UTICAJ ZAMORA NA MIŠIĆNU

KONTRAKCIJUMedić Nataša

Zamor je uopšteno definisan kao fizički umor i iscrpljenost usled vršenog rada a karakteršu ga smanjenje (obima, intenziteta ili oba) vršenja tog rada kao i nepravilni obrazci kretanja koji se manifestuju usled zamora pri vršenju rada koji ga je izazvao.

Zamor se predstavlja kao smanjenje u produkciji sile i nemogućnost u daljem održavanju inteziteta fizičke aktivnosti.

Do mišićnog zamora dolazi se prolongiranom i snažnom kontrakcijom.

Istraživanja na atletičarima su pokazala da zamor mišića raste gotovo direktno proporcionalno brzini pražnjenja depoa glikogena mišića.

Zamor u najvećoj meri nastaje verovatno od nesposobnosti da kontraktilni i metabolički procesi u mišićnim vlaknima nastave da obezbeđuju isti mišićni rad.

Transmisija nervnih signala kroz neuromuskulatornu spojnicu se može ponekad smanjiti posle prolongirane mišićne aktivnosti.

Prekid krvotoka kroz kontrahujući mišić dovodi do kompletnog zamora mišića u toku od jednog ili više minuta zbog očiglednog gubitka snabdevanja hranljivim supstancama, naročito gubitka kiseonika.