N I K E

W mitologii greckiej bogini i uosobienie zwycięstwa, zdobiąca często pomniki upamiętniające słynne zwycięstwa odniesione w bitwach. Przedstawiano ją jako młodą kobietę ze skrzydłami i gałązką oliwną w dłoni.

Jest opiekunką sportowców i wojowników.

Należała do pierwszego, starszego od Olimpijczyków pokolenia bogów. Jest córką tytana Pallasa i bogini podziemnej rzeki Styks. Towarzyszyło jej w boju rodzeństwo:

Zelos – współzawodnictwo, Kratos – siła , Bia – przemoc.

Jej rzymską 

odpowiedniczką była Wiktoria.

Postać Nike została przejęta w chrześcijaństwie. Wczesnym przykładem adaptacji jest mozaika w bazylice akwilejskiej (około 315 r.), gdzie postać Nike stoi pomiędzy koszem chleba i kielichem, powiewa nad nimi wieńcem oraz palmą na znak, że dary eucharystyczne wyobrażają zbawcze zwycięstwo Chrystusa.

Atrybutem Nike są : skrzydła, gałązka oliwna (inaczej

palmowa) wieniec na głowie

Najbardziej znane Najbardziej znane przedstawieniaprzedstawienia

Nike z Olimpii Pajoniosa z Mende Nike z Samotraki Nike z Delos Warszawska Nike

NawiązaniaNawiązania

Posąg Nike znajduje się w paryskim 

Luwrze.

Nike występuje w wielu utworach literackich, na przykład w liryku Zbigniewa Herberta pt. Nike która się waha, gdzie sama jest świadkiem bitwy. Podmiot liryczny zorientowany narracyjnie opisuje jej – typowe dla ludzi, nietypowe dla bóstwa – wahanie, czy wyrazić swoje uczucia.Wiersz w formie pieśni wykonuje Przemysław Gintrowski na płycie Tren do wierszy Zbigniewa Herberta.

Źródła Google Wikipedia „Mitologia” Jana

Parandowskiego Google grafika

Dziękuję za uwagę . ; )

Wykonała Iza JastrzębskaKlasa 1f