libsysdigi.library.illinois.edulibsysdigi.library.illinois.edu/oca/Books2007-11/...Imo vcro con-...

THE UNIVERSITY

OF ILLINOIS

LIBRARY

Vahlen Library 1913

The person charging this material is re- sponsible for its return to the library -from which it was withdrawn on or before the Latest Date stamped below.

rjsrji3tr-i t ri=J=

the University.

To renew call Telephone Center, 333-8400

L161 0-1096

'! U /

DIONYSIVS LONGINVS,

P R O S T A T

LONDINI

APVD J. PAYNE ET MACKINLAY.

LVGDVNI BATAVORVM

APVD S. ET J. LVCHTMANS.

ROMAE

APVD MARIANVM DE R O M A N I S.

FLORENTIAE

APVD MOLINI, LANDI ET SOC.

VIENNAE

APVD C. SCHAVMBVRG ET SOC.

P ARISIIS APVD A. A. RENOVARD ET FR. SCHOELL.

DIONYSII LONGINI

S V B L I M O A T E

GRAECE ET LATINE.

DENVO RECENSVIT

ET ANIMADVERSIONIBVS VIRORVM DOCTORVM

ALIISQVE SVBSIDIIS INSTRVXIT

,

BENIAMIN WEISKE.

L I P S I A E

8VMTIBVS IOA. AVG. GLO. WEIGEL. M 1) C C C I X.

if T

FRIDERICO IACOBO BASIIO

GRATI ANIMI TESTIFICANDI

CAVSA

VENERABVNDVS

OBTVLIT

I. A. G. W E I G E L.

>t t ' ' 3 L

V." v.l. I, *

iilpUU

PRAEFATIO EDITORIS.

uae prima in scriptore ad vsum lectorum ex- ornando cura esse debet, vteiusverbaipsa, eaque nee deprauata nee iuterpolata exhibeantur ? earn mibi fere vnara in lihro TtsQl vtyov$ fore putabam. Etenim cum viri doctissimi, Faber maximc, Tollius, et Morus, et nouissime etiam Rubnkenius. et Toupius studia sua ad Jiunc lib rum illustrandum contulissent, perparum boc in genere ab illis. pperae meae relictum existimabam^ Sed in verbis ad integritatem reuocandis noui quid tentari et nonnulla ab illis non animaduersa exquiri et in lucem proferri posse, mibi paene persuase- ram. Vuus enim, Pearcius, opera vsus Graeci bominis, cuius ne nomen quidem posuit, lectiones codicis Parisini vetustissimi, e quo ceteri codices omnes manasse putantur, yulgauit., Nam Toupius quidem alteram collationem, a, Larche-* rio aceeptam rarissime, imo vix vno alterau,e ia loco adbibuisse videtur ? quoniam paucula ilia,

vni PRAEFATIO

' quac ex illo codice uotata commemorat, exemen-

dationibus Pearcii aut e margine exempli Vossia- ni petere potuit. Vtcunque est , aliquanto plura, quam adhuc factual est, ex illo fonte ad librum 77. T. emendandum deriuari posse credebam. Egi ergo cum eo, qui rani impensas hauc in editio- uem facere coeperat, I. A. G. JVeigelio^ littera- turae Graccae et Latiuae amantissimo , quique ad haec studia pro virili excitanda et alenda nee sumtui parcit nee labori, vt Lutetiam ad amicos ea de re scriberet, et quam diligeutissime ex illo codice ad vsus nostros excerpi iuberet, quidquid a textu recentioris aiicuius editiouis discre- paiêt. Sed responsum rile accepit, quale subti- xnueram, codicem ilium princip em iam a Toupio in editione Oxoniensi subsidio fuisse vocatum, ideoque parum opi^s nouae inde peti posse. Hoc eo molestius mihi erat, quo altius insederat ilia opinio de auctorkate huius codicis, e quo cete- ro5 omnes descriptos esse credebam , adeo vt hi nibil nour nisi errores librariorum suppeditare possent, mixtos illos fortasse commeutis gram- mîticorum, qui menda scripturae, si qua ipsis vid^renlur, couiectura tollere conati essent. In Lane opinionern ducit auctoritas hominum intel- ligentium. Nam in froute illius voluminis mauu

EDITORIS. ix

Boiuinii haec scripta reperit vir doctus is, de quo post dicam, Rostgaard: Ex hoc descripta sunt omnia, quae hodie extant manuscripta Lon- gini Tifql vifjov$ exemplaria, vt patet exlacunis, quarmn originem prodit hie codex : nam vbi la-* cunam habent alii codices , ibi desunt in hoc codice folia Integra , vel duo practise vel quatuor^ vel etiam plitra. Secunda tamen lacuna maior est in hoc, quaminaliis: hoc vero ideo factum ^ quod cum alii codices descripti sunt y nondurn hie codex compactusforet, haberetque tune amplius quani Jwdie folia duo, quae^ cum compingeretur, excidisse verisimile eat. Idem iudicat, eodemque vsus argumeoto, Rich. Simon, in Lettres choi- sies, Tom. II. lettre 27. Sed tamen et hoc pro-* nuutiat : Je puis vous assurer, apres avoir bien examine' ce MS. qui est dans la Bibliotheque du Roi) que tout I'avantage quon en peut tirer^ ce&t de savoir exactement lor grandeur ou lape-* titesse des lacunes: car le nombre des feuillets y est marque QIC. Satis ill quidem temere, vt iu- dicium Ruhnkenii, in dissert, de vita et scriptis Longini , XIV. (sub Ttsnl vifjovg}, quamquam niinime probandum, dignius sit critico. Vid. -et infra, vbi de hoc codicc agimus, Lcuesquii verLa: riam et ipse, sicut multi alii, quiu imo

x PRAEFATIO

ad vnum omnes viri docti, qui de illo codice iu- dicarunt, eandem in partem statuit.

Ego vero in aliam deinceps rationem. dedu- ctus sum, propter quam minus aegre tuli, mihi plena , quae optauerara , excerpta ex illo codice non contigisse. Nimirum antiquissimus ille qui- dera omnium, qui supersunt, videtur esse, sed lion item fons vnus, e quo illi omnes fluxeriut. Descriptus ille potius est ex antiquiori etiam codice, eoque simillimo quoad exteruam formam, ceterum iisdem in locis totidemque foliis manco. Sperabat autem librarius , sibi aliquaado integri codicis copiam fore, ex quo lacunas exempli sui cxplere posset, Itaque folia iisdem numeris, quibus in archetype notata eraut, notauit, spatium- que iustum reliquit, neque compingi plagulas iussit, quo aptius ea, quae deerant, inseri possent. JXontemere hoc finxi, sed ratioiies senteu- tiae meae liabeo satis graues. Prinio enim SecU 2. . o. verbis eircoipsv , cog i] psv desiuit in codice illo vltimus versus folii 179. et, vt Pearcius significat, librarii manu adscriptum est ta/- ftsi: nam infra Sect. 8. post v. ddqercifiokov, vbi iioua lacuna in illo codice incipit, diserte testatur recentiori manu adscriptum reperiri hsl-

f et Latine, desunt folia octo. Sed clarius

EDITORIS. xi

multo 111. BAST , Principis Darmstadiensis a le- gationibus Consiliarius et Eques Ordinis Merito- rum; qui Lutetia nobis non pauca e suis copiis misit. Is idem illud confirmauit, his vsus verbis: jyNach ?j ftsv, welclie Jfôrte die letzten eines Folii vers. sind , Hat der Abschreiber bqige* fiigty heinei, und von ganz junger Hand ist beigeschrieben , desunt folia duo." Quid ergo f uiiiu librarius scire aut praedicerc potuit, isto loco peritura esse folia duo? Desuut ilia sane, nerape quartum et quintum ex quaternione K.A: sed deeraut eadem in archetypo, quo vtebatur librarius. Quod cum ipse accurate exprimeret, scriptis in vuaquaque pagiua versibus 26, commode poterat numeros foliorum ita notare, vt si eo, quod ipse parabat, exemplo excidissent. Alii librarii , qui maiori cliartae forma litterisque miuoribus librum ex eodem arcbetypo, alioue codice hide ducto deseribebant, vnum tanlum (pvhhov ibi desiderari prodiderunt. Sic factum in marg. Vat. i et 5, et in Ambrosiano. Sectione 18. extr. desiderantur in codice Parisino folia duo, iiempe quartum et quintum quatcrniouis KZ: et tamen Tollio teste in marg. Veneti cod. cum du- bitatione scriptnm est: shfalnei Ttsql Svo (jpvMce- Sectione 12, 2. item aniissa duo folia, nempe

xii PRAEFATIG

quartum et quintum quaternionis K2T. Sed Tollius ibi: Eranthiein VenetoS. Marci codice in quarto quatuor ferme paginae cum dimidia, relictae vacuae, ascribendis scilicet iis, quae desiderantur." Et in exemplo Mauut Dresdeusi (de quo infra dicam) Gudius ad marg. scripsit: Desunt in msto tentum quatuor lineae, vt ex puuctulis et spa'tio vacuo perspicue apparet." Vide, quam parum librarii cum cod. Parisiuo liactenus consentiant! Enimuero si ex ipso illo codice exempla sua duxissent, quomodo in re tarn manifesta et oculis proposita potuissent erra- re, cum folia numerata viderent lilteris maius- culis Kd et (post KE lacunam) KST, et sic j)om>? Similiterj vt de 2, 3. dixi, in fine sectionis 3o , vbi in cod. Par. pagina terminatur verbis 7t).ijV sv usv 7tOLr\GKL seal I } librarius ipse, cu-

ius manu scriptus- est liber, in imo margine bane

H addidit iiotam * Ii. e. telnet. Nam vir doctus in

exemplo Acad. Lips, eadem litterarum forma, post specimen illud iutegrae paginae depictae, etiani versus vltimos sectionis 5o. non minori diligentia, s.eorsim expressit. Nihil autem adiscripsit, for-

^f

ijiaque ipsa noue . PLilo- stratus in Vita Marci : 'Hyda-fy avrov xal 'ASoiavo? 6 avtoxpcxTwp nQsuftevovra vxto Bvt,avri(av , fcrtn/Sttora- Tog TMV xdlai paatiiwv yevoptvos A PET A 2 ATH- 2AI. Hue facit Quintilian. Institdt. Orat. 111. 8. /*d- crates in Panegyrico conqueritnr plus honoris corporum qttam animorwn virtutibiis dari. TOVPIVS. Lectio rug cot> TOVS 'A%aiovs EHI THt, K.PI2EI. Fertur in greges impetum jeclsse Aiax , atque eos dilaniasse , quasi morte mulctaturus Graecos ob sententiam , quain contra se tulisseni. Julian. Orat. 2. -p. 81. fFytttQXttf St cpaai xal K&ToTs tTOTaudv d.4EKA2TON KPITHN TWV ixyovwv , xal ov xei&ovGiv amov , OVTS at ftijTfyss 6Sv(>6{j.vai, avyxa'kvmtiv uvrd , y.al dxo-

XQVTTTSIV T1]V dfAagTaSa , OVTS Ol Stat'()$ VX() TCay J'-

ftsrwv xai TWV ixyovoiv ETIl THt KPI2EI SfipatvovTfg. Vbi recte Interpretes, dum iudicii exituin perhorrescunt. Deinde recte viri doctissimi Morus et Pricaeus, ovx AN ETI TWV dtxat'wv xal '/.O)MV ifavcQog xal v*/n}g av KPI- TH2 yf'voiro. Dionys. Halic. in Isaeo : Ei Ss TIS traoa- deaogoh] ravta dotodoxov, olvodoxov , yalMXTOOoxov , et cetera Luius furluris PCX- centa. de quo nos in Animaduers. ad Schol. Tlieocriti V. 58. Qui aliter scribunt, falluutur. in quibus cl. Vale- sius ad Harpocrat. p. 71. Etymologus : TOTOOO'XJ; , f t i)7ioo%oiti'vr) xov iarov laTO&i'jxi]. rd 8k rragd TOV ot%ta sidvra Std TOV x. 'gfirodoxos xal TO, ojtoia. Quod \iris doctis notandum. Deinde non male Faber, rd diy.atot fju} qtaivsatcci xald xul St'xaia. Necesse est enim, quae

SECTION. XLIV. $.9. 4g5

iusla et honesta sunt , el qui mercede corruplus sit , nee iitsta videri nee honesta. Sextus Empiric, Aduers. Ma- theniat. lib. 2. p. 3o3. Evvoiav d& ifuroui ov% 6 KOS , ?.' 6 dqpehtjs xal TOV iStcDtDtov vnocpaivwv CM fih yd(> TOV (JIJTOOOS dvTixstvTat, xdvTfs , rate %ats (p&ovovi'TSs. xav yd$ dIKAIA xaTaaxevd^ 6 T(oQ , Soxovat fit] did ti}v xtav JtQayf.tdT did rijv TOV QtjTOQO? yravovpyiav TA M H AIKAIA TOI- txvra amois olnv EniKslTZONTES TfjN OTKOTMEKiiX. TOVPIVS. "A(ftTQt (sc. i^;pi) etsi nimis cognaturn vidtlur TM dq>TPt(/ai idef>que minime aptum coinparationi, tamen vt niaxime proprium et, vt dicunt, solenue vt-r- bum potest ferri, cum in talibus vitium minus sentiatur. Sed melius sane illud ctcpftot abesset. Etiam ijrixavacictir defendi potest, etsi ixix't.vasiav ob lenior^m et vsitatio- 'rem , quiinest, tropum et ob leut-m mutationom merito

et aliis placet, vt Sullierio in Memoires de Lilt des

Inscriptions etc. Tom. V.. p. 126. JNfempe incendium et late rnanat et cuncta deuaslat. Hinc Philoctetes apud Sophoclem v. 929. sic Weoptolemum increpat: da nvp avj y.al yiav detuu! Et Cicero non semel dixit inuidiae inccndio conftagrare , pro infestari maximo et ab omnibus odio. Vid. maxime inlerpretes ad ep. lacobi 3 , 5. Durior paulo grauiorque tropus in aomiratore Demo- sthenis mihi probatur. Forlasse Marklandus Tt'tâiov quoque pro yifajoiwv h. 1. rescribendum significat. Id ipsum mihi erat visum. Consultis autem libris non du- bitaui in ed. Manutii M positum esse ex errore typo- tlietae : vnde et Portns scribi curauit fihrjaior. Idem exstat in" Vat. 3. Et Robortellus etiam ceterique, praeter Pearcium et Morum , in nfajbwv consentitint. Puto autem et in Lorum editt. w casu inuectuin, quia nihil de altera quadam lectio ne monuerunt.

11. xa.1 danuvov tq,ijV elvai TWV vvv ysvvw.uEvow (pvascov] Hesych. danavu, dva&WTMOi. Plutarch, in Symposiac. p. 624. 'IlftZv $2 (ja&ov tj rrjs fuxgotijTOS iSoxtt, Svvaui? dvatyiQavtixy xcti 4 AH A NO 2 TFPSIN elf at. Quein locum exscripsit Alhenaeus lib. 2. p. 5 2. Corrigenclus hie in tran.situ Heraclides Alleg. Horn. p. 4'>6. Tig &$ SstQifviW oux ccxovsi, rds 7ioA.vn&i(>ovs utaivog navTos ix ua.-&(av; xal XaQvfiSis p.iv iaroQicf , xal yngi noiovs dnâroc evkoyta/ Quae ibedissiine inqninata et interpolata suut. Rescribo

SECTION. XLIV. . 11. 499

emendatione quidem certissima, xal Jl^lJÔZtxi't'ywxos, xal Tiepi Tto-tovs aTi&ijaTOf. Miilier prodiâ et tetnulentaCh-.trybdi* dicebatur. Error ortus ex compendaria scriptura, avos pro av-figtanog. Sic solent librarii. Huiusmodi hominem frovTOxdgvfiSiv vocat Hip- ponax apud Athenaeum lib. i5. p. 698. Coinicus, nescio quis, "MrihfffoxctQvfffar. Phrynichus A ppar. Sophist, in- editus: Mt&WFOZapvf&lt , iiti yvvuixos fnvaov, ovx \T' (xQOfvo?. Hinc XaQv&bl&iv. Ingurgitare. Pherecrate* apud Athenaeum lib. XI. p. 487.

- TMV iaTU)v S' ocrne av

EXAPTBJT2E

Ita scribendus iste locus. Eleganter Cicero Philipp. 11.27. Quae Charybdis tarn vorax 'f Charybdin dico / quae .si fuit, juit animal vnum. Occanus , medius Jtdius, vix videtur tot res, tarn disîpatas, ta>n distantibus iociv pay if as , tarn cito ab.sorbere potuisse. Ceterum , vt * o , viide abii , re- verlar, vocein /ianavd? vsurpat Oioscorides in Epi- grammate apud btratonem , quod quia lucem publicam nondum wdit, et elegans in primis cst, hie cum lectore erudito communicabo.

4IOSKOPI40T.

oaa aoi uube Keel (fTvyvijv ocpoviav Avaete rdaiy. r}v S' Ai Sixty,

'0(>cpavov d-/xioiQov xvân Sous xdlapov, "EtJ^tis tx htjutvos nokl.i}v oQoyov. oi')8 yap octScos

OvS' efaos A ATI AN hi KOAAOTII avvt(>cf trait.

Jta scribeiulum istud Epigramma. Notandum autem illud XO/XOTT*. pue.ro exoleto. Hesychius : Kofaonec, ot xo/A/3ot. Kal rovg ax^tjpovs S xai Jiagijfirjxoras xatSas ivtiu&tv KOAslOIIA2 yaalv. Porro, vt Dioscorides rrtf5ox6pa|, sic scriptor dviovv/uos apud Suid. v. AoyyZ- vog , TWatxo&'oai: habet. Ativoi yap ol TTNAIKOfE- ahias iqpEVQiaxeiv si? aypav TWV -flt]- Quae vtraque vox eiusdem virtutis, et quidem, in i-arissitnis est. TOVPIVS. Particula xai quo ex ibnte quatie ex auctoritate fluxerit, nescio. Mihi ea probatur; etsi legi malixu "01. St xa.1 S. Sed pro sabsidiis milii iam

5oo NOTAE AD DE SVBLIM.

relictis scribendum putaui "OP.w? S S. Sic enim habent codd. Vatt B et C, comment. Porti, ed. i. et Maiio- lesii. Et idem cum Tollio iam edidit Hudsonus , qui e ' cod. Eliensi uihil li. 1. notanit, vt et in hoc o exstare videatur.

oux dlJkajg TTOVOVVTSS 77 dvahctpffdvovTis] Athenaeus lib. XIV. p. 63o. JTo/U^txoi d tiaiv ol Auxuvt? , wv y.dl viol TCI tftfiaTijoia n&i] ANAAAMJSANOTZf , dxc(> xal ivoTrhia xatettat. Sextus Empir. Aduers. Matliem. XI. p. 709. Tt/va? re y.al intffTijpas rds axîfteoTaTas ANAAAMfiANOTSINavSQes ov X a)?is HONOT. Po- lybius lit. 4. OUTS ya.Q Tiofapft roig Titka? ovSiis vovv %a)v eysy.ey avrou Tovy-arayMviaafS-f^ctt TOV? ccytiTaTTOf^t'- vovs' OVT >rPifc ra ntkayt] %ct()iv TOV îtQa.iw^r t vot.i fto y.al ftt}v ovd rag tuTtstgias xai tt%vus avtijs tvexa

rots fpyois IUEJ2N i] KA-

tf 2TM&EPONTJ2N. Ad quern locum respexisse videtur Longinus. Quae sequuntur, vereor vt satis sana sint. Legendum opinor, el pi] UAOTTOT xal ijSovijg svf/.oc. Non alia de causa laboranles vel (juidquam addiscenles , nisi I.VCELLI et voluptatis gratia. Quod et sensus loci poslulare videtur. Noster supra, 1} yccp 0IAOXPH- MATIA xcel t] &IAHJONIA Sovlaywyovai. Plutarch. in Alexandro: Ov ydg HJONHN &}'/Mt> oi>t TIAOT- TON, all' d(>tti}v y.ul do'gav. Marc. Antonin. 111. 6. 'AvTtxot'&ijaTffat, yaQ rut hoyiy.w xal jroXtrtxw dya-fro) ov i/f4is ovS' OTIOVV Irsôytt'ls , olov TOV yrccod TIQ'&WV ETIAINON, % HAOTTON, i] A1IOAATSEI2 HJO- JVJ22V. Qui locus notaiidus : nam ad nos train leclionem vel facit, vel 11011 facit. TOVPIVS. Commode vir doctus loca ilia dc dva't,a.[i[3dviv congessit. Sed in omnibus adiectus est accusatiuus , quern hie maxime desideramus. Veruutamen statuere possumus, etiam sine accusatiuo poui potuisse, pro discere , quoniam et in aliis linguis talia vt neutra vsurpantur, vt in Latina hoc ipsum discere. Praeclare et inalvov verbum Toupius suspectum fe- cit, quod nemo in dubium vocauerat. Eliciunt inde ali- quid , vt non videatur alienum , vt Tollius gloriolam , Boilauius o tentationem ( pour avoir lieu de nous van-' ter f( ): sed in Craeco verbo manet aliqua oflensio. Posset quis praemium iiitcrprctari^ quo sensu apud alios occur-

SECTION. XL1V. .11.12. 601

gfere conslat. Sed nihil est in vicinis verbis, quod de Lac significatione moneat. Si rem spectamus, pro simplici v. ixaivov bene haberet TOV nagd rcav xolk't.wv ixalvov. Sed tantam lacunam temere non fiiigain. For- tasse et sic verbum erit saluum, vt de intelligentiutn adeo laiule dictum putemus. .Nimirum i'ola laude non ex- ciiantur magna ingenia, sed reruui ipsaruui, quas tractant, subliiuitate et magnificentia : qua cum efleraiilur etiam auditores, quasi inuentorum participes , vt 7, 2. egregie dicitur, quauto magis scriptorcs ? Sed tutius cst sequi ipsurn auctorem. Sublimius est eius praeceptum et prorsus scueritatem Stoicae disciplinae sapit. f-'sum ille (communern) studiose appelenduin et inagiii faciendum ease significat: id enim volunt verba, cum dicit, nos deberu labores suscipere et ad stadia incumbere 'ivwa TIJ? tifiov y.otl tiuijs diccs M(fe7îag. Hoc vsus communis sine pu- blici studiurn, quo excitabaiitur olim in republica libera inultorum auiini, quin sit omni laude pracstautius, ne- mini potest esse dubium.

. 12. KgaTiaTOV S' ftxi] ravt' tSy] Probabilis niihi videbatur Tan. Fabri coniectura: xQauatov ' fit] ravr lav. Lucian. Encom. Demosth. p. 497.. 'AM.O. f.it]v fi&nov ii] xcci rcivta iuv iv daacptZ ttdfjsva. Sed nihil nmtaii- dum. Est enim versus Euripidis ex Elect. 379. vel ex Auge , apud Diog. Laert. II. 33.

KQUTLOTOV slxii TCXVH' i&v dqisiutya. et commode particula d, quod metro oflicit, a MS. Pa- risino abest, teste Isaaco Vossio. RVIINKEKIVS. Recte Faber, KgdnaTOv S' 113. Sed et legendum , Kgatiarov S' EIH K^4I TUVT 4ocov. Aristides Vol. 1. p. 70. KPATIZTOR AE dy EIH rovg Sid ptaov xgoyovovs TOV ndvTCc dplorov Ttatdos dfplvTa , xiav ye iv 6cpah[A.o? TQOTTOV rij'd ovtwv fJtvrjo^Tjvat, fiqa%a, Quare baud in- consulte , opinor, hauc phrasin cuni Tollio Longino re- stituinms. TOVPIVS. Won intonsulte, sed tern ere talia quis eflundat, quale est illud de addenda particula KAI. Apud Lucianum in Encomio Demosthenis cap. 9. (Vol. IX. Bipont. p. i3g.) dictum erat, daa.cfij esse Homeri n-- TQiSot, xal ytvos , xai %o6vov. Turn post nommlla rursus de ovofttXTi eius (quod Melesigenes primo dictus fuerat) et TV%y. Ibi his praeciditur p. i4o: 'AMd ^.t]v fitl.xiov tir) xal ravra iqv iv daacptt xeiutva. In quibus quis non videt, KAI ravTcc referri ad orbftd et TV%i]i>, haec quo~ que } sicut illa(jrar(>t scriptitros esse potliciti sumus. Recte illud , oic tûtv SoxiL i>ic Graeci. Simplic. in Epiclet. p. 65. eel. Salmas. Ovrcoe tv tovTiav dwuv iffTt (fi'iffi xal ctyo^jjroy f J2i' JOKEL Aristoph. Av. 38o. "Eart ply loywv dxovGai SIQWTOV , J22

4OKEI,

Vetus poeta apud PLilosoph. in Rhetoricis II. 22.

'AvSgl 5' vyietivew UQIOTOV ianv , J2J5 1 Z 7 ' HMfN

JOKEI. Quod tantuiidem est. Sed haec sunt inlinita. TOYH\S.'

TtQotjyovfAt'vcog} h. e. non exspectans, vt tu me exci- tares , sed sponte occurrens desiderio tuo. Haec explicatio certe verbo magis conuenit, quam ilia Mori, qui siui- plicem notionem praepositionis ytQo inesse staluit. }J H$or]Y. V7t." , iuquit, id est, nQovxwzofAf-Pa." Promiserat Longinus. ante^ quam hunc librum scribere ingredej'eliir, queni non scripsit nQotiyovptvco?, sed iyx&tvaTOS. Vid. i, 2. Mortis statuebat , hoc referri ad 3 , 5. vhi Longinus id proiniserit. Sed TOKOS ibi es.t locus , quo secunduin ordi- iiem seotione 9 propositum de afiectu Iractaudum erat, et deinde sect. 16. tractatum est. Quod si cui de sect. i5 secus videtur, a vero certe longissime aberrat, si xa^dv tractationem ex 8 , i. exspectandarn h. 1. significari sta-> tuit. Nam sectione 43. liber plane terminari polerat, et quaestio hac extrema sectione tractata inijuiTQov est, non pars libri necessaria. Diserte et clare aiictor sect. 3g. in- itio : *H nffuttii uoTga TWV ffvtT&ovcruv fis TO vipoy, div yf iv affxy nQov&i'fttda, $&' ijf.uv leinfrai: cuius loci sin- gula verba declarant, quatuor illos ibntcs ex ordine iam fuisse demonstratos. Peculiars libra,, iv tbio} vxo- f*v/]U(XTi> se de aflectibus acturum promiserat. Ad huius ergo libri seriptionem iam se conuertit.

ovx &a%ioTi]v\ Hoc Toliius non e libro aliquo , sed o iudicio suo addidil, sane aptissimum. Solunrenim f.iot- guv frigeret, vt deterior etiam scriptor saltern nva sta-

5o4 NOTAE AD LONGINI

tiin addidisset, nisi grauius quid ei plaeuisset, vt riartjVf aut quod 16, i. reperitur, ou njv rvôvaav, aut liocipsum, quod Tollio debetnus. Ceterum de extremis verbis vid. etiam quae in descriptione codicis Parisini dixi.

N O T A E

AD

FRAGMENTA LONGINI.

F R A G M. I;

-Tiudsonus in praef. ad edit, suam de hoc fragmento ita: Longini de rhetoribus testimonium . . . exstat in prae- stantissimo codice euangeliorum BibliotLecae Vaticanae Vrbinatis , sign. num. a. quod nobiscum communicauit vir sunimae doctrinae pariter ac Lumanitatis Laur.Alex. Zacagnius : sloyyivos , 6 '/.al' QijtoiQ , xr\v TWV

tanot " etc.

KOPJ2NI2 d 'lotto loyov siavro? xal In ipso limine turpiter cl. Interpres, Finiat autem omncm nostrum sermonem. Immo vero , Oinnis autern sermonis Graeci et spiritus flos atque apex sit Demosthenes , Ly- sias, et qui sequuntur. Nenipe /dtxaoa, istam tanquam normam siue y.avova Graecae eloquentiae proponit No- ster , idque pro libitu et gustu suo scilicet : quod omnino tenendum. Est autem y.oQ(ovl$ apex siue summitas alicuius rei. Etymol. v. Koouvlat. 2t]/u.aivt xal zo dxQOTarov TOJV aiotastov , olov, i] xopaivls rijs aocpia,?. Heliodor. Aetliiop. lib. 3. p. i3g. Ti}v oe KOPJ2NUA rT/g Trofixqg y.a.1 ofp-ffahftov. Recte autem "koyov xavxos xai yQovqpaTOs. Quae imperite admodum sollicitauit

FRAGM. I. 0>1

vir doctissimus. PlutarcL. in Cat. Minor.

TI KAI AOFSli, yrdftag vStSOOtiQqtv tot)?

Schol. ad Aristoph. Equit. v. 767. ID.IJQIJI; AOFfl\ T xal

&PONHMATO2. Eunap.,inProaeresio: PONHMA-

T02 tftafajO$fls xal AOFSIN vipos iôyzuv xal

TOVPIVS.

Himc Lominem laudat Longinus apud Sopatrum in Prolegom. ad Aristidem : ITe^l SI TOV %aga- XTijgos xal Tty iv Aoj/o) qpvascns , TOVTO yap naQijy.a[.tV iv TOIS circa etxsTv , ijStj filv AOFffNOS teal ytdvn? ol iroXXa frQotiptjxaatv , (as y6vi[tos , tag titdvpttp* vyxdvci, xal Dialog, xal xa&ohov TOV dijfto- fti(*ov{ft>o$. TOVPIVS. Sed non credibile est, linnc rccentioris aetatis rlictorcm etdeclamatorem, eum- que arrogantia elatum, Longino, veterum admiratori, habitum esse ita disertura, vt in illorum iiumerum re-, ferri et illis par poni posset. Itaque auctore Ruhnkenio ad Rutil. Lupum p. 88. pro 'Aîat. posui

6 xî-divo?] Sic rccte legitur. Dinar- clmm intelligit, qui ludo iocoque Demosthenes hordea- rius audiebat. de quo Hermogenes Form. Orat. II. p. 38g. oiygoixov At]ôa-&ivt]v vocatDionysiusHalicarn. inDinar- cho. quod perinde est. Poteris etiam legere, Advaq- %os, 6 xal xQit,vo? 4r)[ioa-&tviis. Quod et nonnuliis placet. TOVPIVS. Posterius liaud dubie praeferendum. Sed nequaquam probandum est, verba o' xal XQ. A. esse ab ipso Longino addita. Quern enim inter summos ora- tores retulerat, cur diceret, eum. etiam prauum Demo- sthenis imitalorem , siue Demostliencm hordearium i. e., vt Suetonius de rhett. 2. interpretatur, inflatmn ac le- vem et sordidum appellatum esse , ne verbo quidem ad eum defendeiidum adiecto ? Cf. not. vlt.

Recte, credo, auctoritate Rulinkenii 1. I. pro EevocpiiJv posui Avii(pwv. JNam is^ qui hoc quidquid est fragmenti seruauit , [teycticov QTJTOQCOV enumerationem inesse testatur , id quod et prima fragmenti verba confir- inant. Sed Xenophon non fuit ();nw(>, verum avyyga- et

Grace. Affecl

? dvayroSslxTOv] Hue spectat Theodoret. , lib. I. p. 12. "Hxovaa yotQ vyLwv xal TOVIO

5o6 JSOTAE AD LO^GINI

eJ? ijfieTe ye AHOJEISIN jttv ovSeui'av TMV AOTMATSIN 7tQocftQOf.ttv, itiorevkiv d, [to- vov rots ua&ntstitytfrois fraQeyyvw^fv. TOVPIVS. ISon minus hue pertinet locus Chrysostomi (T. 12. p. 202.) a Moro'in Animaduergs. collatus: tj Triarts TOTE (tempore Paul!) SiefiaMtTO , v tapfisia q)tyyovTCti MyovTes. Demetr. Phal. de tiocut. . 43. o S la/ufio? vr*/.7/V xal T?I TU>V TioM.wv Xt'- 7ro"D.ol yovv fiiTQa, / ( /3fx '/.a/.ovaiv ovx &l~ Cicero in Orator, ad M. Briitum . 189. Sna~

5o8 NOTAE AD LONGINI

rios vero et Hipponacteos ejfugere fix possumus: ma- gnam enim parlem ex lambis nostra constat oralio. Tov- yivs. Mirum quantum hie a vero aberrat vir doctus. Nemo antiquorum > quocunque temporum spatio deflnia- mus antiquorum aetatern, sermones i'amiliares versibus conclusit, aiit conciudere potuit, nisi si quis furore cor- reptus aut in iocos solutus talia quacdam effudit. At vero locis sat multis ex Aristotele aliisque sententiam suani Toupius iirmat. Anne sic liabet ? Imo prorsus aliud in liis iiiest. Won antiqui, sed suae aetatis homines, neque propter diuinam originem praestantiamque orationis inetricae, sed casu et fortuito, versus in communi ser- anone protulisse dicuntur ; ac ne omnis quidem generis Versus , sed tantuni iambicos , qui facile cuiuis excidunt per imprudentiani. Ergo sic potius statuendum : ol xa- laiol sunt antiquissimi scriptores Graecorum , sapientiae fama nobilitati, Musaeus , Orpheus, Hesiodus, Phocyli- des, Theogiiis, Simonides et alii. Oly.ttot, vero /.o'/ot sunt suae sententiae, sua cuiusque placita. JNam vt plus auctoritatis haberent decreta sua, versibus ea pronun- tiabant antiqui illi Graecorum philosophi. Vnde etiam cfajtaTOi et qSofteva dicebantur. Vid. Heinsii Introductio in Hesiodi "E$ya y.ccl rjfitpas c. 6. Sed res tangitur ab omnibus, qui his tor iam philosophiae et poeseos antiquis- simae persequuntur. Vsus verbi oixsios pro iiog est valde frequens. Vid. ad 7T. T. 44, 9. Et vniuerse qui- clem 7,oyoff est quoduis dictum siue indicium ; sed et sententia philosophi. Hac TOV 1.6*>ov signilicatione nihil fre- quentius est apud Socraticos. Saepissime sic apud Pla- tonem et Xenophontem dicitur: y.atce TOV TOV (Sfiyog) /.oyov , et TM - probe distinguitur longeque excellentior ponitur

FRAGM. III. $. i. 609

*V riav '(>.] F. leg. 'iv iazl r. d. Minus oflendit ellipsis vt-rbi arf ante vao r. û. oV, quia nexus argumenla- lionis per se facile st-ntitur.

f t s TO xfa'os etc.] Versus Homeri , quern alienum esse dicit Morus, a ratione auctoris non abhonet. Solet eniin ille, vt et alibi inonui, iudicia sua verbis poei.a- riiin, et inaxime Homeri, exprimere. Sic II. T. i3 f 2. i5, 3. 36, 2. Conh'tetur ergo ingenue et modeste , se ar- tis musicae ignarum esse ; sed praeslantiam eius agnoscu- re , jiiia niaximis alior um laudibus extoilatur.

FRAGM. III.

Hoc fragmentum Hudsono suppeditatum erat e codi~ ce Vaticaiio. Postea et Boiuiiiius edidit collatum cum cod. Parisino et Ambrosiano. De inscriptione iludsonus in-Praef. ita: Titulus sic se habet : 'Ex Tvt>?. STORGO est nomen niulieris , vt Sappho, et Gyrino , nisi praestat FOQ^W?. Gurgo tniin ex Sappbtis aniasus. Max. Tyr. Dissert. XXIV, 9. Kal o , rt neg SwxnctTSi ol a.vr.i- Ttxvot, ITgodixog, xai FoQyiag, TOVTO ty Sctircpot IltP- J'J2 xul Idv&QQfl/det. Ceternin quae nic I'vQivta siue dicitur^ rvglvvuv vocat Maxim us. "O TI ydq xipia&ie, y.ct.1 Xag/uldtis, xal tJicudQo?, TOV- ro rtj Awfiict FTPINN4 , ytal'Ardlg, y.ul 'AvuxioQia. Tov PI vs.

iv rot? t*7i?~\ Sed liaec pars ad nos non peruenit.

. 5. xul T. OQV- TO, 3iTt(>i, quod Memo homo pro suo venditare audeat? MORVS. Verti sane posset effatum ApoUinis , sors ab Apolline, ali- quando edita. Mam ea si deinceps , vt alia eius dicta, in ipsius templo Delpbico fuisset inscripta, ne verbo quidem hie opus esset. Sed hoc sine testimoriio aliquo pror- bari non potest. Denique interpreter dvdftjfia eximiam rem , quo sensu et apud alios positum legilur, vt etiam sic iov dvdd. verti possij prar.clara sententia diuiuilus prolata. . ...

Aiycxa.C\ Quod sequitur,.////rat S3 ptroov xal avto TO lieioovv, xctl TO [Mrgouftsvov cog OTO.V siTicoftsv tov fttt->~

fAVQV fiS'tOOV , XUC TO tV CtVTW fX8f)pt)&$t> ftT()OV , dfHfOTf-

aa d xafaincci fitfafivoe , depromptum videtur ex Plu- tarcho de Oracul. Delect, p. 4 16. WH [M]V xdxeivo Sfj- lav TO ftoUax^TO METPOTN KAI TA METPOT- &IJ1\A rots avrot? ovoâat Jiooa&yoosvsadat, , xoTiti.qv y.al zoiviy.a xal dficpoâ xal ME4IMNON. TOVPIVS. Vulgatus eet ordo verborum, quern hie habes in Toupii scholio.: Sed ego avto reposui ante {.tSTOovpsvov et propter similes, quae sequuntur, sententias, et maxime propter.vsuui loquendi, quern et firmat linguarum analogia. JN'ani mensura siue res, ad quam explorari potest omnium eiusdem generis ,rerum quantitas , proprie appullatur (.itroov, neque opus habet pronomine avio, quo significe- tur , alias quoque res ft^rôv nomine appellari. Sed contra pronomine no tanda siuit ea, quae proprie , mensurae noil) ine non appellanlur , sed tantum exiguntur ad mensuram. In his igitur ex addito pronomiue avrdg intelli- gitur, non proprie vsurpari de rebus ipsis nomen mieu urac, vt fi&iju>av,.-%6aL&t alia- Denique mutatio i'a- eta defendi potest ipsapronominis significatione, ad. quam etiam respoxi i|j comjnemoranda linguarum analogia. îam A'TTO st / priinaria e& potior , ad quam certe sit luaxime., attendendum. ! Atqui res non fiunt aut na- scuntur propter mensuram, sed mensura propter illas inuenta esto . .,-.., I.'l .; .

*i> 'aftcfottpa Si xaleizai ft&iftvos] Hoc scholion adsu- turn -videtur. MORV.S. Ego id abiiciendum non putaui, sed pro Si scripsi dtj, posito ante oiav tixcouw inciso. -ti:i. av \raMv ei f'ixoiftt,]. Aut hie particulas av ftd- ~uv , aut deinceps statim posi'tas easdem recte deleas. :

Kk

5i4 NOTAE AD LONGINI

\y.alav ^r. ... !tnoaayogsvo i uv]~\ Vncisinclusa aberant a codice Regio : exstant autem in Vaticanb. Vide tte- phaestionis Enchiridion p. 76. edit. Turnebi, vbi Jiaec eadem rectius. BOIVINIVS.

. arjuuov xooGa-'ogevovviv] I)e re i. e. de /dyo>, minima ilia mensuva, qua viLebantiu- in re metrica) vid. . i4. Adde QuintiL IX, 4, 5i. vbi Gesnerus hunc Aristidis Quintiliani (p. 32. ed. Meibom.) Jiotabilem locum ad scripsit, qui et facit ad verba huius loci illustranda: npwTog fii:i> ovy for* x v.al eXa^toTog 1 , off xexl arj[.uiov xateltai. xafatrai , Sid TO ccftfpJiS' elvoti xa&O xa.1 ol to 3To otpiaw d/,i()ls aiifietov XQoaijyGgivaar. JNem- pe vt geometrae punctum matheintiticum , qnod pyorsns tst dfieglSf vocant arjfistov , ita metrici tempus , sine syllabam breuem, item , 35a. MORVS, . n ,

JJôs oZxoy If.]. Horn. Iliad. 7, 14,7.

. 4. El S (pijol f,nl *Xi] Morus legebat: 'w Si cptj- cl' e %t. De 7i'rt pro El fort, recte, vti fragm. 3, 7. etsi hoc explicari potest vtci^nque, ita vt plcnam sententiam esse dicas: Ei (pr/o or*) S.g>,*... fV x ynol (px-o TOV- TO fiotfi) Sia Tf}v fj.a.y.Qdv. Nam facile ad EV cogi tatiorie additur fiqvov, ciiius ellipsis est fyequentissiina,iet. oc-^ currit fragm. 5, 4. in verbis al.'lM yron'ûava xal, '/.oyoii^ txidttxiixovs. Sed cur M. deinde legat si t%t,, 11011 in-i telligo. Delinitio certe ^. i. proposita eo 11011 ducit. Si uon plura cxciderunt, quae ex ilia dellnitioiio facile est restituere, ego pij potius deleamjet pro t%ei probem têtr. Dreuiter quidem, lion tamen insolenti ratione sic res ex-. pressa videbitur. : nam de ellipsi TOV fiovox et paullo ante etiain de brem'tate TQV ^STOC'Û mouui.

Legendnm i},pty E.qvll&fiiit Box-,

TOVTQ JtQo^^tjxe etc.} Haec vlfima vsque ad il-^ verba interpolatori sunt reddenda, si.nipdo antedi- ctorum breuitas Lougino ip&i debetur. Certe "Aû> QMV niagiiam suspicioneni alienae maims praebet. Warn cum de syllaba (vt in pronomine )->P er se semper breui di-, catur , hie repente (in a|o>) exein,pli causa, proponitur ; iueple profecto, quia per se a est anceps. JNam quod in ciyeiv est breuis, id b,anc inconstautianx nou excusat.

.*i,.V >. . x vrt' ' '

FRAG M. ..^ '

Hoc fragmentum Tollius, Hudsonus etPeareius Lon- giuo adiecerunt. Est autem prooemium libri Longiniawi de finibus aduersus Plotinum et Gentilianuxn, Ameliiun. Ipsa haec PJotini vita praemissa est operibus eins, Basi-^ leae i58o. fol. cumFicini versione editis, vndefabriciiu iu b.ibl. gr. reLulit, vol.4. 1. 4. c. 36. p. 127 sqq. Moava.

520 NOTAE AD LONGINI

His add ere noil dubito, .primum lioc esse fragmentum, quod dignum Videatur auctore libri TitQl vipovg.

. i. TIoMaJv xatf i]{ia?, w M-] Hoc eximium fragmentum, quod Prooemium est libri yieol Tt'/.ovs, quein conscripsit Longinus contra Plotinum et Gentilianum Amelium, nobis conseru&uit Porphyrius in Vit. Plotini cap. 20. cuius verba sunt:"Eri 8 TOV Aoyyivov, a. iv TW ovyyodupctTi y^yoacpt Jteol JlhwTivov TS xal 'Afi&lov xal rwv xa-tf iavtov yeyovorwv cp&oaocpwv , dvayxcuov Jia~ Qa.'&tivat , 'iva. xal 7i"ki^rjg ylvi]rat i] Jisgl amcav xgiais olcc ytyovs TOV thhoyiftwrcxTOV d^Spos xal ihtyxTiXfotaroV' iiriy$ci(pTat S3 TO Ûov AOTTfNOT IIP02 HASl- TINON KAI rENTIAIANON AMEAION HEPI TEAOT2. "E%i, B -totovfte TTOOOL{*IOV TIol^Mv vatf i][ta(orit>os xal P. 'A. 6 TOWOU yvcaîuo?] Reddunt, Plotinus , Jiuiu&que familiaris Gentilianus Amelius, Imo, huius discipuhis. Hesycli. rvtaomot, ucc-fi^Tai. Sui- das: 'Af.itif.ios , *AnatpV!s f

\

M; \GM. V. . 2. 3. 5ui

you. Sed in his saepins peccdtur. Dicitur autem o TOV- TOV yffoplfios ft 6 TObTw yvtaotytos. Dionys. Halicarn. de Struct. Orat. cap. 19. */; Taoxpdrovc y.al r 7,6 yy t^ cctta avtuiv vojLUfJK T_xal txin/Sevfiiaza ; Quid impedit , quo minus ciuitatis illiiis egregiae dues , quas Plato p/ii- losophica disputatione educates sub legibus plane nouis et ctbkorrenlibus a more vulgarlum ciuitatum certa in sede constilu.it, rursus ,ex tali disputatione quaeJam sua sibi lidbeant legum praescripta et institutes ? Similia Plateaus ioca Dauisius ibi notanit^

XQ'tjaoiîevMv] Tollio vel ^t]pa,îtv(dv ctvtaHv legendum videbatur, vel xpiiffctfis'i'ove , et postea 'tMôvTag. Mihi placet posteriusj q.uia genititii ambiguam 1'aciunt sententiam , ob antec. genitiuum t&iayaaut'viav. In termina- tionibus saepissime peccarynt librarii.

5- 4. f.irj ;/p av avtoys d6g&aai did TOIOVIWV p^p^lcav iuat()ov yevôfiaiyvwoifAOvg] Editio Basil, degaa-tfai.. Re- cte omnino. Plato in Alcibiade prirao : Oi> tjy V iyat. 4Es4IMHN SeiJkOS wv. Quae sec|uuntur elegautissinia sunt. a.cp'vTa%alov EPTT2 TI qpaivttai rfj cpvaei.tia- mascius apud Suid. v. 'OSaivaôg. Mdôra 8e. ydtexov xal ErrT2 TI dovvottov etvat yieî i&tojv TiMyttp i} cpoovtiv dv&Qwxovg ovrag. TOVPIVS. E codice due turn videtur ovdkv. Sed rectius iiaberet: QvSi /() ovStv rt> ty/vSj quod tamen in ipsis verbis Longini ponere non sum ausus. Nee multo deterius est, quod editi libri (sine ovdtv ) liabent : ovd yap iyyvg n : non enim proxi- me accedunt , quod ex Attica ratione est longissime ab~ sunt. Sed nequaquam probo Tollii et Toupii commen- tum, ovd ydg ovd' iyyvg. Nam ouSf talibus in locis statim repeti vix potest sola particula j/^> interiecta, nisi ad aliud etiam ovd deiiiceps positum refertur, vt fiat neque . . . neqtie.

roe ;roW. [i&v TWV aviuiv Soyficircav ô/fcyog-] Minus recte accipiunt vii'i doctissimi. r JioXX est plennnque. Quare locus ita vertendus est : Et plerumque endem arn- plexim dogmata j in eorum tractatione inulto prolixior et operosior est. TOVPIVS. Omiserunt neinpe humano errore in versione fere aut plerumque ( rd jro/Ua ) , cetera tatnen non deterius interpretati.

rij TJJS tQu. TteQifiol.ri] Morus in Indice: ,,de ornatu elocutioniu , qui adsumitur , quo res velut indiiitur." Vsus vcrbi noil aduei-satur huic explicationi, Vid. quae col- legit Ernesti in Lex. tecljuol. h. v. Sed frequentior occurrit signlficatio , quae ducitur ab anfractu siue ambitu, vt sit reruin dilatatio. lam, vt pressius agamus, Plotini, quae restant, minime sunt verbosa , sed obscuritate potius arguta et breui laborant. Longinus tamen vniuerse Fr. 6, 3. laudat eius TVXOV rijg */()a(pr]$ et, quod hue maxime pertinet, TWV ivvoiwv rdvdôs T^V TtvxvoTtjra. Cum igitur Amelius h. 1. dicatur TIJ TIJS (>/< neQifio'l.ri in con- trariae rattonis studium abductiis csse, non ornatus qui- dam Lie potest intelligi, qui nee ivTiut rrjg yQayri? Plo- tini dei'nit, xed iusto latior de rebus disputatio et fusa per parliculas explicatio. JIaec enim contraria est r?j nvxvo- rijTt row ivvoiwv Plotini. Adscribam etiam Porpliyrii verba, ne meo solius iudicio stare videar. Sic autem ille

FRAGM. V. . 6 8. 5a5

de Plotino, in eius vita Fol. 5. col. l : 'Ev St n~i crvvro/nog yt'yovs xal nokvvove , ppazvy tt , xai yiteoi'ciZioi', ; ll.tk.sai.

. 7. xi rts civ xwtiv oVoiro Stir] Quiff e.nim putet aliquis cetera* refutandosj sen lent La mouendosS-Sic ; ,n.li> post xivttv o,ae, labefactare. MORVS. in Auiniaducrss. idem M. alias signilicationes verbi xivtiv. )>crs( (|i;ia.r , eamque tuetvir , quam hie protulit, set! ex ipso fcaiituâ, loco argumentatus.

TCtvTa Aaflovte?'] Lego : . rd amwv iMfiovrei;.

ov% ort TOJV x. ... ixLZtiQrjfiaTdw] Gi nitiui ran- v.crfa-* "kaitav et int-xeiQ. pendent ab antt-c. ovStv; sed poslreuii avvayiayr)? et xQiutwg ab (jilft&.if&ri&

. 8. BaaCkta rov Tiîov] Porphyriiun etiam dictum, quo nomine se ipse vbique in vita Plotini appellat. Vid. Dissert. Pliilol. huic edit, pi'aemissa . 8.

[ASTptwe dvTiyQacfij Si%.ty$cu Soxouuft 1 ] MtTQiwg Sis- 7>t"Sai. est satis confutasse. Aeschines cont..'fimartli.

* *" *

p. 1 2. Kal JTtQl USV TOUTCOV METPIJ22 ftftlQw flOt TTQOlit-

îfif^cct. Acdehis satis me praefalum esse arbilror. Tov~ pi vs. Hoc ipsum Toupius supra ad IT. T. 28 , 2. m< n< re debebat. Recte aulcni Tollius legi volebat aut j.(tToi(->

dvtl'/QCKflj , aut [AtTQiti)? T1) d.Vtty^/KCf'ij.

oux sv âLtvi>idt'jaavTa\ Cum Porphyrius Plotitai men- tem , quippe mm ia breuitate obscnrioris , 11011 esset asse- cutus , contra eum scripsit. Cui ille Amelium respondtrg iussit. Respondit et Porphyrius: nee del'uit iteriun illi conluândo Amelius. Tandem Porphyrius, seiitentia Plo- tini percepta , Palinodiam scripsit, inque omnium coml venln recitauit. Hoc eum non recte fecisse, Longinus noster in commentario, de quo hicagit, asseruit; quippe qui Plotini de Ideis sententiam irnpugnabat, antea sibi in eo consentientem habens Porphyriuin, sed nunc in.Plo- tini castra transl'ugam. TOLLIVS. JNarrat haec Porphy- rius in v. Plotini Fol. 6. col. i.

n$6g arm] Sic oranea editt. habent , cum e prae- ceptis omnium grammaticorum artra scribi debuerit, quia est i. q. TUU , non anvcc. Hoc ergo mutaui. ^ ->

ey(>aifjv] Legendum videtur iJit'yQuip&v.

'Jlpsis 2 auto povov 9tpoi&occiveiv y.dl vfiQiêiv. Sic avxd rouro. Aristides Vol. I. p. 23. Olov [MiT.QOTtokis TS dts%vs , y.dl fî]Tô ATTO TQTTO. vbi inepte Interpres, Quasi metropolis el paene mater. ;imruo, non nisi ipsa mater. Max. Tyr. XXXVIII. 4. ATTO TOTTO d'vSgeg dyadol , ov Tio^ral, li'yw. HermiasIrris.Philosopli. p. 219. Kdl xdliv ATTO TOT- TO fi(x()[j6o[.iat q>ihw. Ita scribendus iste locus. Antiphanes Comicus apad Porpliyr. de Abslin. II. 17.

To d pt,y.$ov ATTO TOTT dyeatov rots Jeoig. Quern versiculum vulgo male distinguunt. Confer Por- pliyr. de Abstin. I. i3. et IV. 9. Atque hinc recte et eleganter D. Petrus in Epistola secunda I. 5. Kotl ATTO TOTTO 8(- OTiovS)$v xdaav ?ra()ei(ji>t'yy.a.VTeg , tTttôQri- yijaaxe iv rfj ziiarei v[j.wv xi]v dgSTijv. Quin hoc agite , et omne studium adhlbentes , subministrate Jidei vestrae virtulem. . Graeca. elegantiora suiit. Quare niliil mirum, si capLum Interpretum effugeriiit. Addam locum Aeliani Var. Hist. III. 17. 'E-xo'ktTsvaavro ovv y.al tpthoffo- 7} ATTO TOTTO MONON *?> dtdvoiav dyôl scp' ^ffvîag naTf^âaav. Qnod Graecac ab- yndantiae est. 'Confer Epictet. cap. j3. vbi similis Pleo- nasmus. TOVPIVS. Cf. JJ. T. 35, *.

FRAG M. VI.

Occurrit hoc fragmentitm in Toll. Huds. et Pearc. tditione, item inopp.Plot. etFabh bibl.gr. vol. 4.p.ia3.

FRAGM, VI. $. i; 27

*qq. Vide ad fragm. V. init. MORVS. Fragraento liaecPov- pbvrii vrrba praemissa sunt: "Hv S& t a X& y -dl Aoyyivo'f ctsol TOO TLktotivov ôi'ow, $ (av pia^tara, ngde CCUTOV lyr.o yoarfuiv iaij.uaivot/ (lias.' male tTrtj/uat vov) , faltoat& Hôos imato'/S,? yO(t(fiiat]S jrgog f-ie , ixt%ov TOVTOV ttitt TOOTTOV. 'îtitv yap ui and T>J* Xix&i ftviov tt$ TI]V (^(uvixitV; xai nfruityupt tec jji.fi'tdi tivov , cp-qat' (Turn iragm. ipsum aequitur:)

Kal av [tv ravra w ar< etc.

. J. Ti ydpdvjcai aoyov xtxp tinwv.nQoaSoxqv dtyixoto;] Sci'ibenduni JigoaSoxuv. Quid enim sapienttae a nobis ex- sptcten aduentu tuo t TheniisliusOrat. XXIV. p. 3oi. Ed. Hard. EL ph Hi] rt y.ai TIAP HMJi.Vtoioyds HPOSJO-. VY.'i 1 ZT \E,IH ATS ATX, . Quod nielius atqae elegantii^3> Sehol. ad Aristot. RlmtL- If. p. 3 i5. "kdti; ai>8()g 2v()a- xoixnoij. El JiAIJl' OT JEN AAAO, d*ld FE Sid TO CLQTI, O^MftJv dtsff&ai.f aiifxw(J'&&i rff.ids tos ras. Ita scrlK-ndi\s i$te locus, quern nobis vil cl. Kniinkenius. Xeno])b. Hist. Graec. lib. 4. ' t6 re, til MHJEN AAAO, aUu tocroviov] FE %$6vov Mawiutivui, OIVTOV , SMS dt> TOV a7ioQi)rdv 8tccx(o^.wt] toits \.Jy.a()t>aai)>. Porphyr. de Abstin. li, Zi^ Kal yag f MHJEN AAAO, xpog FK TI]V v.ux akLi]\v ix%ttgla.v f(t:'/('.l.a rtdvits oftf&X&ljUsi' V. Corrigendus obilei* Plurr larcbus inQaaest. Roman, p.. 263. tf -ovx dxofaiXTtov xai y.owwrjttov d^nar,T6x()a~ quod >verbum genitiuuni liabet. Id ergo ieci'ver- sionemque ad eius Mnentem immictaui. ]Nam vuigo goni-

\

FRAGM. VI. .2.3. 629

tiuum avriav regi putant ab vnoyoacpta, liunc antem ac- cusatiuum ah ixsxoarriaa.

Kal xfxTijfiaij tYlelius legas Kaiiot, x. Adxiersatiua. quaedain particula hie apta videtur ob antecedentia, uo~ Xtc avrcav tTttxaarrjaoe, : et melior etiam e xaitoi ante xt-s.T. sonus exsistit.

oil yap fistQicos r\v ditjfiapTijfttva] Nihil mirum : sic enira Porphyrius de ipso Plotino : "EyQucpe St ovte sis xd/llo? djiOTvxov/ufvos TU yodpucttct , ovre ei>arjf.io)g xds 3V Staipdav , ovre rfjs OQTPoypacpias cpQovzlûiv , IJLOVOV TOV vov ixo/usvoe' xal, o fravtes itnûvîn- txetyo tioiditv a^p* T&evTr}? deertteas. Et paullo post : . . . f v dt not At6aiv afâ^ravfav' ouydg civ el^tr dva- aKk dvafJvi] l ul~\ Haec quomodo alii construenda putarint, et quomodo sensum, quern exprimunt^ e verbis eruerint, nescio. Coiistructio rnJlii videtur haec esse ; TIws yap OJM? tyXOjQti, -dtlvaiy TO y.a.x avtrfv i-ivcu nagaTt'Li'jatov nvi TOJV aroiêicov. Ita- que ante -fftZvat. comma posui , quia pertiiiet ad ty^capu. In verbis singulis nihil est difficultatis , modo teneamus, to xar avrrjv quandam esse periplirasin , positam pro simplici pronomine avtijv. Ita statim TCJOV H$l ipvjfflv pro rr\s rtnyf]?.

ei xai ftij avve%(og, dW ovv 7ioû)-&sv\ Non male In- terpres^ Etsi non e proximo, certe non ita remote. Ita locutus est Marc. Antoninus IX. 23. iuv ovv yroa',is aov fii} fyri rtjv dvacpoadv, tire TlPO2EXfl2, , &TB IIOP- PSl&EN , inl TO xoivwvixov T&OS, dvrt] Stcco'Ufi TOV piov , y.al ovx ict 'sva elvai. Quae forma loquendi no- tauda: nam paulo rarior est. Tovrivs.

nods TO. Sevrsoa xal TOITK'] Cernere licet, inquit, causam, quam dant prima initia siue elementa ad secunda , v. g. ad arbores , et tertia , v. g. ad ilores ex arbori- bus natos.

'ETILXOVQO? xal XovanrTto?] Non de niliilo est, quod. istos homines coniunxerit Longinus. Laertius in Epicu- ro: !fi'c;Xov O.VT.OV Xoi-aifftTtos iv yro^vyoaq^ta- xad gjtjat KaovedSys naodairoy amov TMV {jtfi'ticov dTtoxcitMv. l ydo Tt yodijjai, 6 'iLrtlxovoog , (pikovsixet TOGOVTO ypd- tyai d XpvyiTitios , xal Sid TOVTO xal yroM.dxig ravtd ytyoaqps. TOVPIVS. Hoc niliili est. JN T on propter aeinu-

iRAGM. VII. $. 1.2. 5Zi

lationem Chrysippi cum Epicure Longinus comungit hos pL.ilosopb.os, sed propterea, quia liic, vt constat, auinios horninuin, sicut alia omnia, .v at amis ortos slatuebat, Clirysippus autein, id quod minus notum est, ex raro et tenui aere. Diogenes Laert. in Zenone p. 201. onines Stoicos, ergo et Chrysippum tradit statuere, TI}V tyv%i}v ...slvat, TO avftqpvts tjftii' nvtvpcf But xai owiia tlvat, , xccl fierd fidvaTOV i Jtifjt'vtiv , q-âQr^v 81 vxdo%iv TIJV d TWV olktov , dcfdaQTOv } i]v a.-8(JiV) oi>8 TI]V ngoxvatv oulav TWV indk- so ( .tres liae voces lineolis subduclis notatae) ciy^t'aTno- (pov xal jroXtrtxoV xai tijs ix Ttj$ d^têta? q>avtaaiais. Vat. J. a nostris illis nihil diuersum Labet praetei- q>at>- TKaiaj pro (paviaaiais. Laur. autein ou TO ayîatg. pro ov!j TO ciyxio(pov. Manut. TOCIS -cijg dX;i?., omissa praep. IK.

î'rp.y] Manut. et marg. El. Tfyftara. t

>IA,', olov v. 1. iavTOV\ Vat. 2. a'M' olov vitoxcoooiiv-

TOi tS I .KVTOV.

, . . . djtyrcoTi Ss ?~\ Vat. 2. evQtjôint'i'ov ro- rpai'-vovtai xov fieyôvs liunaiTid (adiuncta uota compendii pro terminatione).

xqv rots] Vat. vterque et Rob. -xctv r. rr?.vot?| Codd. et editt. primae rtâvos- . i4. A.*yIJ.i\>vwV xai tivwv] Vat. 2. %i[x(fn>o>v, teal TOJV xvxi((a?ra xai rivcav. Vat. 3. /fûwVwj'. xal roV xtgl xiixA&jjra. xni rtvcov.

'OprjQOv. III. f.y a. T. %ijs] Vat. 2. 6ui](>ov Ttlrjv iv ] Par, et Vat. 2. x. r. dxpip', ra. Vat. 3. x. T. dxprjv T TtoVTOi] Par., teste B., et Laur. ivl KO ytavil ui]v , oluai,, S.] Onines codd. naytl Sfyov , sine [Ar,v. Sic et Fr. Portus in commentario. Sed Vat. a. oilpav pro ol t uai.

av-ffog] Ambr. et Manut. av&ov?.

9; Stos ] Par. Vat. vterque , teste Zaccagnio , et Rob. qSJtoi;. Laur. autem 1} tu>s- Mauutius vero qStog. . 5. 'Ev ' 67i. . . . 7it'(Jijat] Vat. 2. iv ' ixtg cog or* -dvij ivvr)l n. ,

ostyls] Vat. 2. ita: dveuoTQOcplf. Sed Vat. 3. ts (sine tali nota).

. cf/;7] Vat. 2. dvuo.i, 6 d. Ssivos dijziy. . . .q)tQQVzcf,i\ Vat. 2. vavru? did T", TI>- o>' yaQ v7te%-&a.vd.TOt, 6 cptQQVTat. Vat. 3. autem vavrag ScSiort?. TVT-&OV yap vnxâvdi:oi,o qifyovtcu. In Rob. similiter vji iy.avdtoio positum pro vniy. &. Laurentia- iius Stdtotes ihabet, vt Vat. 3. ? et deiuceps (fsgovtss pro

. 6. 'Enszsiptjae . . : utrweyxAtv ] Vat. 2. ii *s.al 6 jjoaroc; TO avro , rovio p. Pariter et Laur. Qt]Ov. Sed Vat. 3. i7t%ti()rja YMi doQaro? TO UVTO xovzo ft. d'C8' tavxei] Vat. 2. aiT 5^ oii%i. Ryb. it'5' dttfipyst,. yiao(0()ioi\ Vat. jiaooopiGtv. i ^* flficav I^Xoy] Vat. 2. tx(av gv.

ci'id' tpVKSt. Ouxovv dnfipysi.] Par., teste B. , sic: a 1'5 ' dnfioyfi. ovx ovv Of JTaJpyse. Ita plane Vat. 3. et Laur. Similiter Vat. 2. ai'5' djtEioykt ovxovv aTmpyft. SedZacc. ti'adidit, in vtroque Vat. legi, vt in prima editione, d'iS

(sine ilia repetitione). [Aovovov%l\ Vat. vterque pavov ov%l.

Vat. 2. djio^.rj^.fj.eva. Vat. 3. dnoJ.Vfj.~-

xcx &.... Ttd-Sei] Vat. 2. vnsy.'&a.vdToio, TW ftsv avv- n. Rob. tirr'- txdecvd TOIO } TW

&TOVTI 51.

ay.QWS ... ivTV7i(oa T}] Vat. 3. axoo xal {A.6vb)V ovxcvervstwasv nj. Vat. 3. axoo? dTTSTt xal UOV.QV ov%l ivTV7i(oa Tij. Etiaui Rob. disiunctis verbis fiovov ovx.

vnty. &. cpe'poVTai] Laur. vn in ] In Rob. deest ydg. (fi]aiv cilia] Vat. 2. cpijal , XX. (HOT. ixx. ifTtavvtîjxav] Vat. 2. daiQzivStjv evxa^r^

Sid pgaov] Par., teste B., et Vat. 3.

(aaavtl ipt'jy /ncctcc] Par., Laur., Vat. 3. etilob. (aaavsl ipi'y t uai;a. Sed Vat. 2. (agdv t ty'vy/tara.

awoexor] Mamit. avvoixoô^tovêva.

tv\ T JIQO?\ Vat. vtorque n) TIQO?. Sed Par., teste B., Rob. et Manutius cum t subscr. rf) ngos (sine rf). < '-^-j

SECT. XI.

J. i. XQOxxtptt>ais\ Vat. 2. 7TQOc%xi[.ivs~ Schurx- fleisch p. 33. totuin locum in Ambr. ita scriptum testa- tiir: avveSpog tori TOIS yrposxxti{.it'i'oi$ ?/ dptti] , rjv y.al xcclovaiv (x.v$i]ai.v. Sed Gudius ad li. 1. niljii iiulauil, vt f. a Manutii ed. nihil discrepet.

OTUV , 8tx-\ Vat. 3. et Rob. OTUV 5' ejgtftdvmto CJreiaxvxl. . . . fJZtsd"/)jT

Vat. 2. avvetiiQoavvvfisvov. Vat.

ovys7ii()(>uvv i utvoi> , sine spiritibus in (>p. Sed in his codd. fere nusquam spiritus datur litterae (>. . 3. TOW a'or. f^'p-l Mamit. rwv d yrapa'/yellofjeva] Vat. vtcrque h]{.t(.idi;a)t>] Vat. 2. 7,?;^ra)f. ?r, ra.î//??] Vat. 2. TictQcrtMtiei, rd vijjet. Etiam Lanr. id vijjet.

SECT. XU.

5- i. ôt y oux of (i, Av&ijats] Par., teste B. , liabct pro i(jLoiy. In Vat. 2. tolum ita script utu est: f^ y' QUX txQtatos , av&qis

VARIAE LECTIONES

oiyog 1 . . . 3tQiTL-&i]ai ] Vat. 2. xoivoe ovrcos ogog, xaxfiva rtw Xoywy n. Vat. 3. auLem xoivog oura>$

tJittStj xaxira TCO hoyta n. Ceterum in Par. et Rob. item sine articulo interposito ovvos UQOS legitur j pariterque inLaur. , qui habet ourcas ago?, et deinde TU>V

Vat. 2.

ty.eivo] Vat. 2. 5to xttvo, Vat. 3. et Laur. o Xfivo. Sic etiam Parisinus, in quo deinde pro psv est

sic , teste Bastio. Robortellns habet dio ixuvo. xav v. tvi] Vat. 2. xV variant, svl. . 2. fftyt7r>U;(>wGY-] Rob. U7thij(>ct>Gis ' de quo vid. Ad- denda ad h. 1.

Vat. 2. et Laur. excSOic'vwv. Vat. 3.

. . . TOTIUV ] Vat. vterque (soli tertio tribuit Zaccagnius) Laur., El., Rob. et Manutius 21 QU^ paaiv OQIWV y.al Toiuav.

TO xazwxevao/us'i'ov] Vat. 3., auctore Zacc. , TO xa~ Ta%vcta[j.tv] Vat. 2. ol ().

\ Vat. 2. ifiioxieode.

Par., teste B., Vat. vtercjue et Robert, avv-

Sid /3/o?] Vat. vterque Sia(3lov. om dytpfotyav] Vat. 2. ou rdv Iffksipav. TS] Vat. 3. et Rob. pefiatov zi.

?] Vat. 2. xw()' LTTOVTS? dM.i'i'koii'as tt] Vat. 3. viprjyoQiag rl. siws av, ti T., rauro] Vat. 2. ^rw? V n/ot- TCCVTO. Vat. 3. JIM? V f^ n'ôt TOLVTO. Robortellus locum ita tiistinxit: ^w? aV 44 xvôi TUVTO TOV& oftrjgos , tlnsv. d' uv ID,.] Vat. 2. rrwff 5' at idatcov.

Par., Vat. a., Laur. ^t Rob.

dvoiati nag] Vat. vterque et Rob. dvolaei 7t> Tooavr . . . t]viag\ Vat. 2., ftoopwv, rouavin y,ovaa.i ri$ tftapijjsv tfviccs. Vat. 3* autem dgopcov- ro- os 7tTv%d ht'jftcxTi.

. n. 0vosi S frog] Vat. 2. et Rob. qowfi yiwg. Ita et Portus in coinmentario.

iv T. T. cc7tccaiv\] Vat. 2. > rot? TIOVTOIS cinaaiv.

cpavTaalcty] Vat. 2. xctTaatav. Vat. 3. xara- r.

oi;x dnsix-] Vat. 2. rotiro XUXSIXOTCOS. Vat. 3. dxsixoicog. u bO

LJBR177. T. 681

SvoTv] Par., leste B., Vat. vferque, Laur. et El. SvtTy. . 12. [ie?a1.0(po., ij jutf*.] Vat. 2. fttyaloffeotrv-ijs ui'vsw;. Vat. 3. jusycdoqppoavj'ijs (itftypetoy. Pariter nee Par. et Rob. ; priinum legitur , sed tautum ante yav-

SECT, XVI.

. i. t(fl-j]g] Hoc in omnibus codd. mss. et Rob. legifur. Zacc. quidern, de Vat. a, tacens, tan turn e Vat. 3. iq>' ti.fjg excerptum notauit: sed Amatius contra silentio suo signilicauit, in vtroque reperiri lygijg. Pro eo Manutins edidit tftjptyfe.

TUVT civ ov Sti] Vat. 2. ravrats avis ov Set. VaE. 3.

av ov Set. Pro Tavt' etiam Laur. habet tit] ^-] Vat. 2. fiftyg'&ova it] ftfytf.

Vat. 2. ov 141JV.

yrolv lioyov] Par., teste B., xoT-vspyov. Vid. Add. oMj'a TMV] Sic scriptum in Par. , Laur. , Vat. vtroque et editione priuia. Sed Manutius scripsit o'A. TQVTWV. offct //fj'-] Vat. 2. oaa ê-yuJ^yvQiag. TOV TiHJtuta. . . . Sit'&usv] Vat. 2. TQV Tiiatoicras ofat,

TO XfOl TTQOXSlfUVOV VXCt XCClSl] Si t^lfJtV. Vat. 3. TOV

niOTfaaaa&at TO ntol nQOXtifievov evixa. y.ai Etiam Laur. dat nsol nQOxeiftsvov. Rob. autem vov sine ntgl.

. 2. Tig d' . . . %o. awl]?] Vat. 2. rig S' ijv xcercc tpvaiv %oij(ng avtrjs. Laur.rt'ff 8' OVVXUTOC (p. etc. Rob. rl d' t'j}> etp.

w TOV vxtp . . . dgdjifvoi] Vat. 2. et Par., teste B., . rd] Vat. 2. Traql zdvow , *aig no.

Vat. 2. et Laur. [tsdazixcae, Manutius autem fjtîffrds. Quatuor codices, in quibus Pearcius legi dicit jueAArrvmcor) debent esse Par., Vat. 3., Arnbr. et Venetus. Sed hie diligentiara eius , si minus fidem , re- quiro. Zacc. in Vat. 3. scriptum tradit ftSTizaxais : His ceteris milii nihil notatum.

Vat. 2. vJiSQCpicav.

T. *al dhii(f).\ Vat. 2. Ttaiwvsiov rtvd xal Ita et Par.^ teste B. , Traidtffiov TIVOL (per it, prius v.) habet , pariterque Vat. 3. et ceteri , puto, cqdd. et vett. editiones. Vid. Add.

Ivxibufav f*i]Stv] Vat. 2. iyxoftitov , pySlv. viy.rjt. , it. cpQov&tv] Vat. 3. rtxiTijpioii; n. (fv. 01? Tiaat T.] Vat. 2. ol? Jtaaiv x.

. 3. Ou ya^) , fid Tijv 7VJ.] Vat. 2. ou /(> â r;;v ua- oq,$a.v.i. Vat. 3. ou ydg f.ict rijt> {taga&Oavt. Rob. ou ydo ud Tt}v iv f.i. Cf. Add. ad h. 1.

Tovpov oiKy. y.sao] Vat. 2. TOVÎOV alyevst xct(). "Eati 3c ov TO 6n(aaovv\ Vat. 2. eari ôu TO onw ffovv. Vat. 3. et Rob. item S' habent pro 2, et Rob. praeterea onoaoov pro OTTOJOOVV.

ixei . . . ^ ^?;] Vat. 2. Ixsi, [itv ovSlv SOT e'l ui}. Sed Par. , Ambr. et Rob, ix&t pv ovSsv sr it pi], ftt 8' ov^l] Vat. 2. eg i 8' ov%l.

\ Laurent, drtotfccvatiaag. Rob. wftoaev.

dy.Qvov], Vat. 2. tots dxov dxovovaiv. Vat. 3. Stpoa^^vtj.

Tl4.] Vat. 2. %alpt> xal tft doT?utaup etc. Plane sic et Lan- rentianus. Auibr. item liabct (prjal @,/sine iv et sine yerbis TU>V rrgoyovwy, Rob. ita: cptjal uaQafiioyi, xal rot'? aalautvi xal tTt aQTBfjiiaiwv vavfj.. etc. Manutius hoc ordine verboruin: TOW 2a1.ct(juvi vavfiazqaaviag,, xal tovg in *s4ot/*taiqt , xal TOVS etc.

lf[i8ijjT(> r)v vr.] Vat. 2. tTteidt] xfy i}v svtv^:. Laur. ov^l TOV?. Sic et Par., teste B.

SECT. XVII.

x uîav

. i. Ovx aiov ... 'tv TC\ Vat. 2,- Ov XUS.LOV

'

jraÛ^rfi' iV . Vat. 3. rot> TO

et Rob. ovx. aiov tTtl TOWOV TOV T. sic, sine 5*.

q>. JKOS avpfta%i re TM IA] Vat. 2., (p. xws au t uuazi- icti rw vtyi]. Zacc. de hoc nihil. Vat. 3. autem cp. TKW? avfiftaxtiitfp rip vipfi. Pariter et Par., Ambr. et El. 'EM.r)v(av dtoixuv.

. . . datfeveZ] Vat. 2. cp^ntJios, ov (.id fi. Vat. 3. rpi'Unno?. ov [id 8l'd'/dotvt:i. Std Par., teste B., sic: qittiTinog ; 01;, pd St\ dM.' dafavei. Rob. sine incisis: (pihtjiaos; ov fid ' St dlXda-dtvti.

OUTOG TI jr., T. V^M- f'r(>ov] Vat. 2. OVTOS t'C nati ra~ %ioig vp.t.Zv fTeoov. Vat. 3. ovtos tl sia&t] , r. etc. Rob. ot/ro? rt ad-dtj , T. etc.

rd aa-Pgd rwy] Vat. 2. (.vQijaev tec aa^QU TCOV. 1 ajrAwe] Vat. 2. 7;^ W dxfaas. ffiavtl] Vat. 2. et Laur. TWV xavtl.

TW] Vat. 2. tTioirjotv r 7ia(>ot'- vov 8 tx TOV. Vat. 3. et Robert. iQiorfofttvoi jiaQo,vvov~ res ix TOV. Sed Man. pro secundo verbo liabct n vovrai.*)

ivaycavitas xal dti avttjs rrj? A. ] Vat. 2. xal djtavtys rijs dMijeias. Vat. 3. tvaywvicas xal OLTI.

*) Hoc in loco mors oppressit patrem notata in album referen- tem. Cuius ex adversariis reliqua ego diligcuter osscripsi , et si qua disiecta essent, in ortlint-ju redegi. Ikui. Goith. Weiske, auctoris filius.

586 VARIAE LECTIONES

Articulus Ttjg ante $.q$. etiam in Par. et Laur. ct Rob. aclest, nee non in seqq. edd., vt Pearcius eum non consulto videatur omisisse.

dv&vTTCiVT(oaiv\ Vat. 3. dv^vâtcaaiv.

OVTCO *d .

libsysdigi.library.illinois.edulibsysdigi.library.illinois.edu/oca/Books2007-11/...Imo vcro con-...

Documents

Transcript of libsysdigi.library.illinois.edulibsysdigi.library.illinois.edu/oca/Books2007-11/...Imo vcro con-...