Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

1

Сезона / Season 2015 / 2016

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

2 3

ТУРАНДОТ | TURANDOTЏакомо Пучини / Giacomo Puccini

ПРЕМИЕРА / PREMIERE

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

4 5

Џакомо Пучини / Giacomo PucciniТУРАНДОТ / TURANDOTПРЕМИЕРА / PREMIERE25.03.2016 / 20.00 ч.

Kristian Benedikt (Lithuania)

Valeria Sepe (Italy)

Igor Durlovski

Kristijan Antovski

Darko Neshovski

Dejan Stoev

Vladimir Sazdovski

Marjan Nikolovski

Darko Neshovski

Tihomir Jakimovski

НАСТАПУВААТ | CAST

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

6 7

Пучини пишувал исклучиво за оперската сцена и имал длабоко разбирање за драматичниот интензитет и мелодичната трогателност на нештата од секојдневниот живот. Неговиот опус некои од критичарите го окарактеризирале како претерано страстен, мелодраматичен и сентиментален. Самиот Пучини изјавил: „единствената музика која можам да ја пишувам е онаа за малите нешта“, иако лично им се восхитувал на стилските способности на големите мајстори Верди и Вагнер. Џакомо Пучини е роден во Лука, Италија на 22 декември 1858 година во семејство на црковни музичари. Во март 1876 година испешачил повеќе од триесет километри за да присуствува на премиерата на најновата опера на Верди, „Аида“. Овој настан го променил текот на неговиот живот после што тој решава целосно да ѝ се посвети на операта. Во 1880 година се запишува на Конзерваториумот во Милано, а веќе

во 1883 година се пријавува на конкурс за непубликувана опера во еден чин. Иако неговата опера, “Le Villi” не постигнува успех, сепак го привлекува вниманието на музичкиот издавач и промотор Џулио Рикорди и на либретистот Ариго Боито, кои одлучуваат да ја финансираат нејзината премиерна постановка. Подоцна Рикорди нарачал неколку од најуспешните опери на Пучини, а неговата издавачка куќа ги поседувала правата на печатење и објавување на партитурите. Пучини во текот на својот животен век соработувал со неколку либретисти меѓу кои и Луиџи Илика и Џузепе Џакоза. Негови најпознати оперски дела се „Боеми“ (1896), „Тоска“ (1900), „Мадам Батерфлај“ (1904), „Триптих“ (1918 – колекција на три едночинки) и „Турандот“ (1926 – која со смртта на Пучини останала недопишана, а подоцна била завршена од страна на неговиот штитеник, Франко Алфано).

Во музиката на дваесеттиот век, Џакомо Пучини е признаен како „крал на веризмот“ и мајстор на театарот.

Giacomo Puccini emerged into the twentieth century music world as the “King of Verismo” and a master of theater. Џакомо Пучини

Giacomo Puccini (1858 - 1924)

Puccini wrote solely for the operatic stage and he understood the dramatic intensity and melodic poignancy of real life subject matter. Critics have sometimes dismissed his work as overly impassioned, melodramatic, and sentimental. The composer himself proclaimed, “The only music I can make is that of small things,” although he admired the grander stylistic abilities of Verdi and Wagner. Giacomo Puccini was born in Lucca, Italy on December 22, 1858, to a family of church musicians. In March 1876 he walked over thirty kilometers to attend a performance of Verdi’s latest opera success, Aida. This event changed his life, and he decided that he would make opera his life’s work. In 1880 he enrolled at the Milan Conservatory. In 1883 he entered a competition for an unpublished one-act

opera. His work, Le Villi, was not even given an honorable mention. However, it caught the attention of music publisher and promoter Giulio Ricordi, and librettist Arrigo Boito. They decided to fund a premiere production of the work. Ricordi later commissioned several of Puccini’s most successful operas, and his publishing house handled the printing rights for Puccini’s music scores. Puccini collaborated with several librettists on his works, including Luigi Illica and Giuseppe Giacosa. His most famous operas include: La bohème (1896), Tosca (1900), Madama Butterfly(1904), La fanciulla del West (1910), Il Trittico (1918 – a collection of three one-act operas), and Turandot (1926 – unfinished at the time of Puccini’s death and later completed by Franco Alfano, one of Puccini’s protégées).

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

8 9

„Турандот“, последното оперско ремек-дело на Пучини останало недовршено поради неговата смрт. Последните две сцени од третиот чин подоцна се допишани од страна на Франко Алфано, врз основа на скиците од композиторот. Кога Артуро Тосканини ја диригирал премиерната изведба на „Турандот“ во април 1926 година пред преполната сала, решил да не ги диригира деловите компонирани од Алфано. Кога изведбата достигнала до последните ноти компонирани од страна на Пучини, Тосканини го запрел оркестарот, се свртел кон толпата и извикал: „овде операта завршува, бидејќи ова е моментот кога Маестрото го спушта своето перо.“ Сепак, на следните две претстави, Тосканини ја извел операта во целост, вклучително и крајот компониран од Алфано, при што наишол на громогласен аплауз и восхит од публиката. „Турандот“

е епска бајка сместена во Кина, делумно базирана на драма на познатиот италијански драматург од 18-тиот век Карло Гоци. Одликувајќи се со „невообичаен“ музички материјал, во кој предничи иновативната употреба на хорот и оркестарот, стилот на Пучини во ова оперско дело е особено препознатлив во широките, експресивни мелодии. Оркестарот во операта е голем и разновиден, составен од широка палета на инструменти, вклучувајќи и алт саксофони, челеста, бас ксилофон, харфи и органа. Во партитурата композиторот инкорпорира и две традиционални кинески теми обработени на оригинален начин, меѓу кои и големата империјална химна во вториот чин. „Турандот“ изобилува со моменти на восхитувачка мелодиска убавина, која особено доаѓа до израз во незаборавната тенорска арија „Никој не спие“ со која започнува третиот чин.

ТурандотTurandot

Turandot, Puccini’s final opera, was left unfinished, and the last two scenes were completed by Franco Alfano based on the composer’s sketches. When Arturo Toscanini conducted the premiere performance in April 1926 (in front of a sold-out crowd, with every prominent Italian except for Benito Mussolini in attendance), he chose not to perform Alfano’s portion of the score. As the performance reached the last notes Puccini had composed, Toscanini stopped the orchestra. The conductor turned to the audience and said: “Here the opera finishes, because at this point the Maestro laid down his pen.” However, on the following two evenings Toscanini continued on through Alfano’s ending, closing Turandot to thunderous applause.

Turandot is an epic fairy tale set in a China of legend, loosely based on a play by 18th-century Italian dramatist Carlo Gozzi. Featuring a most unusual score with an astounding and innovative use of chorus and orchestra, it is still recognizably Puccini, bursting with instantly appealing melody. The large Turandot orchestra calls for a wide variety of instruments, including alto saxophones, celesta, bass xylophone, harps, and an organ. There are several genuine Chinese themes that are integrated into the score in a suave and brilliantly original manner, including the big imperial anthem in Act II. The opera also contains moments of sheer melodic beauty in Puccini’s most lyrical vein, most notably in the tenor’s unforgettable song of triumph, “Nessun dorma!,” which opens Act III.

Костимографска скица / Costume sketch

Кост

имог

раф

ска

скиц

а / C

ostu

me

sket

ch

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

10 11

По сто јат мно гу на чи ни за да се рас ка же ед на при каз на. Мо же да се рас ка же на ре а лен на чин, на на дре а лен на чин, ка ко бај ка, дра ма тич на при каз на, или мо же да се ста ви ак цент на ко мич но-драм ска-та си ту а ци ја на де ло то. Ние го из б-рав ме те а трал но то чув ство на грч ка та тра ге ди ја со ки не ска зад ни на. Тоа е тоа што се оби ду ва ме да го на пра ви ме. Зна чи, има ме ки не ски ефе кти, ефе кти од ја пон ски от те а тар и исто та ка, ефе кти од ки не ски от те а тар. Го лем кон траст, сме шен кон траст.Кај Пу чи ни често па ти се срет ну ва комично-драматична драматургија. Та-ков е и при ме рот со „Ту ран дот“ би деј ќи има ма ски на тра гич но то, на грч ка та тра ге ди ја, и ма ски на ко ме ди ја дел ар-те, смеш ни. Ве ру вам де ка еден до бар ре жи сер тре ба да ја нас мее и да ја расп-ла че пуб ли ка та и тоа е тоа што се оби ду-вам да го на пра вам. Ге не рал но, по сто јат ре жи се ри што се по до бри во дра ма тич-ни де ла и ре жи се ри што се до бри во смеш ни де ла. Јас цел жи вот ра бо там и во две те. Во „Ту ран дот“ имам мож ност да ги из ме шам две те си ту а ции.

There are many ways to tell a story. It can be told the real way, or the surreal way - like a fairytale, dramatic story, or the emphasis can be placed on the comic-dramatic situation of the work. We chose to follow the theatrical sense of the Greek tragedy, with a Chinese background. Therefore, we use Chinese effects, as well as effects from Japanese and Chinese theatre. It creates a big contrast, funny contrast, actually. In Puccini we often encounter comic and dramatic dramaturgy. Such is the example of “Turandot”, in which there are masks of tragedy, of the Greek tradegy, but also funny masks of commedia dell’arte. I believe that a good director should make the audience laugh and cry, which is exactly what I have been trying to do. Generally, there are director that better express themselves in dramatic works, and directors who are good in comedy works. In my career, I have worked on both. In “Turandot”, I have the opportunity to mix both expressions.

“Turandot” is a masterpiece of Italian music and literature, it is Puccini’s last opera. As you know, the finale was left unfinished by Puccini and later on was completed by Alfano, and it is based on an Italian fairy tale by Gozzi. “Turandot” is a very dramatic work, but at the same time features some very funny characters, like Ping, Pong and Pang who can make you laugh. It is just like in life, there are things in life that can make you laugh and things that can make you cry. However, it should be pointed out that there is also a small dose of Greek tradegy in the opera.

За„Турандот“...Џанкарло дел Монако - режисер

„Ту ран дот“ е ре мек-де ло на ита-ли јан ска та му зич ка ли те ра ту ра и ова е пос лед на та опе ра на Пу чи-ни. Ка ко што зна е те, фи на ле то не е на Пу чи ни за тоа што тој уми ра, ја до вр шу ва Ал фа но, но се ба зи ра на ед на ита ли јан ска бај ка на Го ци. „Ту ран дот“ е мно гу дра ма тич но де ло, но, исто та ка, и мно гу смеш-но де ло, би деј ќи Пинг, Понг и Панг се смеш ни ли ко ви. Тоа е исто ка ко во жи во тот, мо же да ве нас мее, но и да ве расп ла че. Но, тре ба да се истак не де ка ту ка по стои и ма ла до за на грч ка тра ге ди ја.

About “Turandot”…Giancarlo del Monaco - Director

Сценографска скица / Scenery sketch

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

12 13

Џанлука Мартиненги студирал пијано и композиција, а диригирање учел со познатите диригенти Донато Ренцети и Џакомо Цани. Делува и како музиколог, а неговите есеи се објавени во повеќе музички списанија во Италија. Кариерата ја започнува во Театарот во Торино како асистент на Џанандреа Гавацени и Јури Ахронович. Продолжува да работи во театарот Масимо во Палермо, а диригира и во театрите во Болоња, Рим, Верона, Катанија, Каљари, Модена, Ливорно, Пиза. Надвор од Италија настапувал во Берлин, во Ирската национална опера, во Тирана, Марибор, Лубек и во Палм Бич операта во САД. Работи и како симфониски диригент. Покрај италијанските симфониски оркестри, Мартиненги концертирал и на Балеарските острови, потоа во Малага,

Швајцарија, Словенија, Хонг Конг, Тенерифе, заедно со Минхенскиот Рундфунк оркестар и Симфонискиот оркестар на Монтреал. По настапите со оперите „Фалстаф“ од Верди и „Тоска“ од Пучини во Тенерифе, тој поставен е за гостин шеф-диригент на Фестивалот во Тенерифе. Во 2012 ја диригира ретко изведуваната опера „Ирис“ од Пјетро Маскањи во Арената на Верона. Работел на неколку продукции во Македонската опера и балет. Меѓу неодамнешните ангажмани на Мартиненгни се вбројуваат и гостувањата на фестивалите во Дубровник, Таормина и во Националниот центар за изведувачки уметности во Пекинг. Џанлука Мартиненги е поканет да ги постави оперите „Мадам Батерфлај“ во Сиднеј и „Италијанка во Алжир“ во операта во Сао Паоло.

Џанлука МартиненгиGianluca Martinenghiдиригент / conductor

Gianluca Martinenghi studied piano and composition, and conducting with such notable figures as Donato Renzetti and Giacomo Zani. He also began to develop his career as a musicologist and his essays are published in various music magazines in Italy. His career as a conductor begins at the Teatro Regio di Torino, assisting highly respected musicians such as Gianandrea Gavazzeni and Yuri Ahronovitch. Then for several years he worked at Teatro Massimo di Palermo. In addition to his appearances with Teatro Massimo di Palermo, he has conducted at many other important theatres, including the ones in Bologna, Roma, Arena di Verona, Catania, Cagliari, Modena, Livorno, Pisa and outside of Italy he was a guest a the Deutsche Opera Berlin, Opera Ireland, National Theatre of Opera and Ballet of Tirana, Palm Beach Opera, the theatres in Maribor and Lübeck and many other. Combining his operatic work with

symphonic concerts he has conducted such orchestras in Italy, Malaga, the orchestra of the Balearic islands, orchestras in Switzerland, Slovenia, Hong Kong, Tenerife, as well as some highly profiled orchestras such as the Münchner Rundfunkorchester and L’Orchestre Symphonique de Montréal. After the performances of Verdi’s Falstaff and Puccini’s Tosca at the Tenerife Festival Martinenghi was appointed to the post of principal guest conductor. Martinenghi has worked on several productions in the Macedonian Opera and Ballet In 2012 he was invited to conduct the rarely performed opera Iris by Mascagni for the Fondazione Arena di Verona, and recent engagements take him to the Dubrovnik Festival, Taormina Opera Festival and in NCPA in Beijing. Some of his more important future engagements include Madama Butterfly in Sidney Opera Australia and Italiana in Algeri at the Teatro de Opera de São Paulo.

Сценографска скица / Scenery sketch

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

14 15

Џанкарло дел МонакоGiancarlo del Monaco

Режисер / Сценограф / КостимографDirector / Set designer / Costume designer

Giancarlo del Monaco-Zukerman, director, was born in Italy, the son of the famous tenor Mario del Monaco. He made his debut as a stage director in 1964 in Siracusa (Italy) with Samson et Dalila (Saint-Saens), starring Mario del Monaco. He started his career in Germany as assistant to Wieland Wagner, Günther Rennert and Walter Felsenstein before assuming the post of principal stage director in Ulm from 1970 to 1973 where he staged some 15 productions. He was General Manager of the Macerata Festival (Italy) from 1986 to 1988 and the General Manager of the Opera der Bundesstadt Bonn from 1992 to 1995. From 1997 to 2001, Giancarlo del Monaco was the General Director of the Opera House of Nice. He has staged productions among other opera houses, in Barcelona, Berlin, Bologna, Bregenz, Buenos Aires, Catania, Hamburg, Los Angeles, Madrid, Munich, La Scala in Milan, Montpellier, Naples, the Metropolitan Opera in New York, Paris, Rome, Venice, Washington, Vienna, Zurich and many others. His Met productions were filmed and internationally broadcast.

Џанкарло дел Монако е син на познатиот тенор Марио дел Монако. Дебитира во 1965 година, во Сиракуза (Италија) во претставата „Самсон и Далила“. Кариерата ја продолжува во Германија како асистент на Виланд Вагнер, Гунтер Ренерт и Валтер Фелзенштајн, а потоа станува и главен режисер во Улм каде во периодот од 1970 до 1973 поставува петнаесет продукции. Бил директор на Фестивалот во Мачерата (Италија) и генерален директор на Бундештдат операта во Бон. Од 1997 до 2001 година бил директор на Операта во Ница (Франција). Поставил повеќе од 100 продукции во реномирани оперски куќи во Барселона, Берлин, Болоња, Брегенц, Буенос Аирес, Катанија, Хамбург, Лос Анџелес, Мадрид, Минхен, Миланска скала, Монпелје, Неапол, Метрополитен Опера во Њујорк, Париз, Рим, Венеција, Вашингтон, Виена, Цирих. Неговите продукции во Метрополитен опера се снимени и емитувани во повеќе земји од светот.

Дел Монако се вбројува меѓу најзначајните и најбарани оперски режисери на својата генерација.

Del Monaco is one of the most important and sought after opera stage directors of his generation.

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

16 17

Волфганг фон Цубек е роден е во Австрија. Кариерата ја започнува како техничар на светло на Фестивалот во Салцбург во осумдесеттите години на минатиот век, кога фестивалот е под уметничко раководство на Херберт фон Карајан и проф. Шнајдер-Зимсен. Посетувал мастеркласови во Минхен и студирал дизајн на Универзитетот „Станфорд“ во САД. Фон Цубек стекнал репутацијата на независен сценски и светло дизајнер ширум светот. Специјалност му се спектакуларни оперски претстави, но работи и претстави за ТВ емисии и архитектонски проекти. Извонредните светлосни креации на Волфганг фон Цубек се белег на оперските продукции поставени во рамки на фестивалите во Салзбург, Бајројт, Пезаро и Брегенц, како и на низа импресивни еколошки и светлосни скулптури низ целиот свет: Монте Карло, Ница, Париз, Мадрид, Билбао, Рим, Торино, Неапол, Палермо, Токио, Преторија, Сиднеј.

Волфганг фон ЦубекWolfgang von Zoubekсценски и светло дизајнер / stage design and lighting

Работел со реномирани оперски режисери, меѓу кои Џанкарло дел Монако, Хербет Вернике, Џером Савари, Пјер Луиџи Пици, Луис Паскал, Густав Кун, Каролине Грубер, Франциска Северин, Маргарет Волман, Џонатан Етон, Урлих Петерс, Рето Никлер и Даниел Абадо. Редовно држи мастеркласови за дизајн во уметноста и архитектурата. Голем број негови оперски продукции се издадени на носач на звук.

Born in St. Pölten/ Austria, Wolfgang von Zoubek started his career as lighting technician at the Salzburg Festival during the tenure of Maestro Herbert von Karajan and Prof. Schneider-Siemssen in the mid-eighties. Thereafter he participated in a masterclass as illuminator and technical director in Munich and studied Design at the Stanford University. Since then he made a reputation for himself as a freelance stage and light designer worldwide; the focus of his activities is

laid on spectacular opera stagings, but he also features various stage and TV shows and architectural projects. Wolfgang von Zoubek’s creative and outstanding light creations bring a special aura to every stage production, to great opera premieres at the festivals in Salzburg, Bayreuth, Pesaro or Bregenz as well as to impressive environmental and light sculptures all over the world: Monte Carlo, Nizza, Paris, Madrid, Bilbao, Rome, Torino, Naples, Palermo, Tokyo, Pretoria, Sidney.

As artistic partner he has worked with such renowned stage directors as Giancarlo del Monaco, Herbert Wernicke, JêromeSavary, Pier Luigi Pizzi, Luis Pasqual, Gustav Kuhn, Karoline Gruber, Franziska Severin, Marga-rethe Wallmann, Jonathan Eton, Ulrich Peters, RetoNickler or Daniele Abbado. Furthermore he regularly holds masterclasses and lectures about light design connected to arts and architecture. Many of his opera productions have been released on DVD.

Сценографска скица / Scenery sketch

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

18 19

Габриеле МуленGabriëlle Mouhlenсопран / sopran

Родена во Холандија, Габриеле Мулен ја започнува својата музичка кариера како флејтистка, а продолжува со студии по оперско пеење на Кралскиот конзерваториум во Хаг и на Новата оперска академија. Посетувала мастеркласи кај Кристина Дојтеком и Монсерат Кабаље. По студиите заминува во Италија со цел да специјализира италијански оперски репертоар. Оперското деби го остварува во улогата на Виолета во операта „Травијата“ во Операта на Тимисоара, под диригентство на Гаетано Солиман и сценска постановка на Огниан Драганов. Истата улога потоа ја толкува во театарот Приамар во Савона, Италија, под диригентската палка на Џулијан Ковачев и режија на Стефано Монти. Во летото 2010 година, Мулен дебитира со огромен успех во улогата

на Леонора во „Трубадур“ заедно со оркестарот „Росини ди Песаро“, а под палката на Даниеле Аџиман и сценска постановка на Хироки Ихара. По оваа улога, Мулен се појавува во насловните улоги на „Аида“, „Тоска“, „Ернани“, на оперските и фестивалските сцени во Холандија и Италија. Во 2013 година добива покана да ја толкува насловната улога во „Турандот“ со Операта на Флорида, под водство на Бил Доерти, за што ја добива наградата „најинспиративен уметник“ (The Most Inspiring Artist Award). Габриелe Мулен е подеднакво успешна и во концертниот репертоар на Берлиоз, Андриесен, Галанте, Вагнер, Верди, Вила-Лобос, Орф, редовно настапувајќи на престижни концертни случувања во Италија, Германија, Австрија, Англија, Франција, Шведска, Холандија, САД, Јужна Америка.

Born in the Netherlands, Gabriëlle Mouhlen started her musical studies as a flutist, then changed to operasinging, completing her studies at the Royal Conservatory of The Hague and at the New Opera Academy. She took masterclasses with Cristina Deutekom and Montserrat Caballé. Subsequently, the soprano moved to Italy in order to specialize in the Italian opera repertoire. Mouhlen made her debut as Violetta in La Traviata, at the Operatheatre in Timisoara, directed by Gaetano Soliman and staged by Ognian Draganov. Thereafter, she performed the same role at Teatro Priamar in Savona, Italy, conducted by Julian Kovachev and directed by Stefano Monti. In the summer of 2010 Mouhlen made a

critically acclaimed debut as Leonora in Il Trovatore, with Orchestra Rossini di Pesaro, directed by Daniele Agiman and staged by Hiroki Ihara. Following this role, she appeared in the title roles in Aida, Tosca, Ernani in the Netherlands and Italy. In 2013 Mouhlen received an invitation to debut the title role in Turandot with the Central Florida Opera of the United States under direction of Bill Doherty for which she was honored with “The Inspiring Artist Reward”. Gabrielle Mouhlen excels in concert repertoire of Berlioz, Andriessen, Galante, Wagner, Verdi, Villa-Lobos, Orff as well, having performed on prestigious concert platforms in Italy, Germany, Austria, England, France, Sweden, The Netherlands, USA, South America.

Her remarkable operatic portfolio includes title roles in Nabucco, Norma, Attila, Cavalleria Rusticana, Die Walküre, Il trovatore, Magbeth, working all around the world with renowned conductors and opera houses.

Извонредното портфолио на Мулен ги забележува и насловните улоги во „Набуко“, „Норма“, „Атила“, „Кавалерија Рустикана“, „Валкирите“, „Трубадур“, „Магбет“ на оперските сцени низ целиот свет, каде соработува со реномирани оперски диригенти и режисери.

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Тура

ндот

| Tu

rand

ot

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

Џако

мо П

учин

и | G

iaco

mo

Pucc

ini

20 21

Литванскиот тенор Кристијан Бенедикт ја започнува кариерата во Националната опера на Вилниус, каде интерпретирал повеќе од 20 улоги. Иако својата кариера ја започнува како лирски тенор, во текот на годините се етаблира како еден од светски најнадежните и највозбудливи драмски тенори на својата генерација. Во 2013 година, Бенедикт успешно дебитира во Bayerische Staatsoper во Минхен како Отело, улога која потоа ја репризира во Модена, Пјаченца, Калгари, Екатеринбург, Вилниус, Сантиаго и Базел. Минатите неколку години ги толкувал водечките улоги на Ернани, Лохенгрин и Отело, како и улогите на Елеазар во „Еврејка“, Радамес во „Аида“, Дон Хозе во „Кармен“. Во неговиот оперски репертоар се вброени некои од најтешките улоги како Манрико во „Трубадур“, Каварадоси во „Тоска“, Канио во „Паљачи“, Зигмунд во „Валкирите“, Калаф во „Турандот“, насловната улога во „Риенци“ и други. Бенедикт, продолжува и понатаму да толкува лирски тенорски улоги, како Едгардо во „Лучија ди Ламермур“и насловната улога во „Хофманови приказни“. Како гостин, Бенедикт настапувал во престижни куќи како Баварската опера во Минхен, Марински театарот во Санкт Петербург, Кралската опера во Амстердам, Естонската национална опера во Талин, Театарот Liceu во Барселона, како и во театрите на Пјаченца, Модена и Калгари во Италија. Работел под диригентство на светски познати диригенти и соработувал со признаени оперски режисери.

Lithuanian tenor Kristian Benedikt began his career at the National Opera of Vilnius, Lithuania, where he sang more than 20 roles. Although he began his career as a lyric tenor, over the last years Kristian Benedikt has established himself as one of the world’s most promising and exciting dramatic tenors of his generation. In 2013 Benedikt had his successful debut at Bayerische Staatsoper München as Otello – a role he also sung in Modena, Piacenza, Cagliari, Ekaterinburg, Vilnius, Santiago and Basel. His recent engagements include the title roles of Ernani, Lohengrin and Otello as well as the roles of Eleazar in La Juive, Radames in Aida, and Don José in Carmen. His operatic repertoire features moreover some of the most demanding roles, such as Manrico in Il Trovatore, Cavaradossi in Tosca, Canio in I Pagliacci, Siegmund in Die Walküre, Calaf in Turandot, the title role in Rienzi. He continues, nonetheless, to also sing in parallel fashion other more lyric roles, such as Edgardo in Lucia di Lammermoor, and the title role in Les Contes d’Hoffmann. As a guest, Benedikt has sung at such prestigious venues as the Bavarian State Opera in Munich; the Marinsky Theater in Saint Petersburg, the Royal Opera House in Copenhagen, the Finnish National Opera in Helsinki, the Dutch National Opera in Amsterdam, the Estonian National Opera in Tallinn, Liceu theatre in Barcelona, and the theaters of Piacenza, Modena and Cagliari in Italy. Kristian Benedikt has sung under the baton of many famous conductors and worked with great stage directors.

Кристијан БенедиктKristian Benedikt

тенор / tenorРодена во Неапол во 1985 година, Валерија

Сепе е една од најталентираните млади пејачки на нејзината генерација. Победничка на неколку

интернационални натпревари за соло пеење, Сепе дипломира на конзерваториумот „ Г. Ф.

Гедини“ во Кунео, а посетува семинари под раководство на Луиза Кастелани, Мариела Девија, Лучијана Интино, Бруна Баљони и

Марчело Џордани. Настапува во најзначајните оперски куќи во Италија меѓу кои Театарот

„Сан Карло“ во Неапол, Театарот„ Масимо“ во Палермо, операта во Фиренца, Театарот „Карло Феличе“ во Џенова под диригентските палки на Фабио Луизи, Никола Луизоти, Ренато Палумбо

и Стефано Ранцани. Досегашните настапи ги вклучуваат улогите на Ана во „Набуко“ во театарот во Фиренца, Берси во продукцијата на „Андре Шение“ со оркестарот „Верди“ од Милано, Флора во „Травијата“ во операта во

Џенова, улогата на Свештеничката во „Аида“ во театарите во Палермо и Неапол, Амалиа во „Приказна од споредната улица“ од Нино Рота

во театрите во Лука, Пиза и Ливорно. Минатата година Сепе дебитираше во улогите на Лиу во

„Турандот“ и Мими во „Боеми“.

Born in Napoli in 1985, Valeria Sepe is one of the most talented Italian sopranos of her generation. A winner of several international vocal competitions, Sepe graduated at the Conservatory “G. F. Ghedini” in Cuneo, and attended masterclasses held by Luisa Castellani, Mariella Devia, Luciana D’Intino, Bruna Baglioni and Marcello Giordani. She appeared in some among the most importan Italian theaters, including Teatro San Carlo di Napoli, Teatro Massimo di Palermo, Maggio Musicale Fiorentino, Teatro Carlo Felice di Genova, working with such conductors as Fabio Luisi, Nicola Luisotti, Renato Palumbo and Stefano Ranzani. Her recent engegaments include Anna in Nabucco at Maggio Musicale Fiorentino, Bersi (Andrea Chénier) with Orchestra Verdi di Milano, Flora (La traviata) at Teatro Carlo Felice di Genova, Sacerdotessa (Aida) at Teatro Massimo di Palermo and at Teatro San Carlo di Napoli, Amalia in Napoli milionaria at theaters of Lucca, Pisa and Livorno. Last year Sepe made her role debuts as Liù (Turandot) and Mimì (La bohème).

Валерија СепеValeria Sepeсопран / soprano

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

23

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

22

TURANDOT | Synopsis

Turandot is an opera in three acts by Giacomo Puccini, set to a libretto in Italian by Giuseppe Adami and Renato Simoni. The text is based on Friedrich Schiller’s adapta-tion of the play Turandot by Carlo Gozzi. Turandot was unfinished by the time of Puccini’s death, and was later completed by Franco Alfano. The first performance was held at the Teatro alla Scala in Milan on 25 April 1926, and conducted by Arturo Toscanini. This performance included only Puccini’s music and not Alfano’s additions.

ТУРАНДОТ | Синопсис

Турандот е опера во три чина од Џакомо Пучини. Напишана по либретото на Џузепе Адами и Ренато Симони. Текстот се базира на адаптацијата на Фридрих Шилер на драмата Турандот од Ренато Симони. Пучини умира и не ја допишува операта, подоцна таа е завршена од Франко Алфано. Светската премиера се изведува во Миланската Скала на 25 Април 1926 година диригирана од Артуро Тосканини. Операта се извела по музиката на Пучини без дополнувањата на Алфано.

Пекинг во времиња од прикаските. Во близината на Забранетиот град на еден плоштад исполнет со луѓе еден мандарин ја чита царската заповест: секој принц кој има намера да се ожени со принцезата Турандот мора прво да одговори на три загатки. Тој што нема да ги одговори загатките ќе ја загуби главата. Последниот кандидат, Персискиот принц, треба да биде погубен таа ноќ кога ќе изгрее месечината. Граѓаните жедни за крв ги поттикнуваат џелатите да побрзаат. Во настанатата врева и турканица младата робинка Лиу бара помош за својот остарен господар кој е турнат на земјата. Едно младо момче во него го препознава својот одамна исчезнат татко Тимур, поразениот татарски крал. Старецот му кажува на својот син, принцот Калаф, дека единствено Лиу му останала верна. Момчето го интересира причината за нејзината верност, а одговорот на девојката е: некогаш одамна, Калаф и се насмевнал. Толпата повторно вреви и бара крв но се појавува месечината и наеднаш настанува страшен молк. Злосреќниот кандидат за царски зет го носат да го погубат. Народот моли Турандот да му го поштеди животот. Се појавува принцезата која со презир наредува погубувањето да продолжи. До толпата народ од далечина доаѓа врисокот на човекот што умира. Убавината на Турандот целосно го обзема Калаф па тој одлучува да ја освои и таа да му стане невеста. Калаф поаѓа кон гонгот со кој се објавува пристигнувањето на нов кандидат. Обидите на тројцата министри на Турандот, Пинг, Панг и Понг, да го обесхрабрат момчето се надополнети со молбите на Тимур и расплаканата Лиу. Но сè е залудно, Калаф го удира фаталниот гонг и го извикува името на Турандот.

ЧИН ACT1Peking, legendary times. In a quarter swarming with people near the Forbidden City, a Mandarin reads an edict: any prince seeking to marry Prin-cess Turandot must answer three riddles - and if he fails, he will die. Her latest suitor, the Prince of Persia, is to be executed at the rise of the moon. Bloodthirsty citizens urge the executioner on, and in the tumult a slave girl, Liщ, calls out for help when her aged master is pushed to the ground. A handsome youth recognizes him as his long-lost father, Timur, vanquished king of Tartary. When the old man tells his son, Prince Calаf, that only Liu has remained faithful to him, the youth asks her why. She replies it is because once, long ago, Calаf smiled on her. The mob again cries for blood, but the moon emerges, and all fall into sudden, fearful silence. The onlookers call upon Turandot to spare his life. Turandot ap-pears and, with a contemptuous gesture, bids the execution proceed. The crowd hears a death cry in the distance. Calаf, smitten with the princess’ beauty, determines to win her as his bride, striding to the gong that proclaims the arrival of a new suitor. Turandot’s ministers Ping, Pang and Pong try to discourage the youth, their warnings supple-mented by the entreaties of Timur and the tearful Liu. Despite their pleas, Calаf strikes the fatal gong and calls out Turandot’s name.

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

25

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

24

Пинг, Панг и Понг тажат поради крвавото владеење на Турандот. Тие се молат љубовта да надвладее во нејзиното студено срце и да се врати мирот во земјата. Но стварноста е сурова и народот се собира да ја слушне загатката што Турандот ќе му ја постави на најновиот кандидат. Стариот император Алтум седи на престолот во царската палата и го повикува Калаф да се откаже од намерата но неговите обиди не вродуваат со плод. Влегува Турандот и ја раскажува приказната за нејзиниот предок - принцезата Лу Линг која безмилосно ја убил некој принц освојувач. Во знак на одмазда, Турандот се свртила против сите мажи решена ни кој никогаш да не ја поседува. Таа ја поставува првата загатка: “Што е тоа што се раѓа секоја ноќ и умира секое утро?” “Надеж” точно одговара Калаф. Вознемирената Турандот продолжува: “Што е тоа што светка црвено, жешко е како пламен, но сепак не е оган?” После кусо размислување Калаф одговара: “Крв”. Турандот е потресена но ја поставува и третата загатка: “Што е тоа што е како мраз но гори?” После момент на напнатост и молк Калаф триумфално извикува: “Турандот!” Народ му е благодарен на небото за среќниот исход. Турандот залудно го преколнува татка си да не ја напушти и да не ја дава на туѓинец. Калаф широкоградо и нуди на Турандот нов облог. Сега е нејзин ред таа да одогвори на една негова загатка. Ако успее да го открие неговото име пред да зазори тогаш тој ќе и го предаде својот живот.

Во градината на царската палата Калаф дознава за прогласот на Турандот: никој во Пекинг не смее да заспие се додека таа не го дознае името на странецот, во спротивно ќе летаат глави. Принцот размислува за среќата што го очекува, а Пинг, Панг и Понг се обидуваат да го поткупат и да го откажат од облогот. Заплашената толпа со исукани мечови му се заканува на Калаф за да го дознаат неговото име. Во тој момент војници ги довлекуваат Лиу и Тимур. Калаф е преплашен и се обидува да ги убеди луѓето дека тие не ја знаат неговата тајна. Се појавува Турандот и му заповеда на Тимур да проговори. Лиу низ плач извикува дека таа е единствената која го знае идентитетот на туѓинецот. Иако ја мачат таа сепак останува нема. Турандот е импресионирана од истрајноста на Лиу. Таа ја прашува Лиу за нејзината тајна, на што следи одговор: “Љубов”. Принцезата наредува мачењето да продолжи уште пожестоко но тогаш Лиу успева да му го истргне ножот на Калаф и се самоубива. Тимур и народот скршени од болка следат како го изнесуваат нејзиното тело. Турандот останува да се соочи со Калаф, а тој конечно ја зема во својата прегратка и ја тера да го бакне. Сигурен во својата победа Калаф го открива своето име. Народот го поздравува императорот кога Турандот приоѓа кон престолот и објавува дека името на туѓинецот е: Љубов.

In a palace garden, Calаf hears a proclama-tion: on pain of death, no one in Peking shall sleep until Turandot learns the stranger’s name. The prince muses on his impending joy; but Ping, Pang and Pong try unsuccess-fully to bribe him to withdraw. As the fearful mob threatens Calаf with drawn daggers to learn his name, soldiers drag in Liu and Timur. Horrified, Calаf tries to convince the mob that neither knows his secret. When Turandot appears, commanding the dazed Timur to speak, Liu cries out that she alone knows the stranger’s identity. Though tortured, she remains silent. Impressed by such endurance, Turandot asks Liu’s secret; “Love,” the girl replies. When the princess signals the soldiers to intensify the torture, Liu snatches a dagger from Calаf and kills herself. The grieving Timur and the crowd follow her body as it is carried away. Turan-dot remains alone to confront Calаf, who at length takes her in his arms, forcing her to kiss him. Knowing physical passion for the first time, Turandot weeps. The prince, now sure of his victory, tells her his name. As the people hail the emperor, Turandot approach-es his throne, announcing that the stranger’s name is - Love.

ЧИН ACT ЧИН ACT2 3Ping, Pang and Pong lament Turandot’s bloody reign, pray-ing that love will conquer her icy heart so peace can return.

As the populace gathers to hear Turandot question the new challenger, the ministers are called back to harsh reality. The aged Emperor Altoum, seated on a high throne in the Imperial Palace, asks Calаf to give up his quest, but in vain. Turandot enters and tells the story of her ancestor Princess Lou-Ling, brutally slain by a conquering prince; in revenge Turandot

has turned against all men, determining that none shall ever possess her. She poses her first question: what is born each night and dies each dawn? “Hope,” Calаf answers correctly. Unnerved, Turandot continues: what flickers red and warm like a flame, yet is not fire? “Blood,” replies Calаf after a moment’s pause. Shaken, Turandot delivers her third rid-dle: what is like ice but burns? A tense silence prevails until Calаf triumphantly cries “Turandot!” While the crowd gives thanks, the princess begs her father not to abandon her to a stranger, but to no avail. Calаf generously offers Turandot a riddle of his own: if she can learn his name by dawn, he will forfeit his life.

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

27

МАКЕДОНСКА ОПЕРА И БАЛЕТ / MACEDONIAN OPERA AND BALLET

Тура

ндот

| Tu

rand

otЏа

комо

Пуч

ини

| Gia

com

o Pu

ccin

i

28 Бул. Гоце Делчев бр.4 1000 Скопје Р. Македонијa

T: +389 (0) 2 3114 -511 / +389 (0)2 3114 - 908 F: +389 (0) 2 3211- 442

marketing@mob.com.mk www.mob.com.mk