Tygodnik Parafialny - parafia.stoczeklukowski.pl 97.08.2012.pdf · Znaczenie historyczne bitwy...
Transcript of Tygodnik Parafialny - parafia.stoczeklukowski.pl 97.08.2012.pdf · Znaczenie historyczne bitwy...
1.
Tygodnik Parafialny
Pilgrzymka piesza i duchowa
W tym numerze: O pielgrzymce na Jasną Górę - str. 1 - 3., O uroczystości Wniebowzięcia NMP – str. 4.,
O cudzie nad Wisłą – str. 5., O św. Maksymilianie Marii Kolbem – str. 6 – 7.,
Ogłoszenia parafialne – str. 7., Intencje Mszalne – str. 8.
Nr 97/VIII/2012 12.08.2012r. Ofiara dobrowolna Koszt wydruku 1 zł.
Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012
2.
3 sierpnia z samego
rana do Stoczka
Łukowskiego dotarły grupy
siedleckie Pieszej
Pielgrzymki na Jasną Górę.
Tutaj mogły się posilić, by
ruszyć w dalszą drogę. Tego
dnia wyruszyli pątnicy z
naszej parafii w liczbie ok.
70 nie licząc
odprowadzających. O godz.
9.00 sprawowana była
Eucharystia podczas której,
ks. Proboszcz Stanisław
Bieńko wygłosił homilię.
Mówił o trudzie pielgrzyma,
ale również o wielkiej łasce,
która towarzyszy
odbywającym rekolekcje w
drodze – doświadczenie Boga i
wspólnoty z braćmi i siostrami.
Po Mszy św. kolumnę
poprowadziła w stronę Żelechowa
rozśpiewana gr. 9a pod
przewodnictwem ks. Marka Golca.
Wraz z pieszą
pielgrzymką na Janą Górę
wyruszyła również pielgrzymka
duchowa – osób, które
systematycznie biorą udział w
apelach prowadzonych przez ks.
Proboszcza i ks. Krzysztofa. Ok.
100 osób każdego dnia o godz.
20.30 spotyka się w świątyni
parafialnej by modlić się za
pielgrzymów, ale również w
swoich intencjach. Wysłuchuje
konferencji, śpiewa piosenki i
pogłębia wiarę, której poświęcone
są tegoroczne rozważania.
Red.
Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012
4.
Czym jest 15 sierpnia, w polskiej
tradycji nie trzeba chyba długo
tłumaczyć. Można by wiele
pisać o wielu odpustach
parafialnych, o wielkim
zwycięstwie polskiego oręża
w czasie Cudu nad Wisłą.
Nie sposób też nie
wspomnieć o miejscu, ku
któremu jak Polska długa i
szeroka zmierzają na ten
dzień rzesze pielgrzymów –
Jasnej Górze. To dzień
wyjątkowy w naszej polskiej
tradycji.
15 sierpnia
przypada Uroczystość
Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny.
Prawdę o Wniebowzięciu
NMP ogłosił jako dogmat
wiary papież Pius XII 1
listopada 1950 r.
Konstytucją apostolską
"Munificentissimus Deus":
"...powagą Pana naszego
Jezusa Chrystusa, świętych
Apostołów Piotra i Pawła i
Naszą, ogłaszamy,
orzekamy i określamy jako
dogmat objawiony przez
Boga: że Niepokalana
Matka Boga, Maryja
zawsze Dziewica, po
zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została
wzięta do chwały niebieskiej" (Breviarium fidei VI, 105) Na Wniebowzięcie możemy spojrzeć jako na dar
otrzymany przez Maryję od Boga. Otrzymała Ona pełnię
Bożego daru, pełnię łaski, ponieważ Bóg wybrał ją na Matkę
swego Syna. Ze względu na Boże Macierzyństwo otrzymała
przywilej Niepokalanego Poczęcia oraz pozostała zawsze
Dziewicą. Również Wniebowzięcie Maryi jest łaską, którą
została obdarowana ze względu na Dziewicze
Macierzyństwo. Wyznając wiarę w tę prawdę w prefacji na
Uroczystość Wniebowzięcia NMP Kościół modli się do Boga
Ojca: "Nie chciałeś bowiem, aby skażenia w grobie doznała
Dziewica, która wydała na świat Twojego Syna, dawcę
wszelkiego życia".
Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że Maryja
"dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta
została do chwały niebieskiej i wywyższona jako Królowa
wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego jako
Pana panujących oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci." (KKK
966). Ten, dla którego miała zawsze miejsce w swej duszy,
Ten, którego przyjęła pod swoje serce, Ten, któremu dała
życie, dziś przyjmuje Ją do swej chwały w niebie. Przyjmuje
z ciałem i duszą po zakończeniu życia na ziemi. Ani
Konstytucja apostolska "Munificentissimus Deus", ani
Encyklika "Redemptoris Mater" nie rozstrzyga jak dokonało
się przejście Maryi z życia ziemskiego do chwały nieba:
bezpośrednio z pominięciem śmierci, czy też przez śmierć i
zmartwychwstanie. Mówi
natomiast, że nastąpiło to "po
zakończeniu ziemskiego
życia". Uczy także, że
Maryja nie doświadczyła
rozkładu ciała: "została
zachowana wolną od
zepsucia grobu, aby na
podobieństwo Syna, po
zwycięstwie nad śmiercią,
z duszą i ciałem zostać
wyniesioną do najwyższej
chwały nieba i tam
jaśnieć jako Królowa po
prawicy tegoż Syna,
nieśmiertelnego Króla
wieków [1 Tm 1,17]"
(Breviarium fidei, VI,
103).
Święto
Wniebowzięcia Maryi już
w pierwszych wiekach
chrześcijaństwa nosiło
nazwę "Zaśnięcia Bożej
Rodzicielki".
Maryja Wniebowzięta
doznaje wywyższenia
jako Królowa
wszystkiego. Jako
Królowa już uczestniczy
w chwale
zmartwychwstałego
Jezusa: Króla, Pana
panujących i zwycięzcy
grzechu i śmierci. W Encyklice "Redemptoris Mater" Ojciec
św. Jan Paweł II ujmuje to tak: "Chrystus posłuszny aż do
śmierci, został wywyższony przez Ojca (por. FLp 2,8-9), i
wszedł do chwały swego królestwa. (...) Maryja - służebnica
Pańska uczestniczy w tym królowaniu Syna. Jej
wyniesieniem królewskim nie przestaje być chwała służenia:
wzięta do nieba nie zaprzestaje owej zbawczej "służby", w
której wyraża się macierzyńskie pośrednictwo. Owa
królewska służba Maryi to nieustanne wstawiennictwo do
Boga za ludźmi - Jej duchowymi dziećmi. "Albowiem wzięta
do nieba, nie zaprzestaje tego zbawczego zadania, lecz
poprzez wielorakie swoje wstawiennictwo ustawicznie
zjednuje nam dary zbawienia wiecznego." (RM 40, KK 62).
Uroczystość Wniebowzięcia NMP zwana jest również
Świętem Matki Bożej Zielnej. W tym dniu rolnicy dziękują
Bogu za plony ziemi, za ziarno, które zebrali z pól. Niech
stanie się również dla nas okazją do dziękczynienia za opiekę
Wniebowziętej Pani.
KKK uczy także, że Wniebowzięcie Maryi jest uprzedzeniem
naszego zmartwychwstania. Jesteśmy bowiem wezwani, by
kiedyś cieszyć się chwałą zbawionych w niebie. Jeśli
będziemy wierni Chrystusowi, jeśli będziemy posłuszni
Niebieskiej Królowej Maryi, jeśli będziemy współpracować z
łaskami wyproszonymi nam przez jej pośrednictwo, możemy
mieć nadzieję, że to, co Bóg przygotował dla Swej Matki w
niebie, stanie się naszym udziałem.
Red.
Maryja wniebowzięta
15 sierpnia – odpust parafialny
Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012
5.
Bitwa warszawska (pot. cud nad Wisłą) – bitwa
stoczona w dniach 13-25 sierpnia 1920 w czasie wojny
polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu
niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany
rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem
Edgara D'Abernon była to 18. z przełomowych bitew w
historii świata.
Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego
oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez
Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad
Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych
sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.
W polskiej historiografii najbardziej utrwaloną nazwą bitwy
jest bitwa warszawska. Istnieje również popularne określenie
cud nad Wisłą. Twórcą tego sformułowania był Stanisław
Stroński, który 14 sierpnia 1920 przypomniał podobnie
dramatyczne położenie Francji w czasie I wojny światowej
we wrześniu 1914, kiedy to nieoczekiwane odrzucenie wojsk
niemieckich z przedpola Paryża nazwano cudem nad Marną.
Pierwszy raz w debacie publicznej użył go Wincenty Witos i
było ono chętnie podnoszone przez politycznych
przeciwników Piłsudskiego, kwestionujących zasługi
marszałka w przygotowaniu i przeprowadzeniu tej operacji.
Przy tym wszystkim sformułowanie to nabrało konotacji
religijnej, ponieważ wojska polskie pokonały Armię
Czerwoną 15 sierpnia, w dniu Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej.
Znaczenie historyczne bitwy warszawskiej jest wciąż
niedoceniane zarówno w Polsce jak również na zachodzie
Europy. Ambasador brytyjski w przedwojennej Polsce – lord
Edgar Vincent D'Abernon nazwał ją już w tytule swej książki
"Osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata". W jednym
z artykułów opublikowanych w sierpniu 1930 r. pisał:
"Współczesna historia cywilizacji zna mało wydarzeń
posiadających znaczenie większe od bitwy pod Warszawą w
roku 1920. Nie zna zaś ani jednego, które by było mniej
docenione... Gdyby bitwa pod Warszawą zakończyła się
zwycięstwem bolszewików, nastąpiłby punkt zwrotny w
dziejach Europy, nie ulega bowiem wątpliwości, iż upadkiem
Warszawy Środkowa Europa stanęłaby otworem dla
propagandy komunistycznej i dla sowieckiej inwazji (...).
Zadaniem pisarzy politycznych... jest wytłumaczenie
europejskiej opinii publicznej, że w roku 1920 Europę
zbawiła Polska".
Simon Goodough znany popularyzator historii wojen i
wojskowości w wydanej w 1979 r. książce "Tactical Genius
in Battle" w uznaniu talentów dowódczych Józefa
Piłsudskiego postawił go w kręgu zwycięzców 27
największych bitew w dziejach świata. Wymienił go w
szeregu takich strategów jak Temistokles, Aleksander Wielki,
Cezar, Gustaw Adolf czy Kondeusz.
Francuski generał Louis Faury w jednym z artykułów w 1928
r. porównał Bitwę warszawską do Bitwy pod Wiedniem:
"Przed dwustu laty Polska pod murami Wiednia uratowała
świat chrześcijański od niebezpieczeństwa tureckiego; nad
Wisłą i nad Niemnem szlachetny ten naród oddał ponownie
światu cywilizowanemu usługę, którą nie dość oceniono".
Z kolei brytyjski historyk J. F. C. Fuller napisał w książce
"Bitwa pod Warszawą 1920": "Osłaniając centralną Europę
od zarazy marksistowskiej, Bitwa Warszawska cofnęła
wskazówki
bolszewickiego
zegara (...),
zatamowała
potencjalny
wybuch
niezadowolenia
społecznego na
Zachodzie,
niwecząc prawie
eksperyment
bolszewików".
Święto wojska
(święto armii)
obchodzone jest
w wielu krajach.
Przeważnie
wybierano dzień
związany z
powstaniem armii
narodowej, z głośnym sukcesem odniesionym na polu bitwy
albo zwycięskim zakończeniem wojny.
Historia polskiego święta wojska
Księstwo Warszawskie
Szczególnie uroczyście obchodzone przez Armię
Księstwa Warszawskiego urodziny cesarza Napoleona
Bonaparte (15 sierpnia) były nieformalnym świętem polskiej
armii
II Rzeczpospolita
od 1919 - 6 sierpnia w rocznicę wyruszenia w 1914 do
walki Pierwszej Kompanii Kadrowej, pod dowództwem
Komendanta Józefa Piłsudskiego
od 1923 - 15 sierpnia - Święto Żołnierza obchodzono w
rocznicę bitwy warszawskiej w 1920. Wprowadzone
rozkazem ministra spraw wojskowych nr 126 z dnia 4
sierpnia 1923, pozostało do 1947.
W okresie II Rzeczypospolitej szczególnie wysoką rangę
nadawano świętom pułkowym, a awanse wręczano 19 marca
(imieniny Józefa Piłsudskiego) i 11 listopada (Dzień
Niepodległości)
PRL
od 1947 - 9 maja - Narodowe Święto Zwycięstwa i
Wolności, Dzień Zwycięstwa - rocznica zakończenia II
wojny światowej w Europie w 1945 (według chronologii
radzieckiej)
od 1950 - 12 października - Dzień Wojska Polskiego
obchodzony w rocznicę bitwy pod Lenino, ustanowiony
dekretem Rady Ministrów z 7 października 1950 (Dz.U. nr
45, poz. 411), a zatwierdzony przez Radę Państwa. Dekret
podpisali: Prezydent Rzeczypospolitej Bolesław Bierut i
prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz.
III Rzeczpospolita
Święto sił zbrojnych
początek lat 90. - Dzień Zwycięstwa przesunięto na 8
maja (bez oficjalnej zmiany przepisów)
od 1992 - 15 sierpnia - Święto Wojska Polskiego, w
rocznicę bitwy warszawskiej w 1920 (wprowadzone ustawą
Sejmu z 30 lipca 1992, obowiązującą od 13 sierpnia 1992).
Red.
Cud nad Wisłą i święto Wojska Polskiego
Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012
6.
Rajmund Kolbe urodził się 08 stycznia 1894 r. w Zduńskiej
Woli. Jego rodzice, Juliusz i Marianna z Dąbrowskich, byli
tkaczami. W poszukiwaniu pracy krótko przebywali w Łodzi,
a następnie w Pabianicach, gdzie Rajmund spędził
dzieciństwo. Uczył się w domu. Tylko przez rok chodził do
miejscowej szkoły handlowej. W 1907 r. , razem ze starszym
bratem podjął naukę w małym seminarium franciszkanów we
Lwowie, gdzie też obaj, w 1910 r. wstąpili do zakonu. Wraz z
suknią zakonną otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r.
wysłano go na studia do Rzymu. Tam uzyskał doktorat z
filozofii na uniwersytecie "Gregorianum" w 1915 r., a z
teologii w 1919 r. na wydziale ojców franciszkanów. W
Rzymie też przyjął święcenia kapłańskie (28.04.1918). W
1919 r. wrócił do Polski i podjął wykłady w seminarium
ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwał z
powodu gruźlicy płuc.
W Rzymie założył wraz z kolegami w 1917 roku,
stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej, które po powrocie
do kraju szerzył najpierw w środowisku zakonnym, a od
1920 r. także wśród świeckich. Ma ono cel apostolski -
pogłębianie świadomego i odpowiedzialnego życia
chrześcijańskiego, "nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod
opieką i za przyczyną Niepokalanej", jak czytamy w
pierwszym jego statucie. Dla realizacji celu stowarzyszenia i
dla utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia
1922 r. wydawać w Krakowie miesięcznik "Rycerz
Niepokalanej". Pod koniec tegoż roku przeniesiony do
Grodna, zorganizował tam wydawnictwo, a miesięcznik
zaczął pełnić rolę pisma katechetycznego dla masowego
czytelnika.
W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo
Niepokalanów, który wkrótce stał się znaczącym katolickim
ośrodkiem prasowym i wydał kilka wielonakładowych
miesięczników a od 1935 r. także tani dziennik katolicki -
"Mały Dziennik".
W 1930 r. św. Maksymilian wyjechał do Japonii i zaczął tam
wydawać japoński odpowiednik "Rycerza Niepokalanej", a
wkrótce założył także, "Niepokalanów Japoński". Rozpoczął
organizacje podobnych ośrodków w Chinach i Indiach. W
1936 r. sprowadzono go do Polski, aby pokierował
Niepokalanowem, który stał się największym klasztorem
katolickim na świecie. W chwili
wybuchu II wojny światowej było
tam 700 zakonników i
kandydatów. Jego działalność
bowiem opierała się na pracy
zakonników, których liczbę wciąż pomnażali nowi
kandydaci, choć wspólnota prowadziła życie bardzo surowe i
ubogie.
Wojna zatrzymała tę działalność. Zakonnicy musieli
rozjechać się do domów, a pozostałych około 40 razem ze
św. Maksymilianem Niemcy aresztowali 19.09.1939 r. Po
powrocie św. Maksymilian zorganizował w klasztorze
ośrodek usług dla okolicznej ludności i oddał się pogłębianiu
formacji pozostałych przy nim współbraci. 17.02.1941 r.
znów został aresztowany razem z 4 bliskimi
współpracownikami. Przesłuchiwano go na Pawiaku, a w
maju przewieziono do Oświęcimia, gdzie stał się numerem
16670 i w powszechnie znanych okolicznościach ofiarował
się dobrowolnie na śmierć głodową za współwięźnia, ojca
rodziny. Zmarł dobity zastrzykiem trucizny 18.08.1941 r.
Św. Maksymilian prowadził działalność czysto religijną.
Dążył do osiągnięcia celu nakreślonego w Ewangelii -
zbudować królestwo Boże, czyli wspólnotę chrześcijan,
żyjących według wzoru Chrystusa i Jego Matki.
Ukazując jego życie jako przykład dla wiernych, zwłaszcza
dla kapłanów, Papież Paweł VI ogłosił go błogosławionym
(17.10.1971 r.), a Jan Paweł II świętym (10.10.1982 r.)
Nowenna do świętego Maksymiliana Boże, który nieustannie wspierasz rodzinę ludzką swoim
błogosławieństwem i dajesz jej wzory świętości, prosimy
Cię, abyśmy wiernie naśladowali wzór świętego Ojca
Maksymiliana i przez szczególne oddanie Niepokalanej
szerzyli Królestwo Chrystusowe.
Święty Ojcze Maksymilianie, który z miłości oddałeś życie
dla ocalenia bliźniego, w imię tej miłości wspomóż mnie
swoim wstawiennictwem i uproś mi łaskę,o którą pokornie
proszę.
Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do
Ciebie uciekamy i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie
uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła świętego i
poleconymi Tobie.
Akt poświęcenia się Niepokalanej świętego Maksymiliana
Kolbe
Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, Ucieczko grzesznych i
Matko nasza najmiłościwsza. Ty, której Bóg cały porządek
miłosierdzia powierzyć raczył, ja niegodny grzesznik, rzucam
się do stóp Twoich kornie błagając, abyś mnie całego i
zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła i uczyniła
ze mną, wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała, i z
całym mym życiem, śmiercią i wiecznością, cokolwiek Ci się
podoba.
Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego bez żadnego
zastrzeżenia, do dokonania tego, co o Tobie powiedziano:
"Ona zetrze głowę twoją", jako też: "Wszystkie herezje
samaś zniszczyła na całym świecie", abym w Twoich
niepokalanych i najmiłościwszych rękach stał się użytecznym
narzędziem do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu
14 sierpnia - wspomnienie
Świętego Maksymiliana Maria Kolbego,
prezbiter i męczennik
Tygodnik Parafialny Nr 97/VIII/2012
7.
Twej chwały w tylu zabłąkanych i obojętnych duszach, a ten
sposób do jak największego rozszerzenia błogiego Królestwa
Najświętszego Serca Jezusowego; albowiem gdzie Ty
wejdziesz, tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz,
przez Twoje bowiem ręce wszelkie łaski Najsłodszego Serca
Jezusowego na nas spływają.
K. Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.
W. Daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim.
K. Boże, który nieustannie wspierasz rodzinę ludzką swoim
błogosławieństwem i dajesz jej wzory świętości, prosimy
Cię, użycz nam za przyczyną świętego Maksymiliana łaski
świętości życia i męstwa w wyznawaniu wiary. Przez
Chrystusa Pana naszego.
W. Amen.
***
Kącik dla ludzi z poczuciem humoru
Rozmawiają dwie pchły:
- gdzie byłaś na wakacjach?
- na krecie.
***
Wyjechał rolnik kombajnem na pole, puknął się w czoło i
mówi:
- O kurde, zapomniałem zasiać!
***
Ogłoszenia duszpasterskie
XIX NIEDZIELA ZWYKŁA 12.08.2012 r.
1. W środę uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi,
Patronki naszej parafii. Porządek mszy św. jak w każdą
niedzielę. Uroczysta Suma Odpustowa o godz. 12.00,
następnie procesja eucharystyczna i błogosławieństwo ziół i
kwiatów. Zadbajmy o to, by procesja miała uroczysty,
odświętny charakter. O godz. 16.30 Msza św. poprzedzona
Nowenną do MBNP.
Korzystajmy z sakramentu pokuty by w ten sposób
przygotować się do uroczystości odpustowej.
2. Prosimy raz jeszcze, aby przed odpustem uporządkować
każdy grób na naszym cmentarzu. Przypominamy o
konieczności segregacji śmieci i wrzucaniu ich do
przygotowanych kontenerów. Niedopuszczalne jest rzucanie
śmieci przy furtkach wejściowych czy na ulicę.
3. Przez ostatnie dni myśli i serca nas, Polaków, podążają
razem z tłumami pielgrzymów na Jasną Górę, gdzie od
wieków z głęboką wiarą wspólnie zanosimy do Matki Bożej
Królowej Polski wszystkie nasze sprawy narodowe, sprawy
naszych rodzin i osobiste. Dziękujemy za tyle dowodów Jej
wielowiekowej opieki nad naszą Ojczyzną wśród wielu
zawirowań historii, także tej najnowszej.
Duchowo łączymy się z pielgrzymami XXXII Pieszej
Podlaskiej Pielgrzymki na Jasną Górę, którzy we wtorek
staną przed obliczem Jasnogórskiej Królowej Polski.
Zachęcamy do udziału w Duchowym Pielgrzymowaniu.
Wszystkich zapraszamy jutro do kościoła na godz. 20.00 na
Nabożeństwo Fatimskie, które zakończy się procesją maryjną
ze świecami i Apelem Jasnogórskim. Będzie to nasz ostatni
dzień duchowego pielgrzymowania.
4. W maryjnym sierpniu pamiętajmy szczególnie o modlitwie
w intencji trzeźwości naszego Narodu. W każdym czasie i na
każdym miejscu miejmy siłę i odwagę przeciwstawić się
grzechowi pijaństwa i rozpijania naszego społeczeństwa.
5. W przyszłą niedzielę o godz. 10.20 z racji obchodów Dnia
Wojska Polskiego sprawowana będzie Msza św. w Intencji
Ojczyzny i za poległych w jej obronie. Po mszy św. modlitwa
za poległych w obronie Ojczyzny i złożenie kwiatów na
kwaterze wojennej.
6. Zgodnie z zapowiedzią w sobotę 18 sierpnia b.r. w godz.
od 9.00 do 13.00 na parkingu na pl. Kościuszki podstawiony
będzie samochód ciężarowy, w którym będzie można
zostawić zużyty sprzęt elektroniczny i elektryczny (zużyte
komputery, drukarki, sprzęt RTV, AGD…). Jest to okazja, by
oczyścić komórki, w których zalega tego typu sprzęt.
Organizacja „Pomoc Kościołowi w potrzebie” w ten sposób
uzyskane środki przeznacza na cele humanitarne, jako pomoc
szkołom, szpitalom prowadzonym przez misjonarzy.
7. W dniach 28 – 30 września b.r. organizowana jest
wycieczka do Krakowa, Kalwarii Zebrzydowskiej i
Częstochowy. Koszt wyjazdu 320 zł. Wycieczkę organizuje i
przyjmuje zapisy p. Helena Błaszkiewicz (tel. 502147542).
8. Zarząd Banku Spółdzielczego w Łukowie, aby ułatwić
dokonywanie rozliczeń i dostęp do gotówki ma zaszczyt
poinformować o nowo otwartej placówce tego Banku przy ul.
Piłsudskiego 33. Filia Banku czynna jest: poniedziałek 7.30-
15.00, wtorek – piątek 7.30-15.00, sobota 7.30-14.00.
9. Bóg zapłać za złożone na kościół ofiary: Bank
Spółdzielczy z Łukowa – 100 zł., bezim. ze Stoczka – 50 zł.
***
Do zawarcia związku małżeńskiego przygotowują się:
o Karol Mróz zam. Jamielnik Stary par. tut. i Kamila
Szymańska zam. Sieńciaszka par. Podwyższenia
Krzyża św. w Łukowie,
o Łukasz Chudek, kaw. zam. Wola Kisielska i Dorota
Sabina Rygielska, panna, zam. Wola Okrzejska,
o Kamil Muracki, kaw. zam. Lipiny i Sylwia
Wysocka, panna, zam. Jamielne,
o Łukasz Domański, kaw. zam. Kisielsk i Małgorzata
Woroniecka, panna, zam. Jeleniec,
o Daniel Chudek, kaw. zam. Januszówka i Anna
Stosio, panna z Kienkówki,
o Emil Rosa zam. Rosy par. tut. i Marzena Osiak zam.
Jagodne par. Zwola Poduchowna,
o Dariusz Malinowski zam. Stare Kobiałki i
Agnieszka Soczewka zam. Zabiele oboje par.
tutejszej,
o Robert Soćko zam. Stara Róża par. tut. i Agnieszka
Tkaczyk zam. Dębowce par. Jeruzal.
Kto by wiedział o przeszkodach uniemożliwiających
zawarcie związku małżeńskiego między tymi osobami, jest
zobowiązany poinformować o tym kancelarię parafialną.
***
W minionym tygodniu odeszli do wieczności:
Krzysztof Budziak l. 30 z Róży Podgórnej,
Aneta Traczyk l. 25 z Turca.
„Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…”
***
Dane teleadresowe: e-mail: [email protected]
tel. (25)797-01-16– ks. Proboszcz Stanisław Bieńko.
tel. (25)797-07-24 – ks. Krzysztof Chaciński –
odpowiedzialny za redakcję.
Numer telefonu do ks. Dyżurnego : 516908626
Ks. Dyżurnym w tym tygodniu jest ks. Krzysztof.
Adres strony parafialnej:www.parafia.stoczeklukowski.pl