EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE EUROPE · PRESS REVIEW EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE...

PRESS REVIEW

EUROPEAN STEERING COMMITTEE

OF NOTRE EUROPE

November 18-19, 2011 – Paris

Press Contact Person : Stéphanie Baz, [email protected], 0033 1 44 58 97 84

Press Review - ESC 2011 1

The European Steering Committee of Notre Europe The European Steering Committee of Notre Europe ( CEO) meets annually around various high-level European personalities aiming to emit tracks of reflection for the future of the construction of the Union and forNotre Europe's working program.

On Friday, November 18th, 2011, the annual diner-debate of the CEO took place, at the automobile Club, in Paris. The guest of honor of this evening was Pascal Lamy, Chief Executive Officer of the WTO (WORLD TRADE ORGANIZATION) and also Honorary President of Notre Europe. He pronounced an entitled speech: " The economy and the world - Where is it? Where does it go? Where does Europe stand in front of this transformation? " which left place afterward for a series of interventions. On Saturday, November 19th, 2010, the European Committee of orientation of Notre Europe met at the Maison des Polytechniciens in Paris. This meeting, traditionally chaired by Jacques Delors, Former president of the European Commission and founding President of the think tank Notre Europe, took place under the person of Antonio Vitorino, current President of Notre Europe, former European Commissioner and former Portuguese Minister, as well as more than forty participants.

This year, the debates carried on:

- " Schengen and the immigration " - " Institutions and people " - " The dilemma economic rigor / economic stagnation "

The Declaration

At the end of the debates, a statement was adopted by all participants. This year, this declaration entitled «The rigor, but also the growth " paid also tribute to Tommaso Padoa-Schioppa, former president of Notre Europe who died on December 18th, 2010.

The publications in the press : The statement of the European Committee of Orientation was proposed in numerous titles of press in Europe. It was published during the followingweek in: Publico ( Portugal), Handesblatt (Germany) , Le Figaro (France), Le Temps (Switzerland) The Independent ( The United Kingdom), The Repubblica (Italy), New Europe (Greece), Phileftheros (Cyprus)


Table of contents

The program……………………………………………………..……………………………….……..………………………………p.4

List of participants……………………… ……………………………………………………….…………………………………p.6

Declaration…………………………………………………………………………………………………..……………………………p.8

The publications in the European Press :

- PUBLICO (Portugal) –Novembre 20 2011 ………………………………………………………………….….……p.9

- HANDESBLATT (Germany) – Novembre 21 2011………………….………………………………..…………p.10

- LE FIGARO (France) – Novembre 22 2011………………………………………………….………….…………p.11

- LE TEMPS (Switzer land) – Novembre 22 2011…………………………………………………….……………p.12

- LA REPUBBLICA (Italy) – Novembre 24 2011………………………………………………….…….……………p.16

- OUEST France (France) – Novembre 25 2011……………………………………………………………………p.17

- THE INDEPENDENT (United Kingdom) – Novembre 25 2011…………………………………….………p.20

- NEW EUROPE (Greece- UE)- Novembre 24 2011………………………………………………………………p.21

- PHILEFTHEROS (Cyprus) – Decembre 5 2011…………………………………………..………………….……p.24


European Steering Committee

18 and 19 November 2011

Programme

Friday 18 November– Opening Dinner

Venue: Automobile Club, 6 Place de la Concorde, 75008 Paris

7pm Cocktail

8pm Dinner Debate: « The world-economy - where is it standing? Where is it going?

Where does Europe stand in the light of this change? »

Debate introduced by Pascal Lamy, Director General, WTO

Saturday 19 November - Notre Europe’s Steering Committee Meeting

Venue : Maison des Polytechniciens, 12 rue de Poitiers, 75007 Paris

9am Welcome

9.15am Introduction by Jacques Delors

9.30am « The Schengen Area and immigration »

Debate introduced and moderated by António Vitorino, President of Notre Europe

11am « Institutions and people »

Debate with :

Josep Borrell Fontelles, President of the European University Institute Florence

Niels ErsbØll, Ambassador, Honorary General Secretary of the Council of Ministers of the EU

Guy Verhofstadt, President of the ALDE group of the European Parliament

moderated by Gaëtane Ricard-Nihoul, Political Analyst, Representation of the

European Commission in France

12.30pm Lunch


2pm « The dilemma of financial austerity / economic stagnation »

Debate with :

Pervenche Bérès, Member of the European Parliament

Laurence Boone, Head of European Economics Research, Bank of America

Daniela Schwarzer, Head of the Research department on European Integration, Stiftung Wissenschaft und Politik

moderated by Jean Christophe Ploquin, journalist La Croix

4pm “Austerity by Member States - stimulation and growth by the EU” (Tommaso

Padoa-Schioppa)

Overall conclusions and adoption of the ESC Declaration

Debate introduced and moderated by Yves Bertoncini, General Secretary of Notre

Europe

5pm End of the ESC


Comité européen d’orientation 19 novembre 2011

Liste des participants

Enrique Barón-Crespo, Ancien Président du Parlement européen, ancien Président du groupe parlementaire des socialistes européens

Pervenche Berès, Députée européenne, Présidente de la Commission Emploi et Affaires sociales du Parlement européen

Yves Bertoncini, Secrétaire général de Notre Europe

Joachim Bitterlich, Vice Président Exécutif des Affaires Internationales, Veolia environnement Paris, Vice Président de Notre Europe

Laurence Boone, Chef Economiste Europe à la Bank of America Merrill Lynch

Josep Borrel Fontelles, Président de l’Institut universitaire européen de Florence, Ancien Président du Parlement européen

Jean-Louis Bourlanges, Ancien député européen

Laurent Cohen-Tanugi, Avocat et essayiste

Etienne Davignon, Ministre d’Etat belge, ancien Vice Président de la Commission européenne

Pierre Defraigne, Directeur exécutif de la Fondation Madariaga du Collège d’Europe

Renaud Dehousse, Directeur du Centre d’études européennes, Sciences Po Paris

Jacques Delors, Ancien Président de la Commission européenne, Président fondateur de Notre Europe

Niels Ersbøll, Ambassadeur, Secrétaire Général honoraire du Conseil des Ministres de l'UE

Elisabeth Guigou, Députée, ancienne Ministre française

Klaus Hänsch, Ancien Président du Parlement européen

Pascal Lamy, Directeur général de l’Organisation Mondiale du Commerce, ancien Commissaire européen, Président d’honneur de Notre Europe

Philippe Lagayette, Président de la Fondation de France, Vice-président et senior advisor de la banque Barclay Capital

Eneko Landaburu, Ambassadeur, Chef de la Délégation de l’Union européenne au Royaume du Maroc

Pierre Lepetit, Inspecteur des Finances, Vice Président de Notre Europe

Père Henri Madelin, Jésuite, Centre Sèvres

Vitor Martins, Conseiller pour les affaires européennes du Président de la République portugaise, ancien Ministre portugais


Jean Nestor, Ancien Secrétaire général de Notre Europe

Riccardo Perissich, Ancien Directeur général à la Commission européenne

Alojz Peterle, Député européen, ancien Premier ministre de la Slovénie

Jean Pisani-Ferry, Directeur de Bruegel

Julian Priestley, Ancien Secrétaire général du Parlement européen

Romano Prodi, Ancien Président de la Commission européenne et ancien Président du Conseil italien

Antonio Puri Purini, Conseiller du Président italien, ancien ambassadeur de l’Italie en Allemagne

Gaëtane Ricard-Nihoul, Analyste politique à la Représentation de la Commission européenne en France, ancienne Secrétaire générale de Notre Europe

Maria João Rodrigues, Conseillère pour les politiques économiques et sociales auprès de la Commission européenne, Professeur à l’Université de Lisbonne, ancienne Ministre portugaise

Philippe de Schoutheete, Ancien Représentant permanent de la Belgique auprès de l’UE, Directeur du Département Europe à l'Institut Egmont

Daniela Schwarzer, Directrice du département de recherches sur l’intégration européenne, Stiftung Wissenschaft und Politik

Stefano Silvestri, Président de l’Istituto Affari Internazionali

Pedro Solbes, Président de la Fundación para las Relaciones Internacionales y el Diálogo Exterior (FRIDE), ancien ministre espagnol, ancien Commissaire européen

Antoinette Spaak, Ministre d’Etat belge, ancienne députée européenne

Christian Stoffaës, Président du Conseil du Centre d’études prospectives et d’informations internationales (CEPII)

Christine Verger, Directrice des relations avec les Parlements nationaux au Parlement européen, ancienne Secrétaire générale de Notre Europe

Antonio Vitorino, Avocat, ancien Commissaire européen, Président de Notre Europe


19 November 2011

Austerity, but also growth Declaration by Notre Europe's European Steering Committee

The debt crisis which most Western countries are currently having to tackle is forcing the European Union (EU) and its Member States to address a fearful dilemma: they are in a position where they need to adopt budget adjustment and structural reform agendas while making sure, at the same time, that they hang on to their prospects for growth in order to be able to offer their people hope for the future.

“Austerity for the States, growth for Europe”: this slogan by Tommaso Padoa‐Schioppa1 doesn’t preclude the need to face such a dilemma at the national level, while implementing deep reforms including inequalities reduction objectives, and then promoting a sustainable growth strategy. It nevertheless insists on the added value of the EU, to which a major priority has to be granted, for economic, social and political motives.

The Stability Pact rules naturally have to be complied with today as in the past, if only out of respect for future generations and to avoid handing our sovereignty over to private creditors. But the EU cannot only be seen as a Community which bans deficits by force, be that force legal or political. In complementing the crucial role played by each of the Member States, it must also contribute to responding to the challenges of unemployment, which has risen above the 10% mark at the European level, and of the global slowdown in economic activity. The EU must also be seen, beyond the euro zone, to be fulfilling its primary role as a driving force for growth: it can act effectively in that direction in connection with the crucial decisions to be taken in 2012.

Thus the EU must achieve the completion of the Single Market, 20 years after the mobilising deadline of “1992”, in order to make the most of a potential for growth and employment that is still largely under‐exploited. As Mario Monti's report stressed in 2010, there remains a great deal to be done, particularly in the spheres of the services, the digital economy and public contracts. Moreover, it is perfectly possible to achieve this in the context of a balanced approach combining social objectives and respect for the environment, each in their proper place. In its Single Market Act, the Commission estimated that a potential growth rate of at least 4% of GDP could be achieved over the next 10 years, and it has recently proposed stepping up the pace. It is up to the Member States and to the European Parliament to respond to this initial challenge.

The EU must also take advantage of the future adoption of its new multiannual financial framework, because while the Community budget is first and foremost a tool for solidarity, it is also a tool for growth. Thus the budget must play a more extensive role in developing European research programmes, but at the same time it must also prove more effective in furthering the deepening of

1 Former Italian Economy Minister, former Member of the European Central Bank's Executive Board, and President of Notre Europe from June 2005 until his death on 18 December 2010.

Tribune


the Single Market, in particular by financing transport, energy and communication infrastructures of common European interest. In this connection, it is crucial for the 50 billion euro which the Commission has proposed for 2014‐2020 to be approved in 2012, and that the sum then be put to work in partnership with private funding to expand the EU budget's leverage effect. By the same token, it is crucial that, after approving the anticipated and more flexible use of the structural funds earmarked for countries in difficulty, the EU immediately mobilise an equivalent sum for infrastructures of common European interest, because an exceptional gesture of that nature can counterbalance the depressive impact of the financial stabilisation measures currently being implemented.

And lastly, to complement these budgetary operations, the EU, and more specially European Investment Bank, must take the lead in issuing bonds designed to fund future spending, primarily in the infrastructure and environment fields. This can indeed respond to the massive investment requirements identified in Europe and permits this kind of spending to go forward, as it gets set to fall under the axe in numerous Member States. The EIB is well placed to issue such bonds, and to thus raise its annual funding capability to 200 billion euro (as opposed to the figure of 80 billion today) by bolstering the capital and the securities provided by the Member States.

The simultaneous mobilisation of the three tools that are the Internal Market, the Community budget, and European project‐bonds, will trigger an almost immediate increase in activity and bring major benefits in terms of medium‐term endogenous growth. This “growth package” is crucial to ward off the very negative economic and social consequences that would inevitably ensue if Europe's flat growth rate were to continue for much longer, but also to boost the EU's legitimacy in the eyes both of its Member States and of the man in the street.

www.notre‐europe.eu 19 rue de Milan ‐ 75009 Paris ‐ France

Email : info@notre‐europe.eu


© Handelsblatt GmbH. Alle Rechte vorbehalten. Zum Erwerb weitergehender Rechte wenden Sie sich bitte an [email protected].

Die Schuldenkrise, die die meistenwestlichen Länder erschüttert,stellt die Europäische Union (EU)und ihre Mitgliedstaaten vor eingefährliches Dilemma: Einerseits

müssen sie Haushaltsanpassungen und struk-turelle Reformen antreiben, andererseits müs-sen sie die Aussichten auf ein Wirtschafts-wachstum erhalten, um den Bürgerinnen undBürgern einen Zukunftshorizont zu öffnen.

„Den Staaten die Haushaltsdisziplin,Europa das Wachstum“: Diese Formel vonTommaso Padoa-Schioppa verschleiert nichtdie Notwendigkeit, ein solches Dilemma aufnationaler Ebene durch tiefgreifende Refor-men zu bekämpfen, die als Ziele die Reduzie-rung der Ungleichheiten und die Förderung ei-nes nachhaltigen Wachstums beinhalten. Sieunterstreicht jedoch den Mehrwert der Maß-nahmen, denen aus wirtschaftlichen, sozialenund politischen Gründen eine absolute Priori-tät zukommt.

Selbstverständlich müssen die Regeln desStabilitätspakts respektiert werden, heuteebenso wie früher, allein schon aus Rücksichtauf zukünftige Generationen und um die Sou-veränitätsausübung nicht privaten Gläubi-gern zu überlassen. Doch die EU ist mehr alsnur eine Staatengemeinschaft, die aufgrundrechtlicher oder politischer Sachzwänge dazugezwungen ist, Haushaltsdefizite zu untersa-gen. Sie muss auch zur Meisterung einer dop-pelten Herausforderung beitragen: die der Ar-beitslosigkeit, die auf EU-Ebene die Zehn-Pro-zent-Marke überschritten hat, und die der all-gemein sich abschwächenden Wirtschaftskon-junktur. Die EU muss – auch über den Euro-Raum hinaus – als Wachstumsquelle wahrge-nommen werden.

20 Jahre nach dem Meilenstein „1992“ mussdie EU ihre Bemühungen zur Vertiefung desBinnenmarktes vollenden, um das noch teil-weise brachliegende Wachstums- und Be-schäftigungspotenzial besser auszuschöpfen.Wie von Mario Monti in seinem Bericht ausdem Jahr 2010 betont wurde, gibt es noch viel

zu tun, insbesondere im Bereich der Dienst-leistungen, der digitalen Wirtschaft und bei öf-fentlichen Auftragsvergaben. Es ist durchausmöglich, die Ziele mittels einer ausgewoge-nen Vorgehensweise umzusetzen, die sozia-len Aspekten und dem Umweltschutz den ih-nen gebührenden Platz einräumt. Die EU-Kommission schätzt, dass in den nächstenzehn Jahren ein potenzieller Wachstumszu-wachs von mindestens vier Prozent des Brut-toinlandsprodukts erzielt werden kann. Sie

schlug kürzlich vor, das Tempo zu beschleuni-gen.

Die EU sollte die bevorstehende Verabschie-dung ihres neuen mehrjährigen Finanzrah-mens nutzen, der zwar in erster Linie ein In-strument der Solidarität darstellt, aber gleich-zeitig als Konjunkturinstrument wirkt. DerEU-Haushalt muss daher einen höheren Bei-trag zum Ausbau europäischer Forschungs-programme leisten, gleichzeitig verstärkt dieVertiefung des Binnenmarktes begleiten, ins-

besondere durch die Finanzierung von demeuropäischen Gemeinwohl dienenden Infra-strukturprojekten in den Bereichen Trans-port, Energie und Kommunikation. Entschei-dend ist, dass der von der Kommission fürden Zeitraum 2014 bis 2020 vorgeschlageneBetrag von 50 Milliarden Euro im Jahr 2012 ge-nehmigt und anschließend in einer Partner-schaft mit privaten Finanzierungsträgern ein-gesetzt wird, um die Hebelwirkung des EU-Haushalts zu verstärken.

Ebenso wichtig ist es jedoch, dass die EU,nachdem sie einen flexibleren und vorgezoge-nen Einsatz der Strukturfonds für wirtschaft-lich geschwächte Länder be schlossen hat, so-fort einen Betrag in gleicher Höhe für Infra-strukturmaßnahmen mobilisiert. Eine solcheaußergewöhnliche Geste schafft ein Gegenge-wicht zur wachstumshemmenden Wirkungder derzeitigen Sparprogramme der Mitglied-staaten.

Ergänzend zu diesen haushaltspolitischenMaßnahmen muss sich die EU, und insbeson-dere die Europäische Investitionsbank (EIB),für die Emission von Anleihen zur Finanzie-rung von Zukunftsaufgaben einsetzen, insbe-sondere in den Bereichen Infrastruktur undUmweltschutz. Durch die Emission solcherEU-Anleihen kann der in Europa bestehendehohe Investitionsbedarf abgedeckt werden.

Binnenmarkt, EU-Haushalt, europäischeAnleihen: Durch den gleichzeitigen Einsatzdieser Instrumente kann nahezu umgehendein endogenes Wachstum generiert werden.Dieses Wachstumspaket ist heute notwendi-ger als je zuvor, sowohl, um die negativen wirt-schaftlichen und sozialen Folgen einer anhal-tenden europäischen Konjunkturschwächeaufzufangen, als auch, um die Legitimität derEU in den Augen ihrer Mitgliedstaaten und ih-rer Bürgerinnen und Bürger zu stärken.

Disziplin und WachstumJacques Delors plädiert für neue Impulse für die EU durch Forschungsprogramme und Infrastrukturprojekte.

Die Autoren sind Jacques Delors und AntonioVitorino vom Steering Committee der StiftungNotre Europe. Sie erreichen sie unter:[email protected]

21.11.

Deutschland liegt weiterhin im Einflussbe-reich des Hochdruckgebiets Yana, dessenZentrum sich über Osteuropa befindet. Dabeigibt es oft wieder Nebel oder Hochnebel, dersich bis zum Nachmittag nur teilweise auflöstund die Sonne durchlässt. Außerhalb sowieoberhalb der Nebelfelder scheint die Sonne,am meisten Sonnenschein ist im Berglandund am Alpenrand zu erwarten. Die Höchst-werte liegen bei 4 bis 12 Grad, mit den höchs-ten Werten im höheren Alpenvorland undim Südwesten. Der Wind weht überwiegendschwach, bevorzugt aus Südost.

Deutschland

DarmstadtDortmundDuisburgEssenHildesheimMannheimPotsdamSyltWolfsburg

WeltAmsterdamBangkokBuenos AiresChicagoGenfHongkongJohannesburgKairoKapstadtLos AngelesMailandManilaMexiko StadtMiamiNew YorkPekingPragStockholmTokioWashingtonWienZürich

Bremen

Kiel

Rostock

Hamburg

Hannover

Berlin

Leipzig

Dresden

Hof

Frankfurt

Köln

Münster

Düsseldorf

Saarbrücken

Stuttgart

Nürnberg

MünchenFriedrichshafen

63 5

1

81

61

72

102

93 8

381

125

126

104

115

82

6-1

101

70

unter 0 um 0 um 5 um 10 um 15 um 20 um 25 um 30 um 35 über 35

110

16

13

9

11

20

19

19

9

14

3 8

15

Dublin

London

Oslo

Tunis21Algier21

Palma19

Malaga19

Madrid16

Lissabon16 Barcelona17

16Nizza

Rom17

Paris

Brüssel12

Kopenhagen6

Hamburg6

3Helsinki

St. Petersburg1

-5Moskau

Kiew3

13Istanbul

17Athen

Zagreb-1

7Berlin

9Bern

6München

Stockholm

1Wien Budapest2

5Warschau

Handelsblatt | Mehr Wetter unter www.handelsblatt.com/wetter | Quelle: wetter-deutschland.com

10°34°27°7°13°24°25°20°20°15°8°

32°26°26°13°10°7°8°14°17°1°8°

9°12°11°12°10°9°6°7°8°

wolkig

heiter

heiter

heiter

heiter

wolkig

Nebel

wolkig

wolkig

MartK

lein

56 GASTKOMMENTAR MONTAG, 21. NOVEMBER 2011, Nr. 225

© Handelsblatt GmbH. Alle Rechte vorbehalten. Zum Erwerb weitergehender Rechte wenden Sie sich bitte an [email protected] Review - ESC 2011 11

opinions mardi22 novembre 2011

Maintenir le budget européen pour la

stabilité et la croissance

Par Jacques Delors, Antonio Vitorino et al.

Le potentiel de croissance n’est pas épuisé. Il est possible de l’exploiter par

une démarche équilibrée. C’est là que la Commission entre en jeu: son

budget, s’il est repourvu, peut conjurer les effets des politiques

d’assainissement en cours dans les Etats membres. Par le think tank Notre

Europe

La crise de la dette qui secoue la plupart des pays occidentaux place l’Union

européenne et ses Etats membres face à un dilemme redoutable: il leur faut à la fois

engager des programmes d’ajustement budgétaire et de réformes structurelles,

mais aussi veiller à préserver leurs perspectives de croissance, afin d’offrir un

horizon d’espoir à leurs citoyens.

«Aux Etats la rigueur, à l’Europe la croissance»: cette formule de Tommaso Padoa-

Schioppa n’occulte pas la nécessité d’affronter un tel dilemme au niveau national en

mettant en œuvre des réformes profondes, intégrant des objectifs de réduction des

inégalités, et donc de promotion d’une croissance soutenable. Elle insiste cependant

sur la valeur ajoutée des interventions de l’UE, auquel il s’agit d’accorder une

priorité majeure, pour des raisons économiques, sociales et politiques.

Les règles du pacte de stabilité doivent naturellement être respectées, aujourd’hui

comme hier, ne serait-ce qu’au regard des générations futures et pour ne pas

aliéner la maîtrise de sa souveraineté aux créanciers privés. Mais l’UE ne saurait être

uniquement assimilée à une Communauté proscrivant les déficits par la contrainte,

qu’elle soit juridique ou politique. Elle doit aussi, en complément du rôle essentiel

joué par chacun de ses Etats membres, contribuer à répondre aux défis du

chômage, qui a franchi la barre des 10% au niveau européen, et du ralentissement

global de l’activité économique. L’UE doit aussi apparaître, au-delà de la zone euro,


comme une source de croissance: elle est d’autant mieux placée pour agir sur ce

registre au regard des décisions cruciales qu’elle a à prendre en 2012.

L’UE doit ainsi achever l’approfondissement du marché unique, 20 ans après

l’échéance mobilisatrice de «1992», afin de mieux tirer parti d’un potentiel de

croissance et d’emplois encore sous-exploité. Comme le rapport de Mario Monti l’a

souligné en 2010, il y a encore beaucoup à faire, notamment en matière de services,

d’économie numérique et de marchés publics. Et il est tout à fait possible de le faire

dans le cadre d’une démarche équilibrée, intégrant à leur juste place les objectifs

sociaux et le respect de l’environnement. Dans son «Acte pour le marché unique», la

Commission a estimé qu’un gain de croissance potentielle d’au moins 4% du PIB

pouvait être obtenu au cours des 10 prochaines années. Elle a récemment proposé

d’accélérer le tempo dans cette perspective: il appartient aux Etats membres et au

Parlement européen de relever ce premier défi.

L’UE doit également profiter de l’adoption à venir de son nouveau cadre financier

pluriannuel, dès lors que le budget communautaire est d’abord un instrument de

solidarité, mais aussi un outil de croissance. Ce budget doit donc davantage

contribuer au développement de programmes européens de recherche, mais aussi

mieux accompagner l’approfondissement du marché unique, notamment via le

financement d’infrastructures d’intérêt commun dans le domaine des transports, de

l’énergie et de la communication. Sur ce registre, il est essentiel que les 50 milliards

d’euros proposés par la Commission pour la période 2014-2020 soient approuvés

en 2012, et qu’ils soient ensuite engagés en partenariat avec des financements

privés pour amplifier l’effet de levier du budget de l’UE.

Mais il est tout aussi essentiel que, après avoir décidé d’une utilisation plus souple

et anticipée des fonds structurels destinés aux pays en difficulté, l’UE mobilise

immédiatement une somme équivalente au service des infrastructures d’intérêt

commun, ce geste exceptionnel étant de nature à rééquilibrer l’effet dépressif des

mesures d’assainissement financier en cours.

En complément de ces interventions budgétaires, il faut enfin que l’UE, et plus

spécifiquement la Banque européenne d’investissement (BEI), s’engagent

directement dans l’émission d’obligations dédiées au financement de dépenses

d’avenir, principalement en matière d’infrastructures et d’environnement.

L’émission de ces obligations européennes peut en effet répondre aux énormes

besoins d’investissement identifiés en Europe et permettre le développement de

telles dépenses, en passe d’être sacrifiées dans maints Etats membres. La BEI est


bien placée pour émettre de telles obligations, et porter ainsi sa capacité de

financement annuelle à 200 milliards d’euros (contre environ 80 aujourd’hui), sur la

base d’un renforcement du capital et de garanties apportés par les Etats membres.

Marché intérieur, budget communautaire, obligations européennes: la mobilisation

conjointe de ces trois outils est de nature à générer un surcroît d’activité quasi

immédiat et d’importants bénéfices en termes de croissance endogène à moyen

terme. Ce «paquet pour la croissance» est indispensable pour conjurer les

incidences économiques et sociales très négatives qu’induirait la prolongation

durable de l’atonie européenne, comme pour renforcer la légitimité de l’UE aux yeux

de ses Etats membres et de ses citoyens.

© 2011 Le Temps SA


http://www.letemps.ch/Facet/print/Uuid/0c84640a-147d-11e1-9073-b9cd9063f5ba/Maintenir_le_budget_européen_pour_la_stabilité_et_la_croissance

LETTERE,COMMENTI&IDEE■ 40

GIOVEDÌ 24 NOVEMBRE 2011

La crisi del debito che ha col-pito la maggior parte deipaesi occidentali pone l’U-nione europea e i suoi Stati

membri di fronte a un arduo dilem-ma: la necessità di impegnarsi inprogrammi di risanamento dei con-ti pubblici e di riforme strutturali e alcontempo di mantenere le prospet-tive di crescita, per poter offrire unorizzonte di speranza ai cittadini.

“Agli Stati il rigore, all’Europa lacrescita”: la formula di TommasoPadoa-Schioppa non occulta la ne-cessità di affrontare questo dilem-ma a livello nazionale, mettendo inatto riforme profonde che tenganoconto degli obiettivi di riduzionedelle diseguaglianze e dunque dipromozione di una crescita sosteni-bile. Essa insiste, comunque, nel va-lore aggiunto degli interventi del-l’Ue, al quale bisogna prestare mag-giore attenzione per ragioni econo-miche, sociali e politiche.

Oggi come ieri, le regole del pattodi stabilità devono naturalmente es-sere rispettate, sia per il bene dellegenerazioni future che per evitare dicederne la sovranità ai creditori pri-vati. Ma l’Ue non può limitarsi a es-sere una Comunità che proscrive ideficit eccessivi imponendo dei vin-coli, siano essi giuridici o politici. Ol-tre a ciò, e come complemento alruolo essenziale rivestito da ognunodei suoi Stati membri, l’Unione eu-ropea deve contribuire a risponderealle sfide della disoccupazione, cheha superato il 10% a livello europeo,e del rallentamento globale dell’atti-vità economica. L’Ue deve anchemostrarsi, oltre i confini dell’euro-zona, come una fonte di crescita: es-sa si trova in una posizione miglioreper agire in questo campo a frontedelle decisioni cruciali che dovràprendere nel 2012.

È necessario quindi che l’Ue com-pleti l’approfondimento del merca-to unico, a distanza di vent’anni dal-la sua creazione nel 1992, allo scopodi realizzare tutte quelle potenzia-lità di crescita e di occupazione chesono ancora parzialmente sfruttate.Come ha sottolineato Mario Montinel suo rapporto del 2010, c’è anco-ra molta strada da percorrere, in par-ticolare in materia di servizi, econo-mia digitale e mercati pubblici. Ed èdel tutto possibile percorrerla nel-l’ambito di un approccio equilibra-to, in cui vengano appropriatamen-te integrati gli obiettivi sociali e il ri-spetto dell’ambiente. Nel suo Attoper il mercato unico, la Commissio-ne ha stimato una crescita potenzia-le del Pil di almeno il 4% nel corso delprossimo decennio e ha recente-mente proposto di accelerare il rit-mo in questa prospettiva: spetta agliStati membri e al Parlamento euro-peo cogliere questa prima sfida.

L’Ue deve inoltre trarre profittodalla futura adozione del suo nuovoquadro finanziario pluriennale, dalmomento che il bilancio comunita-

rio è prima di tutto uno strumento disolidarietà, ma anche di crescita.Questo bilancio deve dunque con-tribuire maggiormente allo svilup-po dei programmi europei di ricercama anche accompagnare megliol’approfondimento del mercatounico, in particolare mediante il fi-nanziamento d’infrastrutture d’in-teresse comune nel campo dei tra-sporti, dell’energia e della comuni-cazione. In questo senso, è essenzia-le che i 50 miliardi di euro propostidalla Commissione per il periodo2014-2020 vengano approvati nel2012 e vengano in seguito impegna-ti insieme a finanziamenti privatiper incrementare l’effetto di leva delbilancio dell’Ue. Ma è allo stessomodo essenziale che, dopo aver de-ciso di un’utilizzazione più flessibilee anticipata dei fondi strutturali de-stinati ai paesi in difficoltà, l’Ue mo-biliti immediatamente una sommaequivalente al servizio delle infra-strutture d’interesse comune. Que-sto gesto eccezionale servirebbe ariequilibrare l’effetto depressivodelle misure di risanamento finan-ziario in corso.

A complemento di questi inter-venti di bilancio, è necessario infineche l’Ue, e più concretamente laBanca Europea per gli investimenti(Bei), s’impegnino direttamentenell’emissione di obbligazioni de-stinate al finanziamento delle spesefuture. L’emissione di queste obbli-gazioni può infatti rispondere aglienormi bisogni d’investimento in-dividuati in Europa e permettere losviluppo di tali spese, sul punto di es-sere sacrificate in parecchi Statimembri. La Banca europea per gliinvestimenti è ben posizionata peremettere tali obbligazioni e portarecosì la propria capacità di finanzia-mento annua a 200 miliardi di euro(contro gli 80 attuali), sulla base di unconsolidamento del capitale e dellegaranzie apportate dagli Stati mem-bri.

Mercato interno, bilancio comu-nitario, obbligazioni europee: lamobilitazione congiunta di questi 3strumenti può generare un aumen-to di attività quasi immediato e im-portanti benefici in termini di cre-scita endogena a medio termine.Questo “pacchetto per la crescita” èpiù che mai indispensabile perscongiurare quelle incidenze eco-nomiche e sociali altamente negati-ve indotte dal prolungarsi nel tempodel torpore europeo, ma anche perrafforzare la legittimità dell’Ue agliocchi degli Stati membri e dei suoicittadini.

L’autore è stato presidente dellaCommissione europea.

Attualmente è componente delconsiglio direttivo del Comitatoeuropeo di orientamento Notre

Europe, di cui il testo chepubblichiamo è la dichiarazione

annuale

JACQUES DELORS

SERVE IL RIGOREMA ANCHE LA CRESCITA

Collette alimentarie espropri proletari

Angelo MandelliMilano

DUE fatti a confronto. Ieri un grup-po di sedicenti «operai licenziati»hanno fatto una incursione in unsupermercato di Milano e hannoportato via senza pagare vari car-relli della spesa. Dicono di esserebisognosi e quindi di avere il “dirit-to” di appropriarsi della roba deglialtri senza pagare. Dicono che è so-lo una “dimostrazione”, senza ag-giungere che è di prepotenza. Inquesti stessi giorni viene organiz-zata, come ogni anno, la CollettaAlimentare, dove gruppi di volon-tari raccolgono (senza rubare e contutte le autorizzazioni) confezionialimentari che la gente consegnavolontariamente all’uscita dei su-permercati. E poi, con queste prov-viste, vengono aiutate migliaia difamiglie in tutta Italia (compresi«operai disoccupati»). Questi duefatti, messi a confronto, dimostra-no molto bene la differenza fra per-sone.

I bambini stranierinati in Francia

Maria Enrica [email protected]

LA Lega, manifestando contrarietàalle parole del Presidente, favore-vole ad attribuire la nazionalità ita-liana ai bambini di genitori stra-nieri se nati in Italia, spende un ar-gomento del tutto capzioso: si fa-rebbe addirittura un torto a questi

bambini, che patirebbero un’im-posizione e “perderebbero” la loronazionalità originaria (Ing. Castel-li). Segnalo che ogni bambino natoin Francia da parenti stranieri ac-quisisce la nazionalità francese alraggiungimento della maggioreetà, se a tale data, è residente inFrancia e se lo è stato per un perio-do, continuativo o meno, di cinqueanni a partire dall’età di undici an-ni”. Beninteso, la nazionalità fran-cese così acquisita è “declinabile”.E per non privare il poveretto dellesue radici, è previsto che, in caso diaccettazione della nazionalitàfrancese, l’interessato indichi lanazionalità che, insieme con quel-la francese, vuole conservare.

I turisti del terremotoin una città morta

Roberto [email protected]

SONO un aquilano ospite del pro-getto C.A.S.E. che qui chiamano “lecase di Berlusconi” o “le palafitte”,dei dormitori senz’anima, ma al-meno calde e abbastanza conforte-voli. L’altra sera, transitando perpiazza Palazzo, ho visto un capan-nello di giovani turisti, forse unascolaresca. Non mi sono avvicina-to perché ancora non riesco a sop-portare di farsi la foto col terremo-tato. D’altra parte l’inviata di Stu-

dio Apertol’altro giorno non ha det-to che noi aquilani sogniamo la na-scita di una cooperativa per porta-re i visitatori in giro? Spero solo chequesti turisti potranno raccontareche quello che si dice sulla ricostru-zione è solo propaganda.

Se vado a Romadivento cittadina?

Alessandra [email protected]

L’AMICA di mia figlia, Rim, 11 an-ni, mi ripete la lezione di storia.«Roma aveva una caratteristica di-versa dalle altre polis, cioè che chimigrava a Roma e si comportavabene diventava cittadino». Labambina mi guarda e dice «io micomporto bene, se vado a Roma di-vento cittadina?».

Osvaldo superstarper quel gol al Lecce

Giancarlo TornacoBriona (Novara)

UNA bella intera pagina al gestoatletico di Osvaldo che si è vistoannullare un gol regolare segna-to con una splendida rovesciatanella gara contro il Lecce per unfuorigioco che non c’era. Per-mettetemi di ricordare in questepoche righe Meggiorini del No-vara, al quale è stato annullato ungol nella gara contro il Lecce(guarda caso) fotocopia di quellodi Osvaldo. Certo Osvaldo giocanella Roma ed è pure in naziona-le, Meggiorini nel Novara, ma pernoi il gesto atletico è il medesimo.

Via Cristoforo Colombo, 90 ˜ 00147 Roma ˜ Fax: 06/49822923 ˜ Internet: [email protected]

RESPONSABILE DEL TRATTAMENTO DATI (D. LGS. 30-6-2003 N.196): EZIO MAUROREGISTRAZIONE TRIBUNALE DI ROMA N. 16064 DEL 13-10-1975

Certificato ADS n. 7037del 21-12-2010

FONDATORE EUGENIO SCALFARI

REDAZIONIRedazione centrale Roma 00147 - Via Cristoforo Colombo, 90 - tel. 06/49821 ● Redazione Milano 20139 - ViaNervesa, 21 - tel. 02/480981 ● Redazione Torino 10123 - Via Bruno Buozzi, 10 - tel. 011/5169611 ● Redazione Bologna 40125 - Via Santo Stefano, 57 - tel. 051/6580111 ● Redazione Firenze 50121 - Via AlfonsoLamarmora, 45 - tel. 055/506871 ● Redazione Napoli 80121 - Riviera di Chiaia, 215 - tel. 081/498111 ● RedazioneGenova 16121 - Via XX Settembre, 41 - tel. 010/57421 ● Redazione Palermo 90139 - Via Principe di Belmonte,103/c - tel. 091/7434911 ● Redazione Bari 70122 - Corso Vittorio Emanuele II, 52 - tel. 080/5279111.

PUBBLICITÀA. Manzoni & C. - Via Nervesa, 21 - 20139 Milano

TIPOGRAFIARotocolor SpA - 00147 Roma, Via Cristoforo Colombo, 90

STAMPA - Edizioni teletrasmesse:● Bari Dedalo Litostampa srl - Via Saverio Milella, 2 ● Catania ETIS 2000 Spa - Zona Industriale VIII strada ● Livorno Finegil Editoriale - Via dell’Artigianato ● Mantova Finegil Editoriale presso Citem Soc. Coop. arl - Via G. F.Lucchini ● Paderno Dugnano (MI) Rotocolor SpA - Via Nazario Sauro, 15 ● Padova Finegil Editoriale - Viale dellaNavigazione Interna, 40 ● Roma Rotocolor SpA - Via del Casal Cavallari, 186/192 ● Salerno Arti Grafiche Boccia SpA -Via Tiberio Claudio Felice, 7 ● Sassari “La Nuova Sardegna” SpA - Zona Industriale Predda Niedda Nord Strada n. 30s.n.c. ● Gosselies (Belgio) Europrinter S.A. - Avenue Jean Mermoz ● Toronto (Canada) “Newsweb PrintingCorporation”, 105 Wingold Av. ● Norwood (New Jersey) 07648-1318 Usa - “Gruppo Editoriale Oggi Inc.”, 475 WalnutStreet ● Malta Miller Newsprint Limited - Miller House, Airport Way - Tarxien Road - Luqa LQA 1814 ● Cipro HellenicDistribution Agency (CY) Ltd - 206 Yiannou Kranidioti Avenue, Latsia - 1300 Nicosia, Cyprus

ABBONAMENTI Italia (c.c.p. n. 11200003 - Roma): anno (cons. decen. posta) Euro 403,00 (sette numeri), Euro 357,00 (sei numeri), Euro 279,00 (cinque numeri). Tel. 199 787 278 (0864.256266 da telefoni pubblici o cellulari). E-mail: [email protected] e servizio clienti: www.servizioclienti.repubblica.it, e-mail: [email protected], tel. 199 787 278(0864.256266 da telefoni pubblici o cellulari) gli orari sono 9-18 dal lunedì al venerdì, il costo massimo della telefonata da retefissa è di 14,26 cent. al minuto + 6,19 cent. di Euro alla risposta, IVA inclusa.

DIREZIONE

Ezio Mauro direttore responsabilevicedirettori Gregorio Botta, Dario Cresto-Dina,Massimo Giannini, Angelo Rinaldi (art director)

caporedattore centrale Fabio Bogo,caporedattore vicario Massimo Vincenzi, caporedattore internet Giuseppe Smorto

GRUPPO EDITORIALE L’ESPRESSO Spa

Consiglio di amministrazionePresidente: Carlo De Benedetti

Amministratore delegato: Monica Mondardini

ConsiglieriAgar Brugiavini, Rodolfo De Benedetti, Giorgio Di Giorgio,

Francesco Dini, Sergio Erede, Mario Greco, Maurizio Martinetti, Tiziano Onesti, Luca Paravicini Crespi

Direttori centraliAlessandro Alacevich (Amministrazione e Finanza),

Pierangelo Calegari (Produzione e Sistemi informativi), Stefano Mignanego (Relazioni esterne), Roberto Moro (Risorse umane),

Divisione Stampa Nazionale - Via Cristoforo Colombo, 98 - 00147 RomaDirettore generale: Corrado Corradi

© RIPRODUZIONE RISERVATA

CORRADO AUGIAS

[email protected]

Caro Augias, in quest'ultima settimana ho letto e ascoltato molto di quanto i media hanno scritto e det-to sul nuovo Governo, sulla sua normalità in termini di immagine, d’una competenza professionalegià dimostrata e ora messa alla prova per un compito che sappiamo molto difficile. Parole pacate ma

chiare dal neo presidente del Consiglio. Dico la verità è stato come uscire da un incubo ma va ricordato chetanti hanno eletto l'incubo per parecchi anni come una condizione normale, e non tutti erano comprati. Siè trattato solo di grande ignoranza politica? Vedremo alle prossime elezioni. Se il prezzo da pagare (ne ab-biamo già pagati tanti e molti non se ne sono resi conto) sarà qualche lacrima e un po’ di sangue, io come exdonatrice, lo farò volentieri per progettare nuovamente un futuro ai ragazzi, neo laureati e non, bravi comemio figlio e tanti, tantissimi altri. Non possiamo più continuare a mandare all'aria i loro progetti di vita, noia suo tempo queste opportunità le abbiamo avute !

Paola Montanari

IL FUTURO E I SACRIFICI CHIESTI ORA

Erano impressionanti i risultati del sondaggioDemos commentati domenica scorsa su que-sto giornale da Ilvo Diamanti. Nel giro di una

settimana, notava il prof. Diamanti, il vento dell’opi-nione pubblica è girato dalla depressione all’euforia.In dimensioni massicce: 3 italiani su 4 ritengono cheil governo Monti debba intervenire anche sulle rifor-me istituzionali e sulla legge elettorale. L’84 per cen-to si dice sufficientemente certo che questo governoci porterà fuori dalla crisi economica. Favorevoli tral’altro anche il 60 per cento degli elettori leghisti. L’80per cento dice che il nuovo governo dovrà durare fi-no alla fine delle legislatura (primavera 2013). E viadi questo passo. Al commento del prof Diamanti sipossono forse aggiungere un paio di considerazioniaccessorie. La prima è che un mutamento d’opinio-ne così repentino e massiccio denuncia con estrema

chiarezza fino a che punto era arrivata la sfiducia, senon il disgusto, per un modo vecchio e inefficiente difare politica (o di non farla). Non si tratta di esecrareancora una volta l’infausto governo precedente madi constatare che, a dispetto di ogni disinformazio-ne, la maggior parte degli italiani ne avevano colto leinsufficienze. Secondo: poiché il prof Monti ha det-to a chiare lettere che chiederà sacrifici se non san-guinosi certo pesanti, è chiaro che il favore nei suoiconfronti sfata il luogo comune che gli italiani sianorestii a sacrificarsi. Non sono restii, semplicementenon si fidano. Bisogna essere credibili e seri per chie-dere sacrifici alla gente ed averne la fiducia. Metten-do in conto una contropartita: se questa fiducia fos-se tradita, se i sacrifici colpissero sempre i soliti, leconseguenze sarebbero disastrose.


L’AMACA

Con allegra perfidia, i due sindacalisti della Fiom Landinie Airaudo hanno sollecitato il governo a pretendere, peri ministeri, “auto italiane”. Ben sapendo che, Maserati a

parte, ben poco di ministeriale viene prodotto dalla Fiat da mol-ti anni, e l'intera classe politica nazionale sarebbe dunque co-stretta a girare in Panda (o in Vespa, molto chic ma scomodo ininverno). Qualunque cosa si pensi di Marchionne e della com-plicata vertenza Fiat, questo è un punto decisivo: se Fiat è anco-ra una fabbrica di automobili, dove sono le nuove automobili?La mancanza, dopo il remake della Cinquecento, di nuovi mo-delli in grado di segnare il costume italiano (come Fiat ha fattoper quasi un secolo) è la prova provata di una fuga degli investi-menti dalla fabbrica ad altri lidi, dal prodotto all'economia im-materiale. Un ammainabandiera che rischia di far languire queltanto o quel poco di tifo nazionalista che ancora si raccoglie at-torno al glorioso marchio, e rende non solo plausibile, ma deltutto ragionevole la domanda del sindacato: scusate, ma dov'èil piano industriale? La speranza (paradossale) è che il mercatofinanziario vada perfino peggio del mercato dell'auto, ripor-tando in fabbrica almeno gli spiccioli...

MICHELE SERRA


La tiratura de “la Repubblica” di mercoledì23 novembre 2011 è stata di 488.248 copie

Repubblica Nazionale


OUEST France.fr

25 novembre 2011

Europe : la rigueur, mais aussi la croissance…

Faut-il appliquer de manière draconienne la rigueur allemande dans toute la zone euro ? Sans relancer la croissance, le remède ne risque-t-il pas de terrasser le malade ? Le think tank Notre Europe, fondé par Jacques Delors et dirigé par Antonio Vitorino, a récemment publié une déclaration dans laquelle il prône l’utilisation de tous les outils dont l’Europe dispose pour soutenir l’activité parallèlement à la cure de rigueur. A lire.

Photo : Daniel Fouray Ouest France

« La rigueur, mais aussi la croissance » Déclaration du Comité européen d’orientation de Notre Europe La crise de la dette qui secoue la plupart des pays occidentaux place l’Union européenne (UE) et ses États membres face à un dilemme redoutable : il leur faut à la fois engager des programmes d’ajustement budgétaire et de réformes structurelles, mais aussi veiller à préserver leurs perspectives de croissance, afin d’offrir un horizon d’espoir à leurs citoyens. « Aux États la rigueur, à l’Europe la croissance » : cette formule de Tommaso Padoa Schioppa (*) n’occulte pas la nécessité d’affronter un tel dilemme au niveau national en mettant en oeuvre des réformes profondes, intégrant des objectifs de réduction des inégalités, et donc de promotion d’une croissance soutenable. Elle insiste cependant sur la valeur ajoutée des interventions de l’UE, auquel il s’agit d’accorder une priorité majeure, pour des raisons économiques, sociales et politiques.


http://www.notre-europe.eu/

Les règles du pacte de stabilité doivent naturellement être respectées, aujourd’hui comme hier, ne serait‐ce qu’au regard des générations futures et pour ne pas aliéner la maîtrise de sa souveraineté aux créanciers privés. Mais l’UE ne saurait être uniquement assimilée à une Communauté proscrivant les déficits par la contrainte, qu’elle soit juridique ou politique. Elle doit aussi, en complément du rôle essentiel joué par chacun de ses États membres, contribuer à répondre aux défis du chômage, qui a franchi la barre des 10% au niveau européen, et du ralentissement global de l’activité économique.

L’UE doit aussi apparaître, au‐delà de la zone euro, comme une source de croissance : elle est d’autant mieux placée pour agir sur ce registre au regard des décisions cruciales qu’elle a à prendre en 2012. L’UE doit ainsi achever l’approfondissement du marché unique, 20 ans après l’échéance mobilisatrice de « 1992 », afin de mieux tirer parti d’un potentiel de

croissance et d’emplois encore sous‐exploité. Comme le rapport de Mario Monti l’a souligné en 2010, il y a encore beaucoup à faire, notamment en matière de services, d’économie numérique et de marchés publics. Et il est tout à fait possible de le faire dans le cadre d’une démarche équilibrée, intégrant à leur juste place les objectifs sociaux et le respect de l’environnement. Dans son Acte pour le marché unique, la Commission a estimé qu’un gain de croissance potentielle d’au moins 4% du PIB pouvait être obtenu au cours des 10 prochaines années. Elle a récemment proposé d’accélérer le tempo dans cette perspective : il appartient aux États membres et au Parlement européen de relever ce premier défi. L’UE doit également profiter de l’adoption à venir de son nouveau cadre financier pluriannuel, dès lors que le budget communautaire est d’abord un instrument de solidarité, mais aussi un outil de croissance. Ce budget doit donc davantage contribuer au développement de programmes européens de recherche, mais aussi mieux accompagner l’approfondissement du marché unique, notamment via le financement d’infrastructures d’intérêt commun dans le domaine des transports, de l’énergie et de la communication. Sur ce registre, il est essentiel que les 50 milliards

d’euros proposés par la Commission pour la période 2014‐2020 soient approuvés en 2012, et qu’ils soient ensuite engagés en partenariat avec des financements privés pour amplifier l’effet de levier du budget de l’UE. Mais il est tout aussi essentiel que, après avoir décidé d’une utilisation plus souple et anticipée des fonds structurels destinés aux pays en difficulté, l’UE mobilise immédiatement une somme équivalente au service des infrastructures d’intérêt commun, ce geste exceptionnel étant de nature à rééquilibrer l’effet dépressif des mesures d’assainissement financier en cours. En complément de ces interventions budgétaires, il faut enfin que l’UE, et plus spécifiquement la Banque européenne d’investissement (BEI), s’engagent directement dans l’émission d’obligations dédiées au financement de dépenses d’avenir, principalement en matière d’infrastructures et d’environnement. L’émission de ces obligations européennes peut en effet répondre aux énormes besoins d’investissement identifiés en Europe et permettre le développement de telles dépenses, en passe d’être sacrifiées dans maints États membres. La BEI est bien placée pour émettre de telles obligations, et porter ainsi sa capacité de financement annuelle à 200 milliards d’euros (contre environ 80 aujourd’hui), sur la base d’un renforcement du capital et de garanties apportés par les États membres. Marché intérieur, budget communautaire, obligations européennes : la mobilisation conjointe de ces 3 outils est de nature à générer un surcroît d’activité quasi immédiat et d’importants bénéfices en termes de croissance endogène à moyen terme. Ce «


http://ec.europa.eu/internal_market/smact/index_fr.htmhttp://www.eib.org/?lang=fr

paquet pour la croissance » est indispensable pour conjurer les incidences économiques et sociales très négatives qu’induirait la prolongation durable de l’atonie européenne, comme pour renforcer la légitimité de l’UE aux yeux de ses États membres et de ses citoyens. (*) Ancien Ministre de l’économie italien, ancien membre du Directoire de la BCE, Président de Notre Europe entre 2005 et le 18 décembre 2010, date de son décès.


Tahrir Square Employment Europe Phone Hacking

Opinion | Commentators

Jacques Delors: The European project can be a vital part of the solution JACQUES DELORS

FRIDAY 25 NOVEMBER 2011

The debt crisis which most Western countries are facing is forcing the EU and its member states to address a fearful dilemma: they need to adopt budgetary adjustment and structural reform while making sure, at the same time, that they hang on to prospects for growth to be able to offer their people hope for the future.

The EU cannot be seen as a community that simply bans deficits by force, be that force legal or political. It must contribute to tackling unemployment and the global slowdown. The EU must be seen to be fulfiling its primary role as a force for growth.

Thus, the EU must achieve the completion of the single market, to make the most of its potential for growth and employment. As Mario Monti's report stressed in 2010, there remains a great deal to be done, particularly in services, the digital economy and public contracts. In its Single Market Act, the European Commission estimated that a growth rate of at least 4 per cent of GDP could be achieved over the next 10 years, and it has recently proposed stepping up the pace.

The EU must also take advantage of its new multiannual budget. It must help to develop European research programmes, and deepen the single market by financing transport, energy and communication infrastructures of common European interest. It is crucial for the €50bn budget the Commission has proposed for 2014-2020 to be approved in 2012, and for this sum then to be put to work in partnership with private funding. After approving the anticipated and more flexible use of the funds earmarked for countries in difficulty, the EU must mobilise an equivalent sum for common European infrastructure projects.

And lastly, the EU, and especially the European Investment Bank, must take the lead in issuing bonds designed to fund future spending, primarily on infrastructure and the environment. This would be a way of responding to massive investment requirements even as the axe is set to fall on such spending in many member states. The EIB is well placed to issue such bonds, and raise its annual funding capability to €200bn (as opposed to the figure of €80bn today) by bolstering the capital and the securities provided by the member states.

These three tools would trigger an almost immediate increase in economic activity and offer medium-term growth. This "growth package" is crucial to ward off the negative economic and social consequences of a continuing flat growth rate, and boost the EU's legitimacy in the eyes of its member states, and the man in the street.

Jacques Delors was European Commission president 1985 - 1995. This article was written in collaboration with Antonio Vitorino, president of 'Notre Europe', a think-tank founded by Mr Delors


http://www.independent.co.uk/topic/TahrirSquarehttp://www.independent.co.uk/topic/Employmenthttp://www.independent.co.uk/topic/Europehttp://www.independent.co.uk/topic/PhoneHackinghttp://www.independent.co.uk/opinion/http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/http://www.independent.co.uk/

The European Political Newspaper

Austerity, but also growth

Article | December 1, 2011 - 3:24pm | By Notre Europe

The debt crisis which most Western countries are currently having to tackle is forcing the European Union (EU) and its member states to address a fearful dilemma: they are in a position where they need to adopt budget adjustment and structural reform agendas while making sure, at the same time, that they hang on to their prospects for growth in order to be able to offer their people hope for the future.

“Austerity for the States, growth for Europe”: this slogan by Former Italian Economy Minister and former Member of the European Central Bank's Executive Board Tommaso Padoa-Schioppa does not preclude the need to face such a dilemma at the national level, while implementing deep reforms including inequalities reduction objectives, and then promoting a sustainable growth strategy. It nevertheless insists on the added value of the EU, to which a major priority has to be granted, for economic, social and political motives.

The Stability Pact rules naturally have to be complied with today as in the past, if only out of respect for future generations and to avoid handing our sovereignty over to private creditors. But the EU cannot only be seen as a Community which bans deficits by force, be that force legal or political. In complementing the crucial role played by each of the member states, it must also contribute to responding to the challenges of unemployment, which has risen above the 10% mark at the European level, and of the global slowdown in economic activity. The EU must also be seen, beyond the euro zone, to be fulfilling its primary role as a driving force for growth: it can act effectively in that direction in connection with the crucial decisions to be taken in 2012.

0


http://www.neurope.eu/author/notre-europehttp://www.neurope.eu/

Thus the EU must achieve the completion of the single market, 20 years after the mobilising deadline of “1992”, in order to make the most of a potential for growth and employment that is still largely under-exploited. As Mario Monti's report stressed in 2010, there remains a great deal to be done, particularly in the spheres of the services, the digital economy and public contracts. Moreover, it is perfectly possible to achieve this in the context of a balanced approach combining social objectives and respect for the environment, each in their proper place. In its Single Market Act, the Commission estimated that a potential growth rate of at least 4% of GDP could be achieved over the next 10 years, and it has recently proposed stepping up the pace. It is up to the Member States and to the European Parliament to respond to this initial challenge.

The EU must also take advantage of the future adoption of its new multiannual financial framework, because while the Community budget is first and foremost a tool for solidarity, it is also a tool for growth. Thus the budget must play a more extensive role in developing European research programmes, but at the same time it must also prove more effective in furthering the deepening of the Single Market, in particular by financing transport, energy and communication infrastructures of common European interest. In this connection, it is crucial for the €50 billion which the Commission has proposed for 2014-2020 to be approved in 2012, and that the sum then be put to work in partnership with private funding to expand the EU budget's leverage effect. By the same token, it is crucial that, after approving the anticipated and more flexible use of the structural funds earmarked for countries in difficulty, the EU immediately mobilise an equivalent sum for infrastructures of common European interest, because an exceptional gesture of that nature can counterbalance the depressive impact of the financial stabilisation measures currently being implemented.

And lastly, to complement these budgetary operations, the EU, and more specially European Investment Bank, must take the lead in issuing bonds designed to fund future spending, primarily in the infrastructure and environment fields. This can indeed respond to the massive investment requirements identified in Europe and permits this kind of spending to go forward, as it gets set to fall under the axe in numerous member states. The EIB is well placed to issue such bonds, and to thus raise its annual funding capability to €200b (as opposed to the figure of €80b today) by bolstering the capital and the securities provided by the member states.

The simultaneous mobilisation of the three tools that are the internal market, the Community budget, and European project-bonds, will trigger an almost immediate increase in activity and bring major benefits in terms of medium-term endogenous growth. This “growth package” is crucial to ward off the very negative economic and social consequences that would inevitably ensue if Europe's flat growth rate


were to continue for much longer, but also to boost the EU's legitimacy in the eyes both of its member states and of the man in the street.

About the Author

Notre Europe

Notre Europe is an association that hopes to "think a united Europe," in other words to contribute to a closer union of the peoples of Europe.


http://www.neurope.eu/author/notre-europehttp://www.neurope.eu/author/notre-europe

26 ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

EΠΙΜΕΛΕΙΑ: AΓΓΕΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - [email protected]

Κρίσιμες εκλογές για την ανά-δειξη της νέας σύνθεσης τουΚοινοβουλίου διεξήχθηκανχθες στη Ρωσία. Στην αναμέτρησημετέχουν επτά κόμματα, ενώ τα τε-λικά αποτελέσματα αναμένονται σή-μερα το πρωί. Στα exit polls που με-ταδόθηκαν και αφορούν στις εκλο-γές στη Ρωσία, αποτυπώνεται η πτώ-ση της δημοτικότητας του ΒλαντιμίρΠούτιν. Συγκεκριμένα, ο Ρώσος πρω-θυπουργός εξασφαλίζει το 48,5%των ψήφων έναντι του 64% το 2007,συγκεντρώνοντας 220 έδρες στη ρω-σική Βουλή.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τηςεταιρείας «Levada» έδειχναν ότι τοκυβερνών κόμμα του Πούτιν, Ενω-μένη Ρωσία, θα εξασφαλίσει περί τις252 έδρες στο ρω-σικό Κοινοβούλιο,από τις 315 που κα-τέχει σήμερα. Έτσιχάνει την αναγκαίαπλειοψηφία τωνδύο τρίτων για τηναπρόσκοπτη υπερ-ψήφιση κρίσιμων νομοσχεδίων.

Η ίδια εταιρεία προβλέπει ότι τηδεύτερη θέση θα καταλάβει το Κομ-μουνιστικό Κόμμα με περίπου 94έδρες, ακολουθούμενο από το εθνι-κιστικό κόμμα LDPR με 57 έδρες καιτο κόμμα Δίκαιη Ρωσία με 44 έδρες.

Σημειώνεται ότι η διεθνής κοινό-τητα παρακολουθεί με ύψιστο εν-διαφέρον τις εκλογές, ώστε να απο-σαφηνίσει εάν και ποιες αλλαγές επί-κειται στην εξωτερική και την οικο-νομική πολιτική της χώρας με το ΑΕΠτου 1,9 τρισ. δολαρίων και τους πλού-σιους πλουτοπαραγωγικούς πόρουςόπως το πετρέλαιο. Η επόμενη κυ-βέρνηση θα πρέπει να διασφαλίσειρυθμούς ανάπτυξης της τάξεως του4% το επόμενο έτος και να τονώσειτην εγχώρια κατανάλωση, παρά ταπροβλήματα δανεισμού του τραπε-

ζικού κλάδου.Με την εκλογική διαδικασία θα

διαμορφωθεί η έκτη σύνθεση τηςρωσικής Κρατικής Δούμας (ΚάτωΒουλής), για την είσοδο στην οποίακαι την απόκτηση όσο γίνεται πε-ρισσότερων από τις 450 έδρες τηςσυναγωνίζονται πάνω από 3.000υποψήφιοι από επτά διαφορετικάκόμματα.

Σε ολόκληρη τη χώρα οργανώθη-καν περίπου 100.000 εκλογικά τμή-ματα, έτσι ώστε να εκφράσουν τιςπροτιμήσεις τους τα 110 εκατομμύ-ρια των Ρώσων ψηφοφόρων, συ-μπεριλαμβανομένων περίπου 3 εκα-τομμυρίων Ρώσων πολιτών στο εξω-τερικό.

Σύμφωνα με την Κεντρική Εφο-ρευτική Επιτροπήέχουν οργανωθεί369 σημεία επι-στολικής ψήφουσε 140 χώρες, στιςκατά τόπους ρωσι-κές πρεσβείες,προξενεία και άλ-

λες ρωσικές Αρχές, για την εξυπη-ρέτηση όσων πολιτών βρίσκονται στοεξωτερικό.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγ-χρονης Ρωσίας, οι υποψήφιοι βου-λευτές θα εκλεγούν για 5ετή και όχι4ετή θητεία, ενώ δικαίωμα πλήρους ει-σόδου και εκπροσώπησης στην Κρατι-κή Δούμα έχουν τα κόμματα, που θαξεπεράσουν το υψηλό όριο του 7 %,που ήθελε την καταπολέμηση της πο-λυδιάσπασης των κομμάτων και ευνο-εί το κυβερνών κόμμα της Ενιαίας Ρω-σίας, αλλά και τα υπόλοιπα καθιερω-μένα και μεγάλα κόμματα. Σε μια προ-σπάθεια εξομάλυνσης του εκλογικούσυστήματος της χώρας, τα επόμεναχρόνια, τα κόμματα που θα λάβουν 5%δικαιούνται έναν βουλευτή και εκείνα,που θα ξεπεράσουν το 6 %, δύο αντι-προσώπους στη νέα Βουλή.

3.000 υποψήφιοι από επτά διαφορετικά

κόμματα συναγωνίζονται για τις 450 έδρες

Αντίποινα στην τιμή του πετρελαίου από το Ιράν

ΜΕ ΡΑΓΔΑΙΑ άνοδο των τιμών του αργού πε-τρελαίου αν η Δύση επιβάλλει πετρελαϊκόεμπάργκο στο Ιράν απειλεί το Υπουργείο Εξω-τερικών στην Τεχεράνη, ενώ εντείνεται η συ-ζήτηση για αυστηρότερες κυρώσεις κατά τηςΤεχεράνης.

Όπως δήλωσε την Κυριακή ο εκπρόσωπος τουυπουργείου Ραμίν Μεχμανπαράστ, «μόλις αυ-τό το ζήτημα (δηλ. το εμπάργκο) τεθεί σοβαρά,η τιμή του βαρελιού θα φτάσει τα 250 δολά-ρια το βαρέλι».

Πρόσθεσε δε ότι η επιβολή κυρώσεων στηνεξαγωγή πετρελαίου και φυ-σικού αερίου είναι πολύ δύ-σκολη και απαιτεί να λη-φθούν υπόψη οι επιπτώσεις.

Την Παρασκευή το αργόέκλεισε ελάχιστα κάτω απότα 110 δολάρια το βαρέλι.

Μετά την αποκάλυψη απότη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας ενδεί-ξεων ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα απο-σκοπεί στην κατασκευή πυρηνικών όπλων, τοενδεχόμενο ακόμα αυστηρότερων κυρώσεωνκατά της Τεχεράνης έχει επανέλθει στο προ-σκήνιο αυτή τη φορά όχι σε εταιρείες και πρό-σωπα αλλά στην εξαγωγή πετρελαίου από τηχώρα.

Η Ε.Ε. έχει εξετάσει την πιθανότητα να απα-γορεύσει τις εισαγωγές αλλά δεν έχει λάβει ορι-στικές αποφάσεις (που μάλλον θα παραπεμ-

φθούν μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 9ης Δε-κεμβρίου) ενώ χώρες-μέλη που εξαρτώνται απότο ιρανικό πετρέλαιο έχουν τις αντιρρήσεις τους,μεταξύ τους και η Ελλάδα.

Προς την κατεύθυνση περαιτέρω κυρώσεωνκινούνται και οι ΗΠΑ, αλλά δεν έχουν λάβει ακό-μα δραστικά μέτρα.

Από την άλλη, η γαλλική πρεσβεία στο Ιράναποφάσισε να λάβει προληπτικά μέτρα και ναμειώσει την παρουσία της στη χώρα. Η έντασηπου έχει ξεσπάσει, ανάμεσα σε χώρες της Δύ-σης και το Ιράν, κλιμακώθηκε μετά την εισβο-

λή στην πρεσβεία της Βρετα-νίας στην Τεχεράνη και την από-φαση του Λονδίνου να κλείσειτην πρεσβεία στην ιρανικήπρωτεύουσα.

Η Γερμανία και η Ολλανδίαανακοίνωσαν ότι ανακαλούντους πρεσβευτές τους στην Τε-

χεράνη για διαβουλεύσεις, ενώ η Νορβηγία ανα-κοίνωσε ότι θα κλείσει για προληπτικούς λό-γους την πρεσβεία της.

Στο μεταξύ, στην Τεχεράνη έφτασαν οι Ιρα-νοί διπλωμάτες που αποχώρησαν από τη Βρε-τανία, μετά από σχετικό αίτημα του Φόρεϊν Όφις.Ομάδα ατόμων βρισκόταν στο αεροδρόμιο (φώ-το) για να τους υποδεχθεί και φώναζαν συνθή-ματα όπως «Θάνατος στη Βρετανία». Οι 25 δι-πλωμάτες έφυγαν βιαστικά από τους πίσω δια-δρόμους του αεροδρομίου.

ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ συνθήκες στις εκλο-γές της Ρωσίας, με καταγγελίες για νό-θευση της διαδικασίας αλλά και με επί-θεση σε αντιπολιτευόμενες ιστοσελί-δες που πέφτουν ξαφνικά με μαγικότρόπο, όπως του ραδιοσταθμού EkhoMoskvy.

Επιθέσεις δέχονται και ιστοσελίδεςτων αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Ηαντιπολίτευση έχει εκφράσει την ανη-συχία της ότι το αποτέλεσμα θα είναιαλλοιωμένο, καθώς πολλοί εξαναγκά-ζονται να ψηφίσουν «Ενωμένη Ρωσία»με απειλές ή ανταλλάγματα.

Χαρακτηριστικά στον ανεξάρτητο απόκόμματα αλλά χρηματοδοτούμενο απότην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ φορέα Golos, πουθα παρακολουθεί τις εκλογές έχουν κα-ταγραφεί πάνω από 5.000 καταγγελίεςπου αφορούν την προεκλογική και εκλο-γική διαδικασία.

Η δημοσιογράφος Τίνα Καντελάκι,

που τάσσεται ανοιχτά κατά του Πούτινκαι είναι οικοδέσποινα σε talkshow, εί-δε την εκπομπή της να κόβεται από τοΝΤV προεκλογικά.

Ηγέτης της αντιπολίτευσης λέει ότιπροεκλογικά μοιράστηκαν από τη νεο-λαία του Πούτιν ψηφοδέλτια σε δημο-σίους υπαλλήλους και άλλους εργαζό-μενους το ψωμί των οποίων εξαρτάταιαπό το Κρεμλίνο, ώστε να διπλοψηφί-σουν. Σύμφωνα με αναλυτές το καθε-στώς χρησιμοποιεί και το καρότο και τομαστίγιο για να εξασφαλίσει την επι-βίωσή του.

Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείοΕσωτερικών οι αρμόδιες εκλογικέςΑρχές δέχθηκαν το τελευταίο 24ωροπερισσότερες από 555 διαμαρτυρίεςκαι παράπονα για παραβίαση της εκλο-γικής νομοθεσίας, ενώ σε τρεις περι-πτώσεις στοιχειοθετείται «εγκληματι-κή παραβίαση».

Καταγγελίες για νόθευση και επιθέσεις σε ιστοσελίδες

Αν επιβληθεί εμπάργκοαπό τη Δύση

που επεξεργάζεται αυστηρότερες κυρώσεις

Πύρρειος νίκη για τον ΠούτινΧάνει την πλειοψηφία στη Νέα Δούμα η «Ενωμένη Ρωσία»

ΑΝΑΛΥΣΗ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ο 18χρονος Χοακίν Λούνα φόρε-σε το καλύτερο κοστούμι του, λευκό πουκάμισο καιμαύρη λεπτή γραβάτα, τα ρούχα που φορούσε τηνΚυριακή για να πάει στην εκκλησία. «Έβαλε τα καλάτου για να πάει στον Θεό», είπε ο αδελφός του. Με-τά κλείστηκε στο μπάνιο και αυτοπυροβολήθηκε.Άφησε πίσω του ένα σημείωμα όπου εξηγούσε πωςέβαλε τέλος στη ζωή του επειδή ήταν απελπισμένος,επειδή αισθανόταν έναν τοίχο να μπλοκάρει το μέλ-λον του. Έναν τοίχο που έχουν μπροστά τους όσοι βρίσκο-νται χωρίς χαρτιά στις ΗΠΑ. Ωστόσο, ο Χοακίν ζού-σε στο Μίσιον του Τέξας από έξι μηνών. Οι γονείςτου, ο ίδιος και τα πέντε αδέλφια του πέρασαν χω-ρίς βίζα στις ΗΠΑ από τη μικρή μεθοριακή πόλη τουΜεξικού όπου κατοικούσαν. Από τότε πέρασαν 18χρόνια και ο Χοακίν τελείωνε το λύκειο με άριστα.« Ήταν από τους πιο έξυπνους μαθητές. Είχε πάθοςγια τα μαθηματικά και τη μηχανική, είχε φτιάξει

ένα δικό του πρόγραμμαγια να σχεδιάζει σπίτιαστον ηλεκτρονικό υπολο-γιστή», αφηγήθηκε ο με-γαλύτερος αδελφός του, οΚάρλος Μεντόσα. Ήθελενα γίνει μηχανικός, ναπροσφέρει στη μητέρατου μια καλύτερη ζωή. Εί-χε όλα τα προσόντα γιανα τα καταφέρει, όχιόμως και τα χαρτιά για να

θεωρείται νόμιμος στις ΗΠΑ. Καθώς ο Χοακίν μεγά-λωνε, είχε άγχος όλο και περισσότερο από το γεγο-νός ότι, χωρίς αριθμό κοινωνικής ασφάλισης, δενθα έβρισκε ποτέ μια καλή δουλειά, ακόμη κι αν έκα-νε καλές σπουδές. Μιλούσε συχνά γι’ αυτό με τααδέλφια του, παρακολουθούσε στενά τις πολιτικέςεξελίξεις. Στήριζε τις ελπίδες του στην DREAM Act,έναν νόμο που θα προσέφερε καθεστώς μόνιμουκατοίκου σε «λαθραίους» μετανάστες οι οποίοι θασπούδαζαν στο πανεπιστήμιο, όπως ο ίδιος. Καιόταν ο νόμος καταψηφίστηκε πέρυσι στη Γερουσία,το πήρε κατάκαρδα.Την περασμένη Παρασκευή, λίγο μετά τις 9 το βρά-δυ, ο Χοακίν τηλεφώνησε στον αδελφό του από τοσπίτι της μητέρας τους, του ευχήθηκε μια καλή ζωήκαι του ξαναμίλησε για τον μεγάλο τοίχο που ένιωθεμπροστά του. Ο Μεντόσα έτρεξε αμέσως στο σπίτιτης μητέρας του, όμως πρόφτασε μόνο να ακούσειτον κρότο του πυροβολισμού. Το σημείωμά του αυτό-χειρα εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια της Αστυ-νομίας. Οι ντετέκτιβ είπαν στην οικογένεια πως γρά-φει ότι αυτοκτονεί επειδή δεν έχει νομικό καθεστώςστη χώρα και επειδή δεν πέρασε η DREAM Act.

Τα Νέα

Ο τραγικός θάνατος ενός «λαθραίου»

Η κρίση χρέους που κλονίζει τηνπλειονότητα των δυτικών χω-ρών φέρνει την ΕυρωπαϊκήΈνωση και τα κράτη μέλη της αντιμέ-τωπα με το εξής τρομακτικό δίλημμα:από τη μια καλούνται να προβούν σε δη-μοσιονομικές προσαρμογές και διαρ-θρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά από τηνάλλη να μεριμνούν για τη διαφύλαξητων προοπτικών ανάπτυξης, προκειμέ-νου να διαφαίνεται η ελπίδα για τουςπολίτες τους. Αυστηρότητα για τα κρά-τη, ανάπτυξη για την Ευρώπη: η διατύ-πωση αυτή του Tommaso Padoa-Schioppa δεν αποκρύπτει την αναγκαι-ότητα της αντιμετώπισης του διλήμμα-τος αυτού σε εθνικό επίπεδο μέσα απότην εφαρμογή ριζικών μεταρρυθμίσε-ων, που θα περιλαμβάνουν το στόχο τηςμείωσης των ανισοτήτων και συνεπώςκαι της ανάδειξης της αειφόρου ανά-πτυξης. Ωστόσο, η φράση αυτή εμμέ-

νει στην πρόσθετη αξία των επεμβά-σεων της Ε.Ε., στις οποίες προέχει γιαοικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτι-κούς λόγους να δώσουμε υψηλότερηπροτεραιότητα.

Εξυπακούεται ότι οι κανόνες του συμ-φώνου σταθερότητας πρέπει να τη-ρούνται, όπως άλλωστε και στο παρελ-θόν, έστω και μόνο για χάρη της υπό-ληψης της Ε.Ε. έναντι των μελλοντικώνγενεών και για να μην αλλοτριωθεί η κυ-ριαρχία ενώπιον των πιστωτών του ιδιω-τικού τομέα. Όμως η Ε.Ε. δεν είναι δυ-νατόν να προβάλλεται αποκλειστικά ωςμια κοινότητα που απαγορεύει τα ελ-λείμματα διαμέσου του νομικού ή πο-λιτικού εξαναγκασμού. Πρέπει εκ πα-ραλλήλου, πέρα από τον καίριο ρόλοπου διαδραματίζει κάθε κράτος μέλοςτης ξεχωριστά, να συμβάλλει στην αντι-μετώπιση της ανεργίας, η οποία ξεπέ-ρασε το 10% σε πανευρωπαϊκή κλίμα-κα, και της οικουμενικής ύφεσης της οι-κονομικής δραστηριότητας. Η Ε.Ε. πρέ-πει επίσης να παρουσιάζεται, εκτός τηςευρωζώνης, ως πηγή ανάπτυξης. Άλλω-στε έχει σαφές προβάδισμα να κινητο-

ποιηθεί για τα θέματα αυτά με βάσητις σοβαρές αποφάσεις που καλείται ναπάρει το 2012. Η Ε.Ε. πρέπει συν τοιςάλλοις να ολοκληρώσει την επέκτασητης ενιαίας αγοράς, 20 χρόνια μετά τηνπροθεσμία του «1992», που λειτούρ-γησε ως κίνητρο, προκειμένου να επω-φεληθεί από το δυνητικό επίπεδο ανά-πτυξης και απασχόλησης που ακόμα δενέχει εκμεταλλευτεί επαρκώς. Σύμφω-να με την έκθεση του Μάριο Μόντι του2010, απομένουν πολλά να γίνουν, ει-δικά όσον αφορά στις υπηρεσίες, τηνψηφιακή οικονομία και τις κρατικές προ-μήθειες. Αυτό είναι απολύτως εφικτόνα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια ενόςεγχειρήματος που διέπεται από ισορ-ροπία, και που ενσωματώνει δεόντωςτους κοινωνικούς στόχους και το σε-βασμό του περιβάλλοντος. Με την πρά-ξη για την ενιαία αγορά, η επιτροπή εκτί-μησε ότι μέσα στα επόμενα 10 χρόνια

είναι εφικτό να υπάρξει αύξηση της δυ-νητικής ανάπτυξης κατά τουλάχιστον4% του ΑΕΠ. Μάλιστα πρόσφατα ειση-γήθηκε την επιτάχυνση των διαδικασιώνπου θα μας οδηγήσουν στην προοπτικήαυτή. Πράγματι, τα κράτη μέλη και τοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν καθήκοννα ανταποκριθούν στην πρώτη αυτή πρό-κληση. Η Ε.Ε. πρέπει επίσης να επωφε-ληθεί από την επικείμενη υιοθέτηση τουνέου πολυετούς χρηματοπιστωτικούπλαισίου, αφού ο κοινοτικός προϋπο-λογισμός είναι κατ’ αρχήν εργαλείο αλ-ληλεγγύης αλλά και ανάπτυξης. Ο προ-ϋπολογισμός πρέπει συνεπώς να συμ-βάλλει περισσότερο στην ανάπτυξη ευ-ρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων,αλλά και να ευνοεί περισσότερο την εξέ-λιξη της ενιαίας αγοράς, κυρίως μέσααπό τη χρηματοδότηση των υποδομώνκοινής ωφέλειας στον τομέα των μετα-φορών, της ενέργειας και των επικοι-

νωνιών. Συνεπώς, είναι απαραίτητο το2012 να εγκριθούν τα 50 δισεκατομ-μύρια ευρώ που πρότεινε η Επιτροπήγια το διάστημα 2014-2020, και στη συ-νέχεια να εκταμιευθούν σε κοινοπρα-ξία με ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις προ-κειμένου να μεγιστοποιηθεί η μόχλευ-ση του προϋπολογισμού της Ε.Ε. Όμωςείναι εξίσου απαραίτητο, αφού απο-φασιστεί μια πιο ευέλικτη και πιο έγκαι-ρη αξιοποίηση των διαρθρωτικών πό-ρων προς χώρες που αντιμετωπίζουνδυσκολίες, η Ε.Ε. να διαθέσει άμεσα έναισοδύναμο ποσό υπέρ των υποδομώνκοινή ωφέλειας. Η έκτακτη αυτή κινη-τοποίηση από τη φύση της θα επιφέ-ρει εκ νέου ισορροπία σε μια περίοδούφεσης που αποτελεί απόρροια της τρέ-χουσας δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Δήλωση της ευρωπαϊκής επιτροπήςπροσανατολισμού της δεξαμενής σκέ-ψης Notre Europe

Η Ε.Ε. πρέπει να επωφεληθείαπό την επικείμενη υιοθέτησητου νέου πολυετούς χρηματοπιστωτικού πλαισίου

Είχε άγχος απότο γεγονός ότι, χωρίς αριθμό κοινωνικήςασφάλισης, δεν θα έβρισκε ποτέμια καλή δουλειά

Αυστηρότητα, αλλά και ανάπτυξη Πρόκληση για τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να βρουν τις ισορροπίες

Αναγκαία η έκδοσηευρωπαϊκών ομολόγωνΣυμπληρωματικά ως προς τιςδημοσιονομικές παρεμβάσεις,θα πρέπει επιτέλους η Ε.Ε. καιειδικότερα η Ευρωπαϊκή Τρά-πεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ) να δε-σμευθούν απευθείας στην έκ-δοση ομολόγων αποκλειστικάγια τη χρηματοδότηση των μελ-λοντικών δαπανών, πρωτίστωςδε για τις υποδομές και το περι-βάλλον. Η έκδοση ευρωπαϊκώνομολόγων μπορεί να ανταπο-κριθεί στις τεράστιες ανάγκεςεπενδύσεων που εντοπίζονταιστην Ευρώπη και να επιτρέ-ψουν την ανάπτυξη των δαπα-νών αυτών που σε αρκετά κρά-τη μέλη βρίσκονται στο βωμότης περικοπής.Η ΕΤΕ έχει τηδυνατότητα να ανταποκριθείικανοποιητικά στην έκδοση τωνομολόγων αυτών. Με τον

EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE EUROPE · PRESS REVIEW EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE...

Documents

Transcript of EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE EUROPE · PRESS REVIEW EUROPEAN STEERING COMMITTEE OF NOTRE...