Numër

i jashtë-

zaken-

shëm

janar

1997

i Organ i LËVIZJES KOMBËTARE PËR ÇLIRIMIN E KOSOVËS

E

HËM - PSE”

villimi i dentashëm i situatës politike£ ë trojet e pushtuara shqiptare, si-tuatë e dirigjuar nga pushtuesit e nga paci-fistët, ka marrë kahjen e vërtetë të zhvilli-mit. Qysh me lindjen e pacifizmit në Koso-vë, kur ai në mënyrë euforike përfshiu ma-sat e gjera shqiptare, është vërejtur nga shu-më njerëz se kjo politikë është e pazonjatabëjë apo ta ndihmojë çlirimin kombëtar tëpopullit shqiptar. Por, gjendja e nderë politi-ke, thyerjet e mëdha në skenën politike

. shqiptare, përpjekjet për thyerjen e struk-

. turave tëvjetra të pushtuesit, dalja e inte-lektualëve më në zë në krye të pacifizmit,premtimet e mëdha dhe përbetimet e paci-fistëve për zgjidhjen e çështjes kombëtare,

. përkrahja e politikës pacifiste nga faktorëtndërkombëtarë, mungesa e një organizimitë vërtetë luftarak etj. - ishin faktorët që ndi-kuan që pacifizmit'i përfshijë masate gjera

dhe të bëhet botëkuptim dominues e udhëheqëstepopulli shqiptar.

Me zhvillimin e ngjarjeve politike, si nëbotë (lufta në Bosnjë, lufta në Çeçemi etj.),ashtu edhete ne, shihet më qartas dështimi1pacifizmit në zgjidhjen e çështjes kombë-tare.

Situata e re e knjuar - e cila menjë fjalëmund të quhetsituatë e lëkundjeve të më-

dha,situatë e rirreshtimit - karakterizohetnga përpjekja e pacifistëve për ta ruajturstatu quo-në në gjendjen organizative tëpopullit shqiptar, pra për t'i ruajtur pozi-cionete veta, dhe nga përpjekja e pushtues-ve për ta shfrytëzuar situatën e krijuar. Pu-shtuesit, duke përdorur politikën e kulaçitdhe të kërbaçit, përpiqen ta gënjejnë dhetafrikësoinë popullin shqiptar për ta mbajturtërobëruar. Por ato kohë kanëikur. Popullishqiptarështë plotësisht 1 vetëdijshëm përpozitën e tij. Dhe në qoftë se ka lëkundje,ato shkojnë në drejtim të gjetjes së rrugës sëvërtetë për çlirim nga thundra e egër serbo--maqedono-malazeze, e jo për ndonjë mo-difikim tërobërisë.

Nëkëtësituatë, Këshilli i Përgjithshëm iLKÇK-së e gjen të nevojshme deklarimin eplotë të LKÇK-së në lidhje me çështjenkryesore të kësaj situate - çështjen e luftës,si e vetmjarrugë përçlirimin dhe bashkiminkombëtar të popullit shqiptar.

Po në këtë numërtë jashtëzakonshëm tëkÇlirimity, Këshilli 1 Përgjithshëm ka ven-dosur ta botojë (sërish) edhe Programin e'LKÇK-së,i cili do ta ndihmojë lexuesin dhembarë opinionin shqiptar për të formuar njëbotëkuptim më të qartë për Lëvizjen Kom-bëtare për Çlirimin e Kosovës.

ÇLIRIMI

ÇKA MË

shqiptare (gati gjysma e Shqipërisë) ka arri-tur në një pikë kritike: populli të vjetrës(pacifizmit) më nuk i beson, por edhe tërenë (rrugën e luftës së armatosur) e pranonme vështirësi. Për të ndihmuar në këtë situ-atë ne do të përpiqemi që ta japim meën-dimin tonë të plotë për botëkuptimin e çdoforce politike ekzistuese që përpiqetpërçli-rimkombëtar, si dhe për gjendjen organi-zative të këtyre forcave,

Ne mendojmëse sot çështja kryesore nëluftë përçlirim dhe bashkim kombëtar ështëzgjedhja e rrugëssë vërtetë çlinmtare.

Që ngaviti 1993 në skenënpolitike shqi-ptare kanë bashkëjetuar dy rrugë të ndry-shme për zgjidhjen e çështjes kombëtare:

ajo pacifiste, pra e ruajtjes së paqes me çdo

kusht, dhe rrugae luftës së armatosur.Që të dy rrugët e zgjidhjes së çështjes

shqiptare karakterizohen nga heterogjenitetii tyre.

Në kuadrin e rrugës pacifiste bashkëje-tojnë shumë rryma politike, të cilat ndry-shojnë në nuanca, por që pajtohen plotës-isht në pikën kryesore: ruajtjen e paqes.

Ndërsa në kuadrin e rrugës së luftës da-llohen qartas dy rryma të ndryshme,të cilatnuk pajtohen në mënyrën ë organizimit tëluftës, por që pajtohen në faktin se vetëmlufta çon në fitore.

Për t'i tipizuar sa më mirë këto rrugë ekëto rrymapolitike, pra për lehtësi studimi,në do t'i lejojmë vetës që pushtuesit serbë,maqedonas e malazez t'i barazojmë menjëfortesë,të cilën populli shqiptar përpiqet me

Nr. i jashtëzakonshëm, janar 1997

TUTJE

Zhvillimi situatës në trojet e pushtuara dekada ta shkatërrojë.

Populli shqiptar ka kohë që e ka synuarfortesën dhe ka vendosur ta shkatërrojë. Pa-cifistët i thonë popullit se fortesa nuk gu-'xon të sulmohet në asnjë mënyrë, sepse nejemi të paarmatosur, ndërsa mbrojtësit efortesës janë të armatosur me armët më mo-derne, dhe po i sulmuam do të na shkak-tojnë humbje të shpejtë e totalel Në këtëpropagandë, ata, që nga viti 1990, kanë pa-sur sukses të plotë. Kështu mundtë thuhetsepse populli 1 disiplinuar e i organizuar si-pas mënyrës pacifiste i ndoqi pas pikërishtpacifistët. Por, me zhvillimin situatës,filloiedhe zhgënjimi ngakjo rrugë, dhe krahas tijfilluan të ravijëzoheshin rryma të ndryshmepolitike në vetë kuadrin e rrymës pacifiste.

Sot në kuadrin e rrugës pacifiste vëre-hen lehtë tn myma të ndryshme politike,dhe ato na paraqiten pak a shumë në këtëmënyrë:

I. Ata të cilët predikojnë pritjen e ndi-hmës nga jashtë. Këta deklarojnë se ne du-het që pavarësisht nga veprimet e armikuttëmos provokohemi e të mos nxisim luftën, ecila, sipas tyre, i konvenon pushtuesve, portë presim se bota do të na shpërblejë përdurimin tonë dhe për rolin paqëruajtës nëBallkaniPra, sipas kësaj rryme, ne duhet qëpërreth fortesëstë vajtojmëe të shpresojinënë zemërgjerësinëe të tjerëvel

2. Rryma e dytëpërngarëndësia në ku-adrin e rrugës pacifiste është ajo e instituci-

Nr.Ijashtëzakonshëm,janar 1997

omatizimril, € cila predikon se ne duhet qëpranëfortesës së armikutta ndërtojmë, qof-të edhe formale, fortesën tonël As edhë op-timisti më i madhi kësaj rryme nuk shpre-sonse ndërtimi 1 kësaj fortese do ta shkatë-rronte atë të armikut, por, megjithatë, sipasfilozofisë së tyre, këtë duhet ta bëjmë nëmënyrë që ta bindim botën se në po punoj-më diçkal Në dukje të parë kjo rrymë sikuru kthehet forcave të brendshme, por vërehet

se i gjithë veprimi (deri tani vetëm në para-mendim) është i koncentruar në veprime tëehtës me mosbesinlë plotë në forcën e po-pullit. Pra, sipas kësaj rryme, ne duhet qëpërreth fortesës vetëm të bëjmë sikur po pu-nojmëdiçka, por për ta sulmuar atë as tëmos mendojmël

3. Jo pak përkrahës ka rrymae tretë epacifistëve,të cilët thërrasin në mosdëgjue-shmën qytetare si rrugë drejt çlimmitt Përfa-qësuesit e kësaj rryme deklarojnë se ne du-het që të organizojmëprotesta, demonstrataë greva, në mënyrë që ta bindim faktorinndërkombëtar se ne nuk do të pajtohemi mëgjendjen ekzistuese, dhe ky i fundit - fakto-ri ndërkombëtar, do të intervenojë dhe do ta

detyrojë pushtuesin që të shtrohet në dialogme nel Pra, edhe sipas kësaj rryme, popullishqiptar nuk duhet ta sulmojë fortesën, porvetëm duhettë bërtasë e të shprehëpakëna-qësinë e tiji

(Si rrymë e veçantë e pacifizmit në trojete pushtuara shqiptare duhettë theksohet ajos parlamentarizmit, cila, orientuar ngaKosova admiristraive, vepron në Maqedo-ni, Serbi, e Mal të Zi. Sipas kësaj rrymepacifiste, çlinmin kombëtar duhet kërkuarvetëm përmes institucioneve shtetërore tëpushtuesve)

S “

SiLIRIMI

Siee tiE e rrugës pe

mendojnë e deklarojnëse fortesa e armikutnuk duhet sulmuar. Po ashtu që të trija 1 ba-shkon e njëjta gjë - mosbesimi 1 hapur nëforcën e popullit. Rrymë dominuese në kua-.dër të kësaj rruge padyshim që është ajo epritjes. Kësaj 1 kontribuon shumë fakti sepërfaqësuesit e të dy rrymave tjera vetëmmendojnë e deklarojnë, po për të vepruarnuk veprojnë. Mirëpo, me aktivizimin eAdemDernaçit në PPK, mund të ndryshojëraporti i forcave në kuadrin e rrugës paci-fiste, dhe pikërisht në favor të rrymëssë dy-të dhetë tretë.

eEgg

Pas lindjes së pacifizmit, rruga e luftëspërlë parën herë në formë lë organizuar uparaqit në viin 1993. Kjo rrugë doli në ske-në në të njëjtën kohë me dy formatë vep-rimit, që dallojnë esencialisht nga njëra-tje-tra. Njëra nga rrymat e luftës predikon sul-min e menjëhershëm mbi fortesë, pa marrëparasysh orientimin aktual të masave të gje-ra, pa marrë parasysh organizimin e vetë ba-rtësit të luflës. Ndërsa rryrna Gjetër, duke ci-lësuarfaktorin popull faktor kryesor dhe ve-ndosës deklaron se fortesa duhet medoe-mos të sulmohet, por më parë të organi-zohet populli dhe ta rrethojë në mënyrë tërregullt fortesën e armikut. (Që të dy rrymate luftës faktorin popull e quajnë vendimtar,por këtu ndryshonvetëm qëndrimi në lidhjeme mmërnyrërt orgaruzimmit të tij.

xx OKOK

Kështu na paraqitet botëkuptimi i forca-ve politike shqiptare në lidhje me rrugën përçlirimin kombëtar të popullit shqiptar.

ÇLIRIMI

Për shkaktë legalitetit të tyre, përfaqësu-esit e pacfizimt nukështë vëshbrë të emë-rtoheri. Vështirësia ind atëherë kur bëhetpërpjekje të ndahen ata në rrymat përka-tëse, pikërisht nga shkaku se ata na para-qitën shumë shpësh në pozicionet e Iry-mave tjera. Megjithatë përfaqësuesit pik tëkëtyre rrymave dihen dhe ne do t'i emër”.tojmë.

Përfaqësuesi kryesor 1 krejt pacifizmitdhe 1 rrymëssëpritjes është Ibrahim Rugo-va. Padyshim që pas 1 shkojnë kreu 1LDK-së, pastaj Partia Demokristhane eMark Krasniqit, Partia Liberale e Gjergj De-dajt e ndonjë tjetër e parëndësishme. Ndër-sa pëfaqësues të atyre që mendojnë se për-

mes institucionalizimit do të arrihet deri nëfitore janë: Partia Parlamentare e Kosovës,UNIKOMBI, Para Nacional-DemokratikeShqiptare etj., si dhe individët: Adem De-maçi, Hydajet Hyseni... Kurse përkrahës tëprotestave e demonstratave paqësore na pa-raqiten Rexhep Qosja, Adem Demaqietj.

Ndërsa në trojet e pushtuara shqiptarenën Maqedori, në Kosovën Lindore (Pre-shevë, Bujanovc e Medvegjë) dhe nën Maltë Zi të gjitha partitë politike legale kanë pra-nuar parcializimin e çështjes shqiptare dhendjekin rrugën paciliste parlasnentariste,

Përfaqësues të rrugës së luftës janë for-cat ilegale, dhe mu për këtë shkak nuk

“ mund të emërtohen individët e kësaj rruge,

por me rëndësi është që organizata të caktu-“ara kanë dalë me platformat e tyre, kumbrohet haptazi pikëpamja €e ose ka-në bërë aksione konkrete në këtë drejtim.

Nr TI jashtëzakonshëm,janar1997

Këto janë: Lëvizja Kombëtare për Çlirimine Kosovës (LKÇK), Ushtria Çlirimtare eKosovës (UÇK), Lëvizja Popullore e Koso-vës (LPK) e Partia Keri Shqiptare(PRSH).

Derisa partitë dhe individët përfaqësuestë mugës pacifiste veprojnë legalisht, ato,respektivisht ata, janë paraqitur mjaft paraopinionit dhe populli i di platformate tyre,në do të përpiqemi që lexuesve t'ua japim .një pasqyrë sa më të plotë e sa rnë reale tëpikëpamjeve të përfaqësuesve të luftës dhesidomospikëpamjen tonëpër këto subjekte.

Këto subjekte të organizuara (LKÇK,UÇK, LPK e PRSH), në një formë apo. niënjë tjetër, mbrojnë pikëpamjen se trojetshqiptare mund dhe duhettë çlirohen vetëmme luftë. Edhe në kuadrin e kësaj mugeë kandryshime të theksuara në pikëpamje tëzhvillimit të situatës dhe formës së orpani-zimit të luftës së armatosur. Derisa LPK-ja :dhe PRSH-ja krejt aktivitetin e tyre politik ezhvillojnë jashtë trojeve të pushtuara (LPK.- kryesisht në Zvicër, ndërsa PRSH- krye-.sisht në Gjermani), ne nuk do të lëshoheminë analizë të gjerë të këtyre subjekteve, sep-se, ashtu si mbarë populli, edhe ne kemishumë pak mundësi të njihemi me veprim-tarinë e tyre, pikërisht për shkak të largësisë .së madhe të fushës së tyre të veprimtarisë.Do të mjaflohemi këtu që lexuesinta inior-mojmëse këto dy subjekte nxjerrin organete veta (LPK - Zërin e Kosovësy, PRSH-gKushtrimin e Lirisëy), të cilat në Kosovëvijnë në shumë pak ekzemplarë dhe me vo-nesë të madhe,ose nuk vijnëfare.

Ne do të ndalemi te veprimtaria .eUÇK-së dhe LEÇK-së,si përfaqësuese tipi-ke të të dy rrymavetë rrugëssëluftës.

Nr. ijashtëzakonshëm,janar 1997 ÇLIRIMI

Ushtria Çlinimitare e Kosovës për herëtë parë para opinionit shqiptar u paraqit di-ku në fundtë. vitit 1993, kur nga Maqedo-niay, përmes TANJUG-ut, moni përsipërkryerjen e aktit të njohur mbi policinë serbenë Gllogovc. Një kohë të gjatë pas kësaj,kjo gushtriy nuk u dëgjua më, për t'u pa-raqitur sërish në vitin 1996 merastin e ek-splodimeve në kampete refugjatëve-kolonëserbë 'në disa qendra të Kosovës. Prej atë-herë e deri më tani UÇK-ja ka kryer një sërëaksionesh të armatosura mbi policinë push-tuese serbe e mbi bashkëpunëtorët e sigu-rimit serb. Krahas me sulmet € armatosuraUÇK-ja ka lëshuar në opinion edhe nga njëkomunikatë, ku ka pranuar autorësinë ekëtyre akteve. Këto komunikata të shkurtërapërbëjnë për ne të vetmen mundësipër njëanalizë programore të kësaj ckushtriev.

Në qoftëse do të thirreshim në përmbaj-tjen e këtyre komunikatave do të vërenimlehtë luhatjen e madhe politike të të ashtu-quajturësi UÇK. Në komunikatën e parë tëvitit 1996 (merastin e eksplodimevenë ka-mpet e kolonëve serbë) gShtabi Qendror 1UÇK-së do të deklarojë: çju bëjmë thirrjeqendrave të vendosjes ndërkombëtare eposaçërisht Shteteve të Bashkuara të Ame-rikës që ta njohin pavarësinë e Kosovëspër tëcilën populli është deklaruar me re-fJerendum, në të kundërtën lufta është e pa-shmangshmeni

Pra, sipas kësaj komunikate, del seUÇK-ja angazhohet që Kosova e tashme të

' shpallet shtet 1 pavarur, ndërsa për trojetnën Maqedort, nën Mal të Zi e nën Serbi as

që bëhet fjalë, e lërë më pastaj të përpiqetpër bashkim kombëtar, ashti siç edhe natakon si komb dhe siç kërkon situata aktualenga ne.

Mirëpo, edhe ky qëndinmi këtij cShta-by demantohet shpesh nga po ky cShtaby:në Komunikatën nr. 24 të këtij kShtabiy,tëlëshuar më 30. 8. 1996, ku ndër të tjerathuhet: (Ve ua kemi bërë me dije të gjithaqarqeve kombëtare e ndërkombëtare, se nejemi të vendosur që luftën tonë ta çojmëderi nëfund, pra deri në fitoren e plotë, qënënkuptonçlirimin e trojeve tona nga oku-palorëtvl

Pasi që kjo komunikatë është lëshuargjashtë muaj pas komunikatës që cituammëlart, lë hapësirë të mendohet se UÇK-jaka ndryshuar bindje dhe tani përpiqet përgelirimin e trojeve tona nga okupatorët,por qysh në pasuesin tjetër ajo demantonvetveten kur deklaron: eNe nuk kemi qenëdhe as qëjemi kundër bisedimeve për zgji-dhjen e çështjes shqiptare, por nuk do talejojmë askënd që me trojet shqiptare tëbëjë pazar në kundërshtim me kërkesat epopullit shqiptar të deklaruara me referen-dumpi Madje, për ta bërë këtë çështje edheqesharake, menjëherë pasuesi tjetër e nide-manton, brenda të njëjtës komunikatë, pa-susin e mëhershëm: xKusht për ndërpre-rjen e veprimeve tona është që okupatorët

të tërhiqen nga trojet tonasl

Dota lëmëfare çështjen e paqartësisë sëplotë politike të Shtabit Qendrory të kësaj(ushtries dhe do të merremi me veprimetkonkrete të gushtarëveytë saj, të cilat kanërëndësi më të madhe qoftë edhe vetëm ngashkaku se ato kryhen në Kosovë, ndërsakomunikatat shkruhen në Perëndim.

ÇLIRIMI Nr. ijashtëzakonshëm,janar 1997

Thamë më herët, dhe këtë opinioni shqi-ptar e di, së që nga vii 1993 UÇK-ja kakryer një sërë aksionesh të armatosura. Përnga vetë natyra e kryerjes së akteve edheaksionet e saj mundt'i ndajmë dhet'i anali-zojmë të veçanta. Derisa aksionet e hedhjessë bombave nëpër kampete kolonëveserbë,pastaj hedhja e bombës në kafenenë e mbu-shur me civilë në Deçan, ose aksioni mbiveturën e policisë në Mitrovicë, ku u vraedhe një e burgosur, marrin ngjyra të thek-suaratë terrorizmit, aksionet e kryera në Po-dujevë mbi tradhtarët Bejtush Beka, EjupBajgora e mbipolicin serb të quajtar gCipi-niptetj., ishin aksione të pastra çlirimtare,madje të kryera më mjeshtëri e efikasitet.

Siç shihet të gjitha aksionet e UÇK-sëkanë qenë aksione luftarake për dëmtimin earmikut, ose aksione me karakter politik.Kjo do të thotë: aksionet e UÇK-së nuk ja-në aksionetë ushtrisë, e cila ka detyra takti-ke, operative e strategjiko-operative. Këtodetyra ushtarake UÇK-ja as që ia ka shtruarvetes, megjithëse veten e quan ushtril

A është në të vërtetë UÇK-ja ushtri2Fjala zeshfri do të thotë tërësia e forcave

të armatosura të një vendi, ndërsa forcat earmatosura të një vendi janë tërësia e tëgjitha njësive ushtarake të një vendi, së ba-shku me mjetet luftarake. Lind pyetja: a epërbën UÇK-ja tërësinë e forcave të armato-sura të një vendi” A e përbën UÇK-jatë-rësinë e të gjitha njësive ushtarake të një ve-

ndi7 Ose më drejtpërdrejt: a ka UÇK-jandonjë njësi ushtarakë në përbërjen e saj2Dihet mirëfilli se formacioni më 1 vogël ush-

tarak është skuadra, e cila përbëhet prej 5-15 ushtarë, ndërsa të gjitha aksionet €

1 UÇK-së,sipas njoftimeve që na'ika dhënë”ajo vetë, i kanë kryernjësitet guerile. Pra, tëvetmet çformacione ushtarakey që ka UÇK-ja janë ato që nuk janë fare formacione ush-tarake. Njësitet guerile janë grupe të voglaluftëtarësh,të cilat kryejnë në befasi aksionetë natyrës politike e aksione me qëllim tëdëmtimit të armikut, e jo aksione taktike,operative e strategjike, që e kanë për detyrët'i kryejnë formacionet ushtarake. Kështuqëpër nga vetë natyra e aksioneve dhe përnga përbërja e saj UÇK-ja nuk mundtë qu-het në asnjë mënyrë ushtri. UÇK-ja ështënjëgrup luftëtarësh, asgjë mëtepër.

Mirëpo,për ta bindur opinionin se.ajoështë ushtri, UÇK-ja në opinion ka lëshuar:në përdornim edhe dy terma ushtarak:gShtab Qendrory e kZonë operative nr.1y1

Fjala shtab do të thotë: organ koman-dues,i cili i drejton njësitë ushtarake nëve-primete luftës dhe në veprimettjera. :.

Derisa u pa qartë se UÇK-ja nuk ka asedhe një ushtar dhe nuk ka.as edhe njëformacion ushtarak, atëherë ind pyetja: amund të quhet gShtabi Qendror i UÇK-së,shtab ushtre2 Ne mendojmë se ky emërtimështëtejet 1 fryrë, dhe qëllimi 1 kësaj Ryrjejeështëthjesht propagandistik. '

Ndërsa shprehja zonëoperative, ka këtëkuptim: territori i paraparë ku do të zhvillo-het operacioni, në të cilin marrin pjesë një-sitë e mëdha (operative) ushtarake Xrupar.

mata apo armata).

Pra, siç shihet UÇK-ja na qenka ushtripa njësi ushtarake, na paska eShtab qend-rory pa ushtarë dhe na e paska paracak-tuar “Zonën operatives ku 4po zhvillon

Nr.i jashtëzakonshëm, janar 1997 ÇLIRIMI

operacione) me njësite guerilelPërfundimisht: UÇK-ja nuk është ushtri,

por grup luftëtarësh, 1 përbërë nga njësiteguerile.

Aksionet e UÇK-së, në situatën aktualenë të cilën gjendet Kosova, nuk mundtë ka-lonin pa efekte. Ne deri më tani kemi vërej-tur dy efekte pozitive të aksionevenëfjalë:

- kanë frikësuar, ose e kanë detyruar po-licinëserbe të lëvizë shumëpaknatën, dhe

- kanë ngritur sadopak moralin luftaraknë masat e gjera shqiptare..

Të dyja këto efektemund të kthehen nëkundërefekte në qoftë se UÇK-ja vazhdonmekëtëritëm të aksioneve dhe mekëtëfor-mëtëveprimtarisë sësaj luftarake. Ai që eka sulmuar kundërshtarin duhet medoemosta shfrytëzojë hutinë e tij të shkaktuar ngasulmete para përtë kaluar në veprimetë re-ja edhe më të gjera, deri në fitoren për- ,fundimtare. Por duke ditur forcën e vërtetëtë UÇK-së si dhe formën e veprimtarisë sësaj, të shkëputur nga punapolitike me ma-sat e gjera, ne mendojmë se UÇK-ja nuk kamundësi ta bëjë këtë. Vazhdimi i një ve-primtanietë tillë çon në një luftë në mes tënjë force të caktuar dhe ushtrisë serbe, tëorganizuar, të diciplinuar dhe të armatosur £mirë,luftë e cila dihet paraprakishtse si dotë përfundojë, pikërisht nga shkaku se nëkëtë luftë populli do të mbetet spektator.

UÇK-ja, që ngafillimii1 veprimtarisë sësaj,eKainjoruarpunënpolitike mëmasat e

gjera popullore.Asedhe sot. masat e gjera

shqiptare nuk e kanë në dorë programinpolitik.të këtij grupi luftëtarësh. Kështu ukrijohet terren pacifistëve të deklarojnë se

7 këto aksione1 ka kryer vetë pushteti serb.Pjesëtarët e UÇK-së deklarojnë se ne €

kemifilluar luftën, armiku dotë përgjigjetdoemos dhe kjo do të kontribuojë që i tërëpopulli të ngritet në luftël Kjo, së paku nësituatën tonë, nuk është aspak e vërtetë, Kjoështë një analizë fare e përciptë dhe e pa-saktë e situatës së dhënë. Populli është mje-pulluar aq shumë nga propaganda e gjithan-shme e pacifistëve, e cila e ka edhe për-krahjen e heshtur të pushtuesve, edhe për-krahjen e hapur të faktont ndërkombëtar, saqë edhe sot shumica e njerëzve deklarojnëse sulmet e UÇK-së janë dorë e zgjatur epushtetit serb. Për ta fituar përkrahjen e po-pullit dhe për t'u ngritur populli në luftëduhet që të mposhtet politika pacifiste e tëorganizohet populli.

Çdo përpjekje earmatosur, që nuk eka1si subjektypopulline organizuar, ështënjëaventurëe rrezikshmedhe mepasojatërën- .'da, si për atë qëe fillon atë luftë, ashtu edhe .për popullin, i cili do t'i ekspozohettëtrorithakmarrës të pushtuesve. Pastaj, në rastintonë, ky organizim duhettë shtrihet medoe-mosnëtë gjitha trojet e pushtuara.

Lëvizja Popullore e Kosovës përmes or-j ganit të saj “Zëri 1 Kosovësy në mënyrë

përkrahëse e afirmative ka shkruar përUÇK-në. A është kjo përkrahje e vërtetëdhe e sinqertë”

LPK-ja deklaron se është organizatë luf-

——

ÇLIRIMI Nr. i jashtëzakonshëm,janar 1997

tarake. Në qoftë se vërtet 1 përkrahë sulmete UÇK-sëajo duhet, si organizatë luftarake,t'i bashkojë armët me UÇK-në e jo të qën-drojë rehet-rehat në Zvicër, dhe nga atje tapërkrahë moralisht luftën e UÇK-së, thuaseështë fjala për një organizatë të një kombi avendi tjetër.

LPK-ja upër ta ndihmuan: UÇK-në kaformuar edhe fond të ndihmave, nëpërmestë të cilit mbledh ndihma nga bashkatdhe-tarët. Ajo deklaron haptazi se është duke endihmuar financiarisht UÇK-në. Të qën-drosh në Zvicër e të deklarosh se lufta nëKosovë ka filluar, dhe, njëkohësisht, vetenta quash organizatë luftarake, kjo është hi-pokrizi, ndërsa deklarata e LPK-së se ajo embështetë financiarisht forcën që lufton përKosovën, do të thotë se ajo atë që lufton nëKosovë e konsideron mercenar (në këtë rastUÇK-në).

Në kurrizin e patriotizmit e të ndjenjëssë lartë të sakrificës së pjesëtarëve tëUÇK-së, LPK-ja përpiqet që të sigurojë po-ena politikë, çka është krejt antinjerëzore.

Duke analizuar qëndrimin e subjektevetë tjera shqiptare, ne këmi dhënë dromcatë pikëpamjeve tona përsituatën dhe për

mënyrën e zhvillimit të luftës së armatosurkundër pushtuesve. Megjithatë e konside-rojmë të nevojshmeqë edhe njëherë të dek-larohemi qartazi për këtë çështje:

LKÇK-ja, duke u nisur nga fakti që di-het botënisht se trojet shqiptare të quajturaKosovë janë të pushtuara nga forcat serbo--maqedono-malazeze, si dhe nga analiza e

situatës kombëtare e ndërkombëtare, ka de-klaruar e deklaron se lufta në Kosovëështëe domosdoshmedhe e pashmangshme.

Nëkëtëluftë, LKÇK-ja popullin e kon-sideron forcë kryesore.

LKÇK-ja është e bindur se vetëm pëasitëjetë organizuar populli në shkallë kombë-tare, pra në të gjitha trojet shqiptare, dhe tëjetë hedhur në luftë të armatosur kundër

pushtuesve, ai mundtë shkojë drejt fitoressë plotë- çlirimit dhe bashkimit kombëtar.

Çdo luftë, edhe ajo e armatosur, që u lëmundësinë armiqvetanë që ta lokalizojnë,është e dëmshmepër popullin shqiptar. An-daj LKÇK-ja i ka hyrë punës mëtë rëndë,

por të domosdoshme: sqarimin e masavetë gjera shqiptare se vetëm rruga e luftëssë armatosur çonnëfitore: organiziminjdhe mobilizimin e popullit shqiptar përlzhvillimin e luftës së armatosur, deri nëkryengritjen e përgjithshme 1nëtë gjitha '

trojet e pushtuara.

E

U përpoqëmqëtë japimnjë tablo të plo-të për qëndrimin e organizatave që veprojnë

në gjirin e popullit shqiptar, si dhe qëndn-mintonëmbito, në mënyrë që pyetjes sonë

dhe të mbarë popullit kçka më futje”n tëmund t'i përgjigjet çdokush me një lehtësimëtë madhe.

Për t'u njohur sa më mirë me pikëpa-mjet e LKÇK-së mbisituatën dhe botëkup-timin e saj në lidhje me mënyrën e zhvi-limit të luftës së armatosur në po e botojmënë vazhdim edhe Programin e LKÇK-së'

KËSHILLI 1 PËRGJITHSHËMLËVIZJES KOMBËTAREPËR '

ÇLIRIMIN E KOSOVËS

Nr. jashtëzakonshëm, janar 1997 ÇLIRIMI

Popullishqiptar, pasardhësi ilirëve, në-për shekuj ka luftuar për liri, Si një fill i kuq

e përshkojnë historinë e tij luftërat e pare-shtura kundërarmiqve të ndryshëm.

Për ta mbrojtur lirinë e tyre,ilirët kanë

bërë një varg luftërashkundër maqedonasvetë vjetër, kundër romakëve e më pas edhekundër bizantinëve.

Qëndresa e popullit shqiptar nuk u ndër-

pre asnjëherë as gjatë kohës së sundimit os-

mar përgati pesë shekuj.Për 25 vjet rresht Skënderbeu zhvilloi lu-

ftëra fitimtarekundër fuqisë më të madhetë ,

kohës- Perandorisë Osmane,të cilat qenërezultat i drejtpërdrejtë i unitetit dhe forcës

së popullit, të lidhura ngusht me gjeninë endhëheqësit popullor. . -

Rilindja Kombëtare, si lëvizje ideore e

kulturore, e cila, përmes Lidhjes Shqiptaretë Prizrenit, u zhvillua njëkohësisht edhesiluftë e armatosur, ishte treguesi mëi mirë seishte përgatitur terreni që populli ta fitontelirinë dhe ta formonte shtetin e pavarurshqiptar. Mirëpo, Fuqitë e Mëdha të kohësbënin pazarllëqe me tokat shqiptare, duke i

copëtuar, më në fund, në Kongresin e

Berlinit (1878).

Kryengritjet që shpërthyen pastaj më

1909, më 1910 e më 1911, çuan pashmang-shëm në Kryengritjen e Përgjithshme të

vitit 1912, kur më 28 nëntor u shpall pava-rësia në Vlorë dhe Shqipëria doli si shtet 1pavarur.

Edhe pse Fuqitë e Mëdha në Konferen-

cën e Londrës e pranuan krijimin e shtetit

shqiptar, lanë jashtë kufijve pothuaj gjys-

mën e vendit. Me krijimin e Mbretërisë ser-

bo-kroato-sllovene (1918), pjesa e popullitshqiptar e mbetur jashtë shtetit kombëtar,përkundër kryengritjeve e protestave të shu-mta, mbeti nën këtë mbretëri dhe iu nënsht-

rua një politike të egër shtypjeje e shfrytëzi-mi. .

Lufta Nacionalçlirimtare është një kapi-tull etër 1 rëndësishëm në historinë e po-pullit shqiptar. Populli shqiptar mori pjesë

në luftë krah për krah me koalicionin anti-

fashist. Por, pas luftës, derisa pjesa e popu-llit shqiptar në Shqipëri i doli zot vetvetes,pjesatjetër, si pasojëe tradhtisëtitiste, mbe-

ti nën Jugosllavi, edhe pse në Konferencëne Bujanit e shprehu vullnetin e vet politikpër bashkim meshtetin amë- Shqipërinë.

Për ta shtypur dhe për ta mbajtur sa mëlehtë nën sundim popullin shqiptar, titistët endanë Kosovën“) në mes të Serbisë, Maqe-donisë dhe Malit të Zi.

Si përgjigje ndaj kësaj, menjëherë pas

luftës antifashiste, populli shqiptar zhvilloikryengritje të shumta, ndërtë cilat shquhet

ajo e Drenicës e udhëhequr nga Shaban

Polluzha. Këto kryengritje u shuan megjak.

ÇLIRIMI Nr.i jashtëzakonshëm, 1997

Po ajo politikë dhune e terrori që ndiqej

ndaj popullit shqiptar në Jugosllavinë e pa-raluftës, vazhdoi edhe në Jugosllavinë titis-te.

Si pasojë e kësaj shtypjeje të egër ko-mbëtare, e këtij shfrytëzimi të egër ekono-

mik dhe si rezultat i ngritjes së vetëdijeskombëtare, shpërthyen demonstrata dhe

protesta të vazhdueshme: më 1968, më1981, më 1988, më 1989, më 1990 - në tëcilat populli shqiptar kërkoi të bëhej 1 bara-bartë me popujt e tjerë në Jugosllavi.

Forcate reja që dolën në skenën politikee masivizuan lëvizjen popullore. Rezistencae pareshtur çoi detyrimisht në shpalljen eRepublikës së Kosovës (1990). Por, përderi-sa, në njërën anë, ky akt ishte një hap përpa-

ra, në anën tjetër, shpallja e republikës ve-tëm në kufijtë e ish-Krahmës, 1 cungoi inte-resat e popullit shqiptar. Mirëpo, edhe si etillë - e cunguar, kjo republikë mbeti vetëmnë letër.

Pacifizmi - me moton kryesore: “Durimi- fitorja jonë”, që ishte e është flamur udhë-heqës 1 këtyre forcavetë reja politike dhe që

u propaganduasi rrugë e vetmedrejt lirisë -nuk i dharezultatet e pritura,

Pushtuesit, jo vetëm që nuk u tërhoqënnga Kosova(11), por, përkundrazi, 1 forcuanpozitat e veta në Kosovë,

ax Ne xx

Të gjitha fazat e historisë së popullit to-në kanë një tregues të përbashkët: që nga

ilrët e lashtë e den më sot populli ynë e

gëzoilirinë vetëme vetëm si rezultat i luftës. që bën. E çau ky popull rrugën e zhvillimit e

të përparimit të vet me armë në dorë.

' Sot Kosova ndodhetnë pozitë tipike ko-

loniale, Mbajtja me dhunëushtarake e poliëcore e regjimit pushtues, shtypjae lirive the-melore kombëtare, shfrytëzimii egër ekono-mik, janë tiparet dalluese të këtij kolonializ-mi. NE

Kështu shqiptarëve në Kosovë u janëmbyllur të gjitha rrugët për zhvillim e për-parim shoqëror. Pushtuesit, duke i goditurtë gjitha shtresat popullore, krijuan një: si-tuatë të tillë që i tërë populli të gjendetpërballë pushtuesve. Kjo zgjedhë e robërisë,

që sa vjen e po rëndohet, është bërë e padu-rueshme. Prandaj, kontradikta popull i shty-pur - pushtues duhettë zgjidhetgjithsesi, sikushtpërzhvillim dhe përparim të popullit.Ndryshe nuk ka ardhmëri të popullit.

Përpjekjet që kjo kontradiktëtë zgjidhet

me metoda paqësore bien nëujë.Pushtuesit serbë, malazez e maqedonas

nuke lëshojnë Kosovën po nuk u detyruan,

meqenëse kanëinteresa të mëdhanëtë,parasë gjithash pasuritë natyroretë saj.

Fuqitë e mëdha, të cilat ng shumëforca politike konsiderohensi faktor i vetëmdhe vendimtar përçlirimintonë,1 shohiniin-teresat e veta në çështjen tonë.

Evropa, e cila po bën përpjekje përba-shkim, nukështë e interesuar që sot në bre-nditë saj të ketë konflikte dheluftëra të ar-

matosura, sepse ato e zvarrisin çështjenebashkimittë saj. Prandaj ajo është për paqe,pavarësisht se a bëhetkjo në kurriz tëndo-

Nr. jashtëzakonshëm, janar 197 ÇLIRIMI

një populli.Në anën tjetër, Shtetet e Bashkuara të

Amerikës, duke parë se bashkimii Evropës1rrezikon interesat e tyre, - sepse një Evropëe Bashkuar do të ishte më e fortë se

SHBA-të- nuk lënë gurë pa lëvizur që ta pe-

ngojnë këtë bashkim,shëm në këtë drejtim janë luftërat brendaEvropës. Luftërat në ish-Jugosllavi poshfrytëzohen mjaft mirë nga amerikanët.

Që të dyja këto superfuqi kanë interesqë përkohësishttë ruhet sraru quo-ja në Ko-

sovë. Mirëpo që të dyja e kanë të qartë sekjo gjëndje nuk mundtë ruhetgjatë.

Fuqitë e mëdha të Evropës, duke parë,në njërën anë, se Serbia, Mali i Zi e Maqe-doria nuk e lëshojnë leht Kosovën e, në

anën tjetër, duke parë rezistencën aktuale

paqësore të popullit shqiptar, pikërisht “përti kontnbuar paqes”, e gjejnë një mes të

artë, një kompromis,i cili, sipas tyre, duhettë jetë i pranueshëm për të dyja palët. Mekëtë kompromis Kosova nuk do të bëhej epavarur dhe sovrane, por dotëfitonte diç-ka më shumë sesa sot, që s'ka asgjë, e, në

anën tjetër, pushtuesit dotia lironin pak

frerët Kosovës, por nuk do ta humbninatë,ajo do të mbetej prapë koloni e tyre.

Ndërsa, SHBA-të, në përputhje mestra-tegjnëe tyre, njëherë mundtë jenë pro një

kompromisi, nesër mund të preferojnëdiçkatjetër, varësisht se a u duhet apojo atyre njëluftë e re në truallin e Evropës.

Mbështetur në këto që u thanë mëlart,delse: .

- robëria është bërë e padurueshme,

një mjet 1 përshtat-'

- çlirimi kombëtarështë në interestë tëgjithë popullit,

- rruga përçlirim me metoda e merezi-

stencë paqësore s'është asgjë tjetër veçse

robërie pafund,

- fuqitë e mëdha nuk janë të interesuarapër çlirimin e Kosovës, por nëpërmjet Ko-sovës përpiqenthi realizojnë synimete veta,

- Çdo kompromis,1 cili i ruan sadopak

prangat e robërisë, është vdekjeprurës përpopullin shqiptar,

- lufta në Kosovë është e domosdosh-

me:

- lufta në Kosovë është e pashmangsh-me.

Bazuar në këto konkluzione del se lufta€ armatosur kundër pushtuesve është rrugae vetme dhee sigurt për çlirimin e Kosovës.Rrugëtjetër s'ka.

Si rrjedhim doli si domosdoshmëri for-.

mimi i LËVIZJES KOMBËTARE PËR:ÇLIRIMIN E KOSOVËS (LKÇK).

Lëvizja Kombëtare për Çlinmin e Koso-

vës ka këto qëllime:

- Çlirimin e trojeve shqiptare nga push-tuesit serbë, malazez e maqedonas dhe ba-

ÇLIRIMI Nr. i jashtëzakonshëm, janar 1997.

shkimin me Shqipërinë,

- vendosjen e pushtetit demokratik (pasçlirimit) në një shtet të pavarur, 1 cili do tështrihetnë viset e banuara me shqiptarë.

Për t'i arritur këto qëllime LKÇK-ja ishtron vetes këto detyra:

- t'i bashkojë të gjithë elementët për-

parimtarë, patriotë, që janë të gatshëm tëluftojnë për çlirim kombëtar,

- ta përgatisë dhe ta organizojë lufënviset e:'për çlirim kombëtar në të gjitha

, pushtuara,

- ta ruajë të pastër karakterin çlirimtar tëluftës, pra të moslejojë që lufta jonëtë për-doret dhe të ndikohet nga forca e elementëreaksionarë të brendshëm të jashtëm.

. Për t'i realizuar këto detyra, LKÇK-ia

do të bashkëpunojë me çdo organizatë apoparti politike që lufton për çlirim kombëtardhe do të shkojë drejt formimit të FrontitKombëtar për Çlirimin e Kosovës, të cilinLKÇK-ja e ka objektivtë vetin organizativ.

- LKÇK-ja e konsideron popullin faktorkryesor për çlirim. Çdo përpjekje që e nën-çmon faktorin e brendshëm duke e mbi-çmuar atë të jashtmin, LKÇK-ja e quan të

gabuar dhe do ta luftojë pa mëshirë. Kjonuk do të thotë se LKÇK-jae injoron fak-

' torin € jashtëm, por ajo konsideron se fak-

tori i jashtëm është në funksiontë faktorit të

brendshëm.

- LKÇK-ja konsideronse në fazën e për-gatitjes përluftë dhe nëzjarrin eluftës do t'i .sigurojë të gjitha: kuadrot, armët dhe gjërate tjera të nevojshmepërluftë. .

- LKÇK-ja e përkrah luftën e drejtë. tëpopujve dhe është kundër çdo shtypjejetëpopullit, kundër çdo kolonializmi dhe neo-

kolonializmi. Është kundër racizmit dhe çdoideologjie reaksionare që nxit përçarje midispopujvesi dhe ndarje mbi baza fetare.

LKÇK-ja është organizatë ilegale, por. eshfrytëzon çdo mundësitë luftës legale.

Ajo lufton për çlirim kombëtar metëgjitha mjetet e luftës çlirimtare:

s përdorë propagandëndheagjitacionir,

- Organizon demonstrata dhe protesta tëndryshme: I

- punon sistematikisht drejt organizimittë kryengritjes së armatosur.

Kjo është përmbajtja e programit tëLKÇK-së,i cili, me kohë, me ndryshiminekushteve dhe të rrethanave, mund të plo-tësohet, por duke mbetur gjithmonë pro-gram lufte, program çlirimtar. Në

“) Me termin Kosovë kuptojmëtë gjitha visetshqiptare të pushtuara nga ekspansionistët ser-bë, malazez e maqedonas.(fq.9)

i

12