Geboeid
28
GEBOEID
-
Upload
karlos-callens -
Category
Documents
-
view
216 -
download
1
description
Schrijfproject van de Schuunschgreivers uit de Brugse Poort in gent samen met de bewoners van de gevangenis Nieuwe Wandeling. Het resultaat was alvast deze prachtige brochure.
Transcript of Geboeid
Geb
oeid
Het
eers
te b
ezoe
k. “
Nu w
erd
het
span
nend
, en
em
otio
neel
. Ho
e zo
u de
co
nfro
ntat
ie v
erlo
pen
met
mijn
oud
ers?
Wie
kre
eg ik
te
zien
? Mi
jn h
oofd
go
nsde
erv
an.
Ik w
erd
onru
stig
. En
toe
n pl
ots,
toe
n sl
oeg
mijn
har
t ee
n to
ertj
e ov
er.
Mijn
fam
ilie
keek
ver
war
d en
zoe
kend
om
zic
h he
en,
tot
ze
me
zage
n w
uive
n. D
e da
arop
vol
gend
e m
omen
ten
war
en o
nbes
chrij
flijk
. De
kind
eren
vlo
gen
in m
ijn a
rmen
. Ik
voel
de e
en v
olw
asse
n ha
nd o
ver m
ijn ru
g w
rijve
n, e
n da
n do
or m
ijn h
aar.
Het
was
mijn
vad
er. Z
o em
otio
neel
ken
de ik
he
m n
iet.
Hij
leun
de n
aar m
e to
e en
ik b
eant
woo
rdde
zijn
geb
aar m
et e
en
gem
eend
e kn
uffe
l, e
n m
et d
e w
oord
en “
papa
, ik
heb
jare
n ge
wac
ht o
p di
e kn
uffe
l van
jou”
. Hij
kon
alle
en m
aar u
itbr
enge
n “
‘k w
eet
het.
..”.
A.
GEBO
EID
2
GEBO
EID
3
Som
s m
is i
k e
en s
chou
der
waa
raan
ik
me
kan
optr
ekk
en.
Eén
om
uit
te
hu
ilen
.
Eén
om
van
te
hou
den
.
Eén
om
vas
t te
nem
en.
De S
chuu
nsch
grei
vers
is
de s
chrij
fclu
b va
n de
Bru
gse
Poor
t. W
e st
aan
open
voo
r ie
dere
en u
it d
e w
ijde
omge
ving
van
onz
e w
ijk. A
l wie
gra
ag s
chrij
ft e
n zi
ch a
f en
toe
kan
vrij
mak
en o
m m
et o
ns a
an t
afel
te
zitt
en,
is w
elko
m. M
eest
al is
dat
de
tafe
l van
De
Viez
e Ga
sten
, so
ms
kom
en w
e sa
men
in d
e bu
urtb
iblio
thee
k en
een
ze
ldza
me
keer
op
café
.
Op é
én v
an d
eze
verg
ader
inge
n be
dach
ten
we
dat
geva
ngen
is D
e Ni
euw
e W
ande
ling
volg
ens
ons
ook
bij
de w
ijk h
oort
. Om
dat
de in
won
ers
van
de “
Wan
delin
g”
niet
zom
aar
naar
onz
e ta
fel
kond
en k
omen
, he
bben
w
e on
szel
f m
aar
uitg
enod
igd
aan
hun
tafe
l. W
e w
erde
n do
or
de
gede
tine
erde
n en
ge
ïnte
rnee
rden
be
dolv
en o
nder
de
teks
ten,
waa
rvan
we
een
sele
ctie
he
bben
geb
unde
ld,
sam
en m
et d
e te
kste
n w
aart
oe d
e W
ande
ling
ons
insp
ireer
de.
W.
GEBO
EID
4
Honde
rden
ker
en w
as ik
er
voor
bij g
ered
en d
e la
atst
e ja
ren.
Een
gev
el d
ie a
ls e
en s
tukj
e ou
de b
urch
t ve
rsto
pt z
it t
usse
n de
hui
zen.
Je z
iet
af e
n to
e w
acht
ende
bez
oeke
rs a
an d
e ou
de p
oort
sta
an.
“Raa
r vo
lk”,
den
k je
dan
. Hi
er
kom
ik n
ooit
ter
echt
. Nu
zit
ik g
eboe
id in
een
aut
o di
e w
acht
tot
de
met
alen
poo
rt o
pen
gaat
. Str
aks
staa
n m
ijn e
x-vr
iend
in e
n fa
mili
e hi
er o
ok o
p w
acht
tu
ssen
de
men
sen
waa
rvan
ik v
roeg
er d
acht
“ra
ar
volk
”.
Gebo
eid
wor
d ik
het
geb
ouw
bin
neng
ebra
cht.
Ik
ben
nog
nooi
t va
n m
ijn v
rijhe
id b
eroo
fd.
Tenz
ij to
en i
k ze
s ja
ar w
as e
n m
en m
ij in
een
kol
enko
t ha
d op
gesl
oten
.
Het
is p
reci
es o
f m
ijn l
even
ein
digt
hie
r. I
k he
b in
24
uur
nog
niet
geg
eten
en
ben
bove
ndie
n ve
r-zw
akt
door
de
onde
rvra
ging
en
de s
chrik
. Ik
ben
oo
k be
scha
amd
tege
nove
r de
men
sen
die
ik t
e-ge
nkom
aan
de
inga
ng e
n de
grif
fie.
Door
een
lang
e ga
ng e
n vo
orbi
j tw
ee m
etal
en d
eu-
ren
kom
ik
plot
s in
een
geb
ouw
dat
lijk
t op
het
pa
nthe
on o
f de
bas
iliek
van
Koe
kelb
erg.
De
arch
i-te
ctuu
r lijk
t ho
nder
den
jare
n ou
d, m
aar,
daa
r kom
ik
lat
er a
chte
r, b
lijkt
in
1862
ont
wor
pen
te z
ijn
door
arc
hite
ct F
. De
rre.
Nu
sta
ik v
oor
een
alta
ar
acht
er g
las
van
waa
ruit
het
hel
e ge
vang
enis
com
-pl
ex g
econ
trol
eerd
wor
dt.
Onvr
iend
elijk
e m
ense
n be
vele
n m
ij in
een
wac
htce
l te
gaan
zit
ten.
De
po-
litie
bew
eerd
e da
t ik
gez
ien
het
mid
dagu
ur w
el t
e et
en z
ou k
rijge
n in
de
geva
ngen
is,
maa
r dat
is n
iet
zo. I
k ti
k af
en
toe
op h
et g
las
van
de c
el w
aarin
ik
opge
slot
en z
it,
maa
r de
paar
cip
iers
die
ik t
e zi
en
krijg
, do
en a
lsof
ik e
r nie
t be
n.
Pas
in d
e la
te n
amid
dag,
na
afge
ven
van
geld
en
pers
oonl
ijke
bezi
ttin
gen
en p
asse
ren
van
mag
azijn
vo
or k
lere
n en
bed
deng
oed,
wor
d ik
naa
r ee
n ce
l ge
brac
ht. O
pnie
uw p
asse
er ik
het
impo
sant
e ce
n-tr
um,
het
alta
ar.
Aank
omen
en
gepl
aats
t w
orde
n is
een
hee
l na
re
erva
ring.
Nie
man
d ku
nnen
ver
wit
tige
n, g
emaa
kte
afsp
rake
n di
e ni
et k
unne
n do
orga
an,
het
mis
sen
van
fam
ilie
en v
riend
en.
Een
gevo
el v
an li
cham
e-lij
ke im
plos
ie.
Prec
ies
of je
heb
t no
g ee
n lic
haam
zo
nder
ing
ewan
den.
Enk
el m
ijn m
aag
spee
lt o
p,
maa
r dat
is v
an d
e ho
nger
.
We
lope
n do
or e
en la
nge
gang
met
tw
ee v
erdi
epin
-ge
n va
n se
ctie
A. D
aarn
aast
heb
je n
og B
, C
en w
at
D ha
d ku
nnen
zijn
, no
emen
ze
gew
oon
de v
rouw
en-
afde
ling.
Pre
cies
een
ken
nel m
et h
okje
s.Ik
wer
d ge
plaa
tst
in e
en q
uatr
o, e
en c
el v
an v
ier.
Bi
j dr
ie r
oken
de A
lban
ezen
die
gee
n Ne
derla
nds
prat
en e
n de
Rai
heb
ben
opst
aan
op T
V, m
et h
et
volu
me
op m
axim
um. H
un s
tem
men
zijn
zo
luid
dat
he
t lij
kt a
lsof
ze
voor
tdur
end
ruzi
e m
aken
. In
alle
m
ogel
ijke
tale
n do
en w
e on
s be
st o
m e
lkaa
r te
be-
grijp
en.
Tege
n de
avo
nd,
wan
neer
het
avo
ndet
en k
omt,
kl
ap i
k in
elk
aar.
Ik
ster
f bi
jna
van
de h
onge
r,
maa
r ka
n ni
et m
eer
eten
. De
roo
k, d
e ho
nger
en
de s
tres
s ei
sen
hun
tol.
Hype
rven
tile
rend
wor
d ik
na
ar d
e in
firm
erie
geb
rach
t. O
pnie
uw v
ia d
at i
n-dr
ukw
ekke
nde
cent
rum
, da
t m
e te
lken
s op
nieu
w
aan
een
kerk
doe
t de
nken
. En
inde
rdaa
d, t
ot o
n-ge
veer
der
tig
jaar
gel
eden
sto
nd e
r da
adw
erke
lijk
een
alta
ar e
n de
ed d
it e
ffec
tief
ook
die
nst
als
ka-
pel:
een
hoge
ope
n ru
imte
van
het
gel
ijkvl
oers
tot
de
indr
ukw
ekke
nde
koep
el.
In h
et v
oor-
en
naja
ar,
wan
neer
de
zon
laag
zit
, ko
mt
er e
en h
eel f
eeër
iek
atm
osfe
risch
lich
t bi
n-ne
n, h
elem
aal i
n co
ntra
st m
et d
e zi
el v
an d
it g
e-bo
uw.
Toev
al o
f ni
et,
bele
ven
we
net
een
van
de
moo
iste
naz
omer
dage
n. D
e la
agst
aand
e se
ptem
-be
rzon
wer
pt d
oor
de s
lech
t ge
poet
ste
vens
ters
ee
n ge
slui
erd
licht
, hi
er e
n da
ar is
een
zon
neha
rpje
te
zie
n. I
k er
vaar
het
als
onw
erel
ds e
n sp
ooka
ch-
tig,
de
slag
scha
duw
van
de
tral
ies
en d
at s
peci
-al
e lic
ht. J
e zo
u he
t al
s m
ooi k
unne
n om
schr
ijven
, m
aar
het
bekl
emm
ende
en
vern
ieti
gend
e ge
voel
m
aakt
dat
onm
ogel
ijk.
Toen
’s
ande
rend
aags
dez
e lic
htsc
ène
zich
her
-ha
alde
, m
aakt
e ik
een
van
de
chef
s at
tent
op
deze
uni
eke
bele
ving
. Hi
j had
er
in z
ijn ja
renl
ange
lo
opba
an n
og n
ooit
op
gele
t.
A.
AR
RE
ST
16/0
9/20
05
“Ik
kon
de
slaa
p w
eer
nie
t va
tten
. B
ang
om g
ebet
en t
e w
orde
n d
oor
een
kw
elli
ng
in m
ijn
hoo
fd.”
S.
“De
nach
ten
kom
en o
p m
e af
als
de
dond
er n
a de
blik
sem
. Het
hel
se la
waa
i van
ge
rom
mel
, z
o sp
ookt
het
in m
ijn h
oofd
. Dui
zend
en v
rage
n en
nog
mee
r ant
woo
rden
. He
t ho
udt
niet
mee
r op.
”
S
.GE
BOEI
D 5
GEBO
EID
6
“De
gees
t is
on
ein
dig
en k
ent
geen
gre
nze
n.
Moe
st z
e er
heb
ben
, ve
rleg
ik
ze
toch
”
S.
GEBO
EID
7
Je w
ordt
rus
tig
wak
ker,
nog
eve
n ge
niet
en v
an
de w
arm
te o
nder
het
don
sdek
en. D
it is
mijn
sy-
stee
m w
ant
ik z
et d
e w
ekke
r vi
jfti
en m
inut
en
vroe
ger d
an n
odig
en
dus
draa
i ik
me
op m
ijn a
nder
e zi
jde.
Zal
ig!
Het
onaf
wen
dbar
e m
omen
t ko
mt
toch
en
met
lich
te t
egen
zin
sla
ik m
ijn d
ons
open
, ee
n ril
ling
krui
pt o
ver m
ijn ru
ggen
graa
t en
daa
rom
is d
e ee
rste
dra
ng “
ne g
oeie
n w
arm
en d
ouch
e”.
Eén-
maa
l ver
war
md
en v
erfr
ist
richt
en o
nze
geda
chte
n zi
ch t
ijden
s he
t on
tbijt
naa
r de
ver
dere
dag
. Ee
rst
gaan
wer
ken,
en
dan
vlug
boo
dsch
appe
n m
aar
wat
he
bben
we
nodi
g? V
erdo
rie,
toch
wel
ver
gete
n om
ee
n lij
st t
e m
aken
. Da
gdag
elijk
se d
inge
n di
e ge
en
spec
iale
em
otio
nele
waa
rde
hebb
en.
’s M
orge
ns b
ij he
t ve
rtre
kken
naa
r he
t w
erk
zegt
m
en n
og r
ap e
en v
luch
tige
“He
y of
hal
lo o
f go
ei-
emor
gen”
teg
en d
e bu
ren
die
ook
vert
rekk
en n
aar
hun
eige
n w
erkw
erel
d.
Zo h
eeft
iede
re m
ens
zijn
eig
en ri
tuel
en e
n ge
woo
n-te
n di
e zo
nder
dat
we
het
bese
ffen
sla
gade
rs z
ijn
van
ons
best
aan.
Op e
en d
ag i
s er
een
pun
t in
som
mig
en h
un l
even
da
t ee
n du
iste
re e
n ve
rsch
eure
nde
wen
ding
te-
wee
gbre
ngt,
som
s aa
ngek
ondi
gd,
som
s ui
t he
t ni
ks
opdu
iken
d, m
aar
plot
s w
ordt
alle
s af
geno
men
, al
s m
et e
en m
es u
it o
ns b
esta
an g
esne
den
en b
elan
dt
men
in e
en t
otaa
l kun
stm
atig
e w
erel
d w
aar w
e al
s m
ens
com
plee
t na
akt
staa
n.
Het
eers
te c
onta
ct i
s vi
a de
cip
iers
, ev
entu
eel
één
of m
eerd
ere
lotg
enot
en o
p ce
l, e
n de
stu
gge
bure
aucr
atis
che
leid
ing.
Ons
lev
en s
topt
, he
t is
ge
daan
! “Th
is is
the
end
, m
y on
ly f
riend
the
end
”.
Mede
met
dan
k aa
n Ho
llyw
ood
(Red
empt
ion,
Las
t ca
stle
, Es
cape
fro
m A
lcat
raz)
vre
zen
we
voor
ons
la
atst
e re
stje
mor
ele
waa
rde
die
onze
her
sene
n he
rber
gen.
Angs
t, s
chaa
mte
, w
oede
, on
gelo
of,
wan
trou
wen
, w
algi
ng,
hoop
en
wan
hoop
, ve
rlang
en e
n ze
lfs
on-
vers
chill
ighe
id. D
it is
slec
hts e
en fr
acti
e aa
n em
otie
s
die
dage
lijks
onz
e ze
nuw
en t
eist
eren
.
’s M
orge
ns g
een
zalig
wac
hten
mee
r on
der
het
dons
deke
n m
aar i
n pl
aats
daa
rvan
het
kou
de g
elui
d va
n de
sle
utel
die
gev
oello
os in
het
sle
utel
gat
aan
de b
uite
nkan
t w
ordt
ges
toke
n, g
evol
gd d
oor
het
“kof
fie-
en
vuilb
akm
omen
t”.
Com
plee
t on
wen
nig
en n
ieti
g ne
em je
alle
s aa
n, w
aarn
a je
, ve
rvul
d va
n he
t m
eest
sur
real
isti
sche
gev
oel o
oit,
ron
dkijk
t in
je
cel
en
dan,
...d
an b
esef
je d
e “t
otal
itei
t va
n de
ee
nzaa
mhe
id”.
Op
zo’n
mom
ent b
esef
t men
pas
dat
de
men
tale
toe
stan
d va
n da
t og
enbl
ik d
e ze
nuw
en
in b
rand
kan
ste
ken.
En
dan,
als
je g
eluk
heb
t bi
j de
plo
egen
wis
selin
g, k
rijg
je e
en g
limla
ch t
e zi
en
die
je la
at v
oele
n da
t je
inw
endi
ge le
vens
vuur
nie
t ui
tgeg
aan
is m
aar
dat
de w
aakv
lam
bra
ndt
en n
og
cont
role
toe
laat
. Bi
j so
mm
igen
sch
iete
n on
dank
s di
e w
aakv
lam
toc
h no
g de
woo
rden
van
-vo
or d
e éé
n de
zoo
n va
n Go
d en
de
ande
re e
en p
rofe
et-
door
he
t ho
ofd:
Mijn
Hee
r, m
ijn H
eer,
waa
rom
heb
t gi
j m
ij ve
rlate
n.Eé
nmaa
l je
bij
de d
irect
ie g
ewee
st b
ent
voor
“’t
on
thaa
l” k
an j
e bi
j de
eer
stvo
lgen
de g
eleg
enhe
id
of n
a afl
oop
van
je s
ecre
et n
aar d
e w
ande
ling
gaan
!
Het
leve
n zo
als
Het
is:
leve
n en
ove
rlev
en i
n de
gev
ange
nis
“Ik
moc
ht
bell
en m
et m
ijn
dri
e k
indj
es. N
ie-
man
d h
ad h
un
ver
teld
dat
mam
a in
de
geva
n-
gen
is z
it.
Mij
n b
rief
wer
d n
og n
iet
voor
gele
-ze
n.
Ik h
eb h
et h
en z
elf
vert
eld.
De
ouds
te
wee
nde
toe
n h
ij h
et h
oord
e. H
ij v
roeg
of
ik
nu
zo’
n v
enst
er h
ad
met
all
emaa
l ij
zer
er-
voor
. En
of
ik w
el e
en g
oed
bed
had
. “M
ama,
zi
jt g
ij n
u o
ok e
en b
eetj
e aa
n h
et w
enen
? Ik
ga
u z
o m
isse
n”.
Dit
was
het
moe
ilij
kst
e te
le-
foon
tje
in m
ijn
lev
en.
Ik s
teld
e h
en g
eru
st:
dat
mam
a h
ier
elk
e da
g ee
n l
ekk
er m
aal
kri
jgt,
en
elk
e 2
dage
n m
ag d
ouch
en.
En o
p zo
nda
g is
er
film
, en
mam
a h
eeft
ook
al
de
bib
ku
nn
en b
ezoe
ken
. Ik
ver
teld
e h
en d
at
het
nie
t is
zoa
ls o
p TV
of
zo. M
ama
is b
est
wel
in
ord
e.”
A.
GEBO
EID
8
Maar
,...
is d
it w
el e
en g
oed
idee
, al
s “g
ewon
e” m
ens
lope
n tu
s-se
n al
die
moo
rden
aars
, ve
rkra
chte
rs,
diev
en e
n ju
nkie
s. H
et
gezo
nde
vers
tand
laat
wet
en d
at d
it g
een
goed
idee
is e
n al
leen
m
aar
slec
ht k
an a
flop
en.
Onda
nks
alle
s ko
mt
toch
het
mom
ent
van
de e
erst
e w
ande
ling.
Als
je g
eluk
heb
t lo
op je
wat
rond
met
ee
n ce
lgen
oot
of z
elfs
een
med
eplic
htig
e en
als
je e
cht
gelu
k he
bt z
ie je
men
sen
die
je k
ent
van
uit
het
dage
lijks
e le
ven
maa
r da
t ze
gt d
an m
issc
hien
ook
wat
ove
r w
at v
oor
iem
and
je b
uite
n w
às n
atuu
rlijk
. Ik
sch
rijf
“was
” w
ant
niem
and
is n
og d
ezel
fde
als
hij d
eze
inst
ellin
g ve
rlaat
!
Er z
ijn m
ense
n di
e op
rech
t be
rouw
heb
ben
en z
ich
ontp
oppe
n al
s ni
euw
e m
ens,
maa
r de
mee
sten
dra
gen
het
stig
ma
van
“The
dar
k si
de”,
de
duis
tern
is d
ie d
e to
tale
onm
acht
van
het
gev
ange
n-sc
hap
mee
bren
gt. D
it o
nder
sche
id w
ordt
vlu
g du
idel
ijk t
ijden
s de
ee
rste
wan
delin
g.
Iede
reen
zal
zic
h no
g w
el ie
ts v
an d
ie e
erst
e w
ande
ling
herin
nere
n w
ant
het
is in
fei
te n
iet
veel
mee
r dan
zoa
ls b
ij de
“an
dere
” w
ilde
bees
ten
in e
en d
iere
ntui
n. W
at d
irect
opv
alt
is d
e gr
ote
dive
rsit
eit
van
nati
onal
itei
ten:
de
ulti
eme
nach
tmer
rie v
oor
een
extr
eem
Vl
aam
s na
tion
alis
t; d
aart
egen
over
sta
at d
at d
e “l
inks
e ra
kker
s”
dit
best
OK
vind
en.
Natu
urlij
k lo
pen
de A
lban
ezen
sam
en e
n do
en
de Li
touw
ers
sam
en h
un o
ptre
koef
enin
gen;
ond
ertu
ssen
lope
n de
No
ord-
Afrik
anen
te
prek
en t
egen
Am
erik
a en
op
hun
disc
man
kan
je
50
Cent
en
Emin
em h
oren
. Ied
ere
pers
oon
heef
t, ra
ar g
enoe
g,
wel
iem
and
waa
r hi
j go
eied
ag t
egen
zeg
t of
iem
and
die
iets
in
die
pers
oon
ziet
dat
hem
aan
spre
ekt.
Som
s vo
lsta
at e
en b
lik in
el
kaar
s og
en e
n so
ms
kunn
en d
agen
vol
con
vers
atie
nog
nik
s du
i-de
lijk
mak
en.
De e
nige
zek
erhe
id in
de
geva
ngen
is is
dat
er
geen
ze
kerh
eden
mee
r zijn
.P.
WAC
HTe
N i
S ST
iLST
AAN
Ik k
an v
oor-
noc
h a
chte
ruit
. Ik
zit
vas
t.Ge
blok
kee
rd.
Stok
ken
in
mij
n w
iele
n.
Ik l
eef
in e
en w
erel
dw
aari
n i
k v
eel
gedu
ld m
oet
oefe
nen
.En
dat
op
de d
ag v
an v
anda
agw
aari
n e
en g
rote
tij
dsdr
uk
hee
rst.
Alle
s dr
aait
ron
d ti
jd.
Opst
aan
, et
en,
wer
ken
...
Tijd
is
een
asp
ect
van
het
lev
en g
ewor
den
.D
e k
lan
t h
eeft
gee
n t
ijd
wan
t m
orge
n m
oet
één
of
ande
r w
erk
af z
ijn
.
Ik,
ik m
oet
gedu
ld h
ebbe
n.
Is e
r da
n n
iem
and
die
gedu
ld k
an o
mze
tten
in
tij
d ?!
Opda
t ik
hoo
p, h
oop,
hoo
p zo
u k
rijg
en e
nee
n v
erla
nge
n o
m n
aar
uit
te
kij
ken
.
Nu
heb
ik
nik
s om
naa
r te
str
even
.En
zeg
mij
een
s w
ann
eer
en m
issc
hie
nh
eb i
k d
an e
ven
gedu
ld.
GEBO
EID
9
Ieder
een
die
enke
le m
aand
en e
n la
nger
in
de
geva
ngen
is h
eeft
moe
ten
verb
lijve
n za
l de
on-
ders
taan
de t
ekst
wel
kun
nen
beam
en.
Er z
ijn d
uize
nd e
n éé
n m
anie
ren
om v
an u
w v
rij-
heid
ber
oofd
te
wor
den.
Daa
rbij
kom
t oo
k da
t er
no
g m
eer
mog
elijk
e re
dene
n zi
jn w
aaro
m i
eman
d ui
t de
act
ieve
maa
tsch
appi
j wor
dt g
enom
en m
aar
dit
late
n w
e te
rzijd
e. H
iero
ver
uitw
eide
n ka
n en
-ke
l maa
r dep
ress
ie t
ewee
gbre
ngen
en
als
ik e
erlij
k m
ag z
ijn,
dat
is n
u ni
et e
cht
de b
edoe
ling.
Wat
mij
nu in
tere
ssee
rt is
onz
e ge
dwon
gen
“tw
ee-
de t
huis
”: d
e ce
l. De
afw
erki
ng e
n in
vulli
ng v
an
de c
elle
n is
in
elke
gev
ange
nis
ande
rs.
Dit
geld
t vo
or d
e éé
nper
soon
scel
len,
de
“duo
’s”
en z
elfs
de
“qua
tro’
s”! W
at z
e al
lem
aal g
emee
n he
bben
is d
e af
wez
ighe
id v
an o
ok m
aar e
nige
vor
m v
an w
arm
te
en n
iet
te v
erge
ten:
ze
zijn
onp
erso
onlij
k en
zie
l-lo
os,
mis
schi
en g
oed
voor
het
med
iter
en v
an e
en
boed
dhis
tisc
he m
onni
k! M
aar
niet
voo
r ee
n la
ng
verb
lijf!
Was
bak
en t
oile
t zi
jn d
e la
atst
e ja
ren
in e
lke
Vlaa
mse
gev
ange
nis
aanw
ezig
(ge
lukk
ig
maa
r, h
et g
edac
ht a
lleen
al o
m z
onde
r te
zit
ten
doet
me
kipp
enve
l krij
gen)
. Ook
een
vas
te w
aard
e zi
jn h
et t
wee
tal k
aste
n en
het
bed
met
een
ma-
tras
die
zek
er n
iet
uit
een
Slee
py w
inke
l kom
t. O
m
af t
e ro
nden
heb
ben
we
nog
een
koel
kast
, al
dan
ni
et v
erge
zeld
van
een
doo
rdrin
gend
e m
uffe
geu
r.
Voila
, en
daa
r zi
tten
we
dan,
te
star
en in
’t
niks
m
et n
iks
ande
rs d
an o
nze
mis
erie
, m
isda
den
en d
e ge
este
lijke
bag
age.
Als
je w
at g
eld
op je
rek
enin
g kr
ijgt,
of
van
uw f
amili
e, w
at je
nog
op
zak
had
of v
an e
nige
vor
m v
an w
erkz
aam
heid
bin
nen
deze
ge
slot
en in
stel
ling,
kan
je e
en t
elev
isie
hur
en e
n ho
pelij
k na
ar n
iet
te a
fsto
mpe
nde
of d
eprim
eren
-de
(VT
M) p
rogr
amm
a’s
kijk
en.
Een
hele
sta
p vo
or-
uit
wan
t zo
zijn
er
mom
ente
n w
aaro
p w
e m
enta
al
kunn
en o
ntsn
appe
n. N
a ee
n m
aand
of
twee
zie
je
al
vers
chill
en d
ie a
lles
beha
lve
subt
iel
zijn
. De
ee
rste
aan
kled
inge
n zi
jn s
teed
s fo
to’s
van
gel
ief-
den
en f
amili
e. O
p ve
le c
elle
n be
ginn
en d
e ee
rste
babe
s op
te
duik
en w
aarv
an je
zek
er b
ent
dat
die
zorg
vuld
ig v
erva
ngen
zul
len
wor
den
door
sch
aars
er
en s
chaa
rser
gek
lede
exe
mpl
aren
. Na
tuur
lijk
zijn
er
ook
hun
teg
enha
nger
s, d
egen
en d
ie e
en h
uis-
lijke
sfe
er e
n UR
BAN
geze
lligh
eid
kiez
en b
oven
en-
kele
nod
en.
Daar
vin
den
we
eerd
er d
e de
rtig
er e
n ou
der,
de
mis
mee
ster
de m
oder
ne m
an.
Over
het
al
gem
een
zijn
er
vers
chill
ende
vor
men
van
gez
el-
lighe
id m
aar e
en b
urea
ulam
pje
en m
atje
s zi
jn t
och
wel
een
mus
t. Z
o is
het
ook
in s
omm
ige
geva
nge-
niss
en,
zoal
s Ge
nt,
mog
elijk
om
pla
nten
te
hou-
den;
dit
is ie
ts w
at b
eter
kan
wer
ken
dan
een
an-
tide
pres
sivu
m,
wan
t er
is e
xtra
leve
n op
cel
. W
at
ook
heel
erg
kan
ver
schi
llen
is d
e ne
thei
d; e
r zi
jn
celle
n w
aar z
elfs
een
kak
kerla
k va
n zo
u w
eglo
pen.
Al
hoew
el w
e ge
noeg
kan
s kr
ijgen
om
“on
ze s
tal u
it
te m
este
n” lu
kt h
et s
omm
ige
men
sen
niet
om
te
bese
ffen
dat
net
heid
en
gezo
ndhe
id h
and
in h
and
gaan
. Gaa
t he
t ec
hter
te
ver,
dan
grij
pen
de c
hefs
w
el in
wan
t ni
eman
d bl
ijft
leve
nsla
ng w
onen
op
die
cel,
gel
oof
me
maa
r, h
et is
en
blijf
t ti
jdel
ijk.
De o
pkom
st v
an d
e sp
elco
nsol
es e
n de
DVD
’s in
de
geva
ngen
is is
nu
ook
nog
moe
ilijk
te
stop
pen
en d
it
luid
t ee
n ni
euw
hoo
fdst
uk i
n in
het
gev
ange
nis-
wez
en.
De w
ande
linge
n lo
pen
net
als
onze
ker
ken
leeg
. Dez
e ni
euw
e ve
rstr
ooiin
gen
zijn
wel
geko
men
: ze
zijn
est
heti
sch
niet
alle
en e
en v
erbe
terin
g m
aar
de c
elle
n w
orde
n be
ter v
erzo
rgd
wan
t ni
eman
d w
il zi
jn m
ater
iaal
stu
k la
ten
gaan
doo
r sto
f en
and
ere
onzu
iver
hede
n.Zo
is e
lke
cel s
teed
s in
een
evo
luti
onai
re k
ringl
oop
gew
ikke
ld v
an k
aal
naar
tw
eede
thu
is e
n bi
j on
s va
arw
el o
pnie
uw t
riest
ig e
n dr
oevi
g ka
al.
P.
de C
el
“Mij
n
vrie
ndi
n,
wee
s de
sc
hep
pen
de
kra
cht
in m
ijn
lev
en,
nu
mij
n l
even
ee
n c
hao
s is
. W
ees
de b
inde
nde
kra
cht
in m
ijn
lev
en,
nu
mij
n l
even
uit
elk
aar
valt
. Wee
s de
bez
iele
nde
kra
cht
in m
ijn
le
ven
, n
u d
e sp
irit
er
uit
is.
Dra
ag m
ij,
nu
ik
in
het
nie
ts d
reig
weg
te
zak
ken
. Ji
j k
ent
mij
n w
anh
oop
enge
lke,
all
een
ji
j...
”
S.
GEBO
EID
10
SPIJ
T
Eers
t w
as ik
kw
aad.
Zo
kwaa
d da
t ie
dere
en o
m m
ij he
en e
en s
tap
acht
erui
t m
aakt
. Ie
dere
en w
as w
at
bang
, zo
ban
g da
t ze
me
liete
n be
gaan
. Toe
n ik
was
af
geko
eld,
gin
g ik
naa
r de
wan
delk
oer o
m e
r wat
te
toer
en.
Nu h
eb ik
een
gev
oel v
an s
pijt
, en
kan
het
he
laas
aan
nie
man
d kw
ijt.
VERD
RIET
Ik w
as v
erge
ten
hoe
het
was
om
te
verg
even
. Ik
ko
n ni
et m
eer g
even
van
mez
elf
omda
t ik
me
ande
rs
zelf
te
veel
kw
el.
Was
ik m
aar
niet
ten
pro
oi g
eval
-le
n? W
as h
et m
aar e
en d
room
, da
n be
land
de ik
vas
t no
oit
in d
e go
ot d
ie le
idt
tot
de k
ooi.
De k
ooi v
an
verd
riet.
WOE
DE
In h
et le
ven
moe
t je
je k
unne
n ge
ven.
Men
moe
t op
el
kaar
kun
nen
leun
en e
n el
kaar
hel
pen,
ste
unen
. Me
t ra
ad e
n da
ad,
dat
het
iede
reen
goe
d ve
rgaa
t.
We
zijn
om
geve
n do
or v
erra
ad e
n pr
ikke
ldra
ad.
Ik
hoop
dat
het
noo
dlot
nie
t w
eer
toes
laat
. W
aaro
m
laat
men
mij
nu n
iet
gaan
ik h
eb t
och
geen
moo
rd
bega
an?
Dat
ande
ren
een
bete
r lo
t m
ogen
ond
er-
gaan
dan
ik z
elf
al h
eb d
oors
taan
!
B.
Van g
evan
geni
sstr
af w
ord
je g
een
bete
r m
ens,
hoo
r je
vaa
k ze
ggen
. Da
cht
ik
ook,
tot
dat
ik in
de
geva
ngen
is k
wam
. Ik
had
noo
it g
edac
ht d
at d
it m
ij zo
u ov
er-
kom
en.
Maar
bin
nen
enke
le m
aand
en is
het
de
rea
litei
t. M
aar
- en
ook
dat
had
ik n
ooit
ge
dach
t -
het
is v
oor
mij
ook
een
leer
zam
e er
varin
g.
Om t
e be
ginn
en z
ijn e
r de
med
eged
etin
eer-
den
die
mij
hebb
en v
erba
asd.
Nat
uurli
jk,
er z
ijn e
r m
et w
ie je
gee
n w
oord
kun
t w
is-
sele
n en
er
zijn
men
sen
die
je b
eter
uit
de
weg
kun
t ga
an.
Maar
er
zijn
er
ook
met
wie
je
hee
l zi
nnig
e ge
spre
kken
kun
t vo
eren
. En
da
n zi
jn e
r de
bezo
eker
s. V
riend
en e
n fa
mili
e zi
e ik
nie
t, a
l krij
g ik
wel
af
en t
oe b
rieve
n.
De b
ezoe
kers
zijn
vrij
will
iger
s. I
k ne
em m
ijn
petj
e vo
or z
e af
, w
ant
een
geva
ngen
is is
nu
ook
eenm
aal g
een
pret
tige
om
gevi
ng,
ook
al
doet
het
per
sone
el h
ier z
ijn b
est.
Inm
idde
ls w
eet
ik n
iet
mee
r zo
zek
er o
f je
sl
echt
er
wor
dt
van
een
geva
ngen
isst
raf;
ik
den
k ze
lfs
dat
ik e
r (v
olge
nd j
aar)
bet
er
uitk
om d
an ik
erin
ben
geg
aan.
Ik
heb
veel
na
geda
cht,
ove
r mez
elf
en o
ver a
nder
en. I
k he
b oo
k ve
el g
elez
en;
De B
ijbel
, m
aar
ook
popu
laire
wet
ensc
happ
elijk
e bo
eken
. Ter
wijl
ik
vro
eger
hel
emaa
l nie
t zo
’n le
zer w
as.
Ik b
en t
ot d
e co
nclu
sie
geko
men
dat
ik o
p w
eg b
en e
en b
eter
men
s te
wor
den.
Het
is
jam
mer
dat
ik p
as in
de
geva
ngen
is d
icht
er
tot
mez
elf
ben
geko
men
. Ma
ar e
lk n
adee
l he
eft
zijn
voo
rdee
l.
an
on
ie
m
“Ik
heb
een
kale
nder
gem
aakt
om
de
dage
n te
doo
rkru
isen
die
moe
izaa
m v
oorb
ij kr
uipe
n. N
og s
teed
s ge
en s
poor
van
een
Pro
Deo
adv
ocaa
t. I
k be
n ne
rveu
s,
rade
loos
, af
wac
hten
d, ik
wor
d ge
leef
d.”
A.
GEBO
EID
11
GEBO
EID
12
“Wet
en k
an je
nie
t vo
elen
. En
wat
ik
voe
l, v
ern
ielt
mij
tot
aal.
En
wat
ik
wee
t, k
an m
ij n
iet
troo
sten
.”
S.
GEBO
EID
13
oud
ejaa
rsav
ond
20
05
Oudej
aars
avon
d 20
05,
voor
het
eer
st in
de
geva
ngen
is v
an G
ent
en a
lleen
op
een
cel
te
vier
en.
Dood
moe
kom
ik in
mijn
cel
. Ik
heb
er
onge
veer
tw
aalf
uur
wer
ken
opzi
tten
in d
e ke
uken
.Ee
n go
ede
war
me
douc
he ro
nd h
alf
nege
n. W
el v
erdi
end
na d
eze
uitp
utti
ngs-
slag
. Ov
er d
e ga
nse
nam
idda
g m
oest
en w
e on
geve
er 4
20 m
enu’
s kl
aarm
a-ke
n.Ne
t vo
or m
idde
rnac
ht b
evin
d ik
mij
op h
et s
toel
tje
aan
tafe
l, re
chts
van
mij
de t
elev
isie
. Een
ove
rzic
ht v
an d
e Ab
ba s
ucce
ssen
op
VTM.
De e
nige
ver
snap
erin
g va
n va
navo
nd is
mijn
des
sert
je,
een
choc
omou
sje.
Ik d
enk
aan
mijn
fam
iliel
eden
en
vele
vrie
nden
en
vrie
ndin
nen.
Zou
den
zij n
og
vrie
nden
zijn
? Zo
uden
ze
ook
nog
eens
aan
mij
denk
en z
oals
ik a
an h
en?
Vuur
wer
k kn
alt
buit
en in
de
vert
e, m
aar h
et is
onz
icht
baar
.
Enke
le d
agen
reed
s he
b ik
kun
nen
door
kom
en z
onde
r tra
nen,
tot
ik b
egin
te
schr
ijven
. Het
maa
kt m
ij em
otio
neel
.Ro
nd m
idde
rnac
ht h
oor
ik m
ense
n, g
edet
inee
rden
, ro
epen
en
brul
len
vanu
it
hun
celle
n.Pr
ecie
s of
som
mig
en w
orde
n ge
k. Z
e sl
aan
en b
onke
n op
hun
deu
ren
en ro
e-pe
n om
gel
iefd
en o
f fa
mili
eled
en. B
uite
n no
g m
eer v
uurw
erk.
Ik b
lijf
er s
til b
ij. A
lle ‘w
icke
ts’ z
ijn d
icht
en
door
het
raam
is e
nkel
een
ver
-bl
inde
nde
natr
ium
dam
plam
p te
zie
n.Je
moe
t du
s en
kel o
p he
t ge
hoor
afg
aan.
Een
flui
tcon
cert
beg
int.
Hon
derd
en m
ense
n br
eken
pre
cies
de
tent
af.
Het
is 2
3u57
en
het
kaba
al is
max
imaa
l.Ik
wee
n. S
omm
igen
hoo
r ik
zin
gen
en d
rum
men
op
alle
s w
at m
aar
law
aai
maa
kt.
De m
eest
e ec
hter
sla
an m
et k
anne
n en
and
ere
voor
wer
pen
op h
un
stal
en d
eur.
Ik
hoor
ook
and
eren
wen
en m
aar d
an lu
idop
. Ze
schr
eeuw
en o
m
hun
vrie
nden
.Ik
wee
n no
g m
eer v
an a
ando
enin
g m
aar o
ok o
m d
e ni
et t
e ha
rden
een
zaam
-he
id. T
rane
n va
llen
als
rege
ndru
ppel
s na
ar b
ened
en.
Ik h
eb n
et e
en p
illet
je g
enom
en. H
et m
aakt
mij
rust
iger
.Ik
doe
eve
n he
t lic
ht u
it.
Miss
chie
n zi
e ik
dan
toc
h ie
ts v
an h
et v
uurw
erk
waa
rvan
ik d
e kn
alle
n ho
or.
De m
uren
zijn
ech
ter
te h
oog
en t
e di
cht.
Het
te
genl
icht
van
de
zwar
e la
mp
te s
terk
.No
rmaa
l zou
ik n
u al
s ge
k st
aan
sals
adan
sen
met
een
leuk
e da
nspa
rtne
r of
vr
iend
in.
Ik p
robe
er a
an ie
dere
en t
e de
nken
die
ik h
et la
atst
e ja
ar e
n er
voor
heb
ge-
kend
.
Plot
s, ro
nd é
én u
ur,
krijg
en w
e to
ch e
en v
uurp
ijltj
e te
zie
n aa
n on
ze k
ant
van
vleu
gel A
. Doc
h do
or d
e di
kke
tral
ies
en d
at s
terk
e lic
ht n
auw
elijk
s te
zie
n. I
k po
ets
mijn
ven
ster
, m
aar e
r kom
t ni
ks m
eer.
In
de v
erte
zijn
wel
vee
l kna
llen
te h
oren
. Om
tw
ee u
ur b
eslu
it ik
maa
r te
gaan
sla
pen.
Vaa
rwel
200
5.
A.
GEBO
EID
14
“Hou
vol
en
bli
jf d
rom
en v
an w
at
er n
og k
an ..
. kom
en.”
S.
di
le
mm
a
Dag 1
68 b
egon
op
de z
elfd
e ee
nton
ige
saai
e m
anie
r al
s de
100
vor
ige.
Om
één
of
and
ere
rede
n w
il ik
nie
t da
t m
en o
p m
e m
oet
wac
hten
of
me
ziet
ter
wijl
mijn
kl
eren
nie
t go
ed z
itte
n. S
oms
denk
ik d
at h
et
ietw
at z
ieke
lijk
is e
n an
derz
ijds
denk
ik d
at
het
een
cons
tant
str
even
is n
aar
perf
ecti
e,
een
eind
eloz
e qu
eest
e du
s m
aar
de m
eest
lo
gisc
he v
erkl
arin
g m
oet
zijn
dat
het
een
on
bew
ust
opge
wor
pen
verd
edig
ing
is t
egen
de
ze h
ypoc
riete
wer
eld
waa
r mee
stal
leug
en
met
leug
en b
eant
woo
rd w
ordt
! W
ie k
an h
et
de m
ense
n kw
alijk
nem
en w
ant
door
onz
e m
anie
r van
leve
n lie
gen
we
tege
n on
szel
f en
w
e be
seff
en h
et n
iet
mee
r!
Dus
die
mor
gen
zoal
s st
eeds
sto
nd i
k kl
aar
om m
ijn a
fval
, m
ooi
geso
rtee
rd a
f te
ge-
ven
en m
et e
en v
riend
elijk
e “g
oeie
mor
gen”
en
“be
dank
t”,
of w
as h
et “
Than
k yo
u ve
ry
muc
h” o
p El
vis’
wijz
e -i
k w
eet h
et n
iet m
eer-
le
g ik
de
basi
s vo
or w
at d
ie d
ag e
en le
s in
ne-
derig
heid
voo
r m
e za
l wor
den!
Teg
elijk
zou
-de
n di
e m
idda
g d
e ee
rste
dui
delij
ke t
eken
en
van
mijn
dile
mm
a de
kop
ops
teke
n. V
oorlo
pig
was
mijn
eer
ste
zorg
“W
at z
al ik
dez
e ke
er
op m
ijn b
oter
ham
sm
eren
?” T
erw
ijl i
k ov
er
zoie
ts b
anaa
l nad
enk,
dw
alen
mijn
ged
ach-
ten
af n
aar
wat
ooi
t w
as.
Nu i
s ’t
don
der-
dag
en o
p do
nder
dag
ging
ik s
teed
s na
ar d
e Co
lruyt
. Pr
ijsbe
wus
t, e
n ze
ker
nu d
e m
aand
fi
nanc
ieel
zw
aar
door
woo
g, d
eed
ik e
en m
i-ni
mum
aan
ink
open
. Al
leen
het
hoo
gstn
o-di
ge la
g in
mijn
kar
en
het
2 eu
ro s
tuk
blon
k om
nie
t ve
rget
en t
e w
orde
n in
het
ver
gren
-de
lings
yste
em.
Het
was
vrij
dru
k en
dus
was
he
t aa
nsch
uive
n en
aan
schu
iven
! La
stig
,...
wee
rsta
an a
an d
ie im
puls
aank
open
in d
e na
-bi
jhei
d va
n de
kas
sa:
DVD’
s, b
oeke
n, s
trip
s,
vide
ospe
lletj
es,
het
eeuw
ig k
ind
in m
e w
as
bijn
a ni
et m
eer
te c
ontr
oler
en,.
..m
aar
ja
hoor
, op
luch
ting
, ik
had
het
geh
aald
. 17
.63
euro
zei
de
kass
iers
ter
tege
n m
e en
ter
wijl
ik
mijn
por
tefe
uille
nam
vie
len
mijn
oge
n op
de
ben
en v
an d
e ka
ssie
rste
r en
de
hem
els
gevo
rmde
ach
terk
ant.
Hoe
is
’t m
ogel
ijk,
nu b
etra
p ik
mez
elf
op o
rdin
aire
mac
ho-
geda
chte
n. J
a, i
k be
n oo
k m
aar
men
selij
k,
denk
ik d
an e
n zo
lang
het
maa
r een
vlu
chti
-ge
ged
acht
e is
, no
wor
ries.
Ik
gaf
een
blau
w
brie
fje
van
20 e
uro
aan
haar
en
kree
g 4
euro
37
cen
t te
rug,
ik
nam
het
aan
, de
ed h
et
klep
je o
pen
om h
et o
p te
ber
gen:
4 e
uro
37,
4 eu
ro 3
7, h
ola,
dit
klo
pt n
iet.
“Ik
heb
te-
veel
ter
ug g
ekre
gen”
zei
ik. “
Oh,
mijn
exc
u-se
s” z
ei z
e e
n bi
j het
ter
ugge
ven
rake
n m
ijn
ving
erto
ppen
haa
r ha
ndpa
lm e
n w
eer
voel
ik
me
schu
ldig
om
de
geda
chte
die
doo
r m
ijn
hoof
d sc
hiet
. Di
t is
ten
voe
ten
uit
wat
me
bezi
ghou
d: h
et ju
iste
doe
n en
toc
h no
g ee
n sc
huld
gevo
el h
ebbe
n. D
e sc
huld
daa
rvan
ligt
GEBO
EID
15
“Wac
hten
op
het s
igna
al d
at m
ijn k
indj
es e
r zijn
, voo
r mijn
eer
ste
kind
erbe
zoek
. Wat
was
dat
hee
rlijk
! Gee
n tr
aant
jes,
oo
k ni
et b
ij he
t af
sche
id,
alle
en m
aar p
lezi
er. P
uur p
lezi
er e
n he
t ge
luk
er t
e zi
jn v
oor e
lkaa
r.”
A.
GEBO
EID
16
“Mij
n d
room
kom
t n
ooit
uit
, w
at m
oet
ik b
egin
nen
. H
et i
nte
ress
eert
ze
geen
du
it,
ik z
it t
och
wee
r bi
nn
en.
Wat
ik
ver
wac
ht
van
mij
n l
even
, st
el i
k e
ven
uit
. Ik
ben
gek
raak
t, r
adel
oos,
is
dit
het
? W
ann
eer
is h
et v
oor
een
men
s te
veel
?”
S.
GEBO
EID
17
bij m
ijn c
hris
telij
ke o
pvoe
ding
bij
de B
roed
ers
van
Liefd
e! T
ja,
veel
lief
de k
wam
daa
r nie
t aa
n te
pas
. De
eer
ste
jare
n vo
oral
vee
l reg
els
op d
e vi
nger
s om
af
te
lere
n m
et d
e lin
kerh
and
te s
chrij
ven,
2 ja
ar,
rode
vin
gers
, en
een
afk
eer
van
rege
ls.
Ik s
chrij
f no
g st
eeds
link
s en
ik b
en e
r fier
op.
Maar
nu,
nu
is ’
t do
nder
dag
en b
inne
n 10
min
uten
m
ag ik
gaa
n w
erke
n. E
erst
nog
tan
den
poet
sen
en
nog
wat
naa
r W
im O
oste
rlinc
k op
Stu
dio
Brus
sel
luis
tere
n to
t ze
me
kom
en h
alen
. Aan
de
over
kant
w
orde
n de
eer
sten
gel
ost
(ja,
bijn
a zo
als
bij
de
dier
en)
en ik
hou
me
klaa
r. J
a ho
or,
de d
eur
gaat
op
en e
n Di
rk,
de d
iens
tdoe
nde
chef
en
nen
toff
e ga
st,
zegt
wer
ktui
glijk
“w
erke
n”,
waa
rna
ik b
ijna
alti
jd e
en fl
auw
e re
acti
e he
b zo
als
“ja,
wee
r gel
d ga
an s
chep
pen,
...m
et e
en h
eel k
lein
sch
opje
na-
tuur
lijk.
Hop
la,
ik d
ende
r de
tra
p af
, do
or d
e m
e-ta
alde
tect
or,
een
vlug
ge f
ouill
e en
rec
ht n
aar
’t
atel
ier.
Toe
n w
erkt
e ik
daa
r nog
sam
en m
et Ja
n di
e ne
t al
s ik
gek
is o
p ro
ck e
n al
tern
atie
ve m
uzie
k en
zo
doen
de s
taat
de
muz
iek
in d
e ru
imte
op
102.
1 St
udio
Bru
ssel
. Al
hoew
el J
an r
egel
mat
ig “
iets
” nu
ttig
t en
ik
101
% t
egen
die
mid
dele
n be
n, i
s on
s w
eder
zijd
s re
spec
t he
el g
root
. De
wer
ksfe
er is
ec
ht g
ezel
lig e
n ze
lfs
de c
hef
van
de w
erkh
uize
n zi
et d
at v
oor
de e
erst
e m
aal
sind
s hi
j er
wer
kte
iede
reen
ied
eree
n hi
elp
als
’t e
ven
min
der
ging
. Va
n 7u
30 t
ot 1
0u30
was
ik d
us n
iet
bezi
g m
et w
at
kom
en k
on.
De v
rijhe
idsb
erov
ing
is v
olge
ns d
e Be
lgis
che
wet
de
str
af;
natu
urlij
k is
dat
sim
plis
tisc
h vo
orge
stel
d w
ant
vana
f da
g éé
n va
n m
ijn g
evan
gens
chap
str
af
ik m
ezel
f er
bov
enop
. Ik
kan
nie
t aa
nvaa
rden
wat
ge
beur
d is
! Me
nsen
die
me
kenn
en o
msc
hrijv
en
me
als
een
prog
ress
ieve
lin
kse
rakk
er d
ie a
ctie
f
en p
assi
ef p
rote
stee
rt t
egen
elk
e vo
rm v
an o
n-re
cht
en o
vert
uigd
pac
ifist
. Hoe
in o
nze
lieve
God
s na
am k
omt
het
dat
er o
p he
t do
ssie
r MOO
RD s
taat
! Ee
n sc
enar
io v
an e
en H
olly
woo
d th
rille
r m
et ja
ren
stre
ss,
gehe
ugen
verli
es,
bedr
og e
n ve
rraa
d; s
oms
lees
t he
t al
s ee
n ve
rhaa
l van
Ste
phen
Kin
g!
Medi
a-ad
voka
at J.
Ver
mas
sen
zegt
het
sim
pel m
et
één
zin,
één
sim
pele
zin
: “H
et z
it i
n ie
der
van
ons.
”
En z
o zi
t ik
mor
gen
rech
t te
geno
ver
mijn
sch
oon-
moe
der i
n he
t do
ssie
r “de
teg
enpa
rtij”
. Nu
begi
nt
het
toch
wel
zw
aar
te k
riebe
len
in m
ijn b
uik.
Het
be
gon
als
een
goed
idee
bij
een
wor
ksho
p sl
acht
-of
ferh
ulp.
D-D
ay-1
, m
ijn m
ini-
proc
es m
aar
wat
vo
oraf
gin
g is
nie
t ec
ht e
en li
jden
sweg
maa
r to
ch
een
rout
e w
aar d
e du
ivel
alle
tru
cs b
oven
haal
t om
het
niet
te
doen
. Gel
ukki
g ku
nnen
we
vrij
freq
uent
de
elne
men
aan
wor
ksho
ps,
info
-avo
nden
enz
. ove
r sc
huld
bem
idde
ling,
sla
chto
ffer
in b
eeld
en
de re
-la
tie
dade
r-sl
acht
offe
r, g
eorg
anis
eerd
doo
r de
he
rste
lcon
sule
nte
van
de g
evan
geni
s. Z
elf
zou
ik
iede
reen
aan
rade
n om
min
sten
s éé
nmaa
l aan
iets
de
rgel
ijks
deel
te
nem
en. J
e he
bt n
iks
te v
reze
n en
no
g m
inde
r te
verli
ezen
. Iet
s w
at z
eker
zal
geb
eu-
ren
is d
at je
op
een
bepa
ald
ogen
blik
ged
won
gen
wor
dt o
m n
aar
jeze
lf t
e ki
jken
, ni
et d
oor
iem
and
in d
e za
al m
aar
door
je
ziel
en
gew
eten
. Op
dit
m
omen
t ka
n je
bes
effe
n da
t je
fou
t w
as e
n ev
en
stil
wor
den
ofw
el v
luch
t je
in d
e le
ugen
s w
aarin
je
zelf
beg
int
te g
elov
en.
Wat
ook
mog
elijk
is d
at je
do
or d
e on
gevo
elig
heid
en
corr
upti
e va
n de
wer
eld
com
plee
t ge
desi
llusi
onee
rd b
ent
maa
r zek
er in
dit
ge
val k
an je
er l
esse
n ui
t tr
ekke
n.
P.
ALS
Je e
eNZA
AM b
eNT
Waa
rom
lie
t je
me
staa
n ?
Wat
heb
ik
je m
isda
an ?
Is e
r ee
n a
nde
r, d
ie jo
uw
lev
en k
leu
rt ?
Zeg
me
nou
, w
at i
s er
toc
h g
ebeu
rd ?
Jij w
as m
ijn
lic
ht
en z
onn
estr
aal.
Nu
zit
ik
zon
der
verh
aal.
Nog
ste
eds
kan
ik
het
nie
t ge
love
n.
Hee
l m
ijn
wer
eld
ligt
on
ders
tebo
ven
.
Wee
s ge
rust
, ik
zal
je l
aten
gaa
n.
Maa
r de
nk
toc
h e
ven
aan
de w
oord
en,
die
ik s
chri
jf.
Het
is
het
en
ige
dat
nog
ove
rbli
jft.
GEBO
EID
18
een
Kind
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
Zond
er z
orge
n.Zo
nder
ang
st o
m m
orge
n.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.Al
smaa
r spe
len
en m
e no
oit
verv
elen
.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.Dr
ukte
en
geti
eren
voo
ral v
eel p
lezi
er.
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
Vol d
rom
en e
n de
ove
rtui
ging
dat
ze u
itko
men
.Ik
wou
dat
ik e
en k
ind
was
.
Door
mijn
opv
oedi
ngbe
n ik
noo
it e
en k
ind
kunn
en z
ijn.
En d
us b
eeld
ik m
e in
hoe
moo
i het
wel
had
kun
nen
zijn
.
Ik w
ou d
at ik
een
kin
d w
as.
“Zo
lang
ik g
evoe
lens
heb
, w
eet
ik d
at e
r ook
voo
r mij
een
waa
rde
is in
het
leve
n.
Maar
nu
ik d
it n
eerg
esch
reve
n he
b, v
raag
ik m
e al
af:
wat
als
ik m
ijn li
cht
uitd
oe
en m
ijn o
gen
slui
t. W
elk
onw
eer h
angt
er d
an w
eer t
usse
n m
ijn o
ren!
”
S.GE
BOEI
D 19
GEBO
EID
20
“Ik
heb
gee
n b
ehoe
fte
aan
een
con
fron
tati
e of
aan
een
lij
f aa
n l
ijf
geve
cht.
Maa
r w
el a
an e
en o
ntm
oeti
ng
van
har
t to
t h
art.
”
S.
GEBO
EID
21
als
Het
duis
ter
valt
Het
duis
ter h
eeft
me
over
valle
n.Ik
raak
alle
s kw
ijt.
Al m
ijn d
rom
en z
ijn v
erga
an.
Mijn
illu
sies
ver
dwen
en.
Mijn
leve
n vo
orbi
j.Ni
ks li
gt n
og b
inne
n ha
ndbe
reik
.Ge
en w
ense
n, g
een
gelu
k.Ze
lfs
geen
idee
.
Alle
s lig
t ve
rve
r weg
van
mij.
De t
ol v
an h
et lo
t...
Mijn
leve
n is
net
een
onts
poor
de t
rein
.Do
or e
en o
nver
wac
hte
weg
vers
perr
ing.
Op w
elk
spoo
r moe
t ik
nu
zijn
?W
elke
weg
moe
t ik
nu
insl
aan
?Za
l ik
ooit
een
gel
ukki
g en
waa
rdig
leve
n vi
nden
?Ik
ben
het
bijs
ter.
Vroe
ger v
olgd
e ik
mijn
har
t.He
t is
kou
d nu
.En
gee
n te
ken
te z
ien.
Het
duis
ter i
s in
getr
eden
.En
ik z
ie n
iks
mee
r.
GEBO
EID
22
een
eeuw
ig v
erla
ngen
Het
is d
onke
r, g
ril e
n ko
ud e
n ki
l in
mijn
har
tIk
slij
t ee
n le
ven
in e
en e
euw
ig d
uren
de n
acht
Met
hevi
ge d
rukk
ende
en
blijv
ende
han
gend
e st
orm
enIn
rege
nbui
en d
ie o
nafg
ebro
ken
op m
e ne
er s
tort
enEn
blik
sem
schi
chte
n di
e st
eeds
op
mij
insl
aan
Voor
bij g
ing
het
maa
r alle
maa
l een
s vo
orgo
ed v
oorb
ijGe
en z
orge
n of
pijn
, ge
woo
n ge
lukk
ig z
ijn in
en
met
mez
elf
Een
leve
n le
iden
, ne
t al
sof
er n
ooit
iets
zou
geb
eurd
zijn
Nieu
we
wen
sen,
nie
uwe
drom
enEe
n ov
erzi
cht,
voo
ruit
blik
ken
en v
ooru
itzi
chte
n
Net
als
wan
neer
er e
en n
ieuw
e da
g be
gint
De z
on d
ie o
pkom
t, e
n zi
ch b
reek
t do
or d
e w
olke
nDi
e op
rijst
van
ach
ter h
aar h
oge
bom
enEn
zic
h re
ikt
tot
ver b
oven
de
horiz
onEn
dan
alle
s en
iede
reen
bel
icht
, m
et h
aar s
tral
end
wit
geel
lich
t
Drom
en,
wen
sen
en v
erla
ngen
sHe
el m
ijn h
art
is e
r van
ver
vuld
Maar
gee
n en
kel e
rvan
bre
ekt
uit
Die
wor
den
zo a
fger
emd,
zo
afge
sche
rmd
Wan
t di
e m
uren
ero
mhe
en z
ijn t
e ho
og
Zeg
me,
bij
wie
moe
t ik
zijn
, w
aar m
oet
ik n
aart
oeOm
al d
ie o
mrin
gend
e m
uren
te
slop
enIs
er i
eman
d di
e m
ij ka
n he
lpen
mij
te b
evrij
den,
te
verlo
ssen
Zoda
t ik
vrij
kan
zijn
, vr
ij ka
n le
ven
En g
eluk
kig
mag
zijn
in m
ijn d
rom
en,
wen
sen
en v
erla
ngen
s
Die
ik u
itei
ndel
ijk k
an e
n m
ag v
erw
ezen
lijke
n.
P.
“Gee
f m
ij da
n m
aar e
en d
ekse
l teg
en m
ijn n
eus,
dan
wee
t ik
dat
het
mijn
neu
s is
die
pijn
doe
t.W
at is
een
men
s di
e om
hul
p ro
ept
zond
er g
ehoo
rd t
e w
orde
n, n
iks
is e
rger
. Wie
of
wat
kan
me
niet
sch
elen
, al
s he
t m
aar i
eman
d is
die
mee
r hee
ft d
an e
ven.
”
S.
GEBO
EID
23
GEBO
EID
24
“Ik
gel
oof
nie
t in
een
god
. Maa
r so
ms
praa
t ik
tot
mij
n e
nge
lke.
Oo
k a
l h
oort
ze
me
nie
t, z
e h
angt
toc
h r
ond
mij
n h
als
die
wel
lu
iste
rt.
Noe
mt
men
dit
waa
nzi
n?
Iede
reen
waa
nt
zich
wel
erg
ens
in z
eker
?”
S.
GEBO
EID
25
Dond
erda
g 27
okt
ober
200
59
U –
zonn
ig
de n
ieuw
e w
ande
ling
-uit
Hali
ng
We
rede
n ne
t de
gev
ange
nisp
oort
en u
it.
Ik w
ist
niet
hoe
ik m
ij m
oest
voe
len
–sch
uldi
g- o
mda
t ik
geb
oeid
ach
ter
in d
e au
to z
at o
f ze
lfge
noeg
zaam
vo
or h
et in
zich
t in
al d
at m
oois
en
kleu
renp
rach
t di
e pl
ots
opdo
ken.
Ik k
eek
uit
het
raam
en
voel
de m
ij éé
n m
et d
e bo
men
in
vol
le h
erfs
tkle
uren
.Fl
ora
en f
auna
blo
eien
, gr
oeie
n en
ver
wel
ken
volg
ens
de in
tern
e kl
ok d
ie d
e sc
hepp
er in
hen
hee
ft g
ebou
wd,
m
aar
men
sen
bem
inne
n, k
renk
en e
n ha
ten
volg
ens
niet
s an
ders
dan
hun
eig
en g
rillig
heid
.
Dat
zou
dade
lijk
blijk
en..
.
A.
ze
g
no
oi
t
Zeg n
ooit
: m
ij ka
n zo
iets
noo
it g
ebeu
ren.
Ni
et
dat
het
jeze
lf
gaat
ov
erko
men
...
maa
r m
issc
hien
wel
iem
and
waa
rvan
je
het
nooi
t zo
u he
bben
ver
wac
ht.
Erge
ns s
ta je
al
s ee
n no
rmaa
l pe
rsoo
n in
een
maa
tsch
ap-
pij,
ver
af v
an ie
ts d
at e
en t
aboe
is. E
en g
ege-
ven
waa
r in
ges
prek
ken
nooi
t ov
er g
espr
oken
w
ordt
. W
ant
,die
’ ho
ren
er g
ewoo
n ni
et b
ij.
Vand
aag
hoor
je m
eer o
ver h
et lo
t va
n zo
vele
n di
e te
mak
en k
rijge
n m
et o
nze
maa
tsch
appi
j di
e de
pun
tjes
op
de ,
i’ tr
acht
te
zett
en.
Neen
, oo
it s
tond
ik e
r oo
k ni
et b
ij st
il. I
n ee
n ge
vang
enis
bel
ande
n? B
en je
zie
k? E
en g
evan
-ge
ne b
ezoe
ken?
Ben
je g
etik
t? E
n to
ch o
ver-
kwam
het
mij
ooit
dat
een
lid
van
mijn
toe
-ko
mst
ige
fam
ilie
een
tijd
je d
e w
erel
d m
ocht
ga
an z
ien
van
acht
er d
e tr
alie
s va
n ee
n ce
l. He
t vo
nnis
van
de
rech
ter
luid
de:
een
jaar
tje
en v
ijf ja
ar re
chte
n kw
ijt. D
aar w
aren
dan
een
aa
ntal
maa
nden
,Ni
euw
e W
ande
ling’
bij
voor
-da
t de
man
op
tran
spor
t wer
d ge
stel
d (g
ezet
?)
naar
een
and
ere
verb
lijfp
laat
s vo
or d
e re
st v
an
die
stra
f.Ja
, ik
bez
ocht
de
man
een
aan
tal k
eren
. Te
sa-
men
met
de
vele
bez
oeke
rs w
as h
et a
ansc
hui-
ven
voor
de
iden
tite
itsc
ontr
ole
en t
oen
kon
je
met
een
aan
tal v
an h
en n
aar
de b
esch
ikba
re
bezo
eker
shok
jes.
Nee
n, h
et w
as n
iet
zo e
en
,leu
tig’
bez
oek.
Wat
ver
tel j
e pe
r sl
ot v
an r
e-ke
ning
aan
iem
and
die
feit
en p
leeg
de w
aar-
over
je z
elf
een
beet
je v
erra
st m
aar
ook
be-
scha
amd
bent
? Ie
man
d be
zoek
en i
n ee
n ge
vang
enis
om
ge-
woo
n ee
n ,g
oede
’ da
g to
e te
wen
sen.
.. e
n te
hop
en d
at h
et e
en g
oede
dag
voo
r he
m
wor
dt.
Je z
it d
aar
wat
te
star
en n
aar
mek
aar
door
heen
het
ve
nste
rgla
s da
t al
le c
onta
ct
bem
oeili
jkt.
Je
vraa
gt j
ezel
f af
: w
at k
an i
k ve
rtel
len?
Ver
telle
n da
t he
t ga
uw z
al v
oor-
bij
zijn
, da
t he
t le
ven
toch
nog
zin
hee
ft e
n ve
rder
gaa
t na
die
éne
fou
t? M
oeili
jk?
Het
is
aart
smoe
ilijk
om
gew
oon.
.. e
en b
ezoe
ker
te
zijn
en
een
gede
tine
erde
doo
r di
t be
zoek
een
be
etje
zijn
fou
t(en
) te
ver
geve
n. W
ant
is z
o ee
n be
zoek
nie
t ie
ts w
aar ,
verg
evin
g’ o
ok e
en
beet
je c
entr
aal s
taat
? St
raks
kom
je t
erug
in
de m
aats
chap
pij
en z
onde
r ve
rgev
ing
ben
je
gedo
emd.
Het
was
zek
er ie
ts w
aar
ik e
ven
bij s
tils
tond
. De
man
zel
f he
eft
niet
zo
heel
vee
l ja
ren
nog
,gel
eefd
’ en
ik b
en e
r ze
ker
van
dat
het
schu
ldge
voel
en t
ot d
ie la
atst
e da
g bl
eef
kna-
gen.
Maa
r, w
at m
ij be
lang
rijk
leek
, w
as ,
het
spijt
me’
. Maa
r ver
war
nie
t ve
rgev
en m
et v
er-
gete
n. D
at w
ou i
k ev
en k
wijt
. Da
t ve
rget
en
blijf
t ee
n le
ven
lang
han
gen.
En t
oen
gebe
urde
iets
dat
nog
mee
r ble
ef h
an-
gen.
Iem
and
die
mij
ooit
jare
n te
rug
in ,
onze
bu
urt’
tot
tw
eem
aal t
oe h
ad b
esto
len
en o
oit
de t
ralie
s za
g...
kw
am n
aar
mij
toe
en v
roeg
om
ver
gevi
ng v
oor
wat
hij
mij
jare
n te
rug
had
aang
edaa
n...
Of
ik h
em w
ou v
erge
ven?
Wat
an
twoo
rd v
ind
je d
aaro
p?
E.
GEBO
EID
26
Die
p in
mij
n b
inn
enst
e be
n i
k b
ang
van
men
sen
.D
at z
e m
e zo
ude
n k
wet
sen
.D
at i
k z
e zo
u k
wet
sen
.B
ang
om v
erk
eerd
e w
oord
en.
Ban
g om
ver
kee
rd t
e do
en.
Alle
en a
ls i
k a
llee
nbe
n,
ben
ik
mez
elf.
Mij
n e
igen
zel
ve.
En a
ls i
k d
an i
ets
kri
jg,
voel
ik
me
sch
uld
ig e
n m
ach
telo
os.
Aan
vaar
din
g li
gt m
e zw
aar.
Hee
l m
ijn
lev
enh
eb i
k m
oete
n k
nok
ken
om i
ets
te b
erei
ken
.
En o
ok a
l h
eb i
k n
u n
iets
,to
ch z
ijn
er
een
paa
r di
nge
n v
an w
aard
e.D
e w
aard
e op
zic
h.
De
waa
rde
van
het
lev
en.
De
kle
ine
din
gen
kor
tom
.
Eerl
ijk
hei
d, r
ech
tvaa
rdig
hei
d en
res
pect
zeg
ik s
teed
s en
da’
s oo
k m
ijn
leu
ze.
Ja,
daar
voor
app
reci
eer
ik s
omm
ige
men
sen
toc
h.
Die
en
kel
en d
ie e
erli
jk z
ijn
.D
ie e
nk
ele
men
sen
.
Hoe
har
d h
un
eer
lijk
hei
doo
k i
s of
kli
nk
t.
biJ
de
MeN
SeN
“Ik
zou
mez
elf
som
s w
illen
weg
stop
pen,
voo
r de
men
sen
die
nog
van
me
houd
en. I
k w
il he
n da
n ni
et la
stig
val
len
met
mez
elf.
Toc
h sn
ak ik
naa
r ech
te n
abijh
eid,
naa
r ted
ere
aanr
akin
gen.
Ik
ben
eenz
aam
.”
S.
GEBO
EID
27
Deze
br
ochu
re
is
een
real
isat
ie
van
De
Schu
unsc
hgre
iver
s, s
chrij
fclu
b va
n Bi
j’ De
Vie
ze
Gast
en,
de G
evan
geni
s va
n Ge
nt e
n CA
W A
rtev
elde
-
vzw
Just
isti
eel W
elzi
jnsw
erk
Gent
.
foto
’s H
ilde
de Le
ener
DAN
kW
OOr
DJE
Als
vorm
ings
wer
ker
in
de
geva
nge
nis
was
het
een
pre
ttig
e er
va-
rin
g to
en D
e Vi
eze
Gast
en z
ich
aan
bode
n m
et e
en s
chri
jfpr
ojec
t.D
e di
enst
soc
iaal
-cu
ltu
reel
wer
k w
il z
o go
ed m
ogel
ijk
tra
chte
n
te v
oorz
ien
in
een
kw
alit
atie
f h
ulp
- en
die
nst
verl
enin
gsaa
nbo
d.
Cult
uu
r is
daa
r ee
n e
ssen
tiee
l on
derd
eel
van
. Zon
der
cult
uu
r k
un
-n
en w
e ge
en b
rugg
en s
laan
tu
ssen
in
tra-
mu
ros
en e
xtr
a-m
uro
s.
Dan
k a
an a
llen
die
een
ste
en h
ebbe
n b
ijge
drag
en a
an d
it s
chri
jf-
proj
ect
in d
e N
ieu
wew
ande
lin
g.St
efaa
n S
egae
rt
