VILLY

4
DOCNET VILLY Σκηνοθεσία Νίκος Θεοδοσίου Η ταινία δεν είναι ένα πορτρέτο του μηχανικού προβολής Γουλιέλμου Σουβενέλ. Είναι ένα αφαιρετικό σκίτσο της πορείας ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στον κινηματογράφο. Ένα σκίτσο που φτιάχτηκε από ένα τρεμάμενο χέρι?Η ταινία στηρίζεται σε έξι στιγμές - έξι μικρές αφηγήσεις - και πολλές σιωπές. Oι εικόνες που τις συνοδεύουν δεν είναι παρά όσα προλάβαμε να δούμε ανάμεσα στις εκτυφλωτικές λάμψεις του βολταϊκού τόξου. Διαβάστε Περισσότερα Η διάρκειά της δεν μπορούσε παρά να είναι 14 λεπτά. Όσο κράτησε το ταξίδι από τον κινηματογράφο ΦΙΛΙΠ μέχρι τα Πατήσια, μετά το τέλος της τελευταίας παράστασης. Τη νύχτα που έριξε πολύ χιόνι. Κείμενο απο την Αφήγηση Στην αγορά του κινηματογράφου όλοι Βίλλυ με ξέρουνε, δεν με ξέρουνε με το άλλο μου όνομα, το πραγματικό. - Ενώ το κανονικό; Γουλιέλμος Σουβενέλ. Σφέτσνερ ήτανε αλλά επειδή υπηρέτησα στον τούρκικο στρατό και στη θέση που ήμουνα έπρεπε να έχω άλλο επίθετο και μου το έκαναν Σουβενέλ. 1955, Κωνσταντινούπολη Όταν ήρθα στην Ελλάδα συνδέθηκα με το Λευτέρη Σκλάβο ο οποίος είχε τον κινηματογράφο «Ορφέα» στη Βουλιαγμένης, το «Λούξ» στα Καμίνια, το «Μαϊάμι» στη Γλυφάδα. Ο «Ορφέας» ο καλοκαιρινός του Σκάβου ήταν στον Άη Γιάννη ακριβώς. Και κάθε καλοκαίρι τεντώναμε το πανί. Πρώτα στην αριστερή πλευρά, μετά στη δεξιά και ύστερα στη μέση. Είχε κάτι σκάλες ξύλινες, τις είχε δέσει κι είχα ανέβει εγώ επάνω. Ήτανε πολύ ψηλά, 11-12 μέτρα. Η γυναίκα του από κάτω φώναζε, πρόσεχε μην πέσεις. Ώσπου να πω, μη φοβάσαι, σπάει η σκάλα και το πανί όπως είχε κάνει κοιλιά, είχα πέσει μέσα στο πανί και σκιζόμενο το πανί εγώ κατέβαινα κάτω. Κατέβαινα σιγά σιγά. Κι όταν κατέβηκα μου λέει ο Λευτέρης «έφτασες;», «έφτασα», λέω, «εντάξει» μου λέει. Η πρώτη ταινία ήταν με τη Ναργκίς, «Ιδρώτας βαμένος με αίμα», κάτι τέτοιο. Τότε είχαν πολύ μεγάλη πέραση Σελίδα 1 / 4

description

Παρουσίαση της ταινίας

Transcript of VILLY

DOCNETVILLY Σκηνοθεσία Νίκος Θεοδοσίου

Η ταινία δεν είναι ένα πορτρέτο του μηχανικού προβολής Γουλιέλμου Σουβενέλ. Είναι ένα αφαιρετικό σκίτσοτης πορείας ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στον κινηματογράφο. Ένα σκίτσο που φτιάχτηκε από ένατρεμάμενο χέρι?Η ταινία στηρίζεται σε έξι στιγμές - έξι μικρές αφηγήσεις - και πολλές σιωπές. Oι εικόνες που τιςσυνοδεύουν δεν είναι παρά όσα προλάβαμε να δούμε ανάμεσα στις εκτυφλωτικές λάμψεις του βολταϊκούτόξου. Διαβάστε Περισσότερα

Η διάρκειά της δεν μπορούσε παρά να είναι 14 λεπτά. Όσο κράτησε το ταξίδι από τον κινηματογράφο ΦΙΛΙΠμέχρι τα Πατήσια, μετά το τέλος της τελευταίας παράστασης. Τη νύχτα που έριξε πολύ χιόνι.

Κείμενο απο την Αφήγηση

Στην αγορά του κινηματογράφου όλοι Βίλλυ με ξέρουνε, δεν με ξέρουνε με το άλλο μου όνομα, το πραγματικό. - Ενώ το κανονικό; Γουλιέλμος Σουβενέλ. Σφέτσνερ ήτανε αλλά επειδή υπηρέτησα στον τούρκικο στρατό και στη θέση που ήμουναέπρεπε να έχω άλλο επίθετο και μου το έκαναν Σουβενέλ. 1955, Κωνσταντινούπολη Όταν ήρθα στην Ελλάδα συνδέθηκα με το Λευτέρη Σκλάβο ο οποίος είχε τον κινηματογράφο «Ορφέα» στηΒουλιαγμένης, το «Λούξ» στα Καμίνια, το «Μαϊάμι» στη Γλυφάδα.

Ο «Ορφέας» ο καλοκαιρινός του Σκάβου ήταν στον Άη Γιάννη ακριβώς. Και κάθε καλοκαίρι τεντώναμε τοπανί. Πρώτα στην αριστερή πλευρά, μετά στη δεξιά και ύστερα στη μέση. Είχε κάτι σκάλες ξύλινες, τις είχε δέσεικι είχα ανέβει εγώ επάνω. Ήτανε πολύ ψηλά, 11-12 μέτρα. Η γυναίκα του από κάτω φώναζε, πρόσεχε μηνπέσεις. Ώσπου να πω, μη φοβάσαι, σπάει η σκάλα και το πανί όπως είχε κάνει κοιλιά, είχα πέσει μέσα στο πανίκαι σκιζόμενο το πανί εγώ κατέβαινα κάτω. Κατέβαινα σιγά σιγά. Κι όταν κατέβηκα μου λέει ο Λευτέρης«έφτασες;», «έφτασα», λέω, «εντάξει» μου λέει. Η πρώτη ταινία ήταν με τη Ναργκίς, «Ιδρώτας βαμένος με αίμα», κάτι τέτοιο. Τότε είχαν πολύ μεγάλη πέραση

Σελίδα 1 / 4

DOCNETVILLY Σκηνοθεσία Νίκος Θεοδοσίου

οι ταινίες με τη Ναργκίς. Και ήταν μια ταινία με υπότιτλους. Τη δεύτερη μέρα ο τιτλαδόρος δεν είχε έρθει καιβάλανε εμένα τιτλαδόρο κι ας πούμε ότι τα κατάφερα και άρχισα να ρίχνω τίτλους σε όλες τις ταινίες. Και ήταντο μεγαλύτερο δράμα που μπορεί να υποστεί ένας μηχανικός προβολής. Επί τρεις ώρες σε κάθε παράσταση ναρίχνει τίτλους. Ήταν κάτι πολύ κουραστικό, πολύ τρομερό. Ήταν ωραίες εποχές, πολύ ωραίες, πάρα πολύ ωραίες! Είχα πάει και στο Βόλο, και στη Λάρισα. Είχαμε μια ταινία με τα Πάθη του Χριστού. Κι είχαμε πάει στον Άνω Βόλο. Και αντί λεφτά ο κόσμος μας έφερνεαβγά. Το ξέρετε αυτό; Το 1958-59 δεν είχανε λεφτά και φέρνανε αυγά κι άμα ήτανε καμία μεγάλη οικογένεια,δηλαδή δέκα άτομα, έφερνε κοτόπουλο. Και έπαιξα συγχρόνως εκεί που βγαίνουν τα κρασιά, στα Μεσόγεια σε κάποιο σημείο. Και έβλεπα τις γυναίκεςνα έρχονται με γούνες. Σε καφενείο μέσα οι γυναίκες ερχόντουσαν με γούνες. Κι έλεγα, τι γίνεται ρε παιδιά;Εμείς ήρθαμε να παίξουμε για μια μέρα, να μαζέψουμε κάποια χρήματα κι αυτές ήταν ντυμένες λες και θαπηγαίνανε στη Λυρική Σκηνή. Εε, τότε ο κινηματόγραφος ήταν ένα είδος Λυρικής Σκηνής? Ντυνόντουσαν όλοι με τα καλά τους, έρχονταν να δούνε τους φίλους τους ? Ο κινηματόγραφος στις επαρχίεςήταν ένας τόπος συγκεντρώσεως των ντόπιων. Εκεί βλέπανε τους συγγενείς τους, ξαναθυμόντουσαν τα παλιά? Ενώ τώρα διαλύθηκαν όλα. Διαλύθηκε ο κινηματόγραφος και διαλύθηκαν κι αυτά. - Σας αρέσει πολύ ο κινηματογράφος; Ας πούμε ότι είναι αρρώστια, είναι σαν το τσιγάρο? Ήταν ωραία, πολύ ωραία αλλά ήταν και σκλαβιά, μεγάλη σκλαβιά.

Τότε οι κινηματογράφοι ξεκίναγαν δύο, δώδεκα το μεσημέρι, ανάλογα την περιοχή και τελείωναν στις δύο τηνύχτα. Μόνος σου, από την ώρα που ξεκινάς ως την ώρα που τελειώνεις. Γιορτές, Πάσχα, θανάτους, όλα μέσαεκεί. Ο μηχανικός δεν έχει ούτε φίλους, ούτε κοινωνικές επαφές, ούτε τίποτα. Οι ώρες ήταν τέτοιες που δενμπορούσες να δεχτείς κανέναν, ούτε να πας σε κανέναν. Ούτε τη γυναίκα σου έβλεπε, ούτε το παιδί σου. Πολλέςφορές η γυναίκα μου άμα είχε κανένα πρόβλημα ερχόταν και με έβρισκε στην καμπίνα. Δούλευε κι αυτή φυσικάκαι οι ώρες μας δεν ήταν όμοιες. Αυτή δούλευε από το πρωί ως τις 4-5μμ, εγώ εκείνη των ώρα ήμουνα στηνκαμπίνα. Οπότε δεν βρισκόμασταν. Δεν είχαμε προσωπική, ιδιωτική ζωή, τίποτα. Τότε? Μια φορά θυμάμαι δούλευα στην Αγιά Βαρβάρα σε έναν κινηματογράφο και με είχε πιάσει κωλικός. Για ναείμαι εντάξει στον κινηματογράφο, είχε έρθει η γυναίκα μου μαζί, κι ήταν ταινία με τίτλους ξεχωριστούς, και τηςείχα μάθει κι αυτηνής να ρίχνει τίτλους και είχε την ένεση την παυσίπονη, εγώ έβγαζα παράσταση με τοσώβρακο κατεβασμένο κι η γυναίκα μου, μου έκανε ενέσεις παυσίπονες για να μπορέσουμε να βγάλουμε τηνπαράσταση. Ενώ θα μπορούσα να δηλώσω άρρωστος και να μην πάω αλλά φοβόμουν, σκεφτόμουν τι θα γίνει οεπιχειρηματίας, που θα βρει άλλον μηχανικό, τι θα κάνει. Γιατί πρέπει να υπολογίζεις αυτόν που έδωσε το χιλιάρικο. Αυτός που μπαίνει στον κινηματογράφο και δίνει

Σελίδα 2 / 4

DOCNETVILLY Σκηνοθεσία Νίκος Θεοδοσίου

τις χίλιες ή δυο χιλιάδες δραχμές όταν φεύγει δεν κρατάει τίποτα στα χέρια του. Οπότε πρέπει να του δώσειςκάτι που να του μείνει. Αν με το παραμικρό του πεις μου χάλασε η μηχανή, μου έτυχε αυτό ή το άλλο, ελάτεαύριο τελείωσε? Όταν η παράσταση βγαίνει σωστή κι η ταινία είναι σωστή, ο κόσμος πολλές φορές σε χειροκροτάει. Κι είναι ένααίσθημα? Πράγματι, οι ηθοποιοί στα θέατρα λένε δεν με ενδιαφέρει αν μπήκα μέσα ή όχι, με ενδιαφέρει τοχειροκρότημα. Αυτό, δυο φορές το ένοιωσα κι ήταν κάτι πού ωραίο. Ξέρετε ότι όταν μια ταινία δεν είναι καλή ο πρώτος που στεναχωριέται είναι ο μηχανικός του κινηματογράφου;Όταν δεν βλέπει μέσα κόσμο δεν του κάνει όρεξη να στέκεται στην καμπίνα. - Σαν ένα γενικό συμπέρασμα από περίπου μισό αιώνα που ασχολιόσαστε με τον κινηματογράφο. Τι έχειμείνει; Μοναξιά και απομόνωση. Τίποτα άλλο. Τίποτα άλλο. Να στρίψω εδώ ή να σε πάω σπίτι; - Στρίψε. Ο δρόμος αυτός έχει κίνηση αλλά από κάτω, στο σπίτι μου, μου είπε στο τηλέφωνο η γυναίκα μου, έχει πέντεδάχτυλα χιόνι. Γουλιέλμος Σουβενέλ Κωνσταντινούπολη 1932 Αθήνα 2004

Συντελεστές Σκηνοθεσία Σενάριο:: Νίκος Θεοδοσίου Κάμερα: Νίκος Θεοδοσίου, Δημήτρης Σπύρου Μοντάζ: Γιώργος Κουρμούζας Μουσικη επένδυση: Tzigane του Μωρίς Ραβέλ. Παραγωγή: ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Διάθεση σε Beta sp και DVD

Επικοινωνία

Προσωπική ιστοσελίδα: http://users.otenet.gr/~nitheo E-mail :[email protected], theodosiou@

Σελίδα 3 / 4

DOCNETVILLY Σκηνοθεσία Νίκος Θεοδοσίου

olympiafestival.gr

Σελίδα 4 / 4