5:= 6&%03 - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ INFO · 5 Ε ίναι πλέον βέβαιο πως οι...

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑI N F O

Ο Παράδεισος του... η Κόλαση μας

Δ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣΟ άνθρωπος που έφερε δυο φορές τον Οικου-μενικό Πατριάρχη στο χωριό του

ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΠολίτες χωρίς άλλη ελπίδα, στρέφονται στο Φιλό-πτωχο της Αρχιεπισκοπής ζητώντας βοήθεια.

ΑΦΙΕΡΩΜΑΗ νηστείαστην εποχή του Fast Food

Καθησυχαστικές αλλά σε επιφυλακή οι ελληνικές αρχές για την αποτροπή εισόδου στη χώρα ακραίων ισλαμιστών

www.orthodoxia.info

ΤΕΥΧΟΣ 03 | Μάρτιος 2015

ΕΡΕΥΝΑΌλα του γάμουδύσκολα για τουςέγγαμους ιερείς>> Ένα θέμα με πανορθόδοξες προεκτάσεις

Ο Ο Ο ΤΕΥΧΟΣ 03 | Μ Τ ΟΣ 20154

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ &

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 2015_____________________

ΤΕΥΧΟΣ 03 ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣΠρακτορείο Εκκλησιαστικών

Ειδήσεων

ΕΚΔΟΤΗΣΆννα Σταμάτη

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣΑνδρέας Λουδάρος

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑΣοφία ΚαρεκλάΓιώργος Φερδής

Μαρία ΠαπαβλάχουΒενιζέλος Λεβεντογιάννης

Χρήστος ΞηρόςΑνδρέας Παπαβασιλείου

Μαρία Παντελέων

ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣΜανώλης Μελινός

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣΧρήστος ΜπόνηςΓιώργος Φερδής

Δημοσθένης ΤσαβδαρίδηςΒαγγέλης Βασιλείου

Νίκος ΜαγγίναςΔημήτριος Πανάγος

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΙωάννου Ανδρέου 5

Μεταμόρφωση 14452Τ. 2118001919 - F. 2117908819

www.orthodoxia.infomagazine@οrthodoxia.info

____________________________________

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή ανα-παραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς τη προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993). Τα σήματα μας προστατεύονται στην Ελλάδα και διεθνώς, από τη σχετική Νομοθεσία και τις Διεθνείς Συμβάσεις. Κάθε χρήση των σημάτων μας, οπουδήποτε, οποτεδήποτε, και για οποιο-δήποτε λόγο, απαγορεύεται απολύτως.

28 43 46

6

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

8

ΙΝFO

20

ΕΡΕΥΝΑΒαριά δεν είναι μόνο η καλογερι-κή: Η αναζήτηση της μελλοντικής πρεσβυτέρας και ο δεύτερος γά-μος των κληρικών

ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ

56

ΨΑΛΤΙΚΗΗ Μεγάλη Εβδομάδα με τον δάσκαλο μου Σπυρίδωνα Περιστέρη

ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ

40

ΑΝΑΛΥΣΗΙΣΛΑΜ: Το μεγάλο σχίσμα

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

61

ΘΕΟΛΟΓΙΑΗ ημέρα που σταυρώθηκε ο Ιησούς

ΜΟΣΧΟΣ ΓΚΟΥΤΣΙΟΥΔΗΣ

[34

64ΠΙΣΤΗ & ΠΑΡΑΔΟΣΗΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ: «Με πίστη και λογική».Ο Μανώλης Μελινός προσεγγίζει το κορυφαίο Γεγονός της Aναστάσεως του Kυρίου, ακολουθώντας το μονοπάτι της Aπολογητικής, με έμπειρο ανιχνευτή-ξεναγό τον Aρχιμανδρίτη κ. Iωάννη Kωστώφ.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |


14

ΑΦΙΕΡΩΜΑΗ νηστεία στην εποχή του fast food ΣΠΥΡΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

www.orthodoxia.info

Καθησυχαστικοί επιφυλακήαλλά σε

Οι αρχές για το ριζοσπαστικό Ισλάμ στην Ελλάδα

]

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

39

ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ: Μια σύγχρονη μορφή θρησκευτικού εξτρεμισμού

55π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣΧρήση και κατάχρηση των ιερών αμφίων

59π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΛΑΛΙΔΗΣΑγάπη σταυρωμένη

WWW.ORTHODOXIA.INFO 5

Είναι πλέον βέβαιο πως οι σκοτεινές εποχές για τις οποίες μας δίδαξαν στα σχολεία, έχουν «αποδράσει» από τις σελίδες της Ιστορίας και έχουν κερ-

δίσει δεσπόζουσα θέση στην σύγχρονη κα-θημερινότητα. Σε περιοχές καθόλου μακριά από την πατρίδα μας, το αίμα ρέει καθημερι-νά. Χριστιανοί αλλά και Μουσουλμάνοι, που στα άρρωστα μυαλά των τζιχαντιστών δεν είναι τίποτα άλλο παρά άπιστοι χωρίς κα-μία αξία, σφαγιάζονται στο όνομα του Θεού. Παιδιά ξεκινούν για το σχολείο τους και δεν γυρίζουν ποτέ. Άνδρες πηγαίνουν στην δου-λειά τους και από εκεί καταλήγουν στα χέρια αιμοσταγών δολοφόνων. Ανήλικα κορίτσια δραπετεύουν από τα σπίτια τους σε ευρω-παϊκές πρωτεύουσες -παιδιά γεννημένα και μεγαλωμένα στην Ευρώπη- για να ζήσουν το «όνειρο» τους στο λεγόμενο «Ισλαμικό Χαλι-φάτο».

Την ίδια στιγμή που όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από το μαύρο λάβαρο των ισλαμιστών σφαγέων, η ηγεσία του ελεύθερου κόσμου, αδύναμη προφανώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση, κοιτάζει προς την αντίθετη πλευρά. Κρύβει το κεφάλι κάτω από το χώμα σαν την στρουθοκάμηλο. Όλοι όμως ξέρουμε την έκβαση της συγκεκριμένης στρατηγικής. Τα κεριά που άναψε η Ευρώπη μετά την επί-θεση στο γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo έσβησαν γρήγορα, σαν πυροτεχνήματα. Αντί-θετα, για τους εκατοντάδες νεκρούς εκτός Ευρώπης, τους 21 χριστιανούς που έβαψαν με το αίμα τους τα νερά της Μεσογείου, τους 140 και πλέον φοιτητές στην Κένυα που εκτελέστηκαν μέσα στο πανεπιστήμιό τους, τα παιδιά που καθημερινά απαγάγουν για να τα μετατρέψουν σε «μαχητές» και τα κορί-τσια σε σκεύη ηδονής των αδίστακτων σφα-γέων... τα κεριά δεν άναψαν ποτέ.

Αν η Ευρώπη και η Δύση στο σύνολο της εξακολουθήσουν να αντιμετωπίζουν αυτήν την δραματικά επεκτεινόμενη «γάγγραινα» με «ασπιρίνες», θεωρείται μαθηματικά βέ-βαιο πως η κατάσταση θα ξεφύγει. Πρέπει να γίνουμε σαν κι αυτούς; Να αρχίσουμε να

καταδιώκουμε όποιον πιστεύει στο Κορά-νι ή όποιον έχει διαφορετικά πιστεύω από τα δικά μας; Όχι βέβαια! Μια από τις μάχες που πρέπει να δώσουμε είναι αυτή ακριβώς. Να τιθασεύσουμε τους εαυτούς μας. Να μην αφήσουμε τον φόβο να «δηλητηριάσει» τα μυαλά μας, γιατί τότε είναι που θα έχουμε χάσει τα πάντα.

Στο τρίτο τεύχος του «Ορθοδοξία Info» προσπαθούμε να κάνουμε μια πρώτη προ-σέγγιση της κατάστασης, ειδικά σε σχέση με την Ελλάδα. Για την ώρα η χώρα μας φαίνε-ται πως βρίσκεται έξω από τα σχέδια των ανδρών με τα μαύρα λάβαρα που σε κάθε ευκαιρία προσφέρουν το αίμα των αθώων στον θεό που έχουν πλάσει στα σκοτεινά μυαλά τους. Οι ειδικοί είναι καθησυχαστικοί μεν, όμως παραμένουν σε επιφυλακή. Για μια ακόμα φορά προσπαθούμε με τα θέματα που επιλέγει η συντακτική μας ομάδα, να σας παρέχουμε σωστή και σφαιρική ενημέρωση για μικρά και μεγάλα θέματα κάποια εκ των οποίων, κατά την δική μας άποψη πάντα, δεν έχουν την αντιμετώπιση που τους αξίζει. Ένα τέτοιο μεγάλο και ουσιαστικό θέμα είναι αυτό των έγγαμων κληρικών. Ενώ ακόμη πιο σύνθετο είναι το ζήτημα του δεύτερου γάμου των εν χηρεία ιερέων. Ένα θέμα που φαίνε-ται πως θα απασχολήσει την Πανορθόδοξη Σύνοδο του 2016. Με αργά αλλά σταθερά βήματα φιλοδοξούμε να «χτίσουμε» ένα πε-ριοδικό το οποίο θα αποτελέσει σημείο ανα-φοράς και πηγή προβληματισμού για κάθε μεγάλο αλλά και μικρό ζήτημα που απασχο-λεί την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ίσως να επανα-λαμβάνομαι αλλά δεν μπορώ να μην ευχαρι-στήσω για μια ακόμη φορά τις χιλιάδες των αναγνωστών μας που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν την προσπάθεια.

Καλή Ανάσταση

Ανδρέας Δ. Λουδάρος

Τα σκοτεινά προβλήματα απαιτούν φωτεινές λύσεις

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |


EDITORIAL

6 Ο Ο Ο ΤΕΥΧΟΣ 03 | Μ Τ ΟΣ 2015

Ο Πάπας προσεύχεται για την Ειρήνη στη Μέση Ανατολή

1 | ΒΑΤΙΚΑΝΟ Να προσευχηθούν για όλους αυτούς που το τελευταίο διάστηµα έχουν θυσι-αστεί για την πίστη στις περιοχές όπου επι-κρατεί ένταση, κάλεσε τους πιστούς ο Πάπας Φραγκίσκος. Από την βασιλική του Αγίου Πέτρου όπου γιορτάστηκε το Πάσχα για την Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία, ο Ποντίφικας έστει-λε µήνυµα σε όλο τον κόσµο ζητώντας να επικρα-τήσει η ταπεινότητα και η ειρήνη. Από την οµιλία του Πάπα δεν έλειψαν οι αναφορές στους Αγίους Τόπους και την διένεξη µεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων τους οποίους κάλεσε να συµφιλι-ωθούν. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η αναφορά του Πάπα στην δολοφονία των φοιτητών στην Κένυα από φανατικούς ισλαµιστές «και σε όσους απήχθησαν, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τα αγαπηµένα τους πρόσωπα».

Πατριαρχική επίσκεψη στην Ι. Μητρόπολη Σερρών

3 | ΣΕΡΡΕΣ Από τις 17 έως και τις 21 Απριλίου οι Σέρρες θα ζήσουν σε οικουµενικούς ρυθµούς. Ο Προκαθήµενος της Ορθοδοξίας θα βρεθεί στην µακεδονική αυτή πόλη για να συµµετάσχει στους εορτασµούς για την µνήµη του πολιούχου Αγίου νεοµάρτυρος Νικήτα. Στο πλαίσιο της επί-σκεψης του ο κ. Βαρθολοµαίος θα µεταβεί και στην Νιγρίτα.


Ο µουσουλµανικός πληθυσµός αυξάνεται καθηµερινά

4 | Η.Π.Α Μέχρι το 2050 ο παγκόσµιος µου-σουλµανικός πληθυσµός αναµένεται να έχει πλησιάσει τον αντίστοιχο χριστιανικό. Αυτό υπο-στηρίζει έρευνα του αµερικανικού ινστιτούτου Pew η οποία εκτός των άλλων σηµειώνει πως µέσα στις επόµενες δεκαετίες σε 51 χώρες παγκοσµίως η πλειονότητα του πληθυσµού θα είναι µουσουλµάνοι. Ανάµεσα σε αυτές είναι οι γειτονικές π.Γ.∆.Μ και Βοσνία Ερζεγοβίνη. Οι αναλυτές υποστηρίζουν πως όλα αυτά θα συµ-βούν εαν ο κόσµος συνεχίσει να αλλάζει µε τους ίδιους ρυθµούς χωρίς να αποκλείουν µεγάλες ανατροπές, που δεν µπορούν να προβλέψουν τα µαθηµατικά µοντέλα

Απώλεια2 | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Στα 83 του χρόνια εκοι-µήθει τα ξηµερώµατα της Μεγάλης ∆ευτέρας ο εικονιζόµενος µητρο-πολίτης Νέας Κρήνης και Καλαµαριάς κυρός Προκόπιος. Ήταν ένας από τους µητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος µε ιδιαίτερη εµπειρία και γνώση των εκκλησιαστικών πραγµάτων, όντας 41 χρόνια στο πηδάλιο της Μητροπόλεως του.


Πάσχα µακριά από τον τόπο του για τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιωάννη

6 | ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ Στην Ρωσία παραµένει ο πρόσφατα αποφυλακισµένος Αρχιεπίσκοπος των Σκοπίων κ. Ιωάννης. Μπορεί αυτό το Πάσχα να το γιορτάσει ελεύ-θερος όµως οι καταστάσεις δεν έχουν ευνοήσει ακόµη την επιστροφή του. Ενδεχοµένως µέσα στο επόµενο διάστηµα να ξεκινήσουν διαπραγµατεύσεις µε την αυτοαποκαλούµενη «Εκκλησία της Μακεδονίας» όµως λίγοι είναι αυτοί που αισιοδοξούν πως στην γειτονική χώρα οι εκκλησιαστικές και πολιτικές αρχές είναι έτοιµες να λάβουν ουσιαστικές αποφάσεις.

Ενοχληµένοι Ιεράρχες 7 | ΕΛΛΑΔΑ Μερίδα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει την ενόχληση της για το γεγονός πως ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυµος δεν σκοπεύει να συγκαλέσει την Ι. Σύνοδο της Ιεραρχίας πριν τον Οκτώβριο. Μάλιστα επικα-λούνται το σχετικό άρθρο του Κ.Χ. της Εκκλησίας σύµφωνα µε το οποίο η πλήρωση χηρευουσών Μητροπόλεων οφείλει να γίνεται εντός εξαµήνου από την ηµέρα της χηρείας. Στην Κεφαλλονιά ο θρόνος χηρεύει ήδη από τον Ιανουάριο και µέχρι την τακτική σύγκλιση του Οκτωβρίου το εξάµηνο θα έχει παρέλθει.

5 | ΑΘΗΝΑ Με πρόσχηµα το κόστος, η Ένωση Αθέων Ελλάδος ζήτησε από την Κυβέρνηση να µην προχωρήσει στην επίσηµη µεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυµα στην Αθήνα. Για την συγκεκριµένη ένωση: «Σε µία περίοδο που οι Έλληνες φορολογούµενοι δοκιµάζονται από περικοπές σε µισθούς και συντάξεις, βαρύτατη φορολογία, ανεργία και συµπίεση του πραγµατικού τους εισοδήµατος, θεωρούµε αδιανόητο να δίνεται έστω κι ένα ευρώ για τη µεταφορά του υποτιθέµενου «Αγίου φωτός» από το Ελληνικό Κράτος». Να θυµίσουµε µόνο πώς όπου σβήνει το φως... έρχεται το σκοτάδι.

Για ουσιαστική ενημέρωση

εμπιστευθείτε το www.orthodoxia.info

Η Ένωση Αθέων Ελλάδας θέλει να... «σβήσει» το Άγιο φώς


[ INFO]Η φρίκη σε όλη της την έκταση. Άψυχα κορμιά νεαρών φοιτητών στο Πανεπιστήμιο της πόλης Garissa στην Κένυα, που σφαγιάστηκαν από ακραίους ισλαμιστές. 147 ψυχές θυσιάστηκαν. Όπως μετέδωσε το BBC οι τρομοκράτες ξεχώρισαν τους Χριστιανούς και μετά τους εκτέλεσαν. Γι αυτήν την σφαγή δεν έγιναν πορείες, ούτε συναυλίες ούτε συζητήσεις στα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα. Δυστυχώς βλέπουμε ότι «θέλουμε» να δούμε και η ευαισθησία μας φαίνεται πως είναι επιλεκτική.

PHOTO | TWITTER

PHOTO | ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΔΗΣ

[ INFO]Το ιερό προσκύνημα της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδος της Αποστολικής

Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, από το οποίο έλαβε το όνομα του ο ομώνυμος Δήμος της Δυτικής Αττικής, από τις 10 Μαΐου θα φιλοξενήσει ένα

από τα σημαντικότερα ιερά σεβάσματα του Χριστιανισμού, το ιερό σκήνωμα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας που φυλάσσεται στην Βενετία. Πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός αφού για πρώτη φορά από το 1003, το ιερό σκήνωμα θα

βρεθεί σε ορθόδοξο ναό.

PHOTO | ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

[ INFO]Ένας συντηρητής προσπαθεί να βγάλει από τον «πληγωμένο» ναό της

Καπνικαρέας τα σημάδια που άφησαν πίσω τους άγνωστοι κουκουλοφό-ροι που στο όνομα της Δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης βαν-

δάλισαν έναν από τους πιο χαριτωμένους βυζαντινούς ναούς στην χώρα. Η ιστορία της όμορφης αυτής εκκλησιάς ξεκινά από τον 11ο αιώνα ενώ η Πλατυτέρα στο Ιερό Βήμα είναι έργο του Φώτιου Κόντογλου. Ευτυχώς

οι ζημιές που προκάλεσαν οι βάνδαλοι αποκαταστάθηκαν .


ΦΩΤΟ: GOODYS ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΑ


ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η ΝΗΣΤΕΙΑ στην εποχή

του Fast Food

Τότε, ήταν ένα κοµµάτι ψωµί και λίγες ελιές. Ίσως ένα κοµµάτι σπα-

νακόπιτα χωρίς τυρί ή ένα σκέτο σάντουιτς λαχανικών. Η τήρηση της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακο-στής ήταν ένας πραγµατικός άθλος για εκείνους που η εργασία τους

κρατούσε πολλές ώρες µακριά από το σπίτι.

Σήµερα, η σηµαντική αύξηση αυτών που επιλέγουν να ακολου-

θήσουν την αρχαία αυτή παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας άλλαξε τον τρόπο σκέψης ακόµη και των µεγάλων αλυσίδων γρήγορου φα-γητού, που µαζί µε τις χιλιάδες των Ελλήνων έβαλαν στο µενού και την καθηµερινότητα τους την νηστεία.

Από τον Σπύρο Δράκο


Π αλαιότερα οι επι-λογές για κάποιον που νήστευε την Μεγάλη Σαρακο-

στή η ζωή έξω από το σπίτι ήταν ένα διατροφικό «µαρτύ-ριο». Οι επιλογές ήταν ελάχι-στες. Μια σπανακόπιτα χωρίς τυρί συνήθως ή ένα σάντου-ιτς µε λαχανικά και φυσικά η ελιά και το ψωµί, ήταν το κύριο µενού των νηστευτών, αφού παρά το γεγονός πως η νηστεία ήταν ανέκαθεν δια-δεδοµένη, ιδίως την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, ελάχιστοι ήταν οι επιχειρηµα-τίες που είχαν µπει στη λογική της προσαρµογής των προϊ-όντων τους στις διατροφικές απαιτήσεις της συγκεκριµέ-νης περιόδου. Με τους ιερείς, τους γιατρούς αλλά και τους διατροφολόγους να υπογραµ-µίζουν τα ψυχικά αλλά και τα σωµατικά οφέλη της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι εύκολο να καταλήξει κανείς στο συµπέρασµα ότι για όποιον λόγο και να επιλέ-ξει κάποιος, η περίοδος της νηστείας πριν από το Πάσχα, κερδίζει συνεχώς κόσµο.

Συνεχώς αυξανόµενοςο αριθµός των νηστευτώνΆνθρωποι κάθε ηλικίας,

από κάθε κοινωνικό στρώ-µα συνθέτουν ένα τεράστιο «µωσαϊκό» το οποίο παρά τις κατά καιρούς αρνητικές προ-βλέψεις, αντί να συρρικνώνε-ται... αυξάνεται. Η θεαµατική και διαχρονική αύξηση των νηστευτών άλλαξε τα δεδο-µένα ακόµη και για τις µεγά-λες εταιρείες εστίασης, τις αλυσίδες γρήγορου φαγητού ακόµη και για τις εισαγωγικές εταιρείες που πλέον µαζί µε το κοινό τους, «νηστεύουν» σταθερά και παραδοσιακά. Άλλοι το βλέπουν θετικά, άλ-λοι πάλι αναγνωρίζουν πίσω από αυτές τις ενέργειες καλο-µελετηµένο marketing. Όπως και να το πεις κανείς πάντως

ΡΕΠΟΡΤΑΖ


το αποτέλεσµα είναι εντυπω-σιακό. Η νηστεία είναι πλέον θεσµός. Από την αρχή σχεδόν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οι µεγάλες αλυσίδες fast food διαφηµίζουν µε κάθε τρόπο τα νηστίσιµα εδέσµατα τους, δίνοντας κατά γενική οµολογία λύσεις διατροφής σε όσους νηστεύοντες βρίσκονται στον δρόµο ή τη δουλειά και θέ-λουν να φάνε κάτι µε το οποίο δεν θα παραβούν τους κανό-νες. Καλαµαράκια, γαρίδες ακόµα και µπιφτέκια λαχα-νικών και λουκάνικα θαλασ-σινών έχουν για τουλάχιστον 40 ηµέρες την τιµητική τους καθώς κατακτούν τις πρώτες θέσεις της βιτρίνας στα κατα-στήµατα γρήγορης εστίασης, αλλά και την κορυφή στη λίστα των προϊόντων που καταναλώ-νονται περισσότερο. Η έρευνά µας για το πως αντιµετωπίζει η αγορά τη νηστεία µας έφερε µπροστά σε ευχάριστες εκ-πλήξεις καθώς η γκάµα των προϊόντων είναι τέτοια που οι νηστεύοντας µπορεί να στε-ρούνται το κρέας ή ακόµα και το λάδι, όπως οι νηστίσιµες γεύσεις δεν υστερούν σε τίπο-τα από τις αρτύσιµες.

«Επιτέλους νηστεία»Ένα από τα χαρακτηριστικά

παραδείγµατα επιχειρήσε-ων που άνοιξαν για τα καλά το κεφάλαιο νηστεία είναι η «Γρηγόρης Μικρογεύµατα». Καθώς διανύει το 43ο έτος λειτουργίας της η επιχείρηση διαθέτει πλήρη ποικιλία νηστί-σιµων προϊόντων σε σάντου-ιτς, πίτες, γλυκίσµατα ακόµα και καφέδες Coffeeright µε γάλα σόγιας. Από τα στοιχεία που µας έδωσαν οι υπεύθυνοι της επιχείρησης αριθµήσαµε πέντε νηστίσιµες πίτες, τέσ-σερις παραλλαγές σάντουιτς και µεγάλη ποικιλία σε γλυκά. Το σκεπτικό της «Γρηγόρης Μικρογεύµατα» για την καθι-έρωση νηστίσιµων προϊόντων, απορρέει κατ’ αρχάς από την

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Παρουσίαση των νηστίσιµων προτάσεων από δυο εκ των µεγαλυτέρων εταιρειών γρήγορου φαγητού στην χώρα. ΠΑΝΩ Η εταιρεία «Γρηγόρης Μικρογεύµατα» κάτω από τον τίτλο «Επιτέλους νηστεία!» παρουσιάζει στον ιστότοπό της, τις νηστίσιµες προτάσεις προς τους καταναλωτές ΚΑΤΩ Η εταιρεία «Goodys» στο δικό της site παρουσιάζει το νηστίσµο µενού της µε την επωνυµία «Μεσογειακά» ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η παραδοσιακή ελληνι-κή ελιά και το φρέσκο ψωµί αποτελούν τον παραδοσιακό συνοδοιπόρο του νηστευτή , όµως οι διατροφικές ανάγκες τις σύγχρονης καθηµερινότητας είναι πολλές και σύνθετες..


προσήλωση του στα έθιµα και τις παραδόσεις της χώρας µας, αλλά ταυτόχρονα και στην προσαρµογή των διατροφι-κών αναγκών και αλλαγών της κάθε εποχής.

«Μεσογειακά»Με την επωνυµία «Μεσο-

γειακά» η γνωστή αλυσίδα Goody’s εδώ και χρόνια ικα-νοποιεί τις απαιτήσεις και των πιο απαιτητικών πελατών της µε υψηλής ποιότητας σά-ντουιτς αλλά και ξεχωριστά πιάτα θαλασσινών που συνο-δεύονται από ψητά λαχανικά. Οι γευστικές προτάσεις της εταιρείας που η ζήτησή τους ξεκινά κυρίως από την Καθα-ρά ∆ευτέρα περιλαµβάνουν ακόµα και burger µε µπιφτέκι γαρίδας. Στον τοµέα των ιδιαίτερων

γευστικών απολαύσεων η εταιρεία Leader δίνει λύσεις απόλαυσης µε πλήρως νη-στίσιµα προϊόντα, όπως τα ροφήµατα σόγιας, αµυγδά-λου, φουντουκιού, καρύδας και ρυζιού της Alpro. Στην κατηγορία «νηστίσιµα» της εταιρείας Provamel, που επί-σης εισάγονται από τη Leader, οι καταναλωτές µπορούν να αντικαταστήσουν υλικά µαγει-ρικής όπως κρέµες γάλακτος µε αντίστοιχες που έχουν πα-ραχθεί µε σόγια, ενώ η γκάµα των προϊόντων περιλαµβάνει εκτός από ροφήµατα, γιαούρτι και επιδόρπια µε γεύσεις, όλα µε βασικό υλικό τη σόγια.

Νηστεία παντούΣτον δρόµο όµως που χά-

ραξαν οι µεγάλες επιχειρή-σεις εστίασης µπήκαν και µικρότεροι αλλά εξίσου ικανοί επιχειρηµατίες συνοικιακών µαγαζιών. Αξιοποιώντας και εκείνοι την εµπειρία τους στη δηµιουργία φρέσκων και µικρών εδεσµάτων φροντί-ζουν να εµπλουτίσουν αυτές τις ηµέρες το µενού τους. ∆εν είναι λίγες οι φορές που

κάτω από την εξώπορτα της πολυκατοικίας θα βρούµε νέα φυλλάδια µε... νηστίσιµο περιεχόµενο. Μάλιστα για την καλύτερη και πιο... φρέσκια προσέγγιση του πελάτη οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις γρήγορου φαγητού καταφεύ-γουν στη λύση των σάντουιτς µε γαρίδες, κολοκυθάκια, µε-λιτζάνες, ταραµά και ελιές. Σε ένα από τα ευφάνταστα µενού που αλιεύσαµε αναζητώντας τις προτάσεις των επαγγελ-µατιών του φαγητού για να ταυτίσουν την προσφορά τους µε την νηστίσιµη ζήτηση της Σαρακοστής, εντοπίσαµε ακό-µα και σάντουιτς µε ντοµατο-κεφτέδες ή κολοκυθοκεφτέ-δες κάτι που ξεφεύγει κατά πολύ από την παραδοσιακή σπανακόπιτα – χωρίς τυρί – των προηγούµενων ετών, που αποτελούσε σχεδόν τη µονα-δική λύση για όσους νήστευαν. ∆ιαβασµένοι πλέον οι

επαγγελµατίες φαίνεται πως έχουν µελετήσει τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής σε όλα της τα στάδια µε στόχο να ικανοποιήσουν ακόµη και εκείνους που θα επιλέξουν αυστηρή νηστεία, χωρίς λάδι, τις µέρες της Μ. Εβδοµάδας. Ο φούρνος παίρνει τον πρώτο λόγο και τα τηγανητά αντικα-θίστανται από ψητά, που δίνει λύση και σε αυτή την περίπτω-ση. Φυσικά θέση στον φούρνο δεν έχουν µόνο τα λαχανικά αλλά και είδη όπως οι γαρίδες και τα καλαµαράκια, που µπο-ρούν κάλλιστα να ψηθούν και να είναι εξίσου γευστικά. Με αυτούς τους τρόπους λοιπόν τα εµπορικά µυαλά κρατούν ικανοποιηµένους τους πελά-τες τους και κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά κάνουν και αρκετά πιο εύκολη τη ζωή όλων εκείνων που νηστεύουν. Το µόνο πρό-βληµα είναι γι αυτούς που επικαλούνταν την έλλειψη ποικιλίας ως αιτία να µην νη-στεύσουν. .

Διαβασμένοι πλέον οι επαγγελματίες φαίνεται πως έχουν μελετήσει τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής σε όλα της τα στάδια

““

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Το οργανικό γάλα που απαγο-ρεύεται να καταναλωθεί την

περίοδο της νηστείας, έρχεται να αντικατασταθεί από ροφήµατα, σόγιας, αµυγδάλου ακόµη και

φουντουκιού.


Βαριά... δεν είναι μόνο

η καλογερική Από την Σοφία Καρεκλά

Ή µικρός παντρέψου ή µι-κρός καλογερέψου, λέει ο θυµόσοφος λαός µας.

Τα πράγµατα είναι εύκολα όταν είσαι λαϊκός. Έχεις όλο το χρόνο και τη δυνατότητα επιλογής αν και πότε θα παντρευτείς. Τι γίνεται, όµως, όταν ένας νέος επιθυµεί να γίνει ιερέας; Τότε οι επιλογές πε-ριορίζονται. Αν θέλει να ενταχθεί στον έγγαµο κλήρο, πρέπει όχι απλά να βρει σύζυγο αλλά αυτή να δέχεται να γίνει και πρεσβυτέ-ρα και να συνάψουν τον γάµο τους πριν τη χειροτονία. ∆ύσκολη για µερικούς αλλά όχι ακατόρθωτη η εξεύρεση πρεσβυτέρας. Αυτή είναι η µία περίπτωση,

κατά την οποία ο υποψήφιος κλη-

ρικός βρίσκει µέλλουσα σύζυγο και πρεσβυτέρα, γίνονται οι γάµοι τους και µετέπειτα η χειροτονία κι όλα βαίνουν καλώς. Τι γίνεται, όµως, όταν µετά τον

χορό του Ησαϊα τόσο µε τη σύζυγο όσο και µε την εκκλησία, ο άνδρας που ξεκίνησε την ιερατική του ζωή ως έγγαµος, µείνει µόνος; Είτε γιατί χώρισε µε την πρεσβυ-τέρα του, είτε γιατί εκείνη έφυγε από τη ζωή;Το ΟΡΘΟ∆ΟΞΙΑ INFO πραγµα-

τοποίησε εκτενή έρευνα για τις πρεσβυτέρες, τη ζωή τους, τις δυσκολίες που αντιµετωπίζουν, τι κάνει µια κοπέλα να θέλει ή να µη θέλει να γίνει πρεσβυτέρα. Το δεύτερο σκέλος της έρευνας

αφορά στη συζήτηση που γίνεται τελευταία σχετικά µε το ενδεχό-µενο να τεθεί στην ατζέντα της Πανορθόδοξης Συνόδου που θα γίνει στην Κωνσταντινούπολη το 2016 το θέµα του δεύτερου γάµου για τους εν χηρεία κληρικούς. Η Εκκλησία επιτρέπει για τους λα-ϊκούς µέχρι και τρεις γάµους. Για τους κληρικούς, όµως, µόνο έναν, κι αυτόν πριν τη χειροτονία. Υπάρχει περίπτωση να παύσει η

ιεροσύνη να θεωρείται «κώλυµα γάµου»; Θα µπορούν στο µέλλον κληρικοί που έχουν χηρεύσει να βρουν νέα πρεσβυτέρα; Ο χρόνος κι η… Πανορθόδοξη Σύνοδος θα δείξουν.

ΕΡΕΥΝΑ

Ο ΠΑΠΑΣ, Η ΠΑΠΑ∆ΙΑ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ


Π ίσω από κάθε σηµαντικό, ή µη, άνδρα, κρύβεται, λένε, πάντα µια γυναίκα. Για έναν έγγαµο ιερέα,

η σύζυγός του, η πρεσβυτέρα του, δεν είναι απλά η γυναίκα που βρίσκεται πίσω του και τον στηρίζει. Αν δεχθούµε ότι ο ιερέας, όπως πιστεύουν πολλοί, έχει δύο φτερά, το ένα από αυτά είναι η πρεσβυτέ-ρα. Πώς αποφασίζει, όµως, µια κοπέλα να παντρευτεί κάποιον που θέλει να γί-νει κληρικός και να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο; Πώς είναι η ζωή µιας πρεσβυτέρας; Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιµετωπί-ζει οι οποίες ενδεχοµένως να αποτρέπουν κάποιες κοπέλες να δεχθούν να παντρευ-τούν έναν υποψήφιο ιερέα; Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί στις µέρες µας µια κοπέλα να δεχθεί να πει το µεγάλο ναι στον υπο-ψήφιο σύζυγο- ιερέα;Ο Καθηγητής και Πρόεδρος του Τµή-

µατος Ποιµαντικής και Κοινωνικής Θε-ολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Θεόδωρος Γιάγκου εστιάζει το πρόβληµα όχι στην έλλειψη κοριτσιών που επιθυµούν να γίνουν πρεσβυτέρες αλλά, κυρίως, στην έλλειψη ωριµότητας των σύγχρονων νέων και υποψηφίων κληρικών. «Παρατηρείται σήµερα έλλει-ψη ανδρισµού σε πολλούς νέους καθώς και έλλειψη µητρότητας σε πολλές νέες. Αν υπάρχει ωριµότητα και αρχοντιά στην πνευµατική ζωή, τότε δεν είναι δύσκολο να βρεθεί πρεσβυτέρα», υποστηρίζει. Καθοριστικό ρόλο στην εξεύρεση πρε-

σβυτέρας έχει για τον κ. Γιάγκου η προσω-πικότητα του υποψήφιου κληρικού. «Ένα πρόσωπο το οποίο πληρεί τα κριτήρια της πνευµατικής ζωής, εύκολα µπορεί να βρει και πρεσβυτέρα. Εξαρτάται από τα προσόντα του υποψήφιου κληρικού. ∆εν έχει να κάνει µε την εξωτερική του εµ-φάνιση. Είναι θέµα κύρους. Εφόσον είναι υποψήφιος κληρικός, αυτός επιλέγει την ιεροσύνη, δεν την επιλέγει η σύζυγός του. Οπότε, αυτός οφείλει να έχει το κύρος και την ακτινοβολία ώστε να προσελκύσει µια σοβαρή γυναίκα δίπλα του. Η προσωπικό-τητα του υποψήφιου ιερέα θα πείσει την µελλοντική πρεσβυτέρα», αναφέρει χαρ-κακτηριστικά ο κ. Γιάγκου. Ο µητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης

κ. Παύλος, από την πλευρά του, θεωρεί ότι δεν είναι πολύ εύκολο σήµερα να βρει ένας νέος που επιθυµεί να γίνει ιερέας πρεσβυτέρα. Ωστόσο, δεν αποκλείεται κιόλας. «Υπάρχουν χαριτωµένοι άνθρω-ποι που ζουν µε την καρδιά τους τον Θεό

ΕΡΕΥΝΑ

Ένα πρόσωπο το οποίο πληρεί τα κριτήρια της πνευματικής ζωής, εύκολα μπορεί να βρει και πρεσβυτέρα. Εξαρτάται από τα προσόντα του υποψήφιου κληρικού. Δεν έχει να κάνει με την εξωτερική του εμφάνιση. Είναι θέμα κύρους.

““Καθηγητής Θεόδωρος Γιάγκου . Πρόεδρος του Τµήµατος Ποιµαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.


κι αυτό ελκύει µια κοπέλα», πιστεύει. Την άποψη του κ. Παύλου σχετικά µε τη δύσκολη εξεύρεση πρεσβυτέρας συµµε-ρίζεται ο πατήρ Αλέξανδρος Γκατζής, έγ-γαµος ιερέας κι εφηµέριος του ναού του Αγίου Στυλιανού στην Κοµοτηνή. Αν και ο ίδιος όταν έγινε ιερέας, τριάντα χρόνια πριν, δεν δυσκολεύτηκε να βρει σύζυγο που να δεχθεί να γίνει πρεσβυτέρα, πι-στεύει ότι «δύσκολα τώρα κάποιος βρί-σκει πρεσβυτέρα. Οι κοπέλες νοµίζουν ότι θα δυσκολευτούν να ζήσουν τη ζωή µιας πρεσβυτέρας. ∆εν έχουν καλλιέργεια, δεν έχουν παιδεία στο θέµα της ιεροσύνης. Παλαιότερα, ήθελαν σε µεγαλύτερο βαθ-µό να γίνουν πρεσβυτέρες. Το θεωρούσαν κάτι ανώτερο και τιµητικό».Από την µακρόχρονη ιερατική εµπειρία

του, ο αρχιµανδρίτης Γεννάδιος Βελκο-γιαννίδης, εφηµέριος ναού Αγίου Παντε-λεήµονα Νέας Μαγνησίας Θεσσαλονίκης, θεωρεί ότι δεν είναι εύκολο για κάποιον που θέλει να γίνει ιερέας, να βρει πρε-σβυτέρα. Αυτό που επισηµαίνει ο πατήρ

Γεννάδιος είναι ο νέος που θέλει να ακο-λουθήσει τον έγγαµο βίο και να γίνει ιε-ρέας, να µην καταλήξει ιεροµόναχος γιατί απλά δεν βρήκε πρεσβυτέρα. «Αν ο νέος υποψήφιος ιερέας έχει στο µυαλό του τον γάµο, να περιµένει να γίνει ιερέας όταν βρει γυναίκα. Αν έχει το µυαλό του µόνο στο γάµο, καλύτερα να περιµένει να πα-ντρευτεί και µετά να ιερωθεί. Η υποµονή πάντοτε κερδίζει», επισηµαίνει.

Πρεσβυτέρα: Μια «πόλη επάνω όρους κειµένη»Η ζωή µιας πρεσβυτέρας έχει περισ-

σότερες δυσκολίες από αυτές που έχει κάθε παντρεµένης γυναίκας; Αν ναι, ποιες είναι αυτές; Χρειάζεται µια κοπέλα να έχει ξεχωριστές ικανότητες για να γίνει πρεσβυτέρα; Πόσο διαφορετικό είναι να συµβιώνεις µε έναν ιερέα; Ο µητροπολί-της Σισανίου µας µεταφέρει την αγωνία µιας υποψήφιας πρεσβυτέρας, όπως του την είχε εκµυστηρευθεί πριν πάρει την

τελική απόφαση να συναινέσει για να γίνει ο σύζυγός της ιερέας. «Η υποψήφια αυτή πρεσβυτέρα έλεγε ότι φοβάται ένα πράγ-µα, «µην χάσω τον µέλλοντα ιερέα και σύ-ζυγό µου από το σπίτι επειδή θα αφιερω-θεί στην ενορία και τα καθήκοντά του». Για αυτό, οι επίσκοποι δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι πολλοί ιερείς µας είναι έγγαµοι... έχουν παιδιά και οικογενειακές υποχρεώσεις». Η πρεσβυτέρα Σταµατία Ζορµπά ερ-

γάζεται ως νοσοκοµόµα στο νοσοκοµείο Γιαννιτσών. Ο σύζυγός της είναι εφηµέριος στο ∆αµιανό, ένα χωριό έξω από τα Γιαν-νιτσά. Αποφάσισε να γίνει ιερέας λίγους µήνες µετά τον γάµο τους. Η κ. Σταµατία οµολογεί ότι στην αρχή είχε πολλούς εν-δοιασµούς και δεν ήθελε να γίνει πρε-σβυτέρα. «Είδα όµως ότι ο σύζυγός µου είχε την κλήση. Οπότε, το σκέφθηκα πολύ καλά και, τελικά, δέχθηκα. ∆εν µετανιώνω ούτε στιγµή για αυτό κι ούτε έχω να ζηλέ-ψω καµία άλλη ιδιότητα. Τα θετικά του να είσαι πρεσβυτέρα είναι πολλά. Ήρθα πιο κοντά στον Θεό µε αυτό τον τρόπο. Επίσης,

ΕΡΕΥΝΑ

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Το νεαρό ζευγάρι ενώνεται µε τα ιερά δεσµά του γάµου. Στη συγκεκριµένη περίπτω-ση, η επιθυµία του συζύγου να ενδυθεί το ράσο ήρθε δεκατέσσερα χρόνια µετά.

∆ΕΞΙΑ Ο ιερέας και η πρεσβυτέρα του πλέον, µετά το τέλος µιας κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας.


οι δύο κόρες µου, 11 και 3,5 ετών αντίστοι-χα, µεγαλώνουν πιο ήρεµα στην ιερατική µας οικογένεια, είναι πιο ευγενικές», υποστηρίζει. Το κυλιόµενο ωράριο της πρεσβυτέρας Σταµατίας στο νοσοκοµείο είναι πολύ κουραστικό και δυσκολεύει και τον ιερέα σύζυγό της. Ωστόσο, χάρη στην κατανόηση της προϊσταµένης της, όσο εί-ναι εφικτό, απαλλάσσεται από τις βάρδιες το βράδυ του Σαββάτου ή το πρωί της Κυ-ριακής ώστε να µπορεί να ακολουθεί τον σύζυγό της στα ιερατικά του καθήκοντα.

«Οι δυσκολίες της καθηµερινότητας ξεπερνιούνται. Κάνω τη ζωή που κάνει κάθε άνθρωπος της Εκκλησίας. Ό,τι θα έκανε ένας άνθρωπος του Θεού, το ίδιο κάνω κι εγώ. ∆εν κάνω κάτι περισσότε-ρο», λέει χαρακτηριστικά η κα. Ζορµπά. Όσο για την ιερατική συζυγική ζωή, µας λέει ότι «δεν στερούµαι κάτι ως σύζυγος ιερέα. Ακόµη και στη θάλασσα πηγαί-νουµε το καλοκαίρι µε τα παιδιά γιατί την αγαπάµε πολύ. Από τη στιγµή που ακο-λουθείς το δρόµο του Θεού, βέβαια, δεν σε ενδιαφέρουν τόσο οι διασκεδάσεις».Με τα λόγια του Αγίου Λουκά µας

απαντά η πρεσβυτέρα Χρυσάνθη Κούκ-κου- Χατζηδήµου για τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει ως σύζυγος ιερέα. «Έλεγε ο ‘Άγιος Λουκάς, πως ο σταυρός του Χρι-στού είναι ελαφρύς, γιατί όταν µε πίστη τον σηκώνεις, βαδίζει δίπλα σου Εκείνος και τον ελαφραίνει. Κι αυτό το βλέπουµε καθηµερινά στη ζωή µας. Μες τις δοκιµα-σίες και τις δυσκολίες, η χάρη του Κυρί-ου µας περισσεύει. Ό,τι λοιπόν και όταν, καλούµαστε κάτι να προσφέρουµε για τον Χριστό και την Εκκλησία, ας το κάνουµε µε την καρδιά µας. Άλλωστε, ‘‘τα Σα εκ των Σων, Σοι προσφέροµεν΄», πιστεύει η πρεσβυτέρα Χρυσάνθη.Η κ. Κούκκου είναι ορθοπεδικός και

διατηρεί στα Γιαννιτσά το δικό της ιατρείο µαζί µε τον ιερέα σύζυγό της που είναι κι εκείνος ιατρός. Γνωρίστηκαν όταν έκαναν και οι δύο την ειδικότητά τους καθώς δού-λευαν στο ίδιο νοσοκοµείο. Παντρεύτηκαν κι έκαναν πέντε παιδιά. «Όλα αυτά τα χρό-νια δεν υπήρχε ούτε σκέψη, ούτε κάναµε ποτέ κάποια σχετική συζήτηση για το θέµα της ιεροσύνης. Ήρθε ξαφνικά στη ζώη µας», λέει η πρεσβυτέρα Χρυσάνθη και µας διηγείται πως πήραν την απόφα-ση εκτός από ζευγάρι ιατρών να γίνουν και ιερατικό ζεύγος.

«Το αποφασίσαµε χάρη σ’ έναν Άγιο κι έναν επίγειο άγγελο. Ο Άγιος είναι ο Άγιος

Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συµφερουπόλε-ως και Κριµαίας. Η θυσιαστική προσφορά του στον πάσχοντα, η απέραντη αγάπη και ακλόνητη πίστη του στον Θεό κι η καρτε-ρία µε την οποία υπέµεινε τις εξορίες και τα µαρτύρια, κυριολεκτικά µας συγκλόνι-σαν. Ο επίγειος άγγελος είναι ο π. Νεκτά-ριος Αντωνόπουλος, τότε ηγούµενος της µονής Σαγµατά και νυν µητροπολίτης Αρ-γολίδος. ∆εν θα ξεχάσουµε ποτέ την πρώ-τη µας γνωριµία. Ήταν µετά από µια οµιλία του για τον Άγιο Λουκά στα Γιαννιτσά. Κά-ποιοι κοινοί γνωστοί µας σύστησαν. Αφού άκουσε πως είµαστε κι οι δυο γιατροί και ο σύζυγος µου και θεολόγος, µας κοίταξε χαµογελώντας και είπε στον σύζυγό µου, «Έτι, εν σοι λείπει». Τα λόγια αυτά ήταν η πρώτη σπίθα. Κοιταχτήκαµε κι είπαµε κι οι δύο «αν είναι ευλογηµένο». Και δόξα τω Θεώ, ήταν ευλογηµένο».

Χειροτονία µετά από 14 χρόνιαΗ κ. Σταµατία Μαρµαρά κλήθηκε να

απαντήσει στο δίληµµα αν δέχεται να γί-νει πρεσβυτέρα µετά από δεκατέσσερα χρόνια έγγαµου βίου µε το σύζυγό της. ∆εν της πέρασε ποτέ από το µυαλό, όταν ξεκινούσαν την κοινή τους ζωή, ότι κά-ποια στιγµή ο σύζυγός της θα αφήσει την επιτυχηµένη σταδιοδροµία του στο εµπόριο και θα γίνει ιερέας σε ένα µικρό χωριό, τη Φιλυριά της Γουµένισσας. Πώς αποφάσισε να συναινέσει στην ιεροσύνη του συζύγου της; «∆ιέκρινα την κλήση που είχε. ∆εν µπορούσα να του αρνηθώ και να µπω εµπόδιο ανάµεσα σε εκείνον και τον Θεό». Η ζωή µιας πρεσβυτέρας για την κ. Μαρµαρά κρύβει µεγαλείο και µυστήριο ταυτόχρονα. «Καλείται µια απλή θνητή γυναίκα να γίνει σύζυγος ενός λει-τουργού του Υψίστου. Να βιώνει από πιο κοντά το µεγάλο µυστήριο της ιεροσύνης. Η πρεσβυτέρα είναι σαν µια «πόλη επάνω όρους κειµένη», όπως λέει η Αγία Γραφή. Η ζωή της, δηλαδή, είναι ορατή από όλους και σχολιάζεται κάθε της κίνηση. Ειδικά για τους ιερείς της επαρχίας, αν δεν είναι βοηθός και συµπαραστάτης ενεργά στην καθηµερινή ζωή, η πρεσβυτέρα και όλη η οικογένεια, ο ιερέας δεν µπορεί να ολο-κληρώσει το µεγάλο έργο που έχει αναλά-βει», µας εξηγεί.

∆ύσκολοι καιροί για… πρεσβυτέρεςΗ καλλιέργεια τόσο του ιερέα όσο

Καλείται μια απλή θνητή γυναίκα να γίνει σύζυγος ενός λειτουργού του Υψίστου. Να βιώνει από πιο κοντά το μεγάλο μυστήριο της ιεροσύνης. Η πρεσβυτέρα είναι σαν μια «πόλη επάνω όρους κειμένη», όπως λέει η Αγία Γραφή. Η ζωή της, δηλαδή, είναι ορατή από όλους

““Σταµατία ΜαρµαράΠρεσβυτέρα

ΕΡΕΥΝΑ


και της πρεσβυτέρας δεν σταµατά ποτέ, υπογραµµίζει ο µητροπολίτης Σισανίου κ. Παύλος. «Ο επίσκοπος προετοιµάζει τον ιερέα να συνειδητοποιήσει αυτό που πρόκειται να κάνει αλλά και την πρεσβυ-τέρα να καταλάβει ότι είναι σύζυγος ιερέα, οπότε να συµπαρίσταται στον αγώνα του. Η ιεροσύνη είναι κάτι πολύ σπουδαίο», αναφέρει. Ο χώρος δραστηριότητας µιας πρεσβυτέρας δεν έχει όρια, υποστηρίζει από την πλευρά της η πρεσβυτέρα Σταµα-τία Μαρµαρά. «Πρώτα από όλα, πρέπει να ασχοληθεί µε την πνευµατική κατάρτιση του εαυτού της. Επίσης, µπορεί να ανα-λάβει το κατηχητικό σχολείο στην ενορία του συζύγου της για να τον διευκολύνει στο έργο του», πιστεύει.

Τι θα έλεγε σε µια νέα κοπέλα που προβληµατίζεται να γίνει πρεσβυτέρα; «Το να γίνει µια γυναίκα πρεσβυτέρα είναι µεγάλη τιµή. Πολλά νέα κορίτσια δεν το γνωρίζουν και διστάζουν να παντρευτούν έναν άνδρα που θέλει να γίνει ιερέας, είτε από φόβο είτε από άγνοια. Ειδικά για τις νέες κοπέλες που είναι δραστήριες, ο χώ-ρος προσφοράς µιας πρεσβυτέρας είναι απεριόριστος. Να µη διστάζουν. Οι ευλο-γίες του Θεού είναι µεγάλες. Αρκεί βέβαια να έχουν πίστη στον Θεό κι επίγνωση της ιδιότητάς τους. Τα υπόλοιπα είναι όλα του Θεού», µας λέει. Σε αυτό συµφωνεί και η συνονόµατη της, πρεσβυτέρα Σταµατία Ζορµπά που προτρέπει τις νέες κοπέλες που ακολουθούν τον δρόµο της εκκλησί-

ας, να µη διστάσουν να γίνουν πρεσβυτέ-ρες. Για µια νέα κοπέλα που προσπαθεί να

ζει ως πραγµατική χριστιανή, η πρεσβυτέ-ρα Χρυσάνθη Κούκκου- Χατζηδήµου δεν βρίσκει κανένα λόγο να είναι επιφυλακτι-κή ως προς την ιεροσύνη του µελλοντικού της συζύγου. Μας αποκαλύπτει την ανη-συχία που είχε η ίδια αν θα µπορούσε να γίνει άξια πρεσβυτέρα. «Μια µέρα πριν την χειροτονία του συζύγου µου, ρώτη-σα ανήσυχη τον πνευµατικό µου. «Από δω και πέρα, τι θα κάνω; Είναι κάποια πράγµατα που πρέπει να µάθω; Θα µου δώσετε κάποιες συµβουλές»; Εκείνος γέλασε και µου είπε «Καλά, µέχρι τώρα τι έκανες; Χριστιανή δεν ήσουν; Να ζήσεις «κατά Χριστόν», δεν αγωνιζόσουν; Αυτό θα κάνεις και τώρα. Ο Χριστός την ίδια οδό δείχνει σε όλους». Μια διαφορετική πτυχή της ζωής ενός ιερατικού ζευγαριού µας µεταφέρει η πρεσβυτέρα Σταµατία Ζορµπά. «Λόγω της ιδιότητας του συζύγου ως ιερέας και της δικής µου ως πρεσβυ-τέρας, προσπαθούµε να έχουµε περισ-σότερη αυτοσυγκράτηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα να µαλώνουµε πολύ λιγότερο µεταξύ µας».

Όταν ο πρώτος γάµος δεν κρατά για πάνταΤην πιθανότητα να συζητηθεί το ενδε-

χόµενο του δεύτερου γάµου για τους εν χηρεία κληρικούς, µόνο για αυτούς αφή-νει περιθώρια η κανονική παράδοση της Εκκλησίας, στην Πανορθόδοξη Σύνοδο το 2016 επισηµαίνει ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Θεόδω-ρος Γιάγκου. Κάτι τέτοιο, θα φανεί από τις επόµενες προσυνοδικές διεργασίες. Για να ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση, χρειάζεται η οµοφωνία από τα µέλη όλων των Εκκλησιών, διευκρινίζει ο κ. Γιάγκου. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σηµαντικό ζή-τηµα που θα ανατρέψει τα δεδοµένα αιώ-νων στον εκκλησιαστικό χώρο. Ωστόσο, η συζήτηση για το αν θα εξακολουθήσει η ιεροσύνη να αποτελεί κώλυµα γάµου, δεν είναι καινούρια. Το θέµα είχε πρωτοδιατυπωθεί από

τα πρώιµα ακόµη στάδια στην πορεία της Πανορθόδοξης Συνόδου. Το 1910 είχε τεθεί από τον µητροπολίτη Βελιγραδίου καθώς υπήρχαν πολλοί εν χηρεία κληρι-κοί στα όρια της Εκκλησίας της Σερβίας εκείνη την εποχή, αναφέρει ο κ. Γιάγκου. Οι ρίζες του όµως είναι βαθύτερες. «Το

ΕΡΕΥΝΑ


θέµα συνδέεται µε τις επιλογές του πο-λιτειακού νοµοθέτη στο Βυζάντιο. Υπάρ-χει ένας κανόνας της Αγκύρας ο οποίος παρείχε τη δυνατότητα σύναψης γάµου µετά τη χειροτονία για τους διακόνους οι οποίοι είχαν εκφράσει την πρόθεσή τους να ακολουθήσουν τον έγγαµο βίο. Ο κα-νόνας αυτός παρακάµφθηκε από τους εκκλησιαστικούς κανόνες της Πενθέκτης Οικουµενικής Συνόδου η οποία ακολού-θησε τον νόµο του Ιουστινιανού, που ήταν κάθετος ως προς τη σύναψη γάµου µετά τη χειροτονία. Αργότερα, ο Λέων Στ’ ο Σο-φός µνηµονεύει τη δυνατότητα σύναψης γάµου µετά τη χειροτονία την οποία βέ-βαια ο ίδιος δεν αποδέχεται. Γι αυτό και την απαγορεύει», εξηγεί ο κ. Γιάγκου.

Σιωπηρώς το ζήτηµα έχει «ρυθµιστεί» σε κάποιες ΕκκλησίεςΣύµφωνα µε τον Πρόεδρο του Τµήµα-

τος Ποιµαντικής και Κοινωνικής Θεολογί-ας του ΑΠΘ, ήδη πολλές Eκκλησίες έχουν ρυθµίσει σιωπηρώς το ζήτηµα. «Γνωρίζω Eκκλησίες που ιερολογούν γάµο εν χηρεία κληρικών. Αν ενεργούν παρά τους κανόνες της Πενθέκτης, είναι δική τους ευθύνη», δηλώνει ο κ. Γιάγκου.Χρειάζεται πολύ µελέτη και προσοχή

το ενδεχόµενο δεύτερου γάµου για τους ιερείς, πιστεύει ο µητροπολίτης Σιατί-στης. Ο κ. Παύλος θεωρεί ότι η Εκκλησία αντιλαµβάνεται το πρόβληµα που υπάρχει και πρέπει να το αντιµετωπίσει. Τάσσεται υπέρ της δυνατότητας σύναψης δεύτερου γάµου αλλά µόνο για τους εν χηρεία κλη-ρικούς και µε την προοπτική ότι κάθε πε-ρίπτωση θα κρίνεται διαφορετικά. «Όταν ένας ιερέας δεν βοηθάει την πρεσβυτέρα του, έχει άσχηµη κι απρόσεκτη συµπερι-φορά, την αναγκάζει να φύγει. Σε αυτόν γιατί να δώσεις την ευκαιρία να ξαναπα-ντρευτεί;», υποστηρίζει ο κ. Παύλος. Την ιδιαιτερότητα κάθε περίπτωσης

επισηµαίνει και ο κ. Γιάγκου ο οποίος υποστηρίζει ότι η Eκκλησία οφείλει να δει το θέµα του δεύτερου γάµου των εν χηρεία κληρικών µέσα στο πλαίσιο της ευθύνης της, λαµβανοµένης βεβαίως υπόψη της διαχρονικής κανονικής πα-ράδοσης της. «Αν έχουµε έναν κληρικό ο οποίος χηρεύσει στα ογδόντα του και ζητά να κάνει δεύτερο γάµο, προφανώς τα αρ-µόδια εκκλησιαστικά όργανα θα πρέπει να τον απαγορεύσουν. Αν, όµως, πρόκει-ται για έναν πολύ νέο κληρικό και µάλιστα µε µικρά παιδιά, πώς η Εκκλησία θα τον

αντιµετωπίσει αν αυτός δεν αντέχει την χηρεία ή οποία εκ των πραγµάτων γίνε-ται και αγαµία; Αυτό είναι ένα ποιµαντικό πρόβληµα», επισηµαίνει ο κ. Γιάγκου. Ο µητροπολίτης Σιατίστης, παρότι συµφω-νεί µε το να δοθεί η δυνατότητα σε όποιον κληρικό έχει χηρεύσει να συνάψει και δεύτερο γάµο, -η τελική έγκριση, βέβαια, θα επαφίεται στην κρίση του επισκόπου και της Ιεράς Συνόδου-, ανησυχεί µήπως έτσι επιλυθούν τα προβλήµατα ορισµένων κληρικών αλλά δηµιουργηθούν άλλα. «Ο γάµος δεν είναι απλά µια δυνατότητα ερω-τικών σχέσεων», επισηµαίνει ο κ. Παύλος. Μήπως αυτό ανοίξει το δρόµο για να

επιτραπεί κάποια στιγµή και στους ιερο-µονάχους να µπορούν να συνάψουν γάµο; «Για τον µοναχό, το να θελήσει να πα-ντρευτεί είναι πνευµατική µοιχεία. Ένας έγγαµος που χηρεύει, δεν αλλάζει η πίστη του, αλλάζουν τα δεδοµένα στη ζωή του. Μπορεί να είναι κάτι σκληρό, η συνείδησή

του όµως παραµένει στη θέση της. Για τον µοναχό που θα θελήσει να παντρευτεί, δεν ισχύει το ίδιο», υποστηρίζει ο κ. Παύλος.

(∆εν) παντρεύοµαι…«Η ιεροσύνη είναι σπουδαίο πράγµα.

∆εν είναι πουκάµισο που το αλλάζεις. Ο κληρικός, είτε είναι έγγαµος είτε άγαµος, πρέπει να ξέρει ότι δεν µπορεί να κάνει πίσω. Πρέπει να αφιερωθεί στην ιεροσύ-νη του κι όχι να κάνει γάµους», υποστη-ρίζει ο αρχιµανδρίτης Γεννάδιος Βελκο-γιαννίδης, ιεροµόναχος εδώ και τριάντα χρόνια. Ο πατήρ Γεννάδιος είναι κατά του ενδεχόµενου δεύτερου γάµου για τους ιερείς και δεν πιστεύει ότι η Εκκλησία θα αποφασίσει, τελικά, την τέλεσή του. «Ο ιερέας δεν πρέπει να κάνει ό,τι προστά-ζει η ανθρώπινη φύση του. Όταν γίνεται κάποιος ιερέας, πρέπει να είναι αποφα-σισµένος για θυσίες. Να σηκώσει τον σταυρό του είτε µείνει µόνος είτε όχι. Όταν

ΕΡΕΥΝΑ


ένας λαϊκός σηκώνει τον σταυρό του, πόσο µάλλον ένας κληρικός», εξηγεί. Συµπλη-ρώνει ακόµη ότι «όταν γίνεσαι ιερέας, αναλαµβάνεις να ποιµάνεις ψυχές. Πρέ-πει να είσαι διατεθειµένος να θυσιαστείς για αυτές. Αν προκύψει απώλεια συζύγου ή χωρισµός, ο ιερέας πρέπει να δεχθεί ό,τι επιτρέψει ο Θεός στη ζωή του και να µην κοιτά να κάνει αλλαγές στο θέληµα του Θεού µε την τέλεση κι άλλου γάµου». Με τον πατέρα Γεννάδιο συµφωνεί κι

ο πατήρ Αλέξανδος, παρότι χήρος από το 1991. Ο πατήρ Αλέξανδρος έχασε τη σύζυγό του µετά από δέκα χρόνια κοινής ζωής και µεγάλωσε µόνος του τις τρεις κόρες τους. Ωστόσο, δεν σκέφτηκε ποτέ ξανά τον γάµο. «Ακόµη κι αν επιτρεπόταν δεύτερος γάµος για τους κληρικούς, δεν υπήρχε λόγος να ξαναπαντρευτώ. ∆εν το θεωρώ σωστό για έναν ιερέα», µας λέει. «Ο θάνατος δεν είναι το ίδιο πράγµα µε το διαζύγιο. Καλύτερα να βαστάξει ο ιερέας

ΕΡΕΥΝΑ

αυτό τον σταυρό από το να ξαναπαντρευ-τεί», υποστηρίζει ο πατήρ Αλέξανδρος. Η πρεσβυτέρα Σταµατία Ζορµπά φαί-

νεται να έχει περισσότερη κατανόηση για το συγκεκριµένο ζήτηµα. «∆εν θα µου φαινόταν παράξενο ένας ιερέας που µένει µόνος του, είτε γιατί πέθανε η πρεσβυτέ-ρα του είτε γιατί χώρισαν, να θέλει να ξα-ναπαντρευτεί. ∆εν θα κρίνω την επιλογή του», υποστηρίζει. Ο σύζυγός της, ωστόσο, πατήρ Γεώρ-

γιος Ζορµπάς, εφηµέριος του ναού Αγίου ∆ηµητρίου στο ∆αµιανό Γιαννιτσών λέει στη σύζυγό του πως αν εκείνη πάθει κάτι, εκείνος θα πάει σε µοναστήρι και θα αφι-ερώσει την υπόλοιπη ζωή του στον µονα-χισµό. «Αν κάποιος χηρεύσει και θέλει να παραµείνει άγαµος, µπορεί να το εκλάβει ως άσκηση κι αφιέρωση στον Θεό. ∆εν έχουν όµως όλοι καλώς ή κακώς την ίδια πρόθεση ή τις δυνατότητες», επισηµαίνει ο κ. Γιάγκου.

«Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Α Οι-κουµενική Σύνοδο κατά την οποία ζητή-θηκε να διαζευχθούν όσοι κληρικοί ήταν έγγαµοι, σηκώθηκε ο άγιος Παφνούτιος, ο οποίος ήταν άγαµος και είπε ότι δεν µπορούν όλοι οι άνθρωποι να αντέξουν της απαθείας την άσκηση και είναι ενδε-χόµενο από την υπερβολή της ακριβείας, να παραβλαφθεί η Εκκλησία. Αυτή η στά-ση οδήγησε την Εκκλησία στο να δώσει τη δυνατότητα επιλογής στον υποψήφιο κληρικό αν θα γίνει έγγαµος ή άγαµος», εξηγεί ο κ. Γιάγκου. Επισηµαίνει, µάλιστα, τα προβλήµατα που έχουν οι Ρωµαιοκα-θολικοί µε την υποχρεωτική αγαµία των κληρικών τους σε αντίθεση µε την ευρυ-χωρία που έχει η Ορθόδοξη εκκλησία η οποία την έχει ευεργετήσει.

Οι κανόνες δεν είναι δόγµαταΤο ενδεχόµενο δεύτερου γάµου για

τους κληρικούς που έχει πεθάνει η πρε-σβυτέρα τους πιθανόν να φαντάζει ως κάτι ξένο για ορισµένους ενώ για άλλους, ανακούφιση από το δύσβατο δρόµο της µοναξιάς και της αναγκαστικής αγαµίας. Αν και αρκετοί κληρικοί, είτε έχουν ήδη χηρεύσει είτε η πρεσβυτέρα τους είναι στη ζωή κι εκφράζουν τη γνώµη τους εκ του ασφαλούς, τάσσονται κατά του ενδεχόµε-νου αυτού, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που δεν εκφέρουν άποψη για ένα θέµα τόσο σοβαρό µεν, που εξακολουθεί ακό-µη να θεωρείται ταµπού δε. Οι κανόνες της εκκλησίας δεν είναι δόγµατα ή όροι πίστης που δεν αλλάζουν. Νοµοθετούνται για να διευκολύνουν το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. «Βεβαίως σαν Κανονολό-γος πρέπει να υποστηρίξω το πνεύµα και το γράµµα του κανονικού νοµοθέτη», το-νίζει από την πλευρά του κ. Γιάγκου. Ας µην ξεχνάµε όµως και τα λόγια του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς ο οποίος διακηρύττει ότι για την περιφρούρηση των κανόνων της Εκκλησίας θυσιάζω τη ζωή µου αλλά για τη σωτηρία ενός ανθρώπου, θυσιάζω όλους τους κανόνες. Ανεξάρτητα µε το αν τελικά συζητηθεί

στην Πανορθόδοξη Σύνοδο το ενδεχόµενο δεύτερου γάµου για τους εν χηρεία κληρι-κούς κι από την απόφαση που θα ληφθεί µετά τη σχετική συζήτηση, καλό είναι, η Εκκλησία, στο πλαίσιο της ποιµαντικής της µέριµνας για τους λειτουργούς της, να εξετάσει µε προσοχή και πατρική αγάπη το σοβαρό αυτό ζήτηµα. Όταν ο Χριστός εξέρχεται για να βρει το απολωλός πρό-βατο, γιατί να µην υπάρχει αυτή η ευρυχω-ρία που έχει έτσι κι αλλιώς υποδείξει µε τόση σοφία η Εκκλησία; .

““Όταν ένας ιερέας δεν βοηθάει την πρεσβυτέρα του, έχει άσχημη κι απρόσεκτη συμπεριφορά, την αναγκάζει να φύγει. Σε αυτόν γιατί να δώσεις την ευκαιρία να ξαναπαντρευτεί;ΠΑΥΛΟΣ, ΜητροπολίτηςΣισανίου & Σιατίστης

ΦΩΤΟ: Χρήστος Μπόνης


ΣΤΟΝ Γιώργο Φερδή

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

στέλνουν γράμματα Αρχιεπίσκοπο

στον

Απελπισμένοι άνθρωποι

Ο Διευθυντής του Γενικού Φιλόπτωχου Ταμείου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών στο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ INFO

ζητώντας

ΒΟΗΘΕΙΑ

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΒΑΤΖΑΣ

Άνθρωποι απελπισµένοι, χτυπούν την πόρτα των γραφείων του Γενι-κού Φιλοπτώχου Ταµείου της Αρχι-επισκοπής Αθηνών µε τους λογα-ριασµούς της ∆ΕΗ στο χέρι. Άλλοι στέλνουν γράµµατα στον Αρχιεπί-σκοπο ζητώντας την παρέµβαση του. Τα χρέη τους πνίγουν, δουλειές δεν υπάρχουν, ενώ κάποιοι ακόµη πιο άτυχοι αδυνατούν να καλύψουν ακόµη και τις φαρµακευτικές τους ανάγκες, κάποιες φορές µάλιστα θέ-τοντας σε κίνδυνο ακόµη και την ζωή τους. Αυτή είναι η πραγµατικότητα που βιώνουν καθηµερινά το προσω-πικό αλλά και οι εθελοντές του Γενι-κού Φιλοπτώχου Ταµείου όπως την περιγράφει στο «Ορθοδοξία Info» ο διευθυντής του, πρωτοπρεσβύτερος

π. Βασίλειος Χαβάτζας. Στην Ελλάδα της κρίσης τίποτα δεν θεωρείται δε-δοµένο και οικογένειες που υπό άλ-λες συνθήκες θα έβρισκαν τον δρό-µο τους µετά από λίγο καιρό, σήµερα βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στα προβλήµατα, απλώνοντας το χέρι προς την Εκκλησία που προσπα-θεί µε κάθε τρόπο να δώσει λύσεις. Πολλές φορές όµως η γραφειοκρα-τία αποτελεί «εφιάλτη» ενώ στον αντίποδα οι εθελοντές αλλά και οι ιδιώτες που ανταποκρίνονται στο κά-λεσµα της Εκκλησίας µετατρέπονται στους σηµαντικότερους υποστηρι-κτές µιας προσπάθειας που δεν έχει άλλο σκοπό από το να δώσει λύσεις στα προβλήµατα αυτών που δέχθη-καν το ισχυρότερο πλήγµα.


Από την στιγµή που εµφανί-στηκε η κρίση τι επιπτώσεις έχουµε στα ταµεία του Γενι-κού Φιλόπτωχου;Όλη αυτή την περίοδο των

έξι ετών που έχουν µεσολα-βήσει από την έναρξη της κρίσης προσπαθούµε να κα-λύπτουµε της ανάγκες που προκύπτουν συνεχίζοντας τα είδη υπάρχοντα προγράµµατα αλλά και µε την δηµιουργία νέων σύµφωνα µε τις ανάγκες που προκύπτουν. Όπως και σε όλους τους τοµείς έτσι και στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας υπάρχει κρίση, υπάρχει µείωση των πόρων που υπάρχουν και πολύ µε-γάλη αύξηση των αναγκών. Η µείωση των πόρων έγινε διότι όλες οι πηγές από τις οποίες ενισχύεται το ταµείο είτε από τον κεντρικό οργανισµό της Εκκλησίας είτε από τις ενορί-ες υπήρξε µεγάλη µείωση. Οι πόροι ήταν από τις προ-

σφορές των πιστών που έχουν µειωθεί γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν δυνατότητες για προ-σφορές, δωρεές και άλλα. Τα ενοίκια από κάποια ακίνητα που έχει αφήσει κάποιος άν-θρωπος στην Εκκλησία έχουν πέσει ή ακόµα έχουν παθητι-κή ενέργεια για τον φορέα που τα έχει και όχι πηγή εισοδή-µατος. Για αυτούς τους λόγους έχουµε µείωση των πόρων, αλλά παράλληλα µεγαλύτερες ανάγκες γιατί περισσότεροι άνθρωποι ζητούν την βοήθεια της Εκκλησίας µε διάφορους τρόπους. Αλλά πάντα προ-σπαθούµε µέσα από αυτές τις συνθήκες να αντεπεξέλθου-µε.

Τι ζητά ένας άνθρωπος που χτυπάει την πόρτα του φιλο-πτώχου ταµείου της Αρχιεπι-σκοπής; Τι ανάγκες καλείστε να καλύψετε;Οι άνθρωποι ζητούν από το

πιο απλό και βασικό, όπως τα τρόφιµα. Ένας τοµέας που έριξε από την αρχή το βάρος,


ο Αρχιεπίσκοπος και όλος ο οργανισµός της Εκκλησίας ότι τουλάχιστον αυτό πρέπει να καλυφθεί. Όχι ότι αυτό είναι η λύση των προβληµάτων, αλλά δεν µπορούµε να έχουµε τους ανθρώπους µας γύρω µας να πεινάνε. Αυτό έχει οργανωθεί µέσα από ένα καλό δίκτυο της Εκκλησίας και στις ενορίες και στο Γενικό Φιλόπτωχο Τα-µείο, και µέσω της «Αποστο-λής» αλλά και άλλων φορέων που έχουν τους τρόπους και το καλύπτουν. Επίσης, οι άνθρω-ποι είτε έρχονται και χτυπούν την πόρτα του Γ.Φ.Τ, είτε πάνε στις ενορίες, είτε στέλνουν ένα γράµµα στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυµο για να ζητήσουν την βοήθεια του, ζητώντας κυρίως να αντιµετωπίσουν προβλή-µατα από λογαριασµούς που τρέχουν. ∆ηλαδή έχουν αφήσει πίσω

τους υποχρεώσεις που αφο-ρούν κυρίως την ∆ΕΗ και σε πιο έντονο βαθµό τα δάνεια που µπορεί να είχαν, αλλά κυρίως την ∆ΕΗ και διάφορες τέτοιες υποχρεώσεις που τις άφησαν για καιρό µε αποτέλε-σµα να µην µπορούν να αντα-ποκριθούν. Φυσικά το πρώτο που ζητούν όλοι είναι µια ερ-γασία, γιατί αν υπήρχε αυτό πι-

θανότατα δεν θα υπήρχαν όλα τα άλλα προβλήµατα. Ζητούν κάπου να απασχοληθούν και αυτό φυσικά δεν µπορούµε να το καλύψουµε. Ζητούν µε όποιον τρόπο κάποια οικονο-µική βοήθεια για τα στοιχει-ώδη έξοδα που κάνει µια οι-κογένεια ∆ΕΗ, Νερό, ενοίκιο, κοινόχρηστα διότι το φαγητό ας πούµε ότι καλύπτεται.

Οι µέρες που διανύουµε σε σχέση µε την περίοδο προ της κρίσης, τι διαφορές έχουν; Πριν την κρίση το πρόβληµα

ήταν πολύ µικρότερο. Υπήρχαν και πάλι άνθρωποι που πριν την κρίση ζητούσαν βοήθεια από την Εκκλησία, βοήθεια από τις ενορίες και από το Γ.Φ.Τ αλλά ήταν άνθρωποι ηλικιωµένοι που δεν είχαν κάποιον να τους βοηθήσει ή άνθρωποι που για κάποιο λόγο έµειναν στο κοινωνικό περιθώριο και ήταν άνεργοι για ένα ή δύο χρόνια. Και πριν την κρίση υπήρχε ανεργία, αλλά τότε ας πούµε πως ήταν µια προσωρινή κατάσταση. Ένας νέος θα µείνει άνεργος για λίγο χρονικό διάστηµα κάποια στιγµή θα βρισκόταν κάτι, τώρα όµως δεν βρίσκουν

““Φυσικά το πρώτο που ζητούν όλοι είναι μια εργασία, γιατί αν υπήρχε αυτό πιθανότατα δεν θα υπήρχαν όλα τα άλλα προβλήματα. Ζητούν κάπου να απασχοληθούν


και δεν φαίνεται κάτι για πάρα πολύ καιρό µε αποτέλεσµα τα προβλήµατα να πολλαπλασι-άζονται. Είναι πολύ περισσό-τεροι και δεν είναι άνθρωποι που είναι στο περιθώριο αλλά κάποιοι που αν υπήρχαν φυσι-ολογικές συνθήκες θα είχαν τακτοποιηθεί πολύ οµαλά και τώρα αυτό δεν γίνεται και δεν το βλέπουµε να έρχεται.

Ποιες είναι οι πιο ακραίες πε-ριπτώσεις που έχετε αντιµετω-πίσει. Που σας δυσκόλεψαν ή δεν µπορέσατε να λύσετε;Αυτό που δεν µπορούµε να

καλύψουµε οπωσδήποτε είναι τα υπέρογκα οικονοµικά ποσά που έρχονται οι άνθρωποι και λένε ότι οφείλουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτό που προ-σπαθούµε να κάνουµε είναι να τους βοηθήσουµε λιγάκι οικο-νοµικά αλλά κυρίως να τους κατευθύνουµε για το πως θα το αποπληρώσουν. Για παρά-δειγµα αν κάποιος χρωστάει


ένα υπέρογκο ποσό στην ∆ΕΗ του δίνουµε ένα µέρος ώστε να κάνει τον διακανονισµό και κάποιες φορές να βοηθήσου-µε να γίνει ο διακανονισµός, δηλαδή να επικοινωνήσει ή να πάει µαζί του η κοινωνική λει-τουργός διότι αυτοί οι άνθρω-ποι βρίσκονται σε αδιέξοδο και έχουν µια τάση παραίτη-σης, δεν ξέρουν πως να χειρι-στούν κάποια θέµατα.

Είναι πλέον απαισιόδοξοι...Ναι υπάρχει µια απαισιοδο-

ξία γιατί καµιά φορά τα προ-βλήµατα είναι τόσα πολλά και οι άνθρωποι δεν ξέρουν πως να τα χειριστούν. Ίσως καµιά φορά η παρέµβαση της Εκ-κλησίας βοηθάει στην συνεν-νόηση µε τέτοιες υπηρεσίες. Από την άλλη προσπαθούµε σε µερικούς τοµείς να δηµι-ουργήσουµε τέτοιες δοµές ώστε να µην χρειάζονται µε-γάλες δαπάνες ούτε από εµάς ούτε από τους ανθρώπους.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος με τον πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Χαβάτζα στο περιθώριο των εγκαι-

νίων του κεντρικού Κοινωνικού Φαρμακείου της Ι.Α.Α. δίπλα στον

Μητροπολιτικό Ι.Ν. Αθηνών

Τα κοινωνικά φαρµακείαΓια παράδειγµα ανοιχτήκαµε

στο θέµα των φαρµάκων. Το θέµα των φαρµάκων είναι µια µεγάλη υπόθεση για µερικούς ανθρώπους που έµειναν ανα-σφάλιστοι. Ακόµη χειρότερα οι περιπτώσεις αυτών που δεν µπορούσαν να µπουν σε σχε-τικές ρυθµίσεις µε τα ταµεία εξαιτίας οφειλών στην Εφο-ρία. Αν σε έναν τέτοιο άνθρω-πο παρουσιαζόταν ένα σοβα-ρό πρόβληµα και είχε ανάγκη από διαρκή χρήση φαρµάκων που πολλές φορές είναι και ακριβά, υπήρχε αδιέξοδο. Όταν αρχίσαµε την ιστορία

των φαρµακείων ξεκινήσαµε µε αυτό. Πρέπει να σας πω οτι στην αρχή δυσκολευτήκα-µε πολύ διότι προσπαθούσα-µε µε την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας να κάνουµε κάτι αλλά να το κάνουµε σω-στά να έχει τις υποδοµές, την νοµιµότητα, και όχι πρόχειρα. Η κυβέρνηση δυσκολευόταν η ίδια να το κάνει και στο τέ-λος µας έλεγε «κάντε το εσείς όπως ξέρετε και βλέπουµε». ∆ηλαδή δεν ήθελε να µπει στην διαδικασία του πως γίνε-ται ένα κοινωνικό φαρµακείο.

Η προηγούµενη Κυβέρνηση ή η σηµερινή;Κοιτάξτε, αυτή η ιστορία

κράτησε µε δύο τρεις υπουρ-γούς όχι µε την σηµερινή κυ-βέρνηση γιατί είναι πολύ πρό-σφατη.

Εσείς τι ζητούσατε; Εµείς θέλαµε να γίνει µια

νοµοθετική ρύθµιση που να προβλέπει τις προϋποθέσεις της ίδρυσης των κοινωνικών φαρµακείων. Πού πρέπει να είναι, αν πχ πρέπει να απέχουν από τα άλλα φαρµακεία , πως θα δίνονται τα φάρµακα, πως θα γίνεται κατοχύρωση ότι δεν θα κατηγορηθεί κανείς ότι ακολουθούνται λάθος δια-δικασίες, τι µπορεί να δίνεται


µε συνταγή ή χωρίς συνταγή... Υπήρχε όµως µια δυσκολία από την Κυβέρνηση και µας είπαν «κάντε το εσείς έτσι». Τελικά το προχωρήσαµε και

βρήκαµε µεγάλη συµπαρά-σταση από την Πανελλήνια Ένωση Φαρµακοβιοµηχανίας µε την οποία ο Αρχιεπίσκοπος υπέγραψε µνηµόνιο συνεργα-σίας και καλύπτει πλήρως όλα τα φάρµακα από τις εταιρίες µέλη της. Στην αρχή ξεκινή-σαµε µε το πρώτο κοινωνικό φαρµακείο στο Χαλάνδρι που καλύπτει δηµότες της περι-οχής ενώ το δεύτερο στο κέ-ντρο της Αθήνας, δίπλα στον µητροπολιτικό ναό τους καλύ-πτει όλους. ∆εν µπορούµε να έχουµε όλα τα φάρµακα στο φαρµακείο αλλά αν υπάρχει ζήτηση για ένα εξειδικευµένο φάρµακο αµέσως θα υπάρξει συνεννόηση και θα δοθεί. Αυτό για εµάς είναι µια εγ-

γύησή γιατί όλα τα φάρµακα είναι ελληνικά και ξέρουµε τι δίνουµε. Αυτό µπορεί για εµάς αλλά και για τις φαρµα-κοβιοµηχανίες να µην είναι τεράστια δαπάνη όµως για τον άνθρωπο που θα του τύχει µπορεί να ήταν εξοντωτική δαπάνη, δεν θα µπορούσε να ανταποκριθεί και θα δηµιουρ-γούσε πρόβληµα στην ζωή του και στην υγεία του.

Οπότε µιλάµε για µια σοβαρή συνεργασίαΈχουµε µια πολύ καλή συ-

νεργασία όλο αυτό το διάστη-µα πάνω από 2 χρόνια µε την Π.Ε.Φ. και έχουν αποδείξει την διάθεσή τους να βοηθή-σουν την δύσκολη προσπά-θεια της Εκκλησίας.

Με ποιους άλλους φορείς συ-νεργάζεστε;Υπάρχει µια συνεργασία µε

µια οµάδα εθελοντών για-τρών υπό τον συντονισµό του γιατρού Γρηγόρη Λακιώτη, οι οποίοι στελεχώνουν βασικά την κινητή µονάδα πρωτοβάθ-

Η Ελληνική Φαρµακοβιοµη-χανία έχει τη δυνατότητα να καλύψει επαρκώς το µεγαλύ-τερο µέρος των αναγκών του

πληθυσµού της χώρας µας µε ποιοτικά ελληνικά φάρµακα.

Για αυτό θέσαµε τις δυνάµεις µας κάτω από την οµπρέλα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και δεσµευτήκαµε να βρισκόµαστε στην πρώτη γραµµή, ώστε στην Ελλάδα της Ευρώπης το 2015, να µην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας χωρίς ιατροφαρµακευτική περίθαλψη. Σηµαντικότεροι σταθµοί σε αυτή τη µακρόχρονη και διαρκή συνεργασία µας µε το Γενικό Φιλόπτωχο Ταµείο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών είναι η δηµιουργία και η επι-τυχηµένη λειτουργία των δύο

ΘΕΟ∆ΩΡΟΣ ΤΡΥΦΩΝ, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φαρµακοβιοµηχανίας

Κοινωνικών Φαρµακείων στο Χαλάνδρι και στο κέντρο της Αθήνας, τα οποία καλύπτουν τους ανασφάλιστους, τους άνεργους και άλλες ευπαθείς οµάδες. Η Πανελλήνια Ένωση Φαρµακοβιοµηχανίας σήµερα επιβεβαιώνει τη δέσµευσή της να είναι πάντα αρωγός πρωτοβουλιών που έχουν σαν στόχο την ανακούφιση και την φροντίδα των ευαίσθητων κοινωνικών οµάδων, ιδιαίτερα στη σηµερινή εξαιρετικά δυσµενή συγκυρία.



µιας φροντίδας υγείας η οποία πηγαίνει τα Σάββατα στις ενο-ρίες και προσφέρει υπηρεσί-ες σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά παράλληλα σε ότι άλλο τους ζητήσουµε είναι δίπλα µας. Είναι µια σηµαντι-κή βοήθεια γιατί εξυπηρετεί τους ανασφάλιστους συναν-θρώπους µας και τους δίνει τις κατάλληλες συµβουλές για το τι πρέπει να κάνουν. Μια άλλη τεράστια οµάδα

που δεν φαίνεται πολύ αλλά βοηθάει σηµαντικά το Γ.Φ.Τ εί-ναι οι εθελοντές στις ενορίες. Αν σκεφτείτε ότι κάθε µέρα πάνε γυναίκες που αφήνουν το σπίτι τους και µαγειρεύουν

σπιτικό φαγητό για εκατοντά-δες ανθρώπους αυτό είναι για εµάς η µεγαλύτερη βοήθεια που είναι και σταθερή. Κατά καιρούς υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που θέλουν να βοη-θήσουν το έργο της εκκλησίας και βρίσκονται τρόποι για να γίνει αυτό.

Σκοπεύετε να αναπτύξετε τα προγράµµατα σας και σε άλλους τοµείς;Έχουµε αναπτύξει και θέ-

λουµε να δούµε πιο συστη-µατικά την βοήθεια στους αστέγους της Αθήνας. Αυτό ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια µε τις επισκέψεις κάθε βδο-

µάδα. Και εδώ έχουν βοηθή-σει πολύ εθελοντές των ενο-ριών γιατί το Γ.Φ.Τ είναι ένας διοικητικός µηχανισµός. Το πρόγραµµα συντονίζει ο

π. Αλέξιος Γιαννιός που κάθε Τρίτη συνεργάζεται µε µια διαφορετική ενορία που ανα-λαµβάνει να µαζέψει πράγ-µατα και να έρθουν κάποιοι εθελοντές της να µοιράσουν τα πράγµατα στους αστέγους. Τώρα τελευταία υπάρχουν και άλλες οµάδες εκτός των ενο-ριών που βοηθούν στο έργο αυτό όπως φοιτητές από το τµήµα Θεολογίας, οµάδες δασοπυροσβεστών και άλλες που αναλαµβάνουν. Αυτό θέ-

λουµε σιγά σιγά να δούµε πως µπορεί να οργανωθεί λίγο κα-λύτερα. Ξέρουν πλέον οι άστεγοι που

βρίσκονται σε σταθερά σηµεία της Αθήνας ότι κάθε Τρίτη έρ-χεται η βοήθεια και την περι-µένουν. Είναι κάτι πιο ουσια-στικό από το να αφήνουµε µια σακούλα µε πράγµατα. Περι-µένουµε ακόµα γιατί έχουµε µιλήσει και µε ειδικούς που µας λένε ότι πολλοί από τους αστέγους δεν φεύγουν από τα σηµεία τους ακόµα και λύση να βρεθεί αλλά εµείς θα βο-ηθήσουµε να δοθεί σταδιακά µια ευχάριστη λύση. .

Μπορεί για εμάς αλλά και για τις φαρμακοβιομη-χανίες να μην είναι τεράστια δαπάνη όμως για τον άνθρωπο που θα του τύχει μπορεί να ήταν εξοντωτική...

“ “


ΝΑΟΙ ΧΩΡΙΣ ΙΕΡΕΙΣ ΕΛΕΩ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Στην Κρήτη, λόγω της εγγύτητας της με την Μέση Ανατολή, επικεντρώνεται το τελευταίο διάστημα το ενδιαφέρον των διωκτικών αρχών αλλά και των μυστικών υπηρεσιών, που αν και θεωρούν πως η Ελλάδα δεν αποτελεί στόχο των τρομοκρατών του «Ισλαμικού Χαλιφάτου» βρίσκονται σε διαρκή επιφυλακή. Ρόλος «κλειδί» η στάση της μουσουλμανικής κοινότητας που λόγω της καλής σχέσης με την ελληνική κοινωνία, δεν θεωρείται εύφορο έδαφος για την

διατήρηση τρομοκρατικών πυρήνων.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Καθησυχαστικοί επιφυλακήαλλά σε


Σ ε διαρκή επαγρύπνη-ση είναι οι ελληνικές Αρχές για τους τζιχαντι-

στές. Όσο διαρκεί η έκρυθµη κατάσταση στη Μέση Ανατολή µε τους ένοπλους του Ισλαµι-κού Χαλιφάτου τόσο θα αυξά-νει ο αριθµός των µεταναστών που φτάνουν στα τουρκικά πα-ράλια αναζητώντας την ηµέρα και τον τρόπο να περάσουν στη χώρα µας. Και πάντα θα υπάρ-χει ο κίνδυνος ανάµεσα στους εκατοντάδες µετανάστες που εισέρχονται καθηµερινά από το ανατολικό Αιγαίο στη χώρα µας να κρύβονται τζιχαντιστές. «Κανείς δεν µπορεί να το πει µε σιγουριά. Οι περισσότεροι από αυτούς που µπαίνουν παράνοµα στην Ελλάδα δεν έχουν ταξιδιωτικά έγγραφα. Και η διαδικασία αναγνώρισης τους καθυστερεί σηµαντικά» λένε αξιωµατικοί της Ελλη-νικής Αστυνοµίας που αν και εµφανίζονται καθησυχαστικοί δεν κρύβουν πως παρακολου-θούν το θέµα σε κατάσταση επιφυλακής.

Η Κρήτη σε κλοιό ασφαλείαςΜια από τις περιοχές που

έχει µπει σε κλοιό ασφαλείας είναι η Κρήτη καθώς είναι σε µικρή απόσταση από τη Λιβύη που έχει αυξηµένο αριθµό τζιχαντιστών και ουσιαστικά είναι εύκολο για αυτούς να κρυφτούν µέσα σε καράβι µε µετανάστες και να φτάσουν στη χώρα µας. Εάν όµως δεν εντοπιστούν και συλληφθούν; Τότε θα επιδιώξουν να κα-τευθυνθούν προς τα δυτικά. Είτε προς Πάτρα είτε πιο βό-ρεια προς Ηγουµενίτσα. Ψά-χνοντας τον διακινητή που θα τους µεταφέρει κρυµµένους σε κάποιο αλιευτικό ή µο-τορσιπ προς την Ιταλία και εν συνεχεία από εκεί σε χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης. Αυτή τουλάχιστον είναι η πλέον συνηθισµένη

τακτική.«Καθηµερινά από το «Ελ. Βενιζέλος» διέρχονται χιλιάδες ταξιδιώτες. Εάν δεν έχουµε κάποια αναφορά από ευρωπαϊκή αρχή για αναζή-τηση κάποιου συγκεκριµένου προσώπου δεν µπορούµε να ξέρουµε εάν έχει πατή-σει στην Ελλάδα ύποπτος για διασυνδέσεις µε τους τζιχα-ντιστές. Έχουµε να κάνουµε συχνά µε ανθρώπους της δι-πλανής πόρτας, µε λευκό ποι-νικό µητρώο και µε ευρωπαϊ-

κά διαβατήρια που µπορούν λόγω της συνθήκης Σέγκεν να πηγαίνουν ανενόχλητοι οπου-δήποτε µέσα στην Ε.Ε.», λένε οι αξιωµατικοί προσθέτοντας πως είναι διαρκώς σε επα-φές τόσο µε την Interpol όσο και µε την Europol. Θεωρούν δηλαδή πως από τη χώρα µας είναι διερχόµενοι. Είτε από την Ευρώπη προς τη Συρία και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής είτε κάνοντας την αντίστροφη πορεία.

Υπάρχει κίνδυνος για τζιχαντιστές στην Ελλάδα; Η απάντηση που δίνουν οι

ίδιοι αξιωµατικοί της ΕΛ.ΑΣ. είναι αρνητική µε βάση τα στοιχεία που έχουν. Αιτιολο-γώντας την συµπληρώνουν πως «στη χώρα µας υπάρχει µουσουλµανική κοινότητα αλλά πρόκειται για µετριοπα-θείς και όχι φανατικούς που θα µπορούσαν να προσηλυτί-


Μια από τις περιοχές που έχει μπει σε κλοιό ασφαλείας είναι η Κρήτη καθώς είναι σε μικρή απόσταση από τη Λιβύη που έχει αυξημένο αριθμό τζιχαντιστών

““σουν άτοµα µε στόχο να τους στείλουν να πολεµήσουν στο πλευρό των τζιχαντιστών». ∆εν αποκλείουν το ενδεχό-µενο ωστόσο ανάµεσα στους µουσουλµάνους να κρύβονται και κάποιοι µε ακραίες από-ψεις αναζητώντας µετανάστες για να προσηλυτίσουν ωστόσο οι αστυνοµικοί εκφράζουν την πεποίθηση ότι οι ίδιοι οι µετριοπαθείς µουσουλµάνοι θα αποµονώσουν τους φανα-τικούς και ενδεχοµένως να τους εξαναγκάσουν να φύγουν

και από τη χώρα. Τονίζουν επιπλέον ότι µε τη µουσουλ-µανική κοινότητα δεν έχει υπάρξει έως τώρα κάποιο ιδιαίτερο πρόβληµα και υπάρ-χει συνεργασία. Στο παρελθόν πάντως ουκ ολίγοι έχουν θέ-σει τους κινδύνους που εγκυ-µονεί η έλλειψη επίσηµου και ενδεχοµένως παράλληλα ελεγχόµενου χώρου λατρεί-ας για τους µουσουλµάνους στην Αθήνα. Οι αξιωµατικοί της ΕΛ.ΑΣ. υπογραµµίζουν ακόµη ότι στη χώρα µας δεν

διαµένει τόσο µεγάλος αριθ-µός µουσουλµάνων όπως στη Γαλλία, τη Γερµανία, την Βρε-τανία ή το Βέλγιο. Και προ-σθέτουν πως η χώρα µας δεν έχει εµπλακεί στρατιωτικά ή µε άλλο τρόπο στην αντιµε-τώπιση του ΙSIS και έτσι δεν έχει µπει στο στόχαστρο των φανατικών ισλαµιστών όπως έχει συµβεί µε χώρες της δυ-τικής Ευρώπης. Επίσης λένε µε νόηµα, ότι στην Ελλάδα δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά µε προσβολή του Ισλάµ ή του


Κορανίου αντίστοιχα µε τα σκί-τσα που είχαν δηµοσιευτεί σε ευρωπαϊκά έντυπα και είχαν προκαλέσει την οργή µου-σουλµάνων.

∆υο συναγερµοί στην ΕλλάδαΣτη χώρα µας οι Αρχές τέ-

θηκαν σε επιφυλακή τον Ια-νουάριο όταν σε διαµέρισµα στο Παγκράτι εντοπίστηκαν δυο αλλοδαποί που θεωρού-νταν ύποπτοι. Αρχικά υπήρξε σύγχυση µε τις βελγικές Αρχές οι οποίες τελικά εξέδωσαν ευρωπαϊκό ένταλµα σύλλη-ψης για έναν νεαρό Αλγερινό καθώς µετά από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου δια-πιστώθηκε ότι από το κινητό τηλέφωνο που κατασχέθη-καν είχαν γίνει επικοινωνίες στο Βέλγιο σε άτοµο που έχει σχέση µε την οµάδα των τζιχα-ντιστών. Μαζί του είχε προσα-χθεί ένας ακόµη αλλοδαπός ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος ωστόσο εκ των υστέρων και αυτός, σύµφωνα µε πληροφο-ρίες, χαρακτηρίστηκε ως ύπο-πτος και σε βάρος του εκδό-θηκε ένταλµα σύλληψης από τις γαλλικές Αρχές ωστόσο εκτιµάται πως έχει φύγει από την Ελλάδα. Συναγερµός όµως στην ΕΛ.ΑΣ. και στην ΕΥΠ είχε προκύψει και από την πλη-ροφόρηση πως ένας Έλλη-νας – είχε πάρει την ελληνική υπηκοότητα το 2001 – από τον περασµένο Ιούλιο βρίσκεται στο πλευρό των τζιχαντιστών. Επίσης οι Αρχές έβαλαν στο «µικροσκόπιο» τη µητέρα του που διαµένει στη Συρία και είχε εκδηλώσει την υποστή-ριξη της στον ISIS µε αναρ-τήσεις στο διαδίκτυο και δεν αποκλείουν το ενδεχόµενοι αυτή να προσκάλεσε το γιο της στη Συρία και στη συνέχεια να το πείσει να πολεµήσει για το Ισλαµικό Χαλιφάτο. .


ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ: μια σύγχρονη μορφή

θρησκευτικού εξτρεμισμού

Τ α ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήµατα των Τζιχαντιστών, που βλέπουν το φώς της δηµοσιότητας, ξεπερνούν σε αγρι-

ότητα ακόµη και την πιο νοσηρή φαντασία. Οι πρωτοφανείς θηριωδίες των φανατικών Ισλα-µιστών περιλαµβάνουν απαγωγές, βιασµούς, αποκεφαλισµούς και βασανισµούς αθώων θυ-µάτων µέχρι θανάτου. Στις περιοχές που ελέγ-χονται από τους εξτρεµιστές κυριαρχεί ο νόµος της ζούγκλας, καθώς αλλόθρησκοι σφαγιάζο-νται, γυναίκες πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα και άµαχοι θάβονται ζωντανοί.Όµως αυτό που κυριολεκτικά δεν χωρά ανθρώπινος νους, είναι ότι πολλά από τα θύµατα αυτών των φρικαλεο-τήτων είναι µικρά παιδιά. Αναµφίβολα το µεγα-λύτερο µένος των Τζιχαντιστών στρέφεται κατά των χριστιανών, οι οποίοι καθηµερινά πέφτουν θύµατα φρικτών εγκληµάτων και απάνθρωπων διωγµών. Οι χριστιανοί του Ιράκ και της Συρίας εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να σωθούν και καταφεύγουν ακόµη και στα βουνά, όπου όµως κινδυνεύει η ζωή τους από τις κακουχίες και την έλλειψη νερού και φαγητού. Το αποτέλεσµα είναι χιλιάδες χριστιανοί πρόσφυγες να βρίσκονται αυτή τη στιγµή σε απελπιστική κατάσταση, ξεριζωµέ-νοι από τις εστίες τους και παντελώς αβοή-θητοι. Μάλιστα οι Τζιχαντιστές φροντίζουν να προβάλλουν τις ανατριχιαστικές τους πράξεις και στο διαδίκτυο, µε πιο πρόσφατο παράδειγ-µα το βίντεο που ανήρτησαν πριν λίγες ηµέρες όταν αποκεφάλισαν 21 Αιγύπτιους χριστιανούς κόπτες στη Λιβύη.Πρόκειται για µια πραγµατική γενοκτονία

των χριστιανικών πληθυσµών, αλλά και άλλων θρησκευτικών µειονοτήτων, η οποία παραπέ-µπει σε άλλες εποχές και προφανώς συνιστά έγκληµα κατά της ανθρωπότητας. Όµως παρά το παγκόσµιο σοκ που έχουν προκαλέσει αυτά τα αδιανόητα εγκλήµατα, η αντίδραση της δι-εθνούς κοινότητας δεν υπήρξε όσο αποφασι-

στική θα έπρεπε. Οι δυνάµεις, οι οποίες στο πρόσφατο παρελθόν δεν δίσταζαν να επέµ-βουν δυναµικά και να εµπλακούν ακόµα και σε πολεµικές συρράξεις, όταν απειλούνταν οικονοµικά συµφέροντα στην ίδια περιοχή, δεν δείχνουν σήµερα ανάλογη ευαισθησία για τα αθώα θύµατα των φανατικών Ισλαµιστών. Τα δυτικά ΜΜΕ από την πλευρά τους, συνήθως εξαντλούν το ενδιαφέρον τους στην απειλή που υφίσταται από τους µουσουλµάνους εξτρεµι-στές µόνο στο ευρωπαϊκό και το αµερικανικό έδαφος, λες και εκεί η ανθρώπινη ζωή έχει δι-αφορετική αξία… Με αυτήν την απαθή στάση όµως, φθάσαµε στο σηµείο να αντιµετωπίζε-ται στην εποχή µας ο χριστιανισµός σε πολλές περιοχές ως διωκόµενη θρησκεία! Εκτός από τα κραυγαλέα παραδείγµατα του Ιράκ και της Συρίας, εχθρική αντιµετώπιση χριστιανικών πληθυσµών καταγράφεται στο µουσουλµανικό τόξο της Βόρειας Αφρικής, στην υποσαχά-ρια Αφρική, στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε µουσουλµανικές χώρες της Ασίας. Αντιπρο-σωπευτικά παραδείγµατα τέτοιων χωρών απο-

τελούν, µεταξύ άλλων, η Νιγηρία, το Σουδάν, το Πακιστάν και η Ινδονησία. Το λυπηρό είναι ότι εκτός από τους προφανείς θρησκευτικούς, ιστορικούς και γεωπολιτικούς λόγους, για την επιδείνωση της θέσης του χριστιανικού στοι-χείου ευθύνεται και η αδιαφορία των χωρών της δύσης.Όµως αυτό δεν µπορεί να συνεχιστεί! Οι

διωγµοί εις βάρος θρησκευτικών µειονοτήτων και ιδίως τα εγκλήµατα των Τζιχαντιστών κατά των χριστιανών, προκαλούν σε όλους µας έντο-να αισθήµατα όχι µόνο πόνου, αλλά ταυτόχρονα οργής και αγανάκτησης. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να δράσει άµεσα και να παρέµβει σε κάθε γωνιά της γης, όταν προσβάλλεται τόσο βάναυσα το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο! Οφείλει να διασφαλίσει τη διανοµή βοήθει-ας και να αναλάβει αποφασιστικές πολιτικές πρωτοβουλίες για να αποκατασταθεί η διεθνής νοµιµότητα και να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπι-να δικαιώµατα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο πλαίσιο των

αρµοδιοτήτων του, έχει ήδη κάνει ουσιαστικά και µεθοδικά βήµατα προς αυτήν την κατεύ-θυνση, εκδίδοντας σχετικά ψηφίσµατα και αναζητώντας αποτελεσµατικούς τρόπους πρό-ληψης και αντιµετώπισης της θρησκευτικής τροµοκρατίας. Η συνεδρίαση του Συµβουλίου Ασφαλείας

του ΟΗΕ, η οποία είναι αφιερωµένη στο διωγ-µό των µειονοτήτων και κυρίως των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, που απειλούνται από το Ισλαµικό Κράτος, αποτελεί επίσης ένα θετικό βήµα. Όλοι ευχόµαστε οι πρωτοβουλίες αυτές να έχουν συνέχεια, αλλά και αποτέλεσµα. Η σκέψη µας είναι στραµµένη στους συνανθρώ-πους µας που δοκιµάζονται από το καθεστώς φρίκης των Τζιχαντιστών. Η ελπίδα µας είναι να µπει σύντοµα ένα τέλος στον παραλογισµό του θρησκευτικού φανατισµού και στην τυφλή βία. .

της Ελίζας Βόζεµπεργκ – Βρυωνίδη

Η κα. Ελίζα Βόζεμπεργκ - Βρυωνίδη, είναι Ευρωβουλευτής

της Ν.Δ.


Το Ισλάµ είναι µία από της τρεις µονοθεϊστικές θρησκείες του κόσµου. Μετά τον Εβραϊσµό και το Χριστιανισµό είναι η τελευ-ταία χρονικά που εµφανίσθηκε στο προσκήνιο. Ιδρυτής της είναι ο Μωάµεθ, ο οποίος κατάφερε να ενώσει τις αραβικές ειδωλολατρικές φυλές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, κάτω από µια θρησκεία και να ανακηρυχτεί Προφήτης της. Κατάφερε να ενώσει εκατοµµύρια ανθρώπους κάτω από συ-γκεκριµένους κανόνες διαβίωσης, πίστης και τρόπου έκφρα-σης. Η λέξη Ισλάµ προέρχεται από το Αραβικό Aslama που ση-µαίνει πίστη, υποταγή, παράδοση στο Θεό Με τον θάνατο του το 632 µ.χ ξεκίνησαν οι έριδες της διαδοχής. Ο λόγος ήταν ένας, όσο πεζό και αν ακούγεται.

ΑΝΑΛΥΣΗ

ΙΣΛΑΜΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΙΣΜΑ


Ο Μωάµεθ είχε κα-ταφέρει να «χτί-σει» µια τεράστια

«αυτοκρατορία» πιστών, που ήταν πρόθυµοι να τον ακο-λουθήσουν σε οτιδήποτε τους ζητούσε. Τους έδωσε ελπίδα, τους άλλαξε τον τρόπο ζωής. Όποιος κατάφερνε να ελέγξει όλους αυτούς τους πιστούς θα έλεγχε, όλη τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και γιατί όχι και τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Μην ξεχνάµε ότι βρισκόµαστε στο 632 µε το ∆υτική Ρωµαϊ-κή αυτοκρατορία ουσιαστικά ανύπαρκτη και το Ορθόδοξο Βυζάντιο να κατέχει µια τερά-στια έκταση που µε δυσκολία έλεγχε...

∆υο φατρίες ερίζουν για την ∆ιαδοχή του Μωάµεθ. Οι ηγέτες των φατριών αυ-

τών όσο ζούσε ο Μωάµεθ, ήταν συναγωνιστές του, φίλοι και συγγενείς του. Μετά τον θάνατο του όµως... Από τη µία ήταν οι Ορθόδοξοι Μου-σουλµάνοι, ή Σουνίτες, και από την άλλη οι Σιίτες. Οι δυο αυτές φατρίες ενεπλάκησαν για εκατοντάδες χρόνια σε ένα ανηλεή αιµατηρό πόλεµο (που συχνά συνεχίζεται και στις µέ-ρες µας) για το ποιος θα πάρει το χρίσµα του Χαλίφη, δηλαδή του Ηγεµόνα όλων των Μου-σουλµάνων (από την Αραβική λέξη Khalifa που σηµαίνει ο διάδοχος).Οι Σουνίτες θεωρούν ότι

το χρίσµα πρέπει να το λάβει εκείνος που ακολουθεί ορθά, την οµολογία πίστης στο Ιερό Βιβλίο, το Κοράνι, εκείνος που ακολουθεί την Σούνα τον κανόνα δηλαδή του Μωάµεθ. Οι Σιίτες από την άλλη, είναι οι οπαδοί του Αλί. Η λέξη Σιιά σηµαίνει την «διαδοχή» και θεωρούν ότι ο Αλί, έπρεπε µετά τον θάνατο του Μωάµεθ να αναλάβει το τιµόνι όλων των Μουσουλµάνων, αφού ο Αλί ήταν εξάδελφος και γα-µπρός του, άρα κατάγεται από

την οικογένεια του. ( Αλί είχε παντρευτεί την κόρη του Μω-άµεθ την Φατιµά) Ο Αλί και ο γιος του ο Χου-

σείν, στην κούρσα της διαδο-χής δολοφονήθηκαν από τον Σουνίτη Μουαουίγια (Μωα-βία). Ο µύθος λέει ότι άφησαν το πτώµα του άταφο (τεράστια προσβολή) και αργότερα εισέ-βαλαν στην οικία του και έψα-χναν να βρουν το Ζουλφικάρ, το µυθικό σπαθί που ο ίδιος ο Μωάµεθ είχε δώσει στον Αλί. (Το Ζουλφικάρ, σύµφωνα µε τον µύθο, ήταν το µαγικό σπαθί µε τις δύο αιχµές, που

το Ζουλφικάρ. Με µια κίνηση µπορούσε να τυφλώσει τους εχθρούς, µε µια κίνηση να τους εξολοθρεύσει... Το σπα-θί αυτό µεταβίβασε στον Αλί και από τότε είναι και το σύµ-βολο του.

Αιµατηρές συγκρούσειςΟι µάχες ανάµεσα στους

Σουνίτες και τους Σιίτες, για την διαδοχή,ήταν απίστευτης έντασης και αγριότητας. Το αίµα έρεε ποτάµι στους άνυ-δρους τόπους και στις ερή-µους της µέσης Ανατολής. Τε-λικά οι Σουνίτες επικράτησαν. Από τότε οι ηττηµένοι Σιίτες υπέστησαν διωγµούς και εκ-καθαρίσεις που τροµάζουν. Πρώτος Χαλίφης ανακηρύ-χθηκε ο Αµπού Μπάκρ. Στην Οθωµανική αυτοκρατορία και στην µετέπειτα Τουρκία, το δόγµα που επικρατεί είναι αυτό των Σουνιτών. Οι Αλεβή-τες (οπαδοί του Αλί, κλάδος των Σιιτών) που ζούσαν και ζουν στην Τουρκία έχουν υπο-στεί µεγάλους διωγµούς και δολοφονίες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ζούσαν χειρότε-ρα και από τους Χριστιανούς χωρίς δικαιώµατα και χωρίς προοπτικές εξέλιξης.Οι διαφορές ανάµεσα σε

Σουνίτες και Σιίτες και τα πάθη και οι εντάσεις που υπάρχουν , θυµίζουν έντονα τις εντάσεις µεταξύ Ορθοδόξων και Κα-θολικών Χριστιανών, κυρίως κατά το παρελθόν. (Σχίσµα εκκλησιών, 4η Σταυροφορία, ενωτικοί και ανθενωτικοί, κ.α). Οι διωγµοί των Αλεβητών και των Σιιτών γενικότερα, θυµί-ζουν έντονα τους διωγµούς και τις µεθόδους που επέβαλ-λε η Καθολική εκκλησία δια της Ιεράς Εξέτασης, στον κό-σµο) Είναι γεγονός ότι ακόµη και στις µέρες µας Σιίτες και Σουνίτες, αν και ανήκουν στην ίδια θρησκεία, «ακροβατούν» ανάµεσα στη λεπτή γραµµή του µίσους και τις απέχθειας µεταξύ τους. .

ο ίδιος ο Αλλάχ έστειλε στον Μωάµεθ για να κατατροπώνει τους εχθρούς του. Ο µύθος πάντα, λέει ότι το σπαθί έπεσε από τον ουρανό µπροστά στον Μωάµεθ ένα βράδυ που διέ-σχιζε την έρηµο. Ο προφήτης κατέβηκε από την καµήλα του και πήγε να πιάσει την πυρα-κτωµένη πέτρα που µέσα της βρισκόταν το σπαθί. ∆εν µπο-ρούσε να την αγγίξει και έβαλε την καµήλα του να ουρήσει πάνω της να την παγώσει. Μετά έσπασε την µεγάλη πέ-τρα, τον βράχο αυτόν και πήρε

ΑΝΑΛΥΣΗ


ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ

Γράφει ο Ανδρέας Λουδάρος

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΑΛΕΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΣ

Στις 22 Απριλίου 2013 πριν από ακριβώς δύο χρόνια, ο ελληνορθό-δοξος µητροπολίτης

Χαλεπίου κ. Παύλος, του Πατριαρχείου Αντιοχείας

µαζί µε τον Συροϊακω-βίτη επίσκοπο της ίδιας

πόλης και τον οδηγό τους, έπεσαν στα χέρια άγνωστων απαγωγέων. Την εποµένη βρέθηκε το πτώµα του άτυχου

οδηγού, τον οποίο είχαν δολοφονήσει, πιθανό-τατα οι απαγωγείς. Από τότε µέχρι και σήµερα

δεν έχει υπάρξει κανένα ουσιαστικό νέο για την

τύχη των δύο επισκόπων. Καµία πληροφόρηση. Κανένα σηµάδι ζωής.


Τ ην «πατρότητα» της απαγωγής επεχείρησαν να αναλάβουν διά-

φορες ισλαµιστικές εξτρε-µιστικές οργανώσεις αλλά ακόµη και σήµερα, δυο χρό-νια µετά, κανείς δεν µπορεί να πει µε σιγουριά ποιοι βρί-σκονται πίσω από αυτήν την ενέργεια. Αρκετοί ήταν αυτοί που για πολιτικούς λόγους επιχείρησαν να εµφανιστούν ως προστάτες. Η Τουρκία για δικούς της λόγους, θέλησε να παρέµβει για την απελευθέ-ρωση. Η τότε συριακή αντι-πολίτευση επίσης. Μάλιστα οι δεύτεροι αρκετό καιρό µετά την απαγωγή υποστήριζαν οτι υπήρχαν διαπραγµατεύσεις σε εξέλιξη µε τους απαγω-γείς. Βέβαια, δεν πρέπει να παραλείψουµε πως, εξ΄αρχής υπήρχαν αρκετοί που έβλεπαν µε καχυποψία την εµπλοκή της συγκεκριµένης οργάνω-σης στις προσπάθειες για την απελευθέρωση των επισκό-πων. Πλέον θεωρείται βέβαιο πως το ενδιαφέρον τους είχε να κάνει περισσότερο µε το να προσεγγίσουν το χριστιανικό πληθυσµό και να του δηµιουρ-γήσουν ένα κλίµα ασφάλειας για πολιτικούς λόγους παρά να βοηθήσουν ουσιαστικά. Με το πέρασµα του χρόνου,

η µία µετά την άλλη όλες οι ειδήσεις διαψεύστηκαν και οι ελπίδες άρχισαν να χάνουν την δύναµη τους. Τον προηγούµε-νο Οκτώβριο κατά την επίσηµη επίσκεψη του στην Εκκλησία της Ελλάδος, ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης, αδερ-φός του απαχθέντος µητρο-πολίτη είχε εκφράσει ένα πα-ράπονο. «Θα ήθελα πολύ να

ήταν εδώ και ο αδελφός µου Παύλος αλλά ξέρω ότι όπου κι αν βρίσκεται χαίρεται µαζί µας» είχε πει επισκεπτόµενος την Μ.Κ.Ο. «Αποστολή» της Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπου εκτός των άλλων είχε κάνει αναφορές και στα δεινά που περνούν καθηµερινά οι χρι-στιανοί σε αυτήν την σκοτεινή γωνιά της Μέσης Ανατολής. ∆υο χρόνια µετά την απα-

γωγή, όλοι έχουν σιωπήσει. Αυτοί που επικαλούνται την λογική θεωρούν πως η απα-γωγή έχει λήξει µε τρόπο θα-νατηφόρο καιρό τώρα. Αν ήθε-λαν λύτρα θα τα είχαν ζητήσει. Αν ήθελαν ανταλλαγές θα τις είχαν ζητήσει επίσης. Ότι κι αν ήθελαν θα το είχαν εκφράσει, υποστηρίζουν. Στον αντίποδα όσοι βλέπουν τα πράγµατα πιο ροµαντικά, επικαλούνται την πίστη και εξακολουθούν να προσεύχονται για την υγεία του Παύλου... όπου κι αν είναι.

Ο Χαλεπίου κ. ΠαύλοςΟ πατέρας του ήταν από την

Συρία και η µητέρα του από τον Λίβανο, εκείνος γεννήθη-κε στη Λαοδικεία της Συρίας πριν από 54 χρόνια αλλά η παιδεία του, τον έκανε Έλλη-να. Ο Παύλος Yazigi είναι ο Ελληνορθόδοξος Μητροπο-λίτης Χαλεπίου που βρέθηκε στο επίκεντρο της παγκόσµι-ας επικαιρότητας µε τον πιο σκληρό και άγριο τρόπο, όταν έπεσε θύµα απαγωγής µαζί µε τον Συρο-Ιακωβίτη Επί-σκοπο του Χαλεπίου. Η σχέ-ση της οικογένειας του µε την θρησκεία µπορεί να περιγρα-φεί πολύ απλά βλέποντας την πορεία του ίδιου και των αδερ-φών του. Ο Παύλος είναι µη-

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Δυο χρόνια μετά την απαγωγή, όλοι έχουν σιωπήσει. Αυτοί που επικαλούνται την λογική θεωρούν πως η απαγωγή έχει λήξει με τρόπο θανατηφόρο καιρό τώρα. Στον αντίποδα όσοι βλέπουν τα πράγματα πιο ρομαντικά, επικαλούνται την πίστη και εξακολουθούν να προσεύχονται για την υγεία του


τροπολίτης, η δίδυµη αδερφή του είναι µοναχή και ο µεγα-λύτερος αδερφός, ο πρωτότο-κος, είναι σήµερα Πατριάρχης Αντιοχείας. Έχουν µια αδερφή ακόµη, τη µοναδική που δεν φορά ράσα. Στις τελευταίες εκλογές

για την ανάδειξη Πατριάρχη Αντιοχείας, ο Παύλος ήταν «φαβορί» κατά πολλούς, ο Ιωάννης «αουτσαϊντερ» δεν είχε καν δικαίωµα εκλογής. Ο κανονισµός εκλογής άλλαξε, το «αουτσάιντερ» µπήκε στην «αρένα» κι όλα ανατράπηκαν. Ο Παύλος έχασε τον θρόνο από τον µεγάλο του αδερφό. Κάποιοι λένε ότι απλά απο-δέχθηκε την δυναµική που ανέπτυξε σε ανύποπτο χρόνο ο Ιωάννης, άλλοι πάλι υποστη-ρίζουν ότι ο Παύλος υποχώρη-σε για χάρη του πρωτότοκου αδερφού του.

Σπούδασε πολιτικός µη-χανικός στη Συρία, µετά ήρθε στη Θεσσαλονίκη στο Α.Π.Θ. όπου έγινε θεολόγος. Το 1992 έγινε διδάκτορας. Όσοι τον ξέ-ρουν καλά, µιλούν για έναν δυ-ναµικό χαρακτήρα, λάτρη των νέων τεχνολογιών, ευγενή και πρωτοπόρο. Στο Μπαλαµάντ όπου ήταν Ηγούµενος και Κο-σµήτορας, φρόντισε να κάνει την ελληνική γλώσσα δεύτερη επίσηµη της θεολογικής σχο-λής. Τα πιο πολλά µαθήµατα για την ακρίβεια, στα ελληνικά διδάσκονται. Στη Μητρόπολη του, έφτια-

ξε διαδικτυακό ραδιόφωνο αλλά και webtv. Είναι blogger, έχει λογαριασµό στο twitter αλλά και προφίλ στο facebook. Ανήκει στην κατηγορία των κληρικών που πιστεύουν πως τα νέα µέσα είναι η µεγάλη ευκαιρία της Εκκλησίας να

προσεγγίσει τη νέα γενιά. Μό-νιµη επωδός του όταν µιλάει σε νέους ανθρώπους είναι «να σπουδάζετε, να µορφωθεί-τε». Οι περισσότεροι από τους φοιτητές του, στο Μπαλαµάντ έχουν περάσει από την Ελλά-δα για να µάθουν Ελληνικά. Τους πηγαίνει στο Άγιον Όρος για να µάθουν από πρώτο χέρι την ζωή στην «µητρόπολη» του ορθόδοξου µοναχισµού. Ζει µεταξύ Τουρκίας και

Συρίας. Στην Αντάκια, την αρ-χαία Αντιόχεια δηλαδή, έχει και ενορίες αλλά και µοναστή-ρια. Στο Χαλέπι όπου και το κέντρο της Μητρόπολης του οι Χριστιανοί, προ των διώξε-ων, υπολογίζονταν σε περίπου 20.000. Στην πόλη του Χαλεπί-ου µάλιστα, έχει ιδρύσει κι ένα µοναστήρι, τη γυναικεία Μονή του Ευαγγελισµού µε κάπου 20 περίπου µοναχές. Όταν δεν

είναι στην Συρία ή την Τουρ-κία, ταξιδεύει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Πότε σε συ-νέδρια, πότε για να ενηµερώ-σει την κοινή γνώµη για τους διωγµούς των Χριστιανών και πότε για να µαζέψει πόρους για το έργο του. Για εµάς εδώ στην Ελλάδα, ίσως να φαίνο-νται πολλά πράγµατα απλά δε-δοµένα. Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Συρίας, ακό-µη και ο εκκλησιασµός µπο-ρεί να µετατραπεί σε παγίδα θανάτου. Λένε πως ορισµένοι κοντινοί του άνθρωποι, βλέ-ποντας την κατάσταση να γί-νεται ανεξέλεγκτη στην Συρία, τον συµβούλεψαν να µείνει στην Τουρκία. Εκείνος προτί-µησε να µην εγκαταλείψει την έδρα του. Το ίδιο έπραξε ακό-µη κι όταν δέκα µέρες πριν την απαγωγή, µια ρουκέτα στόχευσε το σπίτι του στο Χα-λέπι. Ήταν πλέον δεδοµένο ότι αποτελούσε στόχο. Πάλι δεν έφυγε. Τώρα βρίσκεται αιχ-µάλωτος στα χέρια στυγερών εγκληµατιών και στις προσευ-χές χιλιάδων ανθρώπων που εύχονται να έχει αίσιο τέλος η περιπέτεια του. .Σηµείωση του συντάκτη: Όσο κι αν η λογική προστά-

ζει άλλα, ανήκουµε σε αυτούς που πιστεύουν και ελπίζουν οτι ο µητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος παραµένει ζωντανός. Γι αυτό και χρησιµοποιούµε ενεστώτα ελπίζοντας σύντο-µα να χρησιµοποιήσουµε τον αόριστο για να περιγράψουµε όσα θα µας διηγηθεί πως πέ-ρασε.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Από παλαιότερη επίσκεψη του µητροπολίτη Παύλου στο Άγιον Όρος

Από την Σοφία ΚαρεκλάΦωτογραφίες: Ζάχος Καρεκλάς

Ποιός είπε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλέον

Ευεργέτες;Χτίζει εκκλησίες, γηροκομεία, γυμναστήρια, νηπια-γωγεία, γυμνάσια αλλά όταν τον ρωτάς γι’ αυτά... σου χαμογελά και αλλάζει συζήτηση. Ο κ. Δημήτρης Ανα-στασιάδης, είναι ο άνθρωπος που «προκάλεσε» τον Οι-κουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο να επισκεφθεί όχι μια αλλά δύο φορές μέσα σε λίγα χρόνια την Τερπνή, μια μικρή κωμόπολη 2.000 κατοίκων έξω από τη Νιγρίτα των Σερρών. Την πρώτη φορά ήταν για να εγκαινιάσει μια εκ-κλησία φτιαγμένη στο χέρι με πέτρα και αγιογραφημένη με χρυσό 24 καρατίων. Αυτή τη φορά ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας θα εγκαινιάσει ένα γηροκομείο αντί-στοιχο του οποίου δεν υπάρχει ούτε στην Αθήνα. Αυτή είναι η ιστορία του.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Μετά από δεκατέσσερα χρόνια, ο Οικουµενικός Πατριάρχης Βαρθολο-

µαίος επισκέπτεται για δεύτερη φορά την ίδια κωµόπολη. Κάτι εξαιρετικά σπάνιο, ίσως και µο-ναδικό όσον αφορά στα ταξίδια του. Πρόκειται για την Τερπνή Σερρών. Το 2001, ο κ. Βαρθολο-µαίος εγκαινίασε εκεί έναν ναό. Ποιο είναι το ξεχωριστό στοιχείο στην υπόθεση; Ο ναός αυτός χτί-στηκε εξολοκλήρου από έναν ιδιώτη. Όταν ολοκληρώθηκε η ανέγερσή του, αγιογράφηθηκε ολόκληρος, µέχρι το τελευταίο εκατοστό, µε χρήµατα του ίδιου ανθρώπου, ο οποίος, παρότι ο ναός έχει τρία χρόνια που έγινε ενοριακός, συνεχίζει να καλύπτει σε µεγάλο βαθµό τα λειτουργικά του έξοδα. ∆εκατέσσερα χρόνια µετά,

ο άνδρας αυτός ετοιµάζεται να προσφέρει στην τοπική κοινωνία κι ένα γηροκοµείο. Θα εγκαινι-άσει και αυτό ο Οικουµενικός Πατριάρχης κατά την επικείµενη επίσκεψή του στην πόλη των Σερ-ρών. Ποιος είναι, όµως, ο σύγ-χρονος αυτός ευεργέτης;

Από τη Σαουδική Αραβία, στην ΤερπνήΜας ξεναγεί στο εργοστάσιό

του, στην Τερπνή, µας δείχνει ένα ένα τα µηχανήµατα και µας εξη-γεί τη διαδικασία που ακολουθεί η γραµµή παραγωγής καθώς και την τεχνολογία που χρησιµοποιεί-ται. Απλός, ευγενής, οξυδερκής, χαιρετά εγκάρδια τους υπαλλή-λους κι επιβλέπει ο ίδιος όλα τα στάδια της παραγωγής, παρά τις

δεκαετίες που κρύβονται κάτω από το κοµψό του κοστούµι. Ο κ. ∆ηµήτρης Αναστασιάδης, πρόε-δρος της εταιρείας Fibran, που παράγει όλη τη γκάµα των υλικών µόνωσης, ξεκίνησε από το µηδέν για να φθάσει σήµερα να διαθέ-τει εργοστάσια σε άλλες πέντε χώρες ενώ, από το εργοστάσιο στην Τερπνή, ξεκινούν τα φορτη-γά της εταιρείας που ταξιδεύουν σε τριάντα χώρες για εξαγωγές. «Το 1959 ξεκίνησα τη δική µου δουλειά, εµπορία και κατασκευ-ές µονώσεων. Το 1974 ξεκίνη-σα την παραγωγή διογκωµένης πολυστερίνης στη Θεσσαλονίκη. Την µονάδα αυτή την µετέφερα εδώ στην Τερπνή, από όπου κα-τάγοµαι. Η αγορά µας, την εποχή εκείνη, ήταν κυρίως η Σαουδική Αραβία». Από εκεί, ο κ. Αναστα-σιάδης άντλησε τα πρώτα του κεφάλαια ώστε να µπορέσει να επεκτείνει σιγά σιγά την επιχεί-ρησή του στην Ελλάδα. Την περί-οδο εκείνη ξεκίνησε και η ανέ-γερση του ναού προς τιµήν των Τριών Ιεραρχών, στο κέντρο της Τερπνής. «Στη Σαουδική Αραβία νοικιάζαµε για τέσσερα µε πέντε χρόνια χώρους στην έρηµο όπου στήναµε προκάτ σπίτια τα οποία φτιάχναµε εδώ στην Ελλάδα ενώ εγκαθιστούσαµε και γεννήτριες για να έχουµε ρεύµα. Όταν ολο-κληρώναµε τις εργασίες µας εκεί, νοικιάζαµε µετά όλες αυτές τις κατασκευές στους Σαουδάρα-βες», µας εξηγεί. Τον ρωτάµε πώς πήρε την από-

φαση να διαθέσει ένα τεράστιο ποσό για να φτιάξει αυτόν τον ναό, ένα πραγµατικό στολίδι, όχι µόνο

ΚΟΙΝΩΝΙΑ


ΚΟΙΝΩΝΙΑ ““Ο προκάτοχος του σημερινού Πατριάρχη, ο Δημήτριος, μου είχε απονείμει ένα οφφίκιο. Θεώρησα, λοιπόν, φρόνιμο να έρθει το πατριαρχείο που με τίμησε, να κάνει τα εγκαίνια του ναού.


για την Τερπνή αλλά για ολόκλη-ρο τον νοµό Σερρών. «Η εκκλη-σία ξεκίνησε όταν φτιάχναµε τα προκάτ στη Σαουδική Αραβία. Υπήρχαν κενά διαστήµατα κατά τη διάρκεια της παραγωγής κι έπρε-πε κάπου να απασχολούµε τους εργάτες µας. Έτσι χτίσαµε την εκκλησία. ∆εν είναι κάτι το ιδι-αίτερο», µας λέει µε σεµνότητα. «Όταν είχα κάνει το νηπιαγωγείο στο χωριό, ο τότε µητροπολίτης Σερρών µακαριστός Μάξιµος εξέφρασε το παράπονό του. Μου είπε «συγχαρητήρια κ. Αναστασι-άδη που κάνατε το νηπιαγωγείο αλλά εγώ αυτό το οικόπεδο το προόριζα για να γίνει εκκλησία γιατί η εκκλησία του Aγίου ∆ηµη-τρίου είναι έξω από το χωριό κι ο κόσµος κουράζεται να φτάσει εκεί». Εγώ τότε δεν του έδωσα καµία απάντηση. Το συζήτησα µε τους µηχανικούς της εταιρείας, τι µπορεί να γίνει, κι αποφασίσαµε τελικά να χτίσουµε στο υπόλοιπο οικόπεδο το ναό», εξιστορεί ο κ. Αναστασιάδης.

Η άδεια που δεν ήρθε ποτέΌσο για τις δυσκολίες και τα

προβλήµατα που συνάντησε τα είκοσι σχεδόν χρόνια που κρά-τησε το χτίσιµο του ναού, προτιµά να µην αναφέρει τίποτα για αυτά. «Πάνε αυτά, πέρασαν», απαντά χαµογελώντας. Το µόνο ζήτηµα που επισηµαίνει είναι το πρό-βληµα που αντιµετώπισε µε τη ναοδοµία, καθώς, ακόµη κι αυτός ο ισχυρός επιχειρηµατίας. ήρθε αντιµέτωπος µε τη δυσκίνητη γραφειοκρατία της χώρα µας. «Είχα προβλήµατα από τη ναο-δοµία. Πήγα και ζήτησα µελέτη έτοιµη πριν ξεκινήσω να χτίζω τον ναό την οποία είχαν υποχρέ-ωση να µου δώσουν. Κι όµως, έδειξαν αδυναµία να µου την δώ-σουν. Μετά από αυτό, πήρα τον ναοδόµο που έκανε την Παναγία Σουµελά για να φτιάξει την µελέ-τη του συγκεκριµένου έργου στην Τερπνή. Παρ’ όλα αυτά, δεν πήρα ποτέ την άδεια από τη ναοδοµία. Χάρη σε ένα νόµο της Βάσως Πα-

ναδρέου µπορέσαµε και νοµιµο-ποιήσαµε τελικά τον ναό».

Ο ναός, το γηροκοµείο και ο ΠατριάρχηςΗ αρχιτεκτονική του ναού είναι

βασιλική µε πέντε τρούλους. Η εξωτερική του όψη καλύπτεται από πέτρα ενώ στην αγιογράφηση στο εσωτερικό του χρησιµοποιή-θηκε χρυσός 23,8 καρατίων. Ένας τέτοιος µεγαλοπρεπής ναός, δεν θα µπορούσε παρά να έχει και τα ανάλογα εγκαίνια.

«Ο προκάτοχος του σηµερινού Πατριάρχη, ο ∆ηµήτριος, µου είχε απονείµει ένα οφφίκιο. Θεώρη-σα, λοιπόν, φρόνιµο να έρθει το πατριαρχείο που µε τίµησε, να κάνει τα εγκαίνια του ναού. Έτσι, ζήτησα από τον Πατριάρχη Βαρ-θολοµαίο να µας τιµήσει µε την παρουσία του στα εγκαίνια του ναού», εξηγεί ο κ. Αναστασιάδης. Το ίδιο θα γίνει τώρα και µε

το γηροκοµείο που χτίζει ο κ. Αναστασιάδης και η εταιρεία του. Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο, µε υπόγειο, 3.000 τ.µ. το οποίο διαθέτει σαράντα δωµά-τια, τα περισσότερα µονόκλινα, στα οποία θα µπορούν να µείνουν µέχρι 49 άτοµα. ∆ιαθέτει χώρους για ιατρείο, φυσικοθεραπευτήριο, γυµναστήριο µέχρι και κοµµωτή-ριο ενώ έχουν σχεδιαστεί χώροι για να εξυπηρετούν τα άτοµα µε ειδικές ανάγκες. «Το γηροκοµείο σκεφτόµαστε να το κάνουµε ίδρυ-µα. Προτεραιότητα σε αυτό θα έχουν οι εργαζόµενοι της Fibran. Υπάρχουν άνθρωποι που δου-λεύουν εδώ χρόνια, έχουν προ-σφέρει πολλά και πιστεύουν ότι η επιχείρηση δεν ανήκει µόνο στον Αναστασιάδη αλλά ανήκει και σε αυτούς», µας λέει ο κ. Αναστασι-άδης και προσπαθεί να αλλάξει τη συζήτηση και να την µεταφέρει από το γηροκοµείο και πάλι στα υλικά µόνωσης.

Αν και µπορεί να σου µιλά για ώρα και µε λεπτοµέρειες για τις µηχανές του εργοστασίου του, την τεχνολογία που χρησιµοποιούν, τα υλικά που παράγονται, τους τρόπους που έχουν υιοθετήσει

ΚΟΙΝΩΝΙΑ


ΚΟΙΝΩΝΙΑ


για να µην ρυπαίνουν το περι-βάλλον, δεν του αρέσει να µιλά καθόλου για τον εαυτό του και τις δωρεές του στη γενέτειρά του κι αισθάνεται άβολα όταν µιλούν οι άλλοι για εκείνον µε επαινετικά σχόλια.

Σεµνός και λιγοµίλητος… ταξιδιώτηςΠαρότι πολλά κτίρια στην Τερ-

πνή φέρουν το όνοµά του, όπως το νηπιαγωγείο, το γυµνάσιο, το γυµναστήριο, µιας και τα έχει χτί-σει εκείνος για να εξυπηρετούν τις ανάγκες της τοπικής κοινωνί-ας, ο κ. Αναστασιάδης θεωρεί ως τη σηµαντικότερη προσφορά του στους συγχωριανούς του τη δη-µιουργία και διατήρηση του εργο-στασίου του στην Τερπνή. «Αυτό που κάνουµε και δεν το καταλα-βαίνουν πολλοί άνθρωποι είναι ότι το εργοστάσιό µας βρίσκεται εδώ. Η µονάδα παραγωγής είναι εδώ και δίνει δουλειά στους κα-τοίκους του χωριού. Αυτό µετράει πολύ περισσότερο από ότι οι υπό-λοιπες δωρεές», µας λέει. Ποιο είναι, όµως, το κίνητρό

του για όλα αυτά που προσφέρει στον τόπο του και τους συναν-θρώπους του; «∆εν υπάρχει κα-νένα ιδιαίτερο κίνητρο πίσω από όλα αυτά. Πιστεύω ότι σε αυτή τη ζωή είµαστε ταξιδιώτες. Κα-νένας Αναστασιάδης πολύ πάνω από τον Αναστασιάδη δεν πήρε τίποτα µαζί του, φεύγοντας από αυτή τη ζωή. Εγώ θα πάρω; Τι να τα κάνουµε δηλαδή τα χρήµατα που κερδίζουµε, αν όχι δωρεές; Λίρες, όπως έκαναν παλιά και τις έκρυβαν στα µπαούλα;», επιση-µαίνει µε χιούµορ.

Φειδωλός στα λόγια αλλά γενναιόδωρος στις πράξεις και τις προσφορές στην τοπική κοι-νωνία, τους συµπατριώτες του αλλά και όποιον άλλον µπορεί να βοηθήσει, ο κ. Αναστασιάδης έχει χτίσει στην Τερπνή, εκτός από τον ναό, το νηπιαγωγείο του χωριού, το γυµνάσιο, ένα γυµναστήριο και τώρα το γηροκοµείο. Αυτά είναι µερικά από όσα µας λέει. Υπάρχουν πολλές άλλες πράξεις

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ““Κανένας Αναστασιάδης πολύ πάνω από τον Αναστασιάδη δεν πήρε τίποτα μαζί του, φεύγοντας από αυτή τη ζωή. Εγώ θα πάρω; Τι να τα κάνουμε δηλαδή τα χρήματα που κερδίζουμε, αν όχι δωρεές;


ΚΟΙΝΩΝΙΑ


αγάπης και προσφοράς στον συνάνθρωπο που τις γνωρίζουν µόνο οι στενοί συνεργάτες και φί-λοι του καθώς και άλλες που τις ξέρει µόνο… ο Θεός. «∆ικό µας δεν είναι τίποτα σε αυτή τη ζωή. Όλα είναι του Θεού. Αν για δέκα µέρες έµενα στο κρεβάτι όταν έστηνα την επιχείρηση, όλο αυτό το δηµιούργηµα θα είχε καταρ-ρεύσει», πιστεύει ο κ. Αναστασιά-δης ο οποίος πορεύεται στη ζωή του κάνοντας πράξη τη φράση «τα σα εκ των σων» που λέει ο ιερέας σε κάθε Θεία Λειτουργία. Μπορεί ως επιχειρηµατίας

να είναι δυναµικός, µε πυγµή και ισχυρή άποψη, ως άνθρωπος,

όµως, είναι ιδιαίτερα ηπίων τόνων και κυρίως λίγων λόγων. Ο κ. Γεώργιος Γιαρισκάνης, ο

αγιογράφος που ανέλαβε την αγι-ογράφηση του ναού στην Τερπνή, µας λέει ότι «ο κ. Αναστασιάδης είναι φειδωλός στους χαρακτη-ρισµούς του. Κάνει πολλά πράγ-µατα και λέει λίγα, σε αντίθεση µε τους περισσότερους ανθρώπους που κάνουν λίγα πράγµατα και λένε πολλά για να καλύψουν το κενό µε λόγια». Η Αγία Γραφή, πολύ σοφά, αναφέρει ότι κανένας προφήτης δεν γίνεται αποδεκτός στον τόπο του. Κάτι που ισχύει τις περισσότερες φορές για όλες τις µεγάλες προσωπικότητες. Ο κ.

Αναστασιάδης, ακολουθώντας το παράδειγµα των µεγάλων ευερ-γετών της χώρας τα χρόνια που προσπαθούσε το ελληνικό κρά-τος να σταθεί στα πόδια του, εξα-κολουθεί πεισµατικά να διατηρεί τις επιχειρήσεις του στο µέρος όπου γεννήθηκε και µεγάλωσε, παρά τις δυσκολίες που αντι-µετωπίζει. Εκεί διαθέτει και τα κέρδη της εταιρείας του, µετατρέ-ποντάς τα σε σχολεία και δηµόσια κτίρια για να τα απολαµβάνουν οι συµπατριώτες του. Πιστεύει ότι η σηµαντικότερη ευεργεσία είναι η εργασία που δίνεται στους αν-θρώπους οι οποίοι, έτσι, παρα-µένουν στον τόπο τους. Η Τερπνή

έχει τις λιγότερες απώλειες νέων ανθρώπων που έφυγαν από εκεί για να αναζητήσουν αλλού δου-λειά. Αυτό χαροποιεί ιδιαίτερα τον κ. Αναστασιάδη. Όσοι τον γνωρίζουν και συνερ-

γάζονται µαζί του, υπογραµµίζουν τη σεµνότητα του χαρακτήρα του. Ο ίδιος αν και συνεργάζεται µε τους ισχυρότερους επιχειρηµα-τίες εντός κι εκτός Ελλάδας, θε-ωρεί τον εαυτό του ως έναν απλό ταξιδιώτη. Αυτό τον καιρό, ανυπο-µονεί να ολοκληρωθεί το γηροκο-µείο για να προσφέρει φροντίδα και προστασία στους συµπατρι-ώτες του. Μια ακόµη ευεργεσία στον τόπο που τον γέννησε. .

ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Γ νωρίζουµε ότι το «επιτραχήλιον» είναι ένα στενά και επίµηκες

τεµάχιο υφάσµατος ανοικτό στο επάνω µέρος για να περιβάλλε-ται ο τράχηλος, εκεί οφείλει και την ονοµασία του ως επιτρα-χήλιο. Φτάνει µέχρι τα πόδια και στο κάτω µέρος του έχει κρόσσια, στολίζεται δε µε σταυ-ρούς. Συµβολίζει την χάρη του Αγίου Πνεύµατος που έρχεται άνωθεν και νοηµατίζεται στα Ιερά Μυστήρια. Είναι το πρώτο, κύριο και απαραίτητο άµφιο για την τέ-λεση Μυστηρίων ή ακολουθιών και το φέρουν ο Πρεσβύτερος και ο Επίσκοπος. Τα δε κρόσσια συµβολίζουν τις ψυχές των χριστιανών, που είναι υπεύθυνοι οι κληρικοί. Ως εδώ τα πάντα είναι γνωστά και αποδεκτά.

Τα τελευταία χρόνια όµως βλέπουµε αλλαγές χρήσης του αµφίου αυτού και µάλιστα στην υπερβολή. Στις Μονές κάποιες από τις καθηµερινές ακο-λουθίες τελούνται εκτός Ιερού Βήµατος (ώρες, εσπερινός, κ.λπ.) γι’ αυτό και για άµεση χρήση το κρεµούν δεξιά της Ωραίας Πύλης. Αυτή, την για πρακτικούς λόγους, συνήθεια αρκετοί κληρικοί (εντός και εκτός των Μονών, ακόµα και στους Ενοριακούς Ναούς) κρε-µούν επιτραχήλια εκατέρωθεν της Ωραίας Πύλης δύο ή και πε-ρισσότερα, ιδίως τις πανηγύρεις, σαν διακοσµητικά στοιχεία όµως . Ποτέ και κανέναν δεν είδαµε να λαµβάνει κάποιο απ’ αυτά για να το φορέσει.

Προ καιρού σε κάποιο Μο-ναστήρι είδα ακόµη κάτι ακόµα. Είχαν κρεµάσει οι Πατέρες

επιγονάτια και ποτηροκαλύµ-µατα στο τέµπλο. Βέβαια δεν είναι η µοναδική περίπτωση, υπάρχουν και άλλοι όµοιοί τους. Στην αρχή νόµιζα ότι ήταν έργα των µοναχών και τα είχαν εκεί ως έκθεση ή και προς πώληση. Μου διευκρίνισαν ότι είχα άδικο στην σκέψη. Άρα, διακοσµητικοί ήταν οι λόγοι και µόνο, σαν να εκθέτουν την «προίκα» της Μονής για θέα και θαυµασµό από τους επισκέπτες. Όταν µά-λιστα το τέµπλο είναι πάρα πολύ παλιό, η όλη του ιστορική αξία χάνεται ή καλύπτεται από την άνευ γούστου και χρησιµότητας τοποθέτηση Ιερών Αµφίων. Το παραµικρό διακοσµητικό στολίδι σε περίτεχνα τέµπλα τα µειώνει, τα αδικεί έως και τα βεβηλώνει. Έχουν την αξία τους ως έργα τέχνης και µόνο. Είναι στολίδια από την κατασκευή τους και δεν χρειάζονται άλλη επέµβαση ή εξωραϊσµό. Όταν και όπου γίνει θα φέρει το αντίθετο αποτέλε-σµα από το επιθυµητό. Τα άµφια έχουν συγκεκριµένο σκοπό, στην θεία λατρεία και για τους ιερείς µόνο. Όταν παραποιού-µε το ρόλο τους, είναι σαν να τοποθετούµε στους τοίχους του σπιτιού µας αντί για πίνακες ζωγραφικής ή φωτογραφίες, ρούχα, παντελόνια, φορέµατα και παλτά. Χάνουµε και εδώ το µέτρο ένεκεν του εντυπωσια-σµού έως και συναγωνισµού. Στις µονές όπου γίνεται έχει την σηµειολογία του, στους Ναούς των ενοριών γιατί ;

Κάθε τι στην Εκκλησία έχει την χρησιµότητά του και την λογική εξήγηση. Η υπερβολή βλάπτει. Η επιστρεπτέα άλλη

χρήση τους είναι η τοποθέτησή τους σε Μουσεία για διαφύλαξη και συντήρηση. Η «ευπρέπεια του Οίκου Σου» που επικαλούµα-στε πρέπει να αντικατοπτρίζει και την οµορφιά , αν όχι και την τελειότητα. Τέλειος είναι ο Θεός και τέλεια πρέπει να είναι και όσα Τον αφορούν ή χρησιµο-ποιούνται για την λατρεία Του.

Χάσαµε κάτι µεταξύ ωραί-ου και κατάλληλου, δεοντολογίας και οµορφιάς. ∆ιαστρέψαµε τις έννοιές τους , ήρθε η υπέρβα-ση , ξεφύγαµε από το γούστο. ∆ιαπιστώνουµε πολύ συχνά σαλατοποίηση ιδεών, πρωτο-βουλιών, ενεργειών. Αφού τα πάντα δυστυχώς εξαρτώνται από το τι, πού και γιατί είδαµε και άρεσε σε εµάς και µόνο, τότε αντιλαµβανόµαστε και ποιος φταίει για το θέµα που περιγρά-ψαµε παραπάνω.

Τέτοιες ενέργειες παρα-πέµπουν σε στείρο µιµητισµό, ανούσια και ανόσια επιδειξιοµα-νία και καταλήγουν σε παρεκτρο-πή του σκοπού ύπαρξης των Ιερών αµφίων. Αρκετές φορές εκτός των αµφίων, στις πανη-γύρεις των Ι. Ναών, τοποθετού-νται και πλούσιοι ανθοστολισµοί µε τελικό σκοπό να γίνεται µια µίξη που µόνο οµορφιά και αρµονία δεν δείχνει, αντίθετα γίνεται θέαµα κακόγουστο και αποκρουστικό.

Πρέπει κάποτε να πρυτα-νεύσει ή καλαισθησία έναντι της µαταιοδοξίας, η αρµονία έναντι της υπερβολής, η ιερο-πρέπεια έναντι της κατάχρησης. Τότε και τα τέµπλα θα θαυµάζο-νται για ότι είναι και όχι για ότι έχουν φορτωθεί.

Χρήση και κατάχρηση των ιερών αμφίων

του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου

Ο αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Χρυσό-

πουλος είναι προϊστάμενος στον Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων,

ομωνύμου Δήμου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ


Η Μεγάλη Εβδομάδα με τον δάσκαλο μουΣπυρίδωνα ΠεριστέρηΑπό τον Αλέξη Ι. ΚατσαρόΆρχοντα Λαμπαδάριο του Καθεδρικού Ι. Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών

Η δυνατότητα που µου δίνεται να εκφράσω, έστω σύντοµα, τις µνή-

µες των βιωµάτων µου από την ψαλτική τέχνη κατά τη Μεγάλη Εβδοµάδα κοντά στο µεγάλο ∆άσκαλο Σπυρίδωνα Περιστέρη, αποτελεί για εµέ-να ελάχιστη απόδοση ευγνω-µοσύνης και τιµής στη µνήµη του. Είναι ανεξίτηλα χαραγµέ-νες στη µνήµη µου δύο χρονι-κές περίοδοι: πριν τη Μεγάλη Εβδοµάδα η περίοδος της προετοιµασίας, και η περίο-δος της Μεγάλης Εβδοµάδας ως εκτέλεση των θεσπέσιων ύµνων της. Ο δάσκαλος πριν τη Μεγάλη Εβδοµάδα φάντα-

ζε σαν µύστης των Μεγάλων Μυστηρίων. Ανήσυχος, αγω-νιώδης και µε διάθεση αυτο-συγκέντρωσης προκειµένου να φτάσει στον εξαγνισµό της µουσικής του ύπαρξης. Έτσι, µε ευλάβεια ζηλωτή

και τη µουσική ευφυΐα του στο κατακόρυφο, συγκέντρωνε τις εκλεκτότερες συνθέσεις των σχετικών ύµνων από το αρχείο της Βυζαντινής Υµνωδίας. Υµνογράφοι και µουσουργοί όπως ο Γεώργιος Ρεδεστινός είχαν πρωταρχική θέση στις επιλογές του. Με εσωτερι-κή συγκέντρωση, µελέτη και άσκηση σωµατική και ψυχική έφτανε η Κυριακή των Βαϊων.

ΑΦΙΕΡΩΜΑΨΑΛΤΙΚΗ

Ο μακαριστός Σπυρίδωνας Περιστέρης στο δεξιό αναλόγιο της Μητρόπολης των Αθηνών. Φωτο: προσωπικό αρχείο Α.. Κατσαρού


Ο δάσκαλος πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα φάνταζε σαν μύστης των Μεγάλων Μυστηρίων. Ανήσυχος, αγωνιώδης και με διάθεση αυτοσυγκέντρωσης προκειμένου να φτάσει στον εξαγνισμό της μουσικής του ύπαρξης.

Στην ψαλµωδία την πρωϊνή ο δάσκαλος έλαµπε, ακολου-θώντας µουσικά τη θριαµ-βευτική πορεία του Ιησού στα Ιεροσόλυµα. Στο σηµείο αυτό, η µνήµη µου µε οδηγεί στην πρώτη µου ψαλτική παιδαγω-γία που άσκησε ο αείµνηστος πατέρας µου, Ιερέας Ιωάννης Κατσαρός στους ταπεινούς ναούς του χωριού µας και µε οδήγησε να φτάσω κοντά σε αυτόν τον γίγαντα της Βυζαντι-νής µουσικής τέχνης, να γίνω µαθητής του και χορωδός δί-πλα του στο αναλόγιο του Μη-τροπολιτικού Ναού Αθηνών.

Ήταν πράγµατι θείο δώρο να βρίσκεσαι δίπλα του και να ζεις την εκπληκτική απόδο-ση των SOLO του, όπου ήταν αξεπέραστος αφού οι βάσεις των ύµνων που απέδιδε ξέ-φευγαν δύο και τρεις τόνους των φυσικών κλιµάκων. Ένα στοιχείο αξιοθαύµαστο της µουσικής προσωπικότητάς του ήταν η απαράµιλλη έκ-φραση των συναισθηµάτων. Έτσι, καταγράφονταν στην έκ-φραση του προσώπου του και στη δόνηση της βελούδινης φωνής του τα ανάλογα συναι-σθήµατα όλων των ηµερών της Μεγάλης Εβδοµάδας. Το βράδυ της Κυριακής

των Βαϊων µε αποκορύφωµα «τον Νυµφώνα σου βλέπω» το «Ερχόµενος ο Κύριος προς το Εκούσιον Πάθος» µε το εκπληκτικό του SOLO, «εις την Άνω Ιερουσαλήµ» έχοντας ως βάση της κλίµακας τουλά-χιστον SOL (∆Ι). Το βράδυ της Μεγάλης ∆ευτέρας µε το «εν ταις Λαµπρότησι των Αγίων σου» µε βάση κλίµακας το LA (ΚΕ) έτσι ώστε να συνεχίσει το ∆εύτερο Ήχο που ακολουθεί στη βάση του (ΚΕ). Τη Μεγάλη Τρίτη µεγαλειώδης η απόδοση του Τροπαρίου της Κασσιανής µε κορυφαίο το SOLO του «τις εξιχνειάσει.....».Τη Μεγάλη Τετάρτη µε το

«Μυσταγωγών σου Κύριε τους Μαθητάς».



Η αγωνία του όλο και µε-γάλωνε και αυτό αύξανε τη µοναδική απόδοση των ύµνων µέχρι την κορύφωση τη Με-γάλη Πέµπτη. Εκεί έµοιαζε να φτάνει το τελευταίο στάδιο της µύησης στα µυστήρια της Βυ-ζαντινής ψαλµωδίας, ήταν σαν να συναντούσε το Χριστό στη Σταύρωσή του, «Εξέδυσάν µε τα Ιµάτιά µου», «Επί Ξύλου Βλέπουσα» µε το ανεπανά-ληπτο «Υιέ µου πού το Κάλλος έδυ της µορφής σου......». Τότε ήταν που ο θαυµασµός και η συµµετοχή όλου του χορού γι-νόταν µουσικό ποτάµι το οποίο συγκλόνιζε τους πιστούς.Προσωπικά, ένοιωθα να

συµµετέχω σε τραγωδία η οποία παιζόταν ανάµεσα στον ουρανό και τη γη. Τη Μεγάλη Παρασκευή συγκλόνιζε µε το αξεπέραστο «Σήµερον Κρε-µάται επί Ξύλου» και άρχιζε εσωτερικά η προετοιµασία, ήρεµα πια, για την Πρώτη Ανά-σταση του Μεγάλου Σαββάτου και τη θριαµβευτική νύχτα της Αναστάσεως. Συνοπτικά, ανα-καλώντας στη µνήµη µου την περίοδο της Μεγάλης Εβδο-µάδας στα χρόνια του Πρωτο-ψάλτη Σπυρίδωνος Περιστέρη βλέπω το δάσκαλο να λάµπει µέσα στη λυρική οµορφιά της ψαλµωδίας του, ο χορός του να αντανακλά αυτή την ιδι-αίτερη οµορφιά, οι πιστοί να αγάλλονται και η ατµόσφαιρα στο εκκλησίασµα να γίνεται καθηλωτικά µυσταγωγική. Στις µέρες µας, εµείς οι

µαθητές του προσπαθούµε µε τις µικρές µας δυνάµεις να κρατήσουµε την παρακαταθή-κη του, τις συµβουλές του, το ύφος του και κυρίως το υψη-λό ήθος του. ∆εν γνωρίζω σε ποιό βαθµό το κατορθώνουµε. Κάθε φορά πάντως που ψάλ-λουµε ύµνους που και εκείνος είχε αποδώσει, αισθάνοµαι ότι η ταπεινή µας ανθρώπινη προσπάθεια θεριεύει το δικό του θείο µεγαλείο. .



Κ ύριε, σε βλέπω τόσο χαρούµενο κι απορώ. Πού πηγαίνεις άραγε;

Φεγγοβολά το πρόσωπό Σου, βλέπω στο βλέµµα Σου µε-γαλύτερη λάµψη, µεγαλύτερη χαρά. Χαίρεσαι πολύ περισσό-τερο κι από όσο χάρηκες όταν ανέστησες τον φίλο σου, τον τετραήµερο νεκρό Λάζαρο. Πες µου, Χριστέ µου, απάντη-σέ µου, Κύριε, πού πηγαίνεις; Στον Κρανίου Τόπον; Στον Γολγοθά πηγαίνεις; Ναι, το βλέπω, αυτός ο δρόµος πη-γαίνει στον Γολγοθά... Πονάω, Κύριε, έρχεσαι εσύ «προς το Εκούσιον Πάθος»’ για µένα; Για τον διπλανό µου; Για όλους εµάς; ∆ε φτάνει ο νους µου, δε µπορώ να καταλάβω, Εσύ ο αναµάρτητος θα πεθάνεις πάνω στον Σταυρό για µένα τον άχρειο και τιποτένιο; Μα εγώ σε ραπίζω, σε

βρίζω, σε κοροϊδεύω µε τις πράξεις µου, µε τη ζωή µου, µε τα λόγια µου. Αντιπαθώ το διπλανό µου, βοηθώ µόνο τον εαυτό µου, νοιάζοµαι µόνο για τη δική µου καλοπέρα-ση... Πολλές φορές αλλάζω µάσκες και προσωπεία για να περάσει το δικό µου... ∆εν αγαπώ, δεν βοηθώ, αποστρέ-φοµαι τον άρρωστο, τον κατα-τρεγµένο, τον περιθωριακό...Φθονώ τον διπλανό µου αδερ-φό, µόνο του εαυτούλη µου κοιτώ... Και δέχεσαι, Κύριε, από µένα ως άλλους οµοίους µου, τις βλασφηµίες, τους γέ-λωτες, την κόκκινη χλαµύδα, τον κάλαµο, τον σπόγγο και το ξύδι, το ακάνθινο στεφάνι,

µα πάνω απ’ όλα τον Σταυρό και τον θάνατο για χάρη ηµών, των Σταυρωτών Σου; Αγάπη Σταυρωµένη, αγάπη

άπειρη, αγάπη θυσιαστική, πώς να Σε υµνήσω; Τί να ψάλλω; Στερεύει το µυαλό µου, σταµατά η σκέψη µου, σιωπώ...το δάκρυ αυλακώνει το πρόσωπό µου... Συγκα-ταβαίνεις, γλυκύτατε Ιησού, για µας τους ανάξιους, τους µικρούς. Σε προδίδω, Σε οδηγώ στον Γολγοθά κάθε φορά που µε τις πράξεις, µε τα λόγια παραβαίνω τον Λόγο Σου, αλλά και κάθε φορά που βασανίζω τον αδελφό µου, τον σύντροφό µου, τον συνάδελ-φό µου, Σε σταυρώνω, Σε καρφώνω µε δικά µου καρφιά µυτερά και φαρµακερά... Όµως, Κύριέ µου, συναι-

σθάνοµαι µέσα µου, µέσα στην ψυχή µου, την αµαρτω-λότητά µου! ∆εν δύναµαι να ατενίσω το Πανάγιο Πρόσωπό Σου. Εσύ, ο Γιος του Θεού, καταδέχτηκες να γίνεις σαν και µένα, χωρίς βέβαια αµαρτίες, για να µε κάνεις αδερφό σου, παιδί σου, φίλο σου, να µε ανυψώσεις πάνω από τη λάσπη, να µου δώσεις χάρη, τη δική Σου, να µου δώσεις ζωή, τη Ζωή Σου... «Αν και κρέµεσαι στον Σταυρό, είσαι και υπάρχεις ο Κύριός µου και ο Θεός µου». Ξέρω, Κύριε, πρέπει να είµαι µαζί Σου... Να συσταυρωθώ µε Σένα...να συζήσω...να συµπορευθώ µε Σένα στην άνω Ιερουσαλήµ... Ξέρω µόνο Εσύ µπορείς όλους εµάς να

Αγάπη σταυρωμένηαγάπη θυσιαστική

ΠΙΣΤΗ

του πρωτοπρεσβύτερου Γεωργίου Ι. ΤΣΕΛΑΛΙΔΗ

ανυψώσεις προς τον Πατέ-ρα Σου και Πατέρα µας και Θεό µας...Ναι, Κύριε... Να πάρουµε κι εµείς τον δικό µας σταυρό, τον προσωπικό µας σταυρό, σιδερένιο, ξύλινο, όπως κι αν είναι και να Σε ακολουθήσουµε... Γιατί Εσένα χρειαζόµαστε, εσταυρωµένε Κύριε, να γιάνεις τις πληγές µας τις προσωπικές, τις οικογενειακές, τις κοινωνι-κές... Γιατί µόνο Εσύ µπορείς να γιατρέψεις τα σώµατά µας, τις κουρασµένες υπάρξεις µας από τα «καρφιά» και τ’ ακάνθινα στεφάνια» της ζωής µας, τη «λόγχη» απ’ τις καρδιές µας, να σταµατήσεις τον κατήφορο που έχουµε πάρει ως υπάνθρωποι,που έχουµε µοιάσει στα κτήνη και τα θηρία... Εσύ, µόνο Εσύ µπορείς να

µας απαλλάξεις απ’ τα πάθη, τις αδυναµίες, τα µίση, τη βία, τις κακουχίες, την ανασφά-λεια, την αδικία... Εσύ, µόνο Εσύ δώσε µας χαρά, δώσε ειρήνη στις καρδιές µας, πάρε µας το δάκρυ, ανακαίνισε τη ζωή µας, δώσε µας προοπτι-κή, στήριξέ µας...Εσένα όλοι αποζητάµε, Εσένα θέλουµε, Εσένα ψάχνουµε µεσ’ την παραζάλη µας... Αγκάλιασέ µας µε τα Σταυρωµένα Χέρια Σου, σφιχτά, µη µας αφήσεις κι εµείς θα πιαστούµε γερά πάνω Σου, για να ζήσουµε, να υπάρχουµε, να αγαπάµε, να αγαπάµε... και να αναστη-θούµε µαζί Σου, Κύριε... Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστούµε Ιησού... .

Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Ι. Τσελαλίδης είναι εφημέριος στον ιερό ναό αγίου

Διονυσίου Αρεοπαγίτου πολιούχου Αθηνών

ΦΩ

ΤΟ: Χ

ρήστ

ος Μ

πόνη

ς

Η ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ

Δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στις απόψεις των αναγνωστών μας. Άλλωστε ο στόχος της

προσπάθειάς μας είστε εσείς και η ενημέρωσή σας. Αν νομίζετε λοιπόν πως έχετε να μας προτείνετε

κάτι, το οποίο θα μας κάνει καλύτερους θα χαρούμε να το διαβάσουμε.

Στείλτε τα γράμματα σας στην διεύθυνση[email protected]

][


Η ηµέρα που σταυρώθηκε ο Ιησούς

Α ν τα γεγονότα των τε-λευταίων ηµερών του Ιησού, όπως κατα-

γράφονται στα ευαγγέλια, δηµι-ουργούν πολλά προβλήµατα και ερωτήµατα, σίγουρα ο χαρακτή-ρας του τελευταίου δείπνου του Ιησού µε τους µαθητές του κα-τέχει ακλόνητα την πρώτη θέση σε αυτά. Και αν τα ερµηνευτικά ζητήµατα που σχετίζονται µε τις διηγήσεις του πάθους δοκιµά-ζουν τους ερευνητές της Καινής ∆ιαθήκης εδώ και αιώνες, ο ιστο-ρικός τους πυρήνας δεν έπαψε ποτέ να απασχολεί εξίσου, τόσο τους απλούς πιστούς, όσο και τους ειδικούς µελετητές. Ήδη από την εποχή του Αυγου-

στίνου εκδηλώνεται ένα ενδιαφέ-ρον να χρονολογηθούν τα γνωστό-τερα περιστατικά της ζωής του Ιησού. Έκτοτε οι µελετητές προ-σπάθησαν µε τη συνδροµή άλλων επιστηµών εκτός της θεολογίας, όπως η ιστορία, η αστρονοµία, η νοµική και η ιατρική, να κατανο-ήσουν διάφορες λεπτοµέρειες από τις διηγήσεις του πάθους. Εξαιτίας όµως της χρήσης δι-αφορετικών ηµερολογίων στον αρχαίο κόσµο κατά την εποχή που µας ενδιαφέρει, η αστρονοµία θε-ωρήθηκε πολύ νωρίς πως µπορεί να συνδράµει αποφασιστικότερα, για λόγους που όλοι αντιλαµβά-νεστε, στην προσπάθεια να ανα-συνθέσουµε ένα πειστικό κατά τον δυνατόν χρονολόγιο του βίου του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Αν αναρωτιέστε τι έχει να µας πει για όλα αυτά ένας διακεκριµένος φυσικός του Πανεπιστηµίου του Κέµπριτζ, ο οποίος µελετά εδώ και τριάντα χρόνια µε πάθος τις ευαγγελικές διηγήσεις, η απά-ντηση είναι πολλά και µάλιστα µε τρόπο που θα µας µείνει σίγουρα αξέχαστος.Ο Colin Humphreys πιστεύ-

ει ότι οι αντιφάσεις µεταξύ των συνοπτικών ευαγγελιστών και του Ιωάννη ως προς τον χρόνο του τελευταίου δείπνου και της σταύρωσης του Ιησού µπορούν να εναρµονιστούν πλήρως. Έτσι η παλιότερη υπόθεση ότι οι συνο-

πτικοί διατηρούν την ιστορικότητα των γεγονότων, ενώ αντίθετα ο Ιωάννης τη θυσιάζει για λόγους θεολογικού συµβολισµού δοκι-µάζεται έντονα. Ανασυνθέτοντας τα αρχαία ηµερολόγια µε τη συν-δροµή της αστρονοµίας και δια-βάζοντας προσεκτικά τα βιβλικά, αλλά και τα εξωβιβλικά κείµενα, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι µπορούµε πλέον σήµερα να υπο-λογίσουµε την ακριβή ηµέρα του θανάτου του Ιησού λαµβάνοντας υπόψη ακόµη και παράγοντες όπως η νέφωση ή οι εµβόλιµες ηµέρες του επίσηµου ιουδαϊκού ηµερολογίου που θα τίναζαν µια τέτοια προσπάθεια στον αέρα. Παρόµοιες προσπάθειες είχαν

ξεκινήσει ήδη από το µεσαίω-να. Μία διδακτορική διατριβή, η οποία εκδόθηκε την ίδια χρονιά µε τη µελέτη του Humphreys (C. P. E. Nothaft, Dating the Passion: Τhe life of Jesus and the emergence of scientific chronology (200-1600), Leiden, Brill, 2011) φανερώνει πως ο σχολαστικός θεολόγος και φιλό-σοφος του 13ου αιώνα Ρογήρος Βάκων είναι ο πρώτος που µε τη χρήση της αστρονοµίας ανα-σύνθεσε τα αρχαία ηµερολόγια και πρότεινε την ίδια ακριβώς ηµεροµηνία της σταύρωσης του Ιησού µε τον συγγραφέα µας. Ίσως τότε σκεφτεί κανείς, αν αυτό µπορούσε να γίνει εφικτό τόσο παλιά, ποια η συµβολή λοιπόν του Ηymphreys στο όλο ζήτηµα; Ο βρετανός φυσικός έχει µελετή-σει εξονυχιστικά όλα τα δεδοµένα και από την πρώτη του δηµοσί-ευση το 1983 σε συνεργασία µε τον αστροφυσικό του Πανεπι-στηµίου της Οξφόρδης Graeme Waddington, έχει επαληθεύσει την ίδια ηµεροµηνία µε τις πλέον πρόσφατες µεθόδους της αστρο-νοµίας. Στους υπολογισµούς του λαµβάνει και τα δύο ενδεχόµενα που έκαναν αρκετούς από τους καινοδιαθηκολόγους που έχουν ασχοληθεί µε τον Ιστορικό Ιη-σού να είναι παλαιότερα επιφυ-λακτικοί. ∆εν είναι τυχαίο πως όλοι αυτοί οι σπουδαίοι βιβλικοί

Γράφει ο Μόσχος ΓκουτσιούδηςΕπίκουρος Καθηγητής Θεολογίαςστην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ

ΘΕΟΛΟΓΙΑ


ΘΕΟΛΟΓΙΑ

ερευνητές δέχονταν τις προτεινό-µενες ηµεροµηνίες θανάτου του Ιησού, έστω και αν µοιράζονταν στην επιλογή του έτους 30 ή 33 µ.Χ. Στην επιλογή της δεύτερης χρονολογίας ο Ηumphreys όµως οδηγείται όχι µε µία αλλά µε δύο και µάλιστα ανεξάρτητες µετα-ξύ τους προσεγγίσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν την ίδια ακριβώς ηµεροµηνία. Ο αστροφυσικός Waddington ετοίµασε πολλά από τα σχέδια αυτού του βιβλίου προκειµένου να κατανοήσουν οι περισσότεροι αναγνώστες που δεν είναι εξοικειωµένοι µε την παρατήρηση των ουρανίων σω-µάτων την κίνησή τους και το ρόλο τους στον υπολογισµό του χρόνου. Για το πόσο σηµαντικό είναι το ζήτηµα αυτό για τους µελετητές της Καινής ∆ιαθήκης επιτρέψτε µου να αναφέρω πως ο οµότιµος σήµερα καθηγητής κ. Ιωάννης Καραβιδόπουλος το 1997 είχε καλέσει στο µάθηµα της Θεολο-γίας της Καινής ∆ιαθήκης έναν ειδικό από τη Σχολή των Θετικών Επιστηµών για να µας παρουσιά-σει τον τρόπο µε τον οποίο υπο-λογίζεται ο εορτασµός του πάσχα. Η ηµεροµηνία του εορτασµού

του πάσχα είχε αποτελέσει πρό-βληµα ήδη από τα πρώτα χρόνια στα µέλη της εκκλησίας. Οι Τεσ-σαρεσκαιδεκατίτες επέµεναν να γιορτάζουν το χριστιανικό πάσχα µαζί µε το ιουδαϊκό στις 14 του Νισάν ανεξάρτητα από την ηµέρα και φυσικά εξακολουθούσαν να µην υπακούν στην απόφαση της Α Οικουµενικής Συνόδου µετά τον καθορισµό του για το σύνολο του χριστιανικού κόσµου να εορ-τάζεται πάντα Κυριακή.Το βιβλίο του Humphreys εί-

ναι αποτέλεσµα µιας πολύχρονης και κοπιαστικής επιστηµονικής µελέτης ενός ικανότατου συγγρα-φέα, ο οποίος καταφέρνει να κρα-τά το ενδιαφέρον του αναγνώστη αµείωτο µέχρι το τέλος. Το βιβλίο προσφέρεται για ανάγνωση από ένα ευρύ κοινό και δεν απευθύ-νεται µόνο σε θεολόγους. Για το λόγο αυτό πρότεινα τη µετάφρασή του στα ελληνικά. Ο Humphreys

ενός τέτοιου βιβλίου ανέλαβε η κ. Ανίτα Κλήµη, ιδιοκτήτρια φρο-ντιστηρίων ξένων γλωσσών µε µεταφραστικές σπουδές και θε-ολόγος που κάνει µεταπτυχιακές σπουδές στην Καινή ∆ιαθήκη και την ερµηνεία της. Καταλληλότερο µεταφραστή δεν θα µπορούσα να βρω και το αποτέλεσµα ήταν εξαιρετικό. Η κ. Κλήµη και ο κ. Καραδέδος κοπίασαν περισσό-τερο από όσο έπρεπε και κυρί-ως άντεξαν την οµολογουµένως πολλές φορές απίστευτη πίεση που εγώ προσωπικά τους ασκού-σα. ∆εν θυµάµαι ειλικρινά πόσες διορθώσεις έχουµε κάνει και άλλες πόσες φορές τους ζήτησα να ξαναδούµε το κείµενο χωρίς τελικά να αλλάξουµε κάτι.Ο κ. Καραδέδος δέχθηκε και κανό-νισε να µας επιτραπεί η αλλαγή στον τίτλο του βιβλίου που πρό-τεινε η κ. Κλήµη. ∆έχθηκε επίσης τη δική µου πρόταση να κρατήσει την τιµή του βιβλίου όσο χαµηλό-τερα γίνεται. Αν η τιµή του βιβλίου ήταν υψηλή θα ήταν εµπόδιο για πολλούς ενδιαφερόµενους. Το

αναζητά στοιχεία στα ευαγγέλια σαν αστυνοµικός επιθεωρητής που προσπαθεί να εξιχνιάσει έναν φόνο, αναλύει και συνθέτει όσα ανακαλύπτει µε την ακρίβεια ενός φυσικού επιστήµονα, πάνω απ’ όλα όµως, σέβεται και ανα-γνωρίζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των θρησκευτικών κειµένων σαν πιστός που αναζητά σε αυτά τον Θεό του.Έψαχνα καιρό ένα καλό βι-

βλίο που ο κ. Καραδέδος µου είχε ζητήσει να µεταφραστεί στα ελληνικά και να απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό. Τα βιβλία των ελλήνων καινοδιαθηκολόγων ήταν εξαιρετικά εξειδικευµένα και δυστυχώς ακατάλληλα για τον σκοπό αυτό. Τα περισσότερα θεο-λογικά βιβλία που µεταφράζονται στα ελληνικά δεν είναι βιβλικά, ενώ κάθε χρόνο αρκετοί άνθρω-ποι µε ρωτούσαν µε αφορµή το Πάσχα διάφορα πράγµατα σχετι-κά µε τις τελευταίες ηµέρες του Ιησού και δεν µπορούσα να τους προτείνω κάποιο βιβλίο που θα διάβαζαν άνετα και σίγουρα θα εύρισκαν απαντήσεις. Θυµάµαι πριν χρόνια, όταν είχα διαβάσει το Ιστορικό πρόσωπο του Ιησού του E. P. Sanders το 1996 µε είχε συγκλονίσει. Το βιβλίο αυτό παρέ-µενε για αρκετό καιρό στις πρώ-τες θέσεις των πλέον ευπώλητων βιβλίων σε µεγάλα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας. Σήµερα είναι πια ξεπερασµένο και δεν διατηρεί σε καµία περίπτωση την ένταση που έβγαζε τότε. Ήθελα λοιπόν κάτι αντίστοιχο. Να είναι επιστηµονικό αλλά και συναρπαστικό και κυρί-ως να µπορεί ο κάθε αναγνώστης να παρακολουθεί τις πληροφορί-ες χωρίς να χρειάζεται οποιαδή-ποτε βοήθεια.Βρήκα το βιβλίο του

Humphreys εξαιρετικά ενδιαφέ-ρον, όταν το διάβασα για πρώτη φορά και αφού µελέτησα προσε-κτικά τις βιβλιοκρισίες στα ειδικά βιβλικά επιστηµονικά περιοδικά πρότεινα στον εκδοτικό οίκο Μέ-θεξις να αναλάβει τη µετάφραση και έκδοσή του στην Ελλάδα. Το δύσκολο έργο της µετάφρασης

Το κείµενο αποτελεί οµιλία του κ. Γκουτσιούδη (πρώτος από δεξιά) κατά την παρουσίαση του βιβλίου

«Η ηµέρα που σταυρώθηκε ο Ιησούς» απ’ όπου και η σχετική

φωτογραφία

Η ημερομηνία του εορτασμού του πάσχα είχε αποτελέσει πρόβλημα ήδη από τα πρώτα χρόνια στα μέλη της εκκλησίας. Οι Τεσσαρε-σκαιδεκατίτες επέμεναν να γιορτάζουν το χριστιανικό πάσχα μαζί με το ιουδαϊκό στις 14 του Νισάν

ΦΩΤΟ: Andrij Krochak - Ιωάννης Μπαµπατζιάνης


ΦΩΤΟ: Andrij Krochak - Ιωάννης Μπαµπατζιάνης

πρωτότυπο αριθµεί 260 σελίδες και πωλείται προς 21 ευρώ, ενώ η ελληνική µετάφραση εκδόθηκε σε διαφορετικό µέγεθος, αποτε-λείται από 434 σελίδες, αισθητι-κά το εξώφυλλο υπερέχει όλων των µεταφρασµένων εκδόσεων, τυπώθηκε σε καλύτερο ποιοτικά χαρτί και µπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία 14-18 ευρώ.Αποφασίσαµε η παράθεση

των αρχαίων κειµένων να γίνεται σχεδόν παντού σε µετάφραση και όχι από τα πρωτότυπα κείµε-να. Το κείµενο της Αγίας Γραφής που χρησιµοποιείται προέρχεται από τη µετάφραση στη δηµοτική (Η Αγία Γραφή. Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείµενα, έκδοση Ελληνική Βιβλική Εταιρία, Αθήνα 1997). Αυτή η προσαρµογή του βιβλίου έγινε κυρίως για πρακτι-κούς λόγους. Να µην εµποδίζει τίποτα τον ανυποψίαστο ανα-γνώστη να παρακολουθήσει το πλήθος των πληροφοριών που το βιβλίο προσφέρει προκειµέ-νου να κατανοήσει το πλαίσιο των ευαγγελικών διηγήσεων. Αυτό

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

δεν σηµαίνει βέβαια ότι δεν ήµα-σταν ρεαλιστές. Γνωρίζουµε ότι ένα τέτοιο βιβλίο που προκαλεί παραδοσιακές αντιλήψεις πολύ καλά ριζωµένες στην πλειοψηφία των πιστών δεν θα ήταν καλοδε-χούµενο απ’ όλους. Για κάποιους δεν θα αποτελούσε ποτέ αφορµή σκέψης και µελέτης. Εκκλησι-αστικά ιστολόγια ή ιστοσελίδες µητροπόλεων που ας σηµειωθεί είναι σε άµεση συνεργασία µε το Τµήµα θεολογίας για πολλά χρόνια, αν και έδειξαν ένα ενδι-αφέρον δεν προχώρησαν ποτέ σε ανάρτηση του βιβλίου. Το δε βιβλιοπωλείο της Αποστολικής ∆ιακονίας στη Θεσσαλονίκη ενώ προµηθεύεται σχεδόν όλα τα θεολογικά βιβλία των εκδόσεων Μέθεξις, το µόνο που αρνήθηκε είναι αυτό του Humphreys και µάλιστα και µετά τις διευκρινή-σεις του κ. Καραδέδου.Ασφαλώς µπορεί κανείς να

µη συµφωνεί µε τα πορίσµατα του συγγραφέα ή τη µέθοδο προ-σέγγισης των βιβλικών κειµένων που αυτός ακολουθεί. Για να είµαι

ειλικρινής δεν περιµένω κάποιος από τους βιβλικούς θεολόγους µας να συµφωνεί µε την ερµη-νεία που ο Humphreys προτείνει σε πολλές περικοπές των ευ-αγγελίων ή των Πράξεων. Είµαι βέβαιος όµως πως όλοι τους θα εκτιµήσουν την προσφορά της έρευνας του βρετανού φυσικού στην καλύτερη κατανόηση των δύο κεντρικών θεµάτων της τε-λευταίας εβδοµάδας του Ιησού. Αναγνωρίζω ότι ο χαρακτήρας του τελευταίου δείπνου του Ιησού πα-ραµένει ένα εξαιρετικά δύσκολο πρόβληµα, καθαρά ερµηνευτικό ή απλώς ηµερολογιακό, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι δεν µπορεί να ισχύει και ένας συνδυασµός των παραπάνω. Τα τελευταία χρό-νια έχουν δηµοσιευτεί ορισµένες πολύ ενδιαφέρουσες θέσεις σε διάφορα επιστηµονικά περιοδι-κά.Πριν µερικά χρόνια ο ρωµαι-

οκαθολικός καινοδιαθηκολόγος Joseph Fitzmyer σε µία µελέτη του για την ερµηνεία της Γραφής (The Interpretation of Scripture, Mahwah, New Jersey, Paulist, 2008) οριοθέτησε πολύ εύστοχα κατά τη γνώµη µου τα στρώµατα της ευαγγελικής παράδοσης. Όσα είπε και έκανε ο Ιησούς ανήκουν στο πρώτο στρώµα και ανάγονται στο διάστηµα µέχρι το 33 µ.Χ. Το δεύτερο στρώµα περιλαµβάνει όσα κήρυξαν και διέδωσαν για όσα είπε και έκανε ο Ιησούς οι µαθητές του στενού ή του ευρύτε-ρου κύκλου (33-65 µ.Χ.) Όσα τέ-λος κατέγραψαν οι ευαγγελιστές από το 65 µ.Χ. και έπειτα ανήκουν σε ένα τρίτο στρώµα. Αυτά βέβαια δεν είναι όλα όσα είπε και έκανε ο Ιησούς αλλά όσα τελικά επέλε-ξαν οι συγγραφείς των ευαγγελί-ων να µας παρουσιάσουν, αφού προηγουµένως τα άκουσαν από τους µαθητές του και φυσικά τα επεξεργάστηκαν. Το πρόβληµα λοιπόν είναι ότι τα κείµενα που έχουµε σήµερα στα χέρια µας αποτελούν το τρίτο στρώµα και η τεράστια δυσκολία που συ-ναντά κανείς είναι να οδηγηθεί κάτω από αυτά στο πρώτο και

αρχικό στρώµα. Ο Humphreys το επιχειρεί, είναι ενηµερωµέ-νος βιβλιογραφικά, αναγνωρίζει τις αδυναµίες του στην ερµηνεία των κειµένων, εφαρµόζει τη λο-γική των θετικών επιστηµών και προσφέρει κάτι εκπληκτικό. Μας βάζει να ξαναδιαβάσουµε τις γνωστότερες διηγήσεις από τις τελευταίες ηµέρες του Ιησού και να τον ακολουθήσουµε µε πάθος στην προσπάθεια της ανασύνθε-σής τους.Ο καθηγητής Ιan Howard

Marshall κλείνει το προλόγισµα στην αγγλική έκδοση του βιβλίου µε τα παρακάτω λόγια: «Η έρευνα προχωρά συχνά προσφέροντας νέες προτάσεις, οι οποίες µπο-ρούν να αποδειχθούν αργότερα λανθασµένες εξολοκλήρου ή εν µέρει, αλλά λειτουργούν ως προκλήσεις έρευνας ικανοποι-ητικότερων λύσεων. Το βιβλίο αυτό ανήκει στην κατηγορία των τολµηρών, ευφάνταστων και δυναµικών εκείνων ερµηνειών που χαρακτηρίζονται πρωτοπο-ριακές». Γιατί ένας σηµαντικός σύγχρονος ερµηνευτής του κατά Λουκάν δέχτηκε να προλογίσει το βιβλίο κάποιου ευσεβή θετικού επιστήµονα µε πολλές από τις ερµηνευτικές θέσεις του οποί-ου, εκτιµώ ότι ενδεχοµένως δεν συµφωνεί; Πιστεύω ότι εκτίµησε την πρωτοτυπία στην παρουσία-ση των πορισµάτων µιας έρευ-νας τριάντα και πλέον χρόνων. Το καλό βιβλίο δεν είναι αυτό που συµφωνείς µαζί του αλλά εκείνο που διαβάζεις κάθε σελίδα του µε το ίδιο αµείωτο ενδιαφέρον, δεν το αφήνεις από τα χέρια σου µέχρι να το τελειώσεις και σίγου-ρα δεν σου θυµίζει κάποιο άλλο που έχεις διαβάσει παλιότερα. Το βιβλίο του Humphreys δεν στε-ρείται τίποτα από αυτά. .ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΚΑ∆ΗΜΑΪΚΑ ΝΕΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

blogs.auth.gr/moschosg


Χριστός ΑνέστηΑληθώς Ανέστη

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ «ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ»

Πρωτίστως ασφαλώς µε την πίστη, αλλά και µε την λογική, θα επιχειρήσουµε να προσεγγίσουµε το κορυφαίο Γεγονός της Aναστάσεως του Kυρίου,

ακολουθώντας το µονοπάτι της Aπολογητικής, µε έµπειρο ανιχνευτή-ξεναγό τον Aρχιµανδρίτη κ. Iωάννη Kωστώφ θεολόγο και φυσικό, στον οποίον

ο υπογράφων θεολόγος συγγραφέας Μανώλης Μελινός θέτει τα σχετικά ερωτήµατα µε «Πίστη και λογική»!

Από τον Μανώλη Μελινό


ΠΙΣΤΗ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Nα περάσουµε, πάτερ, σ’ αυτό καθ’ αυτό το Γεγονός της Αναστάσεως.π.Ι: Ας µπούµε, λοιπόν, στο

Γεγονός. Τόννοι µελάνης έχουν χυθεί, καθώς οι αρνητές γρά-φουν –όπως έλεγε ο µακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, καπνίζοντας και καπνίζουν γρά-φοντας και γενικώς γράφουν ό,τι τους... καπνίσει– για το Γεγονός της Αναστάσεως. ∆ιαφεύγουν, όµως από την προσοχή τους µερικά στοιχεία, τα όποια είναι αποδείξεις της αληθείας των Ευ-αγγελίων.

Εµφάνιση σε γυναίκεςΕίναι κατ’ αρχήν χαρακτηρι-

στικόν ότι οι ιεροί Ευαγγελιστές αναφέρουν πώς ο Χριστός τις πρώτες εµφανίσεις Του µετά την Ανάσταση τις έκανε σε γυναίκες. Αυτή η αναφορά είναι απόδειξη ότι οι Ευαγγελιστές αναφέρουν ένα πραγµατικό γεγονός και δεν προβαίνουν σε µια φανταστική επινόηση. Γιατί; Απλούστατα διότι, αν επινοούσαν την εµφάνιση του Αναστάντος Κυρίου και ήθελαν να γίνει πιστευτή ή διαβεβαίωσή τους, θα την ενέτασσαν στον κοι-νωνικό περίγυρο της εποχής των στον όποιον, ως γνωστόν, ή γυ-ναίκα κατείχε πολύ χαµηλή θέση. Εθεωρείτο υποτιµητικό για έναν άνδρα και µάλιστα διδάσκαλο του Νόµου –όπως θεωρούσαν τον Χριστό– να συνοµιλεί µε γυναίκες. Οι ίδιοι οι Απόστολοι παρα-

ξενεύθηκαν –πριν φωτισθούν, βέβαια, από το Άγιο Πνεύµα κατά την Hµέρα της Πεντηκοστής– όταν είδαν τον Κύριο να συνο-µιλεί µε την Σαµαρείτιδα (Ιω. δ΄ 27). Αν, λοιπόν, οι Ευαγγελιστές «κατασκεύαζαν» την εµφάνιση του Αναστάντος Χριστού, δεν θα ανέγραφαν καθόλου εµφάνιση σε γυναίκες, ακριβώς για να γί-νουν πιστευτοί. Tο ότι το κάνουν, παρά τον κίνδυνο να µη γίνουν πι-στευτοί, σηµαίνει ότι έλαβε χώρα πραγµατικά το περιστατικό αυτό, της εµφανίσεως δηλαδή του Ανα-στάντος και, κατά συνέπειαν, της Αναστάσεως. Αυτό είναι το ένα στοιχείο.

∆ιακριτική η ΑνάστασηΤο δεύτερο είναι το εξής: Η

Σταύρωση, πού συνιστά την άκρα

ΦΩΤΟ: M.Μελινός

ταπείνωση του Κυρίου, το ατιµο-τικότερο γεγονός της ζωής Του, παρουσιάζεται µολαταύτα στα Ευαγγέλια, χωρίς την παραµικρή έκφραση συµπαθείας και εξωρα-ϊσµού του προσώπου Του. Πρό-κειται για «εξοργιστικά» ξηρή και ψυχρή περιγραφή, σε ολοφάνερη αντίθεση µε τα πραγµατικά µυθι-στορήµατα πού ωραιοποιούν τον καλό πρωταγωνιστή τους- πού τον παρουσιάζουν χωρίς ελαττώ-µατα και µε πλήρη αποδοχή από τον περίγυρό του. Κάνει µάλιστα εντύπωση, ότι δεν αποσιωπάται από τους Ευαγγελιστές ούτε καν το γεγονός ότι µεγάλο τµήµα του λαού αποδοκίµαζε τον Κύριο, ζητούσε την θανατική καταδίκη Του και –Εσταυρωµένο πλέον– τον χλεύαζε και τον περιγελού-σε. Tον βαθµό της σηµασίας του πράγµατος αυτού, µπορούµε να κατανοήσουµε αν σκεφθούµε τα ρεπορτάζ των διαφόρων εφηµε-ρίδων σήµερα, όταν περιγράφουν τις εκδηλώσεις του λαού για τους πολιτικούς τους οποίους υποστη-ρίζουν: Αποσιωπούν τις αποδοκι-µασίες και προβάλλουν µόνο τις επιδοκιµασίες.

Αντίστοιχα –αλλά αντίστρο-φα προς τα µυθιστορήµατα και τις εφηµερίδες– το λαµπρότατο Γεγονός της Αναστάσεως, τα Ευ-αγγέλια δεν το προβάλλουν µε τυµπανοκρουσίες, δεν το εµφα-νίζουν ως «αποσβολωτικό» και «συντριπτικό» για τους εχθρούς του Κυρίου. δεν εµφανίζουν τον Αναστάντα ως θορυβοποιό δηµα-γωγό –µε την αρνητική σηµασία του όρου αυτού– ούτε ως κεραυ-νοβολούντα τους σταυρωτές Του. Tον εµφανίζουν αθόρυβο, διακρι-τικό, «σαν αύρα, σαν πνοή, σαν φως, σαν ορθρινή δροσοσταλί-δα», όπως σηµειώνει και ο ποιη-τής. Ο άγιος Γρηγόριος ο ∆ιάλογος τονίζει µε δύναµη: Ο Κύριος «θέ-λησε να φανεί ενώπιον των υπε-ρήφανων νεκρός, ενώπιον των ταπεινών αναστηµένος, ούτως ώστε και οι δύο να βλέπουν, άλλα εκείνοι να καταφρονούν, ενώ αυ-τοί να σέβονται και να αγαπούν. Από αυτό το µυστήριο συνέβη ώστε, την ώρα πού οι υπερήφανοι αντικρύζουν την ατιµία του θανά-του, οι ταπεινοί δέχονται την δόξα της εξουσίας κατά του θανάτου» (Βίοι άγνωστων ασκητών, σ. 118).

Αν η Σταύρωση και η Ανάσταση ήσαν επινοήσεις των Ευαγγελιστών,

θα παρουσιάζονταν ακριβώς αντίθετα: διακριτική η Σταύρωση

και θριαμβευτική η Ανάσταση. Δεν είναι όλ’ αυτά απόδειξη

αντικειμενικής περιγραφής γεγονότων, εκ μέρους των ιερών

συγγραφέων;



Ο Μανώλης Μελινός είναι Θεολόγος συγγραφέας,διευθυντής Βιβλιοθήκης της Ι. Συ-νόδου της Εκκλησίας της Ελλάδοςhttp://www.manolismelinos.com

Αναστάσεως; Μόνο ταλαιπωρίες, διωγµούς και θάνατο. Με άλλα λόγια «έπαιζαν κορώνα-γράµµα-τα» το κεφάλι τους... Αν, λοιπόν, οι Μαθητές δεν πίστευαν στην Ανά-σταση του Χριστού, δεν θα είχαν λόγο να κλέψουν το νεκρό Σώµα Του, µια και αυτό µόνο µπελάδες θα τους προκαλούσε. Για να θε-λήσουν να µπουν στους µπελά-δες αυτούς, όντας φυσιολογικοί άνθρωποι –καθώς δείχνει η µε-τέπειτα ζωή τους– αυτό αποδει-κνύει ότι Tον είχαν δει πράγµατι Αναστηµένο. Θα πρέπει, τέλος, να σηµειώσουµε ότι ήταν εντε-λώς άσκοπο να κλέψουν το Σώµα του Χριστού οι εχθροί Του. Γιατί, εξάλλου, έβαλαν φρουρούς και δεν το έπαιρναν αµέσως και δεν θα το παρουσίαζαν µόλις άρχιζε το περί Αναστάσεως κήρυγµα των Αποστόλων, ακριβώς για να κατα-στρέψουν την ιεραποστολή τους; Σ’ όλη, λοιπόν, την επιχειρηµα-τολογία περί κλοπής, η απάντηση είναι µία και µόνη: ο κενός Τάφος στον όποιο τοποθετήθηκε το Σώµα του Κυρίου, σφραγίσθηκε, εφρουρείτο και µετά τον σεισµό δεν βρέθηκε εκεί. ∆εδοµένης, συνεπώς, της Tα-

φής, αποκλειόµενης της κλοπής και διαπιστωθέντος του κενού του Τάφου, µόνο µία εξήγηση µένει: Αυτό το όποιο κήρυξαν και επιβεβαίωσαν µε την ζωή τους οι Απόστολοι: Ότι ο Κύριος ανέστη! Kαι µία τελευταία λεπτοµέρεια: Στον κενό Τάφο είχαν µείνει «τα οθόνια (τά εντάφια σπάργανα) κείµενα µόνα» (Λουκ. κδ 12), χω-ρίς να περιέχουν δηλαδή το Σώµα του Κυρίου και µάλιστα κανονικά τακτοποιηµένα, ακριβώς όπως ήσαν όταν το περιέκλειαν. Ποιος θα πήγαινε να κλέψει το Σώµα του Χριστού και θα καθόταν εκεί-νη την ώρα να το ξετυλίξει από τα σάβανα της εποχής εκείνης και στην συνέχεια να τους ξαναδώσει το προηγούµενο σχήµα; δεν θα το έπαιρνε όπως-όπως, για να µη προλάβουν να τον συλλάβουν; Μετά απ’ όλα αυτά, το µόνο το

όποιο µένει είναι να θυµηθούµε τον Ιερόν Αυγουστίνο που λέει: «Άπιστοι, δεν είσαστε δύσπιστοι, είσαστε οι πλέον εύπιστοι. ∆ιότι δέχεσθε τα πλέον παράλογα και ανόητα, για να µη δεχθείτε ένα, το θαύµα!». .

Λοιπόν, αν η Σταύρωση και η Ανάσταση ήσαν επινοήσεις των Ευαγγελιστών, θα παρουσιάζο-νταν ακριβώς αντίθετα: διακριτι-κή η Σταύρωση και θριαµβευτική η Ανάσταση. ∆εν είναι όλ’ αυτά απόδειξη αντικειµενικής περι-γραφής γεγονότων, εκ µέρους των ιερών συγγραφέων;

Μερικές αποδείξεις περί ΑναστάσεωςΜ.Μ.: Πάτερ Ιωάννη, είναι

πραγµατικά πολύ ενδιφέρο-ντα τα στοιχεία αυτά. Πιστεύω όµως ότι τον δάκτυλό µας δεν τον έχουµε ακόµη τοποθετήσει «επί τον τύπον των ήλων». Έτσι δεν είναι;π.Ι.: Ακριβώς, ακόµη στα ει-

σαγωγικά είµαστε. Ρωτάνε µερι-κοί: Υπάρχουν αποδείξεις για την Ανάσταση; Μια κατηγορία απο-δείξεων, τις οποίες εµείς προ-σφέρουµε για την Ανάσταση, είναι φυσικού τύπου, θα µπορούσα να πω. ∆ηλαδή, όπως στην Φυσική αποδεικνύεται η ύπαρξη ενός σωµατιδίου, από τ’ αποτελέσµατά του και στην Αστρονοµία η ύπαρ-ξη ενός αστέρος από τις επιδρά-σεις του στο περιβάλλον του, έτσι και η Ανάσταση αποδεικνύεται από τ’ αποτελέσµατα τα όποια επέφερε στην ζωή των Αποστό-λων, των Χριστιανών κάθε εποχής και στην ανθρώπινη ιστορία.

Μ.Μ.: Ας δούµε τις άµεσες αποδείξεις. Τί ζιζάνια αµφιβο-λιών θα ξεριζώσετε τώρα;π.Ι.: Ισχυρίζονται µερικοί ότι

δεν έλαβε χώραν η Ανάσταση, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έλα-βε χώραν η Σταύρωση κι ο θάνα-τος του Κυρίου. Άλλοι λεν ότι ναι µεν ο Χριστός σταυρώθηκε, άλλα δεν ανέστη και δεν ανέστη, διότι δεν... πέθανε πάνω στον σταυρόν! Απλώς –ισχυρίζονται– υπέστη µια σοβαρή ταλαιπωρία, αλλά τον περιποιήθηκαν κάποιοι ή οι Μα-θητές Του και ξαναβρήκε τις αι-σθήσεις Του και τις δυνάµεις Του. Η τρίτη θέση λέει, ότι όντως σταυ-ρώθηκε, όντως απέθανε, αλλά δεν ανέστη, διότι δεν µπορούσε ν’ αναστηθεί –κανένας άνθρωπος δεν µπορεί ν’ αναστηθεί– και ότι, απλώς, κυοφορήθηκε µια κο-λοσσιαία απάτη... Συνοψίζοντας όλες αυτές τις θέσεις ή µάλλον

αντιθέσεις, οδηγούµαστε στην λογική σκέψη ότι αν είχε συµβεί ένα έστω απ’ όλ’ αυτά, οι πρώτοι πού θα το γνώριζαν, θα ήσαν οι Ιουδαίοι της εποχής του Κυρίου.Πρώτον, δεν µπορούσαν οι

Απόστολοι να γράφουν ότι σταυ-ρώθηκε και οι Ιουδαίοι –πού έζη-σαν τα γεγονότα– να µη το διαψεύ-σουν αν ήταν ψευδές... Το ίδιο θα έπρεπε να πει κανείς, αν δεχθεί ότι σταυρώθηκε µεν, άλλα δεν πέθανε και ότι τον επανέφεραν στην ζωήν. Αποκλείεται όµως και οι Μαθητές Του να τον είδαν σε τέτοια εξάντληση, να τον περιποι-ήθηκαν επί µήνες για να συνέλθει και να βγήκαν µετά να κηρύξουν στα πέρατα της οικουµένης ότι νίκησε τον θάνατον –αυτό ήταν το κέντρο του κηρύγµατος των– και να δώσουν µάλιστα και την ζωή τους, διαβεβαιώνοντας το Γεγονός αυτό. Είναι τελείως παράλογον, ο αιµόφυρτος και τελείως καταπο-νηµένος Κύριος να δώσει στους Μαθητές εικόνα ένδοξου νικη-τή του θανάτου, αν υποθέσουµε ότι επιβίωσε και βγήκε από τον Τάφο.Αθεµελίωτη επίσης είναι η τρί-

τη θέση, ότι δηλαδή σταυρώθηκε, απέθανε, άλλα δεν ανέστη διότι το µέγιστο τεκµήριο της Αναστά-σεως είναι ο κενός Τάφος. Αν δεν ανέστη, τότε γιατί οι εχθροί Του δεν παρουσίασαν το Σώµα Του; O Τάφος είναι δίπλα στην περιοχή της Σταυρώσεως και εφρουρείτο από τους εχθρούς Του, Ιουδαίους και Ρωµαίους. Κανείς δεν µπο-ρούσε να προσεγγίσει και πολύ περισσότερο να κλέψει το Σώµα του Χριστού. Πώς, λοιπόν, οι Μα-θητές θα έκλεβαν το Σώµα Του; µε βία ή µε δωροδοκίαν; Αλλά δεν είχαν δυνατότητα γι’ αυτά. Πτωχοί και αδύνατοι ήσαν. Εξάλλου, σε µια τέτοια περίπτωση, πώς θα ερµηνευθεί ή ολοκληρωτική µε-ταβολή της δειλίας τους σε αν-δρεία µέχρις αυτοθυσίας; Τέλος, αν πίστευαν ότι θ’ αναστηθεί, δεν χρειαζόταν να κλέψουν το Σώµα Του. Αν, πάλι, δεν πίστευαν, τότε

γιατί να το κλέψουν; για να πουν ότι ανέστη; Μα η απογοήτευση από την διάψευση των ελπίδων τους, κάθε άλλο παρά θριαµβολο-γίες θα προκαλούσε. Κι εξάλλου τί θα κέρδιζαν από το κήρυγµα της


Π λησιάζει το Άγιο Πά-σχα και ένα ερώτηµα ταλανίζει γονείς, νο-

νούς και νονές. Εκτός από την όµορφη πασχαλινή λαµπάδα τι δώρο να πάρω φέτος στα παιδιά; Οι επιλογές πολλές Το βιβλίο αναµφίβολα είναι σχεδόν πάντα µέσα στις επι-κρατέστερες επιλογές αν και θα µπορούσε κανείς να ισχυ-ριστεί όχι πάντοτε η πρώτη. Τι είδους βιβλίο όµως; Τι θέση έχει σε αυτή την επιλογή ένα θρησκευτικό παιδικό βιβλίο;

Η αλήθεια είναι ότι ζού-µε στην ηλεκτρονική εποχή της εικόνας και της γρήγο-ρης πληροφόρησης. Εικόνες, εντυπώσεις, τάσεις και από-ψεις όσο γρήγορα έρχονται σε µας άλλο τόσο γρήγορα χάνονται, φεύγουν ξεχνιού-νται. Αν και το παιδί σήµερα βοµβαρδίζεται από ένα κα-ταιγισµός εικόνας και ήχου το βιβλίο όµως παραµένει πάντα ένας πιστός, ζεστός φίλος στη ζωή του παιδιού. Τι θέση έχει όµως το θρησκευτικό παιδικό βιβλίο; Το θρησκευτικό βιβλίο έρ-

χεται να αγγίξει την παιδική ψυχή και να προσφέρει ένα πνευµατικό ταξίδι φωτισµένο από το λόγο του θεού. Το θρη-σκευτικό παιδικό βιβλίο σαν

ένα καραβάκι µε ανοιγµένα τα κατάλευκα πανιά του ταξι-δεύει το παιδικό µυαλό σε µια θάλασσα συναισθηµάτων και γνώσεων. Σαν ένας πίνακας ζωγραφικής χρωµατίζει την παιδική φαντασία µε χιλιάδες αποχρώσεις ελπίδας, ανθρω-πιάς και αγάπης. Το σύγχρονο θρησκευτικό παιδικό βιβλίο είναι ελκυστικό, χαρούµενο, ανάλαφρο και διασκεδαστικό έτσι ώστε να το αγαπήσουν τα παιδιά και να µπορέσει να ανταγωνιστεί τα άλλα παιδικά βιβλία του εµπορίου.

Ένα τέτοιο παιδικό βιβλίο είναι το «Καλό Πάσχα». Πο-λύχρωµο, γεµάτο χαρούµενες εικόνες ταξιδεύει µέσα από τις σελίδες τους τα παιδιά στην Μεγάλη Εβδοµάδα. Μέσα από παιχνίδια γνώσης, µνήµης, κρυπτόλεξα, σταυρόλεξα, παζλ, ζωγραφική, πασχαλιά-τικες κατασκευές αλλά και συ-νταγές µαγειρικής για µικρούς µάγειρες και µαγείρισσες τα παιδιά µαθαίνουν για το Θείο Πάθος µε ένα τρόπο απλό και δηµιουργικό. Με το «Καλό Πάσχα» τα παιδιά αποκτούν έναν παιχνιδιάρη φίλο που θα κάνει να παίξουν, να µάθουν, να τραγουδήσουν αλλά και να µαγειρέψουν τις άγιες αυτές ηµέρες. .

«Καλό Πάσχα» Ας μιλήσουμε για ένα ξεχωριστό θρησκευτικό βιβλίο

Από την Πηνελόπη Μωραΐτου

ΠΡΟΤΑΣΗ


ΕΙΔΗΣΕΙΣΡΕΠΟΡΤΑΖΑΝΑΛΥΣΗΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΠΡΟΣΩΠΑ

Γίνετε συνδρομητής τώρα

ΕΚΚΛΗΣΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ

ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ

ΕΙ∆ΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ

5:= 6&%03 - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ INFO · 5 Ε ίναι πλέον βέβαιο πως οι...

Documents

Transcript of 5:= 6&%03 - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ INFO · 5 Ε ίναι πλέον βέβαιο πως οι...