1

Σχέδιο εισήγησης για τις ΓΣ των ΕΛΜΕ

1. Βρισκόµαστε σε ένα διαρκή πόλεµο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου – ιµπεριαλισµού απέναντι στα κοινωνικά συµφέροντα κι ανάγκες και για το ξεπέρασµα της κρίσης τους. Σ αυτό τον πόλεµο η διαφύλαξη της κερδοφορίας τους µε νέα ανάταξη των κερδών τους και η σταθερότητα της κυριαρχίας τους πολιτικά και ιδεολογικά, στη χώρα µας, στην Ευρώπη και την περιοχή, µε κάθε κόστος, είναι οι πρωτεύοντες στόχοι, στους οποίους υποτάσσουν τα πάντα.

Το Σεπτέµβρη ξετυλίχτηκαν κινητοποιήσεις ενάντια σ’ αυτή την πολιτική, σε όλους τους χώρους του Δηµοσίου, από τον ΟΑΕΔ, τους εργαζόµενους στο ΙΚΑ, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ και τη δευτεροβάθµια εκπαίδευση που µπήκαν σε απεργία διαρκείας, µέχρι τους ΟΤΑ, τους γιατρούς και τους νοσοκοµειακούς, τους υπόλοιπους εργαζόµενους υπουργείων κλπ που µπήκαν σε αγωνιστική, απεργιακή κίνηση και απαιτούσαν κλιµάκωση, παρά τις θελήσεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών τους. Γι αυτό, αυτές οι κινητοποιήσεις είχαν την υποστήριξη και εκφράσανε τις προσδοκίες της µεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η κυβέρνηση µπροστά σε αυτή την κατάσταση δε διστάζει να επιστρατεύσει όλους τους µηχανισµούς της κρατικής και παρακρατικής καταστολής και του αυταρχισµού. Δε συνοµιλεί µε τους αποφασισµένους απεργούς της ΟΛΜΕ, που αµφισβητούν την πολιτική της. Προχωρά σε επιστρατεύσεις επ’ αόριστο, όπως στο µετρό και βγάζει παράνοµες ακόµη και τις στάσεις εργασίας τους, απειλεί τους διοικητικούς µε αργία, αν δεν υποκύψουν στην απεργοσπασία, καλεί εισαγγελείς και φυλακίζει µαθητές, στις µαθητικές καταλήψεις. Ταυτόχρονα, η δολοφονία του αγωνιστή αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής, θύµισε αντίστοιχα φαινόµενα που εκδηλώθηκαν σε παλιότερες µεγάλες εκπαιδευτικές ή ευρύτερες κινηµατικές εκρήξεις, αλλά όρισε και το πέρασµα της κυβερνητικής επίθεσης σε νέα φάση, εξαιρετικής σφοδρότητας, της ταξικής αντιπαράθεσης, κατά την οποία οι µορφές κοινωνικής και πολιτικής πάλης της προηγούµενης περιόδου, δεν θα αρκούν. Το µαχητικό, αποφασισµένο κίνηµα και τους πρωτοπόρους αγωνιστές του επιθυµεί να συντρίψει η κυβέρνηση, ως το άλλο «άκρο» που επιµένει να αντιστέκεται απέναντι στο άκρο που ανήκει η ίδια, µαζί µε ΕΕ –ΔΝΤ - κεφάλαιο, απευθύνοντας στην κοινωνία µαζικό εκβιασµό µε το νέο δίλληµα: Μνηµόνιο και νέα µέτρα ή φασισµός και αποσταθεροποίηση. Γι αυτό ονοµατίζει σαν εξτρεµιστές όσους εναντιώνονται στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όσους δεν οµονοούν στις θεωρίες του πρωτογενούς πλεονάσµατος και δεν ασπάζονται τα µνηµόνια ως επιτυχίες της χώρας και υλικό των success story.

2. Ιδιαίτερα για τους καθηγητές, οι κινητοποιήσεις του Σεπτέµβρη ήταν µια µεγάλη µάχη, που ξεκίνησε από το Μάη, συνεχίστηκε µε αµείωτους ρυθµούς µέσα στο καλοκαίρι, και εντάθηκε µε την απεργία διαρκείας.

. Γιατί τα αιτήµατα για µόνιµη και σταθερή – αξιοπρεπή δουλειά, για την κατάργηση των διαθεσιµοτήτων – απολύσεων και των υποχρεωτικών µετατάξεων, για να γυρίσουν όλοι οι εκπαιδευτικοί µόνιµοι κι αναπληρωτές στα σχολεία, για την απόσυρση του νόµου για το Λύκειο, για 20 µαθητές στο τµήµα κλπ, για µέτρα ενίσχυσης της ουσιαστικής λειτουργίας των σχολείων και τα αιτήµατα για δηµόσια αγαθά και ελευθερίες, καθώς και η πολιτικοποίηση τους µε την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, ανταποκρινόντουσαν στις ανάγκες των εργαζόµενων και της κοινωνίας. Γιατί η επιλογή της µορφής της απεργίας διάρκειας, ως αποφασιστικής µορφής σύγκρουσης µε την κυβερνητική πολιτική, απέναντι στις ασύνδετες κι άσφαιρες, διασπαρµένες 24ωρες απεργίες, ήταν µονόδροµος αν µιλά κανείς από τη σκοπιά της ανάγκης να µπει φρένο σ’ αυτή την κατάσταση κι όχι από τη σκοπιά της διαµαρτυρίας, κι ανταποκρινόταν στις διαθέσεις του κλάδου. Γιατί ήταν ο µόνος δρόµος για να τιµήσουµε το συµβόλαιο τιµής µε τους υπό διαθεσιµότητα συναδέλφους µας και τους µαθητές των ΕΠΑΛ, που οι ειδικότητες τους καταργήθηκαν. Γιατί ο αγώνας αυτός έδειξε ότι διαθέσεις υπάρχουν και οι εργαζόµενοι µπορούν να παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους µέσα από τα σωµατεία τους και τις ΓΣ , ανεξάρτητα αν η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ µπορεί να οµονοεί σε αυτή.

Γι αυτό άλλωστε η πρόταση αυτή σε περιεχόµενο και µορφή, υπερψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των µαζικών ΓΣ, αλλά και επιβεβαιώθηκε από την τεράστια συµµετοχή στην απεργία, ακόµη και των συναδέλφων από τις λίγες ΕΛΜΕ που δεν την ψήφισαν. Για αυτό η ανάγκη αποφασιστικής αντίστασης κι αγώνα αγκάλιαζε όλο τον κόσµο της εκπαίδευσης, που δεν ήταν ενεργούµενο πολιτικών δυνάµεων, όπως τον ήθελε η κυβέρνηση για να τον κάνει εύκολο αντίπαλο. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί πήραµε µέρος στην απεργία, στις απεργιακές επιτροπές, σε συλλαλητήρια και συσκέψεις µε γονείς, µαθητές, µε συνδικάτα και φορείς εργαζοµένων, σε λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές. Όσο ποτέ άλλοτε νιώσαµε την κοινωνία να µας ακούει, να µας εµπιστεύεται και να ακουµπά πάνω µας τις προσδοκίες της.

2

Σήµερα µπορούµε να θεωρούµε ότι τα ζητήµατα της εκπαίδευσης έχουν ανοίξει στην κοινωνία,. Τείνουν να γίνουν ένα πολύ σηµαντικό θέµα του αγώνα του ευρύτερου εργατικού λαϊκού κινήµατος. Ενώθηκαν µε τον αγώνα για την υπεράσπιση των δηµόσιων αγαθών, για την υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου και των δικαιωµάτων των εργαζοµένων, ανέργων, της λαϊκής οικογένειας.

Ο αγώνας για την απόσυρση και µη εφαρµογή του νόµου 4186/13, για την ανάδειξη και προβολή του Ενιαίου 12χρονου Δηµόσιου Δωρεάν σχολείου, είναι στο προσκήνιο.

Ο αγώνας για την απόκρουση των απολύσεων – διαθεσιµοτήτων – υποχρεωτικών µετακινήσεων συνεχίζεται µε αµείωτη ένταση.

Η ανάγκη για τη λήψη άµεσων µέτρων για τη λειτουργία των σχολείων είναι σε απόλυτη προτεραιότητα.

Έγιναν πολύ σηµαντικά βήµατα στη συµπόρευση και κοινή δράση των κλάδων, και παρά τους δισταγµούς, τα εµπόδια και την υπονόµευση από διάφορες πλευρές, πρέπει να κρατηθεί σαν µια πολύ σηµαντική κατάκτηση. Μας στοίχησε ωστόσο η αδυναµία σύµπηξης ευρύτερου απεργιακού µετώπου, παρά τις προσπάθειες που κάναµε Όλες οι συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάµεις, τόσο για την τακτική τους και στο εσωτερικό του κλάδου αλλά και στις άλλες οµοσπονδίες και συνδικάτα, οφείλουν να λογοδοτήσουν στους συναδέλφους, στις ΓΣ.

Το σηµαντικότερο απ’ όλα είναι ότι µέσα σ’ αυτό τον αγώνα αναγεννήθηκαν τα σωµατεία µας, καινούργιο δυναµικό µπήκε στη µάχη, νέες µορφές και τρόποι ανιχνεύτηκαν.

Μια τέτοια εκτίµηση που σε µεγάλο βαθµό εκφράστηκε και στην απόφαση της ΓΣ προέδρων, µπορεί να αποτελέσει τη βάση, την αφετηρία µιας νέας αγωνιστικής εκκίνησης του εκπαιδευτικού κινήµατος. Να επιστρέψουµε πιο γνωστικοί, πιο αποφασισµένοι και πιο αποτελεσµατικοί! Να γίνουµε πιο δυνατοί!

3. Γιατί η επίθεση γενικότερα αλλά και στην εκπαίδευση συνεχίζεται και οξύνεται….

Γιατί το οικονοµικό αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής και οι φρούδες ελπίδες περί πλεονάσµατος και καλύτερης αντιµετώπισης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οδηγούν σε νέα πιο αιµατηρά µέτρα και µνηµόνια. Βρισκόµαστε µπροστά σε νέο γύρο κανιβαλικής επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου – ιµπεριαλισµού.

Γιατί ήδη στην εκπαίδευση ο χορός των πλεονασµάτων και των υποχρεωτικών µετακινήσεων, διαρρηγνύει ζωές. Συγχωνεύσεις, καταργήσεις τµηµάτων και σχολείων, ένα εφιαλτικό τοπίο µαθητικής απόρριψης από τους νέους φραγµούς και νέες διαθεσιµότητες κι απολύσεις, είναι το άµεσο, ορατό µέλλον. Η κυβέρνηση και το υπουργείο επιδιώκουν να εµφανίσουν τις µετατάξεις και τις υποχρεωτικές µετακινήσεις στην εκπαίδευση και το καθεστώς διαθεσιµότητας-απολύσεων στο δηµόσιο ως αναγκαιότητα και µονόδροµο.

Την ίδια στιγµή οι περιφερειακοί Διευθυντές και οι Διευθυντές Δευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης διεκπεραιώνουν οι ίδιοι όλα τα αντιδραστικά σχέδια του υπουργείου και εξελίσσονται πλέον στους τοπικούς εντολοδόχους προώθησης των αντιεκπαιδευτικών µέτρων.

Η κυβέρνηση έχει επιλέξει νέο γύρω επίθεσης και προωθεί µέτρα που οδηγούν στη διάλυση του δηµόσιου σχολείου. που αποδοµούν τη µόνιµη και σταθερή εργασία και απογειώνουν τους ταξικούς φραγµούς στο νέο Λύκειο.

. Την ίδια στιγµή προωθείται νέο µνηµόνιο µε νέες συνέπειες σε µισθούς, επικουρικές συντάξεις και στο εφάπαξ, καθώς και νέα φορολογική επιβάρυνση για τους εργαζόµενους. Η τρόικα αρνήθηκε κάθε παράταση στις νέες διαθεσιµότητες 12.500 δηµοσίων υπαλλήλων και απαιτεί να γίνουν 4.000 νέες απολύσεις µέσα στο 2013!

Και µέσα σ’ όλα αυτά η κυβέρνηση κατεβάζει τροπολογία για το περίφηµο παρουσιολόγιο των καθηγητών στο σχολείο, σαν µια µορφή παραπέρα πειθάρχισης, χειραγώγησης κι ελέγχου, ενώ δήλωσε ότι προτίθεται να προχωρήσει και σε νέο ορισµό της οργανικής θέσης. Το ίδιο Υπουργείο δηλαδή που υποχρεώνει σε πληθωρικά τµήµατα 27-30 µαθητών, που κρατάει κλειστές τις σχολικές βιβλιοθήκες, που έχει κόψει όλα τα πολιτιστικά προγράµµατα, που υποχρεώνει εκπαιδευτικούς να εργάζονται ακόµη και σε έξι σχολεία, το ίδιο Υπουργείο που έχει υποχρεώσει εκπαιδευτικούς µε βαριές αρρώστιες, σοβαρά κινητικά και ψυχολογικά προβλήµατα να εξαντλούν όλο το διδακτικό ωράριο, αυτό το ίδιο Υπουργείο εµφανίζεται µέσω της τροπολογίας να δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς που το ίδιο <<κατασκεύασε>> χωρίς ωράριο, να µπορούν να κάνουν ενισχυτική, προγράµµατα, διοικητική εργασία, προκειµένου να συµπληρώσουν ωράριο για φέτος! Η πιθανή αλλαγή ορισµού της οργανικής

3

θέσης µε βάση το σχολείο, στοχεύει στην πιο εύκολη διαθεσιµότητα και απόλυση, των πλεοναζόντων καθηγητών που κατασκευάζει, µέσω της κατάργησης της θέσης και της χρησιµοποίησης των µορίων του καθενός (ο νόµος µε τα κριτήρια διαθεσιµότητας που πέρασε το καλοκαίρι : τρόπος διορισµού, χρόνια υπηρεσίας, µεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες, υπολογιστές, διοικητική εµπειρία κλπ συν αξιολόγηση) , ως µέσο αξιοκρατικής επιλογής τους.

4. Γι αυτό αναπτύσσουµε ό, τι κατακτήσαµε, συγκροτούµαστε καλύτερα και προχωράµε στην αναµέτρηση µε την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, αποφασιστικά

- Προωθούµε τα αιτήµατα και τις διεκδικήσεις, όπως αποφασίστηκαν στο 16ο Συνέδριο και επανεγκρίθηκαν στις τελευταίες Γενικές Συνελεύσεις και εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ.

Συνεχίζουµε αποφασιστικά την πάλη µας ενάντια στις διαθεσιµότητες, υποχρεωτικές µετατάξεις – απολύσεις. Ενάντια στην κατασκευή των πλεοναζόντων και την οµηρεία τους, από τους προϊστάµενους της κυβερνητικής πολιτικής και του υπουργείου παιδείας. Είµαστε αντίθετοι σε κάθε αλλαγή στο νοµικό πλαίσιο της οργανικότητας που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να προχωρήσει πιο εύκολα σε διαθεσιµότητες και απολύσεις. Είµαστε αντίθετοι στο παρουσιολόγιο

Προβάλλουµε τις διεκδικήσεις µας, για την ενίσχυση του σηµερινού σχολείου, που απαιτεί αντίστοιχο εκπαιδευτικό προσωπικό. Προβάλλουµε το ενιαίο δωδεκάχρονο δηµόσιο σχολείο που χωράει όλους τους µαθητές, όλη τη γνώση και όλους τους εκπαιδευτικούς.

Πολιτικοποιούµε τους αγώνες για να γίνουν οι εργαζόµενοι το αντίπαλο δέος στο κατεστηµένο και τα συµφέροντα που το υπηρετούν..

Παλεύουµε ενάντια στη φασιστική απειλή που γεννιέται µέσα από τα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήµατος και στο έδαφος της κρίσης του, της κατεδάφισης των κοινωνικών δικαιωµάτων και ελευθεριών.

Αναβαθµίζουµε τη συλλογικότητα των σωµατείων, τις Γ.Σ., τις απεργιακές επιτροπές, τα απεργιακά ταµεία, τη συζήτηση και συντονισµό µε µαθητές, γονείς, εργαζόµενους. Τα σχολεία να συνεχίσουν να είναι κέντρα δραστηριοτήτων και αγώνα. Συγκροτούµε άµεσα απεργιακά ταµεία µε απαίτηση της συµµετοχής και της ΟΛΜΕ, προωθούµε την έµπρακτη αλληλεγγύη για όσους συναδέλφους απεργήσανε και χρειάζονται οικονοµική στήριξη, ενεργοποιούµε τα κουπόνια ενίσχυσης του απεργιακού ταµείου.

Αναβαθµίζουµε την αντίληψη, συγκρότησης οριζόντιου συντονισµού των ΕΛΜΕ µεταξύ τους, αλλά και µε τους διδασκαλικούς συλλόγους, µε άλλους κλάδους και σωµατεία, που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση.

Προχωρούµε στις παρακάτω ενέργειες:

- Περί τα µέσα Οκτώβρη, προετοιµάζουµε συνέντευξη τύπου ΟΛΜΕ, για την ανάδειξη της κατάστασης όπως διαµορφώνεται τώρα στα σχολεία .

Ειδική αναφορά στα ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ, αναδεικνύοντας τις αντιφάσεις που έχει νόµος σχετικά µε την εγγραφή µαθητών, λειτουργία τοµέων, προσωπικό κλπ.

Απαιτούµε άµεσα µέτρα για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου καλής λειτουργίας των σχολείων.

- Προετοιµάζουµε κινητοποιήσεις σε περιφερειακό επίπεδο ενάντια στην δηµιουργία πλεονασµάτων και τις υποχρεωτικές µετακινήσεις – αποσπάσεις . Αξιοποιούµε κάθε τι που µπορεί να παρεµβάλει εµπόδια στις υποχρεωτικές µετακινήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούµε την όλη προσπάθεια να εφαρµοστεί «παρουσιολόγιο» στους καθηγητές, όχι µόνο εκδικητική, αλλά και προσπάθεια επιβολής κλίµατος αυταρχισµού στα σχολεία, ώστε να µπορέσουν να περάσουν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές. Γι’ αυτό το λόγο και δεν την αποδεχόµαστε και την ακυρώνουµε στην πράξη.

- Διατηρούµε στην επικαιρότητα το ζήτηµα των «διαθέσιµων» και απαιτούµε την επιστροφή τους στα σχολεία. Παίρνουµε πρωτοβουλίες σε κάθε ΕΛΜΕ ή οµάδες ΕΛΜΕ (στις µεγάλες πόλεις), για συζήτηση µε µαθητές – γονείς –

4

συλλόγους πρωτοβάθµιας - τοπικούς φορείς, για την ανάδειξη των επιπτώσεων που υφίστανται τα σχολεία και η εκπαίδευση γενικά από αυτές τις ενέργειες.

Συντονιζόµαστε µε όλους τους εργαζόµενους που είναι στα προγράµµατα διαθεσιµότητας – κινητικότητας, στα τρέχοντα και τα µελλοντικά.

Υποστηρίζουµε, συµπαραστεκόµαστε στον αγώνα των εργαζοµένων διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ – ΤΕΙ, που βρίσκονται σε απεργία εδώ και 5 εβδοµάδες. Προτείνουµε 24ωρη πανεκπαιδευτική απεργία συµπαράταξης και συµπαράστασης, την εβδοµάδα 21 µε 26 Οκτωβρίου, εφ’ όσον συνεχίζεται η απεργιακή τους κινητοποίηση.

- Ανοίγουµε ένα µεγάλο κύκλο εκδηλώσεων για να προβληθεί η αναγκαιότητα του ενιαίου 12χρονου σχολείου και να υποστηριχθεί το αίτηµα για απόσυρση του πρόσφατου νόµου. Αξιοποιούµε και αναδεικνύουµε όλες τις αντιφάσεις του. Η δράση αυτή να καταλήξει σε µια µεγάλη εκδήλωση ( ηµερίδα – διήµερο) περί τα µέσα Δεκέµβρη. Την ευθύνη για την ανάπτυξη αυτής της δραστηριότητας θα έχει το ΚΕΜΕΤΕ. Θα οργανωθούν εκδηλώσεις και ηµερίδες περιφερειακά. Αξιοποίηση πανεπιστηµιακών και άλλων ειδικών.

- Παίρνουµε πρωτοβουλίες από ΕΛΜΕ – Συλλόγους Διδασκόντων – Επιτροπές Αγώνα, την περίοδο Οκτωβρίου – Νοεµβρίου, που θα αναδεικνύουν µε πολύµορφους τρόπους την αναγκαιότητα της πάλης ενάντια στο φασισµό – ναζισµό και θα αποκαλύπτουν την εγκληµατική, συστηµική και µισάνθρωπη φύση του.

- Διοργανώνουµε πανεκπαιδευτικά – παλλαϊκά συλλαλητήρια σ’ όλες τις µεγάλες πόλεις στο τέλος Οκτωβρίου.

- Συµµετέχουµε στην πανεργατική απεργία που προγραµµατίζεται για τις 6 Νοέµβρη. Η απεργία αυτή θα έπρεπε να είχε γίνει στις 16 Σεπτέµβρη, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη η απεργία των εκπαιδευτικών και άλλων κλάδων του δηµόσιου τοµέα. Τότε θα ήταν έµπρακτη έκφραση της συµπαράστασης και συµπόρευσης του εργατικού κινήµατος µε τους αγωνιζόµενους κλάδους και θα ενίσχυε την δυναµική και την αποτελεσµατικότητα του αγώνα. Παρ’ όλα αυτά, θα δώσουµε όλες µας τις δυνάµεις για την επιτυχία της.

. Ταυτόχρονα αναδεικνύουµε το ζήτηµα του νέου γύρου µέτρων που είναι πλέον δεδοµένο ότι θα επιβληθούν και τα συνδέουµε µε την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, η φοροεπιδροµή, οι νέες µειώσεις σε µισθούς και συντάξεις, πάνε µαζί µε τη συνέχεια του κύµατος των απολύσεων και των διαθεσιµοτήτων στο δηµόσιο και τις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση. Γι’ αυτό και παλεύουµε για να µη µείνει το βήµα αυτό µετέωρο, αλλά να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο σχέδιο κλιµάκωσης από τον κλάδο µας αλλά κι όλους τους εργαζόµενους.

Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν µπορεί να γίνει αν όλο το δυναµικό µας που δραστηριοποιήθηκε την περίοδο της απεργίας, µε πρωτοβουλία, δηµιουργικότητα και αποφασιστικότητα δεν µπει ξανά στη δράση. Όλες οι ΕΛΜΕ πρέπει να πάρουν µέτρα και να δώσουν χώρο και ώθηση στις ζωντανές δυνάµεις που συσπειρώθηκαν στα σωµατεία µας και µπήκαν δυναµικά στον αγώνα. Όλα τα παραπάνω στοχεύουν στην προετοιµασία και καλύτερη συγκρότηση των δυνάµεων µας εσωτερικά κι εξωτερικά, ώστε να επανέλθουµε στα µέσα Νοεµβρίου µε απεργιακή κορύφωση, αντίστοιχης αποφασιστικότητας και διαρκείας, µε την πρόταση απεργίας του Σεπτέµβρη. Γιατί όλο και περισσότερο οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι είµαστε «υποχρεωµένοι» να συγκρουστούµε µε αυτή την πολιτική και να νικήσουµε. Άλλος δρόµος να σταθούµε όρθιοι και αξιοπρεπείς δεν υπάρχει!

Αγωνιστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε.

http://paremvaseisde.gr/ paremvaseisde@gmail.com