Wiadomości Uczelniane
Transcript of Wiadomości Uczelniane
SPIS TREŚCI
2
ROZMOWA Z JM REKTOREM PWSZ W PŁOCKU ........................ 3
KARTA UCZELNI ERASMUS DLA PWSZ W PŁOCKU ............... 4
KONFERENCJE, SEMINARIA
DNI PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Z PWSZ....................................................... 6
PRAWO – KONCEPCJE – DOŚWIADCZENIA
VI Sympozjum Naukowe ........................................................................... 7
ŻYCIE JAKO DOŚWIADCZENIE EDUKACYJNE
W ROZWAŻANIACH PEDAGOGÓW .................................................10
Z WARSZTATU PŁOCKICH NEOFILOLOGÓW
23 marca 2011roku .........................................................................................14
JĘZYK – LITERATURA - KULTURA KONFERENCJA
INSTYTUTU NEOFILOLOGII PWSZ W PŁOCKU
9-10 maja 2011 ...................................................................................................15
I MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NAUKOWA
STUDENTÓW .........................................................................................................17
RELACJA Z KONFERENCJI „PRZEDSIĘBIORSTWO
W OTOCZENIU GOSPODARCZYM. PRZESTĘPCZOŚĆ
GOSPODARCZA” ...............................................................................................18
Z ŻYCIA UCZELNI
UDZIAŁ PWSZ W PŁOCKU W KONFERENCJI MIEJSKIEGO
OŚRODKA POMOCY SPOŁECZNEJ W PŁOCKU ......................19
III SPOTKANIE METODYCZNE Z OPIEKUNAMI PRAKTYK
PEDAGOGICZNYCH ...................................................................................... 20
CYKL SZKOLEŃ METODYCZNYCH DLA STUDENTÓW .........21
SPOTKANIE Z PRACODAWCĄ – PRZEDSZKOLA
POMARAŃCZOWA CIUCHCIA Z WARSZAWY .........................23
WIOSENNE SPOTKANIA Z ZAJĄCZKIEM .................................... 24
KONKURS „Z MATEMATYKĄ I INFORMATYKĄ
ZA PAN BRAT” .....................................................................................................26
JUBILEUSZOWE TARGI PRACY OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH .............................................................................26
PWSZ W PŁOCKU UCZELNIĄ LIDERÓW ...........................................28
NAUKOWY MAJ .............................................................................................. 29
DLACZEGO ???
IDEA POWSTANIA INSTYTUTU NAUK O ZDROWIU ............. 30
Z DZIAŁALNOŚCI STOWARZYSZENIA UNIWERSYTETU
TRZECIEGO WIEKU W PŁOCKU ............................................................ 35
WYDARZENIA SPORTOWE ...................................................................... 36
W KILKU SŁOWACH ........................................................................................38
Z DZIAŁALNOŚCI SAMORZĄDU STUDENTÓW .........................41
TAKICH NIEMCÓW I WANDA BY CHCIAŁA… .......................... 42
WIERSZEM O MIŁOŚCI ................................................................................ 43
STUDENCI PŁOCKIEJ PWSZ W HOŁDZIE WIELKIEMU
TŁUMACZOWI. W 90. ROCZNICĘ URODZIN KARLA
DEDECIUSA 30 maja 2011r. ..................................................................... 44
STUDENCI INSTYTUTU PEDAGOGIKI NA V LETNIM
PIKNIKU INTEGRACYJNYM W ZESPOLE SZKÓŁ
SPECJALNYCH W GOŚLICACH ............................................................ 46
WYŚPIEWALI SREBRO....................................................................................47
STUDENCI PWSZ DLA MILENY ...............................................................49
W KRĘGU NAUKI
STOWARZYSZENIE AUTORÓW POLSKICH .................................... 50
HYBRYDOWOŚĆ BIBLIOTEKI PWSZ W PŁOCKU ........................52
CZY SOKRATES NAUCZAŁBY PRZEZ INTERNET ? ....................57
CZŁOWIEK AUTONOMICZNY W FILOZOFII IMMANUELA
KANTA ................................................................................................................... 60
NOWOŚCI WYDAWNICTWA PWSZ W PŁOCKU ........................62
OFERTA KIERUNKÓW I SPECJALNOŚCI ROK
AKADEMICKI 2012/2011 ........................................................................... 63
WIADOMOŚCI UCZELNIANE
3
ROZMOWA Z JM REKTOREM PWSZ W PŁOCKU
Zgodnie z tradycją, nowy rok akademicki 2011/2012
oraz nowy numer „Wiadomości Uczelnianych” rozpoczy-
namy od wywiadu z JM Rektorem PWSZ w Płocku prof.
zw. dr hab. Jackiem Grzywaczem.
PWSZ w Płocku jest młodą uczelnią. Co obec-nie jest kluczowe dla jej rozwoju?
Najważniejsi na Uczelni są studenci, to dla nich po-
winnyśmy starać się, aby nieustannie podnosić poziom
kształcenia. I mam tu na myśli nie tylko podnoszenie
poziomu kształcenia studentów, ale też rozwój naukowy
kadry dydaktycznej. Cieszy mnie fakt, że od początku ist-
nienia PWSZ ponad 20 naszych pracowników uzyskało
tytuły doktorskie. Rozwojowi Uczelni sprzyja też organi-
zowanie konferencji naukowych, publikacje naukowe
wydawane przez własne wydawnictwo, odpowiednie
zaplecze dydaktyczne.
Jakie są według Pana Rektora największe za-grożenia i wyzwania dla rozwoju szkolnictwa wyż-szego?
Niż demograficzny wzmaga konkurencję mię-
dzy uczelniami, która niestety nie zawsze jest uczciwa.
Wpływ na rozwój szkolnictwa wyższego ma też trudna
sytuacja finansowa państwa, a co za tym idzie coraz
mniejsze nakłady na rozwój nauki. Wyzwaniem dla
uczelni jest dostosowanie szkolnictwa wyższego w Polsce
do standardów kształcenia europejskiego.
W jakim kierunku powinien pójść rozwój takich uczelni jak nasza?
Będziemy kontynuować starania o uruchomienie
nowych kierunków, ale tylko tych zgodnych z oczeki-
wania rynku pracy. Uważam, że powinnyśmy kształcić
specjalistów, mając na uwadze konkretne potrzeby zgła-
szane przez instytucje i zakłady pracy.
Czy wciąż Pan chętnie uczy? Zapewne ciężko jest połączyć dydaktykę i zarządzanie?
Głównym moim zajęciem jest nauczanie. Przez całe
swoje dorosłe życie zajmowałem się dydaktyką i wycho-
waniem. Dlatego teraz też, pomimo wielu obowiązków,
staram się nie tracić kontaktu ze studentami. Dzięki do-
brej organizacji pracy, doświadczonym współpracowni-
kom udaje mi się pogodzić obie te role.
Panie Rektorze, a jak Pan spędza czas wolny?Zawsze z rodziną, najchętniej pracując na roli i ob-
cując z przyrodą. Uprawiam kukurydzę, zboże, mam
małą hodowlę ryb. Taki charakter pracy pozwala mi
się wyciszyć i najlepiej wtedy odpoczywam. Zarów-
no żona, jak i córki podzielają moje zainteresowania,
dlatego też możemy cieszyć się wspólnie spędzanym
czasem.
Jest to ostatni rok Pana kadencji. Jak mógłby Pan Rektor podsumować te trzy lata?
Oceniam je pozytywnie, myślę, że dużo udało nam
się zrobić. Otworzyliśmy dwa nowe kierunki – pielę-
gniarstwo i informatykę. Jesienią ruszają wielomiliono-
we inwestycje, które poprawią stan naszej infrastruktu-
ry. Pomimo niżu demograficznego, brak gwałtownego
spadku ilości studentów, wiele specjalności cieszy się
dużym powodzeniem. Pomimo nienajłatwiejszej sytu-
acji finansowej poprawia się zaplecze naukowo—dy-
daktyczne. Nasza biblioteka ma jeden z najlepszych
księgozbiorów nie tylko w Płocku, ale i regionie. W 2010
roku kupiliśmy ponad 4.500 książek, myślę, że w tym
roku będzie podobnie.
WIADOMOŚCI UCZELNIANE
4
Czy możemy zdradzić Pana plany na przy-szłość?
Pracuję nad kolejną książką z dziedziny finansów
przedsiębiorstwa. Staram się zawsze znaleźć czas na pra-
cę naukową, której efektem są moje publikacje.
Co chciałby przekazać Pan Rektor studen-tom PWSZ z okazji nowego roku akademickiego 2011/2012?
Chciałbym, żeby uwierzyli, że studiują w dobrej
uczelni, której absolwenci kończą studia magisterskie
(często stacjonarne) na najlepszych uczelniach w Polsce.
Chciałbym, żeby studenci poczuli, że są naszymi partne-
rami i bardziej angażowali się w życie uczelni, w działal-
ność samorządu studenckiego i kół naukowych.
Panie Rektorze, dziękując za rozmowę życzę wytrwa-
łości w realizacji wszystkich podejmowanych inicjatyw.
Rozmawiała
Katarzyna Atemborska
KARTA UCZELNI ERASMUS
DLA PWSZ W PŁOCKU
Karta Uczelni Erasmus (Erasmus University Charter –
EUC) w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”
przyznana!
Komisja Europejska Edukacja, Kultura i Sektor Audio-
wizualny, po rozpatrzeniu 675 wniosków uczelni z krajów
europejskich, przyznała Państwowej Wyższej Szkole Za-
wodowej Kartę Erasmus. Karta uprawnia do prowadze-
nia działań w ramach programu Erasmus oraz do ubie-
gania się o fundusze na ich realizację.
Miłym akcentem jest fakt, iż w naborze EAC/19/2010,
tura 2011 Komisja przyznała Kartę tylko 19 polskim uczel-
niom – a ten sukces stał się naszym udziałem. Karta Era-
smus uprawnia nas do prowadzenia działań w progra-
mie aż do roku akademickiego 2013/2014.
Monika Fronczak
[koordynator Programu Erasmus]
Koordynator Programu Erasmus
ogłasza nabór studentów II i III roku Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku
na wyjazdy na studia w zagranicznych uczel-
niach partnerskich
w roku akademickim 2011/1012
Rekrutacja: 01.10.2011r. - 17.10.2011r.
Przyjmowanie dokumentów: Plac Dąbrowskiego
2, pok. 201, w godzinach 9-12.
Wszelkie informacje i dokumenty dostępne są on-
-line na stronie uczelni (zakładka Erasmus) lub u
Koordynatora Programu Erasmus
Monika Fronczak, Koordynator Programu Era-
smus, 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2
tel.: 24-3665400 wew. 203
e-mail: [email protected]
Koordynator Programu Erasmus
ogłasza nabór pracowników naukowo-dydak-
tycznych i administracyjnych
Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku
na wyjazdy do zagranicznych uczelni partner-
skich w roku akademickim 2011/1012
w celu prowadzenia zajęć i/lub w celach
szkoleniowych
Rekrutacja: 01.10.2011r. - 17.10.2011r.
Przyjmowanie dokumentów: Plac Dąbrowskiego
2, pok. 201, w godzinach 9-12.
Wszelkie informacje i dokumenty dostępne są on-
-line na stronie uczelni (zakładka Erasmus) lub u
Koordynatora Programu Erasmus
Monika Fronczak, Koordynator Programu Era-
smus, 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2
tel.: 24-3665400 wew. 203
e-mail: [email protected]
WIADOMOŚCI UCZELNIANE
5
KONFERENCJE, SEMINARIA
6
DNI PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Z PWSZ
W dniach 15-21 listopada 2010 r. w Polsce po raz
trzeci obchodzony był Światowy Tydzień Przedsiębior-
czości, którego głównym celem jest propagowanie po-
staw przedsiębiorczych wśród młodzieży. W ramach tego
ogólnoświatowego wydarzenia, Państwowa Wyższa
Szkoła Zawodowa w Płocku po raz pierwszy zorganizo-
wała seminarium ph. „Dni Przedsiębiorczości z PWSZ”,
w którym mogły wziąć udział wszystkie osoby zaintereso-
wane tematyką przedsiębiorczości oraz doskonaleniem
umiejętności w zakresie public realtions (PR) lub obsługi
klienta.
Dodatkowo przygotowaliśmy dwudniowy cykl
warsztatów, w którym udział wzięli studenci, absolwen-
ci oraz uczniowie ostatnich klas szkół ponadgimnazjal-
nych.
Seminarium odbyło się 16 listopada 2010r. w auli In-
stytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie.
Jako pierwszy głos zabrał Rektor Państwowej Wyż-
szej Szkoły Zawodowej w Płocku prof. zw. dr hab. Jacek
Grzywacz, zachęcając audytorium do propagowania
postawy przedsiębiorczej rozumianej nie tylko, jako za-
kładanie własnej działalności gospodarczej, ale także
przejawiającej się aktywnością w wielu inicjatywach
już w toku studiów.
Pierwszym prelegentem, który opowiedział o Do-
brych praktykach Wojewódzkiego Urzędu Pracy w War-
szawie Filia w Płocku w pozyskiwaniu i realizacji projek-
tów z EFS, był dyrektor Płockiej Filii WUP w Warszawie
- Piotr Dyśkiewicz. W wystąpieniu szczególną uwagę
zwrócono na najbardziej popularny projekt WUP - „Płoc-
ką Szkołę Małej Przedsiębiorczości” oraz prezentację firm,
które obecnie funkcjonują na rynku dzięki środkom fi-
nansowym uzyskanym z tego właśnie projektu. Przed-
stawiono również najczęściej występujące bariery przy
zakładaniu lub prowadzeniu działalności gospodarczej
oraz ofertę wsparcia, jakie można uzyskać w ramach
projektów oferowanych przez WUP.
Na temat samozatrudnienia oraz wskazówek, kto
i jak może uzyskać dofinansowanie na założenie własnej
działalności gospodarczej z Powiatowego Urzędu Pracy
szczegółowo przedstawiły przedstawicielki PUP w Płoc-
ku – Agnieszka Barankiewicz i Monika Jaroszewska.
Spotkanie poprowadzili studenci PWSZ w Płocku:
od lewej: Adam Możejko oraz Sylwester Brudnicki.
Zainteresowanie młodzieży wzbudziła prezentacja
PKO Banku Polskiego pod hasłem Pierwsze doświad-
czenia zawodowe w Banku PKO BP i możliwości finanso-
we studenta, którą wygłosili – dyrektorzy Anna Braniec-
ka oraz Waldemar Młynarczyk. Oprócz udzielenia in-
formacji dotyczących możliwości kredytowania studiów
lub działalności gospodarczej, zachęcano młodzież
do zdobywania doświadczenia zawodowego poprzez
praktykę studencką w tej Instytucji.
O tym czy możliwe jest założenie firmy w jeden
dzień oraz o korzyściach płynących z założenia firmy
w ramach Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczo-
ści - mówił dyrektor AIP w Płocku Tomasz Wysocki. Ko-
lejnym prelegentem był Marcin Idziak - przedstawiciel
Związku Pracodawców Warszawy i Mazowsza - Punkt
Konsultacyjny w Płocku, który przedstawił różnorodne
inicjatywy oraz obszary działania ZPWiM, (tj. szkolenia,
projekty, doradztwo dla firm, wspieranie innowacyjno-
ści, konkursy, targi i konferencje, działania kooperacyjne
firm). Na koniec odbyła się prezentacja firmy PROFIT Do-
radcy Finansowi pod hasłem Przedsiębiorczy Doradca
Finansowy. O korzyściach i zaletach wykonywania za-
wodu doradcy finansowego mówili Tadeusz Kowalkow-
ski - Prezes oraz Robert Olczak - Dyrektor firmy PROFIT.
KONFERENCJE, SEMINARIA
7
„Dni Przedsiębiorczości z PWSZ” zakończyły się
dwudniowym cyklem szkoleń i warsztatów, w których
udział wzięli studenci oraz młodzież z ostatnich klas szkół
ponadgimnazjalnych. W dniu 17 listopada odbyły się
szkolenia z zakresu public relations, warunkujących sku-
teczne funkcjonowanie przedsięwzięć biznesowych na
dzisiejszym rynku, mianowicie:
• „Zadbaj o profesjonalny PR firmy”
• oraz „Budowa wizerunku marki firmy”.
w dniu 18 listopada:
• Profesjonalna obsługa klienta - savoir vivre
w pracy - uczestnicy szkolenia zostali wyposaże-
ni w tajniki udanej komunikacji interpersonalnej,
biznesowego savoir-vivre oraz sztukę prezentacji.
• Odkryj w sobie cechy przedsiębiorcy i osiągnij
sukces - warsztat pozwolił uczestnikom pozyskać
wiedzę na temat zakładana i prowadzenia wła-
snej działalności gospodarczej, w tym plusy i mi-
nusy prowadzenia własnego biznesu.
Zajęcia warsztatowe zostały zrealizowane we współ-
pracy z doradcami zawodowymi z Centrum Informacji
i Planowania Kariery Zawodowej z Płockiej Filii Woje-
wódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie. W szkoleniach
i warsztatach udział wzięło łącznie 85 osób.
Anna Kowalska
[Biuro Karier Zawodowych]
PRAWO – KONCEPCJE – DOŚWIADCZENIA
VI Sympozjum Naukowe
„W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyj-
nej” to nazwa VI Sympozjum Naukowego, które w tym
roku odbyło się pod hasłem „Prawo – Koncepcje – Do-
świadczenia”. Spotkanie zostało zorganizowane przez
Instytut Pedagogiki Państwo wej Wyższej Szkoły Zawodo-
wej w Płocku i Zespół Szkół Zawodowych nr 2 w Płocku.
VI Sympozjum Naukowe, w dniu 7 grudnia 2010
roku, zgromadziło w Auli Ratusza Urzędu Miasta Płocka
przedstawicieli władz Miasta, Starostwa Powiatu Płoc-
kiego, przed stawicieli Delegatury w Płocku Kuratorium
Oświaty w Warszawie, pracowni ków naukowych PWSZ
w Płocku oraz dyrektorów, nauczycieli, wychowawców,
pedagogów i psychologów szkół podstawowych, gim-
nazjalnych i ponadgimnazjalnych z powiatu pło ckiego,
sierpeckiego i gostynińskiego. Wśród 143 zaproszonych
gości i uczestników sympozjum znalazła się 21 osobo wa
grupa studentów PWSZ w Płocku. W imieniu komitetu
naukowego i organiza cyjnego wszystkich przybyłych
powitał Dariusz J. Szadkowski.
Uroczystej inauguracji VI Sympozjum Naukowego
„W stronę dialogu – od teorii do praktyki eduka cyjnej”
pod hasłem „Prawo – Koncepcje – Doświadczenia” do-
konała Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ w Płocku doc.
dr Ewa Wiśniewska. W imieniu Prezydenta Miasta Płoc-
ka uczestników powitała pani Ewa Adasiewicz, Dyrektor
Wydziału Edukacji UM Płocka. Etap oficjalnych powitań
kończyły wystąpienia: pani Aleksandry Jadczak – Wi-
cedyrektora Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty
w Warszawie, dr Marii Szymańskiej – Dyrektora Instytutu
Pedagogiki PWSZ w Płocku i pani Ewy Wiśniewskiej, któ-
ra wystąpiła i imieniu pani Anny Piekarskiej, Dyrektora
ZSZ nr 2 w Płocku.
Prorektor PWSZ w Płocku doc. dr Ewa Wiśniewska
otwiera VI Sympozjum Naukowe „W stronę dialogu –
od teorii do praktyki edukacyjnej”
Rozpoczęcie konferencji uświetniło wystąpienie prof.
zw. dr. hab. Jacka Piekarskiego – Kierownika Zakładu Pe-
dagogiki Opiekuńczo - Wychowawczej w Instytucie Pe-
dagogiki PWSZ w Płocku. Po słowie wstępnym Pana Pro-
fesora przyszedł czas na pierwszego prelegenta p. Alek-
sandrę Jadczak (Kuratorium Oświaty w Warszawie. De-
legatura w Płocku).
Referat pt. „Prawo oświatowe jako podstawa porozu-
miewania się w oświacie” miał na celu uświadomienie
słuchaczom, iż działalność dydaktyczna, opiekuńcza
i wychowawcza szkoły uregulowana jest przepisa-
mi prawnymi (np. sposób wypełniania arkuszy ocen,
dzienników lekcyjnych czy zasady oceniania uczniów).
Prelegentka określiła kryteria konieczne, by prawo
oświatowe mogło stanowić podstawę porozumiewania
się w oświacie. Wskazała istotne elementy, na które na-
leży zwrócić uwagę podczas analizy aktów prawnych,
m.in. datę wejścia w życie danej ustawy czy rozporzą-
dzenia, przepisy przejściowe, tzw. słownik oraz fakt, kogo
one dotyczą. Podała przykłady zaistniałych problemów
KONFERENCJE, SEMINARIA
8
i konfliktów w różnych obszarach oświatowych wyni-
kających z nieznajomości hierarchii aktów prawnych.
Zwróciła uwagę, iż niezbędnym warunkiem uznania
ustawy lub rozporządzenia za obowiązu jące jest jego
należyte promulgowanie, czyli publikacja. Mgr Jadczak
podkreśliła również wagę aktów prawa wewnątrzszkol-
nego (np. statutu szkoły) oraz konieczność ich przestrze-
gania. Jako znaczące utrudnienie w tym, aby prawo
oświatowe stanowiło podstawę porozumiewania się
w oświacie wskazała częste jego zmiany i podkreśliła
konieczność stosowania zasady „Głowa w przepisach,
nie przepisy w głowie”.
Dr Dorota Dądzik podsumowując wystąpienie, po-
stawiła istotne pytanie: Czy prawo ma kształtować real-
ne życie czy rzeczywistość oświatowa powinna być kre-
atorem zmian w prawie? Smutną prawdą jest, że brakuje
dialogu z gronem pedagogicznym przy wprowa dzaniu
pewnych zmian w prawie.
Po wystąpieniu p. Aleksandry Jadczak miejsce na
mównicy zajęła dr Małgorzata Jagodzińska z PWSZ
w Płocku. Dr Jagodzińska w pracy zatytułowanej „Zasoby
instytucji edukacji pozaformalnej wzmocnieniem pro-
cesu kształto wania postaw prośrodowiskowych” zwróci-
ła uwagę na ogromną rolę samorządów teryto rialnych,
które mogą znacząco wpłynąć na kształtowanie ekolo-
gicznych postaw wśród dzieci i młodzieży. Nauczyciele
powinni korzystać z bogatej oferty edukacji pozaformal-
nej, dzięki czemu mogą wzmacniać efekty wność pracy.
Należy wyostrzać wrażliwość najmłodszych na ekolo-
giczne zagadnienia. Wśród instytucji współpracujących
ze szkołami, oprócz Urzędów Miasta, Gminy, Powiatu, są
także wszelkiego rodzaju związki i stowarzyszenia po-
dejmujące zagadnienia związane z ochroną środowi-
ska. Na terenie Płocka istnieją między innymi: Centrum
Edukacji Ekologicznej, Liga Ochrony Przyrody, Ogród
Zoologiczny, Towarzystwa Miłośników Dzielnicy, Zwią-
zek Pszczelarzy etc. Dr Małgorzata Jagodzińska podała
również szereg przykładów działań szkół, które powinny
znaleźć swoich naśladowców. Na wyróżnie nie, według
prelegentki, zasłużył projekt Zespołu Szkół Ogólnokształ-
cących Specjalnych nr 7 w Płocku „Ruszaj się, bo zardze-
wiejesz”, przy którym wykorzystano środki z Funduszu
Grantowego dla Płocka.
Dr Małgorzata Kamińska - Juckiewicz – Dyrek-
tor Szkoły Podstawowej nr 22 w Płocku i wykładowca
PWSZ w Płocku zaprezentowała swoje przemyślenia
w referacie „Edukacja w wymiarze społecznym i eko-
nomicznym – kierunki zmian w Europie i w Polsce”.
Punktem wyjścia do rozważań na ten temat stała się
próba odpowiedzi na pytanie: Jakie ważne umiejęt-
ności, które będą przydatne na rynku pracy, kształtu-
je w dzieciach już szkoła podstawowa? Szkoła na tym
szczeblu, oprócz wielu umiejętności takich jak znajo-
mość języka obcego, daje kompetencje społeczne by-
cia ze sobą. Bez pewnego poziomu rozwoju osobi stego,
nie ma zatrudnienia w dorosłym życiu. Edukacja musi
być w dialogu z gospodarką i polityką społeczną. Dr
Kamińska - Juckiewicz zasygnalizowała, jak ważny
jest raport „Europa 2020”, w którym powinniśmy się
znaleźć. Zamierza się wprowadzić do szkół przedmiot
związany z kreatywnością, twórczością, co z całą pew-
nością będzie miało ogromny wpływ na wydobywa-
nie z uczniów nowych zdolności, istotnych dla przyszłej
pozycji zawo dowej. Doskonałym podsumowaniem
wystąpienia dr Małgorzaty Kamińskiej - Juckiewicz są
słowa Demokryta, zacytowane przez dr Dorotę Dądzik:
„Żyjemy nie tak, jak chcemy, ale tak jak potrafimy”.
Kolejnym ciekawym zagadnieniem, któremu po-
święciła uwagę w swoim wystąpieniu dr Agnieszka
Głowala z PWSZ w Płocku, była podmiotowość dziecka
w edukacji szkolnej. Przedstawione w prezentacji wy-
niki badań były pokrzepiające. Większość badanych
uczniów nie boi się wyrażać własnego zdania podczas
zajęć szkolnych, jak również nie czuje się być traktowana
w szkole w sposób instrumentalny. Autorka, zaznaczyła,
iż ogromna odpowie dzialność ciąży na nauczycielach,
którzy muszą mądrze kierować procesem edukacji tak,
aby znaleźć równowagę pomiędzy wypracowaniem
autorytetu wśród podopiecznych, a dawaniem im wol-
ności intelektualnej i słownej. Dialog musi być podstawą
komunikacji w procesie edukacyjnym.
„Rodzinne uwarunkowania zachowań agresyw-
nych uczniów starszych klas szkoły podstawowej” to re-
ferat, który został wygłoszony przez dr. Mariana W. Wójto-
wicza (Uniwer sytet Łódzki, KN w Zgierzu, PWSZ w Płocku).
Uwaga słuchaczy została zwrócona na konieczność wy-
równywania szans edukacyjnych we współczesnej szko-
le. Uczniowie z rodzin o gorszym statusie materialnym
i społecznym powinni móc liczyć na wsparcie ze strony
KONFERENCJE, SEMINARIA
9
szkoły. Nauczycielom często brakuje kompetencji, by za-
jąć tak trudnymi problemami, ale dialog z pedagoga-
mi i psychologami w szkole, przy odpowiednim wysiłku,
może zostać uwieńczony sukcesem.
Następnym prelegentem był mgr Dariusz J. Szad-
kowski, który przedstawił prezentację zatytułowaną
„Psycholog w polskiej szkole i innych krajach”, w której
poruszył ciekawy problem nomenklatury stanowiska
pracy psychologa w polskiej szkole. Nazwa zostaje spły-
cona do „psychologa szkolnego”, co nie odzwierciedla
w pełni kompetencji osoby realizującej pomoc psycholo-
giczną w placówkach edukacyjnych. Psycholog pracu-
jący w szkole musi mieć ukończone pięcioletnie studia
magisterskie, które uprawniają go zarówno do bycia
psychologiem klinicznym, jak i psychologiem pracują-
cym w szkole. Prelegent omówił, jak wygląda edukacja
psychologa w innych krajach: w Wielkiej Brytanii, Holan-
dii, Nowej Zelandii, Belgii, Stanach Zjednoczonych. Na
przekład w Wielkiej Brytanii już podczas studiów psycho-
logicznych studenci są zobowiązani do wybrania spe-
cjalizacji i dalsza ich edukacja rozwija się w konkretnym
kierunku, w tym przypadku psychologa szkolnego. Za-
tem możemy tutaj mówić o funkcji „psychologa szkolne-
go”, natomiast w polskich realiach bardziej adekwatnie
jest wypowiadać się o „psychologu pracującym w szko-
le”. Kolejną istotną kwestią poruszoną przez mgr Dariu-
sza Szadkowskiego był rozwój zawodowy psychologa
w szkole, który przebiega analogicznie do zdobywania
stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, co nieko-
niecznie jest słuszne.
(od lewej) mgr Dariusz J. Szadkowski - Przewodniczący
Komitetu Organizacyjnego, dr Dorota Dądzik –
Przewodnicząca Komitetu Naukowego, mgr Ewa
Wiśniewska – Wicedyrektor ZSZ nr 2 w Płocku
W dalszej części sympozjum tematyka skoncentro-
wana była wokół problemów wychowawczych, które na
swej drodze spotykają nauczyciele. Dr Renata Biernat
z PWSZ w Płocku zaakcentowała w swym referacie, jak
kluczową rolę odgrywa nauczyciel w procesie eduka-
cyjnym ucznia z niepełnosprawnością intelektualną.
Podkreśliła, że niezwykle ważne jest wybranie odpo-
wiednich metod i form kształcenia uczniów z pewnymi
dysfunkcjami. Praca dr Renaty Biernat „Działania na-
uczyciela w świetle specjalnych potrzeb edukacyjnych
ucznia z niepełnosprawnością intelektualna w stopniu
lekkim” to wyczerpująca temat rozprawa, która z pewno-
ścią dostarczyła wielu cennych informacji osobom, które
w swej codziennej pracy muszą zmierzyć się z proble-
mem wyrównywania szans edukacyjnych.
Kolejne wystąpienie autorstwa mgr Joanny Na-
wrockiej - Szmulewicz z PWSZ w Płocku było poświęcone
„Kierowaniu klasą jako grupą społeczną w aspekcie
dyscypliny szkolnej”. W swoim wystąpieniu prelegentka
zwróciła uwagę na spowolnienie procesu dydaktyczno-
-wychowawczego, wynikające z braku odpowiednich
umiejętności zarządzania klasą przez nauczyciela. Na-
tomiast mgr Urszula Pankowska (SP nr 18 w Płocku, PWSZ
w Płocku) przedstawiła zgromadzonym swoje przemy-
ślenia dotyczące „Kary w wychowaniu dziecka”, które
ujawniły różnice dotyczące zastosowania kary w prak-
tyce edukacyjnej. Oprócz podstaw teoretycznych omó-
wiła wyniki badań ankietowych przeprowadzonych
wśród uczniów szkoły podstawowej.
Ostatni panel dyskusyjny dotyczył udziału środo-
wisk społecznych w organizacji czasu wolnego dzieci
i młodzieży. Dyrektor MDK w Płocku mgr Roman Kusy
(PWSZ w Płocku) mówił o roli placówek wychowania
pozaszkolnego w procesie edukacji, wskazywał, jak
bardzo ważne jest kreatywne podejście do nauczania,
zrezygnowanie z wyeksploatowanych metod, które nie
przynoszą oczekiwanych efektów. Dr Dorota Dądzik,
włączając się w dysku sję, podkreśliła profity płynące
z zajęć pozaszkolnych, w szczególności zajęć aktor-
skich, które podnoszą samoocenę dzieci i dają dodat-
kową możliwość integracji z rówieśnikami. W tej części
spotkania pojawił się także referat mgr Joanny Pecia-
kowskiej ze SP w Staroźre bach i mgr Janiny Jóźwiak
ze SP w Kodłutowie, w którym zostały zaprezentowane
rodzaje aktywności czasu wolnego dzieci i młodzieży
z rozgraniczeniem na dzieci wiejskie i miejskie. Mgr
Urszula Ambroziak- Bereszczyńska z Zespołu Szkół nr
1 w Płocku ze swoją prezentacją na temat „Akademii
Rzemiosła Artystycznego jako przykładu współpracy
świata nauki i biznesu” zakończyła tematykę roli pla-
cówek pozaszkolnych wpisujących się ściśle w proces
kształcenia dzieci i młodzieży.
Przed podsumowaniem VI Sympozjum Naukowego
„W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej”
pojawiły się dwie prezentacje oraz film pt. „Demo kracja
KONFERENCJE, SEMINARIA
10
w oczach dziecka”, który przedstawiła i omówiła dr Do-
rota Dądzik. Pierwsza prezentacja była debiu tanckim
wystąpie niem Sekcji Socjologicznej działającej przy In-
stytucie Pedagogiki PWSZ w Płocku pod kierunkiem dr
Kingi Przybyszewskiej, a dotyczyła zagadnienia komu-
nikacji na linii Nauczyciel – Uczeń – Rodzic. Przedstawi-
ła ją studentka III roku PWSZ w Płocku Marta Gretkow-
ska. Druga prezentacja - dr Małgorzaty Pietrzak (ZS nr
3 w Płocku/PWSZ w Płocku) została skoncentrowana na
„Hierachiach wartości płockiej młodzieży licealnej”.
W czasie trwania sympozjum zaprezentowano
szesnaście referatów o szerokim zakresie tematycznym.
Dyskutowano na temat praktycznych aspektów pracy
nauczyciela w kontekście koncepcji teoretycznych i prze-
prowadzonych badań. Sympozjum dało możli wość wy-
miany poglądów osób, które mają
bezpośredni kontakt z codziennością oświatową.
Każdy z prelegentów mówił o obszarze edukacji, który
jest mu bliski, dotykał problemów środowiska, z którego
się wywodzi. Wielokrotnie padło stwierdzenie, iż podwyż-
szenie jakości kształcenia jest priorytetowym założeniem
współczesnej szkoły, ale tylko rzeczowy dialog może
przyczynić się do wprowadzenia pozytywnych zmian.
Dobra szkoła to taka, w której świadomi nauczycie-
le kształcą uczniów z pomocą kompetentnych pedago-
gów, psychologów, rodzice są zaangażowani w proces
nauczania i wychowania dzieci, gdzie wszyscy biorą
współodpowiedzialność za proces edukacyjny.
Jedynym problemem na sympozjum był nieubłaga-
nie szybko płynący czas, prele genci nie mogli wyczerpu-
jąco omówić nurtujących ich zagadnień. Wszystkie za-
prezentowane wy stą pienia w pełnej wersji zostaną opu-
blikowane w bieżącym roku w recenzowanym zbiorze.
To już szóste spotkanie naukowe, które było kolejną
próbą wskazania drogi moder nizacji procesu eduka-
cyjnego, której celem jest dialog edukacyjny wszystkich
podmiotów i środowisk edukacyjnych. Bowiem tylko taki
dialog przyczynia się do tego, by przeobrażenia społecz-
ne i reformy oświatowe prowa dziły do efektywnej i inte-
resującej edukacji, w której zgodnie ze swoimi natural-
nymi prawami uczestniczą rodzice, a także inne środo-
wiska społeczne, które są alternatywnym sposobem na
wzbogacenie oferty wychowawczo – eduka cyjnej.
W dniu 6 grudnia 2011 roku będzie miało miejsce
kolejne VII Sympozjum Naukowe „W stronę dialogu – od
teorii do praktyki edukacyjnej” ze szczególnym uwzględ-
nieniem problematyki funkcjonowania szkoły w dobie
przemian współczesnej rodziny i zagrożeń społecznych.
Dariusz J. Szadkowski
[Instytut Pedagogiki]
ŻYCIE JAKO DOŚWIADCZENIE EDUKACYJNE
W ROZWAŻANIACH PEDAGOGÓW
W dniach 17 – 18 stycznia 2011 roku w Soczewce
koło Płocka odbyła się IV Międzynarodowa Konferen-
cja Naukowa „Kształcenie pedagogów - strategie, kon-
cepcje, idee” pod hasłem Edukacja jako całożyciowe
doświadczenie „Drogi edukacyjne – drogi życiowe” zorga-
nizowana przez Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Już
ośmioletnią tradycją stało się podejmowanie dyskusji
o nauczycielu, jego kształceniu, nowej roli edukacyjnej
i konieczności stałego doskonalenia się i reagowania na
zmiany współczesności.
Ostatnie spotkanie naukowe stanowiło, zatem kon-
tynuację rozważań o kształceniu nauczycieli podjętych
w środowisku płockim na wcześniej zorganizowanych
konferencjach. Tegoroczna debata skupiała się wokół
hasła obejmującego problematykę badań biograficz-
nych i namysłu nad potraktowaniem doświadczeń ży-
ciowych, w tym też zawodowych jako wiedzy biograficz-
nej niezbędnej do refleksji nad zmieniającą się rzeczywi-
stością edukacyjną. Zagadnienia dróg życiowych stały
się głównymi wątkami planowanej dyskusji. Sformuło-
wano następujące cele konferencji:
• Ukazanie znaczenia jakościowych badań bio-
graficznych w poszukiwaniu skutecznych dróg
kształcenia nauczycieli.
• Konfrontacja idei edukacji ustawicznej w Polsce
i na świecie, w kontekście zadań współczesnego
nauczyciela.
• Poszukiwanie skutecznych form realizacji idei
edukacji całożyciowej.
• Wskazanie ma modernizację kształcenia instytu-
cjonalnego jako drogi do edukacji całożyciowej.
W konferencji wzięło udział 98 osób – naukowców
z wielu ośrodków w kraju i za granicą, decydentów
edukacyjnych, reprezentantów szeroko pojętego środo-
wiska naukowego w Płocku i przedstawicieli władz. Na
konferencję przybyli prelegenci z ośrodków naukowych
z zagranicy reprezentujący Państwowy Uniwersytet Pe-
dagogiczny im. Pawła Tyczyny w Humaniu na Ukrainie
i Uniwersytet w Paderborn w Niemczech. Na uwagę
zasługuje wyjątkowe zainteresowanie udziałem w kon-
ferencji naukowców z Polski reprezentujących: Uniwer-
sytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet im.
Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Marii Curie
– Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Pedagogiczny
w Krakowie, Uniwersytet Przyrodniczo – Humanistyczny
w Siedlcach, Akademię Pedagogiki Specjalnej w War-
szawie, Szkołę Wyższą im. Pawła Włodkowica w Płocku,
KONFERENCJE, SEMINARIA
11
Uniwersytet Humanistyczno – Przyrodniczy w Siedlcach,
Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego, Politechnikę
Warszawską, Szkołę Nauk Technicznych i Społecznych
w Płocku, Akademię Humanistyczno – Ekonomiczną
w Łodzi, Kolegium Nauczycielskie w Zgierzu, Kolegium
Nauczycielskie w Wieluniu i wreszcie Instytut Pedagogi-
ki i Instytut Nauk Ekonomicznych Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Płocku.
W części inauguracyjnej konferencji głos zabrała
doc. dr Ewa Wiśniewska – prorektor naszej Uczelni, któ-
ra powitała gości i nawiązała do początków działań
organizacyjnych i naukowych Instytutu Pedagogiki.
Dyrektor Instytutu Pedagogiki dr Maria Szymańska
nakreśliła współczesne kierunki działań Instytutu Pe-
dagogiki, zarówno o charakterze dydaktycznym, jak
i naukowym. Wystąpienie Przewodniczącego Komitetu
Naukowego Konferencji prof. zw. dr hab. Jacka Piekar-
skiego miało charakter analizy poprzednich dokonań
naukowych uczestników konferencji i stanowiło zachętę
do dalszej współpracy z młodym środowiskiem nauko-
wym, reprezentowanym przez pracowników Instytutu
Pedagogiki PWSZ w Płocku. Profesor dziękując za przy-
bycie, zwrócił uwagę na międzynarodowy charakter
naszego spotkania.
Dwudniowe obrady konferencji obejmowały dysku-
sję plenarną i w sekcjach tematycznych. Sesję plenarną
w pierwszym dniu Konferencji prowadzili prof. zw. dr hab.
Jacek Piekarski i prof. zw. dr hab. Józef Półturzycki. Re-
feraty oscylujące wokół zasadniczej tematyki konferencji
ujętej w tytule wygłosiło sześciu prelegentów.
Jako pierwszy głos zabrał prof. zw. dr hab. Jacek
Piekarski – opiekun naukowy Konferencji. W wystąpie-
niu otwierającym sesję plenarną i zatytułowanym
„Biografia zawodowa – między kreacją a kontrolą”
postawił pytanie o biograficzny aspekt procesu ucze-
nia się za sprawą uczestnictwa w praktyce zawodo-
wej. Zwrócił uwagę na warunki tego procesu (ciągłość
formacji, przewidywalność przebiegu, refleksyjność
i refleksywność, praktyka uczenia się z doświadczeń),
które zestawia się z instytucjonalnymi praktykami
swoistymi dla pełnienia roli zawodowej nauczycieli
(reformowanie praktyki, uczestniczenie w strukturach
instytucjonalnych, praktykach doskonalenia – ewalu-
acji oraz stymulowania twórczości). Prof. zw. dr hab. J.
Piekarski ukazał najważniejsze odniesienia teoretycz-
ne wyrastające z analizy napięć pomiędzy autono-
mią i kontrolą pojawiających się zarówno w praktyce
biograficznej, jak i zawodowej przestrzeni jej kształto-
wania.
Z kolei prof. zw. dr hab. Józef Półturzycki podjął
temat „Aktualność problemów edukacji ustawicznej
w dobie rozwoju technologii informacyjnej”. Autor za-
znaczył, że edukacja ustawiczna wciąż poszukuje
swojego miejsca, biorąc pod uwagę zarówno niejed-
noznaczność pojęciową w tym zakresie jak i podsta-
wy prawne. Powoduje to określone problemy realizacji
edukacji ustawicznej w rzeczywistości edukacyjnej po-
tęgowane przez dynamiczne przemiany cywilizacyjne
i rozwój społeczeństwa informacyjnego. Zdaniem prof.
zw. dr hab. J. Półturzyckiego przygotowanie do eduka-
cji ustawicznej rozpoczyna się bardzo wcześnie, istotne
jest bowiem, by człowieka „natchnąć chęcią uczenia
się” i rozwinąć motywację do doskonalenia siebie oraz
poszukiwania wiedzy przez całe życie.
Prof. zw. dr hab. Olga Czerniawska wygłosiła re-
ferat pt. „Czego uczą badania dróg edukacyjnych?”.
Referat zawierał „sumę wiedzy” autorki na ten temat
ukształtowaną w oparciu o lektury i wywiady biogra-
ficzne. Narracje skupiały się wokół zagadnień: dzieciń-
stwo i rodzina, szkoła, organizacje społeczne, praca,
emerytura. Podsumowując autorka wskazała, że bio-
grafie edukacyjne „uczą nas innych i uczą nas siebie”,
uczą rozmowy i słuchania innych osób, a więc dialo-
gu, uczą nas przeszłości, tego co było, jak zmieniały się
instytucje edukacyjne, uczą szacunku dla ludzi niewy-
kształconych. Badania biograficzne pozwalają na spo-
strzeganie odrębności dróg edukacyjnych i układanie
tych dróg w pewne ciągi czy typy dróg edukacyjnych,
ukazują niuanse edukacji dorosłych i zaskakujące za-
chowania nauczycieli, pozwalają poznawać różne ob-
licza wydarzeń historycznych i tworzyć w opisie obraz
pokolenia i instytucji.
Z kolei dr hab. Hanna Solarczyk-Szwec przedstawiła
referat zatytułowany „Polifonia czy kakofonia znaczeń
edukacji całożyciowej?” Prelegentka podkreśliła, że
edukacja ustawiczna jest zjawiskiem wieloznacznym,
niespójnym, niedomkniętym, rozproszonym, kontro-
wersyjnym, ale współcześnie nieobojętnym dla peda-
gogów, psychologów, socjologów, ekonomistów, polito-
logów, którzy z perspektywy własnych dyscyplin oraz
KONFERENCJE, SEMINARIA
12
różnych teorii dokonują jego re- i dekonstrukcji. Autorka
stwierdziła, że zarzuty stawiane wcześniej koncepcji
edukacji ustawicznej są aktualne także dziś w odniesie-
niu do uczenia się przez całe życie: niedookreśloność po-
jęcia potęguje trudności rozróżnienia praktyk edukacyj-
nych, eklektyzm jest wyrazem braku kryteriów selekcji
praktyk i teorii edukacji ustawicznej. Mankamenty te są
dziś akceptowane w imię postmodernizmu, ale otwarte
pozostaje pytanie, czy służą jej teorii.
Następnie prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska pod-
jęła temat „Rola nauczyciela w edukacji całożyciowej
i płynące stąd postulaty nauczania mądrości”. Autorka
zaznaczyła, że to przede wszystkim na nauczycieli spa-
da obowiązek rozbudzania potrzeby edukacji trwającej
przez całe życie. To zadanie powinno wiązać się z wie-
dzą o tym, że świadomość jest czynnikiem kształtują-
cym wszelkie sfery życia, łącznie z gospodarczą. W na-
szej dobie globalizacji pożądane jest wykraczanie poza
wąską specjalizację, co wiąże się z odnajdywaniem
sensu życia i nabywaniem mądrości – wartości niedo-
cenianej. W człowieku należy między innymi kształto-
wać motyw zdobywania wiedzy, chęć poszukiwania
sensu życia, co stanowi drogę wyrabiania mądrości bę-
dącej podstawą edukacji całożyciowej.
Sesję plenarną w tym dniu zakończyło wystąpie-
nie prof. zw. dr hab. Kazimierza Żegnałka zatytułowa-
ne „Dokształcanie i doskonalenie zawodowe nauczy-
cieli w kontekście edukacji całożyciowej”. Prof. zw. dr
hab. K. Żegnałek zaznaczył, że uczenie się całożyciowe
ma służyć uzupełnianiu i doskonaleniu kompetencji
zawodowych poszczególnych ludzi, ale także rozwojo-
wi własnej osobowości. Prelegent podkreślił, że obecny
system dokształcania i doskonalenia nauczycieli kon-
centruje się przede wszystkim na stopniach awansu
zawodowego. Konieczność dokształcania i doskonale-
nia zawodowego nauczycieli wynika nie tylko z tem-
pa rozwoju cywilizacyjnego (w tym szczególnie lawi-
nowego przyrostu wiedzy), ale również z niedomogów
kształcenia akademickiego oraz stosunkowo niskiej
jakości kandydatów na studia nauczycielskie.
W drugim dniu konferencji obrady plenarne zo-
stały zainaugurowane wystąpieniem prof. zw. dr hab.
Jacka Grzywacza – Rektora Naszej Uczelni, który wska-
zał na konieczność aktywnego udziału w działaniach
zmierzających do zmian w szkolnictwie wyższym. Rek-
tor pogratulował przedsięwzięcia naukowego i życzył
uczestnikom owocnych obrad. Przewodnictwo nad
częścią naukową dyskusji tematycznej objęli: prof. dr
hab. Stanisław Lipiński i dr Liliana Tomaszewska. W se-
sji plenarnej wzięło udział ośmiu prelegentów, repre-
zentujących różnorodne środowiska naukowe w kraju.
Treścią pierwszego wystąpienia dr Leszka Kopciucha
na temat „Biografia własna i cudza jako źródło ukształto-
wania wrażliwości aksjologicznej” stały się biograficzne
wątki kształtowania wrażliwości aksjologicznej. Własne
doświadczenie życiowe jest jednym z elementów kształ-
tujących aksjologiczną wrażliwość osoby. Autor zwrócił
uwagę na słabą przydatność pedagogiczną naszego
własnego doświadczenia, ponieważ na cały szereg jego
elementów nie mamy żadnego wpływu. Natomiast
skwapliwie korzystamy z cudzych biografii i odnosząc
się do nich selektywnie wybieramy doświadczenia, któ-
re w naszym przekonaniu mogą być dla nas najbardziej
przydatne. Pytanie o zasadność i sensowność wykorzy-
stywania życiowego doświadczenia w praktyce peda-
gogicznej stanowi konkluzję przedstawionych treści.
Referat prof. dr hab. Andrzeja Pawilonisa pt. „Dyso-
nans społeczny a sens pracy pedagogicznej. Faktogra-
fia i egzemplifikacja relacji społecznych” oscylował wo-
kół zagadnień sensowności pracy pedagogicznej w sy-
tuacji dysonansu społecznego. Współczesny człowiek
funkcjonuje pomiędzy dysonansem a konsonansem
społecznym. W przekonaniu autora do jego faktografii
i egzemplifikacji należą zarówno zjawiska integryzmu
społecznego, ekspansja zachowań konformistycznych,
niewiadome procesu edukacji w społeczeństwie ryzyka
jak i uniwersalizacja nowego pesymizmu, skutkująca
między innymi reglamentacją zachowań prospołecz-
nych. Rozwiązaniem problemów nakreślonych w refera-
cie może być ponowne sięgnięcie do traktowania peda-
gogiki jako wiedzy o charakterze aksjologicznym.
Wystąpienie prof. dr hab. Macieja Klakli na temat
„Kształtowanie umiejętności czytania ze zrozumieniem
schematów graficznych jako zadanie powszechnej
podstawowej edukacji matematycznej” dotyczyło pro-
blemu zmienności współczesnego świata i konieczno-
ści dostosowania naszych możliwości poznawczych
do współczesności. Żadna szkoła, ani żaden program
nauczania nie jest obecnie w stanie zapewnić swoim
uczniom wystarczającego przygotowania do długo-
trwałego funkcjonowania w zmieniającym się społe-
KONFERENCJE, SEMINARIA
13
czeństwie. W wystąpieniu zostały przedstawione sytu-
acje sprzyjające kształtowaniu, w ramach powszechnej
edukacji matematycznej dla wszystkich, umiejętności
rozumienia informacji zakodowanej w różnego rodzaju
schematach graficznych.
Na „Internet jako nową przestrzeń doświadczeń i re-
fleksji pedagogicznej” zwrócił uwagę prof. dr hab. Ma-
ciej Tanaś, który uznał, że konieczne jest przygotowanie
nauczyciela biegłego w kulturze i języku mediów cyfro-
wych. Obecnie realizacja tradycyjnych funkcji szkoły
wymaga uwzględnienia przestrzeni medialnej, w której
człowiek funkcjonuje coraz chętniej i coraz dłużej. Słowo
pozostało nośnikiem ludzkiej wiedzy i kultury, ale dzięki
mediom przełamało swe ograniczenia. Dziecko urodzo-
ne w XXI w. żyje w dwóch światach: realnym i medial-
nym. Ma do dyspozycji bogaty świat mediów. Ich kompu-
terowa konwergencja dała mu do ręki narzędzie potężne
i atrakcyjne, ale też – groźne. Dlatego nieodzowny staje
się solidny namysł nad alfabetyzacją technologiczną
nauczycieli, która wymaga od nich stałego uczenia się.
Prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka w wystąpieniu pt.
„Czynniki osobowościowe rozwoju zawodowego wobec
zmian społeczno – ekonomicznych” poświęconym zależ-
ności pomiędzy rozwojem zawodowym a kształtowanymi
cechami osobowości zwraca uwagę na fakt, że rozwój
zawodowy współczesnego człowieka wymaga systema-
tycznego udoskonalenia wiedzy i umiejętności oraz na-
bywania dodatkowych kompetencji zawodowych, jako
podstawy konkurencyjnych zdolności przydatnych na
rynku pracy. Niezwykle istotnym elementem w rozwoju
zawodowym współczesnego człowieka są również kom-
ponenty inteligencji emocjonalnej, samoświadomość,
panowanie nad emocjami, empatia oraz budowanie po-
zytywnych relacji w miejscu pracy, umiejętność słuchania
i porozumiewania się, umiejętność panowania nad sobą,
wiara w siebie, twórcze reakcje na niepowodzenia i prze-
szkody oraz współdziałanie i praca zespołowa.
Doc. dr Anna Frąckowiak w referacie zatytuło-
wanym „Edukacja ustawiczna w polskich uczelniach
w kontekście zadań nauczyciela akademickiego” pod-
dała analizie rolę polskich uczelni we wdrażaniu idei
edukacji ustawicznej. Na początku autorka określa
miejsce szkół wyższych w systemie kształcenia usta-
wicznego, w świetle międzynarodowych dokumentów
(m.in. obrad dwóch Światowych Konferencji Szkolnic-
twa Wyższego, raportu pod red. J. Delorsa, dokumen-
tów Procesu Bolońskiego. Następnie przechodzi do
przedstawienia działań podejmowanych przez polskie
uczelnie na rzecz realizacji idei edukacji ustawicznej
(m.in. studia dla dorosłych, UTW, Uniwersytety Dzie-
cięce). Wreszcie przeprowadza dyskusję nad koniecz-
nością zmiany zadań nauczyciela akademickiego
w procesie przekształcania szkół wyższych w instytucje
edukacji ustawicznej.
Wystąpienie prof. nadzw. dr hab. Stanisława Lipiń-
skiego pt. „Próby określenia istoty agresji w kontekście so-
cjalizacji” miało charakter porządkujący problematykę
agresji w określonych teoriach psychologicznych i socjo-
logicznych. Autor przedstawia kolejno różne koncepcje
agresji, jakie pojawiły się literaturze psychologicznej
a mianowicie: teorie instynktu Freuda, etologiczną kon-
cepcje Lorenza, koncepcję frustracja-agresja wypra-
cowaną przez grupę psychologów z Yale tj. Dollarda,
Dooba, Millera, Mowrera i Sersa. Zwraca także uwagę
na tzw. syndrom grzeczności, który jest rezultatem sytu-
acji krytycznej we wczesnym dzieciństwie określanej
jako konflikt między gniewem a lękiem. Syndrom ten
jest charakterystyczny zarówno dla nauczycieli jak
i uczniów, którzy zamiast korzystać z tzw. zdrowej agresji
zwykle przejawiają agresję pośrednią wyrażaną w po-
staci plotek, intryg i anonimów. Niepowodzenia wielu
programów terapeutycznych mających na celu zmniej-
szenie agresji autor uzasadnia brakiem właściwej dia-
gnozy tego zjawiska.
Ostatnie wystąpienie, dr Liliany Tomaszewskiej
odnosiło się do poszukiwania w prawdzie o własnym
i cudzym życiu podstawy do uczenia się. Kategoria
codzienności interpretowana jako pojęcie charaktery-
styczne dla tzw. trzeciej socjologii, której prekursorem był
Georg Simmel pozwoliła autorce na dokonanie anali-
zy biografii i autobiografii jako metody dochodzenia
do prawdy. Pozorny dylemat przeszłości „jednostka czy
społeczeństwo” przybiera tu charakter salomonowego
rozwiązania „jednostka w społeczeństwie” i „społeczeń-
stwo jednostek”. Autorka ukazuje konieczność zderzenia
się z potocznym myśleniem o życiu, poprzez próby prze-
zwyciężenia przynajmniej dwóch złudzeń typowych
dla świadomości potocznej; złudzenie ujawniające się
w aroganckim mniemaniu, że nasze życie jest wyjąt-
kowe a my jesteśmy niezależni, wolni i szczególni oraz
KONFERENCJE, SEMINARIA
14
złudzenie odnoszące się do determinizmu niezrozumia-
łych sił, które kształtują nasze życie.
Popołudniowe obrady odbywały się w czterech
równolegle pracujących sekcjach w dwóch dniach kon-
ferencji. Tematyka sekcji odnosiła się do poniżej poda-
nych zagadnień:
• Edukacja całożyciowa w ujęciu historycz-
nym i pedagogicznych badań jakościo-
wych (prowadzący: dr hab. Hanna Solarczyk-
Szwec i dr Małgorzata Kamińska-Juckiewicz,
dr Małgorzata Jagodzińska i dr Agnieszka
Głowala).
• Drogi i bezdroża praktyki pedagogicznej (Studia
pedagogiczne w całożyciowej edukacji nauczy-
ciela ( prowadzący: prof. zw. dr hab. Ryszard Rosa
i doc. dr Ewa Wiśniewska).
• Edukacja ustawiczna w praktyce (prowadzący:
prof. dr hab. Maciej Klaka i prof. dr hab. Andrzej
Pawilonis).
Zwieńczeniem pracy w sekcjach stało się podsumo-
wanie konferencji, na którym przewodniczący poszcze-
gólnych sekcji formułowali wnioski z przeprowadzonych
dyskusji, wskazując jednocześnie na rolę debaty o charak-
terze interdyscyplinarnym i wielowątkowym. W podsumo-
waniu debaty sformułowano następujące konkluzje:
• Organizowanie procesu kształcenia i wychowa-
nia powinno zawierać wskazania wspomaga-
jące proces uczenia z zachowaniem wymogów
współczesności, prowadząc do upowszechnia-
nia uczenia się, zarówno na płaszczyźnie instytu-
cjonalnej, jak i a może przede wszystkim - poza-
instytucjonalnej.
• Występuje konieczność zwrócenia uwagi na
nowoczesne technologie i środowisko mediów
jako kreatora możliwości edukacji całożyciowej.
Nauczyciele powinni wykorzystywać nowocze-
sność do propagowania idei uczenia się przez
całe życie.
• Zwrócono uwagę na rolę studiów pedagogicz-
nych w całożyciowej edukacji nauczyciela. Przy-
gotowanie do pracy w tym zawodzie podda-
wane jest stałej dyskusji, szczególnie w obszarze
zainteresowania sprawowaniem funkcji wycho-
wawczej.
• Edukacja powinna być traktowana jako do-
świadczenie całego życia. Taki sposób namy-
słu pedagogicznego nad procesami istotnymi
dla rozwoju ludzkości pozwoli na realizowanie
i kontynuowanie dotychczas podjętych ba-
dań historycznych i pedagogicznych badań
jakościowych.
• Na uwagę zasługuje konieczność wychodzenia
ze środowisk tradycyjnie zarezerwowanych do
kształtowania procesu edukacji. Szkoły w tym
również szkoły wyższe mogą stać się pomocne
w konstruowaniu społeczeństwa uczącego się
poprzez wzmacnianie funkcji animacyjnych, po-
pularyzowanie wiedzy i skłanianie do wznowie-
nia czy realizowania procesu uczenia się wśród
grup defaworyzowanych, ale na przestrzeni wie-
lokulturowego społeczeństwa stale rozszerzają-
cych się.
Spotkanie naukowe zostało wzbogacone poprzez za-
proszenie gości do obejrzenia wystawy secesji w Muzeum
Mazowieckim w Płocku. Wizytę w tak znamienitej placów-
ce kulturalnej naszego miasta uświetnił występ chóru
Vox Juventutis Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej
w Płocku pod dyrekcją mgr Roberta Majewskiego.
dr Agnieszka Głowala
dr Liliana Tomaszewska
[Instytut Pedagogiki]
Z WARSZTATU PŁOCKICH NEOFILOLOGÓW
23 marca 2011roku
Pomysł zorganizowania wewnątrzinstytutowego
spotkania naszych neofilologów narodził się wiosną
minionego 2010 roku. U jego podstaw leżała i leży chęć
poznania aktualnych trendów badawczych i zaintere-
sowań naszych pracowników. O wadze tego przedsię-
wzięcia świadczy fakt, ze stały patronat nad naszym
corocznym sympozjum zechciał objąć Jego Magnificen-
cja Pan Rektor prof. dr hab. Jacek Grzywacz. W pełni do-
ceniamy ten gest Pana Rektora i jesteśmy bardzo szczę-
śliwi i dumni z tego wyróżnienia.
KONFERENCJE, SEMINARIA
15
Nie jest żadnym odkryciem stwierdzenie, że warun-
kiem dobrego nauczania na wyższej uczelni musi być
systematyczna praca naukowa każdego z pracowni-
ków. Tylko ciągłe podnoszenie swoich kwalifikacji może
dawać w rezultacie coraz lepszy, nowocześniejszy po-
ziom dydaktyczny. Kiedy rok temu ogłaszaliśmy chęć zor-
ganizowania naszej I-szej konferencji nazwanej roboczo
„Z warsztatu płockich neofilologów”, nie wiedzieliśmy, czy
nasz pomysł zostanie pozytywnie przyjęty przez nasze
koleżanki i kolegów. Ale spotkał nas duży sukces: zgłosiło
się wielu prelegentów, wypełniona sala żywo reagowa-
ła na wygłaszane referaty.
Myślę, że tego rodzaju przeglądy aktualnych zain-
teresowań badawczych naszych pracowników - oprócz
wspomnianych zysków dydaktycznych – są po prostu
ciekawe dla nas wszystkich. W ciągu trwającego roku
akademickiego, w natłoku zajęć dydaktycznych i in-
nych obowiązków, nie zawsze mamy czas i okazję, aby
dowiedzieć się nad czym aktualnie pracują nasze kole-
żanki i koledzy z innych zakładów.
Pokłosie zeszłorocznego sympozjum ukazało się kil-
ka miesięcy temu drukiem i spotkało się z dobrym przy-
jęciem. Także rezultaty dzisiejszych obrad zamierzamy
ogłosić w samodzielnej książkowej publikacji. Jestem
przekonana, że nasze sympozjum jest potrzebne i ważne
z naukowego, a również z dydaktycznego powodu.
Zaprezentowane referaty, które spotkały się z bardzo
pozytywną reakcją licznego grona słuchaczy, można
podzielić na kilka bloków tematycznych.
Pierwszy z nich zawierał wystąpienia związane z po-
lityką i kulturą (film, literatura) angielskiego obszaru ję-
zykowego. Były to: Sir Horace Rumbold – poseł brytyjski
w Warszawie, 1919 – 1920 (mgr Anna Araucz), Wizerunek
monarchy we współczesnej kinematografii brytyjskiej
(mgr Marcin Jaroszewski), Filmowy portret pokolenia hi-
pisowskiego w Wielkiej Brytanii i USA (mgr Andrzej Do-
robek), Intelektualna ekwilibrystyka Toma Stopparda (dr
Anna Suwalska–Kołecka), „Człowiek, którego nie było”,
czyli amerykański everyman według braci Coenów: kon-
wencje literackie w konstrukcji bohatera filmowego (mgr
Jakub Ligor).
Drugi blok to tematyka niemiecka, zajmujący się
aktualnymi problemami polityki wewnętrznej RFN
i kontaktów niemiecko – polskich: Erika Steinbach i „re-
latywizacja” najnowszej historii. Na marginesie jednego
z nurtów niemieckiej interpretacji II wojny światowej i jej
następstw (prof. zw. dr hab. Krzysztof A. Kuczyński), Imi-
granci w Niemczech – problem czy szansa? Wybrane
aspekty niemieckiej polityki integracyjnej wobec imi-
grantów (mgr Anna Borkowska).
Wreszcie blok filologiczno-glottodydaktyczny, ukazu-
jący tematy znajdujące się w toku debaty dnia współ-
czesnego, jak i minionego okresu: Model kształcenia tłu-
maczy na studiach filologicznych w Polsce – przyczynek
do dyskusji (dr Izabela Lis–Lemańska), „Czasowniki lek-
kie” i ich rola w języku (mgr Aneta Dłutek), Glottodydak-
tyka w kantoratach ewangelickich Królestwa Polskiego
w latach 1867 – 1914 (dr Marek Sygulski).
Sympozjum Instytutu Neofilologii, które zaszczyciła
swoją obecnością Prorektor PWSZ w Płocku doc. dr Ewa
Wiśniewska, potwierdziło słuszność decyzji corocznego
organizowania przeglądu zainteresowań naukowych
naszych pracowników. Wielokrotnie znajdują one „prze-
łożenie” na proces dydaktyczny w nauczaniu studentów
neofilologii płockiej PWSZ, np. w wybieraniu tematów
przyszłych prac licencjackich. Ciekawa dyskusja po-
zwoliła na uzupełnienie niektórych aspektów zapre-
zentowanych tematów badawczych. Gros dyskutantów
zajęło się np. sprawą konieczności przeprofilowania pro-
gramu studiów neofilologicznych, np. w kierunku trans-
latoryki, kulturoznawstwa czy np. języka biznesu.
Pokłosie sesji ukaże się drukiem jeszcze w bieżącym
roku.
Urszula Malinowska
[Instytut Neofilologii]
JĘZYK – LITERATURA - KULTURA KONFERENCJA
INSTYTUTU NEOFILOLOGII PWSZ W PŁOCKU
9-10 maja 2011
W dniach 9-10 maja br. zorganizowana została sta-
raniem Instytutu Neofilologii PWSZ w Płocku kolejna, V
KONFERENCJE, SEMINARIA
16
Ogólnopolska Konferencja Naukowa pn. ,,Język - lite-
ratura - kultura. Konteksty glottodydaktyczne.” Należy
podkreślić, ze sympozjum zostało przeprowadzone pod
patronatem JM Rektora PWSZ w Płocku prof. zw. dr hab.
Jacka Grzywacza, który swoją obecnością zaszczycił
jego otwarcie. Oprócz JM Rektora w inauguracji kon-
ferencji wzięli udział m. in. Prorektorzy Uczelni: doc. dr
Ewa Wiśniewska i doc. dr Jan Kalinowski.
Podobnie jak konferencje wcześniejsze, także
i obecna zgromadziła bardzo liczne grono neofilolo-
gów (anglistów, rusycystów, germanistów i romanistów)
z wielu ośrodków naukowych całego kraju. W słowie
powitalnym Dyrektor Instytutu Neofilologii PWSZ mgr
Urszula Malinowska powiedziała m. in.:
,,Witam wszystkich gości przybyłych na naszą sesję,
zwłaszcza spoza płockich ośrodków naukowych. Cieszy
nas Państwa udział w obradach, gdyż nie tylko będzie
to udział decydujący o wysokim - jak co roku – poziomie
naukowym spotkania, ale także świadczy on, że nasza
konferencja jest potrzebna.
Witam także pracowników i studentów naszej Uczel-
ni. W tym roku postanowiliśmy – w myśl wcześniejszych
postulatów uczestników zamiejscowych – zorganizo-
wać naszą sesję w samym Płocku, abyście mogli Pań-
stwo w wolnych chwilach zapoznać się z niepowtarzal-
nym urokiem tego pięknego, bogatego w zabytki nadwi-
ślańskiego grodu.
Jak wiemy, glottodydaktyka ma jednoznacznie cha-
rakter nauki multidyscyplinarnej. Jest to zgodne z ten-
dencjami współczesnej wiedzy, w której – aby objąć
naukową analizą ogrom zagadnień – nie można zre-
zygnować ze ścisłej współpracy badaczy różnych spe-
cjalności. Dopiero scalenie wiedzy specjalistów kilku
dyscyplin daje w efekcie końcowe ustalenia. Te trendy
od dawna stosowane w innych dziedzinach, np. w za-
kresie wiedzy biologicznej czy medycznej, od pewnego
czasu przenikają do nauk humanistycznych. Z pewno-
ścią jest to dobry kierunek rozwoju tej stosunkowo mło-
dej dyscypliny wiedzy.
Będziemy mieli możliwość wysłuchania wielu nie-
zmiernie ciekawych wystąpień, zarówno badaczy
o ustalonym już nazwisku i pozycji naukowej, jak i mło-
dych osób, stojących u progu akademickiej kariery. Jest
to odwieczny rytuał nauki, że pałeczkę wiedzy przejmu-
je się od starszych, od wielu lat parających się badania-
mi uczonych. Połączenie tradycji i doświadczenia z fan-
tazją młodych adeptów wiedzy niezawodnie owocuje
doskonałymi rezultatami. Jestem przekonana, że tak bę-
dzie i tym razem.’’
Z uwagi na dużą ilość zgłoszonych referatów orga-
nizatorzy konferencji byli zmuszeni do utworzenia kil-
ku sekcji tematycznych, a tylko kilka wystąpień mogło
być zaprezentowanych na sesjach plenarnych.
Glottodydaktyka jest we współczesnej nauce ro-
zumiana bardzo szeroko jako zespół interdyscyplinar-
nych badań nad językiem, literaturą i kulturą. Toteż
i skala wygłoszonych referatów była bardzo rozległa
i trudno w niewielkim sprawozdaniu przedstawić
choćby najważniejsze z nich. Tym bardziej, że zarów-
no w dyskusjach oficjalnych, jak i rozmowach kuluaro-
wych uczestnicy konferencji bardzo wysoko oceniali
poziom reprezentowanych wystąpień. Cieszyć musi, że
wiele bardzo pozytywnych głosów zebrali młodzi na-
ukowcy, którzy dopiero z czasem sięgną po szlify samo-
dzielnych pracowników uczelni. Warto dodać, że na tle
badaczy z licznych polskich ośrodków akademickich
bardzo korzystnie zaprezentowali się przedstawicie-
le płockiej PWSZ, wygłaszając wiele ciekawych, żywo
dyskutowanych referatów. Chcąc choćby zarysować
główne trendy wystąpień na płockiej konferencji, moż-
na powiedzieć, że silnie została uwypuklona tenden-
cja w polskiej neofilologii uniwersyteckiej zmierzają-
ca do zmniejszenia wymiarów nauczania studentów
tzw. ,,czystej’’ filologii, tj. uwzględniającej głównie tra-
KONFERENCJE, SEMINARIA
17
dycyjne studiowanie literatury i językoznawstwa. Od
pewnego czasu bardzo wyraźnie daje się zauważyć
grawitowanie zainteresowań studentów neofilologii
ku kompetencjom kulturoznawczym (kompetencje in-
terkulturowe), problematyce przekładu oraz treściom
politologiczno – historycznym. W edukacji języko-
wo – kulturowej studentów coraz ważniejsze staje się
uwzględnianie w programach nauczania treści, które
będą miały praktyczne zastosowanie w przyszłej pra-
cy zawodowej.
Referaty wygłoszone na płockiej konferencji świad-
czą o bardzo dobrym rozeznaniu ich autorów w świato-
wych tendencjach współczesnej glottodydaktyki. Nale-
ży zaznaczyć, że materiały sympozjum – podobnie jak
miało to miejsce w latach ubiegłych – ukażą się dru-
kiem w postaci osobnej publikacji, wydanej nakładem
Wydawnictwa PWSZ w Płocku, jeszcze w tym roku. Duży
sukces tegorocznej konferencji Instytutu Neofilologii
PWSZ wskazuje, że tego rodzaju cykliczne spotkania
badaczy polskich na płockiej uczelni, na stałe wpisały
się w kalendarzyk ważnych przedsięwzięć naukowych
w skali krajowej.
Urszula Malinowska
[Instytut Neofilologii]
I MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NAUKOWA
STUDENTÓW
W dniu 26.05.2011 r. w Instytucie Nauk Ekono-
micznych odbyła się I Międzynarodowa Konferencja
Naukowa Studentów na temat Internet – szanse i za-
grożenia. Konferencję zorganizowali studenci z Kół
Naukowych pod kierunkiem dr Anny Schulz i mgr
Edwarda Czarneckiego. Oprócz studentów PWSZ
w Płocku w konferencji wzięli udział studenci Politech-
niki Warszawskiej w Płocku, Szkoły Wyższej im. Pawła
Włodkowica w Płocku, a także studenci Uniwersytetu
Sadownictwa z Humania (przysłali tekst artykułu na-
tomiast z powodu trudności wizowych nie dojechali).
Ponadto w konferencji uczestniczyli nauczyciele płoc-
kich uczelni. Władze Naszej Uczelni reprezentował
dyrektor Instytutu Nauk Ekonomicznych i jednocze-
śnie kanclerz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej,
doc. dr Sławomir Kowalski.
Konferencję prowadzili z wielką swadą pani Pauli-
na Łaguna i pan Robert Wójcik.
Na konferencję przygotowano 16 referatów, 5 komu-
nikatów z badań oraz sprawozdanie z przeprowadzonej
ankiety wśród studentów płockich, przy czym w czasie
obrad zaprezentowano 12 referatów. Każdy z referują-
cych i zaproszonych gości otrzymał streszczenia w języku
polskim i angielskim, referatów i komunikatów z badań
przygotowanych na tę konferencję. Oprawę graficzną
zapewnił pan dr Leszek Pruszkowski.
Tematyka wystąpień była różnorodna. W pierw-
szej części zaprezentowano referaty dotyczące szans,
jakie młodzieży daje Internet. Przedstawiono artykuły
dotyczące m.in. chatbotów, czyli stron internetowych
z którymi można porozumiewać się przy użyciu języka
naturalnego, możliwości zarabiania pieniędzy przez
Internet, wykorzystania Internetu w działalności biz-
nesowej, wykorzystania Internetu w edukacji, wpływu
korzystania z Internetu na wyniki w nauce młodzieży
gimnazjalnej. Ciekawym wystąpieniem była próba
analizy języka używanego w komunikowaniu się za
pośrednictwem Sieci.
W drugiej części, wystąpienia dotyczyły zagrożeń
związanych z dostępem do Sieci. Przedstawiono szero-
ką gamę różnych niebezpieczeństw czyhających na
użytkowników Internetu oraz sposobów chronienia
się przed nimi. Tematyka obejmowała m.in. wpływ
Internetu na więzi rodzinne, zagrożenia uzależnie-
niem, przemoc w Internecie, negatywny wpływ na
młodzież, a także zagrożenia bezpośrednie z racji
przestępstw dokonywanych za pośrednictwem Sieci,
kradzieży własności intelektualnej, zagrożeń utraty
danych, strat materialnych.
Na zakończenie mgr inż. Edward Czarnecki przed-
stawił wyniki ankiety on-line przeprowadzonej w mar-
cu 2011 r. wśród studentów płockich uczelni. Z ankiety
wynika, że znaczny odsetek płockich studentów (po-
nad 85%) korzysta z Internetu przy zakupach lub obsłu-
dze konta bankowego. Niestety niewielkie jest zaintere-
sowanie studentów możliwością prowadzenia własnej
działalności gospodarczej przez Internet. Wiedza na
KONFERENCJE, SEMINARIA
18
ten temat jest niewielka. Pogłębieniu tej wiedzy miała
służyć ta konferencja.
Według zgodnej opinii zarówno studentów-uczestni-
ków konferencji, a także zaproszonych gości konferencja
była bardzo udana. Na sukces konferencji złożyło się
wielkie zaangażowanie studentów-autorów wystąpień,
wielki wkład pracy członków Koła Naukowego Socjolo-
gów, a także wielka życzliwość i wsparcie organizacyj-
ne i techniczne dyrekcji Instytutu Nauk Ekonomicznych,
bez której konferencja w ogóle nie byłaby możliwa.
Udział w konferencji bardzo spodobał się studentom,
z których większość zapowiedziała udział w następnych
podobnych projektach, gdyż jest to bardzo ciekawa przy-
goda intelektualna, która może być wstępem do przy-
szłej „dorosłej” pracy naukowej.
Następna konferencja planowana jest w przyszłym
roku. Już dziś zachęcamy studentów do przygotowania
się do udziału w jej pracach.
dr Anna Schulz
Edward Czarnecki
[Instytut Nauk Ekonomicznych]
RELACJA Z KONFERENCJI „PRZEDSIĘBIORSTWO
W OTOCZENIU GOSPODARCZYM. PRZESTĘPCZOŚĆ
GOSPODARCZA”
W dniach 9-10 czerwca 2011 roku w auli audytoryj-
nej Instytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie koło
Płocka odbyła się VI Międzynarodowa Konferencja Na-
ukowa pt „Przedsiębiorstwo w otoczeniu gospodarczym.
Przestępczość gospodarcza”. Organizatorem konferencji
byli pracownicy i studenci Instytutu Nauk Ekonomicz-
nych Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku.
Oficjalnego otwarcia konferencji dokonał Rektor
PWSZ – prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz, który powi-
tał uczestników oraz przybyłych gości. W obradach
wzięły udział 53 osoby. Wśród uczestników konferencji
była czteroosobowa delegacja Państwowego Uniwer-
sytetu Sadownictwa w Humaniu na Ukrainie oraz re-
pre-zentanci następujących ośrodków akademickich:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Uniwersytet
Gdański, Politechnika Warszawska, Wyższa Szkoła Po-
licji w Szczytnie, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
w Suwałkach, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Ka-
liszu. Celem konferencji było stworzenie możliwości
podjęcia szerokiej i pogłębionej dyskusji merytorycznej
dotyczącej działalności przedsiębiorstw w otoczeniu
gospodarczym i zagrożeń związanych z przestępczo-
ścią gospodarczą. Szeroka formuła konferencji miała
wpływ na różnorodność tematyczną prezentowanych
referatów. To skłoniło organizatorów do podzielenia
obrad na cztery części. W sesji pierwszej dr Aneta Ej-
smont (PWSZ Suwałki) dokonała porównania pozio-
mu ryzyka w małych, średnich i dużych przedsiębior-
stwach. W dalszej kolejności głos zabrała dr Katarzyna
Kreczmańska-Gigol (SGH), która zaprezentowała wy-
brane metody badania wiarygodności i wypłacal-
ności kontrahenta, stosowane przez przedsiębiorstwa
w Polsce. W tej części obrad zwrócono również uwagę
na instrumenty finansowe wspierające współpracę
przed-siębiorstwa z bankiem.
Sesja druga w pierwszym dniu konferencji poświę-
cona była uwarunkowaniom otoczenia przedsiębiorstw.
Tematyka zaprezentowanych referatów dotyczyła: wpły-
wu orzecznictwa TS na otoczenie gospodarcze MSP,
wpływu otoczeniu gospodarczego na wyniki finanso-
we PGNiG oraz zależności między rozwojem klasteringu
a innowacyjnością MSP w Polsce.
Po zakończeniu drugiej części obrad przyszedł
czas na odprężenie. Organizatorzy konferencji zaprosili
wszystkich uczestników na wycieczkę do stadniny „Sta-
Z ŻYCIA UCZELNI
19
do Ogierów w Łącku”. Niesprzyjająca aura nie pokrzyżo-
wała całkowicie planów i goście mogli odbyć przejażdż-
kę dorożkami przy akompaniamencie akordeonu. Opra-
wę muzyczną wspólnego biesiadowania przygotował
zespół z Instytutu Nauk Ekonomicznym w składzie: dr
Leszek Pruszkowski, dr Andrzej Jagodziński, mgr Krzysz-
tof Krakowski pod kierownictwem muzycznym Henryka
Piotrowskiego. Nasi „rodzimi muzycy” tym razem zapre-
zentowali nie tylko repertuar wojskowy ale również i stro-
je wojskowe. Występ został zakończony sztandarowymi
przebojami Kapeli Czerniakowskiej.
Obrady w drugim dniu konferencji zostały poświę-
cone szeroko pojętej przestępczości gospodarczej. W sesji
trzeciej przedstawiciele Wyższej Szkoły Policji w Szczyt-
nie i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie omówili
metody i formy przestępstw bankowych oraz zasady
współpracy policji z podmiotami sektora bankowego
i zjawisko skimmingu kart płatniczych. Sesja czwarta
dotyczyła problematyki związanej z kreatywną i agre-
sywną księgowością oraz za-pewnieniem bezpieczeń-
stwa informatycznego organizacji.
Po każdej prelekcji następował czas na dyskusję i py-
tania, co było unikalną okazją do wymiany poglądów.
Artykuły zgłoszone przez uczestników konferencji zostały
opublikowane w pracy zbiorowej pt. „Przedsiębiorstwo
w otocze-niu gospodarczym. Przestępczość gospodar-
cza”. Każdy z autorów otrzymał egzemplarz autorski wraz
z załączonymi materiałami konferencyjnymi.
Na zakończenie doc. dr Sławomir Kowal-ski podzię-
kował wszystkim uczestnikom za przybycie i wykazaną
aktywność.
Konferencja została uznana za bardzo ciekawą i do-
brze zorganizowaną. W trakcie obrad doszło do wymia-
ny poglądów i prezentacji wyników badań naukowych.
dr Anna Nowacka
dr Mariola Szewczyk-Jarocka
[Instytut Nauk Ekonomicznych]
UDZIAŁ PWSZ W PŁOCKU W KONFERENCJI
MIEJSKIEGO OŚRODKA POMOCY SPOŁECZNEJ
W PŁOCKU
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku za-
prezentowała swoją działalność w zakresie pomocy oso-
bom niepełnosprawnych Miejski Ośrodek Pomocy Spo-
łecznej w Płocku w dniu 7 grudnia 2010 r. zorganizował
konferencję podsumowującą projekt „Badanie i diagno-
za sytuacji osób niepełnosprawnych na lokalnym rynku
pracy”, współfinansowanego ze środków Unii Europej-
skiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Celem projektu było przeprowadzenie diagnozy
potrzeb osób niepełnosprawnych związanych z przy-
stosowaniem ich do zatrudnienia a także diagnoza
zapotrzebowania na pracę tych osób wśród płockich
pracodawców. Konferencja była doskonałą okazją na
podsumowanie i przedstawienie szczegółowych wy-
ników badań przeprowadzonych w ramach projektu
badania.
Konferencja odbyła się w auli Harcerskiego Zespołu
Pieśni i Tańca „Dzieci Płocka” im. Druha Wacława. Pod-
czas konferencji głos zabrali:
• Pani Karolina Messyasz - socjolog
• Prorektor ds. studenckich i nauczania doc. dr Jan
R. Kalinowski oraz Rzecznik ds. studentów niepeł-
nosprawnych PWSZ w Płocku
• Pan Lech Księżakowski Wiceprezes Izby Gospo-
darczej Regionu Płockiego
• Pan Mariusz Barczak zastępca prezesa fundacji
„Normalna Przyszłość”
• Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej
w Płocku Pan Mariusz Krzyżaniak.
Konferencja odbyła się pod patronatem Stowarzy-
szenia Przyjaciół Integracji. Patronatem Honorowym
konferencję objął Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepeł-
nosprawnych - Pan Minister Jarosław Duda.
W trakcie konferencji o roli i powołaniu w PWSZ
w Płocku stanowiska Rzecznika ds. studentów niepeł-
nosprawnych opowiedział Prorektor ds. studenckich
i nauczania - doc. dr Jan Kalinowski. Przedstawiono
zakres działań jakie realizuje Rzecznik, m.in.: podejmo-
wanie takich działań organizacyjnych, by nie zmniej-
szając wymagań merytorycznych osoby niepełno-
sprawne i przewlekle chore mogły realizować naukę
Z ŻYCIA UCZELNI
20
w trybie standardowym, dążenie do usuwania barier
w zakresie dostępu do informacji oraz podejmowanie
działań mających na celu ułatwienie osobom niepeł-
nosprawnym uczestniczyć w życiu akademickim. Na
zakończenie Rzecznik przedstawił warunki studiowa-
nia osób niepełnosprawnych na Uczelni oraz formy
pomocy na jakie mogą liczyć studenci posiadający
orzeczenie o niepełnosprawności.
Anna Kowalska
[Rzecznik ds. studentów niepełnosprawnych]
III SPOTKANIE METODYCZNE Z OPIEKUNAMI
PRAKTYK PEDAGOGICZNYCH
W dniu 13.12.2010r. o godz.: 1200 w Instytucie Peda-
gogiki odbyło się III spotkanie metodyczne opiekunów
praktyk poświęcone rozważaniom dotyczącym reali-
zacji praktyk pedagogicznych w szkołach, przedszko-
lach i placówkach opiekuńczo-wychowawczych zor-
ganizowane przez Pełnomocnika Rektora ds. studenc-
kich praktyk zawodowych – mgr Marię Matuszewską
oraz Kierownika Zakładu Edukacji Wczesnoszkolnej
Instytutu Pedagogiki - dr Agnieszkę Głowalę. Ogó-
łem w spotkaniu uczestniczyły 54 osoby – nauczycie-
le-opiekunowie, dyrektorzy placówek edukacyjnych,
przedstawiciele Uczelni.
Cele spotkania1. Poszukiwanie skutecznych strategii współpracy na-
uczycieli - opiekunów praktyk ze studentami i na-
uczycielami - metodykami.
2. Wymiana doświadczeń i poglądów na temat orga-
nizacji i realizacji praktyk pedagogicznych.
3. Prowadzenie dokumentacji praktyki zawodowej
przez studenta – teczka praktyk.
Zgromadzeni goście otrzymali teczki z materiałami
promocyjnymi Uczelni, listami przygotowanym przez
Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych z hasłem prze-
wodnim spotkania, które brzmiało: Jedna jest tylko wie-
dza, której należy uczyć dzieci: „wiedza obowiązków czło-
wieka”. Jan Jakub Rousseau oraz kartki świąteczne przy-
gotowane przez studentów Instytutu Pedagogiki pod
kierunkiem Dyrektora Instytutu – dr Marii Szymańskiej.
Prof. dr hab. Maciej Klakla wygłosił wykład na te-
mat: „Kształtowanie postaw i zachowań intelektualnych
w procesie realizacji celów matematycznego kształ-
cenia”. Dr hab. Maciej Klakla jest profesorem nadzwy-
czajnym Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, od
2006 r. pracuje w Instytucie Pedagogiki PWSZ w Płocku
od 2006r. Jest autorem ponad 120 prac z zakresu dydak-
tyki matematyki. Problematyka badawcza Pana profe-
sora dotyczy rozpoznawania i rozwijania uzdolnień ma-
tematycznych uczniów.
W drugiej części spotkania nauczyciele-opiekuno-
wie wraz z metodykami Uczelni dyskutowali o proble-
mach realizacji praktyk pedagogicznych w placów-
kach edukacyjnych. Ponadto, została rozpoczęta praca
nad teczką praktyk, czyli zapisem przebiegu praktyki
przez studenta.
Z ŻYCIA UCZELNI
21
Spotkanie było również okazją do promocji Szkoły
Podstawowej Nr 17 w Płocku, która od początku powsta-
nia PWSZ w Płocku współpracuje z naszą Uczelnią, umoż-
liwiając studentom realizację śródrocznych praktyk pe-
dagogicznych. Odbył się występ zespołu tanecznego
„Pląs”, pod kierunkiem wieloletniego opiekuna praktyk -
mgr Agaty Siejcy. Można było również obejrzeć wystawę
prac plastycznych uczniów tej szkoły.
Maria Matuszewska
[Pełnomocnik Rektora ds. studenckich praktyk zawodowych]
CYKL SZKOLEŃ METODYCZNYCH DLA STUDENTÓW
Po raz pierwszy w tym roku studenci edukacji wcze-
snoszkolnej z językiem angielskim uczestniczyli w konfe-
rencjach metodycznych prowadzonych przez wydaw-
nictwa językowe – liderów rynku wydawnictw eduka-
cyjnych:
• 3 marca 2011 r. – konferencja wydawnictwa MM
Publications, aula 107 Państwowej Wyższej Szko-
ły Zawodowej w Płocku
“Motivating young learners using the Interactive
Whiteboard”
„Urwisy w szkole, czyli jak poradzić sobie
z chaosem na lekcji”
“Your students will get a kick out of full blast”
• 24 marca 2011 r. – konferencja wydawnictwa
Express Publishing i Egis pod hasłem „Leading
the way in digital education”, Hotel Starzyński
w Płocku
• 29 marca 2011 r. – konferencja wydawnictwa Pe-
arson Longman, MSCDN w Płocku
“Children like it light!”
Writing – a forgotten skill.
Nadrzędnym celem, jaki przyświecał mi, gdy
zgłaszałam grupy metodyczne do szkoleń było uświa-
domienie moim studentom konieczności kształcenia
ustawicznego nauczycieli, wskazanie na potrzebę śle-
dzenia zmian systemowych, technologicznych i praw-
nych, pokazanie możliwości edukacyjnych i sposobów
korzystania z nich. Ponadto, udział w tego typu warsz-
tatach metodycznych jest czymś więcej, niż tylko wy-
kładem na dany temat, mianowicie, oferuje uczestni-
kom, m.in.:
• możliwość konfrontacji wiedzy merytorycznej,
zapisów prawnych, itp. z ich praktycznym za-
stosowaniem,
• wsparcie, pomysły i praktyczne wskazówki do-
radców metodycznych,
• wprowadzenie uczestnika (za jego pisemną zgo-
dą) do bazy danych wydawnictwa, co zapewni
informację o nowościach, szkoleniach, konferen-
cjach, itp.,
• dostęp do katalogów, cenników, bezpłatnych
materiałów,
• dostęp do materiałów i szkoleń on-line,
• możliwość realizacji potrzeby kształcenia usta-
wicznego, podnoszenia kwalifikacji, podążania
za trendami w dydaktyce języków obcych,
• możliwość konfrontacji własnych doświadczeń,
opinii i poglądów z innymi, dzielenie się wiedzą,
• śledzenie oferty wydawniczej, dokonywania naj-
lepszych wyborów,
• współistnienie i współtworzenie lokalnej grupy
zawodowej nauczycieli języka obcego, nabycie
poczucia przynależności.
Recenzję poszczególnych konferencji postanowi-
łam pozostawić samym studentom, bo to ich opinia
jest kluczowa w kwestii zasadności organizowania ta-
kich form edukacyjnych z myślą o naszych studentach
i zapraszania ich do udziału w nich. Niemniej jednak,
dokonując własnej oceny, proszę pamiętać, by spojrzeć
przez pryzmat ich subiektywizmu oraz faktu ich pierw-
szych doświadczeń, zarówno nauczycielskich, jak
i szkoleniowych. Niewątpliwie, wszyscy cytowani auto-
rzy recenzji zachowali ustaloną zasadę unikania kry-
tykanctwa na rzecz szczerości i merytoryczności. Wiele
wypowiedzi zaskakuje trafnością spostrzeżeń, dojrzało-
ścią myślenia, poddaje kilka ważkich kwestii pod roz-
wagę. Życząc ciekawej lektury i owocnych przemyśleń,
mam nadzieję, że kolejny sezon szkoleń w nowym roku
akademickim będzie nie mniej udany.
Studenci o konferencji wydawnictwa MMPublications…
„(…) podobała mi się, gdyż była prowadzona w języku angiel-skim i polskim. Kobieta, która mówiła w języku angielskim dobrze dobierała słowa i były zrozumiałe dla każdego. Fajne było też to, że mogliśmy uczestniczyć w tej konferencji przez różne ćwiczenia. Nie było napiętej atmosfery, każdy mógł się wypowiedzieć swobodnie i to też uważam za plus. Miłym zaskoczeniem było również otrzymanie książek i poczęstunku :)
Anna Banachowicz
Ogromne wrażenie zrobiła na mnie pani prowadząca mówiąca w języku angielskim z niespotykanym akcentem (afrykańskim, jak się później dowiedziałam), było to bardzo ciekawe doświadczenie, ponieważ
Z ŻYCIA UCZELNI
22
pierwszy raz miałam okazję usłyszeć osobę, której rodowitym językiem jest angielski”.
Paulina Lemańska
Bardzo podobało mi się, że cały temat prezentowany był w języku angielskim, Pani prezentująca mówiła zrozumiale, a przede wszyst-kim ciekawie, sprawiając, że zdobyła grono słuchaczy, którzy z uwagą i zaciekawieniem wsłuchiwali się w jej prezentację. Także my sami byliśmy zaangażowani w rozwiązywanie ciekawych ćwiczeń dotyczą-cych tematu motywacji uczniów, mogliśmy odpowiadać na pytania i słuchać wypowiedzi innych osób”.
Karolina Kurzęcka
Studenci o konferencji wydawnictwa Express Publishing i Egis…
Spośród konferencji na których miałam przyjemność być, moim zdaniem najlepiej zaprezentowało się wydawnictwo Egis ze wzglę-du na ciekawą lokalizację i błyskotliwego prowadzącego. Mieliśmy okazję bliżej przyjrzeć się tablicy interaktywnej i dowiedzieć się o jej możliwościach. Prowadzący w drugiej sesji przeprowadził interesu-jące doświadczenie odnośnie naszej pamięci. Co więcej, w teczce dla uczestników znajdowało się wiele przydatnych „bonusów”. (...) Z miłą chęcią wezmę udział w kolejnej konferencji tego wydawnictwa”.
Paulina Lemańska
Konferencję w Hotelu Starzyński uważam za najbardziej dopra-cowaną i najbardziej atrakcyjną dla mnie. Podobał mi się prowadzą-cy, oraz to, w jaki sposób przekazywał wszystkie informacje. Znakomicie wykorzystywał do tego tablicę interaktywną, na której z pełną świa-domością i przygotowaniem pokazywał różne ćwiczenia oraz metodę, jak uczyć dzieci przy pomocy takiej tablicy. Ćwiczenia, które robiliśmy na podstawie odtworzonych słówek i wypisaniu ich z pamięci było znakomite :) bardzo mi się to podobało. Hmm, co mogę tu jeszcze dodać.... na takie konferencje jak ta mogę przychodzić z chęcią, bo wiem , że będzie ciekawie i wiele informacji łatwo przyswoję”.
Anna Banachowicz
Ciekawe miejsce, bardzo ładna aranżacja, miłe przyjęcie gości oraz przyjemna atmosfera. Wszystko to pozytywnie wpłynęło na moją opi-nię. Przedstawiciele wydawnictwa prowadzący konferencję byli równie przygotowani, co ich poprzednicy i z wyjątkową dokładnością i pre-cyzją prowadzili poszczególne bloki konferencji. Wszystko odbywało się zgodnie z przedstawionym wcześniej planem w sympatycznej i miłej atmosferze, pełnej dobrego nastroju, w który wprowadzał nas przede wszystkim Pan prowadzący”.
Karolina Kurzęcka
Konferencja bardzo ciekawa i trochę zabawna, prowadzona była przez Pana, który doskonale włada językiem angielskim, przy czym
był bardzo zabawny i wszyscy z zapartym tchem go słuchali. Był przeprowadzany bardzo ciekawy test na zapamiętywanie jak naj-większej liczby wyrazów. Oczywiście każdy z uczestników był wyposa-żony przed wejściem w materiały dydaktyczne, którymi były książki, katalogi, notesy, długopisy”.
Katarzyna Krawczyk
Studenci o konferencji wydawnictwa Pearson Longman…
Szkolenie metodyczne nie wzbudziło u mnie tak ogromnego entu-zjazmu, jak dwóch innych wydawnictw, jednak słuchając z uwagą Pań prowadzących (czego, niestety, nie uczynili wszyscy nauczyciele uczest-niczący w spotkaniu, którzy w efekcie swych głośnych rozmów zostali wręcz wyproszeni z sali) można było dowiedzieć się wielu ciekawych rze-czy i poznać mnóstwo interesujących i aktywizujących uczniów ćwiczeń, jakie można wprowadzić na lekcjach podczas nauki języka obcego”. Karolina Kurzęcka
Konferencję tą uważam za najsłabszą delikatnie mówiąc. Słabe nagłośnienie, gorąco i mało interesująca. Prowadzące bardziej skupia-ły się na pierwszym rzędzie niż na dalszych. Sprzęt miały nieprzygo-towany, co sprawiało zamieszanie, a najgorsze to rozmowy nauczycielek z innych szkół, które siedziały przed nami. Nie dość, że jadły, to rozma-wiały, co rozpraszało innych, którzy chcieli coś wynieść z tych zajęć”.
Anna Banachowicz
Minusem także było to, że dostaliśmy tylko certyfikat, notatnik, teczkę i długopis, zaś inni nauczyciele torby i książki. Myślę, że nam także powinni dać podręczniki, gdyż my, zanim przystąpimy do ucze-nia j. angielskiego w szkole, chcemy zapoznać się z różnymi podręczni-kami (co zawierają, jakie treści, czy dla klas młodszych jest np.: więcej obrazków czy też więcej czytanek, historyjek)”.
Sylwia Sepioło
Dość interesująca; pomimo dużych trudności organizacyjnych pani prowadząca potrafiła wybrnąć z trudnej sytuacji, zaprezento-wała wiele ciekawych ćwiczeń z dziećmi np. wysyłanie „listów” – pa-pierowych samolocików, zabawa w kelnera z daniami wyciętymi z gazet i przyklejonymi do papierowych talerzyków”.
Paulina Lemańska
Podsumowując…
Podsumowując muszę stwierdzić, iż konferencje zrobiły na mnie bardzo duże i pozytywne wrażenie. Jestem zadowolona, że mogłam w nich uczestniczyć i na pewno jeśli będę miała taką okazję po raz kolejny wziąć udział w takiej konferencji bardzo chętnie z niej sko-rzystam. Bardzo cieszy mnie również fakt, że jako studenci, a jeszcze nie w pełni wykwalifikowani nauczyciele nie zostaliśmy zepchnięci na dalszy plan i potraktowani gorzej. Wszyscy organizatorzy nie
Z ŻYCIA UCZELNI
23
rozróżniali granicy pomiędzy studentami i nauczycielami, dzięki czemu atmosfera była miła i przyjemna”.
Karolina Kurzęcka
Chciałam podziękować Pani Profesor, że mogłam wziąć udział w kon-ferencjach i prócz zajęć na uczelni dowiedzieć się czegoś więcej. Dzięki nim uzyskaliśmy dużo gadżetów, podręczników i certyfikatów. Zachętą do uczestnictwa było także też to, że była możliwość wygrania nagród. Niestety tym razem nie udało mi się nic wygrać, ale wszystko przede mną :)”
Anna Banachowicz
Cenne wskazówki i wiadomości wyniesione z konferencji w któ-rych uczestniczyłam znacznie wzbogaciły moja wiedzę na temat metod i środków stosowanych podczas lekcji”.
Paulina Lemańska
Uważam, iż konferencje takie z wydawnictwami powinny się odbywać, ponieważ nie chodzi tu tylko o otrzymanie jakichkolwiek ma-teriałów, ale o to, że zapoznajemy się z ofertami tych wydawnictw i mo-żemy porównać, które jest lepsze, które bardziej odpowiada wymaganym treściom. Takich konferencji powinno być więcej”.
Sylwia Sepioło
Podziękowania:Szczególne podziękowania kieruję do wydawnictw,
które wyraziły zgodę na uczestnictwo naszych studen-
tów w szkoleniach adresowanych do praktykujących
nauczycieli za to, że uwierzyli w mentalną i merytorycz-
ną dojrzałość naszych studentów, że udało się pokonać
bariery lokalowe – mam na myśli obsługę tak dużej li-
czebnie grupy słuchaczy.
Dziękuję wszystkim pracownikom PWSZ w Płocku za
pomoc i zaangażowanie w zorganizowanie konferencji
MM Publications w siedzibie uczelni, zależało mi szcze-
gólnie, by wydarzenia tego formatu, z międzynarodo-
wym akcentem, były udziałem naszej instytucji.
Dziękuję dr Marii Szymańskiej, Dyrektorowi Instytutu
Pedagogiki PWSZ w Płocku, za przychylność i akceptację
moich działań, za zaufanie i umożliwienie spełniania
potrzeb edukacyjnych naszych studentów w niestandar-
dowy sposób.
Dziękuję p. Annie Kowalczyk, Kierownikowi Działu
Promocji PWSZ w Płocku, za pakiety podarunkowe dla
studentów, których merytoryczną kompetencję pokonfe-
rencyjną postanowiłam nagrodzić.
Monika Fronczak
[Instytut Pedagogiki]
* odzew moich studentów uczestniczących w w/w kon-
ferencjach był tak duży, że postanowiłam nadać mu
rangę konkursu prac. Cytowani powyżej autorzy re-
cenzji są zdobywcami nagrody głównej. Pozostałe
recenzje są w moim posiadaniu i mogą być udostęp-
nione do analizy, jako że żaden student nie zastrzegł
prawa publikacji wypowiedzi.
SPOTKANIE Z PRACODAWCĄ – PRZEDSZKOLA
POMARAŃCZOWA CIUCHCIA Z WARSZAWY
W dniu 7 kwietnia 2011 studenci PWSZ w Płocku
po raz kolejny mieli okazję spotkać się i porozmawiać
z potencjalnym Pracodawcą podczas seminarium
otwartego zorganizowanego przez Biuro Karier Za-
wodowych. Tym razem zaprosiliśmy przedstawicieli
Przedszkola Pomarańczowa Ciuchcia z Warszawy. Spo-
tkanie odbyło się w Instytucie Pedagogiki. W spotka-
niu udział wzięło ponad 100 osób, głównie studenci
i wykładowcy Instytutu Pedagogiki. Spotkanie miało
formę seminarium otwartego, dlatego uczestniczyć
w nim mogły wszystkie osoby zainteresowane pracą
w przedszkolu. Spotkanie poprowadziły - Joanna Goc
i Justyna Dancewicz.
Przedstawicielki firmy spotkanie rozpoczęły od przedstawienia krótkiej historii firmy:
„Przedszkola Pomarańczowa Ciuchcia to niepu-
bliczne placówki edukacyjne najwyższej klasy dla
dzieci w wieku od 2 do 6 lat.
Jest to największa i najdłużej funkcjonująca sieć
przedszkoli niepublicznych w Polsce, posiadająca
ponad 15-letnie doświadczenie w edukacji dzieci.
Pierwsze przedszkole zostało założone w 1996 roku pod
nazwą Zielona Ciuchcia. W latach 1998-2010 firma roz-
wijała się otwierając swoje placówki na terenie War-
szawy i okolic.
Od lutego 2011 roku, w wyniku zmian w strukturze
organizacyjnej firmy, sześć przedszkoli na Bemowie,
Ursynowie, Wilanowie, we Włochach oraz w Jabłon-
nie przyjęło nową nazwę: Przedszkola Pomarańczo-
wa Ciuchcia”, podkreślając słowa, że: „Dzieci i ich
potrzeby dla nas inspiracją i motorem naszych dzia-
łań. Robimy wszystko, żeby naszym podopiecznym
zagwarantować bezpieczne, szczęśliwe dzieciństwo
i prawidłowy rozwój, zwracając szczególną uwagę na
ich indywidualne potrzeby i talenty. Chcemy, żeby Po-
marańczowa Ciuchcia była zawsze wzorem idealne-
go przedszkola...”.
Z ŻYCIA UCZELNI
24
Przedstawicielki firmy Przedszkola Pomarańczowa
Ciuchcia. Od prawej: Joanna Goc i Justyna Dancewicz
Studenci mieli okazję zapoznać się ze szczegółową
strukturą organizacyjną, programem autorskim metod
wychowania, i co najważniejsze z warunkami zatrud-
nienia. Na zakończenie przedstawicielki opowiedziały
o planach rozwoju firmy, mianowicie o:
• otwarciu nowych placówek własnych, firmo-
wych oraz franczyzowych. O rozbudowaniu pro-
gramu języka angielskiego, wprowadzając co-
dzienne lekcje języka angielskiego oraz cotygo-
dniowe spotkania z native speakerem - „ENGLISH
EVERYDAY, NATIVE SPEAKER ONCE A WEEK”.
• poszerzaniu oferty zajęć dodatkowych (m.in. od
września 2011 o planowanym wprowadzeniu za-
jęć z judo).
Seminarium niewątpliwie pozytywnie wpłynęło
na motywację studentów do zdobywania kwalifika-
cji i uzupełniania swoich doświadczeń zawodowych.
Bezpośredni kontakt z potencjalnym Pracodawcą na
pewno większości studentom urzeczywistnił wizję re-
alnej szansy na znalezienie zatrudnienia zgodnego
z kierunkiem kształcenia, nie tylko w Płocku ale i poza
miastem - tym bardziej, że jedna z przedstawicielek fir-
my - Pani Joanna Goc- jest Absolwentką Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, i jak sama mówi
ma sentyment do tego miejsca i jest wdzięczna za zdo-
bytą tutaj praktykę. Po spotkaniu studenci mieli oka-
zję na indywidualną rozmowę z przedstawicielkami
firmy i zadawanie pytań.
Anna Kowalska
[Biuro Karier Zawodowych]
WIOSENNE SPOTKANIA
Z ZAJĄCZKIEM
Tegoroczne, piąte już „Wiosenne spotkania z Za-
jączkiem”, odbyły się 12 kwietnia 2011 roku, jak za-
wsze zostały zorganizowane przez Międzyinstytutowe
Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Instytut
Pedagogiki PWSZ w Płocku. Ta dwugodzinna zabawa
dla dzieci z płockich szkół specjalnych oraz z klas inte-
gracyjnych szkół podstawowych (Zespół Szkół Ogólno-
kształcących Specjalnych nr 7 w Płocku, Specjalny Ośro-
dek Szkolno-Wychowawczy nr 1 w Płocku, SP nr 3, SP nr
22, SP nr 23) zgromadziła jak zwykle około setki małych
uczestników.
Tegoroczna edycja przebiegała pod hasłem „Zają-
czek w Płocku”. Dzieci najpierw obejrzały przedstawienie
przygotowane pod kierunkiem p. mgr Joanny Nawroc-
kiej-Szmulewicz, w role wcielili się studenci Pedagogiki.
Z ŻYCIA UCZELNI
25
Tym razem głównego bohatera Zajączka odwiedziła
ciocia Słonica Petra z płockiego Zoo, która opowiada-
ła mu o swoim ukochanym mieście, o jego zabytkach,
atrakcjach, kulturze, historii.
W przygotowaniach i realizacji zabawy uczestni-
czyło kilkunastu wykładowców oraz 130 studentów In-
stytutu Pedagogiki. Przygotowali oni oprócz bajki sto-
iska z zadaniami sportowymi, plastycznymi, muzycz-
nymi, konstrukcyjnymi, grami i zabawami logicznymi
dla dzieci, przystosowanymi do możliwości osób nie-
pełnosprawnych. Wszystkie elementy, gadżety, stroje,
dekoracje wykonali samodzielnie. Ideą jest tu bowiem
sprawienie przyjemności dzieciom w okresie przed-
świątecznym, ale i zdobycie przez studentów nowych
doświadczeń pedagogicznych w kontakcie z dziećmi
obciążonymi różnymi dysfunkcjami. W tym roku hala
sportowa PWSZ przypominała Płock – wszędzie były
wizerunki najbardziej znanych miejsc, budowli miasta,
zabytków: Wzgórze Tumskie, Katedra, Wieża Ciśnień,
Płocki Ogród Zoologiczny, Stacje Orlen, Most na Wiśle.
W trakcie zabawy dzieci otrzymywały za każde
wykonane zadanie kolorową naklejkę z wesołym ry-
sunkiem, w trakcie zabawy był słodki poczęstunek,
a na koniec każdemu dziecku wręczony został pre-
zent (drobne gadżety Uczelni). Jak co roku, spotkaniu
towarzyszył studencki zespół muzyczny, który zapew-
nił dzieciom dobrą zabawę, a zaprzyjaźnione panie
z Młodzieżowego Domu Kultury w Płocku, malowały
dzieciom kolorowe wzory na twarzach specjalnymi
farbami. Dodatkową atrakcją dla dzieci był konkurs
wiedzy o naszym mieście, nagrodzony upominkami
z Urzędu Miasta Płock.
Z okazji piątej edycji „Wiosennych spotkań z Zającz-
kiem” zorganizowano specjalną wystawę zdjęć z ubie-
głych lat. Kolorowe, duże fotografie przypięte drewnia-
nymi spinaczami na sznurku, zawieszone wzdłuż ściany
hali sportowej – cieszyły się ogromną oglądalnością. Za-
równo opiekunowie dzieci, jak i one same odnajdywały
siebie na zdjęciach, przypominały sobie zabawy, gry,
w trakcie których zostały sfotografowane. Miłym wspo-
mnieniom nie było końca.
Organizatorzy spotkania zaprosili dzieci na kolejne,
w przyszłym roku. Gdzie tym razem będzie Zajączek, ja-
kie przygody będą jego udziałem…? Tajemnica wyjaśni
się w marcu lub kwietniu 2012 roku.
Opracowały: dr Maria Szymańska
Alicja Skibicka
Zdjęcia: Anna Monika Chyła
[Instytut Pedagogiki]
Z ŻYCIA UCZELNI
26
KONKURS „Z MATEMATYKĄ I INFORMATYKĄ
ZA PAN BRAT”
Gimnazjum nr 6 w Płocku w dniu 11 maja 2011 roku
po raz kolejny przyznało nagrody w X edycji konkursu
„Z matematyką i informatyką za Pan Brat” pod honoro-
wym patronatem ds. zw. dr ds. Jacka Grzywacza – Rek-
tora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku.
Cel konkursu to popularyzowanie wiedzy matema-
tyczno-informatycznej, zachęcenie uczniów do kontynu-
owania swojej nauki w klasach o rozszerzonym progra-
mie matematyki i informatyki, pokazanie, że przy odro-
binie chęci i wysiłku każdy uczeń może polubić i zrozu-
mieć matematykę i informatykę, a co najważniejsze nie
będzie się bał stosować ich w życiowych, praktycznych
sytuacjach.
W konkursie uczestniczyło 45 uczniów pod opieką 17
nauczycieli. Jury oceniało drużynowo, a także indywi-
dualnie prace matematyczne i grupowe prace informa-
tyczne.
W konkursie informatyczno – matematycznym na-
grodzone zostały:
I miejsce – Gimnazjum nr 8 im. A. Macieszy w Płocku
II miejsce – Gimnazjum nr 13 w Płocku
III miejsce – Publiczne Gimnazjum w Małej Wsi
Najlepszy matematyk – uczennica Gimnazjum nr 6
Najlepsza drużyna informatyczna – Gimnazjum nr
1 w Bielsku
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
ufundowała nagrody w postaci przenośnej pamięci
i gadżetów Uczelni, które wręczyła doc. dr Ewa Wiśniew-
ska – Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ Płock w obecno-
ści Dyrektora Szkoły Pani mgr Grażyny Rutkowskiej.
Dodatkowo w trakcie uroczystości wręczono nagro-
dy w IV edycji Konkursu „Ojczyzna posiada znaczenie,
którego nie znają inne narody” pod honorowym patro-
natem Państwowego Archiwum w Płocku oraz Stowa-
rzyszenia Przyjaciół Archiwum Państwowego w Płocku.
Nagrody otrzymali:
Najlepszy wiersz – Gimnazjum na 10 w Płocku
Wyróżnienie – Gimnazjum na 6 w Płocku
Młodzież Gimnazjum przygotowała bogaty pro-
gram artystyczny, oprawę muzyczną a także krótki
pokaz tańca towarzyskiego w wykonaniu jednego
z uczniów gimnazjum.
Anna Kowalczyk
[Dział Promocji]
JUBILEUSZOWE TARGI PRACY OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH
19 maja 2011 r. w Domu Technika w Płocku odbyła się
V edycja Płockich Targów Pracy Osób Niepełnospraw-
nych, która po raz kolejny okazała się dużym sukcesem.
W targach wzięło udział ponad 50 wystawców, w tym fir-
my oferujące stanowiska pracy dla osób niepełnospraw-
nych oraz kilkaset osób poszukujących zatrudnienia.
Zgromadzonych gości powitał prowadzący targi Ja-
rosław Malarski, któremu na scenie towarzyszył tłumacz
Z ŻYCIA UCZELNI
27
języka migowego Mariusz Umyszkiewicz. Wśród zapro-
szonych gości znaleźli się m.in. Michał Boszko, Senator
RP, Krzysztof Grzegorz Strzałkowski, Wicemarszałek Woje-
wództwa Mazowieckiego, Piotr Zgorzelski, Starosta Płoc-
ki, Andrzej Nowakowski, Prezydent Miasta Płocka, Emilia
Jędrej, p.o. wicedyrektora WUP w Warszawie, Artur Po-
zorek, Pełnomocnik Zarządu Województwa Mazowiec-
kiego ds. Osób Niepełnosprawnych, Tadeusz Fabisiak,
Honorowy Przewodniczący Polskiego Związku Emerytów,
Rencistów i Inwalidów.
Otwarcia V Płockich Targów Pracy Osób Niepełno-
sprawnych dokonał Piotr Dyśkiewicz, Dyrektor Filii Wo-
jewódzkiego Urzędu Pracy w Płocku. Zaznaczył, iż osoby
niepełnosprawne są integralną częścią naszego społe-
czeństwa, dlatego nie można pozwolić na ich dyskry-
minację w żadnej sferze życia. Jak co roku Targi Pracy
Osób Niepełnosprawnych cieszyły się bardzo dużym
zainteresowaniem. Wzięło w nich udział ponad 50 wy-
stawców oraz kilkaset osób niepełnosprawnych, które
miały możliwość bezpośredniego kontaktu z pracodaw-
cami. Oferowane stanowiska pracy to m.in. pracownik
produkcji rolnej, pracownik produkcji gastronomicznej,
pracownik produkcji rękodzieła, informatyk ds. wdrożeń,
programista, specjalista ds. sprzedaży oprogramowań,
sprzątacz, e-handlowiec, sprzedawca, kasjer, kierowca,
pracownik ochrony, inwentaryzator, spawacz, pracow-
nik gospodarczy, pracownik fizyczny, monter, pomocnik
montera, magazynier, instalator konstrukcji solarnych,
recepcjonista. Organizatorzy w ankietach oceniających
organizację V edycji TPON pytali również pracodawców
zatrudnieniem ilu osób spośród uczestników targów są
zainteresowani. I tak, na przykład Fundacja „Praca dla
Niewidomych” RZAZ w Stanisławowie jest w dalszym
procesie rekrutacyjnym weźmie pod uwagę 5 osób, Soft
Hard - 2 osoby, Szkłobud - 2 osoby, Semi Serwis - 5 osób,
Ecoenergie - 20 osób, Orlen Ochrona - 10 osób.
Oprócz firm poszukujących nowych wartościowych
pracowników, swoje stoiska zaprezentowały również in-
stytucje i stowarzyszenia na co dzień zajmujące się po-
mocą osobom niepełnosprawnym. Na targach przewi-
dziano stoiska warsztatów terapii zajęciowej i domów po-
mocy społecznej, gdzie można było podziwiać wyroby
rękodzieła artystycznego, których autorami są właśnie
osoby niepełnosprawne.
Dużo emocji wzbudziła loteria przeznaczona dla
osób niepełnosprawnych. Można było wygrać bilety do
NovegoKina Przedwiośnie, karnety do kręgielni MkBow-
ling, kupony na pizzę do pizzerii Laguna, zestawy ręko-
dzieła artystycznego przekazane przez WTZ przy DPS
„Nad Jarem” w Nowym Miszewie, wejściówki na miejskie
imprezy ufundowane przez Płocki Ośrodek Kultury i Sztu-
ki, podwójne bilety na koncert Maryli Rodowicz ufundo-
wane przez Starostwo Powiatowe w Płocku, płytę Moniki
Kuszyńskiej z zespołem Varius Manx oraz zestawy ga-
dżetów promocyjnych Urzędu Miasta Płocka. Nagrodzo-
nych zostało 37 osób.
Swoim koncertem piątą jubileuszową edycję Tar-
gów Pracy Osób Niepełnosprawnych uświetniła Moni-
ka Kuszyńska, która jest byłą wokalistką zespołu Varius
Manx po wypadku samochodowym poruszającą się
na wózku inwalidzkim. Jej postawa stanowi doskonały
przykład dla innych osób znajdujących się w podobnej
sytuacji, że pomimo niepełnosprawności nadal można
realizować swoje pasje i być aktywnym zawodowo. Po-
między kolejnymi utworami wokalistka nawiązywała
kontakt z publicznością, w szczególności z osobami nie-
pełnosprawnymi. Chciała im przekazać, że warto wal-
czyć o siebie i wbrew trudnościom losu można spełniać
marzenia. Monika Kuszyńska zgodziła się również na
wywiad na scenie, który przeprowadził z nią Piotr Sze-
lągowski, mieszkaniec Domu Pomocy Społecznej „Nad
Jarem” w Nowym Miszewie. Młody dziennikarz pytał
gwiazdę m.in. o jej kontakt z zespołem Varius Manx,
sposób na życie, były też pytania o życie prywatne, któ-
re wzbudziły dużo emocji wśród osób obecnych na sali.
Wokalistka zachwyciła wszystkich swoim pięknym gło-
sem, otwartością i poczuciem humoru. Występ Moniki
Kuszyńskiej spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem.
Z ŻYCIA UCZELNI
28
Po koncercie wszyscy uczestnicy targów zostali za-
proszeni na piknik integracyjny, na którym można było
skosztować potraw z grilla przygotowanych przez pra-
cowników Rolniczego Zakładu Aktywności Zawodowej
w Stanisławowie.
Przedsięwzięcie zorganizowali: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku, Wo-
jewódzki Urząd Pracy w Warszawie Filia w Płocku, Powia-
towy Urząd Pracy w Płocku, Miejski Urząd Pracy w Płoc-
ku, Urząd Miasta Płocka, Mazowieckie Centrum Polityki
Społecznej w Warszawie, Stowarzyszenie Na Rzecz Roz-
woju Polskiej Wsi „Razem Lepiej” w Nowym Miszewie,
Fundacja Praca dla Niewidomych Rolniczy Zakład Ak-
tywności Zawodowej w Stanisławowie oraz Powiatowe
Centrum Pomocy Rodzinie w Płocku.
Patronat nad Targami objęli: Marszałek Wojewódz-
twa Mazowieckiego Adam Struzik, Prezydent Miasta
Płocka Andrzej Nowakowski oraz Starosta Płocki Piotr
Zgorzelski.
Patronat medialny sprawowali: Gazeta Wyborcza,
Tygodnik Płocki, Katolickie Radio Płock, portal Plocek.pl
oraz Telewizja Multi Tv.
Dom Technika został udostępniony organizatorom
targów przez firmę Orlen Administracja. Sponsorem tar-
gów była również drukarnia Szmydt z Gostynina. Podzię-
kowania kierujemy również do studentów Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, którzy byli obecni
na targach.
Płockie Targi Pracy Osób Niepełnosprawnych po raz
kolejny okazały się dużym sukcesem. Na targach Oso-
by niepełnosprawne miały okazję osobiście spotkać się
z pracodawcami oraz uzyskać szereg potrzebnych infor-
macji dotyczących podjęcia pracy. Filia WUP w Płocku
oraz pozostali organizatorzy nie tylko co roku kontynu-
ują przedsięwzięcie, ale także starają się je rozwijać.
Takie działania z pewnością przyczyniają się do pro-
mocji zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwar-
tym rynku pracy oraz do integracji lokalnego środowi-
ska z niepełnosprawnymi.
Tekst: Magdalena Mućka
[Doradca zawodowy I stopnia Płockiej Filii WUP w Warszawie]
Fot: Mariusz Kowalczyk
PWSZ W PŁOCKU UCZELNIĄ LIDERÓW
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
w dniu 1 czerwca 2011 roku otrzymała Certyfikat –
„Uczelnia Liderów” w I edycji ogólnopolskiego konkursu
szkół wyższych organizowanego przez Fundację Rozwo-
ju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego. Patronat honorowy
nad konkursem objął Parlament Europejski.
Uroczystość odbyła się w auli Collegium Novum Uni-
wersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Rektorzy i przed-
stawiciele uczelni wyższych odebrali certyfikaty i wyróż-
nienia przyznane uczelniom.
Certyfikaty „Uczelnia Liderów” przyznano w trzech
kategoriach: publiczne uczelnie akademickie, uczelnie
niepubliczne oraz państwowe wyższe szkoły zawodowe.
Otrzymany certyfikat „Uczelnia Liderów” oznacza, że
uczelnia wyższa stara się „kształcić liderów- absolwentów
kreatywnych, twórczych, innowacyjnych, wyróżnia się
na tle innych uczelni jako inwestująca w kształcenie dla
rynku pracy, dba o praktyczną edukację swoich studen-
tów oraz przygotowuje ich, by mogli w sposób skuteczny
i efektywny osiągnąć w przyszłości sukcesy zawodowe”.
Fundacja przyznała 7 certyfikatów w kategorii - pu-
bliczne uczelnie akademickie, 28 w kategorii - uczel-
nie niepubliczne oraz 8 w kategorii - państwowe wyż-
sze szkoły zawodowe.
Certyfikat przyznany Państwowej Wyższej Szkole Za-
wodowej w Płocku z rąk Grażyny Kaczmarczyk- prezesa
Z ŻYCIA UCZELNI
29
zarządu Fundacji Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyż-
szego oraz profesora Dariusza Rott - przewodniczącego
komisji konkursowej odebrał doc. dr Jan Kalinowski –
Prorektor ds. studenckich.
Podczas konkursu przyznano także nagrody dodat-
kowe - wyróżnienia „Primus” dla tych uczelni, które uzy-
skały najwyższą liczbę punktów rankingowych, a także
wyróżnienia „AureaPraxis” – to nagrody dla rektorów
wykazujących się szczególnym, osobistym zaangażo-
waniem na rzecz rozwoju i promowania w swoich uczel-
niach idei edukacji dla rynku pracy i praktyki gospo-
darczej.
Na zakończenie uroczystej gali podsumowującej
I edycję konkursu prof. dr hab. Dariusz Rott, członek Rady
Głównej Szkolnictwa Wyższego, wykładowca Uniwersy-
tetu Śląskiego i rzeczoznawca Ministerstwa Edukacji Na-
rodowej, przewodniczący komisji konkursowej wygłosił
wykład pt. „Dziś i jutro polskiego szkolnictwa wyższego”,
prezentując w nim ważne wyzwania jakie stoją przed
uczelniami w dobie reformy systemu szkolnictwa wyż-
szego, a także dokonał charakterystyki misji uczelni.
Anna Kowalczyk
[Dział Promocji]
NAUKOWY MAJ
Maj 2011 roku był miesiącem obfitującym w szereg
naukowych konferencji krajowych i zagranicznych.
Pracownicy dydaktyczno naukowi Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Płocku byli czynnymi uczestnika-
mi tych wydarzeń. Na szczególne podkreślenie zasłu-
gują dwie wizyty przedstawicieli Uczelni – w Moskwie
i Humaniu.
Przed gmachem Nowego Rosyjskiego Uniwersytetu
Z Nowym Rosyjskim Uniwersytetem w Moskwie PWSZ
w Płocku podpisała porozumienie o współpracy w 2007
roku. Wizyta w rosyjskim uniwersytecie w dniach 15-22
maja br. i udział w konferencji przedstawicieli naszej
Uczelni w osobach prorektorów doc. dr. Jana R. Kalinow-
skiego i doc. dr Ewy Wiśniewskiej był realizacją posta-
nowień „Porozumienia”. W kontekście głównego tema-
tu konferencji dotyczącego współczesnych technologii
kształcenia doc. dr J. R. Kalinowski przedstawił działal-
ność Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w warun-
kach funkcjonowania „systemu bolońskiego”.
Spotkanie z Rektorem Uniwersytetu w Moskwie prof.
W.A. Ziernowem, prorektorami i dziekanami wydziałów
pozwoliło na określenie płaszczyzn współpracy. Jednym
z efektów tego spotkania była propozycja przekazania
przez Nowy Rosyjski Uniwersytet w Moskwie medyczne-
go urządzenia „Kardiokod” służącego do pomiaru he-
modynamiki serca. Może być wykorzystany do zajęć
dydaktycznych w Instytucie Nauk o Zdrowiu i działań
promocyjnych PWSZ w Płocku.
W dniach 25 – 27 maja 2011 roku przedstawiciele
Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku wzięli
udział w Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Roz-
wój systemów kształcenia w wymiarze globalnym – ten-
dencje i prognozy” organizowanej przez Uniwersytet Pe-
dagogiczny im. Pawła Tyczyny w Humaniu na Ukrainie.
Konferencja, Moskwa 2011
Naszą Uczelnię reprezentowali: doc. dr Ewa Wi-
śniewska – Prorektor do spraw nauki i rozwoju, doc. dr
Jan R. Kalinowski – Prorektor do spraw studenckich, dr
Maria Szymańska – Dyrektor Instytutu Pedagogiki oraz
mgr Alicja Skibicka – Wicedyrektor Instytutu Pedagogi-
ki. Oprócz płockiej delegacji w konferencji uczestniczyli
także pracownicy naukowi Uniwersytetu im. Adama
Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetu Warmińsko –
Mazurskiego, Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im.
J. A. Komeńskiego w Lesznie oraz przedstawiciele nauko-
wych ośrodków Ukrainy i Rosji.
Z ŻYCIA UCZELNI
30
Wystąpienie dr M. Szymańskiej na konferencji, Humań
2011
Celem naukowej wizyty był udział w konferencji
gdzie dr M. Szymańska i mgr A. Skibicka przedstawiły
referat „Rozwój polskiego systemu kształcenia pedago-
gicznego na przykładzie Instytutu Pedagogiki PWSZ
w Płocku”. Oprócz uczestnictwa w konferencji przedysku-
towano z władzami Uniwersytetu prof. N. S. Pobirczenko
rektorem, formy dalszej współpracy, której podstawą jest
podpisane w 2005 roku „Porozumienie o współpracy”.
Efektem tych rozmów było podjęcie decyzji o organizacji
przez Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku „Letniej szkoły
języka polskiego” i zaproszenie humańskich studentów
do Płocka.
W czasie dwudniowego pobytu w Humaniu pozna-
no Uczelnię, pracowników oraz studentów. W Instytucie
Polskim, który znajduje się w strukturze Uniwersytetu roz-
mawiano ze studentami uczącymi się języka polskiego.
Spotkanie ze studentami Uniwersytetu im. P. Tyczyny
w Humaniu, maj 2011
Jedną z atrakcji pokonferencyjnych było zwiedza-
nie „Zofiówki”, parku nazwanego od imienia Zofii Witt –
Potockiej dzięki któremu Humań słynie i jest celem wielu
zagranicznych wycieczek. Nie bez powodu, bowiem to
zaskakująco ciekawe miejsce, szczególnie urocze o tej
porze roku.
Spotkanie z władzami Uniwersytetu im. P. Tyczyny
w Humaniu, maj 2011
doc. dr Jan R. Kalinowski
[Prorektor do spraw studenckich]
DLACZEGO ???
IDEA POWSTANIA INSTYTUTU NAUK O ZDROWIU
1. DLACZEGO INSTYTUT NAUK O ZDROWIU W PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOLE ZAWODOWEJ w PŁOCKU?
Utworzenie Instytutu Nauk o Zdrowiu w strukturze
PWSZ w Płocku i uruchomienie w pierwszej kolejności
kierunku pielęgniarstwo jest odpowiedzią na potrzeby
środowiska lokalnego. Region płocki (powiaty; płocki,
sierpecki, gostyniński), podobnie jak całe województwo
mazowieckie, posiada analogiczne cechy demograficz-
ne co reszta kraju i Europy: malejący przyrost naturalny
i w konsekwencji starzenie się społeczeństwa, nasilają-
ca się dynamika zagrożeń zdrowotnych (choroby ukła-
du krążenia, choroby nowotworowe, choroby metabo-
liczne, choroby alergiczne, choroby zakaźne, choroby
psychiczne…) oraz niekorzystny dla zdrowia styl życia
(mała aktywność fizyczna, przewlekły stres i trudności
w radzeniu sobie ze stresem, niedostateczny odpoczy-
nek i wypoczynek, obciążające jakościowo i ilościowo
odżywianie, palenie papierosów, stosowanie używek,
nadużywanie leków, nadmiar pełnionych ról społecz-
nych, …) nakładające się na zjawiska społeczno–kul-
turowe (bezrobocie, materializacja systemu wartości,
słabnąca siła autorytetu rodzica i wartości rodziny, kre-
owanie mody na młodość, sukces przy jednoczesnym
stereotypie człowieka starego – jako osoby słabej, niedo-
łężnej, o małym znaczeniu społecznym, słabnącej więzi
Z ŻYCIA UCZELNI
31
wzajemnej: rodzina - dziecko – szkoła - kościół….). Wszyst-
ko to determinuje bezpośrednio lub pośrednio zdrowie
i jakość życia ludności, a w konsekwencji wyznacza za-
potrzebowanie na opiekę zdrowotną.
Konieczność uruchomienia w naszym mieście
kształcenia pielęgniarek na poziomie licencjackim wią-
że się z dynamicznie malejącą liczebnością tej grupy
zawodowej.
Niewątpliwą przyczyną tego stanu kadrowego jest
brak szkoły pielęgniarskiej w Płocku, migracje pielę-
gniarek do państw członkowskich UE, odchodzenie na
wcześniejsze świadczenia emerytalne oraz mała atrak-
cyjność ekonomiczno-prestiżowa zawodu przy jedno-
czesnym bardzo dużym obciążeniu psycho-fizycznym.
W chwili obecnej obserwuje się w regionie płockim zja-
wisko pozyskiwania personelu pielęgniarskiego przez
zoz-y z innych sąsiednich zakładów i dodatkowego
zatrudnienia ich w ramach umów cywilno-prawnych.
Należy jednak podkreślić, że takie formy dodatkowego
zatrudnienia stanowią ogromne obciążenie dla pielę-
gniarek, co perspektywicznie przy średniej wieku 47 lat
nie gwarantuje ciągłości świadczeń pielęgniarskich
i stanowi coraz bardziej odczuwalny problem organiza-
cyjny w zoz-ch.
W systemie pracują (2285) osoby urodzone w 1946 r.
i później. Do 2032 r. odejdzie z podmiotów opieki zdrowot-
nej 1949 pielęgniarek (emerytury) tj. 85 % całej populacji
pielęgniarskiej zatrudnionej w naszym regionie. Liczbę
tę powiększy wskaźnik zgonów, rent chorobowych oraz
rezygnacji z pracy. Podkreślić należy, że już w chwili
obecnej zakłady opieki zdrowotnej zgłaszają niedobory
kadrowe na poziomie ok. 10% tj. 230 pielęgniarek Z po-
zyskanych informacji jednoznacznie wynika dynamicz-
nie rosnące zapotrzebowanie na kadrę pielęgniarską.
Obserwuje się malejącą liczbę pielęgniarek czynnych
zawodowo, np. we wrześniu 2010 roku - 2296 pielęgnia-
rek, a w styczniu 2011 roku – 2285 pielęgniarek. Nie-
wielkie jest też zainteresowanie młodych absolwentów
kończących kierunek pielęgniarski w innych regionach
kraju pracą na terenie powiatów regionu płockiego:
w 2008 r. – 8 absolwentów; 2009 r. – 6 absolwentów; 2010
r. – 1 absolwent.
Obecnie w regionie płockim 195 pielęgniarek
posiada tytuł magistra pielęgniarstwa tj. 8,5 % całej
grupy zawodowej regionu oraz 69 pielęgniarek tytuł
licencjata pielęgniarstwa (absolwentów studiów licen-
cjackich) tj. 3% płockiej populacji pielęgniarskiej. We-
dług powyższych danych uzyskanych z OIPiP w Płoc-
ku zaledwie 11,5% czynnych zawodowo pielęgniarek
posiada wykształcenie wyższe magisterskie lub wyższe
licencjackie.
2. DLACZEGO ZDROWIE?Zdrowie to jedna z najważniejszych wartości w ży-
ciu człowieka oraz wiodąca determinanta jakości eg-
zystencji ludzkiej. Od wieków stanowi temat rozważań
filozoficznych, medycznych, społecznych, etycznych,
psychologicznych i literackich. Pojawia się coraz więcej
definicji i koncepcji zdrowia oraz możliwości jego utrzy-
mania, a także czynników je wzmacniających. Już Hi-
pokrates, jako twórca fundamentalnej myśli medycznej,
podkreślał, że zdrowie to dobre samopoczucie, a cho-
roba – złe samopoczucie, co uzależniał od równowagi
między tym, co człowieka otacza a samym człowiekiem
oraz od równowagi wewnątrz jego organizmu. Ten po-
gląd przetrwał aż do czasów filozofii kartezjańskiej, czyli
mechanistycznego widzenia świata i człowieka. W myśl
tej filozofii człowiek to doskonała maszyna działająca
z niesamowitą precyzją. Konsekwencją takiego pojmo-
wania człowieka i jego zdrowia było podejmowanie
medycznych działań naprawczych uszkodzonego or-
ganu lub zaburzonej jego funkcji, a nie zajmowanie
się człowiekiem jako podmiotową całością. Mamy tu
do czynienie z biomedycznym pojęciem zdrowia (ujęcie
mechanistyczne zdrowia). Człowiek, a raczej określony
element jego organizmu miał charakter przedmiotowy,
co doprowadziło do dynamicznego rozwoju diagno-
styki analitycznej i obrazowej. Z czasem zauważono,
że zdrowie jest determinowane nie tylko przez czynniki
biologiczne, ale znaczącą rolę w tym zakresie odgry-
wają także czynniki społeczne, głównie relacje między
człowiekiem a otaczającym środowiskiem ludzkim i role
społeczne pełnione przez człowieka (paradygmat so-
cjomedyczny zdrowia). Czasy współczesne poszerzyły
koncepcję zdrowia o aspekt ekologiczny, w myśl które-
go zdrowie to stan równowagi biologicznej, psychicznej
i społecznej pozwalający na radzenie sobie ze środowi-
skiem i dokonywanie zmian w środowisku, oraz o aspekt
egzystencjalny: zdolność człowieka dla realizacji wła-
snych potrzeb i aspiracji. Udowodniono, że współcześnie
głównymi determinantami zdrowia każdej jednostki są:
styl życia człowieka (53 %), warunki środowiskowe (21
%), predyspozycje genetyczne (16 %) oraz funkcjonowa-
nie systemu opieki zdrowotnej (10 %), co w znaczącym
stopniu pokrywa się z czynnikami warunkującymi stan
zdrowia społeczeństwa (styl życia jednostek (50 %), wa-
runki środowiskowe (21 %), predyspozycje genetyczne (16
%) oraz funkcjonowanie systemu opieki zdrowotnej (10 %),
sytuacja demograficzna (3 %)). Zdrowie człowieka zależy
głównie od niego samego czyli od uprawianego stylu
życia i dysponowania środowiskiem, w którym egzystuje
( 64 %). Muszą jednak funkcjonować mechanizmy, które
pozwolą na ukształtowanie u człowieka zachowań pro-
Z ŻYCIA UCZELNI
32
zdrowotnych i świadomości w zakresie znaczenia środo-
wiska dla zdrowia oraz dokonywanie korzystnych dla
zdrowia zmian w środowisku. Szeroki wachlarz zadań
do realizacji w tym obszarze należy do pracowników
ochrony zdrowia, głównie pielęgniarek, które najczęściej
i najdłużej kontaktują się z pacjentem i/ lub jego rodziną
w strukturze zakładu opieki zdrowotnej oraz w jego śro-
dowisku lokalnym. Pielęgniarki towarzyszą człowiekowi
od jego narodzin do śmierci. Poza tym posiadają, obok
przygotowania medycznego, kwalifikacje z zakresu pro-
mocji zdrowia, psychologii socjologii jako niezbędnych
do edukacji zdrowotnej, tj. wychowania zdrowotnego
i oświaty zdrowotnej. Czytelnikowi może się w tym miej-
scu nasunąć pytanie: na ile potrzebna jest informacja
zdrowotna od pielęgniarki jeśli jest dostępna w Interne-
cie??? Jak podkreślono wyżej, każdy człowiek wymaga
podejście indywidualnego, holistycznego, gdyż każdy
jest inny, np. ma inny próg bólowy, inaczej reaguje na
informację o chorobie, pełni inne role społeczne, dys-
ponuje innymi warunkami lokalowymi dla życia z nie-
pełnosprawnością, posiada inne doświadczenia w ko-
rzystaniu z usług zdrowotnych itd. Poza tym informacja
przekazywana przez pielęgniarkę ma charakter relacji
interpersonalnej, która sama w sobie ma znaczenie te-
rapeutycznej, np. zaspokaja potrzebę kontaktu ( np. u lu-
dzi samotnych, osamotnionych), daje możliwość bezpo-
średniej weryfikacji poziomu zrozumienia przekazanej
informacji. Pielęgniarka w swojej praktyce zawodowej
bazuje na wiedzy udowodnionej empirycznie, naukowo.
Wirtualna informacja nie zawsze jest zgodna z aktual-
nym poziomem wiedzy medycznej, ma charakter sza-
blonowy mechanistyczny i nie zawsze może być zastoso-
wana w odniesieniu do każdego człowieka, np. modna
współcześnie dieta odchudzająca, tzw. proteinowa. Nie
kwestionując jej znaczenia redukcji masy ciała należy
jednak zwrócić uwagę osoby zainteresowanej, jaki jest
wpływ zwiększonej podaży białka przy jednoczesnym
ograniczeniu innych składników pokarmowych, wita-
min, soli mineralnych i węglowodanów na organizm
człowieka. Ostateczna decyzja i tak należy do pacjenta,
a do pielęgniarki wskazanie pozytywów i negatywów
określonego postępowania.
Edukacja zdrowotna to nie tylko przekaz informa-
cji zdrowotnej, ale również instruktaż zdrowotny, np.
kontroli proporcji masy ciała i wzrostu ( BMI, normo-
gramy, siatki centylowe), ocena budowy ciała w kie-
runku otyłości androidalnej i ginoidalnej ( wskaźnik
WHR), ocena wydolności fizycznej organizmu ( reakcja
organizmu na wysiłek fizyczny), ocena ryzyka obniże-
nia nastroju i/ lub depresji i wiele innych. Pielęgniarka
wykonuje również badania oceniające funkcjonowa-
nie organizmu w poszczególnych okresach życia czło-
wieka , np. ocena ostrości wzroku ( tablice Snellena),
ocena widzenia barwnego (tablice pseudoizochroma-
tyczne), ocena ostrości słuchu u noworodków, badanie
audiometryczne, badanie EKG, pomiary: tętna, ciśnie-
nia tętniczego, oddechu, pomiary obwodów: głowy,
klatki piersiowej, talii, bioder, brzuch, pomiar poziomu
glukozy we krwi i ciał ketonowych w moczu i wiele in-
nych parametrów oceniających stan zdrowia pacjenta.
Od współczesnych realizatorów świadczeń na rzecz czło-
wieka, w tym również świadczeń zdrowotnych wymaga
się podejścia holistycznego czyli traktowania człowieka
jako całość bio-psycho-społeczną posiadającą prawo
do informacji, warunków i świadczeń zdrowotnych na
poziomie aktualnej wiedzy oraz możliwości współde-
cydowania o wyborze metody profilaktycznej, diagno-
stycznej, terapeutycznej, pielęgnacyjnej, a także dyspo-
nowania informacją na temat jego zdrowia (2).
3. DLACZEGO PIELĘGNIARSTWO I PIELĘGNOWANIE?Pielęgniarstwo to praktyka, nauka, teoria i wiedza.
Współczesna pielęgniarka pracując z różnymi katego-
riami odbiorców usług oraz dawców opieki na różnych
poziomach zarządzania tą opieką jest świadoma ko-
nieczności ustawicznego doskonalenia się w zakresie
praktycznego pielęgnowania, zarządzania, nauczania,
podejmowania badań naukowych, które przyczyniają
do podnoszenia szeroko rozumianej jakości pielęgno-
wania, inwestowania w pielęgniarstwo jako dyscyplinę
naukową. Możliwość tę daje, m. In. prowadzenie kształ-
cenia pielęgniarek na poziomie wyższym w ramach
studiów pierwszego stopnia (licencjackich) oraz tzw. stu-
diów pomostowych, studiów magisterskich i doktoranc-
kich. Bardzo znaczące w tym zakresie jest prowadzenie
kształcenia podyplomowego, głównie specjalizacji
w poszczególnych dziedzinach pielęgniarstwa, które
oprócz tytułu specjalisty (po pozytywnym złożeniu eg-
zaminu państwowego) wyposażają absolwenta w spe-
cjalistyczne kompetencje, np. ocenę funkcjonowania
poszczególnych narządów i układów metodą badania
fizykalnego; kursów kwalifikacyjnych uprawniających
do pełnienia określonych funkcji, np. pielęgniarki ro-
dzinnej, pielęgniarki środowiska nauczania i wychowa-
nia, pielęgniarki ratunkowej, pielęgniarki opieki długo-
terminowej, pielęgniarki opieki paliatywno- hospicyjnej
itd.; kursów specjalistycznych przygotowujących do wy-
konywania konkretnych świadczeń zdrowotnych, np.
wykonania i interpretacji wyniku badania EKG, bada-
nia spirometrycznego, leczenia odleżyn, leczenia owrzo-
dzeń naczyniowych, leczenia stopy cukrzycowej, pie-
lęgnowania pacjenta wentylowanego mechanicznie
Z ŻYCIA UCZELNI
33
(podłączonego do respiratora), wykonywania szczepień
ochronnych itd.(1,2,3).
Wszystkie zadania, stojące przed współczesnym
pielęgniarstwem i pielęgniarką, obejmują kilka zasad-
niczych obszarów działania: promowanie wysokiego
poziomu pielęgnowania oraz świadczenie takiej opieki
ludziom zdrowym, narażonym na zachorowanie, cho-
rym i niepełnosprawnym; przygotowanie społeczeń-
stwa do brania coraz większej odpowiedzialności za
zdrowie i życie swoje oraz swoich najbliższych, wnosze-
nie własnego, autonomicznego wkładu we współpracę
z przedstawicielami zawodów o charakterze opiekuń-
czy; inwestowanie w rozwój praktyki pielęgniarskiej,
głównie poprzez wprowadzanie nowych form opieki; roz-
poznawanie nowych, istotnych dla pielęgniarstwa ob-
szarów badań oraz udział w ich realizacji i właściwym
wykorzystaniu uzyskanych wyników. Pielęgniarstwo jest
integralną częścią systemu opieki nad zdrowiem spo-
łeczeństwa, a pielęgniarka realizuje świadczenia zdro-
wotne w zakresie promocji zdrowia, w tym profilaktyki,
świadczenia: diagnostyczne, terapeutyczne, rehabilita-
cyjne i pielęgnacyjne. W myśl obowiązującego prawa
pielęgniarstwo jest zawodem samodzielnym specjali-
stycznym, a pielęgniarka należy do grupy personelu
wyższego (co wynika z poziomu wykształcenia i tytu-
łu zawodowego) jako pełnoprawny partner w zespole
terapeutycznym. Samodzielność w pielęgniarstwie to
swoboda w podejmowaniu decyzji ograniczona wiedzą
i doświadczeniem zawodowym, gotowość do działania
w śmiałej sytuacji, przejawiającą się w wyborze jednej
spośród wielu możliwości zgodnie z przekonaniem, że za
samodzielnego pracownika uznaje się tego, który potrafi
właściwie ocenić sytuację, wie, jakie podjąć działania,
trafnie dobiera środki niezbędne do osiągnięcia celu,
umie ocenić osiągnięte wyniki, ma poczucie niezależ-
ności, kieruje się własnym zdaniem, nie ulega naciskom
z zewnątrz (1,2).
Trzy czwarte świadczeń realizowanych przez pielę-
gniarkę powinny stanowić samodzielne świadczenia
pielęgniarskie, a jedną czwartą zlecenia ordynowane
przez lekarza. Tylko takie proporcje usług mogą zagwa-
rantować efektywność opieki zdrowotnej nad pacjen-
tem. Niestety niedobory kadrowe personelu pielęgniar-
skiego i brak absolwentów kierunku podejmujących
pracę w zakładach opieki zdrowotnej w naszym regio-
nie niejednokrotnie powoduje odwrócenie powyższych
proporcji.
Do systemu opieki zdrowotnej wchodzi nowy za-
wód - opiekun medyczny, który z założenia ma reali-
zować świadczenia na zlecenie i pod nadzorem pielę-
gniarki. Dlatego kształcenie pielęgniarek, z jednej stro-
ny musi być realizowane zgodnie z obowiązującym
prawem regulującym system kształcenia na poziomie
wyższym, w tym szczególnie standardami kształcenia
i z prawem zawodowym, a także przygotować absol-
wenta do realizacji świadczeń na możliwie najwyż-
szym poziomie jakości, zgodnych z aktualną wiedzą
i obowiązującym prawem, a także do podejmowania
samodzielnych decyzji w ramach praktyki zawodowej
i współpracy w zespole terapeutycznym. Z drugiej stro-
ny absolwent powinien być świadomy odpowiedzial-
ności zawodowej, cywilnej i karnej za podejmowane
lub zaniechanie działania zawodowe oraz znać i po-
stępować zgodnie z Kodeksem Etyki Zawodowej Pielę-
gniarki i Położnej (1,2,3,4,5).
Pielęgniarstwo jako nauka zajmuje się gromadze-
niem i analizowaniem faktów znaczących w pielęgniar-
stwie praktycznym (również w znaczeniu zarządzania
pielęgnowaniem i kształcenia pielęgniarek) i ważnych
w jego rozwoju, opracowaniem ogólnych zasad, kon-
cepcji, teorii i modeli pielęgniarstw, np.
a. modele opieki uwzględniające zaspokojenie potrzeb
człowieka-
- V. Henderson - model asystowania człowiekowi
potrzebującemu pomocy w zaspakajaniu potrzeb;
- D. Orem - teoria samoopieki i deficytu samoopieki;
b. modele rozpatrujące opiekę w aspekcie systemo-
wym-
- C. Roy - model adaptacyjny;
- B. Neumann - model systemowy, wpływ stresu na
człowieka.
c. model humanizmu personalistycznego-
- J. Watson - model humanistycznej troskliwości.
d. modele interakcji międzyludzkich.
- Peplau;
- J. Riehl - Sisca.
e. model opieki transkulturalnej-
- M. Leninger- model wschodzącego słońca
f. Model opieki uwzględniający oddziaływanie pól ener-
getycznych -
- M. Rogers (1,2).
W pielęgniarstwie powinna być wykorzystywana
głównie wiedza naukowa konfrontowana z wiedzą po-
toczną. Źródło wiedzy pielęgniarki stanowią nie tylko
wnioski wynikające z badań prowadzonych w dziedzi-
nie pielęgniarstwa, ale także innych dyscyplin zainte-
resowanych człowiekiem w kontekście jego zdrowia, np.
socjologii, psychologii, pedagogiki, zdrowia publiczne-
go, epidemiologii itd.
Wiedza powinna pomóc pielęgniarce w ocenie
i zrozumieniu stanu i sytuacji podopiecznego; umożliwić
postawienie diagnozy pielęgniarskiej, umożliwić zapla-
Z ŻYCIA UCZELNI
34
nowanie metod skutecznych w osiąganiu celów pielę-
gnowania, a w konsekwencji wykonanie wszystkich
planowanych działań opiekuńczych.
Podstawowym czynnikiem decydującym o rozwoju
zawodu jest konieczność systematycznej przebudowy
tradycyjnej roli pielęgniarki (pielęgniarka służy lekarzo-
wi) na taką, która odpowiadałaby nie tyle potrzebom
systemu zdrowia, co potrzebom zdrowotnym człowieka
(pielęgniarka służy pacjentowi) (1,2,3,4,5). .
4. DLACZEGO JESZCZE NIE KONIEC ?Po uruchomieniu kształcenia na kierunku Pielę-
gniarstwo w na poziomie studiów pierwszego stopnia
w trybie stacjonarnym i tzw. pomostowych niestacjonar-
nych planujemy uruchomienie kształcenia podyplo-
mowego pielęgniarek w ramach specjalizacji, kursów
kwalifikacyjnych, kursów specjalistycznych i studiów
podyplomowych. Jest to niezbędne dla zapewnienia
kontynuacji kształcenia od przed – do podyplomowego
oraz stworzenia pielęgniarkom możliwości spełnienia
ustawowego obowiązku podnoszenia kwalifikacji za-
wodowych w zakresie dostosowanym do potrzeb rynku
lokalnego. Kolejne planowane do uruchomienia kierun-
ki to: kosmetologia, fizjoterapia i położnictwo.
5. DLACZEGO COŚ, CO GENERUJE KOSZTY?Z jednej strony liczby, a z drugiej człowiek, jego zdro-
wie i życie. Poniesienie kosztów jest nieuniknione przy
uruchamianiu każdego nowego kierunku kształcenia.
W kolejnych latach funkcjonowania kierunku jego bi-
lans finansowy możliwy jest na poziomie zerowym lub
dodatnim. Kierunki medyczne w początkowej fazie or-
ganizacji i uruchamiania są kosztorodne, gdyż wyma-
gają specjalistycznych pracowni wyposażonych w spe-
cjalistyczny sprzęt, np. pracownia umiejętności pielę-
gniarskich. Również grupy ćwiczeniowe w pracowniach
umiejętności praktycznych są mniej liczne niż w ramach
kształcenia teoretycznego. Nadrzędnym celem jest wy-
kształcenie absolwentów, których wiedza i umiejętności
będą symbolem jakości kształcenia na danym kierun-
ku. Należy mieć pełną świadomość, że kształcąc w za-
wodach medycznych, np. pielęgniarskim przygotowuje
się młodych ludzi do pracy z najbardziej trudnym i zło-
żonym podmiotem, tj. człowiekiem w stanie zdrowia
lub różnych stanach patologicznych, w różnym wieku,
w różnych miejscach (poradnia, szpital, szkoła, dom, ho-
spicjum, dps, zakład pielęgnacyjno – opiekuńczy, pogo-
towie ratunkowe, żłobek), w różnych sytuacjach (przyję-
cia planowane, przyjęcia na ostro, wypadki itd.). Każdy
z nas może być potencjalnym odbiorcą świadczeń reali-
zowanych przez te osoby. Z drugiej strony, pełniąc role
społeczne i zawodowe na różnych szczeblach organiza-
cyjnych ponosimy odpowiedzialność za działania pro
publico bono.
W tym miejscu należy sobie odpowiedzieć na kilka
przykładowych pytań:
- kto odbierze noworodka po porodzie, oceni jego para-
metry i wykona pierwszą toaletę,
- kto wykona szczepienia ochronne u dziecka i dorosłego,
- kto będzie pielęgnował wcześniaka w inkubatorze,
- kto nie dopuści do wystąpienia odleżyny lub będzie ją
właściwie pielęgnował,
- kto założy sondę i będzie przez nią karmił pacjenta,
- kto podłączy pompę infuzyjną i będzie podawał przez
nią leki,
- kto będzie pielęgnowała owrzodzenie żylakowate,
- kto udzieli pomocy medycznej uczniowi w szkole,
- kto będzie pielęgnował pacjenta nieprzytomnego,
jeśli zabraknie pielęgniarek ???????
i tysiące innych pytań
* * * *Pielęgniarki
kapłanki
celebrujące życie i śmierć
oglądające
spektakle-monodramy
grane za parawanami ludzkich powiek
to do was wyciągamy ręce
po dwadzieścia kropli łez
na wzmocnienie serca
po tabletkę uśmiechu
po ostatnią deskę ratunku
Jan Lechicki
Siedziba Instytutu Nauk o Zdrowiu Płock, Al. Marszałka
J. Piłsudskiego 8
Literatura:1. Poznańska S., Płaszewska – Żywko L.: Wybrane mode-
le pielęgniarstwa, Wyd. UJ, Kraków 2001
Z ŻYCIA UCZELNI
35
2. Ślusarska B., Zarzycka D., Zahradniczek K.: Podstawy
Pielęgniarstwa, Czele, Lublin 2004
3. Ustawa z dnia 5 lipca 1996 roku o zawodach pielę-
gniarki i położnej(Dz. U 2001, Nr 57, poz. 602 i Nr 89,
poz. 969 oraz Dz. U. 2003, Nr 109,poz. 1029).
4. Ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
z dnia 6 lutego 1997r. ( Dz. U. 1997,nr 28, poz. 153, z póż.
zm.)
5. Rogala Pawelczyk G.: Podstawy organizacji pracy
pielęgniarskiej. Czelej. Lublin 2004.
dr n. med. Mariola Głowacka
[Wicedyrektor Instytutu Nauk o Zdrowiu]
Z DZIAŁALNOŚCI STOWARZYSZENIA
UNIWERSYTETU TRZECIEGO WIEKU W PŁOCKU
Stowarzyszenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku
w Płocku rozpoczęło swoją działalność jako Płocki Uni-
wersytet Trzeciego Wieku przy ZNP w lutym 2002r. Uni-
wersytet powstał z inicjatywy grupy osób w składzie:
Janina Czaplicka, dr Ewa Wiśniewska, Elżbieta Balce-
rzak, Marian Choczyński, Eugeniusz Płachecki ./Praca
zbiorowa „Pięć lat Uniwersytetu Trzeciego Wieku 2002-
2007” str.26/.
Od samego początku pomocy w założeniu i następ-
nie w organizacji pracy udzielały władze Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku z ówczesnym Rekto-
rem prof. dr hab. Aleksandrem Kozłowskim oraz pracow-
nicy naukowi tej Uczelni. Patronat nie tylko naukowy
jest kontynuowany przez obecne władze Uczelni.
W tym roku rozpoczęliśmy dziewiąty rok działalności.
Zgodnie ze Statutem SUTW w Płocku prowadzi dzia-
łalność w zakresie pomocy społecznej na rzecz osób
starszych, poprzez udzielanie im pomocy w celu prze-
zwyciężania trudnej sytuacji życiowej, wynikającej ze
starszego wieku.
SUTW w Płocku może również prowadzić działalność
w zakresie ochrony i promocji zdrowia osób starszych.
W celu wykonania powyższych zadań SUTW
w Płocku:
1. prowadzi różne formy działalności edukacyjnej,
zdrowotnej, kulturalnej, twórczej i turystyczno- krajo-
znawczej dla osób starszych;
2. włącza osoby starsze do systemu kształcenia usta-
wicznego w celu stymulowania sprawności intelek-
tualnej i fizycznej;
3. aktywizuje społecznie i poprawia jakość życia se-
niorów;
4. upowszechniania profilaktykę gerontologiczną;
5. stwarza warunki do godnego starzenia się.
Wymienione cele SUTW w Płocku realizuje poprzez:
1. wykłady, seminaria, dyskusje, konferencje naukowe
prowadzone przez specjalistów różnych dziedzin na-
uki;
2. kontynuowanie nauki języków obcych;
3. spotkania z ludźmi nauki, kultury;
4. prowadzenie aktywnej działalności turystyczno-
-krajoznawczej;
5. rozwijanie działalności w sekcjach i zespołach zain-
teresowań, prowadzonych przez specjalistów lub sa-
mych słuchaczy zgodnie z potrzebami SUTW w Płoc-
ku;
6. wydawanie zbiorów własnej twórczości, opracowań
lub wspomnień.
Emeryci i renciści w wieku 55+ mogą uczestniczyć
w cotygodniowych wykładach z różnych dziedzin na-
uki / plan wykładów i inne informacje dot. działal-
ności SUTW zamieszczane są na stronie internetowej
www.sutwplock.pl.
Frekwencja na wykładach
W ramach stowarzyszenia można kontynuować
naukę jęz. angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego,
włoskiego i francuskiego na różnych poziomach za-
awansowania.
Poznawaniem walorów turystycznych Płocka i oko-
lic zajmuje się sekcja turystyczni-krajoznawcza, która or-
ganizuje również wycieczki na terenie Polski.
Zainteresowani nowinkami literackimi spotykają się
w ramach sekcji dyskusyjno-literackiej.
Wszyscy, którzy odkrywają w sobie talenty artystycz-
ne mogą spotykać się w sekcjach: rękodzieła, plastycz-
no-malarskiej, fotograficznej, tanecznej czy też śpiewać
w nowo powstałym chórze.
O kondycję fizyczną dbamy w ramach gimnastyki
rehabilitacyjnej i zajęć pływackich.
Z ŻYCIA UCZELNI
36
Należy również wspomnieć o sekcji brydżowej, która
skupia coraz więcej słuchaczy.
Raz w miesiącu są organizowane tzw. spotkania au-
torskie, na których mogą zaprezentować się nasi człon-
kowie piszący wiersze. Na te spotkania są również zapra-
szani inni autorzy.
W tym roku rozpoczęliśmy warsztaty z arteterapii, pro-
wadzone przez pracownika naukowego PWSZ w Płocku.
Działalność stowarzyszenia oparta jest o wolonta-
riat. Wszyscy członkowie pracują społecznie. Źródłem
finansowania naszej działalności są składki członkow-
skie. Dlatego też w celu pozyskania środków finanso-
wych uczestniczymy w różnych konkursach ogłasza-
nych przez administrację samorządową. W ostatnim
roku otrzymaliśmy dofinansowanie z Gminy Miasto-
-Płock na realizację trzech projektów:
• zdrowotnego, w ramach którego zrealizowano
cykl wykładów z zakresu nauk medycznych,
warsztaty psychologiczne i gimnastykę rehabi-
litacyjną
• turystyczny, w ramach którego seniorzy pozna-
wali atrakcje turystyczne Płocka
• taneczny, w ramach którego grupa 16 osób po-
znała trzy tańce polskie: polonez, kujawiak i kra-
kowiak.
Każdego roku uroczyście rozpoczynamy nasz rok
akademicki. Spotykamy się na wieczorze wigilijnym,
wielkanocnym i na zakończeniu roku akademickiego.
Dla najbardziej roztańczonych organizowany jest wie-
czór andrzejkowy i zabawa karnawałowa.
Członkowie SUTW mogą również wspólnie wyjechać
na wczasy organizowane na ogół w maju do dwóch
miejscowości.
Słuchacze naszego uniwersytetu czynnie uczestni-
czą w różnych wydarzeniach kulturalnych na terenie
Płocka. Dobrze współpracujemy z Książnicą Płocką,
Płocką Galerią Sztuki, Muzeum Mazowieckim, Domem
Darmstadt, Teatrem Dramatycznym.
Przejażdżka „ciuchcią płocką”
Raz w roku wydajemy Biuletyn informacyjny, w któ-
rym zamieszczane są przede wszystkim artykuły i prace
naszych słuchaczy.
Aktualnie do stowarzyszenia należy około 400 człon-
ków. Liczba ta jest ograniczona możliwościami lokalo-
wymi a właściwie ich brakiem.
Nasza działalność nie mogłaby mieć takiego sze-
rokiego spektrum zajęć gdyby nie pomoc Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku /patronat, pomiesz-
czenia i nieodpłatne wykłady kadry naukowej/, Związ-
ku Nauczycielstwa Polskiego/ pomieszczenia w Domu
Broniewskiego/, Harcerskiego Zespołu Pieśni i Tańca
„Dzieci Płocka”/pomieszczenia/, Centrum ds. Współpra-
cy z Organizacjami Pozarządowymi/pomieszczenia/,
Okręgową Izbą Lekarską/ wskazania specjalistów na
wykłady z zakresy nauk medycznych/.
Spotkania autorskie w Domu Broniewskiego
Maria Nagórka
[Prezes SUTW w Płocku]
WYDARZENIA SPORTOWE
W ramach współpracy z innymi uczelniami nasi
studenci w dniu 20.11.2010 roku brali udział w Halo-
wym Turnieju Piłki Nożnej w Skierniewicach. W turnie-
ju brało udział 6 drużyn: PWSZ Włocławek, PWSZ Cie-
chanów, PWSZ Płock, PWSZ Siedlce, PWSZ Konin. Turniej
został rozegrany systemem „każdy z każdym”. Po zacię-
tej walce nasza drużyna zajęła II miejsce, ustępując
tylko zespołowi z Konina.
Z ŻYCIA UCZELNI
37
Reprezentacja Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej
w Płocku wystąpiła w składzie: Maciej Kłys, Piotr Olecki,
Piotr Kacperski, Patryk Majchrzak, Damian Kostrzewski,
Mateusz Łaskarzewski, Sebastian Łyziński, Damian
Szałkowski, Paweł Budzich, Piotr Jakowski. Kierownik
ekipy Ewelina Jodłowska-Niemiec
W zimowe popołudnie dnia 14 grudnia 2010 roku
w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu odbył się
Mikołajkowy Turniej Piłki Siatkowej pomiędzy Państwo-
wą Wyższą Szkołą Zawodową we Włocławku, a PWSZ
w Płocku.
Celem turnieju była integracja środowisk akademic-
kich oraz propagowanie sportowego trybu spędzania
wolnego czasu wśród studentów i kadry obydwu uczelni.
Podczas spotkania zostały rozegrane trzy mecze:
Mecz kadry akademickiej
Mecz studentów
Mecz Open
W meczu kadry akademickiej lepsza okazała się ka-
dra z Włocławka, natomiast w meczu studentów wygrał
zespół z PWSZ Płock. Mecz Open zakończył się zwycię-
stwem drużyny z Włocławka.
Jury Turnieju wyłoniło najlepszych zawodników
w kategoriach:
• najlepszy zawodnik wśród kadry
Sławomir Kowalski (PWSZ Płock)
i Marek Wojtkowski (PWSZ Włocławek)
• najlepszy zawodnik wśród studentów
Łukasz Czuchra (PWSZ Płock)
i Łukasz Majchrzak (PWSZ Włocławek)
Rektorom obydwu uczelni zostały wręczone pamiąt-
kowe statuetki, studenci natomiast otrzymali puchary. Me-
czom towarzyszyło wiele dodatkowych atrakcji m.in. kon-
kursy dla Rektorów i dla studentów. Gospodarze uświetnili
spotkanie pokazami nowoczesnych układów tanecznych
w wykonaniu studentki Joanny Pacholskiej Wszyscy za-
wodnicy i goście zostali obdarowani przez mikołaja i to-
warzyszące mu śnieżynki upominkami. Na zakończenie
Gospodarze zaprosili kadrę i studentów na poczęstunek.
Sportowym zmaganiom towarzyszyła wspaniała za-
bawa i wyśmienite humory wszystkich uczestników Tur-
nieju. Mamy nadzieję, że Turniej na stałe zagości w harmo-
nogramie corocznych imprez sportowych Naszej uczelni.
W sobotę 16 kwietnia 2011 roku w hali sportowej
Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbył się XI Turniej
Piłki Siatkowej Mężczyzn o Puchar Rektora PWSZ Płock.
Organizatorzy Turnieju Studium Wychowania Fizyczne-
go i AZS PWSZ Płock zaprosili do rywalizacji 6 zespołów.
Ceremonii otwarcia Turnieju dokonał Rektor Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku prof. zw. dr hab. Ja-
cek Grzywacz. Zespoły zostały podzielone na 2 grupy:
Grupa A: PWSZ Płock, PWSZ Suwałki,
III LO Płock
Grupa B: PWSZ Skierniewice, PWSZ
Włocławek, V LO Płock
Rozgrywki trwały do późnych godzin popołudnio-
wych.
1. Klasyfikacja końcowa turnieju:
2. AZS PWSZ Suwałki
3. AZS PWSZ Włocławek
4. AZS PWSZ Płock
5. V LO w Płocku
6. III LO w Płocku
7. AZS PWSZ Skierniewice
Na zakończenie Prorektor ds. studenckich doc. dr
Jan Kalinowski wręczył wszystkim zawodnikom Turnieju
upominki ufundowane przez Państwową Wyższą Szko-
łę Zawodową w Płocku w postaci: koszulek, breloczków,
smyczy itp., ponadto wszystkie zespoły otrzymały pu-
Z ŻYCIA UCZELNI
38
chary i dyplomy, najlepsi zawodnicy z każdego zespołu
otrzymali torby sportowe i firmowe skarpety, a najlepszy
zawodnik całego Turnieju otrzymał pamiątkową statuet-
kę. Kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu
podziękował wszystkim uczestnikom Turnieju za sporto-
wą rywalizację i zaprosił wszystkie zespołu do rozgrywek
w przyszłym roku.
Ewelina Niemiec
[Kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu]
W KILKU SŁOWACH
INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2010/2011Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
zainaugurowała w dniu 1.10.2010 rok akademicki
2010/2011. Uroczystość odbyła się w Instytucie Nauk
Ekonomicznych w Trzepowie.
Rektor prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz otworzył
uroczystość i wygłosił przemówienie inauguracyjne.
Nim studenci I roku dostąpili aktu Immatrykulacji,
głos zabrali zaproszeni goście: Prezydent Miasta Płoc-
ka Mirosław Milewski, Poseł Andrzej Nowakowski, Sta-
rosta Płocki Piotr Zgorzelski, Marszałka Adam Struzika
reprezentowała Barbara Chrzanowska, Wojewoda Ma-
zowiecki Jacek Kozłowski. Uczelnia otrzymała również
wiele listów gratulacyjnych, które przesłali: Jego Eksce-
lencja ksiądz Biskup Piotr Libera, Minister Nauki i Szkol-
nictwa Wyższego, Rektorzy zaprzyjaźnionych uczelni
wyższych.
Następnie wręczono nagrody osobom, których
prace licencjackie okazały się najlepsze w konkursie
ogłoszonym przez Rektora Państwowej Wyższej Szkoły
Zawodowej w Płocku oraz konkursie Prezydenta Miasta
Płocka „Dyplom dla Płocka”.
Wykład inauguracyjny „Ile państwa. Ile rynku w go-
spodarce polskiej?” wygłosił prof. dr hab. Jerzy Sikorski Rek-
tor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Suwałkach.
Na zakończenie uroczystości wystąpił uczelniany
chór Vox Juventutis, prezentując zebranym gościom
utwory, którymi na Olimpiadzie Chóralnej w Chinach
zdobył Srebrny Dyplom.
PODPISANIE POROZUMIENIA Z SAMORZĄDEM WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO
21 września 2010 roku zostało podpisane Porozumie-
nie pomiędzy Samorządem Województwa Mazowiec-
kiego, reprezentowanym przez Pana Adama Struzika –
Marszałka Województwa Mazowieckiego a Państwową
Wyższą Szkołą Zawodową w Płocku, reprezentowaną
przez Pana prof. zw. dr hab. Jacka Grzywacza - Rekto-
ra, w sprawie współpracy pomiędzy Uczelnią z Samo-
rządem Województwa Mazowieckiego. Porozumienie
o współpracy dotyczy możliwości kształcenia wyższego
zawodowego na kierunkach medycznych oraz włącze-
nia Zespołu Medycznych Szkół Policealnych w Płoc-
ku w strukturę Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej
w Płocku. Na mocy porozumienia Samorząd Wojewódz-
twa Mazowieckiego podejmie działania zmierzające
do likwidacji Zespołu Medycznych Szkół Policealnych
w Płocku poprzez tzw. „wygaszanie”, natomiast PWSZ
w Płocku z dniem 1 września 2011 r. uruchomi Zespół
Medycznych Szkół Policealnych. W związku z tym ab-
solwenci klas pierwszych, staną się uczniami i słucha-
czami klas drugich zespołu utworzonego przez Uczelnię.
Samorząd Województwa Mazowieckiego przekaże
naszej Uczelni w użyczenie z przeznaczeniem na cele
edukacyjne nieruchomość przy Alei Marszałka Piłsud-
skiego 8, w której mieści się Zespół Medycznych Szkół
Policealnych.
[informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
*********************************************
UMOWA Z SAMORZĄDEM WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO
25 października 2010 roku została podpisana Umo-
wa pomiędzy Samorządem Województwa Mazowiec-
kiego, reprezentowanym przez Pana Adama Struzika –
Marszałka Województwa Mazowieckiego a Państwową
Wyższą Szkołą
Zawodową w Płocku, reprezentowaną przez Pana prof.
zw. dr hab. Jacka Grzywacza - Rektora, o dofinansowanie
projektu „Poprawa jakości infrastruktury dydaktyki Pań-
stwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku”.
Projekt współfinansowany jest przez Unię Europejską
z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ra-
Z ŻYCIA UCZELNI
39
mach Regionalnego Programu Rozwoju Operacyjnego
Województwa Mazowieckiego na lata 2007/2013.
Projekt rozbudowy Uczelni Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Płocku zakłada przebudowę i re-
mont Instytutu Pedagogiki przy ul. Gałczyńskiego, oraz
Rozbudowę kompleksu budynków przy Placu Dąbrow-
skiego. Wartość tego projektu to 24,5 mln zł, z czego 19
mln złotych to dofinansowanie unijne.
W ramach przebudowy budynku przy Placu Dą-
browskiego 2 zostaną wykonane m.in.: nowa konstruk-
cja dachu, ścianki działowe, schody i szyb windowy,
nowe instalacje wodno-kanalizacyjne oraz instalacje:
elektryczna, odgromowa, telefoniczna o przeciw pożaro-
wa. W całym budynku wymienione zostaną okna, wy-
konane zostaną posadzki i podłogi. Od strony dziedziń-
ca powstanie parking.
Przebudowa Instytutu Pedagogiki przy ul. Gałczyń-
skiego, to powstanie dwóch skrzydeł budynku. Znajdo-
wać się będą tam m.in.: sale tematyczne oraz aula głów-
na pozwalająca zmieścić ponad 300 osób. Przy komplek-
sie powstanie parking przeznaczony dla 25 pojazdów.
[informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
*********************************************
KONFERENCJA „INNOWACYJNE MAZOWSZE”W dniu 9.11.2010 r. miała miejsce Konferencja „Inno-
wacyjne Mazowsze - główny strategiczny partner nauko-
wy i gospodarczy rozwoju Polski w najbliższym 20-leciu”.
Konferencja odbyła się w Państwowej Wyższej Szkole
Zawodowej w Płocku.
Czynny udział w konferencji pod honorowym patro-
natem Marszałka Województwa Mazowieckiego Ada-
ma Struzika wzięła liczna grupa studentów naszej uczel-
ni oraz zaproszeni goście.
Projekt „Trendy rozwojowe Mazowsza” ma na celu
opracowanie innowacyjnych metod analizowania i in-
terpretowania danych o województwie mazowieckim,
które przyczynią się stworzenia systemu monitorowania
i modelowania rozwoju Mazowsza. Projekt ten jest obec-
nie najważniejszym przedsięwzięciem badawczym wo-
jewództwa mazowieckiego.
[informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
*********************************************
WYSTAWA W INSTYTUCIE PEDAGOGIKIW grudniu 2010 r. w Instytucie Pedagogiki Państwo-
wej Wyższej Szkole Zawodowej w Płocku miała miejsce
wystawa pt. Taki (-a) jestem… taki (-a) nie jestem….
Pomysłodawczynią projektu jest mgr Luiza Kali-
nowska–Skutnik, wykładowca, opiekun naukowy Sek-
cji Arteterapii Koła Naukowego. Pomysł na wystawę
zrodził się zupełnie przypadkiem. Wszystko zaczęło się
od ćwiczenia na zajęciach ze studentami, które służyło
(samo)poznaniu oraz integracji z grupą. Zadaniem stu-
dentów było wyrazić za pomocą zdjęcia jacy są oraz
jacy nie są. Mogło to być zarówno zdjęcie portretowe,
jak i całej postaci w dowolnej scenerii i z dowolnymi
atrybutami. Z racji, iż nie sposób jest wyrazić jednym
zdjęciem całej skomplikowanej osobowości człowieka,
należało skupić się na wybranej cesze charakteru i ją
uwypuklić, na ile ona w nas jest, a na ile nie. Kreacje
były bardzo ciekawe, uczestnicy wyrazili zgodę na
prezentację efektów szerszemu odbiorcy i tak powstała
wystawa. W większości składa się ona ze zdjęć studen-
tów, jednak propozycja udziału w tym projekcie spo-
tkała się także z entuzjazmem uczestniczek warsztatów
arteterapeutycznych członków Stowarzyszenia Uniwer-
sytetu Trzeciego Wieku oraz wykładowców Instytutu
Pedagogiki. Bohaterzy zdjęć to ludzie mający dystans
do siebie, często mający duże poczucie humoru, otwar-
ci na nowości, odważni i twórczy.
Cele wystawy:• ukazanie kreacji ludzi, którzy za pomocą zdjęcia
zechcieli wyrazić siebie i podzielić się tym z inny-
mi;
• zatrzymanie się i zastanowienie jacy jesteśmy;
• przełamanie swoich barier;
• wytworzenie dobrej energii podczas obcowania
i interpretacji wystawy.
Wystawa spotkała się z dużym zainteresowaniem
oraz entuzjazmem, dlatego pomysłodawczyni zapowia-
da kontynuację wyrażania się za pomocą zdjęć w przy-
szłości.
Luiza Kalinowska-Skutnik
[Instytut Pedagogiki]
Z ŻYCIA UCZELNI
40
SPOTKANIE JM REKTORA Z DYREKTORAMI SZKÓŁ26 stycznia 2011r. w Sali Senatu Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Płocku odbyło się spotkanie JM Rek-
tora prof. zw. dr hab. Jacka Grzywacza z Dyrektorami szkół
ponadgimnazjalnych z Płocka i okolic.
Szczegółową ofertę studiów, charakterystykę bazy
lokalowej i warunki studiowania przedstawili prorekto-
rzy Uczelni: doc. dr Ewa Wiśniewska – prorektor ds. nauki
i rozwoju i doc. dr Jan Kalinowski – prorektor ds. studenc-
kich.
JM Rektor zachęcając do studiowania w naszej
Uczelni stwierdził m.in. że studenci mogą korzystać z róż-
norodnych stypendiów, realizować się w kołach nauko-
wych, samorządzie studenckim, chórze Uczelni, sekcjach
sportowych AZS-u.
[informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
*********************************************
PODPISANIE POROZUMIENIA O WSPÓŁPRACY Z ZESPOŁEM SZKÓŁ nr 3 w PŁOCKU
W dniu 1 lutego 2011 roku w siedzibie Uczelni zostało
podpisane porozumienie pomiędzy Zespołem Szkół Nr 3
w Płocku, reprezentowanym przez Dyrektora Krzysztofa
Wiśniewskiego a Państwową Wyższą Szkołą Zawodową
w Płocku, reprezentowaną przez Rektora prof. zw. dr hab.
Jacka Grzywacza.
Zawarte porozumienie określa m.in. wzajemną pro-
mocję Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku
i Zespołu Szkół nr 3, umożliwienie studentom Uczelni
odbywania praktyk studenckich, a także możliwość ko-
rzystania z bazy materialno – dydaktycznej na potrzeby
Uczelni.
Uczniowie Zespołu Szkół zostaną objęci opieką
dydaktyczną i naukową, poprzez uczestnictwo w wy-
kładach prowadzonych przez wykładowców Instytutu
Neofilologii i Instytutu Nauk o Zdrowiu PWSZ w Płocku.
Uczelnia zapewni również pomoc w organizowaniu kon-
kursów naukowych. Uczniowie będą tez mogli korzystać
z biblioteki i czytelni Uczelni.
[informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
*********************************************
SPOTKANIE PODSUMOWUJĄCE REALIZACJĘ PRAKTYK TŁUMACZENIOWYCH
W dniu 01.02.2011r. odbyło się spotkanie podsumo-
wujące realizację treningu zadaniowego studentów III
roku, specjalności: filologia angielska – grupa translato-
ryczna, którego głównym celem było zapoznanie z róż-
norodnymi formami i technikami pracy tłumacza.
Śródroczną praktykę tłumaczeniową odbyło 21 stu-
dentów w wymiarze 180 godzin, według harmonogra-
mu:
Moduł I: III semestr – Doskonalenie kompetencji ję-
zykowych,
Moduł II: IV semestr – Tłumaczenia pisemne,
Moduł III: V semestr – Tłumaczenia ustne.
Pełnomocnik Rektora ds. Studenckich Praktyk Zawo-
dowych – mgr Maria Matuszewska dokonała podsumo-
wania przebiegu praktyki. Odbyła się również prezenta-
cja, przygotowanych pod kierunkiem trenera – mgr Da-
rii Kacprzak wystąpień, demonstrujących umiejętności
studentów w zakresie tłumaczeń ustnych. Na zakończe-
nie Prorektor ds. studenckich – doc. dr Jan R. Kalinowski
SPRAWY STUDENCKIE
41
wraz z Dyrektorem Instytutu Neofilologii – mgr Urszulą
Malinowską wręczyli studentom certyfikaty ukończenia
treningu zadaniowego.
Anna Pawicka
[Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych]
*********************************************
III SYMPOZJUM NAUKOWE „EDUKACJA ARTYSTYCZNA JAKO TWÓRCZA”
17.05.2011 r. odbyło się sympozjum, którego organiza-
torami byli: Instytut Pedagogiczny PWSZ, Szkoła Podsta-
wowa nr 11 z Oddziałami Integracyjnymi im. Bolesława
Chrobrego w Płocku. Obszary tematyczne sympozjum:
1. realizacja twórczej edukacji i edukacji do twórczo-ści;
2. komunikacja artystyczna w edukacji;3. innowacje pedagogiczne w edukacji;4. zdolności specjalne w edukacji artystycznej;5. kompetencje nauczyciela przedmiotów arty-
stycznych;6. media a twórczość codzienna;7. inhibitory w codziennych sytuacjach i prak-
tykach szkolnych;8. ocena (wartościowanie) i pomiar zdolności
i osiągnięć artystycznych;9. aktualne problemy edukacji artystycznej jako
edukacji twórczej. [informacja ze strony internetowej PWSZ w Płocku]
****************************************
UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA I NADANIA SZTANDARU
W dniu 12.04.2011 odbyła się uroczystość poświece-
nia i nadania Sztandaru Akademickiemu Liceum Ogól-
nokształcącemu przy PWSZ w Płocku. Pierwsza część uro-
czystości miała miejsce w Parafii św. Maksymiliana Ma-
rii Kolbego w Kościele PW św. Dominika „Na Górkach”.
Mszę Świętą celebrował Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup
Piotr Libera. W uroczystości uczestniczyły Władze Uczel-
ni, zaproszeni goście, społeczność Liceum.
Uroczystość uświetnił montaż słowno – muzycz-
ny przygotowany przez uczniów Naszego Liceum oraz
występ chóru Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej
w Płocku „Vox Juventutis” pod kierownictwem Pana Ro-
berta Majewskiego. Druga część uroczystości obyła się
w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Karola
Szymanowskiego w Płocku. Goście honorowi i fundato-
rzy Sztandaru wbili gwoździe pamiątkowe i honorowe
w drzewiec Sztandaru oraz złożyli podpisy na akcie
ufundowania Sztandaru. W imieniu uczniów Liceum po-
czet sztandarowy złożył uroczyste ślubowanie na Sztan-
dar Szkoły.
[informacja ze strony internetowej ALO w Płocku]
Z DZIAŁALNOŚCI SAMORZĄDU STUDENTÓW
Drodzy Studenci!
Za nami kolejny rok działalności. Rada Uczelniana
Samorządu Studentów Państwowej Wyższej Szkoły Za-
wodowej w Płocku podjęła w tym roku akademickim
wiele działań. Bawiliśmy się na Otrzęsinach, następnie
zorganizowaliśmy dla Was imprezę Andrzejkową. Od-
był się również, jak co semestr, kurs na wychowawcę
kolonijnego oraz opiekuna wycieczki szkolnej. Cieszy
nas bardzo fakt, że każda edycja tego kursu cieszy się
tak wielkim zainteresowaniem z Waszej strony. W grud-
niu zorganizowaliśmy świąteczny turniej gry w kręgle,
gdzie znów ucieszyło nas bardzo zainteresowanie z Wa-
szej strony, planujemy więc kolejne edycje tego turnie-
ju. W grudniu zbieraliśmy również pieniądze, maskotki,
zabawki oraz słodycze, z których przygotowane zostały
paczki dla dzieci z Miejskich Świetlic Środowiskowych
w Płocku. Część z nas zakończyła już trzyletni etap swo-
jego życia związany z naszą Uczelnią, odbyły się więc
wybory uzupełniające. Nowy rok kalendarzowy, to kolej-
ne przedsięwzięcia. W styczniu tego roku bawiliśmy się
wspólnie na Sesja Party.
Zapraszamy Was już teraz do wzięcia czynnego
udziału w Studenckim Festiwalu Piosenki – Katorga, któ-
ry odbędzie się trakcie Juwenaliów.
Do końca tego semestru czeka nas również szereg
imprez w klubach. Śledźcie bacznie nasze poczynania
SPRAWY STUDENCKIE
42
i bierzcie w nich udział, bo nie samą nauką student żyje.
W razie wszelkich pytań związanych z naszą działalno-
ścią, jak również ewentualnymi problemami, które na-
potkacie w związku ze studiowaniem na naszej uczelni,
zapraszamy Was do naszego biura (pok. nr 10, Plac Dą-
browskiego 2) i postaramy się udzielić wszelkiej pomocy
oraz informacji. Jesteśmy po to, by Wam pomagać.
Zapraszamy do aktywnego włączenia się w życie
studenckie.
Ze studenckim pozdrowieniem,
Beata Małecka
[Przewodnicząca RUSS PWSZ w Płocku]
TAKICH NIEMCÓW I WANDA
BY CHCIAŁA…
Niemcy to w naszych oczach naród ludzi chłod-
nych, zdystansowanych i przesadnie porządnych. Ale
z kolei według niemieckiego stereotypu, my za dużo pi-
jemy i kradniemy ich samochody. No cóż, z tą przyjaź-
nią polsko-niemiecką zawsze było trochę na bakier...
Ale najwyższa pora to zmienić. Nasze pokolenie o tej
wrogości już nie chce pamiętać. Idei tej patronuje mię-
dzy innymi płocki Dom Darmstadt, instytucja dająca
możliwości kontaktów, porozumienia oraz wzajemne-
go poznania się miast i kultur obydwu krajów. A jak
wszyscy dobrze wiemy, to właśnie muzyka najlepiej
łagodzi obyczaje... Doskonałym pretekstem do pozna-
nia młodej, niemieckiej sceny muzycznej był XII Piknik
Europejski, który odbył się w drugi majowy weekend
na płockiej starówce. Na dużej scenie pod ratuszem
zagrały zespoły z różnych Europejskich krajów, w tym
Caroline’s Cube - amatorski, ale obiecujący zespół ro-
dem z naszego miasta partnerskiego Darmstadt.
My, czworo studentów germanistyki z płockiej Pań-
stwowej Wyższej Szkoły Zawodowej wzięliśmy ich na czas
pobytu w mieście pod swoje skrzydła. I były to zarów-
no dla nas, jak i mamy nadzieję dla nich, niesamowite
i niezapomniane cztery dni.
Gości w naszym kraju przywitał warszawski dwo-
rzec zachodni, który nie ukrywajmy, nie stanowi dla nas
najlepszej wizytówki. Ale za to potem mogło już być tyl-
ko lepiej. Już na miejscu w Płocku, postanowiłyśmy po-
kazać im jak wygląda życie typowych, młodych ludzi
w naszym mieście. Na początek pizza, nowe polskie da-
nie narodowe. Następnie pokazaliśmy im stare miasto
i odwiedziliśmy razem kilka miejsc, w których zazwyczaj
bywa płocka młodzież. Spędziliśmy razem cały, długi,
ale bardzo przyjemny wieczór. Pierwsze lody zostały
przełamane a owi rzekomo zimni i zdystansowani Niem-
cy okazali się w rzeczywistości niezmiernie towarzyski-
mi, otwartymi i uśmiechniętymi ludźmi.
Następnego dnia nasi goście trafili w ręce opieku-
nów z Domu Darmstadt, którzy pokazali im to wszystko,
z czego Płock jest najbardziej dumny od strony trochę
bardziej przewodnikowej niż my... My zadbaliśmy o to,
żeby po całym dniu kulturalno-turystycznej uczty, nasi
niemieccy przyjaciele mogli się trochę rozerwać. Tego
wieczora w Domu Technika odbyła się zabawa inte-
gracyjna, podczas której nieśmiali z początku Julia,
Sebastian, Philipp i Manuel tańczyli razem z nami, go-
śćmi z Włoch, z Rosji, z USA i z różnymi ważnymi oso-
bistościami naszego miasta na stole. Przyszłe gwiazdy
rocka okazały się prawdziwymi pogromcami parkie-
tu. Zabawa trwała do białego rana i następnego dnia
czuliśmy się już jak starzy znajomi... Muzyka, taniec,
śpiew i wspólne biesiadowanie to patroni zawiązywa-
nia nowych przyjaźni.
Kolejne dni również były po brzegi wypełnione
atrakcjami przygotowanymi przez organizatorów pik-
niku dla naszych gości. Przejazd ciuchcią, rejs statkiem
po Wiśle. Z lądu, z wody czy z lotu ptaka - Płock bardzo
podobał się zespołowi. A zespół bardzo spodobał się
SPRAWY STUDENCKIE
43
Płocczanom... W sobotę i w niedzielę Caroline’s Cube
zagrało przed nami swoje autorskie piosenki, stanowią-
ce mieszankę różnych podgatunków muzyki rockowej.
O tym jak się podobało, świadczyć mogła kolejka rozen-
tuzjazmowanych młodych ludzi, czekających po auto-
graf w kolejce, niczym po koncercie prawdziwej gwiaz-
dy. Cubowicze byli zaskoczeni i zachwyceni. My głębo-
ko wierzymy, że świat jeszcze kiedyś o nich usłyszy....
Cztery dni minęły bardzo szybko, ale nasza zna-
jomość wraz z nimi się nie zakończyła. Polak Niemiec
- dwa bratanki. Cóż, oryginał brzmi troszkę inaczej, ale
trzeba budować nową historię zamiast pielęgnować
uprzedzenia z przeszłości. Takich Niemców jak Caroline’s
Cube to i Wanda by chciała…
Sylwia Dłużewska, Wioleta Domańska
Magdalena Krzemińska, Dariusz Gucwa
Autorka zdjęć: Magdalena Krzemińska
[Instytut Neofilologii]
WIERSZEM O MIŁOŚCI
Studenci germanistyki Instytutu Neofilologii Pań-
stwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku wystąpili
z ciekawą inicjatywą zorganizowania wieczoru poetyc-
kiego poświeconego liryce miłosnej niemieckiego ob-
szaru językowego.
W dniu 14 marca br. w reprezentacyjnej sali „Domu
Darmstadt” przedstawiono mieszkańcom Płocka oraz
pracownikom i studentom naszej Uczelni interesująco
pomyślany program.
Dyrektor Instytutu Neofilologii Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Płocku mgr Urszula Malinowska wi-
tając zebranych gości, m. in. prorektora płockiej Uczelni
doc. dr Jana Kalinowskiego oraz kierownika Zakładu Fi-
lologii Germańskiej i Rosyjskiej prof. dr hab. Krzysztofa A.
Kuczyńskiego, powiedziała w słowie wstępnym:
„Pragnę powitać wszystkich obecnych, zaś szczegól-
nie serdecznie naszych studentów germanistyki z Insty-
tutu Neofilologii, którzy dużym nakładem pracy – pod
kierunkiem Pani mgr Iwony Kołakowskiej oraz Pani mgr
Agnieszki Rosiak przygotowali to – jestem przekonana –
interesujące spotkanie poetyckie.
Kierownictwu „Domu Darmstadt”, z którym łączy nas
wieloletnia już współpraca, dziękuję za uprzejme udostęp-
nienie naszej Uczelni tej pięknej sali.
Cieszy nas, ze właśnie w tym gmachu, który nosi imię
nie tylko zaprzyjaźnionego miasta partnerskiego – Darm-
stadt, ale i wielkiego pisarza niemieckiego romantyzmu
Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmanna, mamy dzisiaj
możliwość zaprezentować Państwu poezję niemiecką,
a mówiąc dokładniej jej ciekawy odłam – poezję miłosną.
Jest to tym ważniejszy gatunek literacki, że o miłości pisali
najwięksi poeci tego kraju.
Nasi studenci postanowili zaprezentować Państwu
swój program w języku polskim (z jednym wyjątkiem,
abyście Państwo „poczuli” smak oryginału), korzystając
z istniejących przekładów dobrych tłumaczy, nierzadko
cenionych polskich poetów.
Wydaje mi się, że wybór na dzisiejszy wieczór właśnie
wierszy o tematyce miłości, jest bardzo trafny. To nie tylko
piękna poezja, ale także okazja, aby w naszej jakże trud-
nej rzeczywistości – mam tutaj na myśli bardzo skompliko-
waną sytuację na świecie, gdzie coraz częściej słyszymy
o wojnach i kataklizmach – choć na chwilę znaleźć się
w innej atmosferze, gdzie panuje urokliwy nastrój, a wiel-
ką rolę w życiu odgrywa piękne uczucie i sympatia wo-
bec drugiego człowieka...
Korzystając z okazji chciałabym także poinformować,
że nasi młodzi artyści również w nadchodzących miesią-
cach przygotowują dla nas nowe atrakcje.
W tym roku swój wielki Jubileusz 90-lecia urodzin
obchodzi Honorowy Obywatel Miasta Płocka, wybitny tłu-
macz literatury polskiej na język niemiecki - Karl Dedecius.
W końcu maja br. zaprosimy Państwa – także do „Domu
Darmstadt” – na wieczór poświęcony życiu i wielkiemu
dziełu rozsławiania literatury polskiej w Niemczech przez
Karla Dedeciusa. Wieczór ten także przygotują nasi stu-
denci germanistyki.”
W wypełnionej do ostatniego miejsca sali studenci
II i III roku filologii germańskiej recytowali najciekawsze
wiersze poetów niemieckich od średniowiecza po współ-
czesność, mi. in. takich twórców jak Johann Wolfgang
Goethe, Heinrich Heine, Bertolt Brecht, Rainer Maria Rilke
czy Else Lasker – Schüler.
Motywem przewodnim była myśl, że każdemu czło-
wiekowi, niezależnie od wieku, rasy i miejsca zamieszka-
SPRAWY STUDENCKIE
44
nia odczucie miłości jest niezbędne. Cytowane utwory
w niebanalny sposób ukazały różne odcienia uczucia.
Wszyscy przecież pytamy: co to jest miłość?
Doskonałym wprowadzeniem do wieczoru poetyc-
kiego był referat przygotowany przez Dariusza Gucwę,
studenta III roku germanistyki, który ukazał rodowód li-
ryki miłosnej ze szczególnym uwzględnieniem niemiec-
kiego obszaru językowego.
Nastrojowy wieczór był obramowany utworami mu-
zycznymi G. Bizeta, m.in. arią z opery Carmen, zaprezen-
towaną licznie zebranej publiczności przez Małgorzatę
Tomczak – Banachowicz (śpiew) oraz Edwarda Bogdana
(fortepian).
Warto przytoczyć z kronikarskiego obowiązku, iż ze-
spół studenckich recytatorów wystąpił w składzie: Da-
ria Bartłomiejczyk, Anna Chęcińska, Marta Chojnacka,
Sylwia Dłużewska, Wioleta Domańska, Dariusz Gucwa,
Magdalena Krzemińska, Katarzyna Oziemblewska,
Magdalena Wiśniewska.
Wieczór świetnie moderowała Katarzyna Oziem-
blewska, studentka III roku germanistyki.
W opinii zasłuchanej i niezwykle gorąco oklaskują-
cej młodych wykonawców publiczności, tego rodzaju
spotkania artystyczne w wykonaniu studentów płoc-
kiej Uczelni są potrzebne, zaś wieczór niemieckiej poezji
miłosnej należy jednoznacznie zaliczyć do bardzo uda-
nych wydarzeń kulturalnych naszego miasta.
Z zainteresowaniem oczekujemy więc na wzmian-
kowany powyżej wieczór poświęcony znakomitemu
ambasadorowi kultury polskiej w Niemczech Karlowi
Dedeciusowi, który w maju br. święcić będzie 90. roczni-
cę urodzin.
Urszula Malinowska
[Instytut Neofilologii]
STUDENCI PŁOCKIEJ PWSZ W HOŁDZIE
WIELKIEMU TŁUMACZOWI. W 90. ROCZNICĘ
URODZIN KARLA DEDECIUSA 30 maja 2011r.
Wśród bardzo licznych nagród i wyróżnień, którymi
w minionych latach uhonorowano Karla Dedeciusa,
najwybitniejszego tłumacza literatury polskiej w świe-
cie, nie zabrakło i akcentów płockich.
W 1996 roku przyznane zostało Karlowi Dedeciuso-
wi Honorowe Obywatelstwo Miasta Płocka. W kolejnych
latach studenci i pracownicy naukowi PWSZ w Płocku
wielokrotnie nawiązywali w swoich pracach i wieczo-
rach literackich do postaci wielkiego tłumacza, m.in.
podczas spotkań poetyckich w Domu Darmstadt w 2003
i 2006 roku.
Jubileusz 90-lecia Karla Dedeciusa w bieżącym roku
stał się doskonałą okazją, aby społeczeństwu Płocka
przypomnieć postać wielkiego humanisty, ważnej posta-
ci niemiecko-polskiego dialogu okresu powojennego.
Przygotowany przez studentów II roku germanistyki In-
stytutu Neofilologii PWSZ wieczór literacko – artystyczny pt.
„Ambasador kultury polskiej w Niemczech. W 90. rocznicę
urodzin Karla Dedeciusa” zgromadził w reprezentacyjnej
Sali Domu Darmstadt komplet słuchaczy, m.in. Prorektora
PWSZ w Płocku doc. dr Jana Kalinowskiego.
W programie spotkania, moderowanym przez Darię
Bartłomiejczyk, odnotować należy wystąpienie ze sło-
wem powitalnym mgr Urszuli Malinowskiej, Dyrektora
Instytutu Neofilologii PWSZ, która w powitaniu powie-
działa m.in.:
„Witam wszystkich obecnych,także pracowników
i studentów naszej Uczelni. Pragnę również bardzo ser-
decznie podziękować gospodarzom tego pięknego
obiektu, Dyrekcji POKIS-u oraz Domu Darmstadt, którzy
po raz kolejny udostępnili nam salę, jedną z najpiękniej-
szych w naszym mieście.
SPRAWY STUDENCKIE
45
Dzisiejszy wieczór ma szczególny charakter.
Przed kilkoma dniami swój Jubileusz 90-lecia urodzin
(20 maja) obchodził wielki tłumacz i znawca literatury
polskiej, honorowy obywatel Płocka – Karl Dedecius.
Witam z satysfakcją inicjatywę studentów II roku
germanistyki, aby dzisiejszym wieczorem, przynoszącym
wiedzę o życiu i twórczości tego wielkiego humanisty
i jednego z filarów dialogu niemiecko – polskiego, wpi-
sać także nasze miasto w ramy ogólnopolskich uroczysto-
ści związanych z Jubileuszem wielkiego tłumacza.
Karl Dedecius od lat kilkudziesięciu tłumaczy i po-
pularyzuje literaturę polską w krajach niemieckiego
obszaru językowego, jest zgodnie uważany za tłumacza
kongenialnego, obdarzonego rzadkim darem poetyc-
kiego słuchu, znakomitego znawcę naszego piśmien-
nictwa, zwłaszcza poezji polskiej XX wieku.
Na adres Instytutu Neofilologii wpłynął list od Kar-
la Dedeciusa, który pozwolę sobie odczytać.
Karl Dedecius gościł w Płocku przed kilkunastu
laty, m.in. podczas otwarcia „Domu Darmstadt”, jego
związki z naszym miastem wciąż są żywe. Dla jego po-
pularności w Płocku wiele robią od lat właśnie studenci
Instytutu Neofilologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawo-
dowej w Płocku, którzy cyklicznie organizują spotkania
poświęcone m.in. jego sztuce przekładu. Niektóre z tych
imprez odbywały się w tej właśnie sali.
Dzisiaj mamy niepowtarzalną okazję poznać w du-
żym zakresie życie i działalność tłumaczeniowo – ese-
istyczną tego niecodziennego humanisty i wspania-
łego, skromnego człowieka, o którym się mówi, że „nikt
w Niemczech nie zrobił tyle dla Polski, co właśnie Karl
Dedecius”.
Ważnym akcentem wystąpienia było odczytanie
listu Karla Dedeciusa, skierowanego na ręce Dyrektora
Instytutu Neofilologii, w którym m.in. czytamy:
„Drodzy Mieszkańcy bardzo bliskiego mi Płocka!
Nad Europą, którą budujemy, powiewa trójbarwny
sztandar, którego pola i kolory nie są już ostro od siebie
oddzielone, lecz przenikają się: polityka, gospodarka, kul-
tura.
Polityka dostarczyła planu budowy i zarys ogólny.
Gospodarka troszczy się o materiały budowlane. A kul-
tura – oddaje budowlę gotową pod klucz i nadającą się
do zamieszkania. Wszystkie te trzy zadania są od siebie
zależne. Bez ich koordynacji nowa budowla na pewno nie
powstanie.
Nie ma zdrowej kultury bez zdrowej gospodarki.
A polityka bez kultury … powraca do barbarzyństwa.
Na każdym odcinku budowy mamy do czynienia z obja-
wami niechęci i zmęczenia. Obliczenia nie całkiem się
zgadzają, terminy nie są dotrzymywane, a wszystkie za-
niedbania wyraźnie dają się we znaki. Znamy to z wcze-
śniejszych doświadczeń. Mimo to budowano na nowo
i rozbudowywano zawsze i to nawet, o dziwo, z sukcesem.
Jednakże oczywiście nie bez nadziei i wytrwałości, i nie
bez ofiar. Nasza rzeczywistość jest zdana na konieczność
gruntownej przebudowy. W tym stanie doraźnej potrzeby
znajdujemy się w Europie wszyscy.
Układy i umowy to jedna strona medalu. Z tym dzi-
siaj coraz lepiej. Ale o sensie i rzeczywistości tych umów
decyduje nie papier i nie podpis pracodawcy, lecz stan
zdrowia albo choroby ogółu obywatelstwa. W Dumie
o hetmanie zawarta jest idea solidarności ludzi zdanych
na współżycie, idea – jak pisał Żeromski – „naszej politycz-
nej zgody”.
Na tej glebie kwitnie albo więdnie nasz cywilizacja.
Urodzaj zależny od naszej pracy – Płock i Łódź są klasycz-
nym przykładem miast zdanych na łaskę i niełaskę wła-
snej pracy, często nawet syzyfowej.
Tuż po wojnie poezja otwierała nam nieraz oczy. Ta-
deusz Różewicz pisał:
tylko w szorstkich objęciach
rzeczywistości
bije serce
Nierównomierny poziom cywilizacji Wschodu i Zacho-
du, Północy i Południa, nad którym tak często ubolewa-
my, jest wynikiem niedorozwoju politycznego w Europie.
Pociągnął on za sobą zazdrość i wrogość oraz ciągłe do-
szukiwanie się winnych. Nasz problem. Skutki tego były
zawsze fatalne. Jako odpad tych stosunków pozostały
nam narodowe, nacjonalistyczne, szowinistyczne stereo-
typy, które tak samo wprowadzają w błąd, mądrych jak
i niemądrych. Droga owego traktowania tekstów informa-
cyjnych przebiega od skrótu poprzez spłaszczenie do za-
fałszowania. Rezultatem jest błędna interpretacja i ogólna
dezinformacja, z których rodzą się stereotypy wrogości.
Nauczyliśmy się tej historycznej lekcji i przyswoiliśmy
ją sobie. Nowy duch w Europie, nowe drogi ku pokojowi
wymagają nowego słownika. Dlatego nie bójmy się po-
dejmować próby – ciągle na nowo – stworzenia takiego
słownika. I na pewno nie jeden raz będzie nam trudno,
ale wiara w sens trwania na drodze pokoju i przyjaźni za-
wsze będzie dodawać nam sił. Tego sobie i Wam drodzy
Mieszkańcy Płocka życzę
Wasz oddany
Karl Dedecius
SPRAWY STUDENCKIE
46
Wieczór literacki został w całości przygotowany przez
studentów, składał się on z 5 punktów naświetlających
życie i twórczość Karla Dedeciusa. I tak były to refera-
ty: „Z życia i działalności Karla Dedeciusa” (Marta Bog-
dańska), „O sztuce przekładu” (Joanna Rychlik), „Sztuka
tłumaczenia” (wywiad J. Baron z „Dziennika Polskiego”
z 1997; prezentacja: Marta Chojnacka, Anna Chęcińska),
„Europejczyk z Łodzi” (fragm. wspomnień K. Dedeciusa;
prezentacja: Magdalena Kwiatkowska), „Kontakty z Płoc-
kiem” (Małgorzata Maciejewska).
W II-giej części wieczoru został pokazany film o Kar-
lu Dedeciusie „Między sąsiadami – pośrednik”, w reżyse-
rii Petera Vogta.
Uzupełnieniem spotkania była prezentacja dwóch
nowości książkowych – wydanych nakładem Wydaw-
nictwa PWSZ w Płocku – dotyczących wielkiego tłuma-
cza: „Pół wieku tłumaczenia. Rozmowy z Karlem Dede-
ciusem 1959 – 2009” oraz „Karl Dedecius. Szkice z życia
i twórczości”.
Wieczór literacko – artystyczny nt. wielkiej postaci
Honorowego Obywatela Płocka Karla Dedeciusa był
jednocześnie częścią składową licznych imprez jubile-
uszowych, organizowanych w 2011 roku w Niemczech
i w Polsce, m.in. w Darmstadt, Frankfurcie n. Odrą, Słu-
bicach i Łodzi.
Studenci i pracownicy Instytutu Neofilologii PWSZ
w Płocku raz jeszcze dali dowód swojej pamięci i szacun-
ku wobec niecodziennych dokonań twórczych Karla
Dedeciusa. Był to wieczór literacki na wysokim poziomie,
który pozwolił licznym mieszkańcom Płocka w całej peł-
ni docenić znaczenie wielkiego tłumacza dla promocji
literatury i kultury polskiej w krajach niemieckiego ob-
szaru językowego.
Urszula Malinowska
prof. zw. dr hab. Krzysztof A. Kuczyński
[Instytut Neofilologii]
STUDENCI INSTYTUTU PEDAGOGIKI NA V LETNIM
PIKNIKU INTEGRACYJNYM W ZESPOLE SZKÓŁ
SPECJALNYCH W GOŚLICACH
W dniu 9 czerwca 2011 roku, już po raz kolejny w Ze-
spole Szkół Specjalnych w Goślicach, odbył się V Letni
Piknik Integracyjny. W imprezie wzięły udział dzieci
i młodzież z siedmiu szkół z terenu Płocka i powiatu płoc-
kiego. Wspólnie bawili się uczniowie z SOSW nr 1 w Płoc-
ku, Zespołu Szkół Specjalnych w Płocku, SOSW w Moca-
rzewie, szkół podstawowych z Leszczyna, Ciachcina, Dro-
bina i oczywiście ZSS w Goślicach, a także mieszkańcy
Domu Pomocy Społecznej w Goślicach.
Zespół muzyczny PWSZ w Płocku kierowany przez
mgr Romana Kusego zapewnił oprawę muzyczną im-
prezy. Studenci II i III roku pedagogiki opiekuńczo-wy-
chowawczej z muzyką pod opieką dr Ewy Bartuś, prowa-
dzili liczne konkursy oraz animowali wspólną zabawę.
Ponadto uczestnicy mogli skorzystać z oferty konkur-
sów przygotowanych przez Straż Miejską w Płocku oraz
nauczycieli ZSS w Goślicach. Były również przejażdż-
ki bryczką oraz malowanie twarzy i układanie fryzur
w wykonaniu słuchaczek ZDZ w Płocku.
Wspólna zabawa przy dźwiękach radosnej muzyki
była okazją do przełamywania barier i uprzedzeń oraz
do nawiązywania przyjacielskich relacji pomiędzy oso-
bami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi.
Występy naszych muzyków spotkały się z ogrom-
nym aplauzem, a atmosfera stwarzana przez młodych
pedagogów spowodowała, że plac przed sceną był
cały czas wypełniony roztańczonymi i rozśpiewanymi
dziećmi i dorosłymi.
Dyrektor ZSS w Goślicach, przy gromkich brawach
dla muzyków, dziękował zespołowi i wszystkim studen-
tom za ich otwartą, pełną życzliwości postawę, i wraz
z dziećmi zapraszał za rok na kolejny piknik.
SPRAWY STUDENCKIE
47
Studenci w sposób niezwykle otwarty zaprezentowa-
li nie tylko wysoki poziom muzyczny (dostrzeżony przez
gości Pikniku), ale również zaprezentowali wyjątkową
postawę, godną pedagoga XXI wieku – postawę sza-
cunku i akceptacji dla Inności.
dr Ewa Bartuś
[Instytut Pedagogiki]
WYŚPIEWALI SREBRO
Chór Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku Vox Juventutis wicemistrzami świata
w Grazu
Utrzymanie wysokich lokat z Olimpiady Chóralnej
w Chinach może być trudniejsze, niż ich zdobycie – ta
myśl przyświecała śpiewakom z chór Państwowej Wyż-
szej Szkoły Zawodowej w Płocku Vox Juventutis przez cały
rok przygotowań. Dlatego też, bogatsi o „chińskie” do-
świadczenia, jeszcze staranniej dobieraliśmy repertuar,
z jeszcze większą pieczołowitością ćwiczyliśmy głosy, i…
sprostaliśmy zadaniu. Vox Juventutis zajął drugie miej-
sce, uzyskując dwa punkty więcej niż przed rokiem, pod-
czas I Mistrzostw Świata Chórów Młodzieżowych w Gra-
zu (Austria) - to w kategorii „muzyka pop”; a wydzielony
z chóru kwartet wokalny Positive Vibrations został nomi-
nowany do grona pięciu najlepszych zespołów w kate-
gorii „jazz”, podczas 2nd Grand Prix of Choral Music.
Znowu w drodzePrzygoda w Austrii rozpoczęła się od podróży z Płoc-
ka do Grazu. Trwała 12 godzin, a więc tyle samo ile
ubiegłoroczna z Londynu do Szanghaju. Zmienił się tyl-
ko środek transportu: samolot zastąpiliśmy autokarem.
W bojowych nastrojach pokonaliśmy kilkusetkilometro-
wą trasę sprawnie, i około południa, w poniedziałek 11
lipca, zameldowaliśmy się Grazu.
Graz żył chóralnymi mistrzostwami już od wielu dni.
Transparenty, plakaty, bilbordy witały tysiące chórzy-
stów z kilkudziesięciu krajów świata. Po odebraniu iden-
tyfikatorów udaliśmy się do Lannach - miejsca zakwate-
rowania oddalonego od stolicy Styrii o 20 km.
Lannach okazał się malowniczo położonym mia-
steczkiem u podnóży Alp. Usytuowanie i krystalicznie
czyste powietrze pozytywnie nastroiło kilku sportowo
nastawionych chórzystów do rozpoczynania dnia od
joggingu. Po nim, już wszyscy, zjadaliśmy wyśmienite
śniadania, by po kilkudziesięciu minutach zjawić się
na dwugodzinną próbę.
„Gwiazdy wieczoru” czyli panika, boczek ze skwarkami i chiński syndrom…
Udział w mistrzostwach zaplanowano nam bez
chwili wytchnienia. Już następnego dniach, wspólnie
z dwoma innymi chórami z Austrii i Chin, znaleźliśmy
się w programie „Koncertu przyjaźni”. W tym celu orga-
nizatorzy „przerzucili” nas aż do Krieglach – niezwykle
malowniczo położonego miasta, otoczonego monumen-
talnymi górami.
Koncert rozpoczęli gospodarze. Chór istniejący już
od 150 lat zaprezentował rodzimy repertuar i zachwyca-
jąco piękne brzmienie. Po nich wystąpił dziecięcy chór
z Chin, który zelektryzował publiczność nie tylko świet-
nym kunsztem wokalnym, ale przede wszystkim ekwili-
brystyczną choreografią.
Przed występem organizatorzy poinformowali nas,
że władze Krieglach, spośród dziesiątków propozycji in-
nych chórów, wybrali właśnie Vox Juventutis na „gwiaz-
dę wieczoru”, dlatego też wystąpilismy dopiero po prze-
rwie. W tym momencie radość zaczęła przeradzać się
w panikę. Czy podołamy wyzwaniu? Czy sprostamy
oczekiwaniom Austriackiej publiczności – bądź co bądź
krajanom Haydna, Mozarta i Schuberta?
SPRAWY STUDENCKIE
48
Koncert rozpoczęliśmy lekko stremowani, ale ten stan
towarzyszył nam tylko do pierwszych oklasków. Trwały
tak długo, że trudno było rozpocząć kolejną piosenkę.
I tak już było do końca koncertu. Po nim, zaciekawieni
Austriacy, podchodzili do chórzystów nie kryjąc swego
entuzjazmu i prosząc o wskazanie źródeł aranżacji pio-
senek, które śpiewaliśmy.
Niezwykłą niespodzianką okazała przepyszna ko-
lacja, przygotowana dla wszystkich chórów. Było to ty-
powe, wyśmienite austriackie jadło: pieczony boczek
ze skwarkami, dosmakowany smalec i wędzona szyn-
ka. W tym momencie przestały być ważne diety i na-
sze wspaniałe, nowe, obcisłe, zamawiane na miarę
koszulki. Niestety polskiego entuzjazmu nie podzielili
Chińczycy, którzy wpierw próbowali kroić kromki chle-
ba widelcem i nożem, a potem wyszli jak niepyszni,
zarzucając Austriakom, że nie podali im potraw z tra-
dycyjnej chińskiej kuchni.
Positive Vibrations i bilety za 100 EuroUbiegłoroczne zwycięstwo w kategorii „jazz” za-
procentowało zaproszeniem Positive Vibrations do
wzięcia udziału w prestiżowej Gali „Pop In the Night”.
Bilety od 50 do 100 Euro nie wystraszyły rozkochanych
w muzyce Austriaków, którzy w nieprawdopodobnej
wprost liczbie pojawili się w sali teatru Orpheum. Nasz
kwartet zaśpiewał obok Brazylijczyków, Malezyjczyków,
Szwedów i Australijczyków – a więc w gronie najwyżej
notowanych chórów i zespołów wokalnych w katego-
riach „pop” i „jazz”. Positive Vibrations zaprezentowali
zarówno swój klasyczny repertuar jak i nowe utwory
konkursowe, wzbudzając niekłamany zachwyt pu-
bliczności i współwykonawców.
Konkursy, konkursy…Następnego dnia zaplanowano przesłuchania kon-
kursowe, zarówno dla Vox Juventutis, jak i dla Positive
Vibrations.
Już poranna próba dawała nadzieje na dobry wy-
stęp. Pozostała jedynie obawa przed akustyką sceny.
Jak się okazało, zupełnie bezpodstawna. Świetna sala
i profesjonalna obsługa sceniczna dodała nam wiatru
w żagle. Vox Juventutis zaśpiewali zupełnie nowy re-
pertuar: funkowy „Lollipop”, swingowy „At Last”, smooth
jazzowy „The Look of Love” i superprzebojową „Afrykę”.
Świetnie pasujące do repertuaru nowe stroje (błękitne
i białe koszulki z logo PWSZ w Płocku, Miasta Płocka
i chóru) dopełniły całości. Schodząc ze sceny wiedzie-
liśmy, że było nieźle. Pytanie „jak nieźle?” pozostało bez
odpowiedzi aż do ogłoszenia wyników, które miało na-
stąpić za 24 godziny.
Wieczorem, w innym konkursie, dla najlepszych
z najlepszych – II Grand Prix of Choral Music - zaprezen-
towali się Positive Vibrations. Sposób oceny nie przypo-
minał systemu z Mistrzostw Świata Chórów. Jedyne do
czego można go porównać to zasady przyznawania
filmowych Oskarów: 7 osobowe jury (USA, Chiny, Serbia,
Dania, RPA, Austria) nominowało pięć najlepszych chó-
rów, dopuszczając ich do finałowego koncertu. A potem,
bez przydzielania punktów, poprzez uniesienie ręki, wy-
bierano tylko jeden chór. Otrzymał on tytuł Grand Prix of
Choral Music i nagrodę 3 tys. Euro. Nasi śpiewacy ode-
brali nominację, a tytuł zwycięzców i nagroda pienięż-
na pojechała tym razem do Szwecji.
Vox Juventutis czyli srebro
Wypełniona chórzystami z całego świata, przepięk-
na sala Filharmonii w Grazu, oczekiwała z napięciem
na przybycie jurorów. Zaopatrzeni w narodową i płoc-
ką flagę, zajęliśmy swoje miejsca. Bojąc się zapeszyć,
rozmawialiśmy o wszystkim, ale nie o tym co miało
za chwilę nastąpić. Wreszcie, wprowadzeni przez pom-
patyczne fanfary, pojawili się na scenie organizatorzy
Mistrzostw Świata Chórów Młodzieżowych z naręczem
dyplomów i okolicznościowych suwenirów. Byliśmy nie-
mal pewni, że jeden z nich powędruje w nasze ręce –
przecież daliśmy niezły występ. Ale czy rzeczywiście tak
się stanie? Czy nie przeliczyliśmy się? Czy nazbyt pozy-
tywnie nie oceniliśmy naszej prezentacji konkursowej?
Ileż to razy artyści i sportowcy przeżywali zawód pozna-
jąc wyniki zawodów. A może i z nami tak będzie? Setki
pytań i wątpliwości, i… nadzieja. A po chwili: HURRRA!,
wyrwało się z 36 chóralnych gardeł, gdy ogłoszono dla
chóru Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku
najwyższe srebro i drugie miejsce w kategorii „muzyka
pop”. I co nie mniej ważne: wynik okazał się o 2 punkty
lepszy niż przed rokiem w Chinach. Ulga, radość i poczu-
SPRAWY STUDENCKIE
49
cie spełnienia sięgnęły zenitu. Rok ciężkiej pracy, wyrze-
czeń i prób 3, 4 razy w tygodniu zaowocował. Wszyscy
gratulowali sobie wzajemnie, deklarując, że warto śpie-
wać do końca świata i jeden dzień dłużej.
Szczęśliwy powrótPłock powitał nas ulewami i gratulacjami, które
płynęły niczym rwące strumienie. Najmilsze są zawsze
te od najbliższych. Władze Państwowej Wyższej Szkoły
Zawodowej w Płocku, z jej Rektorem prof. zw. dr. hab.
Jackiem Grzywaczem, wyraziły uznanie i radość z od-
niesionych sukcesów, a Pan Rektor osobiście zauważył,
że: „Nasz chór z roku na rok pokazuje, że jego miejsce
jest w światowej czołówce. Na równi z tymi zespołami,
które są profesjonalne i otrzymują ogromne pieniądze
na swoją działalność, jak te z Chin czy Stanów Zjed-
noczonych” (źródło: Gazeta Wyborcza Płock). Te ważne
i piękne słowa przyjęliśmy z ogromną satysfakcją, bo-
wiem poza radością z muzykowania naszą najważ-
niejszą misją jest reprezentowanie i promowanie Uczel-
ni w kraju i zagranicą.
Do gratulacji przyłączył się również Prezydent Płoc-
ka Andrzej Nowakowski, który przyznał w trakcie spo-
tkania z chórzystami, że „jest pod dużym wrażeniem
nie tylko chóralnego sukcesu płocczan w Austrii. Ale
też ogromnej pasji, z jaką podchodzą do tego, co robią:
wyczerpujących prób, niełatwych projektów koncerto-
wych, dalekich wyjazdów na ważne zawody. Zwłasz-
cza że mowa o amatorach, którzy śpiewanie w Vox
Juventutis łącza z codzienną pracą i kontaktami ze
swoimi bliskimi.” (źródło: Gazeta Wyborcza Płock). „Je-
steście ambasadorami Płocka” – zwieńczył swoje wy-
stąpienie Prezydent.
[Zdjęcie dzięki uprzejmości Urzędu Miasta w Płocku]
W spotkaniu uczestniczyła również Ewa Wiśniew-
ska - Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ, która podzię-
kowała władzom miasta za wsparcie finansowe chóru.
Sami chórzyści wręczyli prezydentowi pamiątkową
koszulkę ze swoimi podpisami. A dla wiceprezydentów
Romana Siemiątkowskiego, Krzysztofa Buczkowskiego
i Cezarego Lewandowskiego przekazali pięknie opra-
wione fotografie z Grazu. Na koniec Prezydent Płocka
Andrzej Nowakowski zadeklarował dalsze wsparcia
miasta dla Vox Juventutis, i prezydenckie poparcie
przy staraniach o finansową pomoc ze strony firm.
Robert Majewski
[Instytut Pedagogiki]
STUDENCI PWSZ DLA MILENY
„Gdyby człowiek nie był świadomy przemijania
i swego życia, i wszystkich rzeczy ludzkich, nie byłby
człowiekiem.”
Czesław Miłosz
Dziękujemy za pomoc!
W październiku 2010 roku, Sekcja Socjologiczna
działająca przy Instytucie Pedagogiki, przeprowadzi-
ła zbiórkę pieniędzy na leczenie studentki Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej – Mileny Słomskiej, która
w styczniu została ciężko poszkodowana w wypadku
samochodowym. Od tamtej pory Milena wymaga sta-
łej opieki medycznej i przebywa w Zakładzie Opiekuń-
czo-Leczniczym „Światło” w Toruniu.
Akcję przeprowadzono w Instytutach: Pedagogiki,
Neofilologii, Ekonomii, Matematyki i Informatyki. Zbiór-
ka pieniędzy spotkała się z aprobatą zarówno wśród
studentów jak i wykładowców PWSZ. Instytut Pedagogi-
ki zebrał 581,90zł., natomiast Instytuty: Neofilologii oraz
Matematyki i Informatyki – 524,96 zł. Łącznie zebrane
zostało 1106,86zł. Pieniądze te zostały przeznaczone na
dalsze leczenie Mileny.
Wszystkim tym, którzy włączyli się do naszej akcji ser-
decznie dziękujemy.
dr Kinga Przybyszewska
Marta Gretkowska
[Instytut Pedagogiki]
W KRĘGU NAUKI
50
Kolejne akcje charytatywne miały miejsce 28 stycz-
nia 2011 r. w czasie koncertu chóru PWSZ w Płocku – Vox
Juventutis oraz 1 marca 2011 r. w trakcie specjalnej akcji
„Serduszko dla Mileny”.
Do akcji włączyli się studenci, pracownicy Uczel-
ni i członkowie Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego
Wieku, a także przedstawiciele władz samorządowych
i płockich instytucji.
W ramach aukcji obrazów i rękodzieła artystyczne-
go przekazanego przez studentów Instytutu Pedagogiki
i członków Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku
zebrano kwotę ponad 9000 zł. Licytację z takim wymier-
nym efektem prowadził Piotr Bała – aktor Teatru Drama-
tycznego w Płocku.
Aukcję uświetniły występem studenckie zespoły
muzyczne C’kolwiek i KartiBraz. W części „sportowej”
programu odbyły się rozgrywki piłkarskie wśród dru-
żyn, które zgłosiły swój udział w akcji. Były również
pokazy judo w wykonaniu UKS „JUDO-KANO”, taniec
breakdance oraz pokaz ratownictwa medycznego.
Nie zabrakło także elementu „wychowawczo-profilak-
tycznego”. O zagrożeniach komunikacyjnych mówił do
licznie zgromadzonych studentów i uczestników aukcji
przedstawiciel płockiej drogówki.
Dziękujemy za ogromne wsparcie, zebrane fundusze
zostały przekazane fundacji zajmującej się Mileną.
doc. dr Jan R. Kalinowski
[Prorektor do spraw studenckich]
Datki na rzecz Mileny można tez wpłacać na konto bankowe Fundacji „Światło”: PKO SA O/Toruń 34
124040091111000044909943
z dopiskiem „na leczenie Mileny Słomskiej”
STOWARZYSZENIE AUTORÓW POLSKICH
Rok 2011 jest rokiem jubileuszowym – jeśli przyjąć
pierwszą formalną próbę legalizacji Stowarzyszenia Au-
torów Polskich w Warszawie. Stowarzyszenie o charak-
terze twórczo-naukowym działa bowiem od 1981 roku.
Aktualnie w strukturze krajowej stowarzyszenia funk-
cjonuje 15 oddziałów terenowych. Jednym z nich jest
płocki oddział SAP, z którym Państwowa Wyższa Szkoła
Zawodowa w Płocku podpisała w 2009 roku „Porozumie-
nie o współpracy”. Poniższy fragment pochodzi z książki
Jana Ryszarda Kalinowskiego „Wpływ przemian ustro-
jowych w Rzeczypospolitej Polskiej na działalność Sto-
warzyszenia Autorów Polskich”, recenzja naukowa prof.
dr hab. Anny Stogowskiej, prof. dr hab. Joachim Osiń-
ski. Publikacja ukaże się drukiem Wydawnictwa PWSZ
Płock w I kwartale 2011 roku.
Rejestracja Stowarzyszenia Autorów Polskich – rys historyczny
Inicjatywa utworzenia organizacji o twórczym
charakterze sięga lat 70. W 1977 roku bowiem w War-
szawie powstała grupa inicjatywna w celu powołania
do życia organizacji Autorów i Twórców Stowarzyszenia
W KRĘGU NAUKI
51
im. Bolesława Prusa.1 Próby legalizacji działalności
organizacji trwały aż do 29 lipca 1982 roku. Z dostęp-
nych materiałów źródłowych wynika, że w okresie tym
silną przeszkodą w sprawie rejestracji stowarzyszenia
autorów był już funkcjonujący na gruncie twórczym
Związek Literatów Polskich.2 Skupiał w zdecydowanej
większości literackich autorów i uzurpował sobie pra-
wo reprezentacji przed władzą państwową.3
Jak doszło do zarejestrowania stowarzyszenia? Jak przebiegał proces formalizowania działalności?
Latem 1981 roku powstała pierwsza grupa inicja-
tywna w celu podjęcia starań o rejestrację organizacji
twórczo-zawodowej dla autorów literatury naukowej
i popularno-naukowej, reportażu i faktu. O rejestrację
stowarzyszenia pod nazwą Związku Pisarzy PRL wystą-
pił komitet organizacyjny w skład którego weszli: Leszek
Andrzejowski, Franciszek Bernaś, Marek Borucki, Jerzy
Centkowski, Henryk
Kawka, Anna Klubówna, Bożena Krzywobłocka,
Władysław Kurkiewicz, Stanisław Lewicki, Henryk Mąka,
Lucjan Meissner, Karol Mórawski, Lech Niekrasz, Leszek
Podhorodecki, Elżbieta Wąsowska4.
Grupę inicjatywną reprezentował wybrany na
zebraniu inauguracyjnym prezes Franciszek Bernaś5.
Działalność tej grupy nie doprowadziła jednak do
powołania nowej organizacji autorów. Starania o reje-
strację przypadły bowiem na okres nasilających się
spięć polityczno-społecznych w kraju, dezintegrację
środowisk twórczych, wprowadzenie stanu wojennego.
Sytuacja ta spowodowała odmowę rejestracji przez ad-
ministrację6.
Mimo wprowadzonego stanu wojennego kontynu-
owano starania o rejestrację. Kolejna próba złożenia
dokumentów do rejestracji stowarzyszenia autorów
nastąpiła latem 1982 roku z inicjatywy członków „dru-
giej” grupy inicjatywnej. Tworzyli ją: L. Andrzejowski, F.
Bernaś, Wł. Białek, J. Centkowski, H. Kawka, A. Klubów-
1 R. Jańca-Brzozowska, J. Kotlarski, SAP sapie już 30 lat, Wydawnictwo POMORSSAP, Gdańsk 2007, s.13.
2 Podaję za E. F. Kozłowski, Wspomnienie, w: R. Jańca-Brzozowska, J. Kotlar-ski, SAP sapie już 30 lat, Wydawnictwo POMORSSAP, Gdańsk 2007, s. 5.
3 Biała Księga ZLP, Zeszyt GD i A nr 2, Centrum Dokumentacji i Analiz, Warszawa 1983.
4 Aktualnie kilku z założycieli posiada tytuły i stopnie naukowe, pełni funkcyjne stanowiska w szkolnictwie wyższym. Należą do nich: prof. dr hab. Lucjan Meissner – nauki historyczne, prof. dr hab. Jerzy Centkowski – nauki historyczne, dr Leszek Andrzejowski – ekonomia: www.nauka-polska.pl 1.08.2010.
5 Stowarzyszenie Autorów Polskich, Wiadomości-Informacje nr 1, styczeń--czerwiec 1983, s. 7.
6 Tamże, s.22.
na, A. Koseski, J. Kudaś-Bronikowski, B. Krzywobłocka, S.
Lewicki, H. Mąka, L. Meissner, Z. Misztal, L. Podhorodec-
ki, J. Skwara.
Do rozmów z władzami politycznymi i administra-
cyjnymi wytypowano trzy osobowy skład: W. Biłka, H.
Mąkę i F. Bernasia. Po długich negocjacjach, zmianach
w przedstawionych dokumentach rejestracyjnych ko-
mitet organizacyjny otrzymał zgodę na powołanie do
życia organizacji pod nazwą Stowarzyszenie Autorów
im. Bolesława Prusa 7.
Dnia 2 lipca 1982 roku Komitet Organizacyjny ma-
jąc zapewnienie władz administracyjnych Warszawy
w sprawie rejestracji zwołał posiedzenie grupy inicja-
tywnej gdzie podjęto uchwałę o przekształceniu się
w Tymczasową Radę Główną Stowarzyszenia Autorów
im. Bolesława Prusa8. Pierwszym prezesem nowo utwo-
rzonego stowarzyszenia został Władysław Biłek. 29 lip-
ca 1982 roku decyzją Prezydenta m. st. Warszawy sto-
warzyszenie zostało formalnie zarejestrowane.
Podstawowym celem stowarzyszenia była „…obrona
szeroko pojętych interesów profesjonalnych i socjalno-
-bytowych jego członków.” – jak pisano w deklaracji9.
Stowarzyszenie przyjęło imię Bolesława Prusa ze wzglę-
du na jego znaną działalność popularyzatorską w dzie-
dzinie nauki, oświaty, techniki i kultury10.
Rada Główna w ramach statutowej działalności
podjęła szereg czynności organizacyjno-programo-
wych. Uchwałami Rady Głównej nr 9 i 10/83 ustalono
zasady działania Rady i podział kompetencji członków
Rady, powołano Biuro Socjalno-Bytowe, Biuro Prawne,
Biuro Wydawnicze11. Ustalono składki członkowskie,12
a także zasady gospodarki finansowo-majątkowej13.
W 1983 roku Rada Główna (prezydium Rady) zbierała
się 7 - krotnie.14
7 Referat W. Biłka na I Walnym Zgromadzeniu Delegatów z 9.12.1982 roku. Stowarzyszenie Autorów Polskich, Wiadomości-Informacje nr 1, styczeń-czer-wiec 1983, s. 22.
8 Tamże, s.8.
9 Interesy członków to m.in.: ochrona praw autorskich, stawki finansowe za spotkania autorskie, ulgi podatkowe, pomoc socjalna, honorowanie zasług twórczych, prawo do emerytury twórczej.
10 Tamże. W deklaracji nawiązuje się także do „procesu socjalistycznej odnowy w nader trudnych warunkach politycznych, gospodarczych i społecznych”, co jest normalnym z punktu widzenia ówczesnej sytuacji ustrojowej.
11 Uchwały Rady Głównej nr 13, 14,15,18.
12 Uchwała RG nr 18/83 w sprawie składek członkowskich. Oprócz określe-nia kwot składek ustalono numer konta bankowego stowarzyszenia – NBP IV Oddział w Warszawie nr 1049-13071-132.
13 Uchwała RG nr 6/83 w sprawie gospodarki finansowej i majątkowej.
14 Stowarzyszenie Autorów Polskich, wiadomości-informacje nr 1, styczeń--czerwiec 1983, s. 53.
W KRĘGU NAUKI
52
Wskutek wielu głosów członków stowarzyszenia
w sprawie zmiany nazwy i patrona Stowarzyszenia,
z dniem 14 lutego 1983 roku organizacja rozpoczęła
działalność pod nazwą Stowarzyszenia Autorów Pol-
skich z siedzibą w Warszawie. Uwzględniono więc po-
stulowaną przez wielu członków organizacji zmianę
i pominięcie w nazwie imienia Bolesława Prusa co
wielu jej założycieli uważało za mylącą i sugerującą
jej literacki charakter. Fakt ten potwierdza naukowy
charakter stowarzyszenia w pierwszym okresie jego
działalności.
Jan R. Kalinowski
[Prorektor do spraw studenckich]
HYBRYDOWOŚĆ BIBLIOTEKI PWSZ W PŁOCKU
Żyjemy w czasach społeczeństwa informacyjnego,
które wymaga natychmiastowego dostępu do infor-
macji, wiedzy i technologii. Biblioteki tradycyjne zaj-
mujące się udostępnianiem zbiorów na nośnikach pa-
pierowych stają się anachronizmem. W związku z tym
we współczesnych bibliotekach utrwala się model hy-
brydowy, który łączy tradycję z nowoczesnością.
Biblioteka PWSZ w Płocku wychodząc naprzeciw
wymaganiom społeczeństwa informacyjnego, a tym
samym oczekiwaniom swoich czytelników nie jest już
wyłącznie zbiorem książek i czasopism drukowanych.
Gromadzi i udostępnia także zbiory multimedialne,
wykorzystuje technologie informatyczne w katalogo-
waniu, proponuje usługi sieciowe, dając czytelnikom
dostęp online do katalogów książek i artykułów z cza-
sopism gromadzonych w bibliotece, w czytelni są do
dyspozycji bazy danych, takie jak InforLEX oraz EB-
SCO, a także elektroniczna baza recenzowanych pu-
blikacji naukowych. Ponadto w Bibliotece PWSZ trwa-
ją pracę nad digitalizacją zbiorów.
Strona internetowa Biblioteki PWSZInformacje o Bibliotece PWSZ w Płocku, godziny
otwarcia, regulaminy, dezyderaty, nowości, wykaz
czasopism, a przede wszystkim katalog online, do-
stępne są na stronie internetowej: http://www.biblioteka.
pwszplock.pl/
Na szczególną uwagę zasługuje zakładka „Dezyde-
raty”, dzięki której czytelnicy na bieżąco mają możliwość
pośredniego uczestniczenia w procesie gromadzenia
zbiorów w Bibliotece PWSZ w Płocku.
Katalog online Biblioteki PWSZDzięki zakładce „Katalog online PWSZ” czytelnik ma
możliwość wyszukiwania informacji o zbiorach bibliote-
ki z każdego komputera z dostępem do Internetu.
Katalog zawiera informację o książkach oraz wy-
kaz artykułów z czasopism gromadzonych w Bibliotece
PWSZ w Płocku. Istnieje kilka możliwości wyszukiwania
w katalogu. Książki można wyszukiwać między innymi
według nazwisk autorów, tytułów, słów w tytule, haseł
przedmiotowych, wydawcy.
W KRĘGU NAUKI
53
Podobnie, jak w przypadku książek, wyszukuje się
artykuły z czasopism.
Klikając kolejno na wybierane dane czytelnik docie-
ra do wyszukiwanej książki lub artykułu z czasopisma.
Czytelnik może wypożyczać książki wyłącznie na
swoje nazwisko, po wypełnieniu rewersu i okazaniu le-
gitymacji studenckiej lub indeksu. Rewers dostępny jest
w Bibliotece. Wzór rewersu można pozyskać również ze
strony internetowej Biblioteki. Rewers należy wypełnić
zgodnie z poniżej podanym przykładem:
Imię i nazwisko
WYPOŻYCZAJĄCY
C29193W29194W29195W29196W29197W29198W29199
SYGNATURY
Uwagi
magazynu
Liczba
wol.
Autor: Jacek Grzywacz
Tytuł: Marketing banku
Podpis wypożyczającego:…….
Data:…………………..
INFOR LEX AdministracjaW Czytelni Biblioteki Uczelnianej istnieje możliwość
korzystania z pełnotekstowych baz danych online, za-
wierających poza całymi artykułami z czasopism wiele
cennych informacji, jak ustawy, formularze, zdjęcia, ko-
mentarze czy interpretacje.
Do wyżej wymienionych baz należy program
prawniczy w języku polskim INFOR LEX Administra-
cja. Można w nim znaleźć głównie informacje doty-
czące podatków, pracy i kadr, obrotu gospodarczego,
personelu i zarządzania, rachunkowości, ubezpieczeń,
administracji, prawa karnego, konstytucyjnego oraz
Unii Europejskiej. Baza prezentuje akty prawne, projek-
ty ustaw, orzeczenia (polskie oraz Unii Europejskiej), in-
terpretacje urzędowe, ujednolicone standardy rachun-
kowości oraz artykuły publikowane w czasopismach
fachowych INFOR PL S.A. Znaleźć w niej można również
wzory umów, pozwów, formularzy podatkowych i in.
oraz praktyczne dodatki w postaci adresów urzędów,
kalkulatorów, wskaźników, stawek, klasyfikacji staty-
stycznych. Dzięki połączeniu porad i wskazówek publi-
kowanych w czasopismach z dokumentami i formula-
rzami korzystanie z bazy istotnie ułatwia stosowanie
oraz interpretowanie przepisów.
Wśród najważniejszych części składowych
bazy można wyróżnić „Katalogi wiedzy”, grupują-
ce wszystkie dokumenty i informacje przyporząd-
kowane do wyżej wymienionych dziedzin wiedzy,
jak również powiązane tematycznie „Opracowania
kompleksowe”. W zakładce „Przepisy” znaleźć moż-
na Kodeksy, Dziennik Ustaw, Monitor Polski, Dzienni-
ki Urzędowe oraz Dzienniki Unii Europejskiej, „Prawo
miejscowe” zaś występuje z podziałem na wojewódz-
twa. Podczas użytkowania programu – rozwijając
zakładkę „Czasopisma”- można skorzystać z peł-
nych tekstów artykułów z następujących czasopism
W KRĘGU NAUKI
54
(m. in.) : Gazeta Prawna, Gazeta Samorządu i Admi-
nistracji, Monitor Księgowego, Monitor Prawa Pracy
i Ubezpieczeń, Personel i Zarządzanie, Poradnik Or-
ganizacji Non-Profit, Prawo Przedsiębiorcy, Rachunko-
wość Budżetowa, Serwis Prawno-Pracowniczy i in.
Program zawiera również część poświęconą
orzecznictwu, gdzie występują m.in. orzeczenia Izb
Obrachunkowych, Naczelnego Sądu Administracyj-
nego, Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, Sądu
Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, Trybuna-
łu Sprawiedliwości WE i in. oraz zakładkę „Interpreta-
cje urzędowe”, prezentującą interpretacje podatkowe,
urzędowe – w tym m. in. Ministerstwa Edukacji Na-
rodowej, Finansów, Państwowej Inspekcji Pracy czy
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - oraz międzyna-
rodowe i krajowe standardy rachunkowości. W części
„Dodatki” zwraca uwagę bogaty „Leksykon kadrowca”
grupujący objaśnienia najważniejszych terminów oraz
funkcja „Kalkulator” z możliwością obliczenia m.in.
VAT, składek ZUS, wynagrodzeń, odsetek od zaległości
podatkowych czy rat kredytowych. Powyższa część
programu zawiera również praktyczny informator tele-
adresowy urzędów, klasyfikacje statystyczne oraz róż-
norodne wskaźniki i stawki.
Za przykład wysokiej użyteczności programu po-
służyć może funkcja „Formularze i wzory”, zawierająca
aktywne arkusze ( w tym w językach obcych) wnio-
sków, urzędowych formularzy, deklaracji, protokołów,
które po wypełnieniu można wydrukować oraz wzory
instrukcji, zarządzeń, specyfikacji czy umów.
W KRĘGU NAUKI
55
Warto zwrócić uwagę, że po wpisaniu w okno wy-
szukiwarki żądanego hasła program przyporządko-
wuje mu przepisy, artykuły, orzeczenia, interpretacje,
porady oraz formularze z nim związane. Korzystając
zaś z tekstu konkretnej ustawy można użyć funkcji po-
równującej ją z poprzednią wersją lub wybrać opcję
ukazania tylko zmienionych fragmentów. Istnieje rów-
nież możliwość przeszukiwania tekstu dokumentu pod
kątem żądanych słów kluczowych, jak również rów-
noczesne korzystanie z przepisów, artykułów i orzeczeń
związanych z przeglądanym fragmentem ustawy.
Aby skorzystać z programu INFOR LEX Administra-
cja na terenie Czytelni należy zgłosić się do dyżurujące-
go bibliotekarza, który dokona logowania i udzieli wszel-
kich informacji.
EBSCO (dostęp do 12 baz zawierających czasopisma naukowe i inne publikacje w języku angielskim)
Kolejny obszerny blok informacji dostępnych w Czy-
telni grupuje platforma EBSCO. Dzięki EBSCO Publishing
czytelnicy mają dostęp do pełnotekstowych baz da-
nych online oraz baz bibliograficznych. Należy zwrócić
uwagę, że większość dostępnych materiałów występuje
w języku angielskim, aczkolwiek istnieje część piśmien-
nictwa w wielu innych językach narodowych. Program
oferuje szeroki zakres dziedzin obejmujący między in-
nymi nauki ścisłe, humanistyczne, społeczne, psycholo-
gię, edukację, nauki ekonomiczne, biznes, informatykę,
technikę, biologię, chemię, fizykę, nauki medyczne czy
biomedyczne.
Do baz pełnotekstowych należą (dane liczbowe po-
chodzą z informacji od wydawcy):
Academic Search Complete – najobszerniejsza
baza wielodziedzinowa, zawierająca ponad 7.100 czaso-
pism pełnotekstowych ( w tym ponad 6.100 recenzowa-
nych naukowo) oraz opisy i abstrakty artykułów z ponad
11.200 czasopism. Większość pełnotekstowych tytułów jest
dostępna w macierzystym formacie PDF z możliwością
przeszukiwania tekstu. Archiwa tej bazy w formacie PDF
sięgają 1887 roku. Jest ona najczęściej wykorzystywaną
przez studentów PWSZ w Płocku bazą z platformy EBSCO.
Business Source Complete - najobszerniejsza baza
z zakresu nauk ekonomicznych i biznesu, zawiera po-
nad 29.000 publikacji pełnotekstowych ( w tym ponad
3.300 czasopism, ok. 900 monografii oraz ok. 21.400 rapor-
tów z zakresu gospodarek poszczególnych krajów, gałęzi
przemysłu, handlu międzynarodowego itp.). Archiwa
bazy w formacie PDF sięgają 1965 roku. W bazie można
znaleźć ponadto 17.600 profili przedsiębiorstw, ok. 3.000
analiz ekonomicznych typu SWOT oraz wiele wywiadów
i profili autorów z dziedziny ekonomii.
Regional Business News- dodatek do bazy Business
Source zawierający regionalne publikacje amerykań-
skie z dziedziny biznesu.
Health Source-Nursing/Academic Edition - baza
z dziedziny nauk medycznych, a szczególnie pielęgniar-
stwa i ochrony zdrowia, zawierająca ok. 550 czasopism
pełnotekstowych oraz abstrakty z ponad 800.
Health Source-Consumer Edition - zawiera pełne
teksty ponad 460 publikacji, w tym czasopism, monogra-
fii oraz raportów z zakresu ochrony zdrowia, medycyny
ogólnej, sportowej, żywienia, problemów zdrowotnych.
Master File Premier - wielodziedzinowa baza, za-
wierająca ok. 1.700 czasopism pełnotekstowych, której
archiwum w formacie PDF sięga 1975 roku. W bazie do-
stępna jest również kolekcja zdjęć, map i flag.
Newspaper Source - zawiera m. in. dostęp do 45
pełnotekstowych gazet amerykańskich i międzynarodo-
wych w języku angielskim, jak: The Washington Post, The
Times (London), Irish Times, Japan Times i in.
Wśród baz bibliograficznych wyróżnić można bazy:
Agricola, Medline, ERIC, GreenFILE, Library, Informa-
tion Science & Technology Abstracts ( LISTA).
Korzystając z przeszukiwania zaawansowanego
jednej z baz platformy EBSCO należy wpisać w oknie
żądany termin, a następnie na rozsuwalnej liście obok
można zaznaczyć rodzaj używanego hasła. Warto nad-
mienić, że istnieje możliwość użycia kilku wyrażeń jed-
nocześnie w odrębnych oknach (po skorzystaniu z funk-
cji „Dodaj wiersz”) oraz sprecyzowania haseł przy użyciu
operatorów Boole a ( And, Or, Not). Należy zwrócić uwa-
gę na praktyczne funkcje wyszukiwania zaawansowa-
nego, m.in. : możliwość wyszukiwania pełnych tekstów,
przeszukiwania tylko czasopism recenzowanych na-
W KRĘGU NAUKI
56
ukowo, zaznaczania liczby stron poszukiwanych arty-
kułów oraz okresu czasu z którego potrzebujemy publi-
kacji. Opcja „Smart text” zaś umożliwia przeszukiwanie
bazy pod kątem żądanego fragmentu tekstu.
Wyszukane wyniki prezentowane są w postaci listy
abstraktów, które można sortować według relewancji,
daty, autora, źrodła itp. Abstrakty są zaopatrzone w in-
formację o dostępności pełnego tekstu w formacie PDF
bądź HTML oraz zgodności z użytym hasłem. Istnieje
również możliwość przejrzenia powiązanych tematycz-
nie zdjęć w opcji „Related Images”.
Pełne teksty artykułów można umieszczać w fol-
derze, przesłać mailowo bądź drukować, inna funkcja
umożliwia zaś przesłuchanie tekstu wybranego arty-
kułu. Przeszukując bazę możemy wybrać język poszu-
kiwanych artykułów, bowiem poza większością tekstów
w języku angielskim występują także teksty w innych ję-
zykach narodowych, choćby polskim, niemieckim, fran-
cuskim i in. Opcja „Publikacje” umożliwia odnalezienie
poszukiwanych tytułów czasopism, bazy można również
przeszukiwać pod kątem zdjęć – wybierając fotografie
kolorowe bądź czarno-białe spośród kilku kategorii, np.
zdjęcia ludzi, miejsc, historyczne, mapy czy flagi, zgod-
nie z żądanym hasłem. Korzystając z konkretnego tekstu
czasopisma można użyć wyboru formy cytowania two-
rząc własne listy bibliograficzne, opcja „Alert” zaś pozwa-
la np. cyklicznie otrzymywać mailowe powiadomienia
o nowych artykułach w bazie, zgodnych z wybranymi
kryteriami wyszukiwawczymi.
Z baz platformy EBSCO można korzystać w Czytelni
Biblioteki Uczelnianej, gdzie dyżurujący bibliotekarz do-
kona logowania oraz udzieli wszystkich informacji.
Elektroniczna baza recenzowanych publikacji naukowych
Czytelnicy Biblioteki PWSZ w Płocku maja także
dostęp do bazy zawierającej publikacje autorstwa
naukowców z całej Polski, która została nazwana e-
-Publikacje Nauki Polskiej, w skrócie ePNP (http://
www.epnp.pl/). Platforma gromadzi publikacje z róż-
nych dziedzin nauki, wydawane przez wydawnictwa
akademickie. Za pośrednictwem portalu użytkowni-
cy mają możliwość wyszukania i porównania publi-
kacji z interesujących ich dziedzin, a następnie pozy-
skania ich w formie elektronicznej.
Digitalizacja zbiorówW obecnej chwili w Bibliotece prowadzone są
prace związane z digitalizacją zbiorów, czyli wprowa-
dzaniem do pamięci komputera tradycyjnych, druko-
wanych materiałów bibliotecznych w postaci danych
cyfrowych metodą skanowania. Do zdigitalizowanych
zbiorów czytelnik ma dostęp z komputerów znajdują-
cych się w wypożyczalni.
Biblioteka PWSZ w Płocku do biblioteka, która łą-
czy tradycyjne zadania z możliwościami, jakie daje
współczesna technologia. To biblioteka, która poszukuje
i wdraża nowoczesne rozwiązania, tak, aby jej czytelnik
miał możliwość natychmiastowego dostępu do informa-
cji, wiedzy i technologii.
Aneta Kamińska
Ewa Kozłowska
[Biblioteka]
W KRĘGU NAUKI
57
CZY SOKRATES NAUCZAŁBY PRZEZ INTERNET ?
„Sokrates należał do ludzi pięknych nie ciałem, lecz
duszą. Był mały i gruby, miał wyłupiaste oczy i zadarty
nos, jednak jego mądrość przerastała współczesnych
mu filozofów. Ogół widział w nim dziwaka, ponieważ
Sokrates nie dbał o swoje sprawy - żył z rodziną w nie-
dostatku.”1 W przeciwieństwie do sofistów niechętnie
odnosił się do rządów ludu (demokracji ateńskiej), był
przeciwnikiem relatywizmu moralnego i religijnego.
Kwestionował cynizm i zadufanie, a uznawał prawdy
absolutne. Uważał jednak, ze cnota, nie jest tylko darem
bogów i darem dla wybranych, lecz darem dla wszyst-
kich. Sokrates w przeciwieństwie do sofistów, twierdził
również, że „Oida ouden eidos”- „Wiem, że nic nie wiem”.
To jeden z najsłynniejszych cytatów Sokratesa, który był
bardzo skromnym człowiekiem. Podczas procesu mówił
„Bo ja, doprawdy, ani się do wielkiej, ani do małej mą-
drości nie poczuwam.”2 Po osądzie wyroczni, która twier-
dziła, że nie ma mądrzejszego od Sokratesa, zaczął on
szukać mądrzejszych od siebie. Rozmawiał z politykiem,
który wydawał się być mądrym wielu ludziom, a naj-
bardziej sobie samemu. Gdy wrócił do domu stwierdził,
że wyrocznia nie myliła się. „Bo z nas dwóch żaden, zda-
je się, nie wie o tym co piękne i dobre, ale jemu się zdaje,
że coś wie, choć nic nie wie, a ja, jak nic nie wiem, tak
mi się nawet i nie zdaje. Więc może o tę właśnie odrobi-
nę jestem od niego mądrzejszy , że jak nic nie wiem, to
i nie myślę, że wiem.”3 Sam Sokrates powiedział: Błąd jest
przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.
„Czy Sokrates nauczałby przez Internet?”. Wbrew po-
zorom to trudne pytanie, na które moim zdaniem nie ist-
nieje jednoznaczna odpowiedź. Znamy bowiem poglą-
dy Sokratesa z pism jego ucznia Platona (dialogi) oraz
Ksenofonta, a także przekazów Arystotelesa, Arystofane-
sa i historyków greckich. Jednak są to poglądy przypa-
dające na lata p.n.e. kiedy „inaczej się żyło”, w innych
warunkach. Wiemy przecież, ze filozof nie pozostawił po
sobie ani jednego pisma utrzymując, że filozofia winna
być uprawiana wyłącznie w żywej rozmowie. Wiemy
dziś, że słowo pisane również może zmienić poglądy,
Sokrates był innego zdania. Jednak nie można jedno-
znacznie stwierdzić, że gdyby żył w dzisiejszych czasach,
gdzie bardzo ważną rolę odgrywają środki masowego
1 Platon, Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata Dembińska, Kraków 2008, s.29,
2 Platon, Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata Dembińska, Kraków 2008, s.8,
3 Platon, Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata Dembińska, Kraków 2008, s.9,
przekazu m.in. Internet, nie skorzystałby właśnie z tego
rodzaju komunikacji, by nauczać innych. Rodzi się
w tym miejscu wiele pytań: Czy taki system naucza-
nia byłby zgodny z jego przekonaniami, poglądami?
Czy dobra i interesująca dyskusja mogłaby być pro-
wadzona bez obserwacji zachowania, mimiki i gestów
dyskutanta i słuchaczy? Trudno jest odpowiedzieć na
te wszystkie pytania. Chcąc poznać na nie odpowiedź,
należy poznać jego poglądy, w jaki sposób nauczał i ja-
kie relacje łączyły go z innymi ludźmi. W przeciwnym
razie trudno będzie nam odpowiedzieć na pytanie: Czy
Sokrates nauczałyby przez Internet, czy raczej pozostał-
by przy tradycyjnej metodzie- dyskusji.
Sokrates swoją wiedzę przekazywał poprzez kon-
takt z drugim człowiekiem. Rozmawiał o moralności,
np. czym jest sprawiedliwość, dobro, cnota. Bezustan
zmusić ich do refleksji. Sokrates nauczał bezinteresow-
nie, nie dbał o swoje sprawy, poświęcił się dla ludzi.
„Że ja jestem właśnie taki i że mnie bóg dał miastu,
to może i stąd zmiarkujecie; przecież to nie jest zwy-
czajna, ludzka rzecz, że ja o własne sprawy zgoła nie
dbam i spokojnie patrzę na mój dom w zaniedbaniu,
i to już od tylu lat, a ciągle jestem waszym dobrem za-
jęty.[…] Gdybym ja jeszcze za to coś dostawał, brał ja-
kie honoraria za te roztrząsania dusz, to miałbym jakiś
powód”4. Sam mówił, że on nie uczy tylko zadaje pyta-
nia „Ja nie byłem nigdy niczyim nauczycielem, jak ja
mówię i swoje robię, to czy to młody, czy stary, żadne-
mu tego nigdy nie zabroniłem; i ja nie rozmawiam za
pieniądze, tylko zarówno bogatemu, jak i ubogiemu
pozwalam, żeby mi pytania stawiał albo słuchał i od-
powiadał, kiedy o czymś rozmawiam. A czy się ktoś
przez to robi lepszym, czy nie, ja nie mam prawa za to
odpowiadać, bom ani nie przyrzekał nikogo nauczyć
czegokolwiek, anim też nie nauczył”.5 „Sokrates był
wszędzie tam, gdzie mógł znaleźć rozmówców, zatrzy-
mywał ludzi na rynku, w palestrze czy na biesiadzie,
by mówić z każdym o różnych sprawach i zmuszać
do zastanawiania się nam nimi, nad umiejętnością
i cnotą. Działanie jego polegało na tym, że uczył ludzi
cnoty, a ściślej mówiąc uczył ich rozumu. Przez ćwierć
wieku czynił swoje. Dopiero gdy doszedł do 70 roku ży-
cia, spotkało go publiczne oskarżenie, że jego działal-
ność jest szkodliwa”.6
4 Platon Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata Dembińska, Kraków 2008, s.17,
5 Platon Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata Dembińska, Kraków 2008, s.19,
6 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii tom pierwszy filozofia starożytna i śre-dniowieczna, Warszawa 1993, s. 72,
W KRĘGU NAUKI
58
„Sokrates zajmował się tylko człowiekiem, sprawa-
mi etycznymi.[…] Mówił, że drzewa niczego nie mogą
go nauczyć, uczą natomiast ludzie w mieście. Praco-
wał na dwóch tylko polach: na polu etyki oraz logi-
ki, którą uważa za niezbędną dla etyki.[…] POGLĄDY
ETYCZNE Sokratesa dadzą się sformułować w trzech
głównych tezach: 1. Cnota jest dobrem bezwzględ-
nym[…] Sokrates zaoponował przeciw relatywizmowi
sofistów, wskazał na zalety, które są jedne dla całego
rodu ludzkiego: sprawiedliwość, odwaga czy panowa-
nie nad sobą są zaletami zawsze i wszędzie. Nazywa-
jąc te zalety „cnotą”, dał temu wyrazowi bardziej spe-
cjalne, a właściwie całkiem nowe znaczenie. Wytwo-
rzył nowe pojęcie cnoty przez to, że spośród zalet czło-
wieka wyodrębnił specjalne zalety moralne[…]Wszyst-
ko inne, co ludzie zwykli uważać za dobro- zdrowie,
bogactwo, sława- niejednokrotnie w skutkach okazuje
się złe.[…] 2. Cnota wiąże się z pożytkiem i szczęściem
Pożytek zależny jest od dobra, tylko to co dobre, jest
naprawdę pożyteczne. Ludzie dlatego często błądzą
i działają wbrew własnemu pożytkowi, że nie wiedzą,
co jest dobre[…] 3. Cnota jest wiedzą. Wszelkie zło pocho-
dzi z nieświadomości: nikt umyślnie i z świadomością
zła nie czyni[…] Jest to jedno i to samo wiedzieć co jest
sprawiedliwe i być sprawiedliwym[…] POGLĄDY LO-
GICZNE. Sokrates wzywał nie wprost do cnoty, lecz do
zastanawiania się nad cnotą. Sam choć był nauczy-
cielem, nie posiada gotowej wiedzy, by mógł komuni-
kować innym: nie obiecywał, jak sofiści, ze uczniów
prawdy nauczy, lecz że będzie razem z nimi prawdy
szukać. Jego teoria wiedzy była teorią poszukiwania
wiedzy, czyli jej metodologią. Metoda, jaką się posłu-
giwał, była metodą dyskusji, współpracy umysłowej.
Składała się z dwóch części, negatywnej i pozytywnej,
„elenktycznej” i „majeutycznej”: pierwsza uczyła, jak
usuwać fałszywe przekonania, druga - jak zdobywać
prawdziwe.[…](fragm. ze s.73,74,75) „Metoda elenktycz-
na, negatywna, krytyczna nazwana też ironią Sokra-
tesa. Polegała ona na ukazaniu niepoprawności tezy
jego rozmówcy. Przez stawianie odpowiednich pytań
zwykle sprowadzał daną osobę do absurdu, twierdze-
nia sprzecznego z tezą pierwotną. Sokrates uważał,
że nikt nie ma wystarczającej wiedzy. Dążył do tego,
aby uświadomić rozmówcy niewiedzę. Zarazem sam
miał świadomość swojej niewiedzy. Wiedział przez to
coś, czego nie wiedzieli inni. Nazywał to wiedzą nie-
wiedzy. Była to wiedza psychologiczna, bo stwierdza-
jąc swą niewiedzę ujawniał poznanie samego siebie.
Drugą metodą jaką stosował była metoda majeu-
tyczna nazywana majeutyką lub sztuką położniczą.
Każdy człowiek nosi w sobie wiedzę prawdziwą, ale
jej sobie nie uświadamia, że trzeba mu w tym pomóc,
trzeba wydobyć zeń prawdę, przeto funkcja nauczy-
ciela analogiczna jest do sztuki położniczej. Sokrates
stosował ją poprzez zadawanie pytań dzielił je z trud-
nych na prostsze. Odpowiedzi rozmówcy ograniczały
się do powiedzenia tak lub nie. Praktycznie zmuszał
rozmówcę do udzielenia odpowiedzi, kierował nim.
Do czynności moralnych dochodził poprzez analogię.
Jeśli czynność rzemieślnika ma swoiste zalety, o które
musi zabiegać, swoiste zło, którego ma unikać, swoistą
wiedzę, której wymaga, swoiste obowiązki, to i każda
inna czynność, a więc i moralna, musi mieć swoiste za-
lety, swoiste zło, wiedzę i obowiązki. Jednak analogia
według Sokratesa nie potrafiła odpowiedzieć na py-
tanie czym jest odwaga. Sokrates stosował się do kon-
kretnych przypadków do tych które są znane, życiowe,
oraz do tych które są naprowadzone przez analogię.
Na koniec starał się odnaleźć cechy wspólne. Dążył
do odnajdywania ogólnych cech odwagi i sprawie-
dliwości cnót. Arystoteles twierdził, że dwie są rzeczy,
które każdy musi sprawiedliwie przyznać Sokratesowi:
rozumowanie indukcyjne i definicję.”7
Dowodem na to, iż Sokrates nie nauczałby przez
Internet, gdyż zbyt mocno cenił sobie możliwość obco-
wania z druga osobą, wpływania na jego myślenie,
a nawet kierowanie jego myśleniem, uważał, że wie-
dza rodzi się w trakcie rozmowy. Był zdania, że pismo
„jest bierne” nie można z nim rozmawiać, prowadzić
polemiki, ani o nic zapytać, dlatego nie można się
od niego zbyt wiele nauczyć. Doskonałym dowodem
na to są fragm.. Fajdrosa Platona, które pozwolę sobie
przytoczyć.
„Ten wynalazek niepamięć w duszach ludzkich
posieje, bo człowiek, który się tego wyuczy, przestanie
ćwiczyć pamięć; zaufa pismu i będzie sobie przypomi-
nał wszystko z zewnątrz ze znaków obcych jego istocie,
a nie z własnego wnętrza, z siebie samego. Więc to nie
jest lekarstwo na pamięć, tylko środek na przypomina-
nie sobie. Uczniom swoim dasz tylko pozór mądrości,
a nie mądrość prawdziwą. Posiądą bowiem wiel kie
oczytanie bez nauki i będzie się im zdawało, że wiele
umieją, a po większej części nie będą umieli nic i tylko
obcować z nimi będzie trudno; to będą mędrcy z pozo-
ru, a nie ludzie mądrzy naprawdę. […] A kiedy się mowę
raz napisze, wtedy się ta pisana mowa toczyć zaczyna
na wszystkie strony i wpada w ręce zarówno tym, któ-
rzy ją rozumieją, jak i tym, którym nigdy w ręce wpaść
nie powinna, i nie wie, do kogo warto mówić, a do
7 W. Tatarkiewicz Historia filozofii tom pierwszy filozofia starożytna i śre-dniowieczna, Warszawa 1993, s. 75-75,
W KRĘGU NAUKI
59
kogo nie[...]. Coś strasznie dziwnego ma do siebie pi-
smo, Fajdrosie, […]. Toż i płody stoją przed tobą jak żywe,
a gdy ich zapytasz o co — wtedy bardzo uroczyście mil-
czą. A tak samo słowa pisane. Zdaje ci się nieraz, że one
myślą i mówią. A jeśli ich zapytasz o coś z tego, o czym
mowa, bo się chcesz nauczyć, one wciąż tylko jedno
wskazują; zawsze jedno i to samo..”8
„W jednym z Dialogów umarłych Fontenelle’a Mon-
taigne-filozof nowożytny, prowadził rozmowę ze spotka-
nym w zaświatach Sokratesem. I wyrażał przekonanie,
że czasy Sokratesa były szczęśliwsze niż jego, bo ludz-
kość posiadała wówczas zalety, które potem utraciła.
Sokrates jednak nie podzielał jego przekonania: on wła-
śnie zawsze przypuszczał, że jest odwrotnie, że dopiero
z czasem świat uwolni się „od głupstw starożytnych[…]
Sokrates przyznaje, że jedne wieki nie są od innych lep-
sze, ani gorsze. Poziom ich waśnie nie zmienia się, bo nie
zmienia się „serce” człowieka, lecz jedynie zewnętrzne
cechy życia.”9 Według mnie to dowód na to, że Sokra-
tes mógłby nauczać przez Internet, ponieważ jak sam
powiedział nie zmienia się „serce” człowieka; jego po-
trzeba rozmowy, współpracy i utrzymywania ciągłych
stosunków z ludźmi. Dlatego żyjąc „w naszych czasach”
mógłby wykorzystać możliwości jakie daje nam Inter-
net i zrezygnować częściowo z bezpośredniego kontak-
tu z rozmówcą. Mimo, iż uważał, że jest to bezcenne. Tym
bardziej, że dzisiejsza technika daje ogromne możliwo-
ści. Podczas rozmów internetowych można również wi-
dzieć rozmówcę, rozmawiać z wieloma osobami w jed-
nym czasie (wideokonferencje). Więc miałby możliwość
obserwowania gestów i mimiki współrozmówcy. Dziś „
Wielu teoretyków zafascynowanych komunikacją inter-
netową, np. Howard Rheingold, stara się stawiać znak
równości między społeczeństwem rzeczywistym, a spo-
łecznością internetową [..] Zwolennicy cyberprzestrzeni
zwracają uwagę, że społeczność internetowa wykazuje
te same cechy, np. zainteresowania, styl życia, dyskusje
wokół wspólnych problemów, co społeczeństwo rzeczy-
wiste. Podkreślają oni występowanie zjawisk charakte-
rystycznych dla komunikacji interpersonalnej w świe-
cie fizycznym jak np. rozmowa, kłócenie się, narzekanie,
wyznawanie miłości i inne. Na zarzut, że w świecie rze-
czywistym człowiek posługuje się językiem ciała, mimi-
ką, gestem, odpowiadają, że zastępują to słowa, zdania,
dialogi, symbole i znaki. Możliwe jest też widzenie i poro-
8 Fragm. Platon, Fajdros, ze str. internetowej http://www.scribd.com/doc/3510862/Platon-Fajdros,
9 W. Tatarkiewicz O szczęściu, Warszawa 2002, s. 446-447,
10 Pedagogika medialna podr. Akademicki, red. naukowa Bronisław Siemieniecki, Warszawa 2007, s.55-56,
zumiewanie się uczestników przez narzędzia interaktyw-
ne. Zwolennicy postawienia znaku równości między spo-
łeczeństwem fizycznym, a wirtualnym w sieci idą dalej,
podkreślając walory Internetu, takie jak wyższa spraw-
ność systemu komunikowania, ponieważ internauci od
początku konwersacji przechodzą do tematów ich inte-
resujących. Tym czasem w społeczeństwie rzeczywistym
najpierw jest poznanie siebie, a dopiero potem ustalanie
punktów wspólnych.”10 Obecnie edukacja na odległość
z ang. distance learning jest bardzo popularna. Występu-
ją jego dwie odmiany, różnicujące sposoby dostarczania
informacji edukacyjnych i naukowych. Sokrates mógłby
zastosować nauczanie synchroniczne „w którym wystę-
puje synchroniczne dostarczanie informacji, polegające
na obustronnym połączeniu nauczyciela ze studentami,
np. za pomocą systemu wideokonferencji”.10 Dzięki temu
nie rezygnowałby z prowadzenia polemiki ze swym roz-
mówcą i nadal miałby możliwość bezpośredniego wpły-
wania na jego rozważania. W ten sposób wspólnie do-
chodziliby do wiedzy.
Reasumując dla Sokratesa najważniejsza przecież
była cnota - wiedza, więc jako wybitny filozof, wykła-
dowca mógłby skorzystać ze współczesnych środków
przekazu, by nauczać innych. Internet dla współcze-
snych jest źródłem wiedzy, możemy w nim znaleźć wiele
przydatnych nam informacji, jednak dużo jest również
wiadomości „mało naukowych”, jednak zawsze może-
my wybrać i ocenić te, które są nam potrzebne. Sokrates
dziś, na pewno byłby szanowanym filozofem i dlatego
może odnalazłby się w dobie Internetu i znalazł tam
miejsce na swoje cenne rozważania. Pewnie dziś nie
nauczałby wędrując ulicami miast, ale może zostałby
wykładowcą? Albo też nauczałby jedynie przez Inter-
net, a może jedno i drugie? Mógłby wtedy równymi spo-
sobami swą wiedzę i poglądy przekazywać innym. Nie
mogę jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie posta-
wione w temacie mojej pracy, gdyż Sokrates jest bardzo
barwną, a nawet trochę nieprzewidywalną, a na pew-
no wybitną postacią, dlatego trudno mi przyjąć jedno-
znaczne stanowisko na ten temat.
Literatura:1. Platon, Obrona Sokratesa, oprac. Małgorzata
Dembińska, Kraków 2008,
2. Antologia tekstów filozoficznych dla
maturzystów, olimpijczyków, studentów i
nauczycieli filozofii cz. I od Talesa do Kanta,
Kraków 2002,
10 Pedagogika medialna podr. Akademicki, red naukowa Bronisław Siemieniecki, Warszawa 2007, s. 128.
W KRĘGU NAUKI
60
3. W. Tatarkiewicz Historia filozofii tom pierwszy
filozofia starożytna i średniowieczna,
Warszawa 1993,
4. W. Tatarkiewicz, O szczęściu, Warszawa 2002,
5. Pedagogika medialna podr. Akademicki, red
naukowa Bronisław Siemienicki, Warszawa
2007,
6. http://www.scribd.com/doc/3510862/Platon-Fajdros.
Marika Klimczak
[Instytut Pedagogiki - Edukacja wczesnoszkolna z wycho-
waniem przedszkolnym. Praca napisana pod kierunkiem dr
Liliany Tomaszewskiej]
Pojęcie człowieka autonomicznego ściśle łączy się
z jego etyką, wolnością, wolną wolą, imperatywem ka-
tegorycznym oraz obowiązkiem moralnym.
Trudno w sposób jednolity opisać postać autono-
miczną lecz biorąc pod uwagę wiele aspektów życia
i przekonań można stworzyć sam jej zarys. Etykę Imma-
nuela Kanta można przedstawić jako autonomiczną.
Jej podstawowymi założeniami są rozum i wolność. Ro-
zum jako źródło praw, prawodawstwo i wolność jako
niezależna od zmysłów wolna wola. Rozum człowieka
jest według Kanta jedynym prawodawcą moralnym.
Nie może być rozumiany wyłącznie w znaczeniu po-
wszechnym, lecz także indywidualnie. Nie może być
nad nim żadnego prawodawcy. Tylko on jest w stanie
stworzyć prawa ogólne i abstrakcyjne.2
Sądził, że ze stanowiska rozumu cenna jest tylko
jedna rzecz: dobra wola. Wszystko inne, dobra mate-
rialne jak i zalety osobiste może być przekształcone
w zło. Nie jest więc dobrem bezwarunkowym, bez-
względnie zalecanym przez rozum. Nie ma dobrej
woli tam gdzie skłonność przyrodzona prowadzi do
dobra - toteż dla Kanta czyny wykonane pod wpły-
wem skłonności nie były „moralne”; były nimi tylko
czyny wykonane z obowiązku.
Wolność to jedno z najbardziej niejasnych i wielo-
znacznych pojęć w systemie Kanta. Może być przedsta-
wione jako negatywne lub pozytywne. W sensie nega-
tywnym oznacza niezależność woli – autonomię woli,
a w sensie pozytywnym to zdolność determinowania
woli przez rozum - autonomia rozumu. Wolność to au-
tonomia bez której niemożliwe by było prawo moralne,
bo rozum może je podyktować woli niezależnie od jej
pobudek zmysłowych.
Wolność stanowi postulat praktycznego rozumu.
Nie jest dowiedzione to, że jesteśmy wolni, ale żyć musi-
my tak jakby to zostało dowiedzione. Rozum teoretycz-
ny nie umie dowieść czy w świecie panuje wolność czy
determinacja. Autonomia lub po prostu wolność woli,
to problem tak samo ważny jak autonomia rozumu.
Tej sprawie jest poświęcone nieomal cale dzieło Kry-
tyka czystego rozumu. Najważniejsze jest jednak to, że
wolność to autonomia bez której niemożliwe by było
prawo moralne, bo rozum może je podyktować woli
niezależnej od pobudek zmysłowych - wolnej. Wola jest
określana nie tylko przez rozum, ale też przez skłonno-
ści i pobudki zmysłowe.3
2 Henryk Borowski Kantowska filozofia religii, recenzent: Prof. Dr hab. Zbigniew Kuderowicz Lublin 1982r. s .84
3 Tamże. S.84-85 , Zob. Władysław Tatarkiewicz Historia filozofii tom.2 Filozofia nowożytna do roku 1830 Warszawa 1968 wyd. PWN s. 194
CZŁOWIEK AUTONOMICZNY W FILOZOFII
IMMANUELA KANTA
Poglądy etyczne Kanta zajmują ważne miejsce
w jego ogromnym dorobku piśmienniczym. Tworzą one
integralną część wielodziałowego systemu Kantowskiej
filozofii, rozwinął je w osobnych rozprawach, przywiązu-
jąc wielką wagę do zagadnień etyki.1
1 Zob. Władysław Tatarkiewicz Historia filozofii tom.2 Filozofia nowożytna od roku 1830 Warszawa 1968 wyd. PWN str. 178-179, http://filozofia.traugutt.net/niemidealizm,2,1.php
W KRĘGU NAUKI
61
Tym co pobudza wolę do działania moralnego
może być tylko wolny, nieskrępowany rozum. Rozum
czyni to dzięki powszechnie ważnym i koniecznym pra-
wom moralnym, które sam ustanowił. Nosi nazwę impe-
ratywu kategorycznego. Żeby czyn był w pełni moral-
ny do praw tych nie mogą przyłączą się, i to jako nawet
motyw uboczny uczucia ani emocje. Kolidowałoby to
z ogólnością i koniecznością tych praw. Wola moralna
nie należy do zjawisk i nie jest przedmiotem zmysłów.
Nie determinuje jej treść lecz czysta forma praw. Naczel-
ną zasadą moralną jest nakaz własnego rozumu. Jest
on tylko jeden i głosi : „Postępuj tylko według takiej
maksymy, dzięki której możesz zarazem chcieć, żeby
stała się prawem powszechnym”.4 Imperatyw ma cha-
rakter powszechny. Powszechny i konieczny imperatyw
jest działaniem rozumu i stanowi obiektywną zasadę
woli. Etyce kantowskiej znane są jednak, prócz tej obiek-
tywnej, zasady subiektywne- maksymy. Imperatyw
nie jest wyłącznie wytworem rozumu powszechnego,
ale również indywidualnego to znaczy każdej stosu-
jącej się do niego osoby. Autonomia jednostki musi
tu polegać na przestrzeganiu praw, które się samemu
tworzy zgodnie ze swym rozumem.
Rozwinięciem imperatywu kategorycznego jest
imperatyw praktyczny. Stanowi go zasada „Postępuj
tak, byś człowieczeństwa tak w swej własnej osobie,
jako też w osobie każdego innego używał zawsze za-
razem jako celu nigdy tylko jako środka”.5 Kant uwa-
ża, że opiera się na wartości bezwzględnej. Wartością
tego rodzaju jest człowiek. Bez niego niemożliwa by
była ani wartość względna ani bezwzględna. Fakt, że
jest twórcą wartości względnej wskazuje tym bardziej
na to, że stanowi wartość bezwzględną. Tak człowiek
rozumie sam siebie i jego maksymy mogą stać się pra-
wem moralnym., imperatywem. Etyka Kanta jest au-
tonomiczna co oznacza, że wywodzi się z ogólnie po-
jętego rozumu ludzkiego. Systemy etyczne natomiast
wyjaśniające pochodzenie moralności w inny sposób
nazywa Kant heteronomicznymi.
Wola Boża nie może determinować woli do dzia-
łania moralnego, ponieważ zakłada nagrody i kary
w życiu pozagrobowym. Stawia to pod znakiem zapy-
tania moralną wartość czynów. Kant krytykował etykę
chrześcijańską i miał ku temu wiele powodów. Przy-
pisywał tej etyce własne zasady. Eliminował: szczęśli-
wość, zmysł moralny, rozkoszowanie się cnotą, zasady
socjologiczne, wolę bożą i doskonałość. Uważał, że je-
4 Uzasadnienie metafizyki moralności s.50
5 Tamże s.62
dyną słuszną zasadą jest zasada polegająca na zgod-
ności woli z imperatywem.
Autonomiczność etyki Kanta polega na tym, że je-
dynym jej źródłem jest rozum ludzki. Ma on charakter
powszechny tj. powszechne prawa logiki i dialektyki.
Jego etyka jest etyką świecką, jest to jeden z szerzej
przedstawionych systemów w dziejach etyki. Autono-
miczność polega jednak nie tylko na niezależności od
tego, co nadprzyrodzone. Jest to również niezależność
od tego co uczuciowe, zmysłowe tj. naturalistyczne.6
Zdrowy rozsądek pozwala się zgodzić z tym, że mo-
ralność zawiera te dwa elementy. Według Kanta nie
można utożsamiać, jak to robią utylitaryści, obiektyw-
ności z rodzajem efektów wywołanych czyimś postępo-
waniem. Kant dostrzega różnicę w samych intencjach
ludzkiego działania. Kiedy człowiek, działając „z naj-
lepszej na świecie woli”, popełnia błąd, to jesteśmy
gotowi mu to wybaczyć. Jeśli chcemy oceniać ludzkie
czyny, to musimy brać pod uwagę ich motywy. Kant
wykazuje, że moralność nie może być kwestią ludzkich
motywacji, jeśli motywacje te rozumiane są jako po-
chodne pragnień, kaprysów czy skłonności. Niektóre
motywy są złe, np. pogoń za przyjemnością. Jedynie
wtedy, gdy ktoś postępuje z poszanowania obowiązku,
może być uznany za moralnego — wówczas postępuje
on często wbrew swym skłonnościom.
Następnym argumentem potwierdzającym teorię
Kanta jest powszechny pogląd, że aby zachowywać
się moralnie, trzeba zawsze „upowszechniać swoje
zachowanie”— wszyscy powinniśmy zachowywać się
w zgodzie z powszechną maksymą czy regułą.
Karolina Pawlak
[Instytut pedagogiki - Edukacja wczesnoszkolna
w wychowaniem przedszkolnym. Praca napisana
pod kierunkiem dr Liliany Tomaszewskiej]
6 Zob. Henryk Borowski Kantowska filozofia religii, recenzent: Prof. Dr hab. Zbigniew Kuderowicz Lublin 1982r. s.85-94
W KRĘGU NAUKI
62
NOWOŚCI WYDAWNICTWA
PWSZ W PŁOCKU
1. Edward Czarnecki, Jan Ryszard Kalinowski: Teoria
i praktyka tworzenia tekstów (2010)
2. Wielorakie wymiary twórczości codziennej w teorii
i praktyce edukacyjnej pod redakcją M. Kołodziej-
skiego (2010)
3. Demokratyczne ścieżki edukacji pod redakcją M.
Kamińskiej-Juckiewicz, L. Tomaszewskiej (2010)
4. Leszek Pruszkowski: Zarządzanie obsługą eksploata-
cyjną nieruchomości i obiektów technicznych (2010)
5. Szkoła dla rodziców – rodzice dla szkoły po redakcją
D. Dądzik, D. Szadkowskiego (2010)
6. Z warsztatu płockich neofilologów pod redakcją U.
Malinowskiej (2010)
7. Nauki Ekonomiczne (tom XIII): Uwarunkowania
konkurencyjności przedsiębiorstw pod reakcją J.
Grzywacza, S. Kowalskiego (2011)
8. Krzysztof A. Kuczyński: Karl Dedecius. Życie i twórczość
(2011)
9. Pół wieku tłumaczenia. Rozmowy z Karlem Dede-
ciusem. Wybór, wstęp i posłowie Ernest Kuczyński
i Krzysztof A. Kuczyński (2011)
10. Jan Ryszard Kalinowski: Wpływ przemian ustrojo-
wych w Rzeczypospolitej Polskiej na działalność Sto-
warzyszenia Autorów Polskich (2011)
11. Sławomir Jarosław Kowalski: Uwarunkowania funk-
cjonowania Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europej-
skiej (2011)
12. Przedsiębiorstwo w otoczeniu gospodarczym. Prze-
stępczość gospodarcza. Praca zbiorowa pod redak-
cją J. Grzywacza, S. Kowalskiego (2011)
13. Edukacja artystyczna jako twórcza. Perspektywy –
dylematy – inspiracje. Praca zbiorowa pod redakcją
M. Kołodziejskiego, M. Szymańskiej (2011)
14. Nauki Ekonomiczne (tom XIV): Funkcjonowanie
i rozwój przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej
pod reakcją J. Grzywacza, S. Kowalskiego (2011)
15. Internet. Szanse i zagrożenia. Praca zbiorowa pod
redakcją E. Czarneckiego, S. Kowalskiego, A. Schulz
(2011)
16. Maciej Kołodziejski: Koncepcja Edwina E. Gordona
w powszechnej edukacji muzycznej. Wydanie dru-
gie, poprawione (2011)
WIADOMOŚCI UCZELNIANE
63
OFERTA KIERUNKÓW I SPECJALNOŚCI ROK AKADEMICKI 2012/2013
INSTYTUT NAUK EKONOMICZNYCH09-402 Płock – Trzepowo, tel. 24/ 366 54 25
Kierunek: EKONOMIASpecjalności:
1. Ekonomia integracji rolnej i regionalnej w Unii
Europejskiej
2. Ekonomika i organizacja turystyki
3. Ekonomika rolnictwa
4. Finanse i rachunkowość przedsiębiorstw
5. Finanse publiczne i administracja
6. Handel zagraniczny
7. Zarządzanie i marketing w agrobiznesie
INSTYTUT NEOFILOLOGIIul. Kościuszki 20, 09-402 Płock, tel. 24/ 366 54 19
Kierunek FILOLOGIASpecjalności:
1. Filologia angielska
2. Filologia angielska z technologią informacyjną
3. Filologia angielska z wiedzą o społeczeństwie
i edukacją europejską
4. Filologia germańska
5. Filologia germańska z technologią informacyjną
6. Filologia germańska z wiedzą o społeczeństwie
i edukacją europejską
7. Filologia rosyjska
8. Filologia rosyjska z językiem angielskim/niemieckim
9. Filologia rosyjska z technologią informacyjną
10. Filologia rosyjska z wiedzą o społeczeństwie
i edukacją europejską
11. Filologia romańska
INSTYTUT MATEMATYKI I INFORMATYKIPlac Dąbrowskiego 2, 09-402 Płock, tel. 24/ 366 54 11
Kierunek INFORMATYKASpecjalności:
1. Programowanie i bazy danych
2. Grafika komputerowa i projektowanie gier
3. Sieci komputerowe i sieciowe systemy operacyjne
Kierunek MATEMATYKA
Specjalności:
1. Matematyka z informatyką
2. Matematyka bankowa i ubezpieczeniowa
3. Matematyka w ekonomii
INSTYTUT PEDAGOGIKIul. Gałczyńskiego 28, 09-400 Płock, tel. 24/ 366 54 10
Kierunek PEDAGOGIKASpecjalności:
1. Edukacja wczesnoszkolna z językiem angielskim/
niemieckim
2. Edukacja wczesnoszkolna z wychowaniem
przedszkolnym
3. Edukacja wczesnoszkolna z terapią pedagogiczną
4. Pedagogika opiekuńczo–wychowawcza z muzyką/
plastyką
5. Pedagogika opiekuńczo–wychowawcza z arteterapią
6. Pedagogika osób starszych
7. Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną
INSTYTUT NAUK O ZDROWIU
Al. Marszałka J. Piłsudskiego 8, 09-407 Płock
tel. 24 366 54 14
Kierunek: PIELĘGNIARSTWO
STUDIUM KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO
Plac Dąbrowskiego 2, 09-402 Płock, pokój 11
tel. 24/ 366 54 00 wew. 222
W ofercie:
Studia podyplomowe
Kursy dokształcające
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA w PŁOCKUPlac Dąbrowskiego 2, 09-402 Płock, tel. 24/ 366 54 01
www.pwszplock.pl