No. 13Ö6 37ste JaargangZaterdag 1 October 1910.

AMIGOE DI CURACAOWEEKBLADVOOR DE CURAOAOSCHE EILANDEN

B'IREAUX VAN DIT BLADIReclactie en _-4_<lmiiii{_j__t_fatie

Overzijde.Oud No. 223, Nieuw No. 4.

Ot Blad verschijnt eiken Zaterdag.Abonnementsprijs voor Curasao, Bonaire, Aruba

en de Bovenwindsche eilanden per drie maandenfl. 2.— met vooruitbetaling.

Voor het Buitenland per jaar fl. 10.—Afzonderlijke nummers fl. 0.15.Prijs der Advertentien van I—7 regels f. 0.50; voor el-

ken regel meer 1% ets.

Es Courant aki ta sali toer dia Sabra.Su prijs di abonnement ta fl. 2,— pa tree luna

paga padilanti.Pa lugarnan foi Curagao, Bonaire. Aruba, St. Mar-

tin (P. H.), St. Eustatius i Saba fl. 10.—pa anjaUi numero sol fl. 0.15.Anuncio di 1 te 7 regel f 0.50 cada regel mas*

7JÍ ets.

Curacao. 30 September.

„AD MULTOS ANNOS!”

Wij .hebben weder een Bisschop ! Z. D. H. Mgr. M. G.Vuylsteke werd verleden Donderdag in de Cathedraal vanSan Juan op Puerto-Rico gewijd tot Bisschop van Charadrus.In dezen Doorluchtigen Kerkvoogd begroeten wij met vreug-de den nieuwen Apostolisch Vicaris van Curagao.

Met vreugde, omdat wij weten, dat deze Gezalfde desHeeren ons door God is toegezonden, en in den naam desHeeren tot ons komt.

Met vreugde, omdat wij weten, dat Hij zich aan de Ka-tholieke Missie zal wijden geheel en al, zonder eenigf voor-behoud.

Zijn eerste Herderlijk Schrijven reeds deed ons den stemvernemen van den zorgzamen Vader, die zijn kinderen op-recht, hartelijk liciheeft, van dtsi goeden Herder, bereid zijnleven te geven voor zijne schapen.

Zulk een liefdevollen Vader, zulk een goeden Herder be-groeten wij met vreugde.

Mgr. Vuylsteke is de zevende in de rij der Apostoli-sche Vicarii van Curagao.

Moge het Zijner Doorluchtige Hoogwaardigheid gegevenzijn dit deel van Gods Kerk lang nog en voorspoedig te be-sturen.

Hoe dit bestuur wezen zal?In pace et cequitate, In vrede en in rechtmatigheid zegt

het devies van Monseigneur.Deze woorden zijn ontleend aan het tweede hoofdstuk

van Malachias en zijn voor ons van hooge beteekenis. Degeheele passage luidt namelijk als volgt:

„En gij zult weten, dat Ik u deze verordening heb ge-bonden, opdat mijn verbond met Levi zij, zegt de Heer der„heerscharen. Mijn verbond met hem was ten leven en ten„vrede; en Ik gaf hem vreeze, en hij vreesde Mij, en hij sid-„derde voor het aanschijn van mijnen naam.

„De wet der waarheid was in zijnen mond, en ongerech-„tigheid werd niet gevonden op zijne lippen; in' vrede en in„rechtmatigheid wandelde hij met Mij, en velen wendde hij„af van ongerechtheid.

„Want de lippen der priesters zullen de wetenschap be-„waren, en de wet zal men vragen uit zijnen mond, omdat„hij een engel van den Heer der heerscharen is."

Een engel, dat is, een gezant, een Hoogepriester Godswil de nieuwe Bisschop voor ons zijn, gevormd naar het mo-del, dat God zelf teekende in het Boek Malachias.

Een Bisschop naar Gods hart.En is het ook niet veel beteekenend, dat de H. Kerk de-

ze zelfde woorden toepast op den H. Dominicüs, Vader enStichter der Dominikanerorde, waaruit Mgr. Vuylsteke ver-heven werd tot de bisschoppelijke waardigheid?

De geest van den H. Dominicüs moge Hem dan bezielenom nog vele lange jaren te zijn een vroom en heilig Bisschop,een voorzichtige en verstandige Leider van zijn Geestelijkheiden zijn Volk.

BARON VAN WIJNBERGENOVER

„De Weelde!”

De zevende Bossche Katholieken-dag, het diocesaancongres van Ka-tholieken op 4 September te 's Her-togenbosch gehouden, werd op uit-drukkelijk verlangen van Mgr. v.de Ven uitsluitend besteed aan debespreking der „Weelde." Dit grootmaatschappelijk euvel werd behan-deld, èn in 't algemeen, _u in verbandmet den werkenden stand, den mid-denstand, den boerenstand, den gods-dienst. .

Wij kunnen ons aict onthoudende eerste schitterende rede vau BaRON VAN VVIJNBKI.C ...., eei-ÍgSZÍtIBverkort, hier af te (¡rukken:

„Wanneer wij den strijd aanbindentegen overdadige weelde, wen.chenwij allerminst do g,.n«che wereldtot kluizenaar te zien gemaakt.

Neen, een zekere luxe, een zekerlevouscomfort blijft steeds toegela-ten; maar, «at wij nastreven, is,dat daarbij de juiste maat wederworde betracht.

Eu die juiste maat zal weder be-tracht worden, Wanneer de aardsche goederen wodev gebruikt wor-den tot redelijk doei : wanneer ookdaar als devies s*«fcds zal geldenhet „ad majorem Dei glorian»"',„tot meerdere eere (jods" — wanneerook bij de genietingen dezer wereldmen zich weder eerlijk en oprechtde vraag zal durveu stellen vanden H. Aloysius: „Quid hoc ad ae-ternitatem": „Wat baat het tut dede eeuwigheid?"

Blijken zal dan, dat in bepaaldeomstandigheden het gebruik vandure, kostbare zaken allerminst ver-boden is; blijken zal dan, dat hetleven naar rang en Btand zeer geoor-loofd, zelfs geboden is.

't Is geen overtollige weelde, wan-neer gestreefd wordt naar behoudvan rang en stand, waarin mendoor God werd geplaatst; en omdaarbij veilig te gaan, laie menzich leiden door de „besten" in eikenstand, door de eenvoudigen, dieook steeds den gulden regel zullentoonen te begrijpen, dat, wil menbij het ophouden van rang en standhet doel niet voorbijs^reven, rekening moet gehouden worden meteigen beurs.

Een ieder moet zijn rang en standophouden; een ieder heeft recht opde eer, die hem toekomt. Zulks geldtvoor deu bekwamen werkman, voorden degelijken patroon, voor dengoedeu winkelier, voor den geleerde,voor den weldadigen rijke, voor denstaatsman en;..; zulks geld., voorallen zonder uitzouderiug. Hec ligr.nu eenmaal in 's meuschen zondigenatuur, dat ecu zekere praal enpracht vereischt wordt om oer enaanzien af te dwingen. Toch over-drijve men hier niet. Goddank,dwingt nog bijna overal ware een-voud grooten eerbied af, Goddank,weten nog de meesten waren roemen ware grootheid te herkennen,ook al hult zij zich in eenvoudigkleed. Dit ter geruststelling.

Duidelijk echter zal het nu wezen,dat de strijd allerminst gevi ei dwordt tegen het redelijk gebruikder goedereu, die door God denmensch ten gebruike gegeven zijn.

Toegegeven derhalve, dat de ma-tigheid niet eischt, dat men iv 'tgebruik der aardsche goederen zichbepale tot het strikt noodige, maardat een zekere luxe, een zeker soortlevenscomfort overeenkomstig rang,stand, fortuin, volkomen geoorloofdis, toegegeven, dat de grens tus-schen geoorloofd en ongeoorloofd ivdeze nimmer met mathemathischojuistheid te trekken is, maar danook toegegeven, dat op heden inalle rangen en standen die grensdoor velen naar de eene zijde zoo-ver is overschreden, dat een flinke

slap terug allerminst gevaar ople-vert in ander uiterste te vervallen.

En zulks moet worden toegegevendoor ecu' ieder, die de maatschap-pij, waarin hij leeft, en zich zelfeerlijk te beschouwen durft, dooreen ieder, die onbevooroordeeld denblik slaat op de gevolgen, die deweelde op heden na zich sleept. "

I.n de oorzaak van dit alles?Zucht naar overdreven zingenot?Zeker, ook dat. Maar boven allesdien!, als oorzaak hier erkend teworden de pronk- en praalzucht,de zucht om te schitteren, de zuchtom 'inven anderen uit te steken, 1edésir de paraitre", gelijk de Fransen-man het kort en juist te zeggenweet.

Eenmaal als juist erkend ziendede valsr.'he, absoluut valsche stel-ling, dat rijkdom zonder meer vananderen eerbied ei^chen raag; een-maal als juist erkend ziende, dathet bezit van geld en goed zondermeor, rang, aanzien, positie geeft,vond de hartstocht voor den hoog-moed een vruchtbaar arbeidsveld.Wie rijk was, wilde dat het blijken,wie 't niet was, dat het schijnen zou,en zulks van den hoogsten tot denlaagsten stand.

Zijn staud ophouden zoude voort-aan beteekenen : juist niet blijvenin eigen stand. Gold het vroegervoor een schoon ideaal zich jaren,eeuwenlang te handhaven in dezelfde -nantscftappelijke positie, waarbijmen aan familietradities hechtenging, — voortaan zou de zoon nietmeer mogen wezen, wat de vaderwas; „hooger op" moest hij, naar't heeten ging.

Steeds luider, steeds krachtigerklinkt de stem der verleiding: Schit-teren moet gij, vóór alles zorgenbij niemand achter te staan l

Eu waar het geld slechts eenmaalkan worden uitgegeven, blijven re-delijke uitgaven achterwege, om deonredelijke, onnutte te kunnen doen,om naar buiten te doen blijken vanrijkdom, die er is. of die er níet is.

Beziet slechts de hedendaagsoheweelde in voeding, woning, kleeding,ontspanning en zooveel meer.

Is het doul daarbij meer levens-blijheid, meer levensvreugd? Neen;gezien, besproken, bewonderd, geëerdte worden, dat is het doel.

Men weet, dat, het steeds hoogeropvoeren in alle rangen en standenonzer maaltijden allerminst geëischtwordt door de bekende Hollandsehegastvrijheid, allerminst ook gelijkentred houdt met de bevordering vaugezelligheid, vroolijkheid, wederkee-rige hartelijkheid. En toch, ondra-gelijk ware het deu buurman min-der duur te ontvanpreu dan men bijhem genoten heeft; en derhalve,teneinde veilig te gaan, het lieverwat duurder gemaakt, en zoo zelfmeegewerkt aan de geleidelijke ver-hooging van den levensstandaard.

Zijn de uitgaven voor de meubi-leering onzer woningen redelijk tenoemen steeds? Of de degelijkheid,de deftige, ouderwetsebe degelijkheidniet veeleer verdwenen is ;zijn tal vanmooie erfstukken niet vervangendoor tallooze voorwerpen en voor-werpjes, die rijkdom verraden, maardaarmede ook hun dienst hebbengedaan ?

En de kleeding dan? Maar ookvroeger was die duur— zoo hoor ikmij toevoegen. Volkomen toegege-ven. Zij was duurder zelfs dan thans.Beziet slechts de familie-portrettenvan vroeger eeuwen, eu bewondert,de kostbare, smaakvolle, degelijkekleeding, bruikbaar voor een goeddeel van het leven vaak, soms rei-kend over 't leven heen. En thans?Geldt in de eerste plaats de vraag,dat men goed, degelijk practischgekleed zij, naar regelen van kunsten goeden smaak? Immers neen. Ivonzen tijd van vrijheid en onafhan-kelijkheid, van vrouwen-emancipatie,heeft juist de vrouw vooral tot sla-vin der mode zich verlaagd. Geenzelfstandig oordeel wordt haar meer

gelaten; neen, geëischt wordt eeneerbiedig volgen vau de mode, euwij zien dieu eisch voorbeeldig in-gewilligd in een lachwekkend stre-ven naar gelijkvormigheid van denhoogsten tot den laagsten stand;caricatuur van democratie! Op ty-rannieke wijze schrijft de mode voorwat men schoon moet vinden, om't een half jaar later als ondraag-baar weg te werpen, wijl 't de hoo-ge souvereine dus behaagt. En nude belooning voor dieu trouwea sla-vendienst? Gezien, bewonderd, geëerdte worden als gekleed naar de laat-ste mode le désir de paraitre."

En 't zelfde heeft plaats op ge-bied van ontspanning, van muziek,van theaters, van reizen en vanzooveel meer: niet wat vreugd, watontspanning brengt wordt gevraagd,in de eerste plaats; neen, voor al-les wenscht men „mee te doen" „erbij" te wezen, te doen, wat men te-genwoordig behoort te doen ; geiiente worden, te schitteren — ziedaar't ideaal!

En waar zoo de wereld zich heeftafgegeven aan ongeregelde zuchtnaar eer, naar aanzien en genot,staat daar door de meesten verla-ten de christelijke versterving, dechristelijke zelfverloochening, dechristelijke nederigheid.

Onze christelijke maatschappij heeftvergeten het woord van den Godde-lijken Meester: „Wie mijn leerling

"wil wezen, rerloochenc zich zelf."Wat zoude de antithese beter be-

grepen worden, indien ook in dezede christelijke beginselen door al-len, die ze belijden, ook werden inpractijk gebracht! Wat zoude ookde maatschappij er wel bij varen!

Of is het ons niet duidelijk, wel-ke rampzalige gevolgen het overda-dig weeldegeuot, de ongeregeldezucht naar eer en aanzien met zichbrengt?

Het godsdienstig leven moet opden duur verflauwen, waar steedsoog en hart op de wereld zijn ge-richt; steeds levend voor genot,voor eer, en aanzien, voor positiein de wereld, zullen we geen navol-gers kunnen wezen van Dengene,Die, God zijnde, mensch is gewor-den, gestorven aan een kruis, eutot op den dag van heden schuil gaatachter den schijn van brood.

En individu, én huisgezin, énmaatschappij ondervinden den droe-vigen terugslag van die grootekwaal van onzen tijd.

De lichamelijke voeding moet vaakonvoldoende wezen, omdat voor nut-telooze doeleinden 't geld opgeëischtwordt; onrechtvaardigheid is er maaral te vaak 't gevolg van; verslap-ping naar lichaam en ziel treedt in,als weeldezucht ook genotzucht is.

In hoe menig huisgezin —de voor-beelden liggen voor 't grijpen — isvrede en geluk verstoord geworden,omdat de weelde haar intrede erheeft gedaan ; ja, zelfs de reinheidvan zeden bleef ook uiet ongedeerd.

De wilskracht, de toch in onzedagen reeds zoo zwaar beproefdewilskracht, lijdt geweldig schadedoor de weelde, en het toekomstiggeslacht zal over weinig euergie,over weinig wilskracht meer te be-schikken hebben, wanneer onze kin-deren in weelde worden grootge-bracht.

Geen vrede, geen rust zal er we-zen, zoolang allen in angstige ge-jaagdheid naar boven streven, volbezorgdheid steeds naar benedenblikkend, of zij, die zij achter zichlieten, niet te snel volgen gaan.

Het streven naar lotsverbetering,waarneembaar in alle rangen enstanden, zal nimmer bevredigd kun-neu worden, wanneer níet wederomde matigheid wordt betracht, afge-zien wordt—en dit geldt voor allerangen en standen, van den hoog-sten tot don laagsten — vau de over-dadige weelde-eischen.

Maar — vergeten wij het niet —ook elkander moeten we helpen bij't volbrengen dezer taak, bij de be-strijding der weelde, waar juist _"

menschelijk opzicht ook in deze eenzoo groote rol speelt, en zoo meni-geen, die gaarne het goede zou wil-len, terugnoudt, zoolang hij alleenstaat, het goede te doen.

Een eerezuil zoude daarom hijverdienen, die, te midden der velebonden onzer dagen, tot stand enin bloei wist te brengen den Bondtot vereenvoudiging der levenswijze.Maar in afwachting daarvan, steunenwe elkander, zooveel dat mogelijk is.

Laat men den weeldebartstochtmet eigen wapenen bekampen door't voor deftig, voor „mode" te ver-klaren, eenvoudig te zijn.

Mogen de geneesheeren hun stemverheffen om te verkondigen, dateen weelderige levenswijze voor de

fezondheid schadelijk is, om medevs het kwaad te keeren, waar op

heden zoovelen zich eerder onder-werpen aan de wetten der hygiëne,dan aan die der moraal.

En waar nu met de bestrijding.der weelde iemand zal moeten be-ginnen, opdat niet de een op denander wachten blijft, daar mag ookin deze wederom een beroep gedaanworden op de hoogere standen, ten-einde op den weg, die leidt totvereenvoudiging van levenswijzevoorop te gaan. Niet, omdat ik zouwillen beweren, dat in die standen deweelde degrootste afmetingen aange-nomen heeft, of de grootste ver-woestingen aan te richten dreigt,maar omdat nu eenmaal ook nogin onze dsgen van hen uitgaat eenzoo groote invloed, doorwerkendtot in de laagste rangen toe, maardaarom dan ook op hen de plicht rustte zorgen, dat die invloed tot eereGods, tot heil van den evenmensch,tot zegen der gansche maatschap-pij worde aangewend. En te ge-makkelijker zal dit kunnen, waarnog steeds in de hoogere en hoogstekringen verscheidenen gevonden wor-den, die, der traditie getrouw, denwaren levenseenvoud te bewarenwisten, maar zich vaak, helaas ! — 'tzij met, 't zij zonder schuld — nietals toonaangevend wisten te handhaven, met 't gevolg, dat in dezoogenaamde „uitgaande wereld"de christelijke eenvoud zich minder„thuis" gevoelen ging. Aan hen nuzij in herinnering gebracht,' dathet valsche bescheidenheid moet hee-ten, van dien eenvoud niet naar bui-ten te doen blijken, ter navolgingvoor anderen, maar dat het veeleer plicht is, vooral in onze dagen,weder de leiding te nemen in hetmaatschappelijk leven, nu anderenzoover uit den koers zijn geraakt.Waar nochtans het steeds een moei-lijke zaak zal blijveu het tegenwoor-dig geölacht vau gedragslijn te doenveranderen, daar worde alle aan-dacht geschonken aan het toe-komstige.

En daarom moge ik ten slotteeen beroep doen op de moeders, hieraanwezig, die zooveel in deze kun-nen bijdragen door de opvoeding,die ze hun kinderen geven. Aauhaar moge ten voorbeeld gesteldde Hooge Vrouwe, die allen- steeds

om strijd te prijzen wenschen, Haar,die haar kind naast diep godsdien-stige, tevens—getrouw aan de tra-ditie van het voorgeslacht — wist tegeven degelijk eenvoudige opvoeding,maar het op die wijze ook wistvoor te bereiden tot 't richtig vol-voeren der zware taak, die eenmaalkomen zou, en zoo heeft bewerkt,met Gods hulp, dat op beden onsgoede vaderland genieten mag dezegenrijke regeering eener geliefdeKoningin, die in onze dagen hetvele en goede nog steeds weet tevermeerderen, dat gedurende een zoolange reeks van jaren aan OranjeNederland te danken heeft.

Ik moge derhalve vragen aan demoeders, hier aanwezig : Spaart uwlieve kinderen voor de rampen en el-lende, die de overdadige weelde opheden te aanschouwen geeft. Ont-houdt, dat het spreekwoord: „Eenkinderhand is gauw gevuld", tevenseen waar woord is. Maar dringthen dan niet op kostbare, dure,wereldsche vermaken, waarbij hetkinderlijke ver te zoeken is. Niet,alsof we onze jeugd zouden willenonthouden die tal van geschenkjes,waarop ze vast meent te mogenrekenen, en zonder welke een bezoekvan oom of tante voor haar nietde minste waarde heeft: allerminst;niet alsof we iets zouden willen ont-nomen zien aan de blijde vreugdeonzer lieve jeugd; o neen. Maar mengeve haar de kindergenoegens, diedoor de kindernatuur gevraagd, envoor haar passend zijn, en dan: hoemeer blijdschap, hoe meer vreugd,hoe beter. Men make echter de kin-deren niet tot modepopjes, de kin-derkamer niet tot kinderboudoir.Door aan uwe kinderen te gevengodsdienstige , gepaard aan eenvou-dige opvoeding, door het niet leerenzich allerlei behoeften te scheppen,maar wel zich ook als kind reedsiets te kunnen ontzeggen, wat woidtbegeerd, door het kind te leerensparen, vervult gij op heerlijke wij-ze uwe schoone moedertaal., dwingtgij af deu dank der maatschappijvoor de onschatbare diensten, haarbewezen, bevordert gij tevens hetwaarachtig geluk vau uw kind voortijd en eeuwigheid.

Zoo mogen dan allen, die het welmeeuen met hun God, hun Kerk,hun Vaderland, de handen ineenslaanom ons volk, dat zich gebondenvoelt door den ongeregelden drift,naar eer, naar aanzien, naar genot,weder te bevrijden, en het op te voe-ren tot de hoogte waarop het alsChristen-volk behoort te staan; euallen mogen dan wederom bewaar-heid vinden, dat de ware vrijheid,die tevens den waren vrede, de wa-re vreugde geeft, slechts ren deelvalt aan dengeve, die zich zelf teverloochenen, God te dieneu weet.

ONDERHOUDEND ALLERLEIAndersom.

Kapitein tot zijn oppasser: „Watzie j'er nog slaperig uit JansenZwaar gedroomd?"

Jansen: „Dat raai u net kapi-tein "

Kapitein: „Waarover ?"Cansen: „Hihi kaptein 'k

ben morgen jarig, en nou hé 'k gedroomd, dat 'k van u een kistje si-garen en van mevrouw een pondtabak kreeg "

Kapitein: „Och Jansen, dat zeg'k je, droomen moet je altijd an-dersom uitleggen "

Jansen : „Dat 's mij krek eenderkaptein, dan krij'k van u 't pond ta-bak en van mevrouw 't kistje si-garen

Gegoten huizen.

Zooals men weet — aldus lezen wein de October- aflevering Tijdschr.Mij. v. Nijverheid — berust het nieu-we systeem op het maken van eengietvorm van een huis en het vol-gieten met een soort vloeibaar ce-ment. De wijze, waarop die vloeibaarheid wordt verkregen, is hétgeheim van Edison.

In vier dagen kunnen de gietvor-men van gegoten ijzer worden ge-maakt. Het gieten zelf duurt slechts6 uren. Daarna moet alles 6 dagenblijven staan om te verharden enhet afnemen der gietvormen duurtdan andermaal 4 dagen, zoodat eencompleet stel gietvormen dus onge-veer 20 maal per jaar kan wordengebruikt. Met eén stel kunnen dusper jaar 20 huizen gebouwd worden.

Goedkoop zijn de gietvormen di-rect niet: 25000 dollars, terwijlvoor bijkomende machinerieën nog15000 dollars moeten worden gere-

kend. Maar met die vormen kan mendan ook een onbeperkt aantal huizenmaken: ecu huis rríet ecu grootezitkamer, twee groote en twee klei-ne slaapkamers, keuken, ruimen kel-der en badkamer, zal met inbegripvan de rente van den grond nietmeer dan 1200 dollars behoevente kosten.

Leer om Leer.

In een coupé „rooken" zat een heergeweldig te dampen. Zoodra er nuecu dame binnenkwam, maakte dezede opmerking : „Indien u een „heer',"was, zou u uw sigaaar wegleggen.'„Ja, maar indien u een „dame" was,zou u hier niet komen zitten."

Een oogenblik later viel de vrou-welijke reizigster uit: „Als u mijnechtgenoot was, zou ik u gaarnevergif willen ingeven." „Wel me-vrouw, antwoordde de heer bij dehand, terwijl hij nog een flinke trekaan zijn sigaar deed, indien u mijnvrouw was, zou ik maar al te graagdat vergif innemen."

Logisch

Mama —„Willem, Willem, wat zitje broek vol modder I"

Willem.— Ja ma, ik ben gevallenen had ge^n tijd om de broek vóórdien tijd uit te trekken."

Een advertentie.„Mijn zoon Gerrit", aldus adver-

teerde ecu leidekker in de dagbladen,„vond bij een val van den kerktorenden dood. Wie de hoogte van den to-ren kent, kan de diepte mijver smartbegrijpen."

De beste Oogendokter.

De liefde is blind, zegt men.— Nu,de beste oogendokter is het huwelijk.

De Vliegtoekomst.

Clement van Maasdijk en al zijn me-de-vliegers, die hun sport met dendood hebben moeten betalen, ze zijntelkens gehuldigd als baanbrekendekampioenen, in plaats van roemzuch-tige waaghalzen.

Men heeft ze als pioniers te beschou-wen, want in de vliegsport ligt eennog onberekenbare toekomst.

In de Tit Bits lazen wij onlangs eenenquête over deze vraag naar detoekomst der vliegmachine. En hetmeerendeel der vakmannen meent,dat in de komende jaren het practischnut daarvan op ondubbelzinnige wij-ze zal blijken.

Want ook in Engeland heeft menna den dood van den vlieger Rolls,dezelfde vraag gesteld als na het zooaangrijpend ongeluk van onzen land-genoot Van Maasdijk: Is het vliegenal deze kostbare offers wel waard ?

De eerste, die de vraag in toestem-menden zin beantwoordt, is een mi-litaire specialiteit, de Engelsche ge-neraal Sir lan Hamilton:_ „De tijd is aanstaande, dat Enge-land naast zijn opperheerschappij terzee, nog naar iets anders zal hebbenom te kijken. Het zal op een gelijkehoogte moeten staan als zijn nabu-ren in zake de oorlogvoering in delucht, want er is geen twijfel aan, ofdeeeroplane zal een ingrijpende wijzi-ging brengen in de taktiek van denoorlog."

De meest andere antwoorden be-schouwen het vliegtuig eveneens vandit standpunt: zijn nut in een aan-staanden oorlog. Zoo beantwoordtCurtisB, de winner van den GordonBennet Cup, deze vraag als volgt:

„Een dozijn seroplanes, vrijwel ge-lijk aan de tegenwoordige machines,zouden in staat zijn een vloot vanwlagschepen te vernietigen, die dui-zendmaal hun waarde vertegenwoor-digde, om niet te spreken van deschade die men een vesting of zee-haven zou kunnen berokkenen, dooreen schip, dat in staat was deze vlieg-machines opte laten. Maritieme specialiteiten geven toe, dat het onmo-gelijk is met ecu projectiel een a.ro-plane te treffen, die met een snelheidvliegt van tachtig kilometer. Daar-entegen ziju er tal van maniereu,waarmee een aeroplane met spring-stoffen de zwakke deeleu van ecu oor-logschip kunnen treffen."

De meening van deu bekenden vlie-ger Paulhan komt hierop neer:

„In de meest «ractiscbe beteekenisz*l de vliegmacnine linar nuttige ei-genschappen aan de wereld toonen.Ik geloof echter niet, dat zij ooit despoortreinen zal vervangen, evenminals de automobielen het spoorwezenconcurrentie hebben aangedaan. Inverband met zijn oorlogs-utiliteitheeft nu reeds de eeroplane door zijnlange vluchten bewezen, van onbere-kenbaar nut te zijn voor verkennin-gen."

De bekende Amerikaansche vlieger

capt. T. S. Baldwin — die, tusschentwee haakjes, bezig is in zijn landstemming te maken voor een vluchtvan New-York naar Londeu in tweeetmalen, en met mede nemen vaupassagiers en .mails — deze optimistziet in de toekomst de onmogelijk,heid niet in, geregelde postdienstente openen, die vliegende met eensnelheid van 160 kilometer per uurde internationale brievenmails zou-den overbrengen. Hoe grooter enzwaarder een vliegmachine, des teveiliger zal het gaan. Op een kleineneeroplane met één motor is men af-hankelijk van zijn machine; op ecugrooter vliegtoestel kan men een on-beperkt aantal motoren meenemen,zoodat men niet meer afhankelijkis van de weigering van één."

Een andere bekende Amerikaanscheaviateur Orville Wright is wat min-der optimist.

„Er zullen slechts weinig jaren noo-dig zijn of men zal in staat zijn,mails af te leveren op anders bijnaonbereikbare plaatsen. Ook meenik, dat de aeroplane in sommigegevallen extra-treinen zal kunnenvervangen, omdat hij dit voordeelheeft, altijd over een vrijen weg tekunnen beschikken, terwijl hij steedsvoor het gebruik gereed staat".

Doch hij gaat niet zoover als zijnvorige landgenoot, waar hij op-merkt:

„Ik geloof echter niet, dat deaeroplane ooit de spoortreinen ofstoom booten zal vervangen voorvrachtdiensten."

Emille Dubonnet, de Franschmau,die onlangs den prijs won voor debeste vlucht over Parijs, gelooft zeerstellig in de groote toekomst vanzijn luchtvoertuig.

lk ben er van overtuigd, dat dedag aanstaande is, dat een aeropla-ne door de lucht zal vliegeu gedu-rende een aantal ononderbroken urenmet een snelheid van 150 kilometerper uur, met medeneming van eenpassagier. Welk een toekomst danvoor menschen, die haast hebben,en lange afstanden willen afleggenin een korten tijd!"

Minder optimist zijn twee andereFranscheu. De een is Hubert Latham,die het vliegen uitsluitend wil be-schouwen als sport.

„Zooals de aeroplane heden tendage is, mag men er geen practischewaarde aan hechten. Ik beschouwhet vliegen louter als sport, en danis het minder gevaarlijk dan auto-rennen, en geen andere sport bestaater voor mij die het vliegeu nabijkomtl"

De ander is Ernest Archdeacöu, debekeude schenker van royale prijzenen daardoor een van de grootstepromotors van de vliegerij.

„Op het oogenblik beschouw ikden aeroplane nog niet als eenpractische uitvinding, iv weerwil vande buiteugewone proeven van vlieg-kunst van zoovele vliegmenschen.De moeilijkheden om een geschikteplaats van vertrek, en na het vol-brengen van de vlucht, een geschik-

te plaats van nederdaling te rin-den, zijn op het oogenblik de groot-ste bezwaren voor den aviateur. Inverband hiermede geloof ik in de be-perkte bruikbaarheid van vliegma-chines in den oorlog, doch voor-eerst nog niet in eenigen anderenwaarlijk practischen zin."

Roosevelt en St. Petrus.

Om de arrogantie van TheodoorRoosevelt te teekenen, verhalen zijulandgenooten het volgende, ironischvertelseltje.

St. Petrus bevond zich eens aande poort van het Paradijs, toen hijhoorde kloppen.

—Wie is er?—George Washington.—Welke zijn uwe verdiensten? —

vroeg de hernel-portier, die in degeschiedenis niet erg sterk is.

—Ik ben de vader van mijn land;schudde het Engelsche juk af engrondvestte de Amerikaansche re-publisken. Ik ben de eerste geweestin den vrede de eerste in den oor-log en de eerste in de hart mijnerlandgenooten.

—Vooruit dan maar!Weer werd er geklopt. Het was

Abraham Liucoln, die zich aldusuitdrukte:

—Ik ben President der Vereenigdestaten geweest: heb de Unie gered,de slaven vrijgemaakt en ben ge-storven als martelaar der vrijheid.— Goed, goed, vooruit !

Daan klonk op de poort eenkrachtige vuistslag.— Wie zijt ge ?— Theodoor Roosevelt.— En wat heeft mijnheer gedaan?— Ga heen man, schiet op en zegden Almachtige dat Theodoor Roose-velt er is.

Amerikaansch.„Vox Medicorum" schrijft:

10. George Kelly, onder behande-ling iv een hospitaal in Washing-ton, werd medegedeeld dat er eenkans bestond om hem in 't leven tehouden, door in de plaats van znzieke knie, de knie te plaatsen vaueen overledene.

20. Kelly stemt toe en een ge-

deelte van het kniegwricht van HansAlbrecht (die juist in ceu aangren-zende kamer gestorven was) wordtin het been gezet, een operatie nooitin Amerika vertoond.

30. En nu vervolgt de familievan Albrecht den herstelden Kellyen wil dat stuk been terug hebben,of zoo de rechtbank beslist datKelly het mag houden, zoo wensch-te zij een jaarlijksche rente daar-voor betaald te zien.

Het hooggerechtshof van Washing-ton heeft weldra uitspraak te doenin bovenstaand geval. Een doode(natuurlijk vertegenwoordigd doorzijn wettige erven) stelt een vervol-ging in tot terugbekoming van 'ngedeelte van zn been. Beide beenenzullen in de gerechtszaal als corporadelicti present zijn, het eene beenopgegraven en van des doodeu heupgeschroefd; het andere been aanhet lichaam van een der aange-klaagden: George Kelly. Nog is aan-geklaagd de dokter, die er iv ge-slaagd was een gedeelte van eenlijk te transplanteeren in 'n levendmensch en dat met succes.

George Kelly, een werkman vanWashington, "werd gebracht in hetGeorgetown Universiteits Hospitaalmet een bijzondere en ongeneeslijkeaandoening der knie. De man waseen volmaakt exemplaar van ge-zondheid in merg en been, excepthet linker kniegewricht. Het waseen dier gevallen, die den arts doenmorren tegen de natuur.

Dr. George Tully Vaughan wist.dat de heelkunde absoluut leerde:dat been moet afgezet worden, maarde patiënt was zulk een voorbeeldvan gezondheid overigens, dat dedokter er tegen rebelleerde. In het-zelfde hospitaal lag een man opsterven met volmaakt goede knieën.Als die man sterft, zoo redeneerdedr. Vaughan, heeft hij zn knieënniet meer noodig, en als ik nu deknie van dien man in Kelly's beenkon brengen, dan waren we klaar.

Het was daarom, dat dr. Vaughande operatie van dag tot dag uit-stelde, totdat op 't laatst de ziekeman Albrecht op sterven lag. Nau-welijks had Albrecht zn laatstenadem uitgeblazen of hij werd in deoperatiezaal gebracht, weldra gevolgddoor Kelly die geëtheriseerd en voorde operatie geprepareerd werd. Hetkniegewricht van den pas overle-dene werd nu netjes er uitgenomen,terwijl een gelijksoortige operatieplaats vond bij Kelly.

Daarna werd na vooraf beraamdplan de nieuwe (geborgde) knie in-gezet. Een V-vormige sectie der ti-bia, 5 c.M. lang en een V-vormig ge-deelte der fíbula, omtrent 4c.M.lang, werden van Albrecht's knie ge-nomen en in Kelly's been gelascht,de beenderen met zilverdraad be-vestigd en alle weefsel, spier en zenuwin positie gebracht.

Nu was de hoop dat de beende-ren zouden samengroeien, de spie-ren en vezels sterk zouden wordenen de man in staat zou zijn, al warehet dan ook met 'n stijve knie, maartoch altijd beter dan een houtenbeen, door 't leven to sjouwen.

Van 't begin af begon de natuurhaar werk van heeling en 't zieter naar uit alsof de man eerst-daags in staat zal zijn op zn ge-borgde knie te kunnen steunen.

Zoo schijnt het dat de wetenschapzelfs het „dood hout", de onnuttestijlen van 't lichaam, nog kan be-zigen, nadat de machine heeft opge-houden te werken en leven en ge-zondheid daarmee te brengen in le-vende medemensehen.

Maar waarom nu een gerechts-zaak? Ja, daar moet men voor inAmerika zijn. Als de doode mangeen toestemming heeft gegeven, dankunnen de erfgenamen schadevergoe-ding en huur eischen. De advocaatheeft dat geëischt, en ingevalde rechtbank oordeelt, dat zulksniet kan toegestaan worden, wil hijde knie terug hebben.

KATHOLIEKE LIEFDEZUSTERS.In América, het zeer aanbevelens-

waardig weekorgaan, dat gelijkmen weet door paters Jesuiëtenwordt geredigeerd en een uitnemendoverzicht biedt van al wat er belang-rijks in de wereld gebeurt, vinden weeen merkwaardig getuigenis afge-drukt omtrent de waarde der katho-lieke ziekenverpleging. Het is af-komstig van een Joodschen arts, dr.Emil G. Hirsch, die een artikel schreefin het Quarterly Bulletin of the lüinoisBord of Oharities en daarin klaagt overde moeilijkheden, die er bestaan omgeschikte verplegers en verpleegsterste vinden, over de „onkunde en dedaaruit volgende onbeschaamdheidvan hen aan wie de zorg voor onge-lukkigen is toevertrouwd."

Daarbij nu vindt hij gelegenheid eenvergelijking te maken tusschen de toe-standen in wereldlijke instellingen eudie door katholieke religieusen wor-den geleid, een vergelijking, die vooralgelezeu moet worden door hen, diezich laten wijsmaken dat de laatstetoch eigenlijk minderwaardig zijn.

Dr. Hirsch dan schrijft:„Katolieke hospitalen hebben nim-

mer moeilijkheid met de aanvullingvan de rijen mannen en vrouwendie geroepen zijn om de zieken tedienen of zwakzinnigen te bewaken.Godsdienstige wijding, dezelfvoldoe-ning (gratification) die voortkomtuit het zoete besef dat men „desMeesters werk" doet, geeft, om denlast op te nemen van deze taak,een kracht, als geldelijke vergoedinguooit kan verwekken. Het bewust-zijn dat zij geroepen zijn, dat hunroeping een heilige is, dat de door-nen kroon, die thans hun deel is,zal worden vervangen door eendiadeem van glorie hiernamaals,vergezelt de Zusters van Liefde bijhun werk van barmhartigheid. Hetstaalt haar om pest en verschrikkingzonder vrees te gemoet te treden.

„Het verheft haar boven de klei-ne moeilijkheden der dagelijkecberoutine. Het doet haar vergeten degevaren en de eentoonigheid deromgeving. Het brengt een glimlachop haar lippen, zelfs wanneer krank-zinniger, rondom haar razen en haarlichaam folteren en haar zenuwentergen tot bezwijkens toe. Zij zul-len haar post niet verlaten, hoeonaangenaam en weerzinwekkendhaar taak ook is. Elke Zuster heeftzichzelven aan dit leven gewijd enzoolang zij leeft volgt zij haar roe-ping."

De Joodsche dokter gaat zelfs ver-der en meent dat de groote erva-ring aldus verkregen opweegt tegeneenig gemis arm theoretische kennis,want „ervaring is niet enkel detoetssteen, maar ook de moeder dertheorie..."

Men ziet: het woord van denjoodschen geneesheer is ook nogwel voor sommigen onder ons deoverdenking waard.

Het Centrum.

Brief uit den „Far, Wild West”.

(Van onzen vasten medewerker.)Koninginnefeest in den „Far West.”

San Francisco, 1 Sept. '10.De verjaardag van de zoo geliefde

vorstinne van ons zoo verwijderdPatria ging gisteren voor de over-talrijke in dezen pas herbouwdenMetropolis ran den „Golden West"wonende landgenooteu geenszins on-bemerkt voorbij Immers het volij-verige "bestuur van de alhier sedertslechts korten tijd bestaande dochbereids zoo bijzonder bloeiende, (inmijn vorig artikel in dit veelgelezenblad besproken.) „Holland Societyof California" had voor deze gele-genheid een feestavond georgani-seerd in haar fraai verenigingsge-bouw.

Zeer vele loden waren opgekomenen ongetwijfeld zal hun deze vieringvan den geboortedag van de doorhen allen zoo beminde Kouinginnenog langen tijd iv de aangenaamsteherinnering bijblijven.

Nadat de zoo hoogstbekwame, zeersympathieke Nederlandsche Consul,de heer Geo J. G. Marsily, de feestvergadering met eene korte dochkernachtige, echt vaderlaudsche toe-spraak geopend had, volgden dergelijke toespraken vau de zoo popu-lairen voorzitter der jeugdige veree-niging, den heer E. J. F. van Hanswijk l'ennink, lid der firma De Fremery & Co., importeurs alhier, envan eenige andere Hollanders, wierhart nog immer warm voor het zoogeliefde Oranjehuis kloppen blijft,zelfs nu zij zich bereids tal van jarenin den verren, verren vreemde, ennamelijk wel in dezen „Far, WildWest", beviuden.

Deze luid toegejuichte speeches wer-den gevolgd door het NederlandscheVolkslied en van vele audere echt va-derlandsche liederen, begeleid op depiano, waarna alle feestgenootenaanzaten aan een schitterenden feest-maaltijd, welken alle eer werd aange-daan en gedurende welken vele toos-ten op Koningin en Vaderland ge-slagen werden.

Voorzeker is het wel gansch over-bodig te vermelden, dat — zoowelgedurende dezen maaltijd als dengeheelen avond —de aangenaam-ste, echt Hollandsch-joviale, toonneerschte en dat de geestdrift tentop steeg, toen — tegeu het einde vanhet festijn — aan de koninklijke jubilaresse een telegram van gelukwen-sching verzonden werd.

Alvorens te besluiten, past het onsongetwijfeld, een woord van hulde tebrengen aan het zoo kranige bestuurvan de „Holland Society of Califor-nia", bestaande uit de heeren: E. J. F.van Hanswijk Pennink, voorzitter;Jhr. A. van Reigersberg Versluys, se-cretaris; Geo Crans, penningmeester;J. deJong en P. M. J. M. van derKun,commissarissen, Aan hun initiatieftoch, is het te danken, dat deu Hol-landers alhier op den verjaardag hun-ner beminde Koningin een zeer ge-noeglijk feest konden vieren. Voor-zeker werken dergelijke vieringen erveel toe bij om niet alleen de vader-landsliefde en de aanhankelijkheidvau ons zoo geliefd vorstenhuis steedsaan te wakkeren, doch ook om denonderliugen band tusschen de „nati-ves" vau het kleine, doch wakkereland aan het zoo verre Noordzee-strand, ons zoo dierbaar Nederland,meer eu meer te versterken.

K. A. Mühlenfeld.

Nieuwsberichten.

Curacao.

Kerkelijke Berichten.

De Eerw. Soeur Maria Michaela,Ramona Antonia Cabhal zal Dins-dag a. s. het zeldzame voorrecht ge-nieten haar gouden professiefeest tevieren.

7 Juli 1837 op Sto. Domingo ge-boren is de Eerw Madre Michaelareeds meer dan 50 jaar op Curagao,eerst verbonden aan het Pensionaat„Welgelegen" en later aan het St.Martinusgesticht, waar zij thans eenwelverdiende rust geniet.

Dienzelfden dag, 4 October, wordter nog een tweede jubilé gevierd inhet St. Martinusgesticht, namelijkhet zilveren professiefeest van deEerw. Soeur Maria Getulia.

Soeur Getulia, Johanna MariaVtüRREYSEN (van Tilburg) was werk-zaam in verschillende scholen derMissie, maar is vooral bekend opKralendijk van Bonaire.

Onze hartelijke gelukwenschen aanbeide feestvierende Zusters.

Hr. Ms. Utrecht.

is Donderdagmiddag in onze haventeruggekeerd.

Koloniale Baad.

Zonder discussie, noch hoofdelijkestemming werden Woensdagavond deontwerp-verordening houdende her-ziening der bepalingen omtrent dekieBgerechtigheid voor -de Kamersvan Koophandel en Nijverheid, en deontwerp-verordening ter uitvoeringder Cura.aosche Mijnwet aangeno-men.

Orkaan.

De waarnemer van het Metereolo-gisch Observatie-instituut, de HeerJ. J. Jonckheer was zoo beleefd onsZondagavond omstreeks 7 uur te la-ten waarschuwen, dat er telegrafischbericht was ontvangen van het ophanden zijn van een orkaan in debuurt van Barbados met richtingWest. Gelukkig bleef het hier, om-streeks half elf, bij een plotselingenslagregen. Ook de Caracas heeft, God-dank, niet van den orkaan te lijdengehad. Een draadlooze verbindingliet weten: Alles wel aan boord.'

Officieele Berichten.

Op vriendelijk verzoek van velenonzer trouwe lezers zullen wij voort-aan ook de officieele berichten uitDe Curacaosche Courant publiceeren.

Blijkens ontvangeu kennisgevingvau Zijne Excellentie den Ministervau Koloniën, is aan den heer B. Bor-des, kommies eerste klasse der belas-tingen op Curagao, thans met verlofín Nederland, tot verder herstel vangezondheid, zes maanden verlofsver.lenging verleend.

Aan den marechaussee 2de klasseC. P. Brouwer, is tot herstel van ge-zondheid, veertien dagen verlof ver-leend.

Het door den Gezaghebber van A-ruba aan den marechaussee 2de klas-sel.A. Hollander tot herstel van ge-zondheid, verleend verlof, is met eenemaand verlengd.

De heeren K. Tol, en A. G. deWitt,zijn met ingang van den dag van hunvertrek uit de kolonie, vermoedelijkden 9den October a. s., eervol onthe-ven vau de verdere waarneming derbetrekkingen van respectievelijk Ve-rificateur der invoerrechten en accijn-zen en ko :umies- verificateur der belastingen op Curasao; en de heeren C, HJonckheer Wz., geplaatst ter Admi-nistratie van financiën op Curagao,en N. van Meeteren Jr., Griffier enz.op Bonaire, tijd. kommies Iste klasseder belastingen op Curagao, zijn be-noemd in deplaats van de heeren Tolen de Witt.

Benoemd zijn:

de kommies der 2de klasße bij debelastingen op Curagao F. E. deJongh, tot kommies der Iste klassebij de belastingen op Bonaire; H. vanNoord tot deurwaarder bij het kan-tongerecht, cipier en deurwaarder derbelastingen op Bonaire, tevens belastmet het rondbrengen der belasting-rekeningen; en N. V. van Meeterentot kommies der 2de klasse bij de be-lastingen op Curagao.

Aan den assistent-torenwachter opKlein-Curagao J. L. Jacobs is wegensfamilieaangelegenheden, met ingangvan 18 October a. s., vijftien dagenverlof verleend.

Brusselsche Tentoonstelling.

Met genoegen vernemen wij, dataan de inzendingen der Kolonie Cura-gao vele bekroningen zijn toegekend.

De volledige lijst hopen wij spoedigbekend te kunnen maken.

Het Kanaal van Panama.

Aan den kant vau den Atlanti-schen Oceaan, is Zaterdag 20 Au-gustus een stuk van bijna 10 K.M. vau het nieuwe Panama-kanaalvoor de scheepvaart geopend.

Batten en Muizen.

Gedurende de laatste 8 dagenwerden in het fiscalaat aangebrachteu door middel van petroleum ver-delgd

124 ratten146 muizen.

Misschien ook voor Curacaovan belang.

(Aan de Nederlandsche Bladen in-

fezonden door de Nederlandsche_amer van Koophandel in Ame-

rika te New-York).

De aandacht der Kamer wordt ge-vestigd op de vele zendingen lijf-goederen en andere persoonlijke effec-ten, huishoudgoederen en dergelijke,welke jaarlijks iv New-York vanuit Nederland ontvangen worden, enwelke, wegens nonbetaling der daar-op verschuldigde rechten, door dedouane later op publieke veilingverkocht worden ter dekking derdaarop gevallen onkosten.

Dit geeft ons aanleiding onze land-geuooten in het moederland, die fa-milieleden of vrienden iv de Vereenig-de Staten hebben, eenigszins naderbekend te maken met de bepalin-gen die geldende zijn omtrent hettoelaten van dergelijke goederen envestigen wij de aandacht op betvolgende:

Lijfgoederen en andere persoonlij-ke bezittingen, die gewoonlijk alsbagage medegenomen worden, kun-nen naar Amerika vertrokken perso-nen binnen een tijdperk van 3 á6 maanden na aankomst alhier na-gezonden en alsdan toegelaten wor-den zonder betaling vau inkomenderechten Goederen na zulk tijdperkverzonden, worden echter behandeldals koopmansgoederen en betalenhet volle tarief, ouverschillig of dekleederen gedragen zijn of niet enworden doorgaans getaxeerd op devolle waarde dio zij zouden bezittenwanneer zij nieuw zijn. Het zal inNederland ongetwijfeld algemeen be-keud zijn dat het tarief van inko-mende rechten in de VereenigdeStaten zeer hoog is eu dateenrechten-heffing van 50 á 60 pet. geen zeld-zaamheid is. Indien bij deze belas-ting nog gevoegd worden de bij-komende kosten, als $ 3 per zen-ding voor de inklaring, opslag eutrausportkosten, dan zal het duide-lijk zijn dat ontvangers hier dikwijlser de voorkeur aan geven de goe-deren maar in het bezit te latenvan de douane, dan daarvoor eer.som uit te leggen die in hunne meening de werkelijke waarde aanzien-lijk overschrijdt.

In verbaud met het bovenstaan-de geeft onze Kamer derhalve aanfamilieleden eu vrienden vau naarAmerika vertrokken personen in over-weging dergelijke zendingen achter-wege te laten, tenzij .erst met denin Amerika ver.oev.nden persoondaaromtrent gecorrespondeerd is.In ieder geval wordt aanbevolen eencompleete lijst op te maken van dezich in den koffer of kist bevinden-de artikelen, niet opgave van dewaarde van elk artikel afzonderlijk,en dergelijke lijst met 'de versche-pingsdoenmenten aan den geadres-seerde in te zenden. Ook verdienthet aanbeveling dergelijke lijst vóórverzending aan den AmerikaanschenConsul te Amsterdam of Rotterdamvoor te leggeu en zal deze den af-zender alsdan kunnen mededeelenwelke inkomende rechten daarvoorgeheven zullen worden.

Wij maken voorts van deze gele-genheid gebruik den handel in Ne-derland opmerkzaam te maken opde noodzakelijkheid van prompteafzending van verschepingsdocumen-ten van zendingen van koopmans-goederen met New-York als bestem-ming. Het is opmerkelijk dut hetjuist de zendingen van Nederlandzijn waarbij het vaakste voorkomt,dat de documenten niet op tijd ar-riveeren, en meeuen wij dit te moe-ten wijten aau het feit dat de han-del niet genoeg in aanmerking neemtdat de dienst der Hollaud—Ameri-ka-liju tegenwoordig aanzienlijksuel-ler is dan vroeger wel het gevalwas, eu moet de grootste oplettend-heid betracht worden, indien gezorgdzal worden dat de documenten tij-dig arriveeren.

De aangifte tot inklariug moetgeschieden binnen 48 uren na aan-komst van het stoomschip en indiende aangifte alsdan nog niet heeftplaats gehad, worden de goederendoor het Gouvernement in „Gene-ral Order" opgeslagen, hetwelk enor-me onkosten voor opslag en pak-huishuur met zich brengt.

Er dient daaiom goed gelet teworden op de vertrekdagen en da-tum van aankomst der snelvarendeEngeleche en Duitsche mailstoomers,in verband met den datum vanaankomst der Hollandsehe booten,welke de goedereu aan boord hebben, en verdient het overweging deenveloppen der brieven welke docu-menten inhouden, te merken voorverzending per mailstoomer die menberekent dat deze documenten tij-dig in New-York kan brengen, vooraankomst van den stoomer die degoederen brengt.

In verband hiermede wordt ookaan de Hoofdadministratie der Pos-terijen in overweging gegeven meer-dere publicatie te geven aan de ver-zending der mails voor Noord-Ame-

rika, met vermelding van den naamvan den mailstroomer waarmede de-ze verzonden worden.

T. GREIDANÜS,

Secretaris.

Un Alimento Poderoso|C*L Aceite de Hígado de Bacalao no contiene*"* principios activos como pretenden algunosfabricantes de medicinas secretas.

Es un alimento como la leche, y los huevos,por ejemplo; y de la misma manera que á nadiequetenga que alimentarse con leche y con huevosse le ocurriría sustituir estos alimentos con cosasque se dijesen contener sus principios activos, asíaquellas personas que para nutrirse y engordartienen por necesidad que tomar el Aceite deHígado de Bacalao, deben de tomar el mismoaceite y no esos preparados secretos que se dicenestar compuestos de sus principios activos.

La parte nutritiva iel aceite de hígado debacalao, es decir, lo que hay en el aceite quefortalece y engorda, es la grasa especial que elaceite contiene en su combinación natural.

Es, por tanto, un error de los enfermos tomarbotellas y más botellas de esos preparados que seanuncian como preparaciones sin sabor, com-puestas de los principios activos del Aceite deHígado de Bacalao, las que no contienen ni unasola gota del aceite - y no son otra cosa quemezclas de substancias extrañas á él, en las cualespredomina el alcohol y que carecen en absolutode todas las propiedades que han hecho delAceite de Hígado de Bacalao el alimento máspoderoso que existe.

Los enfermos atacados de Tisis, de Anemia,de Escrófula, Raquitismo y otras afecciones queexigen el uso continuado del Aceite de Hígadode bacalao, como alimento, deben siempre tomar

La Emulsión de Scottque está compuesta del aceite más puro y que hasido recomendada por más de 35 años por todos

los médicos del mundo como la únicaforma en que debe tomarse el Aceite deHígado de Bacalao, por ser así mejor tole-rado por el estómago, más digerible ymás asimilable,y quepermite el uso libredel Aceite de Hígado de Bacalao tantoen las estaciones frescas del añocomo enlas de riguroso calor, sin perjuicio paralas funciones digestivas del enfermo.

SCOTT & BOWNE. Químico.Nueva York

Nieuw voedingsmiddel.

Joseph Allison vau het plaatsjeDallas in Texas had sedert eenigentijd proeven genomen met de be-reiding van meel uit katoenzaad.Volgens verklaring van deskundigen,in dienst van den staat Texas, moethet katoenzaad-meel veel voedza-mer en ook lichter verteerbaar zijndan tarwemeel.

In het district Dallas wordt geenzuiver tarwe-meel meer gebruikt,maar een nieuwe voedingstof, be-staande uit drie deelen katoenzaad-enieen deel tarwe-meel. Deze laatstebijvoeging geschiedt, wegens de teweinig samenhangende eigenschap-pen van het katoenzaad-meel.

Allison verklaart, dat het nieuwevoedingsmiddel voor de helft vanden prijs van tarwemeel kan worden geproduceerd.

Geheim Draadloos Seinen.

De Noorsche kapitein-ter-zee Hov-land heeft in de Ingenieurs- enArchitectenvereeniging te Christianiaeen voordracht gehouden over eendoor hem uitgevonden stelsel vandraadlooze geheimtelegrafle. In denzend- en in den ontvang-stroomloopworden zoogenaamde cryptografeningeschakeld, die op hetzelfde geheimBchrift zijn ingesteld. Hun taakbestaat daarin, de letters van hetoorspronkelijke schrift van het te-legram in andere te veranderen, diedoor den luchtdraad worden uit-erezonden en eerst op de plaats vanbestemming in de juiste letters wor-den teruggebracht. Bevat bv. hetoorspronkelijke schrift de letter A,dan verandert de cryptograaf dezein B; 't ontvangstatiou vangt B; op,doch dan zorgt de op denzelfden

sleutel ingestelde cryptograaf er-voor, dat niet B, doch gelijktijdigde juiste letter A in typedruk wordtweergegeven. Stations, die onbevoegdhet telegram opvangen, krijgen nuslechts de uitgezouden onsamenhan-gende teekens. De toestellen kunnenook iv verbinding met een draad-geleiding gebruikt worden.

Een eiland verdwenen.

Ut Kingston op Jamaica wordtgemeld, dat het grootste eiland vande groep Morant Cffys, gelegen opongeveer dertig mijlen ten oostenvan Jamaica, verdwenen is onderde oppervlakte der zee tot op eendiepte van vier vadem. Het eilandwerd bewoond door eenige gezinnen,die zich daar gevestigd hadden omvogeleieren iv te zamelen, maar ge-lukkig waren allen afwezig op hetoogenblik dat het zeldzame natuur-verschijnsel plaats greep. Men ver-moedt dat deze verdwijning veroor-zaakt is geworden door een onder-zeesche storing van seismischen ofvulkanischen aard. Deze meeningwordt nog versterkt door het feitdat de opvarenden van een der boo-ten van de Ward-Company, tus-schen New-York en Havana, een reus-achtige school van doode visschenhebben waargenomen, die een opper-vlakte bedekten van 500 M. lengteen 150 M. breedte.

Buitenland.

CANADA.

Bet Eucharistisch Grongres to Montreal.Het Eucharistisch Congres werd

Zondag 11 September gesloten met degrootste eu schitterendste godsdien-stige demonstratie, die men ooit inAmerika gezien heeft. Ongeveer eenhalf miljoen meDschpu bogen eerbie-dig de knie, toen Kardinaal Van-nutelli het Allerheiligste Sacramentdoor de straten van Montreal droeg.

Vier en half uur vóór de grooteklokken der Notre-Dame verkond-den dat het Allerheiligste verscheen,was de weg der processie, die metallegorische bogen overspannen envan rijke decoraties voorzien was,waarin het Roomsche goud en witdomineerde, gevuld met eenprocessie, bestaande uit vijf entwintig duizend religieuze vereeni-gingen uit alle oorden der wereld,doch vooral uit de Vereenigde Sta-ten en Canada. Bij de half miljoeninwoners van Montreal waren nogtwee honderd duizend bezoekers uitandere plaatsen saamgestoomd.

De H. Mie, gecelebreerd door denbeminden Kardinaal Gibbons in deSt. Jacobs-Kathedraal, was een in-drukwekkend preludium tot de pro-cessie van 's middags. Half één stel-de de stoet zich in beweging vanuit de Notre Dame naar de MountRoyal, waar daags te voren de

froote openlucht H. Mis gecele-reerd was.Voorop gingen de wereldlijke-orga

nizaties. Toen er enkele honderdenfepasseerd waren met haar zijden

aoieren, terwijl de officieren metgoud bestikte fluweelen kragen overde schouders droegen, begon mennaar de meer schitterende prachtder kerkelijke te verlangen: Metmoeite kon het eskadron beredenpolitie en de brigade der brandweerde menigte die langs den weg stondopgepropt, tegen houden.

De companie der pauselijke zoua-ven, in hun grijs-roode uniform, gafhet eerste stukje zwierige kleuren-mengeling aan het oog. „La Jeunessecatholique" zeiden de gouden let-ters op de eerste satijnen banier.

Daarna was 't een opeenvolgingvan banieren, zoover als het oogreiken kon, een eindelooze rij vanmannen van eiken leeftijd, loopendzes aan zes. Hier en daar stapteeen priester, in witte superplu, zijnlippen bewogen tot gebed, en op ver-schillende afstanden mannenkoren.Een vurige priester zette het „Magni-ficat" in, en gebarend met zijn brevier,ontlokte hij aan de saamgedrongenmenigte de bezielende toonen vanhet „Magnificat anima mea Domimum", terwijl hij zelf vervolgde:„Et exultavit spiritus meus in DeoSalutari meo."

Het eerste enthousiasme, dat doorde menschenmaasas langa den weggetoond werd, was, toen het rood,wit en blauw der vlag verscheen,aan 't hoofd der H Naam-broe-derachap van New-York. Achter hetvaandel liepen zeven honderd heldergekleede, klaar oogige mannen vanverschillende leeftijden uit New-York.die door de Canadeezen aan beidezijden met handgeklap en gejuichontvangen werden. In hun middenwaren verschillende negers, die voor-al een hartelijke ontvangst hadden.Het gejuich nam nog toe, toen en-kele trouwe zonen van Erin hungroene vlag verhieven en met krachtzwaaiden.

Met gelijk enthousiasme werd deVereeniging van St. Vincentius vanPaulo van Brooklijn begroet. Deridders van Columbus hadden eenschitterende ovatie.

Toen er een achttien duizend bur-gers van de Vereenigde Staten voor-bij getrokken waren, werd het internationaal karakter der processieduidelijk.

Van verre reeds begroette de me-nigte een groep van Caughnamga-Indianen, allen in krijgskostuum enaangevoerd door den CanadeesBig John, die de onderscheidinggeniet de eerste loods geweest te zijndie met een stoomboot de St. Lau-rensrivier is opgegaan tot aande ¿achineRápida. Zij zwaaiden huntomahawks (strijdbijlen) ten ant-woord op de luide toejuichingen vanvele vrienden; want zij wonen zeerdicht bij Montreal.

Onmiddelijk daarop volgde dedraak-vlag van China, onder wierplooien drie priesters liepen uit hetverre Oosten, en een dozijn ChineescheKatholieken, die te Montreal wonen.

De groote Italiaansche kolonie vanMontreal, met haar rood-w it-groenevlag, toonde niet alleen haar geloof,doch ook haar trots dat de Pauselij-ke Legaat een Italiaan is. In de af-deeling voor buitenlandsche delega-ties waren vertegenwoordigers vanalle Europeesche naties en ook eendeputatie uit Jeruzalem.

De bijna houderd vijftig bisschop-pen, loopend in een enkele rij, ver-toonden een gouden schouwspel, uietspoedig te vergeten, 't Was reeds laatin den namiddag, destralen deronder-gaande zon schoten langs die schit-terende rij, die daarwestwaarts heen-stapte. ledere bisschop en aartsbis-schop droeg op zijn hoofd een gou-den mijter, om zijn schouders eenkoorkap met gouden stool.

leder was geflankeerd door eenpriester in Buperplu of door eenmonnik. Deze waren de kapelaansbij de bisschoppen en hielden eveneen hoek der koorkap omhoog. Dezerijzende en dalende mijters en destatigegang van mannen, wier invloedia rut tMocMtB -oo «"_-_.% «, te

midden van het stilzwijgen dertoeschouwers, vormden een passendvoorspel tot de aankomst van denPauselijken Legaat.

Het osste regiment, bijna tot opéén man katholiek, ging het Aller-heiligste als een eerewacht vooraf,terwijl de scherpschutters aau beidezijden de straat afzetten.

Een rijk geborduurd baldakijn vangoudlaken werd door veteranen derpauselijke zouaven boven het gebo-gen hoofd van den Pauselijken Le-gaals gedragen, die zich met kal-men tred voortbewoog, dragend,in zijne handen het Allerheiligste ineen met juweelen versierde monstransvan Canadeesch zilver, een geschenkder Engelsch sprekende vrouwen vanMontreal. De lippen vau deu Kar-diuaal bewogen zich in gebed, ter-wijl hij zich voortbewoog. Zijnhoofd was ontbloot, zijn groote rij-zige gestalte in het volste en rijksteplechtgewaad. Aan beide zijden vielenbij het voorbijgaan vau het Aller-heiligste de Katholieken devotelijkop de knieën, terwijl de Protestan-ten eerbiedig hun hoofd ontbloottenen velen mede knielden.

Het baldakijn werd gevolgd doorAartsbisschop Bruchesi van Mon-treal, achter wien Kardinaal Gib-bons ranke figuur. Zijn deken liepnaast hem en hij werd gevolgd doorde ietwat gebogeu gestalte van Kar-dinaal Logue, primaat van lerland,verder door Sr. Wilfried Laurier,Premier van Canada, vergezeld vanden Secretaris van Staat, Mr. Ch.Vlorphy, den Minister van Marine,Mr. L. P. Brodeur, den Premiervan Quebec, Sr. Lomer Gouiu enden Gouverneur van Rhode Islaud,Pothier.

Het Fletcher'a Veld op de hellingvan den Monc Royal was omring.]door een menigte van vijftig dui-zend personen, toen de processienaar het hoogverheven altaar trok.Toen de Pauselijke Legaat de trap-pen besteeg om het Allerheiligste ophet Altaar te plaatsen, weerklonkde heldere stem van AartsbisschopBruchesi in de woorden van ecuourl Fransch gebed: „Leve JezusChristus, leve het Allerheiligste Sa-crament der Eucharistie, leve dePaus, leve Canada, leven de Ver-eenigde Staten," en zoo verder delijst langs van alle naties die verte-genwoordigd waren, om te sluitenmet leve Frankrijk." Bij elke fra-ze hield hij op en de vijftig duizenddaar vóór hem donderden de frazena. Toen zetten de reuzenkoren het„Tantum ergo" in, dat als een ge-luid van machtige donderslagen overde bergen rolde. Daarna hief de Le-gaat het Allerheiligste omhoog enzegende de eerbiedig neergeknieldemenigte.

Het 21ate internationale Eucharis-tische Congres was gesloten.

Een terugblik erop slaand, verklaardde Kardinaal Vannutelli dat betCongres van Montreal een der groot-ste gebeurtenissen is der modernetijden, niet alleen voor de Katholie-ke Kerk in Amerika, doch over degeheele wereld. Niet alleen de Pause-lijke Legaat, maar alle vergaderdeprelateu beschouwen de devotie eneerbied door 500,000 Katholiekenen Protestanten voor het Allerhei-ligste betoond als vau de grootstewaarde voor de Kerk.

Algemeen geeft men toe, dat geenandere stad dan Montreal zoo een-stemmig zou hebben kuunen bij-dragen tot het succes der demon-stratie. Want geen groote stad vauhet vasteland is zoo overwegendKatholiek. De tradities van de ou-de Villa Marie, door de Franschenin den schaduw van deu Mont Ro-yal gesticht, ziju zoo hoog verhe-ven, dat het verzoek voor Montreal,twee jaar geleden door Mgr. Bru-chesi te Londen voorgedragen, gereedelijk erken werd.

Er ia besloten het EucharistischCongres van 1911 te houden in Se-villa, Spanje; dat van 1913 te Wee-nen, 1913 te Lyon. terwijl in 1914waarschijnlijk de Vereenigde Statenaan de beurt zullen komen.

AMERIKA.Roosevelt's reis door de Vereenig-

de Staten wordt inderdaad eentriomftocht. Volgens de meening vanzijn aanhangers is zijn succes opdeze reis grooter dan ooit. Overalwordt hij door groote menschenmassa's begroet, die hem met lui-de toejuichingen eu uitroepen ont-vangen : „Teddy moet je in1912 weernaar het Witte Huisl Teddy wijhelpen je!"

Roosevelt zelf schijnt dus wel in1912 weer president te willen wor-den. En hij maakt het den kiezersnaar hun sin.

Voor een gehoor van omtrent7000 personen te Chicago, hield hij_>. v. volgende toespraak : „Jongens,ik ben hier, wijl de Afrikaanscheleeuwen hun plicht niet hebben wil-len doen. (Luid gelach.) Ik vermoed,dat WalU-treet zijn hoop had ge-

vestihd op een rhinocero's maarook dat was een teleurstelling.(Langdurige vroolijkheid).

„Gij kent de eerste artikelen vanmijn geloofsbelijdenis — een behoor-lijk bestaan voor iedereen en ge-rechtigheid voor alleu, onverschil-lig of zij arm of rijk zijn.

„Ik ben sterk tegen onbetrouw-bare staatslieden — vooral wanneerzij toevallig tot mijn eigen partijbehooren, onbetrouwbare corpora-ties en openbare ambtenaren, - dieaan de overheersching van het ge-peupel geen einde weten te maken.

„Ik ben voor absolute eerlijkheid.Ik zou niemand, onverschillig of hijarm dan wel rijk is, willen steunen,wanneer hij niet eerlijk is.

„Wanneer de rijkaard tracht zijnrijkdom te gebruiken om anderennaar den kelder te helpen, dan zalik hem, zoo ik kan, den lust daar-toe wel doen vergaan."

De veldtocht van Roosevelt be-gint ook voor tegenstanders inte-ressant te worden. Hij gaat weermet krachtige woorden te keer te-gen de rijke roovers, wier veldheerCannon tijdens Roosevelt's afwezig-heid onder Taft een voor hen zoovoordeeligen tariefslag leverde.

Maar Roosevelt gaat hen wederafstraffen waaruit nogmaals blijktdat hij in 1912 weer presidenthoopt te worden. Te South Bend,in den etaat Indiana, verklaardehij in een redevoering, dat hij „hettrust gepeupel tot rekenschap afleg,gen zou dwingen en de eerlijkheidzou handhaven, al moest daardoorde mooiste zaak van het land ge-ruïneerd worden."

Zijn redevoeringen zullen wel nietoveral met vreugde ontvangen wor-den, vooral niet aan de beurs vanNew-York. Want de crisis die hetlaud in 1907 doormaakte wasvoorecu deel te wijten aan de onbesuis-de wijze waarop hij tegen de trustsoptrad, en waardoor zijn trustpo-litiek ten slotte toch mislukte.

Er ie inderdaad veel te verbete-ren in den economischen toestandvau Amerika. Maar die verbeteringmoet niet met ruwe hand en doorkrachtmaatregelen geschieden, wautdan is het middel erger dan dekwaal.

Roosvelt zet zijn triomftocht doorhet westen der Vereecigde Statenvoort. Onder andere sprak hij inCheyenuea(Wyoming) waar juist eenfeest van cowboys werd gevierd.Roosevelt was de held van den dageu het middelpunt der feestelijkhe-den. Er werd een groote revue ge-houden en 5000 soldaten trokkenaan Roosevelt voorbij. Toen kwamer een hoogst schilderachtige ver-tooning: 1500 cowboys en meisjesrenden in wilden galop Teddy voor-bij, met hun hoeden zwaaiend enwoeste kreten uitstootend. Nauwe-lijks waren zij verdwenen of 209Sioux- en Shoshore-Indianen defi-leerden, gekleed in hun roode enzwarte oorlogsdracht, en eveneenshun oorlogskreten slakend. Tenslotte was er een Japansche delega-tie, die geestdriftige „banzai's" aan.hief voor Roosevelt Deze zag datalles glimlachend aan en hield daar-na een speech, waarin hij hierinnerdeaan de dagen dat hij zelf met depioniers in het vere westen samen-werkte, om daar de beschaving bin-nen te brengen.

TIJDTAFEL

\ran de stoomschepen der „Red D Line" tusscnen

PUERTO RICO, VENEZUELA en CURAQAO.191() Carcac Marcb. Philad. Zulla. Carcas. Marcb.

.ert.ektvan Nkw-Yohk Sept. 10 Sept. 17 Sept.24 Oct. 1 Oct. 8 Oct. 15Komt aan te Sak Juak Ij» *» *»

Vertrekt van „ ’? u~ 16Doet Curasao aan ... i» * ft 1 7 22Komt aan te La Guaira 1» " f J \l ftVertrekt van „ £> m

19Komt aan te Pto. Cabello ¿ ! »Vertrekt van „ -* „_ „ 22 35Komt aan te Curasao 24 il « 11

Vertrekt van „ 2o Uct- * 17 81Doet La Gvaiha aan ° „ .. 25Doet Sak Juan aan - 27 ocï. 11 __

Vertrekt van „ _-__._, in 24 31 7Komt aau te New-York Oct. 3 10 17 J4, ai \

DiensttusschenCuracaoenMaracaibo.

Merida Marcb.j Merldaj Zulla Merida Marcb.

Vertrekt van C.bacao SeptlO Sept. 27, Oct. 8J Oct. 11 Oct. 17 Oct. 35Komt aan te Mabacaibo....- 20 ¿8 * "■ £>

Vrtrottvan - f J ¡¡ ", _\\ £Komt *»n t_ ao...__ 24 _i h J.o _.* "«

LONGMAN A MARTINEZNEW YORK.

(OPGERICHT IN HET JAAR 1852.)

Fabrikanten en exporteurs van verfwaren in allerlei soorten

in poeder en in olie; Vernissen, niet inbytende verf voor houten ïizer- Verf voor vloeren, die in één nacht droog zijn; Wit-te lak voor badkuipen; Verf in vernis om de mooie vlammender kostbare houtsoorten na te maken; Verf in vernis voorjiituigen; Oliën om te glansen, etc.

Monsters worden op aanvrage gratis verzonden. 3

Drukker .¡B. !_.. BOGrAERS.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.COCKTAILSTERAPEUTICOS

Como se ha pretendido por algu-nos industriales recomendar^ aceitede petróleo como un sustituto de-aceite de hígado de bacalao, debe-mos advertir por el bien de loa mis-mos enfermos, que el aceite de pe-tróleo es una substancia mineral,que si se usa internamente es cxipelida íntegra por las evacuaconiesintestinales, causando á la larganflamación de las vías digestivas.

Las propiedades alimenticiasy nu-tritivas del aceite de hígado de ba-calao dependen en absoluto de lasgrasas que entran en la composi-ción natural del aceite. Estas gra-sas son digeridas y asimiladas conmucha más facilidad que las otras,debido á la presencia en el aceite dabacalao de ciertos compuestos deri-vados del hígado, que permiten lapronta emulsificación del aceite porlos fluidos del estómago— y hacenque su absorción por la membranamucosa se lleve á efecto con más facuidad y con más rapidez que la deninguna otra grasa.Dichos preparados no contienen nin-guna de las propiedades nutritivasy reconstituyentes del aceite de hí-gado de bacalao, porque carecen dela grasa, que en la parte del aceiteque nutre y alimenta —su composi-ción tiene mucha semejanza con lade loa COCKTAILS—y su uso p-uede en ocasiones causar perjuiciosconsiderables á los enfermos por lagran cantidad de alcohol que inva-riablemente contienen —y otras sub-stancias narcóticas, como el sulfatode estricnina.

Las grasas que el aceite de hígadode bacalao contiene, aparte de supoderosa facultad de nutrir, no po-seen ningún valor terapéutico— y losotros elementos naturales que sonparte de su composición orgánica,existen en cantidades tan infinita-mente pequeñas, que es imposibleque nb'guno de elfos pueda ejerceren elcsistema cualquier efecto tera-péutico.

Photographische Inrichting.

Soublette et Fils,HOFPHOTOGRAFBN

VAN

H. M. de Koningin der Nederlanden

BEKROOND

de Amsterdam 18t3,„ Antwerpen 1885,, Chicago 1893, en„ Curagao, Eerste Prijs Eere

medaille, 1904.Curacao, vVaterkant, Otra

banda.

Adverteert steedsIN DE

Amigoe di Curagaohet meest gelezen derhollandsehe bladen inde kolonie.

Advertentien.Bekendmaking-

De verKoop van ZILVEI.EN,GOUDEN en JUWEELENVOORWERPEN, beleend terSpaar en Beleenbank van 1Maart 1909 t|m 31 Augustus1909, onder No. 3543 A t|m N.1939 B, zal plaats hebben opDonderdag, den 6en Octobera. s. en volgende Donderda-gen.Belanghebbenden worden ver-

zocht den verkoop tevoorkomendoor de aanzuivering der ver-schuldigde interesten.Curacao, 26 September 1910.

De Voorzitter,A. JESURUN.

JOHN DEWAR'SScotch Whisky

BEKROOND MET

50 (__oudeQ MedaillesAgenten voor Curasao,

R. S. da LANNOY.