htt
p:/
/ww
w.s
anjo
sela
smat
as.e
s
La
s M
ata
s. M
adri
d
- A
ño
XV
-
nº
91
0 – 3
dic
iem
bre
201
7
DO
MIN
GO
I d
e A
DV
IEN
TO
– C
iclo
B
LA
SO
RP
RE
SA
Ll
eg
a d
e d
ía,
lle
ga
de
no
che
.
Se
le
esp
era
po
r la
pu
ert
a,
lle
ga
po
r la
ve
nta
na
.
Le b
usc
am
os
con
ale
grí
a,
lle
ga
co
n s
u c
ruz.
Est
am
os
de
gu
ard
ia,
no
s ll
am
a d
e d
en
tro
.
Ra
stre
am
os
hu
ell
as,
lle
ga
po
r se
nd
ero
s n
ue
vo
s.
Lle
ga
en
ab
un
da
nci
a
y m
ás
tod
av
ía e
n l
a p
ob
reza
.
Lle
ga
cu
an
do
tri
un
fam
os
y n
os
aco
mp
añ
a e
n l
os
fra
caso
s.
Lle
ga
cu
an
do
es
de
sea
do
y s
e p
rese
nta
cu
an
do
no
se
le
esp
era
.
Lle
ga
en
el
sile
nci
o y
en
el
ásp
ero
y a
bra
sad
or
vie
nto
.
Lle
ga
ta
mb
ién
en
la
mu
ltit
ud
y e
l ru
ido
.
Lle
ga
pa
ra d
orm
irn
os
y p
ara
de
spe
rta
rno
s.
Lle
ga
a t
rav
és
de
to
da
s la
s ca
ras
qu
e e
nco
ntr
am
os
a l
o l
arg
o d
el
día
en
nu
est
ro c
am
ino
.
Lle
ga
en
el
de
sie
rto
de
ma
na
nti
ale
s in
cie
rto
s,
en
la
s e
ste
pa
s d
e d
esc
on
oci
do
s p
ozo
s,
en
lo
s b
osq
ue
s fr
on
do
sos
en
qu
e n
os
pe
rde
mo
s,
en
la
s a
lta
s cu
mb
res
qu
e h
all
am
os,
y e
n l
os
va
lle
s q
ue
no
s d
an
vé
rtig
o.
Lle
ga
a c
ad
a i
nst
an
te.
Lle
ga
en
ca
da
lu
ga
r. A
llí
do
nd
e e
sta
mo
s, e
stá
.
Fie
l a
tu
pa
lab
ra,
ya
est
ás
esp
erá
nd
on
os.
F
. U
lib
ar
ri
Lu
ne
s, 4
:
1
9:3
0h
G
rup
o d
e P
DE
L
M
art
es, 5
:
1
8.0
0h
. E
qu
ipo
de
CA
RIT
AS
M
iérc
ole
s, 6
:
1
9:0
0h
. E
uc
aris
tía
y G
rup
o
de
R.
Car
ism
áti
ca
J
ue
ves
, 7
:
17
:00
y 1
8:0
0h
. C
ate
qu
es
is
2
0:0
0h
. O
rac
ión
de
la c
om
un
ida
d
V
igil
ia d
e la
Inm
ac
ula
da
.
Vie
rne
s, 8
:
IN
MA
CU
LA
DA
CO
NC
EP
CIÓ
N.
Eu
ca
ris
tía
s:
11
:00
y 1
2:3
0h
Do
min
go
, 10
:
SE
GU
ND
O D
OM
ING
O D
E A
DV
IEN
TO
Eu
ca
ris
tía
s:
11
:00
y
12
:30
h.
1
2:0
0h
. C
ate
qu
esi
s
70
º A
niv
ers
ari
o d
e l
a P
arr
oq
uia
:
Pro
yect
ada
PE
RE
GR
INA
CIÓ
N a
TIE
RR
A S
AN
TA
Y
JOR
DA
NIA
(P
etra
...)
28.
2.2.
018
al 8
.3.2
.018
Lu
nes
, 4
–
Juan
Dam
asce
no
, Bár
bar
a, A
nó
n, M
aru
tas,
Ju
an C
alab
ria,
Bto
. F
ran
cisc
o G
álve
z.
Is 2
, 1
-5 –
Sa
l 1
21
– M
ate
o 8
, 5
-11
Mar
tes,
5 –
Mau
ro, S
abas
, Elis
a, C
risp
ina.
Is 1
1,
1-1
0 –
Sal 71
– L
uca
s 1
0,
21
-24
Mié
rco
les,
6– N
ico
lás
de
Bar
i, P
edro
Pas
cual
, Car
men
Sal
lés.
Is
25
, 6
-10
a –
Sa
l 2
2 –
M
ate
o 1
5,
29
-37
Juev
es,
7 –
Am
bro
sio
, Mª
Jose
fa R
ose
lló
, Eu
tiq
uia
no
. Is
, 26
, 1
-6 –
Sal 1
17
– M
ate
o 7
, 2
1.2
4-2
7
V
iern
es,
8 –
Inm
acu
lad
a C
on
cep
ció
n. M
acar
io, E
ster
, Su
ceso
, So
fro
nio
, T
eód
ulo
.
G
én
3,9
-15
.20
– S
al 9
7 –
Ef
1,
3-6
,11
-12–
Lu
ca
s 1
, 2
6-3
8
Sáb
ado
, 9 –
Juan
Die
go
Cu
auh
tlat
oat
zin
, L
eoca
dia
, Ped
ro F
ou
rier
, Nar
cisa
. Is
30,
19
-21
.23
-26
– S
al 1
46 –
Ma
teo
9,
35
-10
,1.5
a.6
-8
“E
n
este
ti
emp
o
de
Advi
ento
es
tam
os
llam
ados
a
ala
rgar
el
hori
zon
te d
e n
ues
tro c
ora
zón
, a d
ejarn
os
sorp
ren
der
por
la v
ida
qu
e se
pre
sen
ta c
ada d
ía c
on
su
s n
ove
dades
”.
P.
Fra
nci
sco
Ad
vien
to 2
01
6
MU
CH
AS G
RA
CIA
S P
OR
LA
PA
RT
ICIP
CIÓ
N G
EN
ERO
SA
EN
LA
OPERA
CIÓ
N K
ILO
Lote
ría s
olidari
a d
e N
avid
ad: N
º 5
2.5
65
Sólo
un D
ios a
cogid
o d
e f
orm
a r
esponsable
en e
l fo
ndo
del cora
zón p
uede
transfo
rmar
al ser
hum
ano.
Por
eso,
cele
bra
mos los c
risti
anos e
l A
dvie
nto
.
J.A
. Pagola
En l
a c
asa d
e J
esús n
adie
ha d
e p
erm
anecer
pasiv
o.
Nad
ie s
e h
a d
e
senti
r exclu
ido,
sin
resp
onsabilid
ad a
lguna.
Tod
os s
on n
ecesari
os.
Tod
os t
ienen a
lguna m
isió
n c
onfi
ada p
or
él. T
odos e
stá
n lla
mad
os a
contr
ibuir
a l
a g
ran t
are
a d
e v
ivir
com
o J
esús a
l que h
an c
onocid
o
sie
mpre
dedic
ado a
serv
ir a
l re
ino d
e D
ios.
Los a
ños irá
n p
asan
do.
¿Se m
ante
ndrá
viv
o e
l esp
írit
u d
e J
esús e
ntr
e
los
suyos?
¿Seguir
án
record
ando
su
esti
lo
serv
icia
l a
los
más
necesit
ad
os y
desvalidos?
¿Lo s
eguir
án p
or
el cam
ino a
bie
rto p
or
él?
Su g
ran p
reocupació
n e
s q
ue s
u Igle
sia
se d
uerm
a.
Las pri
mera
s g
enera
cio
nes cri
sti
anas viv
iero
n o
bsesio
nadas por
la
pro
nta
venid
a d
e Je
sú
s.
El
resucit
ado no pod
ía ta
rdar.
V
ivía
n ta
n
atr
aíd
os p
or
él
que q
uerí
an e
ncontr
ars
e d
e n
uevo c
uanto
ante
s.
Los
pro
ble
mas em
pezaro
n cuando vie
ron
que el
tiem
po pasaba y la
venid
a d
el Señor
se d
em
ora
ba.
Pro
nto
se d
iero
n c
uenta
de q
ue e
sta
tard
anza e
ncerr
aba u
n p
eligro
mort
al. Se podía
apagar
el
pri
mer
ard
or.
C
on el
tiem
po,
aquellas
pequeñas c
om
unid
ades p
odía
n c
aer
poco a
poco e
n la indif
ere
ncia
y
el
olv
ido.
Les
pre
ocupaba una cosa:
«Q
ue,
al
llegar
Cri
sto
, nos
encuentr
e d
orm
idos».
La
vig
ilancia
se convir
tió
en la
pala
bra
cla
ve.
Los
evangelios
la
repit
en
consta
nte
mente
: «vig
ilad
»,
«esta
d
ale
rta»,
«viv
id
despie
rtos».
Según M
arc
os,
la ord
en d
e Je
sús n
o es sólo
para
lo
s
dis
cíp
ulo
s q
ue l
e e
stá
n e
scuchando.
«Lo q
ue o
s d
igo a
vosotr
os l
o
dig
o a to
dos:
Vela
d».
No es una llam
ada m
ás.
La ord
en es para
todos s
us s
eguid
ore
s d
e t
odos los t
iem
pos.
Han pasado vein
te sig
los de cri
sti
anis
mo.
¿Qu
é ha sid
o d
e esta
ord
en d
e Je
sús?
¿Cóm
o viv
imos lo
s cri
sti
anos de hoy?
¿Seguim
os
despie
rtos?
¿Se m
anti
ene v
iva n
uestr
a f
e o
se h
a i
do a
pagando e
n l
a
indif
ere
ncia
y la m
edio
cri
dad?
No e
s f
ácil c
ele
bra
r hoy e
l A
dvie
nto
. ¿C
óm
o d
esear,
pedir
o e
sp
era
r
la v
enid
a d
e D
ios e
n m
edio
de u
na s
ocie
dad d
on
de,
al
pare
cer,
Dio
s
ya n
o i
nte
resa?
En m
uchos a
mbie
nte
s,
Dio
s s
e h
a i
do r
educie
nd
o a
un
recuerd
o
del
pasad
o.
Al
pare
cer,
no
atr
ae
ni
pre
ocu
pa.
No
suscit
a in
quie
tud ni
ale
grí
a.
Sencilla
mente
deja
in
dif
ere
nte
s a la
s
pers
onas.
La v
ida h
um
ana p
uede d
iscurr
ir t
ranquilam
ente
, sin
que
nadie
lo e
che d
e m
enos.
Pero
, ¿e
s v
erd
ad q
ue e
l hom
bre
no n
ecesit
a
de D
ios?
Dio
s
no
es
la
respuesta
a
nuestr
as
pre
gunta
s
cie
ntí
ficas
ni
la
solu
ció
n
mágic
a
para
nu
estr
os
pro
ble
mas.
Pero
, D
ios,
cre
ído
y
acogid
o com
o C
reador
y Padre
, pu
ed
e ser
el
mejo
r estí
mulo
para
viv
ir
con
senti
do,
el
mejo
r im
puls
o
para
actu
ar
de
manera
resp
onsable
, el
hori
zonte
más v
álido p
ara
viv
ir c
on e
spera
nza.
Pero
no h
em
os d
e s
er
ingenuos.
Vein
te s
iglo
s d
e c
risti
anis
mo p
onen a
nte
nuestr
os o
jos u
n h
echo q
ue n
o h
em
os d
e e
ludir
.
Lec
tura
del
lib
ro d
e Is
aías
63,
16b
-17;
64,
1.3b
-8
Tú, S
eñor
, ere
s nu
estro
pad
re, t
u no
mbr
e de
sie
mpr
e es
“nu
estr
o Li
bera
dor”
. Se
ñor,
¿por
qué
nos
ext
raví
as d
e tu
s ca
min
os y
end
urec
es n
uest
ro c
oraz
ón
para
que
no
te t
ema?
Vu
élve
te p
or a
mor
a t
us s
ierv
os y
a la
s tri
bus
de t
u he
reda
d.
¡Oja
lá
rasg
ases
el
ci
elo
y de
scen
dies
es!
En
tu
Pres
enci
a se
de
rritir
ían
las
mon
taña
s.
“Des
cend
iste
y
las
mon
taña
s se
es
trem
ecie
ron”
Ja
más
se
oyó
ni s
e es
cuch
ó, n
i ojo
vio
un
Dio
s, fu
era
de ti
, que
hic
iera
tant
o po
r qu
ien
espe
ra e
n él
. Sa
les
al e
ncue
ntro
del
que
pra
ctic
a co
n al
egría
la
ju
stic
ia y
, an
dand
o en
tus
cam
inos
, se
acu
erda
de
ti. H
e aq
uí q
ue e
stab
as
aira
do y
nos
otro
s he
mos
pec
ado.
Per
o en
los
cam
inos
de
antig
uo s
erem
os
salv
ados
. Tod
os é
ram
os im
puro
s, n
uest
ra ju
stic
ia e
ra u
n ve
stid
o m
anch
ado;
to
dos
nos
mar
chitá
bam
os c
omo
hoja
s, n
uest
ras
culp
as n
os a
rreba
taba
n co
mo
el v
ient
o. N
adie
invo
caba
tu
nom
bre
ni s
alía
del
leta
rgo
para
adh
erirs
e a
ti;
pues
nos
ocu
ltaba
s tu
ros
tro y
nos
ent
rega
bas
al p
oder
de
nues
tra c
ulpa
. Y,
sin
emba
rgo,
Señ
or,
tú e
res
nues
tro p
adre
, no
sotro
s la
arc
illa y
tú
nues
tro
alfa
rero
tod
os s
omos
obr
a de
tu
man
o. N
o te
exc
edas
en
la ir
a, S
eñor
, no
re
cuer
des
siem
pre
nues
tra c
ulpa
: mira
que
som
os tu
pue
blo.
Pa
labr
a de
Dio
s.
Sal
mo
res
po
nso
rial
.- S
al 7
9
R/
¡OH
DIO
S, R
ESTÁ
UR
AN
OS,
QU
E B
RIL
LE T
U R
OST
RO
Y N
OS
SALV
E!
Past
or d
e Is
rael
, esc
ucha
, tú
que
te s
ient
as s
obre
que
rubi
nes,
resp
land
ece.
D
espi
erta
tu p
oder
y v
en a
sal
varn
os. R
. D
ios
de lo
s ej
érci
tos,
vué
lvet
e: m
ira d
esde
el c
ielo
, fíja
te,
ven
a vi
sita
r tu
viña
, C
uida
la c
epa
que
tu d
iest
ra p
lant
ó y
al h
ijo d
el h
ombr
e qu
e tú
has
forta
leci
do. R
.
Que
tu m
ano
prot
eja
a tu
esc
ogid
o, a
l hom
bre
que
tú fo
rtale
cist
e.
No
nos
alej
arem
os d
e ti;
dan
os v
ida,
par
a qu
e in
voqu
emos
tu n
ombr
e. R
. Po
r m
is h
erm
anos
y c
ompa
ñero
s, v
oy a
dec
ir: «
La p
az c
ontig
o.»
Por
la c
asa
del S
eñor
, nue
stro
Dio
s, te
des
eo to
do b
ien.
R.
Lec
tura
de
la c
arta
del
ap
óst
ol s
an P
ablo
a lo
s C
ori
nti
os
1, 3
-9
Her
man
os:
A vo
sotro
s la
paz
de
parte
de
Dio
s, n
uest
ro P
adre
, y
del S
eñor
Je
sucr
isto
. D
oy g
raci
as a
Dio
s co
ntin
uam
ente
por
vos
otro
s, p
or la
gra
cia
de
Dio
s qu
e se
os
ha d
ado
en C
risto
Jes
ús. P
ues
en é
l hab
éis
sido
enr
ique
cido
s en
todo
: en
toda
pal
abra
y e
n to
da c
ienc
ia; p
orqu
e en
vos
otro
s se
ha
prob
ado
el t
estim
onio
de
Cris
to d
e m
odo
que
no c
arec
éis
de n
ingú
n do
n gr
atui
to,
mie
ntra
s a
guar
dáis
la m
anife
stac
ión
de n
uest
ro S
eñor
Jes
ucris
to.
Él o
s m
ante
ndrá
firm
es h
asta
el f
inal
, par
a qu
e se
áis
irrep
rens
ible
s el
día
de
nu
estro
Señ
or J
esuc
risto
. Fi
el e
s D
ios,
el c
ual o
s lla
mó
a la
com
unió
n co
n su
Hijo
, Jes
ucris
to n
uest
ro
Seño
r. Pa
labr
a de
Dio
s. P
alab
ra d
e D
ios.
¡AL
EL
UY
A, a
lelu
ya, a
lelu
ya!
Mué
stra
nos,
Señ
or, t
u m
iser
icor
dia
y da
nos
tu s
alva
ción
+ L
ectu
ra d
el s
anto
eva
ng
elio
seg
ún
san
Mar
cos
13, 3
3-37
En
aque
l tie
mpo
dijo
Jes
ús a
sus
dis
cípu
los:
Vel
ad,
pues
no
sabé
is c
uánd
o es
el
mom
ento
. E
s ig
ual q
ue u
n ho
mbr
e qu
e se
fue
de
viaj
e, y
dej
ó su
cas
a y
dio
a ca
da u
no d
e su
s cr
iado
s su
tare
a, e
ncar
gand
o al
por
tero
que
vel
ara.
V
elad
, en
tonc
es,
pues
no
sabé
is c
uánd
o ve
ndrá
el
seño
r de
la
casa
, si
al
atar
dece
r, o
a m
edia
noch
e, o
al
cant
o de
l ga
llo,
o al
am
anec
er:
no s
ea q
ue
veng
a in
espe
rada
men
te y
os
encu
entr
e do
rmid
os.
Lo q
ue o
s di
go a
vos
otro
s,
lo d
igo
a to
dos:
¡ve
lad!
Pala
bra
del S
eñ
or.
Inic
iam
os u
n nuevo A
ño L
itúrg
ico y
, co
n él
, un
nuevo A
dvie
nto
: ti
em
po de gra
cia
y esp
era
nza.
Ésta
es
la i
nvit
ació
n: v
ivir
en
acti
tud v
igilante
, desp
iert
os.
Él,
el
Señor
Jesú
s, q
uie
re c
recer
dentr
o d
e n
oso
tros,
cura
r nuest
ras
heri
das,
endere
zar
nuest
ros
cam
inos
y p
repara
r su
Rein
o.
Mer
ece
la p
ena
apro
vech
ar y
viv
ir
este
tie
mpo
con
int
ensi
dad.
Com
enza
mos
de
nuev
o la
and
adur
a qu
e no
s llev
ará,
dir
ecta
men
te,
a la
Palabra h
echa
hom
bre
y de
nue
vo s
uena
en
nues
tros
oíd
os,
la
pala
bra
convers
ión.
Las
pala
bras
de
Jesú
s se
con
vier
ten
en u
n re
vuls
ivo
y un
ant
ídot
o co
ntra
el
ad
orm
ecim
ient
o,
el
desá
nim
o y
la
dese
sper
anza
. Po
dem
os d
ecir
, si
n du
da,
que
Jesú
s fu
e u
n h
om
bre
que «
vig
iló»,
que
viv
ió
«en
vela
».
Su
mod
o de
vi
vir,
de
ac
tuar
y
sus
ense
ñanz
as n
os d
escu
bren
a a
lgui
en q
ue e
stab
a at
ento
a l
o qu
e ac
onte
cía
a su
alr
eded
or;
dete
ctab
a lo
s an
helo
s de
la
gent
e y
la
s es
truc
tura
s p
olít
icas
,
econ
ómic
as y
re
ligi
osas
qu
e
gene
raba
n
excl
usió
n y
sufr
imie
nto;
al
guie
n qu
e bu
scab
a el
si
lenc
io
y el
ai
slam
ient
o ne
cesa
rios
par
a en
cont
rar
resp
uest
as a
sus
pre
gunt
as
y de
scub
rir
la v
oz d
e D
ios
en m
edio
de
la r
ealida
d que
le
tocó
vi
vir.
Est
a esp
era
de la
venid
a del
Señor
es
la que m
anti
ene la
Ig
lesi
a e
n e
l A
dvie
nto
. El
eva
ngel
io n
os e
xhor
ta a
que
est
emos
vi
gila
ntes
; «Velad» e
s la
pal
abra
cla
ve d
e la
s tr
es l
ectu
ras
y l
a in
sist
enci
a de
Jes
ús.
Pe
ro n
o pu
ede
ser
una
espe
ra q
ue n
os l
leve
a d
esen
tend
erno
s de
l m
undo
. La
esp
era
es
com
pro
mis
o,
pues
el Se
ñor
que
vend
rá
es e
l qu
e vi
no e
n el
cen
tro
del
tiem
po y
de
la h
isto
ria
y el
que
es
tá v
inie
ndo
día
tras
día
a n
uest
ras
vida
s en
la
pers
ona
de c
ada
uno
de n
osot
ros
y en
cad
a ac
onte
cim
ient
o, s
obre
tod
o en
la
pers
ona
de
los
últi
mos
de
la
so
cied
ad.
Ten
emos
qu
e es
tar
vigi
lant
es p
ara
sabe
r re
cono
cerl
o y
reci
birl
o.
El
pri
mer
mom
ento
cla
ve d
e es
a H
isto
ria
de A
mor
de
Dio
s es
la
pre
sencia
de A
lguie
n:
es
el
nacim
iento
de A
lguie
n e
spera
do y
dese
ado,
que
dará
es
pera
nza
al
hom
bre
en
tens
ión,
en
bú
sque
da,
dese
ando
enc
ontr
ar u
n se
ntid
o a
su v
ida,
a l
a hi
stor
ia
e, inc
luso
, a
la m
uert
e.
Por
eso,
el
A
DV
IEN
TO
es
tiem
po
de
esp
era
; ti
empo
pa
ra
disp
oner
nos
a pre
para
r lo
s cam
inos
del
Señor.
Sól
o de
sde
esa
disp
onib
ilid
ad
será
po
sibl
e re
cono
cerl
e.
Es
dar
una
nuev
a op
ortu
nida
d a
la e
sper
anza
par
a qu
e, d
e llen
o, e
ntre
en
la v
ida
de l
as p
erso
nas,
en
aque
llos
que
bus
can
y qu
e, m
iran
do h
acia
el
hori
zont
e sa
ben
que
Dio
s es
lo
máx
imo
que
pued
e es
pera
r y
enco
ntra
r. E
l hecho d
e q
ue e
stem
os
invit
ados
a v
ivir
en e
sa
acti
tud,
susc
ita u
n p
odero
so s
enti
mie
nto
de e
spera
nza.
El A
DV
IEN
TO
hoy
, m
ás q
ue n
unca
en
el m
omen
to e
n el
que
nos
en
cont
ram
os,
debe
apo
rtar
nos
paz
y so
sieg
o. P
reci
sam
ente
, la
ta
rea
prof
étic
a de
l pu
eblo
de
D
ios
en
el
tran
scur
so
de
la
hist
oria
, ha
con
sist
ido
en e
ncen
der
la l
lam
a fr
ágil,
pero
que
ta
nto
nece
sita
nue
stro
mun
do y
nue
stra
his
tori
a, t
an a
men
azad
a po
r to
das
part
es.
Est
am
os
llam
ados
a b
usc
ar
y a
viv
ir d
esd
e y
para
la e
spera
nza
que n
os
aguard
a.
En n
uest
ra e
sper
a te
nem
os q
ue d
ar g
raci
as a
D
ios
porq
ue
hem
os
sido
en
riqu
ecid
os
en
todo
po
r Él
. N
o
desc
uid
em
os
nuest
ra f
e p
ers
onal.
Vig
ilem
os
la t
are
a q
ue D
ios
nos
ha e
ncom
endado.
Cuid
em
os
la o
ració
n.
T
enem
os
que viv
irla
y se
r tr
ansm
isore
s para
est
e nuest
ro
mundo t
an d
ivid
ido.
En
el h
ombr
e ha
y un
a gr
an c
aren
cia
de
espe
ranz
a, e
l m
undo
es
un t
ren
de p
risa
s y
de a
nsie
dade
s, l
a at
mós
fera
qu
e re
spir
amos
es
un cúm
ulo
de in
cert
idum
bre
s…
perm
anez
cam
os d
espi
erto
s, s
in d
orm
irno
s, n
o va
ya a
ser
que
no
le r
econ
ozca
mos
cad
a ve
z qu
e se
nos
ace
rca.
Dém
osle
un
a nu
eva
opor
tuni
dad
para
qu
e en
tre
en nu
estr
as
vida
s.
En n
uest
ro c
oraz
ón h
ay a
legr
ía,
hay
esp
era
nza
, hay
fort
ale
za…
na
da n
os p
uede
qui
tar
la a
legr
e es
pera
del
Señ
or.
Rea
vive
mos
la
s br
asas
de
nues
tra
fe.
Sólo
así
ser
á N
AVID
AD
.
Top Related