Liksyon 5 para sa ika-2 ng Pebrero, 2019

Ang mensahe ng mga selyo ay balangkasng kasaysayan ng iglesia mula sa pasimulahanggang sa Ikalawang Pagparito.

Ang mga selyo ay sumusunod sa parehongmodelo ng kasaysayan na ginamit ni Jesus sa

Mateo 24.

MATEO 24 APOCALIPSIS 6

Unang mgatanda(4-14)

Digmaan at bali-balitang digmaan, kagutom, salot, naipangaral angebanghelyo

Naipangaral angebanghelyo, espada, kagutom, mga salot

Apat namangangabayo

(6:1-8)

Ang paghihirap(21-22)

Ang Dakilang Paghihirap

Ang mga tao sa ilalim ng altar ay nagreklamotungkol sa kanilangpagdurusa

Ikalimang selyo(6:9-11)

Mga tanda salangit (29)

Ang araw, buwan, mgabituin at angkapangyarihan ng kalangitan

Mga tanda sa Araw, Buwan, mga bituib at ang kalangitan Ikaanim na selyo

(6:12-17)Nagpakita ang

Anak ng Tao (30)

Isang tanda sa himpapawid, mga pagluksa sa Lupa

Tatago ang mga taomula sa galit ng Kordero

v.Buhay na nilalang

Kabayo Mangangabayo IbinigayTime period

(AD)1

-23

-45

-67

-8

Una

Ikalawa

Ikatlo

Ikaapat

Puti

Pula

Itim

Maputla

May pana

May pares ng

timbangansa kamay

Ang kanyangpangalan ay kamatayan, at sumusunod sakanya ang libingan

Kapangyarihan sasangkapat ng lupa, na

pumatay gamit ay espada, gutom, kamatayan, at ng

mga hayop sa lupa

Isang korona

Isang Dakilangespada

Panuto sa presyo ng pagkain

31-100

100-313

313-538

538-1517

Pinahintulutang kuhanin

ang kapayapaan sa lupa

“At tumingin ako, at narito, ang isang kabayong maputi, at yaong nakasakay dito ay may isang busog; at binigyan siya

ng isang putong: at siya'y yumaong nagtatagumpay, at upang magtagumpay.” (Apocalipsis 6:2)

Nabuksan ang unang selyo, at nakitani Juan ang dalisay na (puting) kabayo. Ang mangangabayo ay nagwawasiwasng pangmalayuang sandata (pana) at matagumpay (korona).

Itong kabayo ay kumakatawan sanaunang Iglesia.

Ang naunang Iglesia ay tumanggap ng kapangyarihan sa Pentecostes at “humayong nananakop at sasakupin.”

Tanging 30 taon mataposmamatay si Jesus, Sinabi niPablo na ang Ebanghelyo ay “naipangaral sa bawatnilalang sa ilalim ng langit.” (Colosas 1:23)

“At may lumabas na ibang kabayo, na kabayong mapula: at ang nakasakay dito, ay pinagkaloobang magalis sa lupa ng kapayapaan, at upang mangagpatayan ang isa't isa: at binigyan siya ng isang malaking tabak.” (Apocalipsis 6:4)

Hinulaan ni Jesus na haharapin ng Ebanghelyo ang oposisyon mula sakapangyarihan ng masama (Mateo 10:34).

Inusig ng Imperio ng Roma angmga Kristiano at nagpadanak ng dugo sa maraming martir mulanoong ikalawang siglo.

Matindi ang pag-uusig sa paghahari ninaDiocletian, Maximian, Galerius at Constantius.

Natapos ang yugtong iyon nang ipatigil niConstantius ang pag-uusig.

“At tumingin ako, at narito, ang isang kabayong maitim; at yaong nakasakay dito ay may isang timbangan sa kaniyangkamay. At narinig ko ang gaya ng isang tinig sa gitna ng apatna nilalang na buhay na nagsasabi, Sa isang denario ay isangtakal na trigo, at sa isang denario ay tatlong takal nasebada; at huwag mong ipahamak ang langis at ang alak.’”(Apocalipsis 6:5-6)

Ang itim ay kasalungat ng puti. Angpagkadalisay ng Ebanghelyo ng puting kabayoay nadungisan sa pagitan ng 313 AD at 538 AD.

Kagutom at kahirapan ang sisira samga manggagawa kung ang halaga ng 1 litrong trigo ay katumbas ng isangaraw na sahod.

Ang Biblia ay inabandona na, at nagugutom ang mga tao sa Salita ng Dios (trigo at sebada).

Ganunpaman, nagkakaloob parin angDios ng kaligtasan sa pamamagitan ng Banal na Espiritu (langis) at ng dugo niJesus (alak).

“At tumingin ako, at narito, ang isang kabayongmaputla: at ang nakasakay dito ay may pangalangKamatayan; at ang Hades ay sumusunod sa kaniya. At sila'y pinagkalooban ng kapamahalaan sa ikaapatna bahagi ng lupa, na pumatay sa pamamagitan ng tabak, at ng gutom, at ng salot, at ng mga ganid

na hayop sa lupa.” (Apocalipsis 6:8)

Ang kulay ng kabayong ito ay gaya ng naaagnas na nabangkay. Simbolo ito ng espiritual na kamatayan bungang pagtalikod sa Biblia at sa mga prinsipyo ng Ebanghelyo.

Kaparehong panahon ito sa mensahesa iglesia ng Tiatira, isang iglesiangpatay sa espiritual.

Bagong parusa (kamatayan at mga hayop) ay idinagdag sa mga nauna (espada at kagutom). Marahil ito ay pagtangka ng Dios na gisingin ang Iglesia at patalikurin siya sakanyang pagsuway (Levitico 26:21-41).

ANG IKALIMANG SELYO

“At nang buksan niya ang ikalimangtatak, ay nakita ko sa ilalim ng dambanaang mga kaluluwa ng mga pinatay dahilsa salita ng Dios, at dahil sa patotoong

sumakanila.” (Apocalipsis 6:9)

Sa Templo, ang dugo ng mga biktima ay ibinubuhos sa altar na pinagsusunugan ng handog (Levitico 4:25).

Doon ay—pakahulugang—nakita ni Juan angmga tao (kaluluwa, tingnan ang 1K. 15:29) nanapatay ng Romanong Iglesia dahil sa kanilangpananampalataya.

Tinuring na karapatdapat ang mga martir naiyon (tingnan ang Apoc. 3:4) at siniguradonghindi sila kinalimutan ng Dios. Dapat silangmaghintay ng ilang panahon hanggang mapag-aralang mabuti ang bawat kaso at bumalik mulisi Kristo “upang ibigay ang ganti sa bawat isasang-ayon sa kanyang gawa.” (Apoc. 22:12)

Sa sandaling iyon, mabubuhay muli sila at sasama sa “kanilang kapwa alipin at kanilangmga kapatid.”

11/1/1755 The Lindol sa Lisbon

5/19/1780 Dilim mula alas-

10 ng umaga

5/19/1780 Ang Buwan ay

nagkulaynabahiran ng dugo

11/13/1833 Dakilang

pagbuhos ng mga bulalakaw

Tayo ay nabubuhay sa panahon ng ika-anim na selyo, hanggang malaman ng bawattao ang katotohanan ng Ebanghelyo. Iyong mga tumatanggi sa katotohanan ay gugustuhing umalis sa presensya ng Kordero. “At sino ang makatatayo?”

Mahahanap natin ang sagot sa tanong na ito sa kabanata 7.

Ang mga tanda na sinabi sa talatang ito ay natupadgaya ng eksaktong pagkakasunod sa listahan:

“Ang mundo ay namamatay dahil sa

kakulangan ng ebanghelyo. Mayroon kagutom

sa salita ng Dios. Mayroong iilan na nangangaral

ng salitang walang bahid ng tradisyon.

Bagama’t mayroong Biblia ang tao, hindi nila

natatanggap ang pagpapalang inilagay dito ng

Dios para sa kanila. Tinatawagan ng Panginoon

ang Kanyang mga alipin upang dalhin ang

Kanyang mensahe sa mga tao. Ang salita ng

walang hanggang buhay ay dapat maibigay sa

mga napapahamak dahil sa kanilang mga

kasalanan.”

E.G.W. (Christ’s Object Lessons, cp. 18, p. 228)