Aggelos Kritikos - San Paramythi

8/8/2019 Aggelos Kritikos - San Paramythi

http://slidepdf.com/reader/full/aggelos-kritikos-san-paramythi 1/60

Άγγελος Κρητικός

Σαν παραμύθι



2

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Δεν είμαι ούτε θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα. Απλά θέλω μέσα

απ’ αυτό το διήγημα να εκφράσω όνειρα, σκέψεις, συναισθήματα,

προσδοκίες.

Το αφιερώνω σε όσους :

ι) Αγάπησαν πιο πάνω από τον εαυτό τους κάποια – κάποιον αλλά

δεν εισέπραξαν την αντίστοιχη αγάπη.

ιι) Δεν μπόρεσαν για λόγους ανωτέρας βίας (μοίρα, ζωή, εργασία,

ασθένεια, κτλ) ή αμφότερα λάθη να ζήσουν για πάντα μαζί με το

πρόσωπο που λάτρεψαν και ονειρεύτηκαν την συμβίωση τους.

ιιι) Ξέρουν να απολαμβάνουν τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής

και να ζουν την κάθε στιγμή.

ιv) Πιστεύουν ότι η ζωή σημαίνει οικογένεια, αγάπη, όνειρα, ελπίδα,

απλότητα, ειλικρίνεια, παράδοση, ταξίδια, εκδρομές στην εξοχή και

όχι κοσμικά πάρτι, εγωισμοί,πολυτελή αμάξια επιδείξεις και δήθεν

καταστάσεις.

ν) Τέλος το αφιερώνω ΣΕ ΣΕΝΑ ....(που σε λάτρεψα, σε λατρεύω και

θα σε λατρεύω.. ). Άλλωστε ΓΙΑ ΣΕΝΑ το έγραψα… Σε αγαπώ πολύ

καρδιά μου.. Ο Αγγελός σου.

Με αγάπη

Άγγελος Κρητικός

pdf by elifrac



3

Η συνάντηση

Ο Βασίλης είχε κατέβει από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα για

δουλειές και θα συναντούσε τον φίλο του για καφέ. Ο Κώστας είχε

ήδη φτάσει στο Μοναστηράκι και περίμενε έξω από τον σταθμό

χαζεύοντας τον κόσμο. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου 2004. Η Αθήνα

φορούσε ακόμα τα γιορτινά της αφού μόλις είχαν τελειώσει οι

Παραολυμπιακοί αλλά και οι Ολυμπιακοί αγώνες. Ξένοι και Έλληνες

έκαναν την βόλτα τους στο Μοναστηράκι, την αναμφίβολα πιοωραία περιοχή μαζί με το Θησείο. Τα αρχαία μνημεία με κορυφαία

την Ακρόπολη αλλά και τα νεοκλασσικά κτίρια συνέθεταν μία

μαγική εικόνα, έναν πνεύμονα ομορφιάς μέσα στην ζούγκλα της

Αθήνας.

Όπως κοιτούσε προς τον σταθμό περιμένοντας τον Βασίλη η ματιά

του έπεσε πάνω σε δύο κοπέλες που μόλις είχαν βγει και

περπατούσαν προς τον πεζόδρομο της Αδριανού που βρίσκεται

πάνω από τις ράγες του ηλεκτρικού. Η δεξιά κοπέλα τον είχε

μαγέψει. Ήταν καστανόξανθη, με ένα μεγάλο εκφραστικό χαμόγελο

και ένα πολύ όμορφο και συνάμα πολύ γλυκό πρόσωπο. Φορούσε

ένα πράσινο μπλουζάκι, λευκό παντελόνι μέχρι την γάμπα και λευκό

πέδιλο με τακούνι. Την θαύμαζε καθώς απομακρυνόταν ρωτώντας

τον εαυτό του αν ήταν αρχαία θεά, άγγελος, πριγκίπισσα ή η

πανέμορφη γλυκιά νεράιδα των παραμυθιών.

Μετά από λίγο έφτασε ο Βασίλης ζητώντας συγνώμη για την

αργοπορία του και ξεκίνησαν και αυτοί για να κάτσουν σε ένα από

τα καφέ του πεζοδρόμου της Αδριανού. Τα τραπέζια ήταν γεμάτα.

Πλήθος νεαρόκοσμου απολάμβανε μία από τις τελευταίες

καλοκαιρινές ημέρες στην πιο ωραία περίοδο για την Αθήνα αλλά

pdf by elifrac



4

και για την Ελλάδα. Μόλις και μετά βίας βρήκαν ένα τραπέζι για να

κάτσουν. Καθώς έλεγαν τα νέα τους ο Κώστας παρατήρησε ότι στο

διπλανό τραπέζι καθόταν η νεράιδα του. Χάρηκε πολύ. Ενώ μιλούσεστον Βασίλη είχε στρέψει διακριτικά το κεφάλι του προς τα δεξιά

και την παρατηρούσε ή μάλλον την θαύμαζε. Έλαμπε, καθώς

χαμογελούσε και μιλούσε στην φίλη της. Σίγουρα οι γονείς της ήταν

πολύ ερωτευμένοι όταν την έκαναν.. Έπρεπε να την γνωρίσει.. Ή

τουλάχιστον να προσπαθήσει. Δεν γινόταν να μην κάνει μία

προσπάθεια. Δεν είχε δει ποτέ πιο όμορφη και πιο γλυκιά κοπέλα.

’’Βασίλη, βλέπεις την καστανόξανθη κούκλα που κάθεται δίπλα μας;

Πρέπει να την γνωρίσω’’, είπε στον φίλο του και αμέσως άρχισε να

σκέφτεται πως θα το επιτύγχανε. Είχε μία απόδειξη μεγάλη μαζί του

από ένα δώρο γάμου που είχε πάρει για να πάει στις 9 Οκτωβρίου

στην Βέροια που παντρευόταν ένας φίλος του. Ζήτησε και ένα

στυλό από τον σερβιτόρο. Θα της έγραφε ένα μήνυμα και θα της το

έδινε. ‘’ Έχεις νιώσει ποτέ ότι κάποιος σου αρέσει πολύ; Ότι αν δεν

τον γνωρίσεις θα είσαι δυστυχισμένη; Έτσι νιώθω και εγώ τώρα για

σένα. Είσαι η πιο όμορφη κοπέλα που έχω συναντήσει. Θα ήθελα

πολύ να σε γνωρίσω. Κωνσταντίνος, 6945…’’. Αυτό είναι για σένα

της είπε και το άφησε μπροστά της. Στην συνέχεια κοιτούσε και

μιλούσε μόνο προς τον Βασίλη νιώθοντας αμήχανα όπως είχε

νιώσει και εκείνη πριν. Παρατήρησε ωστόσο το γλυκό φιλί που

έδωσε στο κοριτσάκι που πουλούσε χαρτομάντιλα. Σίγουρα θα

ήταν πολύ τρυφερή και ευαίσθητη κοπέλα. Η ώρα περνούσε και η

αγωνία του μεγάλωνε. Θα υπήρχε κάποια ανταπόκριση; Μετά από

ένα μισάωρο καθώς οι κοπέλες έφευγαν γύρισε η νεράιδα του και

του είπε ‘’Να σου πω. Σ’ ευχαριστώ πολύ για το σημείωμα σου και

τα πολύ ωραία λόγια σου. Είσαι πολύ ευγενικός’’. ‘’Ευχαριστώ’’ της

απάντησε αμήχανα και τις παρατηρούσε καθώς έφευγαν.

Κατέβηκαν τον πεζόδρομο προς το Θησείο και στην συνέχεια

pdf by elifrac



5

ξαναπέρασαν μπροστά τους κατευθυνόμενες προς τον ηλεκτρικό

στο Μοναστηράκι. Και τώρα τι; Θα τον έπαιρνε τηλέφωνο; Τα

ερωτήματα περνούσαν ασταμάτητα,

μες στο φορτωμένο με τηνμορφή της μυαλό του.

Οι μέρες πέρασαν. Ήταν Κυριακή 10 Οκτωβρίου. Ο Κώστας μόλις

είχε επιστρέψει από τον γάμο στην Βέροια και έπινε καφέ με τον

ξάδερφο του Χρήστο στην πλατεία του Νέου Ηρακλείου. Ξαφνικά

χτύπησε το κινητό του. Η απόκρυψη στην οθόνη κίνησε την

περιέργεια και συνάμα την αγωνία του. ‘’Λες να είναι αυτή;’’

αναρωτήθηκε και το σήκωσε ‘’ Παρακαλώ’’, ‘’Γεια σου’’ του

απαντάει μία πολύ ωραία γυναικεία φωνή. ‘’ ‘Είμαι η κοπέλα που

μου έδωσες το σημείωμα στο Μοναστηράκι. Έχω την περιέργεια να

γνωρίσω αυτό το πολύ ωραίο και ευγενικό παιδί που έκανε αυτή

την κίνηση. Μου έκαναν εντύπωση όσα έγραφες. Ήταν τόσο γλυκά

και τόσο καλά διατυπωμένα. Πρέπει να είχες καλό βαθμό στην

έκθεση. ’’ ‘‘Ναι’’ της απάντησε ευχαριστώντας την. ‘‘Είχα γράψει 16

στις Πανελλήνιες’’ Μίλησαν 2–

3 λεπτά ακόμα όπου της είπε για τον

γάμο και πως τα πέρασε και αποχαιρετίστηκαν με την ευχή να

ξαναμιλήσουν. Δεν του έδωσε το τηλέφωνο της, αν και της το

ζήτησε, ήταν όμως η αρχή..

Μερικές μέρες αργότερα και ενώ ο Κώστας απολάμβανε τον

μεσημεριανό του ύπνο ήρθε μήνυμα στο κινητό του. ‘‘Καλησπέρα. Τι

κάνεις; Η Εύα είμαι. Μόλις γύρισα από την δουλειά. Αν και πολύκουρασμένη θυμήθηκα να σου στείλω μήνυμα για να σου δώσω τον

αριθμό μου όπως μου είχες ζητήσει’’ Η χαρά του ήταν απερίγραπτη.

Είχε το τηλέφωνο της κοπέλας που τόσο πολύ τον είχε μαγέψει. Την

πήρε αμέσως τηλέφωνο και τα είπαν. Όπως και κάθε απόγευμα από

εκείνη την ημέρα. Ήταν το προπαρασκευαστικό στάδιο, η περίοδος

της γνωριμίας μέχρι την 1η συνάντηση τους... το απόγευμα

Σαββάτου της 22 Οκτωβρίου. Ο Κώστας είχε ήδη φτάσει

στο

pdf by elifrac



6

Λουτράκι και την περίμενε απέναντι από τον καταρράκτη. Καθόταν

στο πεζούλι και έβλεπε προς την μεριά της θάλασσας χαζεύοντας τα

ψαράκια και τις βάρκες. Είχε 26ο C. Ήταν τέλη Οκτώβρη αλλά έκανεπολύ ζέστη ακόμα. Αρκετοί έκαναν μπάνιο. Μετάνιωσε που δεν είχε

φέρει το μαγιό του. Λίγο αργότερα η Εύα πέρασε με το μπορντό

Peugeot της από μπροστά του και προσπαθούσε να τον βρει στο

σημείο που της είχε πει ότι καθόταν. Παρατήρησε το πανέμορφο

γλυκό της πρόσωπο και τα λαμπερά καστανόξανθα μαλλιά της που

τα είχε ισιώσει με λακ. Της έκανε νόημα για να τον δει και να πάει

προς τη μεριά του. Τον πλησίασε με το αμάξι της. Κατέβηκε.Χαιρετίστηκαν. Κοιτάχτηκαν στα μάτια. Ήταν πανέμορφοι και οι

δύο τους και έλαμπαν από χαρά που συναντιούνταν. Τον ρώτησε αν

περίμενε πολύ ώρα και του ζήτησε συγνώμη που καθυστέρησε. Της

είπε να μην στεναχωριέται, άλλωστε τόσα χρόνια περίμενε την

γυναίκα της ζωής του τα λίγα λεπτά παραπάνω θα τον χαλούσαν;

και της πρότεινε να πάνε για καφέ σε μία από τις καφετέριες στον

πεζόδρομο πάνω από την παραλία. Δέκα λεπτά αργότερα είχαν ήδηκαθίσει, παραγγείλει και τα έλεγαν.

Κ: Μ’ αρέσει πολύ το Λουτράκι.

Ε: Και εμένα. Ερχόμαστε συχνά με συναδέλφους για καφέ.

Κ; Τώρα που είπες συναδέλφους, τι δουλειά κάνεις; Θα μου πεις

επιτέλους;

Ε: Γιατρός είμαι.

«Γιατρός;» έκανε ο Κώστας με θαυμασμό. -Τους θαύμαζε τόσο για

το διάβασμα που κάνουν για να πετύχουν πριν, κατά την διάρκεια

και μετά την εξαετή φοίτησή τους όσο και για την προσφορά τους

στον συνάνθρωπο. Κάνουν λειτούργημα προσφέροντας πολύ

μεγάλο και σημαντικό έργο..

pdf by elifrac



7

Κ: Και στο Άργος τι κάνεις; Είσαι από εκεί ή δουλεύεις εκεί;

«Και τα δύο» του απάντησε εκείνη. Τον στεναχώρησε λίγο η

απάντηση της αλλά μετά σκέφτηκε ότι σιγά την απόσταση Αθήνα –

Άργος ειδικά όταν πρόκειται για την γυναίκα που πάντα

αναζητούσες. Όσο συζητούσαν τόσο περισσότερο την ερωτευόταν..

Ήταν η γυναίκα που ονειρευόταν κάθε άντρας. Γλυκιά, όμορφη,

τρυφερή, δυναμική.. Καθώς η ώρα περνούσε έρχονταν όλο και πιο

κοντά τόσο ψυχικά όσο και σωματικά και γρήγορα βρέθηκαν ο ένας

στην αγκαλιά του άλλου. Βλέποντας τον ήλιο να δύει σιγά σιγά και

να πλημμυρίζει με χρώματα τον ουρανό αποφάσισαν να πάνε

κάπου πιο ήσυχα να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Έτσι γρήγορα

βρέθηκαν στο παρκάκι δίπλα στον χώρο στάθμευσης του

καταρράκτη. Η Εύα ξάπλωσε και έβαλε το κεφάλι της στα πόδια του

ενώ εκείνος της κρατούσε το χέρι και της χάιδευε τα μαλλιά

θαυμάζοντας την λάμψη της. Δειλά δειλά έδωσαν και το πρώτο τους

φιλί αλλά στην συνέχεια η ντροπαλότητα έδωσε την θέση της στο

πάθος και φιλιόνταν με τόση ένταση σαν να γνωρίζονταν χρόνια,

ενώ τα ηλικιωμένα ζευγάρια που κάθονταν γύρω τους,

απολαμβάνοντας την απογευματινή τους βόλτα, τους κοιτούσαν

ζηλεύοντας θυμούμενοι τα νιάτα τους. Η ώρα όμως πέρασε, άρχισε

να νυχτώνει και έπρεπε να φύγουν για Αθήνα και Άργος αντίστοιχα.

Μπήκαν στ’ αυτοκίνητα τους αφού πρώτα αγκαλιάστηκαν,

φιλήθηκαν και κοιτάχτηκαν στα μάτια για μία ακόμη φορά. Ο

Κώστας ακολουθούσε την Εύα που ήξερε καλύτερα τον δρόμο και

έτσι έφτασαν μέχρι την διχάλα της εξόδου για Αθήνα και Κόρινθο

αντίστοιχα. Όπως τα αυτοκίνητα ήρθαν στην ίδια ευθεία, τα δύο

παιδιά κοιτάχτηκαν στα μάτια, στα μάτια που έλαμπαν από χαρά

και έρωτα και έτσι αποχαιρετίστηκαν. Οδηγώντας και οι δύο προς

τα σπίτια τους σκέφτονταν όλα όσα είχαν γίνει μέχρι τώρα. Την

τυχαία γνωριμία τους στο Μοναστηράκι, το ‘ραβασάκι’, τα

pdf by elifrac



8

τηλεφωνήματα, την σημερινή συνάντηση, το πρώτο χάδι, το πρώτο

φιλί, την πρώτη αγκαλιά, το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, το κοίταγμα

στα μάτια, τόσο μοναδικό που δεν το είχαν ξανακάνει

–νιώσει σε

καμία προηγούμενη σχέση τους. Αφού έφτασαν σχεδόν ταυτόχρονα

σπίτια τους επικοινώνησαν με μήνυμα, έφαγαν και στην συνέχεια

τηλεφωνήθηκαν μέχρι που νύσταξαν.

‘’Καλημέρα μωρό μου, καλή δουλίτσα’’ έλεγε το μήνυμα που της

έστειλε το επόμενο πρωί και αυτή του απάντησε ‘’Καλημέρα

καρδούλα μου, που ομόρφυνες την ζωή μου και μ’ έχεις κάνει πολύ

χαρούμενη’’. Κάπως έτσι με τηλέφωνα και μηνύματα πέρασε η

εβδομάδα μέχρι που ήρθε το Σάββατο.

Σήμερα είχαν ραντεβού στο Ναύπλιο. Η Εύα ως πιο κοντινή είχε

φτάσει νωρίτερα. Τον περίμενε στο πάρκινγκ του λιμανιού. Μόλις

έφτασε ο Κώστας κατέβηκε από το αμάξι του και την πλησίασε.

‘’Θεέ μου έχει πανέμορφα μάτια, πολύ ωραίο πρόσωπο και

μαγευτικό χαμόγελο. Είμαι πολύ τυχερός που είμαι μαζί της..’’σκέφτηκε καθώς την πλησίαζε. Εκείνη του χαμογέλασε, τον

αγκάλιασε και τον φίλησε στο στόμα. Άφησαν τ’ αμάξια και

περπάτησαν χέρι χέρι προς το κέντρο της παλιάς πόλης

παρατηρώντας τα νεοκλασικά κτίρια με τις κόκκινες κεραμοσκεπές

και τα αρχοντικά των περασμένων αιώνων που μεταφέρουν τον

επισκέπτη την εποχή που το Ναύπλιο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα

της Ελλάδας. Θαύμασαν το απόρθητο μέχρι το 1822 οχυρό τουΠαλαμηδίου που δεσπόζει σαν φρουρός πάνω από την πόλη μαζί με

τον οκταγωνικό πύργο στο Μπούρτζι που καταλαμβάνει ολόκληρη

την έκταση του μικρού νησιού των Αγίων Θεοδώρων και

αγναντεύει την προκυμαία. Περπάτησαν την λιθόστρωτη πλατεία

Συντάγματος με τα ενετικά κτίρια, με το Τριανόν που σήμερα

στεγάζει το δημοτικό κινηματοθέατρο και το αρχαιολογικό μουσείο.

Περιπλανήθηκαν μέσα στα σοκάκια βλέποντας το τζαμί που

pdf by elifrac



9

συνεδρίαζε η πρώτη ελληνική βουλή, την εκκλησία του Αγίου

Σπυρίδωνα που εφονεύθη ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, τα

μικρά νεοκλασικά μπαλκόνια στολισμένα με πήλινα γλαστράκια και κόκκινα λουλούδια, τα μπλε ξύλινα παραθυρόφυλλα, τις

εντυπωσιακές βιτρίνες διακοσμημένες τόσο με σουβενίρ-

ομοιώματα ιπποτών, σκάκι με αρχαίους Έλληνες και μεσαιωνικούς

ιππότες, αντίγραφα αρχαιοελληνικών αγγείων και ειδωλίων,

κοσμήματα, κομπολόγια-όσο και με επώνυμα ρούχα, τα γραφικά

ταβερνάκια που θύμιζαν Πλάκα και το υπέροχο καφέ του

ιστιοπλοϊκού ομίλου στο τελείωμα της ακτής Μιαούλη,

κάτω από τοκάστρο και τα κανόνια, με τον εξωτερικό του χώρο να βρίσκεται

ακριβώς πάνω από την θάλασσα σε ένα είδος θαλάσσιας πισίνας.

Αφού περπάτησαν αρκετή ώρα αφήνοντας την γοητεία της πόλης

να δυναμώσει τα ερωτικά τους συναισθήματα βρέθηκαν στο

μονοπάτι κάτω από το Παλαμήδι και πάνω από την παραλία της

Αρβανιτιάς και κάθισαν σ’ ένα παγκάκι. Την πήρε αγκαλιά και τη

φίλησε στο στόμα. Ήταν όλα πολύ ωραία. Φύση, θάλασσα, έναζεστό απόγευμα και ένα πολύ όμορφο και ερωτευμένο ζευγάρι. Τα

χάδια και τα φιλιά συνεχίστηκαν μέχρι που βράδιασε. ‘’Πάμε σιγά

σιγά;’’ Του είπε η Εύα. ‘’Νύχτωσε και είναι ερημικά.’’ ‘’Πάμε’’ της

απάντησε ο Κώστας με βαριά καρδιά. Περπάτησαν πίσω μέχρι τ’

αυτοκίνητα τους όπου την πήρε αγκαλιά. Την κρατούσε σφιχτά με

τα δυο του χέρια να κουμπώνουν στην μέση της και την κοιτούσε

στα μάτια. Βυθίστηκαν και οι δύο στο βλέμμα του άλλου. Δεν

μιλούσαν, άλλωστε δεν χρειαζόταν. Εκείνη την στιγμή τα λόγια ήταν

περιττά. Ο τρόπος που κοιτάζονταν τα έλεγε όλα. Επικοινωνούσαν

οι ψυχές τους, οι σκέψεις τους, οι καρδιές τους. Θαύμαζαν τόσο

εξωτερικά όσο και εσωτερικά ο ένας τον άλλο και ένιωθαν πολύ

ερωτευμένοι, πολύ χαρούμενοι και πολύ τυχεροί που

συναντήθηκαν. Κανείς τους δεν είχε ξανακοιτάξει κανέναν άλλον

έτσι, ούτε είχε πει ποτέ τόσα πολλά μόνο με ένα βλέμμα, μόνο με τα

pdf by elifrac



11

ωραιότερο μου έχει τύχει. Σε λατρεύω, ανυπομονώ να σε δω και

ελπίζω να μείνω παντοτινά στην αγκαλιά σου’’.

Αργότερα στην δουλειά του, το ραδιόφωνο έπαιξε το ‘’ That’s

amore’’ του Sinatra. Με το που ξεκίνησε της τηλεφώνησε και

δυνάμωσε την ένταση για να το ακούσουν μαζί. Όταν τελείωσε της

είπε ότι είναι το τραγούδι που εξέφραζε απόλυτα την διάθεση του

και ότι ήθελε να το ξανακούσουν αγκαλιά χορεύοντας το «Ναι μωρό

μου», του απάντησε ‘’Και εγώ θα το ήθελα πολύ αυτό τώρα άντρα

μου ‘’.

Η εβδομάδα κύλησε με αμφότερα τηλέφωνα και μηνύματα μέχρι το

Σάββατο που θα συναντιούνταν στο Ναύπλιο για να πάνε στο Τολό.

Ο Κώστας έφερε μαζί του και το άλμπουμ φωτογραφιών του.

Κάθισαν στην παραλία του Τολό δίπλα στ’ αρχαία με φόντο το

νησάκι. Ο Κώστας πίσω και η Εύα ανάμεσα στα πόδια του με την

πλάτη της να στηρίζεται στο στήθος του. Αν και ήταν μέσα προς

τέλη Νοέμβρη έκανε ζέστη ακόμα. Έβγαλε την ζακέτα του και κάθισε με το πουκάμισο. Άνοιξε το άλμπουμ και άρχισε να της

δείχνει και να της σχολιάζει κάθε φώτο. ‘’Εδώ είμαι ενός χρονών

ανάμεσα σε δύο μαξιλάρια στο κρεβάτι του παππού και της γιαγιάς

μου και μου τραγουδούν κάποια παιδάκια τα χριστουγεννιάτικα

κάλαντα’’, ‘’Εκεί είμαι με τον παππού μου και την γιαγιά μου

ντυμένος τσολιαδάκι του Ευαγγελισμού’’, ‘’Στην άλλη είμαι με τ’

αδέλφια μου στην Πάτμο’’, ‘’Eδώ είναι στα βαφτίσια του αδελφούμου του Βαγγέλη όπου τον κρατάω στην αγκαλιά μου ενώ αυτός

κοιμάται’’ ‘’Στην επόμενη είμαι με τους γονείς μου στην ορκομωσία

μου’’, ‘’Σ’ εκείνη είμαι σ’ ένα παραλιακό καφέ στο Βαθύ της Σάμου

και τρώω βάφλα με παγωτό’’. ‘’Αυτή θα την πάρω, μ’ αρέσει’’ του

είπε και την έβγαλε από το άλμπουμ του. ‘’Μ’ αρέσεις πολύ σ’ αυτήν.

Είναι κοντινή, φαίνονται τα μάτια σου, κοιτάς με χάρη τον φακό.

Είναι σαν να είσαι ζωντανός. Έτοιμος να μιλήσεις. Θα την κρατήσω

pdf by elifrac



12

και θα την βάλω πάνω στο κομοδίνο μου, δίπλα στο σημείωμα που

μου είχες δώσει στο Μοναστηράκι’’. ‘’Να την κρατήσεις μάτια μου,

αν είναι να με νιώθεις περισσότερο κοντά σου’’ της είπε και τηςέδωσε ένα τρυφερό φιλί. Όταν είδαν όλες τις φώτο έβαλε το

άλμπουμ πίσω στην χάρτινη σακούλα και την αγκάλιασε με πάθος

αλλά και τρυφερότητα και έμειναν αγκαλιασμένοι ανταλλάσσοντας

φιλιά και χάδια, κοιτάζοντας το ηλιοβασίλεμα, την θάλασσα και

απολαμβάνοντας το δροσερό αεράκι που τους χάιδευε απαλά τα

μαλλιά.

Η ώρα όμως πέρασε-άλλωστε όταν περνάς καλά η ώρα περνά

γρήγορα και οι όμορφες στιγμές γίνονται μία ωραία ανάμνηση-ο

ήλιος άρχισε να χάνεται στο βάθος του ορίζοντα και τα παιδιά

έπρεπε να τον ακολουθήσουν για τα σπίτια τους. Ανέβηκαν στα

αμάξια τους που τα είχαν παρκάρει ακριβώς πάνω από την παραλία

και μπήκαν μέσα. Δεν έφυγαν όμως αμέσως. Είχαν κατεβάσει τα

παράθυρα και μιλούσαν. Κάποια στιγμή η Εύα του είπε ‘’Άκου’’ και

του έβαλε ένα τραγούδι στο αμάξι. ‘’Αγόρασα προχτές αυτό το cd

και νομίζω ότι αυτό το τραγούδι με αντιπροσωπεύει πλήρως αυτό

τον καιρό. ’’Ήταν το ‘’Για σένα’’ της Κοκκίνου. Αυτό το τραγούδι

όπως και το βλέμμα στα μάτια θα έμενε αναλλοίωτο, όσα χρόνια και

αν περνούσαν, στην καρδιά και το μυαλό τους. ‘’Όταν μ’ αγαπάς εσύ

μου χαμογελά η ζωή νιώθω ονειρεμένα, νιώθω 1 μικρός θεός μ’

αγκαλιάζει ο ουρανός και όλα αυτά για σένα..’’ Σαν να είχε γραφτεί

γι’ αυτούς. Όλα ήταν ονειρεμένα. Είχαν γνωριστεί στο πιο ωραίο

σημείο της Αθήνας από το πουθενά το πιο όμορφο και πιο γιορτινό

καλοκαίρι για την Ελλάδα, το καλοκαίρι του Εuro και των

Ολυμπιακών, ήταν πολύ ερωτευμένοι, άρεσαν και θαύμαζαν πολύ ο

ένας τον άλλον και ήταν τόσο ειδυλλιακές οι συναντήσεις τους στα

πιο μαγευτικά μέρη της Πελοποννήσου σ’ ένα φθινόπωρο που

θαρρείς και έμοιαζε άνοιξη στις καρδιές τους..

pdf by elifrac



13

Πήραν τον δρόμο προς τα σπίτια τους. Πάλι ο Κώστας ακολουθούσε

την Εύα. Πέρασαν από το Ναύπλιο και συνέχισαν προς το Άργος.

Φτάνοντας στο Άργος ακολούθησαν τις 2 διαφορετικές πλευρές τηςδιχάλας. Γύρισαν τα κεφάλια τους αριστερά και δεξιά αντίστοιχα,

κοιτάχτηκαν στα μάτια μέχρι που δεν έβλεπαν πια ο ένας τον άλλον

και έτσι αποχαιρετίστηκαν και πάλι μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Ή

μάλλον την μεθεπόμενη εβδομάδα γιατί το επόμενο

Σαββατοκύριακο η Εύα ήταν εφημερία στο κέντρο υγείας Ναυπλίου

όπου και δούλευε.

Όλη την εβδομάδα ο Κώστας σκεφτόταν πως θα περνούσε το

Σαββατοκύριακο χωρίς να την δει. Αλλά γιατί να μην την έβλεπε;

Αμάξι είχε, δουλειά δεν είχε, γιατί να έμενε μόνος στην άσχημη,

κουραστική και πολύβουη Αθήνα; Θα την επισκεπτόταν στην

δουλειά της κάνοντας τον άρρωστο. Έφτασε στο Ναύπλιο, ρώτησε,

έψαξε,βρήκε το κέντρο υγείας και μπήκε μέσα. Στην υποδοχή ήταν

μία νοσηλεύτρια. ‘’Πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;’’ Τον ρώτησε

‘’Να, έχω ένα τσούξιμο στο μάτι’’ της απάντησε ‘’ Πήρα Septobore

όπως μου συνέστησε η φαρμακοποιός αλλά δεν έκανε τίποτα’’, ‘’Θα

σας δουν οι γιατροί μας μην στεναχωριέστε’’ του είπε και κάλεσε

την Εύα στο θυροτηλέφωνο.

- Έχουμε έναν ασθενή Εύα.

- Και άλλος; Σήμερα αρρώστησαν όλοι; Από το πρωί εξετάζουμε

συνέχεια. Τώρα σταμάτησα.

- Θες να τον στείλω στην Nαταλία;

- Όχι, δεν πειράζει. Αυτή είναι πιο κουρασμένη. Είχε αυτό το

περιστατικό το πρωί με τον μεθυσμένο που τράκαρε. Άστην να

ξεκουραστεί. Θα τον δω εγώ. Στείλτον στο ιατρείο.

pdf by elifrac



14

- Θα πάτε ευθεία και δεξιά. Θα σας περιμένει η γιατρός.

- ‘’Ευχαριστώ’’ απάντησε και περπάτησε προς το ιατρείο. Χτύπησε

την πόρτα και μπήκε μέσα. Είχε ανοιχτή την λευκή της ρόμπα με τα

χέρια μέσα στις τσέπες και το στηθοσκόπιο περασμένο στον λαιμό

της. Μόλις τον είδε έπαθε σοκ αλλά γρήγορα συνήλθε και του είπε:

- Τι κάνεις εδώ βρε τρελέ;

- Είμαι άρρωστος.

-Και τι έχεις δηλαδή;

- Αφού το είπες μόνη σου. Είμαι τρελός για σένα..

- Κλείσε την πόρτα τότε να σ’ εξετάσω.

Έκλεισε την πόρτα όπως του είπε, την αγκάλιασε, κοιτάχτηκαν στα

μάτια και φιλήθηκαν με πάθος. Ένιωσε πολύ γεμάτος και

χαρούμενος που την είχε στην αγκαλιά του. Όμως δεν γινόταν ναδιαρκέσει πολύ εκείνη την ημέρα γιατί δεν ήθελαν να δώσουν

δικαιώματα. Σαν άρρωστος πήγε, σαν άρρωστος έπρεπε να φύγει.

Έφυγε έχοντας την πλάτη προς την πόρτα κοιτάζοντας τα

πανέμορφα καστανοπράσινα μάτια της και το ζαχαρένιο πρόσωπο

της που τον κοίταζαν με τόση γλυκύτητα και αγάπη.

- ‘’Τι έγινε; Πώς πήγε η εξέταση;’’ Τον ρώτησε η νοσηλεύτρια

φεύγοντας.

- ‘’Καλά’’. Απάντησε εκείνος.’’ Έχετε πολύ καλές γιατρίνες. Άριστες

στην δουλειά τους. Μου είπε να πάρω Sulfanicole και θα περάσει.

‘’Χαιρέτησε και έφυγε. Λυπημένος που γύριζε στην Αθήνα αλλά

πολύ χαρούμενος που είχε δει την κοπέλα του.

pdf by elifrac



15

Η εβδομάδα πέρασε ως συνήθως με μηνύματα, τηλέφωνα και την

προσμονή της συνάντησης τους το Σαββατοκύριακο που

ακολουθούσε.

Συναντήθηκαν πάλι στο πάρκινγκ του λιμανιού του Ναυπλίου και ο

Κώστας ακολούθησε την Εύα μέχρι τους Μύλους. Άφησαν τ’ αμάξια

τους στο λιμανάκι και περπάτησαν προς τα μέσα της παραλίας

μέχρι τα χαλάσματα ενός παλιού νερόμυλου δίπλα στο ποταμάκι

που έκβαλλε στην θάλασσα. ‘’Εδώ μας έφερναν με τον αδελφό μου

όταν ήμασταν μικρά οι γονείς μου. Παίζαμε στην ακρογιαλιά με

αθωότητα και ανεμελιά’’ είπε η Εύα. Ο Κώστας έκλεισε τα μάτια και

ονειρεύτηκε την Εύα γλυκιά πανέμορφη ξανθιά μπέμπα με 2

κοτσιδάκια αριστερά και δεξιά πιασμένα με ροζ κορδέλες να παίζει

στην παραλία με μία πλαστική μπάλα μαζί με τον αδελφό της ή να

πετάει βότσαλα στην θάλασσα. Πίσω οι γονείς τους, μικροί σχετικά

κοντά στα 25, φουλ ερωτευμένοι να γεμίζουν χαρά

απολαμβάνοντας τα μικρά τους.

Τα δύο παιδιά κάθισαν με θέα την θάλασσα. Ο Κώστας στήριζε την

πλάτη του σ’ ένα κομμάτι τοίχου του παλιού μύλου και η Εύα στο

στήθος του. Είχε κλειδώσει τα χέρια του στην κοιλιά της, της έδινε

φιλιά στο δεξί μάγουλο και λαιμό ενώ απολάμβανε την μυρωδιά

των φρεσκοπλυμένων μαλλιών καθώς και του μαγευτικού

αρώματός της. Αυτό το καλοκαίρι – φθινόπωρο ζούσε συνέχεια

μαγικές στιγμές. Σαν να ήταν βγαλμένες από παραμύθι τωνπαιδικών του χρόνων… Ο ωραίος πρίγκιπας, η πανέμορφη γλυκιά

νεράιδα, ο κεραυνοβόλος έρωτας, τα ζεστά φθινοπωρινά

απογεύματα, τα γεμάτα χρώματα ηλιοβασιλέματα, η ξελογιάστρα

θάλασσα, οι μικρές εξορμήσεις – αποδράσεις από την ρουτίνα της

δουλειάς, της καθημερινότητας και της κουραστικής Αθήνας σε

ειδυλλιακά τοπία. Στην συνέχεια κάθισε στα γόνατα του με μέτωπο

προς αυτόν και άρχισαν να φιλιούνται παθιασμένα. Είχε περάσει τα

pdf by elifrac



16

χέρια της πίσω από την πλάτη του, αγκαλιάζοντας τον ενώ αυτός με

το ένα χέρι του χάιδευε τα μαλλιά της και με το άλλο που το είχε

περάσει μέσα από το μπλουζάκι της,

της χάιδευε το στήθοςερεθίζοντας την και κάνοντας την να τον φιλάει με περισσότερη

ένταση και πάθος. Τα χείλη, τα κορμιά, οι αισθήσεις είχαν πάρει

φωτιά. Ήταν σχεδόν σαν να έκαναν έρωτα. Τους είχε κυριεύσει η

έξαψη. Τα χέρια, τα χείλη και τα σώματα που ακουμπούσαν έπαιζαν

πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή την ερωτική ιεροτελεστία.

Σκέφτονταν και οι δύο χωρίς όμως να το πουν στον άλλον ότι θα

ήθελαν πολύ να ήταν σ’ ένα κρεβάτι και να κάνουν έρωτα.Αποφάσισαν να φύγουν πριν κυλιστούν κάνοντας έρωτα στην

ακρογιαλιά αλλά και επειδή είχε πέσει το σκοτάδι. Φτάνοντας στα

αυτοκίνητα τους η Εύα του πρόσφερε το μισό κουλούρι της που

είχε πάρει το μεσημέρι καθώς πήγαινε Ναύπλιο ‘’Πάρε αγάπη μου’’

του είπε. ‘’Δεν θέλω να μου οδηγάς πεινασμένος’’. Στην συνέχεια

οδήγησαν μέχρι το Ναύπλιο όπου πήγαν σε ένα φαστφουντάδικο

στην αρχή του λιμανιού να πάρει η Εύα μια ζεστή σοκολάτα για τονδρόμο, αποχαιρετίστηκαν με μία ζεστή αγκαλιά και ένα γλυκό φιλί

και οδήγησαν μαζί μέχρι το γνωστό σημείο που ακολουθούσαν τις

δύο διαφορετικές πλευρές της διχάλας και χαιρετιούνταν

κοιταζόμενοι στα μάτια. Με μηνύματα και τηλέφωνα θα

προσπαθούσαν να περάσει η εβδομάδα όσο πιο εύκολα και γρήγορα

γινόταν μέχρι την επόμενη συνάντηση τους στα Τρίκαλα Κορινθίας.

ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ

Η μέρα ήταν βροχερή. Έβρεχε πολύ απ’ το ξημέρωμα. Ωστόσο στις

15:00 θα συναντιούνταν στην είσοδο του Ξυλόκαστρου για να πάνε

pdf by elifrac



17

στα Τρίκαλα Κορινθίας. Ο Κώστας οδηγούσε δεξιά λίγο πιο κάτω

από το όριο που επιτρεπόταν ώστε οι βιαστικοί που αψηφούσαν

την ολισθηρότητα του δρόμου να μπορούν να τον προσπερνούνανενόχλητοι. Δύο – τρεις φορές οι δεξιές ρόδες έπεσαν σε

λακκούβες με νερό κάνοντας βαρύ το τιμόνι και τον οδηγό να

νομίζει ότι θα βγει έξω από τον δρόμο ωστόσο χάρη πάντα στην

βοήθεια του Θεού αυτό δεν έγινε. Σταμάτησε στα πρώτα ΣΕΑ μετά

τα διόδια της Κορίνθου. Της έστειλε μήνυμα να συναντηθούν εκεί

και στην συνέχεια να συνέχιζαν μαζί για Ξυλόκαστρο. Πήρε ένα

καπουτσίνο και κάθισε με θέα προς τα

έξω βλέποντας την βροχήκαι παρατηρώντας τον κόσμο που καθόταν να ξεκουραστεί από το

ταξίδι υπό τις κακές καιρικές συνθήκες. Μετά από λίγο ήρθε και η

Εύα. Δεν μπήκε μέσα. Τον περίμενε έξω στο αμάξι της. Βγήκε, μπήκε

στο αμάξι του και στάθμευσε δίπλα της, ‘’Δεν θα ξεκινήσουμε;’’ Τον

ρώτησε. ‘’Όχι, πρώτα θα σου δώσω ένα φιλί και ένα δώρο’’ της

απάντησε. Της είχε αγοράσει ένα λούτρινο αρκουδάκι και η μητέρα

του μία διακοσμητική κρυστάλλινη κανάτα.

Την αγαπούσε πολύ. Ήθελε να της κάνει συνέχεια δώρα. Kάθε φορά

που στεκόταν μπροστά σε μία βιτρίνα σκεφτόταν εκείνη και τι

δώρο μπορούσε να της πάρει.Ήθελε να της δείχνει πόσο πολύτιμη

είναι για εκείνον. Πόσο την αγαπάει. Πόσο την θαυμάζει. Πόσο του

αρέσει. Πόσο την λατρεύει. Τον ευχαριστούσε πολύ αυτό. Τον έκανε

πολύ χαρούμενο. Άνοιξε τις πολύχρωμες χάρτινες σακούλες δώρων

με τους φιόγκους και τα άλλα διακοσμητικά και είδε τα δώρα που

της είχε κάνει. Της άρεσαν πολύ. Τον ευχαρίστησε με μία ζεστή

αγκαλιά και ένα τρυφερό φιλί στο στόμα. Έπειτα ξεκίνησαν για

Ξυλόκαστρο. Έστριψαν δεξιά και στην συνέχεια πήραν την

ανηφόρα και τις στροφές για τα Άνω Τρίκαλα. Όσο πιο ψηλά

ανέβαιναν τόσο περισσότερο έπεφτε η θερμοκρασία και τόσο

λιγότερους σταθμούς έπιανε το ραδιόφωνο. Γκριζομπλέ σύννεφα

pdf by elifrac



18

κάλυπταν τον ουρανό ενώ από μακριά φαινόταν το γραφικό χωριό

σκαρφαλωμένο πάνω στο βουνό με τις καμινάδες των σπιτιών να

καπνίζουν από τα αναμμένα τζάκια. Έφτασαν πάνω. Το χωριό ήταν χιονισμένο, οι δρόμοι όμως ανοιχτοί. Πάρκαραν στο πάρκινγκ του

χωριού και πιασμένοι χέρι χέρι κατηφόρισαν να βρουν δωμάτιο.

Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε πουθενά ελεύθερο. Έπρεπε να είχαν

κάνει κράτηση. Στεναχωρημένοι κατέβηκαν με το αμάξι το

Ξυλόκαστρο, αφού το δικό της είχε μείνει σχεδόν από βενζίνη, για

να διανυκτερεύσουν εκεί. Σε όλη την διαδρομή είχε γυρίσει προς το

πλευρό του,

τον κοιτούσε και του χάιδευε τα μαλλιά. Έφτασαν στοΞυλόκαστρο και αφού έκαναν μία στάση να τσιμπήσουν κάτι

πρόχειρα πήγαν στο ξενοδοχείο. Ευτυχώς αν και μοναδικό κατά τη

χειμερινή περίοδο δεν είχε πρόβλημα δωματίων. Μπήκαν.

Τακτοποίησαν τα πράγματα και έκαναν μπάνιο για να χαλαρώσουν

και να ξεκουραστούν. Ξάπλωσαν και αμέσως άρχισαν να

φιλιούνται. Τρυφερά στην αρχή πιο παθιασμένα έπειτα. Σύντομα τα

φιλιά συνοδεύτηκαν με χάδια και αγγίγματα και έτσι γρήγοραβρέθηκαν να κάνουν έρωτα. Ένα σώμα, μία ψυχή σε μία γιορτή

τέρψης κορμιών και ψυχών. Το πρωί φεύγοντας πέρασαν από ένα

βενζινάδικο όπου γέμισαν ένα μπετόνι με βενζίνη και αγόρασαν και

ένα χωνί και στην συνέχεια ανέβηκαν στα Τρίκαλα όπου γέμισαν το

ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου της. Ύστερα ήπιαν καφέ στο καφέ

Εδέμ με φόντο το χιονισμένο βουνό και το γραφικό χωριό και

έπειτα κατέβηκαν στο Ξυλόκαστρο για να φάνε στην παραλία,

δίπλα στην θάλασσα. Παρήγγειλαν μπριζόλα, πανσέτα, χωριάτικη,

σαγανάκι, γεμιστές πιπεριές με τυρί και ημίγλυκο κρασί -

πεντανόστιμα όλα- και έφαγαν ενώ είχαν καθίσει αντικριστά και

κοιτάζονταν στα μάτια. Ήταν Κυριακή μεσημέρι και όλες οι

ταβέρνες ήταν γεμάτες αφού οικογένειες αλλά και παρέες είχαν

βγει έξω. Όταν τελείωσαν έκαναν βόλτα στην παραλία για να

χωνέψουν. Την κρατούσε πότε από τον ώμο, πότε από το χέρι, πότε

pdf by elifrac



19

από την μέση αλλά πάντοτε πολύ τρυφερά αφού θα έκαναν μία

βδομάδα να συναντηθούν πάλι. Εν συνεχεία αφού

αποχαιρετίστηκαν με μία αγκαλιά και ένα φιλί μπήκαν στ’αυτοκίνητα τους και ξεκίνησαν για τα σπίτια τους. Στην έξοδο της

πόλης έκαναν μία στάση σ’ ένα περίπτερο για να πάρει εκείνη ένα

χυμό. Τότε της έστειλε μήνυμα στο κινητό: ‘’Σ’ αγαπώ πολύ, θα μου

λείψεις πολύ μωρό μου’’. Όταν μπήκε στο αμάξι της είδε το μήνυμα

και του απάντησε αμέσως ‘’ Και εμένα θα μου λείψεις πολύ κούκλε

μου‘’.

Σε όλη την εθνική την ακολουθούσε μέχρι τη στιγμή που εκείνη

πήρε τον δρόμο για Άργος μέσω της νέας εθνικής για Σπάρτη όπου

όπως πάντα σε κάθε αποχαιρετισμό τους κοιτάζονταν στα μάτια.

Στο μοναχικό ταξίδι για τα σπίτια τους σκέφτονταν τις ωραίες

στιγμές τους. Την πρώτη φορά που έκαναν έρωτα, την αναζήτηση

δωματίου, τα Τρίκαλα με το βουνό, το χιόνι και το κρύο και το

Ξυλόκαστρο με τον ήλιο και την θάλασσα.

Με παρόμοιες διήμερες εκδρομές σε μέρη όπως τα Καλάβρυτα, η

Βιτύνα, η Μονεμβασιά, η Μάνη, τα Γιάννενα και το Πήλιο όπου

έμεναν σε παραδοσιακούς πετρόχτιστους ξενώνες με κεραμίδια,

τζάκι, ξύλινα πατώματα, τα δωμάτια των οποίων ήταν

διακοσμημένα με χειροποίητα χαλιά και καλύμματα, κεριά,

αποξηραμένα αρωματικά λουλούδια και φυσικά παραδοσιακά

αρχοντικά έπιπλα από ξύλο και σίδερο πέρασε και ο χειμώνας και φτάσαμε στα τέλη Μαρτίου.

pdf by elifrac



20

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Όταν έμαθε την μετάθεση του για Χίο σκέφτηκε να μην της το πει.

Κάτι μέσα του του έλεγε ότι θα χώριζαν. Δύο εβδομάδες όμως μετά

της το αποκάλυψε. Δεν του άρεσε να λέει ψέματα και ειδικά για ένα

τόσο σοβαρό θέμα στην κοπέλα που αγαπούσε. Στην αρχή δεν του

είπε τίποτα. Άλλωστε ήταν στην δουλειά της’’ Καλά’’ του είπε θα τα

πούμε αργότερα. Δύο όμως μέρες αργότερα του ζήτησε να

χωρίσουν. ‘’Δεν μπορώ

να τα έχω με κάποιον τόσο μακριά,Συγνώμη’’ του είπε ‘’Δεν έχει να κάνει κάτι με σένα. Σε αγαπώ και μ’

αρέσεις πολύ. Το ξέρεις και στο έχω αποδείξει. Δεν μπορώ όμως να

σε βλέπω μια στο τόσο και να περιμένω πότε θα πάρεις άδεια για να

συναντηθούμε. Θέλω να σ ’έχω κοντά μου. ’’ Ότι και αν της είπε, ότι

και αν έκανε ήταν μάταιο. Κάθε μέρα και κάθε βράδυ της έστελνε

τετράστιχα μηνύματα-ποιήματα που έλεγαν πόσο πολύ την

αγαπούσε και πόσο του έλειπε αλλά δεν έπαιρνε ποτέ καμίααπάντηση .Της έκανε αφιερώσεις στο ράδιο έχοντας με αυτό τον

τρόπο την ψευδαίσθηση ότι επικοινωνούσε μαζί της. Παρ’ όλα αυτά

η διάθεση του ήταν χάλια και δεν είχε όρεξη για τίποτα. Την

σκεφτόταν όλη μέρα και το βράδυ την έβλεπε στον ύπνο του αλλά

δεν μπορούσε ούτε να της μιλήσει ούτε να την αγγίξει. Σαν να ήταν

μια σταρ του σινεμά και αυτός ένας απλός θνητός. Ήταν συνέχεια

θλιμμένος. Τον ρωτούσαν τι έχει και αυτός δικαιολογούταν ότι είναι το άγχος και η κούραση από την δουλειά. Του έλειπε πολύ. Δεν

έβρισκε κανένα νόημα μακριά της. Ήθελε να την είχε στην αγκαλιά

του. Να γυρίζουν σπίτι από την δουλειά και να τρώνε μαζί, να

κοιμούνται μαζί, να κάνουν έρωτα, να πηγαίνουν για ψώνια και για

βόλτες μαζί, να ξυπνούν μαζί.. Και τώρα ούτε που μιλούσαν. Σαν να

ήταν δύο ξένοι που δεν γνώριζε ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Σαν

να μην είχαν γνωριστεί ποτέ. Τον πονούσε πολύ που δεν μπορούσε

pdf by elifrac



21

να την πάρει ένα τηλέφωνο να της πει ότι την αγαπάει και του

λείπει. Για να ξεχαστεί κάπως αφού ο έρωτας με έρωτα περνάει

όπως λέει και το γνωστό τραγούδι άρχισε να φλερτάρει στα μπαρπου έβγαινε, στο Γκάζι, το Κολωνάκι και το Παναθηναϊκό στάδιο

αλλά και αυτό χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δεν τον ένοιαζε που

δεν γνώριζε κάποια άλλη αλλά τον έκαιγε που δεν ήταν πια μαζί της.

Άλλωστε δεν του άρεσε κάποια άλλη αλλά μόνο εκείνη είχε συνέχεια

στο μυαλό του. Κάθε βράδυ στην προσευχή του μαζί με τις

ευχαριστίες προς τον Θεό που είχε την υγεία, την δουλειά και τα

προς το ζην αγαθά δεν παρέλειπε ίσως και επίμονα πολλές φορές νατον παρακαλάει να γυρίσει στην ζωή του. Έτσι ο καιρός-άλλοτε

αργά και άλλοτε πιο γρήγορα- πέρασε.. Πήγε στην Χίο στην νέα του

μονάδα προσπαθώντας να προσαρμοστεί στην νέα του δουλειά και

πόλη και έτσι γρήγορα πέρασε και το καλοκαίρι και έφτασε ο

Σεπτέμβριος.

pdf by elifrac



22

Η ΕΠΑΝΑΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

11 Σεπτεμβρίου ήταν η γιορτή της. Της αγίας Ευανθίας. Δεν ήξερε τι

έπρεπε να κάνει. Να αδιαφορήσει; Να την πάρει τηλέφωνο, να της

στείλει μήνυμα, να της στείλει δώρο; Δεν το πολυσκέφτηκε. Άσχετα

που τον είχε χωρίσει, την αγαπούσε. Δεν χωρούσαν εγωισμοί στα

συναισθήματα του γι’ αυτήν. Πήγε στην Απλωταριά στον

πολυσύχναστο εμπορικό πεζόδρομο της Χίου και αγόρασε έναν

ασημένιο σταυρό και ένα μεταξωτό φουλάρι προερχόμενο από τοΣουφλί. Έγραψε σε μία κάρτα ένα τετράστιχο:

‘’Χρόνια πολλά σου εύχομαι

Με πρόοδο και υγεία

Να σου έρχονται όλα δεξιά

Έγνοια να μην έχεις καμία’’

Και στην συνέχεια τα πακέταρε. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Που

θα της το έστελνε. Ήξερε ότι μόλις είχε ξεκινήσει την ειδικότητα της

παθολογίας στο νεόκτιστο υπερσύγχρονο νομαρχιακό Νοσοκομείο

του Λουτρακίου αλλά δεν ήξερε που έμενε. Θα της το έστελνε στα

Κτελ Λουτρακίου από το Κτελ Κηφισού, αφού από 10 του μηνός

είχε άδεια και θα βρισκόταν Αθήνα, και θα της έστελνε μήνυμα στοκινητό με τα Χρόνια Πολλά και οδηγίες για το πως θα έπαιρνε το

δώρο, αν ήθελε βέβαια.. Δύο μέρες μετά έλαβε μήνυμα της ‘’Σ’

ευχαριστώ πολύ για το δώρο σου. Ήταν πολύ ωραίο. Είσαι πολύ

έξυπνος, γλυκός και καλλιεργημένος και σου αξίζει το καλύτερο’’.

Της απάντησε ότι ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει για

εκείνη σκεπτόμενος ότι το καλύτερο για αυτόν θα ήταν να την είχε

pdf by elifrac



23

στην αγκαλιά του και να ήταν ακόμα ζευγάρι. Τον ρώτησε που

βρισκόταν και της απάντησε ότι μόλις επιβιβαζόταν στο αεροπλάνο

για Χίο αφού είχε τελειώσει η 4ήμερη άδεια του. Τον ρώτησε πότεθα ξαναέρθει και της απάντησε μέσα Οκτωβρίου. Η συνομιλία

τελείωσε εκεί. Κανείς δεν είπε τι ένιωθε στον άλλον αν και οι δύο

ήθελαν να συναντηθούν σύντομα και ίσως να ξεκινήσουν κάτι πάλι.

Όλες τις επόμενες μέρες την σκεφτόταν. Κάθε πρωί που πήγαινε

στην δουλειά ακούγοντας στο Ράδιο Θεσσαλονίκη το τραγούδι

‘’Χωρίς εσένα’’ της τραγουδίστριας Ευσταθίας που είχε κερδίσει την

δεύτερη θέση στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης ή το ‘’Νοvemberrain’’ και το ‘’Don’t cry’’ των Guns and Roses την είχε στο νου του

και μελαγχολούσε που δεν ήταν μαζί, που δεν επικοινωνούσαν. Δύο

εβδομάδες αργότερα του έστειλε πάλι μήνυμα ρωτώντας τον τι

κάνει και πότε θα έπαιρνε πάλι άδεια. Της απάντησε ότι θα

προσπαθούσε για την επόμενη βδομάδα. Πράγματι την επόμενη

ήταν Αθήνα όμως εκείνη ήταν στην Αλεξανδρούπολη για ένα

συνέδριο Παθολογίας. Γύριζε την μέρα που έφευγε αυτός. Πότε θακατάφερναν να συναντηθούν; Δεν μπορούσε να πάρει άδεια όποτε

ήθελε. Ασκήσεις, επιθεωρήσεις, υπηρεσίες δεν άφηναν ελεύθερες

ημερομηνίες. Όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο άσχημα.

Είχαν αρχίσει να ξανά επικοινωνούν. Του κρατούσε παρέα όταν

ήταν υπηρεσία και αυτός εκείνης όταν εφημέρευε. Μιλούσαν για τις

δουλειές τους. Για την παρουσίαση της εργασίας που θα έκανε στα

πλαίσια της ειδικότητάς της στο συνέδριο Παθολογίας που

διοργάνωνε ο Δήμος Λουτρακίου (Μακάρι να μπορούσε να ήταν και

αυτός εκεί και να την θαύμαζε..). Για τον αδελφό της που θα

παντρευόταν. Για το ατύχημα που είχε συναντήσει στον δρόμο και

είχε σταματήσει να δώσει τις πρώτες βοήθειες στους

τραυματισμένους. Για την διακόσμηση που είχε στο νου να κάνει

σπίτι της ενόψει των Χριστουγέννων. Για την γρίπη που είχε

pdf by elifrac



24

κολλήσει από ένα ηλικιωμένο άντρα όταν τον εξέταζε επιστάμενα

ως σωστή επαγγελματίας στην δουλειά της. Για την γιαγιά του, που

αγαπούσε σαν μητέρα του, αφού εκείνη τον είχε μεγαλώσει όταν οι

γονείς του έλειπαν μετανάστες στην Γερμανία και που πάσχοντας

από Αλτσχάϊμερ τώρα πια, ξεχνούσε ακόμα και τα εγγόνια της. Της

έλεγε πόσο είχε συγκινηθεί όταν έφευγε για Χίο και είχε πάει και

εκείνη, φορώντας τα καλά της, για να τον αποχαιρετήσει και πόσο

είχε ανησυχήσει όταν την είχαν χάσει στους δρόμους-λαβύρινθους

των Μεστών της Χίου, όταν τον είχε επισκεφτεί μαζί με την μητέρα

του,

και τελικά την βρήκαν να τους περιμένει δίπλα στο αυτοκίνητοστο πάρκινγκ του χωριού. Της έλεγε ακόμα, ότι όταν παρατηρούσε

την γιαγιά του, ήταν σαν να έβλεπε εκείνη, αφού είχαν το ίδιο

χαμόγελο, τα ίδια μάτια και την ίδια λάμψη και ομορφιά. Της

διηγιόταν για τον παππού στην εκκλησία, που ρωτούσε την μητέρα

του για την γιαγιά του και που μία μέρα που την είδε της έδωσε ένα

φιλί και μία εικόνα δώρο, αφού όταν ήταν νέοι την είχε ερωτευτεί

αλλά δίσταζε να την ζητήσει από τους γονείς της μιας και αυτοί είχαν οικονομική άνεση ενώ αυτός ήταν φτωχός και φοβόταν την

απόρριψη. Της έλεγε για την μακαρίτισσα την μητέρα του πατέρα

του που ενώ ήταν ετοιμοθάνατη στο κρεβάτι ενδιαφερόταν και

ανησυχούσε για τον παππού του που κοιμόταν στο διπλανό

κρεβάτι. Θυμούνταν ακόμα όταν ήταν μικροί και μαζεύονταν

οικογενειακώς γύρω από την τηλεόραση για να δουν ελληνική

ταινία σε ένα από τα δύο κρατικά κανάλια. Της έλεγε επίσης ότι

ονειρευόταν τότε που τα είχαν και έκανε τραπέζι η μητέρα της στην

αρραβωνιαστικιά του αδελφού της να ήταν και αυτοί εκεί

αρραβωνιασμένοι....και να γεύονταν τις λιχουδιές-σπεσιαλιτέ της

μητέρας της. Έτσι ο καιρός πέρασε γρήγορα και έφτασε η 9η

Δεκεμβρίου.

pdf by elifrac



25

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Ήταν πολύ χαρούμενος αλλά και πολύ αγχωμένος. Ήταν η πρώτη

φορά που θα συναντιούνταν μετά τον χωρισμό. Πριν ξεκινήσει από

Αθήνα πέρασε από μία κάβα απ’ όπου πήρε ένα μπουκάλι κόκκινο

κρασί Μοσχόμαυρο Τσάνταλη και από ένα ανθοπωλείο απ’ όπου

πήρε μία σύνθεση από ροζ και λευκά τριαντάφυλλα. Σε τρίατέταρτα έφτασε στο Λουτράκι. Έμενε σε ένα διαμέρισμα με θέα

στην θάλασσα, σε μία από τις παραλιακές πολυκατοικίες της

λεωφόρου Ποσειδώνος. Βρήκε το όνομα της στο κουδούνι και

χτύπησε. Εκείνη ρώτησε ποιος είναι και στην συνέχεια του άνοιξε.

Δεν ήξερε ποιο ακριβώς ήταν το διαμέρισμα της αλλά το βρήκε από

την βελούδινη φωνή της που ακουγόταν από μέσα αλλά κυρίως από

την διακοσμητική χριστουγεννιάτικη βελούδινη κάλτσα με την

μορφή του Άγιου Βασίλη που της είχε στείλει ως δώρο δύο

εβδομάδες πριν και την οποία είχε κρεμάσει στην έξω μεριά της

πόρτας της. Χτύπησε με την εξωτερική πλευρά του δείκτη την

ξύλινη πόρτα. Του άνοιξε.

-’’Καλώς ήρθες στο φτωχικό μου. Εντάξει είναι λίγο μικρό αλλά

σύντομα, όταν δεν θα μένω μόνη μου πια, θα μετακομίσω σε άλλο

μεγαλύτερο.. Το έπιασες το υπονοούμενο έτσι;’’

-‘’Το έπιασα’’ της είπε και της έδωσε τα λουλούδια και το κρασί.

Εκείνη τα ακούμπησε στον πάγκο της κουζίνας και στην συνέχεια

ήρθε στην αγκαλιά του. Την κρατούσε σφιχτά από την μέση

έχοντας την κολλημένη πάνω στο σώμα του και την κοίταζε μες στα

μάτια. Ήταν ένα μοναδικό και πολύ δυνατό συναίσθημα σαν τότε

στο Ναύπλιο που δεν ήθελαν να φύγουν ο ένας από την αγκαλιά του

pdf by elifrac



26

άλλου και θα έμενε και αυτό βαθιά χαραγμένο στην μνήμη και την

καρδιά τους, για πάντα. ‘’Θεέ μου είναι πανέμορφη’’ σκέφτηκε και

ένιωθε πολύ τυχερός και χαρούμενος που ήταν ξανά ζευγάρι και τηνείχε στην αγκαλιά του. Ήταν λαμπερή σαν αστέρι της αυγής. Ήταν

τόσο όμορφη, τόσο αξιαγάπητη, τόσο γοητευτική. Το πρόσωπο, τα

μάτια, η φωνή, τα χέρια, το άγγιγμα της ήταν τόσο μαγικά. Ένιωθε

σαν όνειρο που την είχε αγκαλιά.

- ‘’Αλήθεια θες να αρραβωνιαστούμε και να μείνουμε για πάντα

μαζί;’’ τον ρώτησε.

-‘’Ναι μωρό μου. Αφού ξέρεις πόσο σε αγαπάω, πόσο πολύ μου

αρέσεις και πόσο σε θαυμάζω’’ .

-‘’Μυρίζεις υπέροχα. Τι κολόνια φοράς;’’ Τον ρώτησε.

-΄΄Body Kouros του Ιβ Σε Λωράν΄΄

-

‘’Μου αρέσει πολύ. Θα την φοράς κάθε μέρα εντάξει ;’’

- ‘’Εντάξει καρδιά μου..’’

Φιλήθηκαν στο στόμα και στην συνέχεια κάθισαν στον καναπέ που

λίγο αργότερα τον έκαναν κρεβάτι για να κάνουν έρωτα. Τι μαγικό

συναίσθημα. Να κάνεις έρωτα με τον άνθρωπο που αγαπάς, που σ’

αρέσει και θαυμάζεις πολύ. Με τον άνθρωπο που λατρεύεις όσο

τίποτα άλλο και θες να μείνεις για πάντα μαζί του. Όταν τελείωσαντην αγκάλιασε από τον λαιμό με αριστερό του χέρι ενώ εκείνη

γερμένη στο δεξί πλευρό τον αγκάλιαζε γύρω από την κοιλιά και

είχε ακουμπήσει το κεφάλι της στο αριστερό στήθος του

ακούγοντας την καρδιά του. Έπειτα σηκώθηκαν και έφαγαν στα

μεγάλα τετράγωνα πιάτα μπριζόλες, που του είχε μαγειρέψει στο

φούρνο-όπου είχε βάλει και φέτες λεμονιών και πορτοκαλιών

προσδίδοντας τους μία υπέροχη γεύση-και τραγανές τηγανητές

pdf by elifrac



27

πατάτες. Το φαγητό συνοδευόταν απ’ το κόκκινο κρασί που της είχε

φέρει αλλά και από μία υπέροχη χωριάτικη σαλάτα με ντομάτα,

αγγούρι και φέτα από το χωριό της τους Μεταξάδες Αργολίδας ενώτα αναμμένα κεριά και η μελωδική χαλαρωτική μουσική που έπαιζε

στο cd-player δημιουργούσαν μία πολύ ρομαντική και ζεστή

ατμόσφαιρα. ‘’Μαγειρεύεις υπέροχα’’ της είπε. ‘’Σ’ ευχαριστώ’’ του

απάντησε εκείνη δίνοντας του ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο.

Καθώς απολάμβανε το υπέροχο φαγητό της παρατηρούσε το

διαμέρισμα της το οποίο δεν θα μπορούσε να μην ήταν εξίσου

όμορφο και ζεστό. Ήταν στολισμένο με τετράγωνα κεράκιαδιακοσμημένα με κογχύλια και αστερίες, με ένα ομοίωμα της Νίκης

της Σαμοθράκης,με 1 σκούπα χιονάνθρωπο, με 2 υπέροχα κάδρα

που απεικόνιζαν νησιώτικα σπίτια με κόκκινα κεραμίδια και μπλε

μπαλκόνια, πολύχρωμες βάρκες, βρακοφόρους και ηλιοβασίλεμα, με

χριστουγεννιάτικα πολύχρωμα φωτάκια που αναβόσβηναν μέσα σ’

ένα ψάθινο καλάθι, με ζωγραφισμένα βότσαλα, και είχε ένα

υπέροχο μπαλκόνι με θέα την θάλασσα του Κορινθιακού Κόλπου.Δεν γινόταν και αλλιώς. Μία υπέροχη γυναίκα δεν μπορούσε να μην

έφτιαχνε υπέροχα φαγητά και να μην είχε ένα υπέροχο σπίτι.

Θετική εντύπωση του έκανε το καντήλι πάνω στο ψυγείο που

σήμαινε ότι προερχόταν από οικογένεια με αρχές. Ακόμα

παρατήρησε την εικόνα της Παναγίας που της είχε κάνει δώρο μαζί

με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, με σκοπό να την έβαζε στο

ιατρείο που θ’ άνοιγε όταν τελείωνε την ειδίκευση της και δίπλα το

κουκλάκι που της είχε χαρίσει όταν πήγαιναν στο Ξυλόκαστρο.

Όταν τελείωσαν το φαγητό του καθάρισε μανταρίνια ταΐζοντας τον

στο στόμα. Έπειτα έπλυνε τα πιάτα ενώ ο Κωνσταντίνος

ζαλισμένος από το κόκκινο κρασί την είχε αγκαλιάσει από πίσω και

την φιλούσε τρυφερά στο μάγουλο και τον λαιμό. Κατόπιν αφού

έκαναν μία βόλτα στην παραλία, γύρισαν πίσω και κοιμήθηκαν

αγκαλιά ακούγοντας όλο το βράδυ τα κύματα που έσκαγαν στην

pdf by elifrac



28

παραλία σέρνοντας χιλιάδες μικρά πετραδάκια. Κοντά στα

Μεσάνυχτα ο Κώστας ξύπνησε από την υπερβολική ζέστη και αφού

την μείωσε και σκέπασε την Εύα που είχε ξεσκεπαστεί τηναγκάλιασε τρυφερά κολλώντας την πλάτη της στο στήθος του και

ξανακοιμήθηκε.. Το πρωί εκείνη ξύπνησε κατά τις 6:00 και αφού

ντύθηκε και ετοιμάστηκε, έφτιαξε γαλλικό καφέ στην καφετιέρα

που πρόσφατα είχε αγοράσει, ζέστανε ψωμάκια του τοστ στον

φούρνο που τα άλειψε με βούτυρο λούρπαρκ -με την υπέροχη

γεύση- και μαρμελάδα,έκοψε τέσσερα κομμάτια από το

χριστουγεννιάτικο ιταλικό κέικ πανετόνε και τον ξύπνησε για ναφάνε. Παράλληλα είχε βάλει στο cd-player το τραγούδι της Έλλης

Κοκκίνου που έλεγε ‘’Το πρώτο πράγμα που αντικρίζω όταν ξυπνώ,

είσαι εσύ και είναι υπέροχο αυτό, γιατί με ανεβάζεις, την μέρα μου

φτιάχνεις και θέλω τόσο να σου πω ..Μωρό μου καλημέρα, κοίτα

μία ωραία μέρα, που ξημερώνει σήμερα για μας, πετάω απ’ την χαρά

μου, που σ’ έχω συντροφιά μου, που σ’ αγαπάω και με αγαπάς.

Μωρό μου είναι η σειρά μας τα όνειρά μας να συμβούν..’’ Στηνσυνέχεια αφού αποχαιρετίστηκαν με μία αγκαλιά και ένα φιλί

έφυγαν αυτή για το νοσοκομείο και αυτός για Αθήνα. Θα

συναντιόταν πάλι την επόμενη το μεσημέρι αφού στις 10 Δεκέμβρη

είχε γενέθλια ο αδερφός του Βαγγέλης και θα το γιόρταζαν στο

κέντρο που εμφανιζόταν η Κέλλυ Κελλεκίδου. Την επόμενη όταν

μπήκε στο διαμέρισμά της τον περίμενε 1 έκπληξη που τον

συγκίνησε πολύ. Είχε γράψει με το κραγιόν της στον καθρέπτη ‘’11

Δεκ 05.Καλημέρα Κωνσταντίνε μου. Μου λείπεις.’’ Ήταν το πιο

ωραίο δώρο που του είχαν κάνει ποτέ. Ήταν μία εικόνα που θα

έμενε ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη του για πάντα. Όπως του

εξήγησε, το πρωί που ξύπνησε, ένιωθε πολύ μόνη που δεν κοιμόταν

δίπλα της, και γράφοντας αυτό το μήνυμα στον καθρέφτη

ξεχάστηκε και ήταν σαν να τον είχε κοντά της. Την ευχαρίστησε με

μία ζεστή αγκαλιά, μ’ ένα φιλί και το αγαπημένο της άρωμα Αrmani

pdf by elifrac



29

White που της είχε φέρει δώρο. Από εκείνη την ημέρα κάθε

μεσημέρι μέχρι που τελείωσε η άδειά του ήταν σπίτι της. Ποτέ δεν

πήγαινε με άδεια χέρια. Πάντα της έκανε δώρα. Ζακέτα την μία,

γλάστρες με τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων την άλλη,

πουλόβερ την επόμενη, κέικ και διακοσμητικά αρωματικά κεριά την

μεθεπόμενη.. Ήταν μοναδική για αυτόν και ήθελε να της το δείχνει

κάθε μέρα. Ένιωθε απερίγραπτη χαρά όταν της έκανε δώρα αφού

την λάτρευε και την θαύμαζε όσο τίποτα άλλο και ήταν η γυναίκα

της ζωής του.. Έτρωγαν είτε σπίτι της, είτε έξω σε ταβέρνα ή

πιτσαρία όταν ήταν κουρασμένη από την δουλειά. Έκαναν έρωταακούγοντας το κύμα, άκουγαν αγκαλιά μουσική ή έβλεπαν ταινίες

στο dvd, κοιμόνταν αγκαλιά, έτρωγαν μαζί πρωινό...Όταν όμως

περνάς καλά περνάει γρήγορα και ο καιρός. Έτσι η άδεια τελείωσε

και αυτός έπρεπε να γυρίσει πίσω στην μονάδα του στην Χίο.

Αποχαιρετίστηκαν κοιταζόμενοι μες στα δακρυσμένα τους μάτια,

ενώ του έδενε στο λαιμό το κασκόλ που του είχε αγοράσει το

προηγούμενο απόγευμα,

το οποίο κάθε φορά που θα το φορούσε θατον έκανε να αισθάνεται μία απερίγραπτη ζεστασιά και ασφάλεια,

αφού ένιωθε σαν να τον είχε στην αγκαλιά της. Καθώς

απομακρύνονταν την έβλεπε που τον κοίταζε με την λύπη

ζωγραφισμένη στο γλυκό πανέμορφο προσωπάκι της...Ήταν μία

εικόνα που δεν θα ξεχνούσε ποτέ όσα χρόνια και αν περνούσαν.. Θα

του έλειπε πολύ και εκείνου μέχρι την επόμενη συνάντηση τους,

αλλά τα δώρα της – ένα πουλόβερ, ένα πορτοφόλι και το κασκόλ –

καθώς και οι αναμνήσεις από τις πανέμορφες στιγμές που έζησαν

μαζί θα του κρατούσαν παρέα και θα ήταν σαν να την είχε στην

αγκαλιά του.. Ήταν αναμφίβολα τα πιο ωραία Χριστούγεννα της

ζωής του ως εργένης, γιατί από την στιγμή που θα παντρεύονταν,

θα ήταν μαζί και θα την είχε στην αγκαλιά του όλα τα Χριστούγεννα

θα ήταν υπέροχα. Καθώς έβγαιναν από το σπίτι της, άφησε χωρίς

να τον δει κάτω από το μαξιλάρι της μία χριστουγεννιάτικη κάρτα

pdf by elifrac



30

με ευχές, κάτι που την συγκίνησε πολύ όταν την ανακάλυψε το

μεσημέρι καθώς έπεσε να κοιμηθεί αποκαμωμένη από την δουλειά.

Επικοινωνούσαν καθημερινά και πολλές φορές την ημέρα αλλά

ιδιαίτερη μαγεία είχε το πρωί.. Με το που ξυπνούσε πάντα την είχε

στο μυαλό του και της έστελνε με μήνυμα ‘’Καλημέρα μωρό μου..

Μόλις ξύπνησα και σε σκέφτομαι.. Μου λείπεις.. Ήθελα να

κοιμόμασταν και να ξυπνούσαμε αγκαλιά.. Να κοιτούσα και να

θαύμαζα το αγουροξυπνημένο, γλυκό, πανέμορφο προσωπάκι σου..

Να σε αγκάλιαζα σφιχτά και να σου έδινα ένα τρυφερό φιλί.. Σε

λατρεύω γλυκιά μου νεράιδα.. Καλή δουλίτσα αγάπη μου.. Να

προσέχεις..’’

ΧΙΟΣ

Όπως του είχε υποσχεθεί όταν έφευγε απ’ το Λουτράκι στις 23

Δεκέμβρη, θα τον επισκεπτόταν εκείνη ένα μήνα μετά, κοντά στις

03 Φλεβάρη που ήταν και τα γενέθλια της. Δεν ήταν εύκολο εξαιτίας

της δουλειά και της ειδίκευσης της αλλά λόγω των γενεθλίων της

αλλά και κάποιων ρεπό από τις εφημερίες πίστευε ότι θα την άφηνε

η Προϊσταμένη και επιμελήτρια της παθολογικής κλινικής της.

Πράγματι στις 05:00 το πρωί της 03ης Φλεβάρη το πλοίο Μυτιλήνη

έδενε στο λιμάνι της Χίου και ο Κώστας την περίμενε.

Ανυπομονούσε να ανοίξουν οι θύρες. Κατέβηκε κρατώντας στο δεξί

χέρι της την τρόλεϊ βαλίτσα της. Παρόλο που ήταν

αγουροξυπνημένη είχε μια λάμψη μαγική. Την αγκάλιασε

κοιτάζοντας την στα μάτια και την ρώτησε πως ήταν το ταξίδι.

pdf by elifrac



31

‘’Καλά μωρό μου ‘’ του απάντησε ‘’Έστρωσα σε μια γωνιά ένα

σεντόνι, μπήκα στον υπνόσακο μου και κοιμήθηκα μέχρι που με

ξύπνησαν οι μουσικές και οι ήχοι από τα μεγάφωνα που μαςκαλωσόριζαν στην Χίο και μας ευχαριστούσαν που ταξιδέψαμε μαζί

τους’’. Στην συνέχεια έβγαλε το δώρο που της είχε πάρει για τα

γενέθλια της, ένα ρολόι CK, και της το φόρεσε στο δεξί της χέρι. ‘’Τι

είναι αυτό;’’ τον ρώτησε εκείνη σαστισμένη. ‘’Δώρο για τα γενέθλια

σου’’ της αποκρίθηκε και εισέπραξε ένα ευχαριστήριο φιλί στο

στόμα. Έπειτα την πήγε σπίτι. Εκεί τις είχε δύο εκπλήξεις.. Ανάμεσα

στα μαξιλάρια τους στο κρεβάτι είχε βάλει μία κόκκινη λούτρινηκαρδιά που έγραφε I LOVE YOU και στο πάτωμα είχε σχηματίσει 1

καρδιά με ροδοπέταλα και κεράκια.. Αφού τον ευχαρίστησε με 1

ζεστή αγκαλιά και 1 τρυφερό φιλί στο στόμα έπεσε για ύπνο και

εκείνος έφυγε για την δουλειά του. Το μεσημέρι επιστρέφοντας

πέρασε από την λέσχη και αφού πήρε δύο μερίδες γεμιστά και

αγγουροντομάτα πήγε σπίτι. Η Εύα τον περίμενε στην πόρτα και

τον υποδέχτηκε με ένα φιλί και μία αγκαλιά. Στην συνέχειαέστρωσε να φάνε ενώ παράλληλα χάζευαν τις μεσημεριανές

κουτσομπολίστικες εκπομπές. Αργότερα αφού ξάπλωσε λίγο πήγαν

για καφέ στο ‘’Απλώ’’ στον πολυσύχναστο εμπορικό πεζόδρομο της

Απλωταριάς χαζεύοντας τον κόσμο που πηγαινοερχόταν για ψώνια

και δουλειές. Κατά το βραδάκι πήγαν για φαγητό σ’ ένα από τα

πολυάριθμα μουσικά ουζομεζεδοπωλεία και τελείωσαν την βραδιά

στο Renezzο με την mainstream μουσική και την εντυπωσιακή θέα

στο λιμάνι και τα μικρασιάτικα παράλια όπου γιόρτασαν τον έρωτά

τους και τα γενέθλιά της χορεύοντας το ‘’Love Generation’’ του Bob

Sinclair. Την επομένη το πρωί ξύπνησαν κάνοντας έρωτα και στην

συνέχεια της έφερε πρωινό στο κρεβάτι. Έπειτα άρχισε η ξενάγηση

στην πόλη. Ξεκίνησαν από την πλατεία Βουνακίου με τον δημοτικό

κήπο στο μέσον του οποίου δεσπόζει ο Ανδριάντας του Κανάρη.

Έβγαλαν φωτογραφίες στην παλιά πέτρινη τούρκικη βρύση και

pdf by elifrac



32

στην συνέχεια επισκέφτηκαν το παλιό τζαμί όπου στεγάζεται το

βυζαντινό μουσείο. Έπειτα περπάτησαν ως στο κάστρο στην

βορειοανατολική άκρη της πόλης ένα οχυρωματικό περίβολο πουπερικλείει παλιά γενοβέζικα και τούρκικα σπίτια και

περιπλανήθηκαν στα στενά σοκάκια του μεταφερόμενοι σε μία

άλλη εποχή, σαν να γυρνούσαν τουλάχιστον 200 χρόνια πίσω.

Συνέχισαν μέχρι τα Ταμπάκικα για να δουν τους 4 ανεμόμυλους που

απεικονίζονται στις συσκευασίες της Μαστίχας Χίου και μετά

γύρισαν πίσω στο αρχαιολογικό μουσείο και την βιβλιοθήκη Κοραή

κάτω από την Μητρόπολη,

με τους 95.000 τόμους.

Ξεθεωμένοι και πεινασμένοι πήγαν για φαγητό στο Πέτρινο στο

λιμάνι με τα πολύ ωραία φαγητά και μετά σπίτι όπου αφού έκαναν

ένα ζεστό χαλαρωτικό μπάνιο, είδαν στο dvd την ’’Πόλη των

Αγγέλων’’ -την ταινία όπου 1 άγγελος εκπίπτει του αξιώματός του

και γίνεται άνθρωπος προκειμένου να παντρευτεί την γλυκιά,

πανέμορφη γιατρό με την οποία είναι ερωτευμένος- και κοιμήθηκαν

αγκαλιά. Το πρωί ανέβηκαν με το αμάξι για εκκλησιασμό στην Νέα

Μονή ένα βυζαντινό μοναστήρι του 11ου αιώνα αφιερωμένο στην

Παναγία. Λέγεται Νέα Μονή γιατί παρουσιάζει την Παναγία νέα και

μόνη. Χτίστηκε από τον Κωνσταντίνο τον Μονομάχο και την

Μεγάλη Θεοδώρα και εντυπωσιάζει με τα πανύψηλα κυπαρίσσια

στην είσοδο, τον επιβλητικό τρούλο και τα μοναδικά ψηφιδωτά.

Στην συνέχεια επισκέφτηκαν τον Ανάβατο τον αποκαλούμενο και

Μυστρά της Χίου, 21 χλμ από την πόλη, στο κέντρο του νησιού.

Σκαρφαλωμένο πάνω σ’ ένα απότομο βράχο και απλωμένο

αμφιθεατρικά το χωριό με τα τετρακόσια σπίτια των δύο ορόφων

χωρίς στέγες και με τα μικρά ανοίγματα (φεγγίτες) –

παρατηρητήρια, πολιορκήθηκε και καταστράφηκε το 1822 από

τους Τούρκους. Έπειτα κατευθύνθηκαν βορειοδυτικά όπου

επισκέφτηκαν την Βολισσό χτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά

pdf by elifrac



33

ενός υψώματος με παραδοσιακά στενά σοκάκια στρωμένα με

βότσαλα. Στην κορυφή του λόφου διακρίνονται τα ερείπια του

μεσαιωνικού κάστρου και κάτω το ομώνυμο ξενοδοχείο σε στυλ χωριού. Μετά την Βολισσό επισκέφτηκαν και προσκύνησαν στο

μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας, χτισμένο κυριολεκτικά πάνω στο

κύμα που γιορτάζει στις 22 Ιουλίου μαζεύοντας κόσμο από όλη την

Ελλάδα, και αφού πήραν αγίασμα από την πηγή που βρίσκεται

δίπλα αν όχι μέσα στην θάλασσα πήραν κατεύθυνση προς την

Παναγία την Αγιογαλούσαινα του 13ου – 14ου, αιώνα που

βρίσκεται σ’ ένα σπήλαιο το οποίο επικοινωνεί με άλλα δύομεγαλύτερα εξαιρετικού διακόσμου από σταλακτίτες. Εν συνεχεία

πήραν τον δρόμο της επιστροφής κάνοντας μία στάση στα

Αυγώνυμα .ένα μεσαιωνικό χωριό, υπέροχης αρχιτεκτονικής και με

μία θαυμάσια πλακόστρωτη πλατεία, το οποίο βρίσκεται στο

κέντρο του νησιού 20 χλμ από την πόλη. Εκεί θαύμασαν το

ηλιοβασίλεμα απολαμβάνοντας κατσικάκι στο φούρνο. Ξεθεωμένοι

γύρισαν σπίτι και έπεσαν κατευθείαν για ύπνο αφού αύριο θασηκώνονταν νωρίς για να επισκεφτούν την Νότια Χίο καθώς το

απόγευμα θα έφευγε για Πειραιά και εν συνεχεία για Λουτράκι.

Πέρασαν από τον Κάμπο με τα πέτρινα αρχοντικά γενοβέζικης

αρχιτεκτονικής με τους μεγάλους καταπράσινους κήπους τους

γεμάτους εσπεριδοειδή. Πρώτα συνάντησαν τα Αρμόλια, το

μαστιχοχώρι με τα αγγειοπλαστικά – όπου της ψώνισε ένα πήλινο

πολύχρωμο χαμογελαστό ήλιο διακοσμητικό για το σπίτι της – και

το γενοβέζικο κάστρο των Απολύχνων χτισμένο από τον Ιουστιάνι.

Έπειτα κατηφόρισαν προς το Πυργί με τα χαρακτηριστικά ξυστά

σχέδια - μια πανδαισία γεωμετρικών σχημάτων χαραγμένων με

πιρούνι – που διακοσμούν τα σπίτια αλλά και τόπο καταγωγής του

Χριστόφορου Κολόμβου. Η ξενάγηση στα χωριά των μαστιχοφόρων

σκίνων τελείωσε στα Μεστά. Στο χωριό φρούριο, με τα γκρίζα

πετρόχτιστα σπίτια που επικοινωνούν οι ταράτσες τους, με τα

pdf by elifrac



34

στενά δαιδαλώδη δρομάκια, τις καμάρες, τα θολωτά τόξα που

συνδέουν τα σπίτια και τους πύργους παρατηρητήρια. Με τα

κόκκινα τσαμπιά με ντοματάκια που κρέμονται από τα σπίτια και την εκκλησία του Παλαιού Ταξιάρχη με το μοναδικό ξυλόγλυπτο

τέμπλο των 150 ετών όπου ο επίτροπος είναι κλειδοκράτορας και

ξεναγός. Πριν γυρίσουν σπίτι στην Χίο πέρασαν από το

παραθαλάσσιο χωριό Λιθί με την υπέροχη αμμουδιά για να γευτούν

μαριδάκι, καλαμαράκια, χταποδάκι, μύδια και κόκκινο κρασί.

Γύρισαν σπίτι, έκανε ένα μπάνιο, μάζεψε τα πράγματα της και

πήγαν στο λιμάνι. Εκεί την αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια χαρίζοντας της δύο μικρά λευκά αρκουδάκια που ήταν

αγκαλιασμένα και κρατούσαν στην μέση μία κόκκινη καρδιά. Δεν

έφευγε καθώς καθόταν κάτω και την κοιτούσε ενώ μιλούσαν στο

κινητό μέχρι που αναχώρησε το πλοίο.

Η επόμενη συνάντηση τους θα ήταν το τετραήμερο της Καθαράς

Δευτέρας στις αρχές του Μάρτη σ’ ένα ταξίδι -δώρο που θα της

έκανε.

ΠΑΡΙΣΙ

Στις 04:30 βρίσκονταν όπως τους είχαν πει από το ταξιδιωτικόπρακτορείο στο Ελευθέριος Βενιζέλος και περίμεναν τον υπάλληλο

του πρακτορείου που θα τους έδινε τα εισιτήρια. Αρκετά

νυσταγμένοι λόγω του πολύ πρωινού αλλά και πολύ χαρούμενοι

αφού θα πετούσαν για Παρίσι. Ο υπάλληλος ήρθε μαζεύτηκαν και οι

υπόλοιποι συνταξιδιώτες τους από το γκρουπ, πήραν τα εισιτήρια

καθώς και πληροφορίες για τον ξεναγό που θα τους περίμενε στο

αεροδρόμιο Charles de Gaulle, πέρασαν τον έλεγχο εισιτηρίων και

pdf by elifrac



35

πήγαν να πιούν ένα καφέ σ’ ένα από τα κυλικεία του αεροδρομίου

μέχρι την ώρα της επιβίβασης. Προσπαθούσαν να ξενυστάξουν,

πίνοντας τον καφέ τους και παρατηρώντας τους λιγοστούς λόγωτης ώρας ταξιδιώτες για Ελλάδα και εξωτερικό. Η ώρα της

επιβίβασης ήρθε. Κατευθύνθηκαν προς την έξοδο που

αναγραφόταν στο εισιτήριο τους, πέρασαν τον σωματικό έλεγχο

και τον έλεγχο των χειραποσκευών, έδωσαν την κάρτα επιβίβασης

στην αεροσυνοδό που καθόταν στην έξοδο, περπάτησαν μέσα στην

φυσούνα και βρέθηκαν στο αεροπλάνο της Alitalia που θα τους

μετέφερε στο Παρίσι μέσω της Ρώμης. Κάθισαν στις θέσεις τους,φόρεσαν τις ζώνες τους και περίμεναν την απογείωση. Το

αεροπλάνο είχε 20 σειρές των 3 θέσεων δεξιά και αριστερά

αντίστοιχα. Τα παιδιά κάθισαν δεξιά. Ο Κώστας δίπλα στο

παράθυρο να κοιτάει έξω κατά την διάρκεια της απογείωσης, της

προσγείωσης αλλά και της διαδρομής καθώς λάτρευε τα

αεροπλάνα, άλλωστε ήταν όνειρο του να γίνει πιλότος όμως κάτι

δέκατα στα μάτια του δεν το είχαν επιτρέψει. Η Εύα που καθότανακριβώς δίπλα του έγειρε προς το πλευρό του και ακούμπησε το

κεφάλι της στον ώμο του ενώ εκείνος την αγκάλιασε τρυφερά με το

αριστερό του χέρι. Το αεροπλάνο απογειώθηκε και αφού πέταξε

πάνω από την Δυτική Ελλάδα, το Ιόνιο πέλαγος, την Ανατολική και

κεντρική Ιταλία προσγειώθηκε στο αχανές αεροδρόμιο της Ρώμης.

Καθώς τα παιδιά αποβιβαζόμενα ακολουθούσαν τις φωτεινές

επιγραφές αλλά και τα άλλα μέλη του γκρουπ προς την έξοδο που

θα έπαιρναν την πτήση για Παρίσι, ο Κώστας σκεφτόταν ότι κάπου

εκεί κοντά βρισκόταν η Ρώμη, η πόλη Μνημείο, με το Κολοσσαίο, το

Πάνθεον, το Βατικανό. Το επόμενο τους ταξίδι θα ήταν στην Ρώμη..

Τώρα όμως τους περίμενε το Παρίσι. Ανέβηκαν πάνω στο μακρύ

κινούμενο διάδρομο το ‘’αξιοθέατο ‘’ του αεροδρομίου της Ρώμης

γλιτώνοντας περπάτημα 500 μ. και έφτασαν στην πύλη για το

αεροπλάνο που θα τους μετέφερε στο Παρίσι. Κάθισαν στα

pdf by elifrac



36

αναπαυτικά βελούδινα καθίσματα και περίμεναν την ώρα

επιβίβασης παρατηρώντας τον κόσμο γύρω τους. Κλασσικοί Ιταλοί.

Όλοι και όλες μαυρισμένοι με σολάριουμ και ντυμένοι σανμοντελάκια με Prada, Mochino, Dolce and Cabbana, φουλάρια,

σκισίματα στα τζιν. Καθόλου παράλογο βέβαια αφού οι

περισσότεροι οίκοι της μόδας βρίσκονται στην χώρα τους. Δίπλα

εκεί που κάθονταν βρισκόταν ένα duty free που απ’ έξω είχε

κρεμασμένα κάτι πανέμορφες ροζ εσάρπες με σχέδια λουλουδιών. Ο

Κώστας τις παρατήρησε, δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί, αγόρασε μία

και της την έβαλε γύρω από τον λαιμό και τους ώμους, δίνοντας τηςένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο και λέγοντας της ότι με τα

καστανόξανθα μαλλιά, τα πρασινοκάστανα – μελί μάτια της και την

ροζ εσάρπα γινόταν κουκλάρα και θεά. Εκείνη τον ευχαρίστησε, του

είπε ότι δεν ήταν ανάγκη και αφέθηκε στην αγκαλιά του, όπως τα

μωρά στην προστατευτική αγκαλιά της μητέρας τους. Η ώρα

πέρασε, επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο, απογειώθηκαν, πέταξαν

κοντά στην μιάμιση ώρα και προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιοCharles de Gaulle προς τιμή του ηγέτη της αντίστασης κατά την

κατοχή αλλά και πρόεδρο της Πέμπτης Δημοκρατίας που έδωσε

τέλος στην πολιτική κρίση μετά τα γεγονότα της Αλγερίας. Στο

αεροδρόμιο τους περίμενε ο κ. Σπύρος ο συνεργάτης του

ταξιδιωτικού γραφείου στο Παρίσι που είχε πάει εκεί πριν 25

χρόνια για να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης αλλά γοητεύτηκε τόσο

που παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια και έμεινε εκεί. Μπήκαν στο

πούλμαν που θα τους μετέφερε στο ξενοδοχείο. Ο Κώστας

ενεργοποίησε την κάμερα, κάθισε από την μεριά του παραθύρου και

τραβούσε βίντεο διάφορα σημεία της διαδρομής που του άρεσαν.

Μεγάλη εντύπωση του έκανε το αεροδρόμιο. Σαν να ήταν οκτώ

Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί. Τεράστιο. Ο δρόμος που ακολούθησαν

θύμιζε Αττική οδό με τέσσερις λωρίδες στο πήγαινε και τέσσερις

στο έλα. Δασάκια και πράσινο σε πολλά σημεία, είδος προς

pdf by elifrac



37

εξαφάνιση στη Αττική και στην Αθήνα. Να και το ενιαίο εργοστάσιο

της Citroen με την Peugeot. Μετά από 20 λεπτά μπήκαν στην πόλη.

Τεράστιοι δρόμοι παντού, όλο το Παρίσι γεμάτο Πανεπιστημίουςκαι Ακαδημίες, πανέμορφα κτίρια της δεκαετίας του ’30, μαγαζιά

που σ’ όλα η ονομασία τους τελείωνε σε erie, κόσμος όλων των

εθνοτήτων, γηγενείς Γάλλοι, Γάλλοι από το Μαρόκο και την

Αλγερία, Γάλλοι από την Γουινέα, φοιτητές και τουρίστες από την

Ασία, Ευρώπη, Αμερική. Ήταν Κυριακή άλλωστε και ο κόσμος

απολάμβανε την αργία χαλαρά κάνοντας βόλτες στην πιο ωραία και

ερωτική πόλη της Ευρώπης. Έφτασαν στο ξενοδοχείο,αποβιβάστηκαν από το λεωφορείο, πήραν τα κλειδιά από την

ρεσεψιόν και ανέβηκαν στο δωμάτιο. Είχαν πέντε ώρες στην

διάθεση τους καθώς το απόγευμα το πρόγραμμα περιελάμβανε μίνι

κρουαζιέρα στον Σηκουάνα με Beteaux – Mouches και στην

συνέχεια δείπνο σε γαλλικό εστιατόριο. Ήταν ένα ζεστό γλυκό

δωμάτιο με τζαμαρία για παράθυρο τόσο σ’ αυτό όσο και στο

μπάνιο από όπου φαινόταν ο Πύργος του Άιφελ. Η Εύαξετρελάθηκε, ‘’Μωρό μου είναι υπέροχα’’ του είπε, ‘’Ήταν

φανταστική η ιδέα σου να έρθουμε Παρίσι’’ Τον αγκάλιασε τρυφερά

και σφιχτά, θέλοντας να γίνουν ένα τα σώματα τους, οι ψυχές και οι

καρδιές τους, την κοίταξε μες στα μάτια, κάτι το οποίο το έκαναν

από την πρώτη μέρα που τα έφτιαξαν στο Λουτράκι, την φίλησε

στο στόμα, χαϊδεύοντας τα χείλη της με την γλώσσα του και της

είπε ότι φανταστικό είναι που είναι μαζί, ζευγάρι και ότι και αν

κάνουν της υπόσχεται ότι θα είναι υπέροχο. Στην συνέχεια

ξάπλωσαν στο κρεβάτι όπου την πήρε αγκαλιά, εκείνη κατά την

προσφιλή συνήθεια ακούμπησε το κεφάλι της στον αριστερό ώμο-

στήθος του και κουρασμένη όπως ήταν από το πολύ πρωινό

ξύπνημα αλλά και την τετράωρη πτήση κοιμήθηκαν για καμιά ώρα

με τα ρούχα πάνω στο μαλακό αναπαυτικό τους κρεβάτι. Όταν

ξύπνησαν σκέφτηκαν να κάνουν ένα μπάνιο, να χαλαρώσουν και να

pdf by elifrac



38

ξεκουραστούν. Γέμισαν το μπάνιο με ζεστό νερό και αφρόλουτρο

που είχε φέρει μαζί της η Εύα και βούτηξαν. Ο Κώστας κάθισε πίσω

και η Εύα ξάπλωσε πάνω του ακουμπώντας την πλάτη της στοστήθος του. Από το ανοιχτό παράθυρο έβλεπαν τον Πύργο του

Άιφελ. Στο ράδιο cd του δωματίου έπαιζε ένα cd με ερωτικές –

αισθησιακές ιταλικές και γαλλικές μπαλάντες που είχε φέρει ο

Κώστας μαζί του και γέμιζε το δωμάτιο με μελωδίες. Είχε πάρει το

σφουγγάρι και την έτριβε σ’ όλο της το σώμα αργά και

αισθησιακά.... Η Εύα είχε κλείσει τα μάτια και απολάμβανε την

φροντίδα, την περιποίηση και τα χάδια του ιππότη της ενώ έτριβετο κεφάλι της στο μάγουλο του. Τα παιδιά δεν άργησαν να

ερεθιστούν και συνέχισαν με χάδια, φιλιά, αγγίγματα και έρωτα.

Ήταν μαγεία να κάνεις έρωτα μέσα στην μπανιέρα – το είχαν

φαντασιωθεί πολλές φορές και οι δύο τους αλλά ήταν πρώτη φορά

που το έκαναν πράξη – σ’ ένα ζεστό δωμάτιο ενώ έξω η

θερμοκρασία άγγιζε τους 0ο Κελσίου, βλέποντας από την τζαμαρία

του μπάνιου τον επιβλητικά πανέμορφο και ερωτικό Πύργο τουΆιφελ και ακούγοντας μελωδικές μπαλάντες. Έτσι η ώρα πέρασε

ευχάριστα, ξεπλύθηκαν, ντύθηκαν ζεστά και κατέβηκαν στο

καθιστικό όπου σιγά σιγά συγκεντρώνονταν και τα άλλα μέλη του

γκρουπ περιμένοντας τον κ. Σπύρο ενώ είχαν συγκεντρωθεί και

Ιταλοί τουρίστες που έμεναν στο ίδιο ξενοδοχείο και περίμεναν τον

δικό τους ξεναγό. Μπήκαν στο πούλμαν τους και κατευθύνθηκαν

προς την Pont de l’Alma, από όπου θα έπαιρναν το καραβάκι,

περνώντας έξω από την θεαματική και μεγαλοπρεπή όπερα του

Γκαρνιέ, την κοσμοπολίτικη Place Vendome, την εκκλησία Λα

Μαντλέν με τους 52 κίονες κορινθιακού ρυθμού, την Πλας ντε λα

Κονκόρντ με τον αιγυπτιακό οβελίσκο ηλικίας 3000 ετών και τα

οκτώ γλυπτά που συμβολίζουν τις μεγαλύτερες γαλλικές πόλεις.

Στην συνέχεια ακολουθώντας την λεωφόρο δίπλα στον Σηκουάνα

έφτασαν στην Pont de l’Alma και επιβιβάστηκαν στο καραβάκι.

pdf by elifrac



39

Κάθησαν πάνω αγκαλιά. Αν και έκανε κρύο η δίψα τους να δουν και

να θαυμάσουν το Παρίσι εξίσωνε την θερμοκρασία. Το καραβάκι

είχε προβολείς που φώτιζαν τα κτίρια και τα έκανα να λάμπουνμέσα στο βράδυ. Γκραν Παλέ, Πτι Παλέ, Ορανζερί, Μουσείο

Λούβρου, Νοτρ Νταμ, Κονσιερζερί, Ανώτατη σχολή Καλών Τεχνών,

Μουσείο Όρσε, Βουλή έλαμπαν από ομορφιά και αρχιτεκτονική ενώ

ο Πύργος του Άιφελ,πανύψηλος και πανέμορφα φωτιζόμενος -

αναβόσβηνε σαν τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο - λαμπύριζε

και άλλαζε χρώματα ομορφαίνοντας ακόμα περισσότερο το ήδη

πανέμορφο Παρίσι. Η φωτογραφική και η κάμερα των παιδιώνείχαν πάρει όπως ήταν εύλογο φωτιά. Ήθελαν ν’ αποτυπώσουν και

να κρατήσουν όσες περισσότερες μαγικές εικόνες μπορούσαν. Όταν

τελείωσε η κρουαζιέρα πήγε όλο το γκρουπ στο εστιατόριο La tour

d’argent σε μία από τις αποβάθρες του Σηκουάνα με υπέροχη θέα

στο ποτάμι και την Νοτρ Νταμ για ένα ρομαντικό δείπνο. Τα παιδιά

κάθισαν μαζί μ’ ένα ηλικιωμένο ζευγάρι συνταξιούχων καθηγητών

που τώρα ασχολούνταν με ταξίδια ανά την υφήλιο και αποκόμισηνέων εικόνων και εμπειριών. Ένα μήνα πριν είχαν επισκεφτεί το

Μεξικό ενώ Παρίσι ήταν η 3η φορά που έρχονταν. Έτρωγαν φιλέτο

στην σχάρα γαρνιρισμένο με σάλτσα μανιταριών, πατάτες

τηγανητές, ανάμεικτη πράσινη σαλάτα και έπιναν κόκκινο κρασί

απ’ το Μπορντό. Με το νόστιμο φαγητό, το μεθυστικό κρασί, τις

ενδιαφέρουσες συζητήσεις, την ονειρική θέα πέρασε η ώρα και το

γκρουπ έπρεπε να αποχωρήσει να πάει να ξεκουραστεί για να

συνεχίσει την επόμενη με την περιήγηση στην πόλη. Τα παιδιά

ξάπλωσαν αγκαλιά και γρήγορα σχεδόν σε χρόνο dt αποκοιμήθηκαν

κουρασμένοι όπως ήταν από την υπερδραστήρια μέρα. Το πρωί ο

Κώστας ξύπνησε νωρίτερα. Η ώρα ήταν 07:30. δεν είχε ξημερώσει

ακόμα. Άλλωστε στο Παρίσι λόγω του Βόρειου γεωγραφικού

πλάτους ξημέρωνε κατά τις 9 παρά τέταρτο φαινόμενο πολύ

παράξενο για έναν Νότιοευρωπαίο. Κάλεσε την υπηρεσία δωματίου

pdf by elifrac



40

και ζήτησε να του φέρουν πρωινό στο δωμάτιο. Μετά από λίγο η

Σενεγαλέζα υπάλληλος έφερνε το πρωινό και ο Κώστας την

φιλοδώρησε με 5€ ευχαριστώντας την. Ακούμπησε τον δίσκο με τοπρωινό πάνω στο ειδικό με τα ροδάκια τραπέζι για το κρεβάτι, το

έφερε στο κρεβάτι, ξάπλωσε και χαϊδεύοντας τα μαλλιά της Εύας

της είπε: ‘’Μωρό μου ξύπνα, έτοιμο το πρωινό’’, και της έδωσε ένα

τρυφερό φιλί στο μάγουλο. Δεν χρειάστηκε πολύ, άλλωστε είχε

ξεκουραστεί και αυτή αρκετά. Σηκώθηκε τον έκανε μία πολύ ζεστή

και τρυφερή αγκαλιά και τον ευχαρίστησε λέγοντας του ότι δεν της

το είχε ξανακάνει ποτέ κανένας άλλος και έφαγαν μαζί το πλούσιοπρωινό τους που περιελάμβανε: φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδα,

γάλα, χυμό, κρουασανάκια, ψωμί, τυράκια και σαλάμια.

Στην συνέχεια σηκώθηκαν, πλύθηκαν, ντύθηκαν και κατέβηκαν

στην τραπεζαρία περιμένοντας τον κ. Σπύρο για να ξεκινήσουν για

την ξενάγηση της πόλης. Ήταν κοινή ομολογία ότι ο κ. Σπύρος ήταν

ο πιο καλός, πιο έμπειρος και πιο καταρτισμένος ξεναγός που είχε

συναντήσει οποιοδήποτε μέλος του γκρουπ όπου και αν είχε

ταξιδέψει. Λογικό ήταν όμως. Είχε σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης

και επομένως γνώριζε το Παρίσι, που δεν είναι υπερβολή να πούμε

ότι είναι όλο μία τέχνη, αλλά ήταν και επαγγελματίας στην δουλειά

του. Ο κ. Σπύρος ήρθε μαζί με το λεωφορείο, επιβιβάστηκαν και

ξεκίνησαν. Δεν ήταν πολλοί. Κοντά στα δέκα ζευγάρια σ’ ένα

λεωφορείο 50 θέσεων οπότε μπορούσαν να κάτσουν σε όποια θέση

ήθελαν για να βλέπουν έξω και να φωτογραφίζουν ή να τραβούν

βίντεο. Η βελούδινη φωνή του Σπύρου έχοντας επηρεαστεί από την

γαλλική προφορά τους ξεναγούσε και τους έδινε πληροφορίες που

μόνο κάποιος που έμενε εκεί 20 χρόνια θα μπορούσε να τους δώσει.

Το αριστούργημα του γαλλικού γοτθικού ρυθμού, που συμβολίζει

τα διάφορα στάδια εξέλιξης των γοτθικών καθεδρικών ναών, ο

μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων. Το Iλ

pdf by elifrac



41

ντε λα σιτέ το αρχαιότερο και πιο ονομαστό σημείο του Παρισιού. Η

Κονσιερζερί όπου φυλακίστηκε η Μαρία Αντουανέτα την εποχή της

Επανάστασης. Το Δημαρχείο ένα νεο-αναγεννησιακό κτίσμα του

1882. Η πλατεία παρβί της Νοτρ Νταμ όπου υπάρχει ένα

μπρούτζινο αστέρι και συμβολίζει το επίσημο κέντρο του Παρισιού.

Το μουσείο Κλινί δίπλα στα ερείπια των αρχαιότερων ρωμαϊκών

λουτρών του Παρισιού, χτισμένο τον 15ο αιώνα για τους

Βενεδίκτους μοναχούς όπου στεγάζεται μία από τις καλύτερες

συλλογές μεσαιωνικής τέχνης στον κόσμο. Η καρδιά του Καρτιέ

Λατέν που είναι σήμερα γεμάτη ελληνικά εστιατόρια και σφύζει απόζωή πρωί και βράδυ. Το κτίριο της Σορβόνης, το παγκοσμίου φήμης

πανεπιστήμιο του Παρισιού που ιδρύθηκε το 1253. Το Πάνθεον

όπου βρίσκονται οι τάφοι του Βολταίρου, Ρουσσώ, Ουγκώ. Ο κήπος

του Λουξεμβούργου με τις αλέες του 17ου αιώνα. Το ανάκτορο του

Λουξεμβούργου έδρα της Γαλλικής Γερουσίας. Το θέατρο Οντεόν

της Ευρώπης, ένα θέατρο του 18ου αιώνα. Η ανώτατη σχολή καλών

τεχνών. Το γαλλικό Ινστιτούτο. Το Hotel des Monnaies που στεγάζει το μουσείο νομισμάτων. Το μουσείο Όρσε, με το τεράστιο ρολόι,

παλιό ξενοδοχείο και σιδηροδρομικός σταθμός όπου

συγκεντρώνονται συλλογές τέχνης της περιόδου 1848 – 1914. το

μέγαρο των απομάχων, όπου στεγάζεται το μουσείο στρατού και

ιδρύθηκε από τον Ναπολέοντα για να στεγάσει τους Βετεράνους

στρατιώτες του 1676. Εκεί βρίσκεται η Εγκλίζ ντι Ντομ, ένα

μαυσωλείο για τους ήρωες του στρατού της Γαλλίας όπου

βρίσκεται ο τάφος του Ναπολέοντα Α΄. Ο Πύργος του Άιφελ που

κατασκευάστηκε το 1889 για την παγκόσμια έκθεση αλλά και για

την εκαντοετία από την γαλλική επανάσταση, ύψους 319 μέτρων

μαζί με την κεραία. Από τον τρίτο όροφο σε μέρες μεγάλης

ατμοσφαιρικής διαύγειας η ορατότητα μπορεί να φτάσει τα 72 χλμ.

Το μουσείο Ροντέν, σπίτι του γλύπτη μέχρι τον θάνατο του και

μουσείο στην συνέχεια όπου στον κήπο του μπορείτε να θαυμάσετε

pdf by elifrac



42

τα έργα του ‘’Ο στοχαστής ’’ και οι ‘’Πύλες της Κολάσεως ‘’. Το

καταπράσινο Πεδίο του Άρεως ένα πρώην πεδίο ασκήσεων του

στρατού άλλωστε δίπλα βρίσκεται και η πρώην Στρατιωτική ΣχολήΕυελπίδων της Γαλλίας. Η πιο διάσημη λεωφόρος του κόσμου, τα

Ηλύσια Πεδία φυσική προέκταση του κήπου του κεραμικού και του

Λούβρου με το πλήθος των εμπορικών καταστημάτων. Η αψίδα του

θριάμβου ύψους 50 μέτρων με σκαλισμένα τέσσερα κολοσσιαία

γλυπτά που απεικονίζουν τις νίκες της επανάστασης του 1739 που

κατασκευάστηκε το 1836. Από κάτω ο άγνωστος στρατιώτης που

ενταφιάστηκε το 1920 και κάθε απόγευμα στις 6.30 μμ ανάβει ηφλόγα. Η πλατεία Σαρλ Ντε Γκολ γύρω από όπου ξεκινούν

ακτινωτά 12 λεωφόροι. Το Μέγαρο των Ηλυσίων επίσημη κατοικία

του Γάλλου Προέδρου της Δημοκρατίας από το 1873. Το Γκραν και

το Πτι Παλέ κτισμένα και τα δύο το 1900 για την παγκόσμια

έκθεση. Ο κήπος του Κεραμεικού όπου αρχικά ήταν μέρος του

ανακτόρου που χτίστηκε για την Αικατερίνη των Μεδίκων το 1564.

Το πασίγνωστο πολυκατάστημα Galerie Lafayette με τον τεράστιο γυάλινο θόλο του κοντά στην Όπερα στην επονομαζόμενη γειτονιά

των μεγάλων καταστημάτων. Το Λούβρο, φρούριο, οχυρό, φυλακή,

οπλοστάσιο, παλάτι το μεγαλύτερο του κόσμου και εν τέλει από το

1793 και μετά μουσείο στο οποίο συγκεντρώθηκαν πολλοί από τους

θησαυρούς που έφερε ο Ναπολέοντας από την Ευρώπη ποσοστό

των οποίων επιστράφηκε μετά την ήττα του. Η πλατεία της

Βαστίλης γνωστή από την έφοδο που έγινε στην τότε φυλακή στις

14 Ιούλη 1789, σημαδεύοντας την Γαλλική Επανάσταση. Η Εθνική

όπερα της Βαστίλης όπου η εμφάνιση του κτιρίου και το κόστος του

έγιναν αντικείμενα επικρίσεων. Η στήλη του Ιουλίου, ο κίονας

ύψους 50 μέτρων, που δεσπόζει στην πλατεία, μνημείο για την

επανάσταση του 1830. Η πλατεία των Βοσγίων με τις καμάρες της

και τις γκαλερί, χτισμένη το 1612, όπου κατοικούσαν ο καρδινάλιος

Ρισελιέ, ο θεατρικός συγγραφέας Μολιέρος και ο μεγάλος

pdf by elifrac



43

λογοτέχνης Βίκτωρ Ουγκώ. Το μουσείο Καρναβαλέ, μία επιβλητική

έπαυλη του 16ου αιώνα που παρουσιάζει την ταραχώδη ιστορία

του Παρισιού από τους Ρωμαϊκούς χρόνους μέχρι τις αρχές του20ου αιώνα. Το μουσείο Πικασό ένα έξοχο μέγαρο του 17ου αιώνα

στην συνοικία Μαρέ που στεγάζει σήμερα την μεγαλύτερη συλλογή

έργων του Πικάσο με εκατοντάδες πίνακες, κολάζ, γλυπτά, σχέδια,

κεραμικά, επιστολές και φωτογραφίες από το αρχείο του. Οι

φωτογραφίες και οι κάμερες είχαν πάρει φωτιά. Το ένα ζευγάρι

έβγαζε το άλλο με φόντο τον Πύργο του Άιφελ, την Αψίδα του

Θριάμβου, τον Οβελίσκο και τα σιντριβάνια της πλατείας Ομονοίας,την Παναγία των Παρισίων, το Πάνθεον και το παρεκκλήσι της

Σορβόννης, το Μουσείο Όρσε, το Μέγαρο των Απομάχων, την

Όπερα Γκαρνιέ, την εκκλησία Λα Μαντλέν, τον κίονα της Place

Vendome, την Εθνική Όπερα της Βαστίλης, την Στήλη του Ιουλίου

στην πλατεία της Βαστίλης. Όπου και αν έπεφτε το μάτι τους

έβλεπαν κτίρια, πλατείες, αγάλματα, κήπους, πάρκα, μουσεία ακόμα

και καταστήματα ΌΛΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ που ήθελαν ναφωτογραφήσουν και να κρατήσουν για πάντα στο άλμπουμ τους.

Δίκαια ονομάζεται Πόλη του φωτός και θεωρείται η πιο όμορφη,

συναρπαστική και ρομαντική πόλη στον κόσμο. Η περιήγηση

τελείωσε αργά το απόγευμα. Έφαγαν στο εστιατόριο στην περιοχή

του πανεπιστημίου το DEL’UNIVERSITE, μία παλιά ιδιωτική

κατοικία του 17ου αιώνα και στην συνέχεια αποσύρθηκαν στο

ξενοδοχείο για ξεκούραση, κοιμήθηκαν λίγο και έπειτα πήγαν στην

Gallerie Lafayette όπου ψώνισαν αρώματα για τους δικούς τους ενώ

μετά αποφάσισαν να πάνε στην Παναγία των Παρισίων αφού είχαν

ελεύθερο το απόγευμα. Πήραν το μετρό από τον σταθμό Gare du

Nord και κατέβηκαν στον σταθμό Cite. Έφτασαν στην πλατεία

προαύλιο της Notre – Dame. Θαύμασαν τις τρεις επιβλητικές πύλες,

όπου στην κεντρική εικονίζεται η τελική κρίση, στην δεξιά η

Παναγία να κρατά το θείος βρέφος και τον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ΄

pdf by elifrac



44

και τον επίσκοπο Σιλί να γονατίζουν μπροστά της, ενώ η αριστερή

την Παναγία να περιβάλλεται από αγίους και αγγέλους. Πάνω από

τις πύλες βρίσκεται η Στοά των βασιλέων με τα 21 αγάλματα,βασιλέων της Παλαιάς Διαθήκης. Ψηλότερα βρίσκεται ο

στρογγυλός φεγγίτης και πάνω από αυτόν η Στοά με τις χίμαιρες,

μια εξέδρα που περιβάλλεται από κιγκλίδωμα διακοσμημένο με

δαιμόνια, πουλιά και παράξενα τέρατα. Ευτυχώς είχαν μαζί τους τον

ταξιδιωτικό οδηγό της National Geographic και ήξεραν τι έβλεπαν.

Δεξιά και αριστερά στέκονται οι Πύργοι ύψους 69 μέτρων ενώ στον

δεξιά Πύργο κρέμεται η δεκατριών τόνων καμπάνα Εμανουέλ. Στοεσωτερικό τελούταν κάποια Ιερή Ακολουθία από τον Ιερέα και τον

διάκονο, με χαρακτηριστικούς ήχους την πολυμελή χορωδία και το

εκκλησιαστικό όργανο των 6.000 αυλών που προσεγγίζει τον ήχο

μιας συμφωνικής ορχήστρας. Κάποιοι προσεύχονταν ενώ οι

τουρίστες περπατούσαν γύρω από τον κύριο Ναό και θαύμαζαν τα

αγάλματα που βρίσκονταν μέσα στα 37 παρεκλήσσια που

σχημάτιζαν εσοχές μέσα στους πλαϊνούς τοίχους. Βγήκαν από τονεπιβλητικό καθεδρικό, της έπιασε το χέρι χαϊδεύοντας την με τον

αντίχειρα και περπάτησαν στο νησάκι του Ιλ ντε λα σιτέ,

θαυμάζοντας τα βιτρό με βιβλικές σκηνές του γοτθικού

παρεκκλησίου Σεντ Σαπέλ, τον έφιππο ανδριάντα του Ερρίκου του

Δ, το ρολόι του πύργου της Κονσιερζερί και έφτασαν στο άκρο του

νησιού, στην πρύμνη του, στην πλατεία ντι Βερ Γκαζάν της οποίας

την μαγευτική θέα απεικόνισε ο Πικάσο το 1943 σε πίνακα που

βρίσκεται στο ομώνυμο μουσείο. Στην συνέχεια περπατώντας προς

τα πίσω και μέσω της Petit Pont βρέθηκαν στην Boulevard St

Michel, στην Rue Saint Jacques και την Rue de la Huchette με τα

ελληνικά εστιατόρια που έπαιζαν Μαρινέλλα και Πάριο και έξω

έσπαγαν πιάτα. Εν συνεχεία γυρίζοντας προς τα πίσω, κατέβηκαν

από τα σκαλιά της Quaides Grands- Augustins στην όχθη του

ποταμού, και περπάτησαν προς τα δυτικά, στην πιο ρομαντική

pdf by elifrac



45

βόλτα που είχαν κάνει ποτέ, σταματώντας που και που για ζεστές

αγκαλιές και τρυφερά φιλιά ή για να θαυμάσουν κάποια από τις

γέφυρες. Είχε συννεφιά, ψιχάλιζε και ήταν πολύ ρομαντικά.

Την επόμενη μέρα όλο το γκρουπ επισκέφτηκε το Μουσείο του

Λούβρου. Συνάντησαν τον ξεναγό τους για το Μουσείο, πήραν τα

εισιτήρια τους και εισήλθαν στο μουσείο από την γυάλινη πυραμίδα

με τις 793 έδρες. Δίπλα στον τεράστιο χώρο της υποδοχής, την

Αίθουσα του Ναπολέοντα, προς μεγάλη τους έκπληξη είδαν μία

προσωρινή έκθεση στην οποία εκθέτονταν εκθέματα που είχαν

ανακαλυφθεί στην Τανάγρα. Στο τμήμα των αιγυπτιακών

αρχαιοτήτων θαύμασαν τις μούμιες και το άγαλμα του καθιστού

γραφέα. Στο τμήμα των ελληνικών αντιλήφθηκαν την αιώνια

κομψότητα της Αφροδίτης της Μήλου που ανακαλύφθηκε το 1820

γύρω από το αρχαίο θέατρο της Μήλου και κατάλαβαν γιατί ο

αγρότης που την είχε βρει την φυλούσε μέσα στον αχυρώνα

μυστικά από την γυναίκα του ‘’ερωτευμένος’’ μαζί της. Εκεί όμως

που μαγεύτηκαν ήταν με το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης. Ο

Κώστας το έβγαλε φωτογραφία από μπροστά, από δεξιά, από πίσω

κάτι που έκανε μεγάλη εντύπωση στα άλλα μέλη του γκρουπ που

τον ρωτούσαν αν σπούδαζε στην σχολή Καλών Τεχνών. Είναι ένα

πανέμορφο άγαλμα. Τέλεια σμιλεμένο δίνοντας την ψευδαίσθηση

της κίνησης χάρη στ’ ανοιγμένα φτερά, την ελαφριά κλίση προς τα

εμπρός και την ρεαλιστική απεικόνιση του λεπτού χιτώνα που

κολλάει στο σώμα και ανεμίζει προς τα πίσω αφήνοντας να

διαγραφεί το τέλειο στήθος και η επίπεδη κοιλιά. Σίγουρα το

μοντέλο του γλύπτη θα ήταν μία κοπέλα εφάμιλλης ομορφιάς της

Θεάς Αφροδίτης. Κρίμα που είχε χαθεί το πρόσωπο... Στην συνέχεια

περιπλανήθηκαν στην τεράστια συλλογή πινάκων ζωγραφικής.

Στην ιταλική συλλογή θαύμασαν τις υπέροχες νωπογραφίες του

Μποτιτσέλι. Στην βορειοευρωπαϊκή αριστουργήματα του

pdf by elifrac



46

Ρέμπραντ. Στην γαλλική συλλογή θαύμασαν την Σφαγή της Χίου

που την γνώριζαν ως εικόνα από το βιβλίο ιστορίας του Δημοτικού

και που ο Κώστας βγήκε με περηφάνια φωτογραφία με φόντο τονπίνακα αφού υπηρετούσε στην Χίο. Τέλος είδαν το πιο πολύτιμο

κατά το μουσείο έκθεμα, την Μόνα Λίζα, το μοναδικό έκθεμα που το

φυλούσαν και δεν άφηναν ούτε να κινηματογραφηθεί. Στην

συνέχεια πήγαν για φαγητό σε μία από τις ταβέρνες του Καρτιέ

Λατέν όπου δοκίμασαν εδέσματα της πατρίδας τους και ύστερα στο

ξενοδοχείο για ανάπαυση. Το απόγευμα ήταν ελεύθερο. Τα παιδιά

θα επισκέπτονταν την Μονμάρτη και την κατάλευκηρωμανοβυζαντινού ρυθμού Βασιλική της Σάκρε Κέρ. Πήραν την Rue

de Mauberc, έστριψαν αριστερά στην Boulevard de Magenta και

πάλι αριστερά στην Boulevard de Rochechouart και έφτασαν

μπροστά στον λόφο που οι Παριζιάνοι ονομάζουν Λε Μπιτ.

Ανέβηκαν τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην εκκλησία

αποφεύγοντας με ευγένεια κάποιους αφρικανούς πωλητές

βραχιολιών που με όπλο την πρώην διαμονή τους στηνΘεσσαλονίκη και τις γνώσεις τους για την ποδοσφαιρική ομάδα του

Άρη προσπάθησαν να τους πουλήσουν πολύχρωμα βραχιόλια από

κλωστές στην εξωφρενική τιμή των 15 € και κάνοντας τις

απαραίτητες στάσεις για φώτο με φόντο τον πανέμορφο

επιβλητικό ναό έφτασαν μπροστά στην εκκλησία. Στο εσωτερικό

της θαύμασαν το κολοσσιαίο μωσαϊκό του τρούλου που

απεικονίζεται το γαλλικό έθνος να λατρεύει την ιερή καρδιά του

Ιησού. Στην συνέχεια ανέβηκαν στην εξωτερική πλατφόρμα στην

κορυφή του τρούλου μέσω ενός σπειροειδούς σκάλας και θαύμασαν

το Παρίσι έχοντας μία θέα που έκοβε την ανάσα. Έπειτα

περιπλανήθηκαν στα πολυάριθμα δρομάκια της καταλήγοντας στην

Πλας ντι Τετρ όπου δεκάδες γραφικοί ζωγράφοι έχουν στήσει τις

υπάιθριες γκαλερί τους ζωγραφίζοντας τους τουρίστες με φόντο

την Σάκρε Κέρ αλλά και πουλώντας τους από έκθεση πίνακες.

pdf by elifrac



47

Κατηφορίζοντας προς τα κάτω έφτασαν στην Boulevard de Clichy

με τα θρυλικά καμπαρέ της (Moulin Rouge, Le Chat Noir) αλλά και

τα πολυάριθμα sex shop. Εν συνεχεία πέρασαν από το ξενοδοχείοόπου άλλαξαν και φόρεσαν τα καλά τους, πήραν το μετρό και

κατέβηκαν στην στάση Bir Hakeim. Περπάτησαν ως τον πύργο που

φωτιζόταν όπως κάθε βράδυ εσωτερικά προσφέροντας ένα

αξέχαστο μοναδικό θέαμα και πήραν τον ένα εκ των τεσσάρων

ανελκυστήρων που εξυπηρετεί αποκλειστικά το εστιατόριο και

ανεβαίνει και αυτός διαγώνια το πόδι της βάσης. Ανέβηκαν στον 2ο

όροφο στο εστιατόριο LES JULES VERNE. Η κράτηση υπήρχε εδώκαι πολύ καιρό από τότε που είχαν κλείσει με το ταξιδιωτικό

γραφείο για Παρίσι. Τα είχε σχεδιάσει τέλεια στο μυαλό του. Η θέα

έκοβε την ανάσα. Είχαν στα πόδια τους όλο το Παρίσι φωτισμένο.

Ακόμα και η άναρχη πόλη της Αθήνας φαίνεται μαγευτική και

πανέμορφη το βράδυ αν την δει κάποιος από το Μοντ Παρνές ή το

Ζέπελιν ή το Λυκαβητό. Πόσο μάλλον το πανέμορφο Παρίσι.

Δοκίμασαν μοσχάρι μαγειρεμένο σε κόκκινο κρασί με ντομάτες και κρεμμύδια, κόκκινο λάχανο, ήπιαν σαμπάνια και τελείωσαν το

δείπνο με μηλόπιτα μαζί με παγωτό. Καθώς έτρωγαν το επιδόρπιο

έβγαλε από την τσέπη του ένα κουτάκι δαχτυλιδιού και ανοίγοντας

το φάνηκε ένα λαμπερό μονόπετρο. Ταυτόχρονα έβαλε και στο Mp3

του κινητού του να παίζει το τραγούδι του Πάριου το Σημάδι που

λέει: ‘’ Μα το σημάδι στον λαιμό σου απ’ τα φιλιά σου θα μαρτυράει

πως με είχες αγκαλιά σου με το σημάδι στον λαιμό μου που θα μένει

θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δύο ξένοι’’ το απόλυτα ερωτικό

τραγούδι κατά την γνώμη του. Της έπιασε τρυφερά το αριστερό

χέρι και της πέρασε το μονόπετρο στον παράμεσο ρωτώντας την αν

θέλει να παντρευτούν. Ήταν πολύ συγκινημένος. Εκείνη τα έχασε

αλλά γρήγορα επανέκτησε επαφή με την πραγματικότητα, δάκρυσε

από συγκίνηση και χαρά και του απάντησε: ‘’ Γίνεται να μην θέλω

να παντρευτώ και να μείνω για πάντα μαζί με έναν τόσο γοητευτικό

pdf by elifrac



48

και τρυφερό άντρα που με λατρεύει τόσο και κάθε μου στιγμή μαζί

του είναι μία πανέμορφη έκπληξη; Ναι, φυσικά και θέλω μωρό μου’’.

Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν, αδιαφορώντας για τα διακριτικάβλέμματα των υπολοίπων θαμώνων που συμμετείχαν στην χαρά

τους έχοντας καταλάβει από το τελετουργικό περί τίνος πρόκειται.

Πλήρωσαν και έφυγαν με ταξί, λέγοντας στον οδηγό να τους κάνει

ένα μικρό γύρο από τα κυριότερα μνημεία – αξιοθέατα του

Παρισιού, που φωτίζονταν όλα μαγευτικά όπως κάθε βράδυ, καθώς

την επομένη το πρωί θα επέστεφαν στην Αθήνα.

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ

Ήταν Σάββατο 25 Μαρτίου του 2006. Η μέρα που θα γνώριζε τους

γονείς της και θα ζητούσε την άδεια και την ευλογία τους για να

παντρευτούν. Φόρεσε το μπλε κουστούμι με την διακριτικήθαλασσιά ρίγα, το μαύρο σκαρπίνι, το άσπρο πουκάμισο και την

θαλασσιά μεταξωτή γραβάτα και ξεκίνησε για το Άργος με μία

σύντομη στάση από το ανθοπωλείο του φίλου του Νίκου στο

Περιστέρι για να πάρει μία σύνθεση από κόκκινες αμαρυλλίδες,

πορτοκαλί πουλιά του παραδείσου, και λευκή φαλαίνοψις. Κατά τις

20:00 είχε φτάσει στο Άργος και αφού πρώτα πήρε μία τούρτα,

χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού της. Είχε πολύ άγχος.. Την πόρτατην άνοιξε η Εύα η οποία φορούσε ένα μαύρο εφαρμοστό φόρεμα

που έφτανε μέχρι το γόνατο, γκρι σκούρα μπότα, ροζ ζώνη και

χρυσά βραχιόλια στο δεξί χέρι, ντύσιμο το οποίο ταίριαζε απόλυτα

με τα καστανόξανθα μαλλιά της και την έκανε ακόμα πιο όμορφη..

Την φίλησε και της έδωσε τα λουλούδια και την τούρτα-τα οποία

στην συνέχεια τα πήρε η αρραβωνιαστικιά του αδελφού της για να

pdf by elifrac



49

τα βάλει σε ανθοδοχείο και στο ψυγείο αντίστοιχα. Έπειτα η Εύα

τον σύστησε στους δικούς της και μετά κάθισαν στο σαλόνι για την

περαιτέρω γνωριμία ή και χαριτολογώντας ιερά εξέταση αφού οΚώστας είχε κομπλάρει και απαντούσε μόνο σε ερωτήσεις.. Δίπλα

του καθόταν η Εύα που του κρατούσε το χέρι κάνοντάς τον να

νιώθει πιο άνετα και οικεία.

-‘’Από πού είσαι Κώστα; ’’ τον ρώτησε ο πατέρας της.

- ‘’Από Αθήνα η μητέρα μου και από Κρήτη ο πατέρας μου.’’

-‘’Κρήτη από που;’’

- ‘’Χανιά’’

- ‘’Α πολύ ωραία τα Χανιά. Πάτε καθόλου; ‘’

-‘’Σπάνια. Ξέρετε ο πατέρας μου είχε φύγει μικρός από Κρήτη, μετά

έφυγε και για Γερμανία με την μητέρα μου οπότε καταλαβαίνετε..’’

- ‘’Καταλαβαίνω παιδί μου. Αδέλφια έχεις; ‘’

-‘’Ναι δύο. Τέσσερα και δύο χρόνια αντίστοιχα μικρότερα μου. Είναι

και οι δύο πιλότοι στην πολεμική αεροπορία.’’

-‘’Πολύ ωραία. Όλοι στις ένοπλες δυνάμεις δηλαδή.’’

-

‘’Ναι. Σίγουρη δουλειά,

καλός μισθός,

σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολλές δυνατότητες εξέλιξης.’’

-‘’Ναι, παιδί μου έχεις δίκιο’’

- ‘’ Άσε βρε Λάμπρο το παιδί, το έχεις ταράξει στις ερωτήσεις και

ελάτε να κάτσουμε να φάμε’’ είπε η μητέρα της.

pdf by elifrac



50

Μετά από λίγο κάθονταν στο τραπέζι και απολάμβαναν τις

λιχουδιές της... Ντολμάδες αργείτικους με αμπελόφυλλο

γαρναρισμένους με αυγολέμονο. Τυροπιτάκια. Χοιρινόπρασοσέλινο. Αρνάκι Αργολίδας με κουκουνάρι, κεφαλοτύρι και

γλυκό καρώτο και σαλάτα από ρόκα, ντομάτα, ρόδι, κρεμμύδι και

ανθότυρο. Τα παραπάνω εδέσματα συνοδεύονταν από

Μοσχοφίλερο Μαντινείας ενώ στο τέλος τους περίμενε η γλυκιά

σπεσιαλιτέ της μητέρας της, ο μπακλαβάς…

-‘’Μαγειρεύετε υπέροχα κυρία Ανδρομάχη. Γεια στα χέρια σας. Όλα

είναι θαυμάσια..’’

-‘’Ευχαριστώ παιδί μου. Να είσαι καλά. Έκαστος στο είδος του και η

Ανδρομάχη στην κουζίνα.. Τόσα χρόνια στο μαγείρεμα, πήρα

εξειδίκευση πια.’’

Όταν τελείωσαν το φαγητό όλοι κοιτούσαν τον Κώστα σαν να

περίμεναν κάτι να πει ενώ η Εύα τον σκουντούσε με το πόδι κάτωαπό το τραπέζι δίνοντας του το σύνθημα..

-‘’Κύριε Λάμπρο, κυρία Ανδρομάχη, Αλέξανδρε και Αργυρώ με την

Εύα σκεφτόμαστε να παντρευτούμε και θέλουμε την ευχή σας..’’

είπε ο Κώστας αρκετά αγχωμένα, κομπιάζοντας και κάνοντας τα

ανάλογα σαρδάμ.

-‘’ Με την ευχή μας παιδί μου,

αφού είναι αυτό που επιθυμείτε και

θα σας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους. Χαιρόμαστε που η κόρη

μας βρήκε ένα τόσο καλό και ωραίο παιδί που την λατρεύει και την

θαυμάζει και κάνει τόσα για να την βλέπει χαρούμενη, ευδιάθετη

και ευτυχισμένη..’’ είπε ο πατέρας της.

-‘’Με την ευχή μας’’ επανέλαβε και η μητέρα της ενώ ο αδελφός της

και η αρραβωνιαστικιά του τους ευχήθηκαν κάθε ευτυχία..

pdf by elifrac



51

Έτσι το όνειρο του Κωνσταντίνου είχε πραγματοποιηθεί.. Ήταν

αρραβωνιασμένος με την Εύα και γεύονταν μαζί με τον αδελφό της,

την αρραβωνιαστικιά του και τον πατέρα της τις σπεσιαλιτέ-λιχουδιές της μητέρας της… Λίγο μετά τα μεσάνυχτα έφυγε για

Αθήνα πολύ ευτυχισμένος αφού πρώτα χαιρέτισε την οικογένεια

της και μετά την ίδια, που τον συνόδευσε μέχρι το αμάξι, με ένα

τρυφερό και συνάμα παθιασμένο φιλί και μία δυνατή αγκαλιά..

Όταν μπήκε στο αμάξι είπε στην Εύα.. ‘’Άκου ‘’ και της έβαλε ένα

τραγούδι στο cd player..Ήταν το Ένα της Πέγκυ Ζήνα.. ‘’Ένα θα

μαστε για πάντα εμείς δεν θα μας χωρίσει κανείς καρδιά μου.. Ένακαι μαζί θα πάμε μακριά σε όλα τα ταξίδια εσύ κοντά μου…‘’

Μετά το Παρίσι και την γνωριμία με τους γονείς της προσπαθούσε

να παίρνει άδεια μία φορά τον μήνα ώστε κάθε τρεις εβδομάδες να

είναι μαζί της τουλάχιστον για δέκα ημέρες. Έτσι γρήγορα φτάσαμε

στο πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη όπου στο τριήμερο του Αγίου

Πνεύματος επισκέφτηκαν την Σαμοθράκη.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

Στις 9.10 το πρωί προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο Δημόκριτος της

Αλεξανδρούπολης και αφού πήραν τις αποσκευές τους,

μέσα σεπέντε λεπτά το ταξί τους είχε αποβιβάσει στο κέντρο της πόλης,

που ξυπνούσε εκείνη την ώρα. Αφού πρώτα έκαναν μία βόλτα και

πήραν τις κυριακάτικες εφημερίδες με τις πλούσιες προσφορές σε

cd, dvd και βιβλία επιβιβάστηκαν στο ιπτάμενο δελφίνι με τ’ όνομα

Κάβειρος που θα τους μετέφερε στην Σαμοθράκη. Οι Κάβειροι ήταν

θεότητες της βλάστησης και της αναπαραγωγής φρυγικής

προέλευσης που λατρεύονταν σ’ αρκετές περιοχές της κυρίας

pdf by elifrac



52

Ελλάδας και των νησιών του Αιγαίου κατά την αρχαιότητα. Η

ετυμολογία της ονομασίας τους συνδέτεαι με την φοινικική λέξη

qabirim που σημαίνει «μεγάλος», «δυνατός. Μέσα στο δελφίνι δούλευε φουλ το air – condition και ήταν πολύ δροσερά σ’ αντίθεση

με τον μίνι καύσωνα που έκανε έξω. Έκατσαν μπροστά δεξιά. Την

αγκάλιασε με τρυφερότητα και αγάπη και αυτή ακούμπησε το

κεφάλι της στο στήθος του. Μία ώρα αργότερα έφτασαν στο λιμάνι

της Καμαριώτισσας. Πήραν ταξί και σε 10 λεπτά βρίσκονταν στο

ξενοδοχείο τους στην Παλαιόπολη, αφού πρώτα έκανε μία μικρή

στάση στο γραφικό εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής, 500μ. μπροστάαπό τον αρχαιολογικό χώρο για ν’ αφήσουν δύο άντρες που είχαν

έρθει από Αλεξανδρούπολη για να παραβρεθούν σε κάποια

βαφτίσια. Το δωμάτιο όμως δεν ήταν έτοιμο οπότε άλλαξαν σε ένα

δωμάτιο του προσωπικού φορώντας τα μαγιό τους και αφήνοντας

τις βαλίτσες τους εκεί και παίρνοντας μόνο τα απαραίτητα, λεφτά,

κινητά, πετσέτες, κατέβηκαν να πάρουν το λεωφορείο του Δήμου

για να πάνε στους καταρράκτες του φονιά. Η Σαμοθράκη έχει σχήμα ελλειψοειδές και το μεγαλύτερο μέρος της είναι ορεινό και

καλύπτεται από το όρος Σάος ή Φεγγάρι απ’ όπου σύμφωνα με τον

Όμηρο ο Ποσειδώνας παρακολουθούσε τον Τρωικό Πόλεμο. Το

μικρό λεωφορείο φάνηκε και κάνοντας σήμα με το χέρι το

σταμάτησαν. Μέσα συνταξίδευαν καθιστοί και όρθιοι, ξένοι και

Έλληνες τουρίστες δημιουργώντας μία εικόνα που θύμιζε Ελλάδα

δεκαετίας του 60. Αφού πέρασαν από τα Θερμά με τις ενδείξεις

ηφαιστειότητας με την μορφή θερμών πηγών όπου λειτουργεί

υδροθεραπευτήριο και το οργανωμένο Δημοτικό κάμπινγκ .στην

ομώνυμη παραλία, έφτασαν στο ποτάμι του φονιά. Περπάτησαν για

κανά μισάωρο κατά μήκος του ποταμού μέσα σε τοπίο άγριας

βλάστησης και έφτασαν στον πρώτο καταρράκτη. Ξεθεωμένοι,

ζεσταμένοι και καταϊδρωμένοι έβγαλαν τα ρούχα τους και έπεσαν

στην δροσερή βάθρα, μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Στην αρχή

pdf by elifrac



53

φοβούνταν να μπουν. Νόμιζαν ότι θα πέθαιναν από καρδιά λόγω

των αρκετά παγωμένων νερών. Στην συνέχεια όμως και καθώς το

σώμα τους συνήθιζε την θερμοκρασία δεν ήθελαν να βγουν. Θα ήθελαν να είχαν την δυνατότητα να κολυμπούσαν εκεί κάθε μέρα

όλη μέρα. Δεν φαινόταν ο καταρράκτης. Έπρεπε να κολυμπήσεις

λίγο προς το βάθος για να δεις να προβάλλει στ’ αριστερά και να

θαυμάσεις το μεγαλείο του. Κάποιοι πιο τολμηροί κολυμπούσαν και

έμπαιναν από κάτω του αφήνοντας το δροσερό νερό να χτυπάει με

δύναμη τα κεφάλια και τα σώματα τους και κάνοντας έτσι ένα είδος

φυσικού υδρομασάζ. Ενώ η Εύα κολυμπούσε ακόμα ο Κώσταςβγήκε έβαλε τα παπούτσια του και σκαρφάλωσε λίγο προς τον

δεύτερο καταρράκτη όπου όπως λένε πληροφορίες εκεί κολυμπούν

γυμνοί – ώστε να βρει ένα σημείο να τραβήξει από ψηλά

φωτογραφία την κοπέλα του αλλά και να κινηματογραφήσει τον

εκπληκτικό καταρράκτη. Η ώρα όμως πέρασε και έπρεπε να

φύγουν. Γυμνοί από την μέση και πάνω περπάτησαν κατά μήκος

του ποταμού και

έφτασαν στην έξοδο σταματώντας γιαφωτογραφίες – ήταν τέλεια αυτή με το βατραχάκι που είχε λίγο έξω

το κεφάλι του έξω από το νερό και το υπόλοιπο μέσα για να

δροσίζεται – αλλά και να ρίχνουν νερό πάνω στα σώματα τους.

Δίπλα ήταν μία ταβέρνα η Γέφυρα του Φονιά που τους καλούσε

όπως οι σειρήνες τον Οδυσσέα αφού πεινούσαν, διψούσαν και ήταν

κουρασμένοι από την ανάβαση – κατάβαση αλλά και το μπάνιο.

Παρήγγειλαν πανσέτες, χωριάτικη, πατάτες και σαγανάκι. Τα

τραπέζια ήταν ξύλινα από κορμούς δέντρων όπως και τα

καθίσματα. Έπαιζε έθνικ χαλαρωτική μουσική ενώ οι σερβιτόροι

είχαν ράστα μαλλιά. Αφού ‘’έγλειψαν και τα πιάτα’’ και

ξεκουράστηκαν κάτω από την ‘’παχιά’’ σκιά των πλατάνων έφυγαν

για να πάρουν το λεωφορείο για την επιστροφή που όπως τους είπε

ο σερβιτόρος θα περνούσε σε λίγο. Όμως η μουσική δεν άρεσε σε

όλους τόσο πολύ καθώς φεύγοντας άκουσαν έναν κύριο που

pdf by elifrac



54

έτρωγε μαζί με την γυναίκα και τα δύο παιδιά του να λέει ‘’Έχω

.ζουρλαθεί. Δεν μπορώ άλλο αυτό το πράγμα. Χάθηκε ο κόσμος να

βάλουν κανένα λαϊκό κομμάτι;’’ Ξεχνώντας μάλλον ότι βρίσκεται στο νησί των νέων με την κάπως επαναστατική διάθεση από τα

συνηθισμένα όπως και η Ικαρία. Καθώς περίμεναν το λεωφορείο 3

νεαρές Αγγλίδες δίπλα – που είχαν τα φαγητά τους- τυρί, ψωμί,

ντομάτες, νερό – σε ένα σακίδιο πλάτης και έφτιαχναν σάντουιτς

για να σκοτώσουν την πείνα τους – τους ρώτησαν στα ελληνικά αν

γνώριζαν τι ώρα θα περνούσε το λεωφορείο για το ανατολικό

κομμάτι του νησιού. ‘’Βρε αγάπη μου πως γνωρίζουν τόσο καλάελληνικά;’’ Ρώτησε ο Κώστας την Εύα ‘’Σε αρκετά σχολεία της

Ευρώπης διδάσκονται αρχαία Ελληνικά μωρό μου’’ του απάντησε

εκείνη και τον άρπαξε στην αγκαλιά της δίνοντας του ένα

παθιασμένο φιλί στο στόμα και δαγκώνοντας του τα χείλη. Το

λεωφορείο πέρασε, μπήκαν και κάθισαν αφού ήταν μισοάδειο.

Γέμισε όμως στο κάμπινγκ αλλά και στις ιαματικές πηγές στα

Θερμά. Τα παράθυρα ήταν ανοιχτά και καθώς έτρεχε το λεωφορείοέμπαινε δροσερός αέρας. Στην στάση έξω από το κάμπινγκ μπήκαν

μία δασκάλα με καμιά δεκαριά κορίτσια γυμνασίου από την

γειτονική Βουλγαρία. Είχαν έρθει για διακοπές στην Σαμοθράκη στα

πλαίσια συνεργασίας του Νομού Έβρου με τους γειτονικούς νομούς

της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Τα κοριτσάκια ακολουθούσαν

τους ρυθμούς των Ελληνικών λαικών-πόπ τραγουδιών που

ακούγονταν από τα ηχεία του λεωφορείου λικνίζοντας τους ώμους

τους. Λίγο αργότερα έφτασαν στην Παλαιόπολη, στο ξενοδοχείο.

Δεν πήγαν όμως αμέσως. Κατέβηκαν στην παραλία για ένα δροσερό

μπάνιο στα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά. Τους δυσκόλεψαν

όμως λίγο τα γιγαντιαία βότσαλα μέσα και έξω από την θάλασσα.

Αφού έκαναν ηλιοθεραπεία, μπάνιο και απόλαυσαν τον ήλιο που

χανόταν πέρα στα βουνά της Ξάνθης σηκώθηκαν να φύγουν. Τότε

όμως ο Κωνσταντίνος είδε ένα λευκό ξύλο που είχε ξεβραστεί από

pdf by elifrac



55

την θάλασσα μάλλον τον προηγούμενο χειμώνα αφού πρώτα το

είχε κάνει λείο όπως το άγγιγμα μιας γυναίκας. Το έστησε σαν

κατάρτι μέσα στα βότσαλα και πάνω του έβαλε ένα κομμάτι δίχτυπου βρισκόταν και αυτό παρά πέρα. Ήταν ένα ‘’έργο τέχνης’’

φτιαγμένο με απορρίμματα της θάλασσας. Αφού τελείωσε το

φωτογράφισε με φόντο την θάλασσα και τον μωβ ουρανό. Είχε

μόλις αγοράσει την ψηφιακή μηχανή του και του άρεσε να

φωτογραφίζει συνέχεια. Αν πάλι δεν του άρεσε, η τεχνολογία του

έδινε την δυνατότητα να την διαγράφει και να την ξανατραβάει με

το πάτημα ενός κουμπιού. Αφηρημένος όμως από το

έργο τέχνηςτου και την φωτογράφηση ξέχασε ότι είχε αφήσει τα γυαλιά ηλίου

του κάτω και τα πάτησε. Έφυγε το δεξί γυαλί αλλά ευτυχώς δεν

είχε σπάσει. Θα το πήγαινε σε ένα μαγαζί με οπτικά και θα το

έφτιαχνε. Μία βιδούλα και ένα βίδωμα χρειάζονταν μόνο. Θα

στεναχωριόταν πολύ αν χαλούσαν εντελώς. Του τα είχε κάνει δώρο

το Λιτσάκι 3 χρόνια πριν. Μία κοπέλα που τα είχαν δύο χρόνια αλλά

λάθη δικά του κυρίως τους είχαν οδηγήσει στον χωρισμό. Φυλούσετα γυαλιά που του είχε χαρίσει σαν κειμήλιο. Ήταν ένα δώρο που

του είχε κάνει μία γυναίκα που αγάπησε και θα αγαπούσε άσχετα

με τον χωρισμό και τις νέες πορείες τους στην ζωή. Περίεργο

πράγμα η αγάπη. Αγαπάς κάποιον άνθρωπο πολύ γιατί σ’ αρέσει,

γιατί τον θαυμάζεις γιατί περνάς ωραία μαζί του και κάποια στιγμή

είτε από λάθη είτε επειδή τα φέρνει έτσι η ζωή δεν είστε μαζί.

Πονάς, κλαις αλλά κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα και με την

βοήθεια της ύπαρξης στην ζωή του νέου σου συντρόφου τον ξεχνάς

κάπως. Ζηλεύεις που είναι με άλλον ενώ εύχεσαι να του τα φέρνει

πάντα ευνοϊκά ο θεός. Το ίδιο και αυτός. Στεναχωριέσαι που δεν

μιλάτε και δεν βλέπεστε καθόλου πια ενώ αν βλεπόσασταν θα σε

έκαιγε η σκέψη ότι είναι με άλλον. Ζήλια και αγάπη συνυπάρχουν

μέσα σου. Το σίγουρο πάντως είναι ένα. Μία αγάπη δεν τελειώνει μ’

ένα χωρισμό όπως λέει και το τραγούδι. Αφού και η Εύα τον

pdf by elifrac



56

διαβεβαίωσε ότι τα γυαλιά φτιάχνονταν πήγαν στο ξενοδοχείο για

ντους. Η ώρα ήταν 20:00 όμως τα πιτσιρίκια πλατσούριζαν ακόμα

στην πισίνα. Έκαναν ντους και στην συνέχεια πήγαν στηνκαφετέρια της πισίνας για να πιούν ένα ποτό απολαμβάνοντας το

βραδινό δροσερό αεράκι του νησιού, την χαλαρότητα των

διακοπών και το σιντριβάνι στην μέση της πισίνας. Μετά από μια

ώρα, χαλαρωμένοι από το ποτό αλλά και κουρασμένοι από το

πρωινό ξύπνημα αλλά και την γεμάτη ημέρα πήγαν για ύπνο

αφήνοντας το πατζούρι ανοιχτό-κάτι που σε λίγες μόνο περιοχές

της Ελλάδας μπορείς να το κάνεις πια με ασφάλεια-

για να τουςδροσίζει το αεράκι όταν κοιμούνται . Το πρωί την ξύπνησε με χάδια,

φιλιά και κάνοντας της έρωτα. Στην συνέχεια επισκέφτηκαν το

επιβλητικό ιερό των Μεγάλων Θεών. Ήταν ένα διεθνές ιερό όπως η

Ολυμπία και η Δωδώνη όπου τιμούνταν η Μεγάλη Μήτηρ

(Δήμητρα), οι Διόσκουροι (Κάβειροι) και οι Θεοί του κάτω Κόσμου (

Άδης και Περσεφόνη). Τα Καβείρια μυστήρια είχαν δύο βαθμούς

μύησης στα οποία μπορούσε να μυηθεί οποιοσδήποτε ανεξαρτήτωςφύλου, καταγωγής ή τάξης. Πιστευόταν ότι χάριζαν καλοζωία,

ηθική βελτίωση, ευτυχισμένη μεταθανάτιο ζωή. Τελούνταν τέλη

Ιουλίου κατά τη διάρκεια της νύχτας όπου ντυμένοι στα λευκά και

με λυχνάρια στα χέρια ακολουθούσαν πομπή από βωμό σε βωμό με

θυσίες, σπονδές, προσευχές και αναθήματα ενώ παιζόταν και ένα

Ιερό Δράμα με θέμα την αποπλάνηση της Περσεφόνης από τον Άδη.

Το ιερό είχαν επισκεφτεί ο Ηρόδοτος, ο Λύσανδρος, ο Φίλιππος

όπου εκεί γνώρισε την Ολυμπιάδα, η Αρσινόη, ο Πτολεμαίος ο Β΄ και

ο Φίλιππος ο Ε΄. Αρχαιολογικά ευρήματα από τον χώρο κοσμούν τον

Λούβρο, το μουσείο της Κωνσταντινούπολης και το Μουσείο

Ιστορία Τέχνης της Βιέννης με γνωστότερο πρεσβευτή την Νίκη της

Σαμοθράκης, ύψους 3,28 από Παριανό μάρμαρο, που βρισκόταν

πάνω σε βάθρο σχήματος πλώρης, έργο του Ρόδιου Πυθόκριτου και

ανάθημα του Δημητρίου του Πολιορκητή, που το 1863 ο πρόξενος

pdf by elifrac



57

της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη Σαμπουαζώ βρήκε και έστειλε

κατευθείαν στην Γαλλία.

Αφού θαύμασαν το μεγαλοπρεπές ιερό, το κυκλικό αρσινόειο αλλά

και το δώριο, το πτολεμαίον, το τέμενος και την στοά κατέβηκαν

για μπάνιο στην παραλία συναντώντας αρκετά κατσίκια που είναι

κάτι σαν το ιερό ζώο στην Σαμοθράκη τα οποία όμως θυσιάζονται

συνεχώς για χάρη της γαστρονομικής τέρψης των επισκεπτών αλλά

και των ντόπιων. Έπειτα γύρισαν στο ξενοδοχείο όπου απήλαυσαν

ένα δροσερό μπάνιο στην πισίνα του πίνοντας και ένα δροσιστικό

φρέντο. Στην συνέχεια άλλαξαν, πλήρωσαν και πήραν το ταξί προς

το λιμάνι της Καμαριώτισσας με τον ταξιτζή να τους λέει ιστορίες

από όταν συμμετείχε σε ανασκαφές και είχαν βρει σκελετό εφήβου

σκοτωμένου από δόρυ ή τόξο που τον είχε χτυπήσει στο μέτωπο.

Γρήγορα έφτασαν στον προορισμό τους όπου και αποβιβάστηκαν.

Έβγαλαν φωτογραφίες στο άγαλμα της Νίκης που είχε στηθεί εκεί

προς τιμή της Ολυμπιακής φλόγας που είχε περάσει από εκεί

κατευθυνόμενο στο Σίδνευ για τους Ολυμπιακούς του 2000,

αγόρασαν αναμνηστικά αγαλματίδια και κάδρα καθώς και γλυκά

ταψιού και επιβιβάστηκαν στον Κάβειρο που θα τους μετέφερε

στην Αλεξανδρούπολη. Ευτυχώς σε αντίθεση με έξω, το air-

condition στο φουλ δημιουργούσε μία πολύ δροσερή ατμόσφαιρα.

Όταν όμως βγήκαν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δέχτηκαν ένα

θερμό ρεύμα αέρα κάτι το αναμενόμενο όμως αφού ήταν μία πολύ

ζεστή μέρα με το θερμόμετρο να ξεπερνά τους 40ο βαθμούς

Κελσίου. Αφού έφαγαν κάτι πρόχειρο πήραν ταξί για το αεροδρόμιο

της Αλεξανδρούπολης και επιβιβάστηκαν στην απογευματινή

πτήση προς Αθήνα.

pdf by elifrac



58

Ο ΓΑΜΟΣ

Ο γάμος έγινε όπως τον είχαν ονειρευτεί και σχεδιάσει, στις 15Αυγούστου, στο γραφικό ξωκλήσι του Τίμιου Σταυρού στην Σίφνο.Ένα λευκό ξωκλήσι με μπλε τρούλο και άσπρο σταυρό, με έναπανέμορφο λευκό καμπαναριό με τρεις αψίδες και τρεις καμπάνες,μία πάνω και δύο κάτω, με μωβ και κόκκινους μενεξέδες να χρωματίζουν τους τοίχους του. Κάτω ακριβώς βρίσκεται η ομώνυμηπαραλία με την ξανθή αμμουδιά και τα γαλαζοπράσινα νερά. Η ώρα ήταν 20.00. Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει. Ο ουρανός στολιζόταν μεκιτρινοπορτοκαλί χρώματα που καθρεπτίζονταν στα νερά της γαλήνιας θάλασσας. Ένα καλοκαιρινό δροσερό θαλασσινό αεράκι δρόσιζε τους παρευρισκόμενους κάνοντας την εικόνα ακόμα πιομαγική και παραμυθένια. Ο Κώστας φορούσε την στολή του γάμου.Μπλε παντελόνι, λευκό σακάκι με μπλε παπιγιόν και επώμια σταοποία τα άστρα του υπολοχαγού ήταν ραμμένα με χρυσή κλωστή.Έλαμπε από χαρά και μέσα στην στολή του φαινόταν σαν

πρίγκιπας. Κρατούσε το μπουκέτο των λευκών και ροζτριαντάφυλλων και περίμενε την νεράιδα των παραμυθιών του, τηνΕύα. Τηρώντας την εθιμοτυπική καθυστέρηση μετά από λίγο ήρθεκαι η Εύα πάνω σε μία άσπρη άμαξα στολισμένη με κόκκινατριαντάφυλλα και πορτοκαλί άγρια ορχιδέα που την έσερνε έναπανέμορφο ολόλευκο άλογο. Ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Έναπανέμορφο προσωπάκι, ένα φωτεινό χαμόγελο, δύο λαμπεράκαστανοπράσινα μάτια και ένα θαυμάσιο δαντελωτό νυφικό

συνέθεταν μία μαγική εικόνα. Οι παρευρισκόμενοι θαύμαζαν τα δύοπαιδιά που έλαμπαν από ομορφιά και χαρά και ένιωθαν σαν ναείχαν έρθει σ’ ένα βασιλικό γάμο. Η Εύα κατέβηκε με την βοήθειατου πατέρα της του κ. Λάμπρου από την άμαξα και περπάτησε προςτον Κώστα . Ήταν πολύ ευτυχισμένος καθώς την έβλεπε ναπλησιάζει προς αυτόν. Την είχε ονειρευτεί πολλές φορές αυτή τηνστιγμή και τώρα την ζούσε και στην πραγματικότητα, βλέποντας ταόνειρα και τις προσευχές του να πραγματοποιούνται. Eίχε κλάψει

pdf by elifrac



59

πολύ όταν δεν ήταν μαζί και του φαινόταν σαν άπιαστο όνειρο αυτή η στιγμή αλλά με την βοήθεια του Θεού πραγματοποιούταν… Τηςέδωσε το μπουκέτο με τα τριαντάφυλλα και της είπε ‘’ Είσαι πανέμορφη μες το νυφικό. Σ’ αγαπώ πολύ γλυκιά πριγκίπισσά μου.Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άντρας στον κόσμο. Από την μέρα που σε γνώρισα ονειρευόμουν αυτή την στιγμή. Ευχαριστώ πολύ τον Θεόπου πραγματοποίησε το όνειρό μου και σε λίγο θα είσαι γυναίκαμου και με την Ευλογία της εκκλησίας..’’ και την φίλησε στο στόμαενώ κοιτάζονταν όπως πάντα μες τα μάτια. Ήταν η δική τους μέρα.Η δική τους γιορτή. Ο γάμος έγινε έξω απ’ το μικρό ξωκλήσι υπό τηνσκεπή ενός γαλάζιου, κίτρινου, ροζ, πορτοκαλί, μωβ ουρανού, χρώματα που γίνονταν όλο και πιο έντονα καθώς έδυε ο ήλιος.Αριστερά και δεξιά του ζευγαριού κάθονταν οι συμμαθητές και φίλοι του γαμπρού φορώντας τις πρασινοχακί στολές τους και κρατώντας τα ξίφη τους. Πίσω τους οι γονείς τους αλλά και οι γιαγιάδες τους λάμποντας και αυτοί από χαρά στην γιορτή τωνπαιδιών τους. Βούρκωσαν και τα δύο παιδιά από συγκίνηση όταν οιερέας έβαζε τα στέφανα στο κεφάλι τους ψάλλοντας ‘’Στέφεται οδούλος του Θεού Κωνσταντίνος την δούλη του Θεού Ευανθία εις το

όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος’’. Είχεπεράσει πολλά η σχέση τους αλλά είχε την όμορφη, ρομαντικήκατάληξη ενός παραμυθιού.. Όταν τελείωσε ο γάμος, τα παιδιά χαιρέτησαν τον κόσμο δεχόμενοι τις ευχές τους για βίο ανθόσπαρτοκαι καλούς απογόνους, έβγαλαν τις αναμνηστικές φωτογραφίες και πέρασαν κάτω από τα ξίφη των συναδέλφων του που υψωμέναστον αέρα και σε ζευγάρια δημιουργούσαν αψίδα, σκηνικό πουθύμιζε το τέλος της ταινίας ‘’ Η Αλίκη στο Ναυτικό’’. Στη συνέχεια

ανέβηκαν στην άμαξα-

ενώ οι οργανοπαίχτες έπαιζαν με βιολί και κλαρίνο το ‘’Σήμερα γάμος γίνεται σ’ ωραίο περιβόλι, σήμερααποχωρίζεται η μάνα από την κόρη...’’ - για να κατευθυνθούν προςτο ξενοδοχείο και έπειτα προς την γραφική παραλιακή ταβέρνα πουθα γινόταν το γλέντι και όπου θα τους περίμεναν πάλι οι οργανοπαίχτες με το ‘’Ικαριώτικο’’ του Γιάννη Πάριου.

pdf by elifrac



…Δυο χρόνια και κάτι μετέπειτα περπατούσαν στον πεζόδρομο τουΛουτρακίου δίπλα στην θάλασσα έχοντας ανάμεσα τους και κρατώντας από τα χεράκια την κόρη τους Μαρία μία πανέμορφη, γλυκιά, ξανθιά, τρισχαριτωμένη μπέμπα με δύο κοτσιδάκιααριστερά και δεξιά πιασμένα με ροζ κορδέλες και μελί ματάκια..

Λίγο αργότερα κάθονταν στα ‘’Κύματα’’ την καφετέρια πάνω στηνπαραλία, με το τζάκι στην μέση και την γυάλινη τζαμαρία πουέβλεπε στην θάλασσα και στα καράβια που με τον πιλότο τουςπήγαιναν να διασχίσουν τον Ισθμό της Κορίνθου. Ο Κώσταςκρατούσε στην αγκαλιά του και έπαιζε ως κλασσικός χαζομπαμπάςμε την κόρη τους Μαρία ενώ η Εύα τους χάζευε,

τους θαύμαζε και

τους καμάρωνε..

Ήταν μία πανέμορφη οικογένεια. Ωραίοι όλοι τους, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι …

ΤΕΛΟΣ

Aggelos Kritikos - San Paramythi

Documents

Transcript of Aggelos Kritikos - San Paramythi