numer 6/10 (261), czerwiec 2010

publ

ikac

ja b

ezp∏

atna

Kolegium dinozaurówZrozumieç Wirtualny Dziekanat

O twórczym myÊleniu w biznesieBràzowe buty do czarnego garnituru, czyli jak mo˝na si´ nosiç

3czerwiec 2010

AKTUALNOÂCI

SPIS TREÂCI

Miesi´cznik Szko∏y G∏ównej Handlowej w Warszawie al. Niepodleg∏oÊci 162, 02-554 Warszawa, budynek G,pokój 146, tel. 22 564 95 34WydawcaSzko∏a G∏ówna Handlowa w Warszawie al. Niepodleg∏oÊci 162, 02-554 WarszawaRedaktor naczelnaBarbara Minkiewicz, e-mail: bminki@sgh.waw.plZ-ca redaktora naczelnegoJacek Wójcik, e-mail: jacek.wojcik@sgh.waw.pl Sekretarz redakcji: tel. 22 564 95 34Anna Domalewska, e-mail: adomal@sgh.waw.plZdj´ciaMaciej Górski, Kamil Miros∏aw RadomskiSerwis internetowyhttp://www.sgh.waw.pl/gazeta/Sk∏adStudio GEMMApl. Konstytucji 2, 00-552 WarszawaNak∏ad 2000 egz.ISSN: 1644-2237

GAZETA SGH

AKTUALNOÂCI

Granice odpowiedzialnoÊci... 3

Podpisanie umowy o MPPD 4

Rzecznik komentuje 4

Zrozumieç Wirtualny Dziekanat 5

Weê stypendium – dla rozwoju 8

˚yciowo – optymistka 9

Po warsztatach 10

DYDAKTYKA I NAUKA

Proces boloƒski – kolejny etap 11

Kolegium dinozaurów… 15

CRPM informuje 17

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Preferencje wyborcze polskich studentów 18

Studenckie wyjazdy wakacyjne 20

Uroczyste zakoƒczenie dni sportu 26

Promocyjny rejs ˝aglowcem 26

Nieodkryte przestrzenie biznesu 27

Turystyka wobec nowych zjawiskw gospodarce Êwiatowej 28

Clusters and internationalcompetitiveness of countries, regions and firm in the global economy 29

Polska 2030 29

Bràzowe buty do czarnego garnituru… 31

Co ma rentier do rencisty… 32

Innowatoria… 34

POZNAJMY SI¢

Katedra SkarbowoÊci 35

OBOK

Ormianie sà wÊród nas 38

Otwarte Drzwi 38

ABSOLWENT

Bywa, ˝e trzeba zabraç g∏os, choç niema si´ na to ochoty. Ten wst´pniak jesttego przejawem, dlatego to „wst´pniakideowy”. Zaskakuje nas, irytuje i zasmu-ca, gdy myÊlimy o tym, ˝e w Szkole po-dejmuje si´ czasami decyzje, które psu-jà nam opini´ nie tylko wÊród studen-tów, ale tak˝e potencjalnych studentówi pracodawców. Kryzys w finansachszkolnych, kandydatów na p∏atne studiacoraz mniej, a my fundujemy sobie ko-lejne problemy. Mowa o zamieszaniu,które powsta∏o w wyniku anulowaniazapisów na niektóre przedmioty zalicza-ne przez studentów studiów magister-skich. Mo˝na kruszyç kopie o to, ilewszystkiemu winni sà sami studenci.Niektórzy pewnie ewidentnie êle wybra-li, ale chyba nie wszyscy. Ci „mniejgrzeszni” proszà teraz wyk∏adowców,aby mogli zaliczyç przedmiot w czerw-cu (a jest wysyp takich próÊb), a po wpiszg∏oszà si´ w kolejnym semestrze (jakju˝ „legalnie” zapiszà si´ na dany przed-miot). Czy ta kolejnoÊç studiowania by-∏a a˝ tak wa˝na, by podejmowaç takiedecyzje pod koniec semestru?

Jak zwykle w takich sytuacjach naj-ch´tniej wiesza si´ Cygana, w tym przy-padku Wirtualny Dziekanat. Naszymzdaniem trzeba si´ liczyç z pomy∏kamistudentów (i nie tylko ich) i to Uczelniaoraz jej „informatyczna emanacja”, czyliWD powinny wyborami sterowaç i dotych niew∏aÊciwych po prostu nie do-puszczaç. By nie traktowaç WD jak Cy-gana, trzeba koniecznie przeczytaç tekstMarka Bryxa (str. 5), który bardzo rze-czowo przedstawia uwarunkowaniadzia∏ania WD, planowane w nim zmiany,ale te˝ nie jest pozbawiony gorzkichs∏ów. Zacytujemy jedno, wed∏ug nas bar-dzo wa˝ne i wiele mówiàce, zdanie: „…zacznijmy si´ wszyscy nawzajem trakto-waç powa˝nie i nauczmy si´ rozumieçskutki naszego post´powania i decyzji”.My to skomentujemy – grajmy zespo∏o-wo! Czy w Szkole, w której wszystkienajwa˝niejsze kwestie sà „maglowane”w ró˝nych gremiach, powinno byç tak,˝e niektóre decyzje wywo∏ujàce tak ne-gatywne skutki sà w r´kach g∏ównie jed-nej osoby? Czy przed ich podj´ciem niepowinno si´ pomyÊleç o ich konsekwen-cjach, poszukaç rozwiàzaƒ kompromiso-wych, zgodnych z duchem i interesem

wszystkich (studentów, wyk∏adowców,Uczelni), a nie tylko zgodnych z paragra-fami? W koƒcu te powinny byç dla ludzi,a nie odwrotnie. Bàdêmy przyjaêni, tosi´ nam po prostu op∏aci (w dos∏ownymi przenoÊmy znaczeniu tego s∏owa)!

Komunikacja nieformalna to pot´˝nyczynnik kszta∏tujàcy wizerunek ka˝dejfirmy, tak˝e naszej Szko∏y. O potrzebielepszej komunikacji pisaliÊmy miesiàctemu, szkoda, ˝e tak proroczo. Wieleosób pok∏ada spore – naszym zdaniemnadmierne – nadzieje na popraw´ sytu-acji finansowej Uczelni w wyniku po-prawy jej promocji. Takie wpadki, jak taz obronami w zesz∏ym roku, jak ta tego-roczna (zdecydowanie bardziej ta) psujànam opini ,́ którà trudno naprawiç dzia-∏aniami promocyjnymi. Dlatego z uwa-gà b´dziemy przyglàdali si´ dzia∏aniomnowego rzecznika, jak i nowej dyrektorBiura Promocji i Informacji SGH. Wy-wiad z Annà Zalewskà (na str. 9), poddajàcym nadziej´ tytu∏em – „˚yciowo –optymistka” – a optymizmu nam trzeba!

Wracajàc do typowej roli naszegotekstu, zach´camy goràco do przeczyta-nia artyku∏u Paw∏a Kubickiego pt. Kole-gium dinozaurów, czyli o potrzebiezmian w SGH (str. 15). Brawo za odwa-g ,́ gdy˝ ma∏o kto do tej pory tak pisa∏:„Warto te˝ postawiç sobie brutalne py-tanie, czy takie kolegium, jak KES jestpotrzebne Uczelni”. Nasz komentarz nieodnosi si´ do pytania, czy KES jest po-trzebny, ale do tego, ˝e ju˝ nie ucieknie-my od trudnych pytaƒ, które musimy za-czàç stawiaç, jeÊli SGH ma wybrnàçz finansowych k∏opotów. Cz´Êç tychkwestii znaleêç mo˝na w materia∏achpod zbiorczym tytu∏em Proces boloƒ-ski – kolejny etap (str. 11 i dalsze). Za-praszamy do nadsy∏ania swoich wypo-wiedzi, wakacje sprzyjajà refleksji,a upa∏y nie powinny st´piç piór.

W numerze tak˝e l˝ejsze teksty. Bar-dzo aktualny dotyczy preferencji wybor-czych polskich studentów (str. 18). Innypokazujàcy t´sknot´ studentów do pracyna swoim (mo˝e warto by bardziej tennurt rozwinàç w SGH?) zatytu∏owanoCo ma rentier do rencisty, czyli o twór-czym myÊleniu w biznesie (str. 32).A my na koniec ˝yczymy trafnych wy-borów i zapraszamy do lektury.

Barbara Minkiewicz, Jacek Wójcik

Granice odpowiedzialnoÊci, czylio potrzebie gry zespo∏owej

Gazeta zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów, redakcji stylistycznej i adjustacji.Autorem zdj´cia na ok∏adce jest Kamil Miros∏aw Radomski

4 GAZETA SGH 6/10 (261)

AKTUALNOÂCI

Podpisanie umowy o MagisterskimProgramie Podwójnych Dyplomów (MPPD)1 czerwca przyjecha∏a do SGH delegacja z Uniwersytetu Nova de Lisboa z dziekanem Wydzia∏u Ekonomii prof. Danielem

Traça i grupà 23 studentów tego Uniwersytetu. W trakcie wizyty nastàpi∏o uroczyste podpisanie umowy o MagisterskimProgramie Podwójnych Dyplomów (MPPD) przez w∏adze SGH i Nova de Lisboa w obecnoÊci Ambasadora Portugalii w PolsceS. E. Jose Sequeira e Serpa.

W zwiàzku z wizytà odby∏o si´ spotkanie informacyjne dla zainteresowanych kandydatów z dziekanem Wydzia∏u EkonomiiUniwersytetu Nova de Lisboa prof. Danielem Traça, zaprezentowano programy magisterskie oferowane w Nova de Lisboa(a w szczególnoÊci Master Management), mo˝na by∏o porozmawiaç z w∏adzami Wydzia∏u i studentami Nova de Lisboao warunkach studiowania w tej Uczelni.

●

●

NagrodyRozstrzygni´to konkurs BFG na najlepszà prac´ licencjackà, magisterskà i doktorskà z zakresu systemów gwarantowania de-

pozytów, problematyki dzia∏alnoÊci Bankowego Funduszu Gwarancyjnego oraz bezpieczeƒstwa finansowego banków.Jury w sk∏adzie: Dariusz Filar (przewodniczàcy), Ewa Kawecka-W∏odarczak, Andrzej Rzoƒca, po wnikliwym zapoznaniu si´

z zg∏oszonymi pracami postanowi∏o przyznaç nagrod´ w kwocie 2 500 z∏, za najlepszà prac´ licencjackà Znaczenie systemugwarantowania depozytów w czasie kryzysu pani Marcie Treli.

(www.bfg.pl/index.php?a_id=946)

Lekcja dla nas wszystkichJu˝ na poczàtku mojej pracy na stanowisku rzecznika pra-

sowego SGH przysz∏o mi gasiç nie lada po˝ar. Zwiàzany onby∏ z decyzjà Dziekanatu Studium Magisterskiego z poczàtkuczerwca o wykasowaniu pewnych przedmiotów studentomI i II semestru studiów, których nie powinni byli wybieraç. De-cyzja by∏a podyktowana troskà o to, by nie dopuÊciç do takiejsytuacji, w której nagle student na IV semestrze studiów do-wiaduje si ,́ ˝e brakuje mu zaliczonego minimum programo-wego. WÊród zmian przewidzianych decyzjà by∏a m.in. zamia-na przedmiotów wybranych ze starego programu nauczania naodpowiednie przedmioty z nowego programu tak, aby studentnie utraci∏ ˝adnych zaliczonych egzaminów. Obawiam si´ jed-nak, ˝e studenci nie czuli si´ dostatecznie poinformowanio celu decyzji, a tak˝e o jej szczegó∏ach, mimo ˝e informacjena ten temat zosta∏y im przekazane z wyprzedzeniem. A kiedybrakuje informacji, pojawia si´ dezinformacja i plotki…

Do tego wszystkiego doszed∏ ludzki b∏àd, który spowodo-wa∏, ˝e studentom wykasowano niew∏aÊciwe przedmioty, inneni˝ te, o których by∏a mowa w decyzji Dziekanatu. T´ usterk´uda∏o si´ wychwyciç i naprawiç, jednak bez informacji na tentemat studenci – widzàc swój uszczuplony dorobek studióww Wirtualnym Dziekanacie – wpadli w panik .́ I zawiadomilimedia…

Dziennikarze, nie majàc absolutnie poj´cia o specyfice stu-diowania na naszej Uczelni, odebrali prosty przekaz – studen-tom ukradli punkty. Jedziemy kr´ciç… Pomin´ ju˝ fakt, ˝ez ca∏ego t∏umaczenia dziennikarzom istoty problemu „posz∏yw eter” wyrwane z kontekstu s∏owa.

T´ spraw´ naprawd´ uda∏oby si´ rozwiàzaç bez udzia∏u me-diów, które znalaz∏y po˝ywk´ na wewn´trznym nieporozu-mieniu. Z drugiej strony rozumiem studentów, którzy chcieli-by, by ich g∏os zosta∏ us∏yszany. Na korytarzu rozmawia∏a zemnà jedna ze studentek dotkni´tych sprawà, która powiedzia-∏a mi wprost, ˝e „przeprasza, ale ju˝ nie mieli innego wyj-Êcia…”.

Mam nadziej´ jednak, ˝e wszyscy wyciàgniemy wnioskiz tej trudnej lekcji – w∏adze uczelni b´dà stara∏y si´ precyzyj-niej informowaç o swoich decyzjach dotyczàcych studentów,a studenci – zanim zwrócà si´ do mediów – wyczerpià wszel-kie sposoby rozwiàzania swoich k∏opotów dost´pne w Uczel-ni, w∏àcznie ze zwróceniem si´ do mnie. Nie jestem Waszymwrogiem i zrobi´ wszystko, by pomóc. Nie jestem tylko rzecz-nikiem w∏adz Uczelni, ale ca∏ej SGH, czyli tak˝e Waszym.Tymczasem jeszcze raz przepraszam studentów za ca∏e zamie-szanie.

Marcin PoznaƒRzecznik prasowy SGH

Rzecznik SGH komentuje

5czerwiec 2010

AKTUALNOÂCI

IdeaZrozumieç system informatyczny

„Wirtualny Dziekanat”, jeÊli nie jest si´fachowcem, naprawd´ nie jest ∏atwo.Tymczasem ostatnie wydarzenia poka-zujà, ˝e nie tylko warto, ale nawet trze-ba, niezale˝nie od tego, w której grupiejego u˝ytkowników si´ jest.

Wirtualny Dziekanat jest unikatowymrozwiàzaniem Centrum InformatycznegoSGH. Realizuje zadania zwiàzane bezpo-Êrednio z odmiennoÊcià struktury studio-wania w SGH. Jest aplikacjà internetowàobs∏ugiwanà przez przeglàdark ,́ po∏àczo-nà z wieloma bazami, które generujà po-˝àdanà informacj .́ Wykorzystywany jestprzede wszystkim przez studentów w ce-lu dokonywania wyboru przedmiotów,które majà studiowaç, ale zawiera te˝ sze-reg innych funkcji, a mianowicie: logo-wania do systemu, wyÊwietlania danychosobowych, wyÊwietlania Êcie˝ki studiówi danych bie˝àcego semestru, op∏at za stu-dia. I dwie najwa˝niejsze: wyboru przed-miotów przez studentów oraz interneto-wych protoko∏ów egzaminacyjnych.

Powiàzania WD z ró˝nymi bazamiprzedstawia schemat. WD funkcjonuje odpoczàtku istnienia zreformowanego syste-mu studiowania, a zmieniany ciàgle podwp∏ywem bie˝àcych potrzeb (czytaj cià-g∏ych zmian programowych) przesta∏ byçwydolny. Decyzj´ o napisaniu go od no-wa podjà∏em kilka miesi´cy temu i jestona z mozo∏em, ale systematycznie reali-zowana.

Funkcje i b∏´dyDlaczego z mozo∏em? Dlatego, ˝e

w stosunku do zapotrzebowania na indy-widualne oprogramowanie, podlegajàcebezustannym zmianom, CI dysponujezbyt ma∏à liczbà wysokokwalifikowa-nych programistów, którzy w dodatku coi rusz odrywani sà do gaszenia ró˝norod-nych po˝arów, które sà generowane przeztzw. nieprzewidziane sytuacje, które naogó∏ sami, majàc tego ÊwiadomoÊç lubnie, wywo∏ujemy. Typowe, powtarzajàcesi´ systematycznie b∏´dy w WirtualnymDziekanacie to:

1. Funkcja logowania do systemu WDèród∏a: Album Studenta – mogà logo-

waç si´ tylko studenci, którzy w momen-cie pobierania danych mieli status „stu-dent”.

W tej funkcji g∏ównym problemem sàtrudnoÊci z zalogowaniem si´ studentówdo WD. Spowodowane jest to wielokrot-nym skreÊlaniem i wznawianiem studiów

podczas trwania semestru. Opóênionaw systemie Album Studenta (np. podczastrwania procedur wyboru przedmiotów)skutkuje nieaktywnym dost´pem do WD.

System dzia∏a poprawnie, ale konkret-ny student uto˝samia swój problem nie zeswoimi zaniedbaniami, czy b∏´dnymiwpisami w dziekanacie, lecz z systememinformatycznym i zg∏asza problemw Centrum Informatycznym.

Innym problemem jest, pomimo podpi-sanego przez ka˝dego studenta „Regula-minu sieci SGH”, ∏amanie zasad w posta-ci nie uaktualniania hase∏. KoniecznoÊç ta,chocia˝ ucià˝liwa, jest prostym nast´p-stwem istnienia okreÊlonych zapisóww ustawie o ochronie danych osobowych,nie zaÊ widzimisi´ CI. Nagminnym stajàsi´ maile i telefony do Zespo∏u PomocyU˝ytkownikom CI w okresie wakacyj-nym, kiedy uruchamiany jest proces de-klaracji, a student ma nieaktualne has∏oi jest przy tym tak daleko od SGH (niejed-nokrotnie na drugiej pó∏kuli), ˝e nie mo˝eosobiÊcie przyjÊç z legitymacjà i poprosiço wygenerowanie nowego. Na margine-sie – studenci rzadko korzystajà z przygo-towanej specjalnie dla nich aplikacji dozdalnego odzyskiwania has∏a, gdzie kon-takt z ZPU nie jest konieczny.

2. Funkcja wyÊwietlania danych osobo-wych

èród∏a: Album Studenta (dane sàwprowadzane bezpoÊrednio przez kandy-datów w systemie rekrutacyjnym, ew.wpisywane lub korygowane przez asy-stentów toków w dziekanatach).

Problemy zwiàzane z niekompletnymilub b∏´dnymi danymi, spowodowane sà

brakiem sta∏ej weryfikacji danych przezpracowników dziekanatu. Studenci zg∏a-szajà si´ bezpoÊrednio do Centrum Infor-matycznego, a niejednokrotnie kierowanisà do CI przez pracowników dziekanatówz pretensjà, ˝e dokument zosta∏ niepo-prawnie wystawiony, poniewa˝ êle dzia∏asystem. Wielokrotnie zdarza∏o si ,́ ˝e nadyplomie ukoƒczenia studiów brakowa∏odrugiego imienia, bo ani student, ani pra-cownik go obs∏ugujàcy nigdy go do syste-mu nie wpisa∏.

3. Funkcja wyÊwietlania Êcie˝ki stu-diów

èród∏a danych: Album Studenta (daneo ocenach sà pobierane z Albumu Studen-ta, gdzie sà tworzone na podstawie inter-netowych lub r´cznych protoko∏ów egza-minacyjnych, z zapisów o wydanychw dziekanatach decyzjach o sposobachzaliczenia semestrów oraz z wyliczonychÊrednich semestralnych i rankingowych).

Problem podobny jak w poprzednichfunkcjach: nieterminowe nanoszenie uak-tualnieƒ bazy przez pracowników dzieka-natu (niejednokrotnie spowodowany nie-dostarczaniem protoko∏ów przez wyk∏a-dowców). Studenci braki danych w swo-ich kartotekach uto˝samiajà ze êle dzia∏a-jàcym systemem.

4. Funkcja op∏at za studiaèród∏em danych przy prezentacji stu-

dentowi jego bilansu wp∏at jest, jak w po-wy˝szych funkcjach, Album Studenta.Dane o nale˝noÊciach musi wprowadziçpracownik dziekanatu (ALBS posiadamechanizmy automatycznego naliczanianale˝noÊci np. nowo przyj´tym studen-tom). Dane o wp∏atach sà pobierane z mo-

ZROZUMIEå WIRTUALNY DZIEKANAT

6 GAZETA SGH 6/10 (261)

AKTUALNOÂCI

du∏u automatycznych przelewów systemuFinansowo Ksi´gowego.

Problemy zwiàzane z b∏´dami wynika-jà z niepoprawnie wpisanych nale˝noÊcilub wp∏at studentów na konta inne ni˝majà podane w dokumentach przyj´ç nastudia. Cz´sto zdarza si ,́ ˝e student wp∏a-ca na konto rekrutacyjne, lub b´dàc stu-dentem studiów magisterskich p∏aci nakonto, jakie mia∏ studiujàc na I stopniustudiów.

5. Funkcja wyboru przedmiotów przezstudentów

èród∏a danych:● Album Studenta (lista uprawnio-

nych do sk∏adania deklaracji, aktualnesemestry i kierunki studiów, przydzia∏ydo grup j´zykowych), lista przedmiotówdo wyboru,

● Baza Wirtualnego Informatora ak-tualna na konkretny rok akademicki.Obecnie studenci DSM muszà wybieraçz 3 ró˝nych Informatorów, poniewa˝ na-k∏adajà si´ 3 programy studiów (studiajednolite, dwustopniowe i nowy pro-gram),

● Harmonogram zaj´ç – baza systemuCELCAT,

● Dane wprowadzane przez studentów(deklaracje zaj´ç).

Problemy pojawiajà si´ z ró˝nychpowodów, ale najcz´Êciej wynikajà z:

● nieaktualnej w momencie rozpocz´-cia deklaracji listy studentów uprawnio-nych do ich sk∏adania,

● zg∏aszania przez dziekanaty przed-miotów spoza bie˝àcej bazy WirtualnegoInformatora,

● nieadekwatnego do potrzeb studen-tów harmonogramu zaj´ç (brak przed-miotów do realizacji kierunków, Êcie˝ekstudiów i inne)

● za ma∏ej pojemnoÊci grup zaj´cio-wych (du˝o wi´cej ch´tnych na dane zaj´-cia),

● kolizji zaj´ç,● b∏´dnych wpisów j´zyków obcych,● nieznajomoÊci zasad funkcjonowa-

nia procedur wyboru przedmiotów przezstudentów i asystentów toków w dzieka-natach,

● bardzo z∏o˝onych zasad funkcjono-wania procedur wyboru przedmiotów (za-sady zmieniane sà w dziekanatach co se-mestr),

● niezgodnoÊci zasad funkcjonowaniaww. procedur z regulaminem SGH (kartypreferencji, regulaminowe korekty),

● b∏´dów pope∏nianych przez studen-tów podczas wyboru przedmiotów (nieza-mierzone kasowanie przedmiotów, brakakceptacji wyborów, nieznajomoÊç pro-gramu studiów),

● nadmiaru informacji w bazach Wir-tualnego Informatora SGH (stary, nowyoraz opóênienia w ich tworzeniu).

Ponadto nale˝y wiedzieç, ˝e ok. 30%studentów nie dokonuje w ogóle wybo-ru w I terminie (na studiach popo∏udnio-wych – ponad 40%), dopisujàc si´ póê-niej do wyborów dokonanych przez in-nych. Jednak˝e skokowy wzrost liczbystudentów w II terminie, przy ograni-czonej liczebnoÊci grup i sal wp∏ywatak˝e na negatywne reakcje systemu.

6. Funkcja internetowych protoko∏ówegzaminacyjnych

èród∏em danych jest system ALBS(lista studentów zapisanych na zaj´ciaw konkretnym semestrze akademickim).

Problemy z protoko∏ami internetowy-mi wià˝à si´ z:

● b∏´dami w przydzia∏ach studentówna zaj´cia,

● nieterminowym wype∏nianiem pro-toko∏ów przez dydaktyków,

● niedostarczaniem wydrukowanychprotoko∏ów do dziekanatów, szczegól-nie z 1-go terminu (brak tych protoko-∏ów powoduje, ˝e nie mo˝na utworzyçprotoko∏ów 2-go terminu).

Nowy Wirtualny Dziekanat(NWD)

Jeszcze raz chc´ podkreÊliç, Wirtu-alny Dziekanat jest tylko poÊrednikiemmi´dzy bazami danych, a klientem(studentem i nauczycielem). JeÊli wpi-suje si´ do tych baz, a ze schematu wy-nika, ˝e jest ich wiele, niepe∏ne lub nie-prawdziwe dane, albo jeÊli ich po pro-stu brak – WD nie mo˝e dzia∏aç prawi-d∏owo.

Sam system, na skutek ciàgle zmie-nianych, na ˝àdanie klientów, fragmen-tów procedur, te˝ musia∏ byç odÊwie˝o-ny, a w∏aÊciwie napisany na nowo. Powprowadzeniu przez Senat nowego pro-gramu w lipcu ubieg∏ego roku, nie mo˝-na ju˝ by∏o z tym zwlekaç. Podjà∏emwi´c odpowiednie decyzje, w wynikuktórych, na spotkaniu 9 listopada 2009roku pan Przemys∏aw Skowronek móg∏w obecnoÊci 2 prorektorów, 2 dzieka-nów studiów, kierownictwa CI i szereguinnych osób zaprezentowaç opracowaneza∏o˝enia Nowego Wirtualnego Dzieka-natu (NWD). Zebrane tam grono zaak-ceptowa∏o wi´kszoÊç i zmieni∏o niektó-re z propozycji, a mianowicie zaakcep-towano:

● szat´ graficznà systemu i utrzymaniezgodnoÊci interfejsu z ogólnà koncepcjàprowadzenia stron WWW SGH;

● zaproponowanà ogólnà koncepcj´systemu NWD;

● koncepcj´ tworzenia funkcjonalnoÊcisystemu i osiàgni´ty stopieƒ ergonomii.

W zwiàzku z decyzjà o wprowadzaniudalszych modyfikacji, zatwierdzono kon-cepcj´:

● tworzenia systemu w taki sposób,aby treÊç informacyjna poszczególnychstron WWW by∏a identyczna dla ka˝dejwersji j´zykowej;

● zmiany wersji j´zykowej tak, aby by-∏a dost´pna na ka˝dej stronie NWD;

● przeprowadzania weryfikacja zasto-sowanej terminologii – na podstawie do-starczonych do obu Dziekanatów wydru-ków kopii ekranów;

● ujednolicenia dokumentów dost´p-nych w NWD i ALBSie;

● umo˝liwiania dydaktykom wydrukulisty studentów zapisanych na danyprzedmiot.

Ponadto uzgodniono, ˝e:● w systemie Nowego Wirtualnego In-

formatora b´dà dost´pne informacjeo specjalnoÊciach na danym kierunkuoraz lista przedmiotów z danej specjalno-Êci (po zakoƒczeniu prac w ORSE);

● system NWD b´dzie zawieraçtzw. BAZ¢ PRAWNÑ – czyli wykazwszystkich aktualnie obowiàzujàcych do-kumentów zwiàzanych ze studiamiw SGH (dzi´ki temu CI równie˝ b´dziena bie˝àco, jeÊli chodzi o wszelkiego ro-dzaju zmiany);

● w NWD b´dà uwzgl´dniane nazwi-ska osób prowadzàcych çwiczenia, a niejak do tej pory tylko wyk∏adowców.

Równolegle z powy˝szymi zadaniami,prowadzone sà prace zmierzajàce do wy-równania ró˝nic technologicznych po-mi´dzy nowà i starà wersjà WD. Ma toprze∏o˝yç si´ na niezawodnoÊç i bezpie-czeƒstwo dzia∏ania systemu.

Wi´kszoÊç zadaƒ dotyczàcych wyrów-nywania ró˝nic mi´dzy WD a NWD ju˝zrealizowano. Aktualnie wykonywane sàtesty i w okresie wakacyjnym planowanejest wdro˝enie tak zmienionego WD.Oznacza to, ˝e zagro˝enia sygnalizowaneprzez obydwie panie dziekan w kwestiinowej i starej wersji WD zosta∏y zmini-malizowane. WD nowy i stary w wersjidla DSM i DSL b´dzie dost´pny dlawszystkich studentów, poprawie ulegnierównie˝ szybkoÊç dzia∏ania systemu zewzgl´du na przeniesienie WD na nowebardziej wydajne serwery.

Co konkretnie zrobiono?Zakres dotychczas zrealizowanych

prac dotyczàcych Wirtualnego Dziekana-tu obejmuje:

1. Opracowanie koncepcji i wykonanieoprogramowania dla Dziekanatu Studium

7czerwiec 2010

AKTUALNOÂCI

Licencjackiego o nazwie Karta WyboruPrzedmiotów. Karta ta zastàpi∏a w wybo-rach na semestr 2010/2011Z dotychczaso-wà Kart´ Preferencji. Sk∏ada si´ z oddziel-nych modu∏ów dla ka˝dego z 6-ciu seme-strów w Studium Licencjackim. Dodatko-wo, obejmuje dwa odr´bne programykszta∏cenia: dla studentów z naborówwczeÊniejszych ni˝ 2009/2010Z (staryprogram kszta∏cenia) oraz dla studentówz naborów od 2009/2010Z (nowy programkszta∏cenia). Ten nowy system wyborówzosta∏ bardzo przychylnie oceniony przezw∏adze Dziekanatu Studium Licencjackie-go. RównoczeÊnie zosta∏ pozytywnie ode-brany przez studentów SL (bardzo ma∏o li-stów z problemami technicznymi).

2. Przygotowywanie koncepcji osta-tecznych wyborów przedmiotów przezstudentów DSL, zak∏adajàcej ogranicze-nie i uproszczenie wyboru przedmiotówdo dwóch kroków. W pierwszym z nichwybory odbywa∏yby si´ w oparciu o ra-mowy harmonogram, natomiast w dru-gim – na podstawie pe∏nego harmonogra-mu planu zaj´ç. Taki system wyboruprzedmiotów – to znaczy od razu opiera-jàcy si´ na harmonogramie zaj´ç – zosta∏pozytywnie zaopiniowany przez Samo-rzàd SGH.

3. Zakoƒczenie prac projektowych nadsystemem wyboru przedmiotów przezstudentów w Dziekanacie Studium Magi-sterskiego. System wyboru przedmio-tów – wed∏ug tej koncepcji:

● ma byç przyjazny dla studentów,● ergonomiczny w u˝ytkowaniu,● odchodzi od systemu „koszyków”,● odchodzi od zasady wyboru „kto

pierwszy, ten lepszy”,● daje mo˝liwoÊç – na bie˝àco – moni-

torowania liczby wolnych miejsc i podej-mowania interwencji w dziekanacie –w przypadku oceny, ˝e aktualnie przy-dzielona liczba miejsc jest zbyt ma∏a,

● system ma byç wdro˝ony do eksplo-atacji w listopadzie 2010 roku, to znaczyna wybory przedmiotów na semestr2010/2011L.

4. Zmiana obecnego systemu wyboruprzedmiotów przez studentów Dziekana-tu Studium Magisterskiego, uwzgl´dnia-jàca kontrol´ wyborów z w∏aÊciwego In-formatora (stary program, nowy programstudiów), ∏atwiejsze uzyskiwanie infor-macji o liczbie studentów zapisanych nakonkretny przedmiot, zmian´ szaty gra-ficznej.

5. Przygotowanie Nowego WirtualnegoInformatora wed∏ug wersji demonstrowa-nej w∏adzom Uczelni dla roku akademic-kiego 2010/2011. Z wdro˝eniem tego mo-du∏u CI czeka na ostateczne zatwierdze-

nie materia∏u z ofertà dydaktycznà i pro-gramem studiów przez w∏adze Uczelni.

O wyborach studenckichszczegó∏owo

WyjaÊnienie tego, co sta∏o si´ ostatnioz procedurà dokonywania wyborów stu-denckich, a w∏aÊciwie wycofywania (wy-kreÊlania) studentów z dokonanych przeznich wyborów, wymaga jeszcze kilku do-datkowych uwag.

Proces deklaracji studenckich na stu-diach licencjackich i magisterskich maodmienny przebieg, czyli tak naprawd´mamy dwa Wirtualne Dziekanaty.W zwiàzku z charakterem studiów wybo-ry studenckie na studiach licencjackichw zale˝noÊci od semestru sà mniej lubbardziej ograniczone. Na studiach magi-sterskich pierwszy semestr narzuca doÊçsztywno realizacj´ przedmiotów podsta-wowych, ale nast´pne ju˝ nie.

Deklaracja wyboru odbywa si´ w 3krokach.

● W pierwszym kroku procesu wybo-rów studenci deklarujà w jakich zaj´ciachchcà uczestniczyç. Pierwsze deklaracjepozwalajà na zbudowanie grup studenc-kich. Niestety, bez ÊwiadomoÊci negatyw-nych konsekwencji dla ca∏ego procesu,w I kroku wyborów na semestr letni2009/2010 uczestniczy∏o tylko 70%uprawnionych.

● Po I kroku, nast´puje kontrola wy-borów o charakterze jakoÊciowo-iloÊcio-wym. Dziekan weryfikuje list´ poten-cjalnych zaj´ç z liczbà studentów. Zaj´-cia z niewype∏nionymi limitami zostajànieuruchomione. Mo˝e zdarzyç si´ ˝edziekan decyduje o utworzeniu zaj´çpodlimitowych, czyli prowadzonychw mniejszych grupach. Generujà onewi´ksze koszty, a pracownicy otrzymujàtylko cz´Êç pensum, wi´c cz´sto nie sàuruchamiane, a studenci, którzy dokona-li tych wyborów muszà znaleêç sobie in-ne przedmioty do studiowania (na margi-nesie – podwa˝a to sens naszego syste-mu studiowania, który ma dawaç, a nieodbieraç studentom szans´ indywidual-nego kszta∏towania ich programu na-uczania).

● Lista zaakceptowanych przez dzie-kana SM zaj´ç przekazywana jest doDzia∏u Nauczania, gdzie zaj´cia uk∏adanesà w harmonogram dla ka˝dego studenta.Dzia∏ Nauczania po otrzymaniu z obudziekanatów takich list (dotyczy wszyst-kich trybów studiów) uk∏ada harmono-gram w oparciu o system CELKAT (jedy-ny system zakupiony, nie napisany przezCI). Przygotowany harmonogram jest wi-dziany przez studentów w WD i wszelkie

ewentualne usterki, wywo∏ane np. nie-uczestniczeniem studentów w I krokuwyborów, ponownie, chocia˝ nies∏usznie,obcià˝ajà WD i CI.

● Po u∏o˝eniu harmonogramu i za-mieszczeniu go w WD studenci przyst´-pujà do II kroku wyborów. W tym krokuna skutek kolizji godzin i sal niektórzyz nich „wypadajà” z zadeklarowanych za-j´ç. Muszà wi´c szukaç miejsca na in-nych, dopisujàc si´ za pomocà systemuWD. Bioràc pod uwag ,́ ˝e wyboróww drugim kroku dokonuje w zasadzieka˝dy student, wyraênie widaç ˝e grupjest za ma∏o, bo te, które powsta∏y, budo-wane by∏y w oparciu o mniejszà popula-cj .́ Tworzà si´ kolejne problemy lub po-wtarzajà si´ te, o których by∏a ju˝ mowa.

● Ostatni III krok to tzw. korekta, któraodbywa si´ na poczàtku semestru. W re-zultacie po okresie szamotania si´ w sys-temie student ostatecznie jest zapisany nazaj´cia, przynajmniej w cz´Êci nie na te,na które zamierza∏ i wobec tego „kombi-nuje”, jak „obejÊç system” i jednak stu-diowaç to, do czego przecie˝ daliÊmy muprawo i zobowiàzaliÊmy si´ dostarczyç.

Osiàgni´cie tego celu jest mo˝liwe tyl-ko poprzez uczestnictwo w zaj´ciach,uzyskanie oceny i wmówienie dydakty-kowi, ˝eby jednak wpisa∏ ocen´ do proto-ko∏u, mimo braku na niej studenta. To naogó∏ si´ dokonuje, dydaktyk jest bowiemzadowolony, ˝e student chce studiowaçjego przedmiot, a has∏o „to nie moja wina,lecz systemu” rozwiewa ew. wàtpliwoÊci.

Refleksja nad ostatnimiwydarzeniami

Niewàtpliwie studentom DSM nale˝àsi´ przeprosiny za to, co ostatnio si´ sta∏o,co wreszcie pojawi∏o si´ na stronie g∏ów-nej SGH 11 czerwca. S∏owo „przepra-szam” ∏agodzi skutki, ale w ogóle nieprzybli˝a do rozwiàzania problemu. TenzaÊ g∏ównie le˝y w wieloletnim lekcewa-˝eniu pracy Centrum Informatycznego.I chocia˝ ostatnio niektórzy nauczycielezaczynajà widzieç ró˝nic´ np. w systemiefunkcjonowania WD dla DSL, to szeregosób nie ma najmniejszego wyobra˝enia,jak ich dzia∏ania wp∏ywajà na obs∏ug´ stu-dentów, czy ogólnie – na jakoÊç naszejwspólnej pracy.

Przyk∏adowo, ostatnio wspólnie z pa-nià dziekan SL gasiliÊmy po˝ar polegajà-cy na tym, ˝e uruchomienie procesu re-krutacji na studia zgodnie z zapowiada-nym od wielu miesi´cy terminem okaza-∏o si´ niemo˝liwe. Trzeba by∏o dodatko-wego wysi∏ku i mobilizacji kilkunastuosób, aby zdà˝yç na czas, co si´ ostatecz-nie uda∏o. Przyczyna? Banalna. Dostar-

8 GAZETA SGH 6/10 (261)

AKTUALNOÂCI

czono wykaz przedmiotów do studiowa-nia w j´zyku angielskim, ale ten, który torobi∏ nie zada∏ sobie trudu, aby obok na-zwy angielskiej pozostawiç nazw´ pol-skà. Chyba milczàco za∏o˝y∏, ˝e progra-mista nie tylko doskonale zna angielski,ale z nudów b´dzie sobie dopasowywa∏nowe nazwy angielskie do dawnych pol-skich, wyszukujàc je w ró˝nych miej-scach i traktujàc to jako rodzaj krzy˝ów-ki po godzinach pracy.

Przechodzàc jednak do konkretów. CIju˝ w czerwcu ubieg∏ego roku sygnalizo-wa∏o (m.in. w piÊmie z 4 czerwca 2009 dopani prorektor A. Karmaƒskiej), ˝e wpro-wadzenie kolejnego programu studiów b´-dzie generowa∏o zagro˝enia dla sposobudzia∏ania WD. Nie tylko w pracy CI, alerównie˝ tych wszystkich, od których zale-˝y ostateczny sposób funkcjonowaniaWD, a wi´c ORSE, t∏umaczy, Dzia∏u Na-uczania, redaktorów, CRPM, pracowni-ków dziekanatów, dziekanów. Wszyscyoni majà zbyt ma∏o czasu, aby wdro˝yçnowe rozwiàzania, wpisaç nowe dane i conajwa˝niejsze… sprawdziç je.

Niestety, utar∏o si´ od lat, ˝e ta najwa˝-niejsza faza wszystkich prac – testowanie,czyli wy∏apywanie i naprawianie b∏´dów,wykonywana jest na systemie funkcjonu-jàcym, czyli na tzw. ˝ywym organizmie.Tym razem by∏o identycznie.

22 lipca 2009 r. Senat uchwali∏ nowyprogram studiów w DSM, a wi´c trzecirównoleg∏y do dwóch istniejàcych. Oba-wy, co do mo˝liwoÊci zaprogramowaniaw tak krótkim czasie kolejnych, innychwyborów przez studentów, by∏y zg∏asza-ne przez CI wczeÊniej. B∏´dy zwartew programie studiów da∏y oczywiÊcieo sobie znaç, korekty wprowadzono kil-kakrotnie, co czasami skutkowa∏o rozpo-czynaniem prac wykonywanych przezprogramistów od poczàtku.

I semestr studiów zosta∏ „jakoÊ” zreali-zowany. Przed rozpocz´ciem sk∏adaniadeklaracji na semestr II, programiÊci za-uwa˝yli, ˝e bez konkretnego przypisania

przedmiotów do programów, do którychnale˝à, studenci dokonajà z∏ych wyborówi nie skoƒczà studiów, pomimo osiàgni´-cia wymaganej liczby ECTS. Pani prorek-tor zdecydowa∏a o oznaczeniu przedmio-tów gwiazdkà (jedna, dwie lub bez) i napi-saniu odpowiednich instrukcji dla studen-tów. Niestety, niezale˝nie od zaistnia∏ychi oczywistych w poÊpiechu b∏´dów, któ-rych CI nie weryfikuje, bo si´ na systemiedydaktycznym nie zna, gwiazdki nie by∏yintegralnà cz´Êcià nazwy albo sygnaturyprzedmiotu. Nie sà te˝ widziane przezpracowników dziekanatu, a ch´tnych dog∏´bokiego studiowania instrukcji te˝ jestniewielu. Chaos by∏ wi´c nieunikniony.

Przecià˝eni zmianami pracownicydziekanatów nie mieli kiedy dokonaçsprawdzenia prawid∏owoÊci wyborów do-konanych przez studentów. Kiedy naproÊb´ pani dziekan SM wykonano anali-z ,́ okaza∏o si ,́ ˝e wi´kszoÊç studentówdokona∏a z∏ych wyborów.

2 czerwca CI dosta∏o polecenie – wy-kreÊlenia zaj´ç studentom wed∏ug poda-nego schematu, co uczyniono. Studencinie zostali ani skonsultowani, ani poinfor-mowani o ca∏ej akcji, a wdro˝ony przezCI schemat zawiera∏ b∏´dy. Wymusi∏o togaszenie kolejnego po˝aru przez progra-mistów, którzy w chwili, gdy pisz´ te s∏o-wa, w poÊpiechu oczyszczajà systemz wprowadzonych b∏´dnych informacji,a efekty ich pracy jak zwykle zweryfikujàdopiero u˝ytkownicy. JeÊli programiÊcipope∏nià b∏àd, a te˝ majà do tego prawo,zw∏aszcza w stresujàcej sytuacji, to do-wiemy si´ o tym od ponownie rozgory-czonych studentów i nauczycieli akade-mickich (brak protoko∏ów!).

Nie chc´ kontynuowaç tych rozwa˝aƒ.Mo˝e gdyby przeprowadzono weryfika-cj´ studenckich wyborów na poczàtku se-mestru, a nie na koƒcu, ich rozgoryczenieby∏oby mniejsze, ale jak powiedzia∏em –sedno problemu le˝y w czym innym.

Ka˝dy system informatyczny oddau˝ytkownikowi to, co si´ do niego w∏o˝y-

∏o. JeÊli input to cz´Êciowo Êmieci, outputnie b´dzie cudem. CI mo˝e precyzyjniewykonaç ka˝de przekazane mu zadanie,ale jako jednostka us∏ugowa nie ponosiodpowiedzialnoÊci za treÊç tego co wpi-sujà inni. Wszyscy zaanga˝owani w two-rzenie WD, od Senackiej Komisji Progra-mowej poczynajàc, a na t∏umaczach koƒ-czàc muszà zdawaç sobie spraw ,́ ˝e ichpraca decyduje o jakoÊci WirtualnegoDziekanatu w znacznie wi´kszym stop-niu ni˝ praca Centrum Informatycznego.Oni wszyscy muszà mieç czas i przygo-towaç wszystko dobrze. I jeszcze raz –mieç czas na sprawdzenie. Nie chc´ za-klinaç rzeczywistoÊci, ale jeden b∏àd mo-˝e wywróciç system, a co dopiero, gdyjest ich wi´cej…

Uwaga ostatniaPodjà∏em si´ zadania doprowadzenia

do wyraênej poprawy jakoÊci pracy CIi widz ,́ ˝e ta jednostka si´ zmienia. Mo˝enie dla wszystkich jest to ju˝ dostrzegalne,ale ja wiem o wdra˝anych ju˝ decyzjach,które zmieniajà nasze Êrodowisko infor-matyczne ka˝dego dnia. Wiem, ˝e dlawszystkich widoczne to b´dzie dopieropo przeprowadzeniu szeregu przetargówi wdro˝eniu wielu procedur, nad którymipodj´to ju˝ prac .́

Co jednak warte jest zaanga˝owaniemoje i pracowników Centrum Informa-tycznego, jeÊli za moimi plecami odrywasi´ programistów od na∏o˝onych przezemnie zadaƒ i traktuje si´ CI jak stra˝ po-˝arnà. I to kiepskà – bo w zakresie pre-wencji sugestie CI si´ lekcewa˝y, a ju˝przy gaszeniu po˝aru poucza si´ jak trzy-maç sikawk .́

Mam zatem proÊb´ – zacznijmy si´wszyscy nawzajem traktowaç powa˝niei nauczmy si´ rozumieç skutki naszegopost´powania i decyzji. Inaczej WirtualnyDziekanat i Centrum Informatyczne b´dàodpowiedzialne tak˝e za powódê i innetragedie.

Marek Bryx

Weê stypendium – dla rozwojuZapraszamy doktorantki i doktorantów studiów dziennych , którzy koƒczà w czerwcu pierwszy lub drugi rok nauki do udzia∏u

w projekcie „Weê stypendium – dla rozwoju”Termin sk∏adania wniosków od 21 czerwca do 5 lipca 2010 r.Wi´cej informacji na temat projektu: www.sgh.waw.pl/wezstypendium

Projekt jest wspó∏finansowany ze Êrodków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Spo∏ecznego

●

9czerwiec 2010

AKTUALNOÂCI

˚yciowo – optymistka

Na poczàtek mo˝e kilka zdaƒ o sobie.Mam 32 lata, 6 lat doÊwiadczenia zawodowego w bran˝y

edukacyjnej, wczeÊniej 7 lat w turystyce. Od 9 lat pracuj´ nastanowiskach mened˝erskich w dzia∏ach marketingu. Studio-wa∏am turystyk´ i rekreacj´ oraz zarzàdzanie i marketing.Ukoƒczy∏am wiele kursów i szkoleƒ oraz studia podyplomo-we z marketingu internetowego w SGH. Interesuj´ si´ turysty-kà edukacyjnà, psychologià analitycznà, behawioryzmempsów i zdrowym stylem ˝ycia. Wyznaj´ postaw´ mi´kkoÊciwobec ludzi i twardoÊci wobec problemów. ˚yciowo – opty-mistka.

Co sk∏oni∏o panià do wzi´cia udzia∏u w konkursie na dy-rektora Biura Informacji i Promocji SGH? Przypadek – szu-ka∏a pani w∏aÊnie takiej pracy? CoÊ innego?

O ofercie dowiedzia∏am si´ poniekàd przypadkiem, ale odrazu wyda∏a mi si´ wr´cz szyta na mojà miar .́ Szuka∏am no-wych wyzwaƒ, inspiracji, rozwoju w ramach bran˝y i… znala-z∏am.

Konkurs zosta∏ rozstrzygni´ty jakiÊ czas temu. Mia∏a paniokazj´ przyglàdaç si´ pracy Biura Informacji i Promocji,prowadziç rozmowy z poprzednim dyrektorem Biura, z pra-cownikami. JakieÊ wnioski? Np. ∏atwo jest promowaç du˝àuczelni´ o ugruntowanej pozycji; mo˝na robiç to inaczej;mo˝na to robiç jeszcze lepiej; nie b´dzie ∏atwo, ale…

Jak zawsze wszystko zale˝y od nak∏adów. W mojej opiniiprofesjonalny, kreatywny zespó∏, rozsàdny bud˝et i dobra wo-la wszystkich zainteresowanych stanowà podstaw´ sukcesuw tej bran˝y.

Du˝o dobrej woli w∏aÊnie i zaanga˝owania napotka∏am ju˝ze strony ust´pujàcego ze stanowiska Tomka Ruska i ca∏egozespo∏u BIiP. Dzi´ki nim mimo krótkiego sta˝u w SGH mamcoraz pe∏niejszy obraz sytuacji. Jestem pod du˝ym wra˝eniemwysokich kompetencji i zaanga˝owania mojego zespo∏u. Toludzie z pasjà.

Poprosz´ o kilka zdaƒ komentarza do sformu∏owanej opi-nii.

Presti˝ SGH oczywiÊcie pomaga, ale równie˝ usypia czuj-noÊç rynkowà. Nie mo˝emy zapominaç, ˝e Uczelnia poza bez-sprzecznym potencja∏em akademickim musi co semestr sprze-dawaç swojà us∏ug´ edukacyjnà w warunkach rynkowych. Re-noma Szko∏y nie wystarczy, jeÊli informacja o ofercie i prze-wagach konkurencyjnych nie dotrze do odpowiedniej grupydocelowej.

O ile wiem pracowa∏a pani w innej uczelni, a wi´c w tymsamym segmencie rynku. Zna wi´c pani to Êrodowisko. Co,pani zdaniem, wyró˝nia SGH – jakieÊ atuty? Wady?

Niewàtpliwie zaletami Uczelni sà ceniona przez pracodaw-ców marka SGH, renoma wyk∏adowców oraz bliski kontaktz praktykà gospodarczà. Istotne miejsce na liÊcie atutów matak˝e elastycznoÊç kszta∏towania Êcie˝ki studiów, cenionaprzez studentów, a jednoczeÊnie uczàca odpowiedzialnoÊci zapodejmowane decyzje. Przewagà konkurencyjnà jest równie˝umi´dzynarodowienie Uczelni, a wi´c mo˝liwoÊç wyjazdóworaz coraz wi´ksza liczba zagranicznych studentów i wyk∏a-dowców przyje˝d˝ajàcych do nas.

Zapewne ju˝ pani wie, jakie informacje sà pani potrzebne,by dobrze prowadziç polityk´ informacyjnà Szko∏y? Jak zamie-rza je pani zdobyç? Jak chce pani udro˝niç i jakie wewn´trznekana∏y informacyjne?

Szybka, nowoczesna i rzetelna komunikacja zarówno ze-wn´trzna, jak i wewn´trzna to wymóg naszych czasów i poten-cjalna przewaga konkurencyjna. Planowane przez Centrum In-formatyczne wdro˝enie portalu intranetowego i extranetowegona platformie SharePoint powinno zaradziç wi´kszoÊci k∏opo-tów i przenieÊç nas w innà jakoÊciowo er´ komunikacji i dost´-pu do zasobów. JednoczeÊnie dla celów wizerunkowych nie-zb´dne jest precyzyjne rozbudowanie przez BIiP i respektowa-nie przez wszystkie jednostki zasad identyfikacji wizualnejUczelni.

Jak ocenia pani niektóre dzia∏ania promocyjne uczelni nie-publicznych? Np. samochód z bannerem uczelni niepublicznejprzed uczelnià publicznà w czasie rekrutacji? Sesja fotograficz-na gratis lub kilka kilogramów kie∏basy dla wszystkich, którzyz∏o˝à dokumenty do 30 czerwca? Zni˝ki w czesnym i innychop∏atach dla rodziny studenta?

Byç mo˝e etyka tych dzia∏aƒ nie zawsze jest przejrzysta, aletakie sà prawa rynku. W sytuacji, kiedy w Polsce mamy 500uczelni, ni˝ demograficzny coraz bardziej daje o sobie znaç,ch∏opcy nie uciekajà ju˝ od poboru do wojska, a zagraniczneuczelnie umiej´tnie kuszà naszych uczniów, nie ma w tym nie-stety nic dziwnego. Od wyniku „sprzeda˝owego” rekrutacji za-le˝y w du˝ej mierze rozwój instytucji, a nawet jej przetrwanie.Edukacja wy˝sza sta∏a si´ coraz bardziej konkurencyjnym ryn-kiem na skal´ globalnà.

Co sàdzi pani o rozdzieleniu funkcji dyrektora Biura Infor-macji i Promocji i rzecznika prasowego? Wiadomo, ˝e wcze-Êniej by∏o 2 w 1. I nieêle funkcjonowa∏o. Czy sà jakieÊ pola naliÊcie obowiàzków/zadaƒ dyrektora BIiP i rzecznika, które si´pokrywajà?

Rozdzielenie obu funkcji by∏o potrzebne z kilku powodów.Przede wszystkim w Biurze Informacji i Promocji trzeba si´ sku-piç na reagowaniu na wyzwania promocyjne, w tym na promo-cji zagranicznej, a w pionie prasowym na rozwijaniu relacjiz mediami, w tym mediami zagranicznymi. Nieprzypadkowo za-ledwie kilka uczelni w Polsce pozostaje jeszcze przy unii perso-nalnej.

10 GAZETA SGH 6/10 (261)

AKTUALNOÂCI

W trakcie przejmowania Biura wspó∏pracowa∏am ÊciÊle za-równo z poprzednikiem, jak i nowym rzecznikiem i jestem pew-na, ˝e dzi´ki bliskiej wspó∏pracy z Marcinem Poznaniem naszedzia∏y b´dà owocnie wspó∏gra∏y, zresztà tak w∏aÊnie zosta∏y roz-pisane zakresy obowiàzków.

DziÊ wiele si´ mówi o strategii… szkolnictwa wy˝szego, roz-woju SGH, dzia∏aƒ naprawczych… czy ma ju˝ pani naszkico-wanà strategi´ promocji Uczelni – na rok, na 3 lata? Przewidy-wane efekty?

Choç dzia∏ania promocyjne SGH podobnie jak innych uczel-niach obserwowa∏am przez kilka lat z zewnàtrz, pracuj´ w SGH

w sumie od kilkunastu dni, wi´c mam jak na razie idealistycznàwizj .́ ÂciÊle wspó∏pracuj´ w tym zakresie z prof. Markiem Bry-xem, prorektorem ds. rozwoju.

Realistyczna strategia promocyjna Uczelni jak zawsze za-le˝na jest od bud˝etu, ale generalny kierunek, który zamierza-my objàç, bazujàc na dotychczasowych dobrych praktykach,wià˝e si´ przede wszystkim z umi´dzynarodowieniem naszejUczelni. To nie oznacza oczywiÊcie, ˝e zamierzam zaniechaçwzmacniania promocji na rynku krajowym. Dotyczy tozw∏aszcza priorytetowych aspektów dzia∏alnoÊci dydaktycz-nej i naukowej SGH.

Z Annà Zalewskà rozmawia∏a Barbara Minkiewicz

Od paêdziernika 2009 r. w SGH realizowany jest projekt podnazwà „Innowacyjna SGH = wiedza + doÊwiadczenie”. Jest onwspó∏finansowany ze Êrodków Unii Europejskiej w ramach Eu-ropejskiego Funduszu Spo∏ecznego. Projekt obejmuje kilka za-daƒ, a jednym z nich jest „Edukacja bez barier”. Zadanie to sk∏a-da si´ z dwóch elementów, tj. dostosowania infrastruktury w bu-dynku g∏ównym SGH do potrzeb osób niepe∏nosprawnych orazpróby kszta∏towania w∏aÊciwych postaw wobec osób niepe∏no-sprawnych.

W pierwszym przypadku dzia∏ania obejmowaç majà m.in.:1. Budow´ pochylni umo˝liwiajàcej wjazd do budynku oso-

bom na wózkach.2. Monta˝ otwieranych automatycznie drzwi wejÊciowych.3. Dostosowanie toalet do potrzeb niepe∏nosprawnych.4. Zainstalowanie odpowiedniego oznakowania u∏atwiajàcego

orientacj´ osobom niewidomym i niedowidzàcym.Natomiast w drugim chodzi o cykl czterech spotkaƒ informa-

cyjnych z pracownikami Uczelni. Spotkania zosta∏y ju˝ zrealizo-wane i mia∏y na celu zapoznanie uczestników z problemami osóbniepe∏nosprawnych (studiujàcych lub pracujàcych w SGH) orazzasygnalizowanie dzia∏aƒ zmierzajàcych do przystosowaniaUczelni do ich potrzeb i mo˝liwoÊci.

Spotkania mia∏y charakter warsztatów. Ka˝de z nich przebie-ga∏o wed∏ug nast´pujàcego schematu:

1. Przeprowadzenie ankiety badajàcej znajomoÊç problematy-ki osób niepe∏nosprawnych.

2. Prezentacja obejmujàca podstawowe informacje o proble-mach osób niepe∏nosprawnych.

3. Dyskusja.4. Ewaluacja – wype∏nienie krótkiej ankiety poÊwi´conej oce-

nie treÊci i formy zaj´ç.W warsztatach uczestniczy∏o 124 pracowników, zarówno dy-

daktycznych, jak i administracyjno-in˝ynieryjnych. Ankiety prze-prowadzone w trakcie zaj´ç dostarczy∏y wielu interesujàcych in-formacji, które pozwalajà na sformu∏owanie wniosków, istotnychz punktu widzenia dalszych dzia∏aƒ majàcych na celu przystoso-wanie SGH do potrzeb osób niepe∏nosprawnych.

Z ankiet wynika, i˝ pracownicy Uczelni majà ÊwiadomoÊç, ˝ew SGH funkcjonujà osoby niepe∏nosprawne. 92% badanychstwierdzi∏o bowiem, ˝e widuje takie osoby na terenie Szko∏y.Trzeba jednak dodaç, ˝e nie zdarza to si´ cz´sto, o czym Êwiad-czy fakt, i˝ dwie trzecie respondentów stwierdzi∏o, ̋ e widuje oso-

by niepe∏nosprawne rzadko lub sporadycznie. Najcz´Êciej do-strzegane sà osoby z niesprawnoÊcià narzàdu ruchu oraz z niepe∏-nosprawnoÊcià wzroku. Jest to doÊç oczywiste, bo obie wymie-nione niepe∏nosprawnoÊci sà naj∏atwiej zauwa˝alne. Natomiastpewnym zaskoczeniem jest fakt, ˝e a˝ 70% bioràcych udzia∏w warsztatach nie wiedzia∏o, czy w SGH istniejà jakiekolwiekformy wsparcia niepe∏nosprawnych studentów i kandydatów nastudia. Wydawa∏oby si ,́ ˝e nietrudno przekonaç si´ o tym, zaglà-dajàc np. na stron´ poÊwi´conà problematyce osób niepe∏no-sprawnych, która to strona znajduje si´ w serwisie internetowymSGH i jest dost´pna ze strony g∏ównej tego serwisu. Okazuje si´jednak, i˝ jest ona ma∏o dostrzegana. Wskazuje na to fakt, ˝e po-nad 70% respondentów zadeklarowa∏o, ˝e nie wie, czy w serwi-sie internetowym SGH istnieje taka w∏aÊnie strona. Tym bardziejuzasadniona wydaje si´ sugestia osób bioràcych udzia∏ w warsz-tatach, by przygotowaç zwi´z∏y informator-poradnik, zawierajà-cy podstawowe wiadomoÊci z zakresu problematyki osób niepe∏-nosprawnych oraz wskazówki dotyczàce post´powania wobecosób z ró˝nymi niepe∏nosprawnoÊciami. Warto dodaç, ˝e pewnedzia∏ania zmierzajàce w tym kierunku zosta∏y ju˝ podj´te.

W ankiecie znalaz∏o si´ te˝ pytanie, czy SGH powinna prowa-dziç intensywne dzia∏ania zmierzajàce do lepszego przystosowa-nia Uczelni do potrzeb osób niepe∏nosprawnych. Prawie 93% re-spondentów udzieli∏o odpowiedzi twierdzàcej, a pozostali niemieli zdania na ten temat. Nikt nie zaznaczy∏ odpowiedzi prze-czàcej. Mo˝na zatem powiedzieç, ˝e wÊród pracowników Uczel-ni, podobnie jak w jej w∏adzach istnieje klimat sprzyjajàcy takimdzia∏aniom.

Za najwa˝niejsze powody prowadzenia dzia∏aƒ majàcych nacelu przystosowanie SGH do potrzeb osób niepe∏nosprawnych,uczestnicy warsztatów uznali przestrzeganie wartoÊci humani-stycznych, nakazujàcych pomoc s∏abszym (76%) oraz dba∏oÊço wizerunek SGH jako uczelni przyjaznej wszystkim osobomchcàcym zdobywaç wiedz´ na poziomie wy˝szym (68%).

Na koniec warto odnotowaç, ˝e warsztaty spotka∏y si´ z pozy-tywnà ocenà uczestników. Uznali oni bowiem, ˝e informacje po-dane podczas zaj´ç b´dà dla nich przydatne lub raczej przydatnew pracy (83% uczestników) oraz ˝e tego rodzaju spotkania sà po-trzebne (81%). Dla dope∏nienia obrazu trzeba dodaç, ˝e 3 osobystwierdzi∏y, ˝e takie spotkania sà niepotrzebne, bo to tylko strataczasu, a 20 osób, czyli 16%, nie mia∏o zdania w tej sprawie.

Czes∏aw Âlusarczyk, Andrzej Domalewski

Po warsztatach…

Projekt jest wspó∏finansowany ze Êrodków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Spo∏ecznego

●

11czerwiec 2010

DYDAKTYKA I NAUKA

1. Niezale˝nie od ró˝nie opisywanych celów i priorytetów,rozwój Procesu boloƒskiego by∏ od poczàtku zwiàzany zestworzeniem warunków dla rozwoju kszta∏cenia ustawicznego(LLL) i wspierania szeroko rozumianej mobilnoÊci.

2. Z biegiem lat sta∏o si´ oczywistym, ˝e warunkiem osià-gni´cia tych celów jest stworzenie systemu umo˝liwiajàcegoporównywanie i uznawanie kwalifikacji zdobywanych przezstudentów/kandydatów na studentów w ró˝nych instytucjachszkolnictwa wy˝szego funkcjonujàcych w ró˝nych krajachi w ró˝nych okresach czasu.

3. Mimo przywiàzania do rozwiàzaƒ istniejàcych wczeÊniejw poszczególnych krajach i szeregu prób znalezienia rozwià-zaƒ innych ni˝ akredytacja, stosunkowo szybko przyj´to sys-

tem akredytacji, jako podstawowy mechanizm majàcy zapew-niç jakoÊç kszta∏cenia i dajàcy podstawy do post´pu na drodzewspierania idei LLL oraz mobilnoÊci.

4. Od 2005 r. istnieje opracowany przez ENQA kodeks do-brych praktyk (ESG) uznawany obecnie za podstawowy doku-ment okreÊlajàcy podstawowe zasady dzia∏ania agencji akre-dytacyjnych w krajach uczestniczàcych w Procesie boloƒskim.

5. Kolejnym, najwa˝niejszym do tej pory etapem rozwojuProcesu boloƒskiego jest wprowadzenie Europejskich Ramkwalifikacji. System ten, oparty o okreÊlenie i zapewnienieokreÊlonych efektów uczenia si´ studenta, oznacza w przypad-ku Polski (i nie tylko) wielkà kulturowà zmian´ organizacjiprocesu kszta∏cenia i zapewniania jego jakoÊci.

Stanis∏aw Chwirot:Nowy model akredytacji – dlaczego i jaki?

Proces boloƒski – kolejny etap28 maja 2010 r. w Szkole G∏ównej Handlowej w Warszawie odby∏o si´ seminarium boloƒskiedla przedstawicieli mediów uczelnianych i pe∏nomocników rektorów ds. procesu boloƒskiego„Proces boloƒski – kolejny etap” zorganizowane przez Fundacj´ Rozwoju Systemu Edukacji(zespó∏ ekspertów boloƒskich) i redakcj´ Gazety SGH.Na program seminarium z∏o˝y∏y si´ nast´pujàce wystàpienia: Redefiniowanie misji edukacjiwy˝szej (prof. dr hab. Janina Jóêwiak), Ramy (kwalifikacji) i programy (studiów) (dr hab.Ewa Chmielecka, prof. SGH; ekspert boloƒski), Ranking szanghajski czy ranking europejski –nowe propozycje oceny uczelni (dr Jakub Brdulak), O nowym modelu akredytacji i nowelizacji prawa o szkolnictwie wy˝szym (prof. dr hab. Stanis∏aw Chwirot), Dlaczego jestnam potrzebny ECTS? (dr Maria Misiewicz, ekspert boloƒski). Poni˝ej tezy niektórychwystàpieƒ.

12 GAZETA SGH 6/10 (261)

DYDAKTYKA I NAUKA

Ewa Chmielecka:Nowe programy w nowych ramach

Co czeka polskie szkolnictwo wy˝sze w nadchodzàcymroku akademickim, jeÊli idzie o wdra˝anie Procesu boloƒ-skiego? Przede wszystkim faza konsultacji Krajowych RamKwalifikacji (KRK). Jest ona poprzedzona propozycjàzmian w ustawie Prawo o Szkolnictwie Wy˝szym pozwala-jàcej na wdra˝anie Ram. Konsultacje powinny byç rozu-miane jako aktywne tworzenie przez Êrodowisko akademic-kie treÊci, którymi Ramy b´dà wype∏niane, aktywne two-rzenie dobrych praktyk w tym obszarze – nie zaÊ jako wy-danie opinii o dokumencie opisujàcym Ramy. Istotà tychkonsultacji b´dzie wypróbowanie tego nowego narz´dziaorganizacji kszta∏cenia, przymierzenie si´ do jego stosowa-nia w praktyce.

Jakie zmiany w organizacji kszta∏cenia proponowane sàprzez KRK?

Po pierwsze: zniknie obowiàzek stosowania nazw kie-runków studiów zgodnie z centralnà listà kierunków stu-diów. A w Êlad za tym – zniknie obowiàzek tworzenia pro-gramów studiów wed∏ug tzw. „ramowych treÊci kszta∏ce-nia”. Takie uprawnienie, bez ˝adnych ograniczeƒ, ma przy-s∏ugiwaç jednostkom uczelni majàcych uprawnienia habili-tacyjne (analogicznie, jak przy unikatowych kierunkach stu-diów). Jednostki o mniejszym zakresie autonomii, które niezmienià ani nazwy, ani dotychczasowego programu stu-diów – b´dà mog∏y czyniç to dalej; jeÊli jednak zechcàwprowadziç nowy kierunek – b´dà musia∏y przedstawiç swàpropozycj´ Radzie G∏ównej Szkolnictwa Wy˝szego do ak-ceptacji. Widaç wi´c, ˝e znacznie zwi´ksza si´ swobodaprogramowa uczelni.

Po drugie: uczelnie b´dà musia∏y przy budowie i opisieprogramów studiów (zarówno curriculum, jak i sylabusów za-j´ç) zastosowaç metod´ w∏aÊciwà dla Ram. Dotyczyç to b´-dzie wszystkich kierunków studiów i uczelni – bez wzgl´du nastopieƒ autonomii.

Co mieÊci si´ w tej metodzie? Polskie szkolnictwo wy˝szemusi wype∏niç tzw. wymagania referencyjne, tzn. pokazaç, ˝esystem kwalifikacji jaki oferuje i opisuje w Polskich Ramachjest w pe∏ni przek∏adalny na Europejskie Ramy kwalifikacji.Co mieÊci si´ w systemie kwalifikacji? Pi´ç podstawowychelementów:

1. Ramy kwalifikacji w wàskim sensie (poziomy efektówkszta∏cenia i ich deskryptory).

2. Opisanie i budowa wszystkich programów studiów w j´-zyku zak∏adanych przez uczelni´ efektów uczenia si´ (kszta∏-cenia) [learning outcomes].

3. Obj´cie walidacjà (potwierdzaniem) wszystkich za∏o˝o-nych w programach efektów kszta∏cenia oraz kwalifikacjizdobywanych przez s∏uchaczy poza edukacjà formalnà.

4. Obj´cie wszystkich form kszta∏cenia systemami zapew-niania jakoÊci.

5. Obj´cie systemami punktowymi wszystkich form kszta∏-cenia, które sà do tego stosowne.

Ad.1 i 2. Modele eksperckie polskich ram kwalifikacji (ME-N-owski dla ca∏ej edukacji oraz MNiSzW dla szkolnictwawy˝szego) zosta∏y zaakceptowane przez ponadresortowy Ko-mitet Sterujàcy ds. KRK jako podstawa do dalszych prac kon-cepcyjnych i wdro˝eniowych. Podajà one za w∏aÊciwe dlaszkolnictwa wy˝szego trzy najwy˝sze poziomy ram i opis ichwymagaƒ (deskryptory). Ponadto powsta∏y dodatkowe opisywymagaƒ w∏aÊciwe dla 8 szerokich obszarów kszta∏ceniaw odniesieniu do nauk humanistycznych, spo∏ecznych, Êci-s∏ych, przyrodniczych, technicznych, rolniczych, o zdrowiui o sztuce.

Tworzenie programów studiów na bazie efektów uczeniasi´ i z wykorzystaniem tych deskryptorów nie jest sztukà trud-nà, ale trzeba si´ do tego przygotowaç. Od czerwca 2010 dokoƒca 2011 roku w ramach projektu POKL prowadzonegoprzez MNiSzW oraz aktywnoÊci Zespo∏u Ekspertów Boloƒ-skich odb´dzie si´ ok. 100 seminariów, warsztatów etc. po-Êwi´conych tej sprawie. Ale nie koniec na tym – w ciàgu nad-chodzàcego roku akademickiego powinny powstaç wzorcoweopisy programów studiów dla kilkudziesi´ciu programów stu-diów. Nie b´dà one obowiàzkowe, ale mogà s∏u˝yç jako przy-k∏ad dobrej praktyki w tym zakresie.

Ad.3. W swej ofercie edukacyjnej uczelnie podajà opis za-k∏adanych kompetencji absolwentów. Muszà jednak podaçrównie˝ opis potwierdzania (walidacji) ich osiàgni´cia: okre-Êliç system egzaminów, prac kontrolnych, zaliczeƒ zaj´ç labo-ratoryjnych itp. Zapewne dzia∏y „wiedza” i „umiej´tnoÊci”z ram kwalifikacji nie b´dà tu sprawiaç znaczàcych k∏opo-tów – uczelnie czynià to wszak od lat. DoÊç k∏opotliwe b´dàjednak dwa obszary, a mianowicie:

● obszar nazwany „inne kompetencje” (postawy), który –wedle za∏o˝eƒ E/KRK zawiera tak˝e przygotowanie do pe∏-nienia funkcji spo∏ecznych, w∏àczajàc wra˝liwoÊç na podsta-wowe kwestie etyczne. Wprowadzenie takich funkcji „wycho-wawczych” w zakres dzia∏aƒ uczelni budzi wiele obaw zwià-zanych z ich z∏à realizacjà – np. obawy przed indoktrynacjà.Otwiera si´ zatem nast´pny obszar dla ruchu dobrych praktyk,który stworzy dobre przyk∏ady rozwiàzania tego problemu.

6. Rzeczywiste (a nie formalne) wdro˝enie tego systemu jestwarunkiem koniecznym dla funkcjonowania polskich uczelniw Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wy˝szego.

7. Niezb´dnym warunkiem zapewnienia wiarygodnoÊciuczelni w kraju i za granicà jest jakoÊciowo nowe podejÊcie dozapewniania jakoÊci kszta∏cenia. Polski system szkolnictwawy˝szego w ca∏oÊci jest tylko w niewielkim stopniu przygoto-wany do podj´cia tego wyzwania.

8. Warunkiem powodzenia jest rzeczywiste wprowadzeniedualnego systemu akredytacji: paƒstwowej – „nadzorczej”(supervisory) skupionej na kontroli przestrzegania podstawo-wych zasad i poziomu kszta∏cenia oraz „doradczej” (advisory)wspierajàcej rozwój dobrych praktyk rozumianych jako pe∏ne

przejÊcie do organizacji kszta∏cenia w zgodzie z systememram kwalifikacji i koncentracjà na zapewnieniu osiàgania de-klarowanych efektów kszta∏cenia.

9. Funkcj´ agencji zapewniajàcej dzia∏anie systemu akredy-tacji nadzorczej powinna spe∏niaç PKA majàca wielkie zas∏u-gi i doÊwiadczenie w porzàdkowaniu sektora szkolnictwawy˝szego w Polsce.

10. Akredytacja doradcza winna staç si´ domenà Êrodowi-skowej komisji akredytacyjnej, wspó∏pracujàcej z PKAi agencjami zagranicznymi na zasadach partnerskich i skupio-nej na wykreowaniu marki najlepszych polskich instytucjiszkolnictwa wy˝szego, prowadzàcych kszta∏cenie na poziomieeuropejskim i w zgodzie z zasadami ram kwalifikacji.

13czerwiec 2010

DYDAKTYKA I NAUKA

System Transferu Punktów Zaliczeniowych (European CreditTransfer System – ECTS) opracowano w 1989 roku, dla rozwija-nia mobilnoÊci studentów w ramach programu SOCRATES-Era-smus. ECTS, jako system ju˝ sprawdzony w praktyce, zosta∏ za-proponowany i zapisany w Deklaracji Boloƒskiej. System ten jestdoskona∏ym przewodnikiem sporzàdzania przejrzystego opisuprogramów kszta∏cenia i zasad studiowania, zapisu osiàgni´ç na-ukowych studenta, i dzi´ki temu umo˝liwia „rozpoznawanie”i uznawanie przez uczelni´ macierzystà okresu studiów, progra-mu i punktów zaliczeniowych zrealizowanych w innej uczelni.System ECTS jest wi´c narz´dziem wspierajàcym uznawalnoÊçakademickà przez co sprzyja rozwijaniu mobilnoÊci, albowiembrak mo˝liwoÊci rozpoznawania programów realizowanychw ró˝nych uczelniach utrudnia∏ uznawalnoÊç i stawa∏ si´ znaczà-cà barierà mobilnoÊci. Ponadto, zawarte w systemie zasady i do-kumenty mobilnoÊci udoskonali∏y organizacj´ mobilnoÊci.

Ju˝ w trzecim roku procesu boloƒskiego poszerzono funkcj´systemu ECTS o akumulacj´ punktów. Zachowano akronimECTS, ale pe∏na nazwa, to Europejski System Akumulacjii Transferu Punktów Zaliczeniowych, czyli naukowych osiàgni´çstudenta. System zosta∏ nieznacznie zmodyfikowany celem do-stosowania do pe∏nionych funkcji.

Aktualna charakterystyka ECTS:– punkty ECTS to wartoÊç liczbowa odzwierciedlajàca ca∏ko-

wity nak∏ad pracy studenta potrzebny do osiàgni´cia za∏o˝onychw programie efektów kszta∏cenia (punkty sà liczbowà formà za-pisu efektów kszta∏cenia);

– podstawà przypisania komponentowi dydaktycznemu licz-by punktów jest oszacowanie nak∏adu pracy przeci´tnego studen-ta stacjonarnego niezb´dnego dla osiàgni´cia za∏o˝onych dlakomponentu efektów kszta∏cenia;

– punkty majà wartoÊç bezwzgl´dnà – „jeden punkt ECTS od-powiada efektom kszta∏cenia, których uzyskanie wymaga odprzeci´tnego studenta 25–30 godzin pracy”;

– semestralny/roczny nak∏ad pracy studenta wynosi odpo-wiednio 30/60 punktów ECTS;

– punkty przyporzàdkowywane sà przedmiotom i innymkomponentom dydaktycznym programu, dla których okreÊlonoefekty kszta∏cenia i kryteria ich oceny;

– student otrzymuje punkty po osiàgni´ciu za∏o˝onych dla da-nego przedmiotu/modu∏u efektów kszta∏cenia.

Powiàzanie efektów uczenia si´ i nak∏adu pracy studenta naetapie tworzenia i realizacji programu studiów sprawia, ̋ e student

znajduje si´ w centrum procesu kszta∏cenia. Jest to zgodne z „bo-loƒskà” filozofià kszta∏cenia odrzucajàcà „ukierunkowane na na-uczyciela nauczanie” na rzecz „ukierunkowanego na studenta,zorientowanego na efekty uczenia si´ kszta∏cenia”. Programytworzone i realizowane w oparciu o zaplanowane efekty uczeniasi´ dajà studentom wi´kszà szans´ na odnalezienie si´ i utrzyma-nie na rynku pracy.

Przypisywanie punktów ECTS poszczególnym komponentomedukacyjnym u∏atwia tworzenie elastycznych programów i ela-stycznych Êcie˝ek kszta∏cenia.

Priorytetowym zadaniem europejskich uczelni na najbli˝szedwa lata jest opracowanie i wdro˝enie krajowych ram kwalifika-cji. W zaproponowanych do ich tworzenia wzorcach – BoloƒskiejStrukturze Kwalifikacji (BQF) i Europejskich Ramach Kwalifi-kacji dla uczenia si´ przez ca∏e ̋ ycie (EQF for LLL) jednym z ele-mentów sà punkty ECTS.

Dlaczego jest nam potrzebny system ECTS?● jest narz´dziem pomocnym przy opracowywaniu, opisywa-

niu i realizacji programów studiów,● u∏atwia mobilnoÊç studentów,● u∏atwia tworzenie elastycznych programów i elastycznych

Êcie˝ek kszta∏cenia,● u∏atwia dostosowanie kszta∏cenia do potrzeb rynku pracy,● ECTS jest narz´dziem pomocnym przy przyznawaniu kwa-

lifikacji,● wykorzystanie ECTS w po∏àczeniu z ramami kwalifikacji,

które opierajà si´ na efektach uczenia si ,́ sprawia, ˝e programystudiów i kwalifikacje stajà si´ bardziej czytelne, co z kolei u∏a-twia uznawanie kwalifikacji,

● ECTS mo˝e byç stosowany w odniesieniu do wszystkichprogramów studiów, bez wzgl´du na ich rodzaj, form´ (stacjonar-ne, niestacjonarne) oraz warunki kszta∏cenia (formalne, niefor-malne, incydentalne),

● ECTS w po∏àczeniu z ramami kwalifikacji tworzy elastycz-nà ofert´ programowà i daje mo˝liwoÊç uznawania wczeÊniej-szych osiàgni´ç zapewniajàc jednoczeÊnie wi´kszy dost´p douczenia si´ przez ca∏e ˝ycie.

Proces boloƒski sta∏ si´ trwa∏ym elementem dzia∏alnoÊci eu-ropejskiego szkolnictwa wy˝szego. ÂwiadomoÊç rosnàcej kon-kurencji nie tylko na rynku pracy, ale równie˝ na rynku eduka-cyjnym intensyfikuje dzia∏ania w wielu krajach. Nie w∏àczeniesi´ w reform´ zmniejszy naszà szans´ na skutecznoÊç w tej kon-kurencji.

Maria Misiewicz:Dlaczego jest nam potrzebny ECTS?

Zespó∏ Ekspertów boloƒskich organizuje 25 czerwca br.w Uniwersytecie Gdaƒskim pierwszà konferencj´ poÊwi´conàtemu zagadnieniu pt. „Wychowawcze zobowiàzania uniwer-sytetu w spo∏eczeƒstwie bez elit. Rozumienie postaw jako wy-miaru edukacji wy˝szej, w Êwietle Europejskich i KrajowychRam Kwalifikacji”. Rejestracja na nià – przez stron´ interne-towà Zespo∏u.

● obszar walidacji efektów uczenia si´ zdobywanych pozaedukacjà formalnà (patrz druga notatka na stronie 14).

Ad. 4. Zasadniczy trzon kszta∏cenia wy˝szego w Polsce ob-j´ty jest wewn´trznymi i zewn´trznymi (akredytacja) systema-mi zapewniania jakoÊci. Poza nimi – jak dotàd – pozostajà stu-dia doktoranckie, podyplomowe i inne szkolenia oferowaneprzez uczelnie. Zapewne b´dzie si´ to musia∏o zmieniç – po-jawia si´ zatem nowy obszar dla dobrych praktyk.

Niezale˝nie od nich zmieni si´ tak˝e system ocen PKA, któ-ry musi zostaç dostosowany do Ram kwalifikacji, czyli spraw-dzaç czy uczelnia dobrze zaprojektowa∏a efekty kszta∏ceniaswych absolwentów (i dostosowane do nich programy stu-diów) oraz czy potrafi wiarygodnie pokazaç, ˝e uczàcy si´ jeosiàgn´li. Prace nad nowymi standardami akredytacji PKA sàw toku.

Ad. 5. System ECTS dobrze zakorzeni∏ si´ w uczelniach.Wprowadzenie Ram Kwalifikacji b´dzie na pewno dobrà oka-zjà do sprawdzenia prawid∏owoÊci jego wykorzystania i ewen-tualnych modyfikacji. Europa pracuje obecnie nad systememECVT-ów, czyli punktów zwiàzanych z uzyskaniem kwalifi-kacji zawodowych i ich wprowadzenie w obszar szkolnictwawy˝szego b´dzie nast´pnym wyzwaniem zwiàzanym z Proce-sem boloƒskim.

14 GAZETA SGH 6/10 (261)

DYDAKTYKA I NAUKA

Ewa Chmielecka:Uznawanie efektów uczenia si´ zdobywanych poza edukacjàformalnà

Wprowadzenie Krajowych Ram Kwalifikacji (KRK) wy-magaç b´dzie otwarcia w uczelniach mo˝liwoÊci uznawaniaefektów uczenia si´ zdobywanych poza edukacjà formalnà.Walidacja takich efektów, to jeden z podstawowych elemen-tów systemu kwalifikacji oraz warunków sporzàdzenia rapor-tu referencyjnego KRK/ERK przez Polsk .́ Przewidujà to tak-˝e zasady europejskiej polityki na rzecz uczenia si´ przez ca-∏e ˝ycie (Lifeling Learning – LLL). Jej podstawowe tezy, to:

● postawienie osoby uczàcej si´ w centrum zainteresowa-nia,

● pe∏niejsze korzystanie z potencja∏u uczenia si´ osóbw ró˝nych miejscach, formach i okresach ˝ycia, lepsze korzy-stanie z potencja∏u doÊwiadczenia zawodowego [lifelong andlife-wide learning),

● gwarantowanie przez paƒstwo równego traktowania ró˝-nych dróg uczenia si´ poprzez opieranie krajowych systemówkwalifikacji na efektach uczenia si ,́ w których wartoÊç (po-ziom) kwalifikacji osób okreÊla si´ niezale˝nie od tego gdzie,jak i kiedy osoby te si´ uczy∏y,

● w∏aÊciwym probierzem skutecznoÊci polityki LLL sàzmiany poziomu wiedzy i umiej´tnoÊci uczàcych si´ osób,a nie wskaêniki i cechy dotyczàce dzia∏alnoÊci instytucji edu-kacyjnych.

Podstawowe informacje o za∏o˝eniach tego procesu znaleêçmo˝na w publikacji CEDEFOP „Europejskie wskazówki do-tyczàce walidacji kszta∏cenia nieformalnego i pozaformalne-go”. W Polsce powstaje bazujàca na tych za∏o˝eniach strategiaLLL, której narz´dziem majà byç Krajowe (Polskie) Ramykwalifikacji. Metody walidacji takich kompetencji sà w zasa-dzie takie same jak dla kszta∏cenia formalnego, choç powinnybyç ∏àczone, adaptowane i stosowane w sposób oddajàcy in-dywidualnà specyfik´ i niestandardowy charakter kszta∏cenianieformalnego i pozaformalnego. Narz´dzia oceny powinnybyç dostosowane do potrzeb (fit-for-purpose).

W licznych krajach europejskich uznawanie kwalifikacjipozaformalnych jest wieloletnià i u˝ytecznà praktykà. W ob-szarze szkolnictwa wy˝szego prym wiodà tu kraje skandy-nawskie oraz Irlandia i Szkocja. Do∏àcza do nich coraz wi´cejinnych krajów, zaÊ uczelniane oÊrodki potwierdzania tychkompetencji [Recognition of Prior Learning – RPL] utworzy-∏y europejskà sieç w intencji rozpowszechniania doÊwiadczeƒi dobrych praktyk, podniesienia przejrzystoÊci i rozpowszech-niania tego procesu. Potwierdzanie posiadanych kompetencjipozaformalnych odbywa si´ pod has∏em „Nie zmuszajmy stu-dentów do uczenia si´ tego, co doskonale umiejà”. Najcz´Êciejdotyczy ono studentów pracujàcych, którzy chcà potwierdziçposiadane kwalifikacje, na które nie majà „Êwiadectwa”, lubmajà jakieÊ, ale nie jest ono uwa˝ane za wa˝ne w sferze szkol-nictwa wy˝szego. Najcz´stsze przypadki to praca zawodowa,która staje si´ ekwiwalentem praktyk, kompetencje j´zykowezdobyte np. w czasie pobytu za granicà bez uzyskania certyfi-

katów, rozmaite kompetencje i uprawnienia zawodowe (IT!),które mogà byç uznane przez uczelni´ za ekwiwalent cz´Êciprogramu studiów. Cz´sto ekwiwalent ten jest ograniczany donp. 5–10% ECTS potrzebnych do uzyskania dyplomu. Naj-wi´kszy obszar stosowania RPL przez uczelnie, to szkoleniarozmaitego rodzaju, w mniejszej cz´Êci programy koƒczàcesi´ dyplomem. Sam proces oceny i potwierdzania jest obj´tyjawnà procedurà i obejmuje szerokà gam´ sprawdzenia kom-petencji: od portfolio kandydata zawierajàcego poÊwiadczenianie- i pozaformalne, po zwyk∏e egzaminy. Potwierdzanie jestbardzo korzystne finansowo i czasowo i dla studenta (którymo˝e skróciç czas studiowania i uczyniç go bardziej efektyw-nym), i dla uczelni (które zyskujà nowych kandydatów i pobie-rajà op∏aty za potwierdzenie kwalifikacji).

W Polsce brak jest jasnych regu∏ post´powania oraz szerszejpraktyki, jeÊli idzie o uznanie kompetencji zdobytych pozaedukacjà formalnà. Wyjàtki uczynione sà dla kwalifikacji j´-zykowych czy prawa jazdy. Indywidualne decyzje czasem po-dejmujà rady wydzia∏ów czy dziekani, ale jasnych podstawprawnych w tym zakresie nie ma. W nowelizacji ustawy PSWplanowanej na najbli˝sze miesiàce powinien si´ pojawiç zapisumo˝liwiajàcy wprowadzenie uznawania takich efektówkszta∏cenia. Szczegó∏owych zasad: kryteriów i procedur tejwalidacji nie mamy. Zwa˝ywszy na ich charakter, a przedewszystkim na dopasowanie walidacji do oferty edukacyjnejka˝dej uczelni, wytyczne centralne w tej sprawie (np. rozpo-rzàdzenie ministra) nie mogà byç zbyt szczegó∏owe. Otwierasi´ zatem przestrzeƒ dla ruchu dobrych praktyk tworzonychprzez uczelnie po to, aby prowadziç t´ walidacj´ rzetelnie,przejrzyÊcie, w sposób budzàcy krajowe i mi´dzynarodowezaufanie. ¸atwo sobie wyobraziç obawy, jakie otwarcie taknowej inicjatywy muszà budziç wÊród w∏adz uczelni oraz or-ganów odpowiadajàcych ustawowo za kszta∏cenie wy˝sze.

25 maja w ORSE SGH spotka∏a si´ po raz pierwszy grup-ka reprezentantów kilku uczelni, którzy postanowili wspól-nie rozwa˝yç ten problem i zarysowaç jego mo˝liwe rozwià-zania, dla póêniejszego przedstawienia ich w∏adzom swychuczelni i innym cia∏om. Proponowane jest uruchomienieogólnopolskiego seminarium, które, bazujàc na najlepszychprzyk∏adach mi´dzynarodowych i polskich rozwiàzaniachprawnych, zaproponuje procedury walidacji, przyk∏adowe jejkryteria i obszary sensownego stosowania. Opisze zagro˝e-nia dla rzetelnoÊci walidacji i narz´dzia zapobiegania im.S∏owem – przygotuje opracowanie zawierajàce opis proble-mu walidacji dokonaƒ nieformalnych w szkolnictwie wy˝-szym oraz naszkicuje polskà drog´ do jej wprowadzenia.Efektem koƒcowym tych prac mo˝e byç tak˝e kodeks do-brych praktyk.

(Pracowników uczelni, którzy chcieliby wziàç udzia∏ w pra-cach seminarium, zapraszamy do kontaktu z p. dr BarbaràMinkiewicz (ORSE SGH) pod adresem bminki@sgh.waw.pl).

Jakub Brdulak:U-Map i U-Multirank

Ranking szanghajski jest obecnie jednym z najbardziej po-pularnych rankingów uczelni na Êwiecie. Prowadzony jestprzez Uniwersytet Jiao Tong w Szanghaju a czo∏owe miejsca

rankingu okupowane sà przez amerykaƒskie uczelnie. W Eu-ropie stwierdzono, ˝e brak wp∏ywu na ocenianie uczelni jestpewnym zagro˝eniem, poniewa˝ czo∏owe rankingi nie

15czerwiec 2010

DYDAKTYKA I NAUKA

uwzgl´dniajà europejskiej specyfiki. Z tego powodu powsta∏pomys∏ na stworzenie klasyfikacji i rankingu jednostek szkol-nictwa wy˝szego.

Klasyfikacja uczelni – U-mapKlasyfikacja szkó∏ wy˝szych ma na celu zwi´kszenie trans-

parentnoÊci jednostek szkolnictwa wy˝szego (High EducationInstitutions) dla ich interesariuszy. Dzi´ki U-map1:

– biznes i przemys∏ b´dà w stanie lepiej identyfikowaç jed-nostki, z którymi chcà budowaç relacje,

– osoby odpowiedzialne za polityk´ (samorzàdowà, cen-tralnà) b´dà w stanie tworzyç lepiej dostosowane programyi polityki,

– studenci b´dà posiadaç szczegó∏owe informacje o szko-∏ach wy˝szych, co umo˝liwi im dokonywanie bardziej Êwiado-mych decyzji co do wyboru szko∏y,

– szko∏y wy˝sze b´dà w stanie lepiej zarzàdzaç strategicz-nie – budowaç swojà misj´ i tworzyç swoje profile, co umo˝-liwi im m.in. ∏atwiejsze budowanie partnerstw, prowadzeniebenchmarkingu i tworzenie sieci networkingowych.

U-map zosta∏ oparty na informacjach i potrzebach pozyska-nych od interesariuszy. Zosta∏y zastosowane nast´pujàce zasa-dy2:

– klasyfikacja powinna zawieraç wszystkie szko∏y wy˝szew Europie,

– klasyfikacja powinna zostaç oparta na faktach opisujà-cych aktualny stan i kierunek dzia∏aƒ szkó∏ wy˝szych,

– klasyfikacja powinna byç wielowymiarowa i umo˝liwiaçkilka sposobów kategoryzowania szkó∏,

– klasyfikacja nie powinna byç hierarchiczna pod wzgl´-dem kategorii, kryteriów i wymiarów,

– klasyfikacja powinna byç oparta na maksymalnie obiek-tywnych, empirycznych i rzetelnych danych,

– klasyfikacja powinna byç deskryptywna, a nie preskryp-tywna,

– klasyfikacja powinna umo˝liwiaç elastycznoÊç, tzn. szko-∏y powinny móc si´ „przemieszczaç” mi´dzy kategoriami, wy-miarami i kryteriami,

– klasyfikacja nie powinna anga˝owaç nadmiernie respon-dentów w zakresie pozyskiwania danych,

– klasyfikacja powinna byç powiàzana z politykà euro-pejskà zapewniajàcà jakoÊç (the European policy on qualityassurance), w szczególnoÊci z Europejskim Rejestremds. Zapewnienia JakoÊci w Szkolnictwie Wy˝szym (the Eu-

ropean Quality Assurance Register in Higher Education –EQAR).

U-Map zostanie prawdopodobnie wdro˝one w ciàgu naj-bli˝szego roku. Narz´dzie zosta∏o ju˝ doÊç gruntownie przete-stowane. W testach w Polsce wzi´∏o udzia∏ 10 uczelni, w tymm.in.: Uniwersytet Jagielloƒski, Uniwersytet Âlàski w Katowi-cach, Szko∏a Wy˝sza Psychologii Spo∏ecznej i Katolicki Uni-wersytet Lubelski Jana Paw∏a II3.

Ranking uczelni – U-MultirankU-Map jest punktem wyjÊcia dla projektu U-Multirank. Pro-

jekt ten zosta∏ oparty na poni˝szych za∏o˝eniach4:● jeden, globalny ranking nie ma sensu dla wszystkich grup

interesariuszy,● identyfikowanie porównywalnych instytucji,● wykorzystanie U-map do znalezienia porównywalnych

instytucji,● wdro˝enie instrumentów rankingowych do stworzenia

rankingu instytucji i obszarów.B´dzie on obejmowaç dwa obszary:1) osiàgni´cia w ka˝dej z perspektyw, przy braku zagrego-

wanego instytucjonalnego rankingu (zwany rankingiem jedno-stek) oraz

2) osiàgni´cia w poszczególnych obszarach w jednostkacho porównywalnych profilach (zwany rankingiem obszarów).

Obecnie projekt U-Multirank jest w fazie testowaniai wyboru wskaêników. W grudniu 2009 roku w Brukseli, zo-sta∏y przeprowadzone warsztaty dla interesariuszy, w któ-rych to interesariusze dawali pog∏´bionà informacj´ zwrot-nà, co do wskaêników dla obu rankingów (jednostek i ob-szarów). Jednym z rezultatów warsztatów by∏a decyzja, ˝ewybór wskaêników wymaga jeszcze pog∏´bionych konsul-tacji5.

1 Mapping Diversity, Developing European Classification of HigherEducation Institutions, CHEPS, Enschede 2008, s. 11.

2 Mapping Diversity, Developing European Classification of HigherEducation Institutions, CHEPS, Enschede 2008, s. 11–12.

3 Wi´cej na temat U-Map mo˝na znaleêç na stronie internetowej projek-tu: www.u-map.eu

4 Frans van Vught, Frank Ziegele, U-Multirank. Design and testing thefeasibility of a Multi Multi-dimensional Global University Ranking,CHERPA – NETWORK, slajd 6, http://www.u-multirank.eu/project/U--Multirankproject.pdf, kwiecieƒ 2010.

5 Wi´cej na temat U-Multirank mo˝na znaleêç na stronie internetowejprojektu: http://www.u-multirank.eu/

Kolegium dinozaurów, czyli o potrzebie zmian w SGH

Informacje o potrzebie reformy zasad funkcjonowania SGHtowarzyszà mi w zasadzie od poczàtku mojej pracy w tejUczelni, czyli od siedmiu lat. W tym czasie dosz∏o wprawdziedo kilku dosyç gruntownych przemian, jednak wszystkie oneby∏y w pierwszej kolejnoÊci efektem dostosowywania si´ doczynników zewn´trznych, a nie wypracowanej wewn´trznied∏ugofalowej strategii.

Najwa˝niejszà z nich by∏o bez wàtpienia wprowadzenie po-dzia∏u na studia licencjackie i magisterskie, co wiàza∏o si´z przebudowà programów studiów i nowym podzia∏em przed-miotów obowiàzkowych. Czynnikiem negatywnie wp∏ywajà-

cym na finanse Szko∏y i ca∏kowicie od niej niezale˝nym by∏natomiast os∏awiony ni˝ demograficzny, który przyniós∏zmniejszenie si´ liczby studentów na studiach odp∏atnych.

Niezale˝nie od przyczyn tych przemian moja sytuacja za-wodowa, podobnie jak sytuacja wielu moich znajomych pra-cujàcych w Kolegium Ekonomiczno-Spo∏ecznym, zacz´∏aprzypominaç los dinozaurów. Wiemy, ˝e bez gruntownychzmian jesteÊmy skazani na wymarcie. Przyczynà jest spadekliczby godzin zaj´ç takich przedmiotów obowiàzkowych, jaksocjologia, czy polityka spo∏eczna przy jednoczesnym, prawieca∏kowitym wyzerowaniu szans na uruchomienie „naszych”

●

16 GAZETA SGH 6/10 (261)

DYDAKTYKA I NAUKA

kierunków: Gospodarki przestrzennej, Polityki spo∏ecznej czyEuropeistyki. Tym samym szanse na „wyrobienie” pensum zewzgl´du na obowiàzkowà, bàdê dobrowolnà obecnoÊç studen-ta na zaj´ciach zosta∏y znacznie ograniczone. Mo˝emy bierniesi´ temu przypatrywaç, ale mo˝emy tak˝e próbowaç rozpo-czàç debat´ o wieloletniej strategii naszej Uczelni, co te˝ ni-niejszym czyni .́

Konsekwencje wizerunku SGHMiano pierwszej uczelni ekonomicznej kraju i wizerunek

absolwenta SGH jako osoby specjalizujàcej si´ w zarzàdzaniufinansami sprawiajà, ˝e wi´kszoÊç naszych studentów chcia∏a-by zrobiç karier´ w biznesie. Co wi´cej, ale to ju˝ nie jest do-menà studentów SGH, tylko cechà ca∏ego pokolenia, m∏odzie˝jest bardzo silnie nastawiona na praktyk´ i prostà przek∏adal-noÊç zdobywanej wiedzy na potrzeby rynku pracy. W efekcie,na pytanie zadawane w ankiecie o preferowane kierunki stu-diów zdecydowana wi´kszoÊç ogranicza si´ do Finansów i ra-chunkowoÊci z dodatkiem Metod iloÊciowych, mi´dzynarodo-wych stosunków gospodarczych i Zarzàdzania.

Moje prywatne doÊwiadczenia wskazujà, ˝e zdecydowaniebardziej dochodowe sà „edukacyjne nisze”, np. ∏àczenie wie-dzy z zakresu socjologii, polityki spo∏ecznej i ekonomii. Niema te˝ póêniej takiej konkurencji i wyÊcigu szczurów, jakw przypadku rynku pracy dla specjalistów od finansów i za-rzàdzania, co przek∏ada si´ na wzgl´dnà ∏atwoÊç godzenia ˝y-cia zawodowego i rodzinnego. Jednak walk´ z przekonaniamistudentów i wizerunkiem Uczelni, przynajmniej w perspekty-wie krótkookresowej, uwa˝am za ma∏o realnà.

Rozwiàzaniem radykalnym, pozwalajàcym na oddaleniewizji „zag∏ady dinozaurów” by∏oby wprowadzenie oddzielne-go naboru do poszczególnych kolegiów, czyli powrót do wy-dzia∏ów i zasad funkcjonowania zbli˝onych do innych uczelniw Polsce. Ale to pewnie nie spodoba∏oby si´ studentom bar-dzo przywiàzanym do obecnego systemu i ceniàcym sobie do-datkowy czas przeznaczony na wybór specjalizacji. Jeszczeinnym (rozwiàzaniem) – spójna, kosztowna i d∏ugofalowakampania wizerunkowa SGH, jako uczelni przygotowujàcejzró˝nicowane kadry na potrzeby rynku pracy, jak te˝ wsparcietych kierunków, które zbli˝ajà si´ do granicy otwarcia np. po-przez specjalnà pul´ dodatkowych miejsc przyj´ç na studiachdziennych. Wymaga∏oby to jednak wywrócenia do góry noga-mi obecnej filozofii dzia∏ania Uczelni. Pytanie czy Szko∏a jestw stanie tak diametralnie si´ zmieniç?

Warto jednak podkreÊliç alternatyw ,́ jakà jest znaczne za-w´˝enie profilu Uczelni, co niektórzy okreÊlajà jako zrobieniez SGH „wy˝szej szko∏y zawodowej”, jak i stopniowa likwida-cja katedr prowadzàcych przedmioty ekonomiczno-spo∏eczne,a w skrajnej wersji ca∏ego Kolegium Ekonomiczno-Spo∏ecz-nego. Niezale˝nie od przyj´tego rozwiàzania warto, by decy-zje podj´te przez w∏adze Uczelni by∏y efektem przemyÊlanejstrategii, a nie panicznych ci´ç wymuszonych przez rosnàcàdziurà w bud˝ecie SGH.

Dydaktyka i badania – drogi ocaleniaJednà z metod ocalenia przed przys∏owiowà zag∏adà jest

osiàgni´cie przez danego wyk∏adowc´ pensum. Mo˝na oczy-wiÊcie przyjàç, ˝e wybitni dydaktycy dadzà sobie rad´ w ka˝-dych warunkach i b´dà w stanie tak rozreklamowaç i popro-wadziç swój przedmiot, by znaleêç odpowiednià liczb´ ch´t-nych. Jednak po pierwsze, nie ka˝dy jest wybitnym dydakty-kiem, a po drugie – jeÊli k∏opoty z zebraniem wystarczajàcejliczby studentów majà nawet wyk∏adowcy zbierajàcy wysokienoty w rankingach popularnoÊci, to sprawa nie jest tak prostai oczywista.

Tutaj znowu wracam do tego, ˝e nawet Êwietny dydaktyknie mo˝e dzia∏aç w pró˝ni i ignorowaç oczekiwaƒ studentów,a oczekiwania te z roku na rok odchodzà od teorii na rzeczpraktyki, i od przedmiotów spo∏ecznych na rzecz ekonomicz-nych, choç oczywiÊcie zdarzajà si´ wyjàtki. Podà˝anie za tymioczekiwaniami jest do pewnego stopnia mo˝liwe, jednakwszystkiego zmieniç si´ nie da i pewne podstawy przedmioto-we muszà pozostaç niezmienne, no a poza tym dostosowanietakie jest bardziej mo˝liwe w przypadku jednostek (osób),a nie ca∏ych katedr (zespo∏ów). Nie mówi´ ju˝ o ogranicze-niach systemowych wynikajàcych z przypisania do kierunku,który nie jest wybierany i wrogich reakcjach wyk∏adowcówz innych katedr, którym „wchodzi si´” na poletko naukowe.

Z punktu widzenia racjonalnoÊci ekonomicznej sprawa jestdosyç prosta. Nie da si´ utrzymywaç tak kosztownego syste-mu, w którym znacznej liczbie wyk∏adowców p∏aci si´ za sa-mà gotowoÊç do prowadzenia zaj´ç, ale jednoczeÊnie nie ma-jà oni w praktyce mo˝liwoÊci wypracowania pensum. W d∏u˝-szej perspektywie trzeba b´dzie albo takie mo˝liwoÊci imstworzyç, albo ich zwolniç.

Drugim z rozwiàzaƒ jest wi´kszy nacisk na rozwój badaƒoraz dzia∏alnoÊç na styku nauki i biznesu, czyli oderwanie za-równo cz´Êci przychodów, jak i cz´Êci kadry od dydaktyki narzecz dzia∏alnoÊci badawczo-rozwojowej.

Obecnie w SGH istnieje wprawdzie Biuro ds. Funduszy Eu-ropejskich, które z moich osobistych doÊwiadczeƒ radzi sobieca∏kiem dobrze, ale dzia∏a w zakresie do którego zosta∏o po-wo∏ane, czyli przede wszystkim przygotowywania i sk∏adaniawniosków wraz z pomys∏odawcà, jakim jest zazwyczaj pra-cownik naukowy. Liczba ofert jest na tyle du˝a, ˝e wybraniedla siebie interesujàcej nie nastr´cza wi´kszych trudnoÊci. Na-pisanie wniosku, który ma bardzo du˝e szanse na wygranà, za-k∏adajàc opanowanie podstawowego unijnego ˝argonu i pro-cedur, jest wprawdzie rzeczà skomplikowanà, ale mo˝liwà,w szczególnoÊci przy wsparciu pracowników na bie˝àco aktu-alizujàcych swojà wiedz´ na temat funduszy unijnych. Pro-blem pojawia si´ natomiast na etapie realizacji i rozliczaniaprojektu, bowiem inne jednostki uczelniane (kwestura, rekto-rat, kanclerz) sà zdecydowanie mniej wydolne, jak i przychyl-ne dodatkowemu zamieszaniu wywo∏ywanemu przez b∏àkajà-cych si´ po korytarzach Uczelni koordynatorów poszczegól-nych projektów, którzy sà odsy∏ani z dokumentami z jednegomiejsca do drugiego. Prawdopodobnie nie jest to efekt z∏ejwoli, ale brak wypracowania jednolitych i powszechnie obo-wiàzujàcych procedur. W∏aÊnie biurokracji obawiajà si´ moiznajomi, którzy majà pomys∏y i ch´ci na realizowanie projek-tów badawczych, ale nie majà ch´ci na tracenie czasu i wolàrealizowaç si´ poza Uczelnià.

Uproszczenie tego procesu, poprzez zatrudnienie dodatko-wych pracowników i poszerzenie zakresu obowiàzków Biurads. Funduszy Europejskich wydaje si´ krokiem niezb´dnym.Do jego kompetencji powinno nale˝eç nie tylko przygotowa-nie i z∏o˝enie wniosku, ale tak˝e poszczególnych umów, spra-wozdaƒ i rozliczeƒ finansowych. W skrócie ca∏a „papierolo-gia” zwiàzana z zarzàdzaniem projektem, od momentu jegoz∏o˝enia do napisania formalnego (i tylko formalnego, bo me-rytoryka to zadanie badaczy) sprawozdania koƒcowego, tak bybadacze mogli si´ zajàç tylko meritum. W optymalnej wersjijedna komórka ponosi∏aby pe∏nà odpowiedzialnoÊç za prawi-d∏owe rozliczenie projektu przejmujàc np. obowiàzki kwestu-ry i poszczególnych sekretariatów, tak jak ma to miejscew niektórych uczelniach oraz w wyspecjalizowanych oÊrod-kach badawczych. Dobrym przyk∏adem sprawnej organizacji

17czerwiec 2010

DYDAKTYKA I NAUKA

CRPM informujeNowe konkursy na mi´dzynarodowe projektybadawcze i edukacyjne

Nowa edycja konkursu granty na granty og∏oszonaMinister Nauki i Szkolnictwa Wy˝szego og∏osi∏ tegorocznà

edycj´ konkursu Granty na granty, przeznaczonego dla jedno-stek naukowych zamierzajàcych stworzyç mi´dzynarodowekonsorcjum i podjàç si´ koordynacji projektu realizowanegow ramach programu badawczego Unii Europejskiej. W ra-mach konkursu mo˝liwe jest uzyskanie Êrodków finansowychna prace majàce na celu przygotowanie wniosku projektowe-go w odpowiedzi na wezwanie konkursowe og∏oszone przezKomisj´ Europejskà lub inny upowa˝niony przez nià podmiot.

Szczegó∏owe informacje na temat konkursu dost´pne sà nastronie: http://tinyurl.com/2u6cxj3

Stypendia L’Oréal Polska dla Kobiet i Nauki1 maja rozpocz´∏a si´ kolejna, dziesiàta edycja konkursu na

stypendia L’Oréal Polska dla Kobiet i Nauki przy wsparciuPolskiego Komitetu ds. UNESCO. Ogólnopolskie jury, podprzewodnictwem profesor Ewy ¸ojkowskiej wy∏oni, spoÊródnades∏anych kandydatur 3 doktorantki oraz 2 habilitantki, któ-re otrzymajà w 2011 roku odpowiednio 25.000 oraz 30.000 z∏.Termin nadsy∏ania aplikacji 1 maja – 31 lipca br. Regulamin,formularze, sk∏ad jury, historia konkursu na http://www.lore-aldlakobietinauki.pl

3 konkurs w ramach inicjatywy AAL (Ambient AssistedLiving)

Narodowe Centrum Badaƒ i Rozwoju informuje, i˝23 kwietnia 2010 roku zosta∏ otwarty trzeci konkurs w ramachInicjatywy AAL (Ambient Assisted Living). Konkurs ICT-ba-sed Solutions for Advancement of Older Persons’ In-dependence and Participation in the „Self-Serve Society”;skupia si´ na strukturalnych i wszechobecnych wyzwaniachstawianych wobec starzejàcej si´ populacji w sytuacji, w któ-rej spo∏eczeƒstwo wymaga od wszystkich obywateli umiej´t-noÊci pos∏ugiwania si´ nowymi technologiami. 3 konkursAAL: Identyfikator konkursu: AAL-2010-3 Data otwarcia:23.04.2010. Data zamkni´cia: 30.07.2010.

Wi´cej informacji o konkursie: http://www.aal-euro-pe.eu/calls/aal-call-3-2010 http://www.ncbir.pl/www/index.php?option=com_content&task=view&id=735&Itemid=1

Szkolenia i dni informacyjneDzieƒ informacyjny dotyczàcy partnerstw publiczno-pry-

watnych w 7 programie Ramowym UE oraz spotkanie broker-skie, 9 lipca, Bruksela.

Wi´cej informacji: http://www.kpk.gov.pl/aktualnosci/im-prezy/i.html?id=4039

Konferencje mi´dzynarodowe10th European Corporate Governance Conference

Brussels, 6–7 December 2010 – call for contributionsEuropean Academy of Business in Society zaprasza do nad-

sy∏ania referatów. Ostateczny termin: 2 lipca. Wi´cej informa-cji: http://www.eabis.org/fileadmin/eabis_uploads/News/Call_for_Contributions.pdf

Granty dla m∏odych naukowców na sfinansowanie kosz-tów podró˝y na Euroscience Open Forum, Turyn, 2–7 lip-ca 2010.

Wi´cej informacji:http://www.esof2010.org/grants_euro-science

International Conference on Modelling and Simulationin Engineering, Economics and Management, Barcelona,July 15th – 17th, 2010

Wi´cej informacji: http://www.amse-modeling.com/ms10/

Zagraniczne wyjazdowe stypendia badawczeSocio-Technical PhD Scholarship Opportunity in New

ZealandWi´cej informacji: http://brianwhitworth.com/

Inne informacjeNowy portal internetowy dotyczàcy wspó∏pracy nauko-

wej UE-USA.Nowy portal www. EuUsScienceTechnology.eu b´dzie

g∏ównà platformà informacyjnà o dzia∏aniach naukowo--technologicznych podejmowanych przez UE i USA. W ra-mach projektów BILAT-USA i Link2US ukazywaç si´ b´-dà wspólne kwartalne elektroniczne biuletyny z najÊwie˝-szymi informacjami na temat wspó∏pracy mi´dzy dwomaregionami.

Artur Mika

jest za∏o˝ony przez absolwentów SGH Instytut Badaƒ Struk-turalnych, czy Fundacja CASE i jej przybudówka CASE-Do-radcy, gdzie komfort realizowania projektów jest znaczniewi´kszy, ni˝ w SGH. Oddzielnà kwestià jest wypracowaniesystemu motywacyjnego dla pracowników takiego Biurai ewentualnie innych zaanga˝owanych jednostek pozakole-gialnych, tak by wygrywanie kolejnych projektów nie wiàza∏osi´ tylko ze wzrostem obowiàzków, ale przynosi∏o wymiernekorzyÊci finansowe poprzez wprowadzenie np. systemu pro-wizyjnego za ka˝dy „wygrany” grant.

Istnienie takich placówek, jak IBS rodzi tak˝e kolejne pyta-nie, czemu by nie wykorzystaç inwencji i pomys∏owoÊci ab-solwentów i wyk∏adowców SGH do tworzenia firm typuSpin-off. Ich powstanie rodzi jednoczeÊnie szereg korzyÊci,zaczynajàc od najbardziej oczywistej, jakà sà dodatkowe do-chody dla Uczelni, poprzez silniejsze zwiàzanie wyk∏adow-

ców z Uczelnià, bowiem zamiast szukaç dodatkowego êród∏azarobku i mo˝liwoÊci realizacji zawodowej w biznesie wyko-rzystywaliby t´ energi´ w ramach SGH. Jednak najwi´kszekorzyÊci odnosiliby studenci i absolwenci p∏ynnie wchodzàcna rynek pracy, co by∏oby tak˝e dodatkowym atutem dla kan-dydatów decydujàcych si´ na wybór Uczelni.

Podsumowujàc, mo˝e warto zastanowiç si´ na spokojnie ju˝teraz jakà drogà ma podà˝aç SGH oraz jak zdywersyfikowaçprzychody naszej Uczelni, tak by ˝y∏a nie tylko ze studentów,ale tak˝e z doÊwiadczeƒ i wiedzy jej kadry. Warto te˝ posta-wiç sobie brutalne pytanie, czy takie kolegium, jak KES jestpotrzebne Uczelni. JeÊli tak, to mo˝e warto tak przeformu∏o-waç zasady funkcjonowania SGH, by to za∏o˝enie potwierdziçw praktyce. JeÊli nie, to czy warto przed∏u˝aç naszà agoni´?

Pawe∏ KubickiInstytut Gospodarstwa Spo∏ecznego SGH

●

18 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Preferencje wyborcze polskich studentówPodczas gdy wyÊcig o fotel Prezydenta RP nabiera tempa

i uwaga opinii publicznej skupiona jest na sonda˝ach prezy-denckich, grupa studentów naszej Alma Mater postanowi∏a,Êladem prezesa rady ministrów, zignorowaç presti˝ i ˝yran-dol1 i wybiec myÊlami w przysz∏oÊç, do wyborów parlamen-tarnych.

W dniach 8–22.04.2010 r. 7-osobowy zespó∏ badawczy stu-dentów SGH, pod kierunkiem prof. dr hab. Honoraty Sosnow-skiej, przeprowadzi∏ badanie ankietowe s∏u˝àce sprawdzeniupreferencji wyborczych studentów w zwiàzku z majàcymi od-byç si´ w przysz∏ym roku wyborami parlamentarnymi. Dodat-kowym celem by∏o bli˝sze poznanie w∏asnoÊci metody g∏oso-wania aprobujàcego, o której dalej. Próba badawcza obj´∏a438 studentów z ca∏ej Polski, w tym 271 studentek i 167 stu-dentów. Najliczniej reprezentowanymi uczelniami by∏y: Uni-wersytet Ekonomiczny we Wroc∏awiu (65), Uniwersytet War-szawski (62), SGH (56), Politechnika Warszawska (43), Uni-wersytet ¸ódzki (42), Politechnika ¸ódzka (29) i Uniwersytetw Bia∏ymstoku (23).

Ankietowani bioràcy udzia∏ w badaniu po tragicznej kata-strofie samolotu z prezydentem RP oraz najwy˝szymi przed-stawicielami paƒstwa polskiego na pok∏adzie z 10.04.2010 r.,zostali poinformowani, i˝ badanie przygotowano przed tymwydarzeniem i nie mia∏o s∏u˝yç ono ocenie wp∏ywu katastro-fy na preferencje wyborcze. Wszystkie kwestionariusze zosta-∏y rozes∏ane za poÊrednictwem internetu.

Wykres 1. Deklarowany przez studentów udzia∏ w wybo-rach parlamentarnych w 2011 roku

SpoÊród 438 zapytanych studentów, niemal 90% deklaruje,˝e na pewno weêmie, bàdê raczej weêmie, udzia∏ w wyborachparlamentarnych w 2011 roku (wykres 1). Wynik ten mo˝naby uznaç za imponujàcy i pochwaliç studentów za obywatel-skà postaw .́ Nale˝y jednak pami´taç, i˝ bardzo cz´sto wynikibadaƒ opinii publicznej znaczàco przeszacowujà frekwencj´w stosunku do obserwowanej w wyborach, jako ˝e zdecydo-wanie proÊciej zadeklarowaç udzia∏ ni˝ rzeczywiÊcie pójÊç nag∏osowanie.

Tak ochoczo deklarowany przez studentów udzia∏ w wybo-rach parlamentarnych mo˝e wynikaç równie˝ z faktu, ˝e uwa-˝ajà oni wybór partii politycznej za stosunkowo istotny.W skali od 0 do 100, jego istotnoÊç zosta∏a oceniona przeci´t-nie na 74,32, przy czym ponad 20% ankietowanych oceni∏o jàna 99 lub 100. Dla porównania, w podobnych badaniach, wa-g´ wyboru miejsca sp´dzania wolnego czasu oszacowano na61/100, wybór wykonawcy hymnu na Euro 2012 na 42/100,wybór odpowiedniej restauracji fast-food na 48/100, nato-miast wybór gatunku alkoholu na 65/1002.

Wykres 2. Poparcie dla partii politycznych wÊród studen-tów wszystkich uczelni

Wyniki samego g∏osowania z wykorzystaniem u˝ywanejobecnie w wyborach do parlamentu metody wi´kszoÊciowejprzedstawiono na wykresie 2. Studentom zaproponowano wy-bór jednej spoÊród 11 partii politycznych. Poza dziesi´ciomapojawiajàcymi si´ na wykresie 2., mo˝liwe by∏o tak˝e popar-cie Ligi Polskich Rodzin, która jednak nie zdoby∏a ani jedne-go g∏osu. Na pierwszym miejscu znalaz∏a si´ Platforma Oby-watelska, na którà oddano 288 g∏osów, co stanowi prawie66%. Drugie miejsce zaj´∏o Prawo i SprawiedliwoÊç z 60 g∏o-sami (13,7%), natomiast Sojusz Lewicy Demokratyczneji Unia Polityki Realnej zdoby∏y kolejno 28 i 26 g∏osów, co sta-nowi po oko∏o 6%. Te 4 partie uzyska∏y wystarczajàce popar-cie wÊród studentów, by znaleêç si´ w parlamencie. Czwartasi∏a w Sejmie, PSL, uzyska∏o 6 g∏osów, co stanowi oko∏o 1%.

W porównaniu z przeprowadzonym w tym samym czasie(23–25 kwietnia) sonda˝em PBS DGA na próbie 1000 Pola-ków, studenci ch´tniej wskazywali PO (66 punktów procento-wych do 50), rzadziej PiS (14 p.p. do 34). Ch´tniej wybierali te˝UPR (6% w naszym badaniu, 1% w PBS DGA). Mniejszympoparciem wÊród studentów cieszy∏o si´ PSL (1 p.p. do 3), zaÊSLD osiàgn´∏o identyczny wynik w obu sonda˝ach (6%).

Wykres 3. Poparcie dla partii politycznych wÊród studen-tów SGH

Wyniki g∏osowania studentów SGH ró˝ni∏y si´ w jeszczewi´kszym stopniu od sonda˝u ogólnopolskiego (wykres 3).PO i UPR zyska∏y jeszcze bardziej (uzyska∏y kolejno 75%i 8% g∏osów), PiS straci∏o kolejne 4 punkty procentowe. Pozo-sta∏e g∏osy studentów naszej Uczelni podzieli∏y si´ pomi´dzyPrawic´ RP Marka Jurka i SLD, które zdoby∏y kolejno 5%i 2% g∏osów. Na pozosta∏e 6 partii ankietowani przez nas stu-denci SGH w ogóle nie oddali g∏osów.

Czy weźmie pan/pani udział w wyborach parlamentarnych w 2011 roku?

zdecydowanie tak66%

raczej nie3% zdecydowanie nie

1%trudno powiedzieć6%

raczej tak24%

Poparcie dla partii politycznych wśród studentów wszystkich uczelni

UPR6%

Polska+2%

Prawica RP2%

SDPL2%

PSL1%

SD1%

PO66%

Samoobrona 0%

SLD6%

PiS14%

Poparcie dla partii – studenci SGH

PO75%

SLD2%

Prawica RP5%UPR

8%

PiS10%

19czerwiec 2010

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Bardzo interesujàcà cz´Êcià realizowanego przez nas pro-jektu by∏o zbadanie stosunku studentów do g∏osowania w wy-borach parlamentarnych metodà aprobujàcà. Umo˝liwia onawskazanie przez uczestnika dowolnej liczby partii (w przy-padku omawianej ankiety, od 1 do 11), które uwa˝a on za od-powiednie do rzàdzenia krajem. Przy pomocy g∏osowaniaaprobujàcego wiele towarzystw naukowych wybiera swoichprzewodniczàcych, prowadzone sà te˝ liczne badania empi-ryczne sprawdzajàce jak zmieni∏yby si´ wyniki pewnych g∏o-sowaƒ, gdyby zastosowaç metod´ aprobujàcà3.

Oko∏o 31% ankietowanych studentów deklaruje, ˝e na pew-no wzi´∏oby udzia∏ w wyborach parlamentarnych, gdyby mie-li mo˝liwoÊç wskazania kilku partii, ok. 32% twierdzi, ˝e ra-czej by wzi´∏o, blisko 20% stwierdzi∏o, ˝e trudno powiedzieç,10% raczej nie, a 6% na pewno nie wzi´∏oby udzia∏u w takimg∏osowaniu. Studenci sà zatem nieco bardziej sceptycznie na-stawieni do udzia∏u w g∏osowaniu aprobujàcym ni˝ do obec-nie stosowanego g∏osowania wi´kszoÊciowego. Wydaje si´jednak, ˝e mo˝e to wynikaç z faktu, i˝ zaproponowane ankie-towanym podejÊcie do wyboru mo˝e byç postrzegane jako no-we i nieznane, przez co sà oni zaskoczeni pytaniem o takà me-tod´ i stàd wahanie. Wype∏nienie ankiety zajmowa∏o przeci´t-nie oko∏o 2 minut i by∏a ona zaplanowana tak, by nikogo niezniech´ciç do jej wype∏nienia, byç mo˝e jednak nie dawa∏aszansy na oswojenie si´ z proponowanà metodà.

Wykres 4. Porównanie liczby g∏osów zdobytych przez par-tie obiema metodami

Porównanie liczby oddanych g∏osów na poszczególne par-tie przy g∏osowaniu wi´kszoÊciowym i aprobujàcym przed-stawia wykres 4. 438 respondentów w g∏osowaniu aprobujà-cym odda∏o ∏àcznie 948 g∏osów, zatem przeci´tnie ka˝dy po-par∏ 2,16 partii (w tym kobiety 2,25, m´˝czyêni 2,02, studen-ci studiów niestacjonarnych 2,72, zaÊ stacjonarnych Êrednio2,13). Do najbardziej spektakularnych zmian w porównaniudo wyników g∏osowania wi´kszoÊciowego, zaliczyç mo˝naawans SLD na drugie miejsce za PO. Równie˝ istotnie zy-ska∏a SDPL, która otrzyma∏a podobnie jak UPR 68 g∏osów,a tak˝e PSL z 67 g∏osami w metodzie aprobujàcej oraz SD(Stronnictwo Demokratyczne) z 55 g∏osami. Wszystkie wy-mienione partie zdoby∏y ponad 5% g∏osów, co widaç na wy-kresie 6.

Przyrosty liczby g∏osów w g∏osowaniu aprobujàcymw stosunku do g∏osowania wi´kszoÊciowego zosta∏y przed-stawione na wykresie 5. Najwi´cej, bo a˝ 114 ankietowa-nych, którzy nie wybrali SLD w g∏osowaniu wi´kszoÊcio-wym, wskaza∏o Sojusz jako jednà z partii odpowiednich dorzàdzenia. PiS, SDPL i PSL otrzyma∏y kolejno 62, i po 61dodatkowych g∏osów. Równie˝ PO i SD zyska∏y po ponad 50g∏osów (58 i 51 odpowiednio), zaÊ UPR wskazany zosta∏przez 42 osoby wi´cej.

Wykres 5. Przyrosty g∏osów otrzymanych przez partiew g∏osowaniu aprobujàcym w porównaniu z metodà wi´kszo-Êciowà

JeÊli chodzi zaÊ o zmiany w uj´ciu wzgl´dnym, liderami sàSD, PSL i SLD, których wyniki w g∏osowaniu aprobujàcymstanowi∏y odpowiednio 14-krotnoÊç, 11-krotnoÊç i 10-krot-noÊç wyniku uzyskanego w g∏osowaniu wi´kszoÊciowym. Na-le˝y zwróciç uwag ,́ ˝e tylko partie cieszàce si´ stosunkowoniskim poparciem majà szans´ tak znacznie zyskaç, gdy˝np. PO, która ju˝ w g∏osowaniu wi´kszoÊciowym zaskarbi∏asobie przychylnoÊç blisko 66% g∏osujàcych, nie mia∏a znacz-nego potencja∏u do wzrostu. Wydaje si ,́ ˝e uzyskanie istotnejpoprawy przez niektóre partie mo˝e wskazywaç na ich niew pe∏ni wykorzystany potencja∏ do przyciàgni´cia wyborców.Z powodu ograniczeƒ narzuconych przez matematyk ,́ nie by-∏o mo˝liwe obliczenie przyrostu wzgl´dnego LPR, któraw g∏osowaniu wi´kszoÊciowym uzyska∏a 0 g∏osów, natomiastw aprobujàcym 14.

Rozk∏ad g∏osów otrzymanych przez partie polityczne w uj´-ciu procentowym przedstawiono na wykresie 6. Mimo ˝ew metodzie aprobujàcej Platforma zyska∏a kolejne g∏osy i naddrugim SLD, które zdoby∏o 142 g∏osy osiàgn´∏a przewag´ po-nad 200 wskazaƒ na liczàcej 438 osób próbie, to jej wynik sta-nowi zaledwie 37% wszystkich oddanych g∏osów. SpoÊródpartii cieszàcych si´ najwi´kszym poparciem wÊród studen-tów, w uj´ciu procentowym, zyska∏ SLD (15 p.p. w stosunkudo 6 p.p.), a PiS nieznacznie straci∏ (w granicach 1 p.p., zmia-na nieistotna statystycznie). Wyniki w granicach 7% osiàgn´-∏y SDPL, UPR i PSL. Znacznie poprawi∏o te˝ wynik Stronnic-two Demokratyczne osiàgajàc 5,8%.

Wykres 6. Wyniki g∏osowania metodà aprobujàcà

Gdyby pokusiç si´ o wyciàgni´cie spójnych wniosków z po-równania wyników g∏osowania tej samej grupy studentów me-todà wi´kszoÊciowà i aprobujàcà, wydaje si ,́ ˝e w przypadkutej drugiej zyskujà niewielkie partie postrzegane jako umiar-

0

50

100

150

200

250

300

350

POSLD PiS

SDPLUPR

PSL SD

Prawica

RP

Polska

+LP

R

Samoo

brona

Liczba zdobytych głosów

Głosowanie aprobujące

Głosowanie większościowe

0

20

40

60

80

100

120

SLD PiSSDPL

PSL PO SDUPR

Prawica

RP

Polska

+LP

R

Samoo

brona

Ile g

łosó

w p

rzyb

yło

0

2

4

6

8

10

12

14

16

Ilokr

otni

e pr

zyby

ło g

łosó

w

różnica głosów

różnica

Głosowanie aprobujące

PO36,50%

Polska+2,85%

LPR1,48%

Samoobrona0,84%

Prawica RP3,27%

SD5,80%

PSL7,07%

UPR7,17%

SDPL7,17%

PiS12,87%

SLD14,98%

20 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Studenckie wyjazdy wakacyjneArtyku∏ zosta∏ opracowany na podstawie wyników badania dotyczàcego preferencji studentów w zakresie wyboru miejsca

wyjazdów wakacyjnych, wykonanego przez autorów w ramach przedmiotu Teoria spo∏ecznego wyboru z zastosowaniamiprowadzonego przez profesor Honorat´ Sosnowskà.

Studenckie wyjazdy wakacyjne sà tematem zwiàzanymz turystykà. Zjawisko turystyki jest dziedzinà z∏o˝onà i nie dasi´ jasno okreÊliç jednej definicji. Problem ten wynika z tego,˝e poj´cie to odnosi si´ do wielu aspektów ˝ycia cz∏owieka.Turystyka wed∏ug definicji Âwiatowej Organizacji Turystyki(WTO) obejmuje ogó∏ czynnoÊci osób, które podró˝ujà i prze-bywajà w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innychnie d∏u˝ej ni˝ rok (bez przerwy) poza swoim codziennym oto-czeniem, z wy∏àczeniem wyjazdów, których g∏ównym celemjest dzia∏alnoÊç zarobkowa. Turystyka wp∏ywa na cz∏owieka,jego si∏y fizyczne i psychiczne czy osobowoÊç. Co wi´cej, tu-rystyka jest równie˝ przedmiotem badaƒ wielu dziedzin takichjak geografia, psychologia, socjologia, marketing, urbanistykaczy architektura. Przez to, ˝e stanowi równie˝ form´ dzia∏al-noÊci gospodarczej, jest badana przez ekonomistów.

Opis badaniaCelem by∏o zbadanie preferencji studentów dotyczàcych ich

wyjazdów wakacyjnych. ChcieliÊmy dowiedzieç si ,́ którez krajów sà wybierane przez studentów najch´tniej. Badaniezosta∏o przeprowadzone dwoma metodami: g∏osowania wi´k-szoÊciowego oraz aprobujàcego.

Opis próbyAnkieta zosta∏a przeprowadzona w semestrze letnim w ra-

mach przedmiotu Teoria spo∏ecznego wyboru z zastosowania-mi. Zaplanowano przebadanie 100 osób z ró˝nych uczelniwy˝szych. ¸àcznie przebadaliÊmy 95 studentów. Respondencibyli studentami Szko∏y G∏ównej Handlowej, Politechniki War-szawskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, Politechniki Poznaƒ-skiej i Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. 49% prze-badanej grupy to m´˝czyêni, 51% – kobiety. Grupy wiekowerespondentów rozk∏ada∏y si´ w nast´pujàcy sposób: badaniw wieku 18 lat stanowili 1% wszystkich respondentów, 19 lat –

4%, 20 lat – 7%, 21 lat – 44%, 22 lata – 28%, 23 lata – 7%, 24lata – 6%, 25 lat – 2%, 29 lat – 1%. Ponad 90% ankietowanychzadeklarowa∏o, ˝e by∏o wczeÊniej przynajmniej raz za granicà.55 z respondentów by∏o za granicà wi´cej ni˝ 5 razy, 13 – od 3do 5 razy, 11 – 2 razy, 10 – tylko raz. Warto jeszcze dodaç, ˝eponad 90% ankietowanych planuje wyjechaç na wakacje.

AnkietaAnkieta sk∏ada∏a si´ z 15 pytaƒ i mia∏a charakter anonimo-

wy. PytaliÊmy respondentów m.in. o to, czy byli ju ,̋ i jeÊli tak,to ile razy, za granicà, czy planujà wyjechaç w tym roku na wa-kacje, czy pojadà sami, czy w grupie i ile pieni´dzy planujàprzeznaczyç na ten wyjazd. Ankieta koƒczy∏a si´ pytaniemo wa˝noÊç wyboru miejsca planowanych wakacji. G∏ównacz´Êç ankiety zawiera∏a 15 nast´pujàcych opcji – miejsc plano-wanych wakacji – do wyboru: Polska, Grecja, Cypr, Bu∏garia,Rumunia, Turcja, Egipt, Tunezja, Chorwacja, W∏ochy, Francja,Hiszpania, Portugalia oraz kategoria inne. Najpierw poprosili-Êmy o wybranie z listy tylko jednego kraju, który respondentuwa˝a za najlepsze miejsce na tegoroczne wakacje (co odpo-wiada g∏osowaniu wi´kszoÊciowemu), a nast´pnie o zaznacze-nie ich dowolnej liczby (to narz´dzie metody aprobujàcej).

Wyniki g∏osowaniaNajch´tniej odwiedzanym przez respondentów krajem w obu

g∏osowaniach by∏a Polska. W g∏osowaniu aprobujàcym najwi´-cej osób zaznaczy∏o, ˝e chce jechaç do kraju innego ni˝ wymie-nione. Niewiele mniej zaznaczy∏o, ˝e chce sp´dziç wakacjew Polsce. Wynik g∏osowania aprobujàcego ró˝ni si´ od wi´kszo-Êciowego, w którym Polska znalaz∏a si´ na pierwszym miejscu.

Drugim najch´tniej wybieranym krajem by∏a Hiszpania, któ-ra zarówno w g∏osowaniu wi´kszoÊciowym, jak i aprobujàcym

ciàg dalszy na str. 25

kowane, takie jak SDPL, PSL i SD, na które przy g∏osowaniuwi´kszoÊciowym wyborcy bojà si´ oddaç g∏os, gdy˝ móg∏byokazaç si´ straconym. Zyskuje równie˝ SLD, na które oprócztzw. twardego elektoratu g∏osujà Ci, którzy poprzednio odda-wali g∏os na Platform´ przeciwko Prawu i SprawiedliwoÊciposiadajàcemu znaczny elektorat negatywny. Okazuje si´ tak-˝e, ˝e partie uchodzàce za skrajne i populistyczne, jak np. cz´-sto wymieniane razem – LPR i Samoobrona – nie poprawi∏ywyniku w stosunku do g∏osowania wi´kszoÊciowego, a popar-cie dla nich waha si´ w granicach 1%. Podobnie UPR, któracieszy∏a si´ wÊród studentów znacznie wi´kszym poparciemni˝ w sonda˝ach prowadzonych na próbie pochodzàcej z ca∏ejpopulacji wyborców, nie zyska∏a znacznie w metodzie aprobu-jàcej. Trudno pominàç te˝ fakt, ˝e w g∏osowaniu aprobujàcymtrudniej zdobyç tak znacznà przewag ,́ jakà osiàgn´∏a PO przypierwszej metodzie. Mimo ˝e w drugim g∏osowaniu popar∏o jà58 dodatkowych uczestników badania, udzia∏ procentowy jejg∏osów spad∏ z blisko 66% do 36,5%. Mo˝e to nasuwaç wnio-sek, ˝e g∏osowanie z u˝yciem takiej metody wymaga∏oby odpartii wi´kszej zdolnoÊci koalicyjnej. Przede wszystkim nale-˝y jednak pami´taç, ˝e na wynik g∏osowania, w wi´kszymstopniu od przyj´tej metody, wp∏ywa poziom ÊwiadomoÊci

oraz rozsàdek wyborców, a tak˝e atrakcyjnoÊç i wiarygodnoÊçoferty kandydatów.

Zebranie tak licznej próby badawczej, analiza i opracowa-nie wyników badania, jak i póêniejsza ich publikacja nie by∏y-by mo˝liwe, gdyby nie ci´˝ka praca ca∏ego zespo∏u w sk∏a-dzie: Natalia BernaÊ, Mariusz Czernecki, Bartosz Kowalski,Agata Odrowà˝-Sypniewska, Konrad Podgórski, Urszula An-na Szewczyk oraz Agata Wiktor. Szczególne podzi´kowanianale˝à si´ Agacie Wiktor i Mariuszowi, którzy wzi´li na sie-bie gros pracy zwiàzanej z napisaniem pe∏nego, 40 stronnico-wego raportu podsumowujàcego wyniki.

Bartosz Kowalski

1 Premier Donald Tusk o swojej rezygnacji z ubiegania si´ o urzàdprezydenta RP: „po tym, jak nowy prezydent mówi s∏owa przysi´gi,jest tylko presti˝, zaszczyt, ˝yrandol, pa∏ac i weto”, êród∏o:http://wyborcza.pl/1,76842,7510567,Tusk__Trace_zaszczyt__zy-randol__Palac_i_weto.html#ixzz0o2SWGtvz

2 Badania innych studentów prowadzonych pod kierunkiem prof. So-snowskiej.

3 Wykazano na przyk∏ad, ˝e gdyby w pierwszej turze wyborów prezy-denckich we Francji w 2002 roku wykorzystano metod´ aprobujàcà,do drugiej tury przeszliby Chirac i Jospin, a nie Chirac i Le Pen: La-slier, J.-F., Vander Straeten, K.: Approval Voting: An Experimentduring the French 2002 Presidential Election, 2002.

●

PROCES BOLO¡SKI– KOLEJNY ETAP

PROCES BOLO¡SKI– KOLEJNY ETAP

˚EGLARSKIE SGH

III

R

E

G

A

T

Y

Fot. Janusz Stelmach

T

U

R

N

I

E

J

T

E

N

I

S

A

SIATKÓWKA

PLA˚OWA

Fot. Janusz Stelmach

25czerwiec 2010

uplasowa∏a si´ na trzecim miejscu. Zmiana systemu g∏osowa-nia sprawi∏a, ˝e wyklarowa∏y si´ preferencje wzgl´dempaƒstw Êródziemnomorskich. W g∏osowaniu wi´kszoÊciowymW∏ochy, Portugalia i Chorwacja zaj´∏y miejsce 4 ex equo, zaÊw g∏osowaniu aprobujàcym Portugalia by∏a ceniona wy˝ej odW∏och, te zaÊ od Chorwacji.

Zmiana metody g∏osowania na aprobujàcà przynios∏a du˝yawans Maroka: z trzynastego na siódme miejsce oraz Francjiz dwunastego na siódme. Natomiast Grecja, Cypr i Rumuniaspad∏y ni˝ej w rankingu paƒstw w g∏osowaniu aprobujàcym.

G∏osowanie wi´kszoÊciowe G∏osowanie aprobujàcemiejsce kraj g∏osy miejsce kraj g∏osy

1 Polska 17 1 Inne 411 Inne 17 2 Polska 403 Hiszpania 13 3 Hiszpania 354 Chorwacja 8 4 Portugalia 264 W∏ochy 8 5 W∏ochy 244 Portugalia 8 6 Chorwacja 237 Rumunia 5 7 Turcja 187 Turcja 5 7 Francja 189 Grecja 4 7 Maroko 18

10 Egipt 3 10 Rumunia 1610 Tunezja 3 11 Grecja 1512 Francja 2 12 Egipt 1413 Cypr 1 12 Tunezja 1413 Maroko 1 12 Bu∏garia 1415 Bu∏garia 0 15 Cypr 10

Liczba wybranych alternatyw w g∏osowaniu aprobujàcymÂrednia liczba wybranych odpowiedzi w g∏osowaniu apro-

bujàcym wynios∏a 3,36 z odchyleniem standardowym na po-ziomie 2,09. Wspó∏czynnik zmiennoÊci by∏ zatem na pozio-mie 0,64, czyli zmiennoÊç by∏a wysoka. Oznacza to, ˝e cz´Êçrespondentów wybiera∏a tylko jednà odpowiedê w g∏osowa-niu aprobujàcym, a by∏a zdecydowana na wyjazd w konkret-ne miejsce. Ârednia wynosi∏a tyle samo dla m´˝czyzn, jaki kobiet.

Osoby, które nie by∏y jeszcze na wakacjach za granicà, wy-kazywa∏y tendencj´ do wybierania mniejszej liczby warian-tów: Êrednio 2,875. Osoby, które na wakacjach ju˝ by∏y wy-biera∏y natomiast Êrednio 3,4 wariantu. Przy za∏o˝eniu nor-malnoÊci obu rozk∏adów i poziomie istotnoÊci 0,05 nie ma jed-nak podstaw do odrzucenia hipotezy o równoÊci Êrednich.

SpoÊród pozosta∏ych cech zawartych w metryczce najsil-niejszà dodatnià korelacjà z liczbà wariantów odznacza∏ kosztwyjazdu. Wspó∏czynnik korelacji rang Spearmana wyniós∏w tym przypadku 0,22. Im wi´cej badani chcieli wydaç na te-goroczne wakacje, tym wi´cej wariantów byli sk∏onni wybraç.

Wa˝noÊç g∏osowaniaWykres 1. Wyniki ankiety dla g∏osowania wi´kszoÊciowe-

go (pyt. 9) i aprobujàcego (pyt. 10)

Ârednia wa˝noÊç g∏osowania w ca∏ej populacji wynios∏a65%. Oznacza to, ˝e wybór miejsca wakacyjnego by∏ sto-sunkowo wa˝ny dla respondentów. Rozk∏ad cechowa∏ si´jednak wysokim odchyleniem standardowym w wysokoÊci26%, czyli wspó∏czynnik zmiennoÊci kszta∏towa∏ si´ na po-ziomie 0,4. Jest to jednoznaczne z tym, ˝e wÊród responden-tów byli tacy, dla których wybór ten by∏ bardzo wa˝ny oraztacy, dla których nie mia∏ on wielkiego znaczenia.

WÊród kobiet Êrednia wa˝noÊç wyboru wynosi∏a 68,4%,zaÊ wÊród m´˝czyzn – 65,55%. Przy za∏o˝eniu, ˝e obie po-pulacje sà normalne, przy poziomie istotnoÊci 0,05 nie mapodstaw do odrzucenia hipotezy o równoÊci Êrednich w obugrupach. WartoÊç statystyki testowej wynios∏a u=0,59.

Dla grupy osób, które jeszcze nie by∏y na wakacjach zagranicà wybór ten by∏ stosunkowo mniej wa˝ny: 58,75% ni˝dla osób, które by∏y ju˝ na wakacjach: 67,75%, jednak przyza∏o˝eniu o normalnoÊci populacji i poziomie istotnoÊci niema podstaw do odrzucenia hipotezy o równoÊci Êrednichw obu grupach, poniewa˝ wartoÊç statystyki testowej u wy-nios∏a 0,87. Wynika to g∏ównie z niskiej liczebnoÊci pierw-szej grupy: 10% badanej populacji.

SpoÊród pozosta∏ych cech uj´tych w metryczce istotna,aczkolwiek niezbyt mocna dodatnia korelacja z wa˝noÊciàg∏osowania wystàpi∏a przy d∏ugoÊci planowanego pobytu.W tym wypadku wspó∏czynnik korelacji rang Spearmanawyniós∏ 0,37. Nie powinno dziwiç, ˝e wybór miejsca poby-tu jest wa˝niejszy dla osób, które wyje˝d˝ajà na d∏u˝ej.

Zwiàzek liczby wybranych alternatyw z wa˝noÊcià g∏o-sowania

Pomi´dzy liczbà wybranych obserwacji a wa˝noÊcià g∏oso-wania wystàpi∏a dodatnia korelacja: wspó∏czynnik korelacjiwyniós∏ 0,25, co oznacza istotny, lecz niezbyt mocny zwiàzekmi´dzy tymi cechami. Âwiadczy to o tym, ˝e im wa˝niejszydla respondenta by∏ wybór miejsca na wakacje tym wi´cejrozwa˝a∏ opcji wyjazdu.

WnioskiJak wspomniano na poczàtku artyku∏u wyjazdy turystyczne

to nie tylko luêno rozumiany wypoczynek. Jest to elementistotny dla cz∏owieka. Wp∏ywa na jego fizyczny i psychiczny,ale równie˝ na rozwój osobowoÊci. Jak mo˝na by∏o zauwa˝yçw wynikach ankiety, studenci nie ignorujà tego faktu i dbajào swój rozwój osobisty. Wi´kszoÊç z nich korzysta i planujenadal korzystaç z wyjazdów wakacyjnych. Jako cel podró˝ynajcz´Êciej wybierana jest Polska. Poza Polskà studenci ch´t-nie je˝d˝à do ciep∏ych miejsc takich jak Hiszpania, Portugalia,Chorwacja czy W∏ochy. Pocieszajàcym jest fakt, ˝e polska tu-rystyka nie jest w z∏ym stanie, skoro nasza oferta jest przezm∏odych tak ch´tnie wybierana. Co ciekawe, Polska jest wy-bierana ch´tnie nie tylko przez rodzimych turystów, ale rów-nie˝ tych zza granicy. Wed∏ug rankingów Âwiatowej Organi-zacji Turystyki w 2005 roku Polska znalaz∏a si´ na 15. miejscupod wzgl´dem liczby turystów zagranicznych. Ten sam ran-king pokazuje jednak, ˝e turystyka w Polsce nie jest dochodo-wa w takim stopniu, jak w innych paƒstwach, znalaz∏a si´ bo-wiem dopiero na miejscu 27 pod wzgl´dem dochodów uzy-skanych z odwiedzin tych˝e turystów. Pozostaje mieç nadzie-j ,́ ˝e sytuacja polskiej turystyki b´dzie si´ poprawiaç, a stu-denci nadal ch´tnie b´dà wyje˝d˝aç na wakacje w celach wy-poczynkowych.

Monika CygaƒskaAutorzy badania: Pawe∏ Dudko, Marta Jereczek, Marek

Lussa, Monika Cygaƒska, Przemys∏aw Matecki, Ewa Dobro-∏owicz

Z ˚YCIA SZKO Y̧

ciàg dalszy ze str. 20

26 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

SGH, AULA SPADOCHRONOWA, 18.05.2010 r.

UROCZYSTE ZAKO¡CZENIE DNI SPORTU18.05.2010 r. w Auli Spadochrono-

wej naszej Uczelni, podczas kolejnychtrzech przerw mi´dzy zaj´ciami, odby-∏o si´ zakoƒczenie Dni sportu 2010w SGH. By∏o to podsumowanie szere-gu imprez sportowych organizowa-nych przez CWFiS, KU AZS i SKNZarzàdzania w sporcie po∏àczonez rozdaniem nagród i wyró˝nieƒ.

Na uroczystym zakoƒczeniu Dnisportu obecni byli JM rektor prof. AdamBudnikowski oraz prorektor prof. AnnaKarmaƒska, którzy wr´czali nagrody.Wszystkim turniejom i zawodom patro-nowa∏ rektor, a g∏ównà nagrodà by∏ pu-char rektora.

Imprez´ uÊwietni∏ dwukrotny wyst´psekcji aerobiku AZS pod kierunkiemmgr Anny Miliƒskiej-Tymendorf.

W kwietniu w ró˝nych obiektachsportowych Warszawy odby∏y si´ nast´-pujàce imprezy: turniej pi∏ki no˝nej ha-lowej, Otwarte Atletyczne MistrzostwaSGH oraz turniej tenisa.

W maju odby∏y si´: III Regaty ˚eglar-skie SGH, turniej siatkówki pla˝owejoraz Igrzyska Ârodowisk Akademickichzorganizowane przez SKN Zarzàdzaniaw sporcie. Igrzyska, to dwudniowe za-wody a˝ w czterech dyscyplinach spor-towych. W rywalizacji na bie˝ni, p∏y-walni, w pi∏ce siatkowej i no˝nej bra∏oudzia∏ 20 kó∏ naukowych i Êrodowiskakademickich.

Na zakoƒczenie imprezy rozdanezosta∏y wyró˝nienia dla 10. najlep-szych sekcji sportowych i dla 10. naj-lepszych sportowców Uczelni za osià-gni´cia sportowe w 2009 roku,m.in. w Akademickich MistrzostwachPolski.

Oto lista nagrodzonych:W turnieju pi∏ki no˝nej halowej dru-˝yny:1.”Przygoda z piosenkà”2.”Dro˝ko i spó∏ka”3.”ABC”Najlepszy strzelec – Mariusz Maciejew-ski, najlepszy bramkarz – Piotr BrudnickiOtwarte Atletyczne Mistrzostwa SGHKategoria open:1. Tomasz Potyra2. Marek Krzetucki3. Marcin KorzaKategoria z przelicznikiem wagowym:1. Marek Krzetucki2. Adam Czerniawski3. Jakub Art.Turniej tenisaKategoria pracownicy:1. Marek Zasuwik2. Jacek Miroƒski3. Marek Góra, Witold Ma∏achowskiWyró˝nienia dla pracowników Uczelniza udzia∏ w Turnieju: kanclerz dr WitoldW∏odarczyk, prof. dr Marek Gruszczyƒ-ski, dr Maciej Piklikiewicz oraz mgr Ar-tur ZasuwikKategoria kobiet:1. Karolina Zbroja2. Katarzyna KalamusKategoria m´˝czyzn:1. Marcin Zienkiewicz2. Maciej MalajkatRegaty ˝eglarskie1. Sternik – Jakub PawlukMaciej WieruszJakub Wierusz2. Sternik – Wojciech BuszCezary NeugebauerSzymon Makowski3. Sternik – ¸ukasz Màczka

Marek AlbigowskiPiotr SkorodeckiSiatkówka pla˝owaKategoria kobiet:1. Aleksandra Matusiak i Agata Chmie-lewska2. Justyna WiÊniewska i El˝bieta Kurek3. Kornelia Witka i Katarzyna KowalikKategoria m´˝czyzn:1. Damian Majorkowski i Konrad Binie-wicz2. Aleksander Mame∏ka i Maciej Ka∏u˝a3. Stanis∏aw Marcinkiewicz i KrzysztofWójcikIgrzyska Êrodowisk akademickich1. Zespó∏ PieÊni i Taƒca SGH2. Samorzàd Studencki3. SKN Finansów Mi´dzynarodowychNajlepsze sekcje SGH w 2009 roku1. ˚eglarstwo2. Narciarstwo M3. Snowboard K4. Siatkówka pla˝owa M5. Snowboard M6. Siatkówka pla˝owa K7. P∏ywanie K8. Narciarstwo K9. Szachy10. Lekkoatletyka KNajlepsi sportowcy SGH w 2009 roku1. Tomasz Król (lekkoatletyka)2. Leszek Knoll (narciarstwo)3. Hanna Podpora (p∏ywanie)4. Witold Danecki (narciarstwo)5. Magdalena Bodziony (snowboard)6. Karol Milewski (̋ eglarstwo)7. Bartosz Milewski (̋ eglarstwo)8. Piotr Kwiatkowski (snowboard)9. Katarzyna Kugaudo (snowboard)10. Klaudia Staruch (lekkoatletyka)

Anna K´ska

Promocyjny rejs ˝aglowcem Fryderyk ChopinW ramach Dzia∏ania POIG „Promocja turystycznych walorów Polski” odby∏a si´ rekrutacja kandydatów – za∏ogi (konkurs)

do rejsu ˝aglowcem Fryderyk Chopin. 23.04.2010 r. Kapitu∏a Polskiej Organizacji Turystycznej wybra∏a spoÊród setek zg∏oszo-nych kandydatów za∏og´ rejsu. Zawiadamiamy z radoÊcià, ˝e do ca∏ego rejsu zosta∏o zakwalifikowanych a˝ 15 studentów z na-szej Uczelni, a z sekcji ˝eglarskiej AZS-SGH – trzech: Andrzej Zawada, Micha∏ Szynkarzyƒski, i Micha∏ Szafranko.

Po odbytym szkoleniu nasi za∏oganci czekajà tylko na rozpocz´cie III turnusu rejsu, który rozpocznie si´ ok. 27 sierpnia br.z Francji.

12 czerwca br. delegacja z SGH wybiera si´ do Szczecina, skàd wyrusza w swój pi´kny rejs ˝aglowiec Fryderyk Chopin.˚yczymy wspania∏ych wra˝eƒ oraz stopy wody pod kilem

Kierownictwo CWFiS oraz KU AZS-SGHP.S. Projekt finansowany przez Uni´ Europejskà ze Êrodków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – Innowacyj-

na Gospodarka 2007–2013.

27czerwiec 2010

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Ogólnopolska Konferencja Naukowa

Nieodkryte Przestrzenie Biznesu22 i 27 kwietnia 2010 r. w dwóch czo∏owych polskich

uczelniach ekonomicznych odbywa∏a si´ Ogólnopolska Kon-ferencja Naukowa Nieodkryte Przestrzenie Biznesu. PodczasszeÊciu paneli dyskusyjnych studenci z Ko∏a Naukowego Han-dlu Zagranicznego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowieoraz Studenckiego Ko∏a Naukowego Spraw ZagranicznychSzko∏y G∏ównej Handlowej w Warszawie dyskutowali razemz zaproszonymi ekspertami o mo˝liwoÊciach prowadzeniabiznesu w ma∏o popularnych wÊród polskich przedsi´biorcówkrajach. Projekt cieszy∏ si´ du˝ym zainteresowaniem ze stro-ny studentów, przyniós∏ sporo praktycznych informacji, a tak-˝e kilka pomys∏ów na pierwszà dzia∏alnoÊç.

Wszystko zacz´∏o si´ w czwartek 22 kwietnia w Uniwersy-tecie Ekonomicznym w Krakowie. Konferencj´ otworzy∏ prof.Stanis∏aw Wydymus, kierownik Katedry Handlu Zagraniczne-go UEK. W swoim s∏owie wst´pnym akcentowa∏ korzyÊci p∏y-nàce z mi´dzyuczelnianych projektów naukowych, a tak˝e za-ch´ca∏ do poszukiwania swojej szansy w biznesie. Nast´pniekoordynatorzy konferencji w obu uczelniach Marcin Sowiƒski(UEK) i Mateusz Sabat (SGH) w krótkich wystàpieniach pod-kreÊlali owocnà wspó∏prac .́ Podczas zasadniczej cz´Êci kon-ferencji w UEK omówione zosta∏y uwarunkowania prowadze-nia dzia∏alnoÊci w Rosji, Kazachstanie i Uzbekistanie.

Z ogromnym zainteresowaniem spotka∏ si´ panel o wspó∏-pracy handlowej z partnerami z Rosji. S∏uchacze – w g∏ównejmierze studenci krakowskich uczelni – dowiedzieli si´ o du-˝ym potencjale rosyjskich rynków: samochodowego, piwo-warskiego i cukierniczego. Prelegenci podkreÊlali tak˝eogromne mo˝liwoÊci eksportowe zwiàzane z ch∏onnoÊcià wie-lu rynków w Rosji. Na pytania zgromadzonych odpowiada∏ drPiotr Kuspys, komentator BBC World Service i ekspertds. Bia∏orusi, Ukrainy i Rosji. Przekonywa∏ on, ˝e trudne rela-cje Polski z Federacjà Rosyjskà zwykle nie przek∏adajà si´ napraktyk´ ˝ycia gospodarczego. Mówi∏ te˝ o mo˝liwoÊciachekspansji na rynki azjatyckie, jakie daje prowadzenie dzia∏al-noÊci w Rosji.

Bardzo udany by∏ panel o Kazachstanie, kraju, który wcià˝pozostaje zupe∏nie nieodkryty dla polskich przedsi´biorców.W trakcie dyskusji Jaros∏aw Ba∏asz, konsul honorowy Ka-zachstanu w Krakowie, by∏y prezes PNiG (Poszukiwanie Naf-ty i Gazu) opowiada∏ o swojej dzia∏alnoÊci na rynku kazach-skim. Konsul zach´ca∏ do inwestowania w tym kraju. Zdecydo-wanie odcià∏ si´ od opinii o koniecznoÊci wr´czania ∏apówekurz´dnikom ka˝dego szczebla przy prowadzeniu dzia∏alnoÊciw Kazachstanie. Przyzna∏, ˝e doÊç cz´sto mo˝na spotkaç si´z takimi propozycjami, ale w razie zdecydowanej odmowy,sprawa i tak jest obiektywnie rozpatrywana. Drugi z eksper-tów, Margu∏an Baimukhan, radca ambasady Kazachstanuw Warszawie równie˝ przekonywa∏, ˝e w jego rodzimym kra-ju panuje dobry klimat inwestycyjny. Przypomnia∏, ˝e polscyeksporterzy dysponujà na tamtejszym rynku unikalnà przewa-gà – w Kazachstanie polskie produkty uto˝samiane sà z wyso-kà jakoÊcià. Zwróci∏ uwag´ na rol´ naszej Polonii, która mo˝eu∏atwiç pierwsze kontakty. Obaj dyskutanci przekonywali, ˝ebiznes w Kazachstanie ma du˝e szanse powodzenia, nawetprzy ma∏ym kapitale poczàtkowym.

27 kwietnia Nieodkryte Przestrzenie Biznesu przenios∏y si´do Warszawy, gdzie gospodarzami byli studenci SKN Spraw

Zagranicznych SGH. Wszystkich zgromadzonych w Auli BBudynku G∏ównego przywita∏a prof. El˝bieta Kawecka--Wyrzykowska, kierownik Katedry Integracji Europejskiejim. Jeana Monneta w SGH. Pani rektor zwróci∏a uwag´ naogromnà aktywnoÊç SKN Spraw Zagranicznych, które opróczkonferencji, przez ca∏y rok organizuje Âwiatowe Poniedzia∏-ki – popularny wÊród studentów warszawskich uczelni cyklcotygodniowych spotkaƒ z politykami, dyplomatami, podró˝-nikami i ekspertami do spraw mi´dzynarodowych. Podczaswarszawskiej cz´Êci konferencji omówiona zosta∏a wspó∏pra-ca z partnerami chiƒskoj´zycznymi, Indiami oraz Kanadà.

Na pierwszy ogieƒ posz∏y kraje chiƒskoj´zyczne. Omawia-no warunki w Singapurze, Chinach i na Tajwanie. Po prezen-tacji przygotowanej przez Mart´ Maloudy i Katarzyn´ Negaczrozpocz´∏a si´ dyskusja ekspertów. W dyskusji o prowadzeniubiznesu we wspó∏pracy z chiƒskoj´zycznymi partneramiuczestniczyli dr Krystyna Palonka z Centrum Studiów Pol-ska – Azja oraz dr Dominik Mierzejewski z Uniwersytetu¸ódzkiego. Zaproszeni eksperci opowiedzieli o swoich do-Êwiadczeniach w pracy doradczej przedsi´biorcom podejmu-jàcym kontakty z Chinami. Pojawia∏y si´ liczne anegdotym.in. o chiƒskich biznesmenach zafascynowanych polskàofertà agroturystycznà czy o ich wybrednoÊci w wyborze ho-telu. Okazuje si ,́ ˝e chiƒska si∏a robocza nie jest ju˝ tak taniajak zwyk∏o si´ sàdziç. Ponadto kontakty z przedstawicielamitamtejszych kultur sà bardzo trudne, istnieje du˝a bariera j´zy-kowa, dlatego nale˝y si´ dobrze zastanowiç czy lokowaç tamswojà dzia∏alnoÊç w tym momencie.

Nast´pnie omówione zosta∏y uwarunkowania dzia∏alnoÊciw Indiach. Prezentacj´ o gospodarce Indii, szansach importo-wych, prowadzeniu dzia∏alnoÊci gospodarczej w tym kraju,a tak˝e uwarunkowaniach kulturowych w kontaktach z Hin-dusami wyg∏osi∏ Mateusz Sabat, koordynator projektu Nieod-kryte Przestrzenie Biznesu w SGH. Podczas niezwykle cieka-wego panelu dyskusyjnego na pytania studentów odpowiada-li dr Ma∏gorzata Bonikowska, prezes India EU Council orazJahangir Mangalia, w∏aÊciciel firmy Exotic Travel, prowadzà-cy dzia∏alnoÊç gospodarczà zarówno na rynku polskim, jaki indyjskim. Dr Bonikowska podkreÊla∏a, ˝e trudno jest mó-wiç ogólnie o prowadzeniu dzia∏alnoÊci w Indiach pojmowa-nych jako ca∏oÊç, podobnie jak trudno by∏oby omawiaçwspó∏prac´ z partnerami z ca∏ej Unii Europejskiej. Z uwagina wielkoÊç kraju oraz jego zró˝nicowanie etniczne trzeba ra-czej omawiaç uwarunkowania w poszczególnych prowin-cjach. Cz´sto na poczàtku dzia∏alnoÊci potrzebna jest wspó∏-praca z konsultantami. Indie sà takim samym partnerem biz-nesowym jak ka˝dy inny kraj, istniejà du˝e mo˝liwoÊci, alewed∏ug dr Bonikowskiej „Indie trzeba lubiç” jeÊli myÊli si´o powodzeniu takiego przedsi´wzi´cia. Dla przedsi´biorcyskoncentrowanemu wy∏àcznie na zrobieniu tam interesu ró˝-nice kulturowe mogà okazaç si´ w d∏u˝szej perspektywie niedo przeskoczenia. Istotnà barierà wejÊcia na tamtejszy rynekmo˝e byç trudnoÊç w pozyskaniu hinduskiego wspólnika. Ob-cokrajowiec dzia∏ajàcy na w∏asnà r´k´ ma minimalne szansepowodzenia, dlatego tak popularnà formà dzia∏alnoÊci wÊródzagranicznych inwestorów sà spó∏ki cywilne. Drugi goÊç, Ja-hangir Mangalia, mówi∏ o uwarunkowaniach kulturowycha tak˝e w∏asnych doÊwiadczeniach w biznesie. Przyzna∏, ˝e

28 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

hinduscy sprzedawcy lubià sk∏adaç nierealistycznie wysokiepropozycje wyjÊciowe, dlatego umiej´tnoÊç targowania si´mo˝e byç kluczowa w kontaktach biznesowych. Nie mo˝narównie˝ publicznie okazywaç czu∏oÊci wobec kobiet, nie manatomiast problemu w przesadnym eksponowaniu przyjaêni∏àczàcej m´˝czyzn.

Konferencj´ zamknà∏ panel poÊwi´cony Kanadzie. Prele-genci Oskar Bury i Tomasz Kozak z SKN Spraw Zagranicz-nych SGH przygotowali informacje o gospodarce Kanady,g∏ównych kierunkach wymiany handlowej, a tak˝e mo˝liwo-Êci zaistnienia na tamtejszym rynku. Zwrócili uwag ,́ ˝ew pewnych przypadkach prowadzenie dzia∏alnoÊci w Kana-dzie mo˝e byç znakomità okazjà do ekspansji na rynek ame-rykaƒski.

Konferencja Nieodkryte Przestrzenie Biznesu by∏a du˝ymsukcesem w skali obu uczelni. Celem projektu by∏o poszukiwa-nie pomys∏ów na dzia∏alnoÊç gospodarczà, identyfikacj´ szansi zagro˝eƒ zwiàzanych ze wspó∏pracà z zagranicznymi partnera-mi. Taka tematyka spotka∏a si´ z bardzo du˝ym zainteresowa-niem studentów krakowskich i warszawskich uczelni. Ich obec-noÊç ∏amie stereotyp mówiàcy o tym, ˝e przedsi´biorczoÊçw najlepszych polskich uczelniach ekonomicznych ma si´ s∏abo,a jedynym pomys∏em na ̋ ycie ich absolwentów jest praca w kor-poracji. Mamy nadziej ,́ ˝e nasza inicjatywa obudzi∏a przynajm-niej w niektórych s∏uchaczach poszukiwaczy–odkrywców prze-strzeni biznesowych tak˝e poza granicami naszego kraju.

Mateusz SabatSKN Spraw Zagranicznych SGH

●

Turystyka wobec nowych zjawiskw gospodarce Êwiatowej

W dniach 22–23 kwietnia br. w SGH odby∏a si´ konferen-cja, „Turystyka wobec nowych zjawisk w gospodarce Êwiato-wej”, zorganizowana przez Katedr´ Turystyki pod honoro-wym patronatem rektora Szko∏y G∏ównej Handlowej w War-szawie, Ministra Sportu i Turystyki RP oraz prezesa PolskiejOrganizacji Turystycznej. Bodêcem do podj´cia tego tematuby∏a potrzeba refleksji nad nowymi szansami i wyzwaniami,jakie pojawiajà przed gospodarkà turystycznà wraz ze zmiana-mi w strukturze gospodarczej Êwiata oraz na ile polska tury-styka potrafi znaleêç w niej swoje miejsce.

W trakcie konferencji dyskusja koncentrowa∏a si´ wokó∏czterech bloków tematycznych:

1. Wp∏ywu procesów integracyjnych na popyt i poda˝ tury-stycznà.

2. Globalizacji, jako czynnika kszta∏tujàcego rynek tury-styczny.

3. Roli turystyki w gospodarce innowacyjnej.4. Barier spo∏ecznych i cywilizacyjnych rozwoju turystyki.Ocena wp∏ywu procesów integracyjnych na rynek tury-

styczny zosta∏a zdominowana przez problematyk´ zwiàzanàz dzia∏aniami UE, co wynika z ich znaczenia dla polskiej go-spodarki turystycznej. Cz´Êç wystàpieƒ by∏a poÊwi´conawp∏ywowi UE na otoczenie instytucjonalne rynku turystycz-nego: podj´to zagadnienie dostosowania zasad ochrony kon-sumentów us∏ug turystycznych do nowych rozwiàzaƒ techno-logicznych, promocji turystyki spo∏ecznej umo˝liwiajàcejudzia∏ ró˝nych grup ludnoÊci w konsumpcji turystycznej orazszans i zagro˝eƒ wynikajàcych z wprowadzenia euro. Pozosta-∏e wystàpienia pokazywa∏y, w jakim stopniu mo˝liwoÊci, któ-re stwarza przynale˝noÊç Polski do UE sà wykorzystywaneprzez podmioty dzia∏ajàce na rynku turystycznym.

W bloku dotyczàcym wp∏ywu globalizacji dyskusja skupia∏asi´ na dwóch zagadnieniach: wp∏ywie otoczenia kulturowegona poda˝ i konsumpcj´ turystycznà oraz na strategiach konkuro-wania przedsi´biorstw turystycznych. Wskazano, ˝e wzmo˝onekontakty mi´dzy ró˝nymi kulturami tworzà skomplikowanàmozaik´ wzajemnego przenikania si ,́ adaptacji do nowych wa-runków, a w skrajnych sytuacjach prowadzà do konfliktów za-k∏ócajàcych rozwój turystyki. Z kolei z punktu widzenia przed-si´biorstw turystycznych globalizacja jest realnym zjawiskiem,które powinny braç pod uwag´ planujàc swoje dzia∏ania. Doty-

czy to wszystkich przedsi´biorstw, bez wzgl´du na ich wielkoÊçi miejsce w turystycznym ∏aƒcuchu wartoÊci, a narz´dzia mar-ketingowe i nowoczesne techniki zarzàdzania sà sposobem naodnalezienie si´ na globalnym rynku.

Rozwa˝ania na temat miejsca turystyki w gospodarce inno-wacyjnej pokaza∏y, ˝e mimo niekorzystnych uwarunkowaƒwynikajàcych g∏ównie z us∏ugowego charakteru poda˝y tury-stycznej, istniejà ró˝norodne mo˝liwoÊci podejmowania przezprzedsi´biorstwa dzia∏aƒ tego typu. Jednym z najsilniejszychbodêców, które prowadzà do innowacyjnych rozwiàzaƒ sà sy-tuacje kryzysowe, takie jak obserwowane obecnie. Potwierdzi-∏y to zaprezentowane badania wskazujàce na poszukiwanieprzez przedsi´biorstwa nowych produktów, a tak˝e nowychrozwiàzaƒ organizacyjnych i instytucjonalnych.

Czwarty blok zosta∏ zdominowany przez problematyk´zwiàzanà ze zrównowa˝onym rozwojem. Wskazywanozw∏aszcza na pojawiajàce si´ konflikty mi´dzy jego ideamia oczekiwaniami rynku turystycznego, co sprawia, ˝e wieledzia∏aƒ jest niekonsekwentnych, a osiàgni´cia w zakresieochrony Êrodowiska po∏owiczne, co w przysz∏oÊci mo˝e staçsi´ barierà rozwoju poszczególnych miejscowoÊci.

Podczas ca∏ej konferencji przewija∏y si´ dwa wàtki: wp∏ywotoczenia instytucjonalnego i kulturowego na kszta∏towaniesi´ poda˝y i popytu turystycznego oraz rola badaƒ statystycz-nych jako podstawy podejmowania decyzji gospodarczychw turystyce. Dyskusja pokaza∏a, ˝e warunkiem w∏àczenia si´przedsi´biorstw, regionów i krajów w g∏ówne nurty rozwojo-we gospodarki jest umiej´tnoÊç odczytania pojawiajàcych si´tendencji w zakresie popytu oraz otwartoÊç na nowe propozy-cje i wspó∏prac´ przy tworzeniu oferty dla turystów.

Ewa Dziedzic

29czerwiec 2010

Z ˚YCIA SZKO Y̧

●

Polska 2030Goràco na temat strategii

Studenckie Ko∏o Naukowe Polityki Gospodarczej 27 kwietnia zorganizowa∏o debat´ majàcà na celu merytoryczneomówienie strategii rzàdowej „Polska 2030”. WÊród Êrodowisk naukowych temat budzi∏ wiele sporów, które jednak z trudemprzebija∏y si´ do mediów. W zwiàzku z tym zaproszeni zostali goÊcie majàcy skrajnie ró˝ne punkty widzenia.

Stron´ zwolenników strategii reprezentowali jej wspó∏auto-rzy, cz∏onkowie Zespo∏u Doradców Strategicznych PrezesaRady Ministrów – Piotr Rymaszewski oraz dr Maciej Bukow-ski, b´dàcy równie˝ pracownikiem SGH. Przeciwko nim sta-n´li prof. Tadeusz Kowalik z Instytutu Nauk EkonomicznychPAN, wieloletni krytyk dominujàcej w Polsce myÊli ekono-micznej oraz Piotr Szumlewicz, wspó∏autor analizy Jaka Pol-ska 2030?, stanowiàcej jednà z niewielu merytorycznych po-lemik z tzw. „raportem Boniego”.

Poczàtki by∏y spokojne…Po krótkim wprowadzeniu ze strony Piotra Rymaszewskie-

go, drugi z autorów, dr Maciej Bukowski, przeszed∏ do ofen-sywy, wskazujàc na ograniczenie zasobów w ekonomii (zgod-nie ze s∏ynnym has∏em „nie ma darmowego lunchu”), któremia∏y zostaç uwzgl´dnione przy tworzeniu strategii. Szczegól-ny nacisk po∏o˝y∏ przy tym na koniecznoÊç zwi´kszaniaoszcz´dnoÊci, które nast´pnie mog∏yby przekszta∏ciç si´ w in-westycje. Na koniec odniós∏ si´ do zarzutów, cz´sto wysuwa-

nych w czasie innych debat, wobec tzw. modelu polaryzacyj-no-dyfuzyjnego, b´dàcego jednym z fundamentów strategii„Polska 2030”. Zak∏ada on nierównomierny rozwój poszcze-gólnych obszarów Polski, z którego dopiero w dalszej kolejno-Êci b´dà mog∏y skorzystaç obszary bardziej peryferyjne. We-d∏ug dr Bukowskiego, we wspó∏czesnym Êwiecie nie ma innejmo˝liwoÊci ni˝ zogniskowanie post´pu wokó∏ metropolii.

Z kolei profesor Kowalik skrytykowa∏ sam sens tworzeniatego typu strategii, jako ˝e sà one zbyt dalekosi´˝ne, aby u˝y-waç ich w kszta∏towaniu polityki rzàdu. Jak stwierdzi∏, zas∏a-nianie si´ takimi dokumentami przez w∏adze oznacza „uciecz-k´ w przysz∏oÊç” poprzez sk∏adanie obietnic o bli˝ej nieokre-Êlonym terminie spe∏nienia. JednoczeÊnie zwróci∏ uwag ,́ ˝ePolska 2030 stanowi przyznanie si´ do kl´ski 20 lat transfor-macji, jako ˝e jego g∏ównym za∏o˝eniem jest „zamkni´cieokresu przemian kapitalistycznych i rozpocz´cie epoki moder-nizacji”, co sugerowa∏oby, ˝e wczeÊniej mieliÊmy do czynie-nia z pewnym zastojem. JednoczeÊnie profesor Kowalik uzna∏

Mi´dzynarodowa konferencja naukowa

Clusters and international competitivenessof countries, regions and firms

in the global economyJubileusz Instytutu Gospodarki Âwiatowej

28 maja 2010 r. Instytut Gospodarki Âwiatowej Szko∏yG∏ównej Handlowej zorganizowa∏ mi´dzynarodowà konfe-rencj´ naukowà „Clusters and international competitivenessof countries, regions and firms in the global economy”. Kon-ferencja ta stanowi∏a tak˝e okazj´ do Êwi´towania 25 roczni-cy utworzenia Instytutu, który jest wa˝nà jednostkà Uczelniwchodzàcà w sk∏ad Kolegium Gospodarki Âwiatowej.

Konferencja mia∏a na celu m.in. analiz´ zmian struktural-nych w gospodarce Êwiatowej w ostatnich dekadach, przedsta-wienie globalnych trendów i perspektyw rozwoju gospodarkiÊwiatowej oraz ocen´ rozwoju polskiej gospodarki oraz jej po-zycji konkurencyjnej w Unii Europejskiej i w Êwiecie. Ponadto prezentacje i dyskusja skupi∏y si´ na pog∏´bionej analizie jed-nego wybranego czynnika konkurencyjnoÊci gospodarki, jakim sà klastry. Koncepcja klastrów stanowi obecnie nowoczesnyi coraz bardziej popularny kierunek badaƒ ekonomistów oraz ma du˝e zastosowanie w analizie funkcjonowania gospodarkiopartej na wiedzy, a tak˝e w kszta∏towaniu polityki innowacyjnej, regionalnej i przemys∏owej.

Na konferencji zosta∏ ponadto zaprezentowany Raport o konkurencyjnoÊci 2010. Klastry przemys∏owe a przewagi konku-rencyjne pod red. Marzenny Weresy. Raport ten stanowi kolejnà edycj´ publikacji wydawanej corocznie przez Instytut Gospo-darki Âwiatowej. W Raporcie zawarta jest prezentacja aktualnych wskaêników i danych statystycznych, które pozwalajà na do-konanie ewaluacji pozycji konkurencyjnej Polski w gospodarce Êwiatowej w 2009 r., analiza kluczowych czynników decydujà-cych o bie˝àcych tendencjach rozwoju gospodarczego Polski oraz identyfikacja stanu rozwoju klastrów w Polsce, wraz z ocenàich wp∏ywu na innowacyjnoÊç polskiej gospodarki. Arkadiusz Kowalski

Przewodniczàcà komitetu naukowego konferencji by∏a prof. dr hab. Marzenna Weresa

30 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Polityka handlowa Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonychna forum Âwiatowej Organizacji Handlu

Tematyka stosunków mi´dzy Unià Europejskà i Stanami Zjednoczonymi naforum Âwiatowej Organizacji Handlu jest wa˝na i aktualna, mimo to nie docze-ka∏a si´ kompleksowego opracowania w literaturze polskiej, co niniejsza ksià˝-ka stara si´ uzupe∏niç. Wk∏ad badania, obok próby wype∏nienia wyraênej lukiw tym zakresie, polega na po∏àczeniu wàtków z dziedziny stosunków gospodar-czych i politycznych oraz stanowi prób´ pokazania istniejàcych wspó∏zale˝noÊcimi´dzy rynkiem USA i UE. Ró˝norodnoÊç obu rynków – amerykaƒskiego i unij-nego – jest czynnikiem, który pozwala im wzajemnie si´ zmieniaç i dostosowy-waç, a tak˝e prowadzi do zmiany otoczenia mi´dzynarodowego. W tym opraco-waniu obu podmiotów w handlu mi´dzynarodowym nie konfrontuje si´, ale po-dejmuje si´ prób´ udowodnienia, ˝e w warunkach pog∏´biajàcych si´ wspó∏za-le˝noÊci w gospodarce Êwiatowej sà one sk∏onne do podejmowania wspó∏pracy,a ich wspólne dzia∏anie i ustalanie regu∏ wp∏ywa na pozosta∏ych uczestnikówmi´dzynarodowego systemu handlowego.

dokument za produkt neoliberalnej ekonomii, ignorujàcy takistotne aspekty, jak zwalczanie biedy (przytoczy∏ przy tymliczb´ 26% dzieci ˝yjàcych w Polsce poni˝ej linii ubóstwa),czy wprowadzanie odpowiednich zabezpieczeƒ spo∏ecznych,które stanowià o dobrobycie i autentycznej, ekonomicznejefektywnoÊci funkcjonowania takich paƒstw jak Szwecja.

KontrowersjeNast´pnie g∏os zabra∏ Piotr Szumlewicz, który dokona∏ krót-

kiej prezentacji problemów poruszonych w krytycznej analizie„Jaka Polska 2030?”. Pot´pi∏ ca∏kowite pomini´cie przez „ra-port Boniego” problemu dyskryminacji kobiet, które wcià˝ cier-pià z powodu licznych przejawów nierównoÊci ekonomicznych,pog∏´biajàcych si´ m.in. ze wzgl´du na wadliwoÊç polskiej re-formy emerytalnej. Zwróci∏ równie˝ uwag´ na bolàczk´ brakuspójnoÊci spo∏ecznej, ostrzegajàc, ˝e cz∏owieka wyciàgnàçz biedy jest tym trudniej, im g∏´biej jest w niej pogrà˝ony i ˝ewià˝e si´ to z ogromnymi kosztami dla ca∏ego spo∏eczeƒstwa.Zwróci∏ przy tym uwag ,́ ˝e wydatki na Êwiadczenia socjalnew relacji do PKB sà w Polsce o 7 pkt. proc. ni˝sze, ni˝ wynosiÊrednia unijna. Zdaniem Szumlewicza, zasi∏ki dla bezrobotnych,które autorzy „raportu Boniego” chcieliby obcinaç, i tak sà na-wet kilkakrotnie ni˝sze ni˝ w innych krajach, i z powodu ich ra-czej symbolicznej wielkoÊci nie mogà zniech´caç do pracy. Jed-noczeÊnie wskaza∏ on, ˝e funkcja redystrybucyjna paƒstwa jestw Polsce upoÊledzona, poniewa˝ mamy do czynienia z jednàz najmniejszych progresji podatkowych spoÊród krajów OECD,przy dodatkowo wyjàtkowo niskich podatkach. Na koniec skie-rowa∏ do wspó∏autorów „Polski 2030” pytanie, na czym dok∏ad-nie mia∏a opieraç si´ forsowana w tym dokumencie idea work-fare state, jako rzekomej przeciwwagi dla welfare state.

Wraz z ka˝dà nast´pnà wypowiedzià emocje zarównowÊród panelistów, jak i publicznoÊci narasta∏y, stopniowo ni-weczàc spokój debaty. Piotr Rymaszewski w odpowiedzi nastawiane mu zarzuty stwierdzi∏, ˝e rozwiàzania systemowe,które proponuje „raport Boniego”, si∏à rzeczy muszà pomijaçtakie kwestie, jak równoÊç p∏ci. Przyzna∏ przy tym, ˝e podatkiw Polsce nie sà za wysokie, ale ˝e problemem jest marnowa-nie Êrodków z racji wadliwego funkcjonowania administracjipublicznej. PodkreÊli∏ on, ˝e w gospodarce najbardziej powin-na liczyç si´ wydajnoÊç. Oliwy do ognia dola∏y jednak wypo-wiedzi dr. Bukowskiego, który swoim przeciwnikom wprost

zarzuci∏ brak wiedzy ekonomicznej i kierowanie si´ w polity-ce gospodarczej, lewicowà ideologià, a nie kalkulacjà gospo-darczà. Zasugerowa∏ przy tym, ˝e polityka socjaldemokratycz-na ju˝ niejednokrotnie udowodni∏a ca∏kowity brak skuteczno-Êci. Wszystko to zaowocowa∏o ˝ywio∏owymi pytaniami i uwa-gami ze strony publicznoÊci, które moderator wraz z prezesemSKN-u z trudem powstrzymali a˝ do koƒcowej fazy debaty, nakiedy te˝ by∏y przewidziane. Wi´kszoÊç z nich zosta∏o skiero-wanych do autorów strategii, jednak niemal ˝adne nie uzyska-∏o wyczerpujàcej wypowiedzi, na co cz´Êç zgromadzonych na-rzeka∏a po zakoƒczeniu debaty.

Warto dyskutowaçMimo bioràcych chwilami gór´ emocji dyskusja okaza∏a si´

wartoÊciowa. ˚ywio∏owy charakter dobitnie pokaza∏, jak bar-dzo brakowa∏o merytorycznej polemiki na temat „raportu Bo-niego”, i ˝e nie nale˝y baç si´ konfrontowania osób o ca∏ko-wicie przeciwstawnych poglàdach. Stanowi to jednà z niewie-lu okazji do autentycznego zderzenia poglàdów ekonomicz-nych, ze szczególnym uwzgl´dnieniem tych spoza g∏ównegonurtu, których wyznawcy niecz´sto majà okazj´ je zaprezento-waç w Êwietle reflektorów.

SKN Polityki Gospodarczej stawia sobie za cel poszukiwa-nie takich rozwiàzaƒ w ekonomii, które byç mo˝e nie cieszàsi´ najwi´kszà popularnoÊcià, a które jednak majà niewàtpli-wà wartoÊç naukowà. Wa˝ne jest te˝ dla nas stawianie czo∏awielu powszechnie przyj´tym poglàdom ekonomicznym, któ-re nie dajà si´ zupe∏nie utrzymaç, gdy skonfrontowaç je z cz´-sto ignorowanymi faktami. W tym celu spotykamy si´ i dys-kutujemy na najró˝niejsze tematy, po czym te najbardziej pa-làce i kontrowersyjne eksponujemy na forum publicznymw postaci debat. Dla przyk∏adu, obecnie zajmujemy si´ proble-mem efektywnoÊci i nierównoÊci spo∏ecznych – jak si´ okazu-je, wbrew powszechnemu mniemaniu nie muszà to byç celesprzeczne, a wzajemnie si´ uzupe∏niajàce, je˝eli chcemy osià-gnàç najwy˝szà dynamik´ wzrostu.

JesteÊmy niezwykle otwarci na wszelkie propozycje i udzia∏wszystkich studentów SGH w pracach naszego ko∏a. Wszelkiepytania prosimy kierowaç na adres: bartek.olesinski@gma-il.com

Do∏àcz do nas!Bartosz Olesiƒski

●

31czerwiec 2010

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Bràzowe buty do czarnego garnituru,czyli jak si´ nosiç nie tylko w SGH

23 kwietnia 2010 w Szkole G∏ównej Handlowej odby∏ si´projekt Body Language, organizowany przez SKN Lifestyle.Wydarzenie by∏o serià warsztatów i wyk∏adów poÊwi´conychmowie cia∏a oraz wyglàdowi biznesowemu. Profesjonalni sty-liÊci udzielali studentom rad dotyczàcych ubioru, fryzury orazmakija˝u, które bez wàtpienia pomogà odnieÊç sukces w biz-nesie.

SKN Lifestyle jest stosunkowo m∏odym ko∏em – powsta∏onieco ponad dwa lata temu przy Katedrze Poziomu ˚yciai Konsumpcji. Poczàtkowo jego dzia∏alnoÊç mia∏a obejmowaçbadania rynku (stàd projekt „Student w czasach kryzysu”)i rozwijanie zdolnoÊci w przeprowadzaniu tych badaƒ (Myste-ry Shopper), lecz kilka osób z marzeniami zapragn´∏o zrobiçcoÊ wi´cej i od „luêniejszej” strony pokazaç si´ w Uczelni.W zwiàzku z tym, w ubieg∏e wakacje zorganizowali oni „Ze-rówk´ z Lifestylem” – wyjazd adaptacyjny dla nowo przyj´-tych studentów SGH. Wzbudzi∏o to niema∏e kontrowersje, po-niewa˝ organizacja wyjazdów zerowych by∏a zawsze zarezer-wowana dla najwi´kszych organizacji SGH, nie zaÊ ma∏ych,dopiero rozwijajàcych si´ kó∏ naukowych, o których – jak pi-sa∏ uczelniany miesi´cznik MAGIEL – nikt wczeÊniej nie s∏y-sza∏. Ale us∏ysza∏, tak˝e dzi´ki tej krótkiej notce w MAGLU.Zerówka z kolei, tak jak spodziewali si´ jej organizatorzy,okaza∏a si´ najlepszym sposobem pozyskania nowych cz∏on-ków ko∏a. Spe∏ni∏a tak˝e swój inny nadrz´dny cel – zintegro-wa∏a grup´ „pierwszoroczniaków” do tego stopnia, ˝e du˝acz´Êç z nich spotyka si´ ze sobà do dziÊ, bawi razem, a tak˝e…wspó∏pracuje. W semestrze zimowym roku akademickiego2009/2010 zorganizowali (pod przewodnictwem Natalii Szy-maƒskiej z trzeciego roku) wystaw´ sztuki u˝ytkowej DE-SIGN, którà mo˝na by∏o oglàdaç przez 4 dni w Auli Spado-chronowej. Kolejnym ich przedsi´wzi´ciem by∏ w∏aÊnie pro-jekt Body Language, który odby∏ si´ w kwietniu 2010 roku.

Wydarzenie obejmowa∏o dwa wyk∏ady: Beaty Dyragi (tre-nera biznesu) – Sztuka autoprezentacji oraz Jacka Mrzyg∏óda(specjalisty od PR) – Praca w nowych mediach? Tak, ale…Du˝à popularnoÊcià cieszy∏y si´ tak˝e warsztaty. Pierwszyz nich – „Fryzura i makija˝ na rozmowie kwalifikacyjnej” –prowadzony przez specjalistów ze Szko∏y Wiza˝u i Charakte-ryzacji MAKE UP STAR, przyciàgnà∏ uwag´ wielu paƒ, alenie zabrak∏o tak˝e m´˝czyzn. Profesjonalna fryzjerka i maki-ja˝ystka, pokazywa∏y na wybranych kandydatkach (i kandyda-cie!), jak nale˝y si´ uczesaç i umalowaç na rozmow´ kwalifi-kacyjnà. Efekt by∏ niesamowity. RównoczeÊnie w∏aÊcicielkaszko∏y odpowiada∏a wyczerpujàco na wszelkie pytania, zada-wane przez inne uczestniczki. Kolejny warsztat – „Styl w biz-nesie – wykreuj siebie” – prowadzony przez profesjonalnàstylistk´ z firmy VIV SELECTION tak˝e cieszy∏ si´ popular-noÊcià, a prowadzàcà zasypa∏y pytania o porad ,́ jak si´ ubraçi „co do czego pasuje?”. Wiemy ju˝ na przyk∏ad, ˝e dla m´˝-czyzny bia∏a koszula na rozmowie kwalifikacyjnej wcale niejest najlepszym wyborem – sprawia wra˝enie „uczniaka”, by-cia nudnym, „jakby nie mia∏o si´ wyobraêni i niczego sobà dozaoferowania”. Wystarczà jednak delikatne b∏´kitne paski…itd., itd. Nie zabrak∏o tak˝e obalania stereotypów (Uwaga pa-nowie! Bràzowe buty jak najbardziej mo˝na nosiç do czarne-go garnituru). Jeszcze po zakoƒczeniu warsztatu ustawi∏a si´

do naszego goÊcia kolejka studentów chcàcych przedyskuto-waç coÊ osobiÊcie.

Uczestnikom Body Language rozdane zosta∏y próbki kosme-tyków firmy Gerard’s oraz rozlosowane wÊród nich ksià˝ki wy-dawnictwa Diffin i wejÊciówki do teatrów. Frekwencja dopisa-∏a ponad oczekiwania. „Uwa˝am, ˝e projekt spotka∏ si´ z za-skakujàco du˝ym zainteresowaniem studentów SGH, czegodowodem jest liczba uczestników, obecnych na poszczegól-nych wyk∏adach i warsztatach oraz zg∏aszajàcych ch´ç udzia-

Metamorfoza studentek z udzia∏em Szko∏y Wiza˝u Make Up Star

Warsztat Body language z udzia∏em trenerki biznesu – Pani Beaty Dyragi

W∏aÊcicielka szko∏y wiza˝u Make Up Star Pani Beata Dró˝d˝odbiera podzi´kowania

32 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

∏u w metamorfozie [warsztat MAKE UP STAR]” – mówi ko-ordynator projektu Ma∏gorzata S´kul. Koordynatorka jest stu-dentkà pierwszego roku, starsi cz∏onkowie ko∏a uznali bo-wiem, ˝e trzeba daç „pierwszakom” szans´ (tak˝e kolejny wy-jazd zerowy b´dzie koordynowany przez studenta, który za-czà∏ studia w paêdzierniku 2009) i poniekàd rzuciç ich na g∏´-bokà wod ,́ ˝eby mogli si´ wykazaç i jak najwi´cej nauczyç,oczywiÊcie z ich pomocà. „Koordynowanie projektu „bodylanguage” by∏o dla mnie niewàtpliwie du˝ym wyzwaniem, alejednoczeÊnie doskona∏ym êród∏em cennych doÊwiadczeƒ. Po-mimo ˝e nie brak by∏o chwil zwàtpienia, jestem pod wra˝e-niem zapa∏u i poÊwi´cenia, z jakim cz∏onkowie ko∏a realizo-wali powierzone im zadania, proponowali w∏asne pomys∏yi rozwiàzania. Chcia∏abym bardzo podzi´kowaç im za pomocoraz niezastàpionemu opiekunowi naszego ko∏a, dr. Rafa∏owiKasprzakowi” – mówi Gosia.

Pierwszà edycj´ Body Language z pewnoÊcià mo˝na zali-czyç do udanych. Co wi´cej, rozmowy z uczestnikami oraz

osobami podchodzàcymi do standu, utwierdzi∏y organizato-rów w przekonaniu, ˝e taki projekt jest w naszej Uczelni po-trzebny i budzi szerokie zainteresowanie. Zespó∏ planuje, bykolejna edycja odby∏a si´ na wi´kszà skal´ i z wi´kszym roz-g∏osem. Podsumowujàc, raz jeszcze zacytuj´ s∏owa koordyna-torki: „Tegoroczna, pierwsza ods∏ona „Body Language” sta-nowi doskona∏à baz´ wiedzy i doÊwiadczenia, pozwalajàcàw przysz∏oÊci osiàgaç jeszcze lepsze rezultaty. Dzi´kuj´ jesz-cze raz wszystkim uczestnikom. Jestem przekonana, ˝e by∏o todla Was mi∏e prze˝ycie, pozwalajàce zdobyç wiedz ,́ bez któ-rej bardzo trudno jest funkcjonowaç w Êwiecie biznesu. I za-praszam za rok!”.

JeÊli chcesz do nas do∏àczyç napisz na sknlifestyle@wp.pl.Wi´cej informacji na stronie internetowej ko∏a: www.sknlife-style.prv.pl

Ma∏gorzata BartuÊFot. Natalia ˚urawska

(Tytu∏ redakcji)

●

Nie ma chyba studenta SGH, którynie marzy∏ kiedyÊ o za∏o˝eniu w∏asnegobiznesu. Idealnym szefem, dla któregochcielibyÊmy pracowaç, jesteÊmy prze-cie˝ my sami! W przedsi´biorczoÊcii ca∏ej dzisiejszej gospodarce jednymz najistotniejszych motorów rozwojujest kreatywnoÊç i umiej´tnoÊç ∏amaniaschematów. Ten w∏aÊnie temat poru-szy∏a debata pt. „Niestandardowe my-Êlenie w biznesie – jak pokonywaç ba-riery?”, która odby∏a si´ Êrodowymprzedpo∏udniem 21 kwietnia w AuliG∏ównej. Udzia∏ najwi´kszych gwiazdpolskiego biznesu zagwarantowa∏ogromnà frekwencj´ – mimo trwajà-cych w tym czasie zaj´ç, ca∏a Aula wy-pe∏ni∏a si´ po brzegi. GoÊçmi paneludyskusyjnego byli:

● Leszek Czarnecki, obecnie trzeci najbogatszy Polak, za∏o-˝yciel i wi´kszoÊciowy akcjonariusz m.in. GETIN Banku, No-ble Banku oraz OpenFinance;

● Wojciech Sobieraj, prezes zarzàdu Alior Banku;● Kot Przybora, jeden z najlepszych polskich twórców re-

klamy, wspó∏za∏o˝yciel i prezes agencji reklamowej PZL;● Jacek Wszo∏a, mistrz olimpijski w skoku wzwy ,̋ twórca

sukcesu sieci fitness klubów Gymnasion.Debata rozpocz´∏a drugi dzieƒ konferencji pt. „2010:

Odyseja biznesu”, organizowanej przez SKN Akademia In-nowacyjnej Przedsi´biorczoÊci przy wsparciu organizato-rów programu „Przedsi´biorczoÊç – inicjatywa LeszkaCzarneckiego”. Uczestnicy mieli póêniej okazj´ wziàçudzia∏ w licznych warsztatach m.in. na temat zak∏adaniaw∏asnego przedsi´biorstwa, dofinansowaƒ, wspierania inno-wacji, franchisingu.

Choç poczàtkowe odpowiedzi zaproszonych goÊci wydawa-∏y si´ byç nieco powÊciàgliwe i zdawkowe, ju˝ po kilkunastuminutach dyskusja moderowana przez Romana M∏odkowskie-go, redaktora naczelnego TVN CNBC Biznes, nabra∏a wigoru.Nie zabrak∏o ˝artów i anegdot. Wojciech Sobieraj wspomina∏czasy, gdy studiowa∏ handel zagraniczny w SGH nie posiada-jàc paszportu. Uzna∏ te ,̋ ˝e bycie bankowcem jest Êmiertelnienudne: „Nie rozmawiam w niedziel´ przy stole o banku, boczy wy rozmawiacie wtedy o szkole?” – zapyta∏ retoryczniestudenckà braç prezes Alior Banku. Na t´ deklaracj´ o˝ywi∏si´ Leszek Czarnecki kontrujàc, ˝e „bycie bankierem jest pa-sjonujàce, a ró˝nica mi´dzy bankierem a bankowcem jest jakmi´dzy rentierem a rencistà”, na co Sobieraj zaripostowa∏: „Wtakim razie ja jestem rentierem”.

Interesujàca okaza∏a si´ historia meloników Alior Banku,przytoczona przez Kota Przybor .́ Przyzna∏ on, ˝e wprowa-dzenie tego znaku rozpoznawczego by∏o pewnego rodzaju

Od lewej: Wojciech Sobieraj, dalej Kot Przybora, Leszek Czarnecki na koƒcu z goÊci JacekWszo∏a. Ten ostatni to prowadzàcy Roman M∏odkowski

Co ma rentier do rencisty, czyli o twórczymmyÊleniu w biznesie

33czerwiec 2010

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Analiza 48 skonsolidowanych raportów gie∏dowych za lata 2007–2009 sporzàdzonych zgodnie z MSSF

Ksià˝ka przedstawia wyniki badaƒ prowadzonych w latach 2007–2009 przezzespó∏ Katedry RachunkowoÊci Mened˝erskiej i Instytutu Ekonometrii Szko∏yG∏ównej Handlowej w Warszawie w ramach projektu finansowanego przez Mi-nisterstwo Nauki i Szkolnictwa Wy˝szego. Dokonano analizy 48 skonsolidowa-nych raportów rocznych spó∏ek gie∏dowych za trzy pierwsze lata, w którychskonsolidowane sprawozdania finansowe by∏y obowiàzkowo sporzàdzane zgod-nie z MSSF.

Zbadano obszary, które w przekonaniu autorów badania sà najbardziej istotnew aspekcie jakoÊci raportu rocznego i przek∏adajà si´ na sposób postrzegania przed-si´biorstwa przez jego otoczenie, tj. zasoby niematerialne, zarzàdzanie ryzykiem,wartoÊç godziwà, rachunkowoÊç zabezpieczeƒ, leasing, segmenty dzia∏alnoÊci, re-zerwy, sprawozdanie z dzia∏alnoÊci oraz sprawozdanie z relacji z otoczeniem. Opra-cowano zestaw miar pozwalajàcych na okreÊlenie faktycznego stopnia ujawnieƒw stosunku do ujawnieƒ wymaganych (w przypadku obowiàzkowych) lub postulo-wanych (w przypadku dobrowolnych). Ustalono wskaêniki pomiaru stopnia ochro-ny inwestora oraz oceny pozycji konkurencyjnej. Zbudowano unikatowy dla pol-skich spó∏ek gie∏dowych wskaênik ujawnieƒ korporacyjnych (Polish Corporate

Disclosure Index, PCDI). Nast´pnie zbadano zwiàzek mi´dzy poziomem ujawnieƒ mierzonym za pomocà PCDI a zmienny-mi opisujàcymi stopieƒ ochrony inwestorów i pozycj´ konkurencyjnà. Wyniki badaƒ wskazujà, ˝e spó∏ki o wy˝szym wskaê-niku ujawnieƒ charakteryzuje wy˝szy poziom ochrony inwestora, a tak˝e lepsza pozycja konkurencyjna. Okazuje si ,́ ˝e obec-ny poziom ujawnieƒ w sprawozdaniach finansowych sporzàdzanych zgodnie z MSSF nie tylko nie wp∏ywa negatywnie na po-zycj´ konkurencyjnà przedsi´biorstw, lecz wr´cz powoduje jej wzrost.

hazardem, gdy˝ w rodzimej Wielkiej Brytanii owo nakrycieg∏owy zdà˝y∏o przez lata utraciç swój respekt i obecnie jestono raczej uto˝samiane z nieufnoÊcià wobec systemu banko-wego. Mimo to, w polskich warunkach mit angielskiego ban-kiera okaza∏ si´ silniejszy, a meloniki „chwyci∏y” w stu pro-centach.

Wa˝nà konkluzjà debaty okaza∏o si´ stwierdzenie, ˝e prze-ciwnoÊci w biznesie sà tak naprawd´ dobrym zaczynem przy-sz∏ego sukcesu. Prezes Sobieraj uzna∏ start Alior Banku w cza-sie kryzysu gospodarczego za okolicznoÊç w istocie korzystnà,gdy˝ w czasach dobrej koniunktury konkurencja jest na tylesilna, ˝e bardzo trudno jest „odkroiç swój kawa∏ek tortu” narynku. Do podobnych wniosków doszed∏ prezes Getin Holdin-gu, który za∏o˝y∏ Europejski Fundusz Leasingowy, na w∏asnejskórze (czy raczej portfelu) czujàc dotkliwoÊç kosztów leasin-gu w latach 90. ubieg∏ego wieku.

Jak zgodnie przyznali uczestnicy dyskusji, bardzo dobrymnauczycielem postaw przydatnych w biznesie jest sport.Szczególnie wa˝ne okazujà si´ byç dwie umiej´tnoÊci: praco-witoÊç, bo rezultaty wymagajà ogromnego wysi∏ku i wytrwa-∏oÊci, oraz zdolnoÊç do ponoszenia pora˝ek – na zawodachwygrywa tylko jeden, a przegranych jest wielu. Czarneckiprzyzna∏, ˝e rozmawiajàc z kandydatami na mened˝erskie sta-nowiska w jego korporacji zawsze pyta o uprawianà dyscypli-n .́ Nie bierze si´ to znikàd – sam jest zapalonym p∏etwonur-kiem, posiada nawet rekord Êwiata w d∏ugoÊci nurkowaniaw jaskiniach.

To w∏aÊnie sportowa pasja i zaci´cie sk∏oni∏y Jacka Wszo∏´do za∏o˝enia sieci fitness klubów Gymnasion. Wype∏ni∏ on lu-k´ na rynku, na którym istnia∏y wówczas jedynie obskurne,ubogo wyposa˝one si∏ownie zlokalizowane zazwyczaj w piw-nicach. Wszo∏a zdobywa∏ potrzebne doÊwiadczenie podczaspodró˝y do Stanów Zjednoczonych i krajów zachodnioeuro-pejskich, gdzie mia∏ okazje z bliska oglàdaç centra sportowe„z prawdziwego zdarzenia”. Wyrazi∏ du˝e zatroskanie faktem,

˝e w dzisiejszych czasach Polacy bardzo niewiele si´ ruszajài nie uprawiajà sportów. Winà obarczy∏ skoncentrowanie napogoni za bogactwem, z którà mieliÊmy do czynienia w po-przedniej dekadzie i zatracenie w niej znaczenia aktywnoÊcifizycznej.

Podczas pytaƒ od publicznoÊci wykrystalizowa∏o si´ jesz-cze jedno, niezwykle istotne pytanie: czy przedsi´biorczoÊcimo˝na si´ nauczyç? Obecni goÊcie sk∏aniali si´ ku odpowie-dzi twierdzàcej konkludujàc, ˝e choç nie ma jednej uniwersal-nej recepty na sukces, wiele po˝àdanych zachowaƒ mo˝na mi-mo wszystko w sobie wykszta∏ciç. Trening przedsi´biorczoÊcii rozwiàzywanie studiów przypadków to bardzo dobre drogiw osiàganiu tego celu. Niestety, wszyscy z niech´cià przyzna-jà, i˝ obecny system edukacji wy˝szej „wypluwa” raczej kor-poracyjne bia∏e ko∏nierzyki, ni˝ ludzi z dobrym pod∏o˝em biz-nesowym. Debata SKN-u Akademia Innowacyjnej Przedsi´-biorczoÊci by∏a Êwietnà okazjà do tego, by uwypukliç ten pro-blem (tak˝e wÊród w∏adz Uczelni) i spróbowaç odwróciç nie-korzystne trendy.

Karol Serena

●

34 GAZETA SGH 6/10 (261)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

6 maja 2010 roku w Szkole G∏ównej Handlowej odby∏a si´pierwsza edycja, organizowanej przez NZS SGH, konferencji„Innowatoria”. W tym roku tematem przewodnim „Innowato-riów” by∏y innowacje w finansach i zarzàdzaniu. Konferencjama zamiar wpisaç si´ na sta∏e do kalendarza wiosennych spotkaƒz interesujàcymi ludêmi biznesu, którzy chcieliby podzieliç si´ze studentami tajemnicà swojego i swoich firm sukcesu. Czas natakie wydarzenie wydaje si´ optymalny, gdy˝ to w∏aÊnie waka-cje sà szansà dla wielu potencjalnych przedsi´biorców, studiujà-cych w naszej Uczelni, na prób´ rozwini´cia skrzyde∏ na niebieinnowacyjnych pomys∏ów i rozwiàzaƒ. Mamy nadziej ,́ ˝e tego-roczne spotkania i prezentacje, chocia˝ w jakimÊ stopniu da∏ystudentom narz´dzia, które przydadzà si´ do budowania ich w∏a-snego sukcesu.

Konferencj´ rozpoczà∏ wyk∏ad inauguracyjny Artura Mali-szewskiego, wiceprezesa Alior Banku, na podchwytliwy temat:„Czy innowacje pomog∏y wejÊç na rynek nowemu bankowi?Z jakim skutkiem?”. Prelegent pokrótce opowiedzia∏ 3-letnià hi-stori´ budowania wielkiego banku od zera – od „fazy gara˝o-wej”, przez „faz´ kuli Ênie˝nej”, a˝ do debiutu na rynku, ju˝ pobankructwie Lehman Brothers. To, co mog∏o wydawaç si´ wiel-kà przeszkodà, zosta∏o przekute w wielkà mo˝liwoÊç. Na czasspadajàcego zaufania do wszystkich instytucji finansowych,przygotowana zosta∏a strategia „melonikowców”, symbolizujà-cych powrót do Êwiata fundamentalnych, bezpiecznych, prostychi racjonalnych zasad, którymi dawno temu szczyci∏a si´ banko-woÊç. Bank od samego poczàtku zaskakiwa∏ – poczàwszy odskali przedsi´wzi´cia, nie tylko finansowej – (najwi´kszy start--up w europejskiej historii bankowoÊci od 30 lat), ale tak˝e me-rytorycznej (na poczàtek bank zatrudni∏ 1000 specjalistów, zeÊrednio 8-letnim doÊwiadczeniem w bankowoÊci), poprzez stra-tegi´ marketingowà, a˝ po udzia∏ klientów w budowie banku. Nakoniec Artur Maliszewski przedstawi∏, w jaki sposób sà identy-fikowane z zewnàtrz innowacje – g∏ównie instrumenty finanso-we oraz które z nich okaza∏y si´ wyjàtkowym sukcesem, a którekatastrofà oraz jakie sà obszary faktycznych innowacji – skalainwestycji, komunikacja, przedsi´biorczy i doÊwiadczeni ludzieoraz nowoczesne i zintegrowane systemy, które ukszta∏towa∏yjakoÊç obs∏ugi klienta.

Zdecydowanie najwi´kszà frekwencjà, zgodnie z oczekiwa-niami, cieszy∏ si´ wyk∏ad w j´zyku angielskim, prowadzonyprzez profesora Piotra P∏oszajskiego. Znany i ceniony przez stu-dentów wyk∏adowca po raz kolejny udowodni∏, ˝e w dziedziniepraktycznego zarzàdzania nie ma sobie równych w naszej Uczel-ni. Temat: „Garage and what then?” traktowa∏ o tym, co si´ dzie-je z firmami po opuszczeniu „fazy gara˝owej” i czemu jednez nich rozkwitajà, a inne upadajà. Przyk∏adów firm, które po-wstawa∏y w gara˝u i potem osiàgn´∏y sukces oczywiÊcie nie bra-kuje; ˝eby wymieniç tylko kilka najciekawszych – HP, Apple,Microsoft, Google, Starbucks, eBay, Facebook, YouTube, Nikei wiele, wiele innych. Ca∏a prezentacja by∏a oparta na 10 wyzwa-niach, które stojà przed innowatorami. Poruszane by∏y mi´dzyinnymi takie kwestie jak: czy biznes rozpoczynaç samodzielnie,czy wspólnie z kimÊ, jak przekszta∏ciç pasj´ w biznes, czy lepiejposzukiwaç nowych innowacji czy kopiowaç czyjeÊ udane po-mys∏y. Profesor mówi∏, aby pami´taç, ˝e pierwsze próby komer-cjalizacji swojej innowacji zwykle si´ nie udajà oraz ˝e w bizne-sie potrzebne jest szcz´Êcie. Prowokowa∏, wysuwajàc twierdze-nie (i popierajàc je przyk∏adami), ˝e do osiàgni´cia sukcesu wca-le nie sà potrzebne studia (mimo wszystko nie zamierzam ich od

razu porzucaç, tak na wypadek gdybym nie wpad∏ w swoim ˝y-ciu na ˝aden genialny pomys∏). W wyk∏adzie znalaz∏ si´ równie˝wàtek zwiàzany z internetem, jako gigantycznà maszynà do te-stowania pomys∏ów biznesowych („crowdsourcing”) oraz jego„demokracjà”. Wreszcie poruszone zosta∏y kwestie obecnie co-raz bardziej popularnego modelu struktury organizacyjnej –„open innovation”, zwanego inaczej bazarem, czyli modelu „pe-er to peer” (na przyk∏adzie wikipedii). Profesor temat ten podsu-mowa∏ stwierdzeniem, ˝e przysz∏oÊç nale˝y do tych, którzy po-trafià po∏àczyç wczorajszà hierarchi´ (corporation) z dzisiejszà„otwartà innowacjà” (collaboration).

Po krótkiej przerwie uczestnicy konferencji mogli wziàçudzia∏ w kolejnym spotkaniu, tym razem z attache prasowym fir-my Renault – Grzegorzem Pasztà, na temat samochodów elek-trycznych. Jak wiadomo, francuska firma Renault wspólnie z ja-poƒskim Nissanem, jako jedne z pierwszych na Êwiecie, przy-mierzajà si´ do wprowadzenia, ju˝ w przysz∏ym roku, do seryj-nej produkcji pierwszych modeli nowoczesnych samochodówelektrycznych. Z tego powodu poprosiliÊmy przedstawiciela fir-my Renault o powiedzenie paru s∏ów na temat tej olbrzymiej in-nowacji oraz zwiàzanych z nià mo˝liwoÊci i zagro˝eƒ. Temat tenprzyciàgnà∏ oczywiÊcie g∏ównie m´˝czyzn, ale na spotkaniu zna-laz∏o si´ równie˝ kilka przedstawicielek p∏ci pi´knej. GrzegorzPaszta zweryfikowa∏ pewne nasze wyobra˝enia na temat samo-chodów z silnikami elektrycznymi, ich kosztów oraz emisji dwu-tlenku w´gla, a tak˝e przedstawi∏ ró˝ne pomys∏y dotyczàce nietylko silnika, ale i ca∏ej infrastruktury, niezb´dnej do powszech-nego u˝ytkowania tych samochodów, co wywo∏a∏o burz´ pytaƒi komentarzy ze strony studentów.

Na zakoƒczenie konferencji odby∏y si´ jeszcze dwie krótkieprezentacje: Krzysztofa Mieszkowskiego, eksperta z InstytutuWiedzy i Innowacji, na temat wsparcia, jakie paƒstwo zapewniafirmom wdra˝ajàcym innowacje, z pokazaniem rzeczywistychprzyk∏adów oraz Arkadiusza Kuicha, prezesa zarzàdu spó∏ki Ve-no S.A., notowanej alternatywnej gie∏dzie Newconnect, na tematskutecznego pozyskania inwestora, w ró˝nych fazach istnieniafirmy.

W podzi´kowaniu za patronat merytoryczny oraz wsparcie fi-nansowe, goÊcie oraz sponsor otrzymali symboliczne dyplomyuczestnictwa w pierwszej edycji „Innowatorii”, a uczestniczàcystudenci mogli wziàç udzia∏ w losowaniu ciekawych nagród.Mamy nadziej ,́ ˝e zarówno te prezenty, jak i wiedza zdobytapodczas tej konferencji b´dà przypominaç uczestnikom o tego-rocznej edycji „Innowatorii”, a satysfakcja z dobrej realizacjizmobilizuje organizatorów do zaproszenia w przysz∏ym roku naspotkania z co najmniej równie ciekawymi goÊçmi.

Artur Misztal

Innowatoria

35czerwiec 2010

POZNAJMY SI¢

Katedra SkarbowoÊci

Katedra SkarbowoÊci powsta∏a w 1992 r. w KolegiumEkonomiczno-Spo∏ecznym, jako jednostka naukowo-dydak-tyczna specjalizujàca si´ w dziedzinie skarbowoÊci, nawià-zujàca do tradycji przedwojennej, jednoczeÊnie zajmujàcasi´ badaniem problemów dotyczàcych wspó∏czesnych syste-mów finansowych, w szczególnoÊci publicznych systemówfinansowych i ich relacji z rynkowymi systemami finanso-wymi. Od poczàtku kierownikiem Katedry jest prof. zw. drhab. Bogus∏aw Pietrzak.

W sk∏ad Katedry wchodzà dwa Zak∏ady.Zak∏ad Rynku Papierów Skarbowych, w którym pod kie-

runkiem prof. zw. dr hab. Andrzeja S∏awiƒskiego pracujà:dr Piotr Mielus, dr Krzysztof Kluza oraz doktorantka mgrAnna Chmielecka i Zak∏ad Finansów Publicznych kierowa-ny przez prof. zw. dr hab. Bogus∏awa Pietrzaka, w którympracujà: prof. zw. dr hab. Andrzej Kierczyƒski, dr hab. prof.SGH Agnieszka Aliƒska, dr hab. prof. SGH Bazyli Samoj-lik, dr Joanna Marczakowska-Proczka, dr Katarzyna Wa-siak, dr Barbara Woêniak i mgr Dorota Jastrz´bska.

Pracownicy Zak∏adu Rynku Papierów Skarbowych pro-wadzà badania i publikujà prace naukowe dotyczàce ca∏o-kszta∏tu problematyki funkcjonowania rynków finanso-wych, ∏àcznie z tematykà globalizacji rynków finanso-wych oraz rynku instrumentów pochodnych. Prof. A. S∏a-wiƒski prowadzi wyk∏ad rynki finansowe na studiach li-cencjackich. Mgr Anna Chmielecka i dr Piotr Mielus –wyk∏ady z rynków instrumentów pochodnych na studiachmagisterskich oraz çwiczenia do wyk∏adu z rynków finan-sowych na studiach licencjackich. Przedmiotem badaƒi tematem publikacji pracowników Zak∏adu sà tak˝e za-

gadnienia ogólnogospodarcze takie jak: polityka pieni´˝-na, z której wyk∏ady prowadzi prof. Andrzej S∏awiƒskioraz finanse publiczne, z których wyk∏ad prowadzi drKrzysztof Kluza.

Przedmiotem dzia∏alnoÊci naukowo-badawczej i dydak-tycznej Zak∏adu Finansów Publicznych sà zagadnieniazwiàzane z aktualnà (w sferze teorii i praktyki), sytuacjà fi-nansów publicznych w kraju, w Unii Europejskiej i innychregionach Êwiata, a tak˝e ich relacji z poszczególnymi seg-mentami rynku finansowego oraz instytucjami funkcjonu-jàcymi na tym rynku, zw∏aszcza bankami. Konsekwencjàtego jest to, i˝ powa˝nym obszarem zainteresowania ba-dawczego pracowników sà problemy koordynacji politykifiskalnej i monetarnej, a tak˝e efekty transformacji publicz-nego i rynkowego systemu finansowego w Polscez uwzgl´dnieniem dystansu mi´dzy poziomem, strukturài dynamikà rozwoju polskiego systemu finansowego, a do-konujàcymi si´ zmianami w wysoko rozwini´tych krajachi regionach Êwiata.

Syntetycznie charakteryzujàc Katedr´ oraz wchodzàcew nià Zak∏ady nale˝y podkreÊliç Êcis∏e zwiàzki pracowni-ków z praktykà gospodarczà. Uczestniczà oni lub wspó∏-uczestniczà w realizacji wa˝nych zadaƒ publicznych(zw∏aszcza finansowych) wiodàcych instytucji polskiego ˝y-cia gospodarczego. Warto równie˝ wskazaç, i˝ pracownicyKatedry pe∏nià szereg odpowiedzialnych funkcji w ró˝negotypu instytucjach, sà te˝ m.in. cz∏onkami Komitetu Nauko Finansach i Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Aka-demii Nauk, cz∏onkami Polskiego Stowarzyszenia Finansówi BankowoÊci.

36 GAZETA SGH 6/10 (261)

POZNAJMY SI¢

Katedra zatrudnia: trzech profesorów zwyczajnych,dwóch profesorów SGH, trzech adiunktów, dwóch starszychwyk∏adowców, jednego asystenta oraz doktorantk´ i pra-cownika administracyjnego.

Obszary badaƒPraca naukowo-badawcza Katedry koncentruje si´ wokó∏

zagadnieƒ zwiàzanych z systemem finansowym i politykàfinansowà paƒstwa. W szczególnoÊci przedmiotem twórcze-go zainteresowania pracowników sà elementy publicznegosystemu finansowego – finanse paƒstwa i samorzàdu teryto-rialnego, bud˝et paƒstwa i fundusze pozabud˝etowe, deficytbud˝etowy, d∏ug publiczny, pomoc publiczna oraz segmentyrynkowego systemu finansowego takie jak: instytucje finan-sowe, instrumenty, rynki finansowe (rynki pieni´˝ne, kapita-∏owe, walutowe) i regu∏y ich funkcjonowania, a tak˝e dwiesfery polityki finansowej paƒstwa – polityka fiskalna i poli-tyka pieni´˝na z uwzgl´dnieniem stopnia i zakresu ich koor-dynacji.

Problemy te badane sà w coraz wi´kszym stopniu w rela-cji do europejskiego rynku finansowego, w szczególnoÊcistrefy euro oraz globalnego rynku finansowego. W ostatnimokresie przedmiotem szczególnego zainteresowania sà do-Êwiadczenia wynikajàce z kryzysu finansowego oraz per-spektywy rozwoju Êwiatowego oraz regionalnych i krajo-wych systemów finansowych.

W planie dzia∏alnoÊci na bie˝àcy rok przewidujemy kon-centracj´ badaƒ na takich szczegó∏owych problemach jak:wp∏yw zaburzeƒ na rynkach finansowych na polityk´ pie-ni´˝nà, polityka monetarna w warunkach kryzysu, koordyna-cja polityki fiskalnej i monetarnej, ewolucja regulacji syste-mów bankowych, polityka pieni´˝na USA, reformy finansówpublicznych w publicznym systemie finansowym w Polsce,metodologia bud˝etowania zadaniowego, funkcjonowaniei rozwój systemów podatkowych w Polsce i UE, politykaudzielania pomocy publicznej w paƒstwach UE, istota i roz-wój instytucji mikrofinansowych w Polsce i na Êwiecie, ana-liza procesów konwergencji w gospodarkach wschodzàcych,wyceny instrumentów finansowych oraz zachowaƒ i prognozuczestników rynku, czynniki umo˝liwiajàce powstanie i roz-wój p∏ynnych instrumentów pochodnych.

Pracownicy Katedry od szeregu lat uczestniczà w bada-niach statutowych.

W 2010 realizowane sà badania statutowe dotyczàce prze-mian w sektorze finansów publicznych w warunkach po-wsta∏ych po Êwiatowym kryzysie finansowym.

Wyniki badaƒ w zakresie wy˝ej wymienionych proble-mów by∏y i sà publikowane w czasopismach, w formieksià˝kowej oraz prezentowane na konferencjach krajowychi zagranicznych. Stanowià powa˝ny wk∏ad do teorii i prak-tyki wspó∏czesnych finansów. Mo˝emy si´ pochwaliçm.in. tak powa˝nymi pozycjami jak podr´cznik pt. Systemfinansowy w Polsce t. 1 i 2, b´dàcy pracà zbiorowà pod red.B. Pietrzaka, Z. Polaƒskiegi, B. Woêniak, z bardzo powa˝-nym udzia∏em pracowników Katedry, czy te˝ ksià˝kaA. S∏awiƒskiego Rynki finansowe.

W ostatnich latach pracownicy Katedry powa˝nie przy-czynili si´ do rozpoznania przyczyn kryzysu finansowegoi jego konsekwencji oraz zaprezentowali wiele metod i spo-sobów stabilizacji systemów finansowych.

Sà autorami wielu opinii, recenzji oraz ekspertyz dotyczà-cych zarówno opracowaƒ ze sfery teorii, jak i praktyki go-spodarczej.

DydaktykaWymienione wy˝ej obszary i tematy badawcze stanowià

podstaw´ wyk∏adanych przez pracowników Katedry przed-miotów, w ramach poszczególnych poziomów nauczania,zgodnie z przyj´tymi w Uczelni zasadami programowo--dydaktycznymi.

Szczegó∏owy wykaz ofert dydaktycznych pracownikówKatedry zamieszczony w Informatorze jest obszerny i za-wiera takie oto tytu∏y: Rynek instrumentów pochodnych;Rynek opcji walutowych; International Financial Markets;Rynki finansowe; Ryzyko stopy procentowej i kursu walu-towego; BankowoÊç spó∏dzielcza; Finansowanie rozwojulokalnego i regionalnego; Finansowanie rozwoju ze Êrod-ków UE; Podstawy finansów; Porównania samorzàdu tery-torialnego; Samorzàd terytorialny; System poÊrednictwa fi-nansowego; Bankowe êród∏a finansowania przedsi´biorstw;Finanse; Finanse publiczne; Polityka bud˝etowa; Pomocpaƒstwa dla przedsi´biorstw w UE; Porównania systemówfinansów publicznych; Prognozowanie finansów sektora pu-blicznego; Bankowe êród∏a finansowania przedsi´biorstw;Polityka pieni´˝na; Finanse mi´dzynarodowe; Zarzàdzaniezmianami; Strategia zarzàdzania projektami; Finanse przed-si´biorstwa; Finanse grup kapita∏owych; Polityka podatko-wa.

Pracownicy Katedry sà równie˝ wyk∏adowcami na stu-diach podyplomowych i doktoranckich prowadzonychw Kolegium Ekonomiczno-Spo∏ecznym, ale równie˝ w in-nych Kolegiach. Sà te˝ opiekunami wielu doktorantów przy-gotowujàcych si´ do otwarcia przewodu doktoranckiegooraz promotorami i recenzentami prac doktorskich i habili-tacyjnych.

Cechà szczególnà prowadzonej pracy naukowo-badaw-czej i dydaktycznej jest zapewnienie tym obszarom aktyw-noÊci zawodowej pracowników Êcis∏ych, wzajemnychzwiàzków umo˝liwiajàcych rozwój naukowy pracownikówi wzbogacanie ich warsztatu naukowego z jednoczesnym,mo˝liwie szerokim, wykorzystaniem efektów badaƒ w pro-cesie dydaktycznym.

Sylwetki pracowników:Dr hab. prof. SGH Agnieszka Aliƒska zatrudniona jest

w Katedrze SkarbowoÊci od 1999 roku. Autorka kilkudzie-si´ciu artyku∏ów naukowych i publikacji ksià˝kowych po-Êwieconych zagadnieniom bankowoÊci i finansów. Szcze-gólne zainteresowania naukowe i badawcze koncentrujewokó∏ problematyki zwiàzanej z finansami samorzàdowy-mi, bankowoÊcià spó∏dzielczà oraz dzia∏alnoÊcià instytucjimikrofinansowych na Êwiecie i w Polsce. W roku 2008 opu-blikowa∏a monografi´ pt. Instytucje mikrofinansowe w lo-kalnym rozwoju spo∏eczno-gospodarczym. DoÊwiadczeniei wiedz´ praktycznà z zakresu bankowoÊci i finansów zdo-by∏a jako pracownik Generalnego Inspektoratu NadzoruBankowego i Komisji Nadzoru Finansowego. Obecnie ak-tywnoÊç naukowà ∏àczy z pracà w Narodowym Banku Pol-skim. Jest cz∏onkiem Rady Bankowego Funduszu Gwaran-cyjnego, cz∏onkiem kolegium redakcyjnego „Banku i Kre-dytu” oraz przewodniczàcà Rady Edukacji EkonomicznejNBP.

Mgr Anna Chmielewska jest doktorantkà w KatedrzeSkarbowoÊci od 2006 roku. Przygotowuje prac´ doktorskàdotyczàcà p∏ynnoÊci rynków pochodnych pod kierunkiemnaukowym prof. Andrzeja S∏awiƒskiego. Zainteresowanianaukowe oraz dzia∏alnoÊç dydaktyczna obejmujà funkcjo-

37czerwiec 2010

nowanie rynków pochodnych, wycen´ instrumentów po-chodnych oraz ekonometryczne modelowanie rynków fi-nansowych.

Obecnie aktywnoÊç naukowà doktorantka ∏àczy z pracàw Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Warszawie,a wczeÊniejsze doÊwiadczenie zawodowe zdoby∏a w Depar-tamencie Ryzyka Rynkowego Barclays Capital w Londynie.

Mgr Dorota Jastrz´bska – asystent w Katedrze Skarbo-woÊci od 1997 r., obecnie na urlopie wychowawczym. Inte-resuje si´ zagadnieniami zwiàzanymi z politykà fiskalnàpaƒstwa oraz politykà konkurencji, wspólnà politykà rolnàoraz politykà strukturalnà Unii Europejskiej. Przygotowujerozpraw´ doktorskà nt. Udzia∏ krajowych Êrodków publicz-nych w finansowaniu rolnictwa w paƒstwach Unii Euro-pejskiej.

Prof. zw. dr hab. Andrzej Kierczyƒski – od lat prowa-dzi wyk∏ady w zakresie finansów przedsi´biorstw, finansówgrup kapita∏owych, bud˝etu, ubezpieczeƒ. Na studiach po-dyplomowych wyk∏ada problematyk´ podatków i polityk´finansowà. Zainteresowania badawcze to: teoria i praktykafinansów na poziomie korporacji krajowych i mi´dzynaro-dowych.

Dr Krzysztof Kluza – w Katedrze SkarbowoÊci pracujeod 1998 r. W latach 1999–2000 by∏ stypendystà KomisjiFulbrighta w Columbia University w Nowym Jorku,a w 2001 r. stypendystà Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.W 2006 r. otrzyma∏ nagrod´ Rektora SGH za prac´ doktor-skà. W latach 2001–2003 oraz 2008–2010 by∏ kierownikiembadaƒ koniunktury w bankowoÊci w Instytucie RozwojuGospodarczego SGH.

W obszarze jego zainteresowaƒ naukowych le˝à finansepubliczne, sektor finansowy i jego wp∏yw na wzrost gospo-darczy oraz tworzenie strategii i zarzàdzanie zmianà.

Od 2007 roku pracuje równie˝ w Banku GospodarstwaKrajowego na stanowisku dyrektora Banku.

Dr Joanna Marczakowska-Proczka – w badaniach na-ukowych Zak∏adu Finansów Publicznych koncentruje si´na polityce bud˝etowej w Polsce, polityce bud˝etowej UEoraz teorii i praktyce podatkowej, a tak˝e zad∏u˝eniu pu-blicznym. Aktualnie przygotowuje ksià˝k´ dotyczàcà za-rzàdzania d∏ugiem publicznym. Jest autorkà wielu publika-cji z zakresu finansów publicznych. Od kilku lat pe∏ni,funkcj´ prodziekana w Studium Magisterskim, z czegoczerpie ogromnà przyjemnoÊç poznawania du˝ej liczby stu-dentów i kontaktów z wyk∏adowcami, z którymi – gdybynie ta funkcja – nigdy nie mia∏aby mo˝liwoÊci rozmowy.Kocha czytaç dobrà i t´ mniej ambitnà literatur´, bardzo lu-bi podró˝e.

Dr Piotr Mielus w Katedrze SkarbowoÊci pracuje od2000 r., obecnie jako adiunkt w Zak∏adzie Rynku PapierówSkarbowych. W 2006 r. otrzyma∏ tytu∏ doktora nauk ekono-micznych za prac´ Determinanty zmiennoÊci kursu z∏otego.Od kilkunastu lat aktywny na rynku finansowym jako zarzà-dzajàcy portfelami instrumentów pochodnych na rynkuOTC oraz odpowiedzialny za rozwój rynków finansowychoraz relacje z instytucjami finansowymi. Kràg zaintereso-waƒ naukowych: rynek walutowy, instrumenty pochodne,wycena i analiza ryzyka portfela instrumentów skarbowych,modelowanie rynków finansowych, analiza fundamentalnai techniczna oraz psychologia rynku.

Prof. zw. dr hab. Bogus∏aw Pietrzak pracuje w Uczelniod 1967. Od 1992, tj. od daty powo∏ania Katedry Skarbowo-Êci jest jej kierownikiem. Zainteresowania badawcze i ob-

szary dzia∏alnoÊci dydaktycznej to wspó∏czesne systemy fi-nansowe ze szczególnym uwzgl´dnieniem systemów banko-wych – bankowoÊci komercyjnej i bankowoÊci centralnejoraz polityka finansowa z relacjami mi´dzy jej cz∏onami,tj. politykà bud˝etowà i pieni´˝nà. Od poczàtku pracyw Uczelni mocno zwiàzany z instytucjami finansowymi, od1983 do 2009 na stanowiskach kierowniczych w Narodo-wym Banku Polskim. Jest cz∏onkiem Komitetu Nauk o Fi-nansach Polskiej Akademii Nauk.

Mgr El˝bieta Ros∏an – pracuje w SGH od 1972 roku.W Katedrze SkarbowoÊci od chwili jej powo∏ania. Absol-wentka Wydzia∏u Pedagogiki UW. Prowadzi sekretariat Ka-tedry. Przez wiele lat sekretarz Podyplomowego StudiumZarzàdzania Finansami w Przedsi´biorstwie, które przez 15lat funkcjonowa∏o w Katedrze SkarbowoÊci.

Dr hab. prof. SGH Bazyli Samojlik ukoƒczy∏ Szko∏´G∏ównà Planowania i Statystyki, gdzie pracujàc w KatedrzeEkonomii uzyska∏ stopieƒ doktora i tytu∏ doktora habilito-wanego. W latach 1977–1998 pracowa∏ w administracji paƒ-stwowej i biznesie. By∏ m.in. radcà ekonomicznym w amba-sadzie RP w Waszyngtonie, a w latach 1995–98 wicepreze-sem zarzàdu PLL LOT SA do spraw finansowych. Kierowa∏radami nadzorczymi m.in. PKO BP SA i ORLEN GAZ sp.z o.o. Obecnie jest profesorem nadzwyczajnym SGH i spe-cjalizuje si´ w problemach polityki fiskalnej i monetarnejw Polsce i na Êwiecie. Od kilku lat jest przewodniczàcymsenackiej komisji bud˝etu i finansów SGH.

Prof. zw. dr hab. Andrzej Slawinski jest absolwentemSGH, w której wyk∏ada od 1979 r. Przez wiele lat by∏ zwià-zany tak˝e z NBP (cz∏onek RPP w latach 2004–2010), a odniedawna z KNF. Cz∏onek Komitetu Nauk Ekonomicznychi Komitetu Nauk o Finansach PAN. Cz∏onek honorowy ACIPoland. W SGH wyk∏ada polityk´ pieni´˝nà, rynki finanso-we i finanse mi´dzynarodowe. Autor i wspó∏autor ksià˝ekPolityka stabilizacyjna a bilans p∏atniczy (1992), Operacjeotwartego rynku banku centralnego (1995), Kryzysy walu-towe (2001), Rynki finansowe (2006).

Dr Barbara Woêniak zajmuje si´ finansami publiczny-mi, ostatnio nowà ustawà o finansach publicznych, którà zna„od podszewki”, poniewa˝ blisko rok bra∏a udzia∏ w sejmo-wych pracach nad jej ostatecznym kszta∏tem. WczeÊniejuczestniczy∏a w dzia∏aniach zwiàzanych z wdra˝aniem bu-d˝etu zadaniowego. Od wielu lat prowadzi badania dotyczà-ce pomocy publicznej paƒstwa dla przedsi´biorstw w UniiEuropejskiej. Jest to problematyka bardzo wa˝na, ciàgle ma-∏o znana i s∏abo doceniana w Polsce (o czym Êwiadczynp. upadek stoczni). Kontynuuje tak˝e badania nad banko-wymi instrumentami finansowania przedsi´biorstw, wyko-rzystujàc swoje kilkunastoletnie doÊwiadczenie pracyw PKO BP S.A.

Dr Katarzyna Wasiak w Katedrze SkarbowoÊci pracujeod 2003 r., obecnie jako adiunkt w Zak∏adzie Finansów Pu-blicznych. Stopieƒ doktora nauk ekonomicznych otrzyma∏abroniàc prac´ nt.: Problemy koordynacji polityki fiskalneji monetarnej w Unii Europejskiej. DoÊwiadczenia Grecji,Hiszpanii i Portugalii. Praktyczne doÊwiadczenie z zakresubankowoÊci zdobywa pracujàc w Instytucie EkonomicznymNarodowego Banku Polskiego. Jest cz∏onkiem Rady Eduka-cji Ekonomicznej NBP. Jej zainteresowania naukowe i dzia-∏alnoÊç dydaktyczna to system bankowy, polityka pieni´˝nai bud˝etowa, a tak˝e koordynacja oraz wzajemne relacjetych polityk.

Bogus∏aw Pietrzak

POZNAJMY SI¢

38 GAZETA SGH 6/10 (261)

OBOK

Ormianie sà wÊród nas

Ormianie, a ÊciÊlej rzecz ujmujàc, potomkowie rodzin or-miaƒskich, sà wÊród nas. Osiadli w Polsce od co najmniejkilku pokoleƒ, ulegajàc nieuniknionej polonizacji, starajà si´zachowaç w∏asnà to˝samoÊç i pami´ç o przodkach. Wed∏ugró˝nych szacunków jest ich od 35 do 90 tysi´cy. Nap∏ywalina ziemie polskie przez wiele stuleci. Osiedlali si´ g∏ówniena dawnych kresach Rzeczpospolitej. W∏asne paƒstwo utra-cili ju˝ w jedenastym wieku ulegajàc podbojom najpierw ce-sarstwa bizantyjskiego, a póêniej ekspansji Turków seld˝uc-kich. I w∏aÊnie historii i dniu dzisiejszemu potomków Or-mian w Polsce poÊwi´cone by∏o spotkanie autorskie ErnyKierkorowicz, które odby∏o si´ 23 maja w Muzeum Etnogra-ficznym. Erna Kierkorowicz wyda∏a w ubieg∏ym roku nak∏a-dem Ormiaƒskiego Towarzystwa Kulturalnego w Krakowiebibliofilsko opracowanà ksià˝k´-album zatytu∏owany Polscypotomkowie rodzin ormiaƒskich. W czasie oko∏o godzinnejprelekcji mówi∏a o tym, jak zainteresowa∏a si´ w∏asnymi or-miaƒskimi korzeniami i co spowodowa∏o, ˝e postanowi∏a na-pisaç ksià˝k´ o tej tematyce. Jest Ormiankà po mieczu. Or-

mianinem osiad∏ym na wschodnich ziemiach Rzeczpospoli-tej by∏ jej ojciec, którego straci∏a majàc zaledwie rok. Pami´ço tradycji i kulturze Ormian zawdzi´cza matce, która wielo-krotnie dawa∏a wyraz swojej atencji dla narodu armeƒskiego.Mija∏y lata pracy zawodowej i obowiàzków rodzinnych.Z ró˝nych wzgl´dów nie mia∏a mo˝liwoÊci zaj´cia si´ bli˝ejtematem rodzinnej historii i historii rodzin ormiaƒskich. Na-desz∏a jednak chwila w ˝yciu, gdy okaza∏o si ,́ ˝e kràg rodzi-ny i przyjació∏ zaczà∏ si´ dramatycznie zaw´˝aç i wtedy po-stanowi∏a podjàç prób´ napisania ksià˝ki o Ormianachw Polsce, przede wszystkim jednak pragn´∏a w∏àczyç si´w coraz powszechniejszy w naszym spo∏eczeƒstwie nurt po-szukiwaƒ w∏asnej to˝samoÊci kulturowej, badaƒ genealo-gicznych, dociekania historii rodzinnych. PodkreÊli∏a, ˝ewiele zawdzi´cza przynale˝noÊci do warszawskiej sekcji Or-miaƒskiego Towarzystwa Kulturalnego dzia∏ajàcej przy Mu-zeum Etnograficznym w Warszawie.

Ksià˝ka Erny Kierkorowicz prezentuje sylwetki 29 potom-ków dawnych Ormian, ˝yjàcych obecnie w Polsce. Sà wÊródnich postacie bardzo popularne, takie jak re˝yser filmowy Je-rzy Kawalerowicz, ksiàdz Tadeusz Sakowicz-Zaleski, czykompozytor Krzysztof Penderecki, a tak˝e szereg osób mniejznanych. Wszystkie je ∏àczy jednak pewna cecha wspólna –wielka pasja ˝ycia i realizowania w∏asnych zamierzeƒ w ró˝-nych dziedzinach gospodarki, kultury i nauki. Zbiór pe∏nychdynamizmu i swoistego ormiaƒskiego indywidualizmu, a tak-˝e wschodniej urody portretów poprzedza rys historycznydziejów narodu ormiaƒskiego. Erna Kierkorowicz stara∏a si´nie tylko dotrzeç do potomków rodzin ormiaƒskich, ale tak˝ezweryfikowaç i uzupe∏niç ich relacje w oparciu o istniejàceopracowania naukowe, wydawnictwa popularno-naukowe,informatory typu Who is who i strony internetowe. Autorce,by∏emu kustoszowi Biblioteki Szko∏y G∏ównej Handlowejw Warszawie, wypada pogratulowaç nie tylko badawczej pa-sji, ale tak˝e wytrwa∏ej kilkuletniej pracy i determinacji w dà-˝eniu do wydania i upowszechnienia ksià˝ki.

Pawe∏ TanewskiKsià˝ka Pani Erny Kierkorowicz Polscy potomkowie ro-

dzin ormiaƒskich jest do nabycia w sprzeda˝y wysy∏kowejrealizowanej przez Ormiaƒskie Towarzystwo Kulturalnew Krakowie.

OTWARTE DRZWIPaƒstwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepe∏nospraw-

nych og∏asza VII edycj´ Ogólnopolskiego Konkursu „OtwarteDrzwi” na najlepszà prac´ magisterskà i doktorskà, których te-matem badawczym jest zjawisko niepe∏nosprawnoÊci w wy-miarze: zdrowotnym, zawodowym lub spo∏ecznym.

Konkurs adresowany jest do absolwentów studiów magi-sterskich i doktorskich oraz osób, które obroni∏y prac´ doktor-skà w innym trybie.

Wzorem lat ubieg∏ych do Konkursu prac´ mogà zg∏osiç:dziekan wydzia∏u, dyrektor instytutu, promotor lub recenzent.

Do Konkursu mogà byç zg∏oszone prace obronione do 24miesi´cy przed dniem og∏oszenia Konkursu (5 maja 2010 r.)

Prace magisterskie oceniane b´dà w nast´pujàcych katego-riach: rehabilitacja medyczna, rehabilitacja zawodowa, rehabi-litacja spo∏eczna.

Termin zg∏aszania prac do Konkursu – 5 lipca 2010 roku(decyduje data stempla pocztowego).

Miejsce przesy∏ania prac:Paƒstwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepe∏nospraw-

nych, Al. Jana Paw∏a II 13, 00-828 Warszawa, z dopiskiem„OTWARTE DRZWI”.

Termin rozstrzygni´cia: do 15 wrzeÊnia 2010 r.Osoby odpowiedzialne za organizacj´ Konkursu w Biurze

PFRON: Tomasz Wojakowski – tel. 22-50-55-448, IzabelaSiemaszko – tel. 22-50-55-386, e-mail: coi@pfron.org.pl

●

Olga Biaduƒ: Jako Êwie˝o upieczonaabsolwentka naszej Uczelni, jak wspo-mina pani czas studiów?

Kamila Zwoliƒska: Bardzo pozytyw-nie, by∏ to intensywny i ciekawy czas.

Wydaje si´, ˝e by∏a pani typem stu-dentki, która nie lubi∏a d∏ugo „usie-dzieç” w jednym miejscu. Prosz´ opo-wiedzieç nam o przebiegu pani stu-diów?

Studiowa∏am wed∏ug pi´cioletniegosystemu, jednolitych studiów magi-sterskich. Po zrealizowaniu przedmio-tów obowiàzkowych na kierunkachZIM i FIBA ubiega∏am si´ o urlopdziekaƒski w celu odbycia praktykw Moskwie. Nast´pnie na ósmym se-mestrze rozpocz´∏am program CEMSMIM na Uniwesytecie w Kolonii. Pro-gram dokoƒczy∏am w Wiedniu. Naostatni semestr studiów w ramach pro-gramu PIM wyjecha∏am do Indii doIndian Institute of Management Ban-galore.

Którà z uczelni ocenia pani najle-piej?

Zdecydowanie Indian Institue of Ma-nagement Bangalore.

Czy widzi pani obszary, gdzie SGHmog∏aby wykorzystaç rozwiàzania,z którymi spotka∏a si´ pani na uczel-niach za granicà?

Tak, najwi´kszà zaletà IIMB by∏ in-teraktywny model prowadzenia zaj´ç.Z 2–3-dniowym wyprzedzeniem wy-k∏adowcy wysy∏ali materia∏y do zaj´ç,które studenci musieli opracowaç.W trakcie zaj´ç po auli krà˝y∏y mikro-fony i ka˝dy mia∏ prawo si´ wypowie-dzieç. Du˝ym plusem by∏a praca na ca-se study, tak˝e w trakcie egzaminówkoƒcowych, które by∏y w formie openbook, tzn. dozwolone by∏o korzystanieze wszystkich materia∏ów. IIMB zde-cydowanie koncentruje si´ na prak-tycznym zastosowaniu wiedzy w biz-nesie.

Czy SGH jest rozpoznawalnàUczelnià wÊród studentów/pracodaw-

ców w Êrodowiskach mi´dzynarodo-wych?

SGH jako uczelnia, niestety nie. Za-graniczni pracodawcy kojarzà SGHg∏ównie dzi´ki programowi CEMSMIM. Du˝à rol´ w budowaniu markiSGH odgrywajà absolwenci SGH, któ-rzy pracujà w danej korporacji za gra-nicà.

Bioràc pod uwag´ pani doÊwiadcze-nia zdobyte w ró˝nych uczelniach, ja-kie wed∏ug pani sà mocne strony na-szej Alma Mater?

Niewàtpliwie wysoki i obszerny po-ziom nauczania j´zyków obcych. Abs-trahujàc od debaty odnoÊnie s∏usznoÊcinauczania j´zyków obcych na uczelniekonomicznej, z perspektywy m∏odegoabsolwenta mog´ potwierdziç, ˝e w∏a-Ênie znajomoÊç j´zyków doskonalona naSGH pozwoli∏a mi ubiegaç si´ o prac´na równi z kandydatami z ca∏ego Êwiata.

Czy pani zdaniem SGH przygoto-wuje studentów do wejÊcia na rynekpracy?

Moim zdaniem Uczelnia stwarza ta-kie mo˝liwoÊci poprzez wspó∏prac´z najwi´kszymi firmami na rynku orazbogatà ofert´ studiów i praktyk zagra-nicznych. Równie˝ targi pracy organizo-wane przez studentów oraz przedmiotyrealizowane przy wspó∏pracy z partnera-mi SGH niewàtpliwie pomagajà odna-leêç si´ w korporacyjnym Êwiecie.

Czym obecnie pani si´ zajmuje?We wrzeÊniu 2009 roku rozpocz´-

∏am dwuletni program mened˝erskiw Novo Nordisk (Business ProcessesGraduate Program) w Danii. W kwiet-niu br. skoƒczy∏am pierwszà rotacj´w centrali firmy w Kopenhadze, gdziepracowa∏am w dziale Marketingu Stra-tegicznego. Obecnie odbywam drugàrotacj´ w filii Novo Nordisk w USA.

Czyli na p∏aszczyênie zawodowejrównie˝ postawi∏a pani na doÊwiad-czenia mi´dzynarodowe?

Tak, w trakcie studiów aktywnie szu-ka∏am mo˝liwoÊci praktyk zagranicz-

nych. Do momentu ukoƒczenia studiówpracowa∏am w: Austrii, Rosji, Egipcieoraz studiowa∏am w Niemczech i In-diach. Przy ubieganiu si´ o pierwszàprac´ bra∏am pod uwag´ tylko oferty za-graniczne.

Na czym dok∏adnie polega programmened˝erski, w którym obecnie paniuczestniczy?

Novo Nordisk Business ProcessesGraduate Program to dwuletni programmened˝erski. W ramach programu pra-cownik odbywa 3 rotacje w ró˝nych ob-szarach dzia∏alnoÊci firmy w centraliw Danii oraz w jednej z filii NovoNor-disk na Êwiecie.

Co uznaje pani za najwi´ksze zale-ty, a co za najwi´ksze wady tak obra-nej Êcie˝ki kariery?

Program oferuje bogatà ofert´ szkoleƒbran˝owych, treningów, a tak˝e mo˝li-woÊç poznania kluczowych osób w fir-mie. W trakcie dwóch lat poznaje si´g∏ówne procesy w firmie farmaceutycz-nej oraz specyfik´ rynku. Niewàtpliwàzaletà jest mi´dzynarodowe Êrodowiskopracy oraz duƒska kultura pracy.

Program stawia przed pracownikiemwyzwania w postaci zmiany miejscapracy co 8 miesi´cy oraz mieszkania zagranicà.

Miesi´cznik Stowarzyszenia Absolwentów SGH

ABSOLWENTwww.sgh.waw.pl/absolwent/ numer 6/10, czerwiec 2010

Studia i co dalej…?

Kamila Zwoliƒska ukoƒczy∏a SGHw 2009 r. Zaraz po zakoƒczeniu stu-diów rozpocz´∏a dwuletni Program Me-ned˝erski w Novo Nordisk w Danii.Obecnie pracuje w filii firmy w USA.

2 ABSOLWENT 6/10 (23)

Czy nadal utrzymuje pani kontaktze znajomymi ze studiów?

Tak, moi znajomi sà g∏ównie z SGHi to jeszcze z obozu integracyjnego dlapierwszego roku w Wetlinie. Cz´Êçz nich mieszka ju˝ za granicà, wi´c kon-takt jest ograniczony do rozmów na sky-pe. G∏ównym narz´dziem pozwalajà-cym na podtrzymywanie kontaktów jestjednak Facebook. OczywiÊcie internetnigdy nie zastàpi kontaktów osobistych,wi´c jak tylko jestem w Polsce, staramsie spotkaç z moimi przyjació∏mi.

Uczestniczy∏a pani w graduacji,która odby∏a si´ w listopadzie ubieg∏e-go roku, jakie sà pani wra˝enia z tejuroczystoÊci?

Tak, uczestniczy∏am i jestem zdania,˝e to genialna inicjatywa. Moim zda-niem uroczystoÊç graduacji jest obo-wiàzkowym elementem wieƒczàcym 5lat studiów. Ka˝da szanujàca sie uczel-nia zagraniczna organizuje graduacje.W przypadku SGH, gdzie tryb studiównie sprzyja budowaniu relacji, graduacjapozwala spotkaç wi´kszoÊç kolegów zestudiów i odnowiç kontakty. Poza tymdla SGH jest to doskona∏a mo˝liwoÊç,aby budowaç kontakty z absolwentami.

W jaki inny jeszcze sposób, panizdaniem, Uczelnia powinna utrzy-mywaç kontakty z absolwentami?

Potrzebne jest narz´dzie online, któ-re pozwoli na aktywnà wymian´ infor-

macji oraz zach´ci absolwentów doudzia∏u w inicjatywach StowarzyszeniaAbsolwentów. Inspiracjà mo˝e byç Fa-cebook, ju˝ teraz istnieje kilka grupSGH.

Czy jest coÊ, czym chcia∏aby si´ pa-ni podzieliç z osobami, które wkrótceopuszczà naszà Uczelni´? Mo˝e jakieÊcenne wskazówki?

Najwa˝niejsze to zawsze pozostawaçotwartym na nowe mo˝liwoÊci i nie baçsi´ podejmowaç wyzwaƒ.

Dzi´kuj´ za rozmow´.

Z Kamilà Zwoliƒskàrozmawia∏a

Olga Biaduƒ

Tak mi si´ w ˝yciu przydarzy∏o, ˝e do pracy doje˝d˝amÊrodkami komunikacji miejskiej i nie obce sà mi pociàg, me-tro i autobus, a i tramwajem czasem podró˝uj .́

DziÊ rano w drodze do pracy, si∏à rozp´du t∏umu, zosta∏amwepchni´ta do pociàgu, za co temu˝ t∏umowi jestem wdzi´cz-na, bo kto wie jak d∏ugo przysz∏oby mi czekaç na kolejny Êro-dek transportu.

Upchni´ta jak sardynka w puszce albo, dajmy na to, klopsw s∏oiku, pomi´dzy starszego pana palacza a puszystà paniàu˝ywajàcà zbyt intensywnych perfum, które dra˝ni∏y mój nosokrutnie i o kichanie przyprawia∏y, mia∏am szereg myÊli na-tr´tnych na temat przestrzeni mi´dzyludzkiej i tymi to myÊla-mi chc´ si´ dziÊ podzieliç. Rzecz b´dzie o proksemice.

Proksemika to termin wprowadzony przez antropologa E.T.Halla w koƒcu lat 50. XX wieku dla opisania pos∏ugiwania si´przez ludzi przestrzenià w procesie komunikacji. Proksemikajest cz´sto uto˝samiana z badaniami nad dystansem interper-sonalnym, jako jednym z podstawowych wskaêników relacjispo∏ecznych.

W ka˝dym cz∏owieku (tak, jak i prawie w ka˝dym zwierz´-ciu) istnieje potrzeba posiadania swojego terytorium, otacza-my si´ wi´c naszà strefà intymnà, której przekroczenie budzi˝ywe reakcje naszego organizmu. Nie lubimy, kiedy obcy lu-dzie naruszajà naszà baƒk´ ochronnà, przekraczajàc tym sa-mym nasze prywatne terytorium. Gdy ludzie t∏oczà si ,́ obcie-rajà o nas i Êciskajà, naruszajàc naszà przestrzeƒ intymnà, czu-jemy si´ zagro˝eni, zdenerwowani i rozdra˝nieni.

Wszystko dobrze, jeÊli sprawa rozgrywa si´ „w terenie”i mo˝emy zrobiç krok w ty∏, aby odsunàç si´ od agresora tery-torialnego, który nas „atakuje” nadmiernà bliskoÊcià, alboustawiç si´ do niego bokiem, by zyskaç nieco przestrzeni dlasiebie. Mo˝emy te˝ zwyczajnie poprosiç, by nasz rozmówcaodsunà∏ si´ nieco, gdy˝ czujemy si´ nieswojo (wartoÊç doda-na – çwiczymy asertywnoÊç).

Gorzej, gdy nasze terytorium zosta∏o unicestwione przezt∏um i Êcisk autobusowy, i gdy walczymy nie tyle naweto przestrzeƒ, ile o haust powietrza w takim t∏oku. No, ale cz∏o-wiek jest istotà pomys∏owà i stara si´ pomóc sobie jakoÊw tych codziennych torturach. Mniej lub bardziej Êwiadomietworzy bariery i barykady, aby odgrodziç si´ nieco od napiera-

jàcego pana z lewej, wielkiego plecaka z prawej i pani z pie-skiem przed sobà. Tak wi´c przyciska torb´ z przodu tu∏owia,krzy˝uje r´ce na piersiach, i ustawia si´ bokiem do swoich to-warzyszy podró˝y, a w ostatecznoÊci oczy zamyka, aby w tenchocia˝ sposób odseparowaç si´ od zaistnia∏ej sytuacji. W g∏o-wie swojej znajduje ukojenie i rozkoszuje si´ przestrzenià we-wn´trznà do woli albo te˝ piel´gnuje w∏asnà nienawiÊç do ko-munikacji miejskiej i obmyÊla wyrafinowane sposoby zemsty.

Pami´tajmy – bliskoÊç przestrzenna (poza sytuacjami wy-muszonymi: patrz powy˝ej) jest wskaênikiem lubienia, sym-patii. Im mniejszy dystans, tym bli˝sza relacja. JeÊli ktoÊ pró-buje wi´c, wbrew naszej woli, zbli˝yç si´ nadto do nas, niebójmy si´ reagowaç. Ka˝dy jest Panem i Zarzàdcà swego tery-torium i ma prawo wpuszczaç na swój teren tego, kogo chce.

Naruszaniem naszej przestrzeni, jako narz´dziem manipula-cyjnym, mogà tak˝e pos∏ugiwaç si´ np. sprzedawcy, akwizyto-rzy czy inne osoby chcàce koniecznie nas do czegoÊ przeko-naç. Zdarza si ,́ i˝ cz∏owiek, chcàc wyjÊç jak najszybciej z nie-przyjemnej dla niego sytuacji (a takà jest obcy na naszym te-renie), podejmuje szybkie, ma∏o racjonalne decyzje, którychpotem ˝a∏uje. ÂwiadomoÊç takich praktyk mo˝e nas wi´cuchroniç przed zakupem kolejnego bubla czy us∏ugi, którejwcale nie potrzebujemy.

Dla porzàdku oraz w myÊl niesienia oÊwiaty kaganka poda-j´ wyró˝niane przez literatur´ przedmiotu strefy dotyczàcekontaktu interpersonalnego:

● strefa intymna (0–45 cm), omawiana powy˝ej, to strefa doktórej dopuszczamy tylko najbli˝sze nam osoby, z którymi ∏à-czà nas za˝y∏e stosunki i bliskie uczucia;

● strefa osobista (45–120 cm), zarezerwowana jest dla osóbnam znanych, z którymi jesteÊmy w sta∏ych relacjach. Odle-g∏oÊç reguluje tutaj cz´sto stopieƒ za˝y∏oÊci mi´dzy osobami(jeÊli rozmawiamy z nasza kole˝ankà/kolegà i czujemy, ˝e jestza daleko, po prostu si´ przysuwamy, kiedy jednak bliskoÊçjest ju˝ zbyt du˝a, potrafimy tak˝e si´ odsunàç);

● strefa spo∏eczna (1,2–3,6 m), dotyczy ludzi obcych lubzwiàzanych z nami stosunkami s∏u˝bowymi; najbardziej obec-na w ˝yciu zawodowym;

● strefa publiczna (3,6–6 m), dystans wykorzystywanyprzez osoby publiczne zwracajàce si´ do grupy ludzi, osobi-

S∏ów kilka o dystansie

3czerwiec 2010

Studencie, Absolwencie,wype∏nij swoje CV w serwisie Kariera SGH – warto!

Zach´camy u˝ytkowników serwisu Kariera SGH do uzupe∏nienia danych w generatorze CV. Korzystanie z generatora nie jestobowiàzkowe, jednak osoby, które udost´pnià za jego pomocà swoje dane, b´dà mog∏y braç udzia∏ w rekrutacjach, jakieprzeprowadzamy na zlecenie pracodawców.

OczywiÊcie wype∏nienie CV nie jest równoznaczne z wyra˝eniem zgody na udost´pnienie danych pracodawcom – za ka˝dymrazem wymagana b´dzie do tego celu Wasza zgoda. WiadomoÊci z proÊbà o wyra˝enie takiej zgody b´dà jednak wysy∏ane tylkodo osób, które majà wygenerowane CV i których profil b´dzie odpowiada∏ wst´pnym wymaganiom pracodawcy. W zwiàzkuz tym zach´camy do poÊwi´cenia chwili na wprowadzenie kompletnych danych do CV.

Ponadto osoby, które jeszcze nie zarejestrowa∏y si´ w naszym serwisie (www.kariera.sgh.waw.pl), zapraszamy do rejestracji,czeka na Was wiele atrakcyjnych ofert pracy, praktyk i sta˝y!

Anna Matysiak

stoÊci politycznych, aktorów i innych ludzi zwracajàcych si´do publicznoÊci.

W proksemice istotnà kwestià poza dystansem jest tak˝e na-sze, ˝e tak si´ wyra˝ ,́ u∏o˝enie w przestrzeni oraz nasze rela-cje przestrzenne w danej chwili, zarówno z innymi osobami,

jak i z otoczeniem materialnym. Owa organizacja przestrzeniw jakiej cz∏owiek komunikuje si´ i pracuje, jest czynnikiemmajàcym znaczny wp∏yw na komunikacj´ interpersonalnà.

Marta Prokopek, doradca zawodowyBiuro ds. Abslwentów

Jubileusz 35-lecia TowarzystwaUniwersytetu Trzeciego Wieku im. prof. Haliny SzwarcW 2010 roku przypada 35. rocznica powo∏ania do ˝ycia najstarszego w Polsce Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Funkcjonuje

on przy Centrum Medycznym Kszta∏cenia Podyplomowego i nosi imi´ swojej za∏o˝ycielki, pani prof. dr med. Haliny Szwarc.UTW im. prof. Haliny Szwarc jest zaledwie o dwa lata m∏odszy od najstarszego w Êwiecie UTW, który zosta∏ za∏o˝ony w Tu-

luzie w 1973 r.Gdyby pani Prof. Halina Szwarc by∏a wÊród nas (zmar∏a w 2002 r.) by∏aby szcz´Êliwa i dumna ze swojego dzie∏a, a zapewne

tak˝e zaskoczona rozmiarami, do jakich si´ rozros∏o.DziÊ ruch ludzi trzeciego wieku w Polsce to bowiem 260 uniwersytetów skupiajàcych ponad 100 tys. cz∏onków. Liczby mó-

wià same za siebie, Êwiadczà o ogromnym zapotrzebowaniu spo∏ecznym na ró˝norodne formy kszta∏cenia i aktywizacji osóbstarszych oraz dowodzà nieocenionej roli, jakà w ˝yciu seniorów odgrywajà Uniwersytety Trzeciego Wieku.

W imieniu Zarzàdu UTW SGH w Warszawie, sk∏adam Uniwersytetowi Trzeciego Wieku im prof. Haliny Szwarc najserdecz-niejsze gratulacje i ˝yczenia dalszych sukcesów i ekspansywnego rozwoju.

Krystyna Lewkowicz

W∏asny biznes

Artyku∏ ten stanowi wprowadzenie docyklu artyku∏ów poÊwi´conych wybra-nym zagadnieniom dotyczàcym za∏o˝e-nia w∏asnego biznesu. Przedstawionezostanà w nim kwestie, które nale˝y roz-strzygnàç przed podj´ciem w∏asnej dzia-∏alnoÊci.

Planujàc za∏o˝enie w∏asnego przed-si´biorstwa nale˝y mieç pomys∏ na jegodzia∏alnoÊç oraz sprawdziç czy jest onrealny. Istniejà ró˝ne sposoby genero-wania pomys∏ów i oceniania czy sà onemo˝liwe do realizacji. Warto si´ z nimizapoznaç. Fo

t. M

arek

Mu∏

enko

Trzeba wziàç pod uwag´ uwarunko-wania, w których b´dzie dzia∏a∏o przed-si´biorstwo. Podstawowym zadaniemjest przeanalizowanie uwarunkowaƒ ze-wn´trznych dla jego funkcjonowania.Dzi´ki dokonaniu analizy makrootocze-nia i otoczenia konkurencyjnego wiado-mo b´dzie, jakie b´dà szanse i zagro˝e-nia dla niego w otoczeniu. Jest wielepraktycznych metod za pomocà którychmo˝na dokonaç takiej analizy.

Na podstawie dokonanej analizy oto-czenia nale˝y sformu∏owaç strategi´dzia∏alnoÊci przedsi´biorstwa, obejmu-jàcà jego zakres dzia∏ania (asortymenti skala dzia∏alnoÊci), docelowy rynekgeograficzny, na którym przedsi´bior-stwo b´dzie dzia∏aç oraz dla jakichklientów przeznaczony jest jego pro-dukt. Wa˝ne jest, ˝eby w sposób jedno-znaczny wyznaczyç cele strategiczne,które majà byç osiàgni´te przez przed-si´biorstwo i sposoby ich realizacji. Ko-niczne jest równie˝ przemyÊlenie sposo-bu konkurowania.

Realizacja strategii dzia∏alnoÊciprzedsi´biorstwa wymaga wyboru od-powiedniej formy prawnej. Dobór jejzale˝y przede wszystkim od skali i za-kresu dzia∏ania przedsi´biorstwa oraz odspecyfiki bran˝y, od mo˝liwoÊci w∏aÊci-ciela (posiadanych zasobów kapita∏o-wych, poziomu akceptowanego ryzykadzia∏ania, poziomu uprawnieƒ w∏aÊci-cielskich), a tak˝e od obowiàzujàcychw danym kraju przepisów prawnych.

Bardzo istotny z punktu widzeniamo˝liwoÊci prowadzenia dzia∏alnoÊciprzedsi´biorstwa oraz jego rozwoju jestaspekt finansowy. Przed rozpocz´ciemdzia∏alnoÊci nale˝y przeanalizowaç, ja-

kie sà mo˝liwoÊci pozyskania kapita∏u,jakie b´dà koszty uruchomienia dzia∏al-noÊci, koszty i przychody prowadzonejdzia∏alnoÊci oraz okreÊliç, jaki jest jejpróg rentownoÊci.

Nale˝y równie˝ przeanalizowaç, jakiemo˝na zastosowaç narz´dzia marketin-gowe, aby u∏atwiç rozpocz´cie dzia∏al-noÊci. Trzeba sporzàdziç plan marketin-gowy opisujàcy dzia∏ania zmierzajàcedo zapewnienia sukcesu rynkowegoprzedsi´biorstwa, ich roz∏o˝enie w cza-sie oraz niezb´dne do osiàgni´cia tegocelu nak∏ady. Obejmuje on trzy obszary:badanie i analiz´ rynku, planowanie od-dzia∏ywania na rynek i organizacj´ dzia-∏alnoÊci rynkowej. Powinien precyzyj-nie okreÊlaç cele marketingowe przed-si´biorstwa, sposoby ich realizacji orazkontroli wyników.

W przedsi´biorstwie nale˝y równie˝w sposób jednoznaczny dokonaç po-dzia∏u pracy pomi´dzy poszczególnestanowiska pracy i komórki organiza-cyjne oraz dokonaç podzia∏u w∏adzy po-przez stworzenie hierarchii organizacyj-nej. Trzeba opracowaç odpowiedniàstruktur´ organizacyjnà, która musi rów-nie˝ zapewniç realizacj´ strategii przed-si´biorstwa. Konieczne jest okreÊlenie,jakie zadania b´dà realizowane na po-szczególnych stanowiskach pracyi przez poszczególne komórki organiza-cyjne. W tym celu nieodzowne jest spo-rzàdzenie opisu stanowisk pracy i doko-nanie charakterystyki kluczowych zadaƒwykonywanych przez komórki organi-zacyjne.

Dla skutecznej realizacji strategiiprzedsi´biorstwa niezb´dni sà pracow-nicy posiadajàcy odpowiednie kompe-

tencje, które umo˝liwià wykonywaniezadaƒ na zajmowanym stanowisku pra-cy. Nale˝y zaplanowaç zasoby kadrowena poszczególnych stanowiskach pracyi w komórkach organizacyjnych orazsporzàdziç profile kompetencyjne pra-cownika dla ka˝dego stanowiska pracy.

W kolejnych artyku∏ach eksperci od-powiedzà na nast´pujàce pytania:

1. Jakie techniki sà pomocne przy po-szukiwaniu pomys∏ów na w∏asny biz-nes?

2. Przy pomocy, jakich narz´dzi mo˝-na dokonaç analizy makrootoczeniai otoczenia konkurencyjnego, w którymb´dzie funkcjonowa∏o przedsi´bior-stwo?

3. W jaki sposób nale˝y zbudowaçstrategi´ dzia∏ania przedsi´biorstwa?

4. Jakà nale˝y wybraç form´ prawnàprzedsi´biorstwa?

5. W jaki sposób opracowaç analiz´finansowà uruchomienia i prowadzeniadzia∏alnoÊci?

6. Jak nale˝y sporzàdziç plan marke-tingowy?

7. Jak nale˝y zaprojektowaç struktur´organizacyjnà przedsi´biorstwa?

8. W jaki sposób nale˝y zaplanowaçzasoby kadrowe w przedsi´biorstwie?

Eksperci b´dà udzielali porad prak-tycznych, które u∏atwià dokonanieanaliz i wykonanie niezb´dnych pro-jektów przed podj´ciem decyzji o uru-chomieniu w∏asnego biznesu. Zach´-camy do przeczytania kolejnych arty-ku∏ów rozwijajàcych zaprezentowanezagadnienia w kolejnych numerachAbsolwenta.

Piotr Wachowiak

4 ABSOLWENT 6/10 (23)

ABSOLWENTMiesi´cznik Stowarzyszenia

Absolwentów SGH

redaktor naczelnyPiotr Wachowiak

redaktor prowadzàcyAnna Matysiaktel. 22 564 98 36e-mail: swsgh@sgh.waw.pl

zespó∏ redakcyjnyKrystyna LewkowiczBartosz MajewskiOlga Biaduƒ

Adres redakcjiStowarzyszenie Absolwentów SGH„Absolwent” al. Niepodleg∏oÊci 162, pok. 13302-554 Warszawa

Wakacje tu˝ tu˝Z tej okazji Zarzàd Stowarzyszenia Absolwentów˝yczy wszystkim Absolwentom wspania∏ychwakacji, s∏onecznej pogody i niezapomnianychwra˝eƒ. Oderwania si´ od dnia codziennegoi odpoczynku w ulubionych i wymarzonychmiejscach.

Do us∏yszenia w paêdzierniku

Mazury, góry, morze – nareszcie!