Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych...

20
Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 + w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego współpraca : T. Rząca-Urban, J. Wiśniewski Uniwersytet Wrszawski G. Simpson, LPSC Grenoble I. Ahmad, Argonne National Laboratory A.G. Smith, Manchster University (w ramach kolaboracji Eurogam II i Gammasphere) Seminarium Srodowiskowe ZFJ - ŚLCJ - NCBJ 04.04.2019 1/20

Transcript of Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych...

Page 1: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+

w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban

Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego współpraca: T. Rząca-Urban, J. Wiśniewski Uniwersytet Wrszawski G. Simpson, LPSC Grenoble I. Ahmad, Argonne National Laboratory A.G. Smith, Manchster University

(w ramach kolaboracji Eurogam II i Gammasphere)

Seminarium Srodowiskowe ZFJ - ŚLCJ - NCBJ 04.04.2019

1/20

Page 2: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Plan seminarium

1. Wstęp – historia i motywacja 2. Eksperymenty - techniki doświadczalne - nowe wyniki pomiarów

3.  Interpretacja wyników

4. Wnioski i perspektywy

2/20

Page 3: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

(N. Cook, „Models of the Atomic Nucleus”, 2-nd Ed., Springer 2010)

3/20

1911 - jądro atomowe, Rutherford 1929 - model kropli cieczy, G. Gamow ok. 1930, N. Bohr -> E. Rutherford: brak struktury jądra

1932 - odkrycie neutronu, J.Chadwick 1932 - jądro: protony + neutrony, W.Heinsenberg 1935 - mezonowa teoria sił jądrowych, H.Yukawa (wymiana proton-neutron) 1936 - model jądra złożonego, N. Bohr (droga swobodna ok. 3 fm) 1937 - model cząstek niezależnych, E.Wigner 1939 - model kroplowy, N.Bohr, J.Wheeler (rozszczepienie) 1949 - model powłokowy, M.Goeppert-Mayer, J. H. Jensen (opis kwantowy, oddz. spin-orbita, 2 jamy potencjału, droga swobodna > 20 fm ?) 1951 - zakaz Pauliego w jamie potencjału, V.Wiesskopf 1953 - model kolektywny jądra, A.Bohr, B.Mottelson, J.Rainwater („kwantyzacja modelu kroplowego”, deformacja, drgania β i γ) 1955 - model powłokowy w zdeformowanym potencjale, S.G. Nilsson, PhD ----------------------- koniec Złotego Wieku ------------------------

Prolog

Ostatnie 60 lat - dominacja modelu powłokowego Czego nie można opisać w znanych modelach ? Egzotyka vs. dokładność ? Deformacja i wzbudzenia kolektywne !

Page 4: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

odkrycie - Chiefetz, et al., PRL 25, 38 (1970)

96Sr

g.s. 0+

3523.9 (9–)T =40(8)ns1/2

1229 0+

1506.4 2+

1975.2 4+

2466.2 6+

3125.5 8+

3886.5 (10+)

4725.0

814.8 2+

1792.3 4+

2150.9

2785.2 (6+)

3009.3

3328.1 (7+)

4329.8

4132.5

3604.2 (6+)

3850.8

4130.6

4443.6

4785.6

691.7

1160.4

673.8

1506.3

468.8

491.0

659.3

761.0

838.5

810.0

644.0

398.4

862.3

1335.0

805.9

542.8

804.3

1217.0

814.8

977.5

992.9

195.7

1812.0

1138.0

246.6

279.8

312.0

342.0

ν 9/2+[404]

02+ band

1.  Wstęp zmiana kształtu w obszarze A ~100

β2 spherical

9/2[404]

0.4

0.1

0.2

0.3

0.1

0.4

0.3

0.2

50 6052 54 56 58 62 64

def.(DPM)

Sr

Zr

def.( decay)β

β

ν 9/2+[404] - g9/2 ‘extruder

ν 3/2-[541] - h11/2 ‘intruder’ 4/20

96Sr

g9/2 neutron ‘extruder’ WU, et al., Eur. Phys. J. A 22, 241 (2004) Kleinheinz et al. PRL 32, 68 (1977) A ~ 150, ν 11/2-[505] - h11/2 ‘extruder’

WU, et al., Nucl. Phys. A 689, 605 (2001)

Page 5: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

+

( )

2

1

1+

+1

+2

1

+

++

exc

Exci

tatio

n En

ergy

− E

(2 )

(MeV

)+ 1

Neutron Number50 52 54 56 58 60

0

2

0

2V

2.0

1.0

0.0

−1.0

2.0

1.0

0.0

−1.00

2

0

Neutron Number52 54 56 58 60 62

01

b) Sr isotopesa) Ru isotopes

5/20

Ewolucja deformacji: Ru vs. Sr - Ru: V ~ 400 keV [W.U., R.F. Casten, et al., PRC 031304(R), (2013)] - Sr: V ~ 40 keV [H.T. Fortune, Nucl. Phys. A 957, 184 (2017)] - SOP w Ru ale nie w Sr - jaki mechanizm dla Sr ? - populacja νh11/ - gdzie jest νh11/2 w 95Sr , 97Zr ? [T.Rząca-Urban et al. PRC 98, 064315 (2018)

Mechanizm zmiany kształtu - przejście fazowe I-go czy II-go rzędu ?

dwa minima (przejście I rodz.) [Sheline, et al., Phys. Lett. B 41, 115 (1972)] wzbudzenia 2p-2h, πp ½ do πg 9/2 , [ K. Heyde, et al, Phys. Rep. 102, 291 (1983)] spin-orbit-partner (SOP) - przyciąganie νg 7/2 i πg9/2 w stanie podstawowym (przejście II rodz.) [F. Federman, S.Pittel, Phys. Lett. B 69, 385 (1977)]

populacja deformation-driving ν h11/2 [J. Skalski, et al Nucl. Phys. A 559, 221 (1993)] [T. Werner, J. Dobaczewski,M. Guidry,W. Nazarewicz, Nucl. Phys. A 559, 221 (1993)] ν 9/2[404] w jądrach parzysto-parzystych ? ν 9/2[404] między νd 5/2 a νg 7/2 ?

„avoided crossing”

Page 6: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

2. Eksperymenty - techniki doświadczalne dokładne pomiary - precyzyjne detektory - zaawansowane techniki analizy - pomiary w pobliżu ścieżki stabilności systematyczne pomiary - pomiary w łańcuchach izo-tonów/-topów (systematyki)

6/20

Eurogam II [P.Nollan, et al. Ann.Rev.Nucl.Part. Sci. 44,561 (1994)] 130 det. (Ge, Clover, LEP) rozszczepienie 248Cm Exp. 1994, 2x1010 zdarzeń γγγ

Gammasphere [Y-Yang Lee, Nucl.Phys. A 520, c641 (1990)]

ok. 200 det. Ge rozszczepienie 252Cf Exp. 2000, 2x1011 zdarzeń γγγ

EXILL , ILL Grenoble FIPPS, ILL Grenoble układ 6 BE/LEP , JYFL

Page 7: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

98Srg.s. 0+144.70 2+

434.10 4+

867.40 6+

1433.70 8+

2123.20 10+

(2927.7) (12+)

215.4 0+

1681.4 (4+)

2432.2 (6+)

871.3 (2+)

2818.3 (7+)

1539.11 (2+)

144.70

289.40

433.30

566.3

689.5

(804.5)

70.7

726.7871.0

1247.31537

1564.7

1998.2

655.8

810.4

751

385.9

1384.7

1950.8

668.1

1105.51323.9

1539.2

7/20

Eksperymenty - wyniki pomiarów Pasmo wibracyjne na drugim stanie 0+ w jądrze 98Sr60

- drugi stan 0+ w 98Sr to najniższy stan wzbudzony 0+ [F. Schussler, et al.,Nucl. Phys. A 339, 415 (1980)] - nowe poziomy i przejścia - pasmo wibracyjne - liczne rozpady do pasma stanu podstawowego ale słabe oddziaływanie z pasmem stanu podstawowego ?

- mieszanie z wieloma stanami (wątpliwa analiza oddz. 2 stanów)

Page 8: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

100Zrg.s. 0+

212.67 2+

564.66 4+

1061.80 6+

1687.35 8+

2426.4 10+

3268.1 (12+)

331.32 0+

878.85 2+

1414.90 4+

1961.85 6+

2579.50 (8+)

3289.0 (10+)

2130.6 5(+)

2526.1 7(+)

3019.6 9(+)

3635.4 (11+)

1196 (2+)

212.67

351.99

497.36

625.55

739.0

841.7

118.

65

878.8666.23

1202.2

850.24

900.00

892.15

862.8

547.5

536.05

547.00

617.65

709.5

1566.05

715.51464.25

564.21332.15

440.15

1209.1

395.6

493.55

615.8

741.6

1196984865

632318

8/20

Pasmo wibracyjne na drugim stanie 0+ w jądrze 100Zr

- drugi stan 0+ w 100Zr [F. Khan, et al., Z. Phys. A 283 ,105 (1977)]

- nowe lub zmienione poziomy, przejścia lub spiny i parzystości - pasmo wibracyjne - liczne rozpady do pasma stanu podstawowego ale słabe oddziaływanie z pasmem stanu podstawowego ? - mieszanie z innymi pasmami i stanami (wątpliwa analiza oddz. 2 stanów)

Page 9: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

50

1+0

48 46 44 42 40 38 36Proton Number

( )

( )

N=54N=58N=60

2+ +

30 and 0 excitations in selected isotones:

3.0

0.0

1.0

2.0

Exci

tatio

n E

nerg

y (M

eV)

9/20

Systematyka wybranych stanów 0+ w jądrach z obszaru A~100 w funkcji liczby protonów

Interpretacja stanów wzbudzonych 0+

- zależność typu EII-EI w oddz. dwóch stanów lub energii wzbudzenia „intrudera” 2p-2h [K.Heyde, J.L. Wood, Rev. Mod. Phys. 83, 1467 (2001)] - zależność dla N=58 taka sama jak dla N=54

- dla N=60 stany 0+ 98Sr i 100Zr poza systematyką ! Tu pasują trzecie stany 0+

- inne wyjątki

[dane z prac własnych i bazy nndc.bnl.gov ]

Page 10: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

60 62585652 54Neutron Number

64 66

10 +

( )

( )

0 and 0 excitations in selected isotopes: 2+

3+

0.0

1.0

2.0

3.0

Exci

tatio

n E

nerg

y (M

eV)

RuMoZrSr

expected

10/20

Systematyka wybranych stanów 0+ w jądrach z obszaru A~100 w funkcji liczby neutronów

- zależność : energia stanów 0+ maleje ze wzrostem liczby neutronów - zależność podobna dla izotopów Sr, Zr, Mo oraz Ru :

obsadzane kolejne powłoki d5/2, g7/2 oraz h11/2 (?)

- stany 0+ 98Sr i 100Zr poza systematyką ! Tu inna zależność (zielone linie)

- inne wyjątki

[dane z prac własnych i bazy nndc.bnl.gov ]

Page 11: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

( )

( )

( )

50 48 46 44 42 40 38 36Proton Number

( )

0 1+

3.0

2.0

1.0

0.0

N=54N=56

N=52

N=58N=60N=62N=64N=66expected

0 excitations in the A~100 region +

Exci

tatio

n E

nerg

y (M

eV)

11/20

Systematyka stanów 0+ w jądrach z obszaru A~100 (63 stany: wszystkie stany 02

+, większość stanów 03+)

[dane z prac własnych i bazy nndc.bnl.gov ]

- zależność typu EII-EI dla wzbudzenia 2p-2h neutronu z d5/2 do g7/2 oddziałującego z a) protonami g9/2 (czarne krzywe przerywane) b) z dziurami protonowymi g9/2 (czerwone krzywe) - zależność „płaska” dla izotonów N> 60 (czarne ciągłe linie)

- stany 0+ 98Sr i 100Zr poza systematyką ! (zielone punkty)

- inne wyjątki

Page 12: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

−0.2 0.0 0.2 β

N ~ 60

11/2

[505

]

9/2g

3/2 [541]

9/2[4

04]h 11/2

b)

oblate02

prolate1+0

+

52 60 64

0.1

0.2

0.4

56

0.3

β2a)spherical

deformedRu

SrZr

Neutron Number

01+

0+1

12/20

Interpretacja stanów 0+ i deformacji w obszarze A~100

- dla większości punktów wzbudzenia 2p-2h neutronu z d5/2 do g7/2 oddziałującego z protonami g9/2 (czarne „parabole”) lub z dziurami g9/2 (czerwone „parabole”) SOP dla stanów wzbudzonych 0+. „Avoided crossing” ze stanami podstawowymi.

- drugi stan 0+ w 98Sr i 100Zr (zielone punkty) - wzbudzenia 2p-2h pary z extrudera ν9/[404] do intrudera 11/2[505], kształt oblate, mała deformcja (Rys. b)

- stan podstawowy 0+ w 98Sr i 100Zr - wzbudzenia 2p-2h pary z extrudera ν9/[404] do intrudera 3/2[541] , kształt prolate, duża deformcja

- dla N~59 gdzie 9/2[404] zbliża się do poziomu Fermiego, efekt„extrudera” (Rys.b) nakłada się na efekt „paraboli” (Ru na Rys.a) powodując lokalny wzrost deformacji

Page 13: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

6056 58 62 64 66

0+1

( )

202

+3+

4+4( )

0 bands:2+

RuMo

Neutron Number

1.0

0.0

2.0

Exci

tatio

n En

ergy

(M

eV)

13/20

Wzbudzenia kolektywne typu β

- zależność „płaska” dla izotonów N> 60 (czarne ciągłe linie w systematyce) - nie 2p-2h ? - wibracje K=0 ? - w 110Ru regularne pasmo rotacyjne na drugim 0+

rozpadajace się głównie do pierwszego stanu 2+ możliwe pasmo β

(rzadki rodzaj wzbudzenia [P.E. Garrett, J. Phys. G Nucl.Part.Phys. 27, R1 (2001)])

110Ru !

Page 14: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

102Zr0.0 0+151.90 2+

478.40 4+

964.85 6+

1595.35 8+

2351.80 10+

3212.20 (12+)

1369.4 (3+)

1661.9 5+

2093.4 7+

2664.0 (9+)

3369.4 (11+)

1287.7 (2+)

1538.10 (4+)

1931.8 (6+)

2465.2 (8+)

3133.0 (10+)

1242.20 3+

1652.85 5+

2184.6 (7+)

2825.6 (9+)

1036.4 2+

1386.50 4+

1829.35 (6+)

2374.70 (8+)

3033.3 (10+)

151.90

326.50

486.45

630.50

756.45

860.4

1217.4

891.1

1183.5

697.05

498.10

292.6

431.40

570.6

705.4

1135.8

1059.70

966.90

869.80

393.8

533.45

667.8

410.7

531.7

641.0

763.80

1090.20

1174.40

1219.8

1230.2

884.31036.5

908.10

864.45

1409.9

350.3

442.90

545.3

658.6

14/20

pasma K=2 w jądrze 102Zr nowy efekt

Wzbudzenia kolektywne typu γ

pasmo trójosiowe pasmo γ

- dwa kolektywne pasma K=2 w jednym jądrze - pojawiająca się w izotopach Zr kolektywność γ wyjaśnia problem „maksymalnej” kolektywności γ w Mo

Page 15: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Channel Number

410.7

keV

431.4

5 keV

, B

a14

4

Gate 151.90−1090.20−keV

1000

2000

Cou

nts

640 680 720

Channel Number

144

331.1

keV,

B

a Gate 151.90−884.3−keV

350.3

keV

0

600

1200

Cou

nts

540 580 620

Channel Number

151.9

0

262.6

159.8 32

6.50

393.8

194.0

228.0

199.3

*

283.2

431.4

0 +

*

Gate (151.90+326.50)−1059.70−keV 144

# Ba143* Ba

& Ba142

343.4

#35

9.6 &

331.1

*

0

1000

2000

Cou

nts

300 500 700

Channel Number

Gate (151.90+326.50)−891.1−keV

292.6 326.6

151.9

0

* Ba144

199.3

* 431.4

+ *

331.1

*

Cou

nts

600

1200

0 300 500 700

a)

b)

c)

d)

15/20

5+ 6+

5+ (3+)

K. Li, et al.,

Page 16: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

ωh (keV)

i( h

)

0

6

3

6003000

h (keV)ω0 200 400 600

0

4

8

12

16

20

xI (

h )

6

4

2

0

( h )i

Zr102 a)

b)

16/20

[dane wysoko-spinowe z pracy H.Hua, D.Cline, et al., PRC 69, 014317 ( 2004) - rozszczepienie U238 indukowane cząstkami alfa na cienkiej tarczy. Spiny i parzystości skorygowane w obecnej pracy.]

Pasmo K=0, g.s. - alignment początkowy zero, powolny, duży alignment przy wysokich częstościach : uszeregowanie neutronów h11/2

Pasmo K=2 „czerwone” -alignment początkowy zero, szybki alignment, i=4 h, przy niskich częstościach : uszeregowanie fononu kwadrupolowego

Pasmo K=2 „zielone” -alignment początkowy mały, powolny alignment, „sztywna rotacja” : pasmo trójosiowe z domieszką 2q.p.

„Aligned spin” i „ alignment” w pasmach jądra 102Zr

Page 17: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

−1.0

−2.0

1.0

2.0

0.0

3.0

4 5 6 7 98 10 11 15141312

triaxial band gamma band

S (I

)

Spin, I

Zr102b)

0.0

4 5 6 7 98 10 11 15141312−4.0

−2.0

2.0

4.0

proto−triaxial proto−gamma

Spin, I

S (I

)

100 Zra)

17/20

„Staggering” w pasmach K=2 jądra 102Zr

Staggering , S(I) [E. McCutchan, et al. PRC 76, 024306 (2007)] S(I) = [E(I)-E(I-1)] -[E(I-1)-E(E-2)] normowany do Eexc(2+) W jądrze 102Zr - pasmo K=2 „czerwone” - staggering charakterystyczny dla pasma typu γ - pasmo K=2 „zielone” - staggering charakterystyczny dla pasma trójosiowego ale mieszanie konfiguracji γ, trójosiowych i 2 q.p. K. Nomura,et al., PRL 108, 132501 (2012)

Page 18: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Model powłokowy i kolektywność γ w obszarze A~90 - kolektywność w izotonach N=53 j-1 anomaly T. Rząca-Urban, K. Sieja, WU, et al., Phys. Rev. C 88, 034302 (2013) M.Czerwiński, T.Rzaca-Urban,WU et al., Phys. Rev. C 92, 014328(2015) - kolektywność γ dla 28 < Z < 50 T. Materna, WU, K. Sieja, et al., Phys. Rev. C 92, 034305 (2015)

T. Rząca-Urban, K. Sieja, WU, et al., Phys. Rev. C 95, 064302 (2017)

- kolektywność z obliczeń LS-SM B(E2) up to 30 W.u. (β2 ~ 0.2) K. Sieja , et al., PRC 88, 034327 (2013)

+

+5/2

3/2

9/2 +

12 (N=52)+

2 (N=52)+1

0.0

0.5

1.0

πE

(j )

− E

(5/2

)

[MeV

]ex

cex

c

+

Se Sr Zr Mo Ru Ge85 87 89 Kr 91 93 95 97

( )

( )( )

3.0

2.0

1.0Exci

tatio

n En

ergy

(MeV

)43

2

22

N = 52 a)

Ge Se Kr Sr Zr Mo Ru

3+

j-1 anomaly

18/20

Izotony N=53

Izotony N=52 pasmo γ

Page 19: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Model powłokowy vs. zdeformowany potencjał (model Nilssona) MC-SM - nowy opis zmiany kształtu w izotopach Zr [T.Togashi,Y.Tsunoda,T.Otsuka, and N.Shimizu, Phys. Rev. Lett. 117, 172502 (2016)] - type-II shell evolution („self-reinforcing effect”) - duże obsadzenie powłoki πg 9/2 - II order (quantum) phase transition - B(E2) od 5 W.u. (N=58) do 100 W.u. (N=60) - orbital ν g 9/2 nieobecny (5 MeV poniżej poziomu Fermiego) jak przybliżyć orbital ν9/2[404] do poziomu Fermiego ?

19/20

Page 20: Zagadka niskoenergetycznych stanów 0 w jądrach parzysto ...zfj · Zagadka niskoenergetycznych stanów 0+ w jądrach parzysto-parzystych Waldemar Urban Wydział Fizyki Uniwersytetu

Wnioski i perspektywyWnioski Przedstawiono nowe dane nt. stanów 0+ w jądrach z obszaru mas A~100 oraz nowe interpretacje takich stanów jako wzbudzeń wielocząstkowych. Przedstawiono także nowe dane nt. kolektywności γ w jądrach Zr oraz β w Ru. Te i inne ostatnie wyniki wskazują, że wzbudzenia γ są powszechne oraz, że wzbudzeń typu β nie można wykluczyć. Oba modele, kroplowy i powłokowy, choć oparte na krańcowo różnych założeniach, są istotne przy opisie własności jąder. Program dalszych badań - weryfikacja systematyki stanów 0+

- przewidywane nowe stany 0+

- własności stanów 0+ na tej samej paraboli (reakcje transferu) - spektroskopia orbitala ν9/2+[404] - analogiczne badania w obszarze A~150 (orbital ν11/2-[505])

20/20