Can we pretend that airplanes,in the night sky,are like shooting stars?I could really use a wish right now

- B.o.B ft. Hayley Williams

bruisende champagne en een brute moord

hoofdstuk 1

Deel 1

Iris neemt een slok van haar champagne, als haar blik op Nora valt. Nora staat aan de andere kant van de dansvloer met Stephan te praten. Ze ziet er goed uit, maar ach, Nora ziet er altijd goed uit, ze is nu eenmaal een knappe vrouw.

Dan kijkt Nora haar plotseling aan. Iris slikt en vormt haar mond tot een glimlach. Nora heft haar glas champagne naar haar op en wendt zich dan weer tot Stephan. “Dat is tenminste een begin.” Hoort ze Nico plotseling zeggen.

Iris kijkt hem aan en zucht. “Ik weet niet hoe ik me tegenover haar moet gedragen. Het lijkt wel alsof alles fout is wat ik doe.” “Wees gewoon jezelf.” “Mezelf?” Zegt Iris spottend. “Dat is wel het laatste wat ik moet zijn.”

“Nora is toch ook gewoon haarzelf.” Er verschijnt een lichte blos op Iris’ wangen. “Dat weet ik niet. Ze is me door de vingers geglipt. Ik heb het idee dat ik haar niet meer ken, dat ze niet meer hetzelfde kleine meisje is als vroeger.”

“Ze is volwassen geworden.” Constateert Nico. “Ook.” Geeft Iris toe. “Maar er is ook wat anders, iets wat ik niet kan doorgronden.” Nico pakt haar glas champagne uit haar ranke hand. “Geef het wat tijd.” Hij zet haar glas weg en trekt haar mee. “En nu gaan we dansen.”

“Wat is er toch met je? Je hebt de hele avond nog geen woord gezegd.” Nora schrikt op uit haar gedachten en kijkt Stephan wazig aan. “Sorry, wat zei je?” “Liefje, gaat het wel met je?” Nora fronst haar wenkbrauwen. “Ja, hoezo?”

“Je bent zo afwezig. Voel je je wel goed?” “Ik voel me prima, Stephan, alleen een beetje moe van de reis.” “Ik ben blij dat ik je heb kunnen overhalen om te gaan. Het wordt vast een leuk weekend.” “Daar ben ik niet zo zeker van.”

“Dit is de kans om het uit te praten met je moeder. Waarom geef je het geen kans?” “Ik ben hier niet voor haar, Stephan. Ik ben hier voor Nico en ik ben meegegaan voor jou. Je weet dat we elkaar de laatste tijd weinig zien.”

Stephan buigt zich naar voren en drukt een kus op haar voorhoofd. “Ik weet het, liefje. Laten we erover ophouden.” “Graag.” Nora neemt een slok van haar champagne, waarna Stephan haar meeneemt naar de dansvloer en haar in zijn armen sluit.

Iris staat voor het buffet. Ze ziet er prachtig uit in haar donkerblauwe jurk en bijpassende pumps. Haar visagiste heeft weer prachtig werk afgeleverd en haar korte, blonde coupe zit zoals altijd perfect.

“Lieve gasten,” Iedereen wendt zich naar haar toe. Ze ziet de verschillende gezichten, de benijdende, de vriendelijke, de nieuwsgierige. Sommigen glimlachen even naar haar, anderen bewonderen haar prachtige, lange jurk.

“Bedankt dat jullie allemaal, hier, op deze mooie, zwoele vrijdagavond, gekomen zijn. Over enkele ogenblikken wordt het buffet geopend en is er de mogelijkheid om twee uur lang van vele verschillende lekkernijen te mogen proeven.

Ik wens jullie allemaal nog een heel fijne avond en geniet!” Er volgt een enthousiast applaus en mensen knikken goedkeurend naar het buffet. Dan begint er plotseling iemand te schreeuwen.

“Zijn we al klaar?” Roept een schelle stem. “Nee, er zijn meer mensen die iets willen zeggen!” Iedereen kijkt om zich heen en dan, uit het niets, komt Maria tevoorschijn, de ex-vrouw van Nico.

Iris weet niet hoe ze het heeft. Maria heeft haar haar geblondeerd en draagt, net als zij, een donkerblauwe jurk. Het is dus duidelijk hoe Maria langs de beveiliging is geglipt, want vanaf een afstandje lijkt ze sprekend op haar.

“Wat heeft dít te betekenen, Maria?” Vraagt Nico streng. “Houd je mond! Dit is iets tussen haar en mij!” Maria kijkt Iris nijdig aan. “Zij heeft mijn leven tot een hel gemaakt! Enkele maanden geleden was ik nog iemand! Nu ben ik niemand meer, helemaal niemand!”

“Maria, doe niet zo-” “Houd op!” Iedereen schrikt van de felheid van Maria. “Ik weet iets van jou,” Maria wijst naar Iris, waardoor Iris ietwat achteruit deinst. “Dat niemand anders weet. En ik zal dat geheim onthullen.”

Op dat moment vliegen twee beveiligers naar voren en pakken Maria beet. “Ik kom terug, Iris, ik zal jouw leven kapot maken, zoals jij mijn leven kapot hebt gemaakt! Ik kom terug met bewijzen. Ik zal dat geheim onthullen, reken maar!”

Maria’s stem verdwijnt in het donker, als ze wordt meegenomen door de twee beveiligers. “Ik regel direct meer beveiliging. Dat dit is gebeurd is bespottelijk.” Nico loopt weg. Iris had liever gehad dat hij bij haar was gebleven; ze heeft hem nu meer dan ooit nodig.

De woorden van Maria blijven zich in haar hoofd herhalen. Het duizelt voor haar ogen. Trillend pakt ze van iemand een glas water aan. Dan ziet ze hem staan, met een lijkbleek gezicht. Hun blikken kruisen elkaar en zeggen meer dan duizend woorden…