Έδρα:3η Σεπτεμβρίου 56,

104 33 Αθήνα,ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΑριθμός 20/85

Πρωτοδικείο ΑθηνώνΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1985

13504/85ΑΦΜ 999753434

H γλαύκατων αποφοίτων

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2016 ΕΤΟΣ 290• ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 138 ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙΔΩΡΕΑΝ

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ

Αριθμός Άδειας89

Κωδ.12221

Ταχ. ΓραφείοΑΘΗΝΑΣ 12 x+5

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Στις 9 Απριλίου, Σάββατο, ξεκινήσαμεαπό το Σύνταγμα για τον Όσιο Λουκά.

Ήμασταν όλοι γεμάτοι κέφι σαν σε εκ -δρομή σχολείου.Μετά από ολιγόλεπτη στάση στο 90

οχιλιό-

μετρο, στρίψαμε στο Κάστρο για το βουνόΕλικώνα που βρίσκεται το μοναστήρι τουΟσίου Λουκά. Αφού περάσαμε τη Λειβα-διά και το Δίστομο, κάτω από το χωριόΣτείρι, αντικρίσαμε σε μια καταπράσινηκαι απομονωμένη χαράδρα το καστρο-μοναστήρι του Οσίου Λουκά.Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνη-μεία της Μεσοβυζαντινής Τέχνης καιΑρχιτεκτονικής. Είναι αφιερωμένο στονΌσιο Λουκά τον Στειριώτη, ο οποίοςεγκαταστάθηκε το 946/947 στην τοποθε-σία του Μοναστηριού και πέθανε το 953. Ο Όσιος ήταν πολύ αγαπητός στον τοπικόπληθυσμό και άσκησε φιλανθρωπικό καιθεραπευτικό έργο, ενώ είχε το χάρισμανα προφητεύει το μέλλον. Οι ικανότητες

και η φήμη του μετά θάνατον συνέβαλανούτως ώστε να οικοδομηθεί το 955 οπρώτος ναός, η Αγία Βαρβάρα. Το 1011 ανοικοδομείται νέο καθολικό καιτο μοναστήρι μέχρι το 1014 ακμάζει καιδιακοσμείται με υπέροχα ψηφιδωτά,καθώς και με συνθέσεις από χρωματιστάμάρμαρα, που καλύπτουν τις κατακόρυ-φες επιφάνειες των τοίχων καθώς και τοδάπεδο. Χρονολογούνται γύρω στα 1130-1140 και είναι πρωιμότερα από τα ψηφι-δωτά της Νέας Μονής Χίου καθώς καιτης Μονής Δαφνίου. Τα κτίσματα με τα κελιά, καθώς και οιψηλοί τοίχοι, περιβάλλουν το καθολικόκαι τις υπόλοιπες εκκλησίες και την κρύ-πτη όπου είναι θαμμένος ο Όσιος Λουκάς. Μετά την ξενάγηση που μας έκανε οεφημέριος της μονής, ξεκινήσαμε τηνεπιστροφή μας, αφού θαυμάσαμε τηνκαταπληκτική θέα από την πλατεία με ταπλατάνια μπροστά στο Μοναστήρι.

Ακόμα ωραιότερη έκπληξη για μας ήτανη απόφαση να φάμε μεσημεριανό στηνωραία παραλία του Κορινθιακού κόλπου,την Αντίκυρα.Η Αντίκυρα είναι ένας πολύ γραφικόςμικρός όρμος, μετά τα Άσπρα Σπίτια στηΒοιωτία, με ωραίες ψαροταβέρνες πάνωστην παραλία. Φάγαμε, ήπιαμε τα ουζά-κια μας και μετά αρχίσαμε τον αργόδρόμο του γυρισμού στην Αθήνα, γεμάτοιαπό εικόνες υπέροχων ψηφιδωτών,καταπράσινου βουνού και αστραφτερήςθάλασσας.

Και σε άλλα με υγεία.Λιλίκα Νικολοπούλου

Προσφορά� Στην μνήμη του πολυαγαπημένου μας

πατέρα και παππού, ΣπύρουΚυδωνάκη, τα παιδιά του Μαίρη καιΣωτήρης Θεοδωράτος, Ολυμπία καιΜάκης Καπόλας, τα εγγόνια και ταδισέγγονα, προσφέρουν 500 ευρώ.

Εκδρομή στον Όσιο Λουκά

Kaλό καλοκαίρι!!!

Η Πρόεδρος και το Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων Γυμνασίου

Μανσούρας σας εύχονται: Καλές διακοπές!

Να φορτίσουμε τις μπαταρίες και να απολαύσουμε τις ομορφιές του τόπου μας!

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο.

1

2

H γλαύκατων αποφοίτων

Ημερήσια εκδρομή στο Βραχάτι Κοριν -θίας, στο ξενοδοχείο ΑΛΚΥΩΝ RESORT& SPA, για να τσουγκρίσουμε τα αυγά. Στις 8.00 το πρωί της Κυριακής 15/5, μιαμεγάλη παρέα Μανσουριανών, συγκε-ντρωθήκαμε στο σταθμό της Νερατζιώ-τισσας και πήραμε τον προαστιακό για τοΖευγολατειό. Μόλις φτάσαμε στο σταθμό,μας παρέλαβε αυτοκίνητο του ξενοδοχεί-ου για να μας μεταφέρει στο Βραχάτι στοξενοδοχείο ΑΛΚΥΩΝ RESORT & SPA,όπου συναντήσαμε περίπου 180 ακόμαΑιγυπτιώτες από την Αμπέτειο και τηνΈνωση Παλαιών Προσκόπων. Το ξενο-δοχείο, μεγάλο, πολύ ωραίο, οργανωμέ-νο, καθαρό, με ένα τεράστιο lounge δια-μορφωμένο σε γωνιές, όπου μπορούσεςνα καθίσεις με την παρέα σου, χωρίς ναενοχλείσαι από τους άλλους επισκέπτες,σου δημιουργούσε μια αίσθηση χαλάρω-σης και ηρεμίας.Περάσαμε στον κήπο, όπου μας περίμενεπρωινό με χυμό, καφέ, κέικ και βουτή-ματα, το οποίο και απολαύσαμε. Το μεση-μεράκι ήρθε η ώρα για το ουζάκι και τοτσιπουράκι με μεζέδες και για το τσού-γκρισμα των αυγών.

Όποιος σε κάθε τραπέζι κέρδιζε το τσού-γκρισμα, διαγωνίσθηκε στο τέλος με τουςυπόλοιπους νικητές των τραπεζιών, προ-κειμένου να αναδειχθεί ο νικητής, πουήταν ο κ. Νίκος Θεοχάρης μέλος τηςΈνωσης Παλαιών Προσκόπων Περιφέ-ρειας Καϊρου.Ακολούθησε το μεσημβρινό γεύμα στηντραπεζαρία, όπου μας περίμενε πλούσιοςμπουφές με σαλάτες, τυριά, δέκα διαφο-ρετικά ζεστά πιάτα και φρούτα εποχής.Εκεί απολαύσαμε μουσική από τον ΤάκηΣφακιανόπουλο και τον εξαίρετο σαξο-φωνίστα Πολίτη, που μας προκάλεσαν νατραγουδήσουμε και να χορέψουμε καιδημιούργησαν κέφι και χαρά. Το απόγευμα καφές στην απολαυστικήδροσιά της πισίνας και βόλτα στην παρα-λία όπου απολαύσαμε το ποτό μας καιτην ωραία θέα της θάλασσας. Το βραδάκι κατά τις 7.30 με βαριά καρδιάαποφασίσαμε να αναχωρήσουμε, οπότετο ξενοδοχείο μας προσέφερε τη μετα-φορά μας στο σταθμό του προαστιακού. Ευχαριστούμε πολύ τον υπεύθυνο τουΑΛΚΥΩΝ κ. Χρήστο Λεωνίδη Πλέσσα, οοποίος μας περιποιήθηκε πολύ και μας

συνόδευσε στοσταθμό. Φύγαμε με τις κα -λύτερες εντυπώ-σεις και με τηνυπόσχεση να ε -πα ναλάβουμε τηνωραία εκδρομή.

Τ. Χ. Π.

Ημερήσια εκδρομή στο Βραχάτι Κορινθίας, στο ξενοδοχείο ΑΛΚΥΩΝ RESORT & SPA, για να τσουγκρίσουμε τα αυγά

H γλαύκατων αποφοίτων

3

61 χρόνια πριν: 21 Ιουνίου 1955

Τα κορίτσια με τα λευκά μαςναυτικά, τα αγόρια με ταμπλε τους κουστούμια, μα -ζευτήκαμε στο σχολείο χα -ρούμενοι κι ευτυχισμένοι,στην τελευταία μας μαθητική γιορτή, γιανα πάρουμε τα απολυτήριά μας. Τέλος τα δώδεκα μαθητικά μας χρόνια! Οκαθένας μας θα έπαιρνε το δρόμο του γιατη μετέπειτα νέα ζωή. Το ίδιο βράδυ, στηΛέσχη, μας έκαναν το Χορό των Αποφοί-των, όπως συνηθιζόταν. Φάγαμε, ήπιαμε,χορέψαμε με την ψυχή μας, χωρίς τοφόβο που είχαμε όλα τα χρόνια μη μαςδουν οι καθηγητές μας, ειδικά ο Μπάρ-μπας (κ. Χιωτίνης) και μας βάλει 19 δια-γωγή!

Μετά απ’ αυτό, χωρίσαμε συγκινημένοιπου αφήναμε πια πίσω μας την παιδικήμας φιλία και αδελφικότητα! Η ζωή μας, όμως, τα έφερε έτσι που πολ-λοί από μας, μετά από χρόνια, βρεθήκα-με και πάλι μαζί. Τώρα πια με άσπρα μαλ-λιά, γιορτάζοντας κάθε χρόνο τα χρόνιαπου πέρασαν. Έτσι και φέτος, στις 8 Ιουνίου 2016,γιορτάσαμε στο εντευκτήριο του συλλό-γου μας 61 χρόνια από εκείνη την ευχά-ριστη, για μας τότε, μέρα που πήραμε τααπολυτήριά μας από τα Ελληνικά Εκπαι-

δευτήρια Μανσούρας. Όλοι οι παρόντεςσυμμαθητές και συμμαθήτριες ήμαστανχαρούμενοι. Συζητήσαμε και γελάσαμεμε τις αναμνήσεις των σχολικών μας χρό-νων. Η γιορτή μας έκλεισε με το κόψιμοτης τούρτας και με την ευχή να είμαστεπάλι όλοι μαζί του χρόνου, να γιορτάσου-με τα 62 χρόνια αποφοίτησής μας.Μερικοί από τους συμμαθητές μας δενείναι πια μαζί μας στη ζωή, αλλά θα είναιπάντα στο νου και στην ψυχή μας.

Λούλα Γεωργιάδου

Από δεξιά προς τα αριστερά,όρθιοι: Μίνως Σμυρνιούδης,Κώστας Μανουσάκης, ΚίμωνΚασσιάκος, Γιώργος Καμπαξής,Φώτης Κορυπάς, Στέλιος Σαβ-βίδης, Νικόλας Μαυρολέων.Καθισμένοι από δεξιά: ΧρήστοςΚαραντινόπουλος, Πένη Ποριά-ζη-Γεωργιάδου, Λούλα Γεωρ-γιάδου-Χριστοπούλου, ΧριστίναΤάρμπα-Καϊάφα.

Το πρωί του Σαββάτου 21 Μαΐου2016, ανήμερα των Αγίων Κων-σταντίνου και Ελένης, επισκεφθή-καμε το Πατριαρχικό Μετόχι τουΑγίου Αθανασίου στην Κυψέλη,όπου παρακολουθήσαμε τη θείαλειτουργία. Μετά το πέρας της λει-τουργίας μία μοναχή μας ξενάγη-σε στους χώρους του Μετοχίου, οιοποίοι είναι αρκετά μεγάλοι καιάνετοι. Φεύγοντας δεν παραλείψαμε νααπολαύσουμε τον καφέ μας στηΦωκίωνος Νέγρη, απολαμβάνο-ντας το ωραίο πρωινό.

Τ. Χ. Π.

Επίσκεψη στο Πατριαρχικό Μετόχι

Μετά από 61 χρόνια

4

H γλαύκατων αποφοίτων

Επίτιμου ΓυμνασιάρχηΑπό το βιβλίο του Ηρακλή Μ. Καραναστάση,

«Αναμνήσεις ενός Εκπαιδευτικού»

Ο μεγάλος και ιστορικός ρόλος των Ελλη-νικών Εκπαιδευτηρίων της Μανσούρας, ηεθνική δράση και επίδρασή τους στονευρύ χώρο της Αφρικής και της εγγύςΑνατολής, όπου υπήρχαν Έλληνες, τογόητρο και η φήμη τους, που είχαν απο-χτήσει στα χρόνια του Χιωτίνη, δεν είναιδυνατό να χωρέσουν στις σελίδες πουακολουθούν. Ούτε και αυτός, που επιχει-ρεί την περιγραφή τους, διαθέτει τα απα-ραίτητα στοιχεία αλλά και την ειδικότητα ν’αποτολμήσει την πληρέστερη και ακριβέ-στερη, κατά το δυνατό, εξιστόρησή τους.Θα προσπαθήσω πάντως να σκιαγραφή-σω το ιστορικό τους από τις πτωχές πλη-ροφορίες που έχω και από τις προσωπι-κές εμπειρίες μου στα δεκατρία χρόνιαπου δίδαξα εκεί. Μπορεί ωστόσο οσυγκαταβατικός αναγνώστης, που έχειγεννηθεί και ζήσει εκεί στην εποχή τηςακμής τους, να συμπληρώσει τις τυχόνελλείψεις και παραλήψεις από τις δικέςτου προσωπικές εντυπώσεις…

***Προχωρώντας από την πλατεία του σιδη-ροδρομικού σταθμού και περνώνταςκάτω από μια μικρή γέφυρα, συναντάςστην άνοδό σου τη νέα πόλη της Μανσού-ρας στο δεξιό άκρο της. Ωραία οικοδομή-ματα και επαύλεις με πάρκα, κήπους καιπλατείες με πολύ πράσινο και δέντραμεγάλα χαρακτηρίζουν την περιοχή.Και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου, ίσωςκαι περισσότερο, έξω από την κατοικημέ-νη αυτή περιοχή, αντικρίζεις το μεγαλο-πρεπές συγκρότημα των Ελλ. Εκπαιδευ-τηρίων στο κέντρο ενός μεγάλου και περι-φραγμένου γηπέδου, 25 στρεμμάτων.Ως το 1925 το Δημοτικό Σχολείο της Κοι-νότητας, που ονομαζόταν «ΔημαίαΣχολή» δωρεά του ομογενή Ι. Δήμα,εστεγάζετο στο ισόγειο χτίριο, όπου ανα-γέρθηκε στο 1954 το θαυμάσιο και ωραιό-τατο σύγχρονο πενταόροφο ακίνητο τηςΚοινότητας με το ξενοδοχείο «Ακροπόλ».Το 1925 με μεγάλη δωρεά του ομογενή Γ.Γρηγορίου, που είχε κληρονομήσει τησημαντική περιουσία του θείου του σεκινητά και ακίνητα, τέθηκαν τα θεμέλια

του Γυμνασίου της Κοινότητας, που ονο-μάστηκε «Γρηγορίειο Γυμνάσιο» προςτιμήν του δωρητή, στο μεγάλο αγρόκτημα,25 χιλ. τ.μ. – δωρεά και αυτό του άλλουομογενή Σερεμέτη και ονομάστηκε«Σερεμέτειος κήπος».Στην αριστερή πλευρά, καθώς εισέρχεσαιαπό μια θαυμάσια είσοδο, με κολώνεςιωνικού ρυθμού να υποβαστάζουν τριγω-νικά αετώματα δεξιά και αριστερά, σανπροπύλαια κλασικής μορφής, έχεις τονκήπο των Εκπαιδευτηρίων, δεξιά σου τομεγάλο και ευρύχωρο γήπεδο γυμναστι-κής και αθλοπαιδιών και στο βάθος, στηνπάνω πλευρά και στο κέντρο της είναι χτι-σμένο το συγκρότημα των Ελλην. Εκπαι-δευτηρίων και το Οικοτροφείο τους. Εντυπωσιάζεσαι αμέσως, βλέπονταςμπροστά σου το μεγαλοπρεπέστατο οικο-δόμημα του Γυμνασίου σε απλή νεοκλασι-κή γραμμή. Πίσω ακριβώς από το χτίριοτου Γυμνασίου και παράλληλα χτίστηκεμεταγενέστερα νέα πτέρυγα, για να στεγά-σει στο ισόγειο το δημοτικό σχολείο καιστον άνω όροφο ένα μέρος των κοιτώνωντου Οικοτροφείου. Η πτέρυγα αυτή, πουονομάστηκε Δημαία Σχολή, επειδή τοοικόπεδο της πρώην Δημαίας Σχολήςπαραχωρήθηκε για να υψωθεί το ακίνητοόπου το «Ακροπόλ», ενοποιήθηκε με έναεγκάρσιο οικοδόμημα σε σχήμα «Η» με τοκτίριο του Γυμνασίου. Στην μπροστινή πτέ-ρυγά του και στο ημιυπόγειο βρίσκονταντα μαγειρεία, η μεγάλη τραπεζαρία γιατους οικοτρόφους και απέναντι στα μαγει-ρεία μια άλλη μικρότερη για τους δασκά-λους και καθηγητές, που έμεναν εσωτερι-κά στο Οικοτροφείο.Στη δεξιά πλευρά, στην πίσω γωνία, έναμικρό δωμάτιο με πόρτα εξωτερική, χρη-σίμευε σαν ιδιωτική καντίνα για τουςμαθητές και για να παραμένει, μόνο τηνμέρα, η επιστάτισσα, που ήταν επιφορτι-σμένη να χτυπάει τον κώδωνα εισόδουκαι εξόδου των μαθητών από τις αίθουσεςδιδασκαλίας στα διαλείμματα.Στο εγκάρσιο τμήμα που ένωνε τις δύοπαράλληλες πτέρυγες Γυμνασίου καιΔημαίας Σχολής και στο ημιυπόγειό του,

που σχημάτιζε γωνία με την πάνω πλευράτων μαγειρείων, ήταν η αίθουσα τουΧημείου και το εργαστήριο αναλύσεων,πειραμάτων και ασκήσεων των μαθητώνστο μάθημα Φυσικής και Χημείας.Μπαίνοντας από την ευρεία και ανυψω-μένη με μερικά μαρμάρινα σκαλοπάτιακυρία είσοδο του Γυμνασίου – που τη στη-ρίζουν εξωτερικώς δύο μαρμάρινεςκολώνες ιωνικού ρυθμού βαστάζονταςστην κορυφή τους τριγωνικό αέτωμα –και ανεβαίνοντας τα εξωτερικά και εσω-τερικά σκαλιά, συναντούσες δεξιά σου,στρίβοντας στο μεγάλο διάδρομο, το Γρα-φείο του Διευθυντή. Τούτο ενώνετο μεεσωτερική πόρτα με τη μεγάλη και πλού-σια βιβλιοθήκη του Γυμνασίου, εμπλουτι-σμένη με σπάνια βιβλία εκλεκτών εκδό-σεων, από δωρεές επιστημόνων ομογε-νών, δικηγόρων και γιατρών. Αλήθεια, τινα έχουν απογίνει οι μοναδικές και θαυ-μάσιες αυτές εκδόσεις τόσων επιστημονι-κών βιβλίων, ελληνικών και ξενόγλωσ-σων, δυσεύρετων σήμερα; Θα ήταν κρίμανα χαθούν …Αριστερά από το Γραφείο του διευθυντήστην άλλη γωνία αμέσως ήταν η αίθουσα-Λέσχη του Φοίνικα, μαθητικού Συλλόγουκαι τα Γραφεία της «Γλαύκας» περιοδι-κού, που εξέδιδαν οι ίδιοι οι μαθητές μεσχολικό περιεχόμενο.Στη συνέχεια μια μεγάλη αίθουσα ήτανπροορισμένη για τους καθηγητές, πουείχαν τα πρόχειρα γραφεία τους και τοεντευκτήριό τους κατά τα διαλείμματα.Η αίθουσα των καθηγητριών και δασκα-λισσών, κατά το έθιμο των … «χαρεμίων»βρισκόταν στο δεξί τμήμα του διαδρόμουαπέναντι από τη βιβλιοθήκη.Δεξιά και αριστερά σ’ όλο το μήκος τουδιαδρόμου ήσαν οι αίθουσες διδασκαλίαςτων τεσσάρων μεγαλυτέρων τάξεων τουΓυμνασίου. Οι άλλες δυο, πρώτη και Δευ-τέρα, ήσαν στο ισόγειο της Δημαίας Σχο-λής, όπου και οι τάξεις του Δημοτικού.Καθώς ανέβαινες τα εσωτερικά σκαλοπά-τια της κυρίας εισόδου του κτιρίου τουΓυμνασίου, αντίκριζες απέναντί σου μιαπολύ μεγάλη τζαμωτή πόρτα, που άνοιγε,

Τα ελληνικά εκπαιδευτήρια της Μανσούρας

H γλαύκατων αποφοίτων

5

διπλώνοντας τα φύλλα της, σε μια πολύμεγάλη και ευρύχωρη σάλα. Στο βάθοςτης σε υπερυψωμένο «παλκοσένικο»υπήρχε μια σκηνή πολύ άνετη για θεατρι-κές παραστάσεις και χορευτικές επιδεί-ξεις ομάδων μαθητών και μαθητριών.Η αίθουσα αυτή, υπολογίσιμη σε βάθοςκαι πλάτος, δεχότανε τους γονείς τωνμαθητών, τα εξέχοντα μέλη της παροικίαςκαι μέρος των λοιπών, επειδή, όσο μεγά-λη κι αν ήταν, δε μπορούσε να τους χωρέ-σει όλους. Γι’ αυτό και σε κάθε εθνικήγιορτή και όταν γίνονταν μορφωτικές ομι-λίες τα καθίσματα απλώνονταν έξω στοδιάδρομο, δεξιά και αριστερά. Και τώρα θα σας ξεναγήσω στον δεντρό-φυτο κήπο και στο εκτεταμένο γήπεδο γιατις γυμναστικές ασκήσεις, επιδείξεις καιαθλοπαιδιές. Βγαίνοντας λοιπόν από την κυρία είσοδοτου Γυμνασίου και βαδίζοντας προς τηνέξοδο, περνάτε, όπως και όταν μπήκατεαπό την εξωτερική πύλη, από ένα ίσιοδρομάκο που σκιάζεται, δεξιά και αριστε-ρά, από δέντρα πυκνόφυλλα και φουντω-τά. Στο δεξί σας χέρι τώρα βρίσκεται οσχολικός κήπος με δέντρα, παρτέρια μελουλούδια και δρομάκια ελικοειδή. Ξύλι-να παγκάκια, τοποθετημένα στον κήπο καικάτω από τα δέντρα του, καθώς και σταδρομάκια της εισόδου, για να ξεκουράζο-νται μαθητές και επισκέπτες.Στο μέσο του κήπου είναι χτισμένο έναμικρό, κομψό χτίριο, το Νηπιαγωγείο,ανάλογο με τους μικρούς τροφίμους του.Μπροστά του ένας τετράγωνος λάκκος,γεμάτος από καθαρή και λεπτή άμμο τουποταμού, για να παίζουν τα νήπια, καθώςκαι κούνιες, τραμπάλες και άλλα παιδικάπαιχνίδια. Πιο κάτω, προς τον τοίχο, δυομικρά δωμάτια χρησίμευαν για γραφείακαι εντευκτήρια των προσκόπων και οδη-γών.Αριστερά εκτείνεται το πολύ μεγάλο γήπε-δο, που κατέχει όλη τη λωρίδα του κτήμα-τος από πάνω ως κάτω για τη γυμναστικήτων μαθητών και τα διάφορα αθλήματα.Για να πάρετε μιαν ιδέα της έκτασης καιτης επιφάνειάς του, πρέπει να φανταστεί-τε ότι στο μήκος του χωρούσαν δυο γήπε-δα ποδοσφαίρου, που μπορούσαν να παί-ζουν ταυτόχρονα και στα δυο, άνετα καιανεμπόδιστα, οι ποδοσφαιριστές.Στη γωνιά της κάτω πλευράς δεξιά απότην πύλη ήσαν τα αποδυτήρια και σεμεγάλο υπόστεγο τα διάφορα αντικείμεναενόργανης γυμναστικής. Δίπλα στην πύληήταν το γήπεδο με τα δυο καλάθια τουμπάσκετ και λίγο πιο πάνω, τεντωμένο τοδίχτυ του βόλεϋ.

Στους επάνω ορόφους Γυμνασίου,Δημαίας και του μεσαίου τμήματος που ταένωνε σε σχήμα «Η», όπως είπαμε, βρί-σκονταν οι θάλαμοι των οικοτρόφων, ηιματιοθήκη τους, το φαρμακείο και οιεγκαταστάσεις των λουτρών. Δεξιά, ανε-βαίνοντας τη μαρμάρινη εσωτερική σκάλαπρος τους κοιτώνες ήσαν τα δύο συνεχό-μενα δωμάτια, η κατοικία του Χιωτίνη καιστη συνέχεια άλλο δωμάτιο καθώς καιδεξιά στον εσωτερικό διάδρομο μερικάάλλα, όπου έμεναν οι εσωτερικοί καθηγη-τές και δάσκαλοι.Το ΟικοτροφείοΤο περίφημο αυτό Οικοτροφείο, που επι-τελούσε σπουδαίο και μεγάλο εθνικόσκοπό και παρείχε στέγη, τροφή, περίθαλ-ψη και μόρφωση πραγματικά ελληνοχρι-στιανική στους τροφίμους του, είχε αρχί-σει να λειτουργεί το 1933.Στην Εθνική αυτή Κυψέλη, που η φήμητης είχε απλωθεί πολύ σύντομα σ’ όλη τηνΑφρική, στην εγγύς Ανατολή και εδώ στηνΕλλάδα ακόμα – στην εποχή μου είχε καιαπό την Αθήνα οικοτρόφους – είχε φτάσειστην πιο μεγάλη του ακμή στα χρόνια1948-1952 με αριθμό τροφίμων πάνω από180! αγόρια και κορίτσια.Των θηλέων το Οικοτροφείο βρισκότανεστην πόλη της Μανσούρας και στον άνωόροφο του χτιρίου, που βρίσκονταν ταΓραφεία της Κοινότητας.Σ’ αυτό λοιπόν το Οικοτροφείο, το Εθνικόπραγματικά, το Οικοτροφείο της Ελληνι-κής Κοινότητας της Μανσούρας οι γονείς,που εργάζονταν σκληρά και με δυσμενείςσυνθήκες στα πιο μακρινά μέρη της μαύ-ρης ηπείρου, έστελλαν τα παιδιά τους απότη μικρή ηλικία του Δημοτικού σχολείου.Και παρέμεναν συνέχεια δώδεκα χρόνια,για να τελειώσουν το Δημοτικό, το Γυμνά-σιο ή την Εμπορική Σχολή.

Τα έστελλαν με πλήρη τη συγκατάθεσήτων και χωρίς κανένα φόβο και επιφύλα-ξη. Τα έστελλαν χιλιάδες μίλια μακριά τουςμε τόση εμπιστοσύνη, όση δεν είχαν στονεαυτό τους! Τα έστελλαν, γιατί γνώριζανπολύ καλά ότι μέσα σ’ αυτή την εθνικήκιβωτό τα παιδιά τους θα έβρισκαν κάθεφροντίδα, κάθε στοργή, αγάπη και θαλ-πωρή. Και ήσαν απόλυτα βέβαιοι ότι θαμεγάλωναν μέσα σε οικογενειακό σχεδόνπεριβάλλον, ακίνδυνα και ασφαλή. Και θαμορφώνονταν με τέτοιο τρόπο και θαοπλίζονταν με τέτοια και τόσα εφόδια, πουεύκολα θα μπορούσαν να εργαστούνοπουδήποτε και να σταδιοδρομήσουνάνετα στη ζωή τους.Δεν είναι διόλου υπερβολή ούτε σχήμαλόγου η βεβαίωση αυτή. Την επαληθεύειάλλωστε το πλήθος των μαθητών, οιχιλιάδες των αποφοίτων που βγήκαν απ’αυτά τα εθνικά χαλκεία και τώρα εργάζο-νται και διαπρέπουν εδώ στην Ελλάδααλλά και έξω και κατέχουν ως διακεκρι-μένοι επιστήμονες, γιατροί, δικηγόροι,μηχανικοί, φαρμακοποιοί κ.ά. σπουδαίεςθέσεις. Αλλά και ως μεγάλοι και δραστή-ριοι επιχειρηματίες και βιομήχανοι είτεως υπάλληλοι δημόσιοι και ιδιωτικοίξεχωρίζουν από τους άλλους, με μόνοτους εφόδιο το απολυτήριό τους από ταΣχολεία της Μανσούρας. Και σ’ αυτό τουςβοήθησε πολύ και η τέλεια κατάρτισή τουςστην ελληνική Παιδεία αλλά και η εκμά-θηση κατά τρόπο άρτιο τριών ξένωνγλωσσών, της Αγγλικής, της Γαλλικής καιτης Αραβικής, που τους καθιστά περιζή-τητους και προτιμητέους σε θέσεις πουχρειάζονται γλωσσομαθείς. Κύριος μοχλός, διοργανωτής και δημι-ουργός του μεγάλου αυτού εθνικού έργουυπήρξε ο εκπαιδευτικός Ιωάννης Χιωτί-νης. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

H γλαύκατων αποφοίτων

6

Σπύρος Κυδωνάκης

Έφυγε από τη ζωή, από κοντά μας οΣπύρος Κυδωνάκης στις 9 Μαΐου

2016. Απόφοιτος του 1939, γόνος οικογέ-νειας με πολλά παιδιά, απόφοιτος τωνσχολείων μας.

Χρημάτισε και επιμελητής στο οικοτρο-φείο μας, με πολλές εμπειρίες και ανα-μνήσεις από τα χρόνια εκείνα που οιπρώην καθηγητές του τον αντιμετώπιζανσαν έναν από αυτούς, επί ίσοις όροις!Παντρεύτηκε τη Φιλίτσα Φαλαλή, από-φοιτο των σχολείων μας, 1947, γειτονο-πούλα!Εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μετά τονξεριζωμό του Ελληνισμού και του ξένουστοιχείου από τη χώρα του Νείλου τηφιλόξενη!Καλοσυνάτος, προσιτός, συνεργάσιμος,καταδεκτικός, γνώστης των Μανσουρια-νών μονοπατιών.Υπηρέτησε, πολέμησε στο Αλαμέιν με ταελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.Άφησε πίσω του δυο κόρες, εγγόνια καιδισέγγονα να τον θυμούνται και να τονευγνωμονούν για το παράδειγμά του καιτην καλή ανατροφή που τους έδωσε, την

αγάπη του και την πίστη του στο καλό καιτο δίκαιο.Έγραψε για τον εκλιπόντα η κόρη ενόςφίλου του από τα παλιά, του ΔημήτρηΛαμπρίδη, συναπόφοιτου...Υπάρχουν άνθρωποι που όταν φεύγουννοιώθεις πως ορφανεύει ο κόσμος! Νοι-ώθεις πως ό,τι γράψεις ή πεις γι αυτούςίσως τους αδικήσεις. Θα περιοριστώ σελίγες λέξεις μόνο.. Άνθρωπος με μεγα-λείο και αρχοντιά ψυχής.. άνθρωπος πουόταν βρισκόσουν διπλά του, παρεούλατου, ένοιωθες πόση ποιότητα μπορεί ναέχει η ζωή! Θα τον θυμόμαστε πάντοτε μεόλα εκείνα τα όμορφα, μεγαλειώδη,γλυκά συναισθήματα που απέπνεε ηπαρουσία του, μα πάνω από όλα μεΑγάπη, Εκτίμηση, Σεβασμό!

Καλό σου ταξίδι, Άρχοντα.Αυγουστής Βασ. Βλάσσης

Χαριτωμένα φωτογραφικά στιγμιότυπα από την αποκριάτική μας συνάντηση στις 9 Μαρτίου

H γλαύκατων αποφοίτων

7

Στη μνήμη Μανώς Γιανναρίδου

ΕΦΥΓΕΣ ΜΑΝΩ … και ένα φωτάκι ακόμαέσβησε από τον ουρανό της σκέψης καιτης ψυχής μου

Ένα φωτάκι τόσο αγαπητό χωρίς να το ξέρεις δεν ήταν λίγες

οι φορές που η φωνή στου στο τηλέφω-νο με έσωζε από μια σκοτεινιά, από ένααναπάντητο «γιατί»απρόσμενα βραχνή, ανάλαφρη με κάποιαπάλι απρόσμενη ειρωνεία η φωνή σουαυτή με έσωζε, από μια πίκρα ή αγωνίαπου εκείνη δε μάθαινε ποτέ Η οικογένειά σου – Παυλίνα, εσύ, κύριοςΘόδωρος ο καλός φαρμακοποιός, κυρίαΜαντού η μάνα «γη», η Μικρασιάτισσαπάντα να δίνει, αγωνία μην ξεχάσει κανέ-

ναν τις γιορτές – σ’ αυτό ήταν ίδια με τηΣοφία τη μαμά μου –, η Μικρασιάτισσαγιαγιά που όταν πήγαινε σινεμά στο Rex,πάντα στο Rex και μόνη, με τη μεγάλη τηςφουστάνα, στο γυρισμό με τρεις λέξειςσυνόψιζε το έργο που είχε δει,«ΑΓΑΠΗΣΕ, ΤΟ ΠΗΡΕ» και έκλεινε τοθέμα. Τι μούρθε! Τι ήταν εκείνος ο μαξιλαροπό-λεμος μετά το φαγητό στην κρεβατοκά-μαρά σας, εσένα και της Παυλίνας! Πώςδεν έφυγε κανένα κεφάλι! Δεν ξέρω γιατο δικό σου, πάντως το δικό μου σβούρι-ζε για ώρα πολλή. Το σπίτι σας ήταν το σπίτι της Χαράς …και της παρανομίας! Αμέ! Αυστηρότατααπαγορευμένα τα πάρτι «Blue moon»,«Combarcita» και «Drinking Coca Cola»,με τις Andrew Sisters, στην κατά τα άλλασεμνή και λουλουδιασμένη ταράτσα σας. Και να μην ξεχάσω! Ήσουν μια πολύ καλή δασκάλα! το άκου-σα να το λεν μητέρες που είχες τα παιδιάτους στην τάξη σου. «Πολύ καλή δασκά-λα!» Ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου «Είχε τοδικό της τρόπο!» Μανώ μου, Μανώ μας, φεύγοντας αφή-νεις πίσω σου μια πλούσια ανάμνηση

γλυκύτητας και κα -θαρού ουρανού –Όμως αφήνεις κι έναθησαυρό: «ΤΟ ΗΜΕ -ΡΟ ΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΙ ΚΡΑΣΑΣΙΑΣ», το εφιαλτικόξερίζωμά μας από τοντόπο που αγάπησε καιαξιοποίησε ο λαός οελληνικός επί αιώνες,όπως το ζήσανε ηκυρία Μα ντού, κοπελί-τσα ακό μα, και η μητέ-ρα της η κυρίαΜατρώνα, αν θυμάμαιτο όνομα καλά.

Υπάρχει χειρό-γραφο στα καλάχέρια του ανιψιούτης Μανώς τουΓιάννη Πι νιάρηγιου της Παυλί-νας, και κά ποιαμέρα σε φωτοα-ντίγραφο θα φτά-σει και στα δικάμας χέρια και ό -λων μας, έναςθη σαυρός! Μανώ μου, θα σε θυμόμαστε πάντα γι’αυτό που ήσουν, για το καλό της ψυχήςμας.

Ολυμπία Καράγιωργα

Φωτογραφίες από το βιβλίο της Ολυμπίας Καράγιωργα «Αίγυπτος, Μανσούρα και η εκεί Ελληνική ζωή μας» σελ. 406, 408, 410, 443

Η κυρία Μαντού!

Μανσούρα 1924.«Με τα μάτια στραμμένα στη Μικρασία».Η Παυλίνα με τη μικρή αδελφή της, 1952

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣΤο 1902 συνέβηκε ένα περιστατικό που αναστάτωσε την Ελληνική παροικία της Μανσούρας. Ο τοπικός εφημέριος έγραψε την κόρητου σ' ένα καθολικό!! σχολείο. Γι’ αυτό το «παράπτωμά» του αντικαταστάθηκε από άλλον ιερέα, μετά από απαίτηση της ΚοινοτικήςΕπιτροπής. Ο Πατριάρχης Φώτιος με την άμεση παρέμβασή του, επανέφερε την ηρεμία στις τάξεις της παροικίας.

Τ. Χριστοφορίδης

8

H γλαύκατων αποφοίτων

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ:ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥΕΚΔΟΤΗΣ: ΤΟΥΛΑ ΧΑΡΙΤΟΥ-ΠΕΚΛΑΡΗpanagpek@gmail.com

ΤΑ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥΣ.Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΗΣ ΓΛΑΥΚΑΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΑΣ!!!Για συνδρομές και προσφορές του εσωτερικού στον αριθμό

Ε.Τ.Ε. 169/77056890. Οι συνδρομές και προσφορές του εξωτερικού

IBAN GR 22011016900000 16977056890 K. SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ETHNGRAA

H γλαύκατων αποφοίτων

Τούλα Χαρίτου-Πεκλάρη (Πρόεδρος)τηλ.: 210 8625842 κιν.: 6977 897764

Βασίλης Κιούρης (Αντιπρόεδρος-Ταμίας)τηλ.: 210 7233753

Λιλίκα Νικολοπούλου (Γεν. Γραμματέας)τηλ.: 210 6745832

Τζόνυ Χριστοφίδης (Σύμβουλος Γενικών Θεμάτων)κιν.: 6976597978

Καίτη Αστρά (Σύμβουλος Καλλιτεχνικών)τηλ.: 210 6849957 κιν.: 6979 75001

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

1 φωτογραφία 1.000 λέξεις!

ΠένθηΜε λύπη μας πληροφορηθήκαμε την απώλεια αγαπημένων φίλων και μελών μας:Σπύρου Κυδωνάκη, Μάνη Δανιά, Μανώς Γιανναρίδου, Κυριάκου Κυριακίδη. Ταειλικρινή συλλυπητήριά μας στις οικογένειές τους. Στη μνήμη τους ο Σύλλογός μαςπροσφέρει το ποσόν των € 400 στην Πρόνοια.

Προσφορές• Δημήτρης Παπακωνσταντίνου και Αφροδίτη

Κυριακίδου-Παπακωνσταντίνου στη μνήμητου αδελφού τους Κυριάκου, € 50,00

• Στέλλα Κυδωνάκη στη μνήμη του αδελφούτης Σπύρου € 30,00

• Ελένη Πιζάνη-Κωνσταντάρα στη μνήμηΣπύρου Κυδωνάκη € 20,00

• Βασίλης και Τούλα Πεκλάρη στη μνήμηΣπύρου Κυδωνάκη € 50,00

• Στη μνήμη Μανώς Γιανναρίδου ο ανιψιός της Γιάννης Πινιάρης προσφέρει € 50,00

Ορκωμοσία μεγάλων Οδηγών και αρχηγοί 1954

(από το αρχείο Μανώ Γιανναρίδου)

Ποιος θα φανταζόταν ότι εκείνο το ξανθό κοριτσάκι θα γινόταν ηγνωστή, βραβευμένη από τηνΑκαδημία Αθηνών το 2010,

ποιήτρια, Ολυμπία Καράγιωργα.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016: Περίπατος στη Χαλκίδα. Ξεκίνημα από το σταθμό Λαρίσης 9.30 με το τρένο.Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016: Επίσκεψη στο εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα.

Μελλοντικές εκδηλώσεις

Από αριστερά όρθιοι: Παυλίνα Γιανναρίδου, Ιωάννα Κολλέκα, Μάκη Γιαννακοπούλου (από Αλεξάνδρεια), Πολυξένη Μιχαηλίδου,Φισεντζίδου Ευαγγελία, Βοσνίδου Δέσποινα, ;;;, Φωμφώνα Σπανακίδου, Τούλα Μιχαηλίδου, Ρένα Νανοπούλου, Πένη Ποριάζη,

Κούλα Σωφρονιάδου, Ανθούλα Αρετού, Αριστέα Πατσαρίσου, Ελένη Πιζάνη.Από αριστερά καθισμένες: Κική Πισμάνη, Λούλα Γεωργιάδου, Νανά Ανδριτσάκη, Μαρίκα Παγκάλου.