Η μουσική

Μια παγκόσμια γλώσσα που μας ενώνει και μας εμπνέει...

Ένα μουσικό πείραμα από τα παιδιά της Ε’ Τάξης

Τάξεις: Ε1 και Ε2

43ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου

Σχολικό έτος: 2013-2014

Στα πλαίσια της ενότητας της Γλώσσας με θέμα τη μουσική, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό πείραμα:

• Αρχικά υποθέσαμε πως η μουσική είναι ένας κώδικας επικοινωνίας, μια παγκόσμια γλώσσα που μπορούμε να την κατανοήσουμε όλοι ανεξάρτητα από τη χώρα μας, τη φυλή ή τη θρησκεία μας, το χρώμα, το μορφωτικό ή το οικονομικό μας επίπεδο.

• Στη συνέχεια σβήσαμε τα φώτα, κλείσαμε τα μάτια μας και αφεθήκαμε να ταξιδέψουμε με μια μελωδία που κανείς μας δεν είχε ακούσει ποτέ πριν. Δε γνωρίζαμε τίποτα για τον συνθέτη ή τον τίτλο της. Απλά κλείσαμε τα μάτια μας και ονειρευτήκαμε.

• Κάποιοι « είδαν » εικόνες και κάποιοι άλλοι ολόκληρες ιστορίες.

• Ύστερα ανοίξαμε τα μάτια και δώσαμε ένα τίτλο στη μελωδία που ακούσαμε ενώ στη συνέχεια γράψαμε ό, τι «είχαμε δει».

• Διαπιστώσαμε πως η μουσική γεννά εικόνες, ιστορίες, συναισθήματα. Ανασύρει αναμνήσεις, μυρωδιές και χρώματα.

• Όταν μας αποκαλύφθηκε ο τίτλος της μελωδίας « fly » του Ludovico Einaudi, εκπλαγήκαμε ευχάριστα καθώς συνειδητοποιήσαμε πως οι περισσότεροι από εμάς είχαν πετύχει να νιώσουν την αίσθηση του πετάγματος, της ελευθερίας...

Και ιδού τα αποτελέσματα!

Η μουσική πνέει...

Ταξίδεψα στην Αγγλία. Είδα ένα πιάνο και ένα βιολί αλλά και

ανθρώπους να κλαίνε.

Χ.

Μελωδίες που αποκοιμίζουν

Ενιωσα χαρά μα και λύπη. Πήγα στο Παρίσι και στη Γερμανία.

Είδα δάση με φουντωτά δέντρα και λουλούδια. Είδα και τον Πύργο του Άιφελ.

Λ.

Ταξίδι στην Αφρική

Άρχισα να περπατάω και κάποια στιγμή, σαν να μπήκα σε

χρονομηχανή, βρέθηκα σε ένα τόπο λαμπρό. Ήταν η Αφρική! Με κανονικά σπίτια σαν τα δικά μας.

Ζούσαν όμορφα εκεί. Όταν με είδαν, ήθελαν να με γνωρίσουν. Έμεινα εκεί ένα μήνα.

Μια μέρα ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Ήταν μια βόμβα. Πέρασαν λίγα λεπτά και εμφανίστηκε ένα σεντόνι που το κουβαλούσαν δυο άντρες. Επάνω του βρισκόταν ξαπλωμένη μια σκοτωμένη μητέρα...

Άρχισε ένας πόλεμος. Η Αφρική με την Αμερική.

Η χρονομηχανή με πήρε πίσω.

Αναρωτιέμαι πώς έγινε η Αφρική! Όπως είναι σήμερα...

Ένιωσα φόβο και λύπη!

Μ.

Το όνειρό μου

Το όνειρό μου ήταν πως χόρευα μπαλέτο. Ένιωθα ωραία όσο

χόρευα. Η ξαδέρφη μου έπαιζε πιάνο. Ήταν εκεί και το αγόρι που μου άρεσε. Χορεύαμε μαζί.

Πήγαμε στο Παρίσι. Ήμασταν πολύ καλοί και ο χορός μας άρεσε σε όλους όσους μας έβλεπαν. Μας πετούσαν πάρα πολλά λουλούδια και στο τέλος γίναμε διάσημοι!

Μ.

Ταξίδι στον κόσμο της μουσικής

Εγώ ένιωσα ένα άγγιγμα της μουσικής απ’ το μαγικό κόσμο μου.

Ένιωσα χαλάρωση και καθάρισε το μυαλό μου.

Ταξίδεψα στον κόσμο της μουσικής και φαντάστηκα εικόνες από ένα κόσμο που κυριαρχούν τα όργανα: λύρα, μαντολίνο, τρομπέτα.

Φανταζόμουν πως έπαιζα και χόρευα και με τη μουσική...

Π.

Το όνειρο της μουσικής, η μουσική του ονείρου

Ένιωσα ανατριχίλα. Μα με πιο πολλή ένταση μου ήρθε η συγκίνηση. Τα

ξίδεψα στον παππού μου που τόσοαγαπούσακι έχει πεθάνει εδώ και λίγα χρόνια.

Μου ήρθε στο νου η εικόνα του πρν πάει στο νοσοκομείο αλλά τότε που μας είχε χαιρετίσει από το μπαλκόνι, την τελευταία φοράπου τον είδα...

Μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι φορές που τον είχα δει, που μιλούσαμε, που παίζαμε, όλα!

Μακάρι να ήταν εδώ! Αυτή η μουσική μου θύμισε το παρελθόν. Όταν την άκουσα, η πιο βαθιά εικόνα που είδα, ήταν μια μέρα μετά την ταφή του, που τον είχα ονειρευτεί να μαζεύει λουλούδια κι εγώ να τον βοηθάω. Ήταν ο παράδεισος. Αυτό είδα και τώρα.

Γ.

Πετώντας...

Ένιωσα σαν να άκουγα κάτι μαγικό! Ή μουν ενθουσιασμένη. Ταξίδεψα

σε ένα μοναδικό κόσμο που μπορούσα να πετάω και πετούσα πάνω από αυτό το υπέροχο μαγευτικό τοπίο.

Από κάτω έβλεπα ένα καταπράσινο μέρος, μια φανταστική θέα γεμάτη δέντρα, θάμνους γρασίδι , λουλούδια...

Καθώς κοίταξα λίγο πιο ψηλά από εμένα, είδα τα σύννεφα, τον ουρανό και τον ήλιο να μου χαμογελάνε.

Ρ.

Οι τέσσερις εποχές

Ταξίδεψα στις εποχές: είδα τη θλίψη του χειμώνα, τη χαρά της άνοιξης,

την ευχαριστία του καλοκαιριού , τη λύπη του φθινοπώρου.

Β.

Η μουσική της φαντασίας

Όταν πρωτοάκουσα αυτή τη μουσική ένιωσα κάπως περίεργα. Μετά

όμως ένιωθα μαγεμένη και άρχισα να ονειρεύομαι και να αφήνω τη φαντασία μου να πετάξει.

Ταξίδεψα στο νησί του ονείρου και της φαντασίας. Εκεί συνάντησα πολλά ζώα που καταλάβαινα τη γλώσσα τους και γίναμε φίλοι. Δεν έμενα σε σπίτι αλλά στο δάσος μαζί με τα ζώα. Εκεί υπήρχε και ένας καταρράκτης όπου έκαν βουτιές μαζί με τα δελφίνια. Το βράδυ ονειρεύτηκα πως κάποιος ξένος θα ερχόταν στο νησί μου και θα γινόμουν ακόμη πιο ευτυχισμένη.

Το πρωί έφτασε ένα καράβι στο νησί και κατέβηκε ένας πανέμορφος πρίγκιπας. Γίναμε φίλοι και ζήσαμε για πάντα σ’ αυτό το νησί!

Ζ.

Η χώρα όπου η μουσική αλλάζει

Ένιωσα ότι η μουσική είχε συναισθήματα και κατά κάποιο τρόπο μπορούσε να μου μιλήσει και να μου ζωγραφίσει μια εικόνα στο μυαλό μου. Αυτό είναι κάτι που δεν το κάνουν όλες οι μελωδίες. Ήταν σαν να με μετέφερε ένα σύννεφο στη χώρα της της φαντασίας όπου τα χρώματα κι οι μελωδίες ενώνονταν και έφτιαχναν ένα μαγευτικό τοπίο. Εκεί συνάντησα τη μουσική κάπως διαφορετική απ’ όσο την ήξερα ως τότε. Όλα κυλούσαν ευχάριστα και πήγαιναν τέλεια.

Αλλά μια μέρα έγινε κάτι απίστευτο; Ακούστηκε ένα απότομο μπαμ!! Και η μουσική χάθηκε... Ο όπος γέμισε αλλόκοτους θορύβουςπου δε συνδέονταν ο ένας με τον άλλο και δεν έφτιαχναν μουσική γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε μουσική!

Κ.

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων

Ήταν σαν να διάβαζα ένα βιβλίο και με ρούφηξε μέσα του. Ταξίδεψα

στη χώρα των θαυμάτων με την Αλίκη.Μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από τη γνωριμία μου με την Αλίκη και τους φίλους της. Είδα ακόμη και την κακιά βασίλισσα με τα τραπουλόχαρτα. Μάλιστα μια στιγμή ένιωσα ένα αρκετά δυνατό τσίμπημα από τα σπαθιά των τραπουλόχαρτων, γύρισε ο κόσμος πίσω και ξύπνησα!

Όταν ακούς μουσική νιώθεις ελεύθερος και ανεξάρτητος. Κανείς δεν μπορεί να σου το απαγορεύσει . Είναι κάτι δικό σου!

Κ.

Τα μικρά παιδιά στον κήπο

Ένιωσα ότι ήμουν πάνω από τα σύννεφα και πετούσα. Εκεί που ταξίδευα, βρέθηκα σε ένα ξέφωτο όπου έπαιζαν δυο μικρά αγόρια. Κάποια στιγμή βλέπου να έρχεται από μακριά ένας καβαλάρης που προσφέρθηκε να τα πάει σπίτι τους γιατί βράδιαζε.

Μου άρεσε πολύ γιατί όταν ήμουν στο λιβάδι ένιωθα να γίνομαι άλλος άνθρωπος.

Ν.

Η μουσική

Με τη μουσική μου ήρθε στο μυαλό ένα τοπίο με βράχια στον

Κουδουμά. Εκεί είχε μια εκκλησία. Μια γυναίκα είχε χάσει το παιδί της κι αυτό ήταν μέσα στην εκκλησία και έτρωγε. Τελικά το βρήκε αλλά εγώ ένιωσα λύπη γιατί η γυναίκα έκλαιγε.

Α.

Μια μεγάλη αρχή!

Εγώ πήγα σε ένα μέρος μακρινό όπου ένα μικρό μωρό έκανε την αρχή

της ζωής του. Είδα δυο γονείς αγκαλιασμένους που έκαναν το πρώτο τους μωρό. Μετά από ένε δυο χρόνια ήρθε ο πόλεμος στην πατρίδα τους κι όλη η χαρά του παιδιού χάθηκε για πάντα.

Όταν πια ο πόλεμος τελείωσε, οι γονείς του είχαν γεράσει και η χώρα του ήταν τελείως διαλυμένη. Αυτός όμως δεν έπαψε να θυμάται όσα είχαν γίνει .

Β.

Ο αθλητής

Όταν έκλεισα τα μάτια μου ένιωσα χαρά και συγκίνηση γιατί αυτό που

είδα είναι μια από τις επιλογές μου από το επάγγελμα που θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω.

Ταξίδεψα λίγους μήνες πριν και μερικούς μετά. Είδα τον εαυτό μου στους αγώνες όταν ήμουν κάποιες φορές στο βάθρο. Είδα ακόμη ότι ταξίδεψα στο εξωτερικό και ότι είχα κάνει τους γονείς μου και όλη την Ελλάδα περήφανους με τα κατορθώματα που είχα πετύχει.

Π.

Η χώρα της φαντασίας

Αρχικά ένιωσα ταξιδευμένη κάπου μακριά. Όταν άρχισε ο ήχος να

ανεβαίνει τρόμαξα και φοβήθηκα. Μου άρεσε πολύ γιατί ένιωθα χαρούμενη και ανεξάρτητη.

Ταξίδεψα σε ένα τόπο μαγικό, με πολύχρωμα λουλούδια, στον παράδεισο. Ένιωσα να πετάω ψηλά στον ουρανό, να βλέπω τ’ αστέρια κι από κάτω την ωραία θέα με τα ψηλά βουνά. Ήταν όλα μαγεμένα αλλά όταν άρχισε ο ήχος να ανεβαίνει, ένιωσα κάτι κακό να συμβαίνει σαν να έβγαινα από ένα έγχρωμο όνειρο και να πήγαινα σε ένα άχρωμο...

Στο τέλος, όταν άνοιξα τα μάτια μου, στενοχωρήθηκα γιατί ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα αυτό που είχα νιώσει.

Ο κόσμος μας

Ένιωσα τον κόσμο μου ύστερα από καταστροφές που έγιναν. Οι

άνθρωποι που είναι άστεγοι, δεν έχουν φαγητό, ρούχα, ζεστασιά, τίποτα...Μένουν μέσα στο χαμό και παθαίνουν αρρώστιες που δεν περνούν εύκολα.

Η μουσική έφερε στο μυαλό μου θλίψη. Ένιωσα ακόμα δύναμη που θα βοηθούσα αυτούς τους ανθρώπους.

Ν.

Η μουσική

Κλείνω τα μάτια μου και βλέπω κάποιες εικόνες από τον Χάτσικο όταν αυτός με κάποιο θαυμαστό τρόπο βρήκε τον άντρα με τον οποίο έζησαν. Επίσης μια άλλη εικόνα που είδα ήταν στο σταθμό του τρένου, όπου ο Χάτσικο περίμενε κάθε μέρα το αφεντικό του. Από αυτά που είδα καταλαβαίνω τη στενή αγάπη του Χάτσικο για τον αφέντη του.

Την ταινία δεν την έχω δει ποτέ. Μόνο ακουστά το όνομα «Χάτσικο» έχω και το άγαλμα που στήθηκε το 1935, όταν πέθανε. Με το μυαλό μου όμως κατάλαβα τι ακριβώς έγινε και πώς έγινε.

Πιστεύω πως μάλλον κάπως έτσι θα είναι η ταινία. Ακόμα, όταν η μουσική αρχίζει να βαραίνει είδα το Χάτσικο να φέρεται περίεργα. Κάτι κακό μπορεί να αισθανόταν. Δεν ήξερα τι ακριβώς είδα αλλά μετά όταν η μουσική τελειώνει, είδα το αφεντικό του Χάτσικο να πεθαίνει πάνω στη σκηνή όπυ βρισκόταν.

Λύπη έπεσε στο σπίτι του Χάτσικο. Όμως ο Χάτσικο συνέχιζε να περιμένει στο σταθμό χωρίς να χάσει τις ελπίδες του, ότι θα τον ξαναδεί, μέχρι τη μέρα που πέθανε κι αυτός.

Οι εικόνες που είδα στο μυαλό μου ήταν συγκινητικές αλλά έμαθα πως αν πιστεύεις πραγματικά σε κάτι κανείς δεν μπορεί να σε αλλάξει!

Ε.

Μια όμορφη ιστορία με ένα κοριτσάκι που έπαιζε πιάνο και δεν άκουγε.

Ένιωθα πολύ όμορφα την ώρα που άκουγα το τραγούδι που έπαιζε το

κοριτσάκι στο πιάνο του. Ήταν τόσο ωραίο το τραγούδι! Δεν άκουγε τι έπαιζα αλλά εμένα μου άρεσε τόσο πολύ...

Νομίζω ότι επειδή δεν άκουγε, έπαιζε τόσο όμορφα.

Στο τέλος μόλις έγινε πια λίγο πιο μεγάλη, άκουσα και πάλι το όμορφο τραγούδι της και μετά από πολλές μελωδίες που έπαιξε, ξεψύχησε μπροστά μου, την ώρα που έπαιζε το αγαπημένο μου τραγούδι στο πιάνο. Απάνω στο πιάνο την είδα πια που είχε πεθάνει και ήταν σαν να κοιμόταν.

Χ.

Στη χώρα της φαντασίας

Ένιωσα ηρεμία και γαλήνη όση ώρα είχα κλειστά τα μάτια μου.

Ταξίδεψα στη χώρα της φαντασίας. Εκεί υπήρχε ένα λιβάδι, ένα χρωματιστό, πανέμορφο ουράνιο τόξο κι ένας λαμπερός ήλιος.

‘Εβλεπα φώτα όλων των χρωμάτων, γραμμές που έμοιαζαν με ουράνιο τόξο και στο τέλος έφτασα σε μια παραλία με πολλά όμορφα ψάρια.

Η άμμος έλαμπε από τον ήλιο. Μετά κολύμπησα κι έφτασα πάλι στις χρωματιστές γραμμές και στο τέλος επέστεψα στην καρέκλα μου.

Σ.

Η όπερα της απόλαυσης

Το τραγούδι αυτό με έκανε να νιώσω ελεύθερος και χαλαρός. Ένιωθα

ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, να ταξιδέψω σ’ όλο τον κόσμο!

Ταξίδεψα σ’ ένα κόσμο γεμάτο δέντρα, γρασίδι, με ηρεμία, με πουλιά να κελαηδούν κι ένα χαλαρωτικό αεράκι. Είδα ανθισμένα λουλούδια και ήρεμους ανθρώπους χωρίς φασαρίες, χωρίς τσακωμούς.

Θα ήθελα να υπήρχε αυτή η χώρα στ’ αλήθεια! Περπατάω ελεύθερα και είναι η πιο ωραία χώρα του κόσμου!

Κ.

Η χαλαρωτική μουσική

Ταξίδεψα σε ένα λιβάδι. Ήμουν εκεί με την οικογένειά μου και τους

φίλους μου. Μετά είδα την ίδια εικόνα, μόνο που υπηρχαν διάφορα ζώα.

Τότε μπήκα σε ένα πολύ μεγάλο δάσος μόνος μου! Συνάντησα ένα σπίτι και περίμενα εκεί ενενήντα λεπτά πριν φύγω. Πριν δω την τελευταία εικόνα, ξύπνησα.

Γ.

Όπερα

Ταξίδεψα σε εικόνες εξωτικές και είδα εικόνες από μια όπερα.

Γ.

Τα παιδιά που χρειάζονται βοήθεια

Είδα παιδιά στο δρόμο που ζητούσαν βοήθεια και δεν τα βοηθούσε

κανείς. Τα χτυπούσαν ψυχολογικά και σωματικά. Ένιωσα άσχημα γιατί δεν είχε σκεφτεί κανείς άμα ήταν στο δρόμο και χρειάζονταν βοήθεια από τους άλλους.

Τι θα έκανα; Θα τους έφερνα στο σπίτι μου και θα τους έφερνα τροφή και ρούχα. Την επόμενη μέρα θα τα πήγαινα κάπου για να έχουν στέγη.

Χ.

Οι θλιβερές σκέψεις

Όταν έπαιξε το τραγούδι μου ερχόντουσαν χίλιες δυο εικόνες. Ένιωθα

πως ήθελα να κλάψω.

Έβλεπα τον Χάτσικο και κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου, μου έρχονται εικόνες και νιώθω ακριβώς όπως τώρα: θλίψη και πόνο. Βλέπω τον Χάστικο, τον σκύλο, να περιμένει το αφεντικό του μήνες και χρόνια και στο τέλος να πεθαίνει κι αυτός.

Ταξίδεψα σε διάφορα μέρη βλέποντας διαφορετικές εικόνες και η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.

Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό το όμορφο, το καταπληκτικό τραγούδι. Πρώτη φορά ένιωσα τόσο ελεύθερη! Φανταστικό!

Γ.

Η μουσική της ελπίδας!

Ένιωσα χαλάρωση. Είδα ένα σπίτι φτωχικό που είχε λίγα άτομα αλλά

ήταν πάντα χαρούμενοι.

Α.

Serious

Είδα πως έτρεχα σε ένα εγκαταλελημμένο σταθμό προς το φως αλλά

δεν έφτασα ποτέ! Έπεσε το βράδυ και το φως έπεσε, έσβησε...

Σ.

Το όνειρο του κάθε ανθρώπου

Ένιωσα ένα συναίσθημα θάρρους, τόλμης αλλά και φόβου.

Ταξίδεψα σε μια άλλη χώρα. Σε μια πόλη που οι άνθρωποι δε σέβονταν τους ανθρώπους που έχουν κάποιο πρόβλημα αλλά ούτε και νιώθουν πώς νιώθει αυτός. Όμως μετά που έπαθαν κι αυτοί κάτι, τότε κατάλαβαν πώς είναι και τους ζήτησαν συγνώμη.

Μετά έγιναν φίλοι κι όταν κάποιος δεν ήταν καλά, τον βοηθούσαν και ήταν μια τέλεια ομάδα! Ομάδα σημαίνει πάνω από όλα σεβασμός και συμπαράσταση, να λύνουν τις διαφορές τους χωρίς φόβο τι θα πει ο άλλος γαι τη γνώμη τους. Χωρίς να νομίζει ότι θα τον χτυπήσουν ή θα τον κοροιδέψουν.

Μόνο σεβασμό πάνω απ’ όλα στο συνάνθρωπό μας.

Δ.

Η θάλασσα

Ένιωσα να μου έρχεται αέρας. Είδα πως ήμουν σε ένα καράβι. Ήμουν

μπροστά με την οικογένειά μου και νιώθαμε τον αέρα.

Χ.

Οι ήχοι

Ένιωσα χαρά γιατί άκουσα έναν διαφορετικό ήχο. Είδα διάφορες νότες

να έρχονται κατά πάνω μου χαρούμενες.

Γ.

Ο μαύρος κόσμος

Αυτό το τραγούδι μου δημιούργησε λύπη!

Ταξίδεψα σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι ήταν αχάριστοι, δε σέβονταν το περιβάλλον ούτε αυτό που είχαν ενώ οι φτωχοί άνθρωποι θα λαχταρούσαν ένα κομμάτι ψωμί. Αυτοί που είχαν περιουσία το πετούσαν.

Αυτή η σκηνή μου δημιούργησε θλίψη και θα ήθελα πάρα πολύ να αλλάξει ο κόσμος και να γίνει καλύτερος.

Ε.

Το παιδί θαύμα

Ένα παιδί χάνει τους γονείς του σε δυστύχημα και πάει στο

ορφανοτροφείο για κάποια χρόνια. Μετά έγινε πόλεμος και καταστράφηκαν όλα!

Όταν μεγάλωσε, παντρεύτηκε και έζησε ευτυχισμένος αλλά νιώθει ακόμα ένα κενό.

Γ.

Η μελωδία που μας ενέπνευσε ήταν το “ fly ” του Ludovico Einaudi.

Αν θέλετε, μπορείτε να παίξετε κι εσείς το παιχνίδι της Μουσικής.

Μη φοβάστε! Δεν υπάρχουν λάθος απαντήσεις...

Κάντε κλικ στην εικόνα, κλείστε τα μάτια και γράψτε τη δική σας ιστορία!