Espesyal na EdisyonTAGALOG: WYWWC-SE

Kapag

N A B A B A G Oang buong mundo mo

Pagbuo Ng Iyong Espiritwal na Mga Resource sa Panahon ng

Kawalan ng Kasiguraduhan

Espesyal na Edisyon

Kapag

N A B A B A G Oang buong mundo mo

Mga nilalamanAnong Nangyayari Ngayon?Araw 1 Tulong!Araw 2 Pakiramdam ng PagkahinaAraw 3 Hindi Na!Araw 4 Pinaparusahan Ba Tayo Ng Dios?Araw 5 Di-Mapigilang LuhaAraw 6 Sinong Nakakaintindi?Araw 7 Mabait Ba Talaga Ang Dios?Araw 8 Mag-isa sa PighatiAraw 9 Seguridad sa GuloAraw 10 Pananabik sa KomunidadAraw 11 GalitAraw 12 Malayo sa Dios?Araw 13 Hindi Mapaghihiwalay!Araw 14 Subukang Umasa!Araw 15 Pakiramdam na Naipit

Araw 16 Kawalan ng Kasiguraduhan—TiyakAraw 17 Paglaho ng KalungkutanAraw 18 Nagbagong TaoAraw 19 Paghahanap ng Kagalakan sa BuhayAraw 20 PagpapatuloyAraw 21 Pagiging KuntentoAraw 22 Mapagbigay na Pag-ibigAraw 23 Pagbahagi ng KaginhawaanAraw 24 Ang Kaloob ng PagtulongAraw 25 MagmahalanAraw 26 Pagpiling MagpatawadAraw 27 Sagad na BuhayAraw 28 Naibalik na Pag-asaAraw 29 Pamumuhay nang MaayosAraw 30 Lakas para sa KinabukasanBinago ng COVID-19 ang ating buong mundo.

Anong Nangyayari Ngayon?Kapag ang krisis gaya ng COVID-19 pandemic ay nawala na sa ating kontrol, nawawalan na tayo ng kakayahang harapin ito. Ang kombinasyon ng matinding pangangailangan at ang kamuntikang wala nang oras para maghanda ay pinipilayan ang epektibong pag-responde ng mga gobyerno at healthcare systems, at pinapahirapan ang imprastruktura na nagbibigay ng kinakailangang produkto at serbisyo.

Sa personal naman, nahihirapan tayo sa gitna ng kaguluhan, takot, at masasakit na pagkawala na dulot ng krisis.

Iilan sa atin, at kahit na ang mga nagseserbisyo sa front lines ng medical at disaster response, ay nahaharap sa ganitong krisis. Karamihan sa atin ay hindi handa sa mga dramatikong pagbabago sa ating pang-araw araw na gawain. Hindi pa tayo nahaharap sa ganitong klaseng kawalan ng katiyakan sa pagbabago ng mga kalagayan.

Naaapektuhan ng COVID-19 pandemic ang bawat iniisip, desisyon, at aksyon natin sa bawat sandali. Wala tayong ideya kung anong mangyayari bukas. Maaari nating isipin na ang mga kwento sa telebisyon ngayon ay maging kwento na rin natin bukas.

Sa gitna ng gulo, naghahangad tayo ng ginhawa, katatagan, at pag-asa. Ang Biblia na Salita ng Dios sa tao, ay ang kwento ng matapat na pagmamahal ng Dios sa atin sa bawat pagkakataon. Maaari itong maging dakilang pag-asa sa atin sa ganitong panahon. Binibigyan nito ng boses ang ating mga galit, dalamhati, takot, at pag-asa. Inaaliw tayo nito ngayon at pinalalakas sa kinabukasan. Tinutulungan tayo nito na tanawin ang higit pa sa kasalukuyang paghihirap sa walang hanggang pag-asa na dala ng Dios sa kabuuhan ng buhay.

Tinatalakay ng pang-araw-araw na babasahing ito ang iilan sa mga pangkaraniwang damdamin at kaisipan na maaari nating maranasan sa gitna ng COVID-19 pandemic. Ang bawat babasahin ay naglalaman ng isang katanungan o kaisipan na binigyang-inspirasyon ng mga survivors sa disaster at krisis, isang passage na babasahin mula sa Biblia, at panghikayat upang tulungan kang mahanda sa mga bagong pagsubok ng pang-araw-araw na pamumuhay. Nagwawakas ang mga babasahin nang may palaisipan o tanong upang matandaan mo sa buong maghapon o upang magamit mo bilang panimula ng journaling mo o pananalangin.

Nawa’y pagpalain ka ng Dios at ingatan ka sa bawat sandali, araw-araw, habang hinahangad mo ang sundin si Hesus nang matapat kahit na kapag nababago ang buong mundo.

Tulong!Nakakagulat.

Nabalitaan ko na matindi raw ang COVID-19, pero hindi ko naisip na ganito ang global pandemic para sa akin, sa pamilya ko, at sa aking komunidad.

Mas malala pa ito kaysa sa naisip ko.

Kahit na gawin natin nang tama ang lahat, manatili sa bahay, at maglayo-layo, hindi ko masisiguradong ligtas ang mga mahal ko sa buhay.

Anong gagawin ko ngayon?

Saan ako makakakuha ng tulong?

Napanood na natin ang mga balita patungkol sa mga sakuna. Ang mga larawan at tunog ng mga lindol, baha, armed conflict, gutom, at epidemya ay pinapasyal tayo sa kaguluhan. Ngunit hindi nila sinisimulang ipakita ang kawalan ng kasiguraduhan, pagkawala, at sakit na dulot ng mga kaganapang ito sa mga apektadong buhay. At ngayon na naiipit tayo sa isang global pandemic, lahat ay nahihirapan. Lahat tayo’y kailangang mag-adjust at harapin ang posibilidad na mamatayan. Ang mahanda sa kung ano man ang mangyayari ay maaaring kumuha ng kaunti nating lakas at abilidad – o higit pa rito.

Hindi tayo nag-iisa kapag nararamdaman natin na tayo ay napapagod, nanghihina, o nagkukulang. Nangangailangan din ang iba ng tulong sa gitna ng pagsubok ngayon. Ang sumusunod na mga passage mula sa aklat ng Salmo ay sinulat ni Haring David, isang taong naharap na sa paghihirap at dalamhati. Malamang ay inilalarawan niya ang iilan sa nararanasan mong damdamin.

Panginoon, kahabagan nʼyo po ako,dahil akoʼy labis nang nahihirapan.Namumugto na ang aking mga mata sa pag-iyak,at nanghihina na ako.Ang buhay koʼy punong-puno ng kasawian;umiikli ang buhay ko dahil sa pag-iyak at kalungkutan.Nanghihina na ako sa kapighatiang aking nararanasan,Purihin ang Panginoon, dahil kahanga-hanga ang pag-ibig niyang ipinakita sa akin noong akoʼy naipit sa isang sinasalakay na bayan.Doon akoʼy natakot at nasabi ko, “Binalewala na ako ng Panginoon.”Ngunit narinig niya pala ang aking kahilingan, at akoʼy kanyang tinulungan.Salmo 31:9–10, 21–22

Anong nais mong sabihin sa Dios patungkol sa sakunang kinakaharap mo at sa epekto nito sa’yo ngayon?

ARAW 1 •••••••••••••••••••••••••••••••

Pakiramdam ng PagkahinaMarami na ang nangyari—at marami pa ang nangyayari.

Hindi ko mapipigilan ang pagdagsa ng masamang balita. Ni hindi ko rin kayang protektahan at tustusan ang pangangailangan ng tahanan at pamilya ko.

Nararamdaman kong wala akong kakayahan at ako’y nanghihina.

Mapanganib na ang mundo.

Isang rason kung bakit nakakatakot ang mga pandemic ay dahil wala ito sa ating control. Maaari nating malaman kung anong nangyayari, ngunit hindi natin alam kung gaano kabigat ang magiging epekto nito sa atin o kung gaano ito katagal mananatili.

Hindi natin alam kapag—o kung—ang mga buhay natin ay babalik sa normal. Para sa karamihan sa atin, ang kawalan ng kasiguraduhan ay hindi maganda sa pakiramdam.

Kapag sanay na tayo sa pag-depende sa sarili nating kakayahan at lakas upang maramdamang tayo’y ligtas, maaari nating maramdaman ang pagkahina kapag kinuha na ang control na iyon ng sakuna. Ngunit kahit na tayo’y walang kakayahan na tulungan ang ating mga sarili, ang Dios, na lumikha ng langit at lupa, ay nananatiling makapangyarihan at mabuti.

Tayo’y nagiging malakas habang tayo’y kumokonekta sa Dios, ang nagbibigay-buhay na kapangyarihan ng sansinukob.

Ninanais ng Panginoon ang katuwiran at katarungan.Makikita sa buong mundo ang kanyang pagmamahal.Sa pamamagitan ng salita ng Panginoon, ang langit ay nalikha; sa kanyang hininga nagmula ang araw, buwan at mga bituin.Inipon niya ang dagat na parang inilagay sa isang sisidlan.Ang lahat ng tao sa daigdig ay dapat matakot sa Panginoon, dahil nang siyaʼy nagsalita, nalikha ang mundo; siyaʼy nag-utos at lumitaw ang lahat.Tayoʼy naghihintay nang may pagtitiwala sa Panginoon.Siya ang tumutulong at sa atin ay nagtatanggol.Nagagalak tayo, dahil tayoʼy nagtitiwala sa kanyang banal na pangalan.Panginoon, sumaamin nawa ang inyong matapat na pag-ibig.Ang aming pag-asa ay nasa inyo.Salmo 33:5–9, 20–22

Ang kapangyarihan at kabutihan ng ating dakilang Dios ay hindi nababawasan ng ano mang sakuna na dumarating sa atin.

Saang bahagi ng kahinaan mo ikaw magtitiwala sa Dios upang siya’y iyong maging tulong at kalasag?

•ARAW 2 ••

••••••••••••••••••••••••••••

Hindi Na!Tama na! Hindi ako maka-concentrate sa kahit na ano.

Ang hirap alalahanin lahat ng sinasabi ng mga tao sa akin. Pagod na talaga ako, pero hindi ako makatulog. Nasusuka ako na hindi na ako makakain.

Naiirita ako sa lahat at nawawalan na ng pasensya. Gusto ko nang mawala ‘to lahat!

Ang pagharap sa sakuna o krisis ay mahirap sa maraming paraan. Ang bawat parte ng buhay ay pwedeng magulo ng kung anong nangyayari. Ang normal na pamamaraan natin sa mga bagay-bagay ay hindi na gumagana. Ang paggawa ng kahit na ano ay isang pagsubok, at napakaraming gagawin na hindi natin alam kung saan magsisimula.

Ang pagwari sa mga bagay-bagay ay napakahirap.

Ang simpleng paggawa ng mga pang-araw-araw na gawain ay nagpapaalala sa kung ano ang nasayang natin at kung gaano hindi tiyak ang bukas. Ang pagluksa dito sa mga nawala at pagharap sa ating mga kinatatakutan ay nakakaubos ng emosyon. Kaya hindi nakapagtatakang maramdaman na tayo’y nilalamon! Ngunit matitiyak natin ito:

Nakikinig ang Dios sa ating pagkabalisa at inaalay niya ang kanyang presensya.

O Dios, dinggin nʼyo ang aking dalangin.Ang paghingi ko ng tulong ay bigyan nʼyo ng pansin.Pakinggan nʼyo ako at sagutin,naguguluhan ako sa aking mga suliranin.Kumakabog ang dibdib ko sa takot na akoʼy mamatay.Nanginginig na ako sa sobrang takot.At nasabi ko ito: “Kung may pakpak lang ako tulad ng kalapati, lilipad ako at maghahanap ng mapagpapahingahan.Lilipad ako ng malayo at doon mananahan sa ilang.Maghahanap agad ako ng mapagtataguanpara makaiwas sa galit ng aking mga kaaway na tulad ng malakas na hangin o bagyo.”Ngunit ako ay humihingi ng tulong sa Panginoong Dios, at inililigtas niya ako.Umaga, tanghali at gabi, dumadaing ako at nagbubuntong-hininga sa kanya, at akoʼy pinapakinggan niya.Salmo 55:1–2, 4–8, 16–17

Sa paanong paraan mo hinahangad ang Dios na iyong maging kanlungan at lakas sa panahong ito ng gulo?

••

ARAW 3 •••••••••••••••••••••••••••••

Pinaparusahan Ba Tayo Ng Dios?Tuwing may panahon ako para sa sarili, napapaisip ako kung bakit hinayaan ng Dios ang pandemic na ito na mangyari.

Galit ba ang Dios sa atin?

Pinaparusahan ba tayo ng Dios?

Sabi ng iba, oo raw, at karapat-dapat lang daw sa atin. Nagi-guilty ako sa kung anong nangyayari.

Mahal pa rin ba tayo ng Dios, o tinalikuran na niya tayo?

Nagkwento ang Biblia patungkol sa isang lalaking nagngangalang Job, na nakaranas ng sunod-sunod na sakuna. Namatay ang bawat isa sa mga minamahal niyang anak, ang pinansyal na seguridad niya’y nawala, at malubha ang kanyang naging sakit. Ipinipilit ng ilan sa mga kaibigan ni Job na mayroon siguro siyang nagawang napakasama para parusahan siya ng Dios.

Ang sabi ni Eliphaz na kaibigan ni Job:

Ngayon, isipin mong mabuti. May tao bang matuwid at walang kasalanan na napahamak? Ayon sa aking nakitaʼt nalaman, ang mga taong gumagawa ng kasamaan at kaguluhan, kasamaan at kaguluhan din ang kanilang kahahantungan. Sa isang bugso lamang ng galit ng Dios, mapapahamak sila.Job 4:7–9

Isipin mo kung anong naramdaman ni Job pagkatapos ng mga “panghihikayat” na iyon! Ngunit ang sabi ng Dios ay mali ang kaibigan ni Job. Hindi nagpapadala ang Dios ng trahedya kay Job. Maaaring mangyari kahit kanino ang mga trahedya at paghihirap. At kapag dumating na iyon, makakaasa tayo sa tuloy-tuloy na pag-ibig ng Dios.

Napakasakit isipin ang mga paghihirap at pagdurusa ko. At kung palagi ko itong iisipin, manghihina ako. Pero nanunumbalik ang pag-asa ko kapag naaalala ko na ang pag-ibig at awa ng Panginoon ay walang katapusan. Iyan ang dahilan kung bakit hindi tayo lubusang nalipol. Araw-araw ay ipinapakita niya ang kanyang habag. Dakila ang katapatan ng Panginoon!Panaghoy 3:19–23

Isang mabigat na pasanin ang takot na tayo ang nagdala ng kalamidad sa atin. Nang dahil sa pag-ibig Niya sa atin na hindi nagmamaliw, hindi natin kailangang buhatin ang bigat na ito. Makakahanap tayo ng kapahingahan sa kanyang pag-ibig.

Ibahagi mo sa Dios kung ano ang ibig sabihin ng pagmamahal Niya sa panahon ngayon.

•••

ARAW 4 ••••••••••••••••••••••••••••

Di-Mapigilang LuhaUmiiyak nalang ako nang bigla-bigla.

Hindi na nga maganda ‘pag mag-isa ako, pero nahihiya ako at nanghihina ‘pag sa harap ng ibang tao. Pakiramdam ko kailangan kong magpaliwanag pero kadalasan, ‘di ko magawa.

Hindi ko mapigilang maging malungkot at madismaya.

Hindi sa hindi pangkaraniwan ang makaramdam ng kalungkutan, paghihirap, o ano pa mang emosyon ngayong krisis.

Ang paghayag ng mga emosyong ito, kasama na ang pag-iyak, ay pwedeng makatulong upang makayanan at malagpasan ang lahat ng nangyayari. At dahil sa dakilang pagmamahal ng Dios sa atin, hindi na natin kailangang itago ang ating nararamdaman; matiwasay nating maihahayag sa Dios ang bawat pighati.

Tunay na naiintindihan ng Dios ang realidad ng paghihirap ng tao at tayo’y kanyang iniimbitahan na iiyak sa kanya ang ating paghihirap.

Tuwing tayo’y balisa, nararamdaman ng Dios ang kirot nito.

Tuwing tayo’y nagluluksa, ang Dios ay nagluluksa rin.

Walang kalamidad o pagkabalisa ang hindi abot ng kanyang pag-ibig na nagliligtas.

Mga taga-Jerusalem, tumawag kayo sa Panginoon. Umiyak kayo araw at gabi at paagusin ang inyong mga luha na parang ilog. Huwag kayong tumigil sa pag-iyak. Bumangon kayo sa gabi at humingi ng tulong sa Panginoon. Ibuhos ninyo sa kanya ang laman ng inyong mga puso, na para kayong nagbubuhos ng tubig. Itaas ninyo ang inyong mga kamay sa pananalangin para sa inyong mga anak na nawawalan ng malay sa mga lansangan dahil sa gutom.

Patuloy akong iiyak hanggang sa tumunghay ang Panginoon mula sa langit.

Doon sa ilalim ng balon, tumawag ako sa inyo Panginoon. Pinakinggan nʼyo ang pagmamakaawa ko at paghingi ng tulong. Dumating kayo nang akoʼy tumawag at sinabi nʼyong huwag akong matakot.Panaghoy 2:18–19; 3:49–50, 55–57

Ang Dios ay kampi sa mga nagdurusa. Makakaasa tayo sa kanya na siya’y lalapit kapag ibinuhos natin ang kirot ng puso natin sa kanya.

Ano ang panalangin mo ng pagpapasalamat sa presensya ng Dios sa gitna ng pighati?

••••

ARAW 5 •••••••••••••••••••••••••••

Sinong Nakakaintindi?Kala ko umaayos na ang sitwasyon, ngunit hindi maganda ang balita ngayong araw.

Pagod at dismayado na ako sa kaguluhang ito.

Ayaw ko nang manood o makapakinig ng balita. Hindi ko kailangan ng paalala na mas lalala pa ito.

Ayaw ko na ng isa pang mukhang nakangiti na sinasabihan ako na aayusin ang karakter natin at pag-iisahin tayo ngayon ng pinagdadaanan natin.

Hindi nila naiintindihan kung ano ito para sa akin.

Totoo ‘yan. Walang nakakaalam o nakakaintindi sa atin kung ano ang nararamdaman ng iba sa pagharap nitong kalamidad.

Maaaring nais nating makatulong o magpalakas ng loob ngunit kadalasan, hindi natin alam kung papaano. Kaya kahit hindi talaga tayo nakikinig, maaaring makapagbanggit tayo ng mga salitang mas lalo lang makapagdudulot ng kabiguan at sakit sa halip na pagpapalakas.

Ngunit mayroong nakakakilala sa’yo nang malalim at minamahal ka higit pa sa naiisip mo. Alam niya ang bawat detalye sa buhay mo—bawat emosyon at iniisip. Nang may kumpletong kaalaman ng bawat kailangan mo, iniimbitahan ka niyang lumapit sa kanya:

“Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na nahihirapan at nabibigatan sa inyong pasanin, at bibigyan ko kayo ng kapahingahan. Sundin ninyo ang mga utos ko at matuto kayo sa akin, dahil mabait ako at mababang-loob. Makakapagpahinga kayo, dahil madaling sundin ang aking mga utos, at magaan ang aking mga ipinapagawa.”Mateo 11:28–30

Ang kanyang mga salita at presensya ay nag-aalay ng totoong ginhawa sa mga hinahangad siya:

Panginoon, siniyasat nʼyo ako at kilalang-kilala.Nalalaman nʼyo kung ako ay nakaupo o nakatayo.Kahit na kayo ay nasa malayo, nalalaman nʼyo ang lahat ng aking iniisip.Nakikita nʼyo ako habang akoʼy nagpapahinga o nagtatrabaho.Ang lahat ng ginagawa ko ay nalalaman ninyo.Panginoon, hindi pa man ako nagsasalita ay alam nʼyo na ang aking sasabihin.Salmo 139:1–4

Hindi ba’t kaginhawaan ang makilala at maintindihan ka at makahanap ng pahinga sa gitna ng iyong kapaguran? Hindi mo kailangang pasanin ang bigat nang mag-isa.

Pagkakatiwalaan mo ba ang Dios na kilalanin ka at bigyan ka ng kapahingahan?

•••••

ARAW 6 ••••••••••••••••••••••••••

Mabait Ba Talaga Ang Dios?Hindi ko maintindihan kung bakit hinayaan ng Dios na mangyari itong pandemic.

Bigla-biglang may susulpot na kaaway na hindi natin nakikita at walang sini-sino sa pagpatay ng mga inosenteng tao. Kahit na ang mga nurse, doctor, at unang rumeresponde na araw-gabi kung magtrabaho upang tumulong sa may sakit ay siya ring nagkakasakit at nangamamatay.

Hindi patas! Bakit hinahayaan ng Dios na mangyari ito?

Kapag nagdurusa tayo sa isang krisis, normal lang na magtanong.

Gusto nating malaman kung sino ang sisisihin, bakit nangyayari ito, ano sana ang nagawa upang mapigilan ito, ano pang pwede nating gawin upang ito’y matigil, at kung ano ang ginagawa ng Dios sa gitna nito.

Masakit ang magtanong ng mahihirap na tanong, lalo na kung nauupos na tayo’t nagsimula nang kwestiyonin ang karakter at tungkulin ng Dios sa kung anong nangyayari.

Hindi tayo nag-iisa rito. Noong nawala kay Job ang kanyang mga anak, ari-arian, at kalusugan, naguluhan siya sa nangyari sa kanya. Dinepensahan niya ang kanyang integridad, kwinestiyon niya ang Dios, inakusahan niya ang Dios, at humingi ng sagot sa kanya! Kamangha-mangha, nakinig ang Dios sa bawat salita ni Job. Nang natapos si Job, hinayag ng Dios kung papaano ba maging Dios na lumikha, nagmamahal, at tunay na nangangalaga sa bawat detalye ng sansinukob! Sabi ng Dios,

“Makikipagtalo ka ba sa akin na Makapangyarihang Dios? Sinasabi mong nagkamali ako. Ngayon, sagutin mo ako.” Kaya sinagot ni Job ang Panginoon,“Hindi po ako karapat-dapat na sumagot sa inyo. Tatahimik na lang po ako. Marami na akong nasabi, kaya hindi na po ako magsasalita.”

“Alam ko pong magagawa nʼyo ang lahat ng bagay, at walang sinumang makapipigil sa inyo. Ako poʼy tinanong nʼyo kung bakit ako nag-aalinlangan sa inyong karunungan, gayong wala naman akong nalalaman. Totoo pong nagsalita ako ng mga bagay na hindi ko naiintindihan at mga bagay na sa hindi ko lubos maunawaan.Job 40:2–5, 42:2–3

Hindi man natin mahanap ang mga sagot sa bumabagabag sa atin, ang Dios ay mabuti at mapagmahal, laging kumikilos sa mga makapangyarihang paraan na hindi natin maisip.

Anong mga kabiguan at tanong ang kailangan mong ihayag sa Dios ngayon?

••••••

ARAW 7 •••••••••••••••••••••••••

Mag-isa sa PighatiAng sakit sa puso!

Nawawalan na ang mga tao ng trabaho at siguro pati na rin ng bahay. Nawawalan na rin ang mga estudyante ng oportunidad sa hinaharap. Ang ilang mga may negosyo ay nawawalan ng kita at ipon.

At matindi ang pagkawala ng buhay.

Ang mas malala pa rito, hindi natin kayang maging andyan para sa isa’t isa.

Nadidismaya ako na hindi ko na minsan alam kung paano pa magpatuloy.

Hindi tayo nilikha ng Dios upang magsarili sa ating pighati. Nilagay niya tayo sa mga pamilya, kaibigan, at komunidad upang makasama sa mabuti man o mahirap na panahon.

Pinatibay ng Biblia ang kahalagahan ng relasyon ng tao—sinasabi rito na mas mabuti ang dalawa kaysa sa isa—at hinihikayat tayo na magmahalan. Kahit na ang personal na pakikipag-usap o pagsalu-salo ay makakapagpalakas na sa atin.

Ngunit anong ginagawa natin kapag pinupwersa tayo ng krisis na mapag-isa, kapag nadidismaya tayo at nalulumbay? Saan na ngayon ang ating pag-asa sa pagsasama, ginhawa, at pagpapalakas? Nagkwento ang Biblia patungkol kay Elias, isang lalaki na humarap sa gulo na buhay ang nakataya at nakaramdam na siya’y iniwan at nag-iisa kaya sumuko na lamang siya sa buhay.

Pagkatapos, naglakad siya ng isang araw papuntang ilang. Nagpahinga siya at umupo sa ilalim ng punongkahoy at nanalangin na mamatay na lang sana siya. Sinabi niya, “Sobra na po ito Panginoon! Kunin na lang ninyo ang buhay ko, wala naman akong ipinagkaiba sa aking mga ninuno.” Pagkatapos, humiga siya sa ilalim ng punongkahoy, at nakatulog.

Biglang may anghel na kumalabit sa kanya at sinabi, “Bumangon ka at kumain.” Pagdilat niya, may nakita siyang tinapay sa ulunan niya, na niluto sa mainit na bato, at tubig na nakalagay sa sisidlan. Kumain siya at uminom, at nahigang muli. Muling bumalik ang anghel ng Panginoon, kinalabit si Elias at sinabi, “Bumangon ka at kumain, dahil malayo pa ang iyong lalakbayin.” Kaya bumangon si Elias, kumain, at uminom. Pinalakas siya ng kanyang kinain, at naglakbay siya sa loob ng 40 araw at 40 gabi, hanggang makarating siya sa Horeb, ang bundok ng Dios.1 Hari 19:4–8

Alam ng Dios ang lalim ng dismaya ni Elias at siya’y nagpadala ng tulong sa hindi inaasahang paraan. Naiintindihan din ng Dios ang pighati mo.

Ipanalangin mo na magkaroon ka ng pusong handang tanggapin ang hindi inaasahang mga regalo ng Dios ng pagpapalakas.

•••••••

ARAW 8 ••••••••••••••••••••••••

Seguridad sa GuloMay dalang pagbabago sa buhay ang bawat araw.

Wala na—ni ang paglabas para bumili ng tinapay o gatas—ang kasing simple ng dati.

Lahat ay magulo.

Natatakot ako sa pwedeng mangyari bukas. Anong mangyayari kung hindi ako makakuha ng pagkain o gamot? Babalik pa ba sa normal ang buhay?

Kahit saan ka nakatira sa mundo, nagdadala ang COVID-19 pandemic ng madramang pagbabago at kawalan ng katiyakan sa pang-araw-araw na buhay. Walang makakatakas sa tama ng sakit na ito o ng mga pagbabagong kinailangan upang mapabagal ang pagkalat nito. Karamihan ng mga gobyerno ay nahihirapang maghanap ng pinakamagandang paraan upang ipatupad ang mga regulasyon at gawain.

Lahat ay natututo at nagkakamali.

Ang resulta ay gulo. Nakakapagpabagabag ito.

Habang tayo’y nakikibagay sa “bagong normal” ng pang-araw-araw na buhay sa mundo, makasisiguro tayong walang nagbago sa Dios. Mahal niya pa rin tayo. Binabantayan niya pa rin tayo. Siya pa rin ang ating matibay na batong kanlungan ng pag-asa at lakas na nangangakong mananatili sa atin ano mang sakuna ang dumating.

Ang Dios ang ating kanlungan at kalakasan.Siyaʼy laging nakahandang sumaklolo sa oras ng kagipitan.Kaya huwag tayong matatakot kahit lumindol man,at gumuho ang mga bundok at bumagsak sa karagatan.Humampas man at umugong ang mga alon na naglalakihan, at mayanig ang kabundukan.Salmo 46:1–3

Huwag kang mangamba dahil ako ang Dios mo. Palalakasin kita at tutulungan. Iingatan kita sa pamamagitan ng aking kapangyarihan na siya ring makapagliligtas sa iyo.Isaias 41:10

Ipakita nʼyo sa lahat ang kagandahang-loob ninyo. Malapit nang dumating ang Panginoon! Huwag kayong mag-alala sa anumang bagay. Sa halip, ilapit sa Dios ang lahat ng pangangailangan nʼyo sa pamamagitan ng panalangin na may pasasalamat. Kapag ginawa nʼyo ito, bibigyan kayo ng Dios ng kapayapaan na siyang mag-iingat sa puso ninyo at pag-iisip dahil kayoʼy nakay Cristo Jesus. At ang kapayapaang ito ay hindi kayang unawain ng tao.Filipos 4:5–7

Humingi ka ng kapayapaan sa Dios upang maibsan ang iyong mga alalahanin, takot, o kawalan ng kapanatagan.

Dumepende ka sa kanya para sa tulong at lakas sa panahon ngayon.

••••••••

ARAW 9 •••••••••••••••••••••••

Pananabik sa KomunidadHindi ko naisip na ihihiwalay ako ng virus na ito sa mga gawain at mga tao na importante sa akin. At heto nga’t tayo’y nagsisimba sa pamamagitan ng phones at computers natin. Pinapasalamatan ko ang pagtuturo ng pastor namin, pero miss ko na talaga ang pagsasama-sama, pakikipag-usap, pananalangin, at pagpapalakasan.

Mahirap ang mga panahon na hiwalay tayo sa ating mapag-suportang komunidad.

Nararamdaman natin ‘yung pag-iisa at ayaw natin iyon, ngunit ito ay normal. Nais ng Dios na ang mga miyembro ng katawan ni Cristo ay magkaroon ng mga mapagmahal at makabuluhang relasyon sa isa’t isa—relasyon na hinahanap natin tuwing tayo’y magkawalay.

Naranasan na rin ng mga naunang Cristiano ang mawalay sa kanilang espiritwal na mga pamilya.

Kaya nakikiusap ako sa inyo, mga kapatid, alang-alang sa Panginoong Jesu-Cristo at sa pag-ibig na bigay ng Banal na Espiritu, tulungan ninyo ako sa pamamagitan ng inyong taimtim na panalangin sa Dios para sa akin. Sa ganoon, masaya akong darating diyan sa inyo kung loloobin ng Dios, at makakapagpahinga sa piling ninyo. Patnubayan nawa kayo ng Dios na nagbibigay ng kapayapaan. Amen. Roma 15:30, 32–33

Mga kapatid, lagi kaming nagpapasalamat sa Dios dahil sa inyong lahat, at lagi namin kayong binabanggit sa mga panalangin naming. Nagpapasalamat kami kapag inaalaala namin ang mabubuti ninyong gawa na bunga ng inyong pananampalataya. Inaalaala rin namin ang pagsisikap na bunga ng pag-ibig ninyo, at ang katatagan na bunga ng matibay ninyong pag-asa sa pagbabalik ng ating Panginoong Jesu-Cristo.

Ginagawa nʼyo ang lahat ng ito sa paningin ng Dios na ating Ama. Dahil dito, patuloy ninyong pasiglahin at patatagin ang isaʼt isa, katulad nga ng ginagawa ninyo. Lagi kayong magalak, laging manalangin, at magpasalamat kayo kahit ano ang mangyari, dahil ito ang kalooban ng Dios para sa inyo na mga nakay Cristo Jesus.1 Tesalonica 1:1–3, 5:11, 16–18

Oo, kailangan ng dagdag sikap sa pagpapakita ng ating pag-ibig at pagpapanatili ng relasyon sa komunidad habang sinusunod ang social distancing. Ngunit kahit na tayo’y magkakalayo, ang relasyon natin kay Cristo ang nag-uugnay sa atin. At tayo’y magdiriwang kapag nagkita-kita na tayong muli.

Sa ngayon, manalangin ka para sa bawat isa at maging masinop sa pagpapanatili ng iyong mga importanteng relasyong espiritwal sa panahon ngayon ng pagkakahiwalay at distancing.

•••••••••

ARAW 10 ••••••••••••••••••••••

GalitGalit ba ako? Ano sa tingin mo?

Hindi nga natin makuha kahit ang pinaka pangunahing mga pangangailangan, at hindi ako makakuha ng tulong kahit saan. Para bang walang may pakialam.

Oo, galit ako—galit na galit sa lahat!

Nakaka-dismaya kapag nakakaranas tayo ng matinding pagkawala ng control sa ating mga buhay habang ating nararanasan ang COVID-19 pandemic. Kapag tayo’y may kulang na mga pangangailangan na hindi natin kaya o hindi natin alam kung paano sosolusyonan, ang pakiramdam ng kawalan ng kasiguraduhan at takot ay nadadagdagan. Dinadagdagan ng mga kondisyong ito ang ating galit, namumuo sa atin na darating ang panahon na ito’y makakapahamak pa.

Hindi mali ang galit.

Kahit ang Dios ay nagagalit.

Ngunit ang galit niya ay iba sa atin, at nais niyang matuto tayo sa kanya.

Ang Panginoon ay mahabagin at matulungin,hindi madaling magalit at sagana sa pagmamahal.Hindi siya palaging nanunumbat,at hindi nananatiling galit.Hindi niya tayo pinarurusahan ayon sa ating mga kasalanan.Hindi niya tayo ginagantihan batay sa ating pagkukulang.Salmo 103:8–10

Tandaan nʼyo ito, mga minamahal kong kapatid: Dapat maging handa kayo sa pakikinig, dahan-dahan sa pananalita, at huwag agad magagalit. Sapagkat ang galit ay hindi nakakatulong sa tao para maging matuwid sa paningin ng Dios.Santiago 1:19–20

Kung magalit man kayo, huwag kayong magkasala. Alisin nʼyo ang anumang samaan ng loob, galit, pag-aaway, pambubulyaw, paninira sa kapwa, pati na ang lahat ng uri ng masasamang hangarin. Sa halip, maging mabait kayo at maawain sa isaʼt isa. At magpatawad kayo sa isaʼt isa gaya ng pagpapatawad ng Dios sa inyo dahil kay Cristo.Efeso 4:26, 31–32

Alam ng Dios ang nadarama nating sakit, dismaya, at galit. Hindi natin kailangang itago itong mga damdamin sa kanya. Ngunit hinihiling din niya sa atin na pigilan ang ating galit, upang hindi natin ito mabaling sa pananakit ng ibang tao at mabalewala ang ninanais ng Dios sa atin.

Ihayag mo sa Dios ang galit mo at magpatulong ka sa kanya upang makalakad ka nang matapat sa lahat ng pagkakataon.

••••••••••

ARAW 11 •••••••••••••••••••••

Malayo sa Dios?Pakiramdam ko’y parang malayo ang Dios; nanlalamig at walang pakiramdam.

Nilalayuan ba niya ako? Abala ba siya sa ibang bagay? May pakialam pa ba siya?

Pakiramdam ko ay nag-iisa ako. Makakatulong talaga kung malaman kong hindi ako iniwan ng Dios sa oras ng aking pangangailangan.

Mula sa simula hanggang sa katapusan, ang Biblia ay ang kwento ng pagmamahal ng Dios sa sangkatauhan. Sinisiguro sa atin ng Biblia na nais ng Dios na mamuhay kasama at sa gitna ng mga tao niya.

Ang pagnanais ng Dios na makasama natin siya sa buhay ay hindi nagbabago, ano man ang ating sitwasyon o ano man ang ating nararamdaman.

Noong niligtas ng Dios ang mga Israelita sa Ehipto at dinala sila sa lupang pinangako, naharap sila sa nakakatakot na mga kalaban. Alam ng Dios na makakaramdam sila ng pag-iisa, pag-abandona, at takot. Kaya binigyan ni Moses ang mga Israelita ng importanteng mensahe mula sa Dios:

Ang Panginoon na inyong Dios mismo ang mangunguna sa inyo sa pagtawid. Wawasakin niya ang mga bayan doon, at aangkinin ninyo ang mga lupain nila. Pangungunahan kayo ni Josue sa pagtawid ayon sa sinabi ng Panginoon. Magpakatatag kayo at magpakatapang. Huwag kayong matatakot sa kanila dahil ang Panginoon na inyong Dios ay kasama ninyo; hindi niya kayo iiwan o pababayaan man.” Pangungunahan ka ng Panginoon at sasamahan ka niya; hindi ka niya iiwan o pababayaan man. Kaya huwag kang matakot ni panghinaan ng loob.”Deuteronomio 31:3, 6, 8

Hindi nabawasan ang pagnanais ng Dios na makasama tayo. Noong pumarito sa mundo ang Dios, binigyan siya ng kahanga-hangang pangalan na Immanuel, na ang ibig sabihin ay ang Dios ay nasa sa atin. At nang iniwan ni Hesus ang mundo upang makasama ang kanyang Ama sa langit, ipinangako niya ang kanyang Espiritu na mamumuhay sa lahat ng sumunod sa kanya. Dahil patuloy na mamumuhay sa kanila ang Dios, hinikayat ni Hesus ang kanyang mga tagasunod sa kanyang sinabi,

“Huwag kayong mabagabag, at huwag kayong matakot, dahil iniiwan ko sa inyo ang kapayapaan. Ang aking kapayapaan ang ibinibigay ko sa inyo. Hindi ito katulad ng kapayapaang ibinibigay ng mundo. Juan 14:27

Kahit na nakakaramdam tayo ng paghihirap at pag-iisa, hindi malayo ang Dios.

Lumapit ka sa kanya sapagkat malapit siya sa’yo.

•••••••••••

ARAW 12 ••••••••••••••••••••

Hindi Mapaghihiwalay!Para bang ang mga komplikasyon nitong pandemic ay patuloy lang nawawala sa control. Sa sandaling tayo’y gumawa ng pagsasaayos, kailangan ulit ng isa pa.

Nilalayo tayo ng bawat pagbabago at hinihiwalay sa isa’t isa. Mabuti sana iyon para sa atin, ngunit pakiramdam ko ay ibinukod ako na nararamdaman kong hindi rin ako konektado sa espiritwal na aspekto!

Kayang magambala ng lahat ng klase ng sakuna ang ating mga relasyon—hindi lang ng sa pamilya at mga kaibigan ngunit pati na rin ang ating relasyon sa Dios.

Kapaguran sa stress ng dagdag na responsibilidad, kalungkutan sa mga pagkawalang pinagdusahan natin, at takot dahil ang hinaharap na kawalan ng kasiguraduhan ay maaaring magdulot sa atin ng pakiramdam ng pagkalayo at pag-iisa. Syempre, ang social distancing na kinakailangan upang mapabagal ang COVID-19 pandemic ay nakakadagdag sa pakiramdam na ito. Maaari nating kwestiyonin kung ang relasyon natin sa Dios ay kasing tiwasay ng naiisip natin.

Kahit na pakiramdam natin ay nag-iisa tayo sa espiritu o walang kasiguraduhan sa pag-ibig at presensya ng Dios sa panahon ngayon na nakaka-stress, binibigyan tayo ng Dios ng napakagandang balita.

Walang makakapaghiwalay sa atin sa kanyang pagmamahal.

Walang makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig ni Cristo, kahit dumanas pa tayo ng mga pagsubok, paghihirap, pag-uusig, gutom, kawalan, panganib, o maging kamatayan. Pero kahit ganito ang kalagayan natin, kayang-kaya nating pagtagumpayan ito sa tulong ni Cristo na nagmamahal sa atin. Sapagkat natitiyak ko na walang makakapaghiwalay sa atin sa pag-ibig ng Dios na ipinakita sa atin sa pamamagitan ni Cristo Jesus na ating Panginoon. Maging kamatayan o buhay, mga anghel o anumang makapangyarihang espiritu, ang kasalukuyang panahon o ang hinaharap, ang mga kapangyarihan, ang mga nasa itaas o mga nasa ibaba, o kahit ano pang mga bagay sa buong mundo ay hindi makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig ng Dios.Roma 8:35, 37–39

Matinding listahan iyon ng mga hadlang na walang kapangyarihan na paghiwalayin tayo sa pagmamahal ng Dios! At saka, ang tinuturo ni Pablo patungkol sa pag-ibig ay pinaaalalahanan tayo na ang pag-ibig ay hindi kailanman nabibigo. Ang pag-ibig ng Dios kay Cristo Hesus ay laging andiyan para sa atin, kahit na nahihirapan tayong maramdamang konektado tayo sa pag-ibig na iyon.

Kausapin mo ang Dios patungkol sa lahat ng maaaring hadlang na hinahadlangan ka sa pagtanggap ng pag-ibig niya sa’yo.

••••••••••••

ARAW 13 •••••••••••••••••••

Subukang Umasa!Habang nagpapatuloy ang krisis na ito, minsan ang pakiramdam ko rito’y wala nang pag-asa at imposible nang malagpasan pa.

Wala na ang mga bagay na inaabangan ko, at hindi ko alam kung anong aasahan pa sa hinaharap.

Napapaisip ako sa lumang kasabihan: Mahirap ang buhay at pagkatapos ay mamamatay ka. Ngunit may iba na akong pagtingin dito. Anong ginagawa mo kapag mahirap ang buhay at ikaw ay nabubuhay?

Ang mga pagkawala, pagkabigo, at mga pagsubok ng buhay ay ninanakawan tayo ng pag-asa kahit na desperado tayong hawakan ito.

Alam ng Dios ang ating kahinaan. Narinig niya ang mga iyak ni Job sa gitna ng matitindi niyang mga pagsubok.

Ngunit kung ako man ay may pag-asa pa, doon ito sa lugar ng mga patay kung saan ako titira. At nais ko nang ilagay ang higaan ko sa madilim na lugar na iyon. Ituturing kong ama ang libingan ko at ang mga uod ang siya kong ina at babaeng kapatid. May pag-asa pa kaya ako? Sinong makapagsasabi na may pag-asa pa ako?Job 17:13–15

Nagdiwang ang Dios nang ang kanyang alagad na si David ay nakahanap ng ligaya at lakas sa pag-asa ng Dios.

Sa Dios ko lang matatamo ang kapahingahan dahil binibigyan niya ako ng pag-asa.Siya lang ang aking batong kanlungan at kaligtasan.Siya ang aking tanggulan kaya ligtas ako sa kapahamakan.Salmo 62:5–6

Alam ng Dios kung gaano ka-importante sa atin ang magkaroon ng pag-asa na hindi tayo bibiguin. Sa kanyang dakilang pag-ibig, inaalok niya tayo ng pag-asang ito.

Hindi nʼyo ba alam o hindi nʼyo ba narinig na ang Panginoon ay walang hanggang Dios na lumikha ng buong mundo? Hindi siya napapagod o nanghihina at walang nakakaarok ng kanyang isip. Pinalalakas niya ang mga nanghihina at ang mga napapagod. Kahit ang mga kabataan ay napapagod, nanlulupaypay at nabubuwal, ngunit ang mga nagtitiwala sa Panginoon ay muling magkakaroon ng lakas. Lilipad sila na gaya ng isang agila. Tumakbo man sila ay hindi mapapagod. Lumakad man sila ay hindi manghihina.Isaiah 40:28–31

Saan ka naghahanap ng pag-asa?

Subukan mong lagpasan ng tingin ang problema ngayon at magtiwala sa pag-asa ng pag-ibig ng Dios para sa’yo.

•••••••••••••

ARAW 14 ••••••••••••••••••

Pakiramdam na NaipitPalagi kong iniisip lahat ng nangyari simula nang nagkasakit ang mga tao; ang pighati ng mga pamilyang namatayan ng mga mahal sa buhay, ang sakripisyo ng mga health care workers at ng mga nagsisikap magligtas ng mga tao, mga taong nawalan ng trabaho at hindi kayang bumili ng pagkain o magbayad para sa bahay.

Gusto kong tumulong, pero pakiramdam ko’y naipit ako sa isang bangungot.

Ang pighati at pagkamatay dulot ng COVID-19 ay totoong-totoo at magkakaroon ng makabuluhang epekto sa bawat isa sa atin.

Mabuti ang pagdadalamhati sa mga pagkamatay at magkaroon ng pakialam sa pagdurusa at pangangailangan ng mga taong nakapaligid sa atin. Ngunit kung hahayaan natin ang mga pakiramdam ng namatayan at pagkabalisa sa kasalukuyan na gapiin tayo, mararamdaman nating tayo’y kulong at balisa. Maaaring mawalan tayo ng pag-asa sa mas mabuting bukas.

Nag-aalok si Hesus ng pagpipilian. Tinuruan niya ang kanyang mga disipulo kung papaano mabuhay nang hindi nagagapi ng pag-aalala tuwing sila’y nasa mahirap na sitwasyon at kung papaano i-focus ang kanilang mga isip sa mas maayos na direksyon.

Kaya huwag kayong mag-alala kung ano ang inyong kakainin, iinumin, o susuotin. Ang mga bagay na ito ang pinapahalagahan ng mga taong hindi kumikilala sa Dios. Ngunit alam ng inyong Amang nasa langit na kailangan ninyo ang mga bagay na ito. Kaya unahin ninyo ang mapabilang sa kaharian ng Dios at ang pagsunod sa kanyang kalooban, at ibibigay niya ang lahat ng pangangailangan ninyo.Mateo 6:31–33

Mula sa pananaw na iyon, tinuruan sila ni Hesus kung papaano manalangin ng pamumuhay na hinahangad ang kaharian ng Dios.

Ama naming nasa langit,sambahin nawa kayo ng mga tao.Nawaʼy magsimula na ang inyong paghahari,at masunod ang inyong kalooban dito sa lupa tulad ng sa langit.Bigyan nʼyo po kami ng aming pagkain sa araw-araw.Patawarin nʼyo kami sa aming mga kasalanan,tulad ng pagpapatawad namin sa mga nagkasala sa amin.At huwag nʼyo kaming hayaang matuksokundi iligtas nʼyo po kami kay Satanas.Mateo 6:9–13

Kahit gaano kasama ang sitwasyon natin, nais ng Dios na maging partner niya tayo sa pagtupad ng kalooban niya sa mundo.

Mag-isip ka ng isang bagay na mafo-focus mo ngayon na makakatulong sa’yo na makawala sa nakakaparalisang mga saloobin at mapunta sa pamumuhay sa pagmamahal, kabutihan, at pag-asa ng kaharian ng Dios sa mundo.

••••••••••••••

ARAW 15 •••••••••••••••••

Kawalan ng Kasiguraduhan—TiyakWala nang mananatili pa.

Marami na ang nagbago: paano tayo magtrabaho, paano tayo mamalengke, ang kahulugan ng pagiging ka-parte, paano tayo makisalamuha sa ating komunidad, at kahit ‘yung kung paano tayo mamuhay bilang pamilya. Hindi ko alam kung ano pa ang aking maaasahan.

Totoo ‘yun. Magbabago ang buhay sa panahong bumabawi na tayo sa epekto ng pandemic na ito, at ang ilang bagay ay hindi na tulad ng dati. Hindi hawak ng mga pagbabago, masasakit na pagkawala, at paghihirap ang huling salita.

Hindi ibig sabihin na nasa mahirap tayo na sitwasyon ay iniwan na tayo ng Dios o hindi na muli bubuti pa ang buhay.

Nagkwento ang Biblia patungkol kay Jose. Siya ang paboritong anak ng kanyang ama, at ang mga kapatid niya’y nagseselos sa kanya. Nakaranas ng paghihirap si Jose noong binenta siya bilang alipin ng kanyang mga kapatid! Sa kabila ng kanilang pagkakanulo, naging mabuting alipin si Jose sa bahay ng isang importanteng opisyal. Ginantimpalaan si Jose ng opisyal sa pamamagitan ng pagtalaga sa kanya bilang tagapamahala ng bahay nito. Ngunit kalaunan, nakulong si Jose dahil sa mga maling paratang sa kanya.

Ngunit hindi pinipigilan ng mga masasamang pagkakataon ang Dios na matapos sa kanyang gawa. Sa pamamagitan ng mga paghihirap na ito, tinuro ng Dios kay Jose ang kanyang mga paraan at hinanda siya upang maging matalinong pinuno. Kalaunan ay pinangunahan ni Jose ang Ehipto sa paghahanda at pagliligtas sa isang laganap na taggutom. Kahit ang pamilya ni Jose ay pumunta ng Ehipto para sa pagkain.

Sa tingin mo, paano tinanaw ni Jose ang mga hindi inaasahang pangyayari? Pansinin mo ang kanyang tugon sa kanyang mga kapatid na inisip na siya’y maghihiganti sa kanilang pagmamaltrato sa kanya.

Pagkatapos, sinabi nila, “Handa kaming maging alipin mo.”Pero sumagot si Jose sa kanila, “Huwag kayong matakot. Sino ako para makialam sa plano ng Dios? Totoong nagplano kayo ng masama sa akin, pero plinano na ng Dios na magdulot iyon ng kabutihan na siyang nagligtas ng marami sa inyo sa taggutom. Kaya huwag kayong matakot. Susustentuhan ko kayo ng pagkain pati ang mga anak ninyo.” Pinangakuan sila ni Jose at nakapagbigay ito ng kaligayahan sa kanila.Genesis 50:18–21

Laging hindi tiyak ang hinaharap. Pagkatapos ng lahat ng nangyari sa kanya, napagtanto ni Jose na ang Dios ay laging nasa control at tinatapos ang kanyang mabuting gawa.

Kapag nahaharap ka sa kawalan ng kasiguraduhan ng buhay, binibigyan ka ba ng pag-asa ng katiyakan ng kabutihan ng Dios?

•••••••••••••••

ARAW 16 ••••••••••••••••

Paglaho ng KalungkutanAng mga takot at pagkawala dulot ng pandemic ay nasa sa akin pa rin, ngunit minsan ay nararamdaman kong naglalaho ang kalungkutan.

Bumabalik na ang mga simpleng kasiyahan sa buhay.

Hinahanap ko ang magandang pagsikat ng araw at paglubog nito.

Lumalabas ako para langhapin ang sariwang hangin pagkatapos ng bagyo. Sinasagot ko ang tawag ng kaibigan at tumatawa kasama ang aking mga anak.

Pinag-iisipan ko kung paano aabutin ang aking kapwang nangangailangan.

Matagal nating mararamdaman ang resulta ng COVID-19. Hindi magiging perpekto o walang hirap ang buhay sa mundo. Hindi tayo magigising nalang bigla sa isang buhay na pareho sa sitwasyon bago mangyari ang pandemic. Maaaring magluksa tayo sa matagal na panahon. Ngunit lalakas tayo habang kinikilala ang mga maliliit na tanda ng paggaling at niyayakap ang paghilom na dumarating. Ang pagpapalakas na iyon ay lalago habang binibigyan natin ng oras ang pagpapasalamat sa Dios sa kanyang pagkakaloob, katapatan, at pagmamahal sa atin.

Marahil itong salmo, na sinulat upang pasalamatan ang Dios sa kanyang pagkakaloob sa gitna ng paghihirap, ay sumasalamin ng damdamin mo ng pasasalamat at pag- asa para sa kinabukasan.

Mahal ko ang Panginoon,dahil dinidinig niya ang paghingi ko ng tulong sa kanya.Dahil pinakikinggan niya ako,patuloy akong tatawag sa kanya habang akoʼy nabubuhay.Ang Panginoon nating Dios ay mabuti, matuwid at mahabagin.Iniingatan ng Panginoon ang mga walang sapat na kaalaman.Nang wala na akong magawa, akoʼy kanyang iniligtas.Magpapakatatag ako,dahil ang Panginoon ay mabuti sa akin,sapagkat iniligtas niya ako sa kamatayan, sa kalungkutan at kapahamakan.Kaya mamumuhay ako na malapit sa Panginoon dito sa mundo ng mga buhay.Salmo 116:1–2, 5–9

Habang naghahangad ka ng bagong pananaw sa iyong mga bagong pagsubok at naghahanap ng pag-asa habang nagpapatuloy sa buhay, ano ang maipagpapasalamat mo sa Dios, at paano mo ipapakita ang iyong pagpapasalamat sa kanya?

••••••••••••••••

ARAW 17 •••••••••••••••

Nagbagong TaoHindi ko inasahang ang mga bagay ay magiging kakaiba. Isang pagsubok sa akin ang ayusin ang aking buhay sa “bagong normal” na wala ang mga mapagkukunan at mga oportunidad na dati’y mayroon tayo.

Iniisip natin ang importante at gumagawa ng mga desisyon sa mga bagay na hindi pa natin naiisip dati.

Napagtanto kong nagbago ako. Hindi ko na tinitingnan ang mga bagay gaya ng pagtingin ko dati sa mga ito.

Hindi na ako gaya ng dati.

Kapag nagbabago ang mga sitwasyon natin sa buhay, mga araw-araw na gawi at prayoridad, ugnayan sa lipunan, o kung paano natin tingnan ang mundo, kadalasan ay mas binibigyan natin ng pansin ang kung sino tayo, anong pinapahalagahan natin, at kung saan tayo patungo.

Ang kawalan ng kasiguraduhan at mga pagbabago na dulot ng krisis o kalamidad ay maaaring maging simula ng pagbabagong-anyo at pagpapanibago sa ating mga buhay. Maaaring magkaroon tayo ng bagong interes sa pagtuklas ng kung ano ang nararapat gawin at panghawakan sa nagbabagong mundo.

Ang Dios na Manlilikha natin ay mahal tayo. Nais niyang makahanap tayo ng matatag na pundasyon sa kanya at makaranas ng totoong pagbabagong-anyo na magbibigay sa atin ng panibagong lakas, pag-asa, at layunin sa buhay. Ang Biblia ay puno ng kwento patungkol sa nakakapagpabagong pagmamahal ng Dios sa buhay ng mga taong nakaranas ng trauma o pagbabagong hindi nila ginusto. Isaalang-alang mo ang sinasabi ng iba patungkol sa pagtitiwala sa Dios bilang kanilang matibay na pundasyon:

Sa Dios ko lang matatamo ang kapahingahan dahil binibigyan niya ako ng pag-asa.Siya lang ang aking batong kanlungan at kaligtasan.Siya ang aking tanggulan kaya ligtas ako sa kapahamakan.Nasa Dios ang aking kaligtasan at karangalan.Siya ang matibay kong batong kanlungan.Siya ang nag-iingat sa akin.Salmo 62:5–7

Iyan ang dahilan kung bakit hindi kami pinanghihinaan ng loob. Kahit na unti-unting humihina ang aming katawan, patuloy namang lumalakas ang aming espiritu. Sapagkat ang mga paghihirap na dinaranas namin sa mundong ito ay panandalian lamang at hindi naman gaanong mabigat. At dahil sa aming mga paghihirap, may inihahandang gantimpala ang Dios para sa amin na mananatili magpakailanman at hinding-hindi mapapantayan. Kaya hindi namin pinapahalagahan ang mga bagay na nakikita sa mundong ito kundi ang mga bagay na hindi nakikita. Sapagkat ang mga bagay na nakikita ay panandalian lamang, pero ang mga bagay na hindi nakikita ay walang hanggan.2 Corinto 4:16–18

Pagtitiwalaan mo ba ang Dios bilang iyong pundasyon at nakakapagpabagong presensya sa buhay mo?

•••••••••••••••••

ARAW 18 ••••••••••••••

Paghahanap ng Kagalakan sa BuhayBakit ako nabuhay habang ang iba’y namatay?

Ang random ng pandemic.

Walang nakakahula kung sino ang magkakasakit at kung sino ang hindi.

Walang mag-aakala na ang mga mahihinang tao ay makakaligtas at ang mga bata pa, at malalakas na tao ay mamamatay.

Tila maselan ang buhay ngayon.

Maaaring nais natin na maging kakaiba ito, ngunit ang buhay ay maselan. Wala itong katiyakan ng ligaya at tagal ng buhay.

Kahit na pinapatunayan ng Biblia kung gaano kaselan ang ating buhay sa mundo, nangangako rin ito ng bagay na mas mabuti.

Ang buhay ng tao ay tulad ng damo. Tulad ng bulaklak sa parang, itoʼy lumalago. At kapag umiihip ang hangin, itoʼy nawawala at hindi na nakikita. Ngunit ang pag-ibig ng Panginoon ay walang hanggan sa mga may takot sa kanya.Salmo 103:15–17

Ngunit magalak nawa ang lahat ng nanganganlong sa inyo; magsiawit nawa sila sa kagalakan. Ingatan nʼyo silang mga nagmamahal sa inyo, upang sa inyo magmula ang kanilang kagalakan.Salmo 5:11

Dahil sa dakilang pagmamahal ng Dios sa atin, hindi katapusan ng kwento ang lumilipas na likas na katangian ng buhay. Makakahanap tayo ng kagalakang tumatagal sa buhay kapag naghahanap tayo ng kanlungan sa kapatawaran ng Dios at nilalaan ang sarili sa pamumuhay ng buhay na nakakalugod sa kanya.

Sa ganoon, makakapamuhay kayo nang karapat-dapat at kalugod-lugod sa Panginoon sa lahat ng bagay. At makikita na lumalago kayo sa mabubuting gawa at sa pagkakakilala sa Dios. Nawaʼy palakasin niya kayo sa pamamagitan ng dakila niyang kapangyarihan, para makatagal at makapagtiis kayo sa lahat ng bagay nang may kagalakan. At makapagpapasalamat din kayo sa Ama. Ginawa niya kayong karapat-dapat na makabahagi sa mamanahin ng mga pinabanal niya, ang manang nasa kinaroroonan ng kaliwanagan. Iniligtas niya tayo mula sa kapangyarihan ng kadiliman at inilipat tayo sa kaharian ng minamahal niyang Anak. At sa pamamagitan ng kanyang Anak, tinubos niya tayo, na ang ibig sabihin ay pinatawad na ang ating mga kasalanan.Colosas 1:10–14

Pasalamatan mo ang Dios sa kaloob niyang kapatawaran at buhay!

Habang dumadaan ang araw mo, maghanap ka ng partikular na mga sandali ng layunin, kahulugan, at kagalakan, at pasalamatan mo ang Dios sa buhay na walang hanggan na ibinabahagi niya sa iyo.

••••••••••••••••••

ARAW 19 •••••••••••••

PagpapatuloyNararamdaman kong kaya kong magpatuloy.

Nagsisimula na akong makaramdam na ang mahihirap na sitwasyon ay matatapos na.

Nais kong magdiwang at mag-focus sa aking hinaharap. Ngunit nagi-guilty ako at pakiramdam ko’y nagtataksil ako sa mga taong namatay.

Ang buhay ay mayroong pamilyar na panahon, ikot, at ritmo.

Hindi ito tumitigil nang napakatagal. Kapag lumipas na ang gulo nitong pandemic, paaalalahanan tayo ng tula na ito na mula sa Biblia na mayroong panahon para sa pagluluksa, paggaling, pag-alala, at kalaunan ay ang panahon para humakbang patungo sa hinaharap.

May oras na nakatakda para sa lahat ng gawain dito sa mundo:May oras ng pagsilang at may oras ng kamatayan;may oras ng pagtatanim at may oras ng pag-aani.May oras ng pagpatay at may oras ng pagpapagaling;may oras ng pagsira at may oras ng pagpapatayo.May oras ng pagluha at may oras ng pagtawa;may oras ng pagluluksa at may oras ng pagdiriwang.May oras ng pagkakalat ng bato at may oras ng pagtitipon nito; may oras ng pagsasama at may oras ng paghihiwalay.May oras ng paghahanap at may oras ng paghinto ng paghahanap; may oras ng pagtatago at may oras ng pagtatapon.May oras ng pagpunit at may oras ng pagtahi;may oras ng pagtahimik at may oras ng pagsasalita. May oras ng pagmamahal at may oras ng pagkagalit;may oras ng digmaan at may oras ng kapayapaan.Mangangaral 3:1–8

Kung hinahadlangan ka sa pagpapatuloy ng mga pakiramdam ng guilt at pagtataksil, gumawa ka ng paalala. Maaari itong makatulong sa iyo na humakbang patungo sa hinaharap. Itinatag ng Dios ang gawi ng paggawa ng paalala para sa sinaunang Israel. Inutusan niya ang mga Israelita na gumawa ng paalala sa mga bato bilang paraan nila na maalala kung paano niya sila tinulungang makatawid sa ilog ng Jordan patungo sa lupang pinangako ng Dios sa kanila.

Ano kaya ang makahulugang paraan para sa’yo upang maalala itong mahirap na panahon sa buhay mo o maipagdiwang ang alaala ng mga taong nangungulila ka sa buhay?

•••••••••••••••••••

ARAW 20 ••••••••••••

Pagiging KuntentoKamakailan, nakikita ko ang sarili ko sa maraming iba’t ibang sitwasyon. Inuulit-ulit ng utak ko ang bawat sandali. Naririnig ko ang mga tunog, nakikita ang mga imahe, naaalala ang mga mukha.

Hindi naman sa gusto kong kalimutan ang lahat ng nangyari; gusto kong makahanap ng kapayapaan mula sa umaapaw na mga saloobin at magkaroon ng bagong pananaw sa lahat.

Kapag pinagsisilbihan natin ang ibang tao habang may krisis gaya ng COVID-19 pandemic, maaaring mayroon tayong kakaunti o wala talagang control sa sitwasyon natin. Maaaring kailangan nating magtrabaho nang matagal na walang pahinga. Maaaring wala tayong pagpipilian sa kung anong mayroon sa menu (kung mayroon man). Maaaring kailangan nating magtrabaho nang hindi sapat ang kagamitan o proteksyon. Maaaring kailangan tayo ng napakaraming tao.

Ang mga sitwasyong ito ay pwedeng maging sanhi ng kawalan ng pagiging kuntento.

Ang pagiging kuntento sa lahat ng sitwasyon ay nagsisimula sa pagkakaroon ng tiwala at kumpiyansa sa matapat na patnubay at mapagmahal na pag-aalaga ng Dios sa atin.

Mapapatibay ang pagiging kuntento sa pamamagitan ng mga taong napaglalaanan natin ng oras.

Kayang magdala ang isang kaibigan ng bagong pananaw, suporta, o tengang nakikinig sa tamang sandali. Kung tayo man ay panghinaan ng loob o magreklamo, matutulungan tayo ng isang kaibigan na makita ang isang sitwasyon nang panibago.

Sinulat ni Pablo ang kanyang natutunan sa pagiging kuntento sa maraming iba’t ibang sitwasyon:

Hindi ko sinasabi ito dahil nanghihingi ako ng tulong sa inyo. Sapagkat natutunan kong maging kontento anuman ang kalagayan ko. Marunong akong mamuhay sa hirap o ginhawa. Natutunan ko na ang lahat ng ito, kaya maging anuman ang kalagayan ko, busog man o gutom, sagana o salat, kontento pa rin ako. Kaya kong harapin ang kahit anong kalagayan sa pamamagitan ng tulong ni Cristo na nagpapatatag sa akin. Ganoon pa man, nagpapasalamat ako dahil tinulungan nʼyo ako sa kagipitan ko.Filipos 4:11–14

“Ganoon pa man, nagpapasalamat ako dahil tinulungan nʼyo ako sa kagipitan ko.”

Isang pribilehiyo ang makapagbahagi sa kagipitan ng iba. Maglalaan ka ba ng oras sa pagbabahagi sa kagipitan ng ibang tao?

Anong inaasahan mong matutunan patungkol sa pagiging kuntento sa iyong pakikisalamuha sa taong iyon?

••••••••••••••••••••

ARAW 21 •••••••••••

Mapagbigay na Pag-ibigLagi kong naiisip na mapagbigay akong tao, ngunit may kakaibang pangyayari noong bumili ako ng mga pangangailangan.

Nirarasyon nila ang ibang mga gamit na kailangan namin, at ang una kong tugon ay kumuha ng marami! Kahit na isa lang naman ang kailangan namin, kumuha ako ng dalawa kasi kaya ko. Kinalaunan, na-guilty ako. Paano kung walang makuha ang talagang nangangailangan noon?

Isang pagsubok ang pagpapanatili ng isang mabuti, mapagmahal, at mapagbigay na pananaw sa isang krisis—lalo na kung hindi mo alam kung magkakaroon ka ng mga kinakailangan mo para mabuhay.

Ngunit nakakatulong ang iyong pagiging mapagbigay na maipakita ang pag-ibig at hustisya ng Dios sa mundo, at ikaw ay magagantimpalaan.

Pagpapalain ang taong mapagbigay at nagpapahiram,at hindi nandaraya sa kanyang hanapbuhay.Salmo 112:5

Sinasabi rin sa atin ng Biblia na ang ating pagiging mapagbigay ay magreresulta sa pagpapasalamat sa Dios!

Ang bawat isa sa inyo ay magbigay nang ayon sa sariling kapasyahan, nang walang pag-aatubili, at hindi sapilitan, dahil mahal ng Dios ang mga nagbibigay nang may kagalakan. At magagawa ng Dios na ibigay sa inyo ang higit pa sa inyong mga pangangailangan, para sa lahat ng panahon ay maging sapat kayo sa lahat ng bagay, at lagi ninyong matutulungan ang iba. Gaya ng sinasabi sa Kasulatan,

“Namigay siya sa mga dukha;kailanman ay hindi makakalimutan ang kanyang mabubuting gawa.”

Pasasaganain kayo ng Dios sa lahat ng bagay para lagi kayong makatulong sa iba. At marami ang magpapasalamat sa Dios dahil sa tulong na ipinapadala ninyo sa kanila sa pamamagitan namin.

Dahil sa inyong pagbibigay, hindi lamang ninyo tinutugunan ang pangangailangan ng mga mananampalataya na nasa Judea, kundi magiging dahilan din ito para marami ang magpasalamat sa Dios. Sapagkat pinatutunayan ninyo sa inyong pagtulong na sinusunod ninyo ang Magandang Balita tungkol kay Cristo na inyong pinaniniwalaan. At dahil sa pagtulong ninyo sa kanila at sa iba pa, papupurihan nila ang Dios.2 Corinto 9:7–9, 11–13

Gaano kaimportante para sa’yo ang maipakita ang pagmamahal ng Dios sa pamamagitan ng pagiging mapagbigay at masayahing nagbibigay, at paano mo ito gagawin?

•••••••••••••••••••••

ARAW 22 ••••••••••

Pagbahagi ng KaginhawaanNoong ako’y nagkaroon ng lagnat, kinailangan kong i-quarantine ang aking sarili nang 14 na araw. Para sa gaya kong gustong may natatapos, pahirap ito sa akin.

Masyado akong pagod para kumain. Malungkot ako at natatakot na baka mas lumala pa ito. ‘Yun pala, wala akong COVID-19, ngunit ngayon na ako’y magaling na, pakiramdam ko’y walang kabuluhan ‘yung mga araw na naka-quarantine ako. Lahat ng pagdurusa at pag-aalala para sa wala!

Nakakalungkot madalas ang pagdurusa.

Maaaring walang nakakapagbigay sa atin ng ginhawa.

Maaaring maramdaman natin na walang nakakaintindi sa ating paghihirap.

Sa isang banda, kakaiba ang karanasan natin ng pagdurusa, at walang ibang makakaalam ng eksaktong nararamdaman natin. Sa kabilang banda naman, ang paghihirap ay isang bagay na mayroon tayong lahat. Kapag nararanasan natin ang presensya ng Dios na nakakapagbigay-ginhawa sa ating pagdurusa, maibabahagi natin ang ginhawa na iyon sa iba sa kanilang paghihirap at pag-iisa.

Nakaranas si apostol Pablo ng matinding pagdurusa sa kanyang buhay at ministeryo—sobra sobra na kinamuhian niya ang buhay! Ngunit kapag isinusulat niya ang mga kaguluhang iyon, inilalarawan niya iyon bilang isang regalong maibabahagi niya.

Purihin ang Dios at Ama ng ating Panginoong Jesu-Cristo. Siyaʼy maawaing Ama at Dios na laging nagpapalakas ng ating loob. Pinalalakas niya ang ating loob sa lahat ng ating paghihirap, para sa pamamagitan ng kalakasan ng loob na ibinigay sa atin ng Dios ay mapalakas din natin ang loob ng ibang naghihirap. Sapagkat kung gaano karami ang mga paghihirap natin dahil kay Cristo, ganoon din karaming beses niyang pinalalakas ang ating loob. Kung naghihirap man kami, itoʼy para mapalakas ang inyong loob, at para kayoʼy maligtas. At kung pinalakas man ng Dios ang aming loob, itoʼy para mapalakas din ang loob ninyo, nang sa ganoon ay makayanan ninyo ang mga paghihirap na tulad ng dinaranas namin. Kaya malaki ang aming pag-asa para sa inyo, dahil alam namin na kung naghihirap kayo tulad namin, palalakasin din ng Dios ang inyong loob tulad ng sa amin.2 Corinto 1:3–7

Maaaring isipin natin na ang panahon ng pagdurusa at pagkawala ay nasayang o walang kwenta, ngunit sa pananaw ng Dios, binibigyan tayo ng mga panahon na iyon ng walang kapantay na oportunidad na makibahagi sa pagdurusa ng iba.

Anong ginhawa ang natanggap mo sa Dios na maaari mong ibahagi sa iba?

••••••••••••••••••••••

ARAW 23 •••••••••

Ang Kaloob ng PagtulongNaudlot ang sahod ko sa pandemic, at pagkatapos magbayad ng renta kakaunti nalang ang natira para sa pagkain. Nakakapagpakumbaba ang tumanggap ng tulong dahil ang normal ay tayo naman talaga ang nag-aalaga sa sarili natin.

Ayaw natin ng awa, ngunit nagpapasalamat tayo sa tulong.

Tila napakasimple ng pagtulong sa iba sa panahon ng krisis. Ngunit maaaring magkaroon ng ibang kahulugan at epekto ang pagtulong depende sa kung paano ito ibinigay at kung sino ang tatanggap nito.

Para sa ibang tao, ang pagtulong ay simpleng pagbibigay ng mga bagay at serbisyo para sa mga hindi makapagbigay sa sarili nila. Para sa iba, ihinahayag ng pagtulong ang pagmamahal at malasakit sa kapakanan ng ibang tao.

Maaaring ang nag-uudyok sa pag-aalok ng tulong ay ang pagiging mapagbigay o dahil sa awa at guilt. Ang pangangailangan ng tulong ay maaaring makapagparamdam ng kahinaan at pagkabigo. Ang pagtanggap ng tulong ay maaaring makapagbigay-inspirasyon sa kaginhawaan, pasasalamat, at pag-asa.

Ang pagtulong sa mga taong nangangailangan, kapag ginawa nang may taimtim na pang-unawa, pakikiramay, at pag-ibig ay maaaring magkaroon ng pangmatagalang epekto. Ang pagtulong sa iba ay maaaring makapagpakita sa mga tao kung ano ang Diyos at kung gaano niya sila kamahal. Isaalang-alang mo ang mga mensahe patungkol sa pagtulong sa kwentong ito mula sa buhay at ministeryo ni Hesus.

Nilibot ni Jesus ang mga bayan at nayon, at nangaral siya sa mga sambahan ng mga Judio. Ipinahayag niya ang Magandang Balita tungkol sa paghahari ng Dios, at pinagaling niya ang lahat ng uri ng sakit at karamdaman. Nang makita ni Jesus ang napakaraming tao, naawa siya sa kanila, dahil napakarami ng kanilang mga problema pero wala man lang tumutulong sa kanila. Para silang mga tupang walang pastol.

Maraming tao ang pumunta sa kanya na may dalang mga pilay, bulag, komang, pipi, at marami pang mga may sakit. Inilapit sila sa paanan ni Jesus at pinagaling niya silang lahat. Namangha nang husto ang mga tao nang makita nilang nakakapagsalita na ang mga pipi, gumaling na ang mga komang, nakakalakad na ang mga pilay, at nakakakita na ang mga bulag. Kaya pinuri nila ang Dios ng Israel.Mateo 9:35–36; 15:30–31

Tuwing may tutulungan ka, isaalang-alang mo ang posibleng kahulugan at epekto ng iyong mga kilos. Manalangin ka sa Dios na tulungan kang intindihin at rumesponde sa mga taong nangangailangan kagaya ng pamamaraan ni Hesus.

Humiling ka sa Dios na pagpalain ang iyong kaloob na serbisyo upang makita ng mga tao ang pagmamahal ng Dios para sa kanila at purihin siya sa kanyang kabutihan.

•••••••••••••••••••••••

ARAW 24 ••••••••

MagmahalanMatanda na ako. Mag-isa akong nakatira na walang malapit na pamilya, at isa itong kakaibang karanasan noong nag-lockdown ang komunidad namin nang mag-iisang buwan!

Na-miss ko ang aking mga katrabaho, pakikipagkita sa mga kaibigan, at lahat ng mga karaniwang ginagawa ko. Minsan, pinaparamdam sa akin ng social distancing na hindi ako in at walang may pakialam sa akin.

Kahit saan man tayo nakatira, apektado tayo ng COVID-19. Ang paghihiwa-hiwalay na nagsisilbing proteksyon gaya ng quarantine, lockdown, at remote learning at pagtatrabaho ay may negatibong epekto sa pag-iisip natin.

Nilikha tayo na mag-function sa relasyon sa Dios at sa ibang mga tao, kaya ang paghihiwa-hiwalay ay may hindi kanais-nais na resulta.

Kapag nararamdaman mong nag-iisa ka at insecure habang nasa lockdown, huwag mong kalimutan na ang mga tao sa buong mundo ay nagdurusa sa mga parehong paraan. Maaari nating abutin ang pamilya o mga kaibigan sa text, tawag, o email para ihayag ang ating pagmamahal at malasakit sa isa’t isa.

Bilang mga tao ng pananampalataya, mayroon din tayong pribilehiyo at pag-asa ng pagkakaisa sa puso at manalanging magkasama para sa isa’t isa.

At higit sa lahat, magmahalan kayo, dahil ito ang magdudulot ng tunay na pagkakaisa. Paghariin ninyo sa mga puso nʼyo ang kapayapaan ni Cristo. Sapagkat bilang mga bahagi ng iisang katawan, tinawag kayo ng Dios upang mamuhay nang mapayapa. Dapat din kayong maging mapagpasalamat.

Itanim ninyong mabuti sa mga puso nʼyo ang mga aral ni Cristo. Paalalahanan at turuan nʼyo ang isaʼt isa ayon sa karunungang kaloob ng Dios. Umawit kayo ng mga salmo, himno, at iba pang mga awiting espiritwal na may pasasalamat sa Dios sa mga puso ninyo. At anuman ang ginagawa nʼyo, sa salita man o sa gawa, gawin nʼyo ang lahat bilang mananampalataya sa Panginoong Jesus, at magpasalamat kayo sa Dios Ama sa pamamagitan niya.Colosas 3:14–17

Hindi ninais ng Dios na ang buhay ay maging mapag-isang lakbayin. Kapag nasasama tayo sa bigkis ng pananampalataya, nakakapagsuportahan at nakakapagpalakasan tayo sa isa’t isa sa pamamagitan ng panalangin.

Mayroon bang taong makakapanalanginan mo para sa parehong pangangailangan, para sa komunidad, para sa lahat ng nagdurusa sa mundo, at para sa pagpapalakasan sa iyong lakad sa pananampalataya?

••••••••••••••••••••••••

ARAW 25 •••••••

Pagpiling MagpatawadNapapaisip ako kung sino ang may kasalanan sa kaguluhang ito.

Lahat ay nasa gulo. Sino ang gumagawa ng tamang desisyon? Sino ang nagpapalala lang?

Makakatulong na makalma ang aking isipan kung malalaman ko kung sino ang sisisihin.

Kapag ang mga bagay ay wala sa ating control, kapag nagtitiis tayo sa mahihirap na sitwasyon, kapag namamatayan tayo, nakakatuksong isipin na ang pagkamit ng sagot sa kung anong naging problema at pag-alam kung sino ang dapat sisihin ay makakapagpagaan ng nararamdaman natin. Kaya naglalabasan ang conspiracy theories sa oras ng krisis.

Maaaring makapagpagaan ang mga sagot sa pressure ng kawalan ng kasiguraduhan at kalmahin tayo sa ating pagkalito sa maikling oras. Ngunit hindi nababago ang sitwasyon ng bintang at paninisi, ni ayusin ang ating saloobin at abilidad na makayanan ang mga nangyari.

Ang katotohanan ay mahirap at komplikado ang pagharap sa global pandemic. Wala sa atin ang lahat ng sagot. Nangyayari ang mga hindi inaasahan. Ang matalinong desisyon ngayon ay maaaring magmukhang hindi angkop bukas. Kapag napapaloob tayo sa matinding stress, maaaring maging malupit tayong manghusga ng mga tao.

Kung iisipin, lahat tayo’y magkakaroon ng pagsisisi sa mga nagawa natin. Mapapagtanto natin na sana’y mas maayos nating naharap ang ilang mga sitwasyon. Ngunit hindi natin kailangang manatiling nakakulong sa blame game. Maaaring mahirap ang pagpapatawad sa mga sarili natin at sa iba sa mga pagkakamali at kabiguan, ngunit ito’y isang importanteng hakbang na nagpapalaya sa atin upang maghilom, lumago, at lumapit sa hinaharap nang may pag-asa.

Magpasensiyahan kayo sa isaʼt isa at magpatawaran kayo kung may hinanakit kayo kaninuman, dahil pinatawad din kayo ng Panginoon.Colosas 3:13

Sa halip, maging mabait kayo at maawain sa isaʼt isa. At magpatawad kayo sa isaʼt isa gaya ng pagpapatawad ng Dios sa inyo dahil kay Cristo.Efeso 4:32

Pinapatawad tayo ng Dios sa lahat ng ating mga kasalanan at paglabag. Kaya rin natin itong gawin sa iba. Mayroon ka bang sinisisi nang hindi patas? Anong mga nilabag ng ibang tao na kinikimkim mo na kinukulong ka sa nakaraan?

Kanino mo iaalok ang kaloob na kapatawaran na libreng binigay sa’yo ng Dios?

•••••••••••••••••••••••••

ARAW 26 ••••••

Sagad na BuhayNami-miss ko na ‘yung dati kong buhay. Sana bumalik nalang sa normal ang lahat ng bagay.

Alam kong lilipas din ang mga paghihirap at takot sa ngayon.

Kahit saan nakakakita ako ng senyales ng bagong buhay.

Ang ilang mga nagnenegosyo ay naglilinis na at naghahanda nang magbukas, ngunit sa tingin ko’y hindi na babalik sa dati ang buhay.

Kapag dumadating ang panahon na magpapatuloy na sa normal na buhay pagkatapos na malagpasan ang panahon ng krisis, madalas hinaharap natin ito nang may matinding inaasahan. Gayunpaman, habang nahaharap tayo sa bagong realidad ng pang-araw-araw na buhay, maaaring pahinain tayo ng pagkabigo at mga pagsubok. Ngunit nagbibigay rin ang mga ito ng mga oportunidad na hangarin ang buhay sa paraan na hindi pa natin naiisip dati.

Handa ka ba sa ideya ng panibagong pamumuhay? Ang pagbabago ay magbibigay sa atin ng oportunidad na magsimulang muli at bumuo ng mas maayos na buhay. Maaari nating muling pag-isipan ang ating mga prayoridad at layunin. Pwede nating maisakilos ang ating mga bagong pananaw sa buhay. Magagawa nating paghilumin ang mga dating relasyon. Pwede tayong mag-develop ng mas mabuting kaugalian. Pwede rin nating muling pag-isipan ang mga paniniwala natin patungkol sa Dios at anong mga kailangan niyang gawin sa buhay natin.

Sa mga sandaling nandito siya sa mundo, ipinakita at tinuro ni Hesus sa mga tao ang puno at saganang buhay na kanyang inaalok. Tinanggihan siya ng ibang mga tao. Ang iba’y nakahanap ng pag-asa sa kanyang mga turo at niyakap ang kanyang mga layunin. Sabi niya:

Dumarating ang magnanakaw para lang magnakaw, pumatay at mangwasak. Ngunit dumating ako upang magkaroon ang mga tao ng buhay na ganap.Juan 10:10

Binanggit ni apostol Pablo ang mga salita ng propeta Isaias noong inilarawan niya ang saganang buhay na inaalok ng Dios:

Ganito nga ang sinasabi ng Kasulatan,“Wala pang taong nakakita, nakarinig, o nakaisip sa mga bagay na inihanda ng Dios para sa mga nagmamahal sa kanya.”Ngunit ang mga bagay na itoʼy ipinahayag na sa atin ng Dios sa pamamagitan ng kanyang Espiritu. Sapagkat ang lahat ng bagay ay nalalaman ng Espiritu, maging ang mga malalalim na kaisipan ng Dios.1 Corinto 2:9–10

Nag-aalok ang Dios sa bawat isa sa atin ng pagkakataon na mamuhay ng bago, puno, at walang hanggang buhay na hindi mananakaw o masisira ng kahit ano mang mangyari sa mundo.

Saan mo makikita sa iyong mga plano ang punong buhay na inaalok ng Dios?

••••••••••••••••••••••••••

ARAW 27 •••••

Naibalik na Pag-asaMaaaring maging malupit ang buhay.

Isang araw malusog ka at namumuhay gaya ng dati, tapos bigla, walang babala, at walang kakaibang ginagawa, nagkasakit ka ng invisible virus na pwede kang patayin.

Nahihirapan akong tanggapin na ang buhay ay talagang ganyan.

Para sa akin, hindi na maganda ang buhay. Kinekwestyon ko kung ano nga ba talaga ito.

Noong nilikha ng Dios ang sansinukob, perpekto ito sa lahat ng paraan. Lahat ng ginawa ng Dios ay sinasalamin ang kanyang imahe—kanyang karakter, mga mithiin, at layunin. Lahat ay maganda at kumikilos ayon sa plinano niya. Ngunit sinira ng kasalanan at pagrerebelde sa Dios ang perpektong mundo. Napalitan ng gulo ang mapayapang kaayusan ng Dios, at simula noon, ang mundo ay namumuhay nang malayo sa dapat na relasyon sa Dios.

Kaya oo, ang mundo ngayon ay hindi kasing buti ng pagkakagawa ng Dios dito. Ang sakit, kalungkutan, pagkalito, at pagkabalisa na nararamdaman natin bilang tugon sa pandemic ay gaya ng pakiramdam ng buhay noong ang relasyon natin sa Manlilikha ay nasira. Ngunit hindi natin kailangang manatili doon sa lugar na masakit at walang pag-asa. Isinugo ng Dios ang kanyang Anak na si Hesus upang ibalik ang ating relasyon sa kanya para muling makakonekta sa kanya. At ipinangako niya na isang araw lahat ng nilikha ay maibabalik sa pagiging perpekto.

“Sapagkat ganito ang pag-ibig ng Dios sa mga tao sa sanlibutan: Ibinigay niya ang kanyang Bugtong na Anak, upang ang sinumang sumasampalataya sa kanya ay hindi mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan. Sapagkat hindi sinugo ng Dios ang kanyang Anak dito sa mundo upang hatulan ng parusa ang mga tao, kundi upang iligtas sila.Juan 3:16–17

Nawa ang Dios na nagbibigay sa atin ng pag-asa ang siya ring magbigay sa inyo ng buong kagalakan at kapayapaan dahil sa inyong pananampalataya sa kanya, para patuloy na lumago ang inyong pag-asa sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.Roma 15:13

Kapag ang ating mga kasalanan ay pinatawad at ang ating relasyon sa Dios ay naibalik, makakapamuhay tayo sa kapayapaan at pag-asa. Magkakaroon tayo ng panibagong layunin sa buhay—ang makilala, mapagtiwalaan, at pagsilbihan ang Dios sa lahat ng ating ginagawa.

Sa paanong paraan binabago ng pagtitiwala sa Dios ang ating pananaw sa mahihirap na panahon sa buhay?

•••••••••••••••••••••••••••

ARAW 28 ••••

Pamumuhay nang MaayosNapakahirap mamuhay nang maayos sa gitna ng COVID-19 pandemic. Kahit ang mga nakagawian at pang-araw-araw na mga gawain sa buhay ay hindi na gaya ng dati. Noong akala ko alam ko na lahat; nagbabago ulit ang mga bagay.

Lagi akong nakakaabot at nakakatulong sa iba, ngunit ngayon ay hindi ko na alam kung anong kailangan ng tao o ano ang pwede kong gawin para matulungan sila.

Nilikha tayo ng Dios upang maging partner niya sa paghahayag ng kanyang pagmamahal at pagbibigay ng tulong sa mga taong nangangailangan.

Kaya hindi sorpresa na nakakaramdam tayo ng kapanatagan kapag nakakatulong tayo sa buhay ng iba—nilikha tayo ng Dios para dito.

Malapit ang Panginoon sa mga may bagbag na puso,at tinutulungan niya ang mga nawawalan ng pag-asa.Salmo 34:18

Noong pumarito sa mundo si Hesus, siya ay mapagbigay, mabait, at nakakapagbigay ginhawa sa maraming tao. Sa pagmamalasakit sa iba, ipinakita niya sa atin kung paano mamuhay nang maayos sa pamamagitan ng pagmamahal nang maayos.

Ang Espiritu ng Panginoong Dios ay nasa akin. Sapagkat hinirang niya ako na mangaral ng magandang balita sa mga mahihirap. Sinugo niya ako para aliwin ang mga sugatang-puso, at para ibalita sa mga bihag at mga bilanggo na silaʼy malaya na. Sinugo rin niya ako para ibalita na ngayon na ang panahon na ililigtas ng Panginoon ang kanyang mga mamamayan at parurusahan ang kanilang mga kaaway. Sinugo rin niya ako para aliwin ang mga nalulungkot sa Zion, nang sa ganoon, sa halip na maglagay sila ng abo sa kanilang ulo bilang tanda ng pagdadalamhati, maglalagay sila ng langis o ng koronang bulaklak sa kanilang ulo bilang tanda ng kaligayahan. Silaʼy magiging parang matibay na puno na itinanim ng Panginoon. Kikilalanin silang mga taong matuwid sa ikakaluwalhati ng Panginoon.Isaias 61:1–3

Anong kagalingan, kabutihan, at kaginhawaan ang iyong natanggap sa Dios?

Sa paanong paraan mo kayang ibahagi ang mapagmahal na malasakit sa iba?

••••••••••••••••••••••••••••

ARAW 29 •••

Lakas para sa Kinabukasan Napakahirap para sa akin ang harapin ang COVID-19. Ngunit ito’y napakasakit sa mga taong namatayan ng mga mahal sa buhay at nasira sa pinansyal na aspekto.

Lahat tayo’y naghahangad sa katapusan ng sakit na ito, ngunit ang kinakatakot ko ay matagal pa natin itong haharapin.

Umaasa akong mayroon tayong lakas sa kung ano man ang nasa hinaharap.

Ang pandemic gaya ng COVID-19 ay hindi natatapos magdamag. Kailangan ng mahabang panahon ang pagpapatuloy at pagbuo muli ng buhay. Gawa ng walang lunas at bakuna na makakapagpatigil sa COVID-19, ang banta ng sakit na ito ay nagpaparamdam sa atin.

Ang pamumuhay nang walang kasiguraduhan ay isang patuloy na paalala kung gaano kaliit ang control natin sa kung anong mangyayari kinabukasan. Ngunit sinisigurado sa atin ng Biblia na ang Dios ay ang ating pag-asa at lakas ano man ang mangyari. Nang may tiwala na palalakasin ng Dios ang iglesya upang magawa ang layunin nito sa pagpapakilala sa Dios, kahit na sa gitna ng matinding pagdurusa, sinulat ni Pablo:

Ipinapanalangin ko na sa kadakilaan ng kapangyarihan niya ay palakasin niya ang espiritwal nʼyong pamumuhay sa pamamagitan ng kanyang Espiritu para manahan si Cristo sa mga puso nʼyo dahil sa inyong pananampalataya. Ipinapanalangin ko rin na maging matibay kayo at matatag sa pag-ibig ng Dios, para maunawaan nʼyo at ng iba pang mga pinabanal kung gaano kalawak, at kahaba, at kataas, at kalalim ang pag-ibig ni Cristo sa atin. Maranasan nʼyo sana ito, kahit hindi ito lubusang maunawaan, para maging ganap sa inyo ang katangian ng Dios. Purihin natin ang Dios na makakagawa ng higit pa sa hinihingi o inaasahan natin sa pamamagitan ng kapangyarihan niyang kumikilos sa atin. Purihin natin siya magpakailanman dahil sa mga ginawa niya para sa iglesya na nakay Cristo Jesus. Amen.Efeso 3:16–21

Walang nakakaalam kung anong kasiyahan o panganib ang dala ng kinabukasan. Alam natin na mas mahal tayo ng Dios sa iniisip natin at ang kanyang kapangyarihan ay ang kalakasan natin sa ano mang darating.

Sa paanong paraan makakaapekto ang pangako ng kalakasan ng Dios at layunin sa buhay mo sa pagharap mo sa hinaharap na walang kasiguraduhan?

•••••••••••••••••••••••••••••

ARAW 30 ••

Binago ng COVID-19 ang ating

buong mundo.

Maaaring nakaranas ka ng sakit at pagkawala noon, ngunit binago ng pandemic na ito ang buhay mo sa mas malalim na paraan. Naaapektuhan ng sakit at pagkawala ang bawat parte ng mga buhay natin, at nakakagulo ang pagkawala ng control. Kahit papaano, alam natin na hindi ninais ang gulong ito.

Noong nagsimula ang mundo, ang nilikha ng Dios ay isang lugar ng kapayapaan. Ito ay isang lugar na kung saan natatamasa ng mga tao ang maayos na relasyon sa kanya habang inaalagaan nila ang kanyang mabuting mga likha.

Ngunit nagdesisyon ang mga tao na ang kanilang paraan ay mas mabuti sa paraan ng Dios. Pinili nila ang landas na dinungisan ang lahat ng relasyon ng tao—sa Dios, sa isa’t isa, at sa kanyang nilikha—ng kasalanan at kamatayan. Simula noon ay ginambala na ng sakit, paghihirap, pagkawasak, at dalamhati ang mga relasyon ng tao.

Ngunit ninais ng Dios na ibalik ang kanyang nilikha, kaya pumili siya ng grupo ng mga tao—mga Israelita—upang ipakita ang kanyang pagmamahal sa mundo. Ngunit nahirapan ang mga Israelita na maging parte ng solusyon at nagpatuloy ang mga problema. Ngunit hindi sumuko ang Dios.

Ipinadala niya ang kanyang kaisa-isang anak, si Hesus, sa mundo bilang Mesias ng mga Israelita—ang kanilang hari. Dumating si Hesus upang ipakita sa mga tao kung bakit nilikha ang mga tao. Dumating siya upang gawin ang nabigong gawin ng mga Israelita: upang ipakita ang pagmamahal ng Dios sa sangkatauhan. At dumating siya bilang Hari at Tagapagligtas ng mundo.

Sa halip na bumigay sa kasalanan at mamatay gaya ng ibang tao, hinarap ang mga ito ng Dios at tinalo. Paano niya ito ginawa?

Inanunsyo ni Hesus ang pagdating ng kaharian ng Dios. Gayunpaman, hindi nagustuhan ng mga hari at otoridad ang banta niya sa kanilang kapangyarihan. Pinanatili nila ang kanilang posisyon sa pamamagitan ng kamatayan. Sa katunayan, upang matalo siya, ginamit nila ang kapangyarihan ng kamatayan noong ipinako nila siya sa isang krus upang mamatay.

Ngunit pagkatapos ng tatlong araw, nawalan ng bisa ang kanilang kapangyarihan. Nabuhay si Hesus na maguli at ipinakita na ang kapangyarihan ng muling pagkabuhay ng Dios ay mas dakila pa sa kasalanan at kamatayan. Tinalo ng pag-ibig at buhay ng Dios ang mga pwersa ng kasamaan.

Kapag nahaharap tayo sa mga masalimuot na banta gaya nito, hindi tayo tinawag na huwag pansinin ang kadiliman. Sa halip, binibigyan tayo ng Dios ng kwento ng pag-asa, isang kwento na tinatalo ng liwanag ang kadiliman.

Tayong lahat ay naging parte ng kadilimang ito, pinipiling sundin ang ating mga sariling pag-iisip at kagustuhan sa halip na sa Dios. Ngunit tulad ng nais ng Dios na baguhin ang kanyang nilikha, nais niyang ibalik ka sa orihinal na plinano niya sa’yo at patawarin ka sa iyong mga kasalanan upang makapagdala ka ng bagong buhay sa ibang bahagi ng kanyang mundo.

Ang intensyon ng Dios ay ibalik ang buong nilikha, upang ang mundo ay hindi na magdusa sa mga sakuna at pagkawasak. Sa bagong nilikha, ang tahanan ng Dios ay sa gitna ng kanyang mga tao, at siya ay maninirahan kasama sila at magiging Dios nila. “Papahirin niya ang mga luha sa kanilang mga mata. Wala nang kamatayan, kalungkutan, iyakan o sakit. Sapagkat lumipas na ang dating kalagayan.” (mula sa aklat ng Pahayag).

Ngayon, nais ng Dios na makatagpo ka sa kung nasaan ka at magbigay-ginhawa sa’yo. Ngunit nais din niyang sundan mo siya palayo sa kadiliman at maging tanglaw para sa kanya sa mundong ito. Mayroon pa ring napakaraming sakit sa mundo. Napakarami ng mga taong nangangailangan ng kaparehong pag-asa at kailangan na malamang si Hesus ay nagbibigay ng tagumpay laban sa kadiliman.

Hindi natin ito kaya nang mag-isa. Binigyan tayo ng Dios ng Espiritu na mamuhay kasama natin, ang kanyang Salita na magkukwento sa atin, at bawat isa na makakabahaginan natin ng mga buhay natin. Kaya hinihikayat kita na imbitahan ang kanyang Espiritu sa iyong buhay, humanap ng grupo ng mga tagasunod ni Hesus na makakakonekta mo, at kumuha ng kopya ng kanyang Salita upang mabasa mo.

Itinatag noong 1809 sa New York City, ang Biblica ay nagsasalin ng mga Biblia at nagbibigay ng mga programang nakabase sa Biblia upang makahikayat ng mas malalim na pagkaunawa at pagkahumaling sa Biblia. Tinutulungan namin ang mga tao na makakuha ng Biblia, at maintindihan kung paano ito maisasabuhay araw araw. Naglilingkod ang Biblica sa 55 bansa, at inaabot ang mahigit kumulang 100 milyong katao sa pamamagitan ng Salita ng Dios kada taon.Aming panalangin na maranasan mo ang kapangyarihang nakakapagpabago na tanging ang Salita ng Dios lamang ang makakagawa.

Kapag Nababago Ang Mundo MoTM Espesyal na EdisyonKarapatang-ari © 2020 ng Biblica, Inc.

Reserbado ang lahat ng karapatan sa buong mundo.

When Your Whole World ChangesTM Special EditionCopyright © 2020 by Biblica, Inc.

All rights reserved worldwide.

Ang mga sipi ng kasulatan ay mula sa Ang Salita Ng DiosTM

Karapatang-ari © 2009, 2011, 2014, 2015 ng Biblica, Inc.Reserbado ang lahat ng karapatan sa buong mundo.

Ang “Biblica”, “International Bible Society” at Biblica logo ay mga trademark na ni-register sa United States Patent and Trademark Office (United States Patent and Trademark Office) ng Biblica, Inc.

Itinatag noong 2011, ang Wheaton College’s Humanitarian Disaster Institute (HDI) ay ang kaunaunahan sa bansa na faith-based academic disaster research center. Ang aming misyon ay ang tulungan ang iglesya na makapaghanda at makapagbigay-kalinga sa isang mundong puno ng kalamidad. Ginagamit namin ang aming pananaliksik upang makabuo ng mga resource at event na naka-focus sa mga estudyante, survivor, helper, at researcher. Noong 2018, nilunsad ng HDI ang master’s degree (MA) in Humanitarian & Disaster Leadership sa Wheaton College upang ihanda ang susunod na henerasyon ng humanitarian at disaster professionals na mamumuno nang may pananampalataya at pagpapakumbaba, gagamitin ang evidence-based na kasanayan, at pagsisilbihan ang pinakamahina at ang Iglesya sa buong mundo.