro J°n°1°8it M et 70mn »only be patient.« Sed nostra lectio niti-tut anctoritate mssc. Paris. et est fortior elegantiorque. Apud Lettinm hie ver-sus est quintus et juter hune versum et praecedentem duo alii saut versus , quoshic apponere vola: ’

amants étui)...» au , 5.1.6 la... si.» La:Hos versus Lettius ita vertit; ,,Vides stercns cervarum in areis ejus et campis,

acsi grana piperis. Tauqnam si ego, quum mana collectis sarciuis discederent,apud spinosas familiae arbores, contusor essem eolocynthidisfi Sed hi versus nullemode genuini esse passant. Zuzenius , scholiastarum in hoc carmen praestantissimns,cos omisit, nulla eorum mentione facta. Desunt apud loues. et in eodd. Paris. 1416.1455 et 5. Aberant etiam a cod. VVarneriano, que usas est Lettius, et Lettius eosadjecit e Tebrizio, cujus judicium de iis lyoc est: hic versus et sequens, anetore As-maeo, spnrii sunt neque ad hoc carmerï pertinentit Saepissime vero hoc accidit incarminibus Arabicis antiquis, ut in quibusdam libris mssc. toti versus legantur, quiin aliis non apparent. Quod, sine dnbio banc causam habet, quad carmina litterismandata snnt ab iis, qui sa viva voce recitata audiverant. Quod cum ita esset, facileaccidere poterat , ut memoriae lapsu versus omitterent et alios ad carmen non perti-nentes intruderent. cf. cl. de Sacy in notices et extraits etc. t. 1V. p. 311. cl. Hart-manu. inlibro: ,,Die bellftrablenbm Splejabmtt p. XXII. Saepissime vero in talibusdescriptionibus, qualis haec est, quae in qnovis carmine occurruut ex aliis carmi-nibus inferuntur versus. cf. Menil. ad Antarae Moall. p. 61. Neque vero in versapriore metrum reete se habet, quad tribnendum Lettii falsae punctationi. Cod. .Pa-ris. 1417 addit inter Il. et III. hos versus.

153.3541 il." USA... bull ml; la.etiam-6315 Œdlc’ljfl" N 5.15..- p. me; sa: Us

mars-4h.» au testas, qœfgowtf. .5;

aprpsîwtagaon,Ibi igitnr praeter illos duos versus, quos Lettius habet , duo alii inveni-untnr, his interpositi. Neque vero duo illi versus sine lectionis varietate ibileguntur. A11 scholie Zuzenii in not. tmarg. cod. 1416? haec adscripta leguntur

ÊÉMBÔXËXM’WQPleËMWŒËbæËË;

---28--I’

Jaômœtwnsmmasænmgfianyamwt5,31m, was à»): a. U5: un 1 à: Ana dans ces,

à: à: Consentit hujusnotae auctor in explicando hoc versa cum Zuzenio. Sed malins et accnratius nexnmverboram illustrat. Inschol. pro wle etc. cod. 141 Ml 34: G33." W)Pro Cod. 1417. M

Hic versus iisdem verbis legitur in Moallaka Tharaphae, nisi quad prolegitnr eodem fore sensu, ibique est vers. a. Non constat quidemuter poetarum furlum commiserit, quia Amrulkeis et Tharapha saut aequales. Ta-men Ibn Nahas, cujus scholia ad Tharapham apud Reiskium leguntar, hune versumpraetermisit, neque ejus judicinm omnino contemnendum puto. Neque vero apudArabes dedecori erat poetis alienis verbis sua carmina ornare. Cf. exempla, quae

attuli-t Reisk. ad Thar. p. 47. De voce Ibn Nains dicit: 3lflegme à: Non assentiri possum ill. De Sacy. quidicit gramm. Ar. t. Il. p. 65: ,,là,5, , nom d’action , euse tenant, est la pourils se tenoientft Necessario enim significatio verbi si!) transitive esse oportet, metro Let-tiipunctationem voeum LAS non admittenle. Eodem modo, ut Zuzenius, etiamTebrizins ad Thar.Maall. v. Il. vocern J5, accipit pro plurali v0cis dicitque eo-

dem. mode esse pluralem vocis De .formis dictis, dequibus loquitur scholiastes , cf. De Saey, gramm. Arab. t. I. p. 275. Dicit Zuz.wj in accusativo pasitum esse, quia sit fi, quad signifient terminumcircumstantialem , exprimentem causam actionis. cf. De Sacy, gramm. Arab. t. II. p. 96.

r ,, l a a , ,V. 4. Pro à» Leu. à» Godai. Paris. 3;; Leetionem nostram 101168108 habet.Pro gr", Lett. repugnante metra. Proæ h quad exhibent. loues. etLettiuset quad metri ratio postulat codd.Parisiens. cod. 1455 in marg.

In 30110], pro cod. 1455. saepissime hujus cod. scriptor in fine vocahqu-a

mproœscripsitl. Post à)» in cod. 1455. deest sa. In cod. 14.7 deestLùgl. In

cod. 1417. deest Cod. 5. fort. Pro il, ,l cod. 1417 cons.cod. 5. 3,1

i

In fine cod. 1417 pro 3, ,l habetïâ. Commemorat Ibn Nahas variam lectionem[41536:1 J! 6M UE1: ,,remedio mihi esset, lacryma, si eam efl’uudere pos-sein.fl Sed nullius pretii est haec lectio, profecta ab aliqua, qui non intelligebateam dicendi rationem, quem Zuzen. vocatüt interrogationem sensu negationis. Ne-xum sententiaram optime explicavit Zuzenius, ita ut nihil addeudum habeam. Exduabus quais profert, vocis d)" explicationibus; orta est versionis diversitas. Io-nes. et Hartm. vertuntft Sed quid juvat lacrymas profundere super ruinas habita-tionis defertas? ,,Lett.fl an enim apud obliterata vestigia restat aliquid, in quo fidu.ciam possis panera? ,,dicitque in apnotatztt An forte melius vertas: Num vero po. *

40 J Ines obliteratum vestigiam objectam fletns est? Tune punctandum abattit Hac on.nino repugnat mctro. Ceterum etiam Ibn. Nahas banc interpretdtionis varietatemcommemorat. Comparari passant cum hoc Amrnlk. versa, versas suavissimi ex car.mine Bordah, Lngduni edito aII. Uri ,1 quos latine apponam, ne typothetae moles-tiam faciam.fl Putatne amator amorem celatum iri, qui partim efibsis lacrymis,cordis amore detegitur? Nisi amares non lacrymasses 0b ruinosa domicilia neque abpartim myrolabani et collis recordationem insomnie esses. Qui itaque amure te nages,si quidem testes sont in te veri palier ac lacrymarum efllusioft

. V. 5. In schol. post &ÜLæojcod. 1417 add. Cod. 1417. 511M.Ibn .Nahas commemorat quandam lectionis varietatem L534,0.5l Sed parum haec lectio auctoritatis habet. Non assentire possnm Ionesio,qui in hoc versa loquentes inducit amicos poetae vertitque:fl Conditio tua prae-sans non est tam misera etc.n Ex mea sententia poeta in hoc versa se ipsum con-solatur dicitqueltt Iam prias fuisü in eadem couditione, cum alias quasdam pael-las amares, quae tibi ereptae saut.

C

V. 7. Iam poeta, commemoratis in versa saperiore puellis , quas olim ama-verat, Ummnlhuwairith et Ummulrebab, convertit se ad cas describendas. Et quidemin priore hemistiehio dicit eas, si surrexerint, difludisse musci odorem. Saepissimein laudandis puellis poetae dicunt cas spirare odore musci. Ita dicit Antara exYersione Menil.fl Nam qualem musci vesiea apud aromatarium spirat fragrantiam,talem malierishalitus formasse oscule tibi petenti, afilat ex are, anteqnam ipsos.contigeris doutes. cf. Willmet. adu. p. 144. Ibn Faredh in De Sacy chrestom.Arab. t. I. p.t575. l. 18. ex ejasdem versione t. HL; p. 145.5 la fraîcheurs’exhala de sa bouche: une douce haleine repose.an matin sur ses lèvres et surpassesans aucun apprêt l’odeur suave du muse, dont elle repand le parfumfl cf. vers

-3o.-Saheb Ibn. Mathroub in Abnlfedae ana. t. IV. p. 528. Elegantissime. poetacomparut in hemistichio posteriore odorem musci, amulieribns difi’usum, cum odorecaryophyllorum, ab euro allato. Celebrantur enim a poetis venti leniter spiranteset adores suavissimos adferentes. Ita Ebn ul Faredh, ex versione Ionesii, in poes.Asiat. commentft Odor Zephyri ex Alzaura provenit marne, in vitam autem mar-tuos revocat: Profert nabis auras; halitus ejus difi’unditnr et aer ab eo ambariodorem recipit. cf. poetam ap. Ion poes. Asiat. comm. p. 289. Eadem comparatione,qua noster, utitur poeta ignotus ap. Ion. l. c. p. 96.tt Nullus est moscho odor,si illum olfacimns, praeter odorem hujus paellae et aura ab ejus halitu hautain

4 suum dulcem redditfl Exempla hujus comparationis e poetis Persicis attulitIIones.l. c. p. 68. Etiam apud Graeeos mes erat mulieribus, qdoramentis se-perfundere.Ita Anacreou: ô 3è Knpôç d’1: Buvârac, 79m7): mu neigea msôùaaç. Confcrre juvabit

pnlcherrimum locum e cantico Salomonis Cant. 1V. v. 10. .

a O «Daa O» 40V. 7. Pro w.) Lett. 85.2.65, contra metrlun. Pro ULS’ lett.In schol. voces W desunt in cod. 1417. .proprie est effusior impetus et quidem per declive, W efi’usa aquaitemque amore percitus ac flagrans. usarpatur de summo amoris desiderioet ardore. cf. Schultens. ad Hamasam p. 548. Schult. ad Han cons. p. 29. AffertLettius notam Tebrizii de hac voce , in qua ana voxladdenda et altera corrigenda est,at sensum non bene eepit. Ita enim vertenda est: est nomen actionis, in ac-cusative adverbiali positum , uti dicis: venit Zeid incedendo i. e. incedens. Simi-llisest dictio Corani au vidistis si aqua vestra mane descendit in terram i. e. des-cendensft De 85 cf. not. ad v. 5. et, contractio duarum litterarumin unam per Teschdid, quia inseritur prima harum litterarum secundae. De me-dia radicis littera dicitur quieseit. cf. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 25.45.

V. 8. Lett. 9S5 cons cod. 1455. non repugn. metro. Pro agi ad-scriptum est margini cod. 1416. OK, cons. cod. 1417, Hanc lectionem connue-

04 50’morat etiam Zuzenius, Pro p.3 Ion. In schol. cod. 1417. pro leg.

Verba .Wl desunt in cod. 1417. In cod. 1417. deestPro on. cod. 1417. .5350. In memoriam revocat- poeta tempera lacta,quibus usas erat jucunda harum paellarum eonsuetadine et eommemorat quosdamdies, quibus insignem ex iis voluptate’m pereeperat. Citatur hic versus a ScholiaswaddZoh’airi Moall. v. sa. cf. assenai. cd. p. 52. Sed ibi pro la." ,legitur les. ne

-31;3l composito ex l interrogative et il negativo, quad proprie significat nonne,sed saepe inservît afiirmationi cf. De Sacy, gramm. At. t. I. p. 583. De mais«à, , quae non est praepositio sed nomen indeelinabile, significatione propria maltadisputantar a 7.grammaticis Arabum. Apponam locumeCamuso versum a cl. De Sacy,in gramm.Ar. t. I. p. 567, qui valet ad illustrandam Zuzenii notam :1t Ce mot s’emploie-ponr indiquer exclusivement un petit nombre ou un grand nombre ou bien dans l’uneet l’autre de ces deux significations, ou bien par jactance pour grossir un nombre;ou enfin qu’il n’indique par lui même ni un grand nombre ni un petit nombreet que cette idée n’est determinée, que par l’ensemble du discours et par ses cir-

constancesft cf. De Sacy, gramm. Arab. t. Il. p. 46. X aut. 3 compo-

ï p rsitum est ex ï, ex w similitude, et ex La. Le» est in accusat. sine Nnnnationepropter adverbium negativum 3 cf. De Sacy gramm. Arab. t. Il. p. 55. Decf. De Sacy gramm. Arab: t. Il. p. 581. 584. De Darat Dschuldschul totaqaehistoria, quam in hoc versa innnit posta, videnda est narratio Zuzeniium historiaAmrulkeisi commentario praefixa. De eadem ’re exstat quoque narratio Tebriziischoliastae, quam Lettius exhibet- ad v. seq. , allis quidem verbis eadem continens,quae Zuzenius habet.

V. 9. Pro , Lett. 6,33. Pro cod. 1416 Pro on

In schol. cod. 1416. et Œjlàsdl. Pro filai; codd. perperam salol... Codd. Osfll. Post voces w, cod. 1417. addit fi,ÏGWl. VerbaLçalJJaj- M,n’agit, desunt cad. 1417. Poeta hoc in versa jam commemorat, quid aotumait die illo , quem in superiore versa laudaverat tanquam suavissimam. Nam diesin Darat Dsehuldsehul est idem, quam quo virginibus mactaverat jumentum suum;quad non bene intellexisse videtur Lettius. Vertit enim: ,,Et diem qnoque illum,quando virginibns maetavi jumentum meum etc.fl Dicit Zuzenius vocem 4,3,Fatham habere , quia conjuncta ait cum verba quad sit Sci-

5’ O .9 5 5’ ,licet Arabes dividunt omnes voces in declinabiles, tu,» aut ce)»: et indeclina-

5o-biles w. N omina saut proprie declinabilia et in singulis tantumïcasibus indeelinabi-lia, verba proprio indeclinabilia et insingulis tantum casibus declinabilia, scilicet in

-...32--mutationibus, quas Aoristus subira potest. cf. De Sacy, gramm. At. t. I. p. 989.sqq. Recte igitur vocatur indeclinabile. Saepe veto si dune generis diversivoces conjunguntur, une. sequitur- alteram, ita ut hoc loco Yo; declinabilis cum in-declinabili conjuncta fit indeclinabilis. cf. De Sacy , gramm. At. t. I. p. 505. RecteZuzenius manet esse pro L2. Nam in eo dicendi genere, quad ArabesVocant bd, compe’llationem, si additur roi compellatae pronomen affixum primaopersonne; potest hoc fieri -modo regnlari, val diversis , modis irreguJaribus e. c.

pat ,ææ)râlé le- .. cf. De Sacy, gramm. Arab. t. Il. p. 78.Ex duabus vocum explicationibus, que: dut Zuzenius, prier est nimis arti-ficiosa, alterq melior.

Hemistichium posterius Lett. ita ver-fit: ,,Et mirum, quomodo tune talem sar-cinam, me ipsum, potuerint portarefi Quomodo hic sensus e verbis elici possit,equidem non video. De Nabega, cujus versum citat Zuz. , poeta Arabum. celeber-rima, cf. De Sacy, chrestomath. Arab. t. III. p. 48.

O æ O æ ’ .V. 10. Pro W lett. In schol. voces ŒJÎDJJ déridant ini cod. 1417. Cod. 1416. pro iterum habet ,Î. Sed utrumque for-mm airer: Ibn Nahas ad 1L 1. WJŒA, wifi A); Je ,5: W5.Etiam Tebrizîus utrumqùe formam adnotat. Pro Las-,3, cod. .1416. 8.93 j-In linon ultima 6&3 deest in cod. 1417.

Pergitpoeta in enarranda historia, versibus superioribus coopta, dicîtque virgineslargiter comedisae de came jumenti sui. In hemistichio posteriore comparut ejus adipemcum extremitatibusserici albi, et quidem propter colorem capdidum et formnm, nonpropter albedinem tantum ut putat Lettius. Verbmn eodem sensu occurritapud Tharaph. v. 90. Ibn Nathan explicnt: bâta Octava spo-voies hic obtinet significationem senne. De haec hab’et Ibn Nahas:A Ml, W1, gus", .35» La! est» was. une w:Xi Conjugafioni secundae inest notio frequentativa, quae etiamtransit in participium.

JroV. 11. Pro °- ’ . Ion. In versione vero lectionem nostrum ex-pressit. Vertit enim:

....33...’0’)

»On that happy day I entered the carriage« Lett. 85.59, repugnaute metro.

cf. De Sacy gramm. Arab. t. Il ’p, 373. Pro æ Lett. 6j cf. De Sacf gramm,fArab. t. 1. p, 401. sqq. In schol. cod. 1417 pro le’g. W. Post o "î

cod. 1417 add. Côd. 1417 Cod. 1417 Üoïolf.

. .Zuzenius dicit esse a N priera, i. a. appositionem. Eins-modi verbi ejusdem itemtio admodum elegans esse videur. la poeta in Hama-

sah in): Mi M »Incurrimus impetu, tunquam leo; etleo iratus.» Theocr. Idyll. X111

-- 12’; êoaxovaaç

Nsfipô’ (pôeyâaps’vaç rac à: digww, dryocpdyoç Zig. Dicit Zuzen. nomen Uneizae,

alias indeclinabile, hic declinari propter metri necessitatem. Nomina proprio. fe-minarum enim, in ï terminum, sunt indeclinabilia. cf. De Sacy, gramm. An t. lp. 298. Ex licentia poetica veto etiam talia nomina. declinantur. et? De Sacy,gramm. Ar. t. Il p. 375. Dictio «5.! J." est elliptica, cujus generis in omni-bus fere unguis occurrunt. Proprie, ut recto manet Zuzen. , est nomen, quod ineXclaLmationibus ponitur adverbialiter. cf. De Sacy gramm. At. t. Il .p. 558. Dediversa hujus vocis explication jam monuit Warnerus: nFormulam illam

cg quidam explicnnt par lob, imprecationem, alii 253 la), apprecationem et ce-

. lebrationem laudis intelligunt. Sicut Arabes djcunt: il»). Le am flûté, quine dicen-

di formula revers laudem continet. De voce cf. est nota Giçuharii apudLett. ad Caaburn p. 153. In Arabiae desertis feminse in itinere utuntur csmelis,quibus imponuntur sellae velis obductae et ab omni parte mimine. De his Kaem-pfer., amoenitat. exotic. fuse. 1V, relut. V11 g. 3 p. 724:» Abducendis aegris etnobiliorum feminis arculae serviunt, singulae ad ephippii latere afiigendae. Ac]caveae normam fabricatae sunt, pannoque subductae, ut in iis latitare sixigulaepassim.» cf. libr. Pocockii: næefdn’eibung m morgmlanbæm p. 978, ubi exstatetiam talis sellae icon. Rosenmüller. ad Zohairi Moall. p. 59. Frequentissima estharum sellarum mentio apud poetas Arabum. Ita dicit Lebid in Moallaka, ques-tus de puellarum amatarum discessu, ex vers. cl. De Sacy. nElles s’eloignoient,

i 5

... 34cl...derabees à tous les yeux par les draperies, qui enveloppoient les mamans deleurs litières et que recouvraient encore les Voiles, qui en revêtoient les contourset l’etofi’e destinée à garantir leurs têtes des ardeurs du soleil. -

a a l 40E»V. 12. Lett. 6’53... Cod. 1416 cons. Jan. and Lett.;ljiLè rePuSm man agramm. In schol. cod. 1417 Praepositio 9, in dictione du 031verba notionem dat transitivam. cf. De Sacy, gramm. Arab. t. I p. 355. Argutias

ad hune locum affin Tebrizius:fait m1, est A633 p56 a: un P, ,1.s. A») au A: Les"DE ses «Le. a ce; au sa: Us toi, 4.3.15);st un tuLa]; î Oui Sellae camelinae erant in alterutro cameli latterezCam igitur Amrulkeis ex sua latere semper se ad puellam converteret, fiebat , ut

sella puellae inclinaret. ad terram. cf. Zohairi Moall. v. 11: UWÏ 0;)»W «Ascendentes ex ima une, in alterutrum lotus inflexae sedentm

O)

Pro Ion.V. 15. Ion. Lett. - Cod. 14160.!”U: Pro d’1" Lett- M. Haut: .lectionem Ibn Nahas secum est, sed nos-

trum etiam commemarat. M derivandum est ab du»; et signifient: mel-litus. In schol. cad.- 1417 J;t’-:Jl L541." Ml. Utramque voci’s AL!»explicationem Jones. in versione sua oonjunxit. Vertit enim: mec remove me afructu tua, itemm iterumque cum voluptate percipiendo.a Ibn Nahas ita banc va-

cem explicat: à.) gîtai 6l Ml. Ceterum ad totam senftentiam cf. est locus pulcherrimus in cantico Salomonis c. VII v. 7. 8:» Proceri-tas tua similis est palmis, pectus tuum uvis. Dixi ego: Ascendere vola in pal-

.mam ejusque ramas arripere. Pectus tuum ait mihi instar uvarum in viti et in-star malarum os tuum, quad suaves spirat adores. ’Cic. ep. Il, tfi uEgo te ab-

. fuisse tam dia a nabis dolui, quad carui fructu jucundissimae consuetudinis.u

V. 14. Lett. Perperam. cf. De Sacy gramm. At. t. I. p. 394. Pro

8b)», referente Zuz. legitur etiam 14021:0, quasi scriptum esset Zuz. et. Ibn

-35...Nahas commemorant lectionem L55 US, a verba Lili, infantiam lac-mvit gravida. Ibn Nahas commemorat lectionem 05 Là,» M.

Lett. Ækï, non recto. cf. De Sacy gramm. At. t. Il. p. 996. In schah cod.

1416 et 5. 123W! Us du: cod. 1417. Cod. 1416.In cod. 1417. desunt voces que; mais L5! et Pro sa: cod. 1417.P" 004- 1417. W. ProUJJ’ood. 1417. un. Procod. 1417. «à; 3., Rarior est usus particulao oonjunctivae Q pro «à. Ibn Na.

hos dicit: Un M) si," pli" o» 9,345 9,. «in Je de,Lai ,5". f. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 594., ubi noster locus afl’ertur. Bons.est Zuzenii ’observatio de voce Scilicet voces , quae significatione sua jamsunt femininae, parüm poni passunt ut nomina et tune carent nota feminini, par-tim ut participia, adjecta nota feminini. Confcrre juvabit de hac re adnot. Gion-harii op. De Sacy l. c. p. 951. ,,0n dit d’une femme et Ceux,qui disent Judas, justifient cette forme par la raison, que c’est la une qualifica-tion qui ne peut s’appliquer , qu’aux animaux femelles. Ceux au contraire quidisent Wh, fondent leur opinion sur l’analogie, et sur ce, que l’on ditavec la forme féminine etc. Ad vocem illustrandam, egregie valet locus

Haririi, cons. a. ed. De Sacy p. 19. 65° ,,Amavi jaminde ab eo tempore, quo sublata a me sunt amuleta.fl Ibi schol. haec habet:

idem U5) aga." 9L9 cr i549) ou tua-piU. J511: un ,43; ne» c’est La: 9,4: OK ,2."cf. Motenabb. ap. De Sacy, ehrestom. Ar. t.I. p. 541. De pSacy l. c. t. Il. p. 116. De æ natandum est, quad dicit Ibn Nahas

De verba U4! cf. Caab. b. Zoheir v. 55., qui versus apud Lett. Vitiosus est. Sensusversus nostri hic est: ,,Quomodo’ tu me jubes ut abeam, quum jam aliae mulieres, tibisimiles quand pulçhritudinem, prae nimio mei amore, neglexerint pueras suas parmlosfl

h 01” 0 E lV. 15. Lett. Lett. orgueil; cod. 1416. et Ion. , contraaO Jmetrum. cf. De Sacy gramm. Ar. t. I. p. 54. Cod. 1416- contra imetrum

-36-,--- Pargit poeta in extremo hujus mulieris amore in se describendo dicitque eam, cum

filiolum fleutem audisset, uno tantum latere ad cum se convertisse, cum alterumlatus ad se conversum manserit.

. d’0V. 16. Lett. Lett. Voce terminatur in cod. 1416.fol. 9. Fol. 1o. deest in’hoc cod. de. 5 ejus defectum supplet , cum textus cod.1417. mendis gravissimis sit depravatus. De locutione methaphoricaquaedam houa habet Lett. Arabes dieunt: sol versatur ami e. e.ipsa meridie sta’t. Simili metaphara dicnnt œflî , darsum terme. ItaHomerus ën’ êvps’a vairon (acclamant; --- Virgil Aen. 1., 110. ,,Darsum immane mari

summo. cf. Oppian. de piscat. v. 60. Suid s.v. I. Naïiroç. Zuzenius dicitidem esse, ac Mai cf. De Sacy gramm. Arab. t. I. p. au.

et,a, ’ ,0 cf»V. 17. Lett. L510,» Lett. Ion. M13 Cod. 1416. M5. Seda

quamvis hemistichium posterius per totum carmen termiuetur in Ô tamen L5 infine addi potest. Hac versa et sequentibus poeta narrat, quid dixerit amasiae,cum illa jurasset , nihil se amplius negotii cum eo habituram. In vocepraefixum Î non est pro , ut putat Warnerus , sed l est particula compellativatu." tifs, eodem modo, que cf. De Sacy gramm. Ar. t. Il. p. 76. In iisvero nominibus , quae plus tribus litteris constant, et in nominibus feminarum,quae terminantur in ï, interdum ultima littera abjicitur, quad vocatur651;." cf. De Sacy, gramm. Arab. t. Il. p. 79. Verbum 8’51 partiml construitur

cum L51; partim cum accusativo rai. Utriusque eonstructianis exempla attulit Will-met ad. Antar p. 155. Il! Moall. Amru b. Kelth. v. 1o. eodem sensu occurritmi. V03 M °3t adverbium, quad in se continet significationcm verb