νίκος ξυλούρης. οι νεκροί της πλατείας. παραστάσεις...
-
Upload
justino-garcia -
Category
Documents
-
view
208 -
download
3
Transcript of νίκος ξυλούρης. οι νεκροί της πλατείας. παραστάσεις...
Ξυλούρης Νίκος. Οι Νεκροί της πλατείας.Παραστάσεις( δίσκος @ 1976 )
Στίχοι: Pablo Neruda & Δανάη ΣτρατηγοπούλουΜουσική: Χρήστος ΛεοντήςEκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Τούτοι δω εφέρανε τουφέκια γεμάτα μπαρούτιτούτοι δω διατάξανε τη στυγερή εξόντωσητούτοι δω συναντήσανε το λαό να τραγουδάει ενωμένος
Και το λιγνό κορίτσι έπεσε με την σημαία τουκαι το αγόρι κύλησε χαμογελώντας λαβωμένολαβωμένο στο πλευρό της
Του προδότη που προχώρησε ως ετούτο το έγκλημα ζήτω την τιμωρίαεκείνου που 'δωκε το σύνθημα του θάνατου ζητώ την τιμωρίαεκείνων που προστατέψανε αυτό το έγκλημα ζητώ την τιμωρίαδε θέλω να μου δίνουνε το χέρι, το μουλιασμένο από το δικό μας αίμαδεν τους θέλω για πρεσβευτές, ούτε ήσυχους μέσα στα σπίτια τουςθέλω να τους δω να δικάζονται,σε τούτο δω το μέρος, σε τούτη την πλατεία.
Το τραγούδι είναι "Οι νεκροί της πλατείας" από τις "Παραστάσεις" του Χρήστου Λεοντή (ποίηση Π. Νερούντα - μετ. Δ. Στρατηγοπούλου / "Η Χιλή θα νικήσει" βασισμένο πάνω στο Canto General)
III
LOS MUERTOS DE LA PLAZA (28 de enero de 1948. Santiago de Chile)
YO no vengo a llorar aquí donde cayeron:vengo a vosotros, acudo a los que viven. Acudo a ti y a mí y en tu pecho golpeo. Cayeron otros antes. Recuerdas? Sí, recuerdas.Otros que el mismo nombre y apellido tuvieron.En San Gregorio, en Lonquimay lluvioso, en Ranquil, derramados por el viento, en Iquique, enterrados en la arena, a lo largo del mar y del desierto,
1
a lo largo del humo y de la lluvia, desde las pampas a los archipiélagos fueron asesinados otros hombres, otros que como tú se llamaban Antonio y que eran como tú pescadores o herreros:carne de Chile, rostros cicatrizados por el viento, martirizados por la pampa, firmados por el sufrimiento.
Yo encontré por los muros de la patria, junto a la nieve y su cristalería, detrás del río de ramaje verde, debajo del nitrato y de la espiga, una gota de sangre de mi pueblo y cada gota, como el fuego, ardía.
2