„Kryzys sumienia” czy logiki Rajmonda Franza?

Najpierw o tym kim był Rajmond Franz i o tym, czym jest „Kryzys sumienia”. Najważniejsze informacje podaję za wikipedią: „Raymond Victor Franz (ur. 1922; zm. 2 czerwca 2010) – pochodził z rodziny, która od trzech pokoleń przynależała do Świadków Jehowy. W latach 1971–1980 należał do Ciała Kierowniczego, od 1980 r. w konflikcie z późniejszymi władzami, tego samego roku zrezygnował z członkostwa w sprawowaniu współnadzoru nad organizacją, rok później wykluczony ze społeczności Świadków Jehowy.” Wikipedia podaje wiele nieprawdziwych informacji, ale będę je dementował w trakcie pisania niniejszego artykułu. Rajmond Franz po wykluczeniu z grona Świadków Jehowy napisał, i kilka razy uzupełniał w kolejnych wydaniach, książkę pod tytułem „Kryzys sumienia”. Omawianiem tej pozycji zajmę się w tym tekście.

Rajmond Franz poruszył w „Kryzysie sumienia” tyle tematów, że wiele z nich jest dobrym materiałem na osobne artykuły. Np. szeroko rozpisywał się o roku 1975 i prezentował sytuację w własnego punktu widzenia. Lwia część książki to opisy rzekomych narad Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, którego był członkiem, a jego relacje znamy wyłącznie z jego opowieści i interpretacji tych zdarzeń. W książce brakuje jakiegokolwiek materiału dowodowego w postaci fotokopii scenogramów z tych spotkań itd.. W niniejszym artykule nie będę omawiał wszystkiego tylko skoncentruję się na perełkach i postaram się pokazać, jak zmanipulowane i oparte na niezrozumieniu Biblii, często wręcz złośliwe są wnioski Rajmonda Franza.

Jednym z najbardziej znanych i najczęściej cytowanych fragmentów książki Rajmonda Franza jest rozdział pod tytułem „Dwojakie normy”: https://watchtower.org.pl/kryzys_sumienia- 6.php

Rajmond Franz zarzuca Ciału Kierowniczemu stosowanie podwójnych standardów moralnych. Twierdził, że popierali oni odmowę przyjęcia legitymacji partyjnych w Malawii przez Świadków Jehowy, co skończyło się strasznym prześladowaniem tej grupy religijnej przez tamtejszego dyktatora, a cztery lata wcześniej w Meksyku pozwalano na płacenie łapówek urzędnikom, żeby się wykręcić od służby wojskowej, co zinterpretował jako nieuczciwość i dawanie przyzwolenia na korupcję.

Na temat sytuacji w Malawii Rajmond Franz napisał:

„W 1975 roku wyznaczono mi zadanie napisania artykułu na temat ostatniej faliterroru skierowanego przeciwko Świadkom w Malawii. Wyjaśniając, dlaczego

Świadkowie Jehowy odnieśli się tak poważnie do nabycia legitymacji partyjnej,przytoczyłem opublikowane już wcześniej informacje, podkreślające

podobieństwo pomiędzy ich stanowiskiem a stanowiskiem chrześcijanpierwszych wieków, którzy odmawiali złożenia na ołtarzu szczypty kadzidłajako ofiary dla "geniusza" rzymskiego imperatora. Przytaczając wówczas teinformacje czułem się jednak niepewnie: czy użyte przeze mnie porównanie

jest całkowicie uzasadnione. Nie ma wątpliwości co do tego, że umieszczenieszczypty kadzidła na ołtarzu było aktem złożenia boskiej czci. Czy nabycie

legitymacji partyjnej było również wyraźnym aktem religijnym? Właściwie niemogłem znaleźć żadnego silnego argumentu przemawiającego za tym. Czy

nabycie legitymacji partyjnej było więc naruszeniem chrześcijańskiejneutralności, złamaniem wierności względem Boga?”

Jak wyglądała sytuacja w Malawii? Z czym konkretnie wiązało się przyjęcie legitymacji partyjnej? Prześladowania miały trzy fazy, kiedy zelżała jedna fala, zaczynała się druga, ale czy rzeczywiście Świadkowie Jehowy mogli uniknąć tych szykan i wykupić legitymację bez pogwałcenia chrześcijańskich zasad odnośnie obowiązku przestrzegania chrześcijańskiej neutralności wobec polityki tego świata?

https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awiadkowie_Jehowy_w_Malawi#Brutalne_prze

%C5%9Bladowania_i_zakaz_dzia%C5%82alno%C5%9Bci

„Na początku lat. 60 XX wieku w Niasie zaczęły narastać nastrojenacjonalistyczne. Według umowy z Wielką Brytanią w połowie 1964 roku kraj

miał uzyskać pełną niepodległość. Premierem mianowano dra Bandę. Przedwyborami rząd postanowił, by w dniach od 30 grudnia 1963 roku do 19

stycznia roku 1964 przeprowadzić nieobowiązkową rejestrację wyborców, wktórej ze względu na neutralność polityczną nie uczestniczyli malawijscyŚwiadkowie Jehowy. Spotkało się to z brutalnymi prześladowaniami, „siła

została przeciwstawiona wierze”. Świadków brutalnie próbowano zmuszać dozmiany decyzji i wykupienia legitymacji partyjnej Malawi Congress PartyMembership Card w odróżnieniu od istniejących już wówczas dowodówosobistych (ang. Identity document). Spalono lub zburzono ponad 100 Sal

Królestwa oraz ponad 1000 domów Świadków Jehowy. Podpalono setki pól imagazynów z żywnością należących do członków wyznania. W obawie o swe

życie niektórzy uciekli do sąsiedniego Mozambiku. Wielu brutalnie pobito,niektórzy w wyniku obrażeń zmarli.”

Malawi Congress Party Membership Card

https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2015283#h=45:0-46:20

W tamtym czasie w Malawii uznawano jedną partię i wszyscy wyborcy byli zmuszani do wykupienia legitymacji partyjnej. Wykupienie jej było równoznaczne z deklaracją posłuszeństwa lojalności wobec prezydenta, co dla prawdziwych chrześcijan równało się nielojalności wobec Boga Jehowy. Czy prawdziwy chrześcijanin powinien brać udział w wyborach politycznych?Jeżeli ktoś zagłosuje na człowieka, który okaże się tyranem, jakim niewątpliwieokazał się prezydent Malawii, i będzie on więził lub mordował jego współwyznawców, lub innych bliźnich, to na kogo spadnie wina tej krwi? Jeżeliktoś stanie pod murem, ponieważ postawi go tam ten despota, to będzie mógł być przekonany, że nie strzela do niego ani nie oddał głosu za tyranem żaden prawdziwy Świadek Jehowy.

Świadkowie Jehowy nie biorą udziału w wyborach, ponieważ już oddali swój głos za Królestwem Bożym. Głosowanie za innymi formami rządów byłoby przejawem nielojalności. Świadkowie Jehowy dysponują obszerną literaturą dotyczącą chrześcijańskiej neutralności. Zwłaszcza nowa literatura jest często uzupełnieniem wcześniejszego zrozumienia, lub odnoszenia jej treści do sytuacji politycznej konkretnego państwa.

http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1102008085#h=6:0-12:173

Udział w wyborach

Prawdziwi chrześcijanie szanują cudze prawo do głosowania. Nie prowadzążadnych kampanii przeciwko wyborom i podporządkowują się wybranymwładzom. Pozostają jednak całkowicie neutralni w sprawach politycznych

(Mateusza 22:21; 1 Piotra 3:16). A co powinien zrobić chrześcijanin, jeśli wjego kraju uczestnictwo w wyborach jest obowiązkowe, ewentualnie jeśli już

sama odmowa pójścia do lokalu wyborczego budzi wielkie emocje? Możewtedy uwzględnić fakt, że w dość podobnych okolicznościach Szadrach,Meszach i Abed-Nego przybyli na równinę Dura, i jeśli pozwala mu na tosumienie — może się stawić w lokalu wyborczym. Musi jednak zachować

czujność, by nie pogwałcić chrześcijańskiej neutralności. Powinien wziąć poduwagę sześć zasad:

1. Naśladowcy Jezusa ‛nie są częścią świata’ (Jana 15:19).

2. Chrześcijanie reprezentują Chrystusa i jego Królestwo (Jana 18:36; 2Koryntian 5:20).

3. Zbór chrześcijański jest zjednoczony w wierze, a jego członkowie sązwiązani bliską więzią dzięki wzorowaniu się na miłości Chrystusa (1

Koryntian 1:10; Kolosan 3:14).

4. Kto wybiera jakiegoś urzędnika, ponosi część odpowiedzialności za jegopoczynania (stosowne zasady zawarte są w 1 Samuela 8:5, 10-18 oraz 1

Tymoteusza 5:22).

5. Gdy Izraelici zaczęli się domagać ustanowienia człowieczego władcy,Jehowa potraktował to jak odrzucenie Jego samego (1 Samuela 8:7).

6. Chrześcijanie muszą mieć swobodę mowy, gdy głoszą o rządzie KrólestwaBożego ludziom wyznającym różne poglądy polityczne (Mateusza 24:14;

28:19, 20; Hebrajczyków 10:35).

Ponadto przyjęcie legitymacji i deklaracja lojalności wiązała się z obowiązkiemuczestniczenia w wiecach nacjonalistycznych, z oddawaniem bałwochwalczej czci symbolom państwowym, czy z odbywaniem służby wojskowej. Jest wręcz nie do pomyślenia dla Świadka Jehowy, żeby miał się do tego stopnia sprzeniewierzyć prawu Bożemu!

https://bioslawek.files.wordpress.com/2017/06/czy-prawdziwi-nac59bladowcy-jezusa-chrystusa-mogc485-brac487-udziac582-w-wojnach-tego-c59bwiata.pdf

Argumentację Rajmonda Franza odnośnie sytuacji w Malawii należy uznać nie tylko za naciąganą, ale w dodatku całkowicie zmanipulowaną i przekłamaną. Nie dziwi więc fakt, że w swoim rozdziale „Dwojakie normy” postanowił się wpewnym stopniu asekurować, ale mało kto zwrócił na ten fakt uwagę. Rajmond Franz napisał:

„Kryzys Sumienia” strona 152

„(…) Nie ma wątpliwości co do tego, że umieszczenie szczypty kadzidła naołtarzu było aktem złożenia boskiej czci. Czy nabycie legitymacji partyjnej byłorównież wyraźnym aktem religijnym? Właściwie nie mogłem znaleźć żadnegosilnego argumentu przemawiającego za tym. Czy nabycie legitymacji partyjnej

było więc naruszeniem chrześcijańskiej neutralności, złamaniem wiernościwzględem Boga?

Nie mogę powiedzieć, że mój pogląd na tę sprawę był wówczas w pełniskrystalizowany. Również dziś nie jestem w tej sprawie całkowicie

dogmatyczny.(…)”

Zarzuty odnośnie sytuacji w Meksyku:

„Świadkowie Jehowy z Meksyku w liście z dnia 4 lutego 1960 r. pytają czymożna przepłacać urzędników w celu uzyskania specjalnej legitymacji,

świadczącej o odbyciu jednorocznych ćwiczeń wojskowych. Legitymacja tabyła niezbędna przy wyrabianiu paszportu, prawa jazdy i innych dokumentów.

Świadkowie Jehowy mieli twardy orzech do zgryzienia - z jednej strony niechcieli odbywać tych ćwiczeń, a z drugiej legitymacja ta była im potrzebna do

normalnego funkcjonowania.”

Do jakiegoś czasu dysponowaliśmy jedynie relacjami Rajmonda Franza, ale na przestrzeni kilku ostatnich lat w literaturze Świadków Jehowy ukazywały się artykuły, które stawiają jego zarzuty w zupełnie innym świetle. Kolejny raz to dowodzi, że Franz był nieobiektywny w swoich wnioskach, pokazuje też jak łatwo obrzucić kogoś błotem, gdy się nie zna wszystkich faktów! Nie będę

wyważał otwartych drzwi, więc zacytuję jeden z tekstów w całości:

https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2016363

„Co pomoże chrześcijaninowi ustalić, czy byłoby stosowne wręczenieprezentu urzędnikowi państwowemu?

Szukając odpowiedzi na to pytanie, trzeba wziąć pod uwagę kilka czynników.Chrześcijanie muszą być uczciwi. Muszą też przestrzegać prawa

obowiązującego w danym kraju, jeśli nie koliduje ono z prawem Bożym (Mat.22:21; Rzym. 13:1, 2; Hebr. 13:18). Poza tym szanują miejscowe zwyczaje

i odczucia innych oraz ‛miłują swego bliźniego jak samego siebie’ (Mat. 22:39;Rzym. 12:17, 18; 1 Tes. 4:11, 12). Wspomniane zasady wpływają na to, jak

chrześcijanie w różnych częściach świata zapatrują się na wręczaniepracownikom instytucji państwowych prezentów czy pieniędzy.

W wielu krajach żeby uzyskać to, do czego ma się prawo, nie trzebaurzędnikom niczego dawać. Za wykonywaną pracę pobierają oni pensję i nie

oczekują, że będą otrzymywać od obywateli pieniądze lub prezenty, ani o to nieproszą. Często byłoby to wręcz niezgodne z prawem — nawet jeśli same

działania urzędnika byłyby całkowicie legalne, a upominek nie miałby wpływuna jego decyzję. Prezent w takiej sytuacji zostałby uznany za łapówkę. Dlatego

w krajach, w których tak patrzy się na tę sprawę, chrześcijanie rozumieją, żewręczenie prezentu urzędnikowi byłoby niewłaściwe.

Jednak tam, gdzie takie prawa nie obowiązują lub nie są rygorystycznieegzekwowane, urzędnicy mają do tej kwestii inne podejście. W niektórych

krajach wykorzystują swoją pozycję, żeby uzyskać jakieś korzyści, i podejmująsię wykonywania swoich obowiązków dopiero wtedy, gdy otrzymają pieniądzelub upominek. Dotyczy to na przykład pracowników urzędów skarbowych czyteż urzędników udzielających ślubów lub wydających zezwolenia budowlane

— jeżeli nic nie otrzymają, mogą utrudniać, a nawet uniemożliwiaćobywatelom uzyskanie przysługujących im świadczeń. W pewnym kraju doszło

wręcz do tego, że strażacy nie zaczną gasić pożaru, dopóki nie otrzymająznacznej kwoty.

Tam, gdzie takie praktyki są powszechne, zdaniem niektórych nie da sięuniknąć wręczania pieniędzy. Chrześcijanin mógłby uznać, że to po prostu

dodatkowa opłata, którą należy uiścić, by otrzymać coś, do czego ma się prawo.Jednak w miejscach, w których szerzy się korupcja, słudzy Jehowy muszą cały

czas pamiętać, gdzie przebiega granica między tym, co z Bożego punktuwidzenia jest dopuszczalne, a co nie. Czym innym byłoby danie prezentu, żebyuzyskać to, do czego ma się prawo, a czym innym zabieganie o coś, co nam nie

przysługuje. Tam, gdzie panuje ciche przyzwolenie na korupcję, niektórzyludzie przekupują funkcjonariuszy państwowych w celu uzyskania bezprawnej

korzyści lub uniknięcia zasłużonej kary. Oczywiście przekupywaniekogokolwiek „prezentem” czy też pozwalanie, by nas ktoś przekupił, jest

niewłaściwe, gdyż w takich sytuacjach dochodzi do wypaczeniasprawiedliwości (Wyjścia 23:8; Powt. Pr. 16:19; Prz. 17:23).

Kierując się wyszkolonym na Biblii sumieniem, większość dojrzałychchrześcijan uważa, że dawanie prezentów urzędnikom, którzy tego oczekują,jest niestosowne. Ich zdaniem byłoby to równoznaczne z akceptowaniem lub

popieraniem korupcji. Dlatego nie dają tego typu prezentów.

Dojrzali chrześcijanie rozumieją, że dawanie prezentów w celu uzyskaniaczegoś, co im nie przysługuje, oznaczałoby przekupstwo. Jednak niektórzy,

uwzględniając miejscowe warunki i odczucia innych, mogą uznać, że stosownebędzie wręczenie drobnego prezentu, aby uzyskać świadczenie, do którego

mają prawo, lub uniknąć nieuzasadnionego opóźnienia. W innych wypadkachniektórzy chrześcijanie po odbyciu bezpłatnego leczenia w szpitalu wręczają

upominki lekarzom i pielęgniarkom jako wyraz wdzięczności za opiekę. Wolązrobić to po zakończeniu leczenia, aby nie sugerować, że prezent jest formą

łapówki lub próbą zapewnienia sobie lepszego traktowania.

Nie sposób odnieść się tu do każdej możliwej sytuacji w każdym kraju. Bezwzględu na miejscowe warunki chrześcijanie powinni postąpić tak, żeby

zachować czyste sumienie (Rzym. 14:1-6). Muszą się wystrzegać łamaniaprawa (Rzym. 13:1-7). Powinni unikać wszystkiego, co mogłoby zhańbić imię

Jehowy lub kogoś zgorszyć (Mat. 6:9; 1 Kor. 10:32). Poza tym przypodejmowaniu decyzji mają kierować się miłością bliźniego (Marka 12:31).”

Zobacz też:https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2005247

W podsumowaniu należy napisać, że Rajmond Franz zestawiając sytuację w Malawii i Meksyku nie tylko dopuścił się manipulacji, ale ponadto błędu logicznego ze złej analogii.

Wracając do wcześniej zacytowanej wikipedii na temat osoby Rajmonda Franzaprzywołajmy jeszcze informację o jego wykluczeniu. W swojej książce napisał, że powodem było uparte zadawanie się z inną wykluczoną osobą, ale mało kto wie, że wiele poglądów Rajmonda Franza stało w wyraźnej sprzeczności z podstawowymi naukami biblijnymi. Np. głosił on wśród współwyznawców pogląd, że osoby żywiące nadzieję życia w Raju na ziemi mogą spożywać wieczerzę Pańską (emblematy) w Dniu Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa i nakłaniał do takich czynów. Pogląd ten wyznawał do samej śmierci. W poniżej zalinkowanych artykułach wyjaśniono dlaczego tego typu nauki są dla Świadków Jehowy herezją i jawnie sekciarskie:

https://bioslawek.files.wordpress.com/2018/02/pamic485tka-c59bmierci-jezusa-dlaczego-spoc5bcywanie-emblematc3b3w-jest-zarezerwowane-tylko-dla-wybranych_-czy-w-skc582ad-144-000-wchodzc485-wyc582c485cznie-

rodowici-c5bcydzi_-kim.pdf

https://www.youtube.com/watch?v=HZF2MpEIZxk

144 000 pomazańców (pierwsza owczarnia, MAŁA trzódka) + Osobymające nadzieję żyć wiecznie w raju na ziemi (drugie owce, WIELKA

rzesza) = JEDNA trzoda Boża.

https://bioslawek.files.wordpress.com/2018/02/144-000-pomazac584cc3b3w-pierwsza-owczarnia-mac582a-trzc3b3dka-osoby-

majc485ce-nadziejc499-c5bcyc487-wiecznie-w-raju-na-ziemi-drugie-owce-wielka-rzesza-jedna-trzoda-boc5bca1.pdf

Inne wierzenia Rajmonda Franza. Cytat pochodzi z jednego z Forów dyskusyjnych. Herezje wyróżniono kolorem. Niektóre jego nauki trąciły wręcz pseudoteologicznym bełkotem!

„ad. 1. W co on wierzył? Wierzył, że zbawienie jest z łaski przez wiarę, a nie zuczynków, choć uczynki są naturalnym owocem łaski i wiary.

ad. 2. Kim jest Bóg? Wierzył, że Bóg to Bóg Ojciec, choć nie odmawiał natury

Bożej Synowi Bożemu. Uważał, że Boga Ojca - zgodnie z nauczaniemChrystusa - należy określać mianem Ojca (Bóg Ojciec ma swoje imię!

https://www.youtube.com/watch?v=aUdQv0d66dY ).

ad. 3. Kim my jesteśmy? ( Dusza itp). Nie wierzył w duszę nieśmiertelną. ad.

4. Kim jest Jezus? Nie wierzył w naukę Strażnicy, jakoby Chrystus był

archaniołem Michałem i pierwszym stworzeniem Jehowy Boga. Uważał, że Syn Boży został zrodzony w wieczności przez Boga Ojca (Co to znaczy „być zrodzonym z wieczności”?). Przez pewien czas modlił się nie tylko do Boga Ojca, ale także do Chrystusa.

https://bioslawek.files.wordpress.com/2017/06/jednorodzony_-_zrodzony_-_pierworodny_-_pierworodny-wszelkiego-stworzenia_-jezus-jako-

_poczc485tek-archc3a9-stworzenia-boc5bcego_-_nowe-imic499-jezusa_-jezus-jako-_potc499c5bcny.pdf

ad. 5. Co się dzieje po śmierci? Wierzył podobnie do adwentystów, że człowiekpo śmierci nie ma świadomości, lecz że po powszechnym zmartwychwstaniu

bezbożni zostaną zniszczeni, a wierzący pójdą do nieba (Co z wersetamibiblijnymi mówiącymi o przyszłym Raju na ziemi?).

ad. 6. Czy istnieje zmartwychwstanie i czy będzie raj? Wierzył w powszechnezmartwychwstanie, lecz raj umiejscawiał w niebie.

Poglądy Raymonda były w połowie zgodne z wierzeniami chrześcijańskimi, wpozostałych sprawach zachował niezależną opinię.”

Jaką alternatywę po odejściu od Świadków Jehowy dawał Rajmond Franz? Odpowiedź brzmi żadnej. Zapytany o to na polskiej konferencji w Poznaniu radził coś mętnie, że każdy powinien sam poszukać sobie odpowiedniej denominacji, że on żadnej konkretnej nie poleca, a sam z przyjaciółmi spotyka się na domowym rozważaniu Biblii. Rajmond Franz zdaje się zapomniał, że prawdziwy Kościół/ Zbór miał stanowić wyraźnie widoczny znak w czasach końca!

https://www.youtube.com/watch?v=AyJx6P4BmBs

Poznańska konferencja z Rajmondem Franzem jest pouczająca pod innymi względami. Np. wbrew obiegowym opiniom bronił on w niej kompetencji swojego stryja Fredericka Williama Franza odnośnie jego znajomości języka hebrajskiego i udziału w tłumaczeniu Biblii w Przekładzie Nowego Świata. Zapytany natomiast o to, czy członkowie Ciała Kierowniczego wykonują swojąpracę dla biznesu oburzony odpowiedział, że całkowicie się poświęcają Organizacji i nie posiadają nawet swoich domów. Innymi słowy ta konferencja nie lała wody na młyn przeciwników w takim zakresie w jakim mieli nadzieję i wyszli z niej nieco rozczarowani. Więcej na ten temat jest w tym artykule:

Czy jest coś złego w noszeniu sygnetów? Czy Świadkowie Jehowy sąmasonami?

https://bioslawek.files.wordpress.com/2017/04/czy-z-punktu-widzenia-biblii-jest-coc59b-niewc582ac59bciwego-w-noszeniu-zc582otych-

sygnetc3b3w-i-rolexc3b3w-przez-czc582onkc3b3w-ciac582a-kierowniczego-c59bwiadkc3b3w-jehowy2.pdf

Ludzie, którzy opuszczają Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy czasami przypominają demony z przypowieści Jezusa: „Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: "Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem". Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam. I stan późniejszy owego człowieka staje się gorszy niż poprzedni».” (Łukasza 11:24-26). Z podobną sytuacją mamy z odstępcami. Wychodzą z Organizacji Świadków Jehowy i błąkają się, ponieważ nie znajdują zadnej sensownej alternatywy. W końcu wzbiera w nich frustracja i zaczynają dodawać trucizny do dobrego pokarmu duchowego szerząc kłamstwa i herezje na wzór RajmondaFranza, albo jeszcze gorsze oszczerstwa. Ich działanie nie jest obliczone na to, żeby pomóc poznać komuś prawdę, tylko na niszczenie dorobku teologicznego,jaki mają Świadkowie Jehowy i na odciąganie ludzi od dostępnej nam prawdy biblijnej. Wielu Świadków Jehowy należało do innych religii zanim trafiło do Organizacji Bożej. Np. w Polsce większość była katolikami. To prawda, że Świadkowie Jehowy wykazują na podstawie Biblii, że nauki Kościoła Katolickiego nie harmonizują z treścią Słowa Bożego, ale czy ktoś koncentruje się na walce z tą instytucją, zakłada strony internetowe itd., jak to przeciwnicy robią w przypadku Świadków Jehowy? Nie, ponieważ celem Świadków Jehowy jest nauczanie ludzi prawd ze Słowa Bożego, głoszenie Ewangelii o Królestwie Bożym i uświęcanie imienia Jehowy. Czują się szcześliwi oraz spełnieni w tej roli, czego nie można powiedziać o sfrustrowanych odstępcach, którzy nie mogą znaleźć swojego miejsca, pokoju i raju duchowego!

Jakimi podstawowymi argumentami operują przeciwnicy ŚwiadkówJehowy?

1. Negują fakt, że żyjemy w czasach ostatecznych, nie mając do tego żadnych podstaw naukowych i teologicznych, czego doskonałym przykładem jest moja polemika z teologiem katolickim wyćwiczonym w krytykowaniu Świadków Jehowy Włodzimierzem Bednarskim:

https://bioslawekblog.files.wordpress.com/2016/01/naukowe-historyczne-dowody-na-to-c5bce-od-1914-roku-spec582nia-sic499-znak-obecnoc59bci-

jezusa-paruzja-na-podstawie-dyskusji-z-teologiem-katolickim-wc582odzimierzem-bednarskim1.pdf

2. Usiłują też zanegować uzasadniony biblijnie zakaz transfuzji krwi, jaki obowiązuje Świadków Jehowy:

https://bioslawekblog.files.wordpress.com/2014/12/krew.pdf

Zobacz też:

https://bioslawekblog.wordpress.com/2016/02/15/mocne-i-slabe-podstawy-argumentow-opartych-na-roznych-analogiach-odpowiedz-na-krytyke-

mojego-artykulu-dotyczacego-biblijnie-uzasadnionego-poglady-na-spozywanie-i-transfuzje-krwi/

3. Robią bezpodstawny zarzut z tego, że Świadkowie Jehowy od czasu do czasukorygują swoje wierzenia:

https://bioslawekblog.files.wordpress.com/2014/12/c59bwiadkowie-jehowy-a-coraz-lepsze-zrozumienie-rc3b3c5bcnych-kwestii-biblijnych-nowe-

c59bwiatc582a3.pdf

Ostatni wymieniony przeze mnie zarzut jest truizmem, ponieważ Świadkowie Jehowy nigdy nie uzurpowali sobie prawa do nieomylności. Wszystkie denominacje chrześcijańskie są niedoskonałe, w tym Organizacja Świadków Jehowy, a więc popełnianie błedów jest wliczone w koszty. Dlatego też przeciwnicy Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy żadnych w tym przypadku rewelacji nie głoszą ( ° °) ʖ

https://bioslawek.files.wordpress.com/2018/02/posc582uszenstwa-czy-c59blepego-posc582uszec584stwa.pdf

4. Inny zarzut, to rzekomy ostracyzm wobec osób wykluczonych.

Dlaczego wykluczenie świadczy o miłości?

https://www.jw.org/pl/publikacje/czasopisma/w20150415/wykluczenie-swiadczy-o-milosci/

Zobacz też:

O naukowym podejściu do poznawania prawdy biblijnej.

https://bioslawekblog.wordpress.com/2016/02/13/nieumiejetnosc-wybaczenia-sobie-nie-musi-byc-tozsame-z-brakiem-bozego-przebaczenia-

o-niebiblijnych-i-chorobliwych-iluzjach-dotyczacych-wlasnej-osoby-koleiny-negatywnego-myslenia-jakie-podejsci/

Nie spodziewaj się….