zebrał Mariusz Buchajczuk

Jeszcze w polu tyle śniegu, Jeszcze strumyk lodem ścięty,

A pierwiosnek już na brzeguWyrósł śliczny, uśmiechnięty:

Witaj, witaj, kwiatku biały,Główkę jasną zwróć do słonka,

Już bociany przyleciały,W niebie słychać śpiew skowronka. Stare wierzby nachyliłyMiękkie bazie ponad kwiatkiem:Gdzie jest wiosna? Powiedz, miły,Czyś nie widział jej przypadkiem?Lecz on, widać, milczeć wolał.

O czym myślał -któż to zgadnie?Spojrzał w niebo, spojrzał w pola,Szepnął cicho: -Jak tu ładnie…

Naplotkowała sosna Że już się zbliża wiosna.

Kret skrzywił się ponuro:-Przyjedzie pewno furą…Jeż się najeżył srodze:-Raczej na hulajnodze.Wąż syknął :-Ja nie wierzę,Przyjedzie na rowerze.

Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,Przyleci samolotem.-Skąd znowu –rzekła sroka-Ja z niej nie spuszczam okaI w zeszłym roku w majuWidziałam ją w tramwaju.-Nieprawda! Wiosna zwyklePrzyjeżdża motocyklem.

-A ja wam dowiodę,Że właśnie samochodem.-Nieprawda bo w karecie!W karecie? Cóż pan plecie?Oświadczyć mogę krótko,Że płynie właśnie łódką!

A wiosna przyszła pieszo.Już kwiatki za nią spieszą,Już trawy przed nią rosnąI szumią –Witaj wiosno.

Przyszła wiosna na podwórko,Zagląda do sieni:-Dalej, grabie i łopaty,Do roboty w ziemi!Jak się mamy, pani miotło,Czeka cię robota,Nie chcę ja mieć na podwórkuOdrobiny błota!Przyszła wiosna do ogródka,Patrzy pod opłotki;-Ruszajcie no z ziemi prędzej,Mlecze i stokrotki.Będą teraz ciepłe noce,

Jak i ciepłe dzionki,Okrywajcie się kwiatami,Grusze i jabłonki!Chodzi wiosna po podwórkuI porządki czyni.

Będzie pięknie, bo z tej wiosnyDobra gospodyni.

Chciałbym Cię narysowaćWiosny delikatną kreskąBy zbiegły się wszystkie fiołkiNad zbudzoną z zimy rzeką Chciałbym by twe włosyByły jak warkocze leszczynoweA usta twe szaloneW kolorze pierwszych poziomek Chciałbym by twe oczyW majową mgłę były oprawioneŻebyś cała się śmiałaJak wiosenny dzwonek

Chciałbym - lecz słów brakujeI wszystkie się plącząChciałbym - lecz nie zdążyłemDzień znów schodzi się z nocą .